Proposition 54K3599

Projet de loi modifiant la loi du 25 mars 1964 sur les médicaments en ce qui concerne les indisponibilités de médicaments.

General information ¶

Authors

CD&V Nathalie Muylle
MR Damien Thiéry
Open Vld Dirk Janssens

Submission date

Feb. 26, 2019

Official page

Visit

Status

Adopted

Requirement

Simple

Subjects

pharmaceutical industry medicinal product health policy shortage health insurance

Voting ¶

Voted to adopt

Groen CD&V Vooruit Ecolo PS | SP DéFI Open Vld MR PVDA | PTB PP

Abstained from voting

LE ∉ N-VA VB

Contact form ¶

Do you have a question or request regarding this proposition? Select the most appropriate option for your request and I will get back to you shortly.

Discussion ¶

March 28, 2019 | Plenary session (Chamber of representatives)

Full source

Monsieur le président, je me réfère à mon rapport écrit.

Mijnheer de voorzitter, vandaag stemmen wij over een maatregel om de tekorten van geneesmiddelen aan te pakken, een vraag die ook al lang meegaat. Ik heb daarnet een betoog gevoerd over de taalvereisten in de wet op de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen en, als men het goed bekijkt, zitten wij hier eigenlijk een beetje in hetzelfde scenario.

In 2015 – ik heb het eens nagekeken – heb ik hierover voor het eerst cijfers gevraagd na een case hieromtrent. Zo zijn er wel meer, want geneesmiddelentekorten zijn een enorme problematiek, waardoor zowel patiënten als apothekers getroffen worden en enorm veel extra werk hebben. Ook hierover heb ik van bij het begin van de legislatuur vragen gesteld en het probleem aangekaart en ook daar hebt u mij eigenlijk elke keer met een kluitje in het riet gestuurd. U zei dat u ermee bezig was en het zou oplossen en dat er een werkgroep zou komen. Een werkgroep was zogezegd vanaf 2014 aan het werken aan voorstellen. Na al die jaren komt er dan één voorstel uit de bus, wat dan het exportverbod inhoudt. Wij hebben natuurlijk niet gewacht op dat voorstel, maar hebben zelf een doordachte benadering uitgewerkt, een totaalaanpak, wat de problematiek echt vraagt. In dat licht is het voorliggende voorstel totaal onvoldoende. Het is onbegrijpelijk dat dit het enige is waar u mee komt.

De aantallen met betrekking tot geneesmiddelen­tekorten stijgen en de registratie is onvolledig en onvoldoende. Wij hebben hoorzittingen gehad met de hele sector, de verschillende stakeholders en wetenschappers die rond de problematiek werken. Vanuit die insteek, met iedereen samen, hebben wij zelf een wetsvoorstel geschreven dat een totaalaanpak garandeert en dat inzet op verschillende terreinen, met name: voorkomen, aanpakken en evalueren.

Wij willen de problematiek voorkomen door garanties inzake de leveringszekerheid. Zeker voor levensnoodzakelijke geneesmiddelen moet dat toch mogelijk zijn of zelfs worden opgelegd om de bevolking te beschermen. Daarnaast is er vandaag een meldingsplicht, maar die is zo lek als een zeef. Bij de oorzaken kan men ook 'andere' ingeven, dus wij weten vandaag niet precies hoeveel tekorten van geneesmiddelen er precies zijn, laat staan waarom. Dat de reden beter geregistreerd zou moeten worden, heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat men alleen dan kan optreden. Als een geneesmiddelentekort ontstaat door een geval van overmacht, bijvoorbeeld een fabrieksbrand, dan hoeft er ook niet te worden opgetreden.

Als het echt gaat over moedwil, bijvoorbeeld marktafscherming, of omdat een speler denkt meer winsten te kunnen maken op de kap van de patiënten, dan moet er wel worden opgetreden. Wij vragen dat er in dergelijke gevallen boetes worden opgelegd. Ook in Nederland werd dit beslist na de Thyrax-case waarbij honderd­duizenden Nederlanders ontregeld raakten doordat zij niet meer aan hun schildkliermedicatie konden geraken.

Boetes én alle meerkosten zouden ten laste moeten worden gelegd van de verantwoordelijken. Ons wetsvoorstel voorziet hierin. Wij gaan uit van het principe dat onze mensen en onze patiënten moeten worden beschermd. Niet wij, onze sociale zekerheid of onze patiënten moeten betalen voor de meerkosten die de schuld zijn van een derde partij.

In ons voorstel staat ook een betere registratie ingeschreven. Deze registratie moet ook praktisch worden ingewerkt in de lijst van apothekers en de officinasoftware. Op die manier zullen onze apothekers beter op de hoogte zijn van de tekorten zodat zij daar sneller kunnen op inspelen. Naast een aanpak via boetes moeten onze apothekers ook worden ondersteund zodat zij vlotter alternatieven kunnen aanbieden. Deze frustratie wordt vandaag trouwens gedeeld door apothekers en patiënten. Bovendien moet er een uitvoerverbod komen voor spelers die problemen blijven stellen. Dat voorstel van eenzijdig uitvoer­verbod ligt vandaag voor. Wij voorzagen dit als een stok achter de deur bij spelers die blijvend problemen stellen. Volgens ons is dit een proportionele maatregel.

Ten slotte, is er ook nog de evaluatie. U stelt een eenzijdige maatregel voor opgelegd aan de groothandelaars-verdelers. Alle andere spelers worden ontzien. Alle andere oorzaken worden niet aangepakt. Enkel de groothandelaars-verdelers en – bijkomende problematiek – alle groothandelaars-verdelers.

Dit doet zowat denken aan uw maatregel om de eID in te lezen bij de thuisverpleging. Voor een paar rotte appels wordt een hele sector getroffen. Dit is een trieste zaak voor spelers die het vandaag wel goed doen. U gaat voor eenzijdige maatregelen om brandjes te blussen, terwijl wij een totaalaanpak op tafel hadden liggen, gedragen door heel de sector.

Wij stellen ook vast dat geen enkele andere lidstaat tot een dergelijk totaalverbod, opgelegd aan de volledige sector van de groothandelaars­verdelers, is overgegaan. Wij vragen ons dan ook echt af of het verbod de toets van het Europees Hof van Justitie zal doorstaan. Wanneer wij naar de verklarende nota van de Europese Commissie over het expertverbod van geneesmiddelen kijken, plaatsen wij grote vraagtekens daarbij. Wat schrijft zij immers? Een exportverbod kan "as long as such restrictions are justifiable as appropriate, necessary and proportionate". Aan die bepaling wordt al volledig voorbijgegaan. Zij specificeert ook nog dat het beperkt moet zijn tot "farmaceuticals for which a shortage is likely or certain".

Wij hadden in ons wetsvoorstel opgenomen dat enkel de rotte appels effectief zouden worden aangepakt en dat niet een hele sector zou worden geviseerd omwille van een problematiek waarvoor die sector misschien niet verantwoordelijk is.

Wij verwachten dus dat een en ander juridisch zal worden aangevochten.

Wij zullen ons op het voorstel onthouden. Het strekt tot eer dat tenminste een voorstel uit de bus is gekomen, wat beter is dan niks. Wij vrezen echter dat, na het juridisch aanvechten van de maatregel en de verklarende nota van de Europese Commissie indachtig, het voorstel geen lang leven beschoren zal zijn. Daardoor zullen onze patiënten en onze apothekers weerom door u in de kou blijven staan, wat bijzonder jammer is. Wij hadden het graag anders gezien.

Monsieur le président, madame la ministre, chers collègues, nous avons soutenu cette proposition de loi en commission et nous la soutiendrons encore aujourd'hui mais avec peu d'enthousiasme. Toutefois, ne nous y trompons pas, la mesure prévue en termes de restrictions à l'exportation de médicaments pour des raisons de santé publique est insuffisante. Elle ne constitue pas à elle seule une réponse globale à la problématique de la pénurie de médicaments que nous connaissons actuellement.

Le 7 mars dernier, la presse faisait encore état de 428 médicaments en pénurie: aspirine, anti-douleurs, antibiotiques, anti-hypertenseurs, etc. Un véritable record de pénuries qui met la santé des patients en danger. Car s'il existe parfois des alternatives de traitement, ce n'est pas le cas pour tous les médicaments. Le manque d'information et de transparence sur les causes et les délais de réapprovisionnement est également fort interpellant.

Concernant les exportations, il faut reconnaître qu'elles sont loin d'être la cause principale de ces pénuries. Il faudra donc prévoir des arrêtés d'exécution équilibrés à cet effet. On sait, en effet, que la très grande majorité des pénuries de médicaments sont dues à des problèmes liés à la production ou à l'approvisionnement en matières premières, et sont donc directement de la responsabilité de l'industrie pharmaceutique.

Pour notre groupe, d'autres réponses auraient pu être apportées par la ministre pour lutter efficacement contre ces pénuries. Mais pour cela, et comme nous ne cessons de le répéter, il aurait fallu vouloir œuvrer en faveur des patients en s'attaquant aux causes principales des pénuries, celles qui sont de la responsabilité de l'industrie pharmaceutique et non pas marcher main dans la main avec l'industrie pharmaceutique pour protéger ses intérêts, comme l'a fait ce gouvernement.

Pour notre groupe, d'autres avancées devront être menées dans le futur.

Monsieur le président, madame la ministre, chers collègues, notre préoccupation est le patient, l'intérêt du patient. Et c'est à nouveau le patient que j'ai envie de mettre en valeur aujourd'hui comme dans pratiquement toutes les interventions qu'on a faites par rapport aux propositions de loi qui sont réalisées ces derniers temps. L'intérêt du patient prime dans le cadre de l'indisponibilité des médicaments. C'est précisément pour répondre à un problème auquel le patient est confronté quand il est chez son pharmacien que nous sommes ici. En fait, il faut bien se rendre compte que si cette indisponibilité touche bien entendu le pharmacien, elle touche avant tout le patient.

Quelques rétroactes. Au départ, nous avions affaire à un projet de loi transformé ensuite en une proposition de loi déposée par mes collègues Dirk Janssens, Nathalie Muylle et moi-même. J'ajoute que ce projet transformé en proposition est aussi le fruit d'un travail qui a été réalisé pendant deux ans. On ne l'a pas suffisamment rappelé pendant les débats.

Le secteur était représenté, pour une fois, au complet: Pharma.be, Febelgen, BACHI, l'APB, l'OPHACO, l'Association belge des pharmaciens hospitaliers, l'Association nationale des grossistes-répartiteurs de spécialités pharmaceu­tiques et des organismes assureurs.

Je suppose que tout le monde est au courant. Il y a principalement deux causes à l'indisponibilité des médicaments: l'indisponibilité au sens strict ou le contingentement. L'indisponibilité au sens strict, Mme Van Camp en a touché un mot. C'est par exemple un défaut de production, l'indisponibilité par l'intermédiaire d'une entreprise qui ne parvient plus à fournir, par défaut de production ou par souci de fabrication voire par souci quant à la nature du produit délivré. Comme vous le savez tous, ces produits sont soumis à un contrôle extrêmement important.

À côté de ces indisponibilités strictes, il faut mentionner le contingentement. Celui-ci concerne un stock prédéfini par le producteur des médicaments concernés. Les livraisons y sont limitées, afin d'éviter que les médicaments fabriqués ici ne quittent notre territoire au profit d'autres pays européens. Cependant, ainsi que le secteur nous l'a signalé à plusieurs reprises, nous nous sommes rendu compte que le contingen­tement perturbait la chaîne d'approvisionnement classique des pharmacies et la continuité des soins.

Le texte examiné travaille sur une partie de la solution de la disponibilité – environ 50 % –, mais ne s'intéresse pas seulement au contingentement. Je rejoins le propos de M. Senesael: bien entendu, il s'agit d'une première mesure, mais elle ne sera pas suffisante. Nous nous intéressons donc au grossiste répartiteur. Je rappelle – parce qu'on ne le fait pas suffisamment, hélas – que ce dernier doit, avant tout, se conformer à une obligation de service public, y compris en ce qui concerne la mise à disposition du médicament en pharmacie dans l'intérêt des patients. Il est précisé que le grossiste répartiteur peut uniquement fournir les produits à des confrères, aux pharmaciens ou à un hôpital. En effet, les exportations passant par un grossiste répartiteur seront désormais impossibles. En revanche, cela ne signifie pas que les exportations elles-mêmes deviendront impossibles. Elles pourront toujours avoir lieu par l'intermédiaire des grossistes disposant d'une licence à cet effet.

J'ai eu l'occasion de m'entretenir avec certains grossistes qui trouvaient que la mesure les pénalisait. Or, sincèrement, si celle-ci est bel et bien prise dans l'intérêt du patient, les grossistes ayant reçu la licence d'exportation pourront évidemment continuer à exporter. Le cas échéant, pour certaines exceptions, des solutions de rechange sont prévues qui sont connues des intéressés.

Madame la ministre, je ne serai pas beaucoup plus long. La proposition de loi vise bien à définir strictement le rôle du grossiste répartiteur.

Celui-ci conserve son droit à être obligatoirement approvisionné par les fabricants de médicaments et les autres distributeurs en gros. Afin d'éviter que les médicaments destinés au marché belge soient vendus ailleurs, il est prévu qu'il puisse uniquement livrer aux officines pharmaceutiques, aux officines hospitalières et aux autres grossistes répartiteurs. Comme je l'ai dit en commençant cette intervention, la priorité est donc réservée aux patients belges.

Mijnheer de voorzitter, laat het duidelijk zijn, onze fractie steunt het principe van dit wetsvoorstel, dat volgens ons een oplossing aanreikt voor de onbeschikbaarheid van geneesmiddelen, waarmee patiënten in België helaas geregeld worden geconfronteerd.

Die onbeschikbaarheid kan te wijten zijn aan overmacht, zoals een productieprobleem bij de fabrikant, maar ook aan de contingentering. De fabrikant levert de groothandelaars uitsluitend de hoeveelheden die voor de Belgische patiënten strikt noodzakelijk zijn, uit vrees dat de voor ons land bestemde geneesmiddelen zullen worden uitgevoerd naar andere landen, waar de verkoopprijs hoger ligt.

Dit wetsvoorstel beoogt de rol van de groothandelaar-verdeler strikt te omschrijven. Ten aanzien van hem blijft weliswaar gelden dat hij verplicht moet worden beleverd door de geneesmiddelenproducenten en andere groot­handelaars, maar om te voorkomen dat de voor de Belgische markt bestemde geneesmiddelen elders worden verkocht, strekt dit wetsvoorstel ertoe dat de groothandelaars-verdelers alleen mogen leveren aan de apotheken, de zieken­huisapotheken en andere groothandelaars-verdelers. De Belgische patiënt krijgt dus voorrang.

Collega's, laat het duidelijk zijn, wij weten dat dit wetsvoorstel niet perfect is en dat er meer moet gebeuren. Voor ons is dit wetsvoorstel evenwel een eerste stap om tekorten tegen te gaan. Als men hiermee de uitstroom en de tekorten veroorzaakt door tussenpersonen uitschakelt, moet er daarna ook werk worden gemaakt van de resposabilisering van de producenten.

Health before profit, heb ik iemand het zien noemen op sociale media. Zo is het maar net. Wij zullen, met een frisse tegenzin misschien, dit wetsvoorstel steunen.

Mijnheer de voorzitter, collega's, de essentie is reeds gezegd door andere collega's.

Wij steunen het wetsvoorstel dat hier op tafel ligt en wel om de volgende redenen.

De belangrijkste reden is dat we vandaag met dit voorstel meer transparantie krijgen. Is het ideaal? Wellicht niet. Zal het de volledige problematiek oplossen? Wellicht niet. We vinden ook, net zoals andere collega's, dat alle actoren in dit verhaal moeten worden geresponsabiliseerd.

Ik hoop dat deze maatregel in een groter plan, dat de onbeschikbaarheden verder aanpakt, wordt opgenomen.

Ook wij hebben twijfels over de Europese toetsing, maar de communicatie van de Europese Commissie was niet eenduidig. Vermoedelijk – dat kondigt de sector toch aan – zal na de stemming een procedure volgen waaruit zal blijken wat het resultaat zal zijn. Ons lijkt het in elk geval goed dat er transparantie komt.

Er verscheen heel veel informatie in de pers die niet klopt. Men zegt dat export niet de oorzaak is. U weet ook dat geneesmiddelen, wanneer ze onbeschikbaar zijn, pas na veertien dagen op de lijst komen. Alles wat op korte termijn onbeschik­baar is, staat dus nog niet in de cijfers. Het is goede zaak dat we dit kunnen meten en kennen. We kennen de echte reden vandaag dus niet.

Ideaal is het niet, maar voor ons is dit een belangrijke eerste stap die we zeker willen steunen.

Mevrouw de minister, wij zijn wel bezorgd, en veel bedrijven met ons, over het klinisch onderzoek. Er is al een toevoeging gebeurd, maar enige waak­zaamheid mag daar wel worden ingebouwd. Ik hoop dat u blijft luisteren naar de specifieke zorgen en noden van de bedrijven die actief zijn op het vlak van klinisch onderzoek.

Er wordt heel veel naar de farma verwezen, maar belangrijk hier is ook de steun van de apothekers zelf. Zij ook steunen deze eerste belangrijke stap.

Mijnheer de voorzitter, ik kan het nog korter houden dan mevrouw Muylle, want het meeste is al gezegd. Ik sluit mij aan bij de positieve elementen.

De onbeschikbaarheid is een probleem dat al tien jaar bestaat en nog voortdurend toeneemt. Met dit wetsvoorstel kunnen we grotendeels een oplossing bieden. Het is onverantwoord dat uit winstbejag de gezondheid van de patiënt in het gedrang zou komen.

Het gaat hierbij duidelijk om een gedeelde verantwoordelijkheid van de producenten en de distributie. Aangezien zij er niet in slagen om die verantwoordelijkheid gezamenlijk op te nemen moet de overheid ingrijpen, in het belang van de gezondheid. Dat is duidelijk geen inbreuk op het vrij verkeer van goederen, iets wat sommige retailers nochtans beweren in de media.

Wij zullen dit wetsvoorstel steunen. Het verheugt ons dat de koepels van apothekers dit wets­voorstel alvast een goede stap vooruit vinden.

Monsieur le président, chers collègues, le titre dont question est positif puisqu'il vise à prévenir l'indisponibilité des médicaments. Et force est de constater que de nombreux patients se retrouvent régulièrement face à des manquements de médicaments alors qu'il s'agit d'un traitement chronique. Je suis donc favorable au titre.

Cependant, quand on creuse un peu cette proposition de loi, on est amené à se poser des questions qui me posent véritablement problème, madame la ministre.

La première interrogation a trait au fait que le texte à l'examen n'a pas été soumis au Conseil d'État. Je me pose également des questions par rapport au droit européen.

Je crois vraiment que le Conseil d'État aurait pu valider, apporter des modifications visant à renforcer ce texte ou  le critiquer. Le fait de ne pas lui avoir soumis ce texte constitue donc un problème, car je ne suis pas sûre qu'il soit conforme au droit européen. Voilà pour le premier aspect qui a trait à la méthode, mais aussi à la sécurité juridique!

Je voudrais maintenant aborder un deuxième aspect. Il faut évidemment être très clair à l'égard des patients concernés par des pénuries et des exportations parallèles. Ces exportations ne peuvent et ne doivent jamais conduire à des pénuries de médicaments en Belgique et aucun patient ne doit être impacté par celles-ci.

Quand on regarde les listes des médicaments manquants de l'Agence des médicaments et de l'APB, on est assez étonné de constater que, fin 2018, quasiment la moitié des médicaments manquants étaient des médicaments génériques. Ces médicaments ne sont généralement pas exportés puisqu'ils sont disponibles à des prix bien moins élevés que dans de nombreux pays européens.

Par ailleurs, une petite centaine des produits manquants étaient des produits hospitaliers uniquement disponibles dans les hôpitaux. Ils ne sont donc pas non plus exportés. Pour une petite centaine de médicaments qui sont très rarement prescrits, il s'agit aussi d'une problématique d'emballage.

Sur la base de ces différents éléments, madame la ministre, je crains que le dispositif que vous mettez en place n'apporte que peu ou pas de solution par rapport au problème d'indisponibilité.

Quid de la conformité avec le droit européen? Très clairement, je pense que le Conseil d'État aurait dû être consulté? Quid de l'efficacité par rapport au but poursuivi? À côté de cela, d'autres mesures auraient dû être prises sur la problématique de l'indisponibilité. J'ai également des interrogations sur l'impact non pas des gros industriels mais plus particulièrement de petits grossistes exportateurs. Quand on regarde la palette des médicaments qui étaient en indisponibilité, force est de constater que la majorité d'entre eux ne sont pas exportés. Il y a donc des problèmes à la source.

Madame la ministre, vous avez beau hausser les épaules. Je vous donne rendez-vous dans un an, voire déjà dans six mois. Je pense qu'on devra alors constater que rien n'a été réglé en matière d'indisponibilité des médicaments.

Par conséquent, je ne soutiendrai pas ce texte. Je crois qu'on passe à côté de l'essentiel. La situation est réellement problématique pour les patients concernés. Cela arrive quasiment toutes les semaines. Madame la ministre, alors que des groupes de travail avaient été mis en place et avaient fait toute une série de propositions ambitieuses en la matière, vous ne les avez pas suivis. On reste ici avec une proposition qui, au-delà du titre, risque d'être fragile sur le plan juridique et de ne pas être efficace sur le terrain.

Je crains donc que les avancées pour les patients soient malheureusement nulles et non avenues. Nous ne soutiendrons pas ce texte. Nous vous donnons rendez-vous pour examiner, dans un deuxième temps, les mesures efficaces à prendre et aussi les risques liés à l'insécurité juridique.

Comme l'a dit ma collègue Dedry, nous soutiendrons le texte. Nous pensons qu'il constitue un premier pas dans le bon sens. La problématique est criante, urgente et nous pensons qu'il faudra par la suite mettre en place des mesures beaucoup plus globales. Nous avons régulièrement plaidé pour la mise en place d'un mécanisme de licences obligatoires.

Il faut aussi se pencher sur les pratiques  des grandes firmes qui soit organisent la pénurie en jouant sur la mise en concurrence entre les différents États, soit travaillent à flux tendu en ayant délocalisé dans d'autres pays pour maximiser leurs profits. On se retrouve dans une situation où des ruptures de stocks se produisent. Dès qu'il y a un petit pépin dans la chaîne d'approvisionnement, un médicament n'est plus disponible. Le médicament n'est pas comme n'importe quel produit. Des patients en dépendent, qu'il s'agisse de leur vie, de leur santé ou de leur confort. Il est urgent de mettre quelque chose en place aux différents niveaux de la chaîne, et pas seulement à celui-ci, mais nous soutiendrons déjà ce premier pas dans le bon sens.

Mijnheer de voorzitter, mevrouw Fonck is weg maar ik zal haar rendez-vous nakomen, omdat ik weet dat dit een goede maatregel is.

Mevrouw Van Camp is ook weg. Volgens mij was zij niet aanwezig in de commissie, anders zou zij weten dat het hier niet gaat om een volledig exportverbod voor geneesmiddelen. Export zal nog altijd mogelijk zijn, zoals de heer Thiéry zei. Deze producten kunnen nog steeds worden geëxporteerd, alleen niet door de groothandelaar-verdeler, omdat diens rol erin bestaat de geneesmiddelen te bezorgen aan de apotheken, zodat de patiënt geen onderbreking van zijn therapie ondervindt. Nogmaals, expert blijft nog altijd mogelijk.

Deze maatregel is inderdaad voortgekomen uit de werkgroep, die twee jaar heeft gewerkt binnen het FAGG. De werkgroep heeft ook nog andere zaken voorgesteld waarvoor geen wettelijke bepalingen nodig waren, zoals de website die uniek is en waar men alles kan consulteren, als patiënt zowel als apotheker, om na te gaan welke stockonder­brekingen werden aangekondigd en om welke reden. Deze geneesmiddelen die binnen de contingentering vallen, kon men niet op de website terugvinden omdat het niet om een permanente onbeschikbaarheid ging, maar wel om bijvoorbeeld een week, anderhalve week of een paar dagen. Dit werd ons inderdaad gesignaleerd. Mevrouw Fonck refereert aan de generische geneesmiddelen, maar deze die hiermee te maken kregen, vindt men ook niet op de website van het FAGG terug. Het FAGG had dus totaal geen zicht op de onbeschikbaarheden door de contingentering en de export.

Dat is precies wat wij willen veranderen via dit wetsvoorstel, zodanig dat ook een kortdurende maar lastige onbeschikbaarheid zowel voor de patiënt als voor de apotheker zichtbaar is en moet worden gemeld. Dit moet strikter worden opgevat en het FAGG moet een volledig zicht hebben op de problematiek.

Wij vernemen op het terrein dat onbeschikbaar­heid, ook kortdurende onbeschikbaarheid, een reëel probleem vormt. In dat opzicht hebben de apothekersverenigingen een tool ontwikkeld, waarmee de apothekers een gecontingenteerd product rechtstreeks bij de firma kunnen bestellen. In een tijdspanne van zeven dagen werden met deze tool al 281 producten besteld, met in de topvijf Clexane, een bloedverdunnend middel; Combivent Monodose, tegen ademhalings­problemen; Pulmicort, tegen allergieën en adem­halingsproblemen; Depo-Provera, een hormonaal preparaat en Innohep.

Dat is toch het bewijs dat het een belangrijke factor is en dat het voor de patiënt grote problemen met zich brengt. De maatregel is getoetst en is niet in strijd met het vrije verkeer van goederen binnen de Europese Unie. Wij hebben daarover een advies gevraagd aan de Europese Commissie, een informeel advies. Ons voorstel is volstrekt in lijn met de door de Europese Commissie geciteerde verslagen. Dat is belangrijk.

Er komt dus een versterking van de leveringsplicht en meldingsplicht voor de farmaceutische industrie, want vandaag moeten zij een stockbreuk van minstens veertien dagen melden, maar als die korter is, dan moeten zij die niet melden. Met de nieuwe regelgeving zullen zij daarvan al melding moeten maken zodra zij drie werkdagen niet kunnen voldoen aan de leveringsplicht.

Wat de onbeschikbaarheden voor de patiënten betreft, zetten wij dus een grote stap vooruit.

Monsieur le président, j'ai rendez-vous avec Mme Fonck dans six mois.