Proposition 55K2798

Projet de loi portant dispositions diverses en matière de chômage temporaire.

General information ¶

Authors

CD&V Nathalie Muylle
Ecolo Cécile Cornet
Groen Kristof Calvo
MR Christophe Bombled
Open Vld Tania De Jonge
PS | SP Sophie Thémont
Vooruit Anja Vanrobaeys

Submission date

June 29, 2022

Official page

Visit

Status

Adopted

Requirement

Simple

Subjects

work contract labour law cyclical unemployment unemployment unemployment insurance

Voting ¶

Voted to adopt

Groen CD&V Vooruit Ecolo LE PS | SP Open Vld MR

Voted to reject

N-VA LDD

Abstained from voting

DéFI PVDA | PTB VB

Contact form ¶

Do you have a question or request regarding this proposition? Select the most appropriate option for your request and I will get back to you shortly.

Discussion ¶

July 20, 2022 | Plenary session (Chamber of representatives)

Full source

Mevrouw de voorzitster, ik verwijs naar mijn schriftelijk verslag.

Mevrouw de voorzitster, collega's, wat hier voorligt, vormt alweer een symptoom van de hopeloze verdeeldheid van de vivaldiregering, deze keer om onze arbeidsmarkt structureel te hervormen. Ik verklaar mij nader. Hier worden al meer dan twee jaar ad-hocmaatregelen genomen, die hun oorsprong vinden in de eerste lockdown naar aanleiding van de covidpandemie. Door alle maatregelen die toen zijn opgelegd, ook aan ons economisch weefsel, was het op een bepaald moment namelijk onmogelijk om te gaan werken. Als de overheid dergelijke draconische maatregelen neemt in het kader van de pandemie, dan is het logisch dat men daar ook andere maatregelen tegenover stelt, zodat een deel van het leed kan worden verzacht en vooral zodat er geen nodeloze economische schade wordt aangericht.

Mijn partij zegt al meer dan twee jaar dat het, zeker in de beginfase, absoluut nodig was om zeer snel te handelen. Dat betekent dan ook dat men niet altijd even nauwgezet kan werken. Op een bepaald moment kiest men voor snelheid en dan schiet de nauwgezetheid er een beetje bij in. Dat is logisch en ook perfect te verantwoorden in de eerste weken. Na twee of drie maanden moet er echter toch een en ander worden gefinetuned. Dan moeten er toch wel een aantal zaken worden bijgestuurd. De vivaldimeerderheid heeft echter steevast nagelaten om dat ook maar een klein beetje te doen. Dat brengt ons vandaag, meer dan twee jaar later, tot maatregelen die nu opnieuw worden verlengd. Dat zijn exact dezelfde maatregelen als twee jaar geleden, terwijl de realiteit in onze samenleving ondertussen helemaal anders is.

Dat de regering en de vivaldimeerderheid twee jaar later nog altijd aan ad-hocmaatregelen vasthoudt, kan alleen maar worden verklaard door het feit dat men er niet in slaagt om ook maar tot een aanzet van structurele hervormingen van de arbeidsmarkt te komen. Dat blijkt ook uit de Arbeidsdeal waarover zeer weinig mensen enthousiast zijn, en in de nasleep daarvan ook nog de pensioenhervorming, waarover iedereen evenmin liederlijk enthousiast is, wat eerder vandaag al aan bod kwam.

Onderhavig wetsvoorstel illustreert dat eender welke crisis, of het nu een covidcrisis dan wel de Oekraïneoorlog is, zeer welgekomen is voor de regering, voor de meerderheid, om haar hopeloze verdeeldheid te maskeren. Het voorstel zorgt immers opnieuw voor extra sociale uitgaven, maar helemaal niet fijnmazig.

Het probleem is dat er heel wat middelen ingezet worden, net zoals de voorbije twee jaar, waar dat niet nodig was of is. Met die kritiek sta ik niet alleen, ook het Rekenhof heeft dat met zoveel woorden gezegd.

Het gaat onder meer over de zeer sterk versoepelde tijdelijke werkloosheid. Gewone tijdelijke werkloosheid om economische redenen bestaat al sinds jaar en dag, vandaag nog altijd, maar blijkbaar moet die regeling extra versoepeld worden, zodanig dat werkgevers er als het ware toe worden aangezet om hun werknemers veel sneller voltijds op tijdelijke werkloosheid te zetten, veeleer dan te bekijken op welke manier die werknemers nog zoveel mogelijk aan de slag kunnen worden gehouden, in het slechtste geval door gebruik te maken van deeltijdse tijdelijke werkloosheid gecombineerd met deeltijdse tewerkstelling. Maar niets van dat alles.

Een andere maatregel die ook al twee jaar wordt aangehouden, wordt door de indieners van voorliggend wetsvoorstel nog eens verlengd, zonder dat er echt nood toe is, meer bepaald het quarantaineverlof. De periode waarin crèches en scholen werden gesloten, ligt al een hele tijd achter ons, met uitzondering van de sluiting op 1 juli, een jaarlijkse sluiting niet te wijten aan de covidpandemie. Ik begrijp helemaal niet waarom het quarantaineverlof verlengd moet worden, maar dat gebeurt wel degelijk in het voorliggend wetsvoorstel.

Mijnheer Anseeuw, u zegt elke keer dat u het niet begrijpt. Ik kan echter enkel vaststellen dat begin juli opnieuw een kamp geannuleerd is door een corona-uitbraak. De KSA ging tien dagen op kamp en is na drie dagen moeten terugkeren. Voor de ouders is dat wel problematisch, want zij moeten een oplossing voorzien.

Ik denk ook aan het najaar. We weten namelijk niet wat ons te wachten staat. Telkens er zo'n uitbraak is, moet er een oplossing zijn voor de ouders. Ik weet niet hoe u dat zou oplossen, maar ik kan enkel vaststellen dat u hier opnieuw zegt dat wanneer werkende ouders in de problemen komen, u hen gewoon aan hun lot overlaat. Ik weet niet hoe u zou reageren, maar als uw kinderen na drie in plaats van tien dagen weer aan uw deur staan terwijl u gaat werken, moet er wel een oplossing zijn, zeker wanneer ze besmet zijn met corona. Ze kunnen dan namelijk niet naar het speelplein of naar een andere opvangvoorziening.

Er moet dus een oplossing zijn en we proberen daarin te voorzien.

Collega Vanrobaeys, in uw vraag zitten heel veel "als'en". Een aantal van deze "als'en" is helemaal niet vervuld. In de zomer is het namelijk logisch dat men als ouder kijkt op welke manier men de vrije tijd van zijn kind zo goed mogelijk kan invullen. Een zomerkamp kan daarvan een voorbeeld zijn. Er kunnen echter ook andere redenen dan corona zijn waarom een kind niet op kamp kan gaan, die ook van de ene op de andere dag kunnen voorvallen. Daarvoor telt dat stelsel dan niet.

Voor er sprake was van corona, was er ook geen enkele regeling die het mogelijk maakte om ouders van kerngezonde 17-jarigen – want dat is wat hier voorligt – thuis te laten blijven omdat de 17-jarige niet op kamp kan. De 17-jarige kan echter gerust voor zichzelf zorgen. Jullie blijven dat wel aanhouden. Quarantaineverlof zou zelfs een recht zijn. Dat betekent dat er niet eens overleg kan worden gepleegd over welke manier een prangende nood in verband met de kinderopvang zo efficiënt mogelijk kan worden aangepakt.

Het is niet omdat er een opvangnood is, dat de ouders daarvoor per definitie zelf moeten instaan van de eerste tot de laatste minuut. Het is aan de ouders om dat te organiseren, maar er zijn buiten corona ook onvoorziene omstandigheden waarbij ouders deze verantwoordelijkheid hebben. Er is echter een groot verschil tussen het moeten organiseren van opvang en ervoor moeten instaan.

Maar goed, we verschillen daarin van mening. Ik begrijp het ook wel. Een van de rode draden – en de kleur is niet toevallig gekozen – van het ad-hocbeleid van deze regering is dat de socialistische partijen altijd aan het langste eind trekken. Het gaat namelijk steeds over maatregelen die de inactiviteit promoten – tot in het absurde toe – en waarbij werken ontmoedigd wordt en het voor sommige werkgevers interessanter wordt om niet te werken, dan wel te werken. Kijk bijvoorbeeld naar het overbruggingsrecht dat meer dan 4 miljard euro kostte. Veel zelfstandigen hadden het echt wel nodig, maar er waren ook veel zelfstandigen die meer over hadden tijdens de coronacrisis dan ervoor. Dat kan dus niet de bedoeling zijn.

Deze maatregelen zijn in hetzelfde bedje ziek. Wat heel kwalijk is, is dat de maatregelen van de eerste lockdown, toen de situatie in onze samenleving helemaal niet te vergelijken was met wat ze vandaag is, onverkort en ongewijzigd worden verdergezet. Dat is de keuze die u maakt. In die zin is elke crisis een ongelooflijk dankbaar gegeven voor de vivaldiregering, want op die manier heeft ze altijd een excuus dat ze kan inroepen om niet structureel te moeten hervormen. Er zal daarvoor echter een prijs moeten worden betaald.

Mijnheer Anseeuw, u trekt dit elke keer opnieuw op flessen. Het gaat over corona. Wanneer men besmet is, moet men nog steeds 7 dagen in isolatie. Als een kind besmet terugkomt van een kamp, wat begin juli is gebeurd, moet men dat kind opvangen. Dat is een kwestie van volksgezondheid.

Dan haalt u er de 17-jarigen bij. Ik heb u vorige week in de commissie een vurig pleidooi horen houden dat mensen zelf wel hun verantwoordelijkheid kunnen nemen. U zegt dat elke keer, maar blijkbaar geldt dat niet voor werkende ouders. Blijkbaar kunnen werkende ouders hun verantwoordelijkheid niet nemen en beslissen of hun kind in staat is om zelfstandig in isolatie te blijven of niet. Volgens u kunnen ouders dat niet en zullen zij het quarantaineverlof sowieso opnemen, terwijl dat toch gepaard gaat met een financieel verlies. Men neemt niet zomaar voor zijn plezier quarantaineverlof op wanneer men oordeelt dat zijn kind in staat is om alleen thuis te blijven en men zelf kan gaan werken. U werkt daar met twee maten en twee gewichten.

Wat betreft de zelfstandigen, hier worden een aantal overgangsmaatregelen voorzien. De zaken worden toch iets meer verfijnd. U zegt dat ouders maar voor opvang moeten zorgen. Als we het debat dan toch opentrekken, dan kan ik daarop repliceren dat de kinderopvang in Vlaanderen de ouders ook niet altijd bijstaat. Er zijn enorme wachtlijsten. U zegt dat ouders zelf hun plan moeten trekken en zelf opvang moeten organiseren en dat wij daardoor voor inactiviteit zorgen. Ik vind dat u eerder voor inactiviteit zorgt door ouders aan hun lot over te laten met hun kinderen die corona hebben of die terugkomen van een kamp waar er een corona-uitbraak was. In het algemeen, als het gaat over de opvang van kinderen, doet u net hetzelfde.

Collega Vanrobaeys, u bent goed op gang gekomen, maar als het gaat over op flessen trekken, dan heb ik van u blijkbaar geen lessen te krijgen. U zegt dat ik de mensen aan hun lot overlaat. Met dit wetsvoorstel zorgt u voor oplossingen voor een onbestaand probleem. Weet u hoe zoiets heet? Dat noemt men pampermaatregelen. Weet u wat kenmerkend is voor maatregelen die vooral gericht zijn op het pamperen van mensen? Die impliceren eigenlijk dat u ervan uitgaat dat zij zelf geen verantwoordelijkheid kunnen nemen. Ons mensbeeld en wereldbeeld verschilt blijkbaar zeer sterk. Dat is goed mogelijk. Als men de mensen echter alle verantwoordelijkheden uit handen neemt en onbestaande problemen oplost, dan gaat u ons inziens een paar bruggen te ver. U ontneemt mensen dan de kans om zelf verantwoordelijkheid te nemen.

Ervoor zorgen dat werkende ouders in staat zijn om hun kind op te vangen in geval van een corona-uitbraak op de derde dag van een tien dagen durend kamp, waardoor het verplicht in quarantaine moet terwijl men moet werken, is geen gepamper, dat is een oplossing zoeken voor werkende ouders. U laat zulke ouders aan hun lot over en vindt dat ze het maar moeten oplossen. Een kind heeft geen pauzeknop, zodat men het even kan uitschakelen wanneer het onverwacht weer aan de deur staat.

Ik hoop dat het niet te vaak gebeurt, maar beeldt u zich eens in, mevrouw Vanrobaeys, dat een kamp stilgelegd moet worden omdat iedereen buikgriep heeft of een voedselvergiftiging heeft opgelopen. Zoiets kon vijf of tien jaar geleden ook gebeuren en toen waren die maatregelen niet nodig. Voor één bepaald virus hebben wij nu allerhande maatregelen nodig om mensen zoveel mogelijk de kans te geven om niet werken. Daar komt het eigenlijk op neer. Daar bedanken wij al meer dan twee jaar voor. Deze maatregel doet immers veel meer dan een acute nood lenigen. De acute nood op dat ogenblik is in de eerste plaats de organisatie van de opvang van het kind. Men moet dit daarom niet per se zelf doen. U gaat daaraan voorbij. Voor u kan dat blijkbaar niet. Ondertussen is de situatie helemaal anders dan twee jaar geleden. Het woord corona is een magisch woord, want daarvoor moeten allerlei maatregelen worden ingevoerd, terwijl soortgelijke toestanden van kampen die stilgelegd of stopgezet moesten worden in het verleden ook plaatsvonden, zonder dat iemand zo'n regeling nodig had. Nu kan plots niemand meer zijn plan trekken, want dat impliceert uw maatregel.

Wel, ik ga ervan uit dat mensen echt wel hun plan kunnen trekken en dat dit gepamper eigenlijk niet echt nodig is. We verschillen daarover vredevol van mening. Het punt is echter…

U vergelijkt een corona-uitbraak met een uitbraak van buikgriep. Ik vind dat er wel een verschil is. Ten eerste kunnen we niet ontkennen dat we nu te maken hebben met een zevende golf. Ten tweede, wanneer men thuiskomt met COVID-19 moet men zeven dagen in isolatie. Dat moet niet als men thuiskomt met buikgriep. Als iemand buikgriep heeft, kan men nog terecht bij de grootouders. In dit geval kan dat echter absoluut niet. Men kan een kind met corona niet bij de kwetsbare grootouders onderbrengen. Dat doet men niet. Dat was in de andere gevallen in het verleden wel het geval. Dat is het grote verschil, mijnheer Anseeuw.

U ontkent de problemen die er zijn. Dat doen u en uw partij wel vaker. U zorgt absoluut niet voor oplossingen.

Mevrouw Vanrobaeys, voor de feitelijkheid van het debat, ook een virale gastro-intestinale infectie is besmettelijk, net als corona.

Madame la présidente, il me tarde de prendre mon tour de parole. J'anticipe quelque peu. J'ai l'impression que notre débat est plus profond que cette question de quarantaine ou non et qu'il vise à montrer que ce gouvernement, que je ne soutiens pas - vous le savez, monsieur Anseeuw - que ce gouvernement supporte l'inactivité, les femmes qui restent à la maison et vous, vous prônez sans cesse sur les mêmes aspects.

Moi, en ma qualité d'opposante de gauche, je rejoins d'abord les propos de ma collègue: nous étions face à une pandémie et pas une grippe intestinale. C'est différent! Par ailleurs, quelle était la réalité sur le terrain depuis le covid, avec ses problèmes de quarantaine et des femmes régulièrement, confrontées à des enfants malades ou des écoles fermées? Cela dépendait aussi où ces femmes travaillaient, car ce chômage temporaire n'offrait que 70 % du salaire. Évidemment, vous pouvez encore trouver que c'est beaucoup trop, parce que vous avez l'idée d'encourager les gens à ne pas travailler.

De un, en réalité, pendant la pandémie, certaines femmes cachaient d'une façon ou d'une autre le fait que leur enfant ou elles-mêmes avaient le covid, parce que, ce que vous appelez la mesure structurelle, que vous critiquez, n'était pas suffisante pour maintenir un équilibre sanitaire beaucoup plus profond que cela. De deux, je n'ai pas interprété cette proposition de loi comme une prolongation de quelque chose de structurel. C'est plutôt en cela que nous nous abstenons, parce que c'est une mesure transitoire pour tendre vers un retour à un chômage temporaire classique, tel qu'il existait avant la période covid.

Aussi, je ne comprends pas pourquoi vous vous acharnez à dire qu'il s'agit d'une mesure structurelle à long terme. Ce n'est pas du tout le cas. Elle est prévue jusqu'au 31 décembre, moment auquel interviendra une réévaluation. Le reste de mes critiques, je les donnerai tout à l'heure lors de ma prise de parole.

Collega's, koken kost natuurlijk geld, zeker als het gaat over de sociale zekerheid. Hier worden er inderdaad extra sociale uitgaven boven op de structurele uitgaven gegooid. U hebt echter gelijk, mevrouw Moscufo, dat het bijna structurele maatregelen aan het worden zijn, want zij worden steevast verlengd. Ze zijn allemaal maar tijdelijk, tenzij zij nooit worden stopgezet. Daar lijkt het iets van te hebben.

Koken kost geld en de sociale zekerheid heeft het niet zo breed. Volgend jaar zal het tekort in de sociale zekerheid net geen miljard euro zijn, tegen 2027 zal het tekort in de sociale zekerheid zijn opgelopen tot 7,4 miljard euro. De vivaldiregering en -partijen hebben altijd geschermd met de terugverdieneffecten van de werkzaamheidsgraad, die tegen 2030 80 % zou bedragen. Heel wat experts hebben intussen echter becijferd dat wij in het beste geval net geen 75 % zullen halen. Dat betekent dat de terugverdieneffecten niet zullen kunnen worden gebruikt om de extra sociale uitgaven te financieren. De vraag die nog altijd niet werd beantwoord in de commissie – ik stel ze hier dus opnieuw aan alle indieners –, is dan ook wie dat zal betalen. Wie heeft zoveel geld?

Toen werd het stil. Dat weten wij dan ook. Het gaat hier om ongedekte cheque nr. 735.

Mijnheer Anseeuw, wij hebben van u echt geen lessen in ongedekte cheques inzake de sociale zekerheid te krijgen. De taxshift was pas een ongedekte cheque.

Wij hebben een aantal voorstellen, zoals mijn collega al opmerkte, en wij zullen er, samen met de regering, altijd voor zorgen dat de sociale zekerheid gefinancierd is. Wij verzekeren wel de evenwichtsdotatie. Wij hebben een aantal voorstellen voorliggen. Collega Vandenbroucke pleitte daarnet ook voor een effectieve fiscale hervorming. Er zijn dus voldoende middelen om de sociale zekerheid te financieren en zeker om werkende ouders te helpen wanneer zij in de puree zitten met een kind dat COVID-19 heeft en thuis in isolatie moet blijven.

Mevrouw Vanrobaeys, ik denk dat u het licht van de zon ontkent. Het Monitoringcomité heeft becijferd dat het tekort in de sociale zekerheid 942 miljoen euro zal bedragen. Dat zal in 2027 oplopen tot 7,4 miljard euro. U zegt hier: er is voldoende geld om de sociale zekerheid te financieren. Mevrouw Vanrobaeys, kent u Comical Ali? Die stond aan de poorten van Bagdad en stelde dat alles onder controle was, terwijl in beeld achter hem Amerikaanse tanks de stad binnen reden. Als u zegt dat er genoeg geld is om de sociale zekerheid te financieren, dan is het Monitoringcomité wat u betreft blijkbaar een samenraapsel, een bende idioten die niet kunnen tellen, want zij zeggen: volgend jaar 1 miljard euro te kort, binnen 5 jaar al meer dan 7 miljard euro. Wat is het nu, mevrouw Vanrobaeys?

Zij gaan uit van de huidige maatregelen en net daarom zeg ik dat er inderdaad iets moet gebeuren aan de financiering. Wij hebben daar voorstellen voor, maar dat zijn keuzes.

Dat is heel interessant, mevrouw Vanrobaeys, want mijn vraag was wie dat zal betalen. Wie heeft zoveel geld? Met welk geld zult u dat betalen? Waar zult u die centen halen? Tot die uitgaven wordt nu beslist. Dan moet u nu ook weten waar u die centen zult halen. Welnu, wie zult u dat laten betalen? Dat is mijn vraag.

In ieder geval, door mensen geen oplossing te geven, door werkende ouders geen oplossing te geven wanneer hun kinderen thuis moeten blijven, dwingt men hen om minder te werken of te stoppen met werken. Wij voorzien net in een overbrugging, dus in die zin helpen wij ook mee aan de financiering van de sociale zekerheid.

Ik hoor het u graag zeggen. Als ik u dat laatste antwoord hoor uitspreken, moet ik bijna gaan geloven dat dit maatregelen zijn die geld zullen opbrengen in plaats van te kosten. Dan is de vraag waarom ze de voorbije twee jaar een paar miljard euro hebben gekost. Kan men dat niet vergelijken? Ik hoor het u graag zeggen. Het klopt inderdaad, men kan de situatie van vandaag niet vergelijken met die van twee jaar geleden. De vraag is waarom u nog altijd gehecht blijft aan het ad-hocbeleid van twee jaar geleden. Die maatregelen kostten miljarden euro per jaar, dat is wat er de voorbije twee jaar is gebeurd. Als ik u vraag wie dat zal betalen, komt er geen antwoord. U probeert ons dan nog wijs te maken dat die maatregelen geld opbrengen, waar ze de voorbije twee jaar alleen maar geld hebben gekost. Met alle respect, u probeert ons dan ook wijs te maken dat er geld genoeg is om de sociale zekerheid te financieren, terwijl het Monitoringcomité op een heel andere telling uitkomt.

Het enig eerlijke antwoord dat u vandaag kan geven op mijn vraag wie u dat zal laten betalen, is dat u het vandaag nog niet durft of wil zeggen, tenzij u het wel durft te zeggen en dan hoor ik het graag.

U vergelijkt het volledige bedrag van de enorme tijdelijke werkloosheid in een periode van volledige lockdowns met een verlenging van het quarantaineverlof. U vergelijkt appelen met peren. Voor de rest staan hier wel overgangsmaatregelen en een aantal responsabiliseringsmaatregelen in. Dat is echt geen faire manier van vergelijken. U vergelijkt appelen met peren. Dat beleid heeft er net voor gezorgd dat die economie snel kon worden hernomen na de opheffing van de lockdown, zoals gezegd door verschillende instanties. U ging ermee akkoord dat er op dat moment heel snel werd ingegrepen en ondersteund. U zegt nu dat we de mensen die twee jaar geleden door de lockdown niet konden of mochten gaan werken ook maar aan hun lot hadden moeten overlaten en zonder enig inkomen hadden moeten zetten. Dat begrijp ik daaruit.

Kan u afronden?

Ik heb inderdaad gezegd dat ik de maatregelen steun die in de eerste twee tot drie maanden werden genomen, maar dat er zeker na drie maand had moeten worden bijgestuurd. Dat heb ik twee jaar geleden al gezegd en dat ben ik blijven zeggen, maar dat is niet gebeurd. U verwijt mij nu dat ik appelen met peren vergelijk. Het klopt inderdaad dat de situatie vandaag niet te vergelijken is met die van twee jaar geleden. De vraag is dan toch wel waarom u vasthoudt aan het beleid van twee jaar geleden om een situatie vandaag te managen, die helemaal niet te vergelijken is met die van twee jaar geleden. U hebt twee jaar geleden dan een kip klaargemaakt met kipkruiden en vandaag bakt u een biefstuk met diezelfde kipkruiden. Wie doet dat nu eigenlijk?

De problemen zijn in hoegrootheid minder, maar het probleem dat kinderen nog altijd thuis moeten blijven omdat een kamp gesloten wordt wegens een corona-uitbraak blijft hetzelfde.

Mevrouw Vanrobaeys, dit is de laatste keer dat ik op u zal reageren. Ik zal u een vrijblijvend advies geven. U doet ermee wat u wil. When in a hole, stop digging.

Madame la présidente, cela fait plus de deux ans que nous vivons au rythme des mesures exceptionnelles dans le cadre de la crise covid. Cette proposition de loi s'inscrit dans ce contexte et prévoit un paquet de mesures pour s'adapter à l'évolution du contexte.

D'une part, le texte prévoit l'obligation de payer un salaire pour l'employeur qui a indûment placé son travailleur dans un système de chômage temporaire. C'est donc l'Office National de l'Emploi (ONEM) qui aura la possibilité de récupérer les allocations indûment versées auprès de l'employeur. Le travailleur ne perdra pas ses allocations en cas de fraude sociale de son employeur. Il touchera son salaire duquel seront déduites sa part d'allocations ainsi que ses allocations de chômage. C'est l'employeur qui déduira la part d'allocations de chômage du salaire et sera responsable de rembourser l'ONEM.

D'autre part, la proposition de loi vise à prendre un certain nombre de mesures pour assurer une transition sans heurt du système de chômage temporaire pour cause de force majeure corona vers des systèmes classiques de chômage économique à partir du 1ᵉʳ juillet 2022. Enfin, le régime de chômage temporaire pour force majeure est étendu aux travailleurs en cas d'impossibilité pour leur enfant de fréquenter la crèche, l'école ou le centre d'accueil pour handicapés.

Ces mesures sont valables jusqu'à la fin de l'année. Je rappellerai ici qu'il ne s'agit pas d'une prolongation mais bien d'une phase de transition afin qu'on puisse revenir à la normale au 1ᵉʳ janvier 2023, puisque le chômage temporaire pour force majeure corona est abandonné dans cette proposition et on retourne au chômage classique pour raisons économiques et force majeure avec toute une série d'aménagements pour faire en sorte que le chômage économique puisse être invoqué.

Madame Thémont, je vous remercie pour votre concision.

Mevrouw de voorzitster, de enigen die blijkbaar heimwee hebben naar de coronacris, die zo lang mogelijk willen volhouden of de coronacrisis willens nillens willen verlengen, zijn blijkbaar de meerderheidspartijen. Het lijkt mij dat er een vorm van heimwee geslopen is in het halsstarrig vasthouden aan de coronacrisis. Het wordt bijna pathetisch. Die heimwee kan misschien verklaard worden doordat de coronacrisis de enige periode was waarin de vivaldicoalitie zogenaamd beleid kon voeren. Zodra de coronacrisis gedaan was, lukte het namelijk niet meer. Sinds de coronacrisis gedaan is, hangt het hier met haken en ogen aan elkaar. Ik besef dus ten volle dat de meerderheidspartijen er alle baat bij hebben om aan die crisis vast te houden.

Bovendien betreur ik dat de tekst over die verlenging als wetsvoorstel pas werd ingediend op 30 juni. Weliswaar werd de urgentie verkregen, maar de maatregelen moesten al op 1 juli ingaan. Als leden van de commissie voor Sociale Zaken was ons dus slechts een bijzonder korte tijd gegund, aangezien de tekst ingediend werd op 30 juni, terwijl de maatregelen op 1 juli moesten ingaan. Dat is geen serieuze manier van werken.

Wij zijn niet de enigen die dat opmerken, want door zo te werken worden de adviezen van verschillende instanties vermeden, in de eerste plaats al het advies van de Raad van State. Door deze manier van werken hoeft de Raad van State daarin immers niet gekend te worden. De Raad van State had overigens wel degelijk opmerkingen geformuleerd, zoals ze altijd doet in dergelijke gevallen, want door op die manier te werken voeren wij de facto wetgeving met terugwerkende kracht in. De Raad van State stelt zich daaromtrent principieel op, aangezien het gaat over de rechtszekerheid voor burgers en bedrijven en over de kans om zich aan nieuwe wetgeving aan te passen.

We zijn ondertussen tweeënhalf jaar na het begin van de coronacrisis. Stilaan mogen we ons toch afvragen of de voorgestelde maatregelen nog zin hebben. In het voorbije jaar werden enkele van die maatregelen overigens voor andere doeleinden gebruikt, namelijk voor de crisis na de overstromingen in de Vesdervallei en voor de Oekraïnecrisis na de aanval van Rusland op dat land. Misschien hebben we er binnenkort door de hitte weer een crisis bij, een hittecrisis, waarna dezelfde maatregelen nog eens ingevoerd kunnen worden.

In het begin hebben we die maatregelen gesteund, omdat het toen ging om maatregelen ad hoc bij een redelijk onverwacht gebeuren. Aangaande de coronapandemie kennen we het principe ondertussen echter wel. We weten wat er komt, we weten hoe we het kunnen oplossen. We zitten al in de zevenendertigste coronagolf, waardoor enkele mensen op tv komen, maar de maatschappij wordt daar niet meer door ontwricht, de maatschappij gaat daarmee om en lost dat zelf wel op.

Als wij dan toch een aantal maatregelen willen behouden, dien dan een voorstel in om die maatregelen structureel te maken en verlaat die ad-hocmaatregelen die iedere keer worden verlengd. Maak een structurele hervorming van die tijdelijke werkloosheid.

Aangezien het parlementaire debat over de teksten in mijn ogen niet op een correcte manier is kunnen worden gevoerd en wij ondertussen tweeënhalf jaar na de aanvang van de coronacrisis zijn, zullen wij deze voorstellen niet langer ondersteunen.

Madame la présidente, il s'agit ici d'une mesure transitoire pour passer du chômage corona à une situation plus classique de chômage temporaire. Le chômage corona a pris fin le 30 juin, malgré que nous ne soyons pas arrivés au bout du covid-19. On ne peut pas faire comme si cela n'existait plus. Les chiffres augmentent, et nous avions même des doutes quant à l'arrêt de cette mesure.

Nous avons plusieurs critiques à faire sur ce projet. Avec le chômage corona, les travailleurs, sauf dans les endroits où il y avait eu des négociations avec les organisations syndicales, recevaient 70 % de leur salaire. Ici, on est passé à 65 %, donc il y a une perte supplémentaire de 5 %, ce qui n'est pas rien.

Il faut casser le mythe selon lequel les dispositions sociales prônent l'inactivité et font en sorte que les gens restent chez eux. Si je prends une dame qui travaille dans le secteur du nettoyage, sur la base d'un salaire de 1 800 euros, et qu'elle doit demander une mesure d'urgence parce que sa fille est en quarantaine, elle va perdre 35 % de son salaire et va devoir continuer à vivre avec 1 170 euros. On ne peut pas dire que ce soit une carotte avantageuse, qui encourage l'inactivité. Nous regrettons qu'on ne soit pas resté, au minimum, à 70 %, ce qui est déjà trop peu.

Une autre critique faisait partie de l'avis du Conseil national du Travail (CNT), concernant le délai de notification. Jusqu'à présent, quand un employeur voulait mettre son employé au chômage temporaire, il devait le prévenir sept jours à l'avance. Ici, on est passé à trois jours calendrier, ce qui est encore différent de trois jours ouvrables. Cela signifie que, le vendredi, on peut être mis au courant que le lundi on n'ira pas travailler car on est mis au chômage.

Enfin, la réforme des pensions a cassé le principe général des périodes assimilées en les réduisant et en gardant juste quelques exceptions. Avec ce dispositif du chômage temporaire, on ne va pas pouvoir construire ses droits pour la pension, parce que ce ne sera pas considéré comme des jours de travail effectif.

Nous voulons également souligner cette possibilité pour les parents qui se retrouvent avec des enfants dont l'école ou le centre d'accueil est fermé de pouvoir demander le chômage temporaire pour quarantaine. Pour toutes ces raisons-là, nous allons nous abstenir sur ce projet.

Het voorliggende wetsvoorstel verlengt een aantal bestaande coronamaatregelen met betrekking tot de tijdelijke werkloosheid en voert tijdelijke overgangsmaatregelen in met betrekking tot de economische werkloosheid.

De tijdelijke werkloosheid heeft er tijdens de lockdown echt wel voor gezorgd dat bedrijven overeind konden blijven en dat heel wat ontslagen konden worden vermeden. Dat was toen ontzettend belangrijk en werd vrij algemeen gesteund. De maatregel was ook terecht.

Wij hebben voorliggend wetsvoorstel mede ondertekend, omdat de maatregelen die het bevat, op het moment echt nodig en dringend zijn. Er is immers de lange duur van de coronacrisis. Wij mogen weliswaar al terug naar een normaal leven, vandaag neemt het aantal besmettingen toe en worden er heel wat werknemers in tal van sectoren ziek, net zoals vele kinderen. Dat heeft natuurlijk een impact op onze samenleving.

Vaak houdt de situatie ook langer dan vier weken aan. Daarom is het terecht om de periode voor economische werkloosheid te verlengen.

Er werd enigszins meewarig gedaan over mijn argument in verband met de Oekraïnecrisis. Maar artikel 8 verwijst expliciet naar de Oekraïnecrisis als reden voor overmacht. Er moesten inderdaad al productielijnen worden stilgelegd, niet alleen wegens COVID-19, maar ook wegens de Oekraïnecrisis.

Ik kan alleszins het pleidooi van mevrouw Muylle in commissie bijtreden dat het systeem van de tijdelijke werkloosheid moet worden hervormd. Dat neemt niet weg dat wij onderhavig wetsvoorstel zullen steunen.

Mevrouw De Jonge, ik heb een vraag voor u.

Mevrouw Vanrobaeys heeft geprobeerd om ze te beantwoorden maar dat is niet gelukt. Men houdt de extra sociale uitgaven aan. Wie zult u daarvoor laten opdraaien? Wie zal daarvoor moeten betalen? Zijn dat opnieuw vooral de hardwerkende Vlamingen of hebt u vandaag iemand anders op het oog?

Ik heb het debat gevolgd. Mevrouw Vanrobaeys heeft daarnet terecht gezegd dat de betaalbaarheid heel belangrijk is. Ik denk dat iedereen het daarover eens is. Onze sociale zekerheid staat onder druk – we kennen allemaal de cijfers – maar ik kijk ook uit naar de fiscale hervormingen en de plannen die op onze tafel zullen terechtkomen. We hebben ook de arbeidsdeal die we vorige week uitvoerig hebben besproken. Daarin zitten ook maatregelen die mensen kunnen activeren, zoals de transitietrajecten en het activeren van het ontslagrecht. Het is een combinatie van verschillende maatregelen. Men wil ook de re-integratietrajecten voor mensen die langdurig ziek zijn opnieuw activeren. Die gelden voor mensen die in de mogelijkheid verkeren om opnieuw te gaan werken. Al deze zaken samen moeten ervoor zorgen dat onze sociale zekerheid minder onder druk komt te staan.

Mevrouw De Jonge, u zegt interessante dingen, maar eigenlijk kloppen ze niet helemaal. U verwijst naar terugverdieneffecten, onder meer van de arbeidsdeal, waarover experts al hebben gezegd dat het daar echt niet van zal komen. Transitietrajecten zijn eigenlijk in hoofdzaak bedoeld om mensen op de arbeidsmarkt te houden die daar al zijn. De terugverdieneffecten zijn eigenlijk quasi verwaarloosbaar. Dat heb ik niet gezegd, dat hebben experts daarover gezegd. Wie ben ik om hen tegen te spreken?

Ik heb u gevraagd of u iemand anders op het oog hebt dan de hardwerkende Vlamingen, die hoofdzakelijk voor extra sociale uitgaven en eigenlijk alle sociale uitgaven moeten opdraaien. Ik stel vast dat u niemand anders op het oog hebt. Dat is dan ook duidelijk. U weet kennelijk niet op welke andere manier u dat anders zou kunnen aanpakken. Dat zal dus altijd op dezelfde manier gebeuren, zoals het altijd is gelopen. Het zullen opnieuw in hoofdzaak de hardwerkende Vlamingen zijn die zullen opdraaien voor het sinterklaasbeleid van de regering-De Croo.

Een laatste woord, mevrouw De Jonge?

Ik zal daar niet meer op ingaan. We zullen zien wat de fiscale hervormingen zullen teweegbrengen en waar het activeringsbeleid ons zal brengen.