Proposition 55K2721

Logo (Chamber of representatives)

Projet de loi portant des dispositions budgétaires en matière de santé.

General information

Submitted by
Vivaldi
Submission date
May 30, 2022
Official page
Visit
Status
Adopted
Requirement
Simple
Subjects
supplementary budget budget health care profession social security allowances and expenses

Voting

Voted to adopt
Groen CD&V Vooruit Ecolo LE PS | SP DéFI Open Vld MR VB
Abstained from voting
N-VA PVDA | PTB

Contact form

Do you have a question or request regarding this proposition? Select the most appropriate option for your request and I will get back to you shortly.








Bot check: Enter the name of any Belgian province in one of the three Belgian languages:

Discussion

June 16, 2022 | Plenary session (Chamber of representatives)

Full source


President Eliane Tillieux

De algemene bespreking is geopend


Rapporteur Tania De Jonge

Mevrouw de voorzitster, ik verwijs naar het schriftelijke verslag.


President Eliane Tillieux

Mevrouw Gijbels, u hebt het woord in de algemene bespreking.


Frieda Gijbels N-VA

Mevrouw de voorzitster, is de minister onderweg?


President Eliane Tillieux

Wij moeten bellen en wachten op een antwoord.

Normalement il vient.

Mevrouw Gijbels, is zijn aanwezigheid belangrijk voor u?


Frieda Gijbels N-VA

Mevrouw de voorzitster, het is toch interessant dat de minister, wanneer ik vragen stel, ze ook hoort.


President Eliane Tillieux

Nous reprenons dès que le ministre est là. Merci de votre patience.

June 16, 2022 | Plenary session (Chamber of representatives)

Full source


Frieda Gijbels N-VA

Mijnheer de minister, met de zorgsector staat u voor heel wat uitdagingen. Ik denk daarbij aan de financiering. Alleszins maak ik mij zorgen over de manier waarop u aan de uitdaging van de financiering tegemoetkomt. Mijns inziens moeten we weg van de eenmalige premies en extra's, omdat die, ook al zijn die wel welkom, een kortdurend effect hebben met toch een enorme impact op het budget, zo vrees ik.

Zo moet er toch ook een en ander worden rechtgezet voor de kinesisten, de thuisverpleegkundigen en de logopedisten. U moet bijvoorbeeld een einde maken aan de discriminatie tussen geconventioneerde en niet-geconventioneerde zorgverstrekkers. Als u de betreffende artikelen van de kwaliteitswet nu eens uitvoert, dan zou dat getuigen van een welgemeend respect voor de zorgsector. Dat heeft bovendien een duurzamere impact dan eenmalige verhogingen.

Eigenlijk probeert u met de discriminatie in de terugbetaling de zorgverstrekkers in het gareel te houden, want u weet maar al te goed dat zij het moeilijk vinden om te deconventioneren, waar uiteindelijk de patiënt de dupe van wordt. Ik vind dat een probleem en begrijp niet helemaal waarom u de betreffende artikelen van de kwaliteitswet niet in werking laat treden. Ik voorspel dat heel wat zorgverstrekkers zich zullen deconventioneren en heel veel patiënten kinderen van de rekening worden, want zij zullen veel meer voor hun kine- of logopedieconsultaties moeten betalen. Ik roep u op om bijvoorbeeld de honoraria van de kinesitherapeuten niet alleen als kosten te zien, maar ook als minderuitgaven, omdat dankzij hun behandelingen minder orthopedische ingrepen nodig zijn. Geïntegreerde zorg is een heel belangrijk concept, maar zolang onze zorg versnipperd is, zoals nu het geval is, is dat een heel moeilijke oefening.

Een ander thema dat ik wil aansnijden, is het invoeren van de leerladder in de zorg. De federale overheid moet echt duidelijkheid creëren en er moet worden voor gezorgd dat elk opleidingsniveau wordt gekoppeld aan een duidelijke invulling en duidelijke competenties, aan een bepaald niveau van autonomie en dat dit dan ook navenant wordt verloond. Dat dossier zit vast door een verschillende kijk op de zaak langs beide kanten van de taalgrens en de gemeenschappen kijken naar u.

Als dat in orde zou zijn, zou dat problemen met betrekking tot de IFIC-verloning hebben voorkomen. Nu hebben we vreemde toestanden, waarbij HBO5-verpleegkundigen soms meer verdienen dan bachelor verpleegkundigen. Ik denk dat de kar voor het paard is gespannen en dat het beter was geweest als er eerst duidelijkheid was gekomen over de leerladder in de zorg.

We hebben al eerder gediscussieerd over het specialisatiecomplement. Ik denk dat er inderdaad zaken niet juist zaten voor die hooggespecialiseerde verpleegkundigen. In sommige gevallen hadden zij zelfs loonverlies als ze overstapten naar IFIC. Daar moest dus iets gebeuren, maar voor onze fractie is het veel belangrijker om hen in te schalen in een hoger IFIC-niveau dan om dergelijke complementen toe te kennen, wat de complexiteit in de zorg alleen maar vergroot.

Als er eenmalige extra's worden toegekend, dan zou dat op zijn minst moeten gebeuren in overleg met de deelstaten, want anders maakt men dat zorgverstrekkers van het ene naar het andere niveau overstappen, wat nefast is voor de volksgezondheid, en dat is toch uw verantwoordelijkheid. U hebt in het regeerakkoord aangegeven dat de gezondheidszorg een homogene bevoegdheid zou moeten worden, maar door op deze manier op uw eentje te handelen en geld uit te geven dat er eigenlijk niet is, maakt u die verschillen alleen maar groter.

Wat betreft de ASO's, ik vind het jammer dat u blijkbaar was vergeten dat zij ook in de ziekenhuizen werken, dat zij ook zorgverstrekkers zijn. De regeling met betrekking tot de ASO's is nog niet helemaal duidelijk. Het is niet duidelijk of de ziekenhuizen daarvoor moeten opdraaien of niet. Deze kwestie alleen al is illustratief voor het probleem dat er door allerlei bonussen en extra's toe te kennen aan de ene en niet aan de andere koterijen ontstaan die alles complex maken, waardoor sommige mensen steeds weer teleurgesteld zijn.

Er wordt veel geld uitgegeven, maar daar hebben de zorgverstrekkers maar kortstondig baat bij, terwijl er eigenlijk nood is aan een echt grondige hervorming. In uw regeerakkoord hebt u die hervorming ook beloofd, maar dat blijft blijkbaar dode letter. Nochtans denk ik dat alleen een hervorming echt iets kan betekenen voor de zorgverstrekkers op de langere termijn, en voor de patiënten overigens ook.

Mijnheer de minister, wij zullen ons bij de stemming over het wetsontwerp onthouden.


Sofie Merckx PVDA | PTB

Monsieur le ministre, ce projet de loi libère un budget de 207 millions d'euros en vue d'indexer de 2 % les différents honoraires des soignants. C'est peu, même si c'est mieux que ce qui était prévu initialement, à savoir indexer au 1ᵉʳ janvier prochain. De plus, étant donné l'inflation de 8 %, cette hausse ne compense, bien entendu, pas la perte du pouvoir d'achat des soignants.

Er zijn toch heel wat problemen op het terrein, vooral wat betreft de logopedisten en de kinesitherapeuten. De logopedisten kwamen op 5 mei op straat tegen de hoge werkdruk, de onderbetaling en de onderwaardering. Het belangrijkste punt is dat de logopedisten vandaag een verhoging van hun honorarium vragen met 5 euro per halfuur. Vandaag bedraagt hun honorarium 28 euro per halfuur. Dat is voor hen niet haalbaar, gezien de hoge kosten. Zij vroegen dus een verhoging tot 33 euro per halfuur. Die maatregel zou 33 miljoen euro op jaarbasis kosten, zo berekenden de beroepsverenigingen. U bent daar niet mee akkoord gegaan en hebt dat niet willen toepassen. Nadat we het er in de commissie over hadden gehad, hebt u gezegd dat het volgens u niet binnen de afgesproken begrotingsdoelstellingen past en dat er vandaag geen geld voor is. Het komt er uiteindelijk op neer dat hun honorarium slechts naar 29,28 euro voor een sessie van een halfuur gaat, in plaats van 33 euro. Ze vragen eigenlijk al meer dan 20 jaar een herwaardering van hun honoraria.

Er zijn de laatste dagen nogal veel straffe getuigenissen van logopedisten en patiënten in het nieuws gekomen. Logopedisten getuigden over de hoge kosten, bijvoorbeeld voor het huren van een lokaal en voor onderzoeks- en therapiemateriaal dat ze zelf moeten voorzien. Per betaald uur houdt de logopedist vandaag onvoldoende over om goed rond te komen. Zij hebben natuurlijk ook te maken met bijvoorbeeld de verhoogde brandstofprijzen. In Het Journaal zei een logopediste dat zij altijd geconventioneerd geweest was, maar dat ze zich nu zou deconventioneren. Het probleem is dus dat de logopedisten zich zullen deconventioneren, om op die manier wel 33 euro per halfuur te kunnen vragen.

Het probleem van die deconventionering is natuurlijk dat het de patiënt is die daarvoor opdraait. In plaats van 5,5 euro per sessie zou die patiënt dan 16 euro per sessie moeten betalen, omdat er een verminderde terugbetaling geldt als een patiënt bij een logopedist gaat die niet geconventioneerd is. Dat is toch echt een heel groot probleem. Een gezin met vijf kinderen waarvan er drie naar de logopedist moeten gaan, moet 16 euro per sessie betalen, met vaak twee sessies per week, waardoor ze beginnen te schrappen in die sessies of in andere uitgaven. Dat is alleszins een zeer zware rekening voor de patiënten.

S'agissant des kinésithérapeutes, le problème est identique. En effet, ils ont également lancé un mouvement de déconventionnement, parce que les honoraires actuels ne correspondent pas aux frais qu'ils doivent honorer pour offrir des soins de qualité. Pour le moment, un kiné peut demander un tarif de 27 euros pour les neuf premières séances et de 24 euros pour les neuf suivantes. C'est déjà assez bizarre, puisque la dixième séance prend autant de temps que la première, si tout va bien.

Leur demande, qui ne me semble pas déraisonnable, est d'imposer un tarif de 34 euros pour une consultation. Toutefois, si un kiné se déconventionne, c'est le patient qui en pâtira - le prix passant de 7 euros par consultation à 18 euros de supplément. Qu'il s'agisse des kinésithérapeutes ou des logopèdes, leur exigence me paraît normale au vu du coût de la vie et devrait être prise en compte au regard de l'évolution actuelle vers une médecine à deux vitesses.

Ce matin, j'ai ainsi reçu le témoignage d'un papa qui travaille avec sa femme et dont la fille doit se rendre deux fois par semaine chez le logopède et chez la kiné. Cette dernière vient de se déconventionner - avec pour conséquence un budget bien plus élevé pour la famille. C'est pourquoi les parents ont décidé de réduire le nombre de séances de kiné prévues pour leur enfant. Voilà la dure réalité d'aujourd'hui.

Monsieur le ministre, vous vous êtes montré un peu borné durant la discussion avec les deux groupes de soignants, en répondant qu'il n'y avait pas d'argent prévu à cette fin. Je ne puis que vous exprimer mon indignation, car il ne s'agit que de quelques millions d'euros. Quand j'apprends, si je ne m'abuse, que votre gouvernement est sur le point de se mettre d'accord pour investir cinq milliards supplémentaires par an dans la Défense, je me demande s'il n'est pas plutôt temps de dépenser cet argent dans nos soins de santé prodigués aux enfants. Sinon, ils resteront sur le carreau.


Catherine Fonck LE

Madame la présidente, monsieur le ministre, nous soutiendrons ce projet de loi. Néanmoins, je souhaiterais intervenir sur deux points: une indexation limitée à 2 %. C'est peu face à l'augmentation de l'indice santé qui serait de 7,6 % cette année et dans un secteur qui frappe évidemment les soignants de plein fouet étant donné l'augmentation du coût de la vie en général.

Tout cela survient dans un contexte où, en fonction des positions des différents partis au sein du gouvernement, l'on entend certains dire et redire combien ils veulent préserver l'indexation complète, alors même que de facto, ici, le choix du gouvernement est de limiter cette indexation à 2 %.

De surcroît, vous ne parvenez pas en votre qualité de ministre de la Santé, alors que c'est votre job, à réunir les conditions pour permettre un taux de conventionnement le plus important possible, parce qu'il en va de la sécurité tarifaire pour le patient.

Monsieur le ministre, vous devez tout faire pour obtenir un taux de conventionnement le plus important possible. On a parlé des kinés, des logopèdes et on peut y ajouter les infirmiers, particulièrement les infirmiers à domicile, qui se sentent laissés de côté alors que le prix du carburant augmente.

La manière dont les discussions sont menées n'est pas très positive. Je vous ai entendu récemment à la télévision à propos des kinés. Je me suis toujours battue contre le deux poids deux mesures, qui fait en sorte qu'on va sanctionner le patient s'il va chez un prestataire de soins qui n'est pas conventionné. C'est un non-sens!

Je me suis beaucoup mobilisée ces dernières années mais nous n'avons malheureusement pas pu réunir une majorité et nous avons atterri sur un petit amendement qui vous permet en pratique de ne pas bouger.

Vos déclarations sur ces secteurs à travers les médias ne sont pas de nature à favoriser une concertation positive ni à aboutir à un accord correct pour arriver à un taux de conventionnement afin de protéger le patient au niveau tarifaire.

Voici pour le premier commentaire que je voulais faire ici.

Le deuxième tend à attirer votre attention sur le fait qu'il y a des secteurs dont on ne parle pas beaucoup, alors que, comme employeurs, ils sont confrontés à une situation difficile. Je pense aux hôpitaux mais aussi aux infirmiers à domicile pour ce qui concerne les employeurs d'infirmiers à domicile salariés. C'est le cas également pour les indépendants mais le mécanisme est différent pour ce qui est des budgets. Les infirmiers salariés à domicile dont l'employeur voudrait bien augmenter l'aide et les tarifs au niveau des déplacements se retrouvent dans une situation qui est tout, sauf simple. Quant aux hôpitaux, ils sont maintenant touchés de plein fouet par l'explosion des prix énergétiques. Il s'agit donc de savoir de quelle manière ils vont pouvoir assumer les indexations des salariés dans le secteur des soins. Il y a aussi des questions à plus long terme en termes de réforme, de financement, etc. Tout cela est très bien mais ce n'est évidemment pas une réponse satisfaisante à court terme.

Monsieur le ministre, beaucoup de questions restent, à ce stade, sans réponse. J'ignore quelle sera la situation budgétaire des employeurs, tels que les hôpitaux, en fin d'année, d'autant plus que les avances qui ont été réalisées pendant la période covid sont malheureusement remboursables. En outre, le financement complémentaire que vous mettez en avant au niveau des hôpitaux est un financement avec une épée de Damoclès car des corrections négatives peuvent intervenir deux, trois, voire quatre ans après l'année concernée.

J'attire vraiment votre attention et j'en appelle à la plus grande vigilance sur cette situation, et sur la manière avec laquelle, même s'il y a une reprise d'activités, nous devrons finaliser les budgets des hôpitaux pour la suite de cette année 2022.

Mon intervention va un peu au-delà de ce texte. Je tenais à rappeler quelques enjeux, compte tenu du choix qui a été fait par le gouvernement sur ce projet de loi.


Minister Frank Vandenbroucke

Mevrouw de voorzitster, vooreerst bied ik mijn verontschuldigingen aan dat ik de leden van de Kamer even heb laten wachten.

Ik wil als antwoord op de verschillende opmerkingen toch punt voor punt wat toelichting geven. Ik begin met de kritiek van mevrouw Gijbels. Zij verklaart dat haar fractie zich bij de stemming zal onthouden, omdat zij geen voorstander is van eenmalige extra's.

Als wij iets goed wilden doen, konden wij niets anders doen dan een eenmalige maatregel te nemen. Ik wil even in herinnering brengen waar het over gaat. Het indexsysteem van de begroting van de ziekteverzekering werkt met zeer veel vertraging. Die vertraging is in het nadeel van de ziekteverzekering, wanneer de inflatie snel stijgt, en zij is in het voordeel van de ziekteverzekering wanneer de inflatie vertraagt.

Wij hadden dus gewoon kunnen wachten en de betrokkenen eraan herinneren dat ze nu wel een nadeel hadden, maar later het voordeel zouden zien. Er is nu een sterke acceleratie van de inflatie en de overheid doet nu haar voordeel. Wanneer de inflatie niet meer accelereert, zullen de betrokken hun voordeel doen bij het systeem, want dan zullen ze een beetje te veel krijgen, terwijl ze nu wat te weinig krijgen.

We wilden niet dat de betrokkenen op hun geld zouden moeten wachten, wat dat is moeilijk. Men mag mensen niet laten wachten op geld. Daarom doen we een eenmalige bijkomende inspanning. Later zal de inflatie volledig worden gecompenseerd. Op het moment zelf zal dat trouwens neerkomen op een overcompensatie, gelet op de verwachte inflatie dan. Eigenlijk doen we een eenmalige overbrugging om liquiditeitsproblemen op te vangen. De 2 % is inderdaad niet oneindig veel, maar ook niet erg weinig, want het gaat over 207 miljoen euro. Het is geen klein extraatje; het is zelfs een aanzienlijk extra, mevrouw Gijbels. Het is wat men hoort te doen bij een traagwerkend mechanisme; men moet dan eenmalig een liquiditeitsinjectie geven.

U hebt een aantal punctuele opmerkingen gegeven. Ik zal even reageren op het punt betreffende de artsen-specialisten in opleiding (ASO's) en de huisartsen in opleiding (HAIO's). Voor de ASO's is de oplossing bijna rond. Ze moet alleen nog worden goedgekeurd door de Nationale Paritaire Commissie artsen-ziekenhuizen. Zij zullen de indexering ontvangen via het budget van financiële middelen van de ziekenhuizen op 1 juli. Voor de artsen-specialisten in opleiding is het probleem ondertussen geregeld. Ze zullen ook de eenmalige inhaalpremie van 2 % ontvangen.

Wat de HAIO's betreft, zou het nodige budget van 723.000 euro getransfereerd kunnen worden van de rubriek Sociaal Akkoord naar de rubriek Stages in de administratieve begroting van het RIZIV bij de volgende vergadering van de algemene raad. Zoals u kunt vaststellen, willen wij ook hen niet vergeten. Het is goed dat u mij daaraan herinnert.

Ik kom dan bij de opmerkingen over logopedie en kinesitherapie. Ik heb de gewoonte om de zaken niet te verbloemen.

Madame Fonck, j'ai l'habitude de dire les choses comme elles sont.

Madame Merckx, pour ce qui concerne la logopédie, contrairement à votre impression - et ce n'est pas un reproche -, je ne suis pas celui qui a décidé de ce budget insuffisant pour les logopèdes. Ce n'est pas le cas. Ce budget a été décidé au sein du Comité de l'assurance INAMI et approuvé par les représentants des logopèdes.

Ik denk dat dit ook wel eens mag worden gezegd. Tot nu toe heb ik het niet gezegd, maar het mag nu toch wel eens. Op de duur denk je toch dat het een rare vakbond is die zo met zijn leden omgaat. Ze hebben dit goedgekeurd. De vertegenwoordigers van de sector logopedie, van de beroepsorganisaties, hebben dit budget van de logopedie in het verzekeringscomité goedgekeurd. Nu komen ze zeggen dat het veel te weinig is en schandalig. Het is het één of het ander. De mensen van de kinesitherapie, Axxon, zijn op dat vlak veel consistenter. Ze zijn veel consistenter en eerlijker met hun leden. Zij hebben het budget niet goedgekeurd en blijven zeggen dat het te weinig is. Dat begrijp ik. Ze hebben ook meer argumenten.

Wat de logopedie betreft, mevrouw Merckx, laten we nog eens de dingen zeggen zoals ze zijn. U zegt dat ze twintig jaar geen opslag hebben gehad, maar dat is niet juist. Ik begrijp dat mensen vandaag nog eens opslag willen, dat is het punt niet. Men wordt niet schatrijk van in de gezondheidszorg te werken, u weet dat dit zo is. De logopedisten hebben op vijf jaar tijd een verhoging van hun uitgavemogelijkheid met bijna vijftig procent gekend. Zij hebben enkele jaren geleden een fikse verhoging gehad, met een zeer bijzonder trucje, zeer handig bedacht destijds door Jo De Cock om dat mogelijk te maken. Vijftig procent budgetstijging op vijf jaar tijd, met een fikse opslag. Vervolgens het budget van dit jaar goedkeuren en dan beginnen zeggen dat het een schande is, dat is de leiding van de logopedie.

Kinesitherapie is iets anders. Deze mensen hebben inderdaad van bij het begin gezegd dat ze het niet voldoende vonden. Ik vind ook dat ze argumenten hebben. De honoraria voor kinesitherapie liggen relatief laag. Ik ben het helemaal eens met wat u heeft gezegd, mevrouw Gijbels. Ik heb overigens eergisteren een zeer goed gesprek gehad met Axxon. Wat de kinesitherapie kan betekenen in de moderne gezondheidszorg wordt onderschat en niet genoeg gevaloriseerd. Ik ben zelf ook tot die overtuiging gekomen. Ik denk daar ook anders over dan twintig jaar geleden, omdat we toen in een heel andere situatie zaten. Dat is het gesprek dat moet gebeuren. Ik wil dat gesprek ook aangaan en dat betekent inderdaad revaloriseren en hervormen. Helemaal akkoord.

Ik hoop wel dat ondertussen zoveel mogelijk kinesitherapeuten en logopedisten zich aansluiten bij de conventie die wordt voorgesteld. Die vermindering met 25 % – daarover verschillen wij waarschijnlijk van mening, mevrouw Fonck – vind ik geen discriminatie. Iedereen zegt dat dat discriminatie is, maar wat is daar nu discriminatie aan? De ziekteverzekering concentreert haar middelen op de patiënten van degenen die zich willen conventioneren. Daar is niets discriminerend aan en, eerlijk gezegd, sta mij toe dat ik toch een beetje verbaasd ben over een vakbond die aan de ene kant een heel goed akkoord wil en aan de andere kant vooral voortdurend wil zeggen dat de leden zich moeten kunnen distantiëren van het akkoord. Dat is in de hele gezondheidszorg eigenlijk een beetje de houding. Men wil aan de ene kant goede akkoorden, maar men wil het vooral ook heel gemakkelijk maken dat de leden niet akkoord gaan met het akkoord en dat vindt men heel belangrijk. Wij moeten dan eens over dat conventiesysteem nadenken.

Vooralsnog vind ik het feit dat wij onze middelen concentreren op degenen die zich conventioneren en kiezen voor tariefzekerheid – het zijn zij die kiezen – normaal. Dat zijn moeilijke debatten, maar wij moeten dat debat wel hebben en ik heb de gewoonte om daarover in alle duidelijkheid mijn mening te zeggen. Wij moeten ondertussen echter inderdaad een perspectief op verbetering en hervorming creëren voor de kinesitherapie. Overigens wens ik dat ook de logopedisten toe. Ik heb dat ook gezegd. Ik stoor mij alleen aan een nogal vreemde dubbelzinnigheid in de onderhandelingsmethode van de beroepsorganisatie.

Ten slotte, mevrouw Gijbels, u hebt terecht verwezen naar de zorgladder. Ik ben het met u eens dat die knoop nu eindelijk eens moet worden doorgehakt. Ik blijf mij wat verbazen over uw algemene houding en de houding van uw fractie in de discussie over dat complement voor gespecialiseerde verpleegkundigen, dat wij nu beslist hebben, 45 miljoen euro tegen 2023. U bent daar niet voor. In het debat in de commissie heb ik gehoord dat u tegen was. Leden van uw fractie hebben gezegd dat ik die beslissing niet had moeten nemen. Dat vind ik een interessante vaststelling.

Nu parafraseer ik uw uitspraak wat, maar vandaag klinkt het toch een beetje alsof u aan de verpleegkundigen van de diensten intensieve zorgen, spoed, neonatologie en kankerafdelingen zegt dat zij best wachten tot er nog eens een staatshervorming komt. Ik ben voorstander van een staatshervorming, maar ik zeg niet aan de verpleegkundigen dat zij daarop moeten wachten vooraleer zij krijgen waar zij volgens mij recht op hebben, want dat lijkt mij niet zo'n goed idee. Dat moeten we samen eens gaan uitleggen in een dienst intensieve zorgen. Het specialisatiecomplement is volgens mij dus absoluut terecht en nodig.

Ceci étant, madame Fonck, en ce qui concerne les hôpitaux, c'est un débat très technique que je ne vais pas creuser maintenant. Quand on examine, de façon objective, toutes les avancées qui ont été accordées, d'abord par Mme De Block puis ensuite, au cours de cette législature, c'est considérable et très conséquent pour les hôpitaux. L'idée qu'on va chercher cet argent d'ici deux ou trois ans pour le faire retourner ne va évidemment pas. En principe, ce sont des avances. Mais on a maintenant donné suffisamment d'avances et d'assurance que pour les hôpitaux, c'est vraiment un financement adéquat. Mais c'est un débat assez technique et compliqué. Je ne vais pas le creuser.

Met de 207 miljoen euro die hier goedgekeurd wordt, leveren we een zeer belangrijke bijkomende inspanning voor de gezondheidszorg. Ik durf te zeggen dat het waarmerk van de meerderheid in deze Kamer is dat ze dat wil doen. Het komt er nu op aan dat geld goed te besteden.

(Applaus)


Frieda Gijbels N-VA

Mijnheer de minister, u vraagt of die 25 %-regel discriminerend is. Ik meen dat dit effectief het geval is ten opzichte van andere zorgberoepen, zoals artsen en tandartsen. Volgens mij maakt het wel degelijk een verschil voor de onderhandelingspositie wanneer men dat boven het hoofd heeft hangen.

Moeten we voor een hogere verloning van de gespecialiseerde verpleegkundigen wachten op een staatshervorming? Dat heb ik niet gezegd, dat zijn woorden die u mij in de mond legt. Ik heb wel gezegd dat het beter was geweest als die zorgladder er eerst was geweest en dan pas de IFIC was ingevoerd. Dat zou veel minder vreemde situaties hebben gecreëerd, die heel oneerlijk lijken voor de sector.


Catherine Fonck LE

Monsieur le ministre, quand vous jugez normal qu'un patient reçoit un remboursement inférieur de la part de l'INAMI, sous prétexte que le kiné ou la sage-femme chez qui il se rend n'est pas conventionné, je vous réponds que cela pose un véritable problème. La meilleure preuve est que cela n'existe pas pour d'autres soignants. Si un patient se rend chez un médecin non conventionné, il ne sera pas pénalisé sur le plan du remboursement. Pas du tout! Or c'est le cas chez les kinés et les sages-femmes.

Cela signifie que le patient est alors pénalisé trois fois. Il l'est d'abord parce qu'en pratique, vous ne respectez pas son droit – pourtant consacré par les différentes législations – de choisir son prestataire de soins et que vous n'y voyez aucun inconvénient. Il l'est ensuite parce que l'absence de conventionnement peut engendrer des honoraires supplémentaires. Et il l'est enfin parce que l'INAMI rembourse moins pour une prestation pourtant similaire.

Cela pose, à mes yeux, un problème de justice. Votre job est d'aboutir à un taux de conventionnement aussi élevé que possible. Il en va de votre responsabilité. Or pénaliser le patient quant à son remboursement INAMI au motif que le prestataire de soins n'est pas conventionné, c'est agir au détriment du premier et c'est inacceptable. Ce n'est pas le choix de l'INAMI, auquel il n'appartient pas de choisir de pénaliser ainsi le patient. À cet égard, je ne partage absolument pas votre conception et, par conséquent, celle du gouvernement.


Sofie Merckx PVDA | PTB

Mijnheer de minister, ik wou ook kort repliceren. U stelt telkens dat het budget van de logopedisten met 50 % is gestegen. Op zich is het budget wel gestegen, maar dat betekent niet dat de logopedisten ook meer geld hebben gekregen. Het aantal patiënten dat in aanmerking komt voor logopedie is namelijk ook heel sterk gestegen. Het beroep van logopediste is in tien jaar helemaal anders geworden en enorm geëvolueerd. Er zijn enorm veel pathologieën bijgekomen, bijvoorbeeld soorten leerachterstand, en nieuwe technieken. Als zij vragen om 33 euro te krijgen als zelfstandige, wat natuurlijk een brutobedrag is, om een kind een half uur te begeleiden, dan is dat een redelijke vraag. Dat is geen buitensporige vraag.

Hetzelfde geldt voor de kinesitherapeuten. U zegt dat u van mening bent dat hun beroepsorganisatie zich beter verdedigt dan de organisatie van de logopedisten. Het deconventioneren is effectief een soort drukkingmiddel, waarover u kan denken wat u wil. Datgene waar het voor mij echter op aankomt en waarover ik u niet hoor praten, is dat vandaag alle betrokkenen op het terrein zich deconventioneren. Ik heb ook nog met mijn kinesist gesproken, die aangaf dat hij niet uit de kosten komt en dat het dus neerkomt op lagere zorgkwaliteit geven en de patiënten snelsnel afhandelen om er meer te kunnen behandelen of op deconventioneren. Dat betekent dat er 34 euro kan worden aangerekend voor een behandeling van een halfuur. Dat is een redelijke vraag voor een zelfstandige. Dat is trouwens bruto.

Het probleem waarover ik u niet heb gehoord, is dat de patiënt het slachtoffer wordt van de deconventionering en van het feit dat u niet op deze vragen wil ingaan. Kinderen, waarover het bij logopedie heel vaak gaat, worden uiteindelijk het slachtoffer van het feit dat de terugbetaling verlaagd wordt. Dat betekent dus veel hogere kosten voor de ouders of voor de patiënt in het algemeen.

Dat is een evolutie waarvoor u echt aandacht moet hebben. Ik hoop dan ook dat u rond de tafel gaat zitten met de logopedisten en de kinesitherapeuten, om na te denken over wat er kan worden gedaan. Investeren in de zorgverleners van de eerste lijn is immers investeren in een kwaliteitsvolle zorg voor de patiënten en in het tegengaan van een geneeskunde met twee snelheden.