Proposition 55K3596

Projet de loi modifiant la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers en matière de droit au regroupement familial.

General information ¶

Submitted by

Vivaldi

Submission date

Sept. 29, 2023

Official page

Visit

Status

Adopted

Requirement

Simple

Subjects

foreign national family migration migration policy

Voting ¶

Voted to adopt

Groen CD&V Vooruit Ecolo PS | SP Open Vld MR

Voted to reject

N-VA LDD VB

Abstained from voting

LE DéFI PVDA | PTB

Contact form ¶

Do you have a question or request regarding this proposition? Select the most appropriate option for your request and I will get back to you shortly.

Discussion ¶

Feb. 21, 2024 | Plenary session (Chamber of representatives)

Full source

De rapporteur, mevrouw Barbara Pas, verwijst naar haar schriftelijk verslag. De heer Francken heeft het woord in de algemene bespreking.

Mevrouw de voorzitster, mevrouw de staatssecretaris, in dit wetsontwerp zie ik persoonlijk duidelijk positieve punten, naast een aantal mindere punten. Het is positief dat u het cascadeverbod invoert, dat er een periode van pauze wordt mogelijk gemaakt, zodat men niet onmiddellijk na een gezinshereniging een nieuwe gezinshereniging kan doen als er beëindigingsgronden waren op basis van fraude, dubieuze zaken enzovoort. Dat is allemaal oké, daar heb ik geen probleem mee. Ik heb hier trouwens een wetsvoorstel ingediend dat ook daarover gaat. Ik ben blij dat u dat hebt overgenomen en dat wij daarover hetzelfde denken. Dat is prima.

Dan is er het punt met betrekking tot die drie maanden. Iemand die minderjarig was bij de asielaanvraag en meerderjarig wordt bij de behandeling en de beslissing, wordt als minderjarige behandeld. Dat is een juridische regeling. Dit moet er komen na een uitspraak van een hoger rechtscollege. Ik begrijp dat op zich wel, maar ik vraag mij af waarom beslissingen van hogere rechtscolleges die zorgen voor versoepelingen, hier worden geïmplementeerd en dat andere zaken er niet in staan. U zegt dat dit dan in het migratiewetboek staat, omdat het van toepassing is op meerdere artikelen. Ik had het hier toch ingezet, want uw migratiewetboek komt er helemaal niet, of toch niet deze legislatuur. Liever één vogel in de hand dan tien in de lucht. Dat is mijn opinie daarover. Ik vind dat persoonlijk niet overtuigend.

Met betrekking tot gezinshereniging zijn er punten die wij hier steeds consequent hebben ingediend, namelijk het optrekken van de inkomensvereiste, het inschrijven als verblijfsvoorwaarde van de inburgering en taalkennis in het land van herkomst, dat is een officiële positie van de Vlaamse regering, waarvan uw partij deel uitmaakt, en het verkorten van de vrijstellingstermijn voor erkende vluchtelingen bij gezinshereniging van 1 jaar naar 3 maanden. Daarover hebben wij hoorzittingen gehad tijdens de vorige legislatuur of in het begin van deze legislatuur. Wij zijn daarmee alleszins al heel lang bezig, maar het komt er maar niet door. Dat is een bijzonder spijtige zaak in onze ogen. Dat is ook nu niet het geval. Wij zien dat hier niet. U verwijst steeds naar de migratiewetboek, dat er niet komt, dus daaraan hebben wij ook niets.

Helemaal tevreden zijn wij dus natuurlijk niet. Er zijn gemiste kansen. Er staan een paar positieve punten in, maar er staan vooral geen dingen in die er voor ons wel in hadden moeten staan.

In verband met de techniciteit blijft voor mij toch nog altijd de vraag waarom de ouders van minderjarige erkende vluchtelingen toch nog verblijfrecht moeten krijgen via een aparte gezinsherenigingsprocedure, die u nu creëert? Er is niets in de Europese gezinsherenigingsrichtlijn dat ons daartoe verplicht. Ik meen dat dit ook niet bestaat in enig Europees land.

Ik heb u daarnaar gevraagd. Ik weet niet of u al hebt kunnen bekijken of dat bestaat in een ander Europees land. Volgens mij niet.

U zegt dat dit nu gebeurt via een regularisatie en dat u die uitkuisen; dat moeten echt uitzonderingen zijn. En dus creëert u maar een nieuwe soort gezinshereniging, want uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. Ik vind dat dus niet. Ik vind het een verkeerd signaal. Ik meen niet dat er in Vlaanderen nog veel mensen zitten te wachten op bijkomende proceduremogelijkheden, bijkomende hokjes en vakjes in het complexe migratieverhaal. Ik zou dat dus absoluut niet doen, die gezinshereniging via regularisatie van de ouders. Bijvoorbeeld, een meisje uit Guinée dat bedreigd wordt met genitale verminking, en daarvan de moeder regulariseren. Dan moet zij maar een regularisatie aanvragen. Ik zie niet in wat het probleem is. Dat loopt nu toch. Waarom moet er dan een aparte gezinsherenigingcategorie gecreëerd worden? Dat is mij totaal onduidelijk.

Dit zijn enkele punten die ik hier wou aanbrengen. Wegens de volledige draagwijdte van dit wetsontwerp zal onze fractie tegenstemmen, mevrouw de staatssecretaris.

Dit is vandaag het laatste wetsontwerp dat behandeld wordt. Er is er nog eentje hangend. Of het in de komende weken naar hier komt, zullen wij nog moeten bekijken.

Laat ik tot slot van mijn betoog nog kort de balans opmaken van uw wetgevend werk in deze legislatuur. Dat was zeer pover. De heer Mahdi is met één of twee dingen gekomen, meen ik, één over arbeidsmigratie, maar voor de rest moet ik al heel hard nadenken. Ik heb er misschien nog eentje gezien, maar dat was ook niet vet.

En nu komt u dus met vier kleinere dingen. Over drie ervan zal morgen gestemd worden. Het vierde is nog hangend.

Er staan interessante dingen in, maar ook minder interessante. Het is een compromis, want zo gaat dat in een regering. Het blijft natuurlijk wachten op dat grote migratiewetboek. Daarop wachten we allemaal. Ik ben daarmee ook bezig geweest, maar dat is toen ook niet gelukt. Dat blijft dus de grote uitdaging.

We zullen zien hoe de meerderheden gevormd worden, maar er komt ongetwijfeld een periode aan van lopende zaken met een Parlement met volle bevoegdheden. Ik weet niet wanneer we exact de eed afleggen, ik dacht begin juli, maar misschien is het eerder. We kunnen dan misschien een aantal dingen naar hier brengen en bekijken of we dat niet goedgekeurd krijgen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een aantal dingen waarvoor mensen in Vlaanderen al een paar jaar vragen, zoals de woonstbetreding en een verstrengde gezinshereniging. Ik hoop dat u op dat moment nog altijd staatssecretaris bent en dat we dat debat kunnen voeren. Dan zult u natuurlijk een vrije vrouw zijn. U zit dan immers in een regering die geen volle bevoegdheden heeft en op de winkel moet passen. Dan kunnen we wel goed werk leveren zoals wanneer we in 2011 een Zweedse regering avant la lettre hebben gevormd en de historische stemming ter verstrenging van de gezinshereniging met Bart Somers, Nahima Lanjri, Denis Ducarme en een aantal andere collega's gehouden hebben. Dat was een fantastische periode waaraan ik met veel plezier terugdenk. Ook de filter op de medische regularisatie en de lijst van veilige landen voor asiel werden toen gestemd. De snel-Belgwet werd eveneens afgeschaft.

We hebben toen dus heel goed werk geleverd en ik hoop dat wij elkaar terugzien binnen een drietal maanden, mevrouw de staatssecretaris. Een aantal mensen zullen we wellicht niet meer terugzien of in een andere assemblee. Ik hoop echter dat we gewoon zullen doen wat nodig is en waartoe de kiezer ons heeft gemandateerd. De kiezer zal zich in Vlaanderen heel duidelijk uitspreken. Ik hoop dat we zullen inzetten op verstrenging, een maximale stop op illegale migratie en een goed omlijnd kader van gewone migratiekanalen.

Ik begrijp dat het moeilijk is. Ik hoop dat het met u ook ooit zal lukken, dat we daar ook naartoe gaan. Dat zou fantastisch zijn, maar we zullen zien hoe er meerderheden in de periode van lopende zaken kunnen worden gevormd. Ik kijk naar de heer Segers. Het zal interessant zijn om de positie van Vooruit te zien. Het is niet altijd helemaal helder waar ze nu precies staan op het punt van migratie.

Het is zeer duidelijk, zegt u. Alleszins, the proof of the pudding is in the eating. Ik kijk ernaar uit, mijnheer Segers, mijnheer Vandenbroucke.

De wetsvoorstellen, waarvan een veertigtal van mijn hand, zijn klaar om terug te worden ingediend op 30 juni, als we hier de eed afleggen. We kunnen dan de commissie samenroepen. Ik ben ervan overtuigd dat de heer Depoortere of degene die dan voorzitter is van de commissie voor Binnenlandse Zaken bereid zal zijn om die commissie samen te roepen. Dan kunnen wij gewoon ons ding doen. Dan moet u zich niets meer aantrekken van al die evenwichten en compromissen. Dan doen we gewoon lekker ons ding.

Dan kunnen wij, zoals in 2011, ons migratiebeleid vernieuwen, luisteren naar de kiezer en zeggen dat we het signaal van de kiezer in Vlaanderen hebben begrepen en we gaan nu in het Parlement al wat dingen doen. Dan zijn we daar in het kader van een regeringsvorming al vanaf. Daar moeten we het dan niet meer over hebben. Dan kunnen we het over sociale zaken en defensie hebben. Dan kunnen we het over alle andere interessante zaken in dit land hebben, maar dan moeten we het niet meer over migratie te hebben, want we hebben het goedgekeurd met een parlementaire meerderheid en met een mandaat van de kiezer.

Mevrouw de staatssecretaris, de heer Francken lijkt te geloven dat het nieuwe migratiewetboek onder de regering van lopende zaken goedgekeurd zal worden. Ik weet niet hoe lang de periode van lopende zaken dan zal moeten duren om dat te kunnen realiseren, want het is toch een groot werkstuk. Daar zal trouwens ook een meerderheid voor gevonden moeten worden.

Wij staan achter onderhavige tekst, net zoals we achter alle wetsontwerpen die u naar de plenaire vergadering brengt, staan. Dat is evident, mevrouw de staatssecretaris. We sluiten nu eenmaal compromissen in de regering. Ik hoop dus dat ze alle vier aangenomen zullen worden vóór de ontbinding van het Parlement.

Mijnheer Francken, u hebt uw betoog beëindigd met een verwijzing naar illegale migratie. De tekst gaat echter over gezinshereniging, een kanaal voor legale migratie. Laten we daar duidelijk over zijn. Voor ons is gezinshereniging een recht. Ieder kind heeft het recht herenigd te worden met zijn of haar ouders. Een kind mag niet van zijn of haar ouders gescheiden worden. Eenieder heeft het recht op de eerbiediging van zijn familiaal leven, van zijn gezinsleven. Ik moet u dat niet vertellen, mevrouw de staatssecretaris. We moeten zorgvuldig omgaan met dat recht op gezinshereniging en dat waarborgen. De voorbije jaren worden de procedures voor gezinshereniging in verschillende landen, waaronder ook België, verstrengd. Er worden alsmaar meer procedurele en administratieve drempels bewust ingebouwd om mensen te belemmeren hun recht op gezinshereniging uit te oefenen. Daarmee worden de rechten van vluchtelingen onzes inziens geschonden, in het bijzonder het recht van kinderen om bij ouders te kunnen opgroeien. In de praktijk zorgt de procedure voor gezinshereniging voor veel onzekerheid voor de integratie van erkende vluchtelingen. Die procedure is mentaal slopend.

Het is mentaal ook heel zwaar om gescheiden van geliefden of naaste familieleden op te groeien. Als we een menselijk migratiebeleid willen voeren, moeten we ook hier heel menselijk mee omgaan. Vaak is er gespecialiseerde kennis en begeleiding nodig om mensen in staat te stellen hun recht op hereniging uit te oefenen. De afgelopen jaren werd de bijstand van mensen tijdens de procedure van gezinshereniging door bijvoorbeeld de CAW’s afgebouwd. Daardoor is het voor erkende vluchtelingen nog moeilijker om hun recht te kunnen uitoefenen.

Het is goed dat u in het wetsontwerp een periode inschrijft van drie maanden waarin niet-begeleide minderjarige vreemdelingen die meerderjarig worden tijdens de procedure of kort na de erkenning, ook nog gezinshereniging met hun ouders kunnen aanvragen. Dat lijkt ons billijk en stemt overeen met de geest van het Kinderrechtenverdrag.

U hebt tijdens de commissiebespreking toegegeven dat u het Afrinarrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie op basis waarvan personen die geen toegang hebben tot een ambassade om hun visumaanvraag in te dienen, die aanvraag ook via mail kunnen indienen, nog niet in onderhavig wetsontwerp hebt omgezet, omdat die uitspraak er is gekomen, nadat u het advies van de Raad van State had gevraagd. U zou er wel rekening mee houden in het Migratiewetboek en u hebt de Dienst Vreemdelingenzaken naar aanleiding van dat arrest de instructie gegeven om de werkwijze aan te passen. Wij vinden dat een goede zaak en hopen die aanpassing in het Migratiewetboek terug te vinden.

Mevrouw de staatssecretaris, op 8 maart 2023 hebt u uw asieldeal voorgesteld. Bijna een jaar later behandelen we drie van die vier wetsontwerpen in de plenaire vergadering. U hebt dat toen aangekondigd als een eerste pakket structurele maatregelen. We hebben al heel lang moeten wachten op dat eerste pakket, maar we moesten geen Nostradamus zijn om te weten dat er deze legislatuur geen tweede pakket meer zou volgen. Mijn reactie op 8 maart 2023, toen u al die maatregelen aankondigde, was too little too late. Dat is vandaag nog altijd het geval. Uiteraard zijn er goede zaken in opgenomen, maar het zijn minimale ingrepen die fundamenteel niets veranderen.

Bij gebrek aan dat tweede pakket van maatregelen, hebt u ondertussen – ook wat laattijdig – een migratiewetboek voorgesteld, althans aan de pers. Het is net te laat om dat nog door het Parlement te laten goedkeuren, maar in elk geval vroeg genoeg om het nog als 'goed nieuws'-bericht in aanloop naar de verkiezingen te gebruiken. Aangezien u dat document van 2.000 bladzijden ondertussen nog altijd niet ter beschikking wilt stellen van de bevoegde commissie, weten we nog altijd niet wat erin staat. Op basis van uw eigen communicatie weten we wel dat het uitgangspunt er niet in bestond om de migratie drastisch te reduceren.

Het wetsontwerp dat vandaag voorligt om de gezinshereniging aan te pakken, illustreert dat. Ook dat bevat minimale ingrepen om op het vlak van gezinshereniging de instroom aan banden te leggen. Nochtans is die gezinshereniging het belangrijkste legale immigratiekanaal in dit land, zeker wat niet-Europese vreemdelingen betreft. Van de 143.000 migranten die in 2021 werden geregistreerd, is 40 % via het kanaal van de gezinshereniging naar ons land gekomen. In een tijdsspanne van nauwelijks tien jaar tijd gaat het om meer dan 521.000 immigranten die via gezinshereniging het land binnenkwamen. Dat is een totale instroom ter grootte van een stad als Antwerpen. Specifiek voor niet-EU-burgers gaat het om een instroom ter grootte van een stad als Gent.

Het wetsontwerp dat u vandaag ter stemming voorlegt, beperkt zich hoofdzakelijk tot wat gemorrel in de marge. Het is goed dat er maatregelen worden genomen om fraude en misbruik van bestaande procedures te voorkomen en te bestrijden. Dat is rijkelijk laat, maar het is goed dat het er eindelijk komt.

Fundamenteel verandert er echter niets aan het lakse systeem. Net zoals ook de eerste spreker vandaag heeft gezegd, heb ik u in de commissie gezegd dat er in dit ontwerp heel wat gemiste kansen zijn om dat wel aan te pakken. Waarom maakt u bijvoorbeeld gezins­hereniging niet vóór vertrek afhankelijk van integratievoorwaarden? Dat wordt al in verschillende landen toegepast, zoals in Nederland en Duitsland, maar niet in België. U wilt ook de inkomensvereiste niet optrekken. U hebt in de commissie geantwoord dat u dat de moeite niet vond, dat dit niet het gewenste effect zou hebben. Ik heb echter geen antwoord gekregen op mijn vraag waarom u deze gelegenheid niet hebt aangegrepen om de termijn waarbinnen erkende asielzoekers vrijwel zonder voorwaarden gezinsleden mogen laten overkomen drastisch in te korten.

Na de grote migratiecrisis van 2015 heeft de Belgische regering, in tegenstelling tot zowat alle andere landen, nagelaten om de soepele regels voor gezinshereniging voor asielzoekers aan te passen. De regeling dat ze binnen de termijn van een jaar na hun erkenning niet hoeven aan te tonen dat ze over voldoende huisvestiging beschikken, geen ziekteverzekering hoeven voor te leggen en niet hoeven aan te tonen dat ze beschikken over toereikende stabiele regelmatige bestaansmiddelen bleef onverminderd van kracht. België heeft dat niet alleen na 2015 nagelaten, maar laat dat tot op vandaag, midden in een nieuwe asielcrisis, nog altijd na. Getuige hiervan dit wetsontwerp. Het staat er ook letterlijk zo. Als u werkelijk enige invloed had willen hebben op de factoren die de aantrekkelijkheid van dit land voor asielzoekers verhogen, dan hebt u met dit wetsontwerp op zijn zachtst gezegd toch wel een kans laten liggen.

De gezinshereniging voor gesubsidieerd beschermden gedeeltelijk opschorten, deed zelfs Merkel na de crisis van 2015. De vraag waarom u zulke zaken niet aangrijpt in onderhavig wetsontwerp, hebt u niet afdoende beantwoord.

Nochtans zijn dat allemaal maatregelen die perfect hadden gekund. Tevens zijn het maatregelen die absoluut nodig zijn. Evengoed als ik weet u dat naast onze uitgebouwde sociale zekerheid precies die soepele voorwaarden voor gezinshereniging dit land extra aantrekkelijk maken voor immigratie vanuit alle windstreken.

Deze vragen heb ik in de commissie al gesteld, maar omdat het over een dergelijk belangrijk migratiekanaal gaat, wil ik u toch nog eens vragen waarom u van de gelegenheid niet hebt gebruikgemaakt om daar fundamenteel iets aan te doen?

De eerste spreker is geëindigd met het bilan op te maken van deze regering. Ik zal dat nog niet doen, maar bij uw aantreden hebt u meteen duidelijk gemaakt dat u het beleid van uw voorganger zou voortzetten en ik kan slechts vaststellen dat u helaas woord hebt gehouden, want er is geen fundamenteel nieuw beleid gekomen.

Mevrouw de voorzitster, mevrouw de staatssecretaris, het wetsontwerp inzake gezinshereniging brengt een aantal verbeteringen aan in de procedure voor gezinshereniging, maar het bevat ook een aantal beperkingen.

Het recht op gezinsleven is een fundamenteel recht. België is al meerdere keren op de vingers getikt omdat te veel drempels bestaan om dat recht te waarborgen. Het feit dat nu nog meer drempels worden ingevoerd, begrijp ik niet goed.

Ten eerste, er bestaat vandaag al een voorwaarde van samenwoonst bij gezinshereniging met een minderjarige Belg. Nu wordt ook de vereiste van ouderlijk gezag toegevoegd. Dat is een extra drempel die volgens ons niet nodig is.

Ten tweede, er is de termijn van maximaal drie maanden, ingevoerd voor het aanvragen van gezinshereniging met een minderjarige die internationale bescherming heeft in ons land. Dat is straf, wanneer wij weten dat het Hof van Justitie stelt dat het om een redelijke termijn moet gaan en dat de Raad van State aangeeft dat twaalf maanden een redelijke termijn is. Niettemin stelt voorliggend ontwerp maar drie maanden voor, wat heel kort is.

Voor een visumaanvraag moeten heel wat documenten worden verzameld, zoals geboorteakten en paspoorten. Die documenten moeten ook nog eens worden vertaald en gelegaliseerd. In heel veel landen duurt het heel erg lang vooraleer de documenten kunnen worden opgemaakt. Die korte termijn zal dan ook voor heel veel kwetsbare jongeren heel negatieve gevolgen hebben. Zij zullen namelijk nog heel lang op gezinshereniging moeten wachten wanneer zij de termijn niet halen. Zij zullen dan eerst een stabiele job moeten vinden die genoeg betaalt. Dat kan jaren duren. De termijn is dus niet redelijk en moet worden verlengd.

Voor de ouders van minderjarigen lijkt mij het grootste probleem dat hun gezin al in het land van herkomst moet hebben bestaan. Dat sluit meteen ouders uit van kindjes die hier zijn geboren of die onderweg zijn geboren.

Dat is de reden waarom wij ons bij de stemming over dit ontwerp zullen onthouden.

Mevrouw de voorzitster, collega's, ik begin met een reactie op uw algemene bedenkingen.

Mijnheer Francken, u maakt het bilan op wetgevend vlak, maar kon zich niet goed meer herinneren of er al dan niet wetsontwerpen vanuit de regering naar het Parlement zijn gebracht. Ik breng er u een aantal in herinnering op het vlak van migratie: een hervorming van het studentenverblijf, een wet op de onderzoekers, vrijwilligers en stagiairs, de wet met betrekking tot gecombineerde vergunning, de statuutswijziging, de wet op het nieuwe entry-exitsysteem, de Ethiaswetgeving. Daarnaast waren er ook verschillende koninklijke besluiten. U weet dat er op het vlak van migratie heel wat geregeld wordt bij koninklijk besluit. En nu ligt hier opnieuw een aantal wetsontwerpen voor. Ik ben dus niet beschaamd over het wetgevend bilan. Ik ben heel fier op de wetsontwerpen die wij naar hier gebracht hebben en op het migratiewetboek dat geschreven werd, voor het eerst sinds 1980.

Mevrouw Pas, ik ben er inderdaad heel eerlijk in, voorliggende wetsontwerpen zijn een eerste stap met betrekking tot een aantal thema's en dat er verdere stappen nodig zijn. Ik ben daar heel eerlijk en transparant in. Dat migratiewetboek, die 2.000 pagina's waarnaar u verwijst, is absoluut noodzakelijk om die structurele hervormingen verder te zetten. Ook op het vlak van gezinshereniging zetten wij hier stappen, maar er is nog meer nodig om dit te harmoniseren met andere verblijfstatuten in het migratiewetboek.

U zegt ook heel correct dat gezinshereniging een groot, het grootste legale migratiekanaal is vandaag. Het is ook belangrijk dat wij daaraan werken, dat wij zorgen voor duidelijke procedures, dat wij misbruiken aanpakken, dat wij achterpoortjes, die er zijn, sluiten. Dat doen wij met dit wetsontwerp. U doet echter steeds alsof gezinshereniging een op zichzelf staand kanaal is. Ik ga eerlijk zijn. Eigenlijk maken wij ons daar allemaal wel eens schuldig aan. Ik hoor heel veel politici zeggen dat wij meer actieve en minder passieve migratie nodig hebben, meer arbeidsmigratie en minder gezinshereniging. U behoort niet tot die politici, want u wilt gewoon niemand.

Arbeidsmigratie staat echter ook niet op zichzelf. Een Indische vrouw die in ons land als IT'er komt werken bij een bedrijf, neemt nu eenmaal vaak ook gezinsleden mee en dan gaat het over gezinshereniging. Het staat dus niet op zichzelf. Dat er aanpassingen nodig zijn aan de gezinshereniging is duidelijk. Het voorliggend wetsontwerp probeert een aantal zaken aan te pakken.

Mijnheer Francken, u verwees naar de termijn van drie maanden die in het wetsontwerp is voorzien. Binnen die termijn kan men na het verkrijgen van een verblijfsrecht als minderjarige nog een beroep doen op het systeem. Ik heb in de commissie uitgelegd dat wij dat doen omdat wij door de rechtspraak vandaag verplicht worden om een jaar toe te kennen. Omdat er vandaag geen termijn in de wet staat, trekt de rechter een parallel met de grace period, een periode waarin er soepelere voorwaarden zijn voor erkende vluchtelingen, en op basis daarvan zegt hij dat de overheid een jaar moet toekennen. Het Europees Hof van Justitie heeft echter gezegd dat drie maanden ook een redelijke termijn is. Door die termijn van drie maanden nu in de wet op te nemen, zorgen wij ervoor dat het geen termijn van een jaar is, zoals wij nu in de praktijk moeten toepassen op basis van de rechtspraak.

U vraagt zich af waarom er een verblijfsrecht nodig is voor de ouders van erkende vluchtelingen die minderjarig zijn. Het klassieke voorbeeld hiervan zijn de meisjes die erkend worden als vluchteling wegens het risico op genitale verminking, terwijl hun ouders niet erkend worden als vluchteling. Vandaag krijgen die mensen een verblijfsrecht via de ‘regul’. Wij geven dus geen verblijfsstatuut aan mensen die dat vandaag niet krijgen, want zij krijgen dat vandaag ook op basis van de ‘regul’. Mijn filosofie daaromtrent is dezelfde als bij de staatlozen: de ‘regul’ moet beperkt zijn tot absolute uitzonderingen, tot mensen die niet in een hokje passen. Deze mensen passen wel in een hokje. Wij creëren een verblijfsstatuut voor die mensen zodat men geen beroep moet doen op de regularisatie.

U hebt ook gevraagd waarom het arrest-Diallo niet is opgenomen. Wel, omdat wij dat in het Migratiewetboek geharmoniseerd willen regelen over alle verblijfstatuten heen. Ik kan wel heel duidelijk zeggen dat wij het arrest-Diallo vandaag toepassen. Er is door mij een instructie gegeven aan de Dienst Vreemdelingenzaken geen ambtshalve F-kaarten meer af te leveren. Wij passen het arrest-Diallo dus toe. Hetzelfde geldt, mevrouw Platteau, voor het Afrin-arrest. Wij passen dat vandaag toe. Wij hebben onze werkwijze aangepast aan dat arrest om tegemoet te komen aan wat de rechtspraak van ons vraagt.

Tot slot, mevrouw Daems, u stelde de vraag waarom het ouderlijk gezag is toegevoegd als een belemmering. Ik vind dat wat eigenaardig. Trouwens, het recht van bewaring stond al in de tekst. Wij passen nu de juiste burgerrechtelijke terminologie toe: ouderlijk gezag. Wat wij wel toevoegen, is de daadwerkelijke zorg. Dat is inderdaad een extra voorwaarde. Wij verwachten dat ouders die zeggen in ons land te willen blijven wegens het kind dat zij hier hebben, dat zij het verblijfsrecht aanvragen omdat zij daadwerkelijk zorg willen dragen voor hun kind. Ik vind dat niet meer dan normaal. Ik vind dat in het belang van het kind dat wij eisen dat ouders voor hun kinderen zorgen. Als u dat een extra belemmering noemt, vind ik het niet meer dan normaal dat wij verlangen van ouders die hier in België bij hun kind willen verblijven, dat zij voor hun kind zorgen. Ik ben heel blij dat wij dit met dit wetsontwerp invoeren.

Mevrouw de staatssecretaris, elke keer als het over deze materie gaat, komt u af met de Japanse ingenieur, of deze keer was het een Indische, maar dat is natuurlijk geen antwoord op de vraag, die ik ook al in de commissie heb gesteld, waarom u de gelegenheid niet aangrijpt om de termijn waarbinnen erkende asielzoekers vrijwel zonder voorwaarden gezinsleden mogen laten overkomen drastisch in te korten. Dat is een jaar. Europa staat perfect toe om dat drastisch in te korten tot drie maanden.

U zei in de discussie daarnet dat u zonder Europa geen maatregelen hebt om de instroom te beperken. Dit kan een effect hebben op de instroom. Alle beetjes helpen. Dat doet u niet. U geeft ook geen antwoord op de vraag waarom u dat niet doet.

U zegt in uw antwoord dat u fier bent op het migratiewetboek, de 2.000 bladzijden die we nog niet hebben gelezen. Ik ben ervan overtuigd dat dit zal lezen als een catalogus van alle voornemers die de afgelopen jaren niet werden waargemaakt. Als u werkelijk maatregelen had willen nemen om de instroom in te dammen en de uitstroom op te voeren, mevrouw de staatssecretaris, dan heeft u of uw partij daarvoor minstens drie jaar de tijd gehad. Ik zeg niet dat een migratiewetboek niet nodig is, maar dan had dat ook zelfs zonder dat migratiewetboek gekund.

Helaas hebben we dat absoluut niet gekregen, want ondanks het gemorrel in de marge en de fraude die nu, terecht, wordt aangepakt, verandert er fundamenteel niets. Ook voor de gezinshereniging blijft uw migratiebeleid wat het was: te links en te laks.

Mevrouw de staatssecretaris, bedankt voor uw antwoord.

Ik wil graag nog even terugkomen op de vereiste van ouderlijk gezag. Ik vraag mij gewoon af hoe vaak het voorkomt dat men wel samenwoont, maar niet voor het kind zorgt. Ik snap de filosofie achter dat artikel zeker wel, maar ik vraag mij af wanneer dat echt een probleem is. Ook vraag ik mij af welke documenten bijkomend nodig zullen zijn om het recht op ouderlijk gezag aan te tonen. Ik denk dat het voor problemen kan zorgen als mensen die documenten niet kunnen verkrijgen. Daarover zijn wij wel bezorgd.