plenum van 2017-10-05 14:20:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2017-10-05 14:20:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/54/ip186x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
54K2639	02/08/2017	✔	Projet de loi portant des dispositions fiscales diverses I.
54K2673	20/09/2017	✔	Projet de loi modifiant le tableau visé à l'article 87 du Code électoral en vue d'adapter la structure cantonale de la circonscription électorale de Hainaut.
54K1008	02/04/2015	✔	Projet de loi relative à la pénétration, à l'occupation ou au séjour illégitimes dans le bien d'autrui.
54K2532	27/06/2017	✔	Projet de loi modifiant la loi du 12 mai 2014 relative aux sociétés immobilières réglementées.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#61	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#75	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#76	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#77	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#78	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#79	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#80	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#81	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#82	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#83	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#84	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#85	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#86	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#87	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#88	⚠	⚠	⚠	⚠	⚠	★
#89	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#90	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#91	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#92	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#93	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#94	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#95	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#96	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#97	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#98	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#99	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#100	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠
#101	⚠	★	⚠	⚠	⚠	⚠

#0

#1

#2

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, over kraken werd al bijzonder veel gezegd. Er is nog meer over geschreven, niet alleen in ons huis, maar ook erbuiten, om Gent niet te noemen. Er is echter ook veel spraakverwarring. Daar wil ik mee beginnen.

Kan men leegstaande of ook bewoonde panden kraken? Wanneer is een pand leegstaand? Dat is natuurlijk een heel interessante vraag. Een pand kan leegstaan, omdat het wordt gerenoveerd of omdat de bewoners op vakantie zijn, in het ziekenhuis opgenomen zijn of boodschappen gaan doen. Gaat het in die gevallen om leegstand of niet? De spraakverwarring wordt nog groter, omdat onder het begrip bij de bevolking iets anders wordt begrepen dan in de juridische wereld. Net daarom, collega’s, is er heel veel onbegrip als er blijkbaar niet of onvoldoende kan worden opgetreden tegen het kraken van een pand, en dan heb ik het over de lezing die er in de volksmond aan wordt gegeven.

De lokale overheden zeggen vaak dat zij niets kunnen doen. Denk maar aan een geval waarin Roma zich toegang hadden verschaft tot een woning van een eigenaar die zich in het buitenland bevond. Nadien bleek een wekenlange procedure nodig om het eigen goed terug te krijgen. Men heeft gespaard. Men heeft een huis. Het zal uw huis of pand maar zijn. Of men het nu wil of niet, of men het nu juridisch bedoelt of niet, men krijgt dat aan de mensen in de straat niet uitgelegd.

Het gaat misschien om uitzonderingen. Dat besef ik ook. Men moet er niet gek over doen. Sommigen noemen het steekvlampolitiek. De uitzonderingen blijken zich ook voornamelijk in bepaalde regio’s, steden of delen van het land voor te doen. Bepaalde overheden en steden hebben er wel oplossingen voor of kunnen snel handelen. Denk aan wat er recentelijk in Brussel met een hotel is gebeurd en wat er op andere plaatsen is gebeurd. Het contrast in handelen kon niet groter zijn. Wij kennen echter casussen waarin bezetters of krakers moeilijk uit een huis te krijgen zijn, en dat krijgt men niet uitgelegd.

De Gentse burgemeester heeft het wel geprobeerd. Dat heeft hij ook in maart 2017 nog gedaan. Het is helemaal niet mijn bedoeling, collega’s, om de Gentse politiek naar ons huis te brengen, maar de actualiteit laat mij bijna niet toe om het niet te doen. Als Antwerpse heb ik van op enige afstand daarnaar kunnen kijken en luisteren, af en toe met wat verbazing. Ik zie dat collega Van Hecke aan het noteren is. Groen is heel consequent in zijn kritiek en opmerkingen. Men kan van visie en mening verschillen, maar de flipflop bij sp.a over dat thema, en de flipflop van de Gentse burgemeester in het bijzonder, is bij momenten heel opmerkelijk geweest.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker. There is more written about it, not only in our house, but also outside, not to mention Gent. However, there is also a lot of speech confusion. That is where I want to start.

Is it possible to crack empty or even inhabited buildings? When is a building empty? This is of course a very interesting question. A property may be empty because it is being renovated or because the residents are on vacation, hospitalized or going shopping. In these cases, is it a vacancy or not? The confusion of speech is even greater, because under the concept in the population something is understood differently than in the legal world. Just for this reason, colleagues, there is a lot of misunderstanding when there is apparently no or insufficient action against the cracking of a property, and then I’m talking about the lecture given to it in popular terms.

Local authorities often say they can do nothing. Think of a case in which Roma were granted access to a home owned by a owner who was abroad. Afterwards, a week-long procedure was needed to recover the property. They have saved. One has a house. It will be your home or property. Whether you want it or not, whether you mean it legally or not, you don’t get that explained to the people on the street.

Per ⁇  there are exceptions. I also realize that. You should not be crazy about it. Some call it stealth policy. The exceptions also appear to be prevalent in certain regions, cities or parts of the country. Some governments and cities have solutions or can act quickly. Think about what happened recently in Brussels with a hotel and what happened elsewhere. The contrast in action could not be greater. However, we know cases in which occupants or crackers are difficult to get out of a house, and that is not explained.

The mayor of the city has tried. He did this in March 2017. It is not at all my intention, colleagues, to bring Gentese politics to our homes, but the actuality almost does not allow me to not do it. As an Antwerpese, I have been able to look and listen to it from some distance, occasionally with some surprise. I see that colleague Van Hecke is noting. Green is very consistent in his criticism and comments. One may differ in view and opinion, but the flipflop at sp.a on that topic, and the flipflop of the mayor of Ghent in particular, has been very remarkable at times.

#3

Official text

                    
                    Wat zei hij immers in maart 2017? Hij zei toen dat kraken uit economische motieven moet kunnen. Dat zijn zijn woorden. Hij bedoelde uiteraard het kraken van de leegstaande panden, dat weet ik ook. Sta mij echter ook toe om het daar niet mee eens te zijn. Het is niet omdat mijn gsm even niet gebruikt wordt, dat iemand anders die om economische motieven geen gsm kan kopen, die dan maar mag nemen. Leegstand moet aangepakt worden en woonnood ook. Ik meen echter dat dit een ander debat is. Dat is een bevoegdheid van andere lokale overheden.

Wat de bewoonde panden betreft, heeft hij echter iets heel opmerkelijks gezegd in een stuk van maart 2017. Nogmaals, ik probeer niet te polariseren. Ik ben een Antwerpse, ik ben niet gevoelig voor de verkiezingscampagne ginder. Ik probeer het inhoudelijk te houden. Ik lees het citaat voor van de burgemeester van Gent, collega's, want ik vind het belangrijk voor de inhoudelijke discussie, die volgt. Hij zegt: "In de huidige stand van de wetgeving kunnen bewoonde huizen wel degelijk gekraakt worden en de procedure om bezetters van een bewoond huis uit te zetten, is nog altijd veel te omslachtig. Wanneer de politie krakers aantreft in een bewoond pand, is de inbraak namelijk reeds gepleegd. Handelen op basis van de heterdaadprocedure kan dus niet meer. Het is dus aan de eigenaar om de vrederechter of de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg te verzoeken de kraker te laten uitzetten. Een burgemeester kan en mag enkel tussenkomen wanneer de openbare veiligheid in het gedrang komt en onze politiediensten kunnen enkel op bevel van een rechter een huis laten ontruimen. Inbraak is dus geen juridische grond op basis waarvan de politie de krakers onmiddellijk kan uitzetten. Meer nog, het principe van huisvredebreuk beschermt de krakers net tegen een inval van de politie, die de woning enkel nog kan betreden als ze een huiszoekingsbevel van de onderzoeksrechter heeft."

De burgemeester brengt hier dus een heel inhoudelijke argumentatie aan. Als we die argumentatie heel strikt bekijken – hier en daar gaat men daar creatiever en anders mee om en vindt men wel een oplossing – heeft hij een punt. Hij legt het zelf piekfijn uit. Het indringen in een bewoond pand of woonstschennis is vandaag – sorry, het is natuurlijk technisch – een onmiddellijk misdrijf. Dat wil zeggen dat eens men binnen is, het misdrijf voorbij is. De heterdaad geldt wanneer men het ziet gebeuren, wanneer men ziet binnendringen. Dan geldt de heterdaad en dan moet men inderdaad heel snel zijn om te kunnen optreden als politie. Daarna rest er inderdaad een moeilijkere, langere procedure. Nogmaals, op andere plaatsen vindt men daar nochtans wel een oplossing voor. Op vele plaatsen, onder andere in het Gentse, was dat echter niet het geval. Dat heeft veel onbegrip teweeggebracht bij de mensen die daarmee geconfronteerd werden.

Translated text

What did he say in March 2017? He then said that cracking must be for economic reasons. These are his words. He meant, of course, the cracking of the empty houses, I know that too. However, allow me to disagree with this too. It is not because my gsm is not used for a moment, that someone else who for economic reasons can not buy gsm, who can only take. Emptiness must be addressed and housing need as well. However, I think this is another debate. This is a competence of other local authorities.

Regarding the inhabited properties, however, he said something very remarkable in a piece in March 2017. Again, I try not to polarize. I am an Antwerp, I am not sensitive to the election campaign ginder. I try to keep it content. I read the quote from the mayor of Gent, colleagues, because I find it important for the substantive discussion, which follows. He says: "In the current state of legislation, inhabited houses can indeed be cracked, and the procedure for expelling occupants from an inhabited house is still much too tricky. When the police find crackers in an inhabited property, the theft has already been committed. Therefore, acting on the basis of the heterodetermination procedure is no longer possible. So it is up to the owner to ask the peace judge or the president of the court of first instance to let the cracker off. A mayor can and can only intervene when public safety is threatened and our police services can only have a house evacuated by a judge’s order. Thus, theft is not a legal basis on which the police can immediately expel the crackers. Moreover, the principle of breaking home peace protects the crackers just from an invasion by the police, which can only enter the home if they have a house search order from the investigative judge."

The mayor has a very substantial argument. If we look at that argument very strictly – here and there one is dealing with it more creatively and differently and one finds a solution – it has a point. He puts it up himself. The intrusion into an inhabited property or residential scandal is today – sorry, it is, of course, technically – an immediate crime. That is to say, once one is inside, the crime is over. The Heteract applies when one sees it happen, when one sees entering. Then there is the harsh act and then one must indeed be very quick to be able to act as a police. After that, there is indeed a more difficult, longer procedure. Again, in other places, however, there is a solution for this. However, in many places, including in Gentse, this was not the case. This has caused a lot of misunderstanding among the people who faced it.

#4

Official text

                    
                    De burgemeester legt het niet alleen inhoudelijk piekfijn uit, hij doet meer. Hij doet een oproep. Hij vraagt dat de federale wetgever het alstublieft voor hem oplost, een wetgevend initiatief neemt, zodat hij kan optreden tegen het kraken van bewoonde panden.

Beste collega’s, dat is nu net hetgeen wij gedaan hebben. Het stond in het regeerakkoord, dat voeren wij uit. Maar, wij draaien ook wat werd gevraagd. “U vraagt, wij draaien” is hier perfect van toepassing. Met “draaien” bedoel ik dan dat wij met de meerderheid een wetsvoorstel hebben uitgewerkt. Aanvankelijk ging het over het kraken van leegstaande panden en nadien hebben wij daaraan natuurlijk ook nog het aspect van de bewoonde panden toegevoegd. Dat was voor onze fractie ook heel erg essentieel, aangezien er meer en meer gevallen naar boven kwamen.

Beste collega’s, wat ligt er nu ter stemming?

Ten eerste ligt er een versnelde burgerlijke procedure op tafel. Wij hebben die sneller en efficiënter gemaakt. En laten wij eerlijk zijn, dat was ook nodig.

Ten tweede, het misdrijf van woonstschennis, dat onmiddellijk misdrijf – waarover de burgemeester zei dat eens de heterdaad voorbij is, hij daaraan niets kan doen – hebben wij uitgebreid. Wij maken niet alleen het indringen strafbaar, maar ook het bezetten en verder verblijven. Terugkerend naar het inhoudelijk citaat dat ik daarnet gegeven heb: de heterdaad duurt voort. Als er bezetters zijn en ze verblijven er, is het misdrijf nog steeds bezig. De politie kan dat vaststellen, dat is heterdaad, en kan daaraan inderdaad een einde maken. Het inhoudelijk argument om te staven dat men niets kan of moet doen, is eigenlijk op die manier zonder voorwerp.

Wij hebben ook het kraken van onbewoonde en leegstaande panden strafbaar gemaakt. Dat hebben we niet zo streng aangepakt als het kraken van bewoonde panden, zoals sommigen beweren. Neen, wij hebben daarvan een klachtmisdrijf gemaakt. Waarom is dat zo? Als de eigenaar er niets om geeft, zal de politie niet optreden. Als de eigenaar een klacht indient, dan verandert die zaak en begint de volledige procedure te lopen.

Beste collega’s, het is een evenwichtig voorstel. Het was ook niet evident om een evenwicht te bewaren, want het is een moeilijk evenwicht. Er is, enerzijds, het recht op eigendom. Sommigen halen aan dat er, anderzijds, ook een recht op wonen is. Hoever gaat men daarin?

Wij hebben echter waarborgen ingebouwd. Ik zei het daarnet reeds, in verband met de leegstaande panden is het een klachtmisdrijf. De politie zal pas optreden als de eigenaar een klacht indient. Er is in een rechterlijke toetsing voorzien. Dat moet ook. Het EVRM vraagt dat. Sommigen kennen de grondrechten veel beter dan ik en misschien kunnen ze dat later wat beter uitleggen. Hoe dan ook, wij moeten de grondrechten respecteren en wij moeten inderdaad in een toetsing voorzien. Het OCMW wordt ook verwittigd, zodat er een oplossing kan worden gevonden.

En ja, wat met het recht op wonen en de woonnood, waaraan toch ook iets moet worden gedaan, een argument dat heel vaak werd aangehaald?

Translated text

The mayor not only explains the content, he does more. He makes a call. He asks that the federal legislator please resolve the matter for him, take a legislative initiative so that he can act against the cracking of inhabited properties.

Dear colleagues, this is exactly what we have done now. It was stated in the government agreement, which we carry out. But, we also turn what was requested. “You ask, we turn” is perfectly applicable here. By “turning” I mean that we have drafted a bill with a majority. Initially, it was about the cracking of empty buildings and then, of course, we added the aspect of the inhabited buildings. This was also very essential for our group, as more and more cases emerged.

Dear colleagues, what is going to be voted on?

First, there is an accelerated civil procedure on the table. We have made them faster and more efficient. Let’s be honest, that was necessary.

Second, we have extended the crime of housing, that immediate crime – about which the mayor said that once the first act is over, he can do nothing about it – we have extended that immediate crime. We do not only criminalize the intrusion, but also the occupation and continued residence. Returning to the content quotation I just gave: the harsh act continues. If there are occupants and they stay there, the crime is still going on. The police can establish that, that is the act, and can indeed put an end to it. The substantial argument to argue that one can or should do nothing is, in fact, without object in that way.

We have also criminalized the cracking of uninhabited and empty properties. We have not tackled that as strictly as the cracking of inhabited properties, as some claim. No, we have made it a complaint crime. Why is it so? If the owner does not care, the police will not act. If the owner submits a complaint, then that matter changes and the entire procedure begins to run.

This is a balanced proposal. It was also not obvious to maintain a balance, because it is a difficult balance. On the one hand, there is the right to ownership. Some argue that, on the other hand, there is also a right to live. How far is it going in it?

However, we have built guarantees. I have already said that in connection with the empty properties it is a complaint crime. The police will only act if the owner submits a complaint. A judicial review is provided. It must also. The ECHR demands that. Some know the fundamental rights much better than I do, and maybe they can explain it a little better later. In any case, we must respect fundamental rights and we must indeed provide for a review. The OCMW will also be notified so that a solution can be found.

And yes, what about the right to live and the housing need, which must also be done, an argument that has been cited very often?

#5

Official text

                    
                    Wij weten dat er onder meer krakershandleidingen bestaan. Het is evident dat er iets moet worden gedaan aan de woonnood en de leegstand, maar dat is een ander debat. Bovendien behoort dit tot de bevoegdheid van andere overheden, niet van de Kamer. Vooral op lokaal niveau kan ter zake een beleid worden uitgestippeld, maar dan niet door het kraken toe te staan, want op die manier wordt het eigendomsrecht uitgehold.

Met de eerste twee maatregelen – de snellere procedure op burgerlijk vlak en het uitbreiden van de woonstschennis – doen wij wat de burgemeester in zijn opiniestuk van maart 2017 heeft gevraagd. Wij hebben daarmee ook gedaan wat bepaalde slachtoffers – eigenaars of bewoners van panden – van ons vroegen. Er waren problemen en de wetgever biedt nu een kader. Vanaf nu is er geen paraplu meer die men kan opentrekken. Er zijn geen excuses meer om deze middelen niet te gebruiken.

Wij stellen nu echter vast dat het nog steeds niet goed is. Wij doen ons best, men vraagt ons iets, wij draaien en het is nog niet goed. Men vraagt aan de federale wetgever om een wet te maken. Lokaal stemde men tegen een motie om net dat te doen. Ik begrijp dat niet. Ik volg niet meer.

Men klaagt aan de ene kant dat de wet er nog altijd niet is. Collega’s, het heeft even geduurd vooraleer wij hier stonden. Er zijn heel wat vertragingsmaneuvers geweest in de commissie. Wij hebben in de commissie onder andere van de sp.a-fractie gehoord dat deze wet te streng is. Wat heb ik de laatste dagen gehoord? Te soft! Ik vind er niets aan. Ik kan er niets mee. Wat is het nu? Zijn wij nu te soft of te streng? Misschien zijn wij gewoon evenwichtig? Dat zou wel eens kunnen, niet?

Ik hoor ook zeggen dat men als burgemeester meer bevoegdheden wil om te kunnen optreden, gewapend bestuur voor kraken. Ik vind dat een beetje raar. Wat voor terro niet kan voor sommigen, kan blijkbaar wel voor kraken. Ik wil wel meedenken. Ik heb een amendement gezien van Groen. Ik vond dat consequent en in de lijn van hun standpunt. Er werd vanuit een bepaalde stad een amendement gevraagd, maar dat heb ik nog niet gezien. Ik ben benieuwd wat daarmee zal gebeuren.

Ik hoor ook zeggen dat de politie nog steeds niets kan doen. Ik grijp daarvoor terug naar mijn inhoudelijk artikel, waarin piekfijn wordt uitgelegd door de burgemeester dat de politie niets kon doen omdat er geen sprake was van heterdaad. Dat hebben wij nu toch opgelost? Vandaag is er wel sprake van heterdaad en dus kan de politie wel iets doen.

Ik kan mij vergissen, maar ik meen nog altijd dat burgemeesters binnen hun politiezone de prioriteiten mee bepalen van hun politiediensten. Maak daar dus een prioriteit van! Zo eenvoudig kan dat zijn. Klagen mag men niet doen, want men heeft zelf een aantal middelen in handen.

Translated text

We know that there are, among other things, cracker guides. It is obvious that something needs to be done about housing distress and vacancy, but that is another debate. Moreover, this belongs to the competence of other governments, not of the Chamber. Especially at the local level, a policy can be formulated in this regard, but not by allowing the cracking, because in this way the right of ownership is exhausted.

With the first two measures – the acceleration of civil proceedings and the expansion of the residential lawsuit – we do what the mayor requested in his opinion paper from March 2017. We also did what certain victims – owners or residents of properties – asked of us. There were problems and the legislature now provides a framework. From now on, there is no umbrella that can be opened. There are no more excuses for not using these resources.

However, we now note that it is still not good. We do our best, they ask us something, we turn and it’s not good yet. The federal legislature is asked to make a law. Locally, they voted against a motion to do just that. I do not understand that. I no longer follow.

On the one hand, they complain that the law still does not exist. It took a while before we stood here. There have been many delayed manoeuvres in the commission. We have heard in the committee, among other things, from the sp.a-fraction that this law is too strict. What have I heard in the last few days? too soft ! I find nothing. I can do nothing with it. What is it now? Are we too soft or too strict? Per ⁇  we are just balanced? It could ever be, right?

I also hear that as a mayor one wants more powers to act, armed administration for crackers. I find that a little strange. What Terro can't do for some, can apparently do for crackers. I want to participate. I have seen an amendment from the Greens. I found this consistent and in line with their point of view. An amendment was requested from a particular city, but I haven’t seen it yet. I am curious what will happen with it.

I also hear that the police still can do nothing. For this I turn back to my content article, in which the mayor explains that the police could not do anything because there was no case of harassment. Have we solved that now? Today, there is a crime, and so the police can do something.

I may be mistaken, but I still think that mayors within their police zone determine the priorities of their police services. Make it a priority! So simple it can be. No complaints should be made, because one has a number of resources in his own hands.

#6

Official text

                    
                    Collega Lachaert, het is niet aan mij om u te verdedigen. U bent daar groot en mondig genoeg voor. Maar wanneer ik daarstraks in een reactie las dat de heer Lachaert zich niet moet bezighouden met het schepencollege van Gent, maar wel met zijn werk hier, in de Kamer, dan is voor mij de flipflop compleet. Dan wordt echt alles op een hoopje gegooid. Is dit niet net wat wij hier aan het doen zijn, ons werk in de Kamer? U bent uw werk hier in de Kamer aan het doen, met uw initiatief dat we samen verder hebben uitgewerkt. Dat zijn we aan het doen. Op het terrein is er een probleem. Een eigenaar vraagt hulp. Een burgemeester vraagt hulp. Hij vraagt ons een wetgevend initiatief en wij doen dat: wij bieden hulp, wie bieden een kader, wij bieden een wetgevende oplossing. We hebben ons werk gedaan. Dan is het nu wel aan dat terrein, aan de mensen die om hulp gevraagd hebben, om daarmee natuurlijk nu ook iets te gaan doen. Dat is wel de bedoeling. Ga ermee aan de slag, geen excuses meer. Voor ons is het duidelijk: van andermans spullen blijf je af.

Beste collega’s, het was geen eenvoudig dossier. Het zijn geen gemakkelijke discussies. Het is ook iets dat al heel lang leeft. Ik ben ervan overtuigd dat bepaalde meningen steeds zullen blijven verschillen. Dat mag ook, dat kan ook, ik heb daar echt geen probleem mee. Ik hoop wel oprecht dat die poppenkast en die politieke spelletjes – vanuit Antwerpen kan ik dat zeggen – daarmee kunnen stoppen. Is het perfect of kan het misschien nog verbeteren? Ik weet het niet, want het werk is nooit af. Wat ik vooral hoop, collega’s, is dat we met dit initiatief en deze wetgeving, en vooral met het deel dat voor onze fractie essentieel was, namelijk eigenaars van reeds bewoonde panden extra bescherming bieden, ons doel zullen bereiken. Dat is echt mijn betrachting: een betere bescherming, een betere waarborg en een oplossing die vandaag niet overal kon worden gevonden. Het kader is er nu, laten we het gebruiken, want, collega’s, het zal uw woonst maar wezen.

Translated text

Lachaert, it is not up to me to defend you. You are big enough and big enough for that. But when I then read in a comment that Mr. Lachaert should not be concerned with the ship college of Gent, but with his work here, in the Chamber, then for me the flipflop is complete. In fact, everything is thrown into a lot. Isn’t this just what we are doing here, our work in the Room? You are doing your work here in the Chamber, with your initiative that we have further worked out together. That is what we are doing. There is a problem on the ground. A owner asks for help. A mayor asks for help. He asks us for a legislative initiative and we do that: we provide help, who provide a framework, we offer a legislative solution. We did our work. Then it is now up to that area, to the people who have asked for help, to do something with it, of course, now. That is the intention. Go ahead, no more excuses. For us it is clear: you stay away from someone else’s stuff.

Dear colleagues, it was not an easy file. These are not easy discussions. It is also something that has been alive for a very long time. I am convinced that certain opinions will continue to differ. It can, it can, I really have no problem with that. I sincerely hope that those dolls and those political games – from Antwerp I can say that – can stop this. Is it perfect or can it be improved? I don’t know, because the work is never done. What I especially hope, colleagues, is that with this initiative and this legislation, and especially with the part that was essential for our group, namely providing additional protection to owners of already inhabited properties, we will ⁇  our goal. That is really my view: a better protection, a better guarantee and a solution that could not be found everywhere today. The framework is there now, let us use it, because, colleagues, it will be your home.

#7

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, en guise d'introduction, je souhaiterais lire l'extrait de La Libre Belgique parue le 26 septembre dernier: "Pas vraiment nécessaire cette proposition de loi, nous confie Olivier Hamal, président du Syndical national des propriétaires et copropriétaires. Selon lui, la législation actuelle permet d'introduire des actions efficaces au civil pour mettre fin à des situations de squat et de récupérer les biens. Donc, non, le Syndicat national des propriétaires et copropriétaires n'était pas demandeur."

Tout est dit par quelqu'un qui a siégé, ici, il y a quelques années, sur les bancs du Mouvement réformateur. Ce n'est pas un communiste; ce n'est pas non plus un champion de la collectivisation des biens. Tout est dit ou presque puisque la proposition de loi est inutile. Il s'agit d'une loi de circonstance pour répondre à un fait divers caricaturé et monté en épingle. Sinon, elle ne susciterait pas autant d'indignation et d'écœurement, et je pèse mes mots!

Pourquoi? Parce que cette proposition de loi va plus loin. Elle s'attaque aux hommes et aux femmes de notre société qui sont, aujourd'hui, dans la précarité la plus extrême, ceux qui refusent, pour leur sécurité, pour celle de leurs enfants, de passer la nuit dans la rue. Mais la majorité a, une fois de plus, préféré jouer sur les peurs et les fantasmes plutôt que d'entendre ce que tous les acteurs de terrain ont unanimement décrit: l'extrême majorité des occupations ont lieu dans des immeubles qui sont laissés vides par les propriétaires depuis de nombreuses années, souvent même pour des raisons de pure spéculation.

Chers collègues, à Bruxelles, la réalité est celle-ci: pour une personne sans-abri, il y a dix logements vides. En Belgique, plus d'un locataire sur trois connaît un risque de pauvreté. Personne, au sein de cette assemblée comme sur le terrain, ne défend les cas exceptionnels de ceux qui s'introduisent dans des lieux et logements occupés par d'autres, des cas pour lesquels des procédures en extrême urgence existent déjà. Cela a été répété en commission.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, as an introduction, I would like to read the excerpt from La Libre Belgique published last September 26: “This bill is not really necessary, confides to us Olivier Hamal, president of the National Syndical of Owners and Co-Owners. According to him, the current legislation allows to introduce effective actions to the civil to end squat situations and recover property. So, no, the National Union of Owners and Co-Owners was not a petitioner.”

Everything is said by someone who sat here, a few years ago, on the banks of the Reformist Movement. He is not a communist; he is also not a champion of the collectivization of goods. Everything is said or almost because the bill is useless. It is a law of circumstance to respond to a diverse fact caricatured and mounted in spine. Otherwise, it would not cause so much indignation and disgust, and I weigh my words!

Why Why ? This bill goes even further. It attacks the men and women of our society who are, today, in the most extreme precariousness, those who refuse, for their safety, for the safety of their children, to spend the night in the street. But the majority has, once again, preferred to play on fears and fantasies rather than hear what all field actors have unanimously described: the vast majority of occupations take place in buildings that have been left empty by owners for many years, often even for purely speculative reasons.

Dear colleagues, in Brussels, the reality is this: for one homeless person, there are ten empty homes. In Belgium, more than one in three tenants are at risk of poverty. No one, in this assembly or on the ground, defends the exceptional cases of those who enter places and houses occupied by others, cases for which procedures in extreme urgency already exist. This has been repeated in the committee.

#8

Official text

                    
                    Soyons clairs: la majorité MR/N-VA n'est pas venue ici pour protéger le logement de qui que ce soit. Cette proposition est purement idéologique, puisqu'elle érige en valeur absolue la propriété privée. Il s'agit donc d'un retour au XIXᵉ siècle, quand le droit au logement n'existait pas. Or, entre-temps, notre Constitution a évolué. Pénaliser l'occupation d'un immeuble revient aussi à sanctionner la recherche d'un droit fondamental, celui du droit au logement, ainsi que celui de vivre dans la dignité. Occuper un immeuble abandonné ne correspond pas aux standards de la dignité humaine. C'est une situation précaire, un moindre mal pour éviter la violence de la rue et éventuellement rebondir. Plutôt que de subir une exclusion totale, les occupants conservent ainsi un lien social, culturel et économique minimum avec la société.

Alors que l'occupation d'un bien vide relève d'une extrême nécessité, considérer que la pénalisation entraînera un effet dissuasif témoigne de l'ignorance la plus crasse. Les juges de paix et de police ne disent pas autre chose. Permettez-moi, une fois de plus, de les citer: "L'incrimination du comportement de squat n'apporte aucune plus-value à la résolution du problème rencontré par les propriétaires. Au contraire, les risques d'abus et de dommages collatéraux semblent élevés."

Chers collègues, l'absurdité et la violence de la proposition de loi ne s'arrêtent pas là. Pour ces magistrats de terrain, la mission dévolue désormais au procureur du Roi relève de la confusion des genres. Un procureur est chargé de poursuivre les infractions, pas de trancher les conflits civils. Le pouvoir inédit qui lui est confié – et dont la pertinence est même remise en doute par le Collège des procureurs généraux – porte fondamentalement atteinte à la présomption d'innocence et ne donne ni le temps ni les moyens aux occupants de préparer leur défense, notamment en recourant au bureau d'aide juridique.

Disons-le clairement: les locataires qui ne disposent pas d'une trace écrite de leur bail et qui, par exemple, paient leur loyer en liquide sont les victimes collatérales de la proposition de loi, qui constitue une double peine pour ceux dont la misère est déjà exploitée par les marchands de sommeil. En raison de leur manque de scrupules, ils ne se priveront pas de bénéficier d'une décision irrémédiable, prise sans débat contradictoire, et sur une simple apparence de droit.

Translated text

Let’s be clear: the majority of MR/N-VA did not come here to protect anyone’s home. This proposition is purely ideological, since it raises private property into absolute value. We are back in the 19th century, when there was no housing. In the meantime, the Constitution has changed. Penalising the occupation of a building is also sanctioning the pursuit of a fundamental right, the right to housing, as well as the right to live in dignity. Occupating an abandoned building does not meet the standards of human dignity. This is a precarious situation, a minor harm to avoid street violence and eventually rebound. Instead of undergoing total exclusion, occupants thus maintain a minimum of social, cultural and economic ties with society.

While the occupation of an empty good is of the utmost necessity, considering that punishment will have a deterrent effect testifies to the ugliest of ignorance. The judges and the police say nothing else. Allow me, once again, to quote them out: “Criminalizing squat behavior does not bring any added value to solving the problem faced by owners. On the contrary, the risks of abuse and collateral damage seem high.”

The absurdity and violence of the bill does not stop there. For these field magistrates, the task now assigned to the King’s Attorney General is of gender confusion. A prosecutor is responsible for prosecuting crimes, not resolving civil disputes. The unprecedented power entrusted to it – and whose relevance is even questioned by the College of Prosecutors General – fundamentally undermines the presumption of innocence and gives neither the time nor the means to the occupants to prepare their defence, in particular by resorting to the Legal Assistance Office.

Let’s be clear: tenants who don’t have a written track of their lease and who, for example, pay their rent in cash are the collateral victims of the bill, which constitutes a double punishment for those whose misery is already being exploited by sleep merchants. Because of their lack of scruples, they will not deprive themselves of the benefit of an irreparable decision, taken without contradictory debate, and on a mere appearance of right.

#9

Official text

                    
                    Autre victime collatérale, le droit de grève et à l'occupation d'une entreprise par les travailleurs.

En seconde lecture, ma collègue, Karine Lalieux, a déposé un amendement qui exclut du champ d'application de la loi ce mouvement de contestation légitime. Cet amendement a pourtant été rejeté par la majorité, preuve de plus qu'à travers ce texte, la majorité ne craint pas de piétiner les libertés fondamentales et celles des travailleurs ne faisant pas exception.

Je l'ai dit; cette proposition est regrettable aussi parce qu'elle s'inscrit à contre-courant des politiques régionales de logement qui luttent contre les logements vacants.

Pas plus tard qu'en juillet dernier, le bourgmestre d'Etterbeek, par ailleurs chef de groupe MR au Parlement bruxellois, faisait usage d'une ordonnance régionale pour réquisitionner un immeuble privé et y loger des sans-papiers. La loi que la majorité s'apprête à voter aujourd'hui empêchera-t-elle, demain, les bourgmestres de gérer la réalité et les urgences de terrain? C'est une question légitime que je me pose.

La loi cassera aussi une dynamique positive qui peut exister entre propriétaires et occupants sans titre, puisque souvent, grâce à des associations qui jouent un rôle d'intermédiaire, de nombreux cas ont pu être régularisés, notamment parce que les propriétaires ont compris qu'il y avait là un véritable intérêt pour eux: éviter les taxes administratives et la dégradation due à l'abandon, tout en préservant la sécurité de l'immeuble. Ce sont autant de réalités qui démontrent qu'une balance d'intérêts doit être réalisée au cas par cas entre le droit des propriétaires, d'une part, et le droit au logement, d'autre part, ce que ne fait pas cette proposition de loi qui protège des immeubles inoccupés depuis de nombreuses années.

Cette loi sera une source d'injustice et de violence humaine, jusqu'à ce qu'elle soit annulée par la Cour constitutionnelle. Pour cette raison, mon groupe et moi-même voterons contre ce texte.

Translated text

Another collateral victim, the right to strike and the occupation of a company by the workers.

In the second reading, my colleague, Karine Lalieux, submitted an amendment that excludes this movement of legitimate contestation from the scope of the law. This amendment, however, was rejected by the majority, further proof that through this text, the majority is not afraid to stumble on the fundamental freedoms and those of workers.

I said it; this proposal is regrettable also because it is part of the counter-current of regional housing policies that fight vacant housing.

Not later than last July, the mayor of Etterbeek, also head of MR group in the Brussels Parliament, used a regional order to recruit a private building and accommodate paperless people there. Will the law that the majority is about to vote today prevent, tomorrow, the mayors from managing reality and field emergencies? This is a legitimate question I ask myself.

The law will also break a positive dynamic that can exist between owners and occupants without title, since often, thanks to associations that play an intermediary role, many cases could be regularized, in particular because the owners understood that there was a real interest for them: to avoid administrative taxes and degradation due to abandonment, while preserving the safety of the building. These are so many realities that demonstrate that a balance of interest must be made case by case between the right of owners, on the one hand, and the right to housing, on the other hand, which does not do this bill that protects unoccupied buildings for many years.

This law will be a source of injustice and human violence, until it is annulled by the Constitutional Court. For this reason, my group and I will vote against this text.

#10

Official text

                    
                    Monsieur le ministre, chers collègues, nous voici arrivés au terme d'un long parcours législatif. En effet, si le dépôt des premières propositions sur le sujet datent d'avril 2015, c'est seulement deux années et demie plus tard que nous sommes finalement appelés à voter cette proposition - initialement prévue dans l'accord de gouvernement qui prévoyait que la réglementation relative aux squats serait revue afin d'accélérer l'expulsion - et c'est bien l'assemblée parlementaire qui s'est saisie de ce dossier. Il me semble que nous pouvons toutes et tous reconnaître que le processus a connu un débat riche et a rencontré les différentes étapes propres à l'adoption d'un texte important comme celui-là. Le texte a suscité la réflexion, a mûri suite aux nombreux débats au sein de la majorité, mais également au sein de la commission de la Justice, débat qui a d'ailleurs été adapté pour intégrer un certain nombre de sensibilités.

L'avis du Conseil d'État a également été sollicité. Il a aussi été entendu. Des auditions ont eu lieu pas plus tard qu'en juillet dernier pour écouter le retour du terrain. Notre groupe s'est montré particulièrement attentif lors de ces auditions et a intégré certaines remarques qui ont fait l'objet d'amendements soutenus par l'opposition.

Les propositions initiales ne visaient que l'incrimination pénale. Il a cependant paru nécessaire, et cela dès le départ, de renforcer la procédure civile dans le but d'aboutir à un équilibre entre ces procédures à la fois civiles et pénales. C'est le souci constant qui a guidé la réflexion de notre groupe et de la majorité. Demain, d'une part, la procédure civile se verra renforcée grâce à des délais accélérés et, d'autre part, la possibilité d'un recours à la procédure pénale sera introduite en parallèle.

Pour nous, il était essentiel de garantir le respect des droits de chacun: du propriétaire, c'est une évidence mais également du squatteur dans son rapport à la justice. C'est la raison pour laquelle nous avons proposé un amendement prévoyant, dans le chef du squatteur, la possibilité d'être entendu par le procureur du Roi et le juge de paix, selon la procédure.

Une possibilité de conciliation a également été introduite. Les auditions ont en effet montré qu'un dialogue pouvait, dans certains cas, s'installer entre propriétaires et squatteurs, jusqu'à mener à la conclusion de conventions d'occupation précaire, ce qui est déjà le cas dans certaines communes bruxelloises dont la mienne.

Translated text

We have come to the end of a long legislative process. Indeed, if the filing of the first proposals on the subject dates from April 2015, it is only two and a half years later that we are finally called to vote on this proposal – initially envisaged in the government agreement that provided that the regulation concerning squats would be revised in order to accelerate the expulsion – and it was the parliamentary assembly that took up this file. It seems to me that we can all and all acknowledge that the process has experienced a rich debate and met the different stages specific to the adoption of an important text like this. The text has aroused reflection, has matured following the numerous debates within the majority, but also within the Justice Committee, a debate that has also been adapted to incorporate a number of sensitivities.

The opinion of the State Council was also requested. He was also heard. Auditions took place no later than last July to listen to the return of the field. Our group was ⁇  attentive during these hearings and incorporated some comments that were the subject of amendments supported by the opposition.

Initial proposals aimed only at criminal incrimination. However, it appeared necessary, and this from the outset, to strengthen the civil proceedings in order to ⁇  a balance between these both civil and criminal proceedings. It is the constant concern that has guided the reflection of our group and the majority. Tomorrow, on the one hand, the civil proceedings will be strengthened through accelerated deadlines and, on the other hand, the possibility of resorting to criminal proceedings will be introduced in parallel.

For us, it was essential to ensure respect for the rights of everyone: of the owner, this is obvious but also of the squatter in its relationship to justice. That is why we have proposed an amendment providing, in the head of the squatter, the possibility of being heard by the Prosecutor of the King and the Peace Judge, according to the procedure.

The possibility of conciliation has also been introduced. In fact, the hearings showed that a dialogue could, in some cases, establish between owners and squatters, leading to the conclusion of precarious occupation conventions, which is already the case in some Brussels municipalities, including my own.

#11

Official text

                    
                    Lorsqu'il a à connaître d'une affaire, le juge de paix peut donc tenter de réunir les parties afin de forger un compromis.

Les auditions ont également montré qu'il existe des profils très différents de squatteurs ainsi que différents types de squats. Il est vrai que, pour certains, c'est parfois la seule possibilité de ne pas se retrouver à la rue. Même si l'occupation sans titre ni droit ne peut se justifier, dans la situation actuelle de crise du logement, l'occupation de bâtiments vides peut, parfois, rencontrer un besoin social urgent. C'est pourquoi il nous est apparu important de différencier le délai maximal pouvant être accordé au squatteur selon la qualité du propriétaire du bien. C'est la raison pour laquelle nous distinguons le propriétaire privé ou l'autorité publique.

Lorsque le juge de paix considère que les squatteurs doivent évacuer le bien, il peut, dans certaines circonstances, leur accorder un délai plus long que le délai légal ou celui fixé par l'ordonnance du procureur du Roi, l'intérêt du propriétaire étant de récupérer la jouissance de son bien le plus rapidement possible.

Au cours des auditions, il est aussi apparu que des personnes qui avaient recours au squat pour simplement avoir un toit, choisissaient le plus souvent un bien dans lequel elles avaient des perspectives de pouvoir rester plus longtemps, à savoir un bien inoccupé depuis une longue période qui appartient, malheureusement souvent, à un pouvoir public. Il nous a donc semblé logique d'introduire un délai plus long pour les biens appartenant aux autorités publiques, dans la mesure où elles portent une responsabilité plus grande dans l'accès au logement et dans la gestion de ces biens et ce, quel que soit le niveau de pouvoir.

Il appartient donc d'abord aux niveaux de pouvoir de trouver des solutions de logement. Mais ce n'est pas au propriétaire privé de supporter la responsabilité des pouvoirs publics. Pour un propriétaire privé, le délai d'un mois est maintenu.

En outre, toute occupation d'un bien privé ne résulte pas nécessairement, comme j'ai pu l'entendre, de spéculations. Une inoccupation peut se justifier par de nombreuses raisons légitimes: un héritage, une incapacité à rénover faute de moyens, sans parler des biens en réalité habités mais vides depuis un certain temps en raison d'une hospitalisation ou d'un voyage de longue durée.

En cas d'abus d'un propriétaire privé, les autorités publiques ne sont pas non plus dépourvues de moyens. Pour ne prendre qu'un exemple, sur le plan local, les communes aussi ont un levier fiscal qui peut dissuader les spéculateurs. Ce n'est pas le président de la commission de la Justice, Philippe Goffin - qui en fait précisément usage à Crisnée - qui me contredira.

Translated text

When he has to know of a case, the judge may therefore try to bring the parties together in order to forge a compromise.

Auditions also showed that there are very different profiles of squatters as well as different types of squats. It is true that, for some, it is sometimes the only way not to find yourself on the street. Even if occupation without title or right cannot be justified, in the current situation of housing crisis, the occupation of empty buildings can sometimes encounter an urgent social need. That’s why it seemed important for us to differentiate the maximum time that can be granted to the squatter according to the quality of the owner of the property. This is why we distinguish between private owner or public authority.

Where the judge of peace considers that the squatters must evacuate the property, he may, under certain circumstances, grant them a longer period than the statutory period or that laid down by the order of the Prosecutor of the King, in the interest of the owner to recover the enjoyment of his property as soon as possible.

During the hearings, it also appeared that people who resorted to squat to simply have a roof, most often chose a property in which they had prospects to stay longer, that is, a property unoccupied for a long time that, unfortunately, often belongs to a public authority. We therefore found it logical to introduce a longer period for property belonging to public authorities, inasmuch as they have greater responsibility for accessing and managing housing, regardless of the level of power.

Therefore, it belongs first and foremost to the levels of power to find housing solutions. But it is not to the private owner to bear the responsibility of the public authorities. For a private owner, the one-month period is ⁇ ined.

Furthermore, any occupation of a private property does not necessarily result, as I have heard, from speculation. An unoccupation can be justified by many legitimate reasons: an inheritance, an inability to renovate due to a lack of resources, not to mention properties actually inhabited but empty for a while due to hospitalization or a long trip.

In the event of abuse by a private owner, the public authorities are also not deprived of the resources. To just take an example, on a local level, municipalities also have a tax leverage that can deter speculators. It is not the chairman of the Justice Commission, Philippe Goffin – who is using it in Crisnée – who will contradict me.

#12

Official text

                    
                    En conclusion, ce qu’il faut essentiellement retenir à ce stade, c’est que demain, cette proposition permettra de renforcer notre droit. Ce ne sera pas la seule solution pour lutter contre la problématique des squats ni pour résoudre les difficultés du logement. Mais ce qu’il faut retenir à ce stade, c’est que nous aurons enrichi notre législation d’outils juridiques pour remédier de manière adaptée et circonstanciée, au cas par cas, à différents types de situations qui peuvent se présenter.

Monsieur le président, j'en termine. À toutes les étapes de la procédure, notre volonté, celle de mon groupe, a été de garantir l’équilibre entre deux droits fondamentaux: le droit à la propriété privée, d’une part, et le droit au logement, d’autre part. Si l’article 1ᵉʳ du Protocole 1ᵉʳ de la Convention européenne des droits de l’homme garantit le droit à la propriété, il dispose que toute personne physique a le droit au respect de ses biens. Je pense que ce n’est pas un hasard. "Le premier des droits de l’homme, c’est la liberté individuelle, la liberté de la propriété, la liberté de la pensée, la liberté du travail." Je vous rassure, madame Özen, ce n’est pas M. Hamal qui a dit cela, c’est Jean Jaurès!

Quant au droit au logement, s'il vaut pour le squatteur, il vaut aussi pour le propriétaire. (Brouhaha)

Monsieur Laaouej, ce débat mérite donc de la nuance et pas des cris! C’est ce à quoi nous nous sommes employés patiemment, collectivement. (Brouhaha)

Oui, de la nuance, madame Lalieux! Et c’est ainsi que, comme il s’y était engagé, notre groupe soutiendra ce texte.

Je vous remercie pour votre attention quelque peu dissipée.

Translated text

In conclusion, what we must essentially remember at this stage is that tomorrow, this proposal will strengthen our right. This will not be the only solution to fight the problem of squats or to solve the difficulties of housing. But what must be remembered at this stage is that we will have enriched our legislation with legal tools to address in an appropriate and circumstantiated way, on a case-by-case basis, different types of situations that may arise.

Ladies and gentlemen, I will conclude. At all stages of the procedure, our will, that of my group, has been to ensure the balance between two fundamental rights: the right to private property, on the one hand, and the right to housing, on the other. Article 1 of Protocol 1 to the European Convention on Human Rights guarantees the right to property, but states that every natural person has the right to respect for his or her property. I do not think it is a coincidence. “The first of human rights is individual freedom, freedom of property, freedom of thought, freedom of work.” Hamal who said this was Jean Jaurès.

As for the right to housing, if it applies to the squatter, it also applies to the owner. by Brouhaha

Mr Laouej, therefore, this debate deserves nuance and not screams! This is what we have done patiently and collectively. by Brouhaha

Yes, of the nuance, Madame Lalieux! And that’s why, as he was committed, our group will support this text.

Thank you for your somewhat distracted attention.

#13

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, het kraken van een woning is vandaag niet specifiek bij wet verboden. De eigenaar kan enkel via een burgerlijke procedure de uitzetting van de krakers vragen, maar intussen wordt de onrechtmatige bewoner beschermd door het recht op de onschendbaarheid van de woning.

Het is dat wat wij met dit wetsvoorstel willen aanpakken. Recent kwamen in Gent enkele voorbeelden in de actualiteit van bewoonde panden die werden bezet door krakers, bijvoorbeeld bij een ziekenhuisverblijf, een vakantie of een tewerkstelling in het buitenland.

Bij bewoonde panden moeten de politiediensten in staat zijn om onmiddellijk in te grijpen om de huisvrede en de onschendbaarheid van de woning effectief te laten gelden. Het huidige wettelijk kader kan dat jammer genoeg niet garanderen.

Op grond van artikel 439 van het Strafwetboek is alleen strafbaar degene die in een bewoond pand binnendringt. De persoon die is binnengedrongen, het betrokken goed bezet en erin verblijft valt niet onder deze strafbaarstelling. Zoals collega’s daarnet hebben aangehaald, moet men onder de bestaande wet als het ware op heterdaad betrapt worden vooraleer de politie kan ingrijpen.

Collega’s, het huidige wetsvoorstel  heeft een lang traject doorlopen. Mijn initieel voorstel dateert van 2015 en de besprekingen werden reeds in mei 2016 aangevat. Wij hebben met andere woorden onze tijd genomen om een goed en evenwichtig werkstuk af te leveren.

Er zijn hoorzittingen geweest met allerhande experts, vertegenwoordigers van vrederechters, het huurdersplatform enzovoort. Wij hebben ons initieel voorstel bijgestuurd. Het is absoluut geen probleem om dat op dit spreekgestoelte toe te geven.

Het kan niet dat personen zich te kwader trouw kunnen verschuilen achter het recht op woonst en achter de onschendbaarheid van de woning die zij zelf hebben geschonden.

Translated text

The breaking of a house today is not specifically prohibited by law. The owner can only request the expulsion of the crackers through a civil procedure, but in the meantime the unlawful resident is protected by the right to the inviolability of the property.

This is what we want to address with this bill. Recently in Gent came some examples in the actuality of inhabited properties that were occupied by crackers, for example during a hospital stay, a holiday or a job abroad.

In the case of inhabited properties, the police services must be able to intervene immediately in order to effectively enforce the home peace and inviolability of the home. Unfortunately, the current legal framework cannot guarantee this.

Pursuant to Article 439 of the Criminal Code, only the person who enters a residential building is punishable. The person who has entered, occupied and resides in the property concerned does not fall under this punishment. As colleagues have just cited, under the existing law, one must be caught as if on sexual offence before the police can intervene.

The current bill has gone a long way. My initial proposal dates from 2015 and the discussions were already started in May 2016. In other words, we took our time to deliver a good and balanced workpiece.

There have been hearings with all sorts of experts, representatives of peace judges, the tenant platform, and so on. We have updated our initial proposal. It is absolutely no problem to admit that in this speech.

It is not possible for persons to hide in bad faith behind the right to dwelling and behind the inviolability of the dwelling which they themselves have violated.

#14

Official text

                    
                    Wij maken de duidelijke politieke keuze geen onderscheid te maken tussen goede en slechte krakers, wat de collega’s van Groen en de sp.a in deze materie wel doen.

Collega’s, kraken kan voor ons geen oplossing zijn om het tekort aan sociale woningen weg te werken. Het kraken van onbewoonde panden blijft niet enkel beperkt tot panden die om speculatieve redenen leegstaan. Het gaat ook om panden die leegstaan met het oog op renovatie of verhuur.

Daarom hebben wij de duidelijke keuze gemaakt onze regeling uit te breiden tot alle panden, bewoond of niet bewoond. Wij willen de grijze zone in de huidige wetgeving, die ik daarnet geduid heb coveren, ongeacht of het pand bewoond is of niet.

Collega’s, wij hebben geprobeerd een evenwichtige oplossing te vinden ter bescherming van het eigendomsrecht, maar met respect voor het principe van het recht op wonen. Tot op heden was er enkel een civielrechtelijke procedure mogelijk. Die was echter ontoereikend. Op strafrechtelijk vlak was er enkel een regeling inzake woonstschennis van reeds bewoonde panden. Er was duidelijk een lacune wat onbewoonde panden betreft. Wij hebben die nu ingevuld.

Tegelijkertijd hebben wij getracht de burgerlijke procedure werkbaar te maken door te voorzien in een specifieke uitzettingsprocedure, los van huurconflicten. Er wordt ook voorzien in duidelijke termijnen die de rechten van elke partij moeten garanderen.

De burgerlijke aanpak zal in vele gevallen sneller zijn, maar voor bepaalde schrijnende situaties waarin ook sancties opportuun zijn, is er voortaan de strafrechtelijke aanpak als stok achter de deur. Vervolging is enkel mogelijk na een klacht vanwege de persoon die houder is van een titel of een recht op het betrokken goed. Er wordt dus ook enige verantwoordelijkheid bij de eigenaar van het pand gelegd.

Translated text

We make the clear political choice not to distinguish between good and bad crackers, as do Green’s colleagues and the Sp.a.A. in this matter.

For us, cracking is not the solution to the shortage of social housing. The cracking of uninhabited properties is not limited only to properties that are empty for speculative reasons. It also refers to properties that are empty for renovation or rent.

Therefore, we made the clear choice to extend our arrangement to all properties, inhabited or uninhabited. We want to cover the grey zone in the current legislation, which I have just vowed out, regardless of whether the property is inhabited or not.

We have tried to find a balanced solution for the protection of property rights, but with respect for the principle of the right to live. Until now, only civil proceedings were possible. However, it was inadequate. At the criminal level, there was only a regulation on residence information of already inhabited properties. There was a clear gap in uninhabited properties. We have now filled them.

At the same time, we have sought to make civil proceedings feasible by providing for a specific deportation procedure, separate from rent disputes. It also provides for clear time limits to guarantee the rights of each party.

The civil approach will in many cases be faster, but for certain pressing situations in which sanctions are also appropriate, the criminal approach is now behind the door. Prosecution is only possible after a complaint due to the person who holds a title or a right to the property in question. There is also some responsibility for the owner of the property.

#15

Official text

                    
                    Collega’s, naar aanleiding van gevallen in Gent verklaarde de burgemeester van Gent dat hij wilde optreden, maar dat hij dat wettelijk niet kon. Er was geen wet om krakers uit te zetten. Het Parlement en de huidige meerderheid namen volgens hem hun verantwoordelijkheid niet om aan de problematiek een oplossing te bieden.

Collega’s, dat hield hij vol, tot de wet werd goedgekeurd. Toen heeft de burgemeester van Gent het geweer van schouder veranderd. Nu werpt de burgemeester van Gent op dat de goedgekeurde wet voor hem geen oplossing is.

Collega’s, de wet waarover wij hier vandaag stemmen, is niet bedoeld om de bevoegdheden van burgemeesters uit te breiden. De wet waarover wij vandaag stemmen, is er om gerechtelijke overheden, enerzijds, en eigenaars, anderzijds, te bewapenen, zodat zij tegen krakers kunnen optreden.

Wij zijn van mening dat de weg van Justitie de beste weg is en blijft om in privégeschillen op te treden en over de aanspraken van eigenaars of gebruikers op privéwoningen te oordelen.

Ik mag er hier trouwens op wijzen dat wij vanwege de sp.a, de partij en fractie van de burgemeester van Gent, geen concrete voorstellen hebben gezien om de bevoegdheden van de burgemeester in de nieuwe gemeentewet uit te breiden. Als hij op dat vlak dus voor nieuwe bevoegdheden pleit, nodig ik de sp.a uit daartoe initiatieven te nemen.

Collega’s, dat wil natuurlijk niet zeggen dat een burgemeester geen verantwoordelijkheid heeft. Hij of zij heeft een duidelijke verantwoordelijkheid op het vlak van de huisvestingsproblematiek. Er rust een duidelijke verantwoordelijkheid bij de burgemeester om in capaciteit te voorzien inzake sociale woningen en opvang voor daklozen.

Artikel 23 van de Grondwet, dat het recht op wonen als beginsel vooropstelt, moet worden geconcretiseerd, wat in de eerste plaats een bevoegdheid van het lokale niveau is.

Voorliggend wetsvoorstel geldt als een schakel in een ruimere ketenaanpak, waarbij ook in de strijd tegen leegstand en in de strijd voor opvangmogelijkheden voor daklozen via onder andere het OCMW maatregelen moeten worden getroffen.

Translated text

Colleagues, following cases in Gent, the mayor of Gent stated that he wanted to act, but that he could not legally. There was no law to remove crackers. Parliament and the current majority did not assume their responsibility to provide a solution to the problem.

His colleagues, he kept that until the law was passed. Then the mayor of Gent changed the gun from shoulder. Now the mayor of Ghent argues that the passed law is not a solution for him.

Colleagues, the law that we vote here today is not intended to extend the powers of mayors. The law we vote on today is there to arm judicial authorities, on the one hand, and owners, on the other, so that they can act against crackers.

We believe that the way of justice is and continues to be the best way to intervene in private disputes and to judge the claims of owners or users on private homes.

By the way, I can point out here that because of the sp.a, the party and faction of the mayor of Ghent, we have not seen any concrete proposals to extend the powers of the mayor in the new municipal law. Therefore, if he calls for new powers in that area, I invite the SPA to take initiatives to do so.

This, of course, does not mean that a mayor has no responsibility. He or she has a clear responsibility in the area of housing problem. There is a clear responsibility of the mayor to provide capacity on social housing and accommodation for the homeless.

Article 23 of the Constitution, which presupposes the right to residence as a principle, must be concretized, which is primarily a competence of the local level.

The present bill is a link in a broader chain approach, with measures to be taken in the fight against vacancy and in the struggle for accommodation opportunities for homeless people through, among other things, the OCMW.

#16

Official text

                    
                    Collega’s, het moet toch gezegd worden. Ik heb in mijn stad elf jaar lang een gedoogbeleid rond kraken ervaren. Als deze meerderheid, als dit Parlement erin slaagt om een wet te maken om kraken aan te pakken, dan zegt de burgemeester van Gent dat die wet niet streng genoeg is.

Dan vraag ik mij af wat de fractie van de burgemeester in dit Parlement doet. Wat wil de sp.a eigenlijk als het gaat over kraken? Dat is mij nog altijd niet duidelijk. Wij hebben heel veel debatten gevoerd in de commissie, wij hebben een tweede lezing gehad, maar wat de sp.a met deze problematiek wil aanvangen is mij niet duidelijk.

Mevrouw Temmerman, ik ben benieuwd om dadelijk uw inzichten te vernemen.

Translated text

#17

#18

Official text

                    
                    Daarover gaat het niet, mijnheer Calvo. Ik ben geen lijsttrekker in Gent.

Voor la petite histoire, een vraag aan de collega’s van de sp.a en ook de PS. Als dit een serieuze problematiek is, zeker in Gent, waarom hebt u dan de voorbije 20 tot 25 jaar uw verantwoordelijkheid niet opgenomen? Waarom hebt u alle voorstellen van onze voorgangers hier geblokkeerd? Dat is een heel concrete vraag aan de sp.a. Ik hoop dat u hierop straks een antwoord hebt.

Het laatste feit in deze kwestie is dat de burgemeester van Gent wenst dat de procureur binnen de twaalf uur een uitspraak doet. Los van de juridische kwestie denk ik dat dit voorbijgaat aan wat praktisch haalbaar is.

Ik moet de oppositie proberen te begrijpen.

Translated text

#19

Official text

                    
                    Enerzijds klaagt de oppositie aan – in de commissie werd dat uitgebreid in de verf gezet – dat wij de procureurs extra werklast bezorgen met het nu voorliggend voorstel, maar anderzijds zouden dergelijke zaken binnen de twaalf uur opgelost moeten worden. In de commissie werd gezegd dat dit voor de procureurs geen prioriteit is en dat werd beaamd. De burgemeester van Gent vindt echter dat het een topprioriteit moet zijn, want hij vindt dat krakers binnen de twaalf uur weg moeten. Collega’s, ik kan niet meer volgen.

Bij een kraakgeval in een onbewoond pand moeten er verschillende vaststellingen gedaan worden. Volgens mij is twaalf uur voor zulke verificaties onvoldoende. Ik wil niet te veel op het domein van Justitie treden, maar twaalf uur is volgens mij voor procureurs een veel te krappe termijn. Om die reden hebben wij, uiteraard met respect voor de bekommernissen van onder meer verenigingen van armen, in een termijn van maximaal acht dagen voorzien. Dat betekent echter niet dat de procureur, in duidelijke gevallen, acht dagen moet wachten om een bevel tot uitzetting te formuleren en uit te schrijven.

Ik heb zo de indruk dat het Gents stadsbestuur nu geconfronteerd wordt met daadkracht, maar de schuld voor het jarenlang gevoerde beleid in Gent op de huidige meerderheid in het Parlement wil schuiven.

Wij hebben een voorstel uitgewerkt met redelijke termijnen. Daarin wordt, enerzijds, rekening gehouden met het grondwettelijk recht op wonen en, anderzijds, met het eigendomsrecht.

Translated text

On the one hand, the opposition complains – in the committee this was extensively painted – that we provide the prosecutors with an additional workload with the present proposal, but on the other hand, such cases should be resolved within twelve hours. In the committee it was said that this is not a priority for the prosecutors and that was acclaimed. The mayor of Ghent, however, believes that it should be a top priority, as he believes that crackers should be gone within twelve hours. My colleagues, I can’t follow you anymore.

In case of a crash in an uninhabited building, several determinations must be made. I think twelve hours for such verification is not enough. I don’t want to act too much in the field of justice, but 12 hours is, in my opinion, a much too narrow deadline for prosecutors. For this reason, of course with respect for the concerns of, among other things, associations of the poor, we have provided for a maximum period of eight days. However, this does not mean that the prosecutor, in obvious cases, must wait eight days to formulate and issue an order for expulsion.

I have the impression that the city administration of Ghent is now facing action, but the blame for the years of policy in Ghent wants to shift to the current majority in Parliament.

We have prepared a proposal with reasonable deadlines. It takes into account, on the one hand, the constitutional right to housing and, on the other hand, the right of ownership.

#20

#21

Official text

                    
                    Monsieur le président, je trouve que ces débats deviennent une espèce de mini conseil communal gantois. Essayons de ne pas trop parler de Gand! Les Gantois sont nombreux ici – n'est-ce pas, monsieur le président? Le bourgmestre de Gand a été évoqué et critiqué à plusieurs reprises. Ne siégeant pas ici, il ne peut pas se défendre. Je pense que vous devriez changer de terrain et rester au niveau fédéral.

Translated text

#22

#23

#24

Official text

                    
                    Mijnheer Calvo, ik wil inderdaad het debat in de gemeenteraad niet overdoen, maar de wispelturigheid en het pingpongen van de burgemeester hebben voor een stuk ook te maken met de houding van uw partij in de Gentse gemeenteraad en de meerderheid.

Translated text

#25

#26

#27

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, dit is een maatschappelijk probleem. Wij proberen met dit wetsvoorstel een antwoord te bieden op een reëel probleem, waarbij wij enerzijds het eigendomsrecht laten gelden en woonstschennis en kraken streng en kordaat aanpakken, en anderzijds ook het recht op wonen respecteren. Ik hoop dat straks een ruime meerderheid zich schaart achter dit wetsvoorstel.

Translated text

#28

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, sta mij toe te beginnen met een dankwoord aan al wie constructief heeft meegewerkt aan het debat in de commissie en voor het feit dat wij hier vandaag in plenaire vergadering voor de stemming staan van dit wetsvoorstel, waarover al verscheidene jaren veel inkt is gevloeid en waaraan veel woorden zijn besteed. Dat begint bij het kabinet van de minister, de minister zelf en de collega’s van de meerderheid, maar ook bij diegenen in de oppositie die constructief hun argumenten gegeven hebben, ieder vanuit zijn ideologische invalshoek.

U hebt gelijk, mijnheer Thiébaut, als u zegt dat wij hier niet de Gentse gemeenteraad moeten overdoen, maar de aanleiding tot de hele discussie was een oproep van de burgemeester van Gent. In andere steden komt dit probleem ook voor en heeft men evengoed discussies over het kraken van lang leegstaande panden. De situatie die zich in Gent de laatste jaren voordoet is evenwel bijzonder en heeft een nieuw wetgevend initiatief verantwoord, met name het bezetten van soms echt bewoonde panden tot heel recent vrijgekomen leegstaande panden of nog niet zo heel lang leegstaande panden. Dat is iets wat in de rest van het land blijkbaar niet voorkomt.

Bovendien worden wij geconfronteerd met het gegeven dat de Gentse politie, in tegenstelling tot in andere zones, de wet strikt interpreteert, in die zin dat zodra krakers binnengetreden zijn in een pand en er niet op heterdaad kon worden vastgesteld dat er werd ingebroken — de sloten zijn veranderd en de krakers hebben zich geïnstalleerd — de politie kort nadien zegt niet te kunnen optreden omdat dat huisvredebreuk zou zijn. Daar stop dus de rol van de politie.

Wat wij nu doen, is ingaan op de oproep van de burgemeester van Gent, die zelf zei dat hij niets kon doen en dat de federale overheid hem een wet moest geven die kraken strafbaar stelt. De eerste initiatieven werden indertijd genomen door de huidige eerste schepen van de stad Gent, Mathias De Clercq. Hij had al in de vorige legislatuur een wetsvoorstel ingediend. Onze fractie heeft het opnieuw ingediend. Ondertussen had collega Veli Yüksel ook een voorstel, net als leden van andere partijen.

Er was dus een groeiend draagvlak om echt aan de slag te gaan en duidelijk te maken dat er geen enkele discussie kan bestaan over bewoonde panden. Als men een bewoond pand intrekt, en als dat al of niet op heterdaad wordt vastgesteld, dan is het evident dat de politie onmiddellijk moet interveniëren en de krakers moet kunnen oppakken en meenemen. Daarover is er eigenlijk geen discussie. Gaandeweg waren er in de commissie voor de Justitie nog maar weinig partijen die dat in twijfel trokken. Zeker aan Vlaamse zijde heb ik niemand gehoord die dat in twijfel trok.

Een ideologisch geladener debat betreft de onbewoonde panden. Ik heb alle respect voor diegenen die onze mening niet delen, maar ik heb wel graag dat men daarin wat consequent blijft. Ik zal niet zeggen dat de sp.a in de commissie niet consequent gebleven is, maar voor mij is het misgelopen buiten de commissie voor de Justitie. Mijn ergernis komt daarvandaan.

In de commissie voor de Justitie vond er een perfect valabel ideologisch debat plaats. Als het gaat over kraken, komen namelijk verschillende grondrechten aan bod. U zult begrijpen dat voor mij als liberaal het eigendomsrecht een belangrijk principe is, maar er spelen ook andere grondrechten. Wij weten dat in onze Grondwet ook het recht op huisvesting is opgenomen. Ook het EVRM schrijft dat voor. Een ander belangrijk grondrecht is het recht op toegang tot een rechter. Men kan daar niet omheen, want het staat ook in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Gaandeweg hebben wij in een degelijk debat in de commissie voor de Justitie een billijk evenwicht gezocht tussen de verschillende grondrechten die daarbij van belang zijn. Het principe van het eigendomsrecht wordt nu gerespecteerd doordat alle vormen van kraken strafbaar worden. Het binnentreden van een bewoonde woning en er zich installeren in de living is echter iets anders dan het binnentreden van een al lang leegstaand industrieel pand, uit noodzaak, omdat men geen dak boven het hoofd heeft. Dat zijn andere situaties. Wij zullen daar natuurlijk niet even streng mee omgaan. Als wij met deze wet iets bedoelen, dan is het natuurlijk eerder gemikt op woningen die recentelijk vrijgekomen zijn en niet op woningen waarbij eigenaars zelf in de fout gaan en een en ander oogluikend toestaan om leegstandsheffingen te ontduiken.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, I would like to start by thanking all those who have contributed constructively to the debate in the committee and for the fact that we are here today in the plenary session for the vote of this bill, on which a lot of ink has flowed for several years and on which a lot of words have been devoted. That starts with the cabinet of the minister, the minister himself and the colleagues of the majority, but also those in the opposition who have constructively given their arguments, each from their own ideological point of view.

You are right, Mr. Thiébaut, if you say that we should not overcome the municipal council of Ghent here, but the reason for the whole discussion was a call from the mayor of Ghent. In other cities, this problem also occurs, and there are also discussions about cracking long empty buildings. However, the situation in Ghent in recent years has been special and has given rise to a new legislative initiative, in particular the occupation of sometimes genuinely inhabited properties to very recently released empty properties or not so long empty properties. This is something that does not appear to happen in the rest of the country.

Furthermore, we are faced with the fact that, unlike in other areas, the police of Ghent strictly interpret the law, in that sense that once crackers entered a building and it could not be established on fact that it was breached – the locks were changed and the crackers installed – the police soon after said they could not intervene because it would be a breach of home peace. This is where the role of the police stops.

What we are now doing is responding to the call of the mayor of Ghent, who himself said that he could do nothing and that the federal government should give him a law that criminalises cracking. The first initiatives were then taken by the current first ships of the city of Ghent, Mathias De Clercq. He had already submitted a bill in the previous legislature. Our group has submitted it again. Meanwhile, colleague Veli Yüksel also had a proposal, as did members of other parties.

So there was a growing level of support to really get started and make it clear that there can be no discussion about inhabited properties. If one withdraws an inhabited property, and whether or not it is established on the fact, then it is evident that the police must immediately intervene and be able to pick up and take the crackers. There is actually no discussion about that. At the time, there were few parties in the Justice Committee who questioned this. Of course, I have heard of no one on the Flemish side questioning that.

An ideally charged debate concerns uninhabited properties. I have full respect for those who do not share our views, but I would like to be consistent. I will not say that the SPA in the committee has not remained consistent, but for me it has failed outside the committee for justice. My anger comes from there.

There was a perfectly valid ideological debate in the Justice Committee. When it comes to cracks, there are several fundamental rights. You will understand that for me as a liberal the right to property is an important principle, but there are other fundamental rights as well. We know that our constitution also includes the right to housing. The ECHR also recommends that. Another fundamental right is the right to access to justice. This cannot be avoided, as it is enshrined in the European Convention on Human Rights.

We have gradually sought a just balance between the various fundamental rights that matter in a sound debate in the Committee on Justice. The principle of property right is now being respected by making all forms of cracking criminal. However, entering an inhabited home and settling in the living room is something different than entering a long-emptied industrial building, necessarily, because one has no roof over the head. These are other situations. Of course, we will not be as strict. If we mean something with this law, then of course it is aimed at homes that have recently been released and not on homes where owners themselves go wrong and blindly allow things to avoid vacancy taxes.

#29

Official text

                    
                    Net om die nuance mogelijk te maken is in de wet ook een nuance aangebracht in de strafbaarstelling. De strafsanctie is van bij het begin lager bij een leegstaand pand, maar als de procureur, na een klacht van degene die het recht of de titel heeft om het pand te gebruiken, het bevel geeft tot vertrekken en men legt dat naast zich neer, dan moet de politie ook kunnen optreden. Wij respecteren daarbij wel een periode waarin men naar de rechter kan gaan, zodat wij ook het EVRM naleven. Ik meen dat wij daar een heel billijk evenwicht gevonden hebben tussen de verschillende grondrechten.

Ik ben er ook van overtuigd, in weerwil van wat de burgemeester van Gent vertelt, dat als men verdergaat onze wet zal worden vernietigd door het Grondwettelijk Hof. Waar staan wij dan? Dan hebben wij een wet gemaakt om een oplossing te bieden, die dan uiteindelijk vernietigd wordt. Dat heeft geen zin. Als men een wet maakt die strijdig is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, die niet in een toegang tot de rechter voorziet bij onbewoonde panden — in dit geval is er minder urgentie — dan meen ik dat men dat niet zal kunnen verantwoorden voor het Grondwettelijk Hof.

Ik moet trouwens verwijzen naar de situatie in Nederland. In Nederland is de wet al drie keer gewijzigd inzake het strafbaar stellen van kraken. Ook daar zijn er procedures gevoerd tot het bittere einde over het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Het hoogste gerechtshof heeft daar geoordeeld dat men minimum zeven dagen de tijd moet laten als er geen urgentie is. Bij een bewoond pand is er urgentie, maar bij een onbewoond pand minder. Als men niet voorziet in die periode, dan is de wet strijdig met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Ik zou wel willen en ik vind het eigendomsrecht als liberaal natuurlijk superbelangrijk, maar ik ga geen wet goedkeuren die in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Als een socialist daarvoor wil pleiten, mij niet gelaten, maar ik ga dat als liberaal niet doen.

Dit gezegd zijnde, ik meen dat wij een mooi evenwicht gevonden hebben. Wij werken ook op twee niveaus, namelijk het strafrechtelijk niveau dat volgens mij kordaat is en goed in elkaar zit, en de burgerlijke procedure, die wordt versterkt zonder aan de bestaande procedures te raken. De heer Van Hecke heeft in de commissie een paar keer gezegd, ook vanuit zijn ervaring als advocaat vroeger, dat de huidige procedures eigenlijk al heel wat mogelijkheden bieden, zoals het kort geding. Dat loopt vlot bij sommige rechters in Gent bijvoorbeeld, maar dat is niet overal zo. Wij laten die procedures ook bestaan, wij doen daar niets aan. Wij gaan alleen het nieuw segment van het strafrechtelijke luik en de situering van de kortere procedure bij de vrederechter nog versterken.

Een belangrijk winstpunt voor de burger die als slachtoffer met deze situatie wordt geconfronteerd, is dat hij nu de keuze heeft tussen een burgerlijk proces met een advocaat die hij moet inschakelen en kosten die hij moet maken, en gewoon een klacht indienen bij de politie. Dat is een fundamenteel verschil met de huidige situatie. Wat de burgemeester van Gent daarover vertelde vind ik eigenlijk storend populistisch.

Hij zei dat betrokkenen nog steeds een uithuiszettingsprocedure zullen moeten voeren, maar dat is niet correct. Men kan gewoon een klacht indienen bij de politie. De procureur moet dan in principe zijn werk doen. Ik heb ook begrepen uit het advies van het College van procureurs-generaal dat zij niet bijster enthousiast zijn om daarin tijd en energie te steken. Maar ik vind dat dit verdorie wel een grote prioriteit is, zeker in de regio’s waar het probleem rijst. Men kan dus een klacht indienen. Dan gaan de procureur en de politie aan het werk. Dat is dus toch wel een groot onderscheid.

Bovendien wordt de logica ook omgekeerd. Het is niet langer het slachtoffer dat naar de rechter moet stappen, maar de krakers van een onbewoond pand die naar de rechter moeten stappen om te bewijzen dat zij een reden hadden om daar te zijn; zij moeten hun gedrag dus rechtvaardigen. Dat is toch wel een heel andere logica en een sterke verbetering van de positie van het slachtoffer ten opzichte van vandaag.

Ik betreur enigszins het volgende. Ik geef toe dat ik de laatste dagen straf ben geweest in mijn kritiek ten aanzien van de burgemeester van Gent, maar u zult mij dat vergeven. Wij voerden hier in het Parlement een degelijk debat in de commissie, met de verschillende grondrechten naast mekaar. Geleidelijk aan bereikten wij samen met de oppositie een catharsis wat de bewoonde panden betreft; daarover waren wij het grotendeels eens. Met betrekking tot de onbewoonde panden zullen wij het om ideologische redenen niet eens worden.

En dan lezen wij dat de burgemeester, die vragende partij was voor deze wet, in de pers verklaart dat dit op niets trekt, dat hij daarmee niets kan doen, dat hij daarmee niets gaat doen. Sorry, maar dan word ik gewoon kwaad. Dat is een staaltje populisme dat ik zelden heb gezien. Hij krijgt zijn goesting en dan verklaart hij zoiets in de pers. Ik vind dat eigenlijk een middelvinger ten aanzien van dit Parlement. Dat is een burgemeester onwaardig.

Ik hoop dat het debat goed kan worden voortgezet. U zult begrijpen dat mijn fractie, samen met de meerderheidspartijen, met wie wij samen goed gediscussieerd hebben, net als met de minister en zijn kabinet trouwens, met wie wij een goede tekst hebben uitgewerkt, deze tekst volmondig zal steunen.

Translated text

Just to make this nuance possible, the law also applies a nuance in the punishment. The penal penalty is from the beginning lower in the case of an empty building, but if the prosecutor, after a complaint from the person who has the right or title to use the property, orders to leave and it is placed next to him, then the police should also be able to act. We respect a period in which one can go to court, so that we also comply with the ECHR. I think we have found a fair balance between the different fundamental rights.

I am also convinced, in spite of what the mayor of Ghent says, that if one goes on our law will be destroyed by the Constitutional Court. Where are we standing? Then we have made a law to provide a solution, which will eventually be destroyed. It makes no sense. If one makes a law that is in conflict with the European Convention on Human Rights, which does not provide for access to justice for uninhabited properties – in this case there is less urgency – then I think that one will not be able to answer before the Constitutional Court.

I would like to mention the situation in the Netherlands. In the Netherlands, the law has been amended three times regarding the punishment of crackers. Even there, procedures have been conducted until the bitter end of the European Convention on Human Rights. The Supreme Court ruled that there should be a minimum of seven days if there is no urgency. In an inhabited property there is urgency, but in an uninhabited property less. If this period is not provided, the law is contrary to the European Convention on Human Rights. I would like and I find the right of ownership as a liberal, of course, super important, but I will not pass laws that are contrary to the European Convention on Human Rights. If a socialist wants to advocate for it, do not let me, but I will not do that as a liberal.

That being said, I think we found a good balance. We also work on two levels, namely the criminal level which I think is orderly and well-connected, and the civil procedure, which is strengthened without affecting the existing procedures. Mr. Van Hecke has said several times in the committee, including from his previous experience as a lawyer, that the current procedures already offer a lot of possibilities, such as short-term proceedings. That goes smoothly with some judges in Gent, for example, but this is not the case everywhere. We allow these procedures to exist, we do nothing about it. We will only strengthen the new segment of the criminal loop and the situation of the shorter procedure at the peace judge.

An important benefit point for the citizen facing this situation as a victim is that he now has the choice between a civil trial with a lawyer he has to engage and costs he has to pay, and simply submit a complaint to the police. This is a fundamental difference from the current situation. What the mayor of Gent said about this, I find it actually disturbingly populist.

He said that stakeholders will still have to conduct an outwitiszetting procedure, but that is not correct. You can only file a complaint with the police. The prosecutor must in principle do his job. I also understood from the advice of the College of Attorneys-General that they are not very enthusiastic about spending time and energy on it. But I think this shit is a big priority, especially in the regions where the problem arises. Therefore, a complaint can be filed. Then the prosecutor and the police go to work. That is a huge difference.

The logic is also reversed. It is no longer the victim who must go to court, but the crackers of an uninhabited property who must go to court to prove that they had a reason to be there; they must therefore justify their behavior. That is a very different logic and a sharp improvement in the victim’s position compared to today.

I regret somewhat the following. I admit that in the last days I have been punished in my criticism of the mayor of Gent, but you will forgive me that. We held a solid debate here in Parliament in the committee, with the different fundamental rights side by side. Gradually, together with the opposition, we achieved a catharsis with regard to the inhabited land; on this we were largely agreed. With regard to the uninhabited properties, we will not agree for ideological reasons.

And then we read that the mayor, who was the petitioning party for this law, declares in the press that this attracts nothing, that he can do nothing with it, that he will do nothing with it. Sorry, but then I just get angry. That’s a bit of populism that I’ve rarely seen. He gets his taste and then he explains something like that in the press. I think that is actually a middle finger for this Parliament. This is an unworthy mayor.

I hope that the debate can continue well. You will understand that my group, together with the majority parties, with whom we have discussed well together, as well as with the minister and his cabinet, by the way, with whom we have drafted a good text, will fully support this text.

#30

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, de problematiek van het kraken van woningen heeft ons zo’n jaar in de ban gehouden. Het gaat dan ook over een dossier waarbij, enerzijds, het eigendomsrecht van rechtmatige eigenaars zorgvuldig moet worden afgewogen tegen, anderzijds, het vaak onrechtmatig verkregen recht op wonen, alsook de schending van de privacy van de gezinswoning.

Over de partijgrenzen heen is er al langer een consensus om iets te doen aan een aantal ronduit zeer ernstige gevallen waarbij mensen onrechtmatig indringen in iemands woonst. Bovendien blijven die indringers de woning bezetten en dus kraken. Dat was en blijft voor sp.a ontoelaatbaar.

Eerder dit jaar, en tot voor kort, lieten u, minister Geens, en een aantal collega’s-parlementairen weten dat burgemeesters, rechters en politiediensten inzake bewoonde panden met de huidige wetgeving al over voldoende wetgevende middelen beschikken om snel en efficiënt in te grijpen bij kraken. Vervolgens heeft men met de meerderheid verschillende pogingen gedaan om het strafbaar stellen en het aanpakken van het kraken van bewoonde panden alsnog aan te scherpen. Dat is dus enigszins in tegenspraak met de eerdere melding dat de toen vigerende wetgeving voldoende was.

Daarenboven hebben sommige meerderheidspartijen gemeend dat ook het kraken van speculatief leegstaande krotten en lang leegstaande fabriekspanden of verlaten scholen eveneens moet worden opgenomen in de nieuwe wetgeving. Dat is volgens ons een brug te ver. Ik leg dat straks uit.

Ik wil het eerst even hebben over het kraken van bewoonde panden. Uit de dossiers waarmee vooral de parketten van de regio Gent werden geconfronteerd, bleek dat de interpretatie van de bestaande wetgeving inderdaad te wensen overliet. De burgemeester van Gent was via de bestaande uithuiszettingsprocedures, door het feit dat er enkel kon worden opgetreden bij betrapping op heterdaad, voor personen die al in de woning verbleven steeds gebonden aan strikte bezwaar- en beslissingstermijnen, die acht dagen en soms zelfs veel langer liepen.

Meestal had men bovendien te maken met de niet zo eenduidige interpretatie van wat eigenlijk een woonst is en hoe ruim men kan gaan met de term “betrappen op heterdaad”.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, the problem of the breaking of houses has kept us blocked for a year. It is, therefore, a case in which, on the one hand, the right of ownership of legitimate owners must be carefully balanced against, on the other hand, the right to dwelling often unlawfully acquired, as well as the violation of the privacy of the family home.

Beyond party boundaries, there has long been a consensus to do something about some very serious cases where people illegally enter someone’s home. In addition, these intruders continue to occupy the house and thus crack. This was and remains unacceptable for SP.

Earlier this year, and until recently, you, Minister Geens, and a number of colleagues-parliamentarians let you know that mayors, judges and police services on inhabited properties with the current legislation already have sufficient legislative resources to intervene quickly and efficiently in cases of crashes. Subsequently, with the majority, several attempts have been made to intensify the punishment and addressing the cracking of inhabited properties. This is therefore somewhat contrary to the previous report that the legislation in force at the time was sufficient.

Furthermore, some majority parties have agreed that the cracking of speculatively empty craters and long empty factory squads or abandoned schools should also be included in the new legislation. I think this is a bridge too far. I will explain it later.

First, I want to talk about the cracking of inhabited land. The cases facing in particular the parquets of the Gent region showed that the interpretation of existing legislation indeed left much to be desired. The mayor of Ghent was, through the existing uithuiszetting procedures, due to the fact that it could only be acted in the case of the punishment of the crime, for persons who had already stayed in the residence, always bound by strict objections and decision-making deadlines, which run eight days and sometimes even much longer.

Most often one was also dealing with the not so unambiguous interpretation of what is actually a residence and how wide one can go with the term “trap on heteract”.

#31

Official text

                    
                    Toen wij in de commissie voor de Justitie dan ook vrij uitvoerig discussieerden over de definitie van een woning, stootten wij heel snel op een grijze zone. Hoe moesten wij een pand dat leegstaat tussen twee huurcontracten in, benoemen? Wat met een woning die een tijd leegstaat omdat de eigenaars er op termijn verbouwingen in plannen of wat met een appartement dat leegstaat en officieel niet wordt bewoond door de eigenaars, omdat zij voor langere tijd in het buitenland verblijven? De sp.a had een voorstel waarin ook de leegstaande woningen die door hun eigenaars zullen worden verbouwd, verhuurd of gebruikt, zouden worden opgenomen in een definitie. Dat het om een woonst ging, kon eenvoudig worden bewezen met huurcontracten en bouwaanvragen. Vervolgens botsten wij alweer op andere specifieke situaties waarbij de bewoning totaal niet aan te tonen was met bewijsmateriaal. Denk bijvoorbeeld aan een familielid dat zonder contract en zonder veel meubelen, met het akkoord van de langdurig in het buitenland verblijvende eigenaars, een appartement gebruikt als studentenkot, of aan malafide figuren die een leegstaande woning openbreken, daar vervolgens een nepverhuurcontract voor opstellen en de woning ten slotte valselijk vrij doorverhuren aan deels naïeve, deels door een gebrek aan onderkomen wanhopige families. Zij denken dan dat zij het pand op een rechtmatige wijze huren, terwijl zij eigenlijk het slachtoffer zijn van minder bonafide lieden.

Er is in de commissie ook een valse discussie gevoerd, omdat de meerderheid een tekst voorlegde die door de Raad van State werd afgeschoten. Dat had te maken met de wettelijke termijnen waarbinnen men bezwaar kan aantekenen wanneer een woning wordt gekraakt. Daardoor werd de stemming van de meerderheidstekst almaar verschoven op de agenda van de commissie. Net voor het reces deden sommigen pogingen om de zwartepiet voor de niet-tijdige goedkeuring naar de oppositie door te schuiven.

Collega’s, in de verslagen kunt u nakijken dat sp.a alle – ik onderstreep dat woord – bepalingen inzake het kraken van bewoonde panden heeft goedgekeurd. Laat daarover geen twijfel bestaan. Wij hebben trouwens ook alle amendementen die voorzien in OCMW-bemiddeling voor personen die een uithuiszettingsbevel krijgen, mee goedgekeurd, want zij betekenen een verbetering van wat vroeger bestond en van de originele teksten.

Translated text

When we discussed the definition of a home in the Justice Committee quite extensively, we quickly stumbled upon a grey zone. How do we have to name a property that is empty between two rental contracts? What about a home that is empty for a while because the owners are planning to renovate it in the future, or what about an apartment that is empty and officially not inhabited by the owners, because they are staying abroad for a longer period? The sp.a had a proposal that would also include the empty housing that will be renovated, rented or used by their owners in a definition. The fact that it was a residential property could easily be proven by rental contracts and construction requests. Subsequently, we again encountered other specific situations where the residence could not be demonstrated with evidence. For example, think of a family member who, without a contract and without a lot of furniture, with the agreement of the long-term overseas owners, uses an apartment as a student shutdown, or of malafide figures who open an empty home, then draw up a fake rental contract for it and finally falsified freely lease the property to partly naive, partly due to a lack of accommodation desperate families. They then think that they rent the property lawfully, while in fact they are the victim of less bonafide members.

There was also a false discussion in the committee, because the majority submitted a text that was shot down by the State Council. This had to do with the legal deadlines within which one can object when a home is cracked. As a result, the vote on the majority text was always moved on the committee’s agenda. Just before the recession, some attempted to shift the black pit for the untimely approval to the opposition.

Colleagues, in the reports you can check that sp.a has all – I emphasize that word – approved provisions on the cracking of inhabited properties. Let there be no doubt about this. By the way, we also approved all amendments that provide for OCMW mediation for persons receiving an uithuiszettings order, because they mean an improvement of what existed before and of the original texts.

#32

Official text

                    
                    Belangrijk in de tekst die wij vandaag bespreken, is het herschreven artikel 439 van het Strafwetboek. Voortaan wordt niet enkel het binnendringen van de woonst bestraft, maar ook het bezetten ervan en het verblijven in de woonst zonder toestemming van de eigenaar.

Aan de moeilijk in een definitie te vatten term “woonst” wordt een oplossing geboden via de voldoende ruime definitie van de term in artikel 439 van het Strafwetboek. Als een bewoond huis wordt beschouwd: elk gebouw, appartement, verblijf, loods, en elke zelfs verplaatsbare hut of elke andere gelegenheid die tot woning dient.

De conclusie is dat de politie kan optreden wanneer krakers al in een gekraakte woning aanwezig zijn, net zoals zij kan optreden bij heterdaad. De mededeling dat het pand tot woning dient, biedt een bijzonder ruime invulling. Politiediensten kunnen op dezelfde wijze en binnen dezelfde termijnen optreden als nu bij betrapping.

Ik herhaal, collega’s, wij van sp.a kunnen zeker instemmen met het voorstel over bewoonde panden. Wij hebben de betreffende artikelen in de commissie goedgekeurd.

Bij de eindstemming zullen wij ons evenwel onthouden, omdat wij ons niet kunnen vinden in de veel te ruime visie van de meerderheid op onbewoonde panden. Waarom moeten ook het bezetten en het bewonen van langdurig verkrotte leegstaande woningen en van langdurig leegstaande fabrieksgebouwen en scholen strafbaar gesteld worden? Zo ver willen wij niet meegaan.

Translated text

Important in the text we discuss today is the rewritten article 439 of the Criminal Code. From now on, it will be punishable not only for entering the dwelling, but also for occupying it and staying in it without the permission of the owner.

The difficult definition of the term “residence” is solved through the sufficiently broad definition of the term in Article 439 of the Criminal Code. As an inhabited house is considered: any building, apartment, residence, pond, and any even portable cabin or any other occasion that serves as housing.

The conclusion is that the police can act when crackers are already present in a cracked home, just as they can act in the case of the third act. The communication that the property serves as a home offers a ⁇  broad fulfillment. Police can act in the same manner and within the same time limits as at the time of the arrest.

I would like to reiterate, colleagues, that we of the SPD can ⁇  agree with the proposal on residential properties. We approved the articles in the committee.

At the final vote, however, we will abstain, because we cannot find ourselves in the far too broad view of the majority on uninhabited land. Why should the occupation and inhabitation of long-standing empty houses and long-standing empty factory buildings and schools also be punished? We do not want to go so far.

#33

Official text

                    
                    Mevrouw Lambrecht, ten eerste verheugt het mij dat u de strafbaarstelling van bewoonde panden mee goedkeurt. U vindt dat gedeelte een zeer goed gedeelte van de wet, neem ik aan. Daarmee gaat u wel voor een groot stuk in tegen de burgemeester van Gent, Daniël Termont, die beweert met die bepaling van de wet niets te kunnen doen. Dat gedeelte van de wet is volgens u dus wel degelijk goed? Wie heeft dan hier gelijk, mevrouw Lambrecht of de heer Termont?

Ten tweede, wat de speculatief langdurig leegstaande panden betreft, wil u, als ik u goed begrijp, een onderscheid maken tussen panden die tijdelijk leegstaan voor onder andere verhuur en renovatie, en anderzijds, echt speculatief langdurig leegstaande panden. Dat onderscheid moet gemaakt worden op basis van contracten en dergelijke. Door wie? Door een rechter natuurlijk.

Wat u met zo’n systeem creëert, is eigenlijk een loterij voor een kraker.

Translated text

#34

Official text

                    
                    Het komt erop neer dat de kraker wordt aangemoedigd een woning te kraken, waarna men wel zal nagaan of het betreffend pand langdurig leegstaat voor speculatie, dan wel leegstaat in afwachting van renovatie of van een huurder. Eigenlijk nodigt u de krakers daarmee uit. Daarmee zijn wij terug bij het probleem dat we al jaren in Gent vaststellen, met name een burgemeester die zegt dat hij niets kan en mag doen tegen krakers en krakers dus welkom heet en hen uitnodigt naar Gent te komen als the place to be.

Aan die situatie wil de meerderheid een einde maken. Vandaar dat wij heel strikt zeggen dat men van andermans gerief moet afblijven. Het is niet aan de kraker om het onderscheid te maken tussen langdurig speculatief leegstaande gebouwen en andere leegstaande gebouwen. Dat onderscheid moet worden gemaakt door het beleid, een beleid dat leegstand aanpakt.

Op lokaal niveau heeft men alle middelen om leegstand kordaat aan te pakken. Men moet het gewoon willen doen.

Translated text

#35

Official text

                    
                    Mijnheer Dedecker, ik dank u voor uw onderbreking, maar in het leven is het nooit goed om te vroeg het woord te nemen. Ik wil dus eerst mijn discours voortzetten. U zult zien dat u veel antwoorden krijgt, waaruit zal blijken dat wij zeker niet de kraker laten bepalen wat kan en wat niet mag. Bovendien zal ik afronden met een ongetwijfeld langverwachte beschouwing over de heer Termont, zodat u zeker tot het einde zult luisteren.

Ik kom nu, na mijn betoog over de bewoonde panden, tot mijn opmerkingen over de onbewoonde panden. Waarom moeten wij ook het bezetten en bewonen van verkrotte en langdurig leegstaande woningen, fabrieksgebouwen en scholen strafbaar stellen?

Wij gaan niet zo ver. Zoals u hebt aangehaald, speelt hier een veel ruimere problematiek, zoals woningnood, speculatie en een al dan niet humaan en visionair gemeentelijk beleid inzake leegstand, verkrotting en wonen.

Het is zeker niet altijd onethisch of onfatsoenlijk om bepaalde beleidskeuzes aan te klagen via het kraken van dat soort panden. Wat bij bedrijfsbezettingen bij vakbondsacties, waarbij werknemers een bedrijf bezetten en daar overnachten, omdat ze bang zijn en willen vermijden dat het management machines weghaalt en verhuist naar andere vestigingsplaatsen? Een dergelijke praktijk hoort ook thuis bij die reeks.

De meerderheid heeft de aanpak van het bezetten van onbewoonde panden lichtjes gemilderd, omdat men dat niet prioritair acht. Dat roept meteen de vraag op of het kraken van onbewoonde panden überhaupt strafbaar moet worden gesteld.

Zo wordt in zo’n geval een zaak pas bij de procureur ingeleid als er een strafklacht wordt ingediend. Zo wordt de mogelijkheid tot het betekenen van een bezwaar door de onrechtmatige bewoner tot de zevende dag na de vaststelling gegarandeerd en kan de uitzetting pas vanaf de achtste dag, een periode die zelfs kan oplopen tot een maand.

Translated text

Mr. Dedecker, I thank you for your interruption, but in life it is never good to take the word too early. I want to continue my speech first. You’ll see that you get a lot of answers, which will show that we ⁇  don’t let the cracker determine what can and what shouldn’t. In addition, I will conclude with an undoubtedly long-awaited consideration of Mr. Termont, so that you will surely listen to the end.

Now, after my discussion on the inhabited mansions, I come to my comments on the uninhabited mansions. Why should we also punish the occupation and inhabitation of crumbled and long-standing empty houses, factory buildings and schools?

We are not going so far. As you have cited, there is a much broader problem here, such as housing need, speculation and a human or non-human and visionary municipal policy on vacancy, crumbling and housing.

It is ⁇  not always unethical or inappropriate to appeal certain policy choices through the cracking of such types of houses. What about corporate occupations in trade union actions, where employees occupy a company and spend the night there, because they are afraid and want to avoid management taking away machines and moving to other establishments? Such a practice also belongs home to this series.

The majority has slightly mitigated the approach of occupying uninhabited properties, because it is not considered a priority. This immediately raises the question of whether the cracking of uninhabited properties should be criminalized at all.

For example, in such a case, a case is only brought to the prosecutor when a criminal charge is filed. Thus, the possibility of submitting an objection by the illegitimate resident is guaranteed until the seventh day after the establishment and the expulsion can only start from the eighth day, a period that can even be up to one month.

#36

Official text

                    
                    Het aanpakken van bewoning in leegstaande fabrieksgebouwen en bewust verkrotte woningen moet volgens ons op een andere manier en structureel worden aangepakt. Dergelijke discussies moeten in andere fora plaatsgrijpen, namelijk in de gewestparlementen en in de gemeenteraden, zoals, naar ik verneem, in Gent de voorbije tijd al veel is gebeurd. Het uittekenen van een sociaal beleid, een leegstands- en verkrottingstaks, gemeentelijke ontwikkelingsbedrijven, opvanginitiatieven voor daklozen en dies meer horen daarbij.

Ten slotte, collega’s, over de te volgen termijnen, wanneer iemand een uitzetting of uithuiszetting krijgt betekend en hij of zij onrechtmatig een woning betreedt en bezet zonder toestemming van de eigenaar, zijn er op dit moment nog heel veel onduidelijkheden. Wat gebeurt er, bijvoorbeeld, wanneer de betrokkenen zich niet enkel formeel maar ook fysiek verzetten? Welke scenario’s zijn daarvoor uitgetekend? Wat gebeurt er wanneer mensen even 24 uur in bewaring worden genomen, daarna naar het onbewoond pand terugkeren en het opnieuw kraken? Wat doen wij met de uitspraak van de procureurs-generaal, die hebben verklaard dat zij helemaal geen prioriteit zullen geven aan het aanpakken van krakers?

De stad Gent heeft momenteel op gemeentelijk vlak al een serieus debat aan de problematiek gewijd. Ik wil de heer Thiébaut, die even niet aanwezig is, bijtreden. Wij hebben het hier weliswaar over Gent, maar we staan hier op het federale niveau. Wij praten voor iedereen. Laat dat duidelijk zijn.

De conclusie in Gent was dat een actieplan inzake kraken zou worden opgesteld. Het is goed dat Gent nog meer met de problematiek bezig zal zijn. Nu echter de hele discussie hier in de Kamer na vanavond voorlopig ten einde komt en zal worden ingeschreven dat de wet over twee jaar zal worden geëvalueerd, zou ik constructief willen eindigen met twee heel eenvoudige vragen.

Mijnheer de minister, ik kan mij niet inbeelden dat u niet op mijn vragen zal willen ingaan.

Omwille van de discussies over alle onduidelijkheden vraagt de sp.a dat er een duidelijke omzendbrief voor de politie en de parketten komt met een duidelijke, stapsgewijze handleiding van de manier waarop eigenaars, bewoners, burgemeesters, politiediensten, rechters en gerechtsdeurwaarders kunnen handelen in dossiers waarbij mensen onrechtmatig al dan niet bewoonde panden binnendringen, betreden en erin vertoeven.

Dat is een eerste vraag.

Translated text

We believe that the approach to housing in empty factory buildings and deliberately demolished homes should be addressed in a different way and structurally. Such discussions must take place in other forums, namely in the regional parliaments and in the municipal councils, as, I know, has happened in Gent in recent times. The outline of a social policy, a vacancy and demise tax, municipal development companies, initiatives for homeless people and much more are included.

Finally, colleagues, regarding the time limits to be followed, when someone is notified of expulsion or exile and he or she unlawfully enters and occupies a home without the permission of the owner, there are still a lot of uncertainties at this time. What happens, for example, when the parties are not only formally but also physically opposed? What scenarios are envisaged for this? What happens when people are detained for 24 hours, then return to the uninhabited property and crack it again? What do we do with the ruling of the prosecutors-general, who have stated that they will not give priority at all to dealing with crackers?

The city of Ghent has already devoted a serious debate to the issue at the municipal level. I would like to speak with Mr Thiébaut, who is not present for a moment. We’re talking about Gent, but we’re at the federal level. We talk for everyone. Let it be clear.

The conclusion at Ghent was that an action plan on cracking would be drawn up. It’s good that Gent will be more concerned with the issue. However, now that the whole discussion here in the House after tonight is temporarily over and it will be recorded that the law will be reviewed in two years, I would like to conclude constructively with two very simple questions.

I can’t imagine you won’t want to answer my questions.

Due to the discussions over all the uncertainties, the SPA asks for a clear letter to the police and the prosecutors with a clear, step-by-step guide on how owners, residents, mayors, police officers, judges and court officers can act in cases where people illegally enter, enter and dwell in uninhabited properties.

That is a first question.

#37

Official text

                    
                    Ook de tweede vraag is volgens mij zeer redelijk. Er is nu voorzien in een evaluatie na twee jaar, maar eigenlijk zou sp.a al na één jaar willen nagaan of het met die wet al dan niet goed zit. Wij hopen dat het goed gaat. We hebben er alvast voor een zeer groot deel vertrouwen in, want wij gaan mee in heel het onderdeel over de bewoonde panden.

Om u toch te plezieren, wil ik ook iets zeggen over onze Gentse collega Termont. De bezorgdheden die de heer Termont continu heeft geuit, zijn geen bezorgdheden van hem alleen. Ze wijzen op de vele onduidelijkheden die hier vandaag voor ons bestaan. Met de nu voorliggende nieuwe wet worden die onduidelijkheden, althans voor bewoonde panden, aangepakt. Om de onduidelijkheden weg te krijgen, vragen wij dat er een heel duidelijke omzendbief komt. Ik herhaal dat wij ook een evaluatie vragen na één jaar. Het is heel erg duidelijk dat de federale regering ter zake een grote rol te spelen heeft om de lokale overheden een goed instrument te bieden om te kunnen optreden.

Translated text

#38

Official text

                    
                    Mevrouw Lambrecht, bedankt voor uw bijkomende toelichting. Vergeef het me, maar in Gent werd heel vaak verwezen naar de Kamer en het Gents stadsbestuur heeft ook veel vragen gesteld aan de Kamer. Het is dan ook normaal dat Gent hier ter sprake komt.

Misschien heeft sp.a het moeilijk in de oppositie. In de vorige legislatuur zat ik in de oppositie. Geconfronteerd met voorstellen waar wij voor een groot deel inhoudelijk achter stonden, maar waarbij wij in de uitwerking op een aantal problemen stuitten, dienden wij amendementen in om de tekst te verbeteren. Vandaag hoor ik van u dat u inhoudelijk en principieel de aanpak steunt inzake de bewoonde panden, en de heer Termont eveneens. De heer Termont vraagt om bijkomende maatregelen. Ik zou dan verwachten dat de sp.a- fractie eens zou bellen met de heer Termont om amendementen in te dienen, om het onderdeel van de wet te verbeteren dat aan de burgemeester meer bevoegdheden moet geven, zoals uw burgemeester vraagt. Ik vraag mij af wat er gebeurd is, waar er ruis zit op de lijn, waar het langverwachte sp.a-amendement blijft van de heer Termont in de Kamer.

Translated text

Mrs Lambrecht, thank you for your additional explanation. Forgive me, but in Ghent it was often referred to the Chamber and the city administration of Ghent has also asked many questions to the Chamber. It is therefore normal for Gent to be mentioned here.

It may be difficult for the SP in the opposition. In the previous legislature, I was in the opposition. Faced with proposals that we largely supported in terms of content, but in which we encountered a number of problems in the elaboration, we submitted amendments to improve the text. Today I hear from you that you substantially and principally support the approach regarding the inhabited properties, and Mr. Termont as well. Mr. Termont calls for additional measures. I would then expect that the sp.a. group would call Mr. Termont to submit amendments, to improve the part of the law that should give the mayor more powers, as your mayor asks. I wonder what happened, where there is noise on the line, where the long-awaited sp.a-amendment of Mr. Termont remains in the Chamber.

#39

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, vooreerst, ik zou graag hebben dat de naam van mijn burgemeester correct uitgesproken wordt. Het is de heer Termont, met de klemtoon op de eerste lettergreep.

Mevrouw Lambrecht, de heer Termont heeft dinsdag op de radio verklaard dat hij de regeling inzake de onbewoonde panden en de termijn van acht dagen maar niets vindt. Hij zei dat hij voorstellen zou formuleren ter attentie van de sp.a-fractie. Welnu, ik zit al een hele tijd te wachten op een amendement in die zin. Bent u, zoals de heer Termont vraagt, voorstander van het terugbrengen van de termijn naar twaalf uur?

Translated text

#40

Official text

                    
                    Mevrouw Lambrecht, u zei daarnet dat in Gent een politieke keuze wordt gemaakt. Dat is uiteraard mogelijk, ook op lokaal niveau, maar als het kraken straks een misdrijf wordt, hoe zult u dat lokaal met een politieke keuze invullen?

Translated text

#41

Official text

                    
                    Mevrouw Lambrecht, ik apprecieer het dat u hier uw rechte lijn van in de commissie blijft aanhouden. Dat is enigszins anders dan wat uw partijgenoot in Gent heeft verteld.

Als u nu constructief zegt dat deze wet een kans moet krijgen en als u vraagt om een evaluatie, dan wil ik u gewoon oproepen om iedereen in uw periferie te vragen om dit een kans te geven en te stoppen met die afbraakpolitiek in de pers.

Translated text

#42

Official text

                    
                    Mijnheer Dedecker, u zegt dat wij niets hebben gedaan, maar op 27 maart hebben wij al een wetsvoorstel ingediend over het aanpakken van bewoonde panden, zodat niet alleen het binnendringen maar ook het verblijven daarin zit.

Ik sta hier vandaag ook niet zomaar. Ik heb afgerond met twee eenvoudige vragen die ons toch een heel eind kunnen helpen om, wat de heer Lachaert zegt, constructief vooruit te gaan. Wij vragen een duidelijke omzendbrief om alle onduidelijkheden die er nu zijn, en die soms tot vervelende uitspraken leiden, in de toekomst te vermijden.

Wij vragen ook een evaluatie na een jaar. Ik denk dat dit redelijk is.

Mijnheer Yüksel, ik doe het niet graag, maar ik ga het toch zeggen. Ik ben hier nog niet lang, iedereen staat hier op zijn standpunt, maar u bent altijd zo bitsig. Ik vraag mij af of het nodig is om altijd zo bitsig te zijn. Uw eerste zin is altijd zo onvriendelijk. U mag dat blijven doen, maar ik denk niet dat u daarmee heel veel bereikt.

U vroeg of wij burgemeesters meer bevoegdheid willen geven. Wat wij willen, hebben wij net gezegd. U kunt dat nalezen, net zoals iedereen.

Translated text

#43

Official text

                    
                    Collega Lambrecht, ik ga u met de breedste smile toespreken. Ik heb u gewoon een heel concrete vraag gesteld. Uw burgemeester, mijn burgemeester, zei dinsdag dat die twaalf uur er moet komen, dat die acht uur voor hem onwerkbaar is. Waar is uw amendement? Dat is mijn vraag.

Translated text

#44

Official text

                    
                    En mijn antwoord is, ik herhaal het, de sp.a-fractie doet wat ik hier net gezegd heb. Wij gaan dankzij die twee vragen op het einde hopen op minder onduidelijkheden in de toekomst. Als er problemen blijven en als er grote onduidelijkheden blijven, dan volgen er nieuwe vragen van ons. U kunt nu opnieuw vragen waar wat is en dan ga ik antwoorden dat er niets is, en zo kunnen wij, het is nu 18 u 05, nog een uur verdergaan. Ik denk, in alle vriendelijkheid, mijnheer Yüksel, dat mijn antwoord duidelijk is. Ik heb daaraan niets meer toe te voegen.

Translated text

#45

Official text

                    
                    Ik houd wel van dit debat. Ik ga ook vriendelijk zijn. Ik heb ook nooit de neiging om onvriendelijk te zijn. Dat is mijn stijl niet.

Collega Lambrecht, ik besef dat men het u niet gemakkelijk gemaakt heeft. Ik besef dat heel goed. Daarom heb ik het daarstraks inhoudelijk aangepakt. Ik zie immers inderdaad wel een grote contradictie. Uw uiteenzetting heeft mijn vragen ook niet weggenomen. U bevestigt het, en ik ben daar heel blij om, met betrekking tot bewoonde panden. U had inderdaad ook een voorstel. U moet echter goed beseffen dat in Gent iets heel anders wordt beweerd, geopperd en in de pers gegooid. Misschien kunt u dat meenemen naar de stad Gent. Ik vind dat heel erg voor uw werk in de commissie, waar u een consequente lijn hebt bewandeld, waar u een voorstel hebt gedaan. Uw voorstel is ook deels overgenomen in het onze. Dat wordt dan blijkbaar steeds afgeschoten als onvoldoende, onbruikbaar en te soft. Dat is niet eerlijk, want daaraan kunt u niets doen. Dat is uw verantwoordelijkheid niet. U zou het wel kunnen meenemen naar Gent.

U spreekt nu over een omzendbrief en een evaluatie. Ik heb daarmee geen problemen, op één voorwaarde. Op voorwaarde dat het geen nieuwe paraplu is voor uw partijgenoot om niets te moeten doen en te zeggen dat hij niets kan doen. Hij heeft een hulplijn gebeld, gevraagd om federale wetgeving. Wij bieden ze. Hij moet ze dan ook met handen en voeten aangrijpen, evenals zijn politiediensten, en er iets mee doen. Als er onduidelijkheden zijn, zullen wij de eersten zijn om bij te sturen. Daarmee ga ik helemaal akkoord.

Translated text

I like this debate. I will also be kind. I also never tend to be unfriendly. That is not my style.

Colleague Lambrecht, I understand that you have not been made easy. I realize this very well. Therefore, I addressed it subsequently in terms of content. In fact, I see a huge contradiction. Your explanation did not take away my questions. You confirm it, and I am very pleased about it, with regard to inhabited land. You also had a proposal. However, you should be well aware that in Gent something very different is claimed, rebuked and thrown into the press. Maybe you can take it to the city of Gent. I find this very important for your work in the committee, where you have followed a consistent line, where you have made a proposal. Your proposal has also been partly adopted in our own. It is then apparently always shot down as insufficient, useless and too soft. This is not fair, because you can do nothing about it. That is not your responsibility. You could take it to Gent.

You are now talking about a transcript and an evaluation. I have no problem, on one condition. Provided that it is not a new umbrella for your party mate to do nothing and say he can do nothing. He called a helpline, asked for federal legislation. We offer them. He must therefore grasp them with hands and feet, as well as his police services, and do something about it. If there are uncertainties, we will be the first to update. I totally agree with this.

#46

Official text

                    
                    Uw vraag, een terechte vraag, mag echter geen nieuwe paraplu zijn en geen nieuw excuus om niets te doen. Ik hoop dat u dat meeneemt. Het is niet persoonlijk bedoeld, want ik begrijp dat het u de laatste dagen niet gemakkelijk werd gemaakt.

Translated text

#47

#48

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, dit is een heel boeiend en bijzonder debat. De heer Thiébaut merkte daarnet op dat het net is alsof wij hier in de Gentse gemeenteraad zitten. Voor alle duidelijkheid, ik zit daar niet in. Ik woon niet in Gent, maar ik kan de heer Thiébaut geruststellen: de inspiratie is wederzijds. Vorige week heeft men in de Gentse gemeenteraad namelijk het debat van de commissie voor de Justitie overgedaan. Ik zal het debat niet overdoen, maar ik zal proberen om ons standpunt heel duidelijk naar voren te brengen.

Er is al veel gesproken over de rechten die in het geding zijn wanneer er over dit dossier gesproken wordt. Men heeft het dan klassiek over de tegenstelling tussen het eigendomsrecht, dat uiteraard vooral door de liberalen wordt aangehangen, wat niet wil zeggen dat het voor ons ook niet belangrijk is, en het recht op wonen, beschermd door de Grondwet, maar eigenlijk zijn er nog andere rechten. Daarnet werd het recht op toegang tot een rechter aangehaald. Nog een recht is de bescherming van de gezinswoning. Men moet dit debat aanpakken met het recht op de bescherming van de gezinswoning, het eigendomsrecht en het recht op wonen. Die rechten moet men afwegen wanneer er discussies optreden. Ze kunnen soms, helaas, met elkaar in conflict komen. Wij zouden ervoor moeten zorgen, door het voeren van een zeer goed beleid, dat wij zo weinig mogelijk conflicten zien tussen die fundamentele rechten.

Onze fractie heeft tijdens de behandeling in de commissie voor de Justitie steeds gepleit voor een genuanceerde benadering, wat niet betekent dat zomaar alles kan. Degenen die het debat gevolgd hebben, weten dat het voor ons van essentieel belang is dat er een onderscheid wordt gemaakt tussen bewoonde panden en niet-bewoonde, verlaten panden. Zo kom ik tot een voor ons vrij duidelijke stellingname. Mevrouw De Wit heeft gezegd dat het een moeilijk debat is, door de terminologie, de juridische angels en de juridische problematiek.

Ik zal een poging doen om ons standpunt helder uiteen te zetten. Ik heb dat veel moeten doen de laatste dagen en weken en dat lukt wel, als men er de tijd voor neemt. Dat kan niet op Twitter. In 140 karakters is het een beetje moeilijk. Men heeft er wat meer tijd voor nodig, omdat er ook nuances zijn.

Translated text

This is a very interesting and special debate. Mr Thiébaut just noted that the network is like we are sitting here in the Gent city council. For all clarity, I am not in it. I do not live in Gent, but I can reassure Mr Thiébaut: the inspiration is mutual. Last week in the municipal council of Ghent was transferred the debate of the committee for justice. I will not exaggerate the debate, but I will try to express our position very clearly.

There has been a lot of talk about the rights in question when talking about this file. It is then classically spoken about the contradiction between the right of ownership, which, of course, is applied primarily by the liberals, which does not mean that it is not important for us, and the right to live, protected by the Constitution, but in fact there are other rights. At that time, the right to access to a court was cited. Another right is the protection of the family home. This debate must be addressed with the right to the protection of the family home, the right of ownership and the right to live. These rights should be considered when discussions occur. Sometimes, unfortunately, they can come into conflict with each other. We should ensure, by conducting a very good policy, that we see as few conflicts as possible between those fundamental rights.

Our group has always advocated a nuanced approach during the hearing in the Justice Committee, which does not mean that everything can be done. Those who have followed the debate know that it is essential for us to distinguish between inhabited land and uninhabited, abandoned land. Thus, I come to a position that is quite clear to us. Mrs. De White has said that it is a difficult debate, due to the terminology, the legal angels and the legal problem.

I will try to make our position clear. I have had to do that a lot in the last few days and weeks, and that’s going to happen if you take the time for it. This cannot be done on Twitter. In 140 characters, it’s a bit difficult. It takes a little more time, because there are also nuances.

#49

Official text

                    
                    Ik wil vier elementen naar voren brengen. Ten eerste, het binnendringen in en bezetten van een bewoond huis kan uiteraard niet. Iedereen heeft dat ook erkend, over de grenzen van meerderheid en oppositie heen, de meeste toch. Het is duidelijk: dat gaat niet. De strafwet liet klaarblijkelijk niet toe om in te grijpen. Alhoewel, sommigen zeggen dat er soms misschien wel iets meer mogelijk was. We moeten het echter toegeven: de wet was niet zo heel duidelijk. Als men artikel 439 goed bekeek, was er inderdaad een probleem. Met de wijziging die nu voorligt wordt niet alleen het binnendringen strafbaar op heterdaad, maar ook als men binnen is om er te verblijven tegen de wil in van de bewoner. De bewoner is daarom niet altijd de eigenaar, want dit geldt ook ter bescherming van de huurder. Dit gaat over de bescherming van de gezinswoning. Er is niet per se een conflict tussen het eigendomsrecht en het recht op wonen. Het is niet alleen de eigenaar die hier een rol kan spelen, het gaat ook over degene die huurt, die daar tijdelijk verblijft, een kot huurt als student enzovoort.

Overigens, om in te gaan op de terminologie, heb ik in de commissie ook altijd gezegd: als het gaat over het binnendringen van bewoonde panden, gaat het niet over kraken. Ik zal daarbij nooit over kraken spreken. Kraken is het binnendringen en bezet houden van een onbewoond pand. In het eerste deel van de wet waarin we het hebben over bewoonde panden, gaat het over binnendringen en niet over kraken. Dit onderscheid moeten we duidelijk maken. Er wordt gesproken over “de kraakwet”, terwijl een deel over kraken gaat en de criminalisering van kraken – daarover heb ik het straks nog – maar een ander deel gaat over de bescherming van de gezinswoning en een betere bescherming van degene die daar woont.

Mijnheer de minister, collega's, de toepassing van deze wet op het terrein zal een uitdaging zijn. In alle ernst, wanneer die wet er nu is en men die op het terrein zal moeten toepassen, is het heel belangrijk dat de burgemeester als hoofd van de bestuurlijke politie, de korpschef en de procureur des Konings goede afspraken maken om ervoor te zorgen dat de bewoonde panden bij bezetting snel kunnen worden vrijgemaakt. Ik benadruk dat. Het is van essentieel belang dat er een goede samenwerking is tussen de politie, de burgemeester en het parket. Als men op heterdaad optreedt, dus de politie treedt binnen en maakt gebruik van het gewijzigde artikel 439, en de parketmagistraat vindt het dan een paar uur later niet nodig dat iemand wordt aangehouden of van zijn vrijheid wordt beroofd, iets wat men zal doen om het pand te kunnen vrijmaken, dan krijgt men tegengestelde signalen en gaat de ene de schuld weer in de schoenen van de andere schuiven.

Translated text

I would like to highlight four elements. First, entering and occupying an inhabited house, of course, can’t. Everyone has acknowledged that, beyond the boundaries of majority and opposition, most of all. It is clear: that is not possible. The Criminal Code did not allow them to intervene. However, some people say that sometimes something more is possible. We have to admit, however, that the law was not so clear. If one looked closely at Article 439 there was indeed a problem. With the amendment that is now being proposed, it will not only penalize entering the city on the grounds of a crime, but also if one is inside to stay there against the will of the inhabitant. Therefore, the resident is not always the owner, as this also applies to protecting the tenant. This is about the protection of the family home. There is no conflict between property and right of residence. It’s not just the owner who can play a role here, it’s also about the one who rents, who stays there temporarily, rents a cock as a student and so on.

By the way, to get into the terminology, I have also always said in the committee: when it comes to entering inhabited properties, it is not about cracking. I will never talk about crackers. Cracking is entering and holding occupied an uninhabited property. In the first part of the law, where we are talking about inhabited properties, it is about penetrating and not about cracking. We need to clarify this distinction. There is a talk about “the law of cracks”, while one part is about cracks and the criminalization of cracks – I will talk about it later – but another part is about the protection of the family home and a better protection of those who live there.

The implementation of this law on the ground will be challenging. In all seriousness, when that law is now in place and one will have to apply it on the ground, it is very important that the mayor as chief of the administrative police, the chief of the corps and the prosecutor of the King make good arrangements to ensure that the inhabited properties in case of occupation can be quickly liberated. I emphasize that. It is essential that there is a good cooperation between the police, the mayor and the prosecutor’s office. If one acts on the fourth act, so the police enter and use the amended article 439, and the prosecutor then a few hours later finds it not necessary that someone be arrested or deprived of his liberty, something that one will do to be able to free the property, then one receives opposite signals and one goes the blame back into the shoes of the other.

#50

Official text

                    
                    Een goede samenwerking op het terrein lijkt mij dus essentieel. Waarom? Omdat het gaat om een aantal evidente zaken. Er werden voorbeelden aangehaald: iemand die tijdelijk op reis is, voor een paar weken of wat langer, iemand die in een ziekenhuis verblijft. We hebben in het Gentse ook het geval gehad van vier Portugese werknemers die hier werken en die in januari enkele weken terug naar hun familie zijn gegaan nadat ze hier maanden gewerkt hadden. Ze waren huurders, geen eigenaars. Toen ze terugkwamen vonden ze hun pand bezet terug. De politie stond op dat moment machteloos en kon niet tussenkomen. Er is toen ook juridisch een en ander fout gelopen, waardoor het lang heeft geduurd vooraleer ze opnieuw hun appartement konden betrekken. Het bevond zich trouwens in een toestand die ik niemand toewens. Dat zijn schrijnende toestanden die onaanvaardbaar zijn. We kunnen dit niet tolereren. Vandaar ook dat we dat onderdeel van het wetsvoorstel steunen en steeds gesteund hebben.

De uitdaging bestaat er ook in om in die gevallen snel en correct te kunnen vaststellen of de woning al dan niet bewoond is. Dat is een belangrijk criterium. Als een politieagent zegt dat hij daar op heterdaad een en ander wil vaststellen en wil ageren, dan zal hij zeker moeten zijn dat het effectief gaat om een bewoond pand. Dat is misschien wat men de wet in eerste instantie zou kunnen verwijten. De wet zegt niet wat bewoond of niet-bewoond is. Die definitie is er niet. Ik begrijp ook dat dit niet evident is omdat er in andere wetgeving, ook in regionale wetgeving van de Gewesten, reglementering bestaat over leegstand. Wat is leegstand, wat is geen leegstand? Wat is bewoning? Het is belangrijk dat men geval per geval zal moeten nagaan of er effectief sprake is van bewoning. De regionale wetgevingen die verschillend zijn in dit land kunnen daarvoor criteria aanbieden. Het kan echter evengoed gaan over de aanwezigheid van een huurovereenkomst. Ook die zal er misschien niet zijn. Getuigenissen van buren kunnen ook helpen. De kennis die wijkagenten hebben kan ook een element zijn, maar evengoed de aanwezigheid van meubels, bepaalde kledij en persoonlijke spullen. Dat zijn allemaal elementen die kunnen aantonen dat het pand effectief bewoond was door diegene die beweert de bewoner te zijn van het pand.

Mijnheer de minister, we hebben niets afgesproken, maar het zou raadzaam kunnen zijn dat het College van procureurs-generaal wat dat aspect betreft een aantal richtlijnen uitvaardigt om instrumenten aan te bieden. Op welke manier gaat men te werk als politiedienst of parket om snel en efficiënt te oordelen in die zeer zeldzame gevallen – laten we duidelijk zijn – waarin het gaat over bewoning? Dat zou een hulp kunnen zijn voor veel korpsen, voor burgemeesters en voor de parketten die daarmee zullen worden geconfronteerd.

Translated text

A good cooperation in the field is therefore essential. Why Why ? Because there are some obvious things. Examples were cited: someone who is temporarily traveling, for a few weeks or a little longer, someone who is staying in a hospital. In Ghent, we also had the case of four Portuguese workers who work here and who in January went back to their families for several weeks after working here for months. They were tenants, not owners. When they returned, they found their estate occupied back. At that time, the police were powerless and could not intervene. There was also a legal mistake at the time, which took a long time before they were able to re-engage their apartment. It was in a state that I would not wish for anyone. These are scary conditions that are unacceptable. We cannot tolerate this. Therefore, we support and have always supported this part of the bill.

The challenge also lies in being able to quickly and correctly determine whether the home is inhabited or not. This is an important criterion. If a police officer says that he wants to establish and act there, then he will have to be sure that it is effectively an inhabited property. That is probably what one could blame the law in the first instance. The law does not say what is inhabited or uninhabited. That definition does not exist. I also understand that this is not obvious because in other legislation, including in regional legislation of the regions, there is regulation on vacancy. What is vacancy, what is not vacancy? What is Housing? It is important that one should check case by case whether there is an effective housing. The regional legislation that is different in this country may offer criteria for this. However, it can also be about the presence of a rental agreement. It may not be there either. Witnesses from neighbors can also help. The knowledge that neighborhood agents have can also be an element, but also the presence of furniture, certain clothes and personal items. These are all elements that can prove that the property was effectively inhabited by the person who claims to be the resident of the property.

Mr. Minister, we have not agreed on anything, but it might be advisable that the College of Attorneys-General issue a number of guidelines on that aspect to offer instruments. How will one act as a police service or parquet to judge quickly and efficiently in those very rare cases – let’s be clear – where it is about housing? That could be a help for many corpses, for mayors and for the parks that will face it.

#51

Official text

                    
                    Tweede element, het wetsvoorstel handelt ook over het klassieke kraken van niet-gebruikte, leegstaande panden en wil dit fenomeen strafrechtelijk aanpakken. Het gaat dan niet alleen over gevallen waarbij het bevel van de procureur niet wordt nageleefd, maar om een strafbaarstelling pur sang. Voor ons is dat een stap te ver.

Al te vaak zien wij dat panden door de eigenaar jarenlang worden verwaarloosd. De eigenaar stelt het pand niet te koop of te huur en laat het verloederen, vaak om speculatieve redenen. Later kan hij het pand dan tegen een hogere prijs verkopen of er een groot project mee realiseren.

Als men tegelijkertijd vaststelt dat in sommige regio’s en steden een grote woonnood bestaat, en veel mensen geen geschikte of betaalbare woning vinden, dan is dit natuurlijk een schrijnende toestand. Het kraken van dergelijke niet-gebruikte panden is dan vaak een vorm van sociale of politieke actie tegen een gebrekkig woonbeleid of de speculatiepolitiek van bepaalde vastgoedvennootschappen.

Moet een kraker die zo’n pand betrekt strafrechtelijk worden vervolgd? Voor onze fractie kan dit niet. Dit gaat te ver. Uiteindelijk gaat men daarmee mensen treffen die geen dak boven het hoofd hebben en radeloos zijn. Om die reden hebben wij dit luik van het wetsvoorstel niet gesteund in de commissie. Ook vandaag zullen wij dit niet doen.

Derde element, de nieuwe procedure is bedoeld voor het vrijmaken van een niet-gebruikt, niet-bewoond pand. De eigenaar kan dus een klacht indienen bij de politie of de procureur, die dan een bevel kan geven aan de bewoners om het gekraakte pand te verlaten. Als zij dit niet tijdig doen, kunnen zij daarvoor strafrechtelijk worden vervolgd.

Ik vrees dat die nieuwe procedure in de praktijk niet of niet goed zal werken. Ik zie daarvoor twee redenen.

Ten eerste, de procedure kan, de verschillende stappen die moeten doorlopen worden in ogenschouw genomen,  makkelijk een maand duren.

Vandaag bestaan er al procedures om een pand te recupereren. In de media zag men bijvoorbeeld recent nog dat een leegstaand hotel in Brussel vrij snel kon worden vrijgemaakt, door een vordering ingeleid voor de rechter in Brussel op 13 september, met een bevel op 18 september, vijf dagen later. Dat is veel sneller dan de nieuwe procedure waarin de voorliggende tekst voorziet. Het zal dus niet altijd een verbetering zijn, het zal niet altijd sneller gaan. Er bestaan vandaag al procedures waarbij het veel sneller kan gaan.

Ik ben in mijn verleden als advocaat vaak opgetreden tegen krakers. Ik geef dat toe. Als men werkt op een bureau, krijgt men soms bepaalde zaken binnen. Soms ging dat heel efficiënt, als men een goed dossier had, bijvoorbeeld als iemand zei dat hij het pand nodig had en het moest worden vrijgemaakt, via een eenzijdig verzoekschrift, of als de identiteit bekend werd, via een dagvaarding met verkorting van de termijnen. Men kon vaak heel snel een titel verkrijgen op basis waarvan men tot de uitdrijving kon overgaan. Dat gold uiteraard voor niet-bewoonde panden.

Ik vrees dus dat de procedure waarin nu wordt voorzien… Er wordt nu wel verwezen naar de vrederechter, die van nature veeleer bevoegd is om zich uit te spreken over woongeschillen, huurgeschillen, alles wat met bewoning te maken heeft. Het zal echter niet altijd sneller gaan dan vandaag het geval is, maar men zal wel een uitspraak ten gronde krijgen.

Er is een tweede reden waarom ik denk dat de nieuwe procedure niet zo’n grote verbetering zal zijn, namelijk omdat de procureur natuurlijk niet verplicht is, wanneer er een klacht wordt ingediend, om een bevel om het pand te verlaten uit te vaardigen. Wij hebben het advies van het College van procureurs-generaal gezien, waarin staat dat die zaak voor de parketten niet altijd een prioriteit is. Met andere woorden, wat de aanpak van het kraken van niet-bewoonde panden betreft, wanneer er klachten zullen binnenkomen, zullen niet alle parketten onmiddellijk in actie schieten, omdat zij het niet als een prioriteit zien. De eigenaar zal dan moeten terugvallen op de andere, reeds bestaande procedure of de nieuwe procedure; vandaar dat het dus niet altijd een stap vooruit zal zijn.

Translated text

The second element, the bill also deals with the classic cracking of unused, empty properties and aims to address this phenomenon in criminal law. It is not only a case of non-compliance with the order of the prosecutor, but a punishment pur sang. For us, that is a step too far.

Too often we see that properties are neglected by the owner for years. The owner does not sell or rent the property and leaves it leathered, often for speculative reasons. Later he can then sell the property at a higher price or realize a large project with it.

At the same time, if one finds that there is a large housing need in some regions and cities, and many people do not find a suitable or affordable housing, then this is of course a shaking situation. The cracking of such unused properties is then often a form of social or political action against a faulty housing policy or the speculation policy of certain real estate companies.

Should a cracker who involves such a property be prosecuted criminally? This is not possible for our group. This goes too far. In the end, you will meet people who do not have a roof over their heads and are unconscious. For this reason, we did not support this section of the bill in the committee. We will not do this today either.

Third element, the new procedure is intended to release an unused, uninhabited property. The owner can therefore file a complaint with the police or the prosecutor, who can then order the residents to leave the cracked property. If they do not do so in time, they may be prosecuted for this.

I am afraid that this new procedure will not or will not work properly in practice. I see two reasons for this.

First, the procedure, taking into account the various steps that must be undertaken, can easily take a month.

Today, there are already procedures to recover a property. For example, the media recently saw that an empty hotel in Brussels could be released fairly quickly, by a claim filed before the court in Brussels on 13 September, with an order on 18 September, five days later. This is much faster than the new procedure provided for in the present text. So it will not always be an improvement, it will not always go faster. Nowadays there are procedures that can be done much faster.

In my past as a lawyer I have often acted against crackers. I admit that. When you work at a desk, you sometimes get into certain things. Sometimes this was very efficient, if one had a good file, for example, if someone said that he needed the property and it needed to be liberated, through a one-sided petition, or if the identity became known, through a summons with shortened deadlines. One could often very quickly obtain a title on the basis of which one could proceed to the expulsion. This applies to uninhabited buildings.

I fear, therefore, that the procedure which is now provided ... It is now referred to the peace judge, who is naturally more competent to decide on housing disputes, rental disputes, everything that has to do with housing. However, it will not always go faster than it is today, but one will get a judgment on the ground.

There is a second reason why I think the new procedure will not be such a major improvement, namely because the prosecutor is of course not obliged, when a complaint is filed, to issue an order to leave the premises. We have seen the opinion of the College of Attorneys-General, which states that the case for the prosecutors is not always a priority. In other words, as far as the approach to cracking uninhabited properties is concerned, when complaints come in, not all parks will immediately take action, because they do not see it as a priority. The owner will then have to recur to the other, already existing procedure or the new procedure; hence it will not always be a step forward.

#52

Official text

                    
                    Ten vierde, deze wet, of men er voor is of tegen, zal met al haar voor- en nadelen de woonnood die heerst in vele steden niet oplossen. Ik hoop dat iedereen die stelt dat kraken een schande is en dat kraken strafbaar moet worden gesteld, even vurig zal opkomen voor een doortastend woonbeleid. Een beleid dat ervoor zorgt dat er in onze steden geen gezinnen meer op de dool zijn omdat zij geen plek vinden op de lokale huurmarkt.

Dat betekent ook opkomen voor een beleid dat de structurele onderfinanciering van de sociale huisvesting aanpakt. Ik weet dat dit niet de bevoegdheid is van de federale overheid. Daar zijn de regio’s voor bevoegd. Van wie hier vandaag pleit voor een harde aanpak van kraken, verwacht ik dat hij het debat voert in de andere parlementen en er mede voor zorgt dat er veel meer middelen naar sociale huisvesting gaan. De wachtrijen zijn enorm. Zolang dat probleem zo gigantisch is, zal er natuurlijk een zware druk zijn op bepaalde steden. Zonder extra investeringen in nieuwe sociale woningen zullen wij het woonprobleem niet kunnen aanpakken. Bijvoorbeeld het verhogen van de bestaansminima en een echt armoedebeleid op federaal en regionaal vlak kunnen helpen om armoede te bestrijden en om de zoektocht naar betaalbare woningen gemakkelijker te maken voor degenen die zich in een precaire situatie bevinden.

Collega’s, om duidelijk te maken dat wij een deel van dit wetsvoorstel steunen, zijnde het luik over het bezetten van bewoonde panden, maar een ander deel niet, met name de strafrechtelijke aanpak van het kraken van niet-bewoonde en verlaten panden, zullen wij vragen om een gesplitste stemming. Onze fractieleiders zullen meer specifiek een aparte stemming vragen over de artikelen 2 en 3 van het wetsvoorstel. Wij vinden het belangrijk dat wij op deze twee artikelen, die heel duidelijk een onderscheid maken tussen bewoonde en onbewoonde panden, duidelijk kunnen aangeven dat wij voorstanders zijn van een strenger optreden bij de bezetting van bewoonde panden maar tegenstanders als het gaat om onbewoonde panden.

Mijnheer de voorzitter, gelieve bij de stemming straks ook met mijn verzoek rekening te houden.

Translated text

Fourth, this law, for or against it, with all its advantages and disadvantages, will not resolve the housing need that prevails in many cities. I hope that anyone who claims that cracking is a shame and that cracking should be punished will be equally fervent in support of a pervasive housing policy. A policy that ensures that in our cities there are no more families on the dool because they find no place on the local rental market.

This also means advocating policies that address the structural underfinancing of social housing. I know that this is not the competence of the federal government. Regions are responsible for this. From those here today who advocate a harsh approach to crack, I expect that he will lead the debate in the other parliaments and contribute to making much more resources go to social housing. The waiting rows are huge. As long as that problem is so gigantic, there will, of course, be a heavy pressure on certain cities. Without additional investments in new social housing, we will not be able to address the housing problem. For example, raising subsistence minimums and a real poverty policy at federal and regional levels can help fight poverty and make the search for affordable housing easier for those in a precarious situation.

Colleagues, in order to make it clear that we support part of this bill, which is the loophole on the occupation of inhabited properties, but another part not, in particular the criminal approach to the cracking of uninhabited and abandoned properties, we will ask for a split vote. Specifically, our group leaders will ask for a separate vote on Articles 2 and 3 of the bill. We find it important that in these two articles, which very clearly distinguish between inhabited and uninhabited properties, we can clearly indicate that we are in favor of a stricter action in the occupation of inhabited properties but opponents when it comes to uninhabited properties.

Mr. Speaker, please take my request into consideration in the voting later.

#53

#54

Official text

                    
                    Monsieur le président, mon collègue M. Van Hecke est intervenu sur le contenu, de manière relativement technique. Personnellement, j'irai directement à l'essentiel du positionnement du groupe Ecolo-Groen et de ses différentes composantes. Je relève, comme mon collègue l'a fait, que cette proposition de loi contient deux problématiques, que la majorité, malheureusement, combine. Nous pensons qu'elle les combine pour créer la confusion et exploiter l'émoi de la population, que ce soit dans un sens ou dans l'autre.

Cette proposition contient, dans son article 3, des dispositions relatives à ce qu'on appelle réellement le squat, c'est-à-dire l'occupation de bâtiments qui sont abandonnés, non occupés. Souvent, d'ailleurs, il s'agit de biens  utilisés pour spéculer. Ils sont laissés à l'abandon dans l'espoir que leur valeur augmentera. Quand on espère en retirer le maximum, on veut en disposer immédiatement.

Pénaliser les personnes qui occupent un bâtiment abandonné, et qui se livrent donc au squat, est tout à fait inacceptable pour notre groupe politique. C'est inacceptable parce qu'il est question du droit au logement, parce que cette occupation ne gêne personne et permet à des personnes qui, en dehors de cela, n'ont pas accès à un toit, à un logement, d'utiliser des espaces vides.

Translated text

Mr. Speaker, my colleague Mr. Van Hecke intervened on the content, in a relatively technical way. Personally, I will go directly to the essence of the positioning of the Ecolo-Groen Group and its various components. I note, as my colleague did, that this bill contains two problems, which the majority, unfortunately, combines. We think it combines them to create confusion and exploit the emotion of the population, either in one direction or the other.

This proposal contains, in its Article 3, provisions relating to what is actually called squat, that is, the occupation of buildings that are abandoned, unoccupied. Often, of course, these are goods used to speculate. They are left to abandon in the hope that their value will increase. When one hopes to get the most out of it, one wants to dispose of it immediately.

Penalizing people who occupy an abandoned building, and thus engage in squat, is completely unacceptable for our political group. This is unacceptable because there is a question of the right to housing, because this occupation does not bother anyone and allows people who, besides this, do not have access to a roof, housing, to use empty spaces.

#55

Official text

                    
                    Nous constatons que, dans toutes les grandes villes et dans les différentes Régions, cette pratique est utilisée pour apporter des solutions temporaires, bien sûr, aux personnes les plus démunies. Nous constatons aussi – la pratique le démontre – que l'utilisation de ces bâtiments, l'occupation de ces squats, permet aussi d'avoir des dynamiques de quartier, d'y mener des politiques sociales, de veiller à ce que les personnes aient accès à l'aide sociale, parce qu'on sait que ces personnes sont là et qu'on peut les y trouver. Nous observons des politiques positives et d'initiative de la part des autorités locales pour utiliser cette technique et mener ainsi des politiques sociales, d'accès au logement et de lutte contre la pauvreté.

Pour toutes ces raisons, nous voterons contre l'article de la loi qui autorise la pénalisation de l'occupation de bâtiments abandonnés. Je voudrais en outre, monsieur le ministre, vous demander de vous exprimer lors de votre prise de parole à propos de ces dispositions relatives au squat, afin de garantir qu'à aucun moment, les dispositions fédérales envisagées ici ne porteront atteinte aux politiques régionales, locales, communales relatives à la protection des squatters, aux conventions qui permettent d'occuper le bien, de négocier cette occupation avec le propriétaire et de négocier la manière dont les occupants devront un jour ou l'autre déménager et rendre ce bien au propriétaire pour une utilisation future.

Je pense qu'il est important de le dire ici également.

L'ambiguïté de cette proposition de loi est qu'elle reprend aussi une disposition pour la protection de l'habitant d'un logement qui, parce qu'il s'est absenté pour diverses raisons (travail à l'étranger, hospitalisation, vacances), se retrouve avec des intrus qui occupent son logement. Là, nous sommes face à des personnes dont le droit au logement a été violé et il est évidemment nécessaire de leur apporter une solution pour leur permettre de récupérer rapidement leur logement.

Nous avons soutenu cette disposition qui permet d'intervenir rapidement et de constater le flagrant délit de l'occupation du bien d'autrui. De plus, ce dispositif permet de recourir à l'intervention d'un juge en cas de problème de légitimité quant au vrai occupant du bien.

Je me joins aux demandes exprimées par mon collègue Van Hecke sur la nécessité – même s'il est impossible de définir strictement ce qu'est un logement habité – de prendre en compte certains éléments. En plus du "domicile" proprement dit, il faudra tenir compte des témoignages du voisinage ou de la présence de biens appartenant à l'occupant habituel. Il faudra surtout éviter qu'il y ait des abus et qu'on utilise le terme de "logement habité" pour recourir à la pénalisation de l'occupation, alors que la forme visée est, en définitive, un squat puisque le logement est non habité.

Monsieur le ministre, il est important de prendre la peine de décrire les différents éléments qui peuvent être pris en compte. Ils permettront également de protéger les victimes des marchands de sommeil, qui permettent d'occuper des logements déjà occupés par d'autres.

À nos yeux, il importe que vous puissiez prendre l'initiative avec les procureurs généraux de recommander aux autorités locales, aux bourgmestres, aux chefs de corps, aux parquets, en fonction de leur réalité, de déterminer ensemble la façon d'identifier un logement habité, la procédure à suivre lorsqu'un habitant se plaint de ne plus pouvoir entrer chez lui parce que sa maison est occupée. En fonction de la situation simple ou compliquée sur place, de quelle manière intervenir? De quelle manière le policier entre-t-il ou pas, parce qu'il y a une autre nécessité d'intervention?

En cas d'élaboration par zone ou par commune de bonnes pratiques, la manière de procéder pourra non seulement être claire pour les différents intervenants mais aussi respectueuse des différentes personnes.

Voici donc, chers collègues, monsieur le ministre, notre position par rapport à cet article 2 des dispositions relatives au logement habité.

Nous avons également veillé à faire intégrer une démarche évaluative lors du travail effectué en commission. Les conséquences de l'application de ces dispositions devront être analysées et les effets pervers éventuellement observés devront être corrigés. Le législateur a souvent tendance à prendre des décisions sans vérifier par la suite si elles sont respectées et correspondent aux attentes. Cette disposition introduite par Ecolo-Groen a été acceptée par la commission.

Après avoir expliqué nos positions sur ces deux dispositions, vous comprendrez pourquoi, monsieur le président, chers collègues, nous demandons deux votes séparés.

Ce sont deux réalités différentes, deux politiques différentes: le squat et la protection du propriétaire ou locataire dont le logement est occupé par suite d'une période d'absence. Il est extrêmement difficile de comprendre pourquoi on a rassemblé ces deux dispositions dans un même texte. Le fait de les mélanger dresse les gens les uns contre les autres, crée de la confusion. Cela empêche le citoyen d'être informé correctement sur ce qui va être adopté.

Parce que nous ne voulons pas entrer dans ce jeu qui permet la confusion et la stigmatisation, parce que nous avons obtenu une démarche d'évaluation des textes, parce que nous voulons respecter le droit au logement pour ceux qui n'y ont pas accès, qui n'ont pas de toit, tandis que d'autres spéculent à partir de bâtiments vides, parce que nous voulons respecter le droit au logement tant des locataires que des propriétaires qui sont violés dans l'occupation de leur bien et parce que nous voulons être honnêtes vis-à-vis des citoyens qui sont dans ces différentes situations, nous nous abstiendrons lors du vote final.

Néanmoins, monsieur le ministre, chers collègues, puisque nous demandons des votes séparés et que vous risquez de refuser cette demande, nous déposons également deux amendements. Ceux-ci visent à supprimer les articles relatifs à la pénalisation du squat, c'est-à-dire l'occupation de bâtiments vides, abandonnés. Du fait que vous pourriez aussi refuser ces amendements et au vu de la confusion, de l'amalgame autour de ce texte unique, deux membres de notre groupe voteront contre le texte final en désapprobation des amalgames voulus par la majorité de ce parlement.

Translated text

We find that, in all major cities and in different regions, this practice is used to bring temporary solutions, of course, to the most disadvantaged people. We also find – practice demonstrates it – that the use of these buildings, the occupation of these squats, also allows to have neighborhood dynamics, to carry out social policies there, to ensure that people have access to social assistance, because we know that these people are there and that we can find them there. We observe positive policies and initiative from local authorities to use this technique and thus conduct social policies, access to housing and fight against poverty.

For all these reasons, we will vote against the article of the law that allows the penalization of the occupation of abandoned buildings. Furthermore, Mr. Minister, I would like to ask you to speak on these provisions concerning squat, in order to ensure that at no time will the federal provisions here envisaged affect the regional, local, municipal policies concerning the protection of squatters, the conventions that allow the occupation of the property, to negotiate this occupation with the owner and to negotiate how the occupants will one day or another have to move and return the property to the owner for future use.

I think it is important to say this here too.

The ambiguity of this bill is that it also takes up a provision for the protection of the inhabitant of a home who, because he has absented for various reasons (work abroad, hospitalization, vacation), finds himself with intruders who occupy his home. There, we are facing people whose right to housing has been violated and it is obviously necessary to provide them with a solution to enable them to quickly recover their housing.

We have supported this provision that allows to intervene quickly and to establish the flagrant crime of the occupation of the good of others. In addition, this device allows to resort to the intervention of a judge in the event of a problem of legitimacy with regard to the real occupant of the property.

I agree with the demands expressed by my colleague Van Hecke on the necessity – although it is impossible to strictly define what is inhabited housing – to take into account certain elements. In addition to the "domicile" itself, evidence of the neighborhood or the presence of property belonging to the usual occupant must be taken into account. It will especially be necessary to avoid abuses and to use the term "habited housing" to resort to the penalization of occupation, while the targeted form is, ultimately, a squat since the housing is uninhabited.

Mr. Minister, it is important to make an effort to describe the different elements that can be taken into account. They will also help protect victims of sleep merchants, which allow them to occupy homes already occupied by others.

In our view, it is important that you can take the initiative with the Attorneys General to recommend local authorities, mayors, bodies heads, prosecutors, according to their reality, to determine together how to identify an inhabited housing, the procedure to follow when a resident complains that he can no longer enter his home because his house is occupied. Depending on the simple or complicated situation on the spot, how to intervene? How does the policeman enter or not, because there is another need for intervention?

If good practices are developed by area or community, the way to proceed can not only be clear to the different stakeholders but also respectful to the different people.

Therefore, here is, dear colleagues, Mr. Minister, our position with respect to this article 2 of the provisions relating to the housing inhabited.

We also took care to integrate an assessment approach in the work carried out in the committee. The consequences of the application of these provisions will have to be analyzed and any adverse effects observed will have to be corrected. The legislator often tends to make decisions without subsequently checking whether they are met and meet expectations. This provision introduced by Ecolo-Groen was accepted by the Commission.

After explaining our position on these two provisions, you will understand why, Mr. Speaker, dear colleagues, we are asking for two separate votes.

These are two different realities, two different policies: squat and the protection of the owner or tenant whose home is occupied as a result of a period of absence. It is extremely difficult to understand why these two provisions have been brought together in the same text. The fact of mixing them raises people against each other, creates confusion. This prevents the citizen from being properly informed about what will be adopted.

Because we do not want to enter this game that allows confusion and stigmatization, because we have obtained a method of evaluating the texts, because we want to respect the right to housing for those who do not have access, who do not have a roof, while others speculate from empty buildings, because we want to respect the right to housing of both tenants and owners who are violated in the occupation of their property and because we want to be honest with citizens who are in these different situations, we will abstain at the final vote.

However, since we are asking for separate votes and you are at risk of rejecting this request, we are also submitting two amendments. These aim to remove articles relating to the penalization of squat, that is, the occupation of empty, abandoned buildings. Because you could also reject these amendments and given the confusion, the amalgam around this single text, two members of our group will vote against the final text in disapproval of the amalgames wished by the majority of this parliament.

#56

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, je voudrais dire quelques mots au sujet des propositions de loi qui nous sont soumises. Je voudrais d’abord rappeler que le droit à la propriété est un droit fondamental. C’est un droit qui doit être protégé et qui, le cas échéant, doit être conforté. Je voudrais aussi rappeler qu’évidemment, je peux comprendre l’émotion suscitée par le squat qui a eu lieu à Gand et que je peux comprendre également qu’on fasse évoluer le droit pour qu’il soit plus efficace par rapport à des situations intolérables.

On sait qu’il existe déjà des procédures auprès du juge de paix et que ces procédures ont été pour partie inefficaces. La proposition de loi qui nous est soumise vise notamment à rendre plus efficaces et plus rapides ces procédures auprès du juge de paix. Nous nous en sommes réjouis. C’est le volet positif de cette loi, mais nous pensons aussi que cette loi va un pont trop loin. Elle organise donc une procédure de type pénal pour l’expulsion d’un squat d’un immeuble, même lorsque cet immeuble est abandonné.

L’idée même d’une incrimination pénale d’un squat d’immeuble abandonné n’est pas utile, d’autant que les propriétaires d’immeubles inoccupés ne sont, eux, pas poursuivis, je le rappelle, ni pénalement ni administrativement, alors que la loi le prévoit. Cette incrimination pénale est problématique, d’autant qu’on sait aujourd’hui que de très nombreux logements restent inoccupés parfois pendant des années. Rien qu’à Bruxelles, il y a aujourd’hui 15 000 logements vides alors que nos concitoyens ont parfois un mal fou à se loger à des prix décents et que la situation du logement aujourd’hui, à Bruxelles notamment mais ailleurs aussi, est particulièrement criante.

Translated text

Mr. Speaker, I would like to say a few words about the bills that are submitted to us. First, I would like to remind you that the right to property is a fundamental right. This is a right that must be protected and, if necessary, strengthened. I would also like to remind you that, obviously, I can understand the emotion aroused by the squat that took place in Ghent and that I can also understand that the law is evolved so that it is more effective in relation to intolerable situations.

It is known that there are already procedures before the peace judge and that these procedures have been in part ineffective. In particular, the proposed bill aims to make these procedures before the peace judge more efficient and faster. We were delighted with this. This is the positive aspect of this law, but we also think that this law goes a bridge too far. It therefore organises a criminal type procedure for the expulsion of a squat from a building, even when that building is abandoned.

The very idea of a criminal incrimination of an abandoned building squat is not useful, especially since the owners of unoccupied buildings are not prosecuted, I recall, neither criminally nor administratively, while the law provides for it. This criminal incrimination is problematic, especially since we know today that very many houses remain unoccupied sometimes for years. In Brussels alone, there are now 15,000 empty houses while our fellow citizens sometimes have a foolish problem to accommodate themselves at decent prices and that the housing situation today, in particular in Brussels but also elsewhere, is ⁇  screaming.

#57

Official text

                    
                    Il importe également de relever que l'occupation de squats via des conventions d'occupation est parfois organisée à la satisfaction de tous les acteurs: propriétaire public ou privé, personnes sans logement, associations de lutte contre la pauvreté.

Bien entendu, il faut permettre à un propriétaire de récupérer son bien si les occupants ne quittent pas volontairement les lieux - à la première demande ou lorsque son bien n'est pas abandonné. Toutefois, de l'avis de beaucoup d'experts - et nous en avons cité quelques-uns: Union royale des juges de paix, le Conseil des procureurs du Roi, le Pr Bernard (Université Saint-Louis), M. Olivier Hamal, qui a siégé sur les bancs du MR et président du Syndicat national des propriétaires -, cette proposition n'est pas utile. En effet, l'incrimination pénale, disent-ils, n'apporte aucune plus-value. Quel est l'objectif des propriétaires? Il est d'ordre pratique, puisqu'ils cherchent à récupérer leur bien et, éventuellement, à réparer les dégâts qui ont été occasionnés.

Comme je l'ai expliqué, la procédure civile devant le juge de paix est déjà prévue par le Code judiciaire et permet de saisir le juge de paix de cette demande. Elle est aujourd'hui renforcée pour en augmenter l'efficacité et la rendre plus rapide. L'objectif pourrait être atteint par cette seule disposition, c'est-à-dire la libération des lieux. L'incrimination pénale n'ajoutera rien à cette situation, hormis faire accroire au citoyen qu'il sera plus rapidement réinvesti de ses droits - ce dont tout le monde doute.

La tâche principale du ministère public, chers collègues, ne consiste pas à intervenir dans la protection des biens, alors qu'il existe déjà le juge de paix, qui remplit cette mission au civil et dont les moyens en vue de son accomplissement ont été renforcés. L'Union royale des juges de paix s'en est inquiétée, ainsi que M. Hamal. Mme Özen a relu tout à l'heure l'article de La Libre Belgique dans lequel il s'est exprimé.

Translated text

It is also important to note that the occupation of squats through occupation conventions is sometimes organized to the satisfaction of all actors: public or private owners, homeless people, associations fighting poverty.

Of course, it is necessary to allow a owner to recover his property if the occupants do not voluntarily leave the place - at the first request or when his property is not abandoned. However, from the opinion of many experts - and we have cited a few of them: Royal Union of Peace Judges, the Council of the King's Prosecutors, Prof. Bernard (University of Saint Louis), Mr. Olivier Hamal, who sat on the banks of the MR and chairman of the National Syndicate of Owners – this proposal is not useful. In fact, criminal incrimination, they say, does not bring any added value. What is the purpose of the owners? It is practical, since they seek to recover their property and, eventually, to repair the damage that has been caused.

As I explained, the civil procedure before the peacemaker is already provided by the Judicial Code and allows the peacemaker to submit this request. It is now reinforced to increase its efficiency and make it faster. The goal could be achieved by this only provision, that is, the liberation of places. Criminal incrimination will add nothing to this situation, except to insist on the citizen that he will be reinvested in his rights more quickly – which everyone doubts.

The main task of the public prosecutor, dear colleagues, is not to intervene in the protection of property, while there is already the peace judge, who fulfils this task to the civilian and whose means for its accomplishment have been strengthened. The Royal Union of Peace Judges was also concerned. by Hamal. Ms. Özen recently read the article of La Libre Belgique in which she expressed herself.

#58

Official text

                    
                    La proposition de loi vise à donner au ministère public une fonction de protection des biens, alors même que l'on vient de rendre facultative sa mission de protection des mineurs d'âge dans les conflits parentaux devant le tribunal de la famille, ce qui était largement plus nécessaire.

La rapidité d'exécution à travers cette procédure pénale ne sera sans doute pas rencontrée vu la charge de travail des parquets. Ce critère d'urgence peut d'ailleurs déjà être rencontré par le dépôt d'une requête en urgence ou même en extrême urgence. L'action du ministère public ne présentera donc aucune plus-value en termes d'efficacité judiciaire. De plus, une fois l'évacuation des lieux terminée, le parquet poursuivra-t-il effectivement les personnes devant le tribunal correctionnel sur la base de la nouvelle incrimination pénale? Quel sera le dédommagement du propriétaire? Devra-t-il lancer une citation directe ou revenir sur la base d'une nouvelle requête devant le juge de paix, puisque la requête unilatérale ne permet pas de régler la question des dommages et intérêts? Autant de questions qui restent sans réponse précise.

Selon nous, cette procédure sera plus ardue, plus longue et certainement plus coûteuse que la procédure déjà possible à l'heure actuelle devant le juge de paix. Il est d'ailleurs frappant de se rappeler que le Conseil d'État lui-même, dans son avis, a demandé au législateur de réfléchir à l'opportunité d'abandonner cette idée et je le cite: "Il est recommandé lors des travaux préparatoires de mettre rigoureusement en balance les intérêts en cause et d'examiner sur cette base si l'intervention du ministère public doit être maintenue. Les procédures judiciaires civiles existent, elles ont été améliorées et doivent être utilisées pour ce pour quoi elles ont été créées: le droit civil dans lequel entre l'occupation sans titre ni droit."

Translated text

The bill aims to give the public prosecution a function of protection of property, even though its mission of protection of minors in parental disputes before the family court has just been made optional, which was much more necessary.

The speed of execution through this criminal procedure will probably not be met given the labor burden of the prosecutors. This criterion of urgency can already be met by filing a request in an emergency or even in an extreme urgency. The action of the public prosecutor will therefore not present any added value in terms of judicial effectiveness. Furthermore, once the evacuation of the places is completed, will the prosecution actually prosecute persons before the correctional court on the basis of the new criminal incrimination? What will be the compensation of the owner? Should he submit a direct citation or return on the basis of a new petition before the peacekeeper, since the unilateral petition does not enable the question of damages to be settled? So many questions that remain unanswered.

In our opinion, this procedure will be more difficult, longer and ⁇  more expensive than the procedure already possible at the present time before the Peace Judge. It is also striking to recall that the State Council itself, in its opinion, asked the legislator to reflect on the opportunity to abandon this idea and I quote it: "It is recommended during the preparatory work to strictly balance the interests in question and to examine on this basis whether the intervention of the public prosecutor should be ⁇ ined. Civil judicial procedures exist, they have been improved and must be used for what they were created for: the civil law in which occupation without title or right is intertwined."

#59

#60

Official text

                    
                    Monsieur le président, je serai bref, car beaucoup d'arguments ont été donnés, notamment par ceux qui s'opposent à cette proposition de loi. M. Dallemagne vient d'ailleurs d'avancer certains arguments très pertinents, que je partage largement.

Je voudrais d'abord dire qu'en effet, on crée une usine à gaz sur le plan juridique, alors qu'existent des mécanismes juridiques assez efficaces, et même très efficaces si on veut bien les utiliser correctement, dans les cas de véritables squats. Comme l'a dit très justement M. Van Hecke, il est question de squat dans l'hypothèse où un bien non occupé est pénétré et occupé, de façon temporaire ou plus longue, par des personnes qui n'ont ni titre ni droit pour s'établir dans un bâtiment, quelle que soit son affectation.

Je rappelle, et je m'étonne quelque peu qu'il y ait une polémique à ce propos, que les bourgmestres, en vertu de leur pouvoir de police administrative, ont des larges moyens pour prévenir et mettre fin à ce genre de situations. Je parle d'expérience. Lorsque je suis informé par les services de police de l'occupation d'un immeuble dans lequel il n'y a en effet aucune activité, quelle qu'elle soit, parce que c'est un immeuble vide, il est habituel que je prenne immédiatement un arrêté de police qui impose au propriétaire de prendre les mesures physiques visant à interdire l'entrée dans le bâtiment, c'est-à-dire tout simplement de murer les accès. C'est une procédure qui peut être très rapide, notamment si, sur la base des rapports de police, il est constaté une occupation irrégulière – je reviendrai sur l'importance de ce constat – entraînant un risque, notamment d'incendie dans l'immeuble.

Translated text

Mr. Speaker, I will be brief, because many arguments have been given, especially by those who oppose this bill. by Mr. Germany has just put forward some very relevant arguments, which I largely agree with.

I would like to say first that in fact, a gas plant is created on the legal level, while there are fairly effective legal mechanisms, and even very effective if you want to use them correctly, in cases of real squats. As Mr. Mr. said very correctly. Squat is the case where an unoccupied property is penetrated and occupied, temporarily or for a longer period, by persons who have neither title nor right to settle in a building, regardless of its assignment.

I recall, and I am somewhat surprised that there is a controversy in this regard, that the mayors, by virtue of their power of administrative police, have broad means to prevent and end such situations. I am talking about experience. When I am informed by the police services of the occupation of a building in which there is indeed no activity, whatever it is, because it is an empty building, it is customary that I immediately take a police order that obliges the owner to take the physical measures aimed at prohibiting entry into the building, that is, simply to wall the accesses. This is a procedure that can be very quick, in particular if, on the basis of police reports, an irregular occupation is found – I will return to the importance of this finding – resulting in a risk, in particular of fire in the building.

#61

Official text

                    
                    Or il faut bien constater que, la plupart du temps, les personnes qui viennent occasionnellement occuper un immeuble y développent des moyens de chauffage qui représentent un danger pour la sécurité: feu de bois, chauffage à la lampe de pétrole, bonbonne à gaz, bref, tous moyens qui sont en violation flagrante de la sécurité des personnes et des biens. Donc, sur la base d'un simple constat de police, voire d'une enquête par un service de l'urbanisme, les bourgmestres sont en capacité de prendre les mesures qui empêchent physiquement l'introduction dans un bâtiment occupé.

Le problème devient un peu plus difficile sur le plan juridique lorsqu'il y a une occupation continue, c'est-à-dire lorsque des personnes s'organisent pour y rester à demeure. Il est vrai que cela crée une présomption de domicile dans le chef de ces personnes. Ces cas-là correspondent à des comportements dus à des groupements organisés, généralement des mouvements internationaux – c'est ce que l'on constate dans les communes –, qui pour des raisons purement idéologiques, sous forme quasiment de comportements d'anarchistes, décident de considérer qu'il faut contester le principe même de la propriété privée et qu'il faut systématiquement occuper tout bien vide, quelle que soit son affectation antérieure – logement, bureau, etc. Ils cherchent ainsi à contester le droit de propriété.

Dans ce cas-là, il est vrai que la police ne peut pas intervenir d'autorité pour procéder à une expulsion même sur la base d'un arrêté de police, parce qu'il y a une présomption de domicile dans le chef des personnes qui occupent de manière continue et qui s'organisent pour occuper de manière continue le bien. Il faut aller devant le juge de paix, mais je connais peu de cas, voire aucun, où un juge de paix n'aurait pas fait droit à la demande du propriétaire du bien de procéder à la fin de l'occupation et d'ordonner l'expulsion. J'avoue que je ne vois pas très bien quelle est la plus-value des mécanismes que l'on invente sur la base de la proposition de loi.

D'autres l'ont dit - il y a eu assez bien d'observations tant de la part des juges de paix que du Collège des procureurs généraux -, on est en train de cumuler des procédures pénales et des procédures civiles, sans déterminer dans le temps celles qui ont priorité sur les autres. Cela va créer des concurrences et même peut-être des risques d'invalidité de certaines procédures.

Translated text

However, it must be noted that, most of the time, people who occasionally come to occupy a building there develop heating means that pose a danger to safety: wood fire, oil lamp heating, gas candle, in short, all means that are in flagrant violation of the safety of persons and property. So, on the basis of a simple police finding, or even an investigation by an urban planning department, mayors are able to take measures that physically prevent the introduction into an occupied building.

The problem becomes a little more difficult on the legal level when there is a continuous occupation, that is, when people organize to stay there permanently. It is true that this creates a presumption of home in the head of these people. These cases correspond to behaviors due to organized groups, generally international movements – this is what is observed in the communes – which for purely ideological reasons, in the form of almost anarchist behaviors, decide to consider that it is necessary to challenge the very principle of private property and that it is necessary to systematically occupy all empty goods, regardless of its previous assignment – housing, office, etc. Thus they seek to challenge the right of ownership.

In this case, it is true that the police cannot intervene by authority to proceed with an expulsion even on the basis of a police order, because there is a presumption of domicile in the head of persons who occupy continuously and who organize themselves to occupy continuously the property. It is necessary to go before the peace judge, but I know few cases, or even none, where a peace judge would not have done right to the request of the owner of the property to proceed to the end of the occupation and order the expulsion. I confess that I do not very well see what is the added value of the mechanisms that are invented on the basis of the bill proposal.

Others have said it – there have been quite a few observations from both the peacekeepers and the College of General Prosecutors – we are accumulating criminal and civil proceedings, without determining in time which have priority over the others. This will create competition and ⁇  even risks of invalidity of certain procedures.

#62

Official text

                    
                    Quand les biens sont affectés à du logement et sont occupés, il est évident qu'on est dans une toute autre hypothèse et, là, les parquets donnent généralement une suite pénale à ce genre d'occupation contrainte. Il faut cependant reconnaître que c'est une situation assez exceptionnelle.

Mais quand il s'agit d'un bien inoccupé, si demain, le parquet doit ordonner une mesure d'interdiction au bien mais que ce n'est pas confirmé par le juge de paix, notamment parce qu'il y a un vice de procédure dans la procédure devant le juge de paix, on est parti dans des contradictions pour déterminer qui aura le dernier mot – le procureur du Roi ou le juge de paix. Je ne vois pas l'intérêt d'avoir mis en concurrence les procédures civile et pénale pour ce genre d'hypothèse.

En plus, on oblige les greffiers à effectuer un travail invraisemblable puisque, par personne qui occupe le bien – ce sont souvent des collectifs –, ils vont devoir notifier au CPAS du domicile – bonne chance pour le connaître quand il s'agit des personnes dont j'ai décrit les habitudes idéologiques – ou de la dernière résidence connue pour que le CPAS propose un plan de relogement. Vous imaginez le travail demandé aux greffes des juges de paix? Ils ont bien d'autres priorités. Ils seront confrontés à des occupations par 40 ou 50 personnes, comme cela arrive dans certains immeubles, et ils vont devoir passer leur temps à trouver le domicile ou la résidence de chacun de ces occupants illégaux pour pouvoir écrire aux CPAS alors que les personnes concernées ne souhaitent pas l'aide des CPAS. Leur démarche est purement idéologique et ils vont ainsi de bien en bien, à travers l'Europe pour tout simplement faire une occupation illégale. Dès qu'ils reçoivent un ordre d'expulsion, ils vont voir ailleurs. Et on va demander aux greffiers des juges de paix de passer leur temps à écrire aux CPAS pour notifier qu'une procédure est pendante devant le juge de paix? C'est invraisemblable. Nous n'avons rien d'autre à faire faire à nos greffes, qui sont surchargés et en insuffisance de personnel?

On a créé une véritable usine à gaz pour des raisons également idéologiques. Il est bien entendu que l'occupation sans titre ni droit d'un bien d'autrui est inacceptable. Personne ne le conteste. Mais les instruments juridiques existaient. Ils étaient largement suffisants. Cela suppose aussi que les bourgmestres assument les pouvoirs de police administrative qui leur sont dévolus. Trop de bourgmestres y renoncent, par facilité.

Translated text

When property is assigned to housing and is occupied, it is obvious that one is in a completely different hypothesis and, there, the prosecutors generally give a criminal follow-up to this kind of forced occupation. However, it must be acknowledged that this is a rather exceptional situation.

But when it comes to an unoccupied property, if tomorrow the prosecutor’s office is to order a measure of prohibition to the property but that is not confirmed by the peace judge, in particular because there is a procedural defect in the procedure before the peace judge, one has gone in contradictions to determine who will have the last word – the King’s prosecutor or the peace judge. I do not see the interest of putting in competition civil and criminal proceedings for this kind of hypothesis.

In addition, the secretaries are forced to perform an unlikely job because, by person who occupies the property – they are often collectives – they will have to notify the CPAS of the domicile – good luck to know him when it comes to the people whose ideological habits I have described – or of the last known residence for the CPAS to propose a relocation plan. Can you imagine the work requested by the transplants of the peace judges? They have many other priorities. They will face occupations by 40 or 50 people, as happens in some buildings, and they will have to spend their time finding the home or residence of each of these illegal occupants in order to be able to write to the CPAS while the persons concerned do not want the help of the CPAS. Their approach is purely ideological and they go thus from good to good, across Europe to simply make an illegal occupation. As soon as they receive an order of expulsion, they will look elsewhere. And will we ask the secretaries of the peace judges to spend their time writing to the CPAS to notify that a procedure is pending before the peace judge? It is unlikely. Do we have anything else to do with our transplants, which are overloaded and inadequate staff?

A real gas factory was created for equally ideological reasons. Occupation without title or right of another’s property is unacceptable. No one disputes it. There were legal instruments. They were largely sufficient. This also implies that the mayors assume the administrative police powers that are assigned to them. A lot of people give up, for easy.

#63

Official text

                    
                    Mais, lorsque vous prenez un arrêté de police correctement motivé avec les garanties de procédure, … Certes, il y a quelques délais à respecter, notamment de convocation du propriétaire du bien. Mais le propriétaire du bien est le premier à vous dire: "Prenez seulement l'arrêté de police". Si le propriétaire du bien ne veut pas prendre les mesures préventives visant à interdire l'intrusion dans son bien, vous pouvez lui ordonner d'autorité d'effectuer certains travaux. Et, à défaut de les exécuter dans un certain délai, vous les faites exécuter par vos services et vous recouvrez les sommes des dépenses assumées par la commune à charge du propriétaire du bien.

Je prends un exemple. Dans ma commune, un bien vide était régulièrement squatté. Le propriétaire était un pouvoir public. Par négligence ou par absence de volonté politique, il n'a pas voulu prendre les mesures préventives anti-intrusion. J'ai ordonné, bien entendu après un certain nombre de constats de police et le respect d'un certain délai, la démolition du bien immeuble. Et l'immeuble est en train d'être démoli pour empêcher le squat. C'est aussi simple que cela quand on veut bien assumer ses responsabilités. C'est une question de volonté politique du bourgmestre, de capacité à agir.

On est en train de charger les parquets de missions qu'ils assureront peu ou mal, de manière très variable d'un parquet à l'autre selon leurs disponibilités et on est en train de charger les juridictions de paix de missions nouvelles. Or, quand les juges de paix étaient vraiment saisis d'une situation flagrante, ils n'ont jamais été en retard pour prendre les mesures de justice qui s'imposaient. Je crois donc que cette proposition de loi n'a qu'un objectif très aléatoire, pour ne pas dire totalement insatisfaisant sur le plan juridique.

Translated text

But, when you take a properly motivated police order with procedural guarantees, ... Certainly, there are some deadlines to observe, in particular calling the owner of the property. But the owner of the property is the first to tell you, “Just take the police stop.” If the owner of the property does not want to take the preventive measures aimed at prohibiting the intrusion into his property, you can order him authority to perform certain work. And, if you do not execute them within a certain period of time, you make them execute by your services and you recover the amounts of the expenses incurred by the municipality at the expense of the owner of the property.

I take an example. In my town, an empty well was regularly squatted. The owner was a public authority. Because of negligence or lack of political will, he refused to take preventive measures. I ordered, of course, after a number of police findings and the observance of a certain time, the demolition of the property. The building is being demolished to prevent the squat. It’s as simple as doing it when you want to take responsibility. It’s a matter of the mayor’s political will and ability to act.

We are charging the prosecutors with tasks that they will do little or little, very variably from one prosecutor’s office to another depending on their availability, and we are charging the peace courts with new tasks. Now, when the peace judges were truly seized of a flagrant situation, they were never late to take the necessary measures of justice. Therefore, I think that this bill has only a very random objective, not to say completely unsatisfactory from a legal point of view.

#64

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, il va de soi que je ne défends pas la possibilité de créer un squat dans une maison habitée, comme cela s'est passé à Gand.

Mais ce cas particulier sert de prétexte à la présente proposition de loi qui constitue une extension considérable de la loi anti-squat existante. Au PTB, nous jugeons cette proposition inutile, inefficace et disproportionnée, sans compter qu'elle contient une attaque potentielle contre les droits syndicaux.

L'Union royale des juges de paix et de police trouve la proposition de loi inutile.

Translated text

#65

Official text

                    
                    Le squat d'un immeuble habité est déjà répréhensible en vertu de l'actuel article 439 du Code pénal. Quant aux immeubles non habités, l'article 591 du Code judiciaire prévoit la possibilité, pour le propriétaire, d'obtenir l'expulsion des squatteurs par le biais d'une procédure civile entamée devant le juge de paix ou, en cas d'extrême urgence, devant un juge du tribunal de première instance.

Par conséquent, chers collègues, de sérieux doutes pèsent sur l'efficacité de la procédure proposée. La majorité invoque comme argument la lenteur des procédures existantes mais elle est incapable de répliquer quand on lui fait remarquer que la procédure prévue par cette nouvelle loi ne sera pas plus courte.

Le Collège des procureurs généraux a d'ailleurs annoncé que cette proposition ne serait pas dans ses priorités.

Cette proposition constitue une nouvelle extension du pouvoir du ministère public, chose que le Conseil d'État a critiquée à diverses reprises, en ce sens que le ministère public n'est pas neutre.

Il convient en outre de se demander si cette proposition de loi est proportionnée. Le ministre a déclaré en commission que le juge pénal ne serait saisi qu'en tout dernier ressort. Pourquoi dans ce cas aurait-on besoin de mesures aussi draconiennes? Pourquoi ne pas plutôt améliorer l'actuelle procédure civile devant le juge de paix? Ou procéder à une réévaluation des conditions, de sorte que la décision sur l'expulsion puisse être rendue en référé lorsqu'il est question d'un immeuble occupé? Au contraire, ce que veut en réalité la majorité, c'est rendre le squat pénalement répréhensible.

Cette coalition de droite veut pouvoir expulser des personnes vulnérables des immeubles inoccupés et les enfermer dans nos prisons surpeuplées. Elle veut pouvoir rendre répréhensibles les protestations contre les expulsions ou autres failles de la politique du logement. Elle veut pouvoir invoquer cette loi anti-squat contre les libertés syndicales, par exemple en cas d'occupation d'usines, d'entreprises, occupation qui serait dès lors criminalisée.

C'est une attaque contre les plus vulnérables de notre société, contre ceux pour qui squatter est parfois le seul moyen d'échapper à la mort par hypothermie, une nouvelle attaque contre ceux-là même sur lesquels ce gouvernement de riches continue de s'acharner!

Chers collègues, notre pays est confronté à une grave crise du logement. Les gouvernements régionaux refusent de construire des logements sociaux alors que les loyers sont impayables pour un nombre de plus en plus élevé de personnes. Ce gouvernement antisocial n'est pas capable de garantir un toit pour tous et continue de cette façon à protéger ceux qui spéculent sur le dos des plus faibles.

Pour toutes ces raisons, nous voterons contre cette proposition.

Translated text

The squat of an inhabited building is already punishable under the current article 439 of the Criminal Code. As regards uninhabited buildings, Article 591 of the Judicial Code provides for the possibility for the owner to obtain the expulsion of the squatters through a civil procedure initiated before the peace judge or, in case of extreme urgency, before a judge of the court of first instance.

There are, therefore, serious doubts about the effectiveness of the proposed procedure. The majority invokes as an argument the slowness of existing procedures but is unable to replicate when it is noticed that the procedure provided by this new law will not be shorter.

The Attorney General’s College has also announced that this proposal would not be among its priorities.

This proposal constitutes a new extension of the power of the public prosecutor, which the State Council has repeatedly criticized, in the sense that the public prosecutor is not neutral.

The question is whether this proposal is proportionate. The Minister stated in a committee that the criminal judge would be heard only in the last resort. Why would such draconian measures be needed? Why not improve the current civil proceedings before the Peace Judge? Or carry out a re-evaluation of the conditions, so that the decision on the expulsion can be made in reference when it comes to an occupied building? On the contrary, what the majority really wants is to make squat criminally punishable.

This right-wing coalition wants to be able to expel vulnerable people from unoccupied buildings and lock them in our overcrowded prisons. It wants to be able to make reproachable the protests against expulsions or other faults in housing policy. She wants to be able to invoke this anti-squat law against trade union freedoms, for example in the case of occupation of factories, companies, occupation which would then be criminalized.

It is an attack against the most vulnerable of our society, against those for whom squatting is sometimes the only way to escape death by hypothermia, a new attack against those on whom this rich government continues to struggle!

Our country is facing a serious housing crisis. Regional governments refuse to build social housing while rents are unpaid for an increasing number of people. This antisocial government is unable to guarantee a roof for all and continues in this way to protect those who speculate on the back of the weakest.

For all these reasons, we will vote against this proposal.

#66

#67

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, gelet op het feit dat het een wetsvoorstel van de meerderheid is, zal ik karig zijn in mijn commentaar, al heeft mijn kabinet actief deelgenomen aan de voorbereiding van de tekst en ikzelf aan de discussies in de commissie voor de Justitie.

Ik geef enkele preciseringen. De voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg in kort geding blijft uiteraard volledig bevoegd. Ik zie niet in hoe wij die bevoegdheid zouden kunnen verkorten, mijnheer Van Hecke.

Ik denk dat de uitbreiding van het misdrijf van woonstschennis een goede zaak is voor de rechtszekerheid. Ik ben dan ook blij dat de groene fractie zich daarbij wenst aan te sluiten.

Ik ben gelukkig te horen dat de burgemeester zoveel politionele bevoegdheden heeft. Wij leven in een land waar alles altijd de fout is van een ander niveau. Dat is een techniek geworden. Gelukkig hebben wij nog altijd Europa, als er niets anders meer is dat ons kan helpen.

Wat het echte kraken in de strikte zin van het woord betreft, denk ik dat wij zorgzaam zijn geweest. Ik durf de oppositie te vragen om geen overmatig gebruik te maken van het woord disproportioneel. Wanneer men weet dat in Nederland het kraken door het parket kan worden bestreden zonder rechterlijk bevel, in die mate zelfs dat men vreest dat die regel geen stand zal houden onder de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in de zaak-McCann, dan denk ik dat onderhavig wetsvoorstel hier het juiste midden heeft gevonden tussen het recht op privé-eigendom en het recht op wonen: als het parket een bevel tot ontruiming geeft, is er altijd een beroep op de natuurlijke rechter mogelijk.

Het is precies die mogelijkheid die het Europees Hof voor de Rechten van de Mens vitaal vindt in zaken als deze, waarbij uiteraard de natuurlijke rechter een afweging zal moeten maken tussen de rechten van de mens, waaronder het eigendomsrecht en het recht op wonen, en de juiste beslissing zal moeten nemen.

Translated text

Mr. Speaker, given the fact that it is a majority bill, I will be careless in my comment, although my cabinet has actively participated in the preparation of the text and I myself in the discussions in the Justice Committee.

Let me give a few precisions. The President of the Court of First Instance in short-term proceedings remains, of course, fully competent. I do not see how we could reduce that power, Mr. Van Hecke.

I think the expansion of the crime of homelessness is a good thing for legal certainty. I am pleased that the Greens are willing to join.

I am pleased to hear that the mayor has so many police powers. We live in a country where everything is always the fault of another level. It has become a technique. Fortunately, we still have Europe, when there is nothing else that can help us.

As for the real cracking in the strict sense of the word, I think we have been careful. I dare to ask the opposition not to overuse the word disproportionate. If one knows that in the Netherlands the cracking by the prosecutor can be combated without a court order, to the extent that one even fears that that rule will not stand under the jurisprudence of the European Court of Human Rights in the case-McCann, then I think that this bill has here found the right middle between the right to private property and the right to live: if the prosecutor's office gives an order to evacuate, there is always a appeal to the natural judge possible.

It is precisely that possibility that the European Court of Human Rights considers vital in cases like this, where, of course, the natural judge will have to balance between human rights, including the right of ownership and the right to dwell, and will have to make the right decision.

#68

Official text

                    
                    Er werden in de commissie voor de Justitie heel wat personen gehoord en ik heb begrepen dat de vertegenwoordiger van de immobiliënvereniging CIB in de commissie voor de Justitie de maatregel heeft toegejuicht.

Voor de vrederechters heb ik de indruk dat zij als natuurlijke rechter volledig zijn erkend, waarbij zij ook en altijd, anders dan de kortgedingrechter in eerste aanleg, ten gronde oordelend, voor het eerst van een duidelijke procedure op eenzijdig verzoekschrift gebruik zullen kunnen maken.

Ik weet dus niet wat het precieze probleem is. Men kan natuurlijk van mening en van smaak verschillen over hoever wordt gegaan. Kraken is echter een klachtmisdrijf, geen gewoon misdrijf.

Het bevel van de procureur kan binnen een termijn van acht dagen altijd aan de vrederechter worden onderworpen. Het beroep op de vrederechter heeft een schorsend effect. Nog altijd zal daarna de vrederechter, wanneer hij een uithuiszetting toepast, een redelijke termijn moeten geven.

Naar mijn oordeel houdt het wetsvoorstel het evenwicht tussen heel veel aspecten.

Voor de bedrijfsbezettingen en de rechten van de vakbonden heb ik niet de indruk dat het wetsvoorstel de gangbare bepalingen op dat vlak wijzigt, zijnde artikel 584 inzake de algemene bevoegdheid van de kortgedingrechter om aan een bedrijfsbezetting een einde te maken, en artikel 591, 1°, inzake de bevoegdheid van de vrederechter om in dergelijke zaken op te treden.

Mijnheer de voorzitter, dat waren enkele opmerkingen, die ik mij naar aanleiding van voorliggend wetsvoorstel van de meerderheid wilde veroorloven.

Translated text

A lot of people were heard in the Justice Committee and I understood that the representative of the real estate association CIB in the Justice Committee welcomed the measure.

For the peacekeepers, I have the impression that they are fully recognised as natural judges, in which they will also and always, unlike the court in court in first instance, in judging on the merits, for the first time be able to use a clear procedure on unilateral petition.

I do not know what the exact problem is. One can, of course, differ in opinion and taste about how far it is going. However, cracking is a complaint crime, not an ordinary crime.

The order of the prosecutor can always be submitted to the peacekeeper within an eight-day period. The appeal to the peace judge has a suspensive effect. After that, the peace judge, when applying an exit setting, will still have to give a reasonable period.

In my opinion, the bill ⁇ ins the balance between many aspects.

As regards the occupations of companies and the rights of trade unions, I do not have the impression that the bill amends the common provisions in that area, namely Article 584 concerning the general competence of the court in court to terminate an occupation of an enterprise, and Article 591, 1°, concerning the competence of the peace judge to intervene in such matters.

These were some of the comments that I wanted to allow myself in the light of the legislative proposal presented by the majority.

#69

#70

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, bedankt voor uw antwoorden.

Ik heb u, net als collega Gerkens, een heel specifieke vraag gesteld, waarop u nog niet geantwoord hebt. De vraag luidt of het niet raadzaam zou zijn dat het College van procureurs-generaal toch enkele richtlijnen zou uitvaardigen omtrent de interpretatie van een bewoond of onbewoond pand, om te vermijden dat dit op lokaal niveau aanleiding zou geven tot discussies, en ook discussies tussen politie en parket of tussen parketten onderling. Wij willen er zeker van zijn dat er geen misbruik kan worden gemaakt van de notie bewoond of onbewoond en wij beogen rechtszekerheid. Dat is niet in de wet opgenomen, waarvoor ik overigens wel begrip heb, want het is erg complex om dat in een wet vast te leggen. Toch wil ik vragen of het niet raadzaam zou zijn om in dat verband enkele richtlijnen of afspraken te maken, waarmee men op het terrein aan de slag kan gaan.

Translated text

#71

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, misschien is het niet gebruikelijk dat ik opnieuw het woord neem, maar staat u me toe dat ik dat toch even doe.

Mijnheer Van Hecke, het is inderdaad de bedoeling dat de procureurs-generaal van het openbaar ministerie over heel deze regelgeving een richtlijn opstellen. Daarmee antwoord ik ook op een van de vragen van mevrouw Lambrecht. Ik zal de procureurs-generaal zeker vragen om daarop in te gaan.

Mevrouw Lambrecht stelde mij ook een vraag over de verkorting van de evaluatieprocedure. Welnu, twee jaar is eigenlijk al heel kort. Daarom stel ik voor om die evaluatietermijn aan te houden. Het parket-generaal doet soms weinig anders meer dan richtlijnen schrijven. We dreigen anders in een situatie te komen waarbij wij de wetgeving al haast evalueren nog vooraleer de richtlijn helemaal klaar is. We moeten dus toch een beetje met de werkdruk van die mensen rekening houden.

Translated text

#72

Official text

                    
                    Monsieur le ministre, vous essayez de répondre aux questions que nous vous avons posées. J'aimerais que vous reprécisiez en quoi ces dispositions pouvaient ou non porter atteinte aux compétences et aux capacités régionales et communales, relativement aux mesures que prennent ces niveaux de pouvoir pour favoriser et développer l'occupation de bâtiments inoccupés et abandonnés, ou utiliser ceux-ci pour procurer un logement temporaire aux personnes sans abri.

Translated text

#73

#74

Official text

                    
                    Oui, je sais, mais je n'aimerais pas insister sur les droits et prérogatives des Régions. Je veux seulement dire en général qu'il y a deux choses importantes: le droit au logement est un principe au sujet duquel le fédéral n'est pas compétent, contrairement aux Régions qui ont toutes compétences en la matière. Par ailleurs, le conflit entre le droit de propriété et le droit au logement est du ressort du juge. Ce que je regrette, c'est que dans certains cas, on permet le viol du droit de la propriété pour ne pas devoir réaliser le droit au logement au niveau régional ou local, si vous comprenez ce que je veux dire.

Si je peux très bien imaginer que des propriétaires abusent de la situation et spéculent, les autorités locales et régionales ont, en même temps, toute latitude pour faire ce qu'ils doivent, c'est-à-dire garantir le droit au logement.

Moi, je ne suis pas le juge de paix, mais ce dernier doit mettre en balance ces deux droits, dans le cas où le logement n'est pas habité par le propriétaire ou un locataire.