plenum van 2000-06-15 14:16:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2000-06-15 14:16:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip061.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
50K0622	03/05/2000	✔	Projet de loi modifiant le Code judiciaire, la loi du 22 décembre 1998 modifiant certaines dispositions de la deuxième partie du Code judiciaire concernant le Conseil supérieur de la Justice, la nomination et la désignation de magistrats et instaurant un système d'évaluation pour les magistrats et la loi du 15 juin 1935 concernant l'emploi des langues en matière judiciaire.
50K0210	29/10/1999	✔	Projet de loi modifiant diverses dispositions relatives au régime de l'indemnisation automatique des usagers de la route les plus vulnérables et des passagers de véhicules.
50K0644	11/05/2000	✔	Projet de loi portant confirmation des arrêtés royaux des 4 décembre 1998, 30 mars 1999 et 24 juin 1999 modifiant, en matière de précompte professionnel, l'AR/CIR 92.
50K0666	23/05/2000	✔	Projet de loi visant à réduire de moitié l'effet dévolutif des votes exprimés en case de tête et à supprimer la distinction entre candidats titulaires et candidats suppléants pour l'élection des conseils provinciaux et communaux et du Parlement européen.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#73	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#74	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#75	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#76	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren minister, collega's, tijdens vier vergaderingen heeft de commissie in een constructieve geest en over de grenzen van meerderheid en oppositie heen het voorliggende wetsvoorstel besproken. Het wetsvoorstel wil een aantal verbeteringen aanbrengen aan artikel 29bis van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen. Artikel 29bis werd in 1994 ingevoerd. Het bepaalt dat zwakke weggebruikers en passagiers automatisch vergoed worden voor alle vormen van schade, met uitzondering van de materiële schade, die zij oplopen bij letselongevallen in het verkeer. Er wordt dus geen rekening gehouden met de vraag of de zwakke weggebruiker bij het letselongeval een verkeersovertreding beging of niet. Het gaat hierbij om de zogenaamde objectieve aansprakelijkheid die het gedrag van de zwakke weggebruiker zelf tussen haakjes plaatst. Alleen als hij een onverschoonbare fout heeft gemaakt, gaat het systeem van de automatische vergoeding niet op. Het arbitragehof heeft het bestaande artikel 29bis van de wet betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen discriminerend genoemd voor zwakke weggebruikers die bij ongevallen met betrokkenheid van spoorvoertuigen gewond raken. Het gaat dan om tram of trein. Het systeem van de automatische vergoeding is nog niet van toepassing op deze ongevallen. De indieners van het wetsvoorstel, onder meer de heer Ansoms, willen deze schending van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel ongedaan maken. Het systeem moet ook toepasselijk zijn als voetgangers of fietsers lichamelijke schade lijden bij een ongeval met een tram of een trein. Dat is de eerste bedoeling van dit wetsvoorstel. Tot op vandaag is de automatische vergoeding voor lichamelijke of morele schade niet van toepassing als de rechthebbende een zogenaamde onverschoonbare fout heeft gemaakt. Het was in 1994 duidelijk de bedoeling van de wetgever om deze onverschoonbare fout als iets van zeer uitzonderlijke ernst te beschouwen. De indiener van het wetsvoorstel, de heer Ansoms, zei dat hij echo's heeft opgevangen dat sommigen in de justitiële wereld de neiging vertonen om het begrip on- verschoonbare fout ruim te interpreteren. De tweede bedoeling van het wetsvoorstel wil dan ook preventief een uitholling van het systeem voorkomen. De indieners van het wetsvoorstel willen een schrapping van het begrip onverschoonbare fout. De indieners zeggen in de plaats daarvan dat de automatische vergoeding niet opgaat als de betrokkene het ongeval en zijn gevolgen heeft gewild. Dit begrip laat nauwelijks interpretatie toe want komt eigenlijk neer op zelfdoding of een poging daartoe. Het begrip onverschoonbare fout is niet nieuw. Deze strikte visie gaat terug tot de rondetafelconferentie, begin de jaren '90, inzake het probleem van de objectieve aansprakelijkheid in het verkeer dat door de toenmalige ministers van Verkeerswezen Dehaene en van Justitie Wathelet werd georganiseerd. Deze rondetafel- conferentie van academische topmensen en de top van de verzekeringswereld mondde toen uit in een consensus tot invoering van het artikel 1385bis in het Burgerlijk Wetboek, waarvan toen reeds een redactie werd gemaakt. Het artikel 1385bis sprak van in het begin over rechthebbenden die het ongeval en zijn gevolgen hebben gewild. Om verschillende redenen heeft de wetgever in 1994 bij het totstandkomen van de wet de tekst van de rondetafelconferentie van 1990 naast zich neergelegd. In de plaats daarvan heeft de wetgever artikel 29bis aan de verplichte aansprakelijkheidsverzekering toegevoegd waarin van het begrip onverschoonbare fout werd gebruikgemaakt, dat meer interpretaties toelaat. Aan het begrip onverschoonbare fout komt nu een einde. De indieners willen, naast deze twee fundamentele wijzigingen aan het bestaande systeem, nog enkele kleine, punctuele wijzigingen aanbrengen. Zij willen bijvoorbeeld de kledijschade van de zwakke weggebruiker vergoeden. Ook het begrip prothese moet zo ruim mogelijk worden geïnterpreteerd. Schade aan prothesen wordt reeds als lichamelijke schade beschouwd. Wat dient echter als prothese te worden beschouwd? De indieners willen dat alle middelen die dienen om lichamelijke gebreken te compenseren zoals een bril, een hoorapparaat, een rolwagen en zelfs een blindengeleidehond als prothesen worden beschouwd en dus ook bij een ongeval als een vorm van lichamelijke schade worden vergoed. Deze kleine verbeteringen vormen samen het derde doel van dit wetsvoorstel. De commissie is niet over één nacht ijs gegaan. Daarom heeft zij ook het advies van de commissie voor de Verzekeringen gevraagd. Het advies was nogal verdeeld, niet zozeer over de eigenlijke bedoelingen, wel over de manier waarop deze verbeteringen het best zouden worden aangepakt. De heer Ansoms heeft met dit advies rekening gehouden en zelfs enkele amendementen, die door de commissie voor de Verzekering werden gesuggereerd, ingediend. Hij heeft, op uitdrukkelijke wens van de regering, toegegeven dat het artikel 29bis niet van toepassing zal zijn op letselongevallen die op privéterreinen gebeuren. Eén zaak moet echter wel worden beklemtoond. Het Arbitragehof acht het reeds voldoende indien het systeem van de automatische vergoeding van toepassing zal zijn op de oversteekplaatsen van de zwakke weggebruikers over de sporen en niet op andere plaatsen op de sporen. De heer Ansoms is in de amendering van het wetsvoorstel verder gegaan. Niet alleen op de oversteek- plaatsen over de sporen maar ook voor de ongevallen met tram en trein met zwakke weggebruikers die buiten de oversteekplaatsen gebeuren, moet de automatische vergoeding van toepassing zijn. Het voorbeeld van de kusttram, waarbij kinderen in hun enthousiasme ook buiten de oversteekplaatsen de tramsporen oversteken als zij van of naar het strand lopen, is heel typerend. Voor deze visie kreeg collega Ansoms volop de steun van verschillende leden van de commissie. De regering heeft zich in laatste instantie, net voor de stemming over de artikelen, nog in het debat gemengd en twee amendementen ingediend. Beide amendementen lieten niet veel heel van het oorspronkelijke wetsvoorstel. Alleen de schending van het gelijkheidsbeginsel werd opgelost en voor het overige zou er niets veranderen aan het systeem. Na inhoudelijke discussie hierover met de indiener van het wetsvoorstel en toen bleek dat de meeste commissieleden de visie van de indiener wensten te volgen, trok de regering haar amendementen in. Ten slotte heeft de wetgevende dienst van de Kamer, met goedkeuring van de commissieleden, een aantal puur technische tekstcorrecties aangebracht. Het wetsvoorstel werd uiteindelijk goedgekeurd met 8 stemmen voor en 1 stem tegen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Mr. Colleagues, during four meetings, the committee discussed the present bill in a constructive spirit and across the boundaries of majority and opposition. The proposal aims to make some improvements to Article 29bis of the law of 21 November 1989 on compulsory liability insurance for motor vehicles. Article 29a was introduced in 1994. It provides that vulnerable road users and passengers are automatically compensated for all forms of damage, with the exception of material damage, which they incur in traffic injuries. Therefore, it is not taken into account whether the weak road user committed a traffic infringement in the injury accident or not. This is about the so-called objective liability, which puts the behavior of the weak road user himself in a hook. Only if he has made an imperceptible mistake will the system of automatic reimbursement not work out. The Court of Arbitration has identified the existing Article 29bis of the Law on Compulsory Liability Insurance for Motor Vehicles as discriminating against vulnerable road users who are injured in accidents involving rail vehicles. It is a tram or train. The system of automatic compensation does not yet apply to these accidents. The proposers of the bill, including Mr Ansoms, want to remove this violation of the constitutional principle of equality. The system should also be applicable if pedestrians or cyclists suffer physical injury in an accident involving a tram or train. That is the first purpose of this bill. To date, the automatic compensation for physical or moral damage is not applicable if the rightholder has committed a so-called imperceptible error. It was clearly in 1994 that the legislator’s intention was to consider this undeniable error as something of very exceptional seriousness. The bill’s proposer, Mr Ansoms, said he has captured echoes that some in the judiciary world tend to interpret the concept of unreasonable error broadly. The second purpose of the bill is therefore to prevent preventively a collapse of the system. The proposers of the bill want a deletion of the notion of unfathomable error. Instead, the applicants say that the automatic compensation does not apply if the person concerned has desired the accident and its consequences. This concept can hardly be interpreted because it actually refers to suicide or attempted suicide. The concept of improper error is not new. This strict vision dates back to the roundtable conference, in the early 1990s, on the problem of objective liability in traffic, organized by the then ministers of Traffic Dehaene and Justice Wathelet. This roundtable conference of top academic leaders and the top of the insurance world then mounted into a consensus for the introduction of article 1385bis in the Civil Code, which was already drafted at the time. Article 1385bis originally referred to rightholders who wanted the accident and its consequences. For various reasons, when the law was enacted in 1994, the legislature submitted the text of the 1990 Round Table Conference. Instead, the legislator added Article 29bis to the compulsory liability insurance, which used the notion of inexplicable error, which allows for more interpretations. The concept of unreasonable error is now ending. In addition to these two fundamental changes to the existing system, the applicants would like to make a few small, punctual changes. They want, for example, to compensate for the damaged clothing of the weak road user. The concept of prothesis should also be interpreted as broadly as possible. Damage to prostheses is already considered as physical damage. However, what should be considered as a prosthesis? The applicants want all means that serve to compensate for physical defects such as glasses, hearing aids, a rolling cart and even a blind guide dog to be considered as prosthetics and thus also compensated in case of an accident as a form of physical injury. These small improvements together constitute the third goal of this bill. It didn’t go ice overnight. Therefore, it also requested the opinion of the Insurance Committee. The opinion was quite divided, not so much about the actual intentions, but about how these improvements would be best addressed. Mr Ansoms took this opinion into account and even submitted some amendments, which were suggested by the Committee on Insurance. He acknowledged, at the express request of the Government, that Article 29bis will not apply to injury accidents occurring in private areas. However, one thing must be emphasized. The Court of Arbitration considers it already sufficient if the system of automatic compensation applies to the crossings of the weak road users over the tracks and not to other places on the tracks. Mr Ansoms went further in the amendment of the bill. Not only at the crossings over the tracks, but also for tram and train accidents involving vulnerable road users that occur outside the crossings, the automatic compensation should apply. The example of the coastal tram, where children in their enthusiasm also cross the tram tracks outside the crossing sites when they walk from or to the beach, is very typical. For this vision, colleague Ansoms received the full support of several members of the committee. In the last instance, just before the vote on the articles, the government still mixed itself in the debate and submitted two amendments. Both amendments did not leave much of the original bill. Only the violation of the principle of equality was resolved and for the rest nothing would change the system. After substantial discussion on this with the applicant of the bill and when it turned out that most committee members wanted to follow the applicant’s vision, the government withdrew its amendments. Finally, the legislative service of the House, with the approval of the committee members, made a number of purely technical text corrections. The bill was finally approved with 8 votes for and 1 vote against.

#1

Official text

                    
                    Collega's, deze namiddag staan nog twee belangrijke wetsvoorstellen op de agenda die door de oppositie werden ingediend en die wellicht zullen worden goedgekeurd. Dit lijkt mij toch een belangrijk teken aan de wand voor onze werkzaamheden.

Translated text

#2

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega's, ik dank de voorzitter voor zijn oproep om dit wetsvoorstel goed te keuren. Als de voorzitter van de Kamer een dergelijke oproep doet is dit uiteraard een enorme steun in de rug. Volgens mij heeft hij trouwens groot gelijk om deze oproep te lanceren want het is een belangrijk wetsvoorstel dat werd ingegeven door een grote bezorgdheid voor de verkeersslachtoffers. Verkeersveiligheid heeft altijd twee aspecten, namelijk het preventieve - ongevallen trachten te voorkomen - en het curatieve aspect. Dat wij ons allemaal moeten inspannen om het aantal ongevallen te doen dalen blijkt duidelijk uit de cijfers. In 1998 vielen er in ons land 1 500 verkeersdoden en 11 000 zwaargewonden. Volgens mij is er nog heel wat werk aan de winkel om dit aantal te verminderen. De volgende weken zullen wij de kans krijgen om hierop in te gaan naar aanleiding van de behandeling van het veiligheidsplan van de regering. Ook in het onderdeel verkeersveiligheid kunnen wij nog een aantal maatregelen treffen om het aantal verkeersongevallen te verminderen. Ongeacht de maatregelen op het vlak van verkeersveiligheid, er zullen jammer genoeg altijd verkeersslachtoffers vallen. Het is op dat moment aan de overheid om een groot hart te tonen voor deze verkeersslachtoffers. Dat is eigenlijk de bedoeling van dit wetsvoorstel. Sommigen onder u herinneren zich dat wij 5 jaar geleden in ons land een vrij revolutionaire doorbraak hebben geforceerd door de zwakke weggebruikers automatisch te vergoeden bij lichamelijke schade. Dit was totaal nieuw. Men diende niet langer de individuele schuldvraag te stellen, want lichamelijke schade bij de zwakke weggebruiker werd voortaan automatisch vergoed. Over deze maatregel werd lang gediscussieerd. In het verkeer zijn fietsers en voetgangers de zwakke weggebruikers ten aanzien van de automobilist en de motorrijder. Wanneer het verkeer alleen uit voetgangers en fietsers zou bestaan zouden er waarschijnlijk weinig of geen gekwetsten vallen. Het gemotoriseerde verkeer zorgt er echter voor dat zij de grootste slachtoffers zijn in het verkeer. Zij zijn de grootste slachtoffers van het gemotoriseerd verkeer, objectief gezien. Ten tweede, wie zijn nu de zwakke weggebruikers? Dat zijn wij allen als wij onze wagen verlaten en de straat oversteken, maar vooral zijn het kinderen, bejaarden en gehandicapten die minder of geen gebruik van de auto kunnen maken. Zij zijn de zwakke weggebruikers en zij zijn ook nog eens het meest kwetsbaar. Tot voor de wet in 1995 werd goedgekeurd, waren zij ook de zwakken voor de rechtbank. De belangen van de automobilist werden immers verdedigd door de advocaten of de verzekeringsspecialisten van de automobilist, terwijl de zwakke weggebruiker daar stond zonder verweer, zeker als men weet dat heel wat van deze bejaarde mensen bijvoorbeeld geen familiale verzekering of bijstandsverzekering hebben. Het bestaande systeem van de automatische vergoeding voor de zwakke weggebruiker werd echter ingevoerd, al kwam het moeilijk tot stand. Na vijf jaar schijnt iedereen zich met het principe te hebben verzoend. Het volstaat echter niet dergelijke wet goed te keuren om een dergelijk principe door te voeren. Kwaliteitsbewaking is ook noodzakelijk. Na vijf jaar moeten wij onderzoeken of dit oplevert wat de wetgever ervan verwachtte. Samen met een groep deskundigen hebben wij aan kwaliteitsbewaking gedaan en onderzocht hoe dit wetsvoorstel na vier jaar werking is geëvolueerd. Het resultaat was dat er enkele correcties dienen te worden aangebracht. Ondertussen was er immers ook al een arrest van het Arbitragehof dat stelde dat het gelijkheidsbeginsel werd geschonden door het feit dat een door de kusttram aangereden en zwaar gewond kind niet automatisch zou worden vergoed. Dat is logisch en dat was al een reden om de wet aan te passen. Er waren echter nog andere elementen. Mevrouw Creyf heeft in haar zeer goede en uitgebreide verslag een volledig overzicht gegeven van alle aanpassingen die door ons wetsvoorstel aan de wet worden aangebracht. Al deze aanpassingen komen de zwakke weggebruiker ten goede en verfijnen en verbeteren het systeem. Dit wetsvoorstel is afkomstig van de oppositie, maar kon in de commissie worden goedgekeurd door steun vanuit de meerderheid. Ik ben de fracties uit de meerderheid die in de commissie hieraan hun steun hebben gegeven, daarvoor zeer dankbaar. Dit bewijst dat de grens tussen meerderheid en minderheid niet altijd even absoluut is. Dat is maar goed ook, zeker als het gaat over de zwakke weggebruiker en verkeersveiligheid. Het verheugt mij dat meerderheid en oppositie elkaar kunnen vinden rondom deze problematiek van de zachte weggebruikers, dus kinderen, bejaarden en gehandicapten die in het verkeer zeer kwetsbaar zijn. Wij spreken meteen onze hoop uit dat de samenwerking tussen oppositie en meerderheid vandaag wordt vertaald in eenzelfde stemming hier. Wij hopen op een grote meerderheid hiervoor in deze plenaire vergadering. Dit moge dan een voorbode wezen voor nog andere initiatieven inzake verkeersveiligheid. Hopelijk kunnen wij nog op andere vlakken samenwerken. Laten wij eerlijk wezen. Als het gaat over mensenlevens, ook in het verkeer, zouden er geen partijgrenzen en grenzen tussen meerderheid en minderheid mogen zijn. Wij zouden dan allen samen die maatregelen moeten kunnen goedkeuren die voorkomen dat er nog meer verkeersslachtoffers vallen. Ik dank u in elk geval.

Translated text

I would like to thank the President for his call to approve this bill. If the chairman of the House makes such a call, this is of course a huge support in the back. In my opinion, he, by the way, is very right to launch this call because it is an important bill that was inspired by a great concern for road traffic victims. Traffic safety always has two aspects, namely the preventive - attempting to prevent accidents - and the curative aspect. The fact that we all need to work hard to reduce the number of accidents is evident from the figures. In 1998, 1,500 road traffic deaths and 11,000 serious injuries occurred in our country. I think there is still a lot of work on the shop to reduce this number. In the coming weeks we will have the opportunity to take this into account following the treatment of the government’s security plan. In the area of road safety, we can also take a number of measures to reduce the number of road accidents. Regardless of the measures taken in the field of road safety, there will, unfortunately, always be road traffic casualties. It is then up to the government to show a great heart for these road traffic victims. That is actually the purpose of this bill. Some of you remember that 5 years ago we forced a rather revolutionary breakthrough in our country by automatically compensating the weak road users for physical injury. This was entirely new. It was no longer necessary to raise the individual guilt claim, because bodily injury to the weak road user was automatically compensated. This measure has been debated for a long time. In traffic, cyclists and pedestrians are the weak road users in relation to the driver and the motorcycle driver. If the traffic consisted only of pedestrians and cyclists, there would probably be few or no injuries. However, motorized traffic makes them the biggest victims in traffic. They are the biggest victims of motor traffic, objectively seen. Who are the weak road users? We are all so when we leave our car and cross the street, but above all it is children, elderly and disabled people who can use the car less or no. They are the weakest road users and they are also the most vulnerable. Until the law in 1995 was passed, they were also the weak for the court. After all, the interests of the driver were defended by the lawyers or the insurance specialists of the driver, while the weak road user stood there without defense, especially if one knows that a lot of these elderly people, for example, do not have family insurance or assistance insurance. However, the existing system of automatic compensation for the weak road user was introduced, although it was difficult to ⁇ . After five years, everyone seems to have reconciled with the principle. However, it is not sufficient to approve such a law to enforce such a principle. Quality monitoring is also necessary. After five years, we must examine whether this achieves what the legislator expected of it. Together with a group of experts, we conducted quality monitoring and examined how this bill has evolved after four years of operation. As a result, some corrections have to be made. In the meantime, the Court of Arbitration ruled that the principle of equality was violated by the fact that a child hit by the coastal tram and seriously injured would not be automatically compensated. That is logical, and that was already a reason to amend the law. However, there were other elements. Mrs Creyf gave in her very good and comprehensive report a complete overview of all the adjustments made to the law by our bill. All these adjustments benefit the weak road user and refine and improve the system. This bill came from the opposition, but could be approved in the committee with support from the majority. I am very grateful to the majority groups in the committee for their support for this. This proves that the boundary between majority and minority is not always equally absolute. This is also good, especially when it comes to the weak road user and road safety. I am pleased that the majority and the opposition can find each other around this problem of the soft road users, i.e. children, the elderly and the disabled who are very vulnerable in traffic. We immediately express our hope that the cooperation between the opposition and the majority today will be translated into the same vote here. We hope for a large majority for this in this plenary session. This could then be a precursor for other initiatives on road safety. Hopefully we can work together in other areas. Let us be honest. When it comes to human lives, including in traffic, there should be no party boundaries and no boundaries between majority and minority. Together, we should be able to adopt those measures that prevent more road traffic casualties. I thank you in any case.

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil mij niet mengen in het debat. De heer Ansoms refereerde echter naar nogal woelige discussies in 1994. Ik wil weten of wij over enige garantie beschikken. In 1994 werd immers met de verzekeraars onderhandeld dat er een plafond was voor een mogelijke verhoging van de premies.

Translated text

#4

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, de invoering als dusdanig in 1995 heeft geen aanzienlijke prijsstijgingen voor gevolg gehad. Hoewel het vooraf anders werd gezegd, viel het mee. Dit wetsvoorstel werd voor advies voorgelegd aan de commissie voor de Verzekeringen. Mevrouw Creyf verwees naar de bemerkingen die door de commissie werden geformuleerd. De kostprijs was geen element in dit advies, of toch zeker geen hoofdelement.

Translated text

#5

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, la commission de la Justice a examiné cette proposition de loi lors de ses réunions des 16, 23, 24 et 30 mai 2000. Sous la précédente législature, plusieurs initiatives législatives visant à réformer le système judiciaire ont été réalisées et ce, notamment, à la suite des négociations octopartites. Il est néanmoins apparu que certaines des dispositions prévues n'ont pas été harmonisées, ce que le texte qui vous est soumis tend dès lors à combler ou à rectifier. Quels sont les points forts de ce texte? 1) La réalisation de la cohérence de certains articles du Code judiciaire pour permettre aux juges de paix et de tribunaux de police, en ce qui concerne l'avis sollicité auprès des chefs de corps pour certaines nominations et jouant un rôle lors de l'évaluation de certaines personnes, de pouvoir le remettre tout comme les présidents d'un tribunal. 2) La correction de certains renvois erronés. 3) La prévision d'une réglementation pour les mandats qui seront, à l'avenir, qualifiés d'adjoints et de spécifiques et d'une disposition transitoire permettant de faire démarrer le système d'évaluation. 4) Les modifications relatives aux effets de certaines adaptations concernant plus précisément le supplément de traitement attribué à plusieurs catégories de magistrats ainsi que des nominations dans la juridiction, faute de place vacante. 5) La suppression d'un manque de clarté du texte de l'article 100 du Code judiciaire concernant le cumul des mandats adjoints et spécifiques dans les différentes juridictions. 6) Une meilleure réglementation du statut des magistrats du siège chargés d'une mission dans le chef de la situation des mandataires adjoints. Le but de la proposition est donc de modifier techniquement le texte pour permettre une bonne application de la loi du 22 décembre 1998 après avoir eu, lors des débats en commission, un échange de vues avec des membres du bureau du Conseil supérieur de la Justice, ce qui a permis de donner un éclairage quant au retard pris par ce Conseil dans le début de ses activités, quant à son fonctionnement ainsi qu'en ce qui concerne les problèmes de personnel. En outre, leurs commentaires relatifs au texte qui vous est soumis ont été positifs. Par la suite, les discussions ont porté sur la méthode la plus adéquate pour rémunérer les membres du Conseil supérieur de la Justice et ce, notamment pour les corrections d'examens. Fallait-il préciser dans la loi le mode de rémunération, une rémunération horaire, et comment devaient être rémunérées les prestations effectuées par les membres hors du siège social du Conseil supérieur de la Jus- tice? Il a été décidé que c'était l'indemnité horaire qui devait être maintenue, comme les représentants du Conseil supérieur de la Justice le souhaitaient. Cette indemnité horaire sera limitée aux prestations relatives à la correction des examens et à l'examen des plaintes qui seront effectuées hors du siège du CSJ. Des éclaircissements et explications ont également été apportés pour les règles applicables en cas de nomination de magistrats comme chefs de corps dans une juridiction dont ils n'étaient pas membres auparavant. Ainsi, une telle nomination est faite de plein droit au sein de ladite juridiction et, si le cadre est complet, cette nomination se fera en surnombre. Le surnombre se résorbera soit à la fin du mandat du chef de corps - le magistrat retournera alors dans sa juridiction d'origine -, soit à la première vacance de poste au sein de la juridiction. La commission a également pris en compte les remarques du service juridique de la Chambre des Représentants. Enfin, la commission a voté la proposition telle que modifiée, par onze voix contre quatre.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Ladies and Gentlemen, the Justice Committee examined this bill at its meetings on 16, 23, 24 and 30 May 2000. During the previous parliamentary period, several legislative initiatives aimed at reforming the judicial system were implemented, in particular, as a result of eight-party negotiations. However, it has appeared that some of the provisions provided have not been harmonised, which the text submitted to you thus tends to fill or rectify. What are the strengths of this text? 1) The achievement of the consistency of certain articles of the Judicial Code in order to enable peace judges and police courts, with regard to the advice requested from corps heads for certain appointments and playing a role in the assessment of certain persons, to be able to deliver it as well as the presidents of a court. 2) Correction of some erroneous referrals. 3) The provision of a regulation for the mandates that will, in the future, be qualified as Deputy and Specific and a transitional provision enabling the launch of the evaluation system. 4) Changes relating to the effects of certain adjustments concerning, more specifically, the treatment supplement awarded to several categories of magistrates as well as appointments in the jurisdiction, in the absence of vacant seats. 5) The removal of a lack of clarity in the text of Article 100 of the Judicial Code concerning the cumulation of adjunct and specific mandates in the different courts. 6) Better regulation of the status of the seat magistrates in charge of a mission in the head of the position of the deputy representatives. The purpose of the proposal is therefore to technically amend the text to enable the proper application of the law of 22 December 1998 after having had, during the committee discussions, an exchange of views with members of the Office of the Supreme Council of Justice, which allowed to give a light on the delay taken by this Council in the beginning of its activities, in terms of its functioning as well as with regard to personnel problems. In addition, their comments on the text submitted to you have been positive. Subsequently, discussions focused on the most appropriate method for remuneration of members of the Supreme Council of Justice, in particular for exam corrections. Was it necessary to specify in the law the manner of remuneration, an hourly remuneration, and how should be remunerated the benefits made by the members outside the headquarters of the Superior Council of the Judge? It was decided that it was the hourly compensation that should be ⁇ ined, as the representatives of the Supreme Council of Justice desired. This hourly allowance will be limited to the benefits related to the correction of examinations and the examination of complaints that will be made outside the headquarters of the CSJ. Clarifications and explanations were also provided for the rules applicable to the appointment of magistrates as chiefs of bodies in a jurisdiction of which they were not previously members. Thus, such a appointment is made of full right within the said jurisdiction and, if the framework is complete, this appointment will be made in surplus. The surplus will be removed either at the end of the term of office of the chief of body – the magistrate will then return to his original jurisdiction – or at the first vacancy of a position within the jurisdiction. The committee also took into account the observations of the Legal Service of the House of Representatives. Finally, the committee voted on the proposal as amended, with eleven votes against four.

#6

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, ik zal mijn uiteenzetting in de algemene bespreking kort houden. Als de voorzitter het mij toelaat, zal ik tegelijkertijd het door ons ingediende amendement nummer 12 toelichten. Collega's, onze fractie zal dit voorstel niet goedkeuren, maar omdat het over een technisch voorstel gaat, is het evident dat we een aantal zaken uit het voorstel kunnen begrijpen. Het zijn reparaties of correcties die het gevolg zijn van de concrete operationalisering van wetgeving waaraan wij in het verleden hebben meegewerkt. Ofschoon het over een vrij technische materie gaat, willen wij een aantal belangrijke elementen op deze openbare vergadering onder uw aandacht brengen. Wij vinden dat deze meerderheid ook bij de hervorming van justitie - met de bespreking en goedkeuring van dit wetsvoorstel als illustratie - in hetzelfde bedje ziek is, hoewel de burger er op korte termijn misschien niet de effecten van zal ondervinden. In de vorige legislatuur hebben wij grote hervormingsbewegingen - hervorming van politie en justitie - met grote akkoorden op gang gebracht. Daarbij hebben wij grote principes in de Grondwet ingevoerd: tijdelijkheid van het mandaat, responsabilisering van de korpschef, evaluatietechnieken en externe controle. Het was toen al duidelijk dat men in deze regeerperiode zeer veel tijd zou moeten investeren in de uitvoering en implementatie van datgene dat in de vorige legislatuur op de sporen was gezet. Wie spreekt over de implementatie van dergelijke grote bewegingen in instellingen en instituten die zolang immobiel zijn geweest op het vlak van aanpassingen aan de veranderde samenleving, weet ook dat men daarvoor zijn tijd moet nemen, dat er kwalitatief werk moet worden geleverd, dat extra middelen nodig zijn en dat er - vooral wat de leiding van de operatie betreft - duidelijkheid, goede communicatie en daadkracht moet zijn. Voor ons is het geen schande dat men na enkele maanden, na contacten met de bureauleden van de Hoge Raad, tot de conclusie komt dat bepaalde teksten moeten worden gecorrigeerd. Integendeel, maar we zijn wel bezorgd dat men het eerste parlementaire moment waarop men kan nagaan of datgene wat in de steigers staat kan worden uitgevoerd - als de eerste signalen van het terrein binnenkomen - niet heeft gebruikt om zich als wetgevende macht te bezinnen over de manier waarop de hervormingen zijn uitgevoerd. Ik geef twee fundamentele voorbeelden. Het is ons een raadsel waarom men in deze wetsvoorstellen het probleem van de stand-still in de benoemingen op Justitie, die we vanaf de inwerkingtreding van de Hoge Raad op 2 augustus gaan meemaken, niet heeft aangekaart. Wij hebben de mensen van Justitie met hun twee voeten in een enorm hervormingsproces geplaatst. Wij hebben hen gevraagd om mee te doen, we zouden hen steunen en vragen begrip voor het in vraag stellen van de verworven posities. Deze mensen gaan we meedelen dat de wetgever een systeem heeft uitgedokterd waarbij de invulling van pensioneringen met nieuwe magistraten en nieuwe benoemingen van vrederechters en toegevoegde rechters gedurende 225 dagen onmogelijk is gemaakt. Wij hebben de wet wel geëvalueerd, maar met dat kleine probleem werd bij de evaluatie geen rekening gehouden. We weten dat er een probleem is, hebben een paar punten en komma's aan de wet gewijzigd maar een fundamentele discussie werd er niet gevoerd. Voor de CVP is dit onbegrijpelijk. Wat stellen we vast? Het parlement evalueert een wet en ontdekt een belangrijk knelpunt. De wegwerking van dit knelpunt - de wachttijd van 225 dagen - is niet alleen essentieel om de continuïteit van de dienstverlening te verzekeren maar ook van kapitaal belang om de mensen te motiveren om de gerechtelijke achterstand niet opnieuw te laten uitlopen. We stellen dit knelpunt vast. Nadenken over een mogelijke oplossing door in overleg met de Hoge Raad toegevoegde rechters in te schakelen, was niet aan de meerderheid besteed. Deze mogelijke oplossing gaat niet door. De CVP vindt dit ronduit dramatisch. Dezelfde vaststelling geldt voor de vergoeding van magistraten en leden van de Hoge Raad die bijkomende prestaties verrichten. Als al deze punten - bijvoorbeeld de vergoeding per uur voor de verbetering van examens - in de toekomst in de wet moeten worden vastgelegd, vraag ik me af hoe het parlement de leden van de Hoge Raad die op dit ogenblik tegen een hoog tempo en met veel idealisme hun opdrachten voorbereiden, kan vragen dynamisch en flexibel te zijn. De CVP-fractie heeft een amendement ingediend dat ertoe strekt de Hoge Raad binnen de perken van de begroting en op objectieve en transparante wijze een zekere autonomie te geven. We moeten niet bij wet regelen welke prestaties per uur kunnen worden vergoed. Als dergelijke dingen bij wet moeten worden geregeld, is straks het hek van de dam. Als morgen een lid van de Hoge Raad ontdekt dat er een visitatie in een of andere zetel van een rechtbank moet gebeuren en hiervoor een vergoeding wil krijgen, zal de Hoge Raad het parlement moeten vragen de wet te wijzigen omdat deze prestatie niet in de wet is opgenomen. Dit is een absurde situatie. De CVP zal het amendement opnieuw indienen. Ik herhaal dat het parlement er beter aan had gedaan de Hoge Raad bij huishoudelijk reglement toe te laten bijkomende specifieke vergoedingen uit te keren voor die prestaties die niet gedekt zijn door zitpenningen. De meerderheid heeft dit niet gewild. Dit betekent dat het hoogste wettelijk niveau het kleinste dagelijks beheer van de Hoge Raad blijft regelen. Als dat de stijl is waarin grote veranderingen moeten worden gesteund, als dat de manier is waarop het parlement de Hoge Raad zal proberen te motiveren om met veel zin voor creativiteit de dikwijls onverwachte uitdagingen aan te pakken, kan de CVP niet anders dan dit betreuren. Deze evaluatie had een oplossing moeten bieden voor de wachttijd van 225 dagen in de benoemingen die onaanvaardbaar is. We hadden moeten onderzoeken enerzijds, hoe groot dit probleem effectief is en anderzijds, welke oplossingen in overleg met de Hoge Raad mogelijk zijn. We hadden van deze evaluatie moeten gebruikmaken om te zoeken op welke manier we de Hoge Raad de nodige ruimte, dynamiek en beleidsinstrumenten konden geven om zijn taken uit te voeren. Het heeft niet mogen zijn. Zoals bij de politiehervorming is het voor de CVP duidelijk dat dit hervormingsproces niet de vastberadenheid en de kwaliteit heeft die we bij het begin van de legislatuur hadden kunnen verhopen. Voor de CVP is dit geen schoolvoorbeeld van goed bestuur.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, I will brief my presentation in the general discussion. If the President allows me to do so, I will at the same time explain the 12th amendment we have submitted. Colleagues, our group will not approve this proposal, but since it is a technical proposal, it is obvious that we can understand some aspects of the proposal. These are repairs or corrections resulting from the concrete operationalization of legislation to which we have worked in the past. Although this is a rather technical matter, we would like to bring some important elements to your attention at this public meeting. We find that this majority is sick in the same bed even in the reform of the judiciary – with the discussion and approval of this bill as an illustration – although the citizen may not experience the effects of it in the short term. In the previous legislature, we launched major reform movements – reform of police and justice – with major agreements. In doing so, we have introduced major principles in the Constitution: temporary mandate, responsibility of the corps chief, evaluation techniques and external control. It was already clear that in this period of government one should invest very much time in the implementation and implementation of what had been put on track in the previous legislature. Whoever speaks of the implementation of such large movements in institutions and institutions that have been so long immobile in terms of adaptations to the changed society, knows also that one must take his time for it, that there must be quality work delivered, that additional resources are needed and that there must be - especially in the direction of the operation - clarity, good communication and action. For us it is no shame that after several months, after contacts with the officers of the Supreme Council, one comes to the conclusion that certain texts need to be corrected. On the contrary, however, we are concerned that the first parliamentary moment in which one can check whether what is in the shelves can be carried out – when the first signals from the terrain enter – has not been used to reflect on the way the reforms have been carried out as a legislative power. I give two fundamental examples. It is a mystery to us why these bills have not addressed the problem of the stand-still in the appointments to the Judiciary, which we will experience since the entry into force of the Supreme Council on 2 August. We have put the people of Justice with their two feet in a huge reform process. We asked them to join, we would support them and ask for understanding before questioning the acquired positions. We are going to inform these people that the legislature has doctrined a system that made it impossible to fill retirement pensions with new magistrates and new appointments of peacekeepers and added judges for 225 days. We evaluated the law, but that small problem was not taken into account in the evaluation. We know that there is a problem, a few points and commas to the law have been amended but a fundamental discussion has not been conducted. This is incomprehensible for the CVP. What are we fixing? The parliament evaluates a law and discovers a major trouble. The removal of this barrier — the waiting time of 225 days — is not only essential to ensure the continuity of the service, but also of capital importance to motivate people not to let the judicial lag out again. We are fixing this point. Consideration of a possible solution by involving additional judges in consultation with the Supreme Council was not spent on the majority. This possible solution does not continue. The CVP finds this quite dramatic. The same determination applies to the remuneration of magistrates and members of the High Council who perform additional services. If all these points – for example, the hourly fee for the improvement of exams – should be fixed in the law in the future, I wonder how the Parliament can ask the members of the High Council who are currently preparing their assignments at a high pace and with a lot of idealism to be dynamic and flexible. The CVP Group has submitted an amendment aimed at giving the High Council a certain degree of autonomy within the budgetary boundaries and in an objective and transparent manner. We should not regulate by law which performance per hour can be reimbursed. If such things need to be regulated by law, soon the fence of the dam will be. If tomorrow a member of the Supreme Council finds out that a visit must take place in one or another seat of a court and wishes to receive compensation for this, the Supreme Council will have to ask the parliament to amend the law because this performance is not included in the law. This is an absurd situation. The CVP will submit the amendment again. I repeat that Parliament would have done better to allow the High Council, by way of its Rules of Procedure, to issue additional specific fees for those benefits that are not covered by seating pensions. The majority did not want this. This means that the highest legal level continues to regulate the lowest daily management of the Supreme Council. If that is the style in which big changes need to be supported, if that is the way Parliament will try to motivate the High Council to tackle the often unexpected challenges with a great sense of creativity, the CVP can only regret this. This evaluation should have provided a solution to the 225-day waiting period in the appointments that is unacceptable. We should have examined, on the one hand, how large this problem is effective and, on the other hand, what solutions are possible in consultation with the Supreme Council. We should have used this evaluation to find out how we could give the Supreme Council the necessary space, dynamism and policy tools to carry out its tasks. It should not have been. As with the police reform, it is clear to the CVP that this reform process does not have the determination and quality that we could have acquired at the beginning of the legislature. For the CVP this is not a school example of good governance.

#7

#8

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega's, er zijn de voorbije jaren een aantal initiatieven genomen om het Belgisch justitieel bestel te hervormen. De noodzakelijkheid van deze hervormingen kan niet betwist worden en ze werden door een brede politieke meerderheid gesteund. Er is echter nooit een degelijke coördinatie van deze teksten gekomen. Het huidige voorstel is in feite een coördinatie van twee teksten van december 1998. Er is enerzijds, de problematiek van de Hoge Raad en anderzijds, deze van de hervorming van het Openbaar ministerie en het evaluatiesysteem. Hierin werden een aantal wijzigingen niet aangebracht. Er werd van de gelegenheid gebruikgemaakt om een aantal andere kruisverwijzigingen die ondertussen veranderd waren, in te voeren en te wijzigen. Een andere wijziging is die van de wet op het gebruik van de taal in gerechtszaken. Daar werd verwezen naar een artikel van deze wet dat ondertussen ook al veranderd is. Er is ook van deze wet gebruikgemaakt om de problematiek van de adjunct-mandaten op te lossen. Dit gebeurde enerzijds, voor de evaluatie en anderzijds, voor degenen die een mandaat opnemen nadat ze het tijdelijk mandaat nog niet volledig hebben vervuld, waardoor de periode tijdens dewelke zij het mandaat hebben uitgeoefend, zou vervallen. Deze wijzigingen werden naar voren gebracht ten gevolge van het in uitvoering brengen van de wet op de Hoge Raad. Het verbaast mij een beetje dat de woordvoerder van de CVP zich nogal afzet tegen deze wet. Het hoofdargument dat hij naar voren brengt, met name de problematiek van de 225 dagen, ligt eigenlijk vervat in de oorspronkelijke wet van 1998. Men heeft in deze wet duidelijk gezegd dat alle benoemingen die na de installatie van de Hoge Raad zouden gebeuren, volgens het systeem van de Hoge Raad zouden gebeuren. Men heeft dit gedaan om te vermijden dat er nog vlug benoemingen zouden gebeuren na de installatie van de Hoge Raad, maar vóór dat hij in werking zou treden. Men zou deze benoemingen politiek kunnen coöpteren. De effectieve inwerkingtreding is trouwens 2 augustus. Het zou niet oorbaar zijn deze termijn nu terug te draaien. Dan zou men precies het verwijt krijgen dat er nog een aantal benoemingen gerealiseerd worden terwijl de Hoge Raad er al is en functioneert. Het zou bijzonder moeilijk zijn om aan te tonen dat men dan de meest bekwame kandidaat benoemt. Zelfs een lichte schijn van gelijk welke politieke verbintenis van deze kandidaat, zou uitgelegd worden als een politieke benoeming. Daarom moet men deze noot kraken. Deze noot heeft men zelf gecreëerd door de wet uitvoerbaar te verklaren vanaf de installatie. Een tweede element gaat over het amendement over de vergoedingen. Het is nogal evident dat in de oorspronkelijke wet die in 1998 werd goedgekeurd, in een systeem is voorzien voor de vergoeding van de permanente leden. Tevens werd in een systeem voorzien voor de vergoedingen van de niet-permanente leden via het systeem van reisonkosten, verplaatsingsonkosten en zitpenningen. Nu blijkt dat het organisatorisch contraproductief is om een aantal van de 44 leden van deze Raad specifiek naar de sociale zetel te laten komen om een aantal activiteiten te verrichten. Op vraag van de Raad zelf werd duidelijk bepaald dat er een specifiek systeem voor vergoeding kan worden toegepast. Het is op uitdrukkelijk verzoek van de Raad zelf om het op deze manier in de wet te vermelden. Het is dus niet de wetgever die een systeem heeft willen opleggen. Het siert de wetgever dan ook om rekening te houden met deze vraag van de Hoge Raad voor de Justitie. Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega's, graag formuleer ik nog twee opmerkingen. Het schijnt een blijk van onafhankelijkheid te zijn voor een aantal personen dat de begrotingen van onder andere het Comité-P en I en het Rekenhof niet aan een bepaalde minister worden aangerekend, maar wel aan de Kamer. Het resultaat blijft uiteraard hetzelfde: de belastingbetaler moet voor die middelen zorgen. Dit is ook gebeurd met de Hoge Raad voor de Justitie. Wij hebben daar helemaal geen bezwaar tegen. Integendeel, wij zijn er ten zeerste over verheugd dat uit de besprekingen blijkt dat uiteindelijk in een zeer kort tijdbestek - wellicht nog deze maand - de begroting van de Hoge Raad voor de Justitie definitief kan worden goedgekeurd en dat tegelijkertijd de personeelsformatie en het taalkader na een in Ministerraad overlegd koninklijk besluit kunnen worden vastgelegd, waardoor de Hoge Raad weldra met de noodzakelijke personeelsleden zijn werk kan aanvatten. Mijnheer de voorzitter, ik onthoud mij van de complexe en ietwat saaie opsomming van de elementen in deze wet en verwijs daarvoor naar het bijzonder interessante verslag van de heer Giet. Wel wijs ik erop dat deze bepalingen noodzakelijk waren, opdat de Hoge Raad vanaf 2 augustus toekomend degelijk kan werken. Het zou, mijns inziens, niet oorbaar zijn geweest, mochten wij ook het systeem van de benoemingen naar aanleiding van onderhavige wijzigingen, die louter veroorzaakt worden door coördinatieproblemen, hebben aangepast. Vandaar dat wij deze tekst zullen goedkeuren en niet het amendement dat door de collega's Vandeurzen en Van Parys is ingediend.

Translated text

In recent years, a number of initiatives have been taken to reform the Belgian judicial system. The necessity of these reforms cannot be disputed and they were supported by a broad political majority. However, there has never been a sound coordination of these texts. The present proposal is in fact a coordination of two texts of December 1998. There is, on the one hand, the problem of the Supreme Council and, on the other hand, that of the reform of the Prosecutor’s Office and the evaluation system. A number of changes have not been made. The opportunity was taken to introduce and modify a number of other cross changes that had changed in the meantime. Another amendment is that of the law on the use of the language in court proceedings. There was a reference to an article of this law that has since been changed. This law has also been used to solve the problem of the adjunct mandates. This occurred, on the one hand, for the evaluation and, on the other hand, for those who take up a mandate after they have not yet fully fulfilled the temporary mandate, thereby expiring the period during which they have exercised the mandate. These changes were brought forward as a result of the implementation of the law on the High Council. I am a little surprised that the spokesman of the CVP is quite opposed to this law. The main argument he puts forward, in particular the problem of the 225 days, is actually contained in the original law of 1998. It was clearly stated in this law that all appointments that would take place after the establishment of the Supreme Council would take place according to the system of the Supreme Council. This was done to prevent appointments from happening soon after the establishment of the Supreme Council, but before it would come into effect. These appointments could be politically co-opted. The effective entry into force is August 2. It would be inappropriate to turn this deadline back now. Then one would get the accusation that there are still a number of appointments being realized while the High Council is already there and functions. It would be ⁇  difficult to demonstrate that the most competent candidate is then appointed. Even a slight appearance of any political commitment of this candidate would be interpreted as a political appointment. That is why this note must be cracked. This note was created by declaring the law enforceable from the installation. The second aspect concerns the amendment on the fees. It is quite obvious that the original law, which was passed in 1998, provides for a system for the remuneration of permanent members. It also provided for a system for the remuneration of the non-permanent members through the system of travel costs, travel costs and seating fees. It now turns out that it is counterproductive from an organisational point of view to have some of the 44 members of this Council come specifically to the social headquarters to carry out a number of activities. At the request of the Council itself, it was clearly determined that a specific system of compensation could be applied. It is at the express request of the Council itself to mention it in this way in the law. Therefore, it is not the legislator who intended to impose a system. It is therefore an honor for the legislator to take into account this question of the High Council for Justice. Mr. Speaker, Ladies and Gentlemen, I would like to make two comments. It seems to be a demonstration of independence for a number of individuals that the budgets of, among others, the Committee-P and I and the Court of Auditors are not credited to a particular minister, but to the Chamber. The result, of course, remains the same: the taxpayer must provide those resources. This is also the case with the High Court of Justice. We have no objections to this at all. On the contrary, we are very pleased that the discussions show that eventually in a very short period of time – ⁇  this month – the budget of the High Council for Justice can be finally approved and that at the same time the staff formation and the language framework can be established after a royal decree consulted in the Council of Ministers, allowing the High Council to soon begin its work with the necessary staff members. Mr. Speaker, I abstain from the complex and somewhat boring listing of the elements of this law and refer to the ⁇  interesting report by Mr. Giet. However, I would point out that these provisions were necessary in order for the High Council to be able to function properly from 2 August. It would, in my opinion, have not been judgable if we had also adjusted the system of appointments following the present amendments, which are purely caused by coordination problems. Therefore, we will approve this text and not the amendment submitted by colleagues Vandeurzen and Van Parys.

#9

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, sta mij toe u erop te wijzen dat dit een belangrijk moment is, in de zin dat de bevestiging bij wet van de koninklijke besluiten van onder meer 4 december 1998 en 30 maart 1999 het ultieme bewijs is dat de beslissing tot herindexering van de belastingschalen wel degelijk werd genomen door de vorige regering. De voorbije maanden hebben zowel de minister van Financiën als andere leden van de regering geregeld getracht deze beslissing aan de huidige regering toe te schrijven en zelfs te verrekenen in de belastingverlaging die aan de bevolking werd beloofd. Via de besluiten van 4 december 1998 en 30 maart 1999 besliste de vorige regering over te gaan tot de herindexering van de belastingschalen. Deze verdienste komt de huidige regering zeker niet toe. Wij hadden het dus bij het rechte eind.

Translated text

#10

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik verwijs naar het commissieverslag dat de heer Leterme aandachtig zou moeten lezen en waaruit ik de volgende korte paragraaf citeer: De doorgevoerde indexering van de barema's is trouwens slechts zeer gedeeltelijk. De regering zal nagaan of het technisch mogelijk is om dit euvel op korte termijn te herstellen. In de volgende koninklijke besluiten zal in elk geval de volledige indexering van de barema's zoveel mogelijk worden hersteld . Na een kleine, tijdelijke herindexering, zal deze regering thans een integrale herindexering doorvoeren.

Translated text

#11

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, als de regering werkelijk die intentie had, waarom werd dan een jaar gewacht om de nodige maatregelen te nemen? Ik las het commissieverslag vanmorgen, mijnheer de minister. En uw opmerking zou geloofwaardiger zijn had u het voorbije jaar aangewend om de beperkingen op te heffen en om dit euvel, zoals u het noemt, te herstellen.

Translated text

#12

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega's, ik heb de eer verslaggever te zijn van een ontwerp dat de devolutieve kracht van de lijststemmen voor de gemeenteraad en de provincieraad, evenals voor het Europees Parlement tot de helft reduceert. Het is duidelijk dat deze maatregel een eerste is in een reeks maatregelen die nog zullen moeten volgen om ons kiessysteem enerzijds te vereenvoudigen en anderzijds te democratiseren. Men drong in de commissie onder meer aan op de democratisering van de lijstsamenstelling, de gelijke vertegenwoordiging van mannen en vrouwen en het toepassen van het stelsel D'hondt bij de gemeenteraadsverkiezingen. Sommige leden hebben hun twijfels bij het effect dat deze halvering zal hebben en wensen verder te gaan door een volledige afschaffing te bepleiten. Anderen wensen de huidige toestand te behouden. De meerderheid, waaronder ook mijn fractie, vindt de voorgestelde maatregel echter een eerbaar compromis. Collega's, in de commissie werd de vrees geuit dat de voorgestelde maatregel zou leiden tot onder meer persoonsverheerlijking, overdreven concurrentie tussen kandidaten, het verminderen van het aantal verkozen vrouwen en het bemoeilijken van de kansen voor nieuwkomers. Andere leden stelden dan weer dat het aantal verkozen vrouwen zou toenemen. De meeste fracties hebben vragen bij de laattijdigheid van het ontwerp. Toch kan worden verhoopt dat de snelle invoering van deze maatregel een eerste aanzet is tot het hervormen van ons kiesstelsel. Bij de regering wordt dan ook aangedrongen snel werk te maken, in samenwerking met de commissie voor de Politieke vernieuwing, van de andere voorstellen die dit doel beogen. De commissie voor de Binnenlandse Zaken keurde het ontwerp goed met 10 stemmen voor bij 2 onthoudingen. Mijnheer de voorzitter, collega's, na dit verslag wens ik namens mijn fractie wens ik nog het volgende te zeggen. De volledige neutralisering van een lijststem werd reeds in oktober 1993 door de VLD bepleit in hun congres rond meer burgerdemocratie. Dat is nu bijna 7 jaar geleden. Met groot genoegen kunnen wij vaststellen dat met dit ontwerp van deze nieuwe regering een eerste aanzet wordt gegeven tot de realisatie hiervan. Het reduceren van de devolutieve kracht met de helft is, zoals reeds gezegd, een eerbaar compromis. Ik steek echter niet weg dat de VLD liever een volledige afschaffing had gezien. Het is voor mijn fractie van belang dat snel werk wordt gemaakt van een aantal andere initiatieven die ons kiesstelsel nog meer democratiseren en die reeds jaren door de VLD worden gevraagd. Ik denk hierbij aan het streven naar de gelijke aanwezigheid van mannen en vrouwen op de lijsten, de versoepeling van de procedures om Belgen die in het buitenland verblijven hun stem te laten uitbrengen, en de rechtstreekse verkiezing van de burgemeesters. Daarnaast is het noodzakelijk om in de commissie voor de Politieke Vernieuwing de discussie ruimer te voeren. Elk voorstel tot democratisering, van welke aard dan ook, moet bespreekbaar zijn. Het is daarom ook jammer dat, gezien de hoogdringendheid van de vandaag voorliggende maatregel, de commissie voor de Politieke Vernieuwing zich niet over dit ontwerp heeft kunnen uitspreken. Een en ander is het gevolg van de laattijdige indiening van dit ontwerp, zoals reeds door collega Cortois in de commissie werd opgemerkt. Toch lijkt het mij belangrijk dat de burger reeds bij de eerstkomende verkiezingen in oktober het signaal krijgt dat er iets is veranderd in dit land en dat er een operatie bezig is waardoor hij in de toekomst meer greep op de politiek en dus ook op zijn afgevaardigden - zal krijgen. De halvering van de devolutieve werking van de lijsten van gemeente- en provincieraadsleden is uiteraard geen eindpunt maar slechts een begin. Dit signaal zal immers moeten worden gevolgd door een aantal andere signalen die bij de volgende verkiezingen hun effect zullen tonen. Mijnheer de voorzitter, collega's, uiteraard verwoordt dit voorstel niet het VLD-standpunt terzake. Het is echter de uitvoering van het regeerakkoord, dat op zich reeds een compromis is waarin ieder van de meerderheidspartijen zich kan terugvinden. Dat is ook het geval met deze maatregel. De VLD hoopt echter dat in de toekomst een volledige neutralisering van lijsten tot de mogelijkheden zal behoren. Mijn fractie zal dit voorstel goedkeuren.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, Colleagues, I have the honor of being a reporter of a draft that reduces the devolutionary power of the list votes for the municipal council and the provincial council, as well as for the European Parliament by half. It is clear that this measure is the first in a series of measures that will still need to follow to simplify our electoral system on the one hand and democratize it on the other. The committee urged, among other things, the democratization of the list composition, the equal representation of men and women and the application of the D'hondt system in the municipal council elections. Some members have their doubts about the effect that this halving will have and wish to move forward by advocating a full abolition. Others want to maintain the current situation. However, the majority, including my group, considers the proposed measure a fair compromise. Colleagues, the committee expressed concerns that the proposed measure would lead, among other things, to personal glorification, excessive competition between candidates, reducing the number of elected women and complicating opportunities for newcomers. Other members also argued that the number of elected women would increase. Most groups have questions about the delay of the design. Nevertheless, it can be expected that the swift introduction of this measure is a first step towards reforming our electoral system. The Government is therefore urged to work swiftly, in cooperation with the Committee for Political Innovation, on the other proposals aimed at this goal. The Internal Affairs Committee approved the draft with 10 votes in favor and 2 abstentions. Following this report, on behalf of my group, I would like to say the following. The full neutralization of a list vote was already advocated in October 1993 by the VLD in their congresses around more civil democracy. That is now almost 7 years ago. It is with great pleasure that we can conclude that this draft of this new government is a first step towards its realization. Reducing the devolutionary force by half is, as we have already said, an honorable compromise. However, I did not exclude that the VLD would have preferred a complete abolition. It is of interest to my group that a number of other initiatives that further democratize our electoral system, which have been requested by the VLD for years, are promptly undertaken. I am referring to the pursuit of the equal presence of men and women on the lists, the easing of the procedures for allowing Belgians residing abroad to vote, and the direct election of mayors. In addition, it is necessary to conduct a broader discussion in the Committee on Political Renewal. Any proposal for democratization, of any kind, must be negotiable. It is therefore also regrettable that, given the high urgency of the measure presented today, the Committee for Political Renewal has not been able to comment on this draft. This is the result of the late submission of this draft, as already noted by colleague Cortois in the committee. Nevertheless, it seems to me important that the citizen already at the upcoming elections in October receives the signal that something has changed in this country and that an operation is underway which in the future will give him more grip on politics and therefore also on his deputies. The halving of the devolutionary function of the lists of municipal and provincial councillors is, of course, not the end point, but only the beginning. After all, this signal will have to be followed by a number of other signals that will show their effect in the next elections. Of course, this proposal does not express the VLD’s position on this subject. However, it is the implementation of the government agreement, which in itself is already a compromise in which each of the majority parties can find itself. This is also the case with this measure. However, the VLD hopes that in the future a complete neutralization of lists will be among the possibilities. My group will approve this proposal.

#13

#14

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik laat de anderen een kans om bondig te zijn, maar niets zal mij beletten om, ook namens mijn fractie, mijn opinie te geven over een aantal aspecten van dit onderwerp. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, vorige week heb ik in de commissie voor de Binnenlandse Zaken de kans gehad om een aantal bedenkingen te formuleren, samen met andere collega's van mijn fractie. Ik zal ze hier niet herhalen, maar ik wens wel een aantal hoofdlijnen onder uw aandacht te brengen. Allereerst is er de vaststelling - die hier reeds werd geformuleerd - dat de regering, bij haar aantreden, de grootse verklaring aflegde dat alles snel en efficiënt moest verlopen. Wat dit onderwerp betreft, werd in de regeringsverklaring reeds een wetsontwerp aangekondigd. Het heeft evenwel geduurd tot voor drie weken voor dit ontwerp in de Kamer werd ingediend. Niet alleen dit tijdsverloop is betreurenswaardig, maar ook het feit dat men ondertussen werkt aan de voorbereiding van de lijsten voor onder meer de gemeenteraadsverkiezingen. U kunt niet loochenen dat het goed is de spelregels zo vroeg als mogelijk vast te leggen. Het is bijna logisch, hoewel niet begrijpelijk voor degenen die weten dat er een jaar werd getalmd, dat uiteindelijk de hoogdringendheid werd gevraagd. In dat verband, mijnheer Tavernier, moet mij het volgende van het hart. In mijn hoedanigheid van voorzitter van de commissie voor de Binnenlandse Zaken had voorbereidingen getroffen om het debat vorige week woensdag te voeren en de vragen en interpellaties de dinsdag te laten plaatsvinden. Dat schikte de minister echter niet, want de dinsdag moest hij, samen met minister Vande Lanotte, een nummertje opvoeren in Oostende naar aanleiding van de ingebruikname van een nieuw lokaal - tegenwoordig is dat de manier om de bevolking dichter bij het beleid te betrekken - en de woensdagvoormiddag moest hij deelnemen aan de Ministerraad. De minister had dus weinig of geen tijd voor het parlement. De woensdagnamiddag werd een poging ondernomen dat is de nieuwe politieke cultuur; daarop kom ik later nog terug - om de mondelinge vragen die aan de agenda stonden uit te stellen. Daartegen heb ik mij echter verzet en met succes weliswaar dankzij het feit dat de meerderheid op dat ogenblik niet in aantal was. Anders werden de vragen en interpellaties wel uitgesteld en konden alle betrokkenen - zowel de commissieleden als anderen - tot midden in de nacht wachten alvorens de vragen en interpellaties werden geformuleerd. Godzijdank liep het anders. Het debat nam een aanvang in de loop van de vooravond, maar al gauw bleek het een waardeloos debat te zijn dat alleen werd gevoed door de oppositie. Dat betreur ik ten zeerste. Die dag moest ik mijn voorzittersstoel vroeg verlaten, maar nadien vernam ik, mevrouw Grauwels, dat u een pro forma een kort betoog hield tot op het ogenblik dat de artikelsgewijze bespreking begon, waarbij 27 artikelen op nauwelijks zeven minuten werden afgehandeld. Beweer nu niet dat het er anders aan toe ging. Dat is de wijze waarop wetgevend werk wordt verricht in deze instelling. Gisteren, mevrouw Grauwels, werd een analoog ontwerp besproken in de commissie. Ik was afwezig aangezien ik een opdracht vervulde in het buitenland, maar ik vernam dat u uw inbreng aan het debat wilde leveren en van de gelegenheid gebruik maakte om aandacht te vragen voor de specifieke positie van dames die de moed opbrengen om aan verkiezingen deel te nemen. Naar verluidt kon u daarover vrijuit praten tot op het ogenblik dat de heer Tavernier ten tonele verscheen. Wellicht is het zuiver toeval, maar ik heb zelf ook al gemerkt dat de heer Tavernier de nieuwe rol van knecht die hem werd toegemeten, erg goed speelt.

Translated text

Mr. Speaker, I give others a chance to be concise, but nothing will stop me from expressing my opinion on some aspects of this topic, including on behalf of my group. Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, last week I had the opportunity to formulate a number of concerns in the Committee on Home Affairs, together with other colleagues from my group. I will not repeat them here, but I would like to bring some main lines to your attention. First of all, there is the assertion – which has already been formulated here – that the government, when it took office, made the great declaration that everything had to be done quickly and efficiently. On this subject, a bill has already been announced in the government statement. However, it took three weeks for this design to be submitted to the Chamber. Not only is this time-flow regrettable, but also the fact that the lists are being prepared for, among other things, the municipal council elections. You cannot lie that it is good to capture the rules of the game as early as possible. It is almost logical, though not understandable for those who know that a year was numbered, that eventually the high urgency was asked. In this regard, Mr. Tavernier, I have to say the following from my heart. In my capacity as Chairman of the Committee on Home Affairs I had made preparations to conduct the debate last week Wednesday and to make the questions and interpellations take place on Tuesday. However, this did not fit the minister, because on Tuesday he had to, together with Minister Vande Lanotte, raise a number in Oostende following the commissioning of a new local - today that is the way to involve the population closer to the policy - and on Wednesday morning he had to participate in the Council of Ministers. Therefore, the Minister had little or no time for Parliament. On Wednesday afternoon an attempt was made that is the new political culture; on that I will return later – to postpone the oral questions that were on the agenda. I, however, resisted this, and with success, though thanks to the fact that the majority was not in number at that time. Otherwise, the questions and interpellations were postponed and all involved – both the committee members and others – could wait until midnight before the questions and interpellations were formulated. Thank God it was different. The debate began in the course of the evening, but soon it turned out to be a worthless debate that was only fed by the opposition. I deeply regret that. That day I had to leave my chair early, but then I learned, Mrs. Grauwels, that you held a pro forma brief speech until the moment when the article-based discussion began, with 27 articles being handled in just seven minutes. Do not claim that it was different. This is how legislative work is carried out in this institution. Yesterday, Mrs. Grauwels, a similar draft was discussed in the committee. I was absent because I was performing an assignment abroad, but I learned that you wanted to contribute to the debate and used the opportunity to draw attention to the specific position of ladies who show the courage to participate in elections. You were ⁇ ly able to speak freely about this until the moment Mr. Tavernier appeared on the stage. Per ⁇  it is pure coincidence, but I myself have already noticed that Mr. Tavernier plays very well the new role of servant that was assigned to him.

#15

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, aangezien mijn naam al een paar keer is gevallen, meen ik mij thans te mogen verdedigen. Volgens mij, mijnheer Tant, verwart u een en ander. U haalt twee verschillende besprekingen van verschillende wetsvoorstellen door elkaar. Misschien een detail, maar toch het vermelden waard als daarop zo vaak commentaar wordt geleverd.

Translated text

#16

Official text

                    
                    Mevrouw Grauwels zei ik wat anders? Ik zei toch duidelijk dat u mij, na uw onderbreking, deed denken aan het verloop van een debat dat gisteren plaatsvond, weliswaar omtrent een ander onderwerp, waarbij u een inbreng trachtte te doen door te wijzen op de positie van de dames in deze aangelegenheid. Wellicht zal het toeval zijn dat wanneer uw fractieleider de commissiezaal betrad, het debat over dat onderwerp meteen uitgeput bleek te zijn. Uiteraard kan ik hieromtrent verkeerd zijn ingelicht, maar ik herken in elk geval een vast gedragspatroon. Ik kan natuurlijk verkeerd zijn ingelicht, maar ik erken er in elk geval een vast gedragspatroon in. Mijnheer Tavernier, u hebt gedurende vele jaren een zekere missionaire opdracht vervuld. Vroeger predikte u met verve over de nieuwe politieke cultuur. Het klonk bijna geloofwaardig, als we het vervolg van het verhaal niet zouden meegemaakt hebben. Nu probeert u het zelfs beter te doen dan Paul Tant in zijn oude rol. Toen, mijnheer Tavernier, werd het debat nog gevoerd. Toen waren er nog christendemocraten die de kans kregen en grepen om inhoudelijk tussenbeide te komen. Ik stel vast dat dit vandaag in de commissies minder dan ooit het geval is. Er moet mij nog iets bijzonder van het hart. Ik heb in dit huis de afgelopen maanden zeer veel pleidooien voor de democratie horen houden, vooral vanuit de behoefte om zich te profileren, waarbij een bepaalde partij als de boeman uit het gezelschap werd afgeschilderd. Dat was vaak terecht, maar men wou eigenlijk slechts zichzelf positioneren. Mijnheer de voorzitter, er is in dit huis de laatste jaren nog nooit zoveel over de democratie gesproken als tijdens de laatste paar maanden, maar er is ook nog nooit zo weinig van waargemaakt. Ik heb sinds deze legislatuur nog maar heel weinig echte debatten meegemaakt, noch in de commissies, noch op de plenaire vergadering. Als men de agenda van de commissies bekijkt, ziet men niets anders dan vragen en af en toe een interpellatie. Echt wetgevend werk wordt er bijna niet verricht. Hoe men het ook draait of keert, het debat wordt hier minder en minder gevoerd, collega's. Het debat is een wezenlijk element in heel het democratisch gebeuren en het moet hier plaatsvinden. Ik beweer niet dat de situatie vroeger ideaal was, verre van. Ik heb dat daarnet voldoende duidelijk, op relativerende toon gezegd, maar dat neemt niet weg dat het debat vandaag bijna niet meer wordt gevoerd.

Translated text

Mrs. Grauwels, did I say anything else? I said clearly that you, after your interruption, reminded me of the course of a debate that took place yesterday, though on a different topic, in which you tried to make a contribution by pointing out the position of the ladies in this matter. Per ⁇  it will be coincidence that when your group leader entered the committee room, the debate on that topic immediately turned out to be exhausted. Of course, I may have been misinformed about this, but I recognize at least a fixed pattern of behavior. I may have been misinformed, of course, but I at least acknowledge a fixed pattern of behavior. Mr. Tavernier, for many years you have fulfilled a certain missionary mission. Previously, you preached with verve about the new political culture. It sounded almost credible, if we had not experienced the continuation of the story. Now you try to do it even better than Paul Tant in his old role. Then, Mr. Tavernier, the debate was still held. Then there were still Christian Democrats who were given the opportunity and seized to intervene in terms of content. I note that today in the committees this is less so than ever before. I need something special from my heart. I have heard in this house in the last few months a lot of advocacy for democracy, especially from the need to profil themselves, depicting a particular party as the bohemian out of the society. That was often right, but one actually wanted only to position themselves. Mr. Speaker, there has never been so much talk about democracy in this House in recent years as in the last few months, but there has never been so little of it. I have seen very few real debates since this legislature, neither in the committees nor in the plenary session. When one looks at the agenda of the committees, one sees nothing but questions and occasionally an interpellation. True legislative work is hardly done. No matter how you turn it or turn it, the debate here is being held less and less, colleagues. The debate is an essential element in all democratic events and it must take place here. I’m not saying that the situation was ideal before, far from. I have just said this quite clearly, in a relative tone, but that does not exclude the fact that the debate is almost no longer held today.

#17

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer Tant, u vertrekt in uw analyse vanuit een zeer beperkte waarneming, waarschijnlijk vanuit de commissie waarin u voorzitter bent. Ik kijk naar andere commissies en evenementen. Enkele minuten geleden stapte de heer Ansoms hier als een gelukkig man van de tribune. Ik heb ook de heer Leterme al enkele keren gelukkig van de tribune zien komen. De CVP heeft in deze legislatuur al meer wetsvoorstellen goedgekeurd gekregen dan ze in de vorige regeerperiode zelf heeft goedgekeurd. Rond een aantal zeer gevoelige dossiers ik denk aan de regularisatie of het veiligheidsplan - wordt er een zeer ernstig debat gevoerd, zowel in de commissies als op de plenaire vergadering. Ik wil niet beweren dat het in elke commissie even lang en met evenveel vuur gebeurt, maar men kan niet zeggen dat er hier niet wordt gediscussieerd of dat de meerderheid automatisch zwijgt. Dat is een zeer gekleurde waarneming.

Translated text

#18

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik treed de heer Tant bij, zeker inzake de werkzaamheden van de commissie voor de Justitie. Wat het veiligheidsplan betreft, hebben we er sterk op aangedrongen dat de commissie een debat zou kunnen voeren vooraleer het plan zou worden opgesteld. De commissie werd echter voor voldongen feiten gesteld. Het plan wordt ingediend. Er mag niets meer aan veranderd worden.

Translated text

#19

#20

#21

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, de heer Tavernier schat mijn geluk anders in dan ikzelf. Om zijn uitspraken te nuanceren, verwijs ik naar de commissie voor de Financiën waarvan hij een vast lid is. De voorbije weken moesten de vergaderingen steeds worden geschorst omdat de meerderheid niet in aantal was. De meerderheid zwijgt. Meer nog, ze blijft fysiek afwezig. Mijnheer Tavernier, hou op met het parlement voor te stellen als een voorbeeld van nieuwe politieke cultuur! Het incident is gesloten. L'incident est clos.

Translated text

#22

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wens terug te komen op de bemerking van de heer Tavernier. Als we goed geluisterd hebben, leidt de heer Tavernier de goede werking van dit parlement af uit het actieve wetgevende werk van de CVP! Dat is het toppunt! Mijnheer Tavernier, ik had het over de afwezigheid van de meerderheid in de debatten! Natuurlijk is de CVP er fier op dat ze doen wat ze kan, ondanks de moeilijke omstandigheden met een meerderheid die omzeggens nooit wil luisteren! Dat is de realiteit. Er zijn voorbeelden genoeg. Denken we maar aan de discussie inzake de Hoge Raad voor de Justitie en het snelrecht. Iedereen vond het voorstel van de heer Van Parys een goede zaak. Niemand had echter de intellectuele eerlijkheid om dit eveneens in het stemgedrag duidelijk te maken. Hoogmissen over de democratie, daar bent u sterk in mijnheer Tavernier. Daar houdt het echter ook ongeveer mee op! Mijnheer de voorzitter, van de heer Pierre Chevalier, staatssecretaris voor Buitenlandse Handel konden we gisteren in een Vlaams weekblad vernemen dat hij zich in een vorig leven als voorzitter van de commissie voor de Sociale Zaken, heel vaak vernederd heeft gevoeld door, ik citeer: de manier waarop de ministers, ook Jean-Luc Dehaene, met ons omgingen. Voor hen was het parlement alleen maar een stemmachine . Omdat de ministers meer dan ooit omringd worden door medewerkers van diverse kabinetten, lopen ze het risico de werkelijkheid niet meer te zien. De kabinetsleden menen een ietwat gecharmeerd beeld van de werkelijkheid te moeten ophangen. Dat leidt ertoe dat de ministers minder goed weten hoe de werkelijkheid er precies uitziet. De heer Chevalier vertoeft zo veel in het buitenland - dat is ook zijn taak - dat hij wellicht minder goed op de hoogte is van de toestand in eigen land. Ik raad hem aan wat meer naar het parlement te komen en vast te stellen hoe de zaken die hij aan de kaak stelt geëvolueerd zijn. Hij zal moeten vaststellen dat de commissie voor de Sociale Zaken nog nooit zo onheus is behandeld als dit op dit ogenblik het geval is. Dit geldt eveneens voor een aantal andere commissies, ook deze die zich over dit ontwerp heeft gebogen. Mijnheer de voorzitter, de regering ziet het parlement als een stemmachine. Onderwerpen die een grondig debat verdienen, worden op formalistische wijze en binnen de kortst mogelijke tijd afgehaspeld. Amendementen maken geen kans. De houding van de leden van de meerderheid kan worden vergeleken met deze van F1-piloten: de blik op oneindig, het verstand op nul en het stuur goed vasthouden. En vooral hier tijdig op het groene knopje drukken. Mijnheer de voorzitter, de minachting van deze regering voor het parlement is vorige week nogmaals aan het licht gekomen in de commissie voor Politieke Vernieuwing. Sommige collega's kunnen hierover meespreken. De eerste minister kwam na veel aandringen zijn nieuw voorstel inzake politieke vernieuwing toelichten. Wij maakten hem er attent op dat het ontwerp dat wij vandaag bespreken een afgezwakte versie is van het voorontwerp. Hij ontkende dit in alle toonaarden. Hij zei: Daar is geen sprake van, lees het ontwerp. Wij hebben het gelezen en herlezen. De minister van Binnenlandse Zaken zal niet ontkennen dat het ontwerp inderdaad afgezwakt is in vergelijking met het oorspronkelijke voorontwerp. Daarin stond dat er van een pot voor de verdeling van de lijststemmen naar de opvolgers geen sprake zou zijn. Wij stellen vast dat de voorliggende tekst deze regel heeft afgeschaft. Men heeft het ontwerp ook op dat punt afgezwakt.

Translated text

Mr. Speaker, I would like to return to Mr. Tavernier’s remarks. If we have listened carefully, Mr. Tavernier deduces the proper functioning of this Parliament from the active legislative work of the CVP! That is the top point! Mr. Tavernier, I was talking about the absence of the majority in the debates! Of course, the CVP is proud to do what it can, despite the difficult circumstances with a majority that, by the way, never wants to listen! That is the reality. There are enough examples. Consider the discussion on the High Council for Justice and the High Court. Everyone thought Mr. Van Parys’s proposal was a good thing. No one, however, had the intellectual honesty to make this also clear in voting behavior. You are very strong in democracy, Mr. Tavernier. This, however, is also roughly the case! Mr. Speaker, from Mr. Pierre Chevalier, Secretary of State for Foreign Trade, we could hear yesterday in a Flemish weekly newspaper that in a past life as chairman of the Social Affairs Committee, he has often felt humiliated by, I quote, the way ministers, including Jean-Luc Dehaene, dealt with us. For them, the parliament was just a voting machine. As the ministers are surrounded more than ever by employees from various cabinets, they are at risk of no longer seeing reality. The cabinet members consider that a somewhat charming picture of reality must be hanged. This leads to the fact that ministers are less aware of exactly what the reality looks like. Mr. Chevalier spends so much time abroad — that is also his job — that he may be less aware of the situation in his own country. I advise him to come to the parliament a little more and determine how the issues he is challenging have evolved. He will have to conclude that the Social Affairs Committee has never been treated so unfairly as it is now. This also applies to a number of other committees, including those that have bowed over this draft. The government sees the parliament as a voting machine. Topics that deserve a thorough debate are resolved in a formalist manner and within the shortest possible time. Amendments are no chance. The attitude of the members of the majority can be compared to that of F1 pilots: looking at infinity, keeping the mind at zero, and holding the steering well. And especially here timely press the green button. Mr. Speaker, the contempt of this government for parliament was again revealed last week in the Committee on Political Renewal. Some colleagues can discuss this. After many pressures, the Prime Minister came to explain his new proposal on political renewal. We made him aware that the design we discuss today is a weakened version of the pre-design. He denied this in all the shows. He said, “There is no such thing, read the draft. We read it and re-read it. The Minister of Internal Affairs will not deny that the draft is indeed weakened compared to the original preliminary draft. It stated that there would be no pot for the distribution of the list votes to the successors. We note that the present text has abolished this rule. The design has also been weakened on this point.

#23

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer Tant legt de eerste minister woorden in de mond die hij niet heeft gebruikt. De premier heeft zeer duidelijk gezegd dat het wetsontwerp dat nu voorligt geen afzwakking is van het regeerakkoord. Er is een verschil tussen een afzwakking van het regeerakkoord of de discussie over het voorontwerp en het huidige voorliggende ontwerp. Als u zegt dat de eerste minister een onwaarheid heeft gezegd, dan moet ik dat bestrijden. Hij heeft namelijk de vergelijking gemaakt van het huidige regeerakkoord en het huidige ontwerp. Wat dat betreft is er geen sprake van enige afwijking want het voorliggende ontwerp is een perfecte uitvoering van wat in het regeerakkoord is overeengekomen.

Translated text

#24

Official text

                    
                    Ik weet niet of u het hebt opgemerkt, mijnheer Somers, maar het voorontwerp was dan blijkbaar een verkeerde vertaling van de regeringsverklaring. De regeringsverklaring is een beetje vaag en algemeen. Ik kan daarvoor begrip opbrengen. Ik heb het echter niet over de strijdigheid met de regeringsverklaring. Als ik het trouwens serieus zou willen borstelen op een wijze waarop iedereen er moet naar kijken, dan moet u niet de vergelijking maken met de regeringsverklaring. Dan moet u de vergelijking maken met de VLDblauwdrukken die terzake op tafel hebben gelegen. Deze blauwdrukken hebben gediend om de kiezer te overtuigen. U zult zeggen dat de kiezer zijn vertrouwen heeft gegeven, maar daar houdt het voor jullie blijkbaar op. Eenmaal een argument gebruikt, mag het van de tafel.

Translated text

#25

Official text

                    
                    Mijnheer Tant, mijn collega Smets heeft het daarnet nog gezegd. Wij hadden graag de volledige lijststem geneutraliseerd. Wij zijn halfweg geraakt en wij hopen in de toekomst verder te geraken. Wij staan alleszins al veel verder dan uw partij is geraakt, mijnheer Tant. Dit voorstel en dit regeerakkoord hebben één grote verdienste voor de CVP: er is nu eindelijk binnen de CVP één standpunt over de lijststem. In het verleden hebben we altijd CVP'ers gehoord die voor de afschaffing waren, anderen waren tegen de afschaffing en heel wat CVP'ers wisten het niet. De CVP heeft nu eindelijk ook een standpunt over de lijststem.

Translated text

#26

Official text

                    
                    Dat is waar. Er is echter nog een groot verschil, mijnheer Somers. In mijn partij is daarover op een vrije manier van gedachten gewisseld. Ik zal niet ontkennen dat dit debat inderdaad enige tijd heeft aangesleept. Wij hebben geprobeerd, zoals het een democratische partij betaamt, om zoveel mogelijk tot een eenheid van opvatting te komen. Mijnheer Somers, ik had het daar niet over. Ik had het over het feit dat u in uw programma argumenten aanreikt die de kiezers moeten overtuigen maar eenmaal u op de wetgevende stoel zit, bent u dit zowat integraal vergeten. Eens u op de wetgevende stoel zat, bent u dat echter helemaal vergeten. Het onderhavige ontwerp is niets anders dan windowdressing. Het komt er, omdat er nu eenmaal iets moest gebeuren. Een minimale wettekst was daarvoor voldoende. Het komt er alleen op aan de vlag te hijsen. Wat die dekt, heeft geen enkel belang. Ik kan niet anders dan concluderen dat, wanneer de eerste minister in de commissie voor de Politieke Vernieuwing - ik ben speciaal komen luisteren -, onze opmerking tegenspreekt, dat men voor de opvolgers opnieuw met de lijststem rekening houdt, verwijzend naar de wettekst, hij eigenlijk het zonlicht loochent. Dat is een gevaarlijke piste voor een democratisch debat. Wij hebben in dit huis meer dan ooit de taak toe te zien op de werking van de regering. Essentieel daarbij is dat de regering op een ernstige en eerlijke manier met het parlement omgaat. Zo kunnen wij de rol spelen die men van ons in een democratisch land verwacht. Wanneer het een regel wordt of minstens af en toe voorkomt dat de woordvoerder van de regering, met name de eerste minister, een loopje neemt met de waarheid, dan betekent dit een zware bedreiging van onze instelling. (Protest van de heer Lode Vanoost) Mijnheer Vanoost, uw enige legitimatie probeert u te vinden in een aantal vooroordelen die u niet eens aan de hand van concrete feiten kunt hard maken, maar staaft door naar het verleden te verwijzen. U praat in algemene termen, zonder concreet te worden en hanteert een zwakke argumentatie. Het zou nuttiger zijn, mocht u die achter u laten en met ons inhoudelijk het gesprek aangaan waar daartoe de kans wordt geboden, met name het parlement. Mijnheer de voorzitter, het wetsontwerp heeft alvast één voordeel: het brengt duidelijkheid, eindelijk. De partijen die bezig waren met de lijstvorming voor de gemeenteen provincieraadsverkiezingen, hebben de voorbije weken en maanden opeenvolgende versies gehoord van het verhaal van de zogenaamde halvering van het gewicht van de lijststem. In het regeerakkoord was alleen maar sprake van de halvering van het gewicht van de lijststem voor de parlementsverkiezingen. Iets anders zal men er niet in terugvinden. Nadien verklaart de heer Verhofstadt in interviews dat de halvering ook van toepassing zal zijn op de lijststem voor de gemeente- en provincieraadsverkiezingen en in de beleidsbrief van de minister van Binnenlandse Zaken wordt dit bevestigd. Het is op dat ogenblik nog onduidelijk of de halvering van het gewicht van de lijststem alleen betrekking heeft op de verkiezing van de titularissen dan wel op de titularissen en de opvolgers. Ook wat dat betreft, stelt men de zaken anders voor dan oorspronkelijk het geval was. Ten slotte wordt het nog onduidelijker wanneer de minister van Binnenlandse Zaken aankondigt dat er meer kandidaten op de lijst mogen staan dan er zetels te verdelen zijn. Hij spreekt in dat verband van 30 procent méér kandidaten. Die bepaling is achteraf geschrapt. U begrijpt dat het toch wel hoog tijd wordt dat degenen die de democratie aan de basis moeten waarmaken en de lijsten voorbereiden, weten waar zij aan toe zijn. De onduidelijkheid over de aangekondigde ontwerpen en de trage besluitvorming in de regering zijn geen voorbeeld van behoorlijk bestuur, integendeel. Bovendien, op een ogenblik dat deze ontwerpen nog niet in de Kamer waren ingediend, laat staan besproken en goedgekeurd, kondigt de eerste minister al een nieuwe reeks voorstellen van politieke vernieuwing aan. Ofwel kan de minister van Binnenlandse Zaken het tempo niet aan, ofwel doet de eerste minister - op advies van de heer Slangen - in zijn drang om elke week een zogenaamd fundamentele hervorming aan te kondigen aan management by speech. Dat bevestigt een krant die in dit verband onverdacht is. Wie gisteren Het Laatste Nieuws heeft gelezen, heeft op bladzijde 2 in het artikel van Van der Kelen kunnen lezen dat deze regering alvast deze grote verandering heeft gebracht dat zij communiceert en dat dit wellicht het meest essentiële is. De essentie blijkt inderdaad bij de communicatie te liggen. Als dit de essentiële toetssteen wordt voor de besluitvorming in dit land, dan wens ik u veel geluk. Het is de heer Van der Kelen die dit schrijft, de man die sedert de laatste verkiezingen het commentaar schrijft in de VLD-Pravda. (Rumoer op verscheidene banken) Ik vind dat niet uit. Ik hoor het bij journalisten van andere kranten.

Translated text

That is true. However, there is still a big difference, Mr. Somers. There has been a free exchange of opinions on this issue. I will not deny that this debate has indeed taken some time. We have tried, as is the case with a democratic party, to come as far as possible to a unity of opinion. Mr. Somers, I didn’t talk about that. I talked about the fact that in your program you are presenting arguments that should persuade the voters, but once you sit on the legislative seat, you have almost completely forgotten this. However, once you sat on the legislative seat, you have completely forgotten that. The present design is nothing but windowdressing. It came because something had to happen. A minimum legislation would be sufficient. It is only possible to raise the flag. What it covers has no importance. I can only conclude that when the Prime Minister in the Committee for Political Renewal – I have come to listen in particular – contradicts our observation, that for the successors again the list vote is taken into account, referring to the legislative text, he actually denies the sunlight. This is a dangerous pathway for a democratic debate. In this house, more than ever, we have the task of monitoring the functioning of the government. It is essential that the government deals with the Parliament in a serious and fair manner. In this way, we can play the role that is expected of us in a democratic country. When it becomes a rule, or at least occasionally prevents the government spokesman, especially the Prime Minister, from taking a walk with the truth, it represents a serious threat to our institution. (Protest of Mr. Lode Vanoost) Mr. Vanoost, your only legitimation tries to find you in a number of prejudices that you can not even harden on the basis of concrete facts, but stumbles by referring to the past. You speak in general terms, without becoming concrete, and use a weak argument. It would be more useful if you would leave them behind and engage with us in the content of the conversation where the opportunity is given, in particular the Parliament. Mr. Speaker, the bill already has one advantage: it brings clarity, finally. The parties involved in listing for municipal and provincial council elections have heard in the last weeks and months successive versions of the story of the so-called halving of the weight of the list vote. The government agreement was only about halving the weight of the list vote for the parliamentary elections. Something else will not be found in it. Then Mr Verhofstadt stated in interviews that the halving will also apply to the list vote for the municipal and provincial council elections and this is confirmed in the policy letter of the Minister of Interior. At that time, it is still unclear whether the halving of the weight of the list vote relates only to the election of the holders or to the holders and successors. Also in this regard, things are imagined differently than they were originally. Finally, it becomes even more ambiguous when the Minister of Interior announces that there can be more candidates on the list than there are seats to be distributed. He is talking about 30 percent more candidates. That provision was subsequently deleted. You understand that it is time for those who have to build democracy on the ground and prepare the lists to know where they are going. The uncertainty about the announced drafts and the slow decision-making in the government are not examples of good governance, on the contrary. Moreover, at a time when these drafts were not yet submitted to the House, let alone discussed and approved, the Prime Minister already announces a new series of proposals for political renewal. Either the Minister of Home Affairs cannot keep pace, or the Prime Minister - on the advice of Mr Slangen - in his urge to announce every week a so-called fundamental reform to management by speech. This is confirmed by a newspaper that is unmistakable in this regard. Those who read The Last News yesterday could read on page 2 in the article of Van der Kelen that this government has already brought this great change that it communicates and that this is ⁇  the most essential. The essence is indeed in communication. If this becomes the essential teststone for decision-making in this country, I wish you good luck. It is Mr. Van der Kelen who writes this, the man who has written the commentary in the VLD-Pravda since the last elections. (Rumor on several banks) I do not like that. I hear it from journalists from other newspapers.

#27

#28

#29

#30

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het is wel goed dat wij iemand hebben die toeziet op het formele kader. Doch, wanneer men in het parlement eindelijk tot een debat komt, dan moet men er wel op toezien dat het op tijd beëindigd is. Dat is het enige dat in deze nog telt. Mijnheer de voorzitter, sta mij toe in vogelvlucht de essentie van mijn uiteenzetting naar voren te brengen. (Rumoer op verscheidene banken) Mijnheer de voorzitter, ik kan aannemen dat men enige ontspanning nodig heeft na al wat men al heeft moeten incasseren. Het ontwerp heeft tot doel, ik citeer: de impact van de lijststem met de helft te verminderen, zodat de devolutie van de zetels binnen eenzelfde lijst zal gebeuren door meer rekening te houden met het aantal voorkeurstemmen dat de verschillende kandidaten op de lijst hebben behaald. Een grotere gelijkheid van kansen tussen de kandidaten zal daaruit voortvloeien en ze zal bijdragen tot het weer aanwakkeren van het ideeëndebat waarnaar de burger zo sterk verlangt. In het regeerakkoord werd gesteld dat het herleiden van het gewicht van de lijststem tot de helft ervan tot gevolg zal hebben dat de kiezer meer dan nu het geval is, zal kunnen bepalen wie hem zal vertegenwoordigen in het parlement . Mijnheer de voorzitter, sta mij toe te zeggen dat dit helemaal niet blijkt uit de cijfers waarover wij beschikken op basis van de berekening op grond van de laatste verkiezingen. De afdeling Politicologie van de Katholieke Universiteit van Leuven wijst erop dat bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 84% van de kiezers in Vlaanderen een voorkeurstem uitbracht. Bij de provincieraadverkiezingen, die op hetzelfde moment werden gehouden, ging het om 58%. Bij de parlementsverkiezingen van vorig jaar bedroeg het percentage voorkeurstemmen 59,8 voor de Kamer en 63,8 voor de Senaat. Hoe meer voorkeurstemmen er uitgebracht worden, hoe onbelangrijker de volgorde van de kandidaten op de lijst wordt. Bij de gemeenteraadsverkiezingen wordt het gros van de kandidaten aangeduid via voorkeurstemmen. Bij de parlementsverkiezingen is dit veeleer uitzondering dan regel. Als het de ambitie zou zijn om de kiezer een grotere impact te geven op de uitslag van de verkiezingen, de zetelverdeling en de aanduiding van het politiek perso- neel, dan moet men eens goed nadenken over wat men van plan is met betrekking tot de indeling van de kiesdistricten. Naarmate de afstand tussen de kiezer en de verkozene territoriaal groter wordt, zullen de voorkeurstemmen in mindere mate een rol spelen. Met andere woorden, het al marginale effect dat men eventueel via deze tekst zou kunnen bereiken inzake de zetelverdeling wordt essentieel ongedaan gemaakt door het feit dat men straks de kiesdistricten op een ongenuanceerde wijze - in elk geval anders dan wij het zouden doen wenst te vergroten. Als het u menens is met het verder doen reiken van de stem van de kiezer, dan moet u ook eens goed nadenken over de rest van het verhaal. U mag zich dan niet blindstaren op het minimalistische aspect dat hier voorligt. Mijnheer de voorzitter, ik sluit af. Dit wetsontwerp is niet wat het beweert te zijn. Het effect ervan zal zonder meer minimaal zijn. Het is een minimalistisch ontwerp.

Translated text

It is good that we have someone who oversees the formal framework. However, when one finally comes to a debate in parliament, one must make sure that it is concluded on time. That is the only thing that counts in this. Mr. Speaker, allow me to present in bird flight the essence of my presentation. (Rumor on several banks) Mr. Speaker, I can assume that one needs some relaxation after all that one has already had to collect. The design aims, I quote, to reduce the impact of the list vote by half, so that the devolution of seats within the same list will take place by taking more into account the number of preferred votes obtained by the different candidates on the list. This will result in greater equality of opportunities among the candidates and it will contribute to revitalizing the debate of ideas that the citizens so desire. The government agreement stated that reducing the weight of the list vote to half of it will result in the voter being able to determine who will represent him in parliament more than now. Mr. Speaker, allow me to say that this is not at all demonstrated by the figures available to us on the basis of the calculation based on the last elections. The Department of Political Science of the Catholic University of Leuven points out that in the 1994 municipal council elections 84% of voters in Flanders gave a preferred vote. In the provincial council elections, which were held at the same time, it was 58%. In the parliamentary elections last year, the percentage of preferred votes was 59.8 for the House and 63.8 for the Senate. The more preferential votes are issued, the less important the order of the candidates on the list becomes. In the municipal council elections, the majority of the candidates are identified by preferential votes. In parliamentary elections, this is more an exception than a rule. If it was the ambition to give the voter a greater impact on the outcome of the elections, the distribution of seats and the designation of the political person, then one should think carefully about what one plans in relation to the classification of the electoral districts. As the distance between the voter and the elected territory grows, the preferred votes will play a smaller role. In other words, the already marginal effect that could possibly be achieved through this text on the distribution of seats is essentially overturned by the fact that one would later wish to increase the electoral districts in an unnuanced way – in any case different from what we would do. If you are interested in further expanding the voter’s voice, then you should also think about the rest of the story. Therefore, you should not blindly look at the minimalist aspect presented here. Mr. Speaker, I will conclude. This bill is not what it claims to be. The effect of it will be minimal. It is a minimalist design.

#31

#32

Official text

                    
                    Collega, ik kan mij wel voorstellen dat er enig ongeduld heerst. Het is echter goed om sommige kwesties niet zonder meer tot een zaak van ja of nee te herleiden. Als het parlement wetgevend werk moet doen, moet er in de eerste plaats voor goede teksten worden gezorgd. Dat doet men niet door doodeenvoudig voor of tegen te zijn. Mijnheer de voorzitter, dit ontwerp werd door een politicoloog onlangs omschreven als prutsen in de marge. Het moest er evenwel komen omdat de liberalen dit willen, omdat Verhofstadt in zijn burgermanifesten pleitte voor het afschaffen en volledig neutraliseren van de lijststem en omdat de andere coalitiepartners niet wilden weten van het afschaffen van de lijststem en al evenmin van het volledig neutraliseren ervan. Men heeft tijdens de regeringsonderhandelingen de knoop doorgehakt en men is overeengekomen om het gewicht van de lijststem te halveren. Men vraagt zich echter niet af of deze maatregel echt effect zal sorteren. U kan de memorie van toelichting erop nalezen waarin daarover geen enkele overweging staat. Men kan dit wetsontwerp alleen als much ado about nothing kwalificeren. De berg heeft een muis gebaard. Dit wetsontwerp moet alleen als windowdressing dienen. Collega's, alleen daarom heeft men 25 artikelen van het Kieswetboek gewijzigd en brengt men onverbiddelijk rechtsonzekerheid teweeg zonder enig ernstig effect te hebben. Ik betreur de manier waarop men met zogenaamde ernst wetgevend werk verricht. Mijnheer de voorzitter, vermits het wetsontwerp in de richting gaat die ook wij voorstaan, zullen wij het mee steunen niettegenstaande de ondraaglijke lichtheid ervan.

Translated text

I can imagine that there is some impatience. However, it is good to not necessarily reduce some issues to a case of yes or no. If the Parliament has to do legislative work, good texts must first be provided. This is not done by simply being for or against. Mr. Speaker, this design was recently described by a political scientist as pruts in the margin. However, it had to come because the liberals wanted it, because Verhofstadt in his civil manifests advocated for the abolition and complete neutralization of the list vote, and because the other coalition partners did not want to know about the abolition of the list vote, nor even of its complete neutralization. During the government negotiations, the node was cut through and it was agreed to halve the weight of the list vote. There is no question, however, whether this measure will sort out real effect. You can read the memory of explanation on it in which there is no consideration about it. One can only qualify this bill as much ado about nothing. The mountain gave birth to a mouse. This bill should only serve as windowdressing. Colleagues, this is the only reason why 25 articles of the Electoral Code have been amended and unwaveringly create legal uncertainty without having any serious effects. I regret the way legislative work is carried out with so-called seriousness. Mr. Speaker, as the bill goes in the direction that we also support, we will support it despite its unbearable lightness.

#33

#34

#35

#36

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, le système électoral est un instrument de la démocratie. L'exercice du pouvoir par le citoyen passe par la représentation, c'est-à-dire par l'élection d'un homme ou d'une femme qui sera responsable de la gestion de ce mandat. A l'heure actuelle, cette relation individuelle a disparu au profit d'une responsabilité collective. L'oligarchie particratique a remplacé la démocratie. L'effet dévolutif de la case de tête a retiré au citoyen sa faculté de choix et son pouvoir de contrôle. D'autre part, en refusant que ce soit l'individu qui véhicule ses idées, la technique du report de voix nie la liberté d'opinion et d'expression. L'appartenance à un parti devient, pour l'homme politique, un carcan qui laisse de moins en moins de place à l'imagination et au débat d'idées. En outre, au contraire de l'égalité des chances qui permet l'excellence, ce système est une prime à la routine, au nivellement de la pensée et à la soumission au parti. Il ne permet ni le renouvellement qu'exige la responsabilité politique ni l'accession des jeunes, des femmes ou des acteurs de la société civile. C'est pourquoi nous proposons la modification des différentes lois électorales afin de supprimer l'effet de la case de tête et la désignation des suppléants. Les candidats seront élus en fonction du seul nombre de voix de préférence qu'ils auront personnellement obtenues. Ce propos, je l'ai fait volontiers mien. Alors qu'il s'agit, en fait, de la position du Parti Réformateur libéral, déjà en 1997. Or, aujourd'hui, que nous est-il proposé? Un projet qui n'est malheureusement que le reflet d'un arbitrage paradoxal qui aura néanmoins pris onze mois, entre la volonté de certains de maintenir l'effet dévolutif et celle d'autres de le supprimer. Ce projet renvoie l'image d'une politique du ventre mou qui craint de perdre un certain confort électoral. Voilà un exemple plutôt étrange de renouveau politique. Le PSC considère que supprimer cet effet dévolutif est la meilleure manière de respecter les choix opérés par l'électeur.

Translated text

The electoral system is an instrument of democracy. The exercise of power by the citizen passes through representation, that is, by the election of a man or woman who will be responsible for the management of this mandate. At present, this individual relationship has disappeared in favor of collective responsibility. Particular oligarchy replaced democracy. The devolving effect of the head box has taken away from the citizen his faculty of choice and his power of control. On the other hand, by denying that it is the individual who carries his ideas, the technique of voicing delay denies the freedom of opinion and expression. The belonging to a party becomes, for the political man, a carcass that leaves less and less room for imagination and debate of ideas. In addition, unlike the equal opportunity that allows excellence, this system is a bonus to routine, leveling of thought and submission to the party. It does not allow the renewal required by political responsibility or the accession of young people, women or civil society actors. That is why we propose the modification of the various electoral laws in order to eliminate the effect of the head box and the designation of the alternates. The candidates will be elected on the basis of only the number of preferential votes they will have obtained personally. I would like to say this to myself. In fact, this is the position of the Liberal Reform Party, already in 1997. So what is being offered to us today? A project that is unfortunately only the reflection of a paradoxical arbitration that will nevertheless take eleven months, between the will of some to maintain the devolving effect and that of others to eliminate it. This project returns the image of a soft belly policy that fears to lose some electoral comfort. This is a rather strange example of political renewal. The PSC considers that removing this devolving effect is the best way to respect the choices made by the voter.

#37

#38

#39

Official text

                    
                    Très brièvement, monsieur le président. Je me réjouis, bien entendu, du discours de M. Paque et de l'évolution extraordinaire de l'attitude de son parti politique sur cette question. Mais ce qui m'intéresserait véritablement et qui, à mon avis, intéresserait l'ensemble de cette assemblée, c'est de comprendre le cheminement qui aboutit à ce qu'aujourd'hui ou en tout cas depuis la veille des élections de juin dernier, vous vous êtes déclarés favorables à la suppression de la case de tête après vous y être opposés pendant de très longues années. Donc, il serait intéressant de savoir ce qui a justifié, soudainement, à quelques jours de l'élection du 13 juin, ce revirement d'attitude.

Translated text

#40

#41

Official text

                    
                    Monsieur le président, je pense que M. Michel doit réviser ses classiques car il n'est pas vrai que le PSC a simplement, à la veille des élections du 13 juin, décidé de proposer la suppression de l'effet dévolutif de la case de tête. Cela a été décidé il y a déjà pas mal d'années à l'occasion d'un congrès que nous avons tenu à Liège. Et c'est depuis longtemps notre position. J'ai d'ailleurs le souvenir, monsieur Michel, qu'avec votre honorable père, à l'occasion des assises de la démocratie, nous étions exactement sur la même longueur d'ondes dès 1996, dans la droite ligne des décisions que nous avons prises à notre congrès. Je pense que la vérité doit revenir sur la table lorsqu'elle est un peu tronquée, même dans un débat parlementaire. Je pensais que c'était utile.

Translated text

#42

Official text

                    
                    Monsieur le président, j'en prends bonne note. Je me souviendrai, monsieur Langendries, que dès 1996, certaines voix se sont élevées au PSC pour suivre la tendance qui avait été initiée, depuis plusieurs années, par le parti libéral et j'en suis heureux. Mais je me réjouis particulièrement que vous ayez réussi à convaincre, en deux ans, l'ensemble du parti à adopter cette excellente position politique.

Translated text

#43

#44

Official text

                    
                    Le PSC considère que supprimer l'effet dévolutif est la meilleure manière de respecter les choix opérés par l'électeur. On ne peut pas transiger sur le respect de l'expression démocratique des citoyens. Rappelez-vous, chers collègues, que le droit de vote est un droit acquis pour lequel des hommes et des femmes courageux se sont battus. Vouloir supprimer l'effet dévolutif des votes exprimés en case de tête, c'est s'inscrire dans la continuité du respect du droit démocratique et acquis qu'est le droit de vote. On ne peut dissocier les deux, et c'est dans cette optique que le PSC apporte son soutien à la suppression totale de l'effet dévolutif. Supprimer totalement l'effet dévolutif de la case de tête, c'est donner un réel poids au vote du citoyen. C'est donner la même chance à tous les candidats. C'est les dynamiser et les motiver. C'est diminuer le rôle des partis politiques dans la sélection des futurs élus, et c'est surtout renforcer la démocratie, la rendre transparente, plus compréhensible et plus proche des citoyens. Voilà les raisons pour lesquelles le PSC a déposé des amendements qui conduisent à la suppression totale de l'effet dévolutif de la case de tête. A chacun, dès lors, de prendre ses responsabilités par rapport à ses convictions. Le projet qui nous est soumis aujourd'hui est peut-être un premier pas très timide vers une démocratie plus proche du citoyen. Néanmoins, le PSC, contrairement à d'autres, estime qu'il faut aller plus loin. C'est la raison pour laquelle nous nous abstiendrons, à moins, bien entendu, chers collègues, que notre vénérable assemblée n'approuve les amendements déposés.

Translated text

The PSC considers that removing the devolving effect is the best way to respect the choices made by the voter. There is no question of respect for the democratic expression of the citizens. Remember, dear colleagues, that the right to vote is an acquired right for which courageous men and women have fought. To want to remove the devolving effect of the votes expressed in case of head, is to register in the continuity of respect for the democratic and acquired right that is the right to vote. The two cannot be dissociated, and it is in this perspective that the PSC supports the complete removal of the devolving effect. To completely remove the devolving effect of the head box is to give a real weight to the vote of the citizen. It gives all candidates equal chances. It motivates and motivates them. This is to diminish the role of political parties in the selection of future elected, and it is above all to strengthen democracy, make it transparent, more understandable and closer to the citizens. These are the reasons why the PSC has submitted amendments that lead to the complete removal of the devolving effect of the headbox. Everyone must take responsibility for their beliefs. The project presented to us today is ⁇  a very timid first step towards a democracy closer to the citizen. However, the PSC, unlike others, believes that it needs to go further. That is why we will abstain, unless, of course, dear colleagues, our venerable assembly approves the submitted amendments.

#45

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega's, ik zou van de gelegenheid gebruik willen maken om deze werkwijze te betreuren. Vóór de gemeenteraadsverkiezingen moet nu nog vlug één enkel aspect, één kleine wijziging van het kiesstelsel met een relatief beperkte impact worden geregeld. Deze wijziging wordt bovendien aangebracht zonder een grondige reflectie te houden over de verdieping van onze democratie; zowel de vertegenwoordigende als de di- recte democratie. Volgens mij was dit nochtans de opdracht bij uitstek van de commissie voor de Politieke Vernieuwing die zich daarvoor trouwens laat bijstaan door een schare eminente wetenschappers. Op die manier zouden we moeten komen tot een evenwichtige en doordachte modernisering van ons democratisch bestel. Samen met de recent gelanceerde voorstellen doorkruist dit wetsontwerp deze werkwijze waarmee we ons als parlement - op vraag trouwens van de eerste minister akkoord hadden verklaard. U weet dat wij vragende partij in de zoektocht naar meer instrumenten om de bevolking een grotere impact te geven op de politieke besluitvorming en dus ook een grotere invloed op de aanwijzing van zij die de verantwoordelijkheden krijgen toebedeeld bij de politieke besluitvorming. Dit wetsontwerp dat het devolutieve effect van de lijststem halveert voor de gemeente-, provincieen Europese verkiezingen is een stap in de goede richting. De regering mag het effect van die halvering evenwel niet overroepen zoals vandaag wel eens gebeurt. Simulaties tonen immers aan dat de verschuivingen ten gevolge van deze wetswijziging beperkt blijven. Dit is voor een stuk te wijten aan het feit dat de voorkeurstem bij de gemeenteraadsverkiezingen nu reeds een aanzienlijk belang heeft en ook omdat het uiteindelijk maar om een halvering gaat. Toch vinden we het een stap in de goede richting omdat de gemeente het niveau bij uitstek is waarbij de afstand tussen kiezer en politicus of kandidaat-politicus het kleinst is. Het is ook de plaats waar men het best rechtstreeks, zonder interferentie, kan oordelen over de kwaliteiten van een kandidaat-raadslid en een bewuste stem kan uitbrengen. Het feit dat het om een halvering van de lijststem gaat, heeft het voordeel dat het ook aangeeft dat de keuze voor een partij en het inhoudelijke project van een partij nog steeds belangrijk is. Wij vinden dit een goede zaak. Een gezond evenwicht tussen programma en vertolker lijkt ons het beste voor de democratie. Om die reden hebben wij de amendementen van de heren Detremmerie en Paque niet gesteund. Wij hadden nochtans graag gezien dat een aantal meer fundamentele zaken nog vóór de gemeenteraadsverkiezingen zouden worden geregeld. Wij denken hierbij bijvoorbeeld aan de vervanging van het systeemImperiali door het systeem-D'Hondt waardoor de zetelverdeling beter overeenstemt met de stemverhoudingen. Tot slot wil ik als vrouw nog waarschuwen voor het misbruik in argumentatie dat kan worden gemaakt van deze aanpassing van de wet. Er wordt wel eens gezegd dat door dit wetsontwerp de vrouwelijke vertegenwoordi- ging spontaan zal verhogen. Ook op dit vlak tonen simulaties echter aan dat dit zeker niet het geval zal zijn. Terzake zullen andere wetgevende initiatieven nodig zijn en het mag zeker geen excuus zijn om initiatieven op te schorten. Na de pro's en contra's te hebben afgewogen, heeft onze fractie besloten dit wetsontwerp goed te keuren evenwel niet zonder enige reserve.

Translated text

Mr. Speaker, Ladies and Gentlemen, I would like to take this opportunity to regret this method. Before the municipal council elections, one single aspect, one small change of the electoral system with a relatively limited impact, must now be settled quickly. This change is also made without having a thorough reflection on the depth of our democracy; both representative and direct democracy. In my opinion, however, this was the main task of the Committee for Political Renewal, which, by the way, is assisted by a host of eminent scientists. In this way, we should come to a balanced and thoughtful modernization of our democratic system. Together with the recently launched proposals, this bill crosses through this process by which we as parliament – at the request of the Prime Minister – had declared agreement. You know that we are asking party in the search for more tools to give the population a greater impact on political decision-making and thus also a greater influence on the designation of those who get the responsibilities assigned in political decision-making. This bill that halves the devolution effect of the list vote for the municipal, provincial and European elections is a step in the right direction. However, the government should not overlook the effect of this halving, as it does today. Simulations show that the shifts resulting from this legislative change remain limited. This is partly due to the fact that the preferred vote in the municipal council elections already has a considerable importance and also because it is ultimately only a halving. Nevertheless, we find it a step in the right direction because the municipality is the level of excellence where the distance between voter and politician or candidate-politician is the smallest. It is also the place where one can best directly, without interference, judge the qualities of a candidate board member and make a conscious voice. The fact that it is a halving of the list vote has the advantage that it also indicates that the choice for a party and the content project of a party is still important. We find this a good thing. A healthy balance between program and interpreter seems to us to be the best for democracy. For this reason, we did not support the amendments of Mr. Detremmerie and Mr. Paque. However, we would have liked to see a number of more fundamental matters settled before the municipal council elections. For example, we think of the replacement of the Imperiali system by the D'Hondt system, which makes the seat distribution more compatible with the voting ratio. Finally, as a woman, I would like to warn of the abuse in argumentation that can be made of this modification of the law. It is sometimes said that by this bill the female representative will spontaneously increase. Simulations, however, also show that this will ⁇  not be the case. In this regard, other legislative initiatives will be needed and it should ⁇  not be an excuse to suspend initiatives. After weighing the pros and cons, our group has decided to approve this bill, but not without any reservation.

#46

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, nous n'allons pas bouder notre plaisir aujourd'hui. En effet, par le vote qui nous est proposé, nous entrons dans la voie de l'approfondissement de la démocratie. Non seulement, elle a toujours été un des thèmes majeurs du programme des libéraux du PRL FDF MCC, mais elle était aussi inscrite dans la déclaration gouvernementale de nos dirigeants actuels. S'il est vrai que nous aurions évidemment préféré la suppression totale de l'effet dévolutif de la case de tête, nous pensons qu'en matière d'approfondissement de la démocratie, quand il y a quelque chose à prendre, il faut le prendre. Ce qui différencie, semble-t-il, le CVP et le PSC des partis de la majorité actuelle, c'est que les deux premiers sont pour la démocratie lorsqu'ils se trouvent dans l'opposition. Lorsqu'ils sont dans la majorité, ils estiment que l'approfondissement de la démocratie n'est pas important.

Translated text

#47

Official text

                    
                    Vous n'avez peut-être pas entendu tout à l'heure la réplique de M. Langendries. Quand nous étions dans la majorité, nous avons voté au Sénat dans ce sens et vous l'avez sans doute également oublié. D'ailleurs, nous avions voté ensemble contre certains partenaires de l'époque - une majorité alternative, cela arrive de temps en temps quand on peut respecter les règles du parlement - pour encourager justement des propositions qui supprimaient l'effet dévolutif général de la case de tête. Nous étions donc dans la majorité à l'époque et j'aimerais que, de temps en temps, l'histoire retrouve ses droits.

Translated text

#48

#49

#50

Official text

                    
                    Justement, aujourd'hui, nous avanc¸ons dans la voie de la suppression de l'effet dévolutif de la case de tête. Concrètement, nous engrangeons la suppression de la moitié de cet effet dévolutif. C'est important et c'est ce qu'on retiendra du vote d'aujourd'hui: nous entrons de plain-pied dans l'approfondissement de la capacité de l'électeur à imprimer son influence et son choix quant à la désignation des mandataires pour lesquels il est appelé à voter. C'est ce qu'il faudra retenir du vote qui nous est proposé aujourd'hui. Bien entendu, nous sommes favorables à accroître l'influence de l'électeur, non seulement au moment de l'élection mais aussi juste après celle-ci et encore entre les élections. On ne peut pas sortir le vote d'aujourd'hui de l'ensemble d'un programme qui a été mis en avant par les libéraux depuis de très nombreuses années, au moment des différents scrutins électoraux qui se sont succédé. Nous avons à chaque fois rappelé l'importance que nous attachions à la capacité de choix et d'influence de l'électeur. C'est la raison pour laquelle la possibilité de mieux participer à la désignation des mandataires politiques qui nous est proposée aujourd'hui est importante. Mais encore, nous souscrivons à la possibilité, pour l'électeur, de désigner par exemple le bourgmestre, dans le cadre d'un scrutin majoritaire à deux tours qui nous semble une manière de renforcer le choix par le citoyen du premier mandataire de sa commune. De la même fac¸on, nous sommes partisans du scrutin majoritaire d'une manière générale parce que nous estimons que l'électeur doit avoir la possibilité d'influencer la constitution des gouvernements beaucoup plus qu'il ne peut le faire actuellement dans le cadre d'un scrutin proportionnel. Nous avons maintes fois rappelé notre souhait de voir se créer la possibilité du référendum, de la consultation populaire, parce que, entre deux scrutins, il est important que l'électeur puisse continuer à influencer le cours des événements en participant à la gestion de son pays, de sa région, de sa province ou de sa commune. A nos yeux, ce projet de loi s'inscrit dans un ensemble cohérent, déterminé, qui vise à accroître la démocratie, en octroyant au citoyen, à l'électeur, la possibilité d'y participer concrètement. La démocratie n'est jamais un concept achevé. Bien entendu, il faudra encore en parfaire le mécanisme. La prochaine étape sera sans doute, nous l'espérons, la suppression complète de l'effet dévolutif de la case de tête ainsi que l'élection du bourgmestre par scrutin majoritaire, l'instauration du référendum pour permettre au citoyen de donner son avis sur les grands projets qui caractérisent la vie politique d'un pays ou d'une région. C'est la raison pour laquelle, monsieur le président, messieurs les ministres, nous participerons avec enthousiasme au vote qui nous est proposé aujourd'hui et soutiendrons ce projet de loi.

Translated text

Right now, we are advancing on the path of removing the devolving effect of the headroom. In other words, we are eliminating half of the deflation. This is important, and that’s what we’ll keep from today’s vote: we’re steadily deepening the voter’s ability to influence and choose the mandates for whom he is called to vote. This is what we need to understand from today’s vote. Of course, we are in favor of increasing the influence of the voter, not only at the time of the election but also right after it and between the elections. Today’s vote cannot be taken out of the whole of a programme that has been put forward by the Liberals for many years, at the time of the various electoral scrutiny that followed. We have always recalled the importance we attach to the choice and influence of the voter. That is why the opportunity to participate more effectively in the appointment of political representatives proposed today is important. But again, we endorse the possibility, for the voter, to designate, for example, the mayor, in a two-round majority vote that seems to us a way to strengthen the citizen’s choice of the first representative of his municipality. In the same way, we are in favour of majority voting in general because we believe that the voter should be able to influence the constitution of governments much more than he can currently do in proportional voting. We have repeatedly reiterated our desire to see the possibility of a referendum, of a popular consultation, be created, because between two polls it is important that the voter can continue to influence the course of events by participating in the management of his country, his region, his province or his municipality. In our view, this bill is part of a coherent, determined set that aims to increase democracy by giving the citizen, the voter, the opportunity to participate in it. Democracy is never a complete concept. Of course, the mechanism will still need to be improved. The next step, we hope, will be the complete elimination of the devolving effect of the head box as well as the election of the mayor by majority vote, the establishment of the referendum to allow the citizen to give his opinion on the major projects that characterize the political life of a country or region. That is why, Mr. President, Mr. Ministers, we will participate with enthusiasm in the vote proposed today and support this bill.

#51

#52

Official text

                    
                    Mais, parce que nous revenons de loin! Pendant 40 ans, nous avons connu une majorité au sein de laquelle dominaient largement le CVP et le PSC et il n'a jamais été possible d'avancer en la matière. Nous siégeons au sein de ce gouvernement depuis moins d'un an et aujourd'hui, nous proposons de supprimer à concurrence de 50% une matière pour laquelle vous plaidez soudainement avec beaucoup d'à-propos, mais peu de détermination. Le fait d'avancer en ce domaine comme nous le proposons aujourd'hui nous permet d'augurer de nouveaux développements auxquels nous vous invitons d'ailleurs à participer.

Translated text

#53

#54

#55

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, zoals ik in de commissie al heb uiteengezet, vindt mijn fractie dat dit wetsontwerp tot halvering van het gewicht van de lijststem zijn doel volledig voorbijschiet en zal leiden tot een verhoging van de spektakelpolitiek. Het is een halfslachtig compromis. De groenen en de socialisten zagen eigenlijk geen reden om iets te veranderen, maar de liberalen moeten nu eenmaal hun speeltje hebben: vandaar de halvering van de lijststem. Wij vinden dat een partij in de eerste plaats een programma voorop moet stellen, mijnheer Coveliers, en geen vedettenparade moet zijn zoals de VLD er steeds meer een wordt. Iemand die voor een programma wil kiezen en akkoord gaat met de volgorde van de kandidaten, moet dat kunnen doen zoals thans het geval is. Wie thans voor een kandidaat wil kiezen en deze kandidaat prefereert boven de andere, kan dat ook reeds doen. Bijgevolg, dames en heren, blijft alles beter bij het oude. Er zijn trouwens een aantal negatieve effecten verbonden aan dit wetsontwerp. Ten eerste wordt de verwarring bij de kiezer alleen maar groter door steeds opnieuw aan de kieswetgeving te prutsen. Ten tweede is het onverantwoord om op een moment dat kieslijsten reeds volop worden samengesteld, de spelregels nog te veranderen. Ten derde, en veel erger, zal de spektakelpolitiek nog toenemen en zullen nog meer partijen nog meer vedetten op hun lijsten plaatsen. Vervolgens, en niet onbelangrijk, zullen de individuele kandidaten veel meer dan nu persoonlijke campagnes moeten voeren en de verkiezingsuitgaven zullen nog meer de pan uit swingen. Nog erger volgens mij als sociaal bewogen mens is dat onbemiddelde kandidaten die geen grote uitgaven kunnen doen, benadeeld zullen zijn tegenover hun kapitaalkrachtige partijgenoten. De partijen zullen via de interne partijdemocratie veel minder dan nu de kans hebben om misschien onbekende, maar toch zeer waardevolle figuren naar voren te schuiven, want de reeds bekende kandidaten zullen de onbekende zwaar overvleugelen. Vervolgens, en niet onbelangrijk voor de vrouwen, bestaat bij de huidige wetgeving de mogelijkheid meer vrouwen naar voren te schuiven door hen bovenaan de lijst te plaatsen en zo hun verkiezing te vergemakkelijken. De dikwijls onbekende vrouwen die thans kunnen worden verkozen, zullen in de toekomst door het geweld van de al dan niet lokale Bekende Vlamingen worden weggedrongen nu het gewicht van de lijststem vermindert. Tot slot nog deze bedenking. (Onderbreking door de heer Jef Tavernier) Alexandra Colen is een goed voorbeeld, inderdaad, mijnheer Tavernier. Vier jaar geleden werd zij door onze partij als totale onbekende bovenaan op de lijst geplaatst. Zij werd verkozen en heeft ondertussen zeer goed parlementair werk geleverd. Zij is bekend geworden en kan nu op eigen kracht worden verkozen. Met uw voorstellen zal het steeds minder mogelijk zijn om nieuwe en onbekende kandidaten en vrouwen naar voren te schuiven om hen de kans te geven deel te nemen aan het politieke werk. Tot slot nog deze bedenking. De commissie voor de Politieke Vernieuwing is blijkbaar enkel een zandbak die door de meerderheid volledig wordt genegeerd. (Onderbreking door de heer Dirk Van der Maelen) Ik ben ook geen lid van deze commissie, mijnheer Van der Maelen. Ik heb daar geen zaken. Trouwens, ik zou daar alleen maar mijn tijd verliezen. In de commissie voor de Binnenlandse Zaken stelde ik voor om eerst een advies te vragen aan de commissie voor de Politieke Vernieuwing en over deze wijziging een grondig debat te voeren. Dit voorstel werd in de commissie, ook door uw fractie, verworpen. Het werd verzopen in de euforie iets te willen veranderen. U hebt niets veranderd, integendeel, u hebt het allemaal nog veel slechter gemaakt. Bijgevolg zien wij geen enkele reden om deze wetswijziging te steunen en wij zullen dan ook tegenstemmen.

Translated text

Mr. Speaker, as I have already stated in the committee, my group considers that this bill to halve the weight of the list vote completely outweighs its objective and will lead to an increase in the spectacle policy. It is a half-satisfactory compromise. The Greens and the Socialists did not see any reason to change anything, but the liberals must have their toy: hence the halving of the list vote. We believe that a party must first put a program in the forefront, Mr. Coveliers, and not be a vedette parade as the VLD is becoming more and more one. Anyone who wants to choose a program and agree to the order of the candidates must be able to do so as it is now. Anyone who wants to choose one candidate now and prefers this candidate over the other can already do so. Consequently, ladies and gentlemen, everything remains better with the old. There are a number of negative effects associated with this bill. First, the confusion among voters is only increased by repeatedly pressing on the electoral legislation. Secondly, it is irresponsible to change the rules of the game at a time when voting lists are already fully compiled. Thirdly, and much worse, the spectacle policy will increase even more and even more parties will put even more stars on their lists. Then, and not insignificantly, individual candidates will have to conduct much more personal campaigns than they do now, and election spending will swing out the pan even more. Even worse, I think as a socially motivated person, is that immediate candidates who cannot make large spending will be disadvantaged against their capitalist party counterparts. Through the internal party democracy, the parties will have much less chance than now to push forward ⁇  unknown, but yet very valuable figures, because the already known candidates will heavyly overwhelm the unknown. Next, and not insignificant to women, the current legislation provides the possibility of pushing more women forward by placing them at the top of the list and thus facilitating their election. The often unknown women who can now be elected will in the future be driven away by the violence of the local or non-local Known Flames now that the weight of the list vote decreases. Finally this consideration. (Interruption by Mr Jef Tavernier) Alexandra Colen is a good example, indeed, Mr Tavernier. Four years ago, she was placed by our party as a total unknown at the top of the list. She was elected and has since done very good parliamentary work. It has become known and can now be elected on its own. With your proposals, it will be less and less possible to push forward new and unknown candidates and women to give them the opportunity to participate in political work. Finally this consideration. The Committee for Political Renewal is apparently just a sandbox that is completely ignored by the majority. (Interruption by Mr. Dirk Van der Maelen) I am also not a member of this committee, Mr. Van der Maelen. I have no business there. By the way, I would only waste my time there. In the Committee on Internal Affairs, I proposed that the Committee on Political Renewal be consulted first and that this amendment be discussed thoroughly. This proposal was rejected in the committee, including by your group. It was in the euphoria to want to change something. You have not changed anything, on the contrary, you have made everything much worse. Therefore, we see no reason to support this legislative amendment and we will therefore vote against it.

#56

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, le projet qui est soumis à l'appréciation de la Chambre s'inscrit dans le cadre du renforcement de la démocratie citoyenne énoncé dans la déclaration gouvernementale. Ce projet a pour but de rapprocher les citoyens et le monde politique et de tenter de combler un clivage dont tout le monde s'accorde à dire qu'il représente un danger pour la démocratie. Si nous souscrivons volontiers au principe qui a donné naissance à ce projet, nous ne pouvons malheureusement que regretter son manque de consistance. En matière de réconciliation entre le monde politique et le citoyen, il y a des mesures plus courageuses et plus contraignantes que la pondération du vote en case de tête. Parmi ces mesures, on pense notamment à une limitation drastique du cumul des mandats et à des mesures plus contraignantes pour assurer une représentation paritaire des hommes et des femmes sur les listes électorales et au sein des assemblées. Malheureusement, si ces mesures potentielles sont bien à l'agenda de la commission du Renouveau politique, elles ne sont pour l'heure pas soumises à l'appréciation du parlement. C'est regrettable car elles auraient donné un message clair quant à la volonté réelle de ce gouvernement de voir changer les vieilles pratiques politiques. Nous devons aujourd'hui nous prononcer sur un projet dont on nous dit qu'il va enfin donner une chance égale à tous les candidats, mais surtout aux candidates. Ce projet devrait également renforcer la transparence du vote de l'électeur. Encore une fois, si je peux souscrire sans grande difficulté à l'option de transparence, je suis beaucoup plus réservée quant aux effets escomptés en matière d'égalité des chances. Je pense au contraire qu'ils risquent d'accentuer les inégalités. Quand on parle de vote préférentiel, on parle évidemment de popularité; ce qui sous-entend que le candidat susceptible d'attirer le plus de votes de préférence est déjà connu, donc vraisemblablement en place depuis longtemps. Cela m'amène à dire qu'il y a peu de chances de voir une primo-candidature bénéficier réellement de la pondération de la case de tête. (Interruption de M. Guido Tastenhoye) Monsieur Tastenhoye, je ne vous ai pas interrompu lorsque vous étiez à la tribune. Je vous prie donc d'avoir la correction de me laisser terminer mon intervention. Je disais donc qu'il y avait peu de chances de voir une primo-candidature bénéficier réellement de la pondération de la case de tête, sauf si le candidat bénéficie d'un nom connu: celui de sa mère, ou plus vraisemblablement celui de son père, étant donné le peu de représen- tativité des femmes au sein des assemblées. Si c'est le cas, l'élection de ce primo-candidat relève plus d'une sélection par népotisme électoral que d'une plus grande égalité liée au système de dépouillement. On peut craindre de surcroît un renforcement du vedettariat, ainsi qu'une course effrénée à la médiatisation par certains candidats désireux de s'assurer une certaine popularité. Chers collègues, ce système risque de porter préjudice à des candidats de valeur moins connus et qui bénéficieront moins du positionnement déterminé par les partis. Il va sans dire que ce positionnement doit évidemment se faire de la manière la plus démocratique possible au sein des partis. Quant à l'effet positif de ce projet sur l'émergence de candidatures féminines, je souhaiterais émettre quelques sérieuses réserves. Le postulat de départ se base sur le constat qu'en général, les femmes bénéficient d'un grand nombre de voix de préférence. C'est effectivement une réalité, mais seulement si elles occupent des places intéressantes sur la liste. Dans le cas contraire, on constate que les votes préférentiels profitent essentiellement aux candidats masculins. Lorsqu'on analyse les résultats des dernières législatives, on peut remarquer qu'en vertu de la loi SmetTobback, les femmes représentaient 39% des candidats sur l'ensemble des listes. Mais en général, il faut constater qu'elles occupaient des places de combat: celles qu'on gagne quand tout va bien, mais aussi celles qu'on perd en cas de résultat défavorable. D'où le peu de représentation féminine dans les assemblées, puisqu'elles ne représentent aujourd'hui que 22% des élus. Pour avoir une meilleure représentation féminine, il faut évidemment une politique volontariste des partis, afin que les femmes occupent des places effectivement éligibles. C'est la politique qu'AGALEV-ECOLO mène depuis de nombreuses années. J'en veux pour preuve la représentation majoritaire des femmes au sein de notre groupe. En conclusion, je doute fort que sans mesures complémentaires, ce projet ait une incidence réelle sur l'un des objectifs poursuivis, à savoir permettre une égalité des chances à tous les candidats et une meilleure représentativité des jeunes et des femmes au sein des assemblées. Je plaide donc pour que le gouvernement nous soumette rapidement les projets qui sont annoncés et qui devraient permettre des avancées réelles en ce domaine. Je terminerai, chers collègues, en vous invitant à voter ce projet malgré toutes les réserves que j'ai pu énoncer, parce qu'il répond au souhait de renouveau politique émis par le gouvernement.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the project that is subject to the Chamber’s assessment is part of the strengthening of civil democracy stated in the Government Declaration. This project aims to bring citizens and the political world closer together and to try to fill a divide that everyone agrees to say poses a danger to democracy. If we willingly subscribe to the principle that gave rise to this project, we can unfortunately only regret its lack of consistency. In terms of reconciliation between the political world and the citizen, there are more courageous and more binding measures than the weighting of the vote in the headquarters. These measures include a drastic limitation of the cumulative number of mandates and more binding measures to ensure equal representation of men and women on electoral lists and in assemblies. Unfortunately, although these potential measures are well on the agenda of the Political Renewal Committee, they are not currently subject to parliamentary assessment. This is regrettable because they would have given a clear message about the real will of this government to see old political practices change. Today we have to decide on a project that we are told that it will finally give an equal chance to all candidates, but especially to the candidates. This project should also enhance the transparency of the voter’s vote. Again, if I can subscribe to the transparency option without much difficulty, I am much more reserved as to the expected effects in terms of equal opportunities. On the contrary, I think they risk increasing inequalities. When we speak of preferential voting, we obviously speak of popularity; which implies that the candidate likely to attract the most preferential votes is already known, so probably in place for a long time. This leads me to say that there is little chance of seeing a first-candidate actually benefit from the headline weighting. Interruption of Mr. Guido Tastenhoye) Mr. Tastenhoye, I didn’t interrupt you when you were on the tribune. I ask you to have the correctness to allow me to finish my speech. I said therefore that there was little chance of seeing a first-candidate actually benefit from the weighting of the head box, unless the candidate benefits from a known name: that of his mother, or more likely that of his father, given the little representation of women in assemblies. If this is the case, the election of this first-candidate is more of a selection by electoral nepotism than of a greater equality linked to the system of deprivation. Furthermore, one can fear a reinforcement of the starring, as well as an unwavering race to mediatisation by some candidates wishing to secure a certain popularity. Dear colleagues, this system risks damaging less well-known candidates of value and who will benefit less from the positioning determined by the parties. Obviously, this positioning must be done in the most democratic way possible within the parties. As to the positive effect of this project on the emergence of female candidates, I would like to make some serious reservations. The starting postulate is based on the finding that in general, women benefit from a large number of preferential votes. This is indeed a reality, but only if they occupy interesting places on the list. Otherwise, it is found that preferential votes benefit mainly male candidates. When analysing the results of recent legislative elections, it can be noticed that under the SmetTobback Act, women represented 39% of the candidates on all the lists. But in general, it must be noted that they occupied battlefields: those that you win when everything goes well, but also those that you lose in the event of an unfavorable outcome. Therefore, there is little female representation in the assemblies, since they now represent only 22% of the elected. In order to have a better female representation, there is obviously a voluntary policy of the parties, so that women occupy effectively eligible positions. This is the policy that AGALEV-ECOLO has been pursuing for many years. The majority representation of women in our group. In conclusion, I strongly doubt that without additional measures, this project will have a real impact on one of the objectives pursued, namely allowing equal opportunities for all candidates and better representation of young people and women in assemblies. I therefore plead that the government submit to us promptly the projects that are announced and which should allow real progress in this area. I will conclude, dear colleagues, by inviting you to vote on this bill despite all the reservations I have been able to express, because it responds to the wish for political renewal issued by the government.

#57

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik stel vast dat mevrouw Pelzer heel wat kritiek heeft geuit die ikzelf ook op dit wetsontwerp heb geformuleerd. Het is met name helemaal niet zeker dat de ongelijkheid nu zal verbeteren, integendeel, zij zal verslechteren met dit wetsontwerp. Ik trek daaruit de conclusie dat mevrouw Pelzer niet doet wat zij zegt, want zij zal straks voor dit wetsontwerp stemmen, terwijl wij zullen tegenstemmen.

Translated text

#58

#59

#60

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het voorliggende wetsontwerp inzake de halvering van de waarde van de lijststem, kunnen wij steunen. Wij willen niet zover gaan als sommige collega's in de commissie die de waarde van de lijststem volledig willen afschaffen. Ik wil graag enkele bedenkingen maken om mijn stelling te illustreren. Ten eerste, zoals reeds eerder is aangehaald, is dit ontwerp inderdaad niet de grote revolutionaire politieke vernieuwing, maar veeleer een aanpassing in de goede zin. Ten tweede, dit ontwerp zal geen grote aardverschuivingen teweegbrengen. Dat is ook niet wenselijk. Voorkeurstemmen spelen wel een grotere rol, vooral op het lokale vlak en minder bij de verkiezing van de parlementen. De vraag die wij ons kunnen stellen is of de bevolking concreet iets gaat merken van de halvering van de waarde van de lijststem. Het lijkt mij iets dat veeleer de politici bezighoudt. De meeste politici lijken ervan overtuigd door het nieuwe systeem meer kansen te krijgen. De vraag om de lijststem af te schaffen lijkt enigszins een kritiek in te houden op de manier waarop partijen hun lijsten samenstellen. Misschien is er voor sommige partijen op dat vlak nog werk aan de winkel. Het volledige afschaffen van de lijststem zou meer kandidaten vergen die mediageniek zijn en die al een zekere bekendheid hebben verworven.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, we can support the present bill on the halving of the value of the list vote. We do not want to go so far as some colleagues in the committee want to completely abolish the value of the list vote. I would like to make a few concerns to illustrate my position. First, as mentioned earlier, this draft is indeed not the great revolutionary political renewal, but rather an adjustment in the good sense. Second, this design will not cause major earth shifts. This is also not desirable. Preferential votes play a greater role, especially at the local level and less in the election of parliaments. The question we can ask ourselves is whether the population will actually notice something about the halving of the value of the list vote. I think this is something that concerns politicians. Most politicians seem convinced that the new system will give more opportunities. The question of abolishing the list vote seems to somehow contain a criticism of the way parties compile their lists. Per ⁇  there is still work in the store for some parties in that area. The complete abolition of the list vote would require more candidates who are media genius and who have already gained a certain notoriety.

#61

Official text

                    
                    Mevrouw Grauwels, u stelt zich vragen bij het verband tussen het pleidooi van sommigen voor de totale afschaffing van de lijststem en de wijze waarop partijen hun lijsten opmaken. Mag ik er u attent op maken dat in een niet-onbelangrijke stad in Vlaanderen, met name in Mechelen, Agalev haar lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen heeft goedgekeurd met 23 mensen, en dat voor een stad met 75 000 inwoners. U kunt zich dus inderdaad vragen stellen bij het democratische gehalte van dergelijke beslissingen.

Translated text

#62

Official text

                    
                    Mijnheer Somers, ik heb niet gezegd binnen welke partij die opmerking wordt gemaakt. Het was een algemene opmerking, zoals u misschien toch had begrepen. Noch bij de halvering van de lijststem, noch bij het volledig afschaffen ervan, waarop sommige collega's aandrongen, is het naar mijn mening de bedoeling geweest om de bekende Vlamingen, en alleen zij, de meeste kansen te geven. Men krijgt steeds meer de indruk dat vooral de bekende Vlamingen op de voorgrond komen.

Translated text

#63

#64

Official text

                    
                    Het lijkt soms alsof sommige bekende Vlamingen in de politiek stappen om een tweede carrièrestap te kunnen zetten: de eerste stap is om een bekende Vlaming te worden en volgende stap leidt naar de politiek. Een volgende bedenking omtrent deze evolutie is dat nog steeds onbeperkt voorkeurstemmen - waaraan veel belang wordt gehecht - kunnen worden uitgebracht. Via voorkeurstemmen wil men een of twee personen die de voorkeur genieten, naar voren schuiven. Welnu, ware het niet aangewezen in de toekomst het aantal uitgebrachte voorkeurstemmen te beperken tot drie of vier en er, verhoudingsgewijze, een waarde aan toe te kennen. De modernisering van het kiessysteem en het automatisch uitbrengen van de stem maken zulks praktisch mogelijk. Men legt meer gewicht in de schaal als men één voorkeurstem aanduidt op een lijst van eenentwintig kandidaten in plaats van twintig voorkeurstemmen aan te duiden op dezelfde lijst. Deze suggestie lijkt mij het onderzoeken waard. Mijnheer de voorzitter, sommigen beweren dat dit wetsontwerp een vooruitgang betekent inzake de deelname van vrouwen aan de politiek. Ik wenste dat het zo was, maar ik vrees dat dit ontwerp hiervoor niet het aangewezen instrument is. Wij zijn ervan overtuigd dat de beste manier om dit halfrond door meer vrouwen bevolkt te zien, erin bestaat hen op verkiesbare plaatsen te zetten. Dat volstaat echter niet. Immers, het is ook belangrijk een quota uit te vaardigen waarbij de uitvoerende mandaten voor een derde door vrouwen moeten worden uitgeoefend. Pas als op deze voorstellen wordt ingegaan zal ik spreken van politieke vernieuwing. Hopelijk mag ik het nog meemaken dat over deze wetsvoorstellen wordt gestemd en dat zij worden goedgekeurd en uitgevoerd.

Translated text

Sometimes it seems like some well-known Flamings step into politics to make a second career step: the first step is to become a well-known Flaming and the next step leads to politics. Another consideration about this evolution is that still unlimited preferential votes — to which great importance is attached — can be issued. Through preference votes, one or two people who enjoy the preference are pushed forward. Well, it would not be appropriate in the future to limit the number of preferential votes cast to three or four and to assign a value to them, in a proportional manner. The modernization of the electoral system and the automatic voting make this practically possible. One puts more weight on the scale if one preferred vote is indicated on a list of twenty-one candidates instead of twenty preferred votes on the same list. I think this suggestion is worth investigating. Mr. Speaker, some argue that this bill represents a progress on women’s participation in politics. I wish it was so, but I fear that this design is not the appropriate tool for this. We are convinced that the best way to see this hemisphere populated by more women is to place them in eligible places. However, that is not enough. After all, it is also important to issue a quota in which one-third of the executive mandates must be exercised by women. Only when these proposals are adopted will I speak of political renewal. I hope I can still see that these bills are voted on and that they are adopted and implemented.

#65

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw Somers betwist toch niet de objectieve vaststelling dat, mocht deze assemblee worden samengesteld zonder rekening te houden met lijststemmen, het percentage vrouwelijke leden gevoelig hoger zou liggen dan thans het geval is. Dat geldt uiteraard ook voor het Vlaams Parlement en de Senaat.

Translated text

#66

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik maakte de berekening dienaangaande en kan u met precisie zeggen dat, mits goedkeuring van het voorliggend wetsvoorstel en op basis van het resultaat van de vorige parlementsverkiezingen, er twee dames meer zouden zijn verkozen voor de Kamer en een minder voor de Senaat.

Translated text

#67

#68

Official text

                    
                    Monsieur le président, mesdames, messieurs les députés, il y a des mots importants qu'il faut éviter de galvauder et la démocratie est de ceux-là. Le projet qui vous est présenté aujourd'hui n'a pas la prétention de révolutionner les choses mais d'apporter une contribution au fonctionnement des institutions qui, dans les pays démocratiques, sont le canal de l'expression de la population. La démocratie est quelque chose de beaucoup plus important, de beaucoup plus ambitieux. Ce sont les citoyens plus que les institutions qui exercent leur esprit critique. C'est le progrès de l'intelligence, c'est une information sérieuse et non démagogique qui permet de faire des choix éclairés. C'est aussi le débat, monsieur Tant. Je me demande ce que penseront ceux qui, dans un débat important comme celui-ci, auront le courage de lire jusqu'au bout votre intervention dans les annales parlementaires. J'ai l'impression que vous avez malheureusement confondu tribune et estrade, argumentation et redondances, courage politique et pirouettes. Le débat, monsieur Tant, ce n'est pas un numéro, ce n'est pas de la caricature. C'est le respect de l'opposition mais aussi le respect des ministres. J'invite tous ceux que la chose intéresse à venir voir en commission de l'Intérieur comment les choses se passent parce que la démocratie, c'est aussi le respect réciproque de ceux qui peuvent parfois avoir des idées divergentes.

Translated text

Mr. Speaker, Ladies, Ladies and Gentlemen, there are important words that must be avoided and democracy is one of those. The project that is presented to you today does not pretend to revolutionize things but to contribute to the functioning of the institutions that, in democratic countries, are the channel of the expression of the population. Democracy is something much more important, much more ambitious. It is the citizens more than the institutions who exercise their critical spirit. It is the advancement of intelligence, it is serious, not demagogical information that allows to make informed choices. This is also the subject of the debate, Mr. Tant. I wonder what those who, in an important debate like this, will have the courage to read your speech in the parliamentary annals until the end. I have the impression that you have unfortunately confused tribune and estrade, argumentation and redundancies, political courage and pirouettes. The debate, Mr Tant, is not a number, it is not a caricature. This is respect for the opposition, but also respect for the ministers. I invite all those who are interested in the matter to come to see in the committee of the Interior how things are going because democracy is also the mutual respect of those who can sometimes have divergent ideas.

#69

#70

Official text

                    
                    Je n'ai pas interrompu M. Tant, monsieur le président! Pour lui permettre de synthétiser sa réponse, monsieur le président, laissez-moi lui servir ma dernière remarque. La démocratie, c'est aussi le sérieux, monsieur Tant, et il faut avoir du culot pour me reprocher d'avoir envisagé d'augmenter les listes électorales de 30% alors qu'un membre de votre groupe,

Translated text

#71

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, de essentie van wat ik heb gezegd is: much to do about nothing. Ten eerste, u brengt een grootse hervorming tot stand rekening houdend met de hoeveelheid artikelen - om niets te doen, mijnheer de minister. Ten tweede, als u naar mij verwijst als ik spreek over de werkwijze in de commissie, dan wordt het hoog tijd dat u het volgende beseft: wilt u een commissie behoorlijk laten werken, dan moet u af en toe ook aanwezig zijn, met de bereidheid om te luisteren. U mag een debat over een belangrijke hervorming als deze niet ontvluchten door slechts op de vooravond van de dag dat erover wordt gestemd, het debat te beginnen. Het is een schande om anderen op dat punt de les te lezen. Mijnheer de minister, we hadden het vanmiddag ook over de visa. De voorbije weken hebben we het ook over de politiehervorming gehad. Uw bijzonderste kwaliteit bestaat erin om met de nodige breedvoerigheid - op dat gebied zijn we elkaars gelijken - problemen waarvoor u staat eerst te complexeren en nadien te decomplexeren. Daarmee denkt u de zaken te hebben opgelost. Dat is uw strategie. Mijnheer de minister, als u meent het proces van een parlementslid te moeten maken, dan zult u ons op dezelfde weg tegenkomen. Op dat punt zullen we geregeld met elkaar de degens kunnen kruisen. Denk daar maar eens goed over na. U begint met de politiehervorming. U verklaart dat u de indeling van de politiezones opnieuw gaat overdoen. Nadien organiseert u strategisch de weg terug om op het uitgangspunt terug te keren en te zeggen dat het is opgelost.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, the essence of what I have said is: much to do about nothing. First, you are implementing a major reform taking into account the amount of articles – to do nothing, Mr. Minister. Second, if you refer to me when I speak of the method of working in the committee, then it is high time that you realize the following: if you want a committee to work properly, then you must also be present from time to time, with the willingness to listen. You may not escape a debate about a major reform if it is by starting the debate only on the eve of the day on which it is voted. It is a shame to read the lesson on that point. We also talked about visa this afternoon. In the past few weeks we have also talked about police reform. Your most extraordinary quality consists in having the necessary broadness - in that area we are equal to each other - problems that you are facing first to complex and then to decomplex. In this way, you think you have solved things. That is your strategy. Mr. Minister, if you think you need to make the process of a member of parliament, then you will encounter us on the same path. At that point, we will be able to regularly cross the ones with each other. Think about it well. You start with the police reform. You declare that you will again overcome the classification of the police zones. Then strategically organize the way back to return to the starting point and say that it has been resolved.

#72

#73

#74

#75

#76

Official text

                    
                    Monsieur Tant, j'ai été président de commission. Je m'honore d'avoir aidé des ministres CVP à faire avancer des projets qui étaient importants pour les citoyens. Et en ce qui concerne ce que je fais comme ministre de l'Intérieur, je réponds toujours, vous le savez, précisément à toutes les demandes des parlementaires. Des kilos de documents parlementaires attestent d'ailleurs des efforts que je fais chaque semaine. Mais le débat, ce n'est pas seulement au parlement, c'est aussi au gouvernement. Et, en effet, les choses tranchent sur ce qui se pratiquait dans le passé. Nous discutons et nous ne nous cachons pas - nous voulons que les choses soient claires - pour chercher des formules cohérentes. Cela change, en effet, et je comprends que certains aient des regrets avec les caisses de résonance d'un passé récent qui débouchaient sur des compromis douteux, sans imagination, et certainement en tout cas, toujours terriblement conservateurs. Vous avez raison, Monsieur le président, il ne faut pas être long pour dire l'essentiel. En ce qui concerne l'argumentation en faveur du principe de la diminution de l'effet dévolutif de la case de tête, l'argumentaire de M. Paque est excellent. Je n'ai rien à y ajouter. Je ne sais pas si M. Paque est un converti. C'est un nouveau parlementaire; donc je ne vais rien lui reprocher. Mais j'ai été heureux d'apprendre de sa bouche et de celle de M. Langendries que, depuis longtemps, le PSC était convaincu de la nécessité de faire cela. Ca me permet de constater que probablement, il n'a pas eu la force de faire approuver un tel projet par le gouvernement car ceci est bien un projet de loi et non une proposition de loi. Donc le consensus s'est fait entre tous les partenaires de la majorité. Alors, quelles sont, au niveau du débat, les trois choses essentielles? Tout d'abord, les faits. Personne ne peut contester qu'il y a une amélioration de la possibilité de choix par l'électeur. On peut dire que la possibilité aurait pu être plus large. Et à titre personnel, je suis de ceux-là. Mais, en tout cas, l'effet est incontestable, c'est un fait qui ne peut être nié par personne. La deuxième chose: le débat, c'est non seulement la tolérance mais aussi être attentif à ce que dit l'autre. Et nous avons, au sein du gouvernement, été attentifs à un certain nombre d'objections qui étaient formulées par certains en disant que la suppression de l'effet dévolutif de la case de tête va favoriser l'effet de notoriété au détriment, par exemple, des jeunes, ou, en tout cas, d'hommes ou de femmes de qualité comme on en a connu dans nos assemblées et qui, peut-être, n'auraient pas été appelés à y siéger car ils n'avaient pas la notoriété qu'ils méritaient. Ce sont, en effet, des objections que l'on ne peut balayer d'un revers de la main. C'est finalement cela qui se retrouve dans la formule retenue qui était à la fois de renforcer la possibilité de choix de l'électeur, mais également de tenir compte des arguments, sérieux d'ailleurs, qui avaient été invoqués par d'autres. Le troisième élément, c'est que cela a ou peut avoir - cela dépend du contexte - un effet bénéfique pour l'élection de femmes dans nos assemblées. Mais l'on n'a jamais prétendu que c'était la solution miracle. Je dirais que la chose la plus importante d'ailleurs, c'est une évolution culturelle qui fasse mesurer la nécessité d'avoir plus de femmes de talent dans nos assemblées. Mais le gouvernement, sur le plan technique, a pris les mesures qui s'imposaient. En effet, j'aurai aussi l'honneur de déposer prochainement un projet que j'ai cosigné, qui permettra d'assurer la parité des femmes sur nos listes, selon une répartition dans le temps, une alternance en tout cas aux premières places, qui devrait avoir un effet incontestable sur une meilleure représentation des femmes. J'ai, aujourd'hui, un motif de satisfaction. En effet, même si certains prétendent que nous avons perdu du temps, si la Chambre vote aujourd'hui ce projet, j'ai la certitude qu'il sera d'application lors des prochaines élections communales et provinciales. Je me présenterai devant vous, dans les prochaines semaines, pour vous soumettre des projets qui ont dû être séparés pour des raisons techniques, mais qui, après avoir été votés, permettront d'appliquer le même système lors des élections de toutes les autres assemblées. Pour terminer, je voudrais dire, monsieur le président, que la suppression de l'effet dévolutif de la case de tête, la parité des femmes, le vote des Belges à l'étranger, l'amélioration des procédures de vote automatisé, l'élection directe des bourgmestres, la révision des circonscriptions électorales, la proposition d'amélioration des systèmes de vote pour assurer une meilleure représentation à tous les niveau, mais en évitant l'éparpillement qui empêche la cohésion sur le plan politique ne sont qu'un début. C'est, monsieur le président, en tant que modeste artisan, car je reconnais que ce projet n'est pas révolutionnaire, que j'ai eu l'honneur de défendre ce projet qui apportera une petite contribution au meilleur fonctionnement de notre démocratie.

Translated text

Mr. Tint, I was the chairman of the committee. I am honored to have helped CVP ministers advance projects that were important to citizens. And with regard to what I do as Minister of the Interior, I always answer, you know, precisely to all the requests of parliamentarians. Kilograms of parliamentary documents also testify to the efforts I do every week. But the debate is not only in parliament, it is also in the government. And, indeed, things decide on what was done in the past. We argue and we don’t hide – we want things to be clear – to look for coherent formulas. This changes, indeed, and I understand that some have regrets with the resonance boxes of a recent past that resulted in dubious compromises, without imagination, and ⁇  in any case, always terribly conservative. You are right, I don’t need to be too long to say the most important thing. With regard to the argument in favour of the principle of the reduction of the devolving effect of the head box, the argument of Mr. Paque is excellent. I have nothing to add. I do not know if mr. Paque is a convert. He is a new member of parliament, so I will not blame him for anything. But I was happy to learn from his mouth and from that of mr. Langendries that, for a long time, the PSC was convinced of the need to do this. This allows me to see that probably he did not have the strength to have such a project approved by the government because this is a bill and not a bill. Therefore, consensus was reached among all partners of the majority. So, what are, at the level of the debate, the three essential things? First the facts. No one can argue that there is an improvement in the ability to choose by the voter. It could be said that the possibility could have been wider. Personally, I am one of those. But, in any case, the effect is undeniable, it is a fact that cannot be denied by anyone. The second thing: the debate is not only tolerance but also being attentive to what the other says. And we, within the government, have been attentive to a number of objections which were made by some saying that the removal of the devolving effect of the head box will favor the effect of notoriety at the expense, for example, of young people, or, in any case, of quality men and women as we have known in our assemblies and who, ⁇ , would not have been called to sit there because they did not have the notoriety they deserved. These are objections that cannot be swept from one side of the hand. This is ultimately what is found in the formula that was both to strengthen the possibility of choice of the voter, but also to take into account the arguments, serious by the way, which had been invoked by others. The third element is that it has or may have – depending on the context – a beneficial effect on the election of women in our assemblies. But it was never claimed that it was the miracle solution. I would say that the most important thing else is a cultural evolution that measures the need to have more talented women in our assemblies. But the government, on the technical level, has taken the necessary measures. Indeed, I will also have the honor to submit soon a project that I co-signed, which will ensure the parity of women on our lists, according to a distribution in time, an alternation in any case in the first places, which should have an undeniable effect on a better representation of women. Today I have a reason for satisfaction. Indeed, even though some claim that we have lost time, if the House votes today this project, I have the certainty that it will be applied in the next municipal and provincial elections. I will present myself before you, in the coming weeks, to submit to you projects that have had to be separated for technical reasons, but which, after being voted, will enable the application of the same system in the elections of all other assemblies. Finally, I would like to say, Mr. Speaker, that the abolition of the devolving effect of the headquarters, the parity of women, the vote of Belgians abroad, the improvement of automated voting procedures, the direct election of mayors, the revision of electoral districts, the proposal to improve voting systems to ensure better representation at all levels, but avoiding the scattering that prevents political cohesion are only the beginning. It is, Mr. Speaker, as a modest craftsman, because I recognize that this project is not revolutionary, that I have had the honor of defending this project that will make a small contribution to the better functioning of our democracy.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#73	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#74	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#75	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#76	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#73	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#74	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#75	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#76	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#73	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#74	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#75	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#76	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙