plenum van 2003-02-13 14:16:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2003-02-13 14:16:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip0328.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
50K2250	29/01/2003	✔	Projet de loi portant modification de la loi du 19 août 1947 créant le Mémorial national de Breendonk.
50K2247	28/01/2003	✔	Projet de loi modifiant la loi du 16 décembre 2002 portant création de l'Institut pour l'égalité des femmes et des hommes.
50K2212	07/01/2003	✔	Projet de loi modifiant les articles 38bis, 51bis et 59 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail.
50K2183	10/12/2002	✔	Projet de loi modifiant la loi du 31 décembre 1963 sur la protection civile.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

#1

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, zonder cassant te willen zijn en meteen een oordeel te vellen, meen ik te moeten stellen dat heel het beleid inzake civiele veiligheid gedurende alle jaren dat paars-groen aan de macht is in de diepvrieskast is blijven zitten. Er is daar nagenoeg niets gebeurd.

Drie maanden voor de verkiezingen heeft de minister plots toch beslist om aan de brandweerdiensten en aan de Civiele Bescherming een zekere aandacht te schenken. Het gaat eigenlijk over het volgende. Men kan zich de vraag stellen of dit ontwerp tegemoetkomt aan de eisen die het personeel al jaren stelt. Zal dit ontwerp een verbetering teweegbrengen in de werking van de bestaande korpsen van de brandweer en de Civiele Bescherming? Brengt dit meer duidelijkheid over de bevoegdheidsverdeling tussen de Civiele Bescherming en de brandweer? Het antwoord is telkens neen. 

De eisen van het personeel voor een beter statuut komen niet aan bod. Er komt geen erkenning van hun beroep als risicoberoep en er komt geen betere regeling voor het statuut van de vrijwilligers. Mijnheer de minister, er is nochtans een bijzonder grote nood om hiervan werk te maken. Voor heel wat korpsen wordt het met de dag moeilijker om professionele krachten aan te trekken. Voor het werven van vrijwilligers is de toestand zo mogelijk nog dramatischer. Iedereen weet dat deze vrijwilligers nochtans van levensbelang zijn voor de werking van de brandweerkorpsen en brandweerdiensten in ons land.

De minister betoonde hiervoor jammer genoeg geen enkele belangstelling. Ik maak even abstractie van een wetsvoorstel dat gisteren aan bod kwam in de commissie. Het ging daar exclusief over een parlementair initiatief met een bijzonder beperkte draagwijdte. Verder is er niets gedaan aan deze problemen. Collega's, ik wil toch even uw aandacht vestigen op het feit dat onze brandweerdiensten in totaal over ongeveer 17.000 mensen beschikken. Hiervan zijn evenwel slechts 5000 professionele beroepsbrandweerlieden. Er zijn dus 12.000 vrijwilligers. Het is duidelijk dat die in de beveiliging van grondgebied en mensen een wezenlijke rol te spelen hebben. 

Een van de problemen die zeer veel mensen en vooral ook gemeentebesturen bezorgd maken, is het teruglopend aantal kandidaat-vrijwilligers. Ik weet dat het daar een moeilijk te vinden evenwicht betreft. De structurele oorzaak zit hem mede — zoniet in de eerste plaats — in de eisen inzake opleiding en vervolmaking. Het lijkt mij inderdaad van essentieel belang — het gaat immers heel vaak ook over levensbedreigende situaties — dat er een voldoende deskundigheid bestaat, ook wat de vrijwilligers betreft.

Ik zou daarover een vraag willen stellen, mijnheer de minister. Zou het niet nuttig zijn te denken in de richting van parttimers in de plaats van voortdurend te blijven spreken over vrijwilligers tout court? Ze zouden eventueel in een bijzonder statuut of op enige andere wijze ter beschikking kunnen staan van de korpsen en van de gemeenten. (Het geluid van een gsm weerklinkt) (Une sonnerie de gsm retentit)  Dat kan iedereen wel eens overkomen, voorzitter.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, without wanting to be cassant and immediately make a judgment, I think I should say that the entire civil security policy has remained in the deep freezer for all the years that purple-green has been in power. There was almost nothing happening there.

Three months before the elections, however, the minister suddenly decided to pay some attention to the fire departments and to the Civil Protection. In fact, it is about the following. One may wonder whether this design meets the demands that the staff has set for years. Will this design lead to an improvement in the functioning of the existing Fire and Civil Protection Corps? Does this bring more clarity about the division of powers between Civil Protection and Firefighters? The answer is always no. Their

The demands of the staff for a better status are not addressed. There will be no recognition of their profession as a risky profession and there will be no better arrangement for the status of volunteers. However, there is a particular need to work on this. For many corpses, it becomes more difficult with the day to attract professional forces. For the recruitment of volunteers, the situation is even more dramatic if possible. Everyone knows that these volunteers, however, are vital for the operation of the fire brigades and fire services in our country.

Unfortunately, the Minister did not show any interest in this. I would like to quote a draft law that was discussed in the committee yesterday. It was exclusively a parliamentary initiative with a ⁇  limited scope. Furthermore, nothing has been done to address these problems. Colleagues, I would like to draw your attention to the fact that our fire services have a total of about 17,000 people. Of these, however, only 5,000 are professional firefighters. There are 12,000 volunteers. It is clear that they have an essential role to play in the security of territory and people. Their

One of the problems that worries many people and especially municipal governments is the declining number of candidate volunteers. I know there is a difficult balance to find. The structural cause lies with him — if not in the first place — in the requirements of training and perfection. Indeed, it seems to me essential — it is very often also a matter of life-threatening situations — that sufficient expertise exists, also with regard to the volunteers.

I would like to ask a question on this, Mr. Minister. Wouldn’t it be useful to think towards part-timeers instead of continually talking about volunteers tout court? They could possibly be at the disposal of the corpses and of the municipalities in a special statute or in any other way. (The sound of a gsm resonates) (A sonnerie de gsm retentit) That can happen to anyone, President.

#2

#3

#4

#5

Official text

                    
                    Ik kom even op de vraag terug, mijnheer de minister, die bij velen die verantwoordelijk zijn voor veiligheidsdiensten, ook op lokaal vlak, leeft: moet niet uitgekeken worden naar een bijzonder statuut voor wat men nu de vrijwilligers noemt.

Ik denk dat het bovendien bijkomende mogelijkheden zou bieden om het bijzonder statuut van brandweerman, hoe men het ook zou noemen, te verzoenen met de eisen van een professioneel leven. Ook dat wordt meer en meer een probleem. Men moet niet alleen beschikbaar zijn om uit te rukken, maar men moet ook een belangrijk aantal uren bij de start en in de loop van de carrière besteden aan opleiding en vervolmaking. Dat kan de professionele activiteiten min of meer verstoren. Er zijn dus op dat punt afspraken nodig tussen overheid, werkgevers en betrokkenen. Het spijt mij geweldig maar hieraan is dus niets gedaan.

Wat het beroepspersoneel betreft, zijn de problemen zeker niet minder omvangrijk. Niet alleen de kloof tussen overheid en privé ligt daaraan ten grondslag. Ook de moeilijkheden op rekruteringsvlak zijn een gevolg van het feit dat het brandweerpersoneel al jaren uitgesloten wordt van elke vorm van modernisering van het eigen statuut. Ik geef een paar voorbeelden: de problematiek inzake het vakantiegeld, het ontbreken van enige mobiliteitsregeling, de discussie over de eindejaarspremie, de problematiek van de loonspanning voor de respectieve graad, de achterhaalde weddeschalen en ga zo maar door. Er zijn goede redenen om te stellen dat ook de beroepsbrandweerlieden wat hun statuut betreft door u verwaarloosd zijn. Recent is er nog onduidelijkheid bijgekomen als gevolg van het koninklijk besluit van 14 december 2000 met betrekking tot de arbeidstijden. Hierdoor is de inzetbaarheid van het personeel en dus ook de slagkracht van de korpsen mogelijk aan banden gelegd. Het is goed dat verantwoordelijke politici dit weten: reeds meer dan twee jaar is de brandweer zelf vragende partij om hiervoor in het belang van de burger een oplossing uit te werken. Dat bleef evenwel ook zonder gevolg.

En wat dan met de werking van de korpsen? Ik overloop het heel snel. De zonevorming blijft een lege doos, ook al omdat ze onvoldoende werd voorbereid en niet gebeurde op grond van objectieve criteria zoals risicoanalyse en aanrijtijden. Bovendien zijn ze onwerkbaar bij gebrek aan rechtspersoonlijkheid. Ik had reeds de gelegenheid daarover een betoog te houden

Bovendien is het gebrek aan rechtspersoonlijkheid van de zones van aard om de werkbaarheid ervan zowat tot nul te herleiden, vermits voor de minste aankoop die men moet doen, telkens een beslissing nodig is van elk apart gemeentebestuur dat tot de zone behoort. Ik had reeds de gelegenheid om hierover met u van gedachten te wisselen. Ik had verwacht — en velen met mij — dat van dit wetgevend werk gebruik zou zijn gemaakt om minstens dat kleine maar belangrijke aspect te regelen.

Vermits het in de tekst niet is voorzien, zal ik zo vrij zijn daarover een amendement in te dienen.

Ook qua uitrusting blijft u de brandweer stiefmoederlijk behandelen. Het interventiemateriaal wordt weliswaar gedeeltelijk door u gesubsidieerd maar de beschikbare budgetten dekken slechts een klein gedeelte van de behoeften. Om het even onder de vorm van materiaal uit te drukken: in de loop van 2002 was er per provincie voorzien in een bedrag dat moet toelaten om twee autoladders te kopen, niets meer. Niet zozeer het subsidiëringspercentage als wel het globale krediet is in dit verband een probleem.

Ten derde, de communicatie blijft een zwakke schakel. Op zo veel vlakken is dit een van de belangrijke items gebleken. De regering heeft enkele jaren geleden weliswaar beslist om te investeren in het ASTRID-netwerk dat verschillende hulpdiensten moet toelaten om tegelijkertijd met mekaar te communiceren. Jammer genoeg moeten we vaststellen dat ook hier de brandweer fungeert als vijfde wiel aan de wagen, want nog altijd geen gebruik kan maken van dit nochtans vrij performante systeem.

Mijnheer de voorzitter, de minister is er tijdens zijn ambtstermijn — dat spijt mij — niet in geslaagd om enige consensus te bereiken rond brandweer en Civiele Bescherming. Zijn plannen werden steevast teruggefloten door de basis. Waarschijnlijk daarom vond over dit ontwerp geen overleg plaats met de representatieve instanties, noch met de Vereniging van Steden en Gemeenten. Gisteren konden wij naar aanleiding van vragen van onder meer collega Hendrickx in de commissie voor de Binnenlandse Zaken vernemen dat er alsnog een aantal koninklijke besluiten vóór het einde van de legislatuur zou gepubliceerd worden. De inhoud van enkele van die besluiten is ons bekend en zij hebben ernstige gevolgen voor het personeel van de brandweerdiensten.

Trouwens, wat deze besluiten betreft, volgde de minister naar eigen zeggen wel degelijk het advies van de werkgroep die hij heeft geïnstalleerd. Ik moet u ook op deze vraag in uw plaats negatief antwoorden, mijnheer de minister. Voor zover wij weten, werd er in deze werkgroep hoegenaamd geen akkoord bereikt. Deze plannen alsnog doordrukken, is om die reden een aanfluiting van de overlegdemocratie zoals wij die altijd hebben verdedigd. Dit komt neer op pro forma-overleg waarbij de minister hoe dan ook zijn wil doordrukt. Dit is voor ons niet aanvaardbaar. Neem bijvoorbeeld het ontwerpbesluit betreffende de opleiding van het brandweerpersoneel. U heeft bij herhaling gezegd dat het niet zou komen tot een centralisatie van deze opleiding. Dit neemt niet weg dat de provinciale centra hun bevoegdheden in deze materie uitgehold zien. Zij mogen bijvoorbeeld geen getuigschriften meer afleveren. Van een gelijkschakeling in de opleiding tussen de verschillende centra, wat dringend zou moeten gebeuren, is er geen sprake. Ons standpunt is en blijft dat de provinciale centra een volwaardige basisopleiding moeten kunnen bieden.

Alleen zeer gespecialiseerde opleidingen kunnen eventueel gecentraliseerd worden. Dit is, mijnheer de minister, van primordiaal belang voor het aantrekken van nieuw personeel, in het bijzonder voor de vrijwilligers. Ziet u uit alle hoeken van het land deze vrijwilligers inderdaad in groten getale naar Brussel reizen? Ik zeg u dat dit op zichzelf een ontrading zou betekenen van het vrijwilligerschap.

Dit ontwerp moest dus, mijnheer de minister — het staat in artikel 2, inhoudelijk het eerste artikel — op de eerste plaats de taakverdeling tussen de openbare brandweerdiensten en de diensten van de Civiele Bescherming regelen. Na enig aandringen hebben wij van u kunnen bekomen dat inderdaad de basisopdrachten van brandweer en Civiele Bescherming in de wet werden opgenomen, bij wege van een amendement. Wat betreft de bevoegdheidsverdeling tussen Civiele Bescherming en brandweer, verwijst u doodeenvoudig naar de Koning, weliswaar na overleg in de Ministerraad. Daar heeft het Parlement dus geen zeggingskracht over. Nochtans wordt het zo voorgesteld in de toelichting dat dit een van de essentiële doelstellingen van de wet was en is.

Dit ontwerp heeft het ook vrij uitgebreid, mijnheer de minister, over de opmaak van rampenplannen. Wij zijn ook op dit punt niet tevreden met de tekst zoals die voorligt. De verplichting voor de gemeenten en provincies om een rampenplan op te maken, is op zichzelf geen probleem. Wij zijn er echter van overtuigd dat een risicoanalyse de basis moet vormen van een dergelijke rampenplanning. Op dit moment is het zo dat vooral in de kleinere gemeenten er helemaal geen middelen voorhanden zijn om een duidelijke analyse te maken van de risico's die dreigen, bijvoorbeeld bij een brand op het grondgebied. Ook op dit punt blijven de gemeenten in de kou staan.

Mijnheer de minister, dit is duidelijk een ontwerp dat te elfder ure nog de schijn wil hoog houden van enig beleid terzake. Het ontbreekt evenwel aan een totaalvisie op het functioneren van doelgerichte civiele veiligheidskorpsen, aangepast aan de noden van onze hedendaagse samenleving. Het ontwerp lijkt mij veeleer geïnspireerd te zijn op de toestand in de provincie Luxemburg. Maar België is duidelijk meer, collega's, dan Luxemburg alleen. Er zijn gebieden in ons land die heel andere eisen stellen. Een havenstad als Antwerpen bijvoorbeeld, heeft met heel andere zaken af te rekenen dan een meer landelijk gebied uit dezelfde provincie. Maatwerk is in dezen van het allergrootste belang en dat zou het uitgangspunt moeten vormen. 

Trouwens, ook met dit oorspronkelijk ontwerp waarbij men ook een regeling wilde treffen voor de bestrijding van milieurampen, is men op de bevoegdheidsverdeling gestoten die zo eigen is aan dit land. Wordt het, collega's, geen tijd dat ook de Civiele Bescherming zou geregionaliseerd worden? Het is vrij duidelijk dat Noord en Zuid in dit land daarop een totaal andere visie hebben. Bovendien blijft men op bevoegdheidsgeschillen stuiten, zoals voordien geregeld het geval was betreffende personeel met de eindejaarspremie en het vakantiegeld. Er werd inderdaad gisteren in de commissie voor de Binnenlandse Zaken een wetsvoorstel goedgekeurd om dit te regelen, maar toch blijft dit een halfslachtige oplossing.

De Koning kan immers een aantal punten van het statuut regelen om de gelijkschakeling met de rest van het gemeentepersoneel mogelijk te maken. Niets verplicht hem evenwel hiertoe. Men moet bovendien blijvend rekening houden met de verschillen tussen Noord en Zuid op het vlak van het gemeentepersoneel. Wat dit wetsvoorstel betreft, is het dus een stap in de goede richting, maar een bevoegdheidsoverdracht dringt zich volgens ons meer en meer op.

Mijnheer de voorzitter, ik wil tot besluit nog zeggen dat deze aanpassing van de wet van 1963 betreffende de Civiele Bescherming voornamelijk dient om de schijn te redden. Het is een flauw afkooksel van wat het had moeten zijn. Derhalve verdient het onze steun niet.

Wij staan trouwens niet alleen met deze mening. Ik verwijs naar een recente persmededeling van de Koninklijke Belgische Brandweerfederatie. Ik lees u de aanhef ervan voor: "De minister van Binnenlandse Zaken, de heer Duquesne, heeft een wetsontwerp neergelegd waardoor hij alle bevoegdheid voor de taakverdeling tussen de organisatie van Civiele Bescherming en brandweer naar zich toetrekt." Het is goed dat ook de mensen van de meerderheid het vervolg zouden horen: "Indien deze wet wordt goedgekeurd, kan de minister voortaan bij koninklijk besluit zomaar zijn eigen visie doordrukken zonder dat hij hiervoor besprekingen hoeft te voeren met de beroepsorganisaties of de vertegenwoordigers van steden en gemeenten." Ik raad iedereen ook de verdere lezing van de persmededeling aan. Het is nuttig dat ook de leden van de meerderheid duidelijk zouden weten dat hier wordt gehandeld alsof minstens 12.000 vrijwilligers en 5.000 professionelen op geen enkele manier worden gehoord of betrokken bij een hervorming die hen nochtans rechtstreeks raakt. Mijnheer de minister, ik betreur dat. Deze vrijwilligers en de professionelen hadden volgens mij beter verdiend.

Translated text

I will return to the question, Mr. Minister, who lives with many who are responsible for security services, also at the local level: we should not expect a special status for what is now called the volunteers.

I think it would also provide additional opportunities to reconcile the special status of firefighter, whatever it may be called, with the requirements of a professional life. This is also becoming more and more a problem. Not only should one be available to get out, but one should also spend a significant number of hours at the start and during the course of the career on training and completion. This can more or less disrupt professional activities. Therefore, agreements between government, employers and stakeholders are needed on this point. I am very sorry, but nothing has been done about this.

As for the professional staff, the problems are ⁇  not less extensive. It is not just the gap between public and private that is at the root of this. Also the difficulties at the recruitment level are a result of the fact that firefighters have been excluded from any form of modernization of their own statute for years. I will give a few examples: the problem with the holiday fee, the lack of any mobility scheme, the discussion about the end-year premium, the problem of the wage tension for the respective degree, the outdated betting scales and so on. There are good reasons to argue that the professional firefighters are also neglected by you in terms of their status. Recently, uncertainty has been added as a result of the Royal Decree of 14 December 2000 concerning working hours. As a result, the employability of the staff and thus also the strike force of the corpses may be compromised. It is good that responsible politicians know this: for more than two years the fire department itself has been asking the party to work out a solution for this in the interest of the citizen. However, this also remained without consequence.

And what about the operation of the corps? I overwhelmed it very quickly. The zone formation remains an empty box, even because it was not sufficiently prepared and did not happen on the basis of objective criteria such as risk analysis and start times. In addition, they are inoperable in the absence of legal personality. I already had the opportunity to give a speech on this.

Furthermore, the lack of legal personality of the zones is of the nature of reducing their operability to almost zero, as for the least purchase to be made, each time a decision of each separate municipal administration belonging to the zone is needed. I already had the opportunity to exchange thoughts with you on this. I had expected — and many with me — that this legislative work would be used to regulate at least that small but important aspect.

If it is not provided in the text, I will be free to submit an amendment.

Also in terms of equipment, you will continue to treat the firefighters stepmotherly. Although the intervention material is partially subsidised by you, the available budgets cover only a small fraction of the needs. To put it in the form of material: in the course of 2002 each province was provided with an amount that should allow to buy two car loads, nothing more. Not so much the subsidy rate as the overall credit is a problem in this regard.

Third, communication remains a weak link. In so many areas, this has proved to be one of the important items. A few years ago, however, the government decided to invest in the ASTRID network that should allow different emergency services to communicate with each other at the same time. Unfortunately, we must note that here the firefighter also acts as the fifth wheel to the car, because still can not use this yet quite performance system.

Mr. Speaker, during his term — which I regret — the Minister has failed to reach any consensus on fire and civil protection. His plans were constantly floated back through the base. Probably this is why there was no consultation on this draft with the representative bodies, nor with the Association of Cities and Municipalities. Yesterday, following questions from, among other things, colleague Hendrickx in the committee for domestic affairs, we were able to hear that a number of royal decrees would still be published before the end of the legislature. The content of some of those decisions is known to us and they have serious consequences for the fire department staff.

Furthermore, as regards these decisions, the Minister, in his own words, did follow the opinion of the working group that he installed. I have to answer this question in your place, Mr. Minister. As far as we know, no agreement was reached in this working group. To push these plans still is, for this reason, an allegation of the consultative democracy as we have always defended it. This is a pro-forma consultation in which the Minister expresses his will anyway. This is unacceptable for us. Take, for example, the draft decision on the training of firefighters. You have repeatedly said that there would be no centralization of this training. This does not exclude the fact that provincial centers see their powers in this matter exhausted. For example, they can no longer deliver testimonials. There is no equalization in training between the different centres, which should be done urgently. Our position is and remains that provincial centers should be able to provide a full-fledged basic education.

Only highly specialized training can be centralized. This is, Mr. Minister, of primary importance for attracting new staff, especially for the volunteers. Do you see these volunteers traveling to Brussels in large numbers from all corners of the country? I tell you that this in itself would mean a departure from volunteering.

This draft was therefore to regulate, Mr. Minister — it is stated in Article 2, in essence the first article — in the first place the division of tasks between the public fire services and the civil protection services. After some insistence, we have been able to obtain from you that indeed the basic tasks of fire and civil protection were incorporated into the law, by means of an amendment. Regarding the division of powers between Civil Protection and Firefighters, you simply refer to the King, although after consultation in the Council of Ministers. Therefore, Parliament has no control over this. However, it is suggested in the explanation that this was and is one of the essential objectives of the law.

This draft has also quite extended, Mr. Minister, on the formulation of disaster plans. We are also not satisfied with the text as it presents. The obligation for municipalities and provinces to draw up a disaster plan is not a problem in itself. However, we are convinced that a risk analysis should form the basis of such disaster planning. Currently, especially in smaller municipalities, there are no resources at all available to make a clear analysis of the risks that threaten, for example, in the event of a fire on the territory. The municipalities are still in the cold.

Mr. Minister, this is clearly a draft that at eleven o’clock still wants to keep the appearance high of any policy on this subject. However, there is a lack of a comprehensive vision on the functioning of targeted civil security corps, adapted to the needs of our contemporary society. The design seems to me rather to be inspired by the situation in the province of Luxembourg. But Belgium is clearly more, colleagues, than Luxembourg alone. There are areas in our country that set very different requirements. A port city such as Antwerp, for example, has to deal with very different things than a more rural area from the same province. Measurement is of the utmost importance in these and that should be the starting point. Their

Moreover, even with this original draft, which also intended to establish a system for the control of environmental disasters, the distribution of powers that is so peculiar to this country has been struck. Isn’t it time for civil protection to be regionalized? It is quite obvious that North and South in this country have a completely different view of this. Furthermore, competence disputes continue to arise, as was previously regulated in the case of staff with the end-year premium and the holiday allowance. Indeed, yesterday in the committee for domestic affairs a bill was approved to regulate this, but yet this remains a semi-fortunate solution.

After all, the King can arrange a number of points of the statute in order to enable the equalization with the rest of the municipal staff. However, nothing obliges him to do so. Furthermore, the differences between the North and the South in terms of municipal staff must be continuously taken into account. As regards this bill, it is therefore a step in the right direction, but a transfer of powers is, in our opinion, more and more urgent.

Mr. Speaker, I would like to conclude that this modification of the Civil Protection Act of 1963 primarily serves to save the appearance. It is a faint decoction of what it should have been. It does not deserve our support.

We are not alone with this opinion. I refer to a recent press release from the Royal Belgian Firefighters Federation. I read the heading before it: “The Minister of the Interior, Mr. Duquesne, has submitted a draft law which gives him all the powers for the division of tasks between the organization of Civil Protection and firefighters.” It is good that the people of the majority would also hear the following: “If this law is approved, the minister can now by royal decree simply express his own vision without having to discuss it with the professional organisations or the representatives of cities and municipalities.” It is useful that even the members of the majority would clearly know that it is acting here as if at least 12,000 volunteers and 5,000 professionals are in no way heard or involved in a reform which, however, affects them directly. Mr. Minister, I regret that. These volunteers and the professionals would have deserved better.

#6

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, je tiens à dire au ministre de l'Intérieur combien j'apprécie ses progrès en néerlandais. C'était d'ailleurs très impressionnant. Je constate avec quel coeur il travaille l'apprentissage de cette langue et je vous avoue que je suis dans le même cas. 

Monsieur le ministre, au-delà des personnes, on va traiter d'un problème de fond pour lequel vous avez l'art de paraître ou d'être particulièrement optimiste, ce qui est certainement une force. 

J'ai relevé au travers de ce projet de loi qui vise à affiner la planification d'urgence et la répartition des missions de la protection civile et des services d'incendie, une certaine volonté de clarté. Mais, forcément, il reste une question fondamentale: quid des moyens financiers?

M. Tant parlait tout à l'heure de projets qui restent au surgélateur pendant des années. Personnellement, j'ai beau considérer les quatre années passées ici, je n'ai pas connaissance d'une amélioration significative de moyens financiers au service de la sécurité civile et je me permets de le rappeler.

Il y a 17.000 pompiers en Belgique: 5.000 professionnels et 12.000 volontaires. Il faudrait beaucoup plus de professionnels pour remplacer les volontaires et on mesure donc combien ces derniers sont indispensables pour assurer la viabilité financière d'un service d'extrême importance. On mesure qu'on a tout intérêt à s'inquiéter du statut des volontaires, sans oublier bien entendu celui des professionnels.

Comme M. Tant, je me demande comment on va faire dans quelques années pour recruter un nombre de volontaires suffisant. Si le fédéral refuse de faire un pas en avant au niveau des statuts, nos villes et communes connaîtront de graves difficultés en ce qui concerne la sécurité civile.

Monsieur le ministre, vous savez qu'à plusieurs reprises, j'ai soulevé avec passion le problème relatif au matériel et à l'équipement. Je suis stupéfait lorsqu'on fait le compte de ce que l'Etat fédéral attribue en termes de moyens financiers pour l'achat de matériel et d'équipement. Cela représente exactement 1 euro et 20 centimes par habitant aujourd'hui. Ma comparaison est peut-être excessive mais cela s'apparente à l'achat de deux paquets de chips dans un supermarché. Voilà la réalité!

Quand je vois les efforts gigantesques que sont amenées à faire les villes et communes, à tous les niveaux — police d'abord et maintenant matériel et équipement —, je constate que l'Etat fédéral, je m'excuse de le dire, ne fait pas son devoir. Vous me direz qu'on n'a pas été assez attentif à ce problème-là précédemment. Mais il ne sert à rien de répéter continuellement ce qu'on n'a pas fait. L'essentiel, c'est l'avenir.

Aujourd'hui, je me sens particulièrement inquiété par les difficultés rencontrées par les villes et communes pour assumer un matériel et un équipement de qualité. Dois-je le rappeler, l'équipement de qualité a, tout d'abord, trait à la sécurité des hommes. En effet, la plupart des accidents survenant au niveau des pompiers sont fonction d'une déficience au niveau de l'équipement. Attaquer le feu avec une autoéchelle est autre chose que de dresser des échelles contre des corniches. C'est un exemple tout simple. Dernièrement encore, j'ai constaté que des communes sont acculées à acheter du matériel d'occasion, même des auto-échelles vieilles de 40 ans pour se dépanner parce qu'elles n'ont pas les moyens de se payer un équipement. Monsieur le ministre, je suis personnellement convaincu qu'un jour, on regrettera le manque d'efforts consentis précédemment. Ce n'est pas du tout votre fait uniquement, mais le manque d'efforts consentis actuellement en matière d'équipement est une chose que je ne peux, personnellement, pas comprendre, compte tenu de l'équipement de sécurité nécessaire aux équipes d'intervention. 

En Belgique, il n'y a aucune contestation relative à la volonté, la générosité et l'engagement de tous les pompiers, qu'ils soient professionnels ou volontaires. On sait combien ils donnent aux autres. C'est un des corps où se rencontre le plus haut taux de générosité et dans ce cadre, c'est un problème important.

Dans nos villes et communes, je constate, à juste titre, que les besoins en formation se multiplient, ne serait-ce qu'au niveau des formations en prévention aux risques chimiques. Par exemple, un problème a surgi récemment en commission: les pointes d'ascarelle. A cet égard, j'ai même interrogé mon collègue et ami, M. Denis, pour mieux comprendre cette problématique. Les risques sont énormes. Dans le cadre d'une intervention, je puis témoigner qu'un agent avait risqué de perdre la vie, parce que les interventions sont parfois difficiles. 

Il s'agit donc pour nous d'encourager tous les efforts de formation. En tout cas, je puis vous assurer que les coûts en formation deviennent complètement démesurés pour nos villes et communes, mais nécessaires, parce que nous n'avons pas le droit — vous en conviendrez — d'envoyer nos hommes courir un risque extrêmement important. De plus en plus, c'est une voie qu'il faudra suivre: soutenir les communes financièrement afin d'assurer à ces hommes des formations suffisantes.

Par ailleurs, je suis inquiet par rapport aux propos que vient de tenir M. Tant à propos des concertations nécessaires, car le problème n'apparaît pas suffisamment urgent pour certains. C'est, dans le cadre d'arrêtés royaux notamment, la volonté, paraît-il, de provincialiser. Je ne tiens pas du tout à entrer dans un système de provincialisation. Ce n'est vraiment rien d'autre que de la déresponsabilisation financière. De plus en plus, on donne l'impression qu'on va régler des problèmes parce qu'on crée des zones. 

Ainsi, dans l'arrondissement de Verviers où on a créé, par exemple, une zone 4, je constate que cela n'a strictement rien changé du tout. Les hommes sont les hommes. Les équipes d'intervention sont les équipes d'intervention et les acteurs de terrain n'ont pas besoin de se retrouver dans des structures formelles ou formalisantes pour intervenir. Voici un exemple que j'ai mentionné à plusieurs reprises. Lors de la catastrophe de Theux, par exemple, tous les pompiers de l'arrondissement et au-delà sont descendus spontanément sur les lieux pour, finalement, maîtriser au mieux cette catastrophe qui a engendré la perte de vies humaines. C'est une chose évidente et vous le dites souvent mais je crois qu'il faut être cohérent dans ce cadre-ci: d'abord les hommes, ensuite les structures. Et donc, ce n'est pas en créant des zones de plus en plus larges que l'on va régler les problèmes, que du contraire. 

Je préfère une responsabilisation sur un plan local, à taille humaine, où les hommes se connaissent, où les visages des pompiers sont connus, ce qui, finalement, leur permet spontanément de créer des équipes d'intervention. Et ce n'est pas — je le répète — en élargissant les zones et finalement en provincialisant qu'on va régler les problèmes. Ce serait un moyen détourné de mêler les comptes des pompiers professionnels, ou plutôt des zones où il y a des professionnels, et les zones d'incendie où il y a des volontaires; ce qui n'arrangerait sûrement pas les zones rurales. Je le dis très clairement à cette tribune: je me méfie d'une volonté de provincialisation. Vous m'avez rassuré quand vous m'avez dit que Mme Lizin était un risque majeur. C'est mon avis aussi, figurez-vous. Votre réponse m'a rassuré et je lutterai, au niveau local où je serai encore engagé politiquement, contre ce système de provincialisation. D'aucuns voudraient faire croire qu'une structure arrangerait les problèmes. Monsieur le ministre, vous n'en êtes sûrement pas convaincu. 

Une dernière chose que je tiens à mentionner à cette tribune est que je suis personnellement un peu inquiet par rapport à tous les ouvrages qui sont actuellement en construction. Je vous l'ai signalé en commission, compte tenu notamment des problèmes rencontrés sur le plan financier par la SNCB. C'est indiscutable.

Alors que l'on parle de sécurité civile, de planification d'urgence et de prévention, je tiens quand même à vous dire très clairement à cette tribune que je continue à attirer l'attention sur les problèmes que pourrait constituer, en termes de sécurité, le tunnel de Soumagne. Quand j'en parle à Mme la ministre Durant, je me demande si elle sait qu'il y a un tunnel à Soumagne long de plus de six kilomètres. 

Je souligne simplement qu'en cas d'incendie, nos pompiers du plateau devraient intervenir côté cheminée. D'après les informations qu'on ne cesse de me redonner, il y a ou il y aurait des problèmes dans l'approche sécuritaire ou en tout cas dans l'approche de prévention. Vous savez comme moi — je suis certain que vous écoutez — qu'il s'agit de votre responsabilité, de celle de la ministre de la SNCB et également de ma propre responsabilité. En effet, je rappelle qu'il s'agit d'une situation extrêmement délicate et que je pourrais même qualifier de très préoccupante. Il en va aussi non seulement de la vie de gens qui pourraient être surpris par une difficulté — qui, je l'espère, n'arrivera jamais —, mais aussi finalement de ceux qui devraient intervenir dans des conditions extrêmement difficiles. 

Voilà, je ne vais pas être plus long, monsieur le président. Je note que M. le ministre qui connaît —et qui aime — les beaux mots ainsi qu'une certaine élégance dans l'expression, a traduit exactement ce que je ressens par rapport à son travail ici vis-à-vis des pompiers. En ce qui concerne les zones de secours, le ministre constate qu'il y a eu au cours de la présente législature, une certaine maturation. Cela est bien dit, mais je crois que parfois l'engagement appelle plus de passion. En effet, je trouve que le terme est particulièrement bien choisi. Vous aimez prendre les choses avec recul mais j'estime aussi qu'au cours de cette législature, je n'ai pas ressenti la même volonté que celle qui a été déployée dans le cadre de la réforme des polices; je le dis très franchement. Je sais que vous avez été énormément occupé par la réforme des polices, je le reconnais. Mais au niveau des pompiers, j'ai beau regarder, je ne vois pas de moyens financiers complémentaires. 

Enfin, monsieur le président, comme je l'ai dit précédemment, il faudrait prévoir, pour chaque projet de loi, une évaluation des moyens financiers que sa mise en oeuvre impliquera, ce qui permettra aux assemblées de le voter dans des conditions de responsabilité suffisantes. Je vous remercie.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, I want to say to the Minister of the Interior how much I appreciate his progress in Dutch. It was also very impressive. I see with what heart he works the learning of this language and I confess to you that I am in the same case. by

Mr. Minister, beyond people, we will deal with a substantial problem for which you have the art of appearing or being ⁇  optimistic, which is ⁇  a force. by

Through this bill, which aims to refine emergency planning and the distribution of the tasks of civil protection and fire services, I highlighted a certain desire for clarity. But, inevitably, there remains a fundamental question: what about financial means?

by Mr. So much talked about projects that remain in the freezer for years. Personally, although I consider the four years spent here, I have no knowledge of a significant improvement in financial means in the service of civil security and I allow myself to recall it.

There are 17,000 firefighters in Belgium: 5,000 professionals and 12,000 volunteers. It would take much more professionals to replace volunteers and therefore it is measured how indispensable these volunteers are to ensure the financial viability of a service of extreme importance. It is measured that we have every interest in worrying about the status of volunteers, without forgetting of course that of professionals.

Like the mr. So I wonder how we will do in a few years to recruit a sufficient number of volunteers. If the federal refuses to take a step forward on the level of statutes, our cities and municipalities will experience serious difficulties in terms of civil security.

Mr. Minister, you know that I have repeatedly, with passion, raised the problem relating to the equipment and equipment. I am astonished when you take into account what the federal state allocates in terms of financial means for the purchase of equipment and equipment. That’s exactly 1 euro and 20 cents per capita today. My comparison may be excessive, but it resembles buying two packs of chips in a supermarket. This is the reality!

When I see the enormous efforts made by the cities and municipalities, at all levels — police first and now equipment and equipment — I find that the federal state, I apologize to say, does not do its duty. You will tell me that we have not paid enough attention to this problem before. There is no point in repeating constantly what has not been done. The most important thing is the future.

Today, I feel ⁇  concerned about the difficulties faced by cities and municipalities to assume quality equipment and equipment. I must remind you, quality equipment has, first of all, to do with the safety of men. In fact, most accidents occurring at the level of firefighters are due to a deficiency at the level of equipment. Attacking fire with a self-scale is something else than building stairs against corniches. This is a very simple example. Recently, I have found that municipalities are compelled to buy used equipment, even 40-year-old auto-escales to get rid of because they do not have the means to pay for equipment. I am personally convinced that one day we will regret the lack of effort made before. This is not at all your only fact, but the lack of effort currently being made in terms of equipment is one thing that I personally cannot understand, given the safety equipment needed for the intervention teams. by

In Belgium, there is no dispute regarding the will, generosity and commitment of all firefighters, whether they are professional or volunteer. You know how much you give to others. It is one of the bodies where the highest rate of generosity is met and in this context, it is an important problem.

In our cities and municipalities, I find, rightly, that the training needs are multiplying, even at the level of chemical risk prevention training. For example, a problem has recently arisen in the commission: the ascarelle tips. In this regard, I even asked my colleague and friend, Mr. Denis, to better understand this problem. The risks are huge. As part of an intervention, I can testify that an agent was at risk of losing his life, because interventions are sometimes difficult. by

Therefore, it is for us to encourage all training efforts. In any case, I can assure you that the cost of training becomes completely disproportionate for our cities and municipalities, but necessary, because we do not have the right — you will agree — to send our men to run an extremely large risk. More and more, this is a path that will need to be followed: to support the communes financially in order to ensure these men adequate training.

Furthermore, I am concerned about the recent remarks made by Mr. Both concerning the necessary consultations, because the problem does not appear urgent enough for some. It is, in the framework of royal arrests in particular, the will, it seems, to provincialise. I do not want to enter a provincialization system at all. This is nothing but financial disresponsibility. More and more, it seems that we are going to solve problems because we create zones. by

So, in the district of Verviers where we created, for example, a zone 4, I find that this has strictly changed nothing at all. Men are men. Intervention teams are intervention teams and field actors do not need to find themselves in formal or formalizing structures to intervene. Here is an example that I have mentioned several times. During the Theux disaster, for example, all the firefighters from the district and beyond spontaneously descended to the site to ultimately manage the disaster that caused the loss of human lives. This is an obvious thing and you say it often, but I believe that we must be consistent in this context: first men, then structures. And so, it is not by creating ever-larger areas that we will solve the problems, but on the contrary. by

I prefer accountability on a local, human-sized level, where men know each other, where the faces of firefighters are known, which ultimately allows them to spontaneously create intervention teams. And it is not — I repeat it — by expanding the areas and eventually provincializing that we will solve the problems. This would be a misguided way of mixing the accounts of professional firefighters, or rather areas where there are professionals, and fire areas where there are volunteers; which would ⁇  not arrange rural areas. I say this very clearly to this tribune: I do not believe in a will for provincialization. You reassured me when you told me that Mrs. Lizin was a major risk. This is my opinion, too. Your response reassured me and I will fight, at the local level where I will still be politically engaged, against this system of provincialization. Some would like to make them believe that a structure would resolve the problems. You are probably not convinced of this. by

The last thing I want to mention on this tribune is that I am personally a little worried about all the works that are currently under construction. I pointed out this to you in the committee, given in particular the financial problems encountered by the SNCB. It is indisputable.

While speaking of civil security, emergency planning and prevention, I would like to tell you very clearly in this tribune that I continue to draw attention to the problems that could constitute, in terms of security, the Soumagne tunnel. When I talk about this to Mrs. Minister Durant, I wonder if she knows that there is a tunnel in Soumagne that is more than six kilometers long. by

I simply emphasize that in case of fire, our firefighters from the plateau should intervene on the side of the fireplace. According to the information that is constantly returned to me, there are or would be problems in the security approach or in any case in the prevention approach. You know like me — I’m sure you’re listening — that this is your responsibility, that of the Minister of the SNCB, and also my own responsibility. In fact, I recall that this is an extremely delicate situation and that I could even call very worrying. It also applies not only to the lives of people who might be surprised by a difficulty—which, I hope, will never happen—but also ultimately to those who should intervene in extremely difficult conditions. by

I am not going to be longer, Mr. President. I have noticed that mr. The minister who knows — and who loves — the beautiful words as well as a certain elegance in the expression, has translated exactly what I feel about his work here with the firefighters. Regarding the rescue zones, the Minister notes that there has been some maturity during this legislature. This is well said, but I believe that sometimes commitment calls for more passion. The term is ⁇  well chosen. You like to take things backwards, but I also feel that during this legislature, I did not feel the same will that was deployed as part of the police reform; I say it very frankly. I know you have been very busy with the reform of the police, I acknowledge it. But at the level of firefighters, however I look, I do not see any additional financial means. by

Finally, Mr. Speaker, as I said earlier, it should be provided for, for each bill, an assessment of the financial means that its implementation will involve, which will allow the assemblies to vote on it under sufficient conditions of accountability. I thank you.

#7

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal het kort houden want ik heb de indruk dat de oppositie inzake dit wetsontwerp op één lijn zit.

Collega's, het wetsontwerp heeft tot doel een algemeen juridisch kader te omschrijven voor rampenplanning en tevens een betere verdeling te organiseren tussen de Civiele Bescherming en de plaatselijke brandweerkorpsen. Maar, zoals wel meer gebeurt in deze legislatuur, dit wetsontwerp is volgens mijn partij een gemiste kans. Het is meer dan duidelijk dat het wetsontwerp van boven komt, en niet van de basis. Blijkbaar heeft de minister samen met zijn paarsgroene meerderheid geen weet van de problematiek die zeer terecht leeft bij de basis.

Mijnheer de minister, wellicht herinneren u en uw collega's zich nog wel de recente stakingen. Die gingen niet alleen over een fiscaal statuut, integendeel zelfs. Als inwoner van Brasschaat heb ik uiteraard kennis van de bezorgdheden van de Civiele Bescherming. Zoals u weet, of niet weet, huisvest Brasschaat een van de grootste kazernes van de Civiele Bescherming. Brasschaat kan bovendien geciteerd worden als een voorbeeld van hoe een goed functionerend brandweerkorps werkt want onze gemeente heeft al heel wat geïnvesteerd en de samenwerking verloopt optimaal. Maar wij moeten ook verder kijken. Ik kan u net zo goed een aantal andere gemeenten noemen. Daarbij wijs ik graag op het betoog van de heer Tant, die terecht heel wat opmerkingen heeft geciteerd. Zijn opmerkingen zijn ook mijn opmerkingen. Ik zal ze dus niet herhalen. De heer Tant heeft die opmerkingen al in de commissie gemaakt en hij heeft ze daarnet nog herhaald. 

Wanneer ik over de basis spreek, heb ik het uiteraard in de eerste plaats over de Civiele Bescherming, uiteraard zonder de brandweer te vergeten. Ook ik moet vaststellen dat er geen of slechts minimale contacten zijn geweest met de gemeenten, met de beroepsfederaties, zelfs met de vakbonden. Ik twijfel niet aan de bedoeling. Die zal wel goed geweest zijn. Maar met goede bedoelingen komen wij niet ver in dit Parlement. Er blijven nog zovele vragen onbeantwoord dat ik dat ontwerp maar op een manier kan omschrijven: het is een paars-groen ontwerp, of in de volksmond een bont-en-blauw ontwerp, tegenwoordig trouwens veel bont en weinig blauw. Als ik het hele wetsontwerp lees als gemeenteraadslid — want ik ben ook nog gemeenteraadslid — vind ik één punt vooral belangrijk: wat is de weerslag, zowel de financiële als de algemene weerslag, voor de gemeenten? Vooral: wie zal dat allemaal betalen? Dit wetsontwerp erkent dan wel de gemeenten, het erkent dat de gemeenten een belangrijke rol spelen in de rampenbestrijding, maar wij hebben zo onze bedenkingen over wat het wetsontwerp in de praktijk zal opleveren. Natuurlijk siert het de regering dat zij heel veel vertrouwen heeft in de verschillende gemeenten. Zij krijgen extra bevoegdheden, zij mogen zelfs eigen rampenplannen opstellen. Ik neem dus aan dat er gemeenten zijn die het perfect zullen doen. Ik denk dat mijn gemeente daarin zelfs zeer ver zal gaan. Maar ik denk ook dat kleinere gemeenten duidelijk met een probleem zullen zitten.

Bovendien, de bevoegdheid van de wetgever wordt nog onduidelijker. Ik dacht altijd dat wetten de bedoeling hadden een aantal zaken duidelijk te maken. Een andere fundamentele kritiek is zeker dat de hulpverleningsgebieden nog altijd niet samen met de politiezones vallen. Dat vind ik toch een gemiste kans. Ik weet dat men nu opteert voor provinciale zones. In eerste instantie is dat logisch. Maar ik vrees dat dit in de praktijk zal leiden tot een minder grote betrokkenheid van de basis. Dit wetsontwerp lost dat probleem niet op en blijft daar zeer vaag over. Ik neem aan dat de minister wel nog een en ander zal regelen via een aantal koninklijke besluiten.

Hij is zelfs vastbesloten dat allemaal te doen voor de verkiezingen, maar ik blijf toch in de kou staan. 

Ik heb uiteraard van verschillende collega's uit de meerderheid gehoord dat deze regering met goede bedoelingen werkt, maar ze geven tegelijkertijd ook allemaal kritiek. Dat is een beetje typisch voor deze regering. Alles gebeurt onder het motto "hoop doet leven" en men belooft vooral veel.

Translated text

Mr. Speaker, I will be brief because I have the impression that the opposition to this bill is on the same line.

Colleagues, the draft law aims to define a general legal framework for disaster planning and also to organize a better distribution between the Civil Protection and the local fire brigades. But, as many things happen in this legislature, this bill is, in my view, a missed opportunity. It is more than obvious that the bill comes from above, not from the base. Apparently, the minister, along with his purple-green majority, has no knowledge of the problem that rightly lives at the base.

Mr. Minister, you and your colleagues may still remember the recent strikes. It was not just about a tax statute, on the contrary. As a resident of Brasschaat, of course, I am aware of the concerns of Civil Protection. As you know, or not know, Brasschaat houses one of the largest casernes of Civil Protection. Brasschaat can also be cited as an example of how a well-functioning fire brigade works because our municipality has already invested a lot and the cooperation is running optimally. But we must also look further. I would like to mention some other municipalities. In this context, I would like to point out the speech of Mr. Tant, who has rightly quoted a lot of comments. His comments are also my comments. I will not repeat them. Mr. Tant has already made those comments in the committee and he has repeated them afterwards. Their

When I speak of the base, I naturally speak first of all of the Civil Protection, of course without forgetting the fire department. I must also note that there have been no or only minimal contacts with the municipalities, with the trade federations, even with the trade unions. I do not doubt the intention. It will have been good. But with good intentions we are not going far in this Parliament. There are so many questions left unanswered that I can only describe that design in one way: it is a purple-green design, or in the popular word a fur-and-blue design, nowadays, by the way, a lot of fur and little blue. When I read the entire bill as a member of the municipal council — since I am also still a member of the municipal council — I find one point especially important: what is the impact, both financial and general, on the municipalities? Especially: who will pay for all this? This bill either recognizes the municipalities, it recognizes that the municipalities play an important role in disaster control, but we have our concerns about what the bill will bring in practice. Of course, the government is delighted that it has a lot of confidence in the various municipalities. They will be given additional powers, they can even draw up their own disaster plans. So I assume there are municipalities that will do it perfectly. I think my community will go very far in that. But I also think that smaller municipalities will clearly have a problem.

Furthermore, the competence of the legislator becomes even more unclear. I always thought that laws were intended to clarify a number of things. Another fundamental criticism is certain that the relief areas still do not coincide with the police zones. I think this is a missed opportunity. I know that they are now opting for provincial zones. Initially, this is logical. But I fear that in practice this will lead to less involvement of the base. This bill does not solve this problem and remains very vague about it. I assume that the minister will still settle something through a number of royal decrees.

He is even determined to do all that before the elections, but I still stand in the cold. Their

Of course, I have heard from several colleagues from the majority that this government works with good intentions, but they are all critical at the same time. This is typical of this government. Everything happens under the motto “Hope makes life” and one promises a lot above all.

#8

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, le groupe réformateur soutiendra ce projet de loi qui vise exclusivement à réorganiser les services administrant le secteur de la sécurité civile.

Deux mesures nous sont proposées.

Premièrement, permettre au Roi de clarifier les compétences respectives des services d'incendie, des services d'incendie appelés en renfort et des services de la protection civile. Actuellement, l'absence d'une répartition précise des tâches implique que certaines missions sont assumées concurremment par différents corps d'intervention. Nous pensons, avec le ministre, que cela a des conséquences non négligeables, au niveau financier par exemple, en coût de fonctionnement, en coût d'investissement en matériel et en formation du personnel. Il est également utile de pouvoir distinguer les missions légales de celles qui ne le sont pas afin de récupérer, à charge des bénéficiaires, les frais des interventions non légales ou non réglementaires.

La deuxième mesure est la généralisation de l'obligation pour les autorités locales d'adopter un plan d'urgence. Dans la pratique, il s'avère que la plupart des communes se sont déjà acquittées de cette tâche. Il importe toutefois d'homogénéiser les méthodes de travail. Le mécanisme imaginé par le gouvernement nous semble être de nature à permettre d'atteindre cet objectif.

Il tient en quatre points: 1. Le bourgmestre établit le plan d'urgence. 2. Le dossier est soumis à l'approbation de la province. 3. L'autorité provinciale établit un plan général d'urgence pour son territoire. 4. Les plans d'urgence sont soumis à l'approbation du ministre.

Il faut ajouter que c'est le Roi, via un arrêté royal délibéré en Conseil des ministres, qui déterminera le contenu des différents plans d'urgence et d'intervention, leurs modalités d'établissement, ainsi que leurs structures organisationnelles et fonctionnelles.

Je voudrais m'étonner ici d'entendre certains collègues, notamment M. Tant, entrer dans les détails, de manière à préciser les choses le plus possible, beaucoup trop que pour les faire paraître dans une loicadre, de parler d'échelles, de matériel, etc. Tout cela, monsieur Tant, doit faire partie des mesures d'application.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, Mr. Colleagues, the Reform Group will support this bill which aims exclusively to reorganize the services administering the civil security sector.

Two measures are proposed.

First, allowing the King to clarify the respective competences of fire services, fire services called reinforcement and civil protection services. Currently, the absence of a precise assignment of tasks implies that certain tasks are undertaken concurrently by different intervention corps. We believe, together with the Minister, that this has no negligible consequences, at the financial level, for example, in operating costs, in equipment investment costs and in staff training. It is also useful to be able to distinguish between legal tasks and non-legal tasks in order to recover, at the expense of the beneficiaries, the costs of non-legal or non-regulatory interventions.

The second measure is the generalization of the obligation for local authorities to adopt an emergency plan. In practice, it turns out that most municipalities have already fulfilled this task. However, it is important to homogenize the working methods. The mechanism imagined by the government seems to us to be capable of achieving this goal.

It consists of four points: 1. The mayor prepares the emergency plan. 2 of 2. The file is subject to approval by the province. 3 of 3. The provincial authority shall establish a general emergency plan for its territory. 4 of 4. Emergency plans are subject to approval by the Minister.

It must be added that it is the King, through a royal decree deliberated in Council of Ministers, who will determine the content of the various plans of emergency and intervention, their modalities of establishment, as well as their organizational and functional structures.

I would like to be surprised here to hear some colleagues, ⁇  Mr. So much, to enter into the details, so as to clarify things as much as possible, much too much as to make them appear in a loicadre, to talk about scales, material, etc. All this, Mr. Tant, must be part of the implementation measures.

#9

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer D'hondt, ten eerste, in de essentie van mijn betoog wou ik doodeenvoudig duidelijk maken dat de wet niet regelt wat zij pretendeert te regelen. Zij brengt op zichzelf geen bevoegdheidsverdeling tot stand tussen brandweerdiensten en korpsen van de Civiele Bescherming. Men verwijst de kwestie alleen naar de Koning, weliswaar met overleg in de Ministerraad. Daar beperkt het zich toe.

Ten tweede, ik heb inderdaad gesproken over de materiële uitrusting en over een aantal andere hiaten in het beleid, in de mate dat men dat woord kan gebruiken, want van een echt beleid in deze materie is zelfs geen sprake geweest. Kunt u mij zeggen welke bijkomende inspanningen men heeft gedaan? Ik spreek niet binnen de context van het ontwerp, maar wel naar aanleiding daarvan. Kunt u mij zeggen welke bijkomende inspanningen men heeft gedaan om tot een betere materiële uitrusting te komen van de korpsen? Kunt u mij zeggen welke inspanningen men heeft gedaan om, bijvoorbeeld, de communicatie te verbeteren? Kunt u mij zeggen wat men heeft gedaan — en dat is de kern van mijn kritiek — voor het nijpend probleem — gezien de teruglopende belangstelling voor het vrijwilligerschap bij de brandweerdiensten — van de regeling van het statuut van de vrijwilligers? Kunt u mij zeggen wat men daar heeft gedaan? 

Op deze vragen moet u "neen" antwoorden. U moet het mij niet kwalijk nemen. Ik meen dat ik volkomen gerechtigd ben om van deze gelegenheid gebruik te maken om een balans op te maken, vooral van wat er niet is gebeurd. Dat heb ik gedaan, mijnheer D'hondt.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. D'Hondt, first, in the essence of my argument, I would like to make it very clear that the law does not regulate what it pretends to regulate. It does not, by itself, establish a division of powers between fire departments and the Corps of Civil Protection. The issue is referred only to the King, though with consultation in the Council of Ministers. It limits itself to that.

Second, I have indeed spoken about material equipment and about a number of other gaps in policy, to the extent that one can use that word, for there has not even been a real policy in this matter. Can you tell me what additional efforts have been made? I am not speaking within the context of the design, but as a result of it. Can you tell me what additional efforts have been made to ⁇  a better material equipment of the corpses? Can you tell me what efforts have been made, for example, to improve communication? Can you tell me what has been done — and that is the essence of my criticism — to the nibbling problem — given the declining interest in volunteering in the fire departments — of the regulation of the statutory of volunteers? Can you tell me what they did there? Their

To these questions you should answer “no”. You should not blame me. I think I am fully entitled to use this opportunity to make a balance, especially of what has not happened. That is what I did, Mr. D'Hondt.

#10

Official text

                    
                    Le ministre vous répondra avec précision, monsieur Tant, mais il faut commencer par le début et mettre en place les règles avant d'en préciser les modalités d'application, c'est bien évident. Tout ne peut évidemment pas figurer dans une loi-cadre.

Quelques mots sur le libellé de l'article 2 en projet. Il nous est apparu, en commission de l'Intérieur, que la délégation au Roi devait être précisée. L'article mentionne donc désormais la liste des missions ressortant de la protection civile au sens large du terme. Charge au Roi de préciser comment ces missions seront réparties entre les services d'incendie, les services d'incendie en renfort et les services de la protection civile. Je peux soutenir cette initiative, même si, à mon estime, le texte original était suffisamment clair. Il me paraît logique qu'un projet de loi renvoie au Roi le rôle d'arrêter les mesures techniques de répartition des missions entre différents corps d'intervention, mais il importe cependant — et c'est essentiel — que le Parlement ait connaissance de l'usage qui a été fait de cette délégation. Si un projet d'arrêté royal existe, il est bon, comme c'est le cas en l'espèce, qu'il soit annexé au texte de loi. Il ne m'apparaît pour autant pas nécessaire qu'une loi incorpore systématiquement une litanie de mesures techniques.

Il serait plus utile — et nous en parlons de plus en plus souvent à cette tribune — d'adjoindre à tout projet et à toute proposition de loi, l'impact budgétaire des mesures proposées, avec une attention toute particulière pour les finances communales.

Je vous remercie.

Translated text

The Minister will answer you with precision, Mr. Tant, but we must start from the beginning and set up the rules before clarifying the terms of their application, this is obvious. Of course, not everything can be included in a framework law.

A few words about the wording of Article 2 in the draft. It appeared to us, in the committee of the Interior, that the delegation to the King should be specified. The article therefore now mentions the list of tasks falling within civil protection in the broad sense of the term. It is up to the King to specify how these tasks will be distributed between the fire services, the fire services in reinforcement and the civil protection services. I can support this initiative, even though, in my opinion, the original text was sufficiently clear. It seems to me logical that a bill returns to the King the role of establishing the technical measures for the distribution of tasks between different intervention bodies, but it is important – and it is essential – that the Parliament be aware of the use that has been made of this delegation. If a draft royal decree exists, it is good, as is the case in the present case, that it be annexed to the text of law. It does not, however, seem to me necessary that a law systematically incorporates a litany of technical measures.

It would be more useful — and we are talking about it more and more often in this tribune — to attach to every draft and every bill, the budgetary impact of the proposed measures, with a particular attention to the municipal finances.

I thank you.

#11

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, geachte collega's, bij de bespreking van het voorliggende wetontwerp tot wijzing van de wet van 31 december 1963 betreffende Civiele Bescherming, wens ik enkele aspecten van de beoogde wetswijziging naar voren te brengen. Ongetwijfeld is de voorliggende tekst ingegeven door nobele motieven, doch de realisatie ervan is mijns inziens onvolkomen.

In eerste instantie wens ik een bedenking te maken over de titulatuur van dit wetsontwerp. Vermits de inhoudelijke bepalingen betrekking hebben op de civiele veiligheid, ware het beter geweest dit wetsontwerp in zijn benaming als een wetsontwerp betreffende de civiele veiligheid voor te stellen, teneinde elke begripsverwarring te vermijden. Het begrip Civiele Bescherming wordt terecht ondergebracht in het globale geheel van de Algemene directie civiele veiligheid, als federale dienst bij het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Naast de brandweerdiensten vindt de Civiele Bescherming haar bestaansreden in het verlenen van hulp aan de bevolking ingeval van catastrofen, rampen, schadegevallen en in het aanbrengen van logistieke versterking — met personeel en materiaal — bij de verschillende hulpdisciplines zoals brandweer, ambulancediensten en politie. Het gaat hier, met andere woorden, om veel meer dan de Civiele Bescherming. Zoals de samenvatting bij het wetsontwerp aangeeft, gaat het zowel over de opdrachten van de Civiele Bescherming, als over de openbare brandweerdiensten.

Ik wens zeker niet in twijfel te trekken dat er op het vlak van de organisatie van de civiele veiligheid een grondige denkoefening dient te gebeuren. Mijnheer de minister, ik heb vrij recent — jammer genoeg tijdens de watersnood in de Gentse regio — moeten ondervinden dat, ondanks de sterke motivatie en bereidwilligheid van de verschillende hulpdiensten, er nog heel wat kan worden verbeterd aan de coördinatie tussen de brandweerdiensten en de diensten van de Civiele Bescherming. Ik heb dit onder meer met zoveel woorden aangebracht in een nota — die het Gentse stadsbestuur begin januari aan de premier heeft bezorgd — met een inventarisatie van de mogelijke verbeterpunten ter remediëring van de watersnoodproblematiek.

In het kader van de rampenbestrijding, de met dit wetsontwerp beoogde uniformisering van procedures en de gebruikte terminologie, betreur ik dat de federale overheid, ondanks haar goede bedoelingen, blijkbaar gefragmenteerd te werk wil gaan, gegeven het feit dat zij heeft besloten geen samenwerkingsakkoord met de Gewesten te sluiten. Mijns inziens is rampenbestrijding in vele gevallen gelinkt aan de bescherming van het milieu, en aldus een niet weg te denken factor in de veiligheidsproblematiek. Wie een duurzaam veiligheidsbeleid wil uitbouwen, dient rekening te houden met alle rechtstreekse en onrechtstreekse parameters, van welk bevoegdheidsniveau dan ook, om op basis hiervan een gestructureerd overleg te organiseren.

Een synergie tussen beide groepen, enerzijds brandweer en anderzijds Civiele Bescherming, kan echter pas bereikt worden nadat eerst een uitgebreide studie is verricht op basis van een geografisch georiënteerde risicoanalyse over heel België. Hierbij zijn aspecten als aanrijtijden naar de plaats van de ramp of het ongeval van primordiaal belang. Bij mijn weten is deze studie niet gebeurd, tenzij lokaal in Antwerpen en Hoogstraten. Het voorliggende wetsontwerp geeft de indruk geen juridische weergave te zijn van conclusies die werden gemaakt op basis van een methodologisch wetenschappelijke inventarisatie van risicofactoren binnen de civiele veiligheidsproblematiek.

In de samenvatting van dit wetsontwerp wordt echter als eerste doelstelling vooropgesteld, ik citeer: "een algemeen juridisch kader te voorzien voor de rampenplanning gericht op alle andere risico's". Dat er wel degelijk nood is aan een modernisering van de bestaande structuren, wil ik zeker niet weerleggen. Een herstructurering van een dergelijke omvang mag, mijns inziens, echter niet zonder wetenschappelijke onderbouw worden voorgelegd en zonder te overzien welke gevolgen dit met zich meebrengt. Juist in de context van het waarborgen van een optimale veiligheid van onze burgers dient er weldoordacht gewerkt te worden aan een verbetering van de huidige structuren. Met de veiligheid van mensenlevens wordt nu eenmaal niet geëxperimenteerd.

De vormingsproblematiek van personeelsleden bij de hulpdiensten is van prioritair belang en vraagt om een professionele aanpak, liefst gedragen door specialisten in elk van de onderscheiden deelgebieden van de rampenbestrijding die zowel over de theoretische als de praktische kennis beschikken. Het is dus niet alleen noodzakelijk dat er maatregelen worden genomen op het vlak van de bevoegdheden maar ook met betrekking tot de operationele organisatie, de personeelsproblematiek, het materieel en de communicatie zowel tussen de brandweerkorpsen en de afdelingen van de Civiele Bescherming en ook de communicatie met de burgers.

Naar Nederlands voorbeeld is het wenselijk op het overkoepelde federale niveau, eventueel opgedeeld in een Franstalige en een Nederlandstalige cel of instelling, een orgaan te installeren dat specifiek zorgt voor de wetenschappelijke ondersteuning van de verschillende hulpdiensten, het professionaliseren van de provinciale opleidingscentra, het functioneren als centraal examenorgaan, het bepalen van de kwalitatieve vormingsvereisten, de implementatie van nieuwe veiligheidstechnieken en last but not least het opstellen van een reglementering inzake brandpreventie. Ook de organisatie van globale aankopen van hoogtechnologisch materieel zou in een dergelijke cel kunnen georganiseerd worden.

Hoewel schaalvergroting in de werking van de civiele veiligheidsdienst tot een betere aanwending van financiële middelen voor aankoop van materieel en dergelijke kan leiden, vereist een optimalisering van de dienstverlening daarentegen een betere inzet van personeel en dus ongetwijfeld ook meer financiële middelen.

Een modern personeelsbeleid dient oog te hebben voor een aangepast personeelsstatuut conform de opgelegde verantwoordelijkheden, de onregelmatige prestaties en de vaak gevaarlijke en psychisch belastende arbeidsomstandigheden. Een financiële audit van de verschillende gemeentelijke korpsen zal uitwijzen dat geüniformeerde procedures mogelijks dode letter blijven wegens een tekort aan financiële middelen van de korpsen en bovendien een lokale verspreiding van deze middelen. Dit is niet het geval voor de Civiele Bescherming, die opgenomen is in de administratie van Binnenlandse Zaken. Het vasthouden aan provinciale grenzen bij het opstellen van een algemeen rampenplan voor hulpverlening in geval van rampen leidt bovendien tot kafkaiaanse toestanden waarbij we vaststellen dat heel het aspect veiligheid zich tweeledig verhoudt: enerzijds is de politionele veiligheid in handen van de federale politie en anderzijds, is de civiele veiligheid provinciaal georganiseerd. Dit leidt tot aberraties. Het havengebied van Antwerpen strekt zich immers uit over gebiedsdelen van de provincies Oost-Vlaanderen en Antwerpen en de brandweerdiensten zijn er anders georiënteerd.

Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, mits in samenwerking te voorzien op interprovinciaal of gewestelijk niveau. 

Een laatste aspect, maar niet onbelangrijk, is dat de nieuwe structuur die bij koninklijk besluit zal worden voorgesteld op basis van artikel 2 van dit wetsontwerp een nieuwe interpretatie geeft aan het artikel 135 § 2, 5° van de nieuwe gemeentewet en voor de collega's die het wetsontwerp misschien niet helemaal hebben doorgenomen geef ik de tekst even mee.

"De gemeenten hebben ook tot taak het voorzien, ten behoeve van de inwoners, in een goede politie, met name over de zindelijkheid, de gezondheid, de veiligheid en de rust op openbare wegen en plaatsen en in openbare gebouwen. Meer bepaald, en voor zover de aangelegenheid niet buiten de bevoegdheid van de gemeenten is gehouden, worden de volgende zaken van politie aan de waakzaamheid en het gezag van de gemeenten toevertrouwd". En nu komt het vijfde punt: "Het nemen van passende maatregelen om rampen en plagen, zoals brand en epidemieën te voorkomen en het verstrekken van de nodige hulp om ze te doen ophouden."

Ik sluit mij aan bij de redenering van de inspecteur van Financiën, wanneer hij stelt dat deze problematiek tot op heden behoort tot de exclusieve bevoegdheid van de lokale besturen. De redenering van de Raad van State om dit te weerleggen heeft enkel betrekking op de bevoegdheid inzake Civiele Bescherming, wat ik beaam, maar niet op de bevoegdheid inzake civiele veiligheid en, in se, de openbare brandweerdienst. Deze beperking van de gemeentelijke autonomie is dermate fundamenteel dat alleen al op basis daarvan dit wetsontwerp aan een grondige herziening zal moeten worden onderworpen. Ondanks al mijn opmerkingen ben (...

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Dear colleagues, in the discussion of the present bill referring to the Law of 31 December 1963 on Civil Protection, I would like to highlight some aspects of the proposed legislative amendment. Undoubtedly, the above-mentioned text is inspired by noble motives, but its realization is, in my opinion, imperfect.

First of all, I would like to question the title of this bill. Since the substantive provisions relate to civil security, it would have been better to propose this draft law in its name as a draft law concerning civil security, in order to avoid any confusion of concepts. The concept of Civil Protection is rightly housed in the global whole of the General Directorate of Civil Security, as a federal service at the Ministry of Interior.

In addition to firefighting services, Civil Protection finds its purpose in providing assistance to the population in the event of disasters, disasters, damage incidents and in applying logistical reinforcement – with personnel and equipment – to the various aid disciplines such as firefighters, ambulance services and police. This is, in other words, much more than civil protection. As indicated in the summary of the draft law, it concerns both the contracts of Civil Protection, as well as the public fire services.

I would ⁇  not want to doubt that there should be a thorough thinking exercise in the area of the organization of civil security. Mr. Minister, I have had to experience quite recently — unfortunately during the water emergency in the Gent region — that, despite the strong motivation and willingness of the various emergency services, there is still much to improve in the coordination between the fire services and the civil protection services. Among other things, I have said this with so many words in a note — which the Gent city administration delivered to the prime minister at the beginning of January — with an inventory of the possible points of improvement to remedy the water emergency problem.

In the context of disaster control, the uniformization of procedures aimed at this bill and the terminology used, I regret that the federal government, despite its good intentions, appears to be fragmented, given the fact that it has decided not to conclude a cooperation agreement with the regions. In my opinion, disaster management is in many cases linked to the protection of the environment, and thus an inescapable factor in the safety problem. Those wishing to develop a sustainable security policy should take into account all direct and indirect parameters, of any level of competence, in order to organize a structured consultation on the basis thereof.

However, a synergy between the two groups, on the one hand firefighters and on the other Civil Protection, can only be achieved after a comprehensive study has first been conducted based on a geographically oriented risk analysis across Belgium. In this context, aspects such as driving times to the place of the disaster or accident are of primary importance. As far as I know, this study has not happened, except locally in Antwerp and Hoogstraten. The present draft law does not appear to be a legal representation of conclusions made on the basis of a methodological scientific inventory of risk factors within the civil security problem.

However, in the summary of this bill, the first objective is set, I quote, "to provide a general legal framework for disaster planning focused on all other risks". That there is a need for modernization of existing structures, I ⁇  do not want to deny. However, a restructuring of such a scale cannot, in my opinion, be submitted without scientific support and without consideration of the consequences it entails. It is precisely in the context of ensuring an optimal safety of our citizens that a well-thoughtful effort must be made to improve the existing structures. The safety of human lives is not experimented.

The problem of training of emergency personnel is of priority and requires a professional approach, preferably carried out by specialists in each of the different sub-disaster management sub-disciplines, who possess both theoretical and practical knowledge. It is therefore necessary to take measures not only in the area of powers but also in relation to the operational organization, the personnel problem, the equipment and the communication between both the fire brigades and the departments of civil protection and also the communication with the citizens.

Following the Dutch example, it is desirable to establish at the overall federal level, possibly divided into a French-speaking and a Dutch-speaking cell or institution, an organ that specifically provides for the scientific support of the various emergency services, the professionalization of the provincial training centers, the functioning as a central examination body, the determination of the qualitative training requirements, the implementation of new safety techniques and last but not least the drafting of a regulation on fire prevention. The organization of global purchases of high-tech equipment could also be organized in such a cell.

While scaling up the functioning of the civil security service can lead to a better utilization of financial resources for the purchase of equipment and the like, optimisation of the services, on the other hand, requires a better employment of personnel and therefore undoubtedly also more financial resources.

A modern personnel policy should take into account an adjusted staff status in accordance with the imposed responsibilities, the irregular performance and the often dangerous and psychically stressful working conditions. A financial audit of the various municipal corps will reveal that uniform procedures may remain dead letter due to a shortage of financial resources of the corpses and, in addition, a local distribution of these resources. This is not the case for Civil Protection, which is included in the administration of Home Affairs. In addition, ⁇ ining provincial borders in the preparation of a general disaster plan for disaster relief leads to kafkaean states in which we establish that the whole aspect of security is dual: on the one hand, police security is in the hands of the federal police and on the other, civil security is organized provincially. This leads to aberrations. The port area of Antwerp extends over areas of the provinces of East Flanders and Antwerp, and the fire services are differently oriented there.

This does not need to be a problem in itself, provided that cooperation is provided at interprovincial or regional level. Their

A last aspect, but not insignificant, is that the new structure that will be proposed by a royal decree on the basis of article 2 of this bill gives a new interpretation to the article 135 § 2, 5° of the new municipal law and for the colleagues who may not have fully understood the bill I give the text for a moment.

The municipalities also have the task of providing, for the benefit of the inhabitants, a good police, in particular regarding the sanity, health, safety and tranquility on public roads and places and in public buildings. More specifically, and insofar as the matter is not held outside the competence of the municipalities, the subsequent affairs of the police are entrusted to the vigilance and authority of the municipalities." And now comes the fifth point: "Taking appropriate measures to prevent disasters and plagues, such as fires and epidemics, and providing the necessary assistance to make them stop."

I agree with the reasoning of the Inspector of Finance, when he states that this issue belongs to the exclusive competence of local governments until today. The reasoning of the State Council to refute this refers only to the competence in civil protection, which I am concerned with, but not to the competence in civil security and, in itself, to the public fire service. This limitation of municipal autonomy is so fundamental that only on its basis this bill will have to be subjected to a thorough revision. Despite all my comments [...]

#12

#13

#14

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega, wat uw laatste opmerking betreft ben ik het met u eens. Ik heb hetzelfde probleem trouwens opgeworpen in de commissie, zij het vrij kort. Het is ook niet duidelijk waar de bevoegdheidsgrens precies is gesitueerd, maar ik denk dat u gelijk hebt om het hier nog even onder de aandacht te brengen. Maar sta mij toe u toch één vraag te stellen. Ik heb goed naar uw uiteenzetting geluisterd en u ging daarnet besluiten. Ik heb u misschien iets te vroeg onderbroken? Het enige wat u bij wijze van positieve evaluatie hebt aangebracht is dat u de goede bedoelingen van de regering en van de minister apprecieert. Dat is natuurlijk al heel wat, maar voor de rest is uw betoog eigenlijk voor een goed deel de herhaling geweest, met andere woorden, van de opmerkingen die ook door ons werden gemaakt. Ik kijk dus eigenlijk echt wel met enige belangstelling uit naar uw stemgedrag en dat van uw groep, mijnheer Versnick.

Translated text

#15

Official text

                    
                    Mijnheer Tant, wat dat stemgedrag betreft, kan ik u zeker geruststellen. Zoals u weet, is dit een kaderwet die vorm zal moeten krijgen via in de Ministerraad overlegde koninklijke besluiten. Mijn uiteenzetting strekt er inderdaad toe een aantal denkrichtingen en indicaties te geven omtrent de inhoud van die koninklijke besluiten die in de toekomst zullen moeten worden opgesteld.

Ik besluit dat ondanks al mijn opmerkingen, ik erover verheugd ben dat de minister van Binnenlandse Zaken de bestaande structuren ter discussie stelt. Hij heeft althans de intentie om bij te dragen tot de optimalisering van de procedures rond de civiele veiligheid, waarbij de desbetreffende korpsen en diensten in het verleden al te stiefmoederlijk werden behandeld.

Is dat geen mooi einde, mijnheer Tant?

Translated text

#16

#17

#18

Official text

                    
                    Een bijna litterair einde. Maar anderzijds kan u niet naast het volgende. U hebt zelf verwezen naar de doelstelling die de wet nastreeft. Die wet vult die doelstelling echter zelf niet in. Het is een kaderwet, zegt u. U moet dan toch goed weten dat, zelfs wat de essentie betreft, de principiële bevoegdheidsverdeling tussen de Civiele Bescherming en de brandweer, niets nieuws wordt aangereikt. Er wordt doodeenvoudig verwezen naar een koninklijk besluit. Ik dacht dat het Parlement iets meer ambities mocht hebben dan dat, voor een aangelegenheid die, in de moeilijke tijden die wij tegenwoordig meemaken, essentieel zou kunnen blijken te zijn. In die aangelegenheid aan de kant blijven staan — dit is uiteraard wel wat moeilijker wanneer men tot de meerderheid behoort, mijnheer Versnick — lijkt mij zelfs niet wijs te zijn, ongeacht de politieke opportuniteit.

Translated text

#19

Official text

                    
                    Mijnheer Tant, u weet dat Rome ook niet op één dag is gebouwd. Ik heb zeer duidelijk aangegeven dat er een aantal goede intenties zijn die hieraan ten grondslag liggen en dat we in de goede richting aan het evolueren zijn. Er zal veel afhangen van de invulling van de besluiten. Mijnheer Tant, wij verschillen wat dat betreft natuurlijk van mening op dit ogenblik.

Ik heb u hier zeer vaak op het spreekgestoelte weten staan, toen het nog niet verhoogd was. U zei toen dat in het wetsontwerp elementen staan die de regering moet invullen en dat u het volle vertrouwen in de regering had dat ze dat op een goede manier zou doen. Ik heb u dat hier vaak horen vertellen. Het spreekgestoelte was toen nog wel iets lager. Dat was in de tijd dat u fractieleider was van een meerderheidspartij. Het was weliswaar op een lager niveau.

Ik heb er ook vertrouwen in dat de regering een en ander op een verstandige manier zal invullen en dat het zal gebeuren in de zin zoals ik heb aangegeven in mijn uiteenzetting.

Translated text

#20

#21

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, wij volgen het al een paar jaar. Ik hoor de heer Versnick zeggen dat hij de invulling van nabij zal volgen.

Mijnheer Versnick, op dit ogenblik circuleren er al minstens een viertal ontwerpen van koninklijk besluit. Onder andere is er een ontwerp in verband met de vorming. Volgens de minister is dat ontwerp besproken in werkgroepen. Er is inderdaad een werkgroep Vorming, die een aantal keer is bijeengekomen, maar zonder consensus is afgerond. Zijn werking werd daarentegen zelfs in totaal "onakkoord" gestopt.

Het ontwerp van koninklijk besluit ligt op dit ogenblik voor. Het zal door de minister waarschijnlijk tegen 15 maart 2003, zoals hij gisteren in de commissie heeft gezegd, worden gepubliceerd. Met die gang van zaken gaan de beroepsfederaties niet akkoord. Ze hebben er tal van kritieken op. Op dit ogenblik kan men dus al zeggen dat de invulling niet goed zal zijn en dat er heel wat commentaren op zullen komen. Dat is niet alleen het geval met dat bewuste ontwerp van koninklijk besluit. Er zijn ook nog verschillende andere ontwerpen, waarmee de beroepsfederatie niet akkoord gaat. De ministers steunt zich ook voor die andere ontwerpen op werkgroepen, die soms niet eens zijn bijeengekomen.

U zou dus eigenlijk moeten zeggen dat we de invulling niet zullen afwachten. U weet immers nu al dat de invulling slecht zal zijn en door de basis niet zal worden aanvaard.

Translated text

We have been following this for a few years. I hear Mr. Versnick say that he will follow the completion closely.

Mr Versnick, at the moment at least four draft royal decrees are circulating. Among other things, there is a design related to the formation. According to the Minister, the draft has been discussed in working groups. There is indeed a Working Group Forming, which has met several times, but has been completed without consensus. On the contrary, his operation was even completely “disagreeable” stopped.

The draft royal decree is currently in place. It will probably be published by the Minister by 15 March 2003, as he said yesterday in the committee. The trade federations do not agree with this. They have a lot of criticism. So at this moment one can already say that the completion will not be good and that there will be a lot of comments on it. This is not just the case with that conscious draft of royal decree. There are also several other drafts, with which the professional federation does not agree. The ministers also rely on other draft projects in working groups, which sometimes have not even met.

So you should actually say that we will not wait for the fulfillment. After all, you already know that the filling will be bad and will not be accepted by the base.

#22

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, in tegenstrijd tot de heer Hendrickx ben ik een niet-dogmatisch denker. Ik beoordeel niet op ontwerpen die circuleren en waar men probeert wind rond te zaaien. Ik oordeel op basis van genomen besluiten. Op het ogenblik dat de besluiten zullen genomen zijn, zal er kunnen geëvalueerd worden of het inderdaad in de goede richting gaat of niet. Ik, mijnheer Hendrickx, heb in tegenstelling tot u het volle vertrouwen in de regering.

Translated text

#23

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, le projet de loi qui est soumis à vos délibérations a un objet limité mais certainement important, spécialement dans le contexte actuel, dans la mesure où il rend obligatoire l'établissement de plans d'urgence dans toutes les communes, au-delà de ce qui est déjà requis dans le secteur Seveso, dans le domaine nucléaire, ou au-delà de ce qui existe déjà dans près de trois quarts des communes du Royaume. Il faut, en la matière, que toutes les communes soient dotées d'un plan d'urgence pour pouvoir faire face à toutes les menaces qui existent à l'heure actuelle. Compte tenu des tensions qui existent au plan international, il faut reconnaître qu'elles ne sont pas limitées à des catastrophes naturelles. Il est, dès lors, très urgent que ces plans existent partout et qu'ils soient élaborés dans l'ordre et la méthode, l'harmonisation des terminologies, le cadre, les moyens, avec l'exercice d'une tutelle d'approbation et, finalement, la consécration par l'arrêté royal.

Bien entendu, on devra encore améliorer dans l'avenir tous les plans d'urgence en tenant compte, notamment, des analyses de risque qui sont en cours. Cela est vrai non seulement pour les plans d'urgence qui seront établis demain mais encore pour réviser ceux qui existent à l'heure actuelle.

Ensuite, on met de l'ordre dans la répartition des compétences entre les services de pompiers et la protection civile. Monsieur Versnick, j'aurais volontiers modifié l'intitulé de la loi, en parlant de service civil de sécurité mais pour l'instant, la terminologie est "protection civile" pour couvrir l'ensemble de la matière et si nous avions procédé de cette manière, nous aurions créé une perturbation dans l'interprétation de tous les textes existants, qui ont été pris en vertu de la loi de 1963.

Pour y arriver, nous nous sommes livrés à une concertation poussée avec tous les intéressés, tous les partenaires qui ont marqué leur accord. Je vous vois encore, monsieur Hendrickx, venir en commission parler de l'arrêté que j'allais signer, un projet d'arrêté que je n'avais jamais vu, que mon cabinet ignorait, que mon administration ignorait également et qui, de surcroît, était très mal fait. Je ne l'aurais certainement pas signé s'il m'avait été présenté de cette façon.

Cela signifie que vous pouvez certainement trouver ici ou là sur le territoire du Royaume l'un ou l'autre qui n'est pas satisfait, qui a une autre vision des choses. En tout cas, je confirme de la manière la plus formelle que la répartition que je vais opérer dès que la loi sera votée sera conforme au projet d'arrêté que j'ai déposé en commission, qui est le fruit d'une concertation approfondie avec les principaux intéressés. Ce projet distingue d'une part la première ligne, qui est le travail des pompiers qui peuvent de plus en plus et de mieux en mieux y faire face, et la deuxième ligne qui est réservée à la protection civile. Celle-ci vient soit en appui lorsqu'il y a une insuffisance d'effectifs soit quand se posent des problèmes techniques particuliers que la protection civile est mieux à même d'appréhender.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, the bill that is subject to your deliberations has a limited but ⁇  important object, especially in the current context, insofar as it makes the establishment of emergency plans mandatory in all municipalities, beyond what is already required in the Seveso sector, in the nuclear field, or beyond what already exists in almost three quarters of the municipalities of the Kingdom. In this regard, all municipalities must be equipped with an emergency plan to be able to cope with all the threats that exist at the moment. Given the tensions that exist internationally, it must be recognized that they are not limited to natural disasters. It is, therefore, very urgent that these plans exist everywhere and that they be elaborated in order and method, the harmonisation of terminologies, the framework, the means, with the exercise of a tutel of approval and, finally, the consecration by the royal decree.

Of course, all emergency plans will still need to be improved in the future, taking into account, in particular, the risks analyses that are ongoing. This is true not only for the emergency plans that will be drawn up tomorrow, but also for revising those that exist today.

Then, order is put in the distribution of competences between the fire departments and civil protection. Mr. Versnick, I would have gladly changed the title of the law, speaking of the Civil Security Service but for now, the terminology is "civil protection" to cover the whole matter and if we had proceeded this way, we would have created a disturbance in the interpretation of all existing texts, which were taken under the Act of 1963.

To ⁇  this, we have engaged in an intense consultation with all interested parties, all partners who have signed their agreement. I still see you, Mr. Hendrickx, coming to the committee to talk about the decree that I was about to sign, a draft decree that I had never seen, that my cabinet ignored, that my administration also ignored and that, in addition, was very badly done. I ⁇  would not have signed it if it had been presented to me in this way.

This means that you can ⁇  find here or there on the territory of the Kingdom one or the other who is not satisfied, who has a different view of things. In any case, I confirm in the most formal way that the distribution that I will operate as soon as the law is voted will be in accordance with the draft decree that I submitted to the committee, which is the result of a thorough consultation with the main stakeholders. This project distinguishes, on the one hand, the first line, which is the work of firefighters who can more and better cope with it, and the second line, which is reserved for civil protection. It comes in support either when there is an insufficient staff or when special technical problems arise that civil protection is better able to understand.

#24

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, de minister zegt hier nogmaals — en ik wil hem geloven — dat hij niet achter de tekst van dat ontwerp van koninklijk besluit staat dat nochtans volgens de geijkte formule en volgens de klassieke voorwaarden was opgesteld en dus ergens vanuit een administratie moest komen want ik heb het zelf niet gemaakt. Ik wil de minister dus vragen of het zijn houding is dat hij niet gaat naar één zone per provincie zoals het in het ontwerp van koninklijk besluit stond dat ik heb voorgelegd.

Translated text

#25

#26

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil dit eigenlijk wat uitbreiden. De minister heeft het altijd zo voorgesteld dat er overlegd was over de koninklijke besluiten die hij in petto heeft met de representatieve brandweerorganisaties. Hij verwijst naar werkgroepen die hij heeft opgericht. Sommige van die werkgroepen — en de minister moet mij tegenspreken als ik overdrijf — zijn één keer en nadien niet meer samengekomen. In geen enkele werkgroep is men ooit tot een consensus gekomen. Dan verwijst u wat het overleg betreft naar dit systeem dat eigenlijk louter en alleen heeft moeten dienen om u een alibi te verschaffen. Deze werkgroepen hebben niet gewerkt. Vandaar trouwens de reacties van onder meer de Belgische Brandweerfederatie die terecht haar beklag doet over het feit — en daar hebt u geschiedenis geschreven, mijnheer de minister — dat u met hen niet overlegd hebt. Ik betreur dat.

Translated text

#27

Official text

                    
                    Je répondrai à M. Tant le moment venu. Mais permettez-moi d'achever la présentation de ce qui devrait normalement faire l'objet de nos discussions, c'est-à-dire un projet dont l'objet est limité et qui concernait, d'une part, les plans d'urgence et, d'autre part, la répartition des tâches entre les pompiers et la protection civile.

Je vous dis qu'il n'y aura pas d'autre arrêté que celui dont j'ai présenté le projet en commission, sauf si le gouvernement devait en décider autrement. En effet, aussi bien pour rassurer que pour garantir qu'aucune initiative intempestive ne sera prise, j'ai accepté un amendement stipulant que cet arrêté royal sera délibéré en Conseil des ministres.

Je voudrais quand même que l'on ait l'honnêteté de reconnaître que ce projet va assurer une plus grande sécurité juridique dans le fonctionnement des services. Vous savez aussi bien que moi que, pour l'instant, tout cela est réglé par une simple circulaire que j'aurais pu, si je l'avais voulu, modifier dans le secret de mon bureau. Les choses sont claires, transparentes et il faut vraiment être mal intentionné pour y voir malice.

Pour le surplus ...

Translated text

I will answer Mr. The time has come. But let me finish the presentation of what should normally be the subject of our discussions, i.e. a project whose subject matter is limited and which concerned, on the one hand, emergency plans and, on the other hand, the distribution of tasks between firefighters and civil protection.

I tell you that there will be no other decree than that of which I have submitted the draft in committee, unless the government should decide otherwise. Indeed, both to reassure and to ensure that no untimely initiative will be taken, I have accepted an amendment stipulating that this royal decree will be deliberated in Council of Ministers.

However, I would like to be honest in recognizing that this project will provide greater legal certainty in the operation of services. You know as well as I know that, for now, all this is settled by a simple circular that I could have, if I had wanted to, modified in the secret of my office. Things are clear, transparent, and you really need to be bad intention to see it malicious.

For the surplus...

#28

#29

Official text

                    
                    Mais monsieur Tant, je sais! Je vous ai écouté patiemment, pourtant c'est la troisième fois en trois mois — au moins — que vous tenez le même discours. A l'occasion d'un projet de loi, qui est un projet limité, vous relancez une discussion générale déjà tenue, dans le cadre de la présentation du budget 2003, sur la totalité des problèmes posés au niveau de ce que l'on appelle toujours, et jusqu'à nouvel ordre, la sécurité civile.

Monsieur Tant, vous m'avez entendu souvent en commission. En tant que président, vous savez combien je suis sollicité par des questions ou interpellations en la matière et spécialement de M. Hendrickx. J'ai donc eu l'occasion de répondre précisément à toutes ces questions que vous avez, une fois de plus, évoquées ici aujourd'hui, probablement avec des intentions politiques — que je ne peux pas vous reprocher —, peut-être même des intentions politiciennes. Mais permettez-moi de vous dire qu'en matière de sécurité, ce n'est pas une affaire de majorité ou d'opposition. Nous devons chercher, ensemble, à améliorer le dispositif devant garantir plus de sécurité à la population.

Il est vrai que la sécurité civile en général a besoin d'une réforme fondamentale. Je crois qu'il faut le faire en prenant beaucoup de précautions. Pour ma part, j'ai réuni — c'est vrai — un grand nombre de groupes de travail, associant tous ceux qui étaient intéressés par cette réforme et spécialement les hommes de terrain. On a en effet préparé un "livre blanc" traitant de tous les problèmes: de la structure, de la nécessité d'organiser ces services au plan local, d'avoir un niveau déconcentré de coordination et, bien sûr, d'avoir également une organisation centralisée pour faire face aux besoins majeurs ou aux risques majeurs que nous pourrions être amenés à affronter dans cette société. Nous avons aussi à cette occasion, monsieur Smets, abordé le problème du financement.

Translated text

But Mr. Tant, I know! I have listened to you patiently, but this is the third time in three months — at least — that you have the same speech. On the occasion of a bill, which is a limited bill, you resume a general discussion already held, as part of the presentation of the 2003 budget, on all the problems posed at the level of what is still called, and until new order, civil security.

Mr. Tintin, you have heard me often in the committee. As President, you know how much I am asked by questions or interpellations on the subject and especially by Mr. and Hendrickx. So I have had the opportunity to answer precisely all those questions that you have, once again, evoked here today, probably with political intentions — which I cannot blame you — maybe even political intentions. But let me tell you that in terms of security, this is not a matter of majority or opposition. Together, we must seek to improve the device to ensure more safety for the population.

It is true that civil security in general needs a fundamental reform. This should be done with a lot of precautions. For my part, I have gathered – it is true – a large number of working groups, bringing together all those who were interested in this reform and especially the fieldmen. In fact, a “white book” was prepared addressing all issues: from the structure, the need to organize these services at the local level, to have a decentralized level of coordination and, of course, also to have a centralized organization to cope with major needs or major risks that we might be brought to face in this society. On this occasion, Mr Smets, we also addressed the issue of financing.

#30

#31

#32

#33

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik eis het woord voor een persoonlijk feit.

Een parlementslid dat nog de moeite neemt om de bespreking aan te gaan met een minister wordt er doodeenvoudig van beschuldigd kwade bedoelingen te hebben. Ik begin dat te begrijpen, mijnheer de voorzitter. Het ontwerp dat de minister indient, is noch min, noch meer een ontwerp dat een bijzondere macht aan de Koning wil geven om dat te regelen wat het pretendeert te regelen. Dan zou men het ons nog kwalijk nemen dat we deze gelegenheid aangrijpen om met de minister van gedachten te wisselen over de concrete werking van de diensten waarvoor hij verantwoordelijk is. Ik denk dat dit onze taak is, mijnheer de minister. Wij moeten deze gelegenheid grijpen om kritiek te uiten of een positieve evaluatie uit te spreken over datgene wat tot uw bevoegdheid behoort. Ik doe niet anders.

Antwoord eens op de vragen! Als u zegt dat u in de commissie en in de plenaire vergadering voortdurend wordt geconfronteerd met lastige parlementsleden dan is dat voor een groot stuk het gevolg van het feit dat u zich beperkt tot moraliserende opmerkingen en nooit antwoordt op vragen. Zeg mij eens hoeveel werkgroepen u hebt geïnstalleerd.

Translated text

I ask for the word for a personal fact.

A member of parliament who is still struggling to start the discussion with a minister is simply accused of having evil intentions. I begin to understand that, Mr. Speaker. The draft that the minister submits is neither less nor more a draft that wants to give a special power to the King to regulate what he pretends to regulate. Then we would be blamed for taking this opportunity to exchange thoughts with the Minister on the concrete functioning of the services for which he is responsible. I think this is our job, Mr. Minister. We should take this opportunity to criticize or give a positive assessment of what is within your competence. I do not do otherwise.

Answer the questions! If you say that you are constantly faced with difficult members of parliament in the committee and in the plenary session, that is largely due to the fact that you limit yourself to moralising comments and never answer questions. Tell me how many working groups you have installed.

#34

#35

#36

#37

#38

Official text

                    
                    Effectivement, j'ai voté la réforme des polices quand j'étais dans l'opposition et j'ai travaillé pendant quatre ans pour alimenter des dossiers en vue de permettre d'améliorer, demain, la sécurité civile pour la population. C'est ainsi que je travaille! C'est la raison pour laquelle je ne suis pas un partisan d'un certain cinéma auquel j'assiste bien souvent ici en séance publique!

Translated text

#39

#40

Official text

                    
                    Je l'ai répété je ne sais combien de fois en commission, mais il n'y a pire sourd que celui qui ne veut entendre! Vous prétendez qu'il s'agirait dans ce projet de loi d'une loi de pouvoirs spéciaux! Soit vous ne l'avez pas lu, soit vous ne l'avez pas compris, soit encore, en termes parlementaires, vous dites le contraire de la vérité, parce que j'ai démontré en commission l'objectif précis de ce projet de loi.

Translated text

#41

#42

Official text

                    
                    Hier, en commission, j'ai répondu à M. Hendrickx — et je crois que vous étiez toujours présent — qu'un arrêté royal ayant trait à la formation sera publié au mois de mars. Cet arrêté, qui est le résultat des concertations qui ont eu lieu, ne prévoit aucune centralisation mais bien le respect des écoles de formation telles qu'elles existent à l'heure actuelle et une amélioration de la situation sur le plan qualitatif.

Translated text

#43

Official text

                    
                    En outre, j'ai pris des mesures et des arrêtés en ce qui concerne le statut des officiers et la possibilité pour les volontaires de poursuivre leur carrière dans un cadre professionnel. J'ai aussi amélioré la situation des pompiers volontaires à maints égards en leur permettant d'accéder au corps de professionnels. Là aussi, l'arrêté a suivi avec un consensus général à propos de toute la procédure, y compris la consultation syndicale.

Translated text

#44

Official text

                    
                    Certes, on peut se poser des questions quant à l'avenir des volontaires tels qu'on les conçoit actuellement. Ces personnes, avec un dévouement exemplaire, interviennent après leur journée de travail mais quand des incidents se produisent lorsqu'ils sont au travail, il faut reconnaître que l'on est démuni. Cela signifie qu'il faut non seulement renforcer le corps des volontaires mais également réfléchir à de nouvelles formules parmi lesquelles la formule du travail à temps partiel n'est pas à exclure a priori.

Translated text

#45

Official text

                    
                    En ce qui concerne le problème du financement, il est vrai que l'effort fourni par les communes aujourd'hui est maximal et ne pourrait être que difficilement dépassé. A cet égard, je me réjouis qu'en Région wallonne, dans le cadre des nouvelles compétences attribuées aux provinces, on ait décidé de consacrer des moyens pour l'achat de matériel pour les services d'incendie notamment. J'ajoute qu'un effort a été fait au plan fédéral, dans le budget 2003, pour l'achat de matériel mais je reconnais volontiers qu'il est encore insuffisant. J'ai dit également que l'on devrait envisager de demander une participation au secteur privé, notamment au secteur des assurances, parce que l'on demande beaucoup aux pompiers; ceci permettrait de diminuer le risque et entraînerait des interventions moins nombreuses des compagnies d'assurance qui pourraient peutêtre, pour ces prestations, apporter une contribution et une collaboration.

Translated text

#46

#47

Official text

                    
                    Monsieur le ministre, vous reconnaissez la persistance d'énormes problèmes au point de vue du financement.

En ce qui me concerne, une chose me gêne énormément. L'attribution de véhicules et de matériel est une décision prise province par province ou par groupe de travail, peu importe. Cela signifie qu'une commune peut attendre dix ans pour avoir un véhicule et, pendant tout ce temps, rester complètement démunie face aux réels dangers existants. Je ne comprendrais pas qu'on n'ait pas le courage de dire qu'on va créer un fonds de tirage. Cela permettrait de traiter tous les cas de manière équivalente, en fonction d'un certain nombre de critères. Cela m'irrite profondément que depuis des années, certaines communes n'émargent à rien. Je trouve que c'est inadmissible et je tiens à vous le dire. Si l'on ne crée pas ce droit de tirage, la commune recevra ou non le véhicule selon le bon vouloir de telle ou telle influence politique. Derrière tout cela, on trouve des hommes qui veulent travailler dans de bonnes conditions et qui sont fiers d'être pompiers volontaires ou professionnels.

Translated text

Mr. Minister, you acknowledge the persistence of huge problems in terms of financing.

As for me, one thing annoys me very much. The allocation of vehicles and equipment is a decision made province by province or per working group, no matter. This means that a municipality can wait ten years to have a vehicle and, throughout this time, remain completely impoverished in the face of actual existing dangers. I would not understand that we do not have the courage to say that we will create a draw fund. This would allow all cases to be treated equally, based on a number of criteria. I am deeply upset by the fact that for years some municipalities have failed to do anything. I think this is unacceptable and I would like to tell you. If this right of drawing is not created, the municipality will receive the vehicle or not according to the goodwill of this or that political influence. Behind all this, there are men who want to work in good conditions and who are proud to be volunteer or professional firefighters.

#48

Official text

                    
                    Il existe des critères mais qui ne sont pas toujours satisfaisants à tous les égards. Par exemple, le chiffre de la population est un critère important. Mais dans les zones à faible densité de population, où le risque existe et où les citoyens ont droit à la même protection, c'est un critère qui rend insuffisamment compte de la réalité.

Il est exact que, compte tenu de l'insuffisance des moyens, on doit parfois attendre trop longtemps. Vous avez parlé de Theux tout à l'heure où s'est produit le drame que vous savez et où il a fallu deux ans pour que je puisse aller remettre les clés de la nouvelle autopompe qui était évidemment bien nécessaire pour faire face aux risques.

En ce qui concerne les zones, je trouve que c'est une initiative intéressante qui permet, sur une base volontaire dans l'état actuel des choses, de voir comment utiliser de manière optimale le personnel disponible sur l'ensemble d'un territoire. Je n'ai jamais dit que je croyais que la taille idéale était celle d'une province. Je crois qu'il faut tenir compte de la réalité. Il faut avoir une approche très pragmatique. Cela permet également pour les matériels les plus coûteux, les plus lourds, de décider d'achats en commun. L'opération est lancée. Ce que j'appelle la maturation signifie qu'il faut pouvoir en tirer tous les enseignements avant de passer à un stade plus important, qui sera celui de l'octroi de la personnalité juridique, qui va finalement organiser de manière systématique, avec un processus décisionnel interne et propre, le fonctionnement de la zone de police.

Vous m'avez aussi interrogé sur un risque qui n'a rien à voir avec ce projet mais auquel vous êtes attentif. Il s'agit du tunnel de Soumagne. Vous m'en avez entretenu en commission et je crois que votre préoccupation est légitime. Je puis vous dire qu'après avis de mes services, je suis intervenu auprès du ministre de la Mobilité, Mme Durant, pour relayer vos inquiétudes et je crois qu'une concertation entre nous est absolument indispensable.

Voilà, monsieur le président, l'essentiel des réponses que je voulais faire autour et alentour de ce projet de loi qui est en effet important et urgent dans chacune de ses dispositions, mais spécialement en ce qui concerne les plans d'urgence.

Translated text

There are criteria, but they are not always satisfying in all respects. For example, the population figure is an important criterion. But in areas with low population density, where the risk exists and where citizens are entitled to the same protection, this is a criterion that does not adequately account for reality.

It is true that, given the insufficient resources, sometimes one has to wait too long. You talked about Theux at the time when the drama you know occurred and where it took two years for me to go and hand over the keys to the new autopump which was obviously necessary to cope with the risks.

Regarding the areas, I find it an interesting initiative that allows, on a voluntary basis in the current state of affairs, to see how to optimally use the staff available across a whole territory. I never said that I believed the ideal size was that of a province. I think the reality must be taken into account. We need a very pragmatic approach. This also allows for the most expensive, heavier materials to decide on joint purchases. The operation is launched. What I call maturity means that we must be able to draw all the lessons from it before moving to a more important stage, which will be that of the granting of legal personality, which will eventually organize in a systematic manner, with an internal and own decision-making process, the functioning of the police zone.

You also asked me about a risk that has nothing to do with this project but which you are paying attention to. This is the Soumagne tunnel. You have spoken to me in the committee and I believe your concern is legitimate. I can tell you that after the advice of my services, I intervened with the Minister of Mobility, Mrs Durant, to relay your concerns and I believe that a concertation between us is absolutely indispensable.

This is, Mr. Speaker, the most important of the answers I wanted to make around and around this bill which is indeed important and urgent in each of its provisions, but especially with regard to emergency plans.

#49

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, voor de collega's die misschien de tekst nog niet zouden bekeken hebben en het verslag nog niet gelezen, en die nog zouden twijfelen of hier nu ja dan nee een bevoegdheidsoverdracht plaatsheeft van de kant van de wetgever naar de uitvoerende macht, letterlijk, naar de Koning, raad ik de lezing aan van de aanhef van het verslag en van de inleidende uiteenzetting van de minister. Mijnheer de voorzitter, ik denk dat die tekst voldoende klaar is. Daar staat dat "...anderzijds de Koning moet gemachtigd worden de taken van de openbare brandweerdiensten en die van de Civiele Bescherming te bepalen". Als dat geen opdrachtwet is die geen bijzondere bevoegdheid geeft aan de Koning, dan begrijp ik er niets van.

Trouwens, de goedgekeurde tekst van paragraaf 2 van artikel 2, mijnheer de minister, luidt: "De Koning bepaalt bij een besluit vastgelegd, enzovoort, de opdrachten respectievelijk uitgevoerd door ...krachtens, enzovoort". Zelfs dat, mijnheer de minister, komt nog niet in de wet voor. Ook voor de respectieve opdracht van de een en de ander verwijst u naar de Koning.

Mijnheer de minister, u moet mij dat niet kwalijk nemen. We zijn op het einde van de legislatuur. Het is, denk ik, normaal dat door de oppositie een poging ondernomen wordt om een balans op te maken van uw beleid, ook op dit vlak. Mijnheer de voorzitter, ik kan niet anders zeggen dan dat de brandweermensen en dan vooral de vrijwilligers die met veel idealisme de verantwoordelijkheid opnemen voor gevaarlijke situaties waarin medeburgers zich bevinden, het gevoel hebben — terecht! — door u in de kou te zijn gelaten. U heeft niets gedaan om hun statuut te regelen, laat staan te verbeteren. U bent ook niet in staat, mijnheer de minister, om concrete besluiten te trekken uit het overleg dat u hebt geprobeerd te organiseren. Het is puur en alleen bij proberen gebleven. Ik betreur dat. Deze mensen, die de besten in de samenleving uitmaken, hadden beter verdiend.

Translated text

Mr. Speaker, for those colleagues who may not have yet reviewed the text and have not yet read the report, and who would still doubt whether there is a transfer of powers from the legislator to the executive power, literally, to the King, I recommend reading the heading of the report and the introductory explanation of the minister. I think the text is sufficiently complete. “On the other hand, the King must be authorized to determine the duties of the public fire services and those of the Civil Protection.” If it is not an order law which does not give the King special authority, then I understand nothing of it.

By the way, the approved text of paragraph 2 of article 2, Mr. Minister, reads: "The King determines by a decree fixed, and so on, the assignments respectively executed by ... forces, and so on". Even that, Mr. Minister, is not yet included in the law. Also for the respective assignment of the one and the other you refer to the King.

Mr. Minister, you should not blame me for this. We are at the end of the legislature. It is, I think, normal for the opposition to try to balance your policy, also in this area. Mr. Speaker, I can only say that the firefighters and especially the volunteers who take responsibility with great idealism for dangerous situations in which fellow citizens are in, feel — right! By being left in the cold. You have done nothing to regulate their status, let alone improve it. You are also unable, Mr. Minister, to make concrete decisions from the consultation you have attempted to organize. It is pure and only remained by trying. I regret that. These people, who make up the best in society, deserved better.

#50

#51

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le vice-premier ministre, chers collègues, le projet qui vous est soumis cet après-midi comporte six articles modifiant effectivement le contrat de travail. Vous m'excuserez si je n'ai pas pris de notes, j'ai coché certains points particuliers du rapport écrit. Disons que l'essentiel de notre projet vise l'égalité entre les travailleurs contractuels du secteur privé et ceux du secteur public.

Dans son introduction, la ministre a clairement mis l'accent sur cet aspect des choses. En effet, certaines anomalies, plus particulièrement dues à la loi du 14 décembre 2000, ont été mises en évidence. La réduction et l'aménagement du temps de travail ont entraîné des inégalités entre les différents travailleurs. La seconde partie du projet portait sur l'article 59 de la loi du 3 juillet 1978 qui remodelait les préavis pour les travailleurs ouvriers. Dans la discussion qui a suivi la présentation par Mme la ministre, cette dernière n'a pas voulu intervenir dans le dialogue social entre les différents interlocuteurs sociaux. Ce fut la meilleure méthode choisie, notamment pour faire appel au comité A, le comité regroupant l'ensemble des services publics et le comité de négociation des services de police.

Plusieurs intervenants ont débattu sur des sujets un peu plus techniques. Un membre de l'opposition a soulevé la remarque du Conseil d'Etat qui estime que le procédé utilisé ne garantissait pas juridiquement toute la légalité.

Les autres interventions étaient plutôt d'ordre technique. Le président de notre commission a quand même souligné, ainsi que votre serviteur, que le nombre de contractuels augmentait de plus en plus dans l'ensemble de la fonction publique, que c'était un élément extrêmement important et que, par cette loi, nous essayons d'atteindre l'objectif d'égalité entre les différents contractuels.

Par la suite, la ministre de l'Emploi et du Travail a reconnu que la forme utilisée n'était pas, d'un point de vue juridique, la plus "sécurisable". En effet, si la Convention collective de travail de '75 était modifiée, une inégalité pouvait malgré tout subsister. Bien entendu, tous se sont accordés pour dire qu'une méthode devait être trouvée pour continuer à réfléchir sur l'égalité à long terme de l'ensemble des travailleurs.

Hormis l'article 4 auquel des aménagements et des corrections techniques ont été apportés, l'ensemble du projet a été adopté à l'unanimité.

Monsieur le président, j'interviendrai à présent à titre personnel. C'est une bonne initiative de la part du gouvernement de vouloir que les travailleurs soient considérés sur un pied d'égalité. Toutefois, permettez-moi, monsieur le ministre, d'attirer l'attention de cette assemblée sur un aspect auquel votre serviteur est sensible depuis de nombreuses années, à savoir l'ensemble de la fonction publique.

Malheureusement, les services de Mme la vice-première ministre n'ont pas pu me fournir les chiffres mais j'ai fait quelques petites recherches et je tiens à attirer votre attention sur des pourcentages qui me semblent extrêmement importants.

Nous avons parlé de contractuels pendant le débat sur ce projet de loi et il me semble que certains chiffres ont tout leur poids.

Premier chiffre, les contractuels dans l'ensemble des services publics. La règle générale veut que nous employions du personnel statutaire. Et bien mes chers amis, mes chers collègues, voici quel est le pourcentage de contractuels dans certains services publics. Le record de contractuels est détenu par la Région de Bruxelles-capitale qui emploie 73% de contractuels. Les seconds pouvoirs publics qui arrivent en tête de peloton, ce sont l'ensemble de nos CPAS avec 64% de contractuels et, enfin, nous trouvons 53% de contractuels dans les communes. Au sein des pouvoirs publics fédéraux, nous avons une moyenne de 21%.

Mes chers collègues, je trouve qu'il est important de souligner cet élément dans le débat. Je vous invite les uns et les autres, peut-être dans la prochaine législature, à réfléchir à la problématique de l'ensemble de la fonction publique. Vous devez savoir qu'une contractualisation de la fonction publique nous amène finalement à ne plus avoir une fonction publique digne de ce nom mais des gens sous contrat, qui subiront la pression de différents pouvoirs, de différents éléments. De ce fait, la fonction publique risque de perdre sa pertinence et son caractère de service à la population.

Voilà ce que je voulais vous dire en complément de mon rapport.

Mes chers collègues, monsieur le vice-premier ministre, je tiens à vous remercier de votre attention.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Deputy Prime Minister, dear colleagues, the project that is submitted to you this afternoon contains six articles effectively modifying the employment contract. I apologize if I have not taken notes, I have checked some particular points of the written report. Let’s say that most of our project aims at equality between contract workers in the private sector and those in the public sector.

In his introduction, the Minister clearly emphasized this aspect of things. Indeed, some anomalies, ⁇  due to the law of 14 December 2000, have been highlighted. The reduction and arrangement of working time has resulted in inequalities between the different workers. The second part of the project dealt with article 59 of the law of 3 July 1978, which rearranged the notice for workers. In the discussion that followed the presentation by the Minister, the latter did not want to intervene in the social dialogue between the different social interlocutors. This was the best method chosen, in particular to appeal to committee A, the committee gathering all public services and the committee for the negotiation of police services.

Several speakers discussed somewhat more technical issues. A member of the opposition raised the State Council’s comment, which believes that the method used does not legally guarantee all legality.

The other interventions were rather technical. Nevertheless, the chairman of our commission stressed, along with your servant, that the number of contractors increased more and more in the whole of the public service, that this was an extremely important element and that, by this law, we are trying to ⁇  the goal of equality between the different contractors.

Subsequently, the Minister of Employment and Labour acknowledged that the form used was not, from a legal point of view, the most “safe”. Indeed, if the Collective Labour Convention of '75 was amended, inequality could nevertheless persist. Of course, all agreed to say that a method must be found to continue to reflect on the long-term equality of all workers.

With the exception of Article 4 to which amendments and technical corrections were made, the whole project was adopted unanimously.

I will now speak personally. It is a good initiative on the part of the government to want workers to be treated on an equal footing. However, allow me, Mr. Minister, to draw the attention of this assembly on one aspect to which your servant has been sensitive for many years, namely the whole of the public office.

Unfortunately, the services of Ms. Deputy Prime Minister were unable to provide me with the figures, but I did some small research and I would like to draw your attention to the percentages that I find extremely important.

We talked about contracts during the debate on this bill and it seems to me that some figures have all their weight.

The first figure is the contracts in all public services. The general rule is that we employ statutory staff. And so, my dear friends, my dear colleagues, this is the percentage of contractors in certain public services. The record of contractors is held by the Brussels-Capital Region, which employs 73% of contractors. The second public authorities that arrive at the top of the peloton are all of our CPAS with 64% of contractual and, finally, we find 53% of contractual in the municipalities. In the federal government, we have an average of 21%.

My colleagues, I think it is important to emphasize this element in the debate. I invite you both, ⁇  in the next legislature, to reflect on the problem of the whole public function. You must know that a contractualization of public service ultimately leads us to no longer have a public service worthy of that name but people under contract, who will undergo the pressure of different powers, of different elements. As a result, the public service is at risk of losing its relevance and its character of service to the public.

This is what I wanted to say in addition to my report.

Dear colleagues, Mr. Deputy Prime Minister, I want to thank you for your attention.

#52

#53

#54

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, uiteraard steunen wij deze tekst. Wij hebben het voorstel trouwens mee ondertekend. 

Ik heb alleen een vraag over de raad van bestuur. Vroeger was het zo dat de politieke gevangenen betrokken werden bij het beheer van het gedenkteken. Mijn vraag aan de minister is dus hoe hij die zaak zal oplossen in de nieuwe wet.

Translated text

#55

#56

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, u weet dat wij grote voorstanders zijn van dit wetsvoorstel en u terzake willen steunen. U hebt het startschot gegeven om het nationaal gedenkteken van Breendonk meer vorm en een modernere vorm te geven. Zowel naar concept als op museologisch vlak zal het gedenkteken belangrijk zijn om de oorlogsgeschiedenis op een pedagogische manier door te geven aan de kinderen.

Het gedenkteken is vooral ook een nationaal gedenkteken. Zowel Franstaligen, Nederlandstaligen als Brusselaars hebben immers in het kamp van Breendonk "verbleven". Het is een gedenkteken ten aanzien van de gruweldaden van de Nazi's. Het is ook een eerbetoon aan het verzet dat in deze periode tot stand is gekomen. Dat eerbetoon moet blijvend zijn.

Ik heb zelf deze week nog de werkzaamheden in het Fort van Breendonk gezien. Mijnheer de minister, ik denk dat hetgeen u in gang hebt gezet, goed is. Daarom is het ook nodig dat er een slagkrachtige raad van bestuur komt. Dat verwezenlijken wij met dit wetsvoorstel. Zelf heb ik deze week nog een overleg gehad met mensen die in het kamp gevangen hebben gezeten. Hun vraag is op welke wijze zij blijvend kunnen worden vertegenwoordigd in de raad van bestuur die nu wordt gecreëerd. Ik hoor dat tot hiertoe de raad van bestuur in handen was van ofwel de overlevenden van het kamp van Breendonk, ofwel van hun familieleden in rechtstreekse lijn. Wij behouden nu acht plaatsen voor verschillende lijnen voor. Die plaatsen zijn voorbehouden voor hen die de nagedachtenis in ere willen houden. Het is echter ook van fundamenteel belang dat de gevangenen en hun kinderen in rechte lijn mee betrokken blijven in de raad van bestuur van het Fort van Breendonk. Ik denk dat wij die belangrijke band moeten behouden.

Wij ondersteunen u. Wij denken ook dat het van primordiaal belang is om de hele holocaustgedachte door te geven aan de jeugd.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, you know that we are strong supporters of this bill and want to support you in this regard. You gave the starting shot to give the national memorial of Breendonk more shape and a more modern shape. Both conceptually and museologically, the monument will be important to pass on the history of war in a pedagogical way to the children.

The monument is also a national monument. Both French-speaking, Dutch-speaking and Brussels people have "stayed" in the camp of Breendonk. It is a memorial to the atrocities of the Nazis. It is also a tribute to the resistance that has arisen during this period. This tribute must be permanent.

This week I saw the work at the Fort of Breendonk. Mr. Minister, I think what you have put in place is good. Therefore, it is also necessary to have a strong board of directors. This is achieved with this bill. This week I also had a conversation with people who were imprisoned in the camp. Their question is how they can be permanently represented in the Board of Directors that is now being created. I hear that until now the board of directors was in the hands of either the survivors of the camp of Breendonk, or their relatives in direct line. We now reserve eight places for different lines. These places are reserved for those who want to honor the memory. However, it is also of fundamental importance that prisoners and their children continue to be directly involved in the board of directors of the Fort of Breendonk. We need to maintain this important link.

We support you. We also believe that it is of the utmost importance to transmit the whole Holocaust idea to the youth.

#57

Official text

                    
                    Monsieur le président, sous cette législature, des efforts considérables ont été consentis pour moderniser le Fort de Breendonk: les installations ont été rénovées, nous avons fait en sorte qu'il y ait un véritable projet pour l'accueil, notamment des jeunes visiteurs. Ce fort est en effet un lieu de mémoire qui doit absolument être maintenu.

Il était également nécessaire d'élargir le conseil d'administration et d'associer aux discussions non seulement le département de la Défense mais aussi les autorités provinciales, communales et communautaires. De la sorte, un grand nombre de responsables s'investiront dans le maintien et le développement de ce lieu de mémoire dans notre pays. Vous comprendrez donc aisément que je n'ai aucun problème à m'engager, devant la Chambre, à ce que l'on tienne compte — et j'en tiendrai compte —, pour la constitution du conseil d'administration, de la situation des prisonniers politiques et de leurs descendants. Il sera veillé à ce qu'ils continuent à y être représentés.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙