plenum van 2009-06-25 18:51:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2009-06-25 18:51:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/52/ip105x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
52K1997	19/05/2009	✔	Projet de loi portant diverses dispositions concernant le casier judiciaire central.
52K1935	17/04/2008	✔	Projet de loi modifiant la loi du 8 juin 2006 réglant des activités économiques et individuelles avec des armes, en vue d'interdire le financement de la fabrication, de l'utilisation ou de la détention des armes à uranium.
52K2018	12/03/2009	✔	Projet de loi modifiant la loi du 31 décembre 1983 de réformes institutionnelles pour la Communauté germanophone en ce qui concerne les incompatibilités pour les membres du Parlement de la Communauté germanophone.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het wetsontwerp waarover wij het vandaag hebben werd gisteren eenparig aangenomen in de commissie. Het werd overgezonden door de Senaat. Dit is eigenlijk in navolging van de voortrekkersrol die wij hebben gespeeld. U weet dat ons land een voortrekkersrol heeft gespeeld– collega Van der Maelen knikt – in verband met de antipersoonsmijnen. Wel, wij willen dat met dit ontwerp ook doen rond de uraniumwapens.

De bespreking was eigenlijk heel kort omdat we het nu willen goedkeuren. De inwerkingtreding van de wet zou immers volgende week zijn. We hebben ervoor geopteerd om het verbod op de financiering van uraniumwapens eraan toe te voegen zodanig dat het samen in werking kan treden. We hebben in de commissie wel afgesproken dat het wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 8 juni 2006 houdende de regeling van economische en individuele activiteiten met wapens, van mevrouw Gerkens, op een eerstvolgende vergadering aan de agenda zal worden geplaatst. Tot daar het verslag want de bespreking was gisteren in de commissievergadering zeer kort.

Ik wil nog even een korte toelichting geven namens Open Vld. Open Vld is heel blij dat wij ook op dit vlak verder een voortrekkersrol kunnen spelen. België heeft getoond hoe we als klein land groot kunnen zijn met het verbod op de antipersoonsmijnen. We zouden heel graag willen dat de wereld ons nu ook volgt met het verbod op de uraniumwapens. Iedereen kent natuurlijk de zeer schadelijke gevolgen. Als men gewoon naar het perystilium gaat en men ziet de foto’s die daar zijn tentoongesteld, dan ziet men dat die dingen heel schadelijke gevolgen hebben. Als land moeten we onze verantwoordelijkheid nemen en opnieuw een voortrekkersrol spelen. Vandaar dat wij gisteren in de commissie het verbod op de financiering van de uraniumwapens volmondig hebben goedgekeurd. Wij zullen dat in deze plenaire vergadering opnieuw doen.

Translated text

The bill that we discussed today was unanimously adopted in the committee yesterday. It was transmitted by the Senate. This is actually following the leading role we played. You know that our country has played a leading role – colleague Van der Maelen knikt – in connection with anti-personnel mines. Well, we want to do that with this design also around the uranium weapons.

The discussion was actually very short because we want to approve it now. The law would enter into force next week. We have opted to add the ban on the financing of uranium weapons so that it can come into effect together. We have agreed in the committee that the bill amending the law of 8 June 2006 concerning the regulation of economic and individual activities with weapons, by Mrs. Gerkens, will be placed on the agenda at a subsequent meeting. So far the report because the discussion was very short at the committee meeting yesterday.

I would like to give a brief explanation on behalf of Open Vld. Open Vld is very pleased that we can also play a leading role in this area. Belgium has shown how we can be great as a small country with the ban on anti-personnel mines. We would very much like the world to follow us now with the ban on uranium weapons. Of course, everyone knows the very harmful consequences. If one simply goes to the peristilium and sees the pictures that are displayed there, then one sees that those things have very harmful consequences. As a country, we must take our responsibilities and once again play a leading role. Therefore, we yesterday in the committee fully approved the ban on the financing of uranium weapons. We will do this again in this plenary session.

#1

Official text

                    
                    Monsieur le président, comme ma collègue Vautmans, mon groupe et moi ne pouvons que nous réjouir de cet aboutissement. Je voulais également profiter de l'occasion pour rendre hommage à mon collègue Josy Dubié, qui a fait aujourd'hui sa dernière intervention en séance plénière du Sénat. Il avait beaucoup travaillé sur l'interdiction des mines antipersonnel. Déjà à ce moment, il évoquait l'importance d'interdire l'utilisation des armes à uranium appauvri, travail relayé à la Chambre des représentants par ma collègue Muriel Gerkens.

En 1997 le traité d'Ottawa interdisait les mines antipersonnel. Il a été suivi par le traité d'Oslo, signé en décembre 2008, interdisant l'usage des bombes à sous-munitions. Ce dispositif n'avait pas suffi, notamment lorsqu'en décembre 2008, l'armée israélienne, lors de son offensive contre la bande de Gaza avait utilisé des armes à uranium appauvri, fait dénoncé à ce moment. Le ministre De Gucht nous avait répondu qu'on devait également utiliser le code de conduite en matière d'exportation d'armement. Aujourd'hui, le projet nous permet d'en faire davantage. Nous nous réjouissons, par conséquent, de l'adoption de ce projet.

Nous connaissons l'impact de l'utilisation des armes à uranium appauvri sur la population actuelle mais aussi pour les générations futures ainsi que sur l'environnement, et pour de très longues années. On peut le constater au travers de l'exposition en cours dans le péristyle. On a également pu constater, à de nombreuses reprises, l'impact de l'explosion de la centrale nucléaire de Tchernobyl sur la population en 1986 et encore aujourd'hui sur les générations suivantes. On peut observer les dommages occasionnés tant au niveau de la population que de l'environnement.

Translated text

Mr. Speaker, like my colleague Vautmans, my group and I can only rejoice over this achievement. I also wanted to take the opportunity to pay tribute to my colleague Josy Dubié, who today made his last speech in the plenary session of the Senate. He had worked a lot on banning anti-personnel mines. Already at that time, he was referring to the importance of prohibiting the use of weapons with impoverished uranium, work relayed to the House of Representatives by my colleague Muriel Gerkens.

In 1997, the Treaty of Ottawa banned anti-personnel mines. It was followed by the Oslo Treaty, signed in December 2008, prohibiting the use of submunition bombs. This device was not enough, especially when in December 2008, the Israeli army, during its offensive against the Gaza Strip had used weapons of impoverished uranium, a fact denounced at that time. Minister De Gucht had answered that we should also use the Code of Conduct for arms exports. Today, the project allows us to do more. We welcome the adoption of this project.

We know the impact of using weapons with impoverished uranium on the current population but also on future generations as well as on the environment, and for very long years. This can be seen through the current exposure in the peristyle. The impact of the explosion of the Chernobyl nuclear power plant on the population in 1986 and still today on subsequent generations has been observed many times. We can see the damage caused both at the level of the population and the environment.

#2

Official text

                    
                    La modification de la loi du 8 juin 2006 nous permet d'aller plus loin puisqu'elle vise à interdire le financement de la fabrication, de l'utilisation ou de la détention des armes à uranium appauvri. Cela ne fait pas l'ombre d'un doute: nous voterons ce projet de loi, ce d'autant plus que les membres de la commission de la Défense se sont engagés à faire en sorte que nous puissions discuter prochainement – Mme Vautmans l'a signalé lors de son rapport – de notre proposition de modifier un autre article de cette même loi. Cette modification vise à interdire l'utilisation des dispositifs anti-manipulation qui compliquent singulièrement le travail des démineurs civils et militaires. Nous serons évidemment attentifs aux positions adoptées par les collègues des autres partis en la matière. En effet, il est important que nous prenions les mesures nécessaires pour faciliter la tâche des démineurs civils et militaires partout où ils remplissent leur mission dans le monde.

Translated text

#3

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, je serai brève car je ne souhaite pas répéter les propos tenus par notre collègue concernant les impacts environnementaux et sur la santé.

Depuis le 20 juin dernier, notre pays est le premier pays au monde à interdire la fabrication, l'utilisation et la détention des armes à uranium. Je souhaite d'ailleurs profiter de l'occasion pour souligner le travail accompli par l'ensemble de notre Parlement et, notamment par notre collègue Josy Arens qui, en octobre 2005, avait déposé une proposition de loi concernant les sous-munitions mais aussi l'uranium appauvri.

Aujourd'hui, il apparaît logique et cohérent d'ajouter l'interdiction du financement de la fabrication, de l'utilisation et de la détention des armes à uranium. La même logique a d'ailleurs été suivie pour les mines antipersonnel et les bombes à sous-munitions.

Il est important d'approuver ce texte qui permettra de compléter utilement le dispositif qui vise à lutter contre ces armes qui ont comme caractéristiques notamment d'atteindre les populations civiles et d'avoir des effets très longtemps après leur utilisation. En effet, elles continueraient de tuer, d'irradier après coup puisque la contamination radioactive et toxique entraînerait de graves problèmes de santé comme, par exemple, des malformations à la naissance et des cancers.

Voilà les raisons pour lesquelles, monsieur le président, chers collègues, nous soutiendrons ce projet de loi.

Translated text

Mr. Speaker, my colleagues, I will be brief because I do not want to repeat the words of our colleague on environmental and health impacts.

On June 20th, Russia became the first country in the world to ban the manufacture, use and possession of uranium weapons. I would like to take the opportunity to highlight the work done by the whole of our Parliament and, in particular, by our colleague Josy Arens who, in October 2005, had submitted a bill concerning submunition but also impoverished uranium.

Today, it seems logical and consistent to add a ban on the financing of the manufacture, use and possession of uranium weapons. The same logic was followed for anti-personnel mines and sub-munition bombs.

It is important to approve this text which will make it possible to usefully complement the device aimed at combating these weapons which have as characteristics in particular to reach civilian populations and to have effects very long after their use. In fact, they would continue to kill, irradiate after a blow because radioactive and toxic contamination would lead to serious health problems such as, for example, malformations at birth and cancers.

That is why, Mr. Speaker, my colleagues, we will support this bill.

#4

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal het kort houden van op mijn bank.

De collega's die voor mij hebben gesproken, hebben op een welsprekende wijze de redenen verduidelijkt waarom wij dit wetsontwerp liefst zo snel mogelijk goedkeuren. Ik zou alleen een oproep willen doen aan alle collega's van dit Parlement om aandacht te hebben voor een toepassingsprobleem dat zich stelt met betrekking tot deze wetgeving inzake het verbod op de financiering van bepaalde types van wapens, landmijnen, clusterbommen en wapens met verarmd uranium.

Wat is het probleem? Het probleem is dat deze wetgeving bepaalt dat er een lijst wordt opgesteld van bedrijven die dit soort wapens – landmijnen, clusterbommen of wapens met verarmd uranium – produceren. Op basis van die lijst zijn consumenten, mensen die geld willen beleggen, op de hoogte of zij al dan niet beleggen in een sector waarmee er problemen kunnen zijn.

Wat is nu het probleem? Het probleem is dat er een bevoegdheidsbetwisting is. Ik druk het nu diplomatiek uit. Ik zou ook kunnen zeggen dat de ministers van Justitie en Financiën de bal aan mekaar doorspelen. De minister van Financiën, die volgens mij bevoegd is voor deze materie want hij is bevoegd voor de financiële sector, beweert dat niet hij die lijst moet opstellen, maar wel de minister van Justitie aangezien het gaat over de wet van juni 2006 waarvoor in eerste instantie de minister van Justitie bevoegd is.

Wij zullen straks met zijn allen over deze wet stemmen. Ik zal zeer blij zijn en, naar ik aanneem, met mij de meeste collega's. Ik meen echter dat het hoog tijd wordt dat wij werk maken van de toepassingsproblemen die zich hier voordoen en dat wij de beide ministers of de regering, met de premier op kop, vragen om eindelijk uit te voeren wat wij in deze wetten goedkeuren.

Ik stel voor, collega's, om na het reces hierover een gesprek te hebben met beide ministers zodat wij klaarheid en duidelijkheid krijgen van de regering zodat die wet eindelijk kan worden toegepast.

Translated text

Mr. Speaker, I will keep it brief on my bank.

The colleagues who spoke for me have clearly explained the reasons why we would prefer to approve this bill as soon as possible. I would only like to call on all my colleagues in this Parliament to pay attention to a problem of application that arises with regard to this legislation on the prohibition of the financing of certain types of weapons, landmines, cluster bombs and weapons with impoverished uranium.

What is the problem? The problem is that this legislation requires a list of companies that produce these types of weapons – landmines, cluster bombs or weapons with impoverished uranium. On the basis of that list, consumers, people who want to invest money, are informed whether or not they are investing in a sector where there may be problems.

What is the problem now? The problem is that there is a competence dispute. I have to express it diplomatically. I could also say that the Ministers of Justice and Finance are playing the ball together. The Minister of Finance, who, in my opinion, is competent in this matter because he is competent in the financial sector, argues that it is not he who must draw up that list, but the Minister of Justice, since it is the law of June 2006 for which in the first instance the Minister of Justice is competent.

We will vote on this law with everyone. I will be very happy and, as I assume, with me most colleagues. However, I think it is high time that we work out the application problems that arise here and that we ask both ministers or the government, with the prime minister at the head, to finally implement what we approve in these laws.

I propose, colleagues, that we have a conversation with both ministers about this after the recess, so that we can get clearness and clarity from the government so that that law can finally be applied.

#5

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, je commencerai par remercier M. Brotcorne pour son rapport des travaux de notre commission d'hier.

Les armes à uranium appauvri sont de véritables poisons radioactifs. Une fois utilisées, ce qu'elles ont provoqué ne peut plus être nettoyé. Les particules restent dans l'atmosphère pour une période très longue et indéterminée. Ces armes touchent sans discrimination la population.

Le péristyle abrite d'ailleurs pour le moment une exposition concernant l'utilisation de ce type d'armes en Irak. Comme Mme Boulet l'a rappelé, on pourrait aussi avoir la même exposition dans la bande de Gaza. Elle démontre que c'est toujours la population civile la première touchée par ce type d'armement sale et traître.

Le groupe PS se félicite de l'adoption du projet de loi au Sénat qui a été initié par M. Philippe Mahoux, afin d'interdire le financement, la fabrication, l'utilisation et la détention de telles armes. Nous nous réjouissons que l'urgence ait pu être obtenue hier, de manière à ce que nous puissions adopter aujourd'hui cette disposition.

Alors que la loi interdisant de telles armes, initiée par Dirk Van der Maelen, est entrée en vigueur depuis quelques jours, il se devait également d'en interdire le financement, tout comme pour les mines antipersonnel et les bombes à sous-munitions. Une fois de plus, la Belgique montrera l'exemple et nous devons en être fiers. Si notre pays adopte ce projet de loi, il sera, une fois de plus, le premier pays au monde à appliquer une loi qui interdit non seulement la production, l'usage, le stockage, le commerce et le transport des armes à uranium appauvri mais également leur financement.

Le combat n'est cependant pas fini! L'étape suivante ne sera sans doute pas facile. Il s'agira de convaincre la communauté internationale et d'autres pays de venir se joindre à cette interdiction afin d'aboutir, tout comme dans le cas des mines antipersonnel et les bombes à sous-munitions, à un traité interdisant les armes à uranium appauvri avec un mécanisme de suivi. Notre pays devra donc également se montrer précurseur sur le plan international.

Je voudrais simplement dire à Mme Boulet qu'en ce qui nous concerne, un engagement est un engagement! Une parole est une parole! En conséquence, à l'ordre du jour de mercredi prochain, il sera discuté de la proposition de loi que vous avez déposée et qui est effectivement intéressante. Pour nos démineurs sur le terrain, ces mécanismes antimanipulation sont vraiment des instruments de traîtrise, davantage encore que les mines antipersonnel et les mines en général. Il y va de la vie de nos démineurs!

Translated text

First, I would like to thank Mr. President. Brotcorne for his report on the work of our committee yesterday.

Weapons with impoverished uranium are real radioactive poisons. Once used, what they caused can no longer be cleaned. The particles remain in the atmosphere for a very long and indefinite period. These weapons affect the population without discrimination.

The peristyle is currently home to an exhibition about the use of this type of weapons in Iraq. As Ms. Boulet recalled, we could also have the same exhibition in the Gaza Strip. It demonstrates that it is always the civilian population first affected by this kind of dirty and treacherous weaponry.

The PS group welcomes the adoption of the bill in the Senate that was initiated by Mr. Philippe Mahoux, in order to prohibit the financing, manufacture, use and possession of such weapons. We are pleased that the urgency was achieved yesterday, so that we can adopt this provision today.

While the law banning such weapons, initiated by Dirk Van der Maelen, came into force a few days ago, it was also necessary to ban its financing, as well as for anti-personnel mines and sub-munition bombs. Once again, Belgium will be an example and we must be proud of it. If our country adopts this bill, it will once again be the first country in the world to enforce a law that prohibits not only the production, use, storage, trade and transport of weapons of impoverished uranium but also their financing.

However, the fight is not over! The next step will probably not be easy. It will be about convincing the international community and other countries to join this ban in order to ⁇ , as in the case of anti-personnel mines and sub-munition bombs, a treaty banning weapons with impoverished uranium with a monitoring mechanism. Our country will also have to be a pioneer internationally.

I would just like to say to Mrs. Boulet that in our case, a commitment is a commitment! A word is a word. Consequently, on the agenda of next Wednesday, the bill you submitted will be discussed and which is actually interesting. For our deminers on the ground, these anti-manipulation mechanisms are really instruments of betrayal, even more than anti-personnel mines and mines in general. This is the life of our miners.

#6

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, je suis donc tenue de vous faire un rapport oral des débats qui ont eu lieu en commission de la Justice, au sujet du projet et des propositions de loi relatifs au casier judiciaire central, au certificat de bonne conduite, vie et mœurs et aux extraits du casier judiciaire délivrés aux particuliers, pour la bonne et simple raison que ce dossier a d'abord fait l'objet dans notre enceinte d'une demande d'urgence.

Il a dès lors été traité en commission de la Justice sans désemparer par la présidente faisant fonction, Mme Nyssens, et tous les commissaires présents afin qu'au 30 juin prochain, l'ensemble des communes ne soient pas gênées et puissent continuer leur travail en la matière sans vide juridique.

En ce qui concerne les exposés introductifs du projet et des propositions de loi, nous avons eu l'occasion d'entendre la représentante du ministre qui nous a indiqué que la loi du 8 août 1987 relative au casier judiciaire central donne une base légale au casier judiciaire. Elle rétablit les articles 589 et suivants du Code d'instruction criminelle et permet l'enregistrement, la conservation et la modification des données concernant les décisions rendues en matière pénale et de défense sociale.

L'article 29 de cette loi précise que le Roi pourra fixer l'entrée en vigueur des articles 9 et 10 de la loi. Malheureusement, depuis, aucun arrêté royal n'a été pris pour des raisons techniques qui sont liées à l'informatisation incomplète à ce jour du casier judiciaire et l'organisation incomplète de la connexion de toutes les autorités communales du pays au casier judiciaire central.

Des circulaires ministérielles avaient alors été prises pour organiser la transmission de ces données. Il s'agit des circulaires du 1ᵉʳ juillet 2002, du 3 avril 2003 et du 2 février 2007. Il faut savoir que ces circulaires ont toutes été annulées par le Conseil d'État, essentiellement parce que le ministre de la Justice ne bénéficie soit d'aucune base d'habilitation constitutionnelle ou légale, soit d'aucune compétence particulière pour organiser un régime réglementaire obligatoire relatif à la délivrance des extraits du casier judiciaire. Cela pose donc un réel problème de fond sur le plan de la légalité. Il fallait donc une loi: elle est à l'examen ce jour.

Aujourd'hui et malgré ces annulations, une circulaire n° 134 intitulée "Extraits du casier judiciaire" du 2 mars 2009 règle à nouveau cette délivrance. Toutefois, comme l'a indiqué la représentante du ministre de la Justice, ici présent, il est à souligner que cette circulaire pose deux problèmes importants.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, I am therefore obliged to give you an oral report of the debates that took place in the Justice Committee, on the draft and proposed laws relating to the central criminal record, the certificate of good conduct, life and morals and the excerpts of the criminal record issued to individuals, for the simple reason that this file was first the subject of an emergency request in our office.

It was therefore dealt with in the Justice Committee without disappointment by the functioning President, Ms. Nyssens, and all the commissioners present so that by June 30th, all the municipalities are not disturbed and can continue their work on the matter without legal vacuum.

With regard to the introductory explanations of the draft and the bill proposals, we had the opportunity to hear the representative of the Minister who informed us that the Act of 8 August 1987 on the Central Criminal Register provides a legal basis for the criminal record. It restores articles 589 and following of the Code of Criminal Instruction and allows the registration, retention and modification of data concerning decisions made in criminal matters and social defence.

Article 29 of this law specifies that the King may fix the entry into force of Articles 9 and 10 of the law. Unfortunately, since then, no royal decree has been taken for technical reasons that are related to the incomplete computerization to date of the criminal record and the incomplete organization of the connection of all the municipal authorities of the country to the central criminal record.

Ministerial circulars were then taken to organize the transmission of these data. These are the circulars of 1 July 2002, 3 April 2003 and 2 February 2007. It should be noted that these circulars have all been cancelled by the State Council, mainly because the Minister of Justice does not enjoy either any basis of constitutional or legal authorization, or any particular competence to organize a mandatory regulatory regime relating to the issuance of extracts from the criminal record. This poses a serious problem in terms of legality. Therefore, there was a need for a law: it is being examined today.

Today and despite these cancellations, a circulary No. 134 entitled "Extracts from the criminal record" of 2 March 2009 again regulates this issue. However, as the representative of the Minister of Justice, present here, it is worth noting that this circular poses two important problems.

#7

Official text

                    
                    En premier lieu, elle ne permet la délivrance que jusqu'au 30 juin 2009. Sans loi, à partir du 1ᵉʳ juillet 2009, les communes n'auraient plus eu aucune habilitation à délivrer des extraits de casier judiciaire.

Le deuxième problème est que cette circulaire a malheureusement fait l'objet d'une nouvelle requête en annulation déposée le 11 juin dernier devant le Conseil d'État; elle est donc susceptible, comme les précédentes, d'être annulée.

Il nous a également été expliqué qu'il était urgent – on le comprendra à l'exposé de ce que je viens de dire – de légiférer en cette matière. C'est pourquoi le gouvernement a déposé un projet de loi le 12 mai 2009 afin de pallier l'absence de base légale pour la délivrance d'extraits de casier judiciaire afin de permettre désormais la délivrance d'extraits dans le cadre de la protection de la jeunesse et pour donner au magistrat du tribunal d'application des peines accès au casier judiciaire. C'est donc non seulement une base légale, mais également un élargissement des possibilités données par la loi.

La section de législation du Conseil d'État a rendu son avis le 2 mars dernier, lequel a été intégré dans la proposition de loi actuellement déposée à la Chambre.

Je terminerai par deux explications qui nous ont été données avant d'aborder la discussion des articles et le sort qui a été fait à deux d'entre eux par le dépôt de deux amendements importants.

Nous avons eu comme informations qu'il était à signaler essentiellement deux problèmes principaux.

Premièrement, des informations qui proviennent d'instructions en cours ne pouvaient antérieurement et jusqu'à présent être mentionnées au casier judiciaire, la finalité du casier étant de traiter des données provenant de décisions rendues en matière pénale et de défense sociale. Cela signifiait, selon l'exposé des motifs de la loi sur les casiers judiciaires, des mesures ou des décisions prises après la clôture de l'instruction et non avant.

Deuxièmement, s'il s'agit de prendre en considération la protection de l'enfant, deuxième base d'élargissement de notre projet de loi, il fallait trouver un juste équilibre entre les différents intérêts en cause: d'une part, la protection de l'enfant, le droit au travail et à son libre choix, le respect de la vie privée et, d'autre part, la présomption d'innocence, élément essentiel. La Convention européenne des droits de l'homme garantit en effet le droit au respect de la vie privée et n'autorise des ingérences étatiques que moyennant des conditions de prévisibilité, de légitimité et de proportionnalité.

Ainsi les avis provenant des chefs de corps ou de la police relatifs à la bonne conduite ou non des intéressés, non autrement motivés, privaient les personnes de débat contradictoire, ce qui est intolérable, et pouvait reposer sur des informations qui elles ne demandaient pas que la culpabilité soit établie définitivement, puisque les informations étaient antérieures à une décision définitive.

Translated text

First, it allows for extradition only until 30 June 2009. Without a law, from 1 July 2009, municipalities would no longer have any authority to issue criminal record extracts.

The second problem is that this circular has unfortunately been the subject of a new request for cancellation filed last June 11 before the Council of State; it is therefore likely, like the previous ones, to be cancelled.

We were also explained that it was urgent – we will understand this in the exposition of what I just said – to legislate on this matter. That is why the government filed a bill on 12 May 2009 to counter the lack of legal basis for the issuance of criminal record extracts in order to allow the issuance of criminal record extracts in the context of youth protection and to give the magistrate of the penalty enforcement court access to the criminal record. This is not only a legal basis, but also an extension of the possibilities provided by the law.

The Legislative Section of the State Council issued its opinion on March 2, which was incorporated into the bill currently filed in the House.

I will conclude with two explanations that were given to us before we approach the discussion of the articles and the fate that was made to two of them by the filing of two important amendments.

We had as information that it was to report essentially two main problems.

First, information that comes from current instructions could not previously and so far be mentioned in the criminal record, the purpose of the record being to process data from decisions made in criminal matters and social protection. This meant, according to the exposition of the reasons of the Criminal Records Act, measures or decisions taken after the closure of the investigation and not before.

Secondly, when it comes to taking into account the protection of the child, the second basis for expanding our bill, it was necessary to find a fair balance between the various interests in question: on the one hand, the protection of the child, the right to work and free choice, respect for privacy and, on the other hand, the presumption of innocence, an essential element. The European Convention on Human Rights guarantees the right to privacy and allows state interference only under conditions of predictability, legitimacy and proportionality.

Thus, the opinions from the body chiefs or the police regarding the good conduct or not of the interested persons, not otherwise motivated, deprived the persons of contradictory debate, which is intolerable, and could be based on information that they did not ask for the guilt to be established definitively, since the information was prior to a final decision.

#8

Official text

                    
                    J'en viens maintenant à l'examen du projet de loi proprement dit et à la discussion sur les articles. Ce projet de loi compte 11 articles. Les articles dans leur ensemble n'ont pas donné lieu à grande discussion. Il y eut vote sur chacun de ces articles. J'épinglerai seulement les deux amendements importants qui sont venus modifier les articles 6 et 11 du projet de loi, puisqu'il s'est trouvé une majorité pour qu'il en soit ainsi.

L'article 6 indique que, conformément à l'avis du Conseil d'État, il remplace mais modifie l'article 596 du Code d'instruction criminelle rétabli par l'article 10 de la loi du 8 août 1997 relative au casier judiciaire central et pour être plus claire, cela concerne le problème de la détention préventive. Une intervention d'un collègue, M. Stefaan Van Hecke, demande pourquoi les détenus ne peuvent obtenir d'extrait de casier judiciaire en indiquant qu'au cours de la détention, un travail de réinsertion est déjà effectué et qu'il n'est donc pas impensable qu'un extrait puisse être demandé. Il présente dès lors un amendement visant à supprimer cette disposition.

Une réponse lui est alors donnée par la représentante du ministre qui explique que cette disposition s'applique aux personnes en détention préventive. Le but, dans la façon dont elle est formulée, était d'éviter que soit délivré un extrait incomplet sur lequel ne figurerait pas, par exemple, l'interdiction du juge d'instruction. En effet, en détention préventive et en cas de libération provisoire, une série de conditions est ajoutée à cette décision de libération provisoire, notamment des interdictions qui devaient éventuellement être reprises dans cet extrait. Dans le cas contraire, cela aurait permis à certaines personnes en détention préventive de faire comme si de rien n'était, ceci pour faire bref.

M. Raf Terwingen a estimé que dans ce cas, le texte devait être précisé. Il a donc déposé l'amendement no 7, lequel a été adopté par dix voix et deux abstentions, modifiant ainsi l'article 6 du projet qui sera adopté par un vote identique à celui portant sur l'amendement.

J'en viens maintenant au dernier article du projet, l'article 11 qui concerne l'entrée en vigueur de ce projet. M. Terwingen, encore lui, présente un amendement qui tend à fixer l'entrée en vigueur de cette loi au 30 juin 2009. Dès lors, dit-il, que la circulaire nᵒ 134 du 2 mars 2009 dont j'ai parlé plus haut règle la délivrance des extraits jusqu'au 30 juin 2009, il est souhaitable que notre nouvelle loi prenne immédiatement le relais, ceci pour éviter un hiatus au cas où la publication de la loi prendrait du retard.

Translated text

I now come to the examination of the bill itself and to the discussion on the articles. The bill contains 11 articles. The articles as a whole did not give rise to much discussion. There was a vote on each of these articles. I will only pinpoint the two important amendments that came to amend Articles 6 and 11 of the bill, since a majority has been found for this to be so.

Article 6 states that, in accordance with the opinion of the State Council, it replaces but modifies Article 596 of the Code of Criminal Investigation restored by Article 10 of the Act of 8 August 1997 on the Central Criminal Register and to be more clear, this concerns the problem of preventive detention. Speech by a colleague, Mr. Stefaan Van Hecke, asks why prisoners cannot obtain criminal record extract by indicating that during detention, a reinsertion work is already carried out and that it is therefore not unthinkable that an extract can be requested. It therefore proposes an amendment aimed at deleting this provision.

A response is then given to him by the Minister’s representative who explains that this provision applies to persons in preventive detention. The purpose, in the way it is formulated, was to prevent the issuance of an incomplete excerpt on which would not appear, for example, the prohibition of the investigative judge. Indeed, in the case of preventive detention and in the case of provisional release, a number of conditions are added to this decision on provisional release, in particular the prohibitions which should possibly be repeated in this excerpt. Otherwise, it would have allowed some people in preventive detention to act as if nothing was, this to be brief.

by Mr. Raf Terwingen considered that in this case, the text should be clarified. He therefore submitted amendment no. 7, which was adopted by ten votes and two abstentions, thus amending article 6 of the draft which will be adopted by a vote identical to that concerning the amendment.

I now come to the last article of the draft, Article 11, which concerns the entry into force of this draft. by Mr. Terwingen, too, proposes an amendment that tends to fix the entry into force of this law on 30 June 2009. Therefore, he says, that the Circular No. 134 of March 2, 2009 of which I mentioned above rules the issuance of extracts until June 30, 2009, it is desirable that our new law immediately take the relay, this to avoid a hiatus in the event that the publication of the law would be delayed.

#9

Official text

                    
                    L'amendement n°1 déposé par M. Terwingen est donc adopté en commission par dix voix et deux abstentions, et remplace l'article 11 du projet.

Les articles et amendements ayant été votés, nous avons voté sur l'ensemble. L'ensemble du projet de loi tel qu'il a été amendé est adopté par dix voix contre une et une abstention.

Translated text

#10

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, eigenlijk moeten wij niet echt fier zijn dat wij vandaag deze bespreking aanvatten en deze wet goedkeuren. Wij hebben er daarnet al een kleine discussie over gehad toen de minister vroeg het punt alsnog aan de agenda toe te voegen.

De wijze waarop dit wetsontwerp is behandeld in de commissie is eigenlijk een aanfluiting van wat een goede parlementaire werking zou moeten zijn. Ik meen dat alle collega’s die aanwezig waren in de commissie voor de Justitie – zowel van de meerderheid als van de oppositie – dat kunnen beamen.

Het ontwerp werd met hoogdringendheid op de agenda van de commissie geplaatst. De commissieleden werden zelfs geen vierentwintig uur op voorhand hiervan verwittigd, hoewel dit punt, met het voorontwerp, het advies van de Raad van State en dergelijke – over een belangrijke materie gaat. Er was dus wel wat voorbereiding nodig.

De meerderheid wou kost wat kost dit ontwerp in één vergadering goedkeuren.

Er was een grondig advies van de Raad van State, met een grondige analyse, waarin tal van opmerkingen en suggesties werden gemaakt. Het was voor ons in de commissie vooral belangrijk om na te gaan of de opmerkingen van de Raad van State effectief werden gevolgd en werden meegenomen in de eindredactie van het uiteindelijke wetsontwerp.

Men zei bij het begin van de bespreking uiteraard dat dit het geval was en dat alle opmerkingen van de Raad van State waren meegenomen. Maar toen wij bij het eerste artikel kwamen dat wij grondig zouden bespreken, artikel 2, bleek al vlug dat de vertegenwoordiger van de minister voor twee opmerkingen van de Raad van State geen verklaring kon geven. Die twee opmerkingen waren blijkbaar niet overgenomen en hij kon er geen uitleg over geven. Als men geen uitleg kan geven, dan zegt men dat het een politieke keuze is. Dat is natuurlijk wel gemakkelijk. Als er technische vragen worden gesteld aan de minister of zijn vertegenwoordiger en men kan daar niet op antwoorden, ook niet na twee of drie telefoontjes, dan zegt men dat het gaat om politieke keuzes.

Vandaag hebben wij de minister in ons midden. Als er politieke keuzes zijn gemaakt, zal de minister ons natuurlijk kunnen verklaren welke keuzes dat zijn en waarom zij werden gemaakt. Misschien weten wij vandaag dus iets meer.

Collega’s, men heeft misbruik gemaakt van de hoogdringendheid. Ik wil eraan herinneren dat het advies van de Raad van State bij het voorontwerp dateert van 2 maart 2009. De regering heeft dus voldoende tijd gehad, als het toch zo dringend was, om het voorontwerp snel aan te passen en in april of mei naar het Parlement te komen met het aangepaste ontwerp. Dat is niet gebeurd. De regering heeft getalmd, de minister heeft getalmd, zoals in vele dossiers, en dan moet het plots snel gaan. Zo snel zelfs dat men – misschien is het tactisch bedoeld – het moedwillig agendeert voor de laatst nuttige commissievergadering, gisteren dus.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, in fact, we should not really be proud that we are starting this discussion today and approving this law. We have already had a small discussion about it when the Minister asked to add the point to the agenda.

The way this bill has been dealt with in the committee is actually an allegation of what a good parliamentary function should be. I think that all colleagues who were present in the Justice Committee – both of the majority and of the opposition – can bear that.

The draft was put on the agenda of the committee with great urgency. The members of the committee were not even informed twenty-four hours in advance of this, although this point, with the preliminary draft, the opinion of the State Council, and the like, concerns an important matter. Therefore, some preparation was needed.

The majority wanted to approve this draft in one meeting.

There was a thorough opinion from the State Council, with a thorough analysis, in which numerous comments and suggestions were made. It was especially important for us in the committee to verify whether the comments of the State Council were effectively followed and included in the conclusion of the final draft law.

At the beginning of the discussion, of course, it was said that this was the case and that all the comments of the State Council had been taken into account. But when we came to the first article that we would discuss thoroughly, article 2, it quickly turned out that the representative of the Minister for two comments of the State Council could not give a statement. These two comments were apparently not taken over and he could not give an explanation. If there is no explanation, it is said that it is a political choice. That is of course easy. If technical questions are asked to the Minister or his representative and one cannot answer them, even after two or three phone calls, then it is said that it is a political choice.

Today we have the Minister in our midst. If political choices have been made, the minister will of course be able to explain to us what choices they are and why they were made. Per ⁇  we know a little more today.

We have abused the high urgency. I would like to remind you that the State Council’s opinion on the preliminary draft dates from 2 March 2009. So the government has had enough time, if it was so urgent, to quickly adjust the preliminary draft and come to Parliament in April or May with the adjusted draft. That has not happened. The government has talked, the minister has talked, as in many files, and then it must suddenly go fast. So quickly even that one—per ⁇  it is tactically intended—will deliberately schedule it for the last useful committee meeting, yesterday.

#11

Official text

                    
                    Op die manier kon men het dan in plenaire vergadering brengen op de laatst nuttige plenaire vergadering, want het moest allemaal goedgekeurd geraken tegen 1 juli of er zou een groot probleem zijn. Eigenlijk is zowel de commissie als het Parlement het mes op de keel gezet. Wij moesten onder druk alles maar slikken.

Ik wil ingaan op drie specifieke punten waarover ik nog een aantal vragen heb en waarvan ik hoop dat u de vragen dan toch zult kunnen beantwoorden, mijnheer de minister.

Ten eerste is er de bescherming van de minderjarigen. In het wetsontwerp – dit is natuurlijk een goede zaak – wordt veel aandacht besteed aan de vraag hoe wij minderjarigen maximaal kunnen beschermen. Het gaat natuurlijk over personen die bijvoorbeeld seksuele misdrijven hebben gepleegd.

De onderzoeksrechter krijgt een belangrijke taak. De onderzoeksrechter kan in het kader van een lopend gerechtelijk onderzoek voorwaarden opleggen bij de invrijheidstelling van een beschuldigde. Hij kan bijvoorbeeld beslissen om een verbod op te leggen om een bepaalde activiteit uit te oefenen waarbij de betrokkene in aanraking zou kunnen komen met minderjarigen. Het is dus de onderzoeksrechter die die beslissing neemt. Hij neemt die beslissing wanneer hij de beschuldigde in vrijheid stelt. Wanneer moet er dan melding worden gemaakt van die beslissing? Daarover gaat het nu concreet. Wanneer moet van de beslissing het opleggen van een verbod, melding worden gemaakt in het centraal strafregister? Dat moet, ten eerste, wanneer iemand in beschuldiging is gesteld en, ten tweede, wanneer die persoon ook in voorlopige hechtenis is gebleven.

Ik stel dan de vraag wat u zult doen in gevallen waarbij een persoon wordt beschuldigd van seksuele misdrijven, maar waarbij hij niet in voorlopige hechtenis wordt genomen. Die situaties komen ook voor. Er kan ook daar een potentieel gevaar zijn. Wel, in dat geval, mijnheer de minister, zal er in het centraal strafregister geen enkele vermelding voorkomen, geen enkele. Als die persoon echter één dag in voorlopige hechtenis zal hebben gezeten of twee dagen en dan onder voorwaarden zijn vrijgelaten, dan zal dat wel vermeld staan.

Zijn er voldoende garanties in onderhavige tekst dat personen die wij willen viseren, die zich aan dat misdrijf schuldig hebben gemaakt, bekend zullen zijn. Mijn antwoord is neen. Mijnheer de minister, waarom wordt dat onderscheid gemaakt? Waarom zal het wel traceerbaar zijn wanneer iemand ooit één dag in voorlopige hechtenis heeft gezeten en niet wanneer hij niet in voorlopige hechtenis heeft gezeten? Dat is een heel concrete vraag.

Ten tweede, verdergaand op de verboden die kunnen worden uitgesproken door de onderzoeksrechter in het kader van de wet op de voorlopige hechtenis, die verboden zullen alleen worden vermeld in het centraal strafregister wanneer het personen betreft die geen woon- of verblijfplaats hebben in België. Wie wel een woon- of verblijfplaats heeft in België, diens gegevens zullen terechtkomen bij de lokale politie. Er zijn dus twee niveaus waar meldingen kunnen gebeuren, waar registratie zal gebeuren.

Translated text

In this way, it could then be put into plenary session at the last useful plenary session, because it all had to be approved by 1 July or there would be a major problem. In fact, both the committee and the Parliament have put the knife on the throat. We had to swallow everything under pressure.

I would like to address three specific points on which I still have a few questions and which I hope you will be able to answer the questions then, Mr. Minister.

First is the protection of minors. In the draft law – this is of course a good thing – much attention is paid to how we can protect minors as much as possible. It is, of course, about people who have committed sexual offenses, for example.

The investigative judge has an important task. The investigation judge may, in the context of an ongoing judicial investigation, impose conditions on the release of an accused. For example, it may decide to impose a ban on the exercise of a particular activity in which the person concerned could come into contact with minors. It is the investigative judge who makes that decision. He makes that decision when he releases the accused. When should this decision be notified? This is now concrete. When should the decision to impose a ban be ⁇  in the Central Criminal Register? This must be the case, first, when someone has been charged and, secondly, when that person has also remained in interim detention.

I then ask what you will do in cases where a person is accused of sexual offenses, but in which he is not taken into interim detention. These situations also occur. There can also be a potential danger there. Well, in that case, Mr. Minister, there will be no entry in the Central Criminal Register, no one. However, if that person has been in pre-trial detention for one day or two days and then has been released on condition, this shall be stated.

Are there sufficient guarantees in this text that the persons we intend to target, who have made themselves guilty of that crime, will be known. My answer is no. Why is this distinction made? Why will it be traceable if someone has been in pre-trial detention for one day and not if he has not been in pre-trial detention? This is a very concrete question.

Secondly, in addition to the prohibitions that may be imposed by the investigation judge under the provisional detention law, those prohibitions will only be listed in the Central Criminal Register in the case of persons who do not reside or reside in Belgium. Those who have a place of residence or residence in Belgium, their data will go to the local police. So there are two levels where notifications can happen, where registration will take place.

#12

Official text

                    
                    De Raad van State heeft gevraagd: waarom niet de situatie vereenvoudigen en in het strafregister alle informatie en alle verboden opnemen? Dat is een vrij evidente opmerking. Daarop komt als antwoord, zeer technisch, dat het allemaal nog niet mogelijk is. De Raad van State heeft echter volgehouden en stelde dat het absoluut noodzakelijk is te voorzien in een procedure waarbij de inlichtingen doorgestuurd worden indien de betrokkene verhuist, indien hij verandert van woonplaats. Welnu, die opmerking is niet opgenomen. Het is een uitdrukkelijke suggestie en een absolute voorwaarde volgens de Raad van State, maar die is niet opgenomen in het voorliggend ontwerp.

Mijnheer de minister, waarom hebt u die voorwaarde niet opgenomen ondanks de uitdrukkelijke vraag van de Raad van State?

Een derde element. In het artikel 594 van het Wetboek van strafvordering wordt bepaald dat administratieve overheden toegang kunnen krijgen tot de gegevens in het strafregister. Na drie jaar hebben zij geen toegang meer tot gegevens in geval van lichte straffen. Onder “lichte straffen” werd opgesomd: gevangenisstraffen tot zes maand en geldboetes tot 500 euro.

In het voorliggend ontwerp wordt daaraan een categorie toegevoegd, namelijk veroordelingen bij eenvoudige schuldigverklaringen. Dus ook in geval van eenvoudige schuldigverklaringen zal, na drie jaar, er geen vermelding meer gebeuren op het uittreksel uit het strafregister.

Eigenlijk wordt daardoor ten onrechte voorgesteld dat de eenvoudige schuldigverklaring een lichte straf zou zijn. Op zich gaat het om lichte straffen, maar die straffen zeggen niets over de feiten die zijn gebeurd en over de zwaarwichtigheid van die feiten.

Bijvoorbeeld, in de bespreking van de parlementaire onderzoekscommissie fiscale fraude hebben we vaak gehoord dat in fiscale dossiers die twintig jaar duren, uiteindelijk er geen straffen meer kunnen worden opgelegd, maar dat een eenvoudige schuldigverklaring wordt uitgesproken. Men verwijst als voorbeeld altijd naar de zaak-Beaulieu – ik zal hem maar bij naam noemen –, die zo ver is opgeschoven dat als er ooit een veroordeling zou komen, de kans heel groot is dat er een eenvoudige schuldigverklaring zal worden uitgesproken.

Wij hebben dus wel een probleem met de opname van die eenvoudige schuldigverklaring. Van iemand die zich schuldig heeft gemaakt aan fiscale fraude en na achttien jaar niet wordt veroordeeld, verdwijnt de informatie drie jaar later uit het systeem. Die persoon kan zich dan kandidaat stellen om bestuurder te worden bij Dexia of een andere bankinstelling of wat dan ook. Die feiten kunnen dan niet meer worden getraceerd.

Volgens onze fractie is het dus geen goede zaak om die eenvoudige schuldigverklaring automatisch toe te voegen aan de lijst van straffen die na drie jaar niet meer te traceren zullen zijn en die niet meer zullen voorkomen op het uittreksel.

Mijnheer de minister, vandaar hebben wij een amendement ingediend om die veroordeling bij eenvoudige schuldigverklaring uit het ontwerp te halen zodat die gegevens ook blijvend aanwezig zullen zijn gedurende de periode die voor andere misdrijven geldt, zodat die belangrijke informatie ook niet verloren gaat bij bijvoorbeeld belangrijke fiscale fraude.

Translated text

The State Council asked: why not simplify the situation and include in the criminal register all the information and all the prohibitions? This is a fairly obvious comment. The answer to this is, very technically, that everything is not yet possible. However, the Council of State insisted that it was absolutely necessary to provide for a procedure for the transmission of information if the person concerned moves, if he changes his place of residence. Well, that comment is not included. It is an explicit suggestion and an absolute condition according to the Council of State, but that is not included in the present draft.

Mr. Minister, why did you not include that condition despite the express request of the State Council?

A third element. Article 594 of the Code of Criminal Procedure provides that administrative authorities may have access to the data in the criminal register. After three years, they will no longer have access to data in case of light penalties. Under “light penalties” were listed: imprisonment sentences up to six months and fines up to 500 euros.

In the present draft, a category is added, namely convictions in simple convictions. Thus, even in the case of simple convictions, after three years, there will no longer be any mention on the extract from the criminal register.

In fact, it incorrectly suggests that the simple declaration of guilt would be a light punishment. In itself these are light penalties, but those penalties say nothing about the facts that have occurred and about the gravity of those facts.

For example, in the discussion of the Parliamentary Investigative Committee on Tax Fraud we have often heard that in tax files that last twenty years, eventually no more penalties can be imposed, but that a simple guilt statement is pronounced. As an example, one always refers to the case-Beaulieu – I will only name it by name – which has been postponed so far that if there ever came to be a conviction, the probability is very high that there will be a simple conviction.

Therefore, we have a problem with the inclusion of that simple guilt statement. From someone who has committed tax fraud and after eighteen years is not convicted, the information disappears from the system three years later. That person may then be a candidate to become a director at Dexia or another banking institution or whatever. These facts can no longer be traced.

According to our group, it is therefore not a good thing to automatically add that simple conviction to the list of penalties that will no longer be traceable after three years and that will no longer appear on the extract.

Mr. Minister, therefore, we have submitted an amendment to remove that conviction from the draft in simple conviction so that those data will also be permanently present during the period applicable to other crimes, so that that important information is also not lost in, for example, major tax fraud.

#13

Official text

                    
                    Collega’s, veroordelingen voor zware feiten kunnen, bijvoorbeeld in het voorbeeldgeval of bij fraude, al na drie jaar verdwijnen. Anderzijds blijven andere, gewone misdrijven heel lang in het strafregister bewaard. Eigenlijk zouden wij ook daarover het debat moeten voeren. Hoe lang moeten de veroordelingen in kwestie in het strafregister kenbaar, geregistreerd en aanwezig blijven? De schrapping uit het strafregister duurt immers bijzonder lang. Het is ook bijzonder moeilijk om de bedoelde gegevens uit het strafregister te halen. Dat is voor mensen die na een bepaald aantal jaar een job willen zoeken, niet altijd evident.

Het voorgaande vergt een grondige studie en een grondige bespreking van de problematiek. Daar zijn wij gisteren niet toe gekomen.

Mijnheer de minister, ik rond af. De commissie van gisteren was een beschamend schouwspel. Wij hebben nogmaals een staaltje van noodwetgeving meegemaakt, die op een drafje door de Kamercommissie en nu ook door de plenaire vergadering werd en zal worden gejaagd. Het is slechte wetgeving en een slechte wetgevingsprocedure, een Parlement onwaardig. Wij zullen de voorliggende wetgeving dan ook niet goedkeuren.

Translated text

Colleagues, convictions for serious facts can, for example, in the example case or in the case of fraud, disappear after three years. On the other hand, other common crimes remain in the criminal register for a very long time. In fact, we should also conduct the debate on this. How long must the convictions in question remain known, registered and present in the criminal record? The deletion of the criminal record takes a very long time. It is also ⁇  difficult to extract those data from the criminal record. This is not always obvious for people who want to find a job after a certain number of years.

The above requires a thorough study and a thorough discussion of the problem. We did not get there yesterday.

Mr. Minister, I am going around. Yesterday’s meeting was a shameful show. We have once again experienced a stable of emergency legislation, which was and will be pursued by the Chamber Committee and now also by the plenary session. It is bad legislation and a bad legislative procedure, a Parliament unworthy. We will not approve the current legislation.

#14

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, mijnheer de minister, daarstraks is hier zogezegd verslag van de werkzaamheden uitgebracht. Ik zal u niettemin even, vooraleer ik de bespreking ten gronde aanvat, verslag uitbrengen van de manier waarop ik de commissievergadering van gisteren heb ervaren.

De commissiezitting was de grootste aanfluiting van het parlementaire fatsoen gedurende de voorbije tien jaar die ik hier zetel. Ik ben over het verloop ervan nog steeds verontwaardigd.

Het voorliggende wetsontwerp was met hoogdringendheid naar de commissie voor de Justitie verzonden, wat ik heel goed begrijp. Het is in dat geval echter heel pijnlijk te moeten vaststellen dat leden van de meerderheid een uur te laat opdagen en dat zij hun taak als volksvertegenwoordiger blijkbaar als hun bijberoep aanschouwen. Het gaat trouwens altijd om dezelfde leden. In het bedoelde bedje is de commissie voor de Justitie al enkele maanden, om niet te zeggen al de hele legislatuur, ziek.

Er was ook geen minister aanwezig op het ogenblik dat wij met de bespreking begonnen. De toelichting door de afgevaardigde van de minister duurde twee minuten. Na aandringen van de oppositie kwam er dan toch een enigszins omstandigere toelichting, waarvoor wij de vertegenwoordigster van de minister danken. Vervolgens daagde de minister even op, voornamelijk voor een proceduredebat. Daarna moest hij naar de Senaat terugkeren, waarvoor ik alle begrip heb, omdat in de Senaat op dat ogenblik de assisenprocedure werd hervormd.

Vervolgens moesten wij de algemene bespreking aanvatten. Van de meerderheid kwamen er geen uiteenzettingen. Zij beperkte zich tot haar fysieke en numerieke aanwezigheid, ondanks – ik spreek in dat verband niet voor mezelf – pertinente argumenten van de oppositie, die wij hier daarnet op het spreekgestoelte nog hebben mogen aanhoren.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker. Nevertheless, before I begin the discussion, I will give you a brief account of how I experienced yesterday’s committee meeting.

The committee session was the greatest appeal to parliamentary decency in the last ten years that I sit here. I am still upset by its progress.

The present draft law was sent to the Justice Committee with great urgency, which I understand very well. In that case, however, it is very painful to find that members of the majority appear one hour late and that they seem to see their job as a representative of the people as their secondary vocation. It is always the same members. In that bed, the Justice Committee has been sick for several months, not to say all the legislature.

There was also no Minister present at the time we started the discussion. The explanation by the Deputy Minister lasted two minutes. After the insistence of the opposition, there was a slightly more circumstantial explanation, for which we thank the representative of the minister. Then the Minister challenged for a moment, primarily for a procedural debate. After that, he had to return to the Senate, which I fully understand, because in the Senate at that time the assistance procedure was reformed.

Then we had to start the general discussion. There were no comments from the majority. It limited itself to its physical and numerical presence, despite – I am not speaking for myself in this regard – pertinent arguments of the opposition, which we have yet to hear here at the speaker’s seat.

#15

Official text

                    
                    De arrogantie van de macht die daar gisteren werd tentoongespreid, had geen grenzen. Ik meen dat een parlementslid dat zichzelf respecteert, daarover terdege verbolgen moet zijn. Er werd nog even mee geschermd in de discussie dat een aantal technische zaken in dat verband besproken moest worden, maar uiteindelijk bleek dat het om degelijke, duidelijke politieke keuzes ging waarover de meerderheid de discussie niet wou aangaan.

Misschien moet ik de vorige spreker wel geloven, toen hij zei dat er een bedoeling achter zat. In eer en geweten, ik zou het niet kunnen, maar ik zou nog moeten geloven dat er inderdaad tot op het laatste moment gewacht is om hier een aantal zaken door te jagen die absoluut strijdig zijn met alle principes van degelijke wetgeving.

Ik ga nog zeer kort in op wat ik gisteren inhoudelijk in de commissie heb gebracht. Werkstraffen worden niet in het strafregister opgenomen. Dat was in het verleden al zo, maar men had nu met een andere meerderheid een duidelijk andere politieke keuze kunnen maken en ook de werkstraffen kunnen inschrijven. Ik verwijs naar het voorval van vorige week, waarbij iemand die voor de strafrechter diende te verschijnen, werd veroordeeld voor een werkstraf, terwijl hij in een volle winkelstraat zeven jaar geleden vier mensen zwaar heeft verwond, waaronder een vader met een kind op de arm. Sorry, dat kan niet door de beugel.

Dergelijke werkstraffen kunnen dus niet in het strafregister worden opgenomen. Zoiets toelaten, is een aanfluiting van elk goed rechtsbestel in een beschaafde wereld. Excuseer, collega’s, maar dat zult u vandaag goedkeuren. De gevangenisstraf wordt in vele gevallen al gereduceerd. Hetgeen wij tegenwoordig horen verkondigen, is bijna abolitionisme. De gevangenisdeuren worden opengezet en, alsof dat niet genoeg is, moeten strafrechters dan nog eens werkstraffen uitspreken voor zeer zware criminele feiten en die komen dan niet eens in het strafregister. In welke rechtsstaat zijn wij in godsnaam beland? Als parlementslid zouden wij ons allemaal moeten schamen.

Vervolgens is er één positief punt in de nieuwe wet, namelijk het feit dat voorwaarden opgelegd door een onderzoeksrechter – het gaat nog niet om definitieve straffen door een rechter uitgesproken – in het geval van minderjarigen inderdaad op het strafregister zullen verschijnen en dat men daarvan gebruik kan maken. Maar waarom wordt bijvoorbeeld de voorwaarde opgelegd aan iemand die in het verkeer de dood van een persoon heeft veroorzaakt, niet in het strafregister opgenomen, om te verhinderen dat zo iemand als truckchauffeur in dienst gaat. Dergelijke zaken zijn volgens mij even evident.

Ik weet dat de Commissie voor de Bescherming van de Private Levenssfeer daarover een ander oordeel velt, maar tenslotte moeten wij, als parlementsleden, toch de verantwoordelijkheid nemen om dergelijke zaken uit te bannen. Mensen die zijn veroordeeld op grond van zeer fundamentalistische opvattingen die neigen naar terrorisme en dergelijk, krijgen op die manier ook een vrijgeleide, als zij bij niet-veroordeling voorwaarden opgelegd krijgen door een onderzoeksrechter. Die zaken houdt men er allemaal buiten. Dat is dus compleet strijdig met elke common sense.

Hier wordt slecht wetgevend werk afgeleverd, met haast en spoed, en dat is, volgens een Vlaamse uitdrukking, zelden goed. Ik zal niet alle mankementen aanhalen. Dat heeft collega Van Hecke, die zich uiteraard baseerde op het advies van de Raad van State, uitvoerig gedaan.

Translated text

The arrogance of power that was displayed there yesterday had no boundaries. I think that a member of parliament who respects himself should be very angry about this. There was a shadow in the discussion that a number of technical issues should be discussed in this context, but in the end it turned out that it was a solid, clear political choice that the majority did not want to discuss.

Per ⁇  I should believe the previous speaker, when he said there was an intention behind it. In honour and conscience, I would not be able to, but I should still believe that indeed, until the last moment, there has been expected to hunt through here a number of matters that are absolutely contrary to all the principles of sound law.

I will briefly comment on what I presented to the committee yesterday. Labor penalties are not included in the criminal register. This was already the case in the past, but now, with a different majority, one could have made a clearly different political choice and also registered the work penalties. I refer to the incident of last week, in which a person who had to appear before the criminal judge was sentenced to a work sentence, while in a full shopping street seven years ago he severely injured four people, including a father with a child on his arm. Sorry, it can’t be done by the bucket.

Thus, such labour penalties cannot be included in the criminal register. Allowing such a thing is an allegation of any good legal system in a civilized world. Excuse me, my colleagues, but you will approve this today. In many cases, prison sentences are already reduced. What we hear today is almost abolitionism. The prison doors are opened and, as if that is not enough, criminal judges must then again impose working sentences for very serious criminal offences and those do not even enter the criminal register. In what rule of law do we end up? As members of parliament, we should all be ashamed.

Then there is one positive point in the new law, namely the fact that conditions imposed by an investigative judge – it is not yet a case of definitive penalties imposed by a judge – in the case of minors will indeed appear in the criminal register and that one can use them. But why, for example, the condition imposed on someone who caused the death of a person in traffic is not included in the criminal record, in order to prevent such person from employing as a truck driver. I think such things are equally obvious.

I know that the Committee on the Protection of Privacy has a different opinion on this, but ultimately we, as members of Parliament, must still take the responsibility to eliminate such cases. People who have been convicted on the basis of highly fundamentalist beliefs that tend to terrorism and the like, thus also receive a release, if they are imposed conditions in the absence of conviction by an investigative judge. These things are all kept outside. This is totally contrary to any common sense.

Here, poor legislative work is delivered, with hurry and urgency, and that is, according to a Flemish expression, rarely good. I will not mention all the shortcomings. This has been done extensively by colleague Van Hecke, who, of course, based on the opinion of the Council of State.

#16

Official text

                    
                    Het werd er zonder meer doorgejaagd. Wij hebben het gewogen en te licht bevonden, daar mag u zeker van zijn.

Er moet mij nog een opmerking van het hart, mijnheer de voorzitter. Het feit dat tijdens de commissiebesprekingen, met een meerderheid die numeriek en fysiek aanwezig was en niet meer dan dat, de commissiezaal wordt omgetoverd tot een internetcafé, is werkelijk stuitend. Degenen die gisteren op Facebook zaten, zullen gezien hebben dat het morgen een bh-loze vrijdag is. Ik hoop, voorzitter, dat de commissie voor de Justitie eens een laptoploze woensdag kan houden. Ik heb heimwee naar de tijd van Fred Erdman, een man voor wie ik veel respect heb. Hij haatte het Vlaams Belang als de pest, dat mag u weten, maar ik heb heimwee naar de tijd dat hij in de commissie zat en de waardigheid en de beroepseer van de parlementsleden beschermde. Waardigheid en beroepseer waren gisteren tot een minimum herleid. U moest zich allen schamen. Ik dank u niet.

Translated text

#17

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal heel kort vanop mijn bank even een toelichting geven en repliceren. Ik voel mij geenszins aangesproken door de woorden van de heer Schoofs, integendeel. Ik denk ook niet dat hij mij viseerde.

Als ik even kort overloop wat hier gezegd is, stel ik vast dat als men de zaken inhoudelijk bekijkt – ik nodig alle collega’s uit het wetsvoorstel er even bij te nemen – het gaat over een aantal artikels die reeds in een wet van 1997 zijn ingevoerd, maar nooit in werking zijn getreden. Die artikels worden nu bijkomend op bepaalde punten toegevoegd. De artikels bestonden dus, maar zijn nooit in werking getreden.

Er is inderdaad een aantal aanvullingen, onder andere met bepaalde punctuele punten die voortaan wel in de strafregisters moeten komen, omtrent de mensen of de instanties die de strafregisters kunnen controleren en daartoe toegang hebben. Bovendien is er de uitbreiding van de mogelijkheid voor de onderzoeksrechter om bepaalde maatregelen te nemen, zodra iemand na voorlopige hechtenis in vrijheid wordt gesteld, die in die bewuste centrale strafregisters of in de lokale strafregisters terechtkomen.

Inhoudelijk is er niet zoveel veranderd. Ik begrijp de eventuele kritiek daaromtrent. Dat blijkt trouwens uit de pleidooien van de heren Schoofs en Van Hecke. Het gaat om discussies omtrent het al dan niet vermelden, bijvoorbeeld van werkstraffen. Dat zijn politieke keuzes die worden gemaakt. Men heeft die keuzes gisteren duidelijk kunnen bekritiseren. Men heeft zijn punt gemaakt en men heeft dat daarnet nog eens gedaan in deze plenaire vergadering. Die mogelijkheid werd dus wel degelijk geboden.

Translated text

Mr. Speaker, I will give a brief explanation and replicate from my bank. I do not feel affected by the words of Mr. Schoofs, on the contrary. I don’t think he targeted me either.

If I take a brief overview of what has been said here, I find that if one looks at the matters substantially – I invite all the colleagues from the bill – it is a number of articles that have already been introduced in a law of 1997, but never entered into force. These articles are now added on certain points. The articles therefore existed, but have never entered into force.

Indeed, there are a number of additions, including certain punctual points that must now be included in the criminal records, concerning the persons or bodies that can control the criminal records and have access to them. Furthermore, there is an expansion of the possibility for the investigative judge to take certain measures, as soon as a person is released after temporary detention, which end up in those conscious central criminal records or in the local criminal records.

The content has not changed much. I understand any criticism about this. This is evident, by the way, from the pleas of the gentlemen Schoofs and Van Hecke. It is about discussions about whether or not to mention, for example, work penalties. These are political choices that are being made. These decisions were clearly criticized yesterday. It has been made, and it has been done again in this plenary session. That possibility was indeed offered.

#18

Official text

                    
                    Ik kom tot mijn tweede punt, met name de kritiek van de oppositie dat het te snel is gegaan, dat men niet de nodige tijd heeft gekregen. De fractieleden die gisteren niet in de commissie zijn geweest en vandaag niet naar het verslag hebben geluisterd – trouwens een goed en uitgebreid verslag –, hebben sowieso geen recht van spreken. Al bij al moet er een afweging worden gemaakt in het dossier. De afweging is of we bereid zijn om in een juridisch vacuüm te komen omtrent de aflevering van de bewuste uittreksels uit de strafregisters, dan wel of de oppositie meer tijd moet krijgen om de zaak voor te bereiden. Ik moet u nogmaals zeggen dat de tussenkomsten van de heren Van Hecke en Schoofs wel degelijk te kennen gaven dat men de zaak goed heeft kunnen bekijken. Men heeft hier inhoudelijke kritiek kunnen spuien. Als ik dan moet kiezen, dan kies ik voor een snellere afhandeling. Ik kies ervoor dat vanaf 30 juni onze burgers die voor een jobaanbieding of een sollicitatie hun strafregister nodig hebben, hun strafregister wel degelijk op een rechtsgeldige wijze kunnen raadplegen en uittreksels kunnen krijgen in plaats van hier verder te discussiëren en de zaak uit te stellen.

Translated text

I come to my second point, in particular the criticism of the opposition that it has gone too fast, that it has not been given the necessary time. The group members who did not attend the committee yesterday and did not listen to the report today – in addition to a good and comprehensive report – have no right to speak anyway. Overall, a consideration must be made in the file. The consideration is whether we are willing to get into a legal vacuum regarding the delivery of the conscious excerpts from the criminal records, or whether the opposition should be given more time to prepare the case. I must tell you once again that the interventions of the gentlemen Van Hecke and Schoofs indeed showed that the matter was well examined. There could be substantial criticism here. If I have to choose, I will choose a faster solution. I choose that from 30 June, our citizens who need their criminal records for a job offer or a job application can actually consult their criminal records in a legal way and get extracts instead of further discussing here and postponing the case.

#19

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik viseerde duidelijk collega Terwingen niet. Het enige wat ik sommige collega’s zou kunnen verwijten is het feit dat ze andere collega’s niet tot de orde roepen en de discussie niet op een decente wijze laten voeren. Ik viseerde evenmin de titulair commissievoorzitter, mevrouw De Schamphelaere. Zij was niet aanwezig. Ik viseerde ook mevrouw Nyssens niet die de vergadering in goede banen heeft pogen te leiden. Ik noem niet de namen van degenen die ik wel viseer.

Collega Terwingen, ik zeg dat de discussie niet is gevoerd, terwijl er duidelijk stof voor discussie was. In de toekomst moet men zich erover bezinnen dat de oppositie ook de discussie moet kunnen voeren en dat de meerderheid aan die discussie moet deelnemen. It takes two to tango, men moet met twee zijn om te kunnen discussiëren. Dat was gisteren volledig afwezig in hoofde van de volledige meerderheid. Dat betreur ik ten zeerste.

Translated text

#20

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal het kort houden omdat ik denk dat de bespreking van deze tekst te laat komt in deze plenaire vergadering. Samen met de anders sprekers betreur ik dat wij dergelijke fundamentele wetgeving zo snel moeten behandelen.

Ik zal een voorbeeld geven, mijnheer Terwingen, van een inhoudelijke verandering. Er werd iets goed toegevoegd, maar dan wel op een manier waarvan ik denk dat het in de praktijk niet zal functioneren.

Vooraf heb ik een praktijkvraag voor de minister, over de werking van het systeem van het strafregister. Ik ben niet zeker of het klopt, maar ik vraag mij af of de mededeling van de gegevens van de rechtbank aan het centraal strafregister gebeurt door in de griffie van de rechtbank de referenties van de uitspraken over te schrijven en ze vervolgens op te sturen naar het centraal strafregister waar die lijst dan wordt overgetypt in het centraal bestand. Naar verluidt zou er op die manier een maandenlange achterstand ontstaan in de gegevensverwerking.

Los van de wettelijke grond voor de afgifte van gegevens, durf ik te zeggen dat het document dat thans door de gemeente wordt afgeleverd, en dat morgen misschien een wettelijke grond zal hebben, onvolledig is. Het is dan nog maar in Brussel. Hopelijk kan het via de inzage onmiddellijk in de gemeente gebeuren. De nood aan het systeem ligt niet in het Parlement. In de praktijk is het echter een drama waar niemand echt mee bezig is want ik zie het in geen enkel masterplan terugkomen. Mijn bescheiden suggestie is de volgende. Misschien kan die lijst in Word worden getypt en verstuurd via email zodat ze niet meer met de post moet worden opgestuurd om vervolgens te worden overgenomen in een computer in Brussel?

Translated text

Mr. Speaker, I will be brief because I think the discussion of this text will be too late in this plenary session. Together with the other speakers, I regret that we need to address such fundamental legislation so quickly.

I will give an example, Mr. Terwingen, of a substantial change. There was something good added, but in a way that I think it will not work in practice.

In advance, I have a practical question for the Minister, on the functioning of the criminal register system. I am not sure if this is true, but I wonder whether the communication of the court’s data to the Central Criminal Register is done by transcribing the references of the judgments in the court’s register and then sending them to the Central Criminal Register where that list is then transcribed into the central file. It is believed that this would result in a month-long lag in data processing.

Regardless of the legal basis for the issuance of data, I dare to say that the document currently delivered by the municipality, and that may have a legal basis tomorrow, is incomplete. It is only in Brussels. Hopefully this can be done immediately in the municipality. The need for the system is not in Parliament. In practice, however, it is a drama that no one is really dealing with because I don’t see it come back in any master plan. My modest suggestion is the following. Per ⁇  that list in Word can be typed and sent via email so that it no longer needs to be sent with the mail to then be taken over to a computer in Brussels?

#21

Official text

                    
                    Ik denk dat men daarmee personeel, tijd, postzegels wint. Budgettair is het niet echt een probleem om dat in te voeren. Men gebruikt gewoon hetzelfde Word-programma en men stuurt het door naar een e-mailadres. Iemand moet daartoe blijkbaar even de opdracht geven.

Dat brengt mij tot een punt dat heel belangrijk is voor de praktijk. Ik vind het zeer goed dat wij nu een vermelding zullen krijgen van een beslissing in de onderzoeksfase van de raadkamer, bijvoorbeeld dat iemand niet meer in contact mag komen met minderjarigen wegens feiten waarvan hij wordt verdacht en waarnaar nog onderzoek wordt gedaan, een maatregel die uitdrukkelijk door de onderzoeksrechter kan worden genomen. Het was niet echt nodig om dat uitdrukkelijk in te schrijven. Volgens mij kon hij dat al en moeten we zelfs oppassen dat wij met de aanpassing van artikel 35, a contrario, geen andere mogelijkheden afremmen.

Los daarvan vind ik het goed dat men zal kunnen beslissen dat iemand niet meer naar de gevangenis moet, maar wel niet meer in contact mag komen met minderjarigen. Dan rijst de vraag hoe de buitenwereld zal weten dat dat zo beslist is.

Ik lees in onderhavige deze vlug met amendementen gemaakte tekst dat de uitspraak van de raadkamer naar de lokale politiedienst zal worden verstuurd. Als de gemeente een uittreksel wil afleveren, moet de gemeentelijke administratie zich wenden tot de lokale politiedienst om te weten of die maatregel bestaat.

Wat zal er nu gebeuren? Iemand, bijvoorbeeld een leraar, komt vrij. Er loopt een onderzoek naar feiten met minderjarigen. Hij kan opnieuw gaan werken en hij heeft een attest nodig. Hij gaat naar de gemeente en hij vraagt dat attest. De gemeente geeft een attest, met twee maanden achterstand gedateerd. Denkt u dat de brave ambtenaar van de gemeente eraan zal denken om eens naar de politie te bellen om te horen of daar iets van de raadkamer ligt betreffende de leraar? Dat is wat wij nu installeren. Dat is wat ik in de twee teksten lees.

Ik lees in het artikel 6 van het wetsontwerp, zoals het uit de snelcommissie komt: "De gemeentelijke administratie vermeldt bovendien of de betrokkene het voorwerp uitmaakt van een verbod om een activiteit uit te oefenen die hem in contact zou brengen met minderjarigen, uitgesproken door een rechter of een onderzoeksgerecht". Vervolgens staat er een lelijke zin dat dat verbod hierin moet staan tot er een definitieve uitspraak is.

In de praktijk betekent een definitieve uitspraak dat dat in de griffie wordt overgeschreven, waarna dat met de post naar Brussel gaat, waar dat op een hoop belandt en iemand dat intikt in het strafregister.

Translated text

I think it wins staff, time, stamps. Budgetary it is not really a problem to introduce that. One simply uses the same Word program and one sends it to an email address. Somebody seems to have to give it an assignment.

This brings me to a point that is very important for practice. I am very pleased that we will now receive a mention of a decision in the investigation phase of the council, for example that a person may no longer contact minors for facts of which he is suspected and which are still being investigated, a measure that can be taken explicitly by the investigation judge. It was not really necessary to write it explicitly. In my opinion, he could already do that, and we must even be careful that with the adjustment of Article 35, a contrario, we do not restrict other possibilities.

Apart from this, I think it is good that one will be able to decide that someone no longer has to go to jail, but no longer has to come into contact with minors. Then the question arises how the outside world will know that it is so decided.

I read here in this quickly amended text that the judgment of the council chamber will be sent to the local police service. If the municipality wishes to deliver an excerpt, the municipal administration must contact the local police service to find out if that measure exists.

What will happen now? Someone, for example a teacher, is released. An investigation is underway on facts involving minors. He can go back to work and he needs a certificate. He goes to the municipality and asks for that certificate. The municipality issued an attestation, with a two-month delay date. Do you think that the good official of the municipality will think of calling the police once to hear if there is something from the council room about the teacher? This is what we are installing now. This is what I read in the two texts.

I read in Article 6 of the draft law, as it comes from the quick committee: "The municipal administration shall also indicate whether the person concerned is the subject of a prohibition to carry out an activity that would bring him into contact with minors, issued by a judge or an investigation court". Then there is a ugly sentence that that prohibition must be contained in this until a final judgment is made.

In practice, a final judgment means that it is transcribed in the office, then that goes with the post to Brussels, where it ends up on a bunch and someone who enters the criminal register.

#22

Official text

                    
                    Dat gaat er allemaal gebeuren. De gemeenteambtenaar krijgt iemand voor zich en moet dan beslissen: voor die persoon bel ik toch eens naar de politie om te zien of die nog met kleintjes mag werken. Waar haalt men het dat de ambtenaar die reflex zou moeten hebben?

Men schrijft hierin dat de gemeente zelf het initiatief moet nemen om even naar de politie te bellen om te vragen: moeten wij over die persoon niet iets vermelden op dat attest, want die wil lesgeven? Dat klopt niet. Normaal moet een gemeentelijke ambtenaar met zijn functie en zijn rang en zijn vorming dat officiële document kunnen afleveren. Nu schrijft men in de wet dat er contact moet worden opgenomen met de lokale politiedienst. Wanneer? Op grond van wat? In het ene geval zegt de ambtenaar: ik ga eens bellen. En in het andere geval: ik ga niet bellen. Dat is toch niet ernstig?

Waarom is er bijvoorbeeld niet in voorzien dat dit via de normale weg aan de gemeente wordt gemeld zodat het er automatisch op staat? Neen, men doet dat hier even anders. Dat bedoel ik. Wij gaan opnieuw het verwijt krijgen van de gemeenten: wat hebben ze daar nu weer gemaakt?

Waarom gaan wij dat verwijt krijgen? Omdat dit punt zeer vlug, vandaag nog, moest worden goedgekeurd. U zult begrijpen dat mijn groep deze verantwoordelijkheid niet wenst te delen.

Translated text

That all will happen. The municipal official gets someone for himself and must then decide: for that person I call the police to see if he can still work with small children. Where does it come from that the official should have that reflex?

It is written here that the municipality itself should take the initiative to call the police for a moment to ask: should we not mention anything about that person on that certificate, because he wants to teach? That is not true. Normally, a municipal official with his position and rank and formation must be able to deliver that official document. Now it is written in the law that there must be contact with the local police service. When when ? Based on what? In one case, the officer says: I will call. And in the other case, I will not call. That is not serious, right?

Why is it not provided, for example, that this is ⁇  to the municipality via the normal road so that it is automatically on? No, they do it differently here. I mean that. We will again get the blame of the municipalities: what have they done there now?

Why do we get that accusation? Because this point had to be approved very quickly, even today. You will understand that my group does not want to share this responsibility.

#23

Official text

                    
                    Monsieur le président, il est évident qu'il aurait fallu plus de temps pour aller au fond des choses. Nous avons dû travailler en urgence, étant donné un impératif catégorique. En effet, au 30 juin, les communes ne disposeront plus de la base légale pour délivrer des extraits de casier judiciaire. Donc, la discussion a dû se dérouler rapidement.

Je rappelle que ce projet de loi contient 10 articles, qu'il est quasi identique au projet déposé sous la précédente législature par Mme Onkelinx, qu'il est passé par le contrôle de la Commission de la protection de la vie privée et du Conseil d'État.

Je voulais répondre à un point intéressant soulevé par M. Van Hecke, à savoir son amendement et ses préoccupations sur la déclaration de culpabilité. Monsieur, vous n'appréciez guère la manière dont on insère la déclaration de culpabilité dans ce projet. Cependant, je vous rappelle que la Commission de la protection de la vie privée souhaitait, afin que le principe de proportionnalité soit respecté, que seules les condamnations et les décisions relatives à l'effet punissable dont les mineurs sont victimes, soient mentionnées dans l'extrait du casier judiciaire.

Par conséquent, le texte aménage la solution, ne retient pas l'avis formel de la Commission de protection de la vie privée, qui aurait souhaité qu'aucune déclaration de culpabilité ne figure au texte. Ce faisant, il propose un compromis pour quand même insérer la déclaration de la culpabilité, mais sous certaines conditions. C'est pressé par la Commission de la Protection de la vie privée que le Parlement a retenu cette solution politique.

Translated text

It would have taken more time to get to the bottom of things. We had to work urgently, given a categorical imperative. As of June 30, municipalities will no longer have the legal basis for issuing criminal record extracts. So the discussion had to take place quickly.

I remind you that this bill contains 10 articles, that it is almost identical to the bill filed under the previous legislature by Ms. Onkelinx, that it passed through the control of the Commission for the Protection of Privacy and the State Council.

I would like to answer an interesting point raised by Mr. Van Hecke, namely his amendment and concerns about the declaration of guilt. Mr, you do not appreciate how the guilt declaration is inserted in this project. However, I remind you that the Commission for the Protection of Privacy wanted, in order to respect the principle of proportionality, that only the convictions and decisions relating to the punishable effect of which minors are victims, be mentioned in the extract of the criminal record.

Therefore, the text delivers the solution, does not retain the formal opinion of the Privacy Protection Commission, which would have desired that no declaration of guilt appears in the text. In doing so, he proposes a compromise to still insert the declaration of guilt, but under certain conditions. It is pressured by the Privacy Protection Committee that Parliament has adopted this political solution.

#24

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik heb drie concrete vragen gesteld, waarop in de commissie geen antwoord werd gegeven. Het gaat over politieke keuzes. Ik dacht dat ik nu toch een antwoord zou krijgen van de minister, die gisteren afwezig was wegens de behandeling van het assisendossier in de Senaat. Als wij de antwoorden gisteren niet in de commissie konden krijgen, dan moeten wij ze toch vandaag krijgen, tenzij de minister niet kan antwoorden. In dat laatste geval is de situatie van vandaag heel duidelijk.

Translated text

#25

#26

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het gaat om wetgeving van 1997 die nu in een nieuwe fase moet komen. Een aantal kaduke tussentijdse oplossingen, werd vernietigd. Nu moet de wet absoluut worden uitgewerkt. Na alle adviezen, onder meer van de Raad van State, is er goed werk geleverd om een volledig en goede wettelijke basis te maken.

Het klopt inderdaad dat dit wetsontwerp hoogdringend behandeld diende te worden, want we wilden geen vacuüm creëren. Voor elke werkzoekende die per 1 juli naar de gemeentelijke diensten gaat, moet er een mogelijkheid zijn, een wettelijke basis, om de vroegere attesten van goed gedrag en zeden, dus de uittreksels, te kunnen krijgen. Een periode zonder wettelijke basis konden wij ons niet veroorloven. Daarom moest dit ontwerp dringend worden behandeld.

Het verslag werd zeer goed gebracht werd, met veel inbreng en een goed overzicht van het debat omtrent een aantal artikelen.

Aan de heer Landuyt wil ik zeggen dat de praktijk nog altijd bestaat. Een deel van de complexiteit van de voorliggende wetgeving bestaat er precies in dat het centraal strafregister, dat eigenlijk één groot bestand zou moeten zijn dat centraal wordt beheerd, waarin de invoering digitaal gebeurt en dat digitaal kan worden geconsulteerd door alle diensten voor wie dat wettelijk is voorzien en die wij hier bepalen, nog niet behoorlijk functioneert. Het is er nog niet. Het gevolg is dat er voor de gemeenten een ander circuit ontstaat. Er zijn dan ook bijzondere bepalingen nodig voor de gemeenten, om verder een beroep te doen op de diensten van de politie, en om ervoor te zorgen dat, waar nodig, ook de politie informatie bezorgt omtrent een aantal veroordelingen.

Dat moet tegen 2012 – dat is zo wettelijk bepaald – allemaal geregeld zijn. Op het vlak van informatieverwerking moet dat dan af zijn. Er is inderdaad werk aan de winkel om dat ook op te lossen.

Er werden enkele concrete vragen gesteld over de voorlopige hechtenis. Het gaat wel degelijk over de voorlopige hechtenis. De voorwaarden die worden opgelegd aan iemand die in voorlopige hechtenis is, maar die wordt vrijgesteld, worden in het ontwerp opgenomen.

Translated text

This is a 1997 legislation that has now entered a new phase. A number of Kaduke interim solutions were destroyed. Now the law must definitely be drafted. After all the opinions, including from the State Council, good work has been done to create a complete and sound legal basis.

Indeed, it is true that this bill had to be dealt with urgently, because we did not want to create a vacuum. For every job seeker who goes to the municipal services as of 1 July, there should be a possibility, a legal basis, to be able to obtain the previous attestations of good conduct and morals, i.e. the extracts. We could not afford a period without a legal basis. Therefore, this draft had to be addressed urgently.

The report was very well delivered, with a lot of input and a good overview of the debate about a number of articles.

I would like to say to Mr. Landuyt that the practice still exists. Part of the complexity of the legislation in question consists precisely in the fact that the central criminal register, which should actually be one large file managed centrally, in which the introduction is done digitally and that can be consulted digitally by all the services for whom this is provided by law and which we define here, does not yet function properly. It is not there yet. As a result, a different circuit will be created for the municipalities. Therefore, special provisions are needed for the municipalities, in order to further use the services of the police, and to ensure that, where necessary, the police also provides information about a number of convictions.

This must be regulated by 2012 – which is so legally stipulated – all. In terms of information processing, this must be stopped. There is indeed work in the store to resolve this too.

There were some concrete questions about the provisional detention. In fact, it is about the provisional detention. The conditions imposed on a person who is in provisional detention but who is exempted will be included in the draft.

#27

Official text

                    
                    De basisredenering is dat wanneer de definitieve veroordeling er komt dit erin komt. De toevoeging is op zich een goede zaak. Het is een goede zaak dat die mogelijkheid nu bestaat, al is het op een zeer gebrekkige manier via gemeentediensten enzovoort en niet via het centraal strafregister. Deze keuze voor artikel 8 is correct. Dit is goed. Het is goed dat dit erin is opgenomen.

Collega Schoofs, het is zo dat de werkstraffen inderdaad niet zijn opgenomen. Het is een keuze om deze niet op te nemen. Er zijn verschillende redenen, ook omdat er verschillende toepassingen zijn. Een werkstraf is niet altijd een autonome straf. De complexiteit is zo dat niet telkens een werkstraf wordt opgelegd dit automatisch op het blad moet komen.

Collega Van Hecke, wij moeten inderdaad nog een bijzondere procedure voeren in verband met die gemeenten. Dat is het gevolg van die organisatie. U hebt daar commentaar op. Dat centrale register functioneert dus nog niet, met het gevolg dat wij een aantal zaken op een andere manier moeten doen.

Er was nog een laatste bedenking die u hebt geformuleerd over de schuldigverklaring. Ik begrijp niet goed waarom u zich daartegen blijft verzetten. De keuze is juist. Wanneer een proces heel lang duurt en in feite de straftoemeting buiten de redelijke termijn valt, wanneer het reeds zo lang heeft geduurd dat er alleen nog een schuldigverklaring komt, dan is dit een straf, een uitspraak die men zal opnemen. Het lijkt mij echter a fortiori logisch dat zulke zaken, die buiten elke redelijke termijn zijn behandeld geworden en worden opgenomen in het strafregister, onder de categorie worden geplaatst van de algemene regel die erin bestaat dat na drie jaar straffen die op het strafregister staan verdwijnen.

De algemene regel moet a fortiori toepasbaar zijn voor die schuldigverklaringen die gebaseerd zijn op uitspraken van rechters die in eerste instantie moeten oordelen dat het veel te lang heeft geduurd.

De verjaring, de tijd die verloopt en het weglaten na drie jaar is daar zeer zeker verantwoord. Uw amendement op dat vlak wordt dus beter verworpen.

Collega’s, ik dank u voor de samenwerking in dit dossier, dat inderdaad dringend is.

Translated text

The basic reasoning is that when the final condemnation comes, it comes into it. The addition is in itself a good thing. It is a good thing that this possibility now exists, although it is in a very flawed way through municipal services and so on and not through the Central Criminal Register. This choice for Article 8 is correct. This is good. It is good that this is included.

Colleagues Schoofs, it is true that the labour penalties have not been included. It is a choice not to include them. There are several reasons, also because there are different applications. A work penalty is not always an autonomous penalty. The complexity is such that not every time a work penalty is imposed this must automatically come on the paper.

Colleague Van Hecke, we must indeed conduct a special procedure in relation to these municipalities. This is the result of this organization. You have a comment on that. That central register is therefore not yet functioning, with the consequence that we must do some things in a different way.

There was another final concern that you have formulated about the guilt declaration. I do not understand why you continue to oppose it. The choice is right. When a trial takes a very long time and in fact the punishment is beyond the reasonable deadline, when it has already taken so long that there is only one conviction, then this is a punishment, a judgment that will be recorded. However, it seems to me a fortiori logical that such cases, which have been dealt with beyond any reasonable period and are entered in the criminal record, are placed under the category of the general rule that after three years penalties entered in the criminal record disappear.

The general rule should be a fortiori applicable to those convictions which are based on judgments of judges who must in the first instance judge that it has taken too long.

The obsolescence, the time that runs out and the omission after three years is very ⁇  responsible for this. Your amendment on this subject is therefore better rejected.

I would like to thank you for your cooperation in this matter, which is indeed urgent.

#28

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, ik kom nog eens op het verschil dat ik heb opgemerkt. De vermelding wordt alleen opgenomen wanneer iemand in voorlopige hechtenis is geweest en dan wordt vrijgelaten. Wat gebeurt er als iemand alleen in beschuldiging wordt gesteld, maar niet wordt aangehouden? Waarom moet men dan niet over die informatie beschikken? Dan kan men iemand laten gaan die even gevaarlijk is als een ander, zonder dat de informatie bekend is.

Translated text

#29

Official text

                    
                    Omdat men bij een normale inbeschuldigingstelling van een verdachte alleen op het ogenblik van de definitieve veroordeling tot een uitspraak of tot bepaalde maatregelen komt, terwijl volgens de wetgeving inzake de voorlopige hechtenis voorwaarden kunnen worden opgelegd aan degene die in voorlopige hechtenis is genomen. Dan kan men de voorlopige hechtenis stopzetten, met het opleggen van bepaalde voorwaarden. Die hypothese wordt hierin gevat.

Translated text

#30

#31

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, ik heb begrepen dat we nog even moeten wachten op de informatisering om te kunnen beschikken over een performant systeem en dat in het huidig systeem de gegevens nog altijd twee keer moeten worden overgeschreven.

Ik kom op iets dat heel belangrijk is in de praktijk, het verbod van contact met minderjarigen voor iemand die net is vrijgelaten. In afwachting dat het grote systeem werkt, kiest u er juist op dit punt voor om de informatie bij de lokale politie te situeren, terwijl de mensen hun attest moeten opvragen bij de gemeente. Ik blijf mij dus afvragen hoe men dat kan oplossen. Hoe moeten de gemeenten nu reageren bij een aanvraag? Moeten zij in het algemeen alle politiediensten aanschrijven, bij iedere aanvraag? In welk geval moeten zij dat doen en in welk geval niet? Dat staat niet in de wettekst. Hoe zal men dat in de praktijk oplossen?

Translated text

#32

Official text

                    
                    De burgemeesters – beter gezegd, hun administraties – lossen alles op, in de mate dat de contacten tussen de politiediensten en de gemeentelijke administratie er zijn. Er wordt contact genomen; er worden afspraken gemaakt tussen de gemeentelijke diensten en de politiediensten. Soms zijn er verschillen. Er worden op lokaal niveau echter afsprakennota’s gemaakt, om de registers die bij de politie bestaan, en de bestaande registers binnen de gemeente op elkaar af te stemmen.

Voornoemde, bestaande praktijk wordt hier gewoon voortgezet. De gemeenten nemen hun verantwoordelijkheid ter zake wel degelijk.

Translated text

#33

#34

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, u mag de problematiek niet onderschatten.

Ten eerste, het systeem is nieuw en steunt dus niet op een bestaande praktijk.

Ten tweede, de nu bestaande praktijk, waarbij iedere gemeente haar plan trekt, heeft te maken met het feit dat er geen wettelijke basis was. Nu is er wel een wettelijke basis, waarin ieders verantwoordelijkheid is vastgelegd. Echter, precies de voor de veiligheid zo belangrijke bepaling is niet geregeld. Het gaat met name over het attest van iemand die vrijkomt en dat bepaalt dat hij niet opnieuw kan lesgeven, doordat het stipuleert dat hij geen contact met minderjarigen mag hebben.

Er zullen aan dergelijke mensen dus attesten worden afgeleverd, waarbij de gemeenten niet kan worden verweten een verkeerd attest te hebben afgeleverd. Zij hebben zich immers aan de wet gehouden. De wet bepaalt immers niet wanneer zij het initiatief moeten nemen om de nodige gegevens te verzamelen.

Mijnheer de minister, ik ben blijkbaar niet in staat u ervan te overtuigen het artikel in kwestie, dat niet dringend maar voor de praktijk des te belangrijker is, behoorlijker te schrijven. De meerderheid zal mijn suggestie platwalsen. U zult een tekst plaatsen die volgens mij op het werkveld niet kan functioneren.

Daarom is er mijn vraag, zijnde een tweede, constructieve stap. Zult u zich minstens de moeite getroosten om samen met de minister van Binnenlandse Zaken een richtlijn op te stellen, teneinde de aangehaalde lacune op te vangen?

Bent u ook bereid om het systeem te evalueren, zodat wij in de Kamer een betere, op een realistische praktijk gebaseerde tekst kunnen schrijven?

Translated text

Please do not underestimate the problem.

First, the system is new and therefore does not rely on an existing practice.

Second, the current practice, in which each municipality draws its plan, has to do with the fact that there was no legal basis. Now, however, there is a legal basis, in which everyone’s responsibility is defined. However, precisely the provisions that are so important for safety are not regulated. In particular, it concerns the certificate of a person who is released and which stipulates that he cannot re-teach, by stipulating that he is not allowed to have contact with minors.

Therefore, certificates will be delivered to such people, in which the municipalities cannot be accused of delivering a false certificate. They have complied with the law. The law does not specify when they should take the initiative to collect the necessary data.

Mr. Minister, I am apparently not able to persuade you to write the article in question, which is not urgent but for practice the more important, more properly. The majority will flatwalk my suggestion. You will post a text that I think cannot work in the workplace.

Therefore, there is my question, being a second, constructive step. Will you at least have the trouble of drawing up a directive together with the Minister of Home Affairs in order to fill the cited gap?

Are you also willing to evaluate the system so that we can write a better, realistic practice-based text in the Chamber?

#35

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil heel kort spreken. Ik wil de discussie immers niet heropenen. Inhoudelijk is het ook een kwestie van organisatie binnen de gemeenten, die zichzelf wel zal oplossen.

Mijnheer Landuyt, het verwondert mij echter dat u nu in de plenaire vergadering zoveel aandacht aan de voorliggende problematiek besteedt, terwijl ze perfect in de commissie had kunnen worden besproken. Helaas (…).

Translated text

#36

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, dit bewijst alleen maar dat de discussie volstrekt niet was uitgeput in de commissie. We zitten hier nu de discussie te voeren die we gemakkelijk in de commissie hadden kunnen voeren indien we ons hadden kunnen voorbereiden.

Het argument van de minister met betrekking tot de autonome werkstraffen had inderdaad ook besproken kunnen worden, maar dat maakt geen indruk op mij. De vraag blijft waarom werkstraffen al dan niet autonoom niet in het strafregister kunnen worden opgenomen. De feiten die gepleegd zijn, de incriminatie, is in feite voldoende, met de veroordeling die volgt en zeker voor welbepaalde feiten, om aan de samenleving te laten weten dat bepaalde personen niet geschikt zijn om een of andere beroep of functie uit te oefenen. Daar gaat het om.

Zij zijn gestraft voor welbepaalde feiten. Het is in feite al erg dat men van het vonnis geen kennis kan krijgen in bepaalde gevallen. Dat wil ik respecteren, tot daar de privacy. Als men zeer zware feiten heeft gepleegd waarvoor zeer lichte straffen worden uitgesproken die dan niet in het strafregister komen, gaat dat in tegen het wezen van het strafregister zelf. Men ondergraaft met deze wetgeving de bedoeling, de ratio legis van het strafregister.

Translated text

This only proves that the discussion was not completely exhausted in the committee. We are here now to conduct the discussion that we could have easily conducted in the committee if we could have prepared ourselves.

The Minister’s argument regarding the autonomous labour penalties could indeed have been discussed, but that does not impress me. The question remains why labour penalties, whether or not autonomously, cannot be included in the criminal register. The facts committed, the incrimination, is in fact sufficient, with the condemnation that follows, and ⁇  for certain facts, to let society know that certain persons are not suitable for the exercise of one or another profession or function. That is what it is about.

They are punished for certain facts. In fact, it is already bad that one cannot get knowledge of the judgment in certain cases. I want to respect that, so far privacy. If a person has committed very serious offences for which very light penalties are imposed which then do not enter the criminal record, it is contrary to the essence of the criminal record itself. This legislation undermines the intention, the ratio legis of the criminal record.

#37

Official text

                    
                    Monsieur le président, le projet de loi met en concordance le texte qui concerne le Parlement germanophone avec ceux relatifs à l'ensemble des autres assemblées du pays de manière à permettre le congé politique en faveur de membres lorsque des incompatibilités sont prévues.

Ce projet a été adopté à l'unanimité de notre commission.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙