plenum van 2006-03-16 14:23:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2006-03-16 14:23:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip197.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
51K2237	30/01/2006	✔	Projet de loi relatif aux marchés publics et à certains marchés de travaux, de fournitures et de services.
51K1724	22/04/2005	✔	Projet de loi modifiant certaines dispositions du Code judiciaire concernant le barreau et la procédure disciplinaire applicable aux membres de celui-ci.
51K2245	02/02/2006	✔	Projet de loi portant diverses dispositions en matière de transport.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, collega's, onderhavig wetsvoorstel was tijdens vijf besprekingen aan de orde. Er waren diverse hoorzittingen, onder meer met de voorzitter van de Orde van Franstalige en Duitstalige balies, met de voorzitter van de Vlaamse balies en met de stafhouders van Eupen, Luik, Mechelen, Kortrijk en van zowel de Vlaamse als de Franstalige balie van Brussel.

Tijdens de besprekingen beet collega Muls de spits af en wees er onder meer op dat het wetsvoorstel algemeen gedragen wordt, weliswaar met reticenties van onder meer de Franstalige balie van Brussel. Hij zei dat het wetsvoorstel met veranderingen inzake de tuchtprocedure zich opdrong.

Collega Giet verwees ernaar dat de advocaat niet alleen juridisch advies geeft, maar ook aan een specifieke vorm van dienstverlening doet, waardoor een wettelijke regeling op zijn plaats was. Daardoor zal de deontologie beter toepasbaar zijn en zal er grotere zichtbaarheid zijn voor de klagers. Hij nam ook in overweging om belangrijke opties in het wetsvoorstel in de toekomst ook van toepassing te maken op de magistratuur.

Collega Van der Auwera wees op de problemen van vandaag: het teveel aan tuchtcolleges, het gebrek aan transparantie in rechtspraak en het risico van vernietiging door tuchtraden in beroep. Zij was voorstander van overheveling van tuchtrechtspraak naar een hoger niveau, zoals dat reeds het geval is voor andere vrije beroepen. De schaalvergroting moet volgens haar leiden tot meer expertise. De lokale balie zal niet meer met het probleem worden geconfronteerd dat zij bij wijze van spreken tegelijkertijd rechter en partij moet spelen.

Collega Marinower wees ook op het brede draagvlak en de tweede toegang tot de tuchtraden. Collega Schoofs sloot zich aan bij de vorige sprekers.

De vertegenwoordiger van de minister van Justitie wees er op dat het voorstel vooral in het belang was van de kleinere balies en dat hier de trias politica duidelijker werd.

Tijdens de artikelsgewijze bespreking werden diverse amendementen aangenomen. Ik verwijs naar de voornaamste: de actualisering van de tekst, zodat de raad van de orde, die geen tuchtrechtelijke bevoegdheid meer heeft, ook geen tuchtstraffen meer kan uitspreken, de meer cliëntgerichte visie op het tuchtrecht; de gegarandeerde aanwezigheid voor Duitstaligen in de samenstelling van de tuchtraad voor het Hof van beroep te Luik en het feit dat de klachten schriftelijk ingediend dienen te worden op verzoek van klagers en advocaat.

Voorts waren er nog enkele technische amendementen.

Het wetsvoorstel werd dan ook eenparig goedgekeurd. Ik dank de diensten voor hun medewerking aan de opmaak van het verslag.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary of State, colleagues, this bill was discussed during five discussions. There were several hearings, including with the chairman of the Order of French and German-speaking balies, with the chairman of the Flemish balies and with the staff holders of Eupen, Luik, Mechelen, Kortrijk and of both the Flemish and French-speaking balies of Brussels.

During the discussions, colleague Muls bites the tip off and pointed out, among other things, that the bill is generally carried out, although with reticences from, among others, the French-speaking ballet of Brussels. He said that the bill with changes to the disciplinary procedure imposed.

Collega Giet pointed out that the lawyer not only provides legal advice, but also provides a specific form of service, which makes a legal arrangement in place. As a result, the deontology will be more applicable and there will be greater visibility for the complainants. He also considered applying important options in the bill to the magistrates in the future.

Collega Van der Auwera pointed out the problems of today: the excess of discipline colleges, the lack of transparency in judicial practice and the risk of destruction by discipline lines in appeal. She was in favour of raising disciplinary justice to a higher level, as is already the case for other free professions. The scale enlargement should lead to more expertise. The local court will no longer be confronted with the problem of speaking at the same time as a judge and a party.

Colleague Marinower also pointed out the broad support area and the second access to the tuch wire. Mr Schoofs joined the previous speakers.

The representative of the Minister of Justice pointed out that the proposal was primarily in the interest of the smaller balies and that here the trias politica became clearer.

During the article-by-article discussion several amendments were adopted. I refer to the main ones: the updating of the text, so that the order council, which no longer has disciplinary competence, can no longer pronounce disciplinary penalties, the more client-oriented view of disciplinary law; the guaranteed presence of German speakers in the composition of the disciplinary council for the Court of Appeal in Liège and the fact that the complaints must be submitted in writing at the request of complainants and lawyers.

There were also some technical amendments.

The bill was unanimously approved. I would like to thank the services for their cooperation in the preparation of the report.

#1

#2

Official text

                    
                    Liesbeth Van der Auwera  geachte collega's, CD&V heeft het voorstel dat vandaag ter stemming ligt, mee ingediend en zal het vol overtuiging goedkeuren. De tuchtprocedure voor advocaten is inderdaad aan een hervorming toe. Tuchtrecht hoort bij het kwaliteitsbeleid van een vertrouwensgroep. Het waarborgen van een behoorlijke beroepsuitoefening met het oog op de belangen van de rechtszoekende moet de primaire doelstelling van de tuchtrechtspraak zijn.

Vandaag heeft elke balie een tuchtcollege. Naast de 28 tuchtraden in eerste aanleg zijn er nog eens 6 tuchtraden in beroep. Hierdoor is er geen eenheid in de tuchtrechtspraak. Vermits er in kleine balies weinig tuchtzaken zijn en men in voornamelijk grote balies slechts kort lid is van de raad van de orde, is er bovendien weinig expertiseopbouw. Daarbij komt nog dat het louter afhangt van de wil van de stafhouder of er al dan niet tuchtrechtelijk wordt vervolgd. Dat kan de indruk werken van een arbitrair en persoonsgebonden vervolgingsbeleid, waar vooringenomenheid heerst en waardoor nooit mensen van de inner circle zullen worden getroffen.

Het wetsvoorstel onttrekt de tuchtprocedure aan de lokale raden van de orde en voorziet slechts in een tuchtraad per omschrijving van een hof van beroep en in slechts een tuchtraad van beroep voor heel de advocatuur van België. Bovendien creëert het naast de stafhouder een tweede toegangsweg tot de tuchtraad.

Dat heeft als grote verdiensten dat er wordt overgestapt van amateurisme naar professionalisering, dat er expertiseopbouw mogelijk is door schaalvergroting en specialisatie, dat er eenheid komt in de rechtspraak in tuchtzaken, dat er een vergroting is van het onpartijdigheidsgevoel van de klager en degene die zich moet verantwoorden, dat er meer transparantie komt en dat de positie van de klager versterkt wordt doordat hij bij inacitiviteit van de stafhouder de tuchtraad kan vatten langs de voorzitter van die raad om, doordat de beslissing om al dan niet te vervolgen gemotiveerd moet worden en omdat de klager op de hoogte moet worden gehouden van de stand van het onderzoek.

Onze fractie meent dan ook dat het voorstel een stap voorwaarts is.

Translated text

Liesbeth Van der Auwera, Dear colleagues, CD&V has submitted the proposal to be voted today and will approve it with full conviction. The disciplinary procedure for lawyers is indeed for a reform. Disciplinary law is part of the quality policy of a trust group. Ensuring proper professional practice in the interests of the applicant should be the primary objective of disciplinary justice.

Today, every school has a school. In addition to the 28 tuchtrades in the first stage, there are another 6 tuchtrades in appeal. There is no unity in disciplinary justice. Since there are few disciplinary matters in small bars and one is only a short member of the council of order in mainly large bars, there is also little expertise build-up. In addition, it simply depends on the will of the staff holder whether or not there is disciplinary prosecution. That can give the impression of an arbitrary and person-related prosecution policy, where prejudice prevails and which will never affect people from the inner circle.

The bill removes the disciplinary procedure from the local councils of the order and provides only for a disciplinary council per description of a court of appeal and only for a disciplinary council of appeal for the entire Belgian legal profession. In addition, next to the staff holder, it creates a second access path to the discipline line.

This has as great merits the transition from amateurism to professionalization, the ability to build expertise through scale-up and specialization, the unity of jurisprudence in disciplinary matters, the increased sense of impartiality of the complainant and the person who must respond, the greater transparency and the strengthening of the position of the complainant by allowing him to take the disciplinary council alongside the chairman of that council, by motivating the decision to prosecute or not, and because the complainant should be kept informed of the state of the investigation.

Our group thus considers that the proposal is a step forward.

#3

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, cette proposition de loi, qui bénéficie d'un large consensus au sein des barreaux, doit être soutenue.

Le transfert de la jurisprudence disciplinaire à un niveau supérieur contribue, selon moi, à professionnaliser le secteur, à renforcer le sentiment d'impartialité et à une jurisprudence rendue plus sereinement puisque les membres du Conseil de l'Ordre d'un barreau ne sont plus tenus de juger leurs propres collègues et, enfin, à une transparence accrue à l'égard du public et donc à une augmentation de la confiance du citoyen dans nos barreaux.

Il faut néanmoins et d'emblée souligner que la procédure actuelle fonctionne généralement bien, comme l'a rappelé l'OBFG, lors des auditions.

Dans de nombreux barreaux, la jurisprudence disciplinaire se déroule correctement et n'est pas marquée par la partialité ou le manque de professionnalisme de l'un ou l'autre membre de ces Conseils de l'Ordre.

Le transfert de compétences proposé bénéficie surtout aux petits barreaux pour lesquels le système disciplinaire actuel pose problème. En effet, l'évaluation des avocats par leurs pairs dans des barreaux de petite taille pose de grosses difficultés. Etre jugé par ses pairs n'est pas facile, ni pour celui qui doit prendre la décision, ni pour celui qui doit être jugé.

Par ailleurs, comme les affaires disciplinaires sont peu nombreuses, l'expérience acquise reste limitée. De plus, l'expérience dont peut se faire valoir l'ensemble des membres du Conseil de l'Ordre au sein des petits barreaux est encore plus limitée. En effet, plus le barreau est petit, moins nombreux sont les dossiers. C'est logique.

Je reconnais que la situation des grands barreaux, en particulier celui de Bruxelles est spécifique. Toutefois, introduire une procédure d'exception pour les grands barreaux pourrait poser problème du point de vue du respect du principe de constitutionnalité, d'égalité et de non-discrimination. Le barreau de Bruxelles est effectivement plus grand que les autres. Mais cela ne justifie pas un traitement spécifique lorsqu'il est question de procédure disciplinaire.

En revanche - nous en avons discuté en commission —, j'aurais été assez favorable à ce que des membres du Conseil de l'Ordre actuel puissent faire partie des conseils disciplinaires. Au départ, j'étais assez réticent à cette éventualité car j'estimais que cela pouvait créer une forme de conflit d'intérêts. En effet, une même personne aurait été appelée à remplir deux fonctions. Toutefois, si la réforme est adoptée, il n'y aura plus de problème. En effet, s'il est vrai que ces personnes font partie du Conseil de l'Ordre, la pluralité d'origine géographique des membres du conseil de discipline assurera l'impartialité. Tout lien entre l'avocat qui juge et celui qui est jugé sera impossible. Dans ces conditions, sur cinq assesseurs, deux ou trois auraient pu être membres du Conseil de l'Ordre. Cela ne m'aurait pas posé problème. Mais l'amendement n'a pas été voté en commission. Cela ne modifiera en rien ma position sur ce dossier. Pour amplifier le fait qu'il aurait été intéressant que les assesseurs puisent être membres des Conseils de l'Ordre actuels, je précise que les membres des Conseils de l'Ordre des différents barreaux au sein d'une même circonscription sont des personnes élues. Ils ont donc une légitimité démocratique, qui aurait pu être valorisée par les assesseurs dans ces conseils de discipline. Cela m'aurait semblé plus positif, meilleur pour la crédibilité de cette nouvelle procédure applicable aux membres du barreau.

Je ne pense pas que la position des bâtonniers locaux se trouve diminuée dans le projet. En effet, le président du conseil de discipline ne représente qu'une deuxième voie d'accès au conseil de discipline et ce, de manière limitée. Il ne peut être directement saisi d'un dossier car chaque enquête et chaque plainte doivent d'abord être confiées au bâtonnier qui peut, lui, estimer après une enquête parfois sommaire, que cette plainte est irrecevable, non fondée ou qu'elle présente un caractère véniel. Le président peut, par contre, remédier à une décision erronée ou à une absence de décision ou d'enquête de la part du bâtonnier. C'est donc toujours le bâtonnier qui garde la main dans le cadre de cette procédure. On ne crée ici qu'une deuxième voie mais le bâtonnier reste la personne qui a la main dans le cadre de cette procédure.

Enfin, je voulais souligner que je me réjouissais d'avoir obtenu que les demandes légitimes du barreau d'Eupen aient été entendues. Ainsi, en cas de poursuite disciplinaire à l'encontre d'un avocat du barreau d'Eupen, celui-ci pourra se justifier devant une chambre du conseil de discipline ou du conseil de discipline d'appel, comprenant notamment deux membres externes au barreau d'Eupen mais connaissant la langue allemande.

Par ailleurs, afin de mieux garantir le respect des droits de la défense de l'avocat germanophone faisant l'objet d'une poursuite disciplinaire, la proposition lui permet, le cas échéant, de s'exprimer en allemand devant le conseil de discipline ou le conseil de discipline d'appel. Il me semblait en effet important que l'avocat, lorsqu'il est du côté de la défense en tant que personne, qu'il doit se défendre lui-même, puisse le faire dans sa propre langue, comme tout citoyen. Lorsqu'il s'agit d'un avocat de langue allemande, il est indispensable qu'il puisse être jugé par des personnes qui comprennent la langue dans laquelle il s'exprime.

Par cette proposition, les barreaux ont, en quelque sorte, montré l'exemple. Ils se sont auto-réformés. Ils ont compris eux-mêmes et je pense que c'est très positif, que les procédures disciplinaires pouvaient poser problème, spécifiquement dans les petits barreaux, je le rappelle. Le barreau a donc fait son autocritique. Il a lui-même déposé cette proposition de loi qui permet de trouver une solution à un problème de discipline éventuel. Globalement, les procédures disciplinaires se passent bien mais dans les petits barreaux, cela peut poser problème.

Le barreau a, en quelque sorte, montré l'exemple en faisant son devoir d'autocritique et en mettant sur la table du parlement une procédure qui est plus impartiale, plus saine et plus sereine. De cette manière, le barreau pourra redorer lui-même son image et faire en sorte qu'il y ait une plus grande impartialité dans les décisions qui seront rendues par les juridictions disciplinaires.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, this bill, which has a broad consensus within the bars, must be supported.

The transfer of disciplinary jurisprudence to a higher level, in my opinion, contributes to the professionalization of the sector, to the strengthening of the sense of impartiality and to a more serene jurisprudence since the members of the Bar Council are no longer required to judge their own colleagues and, finally, to a greater transparency towards the public and therefore to an increase in the citizen’s trust in our bars.

Nevertheless, it should be emphasized from the outset that the current procedure generally works well, as the OBFG reminded during the hearings.

In many bars, disciplinary jurisprudence proceeds correctly and is not marked by the partiality or lack of professionalism of one or the other member of these Councils of the Order.

The proposed transfer of skills benefits especially the small bars for which the current disciplinary system poses problems. Indeed, the assessment of lawyers by their peers in small bars poses great difficulties. Being judged by peers is not easy, neither for the one who has to make the decision, nor for the one who has to be judged.

Moreover, as disciplinary cases are few, the experience acquired remains limited. Furthermore, the experience of all members of the Order Council within the small bars is even more limited. Indeed, the smaller the bar is, the fewer the files are. It is logical.

I recognize that the situation of the big bars, especially that of Brussels, is specific. However, the introduction of an exceptional procedure for large bars could pose problems with respect to the principles of constitutionality, equality and non-discrimination. The Brussels bar is actually larger than the others. However, this does not justify special treatment when it comes to disciplinary proceedings.

On the other hand – we discussed this in a committee – I would have been quite in favour that members of the current Order Council could be part of the disciplinary boards. At first, I was quite reluctant to this eventuality because I thought it could create a form of conflict of interest. In fact, the same person would be called to perform two functions. However, if the reform is adopted, there will be no more problems. Indeed, if it is true that these persons are part of the Order Council, the plurality of geographical origin of the members of the disciplinary council will ensure impartiality. Any connection between the lawyer who judges and the one who is being judged will be impossible. Under these conditions, out of five counselors, two or three could have been members of the Board of the Order. This would not have been a problem for me. The amendment was not voted in the committee. This will not change my position on this issue. To amplify the fact that it would have been interesting that councillors could be members of the current Councils of the Order, I specify that the members of the Councils of the Order of the different bars within the same constituency are elected persons. They therefore have a democratic legitimacy, which could have been valued by the counselors in these disciplinary councils. This would have seemed to me more positive, better for the credibility of this new procedure applicable to bar members.

I do not think that the position of local stallers is diminished in the project. Indeed, the chairman of the disciplinary council represents only a second way of access to the disciplinary council and this in a limited way. It cannot be directly taken from a file because every investigation and every complaint must first be entrusted to the steward who can, after a sometimes summary investigation, estimate that this complaint is unacceptable, unfounded or that it has a venical character. The chairman may, on the other hand, remedy a wrong decision or a lack of decision or investigation on the part of the steamer. Therefore, it is always the stickman who holds the hand in this procedure. Here only a second path is created, but the stickman remains the person who has the hand as part of this procedure.

Finally, I wanted to emphasize that I was delighted to have obtained that the legitimate demands of the Eupen Bar were heard. Thus, in case of disciplinary prosecution against an attorney of the Eupen Bar, he may justify himself before a chamber of the disciplinary council or the disciplinary council of appeal, including two members external to the Eupen Bar but knowing the German language.

Furthermore, in order to better guarantee the respect of the defence rights of the German-speaking lawyer subject to disciplinary proceedings, the proposal allows him, if necessary, to speak in German before the disciplinary board or the disciplinary board of appeal. In fact, it seemed to me important that the lawyer, when he is on the side of the defence as a person, that he must defend himself, can do it in his own language, like any citizen. When it comes to a German-speaking lawyer, it is essential that he can be judged by people who understand the language in which he speaks.

Through this proposal, the bars have, in some way, shown the example. They are self-reforming. They understood themselves and I think it’s very positive, that disciplinary procedures could pose problems, specifically in the small bars, I recall. The bar has made its own self-criticism. He himself submitted this bill that allows to find a solution to a possible disciplinary problem. Overall, disciplinary procedures go well, but in small bars, this can be a problem.

The Bar has, in some way, shown the example by doing its duty of self-criticism and by putting on the table of parliament a procedure that is more impartial, healthier and more serene. In this way, the bar will be able to refine its image and ensure that there is greater impartiality in the decisions that will be made by the disciplinary courts.

#4

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, sta mij toe eerst de rapporteur te danken voor zijn uitmuntend verslag en voor de medewerking van zijn fractie, zowel aan het wetsvoorstel als in de commissie.

Tijdens de hoorzittingen is de ontstaansgeschiedenis duidelijk naar voren gekomen. Voorzitter Stevens heeft ons erop gewezen, en wij moeten dat vaststellen, dat het toch wel een eigenaardig systeem is. Wij zijn eerst moeten overgaan tot een splitsing van de Nationale Orde van Advocaten om dan de OVB en de OBFG samen te krijgen rond een idee dat zijzelf hebben gelanceerd. De OBFG heeft zelf een voorstel aangebracht en heeft uiteindelijk in de eindspurt moeten vaststellen niet dat men niet akkoord ging binnen de OBFG om het wel in te dienen, maar dat er binnen de OBFG geen bijzondere meerderheid was om zich akkoord te verklaren.

Uiteindelijk hebben wij op de hoorzittingen zelf vernomen dat dit wetsvoorstel de volledige steun kan krijgen van de verschillende balies, met uitzondering van Brussel-Frans, Bergen en Hoei.

De vorige sprekers hebben al een aantal elementen aangehaald in verband met de kernpunten, de bekommernissen in deze nieuwe tuchtprocedure. Ik zal ze heel kort overlopen. Eerst en vooral is de bedoeling een modernisering van het tuchtsysteem waarbij er uiteindelijk een aanpassing komt van de maatschappelijke realiteit die een beetje verloren ging in de huidige regeling zoals die vermeld staat in het Gerechtelijk Wetboek.

Een duidelijk punt in het wetsvoorstel gaat naar de professionalisering van de tuchtrechtspraak waarbij men niet uit het oog mag verliezen of niet mag verwarren dat in deze zin professionalisering niet tegengesteld is aan amateurisme. Er is zeker geen amateurisme geweest in het verleden. Alleen is er de bekommernis dat men meer en meer moet overgaan naar specialisering en dat uiteindelijk met minder tuchtraden in het hele land op het niveau van het rechtsgebied van de hoven van beroep er ook een minder wisselende bezetting zal zijn, zoals de vorige spreker heeft aangehaald, Op het ogenblik dat de tuchtrechtspraak op het niveau van de arrondissementen, van de individuele balies gebeurt, krijgt de burger de indruk dat het te veel "ons kent ons" is en zijn degenen die in de tuchtraad moeten zetelen, ook niet tevreden omdat zij uitspraak moeten doen over mensen die zij in het dagelijks leven goed kennen. Die problemen worden nu opgelost door het op een hoger niveau van het rechtsgebied te brengen.

Dat heeft de volledige steun van de verschillende balies, ook de kleinere.

De stafhouder van Eupen heeft er duidelijk voor gepleit en bijna gesmeekt om het op die manier te organiseren. Op hun verzoek hebben wij volmondig een amendement goedgekeurd, waardoor zij voor hun gebied kunnen kiezen voor een Duitstalige rechtspraak.

Een volgend punt dat uiteraard van belang is, is de versterking van het onpartijdigheidsgevoel. Ook de dynamiek van het onderzoek wordt vergroot. Naast het feit dat de individuele stafhouder nog steeds het onderzoek zal leiden, is er in geval van een klacht een bijkomende mogelijkheid voor de individuele klager om zich te richten tot de voorzitter, de tweede toegangsweg. Die voorzitter zal volheid van rechtsmacht krijgen indien men vaststelt dat de stafhouder die het onderzoek moet doen, te lang met het onderzoek zou blijven zitten of indien er eventueel zelfs geen onderzoek zou zijn opgestart.

Ten slotte is de bekendmaking van de tuchtrechtspraak. Op dit ogenblik worden in de verschillende arrondissementen verschillende maatregelen op het vlak van de tuchtrechtspraak voor eventueel gelijkaardige gevallen uitgesproken, omdat men van mekaar niet weet wat de geldende rechtspraak is. Door de bekendmaking van de tuchtrechtspraak kan er een uniformiteit komen en wordt iedereen op dezelfde wijze behandeld.

Tot slot hebben we kunnen vaststellen dat het wetsvoorstel een zeer breed draagvlak heeft, niet alleen in ons Parlement, oppositie, meerderheid, taalgrens of geen taalgrens. Bovendien is dat ook het geval op het terrein. Dat is de reden waarom wij het wetsvoorstel hebben ingediend en het ook zullen goedkeuren.

Translated text

First of all, I would like to thank the rapporteur for his excellent report and for the cooperation of his group, both in the draft law and in the committee.

During the hearings, the history of creation was clearly outlined. President Stevens has pointed to us, and we must confirm, that it is a strange system. We first had to proceed to a division of the National Order of Lawyers to then bring the OVB and the OBFG together around an idea that they themselves launched. The OBFG itself submitted a proposal and had to conclude in the final quarter not that there was no agreement within the OBFG to submit it, but that there was no special majority within the OBFG to declare its agreement.

In the end, we heard at the hearings themselves that this bill can get the full support of the various balis, with the exception of Brussels-Frans, Bergen and Hoei.

The previous speakers have already cited a number of elements related to the core points, the concerns in this new discipline procedure. I will go over them very briefly. First and foremost, the purpose is a modernization of the discipline system, which will ultimately bring about an adaptation of the social reality that was somewhat lost in the current system as stated in the Judicial Code.

A clear point in the bill goes to the professionalization of disciplinary justice in which one should not lose sight of or confuse that in this sense professionalization is not opposed to amateurism. There was no amateurism in the past. Only there is the concern that one needs to move more and more to specialization and that eventually with fewer disciplinary lines throughout the country at the level of the jurisdiction of the courts of appeal there will also be a less variable occupation, as the previous speaker has cited, At the moment that the disciplinary trial takes place at the level of the arrondissements, from the individual balais, the citizen gets the impression that it is too much "we know us" and those who should sit in the disciplinary council are also not satisfied because they must make a judgment about people they know well in everyday life. These problems are now solved by bringing it to a higher level of jurisdiction.

That has the full support of the various balls, even the smaller ones.

The staff holder of Eupen has clearly pledged and almost begged to organize it in this way. At their request, we have unanimously approved an amendment, allowing them to choose a German-language jurisprudence for their territory.

The next point that is of course important is the strengthening of the sense of impartiality. The dynamics of the research are also increased. In addition to the fact that the individual staff holder will still lead the investigation, in case of a complaint there is an additional opportunity for the individual complainant to address the chairman, the second access route. That chairman will be granted full jurisdiction if it is established that the staff holder to carry out the investigation would remain in the investigation for too long or if, possibly, no investigation has even been initiated.

Finally, the publication of the disciplinary court. At the moment, different measures in the field of disciplinary justice are issued in the different districts for possible similar cases, because one does not know what the current jurisprudence is. The publication of the disciplinary jurisprudence can bring about uniformity and everyone is treated equally.

Finally, we were able to conclude that the bill has a very broad support, not only in our Parliament, opposition, majority, language limit or no language limit. This is also the case on the ground. That is why we have submitted the bill and will also approve it.

#5

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, af en toe hoort men de opmerking dat er te veel juristen of te veel advocaten in ons Parlement zitting hebben. Met onderhavig wetsvoorstel is dat zeker en vast geen handicap gebleken en zijn wij erin geslaagd om, over alle partijgrenzen en taalgrenzen heen, na een aantal hoorzittingen tot een voorstel te komen dat een bijzonder breed draagvlak heeft gekregen.

Het voorstel dat vandaag ter stemming voorligt, betekent een vooruitgang omdat het de tuchtprocedures bij de balies en de advocatuur moet moderniseren. Collega Muls heeft voor een deel de historiek geschetst. Tijdens de hoorzitting is gebleken dat reeds vijf jaar geleden bij de voorloper van de OBFG de discussie over een nieuw tuchtrecht of een nieuwe tuchtprocedure werd aangevat. De sector pleit reeds geruime tijd voor een procedure met oog voor meer transparantie, weg van het idee van "ons kent ons" en "wij regelen dat wel binnenskamers", wars ook van iedere vorm van kennisgeving.

Er werd ook gestreefd naar uniformiteit in de rechtspraak van de verschillende raden van de orde, nu achtentwintig, maar vijf na de goedkeuring van het voorliggende wetsvoorstel. Daarbij manifesteerden de verschillen zich niet enkel over de taalgrens heen, maar ook in een en hetzelfde taalgebied. Oud-stafhouder Stevens, huidig voorzitter van de Orde van Vlaamse balies, heeft eraan herinnerd dat de onafhankelijkheid van de advocaat de hoeksteen is voor een eerlijke en onpartijdige procedure, gevoerd voor een onafhankelijke rechter in een rechtsstaat zoals de onze. Die orde moest en moet te allen tijde in alle onafhankelijkheid een eigen tuchtrecht hebben en dat is tot op heden onveranderd gebleven, los van enige inmenging van de rechterlijke en uitvoerende macht. Dat is ook maar goed zo.

Eerdere sprekers hebben er al op gewezen dat de discussies tussen de verschillende ordes — de OVB enerzijds en de OBFG anderzijds - veel tijd in beslag hebben genomen. Het is juist dat na het afspringen van die discussies de collega's Muls en Van Parys en ikzelf het wetsvoorstel hebben ingediend. De hoorzittingen waren zeer breed gehouden en daarbij bleek duidelijk dat het voorliggende voorstel een zo breed als mogelijk draagvlak had, met uitzondering van de balies van Brussel-Frans, Bergen en Hoei. Dat is alleszins uitgemond in een zeer breed draagvlak, hier in het Parlement en in de bevoegde commissie.

Na goedkeuring van het voorstel zal men straks overgaan van 28 tuchtcolleges met disparate rechtspraak naar een gereduceerd aantal tuchtraden — vijf — en zal men een transparantere rechtspraak hebben. Leden van een eigen raad zullen niet langer over het lot van hun confraters hoeven te oordelen, wat zal leiden tot een groter vertrouwen in de advocatuur. Ik denk dat wij ons moeten verheugen om de professionalisering en eenvormigheid van de tuchtrechtspraak die op komst is, met een vergrote transparantie en ook het verdwijnen van de onvrede die er bestond over het functioneren van het vigerende systeem van de tuchtrechtspraak.

Het minderheidspleidooi dat in commissie is gehouden, heeft inderdaad geen gevolg gekregen. Er is een brede meerderheid en het is dan ook met genoegen dat onze fractie het ingediende wetsvoorstel zal steunen.

Translated text

Mr. Speaker, from time to time we hear the comment that there are too many lawyers or too many lawyers sitting in our Parliament. With this bill, this has ⁇  not proved to be a disadvantage and we have succeeded, across all party boundaries and language boundaries, after a number of hearings to come to a proposal that has received a ⁇  broad support.

The proposal, which is put to the vote today, represents a step forward in modernising the disciplinary procedures at the bars and the lawyer’s profession. Colleague Muls has described the history in part. During the hearing it was revealed that already five years ago with the predecessor of the OBFG the discussion about a new disciplinary law or a new disciplinary procedure was initiated. The sector has been advocating for a procedure with a view to greater transparency, away from the idea of “we know us” and “we arrange that inside rooms”, also away from any form of notification.

It was also aimed at uniformity in the jurisprudence of the various councils of the order, now twenty-eight, but five after the approval of the present bill. In this context, the differences manifested themselves not only across the language boundaries, but also in the same language area. Former staff holder Stevens, current chairman of the Order of Flemish Bales, has recalled that the independence of the lawyer is the cornerstone for a fair and impartial procedure, conducted before an independent judge in a rule of law like ours. That order must and must at all times, in all independence, have its own disciplinary right, which has remained unchanged to this day, irrespective of any interference of the judicial and executive powers. That is also good.

Previous speakers have already pointed out that the discussions between the various orders — the OVB on the one hand and the OBFG on the other — have taken a lot of time. It is true that after the start of those discussions the colleagues Muls and Van Parys and I myself submitted the bill. The hearings were held very broadly and showed clearly that the present proposal was supported as widely as possible, with the exception of Brussels-Frans, Bergen and Hoei. This has been outlined in a very broad support, here in Parliament and in the competent committee.

Following the adoption of the proposal, 28 disciplinary colleges with disparate jurisdiction will subsequently pass to a reduced number of disciplinary colleges — five — and a more transparent jurisdiction will be achieved. Members of their own board will no longer have to judge the fate of their fellow councillors, which will lead to greater confidence in the legal profession. I think we should look forward to the professionalization and uniformity of disciplinary justice that is coming, with increased transparency and also the disappearance of the dissatisfaction that existed over the functioning of the current system of disciplinary justice.

In fact, the minority pledge held in the committee has not obtained any effect. There is a broad majority and it is therefore pleased that our group will support the submitted bill.

#6

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, wij zijn verheugd dat het tuchtrecht voor de balie uiteindelijk de 21 ste eeuw mag binnentreden, dat men aan de balies een systeem van tuchtregeling krijgt dat eindelijk is aangepast aan de noden van deze tijd. Ook willen wij erop wijzen dat het — voor een keer toch — dankzij de eensgezindheid aan Nederlandstalige zijde is dat dit wetsvoorstel zijn beslag kan krijgen.

In de meerderheid was er bij een aantal fracties, onder andere de MR, immers toch wat weerstand. Zij hebben daartegen zelfs een beetje geprotesteerd door de commissiezittingen te verlaten vooraleer de stemmingen aanvingen. Uiteindelijk valt alles toch in de goede plooi en is het niet het dictaat van enkele grote Franstalige balies dat hier de wet komt stellen, maar is het een algemeen democratisch draagvlak bij alle balies dat ervoor zorgt dat advocaten het tuchtrecht verkrijgen waar ze al zo lang op aan het wachten waren.

Translated text

#7

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, de commissie voor de Financiën en de Begroting heeft dit wetsontwerp besproken tijdens haar vergadering van 22 februari, maar na het indienen van een amendement door onze Kamervoorzitter, vorige week in de plenaire vergadering, werd het ontwerp teruggestuurd naar de commissie. Gisteren, op 15 maart, werd het nogmaals behandeld.

Tijdens de behandeling is het amendement van onze voorzitter ter sprake gekomen, alsook twee amendementen van het cdH, die niet werden behandeld, omdat er geen unanimiteit was over de bespreking.

De heer Van Quickenborne, staatssecretaris, gaf de volgende toelichting in zijn inleidende uiteenzetting. Het wetsvoorstel voorziet in de hervorming van de wetgeving op de overheidsopdrachten. Dat is noodzakelijk om te voldoen aan de omzetting van twee Europese richtlijnen van 31 maart 2004 van het Europees Parlement en de Raad. Deze richtlijnen streven naar een vereenvoudiging en modernisering. Daarnaast worden ook een aantal verduidelijkingen aangebracht, op basis van de rechtspraak van het Hof van Justitie en de Europese Gemeenschappen. Op advies van de commissie voor de Overheidsopdrachten wordt de bestaande wet van 24 december 1993 opgeheven, waardoor men een coherente structuur en een logische ordening van de wetsbepalingen kan verzekeren.

Tijdens de algemene bespreking waren de commissieleden het erover eens dat het gebruiken van een nieuw wetsontwerp voor de omzetting van de Europese richtlijnen een goede zaak is. Op dat vlak waren er geen opmerkingen. De heer Devlies stelde wel een hele reeks technische verbeteringen voor, die, op een na, allemaal werden aanvaard door de commissie.

Tijdens de artikelsgewijze bespreking was er vooral een discussie over artikel 1 van het wetsontwerp, dat bepaalt dat het wetsontwerp een aangelegenheid regelt zoals bedoeld in artikel 78. Collega Massin merkte daarbij op dat artikel 44 van het ontwerp eigenlijk een aangelegenheid regelt zoals bedoeld in artikel 77, omdat het raakt aan de bevoegdheid van de rechtbanken van eerste aanleg. De staatssecretaris erkende dat gegeven, maar stelde dat men door de urgentie van het wetsontwerp op deze manier wilde werken. Omdat de heer Massin bleef aandringen, samen met mevrouw Marghem en Carl Devlies — men stuitte eigenlijk op een ongrondwettigheid van het ontwerp — stelde de staatssecretaris voor om het volledige artikel te wijzigen en het wetsontwerp te onderwerpen aan artikel 77 van de Grondwet. In die zin werd een amendement aangenomen, met eenparigheid van stemmen.

Zoals ik al zei, werd vorige week, tijdens de plenaire zitting, door onze Kamervoorzitter een amendement ingediend, na de indiening van het verslag. Het wetsontwerp werd, wat betreft artikel 1, teruggezonden naar de commissie voor de Financiën.

Het probleem is daar dat men eigenlijk het volledige wetsontwerp onderworpen heeft aan artikel 77, waardoor men bijna onherroepelijk het verplichte bicamerale systeem invoert, waarbij Kamer en Senaat in de toekomst bevoegd zijn voor de overheidsopdrachten, wat eigenlijk disproportioneel is, met de bedoeling de eenheid van de tekst te bewaren.

Het amendement van de heer De Croo stelt voor het wetsontwerp in zijn totaliteit te onderwerpen aan artikel 78, met uitzondering van de artikelen 44 en 74. Het amendement wordt in die zin aangenomen met 8 stemmen voor en 3 tegen.

In verband met artikel 8 is er ook een discussie. Artikel 8 regelt de onverenigbaarheden die in het kader van de gunning en de uitvoering van een overheidsopdracht gelden voor elke ambtenaar die betrokken is bij de gunningprocedure. Daarin is bepaald dat, wanneer die ambtenaar minstens 5% bezit van het maatschappelijk kapitaal, hij dat moet melden aan de overheid.

De heer Devlies stelt voor de drempel van 5% af te schaffen. Ook dat amendement wordt verworpen, met de repliek dat die procedure eigenlijk al jaren wordt toegepast.

Artikel 9 verduidelijkt het verbod op elke handeling, overeenkomst of afspraak die de normale mededingingsvoorwaarden kan vertekenen. De verplichte stopzetting van de uitvoering van een opdracht vervalt, omdat zij nadeliger kan zijn voor de aanbestedende overheid.

De heer Devlies vraagt zich af of dat niet tot een dispuut kan leiden wanneer kandidaten die naast de opdracht grepen, daarover problemen maken. De staatssecretaris wijst erop dat het eigenlijk gaat om heel uitzonderlijke situaties waarin de overheid toch nog verplicht zou worden met dezelfde onderneming te blijven samenwerken wegens internationale monopolieposities.

Ten slotte, is er ook discussie geweest over artikel 25. Dat artikel houdt in dat voor overheidsopdrachten die het bedrag van de Europese bekendmaking bereiken, er een weging moet zijn van elk gunningscriterium. Is dat niet het geval, moeten de criteria in dalende volgorde van belangrijkheid worden vermeld.

Voor opdrachten die dat bedrag niet bereiken, kan men voor de gunningcriteria kiezen tussen een weging en een rangschikking. Collega Devlies pleit terzake in een amendement voor een uniforme regeling waarbij voorrang wordt gegeven aan de weging. De staatssecretaris waarschuwt dat men daardoor toch wel dreigt overdreven lasten en buitensporig formalisme te creëren en zegt ook dat het wegingsysteem toch altijd nog wat ruimte laat voor vrije varianten, die moeten kunnen worden beoordeeld. Het amendement wordt dan ook verworpen.

Artikel 33, paragraaf 2, laat de Koning toe specifieke gunningsvoorschriften toepasselijk te maken op de opdrachten van juridische diensten inzake geschillen die beperkt zijn tot de raadpleging en vertegenwoordiging voor rechtbanken en andere instanties voor geschillenbeslechting.

Naar aanleiding van een vraag van collega Devlies verduidelijkt de staatssecretaris dat inzake de diensten van advocatenkantoren een onderscheid zal moeten worden gemaakt naar gelang van de spoed die een procedure vereist. Juridische studiediensten worden onderworpen aan een normale procedure, diensten voor gerechtelijke verdediging vereisen soms spoed en moeten aan de bijzondere regeling worden onderworpen.

Op vraag van mevrouw Marghem verduidelijkt de staatssecretaris dat de wet uitdrukkelijk voorziet in de mogelijkheid om bij spoed voortvloeiend uit onvoorziene gebeurtenissen ook af te wijken van de normale procedure.

Naar aanleiding van de bedenking van de heer Massin waarom men in dat artikel niet uitdrukkelijk in de spoedeisende gevallen heeft voorzien, belooft de staatssecretaris dat hiermee rekening zal worden gehouden bij het opstellen van de uitvoeringsbesluiten.

Artikel 64 geeft aan dat de Koning de bevoegdheid heeft om de voorschriften te bepalen inzake het toegangsrecht en de kwalitatieve selectie van kandidaten en inschrijvers. De heer Devlies wilde met een amendement een tweede paragraaf toevoegen die ertoe strekt om, behalve om dwingende redenen van algemeen belang, de toegang tot elke overheidsopdracht te ontzeggen in geval van zwaarwegende feiten zoals deelname aan criminele organisaties, omkoping, fraude of het witwassen van geld. De staatssecretaris wijst erop dat het artikel betrekking heeft op de speciale privé-sectoren, vooral dan de privé-ondernemingen die bijzondere exclusieve rechten genieten. De tekst gaat uiteindelijk niet verder dan de voorschriften die worden opgelegd door de richtlijn. Het amendement wordt in die zin verworpen.

Ten slotte heeft een uitgebreide discussie plaatsgevonden over artikel 80. Dat artikel bevat opheffingsbepalingen. Onder meer wordt artikel 115 van de wet van 14 januari 2002 houdende maatregelen inzake gezondheidszorg opgeheven. Collega Devlies vreest dat dat zal resulteren in problemen voor openbare ziekenhuizen, aangezien zij door dat artikel onder het geldingsgebied van het wetsontwerp vallen. Collega Devlies schetste de volledige ontstaansgeschiedenis van artikel 115. Ik verwijs hiervoor naar het schriftelijk verslag. Volgens hem heeft het ontwerp tot gevolg dat openbare ziekenhuizen onderworpen worden aan een wetgeving betreffende overheidsopdrachten, terwijl dat voor de privé-ziekenhuizen beperkt blijft tot de situatie waarin zij hoofdzakelijk worden gefinancierd door de overheid. Collega Devlies vreest dat hiermee opnieuw een concurrentienadeel voor de openbare ziekenhuizen zal ontstaan. Hij vraagt zich ook af of privé-ziekenhuizen zich niet zullen onttrekken aan de toepassing van de wet door de berekening van het bedrag van de subsidies. De staatssecretaris bevestigt dat dat in het verleden wel aanleiding heeft gegeven tot problemen, maar verwijst voor het artikel naar het begrip "publiekrechtelijke instelling", zoals dat wordt ingevuld door het Hof van Justitie en op dat vlak wel verschilt van de betekenis die wij er in het Belgisch administratief recht aan geven. Het Hof van Justitie hanteert een functionele aanpak, waarbij geen rekening wordt gehouden met de rechtsvorm van de betrokken rechtspersoon of instantie. Dat betekent dat ook een privé-ziekenhuis beantwoordt aan het definitiecriterium van artikel 2, in casu het criterium behoefte van algemeen belang.

De enige ziekenhuisinstellingen die in de toekomst niet onder de toepassing van deze wet zouden vallen, zijn de private ziekenhuizen die uitsluitend of hoofdzakelijk met eigen geld functioneren.

Collega Devlies herhaalt wel zijn bezorgdheid over het concurrentienadeel wat betreft het begrip subsidie, maar daarop antwoordt de staatssecretaris dat het begrip "financiering" in zeer ruime zin moet worden gezien, in functie van de interpretatie die de rechtspraak van het Hof van Justitie daaraan geeft.

Het amendement van collega Devlies wordt ook hier verworpen en uiteindelijk wordt het volledige wetsontwerp zoals geamendeerd, met inbegrip van alle wetgevingstechnische verbeteringen, aangenomen met acht stemmen voor en drie tegen.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, the Committee on Finance and Budget discussed this bill during its meeting on 22 February, but after submitting an amendment by our House Speaker, last week in the plenary session, the draft was returned to the committee. Yesterday, March 15, it was treated again.

During the hearing, the amendment of our chairman was discussed, as well as two amendments of the CDH, which were not addressed because there was no unanimity on the discussion.

Mr Van Quickenborne, Secretary of State, gave the following explanation in his introductory presentation. The bill provides for the reform of the legislation on public procurement. This is necessary to comply with the transposition of two European Directives of 31 March 2004 by the European Parliament and the Council. These Directives aim to simplify and modernise. In addition, a number of clarifications are made, based on the case-law of the Court of Justice and the European Communities. Following the opinion of the Committee on Public Procurement, the existing law of 24 December 1993 is repealed, ensuring a coherent structure and a logical arrangement of the legal provisions.

During the general discussion, the commissioners agreed that the use of a new draft legislation for the transposition of European directives is a good thing. There were no comments on this subject. Mr. Devlies proposed a whole series of technical improvements, all of which were eventually accepted by the committee.

During the article-by-article discussion, there was mainly a discussion on Article 1 of the bill, which stipulates that the bill regulates a matter as referred to in Article 78. Collega Massin pointed out that Article 44 of the draft actually regulates a matter as referred to in Article 77, since it affects the jurisdiction of the courts of first instance. The Secretary of State acknowledged that, but stated that due to the urgency of the bill, one wanted to work in this way. As Mr. Massin continued to insist, together with Mrs. Marghem and Carl Devlies — one actually found that the draft was unconstitutional — the Secretary of State proposed to amend the entire article and subject the draft law to Article 77 of the Constitution. An amendment was adopted unanimously.

As I said, last week, during the plenary session, our House Chairman submitted an amendment, following the submission of the report. The draft law was, as regards Article 1, returned to the Finance Committee.

The problem here is that the entire bill has actually been subjected to Article 77, which almost irrevocably introduces the mandatory bicameral system, in which the Chamber and Senate in the future are competent for public procurement, which is actually disproportionate, with the intention of preserving the unity of the text.

Mr De Croo’s amendment proposes that the draft law in its entirety be subject to Article 78, with the exception of Articles 44 and 74. The amendment is adopted with 8 votes in favour and 3 against.

There is also a discussion on Article 8. Article 8 regulates the incompatibilities in the context of the award and execution of a public procurement applicable to any official involved in the award procedure. It stipulates that if that official owns at least 5% of the social capital, he must report this to the government.

Mr. Devlies proposes to remove the 5% threshold. This amendment is also rejected, with the replica that this procedure has actually been applied for years.

Article 9 clarifies the prohibition of any act, agreement or arrangement that may distort normal conditions of competition. The mandatory cessation of the execution of a contract shall cease because it may be more detrimental to the contracting authority.

Mr. Devlies wondered if that could not lead to a dispute when candidates who took the assignment beside the assignment have problems about it. The Secretary of State points out that these are actually very exceptional situations in which the government would still be obliged to continue to cooperate with the same company due to international monopoly positions.

Finally, there was also a discussion on Article 25. For public procurement that reaches the amount of the European publication, there must be a weighting of each award criterion. If this is not the case, the criteria should be listed in decreasing order of importance.

For contracts that do not reach that amount, the award criteria can be chosen between a weighting and a ranking. Collega Devlies in this regard, in an amendment, advocates for a uniform arrangement giving priority to weighting. The Secretary of State warns that it still threatens to create excessive burdens and excessive formalism and also says that the weighing system nevertheless always leaves some room for free variants, which must be evaluated. The amendment is therefore rejected.

Article 33, paragraph 2, permits the King to apply specific award rules to the contracts of legal services in disputes limited to consultation and representation before courts and other dispute resolution bodies.

Following a question from colleague Devlies, the Secretary of State clarifies that the services of law firms must be distinguished according to the urgency of the procedure. Legal study services are subject to the normal procedure, judicial defence services sometimes require urgency and must be subject to the special arrangement.

At the request of Ms. Marghem, the Secretary of State clarifies that the law explicitly provides for the possibility of deviating from the normal procedure in case of urgency arising from unforeseen events.

Following Mr Massin’s concerns as to why the urgent cases were not expressly provided for in that article, the Secretary of State promises that this will be taken into account when drafting the implementing decisions.

Article 64 states that the King has the power to determine the rules concerning the right of access and the qualitative selection of candidates and tenderers. With an amendment, Mr Devlies intended to add a second paragraph aimed at denying access to any public procurement in the case of serious facts such as participation in criminal organizations, bribery, fraud or money laundering, except for imperative reasons of public interest. The Secretary of State points out that the article covers the special private sectors, especially the private undertakings enjoying special exclusive rights. Ultimately, the text does not go beyond the requirements imposed by the Directive. The amendment is rejected in this sense.

Finally, an extensive discussion took place on Article 80. This article contains cancellation provisions. Among other things, Article 115 of the Act of 14 January 2002 on measures relating to health care is repealed. Collega Devlies fears that this will result in problems for public hospitals, as they fall within the scope of the draft law by that article. Collega Devlies outlined the full history of the creation of Article 115. I refer to the written report. According to him, the draft resulted in public hospitals being subject to legislation on public procurement, while that for private hospitals remains limited to the situation in which they are primarily funded by the public. Collega Devlies fears that this will again create a competitive disadvantage for public hospitals. He also asks whether private hospitals will not escape the application of the law by calculating the amount of the subsidies. The Secretary of State confirms that this has given rise to problems in the past, but for the article refers to the concept of "public law institution", as it is supplemented by the Court of Justice and in this respect, however, differs from the meaning we give it in Belgian administrative law. The Court of Justice adopts a functional approach, which does not take into account the legal form of the legal person or body concerned. This means that a private hospital also meets the definition criterion of Article 2, in this case the criterion of need of general interest.

The only hospital institutions that would not be covered by this law in the future are private hospitals that operate exclusively or mainly with their own money.

Collega Devlies reiterates his concern about the competitive disadvantage of the concept of subsidy, but the Secretary of State responds that the concept of “financing” must be understood in a very broad sense, depending on the interpretation given to it by the case-law of the Court of Justice.

The amendment of Mr. Devlies is also rejected here and eventually the entire draft law as amended, including all legislative technical improvements, is adopted with eight votes for and three against.

#8

Official text

                    
                    La discussion générale est ouverte, mais j'attends toujours M. Jamar. 

La raison du petit contretemps est que M. Landuyt croyait passer avec un petit projet de quelques minutes; ainsi, pendant son absence, on est passé à ce projet-ci. C'est le léger problème! J'attends M. Jamar. Je vais proposer une solution que je n'aime pas beaucoup, car, quand on a commencé quelque chose, il faut la terminer. Si M. Vanvelthoven est présent — et je constate qu'il l'est — et que la Chambre m'y autorise, je laisserai à M. Drèze l'occasion de poser sa question. Mais je n'aime pas beaucoup cela: une discussion commencée doit se poursuivre.

Puisque M. Vanvelthoven est là, je suspends cette discussion pour autoriser M. Drèze à poser la dernière question orale.

Translated text

#9

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, le débat sur la compétitivité est sérieux, nous en convenons tous, de même que celui sur la fiscalité et celui sur le pouvoir d'achat des citoyens, en particulier des travailleurs à bas revenus.

Au fur et à mesure que les semaines s'écoulent, je suis de plus en plus frustré et je risque un jour de perdre patience! En effet, depuis trois mois, les avis partent dans tous les sens au sein du gouvernement concernant les trois sujets susmentionnés.

Cela a commencé en décembre lorsque, l'encre du Pacte de solidarité entre les générations à peine sèche, le premier ministre a appelé à un Pacte de compétitivité qui devait d'abord, selon son enthousiasme légendaire, être conclu pour la fin du mois de décembre, avant d'être reporté à fin mars. Au mois de février, le président du Parti socialiste sort des propositions qu'il appelle "deuxième réforme fiscale pour lutter contre la pauvreté et les pièges à l'emploi". Au mois de mars, les syndicats indiquent, en s'appuyant sur des arguments convaincants, qu'un Pacte sur la compétitivité à court terme n'était pas possible pour toute une série de raisons et demandent qu'on reporte le projet à l'automne.

Dans la foulée, le premier ministre propose, quelques jours après, de coupler ce pacte avec des mesures fiscales qui augmentent le pouvoir d'achat et de boucler le projet pour la fin du mois de mars. Deux jours après, M. Reynders fait un "barnum" médiatique en annonçant sa réforme fiscale. Pour les citoyens qui le regardent à la télévision et qui l'écoutent à la radio, ils comprennent que cette réforme est déjà décidée. Or, selon moi, ce n'est jamais qu'une prise de position, comme celle de M. Di Rupo, celle d'un président de parti et certainement pas du gouvernement.

Enfin, mardi en commission, malgré votre prudence légendaire, vous me dites de manière très simple mais très claire, très nette que le gouvernement ne prendra pas d'initiative avant l'automne afin de ne pas remettre en cause les conventions en cours. Lorsque je vous ai demandé si un lien politique existait avec la réforme fiscale, vous avez ajouté que le débat sur la compétitivité n'avait aucun lien avec la nouvelle réforme fiscale annoncée par M. Reynders. Or, le même jour — je l'ai lu après la commission; je n'avais pas eu le temps de parcourir la presse avant —, votre président de parti, M. Vande Lanotte affirme que — je le lis encore une fois pour ne pas faire d'erreur —: "Une nouvelle réforme fiscale n'est pas à l'ordre du jour. On en reparlera au plus tôt en juin, lors de l'élaboration du budget 2007. A l'agenda fin mars, il y a la compétitivité et pas la réforme fiscale".

Dès lors, mes questions sont les suivantes.

En tant que ministre engageant le gouvernement, vous me dites une chose concernant la compétitivité et votre président de parti dit l'inverse. Comment doit-on interpréter ce double message?

Si je me base sur votre réponse en commission, vous laissez le champ libre à une réforme fiscale distincte de tout débat sur la compétitivité. Est-ce bien raisonnable? N'aurait-il pas été plus rationnel, à tout point de vue et en particulier pour l'équilibre budgétaire de l'autorité fédérale, de joindre les deux débats?

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, the debate on competitiveness is serious, we all agree with it, as well as that on taxation and that on the purchasing power of citizens, especially low-income workers.

As weeks go by, I’m getting more and more frustrated and I risk one day losing patience! In fact, for the past three months, opinions have gone in all directions within the government regarding the three aforementioned topics.

This began in December when, in the ink of the Generation Solidarity Pact barely dry, the Prime Minister called for a Competitiveness Pact that should first, according to his legendary enthusiasm, be concluded by the end of December, before being postponed to the end of March. In February, the chairman of the Socialist Party came out of proposals he called "second tax reform to fight poverty and job traps". In March, the trade unions indicated, based on convincing arguments, that a short-term Competitiveness Pact was not possible for a range of reasons and called for the project to be postponed to autumn.

In the aftermath, the prime minister proposes, a few days later, to coupl this pact with fiscal measures that increase purchasing power and to close the project by the end of March. Two days later, Mr. Reynders makes a media "barnum" by announcing his tax reform. For the citizens who watch it on television and listen to it on the radio, they understand that this reform is already decided. However, I think it is always just a take of position, like that of mr. Di Rupo, that of a party president and ⁇  not of the government.

Finally, on Tuesday in commission, despite your legendary caution, you tell me in a very simple but very clear, very clear way that the government will not take any initiative before the fall in order not to challenge the current conventions. When I asked you whether there was a political link with the tax reform, you added that the competitiveness debate had no connection with the new tax reform announced by Mr. Trump. and Reynders. Now, on the same day — I read it after the commission; I had not had time to browse the press before —, your party chairman, mr. Vande Lanotte states that — I read it again to not make a mistake — “A new tax reform is not on the agenda. This will be discussed at the earliest in June, during the preparation of the 2007 budget. In the agenda at the end of March, there is competitiveness and not tax reform.”

My questions are the following.

As a minister engaging the government, you tell me one thing about competitiveness and your party chairman says the opposite. How should this double message be interpreted?

If I rely on your reply in commission, you leave the space for a tax reform separate from any debate on competitiveness. Is this reasonable? Wouldn’t it have been more rational, from every point of view and in particular for the budgetary balance of the federal authority, to combine the two debates?

#10

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur Drèze, le gouvernement a décidé, dans le cadre desdits chantiers, d'organiser un débat sur la déductibilité forfaitaire des frais professionnels. Je cite: "Le gouvernement s'attellera à l'augmentation du pouvoir d'achat qui est notamment garanti par le système de l'indexation et qui peut être renforcé par l'augmentation de la déductibilité forfaitaire des frais professionnels."

Il va sans dire que lesdits chantiers comptent un éventail plus large de mesures qui concernent la totalité du coût salarial pour les entreprises mais aussi le pouvoir d'achat des gens. 

A cet égard, je me réfère au débat auquel participeront les partenaires sociaux sur les accords salariaux, la poursuite de la mise en oeuvre des mesures prévues dans le Pacte de solidarité entre générations et l'AIP 2005-2006 ainsi qu'une série de thèmes complémentaires qui influencent le pouvoir d'achat des ménages tels que les dépenses en matière d'énergie et le prix des loyers.

Tous ces éléments influencent l'inflation et ont, dès lors, un impact sur la compétitivité de notre économie. 

J'estime, pour ma part, que l'ensemble de ces thèmes doit être abordé dans un débat global.

Le président du sp.a a voulu attirer l'attention sur le fait qu'une nouvelle opération de réforme fiscale de grande envergure, étalée sur plusieurs années, n'est pas inscrite à l'ordre du jour. Je ne vois donc aucune contradiction entre les deux thèmes.

Translated text

Mr. President, Mr. Drèze, the Government has decided, within the framework of these workshops, to organize a debate on the flat-rate deductibility of professional costs. I quote: "The government will seek to increase the purchasing power which is ⁇  guaranteed by the indexation system and which can be strengthened by increasing the flat-rate deductibility of professional costs."

It goes without saying that the above-mentioned workshops contain a wider range of measures that concern the entire cost of wages for companies but also the purchasing power of people. by

In this regard, I refer to the debate in which the social partners will participate on wage agreements, the continued implementation of the measures provided for in the Covenant on Solidarity between Generations and the 2005-2006 IPP, as well as a series of complementary themes that influence household purchasing power such as energy spending and rental prices.

All these factors influence inflation and therefore have an impact on the competitiveness of our economy. by

I believe that all these issues should be addressed in a comprehensive discussion.

The chairman of sp.a wanted to draw attention to the fact that a new large-scale tax reform operation, spanning several years, is not on the agenda. I do not see any contradiction between the two themes.

#11

#12

Official text

                    
                    Toutefois, en ce qui concerne le Pacte de compétitivité, il a déclaré: "C'est la priorité pour fin mars". Alors que vous avez dit — et je partage votre position sur ce point — que, vu les conventions en cours, cela ne convenait pas et que l'on reparlerait de cela en automne.

Translated text

#13

Official text

                    
                    Tous ces éléments m'amènent à penser que, au moins au niveau des présidents de parti, surtout quand ils sont ministres de surcroît, comme le disait le journal "Le Soir" il y a quelques semaines, ce gouvernement est un véritable souk!

Translated text

#14

Official text

                    
                    Que devons-nous déduire de tout cela? Que la campagne électorale a commencé! Cela signifie que, durant deux ans, le gouvernement ne gèrera pas le pays et, permettez-moi de le dire en toute franchise, en matière d'emploi, cela fera quatre ans!

Translated text

#15

Official text

                    
                    En effet, depuis que M. Vandenbroucke est parti, ce gouvernement n'a plus aucune politique en matière d'emploi! Et seuls des membres du sp.a se sont succédé à la tête de ce département; après M. Vandenbroucke, nous avons eu M. Vande Lanotte, Mme Van den Bossche et à présent M. Vanvelthoven.

Translated text

#16

#17

#18

#19

#20

Official text

                    
                    Monsieur le président, je ne serai pas très long.

Il s'agit d'un projet reprenant différentes dispositions dans tous les secteurs de transport, notamment relatives aux poursuites pénales concernant tous les aspects du transport.

Ce projet concerne essentiellement le transport et la pêche maritime, le transport aérien, le transport ferroviaire et le transport routier et vise à mettre ces dispositions en accord avec les dispositions européennes. Cela suit une certaine logique liée au marché intérieur. Différentes matières ont été abordées.

En ce qui concerne la navigation intérieure, il est apparu que notre commission Infrastructure devrait entamer un débat sur toute une série de matières non traitées dans le projet et qui mériteraient que des modifications législatives soient apportées. Je ne vais pas entrer dans les détails. Ce projet prévoit notamment une disposition tendant à soumettre les véhicules étrangers à des contrôles techniques et d'infliger des amendes si des manquements graves sont relevés. En effet, avec l'ouverture de notre pays à des transporteurs venant de nombreux pays d'Europe, il a été constaté que des véhicules ne respectent pas toujours les règles minimales d'entretien et de conformité technique. Il convenait donc d'adopter cette disposition.

Nonobstant ces quelques remarques, je renvoie au rapport qui a été dressé à l'issue de nos débats en commission de l'Infrastructure.

Translated text

I will not be too long.

This project includes different provisions in all transport sectors, including those relating to criminal prosecution concerning all aspects of transport.

This project primarily concerns maritime transport and fishing, air transport, rail transport and road transport and aims to bring these provisions in line with European provisions. This follows a certain logic related to the internal market. Various subjects were addressed.

With regard to inland navigation, it appeared that our Infrastructure Committee should initiate a debate on a whole range of subjects not covered in the project and which would deserve legislative amendments. I will not go into the details. The draft includes a provision aimed at subjecting foreign vehicles to technical checks and imposing fines if serious defects are detected. Indeed, with the opening of our country to carriers from many countries of Europe, it has been found that vehicles do not always comply with the minimum rules of maintenance and technical compliance. This provision should therefore be adopted.

Despite these few remarks, I would like to refer to the report that was drawn up after our discussions in the Infrastructure Committee.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙