General information
Full name plenum van 2003-02-20 14:15:00+00:00 in Chamber of representatives
Type plenum
URL https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip0331.html
Parliament Chamber of representatives
You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!
Propositions that were discussed
Code
Date
Adopted
Title
50K2270
05/02/2003
✔
Projet de loi modifiant la loi du 4 juillet 1989 relative à la limitation et au contrôle des dépenses électorales engagées pour les élections des Chambres fédérales, ainsi qu'au financement et à la comptabilité ouverte des partis politiques, et modifiant le Code électoral.
50K2216
08/01/2003
✔
Proposition de modification du Règlement visant à instituer une commission spéciale chargée du contrôle du commerce des armes.
Discussions
You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.
Discussions statuses
ID
German
French
English
Esperanto
Spanish
Dutch
#0
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#1
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#2
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#3
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#4
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#5
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#6
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#7
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#8
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#9
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#10
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#11
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#12
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#13
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#14
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#15
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#16
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#17
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#18
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#19
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#20
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#21
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#22
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#23
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#24
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#25
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#26
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#27
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#28
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#29
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#0
#1
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, dit voorstel is de afsluiting en de afronding van een belangrijk wetsvoorstel over de wapenexport. Door dit vandaag goed te keuren gaan we ook de bijzondere commissie die zal toezien op de controle van deze wapenhandel installeren. Wij zijn steeds voorstander geweest van de oprichting van deze bijzondere commissie. Dit is vandaag ook de inhoud van het voorstel. Wij hebben ons reeds de vorige legislatuur voorstander getoond om dit eventueel toe te voegen aan de commissie Legeraankopen. Deze commissie heeft natuurlijk een andere finaliteit, maar ze is inzake samenstelling en procedure toch erg vergelijkbaar met wat hier vandaag ter stemming op tafel ligt.
Als ondervoorzitter van de commissie Legeraankopen kan ik getuigen aan alle collega's in dit huis dat de oprichting van deze commissie haar nut meermaals bewezen heeft. Wij werken daar op een goede en efficiënte manier. Wij kunnen daar als parlementariërs onze controle uitoefenen zoals het hoort. Er is een grote transparantie. Deze transparantie is er ten aanzien van op zijn minst een beperkt aantal parlementsleden. Dit garandeert meteen de sereniteit en de vertrouwelijkheid.
Er wordt nu een soortgelijke procedure voorgesteld. Er zullen dertien leden worden aangewezen. Dat zal gebeuren volgens de politieke krachtverhoudingen. Het zullen deze leden zijn die de wapenhandel zullen controleren. Dit gebeurt natuurlijk binnen een huishoudelijk reglement. Deze betrekkingen worden geregeld via het protocol dat zojuist werd aangehaald door de rapporteur. De commissie zal zich elke zes maanden buigen over de verslagen. Ze zal achter gesloten deuren haar werkzaamheden finaliseren met geheimhoudingsplicht voor de leden. Dat lijkt mij essentieel. Het was trouwens ook een belangrijke vraag van de sector. Ik wil hier dus benadrukken dat dit zeer duidelijk is opgenomen in de akkoorden. Ik herhaal dat de geheimhoudingsplicht essentieel is.
Mijnheer de voorzitter, collega's, daarom verdient het voorstel van collega Van der Maelen, mijzelf en andere collega's van de meerderheid de voorkeur op het voorstel van collega De Crem. Wij denken dat we op die manier onze controlefunctie op alle terreinen maximaal kunnen benutten en dat we vlug, efficiënt en rationeel kunnen werken rond alle dossiers inzake wapenhandel. We kunnen zo crisissen over bijvoorbeeld Nepal in de toekomst kunnen vermijden.
Ik zou niettemin via dit forum willen aandringen dat er ook in de Senaat voortgang wordt gemaakt met de behandeling van dit dossier. Ik vermeen dat er daar enige vertraging is om procedurele of andere redenen. Het globale voorstel omtrent de wapenexport is niettemin een zeer degelijk, consistent en coherent voorstel dat transparant is en dat alleszins een verbetering is tegenover vroeger. Ik wil langs deze weg dan ook onze collega's in de andere kamer, in de Senaat, oproepen om voortgang te maken met hun werkzaamheden en het voorstel met betrekking tot de nieuwe wetgeving omtrent de wapenhandel goed te keuren. Op deze manier kunnen we nog voor het einde van de werkzaamheden in dit Parlement ook daar met een propere lei en nieuwe procedure starten.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, this proposal is the conclusion and completion of an important bill on arms exports. By approving this today, we will also install a special commission that will oversee the control of this arms trade. We have always supported the establishment of this special committee. This is the content of the proposal today. We have already shown ourselves in favour of the previous legislature to eventually add this to the Army Purchases Committee. This committee, of course, has a different finality, but it is still very similar in terms of composition and procedure to what is on the table here for voting today. Their
As Vice-President of the Army Purchases Committee, I can testify to all colleagues in this House that the establishment of this committee has proven its usefulness many times. We work there in a good and efficient way. We, as parliamentarians, can exercise our control as it should. There is great transparency. This transparency applies to at least a limited number of members of Parliament. This immediately guarantees serenity and confidentiality. Their
A similar procedure is now being proposed. Thirteen members will be appointed. This will be done according to the political strength ratio. It will be these members who will control the arms trade. This is done within a domestic regulation. These relations are governed by the protocol just cited by the rapporteur. The committee will review the reports every six months. She will finish her work behind closed doors with a duty of confidentiality for the members. This seems to me essential. It was also an important question for the industry. I would therefore like to emphasize here that this is very clearly included in the agreements. I repeat that the duty of secrecy is essential. Their
Therefore, the proposal of colleague Van der Maelen, myself and other colleagues of the majority deserve to be preferred to the proposal of colleague De Crem. We believe that in this way we can make the most of our control function in all areas and that we can work quickly, efficiently and rationally around all arms trade files. In this way we can avoid crises in the future, for example in Nepal. Their
Nevertheless, I would like to insist through this forum that progress is made in the Senate as well with the handling of this case. I suppose there is some delay there due to procedural or other reasons. Nevertheless, the global proposal on arms exports is a very solid, consistent and coherent proposal that is transparent and that is in every way an improvement over the past. Through this path, I would therefore like to call on our colleagues in the other chamber, in the Senate, to move forward with their work and to approve the proposal for the new legislation on the arms trade. In this way, we can start a proper lease and a new procedure there too before the end of the work in this Parliament.
#2
Official text
Monsieur le président, M. Goris vient de rappeler à quoi vient se greffer cette nouvelle disposition de notre règlement, c'est-à-dire à la loi qui a été adoptée ici le 16 janvier et qui est en cours d'examen évocatoire au Sénat. Je dois bien dire qu'en découvrant le texte de cette modification de notre règlement, j'ai vu mon intuition confirmée qu'un greffon fixé à mensonge ne peut pas être bien reluisant, car cette loi est vraiment un mensonge. Lorsqu'on indique à tous vents, dans la rue et dans la presse, que, demain, le commerce des armes belges sera plus éthique, que les ventes d'armes à des pays en guerre ou à des pays violant les droits de l'homme seront plus restreintes et même que le code de conduite européen est désormais intégré dans le droit belge, on ne se borne pas simplement à dire des choses qui ne sont pas exactes, on ment!
Aujourd'hui, de quoi s'agit-il? Il s'agit de modifier notre règlement et de garantir le contrôle parlementaire. Dès lors, je voudrais centrer mon intervention sur deux aspects, deux questions à propos de ce contrôle parlementaire. Premièrement, quel type et quelle méthode de contrôle? Deuxièmement, et c'est essentiel, un contrôle portant sur quel objet, finalement?
A propos de la méthode, remettons les choses en perspective historique et souvenons-nous du début de la législature précédente, en 1995-1996. A l'époque, existait un rapport annuel sur les ventes d'armes de la Belgique. C'était un rapport relativement confidentiel mais que l'on pouvait néanmoins consulter au secrétariat des commissions de notre assemblée. Sur le plan du contenu, c'était un rapport relativement peu détaillé, peu porteur d'informations mais c'était un rapport qu'avec M. Vanoost et mes amis d'alors d'EcoloAgalev, nous avions fait sortir. A tel point qu'à la fin de la précédente législature, donc en 1997-1998, nous nous trouvions devant la situation suivante, qui n'est pas inintéressante à rappeler — vous vous en souvenez certainement monsieur Van der Maelen car vous en étiez déjà, notre parlement disposait d'un rapport qui était remis à tous les membres, qui était beaucoup plus détaillé qu'au début mais qui, c'est vrai, était parfois remis avec un certain décalage dans le temps. En effet, les ventes d'armes de l'année 1997, par exemple, était communiquées — je cite de mémoire — en 1998 voire en 1999. Mais cela a pu donner lieu à des échanges de points de vues assez intéressants et même à des débats en commission des Relations extérieures de notre assemblée, sous la précédente législature.
Ensuite, est venue cette législature du "renouveau politique, de la transparence, de la revalorisation du parlement", et j'en passe. Et que trouvons-nous à la fin de cette législature? Si j'ai bien lu le rapport discuté aujourd'hui, nous trouvons une commission spéciale, selon l'article 25bis de notre règlement. Une commission spéciale? Est-ce que, comme toutes les commission spéciales, et selon le principe consigné à l'article 25bis, cette commission va être publique? Non, cette commission ne va pas être publique! Ce sera une commission à huis clos. Ce sera donc une commission qui sera reprise dans les exceptions prévues au principe de publicité des commissions spéciales. Première petite déception pour moi, vous pouvez l'imaginer, et premier recul par rapport à ce qui se faisait sous la précédente législature en matière de contrôle parlementaire sur les ventes d'armes.
Continuons. C'est une commission spéciale, elle ne sera pas publique, elle sera à huis clos. Mais, étant à huis clos, cette commission spéciale pourra-t-elle néanmoins donner accès à des députés qui n'en seraient pas membres à titre principal?
L'article 25bis, point 3, alinéa 2 de notre Règlement prévoit la faculté de donner accès aux travaux des commissions spéciales, même quand elles siègent à huis clos, à des membres de notre assemblée qui ne sont pas membres de ces commissions spéciales. En l'occurrence, cette faculté n'a pas été retenue. Non seulement les réunions ne seront pas publiques, mais elles auront lieu à huis clos sans accès possible et facultatif pour les autres membres de la Chambre qui ne seraient pas membres de la commission spéciale.
On en revient donc, non pas au début de la précédente législature avec la possibilité de consultation du rapport dans un cadre très restreint et confidentiel au secrétariat des commissions, mais à avant le début de la précédente législature. Si je compte bien, cela fait un recul de plus de 8 ans dans les pratiques du contrôle parlementaire! Plus de 8 ans avec ce super huis clos consacré par la proposition examinée aujourd'hui!
Par ailleurs — et c'est une remarque incidente — si la fréquence des rapports demandés à l'exécutif est accrue par rapport à la précédente législature, ce qui est intéressant, le délai de communication de ces rapports au Parlement n'est toujours pas prévu. C'est ainsi que, par exemple, la Chambre ne pourrait disposer du rapport sur les livraisons intervenues de janvier 2003 à juin 2003 dans le cadre de la commande des 5.500 fusils-mitrailleurs Minimi du Népal qu'en 2005, voire plus tard.
En ce qui concerne la méthode, je retiendrai finalement que trois des principales tares de l'ancienne méthode de contrôle sont conservées. C'est toujours un contrôle a posteriori. C'est toujours un contrôle au cas par cas, alors que dans la proposition de loi que j'avais déposée avec Ecolo/Agalev à l'époque, nous proposions un contrôle sur base d'une liste préalablement établie. C'est toujours un contrôle sans un délai de rigueur.
En outre, on en revient à un super huis clos alors que la précédente législature avait marqué des évolutions positives et significatives dans la possibilité donnée à tous les membres de notre assemblée non seulement d'avoir accès aux documents mais également d'en débattre de façon tout à fait transparente et ouverte.
J'en viens maintenant au deuxième aspect de mon intervention: l'objet du contrôle parlementaire. Contrôler quoi? On a beau contrôler plus souvent et éventuellement avec des rapports prétendument plus détaillés, le problème est que lorsqu'on lit bien la loi adoptée ici le 16 janvier, on ne peut pas se départir de l'impression qu'il n'y aura plus grand chose à contrôler!
Voyons l'article 4, paragraphe 1 er , 4°, a). Va-t-on pouvoir contrôler réellement cet article? Va-t-on pouvoir contrôler au Parlement, par exemple, si des livraisons ont eu lieu — et je cite la loi que vous avez adoptée — "en dépit d'indications en nombre suffisant que dans le pays de destination les armes livrées ont contribué à une violation flagrante des droits de l'homme"? Selon moi, c'est difficilement contrôlable dans la formulation actuelle de la législation que vous avez adoptée. En effet, que va vous répondre le ministre concerné? Il va vous dire qu'il avait des indications mais qu'elles n'étaient pas en nombre suffisant et que donc il était bien fondé, dans son évaluation des choses, à autoriser la livraison d'armes. Il va vous dire que la livraison d'armes est manifeste, qu'elle contribue manifestement à des violations des droits de l'homme dans le pays destinataire mais qu'il ne s'agit pas de violations flagrantes, seulement manifestes.
Dans la loi de 1991, avec un cas comme celui-la, on rejetait la licence d'exportation. Ici, il faut que la violation des droits de l'homme soit flagrante, et le ministre aura beau jeu de vous prouver par "A plus B" qu'elle n'est pas flagrante, qu'elle est seulement manifeste et que même si elle est flagrante, il n'y a pas d'indications suffisantes dans ce sens.
Il pourra même, et vous lui offrez une nouvelle échappatoire avec cette loi de 1991, vous dire que ces armes livrées, le sont à un pays qui viole de façon flagrante les droits de l'homme, mais qu'elles ne contribuent pas à ces violations des droits de l'homme. Elles sont utilisées dans d'autres régions par un des escadrons qui se livre le moins à des violations des droits de l'homme. Je ne sais pas très bien ce que l'on va pouvoir contrôler en vertu du texte de l'article 4 et du paragraphe que j'ai cité.
On va pouvoir peut-être aussi contrôler — et je me suis posé la question, texte en main — s'il y a eu des livraisons à des pays où de graves violations, cette fois, des violations simplement "graves" des droits de l'homme auraient été constatées dans un cadre où le ministre n'aurait pas fait la preuve, en tenant compte de la nature de l'équipement, d'une prudence et d'une vigilance particulières. Le ministre va vous dire: "oui, il y a eu des violations des droits de l'homme, je reconnais qu'elles sont rares mais on a bien livré avec vigilance et prudence et en tenant compte de la nature de l'équipement". C'est ce que l'on vous dira.
La loi dit que si vigilance et prudence il y a eu, la livraison n'était pas contestable et que le ministre ne peut pas être mis en difficulté à ce propos alors que dans la loi de 1991, dès qu'il y avait violation "manifeste", la licence était automatiquement et légalement rejetée.
Va-t-on pouvoir contrôler l'article 4, paragraphe 1er, 4°, b) de la loi qui a été adoptée ici le 16 janvier. En d'autres termes, pourra-t-on contrôler s'il y a eu des livraisons malgré le fait qu'elles provoqueraient, prolongeraient, aggraveraient des tensions, conflits ou guerres civiles?
Dans le cadre du code de conduite européen, on rejette pour ce scénario; dans le cadre de la loi de 1991, on rejetait également, mais dans le cadre de la loi de 2003, on ne rejette pas. Il faudra vérifier quelle était la nature des tensions de la guerre civile et je cite la loi du 16 janvier 2003: "il faudra vérifier avec rigueur quelles sont les responsabilités des protagonistes de ces tensions ou de cette guerre civile (...)".
Translated text
Mr President Mr. Goris has just recalled what this new provision of our Rules is about to be incorporated into, that is to say, the law that was adopted here on January 16 and which is in the process of evocative examination in the Senate. I must say that by discovering the text of this amendment to our regulations, I saw my intuition confirmed that an implant fixed to lies cannot be well resounding, because this law is really a lie. When we indicate in every wind, in the streets and in the press, that, tomorrow, the Belgian arms trade will be more ethical, that the sales of arms to countries in war or to countries violating human rights will be more restricted, and even that the European code of conduct is now integrated into Belgian law, we are not limited to simply saying things that are not accurate, we are lying!
Today, what is it about? It is about changing our rules and ensuring parliamentary control. Therefore, I would like to focus my speech on two aspects, two questions regarding this parliamentary control. First, what type and what method of control? Second, and it is essential, a control of what object, ultimately?
As for the method, let us put things back in historical perspective and remember the beginning of the previous legislature, in 1995-1996. At the time, there was an annual report on Belgian arms sales. This was a relatively confidential report but could nevertheless be consulted with the Secretariat of the committees of our assembly. In terms of content, it was a relatively little detailed report, with little information, but it was a report with Mr. Vanoost and my then friends from EcoloAgalev, we had brought out. To such an extent that at the end of the previous legislature, so in 1997-1998, we were faced with the following situation, which is not uninteresting to recall — you ⁇ remember Mr. Van der Maelen because you were already there, our parliament had a report that was handed over to all members, which was much more detailed than at the beginning but which, it is true, was sometimes handed over with a certain shift in time. Indeed, the arms sales of the year 1997, for example, were communicated — I quote from memory — in 1998 or even in 1999. But this could have led to quite interesting exchanges of views and even to discussions in the Foreign Relations Committee of our assembly, during the previous legislature.
Then came this legislature of "political renewal, transparency, revaluation of parliament", and I go on. And what do we find at the end of this legislature? If I read the report discussed today, we find a special committee, according to Article 25bis of our Rules of Procedure. A special committee? Does this committee, like all special committees, and according to the principle enshrined in Article 25bis, be public? No, this will not be public. It will be a closed-door committee. It will therefore be a commission that will be taken back in the exceptions provided for in the principle of publicity of special commissions. The first little disappointment for me, you can imagine, and the first downturn from what was done during the previous legislature in the area of parliamentary control over arms sales.
Let us continue. It is a special committee, it will not be public, it will be closed door. But, being behind closed doors, will this special committee nevertheless be able to give access to deputies who would not be members in its main title?
Article 25bis, point 3, paragraph 2 of our Rules of Procedure provides for the possibility of giving access to the work of special commissions, even when they sit behind closed doors, to members of our assembly who are not members of these special commissions. In this case, this faculty was not retained. Not only will the meetings not be public, but they will take place at closed doors without possible and optional access for other members of the Chamber who would not be members of the special commission. by
It is therefore not at the beginning of the previous legislature with the possibility of consulting the report in a very restricted and confidential framework at the secretariat of the committees, but before the beginning of the previous legislature. If I count correctly, this is more than 8 years backward in the practices of parliamentary control! More than 8 years with this super closed door dedicated by the proposal discussed today!
Furthermore – and this is an incidental note – if the frequency of reports requested to the executive is increased compared to the previous legislature, which is interesting, the time limit for the communication of these reports to Parliament is still not planned. Thus, for example, the House could not have the report on the deliveries made from January 2003 to June 2003 as part of the order of the 5,500 Minimi rifles from Nepal until 2005, or even later.
As for the method, I will finally keep in mind that three of the main tares of the old control method are preserved. This is always a reverse control. It is always a case-by-case check, while in the bill I had filed with Ecolo/Agalev at the time, we proposed a check based on a previously established list. It is always a control without a strict deadline. by
Furthermore, we are back to a super closed door when the previous legislature had marked positive and significant developments in the possibility given to all members of our assembly not only to have access to the documents but also to discuss them in a quite transparent and open manner.
I now come to the second aspect of my speech: the subject of parliamentary control. Control of what? Although we control more often and possibly with allegedly more detailed reports, the problem is that when you read the law passed here on January 16, you can not get away from the impression that there will be no more thing to control!
See Article 4, paragraph 1 er, 4°, a). Will we really be able to control this article? Will we be able to control in Parliament, for example, if deliveries have taken place – and I quote the law you passed – “despite sufficient indications that in the country of destination the arms delivered have contributed to a flagrant violation of human rights”? In my opinion, this is hardly controllable in the current formulation of the legislation you have adopted. What will the Minister respond to you? He will tell you that he had indications but that they were not in sufficient number and that therefore he was well-founded, in his assessment of things, to authorize the delivery of weapons. He will tell you that the delivery of weapons is manifest, that it clearly contributes to human rights violations in the recipient country, but that these are not flagrant violations, only manifest violations. by
In the law of 1991, with a case like this, the export license was rejected. Here, the violation of human rights must be flagrant, and the Minister will have a good play to prove to you by "A plus B" that it is not flagrant, that it is only manifest and that even if it is flagrant, there are not sufficient indications in this sense.
He will even be able, and you offer him a new escape with this 1991 law, to tell you that these arms delivered are to a country that flagrantly violates human rights, but that they do not contribute to these violations of human rights. They are used in other regions by one of the squadrons that engages the least in human rights violations. I do not know exactly what will be controlled under the text of Article 4 and the paragraph I cited.
We may also be able to control — and I asked myself the question, text-in-hand — whether there have been deliveries to countries where serious violations, this time, simply “serious” violations of human rights would have been found in a framework where the minister would not have proved, taking into account the nature of the equipment, special caution and vigilance. The minister will tell you, "yes, there have been human rights violations, I acknowledge that they are rare but we delivered well with vigilance and prudence and taking into account the nature of the equipment." That is what you will be told.
The law says that if vigilance and prudence were there, the delivery was not contestable and that the minister cannot be put in trouble in this regard while in the 1991 law, as soon as there was a “manifest” violation, the license was automatically and legally rejected.
Will we be able to control article 4, paragraph 1, 4°, b) of the law that was adopted here on January 16. In other words, can we control whether there have been deliveries despite the fact that they would cause, prolong, aggravate tensions, conflicts or civil wars?
Under the European Code of Conduct, this scenario is rejected; under the 1991 Act, it was also rejected, but under the 2003 Act, it is not rejected. It will be necessary to verify what was the nature of the tensions of the civil war and I quote the law of 16 January 2003: "it will be necessary to verify with rigour what are the responsibilities of the protagonists of these tensions or of this civil war (...)".
#3
Official text
Monsieur Decroly, il s'agit de la proposition de Règlement, nous ne discutons pas de la loi.
Translated text
Mr. Decroly, this is the proposal for Regulation, we are not discussing the law.
#4
Official text
Je parle ici de l'objet sur lequel le contrôle, en vertu de cette modification du Règlement, est censé porter et tout mon exposé tend à démontrer que le contrôle est littéralement vidé de son objet, monsieur le président.
J'en ai presque terminé.
On devra encore vérifier — et cela est véritablement le clou des derniers mois — s'il s'agit bien d'un régime démocratique dont l'existence aurait été menacée. On va vous dire, monsieur Van der Maelen: "oui, les livraisons d'armes provoquent, prolongent ou aggravent des tensions, conflits ou guerres civiles". N'est-ce pas, monsieur Vanhoutte? Et on vous dira: "mais on a vérifié la nature des tensions et de la guerre civile, on a vérifié les responsabilités et on l'a même fait avec rigueur, alors, estimez-vous contents. En plus, il s'agit d'un régime démocratique menacé."
Toute la question est de savoir ce qu'est, pour un gouvernement comme celui-ci ou pour les suivants, un régime démocratique menacé et ce qu'est la démocratie.
A partir du moment où il n'y a pas de définition très claire et objective de cette notion de démocratie, beaucoup de choses sont possibles.
Je vais citer quatre exemples.
Le régime du président Chavez au Venezuela, régime qui prévoit constitutionnellement quatre formes de référendum d'initiative populaire, y compris la possibilité de révoquer à mi-mandat, n'importe quel chef d'exécutif, du municipal jusqu'au niveau des Etats fédérés et de l'Etat fédéral vénézuélien, est considéré par M. Michel comme un régime arriéré qui s'accroche à des rêves du passé et qui fait prendre un tournant dangereux au Venezuela.
Par exemple, pour Mme Neyts — et ce n'est pas indifférent, monsieur Van der Maelen, parce que c'est elle la co-décideuse pour certains types de dossiers en fonction de la langue dans laquelle ils sont introduits -, le Koweit est un régime parlementaire perfectible mais respectable. Le Népal, je n'y reviens pas, c'est une jeune démocratie. Et la Libye? Il n'y a pas longtemps, lors de l'élection de ce pays à la présidence de la commission des droits de l'homme de l'Organisation des Nations Unies, la commission des droits de l'homme de Genève, les représentants de notre pays se sont abstenus. Ils n'ont pas dit qu'il n'était pas question que la Libye soit présidente de la commission des droits de l'homme: ils se sont abstenus. Alors où est la démocratie et comment va-t-on apprécier cette notion non seulement sous le règne — si je puis dire — de M. Michel et de Mme Neyts mais aussi sous le ministère de ceux qui leur succéderont?
Pour terminer, va-t-on pouvoir contrôler l'application de l'article 4, alinéa 3? Allez-vous vraiment pouvoir contrôler cet article qui bétonne dans un texte de loi, c'est-à-dire dans le droit belge, votre schizophrénie impénitente? Je ne résiste pas au besoin de vous le relire car je pense que certains d'entre vous n'ont pas lu cet article avant de la voter: "Article 4 alinéa 3: Le cas échéant, il peut être tenu compte des incidences de cette licence sur les intérêts économiques, sociaux, commerciaux et industriels de la Belgique" — premier membre de l'article 4bis alinéa 3 — "sans toutefois que ces facteurs puissent influer sur la manière dont les critères visés à l'article 4 sont appliqués." Donc, on dit sur quelques lignes d'un même article dans la même loi tout et son contraire. Comment voulez-vous contrôler cela?
Franchement, on est ici dans le régime de la prestidigitation parlementaire et politique et ma foi, le ministre des Affaires étrangères, M. Michel, a au moins le courage de ne pas s'en cacher, lui qui, à une question de Mme Frieda Brepoels qui l'interroge sur la transformation de sa législation en véritable coquille vide, répond, le 15 janvier: "Madame, mesdames et messieurs les parlementaires, rassurez-vous: il reste ( et ce mot a toute son importance ), il reste toujours la responsabilité politique du ministre qui évalue un dossier. Le Parlement peut juger un ministre à cet égard et, le cas échéant, le renverser." Et M. Bacquelaine de renchérir: "La cohérence de cette législation est finalement garantie par le fait que le ministre des Affaires étrangères pourra décider seul de l'octroi ou non d'une licence. Mon groupe lui fera confiance."
Voilà où nous en sommes. C'est le ministre qui décide et qui contrôle. Avec des termes aussi flous, aussi alambiqués et des boulevards ouverts à la possibilité pour lui et son collègue néerlandophone d'approuver tout et n'importe quoi en matière de licences d'exportation d'armes, le contrôle dont nous discutons ici est absolument vide d'objet et pour ainsi dire vide de sens. Voilà, monsieur le président, ce que je voulais rappeler à nos collègues.
Translated text
I speak here of the object on which control, under this amendment to the Rules, is supposed to be carried, and all my explanation tends to demonstrate that control is literally empty of its object, Mr. Speaker.
I almost finished it.
It will still have to be checked – and this is really the nail of the last few months – whether it is a democratic regime whose existence would have been threatened. We will tell you, Mr. Van der Maelen: “Yes, arms deliveries cause, prolong or aggravate tensions, conflicts or civil wars.” Isn’t that Mr. Vanhoutte? And you will be told, “but we have checked the nature of tensions and the civil war, we have checked the responsibilities and we have even done it with rigour, so feel happy. Moreover, this is a threatened democratic regime.”
The whole question is what is, for a government like this or the following, a threatened democratic regime and what is democracy.
From the moment when there is no very clear and objective definition of this notion of democracy, many things are possible.
I will give four examples.
The regime of President Chavez in Venezuela, a regime that constitutionally provides for four forms of referendum of popular initiative, including the possibility of removing for half-term, any chief executive, from the municipality to the level of the federal states and the Venezuelan federal state, is considered by Mr. Chavez. Michel as a backward regime that clings to dreams of the past and makes a dangerous turn in Venezuela.
For example, for Ms. Neyts — and this is not indifferent, Mr. Van der Maelen, because she is the co-decider for certain types of files depending on the language in which they are introduced — Kuwait is a parliamentary regime that can be improved but respected. Nepal is not a young democracy. What about Libya? Not long ago, during the election of this country to the presidency of the Human Rights Commission of the United Nations, the Geneva Human Rights Commission, the representatives of our country abstained. They did not say that it was not about Libya to be chairman of the Human Rights Commission; they abstained. So where is democracy and how will we appreciate this notion not only under the reign — if I can say — of Mr. Michel and Mrs. Neyts, but also under the ministry of those who will succeed them? by
Finally, will it be possible to control the application of Article 4, paragraph 3? Will you really be able to control this article that concrete in a text of law, that is, in Belgian law, your impénitent schizophrenia? I do not resist the need to read it again because I think that some of you did not read this article before voting for it: "Article 4 Paragraph 3: Where appropriate, the impact of this License on the economic, social, commercial and industrial interests of Belgium may be taken into account" — first member of Article 4bis Paragraph 3 — "without however that these factors may influence how the criteria referred to in Article 4 are applied." How do you want to control this?
Honestly, we are here in the regime of parliamentary and political prestidigitation and my faith, the Minister of Foreign Affairs, Mr. Michel, at least has the courage to not hide from it, he who, to a question from Mrs Frieda Brepoels who asks her about the transformation of her legislation into a real empty shell, answers, on January 15: "Madame, ladies and gentlemen parliamentarians, reassure yourself: there remains ( and this word has all its importance ), there remains always the political responsibility of the minister who evaluates a dossier. Parliament may judge a minister in this regard and, if necessary, overthrow him." Bacquelaine added: “The coherence of this legislation is ultimately guaranteed by the fact that the Minister of Foreign Affairs will be able to decide on its own whether to grant a license or not. My team will trust him.”
Here is where we are. It is the Minister who decides and who controls. With such blurred terms, so blurred and boulevards open to the possibility for him and his Dutch-speaking colleague to approve everything and anything in terms of arms export licenses, the control we discuss here is absolutely empty of object and so to speak empty of meaning. This is what I would like to remind my colleagues.
#5
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik zal bijzonder bondig zijn. Het betoog van de heer Decroly was het beluisteren waard. Misschien kan hij beter futuroloog worden. Het leidt immers tot niets om vanop het spreekgestoelte allerlei beschouwingen te maken en scenario's uit te tekenen over hetgeen er allemaal kan gebeuren. We hebben geen kristallen bol en kunnen niet zeggen wat er in de toekomst allemaal fout zal lopen.
Met dit voorstel krijgt het Parlement — ook onze opvolgers — een aantal specifieke bevoegdheden om de wapenexport op een efficiënte en doorgedreven manier te kunnen controleren. Vanuit mijn ervaring in de commissie voor de Legeraankopen weet ik dat dit een goed systeem is. Het voorliggend voorstel is een systeem dat alle kans op slagen heeft. Mijnheer Decroly, of dit een succes wordt of tot falen gedoemd is, ligt in de handen van het Parlement. Het is aan het Parlement om zich sterk te maken en af te dwingen dat deze commissie goed werk levert en de minister binnen de krijtlijnen van wat eerder werd afgebakend in de wapenwet op regelmatige tijdstippen verantwoording aflegt aan het Parlement en aan de commissie in het bijzonder. Dit is de inhoud van het voorstel, meer staat er niet in.
Mijnheer de voorzitter, voor de groenen is dit een zeer goed voorstel. Door de oprichting van de bijzondere commissie maken we duidelijk dat dit een materie is waarover het Parlement zich niet alleen wil maar ook moet buigen en waarover het in de toekomst klare uitspraken kan en zal doen.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, Ladies and Gentlemen, I will be especially concise. Mr Decroly’s speech was worth listening. Maybe he could be a futurologist. After all, it leads to nothing to make all sorts of considerations and to draw out scenarios about all that can happen. We have no crystal ball and cannot say what will go wrong in the future.
This proposal gives Parliament — including our successors — a number of specific powers to control arms exports in an efficient and efficient manner. From my experience in the Army Procurement Committee, I know that this is a good system. The present proposal is a system that has all chances of succeeding. Mr Decroly, whether this is a success or a failure, is in the hands of Parliament. It is up to Parliament to become strong and to force that this committee does a good job and the Minister to report on a regular basis to Parliament and to the committee in particular within the limits of what was previously defined in the Arms Act. This is the content of the proposal, there is nothing else in it.
For the Greens, this is a very good proposal. The establishment of the special committee makes it clear that this is a matter that Parliament is not only willing to address, but must also address, and on which it can and will make clear statements in the future.
#6
Official text
Monsieur le président, je ne pensais pas intervenir mais j'ai entendu M. Decroly recommencer tout le débat sur la loi relative aux exportations d'armes plutôt que de s'en tenir à la proposition de ce jour.
Translated text
I did not intend to intervene, but I heard Mr. Decroly resumed the entire debate on the Arms Export Act rather than clinging to today’s proposal.
#7
Official text
Si, il a pu s'exprimer.
Translated text
He was able to speak.
#8
Official text
En tout cas, cela ne m'a pas laissé un souvenir impérissable!
Dans ce cas-ci, nous voulions rencontrer deux objectifs. D'abord, introduire les critères socio-économiques à côté des critères éthiques, ce qui a été fait. Ensuite, garantir la confidentialité dans les débats sur le contrôle parlementaire. Avoir créé cette commission à huis-clos garantit, me semble-t-il, la possibilité d'introduire un véritable débat.
Certains auraient peut-être préféré que cette commission ne soit pas à huis-clos afin de pouvoir polémiquer en permanence. Je peux comprendre cet intérêt de temps en temps subversif et qu'on se plaise à vouloir polémiquer sur tout pour intéresser les médias à ses prises de position.
Ici, il ne s'agit pas d'intéresser les médias à sa propre position, il s'agit d'intéresser l'ensemble du pays à la possibilité de gérer le commerce des armes, en tenant compte de critères éthiques et socio-économiques. C'est le but de cette proposition et il est heureux que le ministre, en fin de compte, garde la responsabilité politique de la décision. Sans cela, on se trouve effectivement dans un système d'irresponsabilité.
Dans le cas qui nous occupe, il y a une responsabilité politique. Ce sont les ministres en charge du dossier qui prennent "in fine" la décision de donner ou non la licence. Dans les deux cas, la responsabilité existe. Par exemple, si certains préfèrent armer des terroristes plutôt que d'aider des régimes démocratiques, c'est leur affaire. Chacun doit prendre ses responsabilités et le système que nous avons imaginé, notamment la création de cette commission, permettra au Parlement de jouer son rôle.
Comme M. Vanhoutte l'a dit, c'est le Parlement qui est responsable de la façon dont il va jouer son rôle d'une manière efficace. Cela dépendra des parlementaires membres de cette commission qui auront la mission d'effectuer ce contrôle.
Translated text
In any case, it did not leave me an indelible memory!
In this case, we wanted to meet two objectives. First, introduce socio-economic criteria alongside ethical criteria, which has been done. Second, guarantee confidentiality in debates on parliamentary control. Having created this closed-door commission guarantees, I think, the possibility of introducing a real debate.
Some might have preferred that this commission would not be closed-door so that it could continue to polemize. I can understand this subversive interest from time to time and that one likes to want to polemize about everything to interest the media in its positions.
Here, it is not about interested media in their own position, it is about interested the whole country in the possibility of managing the arms trade, taking into account ethical and socio-economic criteria. This is the purpose of this proposal and it is pleased that the Minister, in the end, retains the political responsibility of the decision. Without this, we are actually in a system of irresponsibility.
In the case we are concerned, there is a political responsibility. It is the ministers in charge of the dossier who make the decision "in the end" whether to give the license or not. In both cases, responsibility exists. For example, if some people prefer to arm terrorists rather than help democratic regimes, that’s their business. Everyone must take their responsibilities and the system we have imagined, including the creation of this committee, will allow Parliament to play its role.
Like the mr. Vanhoutte said, it is the Parliament that is responsible for how it will play its role effectively. This will depend on the parliamentarians members of this committee who will have the task of carrying out this control.
#9
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, sinds het bestaan van de wet van 1991 zijn in deze Kamer tal van voorstellen en amendementen tot wijziging van die wet ingediend. Tussen 1991 en 2002 is geen enkel van die voorstellen of amendementen aanvaard. Het doet mij genoegen vandaag vast te stellen dat wij in het laatste anderhalf jaar van deze legislatuur een beweging in drie fasen hebben gedaan die hebben geleid tot een wijziging van de wet van 1991.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, since the existence of the law of 1991, many proposals and amendments have been submitted in this Chamber to amend that law. Between 1991 and 2002 none of these proposals or amendments were accepted. I am pleased to announce today that in the last one-and-a-half year of this legislature we have made a movement in three phases that led to a modification of the law of 1991.
#10
Official text
In juni 2002 hebben we in deze Kamer een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de wet van 1991, dat erop gericht was de illegale wapenhandel via twee maatregelen te bestrijden. Ten eerste, leggen we nieuwe, bijkomende bijzondere voorwaarden op voor elke Belg die in het buitenland actief is inzake wapenhandel. Ten tweede, gebruikmakend van de techniek van de extraterritorialiteit zorgen we ervoor dat de Belg die in het buitenland zonder zo'n vergunning werkt of ingaat tegen een internationaal afgekondigd embargo, in België strafbaar zou zijn voor deze activiteiten. Hiermee is België het eerste land in de Europese Unie dat dit soort van wetgeving heeft aanvaard. Wij worden, recentelijk nog door het Europees Parlement bij de bespreking van het laatste Europees rapport over wapenhandel, als voorbeeld gesteld voor de rest van de Europese Unie.
Translated text
In June 2002, in this Chamber, we added a new chapter to the Act of 1991, which was aimed at combating illegal arms trade through two measures. First, we impose new, additional special conditions for every Belgian who is active abroad in the field of arms trade. Secondly, using the technique of extraterritoriality, we ensure that the Belgian who works abroad without such a permit or goes against an internationally declared embargo, would be punished in Belgium for these activities. Belgium is the first country in the European Union to adopt this type of legislation. We are, recently by the European Parliament in the discussion of the latest European report on arms trade, being set as an example for the rest of the European Union. Their
#11
Official text
In januari 2003 hebben wij een grondige hervorming van de wet van 1991 doorgevoerd. Ik denk dat het goed is dat ik nog even herhaal wat, naar mijn oordeel, de vooruitgang is die we hiermee boeken. Ten eerste, wij zijn het eerste land in de Europese Unie die de Europese gedragscode bindend maakt.
Translated text
In January 2003, we implemented a thorough reform of the 1991 law. I think it is good that I repeat for a moment what, in my opinion, is the progress we make with this. First, we are the first country in the European Union to make the European Code of Conduct binding.
#12
Official text
(...)
Translated text
The [...]
#13
Official text
Wij zijn het eerste land dat via opname in zijn nationale wetgeving de Europese gedragscode bindend maakt. Ten tweede, wij hebben het toepassingsgebied van de wet van 1991 uitgebreid tot materieel voor ordehandhaving. Ten derde, er komen een aantal nieuwe criteria bij, zoals — wat naar mijn oordeel belangrijk is — het nieuwe criterium dat een band legt tussen enerzijds, defensie-uitgaven en anderzijds, sociale uitgaven. Ten vierde, een beter toezicht wordt mogelijk op productie onder licentie en de zo belangrijke problematiek van de eindbestemming. De laatste wijziging houdt een verbetering van de parlementaire controle in.
Translated text
We are the first country to make the European Code of Conduct binding by incorporating it into national legislation. Second, we have extended the scope of the Act of 1991 to order enforcement equipment. Third, a number of new criteria are added, such as — which I think is important — the new criterion that sets a link between, on the one hand, defence spending and, on the other hand, social spending. Fourth, better supervision of licensed production and the so important problem of final destination is possible. The latest amendment means an improvement in parliamentary control. Their
#14
Official text
Ik nodig de collega's uit om de oude tekst van artikel 17 van de wet van 1991 te vergelijken met artikel 17 van deze tekst.
Translated text
I invite my colleagues to compare the old text of Article 17 of the Act of 1991 with Article 17 of this text.
#15
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik luister met stijgende spanning naar collega Van der Maelen. Ik hoor hem hier grote verklaringen afleggen over wetten die worden aangescherpt. Het probleem is toch dat uit het recente verleden blijkt dat het niet zozeer een zaak is van verstrenging van wetgeving, maar gewoon van toepassing van de wet. De meerderheid waartoe u behoort en waarvan u geregeld het veredeld geweten mag spelen, past de wet niet toe. Als puntje bij paaltje komt, moet u dat geweten inslikken en moet u uw steun verlenen aan een regering die in de zaak-Nepal — export van wapens naar Nepal, waar de wet manifest van toepassing was en dus verbood dat er een licentie zou worden afgeleverd — de wet gewoon niet toepast. Het probleem is niet zozeer de nieuwe wetgeving. Het gaat simpelweg om een correcte toepassing van de bestaande wet.
Translated text
Mr. Speaker, I am listening with increasing tension to Mr. Van der Maelen. I hear him here making great statements about laws that are being tightened. The problem is, however, that the recent past shows that it is not so much a matter of tightening legislation, but simply of applying the law. The majority to which you belong and of which you are regularly allowed to play the refined conscience does not apply the law. When it comes point by point, you must swallow that conscience and you must give your support to a government that in the case-Nepal — export of weapons to Nepal, where the law was manifestly applicable and thus prohibited the delivery of a license — simply does not apply the law. The problem is not so much the new legislation. It is simply about the correct application of the existing law.
#16
Official text
Als u het mij toestaat zal ik als afsluiting van mijn betoog antwoorden op uw vraag.
Mijnheer de voorzitter, er moet een versterking komen van de parlementaire controle. Vergelijk artikel 17 van de wet van 1991 met de nieuwe tekst die wij voorstellen. De derde fase van wat wij voorstellen, is de oprichting van een bijzondere commissie voor het Reglement.
Ik rond mijn betoog af. Ik neem de vraag van Leterme erin op. Is de wet zoals wij ze nu kennen perfect? Nee, die is niet perfect, maar ze is wel verbeterd. Collega Leterme, ik was niet van plan in polemiek te treden, maar ik wil u erop wijzen dat in de periode toen wij samen met u in de meerderheid zaten, tussen 1991 en 1999, wij er op geen enkel moment in geslaagd zijn de stappen vooruit te doen die wij nu wel doen met deze paars-groene meerderheid.
Ik kom ook even terug op het probleem Nepal. Ik moet u vragen intellectueel eerlijk te zijn. De wet van 1991...
Translated text
If you allow me, I will answer your question as a conclusion of my argument. Their
Parliamentary control must be strengthened. Compare Article 17 of the Act of 1991 with the new text we propose. The third phase of what we propose is the establishment of a special committee for the Rules of Procedure.
I am around my speech. I would like to address the question of Leterme. Is the law as we know it perfect? It is not perfect, but it has improved. Collega Leterme, I did not intend to enter into polemics, but I would like to point out that in the period when we were together with you in the majority, between 1991 and 1999, we have not at any time been able to advance the steps we are now doing with this purple-green majority.
I want to come back to the problem of Nepal. I have to ask you to be intellectually honest. The law of 1991...
#17
Official text
(...)
Translated text
The [...]
#18
Official text
Collega Leterme, ik heb u ook niet onderbroken. Onder de wet van 1991 is het meer dan eens zo geweest dat er geleverd werd aan landen — ik zal twee voorbeelden noemen: Algerije en Oeganda — door de meerderheid waarvan uw en mijn partij deel uitmaakten, met het argument dat dit nodig was om de jonge Oegandese democratie en het regime in Algerije dat bedreigd werd door terroristen te beschermen. Wat u mij en de huidige meerderheid daarnet dus verweet inzake Nepal, gebeurde onder de oude wet van 1991 ook. Het gebeurde toen ook onder een eerste minister en onder ministers van uw partij.
Translated text
Mr. Leterme, I have not interrupted you either. Under the 1991 law, it has been more than once that it was supplied to countries — I will name two examples: Algeria and Uganda — by the majority of which you and my party were part, with the argument that this was necessary to protect the young Ugandan democracy and the regime in Algeria that was threatened by terrorists. What you say to me and the current majority about Nepal happened under the old law of 1991. It happened then also under a prime minister and among ministers of your party.
#19
Official text
Mijnheer de voorzitter, het is altijd gemakkelijk achteraf de grote causeur te spelen en na de feiten grote literatuur af te lezen. Ik zou eens willen weten, mijnheer Van der Maelen — en u kunst gerust met ja of neen antwoorden — of u stond en staat achter de levering van Minimi's aan Nepal? Zo eenvoudig is het.
Translated text
Mr. Speaker, it is always easy to play the big causator afterwards and read the big literature after the facts. I would like to know, Mr. Van der Maelen — and you can be confident with yes or no answers — whether you stood and stands behind the delivery of Minimis to Nepal? So simple is it.
#20
Official text
Collega, ik heb die vraag al meermaals beantwoord. U kent het antwoord erop. Ik had problemen met die levering.
Translated text
I have answered this question several times. You know the answer. I had problems with the delivery.
#21
Official text
Die hebt u niet meer?
Translated text
Do you no longer have it?
#22
Official text
Ik zeg nu dat de toekomst zal uitwijzen wie gelijk had, zij die de levering verdedigden of zij die, zoals ik, er vragen bij hadden. Laten wij wachten, de toekomst zal het uitwijzen.
Translated text
I say now that the future will reveal who was right, those who defended the delivery or those who, like me, had questions about it. Let’s wait, the future will show it.
#23
Official text
Mijnheer Van der Maelen, ik denk dat daardoor de geloofwaardigheid van wat u tien minuten lang hebt staan zeggen op het spreekgestoelte, op betekenisvolle manier is aangetast.
Translated text
Mr. Van der Maelen, I think that in this way the credibility of what you have been saying for ten minutes on the floor is significantly compromised.
#24
Official text
Mijnheer Vanhoutte, u hebt zeer kort het woord, en dan is het gedaan, want men spreekt hier naast de kwestie.
Translated text
Mr. Vanhoutte, you have very short the word, and then it is done, because one speaks here beside the issue.
#25
Official text
De geloofwaardigheid van de toenmalige CVP, en de huidige CD&V, is nihil. Tussen 1991 en 1999 heb ik meer dan eens geprobeerd de wet te wijzigen maar het kon niet. Nu is de wet wel gewijzigd.
Translated text
The credibility of the then CVP, and the current CD&V, is null. Between 1991 and 1999, I tried more than once to change the law, but it couldn’t. Now the law has been changed.
#26
Official text
Stop er toch mee. Vererger het niet. Spartel niet zo.
Translated text
Stop with it. Do not aggravate it. Sparta is not like that.
#27
Official text
Ik wens er u alleen op te wijzen dat er op dit ogenblik in Nepal een wapenstilstand is en dat de onderhandelingen begonnen zijn om tot een oplossing te komen. Dus ik denk dat we, wat dat betreft, wel onze slag hebben thuisgehaald en dat er ondanks de wapenleveringen een duidelijke vooruitgang wordt geboekt.
Translated text
I would only like to point out that at the moment there is a ceasefire in Nepal and that negotiations have begun to reach a solution. So I think that, in that regard, we have won our battle home and that despite the arms deliveries, clear progress is being made.
#28
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, geachte collega's, het voorliggend wetsvoorstel streeft hoofdzakelijk drie doelstellingen na.
Ten eerste, er moet een eerste uitvoering worden gegeven aan de maatregelen zoals voorgesteld door de werkgroep van de Controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de boekhouding van de politieke partijen, zoals geformuleerd in haar verslag van 3 oktober 2001.
Ten tweede, de bestaande wetgeving moet worden toegepast in het kader van de gewijzigde kieskringen, zoals vastgesteld in de wet van 13 december 2002 houdende verschillende wijzigingen van de kieswetgeving.
Ten derde, het is de bedoeling om die wetgeving te harmoniseren met deze vervat in de wet van 7 juli 1994 betreffende de beperking en de controle van de verkiezingsuitgaven voor de verkiezing van de provincieraden, de gemeenteraden, de districtsraden en voor de rechtstreekse verkiezing van de raden voor openbaar welzijn.
De heer Coveliers geeft een overzicht van de belangrijkste wijzigingen die worden voorgesteld, zoals de definiëring van het begrip "politieke mandatarissen", de regeling inzake de verkiezingsuitgaven van de eerst geplaatste Nederlandse kandidaten die zowel in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde als in de kieskring Leuven worden voorgedragen, de campagne door derden en de Internet-toepassingen, de notie "gadget" die beter wordt omschreven, het verbod van zekere campagnevormen, de invoering van het ontvangstbewijs voor de ingediende formulieren, de Controlecommissie die zich bij haar werkzaamheden verplicht moeten laten adviseren door het Rekenhof.
In zijn betoog verwijst de medewerker van de minister van Binnenlandse Zaken naar de hoofdindiener van het wetsvoorstel, de heer Coveliers, die in zijn inleidende uiteenzetting de belangrijkste doelstellingen in herinnering heeft gebracht.
Hij voegt eraan toe dat de minister zich tevreden toont over het artikel 5 dat de verboden campagnevormen behelst. Nieuw is dat het verbod op het verspreiden van gadgets en geschenken wordt verfijnd. Bovendien zouden niet alleen commerciële telefooncampagnes worden verboden, maar ook allerlei analoge vormen van telecommunicatie, zoals sms'jes. Voorts voorziet dat artikel erin dat voor de niet-commerciële campagnes via de telefoon of via sms de kosten als verkiezingspropaganda in rekening moeten worden gebracht en aan de hand van facturen moeten worden bewezen.
Ook heeft de minister beslist om advies in te winnen van de commissie voor de Bescherming van de Persoonlijke Levenssfeer, omdat de nieuwe vormen van verkiezingspropaganda heel agressief zouden kunnen overkomen. De privacy moet immers in acht worden genomen.
Tijdens de algemene bespreking stelt mevrouw Pelzer-Salandra dat zij het wetsvoorstel louter beschouwt als een stap in de goede richting. Betreffende de controle op de verkiezingsuitgaven ijvert zij om die te laten uitvoeren door een onafhankelijke instelling of door een gespecialiseerde administratie.
De heer Denis D'hondt onderschrijft de principes van het wetsvoorstel en wenst nog enige verduidelijking te verkrijgen over het ontworpen 3bis van artikel 2. De heer Coveliers antwoordt dat de wetgevende macht toch de eerste macht is en daarom bij uitstek is aangewezen om die controle uit te voeren.
Tijdens de artikelsgewijze bespreking werden nog twee amendementen van de heer Coveliers ingediend. Ten slotte werd door de commissie voor de Binnenlandse Zaken eenparig beslist af te wijken van artikel 18,4 a)bis van het Reglement van de Kamer. De commissie nam daarna het gehele wetsvoorstel dat aldus verbeterd en gewijzigd was eenparig aan.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, Ladies and Gentlemen, the present bill aims primarily at three objectives.
First, it is necessary to give an initial implementation to the measures proposed by the Working Group of the Control Commission on election expenditure and the accounting of political parties, as formulated in its report of 3 October 2001.
Second, existing legislation must be applied in the context of the amended electoral circles, as set out in the Act of 13 December 2002 concerning various amendments to the electoral legislation.
Third, it is intended to harmonise that legislation with that contained in the law of 7 July 1994 on the limitation and control of electoral expenses for the election of provincial councils, municipal councils, district councils and for the direct election of councils for public good.
Mr Coveliers gives an overview of the main changes proposed, such as the definition of the concept of "political mandators", the regulation regarding the election expenses of the first-placed Dutch candidates proposed both in the Brussels-Halle-Vilvoorde electoral district and in the Leuven electoral district, the third-party campaign and the Internet applications, the notion of "gadget" which is better defined, the prohibition of certain forms of campaign, the introduction of the receipt certificate for the submitted forms, the Control Commission which must be advised in its work by the Rekenhof.
In his speech, the employee of the Minister of Internal Affairs refers to the principal speaker of the bill, Mr Coveliers, who in his introductory presentation reminded the main objectives.
He adds that the Minister is satisfied with Article 5, which covers the banned forms of campaign. New is that the ban on the distribution of gadgets and gifts is being refined. In addition, not only commercial telephone campaigns would be banned, but also all kinds of analogue forms of telecommunication, such as text messages. Furthermore, that article provides that for non-commercial campaigns by telephone or SMS, the costs of election propaganda must be charged and must be proven by invoices.
The Minister also decided to seek advice from the Committee for the Protection of the Privacy, as the new forms of electoral propaganda could occur very aggressively. Privacy must be respected.
During the general discussion, Ms Pelzer-Salandra stated that she considers the bill merely as a step in the right direction. With regard to the control of electoral expenditure, it shall endeavour to have it carried out by an independent institution or by a specialized administration.
Mr Denis D'Hondt supports the principles of the bill and wishes to obtain some further clarification regarding the draft 3bis of Article 2. Mr. Coveliers replies that the legislative power is nevertheless the first power and is therefore best suited to carry out that control.
During the article-by-article discussion, two further amendments were submitted by Mr Coveliers. Finally, the Internal Affairs Committee unanimously decided to derogate from Article 18.4 a) bis of the Rules of Procedure of the Chamber. The committee then unanimously adopted the entire bill, which was thus improved and amended.
#29
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, waarde collega's, het wetsvoorstel over de wijziging van de verkiezingsuitgaven is uiteraard het resultaat van de werkzaamheden van de werkgroep van de controlecommissie betreffende de Verkiezingsuitgaven en de Boekhouding van de politieke partijen
Ten eerste moest die werkgroep de wetgeving terzake evalueren en voorstellen formuleren om de regelgeving te stroomlijnen met het oog op de verkiezingen van 2003. In grote mate is hij er trouwens in geslaagd tot een ruime consensus te komen over bijna alle aangelegenheden.
Ten tweede was de doelstelling van de werkgroep de bestaande wetgeving aan te passen volgens de nieuwe constellatie van de kieskringen.
Ten derde en tot slot had de werkgroep tot doel in de mate van het mogelijke een harmonisering te bewerkstelligen met de wetgeving inzake de lokale verkiezingen.
Vertrekkend van die doelstellingen hebben de indieners van het wetsvoorstel een aantal wijzigingen voorgesteld waarvan ik de krachtlijnen kort zal uiteenzetten. Ten eerste, de controlecommissie zal opnieuw louter uit parlementsleden samengesteld worden, zoals dat voorheen het geval was vóór de inwerkingtreding op 13 december 2002 van de wet tot wijziging van de kieswet. Ten tweede, de werkgroep heeft in het voorstel opgenomen dat het begrip componenten van een politieke partij wordt uitgebreid met de politieke fracties van de provincieraden, en met de VZW's die de dotaties in naam van de partij ontvangen. Voorts heeft men in hetzelfde artikel geprobeerd een definitie te geven van het begrip politieke mandataris.
Ten derde wordt er een aanpassing van de kieswetgeving voorgesteld — een wat delicater punt — inzake de toegestane maximumbedragen voor de kandidaten, wat ook noodzakelijk bleek. De lijsten van de Nederlandse kandidaten voor de kieskring BrusselHalle-Vilvoorde zijn immers dezelfde als die voor de kieskring Leuven. Aangezien die kandidaten in twee kieskringen opkomen, is het noodzakelijk in artikel 2 van de wet op de verkiezingsuitgaven een paragraaf 2 bis op te nemen, teneinde te verduidelijken dat de eerst geplaatste kandidaten op de lijsten slechts eenmaal recht hebben op het forfaitaire bedrag van 8.700 euro, weliswaar vermeerderd met 0,035 euro per voor de voorgaande verkiezingen ingeschreven kiezer in beide kieskringen.
Tot slot heeft de controlecommissie ook een betere omschrijving gegeven van het begrip gadget. In hetzelfde artikel wordt naar analogie van de lokale wetgeving de verkoop van gadgets eveneens verboden, alsook het voeren van commerciële telefooncampagnes, met inbegrip van SMS-boodschappen en het gebruik van commerciële reclameboodschappen via radio, televisie en bioscopen. Er worden ook enkele wijzigingen aangebracht in de procedure voor de aangifte van de verkiezingsuitgaven en de herkomst van de geldmiddelen. Dit voorstel is dus uiteindelijk een consensusvoorstel zoals in de werkgroep is tot stand gekomen en waarbij men eigenlijk ook rekening had kunnen houden met de niet-onbelangrijke wijziging dat vanaf deze legislatuur het gewicht van de lijsten voor de toewijzing van de zetels aan de kandidaten wordt gehalveerd. Hiermee wordt de lat voor de kandidaten onderling een stuk gelijker gelegd. De vroeger schier onneembare hindernis van de nuttige volgorde die omwille van de overdracht van de lijststemmen slechts door een zeldzame kon worden doorbroken, is door deze hervorming in zeer belangrijke mate neergehaald. Bijgevolg zal de kiezer op 18 mei voor het eerst bij federale verkiezingen via het uitbrengen van zijn voorkeurstem mee kunnen beslissen wie uiteindelijk het parlementaire mandaat in de wacht zal slepen.
De VLD-fractie, collega's, zal dus het voorliggend voorstel goedkeuren, maar ik voeg er onmiddellijk aan toe dat een belangrijk aantal van onze leden de mening is toegedaan dat men er eigenlijk niet in geslaagd is een consensus te vinden — wij betreuren dit — wat de financiële gelijkschakeling van de kandidaten betreft. Degenen die op een verkiesbare plaats staan, plus de zogenaamde joker, als men dat zo mag noemen, krijgen inderdaad de gelegenheid een heel stuk meer uit te geven dan de andere effectieve kandidaten die nog altijd forfaitair beperkt worden tot een uitgave van 5.000 euro of 2.500 euro voor de plaatsvervangers. Het is evident dat deze financiële ongelijkheid tussen kandidaten toch wel haaks staat op wat de essentie is van wat er nu gaat gebeuren, met name het halveren van de lijststemmen, waarbij men eigenlijk de kiezer zelf meer mogelijkheden biedt om te kiezen wie uiteindelijk in het Parlement zal zetelen.
Wij blijven er dus bij dat voor de toekomst het Parlement zich zal moeten bezinnen om de financiële ongelijkheid die nu nog in de wet blijft bestaan voor ieder van de kandidaten, langzaam maar zeker af te bouwen. Rekening houdend met al deze opmerkingen, zullen wij als fractie ongetwijfeld dit voorstel goedkeuren.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the bill on the modification of electoral expenditure is of course the result of the work of the working group of the Control Commission on Election expenditure and the Accounting of the political parties.
First, that working group had to review the legislation in question and formulate proposals to streamline the regulation in view of the 2003 elections. To a large extent, he has managed to reach a broad consensus on almost all matters.
Second, the task force aimed to adapt existing legislation to the new constellation of electoral circles.
Thirdly, and finally, the working group aimed to ⁇ , as far as possible, harmonisation with the legislation on local elections.
Starting from these objectives, the proposers of the bill have proposed a number of amendments, the guidelines of which I will briefly outline. First, the control committee will again be composed exclusively of members of parliament, as was previously the case before the entry into force on 13 December 2002 of the law amending the electoral law. Second, the Working Group has included in the proposal that the concept of components of a political party is extended to include the political groups of the provincial councils, and with the VZWs who receive the grants on behalf of the party. Furthermore, in the same article, an attempt was made to give a definition of the concept of political mandatar.
Third, it proposes an adjustment of the electoral law — a slightly more delicate point — regarding the maximum amounts allowed for candidates, which also proved necessary. The lists of the Dutch candidates for the electoral district BrusselHalle-Vilvoorde are the same as those for the electoral district Leuven. Since these candidates appear in two electoral circles, it is necessary to include a paragraph 2a in Article 2 of the Election Expenditures Act, in order to clarify that the candidates first placed on the lists are only entitled to the flat amount of EUR 8,700, though increased by EUR 0,035 per voter registered before the previous elections in both electoral circles.
Finally, the Audit Committee has also given a better definition of the concept of gadget. In analogy with local legislation, the same article also prohibits the sale of gadgets, as well as the conduct of commercial telephone campaigns, including SMS messages and the use of commercial advertising messages via radio, television and cinemas. There are also some changes to the procedure for declaring election expenditure and the origin of the funds. This proposal is thus ultimately a consensus proposal, as was made in the working group, in which one could actually have also taken into account the non-substantial amendment that from this legislature the weight of the lists for the allocation of seats to the candidates is halved. This makes the range for the candidates much more equal. The previously seemingly irrevocable obstacle to the useful order, which could only be broken by a rare one for the transfer of list votes, has been removed by this reform to a very significant extent. Consequently, on 18 May, voters will be able to participate in federal elections for the first time by issuing their preferred vote to decide who will ultimately hold the parliamentary mandate. Their
The VLD group, colleagues, will therefore approve the present proposal, but I immediately add that a significant number of our members have taken the view that it has actually failed to reach a consensus — we regret this — with regard to the financial equality of the candidates. Those who are in an eligible seat, plus the so-called joker, if one can call it so, will indeed have the opportunity to spend a lot more than the other effective candidates who are still flat-rate limited to an expense of 5,000 euros or 2,500 euros for the deputy. It is evident that this financial inequality between candidates is at odds with what is the essence of what is going to happen now, in particular the halving of the list votes, in fact giving the voter himself more options to choose who will eventually sit in Parliament. Their
We therefore continue to note that for the future Parliament will have to reflect on slowly but surely eliminating the financial inequality that still exists in the law for each of the candidates. Taking into account all these comments, we, as a group, will undoubtedly approve this proposal.