plenum van 2010-12-21 10:01:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2010-12-21 10:01:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/53/ip010x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
53K0771	09/12/2010	✔	Projet de loi portant des dispositions diverses (I).

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#75	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#76	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#77	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#78	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#79	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#80	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#81	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#82	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#83	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#84	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#85	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#86	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#87	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#88	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#89	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#90	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#91	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#92	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#93	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#94	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#95	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#96	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#97	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#98	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#99	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#100	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#101	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#102	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#103	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

#2

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil heel kort melden dat wij in de commissie een interessant debat gehad hebben over de dito artikelen van het wetsontwerp. Sommige collega’s hebben erop aangedrongen om nog een tweede vergadering te houden om de problemen nog dieper aan te snijden. Ongelukkigerwijze waren zij weerhouden en hebben wij dat niet kunnen doen. Met een zekere emotie moet ik erkennen dat de regering rekening heeft gehouden met de bemerkingen van de Raad van State, wat ik mijn collega’s beleefd heb laten voelen. Mijn fractie zal dit goedkeuren.

Translated text

#3

#4

#5

#6

#7

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de eerste minister, mevrouw de minister, collega’s, ik wil het hebben over een aantal elementen uit de wet houdende diverse bepalingen, die slaan op het immigratieprobleem. In de wet houdende diverse bepalingen staan er een aantal beperkte, om niet te zeggen zeer beperkte, maatregelen die inspelen op de problematiek die vandaag enigszins in de media wordt besproken.

Die maatregelen, of tenminste de beperkte impact ervan, tonen duidelijk aan dat de regering, en meer in het algemeen de traditionele partijen, de ernst van de zaak niet onderkennen.

Eerst wil ik het breder kader schetsen. Volgend jaar zal het aantal inwoners van dit overbevolkte land stijgen naar 11 miljoen. Die toename kent twee oorzaken. Ten eerste, de hypermigratie van de jongste jaren. Ten tweede, de hoge geboortecijfers bij de hier reeds aanwezige vreemdelingen. In bepaalde gemeenten worden wij stilaan vervangen door de allochtonen. Autochtone Vlamingen en ook Franstaligen vluchten weg uit de groeiende getto’s richting randgemeenten. Onder meer rond Brussel krijgen die echter ook steeds meer te maken met vervreemding. Als het laks immigratiebeleid niet wijzigt, dan zal de autochtoon op een dag jammer genoeg moeten vaststellen: vluchten kan niet meer.

Hoe zijn wij zo ver gekomen? Ik geef u een kort overzicht van de voorbije tien jaar.

In 1999 kiest de VLD, van welke partij er nu niemand te bespeuren valt… Ah, toch minister Turtelboom. Maar, mevrouw de minister, in 1999 was u misschien nog geen lid van de VLD.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Prime Minister, Mrs. Minister, colleagues, I would like to talk about some elements of the law containing various provisions, which address the immigration problem. The law containing various provisions contains a number of limited, not to say very limited, measures that respond to the problem that is somewhat discussed in the media today.

These measures, or at least their limited impact, clearly demonstrate that the government, and more generally the traditional parties, do not recognize the seriousness of the case.

First, I want to outline the broader framework. Next year, the population of this overpopulated country will rise to 11 million. This increase has two reasons. First, the hypermigration of recent years. Second, the high birth rates among the foreigners already present here. In some municipalities, we are gradually being replaced by immigrants. Indigenous Flamings and also French speakers flee away from the growing ghettos towards peripheral municipalities. Among other things around Brussels, however, they are also increasingly dealing with alienation. If the salmon does not change immigration policy, then the autochtoon will one day, unfortunately, have to fix: flights can no longer.

How have we come so far? Let me give you a brief overview of the last ten years.

In 1999, the VLD chooses, of which party there is now no one to spot... Ah, yet Minister Turtelboom. But, Mrs. Minister, in 1999 you may not have been a member of the VLD.

#8

#9

#10

Official text

                    
                    Dat ging toen over ongeveer 50 000 illegale vreemdelingen die papieren kregen. In hun kielzog kregen wij dan ook nog eens 60 000 asielzoekers binnen. Het aanzuigeffect is bekend in dit midden, hoop ik toch. Het aanzuigeffect van die regularisatiecampagne houdt in dat er tienduizenden asielzoekers in de jaren nadien ook in België een poging hebben gewaagd.

Enkele jaren later willen die geregulariseerde illegalen natuurlijk ook een gezinshereniging en naturalisatie, zoals mijn collega Goyvaerts zeker zal beamen. In de commissie voor de Naturalisaties worden sinds vele jaren de dossiers behandeld van al die illegalen die destijds papieren hebben gekregen van VLD, sp.a en Groen!. Als men genaturaliseerd wordt, krijgt men natuurlijk ook het stemrecht. Dat is een belangrijk element, omdat natuurlijk het politiek gewicht van die groep alsmaar toeneemt. Tijdens Verhofstadt werd trouwens, zoals men zich nog wel zal herinneren, het vreemdelingenstemrecht ingevoerd.

Zijn opvolger, de heer Leterme, kondigde in 2008 een tweede massale regularisatie aan. De heer Leterme kreeg daarvoor aan Vlaamse kant de stemmen van CD&V of course, opnieuw van de Open Vld, dat is dus de partij die momenteel luidkeels roept om een verstrenging van de immigratiewetgeving, maar ook van de N-VA. Ook de N-VA is immers in hetzelfde bedje ziek. Zij klagen tegenwoordig over de asielcrisis, maar eerst hebben zij mee het signaal gegeven dat er massaal zou geregulariseerd worden.

Translated text

It was about 50,000 illegal foreigners who received papers. In their search, we received another 60,000 asylum seekers. The absorption effect is known in this middle, I hope. The suggestion effect of that regularization campaign means that tens of thousands of asylum seekers in the years that followed also dared to try in Belgium.

A few years later, those regulated illegals, of course, also want family reunification and naturalization, as my colleague Goyvaerts will ⁇  beam. For many years, the Commission for Naturalizations has been dealing with the files of all those illegals who at that time received papers from VLD, sp.a and Green!. If you are naturalized, you also get the right to vote. This is an important element, because of course the political weight of that group is increasing. During Verhofstadt, as one will remember, the right to vote for foreigners was introduced.

His successor, Mr. Leterme, announced a second mass regularization in 2008. Mr. Leterme received on the Flemish side the votes of CD&V of course, again from the Open Vld, which is therefore the party that currently calls for a tightening of the immigration legislation, but also of the N-VA. The N-VA is also sick in the same bed. They now complain about the asylum crisis, but first they have given the signal that there would be mass regulation.

#11

Official text

                    
                    Al die partijen konden nochtans weten dat het aantal asielaanvragen onmiddellijk zou stijgen. Dat is het evidente gevolg van zo’n beslissing inzake regularisatie.

Dat was zo onder Verhofstadt I. Tijdens de twee jaar na zijn beslissing in 1999 ging het over 60 000 asielzoekers. Welnu, dit jaar zal het gaan over bijna 30 000 asielzoekers. Bezin dus toch vooraleer u zulke dingen doet, collega’s van CD&V, Open Vld en N-VA.

Ondertussen is gebleken dat het aanzuigeffect zo groot is, dat zelfs 20 000 opvangplaatsen voor asielzoekers niet volstaan en de regering nu zelfs hotels moet afhuren en dwangsommen uitbetalen tot 500 euro per dag voor asielzoekers die geen onderdak kregen.

Ik wil hier trouwens een parenthese maken die niet zonder belang is voor de Vlaming die zich momenteel dood ergert aan de asielcrisis. Eigenlijk is het maar omdat er een einde is gekomen aan de verkiezingsoverwinningen van het Vlaams Belang dat de andere Vlaamse partijen dat nu allemaal durven. Met een electoraal veel sterker Vlaams Belang zou dat niet waar zijn geweest. Maar goed, de kiezer heeft beschikt, voorlopig toch, en de kiezer heeft altijd gelijk.

Collega’s, ik gaf u in een notendop de catastrofale beleidsopties van het voorbije decennium. De gevolgen zijn er naar. Onder Verhofstadt en Leterme zullen er niet minder dan een half miljoen vreemdelingen de Belgische nationaliteit hebben verkregen, met alle materiële voordelen vandien, voor hen welteverstaan. Er waren meer dan 200 000 asielaanvragen in de voorbije tien jaar. Er waren om en bij de 150 000 regularisaties van afgewezen asielzoekers en illegale vreemdelingen.

Translated text

All those parties, however, could know that the number of asylum applications would immediately increase. This is the obvious consequence of such a decision on regularization.

This was under Verhofstadt I. In the two years following its decision in 1999, it was about 60 000 asylum seekers. Well, this year it will be about 30 000 asylum seekers. So think before you do such things, colleagues from CD&V, Open Vld and N-VA.

Meanwhile, the suction effect has turned out to be so great that even 20 000 shelters for asylum seekers are not enough, and the government now even has to rent hotels and pay fines up to 500 euros per day for asylum seekers who were not given shelter.

I would like to make here, by the way, a parenthesis that is not without importance for the Flaming who is currently dying angry at the asylum crisis. In fact, it is only because the election victories of the Flemish Interest have come to an end that the other Flemish parties now dare to do so. With a much stronger Flemish Interest, that would not have been true. But right, the voter has disposed, for the time being, and the voter is always right.

Colleagues, I gave you a brief note of the catastrophic policy options of the past decade. The consequences are there. Under Verhofstadt and Leterme, no less than half a million foreigners will have obtained the Belgian nationality, with all material advantages, for them well understood. There have been more than 200,000 asylum applications in the last ten years. There were around and around the 150 000 regularisations of rejected asylum seekers and illegal foreigners.

#12

Official text

                    
                    Er waren meer dan 100 000 zogenaamde gezinsherenigingen, eigenlijk gezinsvormingen, die blijkbaar steeds hier moeten plaatsvinden. In Denemarken ligt dat anders: beide partners moeten daar bewijzen dat hun band met Denemarken groter is dan de band met hun land van oorsprong.

Wij hebben ongeveer 10 dagen geleden een bezoek gebracht aan de dienst Vreemdelingenzaken. De dienst Vreemdelingenzaken laat weten dat alleen al dit jaar tussen 20 000 en 25 000 illegalen geregulariseerd zullen worden en dus aanspraak kunnen maken op een leefloon. Voor volgend jaar zitten nog eens 30 000 dossiers in de pijplijn en dat is dan weer goed voor 40 à 50 000 personen. Onze OCMW’s bezwijken onder de enorme kosten die de tienduizenden allochtone steuntrekkers met zich meebrengen.

Mijnheer Vanhengel, dit zal u interesseren, de kostprijs van dat alles is gigantisch. De medische kosten voor de illegalen zijn vertienvoudigd. Volgend jaar zal, volgens Fedasil, dat wij ook hebben bezocht een tiental dagen geleden, minstens 3 miljoen euro nodig zijn om de dwangsommen uit te betalen aan de asielzoekers die geen plaats kregen in de opvangcentra.

Mijnheer Vanhengel, dat zijn natuurlijk maar borrelnootjes in vergelijking met de grote posten. Volgend jaar zult u op uw begroting meer dan 400 miljoen euro moeten inschrijven voor Fedasil. Ik heb hier het document ter zake.

Mijnheer Vanhengel, ik wil uw intiem gesprekje niet onderbreken, maar mocht u even tijd hebben… Ik lees hier – als ik het goed lees, want ik ben natuurlijk maar een Vlaams Belanger – het volgende: “De verhoging van de dotatie voor 2011 van Fedasil zal het bedrag van 25 miljoen euro" – afgerond 26 en ik overdrijf niet veel – “niet overschrijden.”

Translated text

There were more than 100,000 so-called family reunions, actually family formations, which apparently must always take place here. In Denmark, the situation is different: both partners must prove that their relationship with Denmark is greater than their relationship with their country of origin.

We visited the Foreign Affairs Service about 10 days ago. The service Foreign Affairs says that only this year between 20 000 and 25 000 illegal persons will be regulated and thus can claim a living wage. For next year, there are another 30 000 dossiers in the pipeline, which then again represents 40 to 50 000 people. Our OCMWs are falling under the enormous costs of the tens of thousands of immigrant support trailers.

Mr Vanhengel, this will interest you, the cost of all that is huge. The medical costs for the illegal workers have been multiplied by ten. Next year, according to Fedasil, which we also visited a dozen days ago, at least 3 million euros will be needed to pay the fines to the asylum seekers who were not allowed a seat in the reception centers.

Mr. Vanhengel, that is, of course, but beverage notes compared to the big posts. Next year, you will have to subscribe more than 400 million euros in your budget for Fedasil. I have the document here.

Mr. Vanhengel, I do not want to interrupt your intimate conversation, but if you have some time... I read here – if I read it correctly, because I am, of course, but a Flemish Interested – the following: “The increase in the dotation for 2011 by Fedasil will amount to 25 million euros” – rounded 26 and I do not exaggerate much – “do not exceed.”

#13

Official text

                    
                    Als ik mij niet vergis, geven wij dit jaar 330 miljoen euro aan asielzoekers, aan Fedasil, uit. Dat mag volgens u dus met 26 miljoen euro verhogen.

Daarnaast staat echter dat het verschil tussen uitgaven en ontvangsten via de financiële reserves zal worden gefinancierd, indien nodig met inbegrip van de onbeschikbare reserves.

Dan komt volgens mij de klap op de vuurpijl, maar u mag mij natuurlijk altijd tegenspreken. Ik citeer: “De onbeschikbare reserves van Fedasil zullen in 2011 niet hoger liggen dan 25 % van het bedrag van de dotatie van 2010, zijnde 80 miljoen euro.” Als ik mij niet vergis, mijnheer Vanhengel, is dat een substantiële verhoging van het nu reeds enorme budget van Fedasil.

Het is dan nog niet gedaan, collega’s, want Fedasil staat in voor een deel van de kosten van de asielcrisis. Er moet ook nog een som worden uitgetrokken voor de OCMW’s, die volgend jaar om en bij de 300 miljoen euro nodig zullen hebben om de vreemdelingen in de gemeenten op te vangen. Als ik dat tel bij de 400 miljoen euro, het bedrag dat Fedasil denkt nodig te hebben voor de opvang in hun centra, het Rode Kruis enzovoort, dan komen wij tot 700 miljoen euro.

Ik hoop dat ik beter kan rekenen dan de heer Muyters, maar dat lijkt mij toch ongeveer 28 miljard Belgische frank, die wij in dit land uitgeven wegens een bijzonder laks asielbeleid.

Waarom kost dat zo veel? Dat element wordt altijd verzwegen. Dat is omdat wij geen immigratiebeleid hebben waar een visie achter steekt. Wij importeren gewoon massaal steuntrekkers, mensen die op de arbeidsmarkt in dit land weinig of geen kansen maken. Ze komen uit een andere cultuur. Ze kennen onze taal niet. Het mag ook eens gezegd worden dat ze gemiddeld iets minder intelligent zijn dan de bevolking, die hier reeds aanwezig is. Dus betalen wij voor mensen die hier niet mee kunnen.

Translated text

If I’m not mistaken, we are spending 330 million euros this year on asylum seekers, on Fedasil. This could increase by 26 million euros.

However, the difference between expenditure and revenue will be financed through the financial reserves, including unavailable reserves if necessary.

Then I think the blow on the firepile will come, but you can always contradict me. I quote: “Fedasil’s unavailable reserves in 2011 will not exceed 25% of the amount of the 2010 grant, which is 80 million euros.” If I’m not mistaken, Mr. Vanhengel, that is a substantial increase in the already huge budget of Fedasil.

This has not yet been done, colleagues, because Fedasil will bear part of the costs of the asylum crisis. A further sum must also be allocated to the OCMWs, which will need the 300 million euros next year to capture the foreigners in the municipalities. If I count that to the 400 million euros, the amount that Fedasil believes will need for the reception in their centers, the Red Cross and so on, then we get to 700 million euros.

I hope I can count better than Mr. Muyters, but that seems to me about 28 billion Belgian francs, which we spend in this country because of a ⁇  lax asylum policy.

Why does it cost so much? That element is always silenced. That’s because we don’t have an immigration policy that supports a vision. We simply import mass support trailers, people who make little or no opportunities in the labor market in this country. They come from a different culture. They do not know our language. It can also be said that on average they are slightly less intelligent than the population that is already present here. So we pay for people who cannot participate.

#14

Official text

                    
                    Collega’s, de verantwoordelijkheid van de traditionele partijen is verpletterend. Het is hoog tijd voor kordate maatregelen.

Wat een heuglijk moment om minister Daerden te zien binnenkomen. Hij lacht altijd vriendelijk.

Het is dus het moment voor kordate maatregelen, mijnheer de eerste minister, en niet voor wat gepruts in de marge. Wat hier in de diverse bepalingen staat, is niet echt een antwoord op de crisis die nu toch al enkele maanden gaande is. Het Vlaams Belang heeft ter zake een volledig programma uitgeschreven. Wij vinden dat een aantal krachtlijnen dringend een echt debat verdienen. Ik weet wel dat men hier nu zit omdat het moet. Een debat zal er niet van komen, want dat is uit den boze. Ik geef u toch, mijnheer Leterme, voor wat het waard is, de krachtlijnen van ons programma.

Ten eerste, inzake gezinshereniging moeten wij natuurlijk veel strengere regels toepassen. Wij hebben zowat de meest lakse regels van Europa. Wij moeten gaan naar een regeling zoals die bestaat in Denemarken, Nederland, Zwitserland en tal van andere Europese landen.

Ten tweede, de gastarbeidersverdragen van pakweg veertig jaar geleden die dit regime sloot met Marokko, Turkije, Algerije, Tunesië en Joegoslavië – nu overgenomen door de diverse componenten van het oude Joegoslavië – moeten natuurlijk worden opgezegd. Wij hebben nu met een leger van pakweg 700 000 tot 800 000 werklozen geen enkele nood aan gastarbeiders.

Asielzoekers moeten in hun eigen regio worden opgevangen. Men kan trouwens de budgetten die men hier uitgeeft aan asielzoekers en illegalen – dit is misschien een humane insteek – veel beter gebruiken in de regio’s van herkomst. Ik verwijs nog eens naar de kosten die men hier moet doen om mensen in hotelkamers te herbergen, om dwangsommen van 250 tot 500 euro per dag uit te keren omdat er geen onderdak is. Welnu, die gigantische sommen die wij hoe dan ook uitgeven, kunnen veel beter en veel efficiënter worden gebruikt in de regio’s van herkomst.

Translated text

The responsibility of the traditional parties is crushing. It is high time for kordate measures.

What a wonderful moment to see Minister Daerden come in. He always laughs kindly.

So it’s time for kordate measures, Mr. Prime Minister, and not for some splash in the margin. What is stated here in the various provisions is not really a response to the crisis that has been going on for several months now. The Flemish Interest has issued a full programme on this subject. We believe that a number of strength lines urgently deserve a real debate. I know you are here now because you have to. A debate will not come out of it, because it is from the evil. I give you, Mr. Leterme, for what it is worth, the strengths of our program.

First, in the case of family reunification, we must, of course, apply much stricter rules. We have some of Europe’s toughest rules. We need to move towards a system such as exists in Denmark, the Netherlands, Switzerland and many other European countries.

Second, the host labour contracts of almost forty years ago that this regime concluded with Morocco, Turkey, Algeria, Tunisia and Yugoslavia – now taken over by the various components of the former Yugoslavia – must of course be cancelled. Now, with an army of about 700,000 to 800,000 unemployed, we have no need of host workers.

Asylum seekers must be welcomed in their own region. By the way, the budgets that are spent here on asylum seekers and illegal persons – this may be a humane contribution – can be much better used in the regions of origin. I refer again to the costs that must be made here to accommodate people in hotel rooms, to impose fines of 250 to 500 euros per day because there is no shelter. Well, those gigantic sums we spend anyway can be used much better and much more efficiently in the regions of origin.

#15

Official text

                    
                    Het is natuurlijk ons standpunt al heel lang, al sinds het zeventigpuntenprogramma van twintig jaar geleden, dat asielzoekers en illegale vreemdelingen uitsluitend nog in gesloten centra worden opgevangen. Afgewezen asielzoekers en illegalen moeten daadwerkelijk worden uitgewezen. Het is natuurlijk ridicuul om hier elk jaar opnieuw door onze politiediensten, die misschien beter werk te doen hebben, zo’n 30 000 papieren bevelen te laten uitschrijven waarop staat dat men het grondgebied moet verlaten. Met die papiertjes wordt natuurlijk alleen maar eens goed gelachen.

Het is ook zo dat wij absoluut gekant zijn tegen de collectieve regularisatie. Men noemt die eenmalig. In 1999 was het eenmalig en in 2008 was het onder de heer Leterme opnieuw eenmalig. Dat is dus twee keer eenmalig. Mijn logica schiet tekort. Nogmaals, met een klein Vlaams Belang-verstandje kan ik daar niet bij. De VLD heeft ons een snel-Belgwet cadeau gedaan. Wel, die moet afgeschaft worden, want tot vandaag krijgen honderdduizenden vreemdelingen zonder enige integratievoorwaarde de Belgische nationaliteit, nogmaals met alle materiële voordelen van dien. Het Vlaams Belang wijst ook het meervoudig staatsburgerschap af. Wij vinden dat men slechts loyaal kan zijn ten opzichte van één land.

Ik zou nog lang kunnen doorgaan, want wij hebben natuurlijk een hele lange reeks oplossingen, tientallen oplossingen.

(…): Zeventig!

Nee, geen zeventig meer.

Translated text

Of course, it has been our position for a very long time, since the seven-point program of twenty years ago, that asylum seekers and illegal foreigners are only accepted in closed centers. Refused asylum seekers and illegal persons must be effectively deported. It is, of course, ridiculous to have our police services, who may have a better job to do, write about 30,000 paper orders here every year, stating that one must leave the territory. With these papers, of course, only a good laugh is made.

It is also true that we are absolutely opposed to collective regularization. It is called one-time. In 1999 it was one-time and in 2008 it was again one-time under Mr. Leterme. This is two times one-time. My logic is lacking. Again, with a small Flemish Interest understanding, I cannot do that. The VLD gave us a quick-Belgwet gift. Well, it must be abolished, because to this day hundreds of thousands of foreigners without any integration condition receive the Belgian nationality, again with all material benefits from it. The Flemish Interest also rejects multiple citizenship. We believe that one can only be loyal to one country.

I could continue for a long time, because of course we have a very long range of solutions, dozens of solutions.

and seventy!

No, not 70 more.

#16

#17

Official text

                    
                    Mijnheer Jambon, zoals u weet, werden wij in 2004 veroordeeld, onder meer omwille van dat zeventigpuntenprogramma. Wij hebben daar dus een aantal dingen uit geschrapt.

Mevrouw Vervotte, wij hebben dat ook gedaan omdat partijen zoals de uwe ondertussen enkele van die punten hebben overgenomen. Tien of twaalf punten uit het zeventigpuntenprogramma – ik kan u het lijstje wel eens bezorgen – werden indertijd overgenomen door de meerderheid. De waarheid heeft haar rechten. Er zijn sedertdien toch wel een aantal zaken overgenomen door de traditionele partijen.

Een laatste voorstel betreft natuurlijk criminele vreemdelingen. Hoe men het ook draait of keert, dat de criminaliteit in dit land hoogtij viert is toch ook deels te wijten aan de aanwezigheid van enorm veel niet-geïntegreerde vreemdelingen. Welnu, als men daar eindelijk eens een duidelijk signaal wil geven, dan zal men moeten beginnen met criminele vreemdelingen het land uit te zetten. Alleen daar zijn zij bang voor. Zij zijn niet bang voor de enkelband of het schoonmaken van zeven bussen op een zaterdagnamiddag.

Translated text

#18

Official text

                    
                    Men moet ze dus het land uitzetten. Dat is het meest probate middel, mijnheer de minister van Justitie, om die schoftjes aan te pakken die dag in dag uit – men moet werkelijk blind zijn om dat niet te zien in de kranten – onze mensen aanranden, overvallen en zo verder.

Ik heb het al gezegd, collega’s, en ik zeg het met een gemengd gevoel: met een verzwakt Vlaams Belang is er geen stok meer achter de deur en kunnen de andere Vlaamse partijen zich vandaag beperken tot wat schijnmanoeuvres, tot wat kurieren am Symptom, tot enkele beperkte technische maatregelen. Sommigen beweren dat een regering vandaag, zonder volheid van bevoegdheden, moeilijk kan optreden en niet veel meer kan doen dan wat morrelen in de marge. Ik wil dan toch opmerken dat de sukkelregering Leterme I die van de ene miserie in de andere sukkelde, er wel in geslaagd is om die tweede massale regularisatie af te kondigen. Dat was toen blijkbaar wel mogelijk, mijnheer Leterme, maar dat gebeurde natuurlijk op bevel van PS en cdH en dan is in dit land alles mogelijk.

De Vlamingen hebben toen en retour, als ik het zo mag zeggen, een aantal eisen op tafel gelegd. Er was een vraag. Men zal zich de heer Vandeurzen herinneren, die voor de verkiezingen luidop riep voor een verstrenging van de snel-Belgwet. De heer Vandeurzen maakte zich sterk en klopte zich op de borst voor een verstrenging van een aantal immigratieregels. Sinds 2008 hebben we daar, mijnheer Leterme, niks meer van gehoord, niks! De Franstaligen hebben gekregen wat ze wilden en wat aan Vlaamse kant op het menu stond, werd afgevoerd. Dat is toch, mijnheer Leterme, uw eerste verantwoordelijkheid. Het is tekenend, collega’s, voor de slaafse houding van de andere Vlaamse partijen die, tussen haakjes, al sedert de zomer van 2007 onze kostbare tijd verspelen.

Translated text

Therefore, they must be expelled from the country. That is the most probate means, Mr. Minister of Justice, to deal with those scams that day after day – one must really be blind to not see it in the newspapers – our people are attacked, robbed, and so on.

I have already said it, colleagues, and I say it with a mixed feeling: with a weakened Flemish Interest, there is no more stake behind the door and the other Flemish parties can today limit themselves to some false manoeuvres, to some couriers am Symptom, to some limited technical measures. Some argue that a government today, without the fullness of powers, can hardly act, and can not do much more than some morrowing in the margin. I would like to note, however, that Leterme I’s foolish government, which swept from one misery to another, has succeeded in announcing that second mass regularization. That was apparently possible then, Mr. Leterme, but that happened, of course, on the orders of PS and CDH and then everything is possible in this country.

The Flamings have then and back, if I can say so, put a number of demands on the table. There was a question. One will remember Mr. Vandeurzen, who before the elections loudly called for a tightening of the rapid-Belgwet. Mr Vandeurzen made himself strong and knocked himself on the chest for a tightening of some immigration rules. Since 2008, Mr. Leterme, we have heard nothing about it, nothing! The French speakers got what they wanted and what was on the menu on the Flemish side was removed. That is, Mr. Leterme, your first responsibility. It is peculiar, colleagues, for the slave attitude of the other Flemish parties, which, in between, have been wasting our precious time since the summer of 2007.

#19

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, onze fractieleider heeft gezegd: “Als je nieuw bent in het Parlement moet je het woord nemen tijdens de bespreking van de diverse bepalingen, want dan zit de zaal niet vol en dan ben je minder zenuwachtig.” Bij deze begin ik dus aan mijn eerste toespraak.

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de eerste minister, beste ministers, beste collega’s, migratie staat vandaag in het centrum van het politieke spectrum. Het non-beleid van de laatste jaren zorgt ervoor dat het maatschappelijk draagvlak voor een positief migratiebeleid verdwijnt als sneeuw voor de zon. De bevolking smeekt om verandering.

De voorstellen in dit wetsontwerp komen dan ook niets te vroeg. Het arrest van het Grondwettelijk Hof over de medische regularisatieperiode is ondertussen meer dan een jaar oud. De asielcrisis sleept al ettelijke maanden aan. De wachtrijen zijn eindeloos. Velen leven in onzekerheid, in een grijze zone of op straat. De door de regering voorgestelde wijzigingen bieden een interessante eerste stap, maar negeren tegelijk de kern van het probleem. Het blijven al bij al kleine aanpassingen en sommige daarvan, wij zullen eerlijk zijn, zoals de verandering van de procedure voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen en de invoering van een standaard medisch attest voor de medische regularisatie, zullen wij zeker steunen. Wij zijn er vragende partij voor en daar zullen wij zeker onze stem aan geven.

Andere voorstellen betekenen in onze ogen een stap achteruit, terwijl de publieke opinie in Vlaanderen, vooral in Vlaanderen, hoe langer hoe meer storm loopt tegen het lakse Belgische immigratiebeleid. Mijn fractie dient dan ook verschillende amendementen ter verbetering in. Die amendementen hebben als doel de coherentie binnen de verblijfswet opnieuw centraal te stellen en misbruiken weg te werken. Sta mij toe de amendementen even kort toe te lichten.

Dit gaat over de kern van de zaak: wij zijn het principieel oneens met de gelijkschakeling tussen het statuut van de medische regularisatie en het statuut van de subsidiaire bescherming. Mijnheer de staatssecretaris, u weet dat wij daarover in de commissie ook een hevig woordje gediscussieerd hebben. Die gelijkschakeling bestaat nergens ter wereld en is, voor alle duidelijkheid, ook absoluut niet verplicht door Europa of door Europese richtlijnen. Het is iets unieks in België.

De regering kon ook perfect tegemoetkomen aan het arrest van het Grondwettelijk Hof door de band met de subsidiaire bescherming door te knippen en ervoor te kiezen om van medische regularisatie een interne, Belgische, nationale procedure te maken. Daarmee zouden wij doen wat al onze buurlanden en alle andere landen in Europa doen. Maar nee, België moet het weer op zijn Belgisch kunnen doen.

Wat is het probleem, hoor ik u denken. Wel, het probleem is dat door de procedure van medische regularisatie gelijk te schakelen aan subsidiaire bescherming, de identificatieplicht fors versoepeld wordt. De regering definieert nog wel hoe de aanvrager zich kan identificeren, maar springt daar bijzonder losjes mee om. Zo eist men niet langer een identiteitskaart of paspoort. Voortaan kan een geheel van andere documenten aanleiding geven tot het vaststellen van de identiteit.

Translated text

Mr. Speaker, our group leader said: “If you are new to Parliament, you must take the word during the discussion of the various provisions, because then the hall is not full and then you are less nervous.”

Mr. Speaker, Mr. Prime Minister, dear ministers, dear colleagues, migration is today at the heart of the political spectrum. The non-policy of recent years has caused the social support for a positive migration policy to disappear like snow for the sun. People are asking for change.

The proposals in this bill are therefore not too early. The Constitutional Court’s ruling on the medical regularization period is now more than a year old. The asylum crisis has been ongoing for several months. The waiting rows are endless. Many live in uncertainty, in a grey zone or on the street. The changes proposed by the government provide an interesting first step, but at the same time ignore the core of the problem. There are still small adjustments and some of them, we will be honest, such as the change of the procedure for the Council for Foreign Disputes and the introduction of a standard medical certificate for medical regularization, we will ⁇  support. We are a requesting party and we will surely vote for it.

Other proposals are, in our eyes, a step backwards, while the public opinion in Flanders, especially in Flanders, more and more storms against the loose Belgian immigration policy. My group therefore proposes several amendments for improvement. These amendments aim to re-center the coherence within the residence law and eliminate abuses. Let me briefly explain the amendments.

This is about the essence of the case: we disagree in principle with the equivalence between the statute of medical regularization and the statute of subsidiary protection. Mr. Secretary of State, you know that we also discussed this issue in the committee. This equalization does not exist anywhere in the world and is, for all clarity, also absolutely not mandatory by Europe or by European directives. It is unique in Belgium.

The Government could also perfectly respond to the Constitutional Court’s ruling by cutting off the link with subsidiary protection and choosing to make medical regularization an internal, Belgian, national procedure. In this way, we would do what all our neighbors and all other countries in Europe do. But no, Belgium should be able to do it again in its Belgian.

What is the problem, I hear you think. Well, the problem is that by equating the procedure of medical regularization to subsidiary protection, the identification obligation is greatly eased. The government still defines how the applicant can identify itself, but it goes especially loosely with this. They no longer require a passport or identity card. From now on, a set of other documents may give rise to identification.

#20

Official text

                    
                    Daarnaast betekent deze gelijkschakeling van procedures ook dat de aanvragers zich aan de grens mogen bevinden. Ook op dit punt verschilt de huidige medische regularisatie immers van de subsidiaire bescherming.

Concreet wordt België hierdoor het mekka van iedere doodzieke vreemdeling, het ziekenhuis van de wereld. Dat klinkt misschien hard, maar het is niet N-VA die dit zegt, maar topjuristen vreemdelingenrecht. U kunt dit lezen in het Tijdschrift voor Vreemdelingenrecht.

N-VA wil duidelijk af van de gelijkschakeling tussen de medische regularisatie en de subsidiaire bescherming als statuut. N-VA wil van de medische regularisatie een intern Belgische procedure maken, net zoals dit ook in de andere EU-lidstaten is geregeld.

N-VA wil een heldere identificatieplicht via het voorleggen van de identiteitskaart of het paspoort. N-VA wil in geen geval aanvragen aan de grens toelaten en wil een ontvankelijkheidsfase waarmee misbruik vanaf het begin wordt uitgesloten.

Zo moeten aanvragen die overduidelijk nooit aanleiding kunnen geven tot medische regularisatie, de zogenaamde kennelijk ongegronde aanvragen, snel en gemakkelijk kunnen worden afgehandeld door de geneesheren.

Vergeten wij niet dat de medische regularisatie vorig jaar goed was voor 8 500 aanvragen, waarvan er slechts 8 % werd goedgekeurd. Ik hoef u hierbij niet te vertellen dat de eerste slachtoffers van de massale proceduremisbruiken de vreemdelingen zijn die te goeder trouw en op correcte wijze verblijf wensen te verkrijgen.

Mijnheer de staatssecretaris, de dossiers van zwaar zieke vreemdelingen die onze steun meer dan verdienen, verzuipen vandaag immers in een massa misbruiken door oneigenlijke aanvragen. U schrijft dat zelf in uw memorie van toelichting.

Mijnheer de voorzitter, collega’s, ons derde amendement voert een verbod in op parallelle aanvragen. Nu dient vrijwel elke asielzoeker, net voordat er een definitief eindoordeel valt dat in meer dan 80 % van de gevallen een definitief njet is op hun asielaanvraag, nog snel een aanvraag voor medische regularisatie in. Zo kunnen zij immers de verplichting om zich te identificeren vermijden. Voor N-VA kan men niet op twee paarden tegelijk wedden. Men zit of in de asielprocedure, of in de regularisatieprocedure. Het is het een of het ander.

Tot slot hebben wij forse bedenkingen bij de aanpassing aan de OCMW-wetgeving die op vraag van collega Mayeur, voorzitter van het Brussels OCMW, wordt doorgevoerd. Dit past in het luik Volksgezondheid, maar ik zal het hier ook behandelen omdat het vooral over migratie gaat.

Voortaan wordt het OCMW van Brussel immers vrijgesteld van hulp aan asielzoekers, indien deze ingeschreven zijn op het adres van de dienst Vreemdelingenzaken of het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen.

De PS wordt in deze wet nog maar eens op haar wenken bediend. Het OCMW van Brussel wordt expliciet ontlast. Dit OCMW weigert in de praktijk al maanden, onwettelijk, steun te verlenen aan duizenden asielzoekers zonder opvangplaats, waardoor deze hun geluk beproeven in de OCMW’s van de omliggende gemeenten en in de Vlaamse Rand.

Met dit politiek manoeuvre zet de PS haar eis tot de invoering van een financieel spreidingsplan opnieuw kracht bij. Zoals u weet, gaat het om een spreidingsplan dat voor 88 % spreidt over de Vlaamse OCMW’s. N-VA zal hiermee nooit akkoord gaan.

Translated text

In addition, this equalization of procedures also means that applicants are allowed to be at the border. The current medical regulation also differs from the subsidiary protection.

Concretely, Belgium is thus becoming the mecca of every deadly ill foreigner, the hospital of the world. That may sound hard, but it is not N-VA who says this, but top lawyers foreign law. You can read this in the Journal of Foreign Law.

N-VA clearly wants to discard the equalization between medical regularization and subsidiary protection as a statute. N-VA wants to make the medical regularization an internal Belgian procedure, just as this is also regulated in the other EU Member States.

N-VA wants a clear identification obligation through the presentation of the identity card or passport. N-VA does not intend to allow applications at the border under any circumstances and wants a receptivity phase that excludes abuse from the outset.

For example, applications that clearly can never give rise to medical regularization, the so-called apparently unfounded applications, should be able to be handled quickly and easily by the doctors.

Let us not forget that the medical regularization last year accounted for 8,500 applications, of which only 8% was approved. I do not have to tell you that the first victims of mass procedural abuse are foreigners who wish to obtain a residence in good faith and in a proper manner.

Mr. Secretary of State, after all, the files of seriously ill foreigners who deserve our support more than deserve, today disappear in a mass of abuse by incorrect requests. You write that yourself in your memory of explanation.

Our third amendment introduces a ban on parallel applications. Now almost every asylum seeker, just before a definitive final judgment, in more than 80 % of cases a definitive negate on their asylum application, needs to apply for medical regularization. This allows them to avoid the obligation to identify themselves. You cannot bet on two horses at the same time. You are either in the asylum procedure or in the regularization procedure. It is one or the other.

Finally, we have serious concerns about the adjustment to the OCMW legislation that is being carried out at the request of colleague Mayeur, chairman of the Brussels OCMW. This fits into the Public Health loop, but I will also address it here because it is primarily about migration.

From now on, the Brussels OCMW will be exempted from assistance to asylum seekers, if they are registered at the address of the service Vreemdelingen Affairs or the Commissariat-General for Refugees and Stateless Persons.

The PS is once again served on its tips in this law. The OCMW of Brussels is explicitly dismissed. This OCMW has refused in practice for months, illegally, to provide support to thousands of asylum seekers without a shelter, thereby trying their luck in the OCMWs of the surrounding municipalities and in the Flemish Rand.

With this political manoeuvre, the PS reinforces its demand for the introduction of a financial spread plan. As you know, it is a spread plan that spreads 88% across the Flemish OCMWs. N-VA will never agree with this.

#21

Official text

                    
                    De N-VA wil de wijziging die in het wetsvoorstel wordt voorgesteld, opheffen. De N-VA wenst dat de regering eerst de bestaande capaciteit in de asielcentra voorbehoudt voor de asielzoekers zelf alvorens de last van de asielcrisis af te schuiven op de gemeentelijke OCMW’s.

Naast het communautaire en het budgettaire is ook de migratie een harde noot om te kraken. De tegenstellingen tussen Noord en Zuid over dit thema zijn nauwelijks overbrugbaar. Toch zullen we dit blijven proberen, met respect voor elkaar maar vooral met respect voor de basisrechten van elke vluchteling en met respect voor de verplichtingen die Europa ons oplegt. Ik dank u voor uw aandacht.

Translated text

#22

#23

Official text

                    
                    Monsieur le président, madame la ministre, chers collègues, ces quelques mots pour me réjouir des mesures prises par le gouvernement afin de lutter contre les vols de métaux. Avec mes collègues, j'avais d'ailleurs déposé en septembre une proposition allant en ce sens. On le voit: à chaque fois flambée des prix, c'est la fête aux voleurs de métaux pour lesquels la moindre gouttière se transforme en or massif. Gouttières, câbles électriques, panneaux routiers, toits en zinc, taques d'égout, tout y passe!

Si ces vols entraînent parfois des pertes matérielles non négligeables, ils entraînent bien souvent des dommages économiques importants. Ainsi, la SNCB est l'une des principales victimes de ces vols. Sur les neuf premiers mois de l'année, les vols de métaux seraient directement responsables de plus de 15 000 minutes de retard sur le réseau ferroviaire.

Ces vols entraînent également des risques potentiels pour la sécurité des usagers. Le vol de taques d'égout sur la voie publique peut, par exemple, engendrer des dégâts relativement importants sur le véhicule mais peut surtout avoir des conséquences dramatiques pour les motards et les cyclistes.

L'obligation d'identification lors de la revente de métaux avait largement fait ses preuves. Elle permettait de contrarier la revente des métaux auprès du secteur tout en permettant aux policiers de remonter plus facilement la trace des voleurs. Cette mesure était également efficace pour décourager les voleurs à la petite semaine.

Malheureusement, l'arrêté royal organisant cette mesure avait été abrogé en raison de l'absence d'une base légale. Le projet de loi portant des dispositions diverses corrige cette erreur et permet donc de pérenniser cette mesure efficace largement reconnue par la police et l'ensemble du secteur. Nous ne pouvons que nous en féliciter. Cela étant, cette mesure, pour être réellement efficace, doit s'accompagner d'un renforcement des contrôles de police mais également des douanes belges.

Enfin, le secteur de la récupération doit également être étroitement impliqué dans la lutte contre les vols de métaux. Étant aux premières loges, il est le plus à même d'empêcher les ventes de métaux volés sur le territoire belge.

Je vous remercie de votre attention.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Minister, dear colleagues, these few words to welcome the measures taken by the government in order to combat the theft of metals. My colleagues and I had submitted a proposal in this direction in September. It can be seen: every time prices rise, it is the feast of the metal thieves for whom the smallest goat turns into massive gold. Gunners, electric cables, road signs, zinc roofs, drainage spots, everything goes by!

While these thefts sometimes result in non-substantial material losses, they often result in significant economic damage. Thus, the SNCB is one of the main victims of these thefts. In the first nine months of the year, theft of metals would be directly responsible for more than 15,000 minutes of delay on the rail network.

These thefts also pose potential risks to the safety of users. Theft of drainage stains on public roads can, for example, cause relatively large damage to the vehicle but can especially have dramatic consequences for motorcyclists and cyclists.

The obligation of identification during the resale of metals had largely proved. It allowed to deter the resale of metals from the sector while allowing the police to more easily trace the thieves. This measure was also effective in discouraging thieves in the small week.

Unfortunately, the royal decree organizing this measure had been repealed due to the absence of a legal basis. The draft law with various provisions corrects this error and thus allows to sustain this effective measure widely recognised by the police and the entire sector. We can only congratulate. However, this measure, in order to be truly effective, must be accompanied by a reinforcement of police controls but also of the Belgian customs.

Finally, the recovery sector must also be closely involved in the fight against metal theft. Being in the first lodges, he is most able to prevent the sale of stolen metals on Belgian territory.

I thank you for your attention.

#24

#25

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de eerste minister, heren ministers en staatssecretarissen, de programmawet bevat bepalingen die ingrijpen in het vreemdelingenrecht. Bedoeling is de procedures efficiënter en sneller te maken. Op zich, op voorwaarde dat niet geraakt wordt aan fundamentele rechten van verdediging, zouden wij daarin als groene fractie kunnen meestappen. De commissie voor de Binnenlandse Zaken van de Senaat heeft in december 2009 overigens al enkele aanbevelingen gedaan in die zin.

Het huidige ontwerp gaat echter in tegen de filosofie van de Senaatsaanbevelingen. Het probleem, collega’s, is immers dat deze aanpassingen niet kaderen in een doordachte visie op de noden van de asielprocedure. Nee, ze kaderen in een paniekreactie van een regering die na de invoering van het systeem van de materiële steun in de opvang in gebreke bleef om ter zake een beleid te voeren, met een schandelijke opvangcrisis tot gevolg waarbij mannen, vrouwen en kinderen nu voor de tweede winter op rij de nacht moeten doorbrengen op straat. Een regelrechte schande die gelukkig stilaan wordt ondervangen met noodopvang.

Ik heb in de commissie al uiteengezet dat de wijziging die wordt voorgesteld in het wetsontwerp diverse bepalingen I in verband met de identiteitsbewijzen in de procedure van medische regularisatie, ertoe zal leiden dat mensen in een noodsituatie die recht hebben op dit statuut het niet zullen bekomen. Dat baart mij echt zorgen.

Als jurist zit ik er bovendien mee in mijn maag dat dit voorstel een niet-gefundeerd onderscheid maakt tussen aanvragers van subsidiaire bescherming die zich beroepen op een ernstige ziekte, en andere aanvragers van subsidiaire bescherming. Collega’s, indien u artikel 179 niettemin goedkeurt, is de kans zeer groot dat het Grondwettelijk Hof het achteraf zal vernietigen wegens discriminatie. Gelukkig hebben wij dat hof nog, denk ik dan.

In het wetsontwerp diverse bepalingen II krijgen wij enkele maatregelen voorgeschoteld die enkel dienen om de indruk te wekken dat de regering de procedure voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen versnelt. Welnu, diverse wijzigingen maken de procedure integendeel meer ingewikkeld en zullen de procedure ook trager doen verlopen. Dat is met name het geval voor de volgende ingrepen: het instellen van een rolrecht, het onderzoek van een aanvraag om de pro Deo te bekomen, het onderzoek van de noodzaak om een repliek, memorie of synthesememorie in te dienen, het versturen van een beschikking dat de procedure zonder zitting wordt afgehandeld, het behandelen van de aanvragen om te worden gehoord en het inrichten van een zitting voor het opleggen van een geldboete.

Al deze nieuwe ingrepen bezorgen de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen meer werk dan voorheen, waardoor de achterstand zal groeien in plaats van verkleinen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Prime Minister, Mr. Ministers and Secretaries of State, the Program Law contains provisions that interfere with foreign law. The aim is to make the procedures more efficient and faster. By itself, provided that fundamental rights of defence are not compromised, we could take part in it as a Green Group. The Senate Home Affairs Committee has already made several recommendations in this regard in December 2009.

However, the current draft contradicts the philosophy of the Senate Recommendations. After all, the problem, colleagues, is that these adjustments do not frame in a thoughtful view of the needs of the asylum procedure. No, they frame in a panic response from a government that, after the introduction of the system of material support in the reception, remained in failure to carry out a policy on the matter, resulting in a shameful reception crisis where men, women and children must now spend the night on the streets for the second winter in a row. A real shame that, fortunately, is slowly tackled with emergency care.

I have already stated in the committee that the amendment proposed in the bill several provisions I related to the identity documents in the procedure of medical regularization, will result in people in an emergency situation who are entitled to this status will not get it. That really worries me.

As a lawyer, I also agree with the fact that this proposal makes an unfounded distinction between subsidiary protection applicants claiming a serious illness and other subsidiary protection applicants. Colleagues, if you approve Article 179 nevertheless, it is very likely that the Constitutional Court will subsequently destroy it for discrimination. Fortunately we still have that court, I think.

In the draft law various provisions II we are proposed some measures that only serve to give the impression that the government is speeding up the procedure for the Council for Foreign Disputes. Well, various changes, on the contrary, make the procedure more complicated and will also slow the procedure. This is in particular the case for the following interventions: the establishment of a role right, the examination of a request to obtain the pro Deo, the examination of the need to submit a replica, memory or synthesis memory, the sending of a decision that the procedure will be handled without a session, the handling of the requests to be heard and the arrangement of a session for imposing a fine.

All these new interventions provide the Council for Foreign Disputes with more work than before, thus increasing rather than decreasing the backwardness.

#26

#27

Official text

                    
                    Mevrouw Brems, wij zien elkaar meermaals per week in de commissie. We proberen samen rond een aantal migratiethema’s te werken en te denken.

Uw voorzitter zegt in verschillende kranteninterviews nog niet zo lang geleden dat de Groen!-fractie – ik neem aan dat hij namens zijn partij spreekt – voorstander is van een strenger migratiebeleid en ook wil meedenken over een strenger beleid.

Ik moet zeggen dat ik enigszins ontgoocheld ben over wat ik van de Ecolo-Groen!-fractie heb gehoord. Ofwel zorgt men er immers voor dat de commissie niet kan samenkomen: mevrouw Genot wil dat altijd naar de volgende week verzetten. Zij zijn absoluut geen vragende partij om hiervan werk te maken. Dat is een.

Ten tweede, als ik één ding hoor, gaat het over discriminatie of onmenselijkheid. Ons wetsvoorstel inzake asiel is onmenselijk en discrimerend. Ons wetsvoorstel inzake gezinshereniging is onmenselijk en discriminerend. Het wetsontwerp inzake diverse bepalingen van de regering is onmenselijk en discriminerend.

Ik vraag mij dan af wat Groen! dan wil als zij zeggen dat zij het migratiebeleid willen verstrengen? Wat willen jullie precies verstrengen, want dat is mij toch niet duidelijk?

Translated text

Mrs. Brems, we see each other several times a week in the committee. We try to work and think together around a number of migration themes.

Your chairman says in several newspaper interviews not so long ago that the Green! group – I suppose he speaks on behalf of his party – is in favor of a stricter migration policy and also wants to participate in a stricter policy.

I must say that I am somewhat disappointed by what I have heard from the Ecolo-Green! group. Or, after all, they ensure that the committee cannot meet: Mrs. Genot wants to always move it to the next week. They are absolutely not a requesting party to work on this. That is one.

Second, when I hear one thing, it’s about discrimination or inhumanity. Our proposed asylum law is inhuman and discriminatory. Our proposed law on family reunification is inhuman and discriminatory. The bill on various government provisions is inhumane and discriminatory.

I wonder what is green. What if they say they want to tighten the migration policy? What exactly do you want to strengthen, because that is not clear to me?

#28

Official text

                    
                    Mijnheer Francken, ik heb de indruk dat u het zo veel mogelijk wil hebben over de voorstellen van de N-VA. Het gaat vandaag uiteraard over het ontwerp van de regering en niet over uw voorstellen.

Net zoals deze week nog door het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen werd gezegd, zijn wij …

Translated text

#29

Official text

                    
                    Monsieur le président, contrairement à ce que dit M. Francken, nous ne nous opposons pas au travail. Nous nous opposons à travailler de manière contraire au Règlement. Il y a un Règlement dans cette Chambre, il est fait pour que l’on travaille et que tout le monde se retrouve sur un pied d’égalité.

Vous essayez d’imposer vos règles, mais ce n’est pas comme cela que ça fonctionne. Il y a un Règlement et nous entendons nous y conformer, car c’est comme cela que l’on travaille efficacement. Je pense, d’ailleurs, que c’est parce que vous essayez de travailler mal et vite que votre proposition a été balayée la semaine passée.

Translated text

#30

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal mijn uiteenzetting voortzetten met mijn stelling.

Het wetsontwerp van de regering zal het omgekeerde effect hebben van wat het zegt te beogen.

Ik wil dat illustreren aan de hand van de invoering van het rolrecht. Om te beginnen is dat voor een stuk een nepmaatregel, omdat naar schatting 90 % van de verzoekers geen rolrecht zal moeten betalen, omdat zij een pro Deo kunnen bekomen.

Wat gebeurt er dan, als de pro Deo wordt gevraagd?

Translated text

#31

#32

#33

#34

Official text

                    
                    Het is niet mijn persoonlijke schatting. Het zijn schattingen van experts die daar elke dag mee bezig zijn. Maar als u wil, kan ik ook spreken over “de meerderheid”, of “een heel groot aantal” dat het rolrecht niet zal moeten betalen.

In ieder geval zal de Raad er veel werk mee hebben om dat na te gaan. Immers, als iemand een pro Deo vraagt, moet nagegaan worden of de nodige bewijsstukken erbij zijn. Als dat niet het geval is, moet de griffie aan de verzoeker meedelen welke stukken er ontbreken. Nadien moet nagegaan worden of die tijdig meegedeeld werden aan de Raad.

Als de pro Deo niet gevraagd werd, dan moet de Raad meedelen hoeveel het rolrecht bedraagt en nagaan of het tijdig werd betaald. Over die tijdigheid kan dan weer betwisting ontstaan. Om dat te vermijden, zullen verzoekers geneigd zijn om contant te komen betalen op de griffie. Dat veroorzaakt bijkomende werklast voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, en dus vertraging van de procedure.

Trouwens, omwille van die bijkomende werklast is een bepaling in de Vreemdelingenwet, ingevoerd door de wet van 10 juli 1996, waarbij de Koning kon bepalen dat een rolrecht wordt voorzien voor de beroepen ingediend bij de vaste beroepscommissie voor vluchtelingen, nooit uitgevoerd.

Om al die redenen handhaven wij onze amendementen om het rolrecht te schrappen.

Om gelijkaardige redenen stellen wij vragen bij het opleggen van boetes in geval van kennelijk ongegronde beroepen. De praktijk bij de Raad van State, waar die bepaling al jaren bestaat, leert dat de toepassing zo problematisch is dat de bepaling nooit wordt toegepast. Ook dat zou de werklast van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen weer verzwaren. Hoe dat tot een grotere efficiëntie kan leiden, is toch niet heel duidelijk.

Ik zal hier niet nader ingaan op het voorstel van de regering in verband met de schriftelijke procedure, waarvan wij menen dat het de rechten van de verdediging aantast.

Om duidelijk te maken dat het onze doelstelling is om tot een kwaliteitsvolle en snelle procedure te komen, zal ik hier wel uitgebreider ingaan op ons amendement bij artikel 39, derde lid. Zoals de memorie van toelichting terecht bepaalt, bevat in een groot aantal gevallen de repliekmemorie in de procedure geen nieuwe gegevens, waardoor het dus een overbodig procedurestuk is.

Translated text

It is not my personal estimate. These are estimates of experts who work with them every day. But if you want, I can also talk about “the majority”, or “a very large number” that the role right will not have to pay.

In any case, the Council will have a lot of work to do to verify this. After all, if someone asks for a pro Deo, it is necessary to check whether the necessary evidence is present. If this is not the case, the office must inform the applicant which documents are missing. It should then be verified whether they were communicated to the Council in a timely manner.

If the pro Deo was not requested, then the Council must inform the amount of the roll right and check whether it was paid on time. This timing can be controversial. To avoid this, applicants will be inclined to come in cash to pay at the office. This creates additional workload for the Council for Foreign Disputes, and therefore delays the procedure.

Furthermore, due to this additional workload, a provision in the Foreigners Act, introduced by the Act of 10 July 1996, which allowed the King to provide for a role right for the appeals submitted to the Standing Professional Committee for Refugees, has never been implemented.

For all these reasons, we maintain our amendments to abolish the role right.

For similar reasons, we ask questions when imposing fines in case of apparently unfounded appeals. The practice at the Council of State, where that provision has existed for years, teaches that the application is so problematic that the provision is never applied. This would also aggravate the workload of the Council for Foreign Disputes. How this can lead to greater efficiency is not very clear.

I will not discuss the government’s proposal in connection with the written procedure, which we believe affects the rights of the defence.

In order to make it clear that it is our goal to reach a high-quality and rapid procedure, I will here examine our amendment to Article 39, paragraph 3 in more detail. As the explanatory memory correctly determines, in a large number of cases, the replication memory in the procedure does not contain new data, making it a superfluous piece of procedure.

#35

Official text

                    
                    Dat is het gevolg van de huidige wetgeving die de repliekmemorie altijd verplicht stelt, ook wanneer de tegenpartij geen nota met opmerkingen heeft meegedeeld. Bij gebrek aan een tijdige indiening van een repliekmemorie verliest de verzoeker zijn belang. Daarom stellen wij voor om van het indienen van een repliekmemorie een mogelijkheid en geen verplichting te maken. Dat heeft als voordeel dat de werklast van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen vermindert omdat de rechter niet voor alle beroepen moet nagaan of een repliekmemorie kan worden ingediend, zoals het ontwerp wel voorziet. Bovendien is het ook essentieel dat de verzoeker steeds de mogelijkheid krijgt om een repliekmemorie of een synthesememorie in te dienen. In het andere geval zijn de rechten van de verdediger ernstig beknot.

De VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR waarschuwde vorige week nog voor overhaaste veranderingen in de Belgische asielwetgeving, om foute redenen, zoals zij zegden. Opmerkelijk is dat de UNHCR positief is over het Belgische asielsysteem zoals het in de wetgeving verankerd is. Zij verklaarden dat de problemen waarmee ons land wordt geconfronteerd veeleer te maken hebben met de uitvoering van de wet dan met de wetgeving zelf die, opnieuw volgens de UNHCR, een van de meest degelijke van Europa is. Het is dan ook geen goed idee om overhaast te werk te gaan met wijzigingen aan deze wetgeving.

Mijnheer de staatssecretaris, er is terecht voorzien in extra personeel voor de asieldiensten. De dringendste en zwakste dossiers krijgen terecht voorrang. Het is goed dat er ook werk wordt gemaakt van een efficiënter terugkeerbeleid. Dat is belangrijker dan het gemorrel aan de asielprocedure dat u hier voorlegt.

Translated text

This is the result of current legislation which always makes the replication memory mandatory, even when the counterparty has not communicated a note with comments. In the absence of timely submission of a replica memory, the applicant loses his interest. Therefore, we propose to make the submission of a replica memory a possibility and not an obligation. This has the advantage that reduces the workload of the Council for Foreigners Disputes because the judge does not have to check for all appeals whether a response memo can be submitted, as provided in the draft. In addition, it is also essential that the applicant always has the opportunity to submit a replication memory or a synthesis memory. In the other case, the rights of the defender are severely restricted.

The UN refugee agency UNHCR warned last week of hasty changes in Belgian asylum legislation, for the wrong reasons, as they said. It is remarkable that UNHCR is positive about the Belgian asylum system as it is anchored in the legislation. They stated that the problems facing our country are more related to the enforcement of the law than to the legislation itself which, again according to UNHCR, is one of the most solid in Europe. Therefore, it is not a good idea to rush to work with changes to this legislation.

Mr. Secretary of State, it is right to provide additional staff for the asylum services. The most urgent and weakest files are rightly given priority. It is also important to work towards a more efficient return policy. This is more important than the murmur of the asylum procedure you present here.

#36

#37

#38

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil tussenbeide komen over het artikel 158 over de tenlasteneming van de steun, verleend door de OCMW’s. Dat is een voorstel dat in de vorige legislatuur ook al door de PS werd ingediend.

Ik wil even toelichten waarom mijn fractie dit artikel van de wet inzake diverse bepalingen niet kan steunen.

De commissievoorzitter vond dat wij solidair moesten zijn met het Brusselse OCMW. Solidariteit is precies het modewoord geworden. Wij zijn liever solidair met de echte politieke vluchtelingen die vandaag geen onderdak meer vinden als gevolg van het totaal ontspoorde asielbeleid. Het zijn zij die vandaag vragen om het Brusselse OCMW te ontlasten die verantwoordelijk zijn voor de talrijke misbruiken die van de asielwetgeving worden gemaakt.

Erger nog, wij hebben vrijdag gedurende de speciale bijeenkomst van de commissie voor de Volksgezondheid kunnen merken dat zowel de PS als alle Franstalige partijen en links helemaal geen oor hebben naar de noodzakelijke aanpassing van de asiel- en opvangwetgeving.

Het artikel 158 heeft zeker een effect op een bepaald symptoom van de ziekte, namelijk de overbelasting van het Brusselse OCMW, maar het is absoluut geen ingrijpende en zeker geen effectieve behandeling. De andere symptomen zullen er alleen maar erger door worden, zeker als men tegelijkertijd de deur opnieuw wil openzetten voor het mogelijk verlenen van financiële steun aan de kandidaat-vluchtelingen.

De lasten worden verspreid, maar ook de andere OCMW’s – voorlopig alleen maar in de grote steden, zoals Antwerpen en Gent, maar weldra ook in de middelgrote steden – krijgen het water tot aan de lippen.

Het is veel te laat voor dit gepruts in de marge. Het is veel te laat voor zulke reparatiewetgeving.

Het hele asiel- en migratiebeleid, zowel nationaal als internationaal, moet dringend worden aangepast.

Mijn fractie heeft al lang deze boodschap, deze waarschuwing, overgebracht. Deze asielcrisis is er trouwens niet van vandaag. De hele vorige legislatuur hebben wij daarover gepalaverd.

Wij hebben al lang de nodige wetsvoorstellen ingediend voor een zo kort mogelijke, kwalitatieve opvang van de kandidaat-vluchtelingen gedurende de hele duur van de asielprocedure in gesloten asielcentra. Gepaard gaand met een aanzienlijke vereenvoudiging van de asielprocedure en de toekenning van meer mensen en minder middelen aan de behandelende instantie, zou dit niet alleen de duur van de asielprocedure een stuk verkorten, maar ook een serieuze daling van de oneigenlijke asielzoekers met zich meebrengen. Ook het Brusselse OCMW zou dan volledig worden ontlast.

Translated text

Mr. Speaker, I would like to intervene on Article 158 concerning the assumption of the aid granted by the OCMWs. This is a proposal that was already submitted by the PS in the previous legislature.

I would like to explain why my group cannot support this article of the law on various provisions.

The Chairman of the Commission considered that we should be solidary with the Brussels OCMW. Solidarity has become the fashion word. We would rather be solidary with the real political refugees who today no longer find shelter due to the totally disengaged asylum policy. It is those who today ask to relieve the Brussels OCMW who are responsible for the numerous abuses made of the asylum legislation.

Worse yet, we have been able to notice during the special meeting of the Public Health Committee on Friday that both the PS and all French-speaking parties and the left have no ear at all to the necessary adaptation of the asylum and reception legislation.

Article 158 ⁇  has an effect on a particular symptom of the disease, namely the overload of the Brussels OCMW, but it is absolutely not an intrusive and ⁇  not an effective treatment. The other symptoms will only worsen, especially if, at the same time, one wants to reopen the door for the possible provision of financial support to the candidate refugee.

The burdens are spread, but also the other OCMWs – for the time being only in the big cities, such as Antwerp and Gent, but soon also in the medium-sized cities – get the water to the lips.

It’s too late for this prick in the margin. It is too late for such a repair legislation.

The whole asylum and migration policy, both national and international, must be urgently adjusted.

My group has long conveyed this message, this warning. The asylum crisis is not of today. We have been talking about this throughout the previous legislature.

We have long submitted the necessary legislative proposals for the shortest possible, qualitative reception of candidate refugees during the entire duration of the asylum procedure in closed asylum centres. Combined with a significant simplification of the asylum procedure and the allocation of more persons and fewer resources to the receiving authority, this would not only reduce the duration of the asylum procedure, but would also result in a serious decrease in the number of inappropriate asylum seekers. The Brussels OCMW would also be completely discharged.

#39

Official text

                    
                    De goedkeuring van artikel 158 zal het probleem in Brussel misschien weer een beetje verdoezelen, zoals men het vroeger steeds onder de mat heeft proberen te vegen, maar in zijn geheel zal het blijven voortwoekeren. Door dit artikel te steunen levert men geen bewijs van solidariteit, maar een bewijs van enorme kortzichtigheid. Onze fractie bedankt voor zo’n schijnvertoning.

Translated text

#40

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, je souhaite aborder deux points de cette note de dispositions diverses.

Le premier point concerne les dispositions relatives à l’amélioration de la protection juridique des policiers et au transfert des militaires à la police fédérale. Avec les dispositions en projet concernant l’amélioration de la protection juridique des policiers, le gouvernement respecte et concrétise son engagement pris avec les syndicats policiers suite aux attaques dont avaient été victimes nos forces de police.

Lors du contrôle budgétaire de mars 2010, le gouvernement avait pris une série d’engagements. En soumettant les dispositions en projet au vote du parlement, le gouvernement en finalise la concrétisation. Pour rappel, le gouvernement s’était engagé à prendre des mesures devant notamment permettre de remplacer 300 équivalents temps plein de la police fédérale grâce au transfert de 100 militaires et à un renfort de 200 fonctionnaires via la mobilité ou un recrutement externe.

La phase visant au renfort de 200 fonctionnaires est en cours de réalisation. Le transfert de 100 militaires à la police fédérale pourra désormais être réalisé suite à l’adoption de la disposition en projet. Les moyens dégagés dans le cadre du contrôle budgétaire devaient également contribuer à améliorer la sécurité du personnel grâce à la mise à disposition de chaque aspirant d’un gilet pare-balles. Les procédures de marché public visant à acquérir ces derniers ont été approuvés par le Conseil des ministres.

Un montant de 7 732 000 euros a été libéré pour encourager la politique de recrutement dans les zones de police confrontées à une forte pénurie en personnel. Le projet d’arrêté royal portant attribution d’une dotation destinée à encourager la politique de recrutement dans les zones de police pour l’année 2010 a été approuvé par le Conseil des ministres du 15 décembre.

En proposant les dispositions en projet, le gouvernement respecte non seulement son engagement pris auprès des syndicats policiers pour ce qui concerne l’amélioration de la protection juridique des policiers, mais également les engagements pris lors du contrôle budgétaire. La parole du gouvernement en affaires courantes a donc été tenue.

Le deuxième point que je souhaite aborder concerne les dispositions contenues dans les titres consacrés à l’immigration et à l’asile. Pour rappel, les dispositions en projet visent à:

- modifier la procédure d’obtention d’une autorisation de séjour pour raisons médicales;

- prévoir la possibilité pour l’Office des étrangers de procéder à la notification des décisions relatives aux demandes de séjour introduites en application des articles 9bis et 9ter de la loi de 1980 par pli recommandé à La Poste ainsi que par télécopie, lorsque les étrangers concernés ont élu domicile chez leur avocat;

- harmoniser et uniformiser les délais de recours;

- simplifier la procédure devant le Conseil du contentieux des étrangers;

- supprimer l’obligation de déposer un mémoire en réplique dans les procédures d’annulation;

- prévoir le dépôt d’un mémoire de synthèse ordonné par le président de chambre ou le juge qu’il désigne qui a constaté que l’affaire à examiner est très complexe;

- instaurer une procédure purement écrite, avec toutefois la possibilité d’être entendu.

Translated text

I would like to address two points of this note of various provisions.

The first point concerns the provisions relating to the improvement of the legal protection of police officers and the transfer of military personnel to the federal police. With the proposed provisions on improving the legal protection of police officers, the government respects and concrete its commitment to police unions following the attacks that our police forces had been victims of.

During the March 2010 budget control, the government had taken a series of commitments. By submitting the provisions in the draft to the vote of the parliament, the government finalises the implementation. As a reminder, the government had pledged to take measures to allow for the replacement of 300 full-time equivalents of the federal police through the transfer of 100 military personnel and the reinforcement of 200 civil servants through mobility or external recruitment.

The phase for the reinforcement of 200 civil servants is underway. The transfer of 100 military personnel to the federal police can now be carried out following the adoption of the proposed provision. The resources allocated in the framework of budgetary control were also to contribute to improving the safety of the staff by providing each aspirant with a bulletguard. The public procurement procedures for the acquisition of the latter have been approved by the Council of Ministers.

An amount of EUR 7 732 000 was released to encourage recruitment policies in police areas facing a severe staff shortage. The draft royal decree on the allocation of an allocation to encourage the recruitment policy in the police zones for the year 2010 was approved by the Council of Ministers on 15 December.

By proposing the proposed provisions, the government respects not only its commitment to police unions in terms of improving the legal protection of police officers, but also the commitments made during budget control. The government’s speech in current affairs has been held.

The second point I would like to address concerns the provisions contained in the headings dedicated to immigration and asylum. To remind, the provisions in the project aim to:

- to change the procedure for obtaining a residence permit for medical reasons;

- provide for the possibility for the Office of Foreigners to proceed with the notification of decisions relating to applications for residence submitted pursuant to Articles 9bis and 9ter of the Law of 1980 by recommended fold to La Poste as well as by fax, when the foreigners concerned have chosen domicile with their lawyer;

harmonise and uniformise the time limits for appeals;

- simplify the procedure before the Council of Foreign Disputes;

- remove the obligation to file a memo in replica in cancellation procedures;

- provide for the deposit of a summary memorandum ordered by the chairman of the chamber or the judge appointed by him who has found that the case to be examined is very complex;

a purely written procedure, with the possibility of being heard.

#41

Official text

                    
                    Les dispositions au projet sont évidemment nécessaires et constituent des avancées. Toutefois, elles ne suffiront pas à elles seules pour régler la situation à laquelle nous sommes actuellement confrontés. Ces modifications constituent néanmoins des avancées.

C'est bien pour cette raison que nous soutiendrons ces modifications. Néanmoins, nous persistons à demander au secrétaire d'État compétent de continuer à travailler sur les pistes possibles pour agir sur l'input au niveau des demandes d'asile, pour continuer à accélérer le traitement de ces demandes par les instances concernées et à exécuter le plus rapidement possible les ordres de quitter le territoire.

Translated text

#42

#43

Official text

                    
                    Er waren natuurlijk al verschillende debatten in de commissie. In verband met de redenering van de heer Francken over een subsidiaire beschermingsprocedure, zeg ik dat wij de door het Grondwettelijk Hof opgelegde identiteitsbewijzen vragen. De vorige regering heeft een keuze gemaakt. Er werd een artikel 9ter ingediend. De medische regularisatie wordt behandeld door de dienst Vreemdelingenzaken en niet door het CGVS, de instelling die beslissingen neemt over subsidiaire bescherming. Volgens het Grondwettelijk Hof is artikel 9ter een vorm van gesubsidieerde bescherming en daarom zijn de voorwaarden qua identiteit zogezegd anders dan voor een gewone regularisatie. Wij respecteren het arrest van het Grondwettelijk Hof. Dat mag u ons kwalijk nemen, maar wij handelen zeker niet onterecht.

U had ook amendementen om een ontvankelijkheidsprocedure in artikel 9ter op te nemen voordat er een beslissing komt van de dokter en om mogelijk te maken dat er alleen een een 9terprocedure kan worden ingediend na het einde van de asielprocedure. Ik heb daarover in de commissie argumenten gegeven. Die twee elementen zouden de procedure verlengen. Ik dacht dat de bedoeling van de bepaling was om de procedure te verkorten en het aantal aanvragen voor die procedure te verminderen. De twee voorstellen zullen de procedure alleen maar verlengen. Daar kan ik absoluut niet mee akkoord gaan.

Mevrouw Brems, ik heb al geantwoord op het probleem van de identiteit. Wij gaan daarmee niet akkoord. Volgens u gaan wij te ver. Voor de heer Francken gaan wij niet ver genoeg. Misschien zitten wij dus in de goede richting. U zegt ook dat de procedure nog ingewikkelder zal zijn. Daarmee kan ik absoluut niet akkoord gaan. Een rolrecht is bedoeld als een preventieve maatregel, opdat er minder aanvragen komen om op de procedure een beroep te doen. Dat er geen repliekmemorie meer mogelijk wordt, maakt een procedure zeker niet moeilijker maar wel gemakkelijker. U weet dat in de repliekmemorie geen nieuw element kan worden ingediend. Die was dus nutteloos. De personen kunnen altijd opnieuw en in ieder geval tijdens de zitting worden gehoord. Dat maakt de procedure nog gemakkelijker.

Translated text

There have already been various debates in the committee. In connection with Mr Francken’s reasoning on a subsidiary protection procedure, I say that we are asking for the identity documents imposed by the Constitutional Court. The previous government made a choice. An article 9ter was submitted. The medical regularization is handled by the Foreign Affairs Service and not by the CGVS, the institution that decides on subsidiary protection. According to the Constitutional Court, Article 9ter is a form of subsidised protection and therefore the conditions regarding identity are so-called different from the conditions for ordinary regularization. We respect the judgment of the Constitutional Court. You may blame us for this, but we ⁇  do not act unfairly.

You also had amendments to include an admissibility procedure in Article 9ter before a decision comes from the doctor and to make it possible that only a 9ter procedure can be submitted after the end of the asylum procedure. I have made arguments on this in the committee. These two elements would extend the procedure. I thought that the purpose of the provision was to shorten the procedure and to reduce the number of applications for that procedure. The two proposals will only extend the procedure. I can absolutely not agree with this.

Mrs. Brems, I have already answered the problem of identity. We do not agree with this. You think we are going too far. For Mr. Francken, we are not going far enough. Per ⁇  we are in the right direction. You also say that the procedure will be even more complicated. I can absolutely not agree with this. A role right is intended as a preventive measure, so that there are fewer requests to appeal to the procedure. The fact that no replication memory becomes possible no longer makes a procedure ⁇  not more difficult but easier. You know that no new element can be submitted to the replication memory. So it was useless. The persons can always be heard again and at least during the session. This makes the procedure even easier.

#44

Official text

                    
                    Ten slotte, de mogelijkheid om gehoord te worden, blijft gehandhaafd. Tegelijk zal een en ander vergemakkelijkt worden dankzij de schriftelijke procedure. Die elementen zullen de procedure dus vergemakkelijken en niet nog ingewikkelder maken. Overigens werd dat alles besproken met de RVV zelf, die vanuit de praktijk zeer goed weet hoe de procedures verlopen. Het is natuurlijk op zijn aanraden dat wij al die elementen hebben opgenomen.

Asielzoekers die een pro-Deoadvocaat nodig hebben, hoeven geen rolrecht te betalen. Ik heb het gezegd in de commissie, maar u hebt het blijkbaar niet gehoord en daarom herhaal ik het hier. Wij zullen een koninklijk besluit nemen om duidelijk te stellen welke elementen het verzoekschrift moet bevatten om vrijgesteld te worden van de betaling van rolrecht. Dat zal nog meer gedetailleerd worden in een koninklijk besluit.

Translated text

#45

Official text

                    
                    J'en arrive à vos questions, madame Galant. Je suis tout fait d'accord avec vous concernant l'objectif visant à poursuivre l'exécution des ordres de quitter le territoire.

Vous savez que, dans le cadre du plan "retour", un certain nombre de mesures ont été adoptées afin d'améliorer encore les relations avec la Justice, la police, les communes et Fedasil. L'objectif est d'exécuter les ordres de quitter le territoire le plus rapidement et dans les meilleures conditions possibles. Mais vous savez comme moi que le bon déroulement de la procédure dépend en grande partie du pays d'origine. Et il faut reconnaître qu'avec certains pays les résultats sont meilleurs qu'avec d'autres avec qui les choses sont plus difficiles.

Pour ce qui concerne l'input, nous continuons à mener un certain nombre de campagnes de prévention à l'étranger et, plus spécialement, vu les circonstances, en Albanie; en effet, comme vous le savez, depuis le 15 décembre, une libéralisation des visas est d'application dans ce pays. Nous avons donc fait en sorte que les éléments d'information et les contrôles tant en Albanie qu'en Belgique soient les plus efficaces possibles car il ne faudrait pas que cette libéralisation mène à des abus.

Notre objectif final est de limiter au mieux les flux vers la Belgique grâce à des campagnes de prévention efficaces; si moins de personnes affluent vers notre pays, moins nombreux seront les dossiers que l'on devra traiter et les ordres de quitter le territoire qui devront être exécutés. C'est d'ailleurs toujours dans cette logique que nous travaillons.

Enfin, je profite de l'occasion, madame, pour vous remercier pour votre soutien par rapport aux autres éléments du texte.

Translated text

I want to answer your questions, Madame Galant. I fully agree with you regarding the objective of continuing the execution of orders to leave the territory.

You know that, as part of the "return" plan, a number of measures have been adopted to further improve relations with Justice, Police, Municipalities and Fedasil. The aim is to execute orders to leave the territory as quickly as possible and in the best possible conditions. But you know like me that the proper progress of the procedure depends largely on the country of origin. And it must be acknowledged that with some countries the results are better than with others with which things are more difficult.

With regard to the input, we continue to conduct a number of prevention campaigns abroad and, more specifically, given the circumstances, in Albania; indeed, as you know, since December 15, a visa liberalization is applied in this country. We have therefore made sure that the information elements and controls in both Albania and Belgium are as effective as possible because this liberalization should not lead to abuses.

Our ultimate goal is to limit as much as possible the flows to Belgium through effective prevention campaigns; if fewer people flock to our country, fewer files will have to be handled and orders to leave the territory that will have to be executed. It is always in this logic that we work.

Finally, I take the opportunity, Madame, to thank you for your support in relation to the other elements of the text.

#46

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, ik ben niet van plan de discussie helemaal opnieuw te voeren zoals in de commissie. Zoals ik heb gezegd, klopt het dat de regering met dit wetsontwerp het arrest van het Grondwettelijk Hof naleeft en eraan tegemoetkomt. Maar dat is juist de principiële discussie. De kern van de zaak gaat erover dat wij zeggen dat het Grondwettelijk Hof redeneert vanuit de filosofie dat subsidiaire bescherming moet worden gezien als een soort van subsidiaire bescherming. Dat is juist de essentie van de zaak. Nee, koppel dat los, maak van medische regularisatie geen subsidiaire bescherming en zorg ervoor dat het een internrechtelijke Belgische procedure is, zoals in heel Europa. Zo kunnen wij een aantal zaken beter laten werken. Dat is natuurlijk de essentie van de zaak. Ik sta echter te popelen er met u over te discussiëren, zodra de formatie over migratie wordt opgestart.

Ik kom tot het verlengen. Ik heb veel respect voor u. U zegt dat ik vaak heel goede elementen aandraag, maar u weet even goed als ik dat het argument van de verlenging een heel flauw argument is ter zake. U weet beter dan ik dat asielzoekers pas helemaal op het einde, net voordat zij van hun advocaat een definitief njet krijgen voor hun asielverzoek, allemaal massaal een regularisatieaanvraag indienen. Dat is een verlenging van een tot twee dagen, misschien een week, meer niet. Maar wat is het voordeel? Wat is de nettowinst die dat oplevert? Dat zij zich zullen moeten identificeren en dat zij niet meer de vrijstelling van identificatie zullen hebben. Dat is de essentie van de zaak, en dat weet u even goed als ik. De nettowinst is dus veel hoger door de misbruiken eruit te filteren dan het verlies van één week maximaal.

In verband met de ontvankelijkheidsfase moet er mij toch iets van het hart. U zegt dat u niet voor de ontvankelijkheidsfase bent. De N-VA dient nu opnieuw een amendement in om de ontvankelijkheidsfase in de medische regularisatie in te voeren en u bent daartegen. Het is copy-paste van de ontvankelijkheidsfase die de regering wil invoeren in het kader van de gezinshereniging. Het is copy-paste van artikel 12, § 3 van de wet op de gezinshereniging. Het is juist dezelfde fase die wij nu willen invoeren. Dat is dus juist hetzelfde. Ik vind het straf dat u zegt dat u daartegen bent. U voert precies dezelfde procedure in voor de gezinshereniging. Dat moet u mij eens uitleggen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary of State, I do not intend to resume the discussion as in the committee. As I said, it is true that the government, with this bill, complies with the ruling of the Constitutional Court and responds to it. But that is the principle discussion. The core of the case is that we say that the Constitutional Court reasoned from the philosophy that subsidiary protection should be seen as a kind of subsidiary protection. That is precisely the essence of the case. No, disconnect that, make medical regularization not subsidiary protection and make sure that it is an internal Belgian procedure, as in all of Europe. In this way, we can make some things work better. That is of course the essence of the case. However, I am eager to discuss this with you as soon as the formation on migration begins.

I come to the extension. I have a lot of respect for you. You say that I often suggest very good elements, but you know as well as I do that the argument of the extension is a very faint argument on the subject. You know better than I know that asylum seekers only at the very end, just before they receive a definitive nnt from their lawyer for their asylum application, all submit a mass application for regularization. That is an extension of one to two days, maybe a week, no more. But what is the advantage? What is the net profit that this brings? That they will have to identify themselves and that they will no longer have the exemption from identification. That is the essence of the matter, and you know it as well as I do. The net profit is therefore much higher by filtering the abuses out than the one-week loss maximum.

In connection with the receptivity phase, there must be something from my heart. You say you are not in front of the receptivity phase. The N-VA now again submits an amendment to introduce the receptivity phase in the medical regularization and you are against it. It is a copy-paste of the receptivity phase that the government wants to introduce in the context of family reunification. It is a copy-paste of Article 12, § 3 of the Family Reunification Act. It is exactly the same phase that we want to introduce now. So that is exactly the same. I like the punishment that you say you are against it. You perform exactly the same procedure for family reunification. You have to explain it to me.

#47

Official text

                    
                    Ik wil dit graag uitleggen. Het is absoluut niet hetzelfde. In dit geval moet er een dokter tussenbeide komen. Indien de beslissing van de dokter alleen telt voor de ontvankelijkheid van de procedure heeft het geen zin. Waarom? Het is precies wat wij nodig hebben om een beslissing ten gronde te nemen. Wanneer wij de beslissing van de dokter kennen, gaat het niet om de ontvankelijkheidsfase. Men moet enkel het dossier behandelen en zeggen of die persoon onder 9ter valt of niet. Het is niet nodig dat dezelfde dokter hetzelfde dossier twee keer na elkaar behandelt. Dat heeft absoluut geen zin.

Wat wij wel doen, is het volgende. Wij verplichten de mensen tijdens de ontvankelijkheidsfase een standaard medisch attest in te dienen. Wanneer een dokter tussenbeide komt, moet het een eindbeslissing zijn. Er komt geen nieuwe ontvankelijkheidsfase waarmee de procedure nog verlengd wordt door het dossier twee keer voor te leggen aan de dokter. Dat heeft geen zin. Het verlengt de procedure alleen maar, en dat is precies wat wij niet willen.

U zei dat de mensen meer moeilijkheden zullen hebben om hun regularisatieaanvraag in te dienen, omdat de asielprocedure beëindigd wordt en zij daarna opnieuw identiteitsbewijzen moeten voorleggen. U weet toch, mijnheer Francken, dat wanneer een regularisatiedossier behandeld wordt, en de asielprocedure beëindigd is, de DVZ altijd kijkt of deze persoon de identiteitsbewijzen heeft ingediend.

Translated text

I would like to explain this. It is absolutely not the same. In this case, a doctor must intervene. If the decision of the doctor only counts for the admissibility of the procedure, it makes no sense. Why Why ? It is exactly what we need to make a fundamental decision. When we know the doctor’s decision, it’s not about the receptivity phase. One only needs to handle the file and say whether that person falls under 9ter or not. It is not necessary for the same doctor to treat the same file twice in a row. This has absolutely no sense.

What we do is the following. We require people to submit a standard medical certificate during the reception phase. When a doctor intervenes, it must be a final decision. There is no new receptivity phase which extends the procedure by submitting the dossier twice to the doctor. It makes no sense. It only prolongs the procedure, and that’s exactly what we don’t want.

You said that people will have more difficulties in submitting their application for regularization because the asylum procedure is closed and they will then have to present identity documents again. You know, Mr Francken, that when a regularization file is handled and the asylum procedure is concluded, the DVZ always checks whether that person has submitted the identity documents.

#48

Official text

                    
                    Dat gebeurt nu wel. U kent de DVZ misschien beter dan ik, maar dat vind ik een vreemde reactie.

Nu gebeurt het zo. Iemand dient een asieldossier in. Het dossier wordt behandeld. Tijdens die asielprocedure dient die persoon een regularisatiedossier in. Als de asielprocedure beëindigd wordt voor het einde van de regularisatieprocedure en wanneer het regularisatiedossier wordt behandeld door de DVZ, terwijl er geen identiteitsbewijs werd ingediend in de regularisatieprocedure omdat er een asielprocedure hangende was, wordt na het beëindigen van de asielprocedure nagekeken of de identiteitsbewijzen wel in het dossier zitten. Dat gebeurt zo op dit moment.

Translated text

#49

Official text

                    
                    Ik heb ook aan mijn administratie gevraagd om de procedure aldus toe te passen.

Dat is de reden waarom wat u beweert, niet correct is. Het zou correct zijn geweest, indien de regularisatieprocedure werd behandeld op basis van een asielprocedure die vooraf was ingediend, wetende dat op dat moment geen identiteitsdocument moest worden ingediend. Echter, wanneer het dossier door de DVZ wordt behandeld en het asieldossier is afgesloten, moeten de identiteitsdocumenten in het dossier zitten.

Translated text

#50

Official text

                    
                    Mijnheer de staatssecretaris, ik heb dat inderdaad vernomen en u hebt mij dat ook al verteld. Volgens mij is dat tegen de wet. Ik ben niettemin blij dat u de procedure zo laat toepassen.

Inzake regularisatie staat letterlijk in de wet dat, wanneer iemand een asielaanvraag en daarna een regularisatievraag indient, hij of zij gedurende de hele asielprocedure zijn of haar identiteit niet moet bewijzen.

Indien u aan de DVZ de opdracht geeft om toch de identiteit te laten bewijzen vanaf het moment dat de asielaanvraag is afgerond, ben ik voorstander. Ik heb er juridische bedenkingen bij. Ik ben niettemin voorstander, omdat ik van mening ben dat de identiteit sowieso moet worden bewezen.

Translated text

#51

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het voorgaande is een interessant voorstel van de heer Francken.

Mijnheer Francken, wat u wil, is dat, wanneer ooit een asielprocedure werd opgestart, de identiteit niet meer hoeft te worden bewezen door een persoon die daarna een regularisatieprocedure opstart. U gaat nog verder dan mevrouw Brems!

Translated text

#52

Official text

                    
                    Mijnheer de staatssecretaris, ik zal mijn woorden nogmaals toelichten. Mocht u het na vijfmaal nog niet hebben begrepen, wil ik een en ander nog eens toelichten.

Ons voorstel is dat niet op twee paarden kan worden gewed. Ofwel gaat iemand voor een asielprocedure, ofwel gaat hij voor een regularisatieprocedure, maar hij kan niet voor beide procedures gaan. Iemand kan niet in een asielprocedure zitten en bovendien een regularisatieaanvraag indienen. Het ene moet beëindigd zijn, vooraleer het tweede kan worden opgestart. Zulks is een heel gezond principe, met name om niet op twee paarden tegelijk te wedden.

Verlengen kan zeker niet.

Translated text

#53

#54

#55

#56

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, geachte collega’s, de heer Francken had het net over drie grote uitdagingen: budgettair, communautair en asiel en migratie. Voor mijn fractie is ook het energievraagstuk een fundamentele uitdaging. De trein van de groene technologie dendert verder. Het zou doodzonde zijn om die trein omwille van een politieke impasse en maandenlange onderhandelingen te missen. Dat is toch wat er volgens mij staat te gebeuren. Op een ogenblik dat wij een tweede zone windmolens in de Noordzee zouden moeten inplannen, beslist de regering van lopende zaken om die zevende domeinconcessie in te perken en kleiner te maken. Die concessie is nog niet toegekend. Na de conferentie van Cancún zouden wij onze klimaatinspanning moeten aanscherpen, maar de regering van lopende zaken beslist om de fiscale stimuli voor vloer- en muurisolatie te schrappen en niet te verlengen. Terwijl we volop zouden moeten investeren in de energie-efficiëntie van onze industrie, in de creatie van groene jobs en in een energietoekomst, moeten wij ons in het Parlement noodgedwongen beperken tot het bespreken van een drietal hoofdstukken van de wet houdende diverse bepalingen.

We zijn het erover eens dat wij zo snel mogelijk een volgende fase in het energiedebat moeten aanscherpen. Hopelijk zorgt de kerstperiode voor een communautair akkoord, zodat wij rond de paasklokken het energiedebat ten gronde kunnen voeren.

Mijnheer de minister, in de commissie heeft u wellicht gemerkt dat onze fractie niet enthousiast is over wat u vandaag neerlegt. Het probleem situeert zich vooral bij de artikelen 168 en 169 over de bijdrage van de nucleaire exploitanten, een bijdrage die voor ons veel en veel te laag ligt. Wij hebben het boeiende debat al in de commissie gevoerd. U zei toen al lachend: ik heb een déjà-vu, mijnheer Deleuze, mijnheer Calvo en mijnheer Schiltz, want wij hebben dit debat al drie of vier keer gevoerd.

Dat klopt. Het is inderdaad niet de eerste keer dat de Ecolo-Groen!-fractie vraagt om een eerlijkere werking van de Belgische energiemarkt. Het is niet de eerste keer dat wij ervoor pleiten om de woekerwinsten van de nucleaire exploitanten ten gronde aan te pakken en echt af te romen. Het is niet de eerste keer dat onze oproep in dovemansoren lijkt te vallen bij u en andere partijen in het Parlement.

Met spijt in het hart stel ik vast dat wij voor de derde keer rommelen in de marge en via de wet op diverse bepalingen een beperkte bijdrage innen bij de nucleaire exploitanten. Men had al lang een structurele, transparante heffing die dat probleem aanpakt in onze wetgeving moeten opnemen. Wij hebben het groene wetsvoorstel ter zake dit jaar opnieuw ingediend. Het wetsvoorstel ter zake werd in de vorige legislatuur niet goedgekeurd. U krijgt nu een tweede kans. Het voorstel houdt rekening met de evolutie van de elektriciteitsprijzen, een systeem dat wij echt nodig hebben.

Inderdaad, de groenen vallen in herhaling. Het debat is niet nieuw. De echte déjà-vu bestaat bij de kmo’s en de consumenten wanneer zij hun energiefactuur betalen. De echte déjà-vu bestaat wanneer wij op de energiemarkt in ons land vaststellen dat er nog steeds geen eerlijke concurrentie speelt en de nucleaire exploitanten genieten van gigantische voordelen. Die déjà-vu is minder vrolijk dan de uwe in de commissie.

De bijdrage die wij vandaag innen, is een kleiner engagement dan de bijdrage die in 2009 van de nucleaire exploitanten werd gevraagd. Toen werd er 250 miljoen euro via de wet houdende diverse bepalingen gevraagd, zoals u vandaag opnieuw voorstelt, maar er werd ook nog een tweede schijf van 250 miljoen euro via groenfondsen gevraagd. Er valt heel veel te zeggen over die fondsen. Volgens mij is dat een vergissing, een slechte mechaniek. Wij stellen wel vast dat er in 2010 van de nucleaire exploitanten minder wordt gevraagd dan in 2009, terwijl u zelf in uw memorie van toelichting aangeeft, en ik citeer: “De perverse effecten van de lage productiekosten van de exploitanten zijn het voorbije jaar alleen maar toegenomen.” Tegelijk stel ik vast dat u een kleinere bijdrage en een kleiner engagement vraagt van diezelfde exploitanten.

Translated text

Mr. President, Mr. Minister, dear colleagues, Mr. Francken spoke about three major challenges: budgetary, community, asylum and migration. For my group, the energy issue is also a fundamental challenge. The train of green technology denders further. It would be a deadly sin to miss that train because of a political impasse and months-long negotiations. That is what I think is going to happen. At a time when we should plan a second zone of windmills in the North Sea, the government of ongoing affairs decides to limit and reduce that seventh domain concession. This concession has not yet been granted. After the Cancun conference, we should sharpen our climate effort, but the government of ongoing affairs decides to remove and not extend the tax incentives for floor and wall insulation. While we should invest heavily in the energy efficiency of our industry, in the creation of green jobs and in an energy future, we must compelledly limit ourselves in Parliament to discussing three chapters of the law containing various provisions.

We agree that we need to step up the next phase in the energy debate as soon as possible. Hopefully the Christmas period will provide for a community agreement, so that we can conduct the energy debate to the bottom around the Easter clock.

Mr. Minister, in the committee you may have noticed that our group is not enthusiastic about what you put down today. The problem is in particular with Articles 168 and 169 on the contribution of the nuclear operators, a contribution that is far and far too low for us. We have already had an exciting debate in the committee. You already laughed at that time: I have a déjà-vu, Mr. Deleuze, Mr. Calvo and Mr. Schiltz, because we have held this debate three or four times.

That is correct. This is not the first time the Ecolo-Groen! group has called for a fairer operation of the Belgian energy market. This is not the first time that we are advocating to address the wage profits of nuclear operators and to really reduce them. This is not the first time that our call in deaf minds seems to fall on you and other parties in Parliament.

With regret in my heart, I note that for the third time we are messing in the margin and through the law on various provisions we collect a limited contribution from the nuclear operators. For a long time, a structural, transparent taxation that addresses this problem must be incorporated into our legislation. We have submitted the Green Bill on this subject again this year. The bill was not approved in the previous legislature. You now have a second chance. The proposal takes into account the evolution of electricity prices, a system that we really need.

Indeed, the Greens fall in repetition. The debate is not new. The real déjà-vu exists with SMEs and consumers when they pay their energy bills. The real déjà-vu exists when we find in the energy market in our country that there is still no fair competition and the nuclear operators enjoy huge advantages. That déjà-vu is less joyful than yours in the committee.

The contribution we collect today is a smaller commitment than the contribution requested in 2009 from nuclear operators. Then 250 million euros were requested through the law containing various provisions, as you are proposing again today, but there was also a second scheme of 250 million euros via green funds. There is a lot to say about these funds. I think this is a mistake, a bad mechanics. We note, however, that in 2010 there is less demand from nuclear operators than in 2009, while you yourself indicate in your explanatory memo, and I quote: “The perverse effects of the low production costs of the operators have only increased over the past year.”

#57

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, onze fractie is bijzonder empathisch. Wij hebben heel veel begrip. Ik begrijp dat u vandaag in lopende zaken niet voor een nieuw wetgevend kader kunt zorgen, maar het Parlement kan natuurlijk wel zijn steentje bijdragen.

Wij zullen straks opnieuw een amendement indienen – collega Deleuze zal daar iets meer over vertellen – om die bijdragen gevoelig te verhogen, om de bijdragen veel dichter te brengen bij de 1,7 tot 1,9 miljard euro winst die de nucleaire exploitanten vandaag via de afgeschreven kerncentrales boeken, waaraan uw generatie en de generatie daarvoor – ik iets minder door mijn jonge leeftijd – de voorbije decennia allen hebben bijgedragen. Wij stellen voor om hier in het Parlement te beslissen om die bijdrage gevoelig te verhogen.

Ik heb de eerste minister deze week een oproep horen doen om met de regering van lopende zaken meer te besparen. Waarom zouden wij in het Parlement de kans niet grijpen om extra inkomsten, waarop wij recht hebben, te innen? Dat zou een belangrijk signaal zijn. Het zou een signaal zijn van een parlement dat slagkrachtig is en dat in deze moeilijke politieke situatie de zaken aanpakt zoals ze moeten worden aangepakt.

Mijnheer de minister, er zijn wel grenzen aan de empathie en het begrip van onze fractie. De manier waarop u in de commissie het voorstel inzake de hogere bijdrage van onze fractie probeerde af te wimpelen, was nieuw en ongezien. Over de cijfers van de CREG, 1,7 en 1,9 miljard euro, zei u: “Dat is theorie. Dat is voor de prullenmand. De reële rente ligt veel lager.” Wij mochten de studie van de CREG vergeten. U verwees naar de studies van de Nationale Bank die zich baseerden op cijfers van 2002 en 2003. Dat was voor mij bijzonder opmerkelijk.

Ondertussen kregen waarschijnlijk alle collega’s van de commissie voor het Bedrijfsleven de brief van het directiecomité van de CREG, dat net als ik heel geschrokken was over uw toelichting in de commissie.

Ik weet niet of u die brief hebt gekregen, mijnheer de minister? Ik zal u straks een kopie bezorgen. Het is bijzonder interessante lectuur. Het gaat over een zeer fundamenteel debat. Het gaat over hoeveel wij zouden kunnen innen van de nucleaire exploitanten. Het gaat over de CREG die niet begrijpt dat u hun studies, hun berekeningen, in twijfel trekt.

Ik wil graag citeren: “Het is niet correct te stellen dat de winstmarge, berekend door de CREG, van theoretische aard zou zijn. Voor haar berekening maakte de CREG namelijk gebruik van reële marktgegevens.” In dezelfde brief staat ook dat de inschatting van 1,7 tot 1,9 miljard euro van conservatieve aard is.

Mijnheer de minister, van twee zaken een. Vergist de CREG zich of vergist u zich?

Wat mij betreft, heb ik bijzonder veel vertrouwen in de energieregulator en vergist u zich.

Het is ook een heel erg dure vergissing, waar wij wellicht nog een tijdje last van zullen hebben. Door de berekeningen van de CREG in twijfel te trekken, zet de minister zichzelf of zijn opvolger een ferme hak. U hebt de onderhandelingspositie van uw opvolger al danig ondermijnd door een leuk herenakkoord af te sluiten over de nacht, met een viertal pagina’s dat de energietoekomst van ons land betonneert.

Vandaag zet u uw opvolger opnieuw een tweede hak door te zeggen dat men de studies van de CREG beter vergeet. U hebt vandaag ook de krant gelezen. Electrabel zegt meteen: “De minister heeft gelijk. De studies van de CREG zijn van theoretische orde.”

Translated text

Mr. Minister, our group is ⁇  empathic. We have a lot of understanding. I understand that you cannot provide for a new legislative framework in current matters today, but the Parliament, of course, can contribute.

We will submit an amendment again soon – colleague Deleuze will tell a little more about it – to increase those contributions sensibly, to bring the contributions much closer to the 1.7 to 1.9 billion euros of profit that nuclear operators make today through the depreciated nuclear power plants, to which your generation and the generation before it – I slightly less by my young age – have all contributed in the past decades. We propose to decide here in Parliament to significantly increase that contribution.

I have heard the Prime Minister call this week to save more with the government of ongoing affairs. Why should we in Parliament not seize the opportunity to raise additional income, to which we are entitled? That would be an important signal. It would be a signal of a parliament that is powerful and that in this difficult political situation deals with things as they need to be dealt with.

There are limits to our empathy and understanding. The way in which you in the committee tried to reverse the proposal for the higher contribution of our group was new and unseen. About the figures of the CREG, 1.7 and 1.9 billion euros, you said: “That’s theory. This is for the rubbish. The real interest rate is much lower.”We were allowed to forget the study of the CREG. You referred to the National Bank’s studies based on figures from 2002 and 2003. This was ⁇  remarkable for me.

Meanwhile, probably all colleagues in the Committee for Business received a letter from the CREG Board of Directors, which, like me, was very shocked by your explanation in the committee.

I don’t know if you received that letter, Mr. Minister. I will send you a copy later. It is ⁇  interesting reading. This is a very fundamental debate. It is about how much we could collect from the nuclear operators. It’s about the CREG that doesn’t understand that you question their studies, their calculations.

I would like to quote: “It is not correct to say that the profit margin, calculated by the CREG, would be of theoretical nature. For its calculation, the CREG used real market data.”The same letter also states that the estimate of 1.7 to 1.9 billion euros is of a conservative nature.

Mr. Minister, of two things one. Are you mistaken or are you mistaken?

As far as I am concerned, I have ⁇  much confidence in the energy regulator and you are mistaken.

It is also a very expensive mistake, which we may still suffer for a while. By questioning the calculations of the CREG, the Minister sets himself or his successor a firm tail. You have already undermined the negotiating position of your successor by concluding a nice gentleman agreement overnight, with four pages that emphasize the energy future of our country.

Today you put your successor again a second hook by saying that one better forget the studies of the CREG. You also read the newspaper today. Electrabel says immediately: “The minister is right. The studies of the CREG are of theoretical order.”

#58

Official text

                    
                    De onderhandelingen beloven dus nog moeilijker te worden, met dank aan uw communicatie.

Mijnheer de minister, dat u in lopende zaken de toekomst niet kunt voorbereiden en geen structurele maatregelen kunt nemen, begrijpt onze fractie. Die empathie hebben we. Doch, dat u in lopende zaken ook nog de toekomst hypothekeert, is voor ons onbegrijpelijk. Dat begrijp ik absoluut niet van een socialistische minister van Energie, die toch andere bakens zou moeten verzetten.

Mijnheer de voorzitter, collega’s, met Ecolo-Groen! blijven wij voorstander van een verhoogde bijdrage van de nucleaire exploitanten. We hebben opnieuw een wetsvoorstel daartoe ingediend. Dat wetsvoorstel wil ook de winsten die we innen, toekennen voor een hernieuwbaar energiebeleid, een beleid van energiebesparing, wat volgens ons een verstandige keuze is.

In afwachting van die structurele keuzes, zullen wij ons onthouden bij de stemming over de artikelen 168 en 169, omdat het volgens ons een veel te lage bijdrage is van de nucleaire sector, een nucleaire sector met een bijzonder grote verantwoordelijkheid als het gaat over het energiedebat in ons land.

Mijnheer de minister, u blijft er heel erg stoïcijns bij. Dat stelt mij teleur. U geeft geen antwoord op de vraag of de CREG zich vergist, dan wel u. Dat vind ik bijzonder jammer. Misschien kunnen we dat debat nog eens voeren in de commissievergadering, misschien ook niet. In elk geval hebt u vorige week een bijzonder grote vergissing begaan.

Translated text

The negotiations promise to be even more difficult, thanks to your communication.

Mr. Minister, that in ongoing matters you cannot prepare for the future and do not take structural measures, our group understands. We have that empathy. However, that you still mortgage the future in ongoing affairs is incomprehensible for us. I absolutely do not understand that of a socialist Minister of Energy, who would have to move other beacons.

Mr. Speaker, my colleagues, with Ecolo-Green! We continue to support the increased contribution of nuclear operators. We have again submitted a bill for this purpose. That bill also aims to allocate the profits we collect to a renewable energy policy, a policy of energy saving, which we think is a wise choice.

In anticipation of those structural choices, we will abstain from voting on Articles 168 and 169, as we think it is a much too low contribution of the nuclear sector, a nuclear sector with a ⁇  great responsibility when it comes to the energy debate in our country.

Mr. Minister, you are very stoic. That disappoints me. You do not answer the question of whether the CREG is mistaken, or you. I find this ⁇  regrettable. Per ⁇  we can hold this debate again in the committee meeting, ⁇  not. In any case, you made a ⁇  big mistake last week.

#59

#60

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik liet de heer Calvo voorgaan, omdat het zijn maidenspeech was.

Mijnheer de minister, collega’s, het heffen van een bijdrage ten laste van de nucleaire exploitanten is gewettigd. De kerncentrales werden over een periode van twintig jaar versneld afgeschreven en in een context van gereguleerde prijzen werd die versnelde afschrijving gedragen door de Belgische consument via de elektriciteitsprijs die hem werd aangerekend. Toen de kerncentrales na twintig jaar waren afgeschreven en de prijzen dus hadden moeten dalen, werd de markt vrijgemaakt. Het gevolg was dat de prijzen niet langer werden bepaald door het Controlecomité voor Gas en Elektriciteit, maar wel door de markt, dus door de marginale kosten van de recentst ingezette centrales, in België meestal een gascentrale.

De consument heeft bijgevolg nooit de prijsdaling gekregen waarop hij recht had. De kernexploitanten hebben zo aanzienlijke winsten kunnen boeken en doen dat nog steeds door met afgeschreven kerncentrales goedkope elektriciteit te produceren en duur te verkopen.

In de voorliggende wet wordt een repartitiebijdrage van 250 miljoen euro geheven ten laste van de kernexploitanten. Sommigen doen wat flauw of meewarig over die 250 miljoen euro: het is maar 250 miljoen. Mag ik er dan wel op wijzen dat de regering voor het derde jaar op rij die bijdrage zal innen en dat men onder paars er enkel in is geslaagd in de zogenaamde Pax Electrica I en II wat loze beloften van Electrabel op papier te krijgen? Vandaag schrijven wij voor het derde jaar op rij die bijdrage in de wet in.

De wet bepaalt immers voorts dat de kernexploitanten de bijdrage niet mogen doorrekenen aan de eindafnemers. Wij vragen de minister hierop streng toe te zien, zodat onze ondernemingen en gezinnen niet krijgen af te rekenen met nog hogere elektriciteitsprijzen.

De bepalingen in de voorliggende wet zijn identiek aan de bepalingen met betrekking tot de repartitiebijdrage in de programmawetten van 2008 en 2009. Wij menen daarom dat de kernexploitanten de repartitiebijdrage niet zullen kunnen aanvechten voor het Grondwettelijk Hof. Het Hof deed immers al een uitspraak over de wettigheid van de bijdrage van 2008. In zijn arrest stelde het Hof dat de repartitiebijdrage geen buitensporige last doet wegen op de kernexploitanten en niet fundamenteel afbreuk doet aan hun financiële situatie.

Met een regering in lopende zaken, die geen structurele maatregelen dienaangaande kan nemen, is het daarom een heel goede oplossing de repartitiebijdrage voor 2010 volgens dezelfde modaliteiten te heffen als in 2008 en 2009.

Translated text

Mr. Speaker, I let Mr. Calvo come forward because it was his maiden speech.

Mr. Minister, colleagues, the levying of a contribution to the nuclear operators is legitimate. The nuclear power plants were acceleratedly depreciated over a period of twenty years and in a context of regulated prices that accelerated depreciation was borne by the Belgian consumer through the electricity price charged to him. When nuclear power plants were depreciated after twenty years and prices had to fall, the market was liberated. As a result, the prices were no longer determined by the Control Committee for Gas and Electricity, but by the market, thus by the marginal costs of the most recently deployed power plants, usually a gas power plant in Belgium.

Consequently, the consumer has never received the price reduction to which he was entitled. Nuclear operators have been able to make such significant profits and still do so by producing cheap electricity and selling it expensive with depreciated nuclear power plants.

In the present law, a repartition contribution of 250 million euros is charged to the nuclear operators. Some do a bit of shame or compassion about those 250 million euros: it’s only 250 million. Can I point out that the government will collect that contribution for the third year in a row and that one has only managed to get some empty promises from Electrabel on paper in the so-called Pax Electrica I and II? Today, for the third year in a row, we write this contribution into the law.

The law also stipulates that nuclear operators may not transfer the contribution to the final customers. We ask the Minister to strictly monitor this, so that our ⁇  and families do not have to deal with even higher electricity prices.

The provisions in this Act are identical to those concerning the distribution contribution in the program laws of 2008 and 2009. We therefore believe that nuclear operators will not be able to challenge the repartition contribution before the Constitutional Court. The Court has already ruled on the legality of the 2008 contribution. In its judgment, the Court stated that the repartition contribution does not excessively burden nuclear operators and does not fundamentally impair their financial situation.

With a government in ongoing affairs, which cannot take structural measures in this regard, it is therefore a very good solution to collect the redistribution contribution for 2010 according to the same modalities as in 2008 and 2009.

#61

Official text

                    
                    Zodoende zijn wij er immers van verzekerd dat ook voor 2010 de bijdrage van 250 miljoen euro zal worden geïnd.

Betekent het voorgaande dat het voldoende is om telkens op het einde van het jaar een repartitiebijdrage in een wet houdende diverse bepalingen op te nemen? Onze fractie meent van niet. Er zijn structurele maatregelen nodig. Er is ook een wet nodig die het mogelijk maakt dat bedoelde bijdrage een recurrent karakter heeft, zodat wij niet elk jaar opnieuw een nieuwe bepaling in de wet hoeven in te schrijven.

Bij het uitwerken van een structurele maatregel mag het bedrag geen taboe zijn. Wij moeten over het bedrag kunnen discussiëren. Mijnheer de minister, het is niet omdat het Hof 250 miljoen euro niet buitensporig acht, dat wij ervan moeten uitgaan dat een hoger bedrag door het Hof sowieso zal worden verworpen.

In een brief die ik gisteren als voorzitter van de commissie voor het Bedrijfsleven van de CREG ontving en die inmiddels ook via het commissiesecretariaat onder de commissieleden werd verdeeld, stelt de regulator nogmaals dat de jaarlijkse winst van de kernexploitanten op de productie van elektriciteit 2 miljard euro bedraagt.

De brief was een antwoord op een uitspraak van minister Magnette in de commissie voor het Bedrijfsleven, dat de CREG de nucleaire rente veel te hoog inschat. De regulator zou immers een louter theoretische in plaats van een economische benadering volgen. Er is dan ook gevraagd – er is ook een dringende oproep ter zake aan de CREG gedaan – om een realistische berekening te maken.

De afroming van de nucleaire rente is onafhankelijk van de verlenging van de levensduur van de kerncentrales. Niettemin moet er dringend duidelijkheid komen over de richting waarheen wij met onze kerncentrales willen. De onzekerheid daarover weegt op de investeringen in de energiesector en brengt de toekomst van ons land in gevaar.

Enkel een volwaardige regering kan een beslissing over onze kerncentrales nemen. Er is dan ook dringend een regering nodig.

Daarmee beëindig ik mijn uiteenzetting in de commissie voor het Bedrijfsleven over het deel waarvoor minister Magnette bevoegd is.

Translated text

Thus, we are assured that the contribution of 250 million euros will also be collected for 2010.

Does the foregoing mean that it is sufficient to include a redistribution contribution in a law containing various provisions at the end of each year? Our group says no. Structural measures are needed. There is also a need for a law that allows that contribution to be of a recurrent character, so that we do not have to re-inscribe a new provision in the law every year.

When drawing up a structural measure, the amount should not be taboo. We should be able to discuss the amount. Mr. Minister, it is not because the Court does not consider 250 million euros excessive that we must assume that a higher amount will be rejected by the Court anyway.

In a letter I received yesterday as Chairman of the Committee for the Business of the CREG and which was now distributed among the members of the Commission through the Secretariat of the Commission, the regulator once again states that the annual profit of the nuclear operators on the production of electricity amounts to 2 billion euros.

The letter was a response to a ruling by Minister Magnette in the business committee that the CREG assessed the nuclear interest rate far too high. After all, the regulator would follow a purely theoretical approach rather than an economic approach. Therefore, it has been asked – there has also been an urgent call to the CREG in this regard – to make a realistic calculation.

The deflation of the nuclear interest rate is independent of the extension of the life of nuclear power plants. Nevertheless, there must be urgent clarity about the direction we want to go with our nuclear power plants. The uncertainty over this weighs on investments in the energy sector and puts the future of our country at risk.

Only a full-fledged government can make a decision about our nuclear power plants. There is urgent need for a government.

With this I conclude my presentation in the Committee on Business on the part for which Minister Magnette is competent.

#62

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, la politique énergétique du gouvernement fédéral doit poursuivre quatre objectifs essentiels: le prix abordable pour nos citoyens, l'indépendance énergétique de notre pays, la diminution de la production de CO₂, mais aussi la sécurité de nos concitoyens. Notre parlement en a déjà largement débattu sous la législature précédente, puisque nous avons discuté du plan Énergie 2030, nous avons entendu pas mal de spécialistes, nous avons approfondi une série de questions et enfin des orientations semblent avoir été prises par le gouvernement fédéral.

Nous nous retrouvons, sous cette législature, avec un gouvernement en affaires courantes. C'est la raison pour laquelle ma collègue Mme Fonck et moi-même avons déposé une proposition de loi dont nous ne cachons nullement la source: elle s'inspire en effet de la loi-programme qui a été adoptée le 23 décembre 2009. Il convenait de taxer, de capter une partie de la rente nucléaire causée par l'amortissement accéléré des centrales nucléaires; le gouvernement l'a repris dans sa proposition de loi portant des dispositions diverses.

Le gouvernement en affaires courantes ne dispose évidemment pas de toutes les capacités qui seraient les siennes s'il était un gouvernement légitimé par un vote de confiance. Je comprends la prudence qui peut être de mise lorsqu'il s'agit de prendre une disposition qui vise indirectement quelques contribuables bien ciblés. Je tiens à rappeler que la Cour constitutionnelle, au mois de mars de l'année dernière, a ôté l'épée de Damoclès qui menaçait la captation de cette rente. Les producteurs nucléaires avaient saisi la Cour constitutionnelle, et celle-ci a validé la taxe de 250 millions d'euros levée par l'État belge en 2008 à leur encontre. Il convient de relever, et cela me paraît un élément essentiel, que pour justifier la légalité de cette taxe, la Cour constitutionnelle a tenu compte de la circonstance que la somme prélevée était raisonnable au regard de l'objectif poursuivi.

C'est dans ce contexte qu'il est prévu une contribution de 250 millions à charge des exploitants nucléaires. Je crois qu'il faut s'orienter vers ce choix, qui me semble le bon. Il n'empêche que d'autres initiatives devront être prises. En effet, d'autres débats tournent autour du nucléaire. Et je pense en particulier à celui du problème des déchets radioactifs et également à celui du prolongement de la durée de vie des centrales nucléaires. Les chiffres qui nous sont communiqués par la CREG sont des éléments dont il faudra certainement tenir compte à bref délai. Dans l'état actuel des choses, je comprends que la sécurité juridique ait imposé de prendre en considération les 250 millions d'euros, soit le montant repris et validé par la Cour constitutionnelle. Mais nous devrons certainement, à l'avenir, vérifier et évaluer de la meilleure façon possible cette rente due à l'amortissement accéléré des centrales nucléaires afin de faire en sorte qu'elle puisse revenir à ceux qui l'ont financée, à savoir nos concitoyens.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, the federal government’s energy policy must pursue four key objectives: affordable prices for our citizens, energy independence of our country, reduction of CO2 production, but also the safety of our fellow citizens. Our parliament has already debated it extensively in the previous legislature, since we have discussed the Energy 2030 plan, we have heard a lot of experts, we have deepened a series of questions and finally guidelines appear to have been taken by the federal government.

We find ourselves, during this legislature, with a government in ordinary affairs. That is why my colleague Ms. Fonck and I have submitted a bill whose source we do not hide at all: it is in fact inspired by the program law that was adopted on 23 December 2009. It was appropriate to tax, to capture part of the nuclear rent caused by the accelerated depreciation of nuclear power plants; the government took it back in its bill containing various provisions.

The current affairs government obviously does not have all the capabilities that would be its own if it were a government legitimized by a vote of confidence. I understand the caution that can be taken when it comes to making a provision that indirectly targets a few well-targeted taxpayers. I would like to remind you that the Constitutional Court, in March last year, removed the Damocles sword that threatened the collection of this pension. The nuclear producers had brought the case to the Constitutional Court, which validated the tax of 250 million euros raised by the Belgian state in 2008 against them. It should be noted, and this seems to me to be an essential element, that in order to justify the legality of this tax, the Constitutional Court took into account the circumstance that the amount collected was reasonable in view of the objective pursued.

It is in this context that a contribution of 250 million is planned to be borne by nuclear operators. I think we need to make this choice, which I think is the right one. Other initiatives will need to be taken. In fact, other debates revolve around nuclear power. And I think in particular of the problem of radioactive waste and also of the extension of the lifetime of nuclear power plants. The figures that are communicated to us by the CREG are elements that will ⁇  need to be taken into account in the near future. In the current state of affairs, I understand that legal certainty has required to take into account the 250 million euros, that is, the amount recovered and validated by the Constitutional Court. But we will ⁇ , in the future, have to verify and evaluate in the best possible way this rent due to the accelerated depreciation of nuclear power plants in order to ensure that it can be returned to those who financed it, namely our fellow citizens.

#63

Official text

                    
                    C'est la raison pour laquelle, particulièrement touché par la problématique nucléaire, je répète souvent que je comprends que mes collègues bruxellois, notamment en commission, soient particulièrement intéressés par ce problème. En effet, ils disposent de nombreuses prises de courant, alors que mon jardin débouche sur trois centrales nucléaires. Notre situation est donc bien différente.

Dans ce dossier, il faut savoir raison garder, mais aussi prendre des décisions. Nous voterons ces projets de loi en insistant sur le fait qu'il s'agira de remettre l'ouvrage sur le métier et, à bref délai, de prendre des orientations définitives pour les centrales nucléaires, pour les déchets radioactifs, mais également pour une taxation d'une rente nucléaire, cette fois calculée sur base des profits réels.

Translated text

#64

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, geachte collega’s, het pakket Energie dat de regering in lopende zaken voorlegt, bevat een aantal noodzakelijke aanpassingen, dat is waar. Misschien moet ik zeggen: het was de bedoeling een aantal noodzakelijke aanpassingen te doen. De afgelopen weken – wij zien het aan het voorontwerp – heeft dit onderdeel echter een crashdieet gevolgd, is mijn indruk. Ik kom er dadelijk nog op terug.

Wat er wel nog in staat – de vorige sprekers hebben in geuren en kleuren uitgelegd vanwaar het komt en hoe het in elkaar zit – is de zogenaamde repartitiebijdrage voor 2010, die te betalen is door de exploitanten van kerncentrales. Kortom: de befaamde bijdrage van 250 miljoen.

Over die 250 miljoen is al heel wat inkt gevloeid de afgelopen jaren. Deze regeling maakte onder andere deel uit van studiewerk door de CREG, nu al voor de tweede keer; er zijn hoorzittingen geweest in het Parlement; er zijn uitspraken door het Grondwettelijk Hof, en dergelijke meer.

Wanneer ik dat allemaal op een rijtje zet, meen ik dat wij er één ding uit kunnen leren, namelijk dat die 250 miljoen echt een basis is. Zoals het Grondwettelijk Hof al zei: deze bijdrage is niet onredelijk, maar er wordt – zoals de heer Schiltz heeft aangehaald in de commissie – ook niet gezegd dat ze niet hoger kan zijn.

Wij stellen vast dat die 250 miljoen nog altijd losstaat van omgevingsfactoren. Het bedrag van 250 miljoen wordt aangehaald, maar er wordt eigenlijk geen verband gelegd met de omgevingsfactoren, zoals de productiewijze, de effectieve kosten en dergelijke meer. De link met de marktwerking is mij niet duidelijk.

De kloof met de cijfers van de CREG – eerst 1,75 en ondertussen 2,28 miljard – is wel erg groot. Ook wanneer wij naar het buitenland kijken – onder andere het Zweedse en het Duitse systeem – lijkt het wel alsof wij het voordeel dat de nucleaire producenten hebben, op dit moment weggeven voor een spotprijs. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Inzake de koppeling aan de marktwerking heeft mijn fractie een voorstel uitgewerkt. Wij hebben voorgesteld aan de commissie de regeling bij te sturen. Op die manier kunnen wij een objectieve aanrekening maken en ook verantwoorden waarom het precies dat bedrag moet zijn. Wij zijn nogal fan van een heffing op de ingezette thermische capaciteit van de kerncentrales, specifiek om een link te maken met de winsten die worden geboekt op de door middel van kernenergie geproduceerde energie, maar evenzeer om ervoor te zorgen dat centrales die worden verbeterd – en waar meer elektriciteit geproduceerd kan worden met dezelfde ingezette thermische capaciteit – gestimuleerd worden.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, the Energy Package that the Government proposes in ongoing matters contains a number of necessary adjustments, which is true. Per ⁇  I must say: it was intended to make some necessary adjustments. In the last few weeks – we see it on the pre-design – this component, however, has followed a crash diet, is my impression. I will return to it soon.

What it can still do – the previous speakers have explained in smells and colors where it comes from and how it comes together – is the so-called redistribution contribution for 2010, which is to be paid by the operators of nuclear power plants. In short: the famous contribution of 250 million.

Over those 250 million have already flooded a lot of ink in recent years. This arrangement was, among other things, part of the CREG’s study work, now for the second time; there have been hearings in the Parliament; there have been judgments by the Constitutional Court, and so on.

When I put it all in a row, I think we can learn one thing from it, namely that those 250 million is really a base. As the Constitutional Court has already said, this contribution is not unreasonable, but – as Mr Schiltz cited in the committee – it is also not said that it cannot be higher.

We note that those 250 million are still independent of environmental factors. The amount of 250 million is cited, but it is actually not linked to environmental factors such as the method of production, the effective cost, and so on. The link to the market is unclear.

The gap with the figures of the CREG – first 1.75 and in the meantime 2.28 billion – is very large. Even when we look abroad – including the Swedish and German systems – it seems like we are giving away the advantage that the nuclear producers have at the moment for a spot price. That may not be the intention.

Regarding the link to the market operation, my group has drawn up a proposal. We have proposed to the Commission to update the regulation. In this way, we can make an objective accounting and also answer why it should be exactly that amount. We are rather a fan of a tax on the thermal capacity of nuclear power plants, specifically to link with the gains earned on the energy produced by nuclear power, but equally to ensure that power plants that are improved – and where more electricity can be produced with the same thermal capacity installed – are stimulated.

#65

Official text

                    
                    Als wij ons voorstel doorrekenen, dan zetten wij eigenlijk een nieuw minimum vast. Op basis van de prijzen die op dit moment bestaan en aangezien het een voordeel is dat steeds blijft voortduren en niet enkel over het verleden gaat, zoals mevrouw Van der Auwera heeft gezegd, stellen wij voor dat 750 miljoen toch realistisch en redelijk is, gelet op wat er op dit moment voorligt. Ik ga ermee akkoord dat dit bedrag in de toekomst wellicht moet worden aangepast. De elektriciteitsprijzen zullen blijven evolueren. Dat is een vaststaand feit. Wij moeten enkel kijken op welke manier wij dat voordeel op een goede manier in kaart kunnen brengen.

De argumentatie die ik in de commissie heb gehoord voor het behoud van die 250 miljoen, is eigenlijk vooral dat wij dat bedrag hebben gekregen en het Grondwettelijk Hof heeft niet gezegd dat het een onredelijk bedrag is. Ik zou toch willen aandringen om in de toekomst te kijken naar wat daar exact kan uitkomen en dat wij de CREG laten uitrekenen wat realistisch is, maar dan wel met alle parameters op tafel. Als wij nu een aantal studies van de CREG opzijschuiven omdat zij niet realistisch zouden zijn of weinig met de realiteit te maken hebben, dan komen wij er volgens mij ook niet.

Ik wil nog een laatste punt op dit vlak aanhalen. Als wij het voordeel dat de kernexploitanten op dit moment hebben, weggeven aan een prijs die te laag is, mogen wij niet vergeten dat dit ook een vorm van bevoordeling is en dus eigenlijk een vorm van staatssteun. Wij moeten daar toch zeker fel mee opletten.

Ik kom terug op mijn crashdieet. In de oorspronkelijke versie stond ook nog een hele regeling voor de federale bijdrage. Voor de leken onder ons: de federale bijdrage is eigenlijk een heffing die een aantal kosten dekt, waaronder de werkingskosten van de CREG, het Kyotofonds en de denuclearisatie van een aantal nucleaire sites. Dat is een bijdrage die degressief is opgebouwd en geplafonneerd is.

Aanvankelijk was dat een goede zaak, maar ondertussen zien wij wel dat de federale bijdrage de laatste jaren toch stevig de hoogte is ingegaan. De recente cijfers van de CREG geven nog maar eens aan dat wij volgend jaar naar 5,26 euro per megawattuur zullen gaan. Als wij dat dan doorrekenen en wij kijken naar het plafond zoals het op dit moment is ingeschreven, wil dat zeggen dat degenen die minstens 250 000 megawattuur verbruiken, worden geplafonneerd op 250 000 euro. Wie minder verbruikt, zal dus enkel kunnen gebruikmaken van de degressiviteit van de schalen zoals ze voorzien zijn. Dit wil zeggen dat op het moment dat men meer dan 80 000 megawattuur verbruikt, men meer zal betalen dan 250 000 euro. Als wij daarnaast zien dat een aantal bedrijven die elektriciteit gebruiken als grondstof om producten mee te maken die in het buitenland als basisproducten worden gebruikt, moeten wij toch erg opletten dat wij geen heffingen installeren die de draagkracht van die bedrijven overschrijden.

Translated text

If we review our proposal, we will actually set a new minimum. Based on the prices that exist at the moment and since it is an advantage that continues to continue and not just about the past, as Ms. Van der Auwera has said, we suggest that 750 million is still realistic and reasonable, given what is ahead at the moment. I agree that this amount may need to be adjusted in the future. Electricity prices will continue to evolve. This is a fixed fact. We just need to look at how we can properly map that advantage.

The argument I have heard in the committee for the preservation of those 250 million is actually mainly that we have received that amount and the Constitutional Court has not said that it is an unreasonable amount. However, I would like to insist that in the future we look at what exactly can come out there and that we let the CREG calculate what is realistic, but with all the parameters on the table. If we now put aside some studies of the CREG because they would not be realistic or have little to do with reality, then I think we will not get there either.

I would like to point out one last point in this regard. If we give away the advantage that nuclear operators currently have at a price that is too low, we must not forget that this is also a form of benefit and therefore actually a form of state aid. We must definitely pay close attention to this.

I’m back on my crash diet. In the original version there was also a whole scheme for the federal contribution. For the lay among us: the federal contribution is actually a tax that covers a number of costs, including the operating costs of the CREG, the Kyoto Fund and the denuclearization of a number of nuclear sites. This is a contribution that is degressively constructed and plafoned.

At first, this was a good thing, but in the meantime we see that the federal contribution has steadily increased in recent years. Recent figures from the CREG indicate once again that we will go to 5.26 euros per megawatt hour next year. If we then count that over and look at the ceiling as it is currently registered, it means that those who consume at least 250 000 megawatts will be placed at 250 000 euros. Those who consume less, therefore, will only be able to use the degressivity of the scales as they are provided. This means that at the time you consume more than 80 000 megawatts, you will pay more than 250 000 euros. Furthermore, if we see a number of companies that use electricity as a raw material to make products that are used abroad as basic products, we must still be very careful that we do not install taxes that exceed the carrying capacity of those companies.

#66

Official text

                    
                    Op dit moment is de enige optie voor die bedrijven dat zij massaal meer energie gaan verbruiken. We zijn nog niet zo heel lang terug van het debat in Cancún, het zal misschien nog een aantal keren terugkomen. Intussen zitten we echter wel met een regeling die bepaalde bedrijven ertoe aanzet, zeker als ze net onder die grens van 250 000 MWh zitten, om net veel meer te gaan verbruiken. Iemand die vlak onder de grens zit zal met de huidige regeling volgend jaar bijna 750 000 euro moeten betalen. Het plafond is 250 000 euro. Men kan dus al wat elektriciteit verbruiken om aan dat plafond te komen. Wij hebben dat in de commissie ook aangekaart. Wij vinden het voorstel zoals het in het voorontwerp stond zeker niet perfect, maar wel een basis om verder te gaan en te bespreken hoe we een totaalpakket kunnen maken waarmee we die anomalie en een aantal andere zaken kunnen rechtzetten. Tot mijn verbazing bestond daar wel wat eensgezindheid over. Ondanks het feit dat dit geschrapt is uit het ontwerp leken heel veel mensen te erkennen dat daar een probleem zat en dat de oplossing die werd voorgesteld voor die anomalie niet slecht was. De eensgezindheid was zo ruim dat mensen niet enkel van Opgrimbie tot De Panne akkoord gingen, zelfs van mijn eigen stad Lier tot in Huy bij de heer George ging iedereen daarmee akkoord. CdH heeft immers zelf een amendement voorgelegd dat quasi dezelfde oplossing geeft aan het probleem. Het werd dus wel erkend, maar jammer genoeg werd dit niet goedgekeurd. Daar hebben we toch wel wat problemen mee, zeker omdat het de bedrijven zijn in de categorie boven 80 000 MWh die daarvoor de rekening zullen betalen. Ik vind dat wat surrealistisch. Ik stel dus voor dat wij als fractie ons amendement opnieuw indienen zodat we als Parlement samen een stap in de goede richting kunnen zetten.

Collega’s, ik rond af. Er zijn in deze wet houdende diverse bepalingen een aantal zaken die in de goede richting gaan. Het is belangrijk dat we die 250 miljoen binnenhalen. Dat ligt onder de basis waarvoor wij willen gaan, maar als we ze niet binnenhalen, staan we nog verder van huis. Het motto dat heel wat van onze collega’s hier hebben gehanteerd, namelijk dat het Parlement zijn werk kan doen, vind ik heel goed. Alleen is dat soms niet helemaal te rijmen met wat er hier gebeurt. Om die reden wacht ik zeker de stemming af over het amendement dat wij opnieuw indienen.

Onze fractie zal deze artikelen goedkeuren. Het is een eerste stap, maar die stap is verre van groot genoeg. Wij willen hier zeker in de toekomst heel wat meer.

Translated text

At the moment, the only option for these companies is that they will consume massively more energy. We are not so long back from the debate in Cancun, it may come back a few times. Meanwhile, however, we have a scheme that encourages certain companies, especially when they are just below that limit of 250 000 MWh, to consume just a lot more. Anyone located just below the border will have to pay almost 750 000 euros next year under the current scheme. The ceiling is 250 000 euros. Therefore, one can consume all the electricity to reach that ceiling. We also discussed this in the committee. We think the proposal as it was in the pre-design was ⁇  not perfect, but it is a basis for moving forward and discussing how we can create a total package that can correct that anomaly and a number of other things. To my surprise, there was some consensus. Despite this being removed from the design, many people seemed to acknowledge that there was a problem there and that the solution proposed for that anomaly was not bad. The unanimity was so widespread that people agreed not only from Upgrimbie to De Panne, even from my own town of Lier to Huy at Mr. George, everyone agreed. CdH itself has submitted an amendment that provides almost the same solution to the problem. It was accepted, but unfortunately it was not approved. We have some problems with that, especially because it is the companies in the category above 80 000 MWh that will pay the bill for it. I think it is somewhat surreal. I therefore propose that we, as a group, re-submit our amendment so that we as Parliament together can take a step in the right direction.

Ladies and gentlemen, I am going around. There are several provisions in this law that go in the right direction. It is important that we get those 250 million. That’s below the basis for which we want to go, but if we don’t get them in, we’re even further away from home. I find the motto used by many of our colleagues here, namely that Parliament can do its work, very good. Only that is sometimes not completely rime with what is happening here. Therefore, I am ⁇  looking forward to the vote on the amendment that we are submitting again.

Our group will approve these articles. It is a first step, but that step is far from large enough. We ⁇  want a lot more here in the future.

#67

#68

Official text

                    
                    Monsieur le président, ce ne sera pas mon maiden speech.

Monsieur le ministre, vous savez que le président du comité de direction de la CREG a, par écrit, contesté vos affirmations selon lesquelles l'évaluation du régulateur officiel de la rente nucléaire était virtuelle et non réelle. La CREG estime à présent cette rente à 2 milliards tandis que l'étude de la Banque Nationale, à laquelle vous vous référez continuellement – ce qui m'étonne –, l'estime à environ 800 millions d'euros.

Pourriez-vous nous expliquer la raison pour laquelle vous faites référence, de façon répétée, à une étude qui est contestée par le régulateur officiel que la loi a mis en place? Vous donnez l'impression de chercher l'évaluation la plus faible des profits indus des exploitants des centrales nucléaires pour justifier les cacahuètes que vous demandez aux producteurs d'électricité alors qu'une loi, issue de la directive européenne concernant le marché du gaz et de l'électricité, une loi belge, institue officiellement un régulateur dont la tâche, précisément, est d'effectuer ce type d'évaluation. Ce régulateur, une fois en mai et une fois la semaine dernière, conteste l'étude de la Banque Nationale car elle se réfère à des prix de 2002 et 2003. Or vous restez accroché à cette étude de la Banque Nationale alors que votre régulateur la refuse, alors que le président du comité de direction de la CREG la refuse par écrit, je le répète! Il affirme que le chiffre est bien supérieur à celui-là.

S'il ne s'agissait que d'un comportement curieux, on passerait outre, mais comme nous devons trouver un nombre impressionnant de milliards d'euros pour parvenir à une gestion budgétaire saine, tous les euros que vous n'irez pas chercher là parce que vous vous évertuez à faire référence à une étude contestée, vous devrez aller les chercher ailleurs! Là, nous ne sommes pas d'accord! La différence entre vos 250 millions et le milliard et demi que nous proposons, cette différence permettrait d'aller chercher moins d'argent ailleurs ou de mener de meilleures politiques publiques.

Translated text

This will not be my maiden speech.

Mr. Minister, you know that the Chairman of the Board of Directors of the CREG has, in writing, challenged your claims that the assessment of the official regulator of the nuclear rent was virtual and not real. The CREG now estimates this rent to 2 billion while the study of the National Bank, to which you continuously refer – which is surprising to me – estimates it to about 800 million euros.

Could you explain why you repeatedly refer to a study that is challenged by the official regulator that the law has set up? You give the impression of seeking the lowest assessment of the undue profits of the operators of nuclear power plants to justify the peanuts that you ask of the electricity producers while a law, derived from the European Directive on the gas and electricity market, a Belgian law, officially establishes a regulator whose task, precisely, is to carry out this type of assessment. This regulator, once in May and once last week, disputes the National Bank’s study because it refers to prices from 2002 and 2003. Now you remain attached to this study of the National Bank while your regulator refuses it, while the Chairman of the Board of Directors of the CREG refuses it in writing, I repeat! He says the number is much higher than that.

If it was just a curious behavior, we would go beyond, but since we have to find an impressive number of billions of euros to ⁇  a healthy budget management, all the euros that you will not go looking for there because you strive to refer to a contested study, you will have to go and look for them elsewhere! Here, we do not agree! The difference between your 250 million and the one-and-a-half billion we propose, this difference would allow you to go for less money elsewhere or conduct better public policies.

#69

Official text

                    
                    Et pourtant, vous vous en tenez à cette étude contestée de la Banque Nationale. Nous avons dit en commission que nous allions demander l’avis de la CREG, pour la troisième fois. C’est très bien, je suis partisan du fait que, pour la troisième fois, on demande à la CREG son estimation de la rente nucléaire. En mai 2009, c’était 1,7 milliard; en décembre, ça a monté à un peu plus de deux milliards pour des questions de fluctuations de prix; nous verrons, une fois de plus, l’évaluation de la CREG.

Ça, c’était le premier point de mon intervention. Par conséquent, nous avons déposé un amendement avec ce milliard et demi et, une fois de plus, monsieur le ministre, l’argent que vous n’irez pas chercher auprès des exploitants nucléaires (alors que l’amortissement accéléré de leur centrale a été payé par le consommateur, comme Febeliec l’a encore répété aujourd’hui), avant que le marché ne soit régulier, il faudra aller le chercher ailleurs. Cela, ce serait profondément injuste pour ceux qui ont payé cet amortissement entre 1974 et 2000.

Le deuxième amendement que nous avons déposé concerne les fonds qui sont approvisionnés en vue du démantèlement futur des centrales et la gestion des déchets radioactifs. La loi actuelle prévoit qu’un groupe de six personnes (plus trois; j’y reviendrai) – qu’un comité donc – effectue le suivi du rating du secteur nucléaire et qu’en fonction de ce rating, la quantité d’argent qui peut lui être prêtée à partir de ces fonds varie.

Depuis lors, deux choses se sont produites. Tout d’abord, un gouvernement précédent (pas le vôtre, celui d’avant) a cru nécessaire de mettre dans ce comité de suivi les gens mêmes du secteur, ce qui engendra une confusion d’intérêts absolue. Ensuite, il y a eu la crise financière de 2008. Nous avons alors tous pu constater – et je suppose que nous serons majoritairement d’accord – l’échec, et donc la remise en cause nécessaire, du système des agences de notation. La raison de cet échec tient dans le fait que ces agences sont à la fois juge et partie, premièrement en raison de l’identité de leurs actionnaires et de leurs clients et, deuxièmement, parce qu’elles peuvent se tromper comme tout le monde.

Suite à cet événement, l’ONDRAF, au cours de son conseil d’administration de juin dernier, a dit qu’il fallait revoir le système et que l’on ne pouvait plus avoir affaire, en raison de cet événement de 2008, à un système par lequel on re-prête l’argent aux exploitants sur base de leur rating. C’est pour cela que nous avons déposé un amendement qui prévoit que ces sommes seront transférées à l’ONDRAF, de manière à ce qu’elles ne soient plus exposées à la spéculation ou aux erreurs des agences de notation.

Je suppose que vous serez d’accord avec cette recommandation de l’ONDRAF. Et si vous êtes d’accord, je suppose que cet amendement sera adopté.

Translated text

And yet, you stick to this controversial study of the National Bank. We said in the committee that we would ask for the opinion of the CREG, for the third time. This is very good, I am in favour of the fact that, for the third time, the CREG is asked to estimate the nuclear rent. In May 2009, it was 1.7 billion; in December, it rose to just over two billion for questions of price fluctuations; we will see, once again, the evaluation of the CREG.

That was the first point of my speech. Therefore, we have filed an amendment with that one and a half billion and, once again, Mr. Minister, the money you will not seek from nuclear operators (while the accelerated depreciation of their power plant has been paid by the consumer, as Febeliec has repeated again today), before the market is regular, it will have to go and look for it elsewhere. This would be profoundly unfair to those who paid this amortization between 1974 and 2000.

The second amendment we submitted concerns the funds that are supplied for future dismantling of power plants and the management of radioactive waste. The current law provides that a group of six people (plus three; I will return to it) – that is, a committee – performs the rating of the nuclear sector and that depending on this rating, the amount of money that can be borrowed from these funds varies.

Since then, two things have happened. First of all, a previous government (not yours, the previous one) considered it necessary to put in this monitoring committee the people themselves of the sector, which created an absolute confusion of interests. Then came the 2008 financial crisis. We were then all able to see – and I suppose we will mostly agree – the failure, and therefore the necessary questioning, of the rating agency system. The reason for this failure lies in the fact that these agencies are both judge and party, firstly because of the identity of their shareholders and their customers, and secondly because they can be mistaken like everyone else.

Following this event,ONDRAF, during its board of directors in June last year, said that the system needs to be revised and that there can no longer be dealing, due to this event of 2008, with a system by which money is re-loaned to operators on the basis of their rating. That is why we have submitted an amendment that provides that these amounts will be transferred to UNDRAF, so that they are no longer exposed to speculation or errors by rating agencies.

I suppose you will agree with this recommendation of the UNDRAF. And if you agree, I assume that this amendment will be adopted.

#70

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, het therapeutische energie-uurtje is inderdaad weer aangebroken, na de commissie nu ook in de plenaire vergadering.

Mijnheer Calvo, voor u is het uw eerste keer, maar zoals de minister terecht zei, hebben wij hier al dikwijls gestaan.

Mevrouw Van der Auwera, uw fijne prik over de Pax Electrica is mij niet ontgaan. Ik begrijp dat u de pluim voor een zekere vooruitgang inzake repartitie en het wegwerken van een oneigenlijk concurrentievoordeel van de oude staatsenergieproducent op uw CD&V-hoed wil steken, maar op dat punt wil ik u tegenspreken en in de tang nemen.

Ik neem u in de tang, mevrouw Van der Auwera, omdat het probleem niet ligt bij Pax Electrica. Pax Electrica was een monsterakkoord waarin een globale visie op de vrijmaking van de markt werd gelanceerd. Het probleem is dat de spelers die aan de andere kant van het akkoord stonden, dat akkoord niet hebben gehonoreerd.

Wat moet er dan gebeuren? Als iemand zijn afspraken niet nakomt, moet men die afspraken afdwingen. Dat is wat wij met de repartitiebijdrage pogen te doen.

Ik ben het eens met veel collega’s die zeggen dat 250 miljoen euro niet genoeg is. Om die reden heb ik in de commissie van de minister bevestigende woorden ontlokt op de vraag of hij en zijn partij die bijdrage toch zeker recurrent willen maken. Als wij kijken tot wanneer die bijdrage wordt geacht te lopen, dus tot wanneer het voordeel van het verleden, namelijk het versneld afschrijven, zal lopen, dan kunnen wij rekenen op achtjaarlijkse inningen van een recurrent bedrag. Stel dat wij dat op 250 miljoen euro houden, dan geeft 8 keer 250, een bedrag van 2 miljard euro. Dan zitten wij wel om en bij dat bedrag. Daar alleen ligt dus niet het probleem, collega’s.

De vraag was dan of dat meer of minder zou zijn en of dat genoeg was of niet. De minister zegt dat het zeker en vast goed is, want het Grondwettelijk Hof heeft dat goedgekeurd. Had het meer mogen zijn? Misschien wel. Daarover heeft het Grondwettelijk Hof niet geoordeeld.

Het is wel duidelijk, vier jaar nadat ik het debat met de minister heb kunnen voeren, dat er nood is aan een concrete berekening die gecontesteerd kan worden. Dit heeft nog altijd niet kunnen plaatsvinden, omdat de CREG dan inzage moet kunnen krijgen in de concrete aankoop- en verkoopresultaten van de diverse bedrijven. De CREG heeft die bevoegdheid gekregen.

Ik heb in de laatste commissievergadering ook begrepen dat de politieke wil er is om de CREG, de regulator, aan te sturen om die berekeningen in concreto te maken, zodat wij de discussie over de cijfers – dat is tegenwoordig in de mode – ontmijnen alvorens wij de politieke discussie over het energiebeleid kunnen aanvatten.

Translated text

The therapeutic energy hour has indeed come back, after the committee, now also in the plenary session.

Mr Calvo, for you this is your first time, but as the minister rightly said, we have stood here many times.

Mrs. Van der Auwera, your fine touch on the Pax Electrica has not missed me. I understand that you want to put the plum for a certain progress in the distribution and elimination of an unfair competitive advantage of the old state energy producer on your CD&V hat, but on that point I want to contradict you and take in the tang.

I take you in the tang, Mrs. Van der Auwera, because the problem is not in Pax Electrica. Pax Electrica was a sample agreement that launched a global vision for market liberalization. The problem is that the players who stood on the other side of the agreement did not honor that agreement.

What must then be done? If someone does not fulfill their commitments, they must be enforced. This is what we are trying to do with the repartition contribution.

I agree with many colleagues who say that 250 million euros is not enough. For this reason, I sparked confirming words in the committee of the minister on the question of whether he and his party would ⁇  want to make this contribution recurrent. If we look until when that contribution is considered to run, that is, until when the advantage of the past, namely the accelerated write-off, will run, then we can count on eight-year collection of a recurrent amount. Suppose that we keep that at 250 million euros, then 8 times 250, an amount of 2 billion euros. We are there and at that amount. That is not the problem, my colleagues.

The question then was whether that would be more or less and whether that was enough or not. The minister says it is sure and definitely good, because the Constitutional Court has approved it. Could it be a lake? Maybe so. The Constitutional Court has not ruled on this.

It is clear, four years after I was able to conduct the debate with the minister, that there is a need for a concrete calculation that can be challenged. This has not yet been possible, as the CREG must then be able to gain insight into the concrete purchase and sales results of the various companies. The CREG has received that authority.

I also understood at the last committee meeting that there is a political will to instruct the CREG, the regulator, to make those calculations in concrete, so that we can mitigate the discussion on the numbers – which is now in fashion – before we can start the political discussion on energy policy.

#71

Official text

                    
                    Dan valt in de commissie het N-VA-voorstel uit de lucht: geen taxatie op vermogen of op wat dan ook. Zij willen thermisch taxeren. Dat vond ik heel creatief, vooral omdat door de kwalificatie van het thermisch criterium de berekening van de taks ongeveer op 250 miljoen euro uitkomt. Dat is de wereld op zijn kop. Het is een fout criterium. Dit wil ik benadrukken: een taks op de nucleaire spelers dient in de eerste plaats om de concurrentie te herstellen. Laten wij dat niet uit het oog verliezen, mijnheer de minister van Energie. Het is en zal altijd de hoofdbekommernis van de liberalen blijven om ervoor te zorgen dat wij in dit land een concurrentiële energiemarkt krijgen ten behoeve van de consument waardoor de service en de prijzen de goede kant zullen opgaan, in tegenstelling tot wat wij nu moeten vaststellen.

Een tweede punt is de omschakeling naar de groene economie. Ik zeg altijd: “Denk groen en handel blauw.” De oplossing ligt erin om de groene economie als volwaardige tegenspeler van de traditionele producenten te lanceren, temeer omdat het een beweging is die wij niet kunnen tegenhouden en die de toekomst van het avondland zal zijn. Mijnheer Wollants, ik vind het vreemd om de thermische capaciteit te taxeren. Collega’s van Groen! en Ecolo, dan moeten wij het debat opengooien en niet alleen een amendement indienen om de taks ineens op 1,9 miljard euro te zetten, om de buit in een keer binnen te rijven en dat vooral te oormerken om de sociale, groene economie te stimuleren. Neen, dan moeten wij verder durven gaan. Dan moeten wij durven zeggen dat wij de belastingen, met de federale bijdragen en met de belasting op de groenestroomcertificaten, die door ons allemaal worden betaald en door de bedrijven nog het meest – anomalieën die wij in de toekomst zullen oplossen – zullen gebruiken als een verbruikersbelasting. Dat doen wij nu al heimelijk, maar we durven het vooral niet luidop te zeggen. Of gaan wij daadwerkelijk voor de taksshift, met andere woorden het verleggen van de belasting van arbeid naar verbruik? Daar ben ik het volledig mee eens. Dan kunnen wij meer heffingen op energie instellen. Dat hoeft dan zelfs geen thermische belasting te zijn, maar een CO2-belasting of een verbruikersbelasting tout court. Dan is er geen discussie meer. Dan zal onze economie eindelijk de broodnodige zuurstof krijgen om de groene weg in te slaan. Tegelijk zal het concurrentieprobleem waarmee wij nu zo worstelen, van de baan worden geveegd.

Collega’s, ik maak mij geen illusies. We zitten in lopende zaken. Die fundamentele debatten kunnen enkel preliminair in het Parlement worden gevoerd. Die hebben ook een belangrijke weerslag op de regering, omdat dergelijke verschuiving in de belastingen niet zonder slag of stoot zal gaan en een enorme impact heeft op de manier waarop de overheid haar budgetten moet vergaren en spenderen. Ik stel voor dat wij dat debat in het Parlement opstarten en beginnen met het indienen van wetsvoorstellen in de commissies. Wij moeten er ook onze collega’s van de commissie voor de Financiën en de Begroting bij betrekken. Wij moeten grondig werk leveren zodat wij de volgende regering, wanneer die er eindelijk zal zijn, kunnen overtuigen met een werkstuk. In het Parlement moeten wij niet alleen oproepen tegen deze of de volgende minister, maar een daadwerkelijk inhoudelijk werkstuk afleveren zodat de energie in ons land niet alleen groen, rood of blauw zal zijn, maar ook eerlijke en propere energie zal zijn voor iedereen.

Translated text

Then in the committee the N-VA proposal falls out of the air: no taxation on assets or anything. They want to tax thermal. I found that very creative, especially since by the qualification of the thermal criterion the calculation of the tax is approximately 250 million euros. This is the world on his head. This is a wrong criterion. I would like to emphasize this: a tax on the nuclear players serves first and foremost to restore competition. Let us not forget this, Mr. Minister of Energy. It is and will always be the primary concern of the liberals to ensure that we have a competitive energy market in this country for the benefit of the consumer and that the service and prices will go the right way, contrary to what we now have to establish.

The second point is the transition to the green economy. I always say, “Think green and trade blue.”The solution is to launch the green economy as a full-fledged opponent of the traditional producers, much more because it is a movement that we cannot stop and that will be the future of the western country. Mr. Wollants, I find it strange to rate the thermal capacity. Friends of the Greens! And Ecolo, then we must open the debate and not just submit an amendment to put the tax suddenly at 1.9 billion euros, to bring the loot in one time and above all to mark that ear to stimulate the social, green economy. No, then we must dare to go further. Then we must dare to say that we will use the taxes, with the federal contributions and with the tax on green electricity certificates, which are paid by us all and by the companies the most – anomalies that we will solve in the future – as a consumer tax. We already do this in secret, but we do not dare to say it out loud. Or do we actually go for the tax shift, in other words the shift of the tax from labour to consumption? I fully agree with that. Then we can impose more energy taxes. That does not even have to be a thermal tax, but a CO2 tax or a consumer tax tout court. Then there will be no more discussion. Then our economy will finally get the oxygen it needs to save the green road. At the same time, the competition problem with which we are now struggling will be wiped out of the road.

My colleagues, I do not make illusions. We are in ongoing affairs. These fundamental debates can only be held preliminarily in Parliament. They also have a significant impact on the government, as such a shift in taxes will not go without blow or blow and has a huge impact on the way the government must collect and spend its budgets. I propose that we initiate this debate in Parliament and begin by submitting legislative proposals to the committees. We should also involve our colleagues in the Committee on Finance and Budget. We must work thoroughly so that we can convince the next government, when it finally comes, with a piece of work. In Parliament, we must not only appeal against this or the next minister, but deliver a truly substantial work piece so that the energy in our country will not only be green, red or blue, but also fair and clean energy for all.

#72

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil nog even reageren op de woorden van de heer Schiltz. Hij looft mijn creativiteit. Dat is heel leuk, maar hij zou dat niet moeten doen. Hij weet immers even goed als ik dat dit systeem al in het buitenland bestaat, werkt en wordt goedgekeurd.

Mijnheer Schiltz, ik wil uw berekening hoe u met ons voorstel aan 250 miljoen komt, graag zien en met u overlopen. U mag echter niet vergeten dat het vermogen van de kerncentrales, zoals het nu wordt uitgedrukt, het elektrisch vermogen is en niet het thermisch vermogen. Als u die cijfers in uw berekening gebruikt, denk ik dat u ergens anders uitkomt.

Translated text

#73

Official text

                    
                    Dat is nu precies wat ik wilde zeggen, met name dat wij moeten stoppen met bakkeleien over welke criteria wij zullen hanteren. Dat is verkeerd.

Men moet de debatten veel fundamenteler voeren. Men moet een debat voeren over het concurrentieverstorend karakter en het duurzaamheidsgehalte. Ik heb vaak verwezen naar de groene economie, de CO2-uitstoot en de internalisering van de totale milieukosten, dus ook de kosten die op het milieu worden gelegd door het transport en de ontginning van uranium en dergelijke. Wij moeten los van de output meer naar de input kijken. Dat was precies de essentie van mijn betoog, mijnheer Wollants.

Translated text

#74

Official text

                    
                    Mijnheer Schiltz, ik ben natuurlijk bijzonder enthousiast over uw vurig pleidooi voor de vergroening van onze economie en de verschuiving van de lasten richting milieuvervuiling.

Kunnen wij echter, in afwachting van die fundamentele debatten, de bijdrage van dit jaar verhogen en dichter bij de woekerwinsten van de nucleaire exploitanten brengen? Als uw partij vindt dat dit Parlement volop zijn werk kan doen inzake asiel en migratie, volop voorstellen kan neerleggen en commissies samenroepen, waarom zou het zich dan niet mogen uitspreken over een hogere bijdrage van de nucleaire exploitanten? Dat zou onze begroting goeddoen, iets wat uw partij ook heel na aan het hart ligt.

Translated text

#75

Official text

                    
                    Het is evident dat ik dat wil doen, maar u noch de heer Wollants, noch een andere fractie heeft mij een voorstel voorgeschoteld dat voldoende tegemoetkomt aan een dergelijk totaalpakket. Het zijn altijd maar kleine aanpassingen. U wilt intussen al een graai doen naar het een en ander. Ik heb wel sympathie voor de minister die zegt dat hij op zijn hoede is om dat in lopende zaken niet zelf te doen.

Mijnheer Calvo, het Parlement kan dat, maar wij moeten wel goed weten wat wij doen. Men kan geld maar een keer halen en een keer uitgeven. Dus, alvorens u zo vlot beslist het te halen en uit te geven, zou ik in dit Parlement liever een breder akkoord hebben over hoe wij het energiebeleid in de toekomst zien. Dat akkoord is er momenteel nog niet.

Translated text

#76

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, merci pour ces nombreuses réactions, questions et propositions. Le débat a un air de déjà vu, en effet, et je dis cela avec regret, monsieur Calvo. C'est un regret de recommencer ce débat parce que tous les problèmes n'ont pas été résolus et on peut regretter également que cette proposition, limitée par le contexte des affaires courantes, ne résolve pas tous les problèmes qu'elle devrait résoudre.

J'entends et je partage totalement les remarques de M. Wollants sur les problèmes liés à la cotisation fédérale, sur ce système de plafonnement qui produit aujourd'hui des anomalies et sur ce système d'exonérations qui fait de même. J'avais d'ailleurs formulé des propositions pour y remédier qui n'ont pas recueilli l'assentiment de la majorité parce qu'elles avaient un impact budgétaire et que nous sommes en affaires courantes. Mais nous avons aussi un accord au sein de la majorité qui nous permet d'y revenir à la rentrée parlementaire, au moins pour les aspects sans impact budgétaire, comme le problème lié à l'exonération.

De même, je vous rappelle que cette contribution de 250 millions n'est qu'une partie d'un système de remise en ordre des marchés de l'énergie plus étendu, comme je l'ai dit depuis le départ, et qui comportait notamment ce qui constitue à mes yeux une pièce maîtresse du dispositif, un comité de suivi qui doit faire tout ce qui n'est pas fait aujourd'hui et qui doit faire en sorte que la rente nucléaire bénéficie à la société belge.

On ne va pas refaire l'historique, monsieur Deleuze. Comme vous le dites, à propos de l'ONDRAF, la loi de 2003 n'est pas suffisamment ferme, elle ne permet pas d'assurer totalement la disponibilité des provisions nucléaires et je partage totalement votre jugement, d'autant que vous êtes l'auteur de cette loi. J'ai demandé à l'ONDRAF les moyens de la renforcer. Elle a avancé des propositions et je viendrai, pour autant que j'en aie encore la possibilité à la rentrée parlementaire, avec des propositions en ce sens.

Quant à cette fameuse rente nucléaire, sans refaire tout l'historique, je vous le redirai encore et encore: j'ai du mal avec les reproches formulés par les écologistes en général. Vous avez eu à un moment les moyens d'agir et vous l'avez fait suivant une méthodologie que vous défendez et que je ne contesterai pas intellectuellement. Vous vous êtes demandé quoi faire à l'époque. Il y avait le comité de contrôle qui réunissait les partenaires sociaux, les autorités publiques, les producteurs. Bon an mal an, cela ne fonctionnait pas trop mal: la rente était répartie entre les consommateurs, qu'ils soient industriels ou particuliers, les investissements assuraient la sécurité d'approvisionnement et personne ne s'en plaignait.

Translated text

Thank you for your many responses, questions and suggestions. The debate sounds a déjà vu, indeed, and I say this with regret, Mr. Calvo. It is a regret to resume this debate because all problems have not been resolved and it can also be regretted that this proposal, limited by the context of current affairs, does not solve all the problems it should solve.

I fully understand and agree with the comments of Mr. Wollants on the problems related to the federal contribution, on this system of ceiling that today produces anomalies and on this system of exemptions that does the same. I had also formulated proposals to remedy those that did not obtain the approval of the majority because they had a budgetary impact and that we are in common affairs. But we also have an agreement within the majority that allows us to return to the parliamentary entry, at least for aspects without budgetary impact, such as the issue of tax exemption.

Likewise, I remind you that this contribution of 250 million is only a part of a broader system of ordering the energy markets, as I said from the beginning, and that included in particular what, in my view, constitutes a masterpiece of the device, a monitoring committee that must do all that is not done today and that must make sure that the nuclear rent benefits the Belgian society.

We will not repeat history, Mr. Deleuze. As you say, regarding the UNDRAF, the 2003 law is not firm enough, it does not enable to fully ensure the availability of nuclear supplies and I totally agree with your judgment, especially since you are the author of this law. I asked the UNDRAF how to strengthen it. She has advanced proposals and I will come, as long as I still have the possibility at the parliamentary return, with proposals in this direction.

As for this famous nuclear rent, without repeating all the historical, I will repeat it to you again and again: I have trouble with the reproaches formulated by ecologists in general. At one point you had the means to act and you did so according to a methodology that you defend and that I will not intellectually challenge. You asked yourself what to do at the time. There was the control committee that brought together social partners, public authorities, producers. Good year bad year, it did not work too badly: the rent was distributed among consumers, whether industrial or private, the investments guaranteed the security of supply and no one complained about it.

#77

Official text

                    
                    On entre dans un nouveau contexte, celui de libéralisation et d'ouverture du marché; il faut donc faire autre chose. Que faites-vous, puisque vous étiez à la manœuvre? Vous dites que vous allez baisser les prix et les ramener à un niveau correct, puisqu'il y avait ce système de subventionnement indirect, que vous allez mettre en place un régulateur et ouvrir le jeu à la concurrence. Intellectuellement, on peut penser que cela va fonctionner, je peux vous suivre sur ce point. On peut se dire que les prix étant ramenés à ce niveau, la concurrence va remplacer le comité de contrôle d'une certaine manière et que les prix vont se maintenir à ce niveau relativement bas et donc que cela fonctionnera.

Quand j'arrive, il y a trois ans, jour pour jour d'ailleurs, le 21 ou le 22 décembre 2007, je dois bien constater, hélas monsieur Deleuze, que cela n'a pas fonctionné! Cela n'a pas fonctionné car en décembre 2007, un producteur détient encore 90 % des parts de production dans ce pays, que les prix ont terriblement augmenté et que la diminution que vous aviez obtenue en 2003 a fondu comme neige au soleil et ce ne sont pas les consommateurs qui en ont profité.

Translated text

We are entering a new context, that of liberalization and market opening; therefore we need to do something else. What did you do, since you were in the manoeuvre? You say that you will lower prices and bring them back to the right level, since there was this indirect subsidy system, that you will set up a regulator and open the game to the competition. Intellectually, you can think it will work, I can follow you on this point. It can be said that as prices are brought back to this level, competition will replace the control committee in a certain way and that prices will remain at this relatively low level and therefore that it will work.

When I arrive, three years ago, day by day, on 21 or 22 December 2007, I have to see, unfortunately, Mr. Deleuze, that it didn’t work! This did not work because in December 2007, a producer still holds 90% of the production shares in that country, that prices have grown terribly and that the decline you had obtained in 2003 has melted like snow in the sun and it is not the consumers who have benefited.

#78

#79

Official text

                    
                    Je vais vous expliquer.

Il n'y a donc pas de concurrence et de niveau suffisant de contrôle. Que faut-il faire? Il faut donc continuer à ouvrir le marché. On est quand même passé, grâce ou malgré l'exécution de la Pax Electrica – qui, je pense, est insuffisante mais a quand même eu le mérite de permettre une ouverture de marché – de 90 à 62 %. On a donc tout de même un marché plus ouvert.

Par ailleurs, il faut renforcer le régulateur puisque fin 2007, début 2008, le régulateur n'a pas, par exemple, le pouvoir de calculer les coûts de production. On le renforce et on lui donne les moyens et le pouvoir de calculer ces coûts de production et donc de calculer cette rente. Finalement, il faut faire en sorte que cette rente bénéficie à la société belge. Je le dis depuis le début! Comment le faire? Avec, d'une part, une taxation et, d'autre part, un contrôle de prix. Telle est ma conviction qui a été longue à mûrir et longue aussi à faire partager par les partenaires de la majorité. Je rappelle, sans polémiquer mais c'est un fait, que les libéraux, ni du Nord ni du Sud, ne voulaient de taxe sur le nucléaire en 2007, 2008. Il a fallu de longues discussions et de longues bagarres pour aboutir à un consensus autour de l'idée de taxation de cette rente nucléaire, qui existe et est juridiquement consolidée grâce maintenant à l'arrêt de la Cour constitutionnelle.

Est-ce suffisant? Non, j'ai toujours dit qu'il fallait l'accompagner de ce comité de suivi pour vérifier les prix réels.

Translated text

I will explain to you.

Therefore, there is no competition and sufficient level of control. What should be done? We must continue to open the market. Nevertheless, thanks to or despite the execution of the Pax Electrica – which, I think, is insufficient but has nevertheless had the merit of allowing a market opening – we passed from 90 to 62%. We have a more open market.

Furthermore, the regulator must be strengthened since at the end of 2007, early 2008, the regulator does not have, for example, the power to calculate production costs. It is strengthened and it is given the means and power to calculate these costs of production and therefore to calculate this rent. Finally, it is necessary to ensure that this pension benefits the Belgian society. I said it from the beginning! How to do it? With, on the one hand, taxation and, on the other hand, price control. This is my conviction that has been long to mature and also long to be shared by the partners of the majority. I recall, without polemic, but it is a fact, that the liberals, neither of the North nor of the South, did not want a tax on nuclear in 2007, 2008. It took long discussions and long battles to reach a consensus around the idea of taxing this nuclear rent, which exists and is legally consolidated now thanks to the ruling of the Constitutional Court.

Is it sufficient? No, I’ve always said that it should be accompanied by this monitoring committee to check the actual prices.

#80

Official text

                    
                    Monsieur Calvo, j’ai dit en commission et dans la presse, et je vais vous le répéter en plénière - je n’ai aucun problème avec cela, - que les calculs de la CREG sont des calculs théoriques. Mais ce n’est pas une offense de dire cela! J’ai le plus grand respect pour la théorie, j’ai moi-même été académique et j’ai fait des tas de calculs théoriques dans une vie antérieure. Mais ce sont des calculs théoriques!

Que dit la CREG? Si 100 % de l’électricité nucléaire était vendue au prix du marché, alors la rente serait de tel niveau. Et elle a très probablement raison dans ses estimations-là. Mais on sait, qu’on le veuille ou non, que 100 % de l’électricité nucléaire produite n’est pas vendue à ce prix de marché nominal, tel qu’il est affiché là. D’abord parce qu’il y a des contrats à long terme et donc qu’il y a, en 2010, des quantités qui sont vendues à des prix non pas de 2010 mais à des prix de 2009 ou 2008 ou 2007. Ensuite, parce qu’il existe divers systèmes de réduction. Et donc, ce qu’il faut que l’on prenne en considération, ce n’est pas seulement quelle serait la rente si 100 % était vendu au prix de marché, mais quelle quantité a été vendue à quel prix et quelle est donc la marge réelle.

Monsieur Deleuze, il faut pouvoir réconcilier différentes données économiques et ensuite vous pourrez m’expliquer comment il est possible de justifier qu’il y ait 2 milliards ou 2,5 milliards de rente, si par ailleurs le chiffre d’affaires cumulé des sociétés concernées, en ce compris les activités autres que le nucléaire, est de l’ordre de 1 milliard, 1,5 milliard ou 1,3 milliard. Il y a là quelque chose qui ne colle pas! Ce chiffre d’affaires, c’est-à-dire, après déduction des coûts par rapport aux bénéfices, n’est pas explicable. Ou bien il y a une énorme fraude dans les comptes mais alors il faut le démontrer ou bien, il faut reconnaître qu’entre un calcul théorique de la rente, calcul très utile je le répète mais théorique, et le calcul réel que nous devons encore faire et que malheureusement plus personne ne fait depuis que le comité de contrôle a disparu, il y a une différence.

C’est sur cette base que j’arrive à des estimations à peu près équivalentes à celles de M. Wollants. Non pas, monsieur Calvo ou monsieur Deleuze, en recyclant une vieille étude mais en reprenant la méthodologie de la Banque Nationale, constamment actualisée avec les derniers chiffres, pour essayer de faire en sorte que, quand on fait des comparaisons internationales, quand on compare les calculs théoriques et les chiffres d’affaires, les bénéfices réels des entreprises concernées ainsi que les données dont on dispose sur un certain nombre de contrats, tout cela colle et possède une certaine cohérence.

Translated text

Mr. Calvo, I said in the committee and in the press, and I will repeat it to you in the plenary — I have no problem with this, — that the calculations of the CREG are theoretical calculations. It is not an offense to say that. I have the greatest respect for theory, I myself have been an academic and I have done lots of theoretical calculations in a previous life. These are theoretical calculations.

What does the CREG say? If 100% of nuclear electricity was sold at the market price, then the rent would be at that level. He is probably right in his estimates. But we know, whether we like it or not, that 100% of the nuclear electricity produced is not sold at this nominal market price, as shown here. First, because there are long-term contracts and therefore there are, in 2010, quantities that are sold at prices not of 2010 but at prices of 2009 or 2008 or 2007. Second, because there are various reduction systems. And therefore, what needs to be taken into consideration is not only what the rent would be if 100% was sold at the market price, but how much was sold at what price and then what is the actual margin.

Mr. Deleuze, we must be able to reconcile different economic data and then you can explain to me how it is possible to justify that there are 2 billion or 2.5 billion rent, if otherwise the cumulative turnover of the companies concerned, including the activities other than nuclear, is of the order of 1 billion, 1.5 billion or 1.3 billion. There’s something that doesn’t fit! This turnover, i.e. after deduction of costs from profits, is not explainable. Either there is an enormous fraud in the accounts but then it must be demonstrated or it must be recognized that between a theoretical calculation of the rent, very useful calculation I repeat but theoretical, and the actual calculation that we still have to do and that unfortunately no one has done since the control committee has disappeared, there is a difference.

It is on this basis that I come to estimates roughly equivalent to those of mr. by Wollants. Not, Mr. Calvo or Mr. Deleuze, by recycling an old study but by taking back the methodology of the National Bank, constantly updated with the latest figures, to try to make sure that, when international comparisons are made, when comparing theoretical calculations and turnover figures, the real profits of the companies concerned as well as the data available on a number of contracts, all this fits together and possesses a certain consistency.

#81

Official text

                    
                    Certes, cela reste un travail à accomplir. Et nous avons besoin, j'en suis convaincu, ou bien que la CREG s'y attelle ou bien que soit créé ce comité de suivi que j'avais proposé, qui permettrait de le faire en y associant le gouvernement et les partenaires sociaux, tout en laissant à la CREG – qui a par ailleurs son rôle à jouer – sa totale indépendance qui doit être conservée et même renforcée.

Et puis, pour répondre à la deuxième question qui se pose: faut-il prendre 100 % de cette rente au bénéfice du gouvernement? Il s'agit d'un choix politique. Je n'ai jamais dit qu'il fallait en prendre l'intégralité, mais plutôt un tiers qui irait en faveur des consommateurs individuels sous forme de maintien d'un prix correct. Un autre tiers irait aux consommateurs industriels, en vue de préserver la compétitivité de nos entreprises, et le dernier bénéficierait au gouvernement. C'est ainsi que nous avons fait cette estimation, de sorte que le tiers destiné au gouvernement soit équivalent au taux nominal de l'impôt sur les sociétés. Je l'ai déjà expliqué longuement.

Maintenant, un prochain gouvernement pourrait décider de prendre 100 % de la rente. Très bien! Mais alors, on ne pourra pas en même temps dire qu'on maintiendra des prix bas pour les consommateurs. Il faut avoir là un minimum d'honnêteté intellectuelle.

Translated text

Of course, this remains a work to be done. And we need, I am convinced, either that the CREG engages in this, or that this monitoring committee that I had proposed be created, which would allow to do so by involving the government and the social partners, while leaving to the CREG – which also has its role to play – its total independence that must be preserved and even strengthened.

And then, to answer the second question that arises: is it necessary to take 100% of this rent to the benefit of the government? This is a political choice. I never said that it should take the whole, but rather a third that would go in favor of individual consumers in the form of ⁇ ining a fair price. Another third would go to industrial consumers, in order to preserve the competitiveness of our companies, and the latter would benefit the government. This is how we made this estimate, so that the third assigned to the government is equivalent to the nominal corporate tax rate. I have explained it long before.

Now, a next government might decide to take 100% of the rent. very well ! But at the same time, we cannot say that we will maintain low prices for consumers. There must be a minimum of intellectual honesty.

#82

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, mijn excuses, ik had u de brief meteen moeten overhandigen. Dan had uw repliek er wellicht anders uitgezien. Ik zal u de brief nu overhandigen. U begaat namelijk opnieuw de vergissing de cijfers van de CREG aan te vallen, terwijl de CREG dat punt per punt in de brief weerlegt.

U zegt dat er enkel rekening wordt gehouden met de theoretische verkoopprijs, de marktprijs die bekend is op de energiebeurs. Welnu, u zult in de brief lezen, als er uitgegaan wordt van 60 euro marktprijs per megawattuur, dat er reeds rekening gehouden is met goedkopere marktprijzen die toegekend worden aan industriële klanten.

U zegt ook dat er vooral rekening gehouden moet worden met de studie van de Nationale Bank. De studie van de Nationale Bank heeft exact dezelfde methodologie als de studie van de CREG. Beide studies nemen het verschil tussen de marktprijs en de productieprijs en vermenigvuldigen die met de hoeveelheid nucleaire productie. Wat is het verschil tussen de studie van de Nationale Bank en die van de CREG? De Nationale Bank gaat uit van veel hogere productiekosten, uitgaand van de kosten van een nieuwe centrale. Onze centrales zijn echter niet nieuw. Daarnaast gaat de Nationale Bank uit van de marktprijs van 2002-2003, die een stuk lager lag dan die van 2007.

Het is dus geen kwestie van methodologie, maar wel van een gebruik van juiste cijfers. U baseert zich op een studie die veel ouder is en die verkeerde productiekosten hanteert.

Translated text

Excuse me, I should have handed you the letter right away. Then your replica might have looked different. I will give you the letter now. In fact, again you make the mistake of attacking the figures of the CREG, while the CREG refutes that point by point in the letter.

You say that only the theoretical selling price, the market price known on the energy exchange, is taken into account. Well, you will read in the letter, if you assume a market price of 60 euros per megawatt hour, that it has already taken into account cheaper market prices awarded to industrial customers.

You also say that the study of the National Bank should be taken into account in particular. The study of the National Bank has exactly the same methodology as the study of the CREG. Both studies take the difference between the market price and the production price and multiply that by the amount of nuclear production. What is the difference between the study of the National Bank and that of the CREG? The National Bank assumes much higher production costs, assuming the costs of a new power plant. Our power plants are not new. In addition, the National Bank assumes the market price of 2002-2003, which was much lower than that of 2007.

Therefore, it is not a question of methodology, but rather of using correct numbers. You are based on a study that is much older and that deals with incorrect production costs.

#83

Official text

                    
                    Collega’s, het is toch wel hallucinant om hier nu te bakkeleien over welke studie. Daarvoor dienen normaal gezien de commissies. Ik heb daarnet aangehaald dat er in de commissie een consensus was om aan de CREG te vragen om de effectieve voordelen te berekenen aan de hand van de verkochte contracten, met inbegrip van eventuele voordelen die toegekend zijn aan langetermijncontracten. Ik denk dat elke discussie voorbarig is, zolang wij niet exact weten hoeveel Electrabel en andere effectief verkocht en ontvangen hebben. Daarna kunnen wij dan een robbertje vechten met de minister, wie dat ook moge zijn, over hoeveel en wat er met dat geld moet gebeuren. Ik denk dat het weinig zin heeft om mekaar hier vandaag oeverloos vliegen af te snoepen over de vraag of de CREG nu al dan niet een juiste berekening heeft gemaakt.

Ik ben het wel eens met de heer Calvo dat de CREG een aantal dingen heeft weerlegd. Anderzijds kan hij niet ontkennen dat de CREG wel uitgaat van algemene cijfers en gemiddelden. Ik laat die discussie verder aan mij voorbijgaan. Ik wil concrete cijfers. Speculaties over deze of gene modellen zullen niet veel bijdragen.

Translated text

Colleagues, it is a hallucinating thing to talk about which study. This is normally done by the committees. I just mentioned that there was a consensus in the committee to ask the CREG to calculate the effective benefits from the contracts sold, including any advantages granted to long-term contracts. I think any discussion is premature, as long as we do not know exactly how much Electrabel and others have effectively sold and received. Then we can fight a little robberies with the minister, whoever it may be, about how much and what should be done with that money. I think that it makes no sense to sweat off each other flying offshore here today about whether or not the CREG has made a correct calculation.

I agree with Mr Calvo that the CREG has rejected a number of things. On the other hand, he cannot deny that the CREG is based on general figures and averages. I will leave this discussion beyond me. I want concrete figures. Speculations about these or genetic models will not contribute much.

#84

#85

Official text

                    
                    Ik denk dat het een goede zaak zou zijn als wij eerst een akkoord bereiken over wat wij exact aan de CREG moeten vragen, met welke parameters en op welke manier. Zo niet zullen we achteraf exact dezelfde discussie voeren over de vraag of het al dan niet de juiste methodologie was. Als wij eerst op een lijn kunnen komen over wat er exact moet worden gevraagd en als daarin alle bezorgheden en bekommernissen van de fracties verwoord worden, dan pas kunnen wij een studie krijgen waar wij allemaal achter moeten staan en waarmee wij verder kunnen.

Translated text

#86

#87

Official text

                    
                    Dit debat is voor mij geen debat over methodologie, studiewerk of cijfers. Dit is een debat over het toekomstig energiebeleid in ons land. Dit is een debat over de energiefactuur van onze consumenten en kmo’s. Dat debat mogen we toch in het Parlement voeren en er enige tijd aan besteden! Het is de minister, niet de fractie Ecolo-Groen!, die het debat over de cijfers heeft geopend door de studies van de CREG in twijfel te trekken en die zo het toekomstig werk dat wij allemaal willen aanvatten, heeft gehypothekeerd. Het debat van vandaag is er dankzij de minister.

Translated text

#88

#89

#90

Official text

                    
                    Mijnheer de rapporteur, wenst u het woord nog te nemen daarover? De voorzitter heeft vanochtend de rapporteurs uitgenodigd om reeds hun uiteenzettingen te houden, wat niet belet dat u nog steeds, gelet op uw aanwezigheid, deze gemeenschap kunt verblijden met uw uiteenzetting, mijnheer Van den Bergh.

Translated text

#91

#92

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, mijnheer de staatssecretaris, de aanleiding van mijn uiteenzetting is een aspect uit het voorliggende wetsontwerp, met name de wijziging van de wet betreffende de exploitatieveiligheid van de spoorwegen en van de programmawet van 22 december 2008.

Met het voorliggend wetsontwerp beweert u tegemoet te komen aan de kritiek die vanuit de Europese Commissie werd geformuleerd inzake het respecteren van een richtlijn van 2004.

Collega’s, ik ben van mening dat het voorliggende wetsontwerp onvoldoende is. Wij moeten veeleer spreken van een gemiste kans en van oplapwerk.

Wij moeten een stuk in de tijd teruggaan, naar 2006, naar de tijd van minister Landuyt. Hij heeft er gisteren nog naar verwezen. Toen werd de Dienst Veiligheid en Interoperabiliteit der Spoorwegen, DVIS, opgericht.

Het is duidelijk dat toen al een aantal gebreken werd ingebakken die men nu met deze wet probeert op te lappen, mijns inziens onvoldoende.

Tijdens de zittingen van de bijzondere kamercommissie “Spoorwegveiligheid” zijn diverse pijnpunten in verband met de werking van DVIS naar boven gekomen. Ik denk niet dat de staatssecretaris zich kan wegsteken achter de conclusies die wellicht in februari zullen volgen. Het is een gemiste kans om daaraan nu reeds tegemoet te komen.

Ik wil de staatssecretaris erop wijzen dat in de toelichting niet staat dat Europa gelijk heeft. Men heeft het daar eerder over een vermeende schending van de spoorrichtlijn. Volgens Europa zou DVIS ook onvoldoende onafhankelijk zijn.

Ik denk nochtans dat Europa zeer duidelijk is en dat de bewoordingen die hier worden gebruikt onrecht aandoen aan wat zeer terecht door Europa wordt aangeklaagd.

Ik wil ook nog opmerken dat de staatssecretaris zich volgens mij wat meer zou mogen spiegelen aan Nederland, waar een volledig onafhankelijk onderzoeksorgaan bestaat.

Het is niet de eerste keer dat Europa ons op de vingers tikt, maar in dit geval is het al de derde keer: in februari 2008, in juni 2008 en in oktober 2009. Wij zitten dus niet in de klas van de voorbeeldige leerlingen. Zelfs nu, in het voorliggende wetsontwerp, is er alleen sprake van een overgangsperiode. Daarnaast rijst ook de vraag of wij daarmee volledig aan het gevraagde tegemoetkomen.

Pas drie jaar nadat deze wet in werking treedt, is er de garantie dat de top van DVIS geen enkele band met de NMBS meer zou hebben.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, Mr. Secretary of State, the reason for my presentation is an aspect of the bill in question, in particular the amendment of the Law on the Operational Safety of Railways and of the Program Law of 22 December 2008.

With the present draft law, you claim to respond to the criticism formulated by the European Commission regarding compliance with a 2004 directive.

I believe that the present bill is insufficient. Instead, we should talk about a missed opportunity and overwork.

We need to go back in time, back to 2006, to the time of Minister Landuyt. He referred to it yesterday. The Service for Railway Safety and Interoperability, DVIS, was established.

It is clear that some of the shortcomings that this law is now attempting to remedy were already removed at that time, in my opinion, insufficient.

During the sessions of the special chamber committee “Railway Safety” several pain points related to the operation of DVIS have emerged. I don’t think the Secretary of State can go away from the conclusions that may follow in February. It is a missed opportunity to address this already.

I would like to point out to the Secretary of State that the explanation does not state that Europe is right. This is a alleged violation of the railway directive. According to Europe, DVIS would also not be sufficiently independent.

Nevertheless, I think that Europe is very clear and that the terms used here dishonor what is rightly accused by Europe.

I would also like to note that the Secretary of State should, in my opinion, reflect a little more on the Netherlands, where there is a fully independent research body.

It is not the first time that Europe touches our fingers, but in this case it is already the third time: in February 2008, in June 2008 and in October 2009. We are not in the class of exemplary students. Even now, in the present bill, there is only a transitional period. Furthermore, the question arises whether we can fully meet the request.

Only three years after this law comes into force, there is a guarantee that the top of DVIS would no longer have any connection with the NMBS.

#93

Official text

                    
                    Collega’s, het is een gemiste kans. Ik verwijs daarvoor onder meer naar het rapport van het Rekenhof, maar er zijn ook nog andere rapporten waaruit duidelijk blijkt dat er heel wat mankementen zijn. Er moet dringend iets gebeuren. Indien de veiligheid van het spoor bovenaan de agenda staat, moeten wij niet wachten tot er zich een of andere ramp voordoet. Er moet worden tegemoetgekomen aan onder meer de kritieken die door het Rekenhof en de experts verbonden aan de bijzondere Kamercommissie werden geformuleerd. Dat blijkt ook uit het rapport van het European Railway Agency, ERA. Zoals ook naar voren kwam tijdens de hoorzittingen zelf, ben ik ervan overtuigd dat de staatssecretaris van nabij de werkzaamheden van de commissie volgt, zodat hij heel goed weet wat de pijnpunten zijn in verband met DVIS.

Een van die pijnpunten is het personeelsgebrek. Het Rekenhof wijst er bijvoorbeeld op dat DVIS wel talrijke controles kan uitvoeren, maar geen inspectie- of auditprogramma heeft. Het Rekenhof wijst er ook op dat DVIS onvoldoende middelen heeft om zijn taken naar behoren uit te voeren. Het Rekenhof zegt bijvoorbeeld ook dat op het vlak van de sanctionering DVIS maar één wapen in handen heeft, zijnde het intrekken van de erkenning of het veiligheidscertificaat. Een diversificatie van het wapenarsenaal van DVIS is nodig, bijvoorbeeld door het opleggen van administratieve boetes die, afhankelijk van de inbreuk, de duur en de herhaling, verhoogd kunnen worden.

DVIS is niet het enige probleem. Het tweede probleem is het onderzoeksorgaan dat ressorteert onder uw eigen departement en dat optreedt wanneer er zich rampen voordoen. Ook daar is het volgens het Rekenhof duidelijk dat er onvoldoende mogelijkheden zijn om te werken met externe experts en om die aan te trekken in het kader van een onderzoek. In verband met dat onderzoeksorgaan verwijs ik bijvoorbeeld ook naar het jaarverslag 2008, dat normaal in september 2009 gepubliceerd moest worden. Volgens het Rekenhof was dat jaarverslag op 30 april 2010 nog steeds niet gepubliceerd. Het is niet voldoende dat het onderzoeksorgaan kan analyseren, naar aanleiding van een onderzoek, wat aan de basis lag, het moet ook aanbevelingen doen. Het onderzoeksorgaan is echter niet in staat om na te gaan in welke mate de onderdelen van de spoorwegen die aanbevelingen hebben uitgevoerd.

Translated text

My colleagues, this is a missed opportunity. I refer, among other things, to the report of the Court of Auditors, but there are also other reports that clearly show that there are many shortcomings. Something needs to happen urgently. If rail safety is at the top of the agenda, we should not wait until a disaster occurs. It is necessary to address, inter alia, the criticisms formulated by the Court of Auditors and the experts associated with the Special Committee of the Chambers. This is shown in the report of the European Railway Agency, ERA. As was also shown during the hearings itself, I am convinced that the Secretary of State is closely following the work of the committee, so that he knows very well what the pain points are in connection with DVIS.

One of those pain points is the shortage of personnel. For example, the Court of Auditors points out that DVIS can carry out numerous audits, but does not have an inspection or audit program. The Court also points out that DVIS does not have sufficient resources to properly perform its tasks. For example, the Court of Auditors also says that in terms of sanctioning DVIS has only one weapon in its hands, namely the withdrawal of the recognition or the safety certificate. A diversification of DVIS’s weapons arsenal is necessary, for example by imposing administrative fines which, depending on the breach, duration and repetition, can be increased.

Two is not the only problem. The second problem is the research body that falls under your own department and that occurs when disasters occur. Also there, it is clear that there are insufficient opportunities to work with external experts and to attract them in the context of an investigation. In connection with that research body, I also refer, for example, to the Annual Report 2008, which would normally be published in September 2009. According to the Court of Auditors, that annual report was still not published on 30 April 2010. It is not enough that the research body can analyze, following a survey, what was at the base, it must also make recommendations. However, the investigating body is not able to verify the extent to which the parts of the railways that have implemented the recommendations.

#94

Official text

                    
                    Op die manier kan men natuurlijk in het ijle blijven werken en honderden aanbevelingen doen zonder dat die ook effectief op het terrein worden gerealiseerd.

Een ander punt dat ik wil aankaarten, vormt het personeelsstatuut. Dit vormt een beetje de essentie van voorliggend wetsontwerp, namelijk dat het personeel dat momenteel tewerkgesteld is bij DVIS, nog steeds geniet – u mag dat letterlijk nemen – van het personeelsstatuut van de NMBS, omdat natuurlijk dat personeelsstatuut van de NMBS veel voordeliger is. Dat vormt natuurlijk een zware handicap om een dergelijke dienst volwaardig uit te bouwen en ervoor te zorgen dat men ook daar de juiste mensen heeft. Een van de kritische opmerkingen van de Europese Commissie is immers dat daarmee komaf moet worden gemaakt. Het heeft weinig zin indien een zogenaamd onafhankelijk onderzoeksorgaan personeelsleden tewerkstelt die ressorteren onder een entiteit die ze moeten onderzoeken. Een volledige scheiding lijkt mij veel logischer.

In voorliggend wetsontwerp beperkt u zich in feite tot de top. U zult er binnen afzienbare tijd voor zorgen dat twee mensen van de top van DVIS en het onderzoeksorgaan geen enkele band meer hebben met de NMBS. Het is echter veel belangrijker, zoals ook is gebleken uit diverse hoorzittingen, dat dat ook op het terrein wordt waargemaakt en dat ook het uitvoerend personeel kan genieten van een personeelsstatuut dat onder de FOD Mobiliteit valt. Daarvoor moet u natuurlijk een inspanning leveren. Daarvoor moet u de nodige middelen vrijmaken. Blijkbaar is men echter op dit moment daartoe niet in staat of wil men niet kiezen voor een beter statuut onder de FOD Mobiliteit.

Een ander element vormt ERA, het European Railway Agency. Ik heb reeds aangehaald dat ERA door zijn reputatie en het personeelsstatuut de competentere medewerkers aantrekt. Voor wie in de sector in ons land actief is, is het veel aangenamer werken bij ERA. Naar mijn mening is daar toch nog wel wat werk voor u weggelegd, zelfs in een regering van lopende zaken.

Het pleidooi voor meer personeel is niet nieuw natuurlijk. Zelfs DVIS heeft daar in zijn diverse rapporten op gewezen. Men heeft bijvoorbeeld reeds in 2009 zeer duidelijk gesteld dat de dienst in totaal 34 personeelsleden nodig had, terwijl men slechts 26 personeelsleden ter beschikking had. Het Rekenhof merkt ook op dat er van die 26 in feite slechts 14 instaan voor de controles, inspecties en audits, wat het werk op het terrein vormt. Wanneer men dat exact nagaat, spreken we enkel over 4,5 voltijdse equivalenten.

Translated text

In this way, of course, one can continue to work in the wild and make hundreds of recommendations without them being effectively implemented on the ground.

Another point I would like to address is the Staff Statute. This forms somewhat the essence of the present bill, namely that the staff currently employed at DVIS still enjoys – you can literally take it – the staff status of the NMBS, because of course that staff status of the NMBS is much more advantageous. That, of course, constitutes a serious disadvantage to fully build such a service and ensure that you also have the right people there. One of the critical comments of the European Commission is that this must be addressed. It makes no sense if a so-called independent investigative body employs staff members who belong to an entity to be investigated. A complete separation seems to me much more logical.

In the present bill, you are in fact limited to the top. In the foreseeable time, you will ensure that two people from the top of DVIS and the research body no longer have any connection with the NMBS. However, it is much more important, as has also been shown from various hearings, that this is also achieved on the ground and that the executive staff can also enjoy a staff status that falls under the FOD Mobility. For this, of course, you need to make an effort. For this, you must release the necessary resources. Apparently, however, at the moment one is not able to do so or does not want to choose a better status under the FOD Mobility.

Another element is ERA, the European Railway Agency. I have already mentioned that ERA, by its reputation and staff status, attracts the more competent employees. For those who are active in the sector in our country, it is much more enjoyable to work at ERA. In my opinion, there is still some work to be done for you, even in a government of ongoing affairs.

The plea for more staff is not new, of course. Even DVIS has pointed to this in its various reports. For example, it was already clearly stated in 2009 that the service needed a total of 34 staff members, while only 26 staff members were available. The Court also notes that, in fact, only 14 of those 26 are responsible for the controls, inspections and audits, which constitutes the work on the ground. When we look at that exactly, we are only talking about 4.5 full-time equivalents.

#95

Official text

                    
                    Wat het werk op het terrein betreft, schiet DVIS dus schromelijk tekort. Ik verwijs naar de cijfers inzake controles, inspecties en audits. In 2007 waren er twee inspecties, in 2008 twee inspecties en in 2009 één inspectie. Qua audits waren 2007 en 2008 maagdelijk blank, terwijl er in 2009 één audit was. Er worden natuurlijk controles uitgevoerd, maar het zijn juist de inspecties en de audits die de meerwaarde van DVIS bewijzen. De cijfers tonen alvast aan dat het een belangrijk gebrek is.

De vraag naar meer personeel werd reeds gesteld in 2007 en 2008. Het lijkt er een beetje op dat DVIS op die manier het kneusje is geworden van de spoorwegveiligheid in Europa. Ik hoop dat dat niet uw bedoeling was.

Een ander punt inzake de personeelsproblematiek vindt men bij het onderzoeksorgaan zelf. Daar beschikt men momenteel over twee onderzoekers en een bediende. Zowel in de commissie voor de Infrastructuur als bij de hoorzittingen hebben we dan ook gemerkt dat er een enorme achterstand is in de opvolging van de ongevallen. Wanneer we kijken naar de publicatie van de rapporten, dan moet ook daar een ernstige inhaaloperatie gerealiseerd worden. Het onderzoeksorgaan stelt zelf dat het vragende partij is voor drie extra onderzoekers en een bediende. Op die manier kan het ten minste ook opvolgen of zijn aanbevelingen effectief worden doorgevoerd. Het is zeer belangrijk dat wij op het vlak van de spoorveiligheid kunnen beschikken over zo’n onafhankelijk onderzoeksorgaan, dat volledig operationeel is en over voldoende instrumenten beschikt. Helaas is dat tot op heden niet het geval. Ik wil erop wijzen dat, bijvoorbeeld wat die opvolging betreft, er zeer duidelijk uit de rapporten blijkt dat het geen weet heeft van de opvolging door Infrabel en de NMBS, iets wat toch essentieel is.

Wat betreft de ingebrekestelling door de Europese Commissie, beperkt u zich tot het aanpassen van de top van DVIS. In het verleden was er onder meer kritiek op de voorkeurbehandeling die de NMBS genoot vanuit de DVIS. Ook daar hebt u al wat aan gesleuteld. Ik verwijs bijvoorbeeld naar de homologatie van de opleidingsinstelling voor treinbestuurders. Ook daar hebt u naderhand wat aan moeten sleutelen. Dat bewijst nog eens dat men hier toch van een rommelige opzet spreekt om DVIS uit te bouwen.

Translated text

As far as the work on the ground is concerned, DVIS therefore has a shrinking shortage. I refer to the figures on controls, inspections and audits. In 2007 there were two inspections, in 2008 two inspections and in 2009 one inspection. In terms of audits, 2007 and 2008 were virgin white, while in 2009 there was one audit. Of course, controls are carried out, but it is precisely the inspections and audits that prove the added value of DVIS. The figures indicate that this is a significant deficiency.

The demand for more personnel was already raised in 2007 and 2008. It seems a bit that DVIS has thus become the mess of railway safety in Europe. I hope that was not your intention.

Another point concerning the staff problem is found in the research body itself. There are currently two researchers and a servant. Both in the Infrastructure Committee and in the hearings, we have therefore noticed that there is a huge lag in the follow-up of accidents. When we look at the publication of the reports, a serious collection operation must also be carried out there. The investigation body itself claims that the requesting party is for three additional researchers and a servant. In this way, it can at least also follow up on whether its recommendations are effectively implemented. It is very important that we can have such an independent investigative body in the field of rail safety, which is fully operational and has sufficient instruments. Unfortunately, so far this is not the case. I would like to point out that, for example, as regards that succession, it is very clear from the reports that it has no knowledge of the succession by Infrabel and the NMBS, which is, however, essential.

As regards the breach order by the European Commission, you limit yourself to adjusting the top of DVIS. In the past, there was, among other things, criticism of the preferential treatment that the NMBS ⁇  from the DVIS. You have already made some hints on that too. For example, I refer to the homologation of the train driver training institution. You also have to do something later on. This proves again that one speaks of a messy plan to build DVIS.

#96

Official text

                    
                    Volgens de analyse in die bijzondere commissie is het zeer duidelijk dat het ERA, de autoriteit op vlak van spoorwegveiligheid die de norm bepaalt, zelf de analyse heeft gedaan. Daaruit blijkt dat de DVIS, ook al hebben zij het statuut van officier van Justitie, dat tot op heden nooit hebben toegepast. Blijkbaar beschikt men ook niet over een degelijke opleiding voor het personeel. Men verwijt de DVIS ook slechts met een beperkt onderzoeksproces te werken. Men pleit voor een veel verfijnder onderzoeksproces. Men zegt ook dat er onvoldoende duidelijke afspraken zijn tussen gerecht en politie en dat er evenmin toezicht is op de uitvoering van de aanbevelingen. Het is toch logisch dat wanneer aanbevelingen door het onderzoeksorgaan worden geformuleerd, de DVIS de partner bij uitstek is om te kijken of die effectief worden opgevolgd. Daar is duidelijk nog werk aan de winkel.

In de commissie voelt men duidelijk aan dat de verhoudingen tussen de DVIS, Infrabel en de NMBS niet zijn zoals ze zouden moeten zijn. De DVIS zou nochtans een volwaardige en goed uitgebouwde speler moeten zijn, maar is dat op dit moment nog steeds niet. Wij vernemen zelfs dat de NMBS-Holding bewust haar zwakke mensen heeft afgevaardigd naar de DVIS zodat zij niet te veel te maken zou krijgen met een bemoeizuchtige dienst. Die verhouding zorgt er momenteel voor dat, op het vlak van veiligheid, de NMBS niet te hard op tafel kan kloppen omdat Infrabel door de DVIS niet kan worden teruggefloten. De essentie van mijn pleidooi is een oproep tot een veel sterker, onafhankelijker en beter uitgebouwd DVIS dan thans het geval is. Dat lees ik niet in dit wetsontwerp.

In de commissie hoorden wij heel duidelijk dat de werking van de DVIS, zoals vandaag geformuleerd, op het terrein niet wordt waargemaakt. De dienst heeft nood aan meer en beter personeel. Hij zou de beste spelverdeler kunnen zijn tussen diverse entiteiten binnen NMBS. Tot op heden is daar helemaal geen sprake van.

Tot slot wijs ik nogmaals op de standpunten die door het Rekenhof, ERA en de experts in de commissie worden geformuleerd. Zelfs de Raad van State vraagt zich bij dit wetsontwerp af of het voldoende tegemoetkomt aan de kritiek van de Europese Commissie. Ik citeer: “Het laat zich evenwel niet aanzien dat de ontworpen wijziging de door de Commissie aangevoerde argumenten volkomen kan weerleggen. Het is namelijk zo dat deze wijziging alleen betrekking heeft op de directieleden van de veiligheidsinstantie, terwijl de Commissie eveneens doelt op de personeelsleden van de FOD Mobiliteit en Vervoer, die hiërarchisch gezag uitoefenen over de veiligheidsinstantie.”

Translated text

According to the analysis in that special committee, it is very clear that the ERA, the railway safety authority that determines the standard, has carried out the analysis itself. It follows that the DVIS, although they have the status of prosecutor, which to date have never applied. Apparently there is also no proper training for the staff. The DVIS is also accused of working only with a limited investigation process. They advocate a much more sophisticated research process. It is also said that there are not sufficiently clear agreements between court and police and that there is no monitoring of the implementation of the recommendations. However, it is logical that when recommendations are formulated by the research body, the DVIS is the best partner to see if they are effectively followed. There is still work in the store.

The committee clearly feels that the relations between DVIS, Infrabel and the NMBS are not as they should be. The DVIS, however, should be a full-fledged and well-developed player, but is still not that at the moment. We even learn that the NMBS-Holding has deliberately delegated its weak people to the DVIS so that they would not get too much to deal with an intrusive service. That ratio currently ensures that, in terms of safety, the NMBS cannot knock too hard on the table because Infrabel cannot be floated back by the DVIS. The essence of my plea is a call for a much stronger, more independent and better developed DVIS than it is now. I do not read that in this bill.

In the committee we heard very clearly that the functioning of the DVIS, as formulated today, is not realized on the ground. The company needs more and better staff. He could be the best game distributor between various entities within NMBS. So far, there is no such thing at all.

Finally, I would like to reiterate the views expressed by the Court of Auditors, ERA and the experts in the committee. Even the Council of State is wondering whether this bill responds sufficiently to the criticism of the European Commission. I quote: “It cannot, however, be considered that the proposed amendment can completely refute the arguments raised by the Commission. In fact, this amendment applies only to the directors of the safety authority, while the Commission also refers to the staff of the FOD Mobility and Transport, who exercise hierarchical authority over the safety authority.”

#97

Official text

                    
                    De tweede bemerking is dat deze wijziging pas uitwerking zal hebben drie jaar na de inwerkingtreding van de ontworpen wet.

Dat zijn toch twee ernstige kanttekeningen van de Raad van State, die ik graag bijtreed.

Ik rond af door nogmaals dit pleidooi te houden voor een volwaardig onafhankelijk onderzoeksorgaan, een beetje naar het voorbeeld van Nederland. Mijnheer de staatssecretaris, u zou zich voor uw mosterd toch eens tot Nederland mogen wenden. Er bestaat daaraan een enorme nood.

Daarom zullen wij voorliggend wetontwerp alvast op dat vlak niet goedkeuren, omdat het hier vandaag toch een duidelijk geval is van een gemiste kans en van oplapwerk.

Translated text

#98

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik ben als verslaggever enigszins verbaasd dat de uiteenzetting van de heer Veys vandaag langer duurt dan alle uiteenzettingen in de commissie bij de bespreking van dit wetsontwerp samen, maar dit terzijde.

Ik betreur het een beetje, ook als verslaggever in de commissie belast met het onderzoek naar de spoorveiligheid, dat de heer Veys nu een aanpassing aangrijpt die dringend was en die daardoor in de wet houdende diverse bepalingen is opgenomen, om het hele proces te maken van de DVIS, terwijl dat eigenlijk een evaluatie is die wij proberen te maken in de bijzondere commissie inzake de spoorwegveiligheid en die zal moeten leiden tot conclusies begin februari. Ik betreur het een beetje dat één fractie daarvan reeds een voorafname maakt.

Translated text

#99

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik had graag enkele antwoorden gegeven op de uiteenzetting van de heer Veys.

Het is niet de eerste keer dat ik hierop wijs. In 2006 heeft mijn voorganger, de heer Landuyt, gemeend te moeten reageren op of gevolg te moeten geven aan de richtlijn van de Europese Unie omtrent de spoorwegveiligheid, door zijn keuze op personeelsleden van de NMBS zelf te laten vallen. Zijn keuze is grotendeels en misschien zelfs op een beslissende wijze het gevolg geweest van het feit dat op het vlak van de spoorwegveiligheid de specialisten in ons land, buiten de NMBS zelf, nauwelijks te vinden zijn. Ongetwijfeld heeft men zich verplicht gezien de organisatie van de diensten te doen met mensen die vanuit de spoorwegmaatschappij werden gedetacheerd.

Mijnheer Veys, de appreciatie die u ter zake geeft, deel ik niet. U verklaart dat de NMBS-Holding haar zwakke elementen naar de betrokken dienst heeft gestuurd. U volgt de zaken van de spoorwegen voldoende van nabij om te weten dat bijvoorbeeld een optreden ten aanzien van de spoorwegveiligheid, heel nauwgezet gebeurt. Wanneer de toelating werd geweigerd om, bijvoorbeeld, de infrastructuur voor de hogesnelheidslijn ten noorden van Antwerpen te gebruiken, die er lag en waarin werd geïnvesteerd, dan gebeurde zulks omdat de DVIS in zijn visie nog niet voldoende waarborgen had dat de technische voorschriften voldoende werden gehonoreerd en dat de veiligheidsvoorzieningen voldoende zouden worden nageleefd, met name op het vlak van het materieel. Zelfs op het vlak van de infrastructuur heeft de DVIS de gepaste gestrengheid aan de dag gelegd.

U spreekt over de werking. Ik moet onderstrepen dat wij ervoor hebben gezorgd dat deze entiteit niet langer van de NMBS afhangt. Zij heeft volledige autonomie, ook op budgettair vlak. Op administratief vlak heeft zij weliswaar nog een band met het departement en de Federale Overheidsdienst Mobiliteit en Vervoer. Voor het overige opereert zij totaal onafhankelijk, dus ook van de NMBS.

Translated text

Mr. Speaker, I would have liked to give some answers to Mr. Veys’ presentation.

This is not the first time I point to this. In 2006, my predecessor, Mr. Landuyt, had to respond to or comply with the European Union Directive on railway safety by letting his choice fall on the staff of the NMBS itself. His choice was largely and ⁇  even decisively due to the fact that in the field of railway safety the specialists in our country, outside the NMBS itself, are hardly to find. Without a doubt, it was obligatory, given the organization of the services, to do with people who were dispatched from the railway company.

Mr. Veys, I do not share the appreciation you give in this regard. You declare that NMBS-Holding has sent its weak elements to the service concerned. You follow the railway affairs sufficiently closely to know that, for example, an action with regard to railway safety is taking place very closely. When the authorisation was refused to use, for example, the infrastructure for the high-speed line north of Antwerp, which was located there and in which it was invested, this occurred because DVIS, in its view, had not yet sufficiently guaranteed that the technical requirements were adequately respected and that the safety arrangements were adequately respected, in particular with regard to the equipment. Even in terms of infrastructure, the DVIS has demonstrated the appropriate restriction.

You are talking about functioning. I must emphasize that we have ensured that this entity is no longer dependent on the NMBS. It has full autonomy, including budgetary. On an administrative level, it still has links with the department and the Federal Public Service Mobility and Transport. For the rest, it operates completely independently, thus also from the NMBS.

#100

Official text

                    
                    Wel is het zo dat wij de mensen die daar werken en die in het verleden werden gedetacheerd op basis van de voorwaarden die in 2006 werden vastgelegd, niet alleen niet kunnen, maar ook niet willen terugsturen naar de NMBS zelf. Die mensen hebben hun vroegere job opgegeven en hebben aan hun detacheringsvoorwaarden eisen gekoppeld op het vlak van het behoud van hun bestaande statuut. Ik kan daar alle begrip voor opbrengen. Het is pas druppelsgewijs, naarmate er vacatures zijn, dat wij het kader kunnen opvullen met personen die niet uit de NMBS komen of die bereid zijn hun NMBS-statuut te laten vallen en terug te vallen op een statuut dat eigenlijk een variant is van wat het andere overheidspersoneel heeft.

Hun onafhankelijkheid hebben zij sowieso ambtelijk. Er is nog een band met de NMBS, maar zoals ik heb benadrukt, hebben wij in dit voorstel klaar en duidelijk onderstreept dat reeds binnen achttien maanden de leiding, de directeur en de adjunct-directeur, sowieso geen band meer mag hebben met de NMBS. Dat is in ons voorstel opgenomen. Wat betreft de samenstelling en de sterkte van zowel DVIS als het onderzoeksorgaan, moet ik erop wijzen dat wij in onze voorstellen op budgettair vlak in de ruimte hebben voorzien om verder te kunnen groeien. Dat moet wat DVIS betreft aanleiding geven tot een effectief van 35 mensen einde 2011 en van 40 personen in de loop van het jaar 2012, waardoor het effectief dat is vooropgesteld, uiteindelijk zou moeten worden bereikt.

Ik geloof dus, mijnheer Veys, dat wij op het goede pad zitten en dat wij de uitgangspositie van 2006 grondig corrigeren in de richting die de Europese Commissie vraagt. U hebt overigens terecht opgemerkt dat in het verleden voor het eventueel penaliseren van de maatschappij die niet aan de veiligheidsvoorschriften zou voldoen, alleen maar het intrekken van het veiligheidscertificaat als sanctie bestond. Dat is bijvoorbeeld voor de NMBS een onmogelijke sanctie; wij kunnen toch niet van de ene dag op de andere de ganse spoorwegtrafiek stilleggen!

Translated text

However, it is true that we not only cannot, but also do not want to send back to the NMBS itself the people who work there and who in the past were dispatched on the basis of the conditions that were set in 2006. Those persons have given up their previous job and have linked to their posting conditions requirements in terms of ⁇ ining their existing status. I can give all the understanding for that. It is only drop-down, as there are vacancies, that we can fill the frame with individuals who do not come from the NMBS or who are willing to drop their NMBS status and fall back on a status that is actually a variant of what the other government staff has.

Their independence is official anyway. There is still a link with the NMBS, but as I emphasized, in this proposal we have clearly and clearly underlined that already within eighteen months the management, the director and the deputy director, in any case, should no longer have a connection with the NMBS. This is included in our proposal. As regards the composition and strength of both DVIS and the research body, I must point out that in our proposals on budgetary level we have provided room for further growth. This should lead to an effective number of 35 persons at the end of 2011 and of 40 persons over the course of 2012, which would ultimately have to ⁇  the effectiveness that was anticipated.

So I believe, Mr. Veys, that we are on the right track and that we are thoroughly correcting the 2006 starting position in the direction that the European Commission calls for. Moreover, you have correctly pointed out that in the past, for the possible penalization of the company that would not comply with the safety requirements, only the withdrawal of the safety certificate existed as a sanction. That is, for example, an impossible sanction for the NMBS; we cannot stop the whole railway traffic from day to day!

#101

Official text

                    
                    Daarom hebben wij ervoor geopteerd in een reeks van administratieve sancties te voorzien die progressief kunnen worden toegepast en die financieel pijn zullen doen aan de maatschappijen, niet alleen de NMBS, maar ook de andere die hun verplichtingen ter zake niet correct naleven.

Mijnheer de voorzitter, ik geloof dat de wijzigingen in hoofdstuk 7, de artikelen 101 en 102, met betrekking tot het spoorvervoer, volledig evolueren in de richting van wat de Europese Commissie vraagt. Op deze manier zullen wij langzaam maar zeker de onafhankelijkheid bereiken die wij moeten bereiken.

Ik weet dat er landen zijn die daarmee reeds vroeger zijn gestart. Ik wil echter niemand een verwijt maken over de huidige stand van zaken. Het belangrijkste is dat wij wel degelijk evolueren in de richting die de Europese Commissie van ons vraagt.

De onafhankelijkheid en de goede werking van DVIS en het onderzoeksorgaan en de inhoudelijke versterking zal van die aard zijn dat zij hun werk binnen afzienbare tijd zullen kunnen uitvoeren zoals dat wordt verwacht. Ik hoop dan ook dat deze artikelen zonder problemen kunnen worden goedgekeurd.

Ik treed de heer Van den Bergh bij wat betreft het volgende. Als er nog andere zaken zijn die een aanpassing noodzaken, zullen wij dat zien op het moment dat de werkzaamheden van de commissie die momenteel de elementen van de spoorwegveiligheid onderzoekt, beëindigd zullen zijn. Daaruit moeten dan de nodige conclusies worden getrokken en dan zullen wij nagaan of andere aanpassingen zich opdringen.

In afwachting daarvan zullen wij met dit voorstel in elk geval een belangrijke stap in de goede richting hebben gezet.

Tot daar mijn reactie op de uiteenzetting van de heer Veys.

Translated text

Therefore, we have opted to provide for a series of administrative sanctions that can be applied progressively and that will hurt financially the companies, not only the NMBS, but also the others who do not properly comply with their obligations in this regard.

Mr. Speaker, I believe that the amendments in Chapter 7, Articles 101 and 102 relating to rail transport are fully evolving towards what the European Commission demands. In this way, we will slowly but surely ⁇  the independence that we must ⁇ .

I know that there are countries that have already started this earlier. I do not want to blame anyone for the current state of affairs. The most important thing is that we are actually evolving in the direction that the European Commission asks of us.

The independence and proper functioning of DVIS and the investigation body and the substantial reinforcement will be of such nature that they will be able to carry out their work within a predictable time as expected. I hope that these articles can be approved without problems.

I would like to speak to Mr. Van den Bergh on the following. If there are other matters that need to be adjusted, we will see that at the time when the work of the committee that is currently examining the elements of railway safety will be completed. The necessary conclusions must then be drawn from this and then we will examine whether other adjustments are necessary.

Until then, with this proposal, we will in any case have taken an important step in the right direction.

Here is my response to Mr. Veys’ statement.

#102

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, een korte reactie. Tegenover de heer Van den Bergh wil ik opmerken dat zijn uiteenzetting vandaag ook langer was dan zijn tussenkomst in de commissie. Een tweede punt heeft betrekking op wat naar voren is gekomen in de bijzondere commissie “Spoorwegveiligheid”. De staatssecretaris had die bijzondere commissie niet nodig om te weten dat er op het vlak van personeel en werking tekortkomingen waren bij de DVIS. Het enige wat ik gedaan heb, is proberen de staatssecretaris ervan te overtuigen dat hij daar dringend nog meer werk van moet maken. Ik denk dat hij enkel dat extra duwtje nodig had. Blijkbaar volstaat dat echter niet en moeten we het rapport van februari afwachten. Een laatste punt. Mijnheer de staatssecretaris, u verwijst naar de personeelsproblematiek en zegt dat er een oplossing komt. In 2011 krijgt de DVIS 34 personeelsleden en in 2012 zijn het er zelfs 40. Ik wil er toch op wijzen dat zij reeds in 2009 vragende partij waren voor 34 personeelsleden. Als ze elke keer twee jaar moeten wachten op het nodige personeel, dan is er veeleer sprake van een processie van Echternach dan van sneltreinvaart.

Translated text

Mr. Speaker, a short response. Regarding Mr Van den Bergh, I would like to note that his presentation today was also longer than his intervention in the committee. The second point relates to what has been put forward in the special committee “Railway Safety”. The Secretary of State did not need that special committee to know that there were deficiencies in terms of staff and operation in the DVIS. All I have done is try to convince the Secretary of State that he urgently needs to do more work on this. I think he just needed that extra push. However, this is not enough, and we must wait for the February report. A last point. Mr. Secretary of State, you refer to the staff problem and say that there is a solution. In 2011 DVIS will have 34 staff members and in 2012 it will even be 40. However, I would like to point out that they were already in 2009 a requesting party for 34 staff members. If they have to wait two years each time for the necessary personnel, then it is rather a procession of Echternach than a high-speed train ship.