plenum van 2011-12-01 14:22:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2011-12-01 14:22:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/53/ip056x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
53K1796	12/10/2011	✔	Projet de loi relatif à l'application du principe de reconnaissance mutuelle aux peines ou mesures privatives de liberté prononcées dans un Etat membre de l'Union européenne.
53K1868	08/11/2011	✔	Projet de loi fixant le contingent de l'armée pour l'année 2012.
53K1685	13/10/2010	✔	Projet de loi insérant un article 110/1 dans la loi du 25 juin 1992 sur le contrat d'assurance terrestre, pour ce qui concerne la désignation du bénéficiaire d'un contrat d'assurance-vie.
53K1849	26/10/2011	✔	Projet de loi modifiant le Code des sociétés à la suite de la Directive 2009/109/CE en ce qui concerne les obligations en matière de rapports et de documentation en cas de fusions ou de scissions.
53K1824	19/10/2011	✔	Projet de loi modifiant l'article 9ter de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega’s, erfenissen zijn dikwijls een bron van betwistingen en ruzie tussen erfgenamen. Uit een enquête blijkt dat bij 4 op de 10 ondervraagden die ooit met erfenissen te maken hadden, dat uitdraaide op ruzie; in de meerderheid van de gevallen resulteerde het zelfs in een blijvende ruzie tussen familieleden.

Waarover gaat het? Jan heeft kinderen. Hij heeft geen reservataire erfgenamen en woont al dertig jaar samen met zijn levenspartner. Hij heeft zijn spaargelden in een levensverzekeringscontract gestoken. Dat voorgedrukt contract bepaalt dat in geval van overlijden de begunstiging van het contract voor de echtgenote, de afstammelingen of, bij gebreke daaraan, de wettelijke erfgenamen is. Hij heeft echter een testament en dat testament bepaalt dat het voordeel naar zijn levenspartner gaat. Dat belet niet dat de verzekeringsinstelling het voordeel van het contract aan de wettelijke erfgenamen toekent.

Om die situatie recht te zetten, heeft de testamentair begunstigde persoon geen andere keuze dan een rechtszaak te starten, met alle kosten van dien. Het wetsontwerp beoogt die situatie te vermijden. Het ontwerp werd ons overgezonden door de Senaat, waar het unaniem werd goedgekeurd.

Wat houdt het wetsontwerp in? Wanneer de door de verzekeringnemer aangewezen begunstigde overleden is, zal de wilsbeschikking die de overledene in zijn testament kenbaar heeft gemaakt, primeren op de erfopvolging. Dat houdt in dat de verzekeringsprestatie verschuldigd is aan de nalatenschap van de verzekeringnemer. Er is een overgangsperiode bepaald van twee jaar om de verzekeraars de mogelijkheid te bieden de lopende verzekeringsovereenkomsten gesloten vóór de inwerkingtreding van de wet, in overeenstemming te brengen met de wet.

Er was in de commissie grote eensgezindheid over het opzet en de inhoud van de wet. Er ontspon zich een boeiende discussie over de overgangsperiode van twee jaar. Volgens een aantal collega’s is die periode te lang. Collega George diende ter zake een amendement in, aangevuld met een subamendement van de N-VA, om te komen tot een snellere toepassing van de nieuwe wet. Ook de PS en CD&V dienden een aantal amendementen in. Die amendementen haalden het echter niet na advies van de orde van notarissen en Assuralia.

Uiteindelijk werd de wet met grote meerderheid goedgekeurd door de commissie. Tot zover het beknopte verslag van de werkzaamheden in de commissie voor het Bedrijfsleven.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, colleagues, inheritance is often a source of disputes and quarrels between heirs. A survey found that in 4 out of 10 respondents who had to deal with inheritance, that turned into a quarrel; in the majority of cases, it even resulted in a persistent quarrel between family members.

What is it about? Jan has children. He has no reserve heirs and has lived with his life partner for thirty years. He put his savings in a life insurance contract. That printed contract stipulates that in the event of death the beneficiary of the contract is for the spouse, the descendants or, in the absence of this, the legal heirs. However, he has a will and that will determines that the benefit goes to his life partner. This does not prevent the insurance institution from granting the contract advantage to the legal heirs.

In order to remedy that situation, the testamentary beneficiary has no choice but to initiate a court proceedings, with all costs thereof. The bill aims to avoid this situation. The draft was transmitted to us by the Senate, where it was unanimously approved.

What does the bill contain? If the beneficiary designated by the insured person has died, the arbitrary decision made by the deceased person in his will shall prevail over the inheritance. This means that the insurance benefit is owed to the inheritance of the insured. A two-year transitional period has been established to enable insurers to bring into compliance with the law current insurance contracts concluded before the entry into force of the law.

There was a large consensus in the committee on the draft and content of the law. There is an exciting discussion about the two-year transition period. According to some colleagues, this period is too long. Colleague George submitted an amendment in this regard, supplemented by a sub-amendment of the N-VA, in order to come to a faster application of the new law. The PS and CD&V also submitted a number of amendments. These amendments, however, did not succeed after the opinion of the Order of Notaries and Assuralia.

Eventually, the law was approved by a large majority by the committee. A brief report on the work of the Committee on Economic Affairs.

#1

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, éviter autant que faire se peut les querelles de succession et respecter la volonté du testateur, voilà l'objectif de cette proposition qui est soumise au vote aujourd'hui. Aujourd'hui, lorsque le contrat d'assurance-vie ne comporte pas de désignation du bénéficiaire ou lorsque la désignation du bénéficiaire ne peut produire effet, les prestations d'assurance sont dues au preneur d'assurance ou à la succession de celui-ci.

Voici un exemple concret pour expliquer ce cas. L'oncle Bruno vient de décéder, il n'avait pas d'enfant et vivait depuis 35 ans avec sa compagne Eva. Il avait placé ses économies dans un contrat d'assurance-vie, contrat type qui prévoyait qu'en cas de décès, le bénéficiaire du contrat était attribué au conjoint ou à défaut au descendant ou encore aux héritiers légaux. Mais Bruno avait également rédigé son testament exclusivement en faveur d'Eva, ce qui n'a pas empêché la compagnie d'assurance de prétendre que les bénéficiaires du contrat étaient bien les héritiers légaux.

Voilà donc l'exemple type qui a déjà poussé le Sénat à voter la proposition qui est soumise au vote ce jour. Dorénavant, lorsque le bénéficiaire du contrat d'assurance-vie n'est pas nommément repris dans le contrat, la loi favorisera, en cas de testament, la désignation des héritiers testamentaires comme bénéficiaires du contrat d'assurance-vie, leur donnant ainsi la priorité par rapport aux héritiers légaux. Ainsi, la volonté du testateur sera respectée.

Mais était-ce réellement la volonté du preneur d'assurance? Avait-il réellement pris cette décision en toute connaissance de cause? Si c'était clairement sa volonté, pourquoi n'a-t-il pas désigné sa compagne comme bénéficiaire de l'assurance-vie, soit dans son testament, soit sur son contrat? Au final, n'a-t-on pas simplement dépassé l'interprétation? Si, dans le cas de l'oncle Bruno, la conclusion paraît couler de source, qu'en serait-il s'il avait également couché son meilleur ami sur son testament en lui léguant le tableau qu'il aimait tant? Lui aussi devient alors un héritier testamentaire. Dois-je en conclure qu'il peut également bénéficier d'une partie de l'assurance-vie?

Pour mon groupe, le meilleur moyen d'éviter toute interprétation, c'est encore de travailler à la source, c'est-à-dire directement au niveau du contrat d'assurance-vie. En effet, le meilleur moyen d'éviter une interprétation, c'est de désigner clairement et nommément son bénéficiaire. Nous allons d'ailleurs déposer une proposition en ce sens. Néanmoins la modification législative qui nous est présentée aujourd'hui évitera, nous l'espérons, un certain nombre de litiges. Les successions sont assez douloureuses que pour se passer d'une avancée en la matière. C'est pourquoi mon groupe soutiendra le projet.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, dear colleagues, to avoid as much as possible disputes of succession and to respect the will of the testator, this is the purpose of this proposal, which is submitted to vote today. Nowadays, when the life insurance contract does not include the designation of the beneficiary or when the designation of the beneficiary cannot produce effect, the insurance benefits are due to the beneficiary or to the succession of the beneficiary.

Here is a concrete example to explain this case. Uncle Bruno just died, he had no children and had lived for 35 years with his partner Eva. He had placed his savings in a life insurance contract, a standard contract that provided that in the event of death, the beneficiary of the contract was attributed to the spouse or, in the absence, to the descendant or even to the legal heirs. But Bruno had also written his will exclusively in favor of Eva, which did not prevent the insurance company from claiming that the beneficiaries of the contract were indeed the legal heirs.

This is, therefore, the typical example that has already pushed the Senate to vote on the proposal that is submitted to vote today. From now on, when the beneficiary of the life insurance contract is not namely included in the contract, the law will favor, in the case of a will, the designation of the testamentary heirs as beneficiaries of the life insurance contract, thus giving them priority over the legal heirs. The will of the testator will be respected.

But was this really the desire of the insurer? Did he really make this decision with full knowledge of the cause? If that was clearly his will, why didn’t he designate his partner as a beneficiary of life insurance, either in his will or on his contract? In the end, did we not just go beyond interpretation? If, in the case of Uncle Bruno, the conclusion seems to flow from the source, what if he had also laid his best friend on his will by leaving him the painting he loved so much? He also becomes a testamentary heir. Do I have to conclude that he can also benefit from part of the life insurance?

For my group, the best way to avoid any interpretation is still to work at the source, i.e. directly at the level of the life insurance contract. Indeed, the best way to avoid an interpretation is to clearly and namely designate its beneficiary. We will submit a proposal in this regard. Nevertheless, the legislative amendment presented to us today will, we hope, avoid a number of disputes. The successions are quite painful enough to fail to make progress in this matter. That is why my group will support the project.

#2

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, het ontwerp dat hier voorligt, is zeer interessant en ook zeer belangrijk. De Senaat heeft er lang over gedaan om een finale tekst te vinden.

De crux van het ontwerp is het primordiaal naar voren schuiven van de testamentaire wil van de erflater als belangrijkste element in de bepaling van zijn wilsbeschikking, waar er soms wat onduidelijkheid zou zijn door standaardcontracten of levensverzekeringscontracten. Het gebeurde vaak dat mensen een levensverzekeringscontract ondertekenden waarin standaard staat: “De wettelijke erfgenamen zijn de begunstigden.” Veel mensen dachten dan dat ze een testament hadden en dat alles geregeld was. Dat was echter niet het geval, met als gevolg zeer pijnlijke en bitse discussies over erfenissen, waarbij de testamentaire erfgenaam tegenover de verre neef of de verre nicht kwam te staan, die dan volgens het reservataire stelstel tot de erfgenamen behoren, zoals de heer Henry terecht aangaf . Die situatie heeft men willen verhelpen.

Er is dan blijkbaar nogal intensief consult geweest van de verzekeringssector en de notarissen om de praktische uitwerking van die wet in min of meer goede banen te leiden. Men is gekomen tot een overgangsperiode van twee jaar om de verzekeraars de tijd te geven hun verzekerden te informeren van de nakende wetswijziging, indien men toch liever een verre neef of nicht zou willen begunstigen in het contract.

Het is voor een liberale fractie uiteraard zeer heuglijk nieuws dat de duidelijke uitdrukking van de wil, of die nu in het testament staat dan wel in de begunstigdenclausule, extra aandacht krijgt en de nogal arbitraire wettelijke regeling minder. Collega’s, wij hebben zeer geanimeerde discussies gevoerd in de commissie voor het Bedrijfsleven, waar men op het eerste gezicht wat schrik had van het gebrek aan juridische vorming van een aantal commissarissen. Algauw kwam het echter tot een moeilijke en zeer pertinente discussie. Collega Joseph George bond de kat de bel aan door op te werpen dat voor de contracten die reeds vervallen zijn, dus van verzekeringnemers die overleden zijn, waarbij de levensverzekeraar niet goed weet aan wie hij moet uitbetalen, men onmiddellijk het voorliggende ontwerp van toepassing zou moeten verklaren. Met andere woorden, in de gevallen waarin er discussie zou zijn voor de rechtbank over wie nu de begunstigde is, zou de nieuwe wet onmiddellijk van toepassing moeten worden.

Collega’s, ik heb alles in het werk gesteld en mijn juridische creativiteit botgevierd voor een onmogelijke oplossing. Ik ben daar echter niet in geslaagd. Ik zou door goed te willen doen nog meer problemen hebben veroorzaakt. Om die reden leg ik mij ootmoedig neer bij de wijsheid van de Senaat.

Translated text

Mr. Speaker, my colleagues, the draft presented here is very interesting and also very important. The Senate has taken a long time to find a final text.

The crux of the draft is the primordial push forward of the testamentary will of the testator as the key element in determining his will, where there would sometimes be some uncertainty due to standard contracts or life insurance contracts. It often happened that people signed a life insurance contract that stated by default: “The legal heirs are the beneficiaries.” However, that was not the case, resulting in very painful and bitch discussions about inheritance, in which the testamentary heir stood in front of the distant cousin or the distant niece, who then, according to the reserve statute, belonged to the heirs, as Mr. Henry correctly pointed out. This situation was wanted to be corrected.

There has then apparently been quite intense consultation from the insurance sector and the notaries to guide the practical development of that law in more or less good jobs. A two-year transition period has been introduced to give insurers the time to inform their insured about the imminent legislative change, if one would prefer to favour a distant nephew or nephew in the contract.

It is, of course, very good news for a liberal faction that the clear expression of the will, whether it is in the will or in the beneficiary clause, gets extra attention and the rather arbitrary legal regulation less. Colleagues, we have had very animated discussions in the Committee on Business, where at first sight some were scared of the lack of legal formation of some Commissioners. However, Algau came to a difficult and very relevant discussion. Colleague Joseph George bonded the cat to the bell by pointing out that for the contracts that have already expired, i.e. of insurers who have died, where the life insurance company does not know exactly to whom to pay, one should immediately declare the present draft applicable. In other words, in cases where there would be a discussion before the court about who is now the beneficiary, the new law should apply immediately.

Colleagues, I have put everything in my power and dedicated my legal creativity to an impossible solution. However, I have not succeeded in this. I would have caused even more problems by wanting to do well. For this reason, I humbly submit to the wisdom of the Senate.

#4

Official text

                    
                    Ik heb geprobeerd de tekst nog te verbeteren, maar ben daar niet in geslaagd. Wij zullen dus met veel anticipatie een periode van twee jaar tegemoet kijken, waarna de levensverzekeringscontracten zonder expliciete begunstiging eindelijk definitief onder het testamentair regime zullen vallen. Om die reden zal mijn fractie het ontwerp volmondig steunen.

Translated text

#5

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, le projet de loi à l'examen et qui sera soumis au vote nous a été transmis par le Sénat où il a fait l'objet de très longues discussions au sein du groupe de travail "Droit successoral".

À l'époque, la sénatrice Marie-Hélène Crombé avait émis certaines réserves sur la proposition estimant que cette dernière visait à interpréter, après son décès, des intentions pourtant claires du souscripteur d'un contrat d'assurance-vie.

Le preneur d'assurance peut prévoir qui sera le bénéficiaire de son contrat d'assurance-vie. À défaut de bénéficiaire désigné, il est d'usage que les bénéficiaires soient les héritiers légaux, conformément à ce que prévoit un document type utilisé couramment par les compagnies d'assurance.

Ce projet de loi tente d'apporter une réponse dans le cas où le défunt a rédigé un testament dans lequel il a, par exemple, désigné un légataire universel, mais aussi conclu un contrat d'assurance-vie selon lequel les bénéficiaires désignés sont les héritiers légaux, ce qui signifie que les bénéficiaires seront les héritiers au sens de la loi et non ceux repris dans la succession, à savoir, dans le cas qui nous occupe, le légataire mentionné dans le testament.

De manière générale, cela ne correspond pas à la volonté du défunt qui aurait simplement accepté une clause type sans l'avoir adaptée à l'évolution de sa situation personnelle et sans avoir été mis au courant des effets concrets.

Pour le cas où, effectivement, le preneur d'assurance n'aurait pas mesuré les conséquences pratiques de l'adoption de cette clause type, le projet de loi apporte une réponse et évite les recours pénibles et coûteux devant les cours et tribunaux. Il prévient aussi de nombreux conflits familiaux potentiels et malheureux.

Ce projet de loi a donc été adopté à l'unanimité en commission, sans les amendements qui ont été introduits par mes collègues qui, à les en croire, ont fait preuve de beaucoup de créativité juridique; ceci ne signifie bien entendu pas que les autres aient fait preuve de "lâcheté légistique". Les amendements qui avaient été déposés ont donc été rejetés car ils poussaient, selon notre conception des choses, ce raisonnement encore plus loin.

Les débats qui ont eu lieu furent très intéressants. Après les questionnements quant à la philosophie même des amendements déposés, certains doutes subsistaient encore quant à leur sécurité juridique.

Le groupe MR tient à renouveler les réserves exprimées quant à l'interprétation de la volonté du défunt. Notre sujet de préoccupation principal est de défendre avant tout cette volonté qui a été exprimée par les démarches posées par le souscripteur de l'assurance-vie. C'est sur ce point que nous désirons attirer l'attention de nos collègues parlementaires.

S'il est permis de penser que le preneur d'assurance souhaitait bel et bien léguer le bénéfice de son assurance-vie à ses héritiers testamentaires et non aux héritiers légaux, rien ne garantit à 100 % que le fait de maintenir la clause "héritiers légaux" n'était pas tout simplement – oui, c'est possible! - le souhait du preneur d'assurance.

C'est au regard de ce doute subsistant que je terminerai mon intervention avec un mot sur l'application de ce projet de loi. En effet, une période transitoire de deux ans a été prévue pour que les assureurs informent les preneurs d'assurance du changement législatif à intervenir et que ces derniers puissent, éventuellement, modifier le ou les bénéficiaires de l'assurance-vie.

Dans le cas où ce projet serait adopté, ce dont je ne doute pas, il semble essentiel au groupe MR que les contrats en cours, les assureurs aussi, disposent bel et bien de cette période de transition. En effet, le projet de loi entraîne la modification d'un élément essentiel du contrat.

Sehr geehrter Herr Präsident, chers collègues, je vous remercie pour votre attention.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, the draft law under consideration and which will be submitted to vote has been transmitted to us by the Senate where it has been the subject of very long discussions within the working group "Successional Right".

At the time, Senator Marie-Hélène Crombé had expressed some reservations on the proposal, believing that the latter aimed to interpret, after his death, clear intentions of the subscriber of a life insurance contract.

The insurer can predict who will be the beneficiary of his life insurance contract. In the absence of a designated beneficiary, it is customary that the beneficiaries are the legal heirs, in accordance with the provisions of a standard document commonly used by insurance companies.

This bill seeks to provide an answer in the case where the deceased has written a will in which he has, for example, designated a universal legatar, but also concluded a life insurance contract according to which the designated beneficiaries are the legal heirs, which means that the beneficiaries will be the heirs within the meaning of the law and not those recovered in succession, i.e., in the case that occupies us, the legatar mentioned in the will.

In general, this does not correspond to the will of the deceased who would simply accept a standard clause without adapting it to the evolution of his personal situation and without being made aware of the concrete effects.

In the event that, effectively, the insurer would not have measured the practical consequences of the adoption of this standard clause, the bill provides a response and avoids painful and costly appeals before courts and courts. It also prevents many potential and unfortunate family conflicts.

This bill was therefore adopted unanimously in the committee, without the amendments that were introduced by my colleagues who, in their belief, showed a lot of legal creativity; this does not, of course, mean that the others showed "legal laxity". The amendments that had been submitted were therefore rejected because they pushed, according to our conception of things, this reasoning even further.

The discussions that took place were very interesting. After questioning the very philosophy of the submitted amendments, some doubts remained as to their legal certainty.

The MR group wishes to renew the reservations expressed regarding the interpretation of the deceased’s will. Our main concern is to defend above all this will that has been expressed by the steps taken by the subscriber of life insurance. This is what we want to draw the attention of our colleagues.

While it is permissible to think that the insured would actually wish to lease the benefits of his life insurance to his testamentary heirs and not to the legal heirs, nothing guarantees 100% that ⁇ ining the “legal heirs” clause was not simply – yes, it is possible! The wish of the insurer.

In view of this remaining doubt, I will conclude my speech with a word on the application of this bill. In fact, a two-year transitional period has been provided for insurers to inform the insurers of the legislative change to take place and that the latter may, eventually, change the beneficiary or beneficiaries of the life insurance.

In the event that this project would be adopted, which I do not doubt, it seems essential to the MR group that the current contracts, as well as the insurers, have this transition period. In fact, the bill entails the modification of an essential element of the contract.

Mr. President, dear colleagues, I thank you for your attention.

#6

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, zoals de vorige sprekers reeds aanhaalden, werd dit wetsontwerp door de Senaat overgezonden. Het vermijdt dat de levensverzekering toekomt aan een persoon die door de erflater niet gewenst is. Het is de bedoeling om de wens van de erflater te respecteren, als er geen vrouw of kinderen zijn.

Al waren een paar commissieleden verontwaardigd omdat dit wetsontwerp niet aan de commissie voor de Justitie, maar aan de commissie voor het Bedrijfsleven werd overgezonden – het gaat toch over verzekeringen –, wij hebben de bespreking uiteindelijk toch tot een goed einde kunnen brengen.

De Senaat had een werkgroep opgericht, die er enige tijd over gedaan heeft om een sluitende tekst te vinden. Assuralia en de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat gaven een gunstig advies. Vervolgens werd de tekst met eenparigheid van stemmen goedgekeurd. Na een gezonde discussie – ik kijk in het bijzonder naar de heren George en Schiltz – werd de tekst bij ons ongewijzigd goedgekeurd. Ik had nooit gedacht dat wij er zo veel tijd aan zouden besteden. Het belangrijkste is dat wij met dit wetsontwerp een oplossing kunnen bieden voor vele betwistingen, die worden veroorzaakt door een combinatie van onaangepaste wettelijke bepalingen en onaangepaste gangbare praktijken in de verzekeringssector.

Translated text

Mr. President, Mr. Minister, colleagues, as the previous speakers already mentioned, this bill was transmitted by the Senate. It avoids that the life insurance belongs to a person not desired by the testator. It is intended to respect the wish of the testator, if there is no wife or children.

Although a few committee members were outraged because this bill was not transmitted to the committee for justice, but to the committee for business – it is all about insurance – we have finally been able to bring the discussion to a good end.

The Senate had set up a working group, which took some time to find a final text. Assuralia and the Royal Federation of the Belgian Notariat gave a favorable advice. The text was then unanimously approved. After a healthy discussion – I look especially at Mr. George and Mr. Schiltz – the text was approved with us unchanged. I never thought we would spend so much time on it. The most important thing is that with this bill we can provide a solution to many disputes, which are caused by a combination of unadapted legal provisions and unadapted common practices in the insurance sector.

#7

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, les héritages sont source de conflits et de disputes sans fin. Les fractures causées par ces difficultés sont irréversibles.

La proposition de loi qui nous est soumise en provenance du Sénat vise à solutionner cette problématique pour l'avenir … dans deux ans. Ce que mon excellent collègue, M. Schiltz, a proposé à mes côtés est de trouver une solution plus rapide et de prendre nos responsabilités.

Avant tout, je remercie M. Uyttersprot pour son excellent rapport qui a parfaitement repris l'enjeu. Ensuite, je rappellerai un point essentiel: le bénéfice d'un contrat d'assurance-décès ne tombe pas dans la succession. C'est là que se situe l'essentiel de la problématique.

C'est du fait du décès que la prestation sera versée aux bénéficiaires, mais elle n'est pas dans la succession. Or, pour beaucoup de personnes, au moment où elles couchent leurs dernières volontés sur un testament, elles peuvent croire ou estimer qu'en désignant un légataire universel, celui-ci recevra toute la succession. Bien sûr, toute la succession, mais se pose alors le problème du bénéficiaire du contrat d'assurance.

C'est là que se crée la distorsion: l'assurance-décès ou le contrat mixte a parfois été décidé cinq ans, dix ans, trente ou quarante ans auparavant. Au moment de la signature, les signataires ont avalisé un formulaire pré-imprimé dans lequel, quasi unanimement, sont désignés comme bénéficiaires le conjoint, les enfants et, à défaut, les héritiers légaux.

Dès lors, lorsque survient une succession en absence d'enfant et de conjoint, il naîtra un conflit entre, d'une part, les arrière-petits-neveux, héritiers légaux et, d'autre part, la personne désignée dans le testament, choisie nominativement bien après la souscription du contrat pour devenir le bénéficiaire de la succession.

Devant une telle situation, les cours et tribunaux sont divisés: certains estiment que l'héritier légal couché sur ce document d'attribution bénéficiaire dérive de la loi, mais la loi est aussi ce qui donne force au testament.

Dès lors, il peut tout aussi bien être l'héritier testamentaire que l'héritier légal, à défaut de testament. C'est de là que surgissent les difficultés. La jurisprudence étant divisée, les notaires sont partagés et les conflits se multiplient. Il faut regretter que nous ne soyons que des observateurs de cette situation. Je regrette cette frilosité. Il faut prendre ce problème à bras-le-corps, pas uniquement pour le futur et dans deux ans en étant indulgent avec les pratiques des compagnies d'assurance. Car ce sont les banques et les compagnies d'assurance qui sont à l'origine des problèmes avec ce formulaire préimprimé. Le fait d'insérer un moratoire est un beau cadeau qu'on leur fait! Je ne vois pas pourquoi le législateur que nous sommes devrait se montrer plus généreux pour les morts que pour les vivants!

C'est la raison pour laquelle certains collègues et moi avons soutenu des amendements. Il nous a manqué une voix mais nous avions pour nous notre panache. Monsieur Schiltz, nous avons été battus!

Cette proposition de loi est bonne mais elle pèche par timidité. Nous la voterons, tout en regrettant la frilosité de certains de nos collègues.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, dear colleagues, inheritance is a source of endless conflicts and disputes. The fractures caused by these difficulties are irreversible.

The bill that is submitted to us from the Senate aims to solve this problem for the future ... in two years. My excellent colleague, Mr. Schiltz, proposed by my side is to find a faster solution and take our responsibilities.

First of all, I would like to thank Mr. Uyttersprot for his excellent report which perfectly took over the issue. Next, I will remind you of an essential point: the benefit of a death insurance contract does not fall into succession. This is where the main problem lies.

It is because of the death that the benefit will be paid to the beneficiaries, but it is not in the succession. However, for many people, at the time when they lay their last wills on a will, they may believe or estimate that by designating a universal legatar, he will receive the entire succession. Of course, the whole succession, but then comes the problem of the beneficiary of the insurance contract.

This is where distortion is created: death insurance or the mixed contract was sometimes decided five years, ten years, thirty or forty years earlier. At the time of signature, the signatories approved a pre-printed form in which, almost unanimously, the spouse, children and, if not, legal heirs are designated as beneficiaries.

Therefore, when an inheritance occurs in the absence of a child and a spouse, a conflict will arise between, on the one hand, the grandchildren, legal heirs and, on the other hand, the person designated in the will, chosen nominatively well after the signing of the contract to become the beneficiary of the inheritance.

In the face of such a situation, courts and courts are divided: some believe that the legal heir lying on this document of beneficiary attribution derives from the law, but the law is also what gives force to the will.

Therefore, he can be the testamentary heir as well as the legal heir, in the absence of a testament. This is where the difficulties arise. As jurisprudence is divided, notaries are divided and conflicts multiply. We must regret that we are only observers of this situation. I regret this frilance. We must take this problem hand-to-hand, not only for the future and in two years by being indulgeous with the practices of insurance companies. Because it is the banks and insurance companies that are at the root of the problems with this pre-printed form. Inserting a moratorium is a beautiful gift that is given to them! I don’t see why the legislator we are should be more generous to the dead than to the living!

That is why some colleagues and I supported the amendments. We missed a voice, but we had our panch. Mr. Schiltz, we have been beaten!

This law proposal is good, but it sins by timidity. We will vote for it, while regretting the frilance of some of our colleagues.

#8

Official text

                    
                    Monsieur le président, je remercie les différents intervenants pour leur soutien à ce texte qui, malgré tout, règle un problème qui vient d'être à nouveau décrit après des débats assez détaillés en commission. Je comprends qu'on puisse encore hésiter sur un certain nombre d'améliorations possibles. Comme cela a été dit, nous réglons, par une disposition transitoire, pas mal de situations. Le fait d'aller au-delà pose aussi des problèmes de sécurité juridique.

Pour l'instant, le mieux est l'ennemi du bien mais peut-être que, dans les mois à venir, nous trouverons encore d'autres mécanismes.

Je remercie l'ensemble des groupes qui ont choisi de soutenir le texte tel qu'il est présenté aujourd'hui, avec cette disposition transitoire et une solution pour un très grand nombre de cas.

Translated text

#9

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, dit ontwerp betreft de omzetting van twee kaderbesluiten van de Europese Raad.

Het eerste kaderbesluit is het kaderbesluit 2008/909/JBZ inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning van strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd met het oog op de tenuitvoering ervan in de Europese Unie.

Het tweede kaderbesluit is het kaderbesluit 2009/299/JBZ tot versterking van de procedurele rechten van personen en tot bevordering van de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op beslissingen gegeven ten aanzien van personen die niet verschenen zijn tijdens het proces.

Collega’s, de regering heeft ervoor gekozen om een specifieke wet aan te nemen die een aantal van de bepalingen vervangt van de wet van 23 mei 1990. Het systeem van de wet van 1990 blijft evenwel behouden voor toepassing inzake de relaties tussen België en derde landen waarmee een overeenkomst of een verdrag werd gesloten, ik denk dan bijvoorbeeld aan Marokko.

De toegevoegde waarde ten aanzien van de huidige instrumenten is dat de redenen voor weigering van de ontvangende staat en van de veroordeelden worden beperkt. Er zal in de praktijk zonder voorafgaand akkoord kunnen gewerkt worden in de volgende gevallen. Er zijn geen redenen tot weigering meer wanneer de gevonniste persoon de nationaliteit heeft van de ontvangende staat en er zijn woonplaats heeft, of wanneer de gevonniste persoon een onderdaan is van die staat en er na zijn straf toe zal worden uitgewezen. Het wetsontwerp zorgt voor een omvattend rechtskader, stelt de bevoegde autoriteiten vast en stelt de tenuitvoeringstermijnen tot versnelling van de procedure vast.

Er is een tamelijk ruime bespreking geweest in de commissie, onder meer met betrekking tot de afdwingbaarheid, de invloed op de gevangenispopulatie, de toepassing van het verdrag wanneer het gaat over minderjarigen en de rechten van de slachtoffers.

Translated text

This proposal relates to the implementation of two framework decisions of the European Council.

The first Framework Decision is Framework Decision 2008/909/JHA on the application of the principle of mutual recognition of criminal judgments imposing imprisonment or detention measures for the purpose of their enforcement in the European Union.

The second Framework Decision is Framework Decision 2009/299/JHA on strengthening the procedural rights of persons and promoting the application of the principle of mutual recognition to decisions made in respect of persons who did not appear at the trial.

Colleagues, the Government has chosen to adopt a specific law replacing some of the provisions of the Act of 23 May 1990. However, the system of the Act of 1990 remains to be applied in relation to the relations between Belgium and third countries with which an agreement or a treaty was concluded, I think, for example, of Morocco.

The added value of the current instruments is that the reasons for refusal by the receiving state and the convicted are limited. In practice, it will be possible to work without prior agreement in the following cases. There shall no longer be grounds for refusal if the convicted person has the nationality of the receiving State and has his place of residence there, or if the convicted person is a national of that State and will be extradited there after his sentence. The draft law provides for a comprehensive legal framework, establishes the competent authorities and sets the implementation deadlines to speed up the procedure.

There has been a fairly extensive discussion in the committee, including on enforceability, the impact on the prison population, the application of the Convention when it comes to minors and the rights of victims.

#10

Official text

                    
                    Er werd onder meer gedebatteerd over welk rechtssysteem van toepassing is voor de strafuitvoering, en wat wanneer er verschillen bestaan tussen de lidstaten inzake straffen en strafuitvoeringsmodaliteiten.

Het wetsontwerp werd geamendeerd met het oog op de toepassing van de zogenaamde Salduzwetgeving, die, zoals de minister benadrukte, niet van toepassing is, daar het hier gaat over de periode na de definitieve veroordeling. Bijgevolg gelden de klassieke rechten om een advocaat te raadplegen en om bijstand van een advocaat te krijgen, zoals die geregeld zijn in het algemene juridische stelsel dat van toepassing is op gedetineerden.

Het ontwerp werd wel geamendeerd zodat het recht op toegang tot een advocaat wordt verfijnd. Dit wordt voorgesteld in artikel 33, § 4.

Het wetsontwerp werd na amendering en na wetgevingstechnische verbeteringen aangenomen met 9 stemmen voor en 2 onthoudingen. Tot daar het verslag.

Translated text

#11

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, dit ontwerp heeft drie verdiensten. Ten eerste, de wederzijdse erkenning van vonnissen zodat de exequaturprocedure niet meer nodig zal zijn. Ten tweede, de uitbreiding van mogelijkheden om een gevangenisstraf of internering te laten uitzitten in het herkomstland van de EU. Ten derde, de uniformisering van de weigeringsgronden.

Het ontwerp is een belangrijke stap vooruit en geniet dan ook de steun van Open Vld, hoewel er op dit punt nog veel werk voor de boeg is. Criminaliteit kent spijtig genoeg steeds minder grenzen, zodat ook in de aanpak ervan een grotere Europese harmonisering nodig is.

Tijdens de debatten in de commissie voor de Justitie rees de vraag of dit een middel is om de overbevolking tegen te gaan. U hebt ons de cijfers gegeven, mijnheer de minister. Uit de cijfers blijkt dat wij dit niet echt een middel kunnen noemen om de overbevolking in onze gevangenissen tegen te gaan, spijtig genoeg.

Vierhonderdvijftien gedetineerden komen in aanmerking om naar hun herkomstland in Europa te worden overgebracht om daar hun straf uit te zitten. Voorts hebben 321 Belgen zich kenbaar gemaakt – de groep is waarschijnlijk wel groter – bij de ambassade, opdat men zou weten dat er een Belg in de gevangenis van een EU-land verblijft; 321 Belgen komen in aanmerking om een straf bij ons te komen uitzitten vanuit een andere Europese gevangenis. Dat is een verschil van een honderdtal. Alle beetjes helpen natuurlijk, maar wij kunnen dit niet het wondermiddel noemen.

Tijdens de bespreking is ook gebleken dat voor de uitvoering van deze belangrijke tekst het wederzijds vermogen, de erkenning en het respect tussen de lidstaten enorm belangrijk zal zijn. Wij hopen dan ook dat de Europese Commissie strikt op de uitvoering zal toezien.

Ik heb tot slot nog twee opmerkingen bij deze tekst.

Ten eerste wil ik verwijzen naar het onderzoek dat is gevoerd onder leiding van professor Vermeulen van de UGent in opdracht van de Europese Commissie, waarbij het besluit was dat heel wat begeleidende maatregelen voor die toepasbaarheid nodig zullen zijn, gezien de grote verschillen tussen de Europese gevangenisregimes.

Ik denk dat het ook voor ons in België een interessante studie is om te zien waar wij staan met de verschillende toepassingen binnen onze gevangenissen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Ladies and Gentlemen, this proposal has three merits. First, the mutual recognition of judgments so that the exequatur procedure will no longer be needed. Second, the expansion of the possibilities to have a prison sentence or internment endured in the EU country of origin. Third, the uniformization of the grounds for refusal.

The design is an important step forward and therefore enjoys the support of Open Vld, although there is still a lot of work to be done at this point. Unfortunately, crime has fewer and fewer boundaries, so a greater European harmonisation is also needed in its address.

During the debates in the Justice Committee, the question arose whether this is a means to counter the overpopulation. You have given us the numbers, Mr. Minister. The figures show that we cannot really call this a means to counter the overpopulation in our prisons, unfortunately.

Four hundred and fifty-five prisoners are eligible to be transferred to their country of origin in Europe to serve their sentences there. Furthermore, 321 Belgians have made themselves known – the group is likely to be larger – at the embassy, so that one can know that there is a Belgian in the prison of a EU country; 321 Belgians are eligible to come to us for a sentence from another European prison. That is a difference of a hundred. All bites help, of course, but we cannot call this the miracle remedy.

The discussion also revealed that mutual capacity, recognition and respect between Member States will be of great importance for the implementation of this important text. We hope that the European Commission will strictly monitor the implementation.

Finally, I have two comments on this text.

First, I would like to refer to the study conducted under the leadership of Professor Vermeulen of the UGent on behalf of the European Commission, in which it was decided that a number of accompanying measures will be necessary for that applicability, given the large differences between European prison regimes.

I think it is also an interesting study for us in Belgium to see where we stand with the different applications within our prisons.

#12

Official text

                    
                    Het is de verantwoordelijkheid van Europa om ervoor te zorgen dat die begeleidende maatregelen er komen.

Een tweede en laatste kanttekening gaat over de slachtoffers. Ik heb u de vraag gesteld, mijnheer de minister, in de commissie. Wat met slachtoffers van veroordeelden die in de toekomst niet langer in onze gevangenissen zullen zitten, maar in hun land van herkomst, zijnde een Europese lidstaat? Zullen zij verder worden geïnformeerd via de strafuitvoeringsrechtbanken zoals dit nu bij ons het geval is? Slachtoffers worden immers geïnformeerd over de uitvoering van de straf van de dader. Dit is het eerste aandachtspunt.

Het tweede aandachtspunt is de schadevergoeding die verschuldigd kan zijn aan slachtoffers en die vaak moeilijk in te vorderen is. Gelukkig is er het fonds voor slachtoffers van opzettelijke gewelddaden. Ook die schadevergoeding zal moeten worden bewaakt. Het kan niet dat slachtoffers minder gemakkelijk vergoed worden omdat de dader niet langer in een Belgische gevangenis zit, maar wel in een andere gevangenis in de EU verblijft.

Ik kom dan tot mijn conclusie. De Open Vld steunt deze tekst.

Translated text

#13

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, in de commissie hebben wij het voorliggend ontwerp grondig bestudeerd. Het is de omzetting van twee richtlijnen. België was alweer een beetje te laat met de omzetting. Wij stellen vast dat vooral de richtlijn zelf al enigszins gedateerd is.

In de loop van de discussie hebben wij kunnen vaststellen, naarmate wij bijkomende informatie kregen, onder andere uit de studie van professor Vermeulen, waarnaar al werd verwezen, dat de richtlijn heel wat zaken om een en ander operationeel te maken, niet regelt. De studie van professor Vermeulen, die gevangenissystemen en detentiesystemen in vierentwintig Europese landen vergelijkt, dateert van 2011 en is dus heel recent. De kaderrichtlijnen zijn echter al drie jaar oud. Zij werden niet aan de resultaten van het onderzoek aangepast.

Mevrouw Reding zelf, de bevoegde Europese commissaris voor Justitie, heeft zich op een bepaald moment zorgen gemaakt en heeft twee initiatieven genomen. Ten eerste, zij vroeg om een dergelijke, vergelijkende studie te maken. Ten tweede heeft zij een groenboek laten opstellen dat normaal gezien tegen het einde van dit jaar zal worden gepubliceerd.

Oorspronkelijk was de bedoeling blijkbaar om de resultaten van beide studies af te wachten om de kaderrichtlijn eventueel aan te passen. Uiteindelijk is echter beslist om toch vooruit te gaan, de kaderrichtlijn niet aan te passen en met een aantal analyseresultaten geen rekening te houden. Dat is heel jammer, want uiteindelijk stelden wij een viertal problemen vast in de wetgeving.

Ten eerste, het doel van de overbrenging moet uiteraard zijn de re-integratie te bevorderen, wat ook de doelstelling van de richtlijn is. Indien de overdracht niet tot gevolg heeft dat de kansen op re-integratie stijgen, heeft ze ook geen zin. Het is immers duidelijk dat het doel van de richtlijn niet is om snelsnel gevangenen te kunnen overdragen, teneinde een overbevolking in een gevangenis aan te pakken. Het doel is wel de kansen op re-integratie van Europeanen te bevorderen, door hen hun gevangenisstraf in het land van herkomst te laten uitzitten.

Opmerkelijk in de studie die door professor Vermeulen is gemaakt, is dat slechts de helft van de lidstaten regels heeft om een individueel detentieplan op te leggen. Wij hebben dergelijke regels in België. Als echter slechts de helft van de onderzochte landen ze heeft, kunnen wij ons de vraag stellen of een transfer van de gedetineerden naar andere landen wel aan de doelstelling voldoet, namelijk de kansen op re-integratie verhogen.

Het tweede probleem zijn de vaak ondermaatse detentiecondities in de gevangenissen in bijna alle Europese lidstaten. Vaak worden Europese en internationale standaarden niet nageleefd. Uit het onderzoek blijkt het volgende. Van de vierentwintig onderzochte lidstaten werd een soort rangschikking opgemaakt. Op de eerste plaats kwam Finland. Op de tweede plaats stond Slovakije, wat misschien verrassend is. Op de derde plaats stond Estland en op de vierde plaats Hongarije. Het zijn dus Oost-Europese landen die vrij hoog staan in de rangschikking. Op de vijfde plaats kwam Duitsland. Misschien tot onze grote verbazing stond België op de zesde plaats.

Translated text

We have thoroughly examined the present draft in the committee. It is the transposition of two directives. Belgium was a little too late with the conversion. We note that, in particular, the directive itself is already somewhat dated.

In the course of the discussion we have been able to conclude, as we received additional information, including from the study of Professor Vermeulen, which was already mentioned, that the directive does not regulate a lot of matters in order to make some things operational. The study by Professor Vermeulen, which compares prison systems and detention systems in twenty-four European countries, dates from 2011 and is therefore very recent. However, the framework directives are already three years old. They were not adjusted to the results of the study.

Mrs Reding herself, the responsible European Commissioner for Justice, has been concerned at some point and has taken two initiatives. First, she asked to do such a comparative study. Second, the Commission has drafted a Green Paper, which will normally be published by the end of this year.

Initially, the intention was apparently to wait for the results of both studies in order to eventually adapt the Framework Directive. Ultimately, however, it was decided to move forward, not to adjust the Framework Directive and not to take into account some analysis results. That is very unfortunate, because in the end we identified a number of problems in the legislation.

First, the purpose of the transfer must, of course, be to promote reintegration, which is also the objective of the Directive. If the transfer does not increase the chances of reintegration, it also makes no sense. Indeed, it is clear that the purpose of the Directive is not to allow for rapid transfer of prisoners in order to address overcrowding in a prison. The aim is to promote the opportunities for reintegration of Europeans by allowing them to spend their imprisonment in their country of origin.

Remarkable in the study conducted by Professor Vermeulen is that only half of the Member States have rules to impose an individual detention plan. We have similar rules in Belgium. However, if only half of the countries surveyed have them, we may ask ourselves whether a transfer of detainees to other countries meets the goal of increasing the chances of reintegration.

The second problem is the often understated conditions of detention in prisons in almost all European Member States. European and international standards are often not met. The study shows the following. Of the twenty-four Member States examined, a sort of ranking was established. First came Finland. The second place was Slovakia, which may be surprising. Estonia was in third place and Hungary in fourth. So it is Eastern European countries that are quite high in the ranking. In the fifth place came Germany. Per ⁇  to our great surprise, Belgium was in sixth place.

#14

Official text

                    
                    Zelfs de minister was een beetje geschrokken van de goede score die onze gevangenissen hebben behaald. Wij zouden volgens de internationale studie aan 80 % van de internationale normen voldoen, veel beter dan bijvoorbeeld Nederland, dat op de negentiende plaats komt.

Wij moeten echter niet te snel euforie kraaien, want het ging om een theoretische analyse. De zesde plaats van België in de rangschikking is verkregen op basis van de geldende wetgeving, niet op basis van de praktijk.

Wij beschikken in ons land over het wettelijk arsenaal om normale detentiecondities mogelijk te maken. Nu moeten wij gewoon ook proberen om dat in de praktijk mogelijk te maken. Als wij op de zesde plaats staan en gedetineerden worden getransfereerd vanuit een Belgische gevangenis naar andere Europese gevangenissen, dan is het best mogelijk dat die gedetineerden in slechtere omstandigheden zullen worden opgevangen of opgesloten.

Een derde probleempunt is een gebrek aan equivalentie van de strafmaat en de uitvoeringsnormen. Wij hebben daarover ook heel lang gediscussieerd in de commissie. Dat blijkt een pijnpunt te zijn dat wij zelf niet kunnen oplossen in de voorliggende wetgeving omdat het duidelijk Europees van aard is.

De vraag luidt hoe wij gevangenisstraffen of straffen tout court die in een bepaald land bestaan, maar die in andere landen niet gekend zijn, gelijkschakelen. Bijvoorbeeld, als iemand in een bepaald land thuisarrest krijgt gedurende een, twee of drie jaar, terwijl dat in België vooralsnog niet bestaat, hoe moet dat dan worden omgezet? Wordt het dan gevangenisstraf en zo ja, voor hoelang? Dergelijke equivalentietabellen of vergelijkingen bestaan niet, waardoor er grote verschillen kunnen ontstaan. Idem voor bijvoorbeeld het systeem van terbeschikkingstelling van de regering, dat in België van toepassing is, maar dat andere landen vaak niet kennen. Hoeveel andere landen zullen dat invoeren?

Volgens mij werd de richtlijn onvoldoende omkaderd en werd er onvoldoende onderzoek verricht om de praktische problemen die in ieder geval zullen opduiken, te verhelpen.

Een vierde probleempunt, tot slot, zijn de verschillende strafuitvoeringsmodaliteiten. In het ene land is de strafuitvoering strenger dan in het andere land. In België bestaat de mogelijke vrijlating na het uitzitten van een derde van de straf. Voor wie wordt getransfereerd naar een land waar mogelijke vrijlating pas kan na twee derde van de straf, betekent dat in de praktijk automatisch bijna een verdubbeling van de strafuitvoering. Omgekeerd kan ook, wanneer iemand van een land met een veel strenger regime naar België komt, waar hij na een derde van zijn straf kan vrijkomen, terwijl dat in het oorspronkelijke land niet mogelijk was. Ook daaraan heeft Europa weinig aandacht besteed.

In sommige landen zijn er onsamendrukbare straffen. In België bestaat dat nog altijd niet en ik heb begrepen, na het akkoord van gisteren, dat zulks er in de toekomst ook niet zal zijn.

Translated text

Even the minister was a little scared by the good scores our prisons have achieved. According to the international study, we would meet 80% of the international standards, much better than, for example, the Netherlands, which comes in 19th place.

However, we should not crave euphoria too quickly, because it was a theoretical analysis. Belgium’s sixth place in the ranking was obtained on the basis of current legislation, not on the basis of practice.

We have the legal arsenal in our country to enable normal detention conditions. Now we just need to try to make it possible in practice. If we are in the sixth place and detainees are transferred from a Belgian prison to other European prisons, then it is most likely that those detainees will be captured or imprisoned in worse conditions.

A third problem is the lack of equivalence between the penalty and the implementation standards. We have discussed this issue in the committee for a long time. That turns out to be a pain point that we cannot solve ourselves in the current legislation because it is clearly European in nature.

The question is how we can equate prison sentences or punishments tout court that exist in a given country but are not known in other countries. For example, if a person in a given country receives home detention for one, two or three years, while that in Belgium does not exist yet, how should that then be implemented? Will it be a prison sentence and if so, for how long? Such equivalence tables or equations do not exist, resulting in large differences. For example, the system of government disposal, which applies in Belgium, but that other countries often do not know. How many other countries will implement it?

In my view, the Directive has not been sufficiently framed and research has not been conducted sufficiently to address the practical problems that will at least arise.

A fourth problem, finally, is the different methods of punishment enforcement. In one country, the execution of penalties is stricter than in another country. In Belgium, it is possible to be released after serving one-third of the sentence. For those who are transferred to a country where possible release is only possible after two-thirds of the sentence, in practice this automatically means almost a doubling of the execution of the sentence. Reverse can also be, when someone from a country with a much stricter regime comes to Belgium, where he can be released after a third of his sentence, while that was not possible in the original country. Europe has paid little attention to this.

In some countries, there are incomprehensible penalties. In Belgium, this still does not exist, and I have understood, after yesterday’s agreement, that this will not happen in the future.

#15

Official text

                    
                    Ook daar kan zich een probleem voordoen, omdat het ene land het wel kent en het andere niet. Bij de strafuitvoering ontstaan er uiteindelijk verschillen met strafverzwaring of strafverlichting tot gevolg.

Onze conclusie is dat er heel wat lacunes zitten in de ontworpen Europese kaderrichtlijn, wat aanleiding zal geven tot heel wat praktische uitvoeringsbesluiten. Om deze redenen hebben wij ons in de commissie bij de stemming onthouden, hoewel wij erkennen dat er in de hele wetgeving positieve elementen zitten. Deze pijnpunten moeten evenwel worden aangeklaagd. Wij werpen geen steen naar de minister, maar Europa had beter zijn huiswerk moeten doen vooraleer de Europese lidstaten een en ander in nationale wetgeving konden omzetten.

Translated text

#16

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega’s, met de loutere inhoud van dit wetsontwerp hebben wij absoluut geen problemen. De effectieve strafuitvoering en het opleggen van beveiligingsmaatregelen in Europees verband worden gemakkelijker en zullen minder gebonden zijn aan interstatelijke formaliteiten, zelfs bij verstekvonnissen en bij uit handen gegeven minderjarigen van 16 tot 18 jaar. Dat vinden wij positief. Ook wordt de nationale soevereiniteit gerespecteerd. Dat vinden wij ook positief.

Weliswaar gaan de uitzonderingen op het beginsel van de noodzakelijke instemming van de veroordeelde met zijn overbrenging voor ons niet ver genoeg, maar daar kunnen wij mee leven.

Ik benader wat de vorige spreker zei uit een geheel andere invalshoek. In theorie is het mooi, maar of de strafuitvoering in België er performanter en consequenter door wordt, is nog de vraag. Volgens mij is het antwoord: neen. Mijnheer de minister, u hebt zelf in de commissie gezegd dat de gevangenissen in aanbouw een aanslepend probleem vormen. Wij hebben u in de afgelopen legislatuur ook gewezen op de laksheid in het vrijlatingsbeleid. Dit is misschien de laatste keer, want u bent waarschijnlijk een afscheidnemend minister. Soms is men laks uit noodzaak, omdat er veel te weinig gevangeniscapaciteit is. Wij denken in elk geval dat België op dit moment onvoldoende garanties kan geven op de behoorlijke uitvoering van wat volgens Europa in onze wetgeving moet worden ingeschreven.

Er is trouwens niet in sancties voorzien indien de straffen niet naar behoren worden uitgevoerd en indien de lidstaten de verplichtingen niet nakomen. Dat kan alleen leiden tot een papieren tik op de vingers. Hopelijk gaan sommige lidstaten niet moeilijk doen en hun eigen sanctieregeling uitwerken – waardoor het allemaal weer moeilijker zou worden – indien zou blijken dat België te soepel omspringt met voorwaardelijke invrijheidsstellingen en dergelijke. Dat laatste kan gebeuren ten gevolge van het nijpend tekort aan celcapaciteit en ten gevolge van de wet inzake de interne rechtspositie van de gedetineerden.

De vorige spreker zei het al, de studie die professor Vermeulen in opdracht van de Europese Commissie heeft afgeleverd – die zegt dat België 80 % scoort inzake het voldoen aan internationale normen op het vlak van het gevangeniswezen, en dat België zesde staat op de lijst van lidstaten –, bewijst dat men hier echt heel veel aandacht besteedt, en wil besteden, aan de veroordeelde, aan de gedetineerde. Allemaal goed en wel, maar de burger op straat merkt daar weinig van als de zoveelste vrijgelaten crimineel alweer een feit pleegt.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, colleagues, with the mere content of this bill, we have absolutely no problems. The effective execution of penalties and the imposition of security measures in the European context will be easier and less bound to interstate formalities, even in the case of detention judgments and dismissal of minors aged 16 to 18 years. We find that positive. National sovereignty is also respected. We also find this positive.

Indeed, the exceptions to the principle of the necessary consent of the convicted person to his transfer do not go far enough for us, but we can live with that.

I approach what the previous speaker said from a completely different perspective. In theory, it is beautiful, but whether the execution of punishments in Belgium will be more efficient and more consistent, is still the question. I think the answer is: no. Mr. Minister, you have said in the committee that the prisons in construction are an urgent problem. We have also pointed to you in the last legislature the laxity in the liberation policy. This may be the last time, because you are probably a departing minister. Sometimes one is lax out of necessity, because there is too little prison capacity. In any case, we think that Belgium can currently not provide sufficient guarantees on the proper implementation of what, according to Europe, must be entered in our legislation.

Furthermore, sanctions are not provided if the penalties are not properly executed and if the Member States fail to comply with their obligations. That can only lead to a paper tap on the fingers. Hopefully, some Member States will not struggle and develop their own sanctions scheme – which would make it all more difficult again – if it turns out that Belgium is running too smoothly with conditional release statements and the like. The latter may occur as a result of the immense shortage of cell capacity and as a result of the law on the internal legal status of detainees.

The study delivered by Professor Vermeulen on behalf of the European Commission – which says that Belgium scores 80 % in compliance with international standards in the field of prison administration, and that Belgium is sixth on the list of Member States – proves that there is really a lot of attention, and want to pay, to the convicted, to the detained. All well and well, but the citizen on the street notices little of it when another released criminal commits an act.

#17

Official text

                    
                    Het enige dat de goede uitvoering van deze wet, gebaseerd op een Europees verdrag, in de weg staat, is de Belgische Justitie zelf.

Terloops, qua omzetting van Europese richtlijnen en aanverwante normen scoort België enorm slecht. Op dat vlak mogen we even gelukkig zijn. Uit cijfers die staatssecretaris Chastel gisteren in een dunbevolkte commissie heeft gepresenteerd, leerde mijn collega De Bont dat de omzetting van Europese rechtsnormen in Belgisch recht enorm achteroploopt. Op dat vlak kunt u zich een pluim op de hoed steken, mijnheer de minister. Vanuit onze visie is dat een magere troost. Komt daarbij dat de groenen dit wetsontwerp met een goedgekeurd amendement in extremis nog eens extra in de Salduzpekel hebben geduwd. Wij zijn dus niet echt enthousiast om het goed te keuren.

Ik kan niet nalaten te wijzen op een andere en veel meer prangende prioriteit die niet binnen het bestek van de huidige besprekingen valt, met name de overgrote meerderheid van nieuwe Belgen van buiten de EU die zich in onze gevangenissen bevinden. Op verdragsrechtelijk en interstatelijk vlak schort er van alles aan. Wij blijven met die last zitten als gevolg van die snel-Belgwet.

Wat we vandaag goedkeuren is op het vlak van strafuitvoering een extra dweil. Hopelijk is het geen spons met een aanzuigeffect omwille van de Belgische laksheid. De kraan blijft in elk geval openstaan en nog geen klein beetje ook. Daar wordt niets aan gedaan. Wij zullen ons met overtuiging onthouden.

Translated text

The only obstacle to the proper implementation of this law, based on a European treaty, is the Belgian Justice itself.

By the way, in terms of transposition of European directives and related standards, Belgium scores extremely poorly. In this respect, we can be equally happy. From the figures presented yesterday by Secretary of State Chastel in a thinly populated committee, my colleague De Bont learned that the transposition of European legal norms into Belgian law is very backward. In this regard, you can put yourself a plum on the hat, Mr. Minister. From our perspective, this is a low comfort. In addition, the Greens have pushed this bill with an approved amendment in extremis even further into the Salduzpekel. So we are not really enthusiastic about approving it.

I cannot fail to point out another and much more pressing priority that is not within the scope of the current discussions, in particular the overwhelming majority of new Belgians from outside the EU who are in our prisons. On a treaty and interstate level, everything is missing. We remain with that burden due to this fast-Belg-law.

What we approve today is an additional step in terms of punishment enforcement. Hopefully it is not a sponge with a suction effect because of the Belgian laxity. In any case, the crane remains open and not even a little. Nothing is done about it. We will reiterate with conviction.

#18

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik dank de rapporteur en de parlementariërs die het woord hebben gevoerd, voor de afhandeling van onderhavig ontwerp, dat een Europese richtlijn omzet.

Het wederzijdse vertrouwen tussen Europese lidstaten om de gevangenisstraf uit te voeren in het land van herkomst is een principiële en belangrijke stap. Ik besef dat niet alles perfect is. De gevangenissystemen in andere landen in Europa zijn niet perfect, net zo min als die in ons land perfect zijn.

Maar argumenteren dat gedetineerden niet naar andere landen mogen worden overgebracht, omdat het hier beter is, is natuurlijk ook een beetje tegenstrijdig. Alle landen in Europa moeten hun systeem optillen.

Ik dank u dus voor de bespreking. Het is een stap vooruit. Straks komt er nog een andere richtlijn in verband met het vennootschapsrecht, die waarschijnlijk minder debat zal uitlokken.

Vorige week werd naar aanleiding van de omzetting van de terugkeerrichtlijn een belangrijk aspect vanuit justitieel oogpunt niet besproken: met de beslissing vandaag is voortaan ook de verbinding tussen illegaliteit, criminaliteit en uitwijzing in onze wetgeving opgenomen. Met andere woorden, niet alleen is de verbinding criminaliteit-illegaliteit in bilaterale akkoorden aanvaard, maar ook in onze wet, die Europese conventies en richtlijnen omzet. Dat maakt dat het strafuitvoeringsbeleid in een grotere Europese en internationale context kan worden geplaatst. Kortom, er zijn serieuze stappen vooruit gezet inzake de strafuitvoering, een zeer delicaat thema.

Ik hoop van harte dat er op dat vlak voort wordt gewerkt. Er moeten 7 nieuwe gevangenissen worden gebouwd, waarvan de bouwvergunningen allemaal voorhanden zijn. Er is het elektronisch toezicht enzovoort. Ik zal het geheel niet hernemen; we hebben veel kunnen debatteren over de hervorming van Justitie. Ik hoop van harte dat dat, met wie ook, op hetzelfde elan kan doorgaan.

Ik dank jullie allemaal van harte voor de intense en toch wel productieve samenwerking; er is in de commissie voor de Justitie heel veel werk verricht, ook in lopende zaken.

Translated text

Mr. Speaker, I would like to thank the rapporteur and the parliamentarians who spoke for dealing with this draft, which transposes a European directive.

The mutual trust between European Member States to execute the prison sentence in the country of origin is a principled and important step. I realize that not everything is perfect. The prison systems in other countries in Europe are not perfect, just as they are perfect in our country.

But arguing that detainees should not be transferred to other countries because it is better here is, of course, also a little contradictory. All countries in Europe must upgrade their system.

So I thank you for the discussion. It is a step forward. In the near future there will be another directive related to corporate law, which is likely to trigger less debate.

Following the transposition of the Return Directive last week, an important aspect from a judicial perspective was not discussed: with the decision today, the link between illegality, crime and expulsion has now also been incorporated into our legislation. In other words, not only is the connection crime-illegality accepted in bilateral agreements, but also in our law, which transposes European conventions and directives. This enables the penalty enforcement policy to be placed in a wider European and international context. In short, serious steps have been taken in the area of punishment enforcement, a very delicate topic.

I sincerely hope that work will continue in this area. Seven new prisons will be built, all of which have building permits. There is electronic surveillance and so on. I will not take the whole over again; we have been able to debate a lot about the justice reform. I sincerely hope that, with anyone, this can continue with the same enthusiasm.

I would like to thank you all for the intense and yet productive cooperation; there has been a lot of work done in the Justice Committee, including ongoing matters.

#19

#20

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal zeer kort zijn.

Dit ontwerp betreft niet de volledige herziening van de procedure tot het bekomen van een verblijfsmachtiging om medische redenen, maar het is een eerste, en wat ons betreft, zeer belangrijke stap in het aanpakken van het oneigenlijk gebruik van deze procedure.

Collega’s, het moet duidelijk zijn. Voor ons moet iedereen die zich op het grondgebied bevindt en die ernstig ziek wordt de mogelijkheid hebben om ook te worden verzorgd en om hier te blijven, maar het is duidelijk dat het misbruik van deze procedure moet worden aangepakt.

Dit voorstel is daartoe een eerste stap en wel om twee belangrijke redenen. Ten eerste zal een ontvankelijkheidsfase worden ingevoerd. Er zal controle zijn door de artsen van DVZ om na te gaan of de ziekte al dan niet levensbedreigend is als de personen zouden worden teruggestuurd. Ten tweede, de duurtijd van de validiteit van het medisch attest zal tot drie maanden worden beperkt.

Collega’s, wij zullen dit ontwerp met heel veel overtuiging steunen. Ik wil hierbij ook iedereen danken die hieraan heeft meegewerkt, in het bijzonder staatssecretaris Wathelet. Wij zullen u waarschijnlijk nog zien in een andere hoedanigheid, maar dit laatste jaar was het een privilege om met u samen te werken.

Translated text

I will be very brief.

This draft does not concern the complete revision of the procedure for obtaining a residence permit for medical reasons, but it is a first, and for us, very important step in addressing the improper use of this procedure.

Dear colleagues, it must be clear. For us, everyone who is in the territory and who gets seriously ill should have the opportunity to also be cared for and to stay here, but it is clear that the abuse of this procedure must be addressed.

This proposal is a first step in this direction for two important reasons. First, a receptivity phase will be introduced. There will be control by the doctors of DVZ to verify whether or not the disease is life-threatening if the persons would be returned. Secondly, the duration of the validity of the medical certificate will be limited to three months.

We will support this project with great conviction. I would also like to thank everyone who has contributed to this, in particular Secretary of State Wathelet. We will probably still see you in a different capacity, but this past year has been a privilege to work with you.

#21

Official text

                    
                    Monsieur le président, il est clair qu'il existe des abus dans les procédures de régularisation pour raison médicale. Le projet dont nous débattons aujourd'hui propose justement de limiter ces abus. Le texte propose que le certificat médical type soit daté de moins de trois mois. Il propose également d'instaurer un filtre médical. Il pourra aussi déclarer sans objet une demande de 9ter lorsque l'étranger aura obtenu un titre de séjour à durée illimitée sur base d'une autre procédure. Toute une série d'éléments ont été évoqués en commission.

Simplement, je voudrais saluer le fait que désormais l'Office disposera de 23 médecins fonctionnaires supplémentaires. Nous pensons que cela permettra de répondre aux exigences en matière de raccourcissement des procédures.

Pour terminer, je voudrais rappeler qu'il a toujours été clair pour mon groupe qu'il fallait limiter les abus et les tentatives de fraude en matière de régularisation médicale. Cela permettra de traiter efficacement les vraies demandes de 9ter et de rendre les décisions plus rapidement, ce qui est évidemment dans l'intérêt des patients.

En conclusion, mon groupe votera le texte qui nous est soumis parce qu'il rencontre tous les objectifs que nous poursuivons.

Translated text

It is clear that there are abuses in the procedures of regularization for medical reasons. The project we are discussing today proposes to limit these abuses. The text proposes that the standard medical certificate be dated less than three months. It also proposes the establishment of a medical filter. It will also be able to declare without object a request from 9ter when the foreigner has obtained an unlimited residence permit on the basis of another procedure. A number of issues have been discussed in the committee.

I would simply like to welcome the fact that from now on the Office will have 23 additional public doctors. We believe that this will meet the requirements for shorter procedures.

Finally, I would like to remind you that it has always been clear to my group that abuse and fraud attempts in medical regularization should be limited. This will effectively handle real 9ter requests and make decisions faster, which is obviously in the patient’s interest.

In conclusion, my group will vote on the text that is submitted to us because it meets all the objectives we pursue.

#22

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, ik zal iets langer het woord nemen. Het is misschien de laatste keer dat u hier optreedt in uw hoedanigheid van staatssecretaris voor Migratie.

Het is goed dat dit wetsontwerp er is gekomen en dat de ogen van de regering, nog altijd in lopende zaken, eindelijk zijn opengegaan.

U weet dat de N-VA al in december 2010 een aantal amendementen op de wet houdende diverse bepalingen had ingediend om een einde te stellen aan de vele misbruiken binnen artikel 9ter, het bewuste artikel dat de medische regularisaties regelt.

Toen zijn al die amendementen vrijwel onmiddellijk naar de vuilnisbak verwezen. Daarom doet het ons enigszins deugd om elf maanden later onze ingediende amendementen vrijwel letterlijk hernomen te zien in uw wetsontwerp dat op 19 oktober 2011 werd ingediend en dat vandaag ter bespreking ligt.

Het heeft u wat tijd gekost, maar u hebt ingezien dat er vandaag binnen die 9ter, binnen die procedure voor medische regularisatie, enorm veel misbruiken zijn. Het stond ook letterlijk in de toelichting van uw wetsontwerp dat u die misbruiken wil aanpakken.

Wij denken echter dat de maatregelen die u neemt, de paar maatregelen die wij goed vinden, niet toereikend zijn om die misbruiken uit de wereld te helpen. Ik zal mij straks nader verklaren.

De regularisatiecijfers toonden in 2011 een verhouding van 51 % aanvragen voor medische regularisaties en 49 % voor humanitaire regularisaties. De meerderheid van de aanvragen zijn dus blijkbaar al aanvragen om medische redenen. Slechts de helft daarvan wordt ontvankelijk verklaard en van die helft wordt slechts 5 % ten gronde goedgekeurd.

Als wij zien dat 95 % van de aanvragen wel ontvankelijk wordt verklaard maar uiteindelijk toch geen medisch gegronde reden bevat en dus wordt verworpen, kunnen wij niet anders dan vaststellen dat er een ernstige wanverhouding is in een procedure die aanvankelijk het levenslicht zag als gunstregime.

Mijnheer de staatssecretaris, N-VA vraagt al jaren om een strikter beleid inzake medische regularisatie. U hebt deze vraag altijd naast u neergelegd en u wil alles geval per geval bekijken. Zelfs frauduleuze elementen in een dossier – dat is bijna twee jaar lang een twistpunt geweest tussen u en mij – worden niet automatisch verworpen. Het is intussen bewezen dat dit niet bij de humanitaire regularisatie gebeurt, maar ook bij medische regularisatie is dat niet het geval.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary of State, I will speak a little longer. This may be the last time you are here in your capacity as Secretary of State for Migration.

It is good that this bill has arrived and that the eyes of the government, still in ongoing affairs, have finally opened.

You know that the N-VA had already in December 2010 submitted a number of amendments to the law containing various provisions to end the many abuses within Article 9ter, the conscious article that regulates the medical regularisations.

Then all those amendments almost immediately referred to the garbage dump. Therefore, it makes us somewhat virtuous to see, eleven months later, our submitted amendments almost literally taken over in your draft law, which was submitted on 19 October 2011 and which is under discussion today.

It has taken you some time, but you have realized that today within that 9ter, within that procedure for medical regularization, there is an enormous amount of abuse. It was also literally stated in the explanation of your bill that you want to address those abuses.

However, we think that the measures you take, the few measures we find good, are not sufficient to help those abuses out of the world. I will explain myself further later.

The regularisation figures showed a proportion of 51 % of applications for medical regularisations and 49 % for humanitarian regularisations in 2011. The majority of applications are, therefore, apparently already applications for medical reasons. Only half of them are declared admissible and of that half only 5 % are approved in substance.

If we see that 95 % of applications are admissible, but ultimately do not have a medical basis and are thus rejected, we can only conclude that there is a serious disproportion in a procedure that initially saw the light of life as a preferential regime.

Mr. Secretary of State, N-VA has been demanding for years a stricter policy on medical regularization. You have always asked this question next to you and you want to look at everything case by case. Even fraudulent elements in a file—which has been a point of dispute between you and me for almost two years—are not automatically rejected. In the meantime, it has been proven that this is not the case with humanitarian regularization, but this is not the case with medical regularization.

#23

Official text

                    
                    U hebt desalniettemin toch ingezien dat er misbruiken bestaan en dat die moeten worden aangepakt.

Het is goed dat u de tussenkomst van de medische ambtenaar, van de ambtenaar-geneesheer van de Dienst Vreemdelingenzaken in die hele 9bis-procedure naar voren hebt geschoven. Dat is een goed punt, dat hebben wij in de commissie ook gezegd. In de ontvankelijkheidsfase komt de geneesheer, de arts van de Dienst Vreemdelingenzaken, nu bijna onmiddellijk te pas in de procedure en dus kan hij ook nagenoeg onmiddellijk oordelen over de ontvankelijkheid of de onontvankelijkheid van een aanvraag. Dat is een goed element, dat zat ook in ons voorstel van een jaar geleden.

Op basis van dat standaard medisch attest moet de geneesheer dan in de eerste fase advies geven. Dat is een filter die nu naar voren wordt geschoven en die dus onmiddellijk toelaat om manifest ongegronde aanvragen onmiddellijk uit te sluiten, wat volgens ons wel voor een ontradend effect zal zorgen bij de medische aanvragen.

Tot op heden was dit niet het geval. Er bestond geen duidelijk kader waarbinnen artsen moesten oordelen. Het medisch attest dat u vorig jaar hebt ingevoerd kwam daaraan ten dele tegemoet. Nu gaan wij ietsje verder, een klein stapje verder.

Uitgeprocedeerde asielzoekers, die volgens de artsen van Fedasil geen uitgebreide medische hulp nodig hebben, moeten nu niet heel die lange procedure van medische regularisatie doorlopen, maar zullen sneller worden uitgefilterd.

Mijnheer de staatssecretaris, tot daar het goede nieuws. Ik heb daarnet gezegd dat wij vrezen dat de fraude de wereld niet uit zal zijn, zeker voor de medische regularisatie. Niet al onze voorstellen werden hernomen door de regering. Daarom hebben wij er in de commissie voor gepleit dat onze amendementen van eind vorig jaar toch opnieuw ter overweging werden genomen, toch op zijn minst werden bediscussieerd, wat wij min of meer, meer min dan meer, gedaan hebben in de commissie. Maar kom, u hebt ze toch aanhoord. Of u erop geantwoord hebt, is een andere vraag. Of u ze in overweging genomen hebt, is een andere vraag.

Een van die zaken is de identificatieplicht. Dat is toch een belangrijke zaak. Momenteel bestaat nog steeds de koppeling van medische regularisatie en subsidiaire bescherming, waardoor iemand die een aanvraag doet tot medische regularisatie zijn identiteit niet moet bewijzen aan de hand van zijn officieel identiteitsformulier. Alle middelen van recht om zijn identiteit te bewijzen volstaan bij een aanvraag tot medische regularisatie. Dat is omdat in ons land die koppeling gemaakt wordt met de subsidiaire bescherming, wat eigenlijk een alternatieve vorm van asiel is.

Translated text

Nevertheless, you have recognized that abuses exist and that they need to be addressed.

It is good that you have pushed forward the intervention of the medical official, of the official-physician of the Foreign Affairs Service in that whole 9bis procedure. This is a good point, as we have said in the committee. In the admissibility phase, the doctor, the doctor of the Foreign Affairs Service, is now almost immediately involved in the procedure and therefore can also almost immediately judge the admissibility or inadmissibility of a application. That is a good element, which was also in our proposal a year ago.

Based on that standard medical certificate, the doctor should then give advice in the first phase. That is a filter that is now being pushed forward and which thus immediately allows to immediately exclude manifestly unfounded requests, which we believe will provide a deterrent effect in the medical requests.

Until now, this has not been the case. There was no clear framework within which doctors should judge. The medical certificate you introduced last year partly met that. Now we go a little further, a little step further.

Expropriated asylum seekers, who, according to the Fedasil doctors, do not need comprehensive medical care, will now not have to go through that long procedure of medical regularization, but will be filtered out faster.

Mr. Secretary of State, until then the good news. I just said that we fear that the fraud will not be out of the world, especially for medical regularization. Not all of our proposals were taken over by the government. Therefore, we have pledged in the committee that our amendments from the end of last year have been reconsidered, yet at least discussed, which we have done more or less, more or less, in the committee. But come, you listened to them. Whether you answered it is another question. Whether you have considered them is another question.

One of these is the obligation of identification. This is an important matter. Currently, the link between medical regularization and subsidiary protection still exists, so that anyone applying for medical regularization does not have to prove their identity using their official identity form. All means of right to prove his identity are sufficient for an application for medical regularization. This is because in our country that is linked to subsidiary protection, which is actually an alternative form of asylum.

#24

Official text

                    
                    Een minder strenge vorm van asiel. Ik heb gevraagd om die twee systemen van elkaar los te koppelen, waardoor het een vereiste wordt om bij een aanvraag voor medische regularisatie zijn identiteit aan te tonen op basis van het officieel identiteitsdocument. U wilde daar niet op ingaan; ik denk dat dit een gemiste kans is.

Daarnaast mag volgens ons een aanvraag enkel worden ingediend door wie effectief al in België woont. Vandaag kan om het even wie vanuit zijn land een aanvraag tot medische regularisatie indienen, zelfs als hij eigenlijk nog geen voet op Belgische bodem heeft gezet.

Wij hebben ook de noodzaak onderstreept om de aanvraag tot medische regularisatie schriftelijk in te dienen bij DVZ, waarbij duidelijk de vaste verblijfplaats wordt vermeld zodat die kan worden geverifieerd door de gemeente. Daarover hebben we gediscussieerd. Ik geloof dat mevrouw Genot dat amendement ook had ingediend, maar heeft ingetrokken. Dat amendement heeft een lange discussie gekend, waarbij u zei – ook de heer Somers is daarin even tussengekomen – dat de gemeente automatisch de woonstcontrole doet en ons amendement dus geen bestaansreden had. Wij wilden dat wettelijk verankerd zien, zodat de gemeente, op vraag van DVZ en na informatie van DVZ aan die gemeente, automatisch die woonstcontrole moest doen zodat we zeker zijn dat de aanvragers effectief voet op Belgische bodem hebben gezet. Daar had u echter geen oren naar.

Er wordt ook voorgesteld – en dat is nog een positief element in het ontwerp – dat als een vreemdeling geen gevolg heeft gegeven aan een oproeping, verzonden per aangetekend schrijven, zijn aanvraag zonder gevolg kan worden verklaard. Dat is een soort technische weigering, als men geen geldige reden geeft om niet op zijn verhoor aanwezig te zijn. Dat is een goed punt.

Wat wij hebben gevraagd, en u weet dat wij daarop gehamerd hebben, betreft nog een zeer slecht punt: momenteel kan er nog altijd een cumulatie van procedures bestaan, mijnheer de staatssecretaris. Dat behelst de cumulatie van de asielprocedure met de regularisatieprocedure. In de praktijk is het zo dat iemand die een asielaanvraag indient en waarbij op het einde van de rit blijkt dat de aanvraag negatief zal worden beoordeeld, snel nog een aanvraag 9ter indient. Een lopende procedure verhindert dan dat gevolg moet worden gegeven aan het bevel om het grondgebied te verlaten. Die cumul zorgt ervoor dat er heel wat oneigenlijke aanvragen – ik heb daarstraks de percentages genoemd – tot medische regularisatie gebeuren, alleen om het verblijf in de opvangcentra te verlengen. Het gaat om asielzoekers die in de opvangcentra verblijven en daar mogen blijven zolang de medische regularisatieprocedure loopt.

Translated text

A less stringent form of asylum. I have requested to disconnect those two systems, making it a requirement to prove their identity on the basis of the official identity document when applying for medical regularization. You didn’t want to do that; I think this is a missed opportunity.

In addition, we believe that an application can only be submitted by those who actually already reside in Belgium. Today, anyone from his country can apply for medical regularization, even if he has not actually set foot on Belgian soil.

We also emphasized the need to submit the application for medical regularization in writing to DVZ, clearly indicating the place of permanent residence so that it can be verified by the municipality. We discussed this. I believe that Mrs. Genot had also submitted that amendment, but has withdrawn it. That amendment has known a long discussion, in which you said – also Mr. Somers has intermitted for a moment – that the municipality automatically does the housing control and our amendment therefore had no reason for existence. We wanted to see that legally anchored, so that the municipality, at the request of DVZ and after information from DVZ to that municipality, should automatically do that residential check so that we are sure that the applicants have effectively set foot on Belgian soil. You had no ears for that.

It is also proposed – and that is another positive element in the draft – that if a foreigner has failed to comply with a call sent by registered letter, his request can be declared without effect. That is a kind of technical refusal, if one does not give a valid reason not to be present at his hearing. That is a good point.

What we have asked, and you know that we have hammered on it, concerns another very bad point: at the moment there can still be a cumulative of procedures, Mr. Secretary of State. This includes the cumulation of the asylum procedure with the regularization procedure. In practice, a person who submits an asylum application and when at the end of the trip it turns out that the application will be assessed negatively, quickly submits another application 9ter. An ongoing procedure prevents that result must be given to the order to leave the territory. That accumulation causes a lot of wrong requests – I have mentioned the percentages later – to medical regularization, only to extend the stay in the reception centers. These are asylum seekers who stay in the reception centers and are allowed to stay there as long as the medical regularization procedure is ongoing.

#25

Official text

                    
                    Daarom zagen wij, in navolging van Nederland, heil in de oplossing om de cumul van procedures te verbieden. Men moet kiezen, van bij de start: ofwel dient men een asielaanvraag in, ofwel is men ziek en dan dient men een aanvraag voor medische regularisatie in. Men mag de twee niet cumuleren en men mag zeker niet op het einde van de eerste procedure snel de andere starten. Er mag niet op twee paarden worden gewed. Dat is niet eerlijk. Dat is misbruik, ofwel van de asielprocedure, ofwel van de medische regularisatie en in het slechtste geval van beide. Daarbij komt dat het de ambtenarij, de Dienst Vreemdelingenzaken, enorm belast.

Wij hebben daarover gediscussieerd. U wilde dat niet. Wij zien daar heil in. Verbied de cumulatie en zorg ervoor, als er dan toch iemand een aanvraag voor medische regularisatie wil indienen, dat het sequentieel gebeurt, zodat men eerst wordt uitgewezen. Als dan toch blijkt dat men ziek is en dat in het land van herkomst de gepaste medische zorg niet kan worden verstrekt, dan kan men nog altijd perfect de aanvraag voor medische regularisatie in ons land indienen. U en ik weten echter dat de uitgeprocedeerde asielaanvrager die effectief terugkeert wellicht niet zal terugkomen. Het verbod op cumul heeft namelijk een ontradend effect.

Mijnheer de staatssecretaris, ik kom tot mijn conclusie. Uw ontwerp is een stap in de goede richting. Dat verblijdt ons, maar u had verder moeten gaan. Om de fraude aan te pakken, had u op zijn minst de identificatieverplichting en het cumulverbod, als amendement van de N-VA, in uw ontwerp moeten aanvaarden. U hebt nagelaten dat te doen. Wij vinden dat jammer. Wij zullen uiteraard niet tegenstemmen en ons ook niet onthouden, want wij vinden de punten die u hebt voorgesteld op zich al goed. Wij hopen dat u of uw opvolger toch ooit nog het licht zal zien en alsnog die twee andere punten zal inlassen, zodat het misbruik van de medische regularisatie effectief de wereld uit geholpen wordt. De procedure dient waarvoor ze dient, het is een gunstregime voor de zieke die niet in zijn land van herkomst kan worden verzorgd.

Mijnheer de staatssecretaris, achter u ziet u Theo Francken, mijn eerbiedwaardige collega, die mee aan het migratieverhaal heeft gesleurd. Wij hebben een klein presentje, om u toch te bedanken omdat u onze meningsverschillen altijd in goede banen hebt geleid. Wij hebben altijd respectvol met elkaar kunnen samenwerken en wij willen u daarvoor bedanken, mijnheer de staatssecretaris.

(De heer Theo Francken overhandigt een boek aan de staatssecretaris.)

Translated text

Therefore, following the Netherlands, we saw salvation in the solution to prohibit the cumulation of procedures. One must choose, from the beginning: either you submit an asylum application, or you are sick and then you submit an application for medical regularization. One should not cumulate the two and one should ⁇  not quickly start the other at the end of the first procedure. You cannot bet on two horses. That is not fair. That is abuse, either of the asylum procedure, or of the medical regularization, and in the worst case of both. In addition, it is a huge burden on the civil servants, the Foreign Affairs Service.

We have discussed this. You did not want it. We see salvation in it. Prohibit the cumulation and make sure, if anyone wants to apply for medical regularization, that it happens sequentially, so that one is first expelled. If, however, it turns out that one is sick and that the appropriate medical care cannot be provided in the country of origin, then one can still perfectly apply for medical regularization in our country. However, you and I know that the processed asylum applicant who effectively returns may not return. The prohibition on cumul has a deterrent effect.

Mr. Secretary of State, I come to my conclusion. Your design is a step in the right direction. That makes us happy, but you should have gone further. In order to tackle the fraud, you should have at least accepted the identification obligation and the cumulative prohibition, as an amendment to the N-VA, in your design. You have failed to do that. We find that regrettable. Of course, we will not vote against or abstain, because we find the points you have proposed in themselves good. We hope that you or your successor will once again see the light and yet introduce those two other points, so that the abuse of medical regularization is effectively helped out of the world. The procedure serves what it serves, it is a favourable regime for the sick who cannot be cared for in his country of origin.

Mr. Secretary of State, behind you you see Theo Francken, my respectable colleague, who contributed to the migration story. We have a small gift, however, to thank you for always leading our differences in good ways. We have always been able to work with respect for each other and we would like to thank you for that, Mr. Secretary of State.

(Mr. Theo Francken handed over a book to the Secretary of State.)

#26

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, mijnheer de staatssecretaris, wij hebben hier vorige week reeds over een aantal belangrijke maatregelen inzake asiel en migratie beslist. Toen ging het over een aantal maatregelen inzake de beperking van de instroom en ook inzake het sluitstuk van de asiel- en migratieprocedure, namelijk het terugsturen van asielzoekers die zijn afgewezen, dus de uitstroom.

Het betreft een ontwerp dat wij hier vorige week hebben goedgekeurd. Vandaag verheugt het ons te kunnen vaststellen dat wij hier opnieuw een ontwerp van de regering kunnen goedkeuren, met betrekking tot het aanpakken van misbruiken. Het gaat om misbruiken in de regularisatie, meer bepaald in de medische regularisatie.

De cijfers van de voorbije jaren hebben bewezen dat maatregelen ter zake zich dringend opdrongen. Wij hebben immers vastgesteld dat er tijdens het afgelopen halfjaar 7 959 aanvragen tot medische regularisatie waren. Uit de cijfers blijkt ook dat, algemeen genomen, slechts 5 % van de aanvragen uiteindelijk zal worden erkend.

Het cijfer van bijna 8 000 aanvragen tijdens de eerste helft van 2011 ligt zelfs hoger dan het normale aantal aanvragen tot humanitaire regularisatie, wat nog nooit is voorgekomen. Daarom is het ook belangrijk om het fenomeen onder de loep te nemen en te durven erkennen dat er ter zake misbruiken zijn, of dat tussen de aanvragers personen zitten die de procedure tot medische regularisatie, die voor een beperkte groep is bedoeld, ten onrechte gebruiken.

Een ander punt is dat de procedure een zekere tijd vergt, omdat de medische regularisatie op medische gronden is gebaseerd. Door de vele aanvragen en door de vele onterechte aanvragen hebben de betrokken instanties ondertussen een hele achterstand opgelopen. Op dit ogenblik wachten meer dan 11 000 dossiers — dus 11 000 gezinnen — op behandeling. Daaraan werd al tegemoetgekomen door een uitbreiding van het aantal ambtenaren-geneesheren of erkende geneesheren met wie wordt samengewerkt, teneinde de achterstand weg te werken. Thans zijn er dertien artsen en binnenkort zullen er tien artsen bijkomen, waardoor hun aantal dus bijna wordt verdubbeld. Een dergelijke uitbreiding is ook noodzakelijk om de achterstand te kunnen wegwerken.

Behalve het wegwerken van de achterstand is het echter ook belangrijk om de misbruiken aan te pakken. Deze wetswijziging voert voornamelijk een filter in, waardoor misbruiken worden gefilterd en tegengehouden, zodat de echte aanvragen grondig kunnen worden onderzocht en kan worden nagegaan of de betrokkenen inderdaad voor een medische regularisatie in aanmerking komen. Alle onterechte aanvragen moeten wij echter weren.

Voortaan wordt geëist dat het gestandaardiseerd medisch getuigschrift, dat eerder al door de regering was ingevoerd, zeer recent moet zijn, namelijk niet ouder dan drie maanden. Regularisatie kan ook niet meer voor om het even welke ziekte, griep bijvoorbeeld, maar het moet gaan om een ernstige ziekte die niet te behandelen is in het land van herkomst. Het kan dus niet voor een dipje of een griepje, het moet gaan om een ernstige ziekte. Dat wordt overgelaten aan de beoordeling van de ambtenaar-geneesheer, of aan de erkende geneesheer.

Ten slotte vervalt de aanvraag van degene die ondertussen een verblijfsvergunning heeft gekregen omdat hij via de vorige asielprocedure erkend werd, maar die op twee paarden wedde en ook medische regularisatie aanvroeg.

Ook aanvragen van mensen die niet opdagen voor een oproep, vervallen. Wie een medische regularisatie aanvraagt, zal worden uitgenodigd. Ook de advocaat kan daarvan op de hoogte worden gebracht. Als men niet thuis geeft, is het evident dat de aanvraag vervalt en dat men dan een negatief antwoord krijgt op het regularisatieverzoek.

Mijnheer de staatssecretaris, wij zijn ervan overtuigd dat met deze nieuwe maatregelen een belangrijke stap wordt gezet, niet alleen inzake het sneller afwerken van verblijfsaanvragen en van regularisaties, maar eveneens voor het weren van onterechte aanvragen en van misbruik van de regularisatie. Dergelijke misbruiken werpen een negatief licht op al wie terecht een aanvraag indient. Zij overbelasten bovendien onze OCMW’s.

Ik weet, mijnheer de staatssecretaris, dat dit laatste niet tot uw bevoegdheid behoort. Wij zullen dit samen met de volgende regeringsploeg bekijken, die één minister voor Asiel en Migratie zal hebben. Wij zullen hem of haar dan ook vragen, in het geval van medische regularisatie, om mensen die ontvankelijk verklaard zijn niet langer financiële steun te geven, zoals nu het geval is, maar materiële steun. Nu kan iemand die ontvankelijk verklaard is naar het OCMW stappen en financiële steun krijgen, niet alleen voor zichzelf maar voor het hele gezin, zolang de aanvraag niet behandeld is.

Volgens ons, en mevrouw Temmerman heeft dat in de commissie ook opgemerkt, moet worden nagegaan of er wel OCMW-steun moet worden gegeven aan degenen die ontvankelijk worden verklaard, maar die nog niet definitief tot een verblijf op ons grondgebied worden toegelaten op basis van die medische regularisatie. Het is misschien aangewezen, net zoals trouwens in het ontwerp van regeerakkoord werd beslist, om materiële steun aan te bieden om te vermijden dat de medische regularisatie een aanzuigeffect creëert. Sommigen gaan er immers van uit dat zij toch nog een aantal maanden financiële steun zullen krijgen, wat bovendien de OCMW’s overbelast. Nogmaals, ook mevrouw Temmerman en anderen hebben opgemerkt dat wij daarover moeten nadenken en een en ander moeten herzien.

Mijnheer de staatssecretaris, deze bemerking heeft geen betrekking op uw bevoegdheid. Wij staan aan de vooravond van de vorming van een nieuwe regering, en deze beslissing zal dus door de nieuwe ploeg worden genomen.

Tot slot wil ik nog zeggen dat wij u zeer dankbaar zijn en dat wij het waarderen dat u, ook in lopende zaken, maatregelen hebt genomen om de asielcrisis te beheersen, zoals het inzetten van extra personen bij de diensten, het CGVS, de DVZ, de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, en de maatregelen die wij vorige week hebben goedgekeurd met betrekking tot de instroom en de uitstroom, alsook de aanpak van de misbruiken.

Wij hopen dat wij in de toekomst op uw verdere steun kunnen blijven rekenen, in welke hoedanigheid ook, waarvoor wij u alvast bedanken. Ik wil u ook onze onze steun toezeggen voor uw ontwerp.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, Mr. Secretary of State, we have already decided here last week on a number of important measures on asylum and migration. Then it was about a number of measures concerning the limitation of the influx and also concerning the closing part of the asylum and migration procedure, namely the return of refused asylum seekers, i.e. the outflow.

This is a draft that we approved last week. Today we are delighted to see that we can here again approve a government draft regarding addressing abuse. It is about abuses in the regularization, more specifically in the medical regularization.

The figures of the past years have shown that measures in this regard are urgently needed. In the past six months, there were 7,959 applications for medical regularization. The figures also show that, generally speaking, only 5 % of applications will eventually be recognized.

The number of ⁇  8 000 applications in the first half of 2011 is even higher than the normal number of applications for humanitarian regularization, which has never occurred. Therefore it is also important to examine the phenomenon and to dare to acknowledge that there are abuses in the matter, or that among the applicants there are persons who misuse the procedure of medical regularisation, which is intended for a limited group.

Another point is that the procedure takes some time, since medical regularization is based on medical grounds. Due to the many requests and the many unjustified requests, the authorities concerned have, in the meantime, been quite backward. Currently, more than 11 000 cases — or 11 000 families — are waiting for treatment. This has already been addressed by an increase in the number of official doctors or approved doctors with whom it is collaborating, in order to remove the backwardness. Currently there are thirteen doctors and soon ten doctors will be added, thus almost doubling their number. Such an extension is also necessary to eliminate the backwardness.

However, in addition to removing the backwardness, it is also important to address the abuses. This legislative amendment mainly introduces a filter, allowing abuses to be filtered and deterred, so that the actual applications can be thoroughly examined and it can be verified whether the persons concerned are indeed eligible for medical regularization. All unjustified requests must be rejected.

From now on, it is required that the standardized medical certificate, which was previously introduced by the government, must be very recent, i.e. not older than three months. Regularization can also no longer be for any disease, influenza for example, but it must be for a serious disease that is not to be treated in the country of origin. So it can’t be for a dip or a flu, it must be a serious illness. This is left to the assessment of the official physician, or to the authorized physician.

Finally, the application of the person who has been granted a residence permit in the meantime because he was recognized through the previous asylum procedure, but who wagered on two horses and also applied for medical regularization, is void.

Applications from people who do not appear for a call are also dismissed. Anyone applying for medical regularization will be invited. The lawyer can also be informed. If one does not give home, it is obvious that the application expires and that one then gets a negative response to the regularization request.

Mr. Secretary of State, we are convinced that these new measures are an important step, not only in speeding up the processing of applications for residence and regularisations, but also in preventing unjustified applications and the abuse of regularization. Such abuses cast a negative light on all those who rightly submit an application. They also overload our OCMWs.

I know, Mr. Secretary of State, that this latter is not within your competence. We will look at this together with the next government team, which will have one Minister for Asylum and Migration. We will therefore ask him or her, in the case of medical regularization, to give people who have been declared receptive no longer financial support, as is now the case, but material support. Now anyone who has been declared admissible to the OCMW can take steps and receive financial support, not only for themselves but for the whole family, as long as the application is not handled.

In our opinion, and Ms. Temmerman also noted that in the committee, it is necessary to check whether OCMW support should be granted to those who are declared admissible, but who are not yet finally admitted to a stay on our territory on the basis of that medical regularization. It may be appropriate, as, by the way, was decided in the draft government agreement, to provide material support in order to avoid medical regularization creating a suction effect. In fact, some assume that they will still receive financial support for a few months, which also overloads the OCMWs. Again, Ms. Temmerman and others have also noted that we need to think about it and re-examine it.

Mr. Secretary of State, this observation does not relate to your competence. We are on the eve of forming a new government, and this decision will therefore be taken by the new team.

Finally, I would like to say that we are very grateful to you and that we appreciate that you have taken measures, also in ongoing cases, to manage the asylum crisis, such as deploying additional persons to the services, the CGVS, the DVZ, the Council for Foreign Disputes, and the measures that we adopted last week with regard to the influx and outflow, as well as addressing the abuses.

We hope that in the future we can continue to count on your further support, in whatever capacity, for which we thank you. I would also like to promise you our support for your design.

#27

Official text

                    
                    Monsieur le président, comme il est précisé dans le rapport de Mme Galant, le projet de loi que nous sommes appelés à voter aujourd'hui vient compléter des mesures déjà adoptées par ce parlement dans le cadre de la réforme essentielle de notre politique d'immigration.

En effet, après la réforme et le renforcement des règles relatives au regroupement familial, souvenez-vous, et après la réforme de la loi d'accueil des demandeurs d'asile, en vue de mieux garantir le droit d'asile à ceux qui y ont droit et de donner une réponse rapide aux autres, nous votons aujourd'hui des mesures qui présentent une importance tout aussi grande et qui doivent, additionnées aux autres préalablement citées, mettre fin sans doute à ce que nous dénoncions, au niveau du MR, comme une forme d'appel d'air migratoire, dont notre territoire a sans doute été victime.

Il s'agit de la mise en place de mesures urgentes visant à limiter l'afflux des demandes en vertu de l'article 9ter de la loi sur les étrangers. Il importait, en effet, que dans ce cadre également, les abus éventuels soient, autant que possible, éliminés, définitivement éliminés.

Il fallait également éviter tout effet de vase communicant et veiller à ce que la fermeté et la rationalité, dont nous avons fait preuve lors de l'adoption des récentes réformes, ne provoquent pas un engorgement pour ce qui concerne d'autres voies d'accès au territoire, faute de quoi le risque était grand de voir les textes que nous avions déjà votés, perdre finalement grandement de leur efficience.

Une politique d'immigration responsable doit présenter une cohérence certaine afin que l'immigration abusive ne soit pas canalisée vers d'autres possibilités, vers d'autres voies, comme celle offerte par l'article 9ter.

Aussi, le groupe MR se réjouit-il que des mesures de bon sens viennent réduire les possibilités et l'ampleur de demandes et qu'un filtre de recevabilité préalable soit instauré. Mme Lanjri y faisait allusion lors de son intervention en parlant de la régularisation médicale. Demander l'appréciation, voire une certaine gravité de la part des médecins de l'Office des Étrangers ainsi qu'un bilan de santé récent semblent, en effet, constituer des conditions élémentaires, évidentes de bon sens. Il en va de l'intérêt du demandeur lui-même, car il saura plus rapidement si la procédure entamée a des chances ou non d'aboutir.

Le signal donné par ce projet de loi est clair. Tant que la procédure n'a pas été déclarée recevable, l'intéressé ne reçoit pas de titre de séjour temporaire, contrairement à la situation qui prévalait jusqu'ici et selon laquelle un titre de séjour temporaire était délivré dès que la demande de régularisation était introduite sur la base de l'article 9ter. Cela découragera – c'est, en tout cas, ce qu'espère le Mouvement Réformateur – l'introduction de demandes qui, malheureusement, pour une part d'entre elles, ont peu de chance d'aboutir.

Pour conclure, je dirai que le groupe MR soutiendra naturellement ce texte. Nous espérons, cependant, que tant pour ce projet que pour les autres textes adoptés précédemment auxquels il faut ajouter la transposition de la directive Retour et l'adoption d'une liste des pays sûrs, l'exécution rapide, par la mise en oeuvre des moyens adéquats, pourra être assurée. Nous pensons ici en particulier à l'engagement de médecins supplémentaires au niveau de l'Office des Étrangers, qui a été admis être une nécessité.

Nous serons attentifs au travail et à la mise en oeuvre, par le nouveau ou la nouvelle ministre unique, de cette politique d'immigration. Qu'il sache que nous serons à ses côtés pour veiller à ce que le travail de réforme de la politique d'immigration puisse se faire de manière rapide, cohérente, humaniste et, peut-être, plus responsable que par le passé.

Translated text

Mr. Speaker, as is specified in Ms. Galant’s report, the bill we are called to vote today complements the measures already adopted by this Parliament as part of the essential reform of our immigration policy.

Indeed, after the reform and strengthening of the rules concerning family reunification, remember, and after the reform of the law on the reception of asylum seekers, in order to better guarantee the right to asylum to those who are entitled to it and to give a quick response to others, we vote today for measures that are of equal importance and which, coupled with the others previously cited, must ⁇  end what we denounce, at the level of the MR, as a form of migratory air call, of which our territory has probably been the victim.

This involves the implementation of urgent measures to limit the flow of applications under Article 9ter of the Foreigners Act. It was important, indeed, that in this context too, possible abuses be, as far as possible, eliminated, permanently eliminated.

It was also necessary to avoid any communication vase effect and to ensure that the firmness and rationality, which we have demonstrated during the adoption of recent reforms, do not cause a congestion with regard to other routes of access to the territory, otherwise the risk was great to see the texts that we had already voted, eventually lose much of their efficiency.

A responsible immigration policy must show certain coherence so that abusive immigration is not channeled to other possibilities, to other routes, such as the one offered by Article 9ter.

Furthermore, the MR group welcomes that common sense measures are coming to reduce the possibilities and scope of requests and that a pre-admissibility filter is introduced. Ms. Lanjri referred to this in her speech, speaking of medical regularization. Demanding an assessment, or even a certain severity, from the doctors of the Foreign Office, as well as a recent health assessment, appear, in fact, to constitute elementary conditions, obvious of common sense. This is in the interest of the applicant himself, as he will know more quickly whether the procedure initiated has a chance or not to succeed.

The message given by this bill is clear. Until the procedure has been declared admissible, the person concerned is not granted a temporary residence permit, contrary to the situation that prevailed so far and according to which a temporary residence permit was issued as soon as the application for regularisation was submitted on the basis of Article 9ter. This will discourage – this is, in any case, what the Reform Movement hopes – the introduction of demands which, unfortunately, for some of them, have little chance of succeeding.

In conclusion, I would say that the MR group will naturally support this text. We hope, however, that both for this project and for other previously adopted texts, to which the transposition of the Return Directive and the adoption of a list of safe countries must be added, the rapid implementation, by the implementation of appropriate means, can be ensured. We think here in particular about the involvement of additional doctors at the level of the Foreign Office, which has been admitted to be a necessity.

We will be attentive to the work and implementation, by the new single minister or the new single minister, of this immigration policy. Let him know that we will be on his side to ensure that the reform work of immigration policy can be done quickly, consistently, humanistically and, ⁇ , more responsibly than in the past.

#28

Official text

                    
                    Monsieur le président, nous sommes amenés à discuter ce jour de la régularisation médicale, donc de la possibilité pour une personne d'obtenir un statut de séjour en cas de maladie grave pour laquelle il n'existe pas de traitement accessible dans son pays.

Nous partageons tous la volonté de traiter ces dossiers le plus rapidement possible. Actuellement, certains attendent plusieurs années avant d'obtenir une réponse, ce qui est inacceptable vis-à-vis de quelqu'un en situation précaire.

La question est: le texte qui nous est soumis permettra-t-il d'aboutir à cet objectif?

Le fait d'engager des médecins est certainement positif; c'est pourquoi nous avons toujours soutenu l'engagement de personnel supplémentaire pour permettre d'effectuer les examens dans de bonnes conditions et le plus rapidement possible. Voilà un pas dans la bonne direction.

J'avoue néanmoins mon inquiétude quant au système de filtre. Pour l'instant, il existe déjà une procédure en deux temps: une phase de recevabilité suivie d'une phase d'examen sur le fond; on y ajouterait un filtre. Le risque est grand que tous les efforts des effectifs médicaux supplémentaires se focalisent sur ce nouveau filtre et qu'une fois cette phase de filtre franchie, les demandeurs attendent encore longtemps que leur dossier soit traité sur le fond et clôturé.

Pour nous, l'inquiétude est réelle. Nous espérons la mise en place d'un monitoring afin que suffisamment de ressources soient affectées à l'examen des dossiers sur le fond.

L'autre problème engendré par le filtre naîtra du fait qu'en attendant l'examen de leur demande, ces personnes n'auront pas de possibilité d'accueil. À mes yeux, laisser des personnes malades dans la rue est problématique.

Vous nous aviez annoncé une procédure de filtre assez rapide en nous disant à plusieurs reprises en commission "qu'elle prendrait un mois". La difficulté pour nous est de savoir si le délai sera vraiment d'un mois. En effet, dans d'autres procédures, les prévisions étaient de six mois pour les demandes d'asile – rappelons-nous nos débats en 2006 lors de la réforme de l'asile – et, en réalité, elles ne sont pas respectées sur le terrain.

Voilà pourquoi nous avions déposé un amendement prévoyant qu'en cas de demande non examinée endéans le mois, les demandeurs puissent bénéficier de l'accueil. C'est un minimum.

D'autant plus que ce statut de régularisation médicale est un choix de la Belgique d'adaptation de la protection subsidiaire. Or tout détenteur d'un statut de protection subsidiaire a droit à l'accueil. Le choix légistique de la Belgique ne peut pas entraîner de conséquence négative pour les gens.

En résumé, nous craignons de devoir laisser des gens gravement malades un, voire plusieurs mois à la rue, en attendant l'examen de leur dossier. Ce serait inacceptable.

Dernièrement encore, l'hôpital de Charleroi a mis à la rue une dame mourante. Incroyable, mais ce n'est pas un cas isolé: auparavant déjà, l'hôpital de Charleroi avait déjà mis dehors d'autres personnes dans le même état. J'avoue mon inquiétude à apprendre de telles situations et c'est pourquoi je voudrais être assurée que ce texte ne poursuit pas un tel objectif.

Translated text

Mr. Speaker, we are expected to discuss this day the medical regularization, thus the possibility for a person to obtain a residence status in the event of a serious illness for which there is no treatment available in their country.

We all share the desire to handle these files as quickly as possible. Currently, some wait several years before getting a response, which is unacceptable to someone in a precarious situation.

The question is: will the text submitted to us enable us to ⁇  this goal?

The fact of hiring doctors is ⁇  positive; that is why we have always supported the involvement of additional staff to enable the examinations to be carried out in good conditions and as quickly as possible. This is a step in the right direction.

I am concerned about the filter system. For now, there is already a procedure in two times: a phase of admissibility followed by a phase of substantive examination; a filter would be added. The risk is high that all the efforts of the additional medical staff will focus on this new filter and that once this filter phase is passed, applicants will still wait a long time for their file to be handled on the bottom and closed.

For us, the concern is real. We hope that a monitoring will be established so that sufficient resources will be allocated for the examination of the files on the ground.

The other problem generated by the filter will arise from the fact that while waiting for the examination of their application, these people will not have the possibility of reception. In my view, leaving sick people on the street is problematic.

You had announced us a fairly fast filter procedure by repeatedly telling us in commission "that it would take a month." The difficulty for us is whether the deadline will really be one month. Indeed, in other procedures, the forecasts were six months for asylum applications – remember our debates in 2006 during the asylum reform – and, in reality, they are not fulfilled on the ground.

That is why we had submitted an amendment providing that in the event of an application not examined within the month, the applicants can benefit from the reception. That is a minimum.

Moreover, this status of medical regularization is a choice of Belgium to adapt the subsidiary protection. Any person holding the status of subsidiary protection is entitled to reception. Belgium’s legal choice cannot lead to negative consequences for the people.

In summary, we fear that seriously ill people will have to be left on the street for one, or even several months, waiting for their file to be examined. That would be unacceptable.

Recently again, the Charleroi Hospital put on the street a dying lady. Incredible, but this is not an isolated case: already before, the hospital of Charleroi had already put out other people in the same state. I confess my concern to learn from such situations and that is why I would like to be assured that this text does not pursue such a goal.

#29

Official text

                    
                    Mijnheer de staatssecretaris, ik zal u misschien een plezier doen door hier uitdrukkelijk te zeggen dat de Vlaams Belangfractie u niet zal bedanken. Dat zal u wel geruststellen. Wij hebben daar verschillende redenen voor. Toen Van Rompuy hier vertrokken is – hij heeft eigenlijk maar een ding gedaan, hij beriep zich er zelf op dat hij niets deed, rustige vadsigheid of zoiets – liet hij één ding na, namelijk een akkoord over de regularisaties. Zodra hij dat in een instructie had gegoten, is de Vlaams Belangfractie naar de Raad van State gegaan. De Raad van State heeft die instructie vernietigd. Vervolgens hebt u gezegd dat u zich van die vernietiging niets zou aantrekken en dat u met uw discretionaire bevoegdheid en die instructie in de hand, gewoon zou doorgaan. We hebben recent zelfs nog meegemaakt – we zullen daar bij uw opvolger op terugkomen – dat de Orde van advocaten bij de Dienst Vreemdelingenzaken een vergadering belegde met als hoofdtitel “Toepassing door de minister van de instructie inzake regularisatie van vreemdelingen”. Dat zijn volledig onwettelijke toestanden.

Daarvoor dus bedanken we u uitdrukkelijk niet, mijnheer de staatssecretaris! We zullen zien wie uw opvolger wordt. Ik hoop voor u dat er toch nog staatssecretarissen zullen zijn. Ik hoop het niet voor het land, maar voor u hoop ik dat het wel zo is, zodat u naar het federaal beleidsniveau terugkeert. Dan zullen wij u zelf daarover ondervragen, anders uw opvolger. Niet bedankt dus.

Onderhavig ontwerp voorziet in enkele minieme aanpassingen van artikel 9ter van de vreemdelingenwet. Het is de bedoeling dat het wetsontwerp het misbruik van de medische regularisatieprocedure tegengaat. Het Vlaams Belang zal als enige partij tegen het ontwerp stemmen, begrijp ik, omdat het systeem van de medische regularisatie als zodanig behouden blijft, terwijl er geen enkele internationale of Europese verplichting bestaat om in een dergelijke procedure te voorzien. In heel wat Europese lidstaten bestaat dan ook geen met artikel 9ter vergelijkbare wettelijke bepaling.

Wij vrezen dan ook dat de herinvoering van artikel 9ter, of althans het op een andere manier invoeren van dat artikel, de trend zal bevestigen die erin bestaat vreemdelingen te regulariseren, omdat hun sociale zekerheid niet zo performant is als de onze. Dat blijft dus een achterpoortje, waarbij men om onterechte redenen regulariseert.

Bovendien heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens slechts een keer een lidstaat, namelijk Groot-Brittannië, veroordeeld, omdat die een zieke persoon had teruggestuurd naar zijn land van herkomst. Volgens de rechtspraak van Straatsburg levert het terugsturen van een zieke vreemdeling slechts een schending van het EVRM op indien hij lijdt aan een ziekte die zich in een zeer vergevorderd en terminaal stadium bevindt en er in zijn land geen naasten zijn, die de nodige basiszorg kunnen verzekeren.

Translated text

Mr. Secretary of State, I may make you a pleasure by saying here explicitly that the Flemish Interest Group will not thank you. That will reassure you. We have several reasons for this. When Van Rompuy left here – he actually did only one thing, he complained to himself that he did nothing, quiet fatality or something like that – he missed one thing, namely an agreement on the regularisations. Once he had poured that into an instruction, the Flemish Interest Group went to the State Council. The State Council destroyed that instruction. Then you said that you would not attract anything from that destruction and that with your discretionary authority and that instruction in hand, you would simply continue. We have even recently experienced – we will return to your successor – that the Order of Lawyers at the Foreign Affairs Service held a meeting with the main title “Application by the Minister of the Instruction on the Regulation of Foreigners”. These are completely illegal situations.

For this we do not expressly thank you, Mr. Secretary of State! We will see who will be your successor. I hope that there will still be secretaries of state. I do not hope it for the country, but for you I hope it will be so that you will return to the federal policy level. Then we will ask you about it, otherwise your successor. So not thank you.

The present draft provides for a few minor adjustments to Article 9ter of the Foreigners Act. The draft law is intended to counter the abuse of the medical regularization procedure. The Flemish Interest, as the only party, will vote against the draft, I understand, because the system of medical regularization as such remains, while there is no international or European obligation to provide for such a procedure. Therefore, in many European Member States there is no legal provision similar to Article 9b.

We therefore fear that the reintroduction of Article 9ter, or at least the introduction in any other way of that article, will confirm the trend of regularizing foreigners, because their social security is not as performant as our own. Therefore, it remains a backdoor, where one regularizes for wrong reasons.

Furthermore, the European Court of Human Rights has only once condemned a Member State, namely Britain, for sending a sick person back to his country of origin. According to Strasbourg jurisprudence, the return of a sick foreigner constitutes a violation of the ECHR only if he suffers from a disease which is in a very advanced and terminal stage and there are no relatives in his country that can provide the necessary basic care.

#30

Official text

                    
                    Het Vlaams Belang is van oordeel dat er geen aparte wettelijke procedure nodig is om rekening te houden met dergelijke heel uitzonderlijke omstandigheden. Daartoe bestaan immers andere instrumenten, zoals het uitstel van het vertrek of in het uiterste geval het verstrekken van een tijdelijke verblijfsvergunning op basis van de discretionaire bevoegdheid van de minister of de staatssecretaris. Het spreekt voor zich dat het niet gewenst is om terminaal zieke vreemdelingen terug te sturen.

Een aparte wettelijke bepaling met bijhorende procedure kan alleen maar leiden tot een aanzuigeffect en de opeenstapeling van procedures om het verblijf in België zolang mogelijk te rekken.

Het is dan ook om al die opgesomde redenen dat het Vlaams Belang het ontwerp niet zal goedkeuren. Het Vlaams Belang blijft pleiten voor de definitieve afschaffing van artikel 9ter.

Translated text

#31

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, collega’s, de voorbije maanden hebben wij in het Parlement op het vlak van migratie een belangrijke reeks wetsvoorstellen en wetten kunnen goedkeuren die allemaal tot doel hebben onze migratiestromen te herijken, te herdenken, de toegangspoort tot ons land opnieuw te definiëren en de afhankelijkheidsmigratie naar ons land enigszins af te bouwen. Die is immers, in vergelijking met andere Europese landen, verhoudingsgewijs heel omvangrijk.

In onderhavig dossier botsen wij op een complexe materie waarbij wij een spanningsveld vaststellen dat wij heel vaak terugvinden wanneer wij over migratie spreken. Het gaat, enerzijds, om het garanderen van een humanitair recht, een grondrecht dat een normale beschaving waardig is. Mensen die ernstig ziek zijn, zet men niet zomaar het land uit. Anderzijds, moet men erover waken dat van die toegangspoort niet op grote schaal misbruik wordt gemaakt.

Op basis van de cijfers stellen wij vast dat vandaag, voorzichtig uitgedrukt, heel veel oneigenlijk gebruik wordt gemaakt van artikel 9ter om toch toegang te krijgen tot ons grondgebied. De cijfers werden hier al aangehaald: 11 000 dossiers dit jaar – dat zijn er meer dan de dossiers op grond van artikel 9bis –, een heel laag erkenningspercentage, namelijk 5 %, de helft ontvankelijk verklaarde dossiers en een grote achterstand die daardoor ontstaat.

Volgens mij heeft iedereen begrepen dat wij daaraan moeten sleutelen en die wet moeten bijspijkeren. Dat is ook in de commissievergaderingen gebleken.

Mijnheer de staatssecretaris, u hebt dat gedaan door een voorstel mee te ondersteunen, dat die toegangspoort op drie manieren verstevigt. Een eerste manier is door de ontvankelijkheidsfilter van ambtenaren-geneesheren in te schakelen die de ernst van de ingeroepen ziekte zullen onderzoeken en controleren.

Ik denk dat dat de allerbelangrijkste maatregel is, zodat men niet zomaar met een schijnziekte of met een doktersbriefje dat men ergens heeft verkregen, toegang kan krijgen tot het grondgebied.

Die humanitaire regularisatie heeft immers een belangrijk voordeel voor degene van wie het dossier ontvankelijk wordt verklaard. Als slechts 5 % wordt erkend en 50 % ontvankelijk wordt verklaard, en men weet dat uit de ontvankelijkheidsprocedure volgt dat men met zijn hele gezin kan aankloppen bij een OCMW en men daarbij een recht op ondersteuning krijgt, wordt de verleiding voor sommigen heel groot om op zoek te gaan naar een doktersbriefje en op die manier een ontvankelijkheid te verkrijgen in ons land.

Als men dan nog weet dat die procedure telkens opnieuw kan worden gestart, wordt dat een oneigenlijke toegangspoort.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary of State, colleagues, in the past few months we have been able to pass an important set of legislative proposals and laws in the Parliament in the field of migration, all aimed at reviewing, commemorating our migration flows, redefining the gateway to our country and somewhat reducing the dependence migration to our country. Compared to other European countries, it is relatively large.

In this dossier, we encounter a complex matter in which we identify a field of tension that we find very often when we talk about migration. It is, on the one hand, about guaranteeing a humanitarian right, a fundamental right worthy of a normal civilization. People who are seriously ill are not simply expelled from the country. On the other hand, it should be taken care to ensure that that gate is not widely abused.

Based on the figures, we find that today, cautiously expressed, a lot of improper use of Article 9ter is being made to get access to our territory. The figures have already been cited here: 11 000 dossiers this year – which is more than the dossiers under Article 9a –, a very low recognition rate, namely 5 %, half of the dossiers declared admissible and a large backwardness resulting from this.

In my opinion, everyone has understood that we must key to that and note that law. This has also been shown in the committee meetings.

Mr. Secretary of State, you did that by supporting a proposal that strengthens that gate in three ways. A first way is by enabling the receptivity filter of officials-physicians who will investigate and check the severity of the alleged disease.

I think that is the most important measure, so that one cannot simply get access to the territory with a false illness or with a doctor’s certificate obtained somewhere.

This humanitarian regularization has, in fact, a significant advantage for the person from whom the file is declared admissible. If only 5 % is recognized and 50 % is declared admissible, and one knows that from the admissibility procedure it follows that one can call with his whole family to an OCMW and thus obtain a right to support, the temptation for some becomes very great to look for a doctor's license and thus obtain an admissibility in our country.

If one still knows that this procedure can be restarted every time, it becomes an incorrect gateway.

#32

Official text

                    
                    Kortom, ambtenaren-geneesheren zullen die toegangspoort beter bewaken.

Ten tweede zal het medisch attest recent moeten zijn, niet ouder dan drie maanden.

Ten derde, de betrokkene moet in de ontvankelijkheidsfase een aantal spelregels respecteren. Wanneer hij opgeroepen wordt, moet hij opdagen. Wanneer in een andere procedure een verblijfsrecht is toegekend, wordt zijn aanvraag in de ontvankelijkheidsfase zonder voorwerp beschouwd. Tot slot wordt de ontvankelijkheid niet gegeven wanneer blijkt dat hij niet alle nuttige en recente informatie heeft gegeven.

Mijnheer de staatssecretaris, ik denk dat wij daarmee misschien maar een eerste, maar wel belangrijke stap zetten om de toegangspoort op basis van medische regularisatie opnieuw te herijken, dat wij het recht op ondersteuning van personen die ernstig ziek zijn, blijven garanderen, maar dat wij misbruiken tegelijkertijd zo veel mogelijk uitsluiten.

Ik blijf ook stilstaan bij twee punten die door de N-VA zijn aangekaart. Ik ben blij dat wij hen daarin in het wetsontwerp niet zijn gevolgd.

Het eerste punt is de vraag om de procedures sequentieel, na elkaar te laten verlopen. Ik denk dat dat een vergissing zou zijn. Daarmee verlengt men de mogelijkheden van personen om in ons land te blijven en daarmee wordt het mogelijk om een definitieve uitspraak op de lange baan te schuiven.

Ik ben er dus sterk van overtuigd dat men de beide procedures in elkaar moet integreren en dat men de betrokkenen zo veel mogelijk al hun kaarten van in het begin op tafel moet laten leggen.

Translated text

In short, officials-physicians will better guard that entrance gate.

Second, the medical certificate must be recent, not older than three months.

Third, the person concerned must respect a number of rules of the game during the admissibility phase. When he is called, he must appear. If a right of residence has been granted in another procedure, his application shall be considered without object in the admissibility phase. Finally, receivability is not granted when it turns out that he has not provided all useful and up-to-date information.

Mr. Secretary of State, I think that this may be just a first but important step in re-examining the gate on the basis of medical regularization, that we continue to guarantee the right to support for people who are seriously sick, but that we at the same time exclude abuse as much as possible.

I would also like to comment on two points addressed by the N-VA. I am pleased that we did not follow them in the bill.

The first point is the question of having the procedures run sequentially, in succession. I think that would be a mistake. This extends the possibilities of persons to stay in our country and thus makes it possible to shift a final judgment on the long run.

I am therefore strongly convinced that the two procedures must be integrated and that the participants should put as many of their cards as possible from the beginning on the table.

#33

#34

Official text

                    
                    Mevrouw Smeyers, ik was hier vorige week ook niet, omdat ik op parlementaire missie naar Congo was, in opdracht van het Parlement. Ik ben toen ook al door de N-VA aangepakt geweest. Ik ben hier tijdens één commissievergadering niet geweest. Ik ben op alle commissievergaderingen aanwezig geweest. Dat kan niet van iedereen van de N-VA worden gezegd. Ik vind dat echt beneden de gordel en weinig intellectueel om zo een debat te voeren.

Translated text

#35

#36

Official text

                    
                    Mevrouw Smeyers, ik ben gelukkig burgemeester van een grote stad, want dit is het niveau van de dorpspolitiek.

Een ander punt van de N-VA begrijp ik als burgemeester absoluut niet. Zij stellen voor om in de wet in te schrijven dat gemeenten worden verplicht om in het kader van deze wet aan een woonstcontrole te doen. Ongeacht het feit dat het tot de kern van de opdrachten van de uitvoerende macht behoort om die modaliteiten te bepalen, zonder het in de wet te moeten inschrijven, vind ik het een typisch voorbeeld van betutteling van de lokale overheden. In de partijprogramma’s van zowat alle partijen hier aanwezig staat dat men eerst de lokale besturen wil raadplegen en vragen om informatie alvorens nieuwe opdrachten te geven. Hier zou men boudweg via een wet een nieuwe verplichting op de schouders van de gemeentebesturen leggen. Dat begrijp ik absoluut niet.

Ik begrijp het nog minder omdat de betrokkene geen enkel belang heeft bij het opgeven van een verkeerd adres. De wet zegt dat wanneer hij niet opdaagt zijn aanvraag zonder voorwerp wordt. Wat wint een aanvrager van een medische regularisatie bij het opgeven van een foutief adres? Niets. Ik begrijp deze drang naar reglementitis en betutteling van lokale besturen niet. We pleiten er allemaal voor om het te verminderen, tot het er in de praktijk op aankomt.

Als burgemeester van een centrumstad die met deze problematiek wordt geconfronteerd, ben ik heel blij dat deze twee voorstellen van de N-VA niet in de wet zijn ingeschreven.

Tot slot wil ik u bedanken, mijnheer de staatssecretaris, voor alle inspanningen en de goede samenwerking in het voorbije jaar.

Translated text

Mrs. Smeyers, I am fortunate to be the mayor of a big city, because this is the level of village politics.

Another point of the N-VA I do not understand as mayor at all. They propose to include in the law that municipalities are obliged to carry out a residential check within the framework of this law. Regardless of the fact that it belongs to the core of the executive power’s tasks to determine those modalities without having to register it in the law, I consider it a typical example of bullying by the local authorities. In the party programs of almost all parties here is present that one wants to consult the local governments first and ask for information before giving new assignments. Here, by way of a law, a new obligation would be placed on the shoulders of the municipal governments. I absolutely do not understand that.

I understand it even less because the person concerned has no interest in providing a wrong address. The law says that when he does not appear his application becomes without object. What does a applicant for medical regularization gain when providing an incorrect address? and nothing. I do not understand this urge to regulationitis and bullying of local authorities. We all advocate reducing it until it comes into practice.

As the mayor of a downtown city facing this problem, I am very pleased that these two proposals of the N-VA are not registered in the law.

Finally, I would like to thank you, Mr. Secretary of State, for all the efforts and good cooperation over the past year.

#37

Official text

                    
                    Ik begrijp dat ik u op de tenen heb getrapt, mijnheer Somers, maar ik was echt blij om u te zien. Het was nog maar de intro van mijn opmerking. Ik neem niet zomaar het woord om iets te zeggen.

Ik kom nog even terug op die cumul. Ik wil wel meegaan in uw verhaal, vanuit de redenering dat uitgeprocedeerde asielzoekers toch blijven en dan die aanvraag tot medische regularisatie indienen. Het is de bedoeling dat uitgeprocedeerde asielzoekers effectief terugkeren. Dat is de eerste premisse van ons voorstel en, ten tweede, dat zij van bij de start de keuze maken tussen deze of gene procedure, omdat het anders de Dienst Vreemdelingenzaken zou overbelasten. Dat is de ware achtergrond van het voorstel.

Translated text

#38

Official text

                    
                    Het is een inhumaan standpunt. Ik geef u het voorbeeld van iemand die er in eer en geweten van overtuigd is een politiek vluchteling te zijn. Bovendien is hij ernstig ziek. U dwingt die persoon te kiezen tussen een van de twee. Als die persoon er in eer en geweten van uitgaat dat hij een politiek vluchteling is en hij wordt afgewezen, dan wordt die persoon in uw redenering ziek in een vliegtuig teruggestuurd om van daaruit te proberen een medische regularisatie te krijgen. Vanuit mijn humanitair denken vind ik dat onaanvaardbaar.

Translated text

#39

#40

Official text

                    
                    Het resultaat van beide procedures is gewoon een machtiging van de Dienst Vreemdelingenzaken om hier op het grondgebied te blijven. Als iemand in de overtuiging is een politiek vluchteling te zijn maar dat eigenlijk niet is, veronderstel ik dat hij een advocaat raadpleegt. Die kan hem dan zeggen, als hij ziek is en geen aangepaste behandeling in het land van herkomst heeft, om gewoon te gaan voor die medische regularisatie. Als er dan effectief een asielaanvraag lopende is, kan hij daarvan nog afstand doen, zodanig dat die twee niet noodzakelijk parallel lopen of de ene na de andere.

Translated text

#41

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ten eerste, ik ga niets zeggen over de situatie van de gemeenten. De heer Somers heeft dat als burgemeester van Mechelen perfect verwoord.

Mevrouw Smeyers deed een goed voorstel in de commissie, namelijk om de systematische verzending van de beslissing die aan de vreemdelingen gestuurd wordt, ook naar de gemeenten te sturen, zodra de gemeente die vreemdeling op zijn grondgebied heeft. Op deze manier kent de gemeente het statuut en de gevolgen van de procedures die ingediend zouden zijn door de vreemdeling. Dat is een goed voorstel. Dat moet administratief geregeld worden. Het is een stap in de goede richting.

Ten tweede, de regering in lopende zaken heeft de keuze gemaakt om in het huidige wettelijk kader te blijven; 9ter wordt op dit moment beschouwd als een subsidiaire bescherming. Dat wordt bevestigd door het Grondwettelijk Hof. Wij zijn in dit wettelijk kader gebleven.

Dat is de richting die werd gekozen door minister Dewael toen hij de 9ter-procedure heeft veranderd. Wij zijn in dat wettelijk kader gebleven. Is dat goed of is dat slecht? Ik vind dat dit het beste kader is. Wij kunnen daarover lang discussiëren, maar het feit is dat wij in dat kader zijn gebleven.

Wij hebben in dit kader de misbruiken weggewerkt. Dat was de bedoeling van die tekst.

Translated text

First of all, I will not say anything about the situation of the municipalities. Mr. Somers has expressed this perfectly as Mayor of Mechelen.

Ms. Smeyers made a good proposal in the committee, namely to send the systematic transmission of the decision sent to foreigners, also to the municipalities, as soon as the municipality has that foreigner on its territory. In this way, the municipality knows the statute and the consequences of the procedures that would be submitted by the foreigner. That is a good proposal. This needs to be administered. It is a step in the right direction.

Second, the government in ongoing affairs has made the choice to remain in the current legal framework; 9ter is currently considered a subsidiary protection. This is confirmed by the Constitutional Court. We remain within this legal framework.

This is the direction chosen by Minister Dewael when he changed the 9ter procedure. We remained within that legal framework. Is this good or is it bad? I think this is the best framework. We can discuss this for a long time, but the fact is that we have remained in that framework.

In this context, we have eliminated the abuses. That was the purpose of that text.

#42

Official text

                    
                    Over de cumul in de procedure, mevrouw Smeyers, ben ik het absoluut niet met u eens. Ik ben het wel totaal eens met de heer Somers. Ik geef een voorbeeld. Iemand komt hier aan en hij dient een asielaanvraag in. Hij meent dat hij echt nood aan bescherming heeft. Dat kan zijn. Zo zijn er enkelen. Tijdens de procedure wordt die persoon echt ernstig ziek. Door die ziekte mag die persoon niet meer genezen worden in zijn land van herkomst. Volgens uw voorstel zou die persoon tot het einde van de asielprocedure moeten wachten vóór hij een nieuwe procedure kan starten. Die persoon dient dus een asielaanvraag in. Tijdens die procedure krijgt hij opvang. Als hij een negatieve beslissing krijgt, kan hij een nieuwe procedure starten, met een nieuw opvangmoment. Dat wil dus zeggen dat men ook de opvangperiodes cumuleert. Daarom ben ik het absoluut niet eens met uw voorstel.

Translated text

#43

#44

Official text

                    
                    Maar nee, en u weet waarom. Omdat de gevolgen van de twee procedures verschillend zijn. Door een asielprocedure wordt men erkend als vluchteling, met een statuut dat positiever is dan het statuut van de subsidiaire bescherming of artikel 9ter. Het is niet beperkt in de tijd. Als men als vluchteling wordt erkend via artikel 9ter, dan moet men het statuut elk jaar verlengen. Pas na vijf jaar krijgt men een onbeperkt statuut. Men moet ook de ziekte kunnen blijven bewijzen. Dat zijn niet dezelfde situaties.

Ik heb liever iemand die alles op hetzelfde moment indient. Zo kunnen al onze asiel- en vreemdelingeninstanties alles op hetzelfde moment bepalen. Ik vind dat correcter dan het forceren van de cumul en de cumul van de opvang. Onze bedoeling is de procedure zo kort mogelijk te houden en de duur van de opvang zo kort mogelijk te houden. Met uw voorstel doen wij precies het omgekeerde. De opvang wordt langer en kan worden gecumuleerd. Daarom ga ik absoluut niet akkoord met uw voorstel.

Translated text

#45

Official text

                    
                    En ce qui concerne la question de Mme Genot, je dirais que même pendant la période qui précède la fin de la recevabilité, ces personnes peuvent bénéficier de l'aide médicale urgente, que leur demande soit recevable ou pas. Je concède que la volonté de cette procédure est de rendre l'accueil impossible avant la phase de recevabilité. C'est ce qui crée aussi le succès du 9ter, il faut être clair. Si la personne se trouve dans une situation médicale urgente, elle peut toujours bénéficier de l'aide médicale urgente.

Monsieur le président, je voudrais rappeler en deux mots la raison de cette modification de texte déposée par le gouvernement en affaires courantes. Nous nous sommes rendu compte qu'il y avait un abus du 9ter pour le moment. Nous avons resserré les conditions d'accès d'une série d'autres procédures, que ce soit le 9bis après la régularisation sur base de dossiers individuels, les procédures d'asile qui sont également plus rapides ou encore les éloignements, dont le nombre est beaucoup plus important depuis 2011. Le 9ter a été la porte d'entrée et a eu beaucoup de succès parce que dès que vous introduisiez une demande 9ter, vous bénéficiiez de l'accueil. Cela signifie qu'il y avait beaucoup de dossiers introduits mais aussi une charge supplémentaire importante pour l'accueil.

Nous avons voulu retirer les dossiers abusifs de toutes ces procédures en recréant une première phase de recevabilité. Avant que la personne ne bénéficie de l'accueil, elle doit introduire un formulaire standard, c'est-à-dire un certificat médical standard. Le caractère récent de ce certificat est une nouvelle condition à la recevabilité. Nous maintenons également la condition d'identité et la maladie invoquée doit être une maladie grave. Certaines personnes ont introduit des 9ter pour un ongle incarné ou pour une grippe.

Il est vrai qu'un état grippal peut représenter un problème de santé assez important, mais reconnaissons qu'il y avait manifestement des abus. Tous ces cas peuvent être déclarés irrecevables. C'est l'avancée de ce dossier.

Ensuite, quand le dossier est recevable, les demandes peuvent aussi être déclarées sans objet si la personne a reçu un statut à durée indéterminée sur une autre base ou si elle n'a pas collaboré à la procédure et ne s'est pas rendue aux convocations. Pour nuancer le propos de M. Somers, nous nous trouvons dans la phase au fond, où le dossier est déclaré sans objet, plutôt que dans celle de la recevabilité comme telle.

Nous avons voulu nous concentrer sur les individus qui ont réellement besoin d'un statut parce qu'ils sont malades.

Oui, je suis fier!

Translated text

As regards the question of Ms. Genot, I would say that even during the period preceding the end of the eligibility, those persons can benefit from urgent medical assistance, whether their application is admissible or not. I acknowledge that the intention of this procedure is to make acceptance impossible before the admissibility phase. This is also what creates the success of the 9ter, we have to be clear. If the person is in an urgent medical situation, they can still benefit from urgent medical assistance.

Mr. Speaker, I would like to remind in two words the reason for this text amendment submitted by the Government in ordinary affairs. We realized that there was an abuse of the 9ter for the moment. We have tightened the conditions of access for a number of other procedures, whether 9bis after regularization on the basis of individual files, asylum procedures which are also faster, or even the removal, the number of which has been much higher since 2011. The 9ter was the entrance door and was very successful because as soon as you entered a 9ter request, you were welcomed. This means that there were a lot of files entered but also a significant additional burden for the reception.

We wanted to remove the abusive files from all these procedures by recreating a first phase of admissibility. Before a person is accepted, they must enter a standard form, i.e. a standard medical certificate. The recent character of this certificate is a new condition for admissibility. We also maintain the condition of identity and the disease invoked must be a serious disease. Some people have introduced 9ter for an incarnate nail or for flu.

It is true that a flu state can represent a fairly significant health problem, but let’s recognize that there was clearly abuse. All of these cases can be declared unacceptable. This is the progress of this case.

Then, when the file is admissible, requests can also be declared without subject if the person has received an indefinite status on another basis or if he did not cooperate in the procedure and did not attend the calls. To reflect on the words of mr. Somers, we find ourselves in the phase at the bottom, where the file is declared without object, rather than in that of admissibility as such.

We wanted to focus on individuals who really need a status because they are sick.

Yes, I am proud!

#46

Official text

                    
                    Ik ben trots dat er in ons land verblijf kan worden gegeven aan mensen die echt ziek zijn. Het is niet menselijk om mensen te verwijderen wanneer zij ziek zijn. Maar misbruiken van onze procedure kunnen ook niet aanvaard worden. Deze tekst gaat voor een meer efficiënt artikel 9ter, een artikel 9ter met minder misbruiken, dat gericht is op de persoon die echt nood heeft aan bescherming, die werkelijk ziek is en die wij niet mogen uitwijzen.

Translated text

#47

#48

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, het wetsontwerp werd in de commissie eenparig goedgekeurd, inclusief het amendement van de N-VA-commissieleden dat ertoe strekt in een overgangsbepaling te voorzien.

Het is een goed wetsontwerp, dat voorziet in een sterke, administratieve vereenvoudiging, die door Europa is ingegeven.

Het ontwerp behoeft geen nadere duiding. Het is een goede zaak voor ons bedrijfsleven.

Translated text

#49

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik verwijs met heel veel plezier naar het schriftelijk verslag, maar niet zonder de minister en zijn trouwe medewerkers, de Statler en Waldorf van zijn kabinet, hierboven op de tribune, te danken voor de goede verstandhouding in het afgelopen anderhalf jaar en wie weet in de volgende maanden.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★