plenum van 2009-01-15 20:05:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2009-01-15 20:05:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/52/ip078x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
52K1730	08/01/2009	✔	Projet de loi modifiant les articles 189ter, 235ter, 335bis et 416 du Code d'instruction criminelle.
52K1712	08/01/2009	✔	Proposition de résolution relative à la guerre entre Israël et le Hamas dans la bande de Gaza.
52K0160	01/10/2007	✔	Projet de loi relatif à la continuité des entreprises.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, les trois propositions de résolution relatives à la bande de Gaza ont été examinées par notre commission lors de sa réunion du 14 janvier 2009.

La commission a pris pour base de ses travaux l'amendement n° 1 déposé par M. Moriau, M. Flahaut, Mme Muylle, M. De Croo, M. Baeselen, M. Dallemagne et votre serviteur, remplaçant l'ensemble de la résolution n° 1712/1 et fruit d'une concertation entre les membres des groupes de la majorité.

M. André Flahaut a fait observer, lors de la discussion, que la majorité avait décidé de se baser sur la proposition déposée en premier lieu par lui-même et M. Moriau afin de l'amender au profit d'un consensus le plus large possible et afin de réagir le plus rapidement possible au drame qui se déroule à Gaza. La situation dans la bande de Gaza est en effet urgente et ne cesse de se dégrader, a souligné M. Flahaut.

Il a également souligné que les auteurs de l'amendement n° 1, qui remplace le texte de la résolution dont il était l'auteur, se sont efforcés de rester objectifs, même si l'horreur des événements qui se produisent à Gaza est intolérable sur le plan humain.

Il convient cependant de contrôler la véracité des informations et des images diffusées et celles-ci doivent sans doute être condamnées plus durement que ce n'est peut-être le cas dans l'amendement qui a servi de base à nos discussions.

M. De Croo a précisé que les auteurs de l'amendement qui a servi de base aux travaux de la commission ont essayé de coller à l'actualité pour pouvoir réagir aussi rapidement que possible et cela d'autant plus que le secrétaire général de l'ONU se rend actuellement sur place.

Dans la recherche d'un consensus, on s'est également efforcé de prendre en compte le point de vue adopté par l'assemblée parlementaire du Conseil de l'Europe sur le conflit en question.

Translated text

The three draft resolutions on the Gaza Strip were discussed by our committee at its meeting on 14 January 2009.

The Committee adopted as the basis of its work the amendment no. 1 submitted by Mr. by Moriau, Mr. Flahaut, Mrs. Muylle, Mr. From Croo, Mr. by Baeselen, Mr. From Germany and your servant, replacing the whole of Resolution No. 1712/1 and the result of a consultation between the members of the majority groups.

by Mr. André Flahaut noted, during the discussion, that the majority had decided to rely on the proposal submitted first by himself and Mr. Flahaut. Moriau in order to amend it for the benefit of the widest possible consensus and in order to react as quickly as possible to the drama that is taking place in Gaza. The situation in the Gaza Strip is indeed urgent and continues to deteriorate, he stressed. by Flahaut.

He also stressed that the authors of Amendment No. 1, which replaces the text of the resolution he was the author of, have endeavored to remain objective, even though the horror of the events occurring in Gaza is unbearable on the human level.

However, the truthfulness of the information and images disseminated should be checked, and these should ⁇  be condemned more severely than is ⁇  the case in the amendment that served as the basis for our discussions.

by Mr. De Croo said that the authors of the amendment that served as the basis for the work of the commission have tried to stick to the current situation in order to be able to react as quickly as possible, especially since the UN Secretary-General is currently on the spot.

In the pursuit of consensus, efforts were also made to take into account the position adopted by the Parliamentary Assembly of the Council of Europe on the conflict in question.

#2

Official text

                    
                    L'engagement de la Belgique a également été souligné. Dans l'amendement initial, les mots "enfants blessés" ont été remplacés par les mots "enfants victimes", ce qui était nécessaire étant donné que les victimes ne se limitent pas à des enfants blessés au sens strict du terme, mais également à des enfants en condition de détresse.

M. De Croo a également souligné que les auteurs de l'amendement se sont efforcés de souligner à la fois les responsabilités d'Israël mais aussi de l'Egypte en ce qui concerne la fermeture des frontières de Gaza, qui contribue à la détresse de la population.

Les mots "riposte disproportionnée" qui figuraient dans le texte initial ont été remplacés par les mots "ampleur de la riposte".

M. Baeselen et consorts ont présenté un sous-amendement à l'amendement n° 1 en vue d'ajouter au considérant F les termes "depuis 2001" et de préciser ainsi que les tirs de roquettes et de mortiers du Hamas sur le sud d'Israël ont débuté en 2001.

Translated text

#3

#4

Official text

                    
                    Hij heeft benadrukt dat hij meent dat Israël geen respect heeft voor de internationale overeenkomsten. Hij heeft daarom gepleit om het associatieverdrag op te schorten tot Israël zich houdt aan het internationaal recht.

De heer Van der Maelen was ook van mening dat de federale regering de Gewesten erop moet wijzen dat zij heel voorzichtig moeten zijn met het leveren van wapens aan Israël. Hij stelt dat de herhaalde overtredingen door beide conflictpartijen het gevolg zijn van de straffeloosheid van hun daden en is dan ook voorstander van vervolging en bestraffing.

Hij wijst erop dat Europa reeds eerder heeft geïnvesteerd in de heropbouw van het land dat nu weer wordt verwoest. Hij vindt dat de kosten moeten worden doorgerekend aan Israël.

Hij heeft tevens gepleit voor een internationaal onderzoek naar de schendingen van het oorlogsrecht.

Translated text

#5

Official text

                    
                    Votre serviteur a également insisté sur l'urgence de la situation et sur l'urgence pour notre Parlement de voter une résolution. Il a souligné le fait que la proposition de compromis qui était sur la table pouvait sans doute paraître incomplète aux yeux de certains mais qu'elle constituait un socle qui pouvait être soutenu par de nombreux parlementaires.

Le ministre des Affaires étrangères a précisé qu'il n'avait pas d'objection à l'égard de la résolution mais a demandé de souligner le fait que l'opération humanitaire belge avait bien commencé et qu'il ne s'agissait donc pas d'encore la réaliser mais bien de demander sa continuation. M. Flahaut et Mme Vautmans ont dès lors présenté un sous-amendement au point 4 du dispositif visant à insérer le mot "continuer" en ce qui concerne l'opération humanitaire. Le point 4 devenait ainsi: "de continuer l'opération humanitaire visant à évacuer les enfants victimes du conflit dans la bande de Gaza, de maintenir en stand-by l'équipe de B-Fast et d'insister auprès des parties concernées pour qu'elles permettent au plus vite son déploiement".

M. Dallemagne a souligné qu'il convenait en premier lieu de s'efforcer à parvenir à un cessez-le-feu.

M. Fouad Lahssaini a également présenté au nom d'Ecolo-Groen! une série de sous-amendements tendant à insérer un considérant Q qui renverrait à huit résolutions du Conseil de sécurité des Nations unies et à deux résolutions de l'Assemblée générale des Nations unies. M. Lahssaini est en effet d'avis que la dimension politique doit être soulignée et qu'il faut également rappeler certaines perspectives historiques qui sont des éléments importants du conflit actuel.

Il a aussi proposé: un sous-amendement renvoyant à la feuille de route en vue d'aboutir à un règlement durable du conflit; un amendement tendant à insérer un point 7 dans le dispositif en vue de suspendre les exportations d'armes dans les régions à conflit; un amendement tendant à insérer un point 8 dans le dispositif afin que l'Union européenne suspende le rehaussement de sa coopération avec Israël jusqu'à ce qu'une solution soit trouvée, et un sous-amendement visant à insérer un point 9 dans le dispositif en vue de promouvoir les opérations humanitaires sur place.

Translated text

Your servant also insisted on the urgency of the situation and on the urgency for our Parliament to vote on a resolution. He stressed the fact that the compromise proposal that was on the table may seem incomplete to some, but that it constitutes a foundation that could be supported by many parliamentarians.

The Minister of Foreign Affairs said he had no objection to the resolution but asked to emphasize the fact that the Belgian humanitarian operation had begun well and that it was therefore not yet a matter of realizing it but rather to demand its continuation. by Mr. Flahaut and Ms. Vautmans therefore submitted a sub-amendment to point 4 of the arrangement to insert the word "continue" in relation to the humanitarian operation. The fourth point was: “to continue the humanitarian operation to evacuate children victims of the conflict in the Gaza Strip, to keep the B-Fast team stand-by and to insist on the parties concerned to allow its deployment as soon as possible.”

by Mr. Germany emphasized that it should first endeavour to ⁇  a ceasefire.

by Mr. Fouad Lahssaini also presented on behalf of Ecolo-Groen! a series of sub-amendments aimed at inserting a Q consideration referring to eight UN Security Council resolutions and two UN General Assembly resolutions. by Mr. Lahssaini is indeed of the opinion that the political dimension should be emphasized and that some historical perspectives that are important elements of the current conflict must also be recalled.

It also proposed: a sub-amendment referring to the roadmap for a sustainable settlement of the conflict; an amendment aimed at inserting a point 7 in the arrangement to suspend arms exports to conflict regions; an amendment aimed at inserting a point 8 in the arrangement so that the European Union suspends the enhanced cooperation with Israel until a solution is found, and a sub-amendment aimed at inserting a point 9 in the arrangement aimed at promoting humanitarian operations on the ground.

#6

Official text

                    
                    L'amendement n° 1 de MM. Moriau et consorts qui vise à remplacer l'ensemble de la proposition n° 1712 de MM. Moriau et Flahaut a donc été pris comme texte de base par la commission.

En ce qui concerne le vote des amendements déposés que je viens de mentionner, je vous renvoie à la version écrite de mon rapport qui a été déposée sur vos bancs.

Tel que modifié, l'amendement n° 1 de M. Moriau et consorts qui remplace, je le répète, l'ensemble de la proposition de résolution n° 1712 a été adopté par 9 voix et 1 abstention.

Les propositions jointes de MM. De Vriendt et Lahssaini et de Mmes Muylle, Claes et M. Deseyn deviennent, dès lors, sans objet.

La commission a également marqué son assentiment à ce qu'un rapport oral de la discussion en commission soit fait en séance plénière, ce que je viens de faire.

Chers collègues, je quitte maintenant mon rôle de rapporteur. Je plaide pour que la Chambre vote ce texte dans son ensemble qui, à mon avis, va à l'essentiel, met l'accent sur la nécessité d'un cessez-le-feu et sur la nécessité de permettre aux organismes humanitaires de venir en aide aux populations de Gaza. Ce texte met également les différentes parties en présence devant leurs responsabilités. En outre, il souligne que le gouvernement belge a fermement condamné les violences et a relevé les responsabilités des deux camps en présence.

Translated text

Amendment No. 1 of M. Moriau et consorts which aims to replace the whole proposal no. 1712 of MM. Moriau and Flahaut was therefore taken as a basic text by the Commission.

Regarding the vote on the amendments I have just mentioned, I refer you to the written version of my report that was deposited on your banks.

As amended, Amendment No. 1 Moriau et consorts, which replaces, I repeat, the whole proposal for resolution no. 1712 was adopted by 9 votes and 1 abstinence.

The Joint Proposals of Mr. By Vriendt and Lahssaini and by Mrs. Muylle, Claes and Mr. Deseyn becomes, therefore, without object.

The committee also agreed that an oral report of the discussion in committee be made in plenary session, which I just did.

I am now leaving my role as a rapporteur. I advocate that the House vote on this text as a whole, which, in my opinion, goes to the essence, emphasizes the need for a ceasefire and the need to allow humanitarian organizations to help the people of Gaza. This text also puts the different parties in the presence of their responsibilities. In addition, he stressed that the Belgian government has strongly condemned the violence and raised the responsibilities of both sides present.

#7

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, geachte collega’s, eerst en vooral dank aan François-Xavier de Donnea die niet alleen op een heel keurige wijze het verslag van onze werkzaamheden heeft uitgebracht, mevrouw Vautmans, maar ook een element was tot samenhorigheid om een zo groot mogelijke consensus te bereiken.

Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik ben de overtuiging toegedaan dat wat wij vandaag bespreken misschien veel dichter bij ons is dan wij het ons ooit zouden kunnen inbeelden. Geografisch is het Midden-Oosten bijna een buurt van Europa. Sentimenteel, politiek is het iets dat ons beweegt en dat ons ook tot nadenken stemt. Israël heeft na een enorme historische drang zijn eigen stek gevonden. Zo was er de Balfourdeclaratie van 1917 met de oprichting van een staat die wordt erkend en gerespecteerd in alle internationale instellingen.

Tezelfdertijd is daar een volksverschuiving gebeurd die het Palestijnse volk wees heeft gemaakt in de geschiedenis. Het Palestijnse volk dat geen ruimte vindt om zich ook normaal uit te leven, zich te stabiliseren en vredevol mede te werken aan de toekomst van haar kinderen. Ook in de Arabische wereld vindt die Palestijnse groep weinig soelaas. Ik denk bijvoorbeeld aan de brutale uitwijzing van honderdduizenden Palestijnen uit Saoedi-Arabië, die daar werkten en leefden, toen de heer Arafat het kamp koos van Saddam Hoessein. Sommigen beweren dat de kampen en de miserie voor die mensen en voor anderen een element is van geopolitiek.

Aan de andere kant is het zo dat de invloed van Israël groot is, niet alleen door de bekwaamheid en inzet van zijn bevolking maar ook door de wereldwijde solidariteit die het opwekt. Het is evident dat een deel van de oplossing of misschien de oplossing zelf, zich bevindt op het grondgebied van de Verenigde Staten waar de invloed van 5 miljoen Joden – geschoold en invloedrijk – veel belangrijker is dan deze van 5 miljoen Arabieren die ook in dit land zijn gehuisvest.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, first and foremost thanks to François-Xavier de Donnea, who not only presented the report of our work in a very fine manner, Mrs. Vautmans, but also was an element of cohesion in order to ⁇  the greatest possible consensus.

Mr. Speaker, colleagues, I am convinced that what we are discussing today may be much closer to us than we could ever imagine. Geographically, the Middle East is almost a neighborhood of Europe. Sentimentally, politics is something that moves us and that also makes us think. After a massive historical urge, Israel has found its own stake. For example, there was the Balfour Declaration of 1917 with the establishment of a state that is recognized and respected in all international institutions.

At the same time, there has been a popular displacement that has made the Palestinian people orphan in history. The Palestinian people who find no room to live normally, to stabilize themselves and to peacefully contribute to the future of their children. Even in the Arab world, this Palestinian group finds little solace. For example, I think of the brutal expulsion of hundreds of thousands of Palestinians from Saudi Arabia, who worked and lived there, when Mr. Arafat chose the camp of Saddam Hussein. Some argue that the camps and misery for those people and for others is an element of geopolitics.

On the other hand, the influence of Israel is great, not only by the skill and commitment of its people, but also by the global solidarity it generates. It is obvious that part of the solution, or ⁇  the solution itself, is located on the territory of the United States where the influence of 5 million Jews – educated and influential – is much more important than that of 5 million Arabs who are also resident in this country.

#8

Official text

                    
                    We kennen een conflict van twee principes: recht op staatkundige beveiliging van een staat die het met zijn volk bijzonder moeilijk heeft gehad en waar wij in Europa nog altijd een gewetensprobleem – en terecht! – over koesteren, en tezelfdertijd de speelbal zijn van een geopolitieke omgeving die veel verder reikt dan het conflict dat helaas vandaag dat deel van de wereld teistert.

Het terrorisme met de Hezbollah in het zuiden van Libanon en Hamas in de Gazastrook, staat niet alleen. Zeker en vast vindt het middelen en steun in een aantal landen van het Midden-Oosten, waar opnieuw Iran mag worden vernoemd. Dit blijvend conflict, dit gebrek aan soelaas dat wij elke dag onder ogen krijgen, dit onevenwichtig, dramatisch gevecht tussen zij die willen beveiligd worden in hun have en goed aan de ene kant en zij die er nood aan hebben deze staat niet te erkennen en te blijven bevechten aan de andere kant, ontpopte zich de laatste dagen voor de zoveelste maal opnieuw in drama en menselijk leed.

Dat is ons niet geheel vreemd. Ik stel met een zeker genoegen vast dat leden van de Joodse en de Arabische gemeenschap in Antwerpen voor verzoening pleiten en zich terecht verzetten tegen het invoeren van deze conflicten bij ons. Het zet bij onze opinie en onze bevolking vele dingen in beweging. De manifestaties – die min of meer rustig en vredevol zijn verlopen – die wij hebben gezien in Antwerpen en in Brussel tonen aan dat dit probleem dicht bij ons leeft, binnen onze eigen grenzen.

Dramatisch genoeg bevestigt het stijgend aantal slachtoffers helaas deze thesis. Het grijpt ons aan hoe de waarde van een leven voor sommigen geen belang heeft in de balans van geopolitieke invloeden. Wij zijn geneigd dit met afstand te bekijken. Wij krijgen in onze huiskamer elke dag beelden of een relaas van deze situatie en dat levert een concept op van een gevecht van David tegen Goliath.

Translated text

We know of a conflict of two principles: the right to state security of a state that has had a particular difficulty with its people and where we in Europe are still a problem of conscience – and rightly! – about cultivating, and at the same time being the playball of a geopolitical environment that extends far beyond the conflict that unfortunately plagues that part of the world today.

The terrorism with Hezbollah in the south of Lebanon and Hamas in the Gaza Strip, is not alone. Certainly, it finds resources and support in a number of countries in the Middle East, where Iran can again be named. This perpetual conflict, this lack of soil that we face every day, this unbalanced, dramatic struggle between those who want to be secured in their possessions and goods on the one hand and those who need to not recognize this state and continue to fight on the other hand, has unfolded in the last days for once again in drama and human suffering.

This is not entirely strange to us. I note with a certain satisfaction that members of the Jewish and Arab communities in Antwerp advocate for reconciliation and rightly oppose the introduction of these conflicts to us. It puts many things in motion with our opinion and our people. The demonstrations – which have gone more or less quietly and peacefully – that we have seen in Antwerp and in Brussels show that this problem lives close to us, within our own borders.

Dramatically enough, the increasing number of victims unfortunately confirms this thesis. It grips us to how the value of a life for some has no importance in the balance of geopolitical influences. We are inclined to look at this from a distance. We get in our living room every day images or a relay of this situation and that provides a concept of a battle of David against Goliath.

#9

Official text

                    
                    Men vergeet dat het in de Bijbel David is die het gevecht heeft gewonnen.

Europa, dat afstand probeert te houden tussen de rechten en de verzuchtingen van de enen en de anderen, slaagt er niet in, ondanks grote inspanningen van diplomatieke allures en ook van financiële aard, om daar de onmisbare stabiliteit te creëren, niet alleen voor het welzijn van de bevolkingen, voor de vrede in dat deel van de wereld, maar ook voor onze eigen veiligheid, onze eigen situatie en in zekere zin de eerbieding van onze eigen waarden.

Wij zijn geen vreemdelingen in het Midden-Oosten en het Midden-Oosten is geen vreemdeling in ons land, in ons eigen Europa.

Mijnheer de minister van Buitenlandse Zaken, ik heb meer dan eens naar uw nuchtere analyses, ook in dit domein, geluisterd. Ik word gewaar – en ik zeg dat op een plaats waar men zijn gedacht moet kunnen en mogen zeggen – dat de leiding van Israël moet opletten. Gezien de omstandigheden en zelfs al wil men acht jaar onverantwoorde aanvallen op de burgerbevolking van Gaza in Israël laten stoppen, Israël moet ervoor opletten dat het krediet dat werd opgebouwd en dat diep in ons hart is gegrift, niet langzaam maar zeker naar beneden wordt gehaald door de beelden die wij zien.

Vervolgens meen ik dat ook de verantwoordelijken in Israël, ondanks de moeilijke omstandigheden, niet aan anderen mogen aandoen wat aan velen onder hen werd aangedaan. Dit land dat binnen enkele decennia misschien niet meer in meerderheid door mensen van Joodse afkomst zal zijn bevolkt, maar door Arabische leden van die Staat, kan niet te lang wachten om vrede, evenwicht en samenwerking te zien ontstaan.

Mijnheer de voorzitter, wij hebben samen een resolutie proberen op te stellen. Sommigen merken terecht op dat die resolutie niet ver genoeg strekt. Ik kijk naar de heer Van der Maelen.

Mijn boodschap is de volgende. Wat in dat deel van de wereld gebeurt, is niet ver van ons bed. Daarom moeten wij inspanningen doen. Wij hebben in Europa zelf gedurende ettelijke generaties verscheurende burgeroorlogen gekend, in 1914-1918 en 1939-1945, met verschrikkelijke genocidaire effecten, meer bepaald voor de Joodse bevolking en andere minderheden. Wij moeten alles in het werk stellen, gezien onze a priori's en in zekere mate zelfs in het nadeel van ons welzijn, om aldaar vrede te zien ontstaan, niet te allen prijze maar tegen een hoge prijs. Het is in die geest dat ik deze resolutie steun.

Translated text

In the Bible, it is David who won the battle.

Europe, which seeks to keep a distance between the rights and desires of one and the other, fails, despite great efforts of diplomatic allures and also of a financial nature, to create there the indispensable stability, not only for the well-being of the peoples, for the peace in that part of the world, but also for our own security, our own situation and in a sense the respect for our own values.

We are not strangers in the Middle East and the Middle East is not a stranger in our country, in our own Europe.

Mr. Minister of Foreign Affairs, I have listened more than once to your sober analysis, also in this field. I get noticed – and I say that in a place where one should be able and allowed to say his thought – that the leadership of Israel should pay attention. Given the circumstances and even if one wants to stop eight years of irresponsible attacks on the civilian population of Gaza in Israel, Israel must take care that the credit that has been accumulated and that is engraved deep in our hearts is not slowly but surely taken down by the images we see.

Next, I think that even the responsible in Israel, despite the difficult circumstances, should not do to others what was done to many of them. This country which within a few decades may no longer be inhabited by a majority of people of Jewish descent, but by Arab members of that State, cannot wait too long to see peace, balance and cooperation arise.

We have worked together to prepare a resolution. Some people rightly point out that this resolution does not extend far enough. I look at Mr. Van der Maelen.

My message is the following. What happens in that part of the world is not far from our bed. Therefore, we must make efforts. We have experienced in Europe itself, for generations, devastating civil wars, in 1914-1918 and 1939-1945, with terrible genocidal effects, more specifically for the Jewish population and other minorities. We must make every effort, given our a priori and, to a certain extent, even at the detriment of our well-being, to see there peace arise, not at any price but at a high price. It is in this spirit that I support this resolution.

#10

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, avant tout, je tiens à remercier M. de Donnea pour son rapport et pour les efforts déployés pour arriver à un texte de consensus qui, je l'espère, sera voté par l'assemblée plénière; un texte qui, comme l'a dit M. De Croo et sans doute d'autres collègues le diront à cette tribune, est équilibré, qui se concentre sur les éléments essentiels suivants.

D'abord et avant tout, le retour à la paix, la fin des hostilités et le retour à la discussion politique, diplomatique dans un premier temps: les propos tenus, malheureusement, récemment encore par le Hamas, évoquant le souhait d'une trêve qui ne soit pas nécessairement une trêve durable, ne laissent pas nécessairement présager de bonnes nouvelles. Voilà qui ne doit pas nous empêcher, dans notre parlement, d'en appeler à cette paix durable.

Ensuite, une des demandes concerne le drame humain qui se déroule pour les populations civiles à Gaza, aujourd'hui. Cette demande se concentre sur le transport et la distribution de l'aide humanitaire.

Un troisième élément de la proposition de résolution concerne les opérations que notre gouvernement décide de mener sur place: des opérations humanitaires au bénéfice des populations civiles, au bénéfice des enfants blessés, souvent pris en otages et utilisés comme bouclier humain par l'organisation terroriste Hamas.

Nous soutenons évidemment le déploiement de moyens médicaux et humanitaires sur place, en Égypte, et, lorsque c'est nécessaire, le rapatriement des enfants ou des populations civiles les plus lourdement touchés lorsqu'ils peuvent être soignés plus utilement et plus correctement chez nous, en Belgique, comme cela a été fait.

Enfin, la proposition de résolution entend soutenir – et comment ne pas le faire? – les initiatives de l'Organisation des Nations unies, notamment les efforts de son secrétaire général, ainsi que de l'Union européenne pour une paix durable.

Translated text

First of all, I would like to thank Mr. President. Donnea for his report and for the efforts made to reach a text of consensus which, I hope, will be voted by the plenary assembly; a text that, as Mr. De Croo and probably other colleagues will tell this tribune, is balanced, which focuses on the following essential elements.

First and foremost, the return to peace, the end of hostilities and the return to political, diplomatic discussion in the first place: the remarks made, unfortunately, still recently by Hamas, evoking the desire for a truce that is not necessarily a lasting truce, do not necessarily allow for good news. This must not prevent us, in our parliament, from calling for this lasting peace.

Then, one of the demands concerns the human drama that is taking place for the civilian population in Gaza today. This application focuses on the transport and distribution of humanitarian aid.

A third element of the proposed resolution concerns the operations our government decides to conduct on the ground: from humanitarian operations for the benefit of the civilian population to the benefit of wounded children, often taken hostage and used as human shield by the terrorist organization Hamas.

We obviously support the deployment of medical and humanitarian resources on the ground, in Egypt, and, where necessary, the repatriation of the most severely affected children or civilian populations when they can be treated more usefully and more correctly at our home in Belgium, as has been done.

Finally, the resolution proposal intends to support – and how not to do so? – the initiatives of the United Nations, including the efforts of its Secretary-General, as well as the European Union for a lasting peace.

#11

Official text

                    
                    Comme l'ont signalé MM. de Donnea et De Croo, chacun ne se retrouvera pas nécessairement complètement dans ce texte. En tout cas, il y a un minimum de consensus.

En ce qui me concerne, je souhaiterais insister sur quelques éléments. La paix durable passera immanquablement et nécessairement par la fin des tirs de roquettes sur Israël par le Hamas. Or, cette organisation ne semble pas, pour l'instant, souhaiter une paix durable. Je rappelle – nous avons amendé en ce sens la proposition de résolution – que les tirs de roquettes sur le sud d'Israël ont débuté en 2001; j'ajoute que ce sont plus de 8.000 tirs qui ont été effectués.

J'entends souvent dire qu'il s'agit de roquettes artisanales, pas très élaborées à la différence des armes utilisées par Israël. Entend-on souvent le questionnement de savoir par qui et surtout pourquoi ces roquettes ont été tirées sur le sud d'Israël? Malheureusement non! Par contre, on pose souvent la question des objectifs militaires israéliens.

La résolution que nous voterons aujourd'hui ne considère pas la réaction militaire israélienne comme illégitime. C'est l'ampleur de cette réaction militaire qui est relevée par la proposition de résolution. Le droit de l'État d'Israël à se défendre et à défendre son intégrité territoriale est non seulement reconnu par de nombreux États, par l'Organisation des Nations unies, mais aussi implicitement par le texte que nous votons.

Je regretterai à titre personnel, mais nous ne pouvions avoir un texte qui satisfasse chacun, que le texte ne relève pas spécifiquement que le Hamas est une organisation terroriste. Par contre, il précise bien – c'est un élément essentiel – que les négociations pour la paix sont rendues difficiles par le fait même que le Hamas ne reconnaît pas l'existence de la partie avec laquelle il est amené à négocier. Et comment entamer une négociation avec une partie qui ne reconnaît pas votre droit à l'existence? Reconnaissons que ce n'est pas nécessairement facile pour l'État d'Israël.

Translated text

As stated by Mr. From Donnea and De Croo, everyone will not necessarily find themselves fully in this text. There is a minimum of consensus.

As far as I am concerned, I would like to emphasize a few elements. Sustainable peace will inevitably and necessarily pass by the end of Hamas’s rocket fire on Israel. However, this organization does not seem, at the moment, to wish for a lasting peace. I recall – we amended the draft resolution in this sense – that the rocket launches on the south of Israel began in 2001; I add that more than 8,000 launches have been carried out.

I often hear that these are handcrafted rockets, not very elaborate in contrast to the weapons used by Israel. Do you often hear the question of who, and especially why, these rockets were fired on the south of Israel? Unfortunately not ! On the other hand, the question of Israeli military objectives is often asked.

The resolution we will vote today does not consider the Israeli military reaction as illegitimate. It is the extent of this military reaction that is highlighted in the proposed resolution. The right of the State of Israel to defend itself and to defend its territorial integrity is not only recognized by many states, by the United Nations, but also implicitly by the text we vote for.

I will personally regret, but we could not have a text that satisfies everyone, that the text does not specifically state that Hamas is a terrorist organization. On the other hand, he clarifies well – this is an essential element – that peace negotiations are made difficult by the very fact that Hamas does not recognize the existence of the party with which it is brought to negotiate. And how to start a negotiation with a party that does not recognize your right to exist? Let us acknowledge that this is not necessarily easy for the State of Israel.

#12

Official text

                    
                    J'évoquais précédemment la question de l'ampleur de la réaction israélienne. Soyons clairs, il faut dénoncer et déplorer les nombreuses victimes innocentes qui tombent sous le coup de la guerre. Elles nous renvoient au débat sur le caractère dit disproportionné de la réaction militaire. Avec le ministre des Affaires étrangères, lors du débat précédant les propositions de résolution en commission, à l'occasion des questions parlementaires en commission, nous avons évoqué cette question du caractère disproportionné. Le ministre des Affaires étrangères a émis une remarque intéressante: y a-t-il une guerre propre?

Qu'est-ce que le caractère proportionné d'une réaction militaire israélienne? Serait-ce l'envoi en retour de 8.000 roquettes, n'importe comment? Serait-ce là une réaction proportionnée? Voilà un débat qui finalement n'a pas beaucoup lieu d'être! En réalité, nous savons tous que, dans le conflit qui oppose aujourd'hui Israël et le Hamas, ce sont les populations civiles qui sont prises en otages, notamment par cette organisation qui cache ses armes, ses explosifs, ses chefs de guerre au sein des populations civiles, les prenant ainsi comme boucliers humains. De nombreux États et rapports le reconnaissent.

Je terminerai mon intervention par un point qui n'est pas repris dans la proposition de résolution mais sur lequel nous serons tous d'accord: l'importance, au niveau de la manifestation publique, de ne pas importer le conflit israélo-palestinien chez nous. J'ai parfois eu l'impression, non seulement en regardant les images mais aussi après avoir observé moi-même la manifestation de dimanche dernier dans les rues de Bruxelles, qu'un certain nombre de mouvements importent ce conflit chez nous en manifestant d'une manière qui n'est pas acceptable pour la démocratie à travers un certain nombre de propos et de calicots. Il y a donc aussi une responsabilité politique des hommes et des femmes politiques qui gèrent nos villes et nos communes sur l'importance de ne pas laisser déraper des manifestations à caractère raciste ou antisémite.

Translated text

I mentioned previously the question of the extent of the Israeli reaction. Let us be clear, we must denounce and lament the many innocent victims who fall under the blow of the war. They refer to the debate on the so-called disproportionate character of the military reaction. Together with the Minister of Foreign Affairs, during the debate preceding the proposals for resolutions in committees, on the occasion of the parliamentary questions in committees, we talked about this issue of disproportionate nature. The Minister of Foreign Affairs issued an interesting comment: Is there a clean war?

What is the proportional character of an Israeli military reaction? Would it be sending back 8,000 rockets, anyway? Is this a proportionate response? This is a debate that ultimately does not have much place to be! In reality, we all know that in the conflict that today opposes Israel and Hamas, it is the civilian population that is taken hostage, ⁇  by this organization that hides its weapons, its explosives, its warheads among the civilian population, thus taking them as human shields. Many states and reports acknowledge this.

I will conclude my speech with one point that is not included in the draft resolution but on which we will all agree: the importance, at the level of public demonstration, of not importing the Israeli-Palestinian conflict to us. Sometimes I have had the impression, not only by looking at the images but also after observing myself last Sunday’s demonstration in the streets of Brussels, that a number of movements import this conflict in us by manifesting in a way that is not acceptable for democracy through a number of statements and calicots. There is therefore also a political responsibility of the men and women politicians who manage our cities and our municipalities on the importance of not letting racist or anti-Semitic demonstrations slip away.

#13

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, het is goed dat wij een resolutie konden opmaken die door de hele meerderheid en vanavond hopelijk ook kamerbreed wordt gedragen.

CD&V vindt het belangrijk dat er een gebalanceerde tekst tot stand kon komen. Het conflict waarover wij nu debatteren, is immers te gecompliceerd en ook historisch te beladen om het te benaderen met sloganeske taal of gesimplificeerde analyses. Wij weten wel, collega’s, dat zo’n conflict met een dialoog moet worden beslecht. Er zijn natuurlijk antecedenten. Er is al heel veel gebeurd in het verleden om het conflict duurzaam op te lossen. Er is een road map uitgetekend en er zijn talloze teksten reeds besproken op diverse wereldfora en goedgekeurd in diverse constellaties.

Met onderhavige consensustekst wilden wij zo dicht mogelijk bij de actualiteit, bij het huidig conflict blijven, om niet in haarkloverij over vroegere stellingnames of beslissingen te vervallen. De CD&V-fractie is voorstander van een vreedzame en duurzame regeling van het conflict tussen Israël en de Palestijnen door de vorming van een onafhankelijke, politiek en economisch leefbare Palestijnse staat en daarnaast een regionaal erkende, veilige staat Israël. Israël moet begrijpen dat de huidige militaire acties, die gebruikmaken van buitensporig geweld, waarbij vele burgerslachtoffers zijn gevallen, het extremisme in de Palestijnse gebieden alleen maar zullen aanwakkeren en geen daadwerkelijke oplossing zullen bieden op lange termijn. Dat is de essentie. Wij kunnen als land en als Europese Unie niet geloven in de manier waarop men het conflict nu wil regelen in de regio.

We zijn ook van oordeel dat ieder vredesproces pas kans op slagen zal hebben wanneer aan beide zijden resoluut een einde wordt gemaakt aan het geweld en wanneer het bestaansrecht van Israël wordt erkend. In die zin valt het dan ook te betreuren dat Hamas, ondanks regeringsverantwoordelijkheid – ik insisteer op die regeringsverantwoordelijkheid – steeds is blijven weigeren om het bestaan van Israël te erkennen en blijft pleiten voor de complete vernietiging ervan. Dames en heren, zonder die erkenning zijn alle vredesonderhandelingen a priori zinloos. Daarom hebben wij er met onze fractie op aangedrongen dat dat punt duidelijk wordt vermeld in de resolutie.

Gezien de complexiteit van het conflict en het huidige humanitaire drama, willen wij ons natuurlijk niet verliezen in een welles-nietesspelletje over wie met de vijandelijkheden is begonnen en of de respons van beide zijden gerechtvaardigd was. Voor ons staan enkele zaken voorop, met name dat er tot nu toe 1.010 doden zijn gevallen aan Palestijnse zijde en 13 aan Israëlische zijde. Bij de 1.010 Palestijnse doden zouden er 292 kinderen zijn, terwijl er nog eens 1.497 gewond zijn.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, it is good that we were able to draw up a resolution that will be carried out by the whole majority and hopefully this evening will also be carried out across the chamber.

CD&V considers it important that a balanced text could be created. After all, the conflict that we are discussing now is too complicated and too historically loaded to be approached with sloganic language or simplified analyses. We know, colleagues, that such a conflict must be resolved through dialogue. There are of course antecedents. A lot has been done in the past to resolve the conflict sustainably. A road map has been drawn out and countless texts have already been discussed in various world forums and approved in various constellations.

With this text of consensus, we wanted to stay as close as possible to the actuality, to the present conflict, in order not to fall into hair clutter over past positions or decisions. The CD&V group advocates a peaceful and lasting settlement of the conflict between Israel and the Palestinians through the formation of an independent, politically and economically viable Palestinian state and a regionally recognised, safe state of Israel. Israel must understand that the current military action, which uses excessive force, which has caused many civilian casualties, will only incite extremism in the Palestinian territories and will not provide any effective long-term solution. That is the essence. We, as a country and as the European Union, cannot believe in the way one wants to resolve the conflict in the region.

We also believe that any peace process will only be likely to succeed when the violence is resolutely ended on both sides and when Israel’s right to exist is recognized. In this sense, it is regrettable that Hamas, despite its government responsibility – I insist on that government responsibility – has continued to refuse to recognize the existence of Israel and continues to advocate its complete destruction. Without that recognition, all peace negotiations are a priori meaningless. That is why we, together with our group, have called for that point to be clearly mentioned in the resolution.

Given the complexity of the conflict and the current humanitarian drama, we, of course, do not want to lose ourselves in a well-known game about who started the hostilities and whether the response from both sides was justified. To date, 1,010 people have been killed on the Palestinian side and 13 on the Israeli side. Among the 1,010 Palestinian dead, 292 were children, while another 1,497 were injured.

#14

Official text

                    
                    De Palestijnen in Gaza en op de westelijke Jordaanoever hebben het recht op een stabiele maatschappij, waarin hun veiligheid, hun politieke rechten en hun socio-economische vooruitgang worden gegarandeerd.

De Israëlische regering heeft inderdaad het recht om haar eigen burgers tegen raketaanvallen en terroristische aanslagen te beschermen. Indien nodig, mag zij dat inderdaad met militaire middelen doen.

Wij moeten beseffen – de collega’s die ter plaatse zijn geweest, zullen het zeker beamen – dat wij hier met twee getraumatiseerde samenlevingen te maken hebben. Wij kunnen bijna spreken van meerdere verloren generaties. In die mate is de angst langs beide kanten ingeworteld. We zien jonge Israëli’s aan de check points staan. Zij worden met geweld geconfronteerd en weten niet goed hoe zij met die mogelijke dreiging moeten omgaan. Langs de andere kant zijn mensen in een bijna Middeleeuwse gijzeling opgesloten, waarbij wij nog moeilijk van enig menswaardig bestaan kunnen spreken.

Daarom is het zo belangrijk dat wij beklemtonen dat beide partijen zich aan het internationaal recht en de Conventies van Genève moeten houden en dat enkele zaken onaanvaardbaar zijn en blijvend streng moeten worden veroordeeld. Ik denk in dat verband natuurlijk ook aan het gebruik van burgers als menselijk schild en aan het bombarderen van gebouwen van de internationale gemeenschap. Vanavond nog konden we kijken naar de beelden van het bombardement op het VN-gebouw.

Hoe kan men zich dan ook distantiëren van enige vorm van consensus in de wereldfora die zich over de problematiek in kwestie buigen?

Er is ook het afsluiten van humanitaire corridors. Al vóór het uitbreken van het conflict werden corridors steeds smaller gemaakt en werden mensen van hun scholen, van hun vorming en van hun bron van tewerkstelling afgesneden. Dat zijn zaken die niet uit te leggen zijn en waarvoor niet altijd de veiligheid als excuus kan worden ingeroepen. Voornoemd excuus wordt ook in het huidige conflict soms te gemakkelijk gehanteerd.

Wij juichen zeker de humanitaire inspanningen van de regering toe. Wij ondersteunen dus zeker en vast de evacuatie van zwaargewonde Palestijnse kinderen uit de Gazastrook en de inzet van B-Fast.

Een en ander gebeurt natuurlijk in heel moeilijke omstandigheden. Soms wordt er kritisch over gedaan. De vraag wordt gesteld waarom de operaties worden uitgesteld of geannuleerd. Het is duidelijk dat de regering, die wij steunen, er alle logistieke middelen voor inzet en zo veel mogelijk kinderen een lotsverbetering toewenst.

Wij hopen echter ook dat België verder zal gaan. Zo hopen wij ook dat de medische hulp aan Gaza kan worden voortgezet door het sturen van medicijnen en medisch materiaal aan de overbezette Palestijnse ziekenhuizen in het betrokken gebied. Het is tevens belangrijk dat wij de oproep van Artsen Zonder Grenzen maximaal kunnen beantwoorden.

Translated text

The Palestinians in Gaza and on the West Bank have the right to a stable society in which their security, political rights and socio-economic progress are guaranteed.

Indeed, the Israeli government has the right to protect its own citizens from missile attacks and terrorist attacks. If necessary, it can do so by military means.

We must realize – the colleagues who have been on the spot will ⁇  bear it – that we are dealing here with two traumatized societies. We can almost speak of several lost generations. To that extent, the fear is rooted on both sides. We see young Israelis standing at the checkpoints. They are faced with violence and do not know how to deal with this potential threat. On the other side, people are trapped in a near-medieval hostage, where we can hardly speak of any human-worthy existence.

That is why it is so important that we emphasize that both parties must abide by international law and the Geneva Conventions and that some cases are unacceptable and must be persistently severely condemned. I think in this context of course also of the use of civilians as human shields and of the bombing of buildings of the international community. This evening, we could watch the images of the bombing of the United Nations building.

How can one distancing himself from any kind of consensus in the world forums that bow over the problem in question?

There is also the closure of humanitarian corridors. Even before the outbreak of the conflict, corridors were increasingly narrowed and people were cut off from their schools, from their education and from their source of employment. These are things that cannot be explained and for which security cannot always be invoked as an excuse. The above-mentioned excuse is also sometimes used too easily in the current conflict.

We ⁇  welcome the government’s humanitarian efforts. We therefore firmly and firmly support the evacuation of seriously wounded Palestinian children from the Gaza Strip and the deployment of B-Fast.

Of course, this happens in very difficult circumstances. Sometimes it is criticized. The question is why the operations are delayed or cancelled. It is clear that the government, which we support, wants all the logistical resources to be deployed and as many children as possible to improve their fate.

However, we also hope that Belgium will move forward. We also hope that the medical assistance to Gaza can be continued by sending medicines and medical equipment to the overoccupied Palestinian hospitals in the affected area. It is also important that we can respond to the call of Doctors Without Borders as much as possible.

#15

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, CD&V wil er bij de regering op aandringen om dit momentum te gebruiken, het momentum dat zal worden gecreëerd door het aantreden van de nieuwe Amerikaanse president. Het zou natuurlijk verkeerd zijn te denken dat de Europese Unie dit conflict alleen kan oplossen of zich alleen verantwoordelijk zou moeten voelen om daar te gaan ingrijpen. Neen, we moeten daarin wereldallianties kunnen sluiten, we moeten de Israëlische staat en het Palestijnse volk de hand kunnen reiken. Wij vinden dat de EU er de volgende maanden alles aan moet doen om de VS mee aan tafel te krijgen en zo te komen tot een gecoördineerde strategie.

Alleen een gezamenlijk initiatief vanwege Washington en Brussel zal immers voldoende vertrouwen kunnen winnen van beide kampen en zowel Israël als Palestina kunnen dwingen tot de nodige toegevingen. Het is duidelijk dat wij vanuit het Europees waardekader maar ook vanuit een ander referentiekader, misschien van iets minder dicht politieke connotaties die met dat debat gepaard gaan, zeker de agenda zullen moeten zetten daar op het wereldtoneel, dat Europa en al zijn lidstaten daar een prominente rol te spelen hebben. Wanneer de Amerikaanse president andere onderwerpen zal aansnijden, zoals te verwachten valt – ik denk aan Afghanistan en de situatie in Iran – moet de situatie in Israël en Palestina mee in dat debat worden verdisconteerd. Het is natuurlijk duidelijk dat de explosieve situatie de komende jaren heel zwaar zal wegen op de internationale scène, precies op de problematische situaties in die landen in de regio.

Er zijn verheugende signalen als het gaat over die trans-Atlantische samenwerking, zeker als we de speech analyseren die senator en toekomstig secretary of state Hilary Clinton heeft gehouden in de senaatscommissie Buitenlandse Zaken in de Verenigde Staten. Hierbij zijn heel belangrijke woorden en engagementen uitgesproken. Ik denk aan de passages over de just and lasting peace, ik denk aan real security to Israel maar ook aan het bestaansrecht van de Palestijnse staat en alle support die de Amerikanen willen geven precies opdat Israël en de Palestijnen tot die resultaten zouden komen.

Heel belangrijk is ook dat de toekomstige ploeg in de VS nu reeds een engagement heeft genomen. Ze hebben gezegd dat dit in ons aller belang is. We moeten blijven onderstrepen dat we allemaal te winnen of te verliezen hebben bij deze of gene evolutie van het dossier. Het is meer dan een humanitaire opdracht, het is een zaak die weegt op de wereld. Het politieke schraagt zeker in die zin het humanitaire. We hopen dan ook op brede steun voor deze resolutie.

En ja, er is natuurlijk ook de problematiek van het associatieakkoord waarover wij hebben gesproken in de commissie. Ja, er is de follow-up met het internationaal recht en zaken die later nog beslecht zullen moeten worden, waarbij schuldigen zullen kunnen worden aangewezen. Dat zijn discussies die later niet uit de weg zullen mogen worden gegaan. In deze resolutie beperken wij ons echter tot het conflict zoals het zich nu voordoet opdat wij een sterke consensustekst kunnen vinden die kamerbreed wordt gedragen.

Translated text

Mr. Minister, CD&V wants to urge the government to use this momentum, the momentum that will be created by the entrance of the new American President. It would, of course, be wrong to think that the European Union can solve this conflict alone or should feel only responsible for intervening there. No, we must be able to make global alliances, we must be able to hand out the Israeli state and the Palestinian people. We believe that the EU should do everything in the coming months to bring the US to the table and thus reach a coordinated strategy.

Only a joint initiative by Washington and Brussels will be able to gain sufficient confidence from both camps and force both Israel and Palestine to make the necessary concessions. It is clear that from the European Value Framework but also from another reference framework, ⁇  from somewhat less close political connotations that accompany that debate, we will ⁇  have to put the agenda there on the world stage, that Europe and all its Member States have a prominent role to play there. When the U.S. president will address other topics, as expected – I think of Afghanistan and the situation in Iran – the situation in Israel and Palestine must be discontinued in that debate. Of course, it is clear that the explosive situation in the coming years will be very heavy on the international stage, precisely on the problematic situations in those countries in the region.

There are joyful signals when it comes to that trans-Atlantic cooperation, especially when we analyze the speech that Senator and future Secretary of State Hilary Clinton held in the Senate Foreign Affairs Committee in the United States. There are very important words and commitments. I think of the passages about the just and lasting peace, I think of real security to Israel but also of the right to exist of the Palestinian state and all the support that the Americans want to give exactly so that Israel and the Palestinians can reach those results.

It is also very important that the future team in the US has already taken a commitment. They said that this is in the interests of all of us. We must continue to emphasize that we all have to win or lose in this or that evolution of the dossier. It is more than a humanitarian mission, it is a matter that weighs on the world. In this sense, the humanitarian policy is inevitable. We therefore hope for widespread support for this resolution.

And yes, there is, of course, also the problem of the Association Agreement that we discussed in the committee. Yes, there is follow-up with international law and matters that will need to be resolved later, where guilty persons can be identified. These are discussions that will not be avoided later. In this resolution, however, we limit ourselves to the conflict as it is now occurring so that we can find a strong consensus text that is carried across rooms.

#16

Official text

                    
                    Ja, er is natuurlijk het heel belangrijke Pegasus-plan waarvoor de Europese Unie zich zwaar zal moeten engageren. Er is natuurlijk de Euro-Mediterrane samenwerking. We zien in de Euro-Mediterrane parlementaire assemblees en in de ontmoetingen tussen de regeringsleiders van de Europese en de Mediterrane unie dat deze zaken steeds prominent aan de agenda staan. Ook daar zullen wij het engagement verder moeten zetten.

Wij hebben met de meerderheid echter willen kiezen voor een aantal afgelijnde zaken. We hebben gefocust op het conflict. Wij rekenen er dan ook op dat alle fracties zich achter dit consensusvoorstel kunnen scharen.

Translated text

#17

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, je voudrais remercier moi aussi M. de Donnea et tous les collègues de la commission pour leur travail car j'étais malheureusement absent, retenu par des problèmes aquatiques dans la région du Centre.

Voici maintenant plus de 15 jours que l'armée israélienne mène une offensive militaire de grande ampleur sur le territoire exigu de la bande de Gaza, avec comme objectif avoué un affaiblissement important du Hamas pour faire cesser les tirs de roquettes qui menacent la population du sud d'Israël. Alors que l'État d'Israël invoque le concept de légitime défense stipulé dans l'article 51 de la Charte des Nations unies, l'ampleur de l'offensive choque nos opinions publiques.

Elle choque car beaucoup d'incompréhension et de questionnements subsistent. Les dommages énormes subis par la population civile palestinienne peuvent-ils être justifiés par l'avantage militaire direct attendu par Israël, à savoir l'arrêt des tirs de roquettes et l'affaiblissement du Hamas? N'y avait-il vraiment pas d'autre moyen pour l'État d'Israël d'atteindre cet objectif aussi légitime soit-il?

Il s'agit du principe de disproportionnalité, principe élémentaire de droit international, que d'ailleurs certains ignorent ou cherchent à vider volontairement de sa signification. Nous ne devrions même pas en discuter. On ne peut accepter la violence en tant qu'instrument pour atteindre des objectifs quels qu'ils soient, tout simplement.

Laissons d'ailleurs la sémantique des va-t-en-guerre, là où l'on ne dit plus victimes mais dommages collatéraux, quand on ne dit plus bombardements mais frappes chirurgicales, les mêmes qui interdisent la presse ou les observateurs afin de distiller leur vérité.

Nous sommes en face d'une guerre asymétrique, d'une guerre qui oppose une armée régulière à une milice armée et qui mène à une confusion entre civils et combattants dans une véritable guérilla urbaine. Ce type de conflit est malheureusement l'apanage de quelques endroits du monde. Que l'on pense à l'Irak et à l'Afghanistan. Mais quel que soit le type de guerre mené, le droit international humanitaire se doit d'être respecté et ce, par les deux parties au conflit afin d'atténuer les souffrances engendrées par la guerre.

Or ces souffrances sont omniprésentes. Nous assistons à la mort de femmes et d'enfants – toujours les mêmes victimes d'ailleurs –, à la destruction d'infrastructures vitales pourtant déjà peu présentes sur les territoires de la bande de Gaza, à l'aggravation de la situation humanitaire, sans oublier les souffrances psychologiques que subissent les populations dans la crainte de voir tomber une roquette sur leur habitation ou leur école.

Il s'agit d'une guerre destructrice sur laquelle toute la lumière devra être faite à l'image de la commission d'enquête qui avait été établie par le Conseil des droits de l'homme des Nations unies sur la guerre du Liban, guerre qui a d'ailleurs beaucoup de similitudes avec celle qui se déroule actuellement sur la bande de Gaza et ce, en sachant que condamner les exactions des uns n'exempte pas les autres de leurs responsabilités!

Translated text

Dear colleagues, I would like to thank you too. Donnea and all colleagues of the commission for their work because I was unfortunately absent, held by water problems in the area of the Centre.

It is now more than 15 days now that the Israeli army is conducting a large-scale military offensive on the narrow territory of the Gaza Strip, with as recognized objective a significant weakening of Hamas to stop the rocket launches that threaten the population of southern Israel. While the State of Israel invokes the concept of legitimate defense stipulated in Article 51 of the United Nations Charter, the extent of the offensive shocks our public opinion.

It is shocking because there are still many misunderstandings and questions. Can the enormous damage suffered by the Palestinian civilian population be justified by the direct military advantage expected by Israel, namely the cessation of rocket fire and the weakening of Hamas? Was there really no other way for the State of Israel to ⁇  this legitimate goal?

It is the principle of disproportionality, an elementary principle of international law, which some ignored or attempted to voluntarily empty its meaning. We should not even discuss it. We cannot accept violence as a tool for achieving goals, whatever they may be, simply.

Let us leave the semantics of going-in-war, where we no longer say victims but collateral damage, when we no longer say bombings but surgical strikes, the same ones that prohibit the press or the observers in order to distill their truth.

We are facing an asymmetric war, a war that opposes a regular army to an armed militia, and that leads to a confusion between civilians and fighters in a real urban guerrilla. This type of conflict is unfortunately the appendage of a few places in the world. Think of Iraq and Afghanistan. But regardless of the type of war, international humanitarian law must be respected by both parties to the conflict in order to alleviate the suffering caused by the war.

This suffering is ubiquitous. We are witnessing the deaths of women and children – always the same victims elsewhere –, the destruction of vital infrastructures yet already scarcely present on the territories of the Gaza Strip, the worsening of the humanitarian situation, not to mention the psychological suffering suffered by populations in fear of seeing a rocket fall on their home or school.

This is a destructive war on which all light must be made in the image of the commission of inquiry that had been established by the United Nations Human Rights Council on the war in Lebanon, war that has in addition many similarities with the one that is currently taking place on the Gaza Strip and that, knowing that condemning the abuses of some does not exempt others from their responsibilities!

#18

Official text

                    
                    L'approche politique et diplomatique doit revenir au premier plan. L'option militaire ne peut pas être privilégiée au détriment de l'option diplomatique. Israël devra expliquer à sa population en quoi la fin de cette guerre pourra enfin garantir la sécurité et la paix.

Certains se poseront la question de savoir s'il était nécessaire de tuer autant de personnes.

L'obtention d'une paix durable, juste, équitable ne risque-t-elle pas finalement d'être d'autant plus difficile à atteindre aujourd'hui? Cette guerre va-t-elle amener de plus grandes frustrations au sein des communautés musulmanes et juives et radicaliser les positions? Finalement, cette guerre n'est-elle pas contre-productive?

Ce sont toutes ces questions qu'Israël se posera certainement. Elle devra tenter d'y répondre une fois les affrontements terminés car on peut s'interroger sur la réelle volonté d'Israël de faire la paix. A fortiori quand on apprend qu'il y a quelques heures à peine, le siège de l'Agence des Nations unies pour les réfugiés a été touché par l'artillerie israélienne. Un autre bouclier humain va-t-on encore nous dire!

Du côté de l'autorité palestinienne, cette guerre doit l'amener à entamer un dialogue intercommunautaire qui aurait comme avantage d'apaiser les tensions et de rassurer le gouvernement israélien. Elle ne peut rester dans le mutisme et l'immobilisme. Il faut se faire une raison: le Hamas ne sera jamais éradiqué. La communauté internationale, Israël ainsi que l'autorité palestinienne en sont conscients et condamnent tout autant les actions du Hamas sur les populations israéliennes.

Quant à la communauté internationale, elle a aussi son rôle à jouer et espérons que les démarches actuelles du secrétaire général des Nations unies aboutissent.

Tous les regards sont tournés vers la première nation du monde – dit-on. Les déclarations du président sortant, Georges Bush, sont claires: les États-Unis ne prendront aucune initiative avant l'investiture de Barack Obama. Ensuite, nous verrons!

L'Union européenne, quant à elle, reste encore très faible au niveau de son pouvoir de persuasion. Elle ne peut qu'intervenir à la fin des affrontements, payer et reconstruire ce qu'elle avait construit. D'ailleurs, à cet égard, il serait utile de réfléchir au concept de destructeur-payeur.

La proposition de résolution que mon groupe soumet aujourd'hui et qui a été amendée globalement par les partis de la majorité est une proposition de consensus. Elle sonne le cri d'alarme de toutes et de tous sur la situation humanitaire catastrophique dans la bande de Gaza. Elle exhorte à laisser tomber les armes et soutient notre gouvernement dans ses démarches actuelles. C'est là son but, ni plus ni moins. Mais c'est déjà pas mal.

À cet égard, je félicite l'action de l'ensemble du gouvernement et, en particulier, la ministre de la Santé, pour que nos hôpitaux publics puissent accueillir les premiers enfants blessés en provenance de la bande de Gaza. En effet, depuis hier, les hôpitaux publics bruxellois soignent six enfants blessés de Gaza et tous les hôpitaux publics de Wallonie ont également offert leur concours à l'opération lancée par le gouvernement belge. Nous espérons que d'autres pays suivront cet exemple.

Translated text

The political and diplomatic approach must return to the forefront. The military option cannot be preferred at the expense of the diplomatic option. Israel will have to explain to its people how the end of this war can finally guarantee security and peace.

Some will ask themselves whether it was necessary to kill so many people.

Does not the achievement of a lasting, just, equitable peace ultimately risk being even more difficult to ⁇  today? Will this war bring greater frustration within the Muslim and Jewish communities and radicalize positions? Is this war not counterproductive?

These are all the questions that Israel will surely ask itself. It will have to try to answer it once the clashes are over because one can question the real will of Israel to make peace. A fortiori when we learn that just a few hours ago, the headquarters of the United Nations Refugee Agency was hit by Israeli artillery. There will be another human shield.

On the part of the Palestinian Authority, this war must lead it to initiate an intercommunity dialogue that would have the advantage of calming tensions and reassuring the Israeli government. It cannot remain in mutism and immobilism. We must make a reason: Hamas will never be eradicated. The international community, Israel and the Palestinian Authority are aware of this and equally condemn the actions of Hamas on the Israeli population.

As for the international community, it also has its role to play and we hope that the current steps of the UN Secretary-General will be successful.

All eyes are turned to the first nation in the world, they say. The statements of the outgoing president, George Bush, are clear: the United States will not take any initiative until the inauguration of Barack Obama. Then we will see!

The European Union, on the other hand, is still very weak in its persuasive power. It can only intervene at the end of the confrontations, pay and rebuild what it had built. Furthermore, in this regard, it would be useful to think about the concept of destroyer-payer.

The resolution proposal that my group submits today and which has been amended globally by the majority parties is a consensus proposal. It sounds the cry of alarm of all about the catastrophic humanitarian situation in the Gaza Strip. She urges to let go of the weapons and supports our government in its current steps. This is his purpose, neither more nor less. But it is not bad already.

In this regard, I congratulate the action of the entire government and, in particular, the Minister of Health, so that our public hospitals can accommodate the first wounded children from the Gaza Strip. Since yesterday, Brussels public hospitals have treated six wounded children in Gaza and all Wallonia public hospitals have also offered their contribution to the operation launched by the Belgian government. We hope other countries will follow this example.

#19

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, l'objectif de cette résolution n'est pas de déterminer les responsabilités et l'origine du conflit. Si elle était interprétée de la sorte, elle serait loin de nous satisfaire. De plus, ce serait prétentieux car depuis tant d'années, nous savons tous combien le conflit au Proche-Orient provoque une horde d'opinions, de perceptions, de sentiments très différents qui ont parfois beaucoup de mal à être conciliés. Cette résolution est simplement une exhortation à la paix.

J'invite tous les parlementaires à la voter dans cet esprit de conciliation nécessaire, indispensable, même si nos opinions n'y transparaissent pas mais se retrouvent davantage dans celle du Parlement européen votée cet après-midi et que nous vous proposerons d'intégrer dans les considérants.

Chers collègues, je vous invite à rester vigilants sur l'évolution de cette situation, en rêvant de cet esprit de paix qui a régné à l'issue de la Seconde Guerre mondiale et qui amené à la création de l'Union européenne.

Il faut qu'il n'y ait plus ni vainqueur, ni vaincu.

Translated text

The purpose of this resolution is not to determine the responsibilities and the origin of the conflict. If it were interpreted in this way, it would be far from satisfying us. Moreover, it would be pretentious because for so many years, we all know how much the conflict in the Middle East causes a horde of very different opinions, perceptions, feelings that sometimes have a lot of difficulty in being reconciled. This resolution is simply an exhortation to peace.

I invite all parliamentarians to vote on it in this spirit of necessary, indispensable conciliation, even if our views do not clearly appear there but find themselves more in that of the European Parliament voted this afternoon and which we will propose to include in the considerations.

Dear colleagues, I invite you to remain vigilant on the evolution of this situation, dreaming of that spirit of peace that reigned after the Second World War and which led to the creation of the European Union.

There must be neither a winner nor a defeat.

#20

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik wil beginnen met collega de Donnea en de werkgroep te bedanken. Zij hebben heel goed werk geleverd. Dat bewijst dat het systeem dat we in onze commissie hebben geïnstalleerd, wel degelijk kan werken. U herinnert zich dat collega De Vriendt vorige week in de plenaire vergadering de urgentie vroeg. Wij vonden dat niet nodig. We zouden het behandelen. Vandaag kunnen we hier een compromistekst ter stemming voorleggen dankzij zijn inzet en de inspanningen van de werkgroep.

Mijnheer de minister, een klas uit Groot-Bijgaarden heeft u deze week een brief geschreven. De kinderen uit die klas hebben verschillende achtergronden, maar zij zijn het over een zaak helemaal eens, met name dat het geweld in Gaza onterecht is en dat het moet stoppen. De bevolking, waaronder de kinderen zijn daarvan het slachtoffer.

Die leerlingen begrijpen niet waarom er naar geweld wordt gegrepen. Ze stelden dat het toch mogelijk moet zijn om over de problemen te praten. Ik begrijp de brief van die kinderen heel goed. Ik begrijp hun frustratie en hun onmacht.

U hebt geantwoord dat de invloed van een land als België op die betrokken partijen beperkt is, dat we ons moeten inschakelen binnen de Europese Unie en binnen de VN om te streven naar een onderhandelde oplossing. U zei nog iets wat ik heel belangrijk vind, namelijk dat dat ons echter niet weerhoudt om iets concreet te doen aan de humanitaire situatie.

Ik wil daarop even terugkomen. Mijnheer de minister, ik wil u en alle mensen die hebben meegewerkt aan B-Fast, van harte danken. U en uw departement hebben met de coördinatiestructuur van B-Fast bewezen dat het mogelijk is om heel snel te reageren op een humanitair drama.

Deze week zijn de eerste kinderen in ons land geland. We zijn het eerste Europese land dat gewonde kinderen opvangt. Sommigen hebben u deze week verweten dat dat een PR-stunt was, dat u zaken aankondigt die niet te realiseren zijn.

Mijnheer Tuybens, we hebben gisteren het debat in de commissie gevoerd. U mag straks reageren. Ik wil u alleen maar zeggen dat de kinderen die het slachtoffer zijn van het geweld, nu hier in het ziekenhuis worden opgevangen. Dat was geen PR-stunt. De minister van Buitenlandse Zaken en B-Fast hebben het juiste gedaan.

We hebben moeten onderhandelen met Egypte en Israël. Gaat u toch eens naar daar, probeer ze maar eens uit die conflictzone weg te krijgen naar hier. Het is ons departement en onze regering gelukt om die gewonde kinderen naar hier te krijgen met hun begeleiders en hen op te vangen en te verzorgen. Dat is geen PR-stunt, dat is de realiteit.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, I would like to begin by thanking colleague de Donnea and the working group. They have done very good work. This proves that the system we have installed in our commission can really work. You remember that colleague De Vriendt asked for the urgency at the plenary session last week. We found it not necessary. We would treat it. Today we can put a compromise text here for vote thanks to his commitment and the efforts of the working group.

Mr. Minister, a class from Groot-Bijgaarden wrote you a letter this week. The children in that class have different backgrounds, but they agree on one thing, in particular that violence in Gaza is unjust and that it needs to stop. The population, including children, is the victim of this.

These students do not understand why violence is taken. They suggested that it should still be possible to talk about the problems. I understand the children’s letters very well. I understand their frustration and their powerlessness.

You answered that the influence of a country such as Belgium on those parties involved is limited, that we must engage within the European Union and within the UN to seek a negotiated solution. You said another thing that I think is very important, namely that, however, does not prevent us from doing something concrete about the humanitarian situation.

I would like to come back to that. Mr. Minister, I would like to thank you and all those who have collaborated with B-Fast. You and your department have demonstrated with the B-Fast coordination structure that it is possible to respond very quickly to a humanitarian drama.

This week the first children have landed in our country. We are the first European country to receive wounded children. Some have accused you this week that it was a PR stunt, that you announce things that are not realisable.

Yesterday we held the debate in the committee. You can react later. I just want to tell you that the children who are victims of violence are now being treated here in the hospital. It wasn’t a PR stunt. The Foreign Minister and B-Fast have done the right thing.

We had to negotiate with Egypt and Israel. If you go there, try to get them out of that conflict zone here. It has been our department and our government that have managed to get those wounded children here with their accompanyers and to capture and care for them. This is not a PR stunt, that is the reality.

#21

#22

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik vraag het woord voor een persoonlijk feit.

Mevrouw Vautmans, ik wil hier in de eerste plaats zeer uitdrukkelijk mijn appreciatie laten blijken voor het feit dat ons land, op dit ogenblik als enige, deze actie heeft ondernomen. Ik bedank de ministers Milquet, Onkelinx en De Gucht, omdat zij deze actie mogelijk hebben gemaakt, en bovendien de mensen van B-Fast, die op het terrein schitterend werk hebben geleverd. U was afwezig tijdens de besprekingen in de kamercommissie, want u was ziek, heb ik begrepen. U hebt en u zult mij in ieder geval nooit, dat zal ook blijken uit de parlementaire stukken, horen zeggen dat dit een PR-stunt was.

Mijnheer de voorzitter, ik heb gisteren in de kamercommissie het feit aangeklaagd dat de heer De Gucht vorige week donderdag collega Vautmans had opgevorderd om te zijner eer en glorie een vraag te stellen in de plenaire vergadering.

Translated text

#23

#24

Official text

                    
                    Natuurlijk, hoewel er soms in de wandelgangen ook iets anders wordt verteld, mevrouw Vautmans, maar dit volledig ter zijde.

In ieder geval kondigde de minister vorige week vrijdag aan dat de eerste vlucht naar Egypte zou vertrekken om kinderen, slachtoffers van het geweld, voor medische verzorging naar België over te brengen. Het probleem dat ik aan de orde wou stellen, was dat de minister vorige week donderdag in die omstandigheden in de plenaire vergadering de vlucht van vrijdag aankondigde, zonder dat er daarover enige schriftelijke clearance vanwege Egypte was. Het is een voorbeeld van de bekende aankondigingpolitiek van de regering.

Mijnheer de voorzitter, ik meen dat hij mijn voorrecht is – u zult dat appreciëren – dat ik als parlementslid de regering mag controleren. Ik meen dat aankondigingen van die aard verwachtingen opwekken, terwijl er op het ogenblik van de aankondiging van de minister en op het ogenblik van mijn kritiek daarop geen enkele garantie bestond dat die vluchten konden doorgaan, met alle potentiële gevolgen van dien.

De minister meende mij voor dat feit klaarblijkelijk een schandalige ramptoerist, en gisteren in de kamercommissie ook een onnozelaar, te moeten noemen. Ik weet niet welke zorgen de minister op dit ogenblik bezighouden, maar het getuigt in ieder geval – ik wik rustig mijn woorden – van weinig inlevingsvermogen en beleefdheid en, mocht ik mijn woorden niet wikken en wegen, van een zekere mate van boertigheid.

Translated text

Of course, although sometimes something else is said in the walks, Mrs. Vautmans, but this is completely aside.

In any case, the minister announced last week Friday that the first flight to Egypt would depart to transfer children, victims of violence, for medical care to Belgium. The problem I wanted to address was that the minister announced the flight of Friday on Thursday last week in those circumstances in the plenary session, without any written clearance due to Egypt. It is an example of the well-known announcement policy of the government.

Mr. Speaker, I think that he is my privilege – you will appreciate that – that I as a member of Parliament can control the government. I believe that such announcements raise expectations, while at the time of the minister’s announcement and at the time of my criticism there was no guarantee that those flights could continue, with all the potential consequences thereof.

The minister meant to call me, apparently, a scandalous disaster tourist, and yesterday in the Chamber Committee also a fool, for that fact. I do not know what concerns the minister is dealing with at this moment, but it testifies in any case – I quietly wick my words – of little inventiveness and courtesy and, if I did not wick and weigh my words, of a certain degree of agility.

#25

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, wat de heer Tuybens mij eigenlijk verwijt, is dat ik vorige week donderdag op een vraag van mevrouw Vautmans. Ik zou mevrouw Vautmans trouwens zogezegd hebben opgevorderd, ik zou niet durven eerlijk gezegd. Trouwens, wie Hilde Vautmans iets beter kent, zou dat volgens mij ook niet durven. Mijnheer Tuybens, als u zo’n dingen zegt, betekent dit dat u mevrouw Vautmans niet kent.

Ik heb dus op een vraag geantwoord dat de regering het voornemen had om een reddingsoperatie op te zetten in de Bezette Gebieden met de bedoeling zwaar gekwetste kinderen te repatriëren. De regering had dat inderdaad beslist in de kern. U kunt dat à la limite zelf nakijken. Wij hebben in de kern beslist over de details van de manier waarop we dat zouden doen. Wij willen kinderen uit Gaza naar Israël trachten te brengen via een van de overgangen zoals Eres, dan wel naar Egypte via Rafah.

Ik heb donderdag daarover gebeld met mijn Egyptische collega Aboul Gheit die zijn principieel akkoord daarvoor heeft gegeven. Vanaf dat moment, mijnheer Tuybens, is B-Fast op een constante manier bezig geweest om dat in de praktijk om te zetten. Ook in het weekend hebben die mensen dag en nacht doorgewerkt opdat dit nu eenmaal een bijzonder moeilijke operatie is. Er is nu een nieuwe aanvraag om nog vijf kinderen te “exfiltreren”. Wij zouden hen van Gaza naar België brengen.

Wat zijn de moeilijkheden ter zake? Ten eerste, Israël kan zeggen dat zij dat zelf kunnen en dat zij deze kinderen in Israëlische ziekenhuizen zullen verzorgen als de kinderen via een overgang naar Israël komen. U kunt zich inbeelden dat Hamas zeer retiscent is om kinderen in die richting te laten vertrekken.

Ten tweede, de corridor om naar Rafah te gaan, werd constant gebombardeerd en hij wordt trouwens maar drie uur per dag opengesteld voor humanitair transport. Ik weet niet of u ooit in Rafah bent geweest maar het is een heksenketel om daar dan exfiltraties te doen. Bovendien neemt Hamas een vrij dubbelzinnige houding aan.

Ten derde, vanuit Egypte zelf is er geen enkel probleem met België en Frankrijk maar dit heeft een politieke connotatie in Egypte. Wanneer exfiltraties door een Westers land gebeuren dan kan dit ook door Arabische of Perzische landen worden gevraagd.

Translated text

Mr. Speaker, what Mr. Tuybens actually blames me is that I answered a question from Mrs. Vautmans on Thursday last week. I would, by the way, have promoted Mrs. Vautmans, I would not dare to be honest. By the way, those who know Hilde Vautmans a little better, I do not think would dare to do so. Mr. Tuybens, if you say such things, it means that you do not know Mrs. Vautmans.

So I answered a question that the government intended to set up a rescue operation in the Occupied Territories with the intention of repatriating seriously wounded children. Indeed, the government had this in its core. You can check it at the limit yourself. In the core, we have decided on the details of how we would do that. We want to try to bring children from Gaza to Israel through one of the transitions such as Eres, or to Egypt through Rafah.

On Thursday, I called my Egyptian colleague Aboul Gheit, who gave his principled consent. Since then, Mr. Tuybens, B-Fast has been constantly working to put that into practice. Even on the weekend, these people worked day and night to make this a ⁇  difficult operation. There is now a new request to “exfiltrate” five more children. We would bring them from Gaza to Belgium.

What are the difficulties in this regard? First, Israel can say that they can do it themselves and that they will take care of these children in Israeli hospitals if the children come to Israel through a transition. You can imagine that Hamas is very reticent to let children leave in that direction.

Second, the corridor to Rafah was constantly bombed and, by the way, it is only opened for three hours a day for humanitarian transport. I don't know if you've ever been to Rafah but it's a witch boiler to do exfiltrations there. In addition, Hamas takes a rather ambiguous stance.

Third, from Egypt itself, there is no problem with Belgium and France but this has a political connotation in Egypt. When exfiltrations take place through a Western country, this can also be requested by Arab or Persian countries.

#26

Official text

                    
                    Zo is er maar een, maar het is natuurlijk een niet-onbelangrijke speler in het geheel, namelijk Iran. Dat heeft gemaakt dat gedurende al die dagen onze ambassadrice in Israël, mevrouw Frankinet, de consul-generaal in Jeruzalem, de heer Peeters, en onze ambassadeur in Egypte, de heer Daniel Leroy, daarmee bezig zijn geweest. Wij hebben trouwens pas op het laatste ogenblik de diploclearance gekregen om effectief naar Egypte te vliegen. Wij hebben nu trouwens het bericht gekregen dat, wanneer wij nog verdere exfiltraties wensen te doen, wij dat 72 uren op voorhand moeten meedelen.

Ik moet daaraan toevoegen dat Egypte een land is met een bijzonder logge bureaucratie. Het is dus helemaal geen evidentie om daarmee om te gaan.

Mijnheer Tuybens, wanneer ik u dan op de radio hoor zeggen dat u vindt dat ik het Parlement heb voorgelogen, dat ik een aankondigingpolitiek heb gedaan, dan neem ik u dat kwalijk. Ik heb dan met volle overtuiging gezegd – ik wil dat ook herhalen als u daaraan nood hebt – dat dat een vorm van schandalig ramptoerisme was.

Ik had gedacht dat u dat niet opnieuw zou zeggen, dat u zou begrijpen dat u er totaal naast zat. Blijkbaar bent u daarvan niet overtuigd. Gisteren in de commissie was u daarvan niet overtuigd. Ik heb u inderdaad gezegd dat ik vond dat u zich in dat dossier als een onnozelaar opstelde. Aangezien u dat vandaag nog eens herhaalt, vind ik dat nog steeds.

Translated text

There is only one such, but it is of course a non-insignificant player in the whole, namely Iran. This has made that during all those days our ambassador to Israel, Mrs. Frankinet, the consul-general in Jerusalem, Mr. Peeters, and our ambassador to Egypt, Mr. Daniel Leroy, have been involved in this. By the way, we only got the diploclearance at the last moment to fly effectively to Egypt. We have now, by the way, received the message that, if we wish to do further exfiltrations, we must notify 72 hours in advance.

I must add that Egypt is a country with a ⁇  loose bureaucracy. Therefore, there is absolutely no evidence to deal with this.

Mr. Tuybens, when I hear you say on the radio that you think I lied to Parliament, that I did a announcement policy, then I blame you for that. I have then said with full conviction – I would like to repeat it if you need it – that that was a form of scandalous disaster tourism.

I had thought that you would not say that again, that you would understand that you were totally next to it. Apparently you are not convinced of this. Yesterday in the committee you were not convinced of this. I have indeed told you that I thought you acted as a fool in that file. Since you repeat this again today, I still think so.

#27

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik nodig alle leden van de Kamer uit om het verslag van gisteren te lezen. De minister van Buitenlandse Zaken heeft daar ook aangegeven dat er helemaal geen geschreven clearance hoefde te zijn, dat een gewoon telefoontje met zijn tegenpartij in Egypte voldoende was om de operatie te kunnen laten starten. Ik heb daarbij mijn bedenkingen. Ik ben mij daarover aan het informeren. Dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Dat zeg ik geheel ter zijde.

Mijnheer de voorzitter, ik ben heel vriendelijk geweest ten opzichte van de minister bij de aanvang. Ik blijf dan ook bij mijn standpunt. Het enige wat ik jammer vind, is dat een concurrentie tussen ministers onderling in de regering ervoor zorgt dat één minister het laken naar zich toe wil trekken, wat ontegensprekelijk donderdag is gebeurd. De regering kan klaarblijkelijk niet met een stem spreken.

Ik vind in elk geval van belang dat op het ogenblik dat een dergelijke operatie wordt aangekondigd, daarover zekerheid bestaat, want stel dat die clearance er nooit was geweest, dan hadden wij verwachtingen gecreëerd ten aanzien van Palestijnse kinderen en hun families die wij niet konden nakomen. Dat zou ik zeer ernstig betreurd hebben.

Translated text

Mr. Speaker, I invite all members of the House to read the report of yesterday. The Minister of Foreign Affairs also indicated that there had to be no written clearance at all, that a simple phone call with his counterparty in Egypt was sufficient to start the operation. I have my concerns. I am informing myself about this. It does not appear to be so at all. I say this completely side by side.

I have been very kind to the Minister at the beginning. I remain with my position. The only thing I regret is that a competition between ministers in the government makes one minister want to pull the leaf to himself, which unambiguously happened on Thursday. The government cannot speak with one voice.

In any case, I find it important that at the time such an operation is announced, there is certainty about it, because if that clearance had never been there, then we would have created expectations with regard to Palestinian children and their families that we could not fulfill. I would have very seriously regretted that.

#28

#29

Official text

                    
                    Collega’s, ik wilde eigenlijk afronden want ik kwam reeds tot de kern van mijn betoog.

Voor ons is het oplossen van die humanitaire situatie op dit ogenblik de absolute prioriteit. Ik wil dat deze regering zo verder gaat en ik neem aan dat dit ook zo gebeurt, zo heb ik juist gehoord van onze minister van Buitenlandse Zaken. De situatie in de Gazastrook is natuurlijk veel complexer dan die school uit Groot-Bijgaarden zich kon voorstellen. Zij hebben de vraag gesteld of geweld tot iets dient. Daarop kennen we allemaal het antwoord. Laten we alstublieft binnen de geëigende organen blijven ijveren voor een onderhandelde oplossing en ondertussen onze taak doen als land en gewonde kinderen verzorgen.

Translated text

#30

Official text

                    
                    Monsieur le président, mesdames, messieurs, chers collègues, monsieur le ministre, depuis de longs mois, la bande de Gaza est soumise à un blocus de plus en plus dur de la part d'Israël. Les infrastructures sociales et la vie économique sont détruites dans cette portion surpeuplée du territoire palestinien. La population vit dans ce qui peut être qualifié comme la plus grande prison à ciel ouvert au monde.

Sans pour autant les justifier, cette situation désespérante est sans nul doute une des explications à la montée de la violence et à la rupture de la trêve par le Hamas. Depuis le 27 décembre 2008, Israël mène une offensive militaire contre le Hamas, opération baptisée "Plomb durci". Israël invoque alors les tirs de roquettes du Hamas pour justifier son offensive.

Cette riposte est toutefois totalement disproportionnée. Israël utilise des armes à sous-munitions, des armes à uranium appauvri; des bombes contenant du phosphore sont larguées par les avions israéliens. L'utilisation de ce type d'armements, faut-il le rappeler, est formellement interdite.

Après vingt jours de conflit, le nombre de victimes s'élève à plus de 1.000 tués et à plus de 4.850 blessés. Il convient donc une fois de plus de s'interroger sur la disproportion entre les buts militaires poursuivis par l'armée israélienne et les dommages subis par les populations civiles de la bande de Gaza.

Ces populations sont bel et bien prises en otages, formant un véritable bouclier humain face à l'attaque militaire alors qu'ils subissent déjà de plein fouet le blocus imposé par Israël. Des attaques répétées sur Gaza visant à en finir avec les tirs de roquettes depuis le territoire palestinien n'ont, semble-t-il, pas servi à déstabiliser le Hamas jusqu'à présent.

Mais Israël utilise aussi l'arme humanitaire en violant ainsi le droit humanitaire international. Outre la virulence des combats, les habitants de la bande de Gaza sont quotidiennement confrontés à l'absence d'accès aux soins de santé, aux infrastructures de base, à l'eau potable, à l'électricité et j'en passe. Le commissaire européen au Développement et à l'Aide humanitaire, Louis Michel, de mentionner que – je cite –: "empêcher l'accès des gens qui souffrent et qui meurent est une violation du droit international". Je vous renvoie à l'article paru dans "La Libre Belgique" voilà quelques jours.

Je ne surenchérirai pas sur ces déclarations parues aujourd'hui suite au bombardement des installations des Nations unies. Je pense que le moment n'est pas à la surenchère mais plutôt au choix d'une option des plus claires et des plus fermes.

De même, c'est le travail des journalistes qui est entravé, ce qui rend la perception de la réalité d'autant plus difficile. La liberté de la presse et le droit à l'information viennent s'ajouter à la liste des nombreux droits fondamentaux non respectés par Israël dans le cadre de ce conflit.

Translated text

Mr. President, ladies, gentlemen, gentlemen, colleagues, Mr. Minister, for many months, the Gaza Strip has been subject to an increasingly severe blockade by Israel. Social infrastructure and economic life are destroyed in this overcrowded portion of Palestinian territory. The population lives in what can be called the largest open-air prison in the world.

Without justifying them, this desperate situation is undoubtedly one of the explanations for the rise of violence and the breaking of the truce by Hamas. Since December 27, 2008, Israel has been conducting a military offensive against Hamas, an operation called "Harded Lead". Israel then invokes Hamas’ rocket launches to justify its offensive.

However, this response is completely disproportionate. Israel uses sub-munition weapons, weapons of impoverished uranium; phosphorus-containing bombs are dropped by Israeli aircraft. The use of such weapons, it must be recalled, is formally prohibited.

After twenty days of conflict, the number of victims reaches more than 1,000 killed and more than 4,850 wounded. Therefore, one should once again question the disproportion between the military goals pursued by the Israeli army and the damage suffered by the civilian population in the Gaza Strip.

These populations are taken hostage, forming a real human shield in the face of the military attack, while they are already suffering from the blockade imposed by Israel. Repeated attacks on Gaza aimed at ending rocket launches from Palestinian territory did not seem to have served to destabilize Hamas so far.

But Israel also uses humanitarian weapons in violation of international humanitarian law. In addition to the virulence of the fighting, the inhabitants of the Gaza Strip are daily confronted with the lack of access to health care, basic infrastructure, clean drinking water, electricity and so on. European Commissioner for Development and Humanitarian Aid, Louis Michel, mentioned that – I quote – “preventing access to people who suffer and who die is a violation of international law.” I am referring to the article published in "La Libre Belgique" a few days ago.

I will not overpriced on these statements made today following the bombing of the United Nations facilities. I think the time is not for overpricing but rather for choosing one of the clearest and strongest options.

Similarly, it is the work of journalists that is hampered, which makes the perception of reality even more difficult. Freedom of the press and the right to information are added to the list of many fundamental rights not respected by Israel in the context of this conflict.

#31

Official text

                    
                    Qu'il s'agisse d'Israël, du Hamas ou de la communauté internationale, il est temps que les acteurs prennent leurs responsabilités et qu'ils mettent un point final définitif à la mise à genoux de la bande de Gaza. La Belgique et l'Union européenne doivent également prendre leurs responsabilités et adopter une position plus ferme à l'égard des protagonistes que ce que veut bien laisser entendre la résolution qui se trouve sur nos bancs.

Chers collègues, si nous ne pouvons qu'applaudir les décisions prises par notre gouvernement en termes d'aide humanitaire pour le déblocage des 500.000 euros d'aide alimentaire et pour l'accueil d'enfants palestiniens blessés, nous n'en restons pas moins grandement préoccupés à la lecture de ce texte. Je vous renverrai à la résolution du Parlement européen qui a été adoptée il y a quelques instants et qui mentionne un ensemble d'éléments que nous ne retrouvons pas du tout dans cette déclaration. Il ne suffirait pas, monsieur Moriau, de les ajouter dans les considérants: s'ils ne sont pas repris dans le texte, ils resteront lettre morte.

De nombreux éléments essentiels manquent en effet, qu'il s'agisse d'une référence explicite à l'ensemble des résolutions du Conseil de sécurité et de l'Assemblée générale des Nations unies relatives à la situation dans la région, de l'importance du libre accès et de la libre circulation des biens et des personnes sur les territoires palestiniens, de la disproportion de la riposte israélienne, de la revalorisation de la relation entre l'Union européenne et Israël ou encore du recours d'Israël à des armes dont l'utilisation est formellement interdite par les textes et conventions internationales.

Nous disposons à tout le moins de deux leviers essentiels qui ne se retrouvent pas dans le texte qui nous est soumis. Le premier concerne la revalorisation de la relation politique entre l'Union européenne et Israël. La décision du Conseil des ministres en faveur de ce rehaussement a été d'autant plus surprenante que quelques jours auparavant, le Parlement européen décidait de reporter le vote du protocole permettant une plus grande participation d'Israël aux programmes communautaires européens, et ce en raison des circonstances que l'on connaît. Nous avons donc déposé un amendement en vous demandant de revenir à la raison et de le soutenir car il comble cette première lacune.

Un second levier concerne l'exportation et le transfert d'armes en provenance et vers Israël. La presse le reprend encore aujourd'hui: la Belgique et en particulier l'aéroport de Bierset sont devenus une plaque tournante de ce trafic. M. le ministre confirmait en commission des Affaires étrangères que la Belgique disposait d'un levier d'action grâce au code de conduite en matière d'exportation d'armements. Je suppose que vous ne verrez alors aucun inconvénient à l'adoption de cet amendement, monsieur le ministre.

Translated text

Whether it’s Israel, Hamas or the international community, it’s time for the actors to take responsibility and put a definitive end to the kneeling of the Gaza Strip. Belgium and the European Union must also take their responsibilities and take a stronger position with respect to the protagonists than what the resolution that is on our banks wants to make sound.

Dear colleagues, if we can only applaud the decisions made by our government in terms of humanitarian aid for the unlocking of the 500,000 euros of food aid and for the reception of wounded Palestinian children, we remain not less much concerned by reading this text. I will refer you to the European Parliament resolution which was adopted a few moments ago and which mentions a set of elements that we do not find at all in this statement. It would not be enough, Mr. Moriau, to add them in the considerations: if they are not taken up in the text, they will remain dead letter.

In fact, many essential elements are lacking, whether it is an explicit reference to all the resolutions of the Security Council and the United Nations General Assembly on the situation in the region, the importance of free access and free movement of goods and persons on the Palestinian territories, the disproportionate Israeli response, the revaluation of the relationship between the European Union and Israel or even Israel’s use of weapons whose use is formally prohibited by international texts and conventions.

We have at least two essential leverages that are not found in the text that is submitted to us. The first concerns the revaluation of the political relationship between the European Union and Israel. The decision of the Council of Ministers in favour of this increase was all the more surprising that a few days earlier, the European Parliament decided to postpone the vote on the Protocol allowing a greater participation of Israel in European Community programmes, due to the known circumstances. So we submitted an amendment asking you to return to reason and support it because it fills this first gap.

A second leverage concerns the export and transfer of weapons to and from Israel. The press is still taking it up today: Belgium and in particular the Bierset airport have become a turning point of this traffic. by Mr. The Minister confirmed in the Foreign Affairs Committee that Belgium had a leverage of action through the Code of Conduct on Arms Export. I assume that you will not see any inconvenience in the adoption of this amendment, Mr. Minister.

#32

Official text

                    
                    Enfin, l'ensemble des acteurs et responsables démocratiques que nous sommes doivent aujourd'hui se mobiliser non seulement pour mettre un terme aux attaques israéliennes contre la bande de Gaza mais également pour éviter l'exacerbation des tensions entre les différentes communautés en Belgique.

Nous devons adopter une position cohérente avec nos propres valeurs afin de faire cesser le massacre des civils et de venir en aide à ceux qui en ont besoin, car c'est bien de cela qu'il s'agit.

Notez qu'un membre du parti libéral, en la personne du commissaire Louis Michel, a adopté une position bien plus équilibrée à l'égard de la situation et des parties en conflit que les membres de la majorité dans le présent document. Aussi, nous déposons un amendement que j'espère voir soutenu par le groupe MR afin de donner davantage d'échos aux déclarations du commissaire européen. Tout comme nous déposons aussi d'autres amendements que j'ai déjà évoqués et que mes collègues viendront vous expliciter ici. Chers collègues, je vous remercie pour votre attention.

Translated text

#33

#34

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, ik heb een zwaar déjà vu-gevoel. Straks zal de meerderheid hier een resolutie goedkeuren die, als men enkele woorden van plaats vervangt, eigenlijk dezelfde is als die van 2002 over het platbombarderen van Jenin of die van 2006, na de oorlog in Libanon. De resolutie “roept op”, “dringt aan”, “wijst op”, “hoopt op” enzovoort. Op zich kan men niet veel tegen die resolutie hebben. Wij vinden evenwel dat die opeenvolging van conflicten ons ertoe noopt eens na te denken of wij, met België of met Europa, iets meer kunnen doen om enige impact te hebben op het probleem in het Midden-Oosten.

Mijn fractie heeft een aantal amendementen ingediend die ik onmiddellijk zal bespreken zodat dat straks niet meer moet gebeuren. Die amendementen zijn een voorstel tot bijdrage van België.

In een eerste amendement willen wij, vanuit het federale niveau, de bevoegdheden gebruiken die ons nog resten inzake wapenhandel. Er is een samenwerkingsakkoord tussen de Gewesten, wat inhoudt dat er een lijst van bijzonder gevoelige landen bestaat. Israël is er zeker één van. Wij hebben een amendement waarin we voorstellen dat de federale overheid van die bevoegdheid zou gebruikmaken en met de Gewesten aan tafel zou gaan zitten om een dialoog te voeren over wapenleveringen aan Israël. Dat klinkt misschien radicaal, maar het is helemaal niet radicaal. Wie vandaag de actualiteit heeft gevolgd, weet dat zelfs de Verenigde Staten vandaag hebben beslist om een schip terug te roepen dat met wapens op weg was naar Israël. Wij betreuren het met onze fractie dat de meerderheid dit amendement niet wou aanvaarden. Nochtans was het toch voorzichtig geformuleerd. We stellen gewoon voor dat de federale overheid van haar bevoegdheden zou gebruikmaken om een dialoog met de Gewesten te voeren en te komen tot afspraken. De meerderheid wou dat niet.

Een tweede bijdrage die wij zouden kunnen leveren, is gebaseerd op respect voor het internationaal recht.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, I have a heavy déjà vu feeling. Soon, the majority here will approve a resolution that, if one replaces a few words of place, is actually the same as that of 2002 about the jet bombing of Jenin or that of 2006, after the war in Lebanon. The resolution “calls,” “insists,” “points,” “hopes,” and so on. There is not much to be against this resolution. However, we find that this succession of conflicts forces us to think about whether we, with Belgium or with Europe, can do something more to have some impact on the problem in the Middle East.

My group has submitted a number of amendments that I will discuss immediately so that this does not have to happen again. These amendments are a proposal for the contribution of Belgium.

In a first amendment, we want to use, from the federal level, the powers we still have in the field of arms trade. There is a cooperation agreement between the regions, which means that there is a list of ⁇  sensitive countries. Israel is definitely one of them. We have an amendment in which we propose that the federal government use that power and sit at a table with the Provinces to engage in a dialogue on arms deliveries to Israel. It may sound radical, but it is not radical at all. Anyone who has followed the current situation today knows that even the United States today has decided to recall a ship that was on its way to Israel with weapons. We regret with our group that the majority would not accept this amendment. However, it was carefully formulated. We simply suggest that the federal government would use its powers to engage in dialogue with the West and reach agreements. The majority did not want that.

A second contribution we could make is based on respect for international law.

#35

Official text

                    
                    Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat respect voor het internationaal recht de hoeksteen van ons beleid moet zijn. Het kan trouwens ook het fundament voor een oplossing zijn.

Respect voor het internationaal recht is er zeker niet van Palestijnse kant. Het sturen van zelfmoordterroristen naar dichtbevolkte of dichtbeklante gebieden, zoals cafés en shopping malls, kan niet. Dat gaat niet. Dat is strijdig met het internationaal recht. Daarvoor is geen internationaal recht nodig. Het zenden sinds 2001 van een paar duizend raketten – ik hoorde daarnet over 8.000 raketten spreken – die op de burgerbevolking zijn gericht, kan niet. Dat gaat niet.

Dat gezegd zijnde, moeten we ook naar de andere kant kijken.

Collega’s, de manier waarop de Staat Israël zich in Jenin, IDF – Israel Defense Forces –, heeft gedragen, de manier waarop ze zich in Libanon heeft gedragen en de manier waarop ze zich nu gedraagt, dat kan niet. Hebt u de actualiteit gevolgd? Fosforbommen worden op het VN-gebouw in Gaza gedropt. Dat is vandaag gebeurd. Er worden fosforbommen in een zo dichtbevolkt gebied gedropt. Dat is ongetwijfeld strijdig met het internationaal recht!

De manier waarop Israël de humanitaire hulp belet, die de plaatselijke bevolking nodig heeft, is strijdig met het internationaal, humanitair recht.

Collega’s, het gebruiken van clusterbommen in een gebied dat drie keer zo groot is als Hasselt en waar anderhalf miljoen mensen woont, kan niet. Dat gaat niet.

Daarom stellen wij in onze amendementen het volgende voor.

Ten eerste, er moet een einde komen aan de straffeloosheid waarmee beide partijen zich gedragen. Er moet dus om te beginnen een internationaal onderzoek gebeuren naar de gedragingen van Hamas en van het Israëlische leger. Wat zij hebben gedaan moet onder de loep worden genomen van het internationaal recht, van het humanitair recht en van het oorlogsrecht.

Translated text

I personally believe that respect for international law should be the cornerstone of our policy. It can also be the basis for a solution.

There is no respect for international law on the Palestinian side. Sending suicide terrorists to densely populated or densely populated areas, such as cafes and shopping malls, cannot. It does not go. This is contrary to international law. There is no need for international law. Sending a few thousand missiles since 2001 – I just heard about 8,000 missiles – targeting the civilian population is not possible. It does not go.

That said, we must also look to the other side.

Colleagues, the way the State of Israel has behaved in Jenin, IDF – Israel Defense Forces –, the way it has behaved in Lebanon and the way it now behaves, that cannot. Have you followed the actuality? Phosphorus bombs are dropped on the UN building in Gaza. That happened today. Phosphorus bombs are dropped in such a densely populated area. This is clearly contrary to international law!

The way Israel prevents the humanitarian aid that the local population needs is contrary to international humanitarian law.

Colleagues, using cluster bombs in an area three times the size of Hasselt and where one and a half million people live, can’t. It does not go.

Therefore, in our amendments we propose the following.

First, there must be an end to the impunity with which both parties behave. First, there must be an international investigation into the behavior of Hamas and the Israeli army. What they have done must be considered under international law, humanitarian law and war law.

#36

Official text

                    
                    Wij vinden dat wie dat internationaal recht heeft overtreden zich daarover juridisch moet verantwoorden voor een bestaand internationaal hof of een nog op te richten internationale gerechtelijke instantie.

Dan moet ook naar de onaanvaardbare vernietiging van infrastructuur worden gekeken. Ik ben ervan overtuigd dat in Gaza nu infrastructuur is vernietigd, waarvoor militair geen enkele verklaring kan worden gevonden. Het is waarschijnlijk ook infrastructuur die de Europese Unie al twee of drie keer heeft betaald. Het is het geld van onze belastingbetalers dat daarin wordt gestopt.

Wat werd er vernietigd? Scholen werden vernietigd. Zelfs het Palestijnse parlement in Gaza werd vernietigd. Dat is zeker door de Europese Unie gefinancierd, dus met ons geld.

Ik vind ook dat wij een einde moeten maken aan de straffeloosheid op dit vlak. Ik vind dat de betaling van wat is vernietigd, tegen het internationaal recht in, moet worden gevraagd aan de partij die deze schade heeft veroorzaakt.

Ik weet niet of u het zich nog herinnert, maar in 2006 werden in Libanon een miljoen clusterbommen gedropt. Onze troepen zijn daar nog bezig om ze op te ruimen. Ik ken de cijfers niet, maar in Gaza zullen ook honderdduizenden clusterbommen zijn gedropt.

Moeten wij betalen om dat op te ruimen? Moet de internationale gemeenschap betalen om dat op te ruimen? Moet degene die verantwoordelijk is voor het droppen van die bommen daarvoor geen rekening gepresenteerd krijgen? Wij vinden van wel.

Tot slot hebben wij nog een laatste amendement. Israël heeft lak aan Europa. Wat wij zeggen, wat wij doen, daar houden ze geen bal rekening mee. Men heeft dus een hefboom nodig om Israël en de Palestijnen enigszins te disciplineren. Onze fractie wil daaraan graag meewerken. Voor Israël denken wij echter zeker niet aan een upgrade van het associatieakkoord. Waarom durven wij geen opschorting van het associatieakkoord te doen? Meer dan 1.000 doden zijn daar gevallen.

Translated text

We believe that anyone who has violated that international law must be legally accountable for it before an existing international court or an international judicial body to be established.

There is also an unacceptable destruction of infrastructure. I am convinced that infrastructure has now been destroyed in Gaza, for which no military explanation can be found. It is probably also infrastructure that the European Union has already paid two or three times. It is the money of our taxpayers that is stopped in it.

What was destroyed? Schools were destroyed. Even the Palestinian parliament in Gaza was destroyed. It is financed by the European Union, with our money.

I also think we need to end the impunity in this area. I believe that the payment of what has been destroyed, contrary to international law, should be requested from the party that caused this damage.

I don’t know if you remember it, but in 2006 a million cluster bombs were dropped in Lebanon. Our troops are still there to clean them. I don’t know the numbers, but in Gaza, hundreds of thousands of cluster bombs will also be dropped.

Should we pay to clean it? Should the international community pay to clean it up? Should the person responsible for dropping those bombs not be given an account for it? We think yes.

Finally, there is a final amendment. Israel is lacking in Europe. What we say, what we do, they don’t take the ball into account. So one needs a lever to discipline Israel and the Palestinians somewhat. Our group would like to participate in this. For Israel, however, we ⁇  do not consider an upgrade of the Association Agreement. Why do we not dare to suspend the Association Agreement? More than 1,000 people died there.

#37

Official text

                    
                    Ik betreur ook de twintig tot vijfentwintig – ik weet niet precies hoeveel - Israëlische doden. Elk van die doden is er een te veel.

Collega’s, zo kan het toch niet blijven voortgaan! Daarom zal onze fractie onderhavige resolutie niet goedkeuren. Wij zullen ons onthouden. Wij vinden het goed dat er in het Parlement een resolutie wordt goedgekeurd, maar wij zijn van oordeel dat de tijd gekomen is om iets verder te kijken en zeker iets verder te durven te handelen.

Translated text

#38

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, je tiens tout d'abord à remercier le président de notre groupe de travail ainsi que les auteurs de la première proposition de résolution pour avoir permis un travail rapide, un travail de consensus sur un sujet qui est effectivement infiniment sensible. Il était important pour nous de pouvoir voter une résolution dans les temps, c'est-à-dire extrêmement rapidement.

Chers collègues, plus de 1.000 morts à Gaza selon les derniers décomptes des services de secours palestiniens et des milliers de blessés. Parmi ceux-ci, beaucoup de femmes et d'enfants meurtris à jamais. Des dizaines de victimes aussi du côté israélien. De part et d'autre, la terreur, la colère, la haine, les violations du droit de la guerre et le mépris des civils! Cette guerre, cette nouvelle bataille israélo-palestinienne est l'ultime phase tragique du long conflit du Proche-Orient qui dure depuis soixante ans, soixante ans avec quelques brèves périodes d'accalmie. Cette guerre doit cesser d'urgence. C'est notre devoir à tous, nous, Européens d'y mettre fin! Il ne sert à rien d'ajouter des morts aux morts, des blessés aux blessés. Le déluge de feu qui s'est abattu sur Gaza doit s'arrêter immédiatement.

Il semble évident que les deux protagonistes ont préparé de longue date ce nouveau conflit. Le Hamas voulait en découdre; Israël cherchait le bon moment pour attaquer ce mouvement terroriste qui le harcelait avec ses tirs de roquettes depuis tant d'années. Chacun savait, comme le rappelait voici quelques jours Bernard Kouchner, que lorsque le Hamas a refusé de rencontrer l'Autorité palestinienne en novembre dernier, ce serait la guerre. Chacun le savait!

Au-delà de toutes les responsabilités des uns et des autres au Proche-Orient, au-delà des responsabilités propres au Hamas et à Israël dans l'irruption de ce conflit et le prix terrible payé par la population, j'aimerais d'abord rappeler l'ombre permanente de l'Iran sur les derniers conflits entre Israël et ses voisins. Je rappelle l'extrême dangerosité de ce régime iranien qui attise les braises, finance le terrorisme, cherche à acquérir la bombe nucléaire et appelle à l'anéantissement d'Israël. Cette menace permanente pèse lourdement sur les possibilités de trouver une paix juste et durable au Proche-Orient.

L'Iran doit savoir que s'il veut rejoindre un jour la communauté des nations fréquentables, il doit arrêter ses diatribes antisémites, ses soutiens au Hezbollah et au Hamas, ses efforts en vue d'acquérir la bombe atomique. Il faut lui rappeler que nous ne transigerons pas là-dessus.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, first of all, I would like to thank the Chairman of our Working Group as well as the authors of the first proposed resolution for enabling a quick work, a consensus work on a topic that is indeed infinitely sensitive. It was important for us to be able to vote on a resolution in time, that is, extremely quickly.

More than 1,000 dead in Gaza, according to the latest counts of the Palestinian relief services and thousands of wounded. Among them, many women and children were murdered forever. Dozens of victims are also on the Israeli side. On both sides, terror, anger, hatred, violations of the law of war and contempt for civilians! This war, this new Israeli-Palestinian battle is the final tragic phase of the long conflict in the Middle East that has lasted for sixty years, sixty years with a few brief periods of calm. This war must be stopped urgently. It is our duty to all of us, Europeans, to put an end to this! There is no point in adding dead to the dead, wounded to the wounded. The flood of fire that has hit Gaza must stop immediately.

It seems obvious that the two protagonists have long prepared this new conflict. Hamas wanted to do this; Israel was looking for the right time to attack this terrorist movement that has harassed it with its rocket launches for so many years. Everyone knew, as Bernard Kouchner recalled a few days ago, that when Hamas refused to meet with the Palestinian Authority last November, it would be war. Everyone knew it!

Beyond all the responsibilities of each other in the Middle East, beyond the responsibilities of Hamas and Israel in the outbreak of this conflict and the terrible price paid by the population, I would like to first recall Iran’s permanent shadow on the recent conflicts between Israel and its neighbors. I recall the extreme danger of this Iranian regime, which blows up, funds terrorism, seeks to acquire the nuclear bomb, and calls for the annihilation of Israel. This permanent threat weighs heavily on the possibilities of finding a just and lasting peace in the Middle East.

Iran must know that if it wants to one day join the community of frequented nations, it must stop its anti-Semitic diatribes, its support for Hezbollah and Hamas, its efforts to acquire the atomic bomb. It should be reminded that we will not transact on this.

#39

#40

Official text

                    
                    J'ignore si vous êtes un promoteur du régime iranien, monsieur Nollet, libre à vous!

Il faut aussi dire aux Israéliens que ce n'est pas en désespérant les Palestiniens, en bombardant leur population, en broyant Gaza, en tirant sur les bâtiments de l'ONU ou sur les ambulances qu'ils obtiendront la paix et la sécurité!

Translated text

#41

Official text

                    
                    Nous condamnons fermement ces bombardements aléatoires, notamment les bombardements sur les services de secours. Nous demandons la constitution d'une enquête internationale sur ces bavures inacceptables.

Il faut d'urgence exiger d'Israël des résultats au processus d'Annapolis. Il faut qu'Israël respecte l'accord de Sharm El Sheikh de juin 2007, lorsque Ehud Olmert avait promis à Mahmoud Abbas d'arrêter la colonisation et le grignotage permanent de la Cisjordanie, d'augmenter sa viabilité, d'alléger les innombrables contrôles à l'intérieur même de la Cisjordanie. Il faut une réponse convaincante à l'amertume de Leïla Shahid qui a dit ne rien avoir obtenu depuis 18 mois de négociations avec Israël dans le cadre d'Annapolis.

En ce qui concerne le Hamas, il faut rappeler qu'il ne veut pas la paix avec Israël, et encore moins sa sécurité, qu'il a pris le pouvoir à Gaza à la suite d'un coup d'État sanglant le 15 juin 2007 et qu'il n'apporte que peu d'intérêt, c'est un euphémisme, au sort de la population palestinienne. Israël n'est pas le seul pays à avoir mis le Hamas sur la liste des organisations terroristes. Outre l'Europe, de très nombreux pays arabes ont fait de même, au premier rang desquels l'Égypte.

Au-delà de ces quelques rétroactes, aujourd'hui, l'urgence, c'est que s'arrêtent le déluge de feu, les bombardements, les tirs de roquettes et que l'aide humanitaire puisse se déployer immédiatement et totalement, en toute sécurité. Il faut que les blessés soient secourus, que la diplomatie reprenne ses droits et que les résolutions du Conseil de sécurité soient appliquées.

L'urgence, c'est aussi qu'une force internationale de paix, avec une contribution européenne et, je l'espère, une contribution belge, se déploie rapidement pour stabiliser les frontières et protéger les populations. C'est l'objet de notre résolution.

Cette résolution demande aussi que soit poursuivie l'opération de transfert de blessés lourds vers les hôpitaux belges. Je félicite le gouvernement pour cette opération et je me réjouis que la proposition qu'avait faite le cdH de réaliser cette opération ait pu être mise en œuvre si rapidement.

Translated text

We strongly condemn these random bombing, including the bombing of emergency services. We call for an international investigation into these unacceptable abuses.

We must urgently demand from Israel the results of the Annapolis process. Israel must respect the Sharm El Sheikh agreement of June 2007, when Ehud Olmert had promised to Mahmoud Abbas to stop the colonization and permanent grinding of the West Bank, to increase its viability, to ease the countless controls inside the West Bank itself. A convincing response is needed to the bitterness of Leila Shahid, who said he has achieved nothing in 18 months of negotiations with Israel in the framework of Annapolis.

As for Hamas, it should be remembered that it does not want peace with Israel, and even less its security, that it took power in Gaza following a bloody coup on June 15, 2007 and that it brings little interest, this is an euphemism, to the fate of the Palestinian population. Israel is not the only country that has put Hamas on the list of terrorist organizations. In addition to Europe, many Arab countries have done the same, the first of which is Egypt.

Beyond these few retrospectives, today, the urgency is that the flood of fire, the bombing, the rocket launches are stopped and that humanitarian aid can be deployed immediately and completely, safely. The wounded must be rescued, the diplomacy must regain its rights and the Security Council resolutions must be implemented.

The urgency is also that an international peacekeeping force, with a European contribution and, I hope, a Belgian contribution, is rapidly deployed to stabilize borders and protect populations. This is the subject of our resolution.

The resolution also calls for the continuation of the operation for the transfer of heavy wounded to Belgian hospitals. I congratulate the government for this operation and I am delighted that the CDH’s proposal to carry out this operation has been implemented so quickly.

#42

#43

#44

#45

Official text

                    
                    Je n'ai pas attendu le PS! J'ai fait cette proposition au bureau politique il y a dix jours. Elle a été reprise et transmise lors d'une conférence de presse. Mais ce n'est pas l'essentiel!

Vous êtes lamentable, monsieur Mayeur. C'est vous qui faites de la récupération! La Belgique est jusqu'à présent le seul pays européen à avoir ouvert ses hôpitaux.

Translated text

#46

Official text

                    
                    Monsieur le président, je demande la parole pour un fait personnel!

Monsieur Dallemagne, je ne vois pas pourquoi vous utilisez l'injure. Cela ne constitue aucun apport dans ce débat. Ce que j'ai osé rappeler, c'est que depuis des années, nous soignons tant des Palestiniens que des victimes d'autres conflits dans nos hôpitaux publics et que franchement, vous qui siégiez à la ville de Bruxelles à une certaine époque, vous le savez pertinemment bien! Dès lors, faire cette proposition comme si l'action n'existait pas, est quelque peu ridicule!

Translated text

#47

Official text

                    
                    Monsieur le président, je sens le cdH très nerveux de revendiquer cette action. Il existe une véritable campagne de sms au travers desquels des milliers de personnes m'ont fait part de leur souhait de devenir famille d'accueil. Pour moi, nous ne sommes pas occupés à gérer ce dossier sereinement, alors qu'il le mérite.

En effet, ces enfants ne sont pas des jouets que l'on doit propulser dans des familles. Ils doivent être accueillis décemment. Il s'agit d'enfants et de familles choquées et la façon dont le cdH tente de récupérer la situation est totalement inacceptable!

Translated text

#48

#49

Official text

                    
                    Je dis simplement que nous avons fait cette suggestion dans le cadre du kern. C'est une réalité. Et nous nous félicitons que les hôpitaux de la ville de Bruxelles aient pu accueillir ces blessés. Je ne vois aucun sujet de polémique dans cette initiative. Il est d'ailleurs tout à fait ahurissant qu'une telle action humanitaire puisse créer une polémique. J'en prends acte.

Translated text

#50

#51

Official text

                    
                    La diplomatie belge a été très volontariste dans cette affaire. Elle a démontré qu'outre une action politique indispensable, elle pouvait poser des gestes concrets pour alléger les souffrances des victimes.

La Belgique est, jusqu'à présent, le seul pays européen à avoir ouvert ses hôpitaux aux blessés de Gaza. Cette opération humanitaire de notre pays doit pouvoir se poursuivre. Je sais d'expérience que ce style d'opération n'est jamais simple à mener. Les obstacles sont nombreux et les instrumentalisations ne sont jamais absentes. Mais cette opération doit se prolonger pour montrer notre solidarité, pour sauver des vies humaines, parce que ces blessés nous rappellent les horreurs de cette guerre et notre devoir d'ingérence.

Nous devons dire que nous sommes aux côtés de toutes les victimes de ce conflit. Nous devons dire à leur famille notre amitié agissante, notre chagrin, mais aussi notre détermination à ce que prévale, à l'avenir, une logique de paix plutôt qu'une logique de guerre.

La résolution que nous voterons tout à l'heure s'adresse formellement à notre gouvernement et aux parties en conflit. Elle s'adresse aussi, bien sûr, à notre opinion publique. À cet égard, je voudrais dire qu'il est intolérable d'importer en Belgique la haine et la violence qui prévalent au Proche-Orient. Les frustrations, les combats politiques ne peuvent en aucun cas justifier que se propagent des actions violentes, des déprédations et notamment des attaques antisémites.

L'Europe est consciente de son histoire, cette histoire récente à l'origine de deux guerres mondiales effroyables, de l'holocauste et de la colonisation. Profondément marquée par cette histoire brutale, elle cherche systématiquement des solutions pacifiques et diplomatiques aux tensions du monde. Elle doit rester ce continent qui propose autre chose que la violence et la haine.

Travaillons ensemble pour que Israéliens et Palestiniens vivent côte à côte dans deux États où leur sécurité et leur prospérité soient enfin assurées et pour que le droit prévale sur la force.

Soyons attentifs, chers collègues, à ce que l'intolérance religieuse et la haine de l'autre ne se propagent pas chez nous.

Translated text

The Belgian diplomacy has been very voluntary in this matter. She demonstrated that in addition to indispensable political action, she could make concrete gestures to alleviate the suffering of the victims.

Belgium is the only European country that has opened its hospitals to the wounded in Gaza. This humanitarian operation of our country must continue. I know from experience that this style of operation is never easy to conduct. There are many obstacles and instrumentalizations are never absent. But this operation must continue to show our solidarity, to save human lives, because these wounded remind us of the horrors of this war and our duty of interference.

We must say that we stand with all the victims of this conflict. We must tell their families our active friendship, our sorrow, but also our determination to what prevails in the future, a logic of peace rather than a logic of war.

The resolution that we will vote for now is formally addressed to our government and the parties to the conflict. It also addresses our public opinion. In this regard, I would like to say that it is intolerable to import to Belgium the hatred and violence that prevails in the Middle East. Frustrations, political struggles can in no way justify the spread of violent actions, depredations and especially anti-Semitic attacks.

Europe is aware of its history, this recent history at the origin of two terrible world wars, the Holocaust and colonization. Deeply marked by this brutal history, it systematically seeks peaceful and diplomatic solutions to world tensions. It must remain this continent that offers anything other than violence and hatred.

Let us work together for Israelis and Palestinians to live side by side in two states where their security and prosperity are finally assured, and for law to prevail over force.

Let us be careful, dear colleagues, that religious intolerance and hatred of others do not spread among us.

#52

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik vroeg ooit aan de staatssecretaris toegevoegd aan de minister van Buitenlandse Zaken wat de waarde en de invloed zijn van een resolutie in de internationale samenleving. Wordt ernaar geluisterd of niet? Hij antwoordde mij dat de invloed daarvan even groot is als de deining veroorzaakt door de paringdans van twee sardientjes in de Atlantische Oceaan.

Wanneer ik vandaag onderhavige resolutie bekijk, dan krijg ik, net zoals collega Van der Maelen, een déjà vu. Wij hebben indertijd nogal wat resoluties gemaakt over Israël. Toen het een muur bouwde, maakten wij een resolutie. Er is geen steen van afgebroken. Wij praatten over Libanon. Daar deed men gewoon voort en wij deden niets. Inderdaad, u hebt gelijk, mijnheer de minister, wanneer u zegt dat de enige die het kunnen oplossen, de Verenigde Staten zijn. Inderdaad, mijnheer De Croo, u zei dat er vijf miljoen joden in de Verenigde Staten leven. Zij hebben meer invloed dan de joden in Israël. Dat is zo. Israël is de 51ˢᵗᵉ staat van Amerika.

In wezen gaat het daar echter niet over. Ik heb iets moois gezien op tv. Er was een betoging in Londen en wat zag ik op tv? Ik zag daar een orthodoxe jood, weggeplukt uit “Fidel on the roof.” Die man zei fantastische woorden, die wij niet durven zeggen, omdat wij nog altijd met een schaamtegevoel zitten van tachtig jaar geleden. Het gaat in wezen om Gaza. Ik hoor hier nogal wat collega’s pochen dat zij in Gaza zijn geweest. Ik ben ook bij de gelukkigen of ongelukkigen die tal van keren in Israël zijn geweest, in heel grote sportieve tijden. Wat zei die man, die orthodoxe jood? “Ik ben beschaamd. Mijn ouders zijn gestorven in het getto van Warschau. Wat ik zie in Gaza is een getto.” Wie in Gaza is geweest, weet dat het de grootste openluchtgevangenis van de wereld is. Het is een stuk kust van 42 kilometer op 12 kilometer, met een schoon strand. Men mag er alleen niet op zitten of men wordt eraf geschoten. Die situatie duurt al jaren.

Men moet eens durven te zeggen waarover het gaat. Dat durven wij niet. Ik geef u een heel mooie uitspraak van de Franse filosoof Alain Badiou. Wij durven heel dikwijls de essentie niet uit te spreken, want wie zouden wij tegen de borst kunnen stoten? Alain Badiou zei, in zijn "Portées du mot Juif": “Wij moeten vandaag essentieel durven zeggen dat sommige Israëli en joden, met de Holocaust als moreel schild, dader zijn, onschuldige slachtoffers en burgers bombarderen, Palestijnen terroriseren en clusterbommen uitstrooien.”

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, I once asked the Secretary of State added to the Minister of Foreign Affairs what the value and impact of a resolution in the international society. Are they being listened to or not? He answered me that its influence is as great as the deining caused by the paring dance of two sardines in the Atlantic Ocean.

When I look at this resolution today, I get, like colleague Van der Maelen, a déjà vu. We have made a lot of resolutions about Israel. When it built a wall, we made a resolution. There is no stone broken down. We talked about Lebanon. They just continued and we did nothing. Indeed, you are right, Mr. Minister, when you say that the only one that can solve it is the United States. Indeed, Mr. De Croo, you said there are five million Jews living in the United States. They have more influence than the Jews in Israel. That is so. Israel is the 51st state of the United States.

In essence, however, it is not about that. I saw something beautiful on TV. There was a protest in London and what did I see on TV? I saw there an Orthodox Jew, picked out of “Fidel on the robbery.” That man said fantastic words, which we do not dare to say, because we are still with a sense of shame from eighty years ago. This is mainly about Gaza. I hear a lot of colleagues say they have been in Gaza. I am also with the happy or unhappy who have been in Israel many times, in very great sporting times. What did that man, that Orthodox Jew say? “I am ashamed. My parents died in the Warsaw ghetto. What I see in Gaza is a ghetto."Whoever has been in Gaza knows that it is the largest open air prison in the world. It is a piece of coastline of 42 kilometers on 12 kilometers, with a clean beach. You can’t just sit on it or you’ll be shot down. This situation has lasted for years.

You have to dare to say what it is about. We do not dare to do so. I would like to give you a very beautiful statement by the French philosopher Alain Badiou. We often dare not to speak the essence, for whom could we hit in the chest? Alain Badiou said, in his "Portées du mot Juif": "We must today essentially dare to say that some Israelis and Jews, with the Holocaust as a moral shield, are perpetrators, bombard innocent victims and civilians, terrorize Palestinians and scatter cluster bombs."

#53

Official text

                    
                    Zodra ik dit zeg, word ik heel waarschijnlijk in het kamp van de Palestijnen en van Hamas geplaatst. Ik weiger dat. Ik zal geen enkele daad van Hamas goedkeuren. Ik heb het er vanmiddag nog over gehad met een collega. Sinds 2001 zijn er zoveel raketten afgeschoten, zijn er 22 doden gevallen door de Kassamraketten. Dat zijn er 23 teveel, het zal je kind, je man of je vrouw maar wezen.

Moeten wij wat vandaag gebeurt in de grootste openluchtgevangenis ter wereld, met een van de hoogste analfabetisatiegraden ter wereld, met een ongezondheid, met een 90% werkloosheid, met mensen die levenslang opgesloten zitten zonder toekomst, die worden gediscrimineerd door een apartheidsregime dat discrimineert op basis van geloof en afkomst, blijven verdragen of durven wij vandaag te zeggen dat dit niet meer kan?

Durven wij te zeggen dat wij vandaag een schuld in te lossen hebben bij de Palestijnen. Zij betalen vandaag de tol voor wat wij hier tachtig jaar geleden in Europa hebben uitgespookt met de Joden. Vandaag betalen de Palestijnen daarvoor de tol.

Zullen we dat durven zeggen en ons niet opnieuw verstoppen omdat er stemmen verloren zouden kunnen gaan in Antwerpen of elders? Ik ben akkoord met sp.a die vandaag zegt dat we iets moeten doen. Het laatste apartheidsregime, Zuid-Afrika, is verdwenen dankzij een economische boycot. Ik zou het associatieakkoord opzeggen.

We moeten de waarheid zeggen. Ik ben niet voor Hamas. Het is een terroristische beweging maar wel democratisch verkozen. In heel de Arabische wereld is het de enige regering die democratisch is verkozen. De Palestijnen zijn de zwerfkatten. Bent u in Libanon geweest, bent u naar Sabra en Shatila geweest?

Decennia na Sabra en Shatila wonen de Palestijnen vandaag in een Arabisch land waar ze geen enkel recht hebben. In Libanon hebben ze geen eigendomsrecht. Ze hebben zelfs geen recht op een paspoort of op werk. Ze kunnen zelfs niet uitwijken naar Egypte want ze worden teruggedreven in de tunnels.

Ik heb medelijden met dit volk. Het zit vandaag opgesloten en wordt meedogenloos gebombardeerd. Als men het aantal slachtoffers bekijkt – 1 op 100 – moet men toch beseffen dat er iets aan de hand is.

Ik eindig met een stuk van iemand die de Nederlandstaligen zich wel zullen herinneren. Johan Anthierens schreef in 1979 een prachtig stuk. Ik zal het voorlezen. U kunt er misschien over nadenken. We zijn nu dertig jaar later. Johan Anthierens schreef deze profetische woorden: "De Joden, aanbeden en bespuugd, gastvrij onthaald en vergast, en ga zo maar door, hebben nu een land, Israël.

Translated text

Once I say this, I will most likely be placed in the camp of the Palestinians and Hamas. I refuse that. I will not approve of any action by Hamas. I talked about it with a colleague this afternoon. Since 2001, so many missiles have been fired, 22 people have been killed by the Kassam missiles. That is 23 too many, it will be your child, your husband or your wife.

Should we continue to tolerate what is happening today in the world’s largest open-air prison, with one of the highest rates of illiteracy in the world, with an ill-health, with a 90% unemployment rate, with people imprisoned for life without a future, who are discriminated by an apartheid regime that discriminates on the basis of faith and origin, or dare we today say that this is no longer possible?

We dare to say that today we have to pay a debt to the Palestinians. They pay today the toll for what we spotted with the Jews here in Europe eighty years ago. Today, the Palestinians are paying the toll for it.

Will we dare to say that and not hide again because votes could be lost in Antwerp or elsewhere? I agree with Sp.A. who today says we need to do something. The last apartheid regime, South Africa, has disappeared thanks to an economic boycott. I would cancel the Association Agreement.

We must tell the truth. I am not for Hamas. It is a terrorist movement, but democratically elected. It is the only government in the Arab world that has been democratically elected. The Palestinians are the cats. Have you been to Lebanon, have you been to Sabra and Shatila?

Decades after Sabra and Shatila, the Palestinians today live in an Arab country where they have no rights. In Lebanon they have no property rights. They do not even have the right to a passport or work. They cannot even evacuate to Egypt because they are driven back into the tunnels.

I have compassion for this people. Today it is locked up and being mercilessly bombed. If you look at the number of victims – 1 in 100 – you have to realize that something is going on.

I will end with a piece of someone the Dutch speakers will remember. Johan Anthierens wrote a beautiful piece in 1979. I will read it. You may be able to think about it. We are now thirty years later. Johan Anthierens wrote these prophetic words: "The Jews, worshipped and sprinkled, welcomed and gasped, and so on, now have a land, Israel.

#54

Official text

                    
                    Ze hebben dat sterk uitgebouwd, tot spijt van de Arabieren, tot uitzinnig woede van de Arabieren die de bultenaren van de historie zijn, die het Duitse gelag moeten betalen, die opdraaien voor het Europese gesjacher en gesol met jodenmensen.

Wij, Europeanen, hebben de joodse inboedel aan gruzelementen geslagen en stuurden Isaac naar de Palestijnse kassa voor de schadeloosstelling. Op het moment waarop de Staat Israël ontstond werd een nieuw soort joden geboren, de Palestijnse jood. Wat de minder begenadigde mohammedanen overbleef was de niet nobele kunst van het terrorisme. De Israëlische godsdienststaat die de Palestijnse onderbuur als kwalijk ongedierte behandelt. De Palestijn is een zwerfkat, een zwerfkat in het nauw, een kat met kale plekken in de vacht, een luizige woestijnkat, lelijk, vals, onbetrouwbaar, uitgestoten door de mondaine opinie. Voor zo’n schlemielig beest heb ik in mijn hart een kommetje melk klaar. Niemand zal mij ooit zo laf krijgen dat ik de gehandicapte jood van nu, de Palestijn, met de vinger wijs.

Joden zijn geen goden, Palestijnen geen zwijnen. Ik geloof niet in goeden en slechten, ik geloof niet in zwart en wit, ik bewandel bij voorkeur het niemandsland tussen die twee polen. Ik struikel graag over de waarheid die in het midden ligt".

Translated text

They have greatly exploited that, to the disappointment of the Arabs, to the outspoken anger of the Arabs who are the bulldozers of history, who have to pay the German league, who turn up for the European shaker and swallow with Jewish men.

We, Europeans, struck the Jewish inlet of horror elements and sent Isaac to the Palestinian Treasury for compensation. At the time of the establishment of the State of Israel, a new type of Jews was born, the Palestinian Jew. What remained to the less talented Muslims was the non-noble art of terrorism. The Israeli religious state that treats the Palestinian neighbor as a wicked pest. Palestine is a crap cat, a crap cat in the close, a cat with bald spots in the fur, a lucky desert cat, ugly, false, unreliable, cast out by the worldly opinion. For such a shy beast, I have in my heart a bowl of milk prepared. No one will ever make me so cowardly that I point my finger to the disabled Jew of today, the Palestinian.

Jews are not gods, Palestinians are not pigs. I don't believe in good and bad, I don't believe in black and white, I prefer to walk the nobody's land between those two poles. I like to stumble over the truth that lies in the middle.”

#55

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik heb al heel wat gehoord waarmee ik het eens ben maar ook al heel wat waarmee ik het niet eens ben. We kunnen er blijven over discussiëren maar dat riskeert natuurlijk een welles-nietes-spelletje te worden.

Het Vlaams Belang staat achter heel wat intenties en aanbevelingen van die resolutie, onder meer achter de hulpprogramma’s en dies meer. Ook wij hopen uit de grond van ons hart dat er zo snel mogelijk een duurzame vrede komt in het Midden-Oosten. Toch menen wij dat deze resolutie nog altijd onevenwichtig is. Onder andere wordt er nergens voldoende aandacht besteed aan het bedenkelijke misbruik dat Hamas voor propagandadoeleinden maakt van de aanwezigheid van hun eigen mensen, hun eigen volk, hun eigen mannen, vrouwen en kinderen, hun eigen Palestijnen in de straten van Gaza.

Wij willen bovendien aandacht vragen voor het feit dat al teveel kringen, allochtonenkringen hier in Vlaanderen, hebben geprobeerd om de conflicten in Gaza te exporteren naar de straten en de pleinen en zelfs naar de joodse wijken van Antwerpen en Brussel. Daarmee dienen zij hun zaak niet. Wij zullen ons onthouden.

Translated text

I have heard a lot of things with which I agree, but also a lot of things with which I disagree. We can continue to discuss it, but that of course risks to become a welles-nietes game.

The Flemish Belang stands behind many intentions and recommendations of that resolution, including behind the utility programmes and more. We also hope from the bottom of our hearts that there will be a lasting peace in the Middle East as soon as possible. Nevertheless, we believe that this resolution is still unbalanced. Among other things, not enough attention is paid to the questionable abuse that Hamas makes for propaganda purposes of the presence of their own people, their own people, their own men, women and children, their own Palestinians in the streets of Gaza.

We would also like to draw attention to the fact that already too many circles, immigrant circles here in Flanders, have tried to export the conflicts in Gaza to the streets and squares and even to the Jewish districts of Antwerp and Brussels. They do not serve their affairs. We will remember.

#56

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik begin met een kleine anekdote die ik naar aanleiding van de laatste interventie wil meegeven. Ik zat vorige week in Antwerpen in een debat met de heer Filip Dewinter. De heer Filip Dewinter die eenzijdig, zonder enige aandacht voor het grijze in dit verhaal, voluit voor de kant van Israël koos.

Translated text

#57

Official text

                    
                    Hij bracht niet de nuance aan die u hier aanbrengt en, integendeel tot wat u zegt, bracht hij heel duidelijk aan dat het Vlaams Belang absoluut het disproportionele geweld dat Israël gebruikt volledig goedkeurt. Laat me dat hier even rechtzetten.

Geachte collega’s, miljoenen mensen kijken vandaag samen met ons verontwaardigd, gechoqueerd en zelfs woedend toe hoe er dagelijks tientallen mensen, gevangen tussen hamer en aambeeld, worden gedood door een oorlog tussen ongelijken. De bevolking hier en overal ter wereld voelt zich machteloos door wat er daar op die strook met een lengte van de Boomsesteenweg tussen Antwerpen en Brussel, drie kilometer langs weerszijden, met een bevolkingsdichtheid van Brussel, gebeurt. Die mensen vragen zich allemaal af hoe het komt dat regeringsleiders overal ter wereld zo lauw en zo traag reageren op deze collectieve bestraffing van een volk dat reeds sinds 1948 steeds meer en meer in de verdrukking komt. VN-resolutie na VN-resolutie wordt geschonden, zoveel vredesplannen worden genegeerd, zovele bestanden die weer worden verbroken.

De Gazastrook, geachte collega’s, is al ettelijke jaren in de greep van een steeds strakkere blokkade door Israël. In dat overbevolkte deel van het Palestijnse grondgebied zijn de infrastructuur en het economische leven simpelweg vernield. Het is een openluchtgevangenis. Ik ben er niet geweest, maar wie dag na dag de e-mails binnenkrijgt en de persberichten volgt, of wat er nog aan min of meer onafhankelijke berichtgeving kan bestaan in die regio waar zelfs geen journalisten meer binnenmogen, die kan voor zichzelf de conclusies trekken. Het conflict dat nu al bijna drie weken duurt, heeft meer dan duizend doden geëist en enkele duizenden gewonden. De bevolking wordt gegijzeld, niet alleen door Israel, laat me heel duidelijk zijn, maar ook door Hamas die hen gebruikt als menselijk schild, en dat verwerp ik evenzeer. Dat is het argument tegen diegenen die veroordelen wat Israël altijd doet: Hamas, Hamas en nogmaals Hamas. Het is een terecht argument, maar het verheelt op geen enkele manier het type van geweld, de aanhoudende economische, menselijke, sociale en fysieke onderdrukking die daar, in dat stuk van de wereld, plaatsheeft.

De aanvallen op Gaza die als doel hebben een einde te maken aan die regen van raketten die, zoals collega Dedecker daarnet heeft duidelijk gemaakt, niet altijd doel treffen – maar elk doel is er een te veel – hebben Hamas tot op de dag van vandaag enkel maar versterkt en de bevolking ook enkel maar verder geradicaliseerd. Ik heb, en dat heeft mij diep getroffen, naar aanleiding van het begin van het offensief een filmpje gezien van een kind dat erbij was toen familieleden dodelijk verwond waren – kinderen zijn het beste propagandamiddel, zo naïef ben ik niet – en zei naar aanleiding van die aanval: “Israël, Verenigde Staten, als ik groot ben, ga ik jullie allemaal van de kaart vegen”. Dit is wat wij vandaag als wereld toelaten dat er in die regio wordt gekweekt.

Translated text

He did not bring the nuance you put here and, contrary to what you say, he made very clear that the Flemish Interest absolutely fully endorses the disproportionate violence that Israel uses. Let me correct that here.

Dear colleagues, millions of people today, together with us, watch with indignation, shock and even anger how daily dozens of people, trapped between hammer and hammer, are killed by a war between inequalities. The population here and everywhere in the world feels powerless by what is happening there on that strip with a length of the Boomsesteenweg between Antwerp and Brussels, three kilometers along both sides, with a population density of Brussels. Those people are all wondering why government leaders all over the world react so loudly and so slowly to this collective punishment of a people who have been increasingly oppressed since 1948. The UN resolution after the UN resolution is violated, so many peace plans are ignored, so many stocks are broken again.

The Gaza Strip, dear colleagues, has been under the grip of an increasingly tight Israeli blockade for several years. In that overpopulated part of the Palestinian territory, the infrastructure and economic life are simply destroyed. It is an open air prison. I have not been there, but whoever receives the emails day after day and follows the press releases, or whatever more or less independent reporting can exist in that region where even journalists can no longer enter, who can draw the conclusions for themselves. The conflict, which now lasts almost three weeks, has claimed more than a thousand deaths and several thousand wounded. The population is being held hostage, not only by Israel, let me be very clear, but also by Hamas that uses them as human shields, and that I equally reject. That is the argument against those who condemn what Israel always does: Hamas, Hamas and again Hamas. It is a valid argument, but it does not in any way heal the type of violence, the continuing economic, human, social and physical oppression that is taking place there, in that part of the world.

The attacks on Gaza, aimed at ending the rain of rockets that, as colleague Dedecker just made clear, do not always target – but every goal is too much – have only strengthened Hamas and further radicalized the population. I saw, and that deeply struck me, following the start of the offensive, a video of a child who was there when family members were deadly wounded – children are the best propaganda tool, so naive I am not – and said after that attack: “Israel, United States, when I grow up, I will wipe you all off the map.” This is what we today as the world allow to be grown in that region.

#58

Official text

                    
                    Het Palestijnse volk kan bijna niet anders meer kiezen dan voor extremen. Er is geen ruimte meer voor de vredesstemmen, die er bij de aanvang van dit offensief effectief in Tel Aviv zijn geweest. Het is zelden in het nieuws gekomen, enkel voor wie er naar zocht. Enkel die mensen hebben de vredesstemmen, die ook uit Israël kwamen, gehoord. De gezondheidszorg, de basisinfrastructuur, de elektriciteit, het onderwijs, het is allemaal verdwenen.

De bezetting is een nachtmerrie. Terwijl een deel van de bevolking van Israël op Parash Hill, vlakbij Sderot, op de grens met Gaza zich vandaag bezighoudt met het volgen van wat voor hen een spektakel is – terecht overigens de heuvel van de schande genoemd –, terwijl die propaganda op de Israëlische televisie en in de pers hoogtij viert, mogen de journalisten enkel van op die heuvel volgen hoe het offensief verloopt. Zij worden in hun onafhankelijke werk belemmerd. De toegang wordt hun geweigerd. Zo wordt de inbreuk op de persvrijheid toegevoegd aan de lijst van de talrijke grondrechten die met voeten worden getreden.

Ondanks dat gebrek aan journalisten ter plaatse wordt vandaag duidelijk dat na de vele bombardementen van basisvoorzieningen, het beschieten van ambulances, ziekenhuizen en scholen, de Israëlische troepen vandaag ook een hoofdkwartier van de VN-hulporganisatie voor de Palestijnen hebben aangevallen. De VN-voorzitter Ban Ki-moon is terecht woedend. Ik vind dat ons land die beschieting terstond moet veroordelen.

Collega’s, ik kan begrijpen dat sommigen in dit verhaal vaak de zijde van Israël verdedigen, omdat raketaanvallen effectief een psychologisch effect op mensen hebben. Maar ik wijs hun opnieuw op de feiten en de disproportionaliteit van wat er gaande is. De geschiedenis heeft ook haar rechten. Het is zeer onwaarschijnlijk dat Hamasstrijders vanuit het hoofdkwartier van de UNWRA raketten hebben afgeschoten of Israëlische troepen hebben bestookt. Er is geen enkele verklaring waarom het Israëlische leger dat hoofdkwartier zou aanvallen, waarom dat een militair doelwit zou kunnen zijn. Toch is dat gebeurd. Dat heeft het Europees Parlement het eindelijk toegelaten om vandaag op te roepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren, een onmiddellijke en permanente wapenstilstand waarbij Hamas stopt met het afvuren van raketten en Israël zijn troepen terugtrekt.

Ik kan mij voorstellen dat de liberalen huiveren van het feit dat ondertussen verschillende burgergroepen en ngo’s tot een economische boycot oproepen.

Translated text

The Palestinian people can hardly choose other than extremes. There is no longer room for the peace voices that were effective in Tel Aviv at the start of this offensive. It rarely came into the news, only for those who were looking for it. Only those people have heard the voices of peace, which also came from Israel. Healthcare, basic infrastructure, electricity, education, it’s all gone.

The occupation is a nightmare. While a portion of Israel’s population on Parash Hill, near Sderot, on the Gaza border, is now engaged in watching what is a spectacle for them – rightly called the hill of shame – while that propaganda is celebrated on Israeli television and in the press, journalists can only follow from that hill how the offensive proceeds. They are hindered in their independent work. Access is denied to them. Thus, the violation of the freedom of the press is added to the list of the numerous fundamental rights that are undermined.

Despite the lack of journalists on the ground, it becomes clear today that after the numerous bombardments of basic facilities, firing on ambulances, hospitals and schools, Israeli troops today also attacked a headquarters of the UN aid organization for the Palestinians. UN President Ban Ki-moon is rightly angry. I think our country should immediately condemn this shooting.

Colleagues, I can understand that some in this story often defend the side of Israel, because rocket attacks effectively have a psychological effect on people. But I again point out to them the facts and the disproportionate nature of what is happening. History also has its rights. It is very unlikely that Hamas fighters have fired missiles from the UNWRA headquarters or infiltrated Israeli troops. There is no explanation why the Israeli army would attack that headquarters, why that could be a military target. Nevertheless it has happened. That has finally allowed the European Parliament to call today for an immediate ceasefire, an immediate and permanent ceasefire in which Hamas stops firing rockets and Israel withdraws its troops.

I can imagine the liberals cheering at the fact that, in the meantime, various civic groups and NGOs are calling for an economic boycott.

#59

Official text

                    
                    Zij vinden dat betogingen, petities en andere geweldloze actievormen ongetwijfeld zeer zinvol zijn maar na al die jaren geen effect meer ressorteren. Economische druk, net als ten tijde van het apartheidsregime in Zuid-Afrika, is de enige manier om de nodige verandering teweeg te brengen.

Zo willen zij ook een einde maken aan de stroom van gewonde kinderen die wij nu terecht in ons land opnemen om hier te verzorgen. Als men wilt dat die stroom aan gedode en gewonde vrouwen en kinderen echt stopt, geachte collega’s van de Vld, dan moeten wij ook stelling durven innemen en ferm durven zijn ten opzichte van de situatie in de Gazastrook, net als wij dat zijn voor situaties in Centraal-Afrika.

Dan moeten wij misschien ook denken aan financiële druk. Gisteren is in het Vlaams Parlement de link gelegd tussen Dexia, waarin ook de overheid aandeelhouder is, en de investeringen in verschillende illegale Israëlische nederzettingen. Dexia Bank Israël zou illegale Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever hebben gefinancierd.

Collega’s, het is deze vorm van kolonisatie die elke duurzame oplossing bij voorbaat onmogelijk maakt. De bezetting is in strijd met resolutie 446 van de Verenigde Naties, met de Conventie van Genève, die stelt dat een bezetter nooit de eigen bevolking naar de bezette gebieden mag overbrengen. Ik deel de mening dat dit soort van investeringen, zoals Dexia Bank in Israël heeft gedaan, absoluut onethisch zijn. Ik verwacht dan ook een signaal in die zin van de regering.

Het is ook onethisch dat ons land de vijfde exporteur is van wapens en militair materieel naar een land dat tegen onschuldige burgers clusterbommen, wapens met verarmd uranium en zelfs fosforbommen inzet, wapens die nog voor tientallen jaren zullen zorgen voor leed en ellende in die streken.

Mijnheer De Gucht, ik heb u gehoord toen u de Gewesten opriep om een ander beleid ter zake te gaan voeren. Ik dank u daarvoor uitdrukkelijk.

Het zijn overigens ook onze soldaten die achteraf de clusterbommen moeten gaan opruimen. Het zijn ook hun levens die achteraf op het spel worden gezet.

Het is des te meer spijtig dat deze vraag niet is overgenomen in de resolutie van de meerderheid terwijl onze resolutie opriep om de wapenuitvoer te stoppen. Ik vind dit onbegrijpelijk.

Collega’s, recent heeft Jean Bricmont, fysicus maar ook lid van het Brussels tribunaal, terecht gesteld dat de belangrijkste vraag voor ons vandaag is welk buitenlands beleid wij eigenlijk willen voor ons land.

Translated text

They find that demonstrations, petitions and other forms of non-violent action are undoubtedly very meaningful but after all those years no longer produce any effect. Economic pressure, like during the apartheid regime in South Africa, is the only way to bring about the necessary change.

They also want to end the flow of wounded children that we now rightly receive in our country to care here. If one wants that flow of killed and wounded women and children to really stop, dear colleagues of the Vld, then we must also dare to take a stand and dare to be firm with regard to the situation in the Gaza Strip, just as we are with regard to situations in Central Africa.

We may also have to think about financial pressure. Yesterday, in the Flemish Parliament, the link was laid between Dexia, in which the government is also a shareholder, and the investments in several illegal Israeli settlements. Dexia Bank Israel allegedly financed illegal Israeli settlements on the West Bank.

Colleagues, it is this form of colonization that makes any sustainable solution impossible in advance. The occupation is contrary to UN resolution 446, the Geneva Convention, which states that an occupier must never transfer its own population to the occupied territories. I share the view that this type of investment, as Dexia Bank has done in Israel, is absolutely unethical. I expect a signal in that sense from the government.

It is also unethical that our country is the fifth exporter of weapons and military equipment to a country that uses cluster bombs against innocent civilians, weapons with impoverished uranium and even phosphorus bombs, weapons that will cause suffering and misery in those regions for decades.

Mr. De Gucht, I heard you when you called on the regions to take a different policy on the matter. I expressly thank you for this.

It is also our soldiers who must then clean up the cluster bombs. It is also their lives that are put at risk afterwards.

It is even more regrettable that this question has not been included in the majority resolution while our resolution called for an end to arms exports. I find this incomprehensible.

Colleagues, recently, Jean Bricmont, a physicist but also a member of the Brussels Tribunal, rightly stated that the most important question for us today is what foreign policy we really want for our country.

#60

Official text

                    
                    Een arbitrair beleid, een van twee maten en twee gewichten? Ik denk aan forse uitspraken, terecht, over Centraal-Afrika, maar afgezwakte resoluties voor deze conflicthaarden.

Het Israëlisch-Palestijns conflict heeft inderdaad ondertussen een wereldwijde betekenis gekregen. Het gaat over de basiskwestie van eerbied voor internationale wetten. Als wij die niet kunnen doen naleven, als wij niet hard genoeg op tafel kloppen voor de naleving ervan door Israël, verliezen ze aan invloed.

Onze resolutie had tot doel die eerbied te doen herstellen. Het vraagt een direct staakt-het-vuren en veroordeelt het geweld van beide kanten. Zowel Israël, Hamas als de internationale gemeenschap moeten terug vrede in de Gazastrook brengen, voor de inwoners. Alle democratische actoren en instanties moeten zich daarvoor inzetten, niet alleen om een einde te maken aan de huidige Israëlische aanvallen en de raketaanvallen, maar ook, dat wil ik ook uitdrukkelijk zeggen, om te voorkomen dat de spanningen tussen de verschillende gemeenschappen, zowel in Europa als elders, verder op de spits worden gedreven. Het brengt ons alleen verder weg van een oplossing.

Wij vragen vandaag dan ook aan de Belgische regering om alle schikkingen te treffen die nodig blijken om een einde te maken aan het nodeloze bloedvergieten en om van beide partijen een staakt-het-vuren te verkrijgen. De afgezwakte meerderheidsresolutie doet dit mijn inziens onvoldoende. De aanvankelijke resoluties waren veel completer.

Wij zullen straks dan ook amendementen indienen om dit trachten recht te trekken. Wij hopen dat u hierop ingaat en dat u het signaal verder versterkt en dit in het belang van alle betrokkenen. U kunt ervoor zorgen dat dit deze keer geen woorden in de wind zijn.

Translated text

An arbitrary policy, one of two sizes and two weights? I think of strong statements, rightly, about Central Africa, but weakened resolutions for these conflict hardships.

In the meantime, the Israeli-Palestinian conflict has indeed acquired global significance. It is about the basic issue of respect for international law. If we cannot obey them, if we do not knock hard enough on the table for Israel to obey them, they lose their influence.

Our resolution was aimed at restoring that respect. It calls for an immediate ceasefire and condemns violence on both sides. Both Israel, Hamas and the international community must bring peace back to the Gaza Strip, for the people. All democratic actors and institutions must work for this, not only to put an end to the current Israeli attacks and the missile attacks, but also, I would also expressly say, to prevent tensions between the different communities, both in Europe and elsewhere, from being further spiked. It only takes us further away from a solution.

We therefore today call on the Belgian Government to make all the arrangements necessary to end the unnecessary bloodshed and to obtain a ceasefire from both sides. The weakened majority resolution does this insufficiently in my opinion. The initial resolutions were much more complete.

We will submit amendments to correct this. We hope that you will take action on this and that you will further strengthen the signal, and this in the interest of all stakeholders. You can make sure that these are not words in the wind this time.

#61

#62

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik heb vandaag veel genuanceerde en evenwichtige uiteenzettingen gehoord. Ik heb ook – gelukkig in beperkte mate – uiteenzettingen gehoord die minder evenwichtig en minder genuanceerd waren. Evenwicht en nuance zijn nu net nodig om het conflict in het Midden-Oosten duurzaam op te lossen.

Deze week werd het geweld in het Midden-Oosten nogal vaak eenzijdig en selectief veroordeeld. Ook heeft een democratische rechtsstaat zoals Israël het recht zich tegen terreur te verdedigen. Tevens is de noodzakelijke voorwaarde voor een duurzame oplossing een economisch leefbaar Palestina.

Een aspect is niet aan bod gekomen. Antwerpenaren wordt vaak aangewreven dat zij een bijzondere voeling met het conflict in het Midden-Oosten hebben. Dat is nogal evident. Wij leven tamelijk dicht bij gemeenschappen die van dichtbij meemaken of voeling hebben met wat in het Midden-Oosten gebeurt. Een aspect dat vandaag niet aan bod is gekomen, is de vaststelling dat door het conflict in het Midden-Oosten ook het antisemitisme in Europa, in het bijzonder in Antwerpen, opnieuw voelbaar wordt en opnieuw – letterlijk – opflakkert. Drie weken geleden is er brandstichting geweest in een joods huis in Antwerpen. Gelukkig bleef de brandstichting zonder veel gevolg.

Nuance en evenwicht zijn nodig. De resolutie die vandaag voorligt is een heel evenwichtige resolutie. Ze streeft naar snelle, humanitaire tussenkomsten. Er mag inderdaad van de Staat Israël worden gevraagd dat zij een voortrekkersrol speelt inzake het voorzien in humanitaire hulp. Het is trouwens een grote vergissing van de Staat Israël dat zulks niet gebeurt.

De resolutie pleit ook voor een duurzame en stabiele oplossing van het conflict. Dat is wat wij na de dramatische gebeurtenissen van de voorbije weken kunnen hopen, namelijk dat bij iedereen het besef is gegroeid dat er naar een stabiele, duurzame oplossing moet worden gestreefd.

Een collega van de MR heeft er terecht op gewezen dat er aan beide kanten angst is. Natuurlijk is het dramatisch wat aan Palestijnse zijde gebeurt en is elk kindslachtoffer een slachtoffer te veel. De angst leeft echter inderdaad aan beide kanten.

Jaarlijks worden in Antwerpse gastgezinnen joodse kinderen uit Israël opgevangen. Weet u wat de eerste vraag is die voornoemde kinderen aan hun gastgezinnen in Antwerpen stellen? Zij vragen waar de schuilkelders zijn. Kinderen van zes of zeven jaar reizen naar Europa, worden in Antwerpen opgevangen en stellen als eerste vraag waar de schuilkelders zijn. Daarmee wil ik er u maar op wijzen dat het geweld aan beide zijden voelbaar is.

In de resolutie worden de omvang van de tegenaanvallen en het onevenredig geweld van Israël aangeklaagd. Dat is een rare, bizarre notie. Wat is onevenredig geweld? Ook de commissie is niet aan de vraag wat onevenredig geweld is, uitgeraakt. Wat is onevenredig geweld versus 8.000 raketten? Hoe kan disproportioneel op terreur worden gereageerd? Dat is een moeilijke notie. Ik begrijp natuurlijk wel dat de gebeurtenissen ginds dramatisch zijn.

Het belangrijkste punt in de resolutie is een oproep tot een onmiddellijk, maar vooral duurzaam staakt-het-vuren. Europa en onze regering kunnen op dat vlak, inderdaad samen met de Verenigde Staten – Obama zal zich niet kunnen blijven verstoppen –, een belangrijke rol spelen, opdat er een duurzame oplossing komt. Die oplossing houdt in dat de Arabische Staten het bestaan van Israël erkennen en dat er een economisch leefbaar Palestina komt. Laten wij hopen dat de dramatische gebeurtenissen iedereen inspireren om naar een stabiele oplossing te streven.

Zoals de heer De Croo al zei, is er hoop. Het signaal kwam ook uit Antwerpen, waar prominente vertegenwoordigers van de moslimgemeenschap en van de joodse gemeenschap tot een staakt-het-vuren en tot een stabiele oplossing in het Midden-Oosten hebben opgeroepen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, I have heard many nuanced and balanced statements today. I have also – fortunately to a limited extent – heard presentations that were less balanced and less nuanced. Balance and nuance are now just needed to resolve the conflict in the Middle East sustainably.

This week, violence in the Middle East was often unilaterally and selectively condemned. A democratic rule of law like Israel has the right to defend itself against terrorism. The necessary condition for a sustainable solution is an economically viable Palestine.

One aspect has not been addressed. Antwerpers are often accused of having special feelings about the conflict in the Middle East. This is quite obvious. We live relatively close to communities that have close experiences or feelings of what is happening in the Middle East. One aspect that has not been addressed today is the finding that the conflict in the Middle East also makes anti-Semitism in Europe, in particular in Antwerp, again felt and again – literally – flare up. Three weeks ago there was a fire in a Jewish house in Antwerp. Fortunately, the fire continued without much effect.

Nuance and balance are needed. The resolution presented today is a very balanced resolution. They are seeking rapid humanitarian intervention. Indeed, the State of Israel may be asked to play a leading role in the provision of humanitarian aid. It is a great mistake of the State of Israel that this does not happen.

The resolution also calls for a lasting and stable solution to the conflict. This is what we can hope after the dramatic events of the last few weeks, namely that everyone has grown the awareness that a stable, sustainable solution must be sought.

A colleague of the MR has rightly pointed out that there is fear on both sides. Of course, what is happening on the Palestinian side is dramatic and every child victim is one victim too much. However, the fear exists on both sides.

Every year in Antwerp host families receive Jewish children from Israel. Do you know what is the first question that the aforementioned children ask their host families in Antwerp? They ask where the shelters are. Six or seven-year-olds travel to Europe, are taken in Antwerp and ask the first question where the shelters are. I would like to point out that violence is felt on both sides.

The resolution accuses the scale of the counter-attacks and Israel’s disproportionate violence. That is a strange, bizarre notion. What is disproportionate violence? The Commission is also not out of the question of what is disproportionate violence. What is disproportionate violence versus 8,000 rockets? How can we respond disproportionately to terrorism? That is a difficult notion. I understand, of course, that the events are dramatic.

The key point in the resolution is a call for an immediate but above all lasting ceasefire. Europe and our government can play an important role in this area, indeed together with the United States – Obama will not be able to keep hiding – in order to find a lasting solution. That solution means that the Arab states recognize the existence of Israel and that there will be an economically viable Palestine. Let us hope that the dramatic events will inspire everyone to pursue a stable solution.

As Mr. De Croo said, there is hope. The signal also came from Antwerp, where prominent representatives of the Muslim and Jewish community called for a ceasefire and a stable solution in the Middle East.

#63

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, "œil pour œil, dent pour dent", telle est la devise de l'armée israélienne. Mais, depuis un mois que la guerre ravage le territoire palestinien, on pourrait croire qu'ils ont changé de devise et, de cette formule biblique, ils ont fait d'une dent toute la gueule.

Je parle d'une guerre. Non, il ne s'agit pas vraiment d'une guerre: les forces en présence sont tout à fait disproportionnées et je regrette qu'on ait voulu enlever ce mot de la déclaration. Nous avons, d'une part, une armée utilisant missiles, hélicoptères, avions de combat, chasseurs-bombardiers, chars lourds et, d'autre part, quelques milliers de miliciens du Hamas, faiblement armés. Au milieu des combattants erre une population abandonnée, principale victime des combats.

Un millier de morts, dont de nombreux enfants, gisent dans les ruines de Gaza. C'est contre une population entière, contre un peuple que Tsahal mène ses opérations.

D'aucuns répliqueront que le Hamas est une organisation terroriste qui tire des roquettes sur le sol israélien. C'est vrai. Le Hamas est en partie un mouvement terroriste, mais le Hamas est aussi un parti politique qui, lors des élections législatives de 2006, a remporté une victoire historique. La Norvège, la Russie, le Brésil ne considèrent pas cette organisation comme terroriste.

Translated text

“Eye for eye, tooth for tooth” is the motto of the Israeli army. But, for a month since the war has ravaged the Palestinian territory, one could believe that they have changed their currency and, from this biblical formula, they have made a tooth all the mouth.

I am talking about a war. No, it is not really a war: the forces present are quite disproportionate and I regret that this word was wanted to be removed from the declaration. We have, on the one hand, an army using missiles, helicopters, combat aircraft, fighter-bombers, heavy tanks and, on the other hand, a few thousand weakly armed Hamas militias. Among the fighters is an abandoned population, the main victim of the fighting.

Thousands of dead, including many children, lie in the ruins of Gaza. It is against an entire population, against one people that Tsahal conducts its operations.

Some will replicate that Hamas is a terrorist organization that fires rockets on Israeli soil. It is true. Hamas is partly a terrorist movement, but Hamas is also a political party that won a historic victory in the 2006 parliamentary elections. Norway, Russia, and Brazil do not consider this organization a terrorist organization.

#64

Official text

                    
                    Je vous rappelle que le Hamas fut encouragé et financé à ses débuts en 1987 par l'État d'Israël, soucieux de miner l'influence de Yasser Arafat et du Fatah. Quant aux fameux tirs de roquette, que je condamne, elles n'ont fait qu'un nombre limité de victimes sur le sol israélien – il paraît qu'il y en a 22 et je pleure aussi ces 22 victimes – alors qu'en Israël, depuis des années, des Palestiniens meurent chaque semaine sous les coups de policiers ou de militaires. Les tirs de roquette ne justifient en rien le "nettoyage" de Gaza ou l'utilisation par l'entité sioniste de munitions contenant du phosphore blanc.

Le lundi 12 janvier 2002, alors que commençait la troisième semaine de l'offensive israélienne contre Gaza, le Conseil des droits de l'homme réuni à Genève adoptait une résolution condamnant cette opération militaire. Le Conseil dénonçait également des violations massives des droits de l'homme dans l'étroite bande côtière. Les partisans d'Israël répondront qu'il ne peut être question de critiquer la seule véritable démocratie du Proche-Orient, surtout à la veille d'élections anticipées fixées au 10 février prochain. Mais je lis dans le journal "Métro" du 13 janvier que les responsables en charge de l'organisation desdites élections ont interdit aux partis politiques arabes de se présenter à ce scrutin. Pour museler la liberté d'expression, voilà qui est plus fort encore que le cordon sanitaire mis en place dans notre pays par d'autres prétendus démocrates.

La Belgique doit contraindre l'État d'Israël à respecter les droits de l'homme. Je demande que la Belgique suspende ses relations économiques et surtout ses livraisons d'armes jusqu'au jour où reviendront la paix et la sérénité dans la bande de Gaza. Israël doit négocier avec toutes les composantes palestiniennes et non employer la force brutale.

Au sujet de la proposition de résolution de ce jour, bien qu'étant d'accord sur l'essentiel (le sauvetage d'enfants, la volonté d'installer la paix dans ce pays), je m'abstiendrai car j'ai peur que cette résolution ouvre la porte à la création d'une force internationale de paix incluant une participation de l'Union européenne. Cette solution désignerait une nouvelle fois notre pays au terrorisme islamiste et mettrait en danger nos soldats coincés entre le fanatisme du Hamas et les méthodes inhumaines d'Israël.

Translated text

I remind you that Hamas was encouraged and financed at its inception in 1987 by the State of Israel, concerned with undermining the influence of Yasser Arafat and Fatah. As for the famous rocket launches, which I condemn, they have made only a limited number of victims on Israeli soil – it seems there are 22 and I also mourn those 22 victims – while in Israel, for years, Palestinians are killed every week by police or military strikes. The rocket launches do not justify in any way the "cleaning" of Gaza or the use by the Zionist entity of ammunition containing white phosphorus.

On Monday, January 12, 2002, as the third week of the Israeli offensive against Gaza began, the Human Rights Council meeting in Geneva adopted a resolution condemning this military operation. The Council also denounced massive human rights violations in the narrow coastal strip. Israel supporters will answer that there can be no question of criticizing the only true democracy in the Middle East, especially on the eve of early elections scheduled for February 10 next year. But I read in the newspaper “Metro” of January 13 that the officials in charge of organizing the said elections have banned Arab political parties from appearing at this election. To undermine freedom of expression, this is even stronger than the sanitary cord set up in our country by other alleged Democrats.

Belgium must force the State of Israel to respect human rights. I ask that Belgium suspend its economic relations and especially its arms deliveries until the day when peace and serenity will return in the Gaza Strip. Israel must negotiate with all Palestinian components and not use brutal force.

Regarding today’s proposal for a resolution, although I agree on the essentials (saving children, the desire to establish peace in this country), I will abstain because I fear that this resolution opens the door to the creation of an international peacekeeping force involving the participation of the European Union. This solution would once again designate our country to Islamist terrorism and put in danger our soldiers trapped between Hamas’ fanaticism and Israel’s inhumane methods.

#65

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, il me revient donc de faire rapport, au nom de la commission de la Justice, des discussions qui sont intervenues, ces deux derniers jours, concernant un projet de loi provenant du Sénat et modifiant les articles 189ter, 235ter, 335bis et 416 du Code d'instruction criminelle, mais aussi une proposition de loi déposée par Mme Nyssens visant à modifier l'article 416, alinéa 2 du Code d'instruction criminelle afin de les mettre en conformité avec la jurisprudence de la Cour constitutionnelle relative aux méthodes particulières de recherche.

Je tiens à faire remarquer que je fais ce rapport en mon nom, mais également en celui de mon excellent collègue M. Landuyt.

Dans le cadre de son exposé introductif, le ministre de la Justice a tenu à expliciter que le projet de loi vise à remédier à la grande insécurité juridique résultant de la jurisprudence récente, et plus précisément d'un arrêt rendu en date du 28 octobre 2008 par la Cour de cassation qui a souligné que l'interprétation de la chambre des mises en accusation de Gand concernant la présence du procureur général n'était pas la bonne. Le ministère public doit en effet être présent à ce stade de la procédure.

Par ailleurs, se basant sur l'arrêt de la Cour de cassation dont question, la cour d'appel de Gand a prononcé dans un arrêt du 6 janvier 2009, la nullité de l'action publique reposant sur les éléments de preuve découlant desdites méthodes particulières de recherche.

Dix délibérations ont déjà eu lieu suite à cette décision. Une petite centaine de dossiers ayant été traités de la même manière par la chambre des mises en accusation de Gand risquent, dès lors, de connaître le même sort si l'on n'agit pas rapidement.

Afin de remédier à cette situation, l'article 2 du projet de loi à l'examen modifie l'article 189ter du Code d'instruction criminelle. Dans sa formulation actuelle, cette disposition permet déjà au tribunal, sur base d'éléments concrets apparus postérieurement au contrôle de la chambre des mises, de charger cette dernière de contrôler la légalité de l'application des méthodes particulières de recherche, d'observation et d'infiltration. L'article est complété pour habiliter le juge du fond ou la Cour de cassation, en cas d'incident, à agir de même.

L'article 3 vise, quant à lui, à mettre un terme aux divergences d'interprétation sur la portée de l'article 235 en ce qui concerne la présence du procureur général lorsque les parties sont entendues par la chambre des mises en accusation.

Le ministre s'est également exprimé sur les autres articles de la proposition et, notamment sur les articles 4 et 6.

Le ministre a conclu son exposé en soulignant que le projet de loi à l'examen traite d'un problème spécifique et ponctuel. Il ne s'agit toutefois pas d'une réflexion plus profonde au niveau de la loi dans son ensemble.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, I am therefore responsible for reporting, on behalf of the Justice Committee, on the discussions that have occurred, in the last two days, concerning a bill from the Senate and amending Articles 189ter, 235ter, 335bis and 416 of the Code of Criminal Investigation, but also a bill filed by Mrs. Nyssens aimed at amending Article 416, paragraph 2 of the Code of Criminal Investigation in order to bring them in conformity with the case-law of the Constitutional Court concerning particular methods of investigation.

I would like to point out that I am doing this report on my own behalf, but also on the behalf of my excellent colleague Mr. by Landuyt.

As part of his introductory presentation, the Minister of Justice wanted to clarify that the bill aims to remedy the great legal uncertainty resulting from recent jurisprudence, and more specifically from a judgment issued on 28 October 2008 by the Court of Cassation which emphasized that the interpretation of the Chamber of Accusations of Gand regarding the presence of the Attorney General was not correct. The public prosecutor must be present at this stage of the proceedings.

Furthermore, based on the judgment of the Court of Cassation in question, the Court of Appeal of Ghent declared, in a judgment of 6 January 2009, the nullity of the public action based on the evidence arising from the aforementioned particular methods of search.

Ten deliberations have already taken place following this decision. A small hundred cases that have been treated in the same way by the Accusation Chamber of Ghent risk, therefore, to experience the same fate if not acted quickly.

In order to remedy this situation, Article 2 of the bill under consideration amends Article 189ter of the Code of Criminal Instruction. In its current wording, this provision already allows the court, on the basis of concrete elements emerging after the control of the betting chamber, to assign the latter to check the legality of the application of the particular methods of search, observation and infiltration. The article is supplemented to empower the judge of the substance or the Court of Cassation, in the event of an incident, to act the same.

Article 3 is intended to put an end to differences in interpretation as to the scope of Article 235 as regards the presence of the Attorney General when the parties are heard by the Accusation Chamber.

The Minister also expressed opinions on the other articles of the proposal and, in particular, on Articles 4 and 6.

The Minister concluded his presentation by emphasizing that the bill under consideration deals with a specific and punctual problem. However, this is not a deeper reflection on the law as a whole.

#66

Official text

                    
                    Dans la discussion générale, de nombreux collègues sont intervenus: Mmes et MM. Baeselen, Laeremans, Nyssens, Van Cauter, Van Hecke, Giet, Landuyt, Terwingen et Van de Velde. Il en ressort que l'ensemble des intervenants en tenant compte du contexte souscrivent au projet de loi, et ce pour éviter la libération de criminels et de délinquants. Ils estiment aussi qu'il y a urgence. La plupart ont tenu à souligner que le législateur devait ainsi intervenir pour réparer les conséquences d'une erreur d'appréciation de la chambre des mises en accusation du parquet général de Gand, erreur commise en dépit des directives du Collège des procureurs généraux, ce qui interpelle.

D'aucuns s'interrogent pour savoir quand le ministre de la Justice jouera son rôle à l'égard du ministère public afin que celui-ci assume les responsabilités qui sont les siennes.

On a également insisté sur le fait que le projet en examen ne concernait que la législation sur les méthodes particulières de recherche et non le droit pénal commun et qu'il visait à résoudre un problème ponctuel. Plusieurs membres ont insisté sur la nécessité d'une réflexion en profondeur sur l'ensemble de la législation concernée, en renvoyant à d'autres problèmes soulevés dans des arrêts rendus par la Cour constitutionnelle, mais également sur la nécessité de prendre position sur le Grand Franchimont, sans oublier la réforme de la cour d'assises. D'autres ont regretté le fait que l'arrêt de la Cour de cassation connu, il n'ait pas été fait recours à l'article 441 du Code d'instruction criminelle. Il a aussi été fait référence à l'article 189ter.

Qu'en est-il enfin d'éventuels recours contre la loi que nous allons voter ce soir et du nouveau rôle confié à la Cour de cassation?

Le ministre a insisté sur les points suivants. Le projet de loi est une législation réparatrice à ne pas confondre avec une réforme globale de la législation sur les méthodes particulières de recherche. Un avant-projet a été préparé par son prédécesseur en rappelant que la législation avait déjà été modifiée en 2005. Il souscrit à l'idée de se pencher à nouveau sur le Grand Franchimont et de trouver des solutions à la question des incidents de procédure et des nullités. Chose importante également, à l'article 2 est bien visée la façon dont la chambre des mises en accusation a exercé son rôle et non le fond du contrôle. Ce n'est donc pas un contrôle de légalité des méthodes particulières. En d'autres termes, ce qui importe est d'examiner si la procédure a été correctement suivie.

Pour ce qui est de l'application de l'article 441 du Code d'instruction criminelle et des suites données par son prédécesseur à l'arrêt du 28 octobre 2008, le ministre signale que plusieurs attitudes étaient possibles et ont été soumises au procureur général de Gand. Finalement, le recours à l'article 441 n'est pas apparu comme la bonne solution. En définitive, le ministre précédent a préféré attendre que la cour d'appel se prononce dans un dossier précis.

Le projet de loi permet de régler par ailleurs la centaine de dossiers concernés mais lorsque la législation MPR sera réexaminée dans sa totalité, il faudra décider du maintien ou non des compétences ainsi attribuées à la Cour de cassation. Enfin, l'article 3 du projet met un terme aux divergences d'interprétation de l'article 235ter au sujet de la présence du procureur général lorsque les parties sont entendues par la chambre des mises en accusation. Le ministre a également répondu aux objections soulevées par l'OVB. Pour ce qui est du rôle confié à la Cour de cassation, il a insisté sur le fait qu'en l'état, nécessité faisait loi.

Plusieurs amendements ont été déposés par M. Van de Velde qui les a retirés après les explications du ministre. Dès lors, après le vote de l'ensemble des articles du projet de loi, celui-ci a été adopté à l'unanimité par les membres de la commission de la Justice.

Translated text

In the general discussion, many colleagues spoke: Ms. and Ms. Baeselen, Laeremans, Nyssens, Van Cauter, Van Hecke, Giet, Landuyt, Terwingen and Van de Velde. It follows that all the speakers, taking into account the context, subscribe to the bill, in order to avoid the release of criminals and criminals. They also believe that there is an emergency. The majority wanted to emphasize that the legislator must thus intervene to repair the consequences of an error of assessment by the Accusation Chamber of the General Prosecutor’s Office of Ghent, an error committed despite the directives of the College of General Prosecutors, which interpels.

Some are wondering when the Minister of Justice will play his role with regard to the public prosecutor so that he assumes the responsibilities that are his own.

It was also emphasized that the draft under consideration concerned only the legislation on specific research methods and not the common criminal law and that it was aimed at solving a specific problem. Several members insisted on the need for a thorough reflection on the entire legislation concerned, referring to other problems raised in judgments issued by the Constitutional Court, but also on the need to take a position on the Grand Franchimont, not to mention the reform of the court of assises. Others regretted the fact that the judgment of the Court of Cassation known, it was not resorted to article 441 of the Code of Criminal Instruction. It was also referred to Article 189ter.

Finally, what about possible appeals against the law we will vote tonight and the new role entrusted to the Court of Cassation?

The Minister emphasized the following points. The bill is a repair legislation not to be confused with a comprehensive reform of the legislation on particular research methods. A preliminary draft was prepared by its predecessor, recalling that the legislation had already been amended in 2005. He subscribes to the idea of looking again at the Grand Franchimont and finding solutions to the issue of procedural incidents and nullities. It is also important that Article 2 refers to the manner in which the Chamber of Accusations has performed its role and not the substance of the control. Therefore, it is not a control of the legality of particular methods. In other words, what matters is to examine whether the procedure has been properly followed.

Regarding the application of Article 441 of the Code of Criminal Investigation and the follow-up given by its predecessor to the judgment of 28 October 2008, the Minister points out that several attitudes were possible and were submitted to the Attorney General of Ghent. Finally, the use of Article 441 did not appear to be the right solution. Ultimately, the previous minister preferred to wait for the Court of Appeal to decide on a specific case.

The bill also allows to settle the hundred cases concerned, but when the MPR legislation will be reviewed in its entirety, it will be necessary to decide whether or not the powers thus assigned to the Court of Cassation will be ⁇ ined. Finally, Article 3 of the draft ends the differences in the interpretation of Article 235b regarding the presence of the Attorney General when the parties are heard by the Accusation Chamber. The Minister also responded to the objections raised by the OVB. As for the role entrusted to the Court of Cassation, he insisted on the fact that in the state, necessity made law.

Several amendments have been submitted. Van de Velde who withdrew them after the explanations of the minister. Therefore, after the vote of all the articles of the bill, it was adopted unanimously by the members of the Justice Committee.

#67

Official text

                    
                    Je vous remercie. Op mijn sprekerslijst voor de algemene bespreking staan de heren Baeselen en Van Hecke, en de dames Van Cauter en De Schamphelaere. Als niemand anders het woord vraagt is de sprekerslijst daarmee afgesloten. De heer Baeselen ziet af van het woord? Dan geef ik het woord aan mevrouw Van Cauter.

Op dit uur waarin u aan de beurt komt, mevrouw, wordt u populairder door de gave van de bondigheid te betrachten.

Translated text

#68

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, collega Hamal heeft uitvoerig dit ontwerp gesitueerd. Ik ga dat niet opnieuw doen. Onze fractie zal effectief dit ontwerp steunen omdat de inmenging in de rechten van de verdediging, die thans wordt voorzien door de wetgever, verantwoord is en strikt evenredig is met het belang van de te bereiken doelstelling, namelijk straffeloosheid vermijden, en omdat ze gecompenseerd wordt door een procedure die een onafhankelijke en onpartijdige rechter in staat stelt de wettigheid van de procedure te onderzoeken.

Er wordt effectief een bijkomend middel aangereikt. De rechter ten gronde en desgevallend het Hof van Cassatie kan bij wettigheidincidenten met betrekking tot de controle van de bijzondere opsporingsmethodes, observatie en infiltratie, opnieuw de kamer van inbeschuldigingstelling vatten.

Bovendien blijft ook het recht op beroep intact, maar dit wordt aan bepaalde termijnen gebonden, hetgeen de rechtzekerheid ten goede komt.

Mijnheer de voorzitter, ik sluit af. Mijnheer de minister, ik richt mij rechtstreeks tot u. Ik blijf het betreuren dat u de sleutel die u in handen had met de toepassing van artikel 441 niet hebt gebruikt. Ik hoop ten volle, en samen met mij een aantal collega’s neem ik aan, dat de sleutel die de wetgever thans ter beschikking stelt vandaag nog zal passen.

Translated text

Mr. President, colleagues and colleagues, Mr. Hamal has detailed this draft. I will not do it again. Our group will effectively support this draft because the interference in the rights of defence, currently provided by the legislature, is reasonable and strictly proportionate to the importance of the objective to be achieved, namely to avoid impunity, and because it is compensated by a procedure that allows an independent and impartial judge to examine the legality of the procedure.

An additional means is effectively provided. In case of legal incidents relating to the control of the special methods of investigation, observation and infiltration, the court of substance and, where applicable, the Court of Cassation may reconsider the accusation chamber.

Furthermore, the right to appeal remains intact, but this is bound by certain deadlines, which benefits the legal certainty.

Mr. Speaker, I will conclude. Mr. Minister, I am addressing you directly. I continue to regret that you did not use the key you held in application of Article 441. I fully hope, and with me some of my colleagues, I assume that the key that the legislator now makes available will still apply today.

#69

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het genoegen is niet aan mijn kant om de collega’s hier nog langer te houden. Ik heb nog enkele zeer korte bemerkingen voor het parlementair verslag, omdat de wetgeving waarschijnlijk ook wel zal geanalyseerd worden door de rechtspraktijk zelf.

Ten eerste, het is geen hals-over-kopwetgeving. Het voorstel is besproken, geamendeerd en goedgekeurd in een vergadering van de Senaatscommissie van meer dan drie uur en in een plenaire vergadering in de Senaat van anderhalf uur. In onze commissie hebben wij er bijna drie uur aan gewijd en nu is er hier het debat. Voor één pagina wettekst overstijgt dat veruit de parlementaire statistieken van energie, uiteenzettingen, sprekers en politieke aandacht.

Ten tweede, het is evenmin een terechtwijzingswetgeving. Er is geen schending van de scheiding der machten wanneer de wetgever tekorten of gebreken in de wet corrigeert, ook wanneer die tot uiting zijn gekomen in bijvoorbeeld een arrest van het Grondwettelijk Hof of van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Men kan die arresten beter preciseren, uitvoeren en in een nieuwe wet schrijven. Dat is ook het geval wanneer arresten van het Hof van Cassatie nog niet de tijd hebben gehad om zich echt in een eenvormige rechtspraak te realiseren.

Ten derde, het is geen inhoudelijke wijziging van de bestaande procedures inzake de bijzondere opsporingsmethodes. De controle door de KI blijft verzekerd. Het is een nieuwe procedurewetgeving, wat ook maakt dat de wetgeving onmiddellijk van toepassing kan worden op hangende procedures. Uiteraard is het een kleine correctie, die in de gegeven omstandigheden verdere negatieve gevolgen zoals straffeloosheid van een geïsoleerde rechtspraak wil vermijden op een moment waarop andere actoren hun verantwoordelijkheid niet ten volle hebben genomen.

Natuurlijk is een grondiger parlementair debat nodig. Dat is inmiddels ook toegezegd door de minister van Justitie. Een herziening van de bijzondere opsporingsmethodes dringt zich op. Daarnaast, misschien nog wel belangrijker, rijst de vraag op het vlak van de nietigheden of er een absolute dan wel een relatieve nietigheid is wanneer het verdedigingsbelang is aangetast. Een te strak stelsel van nietigheden kan leiden tot schrijnende onrechtvaardigheden en de veiligheid van de samenleving en van personen in het gedrang brengen. Er was de afgelopen weken een filosofisch debat in Vlaanderen over de verhouding of de niet-verhouding tussen recht en rechtvaardigheid. Als politiek verantwoordelijken willen wij een weloverwogen afweging tussen de beveiliging van de samenleving en het beginsel van de rechtsstaat. Mijnheer de minister, wij hopen dat dat debat er aankomt in de commissie voor de Justitie.

Translated text

Mr. Speaker, the pleasure is not on my part to keep my colleagues here even longer. I have a few very short remarks for the parliamentary report, as the legislation will probably also be analyzed by the legal practice itself.

First, it is not a neck-over-head legislation. The proposal was discussed, amended and approved in a meeting of the Senate Committee of more than three hours and in a plenary session in the Senate of one and a half hours. In our committee we have devoted almost three hours to it and now there is the debate here. For one page legislative text goes far beyond the parliamentary statistics of energy, presentations, speakers and political attention.

Secondly, it is also not a referral legislation. There is no violation of the separation of powers when the legislator corrects shortcomings or shortcomings in the law, even when they have come to light in, for example, a judgment of the Constitutional Court or of the European Court of Human Rights. These judgments can be better clarified, enforced and written in a new law. This is also the case when the decisions of the Court of Cassation have not yet had the time to truly realize themselves in a uniform jurisprudence.

Third, it does not constitute a substantial change to the existing procedures relating to special detection methods. The control by the KI remains assured. It is a new procedural legislation, which also makes the legislation immediately applicable to pending proceedings. Of course, it is a small correction, which in the given circumstances aims to avoid further negative consequences such as impunity of an isolated jurisprudence at a time when other actors have not fully taken their responsibilities.

There is a need for a deeper parliamentary debate. This has already been promised by the Minister of Justice. A review of the special detection methods is urgent. In addition, ⁇  even more importantly, the question arises in the field of invalidity whether there is an absolute or a relative invalidity when the defence interest is compromised. A too tight system of injustices can lead to widespread injustice and jeopardize the safety of society and individuals. In recent weeks there has been a philosophical debate in Flanders about the relationship or non-relation between law and justice. As political leaders, we want a well-considered balance between the security of society and the rule of law. We hope that this debate will be held in the Justice Committee.

#70

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal ook proberen het kort te houden. Ik meen dat het duidelijk is dat deze parlementaire procedure niet echt de normale gang van zaken is.

Natuurlijk, het probleem is gerezen en de regering moet snel een oplossing uitwerken. Het Parlement moest daarbij betrokken worden en een snel ingrijpen was natuurlijk vereist. Ik heb vorige week al gezegd dat al dat haastwerk dat nu gebeurd is – want het is toch heel snel gegaan – wellicht niet nodig geweest was indien er vroeger tijdig was ingegrepen.

De regering is ervan uitgegaan dat de rechters ten gronde tot een wijze beslissing zouden komen en dat zij niet die radicale uitspraak zouden doen. Ik meen dat ter zake toch een verkeerde gok is gemaakt. Toen is de noodprocedure in gang gezet maar het kwaad was ondertussen geschied.

Mijnheer de minister, u hebt ook aangekondigd dat er na deze korte correctiewet nog een serie andere wijzigingen van de BOM-wet komen. Wij hebben u gevraagd niet overhaast te werk te gaan. U weet dat de commissie voor de Justitie in februari een aantal analyses zal maken van bestaande antiterreurwetten, waaronder ook de BOM-wetgeving. Ik meen dat het bijzonder belangrijk is dat wij die evaluatie heel grondig doen in de commissie voor de Justitie en pas nadien het werk aanvatten om eventuele andere wijzigingen aan te brengen. Ik meen dat wij rustig de tijd moeten nemen om een goede wetgeving te maken.

Ik kom terug op het voorliggend ontwerp. Mijnheer de minister, wij zullen dit steunen, maar ik moet u zeggen: zeker niet van harte. Niet alleen wegens de voorgeschiedenis en het schuldig verzuim van de regering maar vooral omwille van de juridische aanpak. Wij hebben het er al over gehad: dit voorstel grijpt ook in op lopende dossiers. Dat is altijd bijzonder delicaat.

Bovendien heb ik het altijd heel moeilijk met de ongelijkheid in behandeling in de verschillende dossiers, vooral als wij kijken naar wat het Hof van Cassatie kan doen.

Het Hof van Cassatie kan ook de beslissing nemen om het dossier terug te sturen naar de KI om het dossier daar te zuiveren van mogelijke nietigheden en om nodige wettigheidsincidenten te kunnen oplossen. Het Hof van Cassatie is echter het enige echte hof dat zich moet uitspreken over de wettigheidscontrole. Net die controle gaan zij een stuk uit handen geven door het dossier terug te sturen naar de KI. Ik denk dat dit een nooit geziene ingreep is, ook voor het Hof van Cassatie. Wij gaan hen even tijdelijk buitenspel zetten. U heeft aangekondigd dat dit hopelijk een tijdelijke wet wordt die na enkele maanden of jaren niet meer zal moeten bestaan, zal kunnen worden afgeschaft en in de praktijk zal uitdoven. Wij hebben hier eigenlijk te maken met gelegenheidswetgeving.

Een vierde element vormt mijn grootste bezorgdheid, mijnheer de minister. Gaat deze regeling de toets van de grondwettelijkheid doorstaan? Ik ben daar erg bevreesd voor. Ik vrees voor nieuwe procedure-incidenten en ik vrees dat het Grondwettelijk Hof zal ingrijpen omwille van een verschillende behandeling. Op dat moment zitten wij met een derde ingreep van het Grondwettelijk Hof. Ik hoop dat het de toets wel zal doorstaan, maar ik vrees er voor.

Nood breekt wet. De bittere pil zal moeten worden doorgeslikt door Senaat en Kamer. Als jurist voel ik mij daar heel ongemakkelijk bij en ik denk vele collega’s met mij. Wat wij nu stemmen, is eigenlijk een beetje juridische horror maar dan moet men blijkbaar even zijn ogen dichtdoen en popcorn gaan halen. Ik vind dat wij toch even mogen stilstaan bij het feit dat wat wij vandaag doen absoluut niet evident is, maar het dient blijkbaar een maatschappelijk belang.

Translated text

I will also try to keep it brief. I think it is clear that this parliamentary procedure is not really the normal course of affairs.

Of course, the problem has been raised and the government must quickly find a solution. Parliament had to be involved in this and, of course, a swift intervention was required. I have already said last week that all that hasty work that has now occurred – because it has gone very quickly – might not have been necessary if intervention had been taken early.

The government has assumed that the judges would basically make a wise decision and that they would not make that radical ruling. I think there is a wrong bet on this. Then the emergency procedure was initiated but the evil had occurred in the meantime.

Mr. Minister, you also announced that after this short correction law there will be a series of other amendments to the BOM law. We have asked you not to rush to work. You know that the Justice Committee in February will conduct a number of analyses of existing anti-terrorism laws, including the BOM legislation. I think it is ⁇  important that we do this evaluation very thoroughly in the Committee on Justice and only then begin the work to make any other changes. I think we should take the time to make good legislation.

I will return to the previous draft. Mr. Minister, we will support this, but I must tell you: ⁇  not from the heart. Not only because of the history and the guilty failure of the government, but especially because of the legal approach. We have already talked about this: this proposal also addresses ongoing dossiers. This is always especially delicate.

Furthermore, I always find it very difficult to deal with the inequality in treatment in the various files, especially when we look at what the Court of Cassation can do.

The Court of Cassation may also decide to send the file back to the KI in order to clean the file there of possible nullities and to be able to resolve necessary legal incidents. However, the Court of Cassation is the only genuine court that has to decide on the legality control. Just that control they will give a piece out of hands by sending the file back to the KI. I think this is an unprecedented intervention, even for the Court of Cassation. We will temporarily remove them. You have announced that this will hopefully become a temporary law that after a few months or years will no longer have to exist, will be able to be abolished and in practice will exhaust. We are actually dealing with opportunity legislation.

A fourth element is my greatest concern, Mr. Minister. Will this system pass the test of constitutionality? I am very afraid of that. I fear new procedural incidents and I fear that the Constitutional Court will intervene because of a different treatment. At that time we are in a third intervention of the Constitutional Court. I hope it will survive the test, but I am afraid.

Need breaks the law. The bitter pill will have to be swallowed by the Senate and Chamber. As a lawyer, I feel very uncomfortable about this and I think of many colleagues with me. What we are voting now is actually a bit of legal horror but then you should apparently close your eyes for a moment and go pick up popcorn. I think we should still bear in mind the fact that what we do today is absolutely not obvious, but it apparently serves a social interest.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★