plenum van 2009-02-19 14:19:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2009-02-19 14:19:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/52/ip083x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
52K1773	07/01/2009	✔	Projet de loi portant assentiment à la Convention entre le Royaume de Belgique et le Royaume du Maroc tendant à éviter la double imposition et à prévenir l'évasion et la fraude fiscales en matière d'impôts sur le revenu, signée à Bruxelles le 31 mai 2006.
52K0505	05/12/2007	✔	Proposition de résolution relative à la mise en oeuvre d'un plan d'action en ce qui concerne les affections rares et les médicaments orphelins.
52K1752	16/12/2008	✔	Projet de loi portant assentiment aux Actes internationaux suivants : - Convention relative aux droits des personnes handicapées, - Protocole facultatif se rapportant à la Convention relative aux droits des personnes handicapées, adoptés à New York le 13 décembre 2006.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#25	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#26	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

#1

#2

Official text

                    
                    Als u dat vraagt, wordt u op uw wenken bediend, want hier komt de rapporteur. Mijnheer de verslaggever, gaat u uw verslag toelichten? Uiteraard mag u dat: ik ging ervan uit dat u verwees naar uw schriftelijk rapport, maar ik was iets te snel.

Translated text

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, excellentie, collega’s, gezien het belang van de resolutie en de inhoud ervan, vinden wij het meer dan noodzakelijk om hier een goed verslag te kunnen brengen, met daarop volgend een goed debat. Ik zal eerst verslag uitbrengen, met uw goedvinden, mijnheer de voorzitter, over de werkzaamheden van de commissie, waarna ik aansluitend kort het standpunt van de fractie weergeef.

Tijdens haar vergadering van 3 februari jongstleden heeft de commissie Volksgezondheid een resolutie betreffende zeldzame aandoeningen en zeldzame geneesmiddelen besproken en eenparig aangenomen. De basistekst was afkomstig van collega Avontroodt en collega della Faille en werd uiteindelijk grondig besproken, maar ook gezamenlijk geamendeerd door zowel de meerderheid als de oppositie. De amendementen waren onder meer geïnspireerd door de informatie afkomstig van de experten die gehoord werden tijdens de hoorzitting op 13 januari. Ik overloop die even kort.

Eerst was er de heer Lhoir van het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen die toelichting gaf bij de Europese verordening van 2000 die bepaalt wanneer een geneesmiddel het statuut krijgt van “weesgeneesmiddel”, dat wil zeggen een geneesmiddel dat zeldzame ziekten verhelpt. Het gaat om geneesmiddelen waarbij de ernst en het chronische karakter van de ziekte worden bekeken. Er moet een verband zijn van medische aannemelijkheid tussen de moleculen, het geneesmiddel en de ziekte. De prevalentie mag in de Europese Unie niet hoger liggen dan 5 op 10.000. Tot slot is er het economisch criterium: de firma’s moeten kunnen aantonen dat de ontwikkelingskosten zo groot zijn dat gezien de kleine markt men dat eigenlijk niet kan opbrengen zonder het statuut van erkenning als weesgeneesmiddel.

Omdat de Europese verordening juist tot doel heeft te garanderen dat patiënten met een zeldzame ziekte even kwaliteitsvolle, veilige en efficiënte medicatie kunnen krijgen, moeten er soms steunmaatregelen worden getroffen. Vandaar dus het statuut van weesgeneesmiddel.

De heer Lhoir benadrukt ook dat in België het Federaal agentschap een prominente rol speelt bij de eerste ontwikkelingsstadia van vooral oncologische geneesmiddelen.

Translated text

Mr. Speaker, Excellence, colleagues, given the importance of the resolution and its content, we find it more than necessary to be able to present a good report here, followed by a good debate. I will first report, with your approval, Mr. Speaker, on the work of the committee, after which I will briefly present the position of the group.

During its meeting on 3 February, the Committee on Public Health discussed and unanimously adopted a resolution on rare diseases and rare medicines. The basic text came from colleague Avontroodt and colleague della Faille and was eventually thoroughly discussed, but also jointly amended by both the majority and the opposition. Amendments were inspired, among other things, by information from the experts heard during the hearing on 13 January. I will cover it briefly.

First was Mr. Lhoir of the Federal Medicines Agency who explained the European Regulation of 2000 which determines when a medicinal product gets the status of “weather medicine”, i.e. a medicinal product that cures rare diseases. These are medicines that look at the severity and chronic nature of the disease. There must be a link of medical credibility between the molecules, the drug and the disease. The prevalence in the European Union should not exceed 5 out of 10,000. Finally, there is the economic criterion: the firms must be able to demonstrate that the development costs are so large that given the small market, one cannot actually make it without the status of recognition as an orphan medicine.

Because the European Regulation is intended to ensure that patients with a rare disease can receive equally high-quality, safe and effective medication, support measures are sometimes needed. Hence the status of orphan medicine.

Mr Lhoir also emphasizes that in Belgium the Federal Agency plays a prominent role in the early stages of development of especially oncological drugs.

#4

Official text

                    
                    Professor Cassiman, in zijn hoedanigheid van voorzitter van het Fonds Zeldzame Ziektes en Weesgeneesmiddelen van de Koning Boudewijnstichting, pleitte voor een formele erkenning van het Fonds en voor de opmaak van een nationaal plan voor weesgeneesmiddelen dat zou moeten worden gerealiseerd vóór 2011, een plan zoals dat bijvoorbeeld al bestaat in Frankrijk, Spanje, Duitsland en nog andere Europese buurlanden.

Momenteel doen de mensen van de Koning Boudewijnstichting onder leiding van professor Cassiman dat op vrijwillige basis. In de hoorzitting werd aangegeven dat er voor de totstandkoming van een erkend fonds moet worden gezorgd.

Ook de farmaceutische industrie kwam aan bod. Zij drong aan op ondersteuning van een nationaal actieplan voor weesgeneesmiddelen.

Vervolgens werd het woord verleend aan de patiëntenverenigingen LUSS en Radior. Zij getuigden van de grote problemen van mensen die lijden aan een zeldzame aandoening. Die aandoeningen zijn meestal genetisch van oorsprong, meestal heel ernstig en ongeneeslijk en hebben bovendien het nadeel dat ze zo zelden voorkomen dat ze soms veel te laat worden vastgesteld. De behandeling is heel precair precies omdat er omwille van de zeldzaamheid van de ziekte minder wetenschappelijk onderzoek naar is verricht of omdat er minder behandelingswijzen bestaan.

Daarna werd het woord verleend aan een medewerker van het RIZIV die toelichting heeft gegeven bij de procedure tot terugbetaling. Het is de minister van Volksgezondheid die beslist op basis van een advies van de Commissie Tegemoetkoming Geneesmiddelen. Er is ook een college van geneesheren dat op verzoek van de CTG advies verstrekt aan de medische adviseurs van de ziekenfondsen, omdat de meeste van deze geneesmiddelen onder hoofdstuk 4 vallen, geneesmiddelen waarvoor een voorafgaandelijke goedkeuring van de adviseur nodig is.

Na de hoorzitting deelde de kabinetsmedewerker van de minister namens de minister mee dat de patiëntenverenigingen verder zullen worden betrokken in de verdere behandeling en bespreking van het project. Dat zou onder meer ook gebeuren in het kader van het Plan chronisch zieken.

Tijdens het daaropvolgend debat werd door iedereen het belang van en de nood aan een actieplan voor zeldzame ziekten en weesgeneesmiddelen onderstreept.

Translated text

Professor Cassiman, in his capacity as chairman of the Rare Diseases and Weather Medicines Fund of the King Boudewine Foundation, advocated for a formal recognition of the Fund and for the formulation of a national plan for orphan medicines that should be implemented before 2011, a plan such as already exists in France, Spain, Germany and other European neighboring countries.

Currently, the people of the King Buddha Wine Foundation under the leadership of Professor Cassiman do so on a voluntary basis. The hearing indicated that the creation of a recognised fund should be ensured.

The pharmaceutical industry was also discussed. She called for support for a national action plan for orphan medicines.

Then the word was given to the patient associations LUSS and Radior. They witnessed the great problems of people suffering from a rare condition. These disorders are usually of genetic origin, usually very serious and incurable, and have the disadvantage that they occur so rarely that they are sometimes established too late. The treatment is very precarious precisely because there has been less scientific research on it due to the rarity of the disease or because there are fewer treatments.

The floor was then given to an employee of RIZIV who gave explanations on the procedure for reimbursement. It is the Minister of Public Health who decides on the basis of an opinion of the Committee on Medicines. There is also a college of doctors who, at the request of the CTG, provides advice to the medical advisors of the health funds, as most of these medicines fall under Chapter 4, medicines that require prior approval of the counselor.

After the hearing, the cabinet employee of the Minister on behalf of the Minister informed that the patient associations will continue to be involved in the further treatment and discussion of the project. This will also be done within the framework of the Chronic Disease Plan.

During the subsequent debate, everyone emphasized the importance and necessity of an action plan on rare diseases and orphan medicines.

#5

Official text

                    
                    Ik overloop even heel kort de verschillende interventies.

Mevrouw Avontroodt, initiatiefneemster van het voorstel, benadrukte dat het niet volstaat om weesziekte op te nemen in het bestaande plan chronisch zieken. In overeenstemming met wat Europa vraagt, zou er daarentegen een specifiek nationaal plan met als deadline 2011 tot stand moeten komen.

Mevrouw Burgeon heeft de nadruk gelegd op het belang van het Bijzonder Solidariteitsfonds, dat in eerste instantie, wanneer het geneesmiddel nog niet voor terugbetaling is erkend, al een tenlasteneming kan doen.

Ikzelf heb tijdens de bespreking ook een uiteenzetting gegeven. Ik heb erop gewezen dat in ons land – gelukkig – reeds enige steunmaatregelen zijn genomen voor de weesgeneesmiddelen. Ik heb onder meer gewezen op de vrijstelling van heffing. Terwijl andere geneesmiddelen aan een heffing op hun omzet zijn onderworpen, zijn de weesgeneesmiddelen van voornoemde heffing vrijgesteld. Ik heb ook geopperd dat er binnen het budget van de geneesmiddelen, dat vandaag 3,8 miljard euro bedraagt, misschien in een apart budget voor weesgeneesmiddelen moet worden voorzien.

De CD&V-fractie ging tijdens de bespreking ook akkoord om aan een nationaal plan mee te werken. Wij zouden een dergelijk plan goed vinden. Wij zagen ook raakvlakken met de bespreking straks in de commissie van het plan van de minister rond de chronische patiënten. Wij zijn van mening dat bij voornoemde gelegenheid opnieuw over de weesgeneesmiddelen moet worden gesproken.

Mevrouw Salvi heeft het over de opleiding van artsen gehad en over het belang van de kennis van artsen op het vlak van zeldzame ziekten en behandelingen. Zij stelde namelijk vast dat artsen vaak te laat ingrijpen en dat de diagnose te laat wordt gesteld. Omdat de ziekten zo zeldzaam zijn, hebben de artsen moeilijkheden met het snel maken van een goede diagnose. Wanneer de diagnose pas laat wordt gesteld, kan uiteraard ook de behandeling pas laat worden opgestart.

De commissievoorzitter, mevrouw Gerkens, stelde de vraag over de responsabilisering van de farmaceutische industrie ter zake. Zij vroeg ook om minstens werk te maken van een solidariteitsregeling tussen de verschillende Europese lidstaten.

Dezelfde vraag werd ook door mevrouw Burgeon gesteld. Zij vroeg ook naar redelijkheid bij de prijszetting. Mevrouw Burgeon haalde aan dat het voorgaande wellicht een teer punt is. Wij moeten erover waken dat firma’s die een exclusief recht hebben om alleen bepaalde, heel zeldzame geneesmiddelen te ontwikkelen, enige rationaliteit inzake prijszetting aan de dag leggen en dat zij ter zake niet in een soort monopolygedrag vervallen.

Translated text

I will briefly outline the various interventions.

Mrs Avontroodt, initiator of the proposal, stressed that it is not sufficient to include bear disease in the existing plan for chronically ill people. On the other hand, in line with what Europe demands, a specific national plan should be established with a 2011 deadline.

Ms. Burgeon emphasized the importance of the Special Solidarity Fund, which can initially take charge when the medicinal product has not yet been recognised for refund.

I also made a statement during the discussion. I have pointed out that in our country – fortunately – some support measures have already been taken for the orphan medicines. I have mentioned, among other things, the exemption from taxation. While other medicinal products are subject to a tax on their turnover, the orphan medicinal products are exempt from the above tax. I also urged that within the medicines budget, which currently amounts to EUR 3.8 billion, a separate budget for orphan medicines may need to be provided.

During the discussion, the CD&V group also agreed to cooperate on a national plan. We would like such a plan. We also saw interfaces with the discussion later in the committee of the minister’s plan on chronic patients. We believe that at the aforementioned occasion we should again talk about the orphan medicines.

Ms. Salvi spoke about the training of doctors and the importance of doctors’ knowledge in the field of rare diseases and treatments. She found that doctors often intervene too late and that the diagnosis is made too late. Because the diseases are so rare, doctors find it difficult to quickly make a proper diagnosis. If the diagnosis is made late, the treatment can, of course, be initiated late.

The Chairman of the Commission, Ms. Gerkens, raised the question about the responsibility of the pharmaceutical industry in this regard. She also called for at least work on a solidarity scheme between the different European Member States.

The same question was also asked by Mrs. Burgeon. She also asked for reasonability in pricing. Ms. Burgeon pointed out that the previous may be a tear point. We must take care that companies that have the exclusive right to develop only certain, very rare medicines, demonstrate some rationality in pricing and that they do not fall into a kind of monopoly behavior in this regard.

#6

Official text

                    
                    Het beschikkende gedeelte van de resolutie komt er eigenlijk op neer dat er gevraagd wordt om samen met de patiëntenorganisaties een beleid uit te werken waarbij de Belgische Stuurgroep Weesgeneesmiddelen erkend wordt, de zogenaamde groep-Cassiman die zich nu situeert binnen de Koning Boudewijnstichting. In de resolutie staat ook dat er naar buitenlands voorbeeld een nationaal actieplan moet worden opgesteld. Verder stelt de resolutie dat er prioriteiten moeten worden vastgelegd voor zeldzame aandoeningen die een nieuwe behandeling behoeven. Er moet informatieontwikkeling zijn, ook op Europees vlak. Tot slot moet er een specifiek uitwisselingsnetwerk zijn tussen gespecialiseerde nationale en internationale referentiecentra.

Mevrouw de voorzitter, tot daar mijn verslag. Ik had echter van de heer voorzitter toelating gekregen om daarop aansluitend mijn eigen toespraak te houden.

Ik richt mij tot de indiener, mevrouw Avontroodt, evenals tot de collega’s die het debat hebben meegemaakt en de voorzitter van de commissie om te zeggen dat dit een voorbeeld was van een goed debat. Vanuit de bezorgdheid die in de commissie aanwezig is inzake volksgezondheid zijn wij gekomen tot een goede resolutie die unaniem werd goedgekeurd. Wij sluiten ons daar uiteraard verder bij aan. Onze fractie is ook bereid om er via onze mensen in de regering voor te zorgen dat er effectief werk wordt gemaakt van de verschillende punten die in de resolutie voorkomen.

We moeten hier niet vervallen in technische aspecten, het spreekgestoelte dient om de algemene politieke lijnen vast te leggen. Het technisch werk is al deels in de commissie gedaan. Toch willen wij voor een aantal dingen pleiten. We willen in elk geval pleiten voor een nationaal plan. Het is noodzakelijk dat men een prevalentieplan, een behoeftenplan en een aanbodplan opstelt waardoor we die dingen met elkaar in verband brengen. We kunnen dan nagaan over welke ernstige en zeldzame ziekten wij spreken. Daar bestaat statistisch en wetenschappelijk materiaal over. Wij moeten dat met elkaar in verbinding kunnen brengen. Vanuit dat nationaal plan kunnen wij dan het Europees niveau aanspreken om tot een gestroomlijnd beleid te komen. Zo zijn bijvoorbeeld inzake prijszetting weesgeneesmiddelen de enige geneesmiddelen die Europees min of meer dezelfde prijs hebben. Het zou te mooi zijn om waar te zijn mocht dat zo zijn voor alle geneesmiddelen. Wij pleiten eigenlijk al jaren voor een veel meer Europese aanpak van het geneesmiddelenbeleid en de prijszetting. Welnu, voor zeldzame geneesmiddelen is dat zo omdat ze natuurlijk meestal eenheid van productie hebben. Ze worden door één bepaald bedrijf geproduceerd, ze hebben een algemene verkorte registratieprocedure doorlopen en ze hebben een algemene erkenning.

Translated text

The available part of the resolution actually consists in asking for a policy to be developed together with the patient organisations that recognizes the Belgian Stuurgroup Weesgeneesmiddelen, the so-called group-Cassiman which is now situated within the King Boudewijn Foundation. The resolution also states that a national action plan should be drawn up following the foreign example. Furthermore, the resolution calls for priorities to be set for rare diseases that require new treatment. There must be information development, including at the European level. Finally, there should be a specific exchange network between specialised national and international reference centres.

So far, my report. However, I had been granted permission from Mr. President to hold my own speech thereafter.

I address the applicant, Mrs. Avontroodt, as well as the colleagues who have witnessed the debate and the chairman of the committee to say that this was an example of a good debate. From the concerns present in the committee on public health, we have come to a good resolution that was unanimously adopted. We will of course continue to join in this. Our group is also willing to ensure, through our people in the government, that effective work is done on the various points outlined in the resolution.

We should not fall here into technical aspects, the speech table serves to capture the general political lines. The technical work has already been done in the committee. However, we would like to advocate a number of things. In any case, we would like to support a national plan. It is necessary to draw up a prevalence plan, a need plan, and a supply plan, so that we can link these things together. We can then look at what serious and rare diseases we are talking about. There is statistical and scientific material. We must be able to connect this together. From that national plan, we can then appeal to the European level to reach a streamlined policy. For example, in terms of pricing, orphan medicines are the only medicines that have more or less the same price in Europe. It would be too good to be true if it were so for all medicines. We have been advocating a much more European approach to drug policy and pricing for years. Well, for rare drugs, that’s because, of course, they usually have a unit of production. They are produced by one particular company, they have undergone a general abbreviated registration procedure and they have a general recognition.

#7

Official text

                    
                    Vandaar dat onze maatregelen inzake prijszetting van weesgeneesmiddelen in ons land, ook een weerslag hebben op de prijszetting op Europees vlak.

Mevrouw de minister, dit brengt mij tot het eerste punt. Wij stellen met name vast dat er iets eigenaardigs is gebeurd met de jongste maatregel die pleitte voor een lineaire prijsdaling. Ik zal daar later op terugkomen. Wij pleiten voor het Nationaal Plan en wij zullen het ook proberen te ondersteunen.

Ten tweede, pleiten wij er uiteraard ook voor dat het werk van onder anderen professor Cassiman en zijn opvolgers, een inbedding krijgt. Dat is een referentiegroep die niet overleeft op basis van vrijwilligheid of alleen omdat zij ten laste genomen wordt door de Koning Boudewijnstichting. Die groep moet erkenning vinden binnen het Nationaal Plan. Die twee moeten aan elkaar gekoppeld worden zodat wij een referentiegroep hebben, die trouwens per definitie van eminent niveau is. De onderzoekers die wij in ons land hebben – dat mag ik toch even stellen – spelen op Europees en internationaal vlak een zeer belangrijke rol. Wij hebben wetenschappers van topformaat. Het zijn precies de talenten en de wetenschappelijke kennis van die mensen die wij structureel bij ons moeten kunnen houden; dat moeten wij vastleggen door erkenning van zulk een comité. Dat moeten wij dan kunnen koppelen aan het Nationaal Plan.

Ten derde, collega’s, pleiten wij voor een gezamenlijke verantwoordelijkheid, ook inzake het verlenen en het goed gebruik van een budget. Wij moeten nagaan of een apart budget nodig is, met de nodige verantwoordelijkheid. Diezelfde responsabele houding verwachten wij uiteraard ook van de industrie. Wij verwachten dat de industrie in de brede zin van het woord, voldoende aandacht heeft voor die kleine groep van weesgeneesmiddelen, maar wij verwachten ook dat er transparantie zal zijn inzake prijszetting, zodat wij ook voor die geneesmiddelen tot een goed en transparant prijsbeleid kunnen komen. Zo kunnen wij dat innoverend materiaal mee opnemen in onze verplichte verzekering. Heel vaak zitten die geneesmiddelen nu in de sfeer van het zogenaamde compassionate use, alsof ze uit medelijden ter beschikking worden gesteld omdat er geen terugbetalingsregeling is, of zij zitten in het systeem van het BSF, het Bijzonder Solidariteitsfonds. Of anders – zoals met Herceptin is gebeurd – schuiven wij ze onder artikel 56 van de RIZIV-wet, wat eigenlijk niet juist is want daar gaat het om administratiekosten. Daar kan men ze tijdelijk parkeren, in de experimentele fase, maar men zou ertoe moeten komen ook voor die weesgeneesmiddelen de juiste plaats te vinden in het budget zodat men wat dat betreft tot een goede regeling kan komen.

Translated text

Therefore, our measures regarding the pricing of orphan medicines in our country also have an impact on the pricing at the European level.

This brings me to the first point. We note, in particular, that something strange happened with the latest measure that advocated a linear price drop. I will return to that later. We support the National Plan and we will also try to support it.

Second, we naturally also advocate that the work of, among others, Professor Cassiman and his successors, be embedded. That is a reference group that does not survive on a voluntary basis or just because it is taken over by the King Boudewijnstiftung. This group must be recognized within the National Plan. These two must be linked together so that we have a reference group, which, by definition, is an eminent level. The researchers we have in our country – I can say that for a moment – play a very important role on the European and international level. We have top-level scientists. It is precisely the talents and scientific knowledge of those people that we should be able to hold structurally with us; that we must record by recognition of such a committee. This should be linked to the national plan.

Thirdly, colleagues, we advocate a shared responsibility, including in terms of allocation and proper use of a budget. We need to consider whether a separate budget is needed, with the necessary responsibility. We expect the same responsibility from the industry. We expect the industry, in the broad sense of the word, to pay sufficient attention to that small group of orphan medicines, but we also expect that there will be transparency in pricing so that we can reach a good and transparent pricing policy for those medicines too. This means that we can incorporate this innovative material into our compulsory insurance. Very often these medicines are now in the sphere of so-called compassionate use, as if they are made available out of compassion because there is no refund scheme, or they are in the system of the BSF, the Special Solidarity Fund. Or otherwise – as happened with Herceptin – we shift them under article 56 of the RIZIV law, which is actually not correct because there are administrative costs. There they can be temporarily parked, in the experimental phase, but one would also need to find the right place in the budget for those orphan medicines so that one can come to a good arrangement in that regard.

#8

Official text

                    
                    Mevrouw de minister, ik heb misschien nog een laatste puntje, namelijk over het feit dat weesgeneesmiddelen vrijgesteld zijn van heffing. Vroeger hebben wij een wettelijke bepaling opgesteld waarbij weesgeneesmiddelen, net zoals de categorie van de Cx-geneesmiddelen en de categorie van de stabiele bloedderivaten – ik verwijs naar artikel 191 –, vrijgesteld werden van heffingen op de omzet.

Welnu, de minister heeft een lineaire, gemoduleerde prijsdaling uitgevaardigd van 1,95%. Wij hebben dat goedgekeurd in de programmawet van eind vorig jaar. Eigenlijk had die maatregel een dubbele betekenis. Dat is berekend op de omzet van 2007. Dat is bepaald in artikel 191. Men moet dit opgeven omdat dit de referentiebasis is voor de heffing. Toen hebben wij uitdrukkelijk in een vrijstelling voorzien voor weesgeneesmiddelen. Bij de prijsdaling is de omzet van 2007 als zelfde basis genomen. Weesgeneesmiddelen vallen hier echter niet onder.

Weesgeneesmiddelen zijn dus niet vrijgesteld van de lineaire prijsdaling ten belope van 1,95% wat wij eigenlijk wel betreuren. In eenzelfde logica kan men zich afvragen waarom men de weesgeneesmiddelen van de heffing zou vrijstellen. Precies omdat zij het moeilijker hebben, omdat zij een minder interessant product en een veel zeldzamer product zijn. Eigenlijk hadden wij gehoopt dat zij ook zouden zijn vrijgesteld van de prijsdaling. Dat blijkt echter niet zo. Ik heb het nog even nagetrokken. De wet voorziet er niet in want de wet verwijst in artikel 191 naar de omzet van 2007, maar schrijft de prijsdaling niet in. Er is dus geen uitzondering voor de weesgeneesmiddelen.

Met andere woorden, ook voor de weesgeneesmiddelen moet de prijs met 1,95% zakken. Dit heeft natuurlijk een repercussie op de Europese prijzen. Als wij iets willen doen voor de weesgeneesmiddelen denk ik dat wij die prijsdaling zouden moeten schrappen voor de weesgeneesmiddelen en zouden wij voor hen een uitzonderingscategorie moeten maken. Om die reden zou ik dit voorstel aan het slot van mijn uiteenzetting aan de minister willen voorleggen. Ik zal graag haar repliek daarop willen aanhoren.

Translated text

Mrs. Minister, I may have another last point, namely the fact that orphan medicines are exempt from tax. In the past, we have drawn up a legal provision which exempts orphan medicines, as well as the category of Cx medicines and the category of stable blood derivatives – I refer to Article 191 – from sales taxes.

Well, the minister has issued a linear, modulated price drop of 1.95%. We approved this in the program law of the end of last year. In fact, this measure had a double meaning. This is calculated from the 2007 sales. This is stipulated in Article 191. One must specify this because this is the reference base for the tax. Then we explicitly provided for an exemption for orphan medicines. In the case of the price drop, the turnover of 2007 was taken as the same basis. However, medicines are not included here.

Weed medicines are therefore not exempt from the linear price drop of 1.95% which we actually regret. In the same logic, one can ask why the orphan medicines would be exempted from the tax. Precisely because they have it harder, because they are a less interesting product and a much more rare product. In fact, we had hoped that they would also be exempt from the price decrease. However, this does not appear to be so. I examined it for a moment. The law does not provide for this because the law refers in Article 191 to the turnover of 2007, but does not include the price drop. Therefore, there is no exception for orphan medicines.

In other words, even for the orphan medicines, the price should drop by 1.95%. This, of course, has a repercussion on European prices. If we want to do something for the orphan medicines, I think we should abolish that price drop for the orphan medicines and we should make for them an exception category. Therefore, I would like to submit this proposal to the Minister at the end of my presentation. I would like to hear her response.

#9

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, mevrouw de minister, collega’s, ik sta hier met enige schroom en grote dankbaarheid voor alle leden van de commissie, aan de minister en aan de voorzitter van de commissie, die dit debat uiteindelijk heeft mogelijk gemaakt.

Collega Goutry, u hebt een heel uitgebreid en sereen verslag gemaakt. Uiteraard ben ik u daarvoor heel erkentelijk, ook voor de laatste uitdieping en de techniciteit. U ging niet technisch zijn en au fond is het ook geen technisch debat, want weeszieken laten zich niet in vakjes onderbrengen en laten zich niet tot het technische aspect reduceren, integendeel. Het is de grote verdienste van alle leden van onze commissie om uiteindelijk vooral de weeszieken op de agenda van de plenaire vergadering van de Kamer te zetten. Ik weet, mevrouw de minister, dat de patiënten en patiëntenverenigingen u en ons daarvoor heel dankbaar en erkentelijk zijn.

Ik zal niet herhalen wat de heer Goutry in het volledige verslag reeds heeft aangehaald, zoals de definitie, de techniciteit en de Europese verordening, die nu uiteindelijk wordt omgezet in een hopelijk echt Belgisch plan voor weeszieken, waarmee we andere Europese landen volgen, zoals Frankrijk, Nederland, Spanje, Bulgarije en de Tsjechische Republiek. Zo heeft Frankrijk daarvoor 100 miljoen euro veil. Het is natuurlijk een ander land. Elk begin is moeilijk, maar ik heb er alle vertrouwen in dat een substantieel deel van het beleid van de minister daar naartoe zal gaan.

Mevrouw de minister, ik ben net terug van een van de vergaderingen in het kader van het Europese voorzitterschap van Tsjechië, waar men zowel de chronische ziekten als de Health Technology Assessment heel belangrijk vindt. Een van de uitspraken daar – een doordenkertje voor ons, als leden van de commissie – is dat men eigenlijk eens de Health Technology Assessment zou moeten doen van alles wat niet op de agenda staat en van alles wat niet gebeurt. Ik denk dat dit item en dit beleidsdomein precies een beleidsdomein is waarvoor er nog geen Health Technology Assessment is gebeurd. Men zou daaruit kunnen besluiten dat het toch echt de hoogste tijd wordt dat het gebeurt.

Translated text

Mrs. Speaker, Mrs. Minister, colleagues, I stand here with some humility and great gratitude to all members of the committee, to the minister and to the chairman of the committee, who eventually made this debate possible.

Colleague Goutry, you have made a very comprehensive and serene report. Of course, I am very grateful to you for this, also for the latest deepening and the technique. You did not go to be technical and at the end of the day it is also not a technical debate, because orphan patients do not allow themselves to be housed in boxes and do not allow themselves to be reduced to the technical aspect, on the contrary. It is the great merit of all members of our committee to eventually put especially the orphan patients on the agenda of the plenary session of the Chamber. I know, Mrs. Minister, that the patients and patient associations are very grateful and grateful to you and us for this.

I will not repeat what Mr Goutry has already cited in the full report, such as the definition, the technique and the European regulation, which is now finally transformed into a hopefully true Belgian plan for orphan diseases, with which we follow other European countries, such as France, the Netherlands, Spain, Bulgaria and the Czech Republic. For this purpose, France has offered an auction of 100 million euros. Of course, it is another country. Every beginning is difficult, but I am confident that a substantial part of the Minister’s policy will go there.

Mrs. Minister, I just returned from one of the meetings in the framework of the Czech Presidency of the European Union, where both chronic diseases and the Health Technology Assessment are considered very important. One of the statements there – a clue for us, as members of the committee – is that one should actually do the Health Technology Assessment of everything that isn’t on the agenda and of everything that doesn’t happen. I think this item and this policy domain is exactly one policy domain for which there has not yet been a Health Technology Assessment. One could conclude from this that it is indeed the highest time for it to happen.

#10

Official text

                    
                    Uiteraard zijn de verschillende elementen in het verslag aan bod gekomen, maar ik wil toch nog even een voorbeeld geven. Toen ik daarnet in de gangen enkele mensen van de pers ontmoette en zei dat het voorstel over weesziekten op de agenda stond, wist jammer genoeg niemand wat daarmee werd bedoeld. Dat toont duidelijk aan dat het een vergeten groep is. De term orphan diseases, les médicaments et les maladies orphelines, weesziekten en weesgeneesmiddelen, is de juiste term die is gekozen. Wij mogen daar niet fier over zijn, integendeel.

Een van de grote elementen van de resolutie, is een betere bekendmaking, niet alleen bij het grote publiek, maar ook bij de zorgverstrekkers en de hele sector van het gezondheidsbeleid, omdat daar nog onvoldoende mogelijkheden zijn.

De heer Goutry verwees er ook al naar. Ik wil een woord van dank uitdrukken voor de stuurgroep en het fonds, dat inderdaad werd opgericht met de steun van de Koning Boudewijnstichting, dat het voorbereidende werk in alle sereniteit en met inspraak van alle partners, zowel de wetenschappers als de patiënten, heeft verricht. Het is een mooi voorbeeld van daadwerkelijke patiëntenparticipatie, een beetje gestoeld op wat gebeurt in Frankrijk en Nederland en waar er een volwaardige evenwaardigheid bij de uittekening van het beleid is.

Zoals altijd is het een beetje jammer dat ons land achterblijft inzake gegevens, mevrouw de minister. Ik moet dat in heel veel internationale literatuur vaststellen. Men heeft gegevens uit heel veel landen in Europa, maar de cijfers en gegevens uit ons land ontbreken heel vaak of worden niet opgenomen in de bredere, epidemiologische studies. Dat is uiteraard een van de steunpilaren van de resolutie. Wij moeten minstens in kaart kunnen brengen welke en hoeveel weeszieken er in ons land reeds bekend zijn.

Er is nog een punt, dat bovendien heel belangrijk is op andere terreinen: het netwerk van referentiecentra.

Translated text

Of course, the various elements in the report have been discussed, but I would like to give an example. When I met some people in the press in the corridors and said that the proposal on bees diseases was on the agenda, unfortunately no one knew what it meant. This clearly shows that it is a forgotten group. The term orphan diseases, les médicaments et les maladies orphelines, bear diseases and orphan medicines, is the correct term chosen. We should not be proud of this, on the contrary.

One of the major elements of the resolution is a better awareness, not only to the general public, but also to the healthcare providers and the entire sector of health policy, because there are still insufficient opportunities.

Mr. Goutry has already mentioned it. I would like to express a word of gratitude to the Board of Directors and the Fund, which was indeed established with the support of the King Boudewijn Foundation, who carried out the preparatory work in all serenity and with the participation of all partners, both scientists and patients. It is a beautiful example of actual patient participation, a bit based on what is happening in France and the Netherlands and where there is a full equivalence in the drafting of the policy.

As always, it is a little sad that our country is lagging behind in terms of data, Mrs. Minister. I have to confirm this in a lot of international literature. We have data from many countries in Europe, but the figures and data from our country are very often missing or are not included in the broader, epidemiological studies. This is, of course, one of the pillars of the resolution. We must at least be able to map out which and how many orphan diseases are already known in our country.

There is another point, which is also very important in other areas: the network of reference centers.

#11

Official text

                    
                    Het is een schoolvoorbeeld van de manier waarop elk land in Europa zou kunnen bijdragen tot de juiste diagnose en de juiste behandeling van patiënten die aan zeldzame aandoeningen lijden. Ons land is gelukkig heel rijk aan netwerken en referentiecentra, maar jammer genoeg werken die nog te veel naast elkaar. Misschien kan professor Van Broeckhoven daarvan getuigen.

Met een amendement van mevrouw Salvi werd geprobeerd om de centra voor medische erfelijkheid mee op te nemen in de resolutie, maar er is uiteraard meer nodig dan dat. Er is nood aan een daadwerkelijke steun voor de onderzoekers en nood aan een betere afstemming, wat de expertise betreft. Ik spreek liever over referentiecentra dan over expertisecentra. De referentiecentra kunnen dan garant staan voor de kwaliteit.

Mevrouw de minister, wij vragen om keuzes te maken. Het zal uiteraard afhangen van de gegevens en van de mogelijkheden van de netwerken en de aanwezige expertise om effectief keuzes te maken en om een plan op langere termijn te maken.

Mevrouw de minister, ik wil nog enkele bekommeringen verwoorden. De eerste zorg is dat sommige patiëntenverenigingen van weeszieken vragen hebben bij het onderbrengen onder de koepel van de chronische aandoeningen, omdat sommige zeldzame aandoeningen uiteraard niet chronisch zijn. Ik meen dat die gevoeligheid meegenomen moet worden en dat er effectief een plaats moet zijn voor de weeszieken an sich.

Collega Goutry heeft over een aantal modaliteiten inzake de terugbetaling van weesgeneesmiddelen gesproken. Mevrouw de minister, ik meen dat u in de commissie daarop reeds geanticipeerd hebt en dat de discussie ter zake samen kan sporen met de thema's in de stuurgroep, om te zien wat hiervoor de meest opportune piste is. Hierbij wil ik ook nog eens mijn vraag naar de erkenning van de patiëntenverenigingen herhalen en even stilstaan bij de rol van Europa.

Translated text

It is a school example of how every country in Europe could contribute to the correct diagnosis and treatment of patients suffering from rare diseases. Our country is fortunately very rich in networks and reference centers, but unfortunately they still work too much side by side. Per ⁇  Professor Van Broeckhoven can testify to this.

An amendment by Ms. Salvi attempted to include the centers for medical heredity in the resolution, but more is of course needed than that. There is a need for effective support for researchers and a need for better coordination in terms of expertise. I would rather talk about reference centers than about expertise centers. The reference centers can then guarantee the quality.

We ask you to make choices. It will of course depend on the data and the capabilities of the networks and the available expertise to make effective choices and to make a long-term plan.

Mrs. Minister, I would like to express a few more concerns. The first concern is that some patient associations of orphan patients have questions when accommodating under the dome of the chronic diseases, because some rare conditions are obviously not chronic. I believe that this sensitivity must be taken into account and that there must be an effective place for the orphan sick in themselves.

Collega Goutry talked about a number of modalities regarding the refund of orphan medicines. Mrs. Minister, I think that you have already anticipated this in the committee and that the discussion on this subject can be traced together with the topics in the steering group, to see what is the most appropriate track for this. In this context, I would like to repeat my request for the recognition of patient associations and to reflect on the role of Europe.

#12

Official text

                    
                    In de commissie heb ik u daarover al een vraag gesteld om het thema op te nemen tijdens het Belgisch Europees Voorzitterschap, waarop u inderdaad geantwoord hebt dat dat collegiaal met de andere landen gebeurt. U hebt eraan toegevoegd dat u het zou meenemen. Ik vraag het u hier, van op het spreekgestoelte, nogmaals.

De opening die wordt gemaakt om het belang van het thema van de weeszieken en de weesgeneesmiddelen te erkennen, is mijns inziens een opstap naar de gepersonaliseerde geneeskunde met geïndividualiseerde diagnoses en geïndividualiseerde therapieën, wat uiteraard andere consequenties wegdraagt, waaraan ook ethische aspecten gekoppeld zijn.

Mevrouw de minister, collega’s, ik eindig om u allen te bedanken aan de hand van een citaat van Edith Stein, die het als volgt verwoordde. “Alleen wie in de diepte leeft, heeft oog voor de kleine dingen in het grote geheel.”

Ik denk dat u, mevrouw de minister, de commissie en het Parlement in dezen effectief hebben getoond ook oog te hebben voor de kleine dingen in het grote geheel.

In naam van de patiënten dank ik u allen daarvoor.

Translated text

In the committee I have already asked you a question about this to include the topic during the Belgian European Presidency, to which you have indeed replied that this is happening collegially with the other countries. You added that you would take it with you. I ask you here, from the speech desk, again.

The opening that is made to recognize the importance of the theme of the orphan and the orphan medicines is, in my opinion, a step forward towards personalized medicine with individualized diagnoses and individualized therapies, which of course carries other consequences, to which also ethical aspects are linked.

Mrs. Minister, colleagues, I end by thanking you all with a quote from Edith Stein, who put it as follows. “Only those who live in the depths have an eye for the little things in the big whole.”

I think that you, Mrs. Minister, the committee and Parliament have effectively demonstrated in these matters that you also have an eye for the small things in the large whole.

On behalf of the patients, I would like to thank you all.

#13

Official text

                    
                    Madame la présidente, madame la ministre, chers collègues, notre collègue Mme Avontroodt nous a proposé un texte à la fois ambitieux et concret. S'il a été adopté à l'unanimité en commission de la Santé publique, c'est qu'il permet de répondre aux défis importants que posent les maladies rares. Le défi principal concerne certainement les traitements médicamenteux. Malgré l'action volontariste menée en grande partie au niveau européen, peu de médicaments "orphelins" sont aujourd'hui sur le marché. Ainsi, 80% des maladies rares ne sont pas traitées faute de médicaments adéquats et le prix de ces médicaments reste dans l'ensemble extrêmement élevé.

Si ce défi de l'accessibilité des traitements ne concerne pas notre seul pays, il se pose avec acuité chez nous en raison de notre taille modeste. Par comparaison avec l'Allemagne ou la France, notre population ne représente pas pour l'industrie pharmaceutique un marché très attractif. Partant de ce constat, il est primordial de prendre les bonnes dispositions permettant d'assurer à tous nos malades un diagnostic pointu, un traitement efficace, rapidement disponible et à un prix raisonnable. En cela, je me permets d'appeler les firmes à collaborer avec le gouvernement pour instituer, comme le prévoit le point 3 de la proposition de résolution votée à l'unanimité, un système de responsabilisation de ces firmes.

Au sujet de la thématique centrale, à savoir les patients qui du fait de la rareté de leur maladie sont peu écoutés, mal entourés et parfois même non traités, heureusement, il existe de formidables associations de patients qui seront à l'avenir encore plus associées aux processus de réflexion et aux décisions. La ministre les a déjà intégrées au groupe de pilotage du programme "Priorité aux malades chroniques"; elles le seront encore plus demain.

En outre, un grand nombre d'acteurs qui travaillent ensemble sur ce sujet depuis 2006 feront l'objet d'une reconnaissance officielle et bénéficieront d'une subvention.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker. If it was adopted unanimously in the Public Health Committee, it is that it helps to address the important challenges posed by rare diseases. The main challenge is ⁇  drug treatments. Despite the volunteer action carried out largely at European level, few “orphan” medicines are currently on the market. Thus, 80% of rare diseases are not treated due to lack of adequate medicines and the price of these medicines remains extremely high overall.

While this challenge of accessibility of treatments does not concern our country alone, it comes up sharply with us due to our modest size. Compared to Germany or France, our population does not represent a very attractive market for the pharmaceutical industry. Based on this finding, it is primary to take the right arrangements to ensure that all our patients have an accurate diagnosis, effective treatment, quickly available and at a reasonable price. In this, I allow myself to call on the firms to collaborate with the government to establish, as provided for in point 3 of the unanimously voted proposal for a resolution, a system of accountability for these firms.

Regarding the central theme, namely patients who, because of the rarity of their illness, are poorly listened, poorly surrounded and sometimes even untreated, fortunately, there are formidable associations of patients who will in the future be even more associated with processes of reflection and decision making. The Minister has already included them in the pilot group of the program "Priority to chronic patients"; they will be even more so tomorrow.

In addition, a large number of actors who have been working together on this subject since 2006 will be officially recognized and benefit from a grant.

#14

Official text

                    
                    Gageons que ceci permettra une évolution positive des connaissances et favorisera, in fine, l'entente entre les différentes parties intéressées, au bénéfice des patients.

Une action efficace passe évidemment par la sensibilisation et la formation des prestataires de soins. Aujourd'hui, nombre de ces maladies ne sont pas connues ou le sont très mal. Cette méconnaissance met en danger la vie des patients et est source de frustrations et de souffrances inutiles. Il convient dès lors de travailler particulièrement à résoudre cet aspect du problème.

La connaissance passe par la recherche et l'échange d'informations au niveau belge, certes, mais aussi au niveau européen. Il faudra encourager ces démarches et s'assurer qu'enfin notre pays dispose de données épidémiologiques complètes. Le texte tel qu'amendé et voté en commission permettra de relever les principaux défis que je viens d'exposer. Connaissant l'engagement de Mme la ministre en la matière, je ne peux que lui demander de veiller à ce qu'un jour, dans notre pays, la majorité des maladies rares pour lesquelles il existe un traitement soient correctement prises en charge.

Translated text

Let us assume that this will allow for a positive evolution of knowledge and will ultimately promote understanding between the various stakeholders, for the benefit of patients.

Effective action, of course, involves awareness raising and training of healthcare providers. Today, many of these diseases are not known or are very bad. This misunderstanding endangers the lives of patients and is a source of frustration and unnecessary suffering. Therefore, it is necessary to work especially hard to solve this aspect of the problem.

Knowledge goes through research and exchange of information at the Belgian level, of course, but also at the European level. We need to encourage these steps and ensure that our country finally has complete epidemiological data. The text as amended and voted in the committee will help address the main challenges I have just outlined. Knowing the Minister’s commitment in this matter, I can only ask her to ensure that one day, in our country, the majority of rare diseases for which there is treatment are properly treated.

#15

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, mevrouw de minister, ik kan namens de sp.a-fractie meedelen dat wij akkoord gaan met deze resolutie. Wij staan volledig achter een nationaal plan voor zeldzame ziekten en weesgeneesmiddelen.

Voor de sp.a, en dat zou het voor iedereen moeten zijn, is het belangrijk dat elk individu, elke mens in onze samenleving dezelfde kwaliteit van gezondheidszorg krijgt, onafhankelijk van de ziekte waaraan deze patiënt lijdt.

Het is bekend dat er voor ziekten die frequent voorkomen in onze samenleving meer belangstelling is vanuit de industrie en, eerlijkheidshalve moet ik zeggen, ook van de wetenschappers, omdat het voor de wetenschappers vaak eenvoudiger en interessanter is om wetenschappelijk onderzoek te doen voor zeer grote groepen van patiënten, omdat dan de kans op succes veel groter is. Voor de industrie is uiteraard een grotere markt interessanter als men een medicijn of een andere behandeling gaat ontwikkelen, omdat in die situatie de opbrengsten van de verkoop van medicijnen de investeringskosten uiteraard kunnen overtreffen. Met andere woorden, de industrie maakt dan winst.

Dat is helemaal niet zo voor zeldzame ziekten. Voor zeldzame ziekten – en dat is geen kritiek, hoewel, toch een beetje - is er minder belangstelling bij de onderzoekers en ook veel minder belangstelling bij de industrie.

Ik heb gemerkt bij heel veel mensen, ook in mijn fractie, dat men eigenlijk niet weet wat een zeldzame ziekte is, laat staan dat men weet wat een weesgeneesmiddel is. Wij gebruiken definities. Die definities komen van de Europese Commissie. Vanaf het moment dat een ziekte voorkomt bij vijf personen per 10.000, spreekt men van een zeldzame ziekte. Als wij kijken naar de bevolking in de 27 lidstaten, dan zijn dat ongeveer 246.000 patiënten.

Translated text

On behalf of the SP-A group, I can announce that we agree to this resolution. We fully support a national plan for rare diseases and orphan medicines.

For the sp.a, and that should be for everyone, it is important that every individual, every person in our society receives the same quality of health care, regardless of the disease that this patient suffers from.

It is known that there is more interest from the industry and, honestly I must say, also from the scientists, because it is often easier and more interesting for scientists to do scientific research for very large groups of patients, because then the chances of success are much greater. For the industry, of course, a larger market is more interesting when one is going to develop a drug or other treatment, because in that situation the revenues from the sale of medicines can of course exceed the investment costs. In other words, the industry makes profits.

This is not the case for rare diseases. For rare diseases – and that is no criticism, though, yet a little – there is less interest in the researchers and also much less interest in the industry.

I have noticed in many people, including in my group, that one does not actually know what a rare disease is, let alone that one knows what an orphan medicine is. We use definitions. These definitions come from the European Commission. From the moment a disease occurs in five people per 10,000, one speaks of a rare disease. If we look at the population in the 27 Member States, that is about 246,000 patients.

#16

Official text

                    
                    Als geheel in Europa lijkt dat nog veel, maar dan moet u weten dat de meeste zeldzame ziekten maar voorkomen met 1 op 100.000. Dat betekent dat er voor die ziekten nagenoeg geen patiënten zijn in België. Het is dus voor Belgische onderzoekers moeilijk om die onderzoeken te doen, om te proberen de oorzaken van die ziekten te vinden. Bovendien zijn er tussen 5.000 en 8.000 verschillende zeldzame ziekten, van verschillende organen en die op een verschillende manier de levenskwaliteit van de patiënt aantasten, zowel bij jonge mensen als bij volwassenen. In totaal schat men ongeveer 6% tot 8% van de Europese bevolking of 27 tot 36 miljoen.

In principe spreken wij dus over een zeer grote groep van patiënten. Het grote probleem is de heterogeniteit van die groep, waardoor deze groep zich weliswaar kan verenigen onder de benaming van zeldzame zieken, maar niet de slagkracht heeft om onderzoekers of de farmaceutische industrie ervan te overtuigen om te investeren in deze ziekten. Er worden nog steeds nieuwe ziekten beschreven. Daarom kent men nog niet de oorzaak van deze ziekten, maar men kan ze wel beschrijven. Vaak kan men ze wel diagnosticeren maar kent men het verloop van de ziekte niet. Men weet niet hoe levensbedreigend de ziekte is. We weten niet hoe lang deze patiënt gaat leven. We weten niet hoe de patiënt moet behandeld worden.

Ik merk wel dat in de teksten en ook in het verslag vaak de nadruk wordt gelegd op zeldzame ziekten bij kinderen. U verwijst naar de medische -genetische centra. Die werken meestal voor erfelijke ziekten of genetische ziekten bij kinderen. Welnu, meer dan 50% van de zeldzame ziekten treffen volwassenen, maar geen kinderen. Deze patiënten worden niet gezien in centra voor medische genetica; zij worden gezien door neurologen, door psychiaters en andere specialisten. Men moet ervoor opletten de patiënt niet te vernauwen tot een kleine groep van erfelijk zieke kinderen.

80% van de patiënten heeft een erfelijke oorsprong en toch kennen wij die patiënten niet. Het is heel eigenaardig dat wij in onze samenleving deze patiënten niet kennen. Waarom? Alvorens de patiënt bekend wordt, zijn beide ouders meestal niet ziek. Zij vertonen wel een fout en geven die door aan hun kinderen, maar pas als beide ouders deze fout doorgeven, wordt het kind gediagnosticeerd.

Translated text

In Europe as a whole, this seems to be a lot, but then you should know that most rare diseases occur only at 1 in 100,000. This means that there are almost no patients for these diseases in Belgium. So it is difficult for Belgian researchers to do those studies, to try to find the causes of those diseases. In addition, there are between 5,000 and 8,000 different rare diseases, from different organs and that affect the quality of life of the patient in different ways, both in young people and in adults. In total, it is estimated to be around 6% to 8% of the European population or 27 to 36 million.

In principle, we are talking about a very large group of patients. The major problem is the heterogeneity of that group, which allows this group to unite under the name of rare patients, but does not have the impact power to persuade researchers or the pharmaceutical industry to invest in these diseases. New diseases are still being described. Therefore, the cause of these diseases is not yet known, but one can describe them. Often they can be diagnosed, but the course of the disease is not known. We do not know how life-threatening the disease is. We do not know how long this patient will live. We do not know how the patient should be treated.

I note, however, that the texts and the report often emphasize rare diseases in children. You refer to the medical-genetic centers. These usually work for hereditary diseases or genetic diseases in children. Well, more than 50% of rare diseases affect adults, but not children. These patients are not seen in medical genetic centers; they are seen by neurologists, by psychiatrists and other specialists. It should be taken care not to narrow the patient into a small group of hereditary ill children.

80% of patients are hereditary, but we do not know those patients. It is very strange that we do not know these patients in our society. Why Why ? Before the patient becomes known, both parents are usually not sick. They show a mistake and pass it on to their children, but only if both parents pass on this mistake, the child is diagnosed.

#17

Official text

                    
                    Een voorbeeld is mucoviscidose of taaislijmziekte.

Er bestaat natuurlijk wel een methode om een aantal zeldzame ziektes op te sporen. De weinige hier aanwezige vrouwen die kinderen hebben gekregen, maar ook de hier aanwezige vaders van die kinderen, weten wel wat een hielprik is.

Wanneer men hun vraagt wat dat precies is, antwoorden zij dat men een klein beetje bloed neemt en dat op een kaartje doet. Wanneer ik dan vraag waarom men dat doet, weet niemand het. Niemand weet waarom men het bloed van een pasgeboren kind prikt. Men weet niet eens dat de kinderen worden getest op een aantal zeldzame stofwisselingsziektes. Ik dacht dat u allemaal zo mondig was, mondig wanneer u hier vooraan staat…

U weet het, maar u bent een van de weinigen hier nog aanwezig. De anderen daar buiten zouden het moeten weten.

Het is niet alleen een gebrek aan beschikbare informatie. Er zijn ook weinig mensen die om informatie vragen, want ze vinden het vaak allemaal te moeilijk.

Bij volwassen patiënten gaat het om andere ook vaak erfelijke ziektes, zoals bijvoorbeeld de perifere neuropathieën, ziektes van het bewegingsstelsel, die voorkomen bij een op honderdduizend patiënten. Ook deze patiënten hebben recht op een heel goede gezondheidszorg.

De zeldzame ziektes zijn niet allemaal erfelijk. Er zijn er ook die verbonden zijn met infecties of allergieën. Hoe dan ook, een patiënt met een zeldzame ziekte is vaak enkele jaren chronisch ziek vanaf de diagnose. Vaak bestaat er zelfs geen medicatie, en als die bestaat, moet hij ze levenslang nemen.

Op dit moment bestaat er van de meeste zeldzame ziektes te weinig medische en wetenschappelijke kennis. De eenvoudige reden daarvoor is dat ze te zeldzaam zijn. Men moet grote aantallen kunnen bestuderen vooraleer men inzicht krijgt in de ziekte en het ziekteproces.

Op dit moment kent men ongeveer duizend zeldzame ziektes. Dat zijn dan de zogenaamde frequente zeldzame ziektes. Men heeft daarin geïnvesteerd omdat men over voldoende materiaal beschikte om ze te bestuderen.

De tekst van de hier voorliggende resolutie heeft ook voorgelegen in het Europees Parlement, dat ons steeds voorgaat.

Translated text

An example is mucoviscidosis or tongue mucus disease.

There is, of course, a method to detect a number of rare diseases. The few women present here who have had children, but also the fathers of those children present here, know what a heelsprick is.

When they are asked what exactly it is, they answer that they take a little bit of blood and do that on a ticket. When I ask why they do this, no one knows. No one knows why the blood of a newborn baby is pricked. It is not even known that children are being tested for some rare metabolic diseases. I thought you were all so mouthy, mouthy when you stand here in front of you...

You know it, but you are one of the few here still present. The others out there should know.

It is not just a lack of available information. There are also few people who ask for information, because they often find it all too difficult.

In adult patients, other diseases are also often inherited, such as peripheral neuropathies, diseases of the musculoskeletal system, which occur in one in one hundred thousand patients. These patients also have the right to a very good health care.

Not all rare diseases are hereditary. There are also those associated with infections or allergies. Anyway, a patient with a rare disease is often chronically ill for several years from the diagnosis. Often there is even no medication, and if it exists, he must take them for life.

Currently, there is too little medical and scientific knowledge about most rare diseases. The simple reason for this is that they are too rare. One must be able to study large numbers before one gets insight into the disease and the disease process.

Currently, there are approximately 1,000 rare diseases. These are the so-called frequent rare diseases. They were invested in them because they had sufficient material to study them.

The text of the resolution presented here has also been presented in the European Parliament, which is always ahead of us.

#18

Official text

                    
                    Europa heeft al een onderzoeksprogramma binnen het Zevende Kaderprogramma, dat loopt van 2007 tot 2013. In voornoemd programma wil Europa het wetenschappelijk onderzoek stimuleren en wil het de industrie stimuleren om in de ontwikkeling van medicatie voor de zeldzame ziekten in kwestie te investeren. Zulks gebeurt op Europees niveau, omdat het programma een land of lidstaat overstijgt. Er moet met de verschillende lidstaten samen worden gewerkt. De onderzoekers en ook de industrie worden aldus gedwongen om samen te werken. Europa doet het op dat vlak dus heel goed.

Verschillende onderzoekers hebben zich in het programma ingeschreven. Ook zijn verschillende samenwerkingsverbanden ontstaan. Wij mogen dan ook verwachten dat wij in de toekomst meer wetenschappelijke en medische kennis zullen vergaren. Wij mogen ook verwachten dat de industrie, die heel positief tegenover het programma staat, zich zal verenigen en investeren.

Punt is dat wanneer een dossier op Europees niveau wordt gerealiseerd, er ook op nationaal niveau iets moet worden gerealiseerd. Wanneer er een Europees plan is, moet er ook een nationaal plan komen. Alles wat van Europa komt, moet naar het nationale niveau en naar de eigenheid van het eigen land, naar de eigenheid van de gezondheidszorg en naar de eigenheid van de wetgeving worden vertaald.

Daarom wensen wij een nationaal plan. Voornoemd plan moet immers naadloos aansluiten op het Europese plan dat vandaag al werkt. Europa heeft vooropgesteld dat elke lidstaat tegen het jaar 2011 een nationaal plan moet hebben. Ik hoop dat het nu niet opnieuw zal zijn zoals het in België steeds is, met name dat wij ongeveer in de tweede helft van 2011 over een dergelijk nationaal plan zullen beginnen nadenken. Ik hoop dat mijn vrees niet bewaarheid wordt.

Ik doe dus een concreet voorstel. Ik vraag aan mevrouw de minister om het initiatief te nemen en in haar hoedanigheid van minister, als bewijs dat zij achter het nationaal plan staat, de ontwikkeling ervan te stimuleren. Het nationaal plan is trouwens een globaal plan, waarin alle verschillende facetten van de implementatie – zowel de juridische, de economische, de sociale als de medische aspecten – aan bod moeten komen.

Ik vraag ook aan mevrouw de minister om – nu, vandaag, misschien morgen maar zeker niet over een jaar – achter de oprichting van een werkgroep te staan waarin alle actoren worden samengebracht. Zij moeten door het ministerie worden gesteund om het genoemde globale nationale plan voor te bereiden.

Translated text

Europe already has a research programme within the Seventh Framework Programme, which runs from 2007 to 2013. In the aforementioned programme, Europe aims to stimulate scientific research and encourage industry to invest in the development of medicines for the rare diseases in question. This happens at the European level, as the programme exceeds a country or a Member State. It is necessary to work together with the different Member States. Researchers and industry are forced to work together. Europe is doing very well in this area.

Several researchers have enrolled in the program. There have also been various cooperative partnerships. We can therefore expect that in the future we will accumulate more scientific and medical knowledge. We can also expect that the industry, which is very positive about the program, will unite and invest.

The point is that when a dossier is realized at the European level, something must also be realized at the national level. If there is a European plan, there must also be a national plan. Everything that comes from Europe must be translated to the national level and to the peculiarity of the own country, to the peculiarity of the health care and to the peculiarity of the legislation.

We want a national plan. The above-mentioned plan must be seamlessly aligned with the European plan that already works today. The European Union has proposed that every Member State should have a national plan by 2011. I hope that it will not be again as it is always in Belgium, especially that we will begin to think about such a national plan around the second half of 2011. I hope my fear does not come true.

So I make a concrete proposal. I ask the Minister to take the initiative and, in her capacity as Minister, as proof of her support for the national plan, to encourage its development. The national plan is a global plan that addresses all the different aspects of implementation – both legal, economic, social and medical aspects.

I also ask Mrs. Minister to support – now, today, maybe tomorrow but ⁇  not in a year – the establishment of a working group that brings together all actors. They should be supported by the Ministry to prepare the above-mentioned global national plan.

#19

#20

Official text

                    
                    Mevrouw Van Broeckhoven, die stuurgroep, die werkgroep, binnen dat fonds of met de steun van dat fonds, werkt reeds vandaag. De minister heeft daar ook mensen vanuit de administratie aan toegevoegd, zodanig dat nu reeds die aandachtspunten, die verwoord werden in de resolutie, voort uitgewerkt worden door die werkgroep, die stuurgroep binnen dat fonds. De minister heeft gezegd dat die werkgroep substantieel ondersteund zal worden vanuit het kabinet en vanuit de regering. Ik wil u dus maar zeggen dat die werkgroep al bestaat.

Translated text

#21

Official text

                    
                    Mevrouw Avontroodt, daar ben ik dan zeer blij mee. U weet dat ik bij die hoorzitting niet aanwezig kon zijn wegens een uitvaartplechtigheid waarbij ik aanwezig moest en wilde zijn. Ik heb wel het verslag gelezen.

Ik kan alleen maar toejuichen dat die werkgroep al gerealiseerd is. Ik hoop dat de werkgroep dan ook de noodzakelijke vertegenwoordiging heeft om een globaal nationaal plan uit te werken.

Ik wil dan natuurlijk ook zeer graag op de hoogte zijn. Van de start van die werkgroep was ik alvast niet op de hoogte, want anders zou ik dat hier niet geëvoceerd hebben. Graag zou ik op de hoogte blijven van die werkgroep en haar activiteiten, eerder dan geconfronteerd te worden met de resultaten in een later stadium.

Ik denk dat ik het daarbij zal houden, hoewel er nog veel valt te vertellen, vooral in verband met de uitwerking van het nationaal plan. Die discussie komt nu echter te vroeg. Dat zullen we bediscussiëren als het nationaal plan er is. Dan hoop ik daar meer van te horen in de toekomst.

Van de collega’s in de Kamer hoop ik, als dat nationaal plan er komt, dat zij het dan ook kamerbreed steunen.

Translated text

Mrs Avontroodt, I am very pleased with that. You know that I could not be present at that hearing because of an exit ceremony in which I had to and wanted to be present. I have read the report.

I can only congratulate that this working group has already been realized. I hope that the working group will therefore have the necessary representation to develop a global national plan.

Of course, I would also like to be informed. I was not aware of the beginning of that working group, because otherwise I would not have mentioned this here. I would like to stay informed about that working group and its activities, rather than being confronted with the results at a later stage.

I think I will keep it, although there is still much to say, especially in relation to the development of the national plan. However, this discussion comes too early. This will be discussed when the national plan is in place. I hope to hear more about it in the future.

From the colleagues in the Chamber, I hope, if that national plan comes up, that they will support it across the House.

#22

Official text

                    
                    Madame la présidente, madame la ministre, chers collègues, je voudrais commencer cette intervention en remerciant les collègues, et plus particulièrement Mme Avontroodt, d'avoir préparé le travail et d'avoir insisté pour que la commission puisse s'y atteler.

Cette thématique a rencontré la préoccupation et l'intérêt de l'ensemble des membres de la commission et, dès lors, nous avons pu mener des auditions et un travail intéressant, en collaboration à la fois avec des représentants du cabinet, du secteur du médicament, des instances de l'INAMI, de la Commission de remboursement et certains scientifiques. Nous avons surtout pu associer à tous ces travaux des représentants des patients qui sont à la base de toute notre mobilisation.

Je ne reviens pas sur tous les éléments cités par Mmes Van Broeckhoven, Avontroodt, Lambert ou M. Goutry. Je partage leurs préoccupations quant aux difficultés que nous avons à nous mobiliser autour de ceux qui représentent une minorité si complexe que l'on se sent démuni. Peut-être avons-nous du mal à mobiliser toutes nos énergies. Je les rejoins en tout cas quant à la nécessité d'un plan.

Je souhaiterais vous faire part de quelques réflexions complémentaires qui me sont venues à l'esprit pendant ces travaux. C'est un fait que ce genre de médicaments orphelins n'est pas une opération financièrement rentable pour les firmes pharmaceutiques, puisqu'on ne peut pas en mettre un nombre suffisant sur le marché. Néanmoins, des aides leur sont accordées tant au niveau belge qu'européen pour qu'elles puissent développer, faire enregistrer et mettre sur le marché les médicaments qu'elles produisent.

Nous avons besoin que ces firmes pharmaceutiques effectuent des recherches sur ces maladies rares. C'est vrai que nous avons beaucoup de mal à déterminer les difficultés rencontrées pour pouvoir les maîtriser avec elles. Cependant, les recherches sur ces médicaments orphelins ne participent-elles pas aussi à tout un travail leur permettant de développer de nouvelles molécules ou de nouveaux processus qui seront utilisables dans d'autres traitements? Il me semble qu'elles bénéficient là d'un retour!

Translated text

I would like to begin this speech by thanking my colleagues, and more ⁇  Mrs Avontroodt, for preparing the work and for insisting that the commission can take action.

This theme met with the concern and interest of all members of the committee and, therefore, we were able to conduct hearings and an interesting work, in collaboration with both representatives of the cabinet, the pharmaceutical sector, INAMI instances, the Reimbursement Commission and some scientists. In particular, we have been able to associate with all these work the representatives of the patients who are at the basis of all our mobilization.

I do not return to all the elements quoted by Ms. Van Broeckhoven, Avontroodt, Lambert or M. and Goutry. I share their concerns about the difficulties we have in mobilizing around those who represent a minority so complex that one feels impoverished. Per ⁇  we find it difficult to mobilize all of our energies. I agree with you on the need for a plan.

I would like to give you a few additional reflections that came to my mind during this work. It is a fact that this type of orphan medicines is not a financially profitable operation for pharmaceutical firms, since one cannot put a sufficient number of them on the market. Nevertheless, they are granted aid at both Belgian and European levels to develop, register and market the medicines they produce.

We need these pharmaceutical companies to conduct research on these rare diseases. It is true that we have a lot of difficulty in determining the difficulties encountered in order to be able to control them with them. However, does research on these orphan drugs not also participate in all the work that allows them to develop new molecules or new processes that will be used in other treatments? It seems to me that they benefit from a return!

#23

Official text

                    
                    En commission, je m'étais demandé comment responsabiliser les firmes pharmaceutiques. En effet, madame la ministre, un membre de votre cabinet avait répondu étudier, avec les firmes pharmaceutiques, la possibilité de les aider et de les encourager dans la production de ce type de médicaments, tout en négociant des mécanismes de responsabilisation.

Actuellement, elles ristournent à la collectivité le budget prévu pour les dépenses en médicaments, lorsqu'il est dépassé. En plus de cela, je rejoins la proposition de M. Goutry: on pourrait leur demander un geste en faveur des médicaments orphelins, étant entendu qu'on les aide pour les droits d'enregistrement et les exonérations.

Translated text

#24

Official text

                    
                    J'en profite pour dire que c'est au niveau du médicament que le problème est le plus aigu. Pourtant, on fournit des efforts très importants d'intervention pour ces médicaments. J'ai les chiffres: de 2004 à 2008, on passe d'un budget de 25 millions d'euros pour 5 spécialités à un budget de 77 millions d'euros pour 30 spécialités. En 2009, on aboutira à des dépenses de l'ordre de 110 millions d'euros.

Pour ceux qui n'ont pas pu suivre le débat en commission, les prix des médicaments sont démesurés. Certains exemples reprenant le nombre de patients traités cernent bien le problème: pour la maladie de Hunter, l'Elaprase pour 8 patients coûte 300.000 euros par an par patient. Parmi les nouveaux médicaments, on m'indique entre autres que, pour traiter les déficits enzymatiques, le Naglasyme coûte 375.700 euros par patient et par an pour un poids moyen de 25 kg, donc plus de 1 million par an pour un patient de 75 kg. Vous imaginez l'ampleur du problème: ces chiffres sont hallucinants.

Nous intervenons déjà de différentes manières. Les médicaments orphelins sont intégralement remboursés aux patients; les firmes productrices sont exemptées de la taxe sur le chiffre d'affaires réalisé sur ces médicaments; les firmes ont la possibilité d'introduire des demandes de prix et de remboursement dès obtention de l'avis positif du Comité pour les médicaments à usage humain, sans attendre l'accord officiel de la Commission européenne. C'est un gain de trois mois qui constitue un fameux avantage.

Translated text

I would like to point out that it is in medicine that the problem is the most acute. However, very significant intervention efforts are provided for these medicines. I have the figures: from 2004 to 2008, we are moving from a budget of 25 million euros for 5 specialties to a budget of 77 million euros for 30 specialties. In 2009, it will result in expenses of the order of 110 million euros.

For those who have not been able to follow the debate in the committee, the prices of medicines are overpriced. Some examples of the number of patients treated clearly identify the problem: for Hunter’s disease, Elaprase for 8 patients costs 300,000 euros per year per patient. Among the new drugs, I am indicated, among other things, that, to treat enzyme deficiencies, Naglasyme costs 375,700 euros per patient and per year for an average weight of 25 kg, therefore more than 1 million per year for a patient of 75 kg. You can imagine the magnitude of the problem: these figures are hallucinating.

We are already intervening in different ways. Orphan medicinal products are fully reimbursed to patients; producing companies are exempt from the tax on the turnover made on these medicinal products; firms have the possibility to introduce price and refund requests upon obtaining the positive opinion of the Committee for Medicinal Products for Human Use, without waiting for the official approval of the European Commission. This is a three-month gain that is a famous advantage.

#25

Official text

                    
                    Tout est fait pour améliorer la protection du patient, l'aide qui lui est apportée et la recherche sur les médicaments orphelins.

M. Goutry et d'autres ont donné quelques indications. On examinera toutes les pistes possibles pour soutenir la recherche et diminuer le coût des médicaments mais je suis persuadée que, sans grande initiative européenne, on ne pourra obtenir que des résultats marginaux.

Translated text

#26

Official text

                    
                    Vous introduisez le deuxième point qui, pour moi, ressortait des travaux, à savoir le fait qu'une organisation et une collaboration sont absolument nécessaires au niveau européen.

Ici on parle de huit patients. Pour d'autres maladies, on a parlé d'aucun patient en Belgique mais de quelques-uns dans les autres États. Si on n'examine pas le nombre de patients susceptibles de bénéficier d'un traitement et la manière de les soigner – en d'autres termes, si on n'évalue pas le coût de fabrication et le prix du médicament à l'échelle européenne –, cela deviendra ingérable et impayable par chaque État, et plus particulièrement peut-être par la Belgique qui est un petit pays.

On sait qu'il est difficile pour les firmes pharmaceutiques de diminuer le prix des médicaments ordinaires sur notre petit marché, sachant l'influence qu'une diminution aura sur les plus grands marchés, qui sont évidemment beaucoup plus importants pour elles. Certes, des discussions sont en cours au niveau européen mais, selon moi, c'est sur ce point qu'on doit pouvoir gérer la collaboration avec les firmes pharmaceutiques.

Le troisième élément sur lequel j'interviens est en lien avec d'autres problématiques, notamment celle de la prise en compte de la douleur dont nous avons parlé ce matin au congrès organisé par M. Dallemagne sur les centres de la douleur.

Il est difficile pour les médecins d'établir un diagnostic dans un délai raisonnable. Il faut parfois plusieurs années pour y arriver. On met en évidence le fait que les médecins de première ligne, mais aussi toute une série de spécialistes, ne seraient pas assez formés ou n'auraient pas la capacité pour appréhender différemment un patient qui les consulte et dont ils ne comprennent pas les symptômes. On souligne ainsi le fait qu'alors que ces patients se trouvent dans un état de santé critique – car présentant des pathologies non seulement rares mais souvent graves et incurables –, la légitimité de leurs plaintes n'est pas reconnue.

Translated text

You introduce the second point that, for me, emerged from the work, namely the fact that an organization and collaboration are absolutely necessary at the European level.

There are eight patients. For other diseases, no patients were mentioned in Belgium but a few in other states. If you do not consider the number of patients who may benefit from treatment and how to treat them – in other words, if you do not evaluate the cost of manufacture and the price of the drug at European level – it will become untreatable and unpaid by each state, and ⁇  ⁇  ⁇  by Belgium, which is a small country.

It is well known that it is difficult for pharmaceutical firms to lower the price of ordinary medicines on our small market, knowing the influence that a decrease will have on the larger markets, which are obviously much more important for them. Certainly, discussions are ongoing at the European level but, in my opinion, it is on this point that we must be able to manage the collaboration with pharmaceutical firms.

The third element on which I am speaking is related to other issues, in particular that of taking into account the pain we talked about this morning at the congress organized by Mr. From Germany on the centers of pain.

It is difficult for doctors to make a diagnosis within a reasonable time. Sometimes it takes several years to ⁇  this. It is highlighted the fact that first-line physicians, but also a whole series of specialists, would not be sufficiently trained or would not have the ability to treat differently a patient who consults them and whose symptoms they do not understand. This emphasizes the fact that while these patients are in a critical state of health – because they have pathologies not only rare but often serious and incurable – the legitimacy of their complaints is not recognized.

#27

Official text

                    
                    Il est donc important de sensibiliser tous les acteurs de la santé à cette problématique lorsqu'un patient "bizarre" se présente à eux.

Je rappelle ce que les représentants des patients nous ont dit en commission et qui apparaît également dans d'autres questions: essayons de tenir compte des capacités des patients et de la mobilisation de leur entourage, essentiellement la famille. En effet, une fois le diagnostic posé, on ne peut se contenter d'administrer un médicament au malade; il faut installer autour de lui un réseau de soins, qui doit intégrer les proches et un soutien psychosocial.

Nous rejoignons donc ces fameux modèles bio-psychosociaux demandés par d'autres patients, comme ceux accablés par une douleur diffuse et permanente, que l'on a aussi du mal à reconnaître et pour lesquels il n'existe pas de traitement médicamenteux efficace.

Nous rejoignons également la nécessité d'organiser les acteurs des soins de santé autour de ces différents problèmes. On parle de plan national, on parle aussi de centres de référence qui permettraient de mieux cibler les choses. Nous serons également amenés à réfléchir à une réorganisation des soins de santé les uns par rapport aux autres et à développer le rôle de soutien des centres de référence, à réfléchir aussi à la disponibilité des autres acteurs de la santé, à domicile ou spécialisés dans les hôpitaux.

Même si on se consacre aux maladies rares et aux médicaments orphelins, donc à un nombre très restreint de personnes, on se rend compte que la nécessaire prise en compte de leur particularité peut advenir grâce à une réflexion générale dont nous avons déjà eu l'occasion de parler au sujet d'autres pathologies difficiles.

Translated text

It is therefore important to raise awareness of all health actors about this problem when a “strange” patient comes to them.

I recall what the patient representatives told us in the committee and which also appears in other issues: let us try to take into account the capacities of the patients and the mobilization of their surroundings, essentially the family. Indeed, once the diagnosis is made, one cannot merely administer a medication to the patient; one must install around him a network of care, which must integrate relatives and psychosocial support.

We therefore join those famous bio-psychosocial models requested by other patients, such as those overwhelmed by diffuse and permanent pain, which we also have difficulty recognizing and for which there is no effective drug treatment.

We also join the need to organize health care actors around these different issues. We are talking about national plans, we are also talking about reference centers that would allow for better targeting things. We will also be led to reflect on a reorganization of healthcare in relation to each other and to develop the support role of the reference centers, to reflect also on the availability of other health actors, at home or specialized in hospitals.

Even if we dedicate ourselves to rare diseases and orphan medicines, therefore to a very limited number of people, we realize that the necessary consideration of their particularity can occur through a general reflection that we have already had the opportunity to talk about other difficult pathologies.

#28

Official text

                    
                    Monsieur le président, madame la ministre, chers collègues, après ces brillantes interventions au contenu desquelles j'adhère, je vais m'efforcer d'être le plus succinct possible. Avant tout, je voudrais remercier tout particulièrement, Mme Avontroodt d'avoir initié ce débat intéressant ainsi que M. Goutry pour l'excellent rapport qu'il nous a présenté.

Sans revenir sur les statistiques, je voudrais rappeler qu'en Belgique, on estime à 65.000 le nombre de personnes atteintes d'affections orphelines. La majorité de ces maladies reste encore insuffisamment connue des professionnels de la santé. Cette situation peut entraîner des diagnostics erronés qui peuvent non seulement être source de souffrance pour les malades et leurs familles mais aussi repousser dangereusement leur prise en charge.

En outre, le traitement adéquat n'est pas souvent disponible et lorsqu'un traitement efficace fait son apparition sur le marché, son accessibilité est souvent incertaine voire très coûteuse. Dans ce débat, l'industrie pharmaceutique a un rôle essentiel à jouer car elle constitue la source majeure d'innovation. Hélas, le développement de médicaments orphelins se voit confronté à la complexité et à l'hétérogénéité des maladies ainsi qu'au nombre restreint de patients.

Par ailleurs, les médicaments orphelins représentent un marché peu attractif car ils ne permettent pas d'amortir les frais de recherche par une production suffisante. L'Union européenne a bien compris cette situation et a édicté en 2000 le règlement concernant la reconnaissance des médicaments orphelins. Celui-ci prévoit que l'industrie peut bénéficier d'incitants européens et nationaux pour la mise au point de ce type de médicaments. En outre, les médicaments orphelins sont reconnus par un statut exceptionnel.

Un certain nombre de pays, dont les Pays-Bas, l'Italie, l'Espagne et la France, ont déjà mis en place une politique spécifique en matière de maladies rares et ont pris des mesures pour stimuler le développement des médicaments orphelins.

En France, les maladies rares ont été retenues comme l'une des cinq grandes priorités de la loi relative à la politique de santé publique du 9 août 2004. Traduisant cet engagement politique fort, le Plan national maladies rares 2005-2008 propose une série de mesures concrètes cohérentes et structurantes pour l'organisation du système de soins français.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Minister, dear colleagues, after these brilliant interventions to which I agree, I will endeavour to be as concise as possible. First of all, I would like to thank in particular Mrs. Avontroodt for initiating this interesting debate as well as Mr. Goutry for the excellent report he presented to us.

Without going back to the statistics, I would like to remind you that in Belgium, the number of people with orphan diseases is estimated at 65,000. The majority of these diseases are still not sufficiently known to health professionals. This situation can lead to misdiagnosis that can not only cause suffering for the sick and their families, but also dangerously push away their care.

Additionally, adequate treatment is often not available and when effective treatment appears on the market, its availability is often uncertain or even very expensive. In this debate, the pharmaceutical industry has a key role to play because it is the main source of innovation. Unfortunately, the development of orphan medicines faces the complexity and heterogeneity of diseases as well as the limited number of patients.

Furthermore, orphan medicines represent an unattractive market because they do not allow amortisation of research costs by sufficient production. In 2000, the European Union adopted the Regulation on the recognition of orphan medicinal products. It provides that the industry can benefit from European and national incentives for the development of this type of medicines. In addition, orphan medicines are recognized by an exceptional status.

A number of countries, including the Netherlands, Italy, Spain and France, have already put in place a specific policy on rare diseases and have taken measures to stimulate the development of orphan medicines.

In France, rare diseases were considered as one of the five major priorities of the Act on Public Health Policy of 9 August 2004. Translating this strong political commitment, the National Plan for Rare Diseases 2005-2008 proposes a series of concrete, coherent and structuring measures for the organization of the French health care system.

#29

Official text

                    
                    Le président de la République française a par ailleurs annoncé un nouveau plan national pour les années qui viennent. Dans notre pays, il reste encore beaucoup de chemin à parcourir pour la mise en place d'une politique de santé en matière de maladies rares. Seuls 31 médicaments sont remboursés, alors que nous hébergeons bon nombre d'études cliniques de phase précoce ou de première administration à l'homme. Le plan maladies chroniques de la ministre de la Santé, pour lequel nous réclamons une concrétisation rapide, devra prendre en compte la particularité des maladies orphelines.

À l'instar d'autres pays européens, nous devons développer une approche spécifique pour la prise en charge des patients qui souffrent d'une maladie rare. Il faut mieux informer les prestataires de soins ainsi que le grand public et former les professionnels de la santé à mieux identifier ces maladies. Il faut clairement poursuivre, par des mesures adaptées, la dynamique du développement de nouveaux médicaments orphelins ainsi que leur accès le plus rapide possible au remboursement. Il faut enfin mettre en place et soutenir des mécanismes aux niveaux national et européen pour améliorer et rationaliser les échanges d'informations sur ces maladies.

En formulant ces demandes, nous ne faisons que réclamer l'application de l'accord du gouvernement qui stipule expressément qu'il convient d'apporter une réponse à des questions spécifiques dans le domaine de la santé comme, par exemple, les maladies orphelines mais je fais confiance au gouvernement et à Mme la ministre en particulier pour examiner toutes les pistes possibles pour favoriser la recherche et la prise en charge financière de ces maladies pour les patients.

Translated text

The President of the French Republic has also announced a new national plan for the coming years. In our country, there is still a long way to go for a health policy on rare diseases. Only 31 medicines are reimbursed, while we are hosting many early-phase or first-time human clinical trials. The chronic diseases plan of the Minister of Health, for which we demand a quick implementation, will have to take into account the peculiarity of orphan diseases.

Like other European countries, we need to develop a specific approach to the care of patients suffering from a rare disease. Healthcare providers and the general public should be better informed and healthcare professionals should be trained to better identify these diseases. The dynamics of the development of new orphan medicines and their access to reimbursement as quickly as possible must be clearly continued by appropriate measures. Finally, mechanisms at national and European levels must be established and supported to improve and streamline the exchange of information on these diseases.

In formulating these requests, we only demand the implementation of the Government Agreement which expressly stipulates that it is necessary to provide an answer to specific questions in the field of health such as, for example, orphan diseases but I trust the Government and Ms. Minister in particular to examine all possible pistes to promote the research and financial support of these diseases for patients.

#30

Official text

                    
                    Monsieur le président, après l'excellente intervention de mon collègue, Jacques Otlet, je tiens également à remercier notre collègue, Mme Avontroodt, pour son initiative très positive.

À la lecture de la résolution, je me permettrai d'insister sur un point qui n'est pas abordé et qui, malgré tout, me semble fondamental. Il est vrai qu'il faut mettre au point des médicaments capables de soigner des gens qui ont la maladie mais il faut aussi essayer d'empêcher la transmission de cette maladie. Comme on sait que 80% des maladies orphelines sont d'ordre génétique, il me semble qu'il faut aussi soutenir la recherche génétique dans ce secteur, notamment tout ce qui est diagnostic préimplantatoire qui permet d'évoluer, de manière très positive, dans la prise en charge de ces maladies. Hormis la recherche pharmaceutique et la recherche sur les médicaments, il faut anticiper davantage, actionner et développer la recherche génétique et tout ce qui est diagnostic préimplantatoire pour faire en sorte que ces maladies ne se transmettent pas de génération en génération.

Translated text

Mr. Speaker, after the excellent intervention of my colleague, Jacques Otlet, I would also like to thank our colleague, Mrs. Avontroodt, for her very positive initiative.

While reading the resolution, I will allow myself to insist on one point that is not addressed and which, despite all, seems to me fundamental. It is true that we need to develop medicines that can treat people who have the disease, but we must also try to prevent the transmission of this disease. Since it is known that 80% of orphan diseases are of genetic order, it seems to me that it is also necessary to support genetic research in this sector, in particular everything that is pre-implantable diagnosis that allows to evolve, in a very positive way, in the care of these diseases. In addition to pharmaceutical research and drug research, we need to anticipate more, act and develop genetic research and everything that is pre-implantable diagnosis to ensure that these diseases do not pass from generation to generation.

#31

Official text

                    
                    Monsieur le président, c'est Mme Salvi qui avait suivi cette question en commission pour notre groupe, mais elle est aujourd'hui malade, non d'une maladie rare mais d'une simple grippe.

Je voudrais dire toute l'importance que nous accordons à ces maladies dites rares, mais qui touchent plusieurs dizaines de milliers de personnes en Belgique. Dans certains cas, des maladies rares sont des maladies qui ne sont pas encore suffisamment connues. Certaines maladies aujourd'hui très connues ou qui commencent à l'être, comme la fibromyalgie, étaient considérées comme maladies rares naguère.

Il convient donc d'insister sur la recherche, sur l'amélioration de nos connaissances dans ces maladies. Pour la prise en compte des médicaments, il est important de créer un fonds. Il a aussi été dit toute l'importance d'améliorer la coopération internationale vis-à-vis de ces maladies: certaines maladies rares ici sont fréquentes en Asie ou en Afrique.

Il peut donc être intéressant de non seulement bénéficier de la recherche existant dans ces pays, quant à la connaissance de ces maladies rares, leur traitement et leur diagnostic, mais aussi de créer un fonds international y relatif. Il est important de ne pas travailler sur ces questions dans le cadre restreint de nos frontières.

J'insisterai encore, comme la résolution, sur le fait que, vu qu'il s'agit essentiellement de maladies au long cours, le suivi du chemin de santé, le fait que le patient soit au cœur de la prise en charge du traitement et de son amélioration sont essentiels.

Translated text

Mr. Speaker, it was Ms. Salvi who followed this issue in a committee for our group, but she is now sick, not of a rare disease but of a simple flu.

I would like to say all the importance that we attach to these so-called rare diseases, but which affect several tens of thousands of people in Belgium. In some cases, rare diseases are diseases that are not yet sufficiently known. Some diseases now well known or beginning to be, such as fibromyalgia, were considered rare diseases in the past.

Therefore, it is worth insisting on research, on improving our knowledge in these diseases. For taking into account medicines, it is important to create a fund. It was also said the importance of improving international cooperation on these diseases: some rare diseases here are common in Asia or Africa.

It can therefore be interesting not only to benefit from existing research in these countries, in terms of knowledge of these rare diseases, their treatment and their diagnosis, but also to create an international fund related to them. It is important not to work on these issues within the limited framework of our borders.

I will further insist, like the resolution, on the fact that, since these are essentially long-term diseases, the follow-up of the health path, the fact that the patient is at the heart of taking care of the treatment and its improvement are essential.

#32

#33

#34

#35

Official text

                    
                    Het stelt zich tot doel de rechten van de personen met een handicap te bevorderen en te beschermen. Het verbiedt uitdrukkelijk elke discriminatie op het vlak van onderwijs, werkgelegenheid, gezondheid, toegang tot informatie en tot openbare gebouwen.

De aanstelling van een comité van experts, waarin ook mensen met een handicap zetelen, is van bijzonder groot belang. Het comité waakt over de uitvoering van het verdrag door de staten die partij zijn bij het verdrag. Het verdrag is het resultaat van een bijna unieke samenwerking tussen staten, organisaties van mensen met een handicap, andere organisaties uit het middenveld en de Verenigde Naties. Wat dat betreft is het een schoolvoorbeeld van hoe een verdrag idealiter tot stand komt, in goede samenwerking tussen de staten en de Verenigde Naties enerzijds, en het middenveld anderzijds.

Ik wil ook van de gelegenheid gebruikmaken om er bij de regering op aan te dringen om andere mensenrechtenverdragen niet uit het oog te verliezen. Zo wacht het optioneel protocol bij het VN-Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijk en onterende behandelingen en bestraffingen nog steeds op definitieve goedkeuring. De Conventie voor de bescherming van de rechten van alle arbeidsmigranten en hun gezinsleden is nog in geen enkel Europees land goedgekeurd. Dat mag zeker eens aangekaart worden op Europees niveau. Het Verdrag voor de bescherming van alle personen tegen gedwongen verdwijningen zit ook al een behoorlijk tijdje in de pijplijn. Zo zijn er nog tal van andere internationale en Europese verdragen. Er is hier vandaag een groot aantal leden aanwezig van de commissie voor Buitenlandse Zaken. Ik denk dat het van het grootste belang is om in het Parlement voort werk te maken van de ratificatie van internationale mensenrechtenstandaarden. Ik denk dat wij daar allemaal achter zouden moeten staan. Amnesty International roept ons daar overigens toe op.

Translated text

It aims to promote and protect the rights of persons with disabilities. It expressly prohibits any discrimination in education, employment, health, access to information and public buildings.

The appointment of a committee of experts, which also includes persons with disabilities, is of particular importance. The Committee shall monitor the implementation of the Convention by the States Parties to the Convention. The Convention is the result of a ⁇  unique cooperation between states, disabled people’s organizations, other civil society organizations and the United Nations. In this regard, it is a school example of how a treaty is ideally made, in good cooperation between states and the United Nations on the one hand, and the civil society on the other.

I would also like to take the opportunity to urge the government not to lose sight of other human rights conventions. The Optional Protocol to the UN Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman and Degrading Treatment and Punishment is still awaiting final approval. The Convention for the Protection of the Rights of All Migrant Workers and Members of their Families has not yet been ratified in any European country. This should definitely be addressed at the European level. The Convention for the Protection of All Persons from Forced Disappearance has been in the pipeline for a long time. There are many other international and European treaties. A large number of members of the Foreign Affairs Committee are present here today. I think it is of the utmost importance to work in Parliament on the ratification of international human rights standards. I think we should all stand behind that. Amnesty International calls for this.

#36

Official text

                    
                    Monsieur le président, je voudrais intervenir brièvement car l'adoption de cette convention est attendue depuis très longtemps en Belgique par les personnes souffrant d'un handicap et les associations qui les rassemblent et les représentent.

Comme on l'a dit, ce geste est important car il va permettre de renforcer l'interdiction de créer des discriminations entre les personnes handicapées et les autres, dans l'accès aux services et à tout ce qui fait notre vie quotidienne, qu'elle soit sociale, culturelle ou professionnelle.

Cette convention contient également des dispositions qui stipulent que la personne qui présente un handicap doit être impliquée dans tous les actes de décision qui la concernent et que cette personne doit être considérée dans ses capacités d'abord, et ensuite dans ses incapacités pour évaluer l'aide dont elle a besoin. Si j'insiste sur ce point, c'est parce que, monsieur le président, nous allons bientôt travailler sur des dispositifs qui auront pour objectif de protéger les personnes souffrant d'un handicap ou d'une maladie mentale qu'on appelle "personnes vulnérables" – j'aime cette expression – mais que certains appellent "personnes incapables".

J'attire l'attention de M. Goutry et de mes collègues de la majorité. Il y a sur la table une proposition de loi visant à créer un statut unique d'incapacité des personnes. Avec cette convention, un tel intitulé sera désormais interdit. Les dispositions telles qu'elles sont reprises dans le texte original – même si je sais qu'il va être amendé – ne sont pas non plus conformes à la convention que nous allons adopter.

C'est donc un geste qui nous engage dans une meilleure prise en considération des personnes qui ont un handicap, des citoyens au même titre que les autres citoyens.

Translated text

Mr. Speaker, I would like to speak briefly because the adoption of this convention has been long awaited in Belgium by the persons with disabilities and the associations that gather and represent them.

As said, this gesture is important because it will strengthen the prohibition of creating discrimination between persons with disabilities and others, in access to services and everything that makes our daily life, whether social, cultural or professional.

This Convention also contains provisions that stipulate that a person with a disability must be involved in all decision-making acts concerning him/her and that that person must be considered in his/her capacity first, and then in his/her incapacity to assess the assistance he/she needs. If I insist on this point, it is because, Mr. Speaker, we will soon work on devices that will aim to protect persons with a disability or mental illness that are called “sick people” – I like this expression – but that some call “incapable people”.

I would like to draw the attention of mr. Goutry and my colleagues of the majority. There is a bill on the table aimed at creating a single disability status for persons. With this convention, such a title will now be prohibited. The provisions as embodied in the original text – although I know it will be amended – are also not in accordance with the convention we are going to adopt.

It is therefore a gesture that engages us in a better consideration of persons with disabilities, citizens in the same way as other citizens.

#37

Official text

                    
                    Monsieur le président, pour enchaîner sur les propos de ma collègue, il est évident qu'au sein de la commission du droit de la famille, on sera amené d'ici quelques semaines à élaborer la réforme des incapacités.

Madame Gerkens, je le dis tout de suite: incapacité est un terme juridique qui est dans notre Code civil depuis longtemps mais il est évident qu'il y a une volonté de l'ensemble des partis de réformer les différents statuts des incapables. Il est évident que nous tiendrons compte des traités et des actes internationaux, mais surtout de l'évolution de l'image de la personne vulnérable ou handicapée pour élaborer cette réforme qui n'est pas facile.

Translated text

#38

Official text

                    
                    Nous travaillons à amender la proposition de loi de M. Goutry signée par la quasi-totalité des partis. Nous faisons le tour des associations et nous tiendrons compte de leurs remarques pour avancer dans cette réforme difficile à faire, qui demande beaucoup de temps et que nous allons lancer dans la commission que je préside.

Translated text

#39

Official text

                    
                    Madame Nyssens, ceci va nous obliger à revoir nos appellations juridiques. Ce n'est pas pareil de dire qu'une personne a des incapacités nécessitant des mesures de protection - c'est pour cela que je défends l'emploi du terme "vulnérable" -, et de dire qu'elle est incapable. Sur le plan juridique, on pouvait laisser passer, il existait la minorité prolongée et autres appellations qui ne tenaient pas compte du fait que la personne présentant des déficiences doit être considérée au même titre que les autres.

Pour s'inspirer et améliorer la proposition de mes collègues, aujourd'hui est prise en considération ma proposition de loi qui porte sur l'administration provisoire des biens et des personnes vulnérables et qui, selon moi, devrait remplacer la leur.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#25	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#26	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#25	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#26	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#25	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#26	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#27	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙