plenum van 2009-07-15 18:48:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2009-07-15 18:48:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/52/ip110x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
52K2066	22/06/2009	✔	Projet de loi contenant le règlement définitif des budgets d'organismes d'intérêt public pour l'année 2003.
52K1988	13/05/2009	✔	Projet de loi modifiant la loi du 11 janvier 1993 relative à la prévention de l'utilisation du système financier aux fins du blanchiment de capitaux et du financement du terrorisme, et le Code des sociétés.
52K1948	23/04/2009	?	Proposition de résolution concernant l'application de normes sociales et environnementales dans le cadre de la mondialisation.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, de voorliggende resolutie over sociale en milieunormen in het kader van de globalisering is het product van een reeks werkzaamheden van de bijzondere commissie Mondialisering en een reeks hoorzittingen in het voorbije werkjaar.

Als indiener van het voorstel van resolutie wil ik de nadruk leggen op het constructieve karakter van die werkzaamheden, over de partijgrenzen heen. Ik wil van de gelegenheid gebruikmaken om de leden van deze commissie te bedanken.

Er werden amendementen ingediend op de oorspronkelijke tekst. Ik meen te mogen zeggen dat die amendementen in de grootst mogelijke openheid werden behandeld en in veel gevallen trouwens ook in consensus aanvaard.

Vooraleer over te gaan tot mijn uiteenzetting wil ik mijn spijt uitdrukken over het feit dat er geen vertegenwoordiger van de regering aanwezig is bij de bespreking van deze resolutie. Het gaat toch om een aangelegenheid van een zeker belang.

In september 2000 beslisten de Verenigde Naties om tegen 1 januari 2015 de belangrijkste wereldproblemen aan te pakken. Er werden acht meetbare doelstellingen vastgelegd op het vlak van armoede, ongelijkheid, gezondheidszorg en onderwijs.

Vandaag resten ons exact 1.995 dagen om deze millenniumdoelstellingen te bereiken. Voor een wereldgemeenschap die heel snel meer dan 1.000 miljard dollar kon vrijmaken voor de redding van de banken en het financieeleconomisch systeem moet dit toch een zee van tijd zijn.

In de praktijk is het blijkbaar anders aangezien het er niet naar uitziet dat alle millenniumdoelstellingen zullen worden gehaald. Ik kom daar straks nog op terug.

De millenniumdoelstellingen besteedden oorspronkelijk te weinig aandacht aan het belang van arbeid in de strijd tegen armoede. Wie werk heeft, is immers niet langer afhankelijk van hulp en kan zijn leven in eigen handen nemen.

Een job alleen is echter niet genoeg. Daarom werd in 2005 waardig werk als millenniumdoelstelling toegevoegd.

Twee jaar later, in 2007, startte het Wereld Sociaal Forum in Nairobi de campagne “decent work, decent life”. In eigen land stak 11.11.11 het vuur aan de lont met een campagne “waardig werk”, gesteund door de grootste ngo’s, vakbonden en sociale organisaties.

Deze campagne loopt nog steeds en appelleert ook aan de politiek om een aantal stappen te zetten. Met deze resolutie wilden wij hieraan tegemoetkomen.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, the present resolution on social and environmental standards in the context of globalization is the product of a series of work of the Special Committee on Globalization and a series of hearings in the last working year.

As the proponent of the motion for a resolution, I would like to emphasize the constructive nature of this work, beyond party boundaries. I would like to take this opportunity to thank the members of this committee.

Amendments were submitted to the original text. I think I can say that those amendments were dealt with in the greatest possible openness and in many cases, by the way, were also accepted by consensus.

Before proceeding to my presentation, I would like to express my regret that no representative of the Government is present at the discussion of this resolution. It is a matter of certain importance.

In September 2000, the United Nations decided to address the major global problems by January 1, 2015. Eight measurable targets were set in the areas of poverty, inequality, healthcare and education.

Today, we have exactly 1,995 days left to ⁇  these Millennium Goals. For a global community that could very quickly release more than $1,000 billion for the rescue of banks and the financial-economic system, this must be a sea of time.

In practice, it is apparently different since it does not appear that all the Millennium Goals will be achieved. I will return to that later.

Initially, the Millennium Goals paid too little attention to the importance of labour in the fight against poverty. After all, those who have work are no longer dependent on help and can take their lives into their own hands.

However, a job alone is not enough. In 2005, decent work was added as a Millennium Goal.

Two years later, in 2007, the World Social Forum in Nairobi launched the “decent work, decent life” campaign. In our own country, 11.11.11 burned the fire with a campaign “Worthy Work”, supported by the largest NGOs, trade unions and social organizations.

This campaign is still ongoing and also calls on politics to take some steps. With this resolution we wanted to address this.

#2

Official text

                    
                    Volgens de Internationale Arbeidsorganisatie is waardig werk vrij gekozen werk, met een inkomen dat de gezinsbehoeften dekt, met respect voor fundamentele arbeidsrechten zoals gelijkheid tussen man en vrouw, vrijheid van vereniging of verbod op dwang en kinderarbeid, en ook met de mogelijkheid voor werknemers om hun rechten te verdedigen via democratisch verkozenen en onafhankelijke vakbonden.

Wat is de stand van zaken? Ik geef toch een aantal cijfers om een en ander te duiden. De helft van alle werknemers wereldwijd verdient vandaag minder dan 1,5 euro per dag. 1,8 miljard mensen werken zonder contract en zonder sociale bescherming. Dwangarbeid is voor 12 miljoen mensen een dagelijkse realiteit. Meer dan de helft van alle werknemers mogen of kunnen zich niet in vakbonden verenigen.

Voor de 21ˢᵗᵉ eeuw zijn dat toch ontstellende cijfers. De economische crisis komt daarbij nog eens keihard aan.

Volgens de Internationale Arbeidsorganisatie zijn er in de afgelopen twee jaar, tussen 2007 en 2009, 200 miljoen werkende armen bijgekomen. De VN voorspellen dit jaar 90 miljoen meer mensen in extreme armoede. De gestage vooruitgang sinds het begin van dit millennium wordt door de recessie dus in een klap tenietgedaan. De verantwoordelijkheid van het casinokapitalisme dat wij hebben gekend, is volgens Groen! en Ecolo ook op dat vlak immens.

Als wij, geconfronteerd met deze cijfers, niet willen vervallen in politieke lethargie moet één misvatting dringend de wereld uit. De globalisering zoals wij die vandaag kennen, komt niet uit de lucht vallen. Het gebrek aan arbeidsnormen, sociale of milieuregulering is wel degelijk het product van een wereldwijde consensus tussen overheden en een aantal instellingen zoals WHO, OESO en het IMF.

Dit betekent dat globalisering afhangt van beslissingen en dus veranderlijk is. Dat is op zich goed nieuws, want wat wij nodig hebben is politieke wil. Het is die responsabilisering van politici die Ecolo en Groen! willen doorvoeren. Wij hebben veel, zo niet alles, in handen.

Morgen, als wij over dit voorstel van resolutie stemmen, kunnen wij een bescheiden stap in de goede richting zetten. De Kamer van volksvertegenwoordigers kan haar goedkeuring verlenen aan dit voorstel van resolutie dat ijvert voor een globalisering met sociale en milieunormen.

De globalisering mag dan wel nieuwe kansen bieden, ze creëert volgens Ecolo en Groen! ook pertinente ongelijkheden. Zo is de verplichte integratie van zwakke Afrikaanse economieën in de vrije wereldmarkt voor de betrokken landen vaak destructief en ontneemt hun dit de broodnodige kansen op ontwikkeling.

Translated text

According to the International Labour Organization, decent work is freely chosen work, with an income that covers family needs, respecting fundamental labour rights such as equality between men and women, freedom of association or prohibition of forced and child labour, and also with the opportunity for workers to defend their rights through democratically elected and independent trade unions.

What is the state of affairs? I’ll give you some numbers to illustrate something. Today, half of all workers worldwide earn less than 1.5 euros per day. 1.8 billion people work without contract and without social protection. For 12 million people, forced labour is a daily reality. More than half of all workers are allowed or unable to join unions.

For the 21st century, these are alarming figures. The economic crisis is yet tougher.

According to the International Labour Organization, over the past two years, between 2007 and 2009, 200 million working poor have increased. The United Nations forecasts 90 million more people in extreme poverty this year. Thus, the steady progress since the beginning of this millennium is overturned by the recession. The responsibility of the casino capitalism we have known is according to Green! Ecolo is also huge in this area.

If we, faced with these figures, do not want to fall into political lethargy, one misconception must urge the world out. Globalization as we know it today does not fall from the air. The lack of labour standards, social or environmental regulation is indeed the product of a global consensus between governments and a number of institutions such as WHO, OECD and the IMF.

This means that globalization depends on decisions and is therefore variable. That is good news in itself, because what we need is political will. It is that responsibility of politicians who Ecolo and Green! want to pass. We have a lot, if not everything, in our hands.

Tomorrow, if we vote on this draft resolution, we can take a modest step in the right direction. The House of Representatives may give its approval to this proposal for a resolution promoting globalization with social and environmental standards.

Globalization may offer new opportunities, it creates according to Ecolo and Green! There are also relevant inequalities. For example, the mandatory integration of weak African economies into the free world market is often destructive for the countries concerned and deprives them of the necessary opportunities for development.

#3

Official text

                    
                    Sociale normen, milieubescherming en mensenrechten mogen niet langer ondergeschikt zijn aan een economisch beleid of handelsverdrag. In onze resolutie bekleedt waardig werk ook een centrale plaats. We kunnen immers vaststellen dat de overheden verwikkeld zijn in een voortdurende concurrentieslag en arbeidsregels versoepelen om zoveel mogelijk investeringen naar zich toe te trekken. Deze race to the bottom is voor werknemers en arbeiders bijzonder nefast.

In het voorstel van resolutie vraagt het Parlement de federale regering om bij de internationale organisaties te ijveren voor sociale, milieu- en arbeidsnormen. Een belangrijk onderdeel van de resolutie wil de bestaande OESO-richtlijnen opwaarderen van aanbevelingen tot echt bindende regelgeving. Deze richtlijnen handelen over fundamentele arbeidsrechten, respect voor internationale milieuconventies, de strijd tegen corruptie en dergelijke meer. Het Parlement vraagt de regering om het nodige te doen opdat die OESO-richtlijnen bindend worden voor nationale en multinationale bedrijven in hun activiteiten in het buitenland. Dat zou bijvoorbeeld kunnen door de bedrijven geregistreerd in België en Europa juridisch verantwoordelijk te maken voor het respect voor deze normen wat de volledige productieketen betreft.

Ook dienen in alle handels- en investeringsakkoorden sociale en milieuclausules te worden toegevoegd. Het zou dus ook wel een goede zaak zijn mocht het nationaal contactpunt dat klachten behandelt over mogelijke niet-naleving van de richtlijnen door ondernemingen gevoelig worden versterkt. De regering moet tevens alles in het werk stellen opdat het klachtenmechanisme van de Internationale Arbeidsorganisatie bindende uitspraken kan doen en in geval van schendingen ook een daadwerkelijke sanctie kan opleggen. Dit zou op sociaal vlak effectief een zeer grote vooruitgang zijn. Multinationals moeten zich onderwerpen aan een set bindende sociale en milieuregels.

In het voorstel van resolutie staat verder nog dat de bepalingen van deze resolutie de bijzondere aandacht verdienen van het Belgische voorzitterschap van de Europese Unie in de tweede helft van 2010.

Als initiatiefnemers zijn wij bijzonder tevreden met het brede politieke draagvlak voor een tekst die de globalisering aan sterkere regels wil onderwerpen. Collega’s, het echte werk begint dan echter pas. Om meer te zijn dan een blaadje papier moet de regering onze resolutie inderdaad nog in daden omzetten nadat ze morgen, hopelijk, zal worden goedgekeurd door de Kamer.

Translated text

Social standards, environmental protection and human rights should no longer be subject to any economic policy or trade agreement. In our resolution, decent work also occupies a central place. After all, we can see that governments are involved in an ongoing competitive situation and are easing labour rules to attract as many investments as possible. This race to the bottom is ⁇  harsh for workers and workers.

In the draft resolution, Parliament calls on the federal government to work with international organisations to uphold social, environmental and labour standards. An important part of the resolution aims to upgrade existing OECD guidelines from recommendations to truly binding regulation. These directives deal with fundamental labour rights, respect for international environmental conventions, the fight against corruption and more. The Parliament calls on the Government to take the necessary steps to ensure that those OECD guidelines become binding for national and multinational companies in their activities abroad. This could be done, for example, by making companies registered in Belgium and Europe legally responsible for compliance with these standards in the entire production chain.

Social and environmental clauses should also be added to all trade and investment agreements. It would therefore be a good thing if the national contact point dealing with complaints about possible non-compliance by companies with the directives was sensitively strengthened. The Government should also make every effort to ensure that the complaint mechanism of the International Labour Organization can make binding statements and impose effective sanctions in case of violations. This would be a very significant social progress. Multinational companies must comply with a set of binding social and environmental rules.

The provisions of this resolution deserve the special attention of the Belgian Presidency of the European Union in the second half of 2010.

As initiators, we are ⁇  pleased with the broad political support for a text that aims to subject globalization to stronger rules. However, the real work only begins. In order to be more than a piece of paper, the government must indeed put our resolution into action after it will, hopefully, be approved by the House tomorrow.

#4

#5

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, ik wou mij net aansluiten bij de opmerking van collega De Vriendt omtrent de aanwezigheid van de regering maar ik zie dat een lid van de regering net is aangekomen.

Ik sluit mij in elk geval aan bij de opmerking van collega De Vriendt over de constructieve geest waarin de gesprekken en de discussies in de commissie zijn verlopen. Het was de vaste wil van iedereen om tot een zo breed mogelijk gedragen resolutie te komen.

Collega's, vorige week kwamen in de Indische stad Bhopal tien arbeiders om bij een ontploffing in een lokale fabriek. Bhopal zal velen onder u waarschijnlijk niet onbekend in de oren klinken. Het was in deze stad in India dat er in december 1984 een gifgaswolk ontsnapte uit de pesticidefabriek van Union Carbide. Tot op heden is dit een van de ergste industriële rampen uit de geschiedenis waarbij in de eerste vier dagen 3.500 mensen omkwamen en nog eens 15.000 in de nasleep ervan zouden sterven door gerelateerde aandoeningen.

Er waren verschillende incidenten in de aanloop naar deze ramp en door de slechte werkomstandigheden, de gebrekkige veiligheidsvoorschriften en de laattijdige betalingen was ook het moreel van het lokale personeel erg slecht. Al deze waarschuwingen, inclusief een expertenrapport, werden echter genegeerd door het Amerikaans-Indisch management tot die fatale dag.

Het Amerikaanse bedrijf Union Carbide Corporation bereikte in 1989 als meerderheidsaandeelhouder een overeenkomst met de Indiase regering waarbij het zich voornam de fabrieksite niet langer te exploiteren en 470 miljoen dollar te betalen als schadeloosstelling aan de slachtoffers en de families van de overledenen. Niemand van het management werd echter ooit aangeklaagd. Het fabrieksterrein is tot op heden sterk vervuild en blijft als dusdanig een nefaste impact hebben op de omgeving.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, I just wanted to join the comment of Mr. De Vriendt about the presence of the government but I see that a member of the government has just arrived.

In any case, I agree with the comment of colleague De Vriendt on the constructive spirit in which the talks and discussions in the committee have taken place. It was the firm will of everyone to come to a as broad resolutions as possible.

Colleagues, last week in the Indian city of Bhopal, ten workers died in an explosion at a local factory. Bhopal will probably not sound unfamiliar to many of you. It was in this city in India that in December 1984 a cloud of poisonous gas escaped from Union Carbide’s pesticide factory. To date, this is one of the worst industrial disasters in history, killing 3,500 people in the first four days and another 15,000 would die from related diseases.

There were several incidents in the run-up to this disaster and due to poor working conditions, poor safety regulations and late payments, the morality of the local staff was also very poor. However, all these warnings, including an expert report, were ignored by the U.S.-India management until that fatal day.

In 1989, the American company Union Carbide Corporation reached a majority shareholder agreement with the Indian government under which it pledged to cease operating the factory site and to pay $470 million in compensation to the victims and families of the deceased. However, no one from the management has ever been charged. The factory area has so far been heavily polluted and as such continues to have a nefaste impact on the environment.

#6

Official text

                    
                    Veel van het geld geraakte nooit bij de mensen voor wie het bestemd was, onder andere omdat het bleef plakken bij de Indische autoriteiten. Recentelijk eisten 27 leden van het Amerikaanse Congres dan ook openlijk dat Union Carbide Corporation medische compensatie zou geven aan de overlevenden, eindelijk het terrein zou saneren en een vertegenwoordiger naar India zou sturen om de nog steeds lopende processen te volgen, tot nu toe zonder veel resultaat.

Waarom ik vertel ik dat allemaal? De ramp in Bhopal is een mooie illustratie van de verschillende aspecten die wij trachten aan te snijden in deze resolutie over het toepassen van sociale en milieunormen in het raam van de globalisering.

Deze resolutie raakt immers aan alle facetten: werkomstandigheden en fundamentele arbeidsrechten, de impact van industriële activiteit op het milieu en de aansprakelijkheid van internationale bedrijven en multinationals.

Arbeidsongevallen zijn trouwens een dagelijks gegeven in een land als India. Het is immers een land dat het afgelopen decennium een razendsnelle transitie en een doorgedreven industrialisatie doormaakte, net als China, trouwens.

Volgens een zeer recent rapport van de Internationale Arbeidsorganisatie blijft het aantal ongevallen op de werkvloer wereldwijd stijgen. Elke dag zouden zo’n 5.500 arbeiders de dood vinden bij ongevallen op de werkvloer of door een arbeidsgelieerde aandoening. Nog steeds volgens de IAO steeg tussen 2001 en 2003 het aantal dodelijke arbeidsongevallen van 351.000 tot 358.000 en groeide het aantal niet-fatale incidenten van 268 miljoen naar 337 miljoen. De IAO stelt bovendien een kloof vast tussen de Westerse landen en de ontwikkelingslanden, waar de fatale cijfers veel hoger liggen.

Toch willen wij niet te veel focussen op enkel cijfers en statistieken, maar vooral kijken naar de echte mensen en de reële situaties die erachter schuilen. Laten wij immers niet vergeten dat een arbeidsongeval, naast het menselijk leed, in een ontwikkelingsland een nog veel grotere impact heeft dan hier. In een arm land is het voor de betrokken mensen en hun gezin vaak een kwestie van leven of dood wanneer de enige kostwinner wegvalt, zeker als de sociale bescherming en de medische hulp zo goed als onbestaande zijn.

Translated text

Much of the money never reached the people for whom it was intended, among other things because it continued to stick to the Indian authorities. Recently, 27 members of the U.S. Congress therefore openly demanded that Union Carbide Corporation would give medical compensation to the survivors, finally repair the site and send a representative to India to follow the still ongoing processes, so far without much result.

Why am I telling all this? The Bhopal disaster is a beautiful illustration of the various aspects that we seek to address in this resolution on the application of social and environmental standards in the context of globalization.

This resolution affects all aspects: working conditions and fundamental labour rights, the impact of industrial activity on the environment and the liability of international companies and multinationals.

Occupational accidents are a daily occurrence in a country like India. After all, it is a country that has undergone a rapid transition and rapid industrialization in the last decade, just like China, by the way.

According to a very recent report from the International Labour Organization, the number of workplace accidents continues to increase worldwide. Every day, about 5,500 workers would die in workplace accidents or work-related illnesses. Still, according to the IAO, between 2001 and 2003, the number of fatal work accidents increased from 351,000 to 358,000 and the number of non-fatal incidents increased from 268 million to 337 million. The IAO also identifies a gap between Western and developing countries, where the fatal numbers are much higher.

Nevertheless, we do not want to focus too much on just numbers and statistics, but above all look at the real people and the real situations behind them. After all, let us not forget that, in addition to human suffering, an occupational accident has an even greater impact in a developing country than here. In a poor country, it is often a matter of life or death for the affected people and their families when the only beneficiary of food is lost, especially when social protection and medical assistance are almost nonexistent.

#7

Official text

                    
                    Het voorgaande verklaart ook waarom onze fractie heel actief aan de voorliggende resolutie heeft meegewerkt en ze ook grotendeels mee heeft geschreven. De inhoud van de resolutie sluit immers heel dicht aan bij onze zogenaamde core business van het moderne, christendemocratische gedachtegoed: waardig werk, sociale rechten, internationale samenwerking en respect voor het leefmilieu.

Voor alle duidelijkheid wil ik nog meegeven dat de voorliggende resolutie zeker geen antiglobalistische resolutie is. Wij zijn niet tegen de globalisering. Economische groei blijft een noodzakelijke voorwaarde voor arbeidscreatie. Wij ontkennen dat ook niet. Alleen is economische groei alleen op zich geen garantie op nieuwe jobs.

Het is met andere woorden niet voldoende. Economische groei is immers een nutteloos streefdoel, indien ze slechts banen creëert die mensen verplicht twee jobs aan te nemen om rond te komen of indien ze er niet in slaagt de mensen boven de armoedegrens te tillen. Niet minder dan 1,2 miljard mensen moeten het stellen met minder dan 1 dollar per dag.

Wij zijn het dan ook grotendeels eens met wat Wereldbankeconomist en winnaar van de Nobelprijs voor Economie, Jozeph Stiglitz, in 2002 in zijn boek “Globalization and Its Discontents” schreef. Ik citeer even.

“Het openen van internationale handel heeft heel wat landen veel sneller doen groeien dan zij zouden gedaan hebben zonder deze liberalisering. Internationale handel kan economische ontwikkeling helpen, wanneer de export van een land economische groei stimuleert. Door export gedreven groei was het centrale element van het economische beleid dat Azië deed openbloeien en het leven van miljoenen mensen daar verbeterde.

Door de globalisatie leven veel mensen in de wereld nu veel langer dan vroeger en is hun levensstandaard hoger. Globalisatie heeft bovendien de idee van isolatie, dat werd gevoeld in een groot deel van de ontwikkelingslanden, verminderd en heeft veel mensen in deze landen toegang gegeven tot kennis en informatie, op een manier die ondenkbaar was voor zelfs de rijkste landen amper een eeuw geleden.

De antiglobalisatieprotesten zelf zijn trouwens een uiting van deze nieuwe verbondenheid en van de moderne, wereldwijde communicatie. Zij die globalisatie diaboliseren, kijken dus te vaak over de voordelen heen. Maar de verdedigers van de globalisatie zijn misschien nog ongenuanceerder geweest in het verleden. Voor hen is globalisatie, wat automatisch wordt geassocieerd met het aanvaarden van een triomferend kapitalisme Amerikaanse stijl, immers vooruitgang.

Translated text

The above also explains why our group has been very actively involved in the present resolution and has also largely contributed to it. The content of the resolution is closely linked to our so-called core business of the modern Christian democratic mindset: decent work, social rights, international cooperation and respect for the environment.

For the sake of clarity, I would like to point out that the present resolution is ⁇  not an anti-globalism resolution. We are not against globalization. Economic growth remains a prerequisite for job creation. We do not deny that either. Economic growth alone is not a guarantee of new jobs.

In other words, it is not enough. After all, economic growth is a useless goal if it only creates jobs that compel people to take two jobs to get around, or if it fails to lift people above the poverty line. No less than 1.2 billion people have to deal with less than $1 a day.

We are therefore largely in agreement with what World Bank economist and Nobel Prize winner in economics, Jozeph Stiglitz, wrote in 2002 in his book “Globalization and Its Discontents”. I will quote for a moment.

“The opening of international trade has made many countries grow much faster than they would have done without this liberalization. International trade can help economic development when a country’s exports stimulate economic growth. Export-driven growth was the central element of economic policy that made Asia flourish and improved the lives of millions of people there.

As a result of globalization, many people in the world now live much longer than before and their standard of living is higher. Moreover, globalization has reduced the idea of isolation, which was felt in a large part of developing countries, and has given many people in these countries access to knowledge and information, in a way that was unthinkable even for the richest countries just a century ago.

The anti-globalization protests themselves are, by the way, an expression of this new connection and of the modern, global communication. Those who demonize globalization, therefore, overlook the benefits too often. But the advocates of globalization may have been even more unnuanced in the past. For them, globalization, which is automatically associated with accepting a triumphant capitalism American style, after all, is progress.

#8

Official text

                    
                    Ontwikkelingslanden moeten dit eenvoudigweg aanvaarden, als zij willen groeien en effectief de strijd willen aanbinden tegen armoede. Maar voor velen in de derde wereld heeft globalisatie niet de beloofde economische voordelen gebracht. Een groeiende kloof tussen zij die hebben en zij die niet hebben, heeft een groeiend aantal mensen achtergelaten in pure armoede, verplicht om rond te komen met minder dan een dollar per dag. Ondanks herhaalde beloften van het laatste decennium van de twintigste eeuw om de armoede terug te dringen, is het eigenlijke aantal mensen dat leeft in armoede zelfs toegenomen met bijna 100 miljoen. Dit gebeurde gelijktijdig met de toename van het totale wereldinkomen met gemiddeld 2,5 procent per jaar.”

Dat was een citaat van een wereldbankeconomist en Nobelprijswinnaar economie.

Dit is dus geen antiglobalisatieresolutie, maar wij zijn wel tegen de globalisering wanneer deze wordt gelijkgesteld met een ongebreideld vrijemarktdenken, met het pure neoliberalisme, zonder de nodige corrigerende mechanismen op economisch, financieel en sociaal gebied. Hierdoor krijgen de multinationals en grote bedrijven immers vrij spel, waardoor schade op milieuvlak niet wordt ingecalculeerd en waardoor sociale verworvenheden worden uitgehold of zelfs ontzegd aan mensen.

De globalisering volgt haar eigen logica en juist daarom heeft zij nood aan universele normen waarop controle wordt uitgeoefend. Volgens ons is er dus duidelijk nood aan overkoepelende controlemechanismen op economisch en financieel gebied, zowel op nationaal als internationaal niveau. Wij zien op dit punt een rol weggelegd voor de Europese Unie, de IAO, de Verenigde Naties, de OESO, enzovoort.

Naast het internationale moeten wij echter ook oog hebben voor het lokale. Een geglobaliseerde wereld heeft ook nood aan sterke, democratische, efficiënte en transparante lokale regeringen, die de positieve effecten van economische ontwikkeling, internationale handel en ontwikkelingssamenwerking ten goede kunnen laten komen aan de gewone bevolking. Economische investeringen in een ontwikkelingsland hoeven niet negatief te zijn, wanneer de plaatselijke regering erop toekijkt dat de lokale arbeiders een volwaardig loon ontvangen, dat de milieunormen worden gerespecteerd en dat een deel van de opbrengsten via een efficiënt belastingsysteem naar de eigen bevolking terugvloeit.

Translated text

Developing countries must simply accept this if they want to grow and effectively engage in the fight against poverty. But for many in the third world, globalization has not brought the promised economic benefits. A growing gap between those who have and those who don’t have has left an increasing number of people in pure poverty, forced to come around with less than a dollar a day. Despite repeated promises in the last decade of the twentieth century to reduce poverty, the actual number of people living in poverty has even increased by almost 100 million. This occurred simultaneously with the increase in global total income by an average of 2.5 percent per year.”

That was a quote from a world bank economist and Nobel Prize winner in economics.

Therefore, this is not an anti-globalization solution, but we are against globalization when it is equated with an unbroken free-market thinking, with pure neoliberalism, without the necessary corrective mechanisms in the economic, financial and social spheres. As a result, multinational companies and large companies are given free play, so that environmental damage is not calculated and social achievements are denied or even denied to people.

Globalization follows its own logic and precisely for this reason it needs universal standards on which control is exercised. We therefore believe that there is a clear need for comprehensive control mechanisms in the economic and financial spheres, both at national and international levels. We see a role played by the European Union, the ILO, the United Nations, the OECD, and so on.

In addition to the international, we also have to look at the local. A globalized world also needs strong, democratic, efficient and transparent local governments that can benefit the common people from the positive effects of economic development, international trade and development cooperation. Economic investments in a developing country do not have to be negative when the local government ensures that local workers receive a full wage, that environmental standards are respected and that part of the income flows back to their own population through an efficient tax system.

#9

Official text

                    
                    De belangrijkste punten in deze resolutie zijn voor ons dan ook de volgende.

Waardig werk ook een geïntegreerde plaats geven in het Belgisch ontwikkelingsbeleid, dus niet alleen blijven streven naar het financiële engagement om 0,7 procent van het bnp te besteden aan ontwikkelingshulp, maar ook waardig werk als basisdoelstelling koppelen aan ons ontwikkelingsbeleid.

Op het internationale toneel vragen wij ook de naleving te blijven eisen van de internationale arbeidsnormen, waaronder vakbondsvrijheid, verbod op kinderarbeid en de ratificering van alle IAO-verdragen.

De toepassing van fundamentele arbeidsnormen versterken door de bestaande klachtenmechanismen van de Internationale Arbeidsorganisatie bindende uitspraken te laten doen, is eveneens een belangrijk element in deze resolutie.

Erop toezien dat het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie in de tweede helft van 2010 bijzondere aandacht besteedt aan de bepalingen van deze resolutie en de doelstelling ervan opnemen in de hernieuwde strategie van Lissabon, is eveneens een belangrijk aandachtspunt in deze resolutie.

Wij vinden dan ook dat de spelregels streng moeten zijn, maar voor iedereen gelijk. Dat was ook een belangrijk element in de discussie in de commissie. Er moeten niet alleen bindende regels komen voor nationale en multinationale ondernemingen inzake mensenrechten, arbeidsnormen, milieuregels en anticorruptie, maar deze regels moeten gelden voor alle ondernemingen in heel de Europese Unie en liefst zelfs op een ruimer internationaal niveau.

Het kan immers niet dat de concurrentiepositie van onze Belgische bedrijven, zeker in de huidige economische context, verzwakt zou worden door een eenzijdige Belgische regelgeving.

Wie echter in zo’n internationale context van strenge regels voor iedereen gelijk nog vals speelt en de regels niet naleeft, moet kunnen gesanctioneerd worden. Zo’n sanctioneringbeleid moet mogelijk kunnen opgestart worden door het oprichten van beslechtingmechanismen, door het oprichten van een internationaal milieutribunaal, door het versterken van de IAO en dergelijke.

Waarde collega’s, ten slotte wil ik namens onze fractie benadrukken dat deze tekst slechts een aanzet is en geen eindpunt. Het is een aanzet en mag alleen beschouwd worden als een eerste stap. Wij zijn uiteraard erg tevreden dat deze resolutie tot stand is gekomen door nauw overleg, niet alleen tussen onze fractie en de collega’s van Ecolo en Groen!, maar ook met de andere fracties, op basis van boeiende discussies en gesprekken in de bijzondere commissie Globalisering.

Translated text

The main points of this resolution are, for us, the following.

Decent work also gives an integrated place in the Belgian development policy, so not only continue to strive for the financial commitment to spend 0.7% of the GDP on development aid, but also to link decent work as a basic goal to our development policy.

On the international stage, we also call for continued compliance with the requirements of international labour standards, including freedom of association, prohibition of child labour and the ratification of all ILO conventions.

Strengthening the application of basic labour standards by enabling the existing complaint mechanisms of the International Labour Organization to make binding statements is also an important element of this resolution.

To ensure that the Belgian Presidency of the European Union in the second half of 2010 pays special attention to the provisions of this resolution and to include its objective in the renewed Lisbon Strategy is also an important focus in this resolution.

We believe that the rules of the game should be strict, but equal for everyone. This was also an important element in the discussion in the committee. Not only should there be binding rules for national and multinational companies on human rights, labour standards, environmental rules and anti-corruption, but those rules should apply to all companies throughout the European Union and preferably even at a wider international level.

After all, it cannot be that the competitive position of our Belgian companies, ⁇  in the current economic context, would be weakened by a unilateral Belgian regulation.

However, those who, in such an international context of strict rules for everyone, still cheat and do not comply with the rules, should be able to be sanctioned. Such a sanctioning policy should possibly be initiated by setting up settlement mechanisms, by setting up an international environmental tribunal, by strengthening the ILO and the like.

Finally, on behalf of our group, I would like to emphasize that this text is only a start and not a end. It is an initiative and should only be considered as a first step. We are, of course, very pleased that this resolution was achieved through close consultation, not only between our group and the colleagues of Ecolo and Green!, but also with the other groups, on the basis of engaging discussions and conversations in the special committee Globalisation.

#10

Official text

                    
                    Er was ook veelvuldig contact en terugkoppeling met het maatschappelijk middenveld, waarbij wij heel wat input van de betrokken organisaties kregen.

De uitdaging zal echter zijn ervoor te zorgen dat het niet bij papieren beloften en plenaire grootspraak blijft. Wij hopen daarom dat deze resolutie door wettelijke initiatieven op het vlak van waardig werk en sociale normen zal worden gevolgd en dat de inhoud van deze resolutie door de federale regering zal worden meegenomen in haar buitenlands beleid en haar ontwikkelingsbeleid, zodat deze resolutie de komende jaren zowel op het vlak van de internationale, economische akkoorden als op het vlak van ontwikkelingssamenwerking een toetssteen kan zijn.

Wij hopen dat de Belgische regering en haar vertegenwoordigers het komende voorzitterschap van de Europese Unie zullen aangrijpen om waardig werk en de andere doelstellingen van deze resolutie hoger op de agenda van de EU te plaatsen. In dit kader hopen wij ook dat onze kersverse Europese commissaris, de heer De Gucht, deze resolutie zal beschouwen als een vroege nieuwjaarsbrief en deze misschien niet altijd al te liberale ideeën toch naar de Commissie zal meenemen.

Daarnaast zullen wij er uiteraard zelf op toezien dat de ministers van Ontwikkelingssamenwerking en Buitenlandse Zaken er actief voor zullen ijveren dat de passage over waardig werk in de millenniumdoelstellingen van de VN wordt versterkt.

Tot slot heb ik ook nog een vraag voor de collega's van de commissie voor de Buitenlandse Zaken en haar nieuwe, maar geapprecieerde voorzitter. Onze fractie rekent erop dat deze resolutie zal worden gebruikt als toetssteen bij de besprekingen van nieuwe, internationale verdragen opdat ze in de toekomst niet altijd automatisch, zonder kritische reflectie, zouden worden goedgekeurd.

Translated text

There was also frequent contact and feedback with civil society, where we received a lot of input from the relevant organizations.

However, the challenge will be to ensure that it does not stay with paper promises and plenary speeches. We therefore hope that this resolution will be followed by legislative initiatives in the field of decent work and social standards and that the content of this resolution will be taken into account by the federal government in its foreign policy and its development policy, so that this resolution can be a teststone in the coming years both in the field of international, economic agreements and in the field of development cooperation.

We hope that the Belgian government and its representatives will take the next Presidency of the European Union to put decent work and the other objectives of this resolution higher on the EU’s agenda. In this context, we also hope that our new European Commissioner, Mr. De Gucht, will consider this resolution as an early New Year letter and may not always bring these too liberal ideas to the Commission.

In addition, we will, of course, ensure that the Ministers of Development Cooperation and Foreign Affairs will actively strive to strengthen the transition to decent work in the UN Millennium Goals.

Finally, I have a question for the colleagues of the Foreign Affairs Committee and its new, but appreciated chairman. Our group expects that this resolution will be used as a test stone in the discussions of new international treaties so that in the future they will not always be automatically adopted without critical reflection.

#11

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, geacht lid van de regering, collega's, de liberalen staan voor een ethische globalisering. Liberalen strijden onvermoeibaar voor de vrijheid van de huidige generaties, maar ook van de toekomstige generaties, en dit op wereldvlak en voor iedereen, ongeacht ras, geaardheid, afkomst of geloof.

De resolutie die voorligt wil een ethische globalisering die zoveel mogelijk mensen het recht garandeert op sociale bescherming, alsook op een gezond leefmilieu. Ik wil dan ook mijn appreciatie uitdrukken ten aanzien van de indieners voor het goed geleverde werk, alsook ten aanzien van alle leden van de Bijzondere Commissie Globalisering, onder een goed voorzitterschap, waar inderdaad zeer constructief werk werd geleverd en er een goede dialoog is geweest met het middenveld en de diverse fracties.

Translated text

#12

Official text

                    
                    Collega’s, de voorbije twintig jaar zijn er honderden miljoenen mensen uit de extreme armoede getild. Het percentage mensen in ontwikkelingslanden dat met minder dan 1,25 dollar per dag moet rondkomen, is volgens de Wereldbank gehalveerd tussen 1981 en 2005 van 52 tot 26 procent. Dat wil zeggen dat evenveel mensen op weg zijn naar een menswaardig niveau van leven. De open economische politiek van diverse landen heeft die landen toegelaten om voluit te profiteren van de kansen die globalisering te bieden heeft. De vooruitgang in landen die zich een plaats hebben veroverd in de wereldhandel, is immens. Maar er is natuurlijk nog een heel lange weg te gaan.

Immers, tegelijk blijft de kloof tussen Noord en Zuid onaanvaardbaar diep en werken en leven honderden miljoenen mensen in de meest erbarmelijke omstandigheden. Velen beschikken niet over de meest fundamentele sociale rechten en leven in bittere armoede. Dat is natuurlijk onaanvaardbaar en zeker in de eenentwintigste eeuw.

Er zijn tal van oorzaken. Ik zal ze niet allemaal opsommen, maar toch enkele: het gebrek aan een liberale democratische rechtsstaat in heel wat landen, de onwil van landen om grenzen te openen en deel te nemen aan die globalisering, het schandelijk protectionisme van diverse rijke landen, het negeren van eigendomsrechten van de armen in de wereld, het gebrek aan acceptatie van ethische codes in de vrije markt en wellicht, volgens mij de kern, het gebrek aan een mondiale democratische tegenmacht voor die geglobaliseerde economie die we kennen.

Het gebrek aan een liberale rechtsstaat is een ernstige reden van veel onheil in onze wereld. Neem nu bijvoorbeeld een land als China. Daar bestaat geen democratie, daar bestaan geen politieke partijen, daar bestaat geen vakbondsvrijheid die de overheid kunnen wijzen op de fundamentele schendingen van de mensenrechten die er plaatsvinden. Al even erg is het feit dat het land in zijn zoektocht naar grondstoffen vele regels aan zijn laars lapt, terwijl zowat alle Europese landen ontwikkelingshulp geven en daaraan tal van voorwaarden koppelen zoals ecologische en sociale voorwaarden, goed bestuur, het inperken van corruptie. China doet dat niet. Corrupte Afrikaanse leiders sluiten hun ogen voor de roofpolitiek die China momenteel voert op het zwarte continent.

Translated text

Over the past 20 years, hundreds of millions of people have been lifted out of extreme poverty. The percentage of people in developing countries living with less than $1.25 per day has halved between 1981 and 2005 from 52 to 26 percent, according to the World Bank. That is to say that just as many people are on their way to a dignified standard of life. The open economic policies of various countries have allowed these countries to take full advantage of the opportunities offered by globalization. Progress in countries that have taken a place in world trade is immense. But, of course, there is still a very long way to go.

After all, at the same time, the gap between North and South remains unacceptably deep and hundreds of millions of people work and live in the most deplorable conditions. Many lack the most basic social rights and live in bitter poverty. This is, of course, unacceptable and ⁇  in the 21st century.

There are many causes. I will not list them all, but only a few: the lack of a liberal democratic rule of law in many countries, the reluctance of countries to open borders and participate in that globalization, the shameful protectionism of various rich countries, the neglect of the property rights of the poor in the world, the lack of acceptance of ethical codes in the free market and ⁇ , in my opinion, the core, the lack of a global democratic counter-power to that globalized economy we know.

The lack of a liberal rule of law is a serious cause of many misfortunes in our world. Take for example a country like China. There is no democracy, there are no political parties, there is no trade union freedom that can point the government to the fundamental violations of human rights that are taking place there. Equally bad is the fact that in its search for raw materials, the country lacks many rules, while almost all European countries provide development aid and associate with it many conditions such as ecological and social conditions, good governance, reduction of corruption. China does not do that. Corrupt African leaders are closing their eyes to the robberies China is currently pursuing on the black continent.

#13

Official text

                    
                    Het gebrek aan een liberale democratische rechtsstaat is de reden waarom talloze mensen in armoede en onvrijheid leven. Het feit dat mensen geen of onvoldoende sociale rechten hebben en dat het milieu niet genoeg wordt beschermd heeft te maken met een gebrek aan democratie en bestuurlijke capaciteit, niet met economische openheid op zich. Daarom heb ik ook een amendement ingediend dat democratie, goed bestuur en respect voor de rechtsstaat blijft aanmoedigen.

Een ander element van het vele leed in de wereld is de onwil van heel wat landen om hun grenzen te openen en deel te nemen aan de mondialisering, de globalisering. Ik ben ervan overtuigd dat globalisering op zich niet het probleem is maar het instrument om die problemen op te lossen. Het is niet de oorzaak maar de hefboom om wereldwijd de welvaart en het welzijn van mensen te verhogen. Het is een fabel dat landen die zich openstellen voor de wereldhandel de grootste milieu- en sociale schade zouden kennen. Integendeel, dat globalisering en vrijemarktwerking hebben geleid tot een spectaculaire groei van welvaart en welzijn blijkt uit overvloedig cijfermateriaal, ook al geciteerd door collega Vercamer met betrekking tot de uitlatingen van de heer Stiglitz.

In 1900 was de gemiddelde levensverwachting 30 jaar. Vandaag is dat 67 jaar. Die verbetering verliep minder snel in de Afrikaanse landen ten zuiden van de Sahara. Daar is de levensverwachting nog maar 51 jaar. In landen met een vrijemarktwerking daalde de armoede spectaculair. In 1965 waren nog 60 procent van de Aziaten extreem arm, vandaag nog 20 procent, wat uiteraard nog 20 procent teveel is. In 1970 had amper 30 procent van de bevolking in de derde wereld toegang tot drinkbaar water. Thans is dat beschikbaar voor 80 procent. In 1970 leed 35 procent van de bevolking van de ontwikkelingslanden honger. In 1996 was dat gedaald tot 18 procent. De Verenigde Naties verwachten een daling tot 12 procent tegen 2015. Meer globalisering en economisch liberalisme leiden dus tot meer welvaart, meer groei, een hogere levensstandaard, minder kindersterfte en een hogere levensverwachting.

Daar tegenover staat dat honderden miljoenen mensen die leven in landen die nog niet deelnemen aan de internationale handel er verder op achteruitgaan. Het gaat voornamelijk om landen in Afrika, in de moslimwereld en om eenpartijstaten als Cuba, Birma en Noord-Korea. Zij hebben het mondialiseringsproces gemist.

Translated text

The lack of a liberal democratic rule of law is the reason why countless people live in poverty and impunity. The fact that people have no or insufficient social rights and that the environment is not adequately protected has to do with a lack of democracy and administrative capacity, not with economic openness in itself. That is why I also submitted an amendment that continues to encourage democracy, good governance and respect for the rule of law.

Another element of the many suffering in the world is the reluctance of many countries to open their borders and participate in globalization, globalization. I am convinced that globalization is not the problem in itself, but the instrument to solve those problems. It is not the cause but the lever to increase the prosperity and well-being of people worldwide. It is a fable that countries that open up to world trade would suffer the greatest environmental and social damage. On the contrary, that globalization and free-market activity have led to a spectacular growth in wealth and well-being is demonstrated by abundant figures, even if quoted by colleague Vercamer in relation to the statements of Mr. Stiglitz.

In 1900 the average life expectancy was 30 years. Today it is 67 years. That improvement was less rapid in the African countries south of the Sahara. The life expectancy is only 51 years. In countries with free market operations, poverty declined dramatically. In 1965, 60 percent of Asians were extremely poor, today 20 percent, which is obviously 20 percent too much. In 1970, only 30 percent of the third world population had access to drinking water. It is now available for 80 percent. In 1970, 35 percent of the population in developing countries suffered from hunger. In 1996 it had dropped to 18 percent. The United Nations expects a decrease to 12 percent by 2015. More globalization and economic liberalism, therefore, lead to greater prosperity, greater growth, higher standard of living, fewer child mortality and higher life expectancy.

In contrast, hundreds of millions of people living in countries that do not yet participate in international trade continue to decline. These are mainly countries in Africa, in the Muslim world, and one-party states such as Cuba, Burma and North Korea. They have missed the process of globalization.

#14

Official text

                    
                    Een ander aspect is het schandelijke protectionisme van de rijke landen. Het gebrek aan kansen voor mensen in arme landen is te wijten aan het protectionisme in die rijke landen, aan drukkingsgroepen die hun groepsbelangen hoger achten dan het algemeen belang. Wie zijn die grootste protectionisten? Dat zijn de rijke landen: de Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan. Zij heffen jaarlijks miljarden dollars, euro’s en yens aan importheffingen en zij geven massaal steun via exportsubsidies waardoor zij de ontwikkeling van de lokale markten ontwrichten. De subsidies aan voedsel, textiel en staal verhinderen de ontwikkeling van arme landen.

Het zijn machtige drukkingsgroepen, zoals de Boerenbond en hun bevriende partijen, die het economisch en moreel schandelijke systeem van protectionisme in stand houden. Op mondiaal vlak wordt dit systeem mee in stand gehouden door internationale organisaties zoals de Wereldbank, het IMF en de WTO die weinig tot geen democratische legitimiteit hebben en fungeren als de buiksprekers van de rijke landen. Zij zeggen tegen de arme landen om hun grenzen te openen, maar tegelijk laten zij toe dat de rijke landen juist hun grenzen afschermen.

Een ander, ernstig probleem is het negeren van de eigendomsrechten van de armen in de wereld. Decennialang hebben collectivisten gezegd dat nationalisering de beste oplossing was om uit de problemen te geraken. Keer op keer krijgen zij ongelijk. Om elk individu en elk gezin de kans te geven om zichzelf uit de armoede te tillen, moet het tegenovergestelde gebeuren zoals de Peruaanse ontwikkelingseconoom Hernando de Soto Polar heeft aangetoond met zijn eigendomsverhaal. Men kan niet vooruit in het leven als datgene wat men bezit niet legaal wordt erkend. Daardoor heeft men ook geen toegang tot krediet en voor hem kan een mooi systeem van microkredieten nochtans een wereld van verschil maken. Muhammad Yunus heeft dit bewezen.

Een ander gegeven is het totaal gebrek – en dat is essentieel denk ik – aan een mondiale, democratische tegenmacht voor de geglobaliseerde economie. Terwijl de financiële en economische bedrijvigheden al lang geen grenzen meer kennen, blijven wij nog steeds vasthouden aan die achterhaalde democratische controlemechanismen op nationaal vlak. De recente bankencrisis heeft treffend aangetoond dat dit niet langer kan, dat dit niet langer functioneert. Wij hebben democratische controlemechanismen nodig op mondiaal vlak en daarvoor moeten bestaande internationale organisaties dringend worden gedemocratiseerd.

Translated text

Another aspect is the shameful protectionism of the rich countries. The lack of opportunities for people in poor countries is due to protectionism in those rich countries, to pressure groups who consider their group interests above the general interest. Who are the biggest protectionists? These are the rich countries: the United States, the European Union and Japan. They impose billions of dollars, euros, and yen of import duties annually, and they provide massive support through export subsidies, disrupting the development of local markets. The subsidies to food, textiles and steel hinder the development of poor countries.

They are powerful pressure groups, such as the Peasant Union and their friends, who maintain the economically and morally shameful system of protectionism. On a global level, this system is ⁇ ined by international organizations such as the World Bank, the IMF and the WTO that have little to no democratic legitimacy and act as the belly speakers of the rich countries. They tell the poor countries to open their borders, but at the same time they allow the rich countries to shield their borders.

Another serious problem is the neglect of the property rights of the poor in the world. For decades, collectivists have said that nationalization was the best solution to get out of the problems. Again and again they are wrong. In order to give every individual and every family the opportunity to lift themselves out of poverty, the opposite must happen as the Peruvian development economist Hernando de Soto Polar demonstrated with his ownership story. One cannot advance in life if what one possesses is not legally recognized. As a result, one also has no access to credit and for him a beautiful system of microcredit can nevertheless make a world of difference. Muhammad Yunus has proved this.

Another fact is the total lack – and I think that is essential – of a global, democratic counter-power for the globalized economy. While financial and economic activities have long been borderless, we continue to stick to those outdated democratic control mechanisms at the national level. The recent banking crisis has clearly demonstrated that this is no longer possible, that this is no longer functioning. We need democratic control mechanisms at the global level, and for this, existing international organizations need to be urgently democratized.

#15

Official text

                    
                    Hoe is het mogelijk dat in de G8 nog steeds vier Europese landen zitten en geen enkele vertegenwoordiger van China, India, Latijns-Amerika of Afrika? Naast een machtige Wereldhandelsorganisatie moet er ons inziens een wereldsociale organisatie komen die net als de WHO de macht heeft om minimaal de milieunormen en arbeidsvoorwaarden op te leggen en overtredingen effectief te sanctioneren.

Ik kom tot mijn laatste punt. De vrije markt is het beste middel om meer welvaart voor meer mensen te genereren. Een vrije markt kan en mag echter niet absoluut zijn. Ik verzet mij met klem tegen het machtfundamentalisme van zogenaamde neoliberalen of libertariërs die elke controle willen uitbannen en op die manier vrij spel geven aan regelrechte uitbuiting van mens en natuur.

Ik wil u ten andere wijzen op het feit dat Adam Schmidt, een welbekende liberale denker, reeds lange tijd geleden stelde dat een vrije markt enkel maar goed kan functioneren wanneer er bepaalde regels bestaan.

Als liberaal verzet ik mij zowel tegen ongebreideld en agressief turbokapitalisme dat aan elke democratische controle ontsnapt als tegen het andere uiterste, een angstig protectionisme dat de wereld buitensluit. Die beide systemen ontnemen precies kansen aan wie ze het meest nodig heeft, met name de armste landen en hun bevolking.

We hebben nood aan meer liberalisme in de wereld. Het liberalisme is de oplossing, en niet het probleem, voor de creatie van een meer rechtvaardige wereld.

Wij zullen de voorliggende resolutie steunen omdat ze aandacht vraagt voor een ethische globalisering en de nadruk legt op het absolute belang van sociale en milieurechten die elk individu zou moeten hebben.

Een aantal belangrijke aspecten van de problematiek is volgens mij nog niet aan bod gekomen in deze resolutie. In die zin is het geen eindpunt, maar een beginpunt. We zouden daarin veel andere maatregelen kunnen opnemen, die indirect van belang zijn voor de sociale en de milieurechten waar het ons om te doen is.

Het gaat om een meer representatieve en democratische organisatie van de internationale instellingen en om het onder strikte voorwaarden kwijtschelden van de schulden zodat landen meer beleidsruimte kunnen krijgen om investeringen te kunnen doen.

Dat is het verhaal van Hernando de Soto over de eigendomsrechten, van Yunus over de microkredieten, maar ook het verhaal van Amartya Sen, een Indisch Nobelprijswinnaar die onderwijs en gezondheidszorg ziet als recepten voor verdere ontwikkeling.

Er is ook het bevorderen van echte wereldwijde vrijhandel en het omgooien van het protectionistisch gesubsidieerd landbouwbeleid van onder andere de Europese Unie en de Verenigde Staten.

Translated text

How is it possible that there are still four European countries in the G8 and no representative of China, India, Latin America or Africa? In addition to a powerful World Trade Organization, we believe that there must be a global social organization that, like the WHO, has the power to minimise environmental standards and working conditions and effectively sanction violations.

I come to my last point. The free market is the best means to generate more wealth for more people. However, a free market can and should not be absolute. I strongly oppose the power fundamentalism of so-called neoliberals or libertarians who want to eliminate any control and thus give free play to direct exploitation of man and nature.

I would like to point you to the fact that Adam Schmidt, a well-known liberal thinker, long ago stated that a free market can only function properly when certain rules exist.

As a liberal, I oppose both unbroken and aggressive turbocapitalism that escapes any democratic control and the other extreme, a fearful protectionism that excludes the world. Both systems deprive opportunities of those who need them most, especially the poorest countries and their population.

We need more liberalism in the world. Liberalism is the solution, not the problem, for creating a more just world.

We will support the present resolution because it calls for attention to ethical globalization and emphasizes the absolute importance of social and environmental rights that every individual should have.

A number of important aspects of the problem, I believe, have not yet been addressed in this resolution. In this sense, it is not an end point, but a starting point. We could include many other measures that are indirectly relevant to the social and environmental rights that we are concerned with.

It is about a more representative and democratic organization of the international institutions and the removal of debts under strict conditions so that countries can have more policy space to make investments.

That’s the story of Hernando de Soto about property rights, Yunus about microcredit, but also the story of Amartya Sen, an Indian Nobel Prize winner who sees education and health care as recipes for further development.

There is also the promotion of genuine global free trade and the overthrow of the protectionist-subsidized agricultural policy from among others the European Union and the United States.

#16

Official text

                    
                    Die levensbelangrijke instrumenten, hefbomen tot een meer rechtvaardige wereld, hadden mijn inziens al een plaats kunnen krijgen in de voorliggende resolutie. Maar wij zullen ervoor ijveren dat ze aan bod komen wanneer de bijzondere commissie Globalisering het heeft over de rol van handel als motor van de welvaart.

Collega’s, ik kom tot mijn besluit. Een ethische globalisering is een liberaal verhaal waarin we zo veel mogelijk vrijheid nastreven voor zo veel mogelijk mensen, in het bijzonder voor de zwaksten in deze wereld. Etatisme en protectionisme dat mensen verknecht, krijgt er geen kans, evenmin als een dogmatisch ultrakapitalisme dat mensen uitbuit.

We moeten dus de strijd durven aanbinden tegen alle krachten die verhinderen dat de globalisering werkt in het voordeel van allen. De voorliggende resolutie is een zeer goede stap in de richting van meer vrijheid voor eenieder. Ze kan dan ook op de steun van mijn fractie rekenen.

Translated text

#17

#18

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, collega’s, als voorzitter van de commissie Globalisering denk ik dat wat ik heb gehoord van de collega’s De Vriendt, Vercamer en De Clercq, een illustratie vormt van het feit dat wij op een boeiende manier met elkaar hebben gedebatteerd. Onze debatten werden verrijkt door de inbreng van een aantal academici en mensen uit het middenveld. Meest van al verheugt het mij dat wij erin zijn geslaagd om gezamenlijk te landen.

Als ik het mag samenvatten: we zijn niet in de val getrapt van blind geloof in de globalisering, en evenmin in de val getrapt van antiglobalisering. We zijn, denk ik, met zijn allen andersglobalisten. Andersglobalist, dat wil zeggen dat wij een andere globalisering willen.

Wie aandachtig heeft geluisterd naar de redevoeringen van de verschillende collega’s, zal merken dat er nog altijd zekere accentverschillen blijven. Mathias De Clercq sprak van een ethische globalisering. Voor mij, als sociaaldemocraat, is dat zwak. Ethiek is namelijk nogal los. Ik ben voor regulering. Welnu, we hebben elkaar tot op zekere hoogte gevonden. Zelfs collega De Clercq heeft zonet gezegd dat hij niet gelooft in een totaal vrij turbokapitalisme zonder enige regulering. Ook ik ben voorstander van regulering. Meer nog, ik ben voorstander van sociale herverdelingsmechanismen die ook mondiaal moeten beginnen te werken.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary of State, colleagues, as chairman of the Commission on Globalization, I think that what I have heard from the colleagues De Vriendt, Vercamer and De Clercq is an illustration of the fact that we have debated with each other in an engaging way. Our debates were enriched by the contribution of a number of academics and people from the civil society. Most of all, I am pleased that we have managed to land together.

In summary, we are not trapped in the trap of blind faith in globalization, nor are we trapped in the trap of antiglobalization. We are, I think, with all its differentglobalists. Other globalists, that is, we want a different globalization.

Those who have listened attentively to the speeches of the various colleagues will notice that there are still certain accent differences. Mathias De Clercq spoke of ethical globalization. For me, as a Social Democrat, this is a weakness. Ethics is quite different. I am for regulation. Well, we found each other to some extent. Even colleague De Clercq has just said that he does not believe in a totally free turbocapitalism without any regulation. I am also in favour of regulation. Moreover, I am in favor of social redistribution mechanisms that should also begin to work globally.

#19

Official text

                    
                    De globalisering zoals wij ze de voorbije jaren hebben gekend, is immers een globalisering die ervoor heeft gezorgd dat er hier en daar voor bepaalde landen – op dit punt heeft de heer De Clercq gelijk – heilzame gevolgen aan de globalisering zijn geweest.

Globaal bekeken moet echter worden vastgesteld dat de kloof tussen de rijke en de arme landen is toegenomen. Indien wij elk land bekijken, zowel de ontwikkelingslanden waar de globalisering, gemiddeld bekeken, effecten heeft gehad, als de rijke landen, moet worden vastgesteld dat ook daar de kloof tussen rijk en arm is gegroeid.

Voor mij is de uitkomst van de debatten die wij in de commissie hebben gehad de vaststelling dat, met uitzondering van het Vlaams Belang, alle commissieleden zich voor een andere globalisering hebben uitgesproken.

Ik zou nog heel kort vier punten willen aanhalen. Ik had immers beloofd een korte uiteenzetting te houden. De bedoelde vier punten houden verband met enige omzichtigheid die ik vandaag toch nog aan de dag wil leggen.

Volgende week zit ik twintig jaar in de Kamer. De voorbije twintig jaar hebben mij geleerd dat papier geduldig is en dat woorden mooi kunnen klinken, maar ook dat er daden op moeten volgen. Ik reken in mijn hoedanigheid van Kamerlid vooral op de leden van de meerderheid om ervoor te zorgen dat de richting van de mooie aanbevelingen, die nog accentverschillen bevatten en die nog stof tot debat zullen leveren, wordt ingeslagen.

Ik begin op het Belgische niveau. In de aanbeveling staat heel duidelijk dat wij willen dat sociale en milieunormen in ons Belgische ontwikkelingsbeleid een meer centrale plaats en rol zullen krijgen. Vanaf oktober 2009, wanneer wij onze werkzaamheden hervatten, zal de sp.a-fractie met aandacht kijken naar het werk van de minister van Ontwikkelingssamenwerking en van de hele regering op dat vlak. Wij zijn benieuwd om te zien of er een ommekeer is in het beleid op dat vlak.

Ten tweede, inzake het Europese niveau lees ik – ik pik er een aanbeveling uit – dat het Europese handels- en investeringsbeleid niet langer aan sociale en milieunormen ondergeschikt zal zijn.

In de tweede helft van 2010 neemt België het voorzitterschap van de Europese Unie waar. Wij zullen in oktober 2009 beginnen met de discussie over het programma dat België naar voren zal schuiven. Ik ben benieuwd of wij sporen zullen zien van het goede voornemen dat op voornoemd vlak in de voorliggende resolutie staat.

Translated text

Globalization, as we have known it in recent years, is, after all, a globalization that has ensured that there have been beneficial consequences for globalization here and there for certain countries – on this point Mr. De Clercq was right.

Globally, however, it must be noted that the gap between rich and poor countries has increased. If we look at each country, both the developing countries where globalization, on average, has had effects, as well as the rich countries, it must be noted that the gap between rich and poor has also grown there.

For me, the outcome of the debates we have had in the committee is the conclusion that, with the exception of the Flemish Interest, all committee members have spoken out in favour of a different globalization.

I would like to summarize four points briefly. I promised to make a brief presentation. The aforementioned four points relate to some caution, which I would like to point out today.

Next week I will be 20 years in the room. The last twenty years have taught me that paper is patient and that words can sound beautiful, but also that actions must follow. In my capacity as a Chamber Member, I rely primarily on the members of the majority to ensure that the direction of the beautiful recommendations, which still contain accent differences and which will still provide ground for debate, is taken.

Let me start at the Belgian level. The recommendation makes it very clear that we want social and environmental standards to have a more central place and role in our Belgian development policy. From October 2009, when we resume our work, the Sp.a. group will pay close attention to the work of the Minister of Development Cooperation and of the entire government in this area. We are looking forward to seeing if there is a reversal in policy in this area.

Second, on the European level, I read – I pick out a recommendation – that the European trade and investment policy will no longer be subject to social and environmental standards.

In the second half of 2010 Belgium will assume the Presidency of the European Union. We will begin in October 2009 with the discussion on the programme that Belgium will push forward. I am curious whether we will see traces of the good intention stated in the present resolution on the aforementioned level.

#20

Official text

                    
                    Ten derde, er staat ook in de resolutie – daarover zijn wij het met zijn allen eens – dat waardig werk op hetzelfde niveau als de andere millenniumdoelstellingen moet worden geplaatst. Het staat er al tussen als doel, maar het grote verschil met de andere millenniumdoelstellingen is dat de andere doelstellingen kwantitatieve indicatoren hebben, en waardig werk nog niet.

Ik ben benieuwd of onze nieuwe minister van Buitenlandse Zaken en onze minister van Ontwikkelingssamenwerking, die wij in oktober aan het werk zullen zien, stappen in die richting gaan ondernemen. Zullen zij die stem laten horen?

Ten vierde en ten laatste, is er een ijkpunt waarover ik zeer tevreden ben. Tot nu toe heb ik het gehad over aanbevelingen en opdrachten die naar politieke overheden gaan, Belgische, Europese en op mondiaal vlak. In onze resolutie staat ook dat wij vinden dat grote bedrijven die een zeer belangrijke rol spelen in de mondiale economie, bindende regels nodig hebben. Als men een rangschikking zou maken met de staten op basis van hun bnp en de bedrijven op basis van hun omzet, zou men tot de vaststelling komen dat de balans ongeveer fifty-fifty is. Tot nu toe hebben wij alleen aan de overheid regels en opdrachten gegeven. Nu staat er in de resolutie dat wij van oordeel zijn dat zij zich, naast aan gedragscodes die niet bindend zijn en naast andere internationale afspraken, ook moeten onderwerpen aan een aantal regels op het sociale vlak en inzake milieu, corruptiebestrijding, en dergelijke. Ik ben benieuwd of de meerderheid die weg zal inslaan.

Ik sluit af met een aankondiging, collega’s. Ik hoop dat het niet bij woorden zal blijven maar dat er daden volgen. Als u wilt meewerken, mijn wetsvoorstel ligt klaar. Ik heb een heel eenvoudig wetsvoorstel klaar, dat gevormd is naar het voorbeeld van wat bestaat inzake seksueel misbruik. U weet allemaal dat België ter zake een van de pioniers is geweest, waarbij Belgen die zich in het buitenland vergrijpen aan kinderen, ook voor de Belgische rechtbank strafbaar zijn en veroordeeld kunnen worden.

Wel, ik heb een heel klein en licht wetsvoorstel klaar voor een stap die wij met zijn allen kunnen ondernemen. Het bepaalt dat als Belgische bedrijven in het buitenland kinderen tewerkstellen, zij daarvoor door Belgische rechtbanken terechtgewezen en veroordeeld kunnen worden. Ik kijk met veel belangstelling uit, collega’s, of wij die eerste kleine stap in deze richting zullen kunnen zetten. Tien jaar geleden heb ik dat al eens geprobeerd, maar toen was er verzet van mijn collega’s van liberale huize en de collega’s van CD&V wilden toen ook niet mee.

Translated text

Third, it is also stated in the resolution – we all agree on this – that decent work should be placed at the same level as the other Millennium Goals. It already stands in between as a goal, but the big difference from the other Millennium Goals is that the other goals have quantitative indicators, and decent work is not yet.

I am looking forward to whether our new Minister of Foreign Affairs and our Minister of Development Cooperation, which we will see working in October, will take steps in that direction. Will they hear that voice?

Fourth and last, there is a point of reference that I am very pleased with. So far I have talked about recommendations and assignments that go to political governments, Belgian, European and global levels. Our resolution also states that we believe that large companies, which play a very important role in the global economy, need binding rules. If one ranked the states according to their GDP and the companies according to their turnover, one would come to the conclusion that the balance sheet is about fifty-fifty. So far, we have only given rules and orders to the government. In addition to non-binding codes of conduct and other international agreements, they should also be subject to a number of social and environmental, anti-corruption, and similar rules. I wonder if the majority will take that way.

I conclude with an announcement, colleagues. I hope that it will not remain in words but that actions will follow. If you want to participate, my bill is ready. I have prepared a very simple bill, formed on the example of what exists on sexual abuse. You all know that Belgium has been one of the pioneers in this regard, where Belgians who commit child offenses abroad can also be punished before the Belgian court and can be convicted.

Well, I have a very small and light bill ready for a step that we can all take. It stipulates that if Belgian companies employ children abroad, they can be prosecuted and sentenced for this by Belgian courts. I look forward to seeing, my colleagues, whether we will be able to take the first small step in this direction. Ten years ago I tried it once, but then there was resistance from my colleagues from liberal houses and the colleagues of CD&V did not want to participate.

#21

Official text

                    
                    Ik zal dit wetsvoorstel heel graag ter ondertekening voorleggen aan de collega's met wie wij vruchtbaar hebben samengewerkt in de commissie Globalisering. Als dit goedgekeurd zou worden, dan zouden wij een eerste kleine stap in de goede richting hebben gezet.

Translated text

#22

#23

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het amendement van de heer Van Campenhout en de meerderheidsfracties werd in de commissie goedgekeurd. Daarom moeten wij niet herhalen wat in de commissie werd gezegd. De heer Van Campenhout verzaakt aan zijn interventie. Het amendement is goedgekeurd in de commissie en dus hoeft dit niet herhaald te worden in de plenaire vergadering.

Translated text

#24

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik heb een zeer lange uiteenzetting voorbereid, maar gelet op de massale belangstelling, zal ik het zeer kort houden.

Met dit zesde agendapunt zetten we eigenlijk de derde witwasrichtlijn op. Van de gelegenheid wordt ook gebruikgemaakt om de wet van 11 januari 1993 te coördineren, wat de leesbaarheid bevordert en wat ook inzake kwaliteit van de wetgeving een zeer goede zaak is. In de commissie voor de Financiën werd over drie punten discussie gevoerd en daarbij zou ik graag even toelichting geven.

Het eerste betreft de identificatieverplichting van de cliënt. Inzake de identificatieverplichting van de cliënt waarmee een zakenrelatie wordt onderhouden, worden de uiteindelijke begunstigden van de rechtspersonen nauwkeurig omschreven. Dit laat toe om precies te achterhalen welke natuurlijke personen precies geacht worden de controle uit te oefenen over de rechtspersoon waarover het gaat. Daarnaast, en dat is toch wel van belang, wordt er een verscherpt klantenonderzoek ingevoerd ten aanzien van politiek prominente personen. U en ik worden daaraan onderworpen, het is toch wel van belang dit te onderstrepen.

Wat daar ook van belang is, werd net door de heer Van Biesen aangestipt en heeft betrekking op de diamantsector. Waar er aanvankelijk in het wetsontwerp een identificatieverplichting bestond voor leveranciers voor alle transacties, voorzien wij nu enkel nog in een identificatieverplichting wanneer verrichtingen contant worden betaald. Ook die stap gaat nog altijd verder dan waarin voorzien was in de derde witwasrichtlijn. Op die manier kunnen wij een duidelijk signaal geven dat wij de diamantsector een belangrijke sector vinden, maar dat daarin ook de nodige regulering aanwezig moet zijn.

Een tweede punt dat in de commissie de nodige aandacht heeft gekregen en waaraan wij opnieuw de nodige aandacht willen geven, betreft de uitzondering voorzien voor juridisch advies gegeven door advocaten, notarissen, gerechtsdeurwaarders en de cijferberoepen. Collega’s, de meldingsplicht in de preventieve witwaswet strekt zich uit tot zeer zware criminele feiten: drughandel, mensenhandel, maffia, financiering van terrorisme.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, I have prepared a very long presentation, but given the massive interest, I will keep it very brief.

With this sixth item of the agenda, we are actually introducing the third money laundering directive. The opportunity is also used to coordinate the law of 11 January 1993, which promotes readability and which is also a very good thing in terms of quality of legislation. Three points were discussed in the Committee on Finance and I would like to give a brief explanation.

The first concerns the identification obligation of the client. As regards the obligation to identify the client with whom a business relationship is ⁇ ined, the final beneficiaries of the legal entities are precisely defined. This makes it possible to determine exactly which natural persons are exactly considered to exercise control over the legal entity concerned. In addition, and that is important, a tightened customer survey is introduced with regard to politically prominent individuals. You and I are subject to this, it is important to emphasize this.

Whatever matters there, was just appointed by Mr Van Biesen and relates to the diamond sector. Where initially in the draft law there was an identification obligation for suppliers for all transactions, we now only provide for an identification obligation when transactions are paid in cash. This step also goes beyond what was provided for in the Third Anti-Money Laundering Directive. In this way we can give a clear signal that we consider the diamond sector an important sector, but that there must also be the necessary regulation in it.

A second point, which has received due attention in the committee and to which we would like to pay due attention again, concerns the exception provided for legal advice given by lawyers, notaries, court enforcement officers and the numerical professions. Colleagues, the reporting obligation in the preventive money laundering law extends to very serious criminal offences: drug trafficking, human trafficking, mafia, financing of terrorism.

#25

Official text

                    
                    Tevens ressorteert onder deze wetgeving ook de ernstige en georganiseerde fiscale fraude, waarbij bijzonder ingewikkelde mechanismen of procedés van internationale omvang worden aangewend. Collega’s, laten wij duidelijk zijn. Ook in het geval dat aan een belastingconsulent een advies wordt gevraagd om het opzetten van een internationaal georganiseerde fiscale fraude te organiseren, blijft de identificatie- en meldingsplicht onverkort bestaan.

Ik weet dat daarover in de commissie de nodige twijfel bestond, maar wij hebben het aan de minister gevraagd. De identificatie- en meldingsplicht blijft bestaan voor de belastingconsulenten aan wie een advies wordt gevraagd. Dat geldt ook voor anderen, zoals notarissen en advocaten. Ik viseerde niemand in het bijzonder, mijnheer Van Biesen.

Ten slotte wenst onze fractie de bekommernis te delen die leeft bij meldingsplichtige ondernemingen en personen, namelijk de rechtmatige verwachting dat hun anonimiteit wordt gewaarborgd, nadat zij hun melding hebben gedaan en wanneer er een strafrechtelijk gevolg aan wordt gegeven.

Als een belastingconsulent word aangezocht door iemand met minder goede bedoelingen op het vlak van witwassen en, zoals het hoort, melding daarvan maakt, dan kan ik mij voorstellen dat het niet echt aangenaam is als hij achteraf verneemt dat zijn naam in het strafrechtelijk dossier voorkomt, zeker als men weet dat het vaak gaat om niet bepaald kleine jongens.

Tot nu toe wordt de anonimiteit gewaarborgd bij een informatieve nota opgemaakt door de CFI en waarmee het College van procureurs-generaal zich akkoord heeft verklaard. Wij zouden liever zien dat, zoals in Frankrijk, de anonimiteit wettelijk wordt verankerd. Omdat de lijst van ondernemingen en personen die zijn onderworpen aan deze wet gevoelig wordt uitgebreid, waardoor de identificatieverplichting en de meldingsplicht ook van toepassing worden op relaties die persoonlijker en directer zijn, ben ik van mening dat het nodig is om een wettelijke basis te geven aan de anonimiteitsverplichting.

Ik heb het voorbeeld ook in de commissie gegeven. Een werknemer bij een bankinstelling kan zich min of meer verschuilen achter de identiteit van de bank. Als het om een notaris of een advocaat gaat, dan is de cliëntenrelatie veel persoonlijker en dan is het begrijpelijk dat vooral die personen meer belang hebben bij het garanderen van hun anonimiteit.

Ik weet dat de wettelijke bescherming van de anonimiteit een grondig debat vraagt, in het raam van artikel 75bis van het Wetboek van strafvordering en de rechten van verdediging, gewaarborgd in artikel 6 van het EVRM. Wellicht zal de discussie ook opduiken naar aanleiding van de bespreking van het Sociaal Strafwetboek, dat de anonimiteit garandeert van de indiener van een klacht van een sociaal misdrijf. Ik denk dan ook – dat is een oproep voor de commissie voor de Justitie – dat in het raamr van de bespreking van het Sociaal Strafwetboek de discussie over de reglementering betreffende de anonimiteit moet worden gevoerd en dat er een sluitend antwoord op moet worden gegeven.

Translated text

This legislation also includes serious and organized tax fraud, using ⁇  complex mechanisms or procedures of international scale. Ladies and gentlemen, let us be clear. Even in the event that a tax consultant is asked for advice to organize the establishment of an internationally organized tax fraud, the identification and reporting obligation remains unshorted.

I know that there were necessary doubts about this in the committee, but we asked the minister for it. The identification and reporting obligation remains for the tax advisors to whom advice is requested. This also applies to others, such as notaries and lawyers. I did not target anyone in particular, Mr. Van Biesen.

Finally, our group wishes to share the concern that exists with reporting entities and individuals, namely the legitimate expectation that their anonymity will be guaranteed after they have made their report and when a criminal effect is given.

If a tax consultant is sought by someone with less good intentions in the field of money laundering and, as it should be, reports it, then I can imagine that it is not really pleasant if he learns afterwards that his name appears in the criminal file, especially if one knows that it is often not specifically small boys.

Until now, the anonymity is guaranteed by an informative note drawn up by the CFI and with which the College of Attorneys-General has agreed. We would rather see that, like in France, anonymity is legally anchored. As the list of undertakings and persons subject to this Act is sensitively expanded, thereby applying the identification and reporting obligation also to relationships that are more personal and direct, I consider it necessary to provide a legal basis for the anonymity obligation.

I gave the example in the committee. An employee at a banking institution may more or less hide behind the identity of the bank. When it comes to a notary or a lawyer, the client relationship is much more personal and then it is understandable that especially those persons have more interest in guaranteeing their anonymity.

I know that the legal protection of anonymity requires a thorough debate, within the framework of Article 75bis of the Code of Criminal Procedure and the rights of defence, guaranteed in Article 6 of the ECHR. Per ⁇  the discussion will also arise following the discussion of the Social Criminal Code, which guarantees the anonymity of the applicant of a complaint of a social crime. I therefore think – which is a call to the Justice Committee – that within the framework of the discussion of the Social Criminal Code the discussion on the regulation on anonymity should be carried out and that a conclusive answer should be given.

#26

Official text

                    
                    Ik haal het nu even aan omdat ik vanuit onze fractie het belang van deze discussie wil benadrukken.

Mijnheer de voorzitter, collega’s, dit zijn voor ons de belangrijkste krachtlijnen en aandachtspunten van dit ontwerp, dat wij uiteraard met veel plezier zullen goedkeuren.

Translated text

#27

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, geachte collega-volhouders, vandaag zetten wij een Europese richtlijn om in Belgisch recht die misbruik van de financiële sector voor het witwassen van geld en het financieren van terrorisme wijzigt.

Witwassen is niet alleen ethisch verwerpelijk, het is ook een economisch probleem. Het vervalst de markt. Het brengt ook de groei ernstige schade toe en het vertrouwen van de consument in de markt. De financiële crisis heeft ons toegelaten paal en perk te stellen aan een aantal uitwassen. Met de commissie fiscale fraude en een bijzondere commissie voor de aanpak van de bankencrisis hebben wij daaraan voor een stuk een antwoord geboden.

Vandaag wordt reeds aan alle actoren in het veld om een bijsturing gevraagd om deze crisis aan te kunnen pakken. In het wetsvoorstel, in de oorspronkelijke richtlijn, wordt ook voorgesteld aan alle cijferberoepen op te leggen om verdachte transacties te melden. Dat is de situatie vandaag reeds. Alle beroepen zijn eigenlijk verplicht om verdachte transacties te melden. Dit gebeurt, als men naar de cijfers kijkt, echter slechts in een zeer klein aandeel van de gevallen. De Cel voor Financiële Informatieverwerking meldt slechts ongeveer 50 gevallen op een totaal van 15.500.

Net daarom heeft de commissie fiscale fraude aanbevolen om alle adviseurs te verplichten mee te werken aan de fraudebestrijding. Dit is ook ondertekend en ondersteund door alle deelnemers aan de commissie fiscale fraude. Als men echter gaat kijken naar het wetsvoorstel dat vandaag voorligt, ziet men een zwak punt, namelijk artikel 17.

Artikel 17 van het wetsontwerp verzwakt de meldingsplicht voor cijferberoepen. Die afzwakking is niet alleen onnodig en overbodig, maar is, gezien de huidige rapportagecijfers, eigenlijk ook wraakroepend en zorgwekkend.

Ze is zorgwekkend, omdat men, in plaats van consequent te zijn, in plaats van dat deze meerderheid en dit Parlement zijn eigen adviezen volgt, daarvan gewoon gaat afwijken. Waarvoor is al dat werk dan geweest?

Ze is ook zorgwekkend omdat het volledig voorbijgaat …

Translated text

Today we are transposing a European directive into Belgian law that changes the abuse of the financial sector for money laundering and the financing of terrorism.

Laundering is not only ethically disproportionate, it is also an economic problem. It falsifies the market. It also causes serious damage to growth and consumer confidence in the market. The financial crisis has allowed us to put a pile and perk on a number of discharges. With the Committee on Tax Fraud and a special committee for addressing the banking crisis, we have provided an answer.

All actors in the field are already being asked to provide guidance to tackle this crisis. The bill, in the original directive, also proposes to impose all numerical professions to report suspicious transactions. That is the situation today. All professions are actually required to report suspicious transactions. This happens, if one looks at the figures, but only in a very small percentage of the cases. The Financial Information Processing Cell only reports about 50 cases out of a total of 15,500.

For this reason, the Committee on Tax Fraud recommended that all advisors be obliged to cooperate in the fight against fraud. This is also signed and supported by all participants in the tax fraud committee. However, if one looks at the bill proposed today, one sees a weak point, namely Article 17.

Article 17 of the draft law weakens the reporting obligation for numbering professions. That weakening is not only unnecessary and unnecessary, but, given the current reporting figures, is actually also avenging and worrying.

It is worrying because, instead of being consistent, instead of following this majority and this Parliament’s own opinions, one is simply going to deviate from it. What was all this work for?

She is also worrying because it completely passes ...

#28

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw Almaci, met alle respect, u weet dat wij met veel nadruk de werkzaamheden van de onderzoekscommissie fiscale fraude hebben gevolgd. Wij hebben ook alle elementen en aanbevelingen onderschreven die daar zijn gesteld. Hetgeen u hier vandaag zegt, komt niet overeen met de waarheid. Laten wij eerlijk zijn, de meldingsplicht voor de cijferberoepen is nooit zo groot geweest als vandaag.

Translated text

#29

Official text

                    
                    Laat ons eerlijk zijn, we hebben charters ondertekend met elk cijferberoep, met de verschillende departementen, tijdens de onderhandelingen die we hebben gevoerd. Dat gebeurde onder de heer Clerfayt en zijn voorganger, de heer Jamar. We hebben werk verzet op dat vlak.

Wanneer er weinig meldingen zijn – of in uw ogen te weinig – kan ik u vandaag zeggen dat een groot stuk van de fiscale fraude wordt bestreden door de fiscale administratie samen met de cijferberoepen. Het gebeurt veel meer dan vroeger. Ik ben er vast van overtuigd dat dit resultaat zich in de toekomst nog in toenemende mate zal herhalen.

Met andere woorden, ik heb helemaal geen boodschap aan het verhaal dat u en straks ook Dirk Van der Maelen – zonder daarop te willen vooruitlopen maar we weten al wat hij gaat zeggen – zult brengen, namelijk dat de meldingsplicht voor de cijferberoepen is verminderd. Ik zeg u dat de samenwerking tussen de fiscale administratie en de cijferberoepen nog nooit zo groot is geweest als vandaag. Nog nooit zijn de resultaten zo goed geweest.

Met andere woorden, we hebben met deze wetgeving geen vermindering van de activiteit van de cijferberoepen. We hebben vandaag op geen enkele wijze in tegenspraak gehandeld met onze werkzaamheden in de commissie voor de Bestrijding van de Fiscale Fraude.

Translated text

Let’s be honest, we’ve signed charters with every numerical profession, with the various departments, during the negotiations we’ve been conducting. This happened under Mr. Clerfayt and his predecessor, Mr. Jamar. We have work resistance in that area.

When there are few reports – or in your eyes too few – I can tell you today that a large part of tax fraud is being combated by the tax administration together with the numerical professions. It is happening much more than before. I am firmly convinced that this result will be repeated more and more in the future.

In other words, I have absolutely no message to the story that you and later also Dirk Van der Maelen will bring – without wanting to anticipate it but we already know what he is going to say – namely that the reporting obligation for the numerical professions has been reduced. I tell you that the cooperation between the tax administration and the numerical professions has never been so great as it is today. Never before have the results been so good.

In other words, with this legislation, we do not have a reduction in the activity of the numbering professions. Today, we have not acted in any way contrary to our work in the Committee on Combating Tax Fraud.

#30

Official text

                    
                    Geachte collega Van Biesen, dat is dan toch wel een zeer bizarre interpretatie. Er is in de richtlijn een afzwakking gekomen in artikel 17. Er wordt namelijk een beroepsgeheim toegekend aan de cijferberoepen die dat voorheen niet hadden. Ze worden deels op hetzelfde niveau geplaatst als de advocatuur, iets wat trouwens de Orde van de Vlaamse Balies ook aangaf in de hoorzitting.

U zegt dat het in de toekomst nog beter zal worden omdat er een afzwakking is. Dat is de wereld op zijn kop. Het is erg zorgwekkend omdat wat u zegt volledig voorbijgaat aan het bezwaar van de Orde van de Vlaamse Balies, meer bepaald het argument dat door dit wetsontwerp aan zeven beroepen waaronder revisoren, accountants en belastingconsulenten een beroepsgeheim wordt toegekend voor het bepalen van de rechtspositie van de cliënt. Dat ondergraaft het beroepsgeheim van de advocaat en het geeft de cijferberoepen een functie die zij wettelijk gezien niet hebben.

Translated text

#31

Official text

                    
                    De opmerkingen van de Vlaamse balies, hoe goed bedoeld ze ook mogen zijn geweest, gaan alleen en uitsluitend over de bescherming van hun beroep als advocaat en mogelijk juridisch consulent. Met andere woorden, het ging dermate ver dat belastingconsulenten en boekhouders niet meer de mogelijkheid zouden hebben om mensen aan te raden in een bepaalde juridische constructie te werken, zijnde een vennootschap op te richten, indien zij op een bepaald niveau van zelfstandige activiteit zijn gekomen.

Dat is natuurlijk totaal tegenstrijdig met ons fundamenteel element, met name het zoeken naar de minst belaste weg. Als wij onze mensen kunnen adviseren om op een bepaald ogenblik uit de zelfstandigheid te stappen en naar een vennootschapsvorm te gaan om de minst belaste weg te volgen, dan is dat nog altijd de meest verstandige weg die wij hen kunnen aanraden. Dat is volledig in lijn met onze rechtspraak en onze wetgeving, namelijk het Brepols-principe, dat de minst belaste weg de logisch te bewandelen weg is voor elke burger in dit land en voor elke vennootschap.

Translated text

#32

Official text

                    
                    Mijnheer Van Biesen, het is duidelijk dat u zich persoonlijk aangesproken voelt. Gezien uw achtergrond kan ik mij dat voorstellen.

Accountants, boekhouders of bedrijfsrevisoren hebben geen juridische opleiding genoten. Bovendien hebben ze geen enkel recht tot bijstand van hun cliënt inzake rechten.

Advocaten en de zeven genoemde beroepen zijn niet rechtstreeks vergelijkbaar. Ze hebben niet dezelfde taak en functie, en objectief gezien ook geen vergelijkbare dienst wat juridisch advies betreft.

Dat is de zwakte in dit wetsontwerp. Hamvraag is waarom ze dan vergelijkbare juridische uitzonderingen zouden moeten genieten. Dat is niet logisch. Dit is een tekortkoming die u zelf hebt ingeschreven in de wet om aan bepaalde mensen mogelijkheden te bieden.

Een eerste argument is het volgende. Er zijn uitspraken gedaan in de commissie die een specifiek licht werpen op deze zaak en deze discussie. Collega’s, laat u geen blaasjes wijsmaken. Wat voorligt, is een politieke keuze, de keuze om het eigen werk in de commissies te valoriseren of te ondergraven.

Dat wordt geïllustreerd door het antwoord dat onder meer door de minister van Financiën werd gegeven op de kritiek van de Vlaamse balie. Er wordt eerst en vooral gezegd dat cijferberoepen geen financiële beroepen zijn. Dat is voor mij nieuw.

Een tweede argument is het volgende. Er wordt verwezen naar het buitenland. In alle ons omringende landen wordt de uitzondering toegepast. Dus, om geen concurrentienadeel te ondervinden – laat ons een kat een kat noemen – moeten we die uitzondering stemmen. Dat is de wereld op zijn kop.

De minister van Financiën heeft letterlijk gezegd dat de economische activiteit niet al te veel nadeel mag ondervinden van deze wetgeving. Met andere woorden, een beetje witwassen mag en dus moeten we die uitzondering kunnen inschrijven in onze wetgeving. Dat is de essentie van deze discussie.

Er werd berekend dat er voor 30 miljard euro aan fiscale fraude is in ons kleine land. Er is een financiële crisis ten gevolge van het ongelooflijke principe waarbij de een naar de andere keek en vond dat als de andere torenhoge bonussen mag uitbetalen, hij dat ook mocht.

Er is een commissie voor de Fiscale fraude geweest die specifieke adviezen heeft gegeven om de controle meer waterdicht en strenger te maken. We hebben een bijzondere commissie voor de Bankencrisis en een commissie-Lamfalussy die aan dit soort praktijken, waarbij de lat steeds lager wordt gelegd omdat een ander land het ook doet, eindelijk een halt willen toeroepen.

Ik geef het concreet voorbeeld van Frankrijk waar die zwakte uit de wet is gehaald. Dit is echter allemaal van geen tel. De lat hoger leggen en een volledige en sluitende bestrijding van de witwasoperaties organiseren, willen of durven we immers niet.

Witwasoperaties mogen, maar met mate. Dat is wat u vandaag zegt. Dit is ons land en ons werk onwaardig.

Translated text

Mr. Van Biesen, it is clear that you feel personally addressed. Given your background, I can imagine that.

Accountants, accountants or corporate auditors have not ⁇  legal education. Furthermore, they have no right to receive assistance from their client regarding rights.

Lawyers and the seven professions mentioned are not directly comparable. They do not have the same task and function, and objectively, they do not have a comparable service in terms of legal advice.

That is the weakness of this bill. The question is why they should then enjoy similar legal exceptions. That is not logical. This is a deficiency that you yourself have entered into the law to provide opportunities to certain people.

The first argument is the following. There have been statements made in the committee that shed a specific light on this case and this discussion. Ladies and gentlemen, don’t let you blast blasts. What lies ahead is a political choice, the choice to value or undermine your own work in the committees.

This is illustrated by the response given, among other things, by the Minister of Finance to the criticism of the Flemish bill. First and foremost, it is said that numerical professions are not financial professions. This is new to me.

A second argument is as follows. It is referred to abroad. In all countries around us, the exception is applied. So, to avoid experiencing a competitive disadvantage – let’s call a cat a cat – we must vote for that exception. This is the world on his head.

The Minister of Finance has literally said that the economic activity should not be too disadvantaged by this legislation. In other words, a little laundry is allowed and so we should be able to include that exception in our legislation. That is the essence of this discussion.

It was estimated that there is 30 billion euros of tax fraud in our small country. There is a financial crisis as a result of the incredible principle in which one looked at the other and thought that if the other were allowed to pay out high bonuses, he was allowed to do so.

There has been a Committee on Fiscal Fraud that has given specific advice to make control more waterproof and stricter. We have a special committee for the Banking Crisis and a committee-Lamfalussy that want to finally put an end to this type of practice, with the latter being lowered because another country is doing it too.

I will give the concrete example of France where that weakness has been removed from the law. However, this is all of no tel. After all, we do not want or dare to raise the threshold and organize a complete and closing fight against the money laundering operations.

Whitening operations are allowed, but with moderation. That is what you say today. This is our country and our work unworthy.

#33

Official text

                    
                    Collega's, zouden wij, gezien dat intensieve werk, niet wat meer ambitie aan de dag kunnen leggen? U hebt daarnet zelf gezegd dat dit artikel 17 effectief overbodig is. Zouden wij dan niet moeten streven naar het verhogen van de lat voor alle landen en Frankrijk in zijn initiatief steunen? Zouden wij ons die vraag niet moeten stellen, gezien de mooie principes die wij met zijn allen onderschrijven in de verschillende commissies? Als puntje bij paaltje komt, weigeren wij echter om ze om te zetten in echte wetgeving. Op het enige moment dat het er echt iets toe doet, op het enige moment dat u hier met uw stem echt kunt beslissen over verandering zwakt u uw eigen werk af.

Het lijkt wel of de meerderheid hier collectief lijdt – dat is eigenlijk niet verwonderlijk gelet op de voorbije twee jaar – aan een Calimero-effect, aan een chronisch gebrek aan doortastendheid en consequentie dat alle vertrouwen in de goede aanpak van de problemen waarmee we te kampen hebben, ondermijnt. Wij willen de strijd tegen fiscale fraude opvoeren, zolang we er niemand mee tegen het hoofd stoten en zolang er hier en daar nog een achterpoortje is.

Collega's, laat duidelijk zijn dat artikel 17 het zwakke punt is in deze wet. Ik roep iedereen uit de desbetreffende commissies, die werk heeft geleverd om de huidige situatie te veranderen en ook maar een greintje beroepseer heeft, op om onze amendementen goed te keuren. Dit laat toe om de overbodige – om de argumentatie van de heer Van Biesen te gebruiken – afzwakking van de meldingsplicht weg te werken en deze wet volledig en sluitend te maken.

Translated text

Colleagues, could we not, given that intense work, demonstrate a little more ambition? You have just said that this article 17 is effectively unnecessary. Should we not strive to raise the barrier for all countries and support France in its initiative? Should we not ask ourselves this question, given the beautiful principles that we all endorse in the various committees? However, when it comes to point-by-point, we refuse to translate them into real legislation. At the only moment that it really matters, at the only moment that you can really decide about change here with your voice, you weaken your own work.

It seems that the majority here collectively suffers – which is actually not surprising given the past two years – from a Calimero effect, a chronic lack of persistence and consequence that undermines all confidence in the proper approach to the problems we face. We want to intensify the fight against tax fraud, as long as we do not strike anyone in the head and as long as there is a backdoor here and there.

Let us be clear that Article 17 is the weak point of this law. I call on everyone in the committees concerned, who has worked to change the current situation and has even a small piece of profession, to approve our amendments. This allows to eliminate the unnecessary – to use the argumentation of Mr Van Biesen – weakening of the reporting obligation and make this law complete and concluding.

#34

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, ik zal beginnen met u een citaat voor te lezen. Ik zal u later zeggen wie de auteur van het citaat is. Luister even mee, collega Van Biesen. "Over het algemeen bestaat er geen ernstige en georganiseerde fiscale fraude zonder de medewerking van een raadgever. Alleen deze laatste kan de ingewikkelde constructies om de belastingen te ontduiken, bedenken en in de praktijk omzetten. Het is derhalve onaanvaardbaar dat raadgevers zich zouden lenen tot dergelijke vormen van fiscale engineering. Evenmin kan worden aanvaard dat zij de ogen sluiten voor bepaalde wanpraktijken en zodoende de fiscale fraude vergemakkelijken in plaats van in te grijpen."

Translated text

#35

Official text

                    
                    Collega's, dit is de letterlijke weergave van de woorden van regeringscommissaris Zenner in 2002.

Ik heb het in de commissie al gezegd. Er is in België niet alleen de stem van een van uw voorgangers, mijnheer de staatssecretaris. Momenteel is er binnen de OESO een werkgroep onder de titel Tax Intermediaries. Binnen de OESO werken de verschillende fiscale administraties samen omdat ze met zijn allen tot de conclusie zijn gekomen dat grote georganiseerde fraude vergt dat er – ik zal het wat onvriendelijk zeggen – druk op de cijferberoepen wordt gezet. Anders zal het fenomeen van de grote georganiseerde fiscale fraude nooit effectief kunnen worden aangepakt.

Ten behoeve van de heer Van Biesen wil ik aanbeveling nr. 48 van de fraudecommissie voorlezen: "De adviseurs, cijferberoepen, advocaten, notarissen, banken enzovoort, verplichten mee te werken aan fraudebestrijding door de invoering van rapporteringregels en door hen te verplichten" – luister goed – "fiscale en georganiseerde fraude te melden aan de CFI".

Een laatste element voor ik aan mijn uiteenzetting begin: er waren 15.500 meldingen in 2008, waarvan er 47 van de cijferberoepen kwamen. Mijnheer Van Biesen, u hebt daarstraks, zelfs zonder te blozen, beweerd dat er een groeiende samenwerking tussen de fiscale administratie en de cijferberoepen was. 47 meldingen.

Weet u dat dit in Nederland 12 keer meer is? Weet u dat in Nederland de opbrengst dankzij de meldingsplicht van de cijferberoepen, na de banken, het hoogste cijfer is? In België durft men die cijfers niet geven. 53 procent komt van de banken, 28 procent van de cijferberoepen.

Er is internationaal een consensus. Er is de politieke afspraak in deze Kamer, die een paar weken geleden werd goedgekeurd. Er zijn de schrijnende cijfers in België. Men zou denken dat een regering die twee staatssecretarissen heeft die zich bezighouden met fiscale fraude de maatregel zouden nemen die in andere landen bestaat en waarover internationale consensus is, en dat ze ervoor zouden zorgen dat de vijzen wat worden aangedraaid en er meer meldingen van de cijferberoepen zouden komen.

Dat u daarvan geen voorstander bent, collega Van Biesen, dat weet ik. U bent er namelijk beroepsmatig bij betrokken.

Dat de staatssecretaris dat niet doet, weet ik eveneens en verwondert mij evenmin. Zijn kabinetschef is namelijk lid van de raad van bestuur van de IAB, dus in een instituut van belastingconsulenten en accountants.

Translated text

Colleagues, this is the literal reflection of the words of government commissioner Zenner in 2002.

I have already said this in the committee. In Belgium there is not only the voice of one of your predecessors, Mr. Secretary of State. Currently, there is a working group within the OECD under the title Tax Intermediaries. Within the OECD, the different tax administrations work together because they have all come to the conclusion that large organized fraud requires – I will say it somewhat unfriendly – pressure on the numerical professions. Otherwise, the phenomenon of large-scale organized tax fraud will never be effectively addressed.

On behalf of Mr. Van Biesen, I would like to recommend no. Read Article 48 of the Fraud Commission: “The advisors, numerists, lawyers, notaries, banks, etc., are obliged to cooperate in the fight against fraud by introducing reporting rules and by obliging them” – listen carefully – “to report tax and organized fraud to the CFI”.

A final element before I begin my presentation: there were 15,500 reports in 2008, of which 47 came from the numerical professions. Mr. Van Biesen, you have since, even without blushing, claimed that there was a growing cooperation between the tax administration and the numerical professions. 47 of reports.

Did you know that in the Netherlands this is 12 times more? Did you know that in the Netherlands, due to the reporting obligation of the numbering professions, after the banks, the income is the highest figure? In Belgium, we do not dare to give these figures. 53 percent comes from the banks, 28 percent from the digital professions.

There is international consensus. There is the political arrangement in this Chamber, which was approved a few weeks ago. There are shocking figures in Belgium. One would think that a government that has two state secretaries engaged in tax fraud would take the measure that exists in other countries and about which there is international consensus, and that they would ensure that the fries are squeezed and there would be more reports from the numerical professions.

That you are not in favour of this, colleague Van Biesen, I know. You are professionally involved.

That the Secretary of State does not do that, I also know and I am not surprised either. His chief of cabinet is a member of the board of directors of the IAB, i.e. in an institute of tax consultants and accountants.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★