plenum van 2010-02-25 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2010-02-25 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/52/ip143x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
52K2165	17/09/2009	✔	Projet de loi modifiant le Code civil en ce qui concerne les témoins au mariage civil.
52K1211	03/06/2008	✔	Projet de loi modifiant diverses dispositions en ce qui concerne la signification et la notification par pli judiciaire.
52K1696	19/12/2007	✔	Projet de loi relatif à la circonstance aggravante pour les auteurs de certaines infractions commises envers certaines personnes à caractère public.
52K2401	03/02/2010	✔	Projet de loi portant modification de l'article 30 de la loi du 13 juin 2005 relative aux communications électroniques.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, collega’s, onze fractie heeft onderhavig voorstel altijd graag ondersteund, om verschillende redenen.

Eigenlijk was het verschil in betekening tussen strafzaken en andere zaken dan strafzaken ingevoegd door de wet van 1985. Toen gebeurde een betekening bijna altijd nog aan de persoon zelf. Maar de tijden zijn natuurlijk veranderd. Onze samenleving is mobieler. Er zijn meer alleenstaanden en er zijn meer tweeverdieners. Die wijze van betekening is op dit moment dan ook niet meer aangepast.

Die werkwijze veroorzaakt namelijk heel wat administratieve last voor de politiediensten. Zij moeten meerdere keren op zoek gaan naar de persoon aan wie er betekend moet worden. De politiecommissariaten moeten dan een register aanleggen. De betekening moet ingeschreven worden. Zij moeten de geadresseerde ontvangen. De envelop moet geklasseerd worden en nadien opgezocht. Ze moeten de ontvanger laten aftekenen voor ontvangst. Het ontvangstbewijs moet naar het parket worden verzonden. De niet-afgehaalde enveloppen moeten de politiediensten alsnog trachten af te geven.

Er zijn veel cijfers beargumenteerd in de commissie over wat dat nu precies betekent aan mankracht voor onze politiediensten. Meestal wordt gezegd dat het gaat over ongeveer 1 % van de werktijd van al onze politieagenten samen.

Minder administratieve taken toevertrouwen aan de politie is natuurlijk heel belangrijk, zodanig dat de politie zich meer kan concentreren op de essentiële taken. Dat is een van de voordelen van het voorliggend voorstel.

Er werd heel wat gedebatteerd over de modaliteiten van het voorstel.

Wij hebben voorgesteld dat er moet afgegeven worden door de gerechtsdeurwaarder in de woonplaats, of bij gebrek aan woonplaats in de verblijfplaats van de geadresseerde, en dus niet, zoals er oorspronkelijk stond, “ter plaatse”. Dat amendement is goedgekeurd.

Wij hebben ook een amendement ingediend over de kleur van de envelop. Misschien zult u zich afvragen waarmee we eigenlijk bezig zijn in de commissie voor de Justitie: debatteren over de kleur van een enveloppe. Maar het heeft wel een belangrijk gevolg op het vlak van de privacy als enkel de betekeningen in verband met strafzaken in een purperen enveloppe toekomen. Ik noem bijvoorbeeld een ontvanger die in een appartementsblok woont waar de postbussen kastjes zijn met een doorschijnend deurtje, of bijvoorbeeld brievenbussen waar de envelop uitsteekt. Het is dan voor iedereen heel duidelijk, daar waar zo’n enveloppe bezorgd is, waarover het gaat: de betrokken persoon heeft een veroordeling opgelopen in een strafzaak.

Dan is er heel lang gedebatteerd over het al dan niet aangetekend verzenden. Wij hebben ons uiteindelijk aangesloten bij het standpunt van de MR. Nochtans blijkt in de praktijk, zeker wanneer het gaat over betekeningen in verband met strafzaken, dat 80 % van de geadresseerden de aangetekende brief niet komt ophalen. Dat betekent natuurlijk bijkomende kosten, ook voor Justitie. Toch, gelet op de inhoud en de meerwaarde voor de ontlasting van de politie, hebben wij ons aangesloten bij het voorstel van de MR om de aangetekende brief toch nog te behouden.

Translated text

Our group has always been happy to support this proposal, for various reasons.

In fact, the difference in notification between criminal cases and non-criminal cases was introduced by the Act of 1985. Then a significance almost always happened to the person himself. But, of course, the times have changed. Our society is more mobile. There are more single people and there are more double earners. This method of notification is no longer adapted at this time.

This method creates a significant administrative burden for the police services. They must search several times for the person to whom it is to be communicated. The police offices must then establish a register. The notification must be registered. They must receive the recipient. The envelope must be classified and then searched. They must be signed by the recipient for receipt. The receipt must be sent to the parket. The unreported envelopes should still try to hand over to the police services.

There are many figures argued in the committee about what this exactly means to manpower for our police services. It is usually said that it is about 1% of the working hours of all our police officers combined.

Of course, it is very important to entrust less administrative tasks to the police, so that the police can focus more on the essential tasks. This is one of the advantages of the present proposal.

There was a lot of discussion about the modalities of the proposal.

We have proposed that it must be issued by the court executor in the place of residence, or in the absence of a place of residence in the place of residence of the recipient, and therefore not, as originally stated, “on the spot”. This amendment was approved.

We also submitted an amendment on the color of the envelope. You may be wondering what we are actually dealing with in the Justice Committee: debating the color of a envelope. However, it has an important impact in the field of privacy if only the notifications related to criminal cases were received in a purple envelope. I mention, for example, a recipient who lives in an apartment block where the mailboxes are cabinets with a transparent door, or, for example, mailboxes where the envelope protrudes. It is then very clear to everyone, where such a envelope is provided, what it is about: the person concerned has received a conviction in a criminal case.

Then there has been a long debate about whether or not to send registered. We finally agreed to the position of Mr. However, in practice, especially in the case of notifications in criminal matters, 80 % of the recipients do not receive the registered letter. Of course, this means additional costs, including for justice. Nevertheless, given the content and the added value for the police discharge, we have joined the MR’s proposal to keep the registered letter.

#2

Official text

                    
                    Het zal dus in de toekomst niet meer voorkomen dat een burger op dezelfde dag twee akten betekend krijgt, een in burgerlijke zaken in de brievenbus en een in strafzaken, die hij moet afhalen op het politiecommissariaat. Wij steunen het voorstel en we zijn de oorspronkelijke indieners erkentelijk. Wij hopen dat op die manier de administratieve taken voor de politie verminderen.

Translated text

#3

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, heren ministers, collega’s, het wetsvoorstel werd aanvankelijk ingediend in de vorige legislatuur door collega Guido De Padt, maar ik heb het met veel plezier in deze legislatuur verdedigd.

Collega’s, de betekening in strafzaken gebeurt, ondertussen al 25 jaar, sinds de wet van 24 mei 1985, anders dan die in alle andere zaken. Mevrouw De Schamphelaere heeft het al gezegd. Het principe houdt in dat de betekening in strafzaken vandaag nog altijd aan de persoon in kwestie moet gebeuren of aan zijn of haar huisgenoten. Indien dat niet kan, omdat er niemand thuis wordt aangetroffen, laat de gerechtsdeurwaarder een bericht na ter plaatse, in de brievenbus, waarin onder andere het volgende staat. Ik citeer: “De gerechtelijke akte is strikt persoonlijk en dient door uzelf te worden afgehaald mits voorlegging van huidig bericht en uw identiteitskaart en eventueel kopie van de statuten voor rechtspersonen.” Men moet dat dan afhalen bij het dichtstbijzijnde politiecommissariaat. De gerechtsdeurwaarder laat ook een afschrift van het exploot achter op het aangeduide politiecommissariaat.

Indien de personen in kwestie niet naar de politie gaan – afhankelijk van het commissariaat geeft men de mensen een week of enkele dagen tijd –, begint de ronde die de wijkagent moet doen. De wijkagent gaat een of twee keer ter plaatse, soms drie keer. Uiteindelijk moet de politiecommissaris berichten aan de procureur over de datum van de afgifte of de reden waarom het exploot niet kon worden afgegeven.

In alle andere zaken, collega’s, laat de gerechtsdeurwaarder, als er niemand thuis gevonden wordt, een afschrift van de akte achter in de brievenbus en stuurt de gerechtsdeurwaarder daags nadien een aangetekende brief waarin de mogelijkheid wordt gemeld om nogmaals een kopie af te halen op het kantoor van de gerechtsdeurwaarder.

Over die aangetekende brief is veel debat gevoerd in onze commissie. Moet het een aangetekende brief zijn of kan het met een gewone brief? Dat is zeker niet de essentie van de tekst. Collega De Schamphelaere heeft al aangegeven dat de commissie er uiteindelijk, op basis van een aantal adviezen, voor gekozen heeft om de aangetekende brief toch te behouden.

Translated text

The bill was initially submitted in the previous legislature by colleague Guido De Padt, but I have with great pleasure defended it in this legislature.

Colleagues, the notification in criminal cases has been carried out, meanwhile, for 25 years, since the law of 24 May 1985, unlike those in all other cases. Mrs. De Schamphelere has already said it. The principle implies that the notification in criminal cases must still be made to the person concerned or to his or her family members. If this is not possible because no one is found at home, the court executor leaves a notice on the spot, in the mailbox, which includes the following. I quote: “The court document is strictly personal and must be picked up by you, provided presentation of current notification and your identity card and possibly a copy of the statutes for legal entities.” The court officer also leaves a copy of the explosion at the designated police commissariat.

If the persons in question do not go to the police — depending on the police station, the people are given a week or several days — the round that the district officer must do begins. The neighborhood agent goes to the site once or twice, sometimes three times. Ultimately, the police commissioner must report to the prosecutor the date of issue or the reason why the exploit could not be issued.

In all other matters, colleagues, if no one is found at home, the court executor leaves a copy of the document in the mailbox and sends the court executor a registered letter the following day informing the possibility of retrieving another copy at the office of the court executor.

There has been a lot of discussion about this letter in our committee. Should it be a registered letter or can it be a regular letter? This is ⁇  not the essence of the text. Collega De Schamphelaere has already indicated that the committee ultimately, based on a number of opinions, chose to retain the registered letter.

#4

Official text

                    
                    Collega’s, met dit voorstel wordt de betekening in strafzaken dus gelijkgeschakeld met die in burgerlijke zaken. De gevolgen zijn de volgende.

Ten eerste, er is een ontlasting van onze politiediensten van een voor hen oneigenlijke taak. Dit argument of gevolg is ook de aanleiding geweest van het voorstel. Het is vooral een ontlasting voor de lokale politie, maar ook in het rapport van de federale politie in verband met tien jaar politiehervorming werd vurig gepleit voor deze wetswijziging.

Collega’s, uit een bevraging van de Vaste Commissie voor de Lokale Politie blijkt dat per zone minstens één à twee voltijdse equivalenten zouden kunnen worden vrijgemaakt door de nieuwe regeling. Dit betekent voor het hele land, waar wij 196 politiezones hebben, minstens 200 à 400 politieagenten die zich voortaan op het echte politiewerk kunnen toeleggen.

Ten tweede, een ander belangrijk gevolg is de vereenvoudiging. Er is een vereenvoudiging voor de burgers omdat zij niet meer naar het politiekantoor moeten om het exploot af te halen. Ze zullen het thuis in hun bus vinden. Er is echter ook een verbeterde kennisgeving voor de burgers, omdat ze onmiddellijk, in plaats van dat kaartje, kunnen zien waarover het gaat, waarvoor ze opgeroepen worden, als het gaat over een dagvaarding, of wat er beslist is door de strafrechter als het gaat over een vonnis.

Collega’s, ik kom tot mijn besluit. Ik dank iedereen voor de steun aan dit wetsvoorstel en ik dank ook de minister voor zijn steun. Wij hopen dat deze tekst de politie gelukkiger zal maken en meer tijd zal geven voor het eigenlijke politiewerk. Wij hopen echter ook dat de burger op een vluggere manier in kennis zal worden gesteld van belangrijke exploten, van belangrijke oproepingen. Wij hopen dan ook dat er minder verstekvonnissen zullen zijn, doordat de mensen onmiddellijk in hun bus de dagvaarding zullen vinden, waardoor justitie misschien ook voor een stuk ontlast zal worden, want na een verstekvonnis volgt vaak een verzet en twee keer hetzelfde werk voor onze rechters. Wij zullen dit voorstel dus steunen.

Translated text

With this proposal, therefore, the notification in criminal matters is equated with that in civil matters. The consequences are the following.

First, there is a discharge of our police services from an inappropriate task for them. This argument or consequence has also been the reason for the proposal. It is primarily a stool for the local police, but also in the federal police report in connection with ten years of police reform was fiercely pledged for this legislative change.

Colleagues, a survey by the Standing Committee for Local Police shows that at least one to two full-time equivalents could be released by the new scheme per zone. This means for the whole country, where we have 196 police zones, at least 200 to 400 police officers who can now devote themselves to the real police work.

Second, another important consequence is the simplification. There is a simplification for citizens because they no longer have to go to the police station to remove the explosion. They will find it at home in their bus. However, there is also an improved notification for citizens, because they can immediately, instead of that ticket, see what it is about, what they are called for, if it is a summons, or what is decided by the criminal judge when it is a sentence.

Ladies and gentlemen, I have come to my decision. I thank everyone for their support for this bill and I also thank the Minister for his support. We hope that this text will make the police happier and give more time for the actual police work. However, we also hope that citizens will be informed of major explosions, of important calls, in a faster manner. We therefore hope that there will be fewer court sentences, because people will immediately find the calling in their bus, which may also relieve justice for a bit, because after a court sentence often follows a resistance and twice the same work for our judges. We will therefore support this proposal.

#5

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, wij gaan akkoord met het voorstel want het is een wijziging ten goede. Er is echter een belangrijke kanttekening, zoals ook reeds aangehaald door collega’s De Schamphelaere en Lahaye-Battheu. Hetgeen ik nu zeg is echt voor het verslag. Wij voelden meer voor de argumentatie van het College van procureurs-generaal en de Conferentie van Vlaamse Gerechtsdeurwaarders om de procedure niet te verzwaren met een extra verplichting van kennisgeving per aangetekende brief. Wij volgen dus niet de redenering van de Orde van Vlaamse Balies en de OBFG. De kosten staan volgens ons niet in verhouding tot de opbrengst aan eventuele rechtszekerheid. Dit gezegd zijnde voor alle duidelijkheid, steunen wij niettemin dit wetsvoorstel.

Translated text

#6

Official text

                    
                    Madame la présidente, chers collègues, depuis 1985, on sait que la signification en matière pénale et en matière civile se règle selon des modalités différentes. En effet, lorsqu’un exploit de citation en matière pénale n’a pu être signifié à la personne qui en est le destinataire, l’article 37 du Code judiciaire prescrit que la signification consiste en la remise de la copie de l’exploit, donc de la citation, au commissariat de police. L’huissier de justice laisse au domicile ou au lieu de la résidence de l’intéressé un avis indiquant l’endroit où l’exploit peut être retiré, en l’espèce au commissariat.

Dans ces cas, le commissariat de police doit prendre les mesures utiles pour que la copie de l’exploit soit remise à son destinataire et se doit également d’en aviser le ministère public qui a requis la signification de ce document très important puisque c’est celui qui introduit l’instance pénale et qui permet à la personne citée de savoir ce qu’on lui reproche et quand commencera son procès. Le ministère public qui a requis la signification contre cette personne doit savoir si elle a reçu ou, à défaut, pourquoi elle n’a pas reçu l’exploit en question.

Deux remarques concernant cette proposition. D’une part, à partir du moment où on aligne la signification civile sur la signification pénale, on libère les services de police de tâches administratives, ce qui leur permet de travailler à d’autres choses. D’autre part, j’entends bien que mes collègues, gentiment parce qu’ils voulaient faire passer cette simplification, se sont ralliés à l’amendement déposé par M. Libert qui souhaite absolument que l’huissier qui prévient l‘intéressé de son passage le fasse par lettre recommandée. Il y a eu une discussion importante sur la nécessité de procéder à un envoi par lettre recommandée.

Ce n’était pas du tout une question de méfiance envers les huissiers mais une question d’organisation et de respect des droits de la défense. Imaginez quelqu’un qui est dans le collimateur de la justice et du parquet, qui revient de vacances et qui se fait arrêter immédiatement par les policiers et emmener directement à la maison d’arrêt parce qu’un jugement a été prononcé par défaut contre lui et que ce jugement lui a été signifié dans les conditions que je viens de vous expliquer: il doit pouvoir à un moment donné faire opposition. Il est donc très important qu’on sache dans la procédure comment et dans quelle condition la personne a été avertie du fait qu’une signification de citation était recherchée contre lui.

Pour toutes ces raisons, mes chers collègues, je vous remercie de votre soutien. Le MR votera bien évidemment ce projet.

Translated text

Since 1985, it has been known that the meaning in criminal and civil matters is regulated in different ways. Indeed, when an act of citation in criminal matters could not be signified to the person who is the recipient of it, Article 37 of the Judicial Code prescribes that the significance consists in the delivery of the copy of the act of citation, therefore of the citation, to the police station. The court executor shall leave at the domicile or at the place of residence of the person concerned a notice indicating the place where the exploit may be removed, in this case to the police office.

In such cases, the police station must take the necessary measures to ensure that the copy of the exploit is handed over to its recipient and must also notify the public prosecutor who has requested the notification of this very important document since it is the one who introduces the criminal instance and which allows the person cited to know what is accused of him and when his trial will begin. The public prosecutor who has requested notification against that person must know whether he has received or, if not, why he did not receive the exploit in question.

I have two comments on this proposal. On the one hand, from the moment when the civil meaning is aligned with the criminal meaning, police services are released from administrative tasks, allowing them to work on other things. On the other hand, I hear well that my colleagues, kindly because they wanted to make this simplification pass, joined the amendment submitted by Mr. Libert who absolutely wishes that the courtier who warns the interested party of his passage do so by recommended letter. There was an important discussion on the need to proceed with sending by recommended letter.

It was not at all a question of suspicion towards police officers but a question of organization and respect for the rights of defence. Imagine someone who is in the collimator of justice and the prosecutor's office, who returns from vacation and who is immediately arrested by the police and taken directly to the detention house because a default judgment has been issued against him and that judgment has been communicated to him under the conditions I just explained to you: he must be able at a given time to oppose. It is therefore very important that one knows in the procedure how and under what conditions the person was warned of the fact that a meaning of citation was sought against him.

For all these reasons, my colleagues, I thank you for your support. The Council will, of course, vote on this bill.

#7

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, dit wetsontwerp werd besproken in de commissie voor de Justitie in de vergaderingen van 27 januari en 10 februari 2009 en in de vergadering van 3 februari 2010.

De vertegenwoordiger van de minister heeft verduidelijkt dat dit ontwerp tot doel heeft ministeriële ambtenaren, agenten die drager zijn van het openbaar gezag of enig ander persoon met een openbare hoedanigheid, te beschermen tegen geweldplegingen die tegen hen in de uitvoering of ter gelegenheid van de uitoefening van hun bediening worden gepleegd. Het ontwerp voorziet in de aanpassing van artikel 280 van het Strafwetboek.

Aanvankelijk waren de wetsvoorstellen van collega’s François-Xavier de Donnea en Daniel Bacquelaine aangehecht, alsook het wetsvoorstel van de heer Doomst.

Tijdens de algemene bespreking werd het woord gevoerd door de collega’s Schoofs, Hamal en De Schamphelaere. De commissie heeft beslist om het advies van de Raad van State in te winnen. Nadat dit werd bekomen, werd de tekst verder besproken met redevoeringen van mevrouw Nyssens, de minister, mevrouw Lalieux, mevrouw Van Cauter, de heren Van Hecke, Doomst, Schoofs en mevrouw De Rammelaere.

Het geheel werd ongewijzigd aangenomen met 12 stemmen voor bij 2 onthoudingen.

Translated text

This bill was discussed in the Committee on Justice at the meetings of 27 January and 10 February 2009 and at the meeting of 3 February 2010.

The Minister’s Representative has clarified that this draft aims to protect ministerial officials, officials carrying public authority or any other person in public capacity from acts of violence committed against them in the performance or on the occasion of the exercise of their duties. The proposal provides for the adaptation of Article 280 of the Criminal Code.

Initially, the bills of colleagues François-Xavier de Donnea and Daniel Bacquelaine, as well as the bill of Mr. Doomst, were attached.

During the general discussion, the words were delivered by colleagues Schoofs, Hamal and De Schamphelaere. The committee decided to obtain the opinion of the State Council. After this was received, the text was further discussed with speeches by Mrs. Nyssens, the Minister, Mrs. Lalieux, Mrs. Van Cauter, Mr. Van Hecke, Doomst, Schoofs and Mrs. De Rammelaere.

The whole was adopted unchanged with 12 votes in favour and 2 abstentions.

#8

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, Open Vld zal dit voorstel steunen. Het was een noodzakelijk initiatief. De afgelopen jaren is het aantal geweldplegingen tegen politieambtenaren jammer genoeg fors gestegen. In 2008 kenden we ongeveer 980 geregistreerde geweldplegingen tegen politieambtenaren. De kleine zijn dan waarschijnlijk nog buiten beschouwing gebleven. Dit heeft misschien te maken met het feit dat de politie dagelijks meer effectief werk verricht, doortastend criminelen bestrijdt, maar dan botst op de muur van diegenen die te allen prijze hun aanhouding en berechting willen voorkomen en daarbij het geweld niet schuwen. De recente incidenten in Brussel waren daarvan een illustratie.

Onze fractie vindt dat deze politieambtenaren die hun leven en veiligheid riskeren om onze veiligheid te waarborgen effectief recht hebben op meer rechtvaardigheid. Dat betekent dat de wetgeving moest worden aangepast, in die zin dat de minimumstraffen moesten worden opgetrokken en dat ook de maximumstraffen moesten worden geremedieerd. Deze verhoging van de strafmaat is enkel een signaal van de wetgever dat wij dit geweld dat tegen de politie wordt gepleegd niet dulden.

We moeten ook eerlijk en bescheiden blijven en beseffen dat deze regelgeving de politieman die dagelijks in de weer is met zijn opdracht an sich niet beschermt. We hebben het in de commissie gezegd, dit is geen kogelvrij vest. Andere maatregelen zullen ook noodzakelijk zijn. We denken aan voldoende politie op het terrein. Ook een snellere en efficiëntere werking van de justitie in het algemeen moet worden nagestreefd.

Er kunnen nog andere wetgevende initiatieven komen om de politie toe te laten haar kerntaken te vervullen. We denken daarbij onder meer aan het wetsvoorstel dat straks zal worden goedgekeurd met betrekking tot de administratieve vereenvoudiging. De politie moet dan niet langer tussenkomen bij de betekening in strafzaken. Al deze maatregelen samen moeten het mogelijk maken dat de politie efficiënt kan optreden en daarbij zo weinig mogelijk risico’s en gevaren tegemoet moet treden.

Collega’s, een aantal van ons heeft er met betrekking tot de strafmaat voor gepleit om voorzichtig te werk te gaan. Ik meen dat er een evenwichtig voorstel is geformuleerd. Wij steunen het. De brede discussie over de strafmaten in het algemeen zal op een andere ogenblik moeten worden gevoerd. Voor ons mocht dat echter geen excuus zijn om vandaag stil te zitten. We zullen dit voorstel dan ook steunen.

Translated text

Open Vld will support this proposal. It was a necessary initiative. In recent years, the number of violent incidents against police officers has unfortunately increased sharply. In 2008, we knew about 980 recorded violent acts against police officers. The little ones are probably still out of consideration. This may have to do with the fact that the police are doing more effective work every day, fighting criminals thoroughly, but then collide on the wall of those who at all costs want to avoid their arrest and trial and in doing so do not shy away from violence. The recent events in Brussels were an illustration of this.

Our group believes that these police officers who risk their lives and safety to ensure our safety effectively have the right to more justice. This means that the legislation had to be adjusted in the sense that the minimum penalties had to be raised and that the maximum penalties had to be remedied. This increase in the penalty is only a signal from the legislator that we do not tolerate this violence committed against the police.

We must also remain honest and modest and realize that this regulation does not protect the police officer who is daily in the weather with his assignment an sich. We said it in the committee, this is not a bullet-free vest. Other measures will also be necessary. We have enough police on the ground. A faster and more efficient functioning of the judiciary in general should also be sought.

Other legislative initiatives could come up to allow the police to fulfill their core tasks. This includes the legislative proposal, which will be adopted later in relation to the administrative simplification. The police should no longer intervene in the delivery in criminal cases. All these measures together should enable the police to act efficiently while addressing as little risks and hazards as possible.

Colleagues, some of us have called for the punishment measure to act cautiously. I think a balanced proposal has been formulated. We support it. The broad discussion of the penalty dimensions in general will have to be carried out at another time. For us, however, that could not be an excuse to sit still today. We will therefore support this proposal.

#9

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, collega’s, wij hebben er weliswaar anderhalf jaar over gedaan om dit voorstel en ontwerp in de plenaire vergadering van de Kamer te kunnen krijgen. Dit is misschien een beetje lang, maar beter laat dan nooit.

De aarzeling bij de twijfelaars was of dit voor de politiemensen een gepaste verzwaring was ten aanzien van mensen die tegen de uitoefening van het ambt van politie agressief optreden. Ik denk dat het antwoord daarop vandaag volmondig ja moet zijn omdat de feiten op dat vlak de indieners gelijk geven.

In 2008 is het voorstel in de Senaat ingediend door collega Claes. Einde 2008 werd het overgenomen door de Kamer. De druk, vooral vanuit de streek Brussel-Halle-Vilvoorde, na de aanslag op agente Kitty Van Nieuwenhuysen, was zeer groot. Vanuit onze fractie wilden en willen wij dat geweld tegen politiemensen strenger wordt bestraft. Waarom? Omdat het zonneklaar is dat agenten in hun dagelijks werk blootgesteld zijn aan agressie en bedreigingen, en dit niet vermindert, integendeel. De bedreigingen worden met de dag agressiever en wij denken dat de wetgever daarop adequaat moet reageren.

Het is door collega Van Cauter ook al gezegd, de hevige incidenten in Brussel hebben de druk op dit wetsvoorstel enorm verhoogd. De politiediensten lopen in de uitoefening van hun functie immers een groter risico en daardoor hebben zij op wetgevend vlak ook recht op een verhoogde bescherming. Het is uiteraard de bedoeling dat dit tot een afschrikeffect zou leiden voor wie agressie wil plegen tegen agenten. Vandaar dat voor opzettelijke slagen zonder verwondingen, maar met voorbedachten rade en met ziekte of arbeidsongeschiktheid tot gevolg, de minimumstraffen gelijk worden gesteld met misdrijven tegen personen die een openbaar ambt bekleden. Voor de 30 000 actieve politiemensen is er een verzwaring van de maximumstraffen tegenover wie tegen hen een agressief gedrag vertoont, tot respectievelijk 1, 2, 4 en 5 jaar.

Onze fractie is ervan overtuigd dat dit ontwerp een correcte mix is van juridische billijkheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid tegenover de politiemensen. Dit mag niet de laatste stap zijn, maar het moet wel een duidelijk signaal zijn dat wij agenten in hun gevaarlijk maatschappelijk functioneren volop steunen. Ik denk dat het een sterk en passend eerbetoon is aan Kitty Van Nieuwenhuysen.

Onze fractie is iedereen dankbaar die aan dit voorstel heeft meegewerkt en het uiteindelijk ook zal steunen.

Translated text

Mrs. Speaker, Mr. Secretary of State, colleagues, we have spent one and a half years to get this proposal and draft in the plenary session of the Chamber. This may be a little long, but better late than never.

The hesitation among the doubters was whether this was an appropriate burden for the police officers in relation to people who act aggressively against the exercise of the office of police. I think the answer to that should be full-fledged yes today because the facts in this regard give the applicants the right.

In 2008, the proposal was submitted to the Senate by colleague Claes. At the end of 2008, it was taken over by the Chamber. The pressure, especially from the Brussels-Halle-Vilvoorde region, after the attack on agent Kitty Van Nieuwenhuysen, was very large. From our group, we wanted and want that violence against police officers be punished more severely. Why Why ? Because it is sunny that agents in their daily work are exposed to aggression and threats, and this does not diminish, on the contrary. Threats are becoming more aggressive and we believe that the legislature should respond appropriately.

It has already been said by colleague Van Cauter, the fierce incidents in Brussels have greatly increased the pressure on this bill. In fact, police services are exposed to a greater risk in the exercise of their functions and therefore are also entitled to enhanced protection at the legislative level. It is of course intended that this would lead to a deterrent effect for those who want to commit aggression against agents. Therefore, for intentional strikes without injury, but with premeditated reasons and resulting in illness or incapacity for work, the minimum penalties are equated to crimes against persons holding a public office. For the 30 000 active police officers there is an aggravation of the maximum penalties against those who exhibit aggressive behavior against them, up to 1, 2, 4 and 5 years, respectively.

Our group is convinced that this draft is a correct mix of legal fairness and social responsibility towards the police officers. This may not be the last step, but it must be a clear signal that we fully support agents in their dangerous social functioning. I think it is a strong and appropriate tribute to Kitty Van Nieuwenhuysen.

Our group is grateful to everyone who has contributed to this proposal and will eventually support it.

#10

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, voor alle duidelijkheid, wij keuren dit wetsontwerp goed.

Toch heb ik een randbemerking. Het ontwerp leent zich uitstekend om iemand het verschil tussen ironie en cynisme uit te leggen. Ironie is wat enkele weken geleden in de commissie voor de Justitie gebeurde. Dit ontwerp stond geagendeerd, toevallig net op het ogenblik dat Brussel in de fik stond, als ik mij zo mag uitdrukken. Het kon op dat ogenblik niet snel genoeg gaan. Hadden we als oppositie even niet opgelet, dan was het simpelweg door de commissie gejaagd. Het moest op dat ogenblik vooral op just-in-time-wetgeving lijken, precies op tijd, doeltreffend, snel en efficiënt. De wetgever had alle troeven in handen en legde ze daar in de commissie op tafel. Het ironische is dus dat het ontwerp louter toevallig geagendeerd stond. Het heeft er anderhalf jaar over gedaan om goedgekeurd te worden. Het was een agendacalamiteit die zeker de meerderheid goed uitkwam. Dat is ironie, daarmee valt te leven.

Er is ook zoiets als cynisme. Deze week kwamen parlementsleden in de commissie voor de Justitie tussenbeide over de aangekondigde vrijlating van de moordenaar van Mark Munten. Op het ogenblik dus dat in plenaire vergadering wordt gestemd over het wetsontwerp, wordt in de commissie het debat gevoerd over de vrijlating van wat men in de Verenigde Staten een copkiller heet.

De vrijlating van de moordenaar van Mark Munten werd aangekondigd, zonder dat de weduwe was ingelicht.

Deze voorbeelden van ironie en cynisme tonen de huidige politieke realiteit aan. Het huidige beleid zit tussen ironie en cynisme. Laksheid en straffeloosheid vieren hoogtij. Wij staan bijzonder sceptisch tegenover de effectiviteit en de effectieve uitvoering van deze wet. Ik moet maar verwijzen naar de discussie die wij deze week voerden over de strafuitvoeringsnota van de minister van Justitie. Bepaalde meerderheidspartijen zijn in hun betogen blijkbaar al vergeten dat zij — terecht overigens — de minister even hard hebben aangepakt inzake strafuitvoering als de oppositie, en de ongeloofwaardigheid van zijn nota hebben aangetoond.

Als een geweldpleger tegenover een politieagent in de volgende vijf jaar ook maar een minuut langer in de cel zal zitten ingevolge de strafverzwaring waarover wij vandaag stemmen, dan mogen wij allen van geluk spreken. Het zal zeker niet de verdienste van deze regering zijn.

Wij keuren dit wetsontwerp goed. Wij hadden trouwens een wetsvoorstel in dezelfde zin ingediend. Ons enthousiasme is sinds de indiening enkel maar getemperd. U zult het uit mijn betoog kunnen afleiden.

Vandaag beperken wij onze commentaar over dit wetsontwerp tot het devies: baat het niet, dan schaadt het niet. Dat is blijkbaar de filosofie. Ik heb het ook gehoord tijdens het vorig wetsvoorstel dat wij bespraken.

Translated text

For the sake of clarity, we support this bill.

Nevertheless, I have a margin note. The design lends itself excellently to explain to someone the difference between irony and cynicism. The irony is what happened in the Justice Committee a few weeks ago. This draft was scheduled, coincidentally just at the moment that Brussels was in the shell, if I can say so. It couldn’t go fast enough at that moment. If we, as an opposition, had not taken a moment of attention, it would have simply been chased by the commission. At that time, it was primarily supposed to look like just-in-time legislation, precisely on time, efficiently, quickly and efficiently. The legislator had all the assets in his hands and put them on the table there in the committee. The irony is, therefore, that the design was purely accidentally scheduled. It took one and a half years to be approved. It was an agenda calamity that ⁇  worked out well for the majority. This is irony, and it is possible to live with it.

There is also something like cynicism. This week, MPs in the Justice Committee intervened over the announced release of the murderer of Mark Munten. So, at the moment that the bill is voted in the plenary session, the committee is debating the release of what is called a copkiller in the United States.

The release of Mark Munten’s murderer was announced without the widow being informed.

These examples of irony and cynicism illustrate the current political reality. The current policy is between irony and cynicism. Leteness and impunity celebrate high. We are ⁇  skeptical of the effectiveness and effective implementation of this law. I have to refer only to the discussion we conducted this week on the penalty enforcement note of the Minister of Justice. Certain majority parties have apparently already forgotten in their demonstrations that they — rightly, for the rest — have dealt with the minister in terms of execution as harshly as the opposition, and have demonstrated the unreliability of his note.

If a perpetrator of violence against a police officer will be imprisoned for a minute longer in the next five years, as a result of the penalties we are voting today, then we can all speak of good luck. This will ⁇  not be the merit of this government.

We approve this bill. We have submitted a bill in the same sense. Our enthusiasm has only slowed since the submission. You can derive it from my speech.

Today we limit our comment on this bill to the devise: if it does not benefit, then it does not harm. This is apparently the philosophy. I also heard this during the previous bill we discussed.

#11

Official text

                    
                    Madame la présidente, chers collègues, je crois qu'il convient sans aucun doute d'étager les peines en fonction de la gravité des faits commis. Effectivement, cette gradation peut évoluer comme la société évolue. Je pense par exemple à ce qui s'est fait sous la législature précédente pour une série de professions appelées à se confronter de plus en plus avec la violence et ses conséquences alors qu'aucune d'entre elles n'y est prédestinée. Édicter une circonstance aggravante prend alors tout son sens, notre société prenant davantage en compte la situation particulière de ces professions plus exposées aujourd'hui qu'hier.

Toutefois, en ce qui concerne les forces de l'ordre, la situation me paraît être tout autre. Les circonstances aggravantes et les incriminations spécifiques existent depuis longtemps. Faire partie des forces de l'ordre, c'est exercer une profession qui, par nature, fait face à la délinquance, souvent violente. Je crois que le législateur l'avait bien compris et en avait déjà tiré toutes les conséquences.

Sans doute fallait-il corriger des anomalies comme, par exemple, des minima de peines plus bas pour les forces de l'ordre que pour d'autres professions. Le texte qui nous est soumis aujourd'hui corrige ces anomalies.

Par ailleurs, avec d'autres ici, j'en appelle à un réexamen global de l'échelle des peines. Je l'ai dit, une société évolue et ce qui était considéré comme peu grave, voici quelques décennies voire un siècle, peut être aujourd'hui insupportable et donc puni plus lourdement. L'inverse est également possible. Nous savons tous que notre Code pénal punissait plus sévèrement au XIXᵉ siècle, l'atteinte à la propriété et aux biens que l'atteinte aux personnes. Aujourd'hui, plus personne ne pourrait comprendre qu'il en soit encore ainsi.

Ce réaménagement des peines, nous l'avons déjà demandé lors du débat sur la réforme de la cour d'assises et à d'autres occasions, cette semaine encore, lors du débat de la note sur l'exécution des peines.

Translated text

I believe that there is no doubt that the sentences should be established according to the gravity of the acts committed. Indeed, this graduation can evolve as society evolves. I think, for example, of what was done during the previous legislature for a series of professions called to confront more and more violence and its consequences, while none of them is predestined to do so. It then makes sense to state an aggravating circumstance, as our society takes more into account the particular situation of these professions that are more exposed today than yesterday.

However, with regard to the law enforcement forces, the situation seems to me to be quite different. The aggravating circumstances and specific incriminations have existed for a long time. Being part of the law enforcement forces means exercising a profession that, by its nature, faces crime, often violent. I think the legislator understood this well and had already drawn all the consequences.

Certainly anomalies such as, for example, lower minimum penalties for law enforcement than for other professions had to be corrected. The text presented to us today corrects these anomalies.

On the other hand, with others here, I call for a comprehensive review of the scale of the penalties. As I said, a society is evolving and what was considered unsevere, a few decades or even a century ago, can now be unbearable and therefore punished more severely. The reverse is also possible. We all know that our Criminal Code punished more severely in the nineteenth century, the offence to property and property than the offence to persons. Nowadays, no one can understand that this is still the case.

This rearrangement of penalties, we have already asked for it during the debate on the reform of the Court of Assises and on other occasions, this week again, during the debate of the note on the execution of penalties.

#12

Official text

                    
                    Ce n'est évidemment pas simple. Il s'agit d'un débat difficile qui met en jeu des valeurs différentes, concurrentes, voire contradictoires.

En définitive, qu'en est-il de ce texte qui nous est proposé? La situation me paraît tout autre. Tout d'abord, comme je l'ai indiqué, les circonstances aggravantes et les incriminations spécifiques existent déjà. Ensuite, l'examen des faits et des circonstances qui ont présidé à la genèse de ce projet et des propositions jointes, tout comme l'examen des faits et circonstances qui vont conduire à l'adoption de ce texte, démontrent à suffisance que l'objectif est vicié tant au départ qu'à l'arrivée.

Ce n'est, en effet, pas par hasard que l'on surnomme ce projet du prénom de la policière qui a été assassinée. Ce texte est né de la fusillade qui lui a coûté la vie. Ce n'est pas par hasard s'il a été adopté en quelques minutes en commission de la Justice alors qu'il figurait à son ordre du jour depuis des mois; c'est, bien sûr, à la suite de la récente fusillade à Bruxelles.

Les faits tragiques que je viens de rappeler et que nous avons tous en tête sont évidemment inacceptables et doivent être combattus par tout démocrate qui se respecte. Mais je conteste avec force que le vote de ce texte, dont le seul objet est d'aggraver des peines, puisse participer en quoi que ce soit à la lutte contre la délinquance. Pourtant, c'est ce qui est affirmé, et dans les textes et dans les débats en cours – et encore aujourd'hui. Je ne peux me joindre à ces propos car je pense fondamentalement que cela revient à tromper la population.

Faire croire aux citoyens, voire aux membres des forces de l'ordre, que, grâce à ce texte, les violences graves envers les policiers seront mieux combattues et diminueront est une ineptie. Car, enfin, si la lourdeur de la peine avait une influence déterminante sur la commission des infractions, il y a longtemps que cela se saurait. Je me risquerais même à dire que toute infraction devrait être logiquement punie de la perpétuité afin d'éviter qu'elle ne soit perpétrée. Cela n'a pas de sens, mais c'est pourtant ce qu'on laisse croire! Cela me paraît contraire à toutes les études sérieuses, mais également au bon sens. Qui peut imaginer un instant que des braqueurs violents, armés de kalachnikovs, soient un tant soit peu interpellés par une sanction prévue au Code pénal, que beaucoup ici, à commencer par moi, ne connaissent pas?

Translated text

This is obviously not simple. This is a difficult debate that puts in play different, competing, or even contradictory values.

So, what about the text that is being proposed? The situation seems to me quite different. First, as I pointed out, aggravating circumstances and specific incriminations already exist. Then, the examination of the facts and circumstances that have presided over the genesis of this project and the attached proposals, as well as the examination of the facts and circumstances that will lead to the adoption of this text, demonstrate sufficiently that the goal is vicious both at the beginning and at the arrival.

It is not by chance that this project is nicknamed after the name of the policewoman who was murdered. This text was born of the shooting that cost him his life. It is not by chance that it was adopted in a few minutes in the Justice Committee while it was on its agenda for months; it is, of course, following the recent shooting in Brussels.

The tragic facts that I have just recalled and that we all have in mind are obviously unacceptable and must be fought by any self-respecting Democrat. But I strongly contest that the vote of this text, whose sole purpose is to aggravate penalties, can participate in any way in the fight against crime. Nevertheless, this is what is stated, and in the texts and in the ongoing debates – and still today. I can’t agree with these words because I fundamentally think it’s about deceiving the people.

To make citizens, and even members of law enforcement, believe that, thanks to this text, serious violence against police officers will be better combated and decreased is an inepty. For, finally, if the severity of the punishment had a decisive influence on the commission of the offences, it would be known long ago. I would even risk to say that any offence should be logically punished with perpetuity in order to prevent it from being committed. It doesn’t make sense, but it’s what we let us believe! This seems to me to be contrary to all serious studies, but also to common sense. Who can imagine for a moment that violent robbers, armed with Kalashnikovs, are somewhat intercepted by a sanction provided for in the Criminal Code, which many here, starting with me, do not know?

#13

Official text

                    
                    La prévention par la sanction est à mon sens un leurre. C'est donc un mauvais signal pour la population. Cela n'arrangera rien et, un jour ou l'autre, le citoyen nous demandera des comptes sur cette législation rédigée puis votée en surfant sur l'émotion profonde que les faits rappelés ont très naturellement suscitée.

Ce n'est pas ainsi que les politiques vont regagner la confiance des électeurs. Ce n'est pas ainsi que les citoyens retrouveront la confiance en la justice. Ainsi donc, à ce double titre: inefficacité et miroir aux alouettes, ces textes sont inutiles.

Mais voilà, à la faveur des récents "événements" à Bruxelles, ce dossier est tombé dans l'escarcelle de la logique majoritaire. Soit, il en sera donc ainsi, mais je crois vraiment que ce n'est pas un bon signal que nous allons donner!

Translated text

#14

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, volgens mij valt er weinig toe te voegen aan de uiteenzetting van mijnheer Giet. Ik kan mij grotendeels vinden in zijn argumentatie, zowel wat betreft de timing die is gehanteerd als wat de mogelijke effecten betreft die het stemmen voor de strafverzwaring kunnen hebben.

Een debat over de strafmaat is een zeer belangrijk debat maar het moet in zijn totaliteit gevoerd worden. Wat men thans doet is naar aanleiding van bepaalde incidenten de discussie voeren rond bepaalde artikelen en delen van het Strafwetboek, zonder het geheel in ogenschouw te nemen. Het kan best zijn dat bepaalde straffen te laag of te hoog liggen. Dan gaat het echter niet enkel over de misdrijven die voorliggen vandaag, maar dan kan het gaan over vele andere misdrijven.

Vandaar dat in de commissie voor de Justitie de consensus gegroeid is dat het hele Strafwetboek herzien moet worden om zo meer coherentie te krijgen in de strafmaat. Dat was ook een voorstel dat de minister van Justitie heeft gelanceerd in zijn nota over strafuitvoering. Die nota werd op veel kritiek onthaald, ook vanuit de meerderheid. Er stond echter wel een goed voorstel in, namelijk om een commissie op te richten om een grondig onderzoek te voeren naar de manier waarop het Strafwetboek nu is opgesteld en de verhouding van de straffen onder elkaar. Volgens mij is dat nog altijd de beste manier van werken. De logica van een meerderheid, van wat hier alle dagen gebeurt en een aantal incidenten hebben ertoe geleid dat dit voorstel een paar weken geleden snel goedgekeurd werd. Het wetsvoorstel was nochtans al langer ingediend. Dat is effectief waar. Het is in een stroomversnelling gekomen.

Translated text

In my opinion, there is little to add to Mr. Giet’s statement. I can find myself largely in his arguments, both in terms of the timing used and in terms of the possible effects that voting for the penalty can have.

A debate about the penalty is a very important debate but it must be carried out in its entirety. What is now done is, following certain incidents, to conduct the discussion around certain articles and parts of the Criminal Code, without considering the whole. Some penalties may be too high or too low. However, then it is not only about the crimes that prevail today, but then it can be about many other crimes.

Therefore, in the Committee on Justice there has been growing consensus that the entire Criminal Code should be revised in order to ⁇  greater coherence in the penalty size. This was also a proposal that the Minister of Justice launched in his note on punishment enforcement. This note was received with a lot of criticism, including from the majority. However, there was a good proposal, namely to set up a committee to conduct a thorough examination of the way the Penal Code is now drawn up and the ratio of the penalties between them. I think that is still the best way to work. The logic of a majority, of what happens here every day and a number of incidents have led to this proposal being quickly approved a few weeks ago. However, the bill has been submitted for a long time. That is effectively true. It has come into a current acceleration.

#15

Official text

                    
                    Ik begrijp dat de collega’s denigrerend over het voorstel willen doen en dat ze de waarde ervan betwijfelen. Indien het dan echt zo onbelangrijk was, vraag ik me af waarom het dan zestien maanden is blijven hangen? Pleiten diegenen die net zijn tussenbeide gekomen dan voor een repressievere aanpak? Voor ons als wetgever is het een fundamentele plicht om strafmaten af te stemmen op de misdrijven. Wat misdrijven betreft tegen mensen die publiek het gezag moeten uitoefenen en zich in zeer moeilijke omstandigheden moeten verweren, moet de wetgever simpelweg uit respect de strafmaat in overeenstemming brengen met het misdrijf.

Translated text

#16

Official text

                    
                    Dat is natuurlijk de discussie die men voert naar aanleiding van recente gebeurtenissen met politiemensen. Men zou evenwel het hele bestaande strafarsenaal moeten herbekijken. Volgens mij is iedereen het daar ook mee eens. Misschien zal de conclusie van het onderzoek zijn dat bepaalde misdrijven tegen bepaalde personen zwaarder bestraft moeten worden. Laten we die debatten echter grondig en in hun algemeenheid voeren.

Translated text

#17

Official text

                    
                    Het effect dat wij nu zullen hebben is vooral psychologisch zeer belangrijk. Ook politiek zal het een heel belangrijk signaal zijn, maar ik meen dat er in de realiteit weinig zal gebeuren. Ik heb het al gezegd in de commissie. Als een zware gangster zwaar bewapend oog in oog staat met een politieagent en van plan is te schieten, zal die zich niet geremd voelen omdat de Kamer op 25 februari 2010 de wet heeft verzwaard. Dat zal hij niet doen.

Kortom, deze wetswijziging zal er niet toe leiden dat er minder criminaliteit is of dat er minder zware criminaliteit is. Ik weet het, het is psychologisch belangrijk dat er een signaal gegeven wordt, maar daarmee zullen wij de veiligheidsproblemen die bestaan niet grondig veranderen. Dat is de essentie van het verhaal.

Ik ben het eens met de wijziging aan de minimumstraffen zodat die in verhouding worden gebracht. Maar sommige maximumstraffen worden verdubbeld van 5 tot 10 jaar en andere gaan van 10 naar 15 jaar, en dergelijke meer. Reeds vandaag heeft de rechter al een zekere ruimte in het straffen. Wanneer hij tussen 1 en 5 jaar kan geven, kan hij de minimumstraf geven, zelfs met uitstel, of hij kan effectief het maximum opleggen. Die ruimte hebben de rechters nu ook.

Zij kunnen ook inschatten of bepaalde misdaden zwaarder gestraft moeten worden. Dat kunnen zij nu ook. Als zij vinden dat slagen en verwondingen aan een politieagent echt niet door de beugel kunnen, kunnen zij nu ook perfect zwaardere straffen uitspreken dan wanneer de slachtoffers gewone burgers zijn. Dat kunnen zij perfect. Wij hoeven dit niet altijd te regelen bij wet.

Ik herhaal dat dit in de realiteit niet zal leiden tot de vermindering van de criminaliteit. Ik nodig de minister van Justitie uit werk te maken van de reeds aangekondigde grondige herziening van het straffenarsenaal, waaraan wij graag op een zeer constructieve manier zullen meewerken.

Translated text

The effect that we will have now is especially psychologically very important. It will also be a very important signal in politics, but I think that in reality little will happen. I have already said it in the committee. If a heavy gangster, heavily armed face-to-face with a police officer, plans to shoot, he will not feel inhibited because the Chamber on 25 February 2010 has tightened the law. He will not do that.

In short, this legislative change will not lead to less crime or to less serious crime. I know it, it is psychologically important that a signal is given, but with it we will not fundamentally change the security problems that exist. That is the essence of the story.

I agree with the amendment to the minimum penalties so that they are proportionate. But some maximum penalties are doubled from 5 to 10 years and others go from 10 to 15 years, and such more. Today, the judge already has a certain space in the punishment. When he can give between 1 and 5 years, he can give the minimum penalty, even with delay, or he can effectively impose the maximum. The judges now have that space.

They can also assess whether certain crimes should be punished more severely. They can now also. If they find that strikes and injuries to a police officer really can’t get through, they can now also perfectly impose heavier penalties than if the victims were ordinary civilians. They can do it perfectly. This does not always have to be regulated by law.

I repeat that in reality this will not lead to the reduction of crime. I invite the Minister of Justice to work out the already announced thorough revision of the criminal arsenal, to which we would like to cooperate in a very constructive way.

#18

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, ik wil gewoon bevestigen dat dit maar een stap in het proces is. Ik heb de uiteenzettingen van Groen! en van de PS goed gehoord. Zij zeggen dat er strenger moet worden opgetreden. Ik hoop dan ook dat de komende weken en maanden – en er zullen zich nog incidenten voordoen – straffere stappen vooruit gedaan worden en dat diezelfde fracties die stappen zullen volgen om het beleid verder in die richting uit te bouwen.

Translated text

#19

Official text

                    
                    Ik was aanvankelijk niet van plan tussenbeide te komen, ook al omdat mijn collega tussenbeide gekomen is. Zeker nu ik de heer Doomst hoor, vind ik het bijna hilarisch. Hij zegt dat ze straffere stappen zullen nemen.

Ik raad u toch aan de nota te lezen die minister De Clerck naar voor geschoven heeft inzake de strafuitvoering. Daardoor zal men ervoor zorgen dat de straffen de komende jaren nog minder worden uitgevoerd en dat criminelen nog sneller de gevangenis verlaten of nog minder de gevangenis in gaan. Via de enkelband gaat men het oplossen, zodat die mensen helemaal niet meer in de gevangenis komen. Dat zal nog verder veralgemeend worden. De laksheid zal nog toenemen.

Ik zie op welke manier het dossier-Munten aangepakt is, waar een politieman met een kalasjnikov werd doorgeschoten. De dader is in 2005 veroordeeld tot 20 jaar. Hij had voordien nog eens 10 jaar gekregen. Samen dus 30 jaar. Dit voorjaar komt hij weer vrij en zit hij met een enkelband thuis!

Translated text

#20

Official text

                    
                    In zo’n klimaat zegt u dat men zwaarder zal optreden bij feiten gepleegd tegen politieagenten. Dat is symboliek. Er wordt hier vandaag een beetje gespeeld met de vorm en aan lippendienst gedaan, maar in de praktijk zie ik geen vaste wil om de personen die politiemensen neerschieten of zwaar verwonden, echt zwaarder te straffen. Die intentie is jammer genoeg gewoon afwezig.

Translated text

#21

Official text

                    
                    Ik wil gewoon bevestigen, mevrouw de voorzitter, dat het juist de bedoeling is van het voorstel zoals het nu voorligt en van de nota die de minister heeft ingediend, om in de richting van een steviger lik-op-stuk beleid te gaan. Naar mijn mening is dat ook de richting waarin we de komende weken en maanden samen moeten evolueren.

Translated text

#22

Official text

                    
                    Madame la présidente, il est classique ce débat sur l'efficacité du droit pénal, la valeur symbolique du droit pénal et surtout l'effectivité de l'échelle des peines. Beaucoup d'entre nous ont déjà dit la nécessité et l'urgence d'un travail qui n'est pas facile à mener. C'est un travail général que de revoir l'échelle des peines afin que cette échelle colle à notre société actuelle.

Je crois que c'était hier ou avant-hier qu'il en était question dans la note présentée par le ministre de la Justice. Il est évident que cette échelle doit être revue dans notre vieux Code pénal. M. Giet l'a dit plusieurs fois, de même que M. Van Hecke.

Monsieur le ministre, vous nous avez dit que vous mettiez sur pied une commission pour ce faire. Mais j'ai surtout entendu que cette commission ne part pas de zéro, sinon elle durerait dix ans. Il faudrait que vous puissiez vous appuyer sur des travaux déjà faits et refaits. Je pense aux commissions Holsters et autres.

Je suis persuadée que les études et les constats sont faits, mais qu'il faut à présent un travail politique, qui n'est guère facile. Nous venons de voter aussi un Code pénal social où l'échelle des peines a été revue: ce travail a pris à peu près dix ans. J'espère que nous n'attendrons plus dix ans pour réaliser ce travail-ci. Il s'agit donc d'un travail politique que de savoir comment réprimer, à quelle hauteur et quoi.

En ce qui concerne la proposition qui nous vient du Sénat, le cdH votera positivement, comme le cdH l'a aussi votée au Sénat.

La seule valeur symbolique de cette proposition de loi, c'est qu'on met en avant l'autorité des forces de police. Il est vrai que les policiers et agents de police représentent une autorité, qu'ils ont probablement besoin d'un soutien non pas psychologique, comme le disait M. Van Hecke, mais peut-être plus d'un symbole. En effet, le droit pénal comporte une part symbolique.

Je rejoins aussi M. Giet qui dit que le droit pénal ne peut pas être que symbolique, qu'un droit pénal sans effectivité entraînerait qu'on se posât des questions. Il est vrai que les malfrats n'iront pas étudier la hauteur de la peine avant de perpétrer leurs coups.

Le cdH votera donc la proposition, mais pas avec un enthousiasme particulier vu que nous n'aimons pas intervenir au cas par cas. Cependant, nous comprenons bien dans quelles circonstances ce texte nous est présenté aujourd'hui.

Translated text

This debate on the effectiveness of criminal law, the symbolic value of criminal law and, above all, the effectiveness of the scale of penalties is a classic. Many of us have already said the necessity and urgency of a job that is not easy to carry out. It is a general job that to revise the scale of punishments so that this scale fits to our current society.

I think it was yesterday or yesterday that was discussed in the note presented by the Minister of Justice. It is clear that this scale should be revised in our old criminal code. by Mr. Gigi has said it several times, as well as Mr. by Van Hecke.

Mr. Minister, you told us that you are setting up a committee to do this. But I have mostly heard that this commission does not start from scratch, otherwise it would last ten years. You should be able to rely on work already done and reworked. I think of the Holsters commissions and others.

I am convinced that the studies and findings are done, but that now a political work is needed, which is not easy. We just voted also a Social Criminal Code where the scale of penalties was revised: this work took about ten years. I hope we won’t wait another ten years to accomplish this work. It is therefore a political work to know how to repress, to what height and what.

With regard to the proposal that comes to us from the Senate, the CDH will vote positively, as the CDH also voted in the Senate.

The only symbolic value of this bill is that it highlights the authority of the police forces. It is true that policemen and police officers represent an authority, that they probably need non-psychological support, as Mr. said. Van Hecke, but maybe more than a symbol. Criminal law has a symbolic part.

I also join Mr. Giet who says that criminal law can be only symbolic, that a criminal law without effectiveness would lead to questions. It is true that the perpetrators will not go to study the height of the punishment before perpetrating their beats.

The CDH will therefore vote on the proposal, but not with particular enthusiasm since we do not like to intervene on a case-by-case basis. However, we understand well under what circumstances this text is presented to us today.

#23

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, collega’s, het wetsvoorstel werd aanvankelijk besproken in de subcommissie Familierecht in de vergaderingen van 9 december en 6 en 13 januari.

Mevrouw Déom heeft in eerste instantie haar voorstel toegelicht, dat erin bestaat om een huwelijkspaar in de toekomst de mogelijkheid te geven om twee tot vier getuigen aan te wijzen, terwijl dit vandaag beperkt is tot verplicht twee getuigen.

Tijdens de bespreking heeft de heer Terwingen het amendement nr. 1 ingediend om de huwelijkskandidaten de vrijheid te laten om al dan niet getuigen aan te wijzen. Wanneer men ervoor opteert om te huwen met getuigen kan men volgens dit amendement maximaal vier getuigen aanwijzen.

Tijdens de bespreking heeft de vertegenwoordigster van de staatssecretaris ons op drie argumenten gewezen. Ten eerste, terwijl de voorbije jaren voor akten zoals de geboorteakte en de overlijdensakte het gebruik van getuigen werd afgeschaft omdat het alleen om ceremoniële tussenkomsten ging, gaat dit wetsvoorstel in de tegenovergestelde richting. Het voorziet meer bepaald in de mogelijkheid om het aantal getuigen uit te breiden. Ten tweede, de vertegenwoordigster wees ons op het feit dat men bij de burgerlijke stand opmerkt dat er eigenlijk maar een heel beperkte ruimte voor de handtekening van de getuigen is. Een derde bijkomend argument was het feit dat bij een huwelijksvoltrekking de getuigen de vrije wilsovereenstemming van het jonge koppel moeten vaststellen.

De indiener van het wetsvoorstel reageerde door erop te wijzen dat de juridische betekenis van getuigen naar een symbolische betekenis is geëvolueerd.

Er werden vervolgens amendementen ingediend door de heren Logghe en Landuyt.

De tekst werd door de subcommissie naar de commissie voor de Justitie doorverwezen. De commissie voor de Justitie heeft dit wetsvoorstel heel kort op 26 januari behandeld, waarna er op 3 februari werd gestemd.

Mevrouw Déom heeft in de commissie voor de Justitie een globaal amendement nr. 5 ingediend, dat ertoe strekt om de tekst van het wetsvoorstel te vervangen. In het amendement wordt verduidelijkt dat het huwelijk een belangrijke symbolische functie behoudt en daadwerkelijk een vorm van maatschappelijke erkenning is van die levensfase. De aanwezigheid van getuigen op dat ogenblik kan erg belangrijk zijn. Toch moet volgens mevrouw Déom worden erkend dat die aanwezigheid niet verplicht moet zijn. De toekomstige echtgenoten moeten daarover kunnen beslissen.

Voorts was er een tussenkomst van mevrouw Nyssens die zei dat zij de tekst zou steunen. Mevrouw Smeyers heeft aangekondigd dat zij tegen het voorstel zou stemmen. De heer Terwingen heeft zijn steun voor het voorstel uitgedrukt. De heer Van Hecke betreurde het dat, ik citeer uit het verslag: “de commissie haar kostbare tijd spendeert aan dergelijke voorstellen”.

Er waren ook nog tussenkomsten van de collega’s Logghe, Hamal en Libert.

Uiteindelijk heeft de commissie voor de Justitie dit voorstel aangenomen met tien stemmen voor, twee stemmen tegen en een onthouding.

Tot zover dit verslag.

Als u mij toestaat, mevrouw de voorzitter, wil ik namens mijn fractie nog een kort betoog houden omtrent dit voorstel. Het is namelijk zo dat dit wetsvoorstel tijdens de bespreking een merkwaardige evolutie heeft gekend. Het ging meerbepaald van de mogelijke uitbreiding van het aantal getuigen naar de vrijheid om nul tot vier getuigen te kiezen bij de huwelijksvoltrekking.

Voor Open Vld waren tijdens de bespreking drie argumenten van belang. In de eerste plaats de vrijheid om het aantal getuigen te bepalen binnen de vork van nul tot vier. Ten tweede, het argument van de mogelijke administratieve vereenvoudiging voor degenen die ervoor kiezen geen of slechts één getuige te nemen. Ten slotte het feit dat de ongelijkheid die vandaag nog bestaat tussen het kerkelijk en het burgerlijk huwelijk zo wordt weggewerkt. In het kerkelijk huwelijk kan men immers meerdere getuigen oproepen en in het burgerlijk is men beperkt tot twee.

De tijd zal uitwijzen welke richting jong gehuwden zullen inslaan. Ofwel het afschaffen en beperken van het aantal getuigen, ofwel het uitbreiden ervan. Ik weet dat sommige collega’s nogal neerbuigend gedaan hebben en zullen doen in verband over dat voorstel omdat het maar een “kleinigheid” zou regelen. Mijn antwoord daarop is dat wij in een beperkte tijdspanne het voorstel besproken hebben. We hebben daarbij snel en efficiënt gewerkt. Bovendien kan die zogenaamde “kleinigheid” het burgerlijk huwelijk van sommige koppels ten goede komen en hopelijk ook gelukkiger maken.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary of State, colleagues, the bill was initially discussed in the Family Law Subcommittee in the meetings of 9 December and 6 and 13 January.

Ms. Déom initially explained her proposal, which consists in giving a married couple the possibility in the future to appoint two to four witnesses, while today this is limited to mandatory two witnesses.

During the discussion, Mr Terwingen submitted the amendment no. 1 submitted to allow marriage candidates the freedom to appoint or not appoint witnesses. If one chooses to marry witnesses, the amendment allows one to appoint a maximum of four witnesses.

During the discussion, the representative of the Secretary of State pointed to us three arguments. First, while in recent years for acts such as the birth certificate and the death certificate the use of witnesses was abolished because it was only ceremonial interventions, this bill goes in the opposite direction. In particular, it provides for the possibility of increasing the number of witnesses. Second, the representative pointed out to us the fact that, in the case of the civil status, there is actually only a very limited space for the signature of the witnesses. A third additional argument was the fact that in a marriage conclusion the witnesses must establish the free will agreement of the young couple.

The applicant of the bill responded by pointing out that the legal meaning of witnesses has evolved into a symbolic meaning.

Subsequent amendments were submitted by Mr. Logghe and Mr. Landuyt.

The text was forwarded by the subcommittee to the Justice Committee. The Justice Committee examined this bill very briefly on 26 January, after which it was voted on 3 February.

Ms. Deom has in the Committee on Justice a global amendment no. 5 submitted, which aims to replace the text of the bill. The amendment clarifies that marriage retains an important symbolic function and is in fact a form of social recognition of that stage of life. The presence of witnesses at that moment can be very important. However, according to Ms. Déom, it must be acknowledged that such presence should not be mandatory. The future spouses should be able to decide on this.

Furthermore, there was an intervention from Ms. Nyssens who said that she would support the text. Ms Smeyers announced that she would vote against the proposal. Mr Terwingen expressed his support for the proposal. Mr Van Hecke regretted that, I quote from the report, “the committee is spending its precious time on such proposals.”

There were also interventions from colleagues Logghe, Hamal and Libert.

Ultimately, the Justice Committee adopted this proposal with ten votes in favour, two votes against and one abstinence.

So far this report.

If you allow me, Mrs. Speaker, I would like to make a brief speech on behalf of my group on this proposal. It is true that this bill has undergone a strange evolution during the discussion. It went more specifically from the possible extension of the number of witnesses to the freedom to choose from zero to four witnesses at the marriage celebration.

For Open Vld, three arguments were important during the discussion. First, the freedom to determine the number of witnesses within the fork from zero to four. Second, the argument of the possible administrative simplification for those who choose to take no or only one witness. Finally, the fact that the inequality that still exists today between ecclesiastical and civil marriage is thus removed. In the ecclesiastical marriage one can call several witnesses, and in the civil one is limited to two.

Time will tell which direction the young married will take. Either the abolition and limitation of the number of witnesses, or the expansion thereof. I know that some of my colleagues have acted rather degradingly and will act in connection with that proposal because it would only address a “little thing”. My answer to this is that we discussed the proposal in a limited time. We worked quickly and efficiently. Furthermore, that so-called “littleness” can benefit the civil marriage of some couples and hopefully also make them happier.

#24

Official text

                    
                    Mevrouw Lahaye-Battheu, bedankt voor het uitvoerige en goede verslag. Alle elementen zijn aangehaald. Voor onze partij, die onderhavig wetsvoorstel zal goedkeuren, zit het belang van het wetsvoorstel niet zozeer in de creatie van de mogelijkheid van vier getuigen. Blijkbaar was er daarvoor een maatschappelijk draagvlak, was er daarvoor een maatschappelijke vraag, was er een bepaalde noodzaak daaraan. Op dat vlak is mijn persoonlijke opinie dat als het niet baat, het ook niet schaadt.

Het belang van het wetsvoorstel zit echter in het feit – de meerderheid heeft immers mijn amendement, dat naderhand hernomen werd in het globale amendement dat ik samen met mevrouw Déom heb ingediend, gevolgd - dat er niet langer een verplichting is. Dat is voor CD&V het belangrijkste element in het wetsvoorstel. Daarvoor zijn er een aantal argumenten.

Ten eerste, getuigen hebben historisch en ook juridisch een bepaald belang. Vroeger konden heel wat mensen niet lezen of schrijven en was het van belang dat er getuigen waren om het bewijs te leveren van een bepaalde akte, van een bepaalde rechtshandeling. Dat is echter totaal achterhaald. Daarom is die verplichting helemaal niet meer zo noodzakelijk.

Ten tweede, het een en ander past in, zoals mevrouw Lahaye-Battheu ook heeft gezegd, het verhaal van de administratieve vereenvoudiging en het past sowieso ook in de modernisering van de burgerlijke stand, waarover mijn partij trouwens bezig is na te denken en waarover wij eventueel met een ontwerp zullen komen. Omwille van de modernisering is het van belang dat er zo weinig mogelijk administratieve lasten worden behouden.

Daarom zullen wij het voorstel steunen, ook naar analogie van, mevrouw de voorzitter, het feit dat reeds langer andere getuigen bij burgerlijke aktes ook zijn afgeschaft, denk maar aan de getuigen die vroeger nodig waren bij een overlijdensakte, maar denk ook maar aan de getuigen die noodzakelijk waren bij een geboorteakte.

Ik herinner mij dat ondertussen 10 tot 15 jaar geleden er ook wat maatschappelijke deining was over de afschaffing van de getuigen bij die geboorteakte, om de eenvoudige reden dat men ervan uitging dat men dan het kind niet meer zou aangeven en er minder festiviteiten zouden zijn. Welnu, ik heb ondertussen vastgesteld dat er daarover niet meer geklaagd wordt. Naar analogie van die twee afschaffingen is ook de voorgestelde afschaffing niet meer dan logisch.

Voor alle duidelijkheid, er was vroeger een juridische noodzaak, er was een juridisch belang. Het belang van de getuigen is geen juridisch, maar symbolische verhaal geworden. Regels in het Burgerlijk Wetboek dienen niet om symbolen in stand te houden, maar alleen om juridische zekerheden te creëren. Daarom zullen wij het wetsvoorstel, met name vanwege de afschaffing van de verplichting, steunen.

Translated text

Mrs Lahaye-Battheu, thank you for the comprehensive and good report. All elements are cited. For our party, which will approve this bill, the importance of the bill is not so much in the creation of the possibility of four witnesses. Apparently there was a social support for it, there was a social demand for it, there was a certain necessity for it. In this regard, my personal opinion is that if it does not benefit, it does not harm either.

The importance of the bill, however, lies in the fact – the majority has followed my amendment, which was subsequently repeated in the global amendment I submitted together with Ms. Déom – that there is no longer an obligation. For CD&V, this is the most important element in the bill. There are a number of arguments for this.

First, witnesses have a certain historical and legal interest. In the past, many people could not read or write, and it was important that there were witnesses to provide proof of a particular act, of a particular legal act. However, this is completely outdated. That obligation is no longer so necessary.

Secondly, as Ms. Lahaye-Battheu has also said, it fits in some ways into the story of administrative simplification, and it also fits in any case into the modernization of the bourgeois state, which my party, by the way, is thinking about and which we will eventually come up with a draft. For the sake of modernization, it is important to keep the administrative burden as low as possible.

Therefore, we will support the proposal, also by analogy of, Mr. Speaker, the fact that other witnesses in civil acts have already been abolished, think of the witnesses that were previously needed in a death certificate, but also think of the witnesses that were necessary in a birth certificate.

I remember that between 10 and 15 years ago there was also some social debate about the abolition of the witnesses to that birth certificate, for the simple reason that one assumed that then one would no longer indicate the child and there would be fewer festivities. In the meantime, I realized that there are no more complaints about this. In analogy with those two abolitions, the proposed abolition is also no more than logical.

For all clarity, there was a legal necessity, there was a legal interest. The importance of the witnesses has not become a legal, but a symbolic story. Rules in the Civil Code are not intended to maintain symbols, but only to create legal certainty. Therefore, we will support the bill, in particular because of the abolition of the obligation.

#25

Official text

                    
                    Ik denk dat we even aandacht moeten besteden aan voorliggende, zeer belangrijke wetsvoorstel. Het is misschien wel een van de belangrijkste wetten die we deze legislatuur zullen goedkeuren in de Kamer.

Er zijn heel veel problemen bij Justitie. De commissie voor de Justitie komt twee dagen per week samen. We hebben heel veel werk. Welnu, het voorstel toont waarachtig aan wat de prioriteit is van de meerderheid. Een subcommissie Familierecht heeft zich een drietal keer over het zéér belangwekkende voorstel gebogen. Het resultaat was dat sommigen liever de getuigen zouden afschaffen, terwijl anderen er meer wilden. Het compromis is dan dat alles mogelijk is. In plaats van een mogelijkheid, namelijk twee getuigen, zijn er nu vijf mogelijkheden: vier getuigen, drie getuigen, twee getuigen, een getuige of geen getuigen.

De keuze is verruimd. In het kader van de administratieve vereenvoudiging is dat natuurlijk een zeer grote vooruitgang. Ik hoor de liberalen dat met veel verve verdedigen, terwijl ik de voormalige staatssecretaris, nu minister, vroeger hoorde spreken over de Kafkatest. Er moest gekeken worden of we niet alles te ingewikkeld maakten, enzovoort. Met het voorstel maken we het natuurlijk allemaal veel te ingewikkeld. Wanneer de mensen willen huwen, zullen ze die keuze moeten maken op het gemeentehuis. Sommigen zullen niet weten wat ze moeten doen.

De formule met twee getuigen is altijd bekend geweest. Men zegt: baat het niet, dan schaadt het niet. Naar mijn mening, collega Terwingen, kan het ook aanleiding geven tot een aantal conflicten. Stel dat iemand voor de klassieke formule met twee getuigen kiest. Misschien waren er nog mensen die graag getuige zouden geweest zijn en die dan misschien boos zijn, omdat de mogelijk niet is aangewend om een derde of vierde getuige naar voren te schuiven.

Ik denk niet dat het in de praktijk echt een vooruitgang zal zijn. Ik zie het nut van de wijziging echt niet in. Ik denk dat het systeem met twee getuigen zoals het er nu is, geen echt grote problemen opleverde. Ik zie niet in waarom we dat moeten wijzigen en veel complexer maken. We zullen het voorstel dan ook niet steunen.

Translated text

I think we should pay attention to this very important legislative proposal. It is probably one of the most important laws that we will pass this legislature in the House.

There are a lot of problems with justice. The Justice Committee meets two days a week. We have a lot of work. Well, the proposal really shows what is the priority of the majority. A sub-committee on Family Law has bowed over the very important proposal three times. The result was that some would prefer to abolish the witnesses, while others wanted more. The compromise is that everything is possible. Instead of a possibility, namely two witnesses, there are now five possibilities: four witnesses, three witnesses, two witnesses, one witness or no witnesses.

The choice has been expanded. In the context of administrative simplification, this is, of course, a very great progress. I hear the liberals defending with a lot of verve, while I heard the former secretary of state, now minister, speaking about the Kafkatest. We had to look at whether we didn’t make everything too complicated, and so on. With this proposal, of course, we make it all too complicated. If people want to get married, they will have to make that choice at the municipality house. Some will not know what to do.

The formula of two witnesses has always been known. They say, if it does not benefit, it does not harm. In my opinion, colleague Terwingen, it can also give rise to a number of conflicts. Suppose someone chooses the classic formula with two witnesses. Per ⁇  there were others who would have liked to be witnesses and who may then be angry, because the possibly not used to push a third or fourth witness forward.

I don’t think it will really be a progress in practice. I do not really see the usefulness of the change. I think the system of two witnesses, as it is now, did not create really big problems. I don’t understand why we need to change it and make it much more complex. We will not support the proposal.

#26

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, het is een van die wetsvoorstellen waarbij men bij een eerste lezing en een eerste indruk zou kunnen vragen welk bezwaar men hiertegen kan opperen? Wie echter naar collega Van Hecke heeft geluisterd, zal ook een deel van zijn argumenten in mijn betoog terugvinden.

Wij zijn de partij van de traditie, de meest behoudsgezinde partij in dit halfrond. Daarover zal geen betwisting bestaan. Men kan zich dus afvragen waarom het Vlaams Belang een dergelijke wet niet zou goedkeuren, want het aantal getuigen wordt uitgebreid.

Wij zijn geen voorstander te allen prijze van het behoud van de tradities die in de wet zijn ingeschreven en zeker niet omwille van sentimenten. Vooral de sentimenten hebben hier gespeeld en niet de bekommernis om het instituut huwelijk, niet de rationaliteit, niet de ratio legis van de getuigen.

Wij stellen dat de afschaffing allicht de meest logische en de enige optie geweest zou zijn, indien men echt een wijziging had willen overwegen. Er zijn geen administratieve, praktische of juridische gronden meer en geen gronden van rechtszekerheid om de getuigen in stand te houden. Als men iets had willen wijzigen, had men het beter bij twee gehouden, want nu zal men – collega Van Hecke zei het al – geen, een, twee, drie of vier getuigen krijgen. Kortom, de ambtenaar van de burgerlijke stand zal het alleen maar moeilijker krijgen. Dit zal meer aanleiding geven tot vergissingen en fouten. Ik vraag mij af of men nog zo gelukkig zal zijn, indien men een of twee weken na het huwelijk een telefoontje krijgt van de ambtenaar van de burgerlijke stand. Fouten zijn altijd mogelijk. Vergissen is menselijk. Men bouwt hier de mogelijkheid tot vergissingen in. De partijen die zich de voorbije decennia helemaal niet om het instituut huwelijk bekommerd hebben, willen nu het huwelijk een aantal sentimenten en showelementen meegeven.

Het meest dwaze argument in de commissie voor het Familierecht was wel dat twee getuigen wel eens een probleem zouden kunnen geven en dat men dan toch beter vier getuigen zou hebben, omdat dan vier mensen mee kunnen tekenen. Men zal maar de vijfde of zesde kandidaat-getuige zijn, die nu met deze wet ook niet zal kunnen medeondertekenen. In feite had men dan beter een gastenboek kunnen aanleggen. Dan had de hele zaal kunnen medeondertekenen. De grootste administratieve vereenvoudiging zou misschien wel die geweest zijn waarbij de getuigen niet meer als getuigen gehonoreerd zouden worden.

Kortom, dit is geen herwaardering van het instituut huwelijk, maar veeleer het tegendeel. Dit is een verdere banalisering van het instituut huwelijk. Daarom zien wij niet in waarom er argumenten zouden bestaan om deze wetswijziging goed te keuren.

Translated text

Mr. Speaker, it is one of those bills in which one could ask in a first reading and a first impression what objections can be raised against it? However, those who have listened to colleague Van Hecke will also find some of his arguments in my argument.

We are the party of tradition, the most preserved party in this hemisphere. There will be no controversy about this. So one can wonder why the Flemish Interest would not approve such a law, as the number of witnesses is being expanded.

We are not in favour of the preservation of the traditions inscribed in the law at all costs and ⁇  not for the sake of sentiments. Particularly the sentiments have played here and not the concern for the institution marriage, not the rationality, not the ratio legis of the witnesses.

We argue that the abolition would ⁇  have been the most logical and the only option if one had really wanted to consider a change. There are no more administrative, practical or legal grounds and no more grounds for legal certainty to maintain witnesses. If one had wanted to change something, one would have better kept it at two, because now one – colleague Van Hecke said it already – will get no, one, two, three or four witnesses. In short, the official of the civil state will only get it harder. This will lead to more mistakes and mistakes. I wonder if one will still be so happy if one or two weeks after marriage one receives a phone call from the civil servant. Errors are always possible. Mistaking is human. This creates the possibility of errors. The parties who have not cared at all about the institute of marriage in recent decades now want to convey some feelings and showel elements to the marriage.

The most foolish argument in the family law committee was that two witnesses could give a problem, and that it would be better to have four witnesses, because then four people could sign. One will only be the fifth or sixth candidate-witness, who will now also not be able to co-sign this law. In fact, it would have been better to create a guest book. The whole room could have signed. Per ⁇  the biggest administrative simplification would have been that in which witnesses would no longer be honored as witnesses.

In short, this is not a revaluation of the institute marriage, but rather the opposite. This is a further banalization of the institute of marriage. Therefore, we do not understand why there would be arguments for approving this legislative amendment.

#27

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, ik wil de polemiek over dergelijke eenvoudige wetsvoorstellen niet opdrijven. Ik vind het cynisme van de heer Van Hecke misplaatst. Hij kan het op deze manier brengen, maar ik stel vast – ik denk dat de andere leden van de commissie voor het Familierecht mij zullen bijtreden – dat er in de commissie voor het Familierecht, waar het wel enigszins besproken werd, op dat moment geen oppositie was van Groen! Er was toen geen enkel argument hiertegen. Men heeft het zelfs gesteund.

Met betrekking tot het Vlaams Belang dien ik hetzelfde vast te stellen. Ik stel daarenboven vast dat men de afschaffing van de verplichting wel belangrijk vindt. Het verheugt mij dat tenminste dat aspect, dat ik met mijn amendement heb gebracht, door het Vlaams Belang wordt gesteund.

Translated text

#28

Official text

                    
                    Madame la présidente, je voudrais rebondir très rapidement sur les propos de M. Terwingen.

La sous-commission de la Famille n’a pas pris du temps sur l'examen d’autres propositions. Elle travaille. Elle a élaboré le texte sur les parts contributives qui était très attendu. On attend par ailleurs l’examen du texte sur les incapacités et sur le tribunal de la famille. Je crois que nous avons consacré en tout et pour tout une heure de la commission de la Justice à ce texte.

Il est évident que ce texte ne va pas révolutionner la justice. Ce n'est pas non plus son objectif. Son objectif est de simplifier la vie des gens et d'améliorer la vie des futurs mariés.

Par ailleurs, un représentant du groupe Ecolo-Groen! a participé activement aux débats en sous-commission de la Famille. Il faudrait peut-être se mettre d'accord au sein de ce groupe sur les attitudes à prendre au sujet des propositions de loi qui sont discutées en commission et en sous-commission.

Je pense que le compromis auquel on a abouti va dans le sens d'une simplification administrative et d'une reconnaissance sociale des témoins au mariage. Pour le reste, nous verrons comment la loi sera appliquée à l'avenir.

Translated text

I would like to comment quickly on Mr. President’s remarks. and Terwingen.

The Family Subcommittee did not take the time to consider other proposals. She is working. She prepared the text on the contributive parts that was much anticipated. We are also waiting for the examination of the text on disability and on the family court. I believe that we have devoted in all and for all an hour of the Justice Committee to this text.

It is clear that this will not revolutionize justice. That is not their goal either. Its goal is to simplify people’s lives and improve the lives of future spouses.

In addition, a representative of the Ecolo-Groen group! He participated actively in the family subcommittee. Per ⁇  it would be necessary to agree within this group on the attitudes to be taken regarding the bill proposals that are discussed in committees and subcommittees.

I believe that the compromise reached is in the direction of simplifying administrative procedures and social recognition of marriage witnesses. For the rest, we will see how the law will be applied in the future.

#29

#30

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister, ik zal zeer kort zijn want de vergadering was ook zeer kort.

De commissie voor de Infrastructuur heeft op 10 februari het wetsontwerp inzake de communicatie met betrekking tot de gsm-licenties unaniem goedgekeurd. Het was zo dat Belgacom via een stilzwijgende verlenging een gratis licentie heeft verkregen. Dat wil men met dit wetsontwerp in de toekomst vermijden.

Het wetsontwerp beoogt een enige heffing voor de verschillende frequenties. Wij hebben al drie 2G-licenties en de mogelijkheid voor een vierde 2G-licentie. We hebben ook reeds een 3G-licentie. Nu wordt in de optimale benutting voorzien om dit verder in te vullen voor de 3G-licentie, alsook voor de 4G-licentie.

De heer De Grootte en ikzelf hebben ook gevraagd hoe de bevoegdheidsverdeling met de Gewesten wordt geregeld, daar de media een gewestelijke bevoegdheid is. De vraag was hoe het zit met de verdeling van de heffing als men televisie kan kijken op de gsm. Blijkbaar is dat geen probleem en is er op 12 maart ook een overleg met de Gewesten ter zake.

Er was ook een interventie van de heer Deseyn, met een aantal technische aspecten en de vraag om bij de uitvoering in de koninklijke en de ministeriële besluiten specifiek aandacht te hebben voor een aantal aspecten, zoals de nieuwe technologische ontwikkelingen en de vraag om niet te speculeren bij de verkoop van de licenties.

Er werd ook een aantal technische amendementen goedgekeurd op voorstel van de heer Deseyn, alsook een amendement voor de spoedbehandeling en de inwerkingtreding op een eerdere datum, precies om te vermijden dat Belgacom gratis van zijn licentie zou gebruikmaken.

Tot daar het verslag.

Mijnheer Deseyn, ik weet dat u voor mij op de sprekerslijst staat, maar mag ik eerst nog even ons standpunt verduidelijken?

Translated text

I will be very brief because the meeting was also very short.

On 10 February, the Infrastructure Committee unanimously approved the draft law on communication concerning GSM licenses. It was so that Belgacom obtained a free license through a silent extension. This will be avoided by this bill in the future.

The draft law aims at a single tax for the different frequencies. We already have three 2G licenses and the possibility of a fourth 2G license. We already have a 3G license. Now optimum exploitation is provided to further complement this for the 3G license, as well as for the 4G license.

Mr. De Grootte and I have also asked how the division of powers with the regions is regulated, since the media is a regional competence. The question was how it is with the distribution of the tax if one can watch television on the GSM. Apparently that is not a problem and there is also a consultation with the Regents on the subject on 12 March.

There was also an intervention by Mr Deseyn, with a number of technical aspects and the requirement to pay specific attention to a number of aspects when implementing in the Royal and Ministerial decrees, such as the new technological developments and the requirement not to speculate in the sale of the licenses.

A number of technical amendments were also approved at the proposal of Mr Deseyn, as well as an amendment for the urgent procedure and the entry into force on an earlier date, precisely to avoid Belgacom from using its license free of charge.

Until then the report.

Mr. Deseyn, I know that you are on the speaker list before me, but can I first clarify our position?

#31

#32

Official text

                    
                    Ik dank u, collega Deseyn.

Mevrouw de voorzitter, we hebben ondertussen nieuwe informatie ontvangen. Niettegenstaande het feit dat onze fractie akkoord ging met het wetsontwerp, zullen we ons op basis van die nieuwe informatie toch moeten onthouden. In de uitvoering van voorliggend wetsontwerp is het naar mijn mening toch wel belangrijk dat er tal van nieuwe licenties zullen worden gegeven.

In een zeer recent artikel in de European Railway Review, staat dat men bij het GSM-R systeem, het veiligheidssysteem van de Europese spoorwegen, waarover we het al hadden in verband met het treinongeluk, problemen vreest van interferentie met de nieuwe technologieën. Dat is natuurlijk een zeer belangrijk punt, waarop minister van Quickenborne in de commissie niet is ingegaan. Er werden geen vragen over gesteld, maar hij heeft het onderwerp zelf ook niet aangehaald. Aangezien hij thans niet aanwezig is, kan hij ook niet antwoorden, tenzij iemand anders de technische elementen daarover kent.

In het artikel staat duidelijk dat er een reëel gevaar is voor interferentie, omdat het GSM-R systeem een zeer gevoelig systeem is. Dat moet vermeden worden. Daarom vraagt onze fractie aan de regering om via het BIPT grondig te onderzoeken of dat voor België ook het geval is. Indien dat het geval zou zijn, vragen we om aan publieke operatoren zeker geen frequenties te geven die zouden interfereren met het GSM-R systeem. Om die reden zullen wij ons bij de stemming onthouden.

Translated text

Thank you, colleague Deseyn.

In the meantime, we have received new information. Despite the fact that our group agreed to the bill, we will still have to abstain based on that new information. In the implementation of the present bill, it is important, in my opinion, that many new licenses will be granted.

In a very recent article in the European Railway Review, it is stated that the GSM-R system, the safety system of the European railways, which we already talked about in connection with the train accident, problems are feared of interference with the new technologies. This is, of course, a very important point, which Minister of Quickenborne did not address in the committee. No questions were asked, but he did not cite the subject itself. Since he is not present at the moment, he cannot answer, unless someone else knows the technical elements of the matter.

The article makes it clear that there is a real danger of interference, because the GSM-R system is a very sensitive system. This must be avoided. Therefore, our group asks the government to thoroughly investigate through the BIPT whether this is the case for Belgium. If that is the case, we ask that public operators ⁇  not give frequencies that would interfere with the GSM-R system. Therefore, we will abstain from voting.

#33

Official text

                    
                    Mevrouw de voorzitter, het wetsontwerp dat voorligt, is heel belangrijk. Het wil ruimte creëren voor een vierde mobiele operator en het wil het een en ander uit het verleden rechtzetten en repareren. We kunnen ons niet rechtstreeks tot de minister wenden, maar de experts van het kabinet zijn wel aanwezig.

We moeten toch even in herinnering brengen dat door een vergetelheid van de minister — hij vergat namelijk de gsm-licenties op te zeggen — Belgacom op 8 april 2010 zijn gsm-licentie voor vijf jaar gratis krijgt. Dat was een probleem. In 1995 had Belgacom nog 223 miljoen euro betaald voor zijn gsm-licentie. Onze fractie is absoluut geen voorstander van een gratisbeleid. Het probleem was dat de gsm-licenties een clausule van stilzwijgende verlenging bevatten. Door die licenties niet tijdig op te zeggen, gaf de minister de licenties dus vijf jaar gratis aan Belgacom en bijgevolg ook aan de andere twee mobiele operatoren. Achteraf is natuurlijk geprobeerd om die blunder recht te zetten, maar het hof van beroep te Brussel gaf op 20 juli 2009 Belgacom gelijk.

Om die reden moeten we wachten op het wetsontwerp om dat te kunnen rechtzetten. Gelet op de impact op de begroting en de deadline van 8 april, werd hier de urgentie gevraagd. Ik wil ook mevrouw Plasman bedanken voor haar verslag.

Translated text

The proposed draft law is very important. It wants to create space for a fourth mobile operator and it wants to correct and repair things from the past. We cannot speak directly to the Minister, but the experts of the Cabinet are present.

However, we must remind you that because of the minister’s forgetfulness — he forgot to withdraw the GSM licenses — Belgacom on 8 April 2010 receives its GSM license for five years free of charge. That was a problem. In 1995, Belgacom had paid 223 million euros for its GSM license. Our group is absolutely not in favour of a free policy. The problem was that the GSM licenses contained a clause of silent extension. By not terminating those licenses in time, the Minister gave the licenses free of charge for five years to Belgacom and consequently also to the other two mobile operators. Afterwards, of course, attempts have been made to correct that mistake, but the Brussels Court of Appeal on 20 July 2009 granted Belgacom the right.

Therefore, we must wait for the draft law to be able to correct it. Given the impact on the budget and the deadline of 8 April, the urgency was asked here. I would also like to thank Ms. Plasman for her report.

#34

Official text

                    
                    Deze tekst werd logischerwijs unaniem goedgekeurd. Indien wij geen goede sluitende regeling hadden getroffen dan zou het zeker op dat punt duidelijk zijn dat de staatskas heel wat inkomsten derft. Het gaat om bedragen van honderden miljoenen euro. Dat is het financiële luik.

Er is ook nog het technologische luik. Heel de onderbouw van de logistieke pijler van telecommunicatie is ook belangrijk in onze economie.

Ik hoop dat wij een juridisch sluitende oplossing hebben. Er waren nog last minute-tekstwijzigingen. Daarvoor moeten wij beducht zijn. Ik hoop dat wij goed werk hebben geleverd, want wij weten ook hoe de operatoren reageren. Zij zijn nogal gretig om naar de rechtbank te trekken. Een duur advocatenkantoor wordt zeer goedkoop in het licht van de bedragen die men al dan niet zou kunnen uitsparen wanneer iets niet juridisch volledig sluitend is geregeld. U herinnert zich ongetwijfeld nog de poging van Freya Van den Bossche om bij Suez een taks te heffen.

Ik hoop dat de minister afspraken met de sector heeft gemaakt, en dat er ex ante sprake is geweest van een pax telefonica. Om nare verrassingen te vermijden heeft men het spel volledig transparant gespeeld, in die zin dat de inkomsten die uit dit ontwerp moeten voortvloeien op geen enkele wijze in de begroting van 2010 zijn ingeschreven. Als de operatie volledig slaagt dan kan dit op begrotingsvlak enkel een positieve wending krijgen.

Mevrouw Plasman heeft gezegd dat wij de minister hierover niet meteen kunnen ondervragen. In de commissie was ook de toelichting uiterst summier. Misschien moeten wij het met enkele gerichte vragen in de commissie nog eens herhalen. Ik voeg mij daar graag bij.

De minister was in de commissie heel eerlijk. Hij heeft gezegd: om de filosoof Witgenstein te citeren: "Waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen."

Hij is dan ook heel consequent gebleven met zijn eigen uitgangspunt. Het ging om niet onaardige bedragen. Dat was de beruchte Twitter-commissie, collega Plasman. Achteraf konden we live getuigenissen op internet lezen. We wisten waarom het zo jolig was toen ook de blote voeten op Twitter werden gepubliceerd.

Ik weet niet of het te maken heeft met zijn internetgebruik. Het was nochtans een I-Phone. Ik weet niet of de Veiligheid van de Staat na die commissie heeft gewezen op de eventuele disclosure van publieke informatie door regeringsleden. Hier ging het niet zozeer over een staatsgeheim maar wel over de aard van de informatie waarvoor een bepaalde vorm van censuur werd gevraagd.

Voorzitter: Patrick Dewael, voorzitter

Translated text

This text was logically unanimously approved. If we had not made a good closing arrangement, then it would ⁇  be clear at that point that the state treasury generates a lot of income. It is a matter of hundreds of millions of euros. That is the financial gap.

There is also the technological gap. The entire substrate of the logistical pillar of telecommunications is also important in our economy.

I hope we have a legally conclusive solution. There were last minute text changes. For this we must be discouraged. I hope that we have done a good job, because we also know how the operators react. They are quite eager to go to court. A expensive law firm becomes very inexpensive in light of the amounts that one could or could not save out when something is not legally fully closing arranged. You will undoubtedly still remember the attempt by Freya Van den Bossche to raise a tax at Suez.

I hope that the minister has made agreements with the sector, and that there has been an ex ante pax telefonica. In order to avoid unpleasant surprises, the game has been played completely transparently, in the sense that the revenue to be derived from this draft has in no way been registered in the 2010 budget. If the operation is fully successful, it can only have a positive turn on the budget level.

Ms. Plasman has said that we cannot immediately question the minister about this. The explanation in the committee was also extremely summary. Per ⁇  we should repeat it again with a few targeted questions in the committee. I would like to add to it.

The minister was very honest in the committee. He has said: to quote the philosopher Witgenstein: "What one cannot talk about, about it one must be silent."

He was very consistent with his own principle. It was not an unfair amount. That was the notorious Twitter commission, colleague Plasman. Afterwards we could read live testimonies on the internet. We knew why it was so joyful when the bare feet were also posted on Twitter.

I don’t know if it has to do with his internet use. It was an I-Phone. I do not know if the State Security after that commission has pointed out the possible disclosure of public information by government members. This was not so much about a state secret, but about the nature of the information for which a certain form of censorship was requested.

President: Patrick Dewael, President

#35

#36

Official text

                    
                    Zo kom ik tot een ander heel belangrijk punt. Sinds november 2008 is het stil in de Vlaamse ether. Het hele spectrum kwam vrij door het stopzetten van de analoge televisie via de ether. Wallonië volgt op dit punt pas in 2011. Vorig jaar ondervroeg ik de minister herhaaldelijk aangaande het digitale dividend, zo ook in de commissie naar aanleiding van de bespreking van dit ontwerp. Het is zeer belangrijk om de strategie en de status van het dossier te kennen. In deze zijn wij objectieve bondgenoten van de minister. Doch, de tijd verstrijkt. Het Vlaamse spectrum ligt er sinds 2008 doods bij. Wij moeten hier de mogelijkheden voor onze bedrijven optimaal benutten en ze toelaten op basis van het vrijgekomen spectrum te innoveren. Ik hoop dat de minister snel tot concrete beslissingen en afspraken komt.

Vlamingen leven in een klein taalgebied. In het vrijgekomen spectrum moet er voldoende plaats zijn voor Vlaamse content, voor media van eigen bodem.

Translated text

#37

Official text

                    
                    Omroepen en Vlaamse content, dat mag geen fetisj zijn. Ik ben er voorstander van om het overgrote deel van het spectrum vrij en neutraal te laten invullen, niet gelinkt aan een specifieke technologie, device, dienst of inhoud. Het is zo dat telefoon, internet, data en tv steeds meer convergeren en via steeds meer verschillende technologieën en toestellen voorhanden zijn. Ik hoop dat de minister op dat punt tot snelle en concrete beslissingen kan komen, al dan niet vergezeld van foto’s van blote voeten.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#12	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#29	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★