plenum van 2010-03-24 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2010-03-24 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/52/ip147x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
52K2432	12/02/2010	✔	Projet de loi modifiant diverses lois applicables au personnel militaire.
52K2406	05/02/2010	✔	Projet de loi visant à compléter les mesures de redressement applicables aux entreprises relevant du secteur bancaire et financier.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#61	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#75	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#76	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#77	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#78	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#79	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#80	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#81	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#82	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#83	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#84	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#85	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#86	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#87	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#88	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#89	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#90	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#91	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#92	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#93	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#94	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#95	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#96	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#97	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#98	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#99	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#100	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#101	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#102	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#103	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#104	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#105	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#106	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#107	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#108	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

#2

#3

Official text

                    
                    Inderdaad, het wetsontwerp 2408 staat als volgend punt op de agenda.

Ik raadpleeg de vergadering. Er wordt gepleit voor een gezamenlijke behandeling van de wetsontwerpen 2406 en 2407 met het wetsontwerp 2408. Mogelijk hebben andere leden daar een andere mening over.

Als de Kamer akkoord gaat, wil ik die twee agendapunten wel samen behandelen. Is iedereen het daarmee eens? (Instemming)

Translated text

#4

#5

#6

Official text

                    
                    Monsieur Van Biesen peut rester à la tribune, cela va aller très vite. Ce score n'est pas footbalistique, ce n'est pas un score de rugby non plus: c'est par dix voix contre cinq que la commission des Finances a accepté d'amender le projet déposé mais qu'elle a voté également l'ensemble du projet tel qu'amendé. La correction apportée a rétabli le texte actuel de la loi au lieu d'un texte antérieur afin de rendre la loi conforme aux dispositions législatives existantes. Mon rapport oral se bornera à cette brève intervention, monsieur le président.

Translated text

#7

#8

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de vice-eerste minister, collega’s, dit wetsontwerp voorziet in een arsenaal van bijzondere vrijwaringsmaatregelen die tot doel hebben de financiële markten en de reële economie te vrijwaren van besmettingseffecten in geval van een crisis van het bankstelsel. Het gaat om uitzonderlijke maatregelen waarbij het algemeen belang primeert op de particuliere belangen van de aandeelhouders. De overheid kan inderdaad niet machteloos blijven toezien als de gewone vennootschapsorganen in gebreke blijven bij het nemen van de vereiste reddingsmaatregelen.

Met dat ontwerp voert de regering een van de aanbevelingen uit van de bijzondere commissie die belast was met het onderzoek naar de bankcrisis. De bijzondere commissie is immers tot de vaststelling gekomen dat de uitvoerende macht over onvoldoende instrumenten beschikt om snel en efficiënt een crisis van dergelijke omvang te beheren en beheersen.

De regering moet tijdens zo’n crisis rekening houden met de stabiliteit van het systeem in zijn geheel en met het algemeen belang. De belangen van de aandeelhouders zijn daaraan ondergeschikt. Indien de overheid tussenkomt door de versterking van de kapitaalbasis of via het geven van garanties, dan is dat in de eerste plaats bedoeld om het financiële systeem overeind te houden en om de spaarders te beschermen. Niet om de aandeelhouders als dusdanig te redden.

Gelet op de saga rond Fortis is dit wetsontwerp duidelijk op zijn plaats. In andere landen worden gelijkaardige initiatieven genomen. In Groot-Brittannië is een dergelijke crisiswet al van kracht, zodat in geval van crisis snel gewerkt kan worden aan de oprichting van “good banks”, “bad banks” en “bridge banks.” Als de instelling nalaat om zelf de nodige maatregelen te nemen en op die manier het systeem in gevaar brengt, heeft de overheid het recht om in te grijpen. Het is wel duidelijk dat dat overheidsingrijpen enkel kan in zéér uitzonderlijke omstandigheden. Het moet bovendien proportioneel zijn met het doel, met name het voorkomen van het omvervallen van het financiële systeem. Dat is zeker het geval als er een eigendomsoverdracht plaatsvindt waarbij op eenzijdige wijze rechten worden ontnomen door de overheid. Dat komt immers neer op een onteigening of op een zogenaamde nationalisatie.

Aandeelhouders van een instelling die door het nemen van overdreven risico’s of door wanbeheer het gehele financiële systeem in gevaar brengen, verliezen een deel van hun rechten. Ze zijn in ieder geval ondergeschikt aan andere belangen en dat is niet meer dan terecht. Uiteraard hebben ze wel steeds recht op een schadevergoeding. Het achteraf aanvechten van de overdracht zoals bij Fortis is gebeurd, zal echter niet meer kunnen.

Dat betekent niet dat de regering eender wat kan doen. Hoe dan ook moet een en ander gebeuren binnen het kader van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens en is er een tussenkomst van de rechtbank nodig.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Deputy Prime Minister, colleagues, this bill provides for an arsenal of special safeguards aimed at protecting the financial markets and the real economy from contamination effects in the event of a crisis of the banking system. These are exceptional measures where the general interest prevails over the private interests of the shareholders. Indeed, the government cannot remain powerless when the ordinary corporate organs fail to take the necessary rescue measures.

With that draft, the government is implementing one of the recommendations of the special committee responsible for investigating the banking crisis. In fact, the special committee has concluded that the executive power does not have sufficient instruments to manage and manage a crisis of such size quickly and efficiently.

During such a crisis, the government must take into account the stability of the system as a whole and the general interest. The interests of the shareholders are subordinated to it. If the government intervenes by strengthening the capital base or by giving guarantees, it is primarily intended to maintain the financial system and to protect the savers. Not to save the shareholders as such.

Given the saga around Fortis, this bill is clearly in place. Similar initiatives are being taken in other countries. In Britain such a crisis law is already in force, so that in the event of a crisis it can be quickly worked to establish “good banks”, “bad banks” and “bridge banks.”If the institution fails to take the necessary measures itself and thus endangers the system, the government has the right to intervene. It is clear that this government intervention can only be done in very exceptional circumstances. It should also be proportionate to the objective, in particular to prevent the collapse of the financial system. This is ⁇  the case if there is a transfer of ownership in which rights are unilaterally deprived by the government. This means an expropriation or so-called nationalization.

Shareholders of an institution who, by taking excessive risks or mismanagement, endanger the entire financial system lose part of their rights. In any case, they are subordinate to other interests and that is no more than right. Of course, they are always entitled to compensation. However, the subsequent contestation of the transfer, as happened with Fortis, will no longer be possible.

This does not mean that the government can do anything. In any case, something must be done within the framework of the European Convention on Human Rights and there is a need for the intervention of the court.

#9

Official text

                    
                    De mogelijke consequenties voor de aandeelhouders zijn dan ook duidelijk. We moeten echter ook kijken naar de rol gespeeld door de schuldeisers. Enerzijds zijn er de depositohouders; hun belangen worden precies door dit ontwerp beschermd. Anderzijds zijn er echter ook de institutionele beleggers of schuldeisers. Banken hebben zich voor hun speculatieve avonturen vooral gefinancierd op de financiële groothandelsmarkten, interbankenmarkt, commercial papers, CDO’s. Daardoor konden de banken hun leverage opdrijven en het is net die leverage die de hele sector in gevaar heeft gebracht. De verantwoordelijkheid van de schuldeisers is dus even groot zo niet groter dan die van de bestuurders en de aandeelhouders. Het zijn precies de institutionele schuldeisers geweest die in de tweede week van de crisis massaal hun geld uit Fortis terugtrokken waardoor de overheid opnieuw moest tussenkomen. Schuldeisers vragen normaliter een hogere rente indien ze lenen aan een instelling die gekenmerkt wordt door een hoge graag van leverage. Indien ze echter aannemen dat een systeeminstelling toch altijd gered wordt en dat het de aandeelhouders zijn die de gevolgen zullen moeten dragen ontstaat ook in hun hoofde een gevaar van moral hazard. Het is ons inziens niet duidelijk hoe dit ontwerp met deze vorm van moral hazard omgaat.

Laat het ook duidelijk zijn dat dit ontwerp een curatief karakter heeft, het is een crisiswet, bedoeld om de overheid tussen te laten komen indien er een crisis van het systeem dreigt. In dit verband kan men zich trouwens afvragen hoe de overheid precies gaat bepalen wanneer er sprake is van een systeemcrisis. Impliceert elk mogelijk geval van insolvabiliteit van een systeembank meteen ook een systeemcrisis? Met andere woorden, zal de overheid telkens ingrijpen wanneer een systeembank in gevaar dreigt te komen?

Fundamenteler is de vraag naar preventieve maatregelen, maatregelen die een aankomende bankencrisis kunnen voorkomen. Ik wil daar niet te lang bij stilstaan, het is immers niet hier dat we de discussie over dergelijke maatregelen moeten voeren. Over het algemeen wordt echter vaak verwezen naar het veranderen van bepaalde boekhoudkundige regels die het de banken mogelijk moeten maken om in goede tijden financiële buffers aan te leggen. Een dergelijke regel bestaat in Spanje en Canada. Het is trouwens niet toevallig dat Canada weinig last heeft gehad van de bankencrisis; daar is er bijna geen sprake geweest van een echte bankencrisis. Het is slechts een voorbeeld, maar dit soort maatregelen zou het mogelijk moeten maken dat in de toekomst niet of slechts in beperkte mate gebruik zal moeten worden gemaakt van deze crisiswet. Voorkomen blijft immers altijd beter dan genezen.

Wat het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten betreft, dit wetsontwerp is sterk gebaseerd op de aanbevelingen van het comité-Lamfalussy. Dit hoog comité stelde vorig jaar een nieuw toezichtorgaan voor dat het huidige Comité voor Financiële Stabiliteit dat in gebreke is gebleven, moet vervangen. Het comité-Lamfalussy stelde in zijn rapport dat “het CFS grondig geheroriënteerd zal moeten worden om tot snellere beslissingen te komen. Er zou, meer bepaald, efficiënter overleg nodig zijn alsook minder terughoudendheid om vertrouwelijke informatie te delen en een samenstelling van het CFS die sterker gericht is op systeemrisico’s en die dan ook nog sterk ingeperkt zou moeten worden, namelijk tot zes leden”.

Translated text

The consequences for shareholders are clear. However, we must also look at the role played by the creditors. On the one hand, there are the deposit holders; their interests are protected precisely by this design. On the other hand, however, there are also the institutional investors or creditors. Banks have funded themselves for their speculative adventures mainly on the financial wholesale markets, interbank market, commercial papers, CDOs. As a result, the banks were able to raise their leverage and it is just that leverage that has put the entire sector at risk. The responsibility of the creditors is therefore equally or not greater than that of the directors and shareholders. It was precisely the institutional creditors who in the second week of the crisis massively withdrew their money from Fortis, forcing the government to intervene again. Debtors normally ask for a higher interest rate if they lend to an institution that is characterized by a high liking of leverage. However, if they assume that a system institution is always saved and that it is the shareholders who will have to bear the consequences, there is also a danger of moral hazard in their minds. It is unclear how this design deals with this form of moral hazard.

Let it also be clear that this draft has a curative character, it is a crisis law, intended to get the government to intervene if a crisis of the system threatens. In this context, one may wonder, by the way, how the government will determine exactly when there is a systemic crisis. Does every possible case of insolvency of a systemic bank immediately imply a systemic crisis? In other words, will the government intervene whenever a system bank is at risk?

More fundamental is the demand for preventive measures, measures that can prevent an upcoming banking crisis. I do not want to stay on this too long, because it is not here that we should discuss such measures. In general, however, it is often referred to changing certain accounting rules that should enable banks to set up financial buffers at good times. Such a rule exists in Spain and Canada. Moreover, it is no coincidence that Canada has suffered little from the banking crisis; there has been almost no real banking crisis there. It is only an example, but such measures should enable no or limited use of this crisis law in the future. Prevention is always better than cure.

As regards the supervision of the financial sector and financial services, this bill is strongly based on the recommendations of the Committee-Lamfalussy. This high committee last year proposed a new supervisory body to replace the current Committee on Financial Stability, which has failed. The Lamfalussy Committee stated in its report that “the CFS will need to be thoroughly reoriented in order to reach faster decisions. In particular, it would require more efficient consultation and less reluctance to share confidential information and a composition of the CFS that is more focused on systemic risks and which should therefore be significantly reduced to six members.”

#10

Official text

                    
                    Het Lamfalussy Rapport maakte duidelijk dat het nieuwe Comité voor Systeemrisico’s geen papieren tijger mag zijn, maar een tijger die kan bijten. Uiteindelijk heeft de regering er, ons inziens, terecht voor geopteerd een stap verder te zetten en het prudentieel toezicht te hervormen volgens de lijnen van het zogenaamde Twin Peaks-model. In feite zal het nieuwe Comité voor Systeemrisico’s en Systeemrelevante Financiële Instellingen slechts een kort leven beschoren zijn. Het was de wens van de meerderheid om zo snel mogelijk tot een geïntegreerd prudentieel toezicht te komen. Dit wil zeggen dat zowel het macroprudentieel als het microprudentieel toezicht onder de Nationale Bank zullen vallen.

De opzet van het nieuwe Comité gebeurt grotendeels volgens de lijnen van het Lamfalussy Rapport. Het Comité is geen papieren tijger. Het zal beslissingen kunnen nemen en vertrouwelijke informatie kunnen verzamelen. Beslissingen worden bij meerderheid genomen en bij gelijkheid van stemming is de stem van de voorzitter doorslaggevend. Er zijn nauwe banden met de Nationale Bank en de CBFA.

Het Comité houdt toezicht op de systeemrelevante financiële instellingen. Dit is een exclusieve bevoegdheid. De huidige definitie van systeemrelevante financiële instellingen is echter zeer sterk gericht op de omvang van de instelling, het balanstotaal en het marktaandeel. Het is duidelijk dat een financiële instelling ook om andere redenen systeemrelevant kan zijn. Het verdient dan ook aanbeveling dat de definitie in de toekomst met eerder kwalitatieve factoren wordt aangevuld.

Het Twin Peaks-model wordt vanaf 2011 ingevoerd. Het Comité voor Systeemrisico’s zal dus slechts gedurende een zeer korte periode functioneren. De commissie heeft ervoor geopteerd om deze tussenfase te behouden. Men had evengoed zonder tussenfase, op vrij korte termijn, op het Twin Peaks-model kunnen overstappen. Beide scenario’s hebben voor- en nadelen. Aangezien het Comité de facto al bestaat en de overgang naar het Twin Peaks-model aan het voorbereiden is, is het behoud van de tussenstap misschien wel de gemakkelijkste oplossing. Het is ook de meest zekere, aangezien we nu snel over een effectief toezicht kunnen beschikken.

Voor september 2010 zal de juridische basis voor het opzetten van het Twin Peaks-model een feit zijn. Het volledige prudentieel toezicht verhuist dan naar de Nationale Bank. De CBFA blijft verantwoordelijk voor het toezicht op de financiële markten en de consumentenbescherming. Haar bevoegdheden op dit laatste terrein worden overigens versterkt.

Zal de nieuwe structuur in staat zijn om een nieuwe financiële crisis te voorkomen? De vaststelling is dat de organisatie van het prudentieel toezicht sterk van land tot land verschilt, maar dat de crisis desondanks overal even hard heeft toegeslagen. Het belang van deze reorganisatie moet dus worden gerelativeerd. Aanvullende, meer preventieve maatregelen zijn ook nodig.

Zowel de gouverneur van de Nationale Bank, als de voorzitter van het CBFA, zijn voorstanders van het Twin Peaks-model, maar geven toe dat ook aan dit systeem nadelen verbonden zijn.

Translated text

The Lamfalussy Report made it clear that the new Committee on Systemic Risk should not be a paper tiger, but a tiger that can bite. Ultimately, in our view, the government has rightly opted for a step further and to reform prudential supervision in line with the so-called Twin Peaks model. In fact, the new Committee on Systemic Risk and Systemically Relevant Financial Institutions will only have a short life. It was the wish of the majority to come to an integrated prudential supervision as soon as possible. This means that both macroprudential and microprudential supervision will fall under the National Bank.

The design of the new Committee is largely based on the lines of the Lamfalussy Report. The Committee is not a paper tiger. It will be able to make decisions and collect confidential information. Decisions are taken by a majority, and in the case of equal votes, the vote of the President is decisive. There are close ties with the National Bank and the CBFA.

The Committee shall supervise the systemically relevant financial institutions. This is an exclusive competence. However, the current definition of systemic financial institutions is highly focused on the size of the institution, balance sheet and market share. It is clear that a financial institution can also be systemically relevant for other reasons. It is therefore recommended that the definition in the future be supplemented by previously qualitative factors.

The Twin Peaks model will be introduced from 2011. The Committee on Systemic Risk will therefore only function for a very short period of time. The Commission has chosen to maintain this intermediate phase. One could also have switched to the Twin Peaks model without an intermediate phase, in a relatively short term. Both scenarios have advantages and disadvantages. As the Committee de facto already exists and is preparing the transition to the Twin Peaks model, ⁇  keeping the intermediate step is the easiest solution. It is also the most secure, since we can now quickly have effective supervision.

By September 2010, the legal basis for establishing the Twin Peaks model will be a fact. Full prudential supervision will then be transferred to the National Bank. The CBFA remains responsible for the supervision of financial markets and consumer protection. Furthermore, its powers in this latter area are strengthened.

Will the new structure be able to prevent a new financial crisis? The conclusion is that the organisation of prudential supervision varies greatly from country to country, but that the crisis has nevertheless hit everywhere equally hard. The importance of this reorganization must therefore be relativized. Additional, more preventive measures are also needed.

Both the Governor of the National Bank, and the Chairman of the CBFA, are supporters of the Twin Peaks model, but admit that there are also disadvantages associated with this system.

#11

Official text

                    
                    Er is geen one-size-fits-all-oplossing. Een aantal landen beschikt overigens reeds over een Twin Peaks-model. Onderling verschillen de modellen nog sterk van elkaar. De Australische variant is niet dezelfde als de Nederlandse variant. Kan de minister ons daar straks enige toelichting over verschaffen? Welke variant geniet de voorkeur?

Hoe dan ook is het van belang te onderstrepen dat de invoering van een prudentieel toezicht op de systeemrisico’s voor de meeste landen nieuw is. België was eigenlijk de uitzondering op de regel, aangezien er hier een Comité voor Financiële Stabiliteit bestond? Probleem is evenwel dat het comité niet heeft gewerkt. De ervaring met dat comité leert dat de uitwisseling van informatie vanuit de systeeminstellingen, en vanuit het CBFA naar de Nationale Bank beter zal moeten worden georganiseerd.

Eén van de grote moeilijkheden in verband met het toezicht op de systeemrisico’s is dat bepaalde activiteiten die voor individuele banken net voordelig en risicoloos zijn, voor het systeem als geheel een bedreiging kunnen vormen. Hoe zal het nieuwe toezichtsysteem daarmee omgaan? De integratie van het micro- en macroprudentieel toezicht zal niet evident zijn, en zal ook de integratie van personeel met verschillende competenties en expertise vergen.

De integratie van het prudentieel toezicht binnen de Nationale Bank houdt ook in dat de andere bevoegdheden nu net worden gescheiden, zoals de bescherming van de consument. In dat verband is het zo dat niet enkel financiële instellingen een systeemkarakter kunnen hebben. Ook sommige financiële producten zoals credit default swaps kunnen gevolgen hebben voor het hele systeem. Wie staat er in voor het reguleren van en toezicht op dat soort financiële producten? De Nationale Bank, of het CBFA?

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de vicepremier, collega’s, zoals reeds gezegd is de hervorming van het toezicht een beginpunt, maar zeker geen eindpunt. Als we crisissen in de toekomst willen voorkomen, zullen aanvullende maatregelen nodig zijn. Collega Daems heeft namens mijn fractie in de commissie daarover een hele reeks suggesties gedaan, die ik hier niet meer ga herhalen. Het nemen van deze maatregelen, -ik denk bijvoorbeeld aan de herziening van de Baselregels, of de herstructurering van de ratingagentschappen-, zal trouwens minstens op internationaal niveau moeten worden gecoördineerd.

Het belangrijkste wat we van de minister kunnen vernemen is of hij inderdaad bereid is om op de daartoe bestemde internationale fora verder stappen te zetten naar meer preventieve maatregelen, en deze ook te bepleiten.

Translated text

There is no one-size-fits-all solution. Some countries already have a Twin Peaks model. The models still differ greatly from each other. The Australian variant is not the same as the Dutch variant. Can the Minister give us some explanation on this? Which variant is preferred?

In any case, it is important to emphasize that the introduction of prudential supervision of systemic risks is new for most countries. Belgium was actually the exception to the rule, since there was a Committee for Financial Stability here? The problem, however, is that the committee has not worked. The experience with that committee shows that the exchange of information from the system institutions, and from the CBFA to the National Bank, will need to be better organized.

One of the major difficulties associated with the monitoring of systemic risks is that certain activities which are equally beneficial and risk-free for individual banks can pose a threat to the system as a whole. How will the new surveillance system deal with this? The integration of micro- and macro-prudential supervision will not be obvious, and will also require the integration of staff with different competencies and expertise.

The integration of prudential supervision within the National Bank also implies the separation of other powers, such as consumer protection. In this context, it is not only financial institutions that can have a systemic character. Also, some financial products such as credit default swaps can have implications for the entire system. Who is responsible for regulating and supervising these types of financial products? The National Bank or the CBFA?

Mr. Speaker, Mr. Deputy Prime Minister, colleagues, as already stated, the supervision reform is a starting point, but ⁇  not an end. If we want to prevent crises in the future, additional measures will be needed. Collega Daems, on behalf of my group in the committee, has made a whole series of suggestions on this subject, which I will not repeat here. The adoption of these measures – I think, for example, the revision of the Basel rules, or the restructuring of the rating agencies – will, by the way, have to be coordinated at least at the international level.

The most important thing we can learn from the Minister is whether he is indeed willing to take further steps towards more preventive measures, and also to advocate them, in the international forums designated for this purpose.

#12

#13

#14

Official text

                    
                    Het laatste punt dat ik ter afronding nog wil aanraken is dat van het organiek statuut van de Nationale Bank. De Nationale Bank krijgt een belangrijke toezichthoudende taak. Dat is een terechte beslissing die in het Parlement door een grote meerderheid wordt gedragen. Het is ook de wens dat dit statuut er snel zal komen, en het is dan ook logisch dat de regering daarvoor een machtiging vraagt aan het Parlement.

Translated text

#15

Official text

                    
                    Tegelijk blijft de Nationale Bank tot vooralsnog een beursgenoteerde onderneming met private aandeelhouders. Juist daarover, mijnheer Goyvaerts, heb ik hier een jaar geleden gezegd dat dit Parlement zich zal moeten buigen over wat we moeten doen met de Nationale Bank en de private aandeelhouders.

Het is heel belangrijk dat we op termijn een oplossing vinden voor het probleem van de private aandeelhouders van de Nationale Bank. Als u mijn persoonlijke suggestie wenst te kennen, zeg ik dat het eigenlijk niet hoort dat er private aandeelhouders in de nationale Bank van België zijn.

Dan moeten we echter wel een duidelijke oplossing kunnen vinden op welke manier we ze kunnen valoriseren, en moeten we ook voorkomen dat indirecte elementen het beursgenoteerd aandeel van de Nationale Bank beïnvloeden. U weet dat verschillende onderzoeken lopen tegen massale beursmanipulatie van de Nationale Bank door beleggersinstellingen en dergelijke. Ik denk dat we daar ook moeten kijken naar de juiste valorisatie. Dit zal zeker gebeuren. Wij hebben ons daar vorig jaar toe geëngageerd, en we engageren ons daar vandaag opnieuw toe.

Dat de Nationale Bank een nieuwe toezichthoudende functie krijgt, doet vragen rijzen over de beursnotering. Want wij beslissen vandaag over nieuwe bevoegdheden voor de Nationale Bank, en uiteraard zal dit een invloed hebben op de rendabiliteit van deze instelling, en dus met andere woorden ook op de beursnotering.

In het raam van de uitvoering van de wet lijkt het dan ook belangrijk dat het gevraagd fundamenteel debat over het statuut binnen afzienbare tijd in dit parlement kan worden gevoerd.

Translated text

At the same time, the National Bank remains a publicly listed company with private shareholders. Just about this, Mr. Goyvaerts, I said here a year ago that this Parliament will have to discuss what we should do with the National Bank and the private shareholders.

It is very important that we find a long-term solution to the problem of the private shareholders of the National Bank. If you would like to know my personal suggestion, I say that it is actually not appropriate that there are private shareholders in the National Bank of Belgium.

Then, however, we must be able to find a clear solution on how to value them, and we must also avoid indirect elements affecting the listed share of the National Bank. You know that various investigations are going against the National Bank’s massive stock market manipulation by investor institutions and the like. I think we should also look at the correct valorisation there. This will ⁇  happen. We committed ourselves to this last year, and we are committed to it again today.

The fact that the National Bank will be given a new supervisory function raises questions about the stock exchange listing. Because today we decide on new powers for the National Bank, and of course this will have an impact on the profitability of this institution, and thus, in other words, also on the stock exchange listing.

Therefore, in the context of the implementation of the law, it seems important that the requested fundamental debate on the statute can be carried out in this parliament within a predictable time.

#16

#17

#18

Official text

                    
                    Mijnheer Van Biesen, u bent nogal vrij vlot over de tussenfase van het Comité voor systeemrisico’s gegaan dat toch in voege treedt. U hebt daar gezegd dat er voor- en nadelen aan beiden zijn, u hebt zich daar niet over uitgesproken. Ik zou graag hebben dat u zich daarover uitspreekt.

Welke zijn nu de nadelen van de huidige constellatie, waarbij niet meteen wordt gewerkt met het Twin Peaks-model, maar waar u verdergaat zoals u op dit moment bezig bent?

Translated text

#19

Official text

                    
                    Mijnheer Van de Velde, ik heb al gezegd dat de voor- en nadelen van het systeem zeer duidelijk zijn. Wanneer iemand vandaag direct in het twinpeaksmodel zou instappen, dan zit hij met een probleem aangaande de mogelijkheden om een aantal dingen werkelijk te doen. Er is de expertise en het personeel. Er zijn de wijzigingen aan dingen die binnen bepaalde ondernemingen gewijzigd moeten worden. Dat is niet mogelijk in een zeer korte periode. Daarom hebben wij een periode afgesproken die maximaal tot 1 januari 2011 loopt. Ik zie dan ook echt niet in waarom u die vraag stelt. Het is toch duidelijk? U weet ook, als een dergelijk systeem wordt ingevoerd, dat daar begeleidende maatregelen voor nodig zijn. Daarom is de overgangsfase een begeleidende maatregel, om te komen tot het twinpeaksmodel.

Translated text

#20

Official text

                    
                    Mijnheer Van Biesen, ik begrijp niet waarom zowel de minister als u tijdens de commissievergadering heel duidelijk stelden dat die overgangsfase niet nodig is. U weet heel goed dat die overgangsfase ook niet nodig is. Nu is er een stoelendans georganiseerd. Voor die stoelendans is er nu een wettelijke basis.

Translated text

#21

#22

#23

#24

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, waarde collega’s, sta mij toe dat ik even van mijn spreektijd gebruikmaak om een aantal kritische bedenkingen te formuleren in het kader van het wetsontwerp tot wijziging van het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten en het organiek statuut van de Nationale Bank.

Velen zullen het met mij eens zijn dat de wijziging van het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten niet zomaar een akkefietje is.

Voor de Vlaams Belangfractie is dit een zeer merkwaardig wetsontwerp, weliswaar niet om wat erin staat, maar vooral om wat er niet in staat, en dat is nogal wat.

Het hele verhaal van het Fortisdossier heeft immers aangetoond dat het financieel toezicht vanuit de overheid op de bank- en verzekeringssector niet goed georganiseerd was en bijgevolg veel efficiënter kon.

Over de hervorming van het financieel toezicht is sinds het uitbreken van de bankcrisis in de periode van september 2008 al heel veel gesproken en zijn er al veel rapporten geschreven. Vandaag bespreken we in de plenaire vergadering het wetsontwerp van de minister aangaande het zogenaamd twinpeaksmodel, al dan niet met een tussentijdse variante structuur.

Evenwel, de hervorming van het financieel toezicht beroert blijkbaar de gemoederen, zowel binnen de Nationale Bank als binnen de CBFA, al was het maar omdat de Nationale Bank een deel van de bevoegdheden van de CBFA overneemt. Daardoor dienen drie directeurs van de CBFA doorgeschoven te worden naar de Nationale Bank. Dat lijkt een louter technisch gegeven te zijn, ware het niet dat er zich een probleem voordoet inzake de partijpolitieke samenstelling van het directiecomité, maar ook een probleem inzake taalevenwicht in het directiecomité.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Dear colleagues, allow me to use a moment of my speaking time to formulate a number of critical concerns within the framework of the bill amending the supervision of the financial sector and financial services and the organic statute of the National Bank.

Many will agree with me that the change in the supervision of the financial sector and financial services is not just a blunder.

For the Flemish Interest Faction, this is a very strange bill, though not because of what is in it, but especially because of what is not capable, and that is quite a bit.

In fact, the whole story of the Fortis Dossier has shown that government financial supervision of the banking and insurance sector was not properly organized and could therefore be much more efficient.

Since the outbreak of the banking crisis in September 2008, a lot has been talked about the reform of financial supervision and many reports have been written. Today, in the plenary session, we will discuss the Minister’s bill on the so-called twinpeaks model, whether or not with an intermediate variant structure.

Nevertheless, the reform of financial supervision apparently strikes the moods, both within the National Bank and within the CBFA, even if it is only because the National Bank takes over part of the powers of the CBFA. Three directors of the CBFA should be transferred to the National Bank. That appears to be a purely technical fact, had it not been a problem with the party-political composition of the management committee, but also a problem with language balance in the management committee.

#25

Official text

                    
                    Bovendien wil de toekomstige gouverneur van de Nationale Bank, een zekere Luc Coene, als opvolger van Guy Quaden werken met een afgeslankt directiecomité. Hij inspireert zich op het Nederlandse model, waar het directiecomité van de Nationale Bank uit slechts vier leden bestaat.

Bijgevolg rijst de vraag hoe de nieuwe structuur van de Nationale Bank er zal uitzien, wetende dat er momenteel bij de Nationale Bank acht directeurs zijn en er nog drie moeten bijkomen. Het wordt dus echt dringen voor een zitje in het directiecomité van de Nationale Bank en haar Regentenraad, bestaande uit vertegenwoordigers van de vakbonden, politici en industriëlen. Vanzelfsprekend is het Vlaams Belang zeer benieuwd naar het geschuif op het dambord van de politieke evenwichten en vertegenwoordigers.

Wat de hervorming van het centrale toezicht zelf betreft, zal de Nationale Bank een aantal taken van de CBFA overnemen. Bijgevolg rijst de vraag waarover de CBFA, die ondertussen van naam zal veranderen, nog toezicht zal houden, zoals met betrekking tot de financiële markten en de gedragsregels van de financiële instellingen, bijvoorbeeld met het oog op de bescherming van de consument.

Bovendien rijst de vraag wie via de hervorming van het financiële toezicht aan het stuur zal zitten, al was het maar omdat het helemaal niet duidelijk is waar en hoe de grens wordt getrokken tussen de bevoegdheden van de ene van de andere instelling. Bijgevolg rijst de vraag hoe die bevoegdheden worden afgebakend en vastgelegd. Wij kunnen redelijkerwijs aannemen dat het niet de bedoeling kan zijn dat een bank of verzekeraar twee keer of op een versnipperde manier wordt gecontroleerd. En dan heb ik het nog niet over het gegeven dat een beursgenoteerd bedrijf als de Nationale Bank straks zichzelf en collega’s-ondernemingen die aandeelhouder zijn, zal moeten controleren.

Bovendien stellen wij vast dat de regering met dit wetsontwerp in feite een blanco cheque van het Parlement vraagt, omdat in het wetsontwerp van minister Reynders nagenoeg alle aspecten rond de overdrachten van de nieuwe bevoegdheden aan de Nationale Bank, en de gevolgen hiervan, bij koninklijk besluit zullen worden geregeld. Het gaat dus duidelijk om een kaderwet.

Een tweede element in de discussie van het wetsontwerp van de regering is de structuur of het organiek statuut van de Nationale Bank zelf. Over dat organiek statuut heeft het Parlement in de periode eind februari, begin maart 2009 een bespreking van een wetsontwerp gehad en een bespreking in de plenaire vergadering op 12 maart 2009. Niettegenstaande de toenmalige uiteenzettingen van collega’s Jan Jambon, Robert Van de Velde en mijzelf, die toen zeer pertinent waren, was er ook iemand van de meerderheid die zeer pertinente zaken in de plenaire bespreking naar voren bracht, met verwijzing naar een aantal suggesties en stellingen die collega Luc Van Biesen toen naar voren heeft gebracht.

Collega Van Biesen, ik weet niet of u zich herinnert wat u op 12 maart 2009 hebt gezegd. Ik neem het citaat nog even over, alvorens u verdwijnt. Luc Van Biesen formuleerde het op 12 maart als volgt: “Het organiek statuut van de Nationale Bank is niet geregeld. U weet dat zich nog een aantal andere wijzigingen opdringen en dat wij in het najaar sowieso nog een fundamenteel debat zullen hebben over de aandeelhoudersstructuur van de Nationale Bank”. Tussen haakjes, ik weet niet welk najaar u bedoelde, maar dat najaar is allang voorbij.

Translated text

Furthermore, the future governor of the National Bank, a certain Luc Coene, as the successor of Guy Quaden wants to work with a slendered board of directors. He is inspired by the Dutch model, where the Board of Directors of the National Bank consists of only four members.

Consequently, the question arises as to what the new structure of the National Bank will look like, knowing that there are currently eight directors at the National Bank and three more should be added. It is therefore really urged for a seat in the Board of Directors of the National Bank and its Regent Council, consisting of representatives of the trade unions, politicians and industrialists. Of course, the Flemish Belang is very curious about the slide on the double board of the political balances and representatives.

As regards the reform of the central supervision itself, the National Bank will take over a number of tasks from the CBFA. Consequently, the question arises of what the CBFA, which will meanwhile change its name, will still monitor, such as in relation to financial markets and the rules of conduct of financial institutions, for example for the protection of consumers.

Furthermore, the question arises who will be in charge of the reform of financial supervision, even if it is only because it is not clear where and how the boundary between the powers of one institution and the other is drawn. Consequently, the question arises of how those powers are defined and defined. We can reasonably assume that it cannot be intended for a bank or insurance company to be audited twice or in a fragmented manner. And then I haven’t mentioned the fact that a listed company such as the National Bank will soon have to control itself and fellow companies that are shareholders.

Furthermore, we note that the government, with this bill, in fact requires a blanco cheque from the Parliament, since in the bill of Minister Reynders, virtually all aspects of the transfer of the new powers to the National Bank, and the consequences thereof, will be regulated by royal decree. This is clearly a framework law.

A second element in the discussion of the government bill is the structure or organic status of the National Bank itself. On that organic status, the Parliament held a discussion of a draft law in the period from the end of February to the beginning of March 2009 and a discussion in the plenary session on 12 March 2009. Despite the presentations of colleagues Jan Jambon, Robert Van de Velde and myself at the time, which were very pertinent at the time, there was also someone from the majority who put forward very pertinent issues in the plenary discussion, referring to a number of suggestions and statements that colleague Luc Van Biesen put forward at that time.

Colleague Van Biesen, I don’t know if you remember what you said on March 12, 2009. I will repeat the quote before you disappear. Luc Van Biesen formulated it on March 12 as follows: “The organic statute of the National Bank is not regulated. You know that a number of other changes are urgent and that in the autumn we will still have a fundamental debate about the shareholder structure of the National Bank.” Between hooks, I don't know which autumn you mean, but that autumn is long over.

#26

Official text

                    
                    U zei ook: “Wees eens eerlijk met uzelf. Vindt u het logisch dat de Nationale Bank voor 50 % privé-aandeelhouders heeft? Vindt u het logisch dat de Nationale Bank beursgenoteerd is?”. Dixit Luk Van Biesen. “Die vraag moeten wij opnieuw durven stellen”, zei u, “in de Kamer en opnieuw durven stellen onder elkaar. Is het logisch dat 50 % van de Nationale Bank in handen is van de privé? Is het logisch dat wij hierover geen debat voeren? Ik nodig alle fracties uit om dat debat in het najaar opnieuw te voeren”.

Ik stel vast, collega Van Biesen, dat het ondertussen maart 2010 is. Dat fundamentele debat hoopt u misschien nog te kunnen voeren, maar het zijn woorden in de wind geweest. Allemaal mooie intenties, collega Van Biesen, alleen heeft minister Reynders op 10 maart in de commissie bevestigd dat deze regering niet de intentie heeft om tijdens deze regeerperiode wat dan ook aan het statuut van de privé-aandeelhouders van de NBB te wijzigen. Al uw terechte bekommernissen, al onze terechte bekommernissen – maar u zit in de meerderheid – worden van tafel geveegd. Het spanningsveld tussen overheid en privé-aandeelhouders blijft bestaan en CD&V en Open VLD zijn er aan voor de moeite. Zoals zo dikwijls het geval is: als Didier Reynders het niet wil, dan komt het er niet.

Met het voorliggende wetsontwerp worden de privé-aandeelhouders betrokken bij een verhaal van gewijzigde verantwoordelijkheden zonder dat ze hierbij geconsulteerd worden. Men moet dat als privé-aandeelhouder van de Nationale Bank maar meemaken. Een beursgenoteerd bedrijf verandert van structuur, verandert haar verantwoordelijkheden, verandert haar doelstellingen, en men wordt daar als aandeelhouder niet bij betrokken, laat staan dat de privé-aandeelhouders hun inzichten en hun visie kenbaar hebben kunnen maken. Dan hoor ik de minister zeggen dat de aandeelhouders “geen beletsel meer vormen in de beursgenoteerde onderneming”.

Hoe zou dat dan wel komen, collega’s, dat die aandeelhouders niks meer voorstellen in die beursgenoteerde onderneming? Heel eenvoudig: in de afgelopen jaren heeft men de privé-aandeelhouders bij de Nationale Bank op alle mogelijke vlakken en op alle mogelijke manieren buitenspel gezet. Met het voorliggende wetsontwerp geeft u zelf toe dat door de verandering van de statuten en het doel van de onderneming de aandeelhouders er op geen enkele manier meer bij worden betrokken.

Bovendien blijft het mijns inziens toch een vreemde situatie dat een beursgenoteerde instelling controle zal uitoefenen op andere beursgenoteerde bedrijven. Als klap op de vuurpijl komt daar nog bij het recent door het parket gestarte onderzoek naar mogelijke koersmanipulaties van de aandelen van de Nationale Bank. U kunt toch niet ontkennen dat het hele gedoe rond de Nationale Bank niet zuiver op de graat is? Dan zou men verwachten dat er bij het CBFA een aantal knipperlichten gaat branden, maar er gebeurt niets.

Wie kan er nu voordeel hebben bij die vermeende koersmanipulatie?

Translated text

You also said, “Be honest with yourself. Do you think it is logical that the National Bank has 50% private shareholders? Do you think it is logical that the National Bank is listed on the stock exchange?” Dixit Luk Van Biesen. “We must dare to ask that question again,” you said, “in the Chamber and again dare to ask one another. Is it logical that 50% of the National Bank is in private hands? Is it logical that we do not discuss this? I invite all political groups to resume this debate in the autumn.”

I would like to point out, Mr. Van Biesen, that by now it is March 2010. You may hope to continue that fundamental debate, but it has been his words in the wind. All good intentions, colleague Van Biesen, only Minister Reynders on 10 March in the committee confirmed that this government has no intention of changing the statute of the private shareholders of the NBB during this term. All your legitimate concerns, all our legitimate concerns – but you are in the majority – are wiped off the table. The field of tension between government and private shareholders continues to exist and CD&V and Open VLD are in trouble. As is so often the case: if Didier Reynders doesn’t want it, it doesn’t come.

With the present draft law, private shareholders are involved in a story of altered responsibilities without being consulted. This must be experienced as a private shareholder of the National Bank. A listed company changes its structure, changes its responsibilities, changes its objectives, and one is not involved as a shareholder, let alone the private shareholders have been able to express their insights and their vision. Then I hear the minister say that the shareholders “no longer constitute an obstacle in the listed company”.

How would it happen, colleagues, that these shareholders do not offer any more in that listed company? In recent years, private shareholders at the National Bank have been outspoken in all possible areas and in all possible ways. With the present bill, you yourself acknowledge that due to the change of the statutes and the purpose of the company, the shareholders are no longer involved in any way.

Furthermore, it remains, in my opinion, a strange situation that a listed institution will exercise control over other listed companies. As a blow to the firepile, this comes with the recent investigation launched by the parquet on possible price manipulations of the shares of the National Bank. You cannot deny that all the trouble surrounding the National Bank is not purely on the grass? Then one would expect some flashing lights to burn at the CBFA, but nothing happens.

Who can benefit from this alleged price manipulation?

#27

Official text

                    
                    In het geval van de Nationale Bank zijn er slechts twee mogelijkheden: ofwel heeft de overheid daar zelf een voordeel bij, ofwel zijn het speculanten. Het is een van de twee. Andere mogelijkheden zijn er mijns inziens niet. Men zou dan verwachten dat de CBFA daarop inspeelt, maar de CBFA houdt zich niet met “gefrustreerde aandeelhouders” bezig, zoals zij het noemt. Zo gaat het dan.

Ik ga ervan uit dat het parket zijn werk zal doen, maar ik kan alleen maar vaststellen, mijnheer de minister, dat, hoe u het ook draait of keert, de geloofwaardigheid van de Nationale Bank als toekomstig toezichthouder bij voorbaat ondermijnd is.

Al die elementen aanvaardt onze fractie niet en wij zullen het wetsontwerp dus niet goedkeuren.

Translated text

#28

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, wij zijn globaal genomen zeer tevreden met de ingediende wetsontwerpen. Er heerst brede consensus over de noodzaak en vooral over de invulling. Eigenlijk is het Koninkrijk België een van de voorlopers bij het uitvaardigen van nieuwe wetgeving ter zake, want in andere landen, waar men wel veel spreekt over nieuwe wetgeving, is er bijzonder weinig uitgevoerd. Ik denk aan de Verenigde Staten en Frankrijk, die vele grote conferenties geven, maar nog heel weinig verklaringen omgezet hebben in echte hervormingen. Mijnheer de vice-eerste minister, wij zijn zeer tevreden dat wij hier al een tekst ter zake mogen komen verdedigen.

Er zijn drie belangrijke wetsontwerpen en die liggen allemaal in de lijn van de bijzondere bankencommissie en van het rapport-Lamfalussy. De hervormingen zijn noodzakelijk om het vertrouwen te herstellen binnen de financiële sector; ook voor de maatschappij als geheel zijn het belangrijke wetsontwerpen. Ik zal ze alledrie becommentariëren.

Het eerste ontwerp is de crisis- of herstelwet. Die is natuurlijk belangrijk, omdat ze tijdelijk de rechten van de aandeelhouders opzijschuift. De CBFA kan ook nu al belangrijke maatregelen nemen, maar daarvoor is telkens een hersteltermijn nodig. Wij weten ondertussen hoe snel het kan gaan als de crisis werkelijk uitbreidt. Het is verstandig om snel te kunnen ingrijpen en dat kan door onderhavige wettekst.

Wij vinden het wel spijtig dat het nieuw op te richten Comité voor Systeemrisico’s, met de verschrikkelijke afkorting CSRSFI, nog in de tekst opgenomen blijft. Wij waren voorstander om onmiddellijk naar het twin peaksmodel te gaan. Daarop kom ik straks even terug.

Translated text

Overall, we are very satisfied with the draft legislation. There is a broad consensus on the necessity and especially on the fulfillment. In fact, the Kingdom of Belgium is one of the precursors in issuing new legislation on the subject, because in other countries, where there is a lot of talk about new legislation, it is ⁇  little implemented. I think of the United States and France, which have held many major conferences, but very few declarations have turned into real reforms. Mr. Deputy Prime Minister, we are very pleased that we can already come here to defend a text on this subject.

There are three major bills and they are all in line with the special banking committee and the Lamfalussy report. The reforms are necessary to restore confidence within the financial sector; legislation is also important for society as a whole. I will comment on them all three.

The first draft is the crisis or recovery law. This is of course important because it temporarily removes the rights of the shareholders. The CBFA can already take important measures, but it always requires a recovery period. We now know how fast it can go if the crisis really expands. It is wise to be able to intervene quickly and that can be done by this legislation.

We regret that the newly established Committee on Systemic Risk, with the terrible abbreviation CSRSFI, is still included in the text. We were in favor of moving immediately to the twin peak model. I will come back to that later.

#29

Official text

                    
                    Op het vlak van de crisis- en herstelwet hebben wij een belangrijk amendement ingediend, het amendement-Vandenberghe, dat in bijzondere situaties ook aan de raad van bestuur een machtiging geeft. Het is natuurlijk gemakkelijk om wetgeving goed te keuren die bepaalt dat de overheid tussenbeide kan komen en op cruciale ogenblikken bijna in de rechten van de aandeelhouders kan kruipen, maar daarmee is de raad van bestuur nog niet ingedekt ten opzichte van de statuten van zijn onderneming. Ik denk dus dat het een verstandig amendement was. Het is dan ook in de commissie goedgekeurd. Het is als het ware de spiegel van de andere stukken uit de wet.

Wat het wetsontwerp inzake de verhaalmiddelen betreft, ik meen dat het ook billijk is, want het gaat tenslotte zeer ver. De overheid treedt in de rechten van de aandeelhouders Ook de kleine en grote aandeelhouders hebben uiteraard hun rechten. In het tweede wetsontwerp worden de rechten van de aandeelhouders niet uit het oog verloren. Men komt tot wat men een billijke vergoeding zou kunnen noemen. Ik denk dat dat verstandig is. De billijke vergoeding zou marktgerelateerd zijn. Ik meen dat de vergoeding een eerlijke reflectie moet zijn van de marktwaarde van de financiële instelling, op het ogenblik dat de bank ingegrepen heeft.

Als een bank bijvoorbeeld heel veel van haar waarde verloren heeft en bijna op nul per aandeel zit, dan kunnen de aandeelhouders alleen maar voor dat kleine stukje vergoed worden. Men kan natuurlijk niet zeggen dat de aandeelhouders vergoed moeten worden voor het volle pond. Zij moeten naargelang van de marktwaarde vergoed worden.

Het derde wetsontwerp is het zogenaamde twin peakswetsontwerp. Dat is ook belangrijk. Er komt later nog een gedeelte consumentenbescherming, alhoewel dat hier ook al vermeld wordt. Ik geloof heel sterk in de consumentenbescherming. Ik denk dat de consumentenbescherming op dit ogenblik heel zwak uitgebouwd is. Ik ben in volle crisis, met alle respect, senioren tegengekomen die vroegen of zij wel veilig waren, omdat zij in emerging markets hadden geïnvesteerd. Ik zei dat ik niet heel zeker was of zij wel veilig zaten en dat ik dat toch eens goed moest bekijken.

Ik ben op recepties heel veel mensen tegengekomen die niet wisten welke soort financiële producten zij gekocht hadden. Ik denk dus dat er nog heel wat te doen is en dat de zogenaamde zelfregulering in de sector absoluut niet gewerkt heeft.

De tussenstop met het CSRSFI zal voor een stukje helpen vermijden dat wij een sprong in het duister maken, maar onze fractie betreurt dat wij niet onmiddellijk naar het einddoel konden gaan. Het lijkt mij toch wel een verspilling van overheidsmiddelen, en ook tijdverspilling, omdat wij nu nog met dat tussencomité moeten werken. Ik hoop dat er in de komende maanden niets gebeurt, want het zou nogal sneu zijn dat wij moeten vaststellen dat wij nog bezig zijn met tussencomités, terwijl een nieuwe crisis al toeslaat.

Translated text

In the area of the crisis and recovery law, we have submitted an important amendment, the Vandenberghe amendment, which in special situations also gives the Board of Directors an authorization. It is, of course, easy to adopt legislation that provides that the government can intervene and at critical moments almost crash into the rights of the shareholders, but with this the board of directors is not yet covered in relation to the statutes of its company. I think it was a sensible amendment. It was approved in the committee. It is the mirror of the other parts of the law.

As for the draft law on legal remedies, I think it is also fair, because it goes very far, after all. The government enters into the rights of the shareholders Also the small and large shareholders have their rights, of course. The second bill does not lose sight of the rights of shareholders. It comes to what could be called a fair compensation. I think that is wise. The fair remuneration would be market related. I believe that the fee should be a fair reflection of the financial institution’s market value at the moment the bank intervened.

For example, if a bank has lost much of its value and is almost zero per share, then the shareholders can only be compensated for that small piece. Of course, one cannot say that shareholders should be remunerated for the full pound. They must be reimbursed according to the market value.

The third bill is the so-called twin peaks bill. This is also important. There will be a further section of consumer protection, although that is already mentioned here. I strongly believe in consumer protection. Consumer protection is currently very poorly developed. In full crisis, I met with all respect, seniors who asked if they were safe because they had invested in emerging markets. I said that I wasn’t quite sure if they were safe and that I needed to look at it.

I’ve met a lot of people at receptions who didn’t know what kind of financial products they were buying. So I think there is still a lot to be done and that the so-called self-regulation in the sector has absolutely not worked.

The interruption with the CSRSFI will help to prevent us from making a jump in the dark, but our group regrets that we could not go immediately to the end goal. It seems to me a waste of public funds, and also a waste of time, because we still need to work with that interim committee. I hope that nothing will happen in the coming months, because it would be quite dull to find that we are still working on intermediate committees, while a new crisis is already striking.

#30

Official text

                    
                    Hebzucht is niet voor niets een van de zeven hoofdzonden. Het is onze verwachting dat er opnieuw een financiële crisis uitbreekt. Ik zie Vlaams Belang instemmend knikken. Hopelijk zijn we dan al klaar met de wetgeving. Haast en spoed is zelden goed, maar in deze hoop ik niet te laat te zijn, ook al zijn we dan bij een van de eerste landen met een regeling. Ik wil dan ook de oppositie oproepen om loyaal mee te werken aan de goedkeuring van die belangrijke en dringende wetgeving.

Mijns inziens is het goed dat de systeemrelevante financiële instellingen gedefinieerd worden. Ergens moet een keuze gemaakt worden. 150 miljard euro lijkt heel veel voor een geconsolideerde jaarrekening. Dat is tien procent van de kredietverlening in België. Maar ergens moet men de keuze maken dus volgens mij is dat nog niet heel slecht.

Vier grote bancaire groepen worden “geviseerd”: KBC, Dexia, BNP Paribas en ING. Daarnaast ook Ethias, Axa, Fortis holding, Euroclear, Swift en Bank of New York Melon. Ondertussen kan onze CSRSFI zich verzetten tegen bepaalde strategische beslissingen van die banken. Mijns inziens is dat echter niet waterdicht. Ik had gehoopt dat wij onmiddellijk naar het einddoel konden gaan.

Het twin peaksmodel als geheel wil ik wel verdedigen. Ik wil de collega’s erop wijzen dat ik anderhalf jaar geleden ook al in de commissie opmerkingen daarover heb gemaakt. Ik ben dus heel blij dat wij naar dat twin peaksmodel evolueren.

Consumentenbescherming is nodig, ook inzake verzekeringen. Verzekeringen zijn producten waarvoor zowel de FOD Economie als de FOD Financiën bevoegd is. Heel veel financiële producten worden verkocht als verzekeringsproduct, terwijl ze in wezen beleggingsinstrumenten zijn. Als we de consumentenbescherming enkel ontwerpen voor de klassieke financiële producten en niet voor verzekeringsproducten, dan vertoont volgens mij die bescherming zeer belangrijke hiaten. Daarvoor is wetgevend werk noodzakelijk. Ik heb gelezen dat er een levensverzekeringsrichtlijn is die een en ander voorlopig tegenhoudt. Onze fractie zal dus aan Marianne Thyssen vragen om dat in het Europees Parlement aan te kaarten, zodat wij de levensverzekeringsrichtlijn kunnen aanpassen en de consumenten beschermen.

We moeten dat ook allemaal zien in het kader van wat we al goedgekeurd hebben. Corporate governance betekent een waarborg aan de nationale banken en de systeembanken. De depositobescherming wordt voor individuele spaarders namelijk verhoogd tot 100 000 euro. Desondanks heb ik een aantal kritische bedenkingen, ten eerste wat het financieel testament betreft. Daar is zowel de heer Van der Maelen als onze fractie voorstander van.

Translated text

Greed is not for nothing one of the seven main sins. It is our expectation that a financial crisis will break out again. I see Flemish Interesting agreeing knicking. Hopefully we will be ready with the legislation. Hurry and hurry is rarely good, but in this I hope not to be too late, even though we are then among the first countries with a regulation. I would therefore like to call on the opposition to loyally cooperate in the adoption of this important and urgent legislation.

In my view, it is good to define the systemically relevant financial institutions. Somewhere a choice must be made. 150 billion euros seem very much for a consolidated financial statement. That is 10 percent of the credit in Belgium. But somewhere you have to make a choice so I think that’s not too bad.

Four major banking groups are being “guised”: KBC, Dexia, BNP Paribas and ING. It also includes Ethias, Axa, Fortis holding, Euroclear, Swift and Bank of New York Melon. Meanwhile, our CSRSFI may oppose certain strategic decisions of those banks. In my opinion, however, this is not waterproof. I had hoped that we could go immediately to the final goal.

I would like to defend the twin peak model as a whole. I would like to point out to my colleagues that I also made comments on this issue in the committee one and a half years ago. So I am very pleased that we are evolving to that twin peak model.

Consumer protection is needed, including insurance. Insurances are products for which both FOD Economie and FOD Finance are competent. Many financial products are sold as insurance products, while they are essentially investment instruments. If we design consumer protection only for the traditional financial products and not for insurance products, I think that protection shows very important gaps. This requires legislative work. I have read that there is a life insurance directive that temporarily stops everything. Our group will therefore ask Marianne Thyssen to discuss this in the European Parliament, so that we can adapt the Life Insurance Directive and protect consumers.

We must also see this in the context of what we have already approved. Corporate governance means a guarantee to the national banks and the system banks. The deposit protection is increased to 100 000 euros for individual savers. Nevertheless, I have a number of critical concerns, first of all as regards the financial testament. This is supported by both Mr. Van der Maelen and our group.

#31

Official text

                    
                    Ook in het Verenigd Koninkrijk gaan er belangrijke stemmen op om dat te doen. Het is duidelijk dat op het ogenblik van de Fortisperikelen niemand precies wist hoe de financiële stromen tussen de vele vennootschappen gestructureerd waren. Ik vind het logisch dat men een soort logboek zou bijhouden voor het geval het nog eens gebeurt. Ik meen dat het goed zou zijn de assets en de liabilities van de banken in de verschillende vennootschappen haarfijn uit te vlooien voor er nog zo’n crisis toeslaat.

Kortom, het financieel testament is iets belangrijks dat nu ontbreekt, maar dat er in de toekomst zeker nog kan komen.

Ten tweede, heb ik het over de bonussen in de banksector. Wij hebben ter zake al belangrijk wetgevend werk goedgekeurd, onder leiding van de minister van Justitie. Het resultaat mag zeker gezien worden. Het gaat echter alleen de vennootschapsrechtelijke aspecten van de verloning van de leidinggevenden en over beursgenoteerde ondernemingen. Dat betekent dat bijvoorbeeld traders, die niet leidinggevend zijn, niet vallen onder deze wetgeving, wat een belangrijk hiaat is. Ik meen dat wij daar zeker en vast iets aan moeten doen. Ik had altijd begrepen dat vooral de traders het probleem geschapen hadden, weliswaar binnen een systeem met een grote tolerantie, waardoor dat kon. Ik meen dat wij de bonussen van de traders zeker en vast moeten bespreken in het Parlement.

Heel wat ondernemingen die belangrijk kunnen zijn voor het financiële systeem zijn niet beursgenoteerd. Ik meen dat wij inzake deze niet-beursgenoteerde ondernemingen nog heel wat werk hebben, om ervoor te zorgen dat de incentives gealigneerd zijn en dat de traders gecontroleerd worden. Ik heb zelf een tijdje in een tradingzaal gewerkt, dus ik weet hoe het er daar aan toegaat. Ik wil die outing hier wel doen. Het is gewoon een sector die men in de gaten moet houden. Ik heb weliswaar niet genoten van hoge bonussen, want ik zat in een leerproces, maar het is mij heel duidelijk dat zulke afdelingen van grote banken speciaal in het oog gehouden moeten worden.

Ten derde, wil ik nog iets zeggen over de opdracht van de bankbestuurders die worden aangeduid door de federale regering. Men zegt dat zij slechts minderheidsaandeelhouders zijn en dus niet veel kunnen doen. Ik ben van mening dat zij wel veel kunnen doen, ook al zijn de ondernemingen beursgenoteerd. Ik meen dat deze bankbestuurders een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben. Zij moeten bijvoorbeeld waken over de kredietverlening. Ik geef het voorbeeld van BNP Paribas Fortis, waar zij zich hebben geëngageerd, via een brief aan de eerste minister, om de kredietverlening in België op peil te houden. Zij hebben zich geëngageerd om elke euro aan deposito’s, die wordt opgehaald in België, uit te zetten als krediet. Ik meen dat het Parlement de taak heeft te controleren of dat effectief gebeurt.

Translated text

In the United Kingdom, there are also important votes to do so. It is clear that at the time of the Fortispericles no one knew exactly how the financial flows between the many companies were structured. I think it would be logical to keep a kind of log in case it happens again. I think it would be good to fine-tune the assets and liabilities of the banks in the various companies before another such crisis strikes.

In short, the financial testament is something important that is missing now, but that can ⁇  come in the future.

Second, I’m talking about the bonuses in the banking sector. We have already adopted important legislative work on this subject, under the leadership of the Minister of Justice. The result must definitely be seen. However, it concerns only the corporate law aspects of the remuneration of executives and the listed companies. That means that, for example, traders, who are not managerial, do not fall under this legislation, which is an important gap. I think we must definitely and definitely do something about it. I had always understood that the trader created the problem, though within a system with a high tolerance, which allowed it. I think we should definitely discuss the bonuses of traders in Parliament.

Many companies that may be important for the financial system are not listed on the stock exchange. I think we still have a lot of work to do with these unlisted companies, to ensure that the incentives are aligned and that traders are controlled. I myself worked in a trading room for a while, so I know how it comes to that. I want to do that outing here. It is simply a sector that needs to be monitored. I did not enjoy high bonuses because I was in a learning process, but it is very clear to me that such departments of big banks need to be ⁇  careful.

Third, I would like to say something more about the mandate of the bank executives appointed by the federal government. It is said that they are only minority shareholders and therefore cannot do much. I think they can do a lot, even though the companies are listed on the stock exchange. I think these bank managers have a social responsibility. For example, they need to pay attention to credit. I will give the example of BNP Paribas Fortis, where they have committed themselves, through a letter to the Prime Minister, to keep the lending in Belgium on the level. They have pledged to use every euro of deposits collected in Belgium as a credit. I think it is the task of the Parliament to check whether this is done effectively.

#32

Official text

                    
                    Ik heb berichten gehoord dat het effectief zo is. Dat zou BNP Paribas tot eer strekken. We moeten het samen bekijken.

De spaarquote in België is zeer hoog, tot 20 %. Dat betekent dat er heel wat spaardeposito’s bij de banken zijn. Het is normaal dat daar heel wat kredietverlening aan KMO’s en gezinnen tegenover staat. President Sarkozy heeft in Frankrijk van de banken afgedwongen dat de kredietverlening aan de KMO’s in 2010 met 3 % zou stijgen. Dat doen wij niet in ons land. Daarvoor zijn inspanningen nodig en gepast.

Wat betreft het risicobeheer en het betrekken van de werknemer daarbij, het volgende. Er bereiken ons vanuit de vakbond vragen om de werknemers in die grote financiële instellingen meer informatie op het vlak van risicobeheer te geven. Als het fout loopt zijn zij potentieel slachtoffer. In bepaalde banken zijn zij het ook. De interne controle-instanties binnen de grootbanken moeten betere informatie aan de werknemersdelegaties geven.

CD&V zal de vinger aan de pols blijven houden door deelname in de opvolgingscommissie. Namens CD&V is senator Hugo Vandenberghe daar bijzonder actief. Wij zullen alle wetgeving aftoetsen aan de aanbevelingen in het grondige verslag van de bijzondere bankencommissie, ook uit deze van 2009.

Translated text

I have heard reports that it is so effective. This would be BNP Paribas. We need to look at it together.

The savings rate in Belgium is very high, up to 20%. This means that there are a lot of savings deposits at the banks. It is normal that there is a lot of lending to SMEs and families. In France, President Sarkozy has forced banks to increase lending to SMEs by 3% in 2010. We do not do this in our country. This requires efforts and is appropriate.

With regard to risk management and employee involvement, the following. We are receiving from the trade union requests to provide employees in those large financial institutions with more information on risk management. If they are wrong, they are a potential victim. In some banks, they are. The internal control bodies within the big banks should provide better information to the workers’ delegations.

CD&V will continue to hold the finger at the wrist by participating in the Succession Committee. On behalf of CD&V, Senator Hugo Vandenberghe is ⁇  active there. We will review all legislation in accordance with the recommendations in the comprehensive report of the Special Committee on Banks, including the report of 2009.

#33

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, le groupe PS se réjouit de voter ces projets, notamment parce que la démarche qui a présidé à leur création n'est pas inintéressante, puisqu'elle a regroupé, dans un groupe de travail mixte, le gouvernement et les membres du Parlement qui avaient suivi la commission chargée d'examiner les différents aspects la crise financière et ses conséquences au niveau du pays.

Cette démarche me semble intéressante. En effet, aujourd'hui, la Belgique aura revu l'architecture de contrôle de son système financier en rapprochant les orientations macro- et microprudentielle auprès de la Banque nationale et sera dotée d'une loi sur la banque en crise. Pour les prochaines semaines, on annonce une loi sur la protection du consommateur vis-à-vis des produits financiers. Quasiment deux années après la crise financière, il est heureux de voir notre pays aboutir dans ce domaine.

Quels choix ont-ils été opérés? Tout d'abord, en ce qui concerne l'architecture financière, celui de rapprocher les orientations macro- et microprudentielle auprès de la Banque nationale de Belgique. C'était l'option défendue par le PS. Pourquoi? Les pays où ce système était déjà d'application n'ont pas été nécessairement plus performants au moment de la crise. Bien qu'étant dans la période après-crise, il importe de tirer les enseignements de cette crise et de faire en sorte que, dans le réseau concocté désormais au sein de la Banque centrale européenne, notre pays joue le rôle actif qui peut être le sien avec les autres banques nationales des différents pays de la zone euro.

Nous acquérons ainsi une dimension plus forte pour défendre non seulement la monnaie européenne, les États européens mais aussi les banques européennes lorsqu'elles sont prises dans la tourmente. L'Allemagne, au même moment, a opéré les mêmes choix que nous. Nous sommes dans un trend dominant au sein de l'Europe, lequel est positif et il importe de s'inscrire dans ce courant.

Eu égard aux modèles institués dans notre pays (la Banque nationale de Belgique, la CBFA), le projet de loi mentionne qu'il faudra œuvrer progressivement.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the PS Group is delighted to vote on these projects, in particular because the approach that presided over their creation is not uninteresting, since it has grouped, in a mixed working group, the government and the members of Parliament who had followed the commission charged with examining the various aspects of the financial crisis and its consequences at the national level.

This approach seems interesting. In fact, today, Belgium will have revised the control architecture of its financial system by bringing the macro- and microprudential guidelines closer to the National Bank and will be equipped with a law on the bank in crisis. In the coming weeks, a law on consumer protection with respect to financial products will be announced. Almost two years after the financial crisis, we are happy to see our country succeed in this area.

What choices were made? First, as regards the financial architecture, that of bringing the macro- and microprudential guidelines closer to the National Bank of Belgium. This was the option supported by the PS. Why Why ? Countries where this system was already in place did not necessarily perform better at the time of the crisis. While in the post-crisis period, it is important to draw lessons from this crisis and to ensure that, in the network now fitted within the European Central Bank, our country plays the active role that may be its own with the other national banks of the different countries of the euro area.

We thus acquire a stronger dimension to defend not only the European currency, the European states but also the European banks when they are caught in the turmoil. Germany, at the same time, made the same choices as us. We are in a dominant trend within Europe, which is positive and it is important to join in this current.

In view of the models established in our country (the National Bank of Belgium, the CBFA), the bill states that progressive work will be needed.

#34

Official text

                    
                    Nous passerons donc par une étape intermédiaire: le Comité des risques des établissements financiers systémiques (CREFS). Très honnêtement, monsieur le ministre, comme je le disais en commission, je répète au nom de notre groupe que, d'après nous, il doit être possible de passer directement au modèle intégré et au modèle Twin Peaks. Si les choses sont prêtes dans les délais, nous pouvons faire l'économie de cette perte d'énergie et de temps de la part des équipes tant de la CBFA que de la Banque nationale de Belgique.

Nous plaidons donc pour que les choses aillent le plus rapidement possible. Tant mieux si nous passons outre cette étape intermédiaire; ne nous en privons pas. Bien sûr, il appartient au gouvernement de l'apprécier. Vous connaissez notre position.

L'autre grand projet examiné aujourd'hui est celui de la banque en crise. Sauver la banque: fallait-il sauver la banque et faudra-t-il encore demain sauver la banque? La réponse à ces deux questions est évidemment oui.

D'abord, pour sauver des emplois dans le secteur bancaire et financier. Ce n'est pas négligeable: beaucoup de Belges travaillent dans ce secteur des services. Mais c'est aussi l'ensemble de l'argent des déposants, car quasiment tous les Belges ont un compte bancaire et il reste essentiel de sauver le système bancaire qui régit les relations financières et économiques dans notre pays.

C'est pour ces deux mêmes raisons qu'il faudra le faire à l'avenir, les crises revenant à intervalles réguliers, de plus en plus rapprochés. Ce sont ces deux raisons qui justifient, pour notre groupe, de sauver la banque et de voter une loi pour sauver la banque en crise.

Mais pourquoi? Parce que, malheureusement, la finance mondiale est devenue une gigantesque pyramide de Ponzi. Ce n'est pas moi qui le dis: il s'agit de réflexions d'analystes et d'économistes de renom. Pour eux, le système aujourd'hui fait que les derniers entrés paient les rémunérations des investisseurs précédents. Dans ce système financier aujourd'hui dix fois plus important que le PIB mondial, il ne peut plus fonctionner que par la création de bulles, par la fraude et par l'enrichissement artificiel.

Cette sentence est particulièrement grave. Elle conduira à rencontrer encore demain des difficultés et des crises financières affectant, au-delà du système financier, la vie économique de nos pays. C'est totalement indigne, c'est révoltant, notamment eu égard aux travailleurs de l'ensemble de nos pays.

Translated text

We will therefore go through an intermediate step: the Committee on Risk of Systemic Financial Institutions (CREFS). Very honestly, Mr. Minister, as I said in the committee, I repeat on behalf of our group that, in our opinion, it must be possible to move directly to the integrated model and the Twin Peaks model. If things are ready on time, we can save this waste of energy and time on the part of the teams of both the CBFA and the National Bank of Belgium.

We therefore advocate that things go as quickly as possible. So much better if we go beyond this intermediate stage; do not deprive ourselves of it. Of course, it is up to the government to appreciate it. You know our position.

The other major project discussed today is that of the bank in crisis. Saving the Bank: Should the Bank be Saved and Should the Bank be Saved Tomorrow? The answer to these two questions is obviously yes.

First, to save jobs in the banking and financial sectors. This is not negligible: many Belgians work in this service sector. But it is also all the money of the depositors, because almost all Belgians have a bank account and it remains essential to save the banking system that governs financial and economic relations in our country.

It is for these same two reasons that it will need to be done in the future, with crises returning at regular intervals, increasingly closer and closer. These are the two reasons that justify, for our group, to save the bank and to vote a law to save the bank in crisis.

But why ? Because, unfortunately, global finance has become a giant Ponzi pyramid. It’s not me who says it: it’s the thoughts of renowned analysts and economists. For them, the system today makes the last entries pay the remuneration of previous investors. In this financial system today ten times larger than the global GDP, it can no longer function but through the creation of bubbles, fraud and artificial enrichment.

This sentence is ⁇  serious. It will lead to the encounter of difficulties and financial crises that affect, beyond the financial system, the economic life of our countries. This is totally unworthy, it is rebellious, especially with regard to the workers of all our countries.

#35

Official text

                    
                    Comment cette intervention devra-t-elle se faire? Nous avons prévu que l’État interviendra de deux manières absolues: soit la cession des actifs, soit une reprise qui s’assimile à une forme de nationalisation. Ces deux réponses sont évidentes. L'intervention de l’État est – et sera – indispensable. L’État est le dernier garant de la situation du système bancaire. C'est d'ailleurs l’intervention des États qui a permis le sauvetage des banques et, malheureusement – dirais-je –, du système en lui-même depuis 2008.

La loi vient donc conforter les mesures prises par le gouvernement belge, le rôle que l’État a joué en pareille situation et prépare l’avenir. Nous sommes mieux préparés à affronter le futur et les prochaines crises, en principe, du moins.

Cependant, un élément dans la loi continue à me poser un problème, même si notre groupe soutiendra les projets. Cela relève presque du caractère éthique et moral: faut-il indemniser les actionnaires quand la banque est en crise et que l'intervention de l'État est nécessaire pour éviter la faillite?

À une époque, les actionnaires ont beaucoup gagné. Puis, la crise leur a causé des pertes importantes. Si on fait la somme de ce qu’ils ont gagné et perdu, peut-être que l’opération n’aura pas été nécessairement dramatique, pour certains en tout cas. Par contre, pour d’autres, c’est l’épargne de toute une vie qui est parfois engloutie dans une telle opération. Ils sont les victimes de ceux qui ont spéculé. Je serais tenté de dire qu’il faut sauver les uns et laisser tomber les autres! Mais il est impossible de séparer le bon grain de l’ivraie dans cette nasse-là d’actionnaires!

Si on considère que l’intervention de l’État se fait au bord de la faillite pour l’éviter, on se trouve dans une situation de quasi-faillite où la valeur de l’action, si on avait laissé le cours continuer à s’effondrer, aurait probablement été de zéro, voire proche de zéro, ce qui représenterait une perte intégrale pour les actionnaires.

En commission, la réponse du ministre fut pertinente. La valeur des actifs de la banque n’est pas nécessairement la valeur de ses actions, y compris quand le cours de ses actions tombe. Si on avait dû revendre la banque, il est vrai que les propriétaires des actions auraient probablement pu percevoir quelque chose de la réalisation des actifs. Il faut évidemment en tenir compte.

Translated text

How should this intervention be carried out? We have envisaged that the state will intervene in two absolute ways: either the cession of assets or a recovery that assembles a form of nationalization. These two answers are obvious. State intervention is – and will be – indispensable. The state is the last guarantor of the banking system. It is also the intervention of states that has allowed the rescue of banks and, unfortunately – I would say – of the system itself since 2008.

The law therefore confirms the measures taken by the Belgian government, the role that the State has played in such a situation and prepares the future. We are better prepared to face the future and upcoming crises, in principle, at least.

However, an element in the law continues to pose a problem to me, even if our group will support the projects. This is almost ethical and moral: should shareholders be compensated when the bank is in crisis and that state intervention is necessary to avoid bankruptcy?

At one time, the shareholders gained a lot. Then, the crisis caused them significant losses. If you make the sum of what they gained and lost, ⁇  the operation will not necessarily have been dramatic, for some at least. On the other hand, for others, it is the savings of a lifetime that is sometimes engulfed in such an operation. They are the victims of those who have speculated. I would be tempted to say that one must be saved and let the other fall! But it is impossible to separate the good grain from the swallow in this bunch of shareholders!

If one considers that state intervention is done on the edge of bankruptcy to avoid it, one is in a quasi-bankruptcy situation where the value of the share, if one had allowed the price to continue to collapse, would probably have been zero, or even close to zero, which would represent a complete loss for shareholders.

In the committee, the Minister’s response was relevant. The value of the bank’s assets is not necessarily the value of its shares, including when the price of its shares falls. If we had to sell the bank, it is true that the shareholders would probably have received something from the realisation of the assets. This must of course be taken into account.

#36

Official text

                    
                    Néanmoins, il m'est difficile d'accepter et d'imaginer l’indemnisation pour la réparation d’un dommage qui aurait été commis du fait de l’intervention de l’État pour éviter la faillite. Il y a là quelque chose d’illogique, l’État n’ayant pas commis de faute mais intervenant au contraire pour pallier les fautes éventuelles - et même certaines - des gestionnaires de la banque.

Le projet de loi prévoit que la Justice, lorsque des procédures seront en cours, devra tenir compte de l’état de la banque au moment où les événements se sont produits. C’est une sauvegarde probablement suffisante pour l’État afin qu’il ne soit pas amené à réparer avec des montants qui ne soient pas justes proportionnellement à ce qui s’est passé au moment de son intervention. Nous espérons que cette garantie-là sauvera comme il se doit l’intervention de l’État et ne le pénalisera pas une deuxième fois.

Pourquoi faut-il faire tout cela? L’intervention des contrôleurs macro et microprudentiels est évidemment importante pour tenter d’appréhender la crise et l’avenir. S’il faut préserver l’indépendance de la Banque centrale européenne – c’est un débat important –, peut-être les États européens ne doivent-ils pas s’interdire de donner quelques indications politiques dans la gestion de l’économie et donc dans la régulation de la finance.

Je parlerai de quelques éléments qui constituent nos priorités ou les points sur lesquels nous pensons qu’il faut débattre et sans doute prendre des mesures.

Il faudra limiter la taille des banques pour réduire l’aléa moral. Cette question se pose aujourd’hui alors que les banques sont sans doute encore plus grosses qu’avant la crise et où l’aléa moral est sans doute encore plus important qu’avant la crise. En effet, qui laissera tomber une banque aussi importante que BNP Paribas Fortis, pour en citer une? C'est quasiment impossible désormais. Dès lors, ses dirigeants peuvent se permettre éventuellement quelques aventures puisqu’il y a un gros assureur derrière, à savoir les États.

La question se pose donc éventuellement de la séparation des activités bancaires et du traitement, notamment fiscal, différencié selon l’activité de la banque, qu’elle soit banque de dépôt et de crédit, d’une part, ou une banque d’investissement, d’autre part. Il faut sans doute augmenter les fonds propres des banques, notamment celles qui commettent des activités à risque.

Je pense aussi qu'il faut résolument aller vers la taxation, la taxation des transactions financières, la taxation des "banques" d'investissement et la taxation additionnelle sur les bénéfices des banques. C'est la seule manière, selon moi, d'imposer de la régulation dans ce secteur. Il faut une intervention de l'État sur les moyens que ces banques ou ces pseudo-banques développent. La taxation devrait rassembler tout le monde, même ceux qui considèrent généralement que la taxation ne doit pas trop intervenir dans l'action politique. Ici, au contraire, je pense que c'est la seule manière d'agir efficacement contre les excès financiers pratiqués dans ce secteur.

Lors de la commission crise financière, on a beaucoup parlé du provisionnement dynamique, en faisant des comparaisons avec ce qui s'était passé dans d'autres États qui avaient appliqué une politique anticyclique. Outre l'utilisation qui est faite de ces moyens, on a vu que, dans certains États, notamment l'Espagne, la situation a probablement été moins catastrophique, même si elle a connu le problème des prêts dans le secteur immobilier (ce qui relève de l'utilisation de ces fonds). Cette gestion différente du provisionnement des banques est sans doute une manière d'agir préventivement.

Par ailleurs, je citerai encore la protection des consommateurs épargnants de produits financiers, avec le contrôle de la mise sur le marché de certains produits, la traçabilité des produits financiers et l'interdiction de certains types d'opérations.

Nous nous donc réjouissons que ce projet de loi soit annoncé, sans doute encore avant les vacances d'été. C'est fondamental pour le PS: il faut une protection des consommateurs épargnants à côté des mesures prises en faveur des banques et en faveur du système financier et de son contrôle. Il faut mettre les consommateurs à l'abri des errements que nous avons connus, notamment en 2008, et qui reviendront, le système n'ayant malheureusement pas encore été réformé.

Enfin, il y a encore une chose dont nous n'avons pas parlé en commission crise financière ni à l'occasion de l'examen de ces projets de loi. Il faut également protéger les États! Les États ont sauvé les banques et le système, système qui s'attaque aux États aujourd'hui. C'est évidemment inadmissible! C'est d'un cynisme révoltant!

Si on continue de la sorte, les peuples n'accepteront pas longtemps que les systèmes financiers continuent, à cette allure-là, à saper l'économie, les emplois, le mode de vie. Si le système ne veut pas entendre ce qui se passe aujourd'hui dans les rues d'Athènes ou peut-être ce qui se passera demain dans les rues de Rome, de Madrid ou de Bruxelles, il faut que les États prennent leurs responsabilités et imposent au système, qui est pourri, d'être réformé, d'être régulé.

Translated text

Nevertheless, it is difficult for me to accept and imagine compensation for the repair of a damage that would have been committed as a result of state intervention to avoid bankruptcy. There is something illogical here, since the State has not committed a fault but intervenes, on the contrary, to palliate the possible faults - and even some - of the bank managers.

The bill stipulates that the judiciary, when proceedings are in progress, will have to take into account the state of the bank at the time the events occurred. This is probably sufficient safeguard for the State so that it is not forced to repair with amounts that are not fair in proportion to what happened at the time of its intervention. We hope that this guarantee will properly save the intervention of the state and will not penalize it a second time.

Why should all this be done? The intervention of macro and microprudential controllers is obviously important in trying to grasp the crisis and the future. If it is necessary to preserve the independence of the European Central Bank – this is an important debate – maybe European states should not forbid themselves from giving some political indications in the management of the economy and therefore in the regulation of finance.

I will talk about some elements that constitute our priorities or the points that we think we need to discuss and ⁇  take action.

The size of the banks will need to be limited to reduce the moral gap. This question arises today when banks are probably even bigger than before the crisis and where the moral gap is ⁇  even bigger than before the crisis. In fact, who will let down a bank as important as BNP Paribas Fortis, to name one? It is almost impossible now. Therefore, its leaders can eventually afford some adventures since there is a big insurer behind, namely the States.

The question may therefore arise of the separation of banking activities and the treatment, in particular tax, differentiated according to the activity of the bank, whether it is a deposit and credit bank, on the one hand, or an investment bank, on the other. Probably the equity of banks, especially those engaged in risky activities, should be increased.

I also believe that we must resolutely move towards taxation, taxation of financial transactions, taxation of investment “banks” and additional taxation on the profits of banks. This is the only way to impose regulation in this sector. State intervention is needed on the means that these banks or these pseudo-banks develop. Taxation should bring everyone together, even those who generally consider that taxation should not interfere too much in political action. Here, on the contrary, I think this is the only way to act effectively against the financial excesses practiced in this sector.

At the Financial Crisis Committee, a lot was talked about dynamic provisioning, making comparisons with what had happened in other states that had applied an anti-cyclical policy. In addition to the use that is made of these means, it has been seen that, in some states, especially Spain, the situation has probably been less catastrophic, even though it has experienced the problem of loans in the real estate sector (which falls within the use of these funds). This different management from the provisioning of banks is probably a way to act preventively.

Furthermore, I will refer to the protection of consumers saving on financial products, with control of the marketing of certain products, the traceability of financial products and the prohibition of certain types of transactions.

We are therefore looking forward to announcing this bill, probably even before the summer holidays. This is fundamental for the PS: there is a need for protection of savings consumers alongside measures taken in favor of banks and in favor of the financial system and its control. Consumers must be protected from errors that we have experienced, ⁇  in 2008, and that will return, as the system has unfortunately not yet been reformed.

Finally, there is another thing that we have not talked about in the financial crisis commission or during the review of these bills. States must also be protected. The states saved the banks and the system, the system that attacks the states today. This is obviously unacceptable! This is rebellious cynicism.

If this continues, the peoples will not long accept that the financial systems continue to undermine the economy, the jobs, the way of life. If the system does not want to hear what is happening today in the streets of Athens or maybe what will happen tomorrow in the streets of Rome, Madrid or Brussels, it is necessary that the states take their responsibilities and impose on the system, which is rotten, to be reformed, to be regulated.

#37

Official text

                    
                    Il faut purement et simplement interdire la spéculation contre les États. Il semble que, même la Commission européenne, pourtant très ouverte au système, soit de cet avis. Je cite à cet égard les propos de M. Barroso: "La Commission va examiner de près l'opportunité d'interdire les opérations purement spéculatives sur des CDS liés à de la dette souveraine", à savoir la dette des États. Il ne suffit pas d'examiner le monde et de l'interpréter; il faut aussi le transformer, disait un philosophe économiste du XIXe siècle avec lequel je suis assez d'accord. Monsieur Barroso, examinez, interprétez la situation mais, ensuite, changez-la! C'est fondamental!

La couverture de risque des défauts de remboursement d'une dette est sans doute légitime dans l'économie et intrinsèquement liée au fondement du système financier. On est passé de cette couverture de risque des défauts de remboursement d'une entreprise – aujourd'hui d'un État, ce qui est absurde! – à de la spéculation pure et simple contre les États. C'est inadmissible! Il faut réformer cela et interdire aux agences de rating de coter les États. Si elles le font, il faut les sanctionner. De telles mesures sont indispensables pour protéger la souveraineté de ceux qui, en définitive, sont les derniers sauveurs du système. Ils sont en quelque sorte les "pompiers". Lorsque la maison brûle, c'est l'État qui intervient, y compris dans les économies les plus libéralisées, telles que les États-Unis. Nous pensons qu'il faut continuer dans cette voie, en mettant bon ordre pour intervenir avant le déclenchement de l'incendie. Il faut faire en sorte que le système soit contrôlé, régulé et réformé.

Pour ce faire, nous devrons prendre des initiatives, probablement dans le cadre de la présidence européenne qui nous incombe prochainement. Je n'émets évidemment pas une espèce de "transfert psychanalytique". Le fait que nous soyons à la présidence de l'Europe ne résoudra pas tout. On ne peut tout régler en six mois mais c'est une occasion de lancer des impulsions. Étant donné que notre pays a beaucoup souffert de la crise financière et que nous avons quasiment perdu nos banques principales, nous avons une légitimité à parler de cette question à l'échelon européen. J'espère que le gouvernement belge s'y attellera.

Translated text

Spekulation against states must be prohibited. It seems that even the European Commission, though very open to the system, is of this opinion. I would like to quote the words of Mr. Barroso: “The Commission will closely examine the possibility of prohibiting purely speculative transactions on CDS connected to sovereign debt”, namely state debt. It is not enough to examine the world and interpret it; it is also necessary to transform it, said a nineteenth-century economist philosopher with whom I am quite in agreement. Mr. Barroso, examine, interpret the situation, but then change it! It is fundamental!

Risk coverage for debt repayment defaults is probably legitimate in the economy and intrinsically related to the foundation of the financial system. We have moved from this risk coverage to a company’s repayment defaults – today from a state, which is absurd! It is pure speculation against the state. This is unacceptable! This needs to be reformed and ban rating agencies from rating states. If they do, they must be punished. Such measures are indispensable to protect the sovereignty of those who, ultimately, are the last saviors of the system. They are somehow firefighters. When the house burns, it is the state that intervenes, including in the most liberalized economies, such as the United States. We believe that we must continue on this path, putting good order to intervene before the fire begins. The system must be controlled, regulated and reformed.

In order to do this, we will need to take initiatives, probably within the framework of the European Presidency, which is up to us soon. Of course, I’m not emitting a kind of “psychoanalytic transfer.” The fact that we are in the presidency of Europe will not solve everything. You can’t solve everything in six months, but it’s an opportunity to push impulses. Since our country has suffered a lot from the financial crisis and we have almost lost our main banks, we have a legitimacy to talk about this issue at European level. I hope that the Belgian government will deal with this.

#38

Official text

                    
                    Mijnheer Mayeur, ik heb u zeer aandachtig beluisterd in het begin en het einde, daartussen ben ik even weggeweest. Er is één ding dat me zeer sterk opvalt. U pleit zeer sterk voor een onmiddellijke actie. U bent een beetje de ridder op het witte paard die meteen komt binnenstormen en de zaken zal veranderen. Allemaal zeer mooi. Ik stel u wel evenwel de volgende vraag. Hoe komt het dan dat u met de PS opteert voor de tussenstap met het Comité voor de Systeemrisico’s terwijl alle Vlaamse partijen niet achter het wetsontwerp staan maar achter een snelle actie. Toch hebt u geoordeeld dat het beter was de tussenstap te kiezen. Ik vraag me dan ook af wat er voor u niet geregeld is? Mist u iets? Zijn een aantal mandaten niet geregeld of iets in deze stijl? Vertel het ons, want…

Translated text

#39

Official text

                    
                    J'ai lu De Tijd; vous n'avez pas besoin de me le réciter! Nous n'avons pas demandé de mandat et, à terme, nous en perdons d'ailleurs un – la présidence de la Banque nationale.

Dans la conception du projet qui s'oriente vers le modèle intégré et le Twin Peaks, nous avons entendu ce que nous ont dit les gens de la Banque nationale de Belgique et de la CBFA. Une étape intermédiaire leur semblait indispensable. Ils ont avancé plusieurs arguments fonctionnels en ce sens. Nous leur avons répondu positivement. Ce sont des organes importants, composés d'équipes qualifiées, qu'il faut pouvoir faire fonctionner ensemble.

Aujourd'hui, on nous dit qu'il est possible d'aller plus vite. Nous sommes preneurs, puisque j'ai dit que nous devions aller le plus vite possible. C'est l'opinion du PS, qui estime qu'il faut opter directement pour le modèle intégré. Si les choses peuvent se faire rapidement – je l'ai dit dans mon intervention – nous sommes preneurs. Ainsi, nous ferons l'économie d'un comité des risques systémiques à titre intermédiaire. Mais si cela ne se passe pas aussi vite que prévu, l'avis prendra un mois de retard. J'ai proposé en commission que l'on prolonge le délai jusqu'à la fin de l'année, puisque le modèle entrera en vigueur au début de l'année prochaine. D'aucuns ont répondu que ce n'était pas la bonne mesure.

Admettons que des difficultés surgissent – pour des raisons de crise politique, par exemple… Nous ne devons pas revivre la situation présente, ou le vide. Une étape intermédiaire est donc nécessaire avant d'arriver au modèle définitif. C'est du réalisme, purement et simplement. Et donc, je redis que le PS n'a pas demandé de mandat. Tout ce qui figure dans la presse n'est pas vrai! C'est peut-être dommage, mais il en est ainsi!

Translated text

I read De Tijd; you don’t need to recite it to me! We did not ask for a mandate and, in the long run, we lose one – the presidency of the National Bank.

In the design of the project oriented towards the integrated model and the Twin Peaks, we heard what people from the National Bank of Belgium and the CBFA told us. An intermediate step seemed necessary. They have put forward several functional arguments in this regard. We answered them positively. These are important bodies, composed of qualified teams, which must be able to work together.

Today, we are told that it is possible to go faster. We are taking, because I said we should go as quickly as possible. This is the opinion of the PS, who considers that it is necessary to opt directly for the integrated model. If things can be done quickly – I said in my speech – we are contractors. Thus, we will make the economy of a systemic risk committee as an intermediary. But if this does not happen as quickly as planned, the opinion will take a month delay. I have proposed in the committee that the deadline be extended until the end of the year, since the model will enter into force at the beginning of next year. Some responded that this was not the right measure.

Let’s admit that difficulties arise – for reasons of political crisis, for example... We must not revive the present situation, or the void. Therefore, an intermediate step is necessary before reaching the definitive model. It is realism, purely and simply. I would like to reiterate that the PS has not asked for a mandate. Everything in the press is not true. It may be a pity, but it is so!

#40

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik ging daarnet eigenlijk zeggen dat ik ging verder doen waar mijnheer Mayeur was geëindigd, maar aangezien het dan over een specifieke zaak ging, ga ik terugkomen op zijn vergelijking met het brandende huis.

Ik denk dat dit de beste metafoor is om te omschrijven waar we mee bezig zijn. Collega’s, we maken in dit land vandaag de omgekeerde beweging. Er zijn een aantal argumenten voor, maar het blijft een omgekeerde beweging. In plaats van te beginnen met preventie zodat er geen nieuwe inferno’s - het was niet zomaar een brandje, maar een echte inferno - kunnen ontstaan, debatteren we over twee wetsvoorstellen die moeten aangeven hoe we brandjes en inferno’s kunnen blussen. En daarna gaat het debat over een derde wetsvoorstel dat als rookmelder moet dienen als banken uit de bocht dreigen te gaan, en het dus begint te smeulen in één van de kamers van het huis.

De wetsontwerpen nrs. 2406 en 2407 handelen over de noodmaatregelen. De Koning krijgt hier, tegen de trend van de kranten van vandaag in, heel uitgebreide bevoegdheden en wordt de grootste dispatcher. In overleg met de CBFA en de Nationale Bank mag hij beslissen over de vraag of, en op welke wijze, de opzet van een procedure moet worden gedaan om een bank in handen te nemen, tijdelijk over te nemen of over te dragen. Tot zover wetsvoorstel nr. 2406.

Wetsvoorstel nr. 2407 bepaalt dan hoe de belangen van de aandeelhouders, diegenen die de activa in handen hebben, kunnen worden beschermd in heel die operatie.

Door deze zaak te regelen kunnen we in de toekomst beter en sneller ingrijpen als het effectief brandt, zonder te moeten ruziën over wie op welke manier waar eerst moet blussen.

Dit is op zich een positieve ontwikkeling, maar de minister heeft in commissie bij de toelichting al grif toegegeven dat het bij toekomstige crisissen alsnog aangevochten zou kunnen worden voor rechtbanken door ontevreden aandeelhouders of eigenaars van de overgedragen tegoeden van het huis.

De verdere afwikkeling van die noodmaatregelen zit dus helemaal nog niet zo snor als we denken. Er zijn een aantal belangrijke vragen die nog niet beantwoord zijn. In de commissie heeft de heer Mayeur voor een stuk de bezorgdheid geuit die ik zelf ook deel.

Wat gaat er gebeuren als er schadevergoeding moet worden betaald aan de aandeelhouders? Wie gaat er instaan voor de betaling van die schadevergoeding? Wie is aansprakelijk op zo’n moment? Zijn het de bestuurders? Of is het de staat die de dringende maatregel heeft genomen? Dat is nog niet duidelijk en nog niet geregeld.

Hoe men het ook draait of keert, aandeelhouders hopen op winst. Zij denken dus voor een groot stuk aan hun portemonnee. Maar als het uiteindelijk de mist in gaat en het huis brandt, zal het voor hen niet de grootste bekommernis zijn wie de brand blust, maar wel hoe hun belang zoveel mogelijk gevrijwaard wordt.

Translated text

Mr. Speaker, I was just going to say that I was going to continue where Mr. Mayeur had ended, but since it was about a specific case, I will return to his comparison with the burning house.

I think this is the best metaphor to describe what we are doing. Colleagues, we are making the reverse movement in this country today. There are some arguments in favour, but it remains a reverse movement. Instead of starting with prevention so that no new infernos - it was not just a fire, but a real inferno - could emerge, we are debating two bills that should indicate how to extinguish fires and infernos. And then goes the debate about a third bill that should serve as a smoke detector if banks threaten to go out of the curve, and so it begins to crumble in one of the rooms of the house.

The draft law nrs. 2406 and 2407 deal with the emergency measures. The King here, against the trend of today’s newspapers in, gets very extensive powers and becomes the largest dispatcher. In consultation with the CBFA and the National Bank, he may decide whether, and in what manner, the arrangement of a procedure should be made to take hold of, temporarily take over, or transfer a bank. So far, the Bill No. and 2406.

Proposal for Law No. 2407 then specifies how the interests of the shareholders, those who hold the assets, can be protected throughout that operation.

By resolving this matter, we can intervene better and faster in the future if it burns effectively, without having to argue about who in what way where to extinguish first.

This is in itself a positive development, but the Minister has in the committee at the explanation already admitted that in future crises it could still be challenged before courts by dissatisfied shareholders or owners of the transferred funds of the house.

The further settlement of those emergency measures is therefore not yet as stern as we think. There are a number of important questions that have not yet been answered. In the committee, Mr. Mayeur expressed some of the concerns that I myself share.

What happens if compensation is paid to shareholders? Who will be responsible for the payment of this compensation? Who is responsible at such a time? Are they the drivers? Or is it the state that has taken the urgent measure? This is not yet clear and has not yet been arranged.

Whatever it turns or turns, shareholders hope for profit. They think a lot about their wallets. But if it eventually goes into the fog and the house burns, it will not be the biggest concern for them who blows the fire, but how their interests are freed as much as possible.

#41

Official text

                    
                    Het perverse aan het systeem is het volgende. Als de overheid ingrijpt om het algemeen belang te vrijwaren, zal meteen ook hun belang worden gevrijwaard. Als de overheid niet ingrijpt, zal hun belang onherroepelijk verdwijnen. Als we ingrijpen, kunnen zij opnieuw op hun eigen belang staan en vragen dat er ook aandacht wordt geschonken aan hun belangen. Dat is voor een stuk een pervers effect. Wie het heel negatief wil voorstellen, zou kunnen zeggen dat het een “run on the governement” zou kunnen betekenen. Denk maar aan de vele discussies die we hebben gevoerd over de waarde van Fortis op het moment van de redding. Dat is zeer paradoxaal, en daar is nauwelijks antwoord op.

De aandeelhouders van wie de aandelen worden overgedragen, kunnen een herziening van hun vergoeding vragen aan de rechtbank. Daarmee wordt dus eigenlijk toegegeven dat er effectief rechtszaken ingezet zullen worden. We moeten er ons dus geen illusies over maken dat die rechtszaken zouden verdwijnen. Ze zullen blijven bestaan.

Het is voor ons dan ook duidelijk dat de regering en de meerderheid op zoek moeten gaan naar een manier waarop de bestuurders zelf verantwoordelijk worden gesteld.

Volgens mij is het absoluut onwenselijk – ik denk dat iedereen het daarover eens is – dat degene die redt om een algemeen belang te vrijwaren, ook nog eens degene zou moeten zijn die de schadevergoeding moet betalen aan aandeelhouders, simpelweg omdat hij is opgekomen voor de rechten van de samenleving.

De wetsontwerpen nrs. 2406 en 2407 blijven dus bij symptoombestrijding, zonder enige garantie op de mogelijkheid dat degenen die het huis door hun onvoorzichtig gedrag in brand hebben gestoken – de huurders, als ik dat zo mag zeggen, in dit geval de bankbestuurders, en ook de verhuurders, de aandeelhouders, die onvoldoende toezicht hebben uitgeoefend of hebben laten uitoefenen – achteraf voor hun verantwoordelijkheid worden gesteld. Zo blijft er een opening om de samenleving, en ook de Staat, die toch al een behoorlijke staatsschuld torst, opnieuw te laten opdraaien voor de brokken die de bankbestuurders en de aandeelhouders hebben gemaakt.

Die twee wetsontwerpen blijven voor ons wel een eerste positieve poging om aan symptoombestrijding te doen. Die onduidelijkheden moeten echter zo snel mogelijk worden opgeklaard. Dat lukt echter onvoldoende als de brandverzekering, in casu de bankenbijdrage, en het luik preventie nog helemaal niet in orde zijn. Over de bankenbijdrage hebben we een heel mooie discussie gevoerd ten tijde van de begroting. De grootte van de bank of de proportie van het genomen risico is helemaal niet in overeenstemming met de bijdrage die geleverd moet worden.

Translated text

The perverse to the system is the following. If the government intervenes in order to safeguard the public interest, their interests will immediately be safeguarded. If the government does not intervene, their interest will irrevocably disappear. If we intervene, they can again stand on their own interests and request that attention be given to their own interests. This is a perverse effect. Those who want to imagine it very negatively could say that it could mean a “run on the government.” Just think of the many discussions we have had about the value of Fortis at the time of salvation. This is very paradoxical, and there is hardly any answer to it.

The shareholders whose shares are transferred may request a revision of their remuneration at the court. It is therefore actually acknowledging that judicial proceedings will be effective. Therefore, we should not make illusions that these lawsuits would disappear. They will continue to exist.

It is therefore clear to us that the government and the majority must look for a way in which the managers themselves are held accountable.

In my opinion, it is absolutely undesirable – I think everyone agrees on this – that the one who saves in order to safeguard a common interest should also be the one who must pay the compensation to shareholders, simply because he has risen for the rights of society.

The draft law nrs. 2406 and 2407 therefore remain with symptom control, without any guarantee of the possibility that those who have set the house on fire by their careless behavior – the tenants, if I can say so, in this case the bank managers, and also the tenants, the shareholders, who have exercised or had exercised insufficient supervision – will be brought to their responsibility afterwards. Thus, there remains an opening to allow society, and also the State, which is already tormenting a decent state debt, to re-create for the pieces made by the bank executives and the shareholders.

These two bills remain for us a first positive attempt to do symptom control. However, these uncertainties should be resolved as soon as possible. However, this does not succeed sufficiently if the fire insurance, in this case the bank contribution, and the gap prevention are not at all in order. We had a very good discussion about bank contributions at the time of the budget. The size of the bank or the proportion of the risk taken is in no way consistent with the contribution to be made.

#42

Official text

                    
                    De preventie is heel het luik waar ik straks op zal terugkomen, namelijk het beperken van het risico en het effectief ingrijpen op een aantal mechanismen die vandaag bestaan.

Sommige collega’s hebben in commissie verwezen - niet enkel de heer Van der Maelen van sp.a, maar ook de heer Bogaert van CD&V, naar een wetsvoorstel over het bankentestament. Dat houdt eigenlijk een afwikkelingsscenario in op het moment dat het misgelopen is voor één specifieke bank. Onze fractie heeft ook al een wetsvoorstel ingediend dat een duidelijk verschil heeft gemaakt tussen investeringsbanken en spaarbanken. Ik denk dat beide pistes waardevol zijn, en nu eigenlijk meegenomen hadden mogen worden in het wetsvoorstel.

Ons voorstel heeft echter ook een heel belangrijk aspect van preventie. Als, zoals de heer Mayeur daarnet zei, crisissen onafwendbaar zijn, dan wil ik mij niet neerleggen bij het feit dat het ook onafwendbaar is dat de regering en de staat de gevolgen van dergelijke crisissen zal dragen. Als men bankactiviteiten splitst, dan zorgt men ervoor dat een crisis die misschien ontstaat binnen een investeringsbank, niet langer gevolgen heeft voor spaarcenten en voor de rest van de samenleving. Ik betreur dan ook dat de regering van geen van beide voorstellen, waaronder een voorstel van een meerderheidspartij, werk heeft gemaakt. Dat is ook een kritiek die in commissie door de heer Bogaert naar voor is gebracht.

Net zoals toen bij de bespreking in de bijzondere bankencommissie was het heel duidelijk dat ook hier nog altijd de consensus bestaat over wie de werkelijke aanstokers zijn van de problematiek, en waar de mogelijke oplossingen liggen – en ik heb dat daarnet in het debat, voor zover het al gevoerd is geweest, ook al gemerkt -: het aanpakken van de aanstokers, in de zin van de ratingbureaus, het verhogen van het eigen vermogen, de boekhoudkundige regels aanpassen, enzovoort, en het aanpakken van het risicogedrag.

De minister heeft ook in commissie geantwoord dat de teksten evolutief zijn, onder andere met betrekking tot de discussie over de moral hazard, alleen is mijn vraag: wat is evolutief? Wanneer is later? Is het later in de zin van dat we nog een crisis moeten meemaken, daaruit leren, en dan de wetgeving aanpassen? Of gaan we nu al een aantal zaken incalculeren waarvan we de problemen nu al duidelijk zien, en die erkend worden over meerderheid en oppositie heen, maar die toch niet in de wet zitten?

Ik pleit ervoor niet te wachten tot volgende nare ervaringen, want we kunnen het ons gewoonweg niet permitteren in een jaar dat onze staatsschuld waarschijnlijk boven de 100 % bbp zal uitkomen.

Translated text

Prevention is the whole loop that I will return to later on, namely the reduction of risk and the effective intervention on a number of mechanisms that exist today.

Some colleagues have referred in the committee – not only Mr Van der Maelen of sp.a, but also Mr Bogaert of CD&V, to a bill on the bank testament. That actually involves a settlement scenario at the time it failed for one particular bank. Our group has also already submitted a bill that makes a clear distinction between investment banks and savings banks. I think both pistes are valuable, and now actually should have been included in the bill.

However, our proposal also has a very important aspect of prevention. If, as Mr. Mayeur just said, crises are inevitable, I do not want to concede to the fact that it is also inevitable that the government and the state will bear the consequences of such crises. If one divides banking activities, it ensures that a crisis that may arise within an investment bank no longer has consequences for savings and for the rest of society. I therefore regret that the government has not worked on either proposal, including a proposal from a majority party. This is also a criticism raised by Mr. Bogert in the committee.

As was the case at the discussion in the special banking committee, it was very clear that there is still a consensus on who are the real triggers of the problem, and where the possible solutions lie – and I have noted this in the debate, insofar as it has already been conducted –: addressing the triggers, in the sense of the rating agencies, increasing the equity, adjusting the accounting rules, and so on, and addressing the risk behavior.

The minister has also answered in committee that the texts are evolutionary, among other things relating to the discussion about the moral hazard, only is my question: what is evolutionary? When is later? Is it later in the sense that we must experience another crisis, learn from it, and then adjust the legislation? Or are we already going to incalculate a number of things whose problems we already see clearly, and which are recognized across the majority and opposition, but which are not in the law?

I advise not to wait for the next bad experience, because we simply cannot afford it in a year when our public debt is likely to be above 100% of GDP.

#43

Official text

                    
                    Evolutief is ook het meest neutrale, objectieve woord om het derde wetsontwerp nr. 2408 over de hervorming van het toezicht, te omschrijven. In een eerste fase wordt er een Comité voor systeemrisico’s en systeemrelevante financiële instellingen, het CSRSFI, opgericht. In een tweede fase komt er een integratie van die bevoegdheden met een prudentieel macro- en microtoezicht bij de Nationale Bank van België, terwijl de CBFA het gedragstoezicht moet uitoefenen, info gaat controleren en de consument moet beschermen.

Het zal misschien verrassend zijn, maar ik deel de vraag van collega Van de Velde waarom die tussenstap er is. Zowel de heer Mayeur als de minister hebben in commissie gezegd dat ze die tussenstap eigenlijk zouden willen overslaan. Het is hier daarnet nog bevestigd. Het is een heel concreet voorstel. We hebben daarnet een amendement gekregen van de meerderheid, waarvoor ook een commissie is bijeengeroepen. Ik vraag mij af waarom zo’n amendement van de meerderheid er niet alsnog kan komen. Als het dan toch niet was vanwege politiek-strategische redenen en als er dan toch overeenstemming is in de meerderheid, is er geen enkele reden waarom de meerderheid geen amendement zou indienen om rechtstreeks over te gaan naar het twinpeaksmodel in plaats van de tussenstap te behouden. Ofwel bent u het eens en is er geen enkel bezwaar. Dat twinpeaksmodel moet ook in gang worden gezet en alle modaliteiten daarvan moeten ook worden uitgewerkt. Ofwel gaat u nu een draak van een constructie opzetten die misschien enkele maanden zal werken en surrealistisch is. U gaat akkoord dat het surrealistisch is. Daarom verwacht ik vandaag of morgen een amendement van de meerderheid – u bent in staat om dat snel te schrijven en op onze banken te deponeren – waarin wordt voorgesteld om over te gaan naar het twinpeaksmodel. Dan zit er niets anders achter en zijn er geen politiek-strategische spelletjes mee gemoeid. Ik wil u geloven, maar geef dan iets waarop ik mijn geloof kan baseren, beste collega’s. Als dat niet gebeurt, kan ik alleen maar vaststellen dat De Tijd misschien toch op een zere wonde heeft gedrukt.

Wat er ook van zij, ook het wetsontwerp zelf zal niet alle problemen oplossen. Het is niet omdat men het toezicht herverdeelt in een twinpeaksmodel, dat het achteraf beter zal gaan. Landen waarin het macro- en microprudentieel toezicht sowieso al bij één instelling zaten, hebben de crisis niet noodzakelijk beter doorstaan. Met de stand van zaken bij de CBFA vandaag, betwijfel ik ook of het toezicht effectief performanter zal worden in de toekomst en de consumentenbescherming, waaraan al veel woorden zijn gespendeerd, zal verbeteren.

Translated text

Evolution is also the most neutral, objective word to the third bill no. 2408 on the reform of the supervision. In a first phase, a Committee on Systemic Risk and Systemically Relevant Financial Institutions (CSRSFI) will be established. In a second phase there will be an integration of those powers with a prudential macro and micro supervision at the National Bank of Belgium, while the CBFA must exercise behavioral supervision, check information and protect the consumer.

It may be surprising, but I share the question of colleague Van de Velde why that intermediate step is there. Both Mr. Mayeur and the minister have said in the committee that they would actually want to skip that intermediate step. It has now been confirmed here. It is a very concrete proposal. We have just received an amendment from the majority, for which a committee has also been convened. I wonder why such an amendment of the majority can not come yet. If it were not for political-strategic reasons, and if there is still agreement in the majority, there is no reason why the majority would not submit an amendment to move directly to the twin peak model instead of ⁇ ining the intermediate step. Either you agree and there is no objection. That twinpeak model should also be launched and all its modalities should also be developed. Either you are now going to set up a dragon of a construction that may work for a few months and is surreal. You agree that it is surreal. Therefore, I expect today or tomorrow an amendment of the majority – you are able to write that quickly and deposit it on our banks – which proposes to move to the twinpeaks model. Then there is nothing else behind and there are no political-strategic games involved. I want to believe you, but then give something on which I can base my faith, dear colleagues. If that doesn’t happen, I can only conclude that The Time may have pressed on a painful wound.

Whatever they are, even the bill itself will not solve all the problems. It is not because one redistributes supervision into a twinpeak model that it will go better afterwards. Countries where macroprudential and microprudential supervision were in the same institution have not necessarily been better able to cope with the crisis. With the state of affairs at the CBFA today, I also doubt whether the supervision will become more effective in the future and the consumer protection, on which many words have already been spent, will improve.

#44

Official text

                    
                    Veel belangrijker is welke opties en beslissingen wij uiteindelijk gaan nemen. De herverdeling tussen beide instanties toont een duidelijke compensatie voor het verlies dat de CBFA heeft moeten lijden. Ik weet wel dat men dat met hand en tand probeert te weerleggen maar ik heb nog geen enkel duidelijk argument gehoord. De CBFA heeft het prudentieel toezicht verloren en krijgt iets anders toegeschoven, consumentenbescherming, een lacune die tot nog toe bestond. In de bankcommissie, waar ik aanwezig was althans, toen we het hadden over de rol van de CBFA, rezen er wel degelijk over oppositie en meerderheid heen vragen over de manier van handelen of de passiviteit van de CBFA tijdens de crisis. Het heeft geen zin om op de hoogte te zijn van waar het smeult als men niet ingrijpt. Dat is wat we hebben gezien tijdens de bankencrisis. Impliciet erkent het wetsvoorstel die kritiek door een reshuffle uit te voeren in dat toezicht. Alleen is het jammer dat degenen die in gebreke bleven op het moment van de crisis zelf, nu niet alleen mogen blijven zitten maar ook nog eens een troostprijs hebben gekregen in de vorm van consumentenbescherming.

Ook daar heb ik een aantal vragen over. Wie zal de klachtenbehandeling doen en op welke manier zal dat gebeuren? Wat met de knowhow die de Economische Inspectie al had? We hebben in een hoorzitting van de bijzondere bankencommissie, op initiatief van de groenen, de mensen van de Economische Inspectie gehoord. Zij zegden dat zij wisten wat er gebeurde, dat zij wilden ingrijpen en dat zij knowhow en ervaring hadden. Zij vroegen om hen de middelen te geven. In plaats van in te gaan op die vraag en eigenlijk hun knowhow te honoreren, zegt men nu dat men dat aan de CBFA gaat geven, de CBFA die tot nu in zeer nauw contact staat met de instellingen die zij op dat vlak zal moeten controleren, terwijl zij daarmee nog geen ervaring heeft. Dat lijkt mij een rare keuze.

Ook de vraag op welke manier de consument concreet zal worden beschermd wordt later ingevuld. Ik verwijs naar de discussie met betrekking tot het consumentenkrediet in de commissie voor het Bedrijfsleven. Blijkbaar zal ook het toezicht op de consumentenkredieten, inzake reclame, enzovoort, naar de CBFA gaan. Er is dus een hersteloperatie aan de gang rond de CBFA. Met betrekking tot consumentenbescherming wil ik de heer Bogaert, die intussen vertrokken is, absoluut gelijk geven, er is een tekort. Ik heb dat hier in de plenaire vergadering en in de commissie al verschillende keren aangeklaagd. Er is misbruik van de MiFID-regels die men gewoon omzeilt, er is een misbruik van toxische producten waarvan de prospectussen — lees de bijsluiters van de producten die men koopt in de hoop er financieel beter van te worden — door niemand nog worden begrepen.

Translated text

Much more important is what options and decisions we will eventually make. The redistribution between both bodies shows a clear compensation for the loss that the CBFA has suffered. I know people are trying to refute this with hand and tooth, but I have not heard any clear argument yet. The CBFA has lost the prudential supervision and is given something else, consumer protection, a gap that has existed so far. In the banking committee, where I was present at least, when we talked about the role of the CBFA, there really arose about opposition and majority questions about the way of acting or the passivity of the CBFA during the crisis. It makes no sense to be aware of where it’s going if you don’t intervene. This is what we saw during the banking crisis. Implicitly, the bill recognizes that criticism by carrying out a reshuffle in that supervision. It is only a pity that those who remained in default at the time of the crisis itself are now not only allowed to sit but also received a reward of comfort in the form of consumer protection.

I also have a few questions about this. Who will handle the complaints and how will this be done? What about the know-how that the Economic Inspectorate already had? We heard the people of the Economic Inspectorate at the initiative of the Greens in a hearing of the special banking committee. They said they knew what was happening, that they wanted to intervene and that they had know-how and experience. They asked to give them the resources. Instead of addressing that question and actually honouring their know-how, it is now said that it will be given to the CBFA, the CBFA which has so far been in very close contact with the institutions that it will have to control in that area, while it has no experience with it. I think this is a strange choice.

The question of how the consumer will be specifically protected will also be filled in later. I refer to the discussion on consumer credit in the Committee on Business. Apparently, the supervision of consumer credit, advertising, and so on will also go to the CBFA. So there is a recovery operation ongoing around the CBFA. With regard to consumer protection, I would like to give Mr. Bogaert, who has since left, the absolute right, there is a shortage. I have repeatedly complained about this in the plenary session and in the committee. There is abuse of the MiFID rules that one simply bypasses, there is abuse of toxic products whose prospectuses — read the leaflets of the products one buys in the hope of becoming financially better — are not yet understood by anyone.

#45

Official text

                    
                    Het zou interessant zijn indien de CBFA voor wie men nu gekozen heeft, de macht krijgt om in te grijpen inzake die toxische producten en deze bijvoorbeeld te kunnen verbieden op het moment dat een bijsluiter zegt dat dit rommel is. Vandaag is de realiteit dat banken en financiële bedrijven rommelproducten op de markt mogen brengen, als ze in de bijsluiter maar zetten dat het rommel is. Men mag bij wijze van spreken dodelijke producten op de markt brengen. Mocht het om medicijnen gaan, het zou ongehoord zijn. Omdat de consument onvoldoende op de hoogte is en zelfs bankdirecteurs en CEO’s zelf geen inzicht hebben in de honderden bladzijden van de bijsluiters van de toxische producten, mogen deze producten vrolijk blijven bestaan. Dat is de wereld op zijn kop. Ik roep de regering op om inzake die toxische producten te zeggen dat als het rommel is, deze producten niet op onze markt komen.

Men moet aan de CBFA expliciet die bevoegdheid geven, anders laat men de consument over aan handelaars van producten waarvan de banken zelf zeggen dat ze niet weten wat ze gekocht hebben, dat ze wel weten dat het rommel is maar dat hun wordt beloofd dat het heel veel zal opbrengen. Wat men in de sector zelf niet begrijpt, daarvan laat men toe dat het op de markt komt. Ik vind dat onvoorstelbaar. Als u werkelijk aan consumentenbescherming wilt doen, zijn dat de terreinen waarop u iets kunt betekenen. Ik kijk uit naar het voorstel dat zal komen, maar er is een duidelijke reshuffle gebeurd, met bescherming van degenen die in gebreke zijn gebleven tijdens de crisis zelf.

Er is ook een aantal lacunes. Niet alleen uitstel van maatregelen, maar lacunes. Er zijn geen maatregelen om paal en perk te stellen aan speculaties. Naast het opleggen van boetes zou het ook gemakkelijker moeten zijn om aansprakelijkheid te bepalen, bijvoorbeeld door een aansprakelijkheidsvergoeding in te stellen tegen speculanten op het moment waarop schade wordt geleden. Op dit moment is short selling in ons land gelukkig nog gedeeltelijk verboden, maar er is meer nodig. Een van de twee toezichthouders die u hier in dit model hebt aangegeven, zou die taak kunnen opnemen. Die zou bijvoorbeeld grote aandeelhouders als verzekeringsmaatschappijen of pensioenfondsen die vaak grote pakketten in handen hebben, kunnen vragen om hun aandelen niet uit te lenen of voorwaarden uit te werken waarin wordt gesteld dat die grote aandelenpakketten die invloed kunnen uitoefenen, niet worden uitgeleend aan speculanten. Zo kunnen pensioenfondsen die worden gebruikt door werknemers en bedrijven in ons land niet tegen ons land worden gebruikt in het speculatieve model waarnaar de heer Mayeur net verwees. Daarbij gebruiken speculanten het geld van die mensen om het land waar zij wonen onderuit te halen, met desastreuze gevolgen voor die individuele burgers. Dat wordt vandaag gedaan met onze pensioenfondsen en dat zijn lacunes in de wetgeving.

Translated text

It would be interesting if the CBFA for which we have now chosen is given the power to intervene with regard to those toxic products and to be able to ban them, for example, at the moment when a leaflet says that this is mess. Today, the reality is that banks and financial companies are allowed to market rubbish products if they put it in the leaflet but say that it is rubbish. It is permissible to put deadly products on the market. If it were about medications, it would be unheard of. Because the consumer is insufficiently informed and even bank directors and CEOs themselves have no insight into the hundreds of pages of the leaflets of the toxic products, these products should continue to exist joyfully. This is the world on his head. I call on the government to say about those toxic products that if it is messy, these products will not come to our market.

You must explicitly give that authority to the CBFA, otherwise you leave the consumer to the merchants of products whose banks themselves say they do not know what they have bought, that they know that it is mess but that they are promised that it will make a lot of money. What is not understood in the sector itself, it is allowed to enter the market. I find that unimaginable. If you really want to do consumer protection, those are the areas where you can mean something. I look forward to the proposal that will come, but there has been a clear reshuffle, with protection of those who remained in default during the crisis itself.

There are also some gaps. Not only delay measures, but gaps. There are no measures to put a pole and perk on speculation. In addition to imposing fines, it should also be easier to determine liability, for example by setting a liability compensation against speculators at the time the damage is suffered. Currently, short selling is still partially banned in our country, but more is needed. One of the two supervisors you specified here in this model could include that task. For example, it could require large shareholders such as insurance companies or pension funds that often have large packages in their hands not to borrow their shares or to develop conditions that stipulate that those large packages of shares that can exert influence are not borrowed to speculators. For example, pension funds used by workers and companies in our country cannot be used against our country in the speculative model that Mr. Mayeur just referred to. In doing so, speculators use the money of those people to destroy the country where they live, with disastrous consequences for those individual citizens. This is done today with our pension funds and that are gaps in the legislation.

#46

Official text

                    
                    Daarnaast moet er paal en perk worden gesteld aan de wanverhouding die ontstaan is tussen het eigen en het vreemde vermogen in de banken, het zogenaamde hefboomfenomeen of de leverage. Dat is namelijk ook een van de voornaamste oorzaken van de crisis. Wij hebben in Spanje gezien dat een en ander al voor de crisis bestond. Ik vraag mij af waarom ook ons land niet kan vaststellen dat het eigen vermogen van de banken wordt opgetrokken. Het is ook een voorstel dat de groenen al helemaal bij het begin van de crisis hebben geformuleerd.

De leverage-effecten maken dat men voor sommige banken een verhouding noteert van 1 op 40. Tegenover 40 euro die zulke banken lenen, hebben ze slechts 1 euro in kas. Met dat bedrag speculeren zij. Tot vandaag zijn er nog altijd banken die een dergelijke verhouding hanteren. Men kan er een maximum op zetten, bijvoorbeeld een maximale hefboom van 10. Men zal dan het risico al een heel stuk zien dalen.

In de commissie werd er ook al veel gezegd over de ratingbureaus, die jammer genoeg alleen nog maar Amerikaans zijn. Zij hebben de risico’s van bepaalde producten onvoldoende ingeschat. Wij hebben gemerkt dat dat tot nefaste effecten binnen onze banken heeft geleid, omdat men dan ook geen interne controle meer deed.

Het is heel duidelijk dat die bureaus zelf veel te dicht stonden en staan bij de banken voor wie zij de producten moeten beoordelen. De ratings – hoeft dit nog te verwonderen? – waren niet altijd even objectief. Verre van zelfs. Dat moet dus grondig hervormd worden. Het is misschien een idee om in Europa een tegenhanger van de Amerikaanse ratingbureaus op te richten en om als Europees voorzitter daarop te hameren. Het zou misschien ook goed zijn om ondertussen de ratings heel goed op te volgen vanuit het twin peaksmodel, aan de banken te vragen hoe zij een rating geven aan hun eigen producten en ervoor te zorgen dat de interne controle dit keer wel gebeurt.

In weerwil van de gigantische crisis die wij hebben meegemaakt, zien wij dat de weerstand bij de banken nog altijd zeer groot is. Men ging heel snel opnieuw over tot business as usual. De bonussen, die een symptoom zijn van een voorthollend, ziek systeem, zijn nauwelijks of eigenlijk nooit weggeweest. Men ziet hetzelfde met betrekking tot de ratingbureaus en de hogerisicoproducten. Een woordje daarover had in onderhavige wetgeving dus ook niet misstaan.

Translated text

In addition, there must be a pillar and a pin to the disproportion that arises between own and foreign assets in the banks, the so-called leverage phenomenon or leverage. This is also one of the main causes of the crisis. We have seen in Spain that something already existed before the crisis. I wonder why not even our country can establish that the equity of the banks is raised. It is also a proposal that the Greens formulated at the beginning of the crisis.

The leverage effects make it possible for some banks to note a ratio of 1 to 40. In contrast to 40 euros borrowed by such banks, they only have 1 euro in cash. With that amount they speculate. Until today, there are still banks that use such a ratio. You can put a maximum, for example, a maximum leverage of 10. Then you will see the risk decrease a lot.

The committee has also said a lot about the rating agencies, which, unfortunately, are only American. They have not sufficiently assessed the risks of certain products. We have noticed that this has led to negative effects within our banks, because there was no longer any internal control.

It is very clear that those offices themselves were too close and are with the banks for whom they must evaluate the products. The ratings – should this be surprising? They were not always objective. Far from even. This needs to be thoroughly reformed. It might be an idea to set up in Europe a counterpart of the U.S. rating agencies and to hammer on it as European president. In the meantime, it might also be good to follow the ratings very closely from the twin peak model, to ask the banks how they rating their own products and to ensure that the internal control this time happens.

Despite the gigantic crisis we have experienced, we see that the resistance of the banks is still very large. They quickly moved back to business as usual. The bonuses, which are a symptom of an advancing, sick system, have hardly or actually never gone away. The same applies to credit rating agencies and high-risk products. Therefore, a word about this would not have been wrong in the present legislation.

#47

Official text

                    
                    Er is ook het feit dat de Belgische overheid zelf voorziet in een fiscale aftrek voor bedrijven die investeren in pensioenfondsen voor de opbouw van de tweede pijler voor hun werknemers en voor het pensioensparen, de derde pijler, voor de individuele burgers. Dergelijke pensioenfondsen zijn zeer grote spelers op de financiële markten en zij hebben er een belangrijke impact op. Het zou dus nuttig zijn aan die fondsen bepaalde criteria op te leggen inzake duurzaamheid en deugdelijkheid, het ethisch karakter, bijvoorbeeld. Die fondsen vragen al langere tijd in bedrijven te mogen investeren. Zo kunnen zij zelfs niet tegen de pensioenspaarders gebruikt worden. Zij kunnen bijvoorbeeld worden verplicht een deel van hun tegoeden te investeren in sectoren van de sociale economie of van een groene economie, een duurzame economie, die zich op ethische criteria pint. Dat vormt het onderwerp van een wetsvoorstel dat wij al een tijdje geleden hebben ingediend. Het is dus geen kwestie van tijd, het is een kwestie van prioriteiten.

Wij stellen vast dat het evenmin een prioriteit is dat de banken waarin wij vertegenwoordigers hebben afgedwongen, nadat wij ze gered hebben door hun staatssteun te verlenen, nog altijd actief zijn in fiscale paradijzen. De rol van onze vertegenwoordigers is daar nog altijd bijzonder obscuur. Het zou bijzonder interessant geweest zijn om in het kader van onderhavig wetsvoorstel duidelijkheid te scheppen over de rol van die bestuurders en criteria vast te leggen die wij hanteren en zullen hanteren voor banken die gered worden. Het gaat dan onder meer over criteria voor handelingen van dergelijke banken in belastingparadijzen.

Ten slotte herhaal ik de vraag naar de scheiding tussen depositobanken en zakenbanken, tussen spaarbanken en investeringsbanken. De opheffing van die scheiding heeft ons zeer veel ellende bespaard. Nochtans, wanneer men ze invoert, is het de beste preventieve maatregel om ervoor te zorgen dat de Staat en de samenleving niet opdraaien voor de nefaste gevolgen van een brand.

Ik dring er dan ook op aan dat de regering zeer snel bekijkt wat de opportuniteit daarvan is en zelf met een voorstel ter zake komt, want jammer genoeg heeft zij dat niet gedaan in het kader van voorliggende wetsvoorstel.

Collega’s, onze fractie heeft eind oktober 2008, toen de financiële crisis in alle hevigheid woedde, een 21 puntenplan opgesteld. Wij hebben dat plan gehanteerd tijdens alle discussies in de bijzondere bankencommissie, waar vele van die punten overgenomen zijn. Men bleek het eens met vele van die punten.

Het 21 puntenplan ging uit van drie basiselementen. Ten eerste en vooral moet het risico goed worden geïdentificeerd, ten tweede moet het risico worden beperkt en, ten derde, moet de consument worden beschermd.

De regering is erin geslaagd te beginnen met een vierde punt: zij heeft vooral gezocht naar een antwoord op de vraag hoe zij ervoor kan zorgen dat zij, als het misloopt en er een crisis ontstaat, zo snel mogelijk de overdracht kan regelen en als overheid de crisis uiteindelijk bezweren?

Translated text

There is also the fact that the Belgian government itself provides for a tax deduction for companies investing in pension funds for the construction of the second pillar for their employees and for pension savings, the third pillar, for individual citizens. Such pension funds are very large players in the financial markets and they have a significant impact on them. It would therefore be useful to impose on those funds certain criteria regarding sustainability and decency, ethical character, for example. These funds have long been required to invest in companies. Thus, they cannot even be used against the retirement savers. For example, they may be required to invest part of their funds in sectors of the social economy or of a green economy, a sustainable economy, which pursues ethical criteria. This is the subject of a bill that we have submitted a while ago. It is not a matter of time, it is a matter of priorities.

We note that it is also not a priority that the banks in which we have forced representatives, after we have saved them by providing their state aid, are still active in tax havens. The role of our representatives here is still ⁇  obscure. It would have been ⁇  interesting, in the context of this bill, to clarify the role of those directors and to define the criteria that we use and will use for banks being rescued. These include criteria for the transactions of such banks in tax havens.

Finally, I repeat the question of the separation between deposit banks and commercial banks, between savings banks and investment banks. The abolition of this separation has saved us a lot of misery. Nevertheless, when they are introduced, it is the best preventive measure to ensure that the State and society do not respond to the harmful consequences of a fire.

I therefore urge the government to consider the opportunity of this very quickly and to come up with a proposal on the subject, because unfortunately it did not do so within the framework of the present bill.

Colleagues, our group has drawn up a 21-point plan at the end of October 2008, when the financial crisis was raging in all its intensity. We have used this plan during all the discussions in the special banking committee, where many of those points have been taken over. They agreed on many of those points.

The 21 point plan consisted of three basic elements. First and foremost, the risk must be properly identified, secondly, the risk must be reduced and, thirdly, the consumer must be protected.

The government has succeeded in starting with a fourth point: it has primarily sought an answer to the question of how it can ensure that, if it fails and a crisis arises, it can settle the transfer as soon as possible and as a government eventually charge the crisis.

#48

Official text

                    
                    Hoe zorgen wij ervoor dat wij zo snel mogelijk die overdracht kunnen regelen en dat de overheid uiteindelijk de crisis kan bezweren? Wij gingen uit van de idee dat wij de crisis moesten voorkomen. De enige manier waarop wij voor ons land en zelfs internationaal de gegevenheid van crisissen, waarnaar de heer Mayeur daarnet verwees, kunnen voorkomen, is werk te maken van die drie eerste punten, en niet van een aantal aspecten die eigenlijk achteraf de zaak moeten regelen.

Met minder kunnen wij geen genoegen nemen, gezien wat wij tot nu toe hebben meegemaakt. Ik stel echter vast dat, wat dat betreft, de ambitie van de regering nog lang niet duidelijk is. Die duidelijke vraag die door de bijzondere bankencommissie is gesteld, is nog altijd niet beantwoord.

U kunt de consument beschermen zoveel u wilt. Als u de toxische producten niet van de markt haalt, als u het eigen vermogen van de banken niet verbetert, als u de ratingbureaus niet aanpakt en als u die bankactiviteiten niet splitst, zult u crisissen blijven hebben. Ik moet vaststellen dat er bij de meerderheid of binnen de regering nog altijd geen bereidheid is die crisissen effectief te voorkomen, en dat vind ik zeer spijtig.

Translated text

How do we ensure that we can arrange that transfer as soon as possible and that the government can eventually declare the crisis? We assumed that we should avoid the crisis. The only way that we can prevent, for our country and even internationally, the occurrence of crises, to which Mr. Mayeur just referred, is to work on those three first points, and not on a number of aspects that should actually settle the matter afterwards.

With less we cannot be satisfied, given what we have experienced so far. However, I note that, in this regard, the ambition of the government is still far from clear. This clear question, which was asked by the Special Banking Commission, has not yet been answered.

You can protect the consumer as much as you want. If you do not remove the toxic products from the market, if you do not improve the equity of the banks, if you do not deal with the rating agencies and if you do not split those banking activities, you will continue to have crises. I must note that there is still no willingness in the majority or within the government to prevent these crises effectively, and that I find very regrettable.

#49

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, ik wil het eerst hebben over de twee voorliggende wetsontwerpen. Over de uitbreiding van de herstelmaatregelen voor banken die in de problemen komen, kan ik kort zijn. Wij vinden dat een goede maatregel en een goed wetsontwerp. Wij zullen het zoals wij in de commissie hebben gedaan, ook steunen.

Het is duidelijk dat het hier over een moeilijk pad gaat, met name de afweging van het algemeen belang tegenover de belangen van de aandeelhouders. Ik denk echter dat het in de voorliggende wetsontwerpen goed is geregeld. Het grootste belang van de aandeelhouders is natuurlijk dat het bedrijf, waarvan zij aandeelhouder zijn, blijft bestaan. Dat is de beste garantie voor de aandeelhouders. Op dat vlak steunen wij dus de ontwerpen van de regering.

Het derde ontwerp over het toezicht op de financiële sector is echter een ander paar mouwen. Ik wil daarover een aantal punten uitdiepen. Ik begin met de tussentijdse oplossing met het comité met die onmogelijke afkorting. Als wij vandaag De Tijd mogen geloven – en wie zijn wij om dat niet te doen – blijkt zelfs in dit dossier het communautaire spook en het spook van Brussel-Halle-Vilvoorde om de hoek te komen piepen.

Translated text

It is clear that this is a difficult pathway, in particular the balance of the public interest against the interests of the shareholders. However, I think it is well-regulated in the current bills. The greatest interest of shareholders is, of course, that the company, of which they are shareholders, continues to exist. This is the best guarantee for shareholders. In this regard, we support the government’s proposals.

However, the third draft on the supervision of the financial sector is another pair of sleeves. I would like to deepen a few points on this. I will begin with the interim solution with the committee with that impossible abbreviation. If we can believe The Time today – and who are we not to do so – even in this dossier, the community ghost and the ghost of Brussels-Halle-Vilvoorde is shown to come around the corner.

#50

Official text

                    
                    Wij hebben de Nationale Bank en de CBFA horen zeggen dat het zonder zo’n tussenstap kan gerealiseerd worden. Wij hebben de meeste partijen hier vandaag in dit halfrond en ook in de commissie horen zeggen dat het zonder tussenstap kan gerealiseerd worden. Ineens blijkt die tussenstap toch noodzakelijk te zijn.

Kortom, ook deze grote hervorming wordt door de regering, net als alle andere grote hervormingen, de pensioenen, de staatshervorming, het budget en wat nog meer vooruit geschoven. Ook deze hervorming, het toezicht op de financiële sector, moet dus wijken en wordt voor onbepaalde voor ons uit geschoven.

Mijnheer de minister, u moet eens aan uw collega’s van Ecofin vertellen dat u omwille van de splitsing van een kiesarrondissement genoopt bent zo’n belangrijke wetgeving als het toezicht op de financiële sector uit te stellen. Mevrouw Almaci sprak daarnet over surrealisme, ik zou het eerder een typisch Belgisch fenomeen noemen, maar ik denk dat dit twee dezelfde zaken zijn.

Een tweede element met betrekking tot het derde wetsontwerp, is dat wat we hier vandaag stemmen geen uitgewerkte wet is. Dit is geen wet waarvan we weten wat we stemmen. Dit is een kaderwet, een raamwet, die een algemeen raam schetst en die u, mijnheer de minister, een volmacht geeft om binnen dit kader uw gang te gaan.

De essentie van deze wet gaat u zelf bij KB vastleggen. De correcte bevoegdheidsverdeling tussen de 2 instanties, het verloop van de arbitrage wanneer er conflicten zijn, en die zullen veelvuldig zijn, zullen later nog bij KB vastgelegd worden.

Mijn vraag is dus heel eenvoudig. Wanneer komt u met dat KB? Wanneer kunnen wij de inhoud daarvan hier in het Parlement kennen en de zaak evalueren? Ik denk dat dit veel belangrijker zal zijn dan het wetsontwerp dat hier voorligt.

Een derde element, mijnheer de minister, is de vraag waarop ik ondanks mijn herhaaldelijke vragen nooit een antwoord heb gekregen. Wat is de intellectuele onderbouw van de keuze van het twinpeaksmodel. Ik zeg niet dat u dat niet weet, ik heb u gewoon de vraag gesteld en daar is geen antwoord op gekomen. Dat is wat ik zeg. Waarom hebben wij nog nooit uit uw mond kunnen horen wat de voordelen zijn van een twinpeaksmodel en de voordelen van een eengemaakte instelling die de 2 taken op zich zou nemen?

Er werd hier al een aantal keren verwezen naar het rapport van de Bijzondere Bankcommissie, ook naar het rapport van Lamfalussy. Laten we daarin heel duidelijk zijn. De Bijzondere Bankcommissie heeft zich daar niet over uitgesproken en heeft de verschillende mogelijkheden opengelaten, omdat wij toen wilden afsluiten en dat debat ten gronde niet wilden voeren. Ook Lamfalussy laat dat open. Lamfalussy zegt in zijn rapport dat moest er van scratch begonnen kunnen worden, één toezichthoudende instelling beter zou zijn

Translated text

We have heard the National Bank and the CBFA say it can be realized without such an intermediate step. We have heard most parties here today in this hemisphere and also in the committee say that it can be realized without intermittent steps. Suddenly, this intermediate step appears to be necessary.

In short, this great reform is being pushed forward by the government, like all other major reforms, the pensions, the state reform, the budget and more. Also this reform, the supervision of the financial sector, must therefore deviate and is postponed indefinitely for us.

Mr. Minister, you should tell your colleagues at Ecofin that you have been forced to postpone such important legislation as the supervision of the financial sector because of the split of a electoral district. Ms. Almaci just spoke about surrealism, I would rather call it a typical Belgian phenomenon, but I think these are two identical things.

A second element in relation to the third bill, is that what we vote here today is not a draft law. This is not a law for which we know what we vote. This is a framework law, a framework law, which outlines a general window and gives you, Mr. Minister, a mandate to go your way within this framework.

The essence of this law will be recorded by you in KB. The correct distribution of powers between the two bodies, the course of the arbitration when there are conflicts, and which will be frequent, will be fixed later by KB.

So my question is very simple. When will you get the KB? When can we know the content of it here in Parliament and evaluate the case? I think this will be much more important than the bill that is presented here.

A third element, Mr. Minister, is the question to which I have never received an answer, despite my repeated questions. What is the intellectual basis for choosing the twinpeaks model? I’m not saying you don’t know it, I just asked you the question and there was no answer to it. That is what I say. Why have we never heard from your mouth what are the advantages of a twinpeaks model and the advantages of a single institution that would take on the two tasks?

There has been a number of references to the report of the Special Banking Commission, including Lamfalussy’s report. Let us be very clear in this. The Special Banking Commission did not comment on this and left the various possibilities open, because we wanted to close and did not want to conduct that debate. Lamfalussy also opens it. Lamfalussy says in his report that should be able to start from scratch, one supervisory authority would be better

#51

Official text

                    
                    Waarom opteert u voor dat twinpeaksmodel, en niet voor het eenheidsmodel? In een eenheidsmodel is het duidelijk, want dan heeft men de discussie over bevoegdheden niet, en is de arbitrage tussen de verschillende instellingen niet nodig. Het zou de zaak doorzichtiger en eenvoudiger maken, denk ik, maar waarschijnlijk zullen er heel wat minder politieke benoemingen mee gepaard gaan, en de opdeling tussen PS en MR zou veel moeilijker zijn. Ik herhaal daarom mijn vraag, mijnheer de minister: wat is de intellectuele onderbouw van deze keuze?

Mijn volgend punt -en een aantal collega’s voor mij hebben dat ook al aangehaald -, gaat over het statuut van de Nationale Bank. De Nationale Bank krijgt er met dit wetsontwerp heel wat nieuwe bevoegdheden bij. Merkwaardig eens te meer is dat, in de lange rij van pesterijen van de privéaandeelhouders, met deze fundamentele toevoeging van bevoegdheden aan de Nationale Bank, geen rekening werd gehouden met 50 procent van de aandeelhouders. Nochtans zijn zij zeker en vast betrokken partij. Het model dat hier wordt geïnstalleerd wil namelijk zeggen dat een beursgenoteerde onderneming controle gaat uitoefenen op beursgenoteerde ondernemingen. Ik denk dat het verhaal van rechter en partij hier niet ver uiteen ligt. Wanneer de Nationale Bank, in geval van crisis van een van deze banken, zou betrapt worden op het feit dat ze een slechte controle heeft gedaan, dan kan de Nationale Bank daarvoor ter verantwoording worden geroepen, want dan heeft ze haar job niet goed gedaan, en dan zullen de koersen van de Nationale Bank op dat moment onder druk komen te staan, en dan zullen de aandeelhouders betalen voor een verantwoordelijkheid waar zij nooit voor gevraagd hebben, en waarin zij nooit gekend werden om deze verantwoordelijkheid op zich te nemen.

Mijnheer de minister, ik moet toegeven dat u daarover in de commissie heel duidelijk bent geweest. U hebt duidelijk gesteld: er komt deze legislatuur geen wijziging aan het statuut, en er zit niets in voor de privéaandeelhouders tijdens deze legislatuur. U bent daar zeer duidelijk in geweest, en ik weet niet of de heer Van Biesen en de heer Bogaert, die ook een oproep gedaan heeft, daarstraks goed begrepen hebben wat u daarover gezegd hebt. Ze hebben vandaag hier deze oproep herhaald met een beetje naïviteit die hen ergens siert, maar u bent er zeer duidelijk in geweest: ze kunnen allebei op hun kin blijven kloppen. U hebt beslist dat de aandeelhouders in de kou blijven staan, u haalt de kansen weg bij de Nationale Bank, en VLD en CD&V mogen slikken.

Translated text

Why do you opt for that twinpeaks model, and not for the unit model? In a unity model, it is clear, because then you do not have the discussion of powers, and there is no need for arbitration between the different institutions. It would make the matter more transparent and simpler, I think, but it will probably be accompanied by a lot less political appointments, and the division between PS and MR would be much more difficult. Therefore, I repeat my question, Mr. Minister: What is the intellectual basis of this choice?

My next point – and a number of colleagues before me have already cited it – is about the statute of the National Bank. The National Bank will be given a lot of new powers with this bill. Curiously again, in the long sequence of harassment by private shareholders, with this fundamental addition of powers to the National Bank, 50 percent of shareholders were not taken into account. However, they are definitely and definitely involved party. The model installed here means that a listed company will exercise control over listed companies. I think the story of the judge and the party here is not far apart. If the National Bank, in the event of a crisis of one of these banks, would be caught on the fact that it has done a poor control, then the National Bank can be held accountable for this, because then it has not done its job well, and then the rates of the National Bank will be under pressure at that time, and then the shareholders will pay for a responsibility that they have never asked for, and in which they were never known to assume this responsibility.

Mr. Minister, I must admit that you have been very clear about this in the committee. You have made it clear: there will be no changes to the statute during this legislature, and there is nothing in the interest of private shareholders during this legislature. You have been very clear about this, and I do not know whether Mr. Van Biesen and Mr. Bogaert, who also made a call, have understood what you said about it. They have repeated this call here today with a little naivety that adorns them somewhere, but you have been very clear in it: they can both continue to knock on their cheek. You have decided that the shareholders will remain in the cold, you will take away the chances at the National Bank, and VLD and CD&V will be allowed to swallow.

#52

Official text

                    
                    Daarom dienen wij een amendement in, maar dat laat ik over aan de heer Van de Velde die dat initiatief heeft genomen.

Mijnheer de minister, mijn laatste punt gaat over de ratingbureaus. Dat moet niet direct op Belgisch niveau worden geregeld, maar ik maak toch van de gelegenheid gebruik om hierover iets te zeggen. Men mag op nationaal niveau zo veel wapens in stelling brengen als men wil, maar als men de ratingbureaus op internationaal niveau niet onder controle neemt, zijn het allemaal slechts druppels op een hete plaat. Ik denk dat het Europees niveau het meest geschikt is voor de controle op de ratingbureaus.

De rol die de ratingbureaus bij de crisis, die hopelijk achter ons ligt, hebben gespeeld, is veel te weinig uit de verf gekomen zodat de alertheid daarvoor momenteel niet aanwezig is. Wanneer u binnen enkele maanden het voorzitterschap van Ecofin en Europa hebt, lijkt mij dat het ideale moment om de leiding te nemen om de controle op de ratingbureaus te installeren en ten minste te denken aan Europese licenties en een Europees controleorgaan.

Mijnheer de voorzitter, mijn fractie zal de wetsontwerpen nr. 2406 en nr. 2407 steunen. De manier waarop u het toezicht op de financiële sector organiseert, steunen wij echter niet.

Collega’s, dit is een heel belangrijke wet die in Vlaanderen geen meerderheid zal hebben. Als wij hier straks meerderheid tegen opposities stemmen, zoals het in de commissie was, dan moeten de Vlamingen weten dat hier een belangrijke wet inzake de controle op de banken, op een vitale sector in dit land, niet door een meerderheid in Vlaanderen wordt gedragen. Ik wens de collega’s van Open Vld en CD&V daar veel geluk mee.

Translated text

Therefore, we submit an amendment, but I leave it to Mr. Van de Velde who took that initiative.

My last point is about credit rating agencies. This should not be arranged directly at the Belgian level, but I will use the opportunity to say something about this. One can put as many weapons in place at the national level as one wishes, but if one does not control the rating agencies at the international level, they are all just drops on a hot plate. I think the European level is most suitable for the control of credit rating agencies.

The role that the rating agencies played in the crisis, which hopefully lies behind us, has come out of the paint too little so that the alertness for it is currently absent. When you have the presidency of Ecofin and Europe within a few months, it seems to me the ideal time to take the lead to install the control of the rating agencies and at least think about European licenses and a European audit body.

Mr. Speaker, my group will submit the draft law no. 2406 and no. 2407 of support. However, we do not support the way you organize the supervision of the financial sector.

This is a very important law that will not have a majority in Flanders. If we vote a majority against the opposition here, as it was in the committee, then the Fleming should know that here an important law on the control of the banks, in a vital sector in this country, is not carried by a majority in Flanders. I wish the colleagues of Open Vld and CD&V good luck with this.

#53

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, ce n'est pas un texte anodin. Cette crise financière, qui a touché le monde entier, et pas seulement l'économie belge, marquera ces quelques années. Elle est la conséquence de la prise de contrôle de notre économie par des logiques de plus en plus financières, qui sont dénoncées depuis des années par des économistes de la régulation, comme le prix Nobel d'économie de 2001, Joseph Stiglitz ou l'auteur de Dérives du capitalisme financier, l'économiste Michel Aglietta. Ils soutiennent diverses mesures, comme la lutte contre les paradis fiscaux, dont je vous parle souvent; contre l'évasion fiscale et le dumping fiscal, que la Belgique pratique à ses heures; pour le renforcement propre des banques, objet d'une proposition de loi que nous avons récemment déposée; et pour la prévision des normes comptables des banques.

Il y a même des repentis qui dénoncent cette situation, comme l'ancien directeur du Crédit Lyonnais, Jean Peyrelevade, auteur d'un excellent petit livre intitulé Le Capitalisme total. Il y dénonce avec des mots simples et très justes le fait que l'économie s'est 'financiarisée' et que le but du profit pour le profit, sans emploi, que ce soit au détriment de l'économie, de l'environnement ou du social, a pris le dessus. Ces économistes de la régulation ne croyaient pas si bien dire puisque la spéculation nous a conduits dans la crise financière que nous connaissons, et qu'aujourd'hui elle s'attaque même à des États, ce qui ne peut que nous inquiéter.

Pour guérir la crise, il faut connaître les racines du mal et les traiter en imposant des réformes en profondeur au système bancaire et financier. Il faut utiliser la crise pour parvenir à ces réformes. Celles-ci sont connues, elles ont été citées par certains collègues, dont Mme Almaci. Il s'agit de la séparation des métiers bancaires: le métier de récolter l'épargne et de prêter aux particuliers et aux petites entreprises est à séparer de celui des banques d'affaires, celles qui prennent des risques et qui spéculent. C'est la détermination d'obligations en matière de fonds propres, pour maîtriser ce qu'on appelle l'effet levier, dont a souffert Fortis Banque, en manque de liquidités suite à des investissements inconsidérés.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker. This financial crisis, which has affected the whole world, and not only the Belgian economy, will mark these few years. It is the consequence of taking control of our economy by increasingly financial logics, which have been denounced for years by regulatory economists, such as the 2001 Nobel Prize in Economics, Joseph Stiglitz, or the author of Derivatives of Financial Capitalism, the economist Michel Aglietta. They support various measures, such as the fight against tax havens, of which I often speak to you; against tax evasion and tax dumping, which Belgium practices at its time; for the self-strengthening of banks, subject to a bill we have recently filed; and for the forecasting of bank accounting standards.

There are even repentants who denounce this situation, such as the former director of Crédit Lyonnais, Jean Peyrelevade, author of an excellent little book entitled Le Capitalisme total. He denounces with simple and very just words the fact that the economy has "financialized" and that the purpose of profit for profit, without employment, whether at the expense of the economy, the environment or the social, has taken over. These regulatory economists did not think so well because speculation has led us into the financial crisis we know, and today it attacks even states, which can only worry us.

To cure the crisis, we must know the roots of evil and deal with them by imposing profound reforms on the banking and financial system. We must use the crisis to ⁇  these reforms. These are known, they have been cited by some colleagues, including Ms. Almaci. It is about the separation of banking professions: the profession of collecting savings and lending to individuals and small ⁇  is to be separated from that of business banks, those who take risks and speculate. It is the determination of bonds in terms of own funds, to control what is called the leverage, which suffered Fortis Banque, in the absence of liquidity following unconscious investments.

#54

Official text

                    
                    C’est la réforme des agences de notation ou du moins la création d’une agence de notation publique qui n’aurait pas d’intérêt dans le système financier, qui serait au-dessus de la mêlée. C’est une attitude irréprochable qui est à attendre des banques en matière de rémunération des traders ou en matière de présence dans des paradis fiscaux.

Je pense que toutes les mesures qui sont prises et qui seront prises en matière financière et de rapports aux banques doivent s’inspirer de ces principes. On a parlé, monsieur le ministre, de la contribution des banques au budget de l’État, à savoir ces fameux 500 millions d’euros. Il faudrait qu’elle soit proportionnelle au degré de risque, à la limite pour décourager le risque ainsi que pour protéger les banques qui sont raisonnables dans leurs comportements et leur choix en matière de risque.

C’est également l’instauration de taxes sur les opérations boursières ou sur la spéculation à la fois pour la décourager et pour permettre de trouver des ressources complémentaires au budget de l’État qui en a bien besoin.

Dans le cadre de la commission de suivi de la crise bancaire et financière, nous avons reçu tout récemment les représentants des banques et des compagnies d’assurances qui ont dû être aidées par l’État pour ne pas sombrer avec la crise. Ces dernières se sont retrouvées dans cette situation à cause de prises de risques inconsidérés, d’investissements massifs dans des produits dangereux qu’elles ne connaissaient pas, la plupart de ces produits étant basés aux États-Unis. Ces banques et ces compagnies d’assurances recherchaient des profits rapides quels que soient les moyens utilisés et les risques pris, y compris en étant présentes dans des paradis fiscaux ou en participant à des montages discutables voire illégaux.

Ces auditions des représentants de Dexia, KBC, BNP Paribas Fortis et Ethias ont été particulièrement éclairantes quant à leur état d’esprit quelques mois après la crise. Nous avons pu les interroger sur les changements introduits depuis la crise, sur l’évolution des pratiques, sur la politique de gestion des risques et de rémunération des traders et des dirigeants de ces banques, sur la politique de prêts aux entreprises, parce qu’on attend d’elles qu’elles soutiennent l’économie réelle. Je ne vous reparlerai pas du dossier Decto qui a abouti à une décision positive hier en justice pour la poursuite des activités, ce dont je me réjouis. Cela va à l’encontre de l’avis et de la résistance de deux banques dont l'une aidée par l’État. On a les interrogés également sur l’évolution de leur personnel.

Translated text

It is the reform of rating agencies or at least the creation of a public rating agency that would have no interest in the financial system, which would be above the blade. This is an irreproachable attitude that is to be expected from banks in terms of remuneration to traders or in terms of presence in tax havens.

I believe that all measures that are taken and will be taken in financial matters and reporting to banks should be inspired by these principles. We talked, Mr. Minister, about the contribution of banks to the state budget, namely these famous 500 million euros. It should be proportionate to the level of risk, to the limit to discourage risk and to protect banks that are reasonable in their risk behavior and choices.

It is also the introduction of taxes on stock market operations or on speculation both to discourage it and to enable to find additional resources to the budget of the state that needs it.

As part of the Commission for the Monitoring of the Banking and Financial Crisis, we recently received representatives of banks and insurance companies who had to be assisted by the State in order not to sink with the crisis. The latter found themselves in this situation due to unconscious risk-taking, massive investments in dangerous products that they did not know, with most of these products based in the United States. These banks and insurance companies sought quick profits regardless of the means used and the risks taken, including being present in tax havens or participating in questionable or even illegal assemblies.

These hearings of representatives of Dexia, KBC, BNP Paribas Fortis and Ethias were ⁇  enlightening about their state of mind a few months after the crisis. We were able to question them about the changes introduced since the crisis, about the evolution of practices, about the policy of risk management and remuneration of traders and executives of these banks, about the policy of corporate loans, because they are expected to support the real economy. I will not talk about the Decto case that resulted in a positive decision yesterday in court for the continuation of activities, which I look forward to. This goes against the opinion and resistance of two banks, one of which is supported by the state. They were also asked about the evolution of their staff.

#55

Official text

                    
                    Chez certains, on a senti une modestie retrouvée, une réelle humilité, une volonté de mieux faire, de ne plus se tromper et de se concentrer sur des marchés et des métiers connus. D'autres ont, par contre, déjà retrouvé toute leur arrogance: "Laissez-nous faire, nous connaissons notre métier" et j'ai même entendu: "Vous savez, on ne s'en est pas si mal sorti!". Il a fallu leur expliquer toutes les conséquences de la crise sur notre économie et sur le budget de l'État, ces 20 milliards d'euros de déficit qu'il faudra combler d'ici à 2015, et l'importance de l'aide publique octroyée aux banques. Je faisais d'ailleurs remarquer à M. Bonnafé qu'il parlait au nom de BNP Paribas Fortis et non pas au nom de BNP Paribas. BNP Paribas, quant à elle, s'en est peut-être bien sortie et a fait une bonne affaire en rachetant notre banque.

Au-delà de ces petites différences, tous ces représentants, dans des termes plus ou moins mesurés, se sont plaints des contraintes qui leur sont aujourd'hui imposées, que ce soit par la Commission européenne, dans le cadre des normes de Bâle III, voire des normes plus ou moins précises annoncées par les États. Si elles sont trop contraintes, si on ne leur lâche pas la bride et on ne leur permet pas de gérer, elles-mêmes, les risques, elles menacent de la pire des récessions et annoncent la fin de la croissance, celle de leur profit et de leur capacité à soutenir l'économie.

J'ai été étonné et choqué de cette attitude, d'autant plus qu'il s'agit de banques qui ont été largement aidées par l'État – les autres n'ayant pas été entendues – et qui disposent, en leur sein, d'administrateurs qui nous représentent. Nous attendons d'elles, encore plus que des autres, qu'elles soient irréprochables en toute matière. Les responsables politiques devront faire preuve de courage et de persévérance pour imposer ces mesures de réforme qui sont tout aussi urgentes qu'indispensables et que nous attendons impatiemment. Au-delà, le risque zéro n'existant pas, il faut un "service d'incendie" performant même si j'ai dit qu'il n'était pas suffisant. Demain, nous voterons les nouveaux "services d'incendie" de l'État belge en matière financière. Seront-ils plus performants que les dispositifs existants? Nous l'espérons mais nous espérons surtout ne pas devoir y avoir recours dans le futur!

Translated text

In some, we felt a re-founded modesty, a real humility, a willingness to do better, to no longer make mistakes and to focus on known markets and trades. Others, on the other hand, have already found all their arrogance: "Let us do, we know our profession" and I have even heard: "You know, we didn't get so bad!". They had to explain to them all the consequences of the crisis on our economy and on the state budget, those 20 billion euros of deficit to be filled by 2015, and the importance of public aid granted to banks. I would like to point out Mr. Bonnafé that he spoke on behalf of BNP Paribas Fortis and not on behalf of BNP Paribas. BNP Paribas, on the other hand, may have done well and made a good deal by buying our bank.

Beyond these small differences, all these representatives, in more or less measured terms, have complained about the constraints that are now imposed on them, either by the European Commission, within the framework of the Basel III standards, or even more or less precise standards announced by States. If they are too constrained, if they are not let go of the bridle, and if they are not allowed to manage, themselves, the risks, they threaten the worst of the recessions and announce the end of growth, that of their profits and their ability to sustain the economy.

I was surprised and shocked by this attitude, especially since these are banks that have been largely assisted by the state – the others have not been heard – and have, within them, administrators who represent us. We expect them, even more than others, to be irreproachable in all matters. Political leaders will need to show courage and perseverance to impose these reform measures that are equally urgent and indispensable and that we are looking forward to. Furthermore, zero risk does not exist, it requires a "fire service" performing even though I said it wasn't enough. Tomorrow, we will vote on the new "fire services" of the Belgian state in financial matters. Will they be more efficient than existing devices? We hope for it, but especially hope we do not have to use it in the future!

#56

Official text

                    
                    Voici quatre petites remarques par rapport aux textes qui seront votés.

1. Grâce au premier texte, nous pourrons, si nécessaire, intervenir plus rapidement et plus proprement en cas de problèmes dans une banque. Certes, la saga autour de l'intervention de l'État dans l'affaire Fortis ne pouvait que conduire à ce type de changement. L'on peut soutenir cette logique.

2. Les compétences passées de la CBFA sont transférées à la BNB dans le cadre du modèle Twin Peaks. Espérons que la BNB sera plus efficace que ne l'a été la CBFA dans le dossier Fortis, puisque tout le monde sait qu'elle était informée, notamment des problèmes de liquidité et de prise de risque! Il ne suffit pas de transférer des compétences et le personnel. Encore faut-il avoir la volonté et les moyens de les exercer au mieux! Ces décisions sont renvoyées en grande partie à des arrêtés. Le rôle du Parlement ne sera donc pas de voter ou d'amender ces textes, mais de continuer à interroger le ministre des Finances quant à l'évolution en la matière. Nous y veillerons!

3. Le dispositif reste néanmoins flou autour de cette période intermédiaire. L'analyse des textes a fait apparaître cette problématique, à plusieurs reprises, en commission des Finances. J'éprouve toujours quelques difficultés à comprendre l'utilité de cette mesure. La majorité propose d'habiliter le gouvernement à organiser le transfert en question. Cela pose indéniablement un problème de contrôle démocratique et cela peut jeter la suspicion sur le système. En tout cas, si transfert de compétences il y a, autant qu'il soit le plus rapide et le plus clair possible et ce, peu importe notre avis sur le nouveau dispositif.

4. Nous restons sur notre faim en ce qui concerne la protection des consommateurs. Au-delà des conséquences sur l'économie, sur les recettes de l'État, au-delà de la nécessité de mobiliser des moyens énormes en faveur du sauvetage des banques, de nombreuses personnes, de nombreuses institutions ont été victimes de la crise financière car elles ont reçu le conseil d'investir dans certains produits. Je l'ai relevé avec le secrétaire d'État en charge de l'Économie sociale. Des fonds comme le Fonds pour l'économie sociale et solidaire se sont fourvoyés sur les conseils de la KBC d'investir dans des produits CDO, dans lesquels on a perdu beaucoup d'argent.

Translated text

Here are four small comments regarding the texts that will be voted.

1 of 1. Thanks to the first text, we will be able, if necessary, to intervene faster and cleaner in the event of problems in a bank. Certainly, the saga around state intervention in the Fortis case could only lead to this kind of change. This logic can be supported.

2 of 2. CBFA’s past skills are transferred to BNB as part of the Twin Peaks model. Hopefully BNB will be more efficient than CBFA in the Fortis case, as everyone knows it was informed, including liquidity and risk-taking issues! It is not enough to transfer skills and personnel. We still need to have the will and the means to exercise them as best as possible! These decisions are largely referred to arrests. The role of Parliament will therefore not be to vote or amend these texts, but to continue to question the Minister of Finance about the developments in the matter. We will take care of it!

3 of 3. However, the device remains blurred around this intermediate period. The analysis of the texts has made this problem appear, several times, in the Finance Committee. I still have some difficulties in understanding the usefulness of this measure. The majority proposes to empower the government to organize the transfer in question. This undoubtedly poses a problem of democratic control and it can cast suspicion on the system. In any case, if there is a transfer of skills, as much as it is as fast and as clear as possible and this does not matter our opinion on the new device.

4 of 4. We remain on our hunger when it comes to consumer protection. Beyond the consequences on the economy, on the revenue of the state, beyond the need to mobilize enormous funds for the rescue of banks, many people, many institutions have been victims of the financial crisis because they have been advised to invest in certain products. I discussed this with the Secretary of State in charge of the Social Economy. Funds such as the Social and Solidarity Economy Fund have misled KBC’s advice to invest in CDO products, in which we have lost a lot of money.

#57

Official text

                    
                    Nous avions déposé un amendement que nous redéposons. Il propose simplement d'associer à la CBFA, qui aura demain cette mission de contrôle des produits, les services de l'Inspection économique, dont c'est le métier. Ils exercent déjà ce type d'activité et ont l'habitude de traiter avec des citoyens qui les interrogent. Il nous semblait que cette collaboration pouvait être positive et éviter que demain des épargnants soient encore victimes de placements hasardeux.

On nous annonce un autre texte dans quelques semaines. Nous jugerons sur pièce. En la matière, comme dans beaucoup d'autres, un tien vaut mieux que deux tu l'auras!

Je réservais ma conclusion pour M. Mayeur. Malheureusement, il n'est plus là. J'ai bien écouté et, globalement, apprécié son discours. J'espère que son collègue Thiébaut lui rapportera.

Néanmoins un élément de son intervention me pose problème. Peut-être ai-je mal compris, mais j'ai eu l'impression qu'il présentait les prochaines crises comme inévitables et inéluctables. Il disait: "Quand il sera nécessaire d'intervenir encore, nous devrons être prêts". Je conclurai par là: ce qu'il convient de mettre en œuvre en Belgique dans le cadre de la présidence belge, le plus possible au niveau international, ce sont des réformes fondamentales pour combattre ces comportements et ces choix spéculatifs. D'une part, ils ont conduit le monde entier dans une crise financière sans précédent, mais, d'autre part, au quotidien et bien avant cette crise, ont engendré des conséquences économiques, sociales et environnementales très graves.

Le politique, la puissance publique doit donc retrouver la maîtrise en la matière et profiter de la crise pour apporter ces réformes fondamentales; je l'ai déjà dit. Les textes que nous allons adopter demain ne sont pas ces réformes fondamentales, ils ne répondent qu'à une partie du problème, ils ont une certaine capacité d'intervention en cas de problème. Il s'agirait de travailler bien en amont. C'est ce que nous attendons.

Translated text

We have submitted an amendment that we are submitting. He simply proposes to associate with the CBFA, which will have this product control mission tomorrow, the services of the Economic Inspection, of which it is the profession. They are already engaged in this type of activity and are accustomed to dealing with citizens who question them. It seemed to us that this collaboration could be positive and prevent future savers from still being victims of random investments.

Another text will be announced in a few weeks. We will judge by piece. In this matter, as in many others, one of yours is better than two you will have it!

I reserve my conclusion for Mr. by Major. Unfortunately, he is no longer there. I listened and generally appreciated his speech. I hope his colleague Thiébaut will report to him.

However, some of his interventions are problematic to me. Maybe I misunderstood it, but I had the impression that he presented the next crises as inevitable and inevitable. He said, “When it is necessary to intervene again, we must be ready.” I conclude with this: what should be implemented in Belgium under the Belgian Presidency, as much as possible at the international level, are fundamental reforms to combat these speculative behaviors and choices. On the one hand, they have led the world into an unprecedented financial crisis, but on the other hand, on a daily basis and long before this crisis, they have generated very serious economic, social and environmental consequences.

Politics, public power, therefore, must regain control in this matter and take advantage of the crisis to bring these fundamental reforms; I have already said. The texts we will adopt tomorrow are not these fundamental reforms, they only respond to a part of the problem, they have a certain capacity to intervene in the event of a problem. It would be to work well in advance. This is what we expect.

#58

Official text

                    
                    Monsieur le ministre, chers collègues, les deux ou trois projets qui sont soumis au débat de notre Assemblée – ce sont deux et demi – doivent être considérés comme complétant celui que nous avons voté voici quelques semaines, le gouvernement d’entreprise, et anticipant en quelque sorte le quatrième, celui relatif à la protection du consommateur.

Il convient de les considérer comme étant un même dispositif pour répondre aux recommandations de la commission spéciale et du rapport Lamfalussy: mettre en place une nouvelle architecture de contrôle et doter l’État de capacités d’entamer une procédure menant jusqu’à la cession d'éventuels éléments du patrimoine de l’établissement bancaire.

Les deux projets s’ajoutent à celui que nous avons voté sur la gouvernance et anticipent celui sur la protection du consommateur. Ils partent de la constatation de ce que les défaillances du secteur bancaire sont susceptibles de déstabiliser le système financier dans son ensemble, une justification bien pudique lorsque l’on sait que l’OIT a chiffré les effets de la crise à 20 millions d’emplois sacrifiés, que 53 millions d’individus sur notre planète sont restés pauvres à cause de cette crise. Il y a lieu aussi de rappeler que, dans son rapport publié fin 2008, le FMI recommande à la Belgique de renforcer son cadre légal pour définir les conditions d’intervention futures auprès des institutions financières et de pouvoir mobiliser les ressources financières en cas de crise sur les marchés.

Parmi les dispositions qui nous sont proposées, il y a la possibilité réservée au gouvernement d’arrêter tout acte de disposition en faveur de l’État de toute autre personne belge ou étrangère, de droit public ou privé, notamment tout acte de cession de vente ou d’apport portant sur des actifs ou des passifs ou sur plusieurs branches d’activité. En fait, nous mettons en place une capacité d’expropriation d'actifs et de passifs de plusieurs branches d’activité des titres et parts d’établissements de crédit. Mais qui dit expropriation, dit aussi, constitutionnellement, juste et préalable indemnisation des titulaires de groupes d’actions qui participent à la gestion d’entreprise mais aussi des multiples petits porteurs détenteurs de placements de bon père de famille.

Le projet de loi, tel qu’il nous est soumis, donne réponse à la façon dont l’indemnisation des actionnaires sera assurée, en tenant compte de la situation de l’entreprise où l’intervention de la puissance publique s’est faite et également du rang et de la qualité des créanciers de celle-ci. S’il est de nature à mettre fin à des batailles juridiques qu’active la prise de contrôle d’établissements bancaires, il faut espérer qu’il ne sera jamais mis en œuvre. Même si, nous le savons, nous en avons été privés au moment où il a fallu prendre des décisions et que, face à ces méga-institutions bancaires, nous devrons encore réfléchir demain sur le plan de l’actionnariat entre les actionnaires de référence qui assument une responsabilité et les petits porteurs de placements de bon père de famille.

Le second projet, quant à lui, comprend plusieurs volets significatifs. D’abord la disparition du comité de stabilité financière et puis, le transfert dans le giron de la Banque nationale, des compétences liées à l’exercice du contrôle systémique et du contrôle prudentiel.

Translated text

Mr. Minister, dear colleagues, the two or three projects that are submitted to the debate of our Assembly – they are two and a half – must be considered as supplementing the one we voted here a few weeks ago, the corporate government, and anticipating in some way the fourth, the one relating to consumer protection.

They should be viewed as a single mechanism in response to the recommendations of the Special Committee and the Lamfalussy Report: establishing a new control architecture and empowering the State to initiate a procedure leading up to the transfer of any elements of the bank’s assets.

Both projects add to the one we voted on governance and anticipate the one on consumer protection. They start from the finding that banking failures are likely to destabilize the financial system as a whole, a fairly puddic justification when it is known that the ILO has estimated the effects of the crisis to 20 million jobs sacrificed, that 53 million individuals on our planet have remained poor because of this crisis. It should also be recalled that, in its report published at the end of 2008, the IMF recommends that Belgium strengthen its legal framework to define future conditions for intervention with financial institutions and to be able to mobilize financial resources in the event of a market crisis.

Among the provisions that are proposed to us is the possibility reserved to the Government to terminate any act of disposal in favor of the State of any other Belgian or foreign person, of public or private law, in particular any act of cession of sale or contribution relating to assets or liabilities or to several branches of activity. In fact, we are establishing a capacity to expropriate assets and liabilities from several branches of business of securities and shares of credit institutions. But who says expropriation, also says, constitutionally, just and prior compensation of holders of groups of shares that participate in the management of the enterprise but also of the multiple small holders holding investments of good family father.

The bill, as submitted to us, provides an answer to how the compensation of shareholders will be assured, taking into account the situation of the company where the intervention of the public power has taken place, as well as the rank and quality of its creditors. If it is capable of ending the legal battles triggered by taking control of banking institutions, we must hope that it will never be implemented. Even though, we know, we were deprived of it at the time when decisions had to be made and that, in the face of these mega-banking institutions, we will still have to think tomorrow about the shareholding plan between the reference shareholders who assume a responsibility and the small holders of investments of good family father.

The second project, on the other hand, includes several significant parts. First, the disappearance of the Financial Stability Committee and then, the transfer to the National Bank, the powers related to the exercise of systemic control and prudential control.

#59

Official text

                    
                    Avec cette phase transitoire, s'ajoute la création du comité des risques et établissements financiers systémiques. Il confère à la CBFA réformée le contrôle visant à assurer le respect des règles de conduite des établissements financiers dotés de nouveaux accents qui pourraient être étendus à des intermédiaires autres que des intermédiaires financiers. Le Roi est habilité à prendre des mesures visant à promouvoir la protection des consommateurs.

Quant à l'architecture financière, je rappelle que la commission spéciale n'avait pas tranché en son sein sur le modèle à adopter. Lors de la rédaction du rapport, nous avons évoqué trois hypothèses en indiquant qu'il appartiendrait à notre Assemblée de choisir. Nous étions tenus par un délai – le rapport devait être déposé dans les quatre mois – et nous n'avions pas alors assez d'informations pour opérer un choix éclairé, même si nous avions déjà des indications sur la solution à mettre en place.

Les auditions et le rapport des collèges d'experts relatif aux constatations que nous avions opérées avaient montré que si les rôles de la CBFA et ceux de la BNB étaient bien établis, la première en qualité de superviseur microprudentiel et la seconde en tant qu'organe de supervision macroprudentiel, le statut d'action du comité de stabilité financière qui avait été créé par la loi de 2002 ne lui permettait pas de remplir son rôle de trait d'union de manière optimale car, disait le rapport, "il ne constituait qu'un forum d'échange d'informations sur les autorités formelles". Ce faisant, la commission spéciale constatait l'échec de ce dispositif.

La nouvelle architecture dessinée, selon le modèle Twin Peaks, amène certainement plus de clarté. Il conviendra cependant de doter les acteurs de ce modèle des moyens d'exercer un contrôle mésoprudentiel efficace: ce sont les recommandations 38 et 39 de la commission. Comme certains de mes collègues l'ont dit, la question se pose de la nécessité de passer par le stade intermédiaire. Le temps qui s'est écoulé et la nécessité d'aller de l'avant justifient-ils encore le passage par ce stade intermédiaire? J'ajoute que par son intégration dans le système bancaire européen, la Banque nationale est de facto la plus à même de remplir les nouvelles missions qui lui sont confiées. Il faut espérer qu'elle ne devra pas les mettre en œuvre mais si elle devait le faire, qu'elle puisse le faire de la meilleure manière possible.

Nous devons aussi veiller, outre les compétences, à doter nos institutions de la capacité humaine et réglementaire de procéder au contrôle stratégique des banques et compagnies d'assurances présentant un caractère systémique. Cela implique qu'elles disposent d'une autorité réglementaire pour approuver ou refuser ce que ces institutions mettent en œuvre, les plans éventuellement stratégiques et les actions tactiques qu'elles mènent, et ce sur la base d'un dialogue permanent respectant les principes renforcés de confidentialité.

Translated text

This transitional phase is accompanied by the creation of the Committee on Risk and Systemic Financial Institutions. It confers to the reformed CBFA the control to ensure compliance with the rules of conduct of financial institutions with new accents that could be extended to other intermediaries than financial intermediaries. The King is empowered to take measures to promote the protection of consumers.

As for the financial architecture, I recall that the special committee had not decided within it on the model to be adopted. When drafting the report, we talked about three assumptions, indicating that it would be up to our Assembly to choose. We were bound by a deadline – the report was to be submitted within four months – and we did not have enough information to make an informed choice, even though we already had indications on the solution to be implemented.

The hearings and the report of the colleagues of experts on the findings we had made showed that while the roles of CBFA and BNB were well established, the first as a microprudential supervisor and the second as a macroprudential supervisory body, the action status of the Financial Stability Committee created by the 2002 Act did not allow it to fulfill its union role in an optimal manner because, the report said, “it constituted only a forum for the exchange of information about formal authorities.” In doing so, the special commission observed the failure of this arrangement.

The new drawn architecture, according to the Twin Peaks model, ⁇  brings more clarity. However, it will be necessary to provide the actors of this model with the means to exercise effective mesoprudential control: these are the Commission Recommendations 38 and 39. As some of my colleagues have said, the question arises of the need to go through the intermediate stage. Does the time that has passed and the need to move forward still justify the passage through this intermediate stage? I add that by its integration into the European banking system, the National Bank is de facto the most capable of fulfilling the new tasks entrusted to it. It must be hoped that it will not have to implement them but if it should do it, that it can do it in the best way possible.

We must also ensure, in addition to the competence, that our institutions are equipped with the human and regulatory capacity to carry out the strategic control of banks and insurance companies of a systemic nature. This implies that they have a regulatory authority to approve or reject what these institutions are implementing, possible strategic plans and tactical actions they are carrying out, on the basis of a permanent dialogue respecting the strengthened principles of confidentiality.

#60

Official text

                    
                    Cela passe, comme le prévoit la commission spéciale, par la mise en place d'une législation renforçant le rôle de l'organe responsable. C'est l'objet de nos débats. Il faudrait également veiller au recrutement d'équipes de market intelligence, d'analystes financiers expérimentés capables de suivre et de mettre en œuvre, à l'épreuve, les choix stratégiques des institutions financières. Cela implique évidemment des moyens humains et financiers supplémentaires.

Au-delà de cela, l'instauration d'une culture de dialogue entre les banques et les compagnies d'assurances systémiques, où l'indépendance des organes de contrôle doit être perçue comme un atout et la vision extérieure d'un contrôleur comme un apport, apparaît nécessaire. L'appétit pour le risque est tel que, dans la détermination et les choix des orientations stratégiques, il faut responsabiliser ceux qui les exercent. Et à cet égard notamment avoir des avis éclairés à l'intérieur de ces institutions, des comités d'audit, et valoriser les audits internes.

C'est la raison pour laquelle le cdH approuvera ces projets de loi. Vous me permettrez de rappeler que nous sommes au milieu du gué, qu'il reste encore un chemin important à parcourir. J'avais parlé, lors de mon intervention à cette même tribune lors du dépôt du rapport de la commission spéciale, du danger de l'oubli collectif, de l'endormissement. L'être humain est ainsi fait. Même si nous n'en avons peut-être plus tous conscience, nous sommes passés près du gouffre absolu. Tout le système économique mondial, basé sur le marché et donnant au secteur financier un rôle démesuré, a manqué de s'effondrer. Ces leçons ne doivent pas être oubliées. Au contraire, nous devons persister dans la volonté de modifier les règles, de renforcer la supervision et, ainsi, de combattre la cupidité.

Les convulsions systémiques du système financier, dues à la dérégulation, n'appartiennent pas uniquement au passé. Il y a déjà de nouveaux déséquilibres au niveau planétaire. La spéculation est toujours aussi présente. Certains voudraient recommencer comme hier, alors que nous étions tous convaincus, il y a un an, que la finance devait être au service de l'économie et non le contraire.

Édicter des règles ne suffit pas, comme Dominique Strauss-Kahn le rappelait récemment à Bruxelles. Il faut aussi et surtout organiser la supervision. Logiquement, cela signifie "une vision super". Dans son dernier ouvrage, Joseph Stiglitz affirme d'ailleurs que "tout jeu a ses règles et ses arbitres. Le jeu économique ne fait pas exception. L'un des rôles cruciaux de l'État est d'écrire les règles et de fournir les arbitres. Les règles sont les lois qui gouvernent l'économie de marché, les arbitres qui comprennent, les autorités de contrôle et les juges qui aident à faire appliquer et interpréter les lois. En Amérique, trop de règles ont été établies par ou pour les professionnels de la finance et les arbitres se sont montrés partiaux. On ne peut donc s'étonner des déséquilibres des résultats.

Translated text

This goes, as the special committee envisages, through the introduction of legislation reinforcing the role of the responsible body. This is the subject of our discussions. It would also be necessary to ensure the recruitment of market intelligence teams, experienced financial analysts capable of monitoring and implementing, on the test, the strategic choices of financial institutions. This, of course, involves additional human and financial resources.

Beyond this, the establishment of a culture of dialogue between banks and system insurance companies, where the independence of the supervisory bodies should be perceived as an asset and the outward vision of a controller as a contribution, appears necessary. The appetite for risk is such that, in determining and choosing strategic directions, it is necessary to empower those who exercise them. And in this regard in particular have informed opinions within these institutions, audit committees, and value internal audits.

That is why the CDH will approve these bills. You will allow me to remind you that we are in the middle of the wave, that there is still an important road to go. I had spoken, during my speech at this same tribune, during the deposition of the report of the special commission, of the danger of collective forgetfulness, of falling asleep. Human beings are made so. Even though we may not all be aware of it anymore, we have passed near the absolute abyss. The entire global economic system, based on the market and giving the financial sector an excessive role, has failed to collapse. These lessons should not be forgotten. On the contrary, we must persist in the willingness to change the rules, to strengthen supervision and thus to fight greed.

The systemic convulsions of the financial system, due to deregulation, do not belong only to the past. There are already new imbalances at global level. Speculation is still present. Some would like to start again like yesterday, while we were all convinced, a year ago, that finance should be at the service of the economy and not the opposite.

It is not enough to lay down rules, as Dominique Strauss-Kahn recently recalled in Brussels. It is also and above all necessary to organize the supervision. Logically, this means “a super vision.” Joseph Stiglitz said, “Every game has its rules and its referees. The economic game is no exception. One of the crucial roles of the state is to write the rules and provide arbitrators. Rules are the laws that govern the market economy, the arbitrators who understand, the supervisory authorities and the judges who help to enforce and interpret the laws. In America, too many rules have been established by or for financial professionals and arbitrators have proved biased. Therefore, we cannot be surprised by the imbalances of the results.

#61

Official text

                    
                    On ne peut donc laisser faire, comme le souhaiteraient les partisans du libéralisme, qu'il soit néo-, crypto- ou réformé.

Il faut aussi combattre dans ce secteur la pure cupidité. Et le seul barrage contre celle-ci reste le processus démocratique. L'histoire que nous avons vécue pourrait donner le sentiment que les événements dans leur ensemble s'expliquent par une sorte d'engrenage quasi shakespearien dans lequel l'avidité des uns et la panique des autres se seraient entrechoqués, faisant s'effondrer le château de cartes de nos illusions au bénéfice de quelques puissants.

Comme le dit Jacques Attali, "tant que l'analyse et l'action contre la crise restent fondées, pour la droite, sur le simple regret d'avoir transgressé les principes du libéralisme, pour la gauche, sur le retour nostalgique à l'État Providence, rien de sérieux ne pourra être entrepris pour la dépasser." La crise que nous avons connue est aussi le résultat de politiques de complaisance envers la "main invisible du marché" et le fruit d'une information insuffisante sur ce qui s'y organisait. Elle nous pose et nous repose la question de l'utilité de ces marchés. Certes, ce sont des instruments essentiels – et ils le restent, ne nous y trompons pas – au progrès de nos économies, puisqu'ils permettent de transférer contre rémunération, un intérêt ou un dividende, l'épargne de ceux qui sont capables d'en constituer vers ceux qui peuvent l'utiliser. Mais encore faut-il que ces institutions cessent, par des politiques insensées, de participer à des activités qu'elles ne comprennent pas pendant que les régulateurs les laissent faire.

Face à la cupidité qui se loge dans tous les interstices du système économique mondial – donc, dans ces zones de non-droit que sont les paradis fiscaux –, dans des véhicules sophistiqués dont on se demande qui en détient la capacité de pilotage et qui recourent à des moyens dénués de la moindre éthique, nous sommes en état de légitime défense. Le marché a changé nos modes de pensée et déformé nos valeurs. La culture propagée par l'économie dominante est bien souvent de convenance, cherchant à faire croire que l'État est un handicap et qu'il convient qu'il ne s'occupe pas d'économie et des grands équilibres mondiaux. On voit où cela a mené.

L'erreur qui nous guette aussi est l'opposé, à savoir non de laisser faire, mais de vouloir tout réglementer, tout réguler, tout cataloguer. Il en va du système économique comme de la justice. On ne peut sans conséquence surcharger de dossiers des juges d'instruction, parce qu'alors la justice ne s'exerce que pour les cas simples et proches. Cela produit toujours une impunité pour les situations complexes, en l'occurrence la délinquance organisée. C'est la même chose dans l'économie. Le diagnostic de ce qui n'a pas fonctionné doit nous conduire à apporter le remède là où les activités ont dérapé et ne se sont pas correctement organisées. C'est au cœur du problème qu'il faut porter le fer.

Translated text

Therefore, we cannot allow it to happen, as would be desired by the supporters of liberalism, whether it be neo-, crypto- or reformed.

There is also a need to combat greed in this area. And the only barrier against it remains the democratic process. The history we have lived through could give the feeling that the events as a whole are explained by a kind of almost Shakespearean gear in which the greed of one and the panic of the other would have intertwined, causing the card castle of our illusions to collapse for the benefit of a few powerful.

As Jacques Attali says, “as long as the analysis and action against the crisis remains founded, for the right, on the simple regret of having transgressed the principles of liberalism, for the left, on the nostalgic return to the State of Providence, nothing serious can be undertaken to overcome it.” It raises us and raises us the question of the usefulness of these markets. Certainly, they are essential instruments – and they remain, let us not be mistaken – to the progress of our economies, since they allow to transfer, against remuneration, an interest or a dividend, the savings of those who are able to make it to those who can use it. But it is also necessary that these institutions cease, through nonsensical policies, to participate in activities that they do not understand while the regulators let them do.

In the face of the greed that lies in every intersection of the world economic system – thus, in those areas of unlawfulness that are tax havens – in sophisticated vehicles of which one asks who holds the capacity to drive and which resort to means devoid of any ethics, we are in a state of legitimate defence. The market has changed our ways of thinking and distorted our values. The culture propagated by the dominant economy is often of convenience, seeking to make believing that the state is a disability and that it is appropriate that it does not care about the economy and the great global balances. We can see where this has led.

The mistake that also awaits us is the opposite, namely, not to let do, but to want to regulate everything, to regulate everything, to catalog everything. This applies to the economic system as well as to the justice system. One cannot without consequence overload the files of the judges of instruction, because then justice is exercised only for simple and close cases. This always produces impunity for complex situations, in this case organized crime. The same is true in the economy. The diagnosis of what did not work should lead us to bring the remedy where the activities have failed and have not been properly organized. It is at the heart of the problem that the iron must be carried.

#62

Official text

                    
                    Surtout, il ne faut pas multiplier avec frénésie les règlements là où les choses se passent bien et se passeraient encore bien. Ainsi, si les régulateurs n'ont qu'une chose à faire, ne conviendrait-il pas qu'ils veillent à restaurer le contrôle qu'ils exercent notamment sur le recours de plusieurs intervenants financiers à des effets de levier, à renforcer l'information notamment par la création d'une chambre de compensation des CDS, en mettant nos économies à l'abri des prédateurs et des spéculateurs de tous poils.

Les ravages financiers qui ont été infligés à l'économie et les déficits budgétaires qui en ont résulté ne pourront évidemment qu'être pris en considération. Ce serait une erreur fondamentale pour notre parlement de croire que ce sont les autres, à des niveaux supérieurs, qui auraient tout le pouvoir de décision. Non seulement la conscientisation de nos concitoyens à la situation connue et aux remèdes à y apporter nécessite de mieux orienter l'allocation de la ressource humaine au sein de nos économies par rapport à la finance, vu le caractère démesuré des externalités des échecs du fanatisme du marché, mais elle nous amène également à respecter l'essentiel, c'est-à-dire la confiance, un meilleur équilibre entre l'individu et la collectivité, entre les activités économiques et les activités non économiques, entre le rôle du marché et celui de l'État.

Cela implique, dans toutes les institutions, à tout niveau que ce soit, tant les institutions européennes qu'internationales dont nous faisons partie, qu'une action déterminée soit poursuivie, que ce soit à l'égard des agences de notation, du problème des fonds propres, de la redistribution des activités bancaires en Europe ou de la taxation des produits financiers à l'échelle internationale. Et la liste est encore longue!

Certes, nous avons fait un grand pas et nous en ferons un autre bientôt. L'heure n'est pas à l'endormissement mais surtout au réveil démocratique centré sur la valeur humaine. Une étape est franchie mais le chemin est encore long.

Translated text

Above all, we should not freely multiply regulations where things are going well and would still go well. Thus, if the regulators have only one thing to do, would it not be appropriate for them to ensure that they restore the control they exercise in particular on the use of several financial stakeholders to leverage effects, to strengthen the information in particular by the creation of a CDS clearing chamber, by putting our economies safe from predators and speculators of all hair.

The financial devastation that has been inflicted on the economy and the resulting budget deficits will obviously only be taken into account. It would be a fundamental mistake for our parliament to believe that it is the others, at higher levels, who would have all the decision-making power. Not only does the awareness of our fellow citizens of the known situation and the remedies to do so require a better orientation of the allocation of human resources within our economies in relation to finance, given the excessive externality of the failures of market fanaticism, but it also leads us to respect the essential, that is, trust, a better balance between the individual and the collective, between economic activities and non-economic activities, between the role of the market and that of the state.

This involves, in all institutions, at any level, both the European and international institutions of which we are part, that a certain action is continued, whether with respect to rating agencies, the problem of equity, the redistribution of banking activities in Europe or the taxation of financial products on an international scale. And the list is still long!

Certainly, we have made a big step and we will make another soon. The time is not for falling asleep but above all for a democratic awakening centered on human value. One step has been made, but the road is still long.

#63

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, je voudrais, comme certains de mes prédécesseurs, féliciter le ministre d'avoir été capable de nous présenter, en une quinzaine de mois après le début de la crise, un dispositif certainement beaucoup plus efficace que le précédent en ce qui concerne le contrôle des institutions financières et les mesures susceptibles d'être prises afin d'éviter des dérapages systémiques au sein du secteur financier.

Les défaillances bancaires telles celles qui furent au cœur de la crise financière et bancaire fin 2008 sont, en effet, susceptibles de déstabiliser le système financier dans son ensemble et de perturber le fonctionnement global de l'économie. Ces effets perturbateurs concernent à la fois les actionnaires, les épargnants et les créanciers, qu'il s'agisse de particuliers ou d'entreprises, dont la valeur ou la restitution des avoirs risque d'être compromise avec, pour conséquence, une diminution de leur patrimoine et dès lors de leur pouvoir d'achat et de leur capacité d'investissement.

Par ailleurs, la raréfaction de la liquidité conduit à celle des crédits, c'est le fameux credit crunch, avec pour conséquence une augmentation du coût de financement des entreprises et un ralentissement de la croissance économique, sans même évoquer le coût budgétaire direct lié à d'éventuelles interventions publiques. L'ensemble de ces éléments conduit, à un niveau macroéconomique, à un affaiblissement de l'économie et à une spirale de décroissance de celle-ci.

Au départ de ces constats, le gouvernement a déjà répondu en urgence par diverses mesures ciblées de soutien de l'économie que notre assemblée a eu l'occasion de voter fin 2008 et en 2009 et qui ont porté les fruits que l'on sait.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, I would like, like some of my predecessors, to congratulate the Minister for having been able to present to us, within fifteen months after the onset of the crisis, a mechanism ⁇  much more effective than the previous one in regards to the control of financial institutions and the measures that may be taken to avoid systemic disruptions within the financial sector.

Bank failures, such as those at the heart of the financial and banking crisis in late 2008, are likely to destabilize the financial system as a whole and disrupt the overall functioning of the economy. These disruptive effects affect both shareholders, savers and creditors, whether they are individuals or companies, whose value or the return of assets may be compromised with, as a result, a decrease in their assets and consequently in their purchasing power and investment capacity.

Furthermore, the scarcity of liquidity leads to that of credits, it is the famous credit crunch, with as a consequence an increase in the cost of financing companies and a slowdown in economic growth, without even mentioning the direct budgetary cost related to possible public interventions. All of these elements lead, at a macroeconomic level, to a weakening of the economy and to a spiral of declining of the economy.

At the beginning of these findings, the government has already responded urgently with various targeted measures of support of the economy that our assembly had the opportunity to vote at the end of 2008 and in 2009 and which have brought the fruits we know.

#64

Official text

                    
                    Aujourd'hui, nous débattons de deux projets de loi importants. D'une part, un projet élargissant les pouvoirs de réaction dont les autorités publiques disposent lorsqu'un établissement relevant du secteur bancaire et financier rencontre des difficultés telles que sa situation financière serait menacée gravement au point d'affecter la stabilité financière nationale et internationale. D'autre part, nous discutons aussi aujourd'hui d'un projet de loi instaurant un nouveau système de surveillance du secteur financier.

Dans des situations de crise bancaire du type 2008, dont le caractère soudain et imprévisible est aujourd'hui manifeste, il convenait de renforcer la capacité d'intervention rapide des autorités. Ces mesures d'urgence exceptionnelles consistent dans la possibilité pour l'État d'entamer une procédure pouvant mener à la cession d'éléments de patrimoine de l'établissement concerné moyennant une indemnité accordée au propriétaire des avoirs ainsi cédés.

Le projet entend également renforcer la protection des détenteurs de titres déposés auprès d'établissements financiers. Comme l'a souligné à juste titre le ministre des Finances dans son exposé des motifs, il s'imposait dans la stricte limite requise par l'intérêt général d'adopter des mesures permettant de préserver les citoyens, ainsi que les entreprises, des conséquences néfastes de la crise financière, les dispositions trouvant leur fondement ainsi que leur proportionnalité dans son ampleur et sa vigueur.

Quant au projet connexe, il complète, en ce qui concerne les voies de recours, le projet de redressement en organisant une procédure judiciaire spécifique de protection des intérêts patrimoniaux des propriétaires des actifs ou des titres dont le Roi aurait ordonné la cession. Il s'inspire en cela de la loi du 26 juillet 1962 relative à la procédure d'extrême urgence en matière d'expropriation pour cause d'utilité publique.

J'en viens maintenant au projet relatif à la surveillance du secteur financier. L'objet principal du projet est de revoir l'architecture de contrôle du secteur financier en créant sans délai un comité des risques et établissements financiers systémiques.

Translated text

Today, we are discussing two important bills. On the one hand, a project expanding the powers of public authorities to react when an institution in the banking and financial sector encounters difficulties such as its financial position would be severely threatened to the point of affecting national and international financial stability. On the other hand, we are also discussing today a bill introducing a new system of supervision of the financial sector.

In situations of 2008-type banking crisis, whose sudden and unpredictable nature is now evident, it was appropriate to strengthen the capacity of the authorities to intervene quickly. These exceptional emergency measures consist of the possibility for the State to initiate a procedure which may lead to the transfer of assets of the institution concerned against compensation granted to the owner of the assets thus transferred.

The project also aims to strengthen the protection of holders of securities deposited with financial institutions. As the Minister of Finance rightly pointed out in his reasoning, it was imperative, within the strict limits required by the general interest, to adopt measures to preserve citizens, as well as ⁇ , from the adverse consequences of the financial crisis, the provisions founded on them as well as their proportionality in its extent and force.

As regards the related project, it complements, as regards the means of appeal, the project of recovery by organising a specific judicial procedure for the protection of the patrimonial interests of the owners of the assets or securities whose transfer the King would have ordered. Law of 26 July 1962 concerning the procedure of extreme urgency in matters of expropriation for reasons of public utility.

I now come to the project on the supervision of the financial sector. The main objective of the project is to revise the control architecture of the financial sector by establishing without delay a Committee on Risk and Systemic Financial Institutions.

#65

Official text

                    
                    Celui-ci aura pour mission première de contribuer à préserver la stabilité du système financier, tout en recevant un pouvoir de décision exclusif en ce qui concerne la surveillance des établissements financiers systémiques, en l'occurrence, le contrôle prudentiel dont l'objet est de garantir la solidité de ces établissements systémiques, tels que les grandes banques et les grandes compagnies d'assurances.

Le comité se voit également confier une nouvelle compétence consistant notamment à procéder au suivi et à l'appréciation des évolutions stratégiques et du profil de risque de tels établissements. Il s'agit là d'une phase qui n'est que transitoire et que nous pouvons espérer aussi courte que possible. Celle-ci sera suivie, dans les meilleurs délais, d'une intégration dans le giron de la Banque nationale des compétences de la CBFA en matière de contrôle prudentiel selon le modèle dit du Twin Peaks. Je partage évidemment l'avis de ceux qui ont demandé ici pour que cette phase transitoire soit la plus brève possible. Il me semble d'ailleurs que le ministre a également fait part d'une telle intention concernant ce projet lors de la réunion de la commission.

Au terme de cette évolution transitoire, la Banque nationale assurera, de manière transversale, le contrôle systémique et prudentiel des acteurs du secteur financier. Elle exercera ainsi un contrôle de surveillance sur les établissements de crédit, les entreprises d'assurances et les entreprises de réassurance, les entreprises d'investissement ayant le statut de société de bourse, les organismes de compensation, les organismes de liquidation et les organismes assimilés à de tels organismes ainsi que les établissements de paiement et les institutions de retraite professionnelle.

Pour rappel, le rapport Lamfalussy avait, dès juin 2009, énoncé des recommandations en la matière. Les experts y proposaient de renforcer sensiblement le modèle de coopération entre la BNB et la CBFA, avant d'envisager une réforme plus fondamentale de l'architecture de contrôle des établissements financiers. La déclaration de politique générale du gouvernement s'inscrivait dans la droite ligne de ces recommandations. De plus, les évolutions les plus récentes dans plusieurs pays, et spécialement dans les pays de la zone euro, montrent une convergence croissante dans le rapprochement des composantes microprudentielles et macroprudentielles de contrôle.

Enfin, la future répartition des compétences entre la Banque nationale et la nouvelle CBFA rejoindra les récentes propositions de règlement adoptées par la Commission européenne en vue d'instituer les autorités de surveillance européennes. Quant à la nouvelle CBFA, elle exercera sur les établissements financiers, de manière transversale, le contrôle visant essentiellement à surveiller le respect des règles de conduite par ces établissements. Elle continuera, en outre, à assurer la surveillance des marchés et à contrôler les organismes de placement. La CBFA verra un renforcement de ses compétences en matière de protection du consommateur.

Translated text

Its primary mission will be to contribute to the preservation of the stability of the financial system, while receiving exclusive decision-making power with regard to the supervision of systemic financial institutions, in this case, the prudential supervision aimed at ensuring the solidity of such systemic institutions, such as large banks and large insurance companies.

The committee is also given a new competence, in particular to monitor and evaluate strategic developments and the risk profile of such institutions. This is a phase that is only transient and that we can hope to be as short as possible. This will be followed, as soon as possible, by an integration into the National Bank’s branch of the CBFA’s competences in matters of prudential control according to the so-called Twin Peaks model. I obviously share the opinion of those who have asked here to make this transitional phase as short as possible. It seems to me that the Minister also expressed such an intention regarding this project at the committee meeting.

At the end of this transitional development, the National Bank will ensure, in a cross-sectional manner, the systemic and prudential control of the actors of the financial sector. It will therefore exercise supervisory control over credit institutions, insurance undertakings and reinsurance undertakings, investment undertakings having the status of a publicly traded company, clearing bodies, liquidation bodies and bodies assimilated to such bodies, as well as payment institutions and professional pension institutions.

As a reminder, the Lamfalussy report had, since June 2009, made recommendations on this subject. The experts proposed to significantly strengthen the cooperation model between BNB and CBFA, before considering a more fundamental reform of the control architecture of financial institutions. The government’s general policy statement was in the right line of these recommendations. Moreover, the latest developments in several countries, especially in the euro area countries, show a growing convergence in the convergence of the microprudential and macroprudential control components.

Finally, the future division of powers between the National Bank and the new CBFA will join the recent proposals for regulations adopted by the European Commission with a view to establishing European Supervisory Authorities. As for the new CBFA, it will exercise on financial institutions, in a cross-sectional manner, the control aimed primarily at monitoring the compliance of the rules of conduct by these institutions. Furthermore, it will continue to ensure market surveillance and control of investment agencies. The CBFA will see a strengthening of its competences in consumer protection.

#66

Official text

                    
                    Son comité de direction aura la faculté d'arrêter des règlements dans ce domaine de la protection des consommateurs. Une base légale est également créée permettant la mise sur pied d'un nouveau département qui sera chargé des relations avec les épargnants et assurera l'information et la protection des intérêts des consommateurs de produits financiers.

Est également prévue la possibilité pour le Roi d'arrêter des règles spécifiques concernant le contenu et le mode de présentation des communications à caractère promotionnel et autres documents et avis se rapportant à un compte ouvert auprès d'un établissement financier, à l'offre d'instruments de placement comme par exemple dans le cadre d'une campagne menée dans les médias pour des instruments de placement d'une valeur nominale unitaire d'au moins 50 000 euros. La CBFA sera également chargée dans le cadre de sa mission de contrôler le respect de ces règles.

Lors des débats en commission, le ministre des Finances nous a annoncé l'arrivée prochaine d'un troisième paquet de mesures concernant en particulier la protection du consommateur. Nous l'attendons avec impatience car ces dernières années, la qualité des services offerts par les banques à leurs clients s'est manifestement dégradée. Les conseils qu'elles offrent en matière de placement et d'acquisition de produits d'épargne ont trop souvent induit en erreur des épargnants qui leur faisaient trop naïvement confiance. Il est temps que cela change et que les intérêts légitimes des clients des banques et des épargnants ne soient plus soumis à la recherche effrénée d'une rentabilité à court terme de plus en plus élevée.

Ceci dit, les projets soumis à notre suffrage aujourd'hui recadrent judicieusement les compétences respectives de la CBFA et de la Banque nationale. Ce faisant, ils nous apportent le cadre nécessaire à un fonctionnement rénové et performant de la surveillance financière dans notre pays. Il en va de même pour les mesures permettant d'éviter des dérapages systémiques du système financier. C'est pour toutes ces raisons que le groupe MR votera ces trois projets de loi avec conviction.

Translated text

Its Board of Directors will have the power to adopt regulations in this area of consumer protection. A legal basis is also created allowing the establishment of a new department that will be responsible for relations with savers and will ensure the information and protection of the interests of consumers of financial products.

It also provides for the possibility for the King to adopt specific rules concerning the content and manner of presentation of promotional communications and other documents and notices relating to an account opened with a financial institution, to the offer of investment instruments such as in the context of a campaign conducted in the media for investment instruments with a unit nominal value of at least EUR 50 000. The CBFA will also be charged, as part of its mission, to monitor compliance with these rules.

During the committee discussions, the Minister of Finance announced the upcoming arrival of a third package of measures related in particular to consumer protection. We look forward to it because in recent years, the quality of the services offered by banks to their clients has clearly deteriorated. The advice they offer regarding investment and acquisition of savings products has too often misled savers who too naively trusted them. It is time that this changes and that the legitimate interests of bank customers and savers are no longer subject to the diligent search for increasingly high short-term profitability.

That said, the projects submitted to our vote today correctly frame the respective competences of the CBFA and the National Bank. In doing so, they provide us with the necessary framework for a renewed and efficient functioning of financial supervision in our country. The same applies to measures to avoid systemic disruptions in the financial system. For all these reasons, the MR group will vote these three bills with conviction.

#67

Official text

                    
                    In der Beschränkung zeigt sich der Meister.

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik ben iets minder overtuigd dan mijn collega’s van de MR. In elk geval zal ik proberen om onze zorgen en afkeer zeer duidelijk te duiden.

De financiële crisis legde voldoende zwaktes van het financiële toezicht bloot.

Ten eerste, er was een gebrek aan proactiviteit. De CBFA holde als toezichthouder meerdere malen achter de feiten aan, telkens zonder een deftig verhaal tegen de activiteiten die zich bij de banken ontrolden. Een deel van dat probleem zat ook in de interpersoonlijke relaties. Tijdens de gesprekken die wij hebben gevoerd en tijdens de hoorzittingen achter gesloten deuren is een element zeer duidelijk geworden, met name dat onze toezichthouders met de bankiers niet enkel een professionele maar ook een vriendschapsrelatie hadden opgebouwd die ertoe leidde dat het objectief oordeel, mijnheer Reynders, niet altijd op een concrete manier werd ingevuld.

Ten tweede, het inzicht in zowel de macro- als de microkant van de financiën is van belang. De bedrijfsbelangen worden door het algemeen belang overstegen. Daarom is het noodzakelijk dat de overheid kan ingrijpen en niet alleen in tijden van crisis.

De derde zwakte die tijdens de crisis is blootgelegd is de vraag of onze toezichthouders effectief de macht hebben om in te grijpen, zowel bij crisis als tijdens “going concern”? We hebben gezien dat zulks niet het geval was. De CBFA heeft ruiterlijk toegegeven dat zij op regelmatige tijdstippen tussen hamer en aambeeld zat. Zij zagen dat er moest worden ingegrepen maar konden het niet; dat zou immers een shock zijn voor de banken. Op dat moment was het instrumentarium ontoereikend.

De belangrijkste vraag is of de voorliggende wetsontwerpen soelaas bieden voor deze problemen.

Ten eerste op het gebied van de proactiviteit. Zal de nieuwe toezichthouder minder achter de feiten aanhollen? Eerlijk gezegd kan ik daar niet op antwoorden en ik denk de minister ook niet. Het instrumentarium is immers vandaag niet gekend. Het zal pas later via een KB worden bekendgemaakt, zowel wat betreft de organisatie, als de aansprakelijkheid en de effectieve mogelijkheden tot ingrijpen van de nieuwe structuur onder de Nationale Bank. Die zal pas binnenkort worden bekendgemaakt. Hopelijk nog op tijd.

Mijnheer de minister, ik heb duidelijk gehoord dat verschillende leden van de meerheid — zowel van Open Vld als van CD&V — in de commissie de vraag stelden of de KB’s die het nu voorliggende wetsontwerp zullen opvolgen, op een serieuze manier in de Kamer bediscussieerd zullen worden. Ik heb daarover thans niemand vragen horen stellen. Ik vraag u aldus of u van plan bent om over die KB’s op een open manier een debat te hebben in de Kamer? De bijzondere commissie wordt hier trouwens opgehemeld wegens de zeer ruime waaier aan mooie voorstellen en duidelijke inzichten die zij heeft geboden. Welnu, als wij die bijzondere commissie ernstig willen nemen, zou het niet onverstandig zijn om die KB’s ook daar te bespreken.

Is er een oplossing geboden voor de kwestie van de interpersoonlijke banden? Nee, dat wordt erger omdat wij de Nationale Bank aanduiden als belangrijkste toezichtsorgaan. Ik kan mij niet ontdoen van de indruk dat er meer dan een schijn van partijdigheid rond de Nationale Bank hangt. Ten eerste zijn onze nationale banken aandeelhouder. Ten tweede is de Regentenraad samengesteld uit een deel politieke benoemingen, een aantal vakbondsmensen en een aantal industriëlen. Ik kan mij dus voorstellen dat een aantal beslissingen op een zeer moeilijke en moeizame manier genomen zullen worden. Uiteindelijk gaat de Nationale Bank als beursgenoteerd bedrijf aandeelhouders controleren. Ik vraag mij af wiens belang effectief zal vertegenwoordigd worden.

Translated text

In the limitation, the Master shows himself.

Mr. Speaker, Mr. Minister, I am a little less convinced than my colleagues of Mr. Minister. In any case, I will try to express our concerns and disgust very clearly.

The financial crisis exposed sufficient weaknesses in financial supervision.

First, there was a lack of proactivity. The CBFA, as a supervisory authority, has repeatedly held the facts behind, each time without a blatant speech against the activities that were out of control with the banks. Part of that problem was also in interpersonal relationships. During the talks we have held and during the closed-door hearings, one element has become very clear, in particular that our supervisors with the bankers had built up not only a professional but also a friendly relationship that led to the objective judgment, Mr. Reynders, not always being fulfilled in a concrete way.

Secondly, understanding both the macro and micro-side of finance is important. Corporate interests are outweighed by the public interest. Therefore, it is necessary that the government can intervene and not only in times of crisis.

The third weakness exposed during the crisis is the question of whether our supervisors effectively have the power to intervene, both in crisis and during “going concern”? We have seen that this was not the case. The CBFA has ridingly admitted that it was between hammer and hammer at regular times. They saw that there had to be an intervention but could not; that would be a shock for the banks. At that time, the instrumentarium was insufficient.

The main question is whether the current bills provide solace for these problems.

First of all, about proactivity. Will the new supervisor keep less behind the facts? To be honest, I can’t answer this, and I don’t think the minister either. The instrument is not known today. It will only be published later through a KB, both in terms of organization, as well as the responsibility and effective possibilities for intervention of the new structure under the National Bank. It will only be announced soon. Hopefully still on time.

Mr. Minister, I have clearly heard that several members of the majority — both of Open Vld and of CD&V — asked in the committee whether the KBs that will follow the current bill will be seriously discussed in the Chamber. I have not heard anyone ask questions about this at the moment. I ask you, therefore, whether you intend to have an open debate on those KBs in the Chamber? The special committee, by the way, is hunted here because of the very wide range of beautiful proposals and clear insights it has provided. Well, if we want to take that special committee seriously, it would not be unreasonable to discuss those KBs there too.

Is there a solution to the problem of interpersonal ties? No, that gets worse because we designate the National Bank as the main supervisory body. I can’t get rid of the impression that there is more than a seem of partiality around the National Bank. First, our national banks are shareholders. Secondly, the Regent Council consists of some political appointments, a number of trade union members and a number of industrialists. So I can imagine that a number of decisions will be taken in a very difficult and difficult way. Finally, the National Bank as a listed company will control shareholders. I wonder whose interests will be effectively represented.

#68

Official text

                    
                    Ten tweede, wat betreft het inzicht in de macro- en microfinanciën is er een belangrijk aspect dat we uit het verleden hebben geleerd. Hoewel het Comité voor Financiële Stabiliteit reeds bestond, is de heer Quaden van de Nationale Bank eind september 2008 niettemin in de Kamer in de commissie voor de Financiën komen verkondigen dat hij op geen enkele manier op de hoogte was van de omvang van het probleem bij Fortis. Dat dossier hebben we voldoende besproken. Het blijft echter een vraagteken waarom wij vandaag, in het huidige wetsontwerp, niet meer uit die historiek leren. Op het eerste gezicht is de stoelendans enkel een oplossing voor de mandaten. Het is een oplossing die naar de buitenwereld een schijn wekt van verbetering. Nogmaals, het instrumentarium wordt niet besproken en zal via KB tot stand komen.

Tot slot, is er meer macht tot ingrijpen toegekend aan onze toezichthouder? Neen, alleen bij crisis. Bij crisis kan er zeer duidelijk ingegrepen worden, met al mijn sympathie en steun. Niettemin, wanneer er geen crisis is – en hopelijk komt er geen crisis meer - is het in de fase die een crisis voorafgaat, belangrijk dat de controle verbetert, proactiever wordt en sneller tot conclusies komt. Ik herinner mij dat er pas enkele weken geleden een uitspraak kwam in een dossier bij KBC dat anderhalf jaar geleden aanhangig gemaakt is. Dat gaat niet. Indien wij effectief een betere bescherming van zowel consument als overheid wensen in onze financiële sector, dan zal er strenger en sneller moeten kunnen opgetreden worden. Nogmaals, het instrumentarium daartoe zie ik niet.

Vervolgens, hoe streng zal de Nationale Bank kunnen optreden ten opzichte van haar aandeelhouders? Dit is meteen de belangrijkste kritiek. Een aantal collega’s klaagde aan dat een beursgenoteerd bedrijf een ander beursgenoteerd bedrijf zal controleren. Dat klopt. Volgens de statuten van de Nationale Bank is er geen specifieke wet die dat zou verbieden of die de regering verhindert om het voorliggende wetsontwerp uit te voeren. Wat is er dan wel? De overheid moet zich houden aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Die algemene rechtsbeginselen vormen in ons land een bron van recht. In dit geval kan er sprake zijn van strijdigheid met het algemeen rechtsbeginsel dat niemand rechter kan zijn in zijn eigen zaak. In het mooi Latijn is dat nemo iudex in causa sua. Met andere woorden, het gaat om het beginsel van onpartijdigheid, die van een overheid of een controlerend orgaan wordt verlangd. Dat beginsel is ook van toepassing op de administratieve rechter en kan ook spelen ten opzichte van organen van het actief bestuur, in zoverre het verenigbaar is met de aard en de structuur van het betrokken orgaan.

Translated text

Second, in terms of understanding of macro and microfinance, there is an important aspect that we have learned from the past. Although the Committee on Financial Stability already existed, Mr. Quaden of the National Bank has nevertheless come to the Chamber of the Committee on Finance at the end of September 2008 announcing that he was in no way aware of the extent of the problem at Fortis. We have discussed this matter sufficiently. However, it remains a question of why today, in the current bill, we no longer learn from that historical lesson. At first glance, the chair dance is only a solution to the mandates. It is a solution that brings an appearance of improvement to the outside world. Again, the instrumentarium is not discussed and will be created via KB.

Finally, is there more power to intervene granted to our supervisory authority? Only in crisis. In times of crisis, it can be very clearly intervened, with all my sympathy and support. Nevertheless, when there is no crisis – and hopefully there will be no more crisis – it is in the phase that precedes a crisis that it is important to improve control, become more proactive and come to conclusions faster. I remember that only a few weeks ago there was a judgment in a case at KBC that was filed one and a half years ago. It does not go. If we effectively want a better protection of both consumers and governments in our financial sector, we will need to be able to act stricter and faster. Again, I do not see the instrumentary for that.

Next, how strict will the National Bank be able to act towards its shareholders? This is immediately the most important criticism. A number of colleagues complained that a listed company will control another listed company. That is correct. According to the statutes of the National Bank, there is no specific law that would prohibit this or prevent the government from implementing the draft law in question. What is there? Government must observe the general principles of good governance. These general principles of law constitute a source of law in our country. In this case, there may be a conflict with the general legal principle that no one can be a judge in his own case. Nemo iudex in causa sua. In other words, it is the principle of impartiality, which is required from a government or a control body. That principle also applies to the administrative court and may also apply to bodies of active management, insofar as it is compatible with the nature and structure of the body concerned.

#69

Official text

                    
                    Dat beginsel kan in het gedrang komen in het geval alleen al een schijn van partijdigheid wordt gewekt. De rechtsspreuk “justice should not only be done, but also be seen to be done” wordt hier met voeten getreden. Wat dat betreft is het niet ondenkbaar dat bij het eerste, geringste dispuut de tegenpartij een argument heeft om het oordeel van de Nationale Bank in twijfel te trekken.

Gezien het feit dat de potentiële tegenstrevers van onze Nationale Bank in de toekomst als toezichthouder ook aandeelhouder zijn, hebben we het hier niet meer over een schijn van partijdigheid, maar over een serieuze inbreuk op de onpartijdigheid. Concreet wordt dat hier geschonden. De toezichthouder op een bepaalde economische sector, zeker een sector, die zo essentieel is voor de Belgische economie als de financiële sector, moet absoluut onpartijdig zijn en zelfs alle schijn van partijdigheid tegengaan.

De schending moet natuurlijk verder beargumenteerd worden op basis van feitelijke elementen, waarvan ik er hier een aantal kan aantonen. Niet alleen oefent een beursgenoteerd bedrijf toezicht uit op andere beursgenoteerde bedrijven. Het gaat verder: de Nationale Bank zal toezicht moeten uitoefenen op haar minderheidsaandeelhouders en aandeelhouders. Naar verluidt houdt KBC bijvoorbeeld 2 % tot 3 % van de aandelen van de Nationale Bank in portefeuille.

Daarenboven heeft de Nationale Bank reeds vele jaren een problematische verhouding met die aandeelhouders. Getuige zijn de vele rechtszaken die in het geval van de minderheidsaandeelhouders via Deminor en Modrikamen werden aangespannen. Ik heb een aantal keren het argument gehoord dat andere Europese landen eenzelfde twin peaksmodel toepassen als Duitsland en Nederland, maar dat gaat hier niet op. België is samen met Griekenland het enige land waar de Nationale Bank een beursgenoteerde onderneming is. De vergelijking met Griekenland wil ik hier niet verder doortrekken.

Daarnaast staat bijvoorbeeld de Bundesbank bekend om haar onafhankelijkheid. Met alle respect, maar de NBB daarentegen is zwaar gepolitiseerd. Er is duidelijk een overwicht van de regering in het bestuur van de bank. Iedere directeur, vicegouverneur en gouverneur beschikt over een partijkaart en daarnaast wordt 50 % van de regenten via de minister van Financiën benoemd. Uitgerekend die regentenraad neemt de voornaamste beslissingen tijdens de algemene vergadering. Dus partijdigheid? Neen. Schijn van partijdigheid? Zeker niet. Toch wordt vandaag de deur opengezet voor puur partijdigheid.

Translated text

That principle can be compromised if only a seem of partiality is aroused. “Justice should not only be done, but also be seen to be done.” In that regard, it is not unthinkable that in the first, least litigation, the counterparty has an argument to question the judgment of the National Bank.

Given the fact that the potential opponents of our National Bank in the future as a supervisory authority are also shareholders, we are not talking here about an apparent partiality, but about a serious violation of impartiality. This is specifically violated. The supervisor of a particular economic sector, ⁇  a sector, which is as essential to the Belgian economy as the financial sector, must be absolutely impartial and even counter any appearance of bias.

The violation must, of course, be further argued on the basis of factual elements, some of which I can demonstrate here. Not only does a listed company exercise supervision over other listed companies. The National Bank will have to oversee its minority shareholders and shareholders. For example, KBC ⁇ ly holds 2% to 3% of the National Bank shares in portfolios.

In addition, the National Bank has had a problematic relationship with these shareholders for many years. Witnesses are the many court cases that were challenged in the case of minority shareholders through Deminor and Modrikamen. I have heard several times the argument that other European countries apply the same twin peak model as Germany and the Netherlands, but that doesn’t matter here. Belgium, along with Greece, is the only country where the National Bank is a listed company. I do not want to extend the comparison with Greece here.

In addition, for example, the Bundesbank is known for its independence. With all respect, but the NBB, on the other hand, is heavily politized. There is clearly a preponderance of the government in the management of the bank. Each director, deputy governor and governor has a party card and 50 % of the regents are appointed through the Minister of Finance. The Council of Regents makes the main decisions at the General Assembly. So the partiality? and no. Appearance of partiality? Certainly not. Today, however, the door is opened to pure partiality.

#70

Official text

                    
                    Thans kom ik tot de essentiële vraag, die collega Jambon ook stelde. Waarom is dat gesplitst toezicht eigenlijk nodig? Ondanks het feit dat het Comité voor Financiële Stabiliteit bestond, heeft de Nationale Bank de kapitaalproblemen van de banken ook niet zien aankomen. Dus moet ik concluderen dat deze wijzigingen enkel een verhoging van de politieke macht inhouden en heel duidelijk wijzen op een afrekening met de CBFA.

Zo kom ik tot de rol en de structuur van de Nationale Bank. Zoals gezegd, als quasi enig Europees land hebben wij nog een Nationale Bank die beursgenoteerd is. Onze regering wordt helemaal niet gestoord door respect voor de minderheidsaandeelhouders. Op verschillende momenten heeft zij het respect voor de aandeelhouders met voeten getreden en heeft zij een aantal aanpassingen doorgevoerd. In dit voorstel wordt het doel van de onderneming fundamenteel gewijzigd. Er wordt een aansprakelijkheid ingevoerd die sowieso een risico inhoudt voor de reserves van de Nationale Bank.

Ook de organisatie wordt grondig aangepast, zonder dat iemand weet in welke richting het gaat. Nogmaals, ook daarvoor is een KB nodig dat de Nationale Bank in staat stelt tot een aantal entiteiten. Het aantal is niet bepaald. Wij weten niet wat die entiteiten gaan doen en wat de invulling ervan zal zijn. Wat dat betreft, ben ik het volledig oneens met de heer Mayeur de tussenstap nu in te lassen.

In elk geval denk ik dat de regering gewoon niet klaar is. U hebt het werk onvoldoende voorbereid. U hebt een aantal maanden belangrijke tijd laten voorbijgaan. Dat is het bewijs dat het Comité voor systeemrisico’s effectief moet worden geïnstalleerd. U weet immers gewoon niet in welke richting u evolueert.

Voor de Nationale Bank vraagt u gewoon een blanco cheque. U vraagt een blanco cheque om voort te doen wat u eigenlijk zou willen doen, niet wetend wat dat is. Tot nu toe is er immers geen duidelijkheid over de aansprakelijkheid en over de organisatie, en dus vraagt u een blanco cheque.

Ik denk dat het niet meer dan normaal is dat, wanneer men een blanco cheque vraagt, men daarvoor een waarborg geeft. Daarom dien ik samen met collega Jambon een amendement op deze wet in, waarin wij vragen dat de Belgische staat de aandeelhouders van de Nationale Bank van België die het bewijs kunnen voorleggen van hun aandeelhoudersschap voor de goedkeuring van dit ontwerp, de mogelijkheid biedt in te gaan op een openbaar overnamebod, en dat tegen de prijs die wordt bepaald en die niet minder mag bedragen dan de boekwaarde van de Nationale Bank van België op 24 maart, dus vandaag. De aanvaardingsperiode van dat bod loopt tot de publicatie van de besluiten van de Koning, bedoeld in artikel 26.

En waarom? Dat is niet meer dan normaal. U hebt op dit moment een onderneming in de tang genomen, reeds vele jaren. Maar vandaag doet u dat weer. Vandaag legt u zelfs een aantal nieuwe elementen op de tafel die totaal niet gekend zijn. Ik herhaal ze: de aansprakelijkheid en de organisatie. U vraagt het Parlement een blanco cheque te tekenen. Als er dan toch niets op een serieuze manier wordt georganiseerd en als er dan toch geen risico zou bestaan, mag dit voorstel ook voor u geen probleem zijn. Tegelijkertijd verplicht het de regering eindelijk een keer een serieuze berekening te maken van wat de bank waard is, de boekwaarde, en een serieuze exit te organiseren voor de minderheidsaandeelhouders waarvan de bank op termijn sowieso af zou moeten.

Translated text

Now I come to the essential question, which colleague Jambon also asked. Why is this split supervision necessary? Despite the fact that the Committee for Financial Stability existed, the National Bank has not seen the capital problems of the banks come. So I must conclude that these changes only mean an increase in political power and very clearly indicate a settlement with the CBFA.

The role and structure of the National Bank. As mentioned, as almost any European country, we also have a National Bank that is listed on the stock exchange. Our government is not at all disturbed by respect for minority shareholders. At various times, it has undermined the respect for shareholders and has made a number of adjustments. This proposal fundamentally changes the purpose of the company. A liability is introduced which, in any case, presents a risk to the reserves of the National Bank.

The organization is also thoroughly adjusted, without anyone knowing which direction it is going. Again, this also requires a KB that allows the National Bank to establish a number of entities. The number is not determined. We do not know what those entities will do and what their fulfillment will be. In that regard, I totally disagree with Mr. Mayeur in closing the interim step now.

In any case, I think the government is simply not ready. You have not prepared the work adequately. You have missed a few months of important time. This is evidence that the Systemic Risk Committee needs to be effectively installed. After all, you simply do not know in which direction you are evolving.

For the National Bank, you simply ask for a blanco cheque. You ask for a blank check to continue doing what you would actually want to do, not knowing what it is. After all, until now there is no clarity about the liability and about the organization, and so you ask for a blanco cheque.

I think it is no more than normal that, when one asks for a blanco cheque, one gives a guarantee for it. Therefore, together with Mr Jambon, I am submitting an amendment to this law, in which we request that the Belgian State give the shareholders of the National Bank of Belgium, who can provide proof of their shareholdership for the approval of this draft, the possibility to enter into a public offer for acquisition, and that at the price that is determined and which must not be less than the accounting value of the National Bank of Belgium on 24 March, that is today. The period for acceptance of that offer shall run until the publication of the decrees of the King referred to in Article 26.

And why ? That is nothing more than normal. You have taken a business in the tang right now, for many years. But today you do it again. Today you even put some new elements on the table that are completely unknown. I repeat them: the responsibility and the organization. You are asking Parliament to sign a blanco cheque. If nothing is organized in a serious way and if there is no risk, this proposal should not be a problem for you. At the same time, it obliges the government finally to make a serious calculation of what the bank is worth, the book value, and to organize a serious exit for the minority shareholders whom the bank would eventually have to withdraw in the future.

#71

Official text

                    
                    Wij zien dat duidelijk in het verloop van de evenementen binnen onze financiële sector, een nationale bank heeft nu eenmaal andere prioriteiten dan de aandeelhouders te dienen. Het is dus in dat opzicht niet meer dan normaal dat wij die stap zouden doen, in plaats van met dit Parlement elke keer weer rondjes te draaien. De Vlaamse meerderheidspartijen komen hier vertellen dat de situatie niet houdbaar is en dat wij eigenlijk naar een nieuw systeem voor de Nationale Bank moeten gaan. Stop met rondjes te draaien en vat effectief de koe bij de hoorns. Zorg ervoor dat wij met de bank verder kunnen.

Ik zwijg dan nog, mijnheer de minister, over het lopende onderzoek naar de vermeende koersmanipulatie. Daarover zijn wij ook nog niet uitgepraat. Ik zal vandaag de zaak niet te breed bespreken, maar de argumenten die voorliggen, zijn niet onaardig. De verkoop, tegen einde beurstijd, van pakketten die groter zijn dan de dagomzet en de grote en zeer grote buitenbeursverkopen zijn niet onaardig. Het gaat soms over 17 000 aankopen en 17 000 verkopen op een dag. U beseft zelf dat dit over serieuze aandelen gaat.

Hoe heeft het waarschuwingssysteem gewerkt? Wie werd geïnformeerd en wie niet? Er was een klacht aan de CBFA gericht. Ik moet op dat vlak de CBFA in verdediging nemen. Zonder dat effectief geweten was dat het over de Nationale Bank ging, werd het gewoon als een probleem gesteld, met de data onderhands aanwezig. De CBFA reageerde dat dit soort dossiers daar niet hoefde te komen. Een aantal gefrustreerde aandeelhouders die proberen om een dossier aan te pakken. Men had daarin geen zin. Ondertussen is men met de data naar het parket moeten gaan. Bij het parket wordt dat wel onderzocht. Het is daar een tijdje blijven liggen, maar ondertussen loopt het dossier.

Als ik kijk naar wat er in de voorbije 10 à 12 dagen gebeurd is, sinds het dossier aanhangig is gemaakt, dan stel ik vast dat het aandeel plots 10 % in waarde is gestegen. Tegelijkertijd krijgen wij warrige antwoorden over wat er wel en niet aan de gang is geweest. Ik kom nog terug op de CBFA, mijnheer de minister. Het zou niet ondenkbeeldig zijn dat er effectief speculatie is op een eventueel publiek overnamebod. Als wij kijken naar wie de belanghebbenden zijn, wie effectief daarbij een belang kan hebben, spreken wij over de overheid en institutionele beleggers, zowel in het binnen- als buitenland.

Translated text

We see that clearly in the course of events within our financial sector, a national bank has other priorities than to serve the shareholders. Therefore, in that regard, it is no more than normal that we would take that step, instead of turning around this Parliament every time. The Flemish majority parties come here to say that the situation is not sustainable and that we actually need to move to a new system for the National Bank. Stop rotating circles and effectively grab the cow at the horns. Make sure that we can continue with the bank.

I would still be silent, Mr. Minister, on the ongoing investigation into the alleged course manipulation. We have not even talked about this yet. I will not discuss the matter too broadly today, but the arguments presented are not inappropriate. The sale, at the end of the stock exchange period, of packages that exceed the daily turnover and the large and very large out-of-the-share sales are not unfair. Sometimes it is about 17 000 purchases and 17 000 sales in a day. You know this is serious stock.

How did the warning system work? Who was informed and who was not? There was a complaint addressed to the CBFA. In this regard, I must take the CBFA in defense. Without that effective consciousness that it was about the National Bank, it was simply stated as a problem, with the data present at hand. The CBFA responded that such files did not need to come there. A number of frustrated shareholders trying to address a file. There was no sense in it. In the meantime, the data must be taken to the parket. This is being investigated at the parket. It has been there for a while, but in the meantime the file is running.

If I look at what has happened in the last 10 to 12 days since the file was attached, I find that the share has suddenly increased 10% in value. At the same time, we get disturbing answers about what has been done and what has not been done. I will return to the CBFA, Mr. Minister. It would not be unthinkable that there is effective speculation on a possible public acquisition offer. When we look at who the stakeholders are, who can effectively have an interest in doing so, we talk about the government and institutional investors, both at home and abroad.

#72

Official text

                    
                    Als overheid hebt u reeds geantwoord dat u niet die intentie hebt gehad, dat u niet op een of andere manier de koers hebt proberen te beïnvloeden, en ik geloof dat nog. Stel echter dat men bij institutionele beleggers komt die wel die intentie hebben gehad, stel, het zou kunnen, het is niet uitgesloten. Ik zeg niet dat het is, maar het zou kunnen. Mogelijkerwijze komen wij dan heel nauw in de omgeving van de Nationale Bank. En dan? Stel dat dit onderzoek uitwijst dat wij inderdaad veel dichter komen dan wij gedacht hadden en dat er partijen bij betrokken zijn die door de Nationale Bank in de toekomst moeten gaan gecontroleerd worden, of nog erger, dat er eventueel zelfs een of andere vorm van deelname zou zijn. In dat geval valt heel de structuur volledig op zijn poep. Deze achtergrond kennende is voor mij het ontwerp nu goedkeuren werkelijk onverantwoord.

Wij hadden beter kunnen kijken naar wat er op dit moment speelt in Europa. In hoeverre is het afgestemd? Mijnheer de minister, ik hoop dat u daarop duidelijk antwoord kunt geven in hoeverre deze drie ontwerpen afgestemd zijn met de Europese collega’s, vooral met de grootste markten. Natuurlijk lijkt het mij evident dat ons financieel hoofdhuis, Parijs, het financiële centrum van dit land, meedenkt in dezelfde richting.

Mijnheer de minister, om al die redenen zullen wij nr. 2406 en nr. 2407 mee goedkeuren maar wij zijn radicaal tegen nr. 2408. Nr. 2408 getuigt van holderdeboldervoetbal. Het Comité voor Systeemrisico’s wordt dan niet, dan wel, dan weer niet en nu weer wel geïntroduceerd en zal de relais overnemen tijdens de tussenperiode. Uw instrumentarium is niet klaar. Ik zie trouwens geen enkele reden waarom u vandaag deze structuur moet hanteren. U zou perfect het volledige instrumentarium en de organisatie met elkaar kunnen vereenzelvigen in één ontwerp. Het lopende onderzoek naar koersmanipulatie is niet afgerond. Het geeft mij een zeer bevreemdende indruk over wat er gaande is. Vooral, u installeert geen onpartijdige toezichthouder. Integendeel, wij installeren een partijdige partij.

Het probleem van de Nationale Bank moet nu fundamenteel opgelost worden vooraleer verder te gaan. Ik heb daarnet ook gezegd dat ik volledig het idee steun van één toezichthouder. Er is geen enkele reden om deze situatie in stand te houden. Integendeel, als wij met een wit blad zouden vertrekken, zou één instelling veel meer kans hebben op slagen. Dit scenario is enkel en alleen gebaseerd op het vrijwaren van de oude structuren, op het vrijwaren van de oude mandaten, op het vrijwaren van de politieke macht.

Translated text

As a government, you have already answered that you did not have that intention, that you did not try to influence the course in some way, and I still believe that. However, suppose you come to institutional investors who have had that intention, suppose it could, it is not excluded. I’m not saying it is, but it could be. It is possible that we will be very closely surrounded by the National Bank. And then ? Suppose that this survey shows that we are actually coming much closer than we thought and that there are parties involved that should be controlled by the National Bank in the future, or worse, that there might even be some form of participation. In that case, the entire structure completely falls on its poop. Knowing this background, for me, approving the design now is truly irresponsible.

We could have better looked at what is currently happening in Europe. To what extent is it aligned? Mr. Minister, I hope that you can give a clear answer as to the extent to which these three drafts are aligned with the European counterparts, especially with the largest markets. Of course, it seems obvious to me that our financial headquarters, Paris, the financial center of this country, is moving in the same direction.

For all these reasons, we will not. 2406 and no. 2407 approve but we are radical against no. by 2408 The No. 2408 witnesses of holderdebolder football. The Committee on Systemic Risk will not be, or again will not be, and now again will be introduced and will take over the relay during the interim period. Your instrumentarium is not ready. By the way, I see no reason why you should handle this structure today. You could perfectly identify the entire instrumentarium and the organization together in one design. The ongoing investigation into course manipulation has not been completed. It gives me a very strange impression of what is going on. Especially, you do not install an impartial supervisor. On the contrary, we install a party party.

The problem of the National Bank must now be fundamentally resolved before moving forward. I have also said that I fully support the idea of one supervisory authority. There is no reason to maintain this situation. On the contrary, if we left with a white leaf, one institution would be much more likely to succeed. This scenario is based solely on preserving the old structures, on preserving the old mandates, on preserving political power.

#73

Official text

                    
                    Vervolgens wil ik vragen dat u de koninklijke besluiten eerst grondig zou bespreken. Ik kan mij moeilijk inbeelden dat u het met ons eens zou zijn om dit wetsontwerp vandaag of morgen niet goed te keuren. Dit zal doorgang vinden, zo kennen wij u. Ik wil u in elk geval vragen die koninklijke besluiten die de wet zullen aanvullen grondig in het Parlement te bespreken. Nogmaals, de bijzondere commissie die zich bezighoudt met de financiële crisis is daarvoor geëigend.

De tussenfase is wat ons betreft kolder. Ontwerp nr 2408 is geen wet. Het is een intentieverklaring. Verder komt u niet.

Translated text

#74

Official text

                    
                    Ik stel voor dat wij ten behoefte van de diensten een vijftal minuten schorsen. Ik stel ook voor dat wij dit ontwerp nog zouden afwerken. Alleen de heer Van der Maelen is nog ingeschreven als spreker, maar ik neem aan dat de minister kort wil repliceren. De andere punten zouden wij – ik heb links en rechts nog even geconsulteerd – uitstellen tot morgen. Wij hadden gezegd sowieso niet na 20 uur te zullen vergaderen. Ik weet niet hoelang de minister wil repliceren. Gaat iedereen daarmee akkoord?

Wij hervatten onze werkzaamheden dan om 18.30 uur en wij eindigen na de bespreking van dit ontwerp. Geen bezwaar om een tiental minuten te schorsen?

Translated text

#75

Official text

                    
                    Wat mij betreft, is er geen bezwaar dat wij nog een ontwerp of een voorstel zouden behandelen. Als wij dat nog snel afwerken, dan hebben wij morgen vroeger gedaan. Dit hangt natuurlijk af van de goedkeuring van de collega’s en van uzelf, voorzitter.

Translated text

#76

#77

#78

Official text

                    
                    Monsieur le président, j'aimerais vous faire une autre proposition, car le prochain texte sur les assurances hospitalisation n'est pas anodin. Il conviendrait de mener un seul débat à ce sujet. Ce serait également plus correct, tant sur le plan démocratique que de la qualité du débat, de le mener demain après les questions d'actualité.

Nous pourrions terminer le débat sur la réforme du contrôle du système financier et reprendre, demain, celui relatif à l'assurance hospitalisation. Cela me semble assez logique en termes d'organisation des travaux. Autrement, nous allons bâcler un débat important.

Translated text

#79

#80

#81

#82

Official text

                    
                    Je suis ouvert à toute suggestion. Il me paraît cependant normal pour les services de suspendre nos travaux vers 18 heures pendant dix minutes! Mais si vous préférez poursuivre les travaux maintenant et suspendre la séance ensuite, je n'y vois aucune objection!

Translated text

#83

#84

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik ben geen andere mening toegedaan, maar u drukt zich natuurlijk heel diplomatiek uit. U zei daarnet “niet na 20 uur”, terwijl ik meende dat er was afgesproken dat wij tot 20 uur zouden werken. Dat is dus een substiel verschil. Ik pleit ervoor dat wij vanavond tot 20 uur vergaderen.

Translated text

#85

Official text

                    
                    Ja, maar dan bestaat het risico dat wij een ontwerp als het ware in twee kappen en dat wij de behandeling ervan morgen moeten voortzetten. Als er een meerderheid is om te vergaderen tot 20 uur, zoals in principe was aangekondigd in de Conferentie van voorzitters, mij goed.

Als de heer Van der Maelen, die ook een agendaprobleem heeft, eerst intervenieert, dan stel ik voor om te schorsen, al is het maar voor tien minuten, na de repliek van de minister, en dan onze werkzaamheden te hervatten tot 20 uur. Is men het daarmee eens? (Instemming op alle banken)

Translated text

#86

Official text

                    
                    Ik zal kort zijn. In de commissie ben ik op de drie wetsontwerpen uitgebreid tussengekomen. Ik ben sinds de bespreking in de commissie niet van mening veranderd. Ik heb aandachtig geluisterd naar de collega’s van de meerderheid. Ik neem aan dat ook zij niet van mening zijn veranderd.

Mijn fractie heeft in de commissie tegen de eerste twee wetsontwerpen, de nummers 2406 en 2407, gestemd en zal dat ook in de plenaire vergadering doen. Daarvoor zijn drie redenen.

Ten eerste, deze twee ontwerpen geven een antwoord op de vorige crisis. Wij blijven op onze honger zitten want er worden geen antwoorden gegeven op de problemen vanuit de middelgrote en de kleine banken. Men heeft mij in de commissie verteld dat de wetgeving op continuïteit inzet. Het spijt mij, maar die wetgeving is niet aan de financiële sector aangepast. Op dat vlak blijven wij op onze honger zitten. Wij dringen er bij de minister en de regering op aan om zo snel mogelijk maatregelen in de kleine en middelgrote instellingen te nemen.

Ten tweede, er wordt afbreuk gedaan aan de volgens ons belangrijke rol van de Nationale Bank. De koning moet voor de uitvoeringsbesluiten enkel advies vragen aan het Comité voor Systeemrisico’s en de CBFA, maar niet aan de Nationale Bank.

Ten derde, de wetsontwerpen werken in geen enkel opzicht preventief. Ze bestrijden enkel het symptoom. Toegegeven, er wordt een aantal maatregelen genomen, maar juist omwille van het feit dat er crisismaatregelen worden genomen zonder iets aan de moral hazard te doen, zullen de grote systeembanken nog meer dan voorheen weten dat er bij problemen wordt ingegrepen. In deze Kamer ligt een wetsvoorstel met betrekking tot het bankentestament, van sp.a maar ook van de CD&V klaar. Wij zijn van oordeel dat het goed zou zijn dat zulks zo snel mogelijk ter sprake komt en hier, eventueel geamendeerd, wordt goedgekeurd.

Over het wetsontwerp nummer 2408 inzake het bankentoezicht heb ik een twintigtal amendementen ingediend. In zes punten geef ik het standpunt van mijn fractie en de verantwoording bij die amendementen.

Wij stemmen ook tegen dat wetsontwerp. Zoals andere collega’s zeiden is het niet meer dan een kaderwet, een lege doos, terwijl wij nood hebben aan een wetgeving die al concrete maatregelen en instrumenten klaarzet.

Translated text

I will be short. In the committee, I have discussed the three draft laws extensively. I have not changed my opinion since the discussion in the committee. I listened carefully to the members of the majority. I assume that they have not changed their mind either.

My group voted in the committee against the first two bills, the numbers 2406 and 2407, and will also do so in the plenary session. There are three reasons for this.

First, these two designs provide a response to the previous crisis. We continue to sit on our hunger because there are no answers to the problems from the medium-sized and small banks. I was told in the committee that the legislation strives for continuity. Sorry, but that legislation has not been adapted to the financial sector. At this point, we remain on our hunger. We urge the Minister and the Government to take action in the small and medium-sized institutions as soon as possible.

Second, we are undermining the important role of the National Bank. The King should only seek advice from the Committee on Systemic Risk and the CBFA, but not from the National Bank.

Third, the draft laws do not work preventively in any way. They only fight the symptom. Certainly, a number of measures are being taken, but precisely because of the fact that crisis measures are being taken without doing anything to the moral hazard, the major system banks will know even more than before that problems are being intervened. In this Chamber is prepared a bill concerning the bank testament, from sp.a but also from the CD&V. We believe that it would be good that it be discussed as soon as possible and approved here, eventually amended.

I have submitted twenty amendments to Bill No. 2408 on banking supervision. In six points, I express the position of my group and the accountability for those amendments.

We also voted against this bill. As other colleagues said, it is nothing more than a framework law, an empty box, while we need legislation that already sets out concrete measures and instruments.

#87

Official text

                    
                    Ik verwijs naar de verklaringen van de gouverneur van de Nationale Bank en van Peter Praet van de Bank for International Settlements in de bankencommissie. Zij wijzen er beiden op dat de banken helaas opnieuw in hun oud gedrag zijn vervallen en dat er opnieuw zeer risicovol gedrag vertoond wordt, onder meer met gestructureerde kredieten.

De tweede reden is dat dat wetsontwerp een volmachtenwet is, een wet die veel macht overlaat aan de Koning.

De derde reden is de zeer onduidelijke bevoegdheidsverdeling tussen de Nationale Bank en de CBFA. Het criterium is het al dan niet prudentieel karakter. Ik heb in de commissie een aantal vragen gesteld waarop ik geen antwoord heb gekregen. Er is bijvoorbeeld geen prudentieel aspect aan de wet aanvullende pensioenen en aan de wet aanvullende pensioenen van zelfstandigen, maar er zijn tegelijkertijd ook geen gedragsregels. Wij vragen ons af hoe de bevoegdheden verdeeld zullen worden tussen de Nationale Bank en de CBFA. Daar hebben wij geen antwoord op gekregen.

De vierde reden waarom wij tegen zullen stemmen, is dat in het wetsontwerp nog niet is beslist of voor de Nationale Bank het model van de Banque de France dan wel het model van de Nederlandse Bank zal worden gevolgd. In het Franse model is het bankentoezicht en het macroprudentieel toezicht in gescheiden entiteiten binnen de Banque de France geregeld, met elk een eigen raad en een gemeenschappelijke voorzitter. In Nederland is zowel het macro- als microprudentieel toezicht ondergebracht in een entiteit met een directiecomité. Dat laatste model geniet onze voorkeur, maar we stellen vast dat in ons wetsontwerp daarover geen keuze gemaakt is.

Een vijfde reden vindt haar grondslag in de schrapping van artikel 45 paragraaf 2, zonder dat daarover enige uitleg wordt gegeven in de memorie van toelichting. Dat is niet onschuldig, aangezien er wat de rechten van werknemers betreft in de volgende artikelen naar wordt verwezen. Er wordt dus een mogelijkheid tot aantasting van de werknemers van de CBFA gecreëerd.

Het zesde en laatste groot gebrek in de wet is de afwezigheid van arbitrage. Welke instelling heeft er bijvoorbeeld voorrang bij het niet-deugdelijk verklaren van leden van beslissingsorganen? Dat is geen fictief voorbeeld, het is een probleem dat zich in Nederland voordoet met de persoon van Gerrit Zalm, waarover de Nederlandse AFM en de Nederlandse nationale bank een verschillende mening op nahielden. Men heeft daar vastgesteld dat er nood is aan arbitrage, maar daarin is er in het wetsontwerp niet voorzien.

Tot zover de redenen waarom wij toch nog een aantal amendementen hebben ingediend. Ik maak me echter niet de illusie dat die amendementen zullen worden goedgekeurd. Om de zes redenen die ik net heb opgesomd, zullen wij tegen de wet op het bankentoezicht stemmen.

Translated text

I refer to the statements made by the Governor of the National Bank and Peter Praet of the Bank for International Settlements in the Banking Commission. They both point out that, unfortunately, the banks have reverted to their old behavior and that very risky behavior, including with structured loans, is reappearing.

The second reason is that that bill is a law of authority, a law that leaves much power to the King.

The third reason is the very unclear division of powers between the National Bank and the CBFA. The criterion is whether or not it is prudential. I have asked a number of questions in the committee that I have not been answered. For example, there is no prudential aspect to the law supplementary pensions and to the law supplementary pensions of self-employed persons, but at the same time there are also no rules of conduct. We wonder how the powers will be distributed between the National Bank and the CBFA. We have not received a response to that.

The fourth reason why we will vote against is that the bill has not yet decided whether the National Bank will follow the model of the Banque de France or the model of the Dutch Bank. In the French model, banking supervision and macroprudential supervision are organized in separate entities within the Banque de France, each with its own board and joint chairman. In the Netherlands, both macro and micro-prudential supervision is housed in an entity with a management committee. This latter model is our preference, but we note that in our bill there is no choice in this regard.

The fifth plea grounds for the deletion of Article 45(2) without any explanation in the notice of observations. This is not innocent, as the rights of workers are referred to in the following articles. Thus, there is a possibility of offending the employees of the CBFA.

The sixth and last major defect in the law is the absence of arbitration. For example, which institution has priority in declaring members of decision-making bodies inadequate? That is not a fictional example, it is a problem that occurs in the Netherlands with the person of Gerrit Zalm, about which the Dutch AFM and the Dutch National Bank have different opinions. It has been determined that there is a need for arbitration, but this is not provided in the draft law.

Here are the reasons why we have submitted a number of amendments. However, I do not have the illusion that these amendments will be adopted. For the six reasons I have just listed, we will vote against the Banking Supervision Act.

#88

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, eerst en vooral wil ik de Parlementsleden danken, niet alleen de leden van de commissie voor de Financiën, maar ook de leden van de commissie die zich bezighoudt met de bankencrisis. De voorzitter van die commissie heeft een lang verhaal gebracht over het onderzoek naar de oorzaken van de crisis, en meer dan dat, naar een mogelijke oplossing in de toekomst.

Ik vond het een zeer geschikte gelegenheid voor de regering om correct samen te werken met de Parlementsleden, niet alleen in het Parlement, maar ook in de werkgroep ter voorbereiding van de verschillende ontwerpen.

Ik dank de vele fracties die hun steun verlenen aan de eerste twee ontwerpen. Daarnaast dank ik de meerderheid voor haar steun aan het derde ontwerp dat nu in het Parlement voorligt.

Wij zijn een van de eerste landen van Europa en zelfs van wereld waar men naar het Parlement komt met ontwerpen ter zake.

Translated text

#89

Official text

                    
                    Nous avons été les premiers ou parmi les premiers non seulement à agir mais à agir pendant la crise. Lors de la situation de crise, à l’automne 2008, il a fallu réagir très rapidement à l’aide de techniques très novatrices et dans l’urgence. Je pense aux garanties mises en place d’une manière très importante dans le domaine du crédit interbancaire. Je pense également aux garanties concernant la Banque nationale qui ne bénéficiait pas de cette garantie d’état sur ses propres interventions. Je pense aussi à des techniques de prêt ou de prise de participation en capital dans un certain nombre d’institutions.

Quinze mois après le début de la crise, nous sommes toujours en train de la gérer mais l’engagement qui a été pris au nom du gouvernement dès septembre 2008 a été tenu. Pas un épargnant en Belgique n'a subi les conséquences dramatiques qu’aurait pu entraîner l’abandon de l’une ou l’autre institution. Nous avions dit que nous ne laisserions aucun épargnant au bord de la route. Même dans les cas où il n’y avait pas d’obligation d’intervention, nous sommes intervenus et je pense particulièrement à Kaupthing. Une législation spécifique a été votée au Parlement pour éviter qu’un quelconque épargnant ne se retrouve en difficulté. Je crois que c’est important à rappeler au moment où on analyse des projets tels que ceux qui vous sont présentés aujourd’hui.

Nous avons non seulement réagi immédiatement à la crise mais nous avons aussi déjà pris un certain nombre de mesures avant de présenter ces différents projets.

Translated text

We were the first or among the first not only to act but to act during the crisis. In the crisis situation, in the fall of 2008, it was necessary to react very quickly with the help of very innovative techniques and in an emergency. I think of the guarantees put in place in a very important way in the field of interbank credit. I also think of the guarantees concerning the National Bank which did not benefit from this state guarantee on its own interventions. I also think of techniques of borrowing or taking equity participation in a number of institutions.

Fifteen months after the crisis began, we are still managing it, but the commitment that was made on behalf of the government since September 2008 has been kept. Not a single saver in Belgium has suffered the dramatic consequences that could have entailed the abandonment of one or the other institution. We said we would not leave any savings on the road. Even in cases where there was no obligation to intervene, we intervened and I especially think of Kaupthing. A specific legislation was passed in Parliament to prevent any saver from getting into trouble. I think this is important to remember when we analyze projects such as those presented to you today.

Not only have we responded immediately to the crisis, but we have already taken a number of steps before presenting these different projects.

#90

Official text

                    
                    Zo hebben we een zeer belangrijke beslissing genomen in verband met de taxatie van de financiële instellingen. Dat was ook een primeur in Europa. De heffing was opgenomen in de begroting 2010-2011 en is nu in een wet gegoten. De heffing op de banksector en verzekeringsmaatschappijen, die sinds vorig jaar is ingesteld, is bijvoorbeeld voor 2011 goed voor een totaalbedrag van meer dan 600 miljoen euro. Dat is niet niks in onze begroting. Het was inderdaad toch maar normaal dat de Staat, nadat zij met geld van de belastingplichtigen voor de banken was tussengekomen, steun van de banksector vroeg voor het herstel van onze economie en voor een nieuw traject naar een evenwicht in onze overheidsfinanciën. Dat is echt nieuw. Ik heb in veel Europese landen vele aankondigingen gehoord, maar in België beschikken we nu over een tekst en kunnen we een actie in dat verband op het getouw zetten.

Vandaag zien we hetzelfde. We gaan naar een stemming over drie wetsontwerpen met in de eerste plaats noodmaatregelen ingeval van crisis. Hopelijk kunnen we het komende jaar en nog langer dan dat nieuwe crisissen vermijden. Het is hoe dan ook altijd nuttig om lessen uit de crisis te trekken. Dat hebben we nu gedaan. Ik dank de vele fracties voor hun steun.

Voortaan staan ons meer middelen ter beschikking om snel te reageren op een mogelijke crisis en die goed aan te pakken.

Translated text

For example, we have made a very important decision in connection with the assessment of financial institutions. It was also a premiere in Europe. The tax was included in the 2010-2011 budget and is now poured into a law. For example, the tax on the banking sector and insurance companies, which has been introduced since last year, represents a total amount of more than 600 million euros for 2011. This is nothing in our budget. Indeed, it was normal for the State, after having interfered with the money of the taxpayers for the banks, to ask for support from the banking sector for the recovery of our economy and for a new path toward a balance in our public finances. This is really new. I have heard many announcements in many European countries, but in Belgium we now have a text and we can take action in that regard.

Today we see the same. We are going to vote on three draft laws with first and foremost emergency measures in case of crisis. Hopefully we can avoid new crises next year and even longer than that. It is always useful to learn from the crisis. We have now done that. I thank the many groups for their support.

From now on, we have more resources at our disposal to respond quickly to a possible crisis and to deal with it properly.

#91

Official text

                    
                    J'ai entendu M. Mayeur se demander si nous pouvions réellement aller vers l'indemnisation d'actionnaires. Je le pense. Je lui ai rappelé que, dans le cas du dossier Fortis, pour un très grand nombre de petits porteurs, il s'agissait là d'un placement équivalent à des obligations d'État, qu'ils considéraient – ce fut souvent souligné à l'époque – comme un placement de bon père de famille.

Cela étant, il faut que l'État puisse intervenir plus vite et sans être confronté aux différents débats d'assemblées générales que nous avons connus en 2008 et 2009. Il convient de permettre ensuite que le débat sur l'indemnisation ait lieu devant la justice. Je le répète, il se tiendra sur la base de l'estimation de la valeur des actifs de l'institution financière concernée au moment de l'intervention de l'État, bien entendu, pas au-delà.

Mais, je le répète, nous avons surtout voulu tirer les leçons de la crise et doter la Belgique d'un arsenal plus efficace pour l'avenir. La plupart des parlementaires ont bien compris cette démarche.

Quant au troisième projet que vous allez voter demain, il s'inscrit dans une évolution européenne. Nous tirons un certain nombre de leçons de la crise, mais nous souhaitons surtout suivre la ligne des rapports de Larosière et Lamfalussy. D'ailleurs, monsieur George, nous allons dans le sens de ce qui a constitué la dernière discussion de votre commission chargée du suivi de la crise financière.

Translated text

I heard Mr. Mayeur wondered if we could really go towards shareholder compensation. I think so. I reminded him that, in the case of the Fortis case, for a very large number of small holders, it was a placement equivalent to government bonds, which they considered – this was often stressed at the time – as a placement of a good family father.

That being said, it is necessary that the State can intervene faster and without being confronted with the different debates of general assemblies that we saw in 2008 and 2009. It should then be allowed for the debate on compensation to take place before the court. I repeat, it will be held on the basis of the estimation of the value of the assets of the financial institution concerned at the time of state intervention, of course, not beyond.

But, I repeat, we mostly wanted to learn from the crisis and equip Belgium with a more efficient arsenal for the future. The majority of parliamentarians understand this approach.

As for the third project that you will vote on tomorrow, it is part of a European evolution. We learn a number of lessons from the crisis, but above all we want to follow the line of the reports of Larosière and Lamfalussy. By the way, Mr. George, we are going in the direction of what constituted the last discussion of your commission in charge of monitoring the financial crisis.

#92

Official text

                    
                    De vraag is welke de redenen zijn voor die keuze. Ik heb die vraag al beantwoord in de commissie, maar ik zal mijn antwoord herhalen.

Ten eerste, het is een internationale trend in misschien wel heel Europa. Er is dus geen echt voordeel aan die keuze in vergelijking met andere mogelijkheden. Het stond zo bijvoorbeeld ook in het verslag van de commissie Lamfalussy. Wij menen evenwel dat het beter is om dezelfde richting uit te gaan als de andere landen. Dat is nu de evolutie in Duitsland, maar ook in andere landen van Europa. Ik probeer nu om zo vlug mogelijk tot een definitief model te komen, het twinpeaksmodel. Het is een algemene evolutie in verschillende belangrijke landen in Europa.

Ten tweede, er is een klein verschil tussen de verschillende taken op financieel vlak voor de Nationale Bank van België. Er komt ook een andere rol voor de CBFA, die bevoegdheid krijgt, niet alleen voor de bank- en verzekeringsvennootschappen of voor de markten – want het is een marktautoriteit –, maar ook voor de consumenten.

Nogmaals, het was perfect mogelijk om een ander model te installeren. Ik denk dat het evenwel beter is voor België, een middelklein land, om dezelfde richting uit te gaan als de andere landen, eerst en vooral die van Europa.

Translated text

The question is what are the reasons for this choice. I have already answered that question in the committee, but I will repeat my answer.

First, it is an international trend in ⁇  all of Europe. Therefore, there is no real advantage of that choice compared to other options. This was also stated in the report of the Lamfalussy committee. However, we believe that it is better to go in the same direction as the other countries. This is now the evolution in Germany, but also in other countries of Europe. I am now trying to come to a definitive model as soon as possible, the twinpeaks model. It is a general evolution in several major countries in Europe.

Second, there is a small difference between the different financial tasks of the National Bank of Belgium. There will also be another role for the CBFA, which will be empowered, not only for banking and insurance companies or for the markets – because it is a market authority – but also for consumers.

Again, it was perfectly possible to install another model. However, I think it would be better for Belgium, a medium-sized country, to go in the same direction as the other countries, first and foremost those of Europe.

#93

Official text

                    
                    Comme je l'ai dit en commission, nous allons tenter d’aller le plus vite possible. Je vous rappelle que le texte qui vous est soumis est celui qui avait été déposé et adopté en première et en deuxième lecture au gouvernement depuis pas mal de temps.

J’ai entendu beaucoup de choses pour expliquer pourquoi on en resterait à ce texte. Je vais être très clair: le comité de stabilité financière a proposé d’amender le texte en nous présentant un amendement; cela figure dans le document, monsieur le président. Il n’y a pas eu de consensus sur cet amendement; nous en resterons donc au texte de départ. Cela ne nous empêchera pas de tout faire pour aller le plus vite possible vers le modèle Twin Peaks, et donc supprimer, si c’est possible, ou raccourcir, en tout cas le plus possible, la période de mise en place du comité chargé du contrôle des institutions systémiques.

Translated text

#94

Official text

                    
                    Wat de KB’s betreft herhaal ik dat ik na de tweede lezing in de regering, complete informatie zal verschaffen aan het Parlement. Eerst en vooral moet er een eerste lezing zijn, dan het advies van de Raad van State en daarna de tweede lezing. Ik heb dat ook voor andere wetten altijd gedaan. Wij moeten gaan naar een bevestiging van een aantal KB’s door de wet binnen de twee jaar, maar ik heb in de commissie ook al gezegd dat wij zo vlug mogelijk, dus binnen enkele maanden, daarmee naar het Parlement zullen komen; dat is immers perfect mogelijk. Ik zal het Parlement inlichten na de tweede lezing voor de regering. Dat is een normaal evenwicht tussen Parlement en regering, zelfs voor de leden van het Parlement die tegen dergelijke wet zullen stemmen.

Dat is altijd verrassend; u vraagt meer informatie over de uitvoering van dergelijke wet, maar u stemt tegen. Dat is uw keuze. Op intellectueel vlak is het zeer interessant om meer inlichtingen te vragen, maar dat geldt toch niet voor een slechte wet, zoals ik heb gehoord? Dat is evenwel niet erg.

Ik herhaal dat wij naar complete informatie gaan in dat verband.

Wij staan nog niet in de rechtbank.

Translated text

Regarding the KBs, I repeat that after the second reading in the government, I will provide complete information to the Parliament. First and foremost, there should be a first reading, then the opinion of the State Council and then the second reading. I have always done the same for other laws. We must go to a confirmation of some KBs by law within two years, but I have already said in the committee that we will come to Parliament as soon as possible, i.e. within a few months; that is perfectly possible. I will inform the Parliament after the second reading before the Government. That is a normal balance between Parliament and government, even for the members of Parliament who will vote against such a law.

That is always surprising; you ask for more information about the implementation of such a law, but you vote against. That is your choice. On an intellectual level, it is very interesting to ask for more intelligence, but that does not apply to a bad law, as I have heard? However, this is not bad.

I repeat that we are going to complete information in this regard.

We are not yet in court.

#95

#96

#97

Official text

                    
                    Nous viendrons évidemment avec ces textes.

Je répète que, d'une certaine manière, nous renforçons les mécanismes de la loi de 2002, qui marquait déjà une collaboration avec la Banque nationale, la CBFA, le comité de stabilité financière; nous irons plus loin. Nous essayerons d'aller le plus vite possible dans la mise en œuvre, mais il s'agit de modalités très techniques, convenons-en. Le comité de stabilité financière dit lui-même qu'il faudra un certain temps pour mettre au point les arrêtés. J'espère pouvoir avancer le plus rapidement possible.

En résumé, nous tirons les leçons de la crise à travers un arsenal anti-crise au cas où nous devrions un jour encore intervenir.

Pour terminer ce volet de leçon de la crise, j'ajoute qu'à travers ces textes, nous renforcerons la régulation. Mais je partage assez – et j'en ai parlé avec lui la semaine dernière – la vision de Dominique Strauss-Kahn qui considère que la régulation est très importante, mais qu'il est encore nettement plus important de s'attacher à la supervision. On peut disposer des meilleures règles du monde, si elles ne sont pas réellement appliquées et contrôlées par des superviseurs, c'est alors que le bât blesse. Il faudra donc s'attacher le plus possible au fonctionnement de la supervision, ici comme en Europe.

Il faudra aussi se poser la question de la manière dont nous allons réagir, ici et partout en Europe, à l'égard de la spéculation qui s'est développée ces derniers temps à l'encontre des États eux-mêmes. Ce sera une des préoccupations non seulement dans les prochains jours et semaines du Conseil européen et de l'ECOFIN, mais ce sera aussi la préoccupation dans les mois à venir de la présidence belge du Conseil de l'Union européenne.

En effet, il n'est pas acceptable qu'à peine sortis des difficultés grâce au soutien des États, certains acteurs financiers tentent de mettre les États eux-mêmes en difficulté. Je l'ai rappelé pour le cas de la Grèce et j'espère que le Conseil européen ira dans ce sens: il est important que nous puissions travailler dans la zone euro en collaboration avec le FMI. Je ne comprends pas pourquoi certains États ont refusé, dans un premier temps, l'intervention du Fonds monétaire. Nous sommes les premiers en Europe à financer ce Fonds monétaire. Il est donc normal de lui demander d'intervenir, même si, à mes yeux, la zone euro doit garder le leadership dans cette démarche.

Translated text

We will, of course, come with these texts.

I repeat that in some way we are strengthening the mechanisms of the 2002 law, which already marked a collaboration with the National Bank, the CBFA, the Financial Stability Committee; we will go further. We will try to go as quickly as possible in the implementation, but these are very technical modalities, let’s agree. The Financial Stability Committee itself says it will take some time to formulate the decisions. I hope to be able to move forward as quickly as possible.

In summary, we draw lessons from the crisis through an anti-crisis arsenal in case we should once again intervene.

To conclude this lesson from the crisis, I add that through these texts, we will strengthen regulation. But I quite share – and I spoke with him last week – the vision of Dominique Strauss-Kahn who considers that regulation is very important, but that it is still much more important to focus on supervision. One can have the best rules in the world, if they are not really applied and controlled by supervisors, it is then that the bast hurt. Therefore, it will be necessary to focus as much as possible on the functioning of supervision, here as in Europe.

We must also ask ourselves the question of how we will react, here and everywhere in Europe, to the speculation that has developed in recent times against the states themselves. This will be one of the concerns not only in the coming days and weeks of the European Council and ECOFIN, but it will also be the concern in the coming months of the Belgian Presidency of the Council of the European Union.

Indeed, it is unacceptable that, barely out of difficulties thanks to the support of the states, some financial actors attempt to put the states themselves in trouble. I recalled this for the case of Greece and I hope that the European Council will go in this direction: it is important that we can work in the euro area in collaboration with the IMF. I do not understand why some states refused, at first, the intervention of the Monetary Fund. We are the first in Europe to finance this Monetary Fund. It is therefore normal to ask him to intervene, even though, in my view, the euro area must retain the leadership in this approach.

#98

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik heb twee conclusiepunten.

Ten eerste, in verband met de Nationale Bank van België, ik heb veel commentaar gegeven en ik verwijs dus naar het verslag voor de verschillende vragen in verband met de samenstelling van de verschillende algemene vergaderingen van de Nationale Bank van België. Er waren verschillende besprekingen daarover. Ik heb een klaar en duidelijk antwoord gegeven in de commissie.

In verband met de evolutie van de beurs en de zogenaamde manipulaties moet ik u zeggen dat er vanavond ook een mededeling is gekomen van de CBFA, om zeer concreet te zijn. U moet veel artikels in de kranten lezen, maar u moet de verschillende commentaren van de overheid lezen. Voor de CBFA is het duidelijk en er is nu een mededeling van het directiecomité van de CBFA.

Translated text

#99

Official text

                    
                    Le président de la commission le sait: ce n'est pas mon rôle d'exercer les fonctions de la CBFA. Celle-ci a encore mis tout à l'heure les points sur les "i" en ce qui concerne la transmission d'informations, les données qui ont été communiquées au parquet et le contenu de ces données. Manifestement, elles ont été très mal interprétées par un intervenant et reprises dans un article de presse. La CBFA se réserve d'ailleurs le droit de mener les procédures judiciaires nécessaires pour contrer la violation du secret sur des données confidentielles qui avaient été transmises mais aussi d'agir à l'égard de la personne identifiée qui s'est permis un certain nombre de commentaires erronés sur la base de ces informations.

J'en viens à un dernier élément de conclusion. Comme beaucoup l'ont dit, nous devons aller plus loin et nous irons plus loin, tout d'abord en Belgique, à travers des textes qui vous seront soumis, notamment en ce qui concerne la protection des consommateurs. Au vu de l'évolution du monde financier, il faut garder plusieurs éléments à l'esprit. J'en citerai deux.

Le premier consiste à renforcer la formation relative aux produits financiers et le fonctionnement des éléments touchant au monde financier. Nous y travaillons. En Communauté flamande, il y a une volonté d'aller dans ce sens dans l'enseignement. Il est évident que les jeunes qui entrent dans la vie professionnelle ont de plus en plus besoin d'avoir un minimum d'informations sur le fonctionnement du système financier. C'est important! Nous comptons y travailler avec la CBFA et en collaboration avec les responsables de l'enseignement de notre pays et au-delà. La directive MiFID à l'échelon européen va déjà dans ce sens, à savoir donner une obligation d'information mais surtout de vérification des connaissances en la matière.

Vient ensuite le volet protection. Comme je l'ai déjà dit quelques fois en dehors de cette enceinte, nous devrons nous attacher beaucoup plus à la protection des consommateurs pour éviter que des produits trop complexes ne puissent leur être présentés. Il nous faut pouvoir travailler avec des produits qui correspondent aux clients. Entre professionnels ou entre professionnels et particuliers, les produits ne sont pas les mêmes. Tout un travail à ce sujet est d'ailleurs en train de se terminer.

Sur la même méthode de collaboration, le Parlement et le gouvernement fédéral présenteront un texte en cette matière qui permettra de répondre à un très grand nombre de préoccupations dans la logique de protection du consommateur. À l'échelon européen, nous ferons de même pendant la présidence belge. Je rencontrerai prochainement le commissaire Barnier pour discuter avec lui du programme de cette présidence.

Il faudra peut-être intervenir également sur les agences de rating si la présidence espagnole n'a pas terminé le travail.

Translated text

The chairman of the committee knows this: it is not my role to perform the functions of the CBFA. The Commission has also recently put the points on the "i" in relation to the transmission of information, the data that has been communicated to the prosecutor's office and the content of these data. Obviously, they were very misinterpreted by one speaker and repeated in a press article. CBFA also reserves the right to conduct the necessary judicial procedures to counter the breach of secrecy on confidential data that had been transmitted as well as to act against the identified person who allowed himself a number of erroneous comments on the basis of this information.

I come to a final point of conclusion. As many have said, we must go further and we will go further, first in Belgium, through the texts that will be submitted to you, in particular with regard to consumer protection. In view of the evolution of the financial world, several elements must be kept in mind. I will cite two.

The first is to strengthen the training on financial products and the functioning of the elements affecting the financial world. We are working on it. In the Flemish Community, there is a willingness to go in this direction in teaching. It is obvious that young people who enter the professional life are increasingly in need of having a minimum of information about the functioning of the financial system. It is important! We expect to work there with the CBFA and in collaboration with educational leaders in our country and beyond. The MiFID directive at the European level already goes in this direction, namely giving an obligation of information but above all of verifying knowledge in the matter.

Then comes the protection component. As I have already said a few times outside of this speaker, we will have to focus much more on consumer protection to prevent too complex products from being presented to them. We need to be able to work with products that match customers. Between professionals or between professionals and individuals, the products are not the same. All the work on this subject is now completed.

On the same method of collaboration, Parliament and the federal government will present a text on this subject that will address a very large number of concerns in the logic of consumer protection. At the European level, we will do the same during the Belgian Presidency. I will soon meet with Commissioner Barnier to discuss with him the programme of this Presidency.

It may also be necessary to intervene on the rating agencies if the Spanish presidency has not finished the work.

#100

Official text

                    
                    Je rappelle que c'est à la demande du gouvernement britannique que la présidence espagnole a retiré le dossier du projet de directive concernant les fonds d'investissement dont les hedge funds. N'étant pas membre de l'Internationale socialiste, je ne peux pas savoir pourquoi les gouvernements britannique et espagnol se sont mis d'accord sur cela. Mais je serai clair: la Belgique, comme l'Allemagne ou comme la France, avec les ministres des Finances de ces pays, souhaite adopter ce projet de directive le plus vite possible. Il y a une majorité pour le faire. Si cela n'arrive pas sous la présidence espagnole, nous y viendrons sous la présidence belge.

L'autre volet est le projet de directive sur les produits dérivés, en ce compris les CDS dont on parle tellement. Ce sera un des points importants des premiers travaux du commissaire Barnier et nous ferons tout pour accompagner sa démarche. Au-delà de ce que nous faisons pour contrôler, surveiller, superviser des acteurs du marché financier, il faut aussi être beaucoup plus attentif aux produits et à l'usage qui est fait des produits financiers par les divers acteurs. Les produits dérivés constituent effectivement un sujet de préoccupation majeur en la matière.

Monsieur le président, chers collègues, voilà ce que je voulais répondre à vos interventions. Bien entendu, le travail n'est pas fini, bien entendu nous devrons encore adopter des textes au sein du gouvernement, vous en présenter, notamment en matière de protection du consommateur, en faire progresser au niveau européen. J'espère que ceux qui interviennent avec véhémence en ces lieux feront aussi en sorte que leurs collègues européens, dans leurs formations politiques respectives, soutiennent cette démarche pour qu'on puisse aboutir à des décisions rapides.

Translated text

It was at the request of the British Government that the Spanish Presidency withdrew the file from the draft directive concerning investment funds including hedge funds. Not being a member of the Socialist International, I cannot understand why the British and Spanish governments agreed on this. But I will be clear: Belgium, like Germany or like France, with the finance ministers of these countries, wants to adopt this draft directive as soon as possible. There is a majority to do so. If this does not happen under the Spanish presidency, we will come under the Belgian presidency.

The other aspect is the draft Directive on derivatives, including the CDS that is so much talked about. This will be one of the important points of Commissioner Barnier’s first work and we will do everything to accompany his approach. Beyond what we do to control, monitor, supervise financial market players, we also need to be much more attentive to the products and the use that is made of financial products by the various actors. Derivatives are indeed a major concern in this regard.

This is what I wanted to answer in your speech. Of course, the work is not finished, of course we will still need to adopt texts within the government, to present them to you, especially in the field of consumer protection, to make progress at the European level. I hope that those who intervene vehemently in these places will also ensure that their European colleagues, in their respective political formations, support this approach so that quick decisions can be made.

#101

Official text

                    
                    Monsieur le président, je souhaite apporter une précision depuis mon banc. En commission, Mme Boulet désirait obtenir quelques éclaircissements; des réponses lui ont été fournies.

L'ensemble du texte a été voté à l'unanimité. Pour le reste, je m'en réfère à mon rapport écrit.

Translated text

#102

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, mijnheer de minister, we spreken hier vandaag over een vrij technisch wetsontwerp, dat verschillende wetten wijzigt die van toepassing zijn op het militair personeel. Uit respect voor de militaire gemeenschap wil ik dieper ingaan op de vijf wijzigingen die daardoor ontstaan voor de militairen.

Ten eerste, op vraag van de parketten wordt de korpstucht opnieuw ingevoerd voor minder ernstige feiten. Open Vld is daar tevreden mee Ik u moet u namelijk eerlijk zeggen, mijnheer de minister, dat bij de overtreders het gevoel bestond dat men voor minder ernstige feiten geen vervolging meer kreeg, waardoor een gevoel ontstond dat ze gewoon konden doorgaan met dergelijke feiten. Daarom wil u bedanken, want ik denk dat deze wijziging een hele goede zaak is.

Een tweede wijziging betreft de vrouwelijke militairen. We willen met deze wetswijziging de vrouwelijke militairen dezelfde rechten en bescherming geven als deze waarvan de werknemers en de personeelsleden van het openbaar ambt genieten, en dat vooral wat betreft de moederschapsbescherming. Ik denk, mijnheer de minister, dat deze aanpassing absoluut dringend noodzakelijk was opdat ook voor vrouwelijke militairen de rechtszekerheid gewaarborgd is.

Ten derde, collega’s, komt er met het wetsontwerp verduidelijking voor de benoemingsvoorwaarden voor de functie van directeur van het academische onderwijs van de Koninklijke Militaire School en de vacatures voor het onderwijzend personeel. Zij die het departement Defensie wat volgen, weten dat er heel wat heisa is ontstaan over de procedure en de benoemingsvoorwaarden. Met deze wet wordt eindelijk een wettelijk kader gecreëerd en wordt een halt toegeroepen aan het bezoedelen van het goede imago dat het onderwijs binnen Defensie geniet.

Ten vierde, de externe mobiliteit. Op dit punt wil ik toch wat dieper ingaan, mijnheer de minister. Met het voorliggend ontwerp wordt de externe mobiliteit aangemoedigd. Tot hiertoe ben ik heel positief geweest, mijnheer de minister, ook al bent u dat niet altijd van mij gewoon. Nu ga ik toch een kritische noot laten horen, dus nu wordt het serieus. Van op deze tribune herhaal ik mijn oproep die ik reeds meermaals in de commissie heb gedaan.

Het Parlement heeft in 2007 een voorstel goedgekeurd met betrekking tot de gemengde loopbaan. U was daar tegen, mijnheer Sevenhans, dat kan wel. Het Parlement en de democratie heeft hun rechten.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, Mr. Minister, we are talking here today about a fairly technical bill, which amends several laws applicable to military personnel. In respect for the military community, I would like to go deeper into the five changes that this means for the military.

First, at the request of the parquet, the corpus stitch is reintroduced for less serious facts. Open Vld is satisfied with this I must honestly tell you, Mr. Minister, that the offenders felt that for less serious facts no longer was prosecuted, giving rise to a feeling that they could simply continue with such facts. I would like to thank you, because I think this change is a very good thing.

The second amendment concerns female soldiers. With this legislative amendment, we want to give female soldiers the same rights and protection as those of employees and public servants, especially with regard to maternity protection. I think, Mr. Minister, that this adjustment was absolutely urgently necessary in order to ensure legal certainty for female soldiers as well.

Third, colleagues, the bill clarifies the terms of appointment for the position of Director of Academic Education of the Royal Military School and the vacancies for teaching staff. Those who follow the Department of Defense know that there has been a lot of heisa about the procedure and the terms of appointment. This law finally creates a legal framework and stops the pollution of the good image that education within Defence enjoys.

Fourth, the external mobility. I would like to go a little deeper into this point, Mr. Minister. The draft proposal encourages external mobility. So far, I have been very positive, Mr. Minister, even though you are not always so from me. Now I’m going to make a critical note, so now it’s getting serious. From this tribune I repeat my call that I have already made several times in the committee.

In 2007, Parliament adopted a proposal on mixed careers. You were against that, Mr. Sevenhans, it can be. Parliament and democracy have their rights.

#103

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, ik weet dat u daar zelf geen voorstander van was. Nu u de functie van minister hebt, hebt u die wet nog steeds niet ten uitvoering gebracht. Ik heb u al meermaals gezegd dat u daar eerlijk in moet zijn. Als men wil dat de krijgsmacht een toekomst heeft, als men naar een gezonde leeftijdspiramide wenst te streven, als men het militair beroep wil herwaarderen, heeft men die gemengde loopbaan nodig. Of hebt u een ander concept dat dezelfde effecten zal hebben. Dat hebt u echter niet.

Ik vraag u dus nogmaals van op deze tribune om werk te maken van de uitvoering van dat goedgekeurde ontwerp.

Voor de collega’s die het niet zouden kennen, een woordje uitleg. Het gaat erom dat men niet langer militair is voor het leven maar dat men voor een beperkte periode in dienst treedt bij de krijgsmacht en daar ook alle diensten voor het vaderland vervult. Nadien wordt men geherwaardeerd en kan men dus makkelijk overstappen naar het openbaar ambt en de private sector. Er worden contracten gesloten met uitzendkantoren. Ook de erkenning van diploma’s verloopt iets vlotter. Er zijn al stappen in de goede richting gezet maar het is nog niet allemaal weggewerkt. Mijnheer de minister, als we de leeftijdspiramide gezond willen maken en het militair ambt willen herwaarderen, hebben we nood aan de uitvoering van die wet. Ik waardeer de kleine stappen die u zet want het zijn goede stappen maar ik vraag u nogmaals om werk te maken van de uitvoering van het hier goedgekeurde wetsontwerp.

Ten slotte worden met het voorliggende ontwerp het bedrag van de werkloosheidsuitkering en het geïndividualiseerd beroepsomschakelingsprogramma correct bepaald. Ik meen dat dit ook nodig was. Met dit wetsontwerp – ik kijk naar mevrouw Claes die het ook in de commissie gevolgd heeft en voor het overige zie ik hier op de heer Sevenhans na weinig collega’s uit de commissie voor Landsverdediging – voeren we een aantal hervormingen van het statuut van de militair uit die absoluut noodzakelijk zijn als we dit flexibeler willen maken en doen aansluiten op de moderne samenleving.

Mijnheer de minister, in al die opzichten zal Open Vld het wetsontwerp morgen bij de stemming steunen. Ik kijk toch uit naar uw antwoord over wanneer we werk zullen maken van de uitvoering van het gemengde loopbaanstatuut.

Translated text

Mr. Minister, I know that you were not in favour of this. Now that you have the position of Minister, you have not yet implemented that law. I have told you many times that you must be honest. If one wants the military to have a future, if one wants to pursue a healthy age pyramid, if one wants to re-evaluate the military profession, one needs that mixed career. Or you have another concept that will have the same effects. However, you do not have that.

I therefore ask you again from this tribune to work on the implementation of that approved draft.

For those who don’t know, a word of explanation. The question is that one is no longer military for life but that one enters into service for a limited period of time in the military force and there also performs all services for the motherland. Then one is revalued and can therefore easily transition to the public office and the private sector. Contracts are concluded with outsourcing agencies. The recognition of diplomas is also much easier. Steps have already been taken in the right direction, but not all of them have yet been removed. Mr. Minister, if we want to make the age pyramid healthy and re-evaluate the military office, we need the implementation of that law. I appreciate the small steps you take because they are good steps but I ask you once again to work on the implementation of the bill approved here.

Finally, the present draft correctly determines the amount of the unemployment benefit and the individualized program of professional conversion. I think this was also needed. With this bill – I look at Mrs. Claes who also followed it in the committee and for the rest I see here on Mr. Sevenhans after few colleagues from the committee for Land Defense – we are carrying out a number of reforms of the status of the military who are absolutely necessary if we want to make it more flexible and make it fit into the modern society.

Mr. Minister, in all these aspects, Open Vld will support the bill tomorrow at the vote. I look forward to your response on when we will work on the implementation of the mixed career status.

#104

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega Vautmans, ik heb uw uiteenzetting beluisterd en ik zal dus ook niet herhalen wat in dit ontwerp wordt opgenomen. Het heeft een globale en positieve benadering.

Er werd een specifieke vraag gesteld met betrekking tot het GLC, het ontwerp van het gemengd loopbaanconcept. In andere omstandigheden heb ik mij, samen met een aantal collega’s, onthouden omtrent dat GLC, als mijn herinnering juist is.

Dat ontwerp van GLC, van gemengd loopbaanconcept, is een belangrijk ontwerp. Ik veronderstel dat er geen onbelangrijke ontwerpen zijn in deze Kamer. Het is natuurlijk zo dat sinds de goedkeuring van dit ontwerp het tijdsgewricht, de algemeen budgettaire maar ook de algemene context waarin Defensie zich bevindt, grondig zijn veranderd.

Ik wil toch wel benadrukken dat met betrekking tot het GLC een bijzonder belangrijk aspect daarvan is vervuld. Dat heeft te maken met alles wat te maken heeft met de pensioenregeling. Wij hebben daarover reeds kunnen spreken in de commissie.

Met betrekking tot een aantal andere aspecten meen ik dat heel veel opties van het GLC door intussen gestelde maatregelen, door het hervormingsplan, reeds zijn gerealiseerd. De opties zijn dezelfde, wij moeten een kleinere krijgsmacht hebben, wij moeten een meer performante krijgsmacht hebben, wij moeten een goede rekrutering hebben, wij moeten een begeleidingstraject hebben en wat weet ik allemaal.

Er is één groot punt - die discussie zouden wij eigenlijk opnieuw in de commissie moeten voeren - dat mij niet beviel in het GLC-ontwerp, namelijk het oriëntatiepunt. Wanneer na een aantal voorstellen men er niet op inging, leidde dit effectief tot ontslag uit de krijgsmacht. Gezien de nieuwe evoluties die wij kennen, is het niet meer aangewezen om dat te doen.

Een aantal zaken is gerealiseerd. Het GLC is wat het is. Het bevat een aantal goede zaken maar het tijdsperspectief is nu anders. Ik ben echter bereid om daarover te spreken.

Translated text

Mr. President, Mr. Vautmans, I have listened to your presentation, and I will therefore not repeat what is included in this draft. It has a global and positive approach.

A specific question was asked regarding the GLC, the design of the mixed career concept. In other circumstances, I, along with a number of colleagues, have remembered that GLC, if my memory is correct.

That design of GLC, from mixed career concept, is an important design. I assume that there are no insignificant designs in this Room. It is of course true that since the adoption of this draft the timeline, the general budgetary but also the general context in which Defence is located, have changed fundamentally.

However, I would like to emphasize that a ⁇  important aspect of the GLC has been fulfilled. This has to do with everything that has to do with the pension system. We have already been able to discuss this in the committee.

Regarding a number of other aspects, I believe that many of the options of the GLC have already been realised through the measures put forward by the reform plan. The options are the same, we have to have a smaller military force, we have to have a more performing military force, we have to have a good recruitment, we have to have a guidance path and what I know all.

There is one big point – that discussion we should actually have again in the committee – that I did not like in the GLC design, namely the orientation point. When after a number of proposals one did not intervene, this effectively led to resignation from the military force. Given the new evolution we know, it is no longer appropriate to do so.

A number of things have been realized. The GLC is what it is. It contains some good things, but the time perspective is now different. However, I am willing to talk about this.

#105

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, u zegt dat u zich toen hebt onthouden. Dat kan wel, maar de Kamer heeft het ontwerp goedgekeurd. U bent de uitvoerende macht, wij zijn de wetgevende macht. Ik ga er nog altijd van uit dat de uitvoerende macht respect heeft voor de wetgevende macht en dat u een goedgekeurd ontwerp gaat uitvoeren, anders moet u een wetswijziging voorstellen. Dan moet u zeggen wat u aan het GLC wil wijzigen. Ik hoor u al twee jaar zeggen dat u stappen in die richting zult zetten, maar dat alleen het oriëntatiepunt niet. klopt

Ik ben heel veel op het terrein met militairen. Men hoopt nog altijd dat u uw verzet tegen het GLC alsnog zult laten varen en dat u dat zult uitvoeren. Het is hier door een meerderheid in de Kamer goedgekeurd. Het is volgens mij absoluut noodzakelijk, zeker met het transformatieplan met betrekking tot de infrastructuur dat u nu hebt doorgevoerd, dat u de noodzakelijke stappen tot herwaardering van het militair personeel zet.

Ik wil gerust praten over een aantal details van het ontwerp, maar dat moet ook in het Parlement gebeuren en dan moet de wet worden gewijzigd. Echter, zomaar zeggen dat u in dezelfde richting bezig bent, zonder er iets aan te doen, daar kan ik mij niet bij neerleggen. Ik ben van plan om hierop wekelijks terug te komen als het noodzakelijk is. Ik vind dat wij dit ontwerp nodig hebben.

Ik heb het u al zacht gevraagd. Ik vraag het nu iets luider. Als het nodig is, kan ik het nog luider vragen. Maak daar werk van, mijnheer de minister, want wij kunnen niet zonder het GLC voor het verjongen van onze leeftijdspiramide. Ik ben daar heel ernstig over.

U zegt dat er een probleem met de pensioenen is. Daarom heeft het zo lang geduurd voordat er een ontwerp was, omdat we indertijd net heel lang met de minister van Pensioenen hebben onderhandeld. Ik heb aan al die onderhandelingen meegedaan. Zeg mij wat de pijnpunten zijn en kom met een ontwerp om die pijnpunten op te lossen. Zomaar een ontwerp laten liggen en niet uitvoeren is voor mij onaanvaardbaar.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, you said that you abstained. It may be, but the Chamber has approved the design. You are the executive power, we are the legislative power. I still assume that the executive will respect the legislature and that you will implement an approved draft, otherwise you will have to propose a legislative amendment. Then you have to say what you want to change to the GLC. I have heard you say for two years that you will take steps in that direction, but that only the orientation point is not. correctly

I am very much in the field with soldiers. It is still hoped that you will still let go of your resistance to the GLC and that you will do so. It was approved by a majority in the House. In my opinion, it is absolutely necessary, especially with the transformation plan regarding the infrastructure you have now implemented, that you take the necessary steps to revaluate the military personnel.

I would like to talk about some details of the draft, but that must also be done in Parliament and then the law needs to be amended. However, simply saying that you are moving in the same direction, without doing anything about it, I can’t agree with that. I plan to come back on this weekly if necessary. I think we need this design.

I asked you gently. I ask something louder. If necessary, I can ask even louder. Work on that, Mr. Minister, because we cannot do without the GLC for the rejuvenation of our age pyramid. I am very serious about this.

You say there is a problem with pensions. That is why it took so long before a draft was made, because at that time we had very long negotiations with the Minister of Pensions. I have participated in all those negotiations. Tell me what the pain points are and come up with a design to solve those pain points. Just leaving a design and not executing it is unacceptable for me.

#106

Official text

                    
                    Mevrouw Vautmans, als het over het GLC-statuut gaat, voel ik mij zeker aangesproken. Ik heb het op mijn eentje gepresteerd het twee maanden tegen te houden en ik ben daar nog altijd zeer fier op. Het is uw volste recht te zeggen dat u voor het GLC-statuut bent, maar u moet zo eerlijk zijn te zeggen dat er vragen zijn bij de manier waarop het tot stand is gekomen. U vergeet toevallig te vermelden dat de grootste militaire vakbond er toen ook tegen was. U weet ook dat de standpunten van de kleurenvakbonden daarover vandaag genuanceerder zijn. U bekijkt het nu wel zeer eenzijdig.

Ik denk dat de minister juist heeft gehandeld. Vooral het oriëntatiepunt was een zeer betwistbaar punt. Als u eerlijk bent, moet u ook toegeven dat het erop neerkwam dat men kon worden bedankt na de tien beste jaren van zijn leven aan de Krijgsmacht te hebben gegeven. Dat is absoluut geen argument om iemand te motiveren bij de Krijgsmacht te gaan. Zolang dat punt niet wordt veranderd, laat de minister het GLC-statuut terecht voor wat het is.