plenum van 2007-03-29 14:17:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2007-03-29 14:17:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip275x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
51K2689	26/09/2006	✔	Projet de loi modifiant, en ce qui concerne les contrats privés d'assurance maladie, la loi du 25 juin 1992 sur le contrat d'assurance terrestre.
51K2891	04/05/2006	✔	Projet de loi relatif à la répétibilité des honoraires et des frais d'avocat.
51K2842	11/01/2007	✔	Projet de loi modifiant la loi du 9 juillet 1975 relative au contrôle des entreprises d'assurances en ce qui concerne la fusion par absorption des associations d'assurances mutuelles.
51K2951	02/03/2007	✔	Projet de loi modifiant certaines dispositions du Code des impôts sur les revenus 1992 afin de les mettre en conformité avec certains principes du Traité instituant la Communauté européenne et de l'Accord sur l'Espace économique européen.
51K2923	23/12/2006	✔	Projet de loi organisant les relations entre les autorités publiques et les organisations syndicales des greffiers de l'ordre judiciaire, les référendaires près la Cour de cassation, et les référendaires et juristes de parquet près les cours et tribunaux.
51K2922	23/12/2006	✔	Projet de loi modifiant le Code judiciaire, notamment les dispositions relatives au personnel judiciaire de niveau A, aux greffiers et aux secrétaires ainsi que les dispositions relatives à l'organisation judiciaire.
51K2920	14/02/2007	✔	Projet de loi portant assentiment à l'accord de coopération entre l'Etat fédéral, la Communauté française et la Région wallonne relatif à la gestion administrative et financière des coordinations provinciales pour l'égalité entre les femmes et les hommes.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

#2

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, er zijn nog regels. Wij hebben ze vanmiddag proberen uit te leggen aan iemand anders. Onverminderd artikel 11, nummer 3, hebben de vergaderingen van de commissie plaats op dinsdag en woensdag, tenzij de Conferentie van voorzitters anders heeft beslist.

Translated text

#4

#5

Official text

                    
                    Ik moet u eraan herinneren dat ik dat voorgesteld heb. De heer Monfils heeft het hier uitgelegd. Er was een consensus. Er is een technische verbetering, die naar zaal twee gaat en terugkomt. Men heeft een artikel vergeten in de Grondwet. Het werd hier goedgekeurd door de Kamer. De Kamer heeft de volle bevoegdheid. Het werd consensueel gezegd, tien minuten geleden, u mag het nakijken.

Translated text

#6

#7

#8

#9

#10

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, geef toe dat dit een ongebruikelijke werkwijze is. U haspelt het er vlug door, tussen de soep en de aardappelen. Niemand reageert erop en daarmee is het beklonken. Sta mij toe te zeggen dat dit een iets duidelijkere besluitvorming verdient. Dat is de reden van de reactie van onze fractievoorzitter.

Translated text

#11

#12

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, heren ministers, collega’s, de commissie voor het Bedrijfsleven heeft het voorliggend ontwerp in diverse vergaderingen besproken. We zijn gestart op 14 en 29 november 2006 om de bespreking uiteindelijk af te maken op 7, 13 en 21 maart 2007. We hebben uitgebreide hoorzittingen gehouden met Hubert Claassens, professor emeritus aan de KU Leuven, Test-Aankoop, de mutualiteiten, de verzekeringsmakelaars, de voorzitter van de commissie Verzekeringen, de CBFA, het Centrum voor gelijkheid van kansen, het Vlaams Patiëntenplatform en Assuralia.

Eerst kregen we de inleidende uiteenzetting van de minister van Economie, die de sociale inslag van het ontwerp onderstreepte. De verzekerde zou vanaf nu de garantie krijgen dat hij levenslang zijn individuele hospitalisatieverzekering zal blijven genieten, ook indien hij of zij intussen chronisch ziek of gehandicapt wordt. Meer nog, de garantie wordt uitgebreid tot de partner en de kinderen, die mee in de verzekering worden opgenomen. Concreet betekent het dat een kind dat ziek of gehandicapt geboren wordt of in de loop van de polis te maken zou krijgen met een chronische ziekte of een handicap, voor de rest van zijn leven een hospitalisatieverzekering zou kunnen blijven genieten aan dezelfde voorwaarden als die van een gezond persoon. De levenslange dekking geldt evenzeer voor al wie een groepsverzekering geniet. Het gaat niet alleen om de personeelsleden van het bedrijf dat de groepsverzekering aangaat, maar ook om de partners en de kinderen. Allen krijgen het recht, zodra zij om een of andere reden het voordeel van de groepsverzekering verliezen – wegens ontslag, faillissement van het bedrijf, pensionering en dergelijke – om de verzekering individueel voort te zetten. Het behoud van de hospitalisatiedekking is dus niet langer afhankelijk van de arbeidsrelatie. Ook bij scheiding of zelfstandig gaan wonen van de kinderen garandeert het ontwerp het recht op levenslange individuele voortzetting, aldus de minister.

We hadden een heel uitgebreide bespreking van het ontwerp, getuige daarvan de vele vergaderingen die eraan gewijd waren. Mijnheer de minister, ik moet zeggen dat het een beetje een vrouwenzaak is geworden, want het waren vooral de collega’s Creyf, Lalieux en niet het minst collega Baeke, die de discussie gevoerd hebben over het ontwerp. Er zijn heel veel opmerkingen geformuleerd, ook op basis van de inbreng van de hoorzittingen, die toch vrij sceptisch was. Er werd ook een hele reeks amendementen geformuleerd. Ter illustratie van de openheid en het vrijediscussiegehalte van onze commissie, in goede banen geleid door de voorzitter van de commissie, moet ik zeggen dat heel wat amendementen de amendementenslag hebben overleefd. Heel wat amendementen werden aangenomen. Er werden discussies gehouden en amendementen geformuleerd over tal van zaken: het toepassingsgebied, de situatie van personen die niet in België gedomicilieerd zijn, de weerslag van de wettekst op de wet inzake landsverzekeringsovereenkomsten, de mogelijkheid om van verzekeraar te veranderen, de dekkingsvoorwaarden, de verzekeringsvoorwaarden, het evenredigheidsbeginsel en het probleem van de vooraf bestaande ziektes en hoe daarmee werd omgegaan.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary, Mr. Secretary. We started on 14 and 29 November 2006 to finally finish the discussion on 7, 13 and 21 March 2007. We have held extensive hearings with Hubert Claassens, professor emeritus at KU Leuven, Test-Buy, the mutualities, the insurance brokers, the chairman of the insurance committee, the CBFA, the Centre for Equal Opportunities, the Flemish Patients Platform and Assuralia.

First we received the introductory presentation from the Minister of Economy, who emphasized the social aspect of the draft. From now on, the insured would receive the guarantee that he would continue to enjoy his individual hospitalization insurance for the rest of his life, even if he or she becomes chronically ill or disabled. Moreover, the guarantee is extended to the partner and the children, which are included in the insurance. Specifically, it means that a child who is born sick or disabled, or would face a chronic disease or disability during the course of the policy, could continue to enjoy hospital insurance for the rest of his life on the same terms as that of a healthy person. The lifetime coverage applies equally to all who enjoy a group insurance. This concerns not only the employees of the company involved in the group insurance, but also the partners and the children. Everyone has the right, as soon as they lose the benefit of the group insurance for any reason – due to dismissal, bankruptcy of the company, retirement and the like – to continue the insurance individually. The maintenance of hospital coverage is therefore no longer dependent on the employment relationship. Even in the case of separation or going to live independently of the children, the draft guarantees the right to lifelong individual continuation, according to the minister.

We had a very extensive discussion of the draft, witnessed by the many meetings dedicated to it. Mr. Minister, I have to say that it has become a bit of a female task, because it was mainly colleagues Creyf, Lalieux and not least colleague Baeke, who conducted the discussion on the draft. There have been a lot of comments formulated, also based on the input from the hearings, which was quite skeptical. A whole series of amendments were also formulated. To illustrate the openness and discourse content of our committee, in good work led by the chairman of the committee, I must say that many amendments have survived the amendment strike. Many amendments were adopted. There were discussions and amendments on a number of issues: the scope of application, the situation of persons who are not domesticated in Belgium, the impact of the legislation on the law on national insurance contracts, the possibility of changing insurer, coverage conditions, insurance conditions, the proportionality principle and the problem of pre-existing diseases and how it was addressed.

#13

Official text

                    
                    Om kort te zijn – en ik hou het kort op vraag van de voorzitter – het ontwerp werd grondig geamendeerd en uiteindelijk, met goedkeuring van de minister en van heel de commissie, goedgekeurd met een ruime consensus van 9 stemmen voor bij 2 onthoudingen.

Translated text

#14

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, dit is een heel belangrijk ontwerp. U noemt dit wetsontwerp zelf het meest sociale en geëngageerde project van de hele legislatuur. Het oorspronkelijke wetsontwerp is inderdaad iets meer in die richting geëvolueerd na de hoorzittingen over het wetsontwerp. De grondige amendering is gebeurd in de commissie voor het Bedrijfsleven.

Mijnheer de voorzitter, ik wil de Kamer eraan herinneren dat de allereerste aanzet om de aanvullende verzekeringen voor gezondheidszorg te reglementeren gegeven is door CD&V en mijzelf in maart 2003 reeds met het wetsvoorstel betreffende de aanvullende verzekering voor gezondheidszorg. Collega's, helaas, CD&V zat toen reeds in de oppositie en de rest laat zich raden.

Mijn wetsvoorstel werd voor advies overgezonden naar de commissie voor de Sociale Zaken. Daar werd toen een verslag van gemaakt. Ik moet zeggen dat de socialisten toen absoluut tegen waren. De aanvullende verzekeringen reglementeren werd door hen immers gezien als een bedreiging van de eerste pijler in de gezondheidszorg, namelijk de verplichte ziekteverzekering. Gelukkig zijn de socialisten en vooral de sp.a ondertussen van mening veranderd.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, this is a very important proposal. You call this bill itself the most social and engaged project of the entire legislature. The original bill has indeed evolved a little more in that direction after the hearings on the bill. The amendment was made in the Committee on Economic Affairs.

Mr. Speaker, I would like to remind the Chamber that the very first initiative to regulate the supplementary health insurance was given by CD&V and myself in March 2003 already with the bill on the supplementary health insurance. Colleagues, unfortunately, CD&V was already in the opposition and the rest can be guessed.

My bill was forwarded to the Social Affairs Committee for advice. A report was then made. I must say that the Socialists were absolutely against. The regulation of supplementary insurance was seen by them as a threat to the first pillar of health care, namely the mandatory health insurance. Fortunately, the Socialists, and especially the SP, have changed their minds.

#15

Official text

                    
                    Meer dan 4 miljoen Belgen hebben een aanvullende gezondheidszorgverzekering. Er is op dit ogenblik omzeggens niets gereglementeerd. Het wetsontwerp, zoals het werd geamendeerd, is in die zin dus een hele stap vooruit.

Het is een stap vooruit gelet op twee belangrijke punten.

Het eerste belangrijke punt is dat de individuele ziekteverzekering levenslang wordt gemaakt, zowel voor de verzekeringnemer als voor zijn gezinsleden, die mee in de verzekering werden opgenomen. Privéverzekeraars zullen een contract dus niet langer eenzijdig kunnen opzeggen of aanpassen, bijvoorbeeld door de premie op te trekken of omdat de verzekerde of iemand uit zijn gezin zwaar ziek is geworden. De verzekerde zelf behoudt het recht om een wijziging van het contract aan te vragen.

Belangrijk is dat ook voor de gezinsleden de verzekering levenslang loopt, zelfs wanneer zij het gezin verlaten. Een meerderjarig kind dat alleen gaat wonen of een scheidende partner met een gezondheidsprobleem kunnen de polis dus voortzetten.

Mijnheer de minister, voornoemde regeling is duidelijk een stap vooruit. Ik geef het voorbeeld van jongvolwassenen die kanker hebben en het ouderlijke huis wensen te verlaten.

Het wetsontwerp legt ook de voorwaarden vast waaronder de premie van de individuele hospitalisatieverzekering wel nog kan stijgen. Er is bijvoorbeeld een premiestijging mogelijk, indien de kosten van medische prestaties volgens enkele, objectieve parameters sneller stijgen dan de index van de consumptieprijzen. De commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen, het controleorgaan van de Belgische, financiële sector, moet, in samenspraak met het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg, de toelating voor de stijging geven.

Een tweede belangrijk punt uit het wetsontwerp betreft de collectieve hospitalisatieverzekering of de collectieve, aanvullende ziekteverzekering via de werkgever. Vaak zijn ook de gezinsleden van de verzekerde werknemer bij voornoemde groepsverzekering aangesloten.

Indien mensen met pensioen gaan of hun job verliezen, loopt de collectieve verzekering af. Als de werknemers tijdens de duur van de collectieve verzekering een ernstig gezondheidsprobleem kregen en het contract op individuele basis wilden voortzetten, stuitten zij heel vaak op onhaalbare voorwaarden, zoals een onbetaalbare premieverhoging.

Het wetsontwerp-Verwilghen verbiedt premiestijgingen wegens de medische toestand op het moment van de individuele voortzetting. Een bijkomend, medisch onderzoek of een medische vragenlijst is dan ook verboden. Wel kan de verzekeraar de premie aan de leeftijd van de kandidaat-verzekerde aanpassen. Dat kan jammer genoeg nog steeds voor een forse premieverhoging zorgen.

Translated text

More than 4 million Belgians have additional health insurance. At the moment nothing is regulated. The draft law, as it was amended, is therefore a whole step forward in that sense.

This is a step forward on two important points.

The first important point is that the individual health insurance is made for life, both for the insured and for his family members, who were included in the insurance. Private insurance companies will therefore no longer be able to unilaterally terminate or modify a contract, for example by raising the premium or because the insured or someone from his family has become seriously ill. The insured retains the right to request a change in the contract.

It is also important that for family members the insurance runs lifetime, even when they leave the family. A major child who is going to live alone or a divorcing partner with a health problem can therefore continue the policy.

The aforementioned regulation is clearly a step forward. I give the example of young adults who have cancer and want to leave the parental home.

The bill also sets out the conditions under which the premium of the individual hospitalization insurance can still rise. For example, a premium increase is possible if the cost of medical services according to some objective parameters rises faster than the index of consumer prices. The Commission for Banking, Finance and Insurance, the supervisory body of the Belgian financial sector, must, in consultation with the Federal Knowledge Centre for Healthcare, give permission for the increase.

A second important point from the bill concerns the collective hospitalization insurance or the collective, supplementary health insurance through the employer. Often the family members of the insured worker are also attached to the aforementioned group insurance.

If people retire or lose their jobs, the collective insurance expires. If the employees experienced a serious health problem during the duration of the collective insurance and wanted to continue the contract on an individual basis, they very often encountered unattainable conditions, such as an unpaid premium increase.

The Bill-Verwilghen prohibits premium increases due to the medical condition at the time of the individual continuation. Additional medical examination or a medical questionnaire is therefore prohibited. However, the insurer may adjust the premium to the age of the candidate-insured. Unfortunately, this can still lead to a substantial premium increase.

#16

Official text

                    
                    Door tijdens de duur van het collectieve contract een bijpremie te betalen, kan de verzekerde dit vermijden. Ook de gezinsleden van de werknemer hebben het recht op individuele voortzetting van een collectief contract. Als iemand het gezin verlaat, bijvoorbeeld bij een echtscheiding, kan deze persoon het contract individueel verder zetten. Als de werknemer het contract niet wil verder zetten, bijvoorbeeld bij pensionering, behouden de gezinsleden toch het recht op voortzetting.

Deze regeling is uiteraard ook een stap vooruit voor al wie een hospitalisatieverzekering heeft via de werkgever. Deze twee punten, mijnheer de minister, mijnheer de voorzitter, collega's, zijn echte stappen vooruit en komen tegemoet aan heel wat problemen. Dat is verdienstelijk, maar we hebben het er in de commissie ook over gehad dat er een kans is gemist om verder te gaan. Het wetsontwerp is slechts een gedeeltelijk antwoord op een reëel probleem. De problemen die niet opgelost zijn, die nog altijd blijven bestaan en nog voor heel veel betwistingen zullen zorgen, zijn de betwistingen bij zogeheten vooraf bestaande ziektes. Dit is een bijzonder belangrijke aangelegenheid die op dit ogenblik reeds voor heel wat betwistingen zorgt tussen verzekerde en verzekeraar. Soms willen verzekeringsmaatschappijen na het sluiten van een verzekeringscontract de kosten ten gevolge van een ziekte niet vergoeden omdat de verzekerde bij het sluiten van het verzekeringscontract ziektesymptomen zou hebben verzwegen. Het wetsontwerp beperkt de bewegingsvrijheid van de verzekeraars, maar de regeling laat heel veel te wensen over. Als een diagnose gesteld wordt binnen een termijn van twee jaar na het sluiten van de verzekering en als de verzekeraar kan aantonen dat er vóór het sluiten van het contract al symptomen bestonden, kan de verzekeraar nog steeds weigeren om de schade of de kosten te vergoeden. Eens de termijn van twee jaar voorbij is, kan de verzekeraar zich niet meer beroepen op vooraf bestaande symptomen. Voor verschillende jongvolwassenen met kanker biedt dit geen oplossing. Zij wendden zich vóór de diagnose al herhaaldelijk tot hun arts, verschillende malen kregen ze te horen dat er niets ernstigs aan de hand was en als die mensen dan te goeder trouw een verzekering sluiten en kort nadien wordt er toch een correcte diagnose gemaakt, dan lopen zij het risico dat de verzekeraar de schade of de kosten niet wil vergoeden.

Collega's, mijnheer de minister, bij slechte wil vanwege de verzekeraar, kan elk bezoek aan een dokter aanleiding geven tot de stelling dat er reeds sprake was van een symptoom. In het kader van de problematiek van de vooraf bestaande ziektes is de verzekeringnemer namelijk verplicht om al de hem bekende gegevens die invloed kunnen hebben op de beoordeling van het risico, mede te delen aan de verzekeraar. Het is voor een leek zeer moeilijk om te oordelen welke symptomen, bijvoorbeeld hoofdpijn of een hoest, duiden op een latere aandoening. Indien men het zou houden bij diagnoses in plaats van bij symptomen, zou de zaak veel duidelijker en eenvoudiger zijn.

Translated text

By paying an additional premium during the duration of the collective contract, the insured can avoid this. The family members of the employee also have the right to individual continuation of a collective agreement. If someone leaves the family, for example in a divorce, this person can continue the contract individually. If the employee does not wish to continue the contract, for example in retirement, the family members still retain the right to continue.

This scheme is, of course, also a step forward for all those who have a hospital insurance through the employer. These two points, Mr. Minister, Mr. President, colleagues, are real steps forward and address a lot of problems. That is meritorious, but we also talked in the committee that there was a missed opportunity to move forward. The bill is only a partial answer to a real problem. The problems that have not been solved, which still persist and will still cause a lot of controversy, are the controversy in so-called pre-existing diseases. This is an especially important issue that already causes a lot of disputes between the insured and the insurer. Sometimes, after the conclusion of an insurance contract, insurance companies do not want to reimburse the costs resulting from a disease because the insured would have silenced the disease symptoms when concluding the insurance contract. The bill restricts the freedom of movement of insurance companies, but the regulation leaves a lot to be desired. If a diagnosis is made within two years after the conclusion of the insurance and if the insurer can demonstrate that symptoms already existed before the conclusion of the contract, the insurer may still refuse to reimburse the damage or costs. Once the two-year period has expired, the insurer can no longer rely on pre-existing symptoms. For several young adults with cancer, this does not offer a solution. They went to their doctor repeatedly before the diagnosis, several times they were told that nothing serious was happening and if those people then in good faith conclude an insurance and shortly thereafter a correct diagnosis is made, then they are at risk that the insurance company will not reimburse the damage or costs.

Colleagues, Mr. Minister, in case of bad will due to the insurer, any visit to a doctor can give rise to the assertion that there was already a symptom. In the context of the problem of pre-existing diseases, the insurer is obliged to communicate to the insurer all known data that may affect the risk assessment. It is very difficult for a lie to judge which symptoms, for example, a headache or a cough, indicate a subsequent condition. If one kept it in diagnoses rather than in symptoms, the matter would be much clearer and simpler.

#17

Official text

                    
                    Verwijzen naar een vooraf bestaande aandoening is volgens ons alleen aanvaardbaar als er vóór het afsluiten van het contract al een duidelijke diagnose werd gesteld door een gespecialiseerde arts. Bovendien vinden wij ook de termijn vooraleer een polis onbetwistbaar wordt vrij lang. Ons voorstel houdt in dat de polis onbetwistbaar wordt na één jaar en dat alleen een diagnose, en geen symptomen, kan leiden tot een weigering.

Sommige collega's van de meerderheid konden onze houding volgen en deelden die zelfs. Zij hadden eigenlijk dezelfde zorg. Helaas, er bleken afspraken te bestaan binnen de meerderheid en die waren anders. Sommige collega's hebben jammer genoeg moeten vaststellen dat daarvoor geen oplossing kon worden gevonden.

Er zijn nog andere bepalingen, mijnheer de minister, die zorgen voor problemen of die geen oplossing zijn voor bestaande problemen. Onder andere de regeling om chronisch zieken, die nog geen hospitalisatieverzekering hebben, op het moment van de diagnose uit de nood te helpen. Er is een overgangsperiode van twee jaar. Na de inwerkingtreding zullen de privéverzekeraars chronisch zieken en personen met een handicap niet mogen weigeren. Dat is belangrijk want het is een stap vooruit.

De hospitalisatieverzekering mag echter de kosten, die verband houden met de bestaande ziekte of de handicap, wel uitsluiten. Voor ex-kankerpatiënten zet dit weinig zoden aan de dijk. Een zware leukemiebehandeling bijvoorbeeld laat op het hele lichaam sporen na zodat een verzekeraar alle medische kosten wel op een of andere manier in verband kan brengen met de aandoening. Deze overgangsregeling moet uiterlijk tegen 1 oktober 2008 geëvalueerd worden. Mijnheer de minister, wij vinden het eigenlijk jammer dat het wetsontwerp niet de mogelijkheid biedt om te garanderen dat die mensen met een verhoogd risico een geschikte verzekering zullen kunnen vinden tegen een betaalbare prijs.

Mijnheer de minister, ik herhaal wat wij ook in de commissie hebben gezegd. Voor ons zijn er nog een aantal andere minpunten. Zo is er bijvoorbeeld het feit dat medische kosten in gespecialiseerde ziekenhuizen niet worden opgenomen in de polis. Voor kosten van bijvoorbeeld opnames in gespecialiseerde ziekenhuizen, zoals MS-klinieken, revalidatiecentra, psychiatrische ziekenhuizen, pijncentra en palliatieve zorg, worden verzekeraars nog steeds niet verplicht om deze op te nemen in hun polis. Iedereen weet dat deze opnames steeds vaker noodzakelijk zijn. Mensen gaan ervan uit dat zij verzekerd zijn voor een opname, maar stellen achteraf vast dat hun polis een dergelijke verzorging geheel of gedeeltelijk uitsluit.

Mijnheer de minister, er is ook voorzien in een individuele voortzetting van een collectieve verzekering via het werk. Tegen welke prijs dit evenwel moet gebeuren, is niet heel duidelijk. Wij blijven met de vraag zitten of de mogelijke individuele voortzetting ook tegen een aanvaardbare prijs en op een efficiënte manier zal gebeuren. Wij betreuren ook dat de informatieplicht voor de verzekeraar ontbreekt. Wij betreuren dat de verzekeraar, die toch degelijk wordt ingelicht over de stopzetting van een collectieve polis, geen enkele serieuze informatieplicht heeft voor een mogelijke individuele voortzetting van die polis door de hoofdverzekerde en andere familieleden.

Mijnheer de minister, er moet ook worden vastgesteld dat een deel van de private ziekteverzekeringen buiten het toepassingsgebied van deze wet vallen. Denken we bijvoorbeeld maar aan de pensioenfondsen of de mutualiteiten, voor zover zij ook aanvullende ziekteverzekeringen aanbieden.

Translated text

Referring to a pre-existing condition is, in our opinion, only acceptable if a clear diagnosis has already been made by a specialist physician before the conclusion of the contract. In addition, we also find the deadline before a policy is undoubtedly quite long. Our proposal implies that the policy becomes undisputed after one year and that only a diagnosis, and no symptoms, can lead to a rejection.

Some colleagues from the majority were able to follow our attitude and even shared it. They had the same care. Unfortunately, there were agreements within the majority and they were different. Unfortunately, some colleagues had to conclude that there was no solution to this.

There are other provisions, Mr. Minister, which cause problems or which are not the solution to existing problems. Among other things, the scheme to help chronically ill people, who do not yet have hospitalization insurance, at the time of the diagnosis out of the emergency. There is a two-year transition period. After the entry into force, private insurance companies will not be allowed to refuse chronically ill and disabled persons. This is important because it is a step forward.

However, hospitalization insurance may exclude costs related to the existing disease or disability. For ex-cancer patients, this puts little sodium to the dig. For example, a heavy leukaemia treatment leaves traces on the whole body so that an insurance company can relate all medical costs in some way to the condition. This transitional arrangement should be reviewed by 1 October 2008 at the latest. Mr. Minister, we actually regret that the bill does not provide the possibility to guarantee that those people with an increased risk will be able to find an appropriate insurance at an affordable price.

I repeat what we have said in the committee. For us, there are a number of other shortcomings. For example, there is the fact that medical costs in specialized hospitals are not included in the policy. For costs of for example recalls in specialized hospitals, such as MS clinics, rehabilitation centers, psychiatric hospitals, pain centers and palliative care, insurers are still not required to include them in their policy. Everyone knows that these recordings are increasingly needed. People assume that they are insured for an admission, but subsequently find that their policy excludes such care in whole or in part.

There is also an individual continuation of a collective insurance through work. However, at what price this should be done, it is not very clear. We remain with the question of whether the possible individual continuation will also take place at an acceptable price and in an efficient way. We also regret that the information obligation for the insurer is lacking. We regret that the insurer, who is, however, properly informed about the termination of a collective policy, has no serious information obligation for a possible individual continuation of that policy by the main insured and other family members.

Mr. Minister, it should also be stated that part of private health insurance falls outside the scope of this law. Think, for example, of pension funds or mutualities, insofar as they also offer additional health insurance.

#18

Official text

                    
                    Minister Demotte zou een wetsontwerp klaar hebben. Het werd echter nog niet aan het Parlement overgemaakt. In dit wetsontwerp staat dat beide wetgevingen tegelijk moeten worden uitgevoerd. Wat als het wetsontwerp-Demotte nog een tijd uitblijft of misschien zelfs niet meer wordt goedgekeurd? Dan riskeert deze wet niet te worden doorgevoerd. Ik kan dat toch moeilijk aannemen.

Ik heb gezegd dat er veel leemtes in de wet zijn, maar de positieve zaken die erin staan, zouden toch binnen afzienbare tijd moeten kunnen worden omgezet en niet afhankelijk mogen worden gemaakt van een wet die nog steeds niet aan het Parlement werd overgemaakt.

Ten slotte, ook de ziekteverzekeringsovereenkomsten …

Translated text

#19

#20

Official text

                    
                    Men heeft ons geïnformeerd dat het over een serieus aantal polissen zou gaan. U hebt in de commissie beloofd dat u ons cijfers zou bezorgen over het aantal gevallen. Misschien kunt u ons deze straks nog geven.

Ik kom tot de conclusie. Wij hebben beslist ons bij de stemming te onthouden. Als wij "ja" zouden stemmen, zou dit kunnen suggereren dat de zaak voor de aanvullende ziekteverzekering geregeld is en dat de wet is wat ze zou moeten zijn.

Dit wetsontwerp is een belangrijke stap vooruit, maar biedt slechts een gedeeltelijke oplossing voor een reëel probleem

Translated text

#21

#22

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, le projet de loi que nous examinons aujourd'hui est le fruit d'un très long travail parlementaire, réalisé à la suite d'auditions, qui ont été très critiques par rapport au projet déposé par le gouvernement. Je remercie encore toutes les personnes qui, tant lors des auditions que par la suite, ont collaboré à l'amélioration de ce texte et nous ont aidés pour une matière aussi importante que complexe.

La dimension sociale du projet est considérable. En effet, il vise la garantie pour l'assuré de bénéficier durant toute sa vie de son assurance hospitalisation complémentaire individuelle même s'il contracte une maladie chronique ou s'il devient handicapé. De plus, cette garantie s'étend au partenaire et aux enfants repris dans l'assurance. Ce principe est assez révolutionnaire, car il a pour objectif de bétonner la protection des personnes malades.

La garantie à vie est, en outre, assurée à toute personne bénéficiant d'une assurance groupe, étant donné que le projet permet la continuation d'une assurance complémentaire à titre individuel à des conditions similaires. Il va sans dire qu'un devoir d'information dans le chef de l'employeur mais aussi de l'assureur est prioritaire tant pour les assurés que pour les co-assurés, afin qu'ils n'ignorent pas l'exercice de ce droit. Le projet sanctionne d'ailleurs sévèrement le non-respect de cette obligation. C'est un point positif pour l'information des assurés et la protection des consommateurs.

Cela faisait déjà très longtemps que les principales associations de patients et de consommateurs demandaient avec insistance que des améliorations radicales voient le jour en ce qui concerne la problématique évoquée.

De nombreuses critiques ont été formulées par les personnes auditionnées quant à la praticabilité du projet initial. À cet égard, le groupe PS – avec le groupe sp.a-spirit – a formulé de nombreux amendements (22) et a soutenu le projet moyennant un long travail de réflexion et l'adoption d'amendements.

Certes, le projet pourrait encore faire l'objet de quelques améliorations. Mme Creyf l'a rappelé et nous en avons discuté en commission. Je pense plus particulièrement à la problématique des maladies préexistantes relativement à la notion de "symptôme" préférée à celle de "diagnostic", pour laquelle un consensus n'a pu être dégagé. Nous le regrettons car le terme "diagnostic" aurait été beaucoup plus adéquat et plus protecteur pour l'assuré que le terme "symptôme", qui risque de faire perdre un des effets de cette loi. Mais ce n'est pas parce que nous n'avons pas obtenu de consensus que nous devons rejeter la loi. Cependant, il est dommage que le vote de l'amendement que nous avions déposé ne soit pas intervenu.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the bill we are examining today is the result of a very long parliamentary work, carried out following hearings, which have been very critical of the draft submitted by the government. I am grateful again to all those who, both during the hearings and subsequently, collaborated in improving this text and helped us on a matter as important as complex.

The social dimension of the project is considerable. In fact, it aims at the guarantee for the insured to benefit throughout his life of his individual complementary hospital insurance even if he contracts a chronic illness or if he becomes disabled. In addition, this guarantee extends to the partner and children included in the insurance. This principle is quite revolutionary, as it aims to concrete the protection of sick people.

The lifetime guarantee is also covered to any person receiving a group insurance, since the project allows the continuation of a supplementary insurance on an individual basis under similar conditions. It goes without saying that a duty of information in the head of the employer but also of the insurer is a priority for both insured and co-insured, so that they do not ignore the exercise of this right. The draft sanctions severely for non-compliance with this obligation. This is a positive point for insured information and consumer protection.

It has been a long time since the leading patient and consumer associations insisted that radical improvements should be made with regard to the problem mentioned.

Many critics have been made by the people interviewed regarding the feasibility of the initial project. In this regard, the PS group – together with the sp.a-spirit group – made numerous amendments (22) and supported the project through a long reflection and adoption of amendments.

Of course, the project could still be the subject of some improvements. Mrs. Creyf recalled it and we discussed it in the committee. I think more ⁇  of the problem of pre-existing diseases in relation to the notion of "symptom" preferred to that of "diagnosis", for which a consensus could not be reached. We regret this because the term "diagnosis" would have been much more appropriate and more protective for the insured than the term "symptom", which risks losing one of the effects of this law. But it is not because we have not reached consensus that we must reject the law. However, it is a pity that the vote on the amendment we had submitted did not take place.

#23

Official text

                    
                    Toutefois, le travail de concertation a amélioré et comblé certaines autres lacunes du texte. Il fallait renforcer la protection de l'assuré, notamment dans le cadre de modifications possibles pouvant affecter le calcul de la prime ainsi que les conditions de couverture.

Nous avons aussi été très vigilants quant au rôle initialement assigné à la CBFA ainsi qu'à l'objectivité et au caractère significatif des critères permettant de modifier les bases techniques du calcul de la prime et des conditions d'assurance. Nous nous sommes assurés que ces modifications reposaient bien sur des facteurs prévus par la loi et externes à la volonté de l'assureur, pour autant que ces modifications se fassent bien dans l'intérêt du preneur.

À cet égard, l'intervention du Centre fédéral d'expertise des soins de santé nous a paru comme étant un contrepoids nécessaire quant à la mesure des paramètres objectifs donnant lieu à des modifications.

Nous sommes aussi déçus du fait qu'un amendement n'a pas passé le cap en ce qui concerne la constitution d'une réserve de vieillissement dans le cadre du passage de l'assurance collective à l'assurance individuelle. Mais nous avons tout de même apprécié la précision apportée par le ministre sur la réflexion qui sera menée sur cette problématique, à la suite de l'évaluation de la nouvelle réglementation prévue dans ce projet de loi.

Je ne reviendrai pas sur d'autres modifications.

Comme Mme Creyf, j'aimerais souligner l'importance, pour tous les assurés et tous les affiliés, de bénéficier de la même protection, au même moment. C'est la raison pour laquelle un projet similaire relatif à l'assurance complémentaire souscrite auprès des mutuelles sera déposé par M. Demotte après la semaine de Pâques. J'espère qu'il sera voté rapidement pour que le projet à l'examen ce jour puisse encore être effectif sous cette législature. Selon moi, je le répète, il est primordial de garantir l'égalité de traitement de tous les affiliés des mutualités et des assurances privées.

Telles étaient les remarques que je voulais formuler.

Suite aux observations faites en commission, notamment relatives à la problématique des symptômes qui est fondamentale selon moi, il conviendra d'évaluer et d'améliorer éventuellement la loi.

Néanmoins, il s'agit d'une amélioration considérable pour les personnes souffrant de maladies chroniques ou d'un handicap. Nous nous réjouissons donc de voter ce projet de loi.

Translated text

However, the consultation work has improved and filled some other gaps in the text. The protection of the insured should be strengthened, in particular in the context of possible changes that could affect the calculation of the premium and the conditions of coverage.

We have also been very vigilant about the role initially assigned to the CBFA as well as the objectivity and significance of the criteria for modifying the technical basis for the calculation of the premium and the insurance conditions. We have ensured that these changes are based on factors provided for by law and outside the insurer’s will, provided that these changes are made well in the interest of the buyer.

In this regard, the intervention of the Federal Centre for Healthcare Expertise appeared to us to be a necessary counterweight in measuring the objective parameters that lead to changes.

We are also disappointed by the fact that an amendment failed to move forward with regard to the establishment of an aging reserve as part of the transition from collective insurance to individual insurance. But we still appreciated the accuracy made by the Minister on the reflection that will be carried out on this problem, following the evaluation of the new regulation provided for in this bill.

I will not talk about any other changes.

Like Mrs. Creyf, I would like to emphasize the importance, for all insured and all affiliates, to enjoy the same protection at the same time. This is why a similar project relating to the supplementary insurance subscribed with mutuals will be submitted by Mr. Demote after the week of Easter. I hope that it will be voted soon so that the project under consideration today can still be effective during this legislature. In my opinion, I repeat, it is primary to ensure equal treatment of all affiliates of mutualities and private insurance companies.

These were the comments I wanted to make.

Following the observations made in committee, in particular concerning the problem of symptoms which is fundamental in my opinion, it will be necessary to evaluate and eventually improve the law.

Nevertheless, this is a considerable improvement for people with chronic diseases or disabilities. We look forward to voting on this bill.

#24

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, gedeeltelijk inspelend op de inleiding die mevrouw Creyf gegeven heeft: voor de sp.a blijft een goed uitgebouwde sociale zekerheid nog altijd het belangrijkste.

Natuurlijk, maar ik wil hier toch nog eens benadrukken dat dat ook bij ons wel de belangrijkste bekommernis blijft.

Het is in de eerste plaats noodzakelijk om de kosten van gezondheidszorgen te dekken.

Investeren in gezondheid, in gelijke kansen op gezondheid, is en blijft een verantwoordelijkheid van de overheid. De instandhouding van de verplichte sociale verzekering is het belangrijkste instrument om gelijke toegang voor iedereen te garanderen.

Anders dan bij privéverzekeringen is de verplichte verzekering voor geneeskundige zorg de enige waarborg, denk ik, nog altijd, vandaag, voor het behoud van de solidariteit tussen arm en rijk, tussen zieken en gezonden.

De realiteit is inderdaad dat steeds meer mensen vandaag een aanvullende verzekering hebben om bepaalde kosten in ziekte- en gezondheidszorgen te dekken.

Het wetsontwerp dat wij hier vandaag bespreken en dat wij ook in de commissie uitgebreid hebben besproken, speelt op die realiteit in. Het brengt heel wat bijkomende rechten en garanties voor een verzekeringnemer in het raam van de aanvullende ziekteverzekering. Ik denk dat het zeker een belangrijke stap vooruit is. De krachtlijnen werden hier al geschetst: de levenslange dekking die gegarandeerd wordt; het recht op toegang voor chronisch zieken en mensen met een handicap – weliswaar beperkt, ik kom daarop straks nog terug –; de indexering van de premies; de individuele voortzetting van een collectieve verzekering, waarover ik het verder niet meer uitgebreid zal hebben, want dat heb ik in de commissie al gedaan. Bij de bespreking van de amendementen zijn wij daarop uitgebreid ingegaan. Ik denk dat het een belangrijke stap vooruit is.

Ik zou mijn toelichting willen focussen op een drietal punten waarvoor ik aandacht vraag.

Dit wetsontwerp is een eerste stap, maar ik denk dat het werk zeker niet af is, dat er nog heel wat werk voor de boeg ligt aangaande ziekteverzekeringen en de toegang van zieken en mensen met een handicap tot die verzekeringen.

Ik denk dat het wetsontwerp een aantal belangrijke kansen heeft gemist, onder andere wat betreft het recht op toegang voor chronisch zieken en gehandicapten. Ik denk dat het recht waarin nu voorzien wordt, een eerste stap is. Zieken en gehandicapten mogen niet geweigerd worden door verzekeraars in een periode van twee jaar. Daar zijn echter ook heel wat beperkingen aan gesteld. Meer bepaald worden de kosten die betrekking hebben op een bestaande aandoening, uitgesloten. Dat betekent dat het nut van zo'n verzekering voor die mensen toch vrij beperkt blijft. Weliswaar moeten wij dat opvangen met een verdere uitbreiding van de maximumfactuur, maar als wij het hebben over aanvullende privéverzekeringen, blijft de impact voor die groep wel beperkt.

Het argument dat ik soms gehoord heb, luidt dat na verloop van tijd iedere Belg door dat systeem privé verzekerd zal zijn, door het feit dat de individuele polis overgenomen kan worden als gezinslid of door de voortzetting van de collectieve verzekering in een individuele polis. Het probleem zal dus tijdelijk zijn, want in de volgende generatie zal iedereen zijn eigen privéverzekering hebben.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, partly responding to the introduction given by Mrs. Creyf: for the sp.a, a well-developed social security remains the most important.

Of course, but I would like to emphasize here again that this still remains the main concern for us.

First of all, it is necessary to cover the costs of health care.

Investing in health, in equal opportunities in health, is and remains a responsibility of the government. The maintenance of compulsory social insurance is the main instrument to ensure equal access for all.

Unlike private insurance, compulsory medical insurance is the only guarantee, I still think, today, for the preservation of solidarity between poor and rich, between sick and dispatched.

The reality is indeed that more and more people today have an additional insurance to cover certain costs in illness and health troubles.

The draft law that we discuss here today and that we have discussed extensively in the committee also plays a role in that reality. It brings a lot of additional rights and guarantees for an insurer in the framework of the supplementary health insurance. I think this is definitely an important step forward. The strengths have already been outlined here: the guaranteed lifetime coverage; the right to access for chronically ill and persons with disabilities – although limited, I will return to that later –; the indexation of the premiums; the individual continuation of a collective insurance, about which I will not further extend, because I have already done that in the committee. In the discussion of the amendments, we have discussed this extensively. I think it is an important step forward.

I would like to focus my explanation on three points that I would like to pay attention to.

This bill is a first step, but I think that the work is ⁇  not done, that there is still a lot of work ahead regarding health insurance and the access of sick and people with disabilities to those insurance.

I think the bill has missed a number of important opportunities, including the right of access for chronically ill and disabled persons. I think that the law that is now provided is a first step. Sick and disabled persons should not be refused by insurance companies for a period of two years. However, there are also a lot of restrictions. In particular, costs related to an existing condition are excluded. This means that the usefulness of such insurance for those people is still quite limited. Of course, we must address this by further expanding the maximum invoice, but if we are talking about additional private insurance, the impact for that group remains limited.

The argument I have sometimes heard is that over time every Belgian will be privately insured by that system, by the fact that the individual policy can be taken over as a family member or by the continuation of the collective insurance in an individual policy. So the problem will be temporary, because in the next generation everyone will have their own private insurance.

#25

Official text

                    
                    Voor een gedeelte zal dat waar zijn maar het lijkt mij te optimistisch. Ik wil daar wel de aandacht op vestigen. Het zijn belangrijke stappen, maar we mogen toch ook niet vergeten dat we misschien de zwakste groep in onze maatschappij uit het oog dreigen te verliezen: degenen die misschien uiteindelijk het meest nood hebben aan dergelijke verzekering maar niet de financiële middelen hebben om vandaag individueel met hun gezin tot een polis toe te treden, die dikwijls niet in een arbeidssituatie zitten – als ze al werk hebben – waarin hun een groepsverzekering wordt aangeboden. Ik benadruk dat er in België nog geen verplichting is voor de werkgever om dergelijke verzekering met collectieve polis aan iedere werknemer aan te bieden. Studies wijzen uit dat deze groep dikwijls het meest met gezondheidsproblemen wordt geconfronteerd. Ik wil hier aandacht voor vragen, om los van het wetsontwerp deze groep niet te vergeten en er de komende jaren op toe te zien dat we die niet kwijt geraken in het hele verhaal.

Dan is er het probleem van de vooraf bestaande ziekte. Ook ik vind dat we hier een belangrijke kans hebben laten liggen om een groot probleem in het kader van aanvullende ziekteverzekeringen aan te pakken. De meeste problemen die vandaag rijzen tussen verzekeraars en verzekeringnemers met betrekking tot de aanvullende ziekteverzekering gaan juist over die grijze zone tussen de symptomen en de ziekte waarvoor een diagnose bestaat.

Artikel 5 van de wet op de Landverzekeringsovereenkomst verplicht de verzekeringnemer om alle gegevens mee te delen die van belang zijn voor een verzekeraar om een premie te berekenen. Voor een verzekeringnemer is het niet zo simpel te weten welke elementen juist van belang zijn, zeker niet wanneer we het hebben over gezondheid en medische gegevens. Wanneer er een diagnose is, wanneer een handicap is vastgesteld, dan is het vanzelfsprekend dat men dit als verzekeringnemer aan een verzekeraar moet signaleren. Wanneer het gaat om een ongemak of een kwaaltje – wie van ons heeft niet al eens last van hoofdpijn of een hoest – dan is het minder evident of men dit ook moet meedelen aan de verzekeraar. We zijn geen specialisten ter zake en we leggen ook niet altijd de link dat dit de aanleiding kan zijn of de voorbode van een zware ziekte binnen dit en twee jaar.

Het wetsontwerp voorziet wel in een verbetering op dit vlak: de periode waarin verzekeraars op die symptomen kunnen terugvallen, is beperkt tot twee jaar. Het zal je echter maar overkomen als je binnen de twee jaar inderdaad in dergelijke situatie terechtkomt. De onzekerheid blijft en ik vind dat een aanpassing van artikel 5 zeker nodig is. In de commissie heb ik mij met mevrouw Lalieux onthouden op een amendement van mevrouw Creyf daarover. Wij hadden zelf in het meerderheidsoverleg een dergelijk amendement ingediend, maar dat heeft het niet gehaald omdat de liberale collega’s daar absoluut tegen waren.

Translated text

For some part this will be true, but it seems to me too optimistic. I would like to draw attention to this. These are important steps, but we must also not forget that we may be threatening to lose sight of the weakest group in our society: those who may eventually most need such insurance but do not have the financial means to join a policy individually with their family today, who are often not in a work situation – if they already have a job – in which they are offered a group insurance. I would like to emphasize that in Belgium there is still no obligation for the employer to offer such insurance with collective policy to every employee. Studies show that this group is often the most faced with health problems. I would like to pay attention to questions here, in order not to forget this group apart from the draft law and in the coming years to make sure that we do not lose it in the whole story.

Then there is the problem of the pre-existing disease. I also believe that we have missed an important opportunity to address a major problem in the context of supplementary health insurance. Most of the problems that arise today between insurers and insurers with regard to supplementary health insurance relate precisely to that gray zone between the symptoms and the disease for which a diagnosis exists.

Article 5 of the Act on the Land Insurance Contract obliges the insured to communicate all information that is important for an insurer to calculate a premium. For an insurer, it is not so easy to know which elements are important, ⁇  not when it comes to health and medical data. When there is a diagnosis, when a disability has been established, then it is of course that one as an insurer must signal this to an insurer. When it comes to a discomfort or a discomfort – who of us has not even suffered from a headache or a cough – it is less obvious whether one should also inform the insurer. We are not specialists in the matter, nor do we always link that this may be the cause or the precursor of a serious illness within this and two years.

However, the draft legislation provides for an improvement in this area: the period in which insurance companies can recur to these symptoms is limited to two years. However, it will only happen to you if you actually find yourself in such a situation within two years. The uncertainty remains and I believe that an adaptation of Article 5 is ⁇  necessary. In the committee, I and Mrs. Lalieux abstained from an amendment by Mrs. Creyf on this subject. We themselves had submitted such an amendment in the majority consultation, but it failed because the liberal colleagues were absolutely against it.

#26

Official text

                    
                    Ik heb samen met mevrouw Lalieux dan ook een wetsvoorstel ingediend waarin wij een aanpassing van artikel 5 in die zin voorstellen. Wij vinden meer bepaald dat artikel 5 beperkt moet zijn. Als verzekeringnemer is men verplicht om elementen mee te delen aan de verzekeraar. Dat is noodzakelijk voor het bepalen van de premie. Als het echter gaat om gezondheidsgegevens, kunnen die gegevens alleen gebaseerd zijn op een duidelijke diagnose, die door een arts is gesteld. Men kan niet van een leek verwachten, van elk van ons verwachten dat wij om het even welk symptoom, om het even welk kwaaltje gaan meedelen aan de verzekeraar omdat wij vermoeden dat dit nadien aanleiding kan geven tot een belangrijke aandoening.

Ik vermoed, ga ervan uit, dat dit wetsvoorstel deze legislatuur niet meer ter sprake zal komen. Wij willen hiermee echter wel het signaal geven dat dit voor ons een belangrijk punt wordt in de volgende legislatuur, dat wij daarvan verder werk willen maken. Ik zal waarschijnlijk zelf dat werk niet voort kunnen zetten. Ik hoop echter, ik reken erop, dat collega's die draad zullen opnemen. Ik zal er toch ook nog een beetje op toezien.

In elk geval, het is een belangrijk wetsontwerp. Er zijn heel wat verbeteringen, bijkomende rechten voor de verzekerden. Het werk is echter zeker niet af. Dat is toch wel de boodschap die wij vanuit de sp.a willen geven.

Ten slotte wil ik ook nog de bekommernis delen die hier reeds naar voren gebracht is, betreffende de inwerkingtreding van het wetsontwerp. Het gaat over de koppeling die gemaakt is met een wetsontwerp rond mutualiteiten en landsbonden. Beide wetten zouden tegelijkertijd moeten uitgevoerd worden. Het einde van de legislatuur nadert met rasse schreden. Mijnheer de minister, daarom doe ik een oproep aan u om zeker mee te helpen bewaken dat dit nog tijdig gebeurt.

Translated text

Therefore, together with Mrs. Lalieux, I have submitted a bill in which we propose an adaptation of Article 5 in that sense. In particular, Article 5 should be restricted. As an insurer, one is obliged to communicate elements to the insurer. This is necessary for determining the premium. However, when it comes to health data, those data can only be based on a clear diagnosis, made by a doctor. One cannot expect a liqueur, expect each of us to communicate any symptom, any illness to the insurer because we suspect that this may cause a major illness later.

I suspect, I assume, that this bill will no longer be discussed in this legislature. However, we want to signal that this will be an important point for us in the next legislature, that we want to work on it further. I will probably not be able to continue this work myself. However, I hope, I count on, that colleagues will incorporate that thread. I will also look at it a little bit.

In any case, it is an important bill. There are many improvements, additional rights for the insured. However, the work is ⁇  not finished. That is the message we want to send from the SP.

Finally, I would like to share the concern that has already been raised here, concerning the entry into force of the draft law. It is about the link made with a draft law surrounding mutualities and country bonds. Both laws should be implemented simultaneously. The end of the legislature is approaching with racial steps. Mr. Minister, therefore, I make a call to you to ensure that this is done on time.

#27

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega Baeke, ik hoor van u dezelfde kritieken op het wetsontwerp als degene die ik heb geformuleerd. Ik vind dat allemaal heel mooi en heel aandoenlijk. Dat wetsontwerp is echter uitvoerig, met belangrijke hoorzittingen ter discussie geweest in de commissie. Daar werd zelfs mijn amendement om dit te corrigeren weggestemd. Akkoord, jullie hebben zich onthouden.

Over datzelfde gaat u nu een wetsvoorstel indienen om dat te corrigeren. Wij hebben dat in de commissie besproken en opnieuw besproken. U was daar aanwezig. En u stemt daar voor. U ging daarmee akkoord. Nu komt u op het spreekgestoelte zeggen dat het jammer is.

Dit is een gemiste kans. U hebt dat ook gezegd. Ik kan alleen niet begrijpen waarom men die kans dan niet neemt in de commissie, op het ogenblik dat men ze krijgt.

Mijnheer de voorzitter, ik sta daar echt op te kijken!

Translated text

#28

Official text

                    
                    Het verhaal dat ik hier vertel, heb ik ook in de commissie verteld. Ik heb mij onthouden bij de stemming over uw amendement. U moet toegeven dat het wetsontwerp een belangrijk stap voorwaarts is. Dat geeft u ook toe. Er is wel nog werk aan de winkel. Daar willen wij vanuit de sp.a duidelijk voor uitkomen. Wij willen in de volgende legislatuur voortwerken aan die punten.

Translated text

#29

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, het gaat om een wetsontwerp waarvan ik in de commissie altijd heb onderstreept dat het, wat mijn bevoegdheden betreft, wellicht het meest sociaal geëngageerde project is tijdens deze legislatuur. Ik verneem – op dat punt zijn de betogen vandaag unisono – dat het een belangrijke stap voorwaarts is. Ik deel echter de kritiek die hierop vandaag werd geleverd en die erop neerkomt dat het werk nog niet af is. Wat dat betreft zullen er toch bijkomende inspanningen moeten gedaan worden.

Toch wil ik het wetsontwerp zoals het nu voorligt met aandrang verdedigen als een belangrijke eerste stap. Wanneer ik spreek over de sociale impact van deze maatregelen, dan zijn er drie heel belangrijke principes die nieuw zijn. Het eerste principe is dat de verzekerde vanaf nu de garantie krijgt dat hij levenslang van zijn individuele hospitalisatieverzekering zal blijven genieten, ook indien hij in de loop van dit contract chronisch ziek of gehandicapt wordt. Bovendien – ik denk dat dit een van de belangrijkste verworvenheden is – wordt deze garantie uitgebreid tot zijn levenspartner en tot de kinderen die geboren worden. Concreet betekent dit dat een kind dat ziek of gehandicapt geboren wordt of in de loop van de polis te kampen krijgt met een van die fenomenen, voor de rest van zijn leven een hospitalisatieverzekering blijft genieten tegen dezelfde voorwaarden als die voor een gezond persoon. Ik denk dat dit een belangrijke stap voorwaarts is.

Het tweede belangrijke principe dat wordt ingevuld is dat er een bescherming komt van zieken en personen met een handicap die, eens zij de verzekering zijn aangegaan, een definitief verankerde verzekering krijgen. Met andere woorden, de levenslange dekking die zo vaak is gevraagd zal op termijn in elk geval een definitieve oplossing krijgen.

Er is een derde belangrijk punt, een innovatie waarop zeer lang is aangedrongen. Men zal nu de groepsverzekering verder kunnen zetten. Niet alleen de personeelsleden van het bedrijf dat de groepsverzekering aanging zullen de bevoordeelden zijn, maar ook de partners en de kinderen.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, this is a draft law which I have always emphasized in the committee that, in terms of my powers, it is ⁇  the most socially engaged project during this legislature. I hear – at that point the protests today are unisono – that it is an important step forward. However, I share the criticism that has been made to this issue today, which consists in the fact that the work is not yet finished. In this regard, additional efforts will need to be made.

Nevertheless, I would like to insist on defending the bill as it now presents as an important first step. When I talk about the social impact of these measures, there are three very important principles that are new. The first principle is that the insured from now on gets the guarantee that he will continue to enjoy his individual hospitalization insurance throughout his life, even if he becomes chronically ill or disabled during the course of this contract. Moreover – I think this is one of the most important achievements – this guarantee is extended to his life partner and to the children who are born. Specifically, this means that a child who is born sick or disabled or suffers from one of these phenomena during the course of the policy, will continue to enjoy hospitalization insurance for the rest of his life under the same conditions as those for a healthy person. I think this is an important step forward.

The second important principle to be fulfilled is that there is protection for sick and disabled persons who, once they have entered into the insurance, receive a permanently anchored insurance. In other words, the lifelong coverage that has been asked so often will at least get a definitive solution in the long run.

There is a third important point, an innovation that has been pushed for a very long time. Group insurance can now be extended. Not only the employees of the company that entered the group insurance will be the beneficiaries, but also the partners and children.

#30

Official text

                    
                    Met andere woorden, de voordelen van de groepsverzekering, die men ten gevolge van een faillissement van een bedrijf, de pensionering of het ontslag zou verliezen, blijven in de toekomst behouden. Er is dus een behoud van de hospitalisatieverzekering, die niet langer meer afhankelijk blijft van de arbeidsrelatie.

Translated text

#31

Official text

                    
                    Le projet de loi s'applique au contrat d'assurance maladie complémentaire. L'assurance maladie obligatoire n'est, bien entendu, pas visée, mais nous espérons que le travail législatif en ce domaine pourra être achevé sous cette législature. Et mon collègue Demotte me dit qu'il met la dernière main à son projet de loi, si bien qu'il serait encore possible que nous le traitions immédiatement après les vacances de Pâques.

Les assurances maladie complémentaires sont les assurances relatives à l'hospitalisation, à l'incapacité de travail, à l'invalidité et au revenu garanti.

Chers collègues, je suis persuadé qu'avec le vote de ce projet de loi, nous innovons au profit de l'ensemble des bénéficiaires de l'assurance maladie complémentaire, au sens large du terme, et en particulier des personnes devenant malades chroniques ou handicapées pendant la période couverte par le contrat. Leur situation sera beaucoup plus favorable qu'elle ne l'était auparavant. De la sorte, nous résoudrons à terme l'accès de ces personnes à l'assurance.

Translated text

#32

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, dat verklaart dan ook waarom het project in mijn ogen zo belangrijk en aantrekkelijk is.

Ik wil afronden met drie opmerkingen die ik nog wil maken ten aanzien van ieder van de leden die hebben gesproken.

Ten eerste, de vraag die mevrouw Creyf mij stelde, heb ik aan Assuralia voorgelegd. Het ging er hem over om te weten of een aantal verzekerden is verzekerd via ziekteverzekeringsovereenkomsten die op bijkomende wijze worden aangeboden bij een hoofdrisico dat niet levenslang is.

Mij werd inzake het aantal ziekteverzekeringskosten het volgende verteld. Ik citeer rechtstreeks uit het antwoord van Assuralia: “… inclusief hospitalisatieverzekeringen die aan het levenslang karakter zouden ontsnappen, bestaan er in onze ogen geen op de Belgische markt.”

Er bestaat één dergelijke verzekering, met name de arbeidsongeschiktheidsverzekering die aan een levensverzekering is gekoppeld. In dat verband is het natuurlijk de bedoeling om dat soort contracten te laten spelen op het ogenblik dat iemand ziek zou worden en niet meer in staat zou zijn om zijn levensverzekeringspremie te betalen. Op dat ogenblik zou de levensverzekeringspremie door de verzekering ten laste worden genomen.

Levensverzekeringen zijn echter, zoals u weet, in de tijd beperkt. Zij lopen tot de leeftijd van 65 jaar. Het zou dus om een heel beperkt, in de ogen van Assuralia zelfs onbestaand aantal gaan.

Translated text

This explains why the project is so important and attractive.

I would like to conclude with three comments that I would like to make to each of the members who spoke.

First, the question that Mrs. Creyf asked me, I submitted to Assuralia. It concerned him to know whether some insured are insured through health insurance contracts offered in addition to a main risk that is not lifetime.

I was told the following about the number of health insurance costs. I quote directly from the answer of Assuralia: “... including hospitalization insurance that would escape the lifetime character, in our eyes there is no one on the Belgian market.”

There is one such insurance, in particular the disability insurance linked to a life insurance. In this regard, of course, it is intended to allow such contracts to play at the moment when a person would get sick and would no longer be able to pay their life insurance premium. At that point, the life insurance premium would be borne by the insurance.

However, life insurance, as you know, is limited in time. They run until the age of 65 years. It would therefore be a very limited, in the eyes of Assuralia even non-existent number.

#33

Official text

                    
                    Quant à la question-clé de Mme Lalieux, à savoir l'idée de la réserve de vieillissement et sa portabilité, ce problème mérite certainement d'être étudié. Le temps nous manquait pour sa réalisation immédiate. De plus, un risque de hausse importante des primes existe. Cependant, il faut saisir l'occasion de l'évaluation de la loi pour tenter d'apporter une solution à ce problème qui, à mes yeux, mérite d'être résolu.

Translated text

#34

Official text

                    
                    Ik wil een laatste opmerking richten tot mevrouw Baeke. Ik ben het helemaal met u eens wanneer u zegt dat het werk niet af is en dat we onze aandacht specifiek moeten concentreren op een aantal zwakke groepen.

Wat het probleem met betrekking tot diagnose en symptomen betreft, dat niet alleen door u maar ook door mevrouw Creyf werd aangehaald, denk ik dat wij effectief een volgende stap in de toekomst moeten zetten.

Ik hoop dat dat zal kunnen gebeuren naar aanleiding van de evaluatie van de wet, omdat wij op dat ogenblik in reële cijfers zullen kunnen oordelen hoeveel personen het voordeel dat wij met onderhavig wetsontwerp beogen, genieten.

Ik hoop dat de Kamer het wetsontwerp vandaag goedkeurt.

Translated text

#35

#36

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, l'égalité des chances, l'esprit d'entreprise, la liberté et la responsabilité dont elle s'accompagne, le respect du choix de chacun sont des valeurs chères à mon groupe. J'estime qu'elles doivent guider toute notre action parlementaire et, en particulier, notre tâche législative.

La loi de 1975 que nous souhaitons modifier par le texte qui vous est présenté régit les compagnies d'assurances au sens large et précise que ces dernières peuvent se créer sous trois formes.

Les deux premières – la société anonyme et la société coopérative – sont des formes de sociétés commerciales auxquelles s'appliquent bien évidemment toutes les réglementations applicables aux sociétés commerciales.

La troisième forme possible est l'association d'assurances mutuelles. La notion d'assurance mutuelle s'oppose classiquement à celle d'assurance à primes. La première constitue un groupement de personnes qui conviennent de mettre en commun un risque auquel elles sont personnellement soumises afin de se répartir entre elles la charge des sinistres. Dans l'autre cas, une société commerciale conclut une série de contrats individuels avec différentes personnes soumises à un risque déterminé et promet de les indemniser en cas de sinistre et en échange du paiement de primes fixes, l'assuré est lui-même étranger au risque.

Les exigences de solidité financière, de marge de solvabilité et de capital économique qui vise les entreprises d'assurances, et dont la Commission bancaire, financière et des assurances est garante, sont de plus en plus strictes. Or, comme je l'ai dit, la particularité de la structure des associations d'assurances mutuelles ne permet pas à celles-ci de s'ouvrir aisément au capital, leur financement provenant quasi exclusivement des primes payées par les membres.

Dans un souci de respect de liberté d'entreprise, d'égalité des chances et de choix, il convenait de leur donner les mêmes outils que les entreprises d'assurances soumises au régime des sociétés commerciales afin de réaliser des opérations susceptibles de renforcer leur structure. Il convenait notamment de rendre applicables les règles définies par le Code des sociétés en matière de fusion-absorption aux associations d'assurances mutuelles.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, equal opportunities, entrepreneurial spirit, the freedom and responsibility that it accompanies, the respect for the choice of each are values dear to my group. I believe that they should guide all our parliamentary action and, in particular, our legislative task.

The law of 1975, which we wish to amend by the text presented to you, governs insurance companies in the broad sense and specifies that they can be created in three forms.

The first two – the joint-stock company and the cooperative company – are forms of commercial companies to which, of course, all the regulations applicable to commercial companies apply.

The third possible form is the association of mutual insurance. The concept of mutual insurance is typically opposed to that of premium insurance. The first is a group of persons who agree to put together a risk to which they are personally subject in order to share among themselves the burden of the sinisters. In the other case, a commercial company concludes a series of individual contracts with different persons subject to a certain risk and promises to compensate them in the event of a disaster and in exchange for the payment of fixed premiums, the insured is himself foreign to the risk.

The requirements for financial solidity, solvency margin and economic capital aimed at insurance undertakings, and guaranteed by the Banking, Financial and Insurance Commission, are increasingly strict. But, as I have said, the peculiarity of the structure of mutual insurance associations does not allow them to easily open themselves to capital, their financing coming almost exclusively from the premiums paid by the members.

In order to respect freedom of enterprise, equal opportunities and choice, it was appropriate to provide them with the same tools as insurance undertakings subject to the regime of commercial companies in order to carry out operations that could strengthen their structure. In particular, the rules defined by the Company Code on merger-absorption should be applied to mutual insurance associations.

#37

Official text

                    
                    C'est pourquoi la proposition de loi rend ainsi applicable à la fusion par absorption d'associations d'assurances mutuelles, le Livre XI du Code des sociétés applicable aux autres formes légales d'organisation des entreprises d'assurances, moyennant certaines adaptations rendues nécessaires par l'organisation même des associations d'assurances mutuelles, ni plus ni moins.

Mon souci et celui de mes collègues auteurs du texte fut de remédier à une inégalité entre les entreprises d'assurances dans le but de garantir à toutes les mêmes outils juridiques pour se développer. Tout cela en fin de compte est dans l'intérêt d'une meilleure offre sur le marché des assurances qui profitera également aux particuliers.

Je trouve particulièrement déplacés les procès d'intention que d'aucuns n'ont pas hésité à me prêter sur l'influence omnipotente supposée du secteur. Il est bien évident qu'une méthodologie de travail rigoureuse implique de consulter les premiers intéressés par la réforme projetée. Cela relève donc du pur bon sens.

En conclusion, mes chers collègues, ce texte technique n'a que la prétention de mettre tous les acteurs du monde des assurances sur un pied d'égalité en ce qui concerne les fusions et absorptions. Je vous demande donc de le soutenir.

Translated text

That is why the bill thus makes applicable to the merger by absorption of mutual insurance associations, Book XI of the Code of Companies applicable to other legal forms of organization of insurance undertakings, with certain adjustments made necessary by the organization itself of mutual insurance associations, neither more nor less.

My concern and that of my colleagues authors of the text was to remedy the inequality between insurance companies in order to guarantee to all the same legal tools to grow. All this in the end is in the interest of a better offer on the insurance market that will also benefit individuals.

I find especially displaced the intention trials that some have not hesitated to lend me on the supposed omnipotent influence of the sector. It is obvious that a rigorous working methodology involves consulting the first interested in the proposed reform. This is pure common sense.

In conclusion, my colleagues, this technical text is only intended to put all actors in the insurance world on an equal footing in terms of mergers and absorptions. I ask you to support him.

#38

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik heb destijds, samen met gewezen collega Claes, een wetsvoorstel in de Kamer ingediend. Een soortgelijk wetsvoorstel werd door de collega’s Talhaoui en Koninckx in de Senaat ingediend. Dat voorstel, dat geamendeerd werd door de regering, na ruggespraak met de beide ordes van advocaten, werd aangenomen in de Senaat. Daarna werd het aan de Kamer overgemaakt, waar het in de commissie werd goedgekeurd.

Translated text

#39

#40

Official text

                    
                    Personne ne peut accepter de gagner un procès tout en le perdant, d'un autre côté, par le paiement d'honoraires qui peuvent se révéler conséquents dans certaines circonstances. De même, nous ne pouvons pas tolérer que ce paiement puisse devenir un frein à l'accès à la justice.

C'est dans cet esprit et au regard des objectifs partagés par tous que l'analyse du projet a eu lieu au Sénat. Chacun semble avoir mis de l'eau dans son vin. À titre personnel, j'étais plus favorable à une répétibilité pure et dure, moyennant un barème des honoraires.

Une proposition raisonnable nous a été soumise par les représentants des barreaux, visant à augmenter de manière substantielle l'indemnité de procédure, en laissant une marge d'appréciation bien encadrée dans le chef du magistrat. Cette solution de compromis devrait satisfaire tout le monde. C'est la raison pour laquelle nous soutiendrons ce texte tout à l'heure.

Translated text

#41

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, mijnheer de minister, ik zal namens onze fractie kort reageren omtrent dit wetsontwerp.

Ons land is een van de weinige in Europa waar de niet-verhaalbaarheid nog altijd de regel is. Het Hof van Cassatie heeft de aanzet gegeven om dat te wijzigen. Intussen is het hoog tijd. Het arrest van het Hof van Cassatie had immers voor grote rechtsonzekerheid gezorgd. De rechters reageren verschillend op het arrest, wat leidt tot verschillende uitspraken en een ongelijke behandeling van de rechtzoekenden.

De bespreking in de Kamercommissie is snel kunnen gaan, omdat er grote eensgezindheid bestaat over de essentie, over de grote lijnen, en omdat er in de Senaat heel wat gewijzigd werd aan de oorspronkelijke plannen van de minister.

Ik wil benadrukken dat wij tevreden zijn dat werd afgezien van de koppeling die de minister wilde maken tussen de verhaalbaarheid van de erelonen en de barema's van de erelonen. Voor ons kon van een baremisering van de erelonen immers geen sprake zijn. Het is bovendien belangrijk dat de contractspartijen – daarmee bedoel ik de advocaat en haar of zijn cliënt – vrij zijn om met elkaar een prijs overeen te komen. Wij zijn tevreden dat de minister daarover en over de andere punten overleg heeft gepleegd en op haar standpunten in verband met de baremisering is teruggekomen. Daardoor geniet het ontwerp grote eensgezindheid.

Volgens ons is het de logica zelf en billijk dat iemand die ertoe gedwongen wordt een advocaat onder de arm te nemen om schade of onrecht, haar of hem aangedaan door de fout van een ander, vergoed te krijgen of ongedaan te maken, niet zelf de kosten daarvan moet dragen als zij of hij gelijk krijgt.

De invoering van de verhaalbaarheid kan daarnaast ook een proceseconomisch belang hebben. Partijen zullen immers twee keer nadenken alvorens een procedure aan te spannen, aangezien een procedure duurder wordt bij verlies. Er zal dus efficiënter worden geoordeeld.

Vertrekkend vanuit de vaststelling dat een tarifering van de erelonen niet gewenst is, is een volledige en onbeperkte verhaalbaarheid van de advocatenkosten ook niet gerechtvaardigd. Als de winnende partij bijvoorbeeld de duurste advocaat van de markt in dienst zou hebben, zou het onrechtvaardig zijn om de verliezende partij die kosten volledig te laten dragen.

Uiteindelijk zijn wij dan terechtgekomen bij de piste die in dit wetsontwerp wordt voorgesteld, te weten de rechtsplegingsvergoeding, opgevat als de vergoeding voor de interventies van de advocaten van de tegenpartij als onderdeel van de gerechtskosten.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker.

Our country is one of the few in Europe where non-tellability is still the rule. The Court of Cassation has initiated this change. In the meantime it is high time. The judgment of the Court of Cassation had created great legal uncertainty. The judges react differently to the judgment, which leads to different judgments and unequal treatment of the applicants.

The discussion in the Chamber Committee was able to go quickly, because there is great consensus on the essence, on the broad lines, and because in the Senate a lot was changed to the original plans of the minister.

I would like to emphasize that we are satisfied that the link that the Minister wanted to make between the recourseability of the honorary wages and the barema of the honorary wages was removed. For us, a baremization of the honorary wages could not be the case. It is also important that the contracting parties – I mean the lawyer and her or his client – are free to agree a price with each other. We are pleased that the Minister has consulted on this and on the other points and has returned to its views on the baremization. As a result, the design enjoys great consensus.

In our view, it is the logic itself and fair that a person who is forced to take an attorney under his arm to compensate or cancel the damage or injustice caused to him or her by the fault of another, should not bear the costs of this if he or she gets right.

The introduction of the recourseability may also have a process-economic importance. In fact, the parties will think twice before initiating a procedure, as a procedure becomes more expensive in case of loss. It will be judged more efficiently.

Starting from the conclusion that a tariffing of the honorary wages is not desirable, a full and unlimited recourse of the lawyer’s costs is also not justified. For example, if the winning party would employ the most expensive lawyer in the market, it would be unfair to have the losing party bear those costs in full.

Finally, we have reached the path proposed in this draft law, namely the judicial fee, understood as the compensation for the interventions of the lawyers of the opposing party as part of the court costs.

#42

Official text

                    
                    Wij hebben enkel twee bedenkingen bij het ontwerp. Op de eerste plaats is er het feit dat de bedragen die men uiteindelijk zal opleggen, met name de verhoging van de rechtsplegingsvergoeding, in een KB zullen worden vastgelegd. Wij vragen ons af in welke mate de verliezende partij het “echt” zal voelen, want eigenlijk zijn de bedragen die in het KB zullen worden vastgelegd, cruciaal. Wij vragen de minister dan ook om die bedragen substantieel te houden, zodat het doel van het wetsontwerp wordt bereikt.

Een tweede en laatste opmerking gaat over de inwerkingtreding van dit ontwerp. Het zal pas in werking treden op 1 januari 2008, waar wij hadden voorgesteld om het begin van het gerechtelijk jaar – 1 september – als vertrekpunt te nemen voor deze nieuwe regeling.

Wij zijn heel blij dat er geen barema’s komen, wel verhaalbaarheid, en wij zullen dit ontwerp dan ook steunen.

Translated text

#43

#44

#45

Official text

                    
                    Monsieur le président, dans le même ordre d'idées que le projet concernant la répétibilité des honoraires d'avocats, ce dossier a déjà fait l'objet de pas mal de discussions au Sénat et à la Chambre. Nous avons d'ailleurs eu une discussion assez intéressante avec la ministre.

Translated text

#46

#47

Official text

                    
                    Ai-je dit autre chose? Je n'ai rien dit d'autre. Je ne vais pas dire qu'il en est à chaque fois ainsi mais quand cela arrive, on le souligne aussi! Il faut pouvoir le dire!

Il y a eu une certaine contestation quant au statut des greffiers, essentiellement en ce qui concerne la perspective de carrière de certains greffiers et la reconnaissance de leur niveau A. Nous aurions probablement préféré que le statut syndical soit d'abord accordé et qu'ensuite, sur la base de ce statut syndical, il y ait discussion pour peaufiner l'ensemble des statuts. Cela n'a pas été la voie choisie même si, globalement, il y a eu un accord général sur ce projet.

Dans le cadre des perspectives de carrière des greffiers, la ministre a accepté un certain nombre d'améliorations des textes qui vont généralement dans la bonne direction. Il reste néanmoins une difficulté: la reconnaissance ou non du niveau A du statut de greffier. Mme la ministre a choisi de le laisser au niveau B. Nous aurions privilégié de le mettre au niveau A, étant donné la formation, les responsabilités et principalement la fonction exercée.

D'un autre côté, certaines perspectives de carrière existent. Tous bénéficieront d'une revalorisation du niveau salarial. On peut simplement regretter ce petit manquement en termes de perspectives dans l'entièreté des cas.

Le deuxième volet que je souhaitais évoquer concerne les juristes. Pour être greffier, vous devez être juriste. Or, les greffiers juristes seront de niveau B et non de niveau A. Ils ne seront pas devenus greffiers par des promotions "internes" ni par une évolution de fonction interne mais seront directement greffiers de par leur statut de juriste.

Pour ces derniers, l'argument de la formation évoqué par la ministre est peut-être moins important. C'est le volet le plus problématique de ce projet. Je tiens cependant à rappeler – comme je l'ai dit en commission – que ce projet est globalement positif. Dans le cadre de l'évaluation de cette loi et des différentes fonctions qui auront lieu, nous tenons à donner un signal positif et fort pour qu'in fine ce texte soit parfait. Une telle réforme nécessitera certainement à un moment donné un certain nombre d'adaptations et d'améliorations qu'on ne peut prévoir directement.

C'est donc pour souligner cet aspect constructif et globalement positif de l'ensemble de la réforme que nous soutiendrons ce texte, même si nous maintenons certaines réserves.

Translated text

Did I say anything else? I said nothing else. I’m not going to say that this happens every time, but when it happens, we also emphasize it! You must be able to say it!

There has been some controversy regarding the status of secretaries, mainly regarding the career prospects of some secretaries and the recognition of their level A. We would probably have preferred that the trade union status be granted first and then, on the basis of this trade union status, there would be discussion to refine all the statutes. This was not the path chosen although, overall, there was a general agreement on this project.

As part of the career prospects of the secretaries, the minister has accepted a number of textual improvements that usually go in the right direction. However, there remains one difficulty: the recognition or non-recognition of the level A of the status of secretary. The minister decided to leave it at level B. We would have preferred to put him at level A, given the training, responsibilities and mainly the function performed.

On the other hand, some career prospects exist. Everyone will benefit from a revaluation of the salary level. One can simply regret this small failure in terms of prospects in all cases.

The second part I would like to mention concerns lawyers. To be a lawyer, you must be a lawyer. Legal officers will be of level B and not of level A. They will not become secretaries by "internal" promotions or by an evolution of internal function but will be directly secretaries by their status of lawyer.

For the latter, the argument of training mentioned by the minister is ⁇  less important. This is the most problematic part of this project. However, I would like to recall – as I said in the committee – that this project is overall positive. As part of the evaluation of this law and the different functions that will take place, we want to give a positive and strong signal that in the end this text is perfect. Such a reform will ⁇  at some point require a number of adjustments and improvements that cannot be directly foreseen.

It is therefore in order to emphasize this constructive and overall positive aspect of the whole reform that we will support this text, even though we maintain certain reservations.

#48

#49

Official text

                    
                    Monsieur le président, ces projets concernent un ensemble de professions judiciaires qui voient ainsi leur statut enfin établi par la loi. Ceci constitue en soi une avancée positive. Néanmoins, tout en appréciant le but recherché, on peut déplorer la méthode. Vous commencez à en avoir l'habitude: le groupe MR souhaitait, à plusieurs titres, une réflexion de pure logique. Malheureusement, celle-ci n'a pas pu avoir lieu. C'est pourquoi nous devons nous interroger sur la chronologie qui a été appliquée dans ce dossier.

En l'espèce, il semblait en particulier plus cohérent de régler prioritairement la question des professions judiciaires non soumises au statut syndical de la loi de 1974. De la sorte, c'est dans le cadre d'une représentation du personnel officiellement établie que les dispositions relatives au statut fonctionnel des professions visées auraient pu être négociées. D'une certaine manière, on a placé la charrue avant les bœufs, si vous me passez cette expression un peu "primesautière"! Quoi qu'il en soit, l'établissement de ce statut syndical en faveur de ces professions est tout à fait louable, bien que nous eussions préféré un calendrier plus ajusté.

Plus fondamentalement, l'enjeu du projet réformant le statut de niveau A des professions judiciaires consiste à dessiner un statut à partir de professions existantes, avec leurs traditions et leurs expériences, les responsabilités et les rôles qui leur sont confiés. À partir de ce matériau vivant, si je puis m'exprimer ainsi, il faut établir un moule prédéfini. Comme nous en avons discuté en commission, deux approches étaient envisageables à cette fin.

La première consistait en la création abstraite d'une fonction théorique sur papier à appliquer aux personnes existant dans le cadre, quitte à renier ce qui dépasse; en d'autres termes, à causer quelques dégâts collatéraux. C'est le postulat de départ que vous avez énoncé. Si l'on peut comprendre la démarche intellectuelle, il est difficile de rendre compte au travers d'un canevas général des particularités propres aux situations de terrain.

Il aurait été préférable de recourir à une méthode moins dommageable. En effet, adopter le raisonnement inverse et dégager un profil général de l'ensemble des expériences humaines particulières aurait été, de loin, souhaitable. Dans ce cas, il importerait de créer un statut ajustable tenant compte de la diversité des hypothèses de départ. Je pense en particulier aux greffiers ou secrétaires de parquet licenciés en droit; nous l'avons rappelé à maintes reprises en commission. En réalité, par ce projet, qui les classe dans le niveau B, vous trompez leurs attentes légitimes de carrière auxquelles ils pouvaient prétendre, compte tenu leur diplôme au moment de leur entrée en fonction. Se lancer volontairement, et en connaissance de cause, dans une profession - par goût ou par nécessité - qui est inférieure au diplôme requis, relève de la responsabilité personnelle de chacun. En revanche, s'investir de bonne foi dans une carrière où l'on pense pouvoir valoriser son diplôme universitaire et, plus particulièrement, celui de licencié en droit, pour découvrir ensuite que cette valorisation est impossible, reste malheureusement à déplorer. À cet égard, une mesure de transition bien précise aux côtés de celles qui ont déjà été adoptées - ce dont je me félicite - aurait été légitime.

Enfin, je terminerai par une remarque plus générale sur le traitement des dossiers devant le parlement. Vous vous en souviendrez, il y a quelques mois, nous avons discuté d'un autre projet de loi visant le statut du personnel judiciaire des niveaux B à D. Notre groupe s'inquiétait alors du sort réservé aux greffiers et secrétaires de parquet de terrain et relayait la crainte de ces derniers de voir ce projet entraîner des conséquences directes ou indirectes sur leur profession.

Translated text

Mr. Speaker, these projects concern a set of judicial professions that thus see their status finally established by law. This in itself is a positive step forward. Nevertheless, while appreciating the aim sought, one can regret the method. You are beginning to get used to it: the MR group wanted, in several titles, a reflection of pure logic. Unfortunately, this could not take place. That is why we must ask ourselves about the chronology that has been applied in this file.

In particular, it appeared more consistent in the present case to prioritize the issue of judicial professions not subject to the trade union status of the 1974 Act. Thus, it was within the framework of an officially established representation of staff that the provisions relating to the functional status of the occupations concerned could have been negotiated. In a way, we have placed the chariot before the oxen, if you pass me this expression a little "primesautier"! In any case, the establishment of this trade union status in favour of these professions is quite commendable, although we would have preferred a more adjusted schedule.

More fundamentally, the challenge of the project reforming the A-level status of judicial professions is to draw a status from existing professions, with their traditions and experiences, responsibilities and roles entrusted to them. From this living material, if I can express myself thus, a pre-defined pattern must be established. As we discussed in the committee, two approaches could be envisaged for this purpose.

The first consisted in the abstract creation of a theoretical function on paper to be applied to persons existing in the frame, even to deny what goes beyond; in other words, to cause some collateral damage. This is the starting point you mentioned. If one can understand the intellectual approach, it is difficult to account through a general canvas of the particularities of field situations.

It would have been better to use a less harmful method. Indeed, adopting the opposite reasoning and uncovering a general profile of the set of particular human experiences would have been, by far, desirable. In this case, it would be important to create an adjustable status taking into account the diversity of the starting assumptions. I think in particular of the secretaries or secretaries of prosecutors dismissed in law; we have repeatedly recalled this in the committee. In fact, by this project, which classifies them in level B, you mislead their legitimate career expectations that they could claim, given their degree at the time of their entry into office. To enter voluntarily, and with knowledge of the cause, in a profession - by taste or by necessity - which is lower than the required degree, falls within the personal responsibility of each. On the other hand, investing in good faith in a career where one believes to be able to value his university degree and, more ⁇ , that of a graduate in law, to discover later that this valorization is impossible, remains unfortunately to regret. In this regard, a very precise transitional measure alongside those that have already been adopted – which I welcome – would have been legitimate.

Finally, I will conclude with a more general comment on the handling of cases before Parliament. You will remember, a few months ago, we discussed another bill aiming at the status of judicial staff from levels B to D. Our group was then concerned about the fate of the field prosecutors and secretaries and relieved their fears that this project would have direct or indirect consequences on their profession.

#50

Official text

                    
                    À l'époque, nous vous avions relayé en commission ces préoccupations du terrain, ce qui constitue un des fondements de notre tâche d'élus: chercher à apaiser nos citoyens en leur donnant des réponses, jouer l'interface entre la société et le parlement. Vous nous aviez alors répondu de manière très laconique que ce texte ne visait pas les greffiers, sans plus de débat. Force est de constater aujourd'hui que nos remarques étaient bel et bien pertinentes. En effet, on réalise aujourd'hui que lors de l'adoption de ce texte sur les niveaux B à D, nous avons alors taillé le costume duquel nous revêtons aujourd'hui les greffiers de terrain, sans en prendre les mesures, pour continuer dans la métaphore vestimentaire. On se croirait dans un sketch de Fernand Raynaud: on ne comprend pas comment on a fait un si beau costume sur un homme aussi mal foutu!

Le texte entériné va donc s'appliquer à des professions, greffier et secrétaire, placées en niveau B, qui n'ont pas été consultées et dont nous n'avons pu débattre au moment de l'établissement du statut de niveau B. N'y a-t-il pas là un manque sérieux de démocratie ou presque un déni de démocratie par rapport à une demande légitime du terrain, que nous avons maintes fois relayée?

Cependant, si nous dénonçons ces aspects fondamentaux de principes, nous connaissons également l'importance pratique de l'adoption de ces textes pour les professions visées et c'est pourquoi nous allons les soutenir.

Je tiens malgré tout à conclure en regrettant la manière dont ce dossier a été traité et nous a été présenté. Notre déception sur l'absence de véritable débat n'est pas neuve et nous l'avons maintes fois relevé en commission. Je pense qu'il est toujours utile, je l'ai dit à plusieurs reprises…

Translated text

At the time, we had relayed to you in commission these concerns of the field, which constitutes one of the foundations of our task as elected: seeking to calm our citizens by giving them answers, playing the interface between society and parliament. You had then answered us very laconically that this text was not aimed at the secretaries, without further debate. It is important to note today that our remarks were indeed relevant. Indeed, we realize today that when we adopted this text on the levels B to D, we then cut the costume of which we dress today the field graffiti, without taking the measures, to continue in the dressing metaphor. It would seem like a sketch by Fernand Raynaud: you don’t understand how one made such a beautiful costume on a man so badly fooled!

The approved text will therefore apply to professions, secretary and secretary, placed at level B, which have not been consulted and which we could not discuss at the time of establishing the status of level B. Isn’t this a serious lack of democracy or almost a denial of democracy compared to a legitimate demand for land, which we have repeatedly relayed?

However, if we denounce these fundamental aspects of principles, we also know the practical importance of adopting these texts for the targeted professions and that is why we will support them.

Nevertheless, I would like to conclude with regret the way this case was handled and presented to us. Our disappointment over the lack of real debate is not new and we have repeatedly highlighted it in committees. I think it is always useful, I have said it several times...

#51

#52

Official text

                    
                    Nous avons débattu mais l'année dernière, nous évaluions la situation des greffiers et secrétaires de parquets de niveaux B et D et nous avions dit que nous voulions lier les deux discussions parce nous avions l'impression que si nous prenions une décision préalablement à celle que nous prenons aujourd'hui, nous allions entraîner, avec quelques dégâts collatéraux, certains greffiers licenciés en droit dans un statut qui n'est pas une évolution de carrière correcte pour eux. Je l'ai dit à maintes reprises.

Ce n'est pas neuf et il semble parfois important d'écouter les complaintes de terrain et d'envisager une autocritique et une évaluation de nos travaux.

Nous recevrons bientôt, vous le savez, le bulletin de nos actions par la voie des électeurs et il est parfois important de savoir entendre le terrain.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#52	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#53	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#54	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#55	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#56	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★