plenum van 2004-02-05 14:15:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2004-02-05 14:15:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip048.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
51K0596	16/12/2003	✔	Projet de loi modifiant la loi du 3 avril 1953 d'organisation judiciaire et autorisant temporairement la nomination de magistrats en surnombre.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#61	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#75	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#76	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#77	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#78	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#79	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#80	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#81	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#82	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#83	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#84	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#85	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#86	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#87	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#88	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#89	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#90	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

Official text

                    
                    Monsieur le président, madame la ministre, chers collègues, la commission de la Justice a consacré trois séances à l'examen du projet de loi visant à augmenter le cadre des magistrats du tribunal de première instance de Charleroi et celui de la cour d'appel de Mons, tant au siège qu'au parquet. La décision d'extension des cadres à Charleroi repose notamment sur l'audit général mené par le Conseil supérieur de la justice dans le courant de l'année 2002.

Dans les faits, cette décision d'extension se traduira par la nomination de deux juges supplémentaires au tribunal de première instance de Charleroi et de trois substituts au parquet. Au niveau de la cour d'appel, c'est un conseiller supplémentaire qui sera nommé et un substitut général au parquet général. La situation de la cour d'appel de Mons doit être abordée en tenant compte de sa spécificité, en particulier la cour d'assises du Hainaut. Le renforcement temporaire en moyens humains permettra de traiter la somme des dossiers dans un délai raisonnable et donc de renforcer la crédibilité de l'institution aux yeux des justiciables.

Lors de la discussion générale, les interventions des différents parlementaires peuvent se synthétiser comme suit. Tout d'abord, certains membres du groupe PS ont rappelé que le projet de loi concrétisait la volonté du gouvernement, en concertation avec les autorités judiciaires locales, de poursuivre les efforts déjà entamés pour résorber l'arriéré judiciaire. Ils ont également insisté sur le sentiment d'insécurité et d'impunité qui régnait particulièrement dans cet arrondissement et sur la nécessité d'adopter des mesures rapides.

Les représentants du groupe MR, pour leur part, ont estimé que le projet s'inscrivait dans un plan pluriannuel et que nous devions tous poursuivre le même objectif, à savoir l'amélioration de l'appareil judiciaire. Les orateurs du VLD et de sp.a-spirit ont, quant à eux, affirmé que le projet était le premier d'une longue série et ont insisté pour qu'une solution soit rapidement trouvée notamment pour l'arrondissement de Termonde. Certains membres du CD&V et du N-VA ont mis en évidence le caractère discriminatoire du projet par rapport aux besoins existant aussi dans d'autres arrondissements. Ils ont souhaité que la ministre fournisse un aperçu des mesures prises à la suite des commissions d'enquête et se sont interrogés sur l'effet qu'avaient eu les mesures spécifiques déjà mises en place à Charleroi sur un éventuel déplacement de la criminalité vers les arrondissements voisins. Ils ont également sollicité la commission pour qu'elle organise des auditions. Ces demandes d'auditions ont, toutefois, été rejetées par 5 voix contre 4 et 4 abstentions. Ces mêmes intervenants ont proposé plusieurs amendements visant à élargir le champ d'application du projet à d'autres arrondissements et donc à lui conférer une portée plus large.

Au cours des débats, Mme la ministre souligna que le projet à l'examen s'inscrivait dans une démarche prospective et confirma aux membres de la commission que les mesures nécessaires seraient prises en ce qui concerne les arrondissements d'Anvers et de Termonde.

Enfin, la ministre rappela qu'une étude relative à la charge de travail dans les parquets et les parquets généraux était en cours et s'achèverait dans les 19 mois.

En conclusion, l'ensemble du projet de loi a été adopté, sans modification, par 13 voix contre

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Minister, dear colleagues, the Justice Committee has devoted three sessions to the consideration of the bill aimed at increasing the staff of magistrates of the Charleroi Court of First Instance and that of the Mons Court of Appeal, both at the headquarters and at the prosecutor’s office. The decision to extend the cadres to Charleroi is based in particular on the general audit conducted by the Supreme Council of Justice in the course of 2002.

In fact, this extension decision will result in the appointment of two additional judges to the Charleroi Court of First Instance and three substitutes to the prosecutor’s office. At the level of the Court of Appeal, an additional counselor will be appointed and a general deputy to the General Prosecutor’s Office. The situation of the Court of Appeal of Mons must be addressed taking into account its specificity, in particular the Court of Appeals of Hainaut. The temporary reinforcement in human resources will enable the sum of the cases to be processed within a reasonable time and thus strengthen the credibility of the institution in the eyes of the defendants.

During the general discussion, the interventions of the various parliamentarians can be summarized as follows. First, some members of the PS group recalled that the bill embodies the government’s will, in consultation with the local judicial authorities, to continue the efforts already undertaken to resolve the judicial backdrop. They also stressed the feeling of insecurity and impunity that prevailed ⁇  in this district and the need to take immediate measures.

The representatives of the MR group, for their part, considered that the project was part of a multi-annual plan and that we should all pursue the same goal, namely the improvement of the judicial system. Speakers from the VLD and sp.a-spirit said the project was the first in a long series and insisted that a solution should be quickly found, especially for the Termonde district. Some members of CD&V and N-VA have highlighted the discriminatory character of the project against the needs existing also in other districts. They requested that the Minister provide an overview of the measures taken following the investigation committees and asked about the effect that the specific measures already implemented in Charleroi had on a possible displacement of crime to neighboring arrondissements. They also asked the committee to organize hearings. These requests for hearings, however, were rejected by 5 votes against 4 and 4 abstentions. The same speakers proposed several amendments aimed at extending the scope of the project to other districts and thereby giving it a wider scope.

During the discussions, the Minister stressed that the project under consideration is part of a forward-looking approach and confirmed to the members of the committee that the necessary measures would be taken with regard to the arrondissements of Antwerp and Termonde.

Finally, the minister recalled that a study on the workload in the prosecutors and the general prosecutors was in progress and would be completed within 19 months.

In conclusion, the entire bill was adopted, without amendments, by 13 votes against

#1

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik vraag het woord bij ordemotie. 

Ik dank de rapporteur voor haar verslag, maar dit verslag is noodzakelijkerwijze onvolledig aangezien gisteren bij de afhandeling van het belangenconflict in het Vlaamse parlement, de fractieleider van de VLD het belangenconflict afgewend heeft met de mededeling dat hij vanwege de premier de toezegging had dat vice-premier Onkelinx vandaag in de Kamer een aanvullende verklaring zou afleggen. U weet dat dit was met betrekking tot de zeer schandelijke discriminatie van de Vlaamse magistratuur in dit dossier. 

Mijnheer de voorzitter, ik kan mij niet inbeelden dat wij eerst het debat voeren en dat we pas daarna kennis zullen krijgen van de verklaring van de vice-premier die blijkbaar al toezeggingen gedaan heeft aan een aantal Antwerpse Kamerleden. Ik heb trouwens gezien dat er een aantal contacten geweest is in dit halfrond. Voor de goede orde en voor een goed debat moet hier eigenlijk worden gestart met de aanvullende verklaring van de vice-premier daaromtrent.

Translated text

I ask for the word by ordemotie. Their

I thank the rapporteur for her report, but this report is necessarily incomplete since yesterday, when dealing with the conflict of interest in the Flemish parliament, the leader of the VLD group addressed the conflict of interest with the announcement that he had due to the Prime Minister the commitment that Deputy Prime Minister Onkelinx would make an additional statement today in the Chamber. You know that this was related to the very shameful discrimination of the Flemish magistrate in this file. Their

Mr. Speaker, I cannot imagine that we will first conduct the debate and that we will only then get acquainted with the statement of the Deputy Prime Minister, who apparently has already made commitments to some members of the Chamber of Antwerp. By the way, I have seen that there have been some contacts in this hemisphere. For the good order and for a good debate, here really needs to start with the supplementary statement of the Deputy Prime Minister on this subject.

#2

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik kan mij daarbij aansluiten, temeer daar ik zelf een vraag had ingediend voor deze middag aan eerste minister Verhofstadt die via een brief had aangekondigd, in het kader van het belangenconflict in het Vlaamse parlement, dat hij een aantal initiatieven zou nemen. U hebt die vraag onontvankelijk verklaard gezien het debat. Dat is toch wat eigenaardig, mijnheer de voorzitter, aangezien de eerste minister niet deelneemt aan dit debat. Hij had een interessante toegevoegde waarde kunnen geven aan dit debat. Als de eerste minister geen toelichting heeft kunnen geven is het misschien wel nuttig dat de vicepremier een toelichting geeft.

Translated text

#4

Official text

                    
                    Ik vermoed dat mevrouw de minister zal antwoorden na de algemene bespreking. Dat is de normale gang van zaken. Dan is er nog de mogelijkheid om, indien nodig, bondig te interveniëren over de artikelen, in het bijzonder over artikel 1. Ik zal het debat normaal laten verlopen.

Translated text

#5

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, dat is inderdaad de normale gang van zaken. Ik heb geen enkele aanmerking op het verslag van collega Deom. Het is een verslag van wat in de commissie gebeurd is. In deze is er na de bespreking in de commissie een belangrijke evolutie geweest. U weet dat er een belangenconflict ingeroepen was en dat dit afgewend is in het Vlaamse parlement precies op grond van de mededeling dat de premier bevestigd heeft dat vice-premier Onkelinx hier vandaag in de Kamer een verklaring zou afleggen. In die zin vind ik dat wij het debat niet kunnen starten als de vice-premier niet start met die verklaring en zij niet duidelijk is omtrent het punt — u zult het verslag gelezen hebben, voorzitter, zoals altijd — waarover er enorm veel discussie geweest is in de commissie voor Justitie en waarover er straks ook nog veel discussie zal zijn.

Translated text

#6

#7

#8

#9

#10

#11

#12

Official text

                    
                    de VLD heeft in de Kamer geen tegenspeler voor minister Onkelinx. Waar er vroeger nog een Coveliers was in de kamerfractie, die wat wind kon maken en de schijn redden tegenover de Parti socialiste, is er vandaag niemand meer die Onkelinx durft tegen te spreken of in te gaan tegen de mateloze arrogantie en de onvoorstelbare inhaligheid van de Parti socialiste. Er blijven alleen nog jaknikkers over.

Over de extreme zwakheid van de sp.a en spirit wil ik het zelfs niet hebben. Van spirit is hier trouwens geen enkele vertegenwoordiger aanwezig. Dat mag zeker genoteerd worden in het verslag. Hun slaafse onderdanigheid voor de almachtige Parti socialiste is gewoon legendarisch, wij hebben het de voorbije weken in dit dossier opnieuw moeten vaststellen.

Wij hebben moeten vaststellen dat een hoorzitting op ons verzoek met de voorzitters van de hoven van beroep van Antwerpen en Gent — toch niet eender wie, toch geen onbenullige, onbelangrijke of banale figuren — niet mogelijk was en ook op termijn niet in het vooruitzicht werd gesteld. De kamerleden van sp.a, spirit en VLD kwamen niet verder dan een onthouding. De commissievoorzitter stemde zelfs mee met de Waalse partijen tegen de hoorzittingen. Als Fons Borginon consequent was geweest met zijn Vlaamse verleden, dan had hij het verschil kunnen maken en dan was het resultaat van de stemming 5 voor en 4 tegen geweest. Nu was net andersom. Wij hadden dan toch ten minste eens de mening kunnen horen van die belangrijke Vlaamse magistraten.

Wij hebben moeten vaststellen dat de vraag voor een hoorzitting met Brice De Ruyver, de justitiespecialist van Verhofstadt, eveneens werd afgewezen, na een schorsing waarbij de minister zelf gendarm kwam spelen. Dat was een nooit geziene vertoning. In de negen jaar dat ik deel uitmaak van de commissie voor de Justitie heb ik nooit zo'n vernedering van de Vlaamse commissieleden meegemaakt.

Wij hebben moeten vaststellen dat in de commissie de echte redenen voor het njet voor Antwerpen en Gent werden blootgelegd, toen PSkamerlid Perpète duidelijk zei dat er geen geld was voor nieuwe magistraten in Vlaanderen, terwijl het geld — dat voor 70% van Vlaanderen komt — blijkbaar wel voor handen is voor de Waalse kaders. Ook Onkelinx bevestigde dat er pas op langere termijn extra middelen zullen komen. Niet één parlementslid van de meerderheid had de moed hiertegen in te gaan en van Onkelinx te eisen dat zij bij de eerstvolgende begrotingscontrole de nodige extra middelen zou vragen.

Wij hebben moeten vaststellen dat Onkelinx zonder enige terughoudendheid bevestigde dat er over andere hoven van beroep pas gesproken kan worden na een nieuwe werklastmeting en dat het enige perspectief dat zij aanreikte, het einde van de legislatuur was. Dat betekent dat Antwerpen en Gent wellicht nog tot 2008, beste collega's, zullen moeten wachten op een daadwerkelijke kaderuitbreiding. Ook dan is het in de verste verte niet geweten hoe groot die kaderuitbreiding wel zal zijn.

In het Vlaams Parlement hebben wij moeten vaststellen dat VLD en sp.a zich gisteren bij de behandeling van het belangenconflict gedroegen als schoothondjes van Verhofstadt en zich na enig gemor tevredenstelden met een dode mus, met vage verkiezingsbeloften die na 13 juni zo opnieuw kunnen worden ingeslikt.

Collega's, er staat niets zwart op wit op papier. Collega's, er is niets gegarandeerd. Ik had hierover vanmiddag een vraag willen stellen aan premier Verhofstadt om aan dit Parlement duidelijk te maken welke concrete engagementen hij in zijn brief had aangekondigd ten aanzien van de VLD-fractie in het Vlaams Parlement, maar ik heb deze vraag niet mogen stellen. Premier Verhofstadt moet in alle talen zwijgen over concrete engagementen. Minister Onkelinx laat niet toe dat premier Verhofstadt zich met dit dossier bemoeit. 

Collega's, hoe meer men dit dossier bekijkt, hoe meer men zich afvraagt of sp.a-spirit en VLD nog wel in staat zijn om de belangen van de Vlamingen, van de Vlaamse rechtsonderhorigen te onderkennen. Met concrete cijfers is aangetoond dat de productiviteit - het aantal dossiers per rechter - in de Waalse ressorten een stuk lager ligt dan in Vlaanderen en dat er in Vlaanderen 20% meer rechters nodig zouden zijn als wij aan hetzelfde tempo zouden werken als in Wallonië. 

Met even concrete cijfers werd door de voorzitter van het hof van beroep van Antwerpen aangetoond dat men zich daar in een alarmsituatie bevindt. Hij voelde zich zelfs genoodzaakt om in de senaatscommissie voor Justitie - waar hij blijkbaar wel mocht komen spreken - een noodsignaal, een Maydaysignaal uit te zenden. Tot in 2010 moeten de criminelen in Antwerpen immers in de rij staan voor hun assisenproces, tot in 2010 alstublieft. 

Toch mag Bergen eenzijdig een gulle voorafname doen. Toch mogen er extra magistraten naar Bergen. Dat mag zonder dat de minister de behoefte hieraan op een ernstige manier heeft onderbouwd. In haar wetsontwerp is er geen ernstige motivatie voor die verhoging in Bergen. Natuurlijk mag zij dit verhogen in Bergen zonder enig perspectief voor de Vlaamse Hoven. 

De parlementsleden van VLD en sp.a-spirit laten dit allemaal maar gebeuren en geven onvoorwaardelijk hun goedkeuring. Zij schijnen gewoon niet te beseffen dat deze Waalse inhaligheid een immense verontwaardiging heeft opgewekt bij de Vlaamse advocaten en magistraten en bij al wie op enige wijze te maken met het gerecht. Zij dulden dat deze justitieminister zich tot op heden niet heeft verwaardigd om de voorzitters van Antwerpen en Gent hierover persoonlijk te woord te staan. 

Door dit dossier wordt in elk geval duidelijk dat deze minister van Justitie nefast is voor Vlaanderen. In plaats van iets te doen voor de echte noden van het gerecht in Vlaanderen wordt alles naar de Griekse kalender verwezen. In plaats van iets te doen werkt deze minister een systeem van rechtsbijstand uit waarbij onze justitie zal omgevormd worden tot een Oostblokgerecht en onze advocatuur een staatsorganisme zal worden. Dat is iets waar men in Wallonië blijkbaar wel vragende partij voor is, maar waarvan de Vlaamse advocaten zeer terecht gruwen. Zo'n systeem kan er alleen maar voor zorgen dat het systeem helemaal verstrikt geraakt en dat de gerechtelijke achterstand volkomen onbeheersbaar wordt. 

Voor ons is het duidelijk. Deze PS-minister van Justitie is onbekwaam om dit belangrijke mandaat uit te oefenen. Zij laat zich leiden door een totaal achterhaalde en verstarde ideologie en zij handelt uitsluitend in functie van de Waalse belangen. In plaats van weerwerk te bieden tegen de pletwals van de Parti Socialiste gedragen de parlementsleden van VLD, sp.a en Spirit zich onderdanig. Ik denk dan in het bijzonder aan de collega's die hier aanwezig zijn: mevrouw Taelman, de heer Borginon en de heer Marinower. Die van spirit zijn nog voor een deel afwezig. Ha, de heer Muls is toegekomen. Dat is dan nieuw. Dat mag dan ook in het verslag. 

U was er daarnet niet, nu wel. U bent net toegekomen.

Zij gedragen zich als onderdanige ...

Translated text

The VLD has no opponent in the Chamber for Minister Onkelinx. Where there once was a Coveliers in the chamber faction, who could make some wind and save the appearance in the face of the Socialist Party, there is now no one who dares to oppose Onkelinx or to go against the implacable arrogance and the unimaginable indulgence of the Socialist Party. Only the jacquard remains.

I do not even want to talk about the extreme weakness of the sp.a and spirit. By the way, there is no representative of spirit here. This should ⁇  be noted in the report. Their slave submission to the all-powerful Socialist Party is simply legendary, we have had to reaffirm it in the past weeks in this file.

We must have concluded that a hearing at our request with the presidents of the courts of appeal of Antwerp and Ghent — however not anybody, yet no insignificant, insignificant or banal figures — was not possible and was also not foreseen in the future. The chamber members of sp.a, spirit and VLD came no further than an abstinence. The chairman of the committee even agreed with the Wallonian parties against the hearings. If Fons Borginon had been consistent with his Flemish past, then he could have made the difference and then the result of the vote had been 5 for and 4 against. Now it was just the opposite. We could at least have heard the opinion of those important Flemish magistrates.

We must have found that the request for a hearing with Brice De Ruyver, the justice specialist of Verhofstadt, was also rejected, following a suspension in which the minister himself came to play genderarm. It was an unprecedented show. In the nine years that I have been a member of the Justice Committee, I have never experienced such a humiliation of Flemish commissioners.

We must have found that in the committee the real reasons for the NET for Antwerp and Gent were exposed, when PS Chamber member Perpète clearly said that there was no money for new magistrates in Flanders, while the money — which comes from 70% of Flanders — apparently is in the hands of the Wallish cadres. Onkelinx also confirmed that there will be additional funds only in the longer term. Not one member of the majority parliament had the courage to oppose this and to require Onkelinx to request the necessary additional resources in the next budget control.

We must have concluded that Onkelinx without any reluctance confirmed that other courts of appeal can only be discussed after a new workload measurement and that the only perspective it offered was the end of the legislature. That means that Antwerp and Gent may have to wait until 2008, dear colleagues, for an actual framework extension. Even then, it is not clear in the distant distance how large that framework extension will be.

In the Flemish Parliament, we must have found that yesterday, when dealing with the conflict of interests, VLD and sp.a. behaved like Verhofstadt’s shoe dogs and, after a bit of murder, satisfied themselves with a dead mouse, with vague election promises that can be swallowed again after 13 June.

There is nothing black on white on paper. Nothing is guaranteed. I had wanted to ask this question this afternoon to Prime Minister Verhofstadt in order to clarify to this Parliament what concrete commitments he had announced in his letter with regard to the VLD group in the Flemish Parliament, but I was not allowed to ask this question. Prime Minister Verhofstadt must be silent about concrete commitments in all languages. Minister Onkelinx does not allow Prime Minister Verhofstadt to interfere with this case. Their

Colleagues, the more you look at this dossier, the more you wonder if sp.a-spirit and VLD are still able to recognize the interests of the Flemish, of the Flemish legal subordinates. Concrete figures have shown that the productivity – the number of cases per judge – in the Wallish courts is much lower than in Flanders and that in Flanders we would need 20% more judges if we worked at the same pace as in Wallonia. Their

With equally concrete figures, the President of the Court of Appeal of Antwerp demonstrated that one is in an emergency situation there. He even felt compelled to send out an emergency signal, a Maydays signal, in the Senate Committee on Justice – where he apparently was allowed to speak. In fact, until 2010 the criminals in Antwerp must be in line for their assistance process, until 2010 please. Their

Nevertheless, the mountains can unilaterally make a graceful depreciation. Additional judges are allowed to go to the mountains. This can be done without the Minister having seriously justified the need for this. In her bill, there is no serious motivation for that increase in Bergen. Of course, she can increase this in Bergen without any perspective for the Flemish Courts. Their

The MPs of VLD and sp.a-spirit let all this happen and give their unconditional approval. They simply do not seem to realize that this Wallish inhalation has caused immense indignation among the Flemish lawyers and magistrates and among all who in any way have to deal with the court. They tolerated that this Minister of Justice has so far failed to speak personally to the Presidents of Antwerp and Gent on this matter. Their

In any case, this file makes it clear that this Minister of Justice is nefast for Flanders. Instead of doing anything for the real needs of the Flanders, everything is referred to the Greek calendar. Instead of doing anything, this minister is developing a system of legal assistance in which our justice will be transformed into an Eastern Block court and our lawyer’s office will become a state body. That is something that in Wallonia is apparently a requesting party for, but which the Flemish lawyers very rightly mourn. Such a system can only ensure that the system becomes completely entangled and that the judicial backwardness becomes completely uncontrollable. Their

For us it is clear. This PS Minister of Justice is incompetent to exercise this important mandate. It is guided by a completely outdated and rigid ideology and acts exclusively in the functions of the Wallish interests. Instead of responding to the socialist party’s plotting, the members of parliament of VLD, sp.a and Spirit acted submissively. I think in particular of the colleagues present here: Ms. Taelman, Mr. Borginon and Mr. Marinower. Those of spirit are still partially absent. Mr. Muls has arrived. That is new. This should be included in the report. Their

You weren’t there then, now. You have just arrived.

They act like subjects.

#13

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik verheel niet dat ik mij ongelooflijk erger aan de houding van parlementsleden die heel goed weten dat wij op ons kantoor de debatten hier kunnen volgen en toch beweren dat wij de debatten niet volgen. Mijnheer Laeremans, op het moment dat wij onze naam hoorden vernoemen, zijn wij allen naar hier gekomen om desnoods met u in debat te kunnen treden, als u tenminste zinnige dingen zou zeggen.

Translated text

#14

Official text

                    
                    Het is nogal gemakkelijk om te verwijzen naar uw interfoon. Dat is niet het debat bijwonen. Bij het begin van het debat was u afwezig. Ik noteer nu dat u ondertussen bent aangekomen. Horen is echter niet voldoende. In debat gaan, betekent ook lijfelijk aanwezig zijn, mijnheer Lambert. Ik stel vast dat u aanwezig bent.

Desalniettemin moet ik vaststellen dat u zich in het dossier gedraagt als slippendragers en lakeien van de rode passionaria.

Translated text

#15

#16

#17

#18

Official text

                    
                    De hoorzitting van de afgelopen week viel samen met het debat over het stemrecht voor vreemdelingen. In dat debat bent u opnieuw de collaborateur van de Franstaligen. In het debat over het stemrecht voor vreemdelingen doet u opnieuw mee met de Franstaligen. In dat debat is het noodzakelijk dat wij al onze krachten inzetten.

Translated text

#19

#20

Official text

                    
                    Uiteraard niet, maar in Brussel stel ik vast dat alle nieuwe Belgen systematisch niet voor sp.a-spirit stemmen, maar wel voor de Parti socialiste. U collaboreert ook daar, net zoals in het dossier van de Waalse rechters, met de Parti socialiste. Dat is heel treffend. Wij vonden het nuttiger om aanwezig te zijn op het debat over het stemrecht dan op de hoorzitting over de verlenging van de extra kamers van de hoven van beroep.

Translated text

#21

#22

#23

Official text

                    
                    Ik hoop dat u straks het woord neemt daarover en verduidelijkt waarom u dat zegt.

In elk geval hebben wij meegestemd en wij waren ook voor een belangrijk deel van het debat aanwezig in de persoon van Gerda Van Steenberge.

Zowel in het dossier van het stemrecht als in dit dossier gedraagt u zich als slippendragers van de Parti socialiste.

Mijnheer Lambert, u moet één ding goed weten. Als u dat ontwerp vandaag ongewijzigd goedkeurt, maar de amendementen niet goedkeurt, dan ontzegt u zichzelf voor vijf jaar het recht om nog te klagen over de gerechtelijke achterstand in Vlaanderen. U bent daar vanaf nu mee verantwoordelijk voor.

Iedereen die bij ons komt klagen over de slechte en uitermate trage werking van ons gerecht, zullen wij graag naar u doorverwijzen. U hebt vandaag de kans om de toestand te keren en minister Onkelinx een halt toe te roepen. Als u die kans niet grijpt, dan bent u medeplichtig, mijnheer Lambert. Wij hebben u duidelijk genoeg gewaarschuwd.

Translated text

#24

#25

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, collega's, over dit ontwerp is de afgelopen weken en ook vandaag in dit parlementair debat al heel wat gezegd, het ene ongetwijfeld heel wat zinniger dan het andere.

Vandaag mag ik voor de eerste keer het Parlement toespreken vanaf deze tribune. Ik moet bekennen dat ik mij daarvan toch enig ander beeld had gevormd. Ik had enigszins gehoopt dat er een minimale intellectuele eerlijkheid aan de dag zou worden gelegd. Ik stel vast dat dit niet het geval is. Sta mij dus toe om een en ander op een rij te zetten en alles duidelijk weer te geven.

In de eerste plaats, dit ontwerp is niet nieuw. Het dateert van de voorgaande legislatuur, van toen de toenmalige eerste minister en de toenmalige minister van Justitie, de heer Verwilghen, een werkbezoek hadden gebracht aan Charleroi in tijden dat er daar zeer ernstige criminaliteit plaatsvond, in die mate zelfs dat er een zeer sterk gevoel was van onveiligheid, bijna straffeloosheid. Tijdens dat werkbezoek zijn heel wat beloftes afgelegd in antwoord op heel wat inspanningen geleverd door de magistratuur van Henegouwen, specifiek in de strijd tegen de heersende criminaliteit. Dat is een eerste bemerking.

Ten tweede, het te bespreken ontwerp — dat is belangrijk — is gebaseerd op het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie. Op dat punt denk ik dat wij alleen maar kunnen zeggen dat het positief is. Het voorliggende ontwerp past in de bestrijding van de criminaliteit, dus ook in de verhoging van het vertrouwen van de burger in Justitie.

Zijn daarmee alle problemen opgelost? Neen, uiteraard niet. De sp.afractie zegt heel duidelijk dat ook in Vlaanderen in de verschillende ressorten en arrondissementen er duidelijk behoeften en noden zijn. Ik heb hierbij echter twee fundamentele bedenkingen. Ten eerste, de problemen zijn niet nieuw. Ze dateren al van jaren geleden toen de heer Van Parys nog minister van Justitie was. Ze zijn een gevolg van de structurele onderfinanciering van het departement. Er worden vandaag duidelijk meer middelen uitgetrokken. Men kan deze problemen echter niet van vandaag op morgen oplossen. Onze fractie zegt daarom dat wij dit moeten zien als een proces, als een stappenplan. We kunnen vandaag niet alles oplossen.

Ten tweede, de studie die aan de basis van het huidige ontwerp ligt, is het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie. Ik zou vandaag heel graag de andere problemen in Vlaanderen oplossen. Het spijt mij echter te moeten vaststellen dat niet voor alle problemen de nodige objectieve verslagen voorliggen. Voor Dendermonde hebben we een verslag van de Hoge Raad voor de Justitie ontvangen. Mijnheer Van Parys, we hebben ook uitvoerig gedebatteerd over Antwerpen, maar dat verslag ligt niet voor.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Minister, colleagues, much has been said about this draft in recent weeks and also today in this parliamentary debate, one of which is undoubtedly much more meaningful than the other.

Today, for the first time, I can speak to the Parliament from this tribune. I must confess that I had made a different picture of it. I had somewhat hoped that a minimum of intellectual honesty would be displayed. I assume that this is not the case. So allow me to put something in a row and show everything clearly.

First of all, this design is not new. It dates from the previous legislature, from the time when the then Prime Minister and the then Minister of Justice, Mr. Verwilghen, had made a working visit to Charleroi at times when there was very serious crime there, to such an extent even that there was a very strong sense of insecurity, almost impunity. During that working visit, many promises were made in response to a lot of efforts made by the magistrates of Henegouwen, specifically in the fight against the prevailing crime. This is a first observation.

Second, the draft to be discussed — which is important — is based on the report of the High Council for Justice. At that point, I think we can only say that it is positive. The present draft is in line with the fight against crime, thus also with the increase of citizens’ confidence in justice.

Has it solved all the problems? No, of course not. The sp.afractie says very clearly that there are clear needs and needs in Flanders in the various districts and districts. I have two fundamental concerns. First, the problems are not new. They date back years ago when Mr Van Parys was still Minister of Justice. They are a result of the structural underfinancing of the department. More resources are being allocated today. However, these problems cannot be solved from today to tomorrow. Our group therefore says that we should see this as a process, as a step plan. We cannot solve everything today.

Second, the study underlying the current draft is the report of the High Council for Justice. I would very much like to resolve the other problems in Flanders today. However, I regret having to conclude that the necessary objective reports are not available for all problems. For Dendermonde, we have received a report from the High Council for Justice. Mr Van Parys, we have also held extensive debates on Antwerp, but that report is not in place.

#26

Official text

                    
                    Mevrouw Claes, ik heb tot hiertoe met veel aandacht naar u geluisterd. U zegt nu echter iets heel verregaands. De MUNAS-studie werd opgemaakt in samenspraak tussen alle eerste voorzitters van alle hoven van beroep van dit land en besluit dat er in Antwerpen inderdaad een tekort is van 40% aan raadsheren. Die studie is gebeurd op grond van objectieve parameters en output waarbij men alle niet-intellectuele arresten arresten van doorhaling, weglating of akkoord - heeft weggelaten. Beweert u nu dat dit geen objectieve studie is? Durft u dit te verdedigen in uw provincie, in het rechtsgebied Antwerpen?

Translated text

#27

Official text

                    
                    Mijnheer Bourgois, ik zal daarop straks uitvoerig terugkomen. Ik wil nu al zeggen dat ik die studie niet volledig naast mij wil leggen, maar dat zij net iets te wankel is om een objectieve berekening van de kaderuitbreiding te geven. Ik zal daarop straks uitvoerig terugkomen.

Translated text

#28

#29

Official text

                    
                    De sp.a-fractie zal het hierbij niet laten. De afgelopen weken stelden wij vast dat een aantal fracties uitvoerig hebben geblaft, hoog van de toren hebben geblazen en figuurlijk de bazooka op de minister van Justitie hebben gericht. Wij zullen dit niet doen. Wij hebben volgens mij terzake onze verantwoordelijkheid opgenomen. Wij hebben de minister gezegd dat er ook voor Vlaanderen heel duidelijke behoeften zijn.

Wij hebben volgens mij heel wat bereikt. Ik verwijs daarvoor naar de verklaringen van de minister in de commissievergadering waarin wij de artikelsgewijze bespreking hebben gedaan van het voorliggende wetsontwerp en naar de bespreking in de commissie voor de Justitie vorige maandag. Ik begin bij de artikelsgewijze bespreking in de commissievergadering. In die vergadering heeft de minister duidelijke verklaringen afgelegd betreffende Dendermonde.

Zij heeft, ten eerste, uitdrukkelijk verklaard dat er voor Dendermonde zeer ernstige noden bestaan; ten tweede, dat zij daaraan zonder uitstel zou werken en, ten derde en volgens mij zeer belangrijk, dat zij dat zou doen op basis van het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie, hoewel waar zij eerder het standpunt had ingenomen dat zij zou wachten op de resultaten van de werklastmeting, waarmee wij makkelijk twee jaar verder zouden zijn. Op dat punt kan u niet ontkennen dat wij heel wat verwezenlijkt hebben. De minister zal zich voor Dendermonde baseren op het voorliggende verslag van de Hoge Raad voor de Justitie en heeft op vraag van de sp.a-fractie daar zelfs een timing op gezet.

Wat Antwerpen betreft, heeft de minister ook verklaard dat er een hele reeks ernstige behoeften zijn die zeer belangrijk zijn en die ingevuld moeten worden. Spijtig genoeg — ik zou het graag anders willen voor Antwerpen — ligt er geen verslag voor van de Hoge Raad voor de Justitie en hebben wij alleen het MUNAS-verslag. Nu kom ik, mijnheer Bourgeois, bij uw vraag.

Translated text

The SP-A group will not leave this. In recent weeks, we have noted that a number of factions have blasted extensively, blasted high from the tower, and figuratively targeted the bazooka on the Minister of Justice. We will not do this. I think we have taken our responsibility in this regard. We have told the Minister that there are also very clear needs for Flanders.

I think we have achieved a lot. I refer to the statements of the Minister in the committee meeting in which we held the article-by-article discussion of the present bill and to the discussion in the Justice Committee last Monday. I will begin with the article-by-article discussion in the committee meeting. At that meeting, the Minister made clear statements regarding Dendermonde.

She explicitly stated, first, that there were very serious needs for Dendermonde; secondly, that she would work on it without delay and, third, and, in my opinion, very important, that she would do so on the basis of the report of the High Council for Justice, although where she had previously taken the position that she would wait for the results of the workload measurement, with which we would easily be two years further. At that point, you cannot deny that we have achieved a lot. The Minister will base himself for Dendermonde on the present report of the High Council for Justice and has even set a timing for it at the request of the sp.a. group.

With regard to Antwerp, the Minister also stated that there are a whole range of serious needs that are very important and that need to be fulfilled. Unfortunately — I would like it to be different for Antwerp — there is no report from the High Council for Justice and we only have the MUNAS report. Now, Mr. Bourgeois, I come to your question.

#30

Official text

                    
                    U zegt dat er voor Antwerpen geen verslag voorligt van de Hoge Raad, alleen het MUNAS-rapport. Dat geldt ook voor Bergen! Het enige wat er voorligt, is het verslag van de Hoge Raad betreffende Charleroi, net zoals dat er is betreffende Dendermonde. Voor de hoven van beroep is er geen document van de Hoge Raad.

Translated text

#31

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil alleen op dit punt reageren. De heer Laeremans zal, neem ik aan, toch met de nodige aandacht het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie hebben gelezen over Charleroi — ik zal er straks uit citeren — waarin aan het probleem van de huidige personeelsbezetting van het hof van beroep en van het parket-generaal te Bergen een afzonderlijke paragraaf wordt gewijd. Ik zal daar straks op terugkomen.

Translated text

#32

Official text

                    
                    Voorzitter, ik ga voort. Er is alleen een MUNAS-rapport dat tot mijn spijt geen objectieve basis geeft voor een kaderuitbreiding, om de eenvoudige reden dat het hier niet gaat om een werklastmeting, maar alleen een meting van wat ik een gemiddelde productienorm kan noemen: een kwantiteitsmeting, een hoeveelheid, maar geen kwaliteitsmeting. Wat heeft men gedaan? Wel, men heeft eenvoudigweg gekeken naar het aantal binnenkomende zaken en vervolgens een vergelijking gemaakt met het aantal definitieve arresten dat werd geveld. Op basis hiervan heeft men het kader bepaald dat nodig is om het aantal raadsheren te bepalen. Op basis daarvan heeft men voor Antwerpen geoordeeld dat er negentien raadsheren nodig zijn. Ik heb ook genoteerd dat op basis van de normen, gehanteerd in de MUNAS-studie, mevrouw de minister ook een steekproef heeft gedaan bij een willekeurige rechtbank van eerste aanleg. Dat gaf toch wel een merkwaardig verschil. Op het niveau van het hof van beroep kwam men in de MUNAS-studie voor een raadsheer gemiddeld aan 105 arresten in strafzaken per jaar, voor de rechtbanken van eerste aanleg gemiddeld aan 157 vonnissen in strafzaken per jaar.

Wil ik hiermee zeggen dat er een verschil is in efficiëntie? Neen, zo ver ga ik niet, maar we moeten hier op zijn minst uit afleiden dat de MUNAS-studie een te wankele basis is om te komen tot een objectieve berekening voor de kaderuitbreiding.

Vandaar dat ik verder moet gaan op de verklaringen en beloftes die de minister in de commissie heeft gedaan. Wij hebben daar heel duidelijk gezegd dat de minister ook voor Vlaanderen duidelijke initiatieven moet nemen. Die verklaringen waren voor mij positief.

De minister heeft in de commissievergadering heel duidelijk verklaard dat zij met betrekking tot Dendermonde verder zal gaan. Zij heeft daar zelfs een timing op geplakt. Ze zal zich baseren, zoals u daarstraks zei, op het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie en ze zal haar werkzaamheden beëindigen op 31 maart 2004. Daaruit begrijp ik dat zij zeer binnenkort met een duidelijk wetsontwerp voor Dendermonde komt. Daarom meen ik dat wij als sp.a-fractie al hebben behaald wat wij in de commissie hebben gevraagd.

Ten tweede, wat Antwerpen betreft, denk ik dat de minister ook zal invullen wat ze in de commissie heeft aangekondigd. Zij heeft aangekondigd dat zij gesprekken zal voeren met de eerste voorzitter van het hof van beroep van Antwerpen. Die gesprekken hebben deze week plaatsgevonden. Zij zou ook gesprekken voeren met het stadsbestuur van Antwerpen, met als doelstelling om een akkoord te bereiken over een duidelijke, noodzakelijke kaderuitbreiding.

Ik kan alleen vaststellen dat de minister haar woord heeft gehouden. Ze zal werk maken van Dendermonde op basis van het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie en van Antwerpen op basis van de gesprekken die ze aan het voeren is. Daarom hebben wij in de commissie het vertrouwen aan de minister gegeven en het voorliggende ontwerp goedgekeurd. Wij doen dat vandaag opnieuw, maar hierbij zeg ik nogmaals uitdrukkelijk dat wij het dossier met argusogen zullen volgen en dat we erop zullen toezien dat zij de beloftes die zij heeft gemaakt, ook daadwerkelijk hard maakt.

Translated text

Mr. President, I will continue. There is only one MUNAS report that, unfortunately, does not provide an objective basis for a frame extension, for the simple reason that this is not a workload measurement, but only a measurement of what I can call an average production standard: a quantity measurement, a quantity, but not a quality measurement. What has been done? Well, one simply looked at the number of incoming cases and then made a comparison with the number of final judgments made. On this basis, the framework required to determine the number of councillors has been established. On the basis of this, it was decided for Antwerp that nineteen councillors were needed. I also noted that on the basis of the standards used in the MUNAS study, Mrs. Minister also took a sample at an arbitrary court of first instance. That made a strange difference. At the level of the Court of Appeal, the MUNAS study showed an average of 105 judgments in criminal matters per year for a counselor, and an average of 157 judgments in criminal matters per year for the courts of first instance.

Is there a difference in efficiency? No, I am not going so far, but we must at least infer from this that the MUNAS study is a too vacillating basis to come up with an objective calculation for the framework extension.

Therefore, I must continue with the statements and promises made by the Minister in the committee. We have said very clearly that the Minister should also take clear initiatives for Flanders. These statements were positive for me.

The Minister has very clearly stated in the committee meeting that she will proceed with respect to Dendermonde. He even set a timing for it. It will be based, as you said later, on the report of the High Council for Justice and it will terminate its work on 31 March 2004. From this I understand that she will very soon come up with a clear bill for Dendermonde. Therefore, I believe that we as the SP-A-Fraktion have already achieved what we have requested in the committee.

Second, with regard to Antwerp, I think that the minister will also fulfill what she announced in the committee. She has announced that she will hold talks with the first chairman of the Court of Appeal of Antwerp. These talks took place this week. It would also hold talks with the city administration of Antwerp, with the aim of reaching an agreement on a clear, necessary framework extension.

I can only say that the Minister kept his word. She will work with Dendermonde on the basis of the report of the High Council for Justice and Antwerp on the basis of the talks she is conducting. Therefore, in the committee we gave the Minister the confidence and approved the present draft. We do this again today, but here I say again expressly that we will follow the dossier with arguments and that we will make sure that she actually upholds the promises she has made.

#33

#34

#35

#36

#37

Official text

                    
                    Ik vrees dat ik u op dat punt nooit zal inhalen, mijnheer de voorzitter, maar het zal mij niet beletten om hier te zeggen wat ik moet zeggen.

Ik verontschuldig mij een beetje tegenover mevrouw Claes. Ik heb niet de gewoonte om iemand die haar of zijn maidenspeech houdt, te onderbreken, maar het was mij te sterk. Ik vond dat zij zoveel onjuistheden vertelde omtrent die werklastmeting dat ik toch moest interveniëren. Ik zal dat tijdens mijn betoog proberen aan te tonen.

Mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, collega's, het ontwerp heeft betrekking op een materie die mijn bijzondere aandacht wegdraagt. Het is een van mijn grootste bekommernissen — zo niet mijn grootste — dat wij zouden komen tot een justitie die qua niveau vergelijkbaar is met de andere Europese landen. De kwaliteit van de overheid in dit land is jammer genoeg ondermaats en dat is ook zo inzake justitie. Wij hebben gisteren nog, mevrouw de vice-premier, de kans gehad om uitvoerig in dialoog te gaan met de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie en met de procureur-generaal van het Hof van Cassatie. Ook zij — u zult het ondertussen ongetwijfeld weten via uw kabinetsmedewerker, de heer Vandewal — hebben nog eens hun bekommernis geuit over de ondermaatse werking van Justitie.

Zij hebben toegegeven dat de burger in de eerste plaats verwacht dat er binnen een redelijke termijn recht wordt gesproken en dit op grond van een overtuigende motivering. Dat was de samenvatting ervan. Zij hebben hun bekommernis geuit over het feit dat de procedures veel te lang aanslepen. Toen zij daarover werden geïnterpelleerd, hebben zij bevestigd dat de mensen als het ware elke dag het verschil zien tussen ons land en andere landen, vooral in strafzaken. Grote spectaculaire strafzaken in het buitenland leiden op een heel korte termijn tot vervolging, tot berechting. Bij ons slepen grote zaken jarenlang aan en worden ze buiten elke redelijke termijn gevonnist. Collega's, u weet goed dat wij reeds herhaaldelijk zijn veroordeeld door het Europees Hof in Straatsburg wegens het overschrijden van een redelijke termijn. Ik denk dat het een zorg van ons allen moet zijn.

Als ik dit soort ontwerpen zie, dan blijf ik herhalen dat wij verkeerd bezig zijn. Mevrouw de minister, ik kijk tevergeefs uit naar de structurele hervormingen van Justitie. Ik heb reeds een aantal keren de gelegenheid gehad om daarover met u een gesprek te hebben en eigenlijk bevestigt u dat er structurele hervormingen moeten komen. Wij kunnen echter alleen maar zeggen dat de structurele hervormingen na zoveel jaar paars uitblijven.

Ook gisteren was dat het onderwerp van de discussie met vertegenwoordigers van het Hof van Cassatie. Ik blijf betreuren dat de echte maatregelen die moeten worden genomen, uitblijven. Wij moeten de gerechtelijke organisatie moderniseren, maar jammer genoeg botst een overgrote Vlaamse meerderheid die al lang pleit voor arrondissementele rechtbanken, voor een echt management, voor echte structurele hervormingen op een njet aan Franstalige zijde. Wij moeten komen tot een drastische hervorming van de burgerlijke procedure met een meer actieve rol van de rechter, met bemiddeling, met vooruitgang in het proces inzake conclusietermijnen en pleidooien.

Mevrouw de minister, wij moeten vooral komen tot een modernisering van het strafprocesrecht. Ook dat werd gisteren bevestigd door de hoogste vertegenwoordigers van het Hof van Cassatie. Het grote probleem in dit land is dat vaak ingewikkelde strafzaken in vergelijking met het buitenland op een tergend trage manier worden afgehandeld. Het is geen uitzondering dat onderzoeken vijf, zes, zeven, acht jaar duren. Dat is onaanvaardbaar.

Er moet aan de strafrechtprocedure fundamenteel worden gewerkt, maar ook dat blijft uit. Er moet een andere omkadering van de magistraten komen. Wij zullen straks ongetwijfeld, naar aanleiding van de motie die de heer Van Parys en ikzelf hebben ingediend na de interpellatie over Phenix, de kans hebben daarop terug te komen. Wij wachten ook tevergeefs op de elektronische justitie, de informatisering van Justitie. De wet van 20 oktober 2000 zou op 1 januari 2000 in werking moeten zijn getreden, maar jammer genoeg ziet het ernaar uit dat het 2007, 2008 of later zal worden vooraleer de elektronische justitie ingang kan vinden.

Collega's ik behoor niet tot degenen die zeggen dat er lineair meer magistraten moeten komen. Ik zeg dat niet alleen vandaag, maar ik zeg dat al sinds jaar en dag. Er is een tijd geweest dat er aan de linkerzijde terzake objectieve bondgenoten waren. Er is een tijd geweest, in 1998, dat er een kaderuitbreiding van 250 magistraten kwam en dat er vanwege de linkerzijde enorm werd geprotesteerd en bijna werd gezworen dat het de laatste keer was. Zij zouden eerst Justitie hervormen en andere maatregelen invoeren. Het aantal magistraten alsmaar lineair verhogen, kon niet meer. Eigenlijk hadden zij gelijk. Toenmalig minister Vande Lanotte gaf de heer Landuyt, die de woordvoerder was van de SP, op dit punt gelijk.

Ook ik verdedig het standpunt dat het heel vaak zo is dat er veel meer kan gepresteerd worden in Justitie met minder mensen op voorwaarde dat de juiste hervormingen worden doorgevoerd. Een van deze hervormingen, mevrouw de vice-premier, heeft betrekking op het omringen van de magistraten door referendarissen, analisten, vonnisvoorbereidende documentalisten. Uw kabinetsmedewerker zal u ongetwijfeld hebben meegedeeld dat Cassatie niet méér raadsheren bij het Hof van Cassatie vroeg. Ik merk dat u akkoord gaat. Ik neem aan dat we allebei met ongeduld wachten op de maatregelen....

Translated text

I fear that I will never catch you at that point, Mr. Speaker, but it will not prevent me from saying here what I have to say.

I apologize a little to Mrs. Claes. I don’t have the habit of interrupting someone who keeps her or his maiden speech, but it was too strong for me. I thought she was telling so many inaccuracies about that workload measurement that I had to intervene. I will try to demonstrate this in my speech.

Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker. It is one of my greatest concerns — if not my greatest — that we would come to a justice system that is comparable to the other European countries. The quality of government in this country is unfortunately undermeasurable and so is the case with justice. Even yesterday, Mrs. Vice-Premier, we had the opportunity to engage in a comprehensive dialogue with the First President of the Court of Cassation and with the Attorney General of the Court of Cassation. They too — you will undoubtedly know it through your cabinet employee, Mr Vandewal — have again expressed their concern about the under-functioning of Justice.

They acknowledged that the citizen first and foremost expects that law be spoken within a reasonable time, and this on the basis of a compelling reason. That was its summary. They have expressed concern that the procedures take too long. When they were asked about this, they confirmed that people seem to see every day the difference between our country and other countries, especially in criminal cases. Large spectacular criminal cases abroad lead in a very short time to prosecution, to trial. With us, big affairs are drawn up for years and are sentenced beyond any reasonable deadline. Colleagues, you know well that we have already been repeatedly convicted by the European Court of Justice in Strasbourg for exceeding a reasonable deadline. I think it should be a concern of all of us.

When I see these types of designs, I keep repeating that we are doing the wrong thing. I look forward to the structural reforms of the judiciary. I have already had the opportunity to have a conversation with you on this issue several times and you actually confirm that structural reforms need to come. However, we can only say that structural reforms remain purple after so many years.

This was also the subject of the discussion with representatives of the Court of Cassation. I continue to regret that the real measures that need to be taken are missing. We must modernize the judicial organization, but unfortunately, a vast Flemish majority that has long advocated for district courts, for a real management, for real structural reforms on the French-speaking side. We need to bring about a drastic reform of the civil procedure with a more active role of the judge, with mediation, with progress in the process of conclusion deadlines and advocacy.

First of all, we need to modernize the criminal law. This was also confirmed yesterday by the highest representatives of the Court of Cassation. The major problem in this country is that often complicated criminal cases are handled in a very slow manner compared to abroad. It is no exception that studies take five, six, seven, eight years. That is unacceptable.

The criminal procedure needs to be fundamentally worked out, but that too remains. There needs to be a different setting of the magistrates. We will undoubtedly, after the motion that Mr. Van Parys and I submitted after the interpellation concerning Phenix, have the opportunity to come back to it. We are also waiting in vain for the electronic justice, the informatization of Justice. The law of 20 October 2000 should have entered into force on 1 January 2000, but unfortunately it looks like it will be 2007, 2008 or later before e-justice can enter into force.

Colleagues I am not one of those who say there should be more linear judges. I’m not just saying that today, but I’ve been saying it for years and days. There was a time when there were objective allies on the left side in this regard. There has been a time, in 1998, that there came a frame extension of 250 magistrates and that because of the left side there was massive protest and almost sworn that it was the last time. They would first reform the judiciary and introduce other measures. The number of judges increasing linearly could no longer. In fact, they were right. The then Minister Vande Lanotte gave Mr Landuyt, who was the SP spokesman, right on this point.

I also defend the view that it is very often so that much more can be achieved in Justice with fewer people on condition that the right reforms are implemented. One of these reforms, Ms. Vice-Premier, involves surrounding the magistrates by referendums, analysts, judgment preparation documentaries. Your cabinet employee will undoubtedly have informed you that Cassation did not ask for more councillors at the Court of Cassation. I see that you agree. I assume that we both wait with impatience for the measures...

#38

#39

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer Bourgeois, ik begrijp u niet volledig. U hebt het in uw betoog over de efficiëntie. U zegt dat we een meer efficiënt gerecht moeten nastreven. Toch vraagt u tegelijkertijd voor Antwerpen 19 raadsheren extra. Ik vind deze twee standpunten niet verzoenbaar. Kunt u dat verklaren?

Translated text

#40

#41

#42

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik blijf bij mijn standpunt dat een lineaire verhoging van het aantal magistraten niet nodig is. Daarmee is niet gezegd dat er op bepaalde plaatsen geen tekort aan magistraten is. Dit zal moeten worden uitgewezen aan de hand van objectieve studies, van objectieve werklastmetingen. Daar heb ik allemaal geen probleem mee.

Mevrouw Claes, ik anticipeer op de kern van mijn betoog. Als men vaststelt dat de structurele maatregelen sinds jaar en dag niet genomen worden — ik heb ze daarstraks in vogelvlucht geschetst omdat men over deze materie uren kan doorgaan - zit men in de situatie dat er niettemin iets moet gedaan worden aan de gerechtelijke achterstand. We moeten vaststellen dat er alleen geremedieerd wordt door bijkomende magistraten te benoemen. Tot mijn ergernis - blijkbaar niet tot de uwe - moet ik vaststellen dat alleen in Bergen en Charleroi bijkomende magistraten zullen benoemd worden ondanks het feit dat objectieve gegevens — ik zal u dat straks bewijzen - aantonen dat die nood in Vlaanderen op tal van plaatsen veel hoger is. Ik wens echter in de eerste plaats te beklemtonen dat er niet noodzakelijk lineair meer magistraten moeten zijn. 

Mevrouw Claes en mevrouw de vice-premier, ik wou zeggen dat de leden van het hof van Cassatie gisteren nogmaals bevestigd hebben dat zij niet meer raadsheren vragen maar wel meer referendarissen. Zij verwijzen naar Nederland waar magistraten op hun niveau bijstand krijgen van 2 tot 3 referendarissen per magistraat. Op die manier kan de output per rechter veel beter zijn. Dat is het betoog dat ik sinds jaren herhaal. Sinds jaren ben ik van oordeel dat de functie van griffier zoals ze bestond in de 19 e eeuw radicaal moet worden afgeschaft en dat men elke magistraat moeten omringen door deskundig geschoold personeel dat een analyse kan maken van het probleem, de vonnissen kan voorbereiden en kan zorgen voor documentatie. 

Dit geldt eveneens voor de parketmagistraat, mevrouw de vicepremier. Gisteren antwoordden de leden van het Hof van Cassatie op mijn vraag terzake dat het nog steeds de trieste realiteit is dat parketmagistraten 70 tot 80% administratief werk verrichten en niet bezig zijn met hun kerntaak van opsporen en vervolgen. Zij moeten allerlei administratieve handelingen doen die normaal door geschoolde administratieve ondersteuners kunnen worden gedaan.

Collega Claes, dit gezegd zijnde, kan ik er natuurlijk niet omheen dat we geconfronteerd worden met een gerechtelijke achterstand en dat de mensen geen vonnis krijgen binnen een redelijke termijn. Zij wachten tevergeefs op een efficiënte justitie. Ik merk dat de huidige meerderheid eenzijdig en op één enkele manier remedieert door op één welbepaalde plaats in één rechtsgebied bijkomende magistraten te benoemen. Zij doet dat op basis van een doorlichting van de Hoge Raad voor de Justitie. Zij doet dat echter vooral — laten wij eerlijk zijn, ook u heeft er al naar verwezen — op basis van een blitzbezoek van de eerste minister ter plekke in de vorige regeerperiode. Hij verklaarde bij dat bezoek dat alles zou worden opgelost door te zorgen voor bijkomende magistraten.

Mevrouw de vice-eerste minister, ik blijf erbij: eigenlijk doen de Franstaligen hier aan zelfbediening. U bedient zichzelf. U doet een voorafname, die onverantwoord is ten opzichte van de veel grotere noden elders in het land, vooral in Vlaanderen. De zelfbediening werd u aangeboden op een schaaltje. U hoefde het gerecht — als ik het woord mag gebruiken — alleen maar van het zilveren schaaltje te nemen waarop het u werd aangeboden door niemand minder dan eerste minister Verhofstadt. Op zijn gekende manier en in zijn gekende stijl is hij ter plekke gegaan en heeft gevraagd wat de problemen zijn. Toen men hem vertelde dat de Hoge Raad voor de Justitie had gezegd dat er meer magistraten moesten komen, beloofde hij dat in de kortste keren en eenzijdig te regelen. Hij baseerde zich dus op een rapport van de Hoge Raad voor de Justitie.

Mevrouw de vice-eerste minister, wie het rapport van de Hoge Raad voor de Justitie leest over Dendermonde, moet in alle objectiviteit toegeven dat de Hoge Raad voor de Justitie zegt dat de problemen en noden in Dendermonde groter en urgenter zijn. De vraag van de Hoge Raad voor de Justitie voor bijkomende magistraten in Dendermonde is veel explicieter geformuleerd dan zijn vraag naar uitbreiding in Charleroi en Bergen. Ik citeer. Afgezien van alle andere maatregelen, zegt de Hoge Raad voor de Justitie: "Afgezien van de verwezenlijking van de hogere, algemene aanbevelingen, is op korte termijn een uitbreiding van het kader van magistraten noodzakelijk. Gelet op de omstandigheden waarin vandaag moet gewerkt worden, meent de Hoge Raad dat een uitbreiding met minimaal zeven magistraten een redelijke eis is om de meest onmiddellijke noden te lenigen".

Dat staat expliciet in het rapport over Dendermonde. Over Charleroi zegt de Hoge Raad voor de Justitie: "Gegeven de vaststellingen in dit verslag, dient de personeelsformatie van de rechtbank van Charleroi te worden aangepast aan de huidige situatie, waarin twee toegevoegde rechters voltijds werkzaam zijn". De formatie dient dus van achtendertig op veertig eenheden te worden gebracht. Met andere woorden, de toegevoegde rechters moeten volgens de Hoge Raad voor de Justitie statutair worden en hij pleit niet voor bijkomende rechters. Voor zover de omstandigheden ongewijzigd blijven, vormen 6,5 van de 8,5 momenteel toegekende toegevoegde rechters een noodzakelijke basis om tijdelijke problemen inzake personeelsbezetting op te vangen, gegeven ook het feit dat daar een aantal mensen structureel afwezig zijn, langdurig ziek zijn, en dergelijke.

Collega's, lees de beide verslagen. Dan moet u het met mij eens zijn dat de nood in Dendermonde veel urgenter is en dat de Hoge Raad voor de Justitie veel explicieter een uitbreiding voorstelt.

Collega's van sp.a-spirit en VLD, ik wil er nog even op wijzen dat het verslag van het bijzonder onderzoek in Dendermonde dateert van 24 oktober 2001, terwijl het rapport van Charleroi dateert van 6 november 2002.

Met andere woorden, een jaar later komt men voor Charleroi tot de bevinding dat er bepaalde noden zijn. Er is terecht intern opgetreden in Charleroi, ik ben de eerste om dat te zeggen. Ik heb deel uitgemaakt van de onderzoekscommissie naar de verdwenen en vermoorde kinderen. Mijnheer Annemans, ik heb het rapport lang genoeg en waarschijnlijk met meer aandacht voor structurele hervormingen dan uzelf gelezen om te weten dat er enorm veel disfuncties waren in Charleroi. Wat daar gebeurt is eigenlijk nog maar een inhaaloperatie inzake management, inzake orde op zaken zetten, inzake een minimale hoeveelheid aan interne controle en maatregelen nodig om Charleroi weer op de sporen te krijgen. 

Wel, collega Claes, als u zegt dat u veel gekregen hebt van de vicepremier, dat zij zich concreet geëngageerd heeft, dan vraag ik u om dit nu voor te lezen uit het verslag van de bespreking in de commissie. Ik lees daarin, mevrouw de vice-premier, dat u een vergadering organiseert, dat u werkvergaderingen houdt, dat u spreekt met de mensen van Dendermonde en dat u hoopt dat u die besprekingen kunt afronden voor 31 maart. Dat is wat in het verslag van de commissie voor de Justitie staat. Ik zie nergens concrete engagementen inzake een budget of een wetsontwerp dat zal worden ingediend. Dit zijn allemaal vage beloften. De vice-premier heeft gezegd dat zij zich niet onder druk laat zetten. 

Mevrouw de vice-premier, dat is zowat een constante bij u. Men moet u eigenlijk feliciteren omdat u zo hardnekkig uw standpunten verdedigt en omdat u zich door niets of niemand onder druk laat zetten, ook niet door de premier. U hebt gezegd dat na uw bespreking met Dendermonde Brussel aan de orde komt, dan Antwerpen en dan tegelijk Gent en Luik. Dat is wat u de commissie voor de Justitie gezegd hebt. Met andere woorden, de noodzakelijke noden in Vlaanderen zullen ingevuld worden nadat u een werklastmeting hebt laten uitvoeren door De Witte & Morel, ongetwijfeld opnieuw een zeer, zeer dure studie waar opnieuw een aantal parameters zullen worden ingevoerd waaromtrent ik de grootste twijfels heb en — neem het me niet kwalijk — zelfs een gebrek aan vertrouwen. Als ik u hoor zeggen dat De Witte & Morel ook rekening zou moeten houden met een aantal delicate gegevens, met de meest delicate en de meest gespecialiseerde dossiers, dan heb ik nu al vragen bij de criteria die zullen ingelast worden bij die werklastmeting. 

Collega Claes, ik moet u zeggen dat uw houding en uw standpunt mij verwonderen. U zegt dat het onderzoek van de Hoge Raad voor de Justitie objectief is terwijl het MUNAS-rapport als het ware niet objectief zou zijn. Wel, bekijk de rapporten. Op grond waarvan gaat de Hoge Raad voor de Justitie tewerk? Heeft de Hoge Raad voor de Justitie een systeem van werklastmeting ontwikkeld?

Neen, de Hoge Raad voor de Justitie begint met te zeggen in zijn rapport dat er geen systemen van werklastmeting bestaan in dit land.

Hoe gaat de Hoge Raad voor de Justitie te werk in zijn onderzoek in Charleroi en in Dendermonde? Aan de hand van de geproduceerde vonnissen en aan de hand van het bestaande kader. Zij maken eenvoudige delingen. Zij zeggen noch min, noch meer en ik citeer: "Er bestaat in België evenwel geen geëigend instrument voor werklastmeting. Dit maakt elke poging om de werklast van een bepaalde rechtbank precies te bepalen en te vergelijken met andere rechtbanken, tot een vrij hachelijke onderneming." 

Ik citeer letterlijk uit het rapport van de Hoge Raad voor de Justitie: "Teneinde toch enkele indicatoren met betrekking tot de werklast en de prestaties zo objectief mogelijk in cijfers te vatten, werden de gegevens met betrekking tot het aantal uitgesproken vonnissen en beschikkingen bij verschillende bronnen opgevraagd, namelijk bij de verschillende rechtbanken van eerste aanleg van het rechtsgebied Gent via de eerste voorzitter van het hof van beroep te Gent, bij het parket-generaal van het hof van beroep te Gent en bij het Ministerie van Justitie. Op basis van enerzijds het aantal uitgesproken vonnissen en beschikkingen en anderzijds de feitelijke bezettingsgraad wordt dan een gemiddeld aantal vonnissen per magistraat berekend."

Collega's, dat vormt volgens mij de basis van het MUNAS-rapport met dien verstande, mevrouw Claes, dat u het met mij eens zult moeten zijn, als u dit rapport heeft gelezen, dat het MUNAS-rapport veel evenwichtiger en veel objectiever is. Het is uniek in dit land dat de vijf eerste voorzitters van de vijf hoven van beroep het eens zijn over een systeem van meting. Het betreft inderdaad geen werklastmeting per magistraat. Een dergelijke meting bestaat trouwens niet en daar zijn we ook niet aan toe. Het gaat over de werklast per rechtbank, per ressort en in dit geval per hof van beroep.

Voor collega Claes en anderen die twijfelen aan het MUNAS-rapport — waarin geen andere sleutel wordt gehanteerd dan die van de Hoge Raad voor de Justitie — wil ik toch meegeven dat in dit rapport werd gewerkt met wat de eerste voorzitters noemen "arresten met intellectuele inbreng". Met andere woorden, zij hebben zelf alle "ballast" weggelaten. Zij weten heel goed dat er arresten van weglating, arresten van doorhaling, akkoordarresten en dergelijke meer zijn. De eerste voorzitters zeggen, ik citeer: "We hebben alleen rekening gehouden met die arresten met een intellectuele inbrengen. Met andere woorden, waar de magistraten werkelijk een vonnis moesten maken met motivering waaraan zij voorafgaande studie hebben moeten wijden."

Zij zeggen dat zij volgende zaken weglaten. Een: arresten die een akkoord bekrachtigen, akte verlenen van een afstand van geding of van rechtsvordering of enkel de kosten begroten. Twee: de ambtshalve weglatingen. Drie: de arresten van doorhaling. Vier: de arresten geveld door het assisenhof. Vijf: de arresten geveld door het bureau voor rechtsbijstand. Zes: de arresten geveld door de aanvullende kamers. Zeven: de administratieve beschikkingen van de eerste voorzitter. Acht: de beschikkingen op basis van de artikels 747 en volgende van het gerechtelijk wetboek. Met andere woorden, alle juristen in deze zaal weten dat MUNAS het aantal arresten gewogen heeft dat geproduceerd wordt per hof van beroep door weglating van alle arresten zonder intellectuele inbreng.

Collega's, wat is het resultaat daarvan? U hebt allemaal de cijfers gekregen. Voor de door de eerste voorzitters onderzochte periode zijn er in België in totaal 33.889 zulke arresten geveld, waarvan 8.404 door Antwerpen, 8.287 door Brussel, 7.545 door Gent, 5.857 door Luik en 3.797 door Bergen.

Als men dit deelt door het aantal magistraten dat in alle objectiviteit is vastgesteld door alle eerste voorzitters van het van hof beroep - 48 in Antwerpen -, betekent zulks dat er per magistraat in het hof van beroep van Antwerpen 175 arresten geveld zijn. In Brussel zijn er 148 arresten per magistraat geveld - ik rond een beetje af naar boven - door 56 raadsheren. Zij produceren in totaal minder arresten dan de 48 raadsheren in Antwerpen. In Gent zijn het er meer dan in Brussel: 151. In Luik zijn het er 162 en in Bergen 146. Dat zijn cijfers waarover zij het eens zijn. Op basis daarvan, mevrouw de vice-premier, besluiten die raadsheren inderdaad dat er in Antwerpen, met een huidige bezetting van 48, 19 bijkomende raadsheren moeten zijn, in Brussel 18, in Gent 7, in Luik 5 en in Bergen 1.

Uitgerekend die ene bijkomende raadsheer in Bergen zult u nu benoemen en opnemen in de bijlage bij de wet, niettegenstaande uit die objectieve studie blijkt dat de nood daar helemaal niet het hoogst is. De nood is wel degelijk het hoogst in Antwerpen. Collega's, ik heb dezelfde cijfers voor de rechters in de rechtbanken van eerste aanleg. In Vlaanderen zijn er 289 rechters; 5,3 per 100.000 inwoners. In Wallonië zijn er 219 rechters; 6,5 per 100.000 inwoners. In Brussel zijn 105 rechters; 6,8 per 100.000 inwoners. Wat is de output? Voor Vlaanderen zijn er op jaarbasis per rechter in eerste aanleg 438 vonnissen, in Wallonië 381 - slechts 87% van de output in Vlaanderen - en in Brussel slechts 352 per rechter of 80% van de output in Vlaanderen.

Collega's, dit zijn op dit ogenblik de enige objectieve gegevens die wij hebben: de output per rechtsgebied, per rechtbank en per hof van beroep. Ik weet dat er een ongelijke verdeling is inzake werklast tussen magistraten onderling. Er zijn hardwerkende magistraten en er zijn lijntrekkers. Er zijn magistraten die plichtsbewust zijn en er zijn magistraten die ervoor zorgen dat ze een beetje gemiddeld in de pas lopen. Daarover gaat het echter niet. Die werklastmeting zal ons inderdaad toelaten om verfijnder te werk te gaan, maar ik daag u hier uit, collega's van VLD, sp.a en spirit, om aan te tonen dat er op dit ogenblik een grotere objectieve parameter is dan de output zoals hij uitgekristalliseerd is door de eerste voorzitters van de hoven van beroep, die alle arresten met niet-intellectuele inbreng weglaten en alleen de cijfers, de output en de werklast geven.

De Hoge Raad voor de Justitie — ik wil het beklemtonen voor al diegenen die daarover verkeerde informatie verspreiden — gaat ook uit van het aantal vonnissen en arresten.

Translated text

Mr. Speaker, I remain in my view that a linear increase in the number of magistrates is not necessary. This does not mean that there is no shortage of judges in certain places. This will have to be demonstrated by means of objective studies, of objective workload measurements. I have no problem with all of that.

Mrs Claes, I anticipate the core of my argument. If one finds that the structural measures have not been taken for years and days — I have then sketched them in bird flight because one can continue on this matter for hours — one is in the situation that, nevertheless, something needs to be done to address the judicial downturn. We must note that it is only mediated by appointing additional magistrates. To my annoyance – apparently not to yours – I must state that only in Bergen and Charleroi additional magistrates will be appointed despite the fact that objective data – I will prove it later – show that that need in Flanders is much higher in many places. However, I would like to emphasize, first of all, that there should not necessarily be a linear increase in magistrates. Their

Mrs. Claes and Mrs. Vice-Premier, I would like to say that the members of the Court of Cassation yesterday once again confirmed that they are not asking for more councillors but more referendaries. They refer to the Netherlands where magistrates at their level receive assistance from 2 to 3 referents per magistrates. In this way, the output per judge can be much better. This is the argument I have repeated for years. For years, I have been of the opinion that the function of the officer as it existed in the 19th century should be radically abolished and that every magistrate should be surrounded by expertly trained personnel who can analyze the problem, prepare the judgments and provide documentation. Their

This also applies to the Parquet Magistrate, Mrs. Deputy Prime Minister. Yesterday, the members of the Court of Cassation answered my question that it is still the sad reality that prosecutors carry out 70 to 80% of administrative work and are not engaged in their core task of tracking and prosecuting. They must perform all kinds of administrative acts that can normally be performed by qualified administrative assistants.

Colleague Claes, having said this, I, of course, cannot ignore the fact that we are facing a judicial downturn and that people do not get a judgment within a reasonable time. They are waiting in vain for efficient justice. I note that the current majority is unilaterally and in a single way remedying by appointing additional magistrates in a certain place in one jurisdiction. It does so on the basis of an examination by the High Council for Justice. However, she does this mainly — let’s be honest, you have already mentioned it — on the basis of a blitz visit by the prime minister on the spot in the previous reign. He stated at that visit that everything would be resolved by providing additional magistrates.

Mrs. Vice-Prime Minister, I will continue: in fact, the French speakers are doing self-service here. You serve yourself. You make an advance reduction, which is irresponsible to the much larger needs elsewhere in the country, especially in Flanders. The self-service was offered to you on a scale. You had to take the dish—if I can use the word—only from the silver bowl on which it was offered to you by no one less than Prime Minister Verhofstadt. In his well-known way and in his well-known style, he went to the place and asked what the problems are. When he was told that the Supreme Council for Justice had said that more magistrates should come, he promised to settle this in the shortest possible times and unilaterally. He therefore based on a report from the High Council for Justice.

Mrs. the Deputy Prime Minister, who reads the report of the High Council for Justice on Dendermonde, must admit in all objectivity that the High Council for Justice says that the problems and needs in Dendermonde are greater and more urgent. The High Council for Justice’s request for additional magistrates in Dendermonde is much more explicitly formulated than its request for expansion in Charleroi and Bergen. I am citing. Apart from all other measures, the High Council for Justice says: “Apart from the realization of the higher, general recommendations, a short-term expansion of the framework of magistrates is necessary. Given the circumstances in which work is needed today, the Supreme Council considers that an enlargement with at least seven magistrates is a reasonable requirement to meet the most immediate needs.”

This is stated in the report on Dendermonde. As regards Charleroi, the High Council for Justice stated: “Given the findings in this report, the staffing of the Court of Charleroi should be adapted to the current situation, where two additional judges are full-time.” The formation must therefore be brought from thirty-eight to forty units. In other words, according to the High Council for Justice, the additional judges must become statutory and he does not advocate for additional judges. To the extent that the circumstances remain unchanged, 6.5 out of the 8.5 supplementary judges currently assigned constitute a necessary basis for addressing temporary problems with employment, including the fact that there are some people who are structurally absent, long-term sick, and the like.

Read both reports. Then you must agree with me that the urgency in Dendermonde is much more urgent and that the High Council for Justice proposes an extension much more explicitly.

Colleagues of sp.a-spirit and VLD, I would like to point out that the report of the special investigation in Dendermonde dates from 24 October 2001, while the report of Charleroi dates from 6 November 2002.

In other words, a year later, Charleroi finds that there are certain needs. There was rightly an internal act in Charleroi, I am the first to say that. I was a member of the Investigative Committee on Missing and Murdered Children. Mr. Annemans, I have read the report long enough and probably with more attention to structural reforms than you yourself to know that there were enormously many dysfunctions in Charleroi. What is happening there is actually just an operation on management, on order, on a minimum amount of internal control and measures needed to get Charleroi back on track. Their

Well, colleague Claes, if you say that you have received a lot from the Deputy Prime Minister, that she has made a concrete commitment, then I ask you to read this now from the report of the discussion in the committee. I read there, Mrs. Vice-Premier, that you are organizing a meeting, that you are holding work meetings, that you are speaking with the people of Dendermonde and that you hope that you can complete those discussions by 31 March. This is stated in the report of the Justice Committee. I don’t see any concrete commitments regarding a budget or a bill that will be submitted. These are all vague promises. The deputy prime minister has said that she does not let herself be put under pressure. Their

Mr. Prime Minister, this is a constant for you. One should actually congratulate you for so persistently defending your views and for being pressured by nothing or anyone, not even by the prime minister. You have said that after your discussion with Dendermonde Brussels will be discussed, then Antwerp and then simultaneously Gent and Luik. This is what you said to the Justice Committee. In other words, the necessary needs in Flanders will be filled after you have performed a workload measurement by De Witte & Morel, undoubtedly again a very, very expensive study where again a number of parameters will be introduced about which I have the biggest doubts and — I do not regret it — even a lack of confidence. If I hear you say that De Witte & Morel should also take into account some delicate data, with the most delicate and the most specialized files, then I already have questions about the criteria that will be charged to that workload measurement. Their

Colleague Claes, I must tell you that your attitude and your point of view amazed me. You say that the investigation of the High Council for Justice is objective while the MUNAS report as such would not be objective. Well, look at the reports. On what basis will the High Council for Justice work? Has the High Court of Justice developed a system of workload measurement?

No, the High Court of Justice begins by saying in its report that there are no workload measurement systems in this country.

How will the High Council for Justice work in its investigation in Charleroi and in Dendermonde? Based on the produced judgments and on the existing framework. They make simple divisions. They say neither less nor more and I quote: "There is, however, no appropriate instrument for working load measurement in Belgium. This makes any attempt to accurately determine and compare the workload of a given court with other courts, into a fairly hassle undertaking."

I quote literally from the report of the High Council for Justice: “In order, however, to summarize some indicators relating to workload and performance as objectively as possible, the data relating to the number of judgments and orders issued were requested from various sources, namely from the various courts of first instance of the jurisdiction of Ghent through the first chairman of the Court of Appeal of Ghent, from the Prosecutor General of the Court of Appeal of Ghent and from the Ministry of Justice. On the basis of, on the one hand, the number of judgments and orders issued and, on the other hand, the actual degree of occupation, the average number of judgments per magistrate is calculated.

Colleagues, I think that is the basis of the MUNAS report with the understanding, Mrs Claes, that you must agree with me, if you have read this report, that the MUNAS report is much more balanced and much more objective. It is unique in this country that the first five presidents of the five courts of appeal agree on a system of measurement. This is not a workload measurement per magistrate. Such a measurement does not exist, and we do not want to do so. It is about the workload per court, per district and in this case per court of appeal.

For colleague Claes and others who have doubts about the MUNAS report — which uses no other key than that of the High Council for Justice — I would like to point out that this report worked on what the first presidents call “judgments with intellectual contributions”. In other words, they have left out all the “ballast” themselves. They know very well that there are judgments of omission, judgments of passing, judgments of agreement, and so on. The first presidents say, I quote, "We have only taken into account those judgments with an intellectual input. In other words, where the magistrates really had to make a judgment with motivation to which they had to devote prior study.”

They say that they are leaving away the following things. One: judgments confirming an agreement, granting an act of withdrawal from proceedings or legal proceedings, or only budgeting the costs. Two: the official omissions. Three: the sentences of interruption. Fourth, the judgments issued by the Assise Court. Five: the judgments made by the Office for Legal Assistance. Six: the judgments made by the additional chambers. Seven: the administrative decisions of the first president. Eight: the decisions based on Articles 747 and following of the Judicial Code. In other words, all lawyers in this room know that MUNAS has weighed the number of judgments produced per court of appeal by omitting all judgments without intellectual contribution.

Ladies and gentlemen, what is the result? You all got the numbers. For the period examined by the first presidents, there were a total of 33,889 such judgments in Belgium, of which 8,404 were made by Antwerp, 8,287 by Brussels, 7,545 by Gent, 5,857 by Luik and 3,797 by Bergen.

If one divides this by the number of magistrates determined in all objectivity by all the first presidents of the Court of Appeal — 48 in Antwerp — this means that there have been 175 judgments made per magistrates in the Court of Appeal of Antwerp. In Brussels, there are 148 judgments per magistrate – I am around a little downwards – by 56 councillors. They produce in total fewer verdicts than the 48 councillors in Antwerp. In Gent there are more than in Brussels: 151. In Luik there are 162 and in Bergen 146. These are figures they agree on. On the basis of this, Mrs. the Vice-Premier, these councillors indeed decide that there should be in Antwerp, with a current occupation of 48, 19 additional councillors, in Brussels 18, in Gent 7, in Liik 5 and in Bergen 1.

Considering that one additional councillor in Bergen you will now appoint and include in the annex to the law, despite that objective study shows that the need there is not at all the highest. The highest rate is in Antwerp. I have the same figures for the judges in the courts of first instance. In Flanders there are 289 judges; 5.3 per 100,000 inhabitants. In Wallonia there are 219 judges; 6.5 per 100,000 inhabitants. In Brussels there are 105 judges; 6.8 per 100,000 inhabitants. What is the output? For Flanders, there are annually 438 judgments per court of first instance, in Wallonia 381 - only 87% of the output in Flanders - and in Brussels only 352 per judge or 80% of the output in Flanders.

Colleagues, these are the only objective data we currently have: the output per jurisdiction, per court and per court of appeal. I know that there is an unequal distribution of workload between magistrates. There are hard-working magistrates and there are line tractors. There are magistrates who are duty-conscious and there are magistrates who make sure they walk a bit on average. However, it is not about this. That workload measurement will indeed allow us to go to work more sophisticated, but I challenge you here, colleagues of VLD, sp.a and spirit, to demonstrate that there is currently a larger objective parameter than the output as it is crystallized by the first presidents of the courts of appeal, who omit all judgments with non-intellectual contributions and give only the figures, the output and the workload.

The High Council for Justice — I would like to emphasize it for all those who spread misinformation about it — also assumes the number of judgments and judgments.

#43

#44

#45

#46

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het gebeurt echter niet elke dag dat het Vlaams Parlement op het punt staat om een belangenconflict in te roepen, maar helemaal op het einde besluit om dat niet te doen op basis van het feit dat de fractieleider van uw partij in het Vlaams Parlement meedeelt dat de premier telefonisch bevestigd heeft dat voor deze assemblee vandaag een belangrijke verklaring zal afgelegd worden door de vice-premier, die van aard is om de ongerustheid bij de Vlamingen weg te nemen. Neem het mij dus niet kwalijk.

Ik wil u dit nog meegeven. U bent net als ik nogal vertrouwd met de gerechtelijke wereld. Welnu, de onrust en het ongenoegen over dit dossier is zeer groot bij de magistratuur, bij de advocatuur en, bij uitbreiding, bij de hele Vlaamse publieke opinie, dit laatste dankzij een aantal mensen van de pers die dit beklemtoond hebben. Het ongenoegen is heel groot. 

Ga dus maar zo door, leden van de meerderheid, van de VLD. Er waren de Francorchampswet en de wet over de wapenhandel die eenzijdig werden goedgekeurd. Er is het migrantenstemrecht dat tegen een Vlaamse meerderheid ingaat. Brussel-Halle-Vilvoorde wordt niet gesplitst. Er worden eenzijdig, bij voorrang en uitsluitend maatregelen genomen in Charleroi en in Bergen. Dit gebeurt terwijl u weet dat de Vlaamse rechtzoekende het grootste slachtoffer is op dit ogenblik. U weet dat de werklast bij het hof van Cassatie 57% is aan Nederlandstalige kant en 43% aan Franstalige kant, ten gevolge van de pariteit.

Ga dus maar zo verder. Ik wens u daarmee te feliciteren. Bent u tevreden met de verklaringen van de vice-premier in de commissie voor Justitie, die beloofde de werkgroep te zullen blijven informeren en te zullen blijven praten met de werkgroep in Dendermonde en die beloofde dat zij na de afhandeling van Bergen en Charleroi ook zal gaan spreken met de andere rechtsgebieden?. Uiteraard moet hieraan een studie voorafgaan en moet er een werklastmeting worden uitgevoerd. Immers, stel u voor dat er in Vlaanderen aanpassingen zouden worden doorgevoerd alvorens De Witte & Morel een zeer dure en uitgebreide studie uitvoert met een aantal parameters - waarvan ik mij trouwens afvraag welke het zullen zijn. 

Als u daarmee akkoord gaat, als u daarmee tevreden bent, dan feliciteer ik u. Ik ben verkozen om het belang van de Vlamingen te verdedigen. Daarvoor bent u ook verkozen. Collega's uit Antwerpen, collega's van de VLD en van sp.a-Spirit, ik ben zeer benieuwd wat straks uw stemgedrag zal zijn.

Translated text

Mr. Speaker, however, it does not happen every day that the Flemish Parliament is about to invoke a conflict of interest, but at the very end it decides not to do so on the basis of the fact that the group leader of your party in the Flemish Parliament informs that the Prime Minister has confirmed by telephone that for this assembly today an important statement will be made by the Deputy Prime Minister, which is of the nature to remove the concerns in the Flemish Parliament. So do not blame me.

I want to give you this. You, like me, are quite familiar with the judiciary world. Well, the disturbance and dissatisfaction about this file is very large in the magistracy, in the legal profession and, in extension, in the whole Flemish public opinion, the latter thanks to a number of people in the press who have stressed this. The dissatisfaction is very large. Their

So go on, members of the majority, members of the VLD. There were the Francorchamps Act and the Arms Trade Act that were unilaterally approved. There is the immigrant voting right that goes against a Flemish majority. Brussels-Halle-Vilvoorde is not divided. Unilateral, priority and exclusive measures are taken in Charleroi and in Bergen. This happens while you know that the Flemish prosecutor is the biggest victim at the moment. You know that the workload at the Court of Cassation is 57% on the Dutch-speaking side and 43% on the French-speaking side, due to parity.

So go ahead like this. I would like to congratulate you on this. Are you satisfied with the statements of the Deputy Prime Minister in the Committee on Justice, who promised to continue to inform the working group and to continue to talk with the working group in Dendermonde and who promised that after the settlement of Bergen and Charleroi she will also start talking with the other jurisdictions?. Of course, this must be preceded by a study and a workload measurement must be carried out. After all, imagine that in Flanders adjustments would be made before De Witte & Morel carries out a very expensive and comprehensive study with a number of parameters - which I, by the way, wonder what they will be. Their

If you agree, if you are satisfied with it, then I congratulate you. I was elected to defend the interests of the Flames. That is why you were elected. Colleagues from Antwerp, colleagues from the VLD and from sp.a-Spirit, I am very curious about what your voting behavior will be.

#47

Official text

                    
                    Monsieur le président, madame la vice- première ministre et ministre de la Justice, mes chers collègues, j'ai déjà eu l'occasion de le préciser en commission mais j'estime qu'en ce qui concerne l'augmentation du cadre à Charleroi, il y a lieu de rappeler quelque peu la situation qui a prévalu à une époque malheureusement pas si lointaine dans cet arrondissement.

Tout d'abord, je suppose que je ne dois rappeler à personne les tueries du Brabant wallon qui ont fait l'objet de deux commissions d'enquête parlementaire. Je crois que le nombre de victimes est tout autant élevé en Flandre qu'en Wallonie mais le dossier, au niveau de l'instruction, est localisé à Charleroi.

Je ne dois pas non plus vous rappeler ce qui a marqué la Belgique à une époque encore plus proche et dont on va encore, selon moi, abondamment parler. Il s'agit de l'affaire Marc Dutroux et de la disparition de ces malheureux enfants. A nouveau, cette affaire est hélas localisée à Charleroi.

Par ailleurs, dans les années 1998-1999, on a assisté à une violence particulièrement spécifique dans l'arrondissement de Charleroi qui se traduisait par des car-jackings, des home-jackings, des vols particulièrement importants. Il s'agit entre autres de ce que l'on a appelé "la bande des voleurs à la masse".

Comme je l'ai déjà précisé, des commissions d'enquête parlementaire ont été mises sur pied. On y a mis en exergue certains problèmes relatifs à la justice à Charleroi, au mode de fonctionnement des services du procureur du Roi, de même qu'au mode de fonctionnement des tribunaux. Des réformes ont alors été entreprises par les magistrats eux-mêmes et ce, avant toute chose — il y a lieu de le souligner —, et avant toute mesure spécifique ou toute autre analyse! J'estime — malheureusement, je ne vois plus M. Bourgeois —, qu'il y a eu, à Charleroi, réforme au niveau du parquet, réforme au niveau de la magistrature, rôle actif et management aussi! J'en veux pour preuve que cela est relevé dans le rapport dressé par le Conseil supérieur de la justice à Charleroi, à la suite des événements de 2001.

Je tiens à le rappeler et à l'affirmer, tout un travail avait été fait au préalable et le Conseil supérieur de la justice a dû, malheureusement, se prononcer sur le tribunal de Charleroi en 2002, par rapport à une vague de violence qui s'est étendue à Charleroi en 2001. Si vous lisez un peu les journaux, on parle encore aujourd'hui de cette vague de violence, que ce soit à Charleroi, en Wallonie, à Bruxelles ou en Flandre. Il s'agit de la bande de la Basse-Sambre: home-jackings, car-jackings, des faits très graves, très durs, très violents, s'étendant sur une très courte période. Il fallait absolument y apporter une réponse.

Que s'est-il réellement passé? Il faut dire les choses telles qu'elles sont! En 2001, après ces réformes, le premier ministre, M. Verhofstadt, et le ministre de la Justice de l'époque sont descendus sur place.

Il ne s'agissait pas de la ministre qui est aujourd'hui en face de moi, c'est M. Verwilghen qui est descendu sur place. Les services du procureur du Roi, les services judiciaires, la direction de la police judiciaire, tous ensemble ont décidé de mettre sur pied d'autres types de réformes, d'agir autrement.

J'en suis particulièrement heureux et je m'adresse à mes collègues flamands. À l'heure actuelle, par rapport aux problèmes qui se déroulent à Anvers et auxquels une réponse doit être apportée, on va s'inspirer de ce qui a été créé à Charleroi par le procureur du Roi, par la police, par le directeur judiciaire. Il faut faire face et lutter contre la violence qui existe aujourd'hui à Anvers. C'est une excellente chose, un bon résultat qu'il fallait souligner. Nous progressons.

Que s'est-il passé ensuite? Des revendications légitimes ont été formulées. Marc Verwilghen, ministre de la Justice, a dit qu'il fallait les objectiver. On s'est donc adressé au Conseil supérieur de la Justice. Les faits datant de 2001, le Conseil livre ses conclusions fin 2002: il manque des magistrats au parquet de Charleroi, il en manque au siège, il en manque à la cour d'appel, au niveau de la cour d'assises. Pourquoi? La police a joué son rôle, le parquet a joué le sien; il faut donc rendre des décisions, tenir des sessions de cour d'assises. Si on veut éviter le délai raisonnable, si on veut éviter de mettre en exergue de grands criminels, de dire que Charleroi est un point noir en Belgique, qu'il y existe une criminalité dangereuse, que c'est "Mafiasur-Sambre", il faut prendre des décisions et il faut agir. Le ministre de l'époque prend la décision d'agir et je lui donne raison; je tiens à souligner qu'il est Flamand.

Vous avez évoqué Dendermonde tout à l'heure. La ministre de la Justice que j'ai entendue en commission a indiqué qu'il existait un rapport d'audit du Conseil supérieur de la justice sur Dendermonde. La ministre entreprendra sans délai les démarches nécessaires pour prendre également les mesures qui s'imposent à Dendermonde. Mijanvier 2004, elle a prévu une réunion à propos de la situation. Elle espère pouvoir présenter les résultats fin février 2004.

M. Bourgeois l'a dit tout à l'heure, le rapport date de 2001. Ce ministre de la Justice flamand, préoccupé par ce qui se passe en Flandre, qu'a-t-il fait? C'est une chose que vous devez voir. Il n'est plus ministre de la Justice et je n'étais pas parlementaire à l'époque. Je suppose que vous l'avez interpellé à l'époque sur la situation à Dendermonde. Alors, c'est très bien, c'est une excellente chose.

Je tiens à souligner que la ministre de la Justice dit aujourd'hui que des solutions vont être trouvées et que des actions vont être mises sur pied. Il n'y a pas de raison de dire que ce qu'elle affirme pour l'instant ne correspond pas à la vérité. Pour la connaître, je sais qu'elle tient ses engagements.

A l'heure actuelle, nous sommes confrontés à un problème. A Charleroi, une réponse peut être apportée. La ministre de la Justice vous l'a dit, une réponse sera apportée pour Dendermonde. J'en suis heureux et très satisfait. C'est la moindre des choses. Il n'y a pas une justice à deux vitesses, une justice avec deux types de réponses et deux types d'attentes. C'est exactement la même chose pour la la police. S'il y a des vagues de criminalité à Anvers, une réponse est apportée. Le premier ministre et la ministre de la Justice se sont déplacés à Anvers et des réponses vont être apportées. C'est la moindre des choses et il faut avoir l'honnêteté intellectuelle de le souligner.

Pour le reste, des amendements sont déposés. Je suppose, monsieur Van Parys, que vous aurez l'occasion de les expliciter mais ce sont exactement les mêmes que ceux que vous avez déposés en commission. Je m'attendais malgré tout à ce que des amendements soient éventuellement déposés en vue d'une augmentation du cadre à Liège. Dans le cadre du rapport MUNAS, il est aussi fait état d'un problème de cadre à la cour d'appel de Liège.

Pourquoi ne pas m'en avoir fait part dans le cadre de vos amendements? A la cour d'appel de Bruxelles, le rapport MUNAS fait aussi part d'une certaine difficulté. Pourquoi ne pas m'en avoir fait part dans vos amendements? Vous demandez l'augmentation du cadre et vous dites qu'il faut répondre aux attentes. Alors, faisons-le clairement, de manière globale. Mais ce n'est pas ce que je lis dans vos amendements. J'en suis particulièrement déçu car, au niveau de la collaboration, cela m'interpelle.

Je dirai simplement que des réponses ont été apportées. Certaines réponses sont pertinentes mais il faut rester correct dans le débat. Il n'est pas question de dire que l'on investit uniquement en Wallonie et qu'on ne fera rien en Flandre. Ce n'est pas le cas. Ce n'est nullement la volonté, ce ne sont pas les démarches initiées, ce n'est pas ce qui est montré.

Maintenant, il faut répondre et répondre, cela ressort de la responsabilité politique. Si, pendant tout un temps, il n'y a pas eu d'augmentation du budget du ministère de la Justice, si, pendant tout un temps, on n'a pas pu compléter les cadres, si, pendant tout un temps, il a été impossible de réaliser certaines choses, j'en suis désolé car je l'ai subi en tant qu'avocat, mais il y a également une responsabilité au niveau politique. Je crois qu'à l'heure actuelle, la ministre de la Justice prend cette responsabilité, il faut à tout le moins le reconnaître.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Vice Prime Minister and Minister of Justice, my dear colleagues, I have already had the opportunity to clarify this in a committee, but I consider that with regard to the increase of the framework in Charleroi, it is necessary to recall somewhat the situation that prevailed at a time unfortunately not so distant in this district.

First of all, I suppose that I should not remind anyone of the murders of the Wallon Brabant that were the subject of two parliamentary investigation commissions. I believe that the number of victims is just as high in Flanders as in Wallonia but the file, at the level of instruction, is located in Charleroi.

I also do not have to remind you of what marked Belgium at an even closer time and of which, in my opinion, we will still talk abundantly. This is the case of Marc Dutroux and the disappearance of these unfortunate children. Unfortunately, this case is located in Charleroi.

In addition, in the years 1998-1999, we witnessed a ⁇  specific violence in the Charleroi district which resulted in car-jackings, home-jackings, ⁇  significant thefts. This is, among other things, what has been called “the band of mass thieves.”

As I have already stated, Parliamentary Investigative Committees have been established. It highlighted some problems relating to the justice in Charleroi, the way the services of the King’s Prosecutor function, as well as the way the courts function. Reforms were then undertaken by the magistrates themselves, and that, first of all — it must be emphasized — and before any specific measure or any other analysis! Unfortunately, unfortunately, I can no longer see Mr. Bourgeois—how there has been, in Charleroi, reform at the level of the prosecutor’s office, reform at the level of the magistrates, active role and management too! I want to prove that this is highlighted in the report drawn up by the Supreme Council of Justice in Charleroi, following the events of 2001.

I would like to recall and affirm that all the work had been done in advance and the Supreme Council of Justice had, unfortunately, to take a decision on the Charleroi court in 2002, compared to a wave of violence that spread to Charleroi in 2001. If you read the newspapers a little, we still talk today of this wave of violence, whether in Charleroi, in Wallonia, in Brussels or in Flanders. This is the band of the Basse-Sambre: home-jackings, car-jackings, very serious facts, very hard, very violent, extending over a very short period. There was absolutely an answer to this.

What really happened? Things must be said as they are! In 2001, after these reforms, the Prime Minister, Mr. Verhofstadt, and the Minister of Justice of the time, came down to the scene.

It was not the minister who is now in front of me, it is Mr. Verwilghen who came down on the spot. The services of the King’s Prosecutor, the judicial services, the management of the judicial police, all together decided to put in place other types of reforms, to act differently.

I am ⁇  pleased with this and address my Flemish colleagues. At present, in relation to the problems that take place in Antwerp and to which a response must be given, we will be inspired by what was created in Charleroi by the King’s Prosecutor, by the police, by the judicial director. We must face and fight against the violence that exists today in Antwerp. This is a great thing, a good result that should be emphasized. We are progressing.

What happened afterwards? Legitimate claims have been made. Marc Verwilghen, Minister of Justice, said they should be objective. This was addressed to the Supreme Council of Justice. Facts dating from 2001, the Council delivered its conclusions at the end of 2002: there is a lack of magistrates in the Charleroi Prosecutor’s Office, there is a lack of magistrates in the headquarters, there is a lack of magistrates in the Court of Appeal, at the level of the Court of Assises. Why Why ? The police played their role, the prosecutor’s office played its own; therefore, decisions must be made, sessions of the court of assises must be held. If we want to avoid the reasonable deadline, if we want to avoid highlighting large criminals, to say that Charleroi is a black spot in Belgium, that there is a dangerous crime, that it is "Mafiasur-Sambre", we must make decisions and we must act. The Minister of the time makes the decision to act and I give him the right; I want to emphasize that he is Flemish.

You mentioned Dendermonde recently. The Minister of Justice whom I heard in the committee indicated that there was an audit report of the Supreme Council of Justice on Dendermonde. The Minister will promptly take the necessary steps to take the necessary measures also for Dendermonde. Mijanvier 2004, she planned a meeting on the situation. She hopes to present the results at the end of February 2004.

by Mr. Bourgeois said it recently, the report dates from 2001. This Flemish Justice Minister, concerned about what is happening in Flanders, what did he do? This is one thing you have to see. He is no longer a Minister of Justice and I was not a parliamentary at the time. I suppose you questioned him at the time about the situation in Dendermonde. So, it’s very good, it’s a great thing.

I would like to emphasize that the Minister of Justice says today that solutions will be found and that actions will be put in place. There is no reason to say that what she says at the moment does not correspond to the truth. By knowing her, I know that she keeps her commitments.

At the moment, we are facing a problem. In Charleroi, an answer can be given. The Minister of Justice told you, a response will be provided for Dendermonde. I am very happy and very satisfied. This is the least of things. There is no two-speed justice, a two-speed justice with two types of answers and two types of expectations. It is exactly the same for the police. If there are waves of crime in Antwerp, a response is given. The Prime Minister and the Minister of Justice have moved to Antwerp and answers will be provided. This is the least of the things and we must have the intellectual honesty to emphasize it.

For the rest, amendments are submitted. I suppose, Mr. Van Parys, that you will have the opportunity to explain them but they are exactly the same as those you submitted to the commission. Nevertheless, I expected that amendments would eventually be submitted in order to increase the framework in Liege. In the context of the MUNAS report, there is also a framework problem at the Liège Court of Appeal.

Why didn’t you inform me of this in your amendments? At the Brussels Court of Appeal, the MUNAS report also shows a certain difficulty. Why didn’t you mention this in your amendments? You demand the increase of the framework and you say that expectations must be met. So let’s do it clearly, in a global way. But this is not what I read in your amendments. I am especially disappointed because, at the level of collaboration, this interpells me.

I would simply say that there have been answers. Some answers are relevant, but we must remain correct in the debate. There is no question of saying that we invest only in Wallonia and that we will do nothing in Flanders. This is not the case. This is by no means the will, it is not the steps initiated, it is not what is shown.

Now we have to answer and answer, this is evident from political responsibility. If, for a while, there was no increase in the budget of the Ministry of Justice, if, for a while, we could not complete the frameworks, if, for a while, it was impossible to ⁇  certain things, I am sorry because I suffered it as a lawyer, but there is also a responsibility at the political level. I believe that the Minister of Justice now takes this responsibility, we must at least acknowledge it.

#48

#49

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik heb inderdaad gezegd dat ik bondig zal zijn. Toch moeten er mij een aantal dingen van het hart.

Op het scherm zie ik: "Ontwerp 596: rechterlijke inrichting — benoeming van magistraten in overtal". Ik dacht dat het debat daarover zou gaan. Ik heb het debat echter al in alle soorten richtingen zien evolueren, wat mij verwondert.

Een ding stelt iedereen unisono vast — dat is niet nieuw van vandaag: we hebben dat al besproken bij de begroting en bij de programmawet —, namelijk dat er een probleem is bij Justitie. Het gaat om een probleem van achterstand, infrastructuur, slecht werkende parketten. Maar er zijn ook goed werkende parketten, laten wij dat niet vergeten.

Dat is allemaal niet nieuw. Ik vraag mij wel af: wat is daarmee in vorige legislaturen gebeurd, als dat nu wordt vastgesteld? Het debat lijkt namelijk zo te evolueren, dat wij vandaag pas vaststellen dat er een probleem is. Wat er vandaag aan dat probleem wordt gedaan, is dan blijkbaar niet voldoende.

Wij bespreken vandaag een wetsontwerp dat gebaseerd is op een audit van de Hoge Raad voor de Justitie. Het moet mij van het hart dat ik toch zeer verwonderd ben over de redenering van de heer Bourgeois, die hier nu net niet is. Hij zegt: bij het afwegen van de MUNAS-studie en het verslag van de Hoge Raad voor de Justitie, weegt dat van de Hoge Raad toch maar licht. Misschien moet de heer Bourgeois toch maar eens praten met de heer Van Parys. De heer Van Parys herinnert ons in de commissie voor de Justitie geregeld aan de taken van de Hoge Raad voor de Justitie.

Voor mij is het ene niet meer waard dan het andere. Voor mij zijn de beide studies belangrijk en nuttig voor het werk dat wij vandaag moeten leveren.

Het valt mij wel op dat van de studie van MUNAS wordt gezegd dat het om een kwantitatieve meting gaat in de vijf hoven van beroep. Er wordt ons voor gewaarschuwd dat er daarnaast nog andere metingen mogelijk zijn, zoals bleek uit de hoorzittingen met de korpschefs. Zij zegden zelf dat Antwerpen en Gent zelf, op een andere basis, met bijkomende metingen bezig zijn.

We beschikken over een objectieve audit van de Hoge Raad voor de Justitie waarop we ons kunnen baseren.

Wij hebben een wetsontwerp dat een oplossing biedt voor één gebied in dit land. Wij krijgen binnenkort een wetsontwerp dat, eveneens op basis van een audit van de Hoge Raad voor de Justitie, een oplossing zal bieden voor een ander gebied.

Ik heb hier vandaag niemand horen zeggen dat men niet kan betwisten dat er, op basis van de audit van de Hoge Raad voor de Justitie, een probleem is. Wij hebben van de minister gehoord dat Dendermonde aan bod komt. Wij vragen wanneer dat zal zijn. Zal dat binnen twee of drie jaar, volgend jaar of op het einde van dit jaar zijn? De minister gaf in de commissievergadering al een hint. Als die hint niet voldoende is, en als het inderdaad pas volgend jaar of binnen vijf jaar zal zijn, zullen wij ons stemgedrag in die zin bepalen. Er is een audit. Wij vragen de minister vandaag een duidelijke uitspraak te doen over wanneer er kan worden gesproken over Dendermonde. De zaak is dringend.

We kunnen nog zeggen dat de oppositie een aantal amendementen heeft ingediend en dat daarover nog opnieuw kan worden gediscussieerd. Het moet mij echter van het hart dat men toch intellectueel niet zeer correct is. Als men amendementen indient waarbij men arrondissementen met elkaar verbindt, waar het ene niet met het andere te maken heeft en waar voor het ene een audit is van de Hoge Raad voor de Justie en voor het andere niet, vind ik dat men verkeerd bezig is. Men spreekt, enerzijds, over een werklastmeting die bij de parketten gebeurt, maar er is geen anderzijds. Men kletst ze immers door elkaar. De werklastmeting van de parketten, met andere woorden de streepjes die worden gezet van het aantal vonnissen en arresten, kletst men door elkaar waarna men zegt dat er volk moet bijkomen. Men zegt echter niet dat er een probleem op een parket of op een rechtbank van eerste aanleg is. Men kletst de cijfers en de termen door elkaar. Dit is volgens mij intellectueel niet correct en niet eerlijk in dit debat.

Wij vragen de minister concreet om een tijdsbalk. Wij willen dat zij ons zegt wanneer wij op basis van de voorliggende audits nieuwe wetsontwerpen mogen verwachten en deze in de plenaire vergadering mogen goedkeuren. Wij willen dat de minister, op basis van de objectieve gegevens waarover zij beschikt, een aantal maatregelen neemt. Wij zullen ons stemgedrag bepalen op basis van het antwoord van de minister. Wij zullen achteraf ook controleren of het antwoord dat de minister ons geeft, ons voldoet en of dat wordt gerespecteerd. Wij verbergen niet dat wanneer dat niet wordt gerespecteerd, artikel 77 van de Grondwet wel eens zou kunnen spelen.

Translated text

Mr. Speaker, I have said that I will be concise. However, there are a few things from my heart.

On the screen, I see: "Draft 596: judicial structure — appointment of magistrates in overtal". I thought the debate would be about that. However, I have already seen the debate evolve in all sorts of directions, which surprises me.

One thing states everyone unisono — that is not new today: we have already discussed this in the budget and in the program law — namely that there is a problem with Justice. This is a problem of backwardness, infrastructure, poorly functioning parquet. But there are also well-functioning parquets, let’s not forget that.

All this is not new. I ask myself: what has happened with this in previous legislatures, if it is adopted now? The debate seems to be so evolving that we only today realize that there is a problem. What is being done on this issue today is apparently not enough.

Today we are discussing a bill based on an audit by the High Council for Justice. It must be from my heart that I am very amazed at the reasoning of Mr. Bourgeois, who is not here right now. He says: when weighing the MUNAS study and the report of the High Council for Justice, that of the High Council still weighs lightly. Per ⁇  Mr. Bourgeois should talk to Mr. Van Parys. Mr Van Parys regularly reminds us in the Committee on Justice of the duties of the High Council on Justice.

For me, one thing is no more valuable than the other. For me, both studies are important and useful for the work we need to deliver today.

It seems to me that the study of MUNAS says that it is a quantitative measurement in the five courts of appeal. We are warned that other measurements are also possible, as evidenced by the hearings with the corps chiefs. They themselves said that Antwerp and Gent themselves, on a different basis, are engaged in additional measurements.

We have an objective audit from the High Council for Justice on which we can rely.

We have a draft law that provides a solution for one area in this country. We will soon receive a draft law that, also on the basis of an audit by the High Council for Justice, will provide a solution for another area.

I have heard no one here today say that one cannot argue that, on the basis of the audit of the High Council for Justice, there is a problem. We have heard from the Minister that Dendermonde is addressed. We ask when it will be. Will it be in two or three years, next year or at the end of this year? The Minister has already given a hint at the committee meeting. If that hint is not enough, and if indeed it will not be until next year or within five years, we will determine our voting behavior in that sense. There is an audit. We ask the Minister today to make a clear decision on when Dendermonde can be discussed. The case is urgent.

We can still say that the opposition has submitted a number of amendments and that these can be discussed again. However, it must be my heart that one is not intellectually very correct. If one submits amendments linking districts together, where one has nothing to do with the other and where for one is an audit of the High Council for Justice and for the other not, I find that one is doing wrong. One speaks, on the one hand, of a workload measurement that occurs at the parquet, but there is no other side. They talk to each other. The measurement of the workload of the parquets, in other words the lines that are placed on the number of judgments and judgments, one talks with one another, after which one says that there must be people. However, it is not said that there is a problem in a public prosecutor’s office or in a court of first instance. The numbers and the terms are confused. I think this is intellectually incorrect and unfair in this debate.

We specifically ask the Minister for a timeline. We want her to tell us when, on the basis of the current audits, we can expect new bills and approve them in the plenary session. We want the Minister, based on the objective data available to him, to take a number of measures. We will determine our voting behavior based on the Minister’s response. We will also verify afterwards whether the response that the Minister gives us satisfies us and whether it is respected. We do not hide that if this is not respected, Article 77 of the Constitution could even play.

#50

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw de vice-premier en minister van Justitie, collega's, bij de algemene bespreking denk ik dat het goed is om naar het verslag van de commissie-Dutroux — mijnheer Bourgeois, in tegenstelling tot u en andere collega's was ik geen lid van die commissie - terug te grijpen, want het kan als vertrekbasis dienen, denk ik, voor de discussie die hier vandaag gevoerd wordt. Ik citeer eventjes uit dat verslag. Begrijpt u me niet verkeerd: daarmee wil ik niet ab initio zeggen: "Charleroi est justifié". Ik zal daar straks uitvoerig op terugkomen. Wie mij in dat verband wenst te onderbreken, kan beter wachten tot ik aan het deel van mijn betoog over Charleroi gekomen ben.

Wat was de situatie? Ik denk dat ik aan de collega's die zitting hadden in de commissie-Dutroux, niet hoef te verhalen dat er een zeer groot aantal disfuncties geconstateerd werd in het rechtsgebied Charleroi.

Sta mij toe om een kleine passage te citeren uit dat verslag van 19961997, onder het punt "wegwerken van de gerechtelijke achterstand": "Sinds oktober 1995 constateert de procureur des Konings van Charleroi dat 3.000 dossiers op een dagbepaling wachten bij het parket van Charleroi. Alle substituten beklagen zich over de onmogelijkheid ... De commissie doet de aanbeveling de minister van Justitie te verzoeken na te trekken in welke arrondissementen de problemen met betrekking tot de gerechtelijke achterstand zich het scherpst stellen. De commissie beveelt eveneens aan dat de periode tussen het afsluiten van het onderzoek en de berechting zo kort mogelijk zou zijn". Dat is een aanbeveling die ik uit het verslag van de commissie-Dutroux haal, periode 1995-1996.

Wij kunnen inderdaad constateren dat het lang, veel te lang heeft geduurd alvorens er specifieke maatregelen werden genomen. Wat heeft de doorslag gegeven? Men doet hier alsof die periode zich niet zou hebben voorgedaan. Ik herinner mij de beelden van het afstappen ter plaatse — als u mij die uitdrukking toestaat — van de eerste minister, van de minister van Justitie, van de minister van Binnenlandse Zaken. Ik herinner mij ook dat de oppositie toen heel luid klaagde dat dat geen oplossing was en dat er een show werd opgevoerd. Over een punt was iedereen het echter eens: gelet op de overvallenplaag die op dat ogenblik de regio teisterde, en de structurele gerechtelijke achterstand waren er concrete maatregelen nodig en die werden ook beloofd.

Werden voor Charleroi tijdens de vorige legislatuur maatregelen terzake genomen? Ja, de strafrechter van Charleroi heeft een doorlichting uitgevoerd die werd goedgekeurd door de algemene vergadering. Inderdaad, mijnheer Bourgeois, dit gebeurde op 6 november 2002, een jaar na Dendermonde. Ik heb het verslag van Dendermonde niet bij de hand. Indien u mij hierover vragen zou stellen, kan ik alleen zeggen dat ik het verslag niet bij de hand heb.

Feit is dat het onderzoek werd gevoerd in november 2002 en het gevolg was van die bezoeken. Waarom is het sneller gegaan dan in Dendermonde? Misschien werd de problematiek in Charleroi scherper aangevoeld omdat er maatregelen waren getroffen op politioneel vlak waardoor er meer dossiers opgelost geraakten en een berechting moesten krijgen. Ik denk dat we het op dit punt in alle objectiviteit en — om het met de woorden van de heer Van Parys te zeggen - over de grenzen van oppositie en meerderheid heen eens moeten zijn. Indien er een sluitend systeem wordt opgericht waardoor meer middelen ter beschikking worden gesteld voor de opsporing en daaraan gekoppeld een snelle berechting zal dit eenieder ten goede komen, te meer — de collega uit de regio van Charleroi heeft erop gewezen - omdat het vaststaat dat die bende niet alleen in die regio actief was. Deze uiteenzetting is, mijns inziens, belangrijk als situatieschets.

Ik kom tot een tweede punt in dit verband. Na het verslag van november 2002 heeft toenmalig minister Verwilghen een concreet voorstel gedaan dat evenwel niet werd uitgevoerd omwille van budgettaire redenen. 

Het voorliggend ontwerp inzake bijkomende magistraten voor Bergen is, mijns inziens, enerzijds het gevolg van de bovenvermelde elementen en, anderzijds de uitvoering van een voorstel uit de vorige legislatuur.

Ik kom tot de situatie in Dendermonde. De Hoge Raad voor de Justitie heeft een verslag opgemaakt.

Wat de MUNAS-studie betreft, wens ik een korte inleiding te geven. Collega's, ik herinner u eraan dat namens mijn fractie ik in november 2003 als eerste een vraag heb gesteld over de resultaten van deze studie. De heer Vandeurzen heeft zich bij mijn vraag aangesloten. Op dat ogenblik heeft de minister geantwoord dat er een studie was en dat dit een element was. VLD heeft gerepliceerd dat we de studie moeilijk konden aanvaarden als een element onder de vele andere studies. Zelfs in de veronderstelling dat de studie slechts een element zou zijn, heeft de VLD uitdrukkelijk gevraagd dat men aan deze studie niet alleen groot belang zou hechten bij de beoordeling van de noden maar er ook rekening mee zou houden bij de uitwerking van mogelijke oplossingen voor het hof van beroep in Antwerpen.

Ik kom tot het MUNAS-verslag van de eerste voorzitter bij de vijf hoven van beroep.

Eerste en vooral een kleine herinnering. Ik ben de cijfers met betrekking tot de werklast en het aantal magistraten in het hof van beroep in Antwerpen gaan opzoeken. In 1995 waren er 43 magistraten van de zetel bij het hof van beroep van Antwerpen en tegenwoordig 51. De productiviteit — daarover gaat het in het MUNASverslag — bedroeg in 200 in 1995 en 198 in 2002. Wat dat betreft, werken de magistraten even hard als vroeger. Laat dat ook vooropgesteld zijn. Ik denk dat ik in dit halfrond een van de betere geplaatsten ben om te weten hoe het hof van beroep in Antwerpen functioneert. Het zijn bijzonder hardwerkende magistraten, die inderdaad een zware werklast te torsen hebben. Daarover bestaat geen enkele discussie. Niet alleen de werklast, maar ook — heel specifiek — de situatie in de kamers van inbeschuldigingstelling in het arrondissement Antwerpen, met de toenemende criminaliteit, illustreren dit. 

Dan moet men het debat voeren op basis van de objectieve elementen die voorliggen. Ik kom straks op de MUNAS-studie terug. Men moet er rekening mee houden dat men dat debat niet kan voeren op basis van een zekere vorm van demagogie. Men kan natuurlijk in de commissie voor de Justitie niet komen vertellen dat het probleem inzake het aantal magistraten bij het hof van beroep — daarover gaat en ging de discussie — des te belangrijker is in Antwerpen door dat te koppelen aan de recente golf van bijzonder spijtige overvallen die zich tijdens de maand januari in Antwerpen hebben voorgedaan. Sommige commissieleden weten perfect over wie ik het heb. 

Ik stel wel vast — ik kom daarop straks terug — dat van de ingediende amendementen, collega's Van Parys en Bourgeois, er vandaag één op uw lijst ontbreekt, met name het amendement over de arbeidsrechtbank van Tongeren. Ik neem aan dat dit niet toevallig is. We zullen daarop straks terugkomen.

Wat de MUNAS-studie betreft, mijnheer Bourgeois, legt u de analyse van de Hoge Raad voor de Justitie naast andere studies. Ik verwijs naar hetgeen wat de heer Muls daarover heeft gezegd. Is het daarom dat die studie weggecijferd moet worden? Absoluut niet. Wat is daarover gezegd? De studie heeft betrekking op de productiviteit, van de verschillende hoven van beroep, met andere woorden op hetgeen werd afgeleverd. Is dat voldoende om onmiddellijk te zeggen het aantal van 19 raadsheren te weerhouden?. De minister heeft daarover een standpunt ingenomen in november. Destijds noch nu hoorde ik dienaangaande in de commissie een initiatief.om daarmee rekening te houden, ook niet van de oppositie. Mijnheer Bourgeois, u zult mij erop wijzen als ik mij in deze benadering vergis.

Wat is er gebeurd met het opvolgen van de audits van de Hoge Raad voor de Justitie met betrekking tot Dendermonde? Dat is een element dat terecht door de heren Muls en Bourgeois is aangekaart. Wat heeft de minister over Dendermonde gezegd? Voor ons te weinig, dat klopt. Wat is er dan gebeurd? Er werden een aantal initiatieven ontwikkeld. Mevrouw Claes heeft gewezen op een aantal initiatieven die door haar fractie werden genomen. Er zijn ook initiatieven genomen door leden van onze fractie, ten aanzien van de minister. In de commissie van vorige maandag nam de minister, op vraag van de heren Van Parijs en Laeremans, uitdrukkelijk het engagement om, met betrekking tot Dendermonde, de gesprekken die nu aan de gang zijn per 31 maart 2004 af te ronden en daarna op korte termijn concrete maatregelen te nemen. Mijnheer Bourgeois, u hebt reeds gezegd dat dit geen concrete toezegging is zoals dat het geval is met het voorliggend ontwerp. Dat klopt. U zult zeggen dat wij genoegen nemen met een dode mus. Een ander zal zeggen dat wij slippendragers of lakeien zijn. Men beschouwt mij ook als een collaborateur. Ik moet zeggen dat ik van dit woord, vooral als het van uw banken komt, kan genieten.

De collega's van de VLD kwamen daarna. In ieder geval, met betrekking tot Dendermonde is er een toezegging van de minister op 31 maart 2004. Wij hebben alle redenen om aan te nemen dat de minister straks in haar antwoord voor zover nodig dat engagement nogmaals concreet zal nemen alhier.

Een element dat ik minder aan bod heb horen komen, buiten de uiteenzettingen die gebeurd zijn, is dat we gisteren — u hebt daarop gealludeerd, mijnheer Bourgeois — een ontmoeting hebben gehad met de hoogste magistraten van dit land, de eerste voorzitter en de procureur-generaal bij het Hof van Cassatie. U hebt een aantal elementen aangekaart die terecht zijn. Ze hebben het voorwerp uitgemaakt van een vraag en antwoord gisterennamiddag in de commissie. Er zijn een aantal andere onderwerpen die ik specifiek ter sprake heb willen brengen met betrekking tot de problematiek die ons hier vandaag bezighoudt, met name amendementen die ingediend zijn ten overstaan van het hof van beroep van Antwerpen, de 19 raadsheren die gevraagd zijn en dergelijke.

De collega's die gisteren in de commissie voor de Justitie aanwezig waren zullen zich herinneren dat in het verslag of liever in de nota - indien u daar tenminste kennis van hebt - die door de eerste voorzitter van het hof van beroep van Antwerpen tijdens de hoorzitting in de Senaat op 14 januari - dus twee weken geleden - werd ingediend, de eerste voorzitter zegt - in de MUNAS-studie wordt daar trouwens op gealludeerd — dat één van de mogelijkheid voor het resorberen van de gerechtelijk achterstand een andere toepassing of een wijziging van artikel 109bis met betrekking tot het optierecht zou kunnen zijn. Uiteindelijk zijn we vandaag vooral bezig over conjuncturele maatregelen, het kader uitbreiden of niet. Met betrekking tot structurele maatregelen denk ik dat op een bepaald ogenblik in samenspraak met alle actoren op het terrein, met inbegrip van de balie, de magistratuur en het Parlement, een onderzoek zal moeten worden gewijd aan welke middelen structureel kunnen worden aangewend opdat met betrekking tot het beroep als dusdanig, het zich wenden tot het hof van beroep — dit heeft betrekking tot de civiele zaken — deels een oplossing zou kunnen worden gevonden. Een tweede mogelijkheid is daarbij besproken, u herinnert zich dat. De magistraten bij het Hof van Cassatie hebben gezegd — dat zal ook alleen maar mogelijk zijn na samenspraak met alle actoren in dit geval — dat de mogelijkheden om beroep in te stellen beperkt herzien zouden worden. De magistraten bij het Hof van Cassatie verwezen op dat vlak naar de situatie in Groot-Brittannië.

Ik kom terug komen op de situatie van het hof van beroep van Antwerpen, want daar gaat het voornamelijk om met betrekking tot de amendementen. Er zijn bijzonder hardwerkende magistraten op het hof van beroep in Antwerpen en de werkdruk is er absoluut zwaar. Men tracht die werkdruk voor een deel op te vangen doordat de balie gracieus — als ik die uitdrukking mag gebruiken, mevrouw de minister — een aantal plaatsvervangende raadsheren ter beschikking stelt. Als ik het goed voorheb zijn het er momenteel 13. Ze blijven dat werk nog steeds uitvoeren. Alleen extra raadsheren benoemen lijkt mij een onvoldoende maatregel om de structurele moeilijkheden waarmee ze kampen op te lossen. 

In de commissie is ook gebleken dat u bereid zou zijn om met betrekking tot Antwerpen - eerst schoorvoetend, als u mij toestaat die uitdrukking te gebruiken — een aantal inspanningen te leveren. Het was schoorvoetend omdat het moeilijk is geweest om concrete engagementen van u op dat vlak te kunnen bekomen. 

Een aantal sprekers wezen op de procedure die zich gisteren heeft afgespeeld in het Vlaams Parlement, met betrekking tot het belangenconflict dat daar werd opgeworpen. U weet ongetwijfeld van uw collega's in het Vlaams Parlement dat de premier zich inderdaad verbonden heeft tot engagementen. Mevrouw de minister van Justitie, ik neem aan dat u het engagement dat gisteren door de premier genomen werd ten overstaan van het Vlaams Parlement formeel zal bevestigen. Dat is ook het antwoord dat wij vandaag verwachten. Met betrekking tot Antwerpen is hetgeen dat u in de commissie hebt gezegd wat ons betreft niet voldoende. Mevrouw de vice-premier, ik neem aan dat u met betrekking tot Antwerpen een aantal concrete engagementen aan het Parlement zal toelichten die u binnen de kortst mogelijke termijn van plan bent te nemen. 

Onder meer naar aanleiding van een afzonderlijk gesprek dat gevoerd werd met de stadsbestuurders van Antwerpen — zoals mevrouw Claes ze zo mooi genoemd heeft — namelijk collega's Janssens, Van Campenhout en ikzelf, en andere contacten die terzake zijn genomen, hebben we alle reden om te geloven dat de regering alsnog bereid zou zijn om een aantal concrete engagementen met betrekking tot Antwerpen te nemen.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Vice-Premier and Minister of Justice, colleagues, at the general discussion, I think it is good to take back to the report of the Commission-Dutroux — Mr. Bourgeois, unlike you and other colleagues, I was not a member of that committee — because it can serve as a starting point, I think, for the discussion that is being held here today. I will quote a little from that report. Please do not misunderstand me: with this I do not mean to say ab initio: "Charleroi est justifié". I will return to this in detail later. Anyone who wishes to interrupt me in this regard may better wait until I have come to the part of my argument about Charleroi.

What was the situation? I think I do not have to tell my colleagues in the Dutroux Commission that a very large number of dysfunctions were found in the Charleroi jurisdiction.

Allow me to quote a small passage from that report of 1996-1997, under the point "Extraction of the judicial lag": "Since October 1995, the prosecutor of the King of Charleroi constitutes that 3,000 files await a date-limit at the Charleroi prosecutor's office. All substitutes complained about the impossibility ... The committee recommends that the Minister of Justice be asked to determine in which districts the problems relating to judicial lag are most pronounced. The committee also recommends that the period between the conclusion of the investigation and the trial be as short as possible." This is a recommendation that I draw from the report of the Commission-Dutroux, period 1995-1996.

Indeed, we can see that it took a long, much too long before specific measures were taken. What gave the decision? They act as if that period had not occurred. I remember the images of the departure on the spot – if you allow me that expression – of the Prime Minister, of the Minister of Justice, of the Minister of Home Affairs. I also remember that the opposition at the time complained very loudly that this was not a solution and that a show was performed. On one point, however, everyone agreed: given the plague of robbery that plagued the region at that time, and the structural judicial backwardness, concrete measures were needed and promised.

Were there any measures taken in this regard for Charleroi during the previous legislature? Yes, the Charleroi Criminal Judge conducted an inspection approved by the General Assembly. Indeed, Mr. Bourgeois, this happened on November 6, 2002, a year after Dendermonde. I do not have the Dendermonde report at hand. If you ask me questions about this, I can only say that I do not have the report at hand.

The fact is that the study was conducted in November 2002 and was the result of those visits. Why did it go faster than in Dendermonde? Per ⁇  the problem in Charleroi was more sharply felt because measures were taken at the police level which resulted in more cases being solved and having to get a trial. I think we should agree on this point in all objectivity and – to say with the words of Mr. Van Parys – beyond the boundaries of opposition and majority. If a closing system is established, which provides more resources for the investigation and coupled with a quick trial, this will benefit everyone, more – the colleague from the Charleroi region pointed out – because it is clear that that gang was not only active in that region. This explanation is, in my opinion, important as a situation sketch.

I come to a second point in this regard. Following the November 2002 report, then Minister Verwilghen made a concrete proposal which, however, was not implemented for budgetary reasons. Their

The present draft on additional magistrates for Bergen is, in my opinion, on the one hand the result of the elements mentioned above and, on the other hand, the implementation of a proposal from the previous legislature.

The situation in Dendermonde. The High Court of Justice has drawn up a report.

As for the MUNAS study, I would like to give a brief introduction. Colleagues, I remind you that on behalf of my group I was the first to ask a question about the results of this study in November 2003. Mr Vandeurzen joined my question. At that point, the minister replied that there was a study and that this was an element. VLD has replicated that we could hardly accept the study as an element among the many other studies. Even under the assumption that the study would only be an element, the VLD explicitly requested that this study not only be given great importance in the assessment of the needs but also be taken into account in the development of possible solutions for the Court of Appeal in Antwerp.

I come to the MUNAS report of the first president of the five courts of appeal.

First and foremost, a small reminder. I am going to visit the figures relating to the workload and the number of magistrates in the Court of Appeal in Antwerp. In 1995, there were 43 magistrates of the seat at the Court of Appeal of Antwerp and today 51. Productivity — which is mentioned in the MUNAS report — was 200 in 1995 and 198 in 2002. In this regard, the magistrates work as hard as before. Let that also be predetermined. I think I am one of the better places in this hemisphere to know how the Court of Appeal in Antwerp works. They are especially hard-working magistrates, who indeed have a heavy workload to torso. There is no discussion about this. Not only the workload, but also – very specifically – the situation in the accusation chambers in the district of Antwerp, with the increasing crime, illustrate this. Their

Then the debate must be conducted on the basis of the objective elements that are present. I will return to the MUNAS study later. It must be taken into account that this debate cannot be carried out on the basis of a certain form of demagogy. One cannot, of course, come to the Justice Committee to say that the problem of the number of magistrates at the Court of Appeal — that is what is being discussed — is all the more important in Antwerp by linking it to the recent wave of ⁇  regrettable robberies that occurred during the month of January in Antwerp. Some members of the committee know perfectly who I am talking about. Their

I note – I will return to that later – that of the amendments submitted, colleagues Van Parys and Bourgeois, one is missing on your list today, in particular the amendment on the Labour Court of Tongeren. I suppose this is not coincidental. We will return to this later.

As for the MUNAS study, Mr. Bourgeois, you will explain the analysis of the High Council of Justice alongside other studies. I refer to what Mr. Muls said about this. Is that why this study should be encrypted? Absolutely not. What has been said about this? The study covers the productivity of the various courts of appeal, in other words, what was delivered. Is that enough to immediately say to stop the number of 19 councillors? The Minister adopted a position on this in November. At that time nor now I heard an initiative in this regard in the committee.to take this into account, not even from the opposition. Mr. Bourgeois, you will point to me if I am mistaken in this approach.

What happened to the follow-up of the audits of the High Council for Justice concerning Dendermonde? This is an element that was rightly pointed out by the gentlemen Muls and Bourgeois. What did the Minister say about Dendermonde? Too little for us, that’s true. What then happened? A number of initiatives were developed. Ms Claes pointed out a number of initiatives taken by her group. There are also initiatives taken by members of our group, with respect to the minister. In the committee of last Monday, the Minister, at the request of Mr Van Parijs and Mr Laeremans, expressly undertook to conclude, with respect to Dendermonde, the talks currently underway by 31 March 2004 and then to take concrete measures in the short term. Mr. Bourgeois, you have already said that this is not a concrete commitment as is the case with the present draft. That is correct. You will say that we are content with a dead mouse. Others will say that we are slippers or lackeys. I am also seen as a collaborator. I must say that I can enjoy this word, especially if it comes from your banks.

Colleagues from the VLD came afterwards. In any case, with regard to Dendermonde, there is a commitment of the Minister on 31 March 2004. We have all reason to believe that the Minister will later in her response to the extent necessary that commitment will again take concrete here.

One element that I have heard less discussed, apart from the presentations that have taken place, is that yesterday — you have alluded to that, Mr. Bourgeois — we had a meeting with the highest magistrates of this country, the first president and the Attorney General at the Court of Cassation. You have identified a number of elements that are correct. They were the subject of a question and answer yesterday afternoon in the committee. There are a number of other topics that I have specifically wanted to address in relation to the problem that we are dealing with here today, in particular amendments submitted before the Court of Appeal of Antwerp, the 19 councillors requested and the like.

The colleagues who were present yesterday in the Justice Committee will remember that in the report, or rather in the note – if you are at least aware of it – which was submitted by the first chairman of the Court of Appeal of Antwerp during the hearing in the Senate on 14 January – that is two weeks ago – the first chairman says – in the MUNAS study, by the way, it is alluded to that – that one of the possibilities for recovering the judicial delay could be another application or amendment of Article 109bis with regard to the right of option. Ultimately, today we are primarily dealing with conjunctual measures, extending the framework or not. Regarding structural measures, I believe that at some point, in consultation with all actors in the field, including the Court of Appeal, the Judiciary and the Parliament, an examination will need to be devoted to which resources can be used structurally so that, in relation to the appeal as such, the appeal to the Court of Appeal — this relates to civil matters — can be partially resolved. A second possibility has been discussed, you remember that. The magistrates at the Court of Cassation have stated — which will only be possible after consultation with all stakeholders in this case — that the possibilities of appeal would be limited to review. The magistrates at the Court of Cassation referred in this regard to the situation in Britain.

I will return to the situation of the Court of Appeal of Antwerp, because this is primarily the case with regard to the amendments. There are ⁇  hard-working magistrates at the Court of Appeal in Antwerp and the work pressure there is absolutely heavy. It is attempted to absorb this workload in part by the fact that the Board graciously — if I can use that expression, Mrs. Minister — makes available a number of deputy councillors. If I get it right, it is currently 13. They continue to carry out that work. Just appointing additional councillors seems to me to be an insufficient measure to resolve the structural difficulties they face. Their

The committee also demonstrated that you would be willing to make some effort with regard to Antwerp – first caterpillar, if you allow me to use that expression – with regard to Antwerp. It was scary because it has been difficult to get concrete commitments from you in that area. Their

Several speakers pointed out the procedure that took place yesterday in the Flemish Parliament, with regard to the conflict of interest raised there. You have no doubt known from your colleagues in the Flemish Parliament that the Prime Minister has indeed committed to commitments. Mrs. Minister of Justice, I assume that you will formally confirm the commitment taken yesterday by the Prime Minister before the Flemish Parliament. This is the answer we expect today. With regard to Antwerp, what you said in the committee is not enough with regard to us. As regards Antwerp, I assume that you will explain to Parliament a number of concrete commitments that you intend to take within the shortest possible time. Their

Among other things, following a separate conversation with the city managers of Antwerp – as Ms. Claes has so beautifully called them – namely colleagues Janssens, Van Campenhout and myself, and other contacts taken in this regard, we have all reason to believe that the government would still be willing to take some concrete commitments with regard to Antwerp.

#51

Official text

                    
                    Mijnheer Marinower, ik heb een kleine vraag. Misschien ben ik even onoplettend geweest, maar welke concrete engagementen vraagt u van de minister met betrekking tot Antwerpen? Ik heb u twee keer "een aantal concrete engagementen" horen vernoemen. U verwijst daarbij naar een gesprek met de stadsmagistraat. Welke concrete engagementen vraagt u?

Translated text

#52

Official text

                    
                    De concrete engagementen die wij vragen, zijn engagementen op velerlei gebied. Het gaat om engagementen op het gebied van de magistratuur. Ik zal dat onmiddellijk toelichten. Het gaat echter ook om een aantal omringende maatregelen buiten de magistratuur, zowel op het gebied van personeel, materiaal, referendarissen, griffiers, computermateriaal, en dergelijke.

Op het gebied van de magistratuur is er alle aanleiding om op heel korte termijn een aantal magistraten te vervangen. U weet dat er in Antwerpen een kader bestaat van achtenveertig magistraten. Bovendien zijn er drie magistraten die tot het tijdelijk kader behoren. U zal ook gelezen hebben in de nota die de eerste voorzitter heeft gepresenteerd tijdens zijn bezoek aan de Senaat, dat er wordt gesproken over een bezettingsgraad voor 2002 van 43,42. Voor een deel wordt deze bezettingsgraad veroorzaakt door ziekte, zoals in alle hoven en rechtbanken kan gebeuren. Voor een deel wordt ze echter ook veroorzaakt door overlijdensgevallen. Ik heb alle reden om aan te nemen dat er momenteel procedures lopen die op heel korte termijn een aantal magistraten zullen vervangen die nog niet werden vervangen. Het gaat onder andere om de magistraten die op missie zijn in Sarajevo of Kosovo. Het gaat ook om overleden magistraten.

Een tweede aspect dringt zich alleszins op. Ik dacht dat daarover geen betwisting bestond. Het gaat om de verlenging van het tijdelijk kader waarvan — als ik het goed voorheb, mevrouw de minister — de duurtijd van drie jaar in oktober of november 2004 afloopt. Bovendien zouden er een aantal bijkomende magistraten moeten worden gevonden. Alleszins moet er een aanzet tot respons worden geboden aan de problematiek, zoals die vandaag bestaat.

Translated text

The concrete commitments we ask for are commitments in many areas. It is about commitments in the field of the magistracy. I will explain this immediately. However, it also involves a number of surrounding measures outside the magistrate, both in terms of personnel, materials, referrals, officers, computer materials, and the like.

In the area of the magistrates, there is every reason to replace a number of magistrates in a very short term. You know that in Antwerp there is a framework of forty-eight magistrates. In addition, there are three magistrates belonging to the temporary framework. You will also have read in the note presented by the first chairman during his visit to the Senate, that there is talking about an occupation rate for 2002 of 43,42. In part, this degree of occupation is caused by illness, as can happen in all courts and courts. However, in part it is also caused by deaths. I have every reason to believe that there are currently proceedings in progress that will in the very short term replace a number of magistrates who have not yet been replaced. These include the magistrates who are on mission in Sarajevo or Kosovo. There are also dead judges.

A second aspect is absolutely imperative. I thought there was no controversy about this. It concerns the extension of the temporary framework whose three-year period, if I am correct, expires in October or November 2004. In addition, a number of additional magistrates should be found. Alleszins must provide an incentive to respond to the problem, as it exists today.

#53

Official text

                    
                    Mijnheer Marinower, er zijn een aantal zaken die ik graag van u zou vernemen.

Ten eerste, er is een gesprek geweest tussen de minister, Patrick Janssens, Ludo Van Campenhout en misschien ook uzelf. Misschien kan u wat meer vertellen over wat bij dat gesprek concreet werd toegezegd.

Ten tweede, er is een brief geweest van de eerste minister naar de fractie van het Vlaams Parlement met daarin concrete engagementen, waarvan achteraf uiteindelijk niet veel meer werd gehoord. Kan u toelichten — als lid van VLD zal u dat allicht weten — wat de eerste minister juist heeft geschreven? Kan u toelichten welke engagementen de eerste minister heeft gemaakt ten opzichte van de VLD-fractie van het Vlaams Parlement? Kan u daarover iets zeggen?

Translated text

#54

Official text

                    
                    Wat het eerste betreft, zal ik geen nadere gegevens verschaffen omdat de minister onmiddellijk zal antwoorden. Ik denk dat het gepast is dat u de minister daarover ondervraagt. Ik ga ervan uit dat de inhoud van die gesprekken, het vervolg daarvan en de toepassing van de maatregelen die daar besproken zijn, in haar antwoord zullen worden toegelicht. Daarna staat het u vrij om mij daarover vragen te stellen indien u meent dat de minister u niet voldoende heeft geantwoord.

Na wat er zich gisteren heeft afgespeeld in het Vlaams Parlement, denk ik dat de premier eerst de nodige maatregelen met betrekking tot Charleroi voor zover nodig opnieuw in een historisch perspectief heeft geplaatst. Leden van het Vlaams Parlement, die daarmee misschien minder voeling hebben of daarvan minder kennis hebben, hebben hetzelfde verhaal over Charleroi te horen gekregen als dat wat ik u daarnet heb gedaan.

Met betrekking tot Dendermonde heeft hij ook gewezen op het engagement dat in de commissie is aangegaan door de minister met als streefdatum 31 maart 2004. Met betrekking tot de zittende magistratuur van Antwerpen werd verwezen naar de MUNAS-studie die als "een" studie-element beschouwd kan worden. Het is de bedoeling op korte termijn een vervanging door te voeren van twee openstaande plaatsen - geen nieuwe - van magistraten die vandaag niet daadwerkelijk aanwezig zijn. Het gaat hierbij om iemand die op missie is en iemand die is overleden. Er zullen op korte termijn ook aanvullende, concrete maatregelen worden genomen inzake griffiepersoneel, computermaterieel en een bijkomende kaderuitbreiding. Ik neem aan dat de minister hierover zal uitweiden.

Mijnheer de voorzitter, collega's, ik besluit met te zeggen dat wij met heel veel aandacht het antwoord van de minister zullen afwachten en daarna een stemverklaring zullen afleggen.

Translated text

As for the first, I will not provide further details because the Minister will respond immediately. I think it is appropriate that you question the Minister about this. I expect that the content of those talks, the continuation thereof and the application of the measures discussed therein will be explained in her reply. Then you are free to ask me questions about this if you think the Minister has not answered you sufficiently.

After what happened yesterday in the Flemish Parliament, I think that the Prime Minister has first put the necessary measures with regard to Charleroi, if necessary, back into a historical perspective. Members of the Flemish Parliament, who may be less sensitive or less aware of it, have been told the same story about Charleroi as what I just did to you.

With regard to Dendermonde, he also pointed out the commitment made in the committee by the Minister with a target date of 31 March 2004. With regard to the sitting magistrature of Antwerp, reference was made to the MUNAS study which can be considered as "a" study element. In the short term, it is intended to replace two open places – no new ones – of magistrates who are not actually present today. This is about someone who is on a mission and someone who has died. Additional, concrete measures will also be taken in the near term with regard to office staff, computer equipment and an additional framework expansion. I think the Minister will extend this.

Mr. Speaker, colleagues, I conclude by saying that we will wait very carefully for the Minister’s response and then submit a vote statement.

#55

#56

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw de vice-eerste minister, collega's - en ik richt mij vooral tot de Vlaamse collega's -, het debat zou eigenlijk tot een moment kunnen worden herleid, want het dossier waarover het gaat, is een zeer eenvoudig dossier. Over de punten kunnen weinig meningsverschillen bestaan. Ik wil in mijn uiteenzetting de discussie tot haar ware proportie herleiden.

Collega's, en vooral Vlaamse collega's, wij zouden het vandaag in dit debat allemaal erover eens moeten zijn dat dit wetsontwerp een ongelijke behandeling creëert ten opzichte van de hoven van beroep van Gent en Antwerpen en ten opzichte van de rechtbank van eerste aanleg in Dendermonde. Meer, Vlaamse collega's, wij zouden het er eigenlijk allemaal over eens moeten zijn dat dit wetsontwerp een ongelijke behandeling creëert van de mensen die in Oost- en WestVlaanderen, Antwerpen en Limburg binnen een redelijke termijn recht zoeken.

Vlaamse collega's, kunnen wij over deze ongelijke behandeling van mening verschillen? Ik maak kort de vergelijking tussen het hof van beroep in Bergen en van de hoven van beroep in Antwerpen en Gent. Er is één objectief gegeven: de MUNAS-studie, die is onderschreven door de vijf korpsoversten van de vijf hoven van beroep. Wat zegt de MUNAS-studie op basis van dezelfde criteria? Voor Mons is er geen behoefte aan een bijkomend magistraat. Voor Antwerpen is er een behoefte aan 19 bijkomende magistraten. Voor Gent is er een behoefte aan 7 bijkomende magistraten.

Wat stellen wij vast in de realiteit? Wij bespreken een wetsontwerp waarin Mons een uitbreiding krijgt van het kader met één magistraat. Terwijl het objectief gegeven aantoont dat er de minste behoefte aan een kaderuitbreiding bestaat in Mons, krijgt Mons van de minister van Justitie een bijkomende magistraat. Tot nu toe zie ik in de voorliggende wetgevende teksten geen enkel voorstel of ontwerp ten voordele van een kaderuitbreiding in Antwerpen en Gent. De studie toont nochtans aan dat daar de eerste behoefte ligt.

Vlaamse collega's, dat is een ongelijke behandeling. Bij degene die de kaderuitbreiding bekomt, bestaat er geen behoefte, terwijl degene die geen kaderuitbreiding bekomt, wel behoeftes heeft.

Mijnheer Muls, laten wij vergelijken wat vergelijkbaar is, Charleroi en Dendermonde. De Hoge Raad voor de Justitie zegt in haar studie dat er voor Charleroi behoefte is aan twee bijkomende magistraten en voor Dendermonde aan zeven bijkomende magistraten. Wat doet de minister van Justitie? Zij dient een wetsontwerp in om Charleroi twee bijkomende magistraten te bezorgen. Voor Dendermonde is er tot nu toe geen enkel wetsontwerp.

Kunnen wij het er dan niet over eens zijn, Vlaamse collega's, dat hier sprake is van een absoluut ongelijke behandeling ten voordele van de rechtbank van eerste aanleg in Charleroi en ten voordele van het hof van beroep van Mons? Mevrouw Claes, kunnen wij de intellectuele eerlijkheid opbrengen om toe te geven dat hier een ongelijke behandeling wordt gecreëerd? Dat zou ons al een stap verder kunnen brengen.

Zouden wij erin kunnen slagen, in het kader van diezelfde intellectuele eerlijkheid, om op basis daarvan samen, als Vlaamse partijen, te zoeken op welke wijze wij die ongelijke behandeling kunnen wegwerken? Waar zou de plaats zijn om dat te doen? Die plaats is hier, de Kamer van Volksvertegenwoordigers, waar wij een wetsontwerp bespreken en waar amendementen voorliggen die pogen die discriminatie recht te trekken.

Collega's, het zal ongetwijfeld ook u ter ore zijn gekomen dat de frustratie bij de magistraten en de medewerkers van de Justitie in Vlaanderen uitermate groot is. Men begrijpt helemaal niet waarom de werkkracht in Antwerpen, Gent en Dendermonde niet wordt beloond, maar de werkkracht in Charleroi en Mons — die er ongetwijfeld wel zal zijn — wel wordt beloond. Aan die frustratie moeten wij het nodige gevolg geven. Wij moeten ervoor kunnen zorgen dat de rechtszoekende in Vlaanderen op een gelijke manier behandeld wordt als in Wallonië of in bepaalde streken binnen het Franstalig landsgedeelte.

Laten wij het daarover dan toch minstens eens zijn! Laten wij hier de oplossingen zoeken die zich opdringen. Vandaar dat de CD&V-fractie, samen met de oppositie, samen met collega Bourgeois, amendementen hebben ingediend waarin wij u nogmaals uitnodigen om dit recht te trekken. Dan kunt u perfect, wat mij betreft, deze amendementen subamenderen en daar aanpassingen aan aanbrengen, zodanig dat ze eventueel in overeenstemming zijn met wat uw inzichten zijn daaromtrent. De toezeggingen, collega's, waarover u spreekt, zijn er vandaag eigenlijk helemaal niet geweest. 

Ik ben met hoge verwachtingen naar dit debat gekomen - en daarom wenste ik als laatste het woord te nemen - omdat er in de pers sprake was van een belangrijke verklaring die zou worden afgelegd. Ik had dus gehoopt dat we hier vandaag zouden vernemen dat er effectief een toezegging zou zijn van een kaderuitbreiding, zowel in Dendermonde als in Antwerpen en in Gent. Na het betoog van de Vlaamse collega's van de meerderheid te hebben gehoord, stel ik vast dat de ambities wat dat betreft bijzonder beperkt zijn. Voor Dendermonde is er inderdaad — ik geloof dat dit nogmaals bewijst hoe wij in deze Kamer de druk kunnen uitoefenen om inderdaad de minister te dwingen om een aantal dingen recht te zetten — een wetsontwerp aangekondigd en is er een termijn bepaald. Dit onder druk, collega's, van het Parlement en vooral onder druk van de leden van de oppositie, die hun verantwoordelijkheid hebben genomen. 

Het bewijst, collega's, dat wanneer wij in dit Parlement onze verantwoordelijkheid opnemen, wij inderdaad de uitvoerende macht, de minister van Justitie, kunnen dwingen om die dingen recht te zetten die verkeerd aan het lopen waren naar aanleiding van het indienen van het wetsontwerp. Wij hebben vandaag alleen die ene toezegging dat er binnen de maand een wetsontwerp zal komen. Waarom hebben we de toezegging niet dat zal gevolg gegeven worden aan het rapport van de Hoge Raad voor de Justitie voor Dendermonde, waarvan men zegt dat er een behoefte is aan zeven bijkomende magistraten? Waarom hebben wij vandaag het vaste engagement van de minister van Justitie van twee magistraten voor Charleroi, zoals de Hoge Raad voor de Justitie heeft gezegd, maar voor Dendermonde geen enkele concrete toezegging daaromtrent? 

Ik vraag aan de minister van Justitie heel uitdrukkelijk of zij in het wetsontwerp dat zij binnen de maand zal indienen, zal ingaan op de analyse van de Hoge Raad voor de Justitie en in een kaderuitbreiding voorzien voor Dendermonde van zeven magistraten?

Mevrouw de minister, dit is een heel precieze vraag waarop ik uw antwoord graag wil horen om zodoende na te gaan in welke mate uw engagementen concreet zijn. Het is pas dan, beste collega's, Vlaamse collega's, dat deze discriminatie zal zijn weggewerkt. Wanneer men zegt dat het rapport van de Hoge Raad voor de Justitie de basis is, is er maar één oplossing mogelijk. Dat is Charleroi +2 en Dendermonde +7.

Ten tweede, wat de situatie van Gent en Antwerpen betreft. Collega's, en Vlaamse collega's, u zult met mij moeten toegeven dat de daarin genoemde toezeggingen zeer beperkt zijn. Men heeft het over gesprekken die zullen worden gevoerd, werkgroepen die zullen worden opgericht en hulp die zal worden verleend.

Ik nodig u uit even het rapport te lezen van de besprekingen in de commissievergadering van maandag. Daar werd geen enkel concreet engagement genomen, behalve het engagement dat men gesprekken zal aanknopen. De minister zegt daar dat zij eerst Brussel zal aanpakken, ondertussen besprekingen zal aanknopen met Antwerpen en daarna ten slotte met Gent en Luik besprekingen zal voeren. Er wordt daarover geen enkele concrete toezegging gedaan. Collega's, ik roep u daarom op af te stappen van de sluipende besluitvorming waarop u zich hier vandaag beroept. Het is onmogelijk resultaten te behalen en druk uit te oefenen wanneer u zich baseert op gesprekken die onder meer met het stadsbestuur van Antwerpen werden gevoerd en waarbij men uitgaat van zeer onduidelijke engagementen van de minister van Justitie.

Wij moeten vandaag weten wanneer en binnen welke termijn er in Antwerpen en in Gent een kaderuitbreiding komt. We moeten dat heel precies weten, en niet dat er besprekingen zullen worden gevoerd en dat er wat hulp zal worden verleend. Er is vandaag een concreet engagement voor Mons. Er komt daar één bijkomend magistraat waar er geen nodig is. Wat Antwerpen en Gent betreft, zijn uit de mond van de minister van Justitie op geen enkel moment de woorden gekomen dat zij akkoord zou gaan met een kaderuitbreiding, laat staan met een kaderuitbreiding conform de door de eerste voorzitters van de hoven van beroep onderschreven studie.

Ik wil nog even terugkomen op de betogen van mevrouw Claes en de heer Muls, die zegden dat dit allemaal niet nieuw is. Dit is een situatie die reeds lang bestaat. Wat hebben wij destijds daaraan gedaan?

Ik zou hier toch even, omwille van het waarheidsgehalte van de besprekingen, mevrouw Claes en de heer Muls op het volgende willen wijzen. De meest recente kaderuitbreiding van de magistratuur dateert van 1998. In 1998, mijnheer Giet, hebben wij in de toenmalige regering de kaders met 250 magistraten uitgebreid. De heer Landuyt heeft zich daartegen op dat ogenblik met hand en tand verzet. De recentste kaderuitbreiding met 250 magistraten dateert dus van 1998. De Franstalige collega's die in de problematiek van Charleroi zijn geïnteresseerd, kan ik vertellen dat wij in diezelfde periode, in 1998, aan Charleroi 6 toegevoegde magistraten hebben toegekend, precies om tegemoet te komen aan de specifieke problemen die daar rezen en precies ingevolge de aanbevelingen van de parlementaire onderzoekscommissie. Het zal dus niet aan het verleden zijn gelegen dat de problemen van vandaag zich voordoen, alleszins niet aan het verleden waarvoor CD&V verantwoordelijk was.

Ik wil besluiten, mijnheer de voorzitter, collega's. Wij moeten de discriminatie die ontstaat ten gevolge van dit wetsontwerp ten aanzien van de Vlaamse magistraten en de Vlaamse rechtzoekenden rechttrekken. Wij moeten dit niet doen via allerlei soorten gesprekken in de wandelgangen. Wij moeten dit in het Parlement doen. Het is aangetoond dat het kan, want via de druk die we op de minister van Justitie hebben uitgeoefend, is er een toezegging voor Dendermonde, maar ze is niet concreet genoeg. Laten we vandaag in de Kamer, naar aanleiding van de stemming over de amendementen, die druk opvoeren. Laten we de Kamer en het Parlement inderdaad herwaarderen door de minister van Justitie te dwingen een duidelijke discriminatie ten opzichte van Vlaanderen en ten opzichte van de rechtzoekenden van Vlaanderen recht te trekken. Hier zijn we in staat, hier hebben we de mogelijkheid, Vlaamse collega's, om een ongehoorde discriminatie recht te trekken. Ik wil even kijken in de richting van wie bezig is met de herwaardering van het Parlement. Het is hier dat het moet gebeuren en niet op geheime besprekingen met het stadsbestuur van Antwerpen. Hier in de Kamer kunnen en moeten we onze verantwoordelijkheid nemen. Dit moeten we hier doen. We moeten een vuist durven te maken, omdat wij allemaal weten dat hier een discriminatie en een ongelijke behandeling wordt gecreëerd.

Ik nodig u dus uit, Vlaamse collega's, om de amendementen van de CD&V-fractie en van collega Bourgeois te steunen. Dit is de enige mogelijkheid om vandaag de garantie te krijgen dat die ongehoorde discriminatie wordt weggewerkt en dat we op deze wijze de mensen die in Vlaanderen recht zoeken, hetzelfde kunnen geven als wie dat op andere plaatsen in dit land doet. Het is aan u om uw verantwoordelijkheid te nemen. We zullen de koppen tellen.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Deputy Prime Minister, colleagues – and I am addressing myself especially to the Flemish colleagues – the debate could actually be relocated to a moment, because the dossier that it is about is a very simple dossier. There can be little disagreement on the points. In my presentation, I would like to bring the discussion back to its true proportion.

Colleagues, and especially Flemish colleagues, we should all agree today in this debate that this bill creates an unequal treatment with regard to the courts of appeal of Gent and Antwerp and with regard to the court of first instance in Dendermonde. Moreover, Flemish colleagues, we should actually all agree that this bill creates an unequal treatment of the people who seek justice in East and West Flanders, Antwerp and Limburg within a reasonable time.

Can we differ on this unequal treatment of opinions? I will briefly make the comparison between the Court of Appeal in Bergen and the courts of Appeal in Antwerp and Gent. One objective has been given: the MUNAS study, which has been endorsed by the five Corps Chiefs of the five courts of appeal. What does the MUNAS study say based on the same criteria? For Mons there is no need for an additional magistrate. For Antwerp, there is a need for 19 additional magistrates. For Gent, there is a need for seven additional magistrates.

What do we define in reality? We are discussing a bill in which Mons is granted an extension of the framework with a single magistrate. While the objective data shows that there is the least need for a framework extension in Mons, Mons is given an additional magistrate from the Minister of Justice. So far, I do not see any proposal or draft in the legislative texts presented in favour of an extension of the framework in Antwerp and Gent. However, the study shows that this is the first need.

Flemish colleagues, that is an unequal treatment. The one who receives the frame extension does not have a need, while the one who does not receive a frame extension does not have a need.

Mr. Muls, let us compare what is similar, Charleroi and Dendermonde. The High Council for Justice says in its study that Charleroi needs two additional magistrates and Dendermonde needs seven additional magistrates. What does the Minister of Justice do? She submits a draft law to provide Charleroi with two additional magistrates. For Dendermonde, there is no draft law so far.

Can we then not agree, Flemish colleagues, that there is an absolute inequality of treatment in favour of the Court of First Instance in Charleroi and in favour of the Court of Appeal of Mons? Mrs. Claes, can we exercise the intellectual honesty to admit that here inequality is created? That could take us a step further.

Could we succeed, within the framework of the same intellectual honesty, to find out on this basis together, as Flemish parties, how we can eliminate this inequality of treatment? Where would be the place to do that? That place is here, the House of Representatives, where we discuss a draft law and where amendments are in place that attempt to justify that discrimination.

Colleagues, it will undoubtedly also come to your attention that the frustration among the magistrates and the staff of the Justice in Flanders is extremely large. One does not understand at all why the workforce in Antwerp, Gent and Dendermonde is not rewarded, but the workforce in Charleroi and Mons – which will undoubtedly be there – is rewarded. To this frustration we must give the necessary consequences. We must be able to ensure that legal seekers in Flanders are treated in the same way as in Wallonia or in certain regions within the French-speaking region.

Let us at least agree on this! Let us here look for the solutions that impose. Therefore, the CD&V group, together with the opposition, together with colleague Bourgeois, have submitted amendments in which we once again invite you to withdraw this right. Then you can perfectly, as far as I am concerned, subamend these amendments and make adjustments to them, in such a way that they may be in accordance with what your insights are about it. The promises, colleagues, of which you are talking, have actually not been there today at all. Their

I came to this debate with high expectations – and therefore I wanted to take the last word – because there was an important statement in the press to be made. So I had hoped that we would hear here today that there would be an effective commitment of a framework extension, both in Dendermonde and in Antwerp and Gent. After hearing the arguments of the Flemish colleagues of the majority, I find that the ambitions in this regard are ⁇  limited. For Dendermonde there is indeed — I believe this once again proves how we can exercise pressure in this Chamber to indeed force the minister to correct some things — a bill has been announced and a deadline has been set. This is under pressure, colleagues, from Parliament and especially under pressure from members of the opposition, who have taken their responsibilities. Their

It proves, colleagues, that when we take our responsibilities in this Parliament, we can indeed force the executive power, the Minister of Justice, to correct those things that were going wrong following the submission of the bill. Today we have only one promise that a bill will come out within the month. Why do we not have the commitment that will follow the report of the High Council for Justice for Dendermonde, of which it is said that there is a need for seven additional magistrates? Why do we today have the permanent commitment of the Minister of Justice of two magistrates to Charleroi, as the High Council for Justice has said, but for Dendermonde no concrete commitment in this regard? Their

I ask the Minister of Justice very explicitly whether in the bill she will submit within the month, will she take into account the analysis of the High Council for Justice and provide for an extension of the framework for Dendermonde of seven magistrates?

Mrs. Minister, this is a very precise question to which I would like to hear your answer in order to verify to what extent your commitments are concrete. It is only then, dear colleagues, Flemish colleagues, that this discrimination will be eliminated. When one says that the report of the High Council for Justice is the basis, there is only one solution possible. That is Charleroi +2 and Dendermonde +7.

Second, the situation in Gent and Antwerp. Colleagues, and Flemish colleagues, you will have to admit with me that the commitments mentioned therein are very limited. There are talks that will be held, working groups that will be set up and assistance that will be provided.

I invite you to read the report of the discussions at the committee meeting on Monday. There was no concrete commitment, except the commitment to engage in talks. The Minister says there that she will first address Brussels, in the meantime will engage in discussions with Antwerp and then finally with Gent and Luik. There is no concrete commitment in this regard. Colleagues, I therefore call on you to step back from the sluggish decision-making that you invoke here today. It is impossible to ⁇  results and to exert pressure when you rely on conversations conducted, among other things, with the city administration of Antwerp, and where you assume very vague commitments of the Minister of Justice.

We need to know today when and within what timeframe there will be a framework extension in Antwerp and Gent. We need to know that very precisely, and not that there will be discussions and that some help will be provided. Today there is a concrete commitment for Mons. There will be one additional judge where no one is needed. As regards Antwerp and Gent, the Minister of Justice has never spoken that it would agree to an extension of the framework, let alone an extension of the framework in accordance with the study endorsed by the first presidents of the courts of appeal.

I would like to return for a moment to the arguments of Mrs Claes and Mr Muls, who say that all this is not new. This is a situation that has existed for a long time. What did we do about that at the time?

Here, however, for the sake of the truthfulness of the discussions, I would like to point out the following to Mrs. Claes and Mr. Muls. The most recent extension of the framework of the magistrature dates from 1998. In 1998, Mr. Giet, we expanded the framework with 250 magistrates in the then government. Mr Landuyt opposed this at that moment with hand and tooth. The most recent extension of the framework with 250 magistrates dates from 1998. I can tell the French-speaking colleagues who are interested in the problem of Charleroi that in the same period, in 1998, we assigned to Charleroi 6 additional magistrates, precisely in order to address the specific problems that arise there and precisely in accordance with the recommendations of the Parliamentary Investigative Committee. So it will not be the past that the problems of today arise, at least not the past for which CD&V was responsible.

I want to decide, Mr. Speaker, colleagues. We must remedy the discrimination that arises as a result of this bill with respect to the Flemish magistrates and the Flemish law seekers. We should not do this through all kinds of conversations in the walkways. We need to do this in Parliament. It has been proven that it can, because through the pressure we have put on the Minister of Justice, there is a commitment to Dendermonde, but it is not concrete enough. Let us today in the House, following the vote on the amendments, which raise pressure. Indeed, let us revaluate the Chamber and Parliament by forcing the Minister of Justice to remedy a clear discrimination against Flanders and against Flanders’ prosecutors. Here we are able, here we have the opportunity, Flemish colleagues, to justify an unheard of discrimination. I would like to look at the direction of who is doing the revaluation of Parliament. It is here that it should happen and not on secret discussions with the city administration of Antwerp. Here in the Chamber we can and must take our responsibility. This is what we must do here. We must dare to make a fist, because we all know that discrimination and inequality are created here.

I therefore invite you, Flemish colleagues, to support the amendments of the CD&V group and of colleague Bourgeois. This is the only way to get the guarantee today that this unheard discrimination is eliminated and that in this way we can give the people who seek justice in Flanders the same as those who do it elsewhere in this country. It is up to you to take your responsibility. We will count the heads.

#57

Official text

                    
                    Mme la vice-première ministre va répondre aux sept collègues qui sont intervenus dans la discussion générale. Quant à la discussion des amendements, je demande que les interventions soient limitées, la plupart des amendements ayant déjà été défendus.

Translated text

#58

#59

Official text

                    
                    Comme vous l'aurez constaté, il y a eu en réalité deux discussions conjointes. L'une a porté sur le projet en tant que tel, c'est-à-dire l'augmentation temporaire du cadre des magistrats à Mons et à Charleroi; l'autre s'est développée et amplifiée autour d'une question finalement simple: pourquoi ne pas profiter du projet pour régler les demandes d'autres arrondissements judiciaires qui, eux aussi, ont des difficultés réelles pour rendre efficacement la justice dans des temps raisonnables?

Translated text

#60

#61

#62

Official text

                    
                    C'est en mars 2002 que le premier ministre et mon prédécesseur ont répondu à l'appel au secours lancé par le bourgmestre et le procureur du Roi de Charleroi. Le 20 mars 2002, une rencontre a été organisée sur place. A cette occasion, des décisions en matière de sécurité, d'effectifs policiers et de justice ont été adoptées. Ces décisions ont fait l'objet d'une évaluation le 1 er octobre 2002. Il a été décidé que le besoin de la magistrature serait examiné après la réalisation d'un audit exécuté par le Conseil supérieur de la justice. Cet audit ayant été rendu, le ministre de la Justice de l'époque a décidé d'augmenter le cadre dans la proportion qui figure aujourd'hui dans le projet en discussion. Il aura donc fallu deux ans pour que le projet puisse finalement vous être présenté.

Translated text

#63

Official text

                    
                    L'extension doit permettre de faire face, comme M. Massin l'a dit, à l'augmentation des affaires graves en matière pénale, entraînée par la lutte contre la criminalité organisée et violente dans l'arrondissement judiciaire de Charleroi. Le Conseil supérieur de la justice a montré la nécessité de procéder à cette augmentation afin de préserver les acquis engrangés grâce aux efforts déployés par les autorités judiciaires et policières locales.

Translated text

#64

#65

#66

Official text

                    
                    Des méthodes policières nouvelles ont permis de mettre à jour des pratiques criminelles et d'arrêter les auteurs. Ces actions ont eu pour résultat une chute sensible de la criminalité et un taux d'élucidation très satisfaisant, avec pour conséquence inévitable une augmentation pour les magistrats du nombre de dossiers qui sont, en outre, plus volumineux.

Translated text

#67

#68

Official text

                    
                    L'appareil judiciaire doit pouvoir traiter, dans un délai raisonnable, c'est-à-dire rapide, ces faits criminels car il nous faut éviter à tout prix que surgisse un double sentiment d'impunité et d'insécurité. Je ne relirai pas le rapport du Conseil supérieur de la justice, mais je tiens toutefois à pointer deux éléments qui me paraissent essentiels: éviter que des détenus dangereux ne soient remis en liberté et éviter la correctionnalisation de faits criminels alors qu'ils auraient dû être jugés par une Cour d'assises.

Translated text

#69

#70

#71

#72

Official text

                    
                    Dames en heren, ik kom tot de tweede vraag. Ik zou in de eerste plaats aan de heer Van Parys willen zeggen dat hij in de roos mikte. Het is ongewoon dat een politica haar zwakheid onthult, maar mij stoort dat niet. Ja, ik ben diep gekwetst door de gedane uitlatingen. Men stelt mij voor als een Franstalig minister die blind is voor de problemen van de hoven van beroep van Vlaanderen. Dat is onjuist en hij weet dat ook. Vandaag heeft hij een Pinokio-oproep gelanceerd.

Translated text

#73

Official text

                    
                    In de eerste plaats is iedereen het eens over de inhoud van het ontwerp dat wij vandaag bestuderen en waartoe tijdens de vorige regeerperiode werd besloten. Ik heb bovendien een veel te hoge dunk van de gerechtelijke macht en de vertegenwoordigers ervan om eender wie te negeren. Wij hebben eendracht en coherentie nodig, zodat onze medeburgers kunnen genieten van een noodzakelijke verandering. Er is geen sprake van dat ik oogkleppen ga dragen of dat ik een eenzijdig beleid ga voeren. Wat ik daarentegen wel wil is een andere manier van werken. In het verleden heeft men al te vaak blindelings gewerkt. Omdat er geen objectieve criteria waren, werden de kaderuitbreidingen tot nu toe steeds volledig subjectief doorgevoerd. In zekere zin werkten wij blindelings. Deze methode kan een bron zijn van een verschil in behandeling die weinig aan te bevelen is. Waarom hier en niet daar? Waarom plus twee en niet plus drie? Alleen voor een welbepaald arrondissement maken de doorlichtingen van de Hoge Raad voor de Justitie het mogelijk om met kennis van zaken te beslissen. Om aan deze situatie het hoofd te bieden, moet men een objectieve werklastmeting durven uitvoeren. Voor het parket is men daarmee begonnen. In overeenstemming met de magistratuur werd het consortium De Witte & Morel hiervoor uitgekozen.

Translated text

First of all, everyone agrees on the content of the draft that we are studying today and that was decided during the previous reign. I also have a much too high dunk of the judiciary and its representatives to ignore anyone. We need unity and coherence so that our fellow citizens can enjoy the necessary change. There is no question that I will wear eyelid valves or that I will conduct a unilateral policy. What I want is a different way of working. In the past, too many people have worked blindly. Since there were no objective criteria, the framework extensions have so far always been carried out entirely subjectively. In a sense, we worked blindly. This method may be a source of a difference in treatment that is little recommended. Why here and not there? Why plus two and not plus three? Only for a well-defined district the inspections of the High Council for Justice make it possible to decide with knowledge of matters. To cope with this situation, one must dare to carry out an objective workload measurement. The park has begun with it. In accordance with the magistracy, the consortium De Witte & Morel was selected for this purpose.

#74

Official text

                    
                    Deze werkzaamheden zullen tijdens de komende achttien maanden plaatsvinden. Op dat ogenblik zullen we kunnen beschikken over objectieve conclusies die ons niet alleen zullen toelaten om voor elk gerechtelijk arrondissement te beslissen of er meer of minder kaders noodzakelijk zijn, maar ook om nuttig advies te verstrekken aan de actoren van het openbaar ministerie zodat zij hun werkefficiëntie kunnen verbeteren en de rollen beter kunnen verdelen.

Translated text

#75

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, ik ben ervan overtuigd dat we ook op deze manier te werk moeten gaan voor de zetel. In samenspraak met de eerste voorzitters van de hoven van beroep heb ik besloten een werkgroep die samengesteld is uit magistraten van de eerste en de tweede graad, griffiers en vertegenwoordigers van de administratie, de delicate opdracht te geven om criteria vast te leggen voor de evaluatie van de werklast. Een eerste vergadering zal in de loop van de tweede helft van februari plaatsvinden.

Translated text

#76

#77

Official text

                    
                    Collega's, in de toekomst zullen we op basis van objectieve criteria over het kader van hoven en rechtbanken kunnen beslissen. We kunnen echter niet op het beëindigen van deze werkzaamheden wachten om degenen te helpen die onder de werklast bezwijken. Daarom ben ik gestart met uitgebreide gesprekken met de magistratuur zodat de behoeften geval per geval geanalyseerd kunnen worden zowel inzake het aantal magistraten, het personeel van de griffies, het administratief personeel als inzake de informatica en andere middelen.

Translated text

#78

#79

Official text

                    
                    Ik ben van start gegaan met de magistraten van de zetel en van het parket van Brussel en hun medewerkers. De situatie is in Brussel immers bijzonder kritiek en een voorbeeld maakt dat voldoende duidelijk. Het kader van het parket van eerste aanleg van Brussel is maar voor zestig procent ingevuld. Het resultaat van de gesprekken zal binnen enkele dagen voorgesteld worden.

Translated text

#80

Official text

                    
                    Zonder het einde van die werkzaamheden af te wachten en zoals ik mij daar sedert meerdere maanden in de commissie toe heb verbonden, begon ik met de gesprekken met de vertegenwoordiger van het hof van beroep van Antwerpen. Een eerste vergadering is op 3 februari doorgegaan. Er werd gepraat over de werkmethode en over het tijdschema. Ook de datum van 31 maart werd vastgelegd voor de beslissingen en de chef van deze jurisdictie zal doelstellingen vastleggen voor de volgende vergadering die op 19 februari eerstkomend zal doorgaan. Bij die eerste vergadering kwamen reeds objectieve cijfers naar boven waaruit bleek dat het hof van beroep van Antwerpen het eerste hof van het land wordt. Dit hof heeft immers in de loop van het jaar 2003 het hoogste aantal inkomende burgerlijke zaken geregistreerd, meer dan vierduizend zaken. Op strafrechtelijk vlak heeft de kamer van inbeschuldigingstelling op tien jaar tijd een stijging met zestig procent gekend. De kamer zetelt elke werkdag 's morgens en in de namiddag. Er wordt een berg werk verzet en dat zal zeker invloed hebben op de hele gerechtelijke ketting waarnaar ik reeds verwees toen ik het over Charleroi en Bergen had.

Translated text

Without waiting for the end of that work, and as I have committed myself to it for several months in the committee, I started the conversations with the representative of the Court of Appeal of Antwerp. The first meeting was held on 3 February. We talked about the working method and the timetable. Also the date of 31 March was set for the decisions and the head of this jurisdiction will set goals for the next meeting that will continue on the next 19 February. At that first meeting, already objective figures came up, which showed that the Court of Appeal of Antwerp becomes the first court of the country. In fact, this court registered the highest number of incoming civil cases in the course of the year 2003, more than four thousand cases. On the criminal level, the Chamber of Accusation has seen an increase of sixty percent in ten years. The room sits every working day in the morning and in the afternoon. A mountain of work is being resisted and that will ⁇  affect the entire judicial chain to which I already referred when I talked about Charleroi and Bergen. Their

#81

Official text

                    
                    Het assisenhof van de provincie is bijzonder zwaar belast. Het behandelt ongeveer twintig zaken per jaar. Volgens de vooruitzichten zouden er in de komende jaren meer dan honderd zaken af te handelen zijn. Nog steeds op strafrechtelijk vlak blijven er nog 2.422 zaken over die moeten worden behandeld. De gemiddelde duur van een strafrechtelijke procedure in beroep bedraagt 16 maanden. Ook op burgerrechterlijk vlak moet de situatie verbeteren. Ik verwijs hierbij naar de wachttijd vooraleer een zaak gepleit kan worden die varieert van 9 maanden voor een kamer met een rechter tot 21 maanden voor een kamer met drie rechters. Die termijn is duidelijk veel te lang. Een van de doelstellingen zal het verminderen ervan zijn tot een veel kortere termijn, bijvoorbeeld 3 maanden. Deze doelstelling zal niet op korte termijn kunnen worden bereikt, maar ik denk dat het een doel kan zijn dat we in overeenstemming met de gerechtelijke overheden binnen een vast te leggen termijn moeten kunnen bereiken.

Translated text

#82

Official text

                    
                    Er zal geen enkele mogelijkheid uitgesloten mogen worden. Ik denk uiteraard aan de absolute noodzakelijkheid van de kaderuitbreiding van de magistraten en de griffiers. Ik verwijs ook naar het gebruik van de menselijke middelen. Die moeten op een optimale manier beheerd worden. We moeten eveneens vragen stellen bij de technische en informaticamiddelen die het personeel ter beschikking heeft om zijn opdracht uit te voeren.

Translated text

#83

Official text

                    
                    Ik verdedig dus een globale aanpak waarbij men rekening zal houden met de situatie van alle bestanddelen. Ik wil er inderdaad zeker van zijn dat de bestaande middelen maximaal gebruikt worden. Daarom dring ik ook zo aan op de werkmethoden.

Translated text

#84

Official text

                    
                    Ter attentie van de heer Muls herinner ik eraan dat de beslissingen voor de uitbreiding van het kader vóór 31 maart 2004 zullen worden genomen. Het wetsontwerp zal in de loop van de maand april worden ingediend. Er zal jaarlijks een evaluatie gebeuren die ons zal toelaten om de nodige verbeteringen aan te brengen.

Translated text

#85

Official text

                    
                    In antwoord op de vraag van de heer Marinower heb ik het genoegen hem mee te delen dat de minister van Begroting, Johan Vande Lanotte, mij de toelating heeft gegeven voor de vervanging van magistraten die wegens een opdracht met verlof zijn. Wat de rechtbank van eerste aanleg van Antwerpen betreft, gaat het om een rechter ter vervanging van de heer De Smet die gedetacheerd is bij het Comité I.

Translated text

#86

Official text

                    
                    De vervanging van de magistraat van het hof van beroep die belast is met een opdracht in Bosnië-Herzegovina zal weldra gebeuren. Het is een kwestie van enkele weken. Dezelfde timing zal gerespecteerd worden om te voorzien in de vervanging van mevrouw Neyts. Volledigheidshalve vermeld ik dat de selectieprocedure om te voorzien in de vervanging van twee magistraten die in september zullen toetreden tot het emeritaat lopende is en dat er tijdig zal kunnen worden overgegaan tot de benoeming. Het tijdelijke kader in Antwerpen zal ten laatste worden verlengd eind 2004.

Translated text

#87

Official text

                    
                    Dames en heren, ik heb u meegedeeld dat wij voor Charleroi en Mons konden genieten van een doorlichting door de Hoge Raad voor de Justitie. Sedert 24 oktober 2001 geniet ook een ander arrondissement van een dergelijke doorlichting, zonder dat men hieruit echter conclusies heeft getrokken. Het gaat over Dendermonde. Ik heb op basis van deze doorlichting besloten om de dialoog aan te gaan met de gerechtelijke overheden van Dendermonde. De eerste vergadering vond een tiental dagen geleden plaats. Mijn medewerkers zullen vrijdag de voorzitter en de procureur des Konings ontmoeten. De korpschefs zullen dan een eerste ontwerp van hun masterplan voorleggen. Deze werkzaamheden zouden voor 31 maart eerstkomend afgerond moeten zijn. Het wetsontwerp zal in de loop van april worden ingediend.

Translated text

#88

Official text

                    
                    Ik wil hierbij het zeer positieve en zeer constructieve karakter van de dialoog die wij met de betrokken magistraten voeren onderstrepen. Aan de hand van de conclusies van de doorlichting - en om te antwoorden op de vraag van mevrouw Claes - zal er natuurlijk een kaderuitbreiding gebeuren in Dendermonde, maar er komen ook andere soorten van logistieke en menselijke steunmaatregelen. Ik zal in de loop van het volgende trimester eveneens samenwerken met de magistraten van de hoven van beroep van Gent en Luik en zal dit doen volgens dezelfde benadering.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#61	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#75	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#76	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#77	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#78	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#79	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#80	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#81	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#82	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#83	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#84	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#85	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#86	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#87	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#88	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#89	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#90	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#61	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#75	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#76	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#77	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#78	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#79	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#80	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#81	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#82	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#83	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#84	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#85	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#86	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#87	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#88	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#89	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#90	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#58	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#59	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#60	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#61	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#62	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#63	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#64	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#65	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#66	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#67	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#68	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#69	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#70	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#71	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#74	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#75	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#76	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#77	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#78	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#79	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#80	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#81	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#82	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#83	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#84	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#85	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#86	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#87	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#88	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#89	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#90	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★