General information
Full name plenum van 2005-06-22 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives
Type plenum
URL https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip147.html
Parliament Chamber of representatives
You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!
Propositions that were discussed
Code
Date
Adopted
Title
51K1746
28/04/2005
✔
Projet de loi contenant le premier ajustement du Budget général des dépenses de l'année budgétaire 2005.
Discussions
You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.
Discussions statuses
ID
German
French
English
Esperanto
Spanish
Dutch
#0
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#1
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#2
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#3
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#4
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#5
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#6
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#7
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#8
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#9
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#10
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#11
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#12
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#13
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#14
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#15
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#16
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#17
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#18
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#19
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#20
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#21
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#22
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#23
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#24
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#25
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#26
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#27
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#28
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#29
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#30
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#31
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#32
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#33
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#34
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#35
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#36
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#37
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#38
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#39
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#40
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#41
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#42
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#43
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#44
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#45
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#46
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#47
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#48
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#49
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#50
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#51
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#52
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#53
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#54
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#55
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#56
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#57
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#58
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#59
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#60
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#61
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#62
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#63
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#64
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#65
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#66
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#67
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#68
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#69
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#70
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#71
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#72
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#73
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#0
#1
Official text
En tous les cas, tout est bien qui finit bien! A l'ordre du jour, nous avons la discussion des articles du projet ajustant le budget des Voies et Moyens de l'année budgétaire 2005; nous commençons par la discussion générale.
Translated text
Everything is good that ends well. On the agenda, we have the discussion of the project articles adjusting the budget of the Roads and Means for the financial year 2005; we begin with the general discussion.
#2
Official text
Ik heb in de algemene bespreking de heren Goyvaerts, Devlies, Wathelet en Van Biesen ingeschreven.
Translated text
I have included in the general discussion the gentlemen Goyvaerts, Devlies, Wathelet and Van Biesen.
#3
Official text
Mijnheer Goyvaerts, kunt u beginnen? Daarna komt dan de heer Wathelet, dan de heer Devlies en dan de heer Van Biesen. Wij zullen zien wie er zich nog inschrijft.
Translated text
Mr. Goyvaerts, can you start? Then came Mr. Wathelet, then Mr. Devlies and then Mr. Van Biesen. We’ll see who else will sign up.
#4
Official text
Mijnheer de voorzitter, voor dit uitgelezen gezelschap, waarin u blijkbaar op zoek was naar een eerste spreker, wil ik gerust de sprint trekken. Dat is op zich geen probleem.
Zoals we allemaal weten, staat vandaag de eerste begrotingsaanpassing van het jaar op de agenda. Voor alle duidelijkheid, collega's, in feite voeren we hier een debat om niets vanwege het feit dat de hele context van de eerste begrotingscontrole volledig achterhaald is. In feite voeren we een virtueel debat omdat de top van de federale regering haar eerste begrotingscontrole heeft gehouden in de week van 18 april, ondertussen al een heel tijdje geleden, met een orgelpunt in de nacht van 22 april jongstleden. Tijdens de persconferentie die daarop volgde, werd het zoveelste zegebericht de wereld ingestuurd, met name dat de begrotingscontrole nagenoeg pijnloos was verlopen en dat de overheidsbegroting 2005 opnieuw in evenwicht was.
Deze regering liet uitschijnen dat de klus was geklaard en dat ze verder kon werken aan haar sociaal-economische hervormingen. Iedereen weet ondertussen dat het sinds eind april economisch bergaf gaat, in die mate zelfs dat Verhofstadt als regeringsleider aangekondigd had om vanaf deze week een tweede begrotingscontrole uit te voeren. Die datum is ondertussen verschoven naar begin juli, in de hoop dat de fiscale ontvangsten blijven binnenkomen. Dat is blijkbaar de enige kapstop waar deze regering zich momenteel aan vasthoudt zodat opnieuw een nietbegrote fiscale bonus de pijnlijke begrotingsronde wat kan verzachten.
Laat het ons houden bij het onderwerp van vandaag, collega's: de eerste begrotingscontrole die, zoals ik al gezegd heb, voor deze regering nagenoeg pijnloos is verlopen en opnieuw voor een begrotingsevenwicht heeft gezorgd, dit ondanks de berekeningen van het Instituut voor Nationale Rekeningen, waaruit bleek dat de Belgische economie in het eerste kwartaal met 0,02 procent was gekrompen en dus in feite een nulgroei aanduidde voor het eerste kwartaal.
Bij de opmaak van de begroting voor 2005, mijnheer de minister, was u uitgegaan van een groei van 2,5% en voor de voorliggende begrotingscontrole hield u vast aan de prognose van 2,2% groei.
Om eventuele groeivertragingen op te vangen voorzag u in een buffer van 200 miljoen euro, een bedrag waarvan wij moeilijk kunnen geloven dat het voldoende zou zijn geweest om een verdere economische terugval op uw begroting te amortiseren, zeker niet als die terugval groter zou zijn 0,2%.
Bovendien laafde de regering zich tijdens de begrotingscontrole aan een niet-begrote fiscale bonus van zowat 1 miljard euro en een bonus van 155 miljoen euro door de gunstige rente-evolutie. Het zijn dus dit keer de fiscale inkomsten uit BTW en de vennootschapswinsten geweest die de begrotingscontrole "gered" hebben. Of anders gezegd: het is een consumptiebonus — want verhoogde BTW-inkomsten hebben veelal te maken met een verhoogde consumptie — die de begrotingscontrole gered heeft.
Ook de bijdrage van het Vlaamse Gewest heeft ervoor gezorgd dat Vlaanderen opnieuw de federale begroting is komen depanneren. Zoals iedereen wel weet heeft de federale begroting in de afgelopen jaren altijd wel een tekort gehad en dat is voor 2005 niet anders, zelfs niet bij deze eerste begrotingscontrole. In elk geval hebben die fiscale meevallers gezorgd voor het dichtrijden van het gat in de sociale zekerheid. Dat wil niet zeggen, collega's, dat het tekort in de sociale zekerheid opnieuw is weggewerkt, door de tering naar de nering te zetten of door de uitgaven te doen naargelang van de inkomsten.
Uw lovende woorden, mijnheer de minister, over de uitzonderlijk geleverde prestatie van het begrotingsevenwicht waren nog niet uitgesproken of een reeks van onheilsberichten over de economische groei deden de stemming omslaan en dwongen deze regering haar begrotingswerk opnieuw te maken. Wij herinneren ons nog — ik meen 14 dagen of een week na het afronden van de begrotingscontrole — hoe de OESO in haar economische vooruitzichten met een aantal cijfers voor de dag kwam. De OESO had berekend dat de groei voor 2005 wat ons land betreft op amper 1,3% zou liggen. Ook zou het structureel tekort op de begroting neerkomen op 0,4% voor het BNP. Dat was natuurlijk al een eerste groot signaal dat het heel wat anders zou worden dan een begrotingsevenwicht.
De OESO wijst ook op de dringende noodzaak van structurele maatregelen in plaats van de steeds weerkerende eenmalige maatregelen om het tekort op de begroting weg te werken. De OESO wijst ook op de hogere overheidsuitgaven en pleit in dat verband voor een verlaging.
Na de OESO kwam het Federaal Planbureau met nog somberder vooruitzichten. Het stelde dat er voor dit jaar een groei zou zijn van 1,7%, wat een volle procent minder is dan in 2004. Het begrotingstekort zou landen op 0,5% van het bruto binnenlands product, goed voor 1,5 miljard euro. Het Bureau trok de lijn door naar 2006, waarin het tekort zou oplopen tot 1,5% van het bruto binnenlands product, ongeveer 4,6 miljard euro.
Het stijgende deficit wordt voornamelijk veroorzaakt door de voortdurende sterke toename van de uitgaven in de gezondheidssector, de pensioenen - ik verwijs daarbij naar het recente rapport van de vergrijzingscommissie -, de uitgaven in het werkgelegenheidsbeleid en de NMBS.
Wanneer we de cijfers van het vergrijzingsrapport, dat vorige week publiek werd gemaakt, analyseren, stellen we alleen maar vast dat de kosten van de vergrijzing alsmaar zwaarder doorwegen. In 2002 werd, voor de periode 2000 tot 2030 en dit jaar na jaar, de financiële impact op 3,1% van het bruto binnenlands product berekend. Amper drie jaar later wordt de financiële impact voor dezelfde periode reeds geraamd op 5,6% van het bbp of een bedrag van 16,5 miljard euro. In een tijdsspanne van drie jaar is de financiële impact al bijna verdubbeld.
Het Planbureau wijst er ook op dat de ontvangsten uit de personenbelasting de komende jaren zullen dalen. We mogen niet vergeten dat de regering een verlaging van de personenbelasting heeft doorgevoerd. Dat heeft echter een prijs. Voor het jaar 2006 heeft dat een impact van 1,7 miljard euro. Dat bedrag van gederfde inkomsten is niet te verwaarlozen. Ook de eenmalige maatregelen hebben een uitdovend karakter.
Het Planbureau kwam dus voor de dag met een scenario dat van de regering wat meer politieke moed zal vergen om het tij te doen keren. We mogen bovendien niet vergeten dat we meer dan halfweg het jaar zijn en dat algemeen gesproken de maanden juli en augustus traditioneel geen economische hoogvliegers zijn. Er zullen wat horeca en toerisme betreft ongetwijfeld meerinkomsten zijn. Bijgevolg blijft alleen nog het najaar over om de volle uitwerking van de bijkomende maatregelen te voelen.
In de nasleep van de OESO en het Planbureau kwam ook de Hoge Raad voor Financiën met weinig rooskleurige mededelingen nadat de eerste begrotingscontrole werd afgerond, de zogenaamde pijnloze controles en de begroting-in-evenwicht-psychologie. De Hoge Raad voor Financiën kwam met de mededeling dat er tegen 2011 een overschot moet worden geboekt op de begroting, van 1,5% van het BBP teneinde de kosten van de vergrijzing op een billijke manier te kunnen opvangen.
Wij weten allemaal dat de pot van het Zilverfonds, die alsmaar wordt aangedikt, pas kan worden uitbetaald op voorwaarde dat er een overschot op de begroting is. Zoniet, zal men zich opnieuw naar het vakje van de staatsschuld moeten begeven. Dan kan men alleen maar vaststellen dat die alleen maar zal stijgen naarmate men het Zilverfonds leeghaalt. In elk geval, zonder ingrijpende maatregelen rekent de Hoge Raad van Financiën ons voor dat het begrotingssaldo in 2001 wel eens 2,5% lager zou kunnen liggen zodat er in plaats van een overschot een tekort is.
Belangrijk om te vermelden is ook het stabiliteitsprogramma. Dat zou een van de leiddraden van deze regering moeten zijn. Die voorzag in een overschot van 0,3% in 2007. Gelet op de huidige economische toestand is dat geen vanzelfsprekendheid meer. Bijgevolg zal de regering om deze doelstelling te halen meer dan een tandje moeten bijsteken om het gat van de vele miljarden euro's dicht te rijden.
Gisteren was er dan ook nog de conjunctuurenquête van het VBO. Uit een rondvraag bij werkgevers van conjunctuurgevoelige sectoren is gebleken dat dit jaar de economische groei op jaarbasis slechts 1% zou bedragen. Na het afronden van de begrotingscontrole, waaruit blijkt dat het niet de goede kant opgaat, heeft het VBO opnieuw voeling met de realiteit van de werkgevers.
De enquête laat ook duidelijk zien dat het conjunctuurbeeld steeds somberder wordt. De export van de Belgische, lees de Vlaamse bedrijven want zij nemen het leeuwendeel van de export voor hun rekening, komt steeds meer onder druk te staan als gevolg van een verslechtering van de concurrentiepositie van de bedrijven in dit land ten gevolge van de zwakke dollar, enerzijds, en de toegenomen concurrentie van zowel de gewezen Oostbloklanden als vanuit het Oosten, anderzijds.
Ook de gouverneur van de Nationale Bank is niet echt optimistisch, collega's. Hij wijst er in zijn toelichting van de lentecijfers op dat de economische groei in ons land structureel te laag is. Hij gaat ervan uit dat de economische groei in dit land nog steeds op 2% zou kunnen liggen, maar blijkbaar kan dat cijfer niet worden vastgehouden. Guy Quaden becommentarieerde deze toestand tijdens zijn persvoorstelling van 3 juni 2005, amper 14 dagen geleden.
Een ander element dat onlangs in de aandacht kwam, was de stijging van de staatsschuld. Wij hebben altijd kunnen zien in de cijfers dat de staatsschuld permanent daalt. Dit jaar zou dat wel eens licht kunnen worden omgebogen. Voor het eerst in twaalf jaar zou de staatsschuld opnieuw kunnen stijgen. De Nationale Bank berekende dat, als de regering niet ingrijpt op de uitgaven van 2005, de staatsschuld zou stijgen met 0,4% tot 95,9% als gevolg van onder andere de overname van de schulden van de NMBS ter waarde van 7,4 miljard euro. Zelfs al bereikte de staatsschuld in het jaar 2004 zijn laagste peil sinds 1981 - dat betwisten wij niet —, toch blijft hij nog altijd veel hoger dan het gemiddelde van de eurozone, dat ligt op 71%. Dat is toch nog een heel pak lager dan de 95,9% van België. Er zijn slechts twee landen in de eurozone die ons voorafgaan, en dat zijn Griekenland met een staatsschuld van 111%, en Italië met een staatsschuld van 106%.
Toch blijft de regering doen alsof de budgettaire toestand met wat bijsturingen onder controle te houden is. Ik kan mij niet van de stellige indruk ontdoen dat het halen van de dubbele doelstelling, zijnde het begrotingsevenwicht in 2005 en een begrotingsoverschot vanaf 2006 enerzijds en de verdere afbouw van de staatsschuld anderzijds, een pak meer zal vergen dat wat bijsturen van de huidige begroting. Liberalen en socialisten maken sinds zes jaar de dienst uit in dit land en hebben, mijns inziens, alle mogelijkheden gehad om het beleid te bepalen.
Ik moet weliswaar een correctie aanbrengen. Ik heb bij het nalezen in een of ander jaarboek vastgesteld dat de socialisten ondertussen al gedurende 17 jaar onafgebroken in de regering zitten. Het beleid in het verleden kan blijkbaar toch gedeeltelijk aan de socialistische coalitiepartner worden toegeschreven.
Ondertussen heeft de regering gedurende de afgelopen zes jaar een niet onaanzienlijk rentevoordeel van vele miljarden euro's gehad. Volgens de ene bron gaat het over 2,5 miljard euro, volgens de andere bron gaat het over nagenoeg het dubbele. Toch stellen we vast dat de belastingdruk nog altijd ongeveer op het niveau van 1999 ligt. Er is weliswaar een lichte verbetering vast te stellen, maar in feite gaat dat over cijfers na de komma en kan men dus spreken van een status-quo. Bijgevolg mogen we een vraag stellen: wat is er met die rentebonus van vele miljarden euro's gebeurd?
Een ding is wel duidelijk: als de regering het meent met haar begrotingsoverschot, is het moment volgens mij aangebroken om te beginnen aan een structurele opbouw van de begrotingsoverschotten, teneinde een verdere ontsporing van de publieke financiën te vermijden. Ik denk dat daartoe de afgelopen jaren kansen zijn geweest in economisch betere tijden en misschien ook in economisch wat mindere tijden. Nu zitten we echter in economisch slechte tijden en de beheersing van de uitgaven zal dan ook een cruciaal element vormen.
Ook daarover zijn er immers studies geweest. De ING-bank berekende bijvoorbeeld dat bij ongewijzigd beleid de overheidsuitgaven, of de primaire uitgaven, op korte termijn kunnen oplopen van 42,3% — dat was het geval voor 2003 — tot meer dan 48%. Zo zouden wij stilaan naar een historisch record gaan. Degenen onder ons die vroeger economie hebben gestudeerd, weten dat hogere overheidsuitgaven niet automatisch leiden tot meer welvaart voor de gemeenschap. Maar ook hier geldt hetzelfde: als niet wordt ingegrepen, zal het begrotingstekort opnieuw oplopen of moeten de belastingen worden verhoogd.
Collega's, juist voor een belastingverhoging is er, wegens de torenhoge fiscale en parafiscale druk, geen ruimte. Bovendien belemmert het hoge belastingniveau nu al de economische groei, omdat de stimulansen tot werken, tot meer investeringen en tot vernieuwing min of meer in de kiem worden gesmoord.
Voor 2003 berekende Eurostat dat België met een belastingdruk van 48,1% nog steeds tot de Europese top behoort. Enkel Zweden en Denemarken kennen een hogere fiscale druk, terwijl het Europese gemiddelde "slechts" op 41,5% ligt.
Zoals ik daarnet al zei, heeft deze coalitie van liberalen en socialisten ten opzichte van 1999 de belastingdruk slechts met enkele procentpunten doen zakken en zitten wij dus op het niveau van een status-quo. Bovendien mogen wij daaruit gerust besluiten dat van een globale daling van de belastingdruk met Verhofstadt als eerste minister er absoluut geen sprake is. Ik denk dat dat voor velen onder ons intussen duidelijk is geworden.
Daarnaast stellen wij vast dat over diezelfde periode, collega Tommelein, de fiscale druk in de Europese Unie gemiddeld met 1,5% is gedaald. Dat is op zich ook geen spectaculair cijfer, maar het is natuurlijk veel meer dan de procentpunten die paars en paars-groen hebben gehaald. Dat is de realiteit, maar dat is op zich merkwaardig.
Welnu, ik denk dat wij ook geen spectaculaire daling van de belastingdruk moeten verwachten, omdat wij vaststellen dat in het beleid van deze regering de directe belastingdruk weliswaar wordt verlaagd maar nagenoeg onmiddellijk wordt gecompenseerd door een stijging van de indirecte belastingen. Eerlijk gezegd, ik zie niets in het regeringsbeleid dat er in 2005 op zou wijzen dat er wat dat betreft verandering op til is.
Deze regering mag nog van geluk spreken, want zonder de lage historische rente zou de fiscale druk de voorbije jaren zelfs aanzienlijk zijn gestegen.
Rond de economische context moeten wij geen verhaaltjes breien. Iedereen weet dat de economie slabakt. Dat is een realistisch gegeven. Ook voor het tweede kwartaal geeft de Europese Commissie ons weinig hoop. Zij berekent, vermoedt of raamt de groei in de eurozone tussen 0,1 en 0,5%. Voor het lopende jaar, voor het gehele jaar, verwacht de Europese Centrale Bank ook slechts 1,4%. Dat is dus van dezelfde grootteorde als de voorspelling van de OESO en het Planbureau.
Het is ook van de grootteorde waarmee gisteren het VBO voor de dag kwam. Alle pijlen van deze regering waren natuurlijk gericht op het VBO omdat het als boodschapper die elementen naar voren brengt die vanuit de achterban, zijnde de werkgevers, naar voren komen. Het is echter belangrijk dat die gegevens het daglicht zien. Dat moet dus ook aangeven dat deze regering nog heel wat werk voor de boeg heeft.
Ook voor het consumentenvertrouwen zitten wij op een zeer laag niveau. Het is het laagste niveau sinds oktober 2003. Ik fris uw geheugen even op, collega's. Oktober 2003 was het ogenblik waarop Ford Genk onverwacht aankondigde dat het 3000 banen schrapte. Dat op dat moment het consumentenvertrouwen belabberd was, was waarschijnlijk een gevolg van dat gegeven. Anno mei 2005 zitten wij daar op hetzelfde niveau als in oktober 2003. Blijkbaar verwachten de consumenten momenteel nog een verslechtering van de economische toestand. Dat zal ongetwijfeld leiden tot een hogere werkloosheid.
Ook het ondernemersvertrouwen bereikte in mei het zwaarste dieptepunt in de voorbije twee jaren. In nagenoeg alle sectoren wordt een daling opgetekend, met een lichte uitzondering voor de bouwsector.
Tijdens de voorbereiding van mijn rede heb ik nog even de faillissementscijfers nagekeken voor de maand mei. In de maand mei hebben 706 bedrijven de boeken dichtgedaan. Als wij kijken naar de cijfers van de voorbije vijf jaren, is dat opnieuw een absoluut record. Er zijn sinds 2000 nog nooit zoveel bedrijven failliet gegaan in de maand mei als deze periode, namelijk 706.
Ook het werknemersvertrouwen daalt fors. Dat blijkt uit de industriële barometer van Randstad. Meer dan 50% van de ondervraagden antwoordde negatief op de vraag of het moment gunstig is om van job te veranderen of om werk te vinden.
Wij stellen bovendien nogal sterke regionale verschillen vast. In Vlaanderen is 41% van de Vlamingen pessimistisch over de kansen op de arbeidsmarkt, maar aan Waalse zijde bedraagt dat 64%. Ik zeg dat alleen maar om aan te geven hoe de twee arbeidsmarkten verder uit mekaar groeien.
Wij kunnen nog een heel tijdje doorgaan met het bekijken en analyseren van een aantal barometers. Ze geven in elk geval allemaal dezelfde trend aan. Mijnheer de minister, wij hebben het thans over de begrotingscontrole en strikt genomen zouden wij ons eigenlijk moeten beperken om na te gaan of deze begroting op koers blijft. Dat is trouwens de bedoeling van een begrotingscontrole.
Wij moeten eens nagaan op welk moment de begrotingscontrole heeft plaatsgevonden. Dat was net na het debacle rond het dossier van de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Ik kan mij dus best voorstellen dat de sfeer bij de regering er niet naar was om mekaar nog wat voor het hoofd te stoten met een aantal doortastende budgettaire maatregelen.
In plaats van de lat iets hoger te leggen met het vooruitzicht op 2006 en de aanvang tot begrotingsoverschotten en de doelstellingen iets ambitieuzer te maken, heeft deze regering geopteerd voor een gemakkelijkheidsoplossing. Deze regering — ik herhaal het — heeft zich tijdens deze begrotingscontrole gelaafd aan de 1 miljard euro niet-begrote fiscale bonus. Daarmee was de klus zeer snel geklaard zonder mekaar pijn te moeten doen of ideologisch voor de voeten te lopen.
Niettegenstaande de verklaringen achteraf dat alles goed verlopen was en dat de goede voornemens om het begrotingsevenwicht te bereiken gehandhaafd waren gebleven, weten we niet wat op 31 december 2005 de toestand zal zijn en in welke mate die uitgaven en inkomsten daadwerkelijk in evenwicht zullen zijn. Wat dat betreft, weten we dat alle prognoses die werden gemaakt niet meer bestaan. Juni 2005 kunnen we die vergeten.
We stellen ook vast dat de economie aan de jobs blijft vreten. Eind april telde de RVA 573.100 werkzoekenden of 29.501 meer dan het jaar voordien. Dit geeft aan dat deze regering alleszins nog ver verwijderd is van haar ambitieuze doelstelling om 200.000 bijkomende jobs te creëren. Wat de werkzoekenden betreft, bevinden we ons in een zeer merkwaardige situatie. De regionale verschillen worden steeds maar groter. De werkloosheid in Vlaanderen bedraagt 8%, in Wallonië zit men op 18% en in Brussel op 21%. Het grote verschil tussen Vlaanderen enerzijds en, Wallonië en Brussel anderzijds moet ons tot nadenken stemmen, zeker als het om werkgelegenheidsbeleid gaat. Beide regio's vergen, mijns inziens, een andere aanpak. Deze situatie weegt zeer nefast op de conjunctuur.
Zoals ik bij aanvang reeds heb gezegd is het knip-en plakwerk van de eerste begrotingscontrole een maat voor niets geweest. De tweede begrotingscontrole die normaliter deze week van start zou moeten gaan, kondigt zich niet als een gemakkelijke oefening aan. Integendeel, het wordt heel andere koek. Deze coalitie van liberalen en socialisten zal op zoek moeten gaan naar maatregelen die op jaarbasis minstens 0,4% van het bbp opbrengen.
In september volgt dan de begrotingsopmaak 2006, wellicht de moeilijkste van de afgelopen jaren. Het begrotingsevenwicht zal onder grote druk komen te staan. U weet dat, mijnheer de minister. Uw kabinet beschikt wellicht over allerlei instrumenten en grafieken die dagelijks de evolutie aangeven. Dat is wellicht de reden waarom u zich hebt laten verleiden een aantal verklaringen af te leggen rond de versoepeling van het begrotingsevenwicht. U zette de deur op een kier voor een begrotingstekort. U stelde dat een klein tekort van 0,5% op budgettair vlak geen ramp is. U week op dat ogenblik af van de mantra van paars, met name de psychologie rond het begrotingsevenwicht. Uw uitspraak ging daar loodrecht tegenin. De verkondiging "consumenten, alles gaat goed en spendeer uw spaarcenten aan de economie" werd even in de kiem gesmoord.
U heeft natuurlijk nadien uw uitspraken genuanceerd, maar ze hebben op zijn minst de wenkbrauwen doen fronsen. Zoals het spreekwoord zegt: waar er rook is, is er vuur. Er is waarschijnlijk iets blijven hangen.
Translated text
Mr. Speaker, for this distinguished company, in which you apparently were looking for a first speaker, I would like to be sure to draw the sprint. That in itself is not a problem.
As we all know, today is the first budget adjustment of the year on the agenda. For all clarity, colleagues, in fact, we are conducting a debate here about nothing due to the fact that the entire context of the initial budgetary control is completely outdated. In fact, we are conducting a virtual debate because the federal government summit held its first budget control in the week of April 18th, meanwhile a long time ago, with an organ point in the night of April 22th. During the press conference that followed, another message of victory was sent to the world, in particular that the budgetary control had gone almost painlessly and that the public budget 2005 was re-balanced.
This government showed that the job was done and that it could continue to work on its socio-economic reforms. Everyone knows, meanwhile, that since the end of April there has been an economic collapse, even to the extent that Verhofstadt as head of government had announced that from this week onwards a second budget control would be carried out. That date has been postponed to the beginning of July, in the hope that tax receipts will continue to come in. That is apparently the only cut-off that this government currently holds to so that again an unbudgeted tax bonus can soften the painful budget round.
Let’s keep on with today’s topic, colleagues: the first budget control that, as I have said, has gone almost painlessly for this government and has re-assured a budget balance, despite the calculations of the Institute for National Accounts, which showed that the Belgian economy had shrunk by 0.02 percent in the first quarter and thus in fact indicated a zero growth for the first quarter.
When drawing up the budget for 2005, Mr. Minister, you had assumed a growth of 2.5%, and for the pre-existing budget control you kept up with the forecast of a growth of 2.2%.
In order to capture any growth delays, you provided a buffer of 200 million euros, an amount that we can hardly believe would have been sufficient to amortise a further economic downturn on your budget, ⁇ not if that downturn would be greater than 0.2%.
In addition, during the budget control, the government received a non-budgeted tax bonus of approximately €1 billion and a bonus of €155 million due to the favorable interest rate evolution. So this time it was the tax revenues from VAT and the corporate profits that “saved” the budgetary control. In other words, it is a consumption bonus — because increased VAT revenues are often associated with increased consumption — which has saved fiscal control.
The contribution of the Flemish Region has also caused Flanders to once again depreciate the federal budget. As everyone knows, the federal budget has always had a deficit in recent years and that is not different for 2005, even with this first budget control. In any case, these tax incidents have helped to close the gap in social security. That is not to say, colleagues, that the deficit in social security has again been eliminated by putting the deficit to the nering or by making the expenditure according to the income.
Your praiseful words, Mr. Minister, about the exceptionally achieved performance of the budget balance had not yet been uttered or a series of unhealthy reports on economic growth caused the vote to turn around and forced this government to resume its budget work. We still remember — I mean 14 days or a week after the end of the budget control — how the OECD came up with a number of figures for the day in its economic outlook. The OECD had calculated that growth for 2005 for our country would be just 1.3%. The structural budget deficit would also amount to 0.4% of GDP. That, of course, was already a first major signal that it would be very different than a budget balance.
The OECD also points out the urgent need for structural measures rather than the repeated one-off measures to address the budget deficit. The OECD also points out the higher public spending and calls for a reduction in this regard.
After the OECD, the Federal Planning Bureau came with even darker prospects. It stated that for this year there would be a growth of 1.7%, which is a full percentage less than in 2004. The budget deficit would land at 0.5% of gross domestic product, equivalent to 1.5 billion euros. The Agency continued the line to 2006, where the deficit would reach 1.5 % of gross domestic product, approximately EUR 4.6 billion.
The growing deficit is mainly caused by the continued strong increase in spending in the health sector, pensions – I refer to the recent report of the Aging Committee – spending in employment policy and the NMBS.
When we analyze the figures from the aging report, which was made public last week, we only find that the costs of aging are increasingly heavy. In 2002, for the period 2000 to 2030 and this year after year, the financial impact was calculated at 3.1% of gross domestic product. Only three years later, the financial impact for the same period is already estimated at 5.6% of GDP or an amount of 16.5 billion euros. In a three-year period, the financial impact has almost doubled.
The Plan Bureau also points out that income from the personal tax will decline in the coming years. We must not forget that the government has implemented a reduction in the personal tax. However, this has a price. For 2006 this will have an impact of 1.7 billion euros. That amount of lost income is not to be neglected. The one-off measures also have an exhaustive character.
So the Planning Bureau came up with a scenario that would require the government some more political courage to turn the tide. Furthermore, we must not forget that we are more than halfway the year and that generally speaking, the months of July and August are traditionally not economic high-flyers. There will undoubtedly be additional income in terms of hospitality and tourism. Consequently, only the autumn remains to feel the full effect of the additional measures.
Following the OECD and the Planning Bureau, the High Council for Finance also came with few pink-colored communications after the completion of the first budget control, the so-called painless controls and the budget-in-balance psychology. The High Council for Finance announced that a budget surplus of 1.5 % of GDP must be recorded by 2011 in order to be able to equitably cover the costs of aging.
We all know that the pot of the Silver Fund, which is constantly devoted, can only be paid out on condition that there is a budget surplus. Otherwise, we will have to go back to the state debt box. Then one can only state that it will only rise as one empty the Silver Fund. In any case, without intervening measures, the High Council of Finance expects us that in 2001 the budget balance could be 2.5% lower, so that instead of a surplus there is a deficit.
The stability program is also important to mention. That should be one of the guidelines of this government. It predicted a surplus of 0.3% in 2007. Given the current economic situation, this is no longer a matter of course. Consequently, in order to ⁇ this goal, the government will have to strike more than a tooth to close the gap of the many billions of euros.
Yesterday, there was also the Conjuncture Survey of the VBO. A survey of employers in conjuncture-sensitive sectors showed that this year’s annual economic growth would be only 1% year-on-year. After the completion of the budget control, which shows that it is not going in the right direction, the VBO has again felt with the reality of the employers.
The survey also clearly shows that the conjuncture picture is becoming increasingly darker. The export of the Belgian, read the Flemish companies because they take the lion share of the export for their account, is increasingly under pressure due to a deterioration of the competitive position of the companies in this country due to the weak dollar, on the one hand, and the increased competition from both the former Eastern bloc countries and from the East, on the other.
Even the Governor of the National Bank is not really optimistic, colleagues. He points out in his explanation of the spring figures that the economic growth in our country is structurally too low. He assumes that economic growth in this country could still be at 2% but apparently that figure cannot be kept. Guy Quaden commented on this condition during his press conference on 3 June 2005, just 14 days ago.
Another element that recently came to attention was the rise in public debt. We have always been able to see in the figures that the public debt is permanently declining. This year, this light could be turned around. For the first time in 12 years, government debt could rise again. The National Bank calculated that, if the government did not intervene in the 2005 spending, the public debt would rise by 0.4% to 95.9% due, among other things, to the acquisition of the debts of the NMBS worth 7.4 billion euros. Even though government debt in 2004 reached its lowest level since 1981 – which we do not dispute – it still remains much higher than the euro area average, which is 71%. That is still a lot lower than the 95.9% of Belgium. There are only two countries in the eurozone that are ahead of us, and that are Greece with a government debt of 111%, and Italy with a government debt of 106%.
Nevertheless, the government continues to pretend that the budgetary situation can be controlled with some surges. I can’t get rid of the steady impression that achieving the double objective of fiscal balance in 2005 and a budget surplus from 2006 on the one hand and the further reduction of public debt on the other, will require a little more than some adjustment of the current budget. Liberals and Socialists have been serving in this country for six years and have, in my opinion, had all the possibilities to determine the policy.
I have to make a correction. As I read in a yearbook, I have found that the Socialists have been in government for 17 years. Politics in the past may apparently be attributed in part to the socialist coalition partner.
Meanwhile, over the past six years, the government has had a not insignificant interest rate advantage of many billions of euros. According to one source it is about 2.5 billion euros, according to the other source it is about almost double. Nevertheless, we note that the tax pressure is still roughly at the level of 1999. There is ⁇ a slight improvement to be observed, but in fact it is about numbers after the comma and so one can speak of a status quo. Therefore, we can ask a question: what happened to that interest bonus of many billions of euros?
One thing is clear: if the government means it with its budget surplus, I think the time has come to start structuring the budget surpluses, in order to avoid further deflation of the public finances. I think that in recent years there have been opportunities for this in economically better times and ⁇ also in economically smaller times. Now, however, we are in economically bad times and the control of spending will therefore be a crucial element.
There have also been studies on this. For example, the ING-bank calculated that in the event of unchanged policies, public spending, or primary spending, could increase in the short term from 42.3% — the case was in 2003 — to more than 48%. This would slowly bring us to a historical record. Those of us who have previously studied economics know that higher government spending does not automatically lead to more prosperity for the community. But the same is true here: if no intervention is made, the budget deficit will rise again or the taxes will need to be raised.
Colleagues, precisely for an increase in taxes, due to the high fiscal and parafiscal pressure, there is no room. Furthermore, the high level of taxation is already hindering economic growth, as the incentives to work, to more investments and to renewal are more or less germinated.
For 2003, Eurostat calculated that Belgium with a tax burden of 48.1% is still among the European top. Only Sweden and Denmark have a higher tax pressure, while the European average is “only” at 41,5%.
As I just said, this coalition of liberals and socialists has reduced the tax pressure by only a few percentage points compared to 1999 and we are therefore at the level of a status quo. Furthermore, we can confidently conclude that there is absolutely no global reduction in the tax burden with Verhofstadt as prime minister. I think that has become clear to many of us now.
In addition, we note that over the same period, Mr Tommelein, the fiscal pressure in the European Union has decreased by an average of 1.5%. That in itself is not a spectacular figure, but it is, of course, much more than the percentage points that purple and purple-green have obtained. That is the reality, but that is strange in itself.
Well, I think we should also not expect a dramatic decrease in the tax burden, because we find that in the policy of this government, although the direct tax burden is reduced, it is almost immediately compensated by an increase in indirect taxes. Honestly, I see nothing in the government policy that in 2005 would indicate that there is a change in this regard.
This government may still speak of luck, because without the historically low interest rate, the fiscal pressure would have even increased significantly in recent years.
In the economic context, we should not spread stories. Everyone knows that the economy is falling. This is a realistic given. Even for the second quarter, the European Commission gives us little hope. It calculates, assumes or estimates growth in the euro area between 0.1 and 0.5%. For the current year, for the whole year, the European Central Bank also expects only 1.4%. This is in the same order of magnitude as the forecast of the OECD and the Planning Agency. Their
It is also of the size order with which the VBO came for the day yesterday. All the arrows of this government were, of course, aimed at the VBO because it as a messenger that brings forward elements that come forward from the backbone, being the employers. However, it is important that these data see the light of day. This should also indicate that this government has a lot of work to do.
Consumer confidence is at a very low level. This is the lowest level since October 2003. I want to refresh your memory, colleagues. October 2003 was the moment when Ford Genk unexpectedly announced that it would cut 3,000 jobs. The fact that consumer confidence was undermined at the time was probably a consequence of that given. In May 2005 we were at the same level as in October 2003. Consumers are currently expecting a deterioration of the economic situation. This will undoubtedly lead to higher unemployment. Their
Business confidence also reached its worst low in the past two years in May. There is a decline in almost all sectors, with a slight exception for the construction sector. Their
During the preparation of my speech, I took a look at the bankruptcy figures for the month of May. In May, 706 companies closed the books. If we look at the figures of the last five years, that is again an absolute record. Since 2000, there have never been as many firms bankrupt in May as this period, namely 706. Their
Employee confidence is also falling sharply. This is evidenced by the Randstad Industrial Barometer. More than 50% of respondents responded negatively to the question of whether the time is favorable to change job or to find work. Their
Furthermore, there are considerable regional differences. In Flanders, 41% of Flemish people are pessimistic about the opportunities in the labour market, but on the Wallish side that is 64%. I say that only to indicate how the two labour markets are growing further apart.
We can continue to look at and analyze a number of barometers for a long time. In any case, they all show the same trend. Mr. Minister, we are now talking about budgetary control and, strictly speaking, we should actually limit ourselves to see if this budget remains on course. This is the purpose of budgetary control. Their
We need to look at the time when the budget control took place. That was just after the debacle around the file of the split of the electoral district Brussels-Halle-Vilvoorde. So I can quite imagine that the atmosphere at the government was not about to blow each other a little overhead with a number of overwhelming budgetary measures.
Instead of putting the slope slightly higher with the outlook for 2006 and the beginning of budget surpluses and making the objectives slightly more ambitious, this government has opted for a facility solution. This government — I repeat it — has taken advantage of the €1 billion non-budgeted tax bonus during this budget control. Thus, the job was completed very quickly without having to hurt each other or go ideologically for the feet.
Despite the subsequent statements that everything went well and that the good intentions to ⁇ budgetary balance were ⁇ ined, we do not know what the situation will be on 31 December 2005 and to what extent those expenditure and income will actually be balanced. In that regard, we know that all the predictions that were made no longer exist. In June 2005, we could forget it.
We also note that the economy continues to crash on jobs. At the end of April, the RVA numbered 573,100 job seekers or 29.501 more than the year before. This indicates that this government is still far from its ambitious goal of creating 200,000 additional jobs. As for job seekers, we are in a very strange situation. Regional differences are increasing. The unemployment rate in Flanders is 8%, in Wallonia it is 18% and in Brussels it is 21%. The big difference between Flanders, on the one hand, and Wallonia and Brussels, on the other, must make us think, especially when it comes to employment policy. Both regions, in my opinion, require a different approach. This situation weighs very badly on the conjuncture.
As I said at the beginning, the cutting and sticking work of the first budget control was a measure for nothing. The second budget control, which would normally start this week, does not announce itself as an easy exercise. On the contrary, it will be a very different cake. This coalition of liberals and socialists will have to look for measures that contribute at least 0.4% of GDP annually.
In September then follows the drafting of the 2006 budget, ⁇ the most difficult of recent years. The budget balance will be under great pressure. You know, Mr Minister. Your cabinet may have all sorts of instruments and charts that indicate the evolution every day. That may be the reason why you have been tempted to make a number of statements about the easing of the budget balance. You put the door on a hole for a budget deficit. You argued that a small budget deficit of 0.5% is not a catastrophe. At that moment, you’ll break away from the mantra of purple, especially the psychology surrounding the budget balance. Your judgment was rightly opposed. The proclamation “Consumers, everything is going well and spend your savings on the economy” was squeezed in the germ for a moment. Their
You, of course, subsequently nuanced your statements, but they have at least the eyebrows do frons. As the saying goes, where there is smoke, there is fire. Probably something is hanging.
#5
Official text
Ik heb mijn uitspraken niet genuanceerd. Ik heb herhaald wat ik in de krant heb gezegd, letterlijk. Maar zonder titel, dat is iets anders. Ik heb achteraf identiek hetzelfde gezegd als ik in de krant heb gezegd. Identiek.
Translated text
I have not nuanced my statements. I repeated what I said in the newspaper, literally. Without a title, that is something else. I later said the same thing as I said in the newspaper. It is identical.
#6
Official text
Goed, u heeft misschien wel hetzelfde gezegd, maar u heeft misschien de context wat anders toegelicht in die zin dat u nadien zei dat het streefdoel blijft om voor het begrotingsevenwicht te gaan.
Translated text
Well, you may have said the same thing, but you may have explained the context a little differently in the sense that you later said that the goal remains to go ahead of the budget balance.
#7
Official text
Dat staat letterlijk op de eerste pagina in De Standaard zo neergeschreven. De reden waarom staat er ook in. Ik heb voor de tv net hetzelfde gezegd. Zonder titel. De titel is anders, dat is het verschil.
Translated text
This is written literally on the first page of the Standard. The reason why is also in there. I said the same thing on television. Without a title. The title is different, that’s the difference.
#8
Official text
Van de titel weet ik niet of het quote-unquote was, of het aan u kon toegeschreven worden, want u weet dat een krant van een titel maakt wat het wenst. Anderzijds was het wel merkwaardig dat in heel de context van begrotingstekorten die eraan komen en met het feit dat het begrotingsevenwicht toch moeilijk houdbaar blijft — u weet natuurlijk zeer goed dat Europa niet zou kunnen toestaan begrotingstekorten op te bouwen — u de deur op een heel klein kiertje had geplaatst. Laat ons niet katholieker zijn dan de paus: mocht het eindigen op een kleine 0,5 dan zou dat nog geen ramp zijn. Dat was, denk ik, de context waar het over ging.
Het deed mij ook onmiddellijk een beetje terugdenken aan Fons Verplaetse, de voormalige gouverneur van de Nationale Bank, die destijds ook zei dat een klein begrotingstekort geen probleem kon zijn. Als men dan nadien vroeg aan Fons Verplaetse wat een klein tekort moest zijn, kon hij ook niet onmiddellijk zeggen of het tot 0,1 of tot 0,9 kon gaan. In die context vond ik het toch wel bizar dat een minister van Begroting naar analogie, bij wijze van spreken, die piste bewandelt. Wij weten hoe dat destijds is afgelopen. Ik beschuldig u er niet van, mijnheer de minister, dat u hetzelfde zou willen doen, want het sneeuwbaleffect heeft daar zijn prijs gehad. Alleszins maakt het duidelijk aan de buitenwereld, aan de consument, aan de man en de vrouw in de straat, aan de ondernemer, dat het einde van paars is gekomen in de zin van het einde aan het alles-gaat-goed-verhaal. Dus is het voor Verhofstadt tijd voor een plan, een nieuw plan. Hij noemde het, denk ik, het globaal plan.
De terminologie "globaal plan" deed mij terugdenken aan Jean-Luc Dehaene. Als Jean-Luc Dehaene sprak over een globaal plan had hij maar een doelstelling: besparen en nog eens besparen. Er zat hem toentertijd ook niks anders op. Het was de tijd van de Maastrichtnorm, dus op dat moment was dat wel aan de orde. We moeten een kat een kat noemen, collega's: het plan van Verhofstadt draait ook om besparingen. Het draait om harde besparingen, omdat de tijd van eenmalige maatregelen voorbij is. De tijd is voorbij van de verkoop van overheidsgebouwen, de tijd is voorbij van de overheveling van pensioenfondsen. Als ik de huidige gouverneur van de Nationale Bank mag geloven, is de trukendoos van deze regering zowat uitgeput. Ik denk zelfs dat ook de gouverneur het had over het uitverkochte België. Bijgevolg is het dus uitkijken naar het globaal plan van de regering-Verhofstadt en naar wat dat plan gaat brengen.
Wat vooral onze aandacht vraagt is welk politiek compromis dit globaal plan zal inhouden en welk communautair compromis het zal bevatten. Immers, we zitten natuurlijk niet in het eenvoudigste bestel. In andere landen in Europa moet de regering aan de macht alleen een politiek compromis sluiten.
Het is liberaal tegen socialistisch, het is liberaal tegen christendemocratisch of het is christen-democratisch tegen liberaal. Dat zijn de afwegingen die moeten gemaakt worden. In dit land komt daar een bijkomend compromis bij, zijnde het communautair compromis. Dat zorgt er dus steeds voor, ofwel dat de factuur de hoogte ingaat, ofwel dat er geen compromis mogelijk is. Zo wil de PS een algemene sociale bijdrage invoeren. Daar willen de liberalen niet van weten. De liberalen willen meer belastingen op consumptie. Ik verwijs naar het ideetje van Verhofstadt om de BTW te verhogen maar daar wil de PS dan weer niet van weten. Het wordt misschien wel een robotaks. Ik heb gisteren dat woord ontdekt in de pers, een robotaks. Ik weet bij God niet waar het allemaal naartoe moet, maar welke naam men het kind ook geeft, het gaat alleszins om een lastenverhoging. Immers, hoe het ook draait of keert, een taks blijft een taks. Kortom, wij zijn zeer benieuwd, collega's, waar deze regering gaat landen. In alle geval, als we het nu toch hebben over de maand juni - het is examenperiode voor alle studenten - en als we het in onderwijstermen mogen zeggen, dan denk ik dat we gerust kunnen stellen dat u voor uw eerste begrotingscontrole zeker niet geslaagd bent, mijnheer de minister. Ik ben er ook bijna zeker van dat de herkansing van de begrotingscontrole van juli een voorbode is voor een tweede zit in september. Dan komt ongetwijfeld de kat op de koord voor deze regering. De vraag zal alleen zijn of de kat tegen dan niet van de koord is gevallen.
Translated text
From the title I don’t know if the quote-unquote was, or it could be attributed to you, because you know that a newspaper of a title makes what it wants. On the other hand, it was curious that in the whole context of the budget deficits that come up and with the fact that the budget balance is still difficult to maintain — you know, of course, very well that Europe could not allow budget deficits to build up — you had put the door on a very small circle. Let us not be more Catholic than the Pope: if it ended at a small 0.5 it would not be a catastrophe. I think that was the context we were talking about. Their
It also made me immediately think of Fons Verplaetse, the former governor of the National Bank, who also said at the time that a small budget deficit could not be a problem. If Fons Verplaetse was then asked what a small deficit was to be, he could not immediately say whether it could go to 0.1 or 0.9. In that context, I found it surprising that a Minister of Budget analogously, in a way of speaking, walks that track. We know how it ended at that time. I do not accuse you, Mr. Minister, that you would like to do the same, because the snowball effect has had its price there. Alleszins makes it clear to the outside world, to the consumer, to the man and woman in the street, to the entrepreneur, that the end of purple has come in the sense of the end to the all-goat-good-story. So for Verhofstadt it is time for a plan, a new plan. He called it, I think, the global plan. Their
The terminology “global plan” made me think of Jean-Luc Dehaene. When Jean-Luc Dehaene spoke of a global plan, he had only one goal: to save and again to save. There was nothing else for him at the time. It was the time of the Maastricht standard, so at that time it was the matter. We should call a cat a cat, colleagues: the plan of Verhofstadt also revolves around savings. It is about hard savings, because the time of one-off measures is over. The time has passed from the sale of government buildings, the time has passed from the overthrow of pension funds. If I can believe the current Governor of the National Bank, the truck box of this government is almost exhausted. I even think the governor also talked about the sold out of Belgium. Therefore, it is to look forward to the global plan of the government-Verhofstadt and what that plan will bring. Their
What especially requires our attention is what political compromise this global plan will contain and what community compromise it will contain. Of course, we are not in the simplest order. In other countries in Europe, the government in power must only make a political compromise.
It is liberal against socialist, it is liberal against Christian-democratic, or it is Christian-democratic against liberal. These are the considerations that need to be made. In this country, an additional compromise is added, which is the Community compromise. Therefore, this always ensures, either that the invoice enters the height, or that there is no compromise possible. So the PS wants to introduce a general social contribution. The liberals do not want to know this. Liberals want more taxes on consumption. I refer to the idea of Verhofstadt to raise the VAT, but the PS does not want to know about it. It might be a robot. Yesterday I discovered that word in the press, a robot ax. I do not know with God where it all goes, but whatever name one gives the child, it is all about an increase in burden. After all, no matter how it turns or turns, a tax remains a tax. In short, we are very curious, colleagues, where this government will land. In any case, if we are talking about the month of June - it is the exam period for all students - and if we can say it in educational terms, then I think we can confidently say that you have definitely failed before your first budget control, Mr. Minister. I am also almost certain that the re-examination of the July budget control is a forerunner for a second seat in September. Then undoubtedly the cat will be on the rope for this government. The question will only be whether or not the cat has fallen from the rope.
#9
Official text
Monsieur le ministre, lors de l'accord de gouvernement de juillet 2003, vous vous êtes engagé de manière assez ferme à maintenir l'équilibre budgétaire durant trois exercices consécutifs, 2004-2005-2006, pour ensuite dégager des surplus en 2007. C'était en tout cas l'intention.
L'enjeu du premier ajustement budgétaire de cette année réside évidemment dans le maintien de cet équilibre budgétaire. Vous avez fièrement confirmé cet objectif au mois d'avril dernier. Toutefois, depuis lors, les institutions spécialisées (Bureau fédéral du Plan, Banque nationale) indiquent un déficit de 0,5% du PIB. Il y aurait ainsi un trou dans les caisses d'environ 1,5 million d'euros. Vous nous avez d'ailleurs psychologiquement préparés à un déficit budgétaire possible, en précisant que ce n'était pas si grave et que cela pouvait arriver. Vous nous l'avez implicitement dit et vous avez ainsi essayé d'insérer ce type de réflexion dans la discussion. Vous vous êtes même fait reprendre assez rapidement par des membres de votre majorité, notamment par M. Bart Somers qui a clairement réagi, en rappelant que l'équilibre budgétaire était une chose sur laquelle on ne pouvait pas transiger, à laquelle on ne pouvait pas déroger.
Comment peut-on expliquer cette détérioration? Pourquoi les indicateurs sont-ils aujourd'hui tous à la baisse et pour certains vraiment inquiétants? Vous aviez basé vos prévisions budgétaires sur un scénario de croissance économique de 2,2% en 2005. Or, depuis, celui-ci a été revu à la baisse et on peut lire divers chiffres: 1,7 pour le Bureau du Plan, 1,4% pour la Banque nationale. De plus, les estimations de la FEB de ces derniers jours nous ont tous interpellés car elles nous annonçaient un taux de croissance de 1% au maximum.
Vous aviez pressenti une détérioration de la situation. Qui n'aurait pu la pressentir? La croissance économique était clairement négative ces premiers mois de l'année. Même en avril, lorsque vous avez prévu cet ajustement budgétaire, les signaux étaient déjà mauvais. Donc, pressentant cette détérioration, vous avez créé ce petit bas de laine de 200 millions d'euros. Votre initiative était bonne. Elle s'inscrivait dans la bonne direction mais, en même temps, elle ne peut être que touchante. En effet, selon les dernières prévisions, plus de 900 millions d'euros seront nécessaires pour amortir le recul de la croissance.
En conséquence, monsieur le ministre, on peut clairement dire que le premier ajustement était biaisé. Il est même en quelque sorte démodé depuis quelques semaines car vous annoncez vous-même un second exercice de contrôle budgétaire, exercice que vous avez reporté au début du mois de juillet, dans l'attente des statistiques complémentaires sur les recettes fiscales. Je serais d'ailleurs tenté d'interpréter ce report comme un aveu d'échec étant donné que, dans l'état actuel des choses, vous n'êtes pas en mesure de présenter ce budget en équilibre, au vu des nouveaux éléments que je viens de développer. Quoi qu'il en soit, j'espère qu'à l'occasion de ce second ajustement — s'il a lieu, mais je suppose que oui puisque vous vous êtes engagé — vous adopterez une attitude plus raisonnable et que vous vous baserez sur les perspectives de croissance les plus réalistes, c'est-à-dire les plus récentes, celles qui collent le plus à la réalité actuelle.
Président: Jean-Marc Delizée, premier vice-président. Voorzitter: Jean-Marc Delizée, eerste ondervoorzitter. Je doute, en effet, de l'efficacité d'un troisième ajustement budgétaire qui, selon moi, n'est pas nécessaire.
Monsieur le ministre, à l'occasion de ce débat, je souhaiterais attirer l'attention sur les autres composantes du cadre budgétaire de l'accord de gouvernement de 2003 auquel j'ai fait référence au début de mon intervention. Outre le maintien de l'équilibre budgétaire jusqu'en 2006, vous aviez également pris d'autres engagements importants en matière budgétaire. Je voudrais revenir brièvement sur certains d'entre eux, à savoir la norme de croissance des dépenses de soins de santé, le respect de l'équilibre financier en matière de sécurité sociale, l'alimentation du fonds de vieillissement et la réduction du taux d'endettement.
1. La norme de croissance des dépenses de soins de santé.
En 2004, cette norme de croissance a atteint 7% en termes réels, soit beaucoup plus que la norme de 4,5% fixée initialement en juillet 2003. Pour cette année, on anticipe déjà un déficit de 70 millions d'euros dans le secteur des soins de santé en raison du dérapage des dépenses de médicaments et de la croissance excédentaire de certains honoraires. La norme de croissance sera, à nouveau, certainement dépassée.
2. L'équilibre financier de la sécurité sociale.
Lors de l'accord de juillet 2003, vous vous étiez engagé à maintenir cet équilibre financier de sécurité sociale. Cet objectif n'a jamais été atteint. La sécurité sociale a enregistré un déficit de 0,1% du PIB en 2004; ce déficit sera de même ampleur en 2005.
Heureusement ou malheureusement, le premier ministre a une idée. Il veut compenser ces diminutions de cotisations patronales par une hausse de la TVA. Monsieur le ministre, vous avez précisé que vous ne voyiez pas pourquoi vous vous opposeriez à ce type de mesures. Je pense ne pas trahir votre position en disant cela. Par contre, Mme Onkelinx et M. Reynders, eux, ont clairement dit qu'ils étaient opposés à cette augmentation de la TVA.
M. Reynders a dit: "Augmenter la TVA, je ne pense pas que ce soit la piste qu'il faille privilégier". Quant à Mme Onkelinx, elle a déclaré: "Je ne suis pas favorable; cela rapporterait trop peu aux caisses de l'Etat et cela détruirait beaucoup trop d'emplois". M. Reynders a même pris le contre-pied; il a été jusqu'à défendre des diminutions de TVA, notamment dans le secteur horeca au niveau européen.
Heureusement, tant M. Reynders que Mme Onkelinx se réjouissent que le premier ministre ait des idées. Cela devient une information en soi: le premier ministre a des idées! C'est déjà bien!
La ministre de la Justice, vice-première ministre de ce gouvernement, dit: "Le mérite, c'est d'avoir lancé le débat". Peu importe si les idées du premier ministre sont bonnes ou, en tout cas, si elles sont directement battues en brèche par les membres de son propre gouvernement, ses deux vice-premiers ministres francophones, l'important est qu'il ait des idées. On est enfin rassuré sur la santé du premier ministre! En effet, il est capable d'avoir des idées.
Outre ces deux vice-premiers ministres francophones, le monde scientifique a également manifesté son opposition à la proposition en raison de ses répercussions anti-redistributives, de la fuite de la consommation vers l'étranger, de la pression que cela va exercer sur la spirale des prix et des bas salaires. Ce sont d'ailleurs les mêmes arguments qu'ont avancé tant Mme Onkelinx que M. Reynders. De plus, fonder le financement alternatif de la sécurité sociale sur les seules recettes TVA, c'est évidemment très précaire.
Le ministre des Finances l'a bien compris puisqu'il propose d'introduire maintenant une taxe sur la valeur ajoutée de l'entreprise en lieu et place d'une augmentation de la TVA; c'est peut-être ce premier pas vers une cotisation sociale généralisée que l'on ne pourra pas appeler comme cela, bien sûr.
3. L'alimentation du fonds de vieillissement.
Actuellement, les réserves de ce fonds de vieillissement s'élèvent à 12 milliards d'euros, soit un montant supérieur — il faut l'admettre — aux 10 milliards fixés dans l'accord de gouvernement. Je me réjouis vraiment de cet effort. Toutefois, vous devez accepter comme moi, monsieur le ministre, que dans son dernier rapport annuel, le comité d'étude sur le vieillissement a révisé à la hausse le coût budgétaire du vieillissement de la population entre 2000 et 2030, et ce particulièrement pour la période actuelle. Il est important de prendre cet élément en considération. C'est essentiellement sur la période de 2000 à 2010 que les révisions ont été revues à la hausse. Celles-ci passeraient en effet de 4,9% à 5,6% du PIB durant cette période.
Monsieur le ministre, j'estime que cette croissance devrait être prise en compte. Les éléments les plus récents doivent être immédiatement intégrés dans les perspectives budgétaires. Le gouvernement doit prendre en considération ces chiffres et faire procéder à une révision des objectifs qu'il s'est fixés concernant l'alimentation du fonds de vieillissement. Le fonds est, en effet, défini comme une réserve financière constituée spécifiquement afin d'absorber les chocs budgétaires du vieillissement comme le dit l'accord de gouvernement de 2003.
Si les experts estiment que les chocs iront en s'accroissant, il me semble logique d'adapter et d'alimenter le fonds en conséquence. Quoi de plus normal! Quoi de plus responsable pour nos générations futures et pour faire face au défi du vieillissement de demain! 4. La réduction du taux d'endettement.
Parallèlement à l'objectif de dégager des surplus budgétaires à partir de 2007, après les trois années en équilibre, le gouvernement s'était engagé à réduire également le taux d'endettement sous le niveau de 90% du PIB à la fin de l'année 2007. En 2004, la réduction du taux d'endettement était supérieure à ce qui était exigé par le pacte de stabilité. Toutefois, selon les estimations de la Banque nationale, le taux d'endettement devrait s'accroître en 2005. Il passerait ainsi de 95,5% à 95,9% du PIB. L'objectif ne serait pas atteint, mais l'on assisterait à une inversion de la tendance au niveau du taux d'endettement. Autrement dit, non seulement l'objectif n'est pas atteint, mais la courbe change aussi de direction.
Vous pourriez — il est vrai - justifier cet accroissement du taux d'endettement par la reprise de la dette de la SNCB. Toutefois, - je vous fais part ici de mon interprétation — votre surplus primaire est aujourd'hui beaucoup trop faible pour absorber tout choc négatif sur les finances publiques, qu'il s'agisse d'une opération de reprise de dette ou d'un recul de croissance. Un solde primaire de 4,5 ne permet pas de faire face à ce type de choc budgétaire.
En outre, bien que l'écart entre le taux d'endettement de la Belgique et celui de la zone euro se soit sensiblement réduit, ces dernières années, le taux d'endettement belge reste parmi les plus élevés puisqu'il est supérieur de 25 points en termes de pourcentage à la moyenne de la zone euro.
En conclusion, monsieur le ministre, tout porte à croire que vous ne serez pas en mesure de clôturer cette année par un équilibre budgétaire. En outre, vous n'êtes pas en mesure de respecter d'autres engagements - je l'ai démontré - pris dans le cadre de l'accord budgétaire du gouvernement pour 2003. J'en veux pour preuve la norme de croissance, les dépenses de soins de santé, l'équilibre financier de la sécurité sociale, la réduction du taux d'endettement. Par ailleurs, la Fédération des entreprises de Belgique a annoncé hier que notre pays était au bord de la récession. Pour ma part, j'estime que les finances publiques préfigurent une véritable crise pour demain.
Translated text
Mr. Minister, in the Government Agreement of July 2003, you pledged quite firmly to maintain the budget balance for three consecutive years, 2004-2005-2006, and then to generate surpluses in 2007. At least that was the intention.
The challenge of this year’s first budget adjustment is obviously to maintain this budget balance. You proudly confirmed this goal in April last year. However, since then, specialized institutions (Federal Plan Office, National Bank) have ⁇ a deficit of 0.5% of GDP. There would be a hole in the cash of approximately 1.5 million euros. You have psychologically prepared us for a possible budget deficit, stating that it was not so serious and that it could happen. You have implicitly told us this, and you have thus tried to insert this type of reflection into the discussion. You’ve even been reassigned quite quickly by members of your majority, in particular by Mr. Bart Somers who reacted clearly, recalling that budget balance was something that one could not trade on, that one could not deviate from.
How can this deterioration be explained? Why are the indicators now all down and for some really worrying? You had based your budget forecasts on a 2.2% economic growth scenario in 2005. However, since then, it has been revised downwards and we can read various figures: 1.7 for the Plan Bureau, 1.4% for the National Bank. Furthermore, the FEB estimates of the last few days have all interpelled us because they announced a growth rate of 1% at the maximum.
You have seen a deterioration of the situation. Who could not have felt it? Economic growth was clearly negative in the first months of the year. Even in April, when you planned this budget adjustment, the signals were already bad. So, anticipating this deterioration, you created this little wool bottom of 200 million euros. Your initiative was good. It was in the right direction, but at the same time it can only be touching. In fact, according to the latest forecasts, more than 900 million euros will be needed to amortise the slowdown in growth.
As a result, Mr. Minister, we can clearly say that the first adjustment was biased. It has even been somewhat out of fashion for a few weeks as you are announcing yourself a second fiscal control year, which you have postponed to the beginning of July, waiting for additional statistics on tax revenues. I would be tempted to interpret this postponement as a confession of failure since, in the current state of things, you are not able to present this budget in balance, given the new elements I have just developed. In any case, I hope that on the occasion of this second adjustment – if it happens, but I assume that yes since you have committed yourself – you will adopt a more reasonable attitude and you will rely on the most realistic growth prospects, i.e. the most recent ones, those that stick the most to the current reality.
President: Jean-Marc Delizée, First Vice-President Voorzitter: Jean-Marc Delizée, eerste ondervoorzitter. I doubt, in fact, the effectiveness of a third budget adjustment which, in my opinion, is not necessary.
Mr. Minister, on the occasion of this debate, I would like to draw attention to the other components of the budgetary framework of the Government Agreement of 2003 to which I referred at the beginning of my speech. In addition to ⁇ ining budgetary balance until 2006, you had also made other important budgetary commitments. I would like to briefly return to some of them, namely the growth rate of healthcare expenditure, the observance of the financial balance of social security, the feeding of the aging fund and the reduction of the debt rate.
1 of 1. The growth rate of healthcare spending.
In 2004, this growth rate reached 7% in real terms, which is much higher than the 4.5% standard initially set in July 2003. For this year, a deficit of €70 million in the healthcare sector is already forecast due to the sluggish spending on medicines and the surplus growth of certain fees. The growth rate will again be surpassed.
2 of 2. The financial balance of social security.
In the July 2003 agreement, you were committed to ⁇ ining this financial balance of social security. This goal has never been achieved. Social security had a deficit of 0.1% of GDP in 2004; this deficit will be the same in 2005.
Fortunately or unfortunately, the Prime Minister has an idea. He wants to compensate for these reductions in employer contributions with an increase in VAT. Mr. Minister, you have stated that you do not understand why you would oppose such measures. I don’t want to betray your position by saying that. Onkelinx and Mr. Reynders, they, clearly said that they were opposed to this increase in VAT.
by Mr. Reynders said: “Rise in VAT, I don’t think it’s the track to be privileged.” As for Ms. Onkelinx, she said: “I’m not in favor; it would yield too little to the state treasures and it would destroy too many jobs.” by Mr. Reynders even took the counter foot; he was up to advocating VAT reductions, ⁇ in the horeca sector at European level.
Fortunately, Mr. Reynders and Ms. Onkelinx are pleased that the Prime Minister has ideas. This becomes information in itself: the prime minister has ideas! It is already good!
The Minister of Justice, deputy prime minister of this government, said: “The merit is to have launched the debate.” Regardless of whether the prime minister’s ideas are good or, in any case, if they are directly beaten down by the members of his own government, his two French-speaking deputy prime ministers, the important thing is that he has ideas. We are finally reassured about the Prime Minister’s health! He is able to have ideas.
In addition to these two French-speaking Deputy Prime Ministers, the scientific world has also expressed its opposition to the proposal due to its anti-redistributive repercussions, the flight of consumption abroad, the pressure it will exert on the price spiral and low wages. These are the same arguments that both Ms. Onkelinx and Mr. and Reynders. Furthermore, based the alternative financing of social security on VAT revenue alone is obviously very precarious.
The Minister of Finance has understood this well since he proposes to introduce now a corporate value added tax instead of an increase in VAT; this is ⁇ the first step towards a generalized social contribution that can not be called like that, of course.
3 of 3. The Fund for the Ageing Fund.
Currently, the reserves of this aging fund amount to 12 billion euros, which is higher — it must be admitted — than the 10 billion fixed in the government agreement. I really look forward to this effort. However, you must accept, as I do, Mr. Minister, that in its latest annual report, the Study Committee on Aging revised the budget cost of the aging population between 2000 and 2030, especially for the current period. It is important to take this element into account. It was mainly in the period from 2000 to 2010 that the revisions were revised upwards. These would increase from 4.9% to 5.6% of GDP during this period.
This growth should be taken into account. The most recent elements should immediately be incorporated into the budgetary outlook. The government must take these figures into account and make a revision of the targets it has set for itself regarding the feeding of the ageing fund. The Fund is defined as a financial reserve set up specifically to absorb the budget shocks of ageing as stated in the Government Agreement of 2003.
If experts believe that the shocks will increase, I think it makes sense to adjust and feed the fund accordingly. What is more normal! What more responsible for our future generations and to face the challenge of tomorrow’s ageing! 4 of 4. Reduction of the debt rate.
Along with the goal of generating fiscal surpluses from 2007, after the three years in balance, the government had also committed to reducing the debt rate below the level of 90% of GDP by the end of 2007. In 2004, the reduction of the debt rate was higher than required by the Stability Pact. However, according to the National Bank’s estimates, the debt rate is expected to increase in 2005. This would increase from 95,5% to 95.9% of GDP. The target would not be achieved, but a reversal of the trend at the level of the debt rate would be seen. In other words, not only is the goal not achieved, but the curve also changes direction.
You could — it is true — justify this increase in the debt rate by the recovery of the SNCB’s debt. Nevertheless – I give you my interpretation here – your primary surplus is now far too small to absorb any negative shock on public finances, whether it be a debt recovery operation or a slowdown in growth. A primary balance of 4.5 does not allow to cope with this type of budget shock.
In addition, although the gap between the debt rate of Belgium and that of the euro area has been significantly reduced, in recent years, the Belgian debt rate remains among the highest since it is 25 percentage points above the euro area average.
In conclusion, Mr. Minister, everything leads to the belief that you will not be able to close this year with a budgetary balance. In addition, you are unable to meet other commitments – I have demonstrated it – taken as part of the Government Budget Agreement for 2003. I mean as proof the growth rate, healthcare spending, the financial balance of social security, the reduction of the debt rate. In addition, the Federation of Businesses of Belgium announced yesterday that our country is on the brink of recession. For my part, I believe that the public finances predict a real crisis for tomorrow.
#10
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, geachte collega's, de eerste aanpassing van de begroting 2005 toont aan dat zelfs bij een economische groei — die in de documenten wordt verondersteld — van 2,2 procent, er een verslechtering is van de begroting 2005. Bovendien blijkt uit de documenten die worden voorgelegd dat ook de prognose voor het jaar 2006 bijzonder negatief evolueert. Tegelijkertijd met deze cijfers kan men concluderen dat de inhoud van deze documenten aantoont dat de actieve welvaartsstaat wel degelijk mislukt. De werkloosheid blijft stijgen, de jobcreatie in de marktsector was in het jaar 2003 negatief en in het jaar 2004 was ze zeer beperkt. De weinige jobs die zich toevoegen aan het totaal, zijn gesubsidieerde jobs. We zijn dus heel ver verwijderd van die actieve welvaartsstaat die door de regering-Verhofstadt I in 1999 werd vooropgesteld.
Nochtans, mijnheer de minister, was u zelf van plan om hier iets aan te doen, samen met uw gewezen collega in de federale regering, minister Vandenbroucke. U had het jaar 2004 uitgeroepen tot een scharnierjaar, waarin u ervoor zou zorgen dat er een structureel evenwicht zou bereikt worden en waarin er ook een ommekeer zou zijn op de arbeidsmarkt. Wij weten nu dat zich dat in 2004 niet heeft voorgedaan. Integendeel, nadat er een structureel tekort werd vastgesteld in het jaar 2003 van 0,9 procent — ik baseer mij op de gegevens van de Nationale Bank, die stelde dat er een structureel tekort was in het jaar 2003 van 0,9 procent — was er opnieuw een structureel tekort in 2004 van 0,5 procent, terwijl u hier, mijnheer de minister, tijdens de bespreking van de begroting 2005 in de maand december, nog vooropstelde dat er een structureel overschot zou zijn van 0,2 procent. Welnu, daar zit een verschil op van 0,7 procent, vermits de Nationale Bank vaststelde dat er een structureel tekort was van 0,5 procent.
Terloops heb ik uit de recente gegevens van de Nationale Bank kunnen vernemen dat in het jaar 2004 voor 1,6 procent van het bbp aan niet-recurrente factoren in het budget aanwezig waren en dat dit opnieuw het geval is voor het jaar 2005.
Het cijfer is weliswaar beperkter. Het gaat over 0,8% - toch nog altijd 0,8% - niet-recurrente factoren in de begroting 2005.
Ondanks de aanwezigheid van die belangrijke niet-recurrente factoren werd de federale begroting voor het jaar 2005 ingediend met een tekort van 1,8 miljard euro, dat nu, na de begrotingswijziging, oploopt tot 2,2 miljard euro. Ik verwijs naar pagina 3 of 4 van de begrotingsdocumenten.
Voor de globale overheid, mijnheer de minister, beweert u dat u het evenwicht zult bereiken. U beweerde dat in elk geval bij de verdediging van uw begroting 2005 en bij de begrotingsaanpassing. Ik stel echter vast dat de Nationale Bank thans een tekort van 0,5% vooropstelt. U vindt 0,5% geen drama. Als het zich eenmalig voordoet, dan zou men het wellicht nog kunnen verdedigen. Wat echter nog veel erger is, is dat voor het jaar 2006, zelfs indien men rekening houdt met een belangrijke economische groei — de Nationale Bank doet dat, zij voorziet een nationale groei van 2,4% en ook de OESO voorziet een belangrijke economische groei voor het jaar 2006 —, men niettemin een tekort zal hebben van 1,4% op het bruto binnenlands product. Nu beginnen wij toch wel te spreken over bijzonder grote bedragen, want 1,4% komt overeen met een tekort van 4,5 miljard euro op de begroting 2006. Dat zijn de voorspellingen van de Nationale Bank, de OESO en het Planbureau.
Dat alles moeten wij stellen naast het jaarverslag van de Hoge Raad van Financiën van het jaar 2003 - dat is het recentste jaarverslag dat werd gepubliceerd -, waarin aan u en aan uw regering, mijnheer de minister, werd geadviseerd om voor het jaar 2005 een overschot van 0,3% op de globale begroting na te streven, voor het jaar 2006 een overschot van 0,5% en voor 2007 een overschot van 0,7%. Dat waren adviezen van de Hoge Raad van Financiën in het jaar 2003.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the first adjustment of the 2005 budget shows that even with an economic growth of 2.2 percent, as is assumed in the documents, there is a deterioration of the 2005 budget. Furthermore, the documents submitted show that the forecast for 2006 is also developing ⁇ negatively. At the same time with these figures, one can conclude that the content of these documents shows that the active welfare state is indeed failing. Unemployment continues to rise, job creation in the market sector was negative in 2003 and very limited in 2004. The few jobs that add to the total are subsidized jobs. We are, therefore, very far from that active welfare state which was initiated by the government-Verhofstadt I in 1999.
However, Mr. Minister, you intended to do something about this, together with your former colleague in the federal government, Minister Vandenbroucke. You had proclaimed 2004 to be a rope year, in which you would ensure that a structural balance would be achieved and in which there would also be a reversal in the labour market. We now know that this did not happen in 2004. On the contrary, after the establishment of a structural deficit in 2003 of 0.9 per cent — I am based on the data of the National Bank, which stated that there was a structural deficit in 2003 of 0.9 per cent — there was again a structural deficit in 2004 of 0.5 per cent, while you here, Mr. Minister, during the discussion of the 2005 budget in December, still assumed that there would be a structural surplus of 0.2 per cent. Well, there is a difference of 0.7 percent, as the National Bank determined that there was a structural deficit of 0.5 percent.
By the way, I was able to learn from the recent data of the National Bank that in the year 2004 for 1.6 percent of GDP non-recurring factors were present in the budget and that this is again the case for the year 2005.
However, the number is more limited. It is about 0.8% – yet still 0.8% – non-recurring factors in the 2005 budget.
Despite the presence of these important non-recurring factors, the federal budget for the year 2005 was submitted with a deficit of €1.8 billion, which now, following the budget revision, rises to €2.2 billion. I refer to pages 3 or 4 of the budget documents.
For the global government, Mr. Minister, you claim that you will ⁇ balance. You claimed that in any case in the defense of your 2005 budget and in the budget adjustment. However, I note that the National Bank currently presupposes a deficit of 0.5%. You will find 0.5% no drama. If it happens once, then it could still be defended. What is much worse, however, is that for the year 2006, even if one takes into account a significant economic growth — the National Bank does that, it foresees a national growth of 2.4% and also the OECD foresees a significant economic growth for the year 2006 — one nevertheless will have a deficit of 1.4% on the gross domestic product. Now, however, we are beginning to talk about ⁇ large amounts, as 1.4% corresponds to a deficit of 4.5 billion euros in the 2006 budget. These are the forecasts of the National Bank, the OECD and the Planning Bureau.
All this must be stated in addition to the 2003 Annual Report of the High Council of Finance – which is the latest Annual Report published – which advised you and your Government, Mr. Minister, to seek a surplus of 0.3% on the global budget for 2005, a surplus of 0.5% for 2006 and a surplus of 0.7% for 2007. These were the opinions of the High Council of Finance in 2003.
#11
Official text
Wilt u ook zo vriendelijk zijn het advies volledig te citeren? De Hoge Raad van Financiën stelde dat voor en vermeldde er uitdrukkelijk bij: "in de veronderstelling dat een bepaalde economische groei niet gerealiseerd is". U zult weten dat de Hoge Raad van Financiën zijn adviezen altijd koppelt aan prognoses inzake economische groei. Als die economische groei niet gerealiseerd is, dan past de Raad ook zijn prognoses en voorstellen achteraf aan. Het is dus niet correct om het ene cijfer te noemen en het andere niet.
Translated text
Would you also be so kindly to quote the advice in full? The Supreme Council of Finance proposed this and explicitly mentioned it: "in the assumption that a certain economic growth has not been realised." You will know that the High Council of Finance always links its opinions to economic growth forecasts. If that economic growth is not achieved, the Council will also subsequently adjust its forecasts and proposals. Therefore, it is not correct to name one number and not the other.
#12
Official text
Dat is precies het drama, mijnheer de minister, dat de economische groei in het jaar 2004 de prognose heeft overtroffen. Want de prognose van de Hoge Raad van Financiën voor 2004 was 1,8% en de economische groei voor 2004 was 2,7%. In feite had u dus beter moeten presteren dan het advies van de Hoge Raad.
Translated text
That is precisely the drama, Mr. Minister, that the economic growth in 2004 exceeded the forecast. For the High Council of Finance forecast for 2004 was 1.8% and economic growth for 2004 was 2.7%. In fact, you should have performed better than the advice of the Supreme Council.
#13
Official text
Nee, dat is niet waar. Het advies van de Hoge Raad ging uit van een gemiddelde groei tussen 2,25% en 2,50%, een trendgroei. Die trendgroei is er niet geweest. Iedere keer herhaalt u dat de jongste tijd. Als men telkens de trendgroei van de Hoge Raad van Financiën neemt en die cijfers vergelijkt met ons resultaat, zitten wij veel beter dan wat men vooropgesteld heeft. Wees eens zo eerlijk dat te zeggen.
Translated text
No, that is not true. The Supreme Council’s opinion assumed an average growth between 2.25% and 2.50%, a trend growth. This trend growth has not occurred. Every time you repeat that most recent time. If one takes the trend growth of the High Council of Finance every time and compares those figures with our results, we are much better than what one has anticipated. Be so honest to say that.
#14
Official text
Ik lees het jongste jaarverslag van de Hoge Raad van Financiën. Wellicht komt er in de volgende maanden een nieuw jaarverslag, maar dat is het jongste jaarverslag dat ik ken.
Translated text
I am reading the latest annual report of the High Council of Finance. Per ⁇ a new annual report will be published in the coming months, but this is the latest annual report I know.
#15
Official text
Van wanneer dateert dat?
Translated text
When is it dated?
#16
Official text
Van 2003.
Translated text
from 2003.
#17
Official text
2003 zegt u? Hoe groot was de voorspelde groei voor 2003, 2004 en 2005? Gemiddeld 2 komma zoveel procent! Hoe groot is hij geweest in 2003, 2004 en 2005? Nog geen 2%.
Translated text
Do you say 2003? How big was the forecast growth for 2003, 2004 and 2005? Average 2 comes so much percent! How big was it in 2003, 2004 and 2005? Not yet 2 percent.
#18
Official text
De groei voor 2004 was 1,8%, en de jaren voordien was die van dezelfde grootte.
Translated text
The growth for 2004 was 1.8%, and the years before it was of the same size.
#19
Official text
Hoe groot was die voor 2004 en 2005? Zeg het allemaal.
Translated text
How big was it in 2004 and 2005? Tell it all.
#20
Official text
Voor het jaar 2004 was het resultaat 2,7%.
Translated text
For the year 2004 the result was 2.7%.
#21
Official text
Mijnheer Devlies, u zei het daarnet: de Hoge Raad van Financiën zegt dat wij in 2006 zoveel zullen halen, en in 2007 zoveel. Dat staat in dat jaarverslag. Dat hebt u daarnet geciteerd. Wat was de hypothese inzake de groei? Het eerste wat u zei was: voor 2004 was er een groei. Daar gaat het niet over. De Hoge Raad van Financiën heeft voor 2006 en 2007 die cijfers geponeerd, rekening houdend met een groei in 2004 en 2005 en 2006, die vandaag niet realistisch is, noch eenmalig, noch gemiddeld.
Translated text
Mr. Devlies, you just said it: the High Council of Finance says that we will get so much in 2006 and so much in 2007. This is stated in the annual report. You just quoted it. What was the growth hypothesis? The first thing you said was: before 2004 there was growth. It is not about that. The High Council of Finance has set those figures for 2006 and 2007, taking into account growth in 2004 and 2005 and 2006, which today is not realistic, neither one-time nor average.
#22
Official text
2005 zegt u nu? U spreekt al over 2005 en 2006. Ik heb het over 2004.
Translated text
Are you talking about 2005? You are talking about 2005 and 2006. I am talking about 2004.
#23
Official text
Nee, u had het over 2006 en 2007. Nu weet u niet meer wat u zegt? U heb daarnet de doelstellingen van 2006 en 2007 gegeven, of niet soms?
Translated text
You were talking about 2006 and 2007. Do you no longer know what you are saying? Did you just set the goals of 2006 and 2007 or not?
#24
Official text
Ja, maar...
Translated text
Yes, but...
#25
Official text
Hebt u het over 2006 en 2007 gehad?
Translated text
Did you mention 2006 and 2007?
#26
Official text
Ja, maar het is het meest recente jaarverslag van de Hoge Raad van Financiën. Voor het eerste jaar kan men groeicijfers vaststellen die hoger zijn dan de prognose of de vooronderstelling van de Hoge Raad van Financiën.
Translated text
Yes, but it is the latest annual report of the High Council of Finance. For the first year, growth rates may be established that are higher than the forecast or assumption of the High Council of Finance.
#27
Official text
Voor het tweede jaar ook?
Translated text
Also for the second year?
#28
Official text
Dat zullen wij zien.
Translated text
We will see that.
#29
Official text
Johan Vande Lanotte: Maar enfin. U bent gewoon niet eerlijk daarin.
Translated text
Johan Vande Lanotte: But finally. You are just not honest in that.
#30
Official text
Het jaar 2005 loopt nog.
Translated text
The year 2005 is still running.
#31
Official text
als de hypothese van de Hoge Raad van Financiën voor 2005 niet gehaald wordt, mijnheer Devlies, en wij halen maar 1%, mogen wij dan onze begrotingsdoelstellingen aanpassen in dat gemiddelde? Wilt u daar eens op antwoorden?
Translated text
If the hypothesis of the High Council of Finance for 2005 is not met, Mr. Devlies, and we only get 1%, can we adjust our budget goals to that average? Would you like to answer that?
#32
Official text
Ik vind het heel aangenaam dat u mij die vraag stelt. Als u mij die vraag stelt, zal ik u het antwoord geven. Inderdaad, indien de economische groei in het jaar 2005 niet beantwoordt aan de vooronderstellingen van de Hoge Raad van Financiën, moet er een aanpassing gebeuren aan de langetermijnberekeningen.
Dat geldt ook voor het jaar 2004 waarin de economische groei hoger was dan de veronderstellingen van de Hoge Raad van Financiën.
Translated text
I am very pleased that you ask me this question. If you ask me that question, I will give you the answer. Indeed, if economic growth in the year 2005 does not meet the assumptions of the High Council of Finance, an adjustment must be made to the long-term calculations.
This also applies to the year 2004 when economic growth was higher than the assumptions of the High Council of Finance.
#33
Official text
Het resultaat ligt hoger dan hetgeen de Hoge Raad heeft gevraagd.
Translated text
The result is higher than what the Supreme Council has requested.
#34
Official text
Het was inderdaad meer dan voorzien.
Translated text
It was indeed more than anticipated.
#35
Official text
Het resultaat was meer dan waarin was voorzien.
Translated text
The result was more than expected.
#36
Official text
Dat betekent dat u uw objectieven ook opwaarts kunt bijstellen.
Translated text
This means that you can also adjust your objectives upwards.
#37
Official text
En als 2006 slecht is, neerwaarts in uw visie?
Translated text
And if 2006 is bad, downward in your vision?
#38
Official text
Een tweede advies dat de Hoge Raad van Financiën heeft gegeven, is het behoud van het primair saldo op een constant niveau van 5,3%. We stellen echter vast dat dit primair saldo voortdurend verder afkalft.
Ten slotte, over de schuldgraad van 87,3% voor het jaar 2007 zal ik straks iets meer zeggen.
Mijnheer de minister, waar staan we vandaag? U hebt het gehad over boordtabellen die maandelijks zouden worden bekendgemaakt. Ik heb u daarover een vraag gesteld in de commissie. U zei naderhand dat dit niet te letterlijk moest worden opgevat, dat de boordtabellen er zouden zijn in mei en september. Ik heb u die vraag gesteld in mei. U kon daaraan niet onmiddellijk conclusies verbinden en stelde dat deze er de derde week van juni zouden komen.
De derde week van juni is intussen voorbij. U had het trouwens over de datum van 17 juni. Waar staan we? Wat is de meest recente evolutie geweest?
Tot mijn verbazing hebt u de verdere begrotingsaanpassing uitgesteld tot juli, terwijl deze oorspronkelijk was voorzien voor de derde week van juni. Wellicht zult u iets willen zeggen over de conclusies die kunnen worden getrokken uit de boordtabellen die u in mei hebt verzameld.
Met de voorliggende documenten kan ik concreet zeggen dat wij in de commissie uitvoerige besprekingen hebben gevoerd en dat u uitvoerig hebt geantwoord op de verschillende vragen die werden gesteld. Ik wil zeer kort nog enkele punten aanraken, onder meer de problematiek van de schuldtoename. Er is voor het jaar 2005 in een belangrijke schuldtoename voorzien van 7,2 miljard euro. Dat betekent dat de totale schuld wordt gebracht op 270 miljard euro, komende van 263 miljard euro. Dat is een toename van 2,6% van de totale schuld.
Translated text
A second advice given by the High Council of Finance is to maintain the primary balance at a constant level of 5.3%. However, we note that this primary balance continues to decline further.
Finally, about the debt rate of 87.3% for the year 2007, I will say a little bit later.
Mr. Minister, where are we today? You talked about board tables that would be published monthly. I have asked you a question on this in the committee. You said later that this should not be taken too literally, that the board tables would be there in May and September. I asked you this question in May. You could not immediately bind conclusions to it and suggested that they would come in the third week of June.
The third week of June is over. You mentioned the date of June 17. Where are we standing? What has been the most recent evolution?
To my surprise, you postponed the further budget adjustment to July, while it was originally scheduled for the third week of June. You may want to say something about the conclusions that can be drawn from the board tables you collected in May.
With the documents presented, I can specifically say that we have conducted extensive discussions in the committee and that you have responded in detail to the various questions that were asked. I would like to briefly touch on a few points, including the problem of increasing debt. There is a significant increase in debt of 7.2 billion euros for the year 2005. This means that the total debt will be raised to 270 billion euros, coming from 263 billion euros. This represents an increase of 2.6% of the total debt.
#39
Official text
Gewoon ter informatie. U weet dat wanneer we een begroting in evenwicht hebben en we de NMBSschuld overnemen, we een stijging van de schuld hebben. U zegt dat u het erg vindt dat de schuld stijgt. Betekent dit dat we ofwel een overschot van ongeveer 2% moeten hebben - dan zou de schuld immers niet gestegen zijn - of dat we de schuld van de NBMS niet moeten overnemen?
U zegt dat we een evenwicht zullen hebben, maar u weet dat de schuld stijgt wanneer we de schuld van de NMBS overnemen.
U vindt dat jammer. Ik vind dat ook jammer. De remedie is ofwel de schuld niet over te nemen — dat zou een optie zijn —, ofwel een overschot van meer dan 2% na te streven, waardoor de schuld ook niet zal stijgen. Wat betekenen uw woorden dan? We moeten immers consequent zijn.
Translated text
Just for information. You know that when we have a balanced budget and we take over the NMBS debt, we have an increase in debt. You say you care that the debt is rising. Does this mean that we should either have a surplus of about 2% - then the debt would not have increased - or that we should not take over the debt of the NBMS?
You say we will have a balance, but you know that the debt increases when we take over the debt of the NMBS.
You find it regrettable. I also find it regrettable. The remedy is either not to take over the debt — that would be an option — or to seek a surplus of more than 2% so that the debt will also not increase. What do your words mean? We must be consistent.
#40
Official text
Ik heb enkel de vaststelling gedaan dat er in 2005 een toename met 7,2 miljard euro van de schuld zal zijn, waarvan inderdaad het grootste gedeelte afkomstig is van de overname van de schulden van de NMBS, namelijk meer dan 5 miljard euro. Een gedeelte heeft echter ook betrekking op andere elementen van het begrotingsjaar 2005. Ik stel gewoon vast dat de toename van de schuld in absolute cijfers er is. Dat komt overeen met een toename van 2,6%.
Bij de opmaak van de begroting hebt u aanvankelijk gesteld dat de toename weinig effect zou hebben op de afbouw van de schuld, die in procent van het bruto binnenlands product zou worden voortgezet. Ik stel echter vast dat het met de verslechtering van de economische toestand en de verlaging van de groei van het bruto binnenlands product best mogelijk is dat wij het jaar 2005 zullen moeten zien als een scharnierjaar, waarin niet alleen de schuld in absolute cijfers sterk is gestegen. Ook zal België, relatief gezien, in verhouding tot het bruto binnenlands product geconfronteerd worden met een trendbreuk waarbij de schuld in percentage opnieuw toeneemt. Het jaar 2005 dreigt op dat gebied een scharnierjaar te worden. Ik wens daar toch op te wijzen.
Het resultaat van de begroting 2005 zal ook belangrijk zijn op dat vlak. Indien het resultaat van de begroting 2005 negatief is, zal dat uiteraard tot gevolg hebben dat de schuld nog sterker zal stijgen dan de 7,2 miljard euro, die in de begrotingsdocumenten vandaag wordt vooropgesteld.
Ik had ook nog graag verwezen naar de tabel op bladzijde 20, die betrekking heeft op de handelsbalanscijfers. In de commissie hebben we daarover enige discussie gehad. Het is duidelijk dat de cijfers van de netto-uitvoer negatief evolueren sedert het jaar 2003. Het was heel vele jaren geleden dat dat nog het geval was. Het saldo van de toename van de uitvoer van goederen en diensten en van de invoer is negatief. In 2005 zal dat voor het derde jaar op rij zijn.
Als we dat negatieve saldo combineren met de cijfers van de werkgelegenheid, die werkelijk alarmerend zijn en die we terugvinden op bladzijde 45 en volgende, dan mogen we spreken over een bijzonder slecht klimaat. Dat zal zich ook vertalen in slechte begrotingsresultaten.
Dan had ik toch graag nog even een bemerking gemaakt over de wijze waarop deze begrotingsdocumenten worden opgemaakt. U verwijst dan altijd naar het verleden en zegt dat dit vroeger ook het geval was. Ik heb er echter een probleem mee dat deze documenten niet duidelijk worden opgemaakt, in die zin dat er geen duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen wat de federale overheid is en wat de globale overheid is. Men vindt ganse hoofdstukken die zonder meer overschakelen van de federale naar de globale overheid zonder dat er enige toelichting bij wordt gegeven. Als men bijvoorbeeld kijkt naar de eerste bladzijde van deze begrotingsdocumenten, dan stelt men vast dat op de linkerpagina een tabel staat met cijfers die betrekking hebben op het federale niveau, louter op het federale niveau, terwijl op de andere bladzijde een toelichting wordt gegeven die enkel betrekking heeft op de globale overheid zonder dat er enige verduidelijking wordt gegeven. Ik vind het dus belangrijk dat het Parlement inzicht zou hebben in de werkelijke situatie van de federale begroting, in de werkelijke situatie van de sociale zekerheid en dat men samen met de gegevens van Gemeenschappen en Gewesten en van de gemeenten de globale overheid zou voorstellen. Men moet echter duidelijk aantonen wat de evolutie is van de federale overheid.
Ten slotte, mijnheer de minister, doet u opnieuw een operatie Zilverfonds. Naar aanleiding van deze begrotingsaanpassingen wordt 306 miljoen euro toegewezen aan het Zilverfonds. U geeft als motivering dat dit dienstig dient te zijn voor de opbouw van een reserve om de financiering van de toename van de pensioenuitgaven ingevolge de veroudering van de bevolking te garanderen. We hebben reeds verschillende malen een discussie gehad over dit onderwerp. Het is duidelijk dat het Zilverfonds een boekhoudkundige fictie is en ik betreur dan ook de manier waarop u dat beargumenteert, alsof dit Zilverfonds werkelijk een reserve zou zijn vanuit welke pensioenen betaald kunnen worden. Dat is werkelijke een onjuiste voorstelling van zaken, dat is een misleiding van de burger.
Dan heb ik een vraag voor u met betrekking tot het Zilverfonds. U stelt vragen en ik mag ook vragen stellen. Dat is een vraag die u niet beantwoord hebt. De meeste vragen die ik gesteld heb in de commissie hebt u beantwoord. Doch, één vraag hebt u niet beantwoord, namelijk de vraag met betrekking tot het wetsontwerp dat u hebt goedgekeurd in de Ministerraad op 15 februari 2005 waarin u voorziet dat vanaf het jaar 2007 het Zilverfonds zal gefinancierd worden met structurele overschotten. Dat is goedgekeurd in de Ministerraad maar, collega's van de commissie voor de Financiën, ik geloof niet dat u dat wetsontwerp al gezien hebt in de documenten die aan de commissie worden voorgelegd.
Nu vraag ik de minister wanneer dit wetsontwerp zal worden voorgelegd aan de commissie en ter goedkeuring aan het Parlement.
Tot zover enkele bemerkingen met betrekking tot de eerste begrotingsaanpassing van 2005. Uiteraard zijn de omstandigheden van die aard dat wij zullen moeten wachten op de initiatieven die de regering blijkbaar in de maand juli zal nemen en de nieuwe initiatieven die zij zal moeten nemen vanaf oktober.
Translated text
I have only concluded that in 2005 there will be an increase of €7.2 billion in debt, of which indeed the majority comes from the acquisition of the debts of the NMBS, namely more than €5 billion. However, one section also covers other elements of the financial year 2005. I just note that the increase in debt in absolute numbers is there. That corresponds to an increase of 2.6%.
When drawing up the budget, you initially stated that the increase would have little effect on the debt reduction, which would continue as a percentage of the gross domestic product. However, I conclude that with the deterioration of the economic situation and the slowing growth of the gross domestic product, it is most likely that we will have to see the year 2005 as a rope year, in which not only the debt in absolute figures has risen sharply. Also, relatively speaking, Belgium will face a trend break in relation to gross domestic product, with the debt in percentage increasing again. The year 2005 threatens to become a hassle year in this area. I would like to point out that.
The results of the 2005 budget will also be important in this area. If the result of the 2005 budget is negative, it will naturally result in the debt increasing even stronger than the €7.2 billion, which is anticipated in the budget documents today.
I would also like to refer to the table on page 20, which relates to the trade balance figures. We have had some discussion on this in the committee. Clearly, net export figures have evolved negatively since 2003. It was many years ago that this was still the case. The balance of the increase in exports of goods and services and of imports is negative. In 2005 this will be the third year in a row.
If we combine that negative balance with the numbers of employment, which are truly alarming and which we find on page 45 and following, then we can speak of a ⁇ bad climate. This will also result in poor budget results.
Then I would like to make a comment on how these budget documents are drawn up. You always refer to the past and say that this was the case before. However, I have a problem with the fact that these documents are not clearly formulated, in the sense that there is no clear distinction between what the federal government is and what the global government is. One finds whole chapters that unquestionably switch from the federal to the global government without giving any explanation. For example, if one looks at the first page of these budget documents, one finds that on the left page there is a table of figures relating to the federal level, merely at the federal level, while on the other page there is an explanation which only relates to the global government without giving any clarification. I therefore consider it important that the Parliament should have an understanding of the actual situation of the federal budget, of the actual situation of social security and that, together with the data of the Communities and Regions and of the municipalities, the global government should be proposed. However, one must clearly demonstrate what the evolution of the federal government is.
Finally, Mr. Minister, you are doing another Silver Fund operation. Following these budget adjustments, EUR 306 million will be allocated to the Silver Fund. You justify that this should be useful for the construction of a reserve to guarantee the financing of the increase in pension expenditure due to the ageing of the population. We have already had a discussion on this topic several times. It is clear that the Silver Fund is an accounting fiction and I therefore regret the way you argue that, as if this Silver Fund would really be a reserve from which pensions can be paid. This is a real misconception of things, which is a deception of the citizen.
Then I have a question for you regarding the Silver Fund. You ask questions and I can also ask questions. That is a question that you have not answered. Most of the questions I asked in the committee have been answered by you. However, one question you did not answer, namely the question concerning the bill you approved in the Council of Ministers on 15 February 2005 in which you provide that from the year 2007 the Silver Fund will be financed with structural surpluses. This has been approved in the Council of Ministers but, colleagues of the Committee on Finance, I do not believe that you have already seen that bill in the documents submitted to the committee.
Now I ask the Minister when this bill will be submitted to the committee and to the Parliament for approval.
So far, a few observations regarding the first budget adjustment of 2005. Of course, the circumstances are of such nature that we will have to wait for the initiatives that the government will apparently take in the month of July and the new initiatives that it will have to take from October.
#41
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de vice-eerste minister, collega's, meer dan de voorbije jaren het geval was, situeert de begrotingscontrole zich dit jaar in een klimaat van onzekerheid en grote schommelingen. Na het afronden van de budgetcontrole eind april stelden zowel de OESO als het Planbureau in hun geactualiseerde economische vooruitzichten vast dat de overheid bijkomende budgettaire inspanningen zal moeten leveren om de begroting in evenwicht te houden voor dit en volgend jaar.
Volgens beide instellingen is een mogelijke verslechtering van het begrotingssaldo vooral te wijten aan een lagere economische groei. Ook de conjunctuurindicatoren zijn sindsdien ongunstig geëvolueerd. Zowel het consumenten- als het producentenvertrouwen kregen de voorbije maanden een fikse knauw.
Daarnaast konden wij de voorbije maanden ook een aantal hoopgevende signalen noteren. Zo zijn de BTW-ontvangsten en de voorafbetalingen van de belastingen in maart fors toegenomen in vergelijking met de eerste maanden van 2005. Volgens de minister van Financiën haalde de overheid ook in april 685,5 miljoen euro of 6,7% meer belastingsgeld binnen dan verwacht. Dat zou een budgettaire marge opleveren van circa 200 miljoen euro in vergelijking met de meest recente vooruitzichten. Het valt uiteraard nog af te wachten hoe die inkomsten de volgende maanden zullen evolueren.
In tegenstelling tot de verwachtingen hebben de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar voorlopig maar een beperkt effect op de financiële toestand van de Belgische gemeenten. In een recent overzicht van de gemeentefinanciën schat Dexia-bank dat de investeringen in het jaar van de stembusgang slechts met een tiende zullen stijgen, terwijl dat normaal gezien rond de 20% bedraagt.
Ten slotte, het aantal startende ondernemingen in ons land is gestegen en het aantal faillissementen is afgenomen.
Bij de bespreking in de commissie is dan ook meermaals de vraag gerezen of de voorgestelde aanpassingen in de begrotingscontrole voor 2005 wel voldoende zijn. Is de budgetcontrole niet voorbijgestreefd, rekening houdend met de meest recente prognoses?
Welnu, collega's, op hetzelfde ogenblik dat de eerste aanpassingen van de begroting van 2005 voorliggen in de plenaire vergadering van de Kamer, buigt de regering zich over een bijkomende evaluatie van de verschillende parameters en doelstellingen en zal zij, waar nodig, de noodzakelijke bijsturingen leveren.
De VLD juicht dit initiatief van nieuwe en permanente controles toe. Ze illustreert de vastberadenheid en ambitie van de regering om dit jaar voor de zesde keer op rij een begrotingsevenwicht te realiseren.
Ook voor onze fractie blijft een begroting in evenwicht voor dit en volgend jaar een noodzakelijke voorwaarde om het vertrouwen van de consumenten en producenten op peil te houden. De opbouw van overschotten vanaf 2007, conform het stabiliteitsprogramma, blijft ons uitgangspunt. Die overschotten zijn nodig om de schuldafbouw resoluut voort te zetten. Begrotingstekorten zijn voor de VLD onverantwoord. De volgende actieve generatie mag en kan niet worden opgezadeld met een schuldenberg, enerzijds, en de financiering van de vergrijzing, anderzijds. Het begrotingsoverschot legt een hypotheek voor de komende generaties.
Om de economische groei te verstevigen mag er ook niet worden geraakt aan de belastinghervorming. Volgend jaar treedt de laatste fase van de hervorming van de personenbelasting volledig in werking. De belastingverlaging draait dan op kruissnelheid. Vooral tweeverdieners zullen minder belastingen moeten betalen door de volledige decumul van alle inkomsten. De belastingverlaging moet onverkort worden uitgevoerd en moet ook kunnen gebeuren in het juiste tijdperk. Dit wil zeggen dat de belastinghervorming zo snel mogelijk moet worden verrekend in de bedrijfsvoorheffing. Het pad van de inkohiering wordt dus verlaten.
Veel belastingaangiften in de personenbelasting voor het aanslagjaar 2005 die vandaag worden opgemaakt, tonen reeds een duidelijke vermindering van de te betalen belasting. Ook het Beroepsinstituut van Erkende Boekhouders en Fiscalisten deelde vorige week reeds mee dat heel wat burgers de invloed van de belastingshervorming daadwerkelijk zullen voelen door een significante meerteruggave. Dit is uiteraard goed nieuws voor onze burgers. Wij herhalen onze oproep dat het de taak van de overheid is de juiste belastingen te heffen in het juiste tijdperk en niet aan de burgers vrijblijvend een renteloze lening te vragen. Dit gegeven indachtig dringt het zich op de berekeningswijze van de bedrijfsvoorheffing te herzien.
Volgens verschillende nationale en internationale rapporten kende ons land een hogere economische groei dan onze buurlanden, dankzij die belastingverlagingen. Willen wij deze voorsprong houden, dan mogen wij de belastinghervorming zeker niet terugschroeven.
De VLD moedigt ook de beslissing van de regering aan om de verdere evolutie van de overheidsfinanciën nauwgezet te analyseren via boordtabellen. De regering nam de juiste beslissing om het verloop van ontvangsten en uitgaven op permanente wijze op te volgen, rekening houdend met de onzekere groeivooruitzichten, enerzijds, en met de timing van de maatregelen die reeds zijn genomen, anderzijds. Indien uit deze gegevens blijkt dat de begrotingsdoelstellingen in het gedrang zouden komen, moeten noodzakelijke bijsturingen gebeuren.
Laat ons even terugkijken naar de resultaten van de eerste begrotingscontrole voor 2005. Ten eerste, de begrotingscontrole 2005 bevestigt het begrotingsevenwicht van 2004, de vijfde opeenvolgende begroting onder Verhofstadt, die werd afgesloten met een evenwicht of een klein overschot met positieve gevolgen voor de economische groei.
Het lichte overschot van 0,1% mag trouwens best gezien worden tussen de vorderingensaldi van de andere eurolanden. Slechts twee andere eurolanden, namelijk Finland en Ierland, kunnen voor 2004 een positief saldo voorleggen. Het gemiddeld tekort van de eurozone liep in 2004 op tot 2,7% van het bruto binnenlands product. Verschillende lidstaten konden niet verhinderen dat hun vorderingensaldo de 3%-norm dicht benadert, terwijl nog andere landen die norm zelfs hebben overschreden.
In een beoordeling van het Belgisch stabiliteitsprogramma 2005-2008 stelt zowel de Europese Commissie als de ECOFIN-raad dan ook vast dat de Belgische regering na vijf begrotingen in evenwicht of met een overschot een grote budgettaire geloofwaardigheid heeft opgebouwd.
Het budgettair evenwicht kreeg ook een meer structureel karakter in 2004. De impact van de eenmalige maatregelen werd teruggeschroefd van 1,5% van het bbp in 2003 naar 0,7% in 2004. Die trend moet in de komende jaren worden doorgetrokken.
De gezonde Belgische overheidsfinanciën werpen hun economische vruchten af. Na drie opeenvolgende jaren met een lage groei bedroeg de groei in 2004 liefst 2,9%. Dat is beduidend hoger dan in de ons omringende landen.
Zowel de Nationale Bank als het IMF schrijft die gunstige groeiprestaties minstens voor een deel toe aan de succesvolle sanering van de openbare financiën van de voorbije jaren. De groeiende reeks budgettaire break-evens gekoppeld aan een sterk dalende schuldgraad en een gestage daling van de fiscale lasten op de arbeid, ondersteunen het vertrouwen van de gezinnen en de ondernemingen. Op die manier wordt de basis gelegd voor een hogere consumptie en investeringen.
Ten tweede werd ook in 2004 de schuldafbouw onverminderd voortgezet om de gevolgen van de vergrijzing beter te kunnen opvangen. In 2004 daalde de schuldgraad met maar liefst 4,5 procentpunt en dook daarmee voor het eerst in bijna vijfentwintig jaar onder de 100% van het bbp. Ondanks de omvangrijke schuldovername van de NMBS zal de schuldgraad hopelijk ook in 2005 verder teruggedrongen worden tot 94,6%. Volgens het meest recente stabiliteitsprogramma zal de Belgische schuldgraad de komende jaren verder convergeren naar het Europees gemiddelde, dat trouwens toeneemt als gevolg van de opstapeling van de tekorten in de eurozone.
Ten derde blijkt uit de budgetcontrole dat de regering de nodige voorzichtigheid aan de dag gelegd heeft. Rekening houdend met de onzekere conjuncturele vooruitzichten heeft de regering niet enkel haar groeiraming neerwaarts herzien, zij heeft ook een conjunctuurbuffer aangelegd van 200 miljoen euro om tegenvallers op korte termijn onmiddellijk te kunnen opvangen.
Nog belangrijker is dat de regering, zoals daarjuist reeds vermeld, voor het eerst een periodieke evaluatie van de ontvangsten en de uitgaven geïnstitutionaliseerd heeft aan de hand van boordtabellen om, indien nodig, bijsturingen te doen.
Ten vierde begint de verlaging van de fiscale en parafiscale druk op arbeid meer zijn vruchten af te werpen op onze arbeidsmarkt. In 2005 zullen de fiscale en parafiscale lasten op arbeid dalen met 0,4% van het bbp.
Samen met de realisaties in 2004 is dit goed voor een daling met 1 procentpunt op twee jaar tijd. Dit beleid heeft ervoor gezorgd dat het aantal arbeidsplaatsen, na de quasi stabilisatie in 2003, terug is toegenomen in 2004 met circa 30.000 eenheden. In 2005 zal de toename van de tewerkstelling ook beginnen resulteren in een daling van de werkloosheid.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Deputy Prime Minister, colleagues, more than in the past years, budgetary control is situated this year in a climate of uncertainty and great fluctuations. Following the completion of budgetary control at the end of April, both the OECD and the Planning Office concluded in their updated economic outlook that the government will need to make additional budgetary efforts to balance the budget for this and next year.
According to both institutions, a possible deterioration of the budget balance is mainly due to a lower economic growth. Conjuncture indicators have also evolved unfavorably since then. Both consumer and producer confidence has gained a fixed threshold in recent months.
In addition, we have also been able to note a number of hopeful signals over the past few months. For example, VAT receipts and advance payments of taxes increased significantly in March compared to the first months of 2005. According to the Minister of Finance, the government also received 685,5 million euros or 6.7% more tax money than expected in April. This would provide a budget margin of approximately EUR 200 million compared to the most recent outlook. It remains to be seen how that income will evolve in the coming months.
Contrary to expectations, next year’s municipal council elections will only have a limited effect on the financial situation of the Belgian municipalities. In a recent overview of the municipal finances, Dexia-Bank estimates that investments in the year of the ballot will only increase by a tenth, while that is normally around 20%.
Finally, the number of start-ups in our country has increased and the number of bankruptcies has decreased.
The discussion in the committee has therefore repeatedly raised the question of whether the proposed adjustments in the fiscal control for 2005 are sufficient. Is the budget control not overlooked, taking into account the most recent forecasts?
Now, colleagues, at the same time as the first adjustments to the 2005 budget are being made in the plenary session of the Chamber, the Government will focus on an additional evaluation of the various parameters and objectives and will, where necessary, provide the necessary adjustments.
The VLD welcomes this initiative of new and permanent checks. It illustrates the government’s determination and ambition to ⁇ budget balance this year for the sixth time in a row.
Also for our group, a balanced budget for this and next year remains a necessary prerequisite to maintain the confidence of consumers and producers. The build-up of surpluses from 2007, in accordance with the stability programme, remains our starting point. These surpluses are necessary to resolutely continue debt reduction. Budget deficits are irresponsible to the VLD. The next active generation should and cannot be seeded with a mountain of debt, on the one hand, and the financing of aging, on the other. The budget surplus puts a mortgage for future generations.
In order to strengthen economic growth, the tax reform should also be avoided. Next year, the final phase of the personal tax reform will fully take effect. The tax reduction then turns at cross-speed. Especially two earners will have to pay less taxes due to the full decumulation of all income. The tax reduction must be carried out unabated and must also be able to take place at the right time. This means that the tax reform should be accounted for in the corporate advance as soon as possible. The path of inquisition is therefore abandoned.
Many tax returns in the personal tax for the financial year 2005 that are drawn up today already show a clear reduction in the tax to be paid. The Professional Institute of Accredited Accountants and Fiscalists also ⁇ last week that many citizens will actually feel the impact of the tax reform through a significant surcharge. This is of course good news for our citizens. We reiterate our call that it is the task of the government to raise the right taxes at the right time and not to ask the citizens for an uninterested loan without obligation. In view of this, it urges to revise the method of calculating the corporate premium.
According to various national and international reports, our country experienced higher economic growth than our neighbors, thanks to these tax cuts. If we want to keep this advantage, then we should ⁇ not delay the tax reform.
The VLD also encourages the government’s decision to carefully analyze the further evolution of public finances through dashboards. The Government made the right decision to monitor the progress of revenue and expenditure on a permanent basis, taking into account the uncertain growth outlook, on the one hand, and the timing of the measures already taken, on the other. If the data indicate that the budgetary objectives would be compromised, the necessary adjustments should be made.
Let us take a look back on the results of the first fiscal control for 2005. First, the fiscal control 2005 confirms the fiscal balance of 2004, the fifth consecutive budget under Verhofstadt, which was closed with a balance or a small surplus with positive effects on economic growth.
The slight surplus of 0.1% can, by the way, be best seen among the claim salaries of the other eurozone countries. Only two other eurozone countries, namely Finland and Ireland, can present a positive balance for 2004. The euro area’s average deficit amounted to 2.7% of gross domestic product in 2004. Several Member States could not prevent their balance of claims from approaching the 3 % standard, while other countries have even exceeded that standard.
In an assessment of the Belgian Stability Programme 2005-2008, both the European Commission and the ECOFIN Council therefore find that the Belgian government has built up a high budgetary credibility after five budgets in balance or with a surplus.
The budgetary balance also gained a more structural character in 2004. The impact of the one-off measures was reduced from 1.5% of GDP in 2003 to 0.7% in 2004. This trend should continue in the coming years.
The healthy Belgian public finances are throwing out their economic fruits. After three consecutive years of low growth, growth in 2004 was as high as 2.9%. This is significantly higher than in the surrounding countries.
Both the National Bank and the IMF attribute this favorable growth performance at least in part to the successful recovery of public finances in recent years. The growing range of budget break-off reports, coupled with a sharp decline in debt rates and a steady decline in the tax burden on labor, support the confidence of families and ⁇ . This leads to higher consumption and investment.
Secondly, debt reduction continued unimpeded in 2004 to better cope with the effects of ageing. In 2004, the debt rate dropped by as much as 4.5 percentage points, thus dropping below 100% of GDP for the first time in almost twenty-five years. Despite the large-scale debt acquisition by the NMBS, the debt rate is hoped to be further reduced in 2005 to 94.6%. According to the latest stability program, the Belgian debt rate will further converge to the European average in the coming years, which, by the way, will increase due to the accumulation of deficits in the euro area.
Third, the budget control shows that the government has taken the necessary precautions. Taking into account the uncertain conjunctual outlook, the government has not only revised its growth limit downwards, it has also established a conjunctual buffer of €200 million to be able to immediately address short-term collisions.
More importantly, as already mentioned, the Government has for the first time institutionalized a periodic review of revenue and expenditure using dashboards to make upgrades if necessary.
Fourth, the reduction of the fiscal and para-fiscal pressure on labour is beginning to bear more fruit on our labour market. In 2005, the tax and parafiscal burden on labour will decrease by 0.4% of GDP.
Together with the achievements in 2004, this represents a decrease of 1 percentage point over two years. This policy has enabled the number of jobs, after the quasi-stabilization in 2003, to increase back in 2004 by approximately 30,000 units. In 2005, the increase in employment will also begin to result in a decrease in unemployment.
#42
Official text
Mijnheer Van Biesen, de heer De Crem wil even tussenkomen.
Translated text
Mr. Van Biesen, Mr. De Crem wants to intervene.
#43
Official text
Ik weet niet of onze geachte collega gelooft wat hij vertelt. Misschien is dit een verslag dat dienstig is voor een vergadering van het partijbureau van de VLD om het gemoed een beetje op te peppen, maar het verhaal brengen dat de resultaten van opeenvolgende hervormingen een toename zouden hebben opgeleverd van de tewerkstelling of de werkloosheid zouden hebben teruggedrongen, lijkt mij eerlijk gezegd licht overdreven.
Translated text
I don’t know if our dear colleague believes what he says. Per ⁇ this is a report that is useful for a meeting of the VLD party bureau to boost the mood a little, but to tell the story that the results of successive reforms would have led to an increase in employment or reduced unemployment seems to me, frankly, slightly exaggerated.
#44
Official text
Ik weet dat u het bijzonder moeilijk heeft, mijnheer De Crem, om, vanuit de oppositie, de waarheid onder ogen te zien. U heeft het niet gemakkelijk om de juiste cijfers te weerleggen. Weerleg de cijfers en dan wil ik met u de discussie aangaan. U beperkt zich tot vage beweringen, zoals "het gaat slechter" of "er zijn meer werklozen". Iedereen weet dat er arbeidsplaatsen worden gecreëerd en dat dit de verdienste is van deze regering.
Translated text
I know that you find it ⁇ difficult, Mr. De Crem, to face the truth from the opposition. It is not easy for you to refute the correct numbers. Reflect the numbers and then I want to start the discussion with you. You limit yourself to vague statements, such as “it’s going worse” or “there are more unemployed”. Everyone knows that jobs are being created and that this is the merit of this government.
#45
Official text
Ik stel alleen maar vast dat de werkloosheid toeneemt, dat de jeugdwerkloosheid en deze van de voltijds equivalenten in de werkloosheid bijna met 30% verhoogd zijn. Ik denk dat u een plotse aanval heeft van doofheid dan wel van blindheid. Ik hoop voor u dat het tijdelijk is en dat u op tijd de ogen opent om de werkelijkheid onder ogen te zien. Lees bijvoorbeeld een krant; die van vanochtend bijvoorbeeld.
Translated text
I only note that unemployment is increasing, that youth unemployment and that of full-time equivalents in unemployment has increased by almost 30%. I think you have a sudden attack of deafness or blindness. I hope for you that it is temporary and that you open your eyes in time to face the reality. Read a newspaper, for example, this morning.
#46
Official text
Ik vind het een beetje eigenaardig dat de fractieleider van een toch gerenommeerde politieke fractie zich baseert op krantenknipsels. U moet de juiste cijfers onder ogen nemen en dan kunt u duidelijk zien dat de werkgelegenheidsgraad zal toenemen met ongeveer 0,3% tot 62,1%. Het is belangrijk dat we de activeringsgraad kunnen doen toenemen.
Translated text
I find it a little strange that the group leader of a yet renowned political group is based on newspaper clips. You must face the right figures and then you can clearly see that the employment rate will increase by about 0.3% to 62.1%. It is important that we can increase the activation rate.
#47
Official text
Ik dank collega Van Biesen voor de vriendelijke attenties ten opzichte van mijn fractie, maar ik kan hem mededelen dat ik immuun ben voor het gevlei.
Translated text
I thank colleague Van Biesen for the friendly attention to my group, but I can tell him that I am immune to the flies.
#48
Official text
Ik kan bijvoorbeeld verwijzen naar pagina 23 van de algemene toelichting bij de begroting waar de cijfers van de tewerkstelling voor het jaar 2004 staan vermeld. Er wordt een toename geciteerd van in totaal 29.000 eenheden voor het jaar 2004 terwijl er in het jaar 2003 een lichte afname was. Deze beperkte toename van de cijfers van de tewerkstelling — voornamelijk in de gesubsidieerde sector — is onvoldoende om de groei van de bevolking op arbeidsleeftijd op te vangen waardoor de totale werkloosheidscijfers spijtig genoeg verder blijven stijgen.
Translated text
For example, I can refer to page 23 of the general explanation to the budget, where the figures on employment for 2004 are listed. An increase of a total of 29,000 units for the year 2004 is cited while there was a slight decrease in the year 2003. This limited increase in employment rates — primarily in the subsidised sector — is insufficient to capture the growth of the population at working age, which unfortunately continues to increase the overall unemployment rates.
#49
Official text
Mijnheer Devlies, er is een fundamenteel verschil tussen percentages en het aantal arbeidsplaatsen dat als dusdanig is toegenomen. Ik vermoed dat niemand in dit halfrond eraan kan twijfelen dat het aantal arbeidsplaatsen wel is toegenomen. Voor de VLD is de vermindering van de fiscale druk op arbeid slechts één doch essentiële bron voor het aanmoedigen van de tewerkstelling. Nu er eindelijk knopen worden doorgehakt in het eindeloopbaandebat stelt onze fractie verheugd vast dat de regering een versnelling hoger schakelt in het realiseren van haar belangrijkste prioriteit, in casu het aanmoedigen van de werkgelegenheid in ons land. Tegelijk beseffen we dat nog een lange weg moet worden afgelegd. We willen alle betrokkenen, werkgevers én werknemers, oproepen hun verantwoordelijkheid op te nemen en samen naar oplossingen te zoeken. Het tot een goed einde brengen van het eindeloopbaandebat en de sociaal-economische dossiers waarvoor deze paarse regering zich engageert, is niet alleen relevant voor de regering zelf maar is determinerend voor de verwezenlijking van de economische groei.
Ten vijfde, in 2005 is de belastingdruk verminderd met 1,25 miljard euro. Het meerjarenplan tot hervorming van de personenbelasting werd onverkort uitgevoerd en komt in 2005 op kruissnelheid. Dat dit beleid van lagere belastingen gekoppeld aan gezonde begrotingen zijn effect niet gemist heeft voor de groei van onze economie heb ik zopas vermeld.
Ten slotte ontkracht deze begrotingscontrole ook de vaak gecultiveerde mythe dat de deelstaten en vooral de deelstaat sinds zij een nieuwe coalitie heeft, systematisch meer budgettaire inspanningen zou leveren dan de federale overheid. De federale overheid heeft haar tekort van -1,5% in 1999 met 1,3% afgebouwd naar — 0,2% afgebouwd in 2004. Het overschot van de Gemeenschappen en Gewesten en lokale overheden bedroeg in 1999 0,4%, in 2004 was dat 0,3%. Hoezo federale status-quo? Entiteit 1 — hierop werd in de commissies herhaaldelijk gewezen — heeft grotere budgettaire inspanningen geleverd dan entiteit 2. Dit blijkt duidelijk uit de cijfers. Houdt u dus bij de cijfers en erken het belang van de inspanningen van de federale regering.
Uit de begrotingscontrole blijkt immers dat de samenstelling van het budgettair evenwicht gewijzigd is. Het na te streven vorderingssaldo van de Gewesten en Gemeenschappen is verlaagd van 0,2% naar 0,1% niettegenstaande de overdrachten van de federale overheid aan de andere overheden fors is toegenomen is met 0,5 miljard euro in vergelijking met de begrotingsopmaak. Het na te streven saldo van de federale overheid is daarentegen na de controle ambitieuzer dan bij de opmaak van de begroting. Ook op de interministeriële conferentie voor begroting is bevestigd dat de deelstaten dit en volgend jaar een kleinere budgettaire inspanning moeten leveren om de doelstellingen van het stabiliteitsprogramma voor de gezamenlijke overheid te realiseren. Daarenboven is het nodig de moed te hebben het zich aandienend structureel probleem op te lossen. De huidige financieringsregel geeft terecht meer middelen aan de Gemeenschappen en Gewesten. De federale begroting komt hierdoor nog meer onder druk te staan. De politieke verantwoordelijken moeten de moed hebben dit te onderzoeken. Volgens mij ligt de oplossing in een verdere federalisering van dit land: meer bevoegdheden voor Gemeenschappen moet het leidmotief zijn. Meer bevoegdheden en uiteraard ook meer middelen. Elke begrotingsanalist zal het met mij eens zijn dat de sanering van de publieke financiën vooral samenvalt met het momentum van federalisering van België van de publieke financiën. Belgische regering, talmt niet, activeer de gesprekken van Gemeenschap tot Gemeenschap en kom tot een meer federaal België.
Mijnheer de vice-premier, er is ook een probleem met de beste en meest bruikbare boekhouding voor de publieke sector. In de begrotingshervorming 2003 werd gesteld dat een invoering van een analytische of dubbele boekhouding moest gebeuren.
Uit herhaaldelijke vragen in de commissie en in de subcommissie Rekenhof is gebleken dat u de invoering van de dubbele boekhouding niet genegen bent. Hierdoor leven wij sinds geruime tijd in een impasse.
Mijnheer de minister, u werd na een fundamenteel onderzoek van de stand van zaken door het Rekenhof op 21 april laatstleden door de subcommissie unaniem aangeschreven. Ik citeer even: "De subcommissie is unaniem van oordeel dat de huidige toestand waarin de inwerkingtreding van een door het Parlement op voorstel van de regering goedgekeurde begrotingshervorming telkens weer wordt uitgesteld niet kan blijven duren. Zij dringt dan ook aan dat de regering nog deze zittingsperiode een wetsontwerp bij de Kamer van Volksvertegenwoordigers zou indienen met de door haar voorgestelde wijzigingen aan de wetten van 16 en 22 mei."
Met andere woorden, wij vragen duidelijkheid in dit dossier. Dat de huidige boekhouding moet worden aangepast laat geen twijfel. De opvolging van de schulden en de vordering, de waarde van het patrimonium zijn essentiële gegevens voor goed bestuur. In die zin vraag ik u als voorzitter van de subcommissie Rekenhof en als parlementslid duidelijkheid. Mijnheer Vande Lanotte, deze duidelijkheid bent u dringend verschuldigd aan deze Kamer.
Collega's, om af te ronden willen wij onze steun uitspreken aan een regering die in 2005 opnieuw een begroting wil voorleggen die minimaal in evenwicht is. De bijkomende budgetcontrole die nu volop aan de gang is, geeft blijkt van vastberadenheid om er voor de zesde keer op rij voor te gaan, ondanks de minder positieve vooruitzichten. Aarzel niet om kordaat de juiste beslissingen te nemen. De standvastigheid van deze regering is een belangrijke ondersteuning voor economische groei.
Translated text
Mr. Devlies, there is a fundamental difference between percentages and the number of jobs that have increased as such. I suspect that no one in this hemisphere can doubt that the number of jobs has increased. For the VLD, the reduction of the tax pressure on labour is only one but essential source for encouraging employment. Now that the end-to-end debate has finally been cut through, our group is pleased to see that the government is accelerating the implementation of its main priority, in this case the promotion of employment in our country. At the same time, we realize that there is still a long way to go. We would like to call on all stakeholders, employers and employees, to take their responsibilities and to find solutions together. The completion of the end-to-end debate and the socio-economic dossiers undertaken by this purple government is not only relevant to the government itself but is determining for the realization of economic growth.
Fifth, in 2005, the tax burden was reduced by EUR 1.25 billion. The multi-annual plan for the reform of the personal tax was implemented without shrinkage and will reach cross-speed in 2005. That this policy of lower taxes coupled with healthy budgets has not missed its effect on the growth of our economy, I just mentioned.
Finally, this budgetary control also dismantled the often cultivated myth that the states and especially the state since having a new coalition would systematically deliver more budgetary efforts than the federal government. The federal government degraded its deficit of -1,5% in 1999 with 1.3% to — 0.2% degraded in 2004. The surplus of the Communities and Regions and local authorities was 0.4% in 1999 and 0.3% in 2004. Why federal status quo? Entity 1 — repeatedly pointed out in the committees — has made greater budgetary efforts than Entity 2. This is clearly shown by the figures. So stick to the numbers and acknowledge the importance of the efforts of the federal government.
In fact, the budgetary control shows that the composition of the budgetary balance has changed. The claim balance of the Regions and Communities to be pursued has been reduced from 0.2% to 0.1% despite the transfers of the federal government to the other governments has increased sharply by 0.5 billion euros compared to the budget formulation. On the other hand, the balance of the federal government to be sought after the audit is more ambitious than in the formulation of the budget. The Inter-Ministerial Conference on Budget also confirmed that the counties will need to make a smaller budgetary effort this and next year in order to ⁇ the objectives of the stability programme for joint governance. Moreover, it is necessary to have the courage to solve the emerging structural problem. The current financing rule rightly gives more resources to the Communities and Regions. This will put the federal budget under further pressure. Political leaders must have the courage to investigate this. In my view, the solution lies in further federalization of this country: more powers for Communities should be the guiding motive. More powers and more resources, of course. Any fiscal analyst will agree with me that the sanitation of the public finances coincides primarily with the momentum of Belgium’s federalization of the public finances. Belgian government, do not tame, activate the conversations from Community to Community and come to a more federal Belgium.
Mr. Deputy Prime Minister, there is also a problem with the best and most useful accounting for the public sector. The 2003 fiscal reform stipulated the introduction of analytical or double accounting.
Repeated questions in the committee and in the subcommittee Rekenhof have shown that you do not like the introduction of double accounting. We have been living in an impasse for a long time. Their
Mr. Minister, after a fundamental review of the state of affairs by the Court of Auditors on 21 April last year, you were unanimously attributed by the subcommittee. The subcommittee is unanimously of the view that the current situation in which the entry into force of a budgetary reform approved by Parliament on the proposal of the Government is repeatedly postponed cannot continue. It therefore insists that the Government should submit a draft law to the House of People’s Representatives with the amendments it proposes to the laws of 16 and 22 May.
In other words, we ask for clarity in this file. That the current accounting needs to be adjusted leaves no doubt. The sequence of debts and the claim, the value of the patrimony are essential data for good governance. In this sense, I ask you as the Chairman of the Subcommittee of the Court of Auditors and as a member of Parliament for clarity. Mr. Vande Lanotte, you owe this clarity urgently to this Chamber.
Colleagues, in conclusion, we would like to express our support to a government that wants to again present a minimum balanced budget in 2005. The additional budget control, which is now fully underway, shows the determination to take it for the sixth time in a row, despite the less positive outlook. Do not hesitate to make the right decisions. The steadfastness of this government is an important support for economic growth.
#50
Official text
Ik wil alleen aan wie heeft gesproken — de heer Wathelet is er al niet meer — duidelijk maken dat de gedachte alleen dat u zich zou verheugen over het feit dat de regering een deficit gaat indienen, u waarschijnlijk verblijdt, maar ik zal u heel sterk moeten ontgoochelen. Wij zullen opnieuw proberen een evenwicht te bereiken zoals wij in het verleden gedaan hebben en telkens, wanneer de economie het slechter deed dan verwacht, toch proberen onze objectieven te halen. Gedurende de voorbije jaren hebben wij telkens wanneer de economie het substantieel slechter deed dan verwacht, toch het resultaat gehaald.
Ik heb daar wat kanttekeningen bij gemaakt en ik blijf erbij. Ik heb het gisteren nog vergeleken met griep. Griep is geen ramp voor de mens. Toch enten we ons in om de griep niet te krijgen en blijven we zo gezond. Maar het betekent dat het geen ramp is. Het eerste wat ik heb gezegd is dat heel wat berichten over onze begroting mij heel vaak doen denken dat mensen hier op een andere planeet leven dan de anderen. De Belgische begroting werd op de Europese Commissie behandeld. Daar heeft men de Belgische begroting gedurende tien seconden besproken. De Commissie heeft gezegd dat er geen probleem is. De begroting van Frankrijk kwam daarna aan de orde en dat heeft drie uur geduurd, om maar dat te zeggen. Wij gaan opnieuw een evenwicht bereiken en daarmee bevestigen wat de commissie letterlijk heeft gezegd, namelijk dat inzake begroting de Belgische regering bewezen heeft dat ze geloofwaardig was. Dat zijn de letterlijke woorden van de Europese Commissie. Ik kan dat moeilijk beter zeggen, uiteraard.
Translated text
I just want to make it clear to those who spoke — Mr. Wathelet is no longer there — that the thought only that you would rejoice over the fact that the government is going to file a deficit, you probably rejoice, but I will have to disappoint you very much. We will try again to reach a balance, as we have done in the past, and every time the economy went worse than expected, we will still try to reach our goals. Over the past few years, whenever the economy has done substantially worse than expected, we have nevertheless achieved the result. Their
I have made some comments on this and I will stay with it. I compared it to the flu yesterday. Flu is not a disaster for humans. However, we are committed to not getting the flu and remain so healthy. But it means that it is not a disaster. The first thing I’ve said is that a lot of posts about our budget very often make me think that people here live on a different planet than the others. The Belgian budget was handled by the European Commission. The Belgian budget was discussed for ten seconds. The Commission said there is no problem. The French budget was then discussed and it took three hours, to say that. We are going to regain a balance and confirm what the committee has literally said, namely that on budget the Belgian government has proven that it was credible. These are the literal words of the European Commission. I can hardly say it better, of course.
#51
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik ben helemaal geen begrotingsspecialist. Ik heb in een intentieverklaring van de minister gehoord dat hij tracht naar een evenwicht te streven, daar waar er een betoog was van collega Van Biesen die eigenlijk een evenwicht gevraagd en geëist heeft.
Translated text
I am not a budget specialist. I heard in an intention statement from the minister that he is trying to seek a balance, where there was a speech from colleague Van Biesen who actually asked and demanded a balance.
#52
Official text
(...) gezegd: probeer niet, dat lukt niet. Vroeger ging dat soms een keer, nu niet. De afspraak in de regering is dat er een evenwicht is. Dat is nooit ofte nimmer ter discussie gesteld. Als u het artikel van De Standaard zou lezen, zou u zien dat het er twee keer in staat.
Er is tussen wat de heer Van Biesen zegt — wij willen een evenwicht — en wat de regering zegt — wij willen een evenwicht — geen verschil. Alle partijen van de meerderheid staan erachter dat er een evenwicht wordt bereikt. Ik ook. Het enige dat ik u altijd zal ontzeggen is de mogelijkheid van paniek die u voortdurend probeert te zaaien. Dat ga ik voortdurend tegenspreken, zonder optimisme. Ik wens heel deze pessimistische, onrealistisch pessimistische sfeer die u tentoonspreidt, nooit te bevestigen, omdat het, ten eerste, niet juist is.
Ten tweede, daarmee beïnvloedt u mede het negatieve consumentenvertrouwen. Op die manier spreekt u de groei en de tewerkstelling ook mee tegen. Ik zal daar nooit in meegaan en zal blijven zeggen dat zelfs indien er een tekort moest zijn, dit geen ramp is. Dat is juist, in de feiten. Dat heeft hier op de tribune ten andere de heer Devlies ook gezegd: "Als dat een jaar gebeurt, is dat geen ramp". Dat is ook zo. Toch gaan we dit jaar opnieuw een begroting in evenwicht afleveren, zoals we afgesproken hebben, maar ik ga gewoon niet mee in dat rampzalig denken.
In die vijf jaar heb ik nooit aan wishful thinking gedaan. U hebt mij nooit euforisch horen zijn over iets. Dat heb ik nooit gedaan. De overdreven negatieve geluiden die men daarover voortdurend brengt, zijn echter vandaag mee verantwoordelijk voor een vermindering van het vertrouwen en het consumentenvertrouwen. Men moet dat niet doen. Dat helpt niemand. Dat helpt u ook niet, ook al kan het politiek even interessant zijn.
Translated text
He said: “Do not try, it will not succeed. Sometimes it happened once, now not. The agreement in the government is that there is a balance. This is never often questioned. If you read the article of The Standard, you would see that it is able to do it twice. Their
There is no difference between what Mr Van Biesen says – we want a balance – and what the government says – we want a balance. All parties of the majority are in favor of achieving a balance. I too . The only thing I will always deny you is the possibility of panic that you are constantly trying to sow. I will constantly contradict this, without optimism. I wish never to confirm all this pessimistic, unrealistic, pessimistic atmosphere that you exhibit, because, first, it is not correct. Their
Second, this also affects the negative consumer confidence. In this way, you also counter the growth and employment. I will never go into it and will continue to say that even if there should be a shortage, this is not a catastrophe. That is true, in the facts. As Mr. Devlies said, “If that happens a year, it is not a disaster.” It is also so. Nevertheless, we will again deliver a balanced budget this year, as we have agreed, but I just don’t go into that catastrophic thinking.
In those five years, I have never done wishful thinking. You have never heard of me being euphoric about anything. I never did that. However, the excessively negative noises that are constantly being made about it are now responsible for a reduction in trust and consumer confidence. One should not do that. It helps no one. That doesn’t help you, even though politics can be just as interesting.
#53
Official text
Ik weet dat er in de schoot van deze meerderheid een moeilijkheid bestaat, wanneer er een onderscheid gemaakt moet worden tussen resultaatverbintenissen en inspanningverbintenissen.
Translated text
I know that there is a difficulty in the womb of this majority when it is necessary to distinguish between performance commitments and effort commitments.
#54
Official text
Wat was het resultaat de laatste vijf jaar? Hebt u, met uw partij, ooit een begroting in evenwicht kunnen indienen, mijnheer Verherstraeten? Nooit. Dat is een resultaat. Dat zijn geen middelen, dat is een resultaat.
Translated text
What has been the result of the last five years? Have you, with your party, ever been able to submit a balanced budget, Mr. Verherstraeten? and never. That is a result. This is not a means, it is a result.
#55
Official text
Mijnheer de minister, u weet ook op welke wijze wij die resultaten hebben bereikt. Ik dacht dat u ook in de vorige regeringen hebt gezeten. U weet welke inspanningen en welke forse sprongen, mijnheer de vice-eerste minister...
Translated text
You know how we have achieved these results. I thought you were in the previous governments too. You know what efforts and what huge leaps, Mr. Deputy Prime Minister...
#56
Official text
(...) ongeloofwaardig!
Translated text
[...] It is incredible!
#57
Official text
... er toen gebeurd zijn. Anderzijds hebben zich de laatste begrotingsjaren enorme faciliteiten voorgedaan die u niet ten volle hebt kunnen gebruiken.
Translated text
... ... Then it happened. On the other hand, in the last fiscal years there have been enormous facilities that you have not been able to fully use.
#58
Official text
(...)
Translated text
The [...]
#59
Official text
Mijnheer de vice-eerste minister, ik denk dat u een stuk van de waarheid vergeet, maar ik heb het wel begrepen. Als er in dit land iets slecht gaat, dan ligt het aan de oppositie en als er in dit land iets goed gaat, dan ligt het aan de meerderheid. Dat is uw conclusie.
Ik kom bij het tweede deel van mijn vraag. Ik heb het betoog van de heer Van Biesen gehoord. In de vergadering van de subcommissie was ik afwezig. Er is dus blijkbaar een verslag van de subcommissie en een vraag van de subcommissie aan de regering om dit werkjaar een ontwerp terzake in te dienen met betrekking tot de boekhouding.
Translated text
Mr. Deputy Prime Minister, I think you forget a piece of truth, but I have understood it. If something goes wrong in this country, it is up to the opposition, and if something goes well in this country, it is up to the majority. That is your conclusion.
I come to the second part of my question. I have heard the remarks of Mr. Van Biesen. I was absent from the subcommittee meeting. There is therefore apparently a report from the subcommittee and a request from the subcommittee to the government to submit a draft on accounting in this working year.
#60
Official text
De minister zal later antwoorden. Wij zijn nu bezig met de replieken.
De heer Goyvaerts heeft het woord gevraagd.
Translated text
The Minister will answer later. We are now working on the replies.
Mr Goyvaerts asked for the floor.
#61
Official text
(...
Translated text
( ... ...
#62
Official text
Mijnheer de minister, u zal later kunnen antwoorden.
Translated text
Mr. Minister, you will be able to answer later.
#63
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik wou nog eens terugkomen op het verwijt van de minister ten aanzien van de oppositie dat we meewerken aan de negatieve sfeer in verband met het consumentenvertrouwen. We hebben de voorbije maanden hier een hele resem analyses gekregen van het Planbureau, de OESO, het Instituut voor Nationale Rekeningen en tot en met gisteren het VBO. Ik stel voor dat u dan die instituten vraagt geen analyses meer te doen of geen cijfers meer te publiceren, want die maken natuurlijk deel uit van een aantal gegevens....
Translated text
Mr. Speaker, I would like to return to the Minister’s complaint against the opposition that we cooperate with the negative atmosphere associated with consumer confidence. In the past few months, we have received a whole series of analyses from the Plan Bureau, the OECD, the Institute for National Accounts and until yesterday the VBO. I suggest that you then ask those institutions not to do any more analyses or publish any more figures, because they are of course part of some data.
#64
Official text
(...) Wat is het resultaat geweest? Was er een deficit? Neen.
Translated text
(...) What was the result? Was there a deficit? and no.
#65
Official text
Mijnheer Tommelein, op dit punt.
Translated text
Mr Tommelein, at this point.
#66
Official text
Ik vind het aandoenlijk van mijn collega's dat, als de instellingen die ze aanhalen, goede dingen vertellen, ze dat telkens in twijfel trekken. Als er in een rapport staat dat de lastenverlaging in 2004 heeft gezorgd voor een hogere economische groei, dan staan ze daarmee te lachen. Dit jaar, als er een aantal andere cijfers komen, is het opeens de grootste waarheid die kan bestaan. Ik heb mijn twijfels bij de reacties die zij daarop geven.
Translated text
I find it annoying to my colleagues that, if the institutions they call tell good things, they always question that. If there is a report that the burden reduction in 2004 led to higher economic growth, they are laughing at it. This year, when a number of other figures come out, it is suddenly the greatest truth that can exist. I have my doubts about the reactions they give to it.
#67
Official text
Mijnheer Devlies, u krijgt ook het woord op dit punt. Daarna kom ik terug bij de heer Goyvaerts.
Translated text
Mr. Devlies, you also have the word on this point. Then I return to Mr. Goyvaerts.
#68
Official text
Ik zou toch suggereren aan de minister van Begroting dat hij ook wat in eigen boezem kijkt, alvorens op een gemakkelijke manier naar de oppositie te wijzen. Ik verwijs naar de manier waarop de regering heel veel zaken aanpakt. Denken we maar aan de belasting op de ecotaks, om een voorbeeld te geven, die in januari met 50 procent wordt verhoogd. De regering stelt dan vast dat de consumenten de grens oversteken om in het buitenland hun aankopen te verrichten, waarna ze die belasting dan weer met 50 procent verlaagt in de programmawet enzovoort. Zo zijn er tientallen voorbeelden te geven. Dat is geen manier om beleid te voeren.
Ik heb nog een vraag. Ik denk dat de vraag van de heer Verherstraeten belangrijk is. De voorzitter van de subcommissie Rekenhof heeft er ook op gewezen.
Ik heb nog een andere vraag met betrekking tot de wijziging van de wet op het Zilverfonds, die u goedgekeurd hebt in de Ministerraad op 25 februari. Wanneer gaat u dat aan het Parlement voorleggen?
Translated text
I would suggest to the Minister of Budget that he also look at something in his own belly, before pointing to the opposition in an easy way. I refer to the way the government deals with a lot of things. Let’s just think of the tax on the ecotax, to give an example, which will be raised by 50 percent in January. The government then determines that consumers cross the border to make their purchases abroad, and then reduces that tax by 50 percent in the program law and so on. There are dozens of examples to be given. This is not a way to conduct politics.
I have another question. I think the question of Mr. Verherstraeten is important. The Chairman of the Subcommittee of the Court of Audit also pointed out this.
I have another question regarding the amendment of the Law on the Silver Fund, which you approved in the Council of Ministers on 25 February. When will you present this to Parliament?
#69
Official text
U weet dat ik daarover een bepaalde visie heb. Ik heb daar al over gesproken. U weet dat wij ook aan een vrij omvangrijke studieopdracht bezig zijn, die toch gaat over ongeveer 25 miljoen euro, voor allerlei aanpassingen. Die werkgroep werkt eraan. Wij zijn dat in de boekhouding aan het aanpassen, maar zonder mythisch geloof in de ene of de andere oplossing. Kortom, wij moeten een boekhouding hebben die aangepast is en die goed is. Ik zal mij altijd verzetten tegen iets wat louter een kopie is van iets dat in de privé-sector anders gebeurt, omdat het daar beter zou gebeuren. Dat is wat gebeurd is in het verleden, met als gevolg een stuk irrelevantie.
Als men de boekhouding moderniseert, rijst er geen enkel probleem, maar ze moet werkbaar zijn. De hele discussie over afschrijvingen bijvoorbeeld en de hele discussie over de inventaris ook, zijn irrelevant. Die zijn nauwelijks werkbaar. Ik ga dat niet toelaten want dat betekent dat er massa's ambtenaren jaren aan een stuk gemobiliseerd worden voor het maken van inventarissen met fictieve afschrijvingen die niet gebruikt zijn. Dat is ondertussen iets waarover in de expertgroep iedereen het eens is. Als het gaat om een beter inzicht hebben, meer informatiseren, meer voorspelbaarheid creëren, meer kostenanalyses kunnen uitvoeren, en checken of iets dat aangekondigd is effectief gebeurt, dan is dat voor mij geen probleem. Wij zouden anders geen 25 miljoen investeren in heel die informatisering en in het Kenniscentrum. Maar, het moet rationeel gebeuren. Ik stel vast dat de meeste Gewesten ook in die richting beginnen te denken en zeggen: "Ja, wij moeten opletten".
Met een pragmatische aanpak heb ik geen enkel probleem. Ik heb geen geloof in deze, behalve in één ding met name dat wij niet - omdat er in de privé-sector iets gebeurt - hetzelfde moeten doen in de overheidssector, waar er een andere comptabiliteit is. Ik geloof daar niet in. Het moet nuttig zijn, dat is alles.
Ik zal kijken wat daar in de subcommissie over geschreven is. Wij gaan daarover discussiëren. Maar nog eens, ik geloof daar niet in. Ik stel vast dat sommigen daar wel in geloven.
Maar ik ga geen 500 of 600 ambtenaren 3 jaar mobiliseren om te kunnen beginnen met zulk een boekhouding. Dat ga ik niet doen, hoor! Dat ga ik niet doen! Wij hebben dat één keer gedaan bij de gemeenten. It's enough!
Translated text
You know I have a certain view on this. I have already talked about it. You know that we are also working on a fairly large study assignment, which is about 25 million euros, for all kinds of adjustments. This working group is working on it. We are adjusting that in accounting, but without mythical belief in one or the other solution. In short, we need to have an accounting that is adapted and that is good. I will always oppose something that is merely a copy of something that happens differently in the private sector, because it would be better there. That’s what happened in the past, resulting in a piece of irrelevance.
If one modernizes the accounting, there will be no problem, but it must be operable. The whole discussion about depreciation, for example, and the whole discussion about inventory too, are irrelevant. They are hardly working. I’m not going to allow that because it means that masses of officials are being mobilized for years to make inventories with fictitious depreciations that have not been used. This is something that everyone in the expert group agrees on. When it comes to having better insight, more computerization, creating more predictability, being able to perform more cost analysis, and checking whether something that has been announced is effectively happening, then that is not a problem for me. Otherwise we would not invest 25 million in all that informatization and in the Knowledge Centre. However, it must be done rationally. I note that most regions also begin to think in that direction and say, "Yes, we need to be careful."
With a pragmatic approach, I have no problem. I have no belief in this, except in one thing in particular that we do not - because something is happening in the private sector - should do the same in the public sector, where there is another accounting. I do not believe in that. It must be useful, that’s all.
I will see what is written about this in the subcommittee. We will discuss this. Again, I do not believe in that. I guess some people believe that.
But I’m not going to mobilize 500 or 600 officials for 3 years to start with such an accounting. I’m not going to do that, hey! I will not do that! We have done this once in the municipalities. It is enough!
#70
Official text
Mijnheer de minister, mag ik even kort repliceren? Die discussie hebben wij ooit met elkaar in de commissie gevoerd. Onze standpunten zijn en waren terzake verschillend. Alleen, volgens wat ik vandaag hoor, en wat voor mij nieuws was, heeft men in de subcommissie — ik ga ervan uit dat het een stemming is die gevormd is door de collega's van de meerderheid — blijkbaar een andere visie dan u als minister van Begroting. Dat lijkt mij politiek wel relevant.
Translated text
Mr. Minister, can I briefly replicate? We had this discussion together in the committee. Our views are and have been different. Only, according to what I hear today, and what was new to me, one in the subcommittee — I assume that it is a vote formed by the colleagues of the majority — apparently has a different vision than you as Minister of Budget. I think this is politically relevant.
#71
Official text
Ik ben nooit uitgenodigd geweest naar de subcommissie.
Translated text
I have never been invited to the subcommittee.
#72
Official text
Ik wil het toch even verduidelijken, omdat er geen discussie over mag bestaan. Op het ogenblik van de vergadering van de subcommissie, waarop wel afgevaardigden van uw ministerie en uw kabinet aanwezig waren, eind april 2005, zat u in het begrotingsconclaaf en u kon derhalve, op het moment dat de begroting die wij vandaag bespreken, werd behandeld, niet aanwezig zijn. Welnu, ik citeer de conclusie die de leden tijdens die vergadering unaniem over alle fracties heen hebben getrokken: "De subcommissie is unaniem van oordeel dat de huidige toestand, waarbij de inwerkingtreding van een door het Parlement op voorstel van de regering goedgekeurde begrotingshervorming telkens weer wordt uitgesteld, niet kan blijven duren."
Een gelijkaardige discussie hebben wij ook gehad bij de bespreking van de programmawet van 2004. Wij hebben toen aan de minister gezegd — u zult zich de discussie wel herinneren — dat wij niet telkenmale opnieuw een bepaling zouden goedkeuren in de programmawet, die zegt dat wij een goedgekeurde wet niet zullen toepassen.
Daarom heeft de subcommissie aan de minister de opdracht gegeven om zo snel mogelijk een wetsontwerp in te dienen dat de voorgestelde wijzigingen aan de wetten van 16 en 22 mei 2003 zou aanbrengen. Die brief werd unaniem getekend en verzonden naar de minister. Wij hopen zo snel mogelijk daarop een antwoord te krijgen en dus een duidelijke aanpassing van de wetten van 16 en 22 mei 2003.
Dat is wat in de subcommissie werd beslist. Wij hebben ook gevraagd om de wijzigingen in de huidige zittingsperiode door te voeren, in de hoop dat ze zo snel mogelijk kunnen gebeuren. Het is immers belangrijk genoeg te weten welke boekhouding voor de publieke sector moet worden gevoerd.
Translated text
I would like to clarify this, because there should be no discussion about it. At the time of the meeting of the subcommittee, at which delegates from your ministry and your cabinet were present, at the end of April 2005, you were in the budget conclusion and you could therefore not be present at the time when the budget we discuss today was being dealt with. Well, I quote the conclusion drawn unanimously by the MEPs at that meeting across all political groups: “The Subcommittee is unanimously of the view that the current situation, in which the entry into force of a budget reform approved by Parliament on a proposal from the Government is repeatedly postponed, cannot continue.”
We have had a similar discussion during the discussion of the 2004 Program Law. We then told the minister — you will remember the discussion — that we would not telkenmale re-approve a provision in the program law, which says that we will not apply an approved law.
Therefore, the subcommittee instructed the Minister to submit as soon as possible a draft law that would introduce the proposed amendments to the laws of 16 and 22 May 2003. The letter was unanimously signed and sent to the Minister. We hope to get an answer to this as soon as possible and thus a clear adaptation of the laws of 16 and 22 May 2003.
This is what was decided in the subcommittee. We have also requested that the changes be implemented in the current parliamentary period, in the hope that they can happen as soon as possible. After all, it is important enough to know which accounting for the public sector should be kept.
#73
Official text
Ik ben het met de conclusie volledig eens. Ik heb er geen enkel probleem mee. Ik vraag niet om iedere keer de aanpassing uit te stellen, maar dat de zaken worden aangepast op een pragmatische manier. Met de conclusie heb ik echter geen enkel probleem, helemaal niet.
Voor het Zilverfonds werd het advies van de Raad van State in de loop van de maand mei 2005 ontvangen. We werken nu aan de aanpassingen van het ontwerp; het zijn er niet zo veel. Zodra de begrotingscontrole is afgelopen — de mensen hebben nu wel andere zaken te doen —, zullen we het ontwerp indienen in het Parlement. We hoeven het niet eerst voor te leggen aan de regering. Het ontwerp zal dus waarschijnlijk begin juli 2005 worden ingediend.
Translated text
I totally agree with the conclusion. I have no problem with it. I do not ask to postpone the adjustment every time, but that things be adjusted in a pragmatic way. With the conclusion, however, I have no problem, at all.
For the Silver Fund, the opinion of the State Council was received during the month of May 2005. We are now working on the design adjustments; there are not so many. Once the budgetary control is over – people now have other things to do – we will submit the draft to Parliament. We do not have to present it to the government first. The draft will therefore likely be submitted in early July 2005.