plenum van 2005-06-30 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2005-06-30 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip150.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
51K1776	10/05/2005	✔	Projet de loi visant à transposer certaines dispositions de la directive services financiers à distance et de la directive vie privée et communications électroniques.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het wetsontwerp heeft als voornaamste doel de omzetting van richtlijn 2002/65 betreffende de verkoop op afstand van financiële diensten. De richtlijn wenst het rechtskader van de lidstaten te harmoniseren, waarbij consumenten voldoende bescherming wordt geboden indien ze een financiële dienst op afstand kopen. De richtlijn vormt een aanvulling op richtlijn 97/7 betreffende de bescherming van de consument bij op afstand gesloten overeenkomsten.

Financiële diensten zijn wegens hun immaterieel karakter bijzonder geschikt om op afstand te verkopen. Daarom moet in een bijzondere consumentenbescherming worden voorzien.

Het wetsontwerp werd in de commissie voor het Bedrijfsleven besproken op haar vergaderingen van 24 mei en 14 juni 2005.

Aan de indiening van het wetsontwerp is een ruime consultatie voorafgegaan. Er werd advies gevraagd aan de Raad voor het Verbruik en aan de Hoge Raad voor de Zelfstandigen en de KMO. Zo hebben zowel de consumenten als de professionelen zich kunnen uitspreken over het ontwerp.

De minister opteerde ervoor om de richtlijn om te zetten binnen het bestaande wettelijke kader van de wet van 14 juli 1991 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consumenten. Dat was logisch, omdat de wet op de handelspraktijken immers reeds de algemene regels inzake consumentenbescherming en een volledige afdeling over overeenkomsten op afstand bevat.

De financiële diensten waren tot dusver uitgesloten van de regels over de op afstand totstandgekomen overeenkomsten. Met onderhavig ontwerp komt daaraan een einde en wordt overeenkomstig de richtlijn een dubbele bescherming aan de consument geboden bij een aankoop van een financiële dienst op afstand, het kopen van een verzekering, een krediet, een product op krediet, een belegging via internet.

Er worden strenge en gedetailleerde informatieverplichtingen opgelegd. De consument moet met kennis van zaken zijn toestemming kunnen geven en moet op basis van de informatie over de financiële dienst de verschillende aanbiedingen kunnen vergelijken.

Daarnaast beschikt de consument over een termijn van veertien kalenderdagen waarbinnen hij aan de op afstand gesloten overeenkomst inzake een financiële dienst kan verzaken. Hij kan dat recht uitoefenen zonder betaling van een boete en zonder het te motiveren.

Bij de algemene bespreking werd door mevrouw Pieters en de heer Tant gewezen op de laattijdige omzetting van de richtlijn. De minister weet dat, enerzijds, aan de moeilijkheid om de richtlijn in te voegen in het bestaande wettelijke kader en, anderzijds, aan het feit dat er eerst uitgebreid advies werd gevraagd aan allerlei organisaties.

Tijdens de bespreking werd ook een aantal vragen gesteld, onder andere door mevrouw Ghenne en de heer Tant, over het verschil in tekst over de richtlijn en het wetsontwerp. De minister gaf aan dat het wetsontwerp een getrouwe omzetting van de richtlijn is, maar dat de terminologie van de richtlijn niet steeds kon worden overgenomen, omdat er rekening werd gehouden met de bestaande terminologie van de wet op de handelspraktijken.

De minister verklaarde zich wel akkoord met het voorstel van de heer Tant dat de regering bij de omzetting van een Europese richtlijn tijdig een document ter beschikking zou stellen van het Parlement dat de verschillen aangeeft tussen het wetsontwerp en de richtlijn.

Het wetsontwerp bevat tevens een regeling inzake ongevraagde reclame. Hiermee wordt artikel 13 van de richtlijn 2002/58 betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector van de elektronische communicatie verder omgezet. Het artikel werd reeds gedeeltelijk omgezet wat de ongewenste reclame per elektronische post betreft door artikel 14 van de wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij.

Zo wordt het verboden reclame te versturen via oproepautomaten en faxen zonder de voorafgaande toestemming van de geadresseerde, de zogenaamde opt-inregeling. Het gebruik van andere communicatietechnieken voor reclamedoeleinden wordt toegestaan bij ontstentenis van kennelijk bezwaar van de geadresseerde, de zogenaamde opt-outregeling.

In de commissie werd dan gediscussieerd over de mogelijkheid om de opt-inregeling uit te breiden naar andere communicatietechnieken. Via een amendement van de heer Monfils en consorten werd verduidelijkt dat de Koning via een in de Ministerraad overlegd besluit de opt-inregeling kan uitbreiden naar andere communicatietechnieken, rekening houdend met de evolutie van die technieken. De minister verduidelijkte dat het verbod maar uitgebreid zal worden tot andere communicatietechnieken als het algemeen belang ernstig geschaad wordt.

Tot besluit, het wetsontwerp vult een belangrijke juridische leemte op. De consument geniet in de toekomst een goede bescherming bij de aankoop op afstand van een financiële dienst, maar ook voor de financiële dienstverleners is het een goede zaak door het feit dat die bescherming het vertrouwen van de consument kan doen toenemen in de aankoop van financiële diensten op afstand.

Het wetsontwerp, dat een belangrijke vooruitgang betekent voor de bescherming van de consument, werd eenparig aangenomen door de commissie voor het Bedrijfsleven.

Op de slotvraag van mevrouw Pieters, waarom de wet pas in werking treedt na vijf maanden, verduidelijkte de minister dat dat het gevolg is van een compromis tussen de consumenten en het bedrijfsleven. Het bedrijfsleven vroeg een nog langere periode, maar vijf maanden moeten volstaan, voor onder andere de banksector, om zich in orde te stellen met dat wetsontwerp.

Translated text

The main objective of the bill is to transpose Directive 2002/65 on the distance sale of financial services. The directive aims to harmonise the legal framework of the Member States, providing adequate protection for consumers when they purchase a financial service remotely. The Directive complements Directive 97/7 on the protection of consumers in relation to distance contracts.

Due to their intangible nature, financial services are ⁇  suitable for distance sales. It is therefore necessary to provide for special consumer protection.

The draft law was discussed in the Committee on Business at its meetings of 24 May and 14 June 2005.

The submission of the draft law was preceded by a broad consultation. The Consumer Council and the High Council for Self-Employed Persons and SMEs were consulted. Thus, both consumers and professionals have been able to comment on the design.

The Minister chose to transpose the Directive within the existing legal framework of the Act of 14 July 1991 on commercial practices and the information and protection of consumers. This was logical because the Commercial Practices Act already contains the general rules on consumer protection and a full section on distance contracts.

Financial services were previously excluded from the rules on distance contracts. This draft ends this and, in accordance with the Directive, provides dual protection to the consumer when purchasing a financial service remotely, buying an insurance, a credit, a product on credit, an investment over the Internet.

Strict and detailed information obligations are imposed. The consumer should be able to give informed consent and should be able to compare the different offers on the basis of the information on the financial service.

In addition, the consumer has a period of fourteen calendar days within which he can withdraw from the distance agreement concerning a financial service. He may exercise that right without paying a fine and without giving reasons for it.

During the general discussion, Mr. Pieters and Mr. Tant pointed out the late transposition of the Directive. The Minister is aware, on the one hand, of the difficulty of incorporating the Directive into the existing legal framework and, on the other hand, of the fact that extensive advice was first requested from all kinds of organisations.

During the discussion, a number of questions were also asked, among others by Ms. Ghenne and Mr. Tant, on the difference in text regarding the directive and the draft law. The Minister indicated that the draft law is a faithful transposition of the directive, but that the terminology of the directive could not always be adopted because the existing terminology of the Act on Commercial Practices was taken into account.

The Minister expressed his agreement with Mr. Tant’s proposal that the government, when transposing a European directive, would make a document available to Parliament in a timely manner indicating the differences between the draft law and the directive.

The bill also includes a regulation on unsolicited advertising. It further transposes Article 13 of Directive 2002/58 concerning the processing of personal data and the protection of privacy in the electronic communications sector. The article has already been partially transposed as regards unwanted advertising by electronic mail by article 14 of the law of 11 March 2003 on certain legal aspects of information society services.

For example, it is forbidden to send advertising via call machines and faxes without the prior consent of the recipient, the so-called opt-in arrangement. The use of other communication techniques for advertising purposes is permitted in the absence of apparent objection by the recipient, the so-called opt-out arrangement.

The committee then discussed the possibility of extending the opt-in scheme to other communication technologies. Through an amendment by Mr Monfils and consorts, it was clarified that the King, through a decision consulted in the Council of Ministers, may extend the opt-in scheme to other communication techniques, taking into account the evolution of those techniques. The Minister clarified that the ban will only be extended to other communication technologies if the public interest is seriously damaged.

In conclusion, the bill fills a major legal gap. In the future, consumers will enjoy good protection when purchasing a financial service remotely, but also for financial service providers it is a good thing because that protection can increase consumer confidence in purchasing financial services remotely.

The bill, which represents a significant step forward in consumer protection, was unanimously adopted by the Business Committee.

On the final question of Ms. Pieters, why the law comes into force only after five months, the minister clarified that this is the result of a compromise between consumers and ⁇ . The industry asked for an even longer period, but five months should be enough, among other things, for the banking sector, to settle with that bill.

#1

#2

Official text

                    
                    Monsieur le président, madame, messieurs les ministres, chers collègues, je tiens tout d'abord à remercier M. T'Sijen pour la qualité de son rapport oral.

Le projet de loi qui nous occupe aujourd'hui n'appelle pas de grands discours. Je serai donc brève.

Ce projet transpose certaines dispositions de deux directives distinctes, l'une concernant les services financiers à distance, l'autre ayant trait à la vie privée et aux communications électroniques. Toutes deux visent de manière générale à garantir aux consommateurs un niveau de protection suffisant.

Jusqu'à présent, les services financiers étaient exclus du champ des directives générales relatives à la protection du consommateur en matière de contrats à distance. C'était une aberration si l'on prend en compte la nature immatérielle du service financier, le passeport européen des organismes de placements collectifs en valeur mobilière, l'avènement de l'euro, l'essor des moyens de commercialisation à distance et la diffusion massive de l'internet aux consommateurs européens. Ces paramètres tendent évidemment à faciliter les comparaisons transfrontalières et ainsi à étendre l'offre.

L'inadaptation d'une partie du cadre juridique des Etats membres a ainsi été rapidement mise en évidence. Des disparités de réglementations applicables aux services de la société d'information au sein de l'Union européenne entretenaient, de plus, une insécurité juridique et faisaient courir le risque, à terme, d'une fragmentation du marché intérieur.

Dans ce contexte général, le consommateur qui contracte des produits financiers sur des réseaux de commerce électronique, doit faire naturellement l'objet d'une protection juridique adaptée. En ce sens, les directives susmentionnées pour garantir cette protection prévoient tant une information précontractuelle que contractuelle, un droit de rétraction au profit du consommateur, un mécanisme de protection contre les cas de fraude, des mesures spécifiques relatives aux communications non sollicitées, entendues au sens large, une clause de protection internationale du consommateur européen et, enfin, une disposition sur le recours judiciaire et extrajudiciaire.

Le Parti socialiste, soucieux de la protection générale des consommateurs, souscrit évidemment entièrement aux objectifs de ce projet de loi, fidèle transcription des textes européens. Nous nous réjouissons donc du projet de loi de Mme Van den Bossche, compte tenu de l'importance qu'il revêt tant pour les professionnels que pour les consommateurs des services financiers à distance. Cette avancée juridique devrait contribuer certainement à renforcer la confiance des particuliers dans le système financier à distance et à rationaliser le marché intérieur des prestataires de produits et de services.

Toutefois, je me permets de rappeler que ces directives auraient dû être transposées, il y a bien longtemps, plus précisément depuis le 9 octobre dernier.

La Belgique est malheureusement loin d'être en position de pointe dans l'application d'une directive pourtant importante, comme je l'ai déjà dit, tant pour le marché intérieur que pour le consommateur belge.

Ce retard a été invoqué par Mme la ministre pour demander au Conseil d'Etat de rendre un avis d'urgence. Je regrette vivement cette méthode non constructive et ce travail tardif qui ne permettra que peu de recul lors du réexamen de la directive prévu au printemps 2006.

J'en arrive à la forme du texte. Je conçois les difficultés de la matière, tout en me permettant de réitérer mes critiques déjà formulées en commission. Comment assurer une protection efficace au consommateur si ce dernier n'est tout simplement pas en mesure de lire et d'apprécier un texte législatif le concernant pourtant directement?

En commission, Mme Van den Bossche avait personnellement reconnu la complexité du texte et son manque de lisibilité. Compte tenu de cela, je demande donc de faire, au moins, un effort significatif quant à cette publicité auprès de nos concitoyens.

Mme la ministre envisage-t-elle, pour répondre au mieux aux intérêts des consommateurs et pour aller dans le sens de ce vieil adage selon lequel "nul n'est censé ignorer la loi", d'organiser une grande campagne d'information?

En tant que ministre chargée de la protection de la consommation et du consommateur, il serait peut-être intéressant qu'elle donne l'exemple à tous ses collègues ministres et d'ainsi travailler à rendre les lois enfin accessibles au plus grand nombre.

Pour finir, je serai également attentive au respect du droit fondamental accordé par ce projet de loi aux consommateurs, à savoir celui de la renonciation. Je veillerai également aux propositions concrètes devant être avancées par M. le ministre de l'Economie concernant la tierce personne de confiance et le traitement en ligne des réclamations.

Translated text

First of all, I would like to thank Mr. President. The quality of your oral report.

The draft law that we are dealing with today does not call for big speeches. I will be brief.

The draft transposes certain provisions of two separate directives, one concerning remote financial services and the other concerning privacy and electronic communications. Both are generally aimed at ensuring a sufficient level of consumer protection.

Until now, financial services were excluded from the scope of the general directives on consumer protection in relation to distance contracts. This was an aberration when taken into account the intangible nature of the financial service, the European passport of collective investment agencies in securities, the advent of the euro, the rise of means of distance marketing and the mass spread of the internet to European consumers. These parameters obviously tend to facilitate cross-border comparisons and thus expand the supply.

The inadequacy of part of the legal framework of the Member States was thus quickly highlighted. Differences in regulations applicable to information society services within the European Union also sustained legal uncertainty and risked, in the long run, fragmentation of the internal market.

In this general context, the consumer who contracts financial products on e-commerce networks must naturally be subject to appropriate legal protection. In this sense, the above-mentioned directives to guarantee this protection provide for both pre-contractual and contractual information, a right of withdrawal for the benefit of the consumer, a mechanism of protection against cases of fraud, specific measures concerning unsolicited communications, understood in the broad sense, a clause on international protection of the European consumer and, finally, a provision on judicial and extrajudicial recourse.

The Socialist Party, concerned with the general protection of consumers, obviously fully supports the objectives of this bill, faithful transcription of European texts. We therefore welcome Mr Van den Bossche’s bill, given the importance of remote financial services for both professionals and consumers. This legal breakthrough should ⁇  contribute to enhancing the confidence of individuals in the remote financial system and to streamlining the internal market for product and service providers.

However, I would like to remind myself that these directives should have been transposed, a long time ago, more precisely since 9 October last year.

Unfortunately, Belgium is far from being at the forefront of the implementation of a yet important directive, as I have already said, both for the internal market and for the Belgian consumer.

This delay was invoked by the Minister to request the State Council to issue an urgent opinion. I deeply regret this unconstructive method and this delayed work that will only allow little retreat in the revision of the directive scheduled for spring 2006.

I come to the form of the text. I understand the difficulties of the matter, while allowing me to reiterate my criticisms already made in committee. How can a consumer be effectively protected if the consumer is simply unable to read and appreciate a legislative text that concerns him or her directly?

In the committee, Ms. Van den Bossche had personally acknowledged the complexity of the text and its lack of legibility. With this in mind, I therefore ask that we make at least a significant effort on this advertising to our fellow citizens.

Does the Minister consider, in order to best respond to the interests of consumers and to go in the direction of this old saying that “no one is supposed to ignore the law”, to organize a large information campaign?

As a Minister in charge of Consumer and Consumer Protection, it might be interesting that she gives the example to all her fellow ministers and thus works to make laws finally accessible to as many as possible.

Finally, I will also pay attention to the respect for the fundamental right granted by this bill to consumers, namely that of renunciation. I will also take care of the concrete proposals to be made by Mr. the Minister of Economy regarding the trusted third party and the online processing of complaints.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙