plenum van 2005-12-21 10:02:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2005-12-21 10:02:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip182.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
51K2098	22/11/2005	✔	Projet de loi portant des dispositions diverses.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

#1

#2

#3

#4

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, de meeste collega's herinneren zich dat we vorig jaar bij de bespreking van de programmawet, toen ik ook rapporteur was, vrij uitvoerig de beraadslaging en de artikelsgewijze bespreking naar voren hebben gebracht.

Als voetnoot werd toen duidelijk gesteld dat de werkwijze waarop een programmawet in de commissies erdoor gejaagd werd, niet meer van deze tijd was.

Dit jaar blijkt dat de programmawet zoals ze in de commissie voor de Financiën en Begroting is behandeld, de democratische rechten van de kamerleden en de beraadslaging ernstig in het gedrang brengt. Heel vaak werden we geconfronteerd met mondelinge toelichtingen van de minister bij teksten die we pas later hebben ontvangen en die we bij ontvangst bijna onmiddellijk binnen de luttele seconden moesten bespreken en goed- of afkeuren.

We wensen tegen die gang van zaken te protesteren, mijnheer de kamervoorzitter. Dat kan niet langer door de beugel. Een regering die de Kamer respecteert en een Kamer die zichzelf respecteert, is een Kamer zonder programmawet.

Bij wijze van protest verwijs ik daarom naar het schriftelijk verslag.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, most colleagues remember that last year, during the discussion of the program law, when I was also a rapporteur, we presented the discussion and the article-by-article discussion quite extensively.

As a footnote, it was then made clear that the method by which a program law was pursued in the committees was no longer of this time.

This year shows that the program law, as it has been dealt with in the Committee on Finance and Budget, seriously undermines the democratic rights of Chamber members and the debate. Very often we were confronted with oral explanations of the minister on texts we received only later, which we had to discuss almost immediately within a few seconds upon receipt and approve or reject.

We would like to protest against this process, Mr. Speaker of the Chamber. This can no longer be done by the bucket. A government that respects the Chamber and a Chamber that respects itself is a Chamber without program law.

As a form of protest, I therefore refer to the written report.

#5

#6

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zou nog even willen terugkomen op de verslaggeving zelf. Ik wil me graag aansluiten bij de andere verslaggever en ondersteunen wat hij gezegd heeft. Een andere reden waarom wij verwijzen naar het verslag was dat we onder elkaar niet konden uitmaken wie welk gedeelte zou behandelen. Daar de diensten, zoals we het gewoon zijn, schitterend het verslag hebben opgesteld, kunnen we daar gerust naar verwijzen. 

Op de banken hebben wij het verslag gevonden van de bespreking die eergisterennamiddag in onze commissie heeft plaatsgevonden. In laatste instantie werden daar door de regering twee amendementen ingediend, waarover ik toch even kort verslag zou willen uitbrengen, juist omwille van het feit dat deze bespreking maar eergisteren heeft plaatsgevonden. Een eerste amendement van de regering had tot doel een vroeger goedgekeurd amendement dat ingediend werd door verscheidene collega's van de meerderheid gedeeltelijk in te trekken. De regering was de mening toegedaan dat het vroeger goedgekeurde amendement te ver ging, in die zin dat bepaalde gemeenschappelijke beleggingsfondsen — want daarover ging het — zouden vrijgesteld worden van belastingen, terwijl het oorspronkelijke amendement enkel de bedoeling had een dubbele belasting te vermijden.

Een tweede amendement van de regering betrof het weglaten van een einddatum die voor enkele bepalingen niet was bedoeld. In de bespreking die hierop volgde, verklaarde collega Tommelein zich akkoord met de amendementen en verklaarde college Devlies zich gekant tegen de amendementen, terwijl uw dienaar Roppe opnieuw het kunst- en vliegwerk hekelde dat aan de taxeringsmaatregel van ICB's voorafging.

ik had ook vragen omtrent de motivering van het eerste amendement en de eventuele discriminaties bij de taxering van de beleggingsinstellingen. Nadat de minister de nodige technische toelichting had laten geven door zijn medewerker en zich bereid verklaarde om wetgevende initiatieven voor het wegvallen van discriminaties te willen steunen, werden de amendementen aangenomen met 9 stemmen voor en 5 stemmen tegen. Tot zover mijn verslag, meer bepaald over de vergadering van maandagnamiddag.

Translated text

I would like to return to the reporting itself. I would like to join the other reporter and support what he said. Another reason why we refer to the report was that we couldn’t decide between us who would deal with which part. Since the services, as we are used to, have prepared the report magnificently, we can safely refer to it. Their

On the banks we found the report of the discussion that took place last afternoon in our committee. In the last instance, two amendments were submitted there by the Government, which I would like to briefly report on, precisely because this discussion took place just yesterday. A first amendment by the government aimed to partially withdraw a previously approved amendment submitted by several colleagues of the majority. The Government was of the opinion that the previously approved amendment went too far, in the sense that certain collective investment funds — for that was the case — would be exempt from tax, while the original amendment was merely intended to avoid double taxation.

A second amendment by the Government concerned the omission of a deadline that was not intended for some provisions. In the discussion that followed, colleague Tommelein declared his agreement with the amendments and colleague Devlies declared his opposition to the amendments, while your servant Roppe again denied the art and flight work that preceded the taxation measure of ICBs.

I also had questions about the reasoning of the first amendment and the possible discrimination in the taxation of investment institutions. After the Minister had the necessary technical explanations provided by his associate and declared willingness to support legislative initiatives to eliminate discrimination, the amendments were adopted by 9 votes for and 5 votes against. So far my report, more specifically on the meeting of Monday afternoon.

#7

Official text

                    
                    Mevrouw Roppe, er is een mondeling verslag te geven, maar ik weet wel dat al deze ontwerpen met de hoogdringendheid zijn behept. Dat brengt met zich mee dat alleen maar de termijnen worden ingekort. Ik wil de Kamer er nogmaals aan herinneren dat de hoogdringendheid nooit het schriftelijk of mondeling verslag in het gedrang brengt. Het zijn alleen maar de termijnen die het een van het ander in de normale werkwijze scheiden en die kunnen worden ingekort.

Mevrouw Dierickx verwijst ook naar haar mondeling verslag.

Mijnheer Bogaert, ik geef u het woord. Ik denk dat u tussenbeide wou komen op bemerkingen van de heer Van Biesen.

Translated text

#8

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wou even ondersteuning geven aan de goede collega's Van Biesen en Roppe. Ik sluit mij aan bij de woorden die ze gebruikten, namelijk dat de democratische rechten ernstig in het gedrang zijn gekomen. Ik had graag dat u maatregelen zou nemen. Ik kan ook getuigen dat de toestand heel erg is geweest bij de bespreking van deze wet. Dat is onaanvaardbaar.

Translated text

#9

#10

#11

Official text

                    
                    Ik zal even schetsen hoe de zaken in de tijd zijn geëvolueerd. In het begin had men begrotingen en bij die begrotingen voegde men wat men noemde - voor mij een beetje gênant, eerlijk gezegd - een "cavalier budgétaire". Dat was een wettekst waarover men samen met de begroting liet stemmen.

Als men daaraan meerdere artikelen toevoegt, zijn dat wetten. Ongeveer twintig jaar geleden is men van deze gewoonte afgestapt en heeft men aparte wetten gemaakt die de begroting moesten uitvoeren. Die konden in twee grote onderdelen worden opgesplitst: sociale en financiële schikkingen. Daarna is men gekomen tot een programmawet die tot doel had de uitvoering van de begroting mogelijk te maken. Ook dat denatureerde een beetje — ik vind er geen ander woord voor — in die zin dat er heel veel zaken werden in opgenomen die er weinig en soms niets mee te maken hadden. Il y a aussi une proposition de M. Tant et d'autres collègues. Nous avons très récemment scindé les deux pour remettre les choses en place, faisant ainsi de la loi-programme une loi d'exécution du budget. C'est un peu étonnant, parce que cette loi elle-même concerne le budget. Et le reste consistera en ce que j'appelle une loi-mosaïque.

Mais je dois dire, et je le ferai très simplement et avec mesure, que je regrette que, dans des dispositions de lois-programmes - un peu moins maintenant, puisqu'elles sont reliées davantage au budget - et dans des lois-mosaïques, pas mal de ministres accrochent un petit wagon au train qui traverse nos deux Chambres. Dat is volgens mij een zwakheid voor sommige aangelegenheden. Op den duur zou men kunnen zeggen dat men de BOM ook in een programmawet of in een wet houdende diverse bepalingen zou kunnen opnemen. Wij zouden dat niet aanvaarden, mijnheer Van Parys, dat weet ik ook wel. Ik wil het nu echter een beetje in de verf zetten. Ik blijf erop aandringen dat het niet zou gebeuren in programmawetten of wetten houdende diverse bepalingen wanneer het niet nodig is. Ik zal daarover een woordje uitleg geven. Ministers moeten mans en "vrouws" genoeg zijn om via de bevoegde commissie hun werk te doen. Als het dringend is, dan vraagt men maar dat men dat dringend behandelt. Une autre considération est, selon moi, beaucoup plus importante pour expliquer ceci. Avant 1995, lorsque le Sénat et la Chambre avaient des compétences égales, nombre de compromis politiques — dans le sens "honorable" du terme — se faisaient comme suit: on votait une loi au Sénat et l'autre à la Chambre, et l'échange des deux Chambres permettait le confort de l'accord politique entre majorités. Ik heb die periode goed gekend. Vandaag is de Senaat, door de Aujourd'hui, le bicaméralisme est hervorming van de Grondwet, minder bevoegd geworden. Zij kan wel een aantal wetten evoceren, maar het verplichte bicameralisme is in zekere zin ingeperkt. Het gevolg daarvan is dat de noodzakelijke compromissen binnen de meerderheid gewoonlijk in een wet gebeuren, dans un seul train. Dat is in feite de oorzaak van de "denaturatie" van de programmawet. Wij moeten daar heel rustig maar op een correcte wijze paal en perk aan stellen. Dat heeft niets te maken met meerderheid en oppositie, want die rol draait in ons systeem, gelukkig maar, om de zoveel tijd om.

Ik ben niet gechoqueerd door de opmerkingen van de heren Van Biesen en Bogaert, mevrouw Roppe en de collega's van het VB, ver daarvan. Ik zeg nogmaals hier - daarom is het ook geacteerd, anders zou ik er niet zoveel tijd aan besteden - dat ik soms ook de eerste minister begrijp die mij zegt dat sommige collega's hem een en ander vragen. Het komt mij voor dat hij soms reticent is over die manier van handelen. De regering is echter een grote boot waarvan de kapitein rekening moet houden met alle officieren die de boot bevrouwen of bemannen.

Ik wou dat duidelijk zeggen bij het begin van onze discussie.

Translated text

I will illustrate how things have evolved over time. In the beginning, they had budgets and to those budgets they added what they called – a little embarrassing to me, to be honest – a “cavalier budgetary”. This was a bill that was voted together with the budget.

If one adds several articles to it, those are laws. About twenty years ago, this custom was abandoned and separate laws were made to execute the budget. These could be divided into two major parts: social and financial settlements. After that, a program law was adopted aimed at enabling the execution of the budget. Also that denaturated a little — I find no other word for it — in the sense that there were very many things that had little and sometimes nothing to do with. There is also a proposal of M. Tante and other colleagues. We have very recently split the two to remove the things in place, thus making the law-programme a law of execution of the budget. It is a little strange, because this law itself concerns the budget. And the rest consists in what I call a law-mosaic.

But you must say, and you le ferai très simplement et avec mesure, that you regrette that, in the provisions of the laws-programmes - un peu moins maintenant, puisqu'elles sont reliées davantage au budget - et dans les lois-mosaïques, pas mal les ministres accrochent un petit wagon au train qui traverse nos deux Chambres. I think this is a weakness for some things. In the long run, one could say that one could also include the BOM in a program law or in a law containing various provisions. We would not accept that, Mr. Van Parys, I know that. Now I want to paint it a little. I continue to insist that it would not happen in program laws or laws containing various provisions when it is not necessary. I will explain a word about this. Ministers should be enough men and “women” to do their work through the competent committee. If it is urgent, it is only requested that it be dealt with urgently. Another consideration is, according to me, much more important to explain this. Before 1995, when the Senate and the Chamber had equal competences, number of political compromises — in the sense of "honorable" of the term — were done as follows: on voting a law to the Senate and the other to the Chamber, and the exchange of the two Chambers allows the comfort of the political agreement between majorities. I knew that period well. Today the Senate, through the Aujourd'hui, le bicaméralisme est réforme de la Constitution, has become less competent. It may evoke a number of laws, but the mandatory bicameralism is in some sense limited. The result is that the necessary compromises within the majority usually take place in a law, dans un seul train. That is actually the cause of the “denaturation” of the program law. We must calmly but in a correct way put the pail and perk on it. That has nothing to do with majority and opposition, because that role plays in our system, fortunately, for so much time.

I am not shocked by the comments of Mr. Van Biesen and Bogaert, Mrs. Roppe and the colleagues of the UK, far from that. I say again here - so it is also acting, otherwise I would not spend so much time on it - that sometimes I also understand the prime minister who tells me that some colleagues ask him one and another. It seems to me that he is sometimes reticent about this way of acting. However, the government is a large boat whose captain must take into account all officers who freeze or crew the boat.

I would like to say this clearly at the beginning of our discussion.

#12

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik ben inderdaad blij met de vaststelling die u maakt en ook met de achtergrond die u heeft geschetst. Ik kan alleen maar de intenties, die u terzake heeft geuit, onderschrijven.

Ik zou toch nog even willen wijzen op het feit — ik denk dat collega Van Biesen het ook daarover had — op de wijze waarop wij in de commissie werden geconfronteerd met bepaalde teksten. U hebt enerzijds volledig gelijk over de inhoud van de programmawet en de wet houdende diverse bepalingen. Er valt daarop heel wat commentaar te geven. Anderzijds wilden wij toch ook even de werkwijze zelf — te snel en onvoorbereid werken — aanklagen.

Translated text

#13

#14

#15

#16

#17

Official text

                    
                    Monsieur le président, en cette période, il est opportun de faire le bilan de l'année et plus particulièrement du dernier trimestre.

Nous avons connu une rentrée plus tardive que prévu. En effet, le Règlement de la Chambre prévoit que la rentrée parlementaire a lieu en septembre et nous ne sommes rentrés qu'en octobre, pour entendre le discours de politique générale du premier ministre.

J'ai évidemment relu le discours que j'avais fait en octobre. Je pourrais le reprendre à peu près tel quel. Il est vrai que j'avais émis certaines questions concernant, d'une part, la préparation de la nouvelle taxation des sicavs et de la nouvelle régularisation de la DLU et, d'autre part, le budget. Je demandais si celui-ci était correct ou si, une nouvelle fois, il était truffé de trucs, de ficelles et d'opérations "one shot". Toutes ces questions ont reçu une réponse aujourd'hui. Malheureusement, toutes ces réponses vont dans le même sens, dans le mauvais sens et mes craintes se confirment!

La taxation des sicavs, la procédure de régularisation, les procédures "one shot" ont été fabriquées sur un coin de table, en fin de négociations, le 11 octobre. Il a fallu trouver ces 800 derniers millions au dernier moment! Ces opérations n'étaient absolument pas préparées. Aujourd'hui, nous le savons et nous ne pouvons que constater le mauvais signal donné à la population.

Je voudrais revenir sur le budget. Il est vrai que nous en avons discuté la semaine dernière mais, entre-temps, un élément extrêmement important est intervenu, à savoir l'audition de la Cour des comptes, qui a eu lieu avant-hier dans l'enceinte de cette Chambre. Cette audition est venue confirmer l'ensemble de nos craintes.

Ce sont, une nouvelle fois, ces opérations "one shot": la reprise du fonds de pension Belgacom en 2003, BIAC et Belgocontrol en 2004 et la SNCB et le port d'Anvers en 2005. De plus, pour la SNCB, il n'y a pas de fonds de pension mais simplement des obligations reprises par l'Etat, avec une rentrée pour cette année, une opération blanche pour 2006 et un paiement pour 2007.

La vente des bâtiments est estimée à environ 560 millions. Cela fait une rentrée pour cette année mais, à nouveau, on s'engage pour le futur.

La Cour des comptes nous a expliqué lundi en commission des Finances que le fédéral refuse d'honorer certaines créances avec, comme conséquence, des intérêts qui deviennent supérieurs aux montants dus, ce qui est inadmissible. Pourquoi est-ce inadmissible? Parce qu'on hypothèque le futur! Je peux comprendre que cela engendre des rentrées, que cela enjolive un budget — certainement pour 2005 — mais en même temps ce sont des créances qu'il va falloir honorer dans le futur, avec des conséquences extrêmement dommageables pour notre Etat fédéral quand on sait que l'intérêt devient supérieur au montant de la créance. D'autant plus que les défis que nous connaissons aujourd'hui ne sont rien par rapport aux défis que nous connaîtrons demain: le vieillissement, la diminution de la dette, l'emploi, la liaison au bien-être des allocations pour les indépendants et les employés. Il est vrai que cette question de liaison au bien-être, qui semble faire l'objet d'un consensus, est postposée mais il faudra s'y attaquer.

Les opérations "one shot" qu'on retrouve à nouveau dans ce budget ne nous laissent pas présager que les défis de demain pourront être relevés.

En ce qui concerne la gouvernance relative à ce budget, je relèverai le non-renouvellement des mandats au sein du Conseil supérieur des Finances et la manière dont la Cour des comptes a été traitée. La Cour des comptes, cet organe indépendant chargé de vérifier si effectivement toutes ces questions budgétaires ont été menées d'une manière correcte et si l'ensemble des informations a été mis à sa disposition, se voit refuser des éclaircissements sur des données fondamentales à propos de la taxation des sicavs.

Je voudrais maintenant revenir sur le Pacte de solidarité entre les générations dont nous avons parlé la semaine passée. Ce pacte serat-il suffisant? Non, parce qu'il n'a pas répondu aux vraies questions de liaison au bien-être. Il n'a pas axé l'ensemble des montants sur les personnes qui en ont le plus besoin, sur les moins qualifiées, avec des répercussions au niveau de l'emploi. Il n'a pas finalisé l'assimilation des années pour les femmes qui ont des carrières incomplètes.

Toutes ces questions relatives aux pièges à l'emploi n'ont pas trouvé réponse.

Pourtant, les défis de demain n'auront rien à voir avec les défis d'aujourd'hui: le vieillissement la compétitivité, les objectifs à atteindre absolument en matière d'emploi seront encore plus cruciaux demain. Le Pacte ne répond pas à ces défis.

En revanche, le Pacte a entraîné des difficultés au niveau des discussions entre le gouvernement et les partenaires sociaux. Il y a donc un risque de cassure, sans véritable avancée pour demain, face à des enjeux encore plus considérables dans le futur.

J'en viens à la loi-programme et à la loi portant des dispositions diverses.

Monsieur le président, je vous remercie d'avoir parlé de manière imagée de trains et de wagons tout à l'heure.

Translated text

During this period, it is appropriate to make a balance of the year and in particular of the last quarter.

We had a later return than expected. Indeed, the House Regulations provide that the parliamentary return takes place in September and we returned only in October, to hear the prime minister’s general policy speech.

I read the speech I made in October. I could repeat it almost as it is. It is true that I had raised certain questions concerning, on the one hand, the preparation of the new taxation of the sicavs and the new regularization of the DLU and, on the other hand, the budget. I asked if this was correct or if, again, it was truffled with tricks, threads and one shot operations. All these questions have been answered today. Unfortunately, all these answers go in the same direction, in the wrong direction and my fears confirm!

The taxation of the sicavs, the procedure of regularization, the one-shot procedures were manufactured on a table corner, at the end of negotiations, on 11 October. They had to find the last 800 million at the last moment! These operations were not prepared at all. Today, we know this and we can only see the wrong signal given to the population.

I would like to go back to the budget. It is true that we discussed this last week, but in the meantime, an extremely important element has intervened, namely the Audit of the Court of Auditors, which took place yesterday in the premises of this Chamber. This hearing came to confirm all of our fears.

These are, again, the one-shot operations: the recovery of the Belgacom pension fund in 2003, BIAC and Belgocontrol in 2004 and the SNCB and the port of Antwerp in 2005. Furthermore, for the SNCB, there are no pension funds but simply obligations taken over by the State, with a return for this year, a white operation for 2006 and a payment for 2007.

The sales of the buildings are estimated at approximately 560 million. This year is a start for this year, but again, we are committed to the future.

The Court of Auditors explained to us on Monday in the Finance Committee that the federal refuses to honor certain claims with, as a result, interests that become higher than the amounts due, which is inadmissible. Why is this unacceptable? We are hypothesizing the future. I can understand that this generates revenues, that it sweeps a budget — ⁇  for 2005 — but at the same time it is claims that will have to be honored in the future, with extremely damaging consequences for our federal state when we know that interest becomes higher than the amount of the claim. Especially since the challenges we know today are nothing compared to the challenges we will face tomorrow: ageing, decreasing debt, employment, the link to well-being of allowances for self-employed and employees. It is true that this question of linking to well-being, which seems to be the object of consensus, is postponed but it will need to be addressed.

The one-shot operations that we find again in this budget do not allow us to predict that the challenges of tomorrow can be addressed.

Regarding the governance related to this budget, I will highlight the non-renewal of mandates in the Supreme Financial Council and the manner in which the Court of Auditors has been treated. The Court of Auditors, the independent body responsible for verifying whether all these budgetary matters have actually been carried out correctly and whether all the information has been made available to it, is denied clarifications on fundamental data concerning the taxation of the sicavs.

I would like to now return to the Covenant of Solidarity between Generations that we talked about last week. Will this pact be sufficient? No, because it has not answered the real questions of linking to well-being. It has not focused all the amounts on those who need them most, on the least qualified, with impacts on employment. He did not complete the assimilation of years for women who have incomplete careers.

All these questions regarding employment traps have not been answered.

Nevertheless, the challenges of tomorrow will have nothing to do with the challenges of today: aging competitiveness, the objectives to be achieved absolutely in employment will be even more crucial tomorrow. The Pact does not address these challenges.

On the other hand, the Pact has caused difficulties at the level of discussions between the government and the social partners. There is therefore a risk of breaking, without real progress for tomorrow, facing even more considerable challenges in the future.

I come to the program law and the law containing various provisions.

Thank you for talking about trains and wagons.

#18

#19

#20

#21

Official text

                    
                    Cette nouvelle loi-programme et cette loi portant des dispositions diverses deviennent de plus en plus épaisses: ces trains entraînent de plus en plus de wagons.

On y remarque cependant beaucoup de retours en arrière. La question de l'insaisissabilité, la question des amendes pour le dépôt des comptes annuels en retard ne sont que des retours en arrière pour des éléments déjà votés dans le cadre de lois-programmes ou de lois portant dispositions diverses antérieures. Notre parlement manque de véritables projets, des projets indépendants de ces lois particulières.

Pourquoi? Parce que les projets dont nous discutons, qui revêtent une certaine importance comme la législation relative à l'énergie, discutée en commission de l'Economie, nous sont imposés par l'Europe. Hier, nous avons eu une discussion nécessaire sur les mesures particulières de recherche (MPR): elles nous sont imposées par la Cour d'arbitrage. À chaque fois, des instances extérieures nous imposent l'ensemble des dispositions que nous prenons. Un dernier exemple: le mandat d'arrêt européen qui constitue une réforme importante, mais une fois encore imposée par l'Europe.

On a tenté d'accrocher des wagons à ces trains que sont cette loiprogramme et de cette loi portant des dispositions diverses, alors qu'il avait été convenu d'implémenter strictement en droit belge les notions budgétaires de ces lois, sans sortir du cadre défini.

Je voudrais en évoquer deux chapitres plus particuliers: l'Économie et les Finances, ainsi que l'Energie.

D'abord, la suppression des amendes pour dépôt tardif de comptes annuels.

Nous avons souligné, à de nombreuses reprises, l'aberration de cette sanction. J'ai posé de multiples questions à ce sujet.

Heureusement, aujourd'hui, le gouvernement se rend compte que cette sanction est totalement inappropriée et il revient sur ce qu'il a voté auparavant. Pour ce faire, il a réellement fallu que le secteur des petites et moyennes entreprises se soulève contre cette amende tout à fait disproportionnée et injustifiée.

Le gouvernement, en revenant sur sa décision, admet que la mesure était aberrante. Pourquoi, dès lors, n'agit-il pas rétroactivement jusqu'au moment de la création même de cette amende? Cela signifie qu'entre 2003 et 2005, tous ceux qui auront déposé des comptes de manière tardive seront sanctionnés par le biais d'une amende aberrante que l'on supprime aujourd'hui. Pourquoi ne pas avoir assumé le caractère aberrant de cette mesure jusqu'au bout, avec un effet rétroactif jusque 2003?

En ce qui concerne la taxation des sicavs, la Cour d'arbitrage et un certain nombre d'articles de presse que nous avons pu lire à ce sujet parlent de méga-cafouillage; la base imposable même de cette taxation des sicavs a changé.

Le 13 octobre 2005, on pouvait lire dans la presse que cette taxation se rapportait uniquement aux intérêts produits par la part obligataire de la sicav. Le 14 octobre 2005, on lisait que la taxation s'appliquait sur l'entièreté de la sicav. Le 15 octobre 2005, on revenait à ce qui avait été dit le 13. Ensuite, un accord a eu lieu, précisant que seule la partie obligataire de la sicav serait taxée mais qu'il serait possible de revenir sur la plus-value, alors que le Conseil d'Etat avait souligné le caractère totalement anticonstitutionnel de cette insécurité juridique dans le cadre de la taxation des sicavs.

Ces négociations ont eu pour seule conséquence une augmentation des taxes sur les opérations boursières de 0,5% à 1,1%. Il y a une impréparation manifeste; de plus, la mesure est totalement injustifiée. On nous dit que le capital sera taxé, non! Ce sont les petits épargnants qui seront taxés, c'est-à-dire un million de personnes qui possèdent des sicavs et qui n'ont pas les moyens d'investir dans du capital à risque. Je vous rappelle que 60% d'une sicav de capitalisation correspond à du capital à risque, qui peut être constitué d'actions, et que 40% correspond à des obligations. Nous allons donc imposer à ces personnes de changer leur mode d'investissement alors que celles-ci n'ont souvent pas les moyens ni le portefeuille pour se permettre d'investir dans ce capital à risque.

J'ai également entendu dire que c'était l'Europe et la directive sur l'épargne qui nous imposaient de taxer ces sicavs, c'est faux! Aujourd'hui, nous sommes d'accord pour dire que l'Europe ne le demandait absolument pas!

Le Conseil d'Etat a également relevé le caractère totalement discriminatoire et anticonstitutionnel de cette taxation des sicavs. La seule conclusion que nous pouvons tirer aujourd'hui, c'est que nous ne comprenons pas l'entêtement du gouvernement. Cette taxation des sicavs est inopportune et ne se justifie pas, elle est anticonstitutionnelle. Pourquoi vouloir la maintenir? Le gouvernement belge veut-il être le premier à taxer les plus-values? Peut-être est-ce sa volonté?

Mais je ne comprends pas cette obstination à vouloir absolument taxer les sicavs, d'autant plus que cette taxation des sicavs est éminemment liée à cette nouvelle régularisation que les socialistes ont acceptée purement et simplement. En 2003, ils disaient à cette tribune accepter la DLU, tout en mettant en garde ceux qui n'y participeraient pas et en les menaçant d'un accroissement d'impôt de 100% en 2004 et 2005: "Si vous ne prenez pas ce train-ci, vous serez effectivement taxés. Vous serez amendés: 100% d'accroissement d'impôt". 

Que se passe-t-il en 2005? On revient à l'ensemble des engagements relatifs à la première DLU. On régularise l'ensemble des montants, sans accepter ne fût-ce qu'un minimum de sanctions pour ces personnes qui n'ont pas payé leurs impôts. Et tous ceux qui ont contribué à la prospérité de l'Etat en investissant dans des sicavs de capitalisation ou d'autres produits, comme l'assurance vie, se voient taxés, alors que ceux qui n'ont pas contribué à la prospérité de l'Etat, qui n'ont pas saisi la précédente DLU que nous avions également critiquée, ceux-là sont régularisés. Quel message donnons-nous à l'investisseur belge?

En matière d'énergie, les repères sont une fois de plus ébranlés. En effet, dans de nombreux exemples que je vais citer, on utilise des véhicules, des institutions à une autre fin que celle pour laquelle ils avaient été créés. C'est inadmissible! En ce qui concerne le fonds social mazout, on demande au Roi de gérer l'ensemble des possibilités de contribution du secteur pétrolier à ce fonds, alors que cette matière ne peut relever de la compétence du gouvernement. Elle ne peut relever que de la compétence du législateur, parce qu'il s'agit effectivement d'un impôt. 

En ce qui concerne Fapetro, qui a été créé et alimenté par le secteur pétrolier en vue de contrôler la qualité des produits pétroliers, il va à présent devoir adhérer à l'Apetra, alors que Fapetro ne devait absolument pas être créé pour contribuer à la gestion des stocks. Une nouvelle mission de Fapetro est effectivement de veiller à la qualité des produits biocarburants. Très bien. S'agissant de la qualité des produits pétroliers, cela correspond à sa mission, mais utiliser les montants investis par le secteur pétrolier pour participer à la gestion des stocks, c'est absolument hors de l'objet pour lequel Fapetro a été créé.

Le contrat-programme a été évoqué à de nombreuses reprises en commission. Aujourd'hui, il existe une discrimination à ce niveau. Pourquoi? Parce que le contrat-programme se conclut avec les sept grandes entreprises membres de la fédération pétrolière sur les 800 entreprises actives dans le secteur pétrolier, mais ces sept entreprises représentent 75% du chiffre d'affaires. Certes, un accord conclu avec sept entreprises qui représentent 75% de parts de marché peut paraître discriminatoire par rapport à l'ensemble des autres entreprises actives dans le secteur, qui sont bien plus nombreuses, mais qui représentent moins de parts de marché. 

Aujourd'hui, on renverse la vapeur. En effet, un contrat-programme qui doit être conclu alors qu'il n'y a pas de consensus au sein des entreprises actives dans le secteur pétrolier, peut leur être imposé si 60% d'entre elles sont d'accord. Autrement dit, on pourrait avoir un contrat-programme qui s'applique à toutes les entreprises en matière pétrolière alors que plus de 80% du chiffre d'affaires ne serait pas représenté dans cette majorité de 60%. C'est la raison pour laquelle nous avions proposé une alternative visant prévoir une double majorité: 60% du chiffre d'affaires et 60% du nombre d'entreprises, ce afin d'avoir un consensus et donc l'adhésion du secteur pétrolier pour mettre en vigueur ce contrat-programme.

En ce qui concerne le paiement échelonné des factures, il n'y a absolument aucune contrainte. C'est sur base volontaire que ce paiement doit être proposé par les distributeurs dans un rayon de 25 kilomètres. C'est totalement contraire aux déclarations de septembre ou d'octobre qui envisageaient ce paiement échelonné de manière contraignante. Ce n'est absolument pas ce qui est prévu dans ce contrat-programme. La différence entre les promesses qui ont été faites et la mesure qui est prise est énorme.

J'en arrive au fonds de réduction du coût de l'énergie. Cette matière relève-t-elle vraiment de la compétence du seul Etat fédéral? Pas exactement et le gouvernement fédéral s'en est rendu compte, un peu tard, en déposant un amendement proposant un accord avec les Régions. Toutefois, le problème n'est pas abordé par le bon bout. En effet, l'accent est mis sur la personne qui contracte le prêt, que ce soit le locataire ou le propriétaire. C'est ainsi qu'un locataire pourrait consentir des investissements dans une maison ou un appartement dans lequel il habite, investissements qui pourraient bénéficier au propriétaire alors que c'est le locataire qui devrait être protégé. Il est ici question d'emprunts effectués par des personnes qui, nous le savons, ont souvent peu de revenus et pour qui il est difficile de contracter des prêts à long terme nécessitant des remboursements et donc une certaine rigueur budgétaire. L'emprunt est-il le meilleur moyen d'aider les ménages, qui connaissent déjà des difficultés financières, à effectuer les travaux nécessaires en matière d'énergie dans leur logement?

Il y a cependant un petit point positif. Je veux parler de l'aide apportée aux collectivités pour les aider à supporter le coût des factures de mazout. Un comité de concertation s'est réuni. Des efforts sont consentis au niveau fédéral et au niveau des Communautés. C'est positif. Pour ma part, j'ai le sentiment que ce comité de concertation est une source d'espoir pour les diverses collectivités qui doivent être aidées suite à cette hausse du prix de l'énergie.

En conclusion, nous constatons à nouveau un gouffre entre les ambitions annoncées et les réalisations sur le terrain. Ce gouvernement s'est relancé dans une DLU, il taxe les sicavs, il élabore un budget avec des mesures "one shot"; les procédures sont bafouées - je l'ai démontré et le président l'a également rappelé. On ne respecte pas l'ensemble des structures, que ce soit le Conseil supérieur des Finances, la Cour des comptes ou le Conseil d'Etat. Il y a aujourd'hui rupture du dialogue social; les vrais enjeux de notre société en matière d'emploi, de compétitivité, de vieillissement, de croissance, ne sont pas atteints. C'est en cela, messieurs les ministres, non seulement que vous n'améliorez pas notre présent, mais surtout que vous hypothéquez notre futur.

Translated text

This new program law and this law with various provisions are becoming more and more thick: these trains drive more and more wagons.

However, there are many retreats. The question of insufficiency, the question of fines for the submission of late annual accounts are merely retrospectives for items already voted within the framework of program laws or laws containing various earlier provisions. Our Parliament lacks real projects, projects independent of these particular laws.

Why Why ? Because the projects we are discussing, which are of some importance, such as the energy legislation, discussed in the Economic Committee, are imposed on us by Europe. Yesterday, we had a necessary discussion on the Special Research Measures (MPRs): they are imposed on us by the Arbitration Court. Each time, external bodies impose on us all the arrangements we take. A last example: the European arrest warrant which constitutes a major reform, but once again imposed by Europe.

It was attempted to hang wagons to these trains which are this loiprogram and this law containing various provisions, while it was agreed to implement strictly in Belgian law the budget notions of these laws, without going out of the defined framework.

I would like to mention two more specific chapters: Economy and Finance, as well as Energy.

First, the removal of fines for late filing of annual accounts.

We have repeatedly stressed the aberration of this sanction. I have asked many questions about this.

Fortunately, today, the government realizes that this sanction is completely inappropriate and it returns to what it voted before. In order to do so, it was really necessary for the small and medium-sized enterprise sector to rise up against this completely disproportionate and unjustified fine.

The government, returning to its decision, admits that the measure was aberrant. Why, then, does it not act retroactively until the moment of the very creation of this fine? This means that between 2003 and 2005, all those who have filed accounts late will be punished through an aberrant fine that is now abolished. Why not have assumed the aberrant nature of this measure until the end, with retroactive effect until 2003?

With regard to the taxation of the sicavs, the Arbitration Court and a number of press articles that we have been able to read on this subject speak of mega-cafouillage; the taxable basis even of this taxation of the sicavs has changed.

On 13 October 2005, it could be read in the press that this taxation relates only to the interests produced by the bond share of the sicav. On 14 October 2005, it was read that the tax applied to the whole of the sicav. On 15 October 2005, we returned to what was said on the 13th. Then, an agreement was reached, specifying that only the obligatory part of the sicav would be taxed but that it would be possible to return on the surplus value, while the State Council had emphasized the totally unconstitutional character of this legal uncertainty in the context of the taxation of the sicavs.

These negotiations alone resulted in an increase in the tax on stock transactions from 0.5 percent to 1.1 percent. There is a manifest unpreparation; moreover, the measure is completely unjustified. We are told that capital will be taxed, no! It is the small savers who will be taxed, i.e. one million people who own sicavs and who have no means to invest in venture capital. I would like to remind you that 60% of a sicav of capitalization corresponds to venture capital, which can be made up of shares, and that 40% corresponds to bonds. We will therefore require these people to change their way of investing while they often do not have the means or the portfolio to afford to invest in this venture capital.

I also heard that it was Europe and the Savings Directive that required us to tax these sicavs, that’s not true! Today, we agree to say that Europe did not ask for it at all!

The State Council also highlighted the totally discriminatory and unconstitutional character of this taxation of the sicavs. The only conclusion we can draw today is that we do not understand the government’s stubbornness. This taxation of sicavs is inappropriate and is not justified, it is unconstitutional. Why want to keep it? Will the Belgian government be the first to tax surplus values? Per ⁇  it is his will.

But I do not understand this stubbornness to want to tax the sicavs absolutely, especially since this taxation of the sicavs is eminently linked to this new regularization which the socialists have accepted purely and simply. In 2003, they told this tribune to accept the DLU, while warning those who would not participate and threatening them with a 100% tax increase in 2004 and 2005: "If you don't take this train, you will actually be taxed. You will be fined: 100% tax increase.” by

What happened in 2005? We are back to all the commitments relating to the first DLU. All amounts are regularized, without accepting even a minimum of penalties for those persons who have not paid their taxes. And all those who have contributed to the prosperity of the State by investing in capitalization sicavs or other products, such as life insurance, are taxed, while those who have not contributed to the prosperity of the State, who have not seized the previous DLU which we had also criticized, those are regularized. What message do we send to the Belgian investor?

In terms of energy, the benchmarks are once again shaken. Indeed, in many examples I will cite, vehicles, institutions are used for a purpose other than the one for which they were created. This is unacceptable! As regards the oil social fund, the King is asked to manage all the possibilities of the oil sector’s contribution to this fund, while this matter cannot fall within the competence of the government. It can only fall within the competence of the legislator, because it is actually a tax. by

As for Fapetro, which was created and powered by the oil sector in order to control the quality of petroleum products, it will now have to join Apetra, while Fapetro should absolutely not be created to contribute to the management of stocks. Fapetro’s new mission is to ensure the quality of biofuel products. very well . When it comes to the quality of petroleum products, this corresponds to its mission, but using the amounts invested by the petroleum sector to participate in the management of stocks is absolutely out of the object for which Fapetro was created.

The program contract has been discussed many times in the committee. There is discrimination at this level. Why Why ? Because the program contract is concluded with the seven major companies members of the Oil Federation on the 800 companies active in the oil sector, but these seven companies account for 75% of the turnover. Indeed, an agreement with seven companies representing 75% of market shares may appear to be discriminatory compared to all other companies active in the sector, which are much more numerous but which represent fewer market shares. by

Today we turn the vapor. Indeed, a program contract that must be concluded while there is no consensus within the companies active in the oil sector, can be imposed on them if 60% of them agree. In other words, we could have a program contract that applies to all oil companies while more than 80% of the turnover would not be represented in that 60% majority. That is why we had proposed an alternative aimed at providing a double majority: 60% of the turnover and 60% of the number of companies, this in order to have a consensus and thus the membership of the oil sector to implement this program contract.

With regard to the payment of invoices, there is absolutely no constraint. It is on a voluntary basis that this payment must be offered by distributors within a radius of 25 kilometers. This is entirely contrary to the declarations of September or October that envisaged this bindingly scaled payment. This is not entirely what is envisaged in this program contract. The difference between the promises made and the measures taken is enormous.

Finally, we come to the energy cost reduction fund. Does this matter really fall within the competence of the federal state alone? Not exactly and the federal government realized this, a little later, by submitting an amendment proposing an agreement with the Regions. However, the problem is not addressed by the right end. Indeed, the emphasis is placed on the person who contracts the loan, whether it is the tenant or the owner. This is how a tenant could consent to investments in a house or apartment in which he lives, investments that could benefit the owner while it is the tenant who should be protected. This is about loans made by people who, we know, often have little income and for whom it is difficult to get long-term loans requiring repayments and therefore some budgetary rigour. Is borrowing the best way to help households, who are already in financial difficulties, perform the necessary energy work in their homes?

However, there is a small positive point. I mean talking about helping communities to help them cover the cost of oil bills. A consultation committee has met. Efforts are being made at the federal and community level. It is positive. For my part, I feel that this concertation committee is a source of hope for the various communities that need to be helped following this rising price of energy.

In conclusion, we again see a gap between the announced ambitions and the achievements on the ground. This government has re-launched itself in a DLU, it tax the sicavs, it makes a budget with "one shot" measures; the procedures are defiled - I have demonstrated it and the president has also recalled it. All structures are not respected, whether it be the Supreme Council of Finance, the Court of Auditors or the Council of State. Today there is a break in the social dialogue; the real challenges of our society in terms of employment, competitiveness, ageing, growth, are not met. It is in this, gentlemen ministers, not only that you are not improving our present, but above all that you are mortgaging our future.

#22

#23

#24

#25

#26

#27

#28

Official text

                    
                    Ik wil de groeten doen aan iedereen thuis. 

Mijnheer Van Biesen, ik wil mij even aansluiten bij hetgeen u daarnet gezegd hebt. Er waren hier nog niet veel ministers aanwezig. U hebt daarnet gezegd dat de democratische rechten van het Parlement in gevaar gebracht zijn tijdens de bespreking van de programmawet. Ik wil mij daar absoluut bij aansluiten. 

Het is een schande hoe wij als financiële commissie behandeld werden de afgelopen weken. Mevrouw Roppe, ik heb begrepen dat u zich aangesloten hebt bij de kritiek van de heer Van Biesen en dat ook andere partijen dat gedaan hebben. Ik sluit mij daar alleszins bij aan. 

Dames en heren, deze programmawet zal onthouden worden als de hold-up op de kleine spaarder. Meer dan 1,2 miljoen kleine spaarders worden getroffen door deze nieuwe belasting op kapitaliserende beleggingsfondsen. Meer dan 2 miljoen spaarders worden getroffen door de verzekeringstaks die op tak-21, tak-23 en alle andere levensverzekeringen wordt geheven. 

Ik zal niet het hele verhaal doen, maar in de vroege ochtend van 12 oktober verklaarde de heer Vande Lanotte zonder schroom dat de belasting op beleggingsfondsen uitsluitend de grote spaarder pijn zou doen. Wij weten ondertussen hoe groot deze spaarder is. Het is ook de kleine man die de pech heeft om iets groter te zijn. Die mensen worden evenzeer getroffen. 

Het is Jan met de pet die zijn spaargelden laat kapitaliseren voor zijn oude dag, omdat inderdaad de pensioenen in dit land niet verzekerd zijn zoals ze zouden moeten verzekerd zijn, in tegenstelling tot een land als bijvoorbeeld Nederland waar dat wel reeds in orde is. Het is die Jan met de pet die zijn verantwoordelijkheid neemt om wat spaargeld bijeen te vergaren zodanig dat hij vanaf een bepaalde periode geen beroep moet doen op het OCMW voor een tegemoetkoming in de kostprijs van een rusthuis. Het is die Jan met de pet die getroffen wordt door deze belastingen. Deze belastingen staan haaks op wat bedoeld wordt in het Generatiepact. Ze staan volledig in contrast ermee. 

Voor de inspanningen van Jan met de Pet om ervoor zorgen dat hij toch iets over heeft voor zijn pensioen, wordt hij nu beloond met een nieuwe belasting van 15% op de meerwaarde van beleggingsfondsen die meer dan 40% van hun activa investeren in schuldvorderingen.

Volgens de minister van Financiën ging het op 13 oktober alleen over de toepassing van de Europese spaarrichtlijn. Iedereen weet nochtans dat de spaarrichtlijn is gericht op buitenlanders die in België intresten komen innen en dat de spaarrichtlijn de lidstaten niet verplicht die intresten ook effectief te belasten in hoofde van hun rijksinwoners.

Mijnheer de minister, het is dan ook niet juist dat de nieuwe belasting alleen die beleggingen zou treffen die door de spaarrichtlijn worden geviseerd. Aanvankelijk was het wel de bedoeling dat de Belgische nieuwe belasting op de obligatiefondsen een getrouwe kopie zou worden van wat onder de spaarrichtlijn van toepassing is, met name een roerende voorheffing op de intrestcomponent van kapitalisatieaandelen van Europese beleggingsinstellingen die voor 40% of meer beleggen in schuldvorderingen.

Na lezing van de uiteindelijke versie die bij amendement nummer 13 van de regering werd ingediend in de commissie voor de Financiën en de Begroting, kennen wij het werkelijke einddoel van de regering. Vanaf 2008 wil de regering niet alleen de rentecomponent belasten, maar ook de volledige meerwaarde, gerealiseerd vanaf 1 juli 2005. De commissieleden krijgen een pak op de schoot geworpen dat zij zogezegd heel snel moeten kunnen doornemen. Zij moeten echter vaststellen dat zij de ware toedracht van deze belastingsverhoging pas enkele dagen nadien ten volle kunnen inschatten.

Mijnheer de minister, die meerwaarde wordt gerealiseerd vanaf 1 juli 2005. De vermogensbelasting, waarvan u zweert dat zij er nooit komt, is dus nu al in voege. Een vermogen telt namelijk onroerende en roerende componenten. Op die roerende componenten voert u vandaag een vermogensbelasting in. Bovendien zal de nieuwe heffing worden uitgebreid tot alle beleggingsfondsen, ook deze die niet over een Europees paspoort beschikken.

Ten slotte, de belastbare basis zal niet worden verminderd tot het bedrag van de gerealiseerde meerwaarde, zoals in de spaarrichtlijn. Mocht de meerwaarde kleiner zijn dan de rentecomponent, zal een Belgische spaarder zijn beveks met verlies verkopen en bovendien de nieuwe belasting betalen. Dat lijkt meer dan een belasting op het inkomen uit vermogen.

Omdat de nieuwe belasting volgend jaar reeds 235 miljoen euro moet opbrengen, wordt de kleine man met zachte dwang gestuurd naar distributiebeveks. De nieuwe belasting kan slechts effectief worden geheven op het ogenblik dat de spaarder zijn aandelen in een beleggingsfonds verkoopt. Uit de statistieken blijkt dat men gemiddeld vier jaar in hetzelfde fonds of compartiment blijft.

Om ervoor te zorgen dat de heffing de begrote opbrengst van 235 miljoen euro oplevert, wil de minister van Financiën Didier Reynders de overstap van kapitalisatiebeveks naar distributiebeveks binnen hetzelfde fonds stimuleren, waarop sowieso al een roerende voorheffing van 15% verschuldigd was. Daarom zal wie overstapt van kapitalisatiebeveks naar distributiebeveks, de beurstaks van 0,5% terug kunnen vorderen, wanneer hij in januari of februari 2006 overstapt naar distributiebeveks en die laatste een jaar aanhoudt.

Wij wachten af wat het engagement is van de banken.

Ik heb daarover een eerste vraag aan de minister van Financiën.

Translated text

I would like to greet everyone at home. Their

Mr. Van Biesen, I would like to agree with what you have just said. There were not many ministers present. You just said that the democratic rights of the Parliament were compromised during the discussion of the program law. I absolutely want to join it. Their

It is a shame how we have been treated as a financial commission in recent weeks. Mrs Roppe, I have understood that you have joined the criticism of Mr Van Biesen and that other parties have done the same. I totally agree with this. Their

Ladies and gentlemen, this program law will be remembered as the hold-up on the small saver. More than 1.2 million small savers are affected by this new tax on capitalizing investment funds. More than 2 million savers are affected by the insurance tax levied on tak-21, tak-23 and all other life insurance. Their

I will not do the whole story, but in the early morning of October 12, Mr. Vande Lanotte stated without scorn that the tax on investment funds would only hurt the big saver. We now know how big this savings is. It is also the little man who has the bad luck to be something bigger. These people are equally affected. Their

It is Jan with the hood that makes his savings capitalize for his old day, because indeed the pensions in this country are not insured as they should be insured, unlike a country like for example the Netherlands where that is already in order. It is that Jan with the hood who takes his responsibility to collect some savings so that from a certain period he does not have to appeal to the OCMW for a satisfaction in the cost price of a rest house. It is that Jan with the ass that is affected by these taxes. These taxes are contrary to what is meant in the Generation Pact. They are completely contrary to it. Their

For Jan’s efforts with the Pet to make sure he still has something left for his retirement, he is now rewarded with a new 15% value added tax on investment funds that invest more than 40% of their assets in debt claims.

According to the Minister of Finance, on 13 October it was only about the application of the European Savings Directive. Everyone knows, however, that the Savings Directive is aimed at foreigners who come in Belgium to collect interest and that the Savings Directive does not require the Member States to effectively tax those interests in the name of their national residents.

Mr. Minister, it is therefore not correct that the new tax would only affect those investments that are covered by the Savings Directive. Initially, however, it was intended that the Belgian new tax on bond funds would become a faithful copy of what applies under the Savings Directive, in particular a mobile charge on the interest component of capitalization shares of European investment institutions that invest 40% or more in debt claims.

After reading the final version submitted by Government Amendment No. 13 to the Committee on Finance and Budget, we know the real end goal of the Government. As of 2008, the government wants to tax not only the interest component, but also the entire surplus value, realised from 1 July 2005. The committee members are thrown a suit on the shoulder that they should be able to pass through very quickly. However, they must establish that they can fully assess the true effect of this tax increase only a few days later.

This value added is realized from 1 July 2005. The property tax, which you swear that it will never come, is therefore already in place. An asset contains real and movable components. On those moving components you are entering an asset tax today. In addition, the new tax will be extended to all investment funds, including those that do not have a European passport.

Finally, the taxable base will not be reduced to the amount of realised value added, as in the Savings Directive. If the surplus value is smaller than the interest component, a Belgian saver will sell his beef with loss and also pay the new tax. That seems to be more than a tax on income from assets.

As the new tax is already expected to raise 235 million euros next year, the little man is sent to the distribution district with soft coercion. The new tax can only be effectively levied at the moment when the saver sells his shares in an investment fund. The statistics show that one stays in the same fund or compartiment for an average of four years.

In order to ensure that the tax generates the budget revenues of 235 million euros, Minister of Finance Didier Reynders wants to stimulate the transition from capitalization buffers to distribution buffers within the same fund, which in any case already owed a moving advance tax of 15%. Therefore, those who switch from the capitalization buffer to the distribution buffer will be able to claim back the stock tax of 0.5%, if they switch to the distribution buffer in January or February 2006 and the latter persists for a year.

We are waiting for the commitment of the banks.

I have a first question to the Minister of Finance.

#29

#30

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, ik heb een eerste vraag, waarop ik in uw repliek graag een antwoord had.

Zullen de banken inderdaad bereid zijn geen instap- en uitstapkosten aan te rekenen bij een overstap van kapitalisatiefondsen naar distributiefondsen? Is er daarover al een akkoord?

Wie geen gebruikmaakt van de koopjesperiode, moet er rekening mee houden dat nadien de beurstaks bij een uitstap verhoogd zal worden van 0,5% naar 1,1%. Het is onzeker of die verhoging na 1 januari 2008 weer zal worden afgeschaft.

Kunt u daar ook wat verduidelijking bij geven?

Hoe dan ook zal de kleine spaarder in dat geval op de volledige meerwaarde worden belast.

Ik kom bij hoofdstuk 8, over het Wetboek der met zegel gelijkgestelde taksen. De Ministerraad besliste tevens tot de invoering van een nieuwe vermogensbelasting door de heffing van een premietaks van 1,1% van alle premies, gestort op een individuele levensverzekering, vanaf 1 januari 2006. Die taks zal bijgevolg worden geheven voor elke verzekering die een particulier sluit, alsook voor de lopende verzekeringen, die dikwijls jaren geleden werden gesloten. Ze bezwaart de premies voor spaarverzekeringen, overlijdensverzekeringen, schuldsaldoverzekeringen, spaarverzekeringen met een gewaarborgd jaarlijks rendement of gebonden aan het resultaat van een beleggingsfonds, langetermijnspaarcontracten en rentecontracten.

Die nieuwe vermogensbelasting is in de rage taxatoire die in de regering volop woedt, bijzonder inconsistent, en dat op drie vlakken.

Ten eerste, die nieuwe verzekeringstaks is, naast de invoering van een roerende voorheffing op de kapitalisatiebeveks, een tweede holdup van de kleine man.

De kleine man die, formeel althans, zo gekoesterd wordt door de socialisten.

Op premies van een schuldsaldoverzekering, die vanaf volgend jaar worden betaald, wordt een verzekeringstaks ingevoerd van 1,1%. Deze nieuwe belasting treft precies die mensen die een schuldsaldoverzekering moeten sluiten - ik leg de nadruk op "moeten" - om een lening te krijgen voor de aankoop van een woning. Vanaf volgend jaar worden zij getaxeerd. De mensen die zich een woning aanschaffen — zo zijn er gelukkig miljoenen gezinnen geweest en zullen dat ook blijven — die verplicht worden een schuldsaldoverzekering aan te gaan, worden door deze regering bedacht met een nieuwe belasting. Deze nieuwe belasting op de schuldsaldoverzekering staat in schril contrast met de goede voornemens die werden geuit in het wetsvoorstel nr. 1970 houdende wijziging van het Wetboek van de registratie- hypotheek- en griffierechten, ondertekend door de dames Baeke en Roppe en door de heren Bacquelaine, Van Biesen en Van der Maelen.

Translated text

Mr. Minister, I have a first question, to which I would like to have an answer in your reply.

Will the banks indeed be prepared not to charge entry and exit fees when transferring from capitalization funds to distribution funds? Is there already an agreement on this?

Those who do not use the purchase period should take into account that afterwards the stock exchange tax will be increased from 0.5% to 1.1%. It is uncertain whether that increase will be repealed after 1 January 2008.

Could you also give some clarification?

In any case, the small saver in that case will be taxed on the full value added.

Chapter 8 of the Code of Taxes Equated with Seals. The Council of Ministers also decided to introduce a new property tax by imposing a premium tax of 1.1% of all premiums deposited on an individual life insurance, from 1 January 2006. That tax will therefore be levied for each insurance that concludes a private person, as well as for the ongoing insurance, which were often concluded years ago. It covers the premiums for savings insurance, death insurance, debt balance insurance, savings insurance with a guaranteed annual return or bound to the result of an investment fund, long-term savings contracts and interest contracts.

That new property taxation is in the rage taxation that is full of rage in the government, ⁇  inconsistent, and that on three levels.

First, that new insurance tax, in addition to the introduction of a moving advance tax on the capitalization beef, is a second holdup of the little man.

The little man who, at least formally, is so cared for by the socialists.

On premiums of a debt saldo insurance, which are paid from next year, an insurance tax of 1.1 percent is introduced. This new tax affects precisely those people who need to make a debt balance insurance – I put the emphasis on “must” – to get a loan for the purchase of a home. From next year, they will be exhausted. The people who purchase a home — fortunately there have been millions of families and will remain — who are obliged to undertake a debt salary insurance, are conceived by this government with a new tax. This new tax on debt balance insurance is in sharp contrast to the good intentions expressed in the bill no. 1970 amending the Code of registration, mortgage and register rights, signed by the ladies Baeke and Roppe and by the ladies Bacquelaine, Van Biesen and Van der Maelen.

#31

#32

Official text

                    
                    Inderdaad, mijnheer de voorzitter, dat de heer Bacquelaine maar eens goed luistert.

Met dit wetsvoorstel willen socialisten en liberalen het hypotheekrecht van 0,3% afschaffen. Op het einde van deze vergadering zullen zij een nieuwe belasting heffen, niet van 0,3% maar van 1,1% op schuldsaldoverzekeringen, bijna vier maal zoveel als hetgeen ze willen afschaffen. Begrijpe wie kan!

Het hypotheekrecht van 0,3% zou bovendien maar tot een bedrag van 100.000 euro worden afgeschaft. De kleine man die voor 100% moet gaan lenen om een huisje in de rij of een appartement te kopen — met 100.000 euro koopt men immers geen chique villa — wordt een cadeautje beloofd maar mag vanaf volgend jaar 1,1% taks betalen op de premies van zijn schuldsaldoverzekering. Ik vind dit onrecht.

Bovendien zal het niet alleen de kleine man zijn die vanaf volgend jaar een huisje koopt, die de nieuwe taks op de schuldsaldoverzekering moet betalen. Het zullen alle kleine eigenaars zijn die kozen voor de gespreide jaarlijkse premie van een schuldsaldoverzekering die ze de volgende jaren nog moeten betalen. Betrokkenen, ongeveer 520.000 personen, zullen nooit genieten van de vrijstelling van de 0,3% hypotheekrecht, maar zullen de volle pot betalen op uw nieuwe taksen, mijnheer Van der Maelen.

De invoering van de nieuwe verzekeringstaks op schuldsaldoverzekeringen voelt ongemakkelijk aan als we de toelichting bij uw wetsvoorstel nr. 1970 lezen. Het luidt als volgt. Ik citeer: "Dames en heren, de koper of bouwer van een woning wordt geconfronteerd met heel wat bijkomende kosten. Wij denken aan de registratierechten op de aankoop van grond of bestaande woning, aan BTW op nieuwbouw en renovatie. Als klap op de vuurpijl moet bovendien een hypotheekrecht van 0,3% betaald worden, een belasting gevestigd op de inschrijvingen van hypotheken en voorrechten op onroerende goederen".

Men vervolgt: "Deze belasting, die gevestigd is op het niet hebben van geld, is niet verantwoord voor mensen die een lening aangaan of een eigen woning te verwerven. Het bezit van een eigen woning moet worden aangemoedigd. Het bezit van een eigen woning is het beste middel om verkrotting en marginalisering tegen te gaan. Het bezit van een eigen woning is de beste vorm van pensioensparen. Rondkomen met een gemiddeld pensioen is veel gemakkelijker als geen huur meer hoeft te worden betaald. Vandaar ons voorstel", zeggen de indieners, "om het hypotheekrecht van 0,3% niet te eisen voor leningen die bestemd zijn voor het verwerven van de enige eigen woning. In het Vlaams regeerakkoord 2004-2009 is afgesproken om het registratierecht op de hypothecaire inschrijving van een lening voor de bouw, renovatie of verwerving van de enige gezinswoning af te schaffen voor de eerste schijf van 100.000 euro. Met dit wetsvoorstel wil de indiener onder dezelfde voorwaarden het verschuldigde hypotheekrecht afschaffen".

Als klap op de vuurpijl wordt nu een nieuwe belasting geheven op het niet hebben van geld en dat is niet verantwoord voor mensen die een lening aangaan om hun eigen woning te verwerven, mijnheer Van der Maelen. Voluntarisme, de cultuur van de belofte.

Translated text

Indeed, Mr. Speaker, that Mr. Bacquelaine should listen carefully.

With this bill, socialists and liberals want to abolish the mortgage right of 0.3%. At the end of this meeting they will impose a new tax, not of 0.3% but of 1.1% on debt balance insurance, almost four times as much as what they want to abolish. Understand who can!

In addition, the mortgage right of 0.3% would be abolished only up to a sum of 100,000 euros. The little man who has to borrow 100% to buy a house in a row or an apartment — with 100,000 euros you don’t buy a chic villa — is promised a gift but can pay 1.1% tax on the premiums of his debt saldo insurance from next year. I find this injustice.

Moreover, it will not be just the little man who will buy a cottage from next year, who will have to pay the new tax on the debt salary insurance. It will be all small owners who chose the distributed annual premium of a debt balance insurance that they still have to pay in the coming years. Those involved, about 520,000 people, will never enjoy the exemption from the 0.3% mortgage right, but will pay the full pot on your new taxes, Mr. Van der Maelen.

The introduction of the new insurance tax on debt balance insurance feels uncomfortable if we take the explanation to your bill no. 1970 to read. It sounds as follows. I quote: “Ladies and gentlemen, the buyer or builder of a home is facing a lot of additional costs. We think of the registration fees on the purchase of land or existing home, to VAT on new construction and renovation. In addition, as a blow to the firepile, a mortgage duty of 0.3% must be paid, a tax established on the inscriptions of mortgages and privileges on real estate.

One continues: “This tax, which is based on not having money, is not responsible for people who take out a loan or acquire their own home. The ownership of a home should be encouraged. Ownership of a home is the best way to prevent crumbling and marginalization. Ownership of a home is the best form of pension savings. Getting around with an average retirement is much easier when no rent needs to be paid anymore. Hence our proposal," say the applicants, "to not demand the mortgage right of 0.3% for loans intended for the acquisition of the only own home. In the Flemish Government Agreement 2004-2009 it was agreed to abolish the registration right on the mortgage registration of a loan for the construction, renovation or acquisition of the only family home for the first deposit of 100,000 euros. With this bill, the applicant intends to abolish the due mortgage right under the same conditions.”

As a blow to the firepile, a new tax is now levied on not having money and that is not responsible for people who take out a loan to acquire their own home, Mr. Van der Maelen. Volunteerism, the culture of promise.

#33

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, sta mij toe te zeggen dat ik dit al voor de derde keer hoor van de heer Bogaert. Hij blijft dit maar herhalen. Wij hebben dat eens berekend. Wij hebben berekend dat een schuldsaldoverzekering op een lening van 100.000 euro via de afschaffing van het hypotheekrecht van 0,3% een voordeel van 300 euro met zich meebrengt. De taks van 1,1% op de schuldsaldoverzekering brengt een kostprijs voor het gezin van 72 euro, gespreid over 13 jaar, met zich mee. Dat is dus ongeveer 5 tot 6 euro die men per jaar moet betalen. Dan spreek ik nog niet over het registratierecht dat op Vlaams niveau is afgeschaft.

Wij hebben een reeks van maatregelen genomen, onder meer de afschaffing van het hypotheekrecht. Wij zijn daar heel blij om omdat wij het hebben van een eigen woning willen stimuleren. Dat betekent echter niet dat men nooit nog een maatregel zou kunnen nemen die daarop een impact heeft. Als ik mij alleen maar beperk tot nationale maatregelen is de eindsom positief, namelijk 300 euro —72 euro is nog altijd 228 euro in het voordeel van het jonge gezin dat een eigen woning wil hebben. Ik breng dan nog niet in rekening wat de afschaffing van het registratierecht als voordeel heeft meegebracht.

Translated text

Mr. President, allow me to admit that I hear this from Mr. Bogert for the third time. He continues to repeat this. We have calculated that. We calculated that a debt saldo insurance on a loan of 100,000 euros through the abolition of the mortgage right of 0.3% brings with it an advantage of 300 euros. The 1.1% tax on the debt balance insurance involves a family cost of 72 euros, spread over 13 years. That is about 5 to 6 euros that you have to pay per year. Then I am not talking about the registration right that has been abolished at the Flemish level.

We have taken a number of measures, including the abolition of the mortgage right. We are very pleased with this because we want to promote having our own home. However, that does not mean that one could never take another measure that would have an impact on it. If I limit myself only to national measures, the final sum is positive, namely 300 euros —72 euros is still 228 euros in favor of the young family that wants to have a own home. I do not yet account for what the abolition of the registration right has brought as an advantage.

#34

Official text

                    
                    Dank u, collega Van der Maelen, ik zal deze cijfers laten nakijken. Maar over uw voorstel is nog niet gestemd. Als het ter stemming komt, zullen we uw zinvol voorstel steunen. Ik wijs wel op volgende inconsistentie. Enerzijds maakt u het makkelijker, anderzijds maakt u het moeilijker. In elk geval is het principieel niet te verantwoorden dat u op schuldsaldoverzekeringen — de wet verwacht dat mensen deze aangaan — een bijkomende taxatie heft. Het is nog niet te laat. Ik neem aan dat een amendement nog altijd tot de mogelijkheden behoort. Misschien dient u straks nog een amendement in op de schuldsaldoverzekering. Ik deel principieel uw bekommernis, maar technisch gezien kunt u iets doen. Ik wil best ook wel een amendement indienen, maar het zal worden weggestemd. Als u dit amendement straks nog indient, zullen wij het met veel plezier ondersteunen.

Ik wil toch vervolgen: is deze taks van 1,1% op verzekeringsproducten niet de zoveelste ronde pesten van de kleine man? De kleine man die bovendien op een zwarte lijst wordt geplaatst die de verzekeringsmaatschappijen jaarlijks zullen moeten opstellen. De nieuwe lijsten die de verzekeringsmaatschappijen moeten produceren, weliswaar na amendering met de vermelding van het contractnummer — en niet langer de gehele identiteit van de verzekeringnemer — is een zoveelste aanwijzing dat de regering op kousenvoeten een vermogenskadaster van zowel roerende als onroerende goederen voorbereidt. Dit bleek reeds uit de aanbesteding voor een geïntegreerd informaticasysteem voor patrimoniumdocumentatie, Stipad genaamd.

Ik wil er toch op wijzen dat wat u hier voorlegt gewijzigd is: de verzekeringscontracten uit Luxemburg moeten niet meer op naam gesignaleerd worden. Daar heeft u fractie mee voor gestemd. Ik heb me op dat punt persoonlijk onthouden, omdat ik denk dat een correcte fiscaliteit enkel mogelijk zal zijn als er Europese transparantie komt. U weet dat die verzekeringsproducten in Luxemburg gebruikt worden om de Europese spaarrichtlijn te ontwijken. Ik was bijzonder verwonderd over uw houding terzake.

Een tweede inconsistentie waarop ik wil wijzen is eveneens het gevolg van de allesomvattende belastingwoede die alle levensverzekeringen moeten treffen. Particulieren werden door onze partij CD&V jaren aangemoedigd te sparen via het langetermijnsparen, een groepsverzekering of het storten van individuele premies.

Degene die spaart, krijgt een belastingvermindering van 30 tot 40%. Bij pensionering wordt het uitgekeerde kapitaal voordelig getaxeerd aan een tarief van 10%. Het gaat hier niet om het vergaren van grote kapitalen. Maar wat de linkerhand geeft, neemt de rechterhand met de nieuwe belasting van 1,1% terug. Waar is de logica van dergelijke fiscale politiek? De overheid geeft het signaal dat men moet sparen voor zijn oude dag. Dezelfde overheid gaat degene die hiervan wordt overtuigd echter onmiddellijk belasten. Welke boodschap heeft de kleine man aan een politiek van geven en terugnemen? Deze taxatie heeft tot gevolg dat het kleine kapitaal dat hij spaart kleiner zal zijn en dit omdat de Belgische overheid een gat in zijn hand heeft en te veel uitgeeft.

De tegenstelling tussen sparen en consumeren is nooit met zoveel contrast vertoond. Ook in verband met het pensioenfonds van de NMBS, dat wordt overgenomen, is duidelijk wat er aan de hand is. De begroting van 2005 hangt met haken en ogen aan mekaar. Ik vind het bijzonder straf dat men inkomsten uit dat NMBS-pensioenfonds moet inschrijven op de begroting van 2005 terwijl de overheid pas in 2007 de pensioenrechten van de NMBS voor zijn rekening zal nemen. Het havenbedrijf is technisch iets anders maar gaat inderdaad in dezelfde richting. Men doet zoiets zonder schaamte. Men rooft een na een de nesten van de kapitalisatiefondsen van de overheidsbedrijven die in dit land nog bestaan. Ik vind het bijzonder stuitend dat die inkomsten in 2005 worden ingeschreven terwijl het gewoon duidelijk is dat de pensioenen pas in 2007 worden overgenomen. Dit betekent dat men zich ook in 2006 vrijwaart van nieuwe betalingen en dat de echte betalingen pas vanaf 2007 moeten worden gedaan.

Met andere woorden, deze regering regeert over haar eigen graf heen. Men begint commitments vast te leggen vanaf 2007. Hetzelfde geldt trouwens voor de verhoogde aftrek voor het pensioensparen want dit zal pas later op de begroting beginnen wegen, vanaf 2007 op het ogenblik dat men de inkomsten van 2005 zal inkohieren. Als men aan hetzelfde ritme voortdoet zal men de inkomsten van 2006 immers pas vanaf 2008 beginnen inkohieren. Dit betekent dat de verhoogde aftrek voor pensioensparen, die als tegenpool wordt gebruikt voor de belastingverhogingen die vandaag worden besproken, ten laste komt van de volgende regering. Ik vind dit persoonlijk geen vorm van behoorlijk bestuur. Ik denk dat elke regering verantwoordelijk is voor de cadeautjes die zij uitdeelt en voor de belastingen die zij heft. Ik denk dat elke regering oog in oog met de kiezer moet durven staan en dat de belastingen die zij heft zoveel mogelijk binnen dezelfde legislatuur moeten vallen. Dat is correct bestuur.

De coherentie in het fiscale beleid ten opzichte van het spaarwezen is op nog een derde punt inconsistent. Concurrentiële verzekeringsproducten en bancaire producten zullen door de ondoordachte invoering van de nieuwe taxaties op verschillende wijze fiscaal behandeld worden, waardoor de fiscus niet langer de markt positief stuurt, maar het ene product uit de markt zal prijzen ten voordele van het andere product, beleggingsproducten met een gelijk risicoprofiel. De totaal verschillende behandeling van economisch gelijkwaardige producten naar gelang van het gekozen distributiekanaal zal ongetwijfeld grote verschuivingen teweegbrengen op de spaarmarkt, waarbij de klant vlug een voorkeur zal doen blijken voor minder of maar eenmaal belaste financiële producten. Bij een bankverzekeringsgroep geeft dat aanleiding tot louter interne verschuivingen. Bij verzekeringsondernemingen die enkel direct verkopen via internet of agenten of makelaars — er zijn heel wat zelfstandige agenten en makelaars in ons land —, leidt dat tot puur en nutteloos verlies van omzet en, bijgevolg, van werkgelegenheid.

Levensverzekeringen waren in heel wat gevallen, maar niet in alle, vrijgesteld van roerende voorheffing. Wanneer de looptijd meer dan 8 jaar bedraagt of wanneer er minstens een overlijdensdekking is van 130%, is er geen roerende voorheffing verschuldigd. Al die contracten worden nu zonder onderscheid onderworpen aan de verzekeringstaks van 1,1%. Dat leidt tot een dubbele heffing. Men mag zich ook niet verkijken op de verschillende fiscale behandeling die wordt ingevoerd tussen tak 23-producten en beleggingsfondsen. De verzekeringsdistributie van producten die perfect vergelijkbaar zijn met bankbeleggingsproducten, zouden op dezelfde wijze moeten getaxeerd worden. Het gaat hier om de tak 23-verzekeringen gekoppeld aan gestructureerde beleggingsfondsen, waarvoor ook in de bankomgeving normalerwijze geen roerende voorheffing van toepassing is. Het merendeel van de gestructureerde fondsen zal geenszins aanleiding geven tot het innen van de uitstaptaks van 0,5%. Ofwel stelt men de uitstap uit het fonds uit tot 2008, of men wacht de vereffening van het fonds in 2006-2007 af. Ook in het laatste geval wordt geen taks geheven. Daarentegen zullen alle tak 23producten aan de verzekeringstaks van 1,1% worden onderworpen.

Dames en heren, ik besluit. Iedereen weet dat in de toekomst de pensioenen onvoldoende zullen zijn met het beleid dat de regering volgt. Wie dat niet gelooft, vergelijkt nu maar eens het gemiddelde werknemerspensioen en de gemiddelde kostprijs voor opvang in een rusthuis. Jaren heeft CD&V een beleid gevoerd waarbij de mensen werden aangemoedigd zelf te sparen voor hun oude dag.

In dit opzicht is de eerste woning de eerste bouwsteen van een aanvullend pensioen.

Daarnaast werd door CD&V een fiscaal gunstige politiek gevoerd ten voordele van de spaarders die de opbrengst van het spaargeld terug investeerden en niet jaarlijks lieten uitkeren. Daarom werd er geen roerende voorheffing geheven op kapitalisatiebeveks, maar wel op distributiefondsen. Paars veranderde deze politiek. Op het vlak van het sparen maakte paars een trendbreuk met het verleden. De taxatie op de kapitalisatiebeveks maakt het beleid dat CD&V op het vlak van sparen heeft voorgestaan nu ongedaan.

Tevens kiest deze regering voor de invoering van een vermogensbelasting op de spaarinlage van de spaarder. De taks staat immers los van enig inkomen. Bovendien gaat de nieuwe taks gepaard met een informatievergaring die enkel zinvol is in het licht van de oprichting van een vermogenskadaster.

De paarse politiek is moeilijk te verenigen met de discussie over een Generatiepact omdat zij niet verenigbaar is met de vergrijzing en de betaalbaarheid van de pensioenen. Nu heft deze regering nieuwe belastingen op de spaargelden om haar eigen uitgavendrift te bekostigen. We stellen ons dan ook de vraag hoe geloofwaardig de politiek van paars is. Met de EBA wou men geld uit het buitenland terughalen. Tezelfdertijd werden de beurstaksen verhoogd. Nu onderneemt de regering een tweede poging met de regularisatieaangifte. Tezelfdertijd wordt er een roerende voorheffing op kapitalisatiefondsen ingevoerd en worden de beurstaksen nogmaals verhoogd. Begrijpe wie kan! 

Het vertrouwen van de spaarder in de Belgische overheid, collega's, zal desgevallend slechts van zeer korte duur zijn.

Translated text

Thank you, colleague Van der Maelen, I will let you check these figures. Your proposal has not yet been voted. If it goes to vote, we will support your meaningful proposal. I would like to point out the next inconsistency. On the one hand, you make it easier, on the other hand, you make it harder. In any case, it is, in principle, irresponsible that you impose an additional taxation on debt balance insurance — the law expects people to engage in it. It is not yet too late. An amendment is still among the possibilities. You may soon need to make an amendment to the debt salary insurance. I principally share your concern, but technically you can do something. I would like to submit an amendment, but it will be voted down. If you submit this amendment later, we will be happy to support it.

I want to continue: is this 1.1% tax on insurance products not another round of bullying by the little man? The little man is also placed on a blacklist that the insurance companies will have to draw up annually. The new lists that the insurance companies must produce, although after amendment with the indication of the contract number — and no longer the entire identity of the insured — is another indication that the government is preparing on foot a property cadastre of both movable and immovable property. This was already shown in the tender for an integrated information system for patrimonial documentation, called Stipad.

However, I would like to point out that what you present here has changed: the insurance contracts from Luxembourg must no longer be marked by name. You have voted for this group. I personally abstained on this point, because I think that proper taxation will only be possible if European transparency comes. You know that these insurance products are used in Luxembourg to avoid the European Savings Directive. I was ⁇  surprised by your attitude.

A second inconsistency that I would like to point out is also the result of the comprehensive tax rage that must affect all life insurance companies. Individuals were encouraged by our party CD&V to save years through long-term savings, group insurance or deposit of individual premiums.

Those who save will receive a tax reduction of 30 to 40%. In retirement, the paid capital is favorably taxed at a rate of 10%. It is not about gathering large capital. But what the left hand gives, the right hand takes back with the new tax of 1.1%. Where is the logic of such fiscal policy? The government is sending the signal that one should save for his old day. However, the same government will immediately tax the person who is convinced of this. What message does the little man have to a policy of giving and taking back? This assessment has the effect that the small capital he saves will be smaller and this is because the Belgian government has a hole in its hand and spends too much.

The contradiction between saving and consuming has never been shown with so much contrast. Also in connection with the pension fund of the NMBS, which is being acquired, is clear what is going on. The 2005 budget is closed with heels and eyes. I find the particular penalty that one receives from that NMBS pension fund must be registered in the 2005 budget while the government will only take into account the NMBS pension rights in 2007. The port company is technically a little different but is indeed going in the same direction. They do this without shame. One by one the nests of the capitalization funds of the state-owned companies that still exist in this country are robbed. I find it ⁇  shocking that these incomes are registered in 2005 while it is simply clear that the pensions are not taken over until 2007. This means that it will also be exempt from new payments in 2006 and that the actual payments will not have to be made until 2007.

In other words, this government rules over its own grave. Commitments are being made from 2007. The same applies, by the way, to the increased deduction for retirement savings because this will only begin to weigh on the budget later, from 2007 at the time when the 2005 income will be collected. If the same rhythm continues, the revenue of 2006 will only begin to be collected from 2008. This means that the increased deduction for retirement savings, which is used as a counterpol for the tax increases being discussed today, will be charged to the next government. I personally do not consider this a form of good governance. I think every government is responsible for the gifts it distributes and for the taxes it leaves. I think that every government should dare to stand face-to-face with the voter and that the taxes it leaves should fall within the same legislature as much as possible. That is good governance.

The coherence of fiscal policy with the savings sector is inconsistent on another third point. Competing insurance products and banking products will be treated fiscally in different ways due to the unreasonable introduction of the new assessments, so that the tax authority no longer positively directs the market, but one product from the market will price in favor of the other product, investment products with an equal risk profile. The completely different treatment of economically equivalent products depending on the chosen distribution channel will undoubtedly cause major shifts in the savings market, in which the customer will quickly show a preference for less or only once taxed financial products. In a bank insurance group, this leads to purely internal shifts. In the case of insurance companies that only sell directly via the Internet or agents or brokers — there are many independent agents and brokers in our country — this leads to pure and useless loss of turnover and, consequently, of employment.

Life insurance was in many cases, but not in all, exempt from mobile charge. If the term is more than 8 years or if there is at least a death coverage of 130%, there is no mobile advance fee due. All these contracts are now subject to the insurance tax of 1.1%. This leads to double taxation. It should also be ignored the different tax treatment introduced between branch 23 products and investment funds. The insurance distribution of products that are perfectly similar to banking investment products should be taxed in the same way. This is the branch 23 insurance associated with structured investment funds, which also in the banking environment is normally not subject to a mobile advance fee. The majority of the structured funds will in no way give rise to the collection of the withdrawal tax of 0.5%. Either the withdrawal from the fund is postponed until 2008, or the liquidation of the fund is expected to be completed in 2006-2007. In the latter case, no tax is imposed. On the other hand, all Branch 23 Products will be subject to the insurance rate of 1.1%.

Ladies and gentlemen, I decide. Everyone knows that in the future, pensions will be insufficient with the policy that the government follows. For those who do not believe it, compare the average employee pension and the average cost of accommodation in a rest home. For years, CD&V has pursued a policy encouraging people to save themselves for their old days.

In this regard, the first home is the first building block of a supplementary pension.

In addition, CD&V pursued a fiscal favourable policy in favour of the savers who re-invested the proceeds of the savings and did not pay annually. Therefore, no moving advance tax was imposed on capitalization beefs, but on distribution funds. Paars changed this policy. In terms of saving, violet made a trend break with the past. The taxation on the capitalization bill now revokes the policy proposed by CD&V in terms of savings.

This government also chooses to introduce a property tax on the saver’s savings investment. The tax is independent of any income. Furthermore, the new tax is accompanied by a collection of information that only makes sense in the light of the establishment of a property register.

Purple politics is difficult to unite with the discussion of a Generation Pact because it is incompatible with aging and the affordability of pensions. Now this government is imposing new taxes on savings to cover its own spending drive. Therefore, we ask ourselves how credible the politics of purple is. The EBA wanted to recover money from abroad. At the same time, the stock exchange rates were raised. Now the government is making a second attempt with the regularization declaration. At the same time, a mobile advance tax on capitalization funds is introduced and stock exchange taxes are raised again. Understand who can! Their

The confidence of the saver in the Belgian government, colleagues, will only be of very short duration.

#35

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le vice-premier ministre, mes chers collègues, dans le cadre de la discussion de cette loi-programme, je me limiterai à aborder brièvement trois thématiques qui me paraissent intéressantes, à savoir tout d'abord les incitants aux dépenses pour économiser l'énergie et la mesure en faveur des particuliers relative au gasoil de chauffage.

J'en profite d'ailleurs pour saluer au passage l'autre initiative prise par le gouvernement, à savoir l'aide de 10 millions d'euros déloquée afin d'aider les collectivités locales pour faire face à l'augmentation des coûts de l'énergie. Nous savons que ces 10 millions d'euros seront versés aux Communautés et Régions, à charge pour elles de les redistribuer, selon la méthode qu'elles choisiront, auxdites collectivités locales.

J'aborderai ensuite et enfin la mesure relative à la régularisation fiscale qui encadre désormais les repentances fiscales des citoyens et des entreprises.

Conformément à l'accord de gouvernement qui prévoit des mesures incitatives en vue de réduire la consommation énergétique dans les habitations, il a été décidé d'étendre davantage l'incitant fiscal existant en matière de dépenses pour économiser l'énergie.

Pour ce faire, le montant maximal de la réduction sera augmenté. Actuellement fixé à 500 euros pour les nouvelles habitations et à 600 euros pour les habitations rénovées, l'avantage fiscal sera porté à 1.000 euros non indexés par période imposable et par habitation sans distinction aucune quant au type d'habitation. En outre, l'entretien d'une chaudière est dorénavant repris parmi les travaux pouvant bénéficier de la réduction d'impôt.

J'en viens aux répercussions sur la note de chauffage des ménages en raison de la flambée des prix pétroliers et à l'intervention du gouvernement par un chèque-mazout à tous les habitants, intervention qui me paraît tout à fait appropriée. Celle-ci signifie l'octroi d'une allocation à tout propriétaire, locataire ou occupant de l'habitation supportant le prix du gasoil de chauffage. Cette mesure temporaire d'allègement vise toutes les livraisons effectuées du 1 er juin au 31 décembre 2005. Pour les livraisons de gasoil de chauffage effectuées du 1 er juin 2005 au 30 septembre 2005 inclus, j'ai bien compris en lisant la presse que l'allocation serait octroyée à l'ayant droit par voie de remboursement dès le vote de la présente loi, c'està-dire à partir des premiers jours de 2006, tandis que pour les livraisons de gasoil de chauffage effectuées à partir du 1 er octobre 2005, la ristourne a été immédiatement déduite du prix de la facture de fourniture de gasoil de chauffage.

Je note également — et je m'en réjouis — que l'idée d'une ristourne forfaitaire pour les ménages qui se chauffent au gaz ou à l'électricité a fait son chemin, ce qui devrait placer ainsi tous les ménages, qu'ils se chauffent au gaz, à l'électricité ou au mazout sur un pied d'égalité.

Par ailleurs, je ne peux que saluer l'initiative gouvernementale permettant l'échelonnement du payement des factures de mazout de chauffage sans intérêt ou coût supplémentaire, telle qu'elle est reprise dans la notification du Conseil des ministres du 23 septembre 2005. C'est ainsi que les commerçants désireux de proposer ce service s'inscriront auprès du SPF Economie, PME, Classes moyennes et Energie. La liste sera publiée afin que chacun sache directement à qui s'adresser pour bénéficier de ladite mesure.

J'ajoute être particulièrement satisfaite de l'absence de discrimination géographique en la matière. En effet, s'il apparaît, après évaluation de la liste, qu'aucun commerçant n'est enregistré dans un rayon géographique de 25 kilomètres autour de certains points, le Roi pourra prendre les mesures nécessaires afin d'offrir aux consommateurs habitant dans ce rayon la possibilité de bénéficier de ces payements échelonnés. Je trouve cela extrêmement important quand on pense aux régions reculées où l'on trouve peu, voire pas du tout, de fournisseurs de mazout.

En ce qui concerne le chapitre de la régularisation fiscale, j'insisterai sur le fait que le système mis en place instaure, de par la loi et de manière permanente, la possibilité pour chaque contribuable ou assujetti à la TVA de régulariser sa situation fiscale. Parallèlement à la mesure, il faut également souligner que la porte est ouverte à des discussions avec les Régions en vue d'y ajouter une possibilité de régularisation en matière de droits de succession. Il s'agit donc bien de permettre la régularisation de toutes sortes de revenus, mobiliers et immobiliers, divers et professionnels.

Cette régularisation est ouverte tant aux particuliers qu'aux personnes morales, dans le respect d'une stricte confidentialité, via un point de contact au sein du SPF Finances. Ils auront ainsi l'occasion de régulariser leur situation fiscale en y déclarant spontanément les revenus qu'ils ont omis de renseigner. Les contribuables obtiendront de la sorte aussi bien l'immunité fiscale que pénale. Les revenus et opérations soumis à la TVA, objets de la régularisation fiscale, ne seront pas soumis, comme c'était le cas pour la DLU, à une contribution forfaitaire, mais bien à un prélèvement fixé en application des règles relatives à l'impôt applicable selon la nature des revenus régularisés et en tenant compte de la période au cours de laquelle ces revenus ont été perçus.

Après le payement de ce prélèvement, outre l'avantage évoqué de l'immunité, la possibilité est ainsi offerte au contribuable qui a régularisé sa situation fiscale de bénéficier d'une liberté accrue de disposer de ses capitaux. J'y vois assurément un incitant supplémentaire au succès de la mesure.

Je ne m'étendrai pas longtemps sur le projet de loi portant des dispositions diverses, mais je m'attarderai un peu aux frais de garde d'enfants. Le contenu de cette mesure est intéressant, car il s'agit avant tout d'une clarification des mesures prises en vertu de la loi du 6 juillet 2004, qui a été rédigée en vue de faciliter la mise en oeuvre du dispositif, aussi bien dans le chef des contribuables parents que des divers intervenants actifs dans l'accueil d'enfants.

Pour le dire brièvement, la modification apportée à l'article 113 du Code des impôts sur les revenus 1992 entend tout d'abord objectiver les frais de garde d'enfants de moins de douze ans en précisant que la garde est effectuée en dehors du temps normal consacré à l'enseignement proprement dit.

Ensuite, pour éviter toute confusion à l'avenir en raison d'un assouplissement bienvenu, la mesure s'étend aux milieux d'accueil auxquels des frais de garde d'enfants peuvent être payés en vue de bénéficier de la déduction de ces frais de l'ensemble des revenus nets.

C'est ainsi que les frais de garde d'enfants pourront aussi être payés aux milieux d'accueil d'enfants, d'une part, ayant un lien quelconque avec l'école ou son pouvoir organisateur, et, d'autre part, reconnus, subsidiés ou contrôlés par les pouvoirs publics locaux ou par un organe communautaire ou régional. Le contrôle sur les activités d'accueil d'enfants étant nécessaire, le texte prévoit donc que les milieux d'accueil concernés doivent avoir un lien avec une autorité publique qui reconnaît, octroie des subsides ou exerce un contrôle. L'exposé des motifs a quant à lui précisé utilement qu'il va de soi que le paiement des frais de garde d'enfants effectué directement au pouvoir organisateur ou même à la commune, ne fait pas obstacle à leur déduction par les parents.

Voilà donc qui peaufine une disposition intéressante pour les familles.

J'aimerais épingler une autre mesure du projet de loi portant des dispositions diverses, par laquelle je clôturerai: le plan "PC pour tous". Je voudrais souligner l'avancée réalisée en matière de lutte contre la fracture numérique. Le plan "PC pour tous" est concrétisé dans le cadre du présent projet de loi via les amendements déposés en commission de l'Intérieur et en commission des Finances.

On le sait, si nous sommes de plus en plus nombreux à nous servir quotidiennement d'un ordinateur - la preuve en séance-, de l'internet ou de l'e-mail, il n'en reste pas moins qu'à peine la moitié des foyers belges sont équipés d'un ordinateur et que seulement 40% d'entre eux ont accès à internet. La Belgique se trouve ainsi en dessous de la moyenne européenne et encore bien plus en dessous du taux de pénétration de nos voisins néerlandais en la matière: 65% aux PaysBas, 56% au Luxembourg.

Pour 60% des non-utilisateurs d'internet, le coût est évidemment un facteur important, et pour plus de 50% des non-utilisateurs, le PC et internet sont trop difficiles à appréhender dans leur technicité. Le plan du gouvernement revient donc sur ces deux limites et nous nous en réjouissons fortement.

Un calcul indicatif démontre tout d'abord que le paquet prévu par le gouvernement et qui se dénomme "internet pour tous" offrira aux citoyens la possibilité de bénéficier d'une réduction totale d'environ 40%, composée d'un effort du secteur et d'un effort des autorités sur la valeur marchande actuelle des produits concernés. L'avantage fiscal proprement dit prend la forme d'un crédit d'impôt en déduction de l'IPP, équivalent à 21% du prix d'achat du matériel, avec un maximum par contribuable de 147,50 euros dans le cas d'un ordinateur de bureau et de 172 euros pour un ordinateur portable.

L'avantage fiscal ne sera valable que pour les paquets se composant de différentes parties qui, ensemble, parviennent à réaliser l'objectif visé. Outre un ordinateur, un logiciel de sécurisation et une connexion à internet, chaque paquet doit comprendre une formation de base de minimum quatre heures visant, d'une part, à apprendre à l'utilisateur à se servir de l'ordinateur, de l'internet et de l'e-mail et, d'autre part, à aborder les règles de base de la sécurisation.

On le voit donc, l'objectif est également de proposer aux nouveaux utilisateurs un réel apprentissage du matériel et de ses fonctionnalités. Il est bien entendu que nous soutenons ce double dispositif et que nous espérons qu'il permettra à de nombreux Belges d'accéder aux possibilités infinies qu'ouvre internet.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Deputy Prime Minister, My dear colleagues, as part of the discussion of this law-programme, I will limit myself to briefly address three themes that I find interesting, namely, first of all, the incentives for spending to save energy and the measure in favour of individuals relating to heating gasoline.

I also take advantage of this to welcome the other initiative taken by the government, namely the aid of 10 million euros relocated to help local authorities to cope with the increase in energy costs. We know that these 10 million euros will be paid to the Communities and Regions, under the responsibility for them to redistribute them, according to the method they choose, to these local authorities.

I will then, and finally, address the measure relating to the tax regularization that now encompasses the tax repentance of citizens and ⁇ .

In line with the government agreement that provides incentive measures to reduce energy consumption in homes, it was decided to further extend the existing fiscal incentive for spending to save energy.

For this purpose, the maximum amount of the reduction will be increased. Currently fixed at 500 euros for new dwellings and 600 euros for renovated dwellings, the tax benefit will be increased to 1,000 euros not indexed per taxable period and per dwelling without any distinction as to the type of dwelling. In addition, the maintenance of a boiler is now included among the work that can benefit from the tax reduction.

I come to the repercussions on the heating note of households due to the rising oil prices and the government intervention by a oil check to all residents, intervention which I find quite appropriate. This means the granting of an allocation to any owner, tenant or occupant of the home supporting the price of heating gasoline. This temporary relief measure applies to all deliveries made between 1 June and 31 December 2005. For the deliveries of heating gasoline made from 1 June 2005 to 30 September 2005 included, I clearly understood by reading the press that the allowance would be granted to the entitled by means of reimbursement from the vote of this law, that is, from the first days of 2006, while for the deliveries of heating gasoline made from 1 October 2005, the return was immediately deducted from the price of the invoice for the supply of heating gasoline.

I also note — and I am delighted — that the idea of a flat-rate reimbursement for households heating on gas or electricity has made its way, which should thus place all households, whether they warm themselves on gas, electricity or oil on an equal footing.

Furthermore, I can only welcome the government initiative allowing the payment of heating oil bills without interest or additional cost, as recognised in the Notice of the Council of Ministers of 23 September 2005. Thus, traders wishing to offer this service will register with the SPF Economy, SMEs, Middle Class and Energy. The list will be published so that everyone knows directly to whom to address to benefit from the said measure.

I am ⁇  satisfied with the absence of geographical discrimination in this matter. Indeed, if it appears, after evaluation of the list, that no trader is registered within a geographical radius of 25 kilometers around certain points, the King may take the necessary measures to offer consumers living within that radius the possibility of benefiting from these scaled payments. I find this extremely important when we think of remote regions where there are few or no oil suppliers.

As regards the chapter on tax regulation, I will insist that the system established establishes, by law and permanently, the possibility for each taxpayer or VAT liable to regulate its tax situation. Alongside the measure, it should also be emphasized that the door is open to discussions with the Regions in order to add a possibility of regularization in matters of succession rights. It is therefore a matter of allowing the regularization of all kinds of income, mobile and real estate, diverse and professional.

This regularization is open to both individuals and legal entities, with strict confidentiality, through a contact point within the SPF Finance. They will have the opportunity to regularize their tax situation by declaring spontaneously the income they have omitted to provide. Taxpayers will be entitled to both tax and criminal immunity. Revenue and transactions subject to VAT, subject to tax regularization, will not be subject, as was the case for the DLU, to a flat-rate contribution, but rather to a levy fixed in application of the applicable rules on tax according to the nature of the regularized income and taking into account the period during which such income was collected.

After payment of this levy, in addition to the aforementioned benefit of immunity, the possibility is thus offered to the taxpayer who has regularized his tax situation to enjoy an increased freedom to dispose of his capital. I see this as an additional incentive to the success of the measure.

I will not extend long on the bill containing various provisions, but I will delay a little on childcare costs. The content of this measure is interesting, as it is primarily a clarification of the measures taken under the law of 6 July 2004, which was drafted in order to facilitate the implementation of the arrangement, both in the head of the parent taxpayers and the various stakeholders active in childcare.

To put it briefly, the amendment made to Article 113 of the Income Tax Code 1992 intends, first of all, to objectivize the custody costs of children under twelve years of age by specifying that custody is carried out outside the normal time devoted to the education itself.

Further, in order to avoid confusion in the future due to a welcome relief, the measure extends to welcoming homes to which childcare fees can be paid in order to benefit from the deduction of these costs from all net income.

Children's care costs may also be paid to children's care centers, on the one hand, having any connection with the school or its organizing authority, and, on the other hand, recognized, subsidized or controlled by local public authorities or by a Community or regional body. As control over child-care activities is necessary, the text therefore provides that the respective child-care centers must have a link with a public authority that recognizes, grants subsidies or exercises control. The exposition of reasons has, on the other hand, usefully specified that it is of course that the payment of childcare costs made directly to the organizing authority or even to the municipality, does not prevent their deduction by the parents.

Therefore, this creates an interesting arrangement for families.

I would like to pinpoint another measure of the bill containing various provisions, with which I will conclude: the plan "PC for all". I would like to highlight the progress made in combating the digital divide. The "PC for all" plan is realised within the framework of this bill through the amendments submitted in the Committee of the Interior and in the Committee of Finance.

It is well known that if we are increasingly numerous to use a computer daily - the proof in the session-, the Internet or the e-mail, it is not less that only half of the Belgian households are equipped with a computer and that only 40% of them have access to the internet. Belgium is thus below the European average and even much below the penetration rate of our Dutch neighbors in this matter: 65% in the Netherlands, 56% in Luxembourg.

For 60% of non-internet users, cost is obviously an important factor, and for more than 50% of non-internet users, PC and internet are too difficult to grasp in their technicality. Therefore, the government’s plan goes beyond these two limits and we are very pleased with this.

An indicative calculation shows, first of all, that the government-planned package, called "Internet for All", will offer citizens the opportunity to benefit from a total reduction of approximately 40%, consisting of an effort by the sector and an effort by the authorities on the current market value of the products concerned. The tax benefit itself takes the form of a tax credit deducted from the IPP, equivalent to 21% of the purchase price of the equipment, with a maximum per taxpayer of 147,50 euros in the case of a desktop computer and 172 euros for a laptop.

The tax benefit will only apply to packages consisting of different parts that, together, succeed in achieving the aim. In addition to a computer, security software and Internet connection, each package must include a minimum of four-hour basic training aimed, on the one hand, to teach the user how to use the computer, the Internet and the email, and, on the other hand, to address the basic rules of security.

As you can see, the goal is also to offer new users a real learning of the hardware and its functionalities. It is of course that we support this dual device and that we hope that it will allow many Belgians to access the infinite possibilities that the internet opens.

#36

#37

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, mijnheer de eerste minister, collega's, in een algemene inleiding vind ik het passend om kritiek te geven op de aard van de voorliggende ontwerpen.

Hoe dikwijls hebben alle politieke partijen zichzelf hier al democratisch verklaard? Deze zelfverklaarde democraten slagen er wel elk jaar in om de belangrijkste beslissingen in twee periodes van enkele weken door de Kamer te jagen door middel van deze vuilnisbakwetten, zoals de programmawet, de mozaïekwet en wetten houdende diverse bepalingen.

Ik betreur dat dit een vaste gewoonte geworden is van de regering. Gedurende een paar weken voor de vakantie kan het wetgevende werk niet snel genoeg gaan. Soms lijkt het er zelfs op dat de regering zo lang treuzelt met de teksten inzake de budgettaire maatregelen om het Parlement toch maar niet de tijd te geven alles uit te pluizen.

Gisteren bevestigde onze kamervoorzitter, de heer De Croo, in het Nieuwsblad dat de regering dit jaar te laat was met de programmawet. Voor het eerst sinds zes jaar hebben wij eerst over de begroting gestemd en pas daarna over de programmawet. Dat is niet meteen een teken van goed bestuur.

In de commissie voor de Financiën hebben wij meermaals erop gewezen dat wij pas op het allerlaatste moment over de teksten konden beschikken, zodat wij weinig of geen tijd hadden om alles te bestuderen. Het lijkt wel alsof de ministers dit met opzet doen. Wij stellen ook vast dat de journalisten vroeger over de wetteksten kunnen beschikken dan de volksvertegenwoordigers. Terecht mogen wij zeggen dat het Parlement verkracht wordt.

De zelfverklaarde democraten beschouwen het Parlement als een noodzakelijk kwaad, als een lastpost. Het is een formele hindernis die krachtens de Grondwet nu eenmaal genomen moet worden. Ook eerste ministers van een andere politieke strekking, van vorige regeringen, hebben het Parlement buitenspel gezet. Vorig jaar slaagde men zelfs erin de uitvoeringsbesluiten te publiceren van een wet die nog niet goedgekeurd was. Elk jaar, ook dit jaar, wordt het lijstje met bijkomende belastingen per programmawet langer.

Ook de Raad van State heeft kritiek op dergelijke wetsontwerpen. Het is geen goed wetgevend werk om bepalingen met verschillende draagwijdte in eenzelfde regeling onder te brengen. Dergelijke wetten vergemakkelijken het regeringswerk, maar zetten het Parlement grotendeels de facto buitenspel. Er vinden slechts een bespreking en een stemming plaats. Onlangs vernietigde het Arbitragehof nog een artikel uit een programmawet dat de regering machtigde via een koninklijk besluit fundamentele wijzigingen aan te brengen. Ook in deze programmawet krijgt de Koning veel te veel macht. Dat kan men bezwaarlijk democratisch noemen.

Tot hier de bespreking van de aard van de voorliggende ontwerpen en tot hier ook mijn beschouwingen over democratie en parlementaire inspraak. Er zijn enkele hoofdstukken van de voorliggende wetsontwerpen die onze bijzondere aandacht verdienen. Daarom volgt nu onze commentaar op deze ingrijpende regeringsmaatregelen die we helaas niet zullen kunnen goedkeuren. Meer nog, we zullen tegen stemmen.

Een heel belangrijk hoofdstuk in de programmawet is hoofdstuk 5, de heffing op obligatiefondsen. Vandaag stond nog in de krant dat de Belgische belegger heel voorzichtig is en dat het grootste deel van de beleggers in België naar obligatiefondsen gaat. Na weken en maanden van onzekerheid en onduidelijkheid weet de belegger eindelijk wat hem te doen staat. Obligatiefondsen zonder couponuitkering kunnen na 31 december best zo snel mogelijk verkocht worden. Wie wil sparen bij een verzekeringsmakelaar stort zijn premie best nog voor nieuwjaar. In ijltempo zijn de banken en verzekeraars aan de aanpassingen begonnen. Vanaf 1 januari 2006 moeten de taksen toegepast kunnen worden. Het wordt een heksentoer, een titanenwerk om alles tijdig in orde te krijgen.

Nu de financiële instellingen zich neergelegd hebben bij deze nieuwe taksen vragen zij wel begrip en geduld van de fiscus voor problemen die in het begin nog zullen opduiken. Daarom heb ik een concrete vraag voor de minister van Financiën die ondertussen verdwenen is. Ik hoop dat de minister van Economie mijn vraag aan de minister van Financiën zal doorgeven, namelijk of de minister zijn administratie richtlijnen zal geven om in het begin een beetje begrip en geduld te tonen bij de invordering van de nieuwe taksen.

De nieuwe taks op beveks werd in de voorbije maanden verschillende keren bijgestuurd en aangepast. Het uiteindelijke compromis is een gedrocht geworden waarin eenvoud ver te zoeken is. Herhaalde malen hebben wij de nadruk gelegd op het feit dat het populaire beleggingen zijn van de kleine spaarders die dan ook zwaar getroffen worden, maar niet van de grote, dikke, rijke beleggers. Het zijn beleggingen die juist gecreëerd en aangemoedigd werden door de overheid om te sparen zonder belastingen te moeten betalen.

De kleine spaarders die hier geviseerd worden zijn meestal gepensioneerden die het zekere voor het onzekere hebben gekozen en geen risico meer durven nemen omdat ze niet zoveel tijd meer tegoed hebben. Ze zijn ook bang dat de overheid hun pensioenen niet meer zal kunnen uitbetalen omdat zij niet voldoende reserves heeft aangelegd.

Meer dan drie miljoen mensen zullen, alle taksen van deze programmawet meegerekend, gestraft worden voor hun zuinige levenswijze. Inderdaad, in tegenstelling tot de Staat die duidelijk boven zijn stand leeft hebben deze spaarders, de beleggers die hier geviseerd worden, hun reeds belaste inkomen uit arbeid zuinig besteed. Zij verkeerden ook in de vaste overtuiging, of zoals nu blijkt, in de waan, dat hun inkomen geen tweede maal zou belast worden. Deze mensen voelen zich bedrogen.

De vreemdelingen die hier werken en geld overhouden worden wel met rust gelaten.

Hun spaarcenten worden naar hun land van herkomst gesluisd en naar de nog niet herenigde familie opgestuurd. Het zijn dus de brave, hardwerkende, zuinig levende burgers — de gewone man en vrouw in de straat — die hier in eigen land hun spaarcentjes beleggen, die gestraft worden. De echte grote kapitaalbezitters zijn met hun geld naar het buitenland en dat weet de regering goed genoeg. Met de laatste regeringsaanpassing, die bepaalt dat enkel roerende voorheffing op de rentemeerwaarde moet betaald worden en niet op de gerealiseerde meerwaarde — toch niet tot 2008 — wordt de gerealiseerde minwaarde dus niet afgetrokken van de ontvangen rente-inkomsten en betaalt de belegger belasting op inkomsten die hij nooit ontvangen heeft. In de huidige economische omgeving is dat scenario niet eens zo onwaarschijnlijk.

Omdat de 15 procent roerende voorheffing niet voldoende dreigde op te brengen om de gaten in de begroting te dichten, heeft de regering ook een verhoogde beurstaks ingevoerd. Voor obligatiebeveks zonder coupon is de fiscaliteit met die twee nieuwe maatregelen loodzwaar geworden. Meer dan 20 procent van de opbrengst wordt afgeroomd door de overheid.

De regering heeft in een voordelige uitstapregeling voorzien in januari en februari 2006, maar de beleggers moeten zelf de betaalde beurstaksen van 1,1 procent terugvragen. Vanaf 2008 wordt het tarief wellicht opnieuw verlaagd tot 0,5 procent, maar zeker is dat niet. Wanneer onze ministers tegen die tijd van gedacht zijn veranderd, kunnen ze bij koninklijk besluit nog altijd beslissen het tarief van 1,1 procent te handhaven. Zoals reeds aangehaald in de algemene inleiding, krijgt de Koning veel te veel macht in dit soort wetsontwerpen.

Onduidelijk is ook wat de belegger juist moet betalen. Het is de betrokken financiële instelling die de berekening zal moeten maken van de rente-inkomsten en die ook de roerende voorheffing zal moeten doorstorten naar de schatkist. Daar komen problemen van, want de informaticasystemen zijn nog niet aangepast. Betreft het de werkelijke rente-inkomsten van elk fonds apart of zal eerder met een forfaitaire kapitalisatie tijdens de bezitsduur rekening worden gehouden?

Nog meer vragen dringen zich op. Vanaf 2008 zullen niet enkel de rente-inkomsten beboet worden, maar wel de volledige meerwaarden. In de aanpassing van de programmawet blijkt echter niet duidelijk of het enkel om meerwaarden gaat gerealiseerd in het blok vastrentende investeringen. Gemengde fondsen bevatten immers ook aandelen. Zal vanaf 2008 ook de startdatum van 1 juli 2005 genomen worden? Wie in 2004 een kapitalisatiebevek kocht, zal voor de berekening van de belastbare grondslag 1 juli 2005 als startdatum kennen, maar zal hij voor de periode van 1 januari 2006 tot 31 december 2007 roerende voorheffing betalen op de rente-inkomsten en bij verkoop in januari 2009 een belasting betalen op de totale meerwaarde vanaf 2008 of zal bij verkoop in januari 2009 de volledige meerwaarde op het rentegedeelte belast worden met als startdatum 1 juli 2005? Die vragen dringen zich op. 

In haar eerste berekening in het kader van de begroting 2006 was de regering iets te voortvarend. De vermelde maatregelen zouden 235 miljoen euro moeten opbrengen langs bancaire zijde en 220 miljoen euro langs de kant van de verzekeringen. Algauw werd duidelijk dat slechts 50 miljoen euro maximaal haalbaar zou zijn. Vandaar de optrekking van de beurstaks, om de 455 miljoen euro te bereiken. Deze beurstaks geldt enkel bij de verkoop van participaties in fondsen. België werd inderdaad veroordeeld door het Europees Hof voor het aanrekenen van beurstaksen bij intekening en schafte deze maatregel af in juli 2004. Nog steeds zijn er echter gedupeerden die de ten onrechte aangerekende beurstaks niet teruggekregen hebben, zodat de Staat al jaren over dat geld beschikt. De programmawet geeft de spaarder gedurende twee maanden de kans om gratis over te stappen naar distributieaandelen om zogezegd de economie te stimuleren, maar dan moet de spaarder zelf het initiatief nemen. 

Een andere nieuwe vorm van belasting is die van hoofdstuk 8 van de programmawet: een verzekeringstaks van 1,1% op alle levensverzekeringen, op enkele uitzonderingen na, en geheven op de totale betaalde premie. In eerste instantie gaat het om verzekeringen van het type 21 en tak 23. Onder tak 21 vallen alle verzekeringen met gewaarborgd minimumrendement en kapitaalgarantie, zoals daar zijn de populaire verzekeringsproducten als First, Crest, enzovoort. Tak 23 zijn verzekeringen gekoppeld aan beleggingsfondsen. Onder die koepel verkochten de banken en verzekeraars de voorbije jaren heel wat lange termijnspaarplannen. Op elke premie die wordt gestort in zo'n spaarplan is vanaf 1 januari 2006 een taks van 1,1% van toepassing. 

Daarnaast vallen nog heel wat meer verzekeringsproducten onder de nieuwe belasting. Denk maar aan schuldsaldoverzekeringen en andere overlijdensverzekeringen, jeugdspaarplannen, lijfrentes, verzekeringsbons en de klassieke levensverzekeringen die in aanmerking komen voor een belastingvermindering tot 1.870 euro. Alles tezamen gaat het om meer dan 2 miljoen polissen. Tel daar nog de meer dan 1, 2 miljoen beleggers bij van de obligatiefondsen. De minister van Financiën kondigde oorspronkelijk aan dat de verzekeraars de nieuwe taks moesten dragen en dat er een doorrekeningsverbod zou komen, maar dergelijke maatregel is moeilijk realiseerbaar en ook niet terug te vinden in het wetsontwerp. De verzekeringsmaatschappijen hebben ook niet zo'n geweldige winstmarge op levensverzekeringen, zodat weinige ter compensatie van de taks een kostenvermindering zullen doorvoeren. In de meeste gevallen zal de spaarder ervoor opdraaien. 

De regering straft de eerlijke belastingbetaler, de goede zuinige huisvader en huismoeder. Overigens heb ik vandaag gelezen dat er meer mannen dan vrouwen beleggen. Als de paarse coalitie echt ondernemingszin wil stimuleren, zoals ze altijd beweert, dan zou ze beter andere maatregelen nemen, zoals de afschaffing van de vrijstelling op de meerwaardebelasting bij de verkoop van een bedrijf. Dat geld zou kunnen gebruikt worden voor een substantiële belastingverlaging voor starters, gekoppeld aan de wettelijke waarborg om nooit een vermogensbelasting in te voeren.

De introductie van een belasting op meerwaarden vanaf 2008 staat haaks op de Europese spaarrichtlijn, die de grondslag beperkt tot de intresten. Die toegeving van de liberalen aan de socialisten zet de deur open voor een vermogensbelasting. De aanbesteding in maart 2005 uitgeschreven door de fiscus om zijn vastgoedgegevens op computer te zetten, wijst in die richting. Ook de afschaffing van de aandelen aan toonder vanaf 2008 is een teken aan de wand.

Een vergelijking met andere landen gaat niet op. Men moet het belastingsysteem in zijn geheel bekijken. De Verenigde Staten hebben wel een meerwaardebelasting, maar veel lagere tarieven in de personenbelasting. Jarenlang heeft de Staat sparen aangemoedigd met een of ander fiscaal voordeel. Nu heft de regering nieuwe belastingen op spaargelden en zelfs op financieringen voor een woonhuis. En dan maar wetsvoorstellen indienen zoals sp.a, spirit en VLD doen om het hypotheekrecht van 0,3% af te schaffen bij een hypotheek van minder dan 100 000 euro voor de aankoop van een eigen woonhuis.

De regering gaat voorbij aan de kern van het probleem, namelijk de ontsporing van de overheidsuitgaven. En dan maar doen, zoals de socialisten, alsof de verwerving van een eigen woonhuis het allerbelangrijkste voor hen is. Iedereen moet een eigen woonhuis kunnen verwerven. Ze zouden beter hun eigen uitgavendrift intomen, in plaats van de mensen te bestraffen die wel hun uitgaven hebben beheerst en gespaard en belegd hebben. Enerzijds dringen de socialisten aan op bijkomende belasting op spaarverrichtingen, op kapitaal en zelfs op financieringen van een woonhuis. Anderzijds gaan dezelfde socialisten verkondigen hoe belangrijk ze het vinden dat iedereen zijn eigen woonhuis kan verwerven. Daarvoor willen ze wel als echte communisten beslag leggen op het grootgrondbezit. Maar vele bouwgronden zijn echter eigendom van gewone mensen die een enkel stukje grond geërfd hebben, en zeker geen grootgrondbezitters zijn.

Door onderhavige programmawet worden banken en verzekeringsmaatschappijen tegen elkaar uitgespeeld. De verzekeringsmaatschappijen hebben als nadeel dat hun beleggingen niet anoniem gebeuren, omdat verzekeringsbeleggingen nu eenmaal op naam zijn. Beleggers en bancaire fondsen die het niet zo nauw nemen met de fiscale deontologie, behouden de mogelijkheid om te ontsnappen aan de taks door hun fondsen via een buitenlands tussenpersoon te verkopen. De taks is namelijk enkel verschuldigd door de Belgische banken en beursgenootschappen. Dat zal sommige beleggers wellicht doen besluiten hun fondsen op een Luxemburgse effectenrekening te deponeren en ze van daaruit te verkopen.

De nieuwe verzekeringstaks kan niet ontdoken worden via een buitenlandse makelaar. Als gevolg van de Europese richtlijn van 2002 is voor de heffing van premietaksen in Europa de verblijfplaats van de verzekeringsnemer doorslaggevend. Wanneer een Belgische rijksinwoner een verzekering onderschrijft bij een buitenlandse verzekeringsmaatschappij dan moet die buitenlandse maatschappij ook de Belgische premietaks inhouden en bovendien de contractnummers doorgeven.

Door al die aanpassingen blijven veel onduidelijkheden bestaan en is het lang niet zeker dat de 455 miljoen euro die werd begroot, zal worden gehaald. De programmawet legt de kritiek van de Raad van State naast zich neer door de Koning de macht te geven de maatregelen nog uit te breiden naar alle meerwaarde. Tot zover de bespreking van de hoofdstukken 5 en 8.

Over hoofdstuk 6 van de programmawet, namelijk de fiscale regularisatie, zou ik ook nog enkele woordjes willen zeggen. Slechts een jaar na de Eenmalige Bevrijdende Aangifte komt er een tweede bevrijdende aangifte. Eigenlijk is dit onaanvaardbaar omdat het de fiscale fraude aanmoedigt. Het is niet billijk en het is ook een kaakslag tegenover de vele, eerlijke belastingbetalers. In andere landen werden ook regelingen van fiscale amnestie getroffen om geld van fiscale zondaars te laten terugkomen maar daarna was er telkens een periode zonder nieuwe amnestie-operaties. In die andere landen, mijnheer de minister, zijn de belastingen bijlange niet zo hoog als in België.

Eigenlijk bestaat er al lang een systeem van individuele regularisatie waarbij de administratie, de controleurs of inspecteurs in kwestie, persoonlijk contact heeft met de belastingplichtige en een appreciatie- en onderhandelingsmarge heeft. Met de fiscale regularisatie van de programmawet wordt iedereen over dezelfde kam geschoren: veel of weinig ontdoken, pas of verjaard. De minister heeft in de commissie antwoord gegeven op een aantal concrete vragen bij de uitvoering van de fiscale regularisatie. Voor de gewone mensen, de belastingbetalers, blijft de hele operatie onduidelijk zodat wij ons terecht afvragen of de beoogde doelstelling, qua opbrengst, zal worden gehaald en of het Arbitragehof het verschil in belasten van onroerende, roerende en diverse inkomsten tegenover beroepsinkomsten niet zal verwerpen als een verboden discriminatie. De Raad van State gaf ook het advies de fiscale regularisatie in een apart wetsontwerp te regelen. De heffing op obligatiefondsen zal een negatief effect hebben op de spontane regularisatie. Door het geschonden vertrouwen zullen veel beleggers met hun zwart geld in het buitenland blijven.

Ik heb ook een vraag in verband met hoofdstuk 7, meer bepaald de BTW-antimisbruikmaatregel. In het Frans luidt dit TVA, mesure antiabus de droit. In het Nederlands is het woordje recht weggevallen. In de memorie van toelichting wordt een voorbeeld gegeven van een constructie die wordt opgezet om belastingen te ontwijken. In het voorbeeld gaat het om een constructie gevestigd buiten de Europese Gemeenschap waarvan de activiteit erin bestaat te handelen als ontvanger van diensten, bestemd voor het geheel van de rechtspersoonlijkheid. Een dergelijke constructie kunnen de dienstverleners dan factureren zonder BTW.

Met de maatregel in hoofdstuk 7 van de programmawet zou de fiscus een nieuw bewijsmiddel hebben om dergelijke opzetten beter te bestrijden. Het voorbeeld is ongelukkig gekozen, want voor die groep zal in de regel de BTW aftrekbaar zijn. Dus, waarom zouden ze zou uitwijken naar een land buiten de Europese Unie? Vermoedelijk zal de bepaling meer gebruikt worden in de non-profitsector. Die sector durft wel eens constructies op te zetten om het recht op aftrek van BTW te krijgen, waarbij activiteiten in aparte entiteiten worden afgesplitst. Zonder die aparte entiteiten zouden die afgesplitste activiteiten geen recht op aftrek geven. De vraag is of de nieuwe maatregel in hoofdstuk 7 op dergelijke opzetten toegepast kan worden?

Ook wil ik het hebben over hoofdstuk 11, huisbrandolie. In het Nederlands is de titel duidelijker dan in het Frans. In het Frans luidt die: gazoil, huile de chauffage. Bij ons staat er duidelijk: huisbrandolie. Het gaat om de verwarming van privé-woningen. Bedoeld wordt de privé-verwarming uit de fameuze wet die "een toewijzingsfonds opricht dat de nodige middelen ter beschikking stelt aan de rechthebbenden, bedoeld in de wet houdende toekenning van een toelage voor het aanschaffen van huisbrandolie voor de verwarming van een privéwoning." Minister Reynders heeft er herhaalde malen op aangedrongen in de commissie voor de Financiën de programmawet zo snel mogelijk goed te keuren en zeker niet tegen te houden of te vertragen, zodat alle kortingen inzake privé-woningen toegekend kunnen worden. De minister wilde ons een soort schuldgevoel geven als wij de programmawet zouden vertragen of tegenhouden.

Met de hele problematiek van de scholen en de non-profitinstellingen die hun sterk gestegen energiefactuur niet meer kunnen betalen dringt zich eerder de vraag op of de regering in plaats van eenmalige kortingen toe te staan niet beter de hoge BTW van 21% zou verlagen. Verwarming is toch geen luxeproduct? Het is even levensnoodzakelijk als eten. Nergens in Europa is de BTW — dus de inkomsten voor de Staat — op verwarming zo hoog als hier.

De minister doet de korting, of de verrekening van de BTW van 17,35%, voor als een geweldige tegemoetkoming maar eigenlijk is het gewoon een deel van de BTW die de Staat nu in meer int omdat de prijzen zo geweldig gestegen zijn. 21% BTW op 1.000 euro is natuurlijk een heel pak meer dan 21% op 500 euro. Dus, de schatkist profiteert geweldig mee van de hoge brandstofprijzen.

Mijn partij is voorstander van een taksvermindering op brandstof, ook al om de economie en de concurrentiepositie te verbeteren.

Het gaat natuurlijk om enorme inkomsten voor de Staat. Daarom is het verlagen van de BTW en de taksen niet aan de orde voor deze regering. De BTW verlagen op maandverband of op glijmiddelen zal niet zoveel kosten maar zal ook geen economische meerwaarde geven of de economie niet extra stimuleren terwijl verlaagde energiekosten dat wel zouden doen.

Ik wil ook nog iets zeggen over het wetsontwerp houdende diverse bepalingen. Voor dat wetsontwerp geldt dezelfde kritiek als voor de programmawet, namelijk: het is een allegaartje van maatregelen dat snel snel door het Parlement moet worden gejaagd en dat een correctie bevat van vroegere programmawetten die toen ook snel snel in elkaar gestoken zijn.

Inzake dat wetsontwerp wil ik de aandacht vestigen op artikel 162, en mijn eigen amendement nr. 8, document 51/2098, verdedigen.

Mijn amendement wil de discriminatie wegwerken die vorig jaar reeds ontstaan is door de verhoging van de leeftijd tot 12 jaar voor de aftrek van kosten voor kinderopvang. Heel wat mensen zorgen immers nog steeds zelf voor de opvang van hun kinderen en hebben het financieel niet zo breed als de tweeverdieners waar tegenwoordig alle aandacht naar toe gaat. 

Er zijn ook gezinnen van kleine zelfstandigen, vrije beroepen en ondernemers, eenverdieners die hun kinderen altijd zelf opvangen terwijl ze verder hun onderneming uitbaten of wiens kinderen door grootouders of familie worden opgevangen. 

Voor deze mensen heeft de regering niets gedaan. Deze mensen hebben, mijns inziens, evenveel recht op een fiscale tegemoetkoming. Daarom vraag ik in artikel 132, eerste lid, zesde alinea van het WIB de woorden "3 jaar" te vervangen door de woorden "12 jaar". Vermits in artikel 162 van het voorliggende wetsontwerp de uitgaven voor kinderopvang die aftrekbaar zijn in de personenbelasting worden uitgebreid met de kleuter- en de lagere scholen is het maar normaal dat ouders die zelf voor kinderopvang zorgen en geen gebruik maken van reeds door de overheid gesubsidieerde instellingen ook een fiscale tegemoetkoming ontvangen tot 12 jaar in plaats van tot 3 jaar.

Het regeerakkoord van juni 2003 — het eerste regeerakkoord in mijn carrière als volksvertegenwoordiger — benadrukte ook dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is en de beste omgeving voor de persoonlijke ontwikkeling. Ik citeer letterlijk uit het regeerakkoord: " de beste omgeving voor de persoonlijke ontwikkeling en de inschakeling van het individu in de maatschappij". Bovendien — eveneens een filosofie van paars — moeten alle samenlevingsvormen op gelijke manier worden belast. Verdergaande in deze redenering moet het traditionele gezin worden aangemoedigd en mag het zeker niet gediscrimineerd worden. Ouders die hun kinderen niet naar de opvang doen bewijzen de maatschappij een grote dienst.

Het wetsontwerp houdende diverse bepalingen repareert ook het wettelijk kader van de aftrek voor de eigen en enige woning. Mijn partij pleit voor een drastische vereenvoudiging van het belastingsysteem. We zien evenwel het tegendeel. Het systeem wordt steeds ingewikkelder en er komen meer en meer aftrekposten. Het Vlaams Belang pleit voor de verlaging van de tarieven waardoor er minder ingewikkelde aftrekposten zouden zijn. De aftrek voor de eigen en enige woning is nog complexer geworden zodat nu reeds vaststaat dat de fiscus niet automatisch de juiste keuze zal kunnen maken voor de belastingplichtige. Mensen die een lening hebben aangegaan voor hun woning — zowel voor als vanaf 2005 — winnen best tijdig het advies in van een belastingconsulent, een accountant of specialist terzake.

Mijnheer de voorzitter, ik besluit met de belangrijke mededeling dat de Belgische Staat duidelijk boven zijn stand leeft. Eergisteren hebben we dat ook gehoord van het Rekenhof. In het blunderboek kunnen we zwart op wit lezen dat de boetes die de overheid moet betalen vaak reeds hoger zijn dan de oorspronkelijke bedragen.

Met de programmawet worden heel wat nieuwe belastingen ingevoerd. Het Rekenhof heeft scherpe kritiek op de federale begroting om volgende redenen. De begroting is erg kwetsbaar voor een economische tegenvaller en afhankelijk van eenmalige maatregelen. De nieuwe fiscale maatregelen zijn te weinig uitgewerkt en te onduidelijk. De regering slaagt er niet in voldoende te besparen.

Ook de Europese Commissie en het Internationaal Monetair Fonds hebben kritiek op de nieuwe fiscale maatregelen die in de programmawet en het wetsontwerp houdende diverse bepalingen staan. Het zou kunnen dat België met al deze nieuwe fiscale maatregelen teruggefloten wordt zodat er een tekort ontstaat in de begroting.

Het ware beter geweest dat de Staat wat zou bezuinigen. Daarom zullen wij tegen de programmawet en tegen het wetsontwerp houdende diverse bepalingen stemmen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Mr. Prime Minister, Colleagues, in a general introduction, I find it appropriate to criticize the nature of the proposed drafts.

How many times have all political parties already declared themselves democratic here? These self-proclaimed Democrats succeed every year in chasing the most important decisions through the House in two periods of several weeks through these garbage-baking laws, such as the Program Law, the Mosaic Law and laws containing various provisions.

I regret that this has become a regular habit of the government. For a few weeks before the holiday, the legislative work may not go fast enough. Sometimes it may even seem that the government has spent so long with the texts on the budgetary measures in order not to give Parliament the time to examine everything.

Yesterday, our chamber chairman, Mr. De Croo, confirmed in the Nieuwsblad that the government was too late this year with the program law. For the first time in six years, we voted first on the budget and only then on the program law. This is not a sign of good governance.

In the Committee on Finance, we have repeatedly pointed out that we could only have the texts at the very last moment, so we had little or no time to study everything. It seems that the ministers are doing this intentionally. We also note that journalists can have access to the legislative texts earlier than the people’s representatives. We can rightly say that Parliament is being raped.

The self-proclaimed Democrats see Parliament as a necessary evil, as a burden. It is a formal obstacle that must be taken according to the Constitution. Prime ministers from a different political direction, from previous governments, have also put the Parliament out of play. Last year, they even managed to publish the implementing decisions of a law that had not yet been passed. Each year, including this year, the list of additional taxes per program law is extended.

The State Council has also criticized such bills. It is not a good legislative work to place provisions of different scope in the same scheme. Such laws facilitate government work, but largely de facto outplay Parliament. There will only be a discussion and a vote. Recently, the Arbitration Court destroyed another article in a program law that authorized the government to make fundamental changes through a royal decree. Even in this program law, the King gets too much power. This can be called very democratic.

Until now, the discussion of the nature of the draft proposals presented and until now also my considerations on democracy and parliamentary participation. There are some chapters of the present draft laws that deserve our special attention. That is why our comment now follows on these massive government measures that we will unfortunately not be able to approve. Moreover, we will vote against.

A very important chapter in the Program Law is Chapter 5, the tax on bond funds. The Belgian investor is very cautious and the majority of investors in Belgium go to bond funds. After weeks and months of uncertainty and uncertainty, the investor finally knows what to do. Bond funds without coupon payment can be sold as soon as possible after 31 December. Those who want to save with an insurance broker deposit their premium best before the New Year. Banks and insurance companies have begun to make adjustments. From 1 January 2006 the taxes must be applicable. It becomes a witch tower, a titanic work to get everything in order on time.

Now that the financial institutions have settled on these new taxes, they are asking for understanding and patience from the tax authorities for problems that will still arise in the beginning. Therefore, I have a concrete question to the Minister of Finance, who has since disappeared. I hope that the Minister of Economy will forward my question to the Minister of Finance, namely whether the Minister will give his administration directives to show a little understanding and patience in the collection of the new taxes at the beginning.

The new tax on beef has been updated and adjusted several times in the past months. The ultimate compromise has become a plot in which simplicity is far from being sought. We have repeatedly emphasized the fact that they are popular investments of the small savers who are therefore severely affected, but not of the big, thick, rich investors. These are investments that were just created and encouraged by the government to save without paying taxes.

The small savers that are visited here are usually retirees who have chosen the safe for the uncertain and do not dare to take risks anymore because they do not have so much more credit time. They also fear that the government will no longer be able to pay their pensions because it has not set up sufficient reserves.

More than three million people, including all taxes of this program law, will be punished for their economical way of life. Indeed, unlike the State, which lives clearly above its standing, these savers, the investors that are fished here, have spent their already taxed income from labour economically. They were also in the firm conviction, or as it now appears, in the delusion, that their income would not be taxed a second time. These people feel deceived.

Foreigners who work here and keep money are left alone.

Their savings money is shipped to their country of origin and sent to the family not yet reunited. So it is the brave, hard-working, economically living citizens — the ordinary man and woman in the street — who invest their savings here in their own country, who are punished. The real big capital owners are with their money abroad and the government knows that well enough. With the latest government adjustment, which stipulates that only mobile advance tax on the interest rate value must be paid and not on the realised surplus value — however not until 2008 — the realised surplus value is thus not deducted from the received interest income and pays the investor tax on revenues he has never received. In the current economic environment, this scenario is not even so unlikely.

As the 15 percent mobile premium threatened not to fill enough to fill the budget gaps, the government also introduced an increased stock exchange tax. For bond buffers without a coupon, the taxation with these two new measures has become heavy. More than 20 percent of the revenue is cut off by the government.

The government provided a favourable exit arrangement in January and February 2006, but investors have to recover the paid stock exchange rates of 1.1 percent themselves. From 2008, the rate may again be reduced to 0.5 percent, but it is not certain. If our ministers have changed by that time of thought, they can still decide by royal decree to maintain the rate of 1.1 percent. As already cited in the general introduction, the King is given far too much power in this type of draft laws.

It is also unclear what the investor should pay. It is the financial institution concerned that will have to make the calculation of the interest income and that will also have to transfer the mobile advance tax to the Treasury. There are problems because the information systems have not yet been adapted. Does it concern the actual interest income of each fund separately or will a flat-rate capitalization be taken into account earlier during the holding period?

More questions are pressing up. From 2008 onwards, not only the interest income will be fined, but the entire surplus value. However, the amendment of the Program Law does not show clearly whether it is only about value added realised in the block fixed-rent investments. Mixed funds also include shares. Will the start date of 1 July 2005 also be taken from 2008? Will a person who purchased a capitalization swap in 2004 know the starting date of 1 July 2005 for the calculation of the taxable basis, but will he pay a mobile surcharge on interest income for the period from 1 January 2006 to 31 December 2007 and, when selling in January 2009, pay a tax on the total value added from 2008 or will the total surcharge on the interest part be taxed as the starting date of 1 July 2005 when selling in January 2009? These questions are pressing. Their

In its first calculation within the framework of the 2006 budget, the government was a little too proficient. The aforementioned measures should generate €235 million on the banking side and €220 million on the insurance side. Algauw became clear that only 50 million euros would be maximum feasible. Hence the action of the stock exchange tax, to reach the 455 million euros. This stock exchange tax applies only to the sale of participations in funds. Belgium was indeed condemned by the European Court of Justice for charging stock taxes on subscription and abolished this measure in July 2004. However, there are still dumped persons who have not received the wrongly charged stock tax back, so the State has been able to dispose of that money for years. The program law gives the saver the opportunity for two months to free switch to distribution shares to so-called boost the economy, but then the saver must take the initiative himself. Their

Another new form of taxation is that of Chapter 8 of the Program Act: an insurance tax of 1.1% on all life insurance, with a few exceptions, and levied on the total paid premium. In the first instance, these are insurance types 21 and branch 23. Branch 21 covers all insurance with guaranteed minimum return and capital guarantee, as there are the popular insurance products such as First, Crest, and so on. Branch 23 is insurance linked to investment funds. Under that dome, banks and insurance companies have sold a lot of long-term savings plans over the past few years. Each premium deposited in such a savings plan shall be subject to a tax of 1.1% from 1 January 2006. Their

In addition, many more insurance products will be covered by the new tax. Just think of debt saldo insurance and other death insurance, youth savings plans, life rates, insurance bonuses and the classic life insurance that are eligible for a tax reduction up to 1.870 euros. Together, more than 2 million police officers are involved. Add to that the more than 1.2 million investors of the bond funds. The Minister of Finance initially announced that the insurance companies would have to bear the new tax and that there would be a ban on transactions, but such a measure is difficult to realize and also not to be found in the draft law. The insurance companies also do not have such a huge profit margin on life insurance, so few will make a cost reduction to compensate for the tax. In most cases, the saver will pay for it. Their

The government punishes the honest taxpayer, the good savvy housekeeper and housekeeper. By the way, I read today that there are more men than women investing. If the purple coalition really wants to stimulate entrepreneurship, as it always claims, then it would be better to take other measures, such as the abolition of the VAT exemption when selling a business. That money could be used for a substantial tax reduction for startups, coupled with the legal guarantee to never introduce a property tax.

The introduction of a value added tax from 2008 contradicts the European Savings Directive, which limits the basis to interest. That concession of the liberals to the socialists opens the door for a wealth tax. The tender in March 2005 issued by the tax authority to put his property data on computer points in that direction. The abolition of the shares of toonder from 2008 is also a sign on the wall.

Comparison with other countries is not possible. We must look at the tax system as a whole. The United States has a value-added tax, but much lower rates in the personal tax. For years, the state has encouraged savings with some fiscal advantage. Now the government is raising new taxes on savings and even on financing for a residential home. And then just submit legislative proposals such as sp.a, spirit and VLD do to abolish the mortgage right of 0.3% on a mortgage of less than 100 000 euros for the purchase of a private residential home.

The government is ignoring the core of the problem, namely the depreciation of public spending. And then just act, like the socialists, as if the acquisition of a own residential home is the most important thing for them. Everyone should be able to acquire their own residential home. They would rather take their own spending drive, rather than punish the people who have controlled their spending and saved and invested. On the one hand, the socialists insist on additional taxes on savings transactions, on capital and even on financing of a residential home. On the other hand, the same socialists are going to proclaim how important they find that everyone can acquire their own home. For this, they want to take possession of large land possessions as real communists. But many buildings, however, are owned by ordinary people who have inherited a single piece of land, and ⁇  not large land owners.

By this program law, banks and insurance companies are playing out against each other. The insurance companies have the disadvantage that their investments are not done anonymously, because insurance investments are once on name. Investors and banking funds that do not deal so closely with tax deontology retain the possibility to escape the tax by selling their funds through a foreign intermediary. The tax is only owed by the Belgian banks and stock exchange societies. This may cause some investors to decide to deposit their funds on a Luxembourg securities account and sell them from there.

The new insurance tax cannot be deducted through a foreign broker. As a result of the European Directive of 2002, the place of residence of the insured is decisive for the taxation of premiums in Europe. If a Belgian resident subscribes insurance with a foreign insurance company, that foreign company must also record the Belgian premium tax and also pass the contract numbers.

As a result of all these adjustments, many uncertainties remain and it is far from certain that the €455 million budgeted will be met. The Program Act puts aside the criticism of the Council of State by giving the King the power to extend the measures to all value added. The discussion of Chapters 5 and 8.

On Chapter 6 of the Program Law, namely the tax regularization, I would also like to say a few words. Only one year after the Single Liberating Declaration, a second liberating declaration is issued. In fact, this is unacceptable because it encourages tax fraud. It is not fair, and it is also a jaw blow against the many, honest taxpayers. In other countries, tax amnesty arrangements were also made to get money from tax offenders back, but then there was a period of no new amnesty operations. In those other countries, Mr. Minister, the taxes are not as high as in Belgium.

In fact, there has long been a system of individual regularisation in which the administration, the auditors or inspectors in question, has personal contact with the taxable person and has an appreciation and negotiation margin. With the tax regularization of the program law, everyone is shaved on the same chest: much or little decayed, past or outdated. The Minister in the committee answered a number of concrete questions in the implementation of tax regularization. For the ordinary people, the taxpayers, the entire operation remains unclear so that we rightly wonder whether the intended goal, in terms of income, will be achieved and whether the Arbitration Court will not reject the difference in taxation of real estate, movable and various income versus professional income as a prohibited discrimination. The State Council also advised to regulate tax regularization in a separate bill. The tax on bond funds will have a negative effect on spontaneous regularization. Because of the breached trust, many investors will remain abroad with their black money.

I also have a question related to Chapter 7, specifically the VAT anti-abuse measure. In French, it stands for TVA, measure antiabus de droit. In Dutch, the word has just disappeared. In the explanatory memory, an example is given of a structure that is set up to avoid charges. In the example it is a structure located outside the European Community whose activity consists in acting as a recipient of services, intended for the whole of the legal person. Such construction can then be invoiced by the service providers without VAT.

With the measure in Chapter 7 of the Program Act, the tax authority would have a new means of evidence to better combat such establishments. The example is unfortunately chosen, because for that group, as a rule, the VAT will be deductible. So, why would they emigrate to a country outside the European Union? It is likely that the provision will be used more in the non-profit sector. This sector sometimes dares to set up structures to obtain the right to VAT deduction, dividing activities into separate entities. Without those separate entities, those segregated activities would not be entitled to deduction. The question is whether the new measure in Chapter 7 can be applied to such establishments?

Also, I would like to talk about Chapter 11, house burn oil. In Dutch, the title is clearer than in French. In French it says: gasoil, cry the heating. With us, it is clear: home fuel oil. Heating of private houses. Private heating is meant from the famous law that "establishes a allocation fund that makes the necessary resources available to the rightholders, referred to in the law granting a subsidy for the purchase of home combustion oil for the heating of a private home." Minister Reynders has repeatedly urged in the Committee for Finance to approve the program law as soon as possible and ⁇  not to halt or delay so that all discounts on private housing can be granted. The minister wanted to give us some sort of guilt if we delayed or halted the program law.

With the whole problem of schools and non-profit institutions that can no longer pay their sharply increased energy bills, the question is more urgent whether the government would better reduce the high VAT of 21% instead of allowing one-off discounts. Heating is not a luxury product. It is as vital as food. Nowhere else in Europe is the VAT — that is, the income for the State — on heating as high as here.

The Minister presents the reduction, or the compensation of the VAT of 17.35%, as a great response but in fact it is just a part of the VAT that the State now int in more because the prices have risen so tremendously. 21% VAT on 1,000 euros is, of course, a whole pack more than 21% on 500 euros. So, the treasury benefits greatly from the high fuel prices.

My party is in favor of a reduction in fuel taxes, even in order to improve the economy and competitiveness.

Of course, this is a huge income for the state. Therefore, the reduction of VAT and taxes is not a matter for this government. The reduction of VAT on monthly bandages or on lubricants will not cost so much but will also not give economic added value or provide additional stimulus to the economy while reduced energy costs would do so.

I would also like to say something about the bill containing various provisions. That draft law is subject to the same criticism as the program law, namely: it is a whole set of measures that must be quickly pursued by the Parliament and that contains a correction of earlier program laws that were also then quickly quickly put together.

With regard to this bill, I would like to draw attention to Article 162, and my own amendment no. 8, document 51/2098, to defend.

My amendment aims to eliminate the discrimination already created last year by raising the age to 12 years for the deduction of childcare costs. After all, a lot of people still take care of the care of their children themselves and do not have the financial situation as wide as the two-payer who today all the attention goes to. Their

There are also families of small self-employed persons, freelancers and entrepreneurs, one-payers who always take care of their children themselves while further exploiting their business or whose children are taken care of by grandparents or family. Their

For these people, the government has done nothing. These people, in my opinion, are equally entitled to tax benefits. Therefore, in Article 132, paragraph 1, sixth subparagraph, of the BGB, I request that the words "3 years" be replaced by the words "12 years". Since in Article 162 of the present bill the expenditure for child care which can be deducted from the personal tax is extended to the kindergarten and lower schools, it is only normal that parents who take care of child care themselves and do not use institutions already subsidized by the government also receive a tax benefit up to 12 years instead of up to 3 years.

The Government Agreement of June 2003 — the first government agreement in my career as a people’s representative — also emphasized that the family is the cornerstone of society and the best environment for personal development. I quote literally from the government agreement: “the best environment for personal development and the involvement of the individual in society.” Moreover—also a philosophy of purple—all forms of society must be taxed equally. Further in this reasoning, the traditional family should be encouraged and ⁇  should not be discriminated against. Parents who do not send their children to the shelter do a great service to society.

The bill containing various provisions also repairs the legal framework of the deduction for the own and only home. My party calls for a drastic simplification of the tax system. However, we see the opposite. The system is becoming more and more complex and there are more and more deduction points. The Flemish Belang advocates the reduction of the rates, which would make less complicated deduction points. The deduction for the own and only home has become even more complex so that it is already clear that the tax authority will not automatically be able to make the right choice for the taxable person. People who have taken a loan for their home — both before and since 2005 — should seek advice from a tax consultant, an accountant or specialist in the matter in a timely manner.

Mr. Speaker, I conclude with the important communication that the Belgian State is clearly above its standing. We heard this from the Court of Auditors. In the mistake book we can read black on white that the fines that the government must pay are often already higher than the original amounts.

The program law introduces a lot of new taxes. The Court of Auditors has a sharp criticism of the federal budget for the following reasons. The budget is very vulnerable to an economic counterpart and depends on one-off measures. The new fiscal measures are too poorly elaborated and too unclear. The government is not able to save enough.

The European Commission and the International Monetary Fund have also criticized the new fiscal measures contained in the program law and the draft law containing various provisions. It could be that Belgium, with all these new fiscal measures, would be flooded back to create a budget deficit.

It would have been better for the state to save. Therefore, we will vote against the program law and against the draft law containing various provisions.

#38

Official text

                    
                    Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, dans le cadre de la partie Finances de la loi-programme, de nombreux éléments ont déjà été expliqués sur le budget de l'Etat. Je tenterai donc d'éviter les redites dans mon intervention.

Ce volet comprend évidemment nombre de mesures que l'on peut saluer. Néanmoins, on peut également regretter que la communication n'ait pas toujours été à la hauteur et qu'on n'ait pas été en mesure d'expliquer clairement les choix importants faits lors de l'élaboration de ce budget 2006. En effet, le budget comme la loiprogramme comportent des mesures essentielles qui mettent en oeuvre des idées et des choix effectués par le gouvernement.

En ce qui concerne le budget — j'ai déjà eu l'occasion de le dire — la fiscalité doit rester un moyen et ne pas devenir une fin en soi. C'est bien évidemment le moyen d'assurer des recettes à l'Etat mais aussi de poser des choix politiques, d'encourager ou de dissuader certains comportements. En la matière, les mesures reprises ici sont particulièrement exemplaires.

On nous parle de rage taxatoire, d'acharnement, etc. Trop souvent, on ne peut que constater que les modifications ou adaptations des législations fiscales ne sont que la prise en compte de la réalité, des évolutions de notre société, ou des réactions normales face à des pratiques abusives. Mais celles-ci visent aussi à rencontrer des éléments particulièrement essentiels, tels que le poids de la dette publique, et certaines contraintes qui nous ont été imposées par le passé afin de pouvoir rentrer dans les critères de Maastricht.

Dans le cadre de cette loi-programme, que constate-t-on?

- Des mesures qui visent à plus de justice, en élargissant l'assiette fiscale, ce qui permet de mieux répartir la contribution de chacun et des différents revenus, que ce soit ceux issus du travail ou du capital. - Plus de justice aussi en permettant la lutte contre la fraude fiscale par les mesures anti-abus de droit et la correction de certains abus manifestes comme c'est le cas pour l'immatriculation des véhicules utilitaires. - Des mesures favorables visant à encourager les économies d'énergie, l'utilisation des biocarburants, ainsi que des mesures pour répondre à des besoins urgents et ce, concernant le gasoil de chauffage.

Ces éléments me laissent à penser que les choix politiques sont posés, les mesures sont prises et la loi-programme en est la concrétisation.

La taxation des sicavs est un des choix politiques importants qui a été posé. Comme je l'ai dit en introduction, il me semble essentiel d'introduire aujourd'hui davantage de justice dans la contribution des différents revenus aux revenus de l'Etat en général et à la sécurité sociale en particulier. Une contribution de tous les revenus, qu'ils soient le fruit du travail ou celui du capital, permet une meilleure répartition des efforts à fournir. Je ne vous apprendrai rien en disant que plus l'assiette fiscale est large, plus on peut se permettre une contribution réduite. Il faut donc que chacun contribue aux prestations dont il bénéficie à hauteur de ses moyens. On parle ainsi de justice sociale.

Je ne vois pas ce qu'il y a de choquant ou même d'anormal à taxer modestement les sicavs qui comportent plus de 40% d'obligations. Dans ce cadre, on parle bien de revenu; il me semble donc normal d'inclure la plus-value puisqu'elle fait partie intégrante du revenu.

On nous a tout dit à propos de ce choix! "C'est immoral!"; "On va faire fuir les capitaux!"; "La Belgique ne peut pas se distinguer au niveau de l'Europe".

Laissez-moi vous rappeler certaines choses! Comme le soulignait récemment le journal "L'Echo", la Belgique tient le haut du pavé en ce qui concerne la taxation des plus-values. Mais quand on dit "le haut du pavé", il ne s'agit pas du haut du pavé en matière de taxation mais en matière d'absence de taxation! Pourtant, on ne peut pas taxer le journal "L'Echo" de socialiste militant!

Pourquoi la Belgique tient-elle le haut du pavé? Parce que notre pays pratique l'une des fiscalités les plus intéressantes, une fiscalité sur les plus-values réduite à néant et, partant, celle-ci place la Belgique au même niveau que la Suisse. Le Luxembourg, quant à lui, taxe au moins partiellement les plus-values, jusqu'à un taux maximum de 39,95%. Je crois que cela peut laisser rêveur! N'oublions pas non plus d'autres formes d'imposition existantes dont on ne parle pas — elles ne sont pas ici en cause — pour lesquelles la Belgique se singularise particulièrement.

Dès lors, quand on me parle de retour de la "rage taxatoire", permettez-moi d'émettre certains doutes. S'il est vrai que l'OCDE place notre pays à la troisième place en ce qui concerne les prélèvements — certains se plaisent régulièrement à le rappeler —, l'objectivité nous force à faire deux remarques. D'une part, de trop nombreux revenus échappent complètement à l'impôt pendant que d'autres sont peu taxés. D'autre part, si l'on effectue une comparaison de la scène internationale — puisque c'est de cela qu'il s'agit —, avant de pousser de hauts cris, il conviendrait de mettre en relation les taux de prélèvement avec les prestations et les investissements publics. Nous obtiendrons alors un "benchmarking" variable. Il y a fort à parier que le palmarès connaîtrait quelques grands bouleversements!

Par conséquent, je ne peux que me féliciter de cette mesure, même incomplète puisqu'elle ne prendra sa pleine mesure qu'en 2008 avec la prise en compte complète du revenu intérêts/plus-value. La taxation de ces produits financiers me semble tout à fait logique et cohérente, d'autant que les obligations, quant à elles, sont déjà taxées via le précompte libératoire. Il me semble donc normal de prendre en compte les parties obligataires des sicavs et les sicavs composées uniquement d'obligations. La mise en oeuvre de cette taxe s'inscrit pleinement dans le modèle proposé par la directive Epargne.

Par ailleurs, si ce dispositif mis en place ne sera appliqué pleinement qu'en 2008, nous nous félicitons que le gouvernement ait assuré la cohérence de la méthode en prévoyant un relèvement de la taxe sur les opérations de bourse de 0,5 à 1,1% — ce pourcentage n'est pas très élevé — avec un plafond à 750 euros et sa possible disparition en 2008 puisqu'il s'agit d'une mesure transitoire. Outre le fait de taxer l'épargne, le choix opéré par le gouvernement est aussi un choix économique, puisque l'épargne investie en bourse doit permettre aux entreprises de se financer pour produire, pour contribuer à la croissance et à la création d'emplois. Dès lors, taxer plus particulièrement les obligations me semble tout à fait cohérent, d'autant que corrélativement un incitant a été mis en place par le remboursement de la TOB s'il y avait conversion entre le 1 er janvier et le 28 février. 

Dans la même logique, il me semble aussi tout à fait normal que soient pris en compte les produits des branches 21 et 23 puisque ces produits d'assurance sont, en réalité, des produits d'épargne. C'est donc une question de cohérence, notamment avec la taxation des sicavs, et il est bon de rappeler qu'il ne s'agit là que d'une taxe réduite, puisqu'elle est de 1,1%.

Voilà pour certains éléments concernant les mesures prises par le gouvernement qui supposent plus de justice sociale et un choix politique posé.

Si le choix politique est posé pour encourager, il doit aussi dissuader certains comportements. Il me semble qu'il y a lieu d'agir contre les comportements que nous pouvons relever dans cette fiscalité, qui est adaptée à la réalité, qui corrige des pratiques abusives ou des inégalités, et qui lutte contre la fraude.

Il est bon que le gouvernement prenne enfin les mesures qui s'imposent pour rendre à la catégorie des véhicules utilitaires sa fonction réelle, à savoir offrir une fiscalité adaptée aux professionnels qui utilisent leur véhicule comme outil. Il était devenu quelque peu inique de voir des Cayenne au Sablon, tout en sachant que ce toutterrain de luxe était immatriculé comme une camionnette. Il s'agit là aussi d'un choix clair posé par le gouvernement, un choix de justice et de correction de pratiques abusives. On peut se demander ce qu'il en sera pour les véhicules qui sont actuellement immatriculés en utilitaires: le resteront-ils? Ou devront-ils répondre aux nouvelles normes pour continuer à bénéficier de ces dispositions?

Autre élément de justice correctrice et de rééquilibrage: la mesure anti-abus de droit. La TVA constitue un pan important de la fiscalité, nombre de directives européennes y sont consacrées, une partie de ce que nous versons en qualité de TVA va directement à l'Europe. Il est dès lors bon que des mesures soient prises pour combattre la fraude en ce domaine.

Dans ce cadre, il est essentiel de donner aux services chargés de lutter contre la fraude les outils, y compris juridiques, nécessaires à l'accomplissement de leur mission. La sécurité juridique est bien entendu essentielle, mais il est tout aussi primordial de lutter contre les abus de droit. C'est là une forme d'autoprotection de l'ordre juridique, pour reprendre l'expression de l'avocat général de la Cour de justice des Communautés européennes, M. Tesoro.

La TVA et son application sont des matières complexes et propices aux montages juridiques frauduleux, comme on le découvre trop souvent lors de la mise à jour de carrousels TVA. Il est donc particulièrement important de pouvoir lutter contre les abus de droit dans ce domaine. En outre, les mesures prises ici doivent être mises en rapport avec l'existence de la procédure des décisions anticipées — le "ruling" -, qui permet à toute entreprise de s'assurer que ces opérations ne seront pas contestées. Ainsi sera garantie une pleine et entière sécurité juridique indispensable à une activité économique saine. Je souhaite également relever la mesure relative au crédit d'impôt pour bas revenus, incluant les fonctionnaires statutaires. C'est une bonne mesure puisqu'elle corrige une injustice qui excluait les fonctionnaires du bénéfice de cette mesure. L'emploi public est important, et il convient de ne pas le discriminer dans les dispositifs d'aide à l'emploi.

Comme je l'ai dit, si la fiscalité est là pour assurer des choix politiques et dissuader certains comportements, elle sert aussi à prendre des décisions essentielles et à mieux appréhender les problèmes réels. La fiscalité, dont certaines mesures prennent effet avec retard, peut aussi répondre rapidement à des problèmes soudains. Et je me félicite que le gouvernement ait pu apporter une réponse prompte à la hausse relativement subite des prix du carburant, tout en anticipant et développant des politiques de réduction et de rationalisation de la consommation énergétique.

En ce qui concerne le gasoil de chauffage, il n'y a pas de retard en l'état actuel des choses, mais un travail sérieux attend l'administration fiscale au début de l'année, eu égard à tous ceux qui attendent le remboursement de leur facture mazout. Il faudra donc que des fonctionnaires soient mobilisés afin de pouvoir répondre à la demande importante, telle qu'elle est déjà relevée actuellement. Comme je l'ai déjà dit lors de la discussion budgétaire, puisque les collectivités sont parties prenantes et qu'un accord a été récemment conclu avec les Communautés, peut-être conviendrait-il d'envisager de passer la main directement à celles-ci au lieu de surcharger l'administration, laquelle sera confrontée aux demandes individuelles.

Nous nous réjouissons de ces mesures, car elles permettent à la population d'amortir cette hausse relativement brutale des prix des carburants. Toutefois, nous tenons à rappeler ici que des mesures structurelles doivent être décidées certainement, et peut-être même uniquement, à destination de ceux qui disposent des plus bas revenus.

En effet, si l'on peut constater que le baril de pétrole diminue quelque peu, toutes les études démontrent que le coût de l'énergie ira croissant, d'autant que nous pourrions arriver à un pic de production pétrolière. Il ne faut pas nécessairement se montrer alarmistes, mais je crois qu'en fonction de ces études se basant sur des éléments objectifs, nous devons nous diriger vers des initiatives structurelles destinées aux plus bas revenus. Car ce sont ceux qui disposent des revenus les plus faibles qui ressentent le plus durement les effets des hausses de prix, et ce sont ceux-là qu'il faut aider tout particulièrement. Il en sera sans doute de même pour les mesures qui vont être prises aux fins d'alléger le coût de la facture de gaz. Elles pourraient apporter une réponse structurelle.

S'il faut faire face à un élément soudain, une hausse brutale et apporter une réponse rapide et la plus adaptée possible, il convient également de mettre en place une fiscalité qui permette d'envisager l'avenir avec sérénité. En ce qui concerne l'énergie, il est fort probable que la tendance à la hausse des prix se poursuivra. Il me semble indispensable de mettre en oeuvre des politiques de réduction et de rationalisation de la consommation. Dès lors, des dépenses doivent être engagées pour économiser l'énergie. Bien des mesures doivent être prises et sont prises avec des plafonds plus élevés pour les investissements et les rénovations, tout cela contribuant à la diminution de la consommation d'énergie.

De l'autre côté, s'il est possible d'envisager des mesures individuelles en vue d'une économie d'énergie, une autre manière d'encourager viserait les investissements dans des secteurs considérés comme prioritaires. 

C'est le pendant de ces mesures qui doivent être prises, qui seront prises puisque les prochaines mesures viseront plutôt à encourager les économies d'énergie et c'est normal. S'il est essentiel de permettre à tous de se chauffer et qu'il faut prendre en considération les flambées des cours, la prise en compte du futur nous oblige aussi à adapter nos comportements, ceux des particuliers comme ceux des collectivités. Dès lors, il convient de faire face à ces études qui représentent un coût parfois lourd, de même qu'à ces investissements.

Les mesures sont positives. Nous pouvons comprendre qu'elles ne peuvent satisfaire tout le monde, tant dans la majorité que dans l'opposition; nous pouvons comprendre que les choix opérés politiquement ne peuvent satisfaire tout le monde, mais ils ont le mérite d'être clairs. Ils ne s'expliquent pas simplement par un budget à garder en équilibre, mais ils sont décidés en tenant compte d'une justice sociale et d'une justice fiscale à conserver. De plus, ils sont opérés en vue d'encourager ou de dissuader certains comportements.

C'est donc avec confiance que nous voterons cette partie.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Ministers, Ladies and Gentlemen, as part of the Finance section of the law-program, many elements have already been explained on the state budget. I will try to avoid repetition in my speech.

This aspect of course includes a number of measures that can be welcomed. Nevertheless, it can also be regretted that the communication has not always been at the level and that it has not been able to clearly explain the important choices made during the preparation of this 2006 budget. Indeed, the budget as well as the loiprogram include essential measures that implement ideas and choices made by the government.

As for the budget — I have already had the opportunity to say it — taxation must remain a means and not become an end in itself. This is, of course, the means of securing revenue to the state but also of making political choices, of encouraging or deterring certain behaviors. In this regard, the measures repeated here are ⁇  exemplary.

We are talking about taxative rage, harshness, etc. Too often, we can only find that changes or adjustments to tax legislation are only taking into account the reality, the developments in our society, or normal reactions to abusive practices. But they also aim to meet especially essential elements, such as the weight of public debt, and certain constraints that have been imposed on us in the past in order to be able to return to the Maastricht criteria.

Within the framework of this law-program, what is seen?

- Measures aimed at more justice, by expanding the tax base, which allows for a better distribution of the contribution of each and the different incomes, whether those from labour or capital. More justice also by enabling the fight against tax fraud through anti-abuse measures and the correction of some obvious abuses as is the case for the registration of utility vehicles. - favourable measures aimed at encouraging energy savings, the use of biofuels, as well as measures to meet urgent needs, including gasoline for heating.

These elements let me think that the political choices are made, the measures are taken and the law-program is the implementation of them.

The taxation of sicavs is one of the important political choices that has been made. As I said in the introduction, it seems to me essential today to introduce more justice in the contribution of the different incomes to the incomes of the State in general and to social security in particular. A contribution of all income, whether it be the fruit of labour or that of capital, allows for a better distribution of the efforts to be provided. I will not teach you anything by saying that the wider the tax base, the more you can afford a reduced contribution. Everyone must contribute to the benefits he receives at the level of his resources. We are talking about social justice.

I don’t see what’s shocking or even unusual about modestly taxing the sicavs that contain more than 40% of bonds. In this context, we speak well of income; therefore it seems to me normal to include plus-value since it is an integral part of income.

Everything was told about this choice. “It’s immoral!”; “We’re going to let capital run away!”; “Belgium cannot distinguish itself at the level of Europe.”

Let me remind you of some things. As the newspaper "L'Echo" recently pointed out, Belgium holds the top of the pavement in terms of the taxation of surplus-value. But when we say "the top of the pavement", it is not the top of the pavement in terms of taxation but in terms of the absence of taxation! Nevertheless, one cannot tax the newspaper "L'Echo" of a socialist militant!

Why is Belgium holding the top of the pavement? Because our country practices one of the most interesting taxation, a surplus-value tax reduced to nothing and, therefore, this places Belgium at the same level as Switzerland. Luxembourg, on the other hand, tax at least partially surplus values, up to a maximum rate of 39.95%. I think that can leave a dreamer! Let us also not forget other existing forms of taxation that are not mentioned - they are not here in question - for which Belgium is ⁇  singular.

Therefore, when I am talking about the return of the "taxatory rage", allow me to raise some doubts. While it is true that the OECD places our country in the third place in terms of sampling — some are pleased to regularly recall it — objectivity forces us to make two remarks. On the one hand, too many incomes completely escape tax while others are low taxed. On the other hand, if one makes a comparison of the international scene — since that is what it is — before making loud screams, it would be appropriate to link the rates of levy with the benefits and public investments. This will result in a variable benchmarking. There is a lot to bet that the palmarès will experience some big turmoil!

Therefore, I can only welcome this measure, even if incomplete, since it will take its full effect only in 2008 with the full accounting of interest/plus-value income. The taxation of these financial products seems to me quite logical and consistent, especially since the bonds, on the other hand, are already taxed through the liberatory pre-count. Therefore, it seems to me normal to take into account the obligation parts of the sicavs and the sicavs consisting only of obligations. The implementation of this tax is fully in line with the model proposed by the Savings Directive.

Furthermore, if this established arrangement will be fully implemented only in 2008, we welcome that the government has ensured the consistency of the method by providing for an increase in the tax on stock exchanges from 0.5 to 1.1% – this percentage is not very high – with a ceiling of 750 euros and its possible disappearance in 2008 as it is a transitional measure. In addition to taxing savings, the choice made by the government is also an economic choice, since savings invested on the stock market must enable companies to finance themselves to produce, to contribute to growth and job creation. Therefore, taxing in particular the bonds seems to me quite consistent, especially since correlatively an incentive was put in place by the repayment of the TOB if there was conversion between 1 January and 28 February. by

In the same logic, it also seems to me quite normal that the products of branches 21 and 23 are taken into account since these insurance products are, in fact, savings products. It is therefore a matter of consistency, especially with the taxation of sicavs, and it is good to remember that this is only a reduced tax, since it is 1.1%.

This is for some elements concerning the measures taken by the government that require more social justice and a political choice made.

If the political choice is made to encourage, it must also deter certain behaviors. It seems to me that action should be taken against the behaviors that we may encounter in this taxation, which is adapted to reality, which corrects abusive practices or inequalities, and which fights fraud.

It is good that the government finally takes the necessary measures to restore the utility vehicle category to its real function, namely to offer a suitable taxation to professionals who use their vehicle as a tool. He had become somewhat unfair to see Cayenne at Sablon, while knowing that this luxurious off-road was registered as a truck. This is also a clear choice made by the government, a choice of justice and correction of abusive practices. One may ask what will happen to vehicles that are currently registered as utilities: will they remain? Or will they have to meet the new standards in order to continue to benefit from these provisions?

Another element of corrective justice and re-balancing: the anti-abuse measure. VAT is an important part of taxation, many European directives are dedicated to it, a part of what we pay as VAT goes directly to Europe. It is therefore good that measures are taken to combat fraud in this area.

In this context, it is essential to provide fraud fighting services with the tools, including legal, necessary to fulfill their mission. Legal certainty is of course essential, but it is equally essential to combat law abuse. This is a form of self-protection of the legal order, to recall the expression of the Attorney General of the Court of Justice of the European Communities, Mr. The Treasure.

VAT and its application are complex subjects and are conducive to fraudulent legal assemblies, as is discovered too often when updating VAT carousels. It is therefore ⁇  important to be able to combat abuse of law in this area. Furthermore, the measures taken here must be linked to the existence of the pre-decision procedure — the “ruling” — which allows any company to ensure that these transactions will not be contested. This will guarantee full and complete legal certainty indispensable to a sound economic activity. I would also like to raise the measure regarding the low-income tax credit, including statutory officials. This is a good measure because it corrects an injustice that excluded officials from the benefit of this measure. Public employment is important and should not be discriminated against in employment support schemes.

As I said, if taxation is there to ensure political choices and deter certain behaviors, it also serves to make key decisions and better understand the real problems. Taxation, some measures of which take effect with delay, can also respond quickly to sudden problems. And I am pleased that the government has been able to respond promptly to the relatively sudden rise in fuel prices, while anticipating and developing policies to reduce and rationalize energy consumption.

As for heating diesel, there is no delay in the current state of things, but serious work awaits the tax administration at the beginning of the year, considering all those who await the refund of their oil bill. Therefore, officials will need to be mobilised in order to be able to meet the large demand, as it is already being raised at the moment. As I said before in the budget discussion, since the communities are stakeholders and a recent agreement has been reached with the communities, ⁇  it would be worth considering putting the hand directly on them instead of overloading the administration, which will face individual requests.

We welcome these measures, as they allow the population to amortise this relatively brutal rise in fuel prices. However, we would like to remind here that structural measures must be decided, and ⁇  even only, for those with the lowest incomes.

Indeed, if one can see that the barrel of oil decreases somewhat, all studies demonstrate that the cost of energy will grow, especially since we could reach a peak of oil production. It is not necessary to be alarmist, but I believe that based on these studies based on objective elements, we must move towards structural initiatives aimed at the lowest incomes. For it is those with the lowest incomes who are most affected by the effects of price increases, and they are those who need to be especially helped. It will probably be the same for the measures that will be taken in order to lessen the cost of the gas bill. They could provide a structural response.

If it is necessary to deal with a sudden element, a sudden rise and to provide a quick and as appropriate response as possible, it is also necessary to establish a taxation that allows you to look at the future with serenity. In terms of energy, it is highly likely that the trend of rising prices will continue. I think it is essential to implement policies to reduce and rationalize consumption. Therefore, expenses must be engaged to save energy. Many measures must be taken and are taken with higher ceilings for investments and renovations, all of which contribute to reduced energy consumption.

On the other hand, while it is possible to consider individual measures for energy savings, another way of encouraging would be to target investments in priority sectors. by

It is the duration of these measures that must be taken, which will be taken since the next measures will instead aim to encourage energy savings and this is normal. While it is essential to allow everyone to warm up and to take into account the rising rates, taking into account the future also compels us to adapt our behaviors, those of individuals as well as those of communities. Therefore, it is necessary to deal with these studies, which are sometimes costly, as well as these investments.

The measures are positive. We can understand that they cannot satisfy everyone, both in the majority and in the opposition; we can understand that the choices made politically cannot satisfy everyone, but they have the merit of being clear. They are not simply explained by a budget to keep in balance, but they are decided by taking into account social justice and fiscal justice to maintain. In addition, they are operated in order to encourage or deter certain behaviors.

We will vote for this part with confidence.

#39

#40

#41

#42

#43

#44

#45

Official text

                    
                    Enkele maanden geleden werd door de voormalige Minister van Begroting, Johan Vande Lanotte, aangekondigd dat hij een antimisbruikmaatregel zou nemen in het kader van de strijd tegen de BTW-carrouselfraude. We hebben dan ook met belangstelling uitgekeken naar het initiatief dat terzake zou genomen worden.

Translated text

#46

Official text

                    
                    Op basis van de tekst die nu wordt voorgelegd beoogt de regering niet zozeer een maatregel in te voeren tegen de BTW-carousselfraude, doch veeleer grenzen te willen stellen aan het recht van de belastingplichtige om de minst belaste weg te kiezen. Ze beoogt dit te doen door een kopie van de antimisbruikbepaling uit de inkomstenbelastingen in te voeren in de BTW-wetgeving.

Translated text

#47

Official text

                    
                    Dit voornemen om paal en perk te stellen aan ingenieuze juridische constructies blijkt duidelijk uit de memorie van toelichting die in dat kader de constructies vermeldt waarbij zonder economische verantwoording fictieve of buffervennootschappen worden opgericht.

Translated text

#48

Official text

                    
                    Naar analogie van de inkomstenbelasting bestaat het tegenbewijs erin aan te tonen dat er naast fiscale motieven ook financiële en economische motieven zijn. Zich bewust zijnde van de rechtsonzekerheid die een dergelijke maatregel impliceert, verwijst de memorie expliciet naar de procedure van de voorafgaande beslissingen, de zogenaamde ruling, vermist deze de economische operator toelaat er zich ex ante van te verzekeren dat de economische handelingen die hij wenst te verrichten nadien niet zullen worden betwist.

Translated text

#49

#50

#51

Official text

                    
                    Anderzijds wordt net nu een aantal belangrijke arresten van het Europees Hof verwacht over het al dan niet bestaan van een autonoom, communautair, antimisbruikprincipe. De hangende zaken voor het Europees Hof gaan telkens over constructies waarbij wordt gepoogd de BTW te recupereren in gevallen waarin dat normaal gezien, krachtens de algemene principes van dezelfde richtlijn, niet mogelijk is.

Translated text

#52

#53

Official text

                    
                    De maatregel is ook vreemd op dit moment, gelet op het initiatief van de Europese Commissie om via een herschikking van artikel 27 van de zesde richtlijn de lidstaten toe te laten om op een flexibele wijze wetgevend op te treden tegen bepaalde, juridische constructies en om de richtlijn op bepaalde, bekende knelpunten duurzaam aan te passen.

Translated text

#54

Official text

                    
                    Voorts dient gesteld dat, gezien de recente rechtspraak inzake inkomstenbelastingen over de toepassing van de antimisbruikmaatregel voor de herkwalificatie van akten, de invoeging van een kopie van de bepalingen in het BTW-wetboek op dit ogenblik weinig zinvol lijkt. Op basis van de rechtspraak wordt de toepassing van artikel 344, §1, van het Wetboek van inkomstenbelastingen slechts mogelijk geacht, indien de gevolgen, verbonden aan de door de partijen gegeven kwalificatie van de akte, identiek zijn aan de gevolgen, verbonden aan de door de administratie in de plaats gestelde kwalificatie.

Translated text

#55

Official text

                    
                    Deze in de praktijk moeilijk realiseerbare toepassingsvoorwaarde lijkt op BTW-vlak overigens nog bemoeilijkt te worden door het feit dat aan de BTW-begrippen een communautaire interpretatie dient te worden verstrekt. Bijgevolg zullen de rechters en raadsheren bij elke betwisting over de toepassing van het nieuwe artikel 124 in het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde een prejudiciële vraag moeten stellen. Dat zal leiden tot ellenlange procedures alvorens de belastingplichtige rechtszekerheid verkrijgt.

Translated text

#56

Official text

                    
                    De invoering van deze antimisbruikwet lijkt dan ook veeleer een instrument om rechtsonzekerheid te creëren. De te verwachten toename van het aantal rechtsgeschillen en het feit dat in de Memorie uitdrukkelijk wordt gesteld dat de administratieve rulingpraktijk in deze rechtszekerheid moet brengen tonen aan dat de regering zich van haar wetgevende taak kwijt door de verantwoordelijkheid door te schuiven naar de andere machten.

Translated text

#57

Official text

                    
                    Door de betreffende maatregel bovendien nog retroactief per 1 november 2005 in te voeren, bestaat er in feite andermaal een voorbeeld van wetgeving dat het ondernemingsklimaat in België aantast. Voor ondernemingen is er niets zo erg als rechtsonzekerheid. Zij staan niet te springen voor juridische geschillen met de fiscus. Een administratieve ruling is bovendien slechts geldig in zoverre dit niet in strijd is met de wet. De praktijk zal moeten uitwijzen wie binnen de administratie daarover het laatste woord zal voeren.

Translated text

#58

Official text

                    
                    Mijnheer de minister van Financiën, met betrekking tot deze artikelen heb ik een precieze vraag aan u. Er is ondertussen onrust gerezen bij gemeenten over de juiste juridische draagwijdte, meer bepaald over de BTW-plicht van gemeenten voor alles wat rioleringen betreft.

Translated text

#59

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, ik verwijs u naar de ruling met de intercommunale rioleringbedrijven en het antwoord dat u gegeven hebt aan senator Steverlynck over de BTW-plicht van individuele gemeenten die met de waterbedelingsmaatschappijen een overeenkomst sluiten.

Translated text

#60

#61

#62

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil misbruik maken van de uiteenzetting van de heer Devlies om een vraag te stellen aan de minister die verantwoordelijk is voor de Regie der Gebouwen, in het kader van het amendement waarbij staatswaarborg wordt verleend bij de overdracht van het justitiepaleis van Antwerpen. Mijn vraag heeft betrekking op de biedingen die maandag jongstleden hebben plaatsgevonden.

Translated text

#63

#64

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, ik heb een aantal antwoorden.

De heer Bogaert had twee vragen. Een eerste vraag was of het mogelijk is om een vermindering van de commissies en de kosten voor de banken te hebben gedurende twee maanden, tot begin volgend jaar, voor de beveks, om naar een distributieproduct te gaan. Er is een vermindering van de TOB. Dat is duidelijk. Het staat in de wet. Het is voor de banken perfect mogelijk om dezelfde redenering te volgen wat hun commissies betreft op individuele basis - bank per bank - en op collectief vlak, bijvoorbeeld met Febelfin en met een akkoord binnen Febelfin. We hebben geen echt akkoord met de banken om dat te doen. Het is hun keuze. Het zou misschien nuttig zijn voor de banken om dat te doen om zodoende cliënten te hebben voor een ander product.

Er was een tweede vraag in verband met de toestand wat de TOB betreft vanaf 1 januari 2008. De taks is klaar. Wij komen opnieuw naar een lager niveau, maar zonder koninklijk besluit. Het is mogelijk om een nieuw stelsel af te schaffen, met eenzelfde TOB te blijven en zonder belasting op andere elementen dan de intresten. De heer Bogaert heeft gevraagd wat de toestand zal zijn. Ik dank hem voor zijn vertrouwen in mij. Ik zal proberen te blijven tot en met 2008 en een beslissing te nemen. Ik dank de heer Bogaert voor zijn vertrouwen. Het is niet de eerste keer. Hij heeft mij al een aantal vragen gesteld om te weten wat ik zal doen in 2011 of 2012. Ik ben bereid om tot dan te blijven. Ik heb daartegen geen bezwaar. Ik dank de CD&V-fractie, en vooral de heer Bogaert, voor hun vertrouwen in dat verband. Ik zal proberen te blijven tot 2008 en misschien zelfs langer, misschien tot ik tachtig jaar oud ben. Dit is een heel goede eindeloopbaan wat mij betreft. Ik ben bereid om dat te doen.

Translated text

I have a few answers.

Mr. Bogert had two questions. A first question was whether it was possible to have a reduction in commissions and costs for the banks for two months, until the beginning of next year, for the beef, to go to a distribution product. There is a reduction in the TOB. That is clear. It is in the law. It is perfectly possible for banks to follow the same reasoning with regard to their commissions on an individual basis - bank by bank - and on a collective level, for example with Febelfin and with an agreement within Febelfin. We have no real agreement with the banks to do so. It is their choice. It might be useful for banks to do so in order to have customers for another product.

There was a second question relating to the status of the TOB as of 1 January 2008. The tax is ready. We are coming back to a lower level, but without a royal decision. It is possible to abolish a new scheme, with the same TOB and without tax on elements other than interest. Mr. Bogert asked what the situation will be. I thank him for his trust in me. I will try to stay until 2008 and make a decision. I thank Mr. Bogert for his trust. It is not the first time. He has already asked me a number of questions to know what I will do in 2011 or 2012. I am willing to stay until then. I have no objection to this. I thank the CD&V Group, and in particular Mr Bogaert, for their confidence in this regard. I will try to stay until 2008 and maybe even longer, maybe until I am eighty years old. This is a very good final career for me. I am willing to do that.

#65

#66

Official text

                    
                    Het is niet de eerste keer. Hij heeft in de commissie voor de Financiën een heel goed commentaar gegeven in verband met de programmawet. Hij heeft gezegd dat het een heel goede voorbereiding van de wet was. Het was zeer aangenaam om dat te horen.

De tekst is klaar. Er is een verlaging van de TOB zonder een nieuw koninklijk besluit. Het is ook mogelijk om naar een ander systeem te gaan, maar er is alleen de afschaffing van het huidig artikel.

Dan kom ik bij heer Devlies en de nieuwe antimisbruikmaatregelen wat de BTW betreft. Het is geen doelstelling om iets te doen tegen de gemeenten of tegen een specifiek product — als ik het zo mag noemen — binnen de gemeenten. Wij moeten echter altijd dezelfde redenering volgen, wij moeten een economische doelstelling hebben. Met die economische doelstelling is er echter geen reden voor een andere behandeling wat de gemeenten betreft. Ik heb dus geen dergelijke intentie in dat verband. Dat geldt ook voor mijn administratie. Geval per geval moeten we echter tot een klaar en duidelijke analyse komen, zonder dat er echte problemen zijn in de gemeenten voor zo'n product. Normaal moeten we bij de huidige toestand blijven.

Ik kom tot de waarborgen in verband met het justitiepaleis van Antwerpen. Tot nu toe gaan wij verder met die operatie in Antwerpen. Er komt volgende vrijdag een nieuwe vergadering met alle offertes op tafel. Ik zal de verschillende offertes bekijken en als het nodig is moeten we zorgen voor een staatswaarborg. Dat is klaar en duidelijk. Ik zal een aantal voorwaarden op tafel leggen. Tot nu toe heb ik echter nog geen beslissing genomen in verband met een staatswaarborg. Eerst en vooral moeten we de wet hebben. Dat is duidelijk, er is een specifieke bepaling. Daarna moet ik ook de verschillende offertes zien. Wij wachten nu tot en met vrijdag. Misschien zal het nog mogelijk zijn om vrijdagnamiddag een bespreking te hebben in dat verband. Ik heb echter nog geen precieze voorwaarden op tafel gelegd, ik moet eerst en vooral de verschillende offertes zien. Dan zullen we een beslissing nemen.

Translated text

It is not the first time. He gave a very good comment in the Finance Committee regarding the program law. He said it was a very good preparation of the law. It was very pleasant to hear that.

The text is ready. There is a reduction in the TOB without a new royal decree. It is also possible to go to another system, but there is only the abolition of the current item.

Then I come to Mr. Devlies and the new anti-abuse measures with regard to VAT. It is not the goal of doing anything against the municipalities or against a specific product — if I can call it so — within the municipalities. However, we must always follow the same reasoning, we must have an economic goal. With that economic objective, however, there is no reason for a different treatment of municipalities. I have no such intention in this regard. This also applies to my administration. Case by case, however, we need to come to a clear and clear analysis, without there being real problems in the municipalities for such a product. Normally, we must stay with the current situation.

I am referring to the guarantees related to the Palace of Justice in Antwerp. So far, we are continuing this operation in Antwerp. There will be a new meeting next Friday with all the offers on the table. I will look at the various offers and, if necessary, we will have to provide a state guard. That is ready and clear. I will put some conditions on the table. So far, however, I have not made a decision regarding a state guard. First and foremost, we must have the law. That is clear, there is a specific provision. I also have to look at the different offers. We are waiting until Friday. Per ⁇  it will still be possible to have a discussion on this subject on Friday afternoon. However, I have not yet put precise conditions on the table, I must first and above all see the different offers. Then we will make a decision.

#67

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, behoudens vergissing van mijn kant denk ik dat we maandag jongstleden normaal de laatste bieding van de betrokken kandidaten kregen. Ik dacht dat de akte normaal gezien op dezelfde dag werd verleden, weliswaar onder de opschortende voorwaarde van een staatswaarborg.

Translated text

#68

Official text

                    
                    Dat gebeurt inderdaad op dezelfde dag maar dat was niet op maandag, het zal vrijdag zijn. Er was nog een aantal vragen van de verschillende bedrijven die bezig zijn met de voorbereiding van een offerte op juridisch vlak. Er zijn nog twee vergaderingen, vandaag en morgen, om een antwoord te geven op die vragen. Vrijdag komt normaal de laatste vergadering. Het zal donderdag of vrijdag gebeuren maar ik denk vrijdag. Het is dus dezelfde redenering als vorige week, ik moet op dezelfde dag een beslissing nemen over de staatswaarborg. Dat gebeurde echter maandag niet, het zal voor het einde van de week zijn. We zijn nog bezig met een aantal vragen van de verschillende bedrijven en wij proberen een antwoord te geven op juridisch vlak, niet alleen met de Regie der Gebouwen maar ook met de consulent van de Regie der Gebouwen.

Translated text

#69

Official text

                    
                    Mijnheer de minister, kan dit geen problemen opleveren. Als u nu de voorwaarden en de risico's opnieuw bespreekt en de modaliteiten — hetzij expliciet hetzij impliciet — wijzigt, zouden er problemen kunnen ontstaan, zoals destijds bij Zon en Zee. Sommige bieders haken af, andere bieders doen nog mee.

Translated text

#70

Official text

                    
                    De staatswaarborg is enkel een mogelijkheid. Ik denk niet dat het mogelijk zal zijn een operatie te doen zonder staatswaarborg, maar ik wacht de offerte af. Als iemand een offerte indient zonder eis tot staatswaarborg, dan heb ik geen probleem met dit voorstel.

Translated text

#71

#72

Official text

                    
                    Iedereen mag komen. Maar tot op heden is er geen wijziging van de voorwaarden. Er waren wel nog een aantal wijzigingen voor wat de interest betreft, maar niet voor wat betreft de staatswaarborg. Dat is een aparte beslissing van de regering en van de minister van Financiën. We gaan dus verder. Vrijdag 23 december moeten we tot een eindbeslissing komen. Maar als het onmogelijk is om op die datum een beslissing te nemen dan ben ik bereid te wachten tot en met 31 december.

Translated text

#73

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik werd aangesproken door de heer Wathelet, die zei dat er op het vlak van energie wel een groot aantal inspanningen is gebeurd. Hij heeft dat echter gelieerd aan het feit dat dit het gevolg zou zijn van Europese richtlijnen. Dat is ten dele juist. Ik zeg: ten dele, omdat noch het degressief tarief, noch het op de beurs brengen van Elia, noch het infopunt energie, noch het elektronisch kadaster voor gas, noch de interconnectie zijn voorzien in of verplicht gemaakt door richtlijnen. Dat zijn bijkomende initiatieven die deze regering heeft genomen. 

Hij heeft dan 3 problemen aangeraakt. Ten eerste, Fapetro en het feit dat dit voor verschillende doeleinden zou worden gebruikt. We moeten uitgaan van wat Fapetro is: dat is in eerste instantie een budgettair fonds. Dat fonds kan ook worden gebruikt voor andere inspanningen en doeleinden, vermits de gegevens die moeten verwerkt worden, dezelfde doelstellingen hebben. Het is dus voor een stuk normaal dat men voor Apetra, Premas, Bofas en het sociaal stookoliefonds die allemaal werken met berekeningen, opmaak en verzending van documenten op basis van gegevens die door de sector kunnen aangeleverd worden, dat begrotingsfonds heeft gekozen om dat mogelijk te maken. Daar is dus niets onwettelijks mee gemoeid. 

Vervolgens heeft hij het over het programmacontract gehad. Het is juist dat het programmacontract tot op heden werd afgesloten met de mensen van de Belgische Petroleumfederatie. In eerste instantie zijn dat 7 grote maatschappijen, die zich bijna uitsluitend met raffinage bezighouden. Daarbuiten moeten er in die sector nog heel wat andere zaken gebeuren als transport, distributie en levering. Dat zijn verschillende metiers. Men aanvaardt dat voor andere energiebronnen en moet dat dus ook voor petroleum aanvaarden. Dat is een van de redenen waarom de mogelijkheid nu wordt verschaft via de Programmawet om akkoorden te kunnen afsluiten met die andere sectoren, dus om met die 60% andere sectoren die zich met transport, distributie of levering bezighouden, bindende akkoorden te kunnen afsluiten. Wat dat betreft denk ik dus niet dat dit een ommezwaai is, maar gewoon een aanpassing aan de dagelijkse realiteit.

In laatste instantie wil ik ook iets zeggen over de gespreide betaling. We horen een diffuse klok. Sommigen zeggen dat de aangekondigde verplichtingen tot op heden nog niet zijn opgelegd. Anderen stellen dat deze verplichtingen de sector zal dood nijpen. Ik denk aan het betoog dat mevrouw Pieters vorige week heeft gehouden. We moeten rekening houden met de problemen die de sector kent maar we mogen ook de stelling van de heer Wathelet niet uit het oog verliezen.

We hebben hierover overleg gepleegd met de sector en wij zijn uiteindelijk tot een akkoord gekomen. Dit kan in een KB worden gegoten. Het ontwerp van KB is klaar. We kunnen dit KB maar bekendmaken en uitvoeren zodra deze programmawet over de gespreide betaling gepubliceerd is. Dan zullen we de normale stappen van de procedure volgen.

Translated text

Mr. Wathelet spoke to me, who said that a lot of effort has been made in the field of energy. However, he has linked that to the fact that this would be the result of European directives. That is partly correct. I say, in part, because neither the degressive rate, nor the listing of Elia, nor the energy infpoint, nor the electronic gas cadastre, nor the interconnection are provided or required by directives. These are additional initiatives that this government has taken. Their

He had three problems. First, Fapetro and the fact that this would be used for various purposes. We must assume what Fapetro is: it is initially a budgetary fund. That fund may also be used for other efforts and purposes, provided that the data to be processed has the same purposes. Therefore, it is quite normal for Apetra, Premas, Bofas and the Social Fuel Fund, which all work with calculations, formatting and sending documents based on data that can be supplied by the sector, that budget fund has chosen to make this possible. There is nothing illegal in this. Their

Then he talked about the program contract. It is true that the program contract has so far been concluded with the people of the Belgian Petroleum Federation. Initially, there are seven large companies, which are almost exclusively engaged in refining. Beyond that, there are many other things to be done in this sector such as transportation, distribution and supply. These are different meters. This is accepted for other energy sources and must therefore also be accepted for petroleum. That is one of the reasons why the possibility is now provided through the Program Law to be able to conclude agreements with those other sectors, i.e. to be able to conclude binding agreements with those 60% other sectors engaged in transport, distribution or supply. In that regard, I do not think that this is a change, but simply an adaptation to the everyday reality.

Finally, I would like to say something about the distributed payment. We hear a diffuse clock. Some say that the announced obligations have not yet been imposed. Others argue that these commitments will kill the sector. I think of the speech that Ms. Pieters held last week. We must take into account the problems that the sector knows, but we must also not lose sight of Mr. Wathelet’s position.

We discussed this with the industry and we eventually reached an agreement. This can be poured into a KB. The KB design is ready. We can only publish and execute this KB as soon as this program law on distributed payment has been published. Then we will follow the normal steps of the procedure.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#16	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#17	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#37	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#38	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#48	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#49	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#50	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#51	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#52	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#53	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#54	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#55	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#56	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#57	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#58	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#59	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#60	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#61	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#62	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#63	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#64	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#65	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#66	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#67	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#68	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#69	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#70	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#71	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#72	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#73	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★