General information
Full name plenum van 2006-07-12 14:22:00+00:00 in Chamber of representatives
Type plenum
URL https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip227.html
Parliament Chamber of representatives
You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!
Propositions that were discussed
Code
Date
Adopted
Title
51K2478
10/05/2006
✔
Projet de loi modifiant la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers.
Discussions
You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.
Discussions statuses
ID
German
French
English
Esperanto
Spanish
Dutch
#0
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#1
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#2
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#3
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#4
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#5
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#6
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#7
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#8
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#9
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#10
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#11
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#12
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#13
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#14
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#15
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#16
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#17
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#18
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#19
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#20
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#21
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#22
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#23
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#24
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#25
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#26
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#27
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#28
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#29
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#30
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#31
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#32
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#33
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#34
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#35
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#36
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#37
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#38
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#39
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#40
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#41
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#42
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#43
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#44
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#45
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#46
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#47
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#48
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#49
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#50
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#51
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#52
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#53
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#54
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#55
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#56
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#57
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#58
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#59
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#60
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#61
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#62
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#63
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#64
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#65
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#66
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#67
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#68
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#69
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#70
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#71
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#72
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#73
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#74
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#75
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#76
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#77
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#78
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#79
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#80
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#81
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#82
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#83
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#84
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#85
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#86
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#87
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#88
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#89
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#90
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#91
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#92
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#93
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#94
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#95
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#96
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#97
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#98
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#99
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#100
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#101
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#102
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#103
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#104
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#105
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#106
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#107
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#108
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#109
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#110
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#111
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#112
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#113
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#114
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#115
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#116
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#117
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#118
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#119
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#120
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#121
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#122
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#123
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#124
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#125
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#126
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#127
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#128
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#129
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#130
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#131
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#132
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#133
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#134
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#135
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#136
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#137
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#138
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#139
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#0
#1
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik sta hier met een dubbel gevoel. Ik zal mij nader verklaren.
Er zijn enerzijds de wetsontwerpen zoals ze voorliggen. Naar onze mening zorgen zij voor een belangrijke verbetering op het vlak van asiel- en migratiebeleid. Zo kunnen in de toekomst meer mensen effectief bescherming krijgen via bijvoorbeeld het nieuwe verblijfsstatuut van de subsidiaire bescherming voor mensen die bescherming nodig hebben wegens de slechte humanitaire omstandigheden in hun land, of via de regeling voor mensen die niet terug kunnen wegens ernstige medische problemen.
Heel belangrijk voor ons is ook dat in de toekomst heel de hervorming ervoor zal zorgen dat asielzoekers niet te lang in de procedure zullen terechtkomen, zoals dat nu wel het geval is. Kortom, asielzoekers zullen snel zekerheid krijgen over de vraag of ze al dan niet kunnen blijven en dat is een heel belangrijke hervorming.
Mijnheer de minister, collega's, onze fractie vindt de wetswijzigingen zeer zeker positief omdat we op het vlak van asiel en migratie ermee een stap vooruit zetten. Dit was absoluut nodig. Daarom vinden wij dat beide wetsontwerpen onze steun verdienen.
Tegelijk zijn wij teleurgesteld.
Wij betreuren namelijk dat er van de overgang naar de nieuwe asielprocedure geen gebruik is gemaakt om een aantal dossiers uit het verleden te regulariseren en, met andere woorden, tegemoet te komen aan de individuele problematiek van vele mensen zonder papieren die hier al lang verblijven en hier ondertussen hun leven hebben uitgebouwd, geïntegreerd zijn, de taal spreken en werken of willen werken.
Voor alle duidelijkheid, wat onze visie hierop betreft, dat hoeft niet via onderhavig wetsontwerp worden geregeld, want dat is bedoeld voor het toekomstig beleid en voor de toekomstige vluchtelingen en immigranten. Het kon en kan echter nog perfect via een nieuwe instructie of via een omzendbrief, waarin bijkomende criteria voor regularisaties worden uiteengezet voor de mensen die op dit moment al lang in procedure zitten of zaten.
Collega's, ik wil voor alle duidelijkheid ook herhalen dat voor de sp.afractie langdurig illegaal verblijf op zichzelf geen wettelijk recht kan openen op regularisatie. Doch, mensen zonder papieren moeten in bepaalde humanitaire omstandigheden wel van een individuele uitzonderingsprocedure gebruik kunnen maken, vinden wij. Regularisaties zijn voor ons dus per definitie een humanitaire uitzondering op de regels. Het zijn de immigratieregels en verblijfsstatuten, die met criteria in de wet dienen te worden vastgelegd, niet de uitzonderingen daarop.
Regularisatie kan volgens ons enkel een recht zijn als de overheid zelf in gebreke is gebleven bij het binnen een redelijke termijn afleveren van een beslissing over de asiel- of verblijfsaanvraag: als het dus de schuld is van de overheid, wanneer de procedures te lang aanslepen en de betrokken mensen daardoor hun leven hier hebben uitgebouwd. Dat was en is een belangrijk punt van discussie in het huidige debat. We mogen en kunnen daar niet blind voor zijn.
De grote vraag die ons in het debat echter allemaal bezighoudt, is toch wiens verantwoordelijkheid het is dat er op dit moment nog veel mensen in een of andere procedure zitten of hebben gezeten?
De asielprocedure zelf, met de beroepsmogelijkheid bij het Commissariaat-Generaal of de Vaste Beroepscommissie inbegrepen, verloopt vandaag in de meeste gevallen al binnen een redelijk korte termijn. De dossiers die ten gevolge van het invoeren van het last in first outprincipe wel te lang zijn blijven liggen worden nu geregulariseerd. Daar ligt dus volgens ons het probleem niet. Het probleem is dat veel asielzoekers na een negatieve uitspraak in beroep ook nog in cassatieberoep gaan bij de Raad van State, waar de procedure wel zeer lang aansleept en uiterst zelden tot een andere uitspraak leidt.
Ik wil nu graag twee redeneringen opbouwen. Enerzijds kan men beredeneren dat deze procedure bij de Raad van State stricto sensu niet binnen de asielprocedure valt. Het is een eigen keuze van de asielzoeker en dus ook zijn of haar eigen verantwoordelijkheid om deze procedure aan te gaan. Het laten meetellen van deze lange proceduretijd als criterium voor regularisatie zou oneerlijk zijn ten aanzien van de mensen die wel gevolg hebben gegeven aan een eerdere, negatieve beslissing en ondertussen het land hebben verlaten.
Anderzijds, collega's, is het zo dat de procedure bij de Raad van State er nu eenmaal is. Ze is bovendien zeer toegankelijk en de betrokkenen krijgen tijdens de procedure ten gevolge een arrest van het Arbitragehof nog sociale steun, ook al zijn ze op dat moment eigenlijk niet meer legaal op ons grondgebied. Men kan het die mensen dus eigenlijk niet kwalijk nemen. Als men het ons vraagt, kan men hen zelfs geen ongelijk geven dat zij van die procedure voor de Raad van State gebruik maken.
Ons inziens kan men dus in deze gevallen spreken van een gedeelde verantwoordelijkheid. De verantwoordelijkheid kan ten laste van de asielzoeker worden gelegd maar zeer zeker ook ten dele ten laste van de overheid. Een gedeelde verantwoordelijkheid dus. Precies om die reden, collega's, is het voor de sp.a-fractie verdedigbaar dat de lange procedureperiode bij de Raad van State mee in rekening wordt gebracht als een van de criteria voor regularisatie van dossiers uit het verleden.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, I am here with a double feeling. I will explain myself further.
On the one hand, there are the draft laws as they are. In our view, they provide a significant improvement in asylum and migration policies. In the future, more people can get effective protection through, for example, the new residence status of the subsidiary protection for those who need protection due to the poor humanitarian conditions in their country, or through the scheme for those who cannot return due to serious medical problems.
It is also very important for us that, in the future, the whole reform will ensure that asylum seekers do not remain in the procedure too long, as is now the case. In short, asylum seekers will quickly gain certainty about whether or not they can stay and that is a very important reform.
Mr. Minister, colleagues, our group ⁇ considers the legislative changes very positive because we are making a step forward in the field of asylum and migration. This was absolutely necessary. Therefore, we believe that both bills deserve our support.
At the same time we are disappointed. Their
We regret, in fact, that the transition to the new asylum procedure has not been used to regularise a number of records from the past and, in other words, to address the individual problem of many people without papers who have been staying here for a long time and have in the meantime developed their lives, are integrated, speak the language and work or want to work.
For all clarity, as far as our vision is concerned, this need not be regulated through this bill, because it is intended for the future policy and for the future refugees and immigrants. However, it could and can still be perfectly done through a new instruction or through a letter of conversion, which sets out additional criteria for regularisations for the people who are currently in process or have been in process for a long time.
Colleagues, I would also like to reiterate, for all clarity, that for the sp.afraction, long-term illegal residence cannot in itself open a legal right to regularization. However, people without papers should be able to use an individual exemption procedure in certain humanitarian circumstances, we believe. For us, regulation is, by definition, a humanitarian exception to the rules. It is the immigration rules and residence statutes that must be established with criteria in the law, not the exceptions to them.
Regularization can, in our view, only be a right if the government itself has failed to deliver a decision on the application for asylum or residence within a reasonable period: if it is the fault of the government, when the procedures take too long and the people concerned have thus developed their lives here. This was and is an important point of discussion in the current debate. We cannot and cannot be blind to this.
However, the big question that concerns us all in the debate is, who is responsible for the fact that there are still many people in one or another procedure right now?
The asylum procedure itself, including the possibility of appeal to the Commissariat-General or the Standing Professional Committee, is now in most cases already completed within a reasonably short time. The files that have remained too long due to the introduction of the last in first out principle are now regulated. In our opinion, there is not the problem. The problem is that many asylum seekers, after a negative judgment in appeal, continue to appeal to the State Council, where the procedure is very lengthy and rarely leads to another judgment.
I would like to build up two arguments. On the one hand, it can be reasoned that this procedure at the State Council stricto sensu does not fall within the asylum procedure. It is a choice of the asylum seeker and therefore also his or her own responsibility to take this procedure. Letting this long procedural time be counted as a criterion for regularization would be unfair to those who have followed a previous negative decision and have left the country in the meantime.
On the other hand, colleagues, it is true that the procedure at the State Council is there. It is also very accessible and the persons concerned still receive social support during the procedure as a result of a decision of the Arbitration Court, even though they are actually no longer legally in our territory at that time. In fact, we cannot blame those people. If one asks us, one cannot even mislead them by using that procedure before the Council of State.
In these cases, we can speak of shared responsibility. The responsibility can be placed at the expense of the asylum seeker, but most ⁇ also partly at the expense of the government. A shared responsibility. It is precisely for this reason, colleagues, that the sp.a. group can defend that the long procedural period at the State Council is charged as one of the criteria for the regularization of past files.
#2
Official text
Mevrouw Douifi, we hebben daarover in de commissie urenlang gepraat. Ik denk dat u op een heel genuanceerde manier de twee thesissen brengt.
Translated text
Mrs. Douifi, we talked about this in the committee for hours. I think you present the two theses in a very nuanced way.
#3
Official text
Hoe dan ook blijven we met de vaststelling dat de procedure voor de Raad van State geen deel uitmaakt van de asielprocedure. Ook blijven we met de vaststelling dat de asielinstanties een enorme inspanning hebben geleverd om hun achterstand weg te werken, wat niet gezegd kan worden van de Raad van State.
Translated text
In any case, we continue to conclude that the procedure before the State Council is not part of the asylum procedure. We also continue with the finding that the asylum authorities have made an enormous effort to remove their backwardness, which cannot be said from the State Council.
#4
Official text
Ik vraag ook nog even aandacht voor de volgende overwegingen.
Translated text
I would also like to pay attention to the following considerations.
#5
Official text
Er zijn uiteraard niet alleen vreemdelingendossiers bij de Raad van State, maar ook andere.
Translated text
There are, of course, not only foreign files in the Council of State, but also others.
#6
Official text
Laat ik de redenering opbouwen. Het hoogste administratief rechtscollege van het land bouwt een achterstand op en laat ook betijen, want de inspanningen van de vorige regeringen om de Raad van State te versterken, hebben niet het verhoopte resultaat opgeleverd. De vraag rijst of daaruit rechten kunnen worden gepuurd.
Translated text
Let me build the reasoning. The country’s highest administrative law college builds a backdrop and also lays down, as the efforts of previous governments to strengthen the State Council have not produced the hoped outcome. The question arises whether rights can be removed from it.
#7
Official text
Als iemand voor een niet-vreemdelingendossier vier tot zeven jaar moet wachten op een uitspraak, zal dan dezelfde redenering worden opgebouwd? Kan die persoon krijgen wat hij vraagt, omdat de Raad van State binnen die tijdspanne geen arrest heeft kunnen uitspreken?
Translated text
If someone has to wait four to seven years for a judgment for a non-stranger file, will the same reasoning be constructed? Can that person get what he asks, because the State Council has not been able to deliver a judgment within that period?
#8
Official text
Ik zou de redenering kunnen doortrekken naar de gewone rechtscolleges, naar de hoven van beroep, die soms vijf tot zeven jaar nodig hadden en nog hebben om een arrest te vellen. Kunnen we stellen dat de mensen die in de procedure voor de hoven van beroep zitten, daar rechten uit kunnen puren?
Translated text
I could extend the reasoning to the ordinary courts, to the courts of appeal, which sometimes took five to seven years and still have to make a judgment. Can we say that the people who are in the proceedings before the courts of appeal can seize rights from that?
#9
Official text
We zitten dus met een dubbel bezwaar.
Translated text
We have a double objection.
#10
Official text
Ten eerste, er is een bezwaar tegenover degenen die een gevolg hebben gegeven aan een uitspraak van de asielinstanties. De anderen stappen namelijk naar de Raad van State. Zoals u terecht zegt, wordt het grootste gedeelte daarvan afgewezen. Maar zij nemen dat risico. Zij blijven op ons grondgebied. Wij tolereren dat. Zij krijgen zelfs bestaansmiddelen. Toch weten zij dat de kans op succes miniem is. Ik blijf daar een probleem mee hebben voor mezelf. Al degenen die wél respect hebben voor een beslissing van de asielinstanties, laten wij vertrekken of repatriëren wij in sommige omstandigheden. Degenen die naar de Raad van State gaan, wetende dat de procedure jaren zal duren, moeten wij op een of andere manier "belonen".
Translated text
First, there is an objection to those who have given effect to a decision of the asylum authorities. The others go to the Council of State. As you rightly say, most of it is rejected. But they take that risk. They remain in our territory. We tolerate that. They even get livelihoods. However, they know that the chances of success are minimal. I still have a problem with myself. All those who respect a decision of the asylum authorities, let us leave or repatriate in some circumstances. Those who go to the State Council, knowing that the procedure will take years, we must somehow "reward".
#11
Official text
Het tweede bezwaar geldt tegenover al de anderen die bij de Raad van State zitten. Het zal u maar overkomen dat u als leerkracht, als lid van het overheidspersoneel of als aanvrager van een bouwvergunning enzovoort, naar de Raad van State bent gegaan en na vijf jaar nog geen uitspraak hebt. Tegen die mensen zouden we dan ook moeten zeggen: u wacht nu al drie, vier, vijf jaar; wij zullen u "regulariseren".
Translated text
The second objection applies to all the other members of the State Council. It will only happen to you that as a teacher, as a member of the government staff or as a applicant for a building permit and so on, you have gone to the State Council and after five years you still have no judgment. To those people we should say: you have been waiting for three, four, five years now; we will “regularize” you.
#12
Official text
Die bezwaren zijn de reden waarom ik aarzel. Ik aarzel, want daartegenover vind ik ook, wanneer een rechtbank of een rechtscollege niet in staat is om te beslissen binnen een redelijke tijdspanne, dat er dan geen sprake is van recht, maar wel van onrecht.
Translated text
These arguments are the reason why I hesitate. I hesitate, because I also consider that, when a court or a court of law is unable to decide within a reasonable period of time, there is not a matter of law, but of injustice.
#13
Official text
Hetzelfde heb ik als advocaat vaak meegemaakt — en ik heb dat ook in de commissie vaak naar voren gebracht — in die zin dat ik een pleitdatum vroeg voor het hof van beroep en er een kreeg vijf of zes jaar na de datum van de aanvraag. Ook dat is ook onrecht.
Translated text
I have often experienced the same thing as a lawyer — and I have often pointed it out in the committee — in the sense that I asked the Court of Appeal for a date of appeal and one was given five or six years after the date of the application. This is also unfair.
#14
Official text
Met andere woorden, zolang de wetgeving bepaalt dat een beroep doen op de Raad van State geen schorsend effect heeft, dat de beslissing die wordt afgeleverd door de asielinstanties uitvoerbaar is en dat honderden en duizenden daaraan gevolg geven, durf ik die mensen niet in het gezicht te kijken door tegelijk te zeggen aan degenen die wel naar de Raad van State gaan, dat wij hen na verloop van een aantal jaren zullen compenseren voor het feit dat zij er een procedure bij hebben genomen. Dat is de afweging. Ik probeer het nog eens mee te geven, ook in de plenaire vergadering. Ik heb die afweging ook al verschillende keren gemaakt in de commissie. Anders zal men zeggen dat ik niet antwoord in de plenaire vergadering. Dat is mijn standpunt, dat is mijn aarzeling en daarom zeg ik ook ten aanzien van de collega's van de PS-fractie dat wij dit niet waren overeengekomen in 2003. En 2003, on a convenu qu'il n'y aurait pas d'opération de régularisation généralisée. Tel était l'accord du gouvernement et je l'ai exécuté scrupuleusement. J'ai toujours appliqué les critères existants (raisons humanitaires et de maladie) en suivant la procédure devant les instances d'asile et non le Conseil d'État. Si ces projets sont votés, c'est parce que vous aurez estimé qu'ils constituent une amélioration pour le futur, même si le sentiment de chacun - y compris celui du ministre de l'Intérieur -, reste partagé pour le passé.
Translated text
In other words, as long as the legislation stipulates that the appeal to the State Council does not have a suspensive effect, that the decision delivered by the asylum authorities is enforceable and that hundreds and thousands follow it, I dare not look those people in the face by saying at the same time to those who go to the State Council that we will compensate them after a few years for the fact that they have taken a procedure. That is the consideration. I will try to repeat it, also in the plenary session. I have made this consideration several times in the committee. Otherwise, it will be said that I will not answer in the plenary session. That is my position, that is my hesitation, and therefore I say also to the colleagues of the PS group that we did not agree on this in 2003. In 2003, on a convenu qu'il n'y aurait pas d'opération de régularisation généralisée. It was the agreement of the government and you executed it scrupulously. I have always applied the existing criteria (humanitarian and disease reasons) and following the procedure before the asylum instances and not the State Council. If these projects are voted, it is because you have estimated that they constitute an improvement for the future, even if the sentiment of each – including that of the Minister of the Interior – remains shared for the past.
#15
Official text
Toutefois, si l'on veut faire un pas en avant, il est souhaitable de voter les projets que nous examinons aujourd'hui. Pour ma part, j'ai exécuté l'accord gouvernemental existant.
Translated text
However, if we want to take a step forward, it is desirable to vote on the projects we are considering today. I have implemented the existing government agreement.
#16
Official text
Monsieur Maene, si l'électeur décide d'amener votre parti au pouvoir, vous serez libre de négocier un nouvel accord gouvernemental.
Translated text
Mr. Maene, if the voter decides to bring your party to power, you will be free to negotiate a new government agreement.
#17
Official text
Chers collègues, je pense ainsi avoir exprimé la position du gouvernement lorsqu'il a décidé de soumettre ces projets à votre appréciation.
Translated text
Dear colleagues, I think I thus expressed the position of the government when it decided to submit these projects to your assessment.
#18
Official text
Mevrouw Douifi, ik zie dat mevrouw Lanjri nog wil interveniëren. De minister heeft lang geantwoord. Dat zal van zijn spreektijd worden afgenomen als hij op het einde van het debat nog zal antwoorden. Geloof me vrij. U wenst kort te interveniëren, mevrouw Lanjri?
Translated text
Mrs. Douifi, I see that Mrs. Lanjri still wants to intervene. The Minister answered for a long time. That will be deducted from his speech time if he still answers at the end of the debate. Believe me free. Would you like to intervene briefly, Mrs. Lanjri?
#19
Official text
Als de minister zelf ook niet tevreden is over dit wetsontwerp, moet hij dit ook niet ter stemming voorleggen. Laat het dan eerst aanpassen, zodat u tevreden bent. Het is het Parlement en de regering die de wetten maken.
Ik hoor u zeggen dat u niet tevreden bent. Maak dan een wet waarop u fier kunt zijn en die u met veel fierheid ter stemming kunt voorleggen. U laat toch niet stemmen over iets dat u eigenlijk ook niet goed vindt.
Translated text
If the Minister himself is not satisfied with this bill, he should not submit it to vote. Then let it adjust first, so that you are satisfied. It is the Parliament and the Government that make the laws.
I hear you say you are not satisfied. Then make a law on which you can be proud and which you can put forward to vote with great pride. You don’t vote for something that you don’t really like.
#20
Official text
Als ik een consensus kan bereiken waardoor een democratische meerderheid, mevrouw Lanjri, stappen vooruit kan zetten met ontwerpen die een verbetering inhouden voor de toekomst van de procedure, die ik op dit ogenblik vernederend lang vind voor de aanvrager, met bijkomende categorieën van subsidiaire bescherming en met een betere bescherming van mensen die het slachtoffer zijn van mensenhandel — ik kan mijn lijst met voordelen langer maken — dan ga ik vooruit. De dag dat u aan de regering kan deelnemen — vraag het eens aan uw collega's op het Vlaamse niveau — en u zegt dat uw persoonlijke overtuiging het moet halen, dat u niets doet als u uw overtuiging niet voor honderd procent kunt realiseren, dan zult u geen regering meer maken. Op alle bestuursniveaus moet men op een bepaald ogenblik een stap vooruit kunnen zetten omdat wat op tafel ligt, belangrijk genoeg is.
Ik daag u uit, zoals ik dat in de commissie gedaan heb, om met uw amendementen rond te gaan. Als u amendementen kan laten goedkeuren door iedereen, dan is het het recht van dit Parlement om ze te stemmen, maar u loopt niet ver.
Translated text
If I can reach a consensus in which a democratic majority, Ms. Lanjri, can move forward with draft improvements for the future of the procedure, which I currently find humiliatingly long for the applicant, with additional categories of subsidiary protection and with better protection of people who are victims of human trafficking — I can extend my list of benefits — then I will move forward. The day you can participate in the government — ask your colleagues at the Flemish level — and you say that your personal conviction must meet it, that you do nothing if you cannot realize your conviction for one hundred percent, then you will no longer make a government. At all levels of government, one must be able to take a step forward at some point because what is on the table is important enough.
I am asking you, as I have done in the committee, to deal with your amendments. If you can get amendments approved by everyone, then it is the right of this Parliament to vote on them, but you’re not going far.
#21
Official text
Ze wilden wel, maar ze mogen niet.
Translated text
They wanted, but they could not.
#22
Official text
Als u het zo polemisch stelt, mevrouw Lanjri, ik schat u hoger in dan dat. U kunt hoogstens aan Vlaamse kant voor een aantal amendementen sympathie hebben, maar aan Franstalige kant geraakt u nergens.
Het is niet alleen een ideologisch verschil van mening, maar ook langs de taalgrens staan we tegenover een situatie waarbij de twee gemeenschappen ten noorden en ten zuiden — je le dis clairement — pensent d'une façon tout à fait différente. Il s'agit donc d'apprécier si les projets sont, à un moment donné, suffisamment importants que pour vouloir les voter.
U weet zeer goed, mevrouw Lanjri, dat de Franstalige christendemocraten — ik mag ze niet uw zusterpartij noemen, maar zal het toch even doen — alle amendementen mee hebben ondertekend met Ecolo. Zij pleiten dus op een onvoorstelbaar verregaande manier voor een algemene regularisatie. Net niet: er zijn nog wel criteria, maar niet te veel. Dat is hun recht. U bekritiseert mij omdat ik in feite te hard ben.
Translated text
If you put it so polemically, Mrs. Lanjri, I value you higher than that. You can mostly have sympathy on the Flemish side for a number of amendments, but on the French-speaking side you do not hit anywhere. Their
It is not only an ideological difference of opinion, but also along the language boundary we are facing a situation where the two communities in the north and the south — you le dis clairement — think of one way tout à fait différente. It is therefore a matter of appreciation if the projects are, at a given moment, sufficiently important that the voter can wish.
You know very well, Mrs. Lanjri, that the French-speaking Christian Democrats — I cannot call them your sister party, but will do it anyway — have signed all amendments with Ecolo. They therefore advocate, in an unimaginably extensive way, for a general regularization. There are still criteria, but not too many. That is their right. You criticize me because I am actually too hard.
#23
Official text
(...)
Translated text
The [...]
#24
Official text
Toch wel; voor sommige dingen hebt u dat gedaan. Het is echter ook uw recht om op parlementair vlak vooruitgang te boeken.
Ik heb op een bepaald moment de twee ontwerpen naar voren gebracht. Als er op een bepaald moment een consensus kan groeien over een nog strengere procedure bij de Raad van State, het weze zo. Als er een consensus kan groeien over een verdergaande regularisatie, dan zeg ik u als minister: "Je m'incline". Ik leg me daarbij neer. U als oppositie zou natuurlijk liever hebben dat de regering voor de vakantie zou zeggen te zijn mislukt, de twee ontwerpen te hebben moeten intrekken en niets te hebben kunnen doen. Dat zou uw oppositioneel plezier kunnen zijn. Ik daag u uit. Als u nee zegt, is wat nu op tafel ligt belangrijk genoeg en is mijn persoonlijk gevoel daartegenover ondergeschikt aan datgene wat ik hier aanvoel als mogelijke consensus.
Mevrouw Nagy zal aanstonds betogen dat ik een harde, onverdraagzame minister van Binnenlandse Zaken ben. Deze morgen hebben anderen gezegd dat ik een ongelooflijk watje ben en dat ik meega in wat de PS vraagt. Namens de PS werd nadien van op het spreekgestoelte gezegd dat ik helemaal niet ver genoeg ga, want dat zij inzake regularisatie veel verder hadden willen gaan. Nogmaals, de twee ontwerpen, de nieuwe procedures, de Raad van State, de nieuwe Hoge Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, een betere bescherming, aanpassing aan de Europese rechtsregels, zijn voor mij zo buitengewoon belangrijk dat we dit moeten vasthouden en goedkeuren.
Twee zaken laten ons met wat gemengde gevoelens achter. Ten eerste, zal de Raad van State met die filter wel goed overweg kunnen? We zullen dat binnen een jaar evalueren. Doen ze het niet, dan zullen we het corrigeren. Ten tweede, de regularisatie is een debat dat nooit ten einde is. Ik heb mevrouw Douifi alleen onderbroken om te zeggen dat het in overeenstemming moet zijn met ons geweten, om eens een zwaar woord te gebruiken. Ik wil nooit mensen belonen omdat zij gebruik en soms misbruik hebben gemaakt van procedures tegenover mensen die zich, na een afgelopen asielprocedure, hebben neergelegd bij de regels van de democratische rechtsstaat en België verlaten hebben. Zouden wij dan gaan belonen wie blijft? Die vraag stel ik mij en op dat vlak blijven wij vandaag een beetje achter.
U zegt dat dit debat niet helemaal is afgelopen. Ik denk dat dit debat nooit is afgelopen, als ik vandaag zie wat er gebeurt in Italië, in Spanje, in de Verenigde Staten van Amerika, in Frankrijk, in Nederland. Het is een never ending story, want migratie is van alle tijden en van alle werelden.
Translated text
Yet, for some things you have done it. However, it is also your right to make progress at parliamentary level. Their
At some point, I presented the two designs. If at some point there can grow a consensus on an even stricter procedure at the State Council, it would be so. If a consensus can grow about further regularization, then I say to you as a minister: "Je m'incline". I lay down on that. You as the opposition would, of course, prefer that the government before the holiday would say that it has failed, that the two drafts should have been withdrawn and that nothing could have been done. That could be your oppositional pleasure. I challenge you. If you say no, what is now on the table is important enough, and my personal feeling about it is subordinate to what I feel here as possible consensus. Their
Mrs Nagy will immediately demonstrate that I am a tough, intolerant Minister of Home Affairs. This morning others have said that I am an incredible watch and that I take part in what the PS asks. On behalf of the PS, I was later told on the floor that I am not going far enough at all, because they would have wanted to go much further in regularization. Again, the two drafts, the new procedures, the State Council, the new High Council for Foreign Disputes, better protection, adaptation to the European legal rules, are so extremely important to me that we must hold and approve them. Their
Two things leave us with some mixed feelings. First of all, will the State Council with this filter be able to cope well? We will evaluate this within a year. If they do not, we will correct it. Second, regularization is a debate that never ends. I only interrupted Mrs. Douifi to say that it must be in accordance with our conscience, to use a heavy word. I never want to reward people for using and sometimes abusing procedures against people who, after a past asylum procedure, have submitted to the rules of the democratic rule of law and have left Belgium. Will we reward those who stay? This is the question I ask myself, and in that respect we are a little behind today. Their
You say that this debate is not completely over. I think this debate has never ended, if I see today what is happening in Italy, in Spain, in the United States of America, in France, in the Netherlands. It is a never ending story, because migration is from all times and from all worlds.
#25
Official text
Het is een goed debat, wat mij als Kamervoorzitter verheugt.
Mijnheer Dirk Claes, kort als u kunt, want mevrouw Douifi was nog aan het spreken. U hebt al het woord gevoerd en mevrouw Lanjri doet dat straks ook nog.
Translated text
It is a good debate, which I am delighted as chairman.
Mr. Dirk Claes, brief as you can, because Mrs. Douifi was still speaking. You have already spoken, and Mrs. Lanjri will do so later.
#26
Official text
Mijnheer de minister, u slooft zich uit in
Translated text
Mr. Secretary, you are going to get out.
#27
Official text
Au verontschuldigingen waarom u het wetsontwerp niet meer hebt kunnen laten aanpassen. Dat hebben wij nu al verschillende keren gehoord. Wat ons eigenlijk bekommert en stoort, is dat in de hoorzitting zowel sociale organisaties als de administraties heel wat positieve voorstellen om de wet te verfijnen en te verbeteren hebben gedaan en dat daarop een aantal democratische voorstellen is gekomen van zowel ons als van andere partijen, ook van de meerderheid, maar dat die goede voorstellen ter verbetering van het wetsontwerp niet mogen worden gesteund.
Translated text
I apologize for not being able to modify the bill. We have already heard this several times. What really worries and disturbs us is that in the hearing both social organizations and the administrations have made a lot of positive proposals for refining and improving the law and that there have been a number of democratic proposals from both us and other parties, including the majority, but that those good proposals for improving the draft law should not be supported.
#28
Official text
(...) voorstel van de heer Van der Maelen, gesteund door de heer Borginon, hebt overgenomen. U hebt dat gewoon overgenomen...
Translated text
(...) has adopted the proposal of Mr Van der Maelen, supported by Mr Borginon. You just took over it...
#29
Official text
Laatste repliek van de heer Claes. Daarna is het aan mevrouw Douifi.
Translated text
The last response from Mr. Claes. Then it is to Mrs. Douifi.
#30
Official text
(...
Translated text
( ... ...
#31
Official text
Het is niet omdat ik het debat goed vind dat u nu allemaal moet overdrijven.
Translated text
It is not because I like the debate that you should all exaggerate now.
#32
Official text
Mijnheer de voorzitter, bij een stemming ziet men altijd welke stemming de meerderheid kan halen en welke niet. U hebt het recht om dat voor te leggen aan de Kamer.
Translated text
In a vote, you always see which vote the majority can get and which not. You have the right to submit this to the Chamber.
#33
Official text
Ik moet u zeggen, mijnheer de minister: bij de stemmingen hier weet men dat. Er zijn parlementen, zeer democratische, waar de fractieleider omhoog steekt — ten noorden van onze grens — namens zijn fractie. Men kan zich daar wegstoppen. Er zijn parlementen waar men eens 51% bereikt is, niet meer voort telt. Hier kan en moet iedereen zijn persoonlijke, individualistische houding aannemen bij de stemming.
Nu geef ik het woord aan de heer Claes nog en dan mevrouw Douifi.
Translated text
I have to tell you, Mr. Minister: in the votes here you know that. There are parliaments, very democratic, where the group leader stands up — north of our border — on behalf of his group. You can hide there. There are parliaments where one has reached 51% and no longer counts. Here everyone can and should adopt his personal, individualist attitude to the mood.
Now I give the floor to Mr. Claes and then Mrs. Douifi.
#34
Official text
Zeer kort maar, voorzitter: ons amendement over de filter bij de Raad van State is amendement nr. 1 en het amendement van sp.a en VLD is amendement nr.
Translated text
Very short but, Mr. Speaker: Our amendment on the filter at the Council of State is amendment no. 1 and the amendment of sp.a and VLD is amendment no.
#35
Official text
Dat is 44 nummers verschil.
Translated text
That’s 44 numbers difference.
#36
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik dank de minister voor zijn inbreng.
Translated text
I would like to thank the Minister for his contribution.
#37
Official text
Dat geldt ook voor u, mevrouw Douifi.
Translated text
This also applies to you, Mrs. Douifi.
#38
Official text
Dank u, mijnheer de voorzitter. Mijnheer de minister, dat is de reden waarom ik over gedeelde verantwoordelijkheid spreek. Ik ben mijn betoog begonnen met mee te delen dat sp.a de wetsontwerpen zal goedkeuren. We vinden immers dat er een goed evenwicht gevonden is. Op heel veel vlakken wordt een stap vooruit gezet. De collega's van CD&V hebben dat in de commissie ook met zoveel woorden gezegd. Er zullen altijd collega's zijn die spreken over "de strenge aanpak". Anderen zullen spreken over "een soepele of te soepele aanpak".
Mijnheer de minister, daar gaat het ten gronde niet over. Een analyse van de aanvragen van asielzoekers doet ons besluiten dat u voor een zeer strenge aanpak hebt gekozen. In 2000 waren er 42.000 aanvragen. In 2005 is het aantal geslonken tot 16.000 en het blijft dalen. Daartegenover staat dat de beslissingen meer humanitair worden, omdat de procedure korter is en bijgevolg efficiënter en de mensen sneller weten of ze hier kunnen blijven of niet.
Ik praat niet graag in termen van "hard" en "soepel". Belangrijk is dat de hervorming zoals aangekondigd door de regering, vandaag wordt goedgekeurd. Allicht kunnen bepaalde elementen nog worden bijgeschaafd en verbeterd. Andere punten zullen wellicht in de toekomst gewijzigd en moet worden aangepast. Ik kom daar straks op terug.
Waar we het zo goed als allemaal over eens zijn, is dat we met een hypotheek uit het verleden blijven zitten. Dat is het belangrijkste debat vandaag. De uitdaging de voorbije weken was een evenwicht zoeken omtrent de hypotheek en de aberraties uit het verleden. Vanaf het ogenblik dat uw diensten het principe van last in, first out hebben gehanteerd, werd de achterstand van onafgewerkte dossiers groter. Iedereen weet dat men die mensen wellicht niet meer zal kunnen terugsturen, niet omdat het materieel niet mogelijk is. Wettelijk en praktisch gezien zou dat kunnen. Wat soort mensen zou het evenwel van ons maken als wij geïntegreerde gezinnen die hier 5 à 6 jaar verblijven met schoolgaande kinderen die geen land van herkomst meer hebben, zo maar terugsturen? Wat soort mensen maakt dat van ons?! Dat is de oefening die....
Collega Lanjri, met alle respect. Er werden amendementen ingediend waarvan collega's van de meerderheid goesting hadden ze goed te keuren. Er waren amendementen van Ecolo of cdH waarvan collega's van de meerderheid goesting hadden ze goed te keuren. De meerderheid heeft evenwel vooral goesting in een goede, evenwichtige wetgeving, die uitvoerbaar is in de toekomst, voor iedereen hanteerbaar is en waarvoor in de toekomst nog een meerderheid zal te vinden zijn als bijkomende wetgeving nodig is om het asiel- en migratiebeleid nog te moderniseren.
Dus is het niet een streepje zetten bij wie welk amendement, ingediend door welke fractie ook, heeft goedgekeurd. Laten we proberen het debat constructief te voeren.
Mijnheer de voorzitter, collega's, als u het mij toelaat, wil ik nog even doorgaan met de redenering die ik kom op te bouwen en met de opening die wij althans de voorbije weken wilden en trachtten te maken. Wij deden dat niet alleen. Wij hebben dat inderdaad offensief achter de schermen proberen te doen met de collega's van de PS.
Wij hebben twee categorieën regularisaties voorgesteld. Wij zullen ze blijven voorstellen en zullen nog gelegenheden genoeg vinden om dat te doen.
Mijnheer de minister, ik ben blij dat u toegeeft dat u aarzelt. Dat toont immers aan dat u niet alleen een goed beheerder van uw systeem en van uw departement probeert te zijn, maar dat u ook inziet dat enkel een humanitair beleid de aberraties uit het verleden zal kunnen oplossen.
Er is geen andere oplossing, tenzij wij alle betrokkenen zouden oppakken en terugsturen. Ik denk — gelukkig — niet dat daarvoor in ons land een meerderheid te vinden is.
Wij stellen ook een aantal belangrijke voorwaarden. Om niet het verkeerde signaal te geven dat langdurig procederen helpt, is het nodig dat de overheid voorkomt dat in de toekomst opnieuw te lange procedures plaatsvinden. Daarom dringen wij aan op een filter voor de cassatieberoepen bij de Raad van State. Daarom stellen wij ook voor om de bijkomende regularisaties aan een strengere filter te koppelen.
Ik weet dat er een amendement werd ingediend. Het amendement werd zelfs mede ondertekend door VLD. Ik probeer mijn redenering en verduidelijking aan de collega's te formuleren. Wij hebben het amendement terug ingetrokken, omdat wij vonden dat het ene aan het andere moest worden gekoppeld. Als wij in de toekomst een nog strengere filter wilden, moest volgens ons tenminste worden getracht om schoon schip te maken met de aberraties uit het verleden. Met andere woorden, er moest worden geregulariseerd. Deze koppeling hebben wij getracht te maken.
Elke asielzoeker moet volgens ons toegang hebben tot een rechtvaardige en tegensprekelijke procedure. De procedure moet echter ook efficiënt en kort zijn. Het zwaartepunt zal in de toekomst bij het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen liggen. Een inhoudelijk beroep is mogelijk bij de nieuwe Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. Echter, de daaropvolgende cassatieberoepen bij de Raad van State moeten echt de uitzondering worden en niet, zoals nu, de regel.
Daarom deden wij met de collega's van de PS een evenwichtig compromisvoorstel aan onze coalitiepartners, hopende op die manier tegemoet te komen aan ieders invalshoek. Het was een evenwichtig voorstel, omdat het steunde op de twee voornoemde, met elkaar verbonden zaken: enerzijds, een strengere filter voor cassatieberoepen bij de Raad van State om te vermijden dat in de toekomst mensen opnieuw te lang in een procedure zouden verwikkeld zijn, en, anderzijds, criteria voor twee bijkomende categorieën asielzoekers die in aanmerking komen voor regularisatie binnen de bestaande procedure van individueel onderzoek door de dienst Vreemdelingenzaken.
Mijnheer de minister, op dit moment hanteert u — zoals we weten — drie categorieën in uw instructie aan de dienst Vreemdelingenzaken. Laat mij toe ze heel kort nog even te overlopen, omdat dat helpt in mijn motivatie voor de andere twee categorieën die wij voorstellen.
De eerste is de langdurige asielprocedure zonder de periode voor de Raad van State. Zoals gezegd zijn de meeste van die dossiers, die een gevolg waren van de last in-first out, al geregulariseerd en verloopt de asielprocedure al merkelijk korter. Met de nieuwe procedure is dat dus een categorie die zal verdwijnen, of zou moeten verdwijnen.
De tweede categorie zijn de medische redenen. Daarvoor wordt in de wet nu in een specifiek statuut voorzien. Ook die mensen hebben in de toekomst geen regularisatie meer nodig aangezien ze aanspraak kunnen maken op een wettelijk verblijfsstatuut.
De derde categorie is de categorie van de ernstige humanitaire omstandigheden: de fameuze restcategorie van mensen die niet onder een of andere categorie vallen en waarvan de criteria zeer vaag worden gedefinieerd. Zo'n vage restcategorie is ook nodig, vinden wij. Bij elke afbakening van categorieën en criteria zullen er immers steeds mensen zijn die daar net buiten vallen van wie je toch vindt dat ze vanwege ernstige humanitaire redenen toch moeten kunnen blijven.
Het gevolg van zo'n vage omschrijving is natuurlijk dat die zowel zeer breed als zeer eng kan worden toegepast. Wij stelden bijgevolg samen met de PS-fractie voor om, enkel voor het verleden, criteria voor twee nieuwe categorieën af te bakenen in een instructie of een omzendbrief aan de dienst Vreemdelingenzaken.
Ten eerste, voor mensen die lang in procedure zitten, met de procedureperiode voor de Raad van State meegeteld, vanuit de redenering van de gedeelde verantwoordelijkheid voor die lange procedures en de beleidsintentie dat die in de toekomst via de filter vermeden zullen worden.
Ten tweede, voor mensen zonder papieren die hier al lange tijd verblijven, maar ooit een — weliswaar tijdelijk — wettelijk verblijfsstatuut hebben gehad en bovendien minderjarige schoolgaande kinderen hebben, vanuit de redenering dat die kinderen geen banden hebben met het land van herkomst van hun ouders en het humanitair dus onverdedigbaar zou zijn om ze terug te sturen.
We hebben daarbij ook bijkomende voorwaarden voorgesteld inzake integratie, taalkennis, werkbereidheid en — logischerwijs — ook inzake openbare orde. Het mocht echter niet baten, het is niet gelukt. Mijnheer de minister, op een bepaald moment dachten wij bij u nochtans een opening te voelen om in die richting verder te kunnen gaan en een compromis inzake deze voorgestelde regularisatiecategorieën te kunnen realiseren. We vonden dat we uiteindelijk, samen met de PS-fractie, aan onze coalitiepartners een evenwichtig voorstel konden doen, maar uw eigen parlementaire fractie zag dat niet zitten.
Het is geen verwijt, ik zeg alleen dat wij dat jammer vinden. Wij betreuren dat. We vinden het jammer, omdat het een kans was en dus misschien een gemiste kans.
Translated text
Thank you, Mr President. That is why I speak of shared responsibility. I have begun my argument by communicating that sp.a will approve the bills. We believe that a good balance has been found. In many areas, a step forward is being made. The CD&V colleagues have said that in the committee with so many words. There will always be colleagues who talk about "the strict approach". Others will talk about “a smooth or too smooth approach.”
Mr. Minister, this is basically not the case. An analysis of the applications of asylum seekers leads us to conclude that you have chosen a very strict approach. In 2000, there were 42,000 applications. In 2005, the number dropped to 16,000 and it continues to decline. On the contrary, the decisions are becoming more humanitarian, because the procedure is shorter and consequently more efficient and people know faster if they can stay here or not.
I don’t like to talk in terms of “hard” and “soft”. Importantly, the reform announced by the government is approved today. Certain elements may still be added and improved. Other points may be changed in the future and need to be adjusted. I will return to that later.
What we almost all agree on is that we remain with a mortgage from the past. That is the most important debate today. The challenge of the last few weeks has been to find a balance between mortgage and past aberrations. From the moment your services have adopted the principle of last in, first out, the lag of unfinished files has grown. Everyone knows that one may not be able to send those people back, not because the equipment is not possible. Juridically and practically, this is possible. What kind of people, however, would make it of us if we returned integrated families who have been living here for 5 to 6 years with school-gathering children who no longer have a country of origin? What kind of people does that make us?! This is the exercise that...
Colleague Lanjri, with all respect. Amendments were submitted which colleagues of the majority approved they had to approve. There were amendments from Ecolo or cdH whose colleagues of the majority approval they had to approve. The majority, however, is especially pleased with good, balanced legislation, which is enforceable in the future, applicable for all, and for which a further majority will be found in the future if additional legislation is needed to further modernise the asylum and migration policy.
Therefore, it is not a line to whom any amendment, submitted by any group, has been approved. Let us try to conduct the debate constructively.
Mr. Speaker, colleagues, if you allow me, I would like to continue for a moment with the reasoning I am coming to build and with the opening that we at least wanted and tried to make in the last few weeks. We did not do it alone. We have actually done that offensive behind the scenes trying to do with the colleagues of the PS.
We have proposed two categories of regularizations. We will continue to present them and we will still find plenty of opportunities to do so.
Mr. Minister, I am pleased that you admit that you hesitate. After all, that shows that you are not only trying to be a good administrator of your system and of your department, but that you also realize that only a humanitarian policy will be able to solve the aberrations of the past.
There is no other solution unless we pick up and send back all those involved. I think — fortunately — not that there is a majority in our country for that.
We also set a number of important conditions. In order not to give the wrong signal that helps long-term procedures, it is necessary that the government prevent too long procedures from taking place again in the future. Therefore, we call for a filter for the cassation appeals at the Council of State. Therefore, we also propose to link the additional regularisations to a stricter filter.
I know that an amendment was submitted. The amendment was also signed by VLD. I try to formulate my reasoning and clarification to my colleagues. We withdrew the amendment because we felt that one should be linked to the other. If we wanted an even stricter filter in the future, we thought it would have to be at least attempted to clean the ship with the aberrations of the past. In other words, it had to be regulated. We have tried to make this connection.
We believe that every asylum seeker should have access to a fair and contradictory procedure. However, the procedure should also be efficient and short. In the future, the focus will be on the Commissioner General for Refugees and Stateless Persons. A substantive appeal is possible at the new Council for Foreign Disputes. However, the subsequent cassation appeals to the State Council should really become the exception and not, as now, the rule.
Therefore, we and the PS colleagues made a balanced compromise proposal to our coalition partners, hoping to meet everyone’s perspective. It was a balanced proposal because it was based on the two above-mentioned, interconnected cases: on the one hand, a stricter filter for cassation lawsuits at the State Council in order to avoid people being engaged in a procedure for too long in the future, and, on the other hand, criteria for two additional categories of asylum seekers eligible for regularisation within the existing individual examination procedure by the Foreign Affairs Service.
Mr. Minister, at this time, as we know, you are dealing with three categories in your instruction to the Foreign Affairs Service. Let me make a brief overview of them, because that helps in my motivation for the other two categories we propose.
The first is the long-term asylum procedure without the period for the State Council. As mentioned, most of those files, which were a result of the last in-first out, have already been regulated and the asylum procedure is already noticeably shorter. With the new procedure, that is a category that will disappear, or should disappear.
The second category is the medical reasons. For this purpose, the law now provides for a specific statute. These people will also no longer need regularization in the future as they can claim a legal residence status.
The third category is the category of serious humanitarian conditions: the famous residual category of people who do not fall into one or another category and whose criteria are very vaguely defined. Such a vague residual category is also needed, we think. After all, with any categorization of categories and criteria, there will always be people who just fall outside of who you think they should still be able to stay for serious humanitarian reasons.
The consequence of such a vague description is, of course, that it can be applied both very broadly and very narrowly. We therefore, together with the PS group, proposed to define criteria for two new categories in an instruction or a letter of reference to the Foreign Affairs Service, only for the past.
First, for persons who are in long-term proceedings, with the procedural period for the State Council, from the reasoning of the shared responsibility for those long procedures and the policy intention that they will be avoided in the future through the filter.
Secondly, for those without papers who have been staying here for a long time, but have once had a legal status of residence, although temporarily, and also have underage school children, on the grounds that those children have no connection with the country of origin of their parents and therefore it would be humanitarian indefensible to send them back.
We have also proposed additional conditions regarding integration, language skills, working readiness and – logically – also public policy. However, it could not benefit, it did not succeed. Mr. Minister, at some point we thought, however, that you felt an openness to move forward in that direction and to ⁇ a compromise on these proposed categories of regularization. We thought we could eventually, together with the PS group, make a balanced proposal to our coalition partners, but your own parliamentary group did not see that.
This is not an accusation, I only say that we regret it. We regret that. We feel sorry, because it was an opportunity and therefore ⁇ a missed opportunity.
#39
Official text
Het zogenaamde gebrek aan de openheid mag u, denk ik, zeker de regering niet ten kwade duiden. Ik ben zelden naar het Parlement gekomen met ontwerpen waarvan ik zei: ne varietur; hieraan wordt geen komma aan gewijzigd. Ik vind wel dat als men op een bepaald moment zegt dat men zal proberen een aantal punten te herbekijken, er opnieuw een evenwicht moet kunnen worden gevonden. Het was de voorafgaande voorwaarde die ik had gesteld, dat het evenwichtig moest zijn. Als het niet haalbaar is, is dat ook geen schande. Ik bedoel dat over hetgeen vanuit de regering ter tafel lag, alleszins consensus bestond. Als sommigen verder willen gaan, voor mij niet gelaten. U weet echter dat als sommigen verder willen gaan, het voor anderen al veel te ver is.
Wat ik nooit gehoord heb aan de zijde van CD&V, waar men nu applaudisseert, is het volgende. Zij zijn geïnteresseerd in een strengere filter. Ze gaan dan een spelletje spelen om te kijken of de VLD dat ook gaat goedkeuren. Ik stel de vraag aan CD&V of de fractie van mevrouw Lanjri en de heer Claes het eens is met de regularisatiecriteria die zij bepleiten, die verder gaan en soepeler zijn dan de mijne? Zijn zij het ermee eens om mensen te regulariseren op die basis? Dat zou ik wel eens willen vernemen. Voor mij en voor de regering is de vaststaande rechtspraak drie en vier jaar voor een asielinstantie. Gaan zij even ver met u mee? Ik zou dat graag willen vernemen.
Als ik bij CD&V sommigen bezig hoor, dan is de heer De Crem altijd klaar om mij de neus af te bijten als ik ook maar iets te toegeeflijk zou geweest zijn tegenover een sans papiers en zegt mevrouw de Bethune in de Senaat dat ik naar de kerken moet gaan en veel verder moet gaan in mijn humanitaire opdracht. Het is dus een beetje warm en koud tegelijk blazen. Ik zou wel eens willen weten — we zullen het straks horen als mevrouw Lanjri het woord voert — wat CD&V in feite zegt. Men kan dus niet alleen maar zeggen aan de fractie achter mij dat men een amendement zal voorstellen over een strengere filter. Ik speel de bal terug.
Translated text
The so-called lack of openness, I think, should ⁇ not harm the government. I have rarely come to Parliament with drafts of which I said: ne varietur; there is no change in this. However, I think that if one says at some point that one will try to reconsider a number of points, it must be possible to find a balance again. It was the precondition I had set, that it must be balanced. If it is not feasible, it is not a shame. I mean, on what was on the table from the government, there was entirely consensus. If some want to go further, not left for me. However, you know that if some want to go further, it is already far too far for others.
What I have never heard on the side of CD&V, where they are now applauding, is the following. They are interested in a stricter filter. They will then play a game to see if the VLD will also approve that. I ask CD&V whether the group of Mrs. Lanjri and Mr. Claes agrees with the regularisation criteria they advocate, which go further and are more smooth than mine? Are they agreeing to regularize people on that basis? Sometimes I would like to know that. For me and for the government, the established jurisdiction is three and four years for an asylum authority. Will they go as far as you? I would like to hear that.
If I hear some people engaged in CD&V, then Mr. De Crem is always ready to bite my nose if I were even a little too submissive to a sans papiers and says Mrs. de Bethune in the Senate that I should go to the churches and go much further in my humanitarian mission. So it is a little hot and cold blowing at the same time. I would like to know — we will hear it later when Ms. Lanjri speaks — what CD&V actually says. So one cannot just say to the group behind me that one will propose an amendment on a stricter filter. I play the ball back.
#40
Official text
Mijnheer de minister, men zal straks antwoorden. Mevrouw Lanjri, u hebt straks alle tijd om te antwoorden. De minister is een uitstekend debater; u zult straks antwoorden.
Translated text
Mr. Minister, we will answer later. Mrs. Lanjri, you will soon have all the time to answer. The Minister is an excellent debate; you will answer later.
#41
Official text
Mijnheer de voorzitter, de posities binnen de meerderheidspartijen zijn reeds lang geen geheim meer. Die liggen reeds een hele tijd ter tafel. Wij hadden inderdaad zeer graag een mooi en evenwichtig compromisvoorstel, om het zo te noemen, tot stand zien komen, liefst binnen de meerderheid uiteraard.
Voor een stuk vinden wij dit dus een gemiste kans omdat de hervorming waarover wij vandaag, wellicht straks, zullen stemmen, met een properdere lei zou kunnen starten, dat wij dus met andere woorden efficiënter zouden kunnen starten met werken naar de toekomst.
Pas op, wij willen hierbij niet de illusie wekken dat de problematiek van mensen zonder papieren volledig opgelost zal worden. Een migratiebeleid impliceert volgens ons regels en procedures om uit te maken wie onder welke voorwaarden hier mag verblijven. Het betekent ook dat men mensen moet weigeren en het betekent zeer zeker ook dat men mensen moet terugsturen.
Het vraagt echter tevens een menselijke toepassing van de regels en procedures. Hoe rechtvaardig de immigratieregels ook mogen zijn en hoe legitiem en noodzakelijk het ook is dat de overheid haar immigratieregels tracht te doen naleven, er zullen nog steeds situaties zijn waarin het menselijk aspect zo doorweegt dat een uitzondering op die regels moet kunnen worden gemaakt. Het gaat om uitzonderingen waarvoor wat ons betreft telkens na individueel onderzoek blijkt dat het onmenselijk zou zijn om het betrokken gezin terug te sturen, ook al hebben ze stricto sensu geen recht op verblijf.
Voor specifieke omstandigheden, deels verbonden aan de oude procedures, vinden wij dat humanitaire omstandigheden zijn ontstaan die een regularisatie voor een aantal mensen zonder papieren op dit moment rechtvaardigen. De overgang naar een nieuwe asielprocedure was voor ons het ideale moment om daarover een akkoord te maken.
Mijnheer de minister, wij zullen blijven aandringen op dergelijke instructie of op dergelijke circulaire aan uw diensten. Daarvoor willen wij duidelijke criteria bepalen en tegelijkertijd werk maken van een strengere filter om toekomstige, te lange procedures te vermijden. Die beide zaken moeten kunnen worden afgesproken om een evenwicht en een meerderheid te kunnen vinden om dit te kunnen bewaren. Is dat niet het geval, dan zal deze problematiek de actualiteit blijven beheersen en verder beleid, als er geen schoon schip gemaakt wordt met het verleden, bemoeilijken.
Mijnheer de voorzitter, ik besluit. De hervorming van de vreemdelingenwet is nog niet afgerond. Er dienen binnenkort nog Europese richtlijnen omgezet te worden en verdere maatregelen genomen te worden om te komen tot een verdere modernisering van het asiel- en migratiebeleid.
Mijnheer de minister, collega's, het lijkt ons aangewezen om dit in een constructieve sfeer van wederzijds vertrouwen te doen en dan bij voorkeur zonder hypotheek uit het verleden.
Translated text
The position within the majority parties is no longer a secret. They have been on the table for a long time. We would indeed very much like to see a beautiful and balanced compromise proposal, so to speak, come into being, preferably within the majority of course. Their
For a part, we find this a missed opportunity because the reform we will vote on today, ⁇ later, could start with a more proper lease, that we could thus, in other words, start more efficiently working towards the future. Their
Be careful, we do not want to create the illusion that the problem of people without papers will be completely solved. A migration policy implies rules and procedures to determine who is allowed to stay here under what conditions. It also means that people must be rejected, and it ⁇ also means that people must be sent back. Their
However, it also requires a human application of the rules and procedures. No matter how fair the immigration rules may be, and no matter how legitimate and necessary it is for the government to try to enforce its immigration rules, there will still be situations where the human aspect is so important that an exception to those rules should be possible. These are exceptions for which, as far as we are concerned, each time after individual examination it turns out that it would be inhumane to return the family concerned, even though they have no stricto sensu right of residence. Their
For specific circumstances, partly linked to the old procedures, we find that humanitarian circumstances have arisen that justify a regularization for a number of people without papers at this time. The transition to a new asylum procedure was the ideal time for us to reach an agreement on this.
Mr. Minister, we will continue to insist on such instruction or on such circular to your services. To do this, we want to set clear criteria and at the same time work on a stricter filter to avoid future, too long procedures. These two matters must be able to be agreed in order to find a balance and a majority in order to preserve it. If this is not the case, then this problem will continue to dominate the actuality and make further policy difficult, if no clean ship is made with the past. Their
Mr. Speaker, I will decide. The reform of the Foreign Affairs Act has not yet been completed. European directives must soon be transposed and further measures must be taken to further modernise the asylum and migration policies.
Mr. Minister, colleagues, it seems appropriate for us to do this in a constructive atmosphere of mutual trust and then preferably without a mortgage from the past.
#42
Official text
J'avais dit que je demanderais à Mme Nagy ou à M. Drèze de prendre la parole. Comme vous êtes là, madame Nagy, c'est votre tour. Ce sera ensuite celui de M. Anthuenis. Madame Nagy, je crois que vous avez demandé vos trente minutes. Je vais vous les accorder avec le même plaisir qu'aux autres. C'est la règle: 30 minutes au maximum dans la discussion générale puisque les deux projets ont été joints.
Translated text
I had said that I would ask Mrs. Nagy or Mr. Dare to take the word. As you are here, Madame Nagy, it is your turn. Then it will be Mr. and Anthus. Madame Nagy, I think you asked for your thirty minutes. I will give them to you with the same pleasure as to others. This is the rule: a maximum of 30 minutes in the general discussion since the two projects were joined.
#43
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, André Comte-Sponville dit: "La générosité est une vertu morale, la solidarité est une vertu politique; la grande affaire de l'État, c'est la régulation et la socialisation des égoïsmes." Le projet du gouvernement rend plus sévères les conditions pour obtenir le droit au regroupement familial des ressortissants des pays en dehors de l'Union européenne. En matière d'asile, le projet Dewael simplifie la procédure en mettant fin au système des deux étapes, ce qui est une bonne chose. Désormais, l'Office des étrangers n'est plus compétent pour prendre une décision sur le récit des raisons pour lesquelles un demandeur d'asile a fui son pays. C'est le CGRA qui prend cette décision et qui rend une seule décision sur le fond.
Le problème est que le projet maintient comme motifs de refus au fond des motifs de recevabilité. En se basant uniquement sur un motif formel, le CGRA pourrait bien refuser l'asile sans même prendre en considération la crainte du demandeur en cas de retour dans son pays d'origine. Le HCR considère cela contraire à la Convention de Genève, contraire à la directive européenne relative à la procédure qui n'a pas encore été transposée et qui ne prévoit pas ce motif de refus et, enfin, contraire à la directive européenne "Qualification" que le projet entend transposer sur la définition du réfugié et du bénéficiaire de la protection subsidiaire qui ne prévoit pas non plus ce type de motif de refus. Toujours en matière d'asile, le projet prévoit une série d'hypothèses nouvelles où les demandeurs d'asile pourront être détenus, par exemple lorsque l'étranger n'a pu introduire sa demande immédiatement au moment où les autorités chargées du contrôle aux frontières l'interrogent sur les raisons de sa venue en Belgique, ou encore pour l'étranger qui a introduit une nouvelle demande d'asile.
Le projet transpose la directive européenne du 29 avril 2004 relative à la protection subsidiaire même si les bénéficiaires de la protection subsidiaire ne se voient pas reconnaître le même droit de séjour qu'aux réfugiés en vertu de la Convention de Genève. D'une manière générale, au nom de la lutte contre les abus et la fraude, le gouvernement a opté pour un système qui restreint les conditions d'accès au droit, qui renforce les moyens de contrôle et augmente la durée de la précarité des droits de séjour.
Le projet modifiant les lois coordonnées sur le Conseil d'État crée une nouvelle juridiction d'appel compétente: le Conseil du Contentieux des Étrangers, pour traiter des recours contre les décisions du CGRA en matière d'asile ou de l'Office des étrangers en matière de séjour.
Alors qu'en matière d'asile, cette juridiction réexamine entièrement le dossier et rend une nouvelle décision, il n'en est pas de même pour les recours introduits contre les décisions rendues par l'Office des étrangers; le Conseil du Contentieux des Étrangers ne peut que suspendre ou annuler la décision, s'il y a une violation d'une règle de forme ou un problème de motivation de la décision. Le dossier retourne ensuite à l'Office des étrangers qui prend une nouvelle décision.
La procédure devant cette juridiction revêt un caractère essentiellement écrit qui risque d'écarter les demandeurs d'asile des débats, en faisant prévaloir la forme sur le fond. Or, l'oralité des débats est la meilleure garantie d'un débat équitable dans ce domaine où on juge essentiellement du fait et de la crédibilité du récit.
Les délais de recours de 15 jours ne sont pas acceptables, étant donné les exigences de forme imposées et le manque de souplesse laissée à la juridiction pour apprécier des éléments qui seraient joints ultérieurement au dossier.
Au niveau du Conseil d'État, qui n'est plus compétent dans le contentieux des étrangers qu'en cassation administrative, un système d'admission des recours est prévu où un filtre, un magistrat seul, examine le recours introduit contre une juridiction administrative et, sans entendre le requérant, rend, dans un délai de quelques jours, une décision motivée succinctement qui se prononce sur le moyen invoqué dans le recours, moyen qui invoque une violation de la loi de nature telle qu'elle peut conduire à la cassation d'une décision et qui ne doit pas être manifestement non fondée. La manière dont la disposition est formulée dans le texte que nous discutons risque de réduire à une peau de chagrin les recours qui passeront le cap du filtre.
La commission de l'Intérieur de la Chambre a examiné ces projets sans débats suffisants. Quand j'entends Mme Douifi s'exprimer à cette tribune alors qu'elle n'a pas dit un mot pendant que l'opposition défendait ses 130 amendements, je me dis qu'on a manqué une occasion et que la majorité en porte une lourde responsabilité. Il était clair que l'intention du gouvernement était de boucler l'examen des projets en les verrouillant entièrement et avant que le président de la commission ne réagisse. Je précise qu'il a réagi! La commission a notamment entendu des représentants des sans-papiers — malheureusement les collègues libéraux, justement ce jour-là, ne pouvaient être présents en commission pour les entendre —, du Forum Asile-Migration, de Médecins sans Frontières, des représentants des barreaux francophone et germanophone ainsi que les président et vice-président du Conseil d'État. La liste n'est pas exhaustive, les rapporteurs vous ont explicité ces débats. Ces auditions n'ont donné lieu à aucune modification du projet. Il a pourtant été fortement critiqué et remis en question sur une série d'éléments mais il n'y a pas une virgule qui ait été changée si ce n'est, j'allais oublier, des amendements apportés par la majorité, liés au statut du personnel du Conseil d'État. J'allais aussi oublier l'action décisive des parlementaires de la majorité qui ont, comble de l'audace, demandé au gouvernement qu'une évaluation soit faite par et pour le gouvernement après un an d'entrée en vigueur de la loi.
Quelque 130 amendements ont été déposés par l'opposition sans qu'aucun ne trouve grâce aux yeux du gouvernement. De débats à ce sujet en commission, il ne fut donc point question.
Les amendements déposés soit par Ecolo soit avec le collègue du cdH visaient notamment à: - prévoir des critères permanents et clairs de régularisation et créer une commission de régularisation indépendante; - rendre les conditions du regroupement familial plus souples, en tout cas à maintenir le système actuel; - améliorer la procédure d'asile, la définition du réfugié et du bénéficiaire de la protection subsidiaire; - abroger la disposition concernant la détention des demandeurs de protection; - éliminer les situations de détention des demandeurs d'asile prévues par le projet ainsi qu'à interdire la détention des enfants en centre fermé.
Les amendements visaient également à supprimer l'article 77 de la loi du 15 décembre 1980, de manière à: - éviter tout malentendu quant à l'aide pouvant être apportée à des illégaux de façon humanitaire; - donner une compétence de plein contentieux à la juridiction administrative créée par le projet du gouvernement pour les recours contre les décisions rendues par l'Office des étrangers, afin que cette juridiction puisse prendre une décision qui se substitue à celle de l'Office des étrangers; - à rendre plus souple le filtre au Conseil d'État, de sorte que les requérants puissent se défendre lorsque le Conseil d'État considère que son recours n'est pas admissible.
Tous ces amendements ont été rejetés. Le projet du gouvernement est passé par les auditions, par les amendements et par les votes sans aucune modification.
J'en arrive maintenant à la question des sans-papiers qui a quelque peu occulté les autres aspects très négatifs de cette réforme, tels que je viens de les évoquer.
Le projet de la majorité violette ne prévoit aucun critère clair et permanent de régularisation ni de procédure correcte pour les sanspapiers. Actuellement, les demandes de régularisation sont traitées par l'Office des étrangers et, monsieur le ministre, pour des cas identiques, des décisions différentes peuvent être rendues.
Comme l'ont exprimé les avocats dans un mémorandum juridique transmis au parlement, le fait que la loi réserve au ministre et à l'administration un pouvoir discrétionnaire absolu qui engendre une pratique dont même le Conseil d'État, dans un arrêt rendu en avril dernier, a déclaré qu'il s'agissait — je cite — "d'une institutionnalisation de l'arbitraire", qu'il n'existe aucun recours suspensif contre la décision prise ni traitement de la demande dans des délais raisonnables, que les critères résultant des déclarations orales du ministre ne sont pas respectés par son administration, tout cela manque d'objectivité.
Tout à l'heure, dans le débat, vous aviez une fois de plus caricaturé les positions. Vous signaliez qu'on vous taxait d'observer une position dure. Or, la critique qui vous était adressée ne l'était pas uniquement par moi, mais également par le Conseil d'État, par les avocats, par les ONG et par les membres de votre majorité: elle affirme qu'il existe aujourd'hui un pouvoir discrétionnaire tellement large que le Conseil d'État l'appelle "l'institutionnalisation de l'arbitraire".
Comme solution alternative, nous vous proposions des critères. La proposition que j'ai déposée en comptait cinq, dont la durée de séjour, la maladie, la présentation d'un contrat de travail, pas d'expulsion, etc. et il y en a d'autres. Le problème n'est pas de débattre de critères qui soient les plus équitables possibles. Le problème, c'est qu'aujourd'hui, vous défendez le principe de détenir un pouvoir discrétionnaire total et absolu, alors que des membres vous demandent de définir des critères pour que les citoyens sachent à l'avance si, oui ou non, ils répondent à ces critères et que tout le monde soit traité de manière équitable.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, André Comte-Sponville said: “Generosity is a moral virtue, solidarity is a political virtue; the great affair of the State is the regulation and socialization of selfishness.” In asylum, the Dewael project simplifies the procedure by ending the two-stage system, which is a good thing. From now on, the Foreign Office is no longer competent to make a decision on the story of the reasons why an asylum seeker fled his country. It is the CGRA that makes this decision and makes a single decision on the substance.
The problem is that the project ⁇ ins as reasons for rejection in essence the reasons for admissibility. Based solely on a formal reason, the CGRA could refuse asylum without even taking into account the applicant’s fears of returning to his country of origin. UNHCR considers this contrary to the Geneva Convention, contrary to the European Procedure Directive which has not yet been transposed and which does not provide for this reason for refusal and, finally, contrary to the European Directive "Qualification" which the project intends to transpose on the definition of refugee and beneficiary of subsidiary protection which does not provide for this type of reason for refusal. Also in the asylum field, the project provides for a series of new hypotheses where asylum seekers can be detained, for example when the foreigner has not been able to submit his application immediately when the border control authorities question him about the reasons for his arrival in Belgium, or even for the foreigner who has submitted a new application for asylum.
The proposal transposes the European Directive of 29 April 2004 on subsidiary protection even though beneficiaries of subsidiary protection do not receive the same right of residence as refugees under the Geneva Convention. Generally speaking, in the name of combating abuse and fraud, the government has opted for a system that restricts the conditions of access to law, which strengthens the means of control and increases the duration of the precariousness of the rights of residence.
The draft amending the coordinated laws on the State Council creates a new competent appeal court: the Foreign Dispute Council, to deal with appeals against decisions of the CGRA in asylum matters or the Foreign Office in matters of residence.
While in asylum matters, this court completely reviews the file and makes a new decision, the same is not the case for appeals against decisions made by the Office of Foreigners; the Council of the Foreigners Litigation can only suspend or annul the decision if there is a violation of a formal rule or a problem with the motivation of the decision. The case then returns to the Foreign Office, which makes a new decision.
The proceedings before this court are essentially written in nature, which risks diverting asylum seekers from the debates, by making the form prevail over the substance. Or, the orality of the debates is the best guarantee of a fair debate in this area where it is essentially judged by the fact and the credibility of the narrative.
The 15 day time period for appeal is not acceptable, given the form requirements imposed and the lack of flexibility left to the court to assess elements that would be attached later to the file.
At the level of the Council of State, which is no longer competent in the dispute of foreigners but in administrative cassation, a system of admission of appeals is provided where a filter, a magistrat alone, examines the appeal filed against an administrative court and, without hearing the applicant, makes, within a few days, a briefly motivated decision which is made on the grounds invoked in the appeal, means that invokes a violation of the law of nature such that it can lead to the cassation of a decision and which must not be manifestly unfounded. The way in which the disposition is formulated in the text we are discussing may reduce to a skin of sorrow the recourse that will pass the direction of the filter.
The House Interior Committee examined these projects without sufficient debate. When I hear Ms. Douifi speaking to this tribune while she didn’t say a word while the opposition defended her 130 amendments, I say to myself that we missed an opportunity and that the majority bears a heavy responsibility. It was clear that the government’s intention was to close the review of the projects by locking them completely and before the chairman of the committee reacted. I would say that he reacted. In particular, the committee heard representatives of the paperless – unfortunately the liberal colleagues, just that day, could not be present in the committee to hear them – from the Asylum-Migration Forum, Doctors Without Borders, representatives of the French and German-speaking bars as well as the President and Vice-President of the State Council. The list is not exhaustive, the rapporteurs have explained these debates. These hearings did not result in any changes to the project. He has, however, been heavily criticized and questioned on a series of elements, but there is no virgule that has been changed unless, I would forget, amendments made by the majority, related to the status of the staff of the State Council. I was also going to forget the decisive action of the majority parliamentarians who, full of boldness, asked the government that an assessment be made by and for the government after a year of entry into force of the law.
Some 130 amendments have been submitted by the opposition without anyone finding favor in the eyes of the government. There was no discussion on this issue in the committee.
Amendments submitted either by Ecolo or with the CDH colleague aimed in particular to: - provide for permanent and clear regulation criteria and create an independent regulation commission; - make the conditions for family reunification more flexible, in any case to maintain the current system; - improve the asylum procedure, the definition of the refugee and beneficiary of subsidiary protection; - repeal the provision concerning the detention of protection applicants; - eliminate the detention situations for asylum seekers provided by the project as well as prohibit the detention of children in closed centres.
The amendments also aimed to abolish Article 77 of the Act of 15 December 1980, in order to: - avoid any misunderstanding as to the aid that could be provided to illegal persons in a humanitarian manner; - give a jurisdiction for litigation to the administrative court established by the Government's draft for appeals against decisions made by the Foreign Office, so that this court can make a decision that replaces that of the Foreign Office; - to make the filter to the State Council more flexible, so that applicants can defend themselves when the State Council considers that its appeal is inadmissible.
All these amendments were rejected. The government’s draft passed through hearings, amendments and votes without any changes.
I now come to the issue of paperless people, which has somewhat obscured the other very negative aspects of this reform, as I just mentioned them.
The violet majority draft does not provide for any clear and permanent criteria of regularization or correct procedure for paperless persons. Currently, applications for regularization are processed by the Office of Foreigners and, Mr. Minister, for identical cases, different decisions may be made.
As the lawyers expressed in a legal memorandum sent to Parliament, the fact that the law reserves to the minister and the administration an absolute discretionary power, which creates a practice that even the State Council, in a judgment issued in April last year, stated that it was - I quote - "an institutionalization of the arbitrary", that there is no suspensive remedy against the decision taken or processing of the request within reasonable time, that the criteria resulting from the oral statements of the minister are not respected by its administration, all this lacks objectivity.
Just recently, in the debate, you had once again caricatured the positions. You ⁇ that you were charged to observe a tough position. Now, the criticism that was addressed to you was not only by me, but also by the State Council, by lawyers, by NGOs and by the members of your majority: it affirms that there is today a discretionary power so broad that the State Council calls it "the institutionalization of the arbitrary".
As an alternative, we suggest criteria. The proposal I submitted included five, including the duration of stay, illness, the presentation of a work contract, no expulsion, etc. And there are others. The problem is not to discuss criteria that are as fair as possible. The problem is that today you defend the principle of holding a total and absolute discretionary power, while members ask you to set criteria so that citizens know in advance if, yes or not, they meet these criteria and that everyone is treated fairly.
#44
Official text
Encore faut-il que l'on puisse se mettre d'accord sur ces critères, madame Nagy! En effet, votre vision est totalement opposée à celle qui fuse des autres bancs. Vous allez beaucoup plus loin, mais à partir du moment où vous pointez les critères repris dans la loi, pour vous, cela signifie une commission pour en juger. Il n'est pas question du ministre. Si le ministre prend une décision, elle est qualifiée d'arbitraire!
Je vous ai posé la question à plusieurs reprises: à partir du moment où la commission rend un avis négatif, ne pensez-vous pas qu'ensuite, on se rendra chez le ministre de l'Intérieur pour signaler le désaccord de la commission au sujet d'une régularisation, car le ministre de l'Intérieur détient une autre solution? Telle est la réalité! Il s'agit en quelque sorte d'une responsabilité ministérielle. C'est une compétence que je n'aime pas du tout, mais il importe de l'assumer. Moi, on peut toujours m'interpeller! Une commission, on ne peut pas l'interpeller! Selon le système que vous préconisez, une commission émettra un jugement sur la base de critères. En cas de désaccord, vous viendrez m'interpeller ici au même endroit pour me dire: "Monsieur le ministre, vous pouvez encore faire quelque chose!" Cela, je le refuse!
Translated text
We need to be able to agree on these criteria, Madame Nagy! In fact, your view is completely opposite to that of the other banks. You go much further, but from the moment you point out the criteria embodied in the law, for you, it means a commission to judge them. It is not about the Minister. If the Minister makes a decision, it is qualified as arbitrary!
I have asked you the question several times: from the moment the committee gives a negative opinion, do you not think that then, we will go to the Minister of the Interior to signal the disagreement of the committee on a regularization, because the Minister of the Interior has another solution? This is the reality! This is somehow a ministerial responsibility. This is a skill that I do not like at all, but it is important to assume it. You can always ask me. A committee cannot be called upon. Depending on the system you are advocating, a committee will issue a judgment based on criteria. In case of disagreement, you will come to call me here in the same place and say to me, "Mr. Minister, you can still do something!"
#45
Official text
Monsieur le ministre, vous êtes très fort, car vous savez déjà à l'avance ce qui va se passer au moment où la loi sera votée. Ce qui est pathétique, c'est que manifestement, vous n'avez pas pris connaissance des différentes propositions de loi qui sont sur la table. En effet, celles-ci se recoupent assez bien sur les critères. Il y en a un qui différencie ces propositions de loi, à savoir la possibilité de disposer ou non d'un contrat de travail. C'est la proposition qui figure dans mon texte et qui ne se trouve ni chez les collègues socialistes, ni chez les collègues du cdH, ni chez les collègues du CD&V.
Un débat doit être ouvert. On doit accepter que différentes propositions soient mises sur la table et écouter chacun défendre sa manière de voir les choses.
Translated text
Mr. Minister, you are very strong, because you already know in advance what will happen when the law is passed. What is pathetic is that obviously you have not taken note of the various bills that are on the table. In fact, these are quite well matched by the criteria. There is one that differentiates these proposals of law, namely the possibility of having or not having a labor contract. This is the proposal that appears in my text and which does not appear in the socialist colleagues, in the colleagues of the CDH, or in the colleagues of the CD&V.
A debate must be open. One must accept that different proposals are put on the table and listen to each defend his way of seeing things.
#46
Official text
Selon vous, pour être régularisé, faut-il se trouver dans une procédure?
Translated text
Do you think that in order to be legalized, you need to be in a procedure?
#47
Official text
Non.
Translated text
and no.
#48
Official text
C'est ce que je constate. Je ne parle pas de ma conviction personnelle mais sachez qu'en Flandre, vous ne trouverez pas de partenaire pour vous suivre!
Translated text
That is what I see. I’m not talking about my personal conviction but know that in Flanders, you won’t find a partner to follow you!
#49
Official text
Monsieur le ministre, on peut discuter de la question. Considère-t-on ce critère comme étant définitif ou pas? Je constate que vous refusez la discussion. Vous proposez soit de prendre tous les critères d'un groupe politique, soit de n'en prendre aucun. Vous éludez le problème réel qui est votre pouvoir discrétionnaire. Le Conseil d'État a indiqué que votre pouvoir discrétionnaire frise — et ce n'est pas moi qui le dis — l'institutionnalisation de l'arbitraire.
J'estime qu'on peut discuter des critères, qu'on peut dire que certains sont meilleurs que d'autres. Les critères qu'Écolo défend tiennent compte de la réalité des choses.
Par exemple, on peut débattre sur le critère "être en procédure". Le débat que vous avez ouvert est important.
Est-ce que quelqu'un qui a introduit un article 9.3 pour lequel il a reçu un avis négatif, qui se rend au Conseil d'État - dont il ne reçoit pas de réponse pendant trois, quatre, voire cinq ans -, qui a, entre-temps, des enfants scolarisés, qui, entre-temps, se trouve dans un réseau de relations parfaitement intégrées, est-ce que cette personne mérite d'être directement expulsée? Telle est votre proposition? Ou alors, considérez-vous que cette personne mérite qu'on examine sa demande et que, sur la base de ces critères (durée du séjour en Belgique, intégration des enfants, bonne connaissance de la langue et même parfois promesse de contrat de travail), on autorise cette personne à demander décemment une régularisation plutôt que d'avoir peur tous les jours. Or, cette personne ne rentre pas dans vos critères aujourd'hui!
Translated text
Mr. Minister, we can discuss this issue. Is this criterion considered definitive or not? I see that you reject the discussion. You propose either to take all the criteria of a political group, or not to take any of them. You avoid the real problem that is your discretionary power. The State Council has indicated that your discretionary power frits — and it’s not me who says it — the institutionalization of the arbitrary.
I think that we can discuss criteria, that we can say that some are better than others. The criteria that Ecolo defends take into account the reality of things.
For example, we can discuss the criterion of "being in procedure". The debate you have opened is important.
Is someone who has introduced an article 9.3 for which he has received a negative opinion, who goes to the Council of State - of which he does not receive a response for three, four, even five years - who, meanwhile, has school children, who, meanwhile, is in a network of perfectly integrated relationships, does this person deserve to be directly expelled? Is this your proposal? Or, consider that this person deserves that his application be examined and that, on the basis of these criteria (duration of stay in Belgium, integration of children, good knowledge of the language and even sometimes promise of employment contract), this person is allowed to decently request a regularization rather than to be afraid every day. However, this person does not fit into your criteria today!
#50
Official text
(...)
Translated text
The [...]
#51
Official text
Elle ne rentre pas dans vos critères; c'est cela la vérité!
Translated text
It does not fit into your criteria; that is the truth!
#52
Official text
Monsieur le président, je vais le répéter une cinquième fois!
Première chose: les critères. Deuxième chose: qui doit juger de ces critères?
Premièrement, que vous l'aimiez ou pas, l'accord du gouvernement conclu en 2003 ne prévoyait pas l'extension de ces critères. Donc pour un 9.3, vous dites qu'il n'y a pas de critère, je le conteste!
En effet, j'ai évoqué ces critères à plusieurs reprises en commission. Ils sont au nombre de trois.
Tout d'abord, la durée trop longue d'une procédure d'asile (3 - 4 ans).
Translated text
I will repeat this for the fifth time.
The first is the criteria. Secondly, who should judge these criteria?
First, whether you like it or not, the government agreement concluded in 2003 did not provide for the extension of these criteria. So for a 9.3, you say that there is no criterion, I challenge it!
I have mentioned these criteria several times in the committee. They are in number of three. by
First, the too long duration of an asylum procedure (3-4 years).
#53
Official text
(...)
Translated text
The [...]
#54
Official text
Il s'agit d'une jurisprudence administrative constante contrôlée par le Conseil d'État. La situation de ceux pour qui la procédure d'asile est trop longue (3 - 4 ans), qui ne présentent pas de danger pour l'ordre public et qui font preuve d'un minimum d'intégration, sera prise en considération. Ensuite, la maladie. Ce critère entre dans la nouvelle législation.
Enfin, les conditions ou les arguments humanitaires.
Sur ce dernier point, je vous ai provoquée à plusieurs reprises. Je vous ai même invitée à "objectiver" des circonstances humanitaires.
Certains cas feront l'unanimité, dans et à l'extérieur de cet hémicycle. Tout le monde sera d'accord pour dire qu'ils n'entrent pas dans les critères, mais que le ministre doit intervenir. C'est la raison pour laquelle j'estime que les trois critères que je viens de rappeler correspondent à une jurisprudence constante qui a été convenue en 2003.
Comme M. Maene, certains voudraient pouvoir aller plus loin, et c'est de bonne guerre. Mais, pour ma part, je me tiens à ce qui a été convenu en 2003.
Par ailleurs, qui doit décider? Est-ce une commission? Est-ce une commission consultative? Est-ce une commission, à l'exclusion du ministre? Est-ce le ministre?
Je connais le jeu des commissions. Il consiste à prendre des décisions ou quasi-décisions. Mais si certaines ne satisfont pas d'aucuns, on fait appel à votre serviteur! Les choses se sont toujours déroulées de la sorte!
Si, à un moment donné, on dit que ce sont les instances d'asile ou les commissions de régularisation qui décident, et pas le ministre, c'est quand même ce dernier qui reste compétent pour éloigner des gens. Ainsi, on viendra me dire que la commission a marqué un refus et on me demandera à ce que la décision d'expulsion soit cassée prétextant que cette décision relève de ma compétence, de ma responsabilité ministérielle. C'est ce genre de raisonnement que je n'accepte pas!
J'ai consulté plusieurs de mes prédécesseurs. Il s'agit effectivement d'une compétence ministérielle, même si je ne l'aime pas beaucoup! On peut m'interpeller à tout moment. À partir du moment, où l'arriéré a été résorbé, je reste compétent lorsqu'il s'agit de conditions humanitaires.
J'ai demandé à plusieurs reprises que l'on me propose des amendements visant à définir les raisons humanitaires. Qu'entend-on par raisons humanitaires?
Il fut impossible de trouver une réponse satisfaisante. C'est la raison pour laquelle on a décidé de laisser ce point à la discrétion du ministre. Pour ma part, j'appliquerai la jurisprudence constante depuis 2003. Si en 2007 il y a un autre gouvernement et un autre accord gouvernemental, c'est le droit des électeurs.
Translated text
This is a constant administrative jurisprudence controlled by the State Council. The situation of those for whom the asylum procedure is too long (3-4 years), who do not pose a danger to public order and who demonstrate a minimum of integration, will be taken into account. And then the disease. This criterion is included in the new legislation. by
Finally, the conditions or humanitarian arguments. by
On this last point, I have challenged you several times. I even invited you to “objectivize” humanitarian circumstances. by
Some cases will be unanimous, inside and outside this hemicycle. Everyone will agree to say that they do not enter the criteria, but that the minister must intervene. That is why I consider that the three criteria I have just recalled correspond to a consistent case-law that was agreed in 2003.
Like the mr. Maene, some would like to be able to go further, and that is good war. But, for my part, I stick to what was agreed in 2003.
In other words, who should decide? Is it a commission? Is it an advisory committee? Is it a committee, with the exclusion of the minister? Is it the Minister? by
I know the role of the committees. It consists of making decisions or quasi-decisions. But if some do not satisfy some, we call on your servant. Things have always been like this!
If, at some point, it is said that it is the asylum authorities or the regulation commissions that decide, and not the minister, it is still the latter who remains competent to remove people. Thus, they will come to tell me that the commission has marked a refusal and they will ask me that the decision of expulsion be broken on the pretext that this decision falls within my competence, my ministerial responsibility. This is the kind of reasoning that I do not accept. by
I have consulted several of my predecessors. This is indeed a ministerial competence, although I do not like it very much! You can call me at any time. From the moment, when the backback has been resorbed, I remain competent when it comes to humanitarian conditions. by
I have repeatedly requested that I be proposed amendments to define humanitarian reasons. What is meant by humanitarian reasons?
It was impossible to find a satisfactory answer. That is why we decided to leave this point to the discretion of the Minister. I will apply the case-law that has been in place since 2003. If in 2007 there is another government and another government agreement, it is the right of voters.
#55
Official text
Soyez bref, monsieur Drèze, car vous aurez la parole tout à l'heure après M. Anthuenis.
Translated text
Please be brief, Mr. Drèze, for you will have the word immediately after Mr. Drèze. and Anthus.
#56
Official text
Il s'agit d'un point délicat qui a fait l'objet de débats. Vous conviendrez, monsieur le ministre, que le plaidoyer que vous avez répété encore aujourd'hui nous a amenés au choix d'une commission souveraine et pas d'une commission qui rend un avis au ministre. Il y a trois semaines, vous avez vous-même remis spontanément ce débat en commission en nous demandant si nous souhaitions une commission souveraine ou une décision du ministre. Si vous avez accepté de mettre ce point en débat, c'est que vous croyez à la possibilité d'une commission souveraine.
Deuxièmement, vous ne seriez pas à ce moment-là sans responsabilité politique: vous seriez responsable des critères. Quand le Conseil d'État prend un arrêt sur des procédures administratives, il n'est pas contesté. Les règles sont claires et elles sont respectées.
Translated text
This is a delicate issue that has been discussed. You will agree, Mr. Minister, that the plea you repeated today has led us to choose a sovereign committee and not a committee that gives an opinion to the minister. Three weeks ago, you yourself spontaneously submitted this debate to the committee by asking us whether we want a sovereign committee or a decision of the minister. If you have agreed to put this point into debate, it is that you believe in the possibility of a sovereign commission. by
Second, you would not at that time be without political responsibility: you would be responsible for the criteria. When the State Council makes a decision on administrative proceedings, it is not contested. The rules are clear and they are respected.
#57
Official text
Monsieur Drèze, vous vous expliquerez plus longuement tout à l'heure. Je n'ai rien contre les interruptions, vous savez, vous connaissez mon tempérament mais, à certains moments, il faut laisser l'orateur reprendre le fil de ses idées.
Translated text
Mr. Dresden, you will explain yourself longer. I have nothing against interruptions, you know, you know my temperament but, at some times, you have to let the speaker regain the thread of his ideas.
#58
Official text
Deux réponses au ministre sur les critères humanitaires: je vous invite à relire la proposition de loi que j'ai déposée et qui fait état de critères humanitaires d'intégration. Vous n'avez pas l'air d'en avoir pris connaissance mais je vous remettrai une copie des critères de la proposition de loi dès que je descends de la tribune. Si vous les avez, lisez-les. Dans le cas contraire, je vous les lis mais alors je risque d'être trop longue.
Si vous n'acceptez pas les critères que je propose, la question est différente. Vous ne voulez pas des critères d'Ecolo mais vous n'en proposez pas d'autres dans la loi.
Translated text
Two answers to the minister on humanitarian criteria: I invite you to read the bill I submitted and which states humanitarian criteria for integration. You do not seem to have read it, but I will give you a copy of the criteria of the bill as soon as I come down from the tribune. If you have them, read them. If not, I’ll read them, but then I’ll be too long. by
If you do not accept the criteria I propose, the question is different. You do not want Ecolo criteria, but you do not propose other criteria in the law.
#59
Official text
Madame Nagy, d'ici 18 heures, nous verrons qui se décide dans l'un ou l'autre sens. Le débat se conclura par un vote. Vos amendements sont déposés, la Chambre se prononcera et vous comme moi devons nous y soumettre.
Translated text
Mrs. Nagy, in 18:00 we will see who decides in one direction or the other. The debate will be concluded by a vote. Your amendments are submitted, the House will decide and you and I must submit to them.
#60
Official text
Permettez-moi de répondre au ministre. Deuxièmement, il y a la question de la commission. Vous faites le choix de laisser la décision au ministre. Les propositions du PS et du cdH vont dans le même sens que les nôtres: il nous semble que cela fonctionne mieux avec une commission.
Vous n'êtes pas d'accord mais l'argument que vous utilisez n'est pas juste parce que, dans la procédure d'asile que vous instituez aujourd'hui, c'est le CGRA qui prend la décision d'octroyer ou pas l'asile.
Si les instances d'asile décident de ne pas octroyer le statut, vous n'avez pas de compétence en la matière, c'est le CGRA qui décide de manière indépendante. Dans ce cas-là aussi, monsieur le ministre, vous pouvez être interpellé sur la politique d'asile de la Belgique, vous pouvez être interpellé sur le fait que vous expulsez des gens. On sent bien que c'est une matière qui ne vous tient pas particulièrement à coeur mais la responsabilité, en tant que ministre de l'Intérieur, vous l'aurez dans l'ensemble des systèmes, que cela vous plaise ou pas, y compris dans le système que vous mettez en place dans le cadre de la nouvelle procédure d'asile.
Il me semble donc que c'est un argument qui n'est pas du tout pertinent.
Des personnes qui résident en Belgique depuis de nombreuses années avec des enfants scolarisés reçoivent des décisions négatives et se font expulser. D'autres ont attendu pendant des années une décision finale dans le cadre de leur procédure d'asile, ont introduit un recours au Conseil d'État et, en bout de course, on refuse la régularisation de leur séjour. Le gouvernement s'est concentré durant cette législature sur l'augmentation des places en centres fermés, sur l'intensification des expulsions. Des ailes pour familles avec enfants ont été créées dans les centres fermés, la détention d'enfants est devenue normale sous le gouvernement violet au point que le Haut Commissariat aux Réfugiés a attiré l'attention de la Belgique sur le recours systématique à cette pratique.
La question des sans-papiers est devant nos yeux tous les jours. Une quarantaine de lieux en Belgique sont occupés par des personnes en situation de détresse qui ne demandent qu'une chose, que l'on mette fin à l'arbitraire de l'Office des étrangers en inscrivant dans la loi des critères clairs et permanents de régularisation!
J'ai donc déposé une proposition de loi élaborée par l'UDEP pour introduire des critères clairs pour l'octroi des autorisations de séjour et instaurant une commission permanente de régularisation selon le modèle qui a bien fonctionné en 1999.
En réalité, en voulant conserver votre pouvoir discrétionnaire, monsieur le ministre, vous envoyez vous-même un mauvais signal tellement redouté, puisque le ministre de l'Intérieur procède à des régularisations de sans-papiers pour des raisons dites "exceptionnelles" qu'il ne doit pas motiver; pour moi, cela revient à dire que chacun a sa chance en Belgique.
À l'attention de mes collègues libéraux qui s'interrogent sur le fait qu'une situation illégale autorise l'obtention d'une régularisation — ils ne se sont pas tant offusqués par deux fois, lorsqu'ils ont régularisé la situation fiscale de certains en leur permettant de rapatrier des capitaux dans le cadre de la DLU.
Je souhaiterais citer le très libéral ministre Duquesne. Dans un document officiel, plus précisément dans l'exposé des motifs lors du débat sur les régularisations en 1999, le ministre de l'Intérieur disait: "Il serait parfaitement inutile d'envisager cette opération de régularisation, ponctuelle et limitée dans le temps, si rien n'était fait simultanément pour qu'à l'avenir on s'attaque enfin aux causes de la clandestinité. Les lenteurs de la procédure d'asile actuelle et l'insuffisante exécution matérielle des décisions d'éloignement sont à l'origine du phénomène de clandestinité que nous connaissons aujourd'hui.
Comme je l'ai mentionné, l'opération de régularisation répond à la nécessité d'assainir la situation. Le réalisme", c'est le ministre Duquesne, libéral de chez les libéraux qui le dit, "nous oblige à constater que des dizaines de milliers d'ordres de quitter le territoire n'ont pas été exécutés. Il serait exagéré d'en déduire qu'aujourd'hui, sur notre territoire, autant de clandestins que d'ordres de quitter le territoire non exécutés s'y trouvent. Certains étrangers sont repartis. D'autres encore ont pu faire l'objet d'un regroupement familial, d'autres ont été régularisés.
La démarche du gouvernement se veut résolument positive. Il faut donner la possibilité à des individus qui ont, jusqu'à présent, tenté de s'intégrer, malgré les difficultés de la clandestinité, et qui ont apporté même illégalement leur part au développement de la vie socioéconomique, de rester en Belgique.
La régularisation permet d'assainir la situation, de réduire les problèmes d'ordre public, de lutter efficacement contre les réseaux qui exploitent la misère par des filières de prostitution ou encore d'exploitation économique".
C'est le ministre Duquesne qui s'exprimait ainsi, en 1999, concernant une loi que les libéraux ont également votée.
Aujourd'hui, on se retrouve dans une situation similaire à celle de 1999. En effet, les procédures n'ont pas été réformées en temps opportun. Il a fallu attendre 2006 pour que la procédure d'asile soit réformée, pour que la réforme du Conseil d'État ait lieu et qu'une juridiction administrative de recours pour les étrangers et demandeurs d'asile soit créée. Mais rien n'est proposé pour régler le sort de ceux qui ont eu à pâtir des longues procédures. 26.000 dossiers se trouvent actuellement au Conseil d'État.
Par ailleurs, ce dernier nous a fait savoir qu'il faudrait 10 à 15 ans pour résorber cet arriéré. Plus de 10.000 dossiers sont soumis à la commission de recours. Il en va de même pour l'Office des étrangers.
La réforme proposée par la majorité est donc tout à fait bancale. Que faire de ces dossiers? Que faire de ces personnes? Peut-on ignorer l'urgence humanitaire? Peut-on ignorer la détresse de certains?
Au début de mon intervention, je vous parlais de solidarité avec ces "travailleurs de l'ombre", avec ces hommes et ces femmes sans droits.
Il faut bien distinguer les questions liées à l'asile de celles liées à l'immigration. Mais lorsque l'on trompe les citoyens, que l'on se trompe soi-même en ne légiférant que sur la protection obligatoire en vertu des conventions et traités internationaux auxquels adhère la Belgique sans vouloir tenir compte des mouvements de populations qui marquent notre époque, on fait preuve d'un manque de lucidité et de vision.
Il y a un lien direct entre le vote de la loi et les expulsions des sanspapiers de l'église d'Anderlecht.
En adoptant le projet Dewael sans apporter une solution pour les sans-papiers, le message donné est clair. Le vote de la loi qui doit intervenir avant les vacances parlementaires, couplé au fait que le recours devant le Conseil d'État n'est pas suspensif, fait que tous les sans-papiers sont désormais expulsables.
La manière dont l'asile et la régularisation sont abordés est claire. Il y a une réelle différence entre une majorité arc-en-ciel et une majorité violette. Ecolo a toujours fait de la régularisation une question politique importante. Pour la majorité actuelle, ce n'est manifestement pas un point politique majeur!
Le VLD et le MR n'ont jamais été demandeurs: même en 1999, cela ne faisait pas partie de leur programme. Par contre, il est curieux de voir le PS et le sp.a invoquer une majorité insuffisante pour adopter des critères de régularisation. Le PS a surtout donné l'impression de ne pas vouloir en faire une question de gouvernement et promet d'introduire la question dans la déclaration gouvernementale de 2007, après les législatives. Pourquoi faudrait-il croire en cet engagement alors que le PS a reculé, de peur de provoquer une crise gouvernementale?
C'est une trahison importante: le PS était de toutes les manifs, de tous les débats. Il a fait des propositions de loi en février dernier, il a même voté les amendements que j'ai déposés mais il vote cependant ce projet bancal. Il y a une distance inacceptable entre les actes et les paroles.
En conclusion, monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, ECOLO ne soutiendra pas le projet du gouvernement. Les restrictions nouvelles au droit d'asile et au regroupement familial, les difficultés pour assurer les droits de la défense et l'absence de réponses aux situations de clandestinité justifient amplement ce rejet.
Translated text
Let me answer the Minister. Second, there is the question of the Commission. You choose to leave the decision to the Minister. The proposals of the PS and the cdH go in the same direction as ours: it seems to us that this works better with a commission.
You disagree, but the argument you use is not fair because, in the asylum procedure you establish today, it is the CGRA that makes the decision whether to grant or not asylum.
If the asylum authorities decide not to grant the status, you have no competence in the matter, it is the CGRA that decides independently. In this case too, Mr. Minister, you can be interrogated on the asylum policy of Belgium, you can be interrogated on the fact that you are expelling people. It is well felt that this is a matter that does not hold you ⁇ close to heart but the responsibility, as Minister of the Interior, you will have it in all systems, whether you like it or not, including in the system that you set up as part of the new asylum procedure.
It seems to me that this is an argument that is not at all relevant.
People who have been living in Belgium for many years with school children receive negative decisions and are expelled. Others have waited for years for a final decision in their asylum procedure, have appealed to the State Council and, at the end of the race, the regularization of their stay is refused. The government focused during this legislature on increasing seats in closed centers, on the intensification of expulsions. Wings for families with children were created in closed centres, child detention became normal under the violet government to the point that the High Commissioner for Refugees drew Belgian attention to the systematic use of this practice.
The issue of paperless people is in front of our eyes every day. About forty places in Belgium are occupied by people in distress who ask only one thing, that the arbitrary of the Office of Foreigners be put to an end by entering in the law clear and permanent criteria of regularization!
I have therefore submitted a bill drawn up by the UDPE to introduce clear criteria for granting residence permits and establishing a permanent regularization commission according to the model that worked well in 1999.
In reality, by wanting to retain your discretionary power, Mr. Minister, you are sending yourself a bad signal so feared, since the Minister of the Interior proceeds to regularizations of paperless persons for so-called "exceptional" reasons that he must not motivate; for me, this is equivalent to saying that everyone has his chance in Belgium.
To the attention of my liberal colleagues who question whether an illegal situation allows for a regularization — they have not been so offended twice, when they regularized the tax situation of some by allowing them to repatriate capital under the DLU. by
I would like to quote the very liberal Minister Duquesne. In an official document, more specifically in the explanation of the reasons during the debate on regularization in 1999, the Minister of the Interior said: “It would be completely useless to consider this regularization operation, punctual and limited in time, if nothing was done simultaneously in order that in the future we finally tackle the causes of clandestinity. The slowness of the current asylum procedure and the insufficient material execution of the decisions on removal are at the root of the clandestinity phenomenon we know today. by
As I mentioned, the regularization operation responds to the need to repair the situation. Realism,” says Minister Duquesne, a liberal among the liberals, “obliges us to see that tens of thousands of orders to leave the territory have not been executed. It would be exaggerated to deduce that today, on our territory, there are as many clandestines as orders to leave the territory that have not been executed. Some foreigners have left. Others were able to be subject to family reunification, others were regularized.
The government’s approach is definitely positive. Individuals who have so far attempted to integrate, despite the difficulties of clandestinity, and who have even illegally contributed their part to the development of the socio-economic life, must be allowed to remain in Belgium.
Regularization helps to heal the situation, reduce problems of public order, and effectively fight against networks that exploit poverty through chains of prostitution or economic exploitation.”
It was Minister Duquesne who spoke so, in 1999, regarding a law that the Liberals also voted for.
Today we are in a situation similar to that of 1999. In fact, the procedures were not reformed in time. It was necessary to wait until 2006 for the asylum procedure to be reformed, for the State Council to be reformed and for an administrative appeal court for foreigners and asylum seekers to be established. But nothing is proposed to settle the fate of those who have had to suffer long procedures. 26,000 files are currently in the State Council. by
In addition, the latter told us that it would take 10 to 15 years to resolve this backward. More than 10,000 cases have been submitted to the Appeal Commission. The same goes for the Foreign Office. by
The reform proposed by the majority is therefore quite banal. What to do with these files? What to do with these people? Can humanitarian emergency be ignored? Can we ignore the suffering of some? by
At the beginning of my speech, I spoke to you of solidarity with these “shadow workers”, with these men and women without rights.
Asylum issues must be distinguished from immigration issues. But when one deceives the citizens, whether one deceives oneself by legislating only on compulsory protection under international conventions and treaties to which Belgium adheres without wanting to take into account the movements of populations that mark our time, one shows a lack of lucidity and vision.
There is a direct link between the vote of the law and the expulsions of the paperless from the church of Anderlecht. by
By adopting the Dewael project without providing a solution for paperless people, the message is clear. The vote of the law that must take place before the parliamentary holidays, coupled with the fact that the appeal before the Council of State is not suspensive, makes that all paperless are now expellable.
The way asylum and legalization are addressed is clear. There is a real difference between a rainbow majority and a violet majority. Ecolo has always made legalization an important political issue. For the current majority, this is obviously not a major political point!
The VLD and MR have never been applicants: even in 1999, this was not part of their program. On the other hand, it is curious to see the PS and sp.a invoke an insufficient majority to adopt regularization criteria. The PS has mostly given the impression that it does not want to make it a government issue and promises to introduce the issue in the government statement of 2007, after the legislative elections. Why should we believe in this commitment when the PS has retreated, afraid of provoking a government crisis?
This is a major betrayal: the PS was of all manners, of all debates. He made bill proposals in February last year, he even voted the amendments I submitted, but he still votes this bancal bill. There is an unacceptable distance between actions and words.
In conclusion, Mr. President, Mr. Minister, dear colleagues, ECOLO will not support the government’s project. New restrictions on the right to asylum and family reunification, difficulties in ensuring the rights of defence and the lack of responses to situations of clandestinity largely justify this rejection.
#61
Official text
Conformément à l'avis de la Conférence des présidents de ce matin, je vous propose d'inscrire à l'ordre du jour de la séance plénière de demain après-midi, les projets de loi suivants: - le projet de loi portant assentiment au Protocole n° 2 à la Convention-cadre européenne sur la coopération transfrontalière des collectivités ou autorités territoriales relatif à la coopération interterritoriale, fait à Strasbourg le 5 mai 1998 (transmis par le Sénat) (n° 2558/1); - le projet de loi portant assentiment à la Convention consulaire entre le Royaume de Belgique et la Fédération de Russie, signée à Moscou le 22 décembre 2004 (transmis par le Sénat) (n° 2559/1); - le projet de loi portant assentiment à la Convention d'assistance mutuelle administrative en matière douanière entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et le Gouvernement de la Fédération de Russie, signée à Bruxelles le 2 octobre 2001 (transmis par le Sénat) (n° 2560/1); - le projet de loi portant assentiment à l'Accord entre le Royaume de Belgique et le Gouvernement du Canada relatif au programme vacances-travail, signé à Bruxelles le 29 avril 2005 (transmis par le Sénat) (n° 2561/1); - le projet de loi portant assentiment au Protocole n° 14 à la Convention de sauvegarde des Droits de l'Homme et des Libertés fondamentales, amendant le système de contrôle de la Convention, fait à Strasbourg le 13 mai 2004 (transmis par le Sénat) (n° 2562/1); - le projet de loi étendant la gratuité des soins de santé à certains anciens combattants et victimes de guerre, à l'intervention de l'Institut des Vétérans - Institut National des Invalides de Guerre, Anciens Combattants et Victimes de Guerre (transmis par le Sénat) (n° 2576/1).
Translated text
In accordance with the opinion of the Convention of the Presidents of this morning, I propose you to include in the agenda of the Plenary Session of tomorrow afternoon, the following bills: - the bill giving consent to Protocol No. 2 to the European Framework Convention on Cross-border Cooperation between the Government of Belgium and the Territorial Authorities of the Russian Federation, signed in Moscow on 22 December 2004 (transmitted by the Senate) (proposal No. 2559/1) made in Strasbourg on 5 May 1998 (transmitted by the Senate) (no. 2558/1); - the bill bringing consent to the Convention on Mutual Administrative Assistance (Protocol No. 2558/1) signed by the Government of Canada in matters relating to the Ports of October 2001/A/A of the Government of Brussels, (combating the Sentency of Brussels, the Sentency of Russia to the 13th degree of the Order of May 2005; - the bill bringing consent to the Agreement on Mutual Administrative Assistance and the Agreement of 2962/A of
#62
Official text
Overeenkomstig het advies van de Conferentie van voorzitters van deze morgen, stel ik u voor op de agenda van de plenaire vergadering van morgen namiddag, volgende wetsontwerpen in te schrijven: - het wetsontwerp houdende instemming met het Protocol nr. 2 bij de Europese Kaderovereenkomst inzake grensoverschrijdende samenwerking tussen territoriale gemeenschappen of autoriteiten betreffende interterritoriale samenwerking, gedaan te Straatsburg op 5 mei 1998 (overgezonden door de Senaat) (nr. 2558/1); - het wetsontwerp houdende instemming met de Consulaire Overeenkomst tussen het Koninkrijk België en de Russische Federatie, ondertekend te Moskou op 22 december 2004 (overgezonden door de Senaat) (nr. 2559/1); - het wetsontwerp houdende instemming met de Overeenkomst betreffende de wederzijdse administratieve bijstand inzake douane tussen de Regering van het Koninkrijk België en de Regering van de Russische Federatie, ondertekend te Brussel op 2 oktober 2001 (overgezonden door de Senaat) (nr. 2560/1); - het wetsontwerp houdende instemming met de Overeenkomst tussen het Koninkrijk België en de Regering van Canada inzake het werkvakantieprogramma, ondertekend te Brussel op 29 april 2005 (overgezonden door de Senaat) (nr. 2561/1); - het wetsontwerp houdende instemming met het Protocol nr. 14 bij het Verdrag inzake de bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden, tot wijziging van het controlesysteem van het Verdrag, gedaan te Straatsburg op 13 mei 2004 (overgezonden door de Senaat) (nr. 2562/1); - het wetsontwerp tot uitbreiding tot bepaalde oud-strijders en oorlogsslachtoffers van de kosteloze geneeskundige verzorging door de bemiddeling van het Instituut voor Veteranen — Nationaal Instituut voor oorlogsinvaliden, oud-strijders en oorlogsslachtoffers (overgezonden door de Senaat) (nr. 2576/1).
Translated text
In accordance with the opinion of the Conference of Presidents of this morning, I propose that you include the following bills on the agenda of the plenary session of tomorrow afternoon: - the bill approving Protocol No. European Framework Agreement on cross-border cooperation between territorial communities or authorities concerning interterritorial cooperation, made at Strasbourg on 5 May 1998 (transmitted by the Senate) 2558/1); - the draft law approving the Consular Agreement between the Kingdom of Belgium and the Russian Federation, signed in Moscow on 22 December 2004 (transmitted by the Senate) (nr. 2559/1); - the bill approving the Agreement on Mutual Administrative Assistance in Customs Matters between the Government of the Kingdom of Belgium and the Government of the Russian Federation, signed in Brussels on 2 October 2001 (transmitted by the Senate) (no. 2560/1); - the draft law approving the Agreement between the Kingdom of Belgium and the Government of Canada on the Working Holiday Program, signed in Brussels on 29 April 2005 (transmitted by the Senate) (nr. 2561/1); - the draft law approving the Protocol no. 14 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, amending the control system of the Convention, made in Strasbourg on 13 May 2004 (transmitted by the Senate) 2562/1); - the bill extending to certain former warriors and war victims the free medical care through the intermediation of the Institute for Veterans - National Institute for War Invalids, former warriors and war victims (transmitted by the Senate) (no. and 2576/1).
#63
Official text
Je vous propose également d'inscrire à notre ordre du jour de demain, le projet de loi modifiant la loi ordinaire du 16 juillet 1993 visant à achever la structure fédérale de l'État (n° 2596/1). Ik stel u eveneens voor op de agenda van morgennamiddag het wetsontwerp tot wijziging van de gewone wet van 16 juli 1993 tot vervollediging van de federale staatsstructuur (nr. 2596/1) in te schrijven.
Translated text
Je vous propose également d'inscrire à notre ordre du jour demain, le projet de loi modifiant la loi ordinaire du 16 juillet 1993 visant à achever la structure fédérale de l'État (no. 2596/1). I also propose to you on the agenda of the morning afternoon the bill amending the ordinary law of 16 July 1993 on the completion of the federal state structure (No. 2596/1) to be registered.
#64
Official text
Enfin, je vous propose de débuter la séance plénière à 14 heures. Tot slot stel ik u voor de plenaire vergadering te beginnen om 14 uur.
Translated text
Finally, I propose that the plenary session begin at 14 o’clock. Tot slot stel ik u voor de plenary vergadering te beginnen om 14 h.
#65
Official text
Pas d'observation? (Non) Il en sera ainsi.
Translated text
Without any observation? (No) It will be so.
#66
Official text
Geen bezwaar? (Nee) Aldus zal geschieden.
Translated text
Without any objection? (No) It will be so.
#67
Official text
Monsieur le président, je souhaite vous poser une question sur la manière dont les travaux sont organisés. Il me revient que différents citoyens souhaiteraient assister aux débats depuis la tribune, pour nous entendre, mais sont empêchés de le faire.
Pouvez-vous m'éclairer davantage sur les éventuelles règles que vous auriez appliquées, sur votre décision en la matière et sur la jurisprudence qui vous conduit à prendre une telle décision? En effet, manifestement, certains peuvent entrer et d'autres ne le peuvent pas.
Translated text
I would like to ask you a question about how the work is organized. It seems to me that different citizens would like to attend the debates from the tribune, to hear us, but are prevented from doing so.
Can you tell me more about the rules you might have applied, your decision on the matter and the case-law that led you to make such a decision? In fact, obviously, some can enter and others cannot.
#68
Official text
Monsieur Nollet, la semaine dernière, j'ai soumis à la Conférence des présidents une décision que j'ai prise et que je vous communique; elle permet à la police de cette assemblée d'autoriser l'accès aux personnes identifiables. C'est tout.
En effet, on ne peut siéger ici que lorsque les portes sont ouvertes. Ensuite, la salle vidéo en bas est utilisée pour l'instant: elle est occupée par des caméras, par notre internet, comme vous le savez. J'ai demandé, vu certains problèmes rencontrés en commission, que l'accès soit autorisé au public, quelle que soit sa nationalité, à condition d'être identifiable. La discussion lors de la Conférence des présidents a donné lieu à la rédaction d'une petite note d'instructions, nullement secrète, qui a été envoyée voilà déjà une dizaine de jours. Je la cherche dans mon dossier.
Il s'agit surtout d'une question technique: certaines personnes disposent de papiers qui ne sont malheureusement pas munis d'une photo: cela engendre des problèmes d'identification. C'est tout. Les personnes identifiables sont parfaitement autorisées à venir; les autres peuvent nous suivre depuis la salle vidéo.
Translated text
Mr. Nollet, last week I submitted to the Conference of Presidents a decision I made and I communicate to you; it allows the police of this assembly to authorize access to identifiable persons. That is all.
You can only sit here when the doors are open. Then the video room below is used for the moment: it is occupied by cameras, through our internet, as you know. I requested, given certain problems encountered in the commission, that access be allowed to the public, regardless of their nationality, provided that it is identifiable. The discussion at the Conference of Presidents gave rise to the drafting of a small note of instructions, not secret, which was sent about ten days ago. I am looking for it in my file. by
This is primarily a technical issue: some people have papers that are unfortunately not accompanied by a photo: this leads to identification problems. That is all. Identifiable people are perfectly permitted to come; others can follow us from the video room.
#69
Official text
Monsieur le président, je comprends bien que vous n'ayez pas sur vous cette note, mais le problème n'est pas là. Il s'agit davantage d'une question de principe et de bonne compréhension: qu'appelez-vous quelqu'un d'identifiable? Selon moi, quelqu'un qui se présente ici est parfaitement identifiable. Libre à vous de prendre une photo de lui, mais il est identifiable.
Translated text
Mr. Speaker, I understand that you do not have this note on you, but the problem is not there. This is more a matter of principle and good understanding: what do you call someone identifiable? I think someone who is present here is perfectly identifiable. You are free to take a photo of him, but he is identifiable.
#70
Official text
Il convient qu'une personne ait un document, voire deux documents, où se retrouvent ses noms et sa photo et que les deux correspondent: elle est alors identifiable.
Quelqu'un qui n'a qu'un document sur lequel il n'y a pas de photo peut le passer à qui il veut, si aucun autre document ne l'accompagne.
Je vais chercher la note en question. Je m'attendais évidemment à cette question. Je vous la ferai apporter dans un instant pour que vous puissiez voir les instructions que j'ai données. Vous pouvez venir me voir à ce moment-là si vous le voulez.
Je suis un des plus attentifs à ce que nos débats soient suivis. Si vous voulez vérifier à la salle vidéo, j'ai trouvé cette solution intermédiaire.
Translated text
It is appropriate that a person has a document, or even two documents, where his names and his photo are found, and that both correspond: he is then identifiable.
Anyone who has only one document on which there is no photo can pass it to whoever they want, if no other document accompanies it.
I will find the note in question. Of course, I expected this question. I will bring it to you in a moment so that you can see the instructions I have given. You can come to see me at that time if you want to.
I am one of the most attentive to our discussions being followed. If you want to check in the video room, I found this intermediate solution.
#71
Official text
Monsieur le président, je trouve dommage que vous ayez créé deux catégories de citoyens. Nous verrons qui a appuyé cette décision.
Translated text
I am sorry that you have created two categories of citizens. We will see who supported this decision.
#72
Official text
Monsieur Nollet, maintenant je vais être un peu plus dur! Sont rentrées dans cette Chambre, il y a quelques semaines, des personnes qui se sont enchaînées à des piliers dans le péristyle. Or, lorsqu'on passe par les détecteurs, il est impossible de passer avec du métal. Ces personnes sont vraisemblablement passées grâce à la "complicité" d'autres personnes. J'ai déposé une plainte en me constituant partie civile au nom de la Chambre.
Je dois veiller à ce que les choses se passent correctement. Je n'accuse personne, j'ai voulu prendre cette précaution et je l'assume!
Quiconque veut suivre les débats a une possibilité de les suivre. Dans une Chambre comme celle-ci, nous avons le droit, lorsque des personnes — il y en a beaucoup — sont à la tribune, de pouvoir les identifier.
Translated text
Mr. Nollet, now I’m going to be a little harder! A few weeks ago, people returned to this Chamber who were chained to pillars in the peristyle. However, when passing through the detectors, it is impossible to pass with metal. These people are probably passed through the “complicity” of other people. I filed a complaint by being a civil party on behalf of the Chamber.
I have to make sure that things go right. I do not accuse anyone, I wanted to take this precaution and I assume it!
Anyone who wants to follow the debates has the opportunity to follow them. In a Room like this, we have the right, when people — there are many — are at the tribune, to be able to identify them.
#73
Official text
Monsieur le président, êtes-vous certain que ces personnes n'avaient pas de papiers?
Translated text
Are you sure that these people had no papers?
#74
Official text
Ces personnes sont rentrées sans montrer leurs papiers. Elles sont vraisemblablement entrées sous le couvert — je suis très prudent! — de membres du personnel ou de membres de cette assemblée.
Je vais maintenant vous lire exactement les instructions que j'ai données le 29 juin et que j'ai communiquées à la Conférence des présidents.
"Concerne: accès à la Chambre des représentants.
Il convient que vous donniez, jusqu'au début des vacances parlementaires, toute instruction utile à votre personnel afin de n'autoriser l'accès aux locaux de la Chambre des représentants et à la Maison des parlementaires qu'aux personnes "étrangères" à nos institutions munies d'un badge ou à même de faire état de manière indubitable de leur identité sur la foi de pièces probantes. À l'appui des pièces probantes en question, tout document portant une photo avec mention des nom et prénom de la personne peut être admis."
Je vous donnerai ce document dans un instant.
J'ai communiqué cela à la Conférence des présidents mais votre groupe n'y siège malheureusement pas, je le fais observer.
Pour tout le reste, il y a la plus grande liberté possible. C'est la seule précaution que j'aie prise après les quelques incidents qui se sont produits en commission.
Translated text
They went home without showing their papers. They probably entered under the cover—I am very careful! members of the staff or members of that assembly.
I will now read you exactly the instructions that I gave on June 29 and that I communicated to the Conference of Presidents.
Access to the House of Representatives.
You should give, until the beginning of the parliamentary holidays, any useful instruction to your staff in order not to allow access to the premises of the House of Representatives and to the House of Parliamentarians but to persons "foreign" to our institutions with a badge or able to declare in an undoubted way their identity on the faith of evidence. In support of the evidence in question, any document carrying a photo with mention of the person's name and surname may be admitted."
I will give you this document in a moment.
I communicated this to the Conference of Presidents, but your group is unfortunately not sitting there, I let you observe.
For everything else, there is the greatest possible freedom. This is the only precaution I have taken after the few incidents that occurred in the commission.
#75
Official text
Monsieur le président, si je vous entends bien, ce texte est valable pour l'ensemble de l'enceinte de la Chambre.
Translated text
Mr. Speaker, if I understand you correctly, this text is valid for the whole area of the House.
#76
Official text
Il est valable pour l'accès aux locaux de la Chambre des représentants et la Maison des parlementaires.
Translated text
It is valid for access to the premises of the House of Representatives and the House of Parliamentarians.
#77
Official text
Vous me dites qu'ils sont dans une salle en train de ...
Translated text
You tell me they are in a room...
#78
Official text
C'est qu'ils ont pu s'identifier. Je vais vérifier ce dernier point, si vous le voulez bien.
Translated text
They were able to identify. I will check this last point, if you want to.
#79
Official text
Toute personne qui a pu être identifiée peut entrer et peut choisir le lieu.
Translated text
Anyone who can be identified can enter and can choose the place.
#80
Official text
Normalement, si la personne a présenté sa carte d'identité ou toute autre pièce d'identité valable, elle peut entrer. Je vais vérifier ce détail et je vous donne directement ce document.
Translated text
Normally, if the person has presented his/her identity card or any other valid identity document, he/she can enter. I will check this detail and I will give you this document directly.
#81
Official text
Monsieur le président, j'ai ici les documents de personnes qui sont en bas à la salle vidéo: une carte d'identité belge, une attestation d'immatriculation belge avec photo, une autre carte d'identité...
Translated text
Mr. Speaker, I have here the documents of people who are at the bottom of the video room: a Belgian identity card, a Belgian registration certificate with photo, another identity card...
#82
Official text
Je vais vérifier cela.
Translated text
I will check this.
#83
Official text
Toutes les personnes doivent pouvoir assister aux débats. C'est un élément important.
Translated text
Everyone should be able to attend the debate. This is an important element.
#84
Official text
Je vais vérifier vos dires car mes instructions ne visent pas à en arriver là. Je vais demander que les instructions que j'ai données soient observées.
Translated text
I will check your words because my instructions are not meant to get there. I will ask that the instructions I have given be observed.
#85
Official text
Je demande qu'on interrompe le débat tant que ces personnes ne peuvent y assister.
Translated text
I ask that the debate be interrupted as long as these people cannot attend.
#86
Official text
Madame, c'est moi qui dirige le débat!
Translated text
I am the one who leads the debate.
#87
Official text
(...
Translated text
( ... ...
#88
Official text
Je vous ai dit que je faisais vérifier la chose. C'est le président qui dirige le débat. Monsieur Anthuenis, vous avez la parole.
Translated text
I told you that I was checking it. It is the President who leads the debate. Mr. Anthony, you have the word.
#89
Official text
(...
Translated text
( ... ...
#90
Official text
Je n'ai pas de leçon à recevoir!
Translated text
I have no lesson to receive.
#91
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik zou graag mijn betoog voortzetten.
De camera's hebben het opgemerkt, mevrouw. Ik stel dus voor dat u mij thans aan het woord laat.
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik zou duidelijk willen zeggen dat onze fractie het migratiebeleid van de regering, en meer bepaald het beleid van de minister van Binnenlandse Zaken, volledig ondersteunt. We mogen toch gerust zeggen dat er op het vlak van migratie de afgelopen jaren resultaten werden geboekt. Iedereen met een beetje normbesef weet dat de migratieproblematiek geen gemakkelijke problematiek is.
Objectief kan ook rustig worden gezegd dat deze regering en deze minister de migratiegolven onder controle hebben en houden. Ook met de twee ontwerpen die wij vandaag behandelen, zetten wij enorme stappen voorwaarts om de migratieproblematiek verder onder controle te houden. Hoe meer ik de extremen aan het woord hoor, hoe meer ik daarvan overtuigd raak!
Zoals tijdens de besprekingen in de commissie voor de Binnenlandse Zaken herhaaldelijk werd gezegd, staat de VLD-fractie — net als een aantal andere fracties overigens — voor een rechtvaardig maar humaan en realistisch asiel- en migratiebeleid.
Translated text
I would like to continue my speech.
The cameras noticed it, Mrs. I suggest that you leave me to speak now.
Mr. Speaker, Mr. Minister, Colleagues, I would like to make it clear that our group fully supports the government’s migration policy, and more specifically the Interior Minister’s policy. We can confidently say that in the field of migration results have been achieved in recent years. Anyone with a bit of norm consciousness knows that the migration problem is not an easy problem.
Objectively, it can also be calmly said that this government and this minister control and maintain the migration waves. Also with the two drafts we discuss today, we are taking huge steps forward to keep the migration problem under further control. The more I hear the extremes of the word, the more I become convinced!
As repeatedly stated during the discussions in the Committee on Home Affairs, the VLD group, like a number of other groups, stands for a fair but humane and realistic asylum and migration policy.
#92
Official text
(...).
Translated text
( ... )
#93
Official text
Dat humane en realistische karakter is zeker terug te vinden in de voorliggende wetsontwerpen en misschien niet altijd in jullie voorstellen, mijnheer Annemans.
Eigenlijk ben ik de mening toegedaan dat ook de bevolking, de mainstream in België en Vlaanderen, achter een humaan en realistisch asiel- en migratiebeleid staat. De meerderheid van de bevolking vindt dat mensen die ergens op de wereld worden vervolgd wegens hun godsdienst, nationaliteit of huidskleur, opgevangen moeten worden. De gemiddelde Belg heeft geen probleem met een soort van subsidiaire bescherming voor mensen die niet terug kunnen naar hun land, zoals dat bepaald wordt in voorliggend wetsontwerp. De gemiddelde Belg heeft ook geen probleem met het feit dat mensen die ziek zijn niet teruggestuurd worden naar hun land. En als we het over de gezinshereniging hebben; ook daar vindt de overgrote meerderheid van onze bevolking dat mensen die met hun geliefde willen huwen, dit over de landsgrenzen heen moeten kunnen doen.
Tegelijk, mijnheer De Man, vindt de overgrote meerderheid van de bevolking dat de misbruiken, die mensen maken van onze wetgeving, moeten worden aangepakt. Dat er een aantal misbruiken zijn, moet ondertussen toch overduidelijk zijn. Mensen, bijgestaan door gespecialiseerde advocaten, blijven procederen om toch maar...
Translated text
That human and realistic character is ⁇ reflected in the bills presented and ⁇ not always in your proposals, Mr. Annemans.
In fact, I have agreed that the population, the mainstream in Belgium and Flanders, is also behind a humane and realistic asylum and migration policy. The majority of the population believes that people who are being persecuted anywhere in the world because of their religion, nationality or skin color should be welcomed. The average Belgian has no problem with some kind of subsidiary protection for people who cannot return to their country, as provided for in the present draft law. The average Belgian also has no problem with the fact that people who are sick are not returned to their country. And when we talk about family reunification; also there, the vast majority of our population thinks that people who want to marry their beloved should be able to do so across national boundaries.
At the same time, Mr. De Man, the overwhelming majority of the population believes that the abuses that people make of our legislation must be addressed. That there are some abuses, however, must be clear. People, assisted by specialized lawyers, continue proceedings to...
#94
Official text
Mag ik de heer Anthuenis zijn zin laten afmaken?
Translated text
Can I let Mr. Anthuenis finish his speech?
#95
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik werd deze voormiddag wel 15 keer onderbroken!
Translated text
I was interrupted 15 times this morning.
#96
Official text
Ik wou u het woord geven maar ik heb graag dat een spreker zijn zin afmaakt. Er zijn parlementen waar men niet onderbreekt en dan moet ik niet eens ver gaan kijken. Mijnheer Anthuenis, maak uw zin af en dan laat ik u onderbreken door de heer De Man.
Translated text
I would like to give you the word, but I would like a speaker to finish his speech. There are parliaments where one does not interrupt and then I do not even have to look far. Mr. Anthuenis, make your point and then I will let you interrupt by Mr. De Man.
#97
Official text
Maar, mijnheer de voorzitter, de heer Anthuenis heeft blijkbaar andere opiniepeilingen dan wij. Hij beweert van alles over overgrote meerderheden voor bijvoorbeeld het asielbeleid of de gezinsvorming hier. Mijnheer Anthuenis, kunt u daarvan een paar voorbeelden geven of bent u nu aan het dromen?
Translated text
But, Mr. Speaker, Mr. Anthuenis apparently has different polls than we do. He claims everything about overwhelming majorities for example asylum policy or family formation here. Mr. Anthuenis, can you give a few examples of this or are you now dreaming?
#98
Official text
U laat mij niet uitspreken, mijnheer De Man. Ik was juist aan het zeggen dat de overgrote meerderheid van de bevolking ook vindt dat de misbruiken die mensen maken van onze wetgeving, moeten worden aangepakt, dat er een aantal misbruiken zijn en dat dat ondertussen ook overduidelijk moet zijn: mensen worden bijgestaan door gespecialiseerde advocaten die blijven procederen om toch die verblijfsvergunning te kunnen krijgen of, erger, mensen trachten op basis van valse verklaringen een definitieve verblijfsvergunning te krijgen of, nog veel erger, organisaties zetten een lucratieve handel in mensen op poten.
In die zin is het een heel goede zaak, mijnheer de minister, dat het ontwerp erin voorziet de asielprocedure in de eerste plaats gevoelig te versnellen. De bedoeling moet zijn om na maximaal één jaar resultaat te hebben. In die zin is het ook een zeer goede zaak dat er voorzien wordt in een beschermingsstatuut voor slachtoffers van mensenhandel en mensensmokkel. In die zin is het ook een heel goede zaak dat er een aantal strengere voorwaarden komt voor het stelsel van de zogenaamde gezinshereniging. De problematiek van de gezinshereniging is overigens veel omvangrijker dan die van de asielproblematiek. Het gaat dan vooral om de de leeftijdsvoorwaarde van 21 jaar, het feit dat het gezin moet gehuisvest zijn in een geschikte woning en het feit dat het gezin drie jaar moet samenblijven om de definitieve verblijfsvergunning te krijgen. Die voorwaarden zullen veel fraude en ook heel wat miserie vermijden.
Translated text
Do not let me speak, Mr. De Man. I was just saying that the overwhelming majority of the population also believes that the abuses that people make of our legislation should be addressed, that there are a number of abuses and that that in the meantime also should be obvious: people are assisted by specialized lawyers who continue to proceed to get that residence permit anyway or, worse, people are trying to get a final residence permit on the basis of false statements or, worse, organizations are putting a lucrative trade in people on their feet.
In that sense, it is a very good thing, Mr. Minister, that the draft provides for a sensitive acceleration of the asylum procedure in the first place. The aim should be to have results after a maximum of one year. In this sense, it is also a very good thing to provide for a protection status for victims of human trafficking and human trafficking. In this sense, it is also very good that there are a number of stricter conditions for the system of so-called family reunification. The problem of family reunification is far more extensive than the problem of asylum. These include the age requirement of 21 years, the fact that the family must be housed in a suitable home and the fact that the family must stay together for three years in order to obtain the final residence permit. These conditions will avoid a lot of fraud and also a lot of misery.
#99
Official text
Dat is niet waar. We mogen toch niet vergeten dat we een aantal mensen niet echt een dienst bewijzen door hen hierheen te halen of hierheen te laten komen. Ikzelf word als burgemeester wekelijks geconfronteerd met jonge, allochtone meisjes van 18 of 19 jaar die op vraag van hun ouders huwen, met de beste bedoelingen, naar hier komen, in ons geval geen Nederlands spreken, niet altijd vrij worden gelaten door hun echtgenoot om zich te integreren in onze maatschappij en ook aan hun kinderen geen Nederlands leren, met alle gevolgen van dien.
Mijnheer de minister, ook wat de bestrijding van de misbruiken betreft, denk ik dat de bevolking zeker en vast akkoord gaat.
Translated text
That is not true. We must remember, however, that we do not really do a service to some people by bringing them here or letting them come here. I myself, as mayor, am faced weekly with young, immigrant girls of 18 or 19 years old who marry at the request of their parents, with the best intentions, come here, in our case do not speak Dutch, are not always left free by their husband to integrate into our society and also to their children do not teach Dutch, with all the consequences of this.
Mr. Minister, also in terms of combating abuses, I think that the public will definitely and firmly agree.
#100
Official text
Mijnheer De Man, u hebt bijna een uur gesproken, met veel onderbrekingen heeft men mij gezegd. Ik weet dat, maar laat de heer Anthuenis toch zijn redenering afmaken. Onderbreek één keer.
Translated text
Mr. De Man, you spoke almost an hour, with many interruptions, I was told. I know that, but let Mr. Anthuenis finish his reasoning. interrupt once.
#101
Official text
Eén keer?
Translated text
and once?
#102
Official text
Onderbreek nu.
Translated text
Underbreek is now.
#103
Official text
Waarom zijn er inzake interrupties quota voor Vlaams Belangers en voor anderen niet? Waarom zijn er quota voor ons?
Translated text
Why are there quotas on interruptions for Flemish Belongers and for others not? Why are there quotas for us?
#104
Official text
Hebt u mij al quota weten te geven aan iemand? Misschien verdient u quota, als u zo voort doet. Onderbreek dan.
Translated text
Have you ever been able to give a quota to someone? You may deserve a quota if you continue to do so. Then interrupt it.
#105
Official text
In plenaire vergadering vertelt de heer Anthuenis precies het tegenovergestelde over de verstrenging van de gezinsvorming, want hij zegt in commissie dat de landen waaruit de grote meerderheid van de gezinsvormers vandaan komt, precies niet onder de nieuwe regeling vallen. Wat vertelt hij hier nu?
Translated text
At the plenary session, Mr. Anthuenis tells the exact opposite about the intensification of family formation, because he says in a committee that the countries from which the vast majority of family formers come from are exactly not covered by the new regime. What is he telling here now?
#106
Official text
Mijnheer De Man, als u nog even geduld kunt oefenen, komen we daarop.
Dit brengt mij tot de discussie over een aantal amendementen en een aantal gevoelige punten die werden aangekaart in de commissie. Eerst en vooral pleitten enkele parlementsleden en fracties voor het in de wet opnemen van de criteria die worden gehanteerd in het kader van een individuele regularisatie. Mijn fractie en ikzelf geloven niet dat dit een goede oplossing zou zijn. De voorgestelde criteria blijven arbitrair en, zoals de minister reeds heeft gezegd, blijven bepaalde criteria moeilijk te definiëren. Wat valt bijvoorbeeld onder de noemer prangende humanitaire omstandigheden? Het is volgens mij goed dat de minister beschikt over een individuele appreciatieruimte. Dit is geen vorm van willekeur maar laat integendeel ruimte voor een humane benadering. Ik denk dat zelfs de heer De Man op onze golflengte zit wat dit betreft.
Er is ook nog de problematiek in verband met de zogenaamde filter bij de Raad van State. Tijdens de hoorzittingen is gebleken dat er hier en daar wat twijfel bestaat over de vraag of de voorgestelde hervormingen de achterstand bij de Raad van State zullen wegwerken. Dat is vooraf moeilijk in te schatten. Ik denk dat het in ieder geval al goed is dat een amendement werd goedgekeurd dat voorstelt om de opgenomen filter na een periode van 1 jaar te evalueren.
Mevrouw Lanjri, enkele parlementsleden merkten ook op dat de voorwaarden van de gezinshereniging nog strenger kunnen. De inkomenseis is niet algemeen en er worden geen voorwaarden gesteld op het vlak van integratiebereidheid. Mijnheer De Man, ik geef toe dat ik zelf de inkomenseis liever algemeen had gehad, zoals in onze buurlanden. Wij zijn daar niet in geslaagd, maar de voorwaarden inzake ziekteverzekering en geschikte huisvesting kunnen ook reeds aanwijzingen zijn dat de gezinshereniger over voldoende bestaansmiddelen beschikt.
Wat de integratiebereidheid betreft, is er de verantwoordelijkheid van de deelstaten. Ook dat moeten we erkennen. Vlaanderen bijvoorbeeld legt nu reeds aan alle nieuwkomers een verplicht inburgeringstraject op. Ik meen dus dat we ons op dat vlak voorlopig niet ongerust moeten maken.
Mijnheer De Man, dat wil niet zeggen dat het probleem van de gezinshereniging van de baan is. Mijnheer de minister, er is voorlopig nog geen oplossing voor gezinshereniging met EU-onderdanen. Daarvoor geldt een andere EU-richtlijn en u hebt in de commissie gezegd dat het ontwerp in voorbereiding is. We mogen dit dus de komende maanden hier verwachten.
Mijnheer De Man, u hebt een punt wanneer u het hebt over het probleem van de bestaande bilaterale overeenkomsten met onder andere Marokko, Turkije en Algerije. Ook die moeten worden aangepast aan de voorwaarden in dit ontwerp. Ik heb begrepen dat de minister van Buitenlandse Zaken bereid is deze overeenkomsten te heronderhandelen. Het is de bedoeling stap voor stap te gaan met eerst dit ontwerp en dan de bilaterale onderhandelingen.
Wat de partijpolitieke discussies betreft, is het duidelijk dat de migratieproblematiek ook binnen de verschillende politieke fracties gevoelig ligt en dat de migratieproblematiek de enge partijpolitieke krijtlijnen overstijgt. Ik wil mevrouw Nagy de raad geven contact te nemen met de groene vrienden aan de andere kant van de taalgrens. Mevrouw Vogels, die al deel heeft uitgemaakt van het Antwerps stadsbestuur en daar momenteel in de OCMW-raad zit.
Zij heeft daar een iets andere mening over, vooral inzake de problematiek van de gezinshereniging. Ook de heer Drèze zou even contact mogen nemen met zijn christen-democratische vrienden van CD&V, in de veronderstelling dat zij allemaal op dezelfde golflengte zitten. Ik heb de indruk dat de heer De Crem niet altijd op dezelfde golflengte zit als die van zijn ACW-collega's.
Het betoog van mevrouw Douifi in de plenaire vergadering was anders dan in de commissie. Het eerste betoog was niet volledig conform de uitspraken van de heer Nimmegeers.
Zelfs binnen het Vlaams Belang zit niet iedereen op dezelfde golflengte. De heer De Man neemt ostentatief niet deel aan de stemmingen in de commissie daar waar de strekking Tastenhoye voorstander is om regularisatiebevoegdheid te geven aan de minister. Ook binnen de fractie van het Vlaams Belang zijn er wrijvingen. Voor alle duidelijkheid, collega's. De VLD kan ermee leven dat er wrijvingen zijn binnen een aantal fracties. Dat is de essentie van de democratie. Laat iedereen zich uitspreken over dit ontwerp. Wie ervoor is stemt ja en wie tegen is stemt tegen. Misschien stemt de heer Tastenhoye wel ja. We zullen het wel zien. Dat is de essentie van de democratie!
Mijnheer de voorzitter, ik kom tot mijn besluit. Mijnheer de minister, de wetswijzigingen die vervat zijn in voorliggende ontwerpen dragen de goedkeuring weg van de overgrote meerderheid van de bevolking. Het zijn twee zeer evenwichtige ontwerpen waar veel werk en overleg aan voorafging. De minister en de regering kunnen zeker en vast rekenen op de volledige steun van de VLD-fractie.
Translated text
Mr. De Man, if you can exercise patience for a moment, we will come to it.
This brings me to the discussion of a number of amendments and a number of sensitive points that were addressed in the committee. First and foremost, some members of parliament and political groups advocated the inclusion in the law of the criteria used in the context of an individual regularization. My group and myself do not believe that this would be a good solution. The proposed criteria remain arbitrary and, as the Minister has already said, certain criteria remain difficult to define. What, for example, falls under the so-called pressing humanitarian conditions? I think it is good that the Minister has an individual appreciation space. This is not a form of arbitrariness but, on the contrary, leaves room for a human approach. I think even Mr. De Man is on our wavelength in this regard.
There is also the problem related to the so-called filter at the Council of State. During the hearings, it has been shown that there are some doubts here and there as to whether the proposed reforms will overcome the backwardness in the State Council. This is difficult to estimate in advance. In any case, I think it is already good that an amendment was approved that proposes to evaluate the included filter after a period of 1 year.
Mrs Lanjri, some MPs also noted that the conditions of family reunification can be even stricter. Income requirements are not widespread and there are no conditions for integration readiness. Mr. De Man, I admit that I myself would have preferred to have the income craving generally, as in our neighboring countries. We have not succeeded in doing so, but the conditions of health insurance and adequate housing may also already be indications that the family reunifier has sufficient means of subsistence.
In terms of integration readiness, there is the responsibility of the provinces. We must also acknowledge this. Flanders, for example, already imposes a mandatory citizenship route for all newcomers. So I think we should not worry about this for the time being.
Mr. De Man, that does not mean that the problem of family reunification is the job. There is currently no solution for family reunification with EU citizens. This is subject to a different EU directive and you have said in the committee that the draft is in preparation. We can expect this here in the coming months.
Mr. De Man, you have a point when you talk about the problem of the existing bilateral agreements with, among others, Morocco, Turkey and Algeria. They also need to be adapted to the conditions in this draft. I have understood that the Minister of Foreign Affairs is willing to renegotiate these agreements. It is intended to go step by step with this draft first and then the bilateral negotiations.
Regarding party-political discussions, it is clear that the migration problem is also sensitive within the various political groups and that the migration problem goes beyond the narrow party-political cricket lines. I would like to advise Ms. Nagy to contact the green friends on the other side of the language border. Ms. Vogels, who has already been part of the Antwerp City Board and currently sits in the OCMW Council.
She has a slightly different opinion on this, especially with regard to the problem of family reunification. Mr Drèze would also be allowed to contact his Christian-Democratic friends of CD&V, assuming that they are all on the same wavelength. I have the impression that Mr. De Crem is not always on the same wavelength as that of his ACW colleagues.
Ms. Douifi’s speech in the plenary session was different than in the committee. The first statement was not fully in accordance with Mr Nimmegeers’ statements.
Even within the Flemish Belang, not everyone is on the same wavelength. Mr De Man apparently does not participate in the voting in the committee where the Tastenhoye proposal is in favour of giving the minister the authority to regularise. Also within the Flemish Interest group there are friction. For all clarity, my colleagues. The VLD can live with the fact that there are friction within a number of factions. That is the essence of democracy. Let everyone speak about this project. Those who are in favour vote for and those who are against vote against. Per ⁇ Mr. Tastenhoye will vote yes. We will see. That is the essence of democracy!
I come to my decision. Mr. Minister, the legislative amendments contained in the present drafts take away the approval of the overwhelming majority of the population. These are two highly balanced designs that were preceded by a lot of work and consultation. The Minister and the Government can confidently and firmly count on the full support of the VLD group.
#107
Official text
Je vais régler l'incident de tout à l'heure. J'ai vérifié certaines choses; ce sera réglé.
Translated text
I will resolve the incident soon. I have checked some things; it will be settled.
#108
Official text
Monsieur le président, la commission de l'Intérieur de la Chambre a adopté, lundi dernier, les projets de loi du ministre Dewael relatifs à l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers et réformant le Conseil d'État par la création d'un Conseil du Contentieux des Étrangers.
Pour le cdH, il s'agit d'un acte manqué du gouvernement parce que la réforme sera doublement inefficace.
D'abord, parce que la procédure restera anormalement longue, vu l'absence de filtre efficace à l'entrée du pourvoi en cassation au Conseil d'État, ce qui continuera à générer arriéré et clandestinité. Le Parti socialiste porte ici une lourde responsabilité.
Ensuite, parce que l'arriéré actuel (au total près de 50.000 dossiers en attente) ne sera pas résorbé et va nous empêcher de repartir du bon pied faute de régularisation et de moyens supplémentaires crédibles. Les libéraux portent ici une lourde responsabilité, avec la complicité coupable du Parti socialiste.
Acte manqué du gouvernement aussi parce que la réforme n'apporte aucune réponse aux propositions de l'UDEP et des ONG.
Pour le passé, il n'y a pas de réponse aux 100.000 sans-papiers présents en Belgique: ni régularisation, ni expulsion, mais maintien dans la clandestinité. Pour le futur, les possibilités de régularisation sont resserrées et il n'y a pas de critère de régularisation; l'opacité, l'arbitraire et la politisation vont continuer.
Monsieur le ministre, votre parti, le VLD, a accepté l'opération de régularisation de 1999 au motif que cette opération serait unique. Elle l'aurait été si le gouvernement arc-en-ciel avait, dans le même temps, raccourci drastiquement les délais endéans lesquels les instances d'asile doivent statuer. Or, c'est seulement sept années après, que vous nous présentez un projet censé ramener ces délais à 12 mois maximum, recours éventuel auprès du Conseil d'État compris.
Pendant ces sept années, vous avez généré de l'arriéré, des attaches durables et de la clandestinité. J'entends par "clandestinité", ces milliers de personnes qui, au terme de leur procédure de demande d'asile, sont confrontés à un message contradictoire de l'autorité publique. Un recours au Conseil d'État ne suspend pas l'ordre de quitter le territoire qu'ils ont reçu mais, par contre, leur permet de bénéficier d'une aide sociale financière s'ils restent en Belgique.
Aujourd'hui, vous pensez qu'en mettant un moteur de Ferrari dans votre 2CV, vous allez rattraper le temps perdu. Monsieur le ministre, en y attachant une remorque chargée de 50.000 dossiers, votre bolide est en réalité condamné au sur-place.
J'ajoute que sur le plan fiscal, la majorité n'a pas hésité à instaurer un régime permanent de régularisation, alors que l'année avant, elle avait juré ses grands dieux que la déclaration libératoire serait unique. Je ne comprends donc pas que sur le plan humanitaire, vous rejetiez une deuxième opération de régularisation, sept années après la première, sachant la responsabilité de l'autorité publique que j'ai décrite.
Après deux journées d'audition et un mois de travail parlementaire, le seul amendement significatif de la majorité est celui prévoyant une évaluation du filtre un an après sa mise en vigueur. Le cdH craint fort, monsieur le ministre, chers collègues, que ce ne soit l'ensemble de l'ouvrage qui doive être remis sur le métier dans un an. C'est donc avec bien peu de plaisir que moi-même et mon groupe nous apprêtons à voter ces deux projets de loi.
Le premier vise à modifier la loi du 15 décembre 1980, notamment sur des sujets tels que l'obtention du statut de réfugié, l'instauration d'un statut de protection subsidiaire, le regroupement familial et la procédure qui s'y rattache. Le second projet vise d'abord à réformer le Conseil d'État en instaurant de nouvelles règles de management, un processus d'évaluation des membres du Conseil d'État ainsi que des règles de simplification de la procédure. Ensuite, ce projet crée le Conseil du Contentieux des Étrangers (CCE), nouvelle instance administrative appelée à remplacer la Commission permanente de recours des réfugiés.
Ces projets présentent, il est vrai, des points positifs. La Belgique se devait de transposer sans plus tarder deux directives européennes dans la loi belge: les définitions propres à la Convention de Genève et l'instauration du statut de protection subsidiaire. Les projets prévoient aussi des règles claires en matière de regroupement familial, une nouvelle procédure d'asile qui se veut globalement plus rapide, un mécanisme de protection plus efficace pour les victimes de la traite des êtres humains, une nouvelle juridiction administrative qui vient remplacer la Commission permanente de recours des réfugiés, des règles de simplification de procédures qui permettront au Conseil d'État d'économiser du temps, un traitement spécifique pour les personnes gravement malades, etc.
Néanmoins, de nombreux éléments manquent et d'autres sont franchement critiquables. Je m'en tiendrai à nos douze critiques principales.
Première critique: le projet ne respecte pas toujours les droits de la défense tels que consacrés par la Convention des droits de l'homme en ce qu'il instaure, pendant la procédure, des délais de recours beaucoup trop courts qui ne permettent pas au requérant de préparer sa défense de manière efficace. Je parle notamment du délai de 24 heures dont dispose le requérant qui souhaite introduire un recours en suspension de son ordre de quitter le territoire auprès du Conseil du Contentieux des Étrangers. En 24 heures, on demande au requérant de contacter son avocat ou à défaut un autre avocat susceptible de pouvoir lui rédiger un recours en suspension avec toutes les formalités qui l'accompagnent. Autant dire que ce recours est pratiquement impossible à mettre en oeuvre. Notre amendement n° 19 vise à remédier à cette situation en prolongeant le délai à cinq jours.
Le projet n° 2479 prévoit, dans son article 155, qu'en cas d'absence de comparution du requérant à l'audience devant le CCE, sa requête sera automatiquement rejetée.
Notre amendement n° 17 vise à préciser que la requête ne sera rejetée qu'au cas où l'absence du requérant est injustifiée.
L'amendement n° 18 vise à permettre un meilleur accès des avocats et de leurs parties aux arrêtés du Conseil d'État qui ne sont actuellement pas accessibles dans leur entièreté; cet amendement permet en même temps de réduire le nombre de recours dilatoires.
L'article 176 vise à permettre aux magistrats du CCE de fixer des audiences dans les centres fermés les dimanches et jours fériés. Notre amendement n° 23 vise à supprimer cette possibilité en raison des difficultés pour le requérant de disposer dans ces circonstances des services de son avocat.
L'article 153 fixe un délai de recours du demandeur d'asile devant le CCE d'une durée de 15 jours et, pour les autres cas, un délai de 30 jours. Cette disposition proposée introduit une différence de traitement incompatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution. Notre amendement n° 24 vise à rétablir un délai de recours de 30 jours pour les demandeurs d'asile.
Enfin, l'article 65 fixe une procédure d'octroi de séjour pour les victimes de traite des êtres humains. Notre amendement n° 62 vise à permettre aux victimes de prendre un avocat pour leur accompagnement juridique durant leur procédure.
Monsieur le ministre, chers collègues, les avocats qui sont venus manifester en toge au parlement le 29 juin m'ont convaincu que la mise en cause des droits de la défense méritait, à elle seule, une crise de gouvernement. Quand j'entends dans les médias certains juristes éminents de la majorité, notamment M. Giet, affirmer que les deux projets de loi qui nous sont soumis aujourd'hui constituent une avancée qu'il faut soutenir, je suis gagné par la perplexité.
Deuxième critique: les titres de séjour octroyés aux réfugiés ne sont plus automatiquement illimités, comme le veut la Convention de Genève. Notre amendement n° 54 vise à rendre ce titre de séjour illimité.
En outre, les définitions des directives en matière d'asile ne sont pas toujours correctement transposées. Aussi notre amendement n° 25 vise à préciser qu'une persécution de groupe non individualisée peut fonder la reconnaissance de la qualité de réfugié; notre amendement n° 26 vise à redéfinir la notion d'agent non étatique de protection dans les circonstances de fuite interne et de la baliser. Enfin, l'amendement n° 27 précise qu'une crainte fondée d'être persécuté peut s'appuyer sur des événements ayant eu lieu depuis le départ du demandeur du pays d'origine.
D'après le projet, les personnes gravement malades ainsi que les bénéficiaires du statut de protection subsidiaire devront attendre cinq ans avant d'obtenir un séjour de durée illimitée. Nos amendements 23 et 28 réduisent ce délai à trois ans. Il est en effet communément admis qu'au-delà de trois années de procédure d'asile, il devient inhumain de renvoyer dans son pays d'origine une famille de demandeurs d'asile.
Notre amendement n° 94 concerne les demandeurs qui se verront octroyer un statut de protection subsidiaire une fois la présente loi entrée en vigueur.
Il prévoit de comptabiliser, pour l'obtention d'un séjour de durée illimitée, les années passées sur le territoire avec une clause humanitaire en raison des dangers qu'ils auraient encourus s'ils avaient été reconduits à la frontière de leur pays d'origine.
Troisième critique: le projet transforme l'Office des étrangers en un véritable soutien administratif dans le traitement des demandes des autres instances mais lui confie certaines compétences qu'il n'est pas à même d'examiner au fond et pour lesquelles le CGRA paraît plus compétent comme, par exemple, l'examen des nouveaux éléments apportés par le demandeur d'asile débouté qui souhaite introduire une demande de régularisation.
Notre amendement n° 29 vise à confier cet examen au CGRA plus à même, selon nous, d'être chargé de cette mission.
Quatrième critique: la procédure de regroupement familial. Si le projet la rend plus claire dans la loi, elle est nettement plus sévère et exige de nombreuses conditions souvent difficilement accessibles pour le regroupant aux revenus économiques moyens. Malgré les limites temporelles fixées par le texte, la procédure de regroupement peut encore prendre énormément de temps.
Notre amendement n° 6 vise à permettre au réfugié reconnu de faire venir ses ascendants à condition qu'ils soient à sa charge.
Notre amendement n° 9 maintient l'obligation pour le regroupant d'un enfant handicapé de disposer de revenus suffisants mais supprime l'obligation que ces derniers soient stables et réguliers. Cela risque en effet d'imposer au regroupant une obligation de bénéficier d'un contrat de travail à durée indéterminée, condition excessive au regroupement vu les caractéristiques actuelles du marché du travail.
Notre amendement n° 10 prévoit la possibilité que les conditions de revenus suffisants puissent être respectées également par le regroupé et non pas uniquement par le regroupant, comme le prévoit le projet.
Nos amendements n os 14, 49 et 96 prévoient la possibilité d'introduire la demande de regroupement à partir du territoire belge par le regroupant et non pas uniquement à partir de son pays d'origine par le regroupé, comme le prévoit limitativement le projet.
Nos amendements n os 15 et 19 fixent la délivrance d'un document attestant la date d'introduction de la demande. Il est en effet nécessaire de fixer un point de départ à partir duquel le délai imposé à l'administration pour prendre sa décision relative à la demande de regroupement familial puisse commencer à courir.
Nos amendements n os 16, 21 et 22 ont pour objet de réduire les délais d'examen de la demande de regroupement par l'administration. Celle-ci peut, d'après le projet, prendre jusqu'à un total de quinze mois avant de rendre une décision définitive.
L'amendement n° 20 précise qu'en l'absence de décision "notifiée" et non pas "prise", comme le prévoit le projet, il y a reconnaissance de l'admission au séjour, une fois écoulé le délai pendant lequel l'Office des étrangers doit rendre la décision. En effet, la date de la prise de la décision, contrairement à celle de la notification, est difficilement vérifiable et, en l'absence de moyens de contrôle effectifs, le risque d'abus ne saurait être complètement écarté.
Notre amendement n° 37 vise à élargir la possibilité pour le regroupant de faire venir non pas uniquement ses enfants majeurs handicapés, comme le prévoit le projet, mais également ceux qui sont objectivement dans l'incapacité de subvenir à leurs propres besoins.
Les amendements n° 45 et 44 précisent qu'avant de refuser la demande de regroupement et de décider du retrait d'un droit de séjour, la nature et la solidité des liens familiaux doivent être dûment pris en considération, notamment dans le cas d'une séparation d'un couple, de l'existence d'enfants communs.
Notre amendement n° 47 vise à ne pas limiter uniquement aux personnes victimes de violences conjugales, le bénéfice des dispositions garantissant l'octroi d'un titre de séjour autonome, mais aussi aux personnes vivant des situations particulièrement difficiles, comme par exemple le veuvage, le divorce, la séparation ou le décès.
Le mécanisme de détention systématique (art. 74) qui prévaut dans le projet est critiquable en ce qu'il omet le fait qu'une demande d'asile est avant tout une demande de protection C'est donc un non-sens pour un État de droit de détenir des personnes qui demandent cette protection. De nombreuses organisations internationales dont le HCR et Amnesty International ont d'ailleurs dénoncé l'enfermement des demandeurs d'asile, en particulier en Belgique. La détention doit rester une mesure exceptionnelle, comme par exemple dans le cas où le demandeur présente un réel danger pour l'ordre public ou qu'il se soustrait au contrôle de l'autorité publique. Malgré tout, le projet systématise la détention dans toute une série d'hypothèses. Il est inutile de préciser que la détention induit un stress chez le demandeur, ce qui renforce les difficultés de ce dernier à bien s'exprimer lors des auditions, sans parler des difficultés d'accès à l'information juridique, à un avocat, et aux moyens de preuve qu'il pourrait faire valoir. L'amendement n° 58 vise à supprimer certaines hypothèses de détention tout à fait excessives et qui n'ont semble-t-il d'autre but que d'envoyer aux pays d'origine le message que la Belgique n'est pas le pays où il faut se rendre.
En matière de détention, le texte ne prévoit aucune alternative pour éviter la détention d'enfants en centres fermés. L'alternative d'assignation à résidence ou en centre ouvert avec obligation de se présenter à intervalles réguliers devant les autorités compétentes, alternative présentée par le cdH avec notre amendement 105, ne trouve pas grâce aux yeux du ministre. Il considère que cette mesure est automatiquement vouée à l'échec alors qu'aucune expérience de ce type n'a jamais eu lieu en Belgique. Une pétition réunissant 18.000 "non" à la détention des enfants a été envoyée, fin juin, au ministre de l'Intérieur. Notre amendement n° 103 vise à interdire à l'avenir la détention des enfants en centres fermés.
D'après notre collègue sp.a, Magda De Meyer, une étude réalisée récemment en Grande-Bretagne par la South Bank University démontre que seulement 2% des candidats libérés prennent la fuite.
Au centre fermé de Vottem, où une aile pour les familles a été ouverte du 22 mars au 27 juin 2006, aucune famille n'a pu faire l'objet d'un rapatriement.
Mme De Meyer, M. Boukourna et M. Maene se joignent à nous et au HCR pour dénoncer verbalement l'enfermement de familles avec enfants dans les centres fermés et en démonter l'inutilité. Dommage que leurs convictions disparaissent soudainement au moment du vote! Pourtant, sur ce point, il y a une majorité alternative et les voix socialistes peuvent faire changer les choses immédiatement. Au lieu de cela, vous vous contentez d'une vague promesse d'étude supplémentaire! Quelle capitulation!
Septième critique: le projet ignore également la problématique des mineurs non accompagnés qui arrivent sur le territoire et qui ne bénéficient d'aucune règle de procédure particulière alors qu'ils n'ont pas encore atteint la majorité.
Le sort des MENA reste régi discrétionnairement par le ministre de l'Intérieur alors qu'il importe que toute décision à leur égard soit prise par une instance qui a pour vocation de se prononcer sur l'intérêt des mineurs sans privilégier des éléments liés à une politique migratoire.
Notre amendement n° 38 vise à supprimer l'obligation pour le MENA de satisfaire aux exigences de logement et d'assurance maladie pour pouvoir faire venir ses parents.
Notre amendement n° 91 vise à octroyer un droit de séjour de trois mois au MENA dès son arrivée sur le territoire jusqu'à ce qu'il soit statué sur une solution durable qui lui convienne et non une déclaration d'arrivée, titre de séjour précaire, qui est actuellement donnée aux MENA et prorogée à outrance. Notre amendement vise aussi à donner au tribunal de la jeunesse la compétence de se prononcer sur une solution durable. Huitième critique: si le projet supprime la phase de recevabilité à l'Office des étrangers, il prévoit tout de même pour le CGRA la possibilité d'user des critères de recevabilité (article 44) pour rejeter une demande d'asile. Ce mode de traitement peut conduire au rejet de personnes ayant besoin d'une protection internationale et comporte ainsi le risque d'une violation par la Belgique de ses obligations internationales.
Notre amendement n° 98 prévoit que les décisions de rejet ne peuvent être motivées uniquement sur la base de ces critères de recevabilité.
Neuvième critique. En ce qui concerne les efforts faits par le projet pour réduire la charge de travail et l'arriéré du Conseil d'État (règles de procédure simplifiées, personnel temporaire supplémentaire), ils auront certainement été consentis en vain. Le mécanisme de filtre qui a pour objet de réduire également le nombre de recours n'aura qu'une utilité très relative en ce qu'il consacre, comme second critère, la violation de la loi. Ce critère de la violation de la loi peut être défini de manière très souple puisque beaucoup d'éléments peuvent être interprétés comme constituant une violation de la loi.
Le cdH a proposé, comme demandé instamment par le Conseil d'État lui-même, de remplacer, via son amendement n° 11, ce critère par une question de droit de principe. La majorité a suivi cette position puisqu'elle a déposé à son tour un amendement qui allait dans la même direction mais qu'elle a retiré par la suite, après avoir demandé — comble de l'ironie ou de l'indécence, c'est selon — un avis du Conseil d'État sur sa propre proposition. On voudrait jouer avec les pieds du Conseil d'État qu'on ne s'y prendrait pas autrement!
Le texte reste tel quel avec un filtre inopérant qui n'empêchera pas un nouvel arriéré d'alourdir encore davantage celui qui existe déjà. Par conséquent, la durée de la procédure d'asile ne s'en trouvera en aucun cas réduite.
Quatre amendements visent à compléter l'amendement n° 34 de la majorité qui fixe un processus d'évaluation l'année qui suivra la mise en oeuvre du filtre, en précisant que cette évaluation doit être transmise au Parlement (amendement n° 37) — c'est la moindre des choses —, en ajoutant également qu'en cas d'évaluation négative, le critère de violation de la loi prévu par le filtre sera remplacé par une question de droit de principe (amendement n° 35) et que la durée de procédure devant le Conseil d'État sera prise en compte pour les régularisations de longues procédures introduites avant le 1 er juillet 2006 (amendements n os 36 et 46). Dixième critique: l'article 31 du projet réformant le Conseil d'État ajoute aux lois coordonnées une nouvelle section qui concerne l'évaluation des membres du Conseil, de l'auditorat, du bureau de coordination et des membres du greffe. Les auteurs du projet se sont pour cela inspirés des réformes Octopus applicables au monde judiciaire. Néanmoins, ce système d'évaluation aurait bien eu besoin d'être évalué et, le cas échéant, amélioré au niveau de ce qui est mis en oeuvre dans le monde judiciaire, avant d'être appliqué tel quel au Conseil d'État.
Dans le cadre de la réforme Octopus, les magistrats évaluateurs se sont en effet plaints de la charge de travail énorme générée par la procédure d'évaluation particulièrement lourde. Aussi, un tel système appliqué au Conseil d'État risque de provoquer également d'inutiles pertes de temps et d'énergie au moment où l'effort devrait se centrer sur la résorption de l'arriéré.
L'une des principales critiques émises par les magistrats d'après la proposition de réforme du régime d'évaluation des magistrats du Conseil supérieur de la Justice est que, je cite: "Le régime actuel ne procède pas d'une approche positive mais il met davantage l'accent sur la pénalisation. Plutôt que de pousser l'amélioration du travail des magistrats, le caractère essentiellement répressif de l'évaluation aboutit au résultat inverse, à savoir provoquer la démotivation des magistrats."
Nos amendements 11, 12 et 14 ont pour objet de supprimer les surréglementations introduites par le projet au regard de ce qui est déjà prévu par les lois coordonnées sur le Conseil d'État.
Onzième critique: si une nouvelle juridiction administrative est la bienvenue, on peut regretter le manque de pouvoir accordé au Conseil du Contentieux des Étrangers. Premièrement, il ne dispose d'aucun pouvoir d'instruction et deuxièmement, il ne connaît au fond que les demandes d'asile. Pour ce qui concerne le reste du contentieux (regroupement familial et visa), il ne bénéficie que d'un pouvoir d'annulation et de réformation. Le texte instaure aussi une procédure de licenciement des magistrats siégeant au CCE, procédure totalement contraire au principe d'indépendance des magistrats.
Notre amendement n° 21 vise à supprimer cette possibilité. Notre amendement n° 26 vise à donner une compétence de pleine juridiction au CCE à l'égard des décisions de l'Office des étrangers. Notre amendement n° 26 donne au CCE une compétence d'instruction et d'injonction pour ce qui concerne les décisions du CGRA.
Douzième critique: s'il y a un domaine pour lequel le projet reste scandaleusement silencieux, c'est bien le désespoir des milliers de sans-papiers qui vivent sur notre territoire. Aucun article des projets de loi ne se préoccupe de leur sort. Aucun critère objectif n'a été inscrit dans le texte afin de dissiper l'incertitude dans laquelle nombre d'entre eux se trouvent plongés depuis si longtemps. Nombre d'entre eux ont voulu faire entendre leur souffrance en occupant pacifiquement plus d'une quarantaine de lieux et, parmi eux, certains ont entamé une grève de la faim. Néanmoins, ce mouvement vit désormais dans la terreur d'une expulsion violente, comme celle qui s'est déroulée, mercredi dernier, à Anderlecht.
Monsieur le ministre, j'ai reçu, il y a quelques heures, un communiqué de presse que je vais vous remettre, émanant de 35 personnes enfermées à Vottem. Comme nous n'avons plus de commission vu que nous approchons des vacances parlementaires, je déposerai une question écrite à ce sujet. Je souhaiterais, puisque je n'en aurai plus l'occasion, citer quelques passages de ce communiqué de presse.
"Au centre de Vottem, lorsque l'on est malade, il faut attendre plusieurs jours avant d'être examiné par un médecin.". Un autre passage qui m'interpelle est le suivant: "Il y a des personnes à Vottem qui ont acheté leur propre billet d'avion, qui ont un passeport ou un titre de voyage valable et qui ne demandent qu'à rentrer dans leur pays de leur propre gré mais que l'Office des étrangers continue à garder en détention pendant plusieurs mois.". "Est-ce normal?", demandent ces personnes, avec ou sans papiers, enfermées à Vottem.
Monsieur le ministre, je vous demanderai de bien vouloir examiner ce point à travers ma question écrite.
Le communiqué poursuit en disant: "Il y a des personnes que la chambre du conseil du tribunal remet en liberté, à Liège, à Bruxelles ou ailleurs, mais que l'Office des étrangers garde en détention en interjetant appel à plusieurs reprises. N'y a-t-il donc pas de justice dans ce pays pour les étrangers?", demandent ces personnes. "À quoi servent alors les tribunaux? La chose jugée n'aurait-elle pas force de loi qui s'impose à tous, y compris aux ministres? Le ministre de l'Intérieur, et donc l'Office des étrangers, seraient-ils au-dessus des lois belges?"
Je cite un dernier passage: "À l'aéroport de Zaventem, des personnes sont frappées, attachées avec des menottes comme les pires assassins, scotchées comme des saucissons et rouées de coups. À Vottem, plusieurs ont porté plainte contre l'Office des étrangers avec comme preuve des certificats médicaux fournis, de surcroît, par des médecins du centre, mais tout cela est étouffé.
Nous dénonçons l'attitude de certaines ambassades qui délivrent à tort des laisser-passer. Comment une ambassade peut-elle délivrer un laisser-passer à un candidat demandeur d'asile? Ceci concerne particulièrement l'ambassade de la RDC Kinshasa dont le consul vend des semblants de passeport à l'Office des étrangers pour 250 euros. Il en est de même pour le Togo, la Guinée Conakry, le Maroc et le Cameroun.".
Monsieur le ministre, ce document est signé par trente-cinq personnes. Je vous remettrai l'original dans un instant.
Nos amendements n os 63 et 64 visent à transposer, dans le texte, la proposition de régularisation du cdH qui prévoit une commission de régularisation souveraine et permanente ainsi que des critères de régularisation permanents et dits "one-shot".
Notre amendement n° 106, quant à lui, vise à inscrire les critères de régularisation actuellement appliqués par le ministre de l'Intérieur dans un texte de loi.
Pour conclure, je dirai ceci: tout à l'heure encore, notre collègue JeanClaude Maene a juré ses grands dieux que le Parti socialiste ne rentrerait pas dans une majorité en 2007 sans qu'une opération de régularisation ne soit inscrite dans l'accord de gouvernement.
Pour le cdH, ce type d'engagement ne saurait être pris au sérieux que s'il est affirmé publiquement par un président de parti. Or, M. Di Rupo s'est montré singulièrement discret sur cette question, à l'inverse de notre présidente Joëlle Milquet dont l'engagement public, régulier et humaniste, au côté des sans-papiers est évident, que ce soit ... (Protestation sur les bancs du groupe socialiste) Il n'y a que la vérité qui blesse, semble-t-il!
... en initiant nos propositions de lois, en manifestant au centre fermé de Vottem ou devant les bâtiments de l'Office des étrangers, en visitant les sans-papiers de l'église de Schaerbeek ou dans d'autres lieux occupés.
Dans ce dossier en particulier, les gens de coeur et de solidarité sont plus à l'aise au cdH ou à Ecolo qu'au parti dit socialiste.
Translated text
Mr. Speaker, the House Internal Affairs Committee adopted last Monday the bills of Minister Dewael concerning the access to the territory, the stay, the establishment and the removal of foreigners and reforming the State Council by creating a Council of Foreign Disputes.
For the CDH, this is a failed act of the government because the reform will be doubly ineffective. by
First, because the procedure will remain abnormally long, given the lack of effective filter at the entry of the appeal in cassation to the State Council, which will continue to generate backwardness and clandestinity. The Socialist Party has a huge responsibility here. by
Then, because the current backbone (in total close to 50,000 pending files) will not be resorbed and will prevent us from getting back on the right foot due to the lack of regularization and credible additional means. The liberals carry a heavy responsibility here, with the guilty complicity of the Socialist Party.
This is a failure of the government also because the reform does not provide any response to the proposals of Udep and NGOs.
For the past, there is no answer to the 100,000 paperless people present in Belgium: neither regularization, nor expulsion, but maintenance in clandestinity. For the future, the possibilities for regularization are narrowed and there is no criterion for regularization; opacity, arbitrariness and politicization will continue.
Mr. Minister, your party, the VLD, accepted the 1999 regularization operation on the grounds that this operation would be unique. It would have been so if the rainbow government had, at the same time, drastically shortened the deadlines within which asylum authorities must decide. However, it is only seven years later that you present to us a project intended to reduce these deadlines to a maximum of 12 months, possible appeal to the State Council included.
During these seven years, you have generated backwardness, lasting attachments and clandestinity. I mean by “clandestinity” those thousands of people who, at the end of their asylum application procedure, are confronted with a contradictory message from the public authority. An appeal to the Council of State does not suspend the order to leave the territory they have received but, on the other hand, allows them to benefit from financial social assistance if they remain in Belgium.
Today, you think that by putting a Ferrari engine in your 2CV, you will catch up the lost time. Mr. Minister, by attaching a trailer loaded with 50,000 files, your car is actually condemned on the ground.
I add that on the fiscal level, the majority did not hesitate to establish a permanent regime of regularization, while the year before, they had sworn to their great gods that the liberatory declaration would be unique. So I do not understand that on the humanitarian level you reject a second regularization operation, seven years after the first, knowing the responsibility of the public authority that I described.
After two days of hearing and a month of parliamentary work, the only significant amendment of the majority is that which provides for an evaluation of the filter one year after its entry into force. The CDH is very concerned, Mr. Minister, dear colleagues, that it is the whole work that must be returned to the profession within a year. So it is with very little pleasure that myself and my group are preparing to vote on these two bills. by
The first is intended to amend the law of 15 December 1980, in particular on matters such as obtaining the refugee status, the establishment of a subsidiary protection status, family reunification and the related procedure. The second project aims first to reform the State Council by introducing new rules of management, a process of evaluation of the members of the State Council and rules for simplifying the procedure. Subsequently, this project creates the Council of Foreign Disputes (CCE), a new administrative body called to replace the Permanent Refugee Appeal Commission. by
These projects have, of course, positive points. Belgium had to immediately transpose two European directives into Belgian law: the definitions specific to the Geneva Convention and the establishment of the status of subsidiary protection. The projects also provide for clear rules on family reunification, a new asylum procedure that is generally sought to be faster, a more effective protection mechanism for victims of human trafficking, a new administrative court to replace the Permanent Refugee Appeal Commission, rules for simplifying procedures that will allow the State Council to save time, specific treatment for seriously ill persons, etc.
However, many elements are missing and others are frankly critical. I will follow our twelve main critics. by
First criticism: the project does not always respect the rights of defence as enshrined in the Convention on Human Rights in that it introduces, during the procedure, too short time limits for appeal that do not allow the applicant to prepare his defence effectively. I am speaking in particular of the 24-hour period at the disposal of the applicant who wishes to bring an appeal in suspension of his order to leave the territory before the Council of the Litigation of Foreigners. Within 24 hours, the applicant is asked to contact his lawyer or, if not, another lawyer who may be able to draft a suspension appeal with all the formalities that accompany him. This appeal is practically impossible to implement. Our 19 amendment aims to remedy this situation by extending the deadline to five days.
Proposal no. 2479 provides, in its article 155, that in the event that the applicant does not appear at the hearing before the CCE, his request will be automatically rejected.
Our amendment No. 17 aims to clarify that the application will only be rejected if the applicant’s absence is unjustified.
Amendment No. 18 aims to allow better access for lawyers and their parties to the decisions of the State Council which are currently not accessible in their entirety; this amendment at the same time reduces the number of dilatory appeals.
Article 176 aims to allow CCE magistrates to fix hearings in closed centres on Sundays and public holidays. Our 23 amendment aims to remove this possibility due to the difficulties for the applicant to have the services of his lawyer in these circumstances.
Article 153 sets a period of 15 days for the asylum seeker to appeal before the ECC and, in other cases, a period of 30 days. This proposed provision introduces a difference of treatment incompatible with Articles 10 and 11 of the Constitution. Our 24 amendment aims to restore a 30-day time limit for asylum seekers to appeal.
Finally, Article 65 sets out a procedure for granting residence for victims of human trafficking. Our 62 amendment aims to allow victims to use a lawyer for legal assistance during their proceedings.
Mr. Minister, dear colleagues, the lawyers who came to the parliament to demonstrate in togo on June 29 persuaded me that the questioning of the rights of defence deserves, in itself, a crisis of government. When I hear in the media some prominent lawyers of the majority, especially Mr. Giet, to say that the two bills that are submitted to us today constitute an advance that must be supported, I am won by perplexity.
Second criticism: Residence permits issued to refugees are no longer automatically unlimited, as the Geneva Convention requires. Our amendment No. 54 aims to make this residence permit unlimited.
Furthermore, the definitions of the asylum directives are not always properly transposed. Therefore, our amendment 25 aims to clarify that non-individualized group persecution can justify the recognition of refugee status; our amendment 26 aims to redefine the notion of non-state protection agent in the circumstances of internal escape and to mark it. Finally, Amendment 27 specifies that a reasonable fear of being persecuted may be based on events that have taken place since the applicant has left the country of origin.
According to the project, seriously ill persons and beneficiaries of subsidiary protection status will have to wait five years before obtaining an unlimited stay. Our amendments 23 and 28 reduce this period to three years. It is generally accepted that after three years of asylum procedure, it becomes inhumane to return a family of asylum seekers to their country of origin.
Our amendment No. 94 concerns applicants who will be granted a subsidiary protection status once this law comes into force.
In order to obtain an unlimited stay, the years spent in the territory with a humanitarian clause shall be accounted for due to the dangers they would have incurred if they had been re-reported to the border of their country of origin.
Third criticism: the project transforms the Foreign Office into a genuine administrative support in the processing of applications from other instances but confers to it certain powers that it is not able to examine in substance and for which the CGRA seems more competent such as, for example, the examination of new elements brought by the outdated asylum applicant who wishes to submit a request for regularization.
Our Amendment No. 29 aims to entrust this examination to the CGRA more likely, in our opinion, to be in charge of this task.
Fourth critical: the procedure of family reunification. While the project makes it clearer in the law, it is significantly more severe and requires many conditions often difficult to access for grouping it with average economic income. Despite the time limits set by the text, the process of regrouping can still take a lot of time.
Our 6 amendment aims to allow the recognised refugee to bring his ascendants as long as they are in his charge.
Our Amendment No. 9 ⁇ ins the obligation for the grouping of a disabled child to have sufficient income but removes the obligation that these are stable and regular. This could indeed impose on the grouping party an obligation to benefit from an indefinite employment contract, an excessive condition for the grouping given the current characteristics of the labour market.
Our amendment No. 10 provides for the possibility that sufficient income conditions can also be met by the grouped and not only by the grouping party, as provided in the project.
Our amendments no. 14, 49 and 96 provide for the possibility to introduce the application for regrouping from the Belgian territory by the regrouping party and not only from its country of origin by the regrouped party, as is limited to the project.
Our amendments no. 15 and 19 provide for the issuance of a document attesting the date of submission of the application. It is in fact necessary to set a starting point from which the time limit imposed on the administration to make its decision on the application for family reunification can begin to run.
Our amendments no. 16, 21 and 22 are intended to reduce the time to review the application for merger by the administration. According to the project, it may take up to a total of fifteen months before making a final decision.
Amendment No. 20 specifies that in the absence of a “notified” and not “taken” decision, as provided for in the draft, there is recognition of admission to residence, once the period during which the Office of Foreigners must make the decision has expired. Indeed, the date of the decision, unlike the notification, is difficult to verify and, in the absence of effective means of control, the risk of abuse cannot be completely excluded.
Our amendment No. 37 aims to expand the possibility for the grouping member to bring not only his or her adult children with disabilities, as provided by the project, but also those who are objectively unable to provide for their own needs.
Amendments 45 and 44 specify that before rejecting the application for reunification and deciding on the withdrawal of a right of residence, the nature and solidity of family ties must be duly taken into account, in particular in the case of separation of a couple, the existence of common children.
Our 47 amendment aims not only to limit the benefit of the provisions guaranteeing the grant of an autonomous residence permit to victims of domestic violence, but also to those living in ⁇ difficult situations, such as widowhood, divorce, separation or death.
The Systematic Detention Mechanism (Art. 74) which prevails in the draft is critical in that it omits the fact that an application for asylum is first and foremost a request for protection It is therefore nonsense for a rule of law to detain persons who request this protection. Many international organizations, including UNHCR and Amnesty International, have denounced the imprisonment of asylum seekers, ⁇ in Belgium. Detention must remain an exceptional measure, such as in the case where the applicant presents a real danger to public order or leaves the control of the public authority. Nevertheless, the project systematizes detention in a whole series of hypotheses. It is unnecessary to specify that detention induces stress in the applicant, which reinforces the applicant’s difficulties in correctly expressing themselves during the hearings, not to mention the difficulties of access to legal information, to a lawyer, and to the means of evidence that he might claim. Amendment No. 58 aims to remove some quite excessive presumptions of detention which appear to have no other purpose than to send the message to the countries of origin that Belgium is not the country to be visited.
In terms of detention, the text does not provide any alternative to avoiding the detention of children in closed centres. The alternative of assignment to residence or open center with the obligation to appear at regular intervals before the competent authorities, the alternative presented by the CDH with our amendment 105, does not find favor in the eyes of the minister. He considers that this measure is automatically doomed to failure, although no such experiment has ever taken place in Belgium. A petition gathering 18,000 “no” to the detention of children was sent, at the end of June, to the Interior Minister. Our amendment No. 103 aims to prohibit in the future the detention of children in closed centres. by
According to our fellow sp.a., Magda De Meyer, a recent study conducted in Britain by South Bank University shows that only 2% of released candidates escape.
In the closed centre of Vottem, where a wing for families was opened from March 22 to June 27, 2006, no family could be repatriated. by
Mrs. De Meyer, Mr. Boukourna and Mr. Maene joins us and UNHCR to verbally denounce the imprisonment of families with children in closed centers and dismantle their uselessness. It is a pity that their beliefs suddenly disappear at the time of voting! Nevertheless, on this point, there is an alternative majority and socialist voices can make things change immediately. Instead, you are content with a vague promise of further study! What a capitulation!
Seventh criticism: the project also ignores the problem of unaccompanied minors who arrive on the territory and who do not benefit from any special procedure rules while they have not yet reached the majority. by
The fate of the MENA remains governed discretionarily by the Minister of the Interior while it is important that any decision concerning them is taken by an instance that has the purpose of expressing its opinion on the interests of minors without privileging elements related to a migration policy.
Our 38 amendment aims to remove the obligation for the MENA to meet the housing and health insurance requirements in order to be able to bring their parents.
Our 91 amendment aims to grant a three-month residence right to the MENA from its arrival on the territory until it is decided on a lasting solution that suits it and not a declaration of arrival, precarious residence permit, which is currently given to the MENA and extended to override. Our amendment also aims to give the Youth Court the power to decide on a lasting solution. Eighth criticism: although the draft removes the admissibility phase at the Foreign Office, it still provides for the CGRA the possibility to use admissibility criteria (Article 44) to reject an asylum application. This processing can lead to the rejection of persons in need of international protection and therefore involves the risk of a breach by Belgium of its international obligations.
Our amendment No. 98 provides that rejection decisions cannot be motivated solely on the basis of these admissibility criteria.
The ninth critic. As for the project's efforts to reduce the workload and the backwardness of the State Council (simplified procedural rules, additional temporary staff), they will ⁇ have been consented in vain. The filter mechanism, which aims to also reduce the number of appeals, will only have a very relative utility in that it devotes, as a second criterion, the violation of the law. This criterion of violation of the law can be defined very flexibly since many elements can be interpreted as constituting a violation of the law.
The CDH proposed, as instructed by the State Council itself, to replace this criterion with a question of principle law through its 11th amendment. The majority followed this position since they in turn submitted an amendment that was going in the same direction but which they subsequently withdrew, after requesting — full of irony or indecency, it is according to — an opinion of the State Council on its own proposal. We would like to play with the feet of the State Council that we would not do it otherwise!
The text remains as it is with an inoperative filter that will not prevent a new backward from weighing even more the one that already exists. Therefore, the duration of the asylum procedure will in no way be reduced.
Four amendments aim to supplement Majority Amendment No. 34, which sets out an evaluation process the year following the implementation of the filter, by specifying that this evaluation must be transmitted to Parliament (Amendment No. 37) — this is the least of the things — by also adding that in case of negative evaluation, the criterion of breach of law provided by the filter will be replaced by a question of principle law (Amendment No. 35) and that the duration of the procedure before the State Council will be taken into account for long procedural regulations introduced before 1 July 2006 (Amendments No. 36 and 46). The tenth criticism: Article 31 of the draft reform of the State Council adds to the coordinated laws a new section concerning the assessment of the members of the Council, the audit board, the coordination office and the members of the secretariat. The authors of the project were therefore inspired by the Octopus reforms applicable to the judicial world. Nevertheless, this assessment system would have needed to be evaluated and, if necessary, improved at the level of what is being implemented in the judicial world, before being applied as it was in the State Council.
As part of the Octopus reform, the assessing magistrates complained of the enormous workload generated by the ⁇ heavy assessment procedure. Furthermore, such a system applied to the State Council risks also causing unnecessary waste of time and energy at a time when the effort should focus on the resorption of the back.
One of the main criticisms issued by the magistrates following the proposed reform of the Magistrates Assessment Regime of the Supreme Council of Justice is that, I quote: “The current regime does not proceed with a positive approach but it puts more emphasis on penalization. Rather than pushing for the improvement of the work of magistrates, the essentially repressive character of the evaluation results in the opposite result, namely provoking the demoralization of magistrates.”
Our amendments 11, 12 and 14 aim to remove the over-regulation introduced by the draft in relation to what is already provided by the coordinated laws on the State Council.
Eleventh criticism: If a new administrative court is welcome, one can regret the lack of power granted to the Council of the Foreign Dispute. First, he has no instructional powers and secondly, he only knows about asylum applications. As regards the rest of the litigation (family reunification and visa), it has only a power of cancellation and reform. The text also introduces a procedure for dismissal of magistrates sitting in the CCE, a procedure completely contrary to the principle of independence of magistrates.
Our amendment No. 21 aims to remove this possibility. Our amendment No. 26 aims to give the CCE full jurisdiction over the decisions of the Office of Foreigners. Our Amendment No. 26 gives the ECC an instructional and injunctional power with respect to the decisions of the CGRA.
Twelfth criticism: if there is one area for which the project remains scandalously silent, it is indeed the despair of the thousands of paperless people who live on our territory. None of the articles of the bills concerns their fate. No objective criteria has been inserted in the text to dispel the uncertainty in which many of them have been immersed for so long. Many of them wanted to make their suffering heard by peacefully occupying more than forty places and, among them, some began a hunger strike. Nevertheless, this movement now lives in the terror of a violent expulsion, like the one that took place last Wednesday in Anderlecht.
Mr. Minister, I received, a few hours ago, a press release that I will give you, coming from 35 people imprisoned in Vottem. Since we no longer have a committee as we are approaching parliamentary holidays, I will submit a written question on this subject. I would like, since I will no longer have the opportunity, to quote a few passages from this press release.
"In the center of Vottem, when you are sick, you have to wait several days before being examined by a doctor." “There are people in Vottem who have bought their own air ticket, who have a valid passport or travel certificate and who not only ask to return to their country of their own will but who the Foreign Office continues to keep in detention for several months.” “Is it normal?” ask these people, with or without papers, locked in Vottem.
Mr. Minister, I would like to ask you to consider this point through my written question.
The statement continues: “There are people that the court council chamber releases, in Liège, in Brussels or elsewhere, but that the Office of Foreigners keeps in detention by appealing repeatedly. So is there no justice in this country for foreigners?” they ask. So what are the courts for? Wouldn’t the judged thing have the force of a law that imposes on everyone, including ministers? Would the Minister of the Interior, and therefore the Office of Foreigners, be above Belgian laws?”
I quote a final passage: "At Zaventem airport, people are beaten, tied with gloves like the worst assassins, scotted like sausages and rolled with blows. In Vottem, several have filed complaints against the Office of Foreigners with as evidence medical certificates provided, in addition, by doctors of the center, but all this is stifled.
We denounce the attitude of certain embassies that erroneously issue permits. How can an embassy issue a passport to an asylum applicant? This is especially true of the DRC embassy Kinshasa whose consul sells passport similarities to the Foreign Office for 250 euros. The same goes for Togo, Conakry Guinea, Morocco and Cameroon.”
This document has been signed by 35 people. I will return the original in a moment.
Our amendments no. 63 and 64 aim to transpose, in the text, the proposal for regulation of the CDH which provides for a sovereign and permanent regulation commission as well as permanent regulation criteria and so-called "one-shot".
Our amendment No. 106, on the other hand, aims to incorporate the normalization criteria currently applied by the Minister of the Interior into a text of law.
To conclude, I will say this: Not long ago, our colleague JeanClaude Maene swore to his great gods that the Socialist Party would not return to a majority in 2007 without a regularization operation being inscribed in the government agreement.
For the CDH, this type of commitment can only be taken seriously if it is publicly affirmed by a party chairman. And then mr. Di Rupo has shown himself to be singularly discreet on this issue, as opposed to our President Joëlle Milquet whose public, regular and humanistic commitment to the side of the paperless is evident, whether it be ... (Protest on the banks of the Socialist Group) It seems that only the truth hurts!
... ... by initiating our proposals of laws, by protesting in the closed center of Vottem or in front of the buildings of the Foreign Office, by visiting the paperless of the church of Schaerbeek or in other occupied places.
In this particular case, people of heart and solidarity are more comfortable in the CDH or Ecolo than in the so-called socialist party.
#109
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de vice- eerste minister, collega's, vandaag behandelen wij twee wetsontwerpen die de migratie- en asielwetgeving grondig wijzigen. Het gaat onder meer om de belangrijkste aanpassing van de vreemdelingenwet sinds 1980. De rechtspositie van vreemdelingen wordt op een aantal zeer belangrijke punten versterkt en in overeenstemming gebracht met drie Europese richtlijnen.
Maar de nieuwe wet heeft ook aandacht voor een aantal pijnpunten en verscherpt bijvoorbeeld de mogelijkheden tot gezinshereniging voor gezinsleden van niet-EU-vreemdelingen.
Die wetsontwerpen hebben veel ambities. Maar laten wij ook bescheiden zijn: de ontwerpen hebben niet de ambitie om te verhelpen aan de push- en pullfactoren die zorgen voor wereldwijde migratiestromen. Met deze ontwerpen proberen wij hooguit om de gevolgen van die migratiestromen te beheren en beheersen.
Mijnheer de minister, ik wil van deze algemene bespreking gebruik maken om mij aan te sluiten bij de algemene beschouwingen die u in de commissievergadering gemaakt hebt bij de migratieproblematiek, die bij uitstek een internationaal gegeven is, en niet enkel opgelost kan worden door strenge regels rond asiel- en gezinshereniging.
Een veel sterker uitgebouwde ontwikkelingssamenwerking die de situatie in herkomstlanden echt kan verbeteren, een echt vrije wereldhandel waarin producten uit de derde wereld voluit hun kans krijgen op de internationale markten, maar ook een gecontroleerde migratie die geen braindrain mag inhouden, maar een echte wisselwerking die voordelen voor de Westerse landen en voor de herkomstlanden moet inhouden, zijn noodzakelijke voorwaarden om die push- en pullfactoren inzake migratie terug te dringen. Mijnheer de minister, u en andere leden van de regering hebben onze uitdrukkelijke steun om die zaken aan te kaarten op Europees niveau.
Collega's, deze ontwerpen bevatten tal van belangrijke verwezenlijkingen, zoals het subsidiaire beschermingsstatuut voor vreemdelingen die om een aantal zwaarwichtige redenen onmogelijk naar hun land van herkomst kunnen terugkeren. De bescherming voor slachtoffers van mensenhandel in de vorm van een verblijfsstatuut, wordt wettelijk verankerd. Wij kijken met spirit ook met belangstelling uit naar de studie naar de alternatieven voor de opvang van kinderen in gesloten centra, zoals die door de minister werd aangekondigd tijdens de besprekingen in de commissie.
Ik wil in mijn uiteenzetting iets dieper ingaan op de nieuwe asielprocedure. Die procedure wordt versneld, en het is de bedoeling om elke asielaanvraag binnen het jaar van een antwoord te voorzien. De procedure wordt ook vereenvoudigd door de afschaffing van de ontvankelijkheidsfase. De interventie van de dienst Vreemdelingenzaken wordt tot een minimum beperkt. Bovenal komt er met de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen een volwaardige jurisdictionele controle door een rechtbank met volheid van rechtsmacht.
Die nieuwe procedure is een zeer goede zaak. Ik wens de minister te feliciteren met die vooruitgang. Toch blijven er, wat betreft de implementatie van deze procedure, een aantal vragen, waarvan sommige pas echt beantwoord zullen kunnen worden wanneer de procedure een tijdje gewerkt heeft. Ik som ze even op.
Ten eerste is er de vrees dat de ontvankelijkheidscriteria die in artikel 52 behouden blijven, gebruikt zouden worden om beslissingen ten gronde te nemen op basis van louter formalistische criteria. Die vrees werd tijdens de hoorzittingen ontkracht door de heer Van den Bulck, maar het past toch om te benadrukken dat bij de toepassing van deze criteria steeds moet worden nagegaan of er effectief een vervolgingsrisico bestaat.
Ten tweede is er de twijfel of de dienst Vreemdelingenzaken, die in de toekomst in principe niet meer zal interveniëren bij de beoordeling van de asielaanvragen, nog over voldoende terreinkennis zal beschikken om met voldoende kennis van zaken te oordelen over de elementen waarvoor hij nog wel bevoegd blijft, met name de beoordeling van nieuwe elementen bij een herhaalde asielaanvraag. Volgens de heer Roosemont van DVZ zou het enkel de bedoeling zijn dat DVZ controleert of het nieuwe element daadwerkelijk bestaat. Wij zullen ook daarop moeten toekijken.
Ten derde, inzake de volheid van rechtsmacht van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen bestaat de vrees dat de strenge voorwaarden die gelden alvorens nieuwe elementen aangebracht zouden kunnen worden, alsook het gebrek aan eigen onderzoeksbevoegdheden van de Raad, voor een gebrekkige rechtsbescherming dreigen te zorgen.
Mijnheer de minister, net als voor de filter voor de procedure voor de Raad van State geven wij het ontwerp inzake deze elementen vandaag het voordeel van de twijfel, maar net zoals wij over een jaar de werking van de filter zullen evalueren, zullen wij, volgens spirit, over een jaar moeten bekijken of deze vragen in de praktijk de bevredigende oplossing krijgen die ons tijdens de besprekingen in de commissie voorgespiegeld werd.
Collega's, met dit ontwerp maken wij belangrijke keuzes voor de toekomst, maar spirit betreurt dat er geen consensus gevonden werd om in een oplossing te voorzien voor de problemen uit het verleden, waarmee wij vandaag geconfronteerd worden, ook in de talrijke acties inzake kerkasiel. Mensen zonder papieren staan het zwakst in onze samenleving. Zij genieten geen sociale bescherming, wonen vaak in erbarmelijke omstandigheden en hebben jobs die niemand anders wil. Deze mensen zijn bijzonder vatbaar voor uitbuiting. Het is niet omdat men zou kunnen zeggen dat zij — hetzij door illegale migratie, hetzij door de weigering om het grondgebied te verlaten nadat hun verblijfsgrond vervalt — zelf hebben "gekozen" voor een precaire situatie, dat zij niet ten volle onze aandacht zouden verdienen.
Hoewel de voorliggende wetsontwerpen veel andere en bijzonder belangrijke zaken ten goede veranderen, is het een goede zaak dat wij de afgelopen weken en maanden door de verschillende actiegroepen en steuncomités verplicht werden om bij de bespreking van deze wetsontwerpen grondig na te denken over de manier waarop wij omgaan met deze problematiek. Wij hebben dat gewetensvol gedaan. Wij hebben niet zomaar oekazes van de meerderheid gevolgd, maar wij zijn er eenvoudigweg van overtuigd dat de oplossing voor deze problemen — ze zullen nooit volledig oplosbaar zullen zijn, er zal altijd een probleem aanwezig zijn, ik meen dat niemand dat ontkent — niet ligt in het afnemen van de discretionaire bevoegdheid van de minister inzake regularisaties. Integendeel, wij zijn ervan overtuigd dat het essentieel is dat de politieke controle op het werk van de minister in dezen mogelijk blijft. Dat is niet mogelijk met een onafhankelijke commissie.
Ik meen trouwens dat de cijfers die de heer Roosemont tijdens de hoorzittingen heeft gegeven, over de regularisatiebeslissingen in het jaar 2005 die een positief antwoord kregen, duidelijk maken dat de categorie van prangende humanitaire omstandigheden, zoals de minister ze omschreven heeft, een vrij beperkte categorie is. Er werden in 2005 5.422 dossiers positief beantwoord, door een langdurige asielprocedure.
Dat is heel belangrijk. Het is een verwezenlijking van de huidige bestuursploeg en de huidige regering dat wij voor de betrokkenen echt iets hebben gedaan. Waar de overheid in gebreke bleef, heeft de regering de consequenties op zich genomen. Zij heeft de betrokkenen namelijk een verblijfsstatuut gegeven. Het gaat in 2005 over in totaal 11.630 personen. Daarop ben ik fier.
Er werden in 2005 ook 236 dossiers omwille van medische redenen geregulariseerd. Het is bijzonder goed dat er voor bedoelde, specifieke categorie in een specifieke, wettelijke regeling wordt voorzien. Ook dat is een verdienste van het voorliggende ontwerp.
Tot slot kregen in 2005, 441 asielzoekers een positieve beslissing omwille van prangende, humanitaire omstandigheden. Wij zijn van mening dat de minister in de commissie voldoende duidelijk heeft uitgelegd dat het op dat vlak vaak gaat om een dusdanige combinatie van verschillende factoren die gezamenlijk maken dat een dergelijk dossier een positieve beslissing verdient. Zij zijn evenwel bijzonder moeilijk in algemene regels en in een wetgeving te gieten.
Wil dat zeggen dat wij vinden dat het niet beter had gekund en dat het ontwerp de ideale oplossing voor onze verwachtingen is? Dat is het niet. Wij kwamen tijdens de besprekingen bijzonder dicht in de buurt van een heel sterke consensus, waarbij de filter voor de procedure bij de Raad van State strenger zou worden gemaakt en waarbij de regularisatie van twee belangrijke groepen van mensen mogelijk zou worden. Ik wil in dat verband wel benadrukken dat de regularisatie sowieso op individuele basis zou moeten gebeuren en dat bedoelde groepen, wat ons betreft, alleen een regularisatie op basis van elementen uit het verleden kunnen krijgen.
Mevrouw Douifi heeft er al naar verwezen; ik zal er dus niet te uitgebreid op ingaan. Wij hebben het dan, ten eerste, over asielzoekers die lang in de procedure zijn verwikkeld, met inbegrip van de procedure bij de Raad van State. Het gaat op dat vlak om een gedeelde verantwoordelijkheid van, enerzijds, de asielzoekers die in de procedure verwikkeld zijn, maar ook, anderzijds, van de overheid, van de Raad van State, die bijzonder traag heeft gewerkt.
Ten tweede, voor mensen zonder papieren die al een lange tijd in België verblijven en die op een bepaald moment wel degelijk een wettelijk verblijfsstatuut hebben gehad, maar die na afloop van het wettelijke verblijfsstatuut illegaal in België verblijven en bovendien minderjarige, schoolgaande kinderen hebben, moeten wij echt iets kunnen doen. Het zou humanitair onverdedigbaar zijn om deze personen en hun kinderen, die geen enkele band met hun zogezegde land van oorsprong hebben, terug te sturen.
Spirit betreurt dat voornoemde doorbraak niet kon worden gerealiseerd. Wij staan evenwel achter de andere elementen die in het ontwerp werden opgenomen. Wij zullen het dan ook met overtuiging goedkeuren. Toch hopen wij dat het in de toekomst mogelijk zal zijn om met betrekking tot de regularisaties tot een doorbraak te komen. Dat kan gebeuren bij de verdere omzetting van Europese richtlijnen. Het moet echter, wat ons betreft, uiterlijk ter sprake komen bij volgende regeeronderhandelingen.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Deputy Prime Minister, colleagues, today we are dealing with two bills that fundamentally change the migration and asylum legislation. This is the most significant amendment to the Foreigners Act since 1980. The legal status of foreigners is strengthened on a number of very important points and aligned with three European directives.
But the new law also addresses a number of pain points and, for example, tightenes the possibilities for family reunification for family members of non-EU foreigners.
These bills have many ambitions. But let us also be modest: the designs do not have the ambition to address the push and pull factors that create global migration flows. With these designs, we try at most to manage and control the effects of those migration flows.
Mr. Minister, I would like to use this general discussion to join the general considerations you made at the committee meeting on the issue of migration, which is largely an international issue and cannot be solved only by strict rules on asylum and family reunification.
A much stronger development cooperation that can truly improve the situation in the countries of origin, a truly free world trade in which products from the third world get their full opportunities on the international markets, as well as a controlled migration that should not involve brainstrain, but a genuine interaction that should involve benefits for the Western countries and for the countries of origin, are necessary conditions for reducing those push and pull factors on migration. Mr. Minister, you and other members of the government have our explicit support in addressing these issues at European level.
Colleagues, these drafts contain numerous important achievements, such as the subsidiary protection status for foreigners who are unable to return to their country of origin for a number of gravitational reasons. The protection for victims of human trafficking in the form of a residence status is legally anchored. We also look forward to the study of alternatives to the accommodation of children in closed centres, as announced by the Minister during the discussions in the committee.
In my presentation, I would like to go a little deeper into the new asylum procedure. This procedure will be accelerated, and it is intended to provide an answer to every asylum application within the year. The procedure is also simplified by the abolition of the admissibility phase. The intervention of the Foreign Affairs Service is limited to a minimum. Above all, with the Council for Foreign Disputes comes a full jurisdictional control by a court with full jurisdiction.
This new procedure is a very good thing. I would like to congratulate the Minister on this progress. Nevertheless, with regard to the implementation of this procedure, there remain a number of questions, some of which can only be really answered when the procedure has worked for a while. I put them up for a moment.
First, there is concern that the admissibility criteria retained in Article 52 would be used to make substantive decisions based on purely formalist criteria. This fear was rejected by Mr. Van den Bulck during the hearings, but it is appropriate to emphasize that the application of these criteria must always verify whether there is an effective risk of prosecution.
Second, there is doubt that the Foreign Affairs Service, which in the future will in principle no longer intervene in the assessment of asylum applications, will still have sufficient field knowledge to judge with sufficient knowledge of matters on the elements for which it remains competent, in particular the assessment of new elements in a repeated asylum application. According to Mr. Roosemont of DVZ, it would only be the intention for DVZ to verify whether the new element actually exists. We will also have to look at this.
Thirdly, as regards the full jurisdiction of the Council on Foreign Disputes, there is a concern that the strict conditions that apply before new elements can be applied, as well as the lack of the Council’s own investigation powers, threaten to create a lack of legal protection.
Mr. Minister, just like for the filter for the procedure for the State Council, we give the draft on these elements today the advantage of doubt, but just as we will evaluate the functioning of the filter in a year, we will, according to spirit, have to see in a year whether these questions in practice get the satisfactory solution that was reflected to us during the discussions in the committee.
Colleagues, with this draft we make important choices for the future, but spirit regrets that no consensus has been found to provide a solution to the problems of the past that we face today, including in the numerous actions on church asylum. People without papers are the weakest in our society. They do not enjoy social protection, often live in miserable conditions and have jobs that no one else wants. These people are especially vulnerable to exploitation. It is not because one could say that, either by illegal migration, or by the refusal to leave the territory after the expiration of their basis of residence, they themselves “choose” a precarious situation, that they would not fully deserve our attention.
Although the present draft legislation changes many other and especially important things for the better, it is a good thing that in the last weeks and months we have been obliged by the various action groups and support committees to consider thoroughly how we deal with this problem when discussing these draft legislation. We did this conscientiously. We have not simply followed the majority’s oecaches, but we are simply convinced that the solution to these problems—they will never be fully solvable, there will always be a problem, I think no one denies that—is not in reducing the discretionary power of the minister on regularizations. On the contrary, we are convinced that it is essential that the political control of the minister’s work in these areas remains possible. This is not possible with an independent committee.
Furthermore, I think that the figures given by Mr. Roosemont during the hearings on the regularisation decisions in 2005 which received a positive response make it clear that the category of urgent humanitarian circumstances, as defined by the Minister, is a rather limited category. In 2005, 5,422 cases were responded positively, due to a long asylum procedure.
That is very important. It is a realization of the current management team and the current government that we have really done something for those involved. Where the government failed, the government took on the consequences. It has granted the persons concerned a residence status. In 2005, there were a total of 11,630 people. I am proud of that.
In 2005, 236 files were also regulated for medical reasons. It is ⁇ good that for the specified category in question a specific legal regulation is provided. This is also a merit of the present draft.
Finally, in 2005, 441 asylum seekers received a positive decision due to pressing humanitarian circumstances. We believe that the Minister in the committee has explained sufficiently clearly that in this regard it is often a combination of various factors that make together that such a file deserves a positive decision. However, they are ⁇ difficult to put into general rules and legislation.
Does that mean that we feel that it could not have been better and that the design is the ideal solution for our expectations? That is not. During the discussions, we came ⁇ close to a very strong consensus, which would strengthen the filter for the procedure at the Council of State and which would enable the regularization of two important groups of people. In this regard, I would like to emphasize that regularization should in any case take place on an individual basis and that those groups, in our case, can only receive a regularization based on elements from the past.
Ms. Douifi has already mentioned it; I will therefore not go into it too extensively. First, we are talking about asylum seekers who have long been involved in the procedure, including the procedure before the Council of State. In this regard, it is a shared responsibility of, on the one hand, the asylum seekers involved in the procedure, but also, on the other hand, the government, the State Council, which has worked ⁇ slowly.
Secondly, for those without papers who have been living in Belgium for a long time and who at some point have indeed had a statutory residence status, but who after the expiration of the statutory residence status illegally reside in Belgium and in addition have minor, schooling children, we really need to be able to do something. It would be humanitarian indefensible to return these persons and their children, who have no connection with their so-called country of origin.
Spirit regrets that the above-mentioned breakthrough could not be realized. However, we support the other elements included in the design. We will approve it with conviction. Nevertheless, we hope that in the future it will be possible to make a breakthrough in regularization. This can happen with the further transposition of European directives. However, for us, it should be discussed at the latest at the next government negotiations.
#110
Official text
De voorlaatste spreker is de heer De Groote. Daarna zullen wij mevrouw Lanjri horen.
Translated text
The last speaker is Mr. De Groote. Then we will hear Mrs. Lanjri.
#111
Official text
Madame Nagy, après la discussion générale, allez-vous défendre vos amendements d'un seul trait?
Translated text
Madame Nagy, after the general discussion, will you defend your amendments in a single line?
#112
Official text
Évidemment, pour vous comme pour la Chambre, il est plus intéressant d'intervenir de manière continue plutôt qu'entrecoupée.
Translated text
Obviously, for you and for the Chamber, it is more interesting to intervene continuously rather than intertwined.
#113
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het wetsontwerp werd uitvoerig besproken in de commissie. Er waren hoorzittingen tijdens dewelke we de visies vanuit diverse invalshoeken hebben kunnen beluisteren. De verslaggevers hebben daar vanmorgen uitvoerig verslag over uitgebracht.
Mijnheer de minister, er staat zonder meer een aantal goede zaken in uw wetsontwerp: het samen behandelen van de ontvankelijkheid en de gegrondheid van de aanvragen, beperkte beroepsmogelijkheden en een vereenvoudiging van de asielprocedure. Er moet echter meer zijn. Zo is er bijvoorbeeld te weinig garantie dat de bestaande achterstallen op een deftige en snelle wijze kunnen worden weggewerkt. Er is ook grote twijfel over de ingebouwde filter voor cassatieberoepen.
Die kritiek komt niet alleen van ons — we hebben het hier vandaag op de banken al gehoord —, maar ze komt ook uit onverdachte hoek, namelijk van de Raad van State zelf. De filterprocedure wordt immers als niet-sluitend beschouwd, omdat de toelaatbaarheidsvoorwaarden veel te ruim zijn. Tegen een beslissing tot verwijdering kan men immers vrij eenvoudig de schending van de fundamentele rechten aanvoeren, waardoor er na de hervorming misschien nog meer cassatievoorzieningen zullen zijn. De auditeur-generaal smeekt als het ware om bijkomend personeel om de achterstallen te kunnen aanpakken, achterstallen die hen 12 tot 15 jaar zullen bezighouden, aldus de arme, overwerkte man. De achterstallen zullen trouwens ook met de voorgestelde wijziging bij de Raad van State blijven liggen en dus door hem dienen te worden aangepakt.
Er is niet alleen in dossiers inzake vreemdelingenzaken een achterstand bij de Raad van State, maar ook in andere dossiers. Collega Schryvers stelde terecht dat het niet is omdat 80% van de dossiers van de Raad van State vreemdelingendossiers zijn, ook 80% van de werklast betrekking heeft op de vreemdelingendossiers. Een nota van de Raad van State terzake sprak zelfs van meer werklast voor gewone dossiers en een geringere werklast voor de vreemdelingendossiers. Ik ben geen jurist, maar ik heb terzake een korte bevraging gedaan bij een aantal advocaten en zij hebben dat beaamd.
Het aantal auditeurs en staatsraden gaat weliswaar omhoog, maar er zullen meer staatsraden komen, terwijl het aantal auditeurs niet in die mate zal worden verhoogd. Daardoor riskeert men een flessenhals te creëren. Meerdere collega's hebben er in de commissie op gewezen dat de verhoging eigenlijk niet zo substantieel uitgewerkt is als u het doet voorkomen, mijnheer de minister. We gaan van 30 naar 34 en niet van 28 naar 34 staatsraden, vermits u aanvankelijk het organiek kader wijzigt van 30 naar 28. U wekt de indruk dat we er 6 bij krijgen, terwijl het eigenlijk maar om 4 staatsraden meer gaat.
Bovendien zijn de regels inzake de bevoegdheid en de procedure ongelooflijk ingewikkeld, wat tot vele betwistingen aanleiding zal geven. Daarvan ben ik overtuigd, want gespecialiseerde juristen wijzen er nu reeds op dat een stortvloed aan prejudiciële vragen dreigt, wat dan weer eens tot extra druk bij het Arbitragehof en het Hof van Justitie in Luxemburg zal leiden, enerzijds, en tot verdere vertragingen bij de Raad van State of de nieuwe Raad voor Vreemdelingenbetwistingen in bestaande en nieuwe dossiers, anderzijds. Daarmee vrees ik dat we alweer zullen belanden in hetzelfde straatje waarin we nu zitten.
Het feit dat de commissaris-generaal op individuele manier per dossier kan worden gevat door de minister, lijkt ons van het goede wat te veel. Is dit wel nodig? Is dan geen bijzondere motivatie nodig? U kunt natuurlijk stellen en hebt dat ook zo gesteld dat u niet aanvaardt dat de Raad van State meer middelen vraagt en zegt twaalf tot vijftien jaar nodig te hebben om de bestaande achterstand weg te werken. Toch is dat de realiteit en daarmee moeten wij rekening houden.
Uw coalitiepartner sp.a liet daarnet al verstaan dat de herwerkte asielprocedure de werkdruk bij de Raad van State niet zal verlichten. In de commissie heeft mevrouw Douifi gezegd dat de zogenaamde filter in de vorm van een speciale kamer die een schifting maakt in de beroepszaken, niet zal werken. Blijkbaar is de PS er achteraf toch in geslaagd om het allerbelangrijkste aspect inzake de filter uit het ontwerp te halen.
Het verheugt ons te vernemen dat mevrouw Douifi het betreurt — althans in de commissie, want hier heb ik dat niet gehoord — dat aan de aflevering van een verblijfsvergunning geen integratie- en inburgeringvoorwaarden zijn gekoppeld. Daarmee treedt zij eigenlijk het standpunt dat N-VA al jaren verkondigt, bij. Voor ons zouden al tijdens de procedure inburgeringomstandigheden aan bod moeten komen. Dat is uiteindelijk ook in het voordeel van de nieuwkomers en de aanvragers zelf.
Vanuit de opvangcentra waar die mensen verblijven, dient een en ander snel te worden opgestart. In die opvangcentra zouden asielzoekers beter moeten worden gecontroleerd enerzijds, maar zou een lange opsluiting van vooral minderjarigen te allen prijze moeten worden vermeden, anderzijds. In deze open centra kunnen asielzoekers ons inziens dan ook kennismaken met onze maatschappij en de samenleving door het aanbod van lessen in maatschappelijke oriëntatie, een aangepast onderwijs, opleidingen en Nederlandse of Franse taallessen.
Dat is onze kijk op de zaak.
Een ander parlementslid, ook van de sp.a, de heer Nimmegeers, zegt dan weer dat uw individuele inzichten over regularisatiedossiers een objectieve en neutrale benadering in de weg staan. Hij wilde daarom een aantal criteria in de wet opnemen. Ook voor de N-VA moeten er duidelijke criteria komen voor wie er in aanmerking kan komen voor regularisatie en wie niet. De discretionaire bevoegdheid zou niet langer mogen spelen. Inburgering, kennis van de taal van de regio waarin men verblijft, het al dan niet hebben van schoolgaande kinderen, het aantal jaren verblijf en het al dan niet hebben van een vaste betrekking zijn elementen die zouden kunnen meespelen bij de beoordeling. Ook negatieve criteria die regularisatie tegengaan, zoals bijvoorbeeld in contact komen met het gerecht, moeten kunnen meespelen.
Regularisatie moet uiteindelijk overbodig worden want asielzoekers zouden heel snel een definitieve beslissing over hun aanvraag moeten krijgen. Illegale immigratie zou niet meer getolereerd mogen worden.
Mijnheer de minister, het is een illusie te denken dat een asielprocedure ooit een toonbeeld van efficiëntie zal kunnen zijn. Wij verkondigen dat nooit en ik heb dat ook nog nooit uit uw mond gehoord. Er zijn immers te veel externe factoren en gebeurtenissen die medeverantwoordelijk zijn voor het totale aantal asielaanvragen en onrechtstreeks dus ook voor het aantal potentiële beroepen.
Doordat u de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen een eigen onderzoeksbevoegdheid ontzegt en deze raad geen kennisname van nieuwe gegevens toestaat, zet u de autonome beslissingsbevoegdheid op de helling. Van bij het begin neemt u dan ook de slagkracht van deze raad weg. Men kan dan ook nu reeds geld zetten op nieuwe beroepen en nieuwe asiel- en regularisatieverzoeken. Ik denk dat dit toch niet de bedoeling kan geweest zijn. Uit zeer recente statistieken blijkt immers dat wij nu al tot de koplopers behoren in Europa.
Door het invoeren van het begrip "subsidiaire bescherming" duikt ten slotte een bijkomend probleem op. De verhouding tot bepaalde uitleveringsakkoorden is immers niet duidelijk vastgelegd. De heer Vandenbulck van het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen heeft hierop gewezen. Hij zei dat ze volgens het ene instituut bescherming kunnen genieten terwijl zij voor het andere moeten terugkeren naar hun land. Ik zie de betwistingen al aankomen.
Los van alle motieven van de asielzoekers, hebben zij volgens de NVA recht op een heldere, efficiënte en snelle procedure die leidt tot een verblijfsstatuut of tot de uitwijzing naar het land van herkomst.
De essentie van het verlenen van asiel is de bescherming van mensen die bootgesteld worden aan vervolging om tal van redenen. Zij die in de illegaliteit verblijven, moeten volgens ons actief worden opgespoord. Er dient een professioneel uitgewerkt terugkeerbeleid te komen, een element dat we niet terugvinden in de voorstellen.
Anders dan in het ontwerp wil de N-VA streven naar de afhandeling van de beroepsprocedures maar dan vanuit het buitenland. Eens de aanvraag onontvankelijk of ongegrond is verklaard, moet men terugkeren. Slechts vanuit dat land kan een beroepsprocedure worden gevoerd. 98% van de beroepen leidt niet tot een herziening van de eerste beslissing. Met een beroepsprocedure vanuit het buitenland kunnen vele nutteloze beroepen worden tegengegaan. Tegelijkertijd vermijden we dat mensen tijdens de beroepsprocedure jaren in de onwetendheid worden gehouden.
Het structureel migratiekanaal dat gezinshereniging is geworden, wordt met het voorliggend ontwerp evenmin opgelost. Wat gezinshereniging betreft, vindt N-VA dat beide partners 21 jaar moeten zijn om te huwen, alleen kinderen die nog geen 18 jaar zijn kunnen naar ons land overkomen en gezinshereniging kan alleen als men voldoende financiële draagkracht heeft en een aanvaardbare huisvesting voor handen is. We vinden eveneens dat gezinshereniging slechts 1 keer kan. Wie in het raam van gezinshereniging naar ons land kwam, kan zelf geen andere personen laten overkomen. De N-VA sluit zich aan bij het voorstel van CD&V-collega Lanjri dat terzake heel duidelijk is.
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik rond af. Omdat de PS dwarslag is het voorliggend ontwerp ondanks uw goede bedoelingen maar een halfbakken oplossing. Er staan zonder meer goede zaken in zoals de behandeling van de ontvankelijkheid, de gegrondheid van de aanvragen, het beperken van beroepsmogelijkheden en de vereenvoudiging van de asielprocedure. Er zijn en blijven evenwel te veel hiaten. De commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen was zeer kritisch en vindt een en ander "too little too late". Ik kan zijn woorden bijtreden.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, the bill was discussed extensively in the committee. There were hearings during which we were able to listen to the visions from various angles. Reporters published a comprehensive report on this matter this morning.
Mr. Minister, there are undoubtedly some good things in your bill: the joint handling of the admissibility and the substance of the applications, limited appeal opportunities and a simplification of the asylum procedure. However, there must be more. For example, there is insufficient guarantee that existing downfalls can be removed in a smooth and quick manner. There is also great doubt about the built-in filter for cassation professions.
This criticism comes not only from us — we have already heard it here today at the banks — but it also comes from an unmistakable angle, namely from the State Council itself. After all, the filter procedure is considered non-closing, because the conditions of admissibility are far too broad. Indeed, a decision to remove a person can easily be invoked as a violation of fundamental rights, which may result in more cassation facilities after the reform. The Auditor-General appears to implore additional staff to be able to deal with the backstakes, backstakes that will occupy them 12 to 15 years, according to the poor, overworked man. The backstakes will, by the way, also remain with the proposed amendment at the Council of State and therefore must be addressed by it.
There is a lag in the Council of State not only in foreign matters, but also in other matters. Collega Schryvers correctly stated that it is not because 80% of the files of the Council of State are foreign records, also 80% of the workload relates to the foreign records. A note from the State Council on this subject even spoke of more workload for ordinary files and a lower workload for foreigners files. I am not a lawyer, but I have made a brief interrogation with a number of lawyers and they have called that.
The number of auditors and state councils will increase, but there will be more state councils, while the number of auditors will not be increased to that extent. Thus, there is a risk of creating a bottle neck. Several colleagues in the committee pointed out that the increase is actually not as substantially elaborated as you do prevent it, Mr. Minister. We go from 30 to 34 and not from 28 to 34 councils, as you initially change the organic framework from 30 to 28. You make the impression that we get 6 more, while in fact it is only about 4 state councils more.
In addition, the rules on jurisdiction and procedure are incredibly complex, which will give rise to many controversies. I am convinced of this, since specialized legal experts already point out that there is a threat of a flood of questions for a preliminary ruling, which will once again lead to additional pressure on the Arbitration Court and the Court of Justice in Luxembourg, on the one hand, and to further delays at the State Council or the new Council for Foreigners disputes in existing and new cases, on the other. I am afraid that we will end up in the same street where we are now. Their
The fact that the Commissioner-General can be caught by the Minister on an individual basis per file seems to us to be of good somewhat too much. Is this necessary? Is there a need for special motivation? You can, of course, and you have also stated that you do not accept that the State Council requires more resources and says it will take twelve to fifteen years to remove the existing backwardness. However, this is the reality and we must take this into account. Their
Your coalition partner sp.a. has just understood that the reworked asylum procedure will not relieve the workload at the State Council. In the committee, Ms. Douifi said that the so-called filter in the form of a special chamber that makes a shifting in professional cases will not work. Apparently, the PS subsequently succeeded in extracting the most important aspect of the filter from the design. Their
We are pleased to hear that Ms. Douifi regrets — at least in the committee, as I did not hear it here — that the issuance of a residence permit does not involve integration and citizenship conditions. Thus, it actually joins the position that N-VA has been proclaiming for years. For us, citizenship conditions should be addressed already during the procedure. This is ultimately also in the benefit of the newcomers and the applicants themselves. Their
From the reception centers where those people reside, things need to be started quickly. On the one hand, asylum seekers should be better controlled in those reception centres, but on the other hand, long detention of especially minors should be avoided at all costs. In these open centers, asylum seekers can therefore introduce themselves to our society and society through the offer of classes in social orientation, an adapted education, training courses and Dutch or French language lessons. Their
That is our view of the matter.
Another member of Parliament, also from the SPA, Mr Nimmegeers, says again that your individual insights on regularization files are at odds with an objective and neutral approach. Therefore, he wanted to include a number of criteria in the law. Also for the N-VA, there should be clear criteria for who can be eligible for regularization and who does not. The discretionary power should no longer play. Citizenship, knowledge of the language of the region in which you reside, whether or not you have school children, the number of years of stay and whether or not you have a permanent relationship are elements that could play a role in the assessment. Negative criteria that prevent regularization, such as coming into contact with the court, should also be able to play.
Regularization must eventually become superfluous because asylum seekers would have to get a final decision on their application very quickly. Illegal immigration should no longer be tolerated.
Mr. Minister, it is an illusion to think that an asylum procedure will one day be a demonstration of efficiency. We never proclaim this, nor have I ever heard it from your mouth. After all, there are too many external factors and events that are co-responsible for the total number of asylum applications and, therefore, indirectly for the number of potential occupations.
By denying the Council for Foreign Disputes its own investigation authority and by not allowing the Council to take knowledge of new data, you put the autonomous decision-making authority on the slope. From the beginning, therefore, you take away the impact force of this council. Therefore, money can already be invested in new professions and new asylum and regularization applications. I think that could not have been the intention. In fact, very recent statistics show that we are already among the leading drivers in Europe.
Finally, the introduction of the concept of ‘subsidiary protection’ leads to an additional problem. The relationship to certain extradition agreements is not clearly defined. Mr Vandenbulck of the Commissioner-General for Refugees pointed out this. He said that according to one institute they can enjoy protection while for the other they must return to their country. I see the controversies already coming.
Regardless of the motives of the asylum seekers, they are entitled to a clear, efficient and prompt procedure leading to a residence status or to the expulsion to the country of origin.
The essence of granting asylum is the protection of people who are subject to persecution for a variety of reasons. Those who remain in the illegality, we believe, should be actively tracked. A professionally formulated return policy needs to be developed, an element that we do not find in the proposals.
Unlike in the draft, the N-VA intends to seek the handling of the appeal proceedings but not from abroad. Once the application has been declared inadmissible or unfounded, one must return. Only from that country can an appeal proceedings be conducted. 98% of appeals do not lead to a revision of the first decision. With an appeal procedure from abroad, many useless appeals can be addressed. At the same time, we avoid holding people in ignorance for years during the appeal procedure.
The structural channel of migration that has become family reunification is also not resolved by the present draft. Regarding family reunification, N-VA believes that both partners must be 21 years old to get married, only children who are not yet 18 years old can come to our country and family reunification can only be if one has sufficient financial capacity and an acceptable housing is at hand. We also believe that family reunification is only possible once. Those who came to our country in the window of family reunification cannot allow others to happen to themselves. The N-VA adheres to the proposal of CD&V colleague Lanjri which is very clear in this regard.
Mr. Speaker, Mr. Minister, I am going around. Because the PS dwarf is the present design despite your good intentions but a half-box solution. There are, of course, good things, such as the treatment of the admissibility, the substance of the applications, the limitation of appeals and the simplification of the asylum procedure. However, there are and remain too many gaps. The Commissioner-General for Refugees and Stateless Persons was very critical and said “too little too late.” I can contribute to his words.
#114
Official text
Ik nodig u uit om zijn interview in De Standaard eens te lezen.
Translated text
I invite you to read his interview in The Standard.
#115
Official text
Ik denk dat het uit De Standaard komt.
Translated text
I think it comes from the standard.
#116
Official text
Dan zal ik het u straks eens tonen, het is een ganse pagina. Dan steekt hij zijn enthousiasme over de nieuwe wetgeving niet onder stoelen of banken, maar goed.
Translated text
I’ll show you it later, it’s an entire page. Then he puts his enthusiasm for the new legislation not under chairs or benches, but well.
#117
Official text
Ik zal eens kijken in mijn nota's en zal u het bezorgen.
Ik wou met het volgende eindigen. Ik stel hier toch vast — en met mij vele collega's — dat mevrouw Douifi zegt dat ze een strengere filter wilden. In de krant lees ik een uitspraak van de heer Borginon: "Drie van de vier partners wilden een strengere filter". Ik hoor de minister, die dan stelt: "Langs weerszijden van de taalgrens hebben wij eigenlijk een totaal andere visie". Mijn conclusie is: het is inderdaad zo dat men langs weerszijden van de taalgrens een andere visie heeft. Zo komt men in dit land altijd tot halve maatregelen. Vandaar dat het hier in dit land af en toe eens vierkant draait. Het is jammer dat de heer Antheunis weg is, maar ik weet eigenlijk niet wat hij bedoelt met `de gemiddelde Belg'.
Translated text
I’ll look into my notes and I’ll give it to you.
I wanted to finish with the next. However, I note here — and with me many colleagues — that Ms. Douifi says that they wanted a stricter filter. In the newspaper I read a statement by Mr. Borginon: “Three of the four partners wanted a stricter filter.” I hear the minister, who then says: “Long the two sides of the language border we actually have a completely different vision.” My conclusion is: it is indeed true that one has a different vision on both sides of the language border. Thus, in this country, one always comes to half measures. That’s why it’s a square here in this country occasionally. It is a pity that Mr. Antheunis is gone, but I don’t really know what he means by ‘the average Belgian’.
#118
Official text
Mevrouw Lanjri, u bent de laatste spreker in deze algemene bespreking.
Mijnheer de minister, u hebt reeds veel geantwoord, maar ik zal u de kans geven, als u wenst, om het debat af te sluiten.
Daarna zal ik de bespreking van de artikelen aanvatten, na mevrouw Nagy het woord te hebben gegeven om in een teug haar amendementen te verdedigen.
Translated text
Mrs Lanjri, you are the last speaker in this general discussion. Their
Mr. Minister, you have already answered a lot, but I will give you the opportunity, if you wish, to close the debate. Their
Subsequently, I will begin the discussion of the articles, after Ms. Nagy gave the floor to defend her amendments.
#119
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, de regering is eindelijk klaar met de aanpassingen aan de verblijfswetgeving en de asielwet. Sinds jaren ijvert CD&V voor een hervorming van deze wetten en meer in het bijzonder voor een verkorte en duidelijke asielprocedure, enerzijds, en voor criteria verbonden aan gezinshereniging, anderzijds.
Vandaag worden een aantal stappen in de goede richting gezet. Zo wordt onder andere in een volwaardig statuut voorzien en, dit vinden wij positief, in een bijkomende bescherming, een subsidiaire bescherming, bijvoorbeeld voor oorlogsvluchtelingen. Er werden ook een aantal administratieve praktijken in de wet verankerd, bijvoorbeeld de circulaire met betrekking tot samenwonenden wordt ook in de wet verankerd. Op zich is dit positief.
Op enkele voor ons heel essentiële punten worden geen knopen doorgehakt. Wij vragen ons af of het in de federale regering inderdaad ontbreekt aan eensgezindheid. Mijnheer de minister Dewael, u hebt daarnet reeds laten uitschijnen dat er geen eensgezindheid is.
Mevrouw Douifi, wij denken ook dat het niet altijd alleen gaat over goesting hebben om bijvoorbeeld een amendement van ons goed te keuren. U geeft dat aan. Ik zag ook dat men bij de VLD goesting had om een amendement in verband met integratie te aanvaarden, maar dat u er even ging voor liggen, mevrouw Douifi. Blijkbaar gold er een ijzeren discipline. Ook al waren het goede en inhoudelijke amendementen die het geheel wilden verbeteren, geen enkele dissidente stem was gepermitteerd. Iedereen moest in het gareel lopen. Dat was het enige dat telde, in plaats van te zeggen dat men ging werken aan een wetgeving die goed is en die in de praktijk ook goed kan toegepast worden.
Wij hebben twee dagen hoorzittingen gehad, met zowel de administratie als de NGO's. Wij hebben ongeveer 20 hoorzittingen gehouden. Wat is daarvan overgebleven? Bitter weinig.
In heel veel zaken en in drie essentiële zaken kwam het erop neer dat er geen politieke moed was, dat de zaken voor zich werden uitgeschoven. Wij vinden dat er drie punten absoluut ontbreken in de hervormde wet.
Ten eerste is er de filterprocedure. Ik ga daarop niet te diep ingaan, want collega Claes heeft dit net voor de middag reeds duidelijk naar voren gebracht. Ik zal heel kort zijn. Het is reeds door alle instellingen gezegd. Wij zijn daar zeker niet alleen. Het is ook gezegd door de Raad van State en ook binnen de meerderheid. De filter is veel te ruim. Het is geen filter, maar een zeef. De Raad van State zei dat men gewoon een tweede beroepsinstantie bij creëert. De stapel zal verlegd worden van de ene kant naar de andere kant. Dit werkt niet.
Men had nu aanpassingen kunnen doen. Men had nu het amendement van CD&V of het amendement van de meerderheid kunnen aanvaarden. Dat heeft men niet gedaan. Zelfs het amendement van de meerderheid heeft men op het allerlaatste nippertje teruggetrokken.
Men hoeft dat niet te koppelen aan andere zaken. Als het een goed amendement is, spreekt het voor zich dat men het goed amendement moet goedkeuren en niet alles aan alles moet koppelen, want dan geraakt men natuurlijk geen stap verder. Dat is onze eerste belangrijke bedenking.
De tweede bedenking gaat over de regularisatie. De criteria voor regularisatie worden niet in de wet ingeschreven, waardoor er nog steeds willekeur en onduidelijkheid blijft.
Ten derde, België blijft een erg soepel land voor de gezinshereniging. De maatregelen die de regering inroept, zullen weinig resultaat hebben, omdat zij bovendien slechts op een beperkte groep van toepassing zijn. Van de 32.000 gezinsherenigers, die er jaarlijks zijn, zal de maatregel maar voor één vijfde van de groep gelden. Het is dus totaal ontoereikend.
Ik ga even dieper in op het tweede punt, de regularisatie. Over hoeveel mensen gaat het? Uit een antwoord op mijn vraag zijn er momenteel 25.000 dossiers hangende. We weten uit de ervaring van vorig jaar dat elk dossier minstens twee personen betreft. We spreken dus minstens over 50.000 mensen, maar de regering legt in de wet enkel de elementen vast die zeker niet kunnen aanvaard worden als criteria voor regularisatie. Wij vinden dat men dat ook in de wet mag verankeren. Ook in ons wetsvoorstel hebben we gezegd dat we er uiteraard niet aan denken mensen te regulariseren die een gevaar zijn voor de samenleving en de staatsveiligheid. Daarmee heb ik op zichzelf geen probleem, maar men moet in de wet ook de groepen waarvoor men vindt dat ze wel kunnen geregulariseerd worden, inschrijven. Op dit ogenblik voorziet de regering daarin enkel en alleen voor de ernstig zieken. Wij vinden dat ene criterium goed, maar wij willen daar verder in gaan. Wij willen duidelijke criteria in de wet. Wij pleiten niet voor een algemene regularisatie. Ik heb daar ook de organisaties op het veld niet allemaal voor horen pleiten. Zij zeggen dat het over individuele dossiers moet gaan, maar wel op grond van criteria in de wet, die rechtszekerheid bieden, die duidelijkheid bieden, zodat men op zijn minst de indruk van partijdigheid, die er nu is, niet heeft.
Een discretionaire bevoegdheid kan wat ons betreft nog mogelijk zijn, maar er moet in elk geval een motiveringsplicht komen voor de minister, zowel bij positieve als bij negatieve beslissingen.
Wij zeggen dat de vreemdelingenwet de voorwaarden of omstandigheden moet vastleggen binnen dewelke wij kunnen overgaan tot het regulariseren. Volgens ons moet dat kunnen voor mensen die door de schuld van de overheid te lang in de procedure hebben gezeten. Zij moeten, als zij drie jaar of langer in de procedure hebben gezeten, door de overheid op de hoogte worden gebracht en hun dossier moet onderzocht kunnen worden.
Wij willen uiteraard praten over termijnen en wat dan ook. Maar het feit is, mijnheer de minister, dat de debatten gewoon gesloten werden, dat er geen discussie mogelijk was om de voorstellen van de verschillende partijen, van meerderheid en oppositie, eens grondig naast elkaar te leggen. Dat hebben wij niet kunnen doen, collega's. Wij pleiten ervoor dat alsnog te doen en roepen u eigenlijk op minstens een aantal amendementen dat wij gaan voorleggen goed te keuren, of dit wetsontwerp gewoon niet goed te keuren.
Kortom, wij vinden dat dit moet kunnen voor mensen die te lang in de procedure zitten, en voor mensen die lijden aan een ziekte en die onmogelijk kunnen terugkeren omdat er in het land van herkomst geen adequate verzorging is of geen toegang tot een adequate behandeling. Wij vinden dat er voor die mensen ook telkens de binding met België moet zijn. Die integratie moet er zijn, hetzij doordat zij schoolgaande kinderen hebben, werk hebben, een langdurig verblijf. Enzovoort. Er zijn tal van criteria die de band met België verduidelijken.
Daarnaast, en daarin verschilt ons voorstel van de andere wetsvoorstellen, willen wij ook voor bepaalde categorieën van mensen sowieso minstens een tijdelijke regularisatie, een tijdelijk verblijfsstatuut. Het gaat over mensen die niet onder de subsidiaire bescherming vallen, want daarin steunen wij — dat hebben wij ook gezegd — het voorstel. Er zijn ook andere mensen die bijvoorbeeld niet terug kunnen naar hun land van herkomst, omdat hun papieren niet in orde zijn, omdat hun nationaliteit ter discussie staat, of omdat zij zich materieel in de onmogelijkheid bevinden een paspoort te bekomen of terug te reizen. Ik geef het voorbeeld van een gebombardeerde luchthaven. Voor die mensen moet het mogelijk zijn dat zij een tijdelijk verblijfsstatuut krijgen, maximaal voor 5 jaar. Het kan zijn dat het voor een half jaar is of voor een jaar, zodat wanneer de situatie in het land van herkomst het wel toelaat terug te gaan, zij op dat moment wel degelijk terug kunnen gaan.
Wij betreuren dus dat van al de criteria die wij in de wet willen zetten en van de motiveringsplicht die wij in de wet verankerd willen zien, niets wordt gerealiseerd. Er komen geen criteria in de wet. Nee, in de wet zal enkel omschreven worden wat er niet kan. Dat vinden wij een gemiste kans. Ik heb het hier ook al door de meerderheid horen zeggen. Het is een gemiste kans. Het komt jammer genoeg dus niet in de wet en zelfs op mijn vraag om het dan minstens in een rondzendbrief te bepalen antwoordde de minister in de commissie negatief. Ik hoop toch dat hij ondertussen zijn mening misschien wil bijsturen, want interne instructies, enkel en alleen voor de eigen diensten, betekent eigenlijk: niets veranderen aan de situatie die er vandaag is. Dat is er vandaag ook al. De rechters die moeten oordelen gaan niet vragen wat de interne instructies zijn die u als minister aan uw administratie hebt gegeven. Zij willen natuurlijk zaken die duidelijk zijn, hetzij via wet, hetzij — als dat niet kan — minstens via een rondzendbrief. Helaas, het is er nog niet. Misschien blijft er toch ergens een opening.
Ons derde punt van kritiek heeft betrekking op de gezinshereniging en de criteria die daaraan gesteld worden. Eigenlijk had de Europese richtlijn in verband met gezinshereniging op 3 oktober 2005 omgezet moeten zijn in Belgische wetgeving. Dat gebeurt dus nu pas.
Eerst wil ik de punten aanstippen waarmee wij het wel eens zijn. Die punten hebben wij ook in onze eigen wetsvoorstellen naar voren gebracht.
Ten eerste, het optrekken van de leeftijd van 18 jaar naar 21 jaar.
Ten tweede, het afsluiten van een ziekteonkostenverzekering voor de partner die ook overkomt.
Ten derde, de beschikking over een deftige huisvesting. Dat betekent niet dat men in een villa moet wonen, maar wel dat er niet gewoond kan worden in een krot of zo. Dat moet tenminste duidelijk zijn.
Wij hebben ook altijd gepleit voor een uitbreiding van de controleperiode, zeker om misbruiken en schijnhuwelijken tegen te gaan. Ook dat element in het wetsontwerp vinden wij positief. Wij hebben die punten dan ook heel duidelijk wél goedgekeurd.
Wij vinden dat echter absoluut onvoldoende. Er blijft namelijk een gedeelte over dat niet wordt gedaan. De Europese richtlijn laat veel meer toe dan nu door de regering werd uitgekozen. De regering heeft van die Europese richtlijn eigenlijk een menu à la carte gemaakt. De zaken die acceptabel waren, werden eruit gekozen. De richtlijn werd echter niet in zijn geheel omgezet in Belgische wetgeving.
Wat werd er niet omgezet? De richtlijn vermeldt dat het mogelijk is om integratievoorwaarden te koppelen aan de verblijfsvergunning. Uiteraard is integratiebeleid een bevoegdheid van de deelgemeenschappen; niemand heeft dat ooit betwist. Maar die koppeling kan perfect gemaakt worden. Minister Keulen vraagt trouwens om de koppeling te maken met de verblijfsvergunning. De invulling, de inhoud van die integratiecursussen en zo voort, gebeurt uiteraard door de Gemeenschappen, maar er moet een koppeling worden gemaakt. Als het nodig is, dan hebt u met een koppeling een stok achter de deur. Dat heeft de regering niet gedaan. Wij waren er wel pleitbezorgers voor. Voor ons kunnen de integratievoorwaarden in elke regio desnoods ook verschillend worden ingevuld, want we begrijpen dat er in ons land ook verschillen zijn, die moeten kunnen bestaan. Doch, het kan niet dat het ene landsgedeelte het andere landsgedeelte gijzelt in het beleid dat zij wil voeren, namelijk in het inburgeringbeleid, het integratiebeleid. Nu wordt dat gehinderd doordat het niet ingeschreven is in de wet, terwijl dat perfect kon. Ik verwijs als voorbeeld naar Duitsland. In Duitsland zijn er ook verschillende Länder, die ook niet allemaal dezelfde integratievoorwaarden opleggen. Dat kan perfect. Deze regering heeft nagelaten dat te doen.
Ik merk dat ook op ten aanzien van mevrouw Douifi. Mevrouw Douifi, ik was blij van u te vernemen dat u vindt dat de taalvereisten opgenomen moeten worden. Evenwel, toen wij ons amendement voorstelden, hebt u dat niet goedgekeurd. U was erg kwaad op de heer Anthuenis, die ons amendement wel had willen steunen. Algauw was er commotie alom, want de VLD zou misschien een amendement van CD&V kunnen steunen. Anthuenis mocht ons niet steunen. Eén persoon, van de VLD, heeft zich bijgevolg onthouden.
Wat ik u niet wil onthouden, is het volgende citaat uit het VLD-congres op 11 en 12 maart in de Zuiderkroon te Antwerpen. Het internet is soms zeer handig. Het VLD-congres maakt haar achterban van alles wijs, maar als puntje bij paaltje komt zien we hier waarover er gestemd wordt. Op het VLD-congres werd gezegd: "De wet op de gezinshereniging heeft tot gevolg dat de eerste generatie migranten blijven toekomen, huwelijken worden nog teveel gesloten met opgedrongen partners.... Ook worden bejaarde ouders naar hier gehaald in het kader van gezinshereniging en veelal aan hun lot overgelaten. De VLD dringt er bij de federale overheid op aan dat de Europese richtlijn in verband met de gezinshereniging onmiddellijk en onverkort" — onverkort nog wel! — "wordt geïmplementeerd in onze wetgeving."
Ik herhaal: dat is wat u op uw congres in Antwerpen heeft beslist, maar in de Kamer vergeet u uw resoluties en vergeet u wat u goedgekeurd hebt ten aanzien van uw achterban en zegt u dat u er gewoon een menu à la carte van maakt. Dat is de realiteit. Dan zeg ik dat u die resoluties maar niet moet goedkeuren! Heb dan ook het lef om aan uw kiezers en wie dan ook te zeggen dat u er eigenlijk toch niet achter kunt staan, dat u toch maar naar compromissen moet zoeken. Dat is wat de VLD heeft goedgekeurd. U zal de tekst beter kennen dan ik, maar blijkbaar bent u hem wel snel vergeten als over de zaak hier moet worden gestemd.
In elk geval, het is nog niet te laat. Wij zullen straks ons amendement over de integratie opnieuw voorleggen. U kunt het nog altijd steunen, als u wil. U krijgt een tweede kans, beschouw het als een tweede zit en bij een tweede zit erdoor zijn, is evengoed. U kunt het nog altijd steunen.
Integratievoorwaarden zijn dus niet opgenomen.
Ten tweede, de cascade van de gezinsherenigingen blijft nu beperkt tot maximaal twee jaar. Ook in dat verband zeggen wij dat dit niet kan: trouwen, scheiden en opnieuw trouwen. Daarover kan het debat nog niet gesloten worden. Dat punt moet in de toekomst, desnoods tot op Europees vlak, worden besproken.
Dan is er de combinatie met de snel-Belg-wet. Sinds het aantreden van de regering-Verhofstadt zijn er in totaal 316.000 nieuwe Belgen bijgekomen. Op zichzelf heb ik er geen probleem mee dat mensen Belg worden, als dat ook uit overtuiging is. Het kan echter niet zijn dat dat enkel gebeurt om een voordeliger systeem van bijvoorbeeld gezinshereniging te kunnen genieten en dat zien we wel gebeuren. Dat werd ook aangehaald door bijvoorbeeld de OCMW-voorzitters van Luik en Antwerpen. Zij zeggen dat heel veel mensen gebruik en misbruik maken van de snel-Belg-wet, omdat men als Belg beter aan gezinshereniging kan doen. Men kan dan niet alleen minderjarige kinderen in het buitenland Belg maken, maar zelfs meerderjarige kinderen in het buitenland kunnen, zonder dat ze een band hebben met België, Belg worden en op hun beurt opnieuw aan gezinshereniging doen, nog voor ze ooit een stap in België hebben gezet.
Dergelijke praktijken kunnen niet en daarvoor verwijzen wij ook naar ons wetsvoorstel in verband met de snel-Belg-wet, dat we ook al langer hebben ingediend en dat we hopelijk in de komende maanden hier ook zullen kunnen bespreken.
Er is nog een punt waarover collega Anthuenis mij gelijk heeft gegeven, maar waar ik ook vaststel dat er niet meer dan een onthouding is in de meerderheid. Het gaat met name over de stabiele en regelmatige inkomsten. In de memorie lezen we dat wie aan gezinshereniging doet uiteraard stabiele en regelmatige inkomsten moet hebben. Dat is ook wat de Europese richtlijn vraagt.
Als we dat echter nakijken, zien we dat dit niet wordt gevraagd aan de grote groep mensen die aan gezinshereniging doet, aan mensen die trouwen of hun kinderen laten overkomen. Van hen worden geen stabiele en regelmatige inkomsten gevraagd. Het wordt enkel gebruikt voor een paar uitzonderingscategorieën. Voor de anderen vraagt men het niet.
Alweer een gemiste kans en een risico op verdere misbruiken vanuit het buitenland. Als België geen inkomenseis stelt, is het immers evident dat Nederlanders, en morgen ook de Fransen, naar België zullen komen omdat in die buurlanden wel een inkomenseis worden gesteld. Jammer, maar ook dat zit dus niet vervat in die wet.
De belangrijkste opmerking die we hebben, is dat al die criteria worden opgesteld vanuit een invalshoek. Gezinshereniging is een recht waarachter ik helemaal sta. Aan rechten zijn echter ook plichten verbonden. Men moet aan iedereen die aan gezinshereniging doet een aantal criteria koppelen, zoals leeftijd, huisvesting,enzovoort.
We zien echter dat de hele wetgeving waarover wij straks moeten stemmen, niet op alle gezinsherenigers van toepassing is. Er werden tussen vorig jaar mei en vandaag bijna 32.000 visums aangevraagd in het kader van de gezinshereniging. Vier vijfden daarvan vallen niet onder de toepassing van de wet die hier straks zal worden goedgekeurd. Het gaat slechts om een vijfde van de doelgroep. Het gaat immers enkel en alleen over de vreemdelingen. Vreemdelingen die intussen Belg zijn geworden, vallen hier niet onder en ook de gewone Belgen vallen hier niet onder.
Wij hebben er altijd voor gepleit dat iedereen aan die criteria moet voldoen, zowel Jef die met een Thaise trouwt als Mohammed die Belg is geworden of Ali die nog geen Belg is geworden. Voor ons maakt dat geen verschil. We vinden dat men niet mag discrimineren, dat men aan alle mensen die aan gezinshereniging doen, dezelfde rechtvaardige eisen mag stellen. Dat wordt niet gedaan en dus is het niet meer dan een lege doos.
Twee maanden lang debatteren voor een lege doos, want dit is op bijna niemand van toepassing. De een vijfde waarop dit wel van toepassing is, wordt er nog eens uitgehaald door bilaterale akkoorden met bijvoorbeeld Marokko, Turkije, Tunesië en ex-Joegoslavië. Als daarin bijvoorbeeld de leeftijd lager ligt, zal dit ook gelden.
Ik hoor de heer Anthuenis graag zeggen dat we die bilaterale akkoorden zullen herzien. Men heeft het nu nog niet gedaan, terwijl er bijna geen criteria in staan. Hoe kunnen we dan nog verwachten dat men er later over zal heronderhandelen als de criteria wel worden ingevoerd?
Tot slot, er is veel geblaat en weinig wol. Op de drie voornoemde punten is het ontwerp absoluut onvoldoende.
Wij hebben nog twee andere amendementen ingediend.
Ten eerste, de regeling voor niet-begeleide minderjarige jongeren kan voor ons niet langer via een omzendbrief worden geregeld. Ze moet in de wet worden ingeschreven. Wij pleiten ervoor — wij zullen het amendement zo dadelijk indienen — dat niet-begeleide jongeren niet worden uitgewezen, zolang zij minderjarig zijn. Ondertussen kan hun situatie worden bekeken.
Ten tweede, de vereenvoudiging van de procedure is op zich een goede zaak. Hoewel de afschaffing van de ontvankelijkheidfase bij de DVZ belangrijk is, worden de ontvankelijkheidcriteria toch behouden. Er is dus geen kans op een onderzoek ten gronde. Dat werd reeds door commissaris-generaal Van den Bulck aangehaald. Het zal wellicht de eerste wijziging zijn die aan de wet, waarover vandaag zal worden gestemd, zal moeten worden aangebracht. Vandaag zal u over het wetsontwerp stemmen, hoewel de commissaris-generaal zelf zegt dat het niet goed is. Daarom stellen wij via een amendement voor om dat punt nu al te verbeteren.
Kortom, de filterprocedure is niet in orde. De regularisatiecriteria komen niet in de wet. De doelgroep die onder de gezinshereniging valt is te verwaarlozen en niet alle criteria werden in het ontwerp opgenomen. Om voornoemde drie redenen blijft de onzekerheid. De groep asielzoekers zonder statuut blijft bestaan. Ook de willekeur in de regularisaties blijft. Bovendien blijft de gezinshereniging te soepel.
Wij vragen geen halve maatregelen, maar wij vragen ook dat er beslissingen worden genomen en politieke moed wordt getoond. Wij willen het ijzer smeden als het heet is. Wij willen de zaak niet naar later doorschuiven. Wij zullen het ontwerp bijgevolg niet kunnen steunen en zullen het dus niet goedkeuren.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, the Government has finally completed the adjustments to the Residence Act and the Asylum Act. CD&V has been working for years to reform these laws and more specifically for a shortened and clear asylum procedure, on the one hand, and for criteria related to family reunification, on the other. Their
Today, a number of steps are being taken in the right direction. This includes, among other things, a full-fledged status and, in our positive view, a supplementary protection, a subsidiary protection, for example for war refugees. A number of administrative practices were also anchored in the law, for example the circular concerning cohabitants is also anchored in the law. This in itself is positive. Their
On some very important points for us, no buttons are cut through. We wonder whether there is indeed a lack of consensus in the federal government. Mr. Minister Dewael, you have already shown that there is no consensus. Their
Mrs. Douifi, we also think that it is not always just about having a willingness to, for example, approve an amendment from us. You give it. I also saw that the VLD had the consent to accept an integration-related amendment, but that you went down for a moment, Mrs. Douifi. There was an iron discipline. Even though it were good and substantial amendments aimed at improving the whole, no dissident vote was permitted. Everyone had to walk in the railway. That was the only thing that counted, instead of saying that one was going to work on a legislation that is good and that can also be well applied in practice. Their
We had two days of hearings, with both the administration and NGOs. We held approximately 20 hearings. What is left of it? Bitterly little.
In very many matters and in three essential matters, it came to the conclusion that there was no political courage, that things were postponed for themselves. We find that there are three points absent in the reformed law. Their
First, there is the filter procedure. I will not go into this too deeply, because colleague Claes has already clearly stated this just before the afternoon. I will be very short. It has already been said by all the institutions. We are ⁇ not alone there. It is also said by the State Council and also within the majority. The filter is too large. It is not a filter, but a seed. The State Council said that it is simply creating a second appeal body. The stack will be moved from one side to the other side. This does not work. Their
Adjustments could have been made now. One could now have accepted the amendment of CD&V or the amendment of the majority. This was not done. Even the amendment of the majority has been withdrawn at the very last moment. Their
It does not need to be linked to other things. If it is a good amendment, it is of course that one must approve the good amendment and not link everything to everything, because then one does not, of course, take a step further. That is our first major concern.
The second issue concerns regulation. The criteria for regularization are not registered in the law, which still leaves arbitrary and uncertainness.
Belgium remains a very flexible country for family reunification. The measures invoked by the government will have little effect, as they also apply only to a limited group. Of the 32,000 family reunificators that are there annually, the measure will only apply to one-fifth of the group. It is therefore completely inadequate.
I will go a little deeper into the second point, the regularization. About how many people is it? In response to my question, there are currently 25,000 files pending. We know from last year’s experience that each file concerns at least two persons. Therefore, we are talking about at least 50,000 people, but the government sets out in the law only those elements that can ⁇ not be accepted as criteria for regularization. We believe that this can also be anchored in the law. Also in our bill we have said that, of course, we do not think of regularizing people who are a danger to society and state security. I have no problem with this in myself, but one must also include in the law the groups for which one considers that they can be regulated. At the moment, the government provides this only and only for the seriously ill. We think that one criterion is good, but we want to go further on that. We want clear criteria in the law. We are not in favor of a general regulation. I have not heard all the organizations in the field advocate for this too. They say that it should be about individual files, but on the basis of criteria in the law, which provide legal certainty, which provide clarity, so that one at least does not have the impression of partiality, which exists now.
A discretionary power may still be possible for us, but in any case there must be a duty of motivation for the Minister, both in the case of positive and negative decisions.
We say that the Foreigners Act must establish the conditions or circumstances within which we can proceed to regularize. We believe that this should be possible for people who have been in the procedure for too long because of the guilt of the government. If they have been involved in the proceedings for three years or more, they should be notified by the government and their dossier should be able to be examined.
We want to talk about deadlines and anything. But the fact, Mr. Minister, is that the debates were simply closed, that there was no discussion possible to put the proposals of the various parties, of majority and opposition, once thoroughly side by side. We could not do that, my colleagues. We advocate that still to do and actually call on you to approve at least some of the amendments that we are going to submit, or simply not to approve this bill.
In short, we believe that this should be possible for people who sit in the procedure for too long, and for people who suffer from a disease and who are unable to return because there is no adequate care or access to adequate treatment in the country of origin. We believe that for those people there should always be a bond with Belgium. That integration must be there, either because they have school children, have a job, a long-term residence. and so on. There are many criteria that clarify the relationship with Belgium.
In addition, and in that our proposal differs from the other bills, we also want for certain categories of people at least a temporary regularization, a temporary residence status. It is about people who are not covered by subsidiary protection, because in this we support – we have also said – the proposal. There are also other people who, for example, cannot return to their country of origin because their papers are not in order, because their nationality is in question, or because they are materially unable to obtain a passport or travel back. Let me take the example of a bombed airport. For those persons, it should be possible to obtain a temporary residence status for a maximum of 5 years. It can be for half a year or for a year, so that when the situation in the country of origin allows it to go back, they can actually go back at that time.
We therefore regret that of all the criteria that we want to put in the law and of the obligation of motivation that we want to see anchored in the law, nothing is realized. There are no criteria in the law. No, the law will only specify what is not possible. We find that a missed opportunity. I have heard this by the majority. It is a missed opportunity. Unfortunately, it does not appear in the law and even on my question to determine it then at least in a circulation letter, the minister in the committee responded negatively. I hope that in the meantime he may want to update his opinion, because internal instructions, only and only for his own services, actually means: nothing to change the situation that is today. That is already there today. The judges who must judge will not ask what the internal instructions you have given to your administration as a minister are. They naturally want things that are clear, either by law, or — if that is not possible — at least by a circular letter. Unfortunately, it is not there yet. There may be an opening somewhere.
Our third point of criticism concerns family reunification and the criteria set for it. The European Directive on family reunification should have been transposed into Belgian law on 3 October 2005. So that happens only now.
First, I would like to point out the points that we agree on. These points have also been highlighted in our own legislative proposals.
First, raising the age from 18 to 21 years.
Second, the conclusion of a health insurance for the partner that also occurs.
Third, the decision on a defective housing. This does not mean that one has to live in a villa, but that one cannot live in a cave or so. That should at least be clear.
We have also always advocated an extension of the control period, ⁇ in order to prevent abuse and false marriages. We also find this element in the draft law positive. We have clearly approved these points.
However, we find that absolutely insufficient. There is a part that is not done. The EU directive allows much more than was now chosen by the government. The government has actually made this European directive a menu à la carte. The things that were acceptable were chosen out. However, the Directive was not fully transposed into Belgian legislation.
What was not converted? The directive states that it is possible to link integration conditions to the residence permit. Of course, integration policy is a competence of the subcommunities; no one has ever challenged that. But that connection can be made perfectly. Minister Cologne, by the way, asks for the link to the residence permit. The completion, the content of those integration courses, and so on, is of course done by the Communities, but there must be a link. If necessary, then with a link you have a stick behind the door. The government did not do that. We were advocates for it. For us, the conditions for integration in each region can also be filled differently if necessary, because we understand that there are also differences in our country, which must be possible. However, it is not possible that one country part holds the other country part hostage in the policy it wants to conduct, namely in the citizenship policy, the integration policy. Now this is hindered by the fact that it is not registered in the law, while it could perfectly. Let me take Germany as an example. In Germany there are also several Länder, which do not all impose the same conditions for integration. It can be perfect. This government has failed to do that.
The same applies to Mrs. Douifi. Mrs. Douifi, I was pleased to hear from you that you believe that the language requirements should be included. However, when we proposed our amendment, you did not approve it. You were very angry at Mr. Anthuenis, who wanted to support our amendment. Already there was a lot of commotion, because the VLD could possibly support an amendment of CD&V. Anthuenis was not allowed to support us. One person, from the VLD, therefore abstained.
What I do not want to remember you is the following quote from the VLD congress on 11 and 12 March in the Zuiderkroon in Antwerp. The Internet is sometimes very useful. The VLD congress makes its backbone of all wisdom, but as a point by step comes we see here what is being voted for. At the VLD congress it was said: "The law on family reunification has resulted in the first generation of migrants continuing to arrive, marriages are still concluded too much with forced partners.... Also, elderly parents are brought here as part of family reunification and often left to their fate. The VLD urges the federal government that the European directive in relation to family reunification immediately and unshorted" — unshorted yet! — “is implemented in our legislation.”
I repeat: that is what you decided at your congress in Antwerp, but in the Chamber you forget your resolutions and forget what you approved with regard to your backbone and you say that you simply make a menu à la carte of it. That is the reality. I would say that you should not approve those resolutions! Therefore, have the courage to say to your voters and anyone else that you can’t actually stand behind it, that you just have to look for compromises. This is what the VLD has approved. You will know the text better than I do, but apparently you have quickly forgotten it if the matter should be voted here.
In any case, it is not yet too late. We will submit our amendment on integration again. You can still support it, if you want. You get a second chance, consider it as a second sitting and with a second sitting being through it is the same. You can still support it.
Therefore, integration conditions are not included.
Second, the cascade of family reunification is now limited to a maximum of two years. Also in this context we say that this is not possible: marry, divorce and re-marry. The debate cannot be closed on this. This issue should be discussed in the future and, if necessary, at the European level.
Then there is the combination with the fast-Belgic law. Since the entrance of the government-Verhofstadt, a total of 316,000 new Belgians have been added. In itself, I have no problem with people becoming Belgians, even if it is out of conviction. However, it may not be that this only happens in order to enjoy a more advantageous system of for example family reunification, and we see that happen. This was also cited by, for example, the OCMW chairs of Luik and Antwerp. They say that a lot of people use and abuse the rapid Belgian law, because as a Belgian one can do better on family reunification. One can then not only make minor children abroad Belgium, but even adult children abroad, without having a connection with Belgium, can become Belgian and in turn do again family reunification, even before they have ever made a step in Belgium.
Such practices cannot and for this we also refer to our bill in connection with the Fast-Belg Act, which we have also submitted for a long time and that we hope to be able to discuss here in the coming months as well.
There is another point on which colleague Anthuenis has given me right, but where I also confirm that there is no more than one abstinence in the majority. This includes stable and regular income. In the memo, we read that those who are engaged in family reunification must of course have a stable and regular income. This is what the European Directive requires.
However, if we look at this, we see that this is not asked to the large group of people who do family reunification, to those who marry or let their children happen. They are not required to have a stable and regular income. It is only used for a few exceptional categories. For the others, they are not asked.
Another missed opportunity and a risk of further abuse from abroad. If Belgium does not impose an income requirement, it is evident that the Dutch, and tomorrow also the French, will come to Belgium because in those neighboring countries there is an income requirement. It is a pity, but this is not included in the law.
The most important note we have is that all these criteria are drawn up from a perspective. Family reunification is a right that I fully support. However, rights are also associated with duties. A number of criteria should be linked to everyone who is engaged in family reunification, such as age, housing, and so on.
However, we see that the entire legislation that we will vote about later does not apply to all family reunificators. Nearly 32,000 visas were applied for in the context of family reunification between May last year and today. Four-fifths of them are not covered by the law, which will be approved here later. This is just one-fifth of the target group. It is only about foreigners. Foreigners who have become Belgians do not fall into this category, nor do ordinary Belgians fall into this category.
We have always pledged that everyone should meet those criteria, both Jef who marries a Thai, Mohammed who has become Belgian or Ali who has not yet become Belgian. For us, that makes no difference. We believe that one should not discriminate, that one should impose the same just demands on all those who engage in family reunification. This is not done and therefore it is nothing more than an empty box.
Debate for an empty box for two months, as this applies to almost no one. The one-fifth of which this applies, is again obtained through bilateral agreements with, for example, Morocco, Turkey, Tunisia and the former Yugoslavia. If, for example, the age is lower, this will also apply.
I would like to hear Mr. Anthuenis say that we will revise those bilateral agreements. It has not yet been done, while there are almost no criteria. How can we then expect that it will be renegotiated later if the criteria are introduced?
Finally, there is a lot of blade and little wool. On the three points mentioned above, the design is absolutely insufficient.
We submitted two other amendments.
First, the scheme for unaccompanied minors can no longer be arranged for us by means of a letter of reference. It must be registered in the law. We advocate — we will submit the amendment as soon as possible — that unaccompanied young people are not deported as long as they are minors. In the meantime, their situation can be looked at.
Second, the simplification of the procedure is in itself a good thing. Although the abolition of the admissibility phase in the DVZ is important, the admissibility criteria are still ⁇ ined. Therefore, there is no possibility for a thorough investigation. This has already been mentioned by Commissioner-General Van den Bulck. This may be the first amendment to the law, which will be voted today. Today you will vote on the bill, although the Commissioner-General himself says it is not good. Therefore, we propose, through an amendment, to improve that point already.
In short, the filter procedure is not in order. The regularization criteria are not included in the law. The target group covered by the family reunification is negligible and not all criteria were included in the draft. For the above three reasons, the uncertainty remains. The group of asylum seekers without status continues to exist. The arbitration in the regulations also remains. Furthermore, family reunification remains too smooth.
We do not demand half-measures, but we also demand that decisions be made and political courage be shown. We want to forge the iron when it is hot. We do not want to postpone the matter to later. Therefore, we will not be able to support the draft and therefore will not approve it.
#120
Official text
Mijnheer de minister, u hebt al veel geantwoord in de dialoog met de Kamerleden, soms pittig en altijd interessant voor de deelnemers aan het debat. U hebt het woord voor nog een korte samenvatting.
Translated text
Mr. Minister, you have already answered a lot in the dialogue with the Chamber Members, sometimes spicy and always interesting for the participants in the debate. You have the word for another brief summary.
#121
Official text
het is goed dat partijen van mening verschillen. Het zou nogal saai zijn mochten we allemaal hetzelfde vertellen. Zeker in asielaangelegenheden, in vreemdelingenaangelegenheden kunnen de emoties soms hoog oplopen.
Daar komt bij dat men effectief ziet dat ten noorden en ten zuiden van de taalgrens er verschillende gevoeligheden zijn. Ik stel dat vast als federaal minister, bevoegd voor de materie. Er kan worden vastgesteld dat inzake bepaalde materies men soms een verschillende invulling krijgt naargelang de Gemeenschap waartoe men behoort. Het komt soms aan de ene zijde van de taalgrens over alsof het zeer evident is dat men bepaalde standpunten poneert. Dan heeft men daarvoor aan de andere zijde van de taalgrens het grootst mogelijke onbegrip. Het weze zo. Alleszins is de regering er effectief in geslaagd om in een aantal heel belangrijke aangelegenheden met deze twee ontwerpen een belangrijke vooruitgang te realiseren.
Het belangrijkste kenmerk voor beide ontwerpen is dat het evenwichtige ontwerpen zijn. Het is uiteraard een politiek compromis. Wat is er verkeerd aan het feit dat men een politiek compromis realiseert? Men kan vasthouden, mevrouw Lanjri, zoals ik ook heb gezegd aan de heer Claes, aan zijn eigen grote gelijk en als fractie stellen dat als men geen voldoening krijgt over alle in amendementen naar voor gebrachte punten, men iets niet goedkeurt en de meerderheid oproept de ontwerpen voorlopig terug te trekken. Wij hebben dat niet gedaan, omdat ik denk dat we na heel wat maanden van voorbereidend werk effectief tot een evenwichtig geheel zijn gekomen.
U hebt in de commissie ettelijke malen gezegd dat wij inzake gezinshereniging de zaken hier en daar soms effectief hebben verruimd. Ik verwijs bijvoorbeeld naar de mogelijkheden die wij gegeven hebben aan samenwonenden of concubinerenden. Dat is een nieuwigheid. Ik verwijs ook naar wat in de richtlijn staat ingeschreven in verband met het cascadeverbod. Op het eerste gezicht kan dat overkomen als een effectieve versoepeling, maar aan de andere kant zijn in verband met de gezinshereniging de controlemogelijkheden aanzienlijk strenger geworden. Ik verwijs naar de controleperiode die wij op twee jaar hebben gebracht en zelfs op drie jaar als er valse documenten in het geding zijn.
Ik verwijs naar de voorwaarden, naar ascendenten die wij opleggen in verband met financiële onafhankelijkheid. U zegt dat het niet ver genoeg gaat, maar het staat er wel degelijk in. Ik verwijs naar hetgeen wij in verband met huisvesting en ziekteverzekering opleggen. Ik verwijs naar het optrekken van de leeftijd van 18 naar 21 jaar, wat gezinsvorming aangaat. Dat zijn allemaal zaken die in de richting van een verstrenging gaan. De ene zegt: u versoepelt. De andere zegt: u verstrengt. Er is daarin een zeker evenwicht.
Ik geef een tweede voorbeeld. Mensen die het slachtoffer zijn van mensenhandel en mensensmokkel krijgen door deze ontwerpen effectief nieuwe bescherming aangereikt, maar anderzijds bestraffen wij natuurlijk, in andere ontwerpen en wetgeving, de mensenhandel en mensensmokkel op een zwaardere manier. Enerzijds tonen wij dus een groot hart tegenover diegenen die het slachtoffer daarvan zijn — als zij bereid zijn om mee te werken met onze Justitie, dan kunnen wij hen een bepaald verblijfsstatuut garanderen — en anderzijds treden wij strenger op tegenover de eigenlijke trafikanten.
Hetzelfde wil ik zeggen in verband met de subsidiaire bescherming, die trouwens op dit ogenblik al wordt toegepast, mijnheer De Groote. U zegt dat dit nieuwe mogelijkheden zal creëren. De B-bescherming of het B-statuut wordt op dit ogenblik al toegepast door mijn diensten. Nu krijgt het een wettelijke onderbouwing. Nu vertalen wij effectief ook de Europese richtlijn ter zake, maar de facto geeft dat geen aanleiding tot een verruiming, zoals sommigen vrezen.
Wat de asielprocedure betreft, ik meen dat ik daarover op alle banken goede commentaren heb gehoord. Men zegt dat de nieuwe asielprocedure sneller en efficiënter wordt. Het is de bedoeling om alles binnen een jaar te kunnen afronden. Anderzijds moet men toch wel oog hebben voor een degelijke, juridische, hoogstaande en kwalitatieve bescherming. Ik meen dat die waarborgen er effectief zijn met de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, want voor het eerst zullen wij een perfecte jurisdictionele controle hebben op alle mogelijke beslissingen inzake asiel.
Mijnheer de voorzitter, collega's, dat zijn allemaal zaken waarover ik veel minder gehoord heb, omdat men op het einde van een debat de hele discussie natuurlijk probeert te herleiden tot twee of drie zaken, om te kunnen zeggen dat het in feite een gemiste kans is. Ik hoor langs verschillende kanten altijd dezelfde voorbeelden: de regularisaties en de filterprocedure.
Laat mij eerst iets over dat laatste zeggen. De filterprocedure wordt naar voren gehaald als het ultieme bewijs dat de nieuwe procedure niet zal werken. Waarover men het veel minder heeft, is dat de wet voorziet in dwingende bepalingen en dat een asielprocedure hoe dan ook binnen een jaar afgerond moet zijn. Laat mij zeggen dat de filterprocedure in de eerste versie, voor de ontwerpen naar de Raad van State zijn gegaan, ruimer was. Wij hebben de filter verstrengd in de Ministerraad, ingevolge het advies van de Raad van State. Over die filter heb ik twee strekkingen gehoord, want de parlementsleden verwijzen natuurlijk altijd naar de hoorzittingen op basis van wat hen goed uitkomt.
Men zegt dat de Raad van State zelf heeft gepleit voor een nog strengere filter. Anderzijds heb ik advocaten van de Franstalige balie naar de commissie zien komen om te zeggen dat die filter veel te ruim is.
Translated text
It is good that the parties differ in views. It would be boring if we all said the same thing. Especially in asylum matters, in foreign affairs, the emotions can sometimes be high. Their
In addition, it is effectively seen that north and south of the language boundary there are different sensitivities. I propose this as a federal minister, responsible for the matter. It may be concluded that, in respect of certain matters, it is sometimes given different terms depending on the Community to which it belongs. Sometimes it happens on one side of the language boundary as if it is very obvious that one poncies certain points of view. Then one has the greatest possible misunderstanding on the other side of the language boundary. The weze so. Alleszins, the government has effectively managed to make significant progress in a number of very important matters with these two drafts. Their
The main feature of both designs is that they are balanced designs. It is of course a political compromise. What is wrong with making a political compromise? One can hold, Mrs. Lanjri, as I have also said to Mr. Claes, to his own great equality and as a group to say that if one does not get satisfaction on all the points brought forth in amendments, one does not approve something and the majority calls for the drafts to be temporarily withdrawn. We did not do that because I think that after many months of preparatory work we have effectively reached a balanced whole. Their
You have repeatedly stated in the committee that in terms of family reunification we have sometimes effectively expanded the matters here and there. I refer, for example, to the possibilities we have given to cohabitants or concubiners. This is a novelty. I also refer to what is recorded in the Directive in relation to the cascade ban. At first glance, this may appear to be an effective relief, but on the other hand, in connection with family reunification, the control options have become significantly stricter. I refer to the control period that we have brought to two years and even to three years if there are false documents in the matter. Their
I refer to the conditions, to the ascendants that we impose in connection with financial independence. You say it’s not going far enough, but it’s indeed in it. I refer to what we impose in connection with housing and health insurance. I refer to raising the age from 18 to 21 in terms of family formation. These are all things that go towards a struggle. One says you relax. The other says, you are struggling. There is a certain balance in it.
I give a second example. People who are victims of human trafficking and human trafficking are effectively given new protection by these designs, but on the other hand, we naturally punish human trafficking and human trafficking in a more severe way, in other drafts and legislation. Therefore, on the one hand, we show a great heart towards those who are the victims of this — if they are willing to cooperate with our Justice, we can guarantee them a certain status of residence — and on the other hand, we act harder towards the actual traffickers.
I would like to say the same with respect to the subsidiary protection, which, by the way, is already being applied, Mr. De Groote. You say that this will create new possibilities. The B protection or B status is already applied by my services. Now it has a legal basis. Now we are effectively translating the European Directive on the subject, but de facto this does not give rise to an extension, as some fear.
As far as the asylum procedure is concerned, I think I have heard good comments about it from all the banks. It is said that the new asylum procedure will be faster and more efficient. It is intended to be able to complete everything within a year. On the other hand, it is necessary to ensure a sound, legal, high-level and high-quality protection. I believe that these safeguards are effective with the Council on Foreign Disputes, because for the first time we will have perfect judicial control over all possible asylum decisions.
Mr. Speaker, colleagues, these are all matters that I have heard much less about, because at the end of a debate one naturally tries to draw the whole discussion back to two or three matters, in order to be able to say that it is in fact a missed opportunity. I always hear the same examples from different sides: the regularisations and the filter procedure.
Let me first say something about the latter. The filter procedure is promoted as the ultimate proof that the new procedure will not work. What is much less mentioned is that the law provides for mandatory provisions and that an asylum procedure must be completed in any case within a year. Let me say that the filter procedure in the first version, before the drafts went to the Council of State, was wider. We have tightened the filter in the Council of Ministers, according to the opinion of the Council of State. I have heard two lines about this filter, because, of course, Members of Parliament always refer to the hearings based on what suits them.
It is said that the State Council itself has advocated for an even stricter filter. On the other hand, I have seen lawyers from the French-speaking bar come to the committee to say that the filter is much too spacious.
#122
Official text
(...).
Translated text
( ... )
#123
Official text
het zal een dubbele inspanning vergen. De regering levert inspanningen om de Raad van State te versterken, maar de Raad van State zal zelf ook inspanningen moeten leveren om aan de hand van een beleidsplan te tonen dat hij die middelen waard is.
Wij beogen hiermee dezelfde hervorming als dewelke wij hebben doorgevoerd bij de gewone rechtbanken, de octopushervorming. Wij hebben toen gezegd dat het principe van onafhankelijkheid van de rechterlijke macht overeind moet blijven. Wij hebben inderdaad geen uitstaans met de inhoud van de vonnissen of de arresten, maar onafhankelijkheid is geen onaantastbaarheid. De manier waarop de Raad van State omspringt met middelen die de overheid ter beschikking stelt, vergt een zekere responsabilisering en verantwoording.
Wat die filter betreft, zal mevrouw Lanjri straks zeggen dat haar amendement wordt ingediend en dat het een gemiste kans is als men het niet goedkeurt. Ik zie u al gniffelen, mevrouw Lanjri. Als u daar zo zeker van bent, wel, dan daag ik u uit om te zeggen wat u vandaag zo zeker maakt dat de procedure niet zal werken. Het is een nieuwe constructie, het is een nieuwe rechtsfiguur. Laten we dat eerst in de praktijk invoeren en laten we dat na een jaar evalueren. Dan spreken we elkaar opnieuw.
Ik geef een tweede voorbeeld, de regularisaties. Voorzitter, ik heb daar vanmorgen en in de commissie al ontelbare keren op geantwoord. Zijn er criteria? Ja, er zijn criteria. Komen die criteria in de wet? Neen, die criteria komen niet in de wet, omdat ze hoe dan ook onderhevig zijn aan een zekere evolutie. Het eerste criterium is een langdurige asielprocedure van drie à vier jaar. Normaal gezien moet dat na verloop van een aantal jaren zonder voorwerp zijn. We gaan dan immers uit van een nieuwe situatie waarbij er geen achterstand is. Waarom doen we dat vandaag? Wel, omdat er een crisis is geweest in de asielprocedure. Op een bepaald ogenblik waren er meer dan 40.000 aanvragen. Ik zeg u, vandaag zijn het er minder dan 800 per maand. Die cijfers zijn dus onder controle. De aanzuivering van de achterstand uit het verleden is een gegeven dat binnenkort tot het verleden zal behoren.
Ziekte is het tweede criterium. Dat staat vandaag ingeschreven in de ontwerpen, waarover u gaat stemmen.
Het derde criterium wordt gevormd door humanitaire omstandigheden, prangende humanitaire omstandigheden. Ik heb de commissarissen tot vervelens toe de vraag gesteld om dat even op een objectieve manier te definiëren. Schrijf eens op een objectieve manier in de wetgeving in wat dit is, een prangende humanitaire omstandigheid. Ik garandeer u dat, als u dat doet, wij in de kortst mogelijke tijd met gevallen zullen geconfronteerd worden waarvan iedereen op de banken zal zeggen dat de minister er iets aan moet doen, terwijl ze niet ressorteren onder een of ander criterium, dat haarfijn in de wet staat ingeschreven. Dat zal dus altijd een noemer zijn die de minister van Binnenlandse Zaken zal moeten toepassen, niet op een arbitraire, maar op een discretionaire manier. Hij is hiervoor te allen tijde verantwoording verschuldigd aan het Parlement. Dat is de regularisatie.
Men kan vragen of het de minister is die dat moet doen. Velen zeggen dat de minister het moet doen, anderen zeggen dat het beter een commissie is. Ik heb vanmorgen mijn mening gegeven over die commissies. Vaak heeft men commissies die tot bepaalde besluiten en adviezen komen. Men legt zich daar dan toch niet bij neer en in laatste aanleg komt het dan toch bij de minister van Binnenlandse Zaken om er een oplossing aan te geven. Ik heb vanmorgen gezegd dat het niet de bevoegdheid is die ik het liefst uitoefen maar dat het wel een noodzakelijke verantwoordelijkheid is, die ik dus ook wil blijven dragen.
Dan zijn er natuurlijk de aspecten die minder naar voren zijn gekomen tijdens dit belangrijke debat en die te maken hebben met de economische migratie. Collega Bex is een van de weinigen die daarop heeft gewezen. Maar laten wij toch duidelijk zijn: het is een probleem dat het probleem dat wij vandaag bespreken, het asielbeleid, ver overstijgt. Het gaat hier uiteraard over asielprocedures maar er zijn zovele facetten die verbonden zijn aan migratie, die meer en meer trouwens op het Europese niveau tot oplossingen zullen nopen.
Wij kennen het probleem van de vrije circulatie van werknemers binnen de Europese Unie en wij weten natuurlijk dat men dat in de wereld in een geglobaliseerde context zal moeten gaan bekijken. Doch, wie niet ziende blind is, moet onderkennen dat wij met het oog op de demografische ontwikkeling, niet alleen in ons land maar in de hele Europese Unie, in de toekomst moeten aandurven dat debat te voeren. Wij zullen dat moeten voeren. Wij zullen dat niet als België alleen kunnen doen. Wij zullen dat in Europees verband moeten doen. Dat zijn natuurlijk problematieken die veel verder gaan dan de asielproblematiek die, als men de cijfers bekijkt en als men ziet hoe in de meeste landen van de Europese Unie het aantal aanvragen terugvalt, al lang niet meer het hoofdprobleem is wanneer het gaat over migratie.
Ik neem nog even het communiqué van de CD&V-voorzitter in verband met de hervorming van de asielprocedure. Ik moet zeggen, mevrouw Lanjri is wel tussenbeide gekomen maar er is blijkbaar al voordien een communiqué binnengevallen met alles wat mevrouw Lanjri mij hier verteld heeft.
Mij verbaast het dat CD&V gaat tegenstemmen want in de commissie was er een onthouding. Men vond goede zaken in de ontwerpen. Een paar zaken gaan volgens CD&V nog niet ver genoeg. Nu evenwel gaat men dus tegenstemmen.
Inzake de procedure heb ik eigenlijk al geantwoord. Men zegt dat de beslissingen in verband met regularisatie gemotiveerd moeten worden. Dat gebeurt vandaag ook al, want al die beslissingen zijn sowieso aanvechtbaar, ook bij de Raad van State.
U hebt ook kritiek gehad op het feit dat wij "gesaucissonneerd" een aantal dingen aanpakken. Ik kan u meedelen, collega's dat wij volgende week op de Ministerraad het tweede wetsontwerp, in verband met de EU-onderdanen, zullen bespreken. Wij hebben vandaag al heel wat in één ontwerp — of eigenlijk in twee — kunnen verenigen. Volgende week komt op de Ministerraad een tweede ontwerp, een tweede vertaling van Europese richtlijnen in verband met de problematiek, waar dan de EU-onderdanen inderdaad zullen onder vallen.
Tot daar, voorzitter, collega's, een aantal replieken.
Ik ga misschien een beetje stout eindigen. Ik kan mij soms niet goed inhouden wanneer men spreekt over slaafse volgelingen van de meerderheid, discipline, men mag hier geen debatten voeren, enzovoort. Ik heb onlangs in een krant gelezen dat er in een ander parlement, niet zo ver hier vandaan, op het Vlaamse niveau, advocaten worden ingehuurd door sommige ministers om te voorkomen — mijnheer De Groote — dat bepaalde collega's van uw fractie zelfs nog maar vragen zouden stellen. Het gaat daar nog niet eens over wat men moet doen met bepaalde ontwerpen; het gaat niet om discipline. Daar worden dus technieken bedacht om te voorkomen dat vragen gesteld zouden worden. Vraag het maar aan de heer Peumans van uw fractie.
Ik heb dat gelezen in een krant. Ik weet niet of het waar is. De commissie heeft de voorbije dagen en weken blijk gegeven van een open ingesteldheid om een gedegen parlementaire behandeling van deze ontwerpen mogelijk te maken.
Translated text
It will require a double effort. The government is making efforts to strengthen the State Council, but the State Council itself will also have to make efforts to demonstrate through a policy plan that it is worthy of those resources.
We are seeking the same reform that we have carried out in the ordinary courts, the octopush reform. We said that the principle of judicial independence must be upheld. Indeed, we have no exaggeration with the content of judgments or judgments, but independence is not inviolability. The way in which the State Council deals with resources made available by the government requires a certain level of accountability and accountability.
Regarding that filter, Ms. Lanjri will later say that her amendment is being submitted and that it is a missed opportunity if it is not approved. I already see you rubbing, Mrs. Lanjri. If you are so sure of that, yes, then I challenge you to say what makes you so sure today that the procedure will not work. It is a new construction, it is a new legal figure. Let’s first put that into practice and let’s evaluate it after a year. Then we talk to each other again.
Let me give a second example, the regulations. I have answered this question countless times this morning and in the committee. Are there criteria? Yes, there are criteria. Are these criteria in the law? No, those criteria do not come into the law, because they are subject to certain evolution anyway. The first criterion is a long-term asylum procedure of three to four years. Normally, it must be without object after a few years. We then assume a new situation where there is no backwardness. Why do we do that today? There was a crisis in the asylum process. At one point there were more than 40,000 applications. I tell you, today there are less than 800 per month. Those figures are under control. The purification of the backwardness from the past is a fact that will soon belong to the past.
Disease is the second criterion. This is included in the draft on which you are going to vote.
The third criterion is formed by humanitarian conditions, pressing humanitarian conditions. I have bored the Commissioners to ask them to define it in an objective way. Write in an objective way into the legislation what this is, a pressing humanitarian circumstance. I guarantee you that, if you do, we will in the shortest possible time be confronted with cases of which everyone at the banks will say that the minister should do something about it, while they do not fall under any criterion, that it is registered in the law. So that will always be a denominator that the Minister of Interior will have to apply, not in an arbitrary, but in a discretionary way. He is responsible for this at all times to Parliament. That is the regularization.
You can ask if it is the Minister who should do that. Many say that the minister should do it, others say that it is better to have a commission. I gave my opinion on these committees this morning. Often there are committees that come up with certain decisions and opinions. Therefore, one does not give up on this, and in the last instance it comes to the Minister of Internal Affairs to indicate a solution. I said this morning that it is not the power I prefer to exercise, but that it is a necessary responsibility, which I want to continue to bear.
Then, of course, there are the aspects that have been less highlighted during this important debate and that have to do with economic migration. Colleague Bex is one of the few who has pointed to this. But let us be clear: it is a problem that goes far beyond the problem we are discussing today, the asylum policy. Of course, this is about asylum procedures, but there are so many aspects associated with migration, which will more and more, by the way, seek solutions at the European level.
We know the problem of the free movement of workers within the European Union and we know, of course, that one will have to look at it in the world in a globalized context. However, those who are blind without sight must recognize that in view of the demographic development, not only in our country but in the entire European Union, we must dare to conduct that debate in the future. We will have to carry it out. We will not be able to do this as Belgium alone. We will have to do this in a European context. These are, of course, problems that go far beyond the asylum problem that, if you look at the figures and see how in most countries of the European Union the number of applications decreases, has long been no longer the main problem when it comes to migration.
Let me take the communiqué of the CD&V Chairman in connection with the reform of the asylum procedure. I must say that Mrs. Lanjri has intervened, but apparently there has already been a communiqué with everything Mrs. Lanjri has told me here.
I am surprised that CD&V will vote against because in the committee there was an abstinence. Good things were found in the designs. According to CD&V, some things are not going far enough. Now, however, we are going to vote against.
I have already responded to the procedure. It is said that decisions related to regularization must be motivated. This is already happening today, because all those decisions are disputable anyway, even in the Council of State.
You have also criticized the fact that we are addressing a number of things "saucisonsionally". I can inform you, colleagues, that we will discuss next week in the Council of Ministers the second draft law, relating to EU citizens. We have already been able to unite many things in one design — or actually in two. Next week the Council of Ministers will present a second draft, a second translation of European directives related to the problem, which then will indeed include EU citizens.
Until then, Mr. President, colleagues, a few replies.
I might end up a bit ugly. Sometimes I can’t hold myself well when one speaks of slave followers of the majority, discipline, one can’t have debates here, and so on. I recently read in a newspaper that in another parliament, not so far from here, on the Flemish level, lawyers are hired by some ministers to prevent — Mr. De Groote — that certain colleagues in your group would even ask questions. It’s not even about what to do with certain designs; it’s not about discipline. Therefore, there are techniques invented to prevent questions being asked. Ask Mr. Peumans of your group.
I read that in a newspaper. I do not know if it is true. In recent days and weeks, the committee has shown an open mindset to enable a sound parliamentary treatment of these drafts.
#124
Official text
Je dois rappeler, monsieur le vice-premier ministre, que le président de la Chambre a choisi des avocats pour défendre la liberté d'expression de la Chambre. Il a d'ailleurs gagné son procès en Cour de cassation. La Chambre entière a gagné!
Translated text
I must remind you, Mr. Deputy Prime Minister, that the Chairman of the Chamber has chosen lawyers to defend the freedom of expression of the Chamber. He also won his trial in the Court of Cassation. The whole room won.
#125
Official text
Monsieur le président, je voudrais intervenir sur deux points que le ministre a relancés. Tout d'abord, je reprends sa question: "Qu'est-ce qui vous permet de dire que la procédure ne fonctionnera pas?" Mais tout simplement, le dossier! Le Conseil d'État précise lui-même que l'Office ne sera pas efficace. Qui est mieux placé que le Conseil d'État pour savoir si la procédure fonctionnera ou pas? Par ailleurs, la note chiffrée du Conseil d'État relative aux moyens mis à disposition pour résorber l'arriéré démontre très clairement que les moyens mis à disposition sont insuffisants. Donc, le dossier lui-même répond à la question.
En deuxième lieu, le ministre dit: "Pouvez-vous définir ce que sont les circonstances humanitaires?" Il laisse croire que c'est lui seul dans son bureau, qui examine chaque dossier et procède aux évaluations. C'est ce que l'on peut déduire de ses propos. Monsieur le ministre, vous avez régularisé, et vous vous en vantez, 11.600 dossiers en 2005. Il est évident que vous ne les examinez pas au cas par cas et que vous donnez des instructions générales à votre administration. Donc, il y a bien des instructions générales. Qu'est-ce qui empêche de les coucher sur papier et de les rendre publiques?
Translated text
I would like to comment on two points that the Minister has recalled. First of all, I resume his question: "What makes you say that the procedure will not work?"But simply, the file! The State Council itself states that the Office will not be effective. Who is better placed than the State Council to know whether the procedure will work or not? Furthermore, the numbered note of the State Council on the means made available to resolve the backfall shows very clearly that the resources made available are insufficient. So the file itself answers the question.
Secondly, the minister says: "Can you define what humanitarian circumstances are?" He suggests that it is he alone in his office, who examines each file and carries out the assessments. This can be inferred from his words. Mr. Minister, you regularized, and you boast of it, 11,600 files in 2005. It is obvious that you do not review them case by case and you give general instructions to your administration. There are some general instructions. What prevents them from laying on paper and making them public?
#126
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik wil kort twee punten aanhalen, omdat wij ze niet zonder weerwoord kunnen laten.
De minister blijft de bevolking voorliegen over het zogenaamde strenger worden van de bepalingen inzake gezinsvorming.
Translated text
Mr. Speaker, I would like to summarize two points, because we cannot leave them without a response.
The Minister continues to inform the public about the so-called tightening of the provisions on family formation.
#127
Official text
De verstrenging staat in het ontwerp.
Translated text
The effort is in the design.
#128
Official text
Hij blijft ze inderdaad voorliegen, want wat staat in het ontwerp? Er staat in dat, samen met nog een aantal andere voorwaarden, de leeftijd wordt verhoogd van 18 naar 21 jaar.
Ik wil wel. Alleen, mijnheer Dewael, zijn ze niet toepasselijk op precies die landen waar de overgrote meerderheid van de gezinsvormers vandaan komt, namelijk de Noord-Afrikaanse landen en Turkije. Dat moet u er dan bij vertellen. Dat zou eerlijk zijn ten aanzien van de bevolking.
Ten tweede, over de filter zegt u dat u merkt dat er in de Kamer een probleem is. U merkt op dat er aan weerszijden van de taalgrens een bijzonder groot en bijzonder opvallend verschil is.
Mijnheer de voorzitter, ik merk op dat amendement nr. 41 het cruciale amendement is, dat werd ingediend door de heer Borginon voor VLD, door de MR en door sp.a, dat door CD&V zou worden ondersteund, aangezien zij een gelijkaardig amendement hebben ingediend, en dat ook wij zouden steunen.
Mijnheer Dewael, waar haalt u het dan dat er een probleem is? Er zou dus een overgrote meerderheid in de Kamer zijn om dat amendement ter verstrenging van de filter van de Raad van State goed te keuren. Alleen blijkt nogmaals dat de PS zijn veto uitspreekt en dat de VLD — of u het graag hoort of niet, mijnheer Dewael — opnieuw op de knieën gaat.
Translated text
He actually keeps them in front of them, because what is in the design? It states that, along with a number of other conditions, the age is increased from 18 to 21 years.
I want to. Only, Mr. Dewael, they are not applicable to precisely those countries from which the vast majority of family formers come, namely the North African countries and Turkey. Then you must tell it. That would be fair to the people.
Second, about the filter you say that you notice that there is a problem in the Room. You notice that on both sides of the language boundary there is a ⁇ large and ⁇ noticeable difference.
I would like to note that amendment no. 41 the crucial amendment is the amendment submitted by Mr Borginon for VLD, by the MR and by sp.a, which would be supported by CD&V, since they have submitted a similar amendment, and which we would also support.
Mr. Dewael, where do you get that there is a problem? There would therefore be an overwhelming majority in the House to approve that amendment to tighten the filter of the Council of State. It only shows once again that the PS vetoes and that the VLD — whether you like to hear it or not, Mr. Dewael — is again on its knees.
#129
Official text
Monsieur le président, il est clair que la demande du filtre émane du Conseil d'État parce que ce dernier a le sentiment d'être complètement débordé par le contentieux des étrangers. Il ressort de ses différentes remarques une espèce de cri d'appel pour dire qu'il ne veut plus de ce contentieux dans lequel il se "noie". Or, le filtre ne résout en rien l'arriéré. Ce dernier subsiste.
Par ailleurs, le Conseil d'État a fait savoir au ministre qu'il faudrait 10 à 15 ans pour traiter les 26.000 dossiers du contentieux des étrangers et les 18.000 du contentieux normal. Le ministre n'a pas donné — et ne veut pas donner — de réponse sur ce point. Cela n'a aucun rapport avec la question du filtre.
Le ministre a également déclaré que l'on accepte une remarque lorsque cette dernière va dans le sens de celui qui défend son point de vue. Bien entendu! Mais il procède de la même manière. En effet, en ce qui concerne les critères de régularisation, les critères d'application de l'article 9.3, le Conseil d'État signale qu'il y a un problème dans la mesure où cet article est rédigé de manière absolument discrétionnaire.
En réalité, la loi ne fait état d'aucun critère. Et le ministre a décidé, dans ce cas, de ne pas suivre le Conseil d'État alors qu'il le fait concernant le filtre.
En résumé, il me semble que le ministre ne suit pas son propre argumentaire quant à la nécessité de suivre à la lettre les avis des uns et des autres.
Pour revenir à la question importante du filtre, ce dernier a été demandé — je le répète — par le Conseil d'État qui se sent totalement dépassé par l'ampleur de l'arriéré en matière de contentieux des étrangers.
Il est trop facile de la part du ministre de prétendre que c'est seulement par des mesures de management et autres que l'on pourra résorber cet arriéré alors que — je le répète — selon le Conseil d'État, il faudra 10 à 15 ans pour traiter ces dossiers.
Translated text
Mr. Speaker, it is clear that the request for the filter comes from the State Council because the latter has the feeling of being completely overwhelmed by the contentious of foreigners. It emerges from his various remarks a kind of cry of appeal to say that he no longer wants this contentious in which he "sweeps." However, the filter does not solve the back. The latter remains.
In addition, the Council of State informed the minister that it would take 10 to 15 years to handle the 26,000 files of the foreign dispute and the 18,000 of the normal dispute. The Minister has not given — and does not want to give — a response on this point. This has nothing to do with the filter issue.
The Minister also stated that a comment is accepted when it goes in the direction of the one who defends his point of view. of course ! But he acts in the same way. Indeed, with regard to the criteria of regularization, the criteria for the application of Article 9.3, the State Council points out that there is a problem in that this article is drafted in an absolutely discretionary manner. by
In fact, the law does not specify any criteria. And the minister decided, in this case, not to follow the State Council while it does so regarding the filter.
In summary, it seems to me that the minister does not follow his own argument as to the need to follow to the letter the opinions of one and another. by
To return to the important question of the filter, the latter was asked — I repeat — by the State Council, which feels completely overtaken by the extent of the backwardness in matters of foreign disputes. by
It is too easy on the part of the minister to claim that it is only through management and other measures that this backdrop can be absorbed while — I repeat it — according to the State Council, it will take 10 to 15 years to handle these files.
#130
Official text
Voor de laatste replieken horen wij achtereenvolgens de heer Claes en Wathelet en mevrouw Lanjri.
Translated text
For the last replicas we hear successively Mr Claes and Wathelet and Mrs Lanjri.
#131
Official text
Le parlement a le dernier mot! Nous ne sommes pas dans un de ces parlements où le ministre a le dernier mot. Tant que je présiderai, c'est le parlement qui aura le dernier mot!
Translated text
Parliament has the last word. We are not in one of those parliaments where the minister has the last word. As long as I am chairman, it will be Parliament that has the last word!
#132
Official text
Mijnheer de voorzitter, bedankt. Ik dacht juist te zeggen dat de minister misschien heimwee heeft naar dat parlement waarnaar u ook verwijst.
Translated text
Mr. President, thank you very much. I just thought to say that the minister may have a home-like to that parliament that you refer to.
#133
Official text
Ik heb geen heimwee.
Translated text
I have no home.
#134
Official text
Misschien heeft dat te maken met die riante uittredingsvergoedingen die daar worden toegekend, ik weet het niet. Ik wil toch ook nog eens zeggen dat het ontoelaatbaar is dat we de filterprocedure voor de Raad van State hier niet voldoende verstrengen.
Translated text
Maybe it has to do with those rushing retirement benefits that are granted there, I don’t know. However, I would like to say again that it is unacceptable that we do not sufficiently tighten the filter procedure for the State Council here.
#135
Official text
Laat de heer Claes eens spreken. Mijnheer Claes, u moet ze ook niet uitlokken.
Translated text
Let Mr. Claes speak. Mr. Claes, you should not provoke them either.
#136
Official text
Het gaat hier over de filterprocedure en niet alleen over vreemdelingenzaken. Het is een belangrijke zaak voor alle burgers van dit land. Wat moeten wij nu toestaan? Dat we nog eens een jaar gaan aankijken hoeveel advocaten er nog eens procedures zullen instellen bij de Raad van State en pas dan het nog eens gaan evalueren? Ik vind het ontoelaatbaar dat we de situatie van een instelling die al zoveel achterstand op gerechtelijk vlak heeft opgelopen, nog eens met een jaar gaan verlengen. Het kwaad zal dan al lang geschied zijn.
Translated text
This is about the filter procedure and not just about foreign affairs. This is an important issue for all citizens of this country. What should we now allow? That we will look another year to see how many lawyers there will again initiate proceedings at the State Council and only then start evaluating it again? I find it unacceptable to extend the situation of an institution that has already suffered so much judicial downturn by another year. The evil will have been done for a long time.
#137
Official text
Eerst geef ik het woord aan de heer Wathelet, daarna aan mevrouw Lanjri. Daarna zal ik de namiddagzitting schorsen om vijf minuten later de artikelsgewijze bespreking te beginnen.
Translated text
First I give the floor to Mr Wathelet, then to Mrs Lanjri. After that, I will suspend the afternoon session to begin the article discussion five minutes later.
#138
Official text
Monsieur le président, je voudrais encore interpeller le ministre: il nous dit deux choses, mais principalement un peu tout et son contraire, selon deux arguments.
Monsieur le ministre, lorsqu'on vous parle de régularisation avec des critères objectifs, vous nous répondez que cela ne marchera pas, qu'on viendra vous interpeller et invoquer votre responsabilité politique. Par contre, lorsqu'on vous parle du filtre, vous répondez que l'opposition ne peut pas avancer que le système ne marchera pas tant qu'on n'aura pas essayé.
Pourtant la régularisation avec des critères objectifs n'a pas encore été essayée non plus, mais vous pouvez nous dire que le système ne peut pas marcher. Quand l'opposition vous affirme que le système du filtre ne marchera pas, vous nous répondez qu'il est impossible de l'affirmer faute de l'avoir déjà essayé!
Qui est le mieux à même de nous dire que le filtre réussira ou non? Le Conseil d'État lui-même: lui connaît ces dossiers, c'est lui qui a donné son avis et c'est lui qui dit que le filtre est trop large.
En même temps, vous nous parlez de la nécessité de responsabiliser le Conseil d'État. Comment le responsabilisez-vous? En lui disant, dès le départ, que son conseil à propos du filtre est mauvais et en ne lui donnant pas raison sur l'élément mis en évidence tout au long de la discussion de cette nouvelle réforme. Votre manière de le responsabiliser, c'est de lui dire qu'il a tort, lui qui connaît la pratique des dossiers dans les Conseils d'État étrangers!
Translated text
Mr. Speaker, I would like to further appeal to the Minister: he tells us two things, but mainly a little everything and his opposite, according to two arguments. by
Mr. Minister, when you talk about regularization with objective criteria, you answer us that this will not work, that we will come to interpell you and invoke your political responsibility. On the other hand, when you talk about the filter, you answer that the opposition cannot move forward that the system will not work until we have tried. by
Still, regularization with objective criteria has not yet been tried either, but you can tell us that the system can’t work. When the opposition tells you that the filter system will not work, you answer us that it is impossible to claim it unless you have already tried it!
Who is best able to tell us whether the filter will succeed or not? The State Council itself: he knows these files, it is he who gave his opinion and it is he who says that the filter is too wide. by
At the same time, you talk to us about the need to make the State Council accountable. How do you hold him responsible? By telling him, from the beginning, that his advice about the filter is bad and by not giving him the right on the element highlighted throughout the discussion of this new reform. Your way of making him responsible is to tell him that he is wrong, he who knows the practice of files in foreign State Councils!
#139
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik wil duidelijk zeggen dat hier niet mag gedacht worden dat men mensen iets kan wijsmaken. Wat vandaag goedgekeurd wordt, is heel duidelijk. Er zijn wel een aantal criteria opgenomen in de wet, maar al mogen er nog tien of zelfs twintig criteria in de wet worden opgenomen, ze blijft een lege doos omdat ze niet van toepassing is op vier vijfde van de doelgroep.
Ik heb de cijfers gegeven: 32.000 mensen in het kader van de gezinshereniging. Welnu, op 25.600 onder hen is dit niet van toepassing. Als dit niet geldt voor die doelgroep, doet men het eigenlijk voor niemand, tenzij voor een zeer beperkte groep die nog wordt uitgehold. De mensen zullen dat vooral merken op het terrein; zij zullen zien dat er in de praktijk niets verandert, wat men in dit Parlement ook goedkeurt. Er zijn hier veel debatten gevoerd, maar de belangrijkste beslissing werd niet genomen: laat die criteria voor iedereen gelden. Of men nu Belg is, of vreemdeling, of genaturaliseerde Belg, die criteria moeten voor iedereen gelden. Pas dan kan men iets doen, iets veranderen, niet zoals u het nu doet. Nu is het slechts van toepassing op degenen die een vreemde nationaliteit hebben.
Als u dan zegt dat volgende week vrijdag al een richtlijn zal worden goedgekeurd voor de EU-ers, dan bent u ten eerste al grandioos te laat. Inderdaad, richtlijn 2004/38 had al op 1 mei van dit jaar in onze wetgeving verankerd moeten zijn. Dat is niet gebeurd.
Wat de inhoud betreft, er gelden nu al geen criteria en het zal nog soepeler worden voor mensen uit de EU. U stelt voor om de Belgen daarmee gelijk te stellen. Met andere woorden, voor Belgen of migranten die Belg geworden zijn, zullen er in de toekomst helemaal geen criteria gelden, inzake leeftijd, noch inzake bestaansinkomen of inzake wat dan ook. Geen criteria, dat is de realiteit! Dat is wat de mensen op het terrein zullen zien.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, I want to say clearly that here it should not be thought that one can mistake people something. What is approved today is very clear. There are a number of criteria included in the law, but even if there are still ten or even twenty criteria included in the law, it remains an empty box because it does not apply to four-fifths of the target group. Their
I gave the figures: 32,000 people in the context of family reunification. Well, on 25,600 among them this does not apply. If this does not apply to that target group, it is actually done for no one, except for a very limited group that is still being exhumed. People will notice this especially on the ground; they will see that nothing changes in practice, which is also approved in this Parliament. There have been many debates here, but the most important decision was not made: let those criteria apply to everyone. Whether you are Belgian, or a foreigner, or a naturalized Belgian, these criteria must apply to everyone. Only then can one do something, change something, not as you do it now. Now it only applies to those who have a foreign nationality. Their
If you say that a directive for EU members will be adopted on Friday next week, then you are already grandly late. Indeed, Directive 2004/38 should have been incorporated into our legislation as early as 1 May this year. That has not happened. Their
In terms of content, there are no criteria and it will be even more flexible for people from the EU. You are proposing to equate the Belgians with this. In other words, for Belgians or migrants who have become Belgians, in the future, there will be no criteria whatsoever, in terms of age, in terms of subsistence income or anything else. No criteria, that is the reality! This is what people will see on the ground.