plenum van 2005-02-24 14:16:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2005-02-24 14:16:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/51/ip118.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
51K1536	30/12/2004	✔	Projet de loi portant confirmation de l'arrêté royal du 27 décembre 2004 fixant les règles gouvernant la charge de la preuve ainsi que les règles de procédures pour l'exécution de l'article 1409, § 1er, al. 4 et § 1er bis, al. 4, du Code judiciaire.
51K0608	19/12/2003	✔	Projet de loi modifiant certaines lois relatives aux dotations allouées à la Cour des comptes, aux médiateurs fédéraux, aux commissions de nomination pour le notariat et à la commission de la protection de la vie privée.
51K1273	07/07/2004	✔	Projet de loi modifiant diverses dispositions légales en matière pénale et de procédure pénale en vue de lutter contre l'arriéré judiciaire.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, collega's, zoals u weet houd ik eraan mijn taak van rapporteur ten behoeve van dit halfrond plichtgetrouw uit te voeren, zelfs als er geen grote opkomst is van collega's, ik neem aan dat dit louter toevallig is, en zelfs als dit spreekgestoelte niet erg toegankelijk is. Ik neem aan dat na onze recente evaluatie ook daaraan zal worden gewerkt. 

Ik bespaar de aanwezigen de technische en juridische aspecten die aan de goedkeuring van deze voorstellen zijn voorafgegaan. Het verslag dat hierover door de diensten van de Kamer is verspreid geeft immers perfect weer welke problemen zijn opgedoken met de voorstellen die door collega Lano zijn ingeleid. 

Het is evenwel belangrijk om te vermelden dat de voorliggende wetsvoorstellen ertoe strekken bij wet een gemeenschappelijke onderbouw te bepalen voor de controle en de goedkeuring door de Kamer van volksvertegenwoordigers van de gedetailleerde begrotingen en rekeningen van een reeks instellingen die u daarstraks reeds hebt vermeld, mijnheer de voorzitter. Het gaat enerzijds om het Rekenhof, om de benoemingscommissie voor het Notariaat, de vaste commissie van toezicht op de Politie- en Inlichtingendiensten en de federale ombudsmannen en anderzijds via een afzonderlijk wetsvoorstel om de Hoge Raad van Justitie en via een voorstel van bijzondere wet om het Arbitragehof.

Ten slotte wordt die regeling bij amendement eveneens van toepassing verklaard op de commissie voor de Bescherming van de Persoonlijke Levenssfeer, waarvoor de kredieten sinds 2004 eveneens zijn opgenomen in de begroting van de dotaties. Het totale bedrag van de in de algemene uitgavenbegroting voor de acht bovengenoemde instellingen ingeschreven kredieten bedraagt 88 miljoen euro. Samen tellen die instellingen 800 ambtenaren. Volgens de indiener zouden er op dat bedrag overigens nog steeds besparingen mogelijk zijn. Teneinde een afdoende controle door de commissie voor de Comptabiliteit op de aanwending van die kredieten mogelijk te maken, zou het wenselijk zijn dat die acht instellingen voor de voorstelling van hun begrotingen en rekeningen dezelfde gedetailleerde schema's zouden gebruiken. Eventueel kunnen zij daartoe gebruikmaken van de nu reeds door het Rekenhof voor zijn begroting en rekeningen gebruikte schema's. Tijdens de algemene bespreking werd verwezen naar de besprekingen die hierover reeds tijdens de vorige zittingsperiode in de commissie voor de Comptabiliteit werden gevoerd. De verschillende fracties hebben de voorstellen ondersteund, zeker nadat de indiener de nodige toelichtingen had gegeven.

Bij de artikelsgewijze bespreking valt nog op te merken dat de verschillende artikelen, al of niet geamendeerd en technisch gecorrigeerd, allemaal met eenparigheid werden aangenomen.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Minister, colleagues, as you know, I am committed to fulfilling my duty as a rapporteur for this hemisphere, even if there is no large appearance of colleagues, I assume that this is merely coincidence, and even if this speaker is not very accessible. I assume that after our recent evaluation, we will also work on this. Their

I will spare those present the technical and legal aspects that preceded the adoption of these proposals. Indeed, the report distributed by the services of the Chamber on this subject perfectly reflects the problems that have arisen with the proposals initiated by colleague Lano. Their

However, it is important to note that the proposed legislation aims to establish by law a common basis for the control and approval by the House of Representatives of the detailed budgets and accounts of a series of institutions that you have already mentioned, Mr. Speaker. It concerns, on the one hand, the Court of Auditors, the Nomination Committee for the Notariat, the Standing Committee for the Supervision of the Police and Intelligence Services and the Federal Ombudsmen and, on the other hand, through a separate bill for the High Council of Justice and through a proposal for a special law for the Arbitration Court.

Finally, by amendment, that arrangement is also declared to apply to the Committee on the Protection of the Privacy, for which the appropriations have also been included in the budget of the appropriations since 2004. The total amount of the appropriations entered in the general expenditure budget for the eight aforementioned institutions amounts to EUR 88 million. Together, these institutions have 800 officials. According to the applicant, there would still be savings on that amount. In order to enable adequate control by the Accounting Committee of the use of those appropriations, it would be desirable that those eight institutions use the same detailed schemes for the presentation of their budgets and accounts. They may, where appropriate, use the schemes already used by the Court of Auditors for its budget and accounts. During the general discussion, references were made to the discussions held on this subject already during the previous parliamentary period in the Committee on Accounting. The various political groups supported the proposals, ⁇  after the applicant provided the necessary explanations.

In the article-by-article discussion, it should be noted that the various articles, whether or not amended and technically corrected, were all adopted unanimously.

#1

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, wanneer men deze voorstellen bekijkt, zijn de opdrachten van bijvoorbeeld het vast comité van toezicht op de Politiediensten, het vast comité van toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten, de ombudsmannen en de benoemingscommissies van het Notariaat van een totaal andere orde dan de opdrachten van het Arbitragehof. Het Parlement staat ook in een andere verhouding tot dergelijke comités en instellingen dan tot het Arbitragehof, dat een onafhankelijke en autonome positie inneemt. Het is daarom misschien niet echt gelukkig al die instellingen over dezelfde kam te scheren en op dezelfde wijze te behandelen.

Het zou volgens mij nuttig zijn om die initiatieven volgens de specifieke opdrachten van de onderscheiden instellingen te bekijken en een daaraan aangepaste controle te organiseren. In deze fase van de besprekingen zullen wij daarvan nu echter geen punt maken. Ik wil wel meedelen dat het noodzakelijk lijkt dat de Tweede Kamer vanuit die optiek het voorstel van bijzondere wet met betrekking tot het Arbitragehof en de dotatie aan dat hof nog eens grondig bekijkt. Ik begrijp dat we dat in de huidige stand van de procedure niet meer opnieuw ten gronde in de plenaire vergadering kunnen doen, maar wil wel wijzen op het probleem dat hier rijst en dat in de Tweede Kamer ongetwijfeld het voorwerp van discussie zal moeten uitmaken.

Translated text

Mr. Speaker, when considering these proposals, the tasks of, for example, the Standing Committee for the Supervision of the Police Services, the Standing Committee for the Supervision of the Intelligence and Security Services, the Ombudsmen and the appointment committees of the Notariat are of a completely different order than the tasks of the Arbitration Court. The Parliament is also in a different relationship to such committees and institutions than to the Court of Arbitration, which holds an independent and autonomous position. Therefore, it may not be really lucky to shave all those settings over the same chest and treat them in the same way.

I think it would be useful to examine those initiatives in accordance with the specific mandates of the individual institutions and to organize an appropriate audit. At this stage of the discussions, however, we will not discuss this now. However, I would like to inform you that it seems necessary that the Second Chamber, from this perspective, should review the draft special law relating to the Arbitration Court and the allocation to that court. I understand that in the current state of the procedure we can no longer do this again in substance in the plenary session, but I would like to point out the problem that arises here and that in the Second Chamber it will undoubtedly have to be the subject of discussion.

#2

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil de rapporteur, mevrouw Roppe, bedanken. Ze heeft gezegd dat ze plichtsgetrouw verslag ging uitbrengen. Ik zal zeker niet in herhaling vallen.

Ik wil de collega's van de Kamer eraan herinneren dat het toch wel een lange lijdensweg is geweest en de situatie is zeer actueel, kijk maar naar wat er gebeurt bij het College van de federale ombudsmannen. Het is dus niet te vroeg dat men het voorstel goedkeurt. Ik refereer, mijnheer de voorzitter, aan de brief van wijlen eerste voorzitter van het Rekenhof, de heer Dumazy, aan uzelf over de transparantie van de controle.

Ik wil herhalen dat het hier gaat over acht autonome instellingen, waarvan de controle op de begrotingen afhangt van de Kamer — niet meer dan dat — en waarvan de dotaties zijn uitgetrokken op de rijksbegroting. Daarover gaat het. Welnu, in die brief herhaalt hij waarover het gaat, nietwaar?

Het gaat om de overzending van de rekeningen, het vorig controleverslag, de begroting, de begrotingsuitvoering, de relatie met de toegekende dotatie, het begrotingsresultaat, de rekeningen, het overzicht van de evolutie van ontvangsten en uitgaven, het onderzoek van de boekhoudorganisatie, de opmerkingen over de manier van boekhouden en de interne controle.

Iedere vogel zingt een beetje zoals hij gebekt is, nietwaar? Mijnheer Van Parys en collega's, ik heb dat pakje daar voor u gelegd op het bureau van de voorzitter. Alle documenten samen zijn goed voor ongeveer 2.000 pagina's, documenten die de commissie voor de Comptabiliteit ieder jaar moet onderzoeken. Ik kan u verzekeren dat dat moeilijk te doen is. Zonder de diensten van de Kamer zijn we niet in staat om dat te doen, terwijl het toch wel de taak zou moeten zijn — ook van de parlementsleden — om dat in te kijken. Er zijn geen twee vergelijkbare documenten bij. Op een bepaald moment moet dat gesynthetiseerd worden. Ik meen dat de verslaggever terecht opgemerkt heeft dat het eigenlijk over dezelfde schema's gaat en niet meer dan dat.

Wat doen we eigenlijk, collega Van Parys? Ik begrijp de reactie van het Arbitragehof zelfs niet. Ik begrijp wel de susceptibiliteit, maar men gaat bepaalde bestaande praktijken formaliseren. Men vraagt van die instellingen niet meer. Men vraagt gewoon dat ze zich schikken naar eenzelfde schema.

Het is een wettelijke bekrachtiging van wat zou moeten gebeuren. Ik kan begrijpen dat u zegt dat het Arbitragehof niet gelukkig is en dat wij niet iedereen over dezelfde kam moeten scheren, maar collega Van Parys, ik wil u alleen maar zeggen dat het niet over scheren gaat. Men wil niemand scheren, men wil de autonomie van die instellingen vrijwaren. Wel willen wij dat die instellingen zich in een bepaalde context plaatsen, die goed is voor iedereen en de transparantie ten goede komt. Daarom dank ik u en dank ik de Kamer dat ze het voorstel eenparig heeft willen goedkeuren, zowel in de commissie voor de Comptabiliteit in 2002 als in de commissie voor de Financiën.

Translated text

Mr. Speaker, I would like to thank the rapporteur, Mrs. Roppe. She said she was going to make a duty-fitting report. I will ⁇  not fall into repetition.

I would like to remind the colleagues of the House that it has been a long path of suffering and the situation is very current, but look at what is happening at the College of Federal Ombudsmen. Therefore, it is not too early to approve the proposal. I refer, Mr. Speaker, to the letter of the late first chairman of the Court of Auditors, Mr. Dumazy, to you, on the transparency of the audit.

I would like to reiterate that this is about eight autonomous institutions, whose control over the budgets depends on the House — not more than that — and whose appropriations have been allocated to the national budget. This is about it. Well, in that letter he repeats what it is about, isn’t it?

These include the transmission of the accounts, the previous audit report, the budget, the budget execution, the relationship with the awarded allocation, the budget result, the accounts, the overview of the evolution of revenue and expenditure, the examination of the accounting organization, the comments on the manner of accounting and internal control.

Every bird sings a little like it is baked, isn’t it? Mr. Van Parys and colleagues, I put that package there for you on the chair of the chairman. All the documents together account for approximately 2,000 pages, documents that the Accounting Committee must examine each year. I can assure you that this is difficult to do. Without the services of the House, we are not able to do that, although it should be the task — including of the members of Parliament — to look into it. There are no two similar documents. At some point it must be synthesized. I think the reporter correctly noted that it is actually about the same schemes and not more than that.

What do we do, colleague Van Parys? I don’t even understand the Arbitration Court’s response. I understand the susceptibility, but some existing practices will be formalized. These institutions are no longer required. They are simply asked to adjust to the same scheme.

It is a legal confirmation of what should happen. I can understand that you say that the Arbitration Court is not happy and that we should not shave everyone on the same chest, but colleague Van Parys, I just want to tell you that it is not about shaving. They do not want to shave anyone, they want to preserve the autonomy of those institutions. However, we want those institutions to place themselves in a certain context, which is good for everyone and promotes transparency. Therefore, I thank you and I thank the House for unanimously approving the proposal, both in the Committee on Accounting in 2002 and in the Committee on Finance.

#3

#4

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mevrouw de vice-eerste minister, collega's, het wetsontwerp dat voorligt, zal niets bijbrengen en dus ook niet bijdragen tot het wegwerken van de gerechtelijke achterstand, zoals de titel van het wetsontwerp nochtans laat vermoeden. Ik wil dat heel kort duidelijk maken.

Er is in het wetsontwerp in twee maatregelen voorzien.

Ten eerste, de overheid wil de zogenaamde procedure bij oproeping bij proces-verbaal wijzigen. Waarover gaat het? Het gaat over eenvoudige dossiers, waarbij geen personen werden aangehouden en waar er ook geen gerechtelijk onderzoek is. Er is alleen een vooronderzoek, dat ook volstaat. Welnu, in de oorspronkelijke tekst van het wetsontwerp wordt bepaald dat in de verschijning is voorzien binnen de twee maanden. Het wetsontwerp wil nu in deze wet de wijziging aanbrengen dat het vonnis binnen de twee maanden moet worden uitgesproken.

Uit de praktijk blijkt echter dat het probleem niet de termijn is waarbinnen het vonnis moet worden uitgesproken. Uit de praktijk blijkt dat het probleem de termijn van de behandeling is. Immers, wanneer het dossier op de zitting binnen de twee maanden voorligt, dan blijkt dikwijls dat er nog aanvullend onderzoek nodig is, getuigen moeten worden gehoord of deskundigen moeten worden aangesteld. Op dat ogenblik wordt de zaak uitgesteld en worden we opnieuw opgescheept met de normale termijnen en de gerechtelijke achterstand in de gewone procedures, zoals ze worden gevoerd. Op dat vlak zal de maatregel dus geen bijdrage leveren tot het versnellen van de procedure.

Bovendien is er niet in sancties voorzien voor de niet-naleving van de termijn die in het wetsontwerp werd vooropgesteld. Daardoor zal de maatregel hoe dan ook dode letter worden.

Ik wil er trouwens op wijzen dat het toepassingsgebied van het wetsontwerp heel beperkt is. Het gaat, zoals ik zei, over eenvoudige dossiers, waarvoor alleen een vooronderzoek volstaat, waar er geen aanhoudingen zijn en waarvoor er geen gerechtelijk onderzoek bestaat. Dat betekent dus dat alweer heel weinig dossiers onder de toepassing zullen vallen.

We hebben naar aanleiding van de bespreking in de commissie een alternatief voorgesteld aan de meerderheid en aan de minister van Justitie. We hebben voorgesteld om het snelrecht van minister Verwilghen te repareren. U weet dat in de vorige legislatuur een snelrecht tot stand was gekomen voor personen die werden aangehouden. Zij konden op die manier binnen de week voor de rechtbank verschijnen. Dat snelrecht was evenwel zo slecht opgesteld dat het Arbitragehof de voornaamste bepalingen heeft vernietigd, zodat het snelrecht op dit ogenblik dode letter is, sinds een paar jaar dode letter is gebleven en niet kan worden toegepast.

Als men toch iets wil doen, zou men eigenlijk veel beter het snelrecht repareren zodat er een effectieve bijdrage kan worden geleverd tot het wegwerken van de gerechtelijke achterstand.

Deze maatregel brengt niets bij en de andere maatregel die men voorziet, met name dat magistraten, die zetelen in het hof van assisen als bijzitters, als assessoren, zouden kunnen worden vervangen door plaatsvervangende rechters. Ook deze maatregel, mevrouw de viceeerste minister, collega's, zal niet het effect hebben dat men er mogelijkerwijze van mag verwachten. Wij hebben trouwens fundamentele problemen met dit initiatief want plaatsvervangende rechters zijn advocaten die zetelen als magistraat.

Naar aanleiding van een aantal hoorzittingen in onze commissie, onder meer met mevrouw Boliau en de heer Risopoulos, die respectievelijk spraken namens de Orde van de Vlaamse Balies en de vereniging van Franstalige balies, heeft men ons uitdrukkelijk gezegd om dat systeem van plaatsvervangende rechters af te schaffen. Dit systeem leidt alleen maar tot rolvermenging: nu eens zetelt men als advocaat, dan weer zetelt men als magistraat. Nu eens zal men het criminele milieu moeten verdedigen en dan weer zal men het criminele milieu moeten veroordelen. Het zijn precies de vertegenwoordigers van de balies die ons dit uitdrukkelijk hebben gezegd. Zij hebben fundamentele vragen geplaatst bij het systeem zelf van de plaatsvervangende magistraten.

Wat gaat men in dit wetsontwerp doen? Men gaat die plaatsvervangende rechters nog meer laten zetelen en men gaat ze bovendien alleen laten zetelen in strafzaken. Ik kan ermee instemmen dat plaatsvervangende magistraten zetelen in kamers met drie rechters waar zij als tweede of derde magistraat een functie kunnen vervullen. Maar zij mogen zeker niet alleen zetelen en zeker niet in strafzaken. Wij hebben destijds het systeem van de alleenzetelende plaatsvervangende rechters afgeschaft omdat deze Kamer van oordeel was dat dit eigenlijk niet te verantwoorden was. Wij gaan dit systeem nu terug invoeren en daarbij trouwens risico's nemen.

De vraag is trouwens wie dat zal willen doen. Ten eerste is er de verantwoordelijkheid. Ten tweede moet men advocaten vinden met tien jaar ervaring die de tijd willen vinden om deze opdracht te vervullen. Ten slotte, collega's, moeten we de wetsontwerpen durven toetsen aan de realiteit. De plaatsvervangende magistraten zullen daarvoor een vergoeding krijgen van 70 euro per zitting. Als we ervan uitgaan dat een zitting ongeveer drie uur duurt van 9 tot 12 uur, dan betekent dit dat zij daarvoor een vergoeding ontvangen van 25 euro per uur. Collega's, ik weet niet of u recent de loodgieter hebt geraadpleegd maar aan deze prijs zal de loodgieter bij u geen diensten verrichten. Wij gaan deze mensen een belangrijke verantwoordelijkheid geven om in belangrijke, strafrechterlijke dossiers als alleenzetelend magistraat uitspraken te doen. Dit kan niet. Men heeft hier geprobeerd om alleen via een aankondiging iets te doen aan de gerechtelijke achterstand maar in de realiteit gebeurt er niets.

Wij hebben samen met collega Verherstraeten en mevrouw Van der Auwera een alternatief voorgesteld.

CD&V heeft een alternatief voorgesteld dat ertoe strekt op de plaatsen waar het hof van assisen regelmatig zetelt, bijkomende toegevoegde magistraten te benoemen. Dat is de oplossing voor het probleem dat zich voordoet. Vooral in de Vlaamse arrondissementen is er nog heel wat ruimte om toegevoegde magistraten te benoemen. Op die wijze kan men het probleem oplossen en effectief een bijdrage leveren tot het wegwerken van de overbelasting van de magistraten wanneer het hof van assisen zetelt. In zijn advies stelt de Raad van State dat het probleem niet moet worden opgelost door plaatsvervangende rechters alleen zetelend te laten zetelen, maar door een kaderuitbreiding. Zo ver zijn wij niet gegaan en hebben gekozen voor de oplossing van toegevoegde magistraten. Ons voorstel werd niet aanvaard.

Conclusie, mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, collega's, de beoordeling van het voorliggend wetsontwerp is eenvoudig en kan geformuleerd worden met een vraag. Waar zijn we in het Parlement mee bezig?! Het wetsontwerp dient tot niets en is nutteloos. De keuze om niet de evidente maatregelen te nemen, enerzijds de reparatie van het snelrecht-Verwilghen en, anderzijds de toekenning van toegevoegde magistraten op de plaatsen waar het hof van assisen zetelt, kunnen wij niet goedkeuren.

Toch een positieve noot. We vonden ons wel terug in het amendement van de heer Giet, dat een toegevoegde waarde heeft maar niet in het kader van de problematiek van de gerechtelijke achterstand maar in het kader van de rechten die men heeft om effectief op de rechtbank op een aantal initiatieven te reageren.

Mijnheer de voorzitter, mijn betoog was kort, kort omdat het wetsontwerp niet meer woorden waard is.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Vice-Prime Minister, colleagues, the draft law that precedes, will contribute nothing and therefore will not contribute to removing the judicial downturn, as the title of the draft law however suggests. I would like to make this very briefly clear.

Two measures are provided in the draft law.

First, the government wants to change the so-called procedure in case of appeal by process-verbal. What is it about? These are simple files, in which no persons have been detained and where there is no judicial investigation. There is only a preliminary examination, which is sufficient. Well, in the original text of the bill it is stipulated that the appearance is provided within two months. The draft law now intends to introduce in this law the amendment that the sentence must be pronounced within two months.

However, practice shows that the problem is not the deadline within which the judgment should be delivered. Practice shows that the problem is the duration of treatment. After all, if the file is presented to the hearing within two months, it often shows that additional investigation is needed, witnesses must be heard or experts should be appointed. At that point, the case is postponed and we are re-shiped with the normal deadlines and the judicial delay in the ordinary proceedings, as they are conducted. In that regard, the measure will therefore not contribute to accelerating the procedure.

Furthermore, there are no sanctions for non-compliance with the deadline set in the draft law. In any case, it will become a dead letter.

Furthermore, I would like to point out that the scope of the draft law is very limited. It is, as I said, about simple files, for which only a preliminary investigation is sufficient, where there are no arrests and for which there is no judicial investigation. This means that very few files will fall under the application.

Following the discussion in the committee, we proposed an alternative to the majority and to the Minister of Justice. We have proposed to repair the Highway Law of Minister Verwilghen. You know that in the previous legislature a speed law had been established for persons who were detained. They could appear in court within a week. However, that high-speed law was so poorly arranged that the Arbitration Court destroyed the main provisions, so that the high-speed law is now dead letter, has remained dead letter for a few years and cannot be applied.

If one wants to do something, one would actually much better repair the high-speed law so that an effective contribution can be made to remove the judicial lag.

This measure does not contribute and the other measure that is provided, in particular that magistrates, who sit in the court of assises as assistants, as assistors, could be replaced by substitute judges. Even this measure, Madam the Vice-Prime Minister, colleagues, will not have the effect that one could possibly expect. We have, by the way, fundamental problems with this initiative because the deputy judges are lawyers who sit as magistrates.

Following a number of hearings in our committee, including with Ms. Boliau and Mr. Risopoulos, who respectively spoke on behalf of the Order of the Flemish Balies and the Association of French-speaking balies, we have been explicitly told to abolish that system of replacement judges. This system only leads to a mix of roles: once you sit as a lawyer, then you sit as a magistrates. Now one must defend the criminal environment and then again one must condemn the criminal environment. It was precisely the representatives of the Balai who told us this explicitly. They have raised fundamental questions about the system itself of the deputy magistrates.

What will be done in this bill? They will have these deputy judges to sit even more and they will also be allowed to sit only in criminal cases. I can agree that the Deputy Magistrates sit in chambers with three judges where they can perform a function as second or third magistrates. But they ⁇  should not just sit and ⁇  not in criminal cases. At that time, we abolished the system of single-seated replacement judges because this Chamber was of the opinion that this was in fact irresponsible. We will now reintroduce this system and, by the way, take risks.

The question is, by the way, who will want to do that. First, there is responsibility. Secondly, one must find lawyers with ten years of experience who want to find the time to fulfill this task. Finally, colleagues, we must dare to test the bills to the reality. The Deputy Magistrates will receive a fee of 70 euros per session. If we assume that a session lasts about three hours from 9 to 12 hours, it means that they receive a fee of 25 euros per hour. Colleagues, I do not know if you recently consulted the plumber but at this price the plumber will not provide services with you. We will give these people an important responsibility to make judgments in important criminal court cases as single-seated magistrates. This cannot. There has been an attempt here to do something about the judicial backwardness only through an announcement, but in reality nothing happens.

We together with colleague Verherstraeten and Mrs. Van der Auwera have proposed an alternative.

CD&V has proposed an alternative aimed at appointing additional supplementary magistrates in the places where the Court of Assises regularly seats. That is the solution to the problem that arises. Especially in the Flemish arrondissements there is still a lot of room to appoint additional magistrates. In this way one can solve the problem and effectively contribute to eliminating the overload of the magistrates when the court of assises sits. In its opinion, the Council of State states that the problem should not be solved by allowing replacement judges to sit only seated, but by extending the framework. We have not gone so far and have chosen the solution of additional magistrates. Our proposal was not accepted.

Conclusion, Mr. Speaker, Mrs. Minister, colleagues, the assessment of the present bill is simple and can be formulated with a question. What are we doing in Parliament?! The bill is useless and useless. We cannot approve the choice of not taking the obvious measures, on the one hand, the repair of the High Court-Verwilghen and, on the other hand, the assignment of additional magistrates in the places where the court of assises is seated.

Still a positive note. However, we found ourselves back in Mr. Giet’s amendment, which has an added value but not in the context of the problem of judicial lag but in the context of the rights that one has to respond effectively to the court to a number of initiatives.

Mr. Speaker, my argument was short, short because the bill is no longer worth words.

#5

Official text

                    
                    Monsieur le président, sous la précédente législature, j'avais été amené à déposer une proposition de loi qui reprenait un ensemble de mesures tendant à lutter contre l'arriéré judiciaire ou, en tout cas, à accélérer la procédure. C'est avec plaisir que j'ai vu que ce projet de loi reprenait l'une ou l'autre mesure en les améliorant.

Dans le cadre d'un travail parlementaire, il est important de pouvoir écouter les praticiens, de prendre connaissance de leurs inquiétudes et de transformer certaines de leurs propositions en termes de loi sans pour autant devoir automatiquement passer par des réformes très importantes - même s'il en faut, certaines sont en cours au Sénat - qui occupent le parlement pendant des semaines, sinon des mois. On peut apporter des petites corrections et améliorations qui facilitent le travail quotidien des magistrats et ont, par conséquent, une influence positive vis-à-vis du justiciable.

Certes, des options sont prises. Je comprends bien ce que vient de dire M. Van Parys sur la problématique de la comparution immédiate. Si M. Van Parys devait effectivement décider, il souhaiterait sans doute relancer une procédure de "snelrecht", selon l'expression consacrée. En l'occurrence, l'option est de mieux faire fonctionner la procédure inscrite dans le Code d'instruction criminelle et de faire en sorte qu'elle soit mieux appliquée dans le quotidien plutôt que de retourner vers le "snelrecht".

Quant à la problématique des juges suppléants, nous en avons longuement parlé en commission. Il est vrai qu'en ce qui me concerne, cette mesure est tout à fait applicable. Je rappelle - et ce sera la seule chose que je dirai à cet égard - qu'en matière de justice de paix et de tribunal de police, les juges suppléants sont appelés à siéger seuls. On a tort - et ce n'est pas ce que fait M. Van Parys - de considérer que la justice de paix ou le tribunal de police traite de petits dossiers et que leur responsabilité serait moins importante ou moins lourde que celle du tribunal de première instance, par exemple. Enfin, je remercie la commission d'avoir accepté un de mes amendements, même s'il a fallu le retravailler, ce qui est normal puisque l'on essaie de réaliser un travail de qualité; ce n'est pas toujours facile et la matière est technique. Cet amendement permet aux victimes, et plus précisément aux parties civiles, de faire traiter les intérêts civils dans de meilleures conditions et en appliquant une procédure, je l'espère, plus efficace à l'avenir.

Translated text

Mr. Speaker, during the previous parliamentary term, I had been forced to submit a bill which included a set of measures aimed at combating judicial retardation or, in any case, to accelerate the procedure. It is with pleasure that I saw that this bill took one or the other step by improving them.

As part of parliamentary work, it is important to be able to listen to practitioners, to become aware of their concerns, and to transform some of their proposals in terms of law without automatically having to go through very important reforms – even if necessary, some are underway in the Senate – which occupy parliament for weeks, if not months. Small corrections and improvements can be made that facilitate the day-to-day work of magistrates and therefore have a positive influence on the justiciable.

Of course, options are taken. I understand what Mr. Mr. just said. Van Parys on the problem of immediate appearance. If Mr. Van Parys actually had to decide, he would probably want to resume a procedure of "snelrecht", according to the consecrated expression. In this case, the option is to improve the procedure set out in the Code of Criminal Instruction and to ensure that it is better applied in everyday life instead of returning to the “snelrecht”.

As for the problem of the Supplementary Judges, we have long talked about it in the committee. It is true that for me, this measure is entirely applicable. I remind you – and this will be the only thing I will say in this regard – that in matters of peace justice and police court, the replacement judges are called to sit alone. We are wrong - and that is not what Mr. does. Van Parys - to consider that peace justice or the police court deals with small cases and that their liability would be less important or less heavy than that of the court of first instance, for example. Finally, I thank the committee for accepting one of my amendments, even if it had to be reworked, which is normal since one tries to perform a quality work; it is not always easy and the matter is technical. This amendment allows victims, and more specifically civil parties, to have civil interests handled in better conditions and by applying a procedure, I hope, more efficient in the future.

#6

Official text

                    
                    Monsieur le président, je souhaite simplement confirmer que je soutiens le projet soumis au vote aujourd'hui.

A propos de l'intervention de M. Van Parys, je suis aussi partisan d'examiner plus avant ce qu'il y a moyen de faire pour une procédure plus rapide. Madame la ministre, je vous l'ai déjà dit à plusieurs reprises, selon moi, la lutte contre l'arriéré judiciaire suppose non seulement des mesures en amont mais aussi en aval. Dans ce cadre, une procédure plus rapide est une mesure qui devrait être réexaminée.

Translated text

#7

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, het is een nogal technisch ontwerp, dat in de commissie een zeer grote instemming heeft gekregen. Het werd goedgekeurd met 12 stemmen voor en slechts 1 onthouding. Gezien de eenstemmigheid verwijs ik naar het schriftelijk verslag.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★