General information
Full name plenum van 2001-06-20 10:03:00+00:00 in Chamber of representatives
Type plenum
URL https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip134.html
Parliament Chamber of representatives
You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!
Propositions that were discussed
Code
Date
Adopted
Title
50K1205
30/04/2001
✔
Projet de loi contenant le premier ajustement du Budget général des dépenses de l'année budgétaire 2001.
Discussions
You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.
Discussions statuses
ID
German
French
English
Esperanto
Spanish
Dutch
#0
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#1
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#2
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#3
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#4
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#5
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#6
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#7
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#8
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#9
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#10
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#11
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#12
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#13
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#14
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#15
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#16
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#17
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#18
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#19
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#20
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#21
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#22
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#23
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#24
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#25
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#26
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#27
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#28
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#29
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#30
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#31
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#32
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#33
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#34
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#35
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#36
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#37
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#38
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#39
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#40
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#41
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#42
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#43
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#44
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#45
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#46
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#47
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#48
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#49
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#50
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#51
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#52
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#53
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#54
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#55
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#56
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#57
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#58
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#59
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#60
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#61
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#62
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#63
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#64
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#65
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#66
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#67
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#68
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#69
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#70
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#71
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#72
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#73
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#74
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#75
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#76
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#77
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#78
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#79
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#80
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#81
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#82
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#83
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#84
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#85
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#86
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#87
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#88
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#89
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#90
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#91
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#92
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#93
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#94
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#95
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#96
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#97
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#98
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#99
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#100
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#101
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#102
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#103
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#104
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#105
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#106
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#107
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#108
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#0
#1
Official text
Dat is een uitstekend initiatief.
Translated text
This is an excellent initiative.
#2
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik wil hiertegen protesteren. Wij behandelen hier toch de begrotingscontrole. In de commissie hebben wij uitvoerige besprekingen gewijd aan deze begrotingscontrole. Wij zijn nu halfweg de legislatuur. Nu blijkt dat een aantal knipperlichten op oranje staan. De minister van Begroting zelf heeft aangekondigd dat er een evolutie is in de macro-economische omgevingsvoorwaarden waarin het begrotingsbeleid moet worden gevoerd. Er is ook in de media heel wat te doen over dat begrotingsbeleid. Uitgerekend op een ogenblik dat de Kamer gaat debatteren over iets belangrijks als een begrotingscontrole, verwijst de heer Desimpel naar zijn schriftelijk verslag. Ik vind dat zeer spijtig.
Translated text
I would like to protest against this. We are talking about budget control. In the committee we have devoted extensive discussions to this budget control. We are now halfway into the legislature. Now it turns out that some flashlights are on orange. The Minister of Budget himself has announced that there is an evolution in the macro-economic environmental conditions in which fiscal policy should be conducted. There is also a lot to do in the media about this budget policy. At a time when the House is about to debate something important such as budget control, Mr. Desimpel refers to his written report. I find this very regrettable.
#3
Official text
Ik neem daar akte van.
Translated text
I take records of that.
#4
Official text
Mijnheer de voorzitter, in iedere commissie worden de rapporteurs aangeduid. Bij de aanduiding ervan moet over deze problematiek misschien eens worden gepraat. Ik kan alleen meedelen dat naar mijn gevoelen de heer Desimpel een grondige reden heeft om toevallig hier niet aanwezig te kunnen zijn.
Translated text
In each committee the rapporteurs are appointed. In order to identify them, this issue may need to be discussed. I can only communicate that, in my feelings, Mr. Desimpel has a thorough reason for not being present here by chance.
#5
Official text
Geachte collega's, het is aangewezen dat de rapporteur aanwezig kan zijn, maar laten wij niet vergeten dat wij vandaag, woensdag, vergaderen en dat ligt voor de plenaire vergaderingen niet altijd in de lijn van de traditie.
Mijnheer Leterme, ik begrijp evenwel uw kritiek.
Translated text
Dear colleagues, it is appropriate that the rapporteur can be present, but let us not forget that we meet today, Wednesday, and that is not always in line with the tradition before the plenary sessions.
Mr. Leterme, I understand your criticism.
#6
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik weet dat u iets hebt tegen beroepsvolksvertegenwoordigers. Het is evenwel niet zo uitzonderlijk dat in de Kamer op een woensdag activiteiten worden gepland, waarbij een volksvertegenwoordiger kan worden geacht - eventueel, desgevallend, indien het hem past en als het in alle omstandigheden voor hem mogelijk is - hier aanwezig te zijn.
Translated text
I know you have something against professional representatives. However, it is not so exceptional that activities are planned in the House on a Wednesday, in which a representative of the people can be considered - possibly, if appropriate, if it suits him and if it is possible for him in all circumstances - to be present here.
#7
Official text
Il faut gérer son temps de telle manière qu'on puisse faire le maximum de ce qui vous est demandé.
Translated text
Manage your time in such a way that you can do the most of what you are asked to do.
#8
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik vraag een minuutje geduld omdat ik de tabellen die ik zal hanteren aan de bode heb gegeven om ze te kopiëren, teneinde het werk van de mensen die het verslag moeten maken, te vergemakkelijken.
Translated text
Mr. Speaker, I ask for a minute of patience because I have given the tables I will use to the messenger to copy them, in order to facilitate the work of the people who have to make the report.
#9
Official text
Dat is heel vriendelijk, mijnheer Leterme. Wilt u de bespreking reeds zonder deze tabellen aanvatten of zijn deze tabellen zeer nuttig?
Translated text
This is very kind, Mr. Leterme. Do you want to start the discussion already without these tables or are these tables very useful?
#10
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik gebruik nooit nutteloze documenten. Deze tabellen zijn zeer nuttig.
Translated text
I never use useless documents. These tables are very useful.
#11
Official text
Ik zie dat de tabellen er zijn.
U hebt het woord, mijnheer Leterme.
Translated text
I see that the tables are there.
You have the word, Mr. Leterme.
#12
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik wil eerst uiting aan mijn ongenoegen geven. De bespreking van de begroting vindt weliswaar plaats in aanwezigheid van de minister van Financiën, een goede zaak, maar ik had graag ook de minister van Begroting onder ons gehad.
Translated text
First, I want to express my dissatisfaction. The discussion of the budget takes place in the presence of the Minister of Finance, a good thing, but I would have liked to have the Minister of Budget among us.
#13
Official text
Mijnheer de voorzitter, de minister van Begroting komt.
Translated text
The Minister of Budget is coming.
#14
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik vraag dat omwille van praktische redenen. In de commissiebesprekingen werden immers belangrijke, niet-weerlegbare argumenten gehanteerd, waartegen de minister van Begroting in een eerste fase tegenwerpingen maakte. Het was de bedoeling om de bespreking van een aantal essentiële punten in de begroting, appreciatieverschillen tussen de minister en mijzelf, in de plenaire vergadering verder af te ronden. Daarom is het belangrijk dat de minister van Begroting hier aanwezig is. Dat is ook een van de redenen waarom ik het jammer vind dat het verslag niet wordt gebracht. Indien het verslag mondeling zou zijn gebracht, zou het duidelijk hebben aangetoond dat er over een aantal essentiële elementen discussie bestond.
In eerste instantie moet ik opmerken dat deze begrotingscontrole hallucinant is en dat omwille van twee redenen. Ten eerste, bij het begin van de bespreking van de begrotingscontrole zijn een aantal uitgangshypotheses verwoord. In de documenten inzake de begrotingscontrole wordt de financiële en budgettaire toestand van dit land beschreven. Bij het begin van de bespreking van de begrotingscontrole heeft de minister van Begroting echter gezegd dat er weinig rekening met de voorliggende begrotingscontrole moet worden gehouden. Ondertussen werden immers dermate wijzigingen in de macro-economische uitgangshypotheses aangebracht, maar ook in de uitgaven en vooral de inkomsten, waardoor zeer snel een nieuwe begrotingscontrole nodig zal zijn. Het is hallucinant dat in de memorie van toelichting - de documenten inzake de begrotingscontrole — nog steeds de taal wordt verwoord die wij reeds twee jaar horen, namelijk het is fantastisch, het is formidabel, het is het beste van de wereld.
Translated text
I ask for practical reasons. In fact, important, undisputed arguments were used in the committee discussions, against which the Minister of Budget made objections in the first phase. It was intended to further complete the discussion of a number of essential points in the budget, appreciation differences between the minister and me, in the plenary session. It is therefore important that the Minister of Budget is present here. This is also one of the reasons why I regret that the report is not delivered. If the report had been delivered orally, it would have clearly demonstrated that a number of essential elements were discussed.
First of all, I must note that this budgetary control is hallucinating, and that for two reasons. First, at the beginning of the discussion of budgetary control, a number of initial hypotheses have been formulated. The budget control documents describe the financial and budgetary situation of that country. At the beginning of the discussion on budgetary control, however, the Minister of Budget said that there is little to take into account the current budgetary control. In the meantime, changes have been made in the macroeconomic starting hypotheses, but also in the expenditure and especially in the revenue, which will require a new budgetary control very quickly. It is hallucinating that in the memory of explanation – the documents on budget control – the language we have heard for two years is still expressed, namely it is fantastic, it is formidable, it is the best of the world.
#15
Official text
Mijnheer Leterme, u vroeg om de minister van Begroting. De minister is daar.
Translated text
Mr. Leterme, you asked for the Minister of Budget. The Minister is there.
#16
Official text
Mijnheer de minister, ik was aan het uitleggen dat de begrotingscontrole voor ons hallucinant is omdat men in verband met deze begrotingscontrole in de memorie van toelichting nog uitgaat van een blauwe hemel en zonneschijn. U verklaarde echter dat er geen rekening mee moet worden gehouden omdat de toestand ondertussen dermate is geëvolueerd dat wij zeer binnenkort een nieuwe begrotingscontrole, die uitzonderlijk kort voor de zomer zal moeten plaatsvinden, zullen moeten hebben. Dat is misschien een beetje een paniekreactie.
Ik wil drie tot vier punten bespreken waarover een meningsverschil bestond - een normale zaak tussen meerderheid en oppositie - inzake belangrijke onderdelen van het begrotingsbeleid.
Een eerste meningsverschil tussen de regering en onszelf - de collega's van mijn fractie weten dat wij deze strijd reeds een aantal maanden voeren, om niet te zeggen sinds het begin van deze legislatuur - is de discussie over de evolutie van de fiscale druk. Sommigen zeggen over deze fiscale druk dat hij drastisch daalt dankzij de blauwe deelname aan de regering. Paul De Grauwe, ook een blauwe, heeft reeds aangetoond dat met blauwen in de regering de fiscale druk normaliter niet daalt maar veeleer toeneemt. Op een bepaald moment is in elk geval zelfs gezwaaid met de bewering dat de mensen 10% minder belastingen zullen betalen. Welnu, niets is minder waar.
Collega Marc Van Peel heeft hier ooit met de advertentie van de VLD in de hand overtuigend aangetoond dat de belastingdruk niet is gedaald. Bovendien blijkt halfweg de legislatuur dat er op dat vlak geen enkel signaal werd gegeven over een daling van die fiscale druk, wel integendeel. De fiscale druk, zijnde de verhouding tussen het geheel aan fiscale ontvangsten versus het bruto binnenlands product, stijgt onbetwistbaar. Het aandeel van ons bruto binnenlands product dat gaat naar verplichte fiscale heffingen is nog altijd aan het stijgen en dit in weerwil van grote verklaringen vanuit de meerderheid.
Translated text
Mr. Minister, I was explaining that the budget control is hallucinating for us because in connection with this budget control in the explanatory memory one still assumes a blue sky and sunshine. However, you stated that this should not be taken into account because the situation has evolved so much that we will very soon have to have a new budgetary control, which will exceptionally have to take place shortly before the summer. This may be a panic reaction.
I would like to discuss three to four points on which there was a disagreement – a normal matter between majority and opposition – on key aspects of fiscal policy.
A first disagreement between the government and ourselves – the colleagues in my group know that we have been fighting this struggle for several months, not to say since the beginning of this legislature – is the discussion about the evolution of fiscal pressure. Some say about this fiscal pressure that it drops drastically thanks to the blue participation in the government. Paul De Grauwe, also a blue, has already demonstrated that with blue in the government, the fiscal pressure normally does not decrease but rather increases. At some point, in any case, it is even blurred with the claim that people will pay 10% less taxes. Nothing is less true.
Colleague Marc Van Peel has here once convincingly demonstrated with the advertisement of the VLD in hand that the tax pressure has not decreased. In addition, halfway the legislature shows that there was no sign of a decrease in that fiscal pressure in this area, but on the contrary. The fiscal pressure, which is the ratio of total tax revenues versus gross domestic product, is increasing undeniably. The share of our gross domestic product that goes to mandatory tax charges is still rising, and this despite large statements from the majority.
#17
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik kan de spreker haast niet verstaan omdat er enorm veel ruis op het geluid zit.
Translated text
I can hardly understand the speaker because there is a huge amount of noise in the sound.
#18
Official text
Nu ik een goede verstandhouding heb met de Nederlanders wil ik de Kamer niet spenen van het betoog van de heer Leterme.
Gaat het nu beter, mijnheer Goyvaerts?
Translated text
Now that I have a good understanding with the Dutch people, I do not want the Chamber to be removed from the discourse of Mr. Leterme.
Is it better now, Mr. Goyvaerts?
#19
Official text
Nu gaat het beter.
Translated text
Now it is better.
#20
Official text
Ik dacht even dat u de vertaling volgde.
Translated text
I thought you followed the translation.
#21
Official text
Nee, het is enkel om de spreker nog beter te horen.
Translated text
No, it is just to hear the speaker even better.
#22
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik zou collega Goyvaerts het volgende willen zeggen over de laatste vondst van de heer Slangen inzake de communicatieaanpak van de regering. Tijdens de eerste fase werden vervelende dingen gewoon platgewalst via de media en via allerlei ingrepen zoals slogantaal en half verkapte leugens. Nu het wat moeilijker wordt, schakelt men ook nieuwe technieken in. Als het wat vervelend wordt voor de meerderheid, gebruikt men geen argumenten maar gewoon de ruis. U zult merken dat dit de komende weken ook in andere dossiers zal worden gebruikt.
Toen wij onze mening gaven over de fiscale druk heeft de minister in De Morgen van 5 juni 2001 verklaard, ik citeer: "... hij zit er bijna 30 miljard Belgische frank naast. De fiscale druk zal naar beneden gaan, zeker als je in tegenstelling tot Leterme ook rekening houdt met de parafiscale druk". Als ik spreek over fiscale druk heb ik het uiteraard over de fiscale druk en niet de parafiscale druk. Dit argument heeft dan ook totaal geen betekenis want het gaat over fiscale en niet over parafiscale druk.
Trouwens, in het regeerakkoord staat een passus die exclusief gaat over fiscale druk en waarbij wordt gesproken van een gestadige daling in de loop van de legislatuur van die fiscale druk. Er werd dus een toezegging gedaan aan de bevolking dat de fiscale druk onder paars-groen zal dalen. De minister heeft op 28 mei 2001 tijdens de besprekingen in de commissie voor de Financiën en de Begroting volhard in de boosheid toen hij zei, ik citeer: "Om absoluut te bewijzen dat de fiscale druk zou stijgen, wordt wel een zeer bijzondere rekenkunde gehanteerd en wordt geen rekening gehouden met de sociale bijdragevermindering". De essentie van fiscale druk is dat het daarbij gaat over de fiscaliteit en niet over de parafiscaliteit.
Ik geef toe dat mijn betoog wat saai en cijfermatig zal zijn, maar dit is het gevolg van de besprekingen in de commissie.
Ik moet toch het een en ander rechtzetten omtrent het verwijt dat de minister ons maakt, namelijk dat wij een verkeerde rekenkunde zouden gebruiken. Mijnheer de minister, wij zijn uitgegaan van een reële groei van 2,8% en een deflator van 1,5%. Dit zijn onze cijfers niet, dit zijn cijfers uit de algemene toelichting bij de begroting. Men kan dus bezwaarlijk beweren dat wij het BBP cijfer bewust laag ingeschat hebben. Wij schatten het in op 10.355 miljard, de regering op 10.394 miljard Belgische frank. De regering gaat hierbij uit van een reële groei van 2,5% en een deflator van 2,3%. Wij gingen echter uit van de cijfers van de algemene toelichting bij de begroting. Stel nu echter dat wij wel de uitgangspunten van de minister volgen en niet uitgaan van de documenten van de minister. Stel dat we uitgaan van gecorrigeerde cijfers inzake groei, neem nu 2,0 tot 2,3%. Dit is de gemiddelde voorspelling van een aantal banken en instellingen zoals Fortis, BBL, Dexia, KBC enzovoort. De gouverneur van de Nationale Bank heeft recent zelfs verklaard dat 2,3 tot 2,6% groei de meest realistische voorspelling is. Ik denk dat dit ongeveer het letterlijke citaat is van de gouverneur van de Nationale Bank. Indien wij deze cijfers hanteren levert ons dat een BBP op van 10.353 miljard Belgische frank. Dit leidt samen met de geraamde fiscale ontvangsten - het cijfer uit uw algemene toelichting - tot een fiscale druk van 28,67%. De verhouding fiscale ontvangsten versus BBP, geraamd op basis van de uitgangspunten die ik u zonet schetste, levert dus een fiscale druk op van 28,67%. Deze rekenkunde stoot, bij dit resultaat van 28,67% fiscale druk, op de meest verregaande tegenwerpingen van uw kant.
Translated text
Mr. Speaker, I would like to say the following about Mr. Slangen’s latest findings on the government’s communication approach. During the first phase, annoying things were simply scattered through the media and through all sorts of interventions such as slogans and half-covered lies. As things get more difficult, new technologies are also being used. When it becomes somewhat annoying to the majority, they do not use arguments but just the noise. You will notice that this will also be used in other files in the coming weeks.
When we gave our opinion on the fiscal pressure, the Minister in De Morgen of 5 June 2001 stated, I quote: "... It is worth ⁇ 30 billion Belgian francs. The fiscal pressure will go down, especially if, unlike Leterme, you also take into account the parafiscal pressure.” When I speak of tax pressure, of course, I mean the fiscal pressure and not the parafiscal pressure. This argument therefore has no meaning at all because it is a matter of fiscal and not of parafiscal pressure.
Furthermore, the government agreement contains a passage that exclusively deals with fiscal pressure and speaks of a steady decrease in the course of the legislature of that fiscal pressure. Therefore, a commitment was made to the population that the fiscal pressure will drop under purple-green. On May 28, 2001, during the discussions in the Committee on Finance and Budget, the Minister persisted in anger when he said, I quote: "To absolutely prove that the fiscal pressure would rise, a very special calculation is used and the reduction of social contributions is not taken into account." The essence of fiscal pressure is that it is about taxation and not about parafiscality.
I admit that my argument will be somewhat boring and numerical, but this is the result of the discussions in the committee.
I must, however, correct one thing about the accusation that the minister makes us, namely that we would use a wrong calculation. Mr. Minister, we have assumed a real growth of 2.8% and a deflator of 1.5%. These are not our figures, these are figures from the general explanation to the budget. Therefore, one can argue that we have consciously underestimated the GDP figure. We estimate it at 10.355 billion, the government at 10.394 billion Belgian francs. The government expects a real growth of 2.5 percent and a deflator of 2.3 percent. However, we started from the figures in the general explanation to the budget. Imagine, however, that we follow the principles of the Minister and do not rely on the documents of the Minister. Suppose we assume corrected figures on growth, now take 2,0 to 2.3%. This is the average forecast of a number of banks and institutions such as Fortis, BBL, Dexia, KBC and so on. The governor of the National Bank recently even stated that 2.3 to 2.6% growth is the most realistic forecast. I think this is about the literal quote of the Governor of the National Bank. If we use these figures, that GDP will amount to 10.353 billion Belgian francs. This, together with the estimated tax receipts – the figure from your general explanation – leads to a tax pressure of 28.67%. The ratio of tax revenues versus GDP, estimated on the basis of the principles I described to you recently, thus creates a tax pressure of 28.67%. This calculation, with this result of 28.67% tax pressure, pushes on the most extensive counter-rejections on your part.
#23
Official text
Mijnheer de minister, indien u wenst dat uw woorden voor de geschiedenis worden geboekstaafd, moet u voor de micro spreken. Mijnheer Leterme, gelieve de minister de gelegenheid te laten voor een repliek.
Translated text
Mr. Minister, if you want your words for history to be bookmarked, you must speak in front of the microphone. Mr. Leterme, please allow the Minister an opportunity for a response.
#24
Official text
Mijnheer Leterme, u moet weten waarover u praat. U rekende met een reële groei van 2,3% en een inflatie van 2,2% en u neemt de fiscale inkomsten uit ons document, nietwaar?
Translated text
Mr. Leterme, you need to know what you are talking about. You expected a real growth of 2.3% and an inflation of 2.2% and you take the tax revenues from our document, right?
#25
Official text
Uit uw document, inderdaad.
Translated text
From your document, of course.
#26
Official text
Wij hebben echter rekening gehouden met een reële groei van 2,5% om de fiscale inkomsten te berekenen.
Translated text
However, we took into account a real growth of 2.5% to calculate tax revenues.
#27
Official text
Mijnheer de minister, wij moeten het debat voeren op basis van gegevens.
Translated text
The debate must be based on data.
#28
Official text
Akkoord, maar als u de reële groei inschat op 2,3% moet u echter ook de fiscale inkomsten herberekenen op 2,3%. Wij hebben alles berekend op basis van 2,5% groei.
Translated text
However, if you estimate real growth at 2.3% you will also need to re-calculate tax revenues at 2.3%. We calculated everything based on 2.5% growth.
#29
Official text
Mijnheer de minister, wij gaan uit van uw cijfers die u voorlegt aan deze Kamer. Alles evolueert, dag na dag evolueren uw cijfers. Uw opgegeven cijfer is 2977,5 miljard Belgische frank. Zelfs als wij geen rekening houden met de uitgangshypothese inzake economische groei en deflator, maar wel met de gecorrigeerde hypothese, dan levert ons dat een fiscale druk op van 28,67%. Dit is een getal dat de minister van Financiën Reynders, van blauwe signatuur, zal interesseren. Een fiscale druk van 28,67% is nog altijd een stijging van de fiscale druk in vergelijking met het begin van de legislatuur. Uiteraard houdt het bij een stijging van de fiscale druk geen steek tegenargumenten aan te voeren verwijzende naar het feit dat de parafiscale druk zal dalen. Op dat moment voeren we dit debat verkeerd. Hiermee sluit ik mijn eerste bemerking dan ook af.
Een tweede dispuut tussen de regering, de minister van Begroting en onszelf heeft betrekking op de evolutie van de primaire uitgaven. De oppositie beweert niet als enige dat er een probleem is bij de primaire uitgaven zowel in het algemeen, als wat entiteit 1 betreft. Intussen zijn er andere verantwoordelijken in dit land die reeds een vermanende vinger opsteken en waarschuwen voor een te hoge stijging van de primaire uitgaven. Men voorspelt problemen inzake het behalen van het stabiliteitsprogramma.
En aangezien de primaire uitgaven te veel stijgen zal dat voor problemen zorgen wil men het stabiliteitsprogramma tot een goed einde brengen en wil men de norm van 1.5% of 1.8% groei op de primaire uitgaven bereiken.
In dat verband citeer ik een uitspraak van minister Vande Lanotte in De Morgen van 5 juni 2001: "Ieder jaar gaan wij ervan uit dat er ongeveer 20 miljard van de begroting niet wordt uitgegeven. Zo doet men dit al tien jaar omdat je nooit 100% van je budget kunt spenderen. En wat doet Leterme nu? Hij neemt de reële uitgaven van het jaar 2000, vergelijkt deze met de begroting 2001, waar die 20 miljard inzitten" — wat juist is — "en zo bewijst hij dat de primaire uitgaven te snel stijgen. Zo is het niet moeilijk natuurlijk".
In de commissie gaat de minister nog een stap verder en ik voeg er meteen aan toe dat ik de woorden die hij gebruikte betreur. (Onderbreking door minister Vande Lanotte)
Uiteraard leeft u in een mediamaatschappij, mijnheer de minister. De degradatie die u uitte is evenwel nog erger gezien uw woorden in parlementaire documenten verschijnen. U zei immers letterlijk: "Ronduit intellectueel oneerlijk is de berekening van de uitgavenevolutie. Een correcte vergelijking van de cijfers vereist onder meer dat rekening gehouden wordt met een traditionele kredietonderbenutting van minstens 20 miljard frank". Dit laatste argument werd trouwens ook in De Morgen verwoord. Deze woorden werden opgenomen in het verslag - dat de rapporteur ons daarnet overigens niet gunde - van de commissiebespreking van 28 mei 2001.
Het meningsverschil tussen meerderheid en oppositie betreft, enerzijds, de fiscale druk en, anderzijds, de evolutie van de primaire uitgaven. In dat verband laat ik terloops opmerking dat inmiddels de gouverneur van de Nationale Bank bij wijze van spreken intellectueel zijn kamp koos en onze stellingen bijtreedt. Qua politieke obediëntie kan de gouverneur nochtans niet worden verweten een christen-democraat te zijn; ik gebruik deze term omdat de voorbije weken "christen-democraat" inderdaad als een verwijt wordt beschouwd.
Mijnheer de minister, volgens ons houdt uw verantwoording geen steek. U zegt dat wij voor 2000 uitgingen van reële gerealiseerde cijfers waarbij geen rekening werd gehouden met een onderbenutting van 20 miljard frank en dat wij voor 2001 cijfers uit de begroting namen waarin de voorziene kredieten van 20 miljard frank wel zouden zitten. Alzo onderbouwt u onze stelling.
Translated text
Mr. Minister, we assume from your figures that you present to this Chamber. Everything evolves, day after day your figures evolve. Your indicated figure is 2977,5 billion Belgian francs. Even if we do not take into account the initial hypothesis of economic growth and deflator, but rather the corrected hypothesis, that creates a fiscal pressure of 28.67%. This is a number that will interest Minister of Finance Reynders, of blue signature. A fiscal pressure of 28.67% is still an increase in fiscal pressure compared to the beginning of the legislature. Obviously, in the event of an increase in the fiscal pressure, it does not stop to raise counter-arguments referring to the fact that the parafiscal pressure will fall. At that time, we are conducting this debate wrongly. Thus I conclude my first comment.
A second dispute between the government, the Minister of Budget and ourselves relates to the evolution of primary spending. The opposition does not solely claim that there is a problem with primary expenditure both in general and with regard to entity 1. Meanwhile, there are other officials in this country who are already raising a warning finger and warning of an excessive increase in primary spending. It is expected to have difficulties in achieving the stability programme.
And since primary spending increases too much will cause problems, we want to bring the stability program to a good end and we want to reach the norm of 1.5% or 1.8% growth on primary spending.
In this regard, I quote a statement by Minister Vande Lanotte in De Morgen of 5 June 2001: "Every year we assume that about 20 billion of the budget is not spent. This has been done for ten years because you can never spend 100% of your budget. What does Leterme do now? He takes the actual expenditure of the year 2000, compares it to the budget of 2001, where those were 20 billion" — which is correct — "and thus proves that the primary expenditure is rising too quickly. It is not difficult, of course.”
In the committee, the minister goes a step further and I immediately add that I regret the words he used. (Interrupted by Minister Vande Lanotte)
You are living in a media society, Mr. Minister. However, the degradation you expressed is even worse given your words appear in parliamentary documents. After all, you said literally: “The calculation of expenditure evolution is purely intellectually unfair. A correct comparison of the figures requires, among other things, that a traditional credit underuse of at least 20 billion francs be taken into account.” This last argument, by the way, was also expressed in De Morgen. These words were included in the report – which the rapporteur did not like us at the same time – of the committee meeting of 28 May 2001.
The disagreement between majority and opposition concerns, on the one hand, the fiscal pressure and, on the other hand, the evolution of primary spending. In this regard, I would like to point out that now the Governor of the National Bank has intellectually chosen his camp and is contributing to our statements. In terms of political obedience, however, the governor cannot be blamed for being a Christian Democrat; I use this term because the past weeks of "Christian Democrat" are indeed considered a blame.
Mr. Minister, we believe that your responsibility does not stand aside. You say that for 2000 we spent real realised figures without taking into account a under-use of 20 billion francs and that for 2001 we took figures from the budget which would include the foreseen credits of 20 billion francs. In this way you support our position.
#30
Official text
Bij de correctie hebben wij die 20 miljard afgetrokken, maar u hebt ze eraan toegevoegd.
Translated text
In the correction, we deducted those 20 billion, but you added them.
#31
Official text
Ik ga daar straks op in.
Mijnheer de minister, wat het jaar 2000 betreft, gingen wij uit van een bedrag van 1.117,7 miljard Belgische frank aan primaire uitgaven, entiteit I, dus voor het luik federale overheid. Dat cijfer komt uit de begrotingscontrole 2000, meer bepaald bladzijde 17 van de algemene toelichting bij de initiële begrotingsopmaak 2001. Het gaat dus om het totaal van de lopende kapitaalsuitgaven, exclusief uiteraard deze met betrekking tot de rijksschuld. Dit zijn wel degelijk kredieten, terwijl u insinueert dat wij uitgingen van reële cijfers.
Op het bedrag van 1.117,7 miljard frank pasten wij twee correcties toe: enerzijds, verminderingen met 6,2 miljard investeringssubsidie die werd doorgestort aan de NMBS, in verband met de HST met betrekking tot de strook AntwerpenRotterdam en, anderzijds, 2,1 miljard frank, zijnde de doorstorting ten belope van slechts 11/12 van de kredieten ter financiering van de investeringen door de NMBS. Die truc werd later herhaald, maar mits bijpassingen.
Zo komen wij tot een bedrag van 1.109,3 miljard. In dat verband, mijnheer de minister, geeft u in uw antwoord toe, ik citeer: "De regering heeft in 2000 inderdaad gebruik gemaakt van de goede budgettaire situatie om een aantal latente of vaststaande schulden, waaronder de investeringssubsidie aan de NMBS voor de strook Antwerpen-Nederland, Antwerpen-Rotterdam, vervroegd te betalen". Welnu, indien u deze uitgaven in rekening brengt om de primaire uitgaven van 2000 te berekenen, dan betekent dit dat u deze kunstmatig verhoogt, zodanig dat de vergelijking tussen 2000 en 2001 wordt vertekend.
Voor 2001 zijn we effectief uitgegaan van kredieten die op een volledig analoge manier als voor 2000 zijn berekend, op basis van de algemene toelichting bij de begrotingscontrole van 2001, die we op bladzijde 11 aantreffen. We hebben hier ook een aantal correcties op toegepast, waarvan u de gegrondheid in het debat niet hebt weerlegd. Ik zal deze verduidelijken.
In de eerste plaats verwijs ik naar een verhoging met 1.721.500.000 frank met betrekking tot het schoolwaarborgfonds. Ik zal daar straks, omwille van de communautaire dimensie van deze kwestie, op terugkomen.
Ten tweede, een verhoging met 1.750.000.000 frank met betrekking tot de veiligheidscontracten, financiering, RSZ en BPO.
Ten derde, een verhoging met 1.100.000.000 frank, die men aanrekent op diverse thesaurierekeningen van Landsverdediging. U hebt terecht gezegd dat dit in het verleden, onder andere in het kader van het plan-Delcroix en de uitvoering ervan, reeds is gebeurd. Deze rekeningen zouden volgend jaar door de minister worden geannuleerd en tot variabele kredieten worden omgevormd zodat — ik citeer de minister — "deze gedebudgetteerde middelen opnieuw geïntegreerd worden in de volgende algemene uitgavenbegroting 2002." Dat is op zich, beleidsmatig, een goede maatregel. Wij hebben u dat trouwens in de commissie gezegd. In elk geval, er gebeurt ten belope van 1.100.000.000 frank een uitgave via die thesaurierekening.
De vierde correctie die wij doen heeft betrekking op een verhoging van 1.034.000.000 frank voor het krediet inzake het begrotingsfonds omdat het betaald educatief verlof naar de RVA wordt overgeheveld.
We komen uit op een bedrag van 1.168.000.000 frank, dat samengevoegd met de bedragen van daarstraks, een nominale stijging van 5,29% betekent, wat rekeninghoudend met een deflator van 2,2 tot 2,3% een reële stijging van ruim 3% geeft. Dit percentage moet uiteraard ten aanzien van de uitgavennorm van 1,5 tot 1,8% worden afgezet. Dit onderbouwt onze stelling, die ondertussen ook door de gouverneur van de Nationale Bank wordt ondersteund, dat op het vlak van de primaire uitgaven het knipperlicht in elk geval op oranje staat. Dat is niet politiek bedoeld, maar er moet worden voor gewaarschuwd dat u inzake de primaire uitgaven een gemakkelijke begrotingspolitiek aan het voeren bent en dat u de norm, die u in het kader van het stabiliteitsprogramma zelf mee hebt opgelegd, niet haalt, tenzij u in de begrotingscontrole niet alleen de kleine accidentjes rond de BTW en de ziekte- en invaliditeitsverzekering zou aanpakken, maar ook tot kredietreducties zou overgaan. Dit zou de stelling onderbouwen dat we hier een hallucinant debat over deze begrotingscontrole voeren.
Wat entiteit 1 betreft, blijven wij bij onze stelling, die door de Hoge Raad voor de Financiën en de Nationale Bank wordt onderschreven, dat de norm met betrekking tot de primaire uitgaven die van toepassing is op entiteit 1, op de volledige entiteit 1 van toepassing is, zijnde de federale overheid, maar ook de sociale zekerheid. Wij hebben kunnen uiteenzetten wat onze inschatting is inzake de evolutie van de primaire uitgaven, luik federale overheid. Als we gaan kijken wat de evolutie is inzake primaire uitgaven met betrekking tot de sociale zekerheid — het tweede onderdeel van entiteit 1 — dan moeten wij besluiten dat ook daar de situatie niet bemoedigend is. Er is geen sprake van een compenserende, lagere groei van primaire uitgaven dan 1,5 tot 1,8% in het luik van de sociale zekerheid. De primaire uitgaven voor 2000 waren initieel begroot op 1.680.100.000.000 frank — algemene toelichting bladzijde 97 — wat gecorrigeerd voor overschrijdingen een bedrag van 1.694.500.000.000 frank oplevert. De primaire uitgaven voor de sociale zekerheid van 2001 werden initieel begroot op 1.754.900.000.000 frank — bladzijde 66 van de algemene toelichting — wat gecorrigeerd voor overschrijdingen 1.763.500.000.000 frank voor 2001 inhoudt.
Vandaar de nominale stijgingen in de uitgaven van de sociale zekerheid, wat de initiële begrotingscijfers betreft, van 4,45%, en wat de gecorrigeerde cijfers betreft, van 4,1%. De reële stijging bedraagt dus voor de ene vergelijking 2,2% en voor de andere 1,8%. Voor het jaar 2000 hebben we de initiële begrotingscijfers genomen, vermeerderd met de begrotingsoverschrijding in het RIZIV van 14,4 miljard frank, zoals door de minister in de commissie werd aangegeven. Voor het jaar 2001 hebben we rekening gehouden met een overschrijding in het RIZIV van 8,6 miljard frank in vergelijking met de initiële begrotingscijfers, tevens overeenkomstig de verklaring van de minister.
Ik concludeer dat de overschrijding in het luik federale overheid uiteraard niet wordt gecompenseerd door het tweede luik, de sociale zekerheid; ook daar wordt de norm van 1,5% immers niet bereikt. Op basis van de samenvatting van deze gedetailleerde gegevens, stellen wij een stijging vast van de primaire uitgaven in het eerste luik van 2,55%. Mijnheer de minister, eenvoudige rekenkunde leert ons dat dit uiteraard veel hoger ligt dan uw ambitie en uw toezegging om dit te beperken tot 1,5% of 1,8%. De gouverneur van de Nationale Bank en alle observatoren hebben dus gelijk: zij bevestigen onze stelling dat men, halfweg de legislatuur, op het vlak van de primaire uitgaven te ver is gegaan, dat u een te laks beleid hebt gevoerd, dat u te lang bent blijven stilstaan en dat u te weinig uw verantwoordelijkheid hebt genomen. Dit heeft uiteraard implicaties voor de structurele sanering van de overheidsfinanciën. U viert de teugels op het vlak van de primaire uitgaven; u maakt geen gebruik van de verbeterde conjunctuur, van de hogere ontvangsten en van de sterke economische groei om niet alleen op conjunctureel maar ook op structureel gebied de begroting te saneren.
Collega's, ik heb een aantal punctuele weerleggingen van de minister in verband met onze stelling over de terugkeer van het spook van de debudgetteringen genoteerd. In feite flatteren de debudgetteringen nog het resultaat van de evolutie van de primaire uitgaven.
Ten eerste, is er de kritiek dat de fiscale druk stijgt in tegenspraak met het regeerakkoord. Ten tweede, mijnheer de minister, u gaat te ver met de primaire uitgaven en u haalt uw doelstellingen niet. Wij baseren ons op uw eigen cijfers en op de vaststelling dat u uitgaven vooruitschuift of nog snel in rekening brengt voor het jaar 2000. Op 28 mei 2001 zegt u in de commissie voor de Financiën en de Begroting: "De bewering dat gebruik wordt gemaakt van debudgetteringen is absoluut onjuist. In tegenstelling tot het verleden gebeurt de begrotingsopmaak nu op de meest orthodoxe wijze. Ik ben dan ook zeer formeel: alle overheidsuitgaven zijn correct in rekening gebracht bij de berekening van het vorderingssaldo van de overheid".
Mijnheer de minister, het is voor het debat van belang te wijzen op het feit dat u spreekt van een vorderingssaldo. Indien u in de commissie voor de Financiën en de Begroting ons betoog aandachtig had gevolgd, zou u begrepen hebben wat wij verstonden onder debudgetteringen. Voor ons zijn de debugetteringen, waarvan sprake in deze documenten over de begrotingscontrole, manipulaties om de zaak vooruit en achteruit te schuiven. Zoals daarstraks aangetoond, zit u in de rats en gebruikt u deze manipulaties om het resultaat van de primaire uitgaven op het niveau van de federale overheid te flatteren; dit is het niveau waar de norm van 1,5% van toepassing is, wat door u ook niet wordt betwist.
Mijnheer de minister, het is nogal logisch dat die debudgetteringen niet altijd een gevolg hebben voor het vorderingssaldo, omdat het vorderingssaldo volgens de definitie van het Verdrag van Maastricht ook betrekking heeft op alle verrichtingen buiten de begroting en niet alleen binnen de begroting. Het hanteren van de definitie van het vorderingssaldo volgens het Verdrag van Maastricht weerlegt uw argument, waarin u veelvuldig wijst op de non-impact op het vorderingssaldo, om aan te tonen dat uw manipulaties geen debudgettering zouden zijn.
Wat de punctuele opmerkingen betreft, heb ik in de geschreven versie van uw antwoorden vastgesteld dat u de CVP gelijk geeft inzake haar standpunten met betrekking tot de renteuitsparing, de UMTS-licenties voor ongeveer 600 miljoen frank, het schoolwaarborgfonds, het Copernicus-plan, de BSE-crisis, de problematiek van de RVA. In de feiten geeft u ons telkenmale gelijk! U weerlegt ons argument inzake debudgettering slechts met het argument dat dit geen impact heeft op het vorderingssaldo. Het debat draait niet rond het vorderingssaldo maar rond de flattering van de evolutie van de primaire uitgaven! Ik kan heel wat voorbeelden geven maar zal me beperken tot een voorbeeld dat een communautaire dimensie heeft. Ik herhaal dat de minister met het argument van een nuleffect op het vorderingssaldo de stelling van de CVP niet weerlegt dat de primaire uitgaven niet alleen slecht evolueren maar bovendien geflatteerd worden door debudgetteringen en manipulaties zoals vooruit- en achteruitschuiven van uitgaven.
Ik wens een voorbeeld, het dossier van het schoolwaarborgfonds, toe te lichten omdat het niet alleen van belang is in de context van de debudgetteringen maar ook op het communautaire vlak deining heeft veroorzaakt. De minister zal moeten toegeven dat de CVP tijdens de bespreking van de begrotingscontrole in de commissie als eerste aan de kaak heeft gesteld dat er via de verhoging van de dotatie van het schoolwaarborgfonds een overheveling op obscure wijze gebeurt van 275 miljoen frank aan het Franstalig onderwijs.
Mijnheer Eerdekens, het is jammer dat uw PSfractie niet aanwezig is. U zult moeten toegeven dat de PS vandaag niet even talrijk aanwezig is als de vorige keer bij de overdracht van meer middelen voor het Franstalig onderwijs. Vandaag gebeurt dit minder opvallend. U hebt echter opnieuw reden tot vieren. Alhoewel het peanuts zijn, schalengeld zoals wij dat noemen, hebt u de afspraak gemist om dit opnieuw te vieren met een massale aanwezigheid van uw fractie.
Mijnheer de minister, als we over deze aanpassing van de begroting zouden moeten stemmen, kon u uw koffers pakken. U wijst naar de CVP-fractie. Op dit ogenblik zijn wij vijfmaal zo belangrijk als de PS-fractie! Op dit ogenblik is de oppositie sterker vertegenwoordigd dan de meerderheid. Mijnheer de minister van Institutionele Hervormingen, u weet dat leden van de regering geen stemrecht hebben. U wilt dit opnieuw aanpassen.
Translated text
I will go into that later.
Mr. Minister, as regards the year 2000, we assumed an amount of 1.117.7 billion Belgian francs in primary expenditure, entity I, thus for the liqueur of the federal government. That figure comes from the Budget Control 2000, specifically page 17 of the general explanation to the initial drafting of the 2001 budget. It is, therefore, the total of the current capital expenditure, excluding, of course, those related to the government debt. These are indeed credits, while you are insinuating that we are based on real figures.
At the amount of 1.117,7 billion francs we apply two corrections: on the one hand, reductions of 6.2 billion investment subsidy passed on the NMBS, in connection with the HST relating to the Strip AntwerpRotterdam and, on the other hand, 2.1 billion francs, representing the transfer of only 11/12 of the credits for financing the investments by the NMBS. That trick was repeated later, but subject to adjustments.
Thus, we reach an amount of 1.109,3 billion. In this regard, Mr. Minister, you acknowledge in your answer, I quote: “In 2000, the Government has indeed used the good budgetary situation to pay in advance a number of latent or fixed debts, including the investment subsidy to the NMBS for the Antwerp-Netherlands strip, Antwerp-Rotterdam.” Well, if you charge these expenses to calculate the primary expenses of 2000, it means that you are increasing them artificially, so that the equation between 2000 and 2001 is distorted.
For 2001 we have effectively based on appropriations calculated in a completely analogue manner as for 2000, on the basis of the general explanation of the budgetary control of 2001, which we find on page 11. We have also applied a number of corrections to this issue, the validity of which you did not refute in the debate. I will clarify these.
First of all, I refer to an increase of 1,721,500,000 francs in relation to the school guarantee fund. I will return to this later, because of the Community dimension of this issue.
Second, an increase of 1.750,000,000 francs in relation to the security contracts, financing, RSZ and BPO.
Third, an increase of 1,100,000,000 francs, which is attributed to various treasury accounts of Land Defense. You have rightly stated that this has already happened in the past, including within the framework of the Delcroix Plan and its implementation. These accounts would be cancelled by the Minister next year and converted into variable appropriations so — I quote the Minister — “these de-budgeted resources will be reintegrated into the next general budget of expenditure 2002.” That is, politically, a good measure in itself. We have said this in the committee. In any case, an amount of 1,100,000,000 francs is spent through that treasury account.
The fourth correction we make concerns an increase of 1,034.000.000 francs for the budget fund appropriation because the paid educational leave is transferred to the RVA.
We assume an amount of 1.168.000.000 francs, which, combined with the amounts subsequently, means a nominal increase of 5.29%, which, taking into account a deflator of 2.2 to 2.3% gives a real increase of more than 3%. This percentage should, of course, be deducted in relation to the expenditure standard of 1.5 to 1.8%. This supports our position, which is supported by the Governor of the National Bank, that in terms of primary spending the flashlight is at least orange. This is not politically intended, but it should be warned that you are pursuing an easy fiscal policy with regard to primary expenditure and that you will not meet the standard you have imposed in the framework of the Stability Program, unless in the budget control you would not only address the minor accidents surrounding VAT and the health and disability insurance, but also switch to credit reductions. This would support the assertion that we are conducting a hallucinating debate here about this budget control.
With regard to Entity 1, we remain in our position, endorsed by the High Council for Finance and the National Bank, that the standard relating to primary expenditure applicable to Entity 1, applies to the entire Entity 1, which is the federal government, as well as the social security. We have been able to explain what our estimate is regarding the evolution of primary spending, lique federal government. If we look at the evolution of primary expenditure related to social security—the second part of entity 1—we must conclude that the situation is not encouraging either. There is no compensatory, lower growth of primary spending than 1.5 to 1.8% in the social security loop. The primary expenditure for 2000 was initially budgeted at 1.680.100.000.000 francs — general explanation page 97 — which, corrected for excesses, yields an amount of 1.694.500.000.000 francs. The primary social security expenditure of 2001 was initially budgeted at 1,754.900.000.000 francs — page 66 of the general explanation — which, corrected for excesses, represents 1,763.500.000.000 francs for 2001.
Hence the nominal increases in social security expenditure, in terms of the initial budget figures, of 4.45%, and in terms of the adjusted figures, of 4.1%. The real increase is therefore 2.2% for one equation and 1.8% for the other. For the year 2000 we took the initial budget figures, multiplied by the budget surplus in the RIZIV of 14.4 billion francs, as indicated by the Minister in the committee. For the year 2001, we took into account a surplus in RIZIV of 8.6 billion francs compared to the initial budget figures, also in accordance with the statement of the Minister.
I conclude that, of course, the excess in the federal government leak is not compensated by the second leak, the social security; even there the norm of 1.5% is not achieved. Based on the summary of these detailed data, we record an increase in primary spending in the first leak of 2.55%. Mr. Minister, simple computation teaches us that this is obviously much higher than your ambition and your commitment to limit it to 1.5% or 1.8%. So the Governor of the National Bank and all the observers are right: they confirm our statement that, halfway from the legislature, you have gone too far in terms of primary spending, that you have conducted a too lax policy, that you have been staying too long and that you have taken your responsibilities too little. This, of course, has implications for the structural recovery of public finances. You celebrate the tightening of primary spending; you do not use the improved conjuncture, the higher revenue and the strong economic growth to sanitize the budget not only on the conjunctual but also on the structural level.
Colleagues, I have noted a number of punctual rejection by the Minister in connection with our statement about the return of the ghost of the debugging reports. In fact, the debugging estimates still flat the result of the evolution of primary spending.
First, there is the criticism that the fiscal pressure rises in contradiction with the government agreement. Second, Mr. Minister, you are going too far with primary spending and you are not achieving your goals. We rely on your own figures and on the determination that you are forecasting expenditures for the year 2000. On 28 May 2001, you said in the Committee on Finance and Budget: "The claim that debugging bills are used is absolutely incorrect. Unlike in the past, budgeting is now done in the most orthodox way. I am therefore very formal: all public spending has been correctly charged in the calculation of the government’s claim balance.”
Mr. Minister, it is important for the debate to point out the fact that you are talking about a claim balance. If you had closely followed our discussion in the Committee on Finance and Budget, you would have understood what we understood by debugging quotes. For us, the debugging, which is mentioned in these documents on budget control, is manipulation to push the matter forward and backward. As shown later, you sit in the rats and use these manipulations to flat the outcome of the primary spending at the level of the federal government; this is the level where the norm of 1.5% applies, which is also not contested by you.
Mr. Minister, it is quite logical that those debugging estimates do not always have an effect on the balance of claims, since the balance of claims, as defined in the Maastricht Treaty, also covers all transactions outside the budget and not only within the budget. The use of the definition of the balance of claims under the Maastricht Treaty contradicts your argument, in which you frequently point to the non-impact on the balance of claims, to demonstrate that your manipulations would not be debuggeting.
As for the punctual comments, I have found in the written version of your answers that you are correct with the CVP regarding its views on interest savings, the UMTS licenses for approximately 600 million francs, the school guarantee fund, the Copernicus plan, the BSE crisis, the problem of RVA. In fact, you give us the telkenmale right! You refute our argument regarding debuggeting only with the argument that this has no impact on the claim balance. The debate is not about the balance of claims but about the flattering of the evolution of primary spending! I can give many examples but will limit myself to an example that has a community dimension. I repeat that the Minister, with the argument of a zero effect on the balance of claims, does not refute the statement of the CVP that primary spending not only develops poorly but is also flated by debugging quotes and manipulations such as forward and backward shifting of spending.
I would like to clarify an example, the dossier of the School Guarantee Fund, because it is not only important in the context of the debugging budgets but also has caused dementia at the Community level. The Minister will have to admit that the CVP, during the discussion of budget control in the committee, was the first to point out that through the increase of the dotation of the school guarantee fund, an obscure removal of 275 million francs to the French-speaking education is taking place.
Mr. Eerdekens, it is a pity that your PSF is not present. You will have to admit that the PS today is not as numerous as the previous time when transferring more funds for French-speaking education. Today this happens less noticeably. However, you have another reason to celebrate. Although they are peanuts, shale money as we call it, you have missed the appointment to celebrate this again with a massive presence of your faction.
Mr. Minister, if we were to vote on this budget adjustment, you could pick up your suitcases. You point to the CVP group. At the moment, we are five times more important than the PS group! At the moment, the opposition is more represented than the majority. Mr. Minister of Institutional Reforms, you know that members of the government do not have the right to vote. You want to adjust this again.
#32
Official text
U moet de minister niet opwarmen.
Translated text
You should not warm the minister.
#33
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik spreek alleen voor mijn fractie. (Onderbreking door minister Vande Lanotte)
Mijnheer de minister, ik zou niet zo zeker zijn, want steeds meer blijkt dat degenen die tot de meerderheid gerekend worden bij stemmingen niet altijd met de meerderheid stemmen. Laat ons terzake niet te optimistisch zijn.
Translated text
I speak only for my group. (Interrupted by Minister Vande Lanotte)
Mr. Minister, I would not be so sure, because it is increasingly shown that those counted as the majority in votes do not always vote with the majority. Let us not be too optimistic about this.
#34
Official text
Mijnheer de minister, u heeft het warm. Ik zie het.
Translated text
Mr. Minister, you are warm. I see it.
#35
Official text
Mijnheer de voorzitter, de heer Vande Lanotte zegt interessante dingen over de debatcultuur.
Translated text
Mr. Vande Lanotte says interesting things about the debate culture.
#36
Official text
Mijnheer de voorzitter, dit is een van de weinige dingen waarvoor de meerderheid de oppositie warm heeft kunnen maken. Ik heb immers vastgesteld dat u daarmee ook begonnen bent. Natuurlijk, ondertussen heeft er iemand gezegd dat we daar beter niet zouden over praten tenzij hij dit gezegd heeft in publiek.
Translated text
This is one of the few things for which the majority has been able to warm up the opposition. I realized that you started this too. Of course, in the meantime, someone has said that we’d better not talk about it unless he has said it in public.
#37
Official text
Mijnheer Leterme, mijnheer Vande Lanotte er bestaat een heel mooi spreekwoord.
Translated text
Mr. Leterme, Mr. Vande Lanotte there is a very beautiful proverb.
#38
Official text
Il existe un très beau proverbe français qui dit "il y a une différence entre les endroits où l'on cultive et les endroits où l'on est cultivé".
Translated text
There is a very beautiful French proverb that says "there is a difference between the places where one grows and the places where one is grown."
#39
Official text
Et on ne tient plus le coup.
Translated text
And we are no longer holding.
#40
Official text
Wat het schoolwaarborgfonds betreft leiden we uit de begrotingsdocumenten af dat er een overheveling gebeurt, een extra overheveling, mijnheer Eerdekens, van 275 miljoen BEF naar het Franstalig onderwijs, waar wij de vinger op de wonde hebben gelegd. Deze overheveling gebeurt via zeer obscure methoden. Men doet dit door een krediet van 1,446.5 miljard in te schrijven met het opschrift "toelage aan het Nationaal Waarborgfonds voor Schoolgebouwen" en men schrapt dit krediet op de begroting van Wetenschapsbeleid. Vervolgens schrijft men een nieuw krediet in, voor een bedrag van 1,721.5 miljoen in de Rijksschuldbegroting, zodat het voor een buitenstaander, en dus ook voor iemand die de parlementaire controle moet verzekeren op het begrotingsbeleid nog moeilijker wordt om te achterhalen wat daar in de feiten met die gelden gebeurt. Na ingewonnen inlichtingen blijkt dat die 275 miljoen BEF zal gebruikt worden om het deficit aan Franstalige zijde op te vangen, een deficit dat bestaat, onder meer, uit een tekort van 100 miljoen bij de Service Général des Garanties des Infrastructures Scolaires Subventionnées (SGGISS). Dit is een bestuur dat verantwoordelijk is voor het administratief beheer van de leningscontracten en daarnaast een eventueel beroep op een staatswaarborg mogelijk te maken ten bedrage van 175 miljoen BEF voor een atheneum dat ressorteert onder het Franstalig onderwijs.
Translated text
As far as the school guarantee fund is concerned, we infer from the budget documents that there is a surcharge, an additional surcharge, Mr. Eerdekens, of 275 million BEF to French-speaking education, where we have put our finger on the wound. This overhaul is done through very obscure methods. This is done by subscribing a credit of 1,446.5 billion titled "subsidy to the National Guarantee Fund for School Buildings" and withdrawing this credit from the budget of Science Policy. Subsequently, a new credit is signed, for an amount of 1,721.5 million in the Riksgeld budget, so that it becomes even more difficult for an outsider, and therefore also for someone who must ensure the parliamentary control of fiscal policy, to find out what is actually happening with those funds. According to information obtained, the 275 million BEF will be used to cover the deficit on the French-speaking side, a deficit consisting, among other things, of a deficit of 100 million at the Service Général des Garanties des Infrastructures Scolaires Subventionnées (SGGISS). This is a board that is responsible for the administrative management of the loan contracts and also to enable a possible appeal to a state guarantee in the amount of 175 million BEF for an Atheneum that falls within the French language education.
#41
Official text
Om te onderbouwen dat dit "stoemelings" moest worden geregeld, wil ik toch wijzen op een pittig detail. In de algemene toelichting, de verantwoording bij de algemene uitgavenbegroting die door de minister namens de regering is neergelegd, blijkt dat het Nationaal Waarborgfonds voor Schoolgebouwen enkel mag dienen, wat voor het Rekenhof en andere instanties van belang kan zijn, voor verplichtingen uit het verleden, met name rentetoelagen, de verwijlinteresten daarop eventueel en een borgstelling door de Staat. Beiden zijn desgevallend het gevolg van principiële beloften van voor 31 december 1989, zijnde de datum van inwerkingtreding van de bijzondere financieringswet. Het zal ons benieuwen op welke wettelijke basis men zich zal beroepen om het beroep op dit krediet eventueel te wettigen.
Translated text
To support the fact that this “stummeling” had to be arranged, I would like to point out a spicy detail. In the general explanation, the accountability with the general expenditure budget submitted by the Minister on behalf of the Government, it shows that the National Guarantee Fund for School Buildings may only serve, which may be of interest to the Court of Auditors and other bodies, for past obligations, in particular interest allowances, the referral fees on them, if any, and a guarantee by the State. Both are the result of principled promises made before 31 December 1989, the date of entry into force of the Special Financing Act. We will be curious at what legal basis one will rely on to eventually legitimize the resort to this credit.
#42
Official text
Wat de debudgetteringen betreft kunnen wij vele voorbeelden geven. Deze zijn in het verslag opgenomen, dus wij gaan ons wat dat betreft beperken. Naast onze vaststelling, op basis van de documenten van de minister zelf, dat de fiscale druk niet daalt, maar integendeel licht stijgt in dit land, is onze tweede belangrijke kritiek dat op het vlak van de primaire uitgaven er een belangrijke overschrijding is. Deze werd ondertussen ook onderkend en benadrukt door en terechtgewezen door de gouverneur van de Nationale Bank. Daarnaast wordt het overschrijdend groeicijfer van de primaire uitgaven geflatteerd als men rekening zou houden met alle debudgetteringen en andere manipulaties die gebeuren in het kader van deze begrotingscontrole.
Translated text
With regard to the debugging quotations, we can give many examples. These are included in the report, so we will limit ourselves in this regard. In addition to our conclusion, based on the documents of the minister himself, that the fiscal pressure does not decrease, but on the contrary, it increases slightly in this country, our second major criticism is that there is a significant excess in terms of primary spending. In the meantime, this was also recognized and emphasized by and justified by the Governor of the National Bank. In addition, the excess growth rate of the primary expenditure is flated if all debugging estimates and other manipulations occurring in the context of this budgetary control are taken into account.
#43
Official text
Een derde kritiek, die ook gedeeld wordt door de gouverneur van de Nationale Bank, is het feit dat de regering blijkbaar teert op de budgettaire marge. Sinds twee jaar worden epische discussies gewijd aan de vragen waar die budgettaire marge nu voor staat en in welke mate de toch beperkte marge geweld aan wordt gedaan. Ik neem tabel 22 van het jaarverslag van de Nationale Bank als uitgangspunt voor de berekening van de budgettaire marge. Overigens besteed ik nogal wat aandacht aan bronvermelding, aangezien de regering vaak het ontbreken van enige bronvermelding gebruikt om geruis op onze stellingen te brengen.
Translated text
A third criticism, which is also shared by the governor of the National Bank, is the fact that the government appears to be tearing on the budget margin. For two years, epic discussions have been devoted to the questions of what that budget margin now stands for and to what extent the yet limited margin of violence is being addressed. I take Table 22 of the National Bank’s Annual Report as the starting point for calculating the budget margin. By the way, I pay quite a bit of attention to source citation, as the government often uses the lack of any source citation to make noise about our statements.
#44
Official text
Welnu, als wij deze tabel actualiseren en rekening houden met de kosten, verbonden aan het Lambertmont-akkoord dat nog moet worden goedgekeurd, blijkt dat de budgettaire marge, zelfs bij het respecteren van de 1,5 tot 1,8groeinorm van de primaire uitgaven - quod non, maar dat zal niet gebeuren - ruimschoots wordt overschreden. Ik som de factoren even op waarmee ik rekening heb gehouden, zodat wij op basis van objectieve en rationele argumenten kunnen debatteren: de uitgaven ingevolge de hervorming van de personenbelasting, per jaar uitgezet, de afschaffing van de aanvullende crisisbijdrage, de maatregelen ter bevordering van de werkgelegenheid, de sociale correcties, de investeringen en subsidies voor de NMBS, de extra kredieten voor ontwikkelingssamenwerking, het sociaal akkoord voor de non-profitsector, de belastingvermindering in het Vlaamse Gewest en de uitvoering van het Lambermont-akkoord - zelfs als wij geen rekening houden met Lambermont is er een probleem. De budgettaire marge in procenten van het bruto binnenlands product, berekend door de Hoge Raad voor de Financiën bij een primaire uitgavengroei conform de vooropgestelde doelstellingen bedraagt 0,6% in 2002 - zonder eventuele toekomstige maatregelen komen wij, zoals gezegd, nu al aan 0,68% -; in 2003 komen wij aan 1,26% waar normaal 1,1% wordt verwacht en in 2004 komen wij aan 1,56% in plaats van 1.5% en in 2005 loopt dat op tot 2,12%. Deze cijfers houden geen rekening met een economische groei lager dan 2,5%, wat niet meer zo hypothetisch is. Destijds heeft minister Vande Lanotte zich stoer op de borst geklopt en verklaard dat hij als socialist toch een correct begrotingsbeleid kon voeren en het goudhamsterprincipe zou toepassen. Daarbij ging hij uit van een economische groei van 2,5%. Vandaag zien wij dat die groeiprognose van 2,5%, die destijds werd onderschat in vergelijking met wat in 2000 kon worden verwacht, de komende jaren veeleer te optimistisch moet worden genoemd dan wel realistisch. Kijken wij maar naar de 1,6 tot 1,7-groei in de Verenigde Staten.
Translated text
Well, if we update this table and take into account the costs associated with the Lambertmont agreement that is yet to be approved, it turns out that the budget margin, even in compliance with the 1.5 to 1.8 growth norm of primary spending - quod non, but that won't happen - will be greatly exceeded. I will summarize the factors that I have taken into account so that we can debate on the basis of objective and rational arguments: the expenses due to the personal tax reform, deferred annually, the abolition of the additional crisis contribution, the measures to promote employment, the social corrections, the investments and subsidies for the NMBS, the additional credits for development cooperation, the social agreement for the non-profit sector, the tax reduction in the Flemish Region and the implementation of the Lambermont Agreement – even if we do not consider Lambermont there is a problem. The budgetary margin in percentages of gross domestic product, calculated by the High Council for Finance at a primary expenditure increase in accordance with the set targets, is 0.6% in 2002 – without any future measures we are, as mentioned, already at 0.68% –; in 2003 we are at 1.26% where normally 1.1% is expected, and in 2004 we are at 1.56% instead of 1.5% and in 2005 it rises to 2.12%. These figures do not take into account economic growth below 2.5%, which is no longer as hypothetical. At the time, Minister Vande Lanotte knocked himself hard on the chest and stated that as a socialist he could still conduct a correct fiscal policy and apply the golden hamster principle. He predicted an economic growth of 2.5%. Today we see that that growth forecast of 2.5%, which was then underestimated compared to what could be expected in 2000, must be called overly optimistic for the coming years rather than realistic. Just look at the 1.6 to 1.7 growth in the United States.
#45
Official text
Noteer hierbij dat ik geen rekening heb gehouden met de onverwacht vroege overschrijding van de spilindex, waardoor de sociale uitkeringen en de overheidslonen drie maanden vroeger werden verhoogd. Noch hield ik rekening met een aantal kleinere uitgaven. Zelfs als we daarmee geen rekening houden, komen we uit op de evolutie zoals daarnet geschetst.
Translated text
Please note that I have not taken into account the unexpected early exceeding of the pile index, which resulted in the increase of social benefits and government wages three months earlier. I didn’t even take into account some smaller expenses. Even if we do not take this into account, we come out of evolution as described above.
#46
Official text
Bij die uiteenzetting moeten de verschillende maatregelen worden gevoegd waarmee wij rekening houden om vast te stellen dat de budgettaire marges overschreden zijn. In feite is dat de derde belangrijke kritiek van de CVP ten aanzien van deze begrotingscontrole. Daarbovenop komen de door uzelf onderkende problemen in de ziekteverzekering. Die ziekteverzekering stevent blijkbaar af op een tekort van meer dan 8 miljard frank, ondanks de 42 miljard frank extra input in het RIZIV.
Translated text
This statement should be accompanied by the various measures that we take into account in determining that the budget margins have been exceeded. In fact, that is the third major criticism of the CVP regarding this budgetary control. On top of that comes the problems you recognize in health insurance. That health insurance is apparently reduced to a deficit of more than 8 billion francs, despite the 42 billion francs additional input in the RIZIV.
#47
Official text
Ook de uit de hand lopende primaire uitgaven moeten wij toevoegen. Rond de overschrijding van de budgettaire marge zei ik net nog dat wij rekening moeten houden met een evolutie van primaire uitgaven van 1,5%.
Translated text
We also need to add outstanding primary expenses. Around the exceeding of the budget margin, I just said that we must take into account an evolution of primary spending of 1.5%.
#48
Official text
Bovendien moeten wij denken aan de tegenvallende BTW-inkomsten. Minister van Financiën Reynders en minister van Begroting Vande Lanotte geven voor die tegenvallende BTW-inkomsten in allerlei verklaringen een tegenstrijdige uitleg.
Translated text
In addition, we must consider the falling VAT income. Minister of Finance Reynders and Minister of Budget Vande Lanotte give a contradictory explanation for those falling VAT revenues in all sorts of statements.
#49
Official text
Wij moeten ook rekening houden met een vergetelheid van de minister van Binnenlandse Zaken om 1,1 miljard frank in te schrijven ter financiering van de bescherming en de beveiliging van de euro-transporten. Het gaat om de beveiliging van de transporten van geld in het kader van de introductie van het chartaal gebruik van de euro.
Translated text
We must also take into account the Minister of the Interior’s forgetting to subscribe 1.1 billion francs to finance the protection and security of the euro transport. It is about the security of money transfers in the context of the introduction of the charter use of the euro.
#50
Official text
Als men rekening houdt met al die voorvallen, dan is het begrijpelijk dat de minister van Begroting vorige maand plots paniekerig zei dat hij wel een document begrotingscontrole voorlegde, maar dat men daarmee eigenlijk geen rekening moest houden. De toestand was namelijk dermate ontspoord dat hij ze niet meer onder controle had. Voor de zomer moest nog snel een extra begrotingscontrole worden ingelast. Gezien de situatie is dat zeer begrijpelijk.
Translated text
If one takes into account all these events, then it is understandable that the Minister of Budget last month suddenly panicked said that he was presenting a document of budget control, but that it was actually not to be taken into account. The situation was so disturbed that he could no longer control them. Before the summer, an additional budget control had to be launched. Given the situation, this is very understandable.
#51
Official text
Tot hier gaat onze kritiek op deze begrotingscontrole. Ik had nog een passus over de manier waarop wij het begrotingsbeleid zouden zien tijdens de komende legislaturen. In grote lijnen hebben wij het daarover gehad in de commissie. Uit respect voor de collega's laat ik dat onderdeel van mijn uiteenzetting achterwege. Ik heb onze kritiek in drie lijnen uiteengezet. Ten eerste, de vaststelling dat de fiscale druk in België stijgt ondanks de blauwe deelname aan de regering. Het gaat om de verhouding tussen de fiscale heffingen en het bruto binnenlands product. Ten tweede, de vaststelling dat u de norm van 1,5% voor de primaire uitgaven niet haalt. Integendeel, die norm wordt ruimschoots overschreden, ondanks gebruikmaking van trucs zoals debudgettering en manipulaties van uitgaven. Ten derde, het is evident dat de budgettaire marge ruimschoots is overschreden, zelfs al houdt men nog geen rekening met de onheilstijdingen die ons wachten en met een aantal nog niet ingeschreven vergetelheden en kredieten.
Translated text
Here is our criticism of this budget control. I had another passage about how we will see fiscal policy during the upcoming legislatures. We have discussed this in the committee. In respect for my colleagues, I omit this part of my statement. I have expressed my criticism in three lines. First, the finding that tax pressure in Belgium is rising despite the blue participation in the government. It is about the ratio between tax charges and gross domestic product. Second, the determination that you do not get the standard of 1.5% for the primary expenditure. On the contrary, that standard is largely exceeded, despite the use of tricks such as debuggeting and manipulation of spending. Thirdly, it is evident that the budget margin has been largely exceeded, even though the unhealthy periods that await us and a number of unregistered forgetting and credits are not yet taken into account.
#52
Official text
De heer Van Rompuy zal in het debat straks deze kritiek nog aanvullen. Volgens mij zijn deze drie punten van kritiek voldoende materie om een repliek van de regering te mogen verwachten, zonder dat het tweede luik nu uitvoerig moet worden behandeld.
Translated text
Mr. Van Rompuy will further comment on this in the debate. In my view, these three points of criticism are sufficient matter to expect a replica from the government, without the second loophole being now dealt with in detail.
#53
Official text
Monsieur le président, messieurs les vice-premiers ministres, chers collègues, un budget peut être à la fois ambitieux et prudent; ce n'est pas contradictoire. (Interruption de
Translated text
A budget can be both ambitious and prudent; it is not contradictory. (Interruption of
#54
Official text
Monsieur Leterme, M. Eerdekens vient de commencer son intervention et vous l'interrompez déjà!
Translated text
Mr Leterme, Mr. Eerdekens has just begun its intervention and you are already interrupting it!
#55
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik had als openingszin verwacht: "Le PS se réjouit...". Ik hoor echter een andere zin. Ik vraag me af of de heer Eerdekens er zeker van is dat hij wel de juiste toespraak bij zich heeft.
Translated text
Mr. Speaker, I had expected as the opening sense: “Le PS se réjouit...”. I hear a different sentence. I wonder if Mr. Eerdekens is sure that he has the right speech.
#56
Official text
Vous avez raison: il faut toujours être optimiste dans la vie. Je ne comprends pas vos appréhensions.
Translated text
You are right: you must always be optimistic in life. I do not understand your concerns.
#57
Official text
Il vaut mieux être heureux pour deux!
Translated text
It is better to be happy for two.
#58
Official text
Le ministre du Budget a fait du bon travail. Je n'ai donc aucune raison de douter de ses immenses qualités.
C'est avec satisfaction que nous constatons que les comptes publics sont à présent en équilibre. Après toutes les années de déficit budgétaire, nous voyons enfin la fin du tunnel à ce propos.
Malheureusement, nous ne pouvons pas pavoiser excessivement. Il faut rester prudent parce que l'autosatisfaction serait le plus grand des pièges si elle nous engageait dans des dépenses que nous ne pourrions plus maîtriser. A supposer que les taux d'intérêts remontent demain, nous nous retrouverions dans une perspective d'endettement et nous connaîtrions à nouveau un effet "boule de neige" de la dette publique. Il faut par conséquent rester prudent et mesuré.
Je ne sais pas qui, au sein du gouvernement, a inventé le terme "hamster doré" que j'ai pu lire dans la presse. En tout cas, cette politique du "hamster doré" peut nous plaire car le hamster est une espèce à protéger et il est fort sympathique. Qu'il soit doré, autant avoir un peu trop de graisse que trop peu; il vaut mieux avoir des réserves.
En ce qui concerne les grandes lignes de ce budget, je constate que: 1° le gouvernement s'est basé sur les hypothèses émises par le Bureau du Plan; c'est positif; 2° le gouvernement s'est aussi basé sur une hypothèse de croissance du PIB de 2,5 %, ce qui est très raisonnable; 3° il n'a pas été tenu compte de la baisse récente des taux d'intérêts; 4° les recettes fiscales et parafiscales ont été estimées avec prudence et je m'en réjouis.
Malgré la volonté de prudence, nous trouvons malgré tout des effets novateurs dans cet ajustement budgétaire. En effet, le plan annuel 2001-2005 constitue une étape importante dans la mesure où une série de priorités du parti socialiste sont rencontrées, et ce dans la limite des marges disponibles. Nous sommes heureux que des dépenses soient adoptées pour permettre de faire face au vieillissement de la population. Je pense notamment au financement des pensions, des communautés et des régions et à la modernisation de la sécurité sociale, qui nous est chère. Des moyens sont aussi dégagés pour lutter contre la pauvreté et pour améliorer le fonctionnement des services publics.
En ce qui concerne l'emploi, nous sommes aussi très satisfaits des moyens mis à la disposition de la vice-première ministre, Mme Onkelinx, et ce dans le cadre de cinq points: 1° le renforcement de l'approche préventive du chômage des jeunes; 2° l'effort fourni dans le cadre de la convention de premier emploi; 3° une diminution des pièges à l'emploi par la réduction des charges; 4° les incitants à la création d'entreprise; 5° des moyens sont consacrés pour améliorer l'égalité des chances et notamment accroître le taux d'emploi féminin en garantissant aux femmes des emplois durables et de qualité, ainsi qu'une meilleure conciliation de la vie familiale et professionnelle.
Nous sommes tout à fait satisfaits de ce budget. Contrairement à mon collègue, M. Leterme, mon intervention ne sera donc pas très longue. Je rappellerai simplement — et je l'ai dit au ministre des Finances avant de monter à la tribune — qu'il est important de dégager une solution en vue de réduire la contribution des communes à l'impôt d'Etat. Je parle des additionnels communaux à l'impôt des personnes physiques. Il semblerait que ce soit bientôt le cas. Si la solution peut être trouvée, ce sera un coup de pouce pour les finances communales. Nous nous réjouissons qu'un accord puisse intervenir à ce sujet au sein du gouvernement. Tous les municipalistes siégeant dans cette assemblée seront sensibles à ce coup de pouce, même si les montants sont dérisoires.
Enfin, je voudrais une fois de plus exprimer mes craintes, partagées par de nombreux municipalistes, quant à l'impact de la réforme des polices. J'ai vraiment le sentiment, même si cela ne concerne pas cet ajustement budgétaire, que la réforme des polices démarre comme un train fou lancé dans le brouillard, car à ce jour, on ignore les charges financières à supporter par le gouvernement fédéral et les communes.
On a peut-être sous-estimé l'impact que pourrait avoir cette réforme, notamment sur les finances locales. A titre d'exemple, je citerai le transfert de l'équipement de la gendarmerie pour les zones de police locale, le transfert du personnel. L'Etat étant son propre assureur...
Translated text
The Minister of Finance has done a good job. I have no reason to doubt his immense qualities.
It is with satisfaction that we see that the public accounts are now in balance. After all the years of budget deficit, we finally see the end of the tunnel in this regard.
Unfortunately, we can’t overweight. We must remain cautious because self-satisfaction would be the biggest of the traps if it engaged us in expenses that we could no longer control. Assuming that interest rates rise tomorrow, we would find ourselves in a debt perspective and we would again experience a “snowball” effect of public debt. Therefore, it is necessary to be careful and measured.
I don't know who, within the government, invented the term "golden hamster" that I was able to read in the press. In any case, this policy of the "golden hamster" may please us because the hamster is a species to be protected and it is very sympathetic. Whether it is golden, it is better to have a little too much fat than too little; it is better to have reserves.
Regarding the general lines of this budget, I find that: 1° the government has based on the assumptions issued by the Plan Office; this is positive; 2° the government has also based on a GDP growth hypothesis of 2.5%, which is very reasonable; 3° the recent decline in interest rates has not been taken into account; 4° the tax and parafiscal revenues have been estimated with caution and I welcome this.
Despite the willingness to be cautious, we still find innovative effects in this budget adjustment. Indeed, the Annual Plan 2001-2005 constitutes an important step in the way a series of priorities of the Socialist Party are met, and this within the limits of the available margins. We are pleased that spending is adopted to help cope with the ageing population. I think in particular of the financing of pensions, communities and regions and the modernization of social security, which is dear to us. Funding is also available to combat poverty and improve the functioning of public services.
In terms of employment, we are also very satisfied with the resources available to Deputy Prime Minister, Ms Onkelinx, in five points: 1° strengthening the preventive approach to youth unemployment; 2° the effort provided under the First Employment Convention; 3° reducing employment traps by reducing burdens; 4° incentives to start ⁇ ; 5° resources are devoted to improving equal opportunities and in particular increasing the employment rate of women by guaranteeing women sustainable and quality jobs, as well as better conciliation of family and work life.
We are very satisfied with this budget. Unlike my colleague, Mr. Leterme, my speech will not be too long. I will simply remind — and I told the Minister of Finance before going up to the tribune — that it is important to come up with a solution in order to reduce the contribution of the municipalities to the state tax. I am referring to the municipal additionals to the tax on natural persons. It seems that this will soon be the case. If the solution can be found, it will be a boost for municipal finances. We are pleased that an agreement can be reached on this issue within the government. All municipalists sitting in this assembly will be sensitive to this push, even if the amounts are ridiculous.
Finally, I would like to once again express my fears, shared by many municipalists, regarding the impact of the police reform. I really feel, even if it is not about this budget adjustment, that the policy reform starts like a crazy train thrown into the fog, because to date, we ignore the financial burdens to bear by the federal government and municipalities.
We may have underestimated the impact that this reform could have, ⁇ on local finances. As an example, I will cite the transfer of gendarmerie equipment to local police areas, the transfer of personnel. The state is its own insurer.
#59
Official text
De heer Tant wenst even te interveniëren. Er zijn wat problemen met de geluidsinstallatie. Men is bezig ze op te lossen.
Translated text
Mr. Tante wants to intervene. There are some problems with the sound installation. They are working to resolve them.
#60
Official text
Mijnheer de voorzitter, technische problemen kunnen mij niet tegenhouden.
Mijnheer de voorzitter, ik ben blij met het laatste deel van het betoog van de heer Eerdekens. U zult zich herinneren dat wij in de loop van de voorbije maanden voortdurend gewaarschuwd hebben voor de manier waarop de politiehervorming door de zittende minister van Binnenlandse Zaken wordt aangepakt. Wij hebben geen instemming of zelfs reactie gekregen van de meerderheid toen er nog tijd was om in te grijpen. Mijnheer Eerdekens, vandaag komt u hier jeremiëren over een minister die de mist ingaat. Jammer dat u dat niet vroeger hebt onderkend. Mijnheer de voorzitter, het zou goed zijn als wij een oude traditie in ere zouden kunnen herstellen. Als er interpellaties worden gehouden, zou men namelijk tenminste de goede wil kunnen tonen om nog even naar elkaar te luisteren. Dat zou kunnen voorkomen dat men moet komen zeggen dat de oppositie eigenlijk gelijk had als het kalf helemaal verdronken is. Ik betreur dat.
Translated text
Technical problems cannot stop me.
Mr. Speaker, I am pleased with the last part of Mr. Eerdekens’ speech. You will remember that over the past few months we have been constantly warning about the way the police reform is addressed by the sitting Minister of Home Affairs. We did not receive approval or even response from the majority when there was still time to intervene. Mr. Eerdekens, today you come here to Jeremiah about a minister who enters the mist. It is a pity that you did not recognize this earlier. It would be good if we could restore an old tradition in honour. If interpellations are held, at least one could show goodwill to listen to each other for a moment. That could prevent one from coming to say that the opposition was actually right if the calf was completely drowned. I regret that.
#61
Official text
Monsieur Tant, quasiment chaque jeudi, M. Eerdekens adresse une question à son ministre favori, M. Duquesne, sur un sujet qui le passionne: la réforme des polices.
Translated text
Almost every Thursday, Mr. Eerdekens addresses a question to his favourite minister, Mr. Duquesne, on a subject that fascinates him: the reform of the police.
#62
Official text
Monsieur le président, je dois ajouter que j'ai terminé ma question orale, jeudi dernier, en lui disant "à jeudi prochain". Cela figure d'ailleurs au compte rendu analytique et je peux d'ores et déjà annoncer que je lui adresserai une nouvelle question orale, au sujet de laquelle je peux vous assurer qu'à titre personnel, je suis inquiet.
Certes, la bonne foi est générale en ce dossier. La volonté a été de mener à bien cette réforme des polices et de pouvoir obtenir l'adhésion de l'ensemble des acteurs concernés au niveau des forces de police, mais il va de soi que lorsque nous, bourgmestres et échevins, tous partis confondus, décryptons les conséquences de l'arrêté "mammouth", nous découvrons des effets pervers auxquels il n'avait pas été songé.
Ainsi en est-il de la couverture assurance auto des véhicules cédés par la gendarmerie aux zones de police. L'Etat étant son propre assureur, l'ensemble des zones de police doit à présent souscrire des polices d'assurance pour couvrir ses véhicules. Cela vaut également pour les bâtiments de la gendarmerie transférés aux zones de police ainsi qu'en matière d'accidents de travail pour les gendarmes transférés, puisque la couverture est obligatoire. Journellement apparaissent des coûts de plus en plus importants.
Or, on s'est aperçu dans l'arrêté "mammouth" que le système de récupération était impayable et que les communes allaient avoir affaire à deux sortes d'agents: des policiers qui entrent en service et qui seront mieux rémunérés que certains chefs de service après 30 ans de carrière.
Nous sommes dans une phase expérimentale. Le ministre de l'Intérieur nous a appris que dix zones de police pilote allaient nous permettre d'apprécier les conséquences de cette réforme. Personnellement, je suis convaincu que le coût global dépassera, pour l'Etat fédéral et les communes, les prévisions les plus pessimistes. J'espère me tromper, mais tous les indicateurs en ma possession laissent apparaître que, comme un volcan qui se réveille, nous sommes dans la période des tremblements de terre qui annoncent la montée de la lave.
Translated text
Mr. Speaker, I have to add that I finished my oral question, last Thursday, saying to him “to next Thursday.” This also appears in the analytical report and I can now announce that I will address him a new oral question, about which I can assure you that I am personally concerned. by
Of course, good faith is general in this matter. The intention was to carry out this reform of the police and to be able to obtain the approval of all the actors concerned at the level of the police forces, but it is obvious that when we, mayors and schevins, all confused parties, decrypt the consequences of the ordered "mammouth", we discover perverse effects to which it had not been thought.
This is the case for the coverage of car insurance of vehicles handed over by the gendarmerie to the police areas. As the state is its own insurer, all police zones must now subscribe to insurance policies to cover their vehicles. This also applies to gendarmerie buildings transferred to police areas as well as in the case of work accidents for transferred gendarmes, since coverage is mandatory. Daily costs are increasing.
However, we saw in the "mammouth" order that the recovery system was unpaid and that the municipalities would deal with two kinds of agents: police officers who enter service and who will be better paid than some service chiefs after 30 years of career.
We are in an experimental phase. The Minister of the Interior taught us that ten pilot police zones would allow us to assess the consequences of this reform. Personally, I am convinced that the overall cost will exceed, for the federal state and municipalities, the most pessimistic forecasts. I hope to be wrong, but all the indicators in my possession make it seem that, like a volcano waking up, we are in the period of earthquakes that announce the rise of the lava.
#63
Official text
U hebt volkomen gelijk maar u mag niet nalaten de verantwoordelijken aan te wijzen. Waar is het misgelopen? Men heeft nooit onderhandeld met de mensen uit de vakbondswereld, namelijk de politievakbond. Omwille van de pacificatie heeft men alles van tevoren toegegeven. Dat is de oorzaak van heel de problematiek. Niemand van ons heeft daar trouwens voldoende aandacht aan besteed. Wij hebben de minister af en toe op concrete punten gewezen. Ik betreur dat dit zo laattijdig gebeurt. Mijnheer de voorzitter, hoe zal men de factuur betalen en hoe zal men de veiligheid van de mensen verder verzekeren? In grote agglomeraties dreigt men door de beperking van het aantal nacht- en weekenduren dat men mag presteren de operationaliteit te ondergraven, dit ondanks de veel hogere kostprijs. Beeld u zich dat eens in. Mijnheer Eerdekens, u kunt het probleem vanuit de meerderheid niet slechts onderkennen, het interesseert mij meer hoe u het denkt op te lossen.
Translated text
You are absolutely right, but you must not fail to identify the responsible. Where has it failed? We have never negotiated with the people of the trade union world, namely the police union. For the sake of pacification, everything has been admitted in advance. This is the cause of the whole problem. None of us paid enough attention to this. We have occasionally pointed out concrete points to the Minister. I regret that this happens so late. How will the bill be paid and how will the safety of the people be further ensured? In large agglomerations, the limitation of the number of night and weekend hours that one may perform threatens to undermine operational efficiency, despite the much higher cost. Imagine that in. Mr. Eerdekens, you can not only recognize the problem from the majority, it interests me more how you think to solve it.
#64
Official text
Monsieur le président, M. Tant est évidemment un expert en ce domaine, puisqu'il est le président de la commission de l'Intérieur et des Affaires générales. Donc, il est logique, étant donné ses responsabilités dans cette assemblée, qu'il soit plus informé que les membres qui se contentent de participer aux travaux de la commission de l'Intérieur. Donc, votre expertise est vraiment remarquable et il n'est jamais désagréable de considérer que l'on a eu raison trop tôt.
A présent, le gouvernement est confronté aux charges financières qui ne seront pas imputées au budget 2001, parce que le coût de la réforme des polices, pour l'Etat comme pour les communes, apparaîtra en 2002. Donc, au nom de mon groupe, je signale les craintes que nous éprouvons, sentiment que nous partageons avec vous, monsieur Tant, avec des parlementaires...
Translated text
The President, Mr. Tant is obviously an expert in this area, since he is the chairman of the Committee on Interior and General Affairs. Therefore, it is logical, given his responsibilities in this assembly, that he be more informed than the members who merely participate in the work of the Interior Committee. So your expertise is really remarkable and it is never unpleasant to consider that one was right too early.
Now the government is facing financial charges that will not be credited to the 2001 budget, because the cost of the policy reform, for the state as for the municipalities, will appear in 2002. So, on behalf of my group, I signal the fears we are experiencing, the feeling we share with you, Mr. Tant, with parliamentarians...
#65
Official text
Monsieur Eerdekens, votre appartenance à la majorité ne suffit pas pour émettre un diagnostic négatif.
Translated text
Mr. Eerdekens, your belonging to the majority is not enough to issue a negative diagnosis.
#66
Official text
Monsieur le président, nous nous situons dans la discussion relative à l'ajustement budgétaire.
Translated text
We are now in the discussion of the budget adjustment.
#67
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik denk dat er heel wat te zeggen is over de historische operatie van de politiehervorming. Er kunnen een aantal aanmerkingen worden gemaakt. Men moet dan echter wel de discussie ten gronde voeren, niet louter in het kader van de verdeling van de kosten. Dat is een argument maar niet het enige. Verder meen ik dat de heer Tant zich vergist als hij de problematiek bij de grote korpsen situeert. Dat is onjuist. De grote lokale korpsen hebben minder problemen dan de kleine. U stelt dat men nooit met de vakbonden onderhandeld heeft. Dat is echter niet het geval, misschien heeft men te veel onderhandeld met de vakbonden. Als men een grote stad heeft waar men iedereen duidelijk kan laten werken, dan heeft men een operationeel en goed politiekorps. Men moet hen echter wel kunnen laten werken.
Translated text
Mr. Speaker, I think there is a lot to say about the historical operation of police reform. A number of comments can be made. However, the discussion should be conducted on the basis, not merely in the context of the distribution of costs. That is an argument, but not the only one. Furthermore, I think that Mr. Tant is mistaken when he situates the problem with the big corps. That is incorrect. The large local bodies have fewer problems than the small ones. You say that you never negotiated with the trade unions. However, this is not the case, ⁇ too much has been negotiated with the trade unions. If one has a large city where one can make everyone work clearly, then one has an operational and good police force. However, they must be allowed to work.
#68
Official text
Monsieur le président, je voudrais dire au nom de mon groupe que nous partageons les inquiétudes, les remarques et les demandes de M. Eerdekens quant aux conséquences de la réforme des polices. Ceci étant, la bonne foi de chacun ne doit pas être remise en cause; ni celle du ministre, ni celle des municipalistes, ni celle des parlementaires.
Ensuite, je trouve qu'on a beaucoup négocié avec les syndicats et qu'ils ont beaucoup obtenu. Or, c'est nous qui devrons payer cette réforme des polices, en en supportant le coût budgétaire.
Enfin, monsieur Eerdekens, le ministre s'est engagé à revoir la loi de réforme des polices. Sur base de cela, nous pourrons d'ici un an ou deux, apprécier à sa juste valeur ce qu'on nous demande et ce que nous avons obtenu pour la population. Car le but, c'est la police de proximité pour la population. Et il faut y consacrer les moyens nécessaires.
Translated text
Mr. Speaker, I would like to say on behalf of my group that we share Mr. Speaker’s concerns, comments and requests. The consequences of the police reform. This being said, the good faith of each should not be questioned; neither the minister, nor the municipalists, nor the parliamentarians.
I find that we have negotiated a lot with the trade unions and that they have achieved a lot. But we are the ones who will have to pay for this policy reform, by supporting the budget cost.
Finally, Mr. Eerdekens, the Minister committed to revising the law on police reform. Based on this, within a year or two, we will be able to appreciate at its just value what is asked of us and what we have obtained for the population. Because the goal is the police of proximity for the population. The necessary resources must be allocated.
#69
Official text
Monsieur le président, je suis tout à fait d'accord avec Mme Herzet. Je n'ai aucune objection à formuler à l'encontre de l'ajustement du budget 2001. Cependant, il faudra certainement prendre des rendez-vous budgétaires avec le ministre du Budget, en 2002 et dans les années suivantes, si l'on veut pouvoir assumer une police de proximité et une police fédérale de qualité.
Translated text
I totally agree with Ms. Herzet. I have no objection to the adjustment of the 2001 budget. However, budget appointments with the Minister of Budget will ⁇ need to be held in 2002 and in the following years, if one wants to be able to assume a nearby police and a high-quality federal police.
#70
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik had eigenlijk nog een vraag voor de heer Eerdekens. Mijnheer Eerdekens, ik heb met genoegen vastgesteld dat u blijft aandringen op het afschaffen van de 3% inningskosten zoals dat door de senatoren gevraagd werd. U verwijst daarbij vooral naar de kosten van de politiehervorming. Ik wou u even vragen of u er zich ook van bewust bent dat het wetsontwerp tot hervorming van de personenbelasting de gemeenten nog eens met 8 miljard frank aan extra lasten zal opzadelen. U kunt daar dus nog een bijkomend argument vinden om te pleiten voor het afschaffen van de 3%.
Translated text
Mr. Speaker, I actually had another question for Mr. Eerdekens. Mr. Eerdekens, I am pleased to note that you continue to insist on the abolition of the 3% collection fee as requested by the senators. In particular, you refer to the costs of the police reform. I would like to ask you for a moment whether you are also aware that the bill to reform the personal tax will charge the municipalities with an additional charge of 8 billion francs. So you can find there an additional argument to advocate the abolition of the 3%.
#71
Official text
Mijnheer Pieters, het gaat in het kader van de vermindering van de belastingen om minder inkomsten en extra lasten. Ik meen dat u dat bedoelde.
Translated text
Mr. Pieters, it is in the context of reducing taxes to reduce incomes and additional charges. I think you meant that.
#72
Official text
Mijnheer de voorzitter, als de gemeenten hun tarieven ongewijzigd laten, dan geven zij een bijkomende belastingvermindering aan hun burgers. Wij komen daar later op terug. Ik wou de heer Eerdekens alleen vragen of hij weet dat, naast een aantal argumenten die hiervoor pleiten en die hij heeft vermeld — waaronder de politiehervorming — er nog eens een bijkomende aderlating ten belope van 8 miljard frank op de gemeenten afkomt.
Translated text
Mr. Speaker, if the municipalities leave their rates unchanged, they will provide an additional tax reduction to their citizens. We will return to that later. I only wanted to ask Mr. Eerdekens if he knows that, in addition to some of the arguments he has cited in favour of this, including the police reform, there is another additional adultery in the amount of 8 billion francs on the municipalities.
#73
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijn opmerking gaat in dezelfde richting. Het is goed dat de heer Eerdekens hier de stoere man uithangt die opkomt voor de belangen van de gemeenten, maar ik wil hem een heel precieze vraag stellen. Ik verwijs naar een gesprek dat wij gevoerd hebben in de Conferentie van voorzitters met betrekking tot het procedurele statuut van het wetsontwerp van zijn goede collega Lizin. Dat wetsontwerp is aanhangig in de commissie voor de Financiën en de Begroting. In de Conferentie van voorzitters hebt u gesteld dat dit bij voorrang door de commissie voor Financiën en Begroting moet worden behandeld. Het ziet er naar uit dat we het ontwerp van belastinghervorming nog voor het reces uit de commissie krijgen. De vraag is of uw fractie erop staat dit onmiddellijk na het ontwerp van belastinghervorming op de agenda van de commissie voor Financiën en Begroting te plaatsen. Dat is natuurlijk iets concreter dan uw retoriek. Vraagt uw fractie, mijnheer Eerdekens, dat dit ontwerp onmiddellijk wordt geagendeerd en besproken en desgevallend ter stemming voorgelegd in de commissie voor de Financiën en Begroting zodanig dat duidelijk wordt of u meent wat u zegt dan wel of het alleen maar stoerdoenerij is omdat u onder druk staat van de municipalisten?
Translated text
My comment goes in the same direction. It is good that Mr. Eerdekens here hangs out the tough man who stands up for the interests of the municipalities, but I want to ask him a very precise question. I refer to a conversation we held in the Conference of Presidents concerning the procedural statute of the draft law of his good colleague Lizin. This draft law is pending in the Committee on Finance and Budget. At the Conference of Presidents, you stated that this should be treated as a priority by the Committee on Finance and Budget. It appears that we will get the draft tax reform before the rejection from the committee. The question is whether your group insists on putting this on the agenda of the Committee on Finance and Budget immediately after the draft tax reform. This is more concrete than your rhetoric. Does your group, Mr. Eerdekens, ask that this draft be immediately agendaed and discussed and, if necessary, submitted for voting in the Committee on Finance and Budget in such a way that it becomes clear whether you mean what you say or whether it is merely bullying because you are under pressure from the municipalists?
#74
Official text
Mijnheer de voorzitter, sta mij toe u een goede raad te geven. Als u in de commissie daarover wilt laten stemmen, wacht dan tot minister Vande Lanotte in het buitenland is. In de commissie waar hij meestal komt, slaagt hij erin keer op keer wetsvoorstellen waarover moet worden gestemd, met enkele weken of maanden uit te stellen. Ik betrouw hem terzake niet meer.
Translated text
Please allow me to give you a good advice. If you want to vote on this in the committee, wait until Minister Vande Lanotte is abroad. In the committee where he usually comes, he manages to postpone bills to be voted over, several weeks or months. I no longer trust him in this matter.
#75
Official text
Mijnheer Tant, de ministers zijn al zo dikwijls in het buitenland. Ik stel voor dat wij nu eerst naar de repliek van de heer Eerdekens luisteren.
Translated text
Mr. Tante, Ministers are already so often abroad. I suggest that we first listen to Mr. Eerdekens’s response.
#76
Official text
Monsieur le président, je pense que les craintes budgétaires pour les communes sont partagées par l'ensemble de mes collègues, toutes formations confondues. En effet, que ce soit en Flandre, en Wallonie ou à Bruxelles, on peut nourrir de sérieuses inquiétudes quant à l'évolution des finances locales.
Si les accords de la Saint-Polycarpe sont votés, le refinancement des communautés et des régions sera appréciable. Les pouvoirs régionaux décentralisés disposeront alors de moyens supplémentaires. De plus, tout en restant modérément optimiste, je pense pouvoir dire que les finances de l'Etat fédéral sont assainies d'une façon durable.
Par contre, s'il est un pouvoir important fragilisé dans la société dans laquelle nous vivons, c'est bien le pouvoir local. Je pense que la solution au problème des finances locales se situe à différents niveaux de pouvoir: - au niveau local, bien entendu, où l'on doit assumer ses responsabilités et faire preuve du sens des responsabilités; - au niveau régional, où des incitants doivent être prévus; - et probablement l'Etat fédéral doit-il assumer aussi sa quote-part de responsabilités dans ses domaines de compétence.
Pour ce qui concerne la proposition de Mme Lizin, je ferai part à cette dernière de toute l'estime que vous lui portez. Elle en sera évidemment extrêmement heureuse. Cela dit, elle a voté une proposition qui vous est sympathique, et qui me l'est aussi. Mais je suis réaliste et je sais qu'en politique, il est impossible au ministre du Budget d'admettre, sur un seul exercice, de passer de 3% à 0. J'en suis parfaitement conscient.
Donc, si un compromis pouvait intervenir au sein du gouvernement, permettant, dans le temps, une réduction à 1% dès 2003 par exemple, ce serait déjà une solution raisonnable. La question est posée de savoir s'il est sage pour les communes de passer de 3% à 0. En effet, la tentation pourrait être grande pour l'Etat de décider de ne plus rendre ce service aux communes. Et si les communes doivent elles-mêmes percevoir les additionnels communaux à l'impôt des personnes physiques, cela leur coûterait cinq ou six fois plus que ce qu'il leur en coûte actuellement avec les 3%. La sagesse commanderait, me semble-t-il, d'arriver à 1%, comme le proposait M. Bacquelaine dans une proposition de loi contresignée par M. Charles Janssens, et ce moyennant un étalement dans le temps. Je crois que c'est raisonnable.
Translated text
Mr. Speaker, I think the budgetary fears for municipalities are shared by all my colleagues, all formations confused. Indeed, whether in Flanders, Wallonia or Brussels, there can be serious concerns about the evolution of local finances. by
If St. Polycarp agreements are voted, the refinancing of communities and regions will be valuable. Decentralized regional authorities will then have additional resources. Moreover, while remaining moderately optimistic, I think I can say that the federal state finances are sound in a sustainable way.
On the other hand, if there is an important power weakened in the society in which we live, it is indeed the local power. I think the solution to the problem of local finances lies at different levels of power: - at the local level, of course, where one must assume responsibilities and demonstrate a sense of responsibility; - at the regional level, where incentives must be provided; - and probably the federal state must also assume its share of responsibilities in its areas of competence.
Regarding Ms. Lizin’s proposal, I will share with her all the appreciation you have for her. Of course, she will be extremely happy. That said, she voted for a proposal that is sympathetic to you, and that I am also. But I am realistic and I know that in politics, it is impossible for the Minister of Budget to admit, in a single fiscal year, to go from 3% to zero. I am fully aware of this.
So, if a compromise could be made within the government, allowing, over time, a reduction to 1% from 2003 for example, that would already be a reasonable solution. The question is whether it is wise for municipalities to go from 3% to 0. Indeed, the temptation could be great for the State to decide not to give this service to the communes anymore. And if the municipalities themselves have to collect the municipal additionals to the natural persons tax, it would cost them five or six times more than what it currently costs them with the 3%. The wisdom would order, I think, to reach 1%, as Mr. suggested. Bacquelaine in a bill signed by Mr. Charles Janssens, and this by means of an extension in time. I think that is reasonable.
#77
Official text
J'apprécie que la Chambre suive l'actualité politique.
Translated text
I appreciate that the House follows the political current.
#78
Official text
Monsieur le président, j'ai eu l'occasion, hier pendant les quelques secondes d'absence de M. Leterme en commission des Finances, de fournir la réponse du gouvernement à propos de la réforme fiscale en ce qui concerne la discussion générale et, notamment, sur la problématique des communes qui avait été soulevée par plusieurs membres et par M. Pieters notamment. J'ai précisé que, pour le moment, le gouvernement — et c'est d'ailleurs l'objet du débat sur le contrôle budgétaire — n'avait rien prévu pour l'exercice 2001 en ce qui concerne les frais administratifs des communes. C'est une situation de fait.
En ce qui concerne les relations entre l'Etat, les régions et les communes, un débat est en cours au sein du comité de concertation et deux orientations peuvent en être dégagées. La première est une méthode de contrôle des transferts réalisés entre les différents niveaux de pouvoir. Une des pistes consisterait à élargir les compétences du Conseil supérieur des Finances en la matière, spécifiquement sur le contrôle des flux financiers entre l'Etat, les régions et les communes.
La deuxième piste, et je l'ai rappelée hier, consisterait en une réduction des frais administratifs, prélevés à charge des communes ou en tout cas de l'impôt des personnes physiques transféré aux communes, qui démarrait l'année prochaine. On a effectivement imaginé — mais je ne me prononce pas sur des pourcentages — de ramener ces frais à 2 % en 2002 et à 1% en 2003, mais dans le cadre d'efforts qui doivent être menés en parallèle par les régions. Il est évident que ce ne sera pas une initiative isolée dans le débat sur l'ensemble des finances communales. Dans ce contexte, je tiens à rappeler, comme je l'ai fait hier, que ces 3 % ne s'appliquent qu'à la partie « impôts des personnes physiques ». L'Etat collecte gratuitement d'autres impôts pour les communes et je confirme, comme l'a dit M. Eerdekens, qu'il me paraît utile de maintenir un prélèvement, ne fût-ce que de 1%, pour faire comprendre que l'autre solution, qui serait le prélèvement direct par les communes elles-mêmes, coûterait probablement beaucoup plus cher aux communes.
Pour ce qui concerne les travaux en commission, je l'ai dit également à l'occasion de la discussion générale sur la réforme fiscale, dès que le débat sur la réforme fiscale s'achève, probablement ce jeudi, nous pourrions dès lors entamer la discussion en commission sur un certain nombre de points retenus comme urgents par la Chambre et la Commission. Il y en a plusieurs mais j'estime que ce débat sur les communes doit retenir prioritairement la commission des Finances et du Budget avant les vacances.
Translated text
I had the opportunity, yesterday, during the few seconds of Mr. President’s absence. Letter to the Finance Committee, to provide the Government's response on the tax reform with regard to the general discussion and, in particular, on the problem of the municipalities that had been raised by several members and by Mr. Peter in particular. I clarified that, for the time being, the government — and that is also the subject of the debate on budgetary control — had nothing planned for the financial year 2001 as regards the administrative costs of the municipalities. This is a fact situation.
With regard to relations between the State, regions and municipalities, a debate is underway within the Conciliation Committee and two guidelines may be drawn from it. The first is a method of controlling the transfers made between the different levels of power. One of the pistes would be to expand the powers of the Supreme Finance Council in this area, specifically on the control of financial flows between the state, regions and municipalities.
The second track, and I recalled it yesterday, would consist in a reduction in the administrative costs, levied at the expense of the communes or in any case of the natural persons tax transferred to the communes, which would start next year. It has actually been imagined — but I am not talking about percentages — to reduce these costs to 2% in 2002 and 1% in 2003, but as part of efforts that must be carried out in parallel by the regions. It is obvious that this will not be an isolated initiative in the debate on the whole of municipal finances. In this context, I would like to remind you, as I did yesterday, that these 3% apply only to the part “taxes on natural persons”. The state collects free of charge other taxes for the municipalities and I confirm, as Mr. said. Eerdekens, that I find it useful to maintain a levy, even if only of 1%, to make it clear that the other solution, which would be the direct levy by the communes themselves, would probably cost the communes much more.
As regards committee work, I also said this during the general discussion on tax reform, as soon as the debate on tax reform is completed, probably this Thursday, we could therefore begin the discussion in committee on a number of points deemed urgent by the House and the Commission. There are several, but I believe that this debate on the municipalities should prioritize the Finance and Budget Committee before the holidays.
#79
Official text
Je suis satisfait, c'est un point politique tranché. C'est clair.
Translated text
I am satisfied, it is a political issue. It is clear.
#80
Official text
Monsieur le président, M. Leterme est content.
Translated text
The President, Mr. Leterme is pleased.
#81
Official text
Voilà, tout le monde est content, vous avez dit que vous aimiez les gens heureux. Vous êtes content aussi!
Translated text
Everyone is happy, you said you love happy people. You are happy too!
#82
Official text
Mijnheer Goyvaerts, u hebt dadelijk het woord. Nadien komen mevrouw Herzet en de heer Van Rompuy aan de beurt, gevolgd door de heer Poncelet, als hij aanwezig is, de heer Tavernier en mevrouw Cahay-André. Ik zal dit meedelen aan de heer Tant die dadelijk mijn plaats zal innemen, omdat ik verwacht word op de Conferentie van voorzitters.
Translated text
Mr Goyvaerts, you have the word right away. Then Mrs Herzet and Mr Van Rompuy are in turn, followed by Mr Poncelet, if he is present, Mr Tavernier and Mrs Cahay-André. I will communicate this to Mr. Tant, who will soon take my place, as I am expected at the Conference of Presidents.
#83
Official text
Mijnheer Goyvaerts, verdedigt u ook uw amendementen?
Translated text
Mr Goyvaerts, do you also defend your amendments?
#84
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik verwijs naar de amendementen, maar de heer Tastentoye zal ze verdedigen.
Mijnheer de voorzitter, heren ministers, geachte collega's, de begrotingsbespreking, evenals de begrotingsaanpassing, zijn traditioneel een moment van reflectie over het regeringsbeleid en over de wijze waarop deze paars-groene regering haar doelstellingen haalt en bijgevolg het land bestuurt.
Ook bij deze bespreking van de begrotingsaanpassing moeten wij toch weerom vaststellen dat de meerderheid in dit halfrond weer schittert vanwege haar verwaarloosbare aanwezigheid - wij halen zelfs niet eens 10% van het aantal leden — en hiermee haar onverschilligheid laat blijken.
De bespreking van de begrotingsaanpassing 2001 verloopt mijns inziens in mineur, in een negatieve sfeer en wordt overschaduwd vanwege de donderwolken die zich samenpakken boven de economische conjunctuur. In normale omstandigheden is een begrotingsaanpassing een moment bij uitstek waarbij wordt getoetst of het regeringsbeleid nog op koers zit, en waarbij beleidsbeslissingen, met de daaraan gekoppelde budgettaire enveloppes worden geëvalueerd. Vanwege het feit dat de initiële begroting 2001 en dit in navolging van de begroting 2000 opgesteld is vanuit de optiek dat deze regering nog wel een tijdje zal kunnen meesurfen op de goede economische conjunctuur, was er aanvankelijk niet zo dadelijk een vuiltje aan de lucht.
Echter nog tijdens de bespreking van deze begrotingsaanpassing moest u de aankondiging lanceren dat er voor het einde van deze maand nog een budgetcontrole komt. U hebt die toen verdedigd door te stellen dat de budgetcontrole traditioneel rond deze periode gebeurt en dat dit de regering momenteel goed uitkomt vanwege het aanvangen op 1 juli van het Europees voorzitterschap, waarbij dit voorzitterschap een aanzienlijk beslag op de tijd van verschillende ministers zou kunnen leggen. Echter, mijnheer de minister, uw woorden waren nog niet goed uitgesproken, of in een radio-interview van de volgende dag en in een interview van een bepaald magazine, komen plots de ware redenen van deze dringende budgetcontrole tot uiting. Op uw kabinet, evenals op het kabinet van uw collega Reynders, zijn plots een aantal alarmsignalen beginnen knipperen, want op dit ogenblik rijst rond twee zaken een groot probleem. Ten eerste, de daling van de BTW-inkomsten en ten tweede, het ontsporen van de uitgaven in de gezondheidszorg, meer bepaald de uitgaven van het RIZIV.
De problematiek van het RIZIV is en blijft een oud zeer. Daar hebben alle rapporten van de werkgroep-Jadot reeds op gewezen.
Met de regelmaat van de klok worden er dan ook gegevens over de regionale consumptieverschillen in de gezondheidszorg gepubliceerd.
Niettegenstaande de verwoede pogingen van minister Vandenbroucke om de situatie in de sectoren klinische biologie en medische beeldvorming onder controle te krijgen, stapelen de tekorten zich op. In de initiële begroting werd voor de algemene regeling 2000 in een budgettaire overschrijding van 7,5 miljard frank voorzien. Uit recente cijfers blijkt dat dit ondertussen is opgelopen tot bijna 16,5 miljard frank. Op basis van de budgetoverschrijdingen van de eerste drie maanden van dit jaar wordt een bijkomend tekort van zowat 8 miljard frank vastgesteld.
Vanwege de steeds maar cumulerende tekorten van het RIZIV blijft men bijgevolg in de neerwaartse budgettaire spiraal zitten. Zelfs al worden nu meteen maatregelen genomen voor een versnelde recuperatie van het geld door een snellere terugbetaling van de meeruitgaven in de klinische biologie en de medische beeldvorming, dan nog zal dit ons inziens niet voldoende zijn om de tekorten weg te werken. Tevens is het twijfelachtig of de genomen maatregelen een ontradend effect zullen hebben, aangezien het zuiden van dit land met een systematische overconsumptie zit ten opzichte van het noorden van het land.
Wat de daling van de BTW-inkomsten betreft, kregen de ontvangsten van de BTW, goed voor ongeveer 30% van de fiscale ontvangsten, de eerste vier maanden van dit jaar rake klappen, met name een daling van bijna 4,5%. In de huidige context van de verminderde economische groei zou het best kunnen dat de bedrijfswereld de bui reeds vroeger zag hangen en bijgevolg haar betalingen reeds een aantal maanden geleden heeft teruggeschroefd. Dit gecombineerd met het terugbetalen van overtollige voorafbetalingen en omvangrijke terugstortingen van BTW inzake uitvoer en investeringen zou wel eens de reden kunnen zijn voor het feit dat er voor de eerste vier maanden 11 miljard frank minder BTW-inkomsten werden genoteerd.
Mijnheer de minister, deze gewijzigde toestand heeft alles te maken met het feit dat de groeivertraging sinds enige tijd ook in de cijfers van de Vlaamse en de Waalse bedrijven tot uiting komt. Sinds het begin van dit jaar worden we overspoeld met negatieve berichten over een sputterende Amerikaanse economie. Er gaat geen dag voorbij of er wordt gesproken over forse vertragingen in de Amerikaanse economie, over winstwaarschuwingen, over massale afdankingen bij grote bedrijven en over de Amerikaanse centrale bank die probeert om het recessiegevaar te ontwijken door de rentevoeten steeds verder naar beneden aan te passen.
Aanvankelijk was er nog de hoop dat dit allemaal van korte duur zou zijn en dat het mogelijke onheil over Europa zou overwaaien. Wie die ijdele hoop heeft gekoesterd, is intussen wel bedrogen uitgekomen. Ook Vlaanderen en Wallonië ontsnappen niet aan de economische groeivertraging.
Dat de economische conjunctuur in Vlaanderen en Wallonië het stilaan moeilijk krijgt, blijkt uit de evolutie van de verschillende vertrouwensindicatoren. Ik verwijs terzake naar de conjunctuurbarometer van de Nationale Bank die het vertrouwen van de ondernemers weerspiegelt. Deze barometer is nu reeds voor de derde opeenvolgende maand gedaald. Het pessimisme van de bedrijfsleiders is nu bijna even groot als in eind 1998 toen de conjunctuurbarometer op haar absolute minimum zat.
Ook de dalende trend van de industriële bestellingen geeft aan dat een heropleving van de productie in de nabije toekomst onwaarschijnlijk is. Ook de investeringen van de industrie vertonen een verslechtering als gevolg van een uitstel van investeringsprojecten. Daarnaast is de ontwikkeling van de vraag in sommige sectoren een belangrijke indicator. Uit de gegevens blijkt bijvoorbeeld dat het aantal inschrijvingen van nieuwe voertuigen in de laatste drie maanden met 8% is gedaald. Voor de bouwnijverheid zijn er eveneens belangrijke indicatoren die een achteruitgang aangeven.
Ook de conjunctuurindicatoren van zowel de binnenlandse als de buitenlandse bestellingen tonen een achteruitgang van respectievelijk 16 en 13% over de laatste drie maanden. Enigszins verontrustend is ook de verslechtering van het consumentenvertrouwen sinds het begin van dit jaar. Deze indicator geeft een minder optimistische beoordeling door de gezinnen van zowel de huidige als de toekomstige economische situatie. Dit is ook een belangrijk gegeven omdat de consumenten nu eenmaal de drijvende krachten zijn en blijven achter de economie. Het zal dan ook belangrijk zijn hoe de arbeidsmarkt evolueert in de komende maanden omdat dit bepalend zal zijn voor het consumentenvertrouwen en dus ook voor de gezinsbesteding.
Bij het opstellen van de begroting bent u, mijnheer de minister, nog uitgegaan van een economische groei van 2,5% omdat dit op de golven van de toenmalige hoogconjunctuur een haalbaar cijfer was. Wie echter rekening houdt met de jongste aanpassingen van de verwachte groei en de vooruitzichten die de analisten naar voren schuiven, houdt er sterk rekening mee dat de groei zal dalen beneden de 2,5% en als de vooruitzichten tegengevallen desgevallend tot rond de 2% kan zakken. We mogen het belang van deze cijfers niet onderschatten omdat dit gevolgen heeft voor de financieringsbehoefte van de overheid evenals voor de verdere sanering van de overheidsschuld. Om niet te zeggen dat de versnelde afbouw wel eens zou kunnen stilvallen.
Om deze tegenvallende vooruitzichten van de voorbije weken wat te temperen, was daar plots de berichtgeving van de gouverneur van de Nationale Bank, de heer Quaden. Op het eerste zicht opnieuw geen vuiltje aan de lucht. De peptalk moet de regering opnieuw moed geven. Opnieuw groeicijfers van 2,6% en een begrotingsmarge van 30 miljard Belgische frank.
Voorzitter: Paul Tant, tweede ondervoorzitter. Président: Paul Tant, deuxième vice-président. Wie de berichtgeving wat nader in detail heeft geanalyseerd, moet deze cijfers enigszins nuanceren. De groei van 2,6%, zo zegt de heer Quaden, is te optimistisch. De realiteit kan ook bij 2,3% liggen omdat de studiedienst van de Nationale Bank ook toegeeft dat er sinds de laatste maand verschillende economische indicatoren zijn die een verdere ongunstige evolutie vertonen en dus een verdere verslechtering aangeven. Het is nu alleen nog wachten op een gelijkaardig signaal van de Hoge Raad voor Financiën. Ook heeft de heer Quaden gewaarschuwd voor een aantal randvoorwaarden zoals daar zijn de toename van de federale uitgaven buiten de vork van 1,5% en de te hoge uitgaven voor onder andere de politiehervorming dit element werd zopas nog in de discussie aangehaald - en de gezondheidszorg.
Voor u blijft er natuurlijk niets aan de hand, mijnheer de minister. U beweert deze terugval in de economische groei perfect te kunnen opvangen met de zogenaamde ingebouwde buffers. Mijnheer de minister, u kunt ons veel wijsmaken maar ik geloof niet dat u over een buffer beschikt. Volgens mij betreft het hier een luchtbel. Tenzij u ons natuurlijk wil laten geloven dat u tijdens de begrotingsopmaak uitging van een economische groei van 2,5% terwijl de consensusprognose 2,8% bedroeg en dat dit uw buffer was.
Dit gekoppeld aan de terugval in de BTWinkomsten en de uit de hand lopende RIZIVuitgaven en het feit dat de economische groei lager zal landen, moeten bij u toch een aantal flikkerlampen doen branden. Komt daarbij dat de reële uitgaven — dus zonder de rentelasten voor entiteit 1, deze omvatten de uitgaven van de federale overheid en de sociale zekerheid — volgens de doelstelling zoals geformuleerd in het stabiliteitsplan zou stijgen met 1,5%. In realiteit is dit niet zo. De uitgaven voor de federale regering bedragen momenteel 1,6% en deze voor de sociale zekerheid 2,3%. Bijgevolg is de belofte aan Europa van een groeinorm van 1,5% voor de primaire uitgaven een loze belofte geworden, mijnheer de minister. Er kan van een zogenaamde buffer dan ook niet veel of helemaal niets meer overschieten.
Als klap op de vuurpijl komt daar nog de vroegtijdige overschrijding van de spilindex bovenop waardoor de meeruitgaven voor de sociale uitkeringen en de wedden van de ambtenaren drie maanden vroeger moeten worden ingeschreven. Alweer een extraatje van 6 tot 8 miljard frank. Ook met de inflatie zit het niet zo goed. Nadat het federale planbureau de inflatie nauwelijks 4 weken geleden nog op 1,5% hield en bleef bevestigen dat de inflatie dit jaar nauwelijks meer dan de helft van vorig jaar zou bedragen, trekt het planbureau de inflatieverwachting op tot 2,2%.
De ontsporing van de inflatie heeft natuurlijk verschillende oorzaken. Een van de oorzaken is ongetwijfeld dat de olieprijzen hoog blijven en dat het herstel van de euro niet naar wens verloopt. Het meest verontrustend is dan nog de aanhoudende stijging van de niet-energieprijzen, zoals die van de voedingsmiddelen.
Daartegenover staat de begrotingsbelofte dat u dit jaar een overschot van 0,2% van het BBP zou halen. Ik verwijs hierbij naar het stabiliteitsprogramma dat deze regering in december 2000 voorlegde. Indien ik mij niet vergis staat erin vermeld dat het engagement tot een 0,2% BBP overschot ook geldt in gevallen van tegenvallende groei.
Mijnheer de minister, in het licht van de huidige situatie kunnen wij de vraag stellen of u überhaupt nog over een begrotingsmarge beschikt. Indien u deze belofte wenst waar te maken, dan zal u toch de puntjes op de i's moeten zetten. Er resten u volgens mij maar twee zaken te doen. Ofwel dient er bezuinigd te worden op de uitgaven, ofwel moeten de belastingen verhoogd worden. De belastingen verhogen kan u politiek echter niet verkopen, te meer daar deze regering nu al twee jaar belastingsverlaging als credo gebruikt. De bevolking heeft er tot op heden echter nog niet veel van gezien. Er rest u dan maar één optie: bezuinigen. Het budgettaire mes moet er in. Voor hoeveel dient er dan bezuinigd te worden? 10 miljard? 20 miljard? 30 miljard? Dit blijft een open vraag. Voor welk departement, voor welke minister? Dit moet allemaal nog bekeken worden. Wij zijn dan ook zeer nieuwsgierig naar de resultaten van de tweede budgetcontrole.
U zal naar de buitenwereld toe natuurlijk blijven proberen deze toestand te minimaliseren. Onlangs zei u nog:"Wij kunnen wel tegen een stootje". U hebt de opdracht de schade te beperken omdat deze regering blijft vasthouden aan de ingebouwde buffers. Dit verklaart ook uw mededeling aan de Ministerraad met betrekking tot de voorafgaande akkoordbevinding van uwentwege voor alle beslissingen waarvoor geen of onvoldoende kredieten bestaan, of waardoor ontvangsten kunnen beïnvloed worden, of waardoor nieuwe uitgaven ontstaan. Het moet blijkbaar ernstig zijn als u zo de knip op de portemonnee moet houden. Het gaat zelfs nog verder. Ik las dat de goedkeuring van een dossier op de Ministerraad blijkbaar onvoldoende is. U moet uitdrukkelijk uw akkoord geven. Er moet dan toch sprake zijn van budgettaire ontsporingen. Het paarsgroene project zou natuurlijk een flinke deuk kunnen krijgen indien u zou moeten toegeven dat er dit jaar geen overschot op de begroting zal zijn. Of, erger nog, indien u zou moeten toegeven dat de begroting dit jaar niet eens in evenwicht komt, maar er naar aloude traditie een tekort zou zijn. Op dat ogenblik is uw goudhamster een stille dood gestorven en blijft er slechts een eerste klas begrafenis over.
Tot slot maak ik graag nog een opmerking over de eerste aanpassing van de algemene uitgavenbegroting. Het betreft hier de dotatie, of moet ik het in het vervolg het leefloon noemen, van prins Laurent. Met deze paarsgroene regering gaat er natuurlijk geen begroting of begrotingsaanpassing voorbij zonder dat er geld wordt versluisd naar het koningshuis. Het begint sterke gelijkenissen te vertonen met het verhaal van de vadsige koningen ten tijde van de Merovingers. De beslissing omtrent deze dotatie kende nogal een duister verloop. Zo'n vier weken geleden heeft de kabinetsraad stiekem beslist een belastingsvrije maandwedde 920.000 frank netto toe te kennen. Na deze kabinetsraad werd in de mededeling aan de pers hierover geen melding gemaakt. Pas enkele dagen maakte een Franstalige krant hier melding van. Voor dit cadeau, en ik zou het eigenlijk een politieke benoeming van formaat willen noemen, bestaat er echter geen enkele aanleiding en is er mijn inziens geen rechtsgrond of grondige motivatie. De argumentatie dat de betrokken prins niet langer ten laste zou zijn van het koningspaar is dan ook een lachertje. Zij die kort van geheugen zijn zou ik er toch aan willen herinneren dat prins Laurent tot op heden een bruto maandwedde ontving van 9 miljoen frank als voorzitter van het zinloze Koninklijke Instituut, KINT. Dit is een instelling die in 1994 speciaal in het leven werd geroepen om hem aan een inkomen te helpen.
De financiering van dit instituut gebeurde door de Gemeenschappen en precies omwille van het feit dat de Franstalige Gemeenschap gedurende de voorbije jaren nog niets bijdroeg, sprong de federale regering bij om snel iets te organiseren teneinde een persoonlijke dotatie in het leven te roepen, een win for life als het ware, a rato van 920.000 Belgische frank netto per maand.
Met verwijzing naar de "maçonnieke" inslag van de toespraak van Prins Laurent in de Senaat, rijst tevens de vraag wat de invloed van de loge en haar logeministers op deze beslissing wel kon zijn.
Mijnheer de voorzitter, het is duidelijk dat dit voor het Vlaams Blok onaanvaardbaar is. Alleen de publieke perceptie van deze beslissing is wraakroepend. Wat moeten de mindervaliden, de arbeidsongeschikten, de minimumbestaanstrekkers - of liever de leefloontrekkers volgens het nieuwe politieke jargon - en de gepensioneerden hiervan denken? Immers, voor hun noden is er al jaren geen geld, maar voor een nutteloze prins - ik noem hem de Peter Sellers van het Koningshuis, naar de man die gestalte gaf aan de pink panter - kan met één pennentrek 11 miljoen worden vrijgemaakt, alleen maar omdat zijn wieg in het paleis stond.
Om die reden hebben wij een amendement ingediend dat op een later moment zal worden verdedigd door de heer Tastenhoye, in de hoop dat het de VLD van haar gewetensprobleem kan verlossen.
Translated text
Mr. Speaker, I refer to the amendments, but Mr. Tastentoye will defend them.
Mr. Speaker, Mr. Ministers, dear colleagues, the budget discussion, as well as the budget adjustment, are traditionally a moment of reflection on government policy and on how this purple-green government achieves its goals and consequently governs the country.
Even in this discussion of the budgetary adjustment we must yet again see that the majority in this hemisphere is again shining because of its negligible presence – we do not even get 10% of the number of members – and thus shows its indifference.
In my opinion, the discussion of the 2001 budget adjustment is going on in a minor, in a negative atmosphere and is overshadowed by the thunder clouds that collide above the economic conjuncture. Under normal circumstances, a budget adjustment is a top-of-the-line time for assessing whether government policies are still on track, and for assessing policy decisions and the budgetary envelopes associated with them. Due to the fact that the initial budget 2001 and this following the budget 2000 was drawn up from the perspective that this government will still be able to surf on the good economic situation for a while, there was not so soon a dirt in the air at first.
However, even during the discussion of this budget adjustment, you had to launch the announcement that there will be a further budget control before the end of this month. You defended this then by arguing that budget control is traditionally carried out around this period and that this is currently beneficial to the government due to the start of the European Presidency on 1 July, where this presidency could put a significant seizure on the time of several ministers. However, Mr. Minister, your words were not yet properly pronounced, or in a radio interview the next day and in an interview of a particular magazine, suddenly the true reasons for this urgent budget control come to light. In your cabinet, as well as in the cabinet of your colleague Reynders, suddenly a number of alarm signals are starting to flash, because at this moment around two things arises a big problem. First, the reduction of VAT revenues and second, the deduction of healthcare spending, more specifically the RIZIV spending.
The problem of the RIZIV is and remains an old very. All the reports of the Jadot Working Group have already pointed to this.
With the regularity of the clock, therefore, data on regional consumption differences in healthcare are published.
Despite the furious efforts of Minister Vandenbroucke to get the situation in the clinical biology and medical imaging sectors under control, the shortages are accumulating. The initial budget provided for the general arrangement 2000 a budget surplus of 7.5 billion francs. Recent figures show that this has so far reached almost 16.5 billion francs. Based on budget surpluses in the first three months of this year, an additional deficit of approximately 8 billion francs is identified.
Consequently, due to the continuously cumulative deficits of the RIZIV, one remains in the downward budgetary spiral. Even if immediate measures are now being taken to accelerate the recovery of the money by faster reimbursement of the surplus expenses in clinical biology and medical imaging, yet this will not be sufficient to address the shortages. It is also questionable whether the measures taken will have a deterrent effect, as the south of this country is systematically overconsuming compared to the north of the country.
Regarding the decline in VAT revenues, VAT revenues, accounting for approximately 30% of tax revenues, received rake blows in the first four months of this year, notably a decline of almost 4.5%. In the current context of sluggish economic growth, it would be best for the business world to have seen the turmoil hanging in the past and consequently reduced its payments already a few months ago. This combined with the reimbursement of excess advance payments and large-scale deductions of export and investment VAT could possibly be the reason for the fact that for the first four months 11 billion francs less VAT revenues were recorded.
Mr. Minister, this changed state of affairs has all to do with the fact that the slowdown in growth for some time has also been reflected in the figures of the Flemish and Wallish companies. Since the beginning of this year, we have been flooded with negative messages about a spotting U.S. economy. Not a day passes without talking about major slowdowns in the U.S. economy, about profit warnings, about massive deductions at large corporations, and about the U.S. central bank trying to avoid the risk of recession by constantly adjusting interest rates downwards.
At first, there was still hope that all this would be short-lived and that the possible calamity would prevail over Europe. Those who have ⁇ ined this idle hope have, in the meantime, been deceived. Flanders and Wallonia are also not escaping the economic growth slowdown.
The fact that the economic situation in Flanders and Wallonia is becoming increasingly difficult is evidenced by the evolution of the various confidence indicators. In this regard, I refer to the National Bank’s Conjuncture Barometer, which reflects the trust of entrepreneurs. This barometer has now dropped for the third consecutive month. The pessimism of the business leaders is now almost as great as it was at the end of 1998, when the conjuncture barometer was at its absolute minimum.
Also, the downward trend of industrial orders indicates that a resumption of production in the near future is unlikely. Industry investments also show a deterioration as a result of a delay in investment projects. In addition, the development of demand in some sectors is an important indicator. The data shows, for example, that the number of new vehicle registrations has decreased by 8% in the last three months. For the construction industry, there are also important indicators that indicate a decline.
Conjuncture indicators of both domestic and foreign orders also show a decline of 16% and 13% respectively over the last three months. In some ways, consumer confidence has deteriorated since the beginning of this year. This indicator gives a less optimistic assessment by families of both the current and future economic situation. This is also an important data because consumers are the driving force and remain behind the economy. It will therefore be important how the labour market will evolve in the coming months because this will be decisive for consumer confidence and thus also for family spending.
When drawing up the budget, you, Mr. Minister, have still assumed an economic growth of 2.5%, because this was a feasible figure on the waves of the high-conjuncture at the time. However, who takes into account the latest adjustments to the expected growth and the outlook that analysts push forward, strongly takes into account that the growth will fall below 2.5%, and if the outlook contrasts, it may fall to around 2%. We should not underestimate the importance of these figures because it affects the government’s financing needs as well as the further restructuring of public debt. Not to say that the accelerated degradation could sometimes stand still.
In order to somewhat temper these downward outlook of the last few weeks, there was suddenly the reporting of the Governor of the National Bank, Mr. Quaden. At first glance, there is no dirt in the air. The peptalk should give the government courage again. Another growth of 2.6% and a budget margin of 30 billion Belgian francs.
President: Paul Tant, Second Vice-President Chairman: Paul Tant, second vice president. Those who have analyzed the reporting in more detail should somewhat nuance these figures. The growth of 2.6%, says Mr Quaden, is too optimistic. The reality can also be at 2.3% because the National Bank’s study service also admits that since the last month there have been various economic indicators that show a further adverse evolution and thus indicate a further deterioration. It is now only to wait for a similar signal from the High Council for Finance. Also, Mr. Quaden has warned of a number of margin conditions such as there are the increase in the federal spending out of the fork of 1.5% and the excessive spending for, among other things, the police reform this element was just cited in the discussion - and health care.
There is nothing wrong with you, Mr. Minister. You argue that this decline in economic growth can perfectly cope with the so-called built-in buffers. Mr. Minister, you can tell us a lot, but I don’t think you have a buffer. I think this is an air bubble. Unless, of course, you want us to believe that you expected an economic growth of 2.5% during budgeting while the consensus forecast was 2.8% and that this was your buffer.
This, coupled with the decline in VAT revenues and the out-of-hand RIZIV expenditure and the fact that economic growth will land lower, must still make some flashlights burn at you. In this case, the actual expenditure — i.e. without the interest charges for entity 1, these include the expenditure of the federal government and social security — would increase by 1.5%, according to the objective as formulated in the stability plan. In reality, this is not so. Federal government spending is currently 1.6% and social security spending is 2.3%. Consequently, the promise to Europe of a growth rate of 1.5% for primary spending has become an empty promise, Mr. Minister. A so-called buffer can therefore not exceed much or nothing at all.
As a blow to the firepile, there is also the premature exceeding of the pile index, which requires the additional expenses for the social benefits and the bets of the officials to be registered three months earlier. Another extra of 6 to 8 billion francs. Inflation is not as good as well. After the federal planning agency ⁇ ined inflation at 1.5% barely four weeks ago and continued to confirm that inflation this year would be barely more than half of last year, the planning agency raises the inflation expectation to 2.2%.
Of course, the deceleration of inflation has several causes. One of the reasons is undoubtedly that oil prices remain high and that the recovery of the euro does not go as desired. The most disturbing is the continued rise in non-energy prices, such as those of foodstuffs.
On the other hand, the budget promise is that you will ⁇ a surplus of 0.2% of GDP this year. I refer here to the stability programme presented by this Government in December 2000. If I am not mistaken, it states that the commitment to a 0.2% GDP surplus also applies in cases of backward growth.
In the light of the current situation, we can ask whether you still have a budget margin. If you want to fulfill this promise, you will still have to put the points on the i's. I think you have only two things to do. Either the costs should be reduced, or the taxes should be increased. Increasing taxes, however, cannot be sold politically, especially since this government has been using tax cuts as a credo for two years now. However, the population has not seen much of it so far. There is only one option: saving. The budget knife must come in. How much should be saved? 10 billion dollars? 20 billion dollars? 30 billion dollars? This remains an open question. For which department, for which minister? All this needs to be considered. We are therefore very curious about the results of the second budget control.
You will go to the outside world, of course, continuing to try to minimize this condition. You recently said, “We can fight against a stunt.” You are commissioned to limit the damage because this government continues to stick to the built-in buffers. This also explains your communication to the Council of Ministers with regard to your prior agreement for all decisions for which there are no or insufficient credits, or which may affect revenues, or cause new expenses. It should obviously be serious if you have to keep the cut on the wallet. It goes even further. I read that the approval of a file on the Council of Ministers is apparently insufficient. You must expressly give your consent. There must be budgetary deflation. The purple-green project could, of course, get a big blow if you would have to admit that there will be no budget surplus this year. Or, worse, if you would have to admit that the budget this year will not even be balanced, but there would be a deficit according to ancient tradition. At that moment, your gold hamster has died a silent death and only a first-class funeral remains.
Finally, I would like to comment on the first adjustment of the general expenditure budget. This is about the dotation, or should I call it in the future the living wage, of Prince Laurent. With this purple-green government, of course, there will be no budget or budget adjustment without money being encrypted into the royal house. It begins to show strong similarities with the story of the vicious kings at the time of the Merovingers. The decision on this donation had a rather dark course. About four weeks ago, the Cabinet Council secretly decided to grant a tax-free monthly bet of 920,000 francs net. After this Cabinet Council, there was no mention of this in the press release. A few days ago, a French-language newspaper ⁇ about this. For this gift, and I would actually call it a political designation of format, however, there is no reason and, in my opinion, there is no legal basis or thorough motivation. The argument that the prince concerned would no longer be in charge of the royal couple is therefore a laugh. I would like to remind those who are short of memory that Prince Laurent has so far received a gross monthly bet of 9 million francs as chairman of the meaningless Royal Institute, KINT. This is an institution that was created in 1994 specifically to help him earn income.
The funding of this institute was made by the Communities, and precisely because the French-speaking Community did not contribute anything over the past years, the federal government jumped in to quickly organize something in order to bring about a personal dotation, a win for life as it were, a ratio of 920,000 Belgian francs net per month.
Referring to the “maçonnic” aspect of Prince Laurent’s speech in the Senate, the question also arises what the influence of the loge and its log ministers could have been on this decision.
This is clearly unacceptable for the Flemish Bloc. Only the public perception of this decision is revenge. What should the disabled, the disabled, the minimumbestrekker – or rather the living-loan-trekker according to the new political jargon – and the pensioners think of this? After all, for their needs there has been no money for years, but for a useless prince – I call him the Peter Sellers of the Royal House, after the man who gave shape to the pink panter – one penny penny can be released 11 million, just because his ward was in the palace.
For this reason, we have submitted an amendment that will be defended at a later time by Mr. Tastenhoye, hoping that it will rescue the VLD from its conscience problem.
#85
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, mes chers collègues, je souhaite intervenir sur le budget du département de la Justice.
Monsieur le ministre, je me permettrai tout d'abord de citer un des points développés dans le document "Contrôle budgétaire 2001, garder le cap!" Mon intervention sera très brève puisqu'il s'agit simplement d'une modification budgétaire. Nous n'allons pas relancer ici tout le débat sur la politique de la justice.
Dans ce rapport, le gouvernement expose clairement ses priorités politiques. Le ministre l'a également cité à l'occasion de son exposé introductif devant la commission de la Justice.
Je cite: "Le maintien de cette norme budgétaire permettra, au cours des années à venir, de dégager des moyens supplémentaires pour mener une politique ambitieuse. Ainsi, le gouvernement vise à réaliser une politique nouvelle, dynamique en matière d'emplois, notamment par une réduction sensible de l'impôt sur le travail, une sécurité sociale modernisée, adaptée aux nouveaux besoins de la population, un meilleur fonctionnement des administrations publiques, de la justice et de la sécurité, des mesures en faveur du développement durable et de la mobilité."
Monsieur le ministre, contrairement à ce que certains se plaisent à répéter un peu partout, la justice est donc bien une des priorités majeures de notre gouvernement, ce dont les libéraux se réjouissent bien entendu.
Je voudrais poser deux questions, la première ayant trait aux moyens que l'on va accorder à l'application de la peine de travail comme peine autonome, la deuxième à la surveillance électronique.
Nous avons adopté à une très large majorité, fautil le rappeler, la proposition de loi instaurant la peine de travail comme peine autonome en matières correctionnelle et de police. Cette modification majeure de notre Code pénal confie un rôle considérable au personnel des maisons de justice chargé de l'encadrement et de l'exécution de cette peine, hors des murs de la prison. L'espoir que nous avons placé dans cette nouvelle loi plaide pour que les budgets nécessaires à son succès soient prévus, sans quoi elle ne serait pas opérationnelle. En effet, monsieur le ministre, lorsque la loi instaurant la peine de travail comme peine autonome en matières correctionnelle et de police sera d'application, le recours aux maisons de justice sera encore plus important. Le groupe libéral y restera attentif mais se pose des questions en la matière.
Votre collègue, le ministre de la Justice, a précisé lors de la discussion générale de cette proposition de loi que l'encadrement ne pouvait être prévu dans le cadre du contrôle budgétaire, mais qu'il ferait l'objet d'une décision pour le budget 2002. Le ministre avait annoncé qu'il était disposé à faire réaliser, sur la base des choix opérés par la commission, une estimation approximative des moyens qui devront être inscrits au budget 2002.
Monsieur le ministre, quand serez-vous en mesure de nous communiquer cette estimation approximative? En disposez-vous déjà? Etes-vous en mesure de chiffrer de manière approximative les implications budgétaires de l'introduction de la peine de travail en tant que peine autonome dans notre Code pénal?
J'en arrive à ma deuxième question. La commission a également longuement débattu de la surveillance électronique. Le ministre a annoncé son intention de consacrer d'importants investissements en vue d'étendre les mesures de surveillance électronique. Il est question de 34 ou 35 millions de francs qui seraient consacrés à l'achat du matériel nécessaire et à la mise en oeuvre de la mesure.
Le gouvernement a déposé des amendements visant à introduire également dans le Code pénal la surveillance électronique comme peine autonome, en complément de la peine de travail. La surveillance électronique constitue également une réponse judiciaire visant à réagir sévèrement face à la criminalité, tout en restant humaine, et à éviter les influences criminogènes et les dommages causés par la détention. C'était l'avis général des membres de la commission de la Justice.
Monsieur le ministre, comptez-vous déposer un projet de loi en cette matière? Le cas échéant, quand sera-t-il déposé?
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker, Mr. Speaker.
Mr. Minister, I will first allow myself to cite one of the points developed in the document "Budget Control 2001, keep the direction!" My speech will be very short since it is simply a budget modification. We are not going to restart here the whole debate on justice policy.
In this report, the government clearly sets out its political priorities. The Minister also cited it on the occasion of his introductory presentation before the Justice Committee.
I quote: “Maintaining this budgetary standard will allow, in the coming years, to unlock additional resources to conduct an ambitious policy. Thus, the government aims to implement a new, dynamic employment policy, notably through a significant reduction of labor tax, modernized social security, adapted to the new needs of the population, better functioning of public administrations, justice and security, measures for sustainable development and mobility.”
Mr. Minister, contrary to what some like to repeat a bit everywhere, justice is therefore one of the major priorities of our government, which the liberals of course welcome.
I would like to ask two questions, the first concerning the means to be granted for the application of the labour penalty as an autonomous penalty, the second to electronic surveillance.
We adopted with a very broad majority, it should be recalled, the bill introducing the labour penalty as an autonomous penalty in correctional and police matters. This major amendment to our Criminal Code confers a considerable role to the staff of the houses of justice responsible for the management and execution of this sentence, outside the walls of the prison. The hope we have placed in this new law pledges that the budgets necessary for its success are provided, otherwise it would not be operational. Indeed, Mr. Minister, when the law establishing the labour penalty as an autonomous penalty in correctional and police matters will be applied, the recourse to the houses of justice will be even more important. The Liberal group will remain attentive to this, but questions are raised in this regard.
Your colleague, the Minister of Justice, clarified during the general discussion of this bill that the framework could not be provided in the context of budgetary control, but that it would be the subject of a decision for the 2002 budget. The Minister had announced that he was willing to make, on the basis of the choices made by the Commission, an approximate estimate of the funds that will be included in the 2002 budget.
When will you be able to communicate this approximate estimate? Do you already have it? Are you able to approximate the budget implications of the introduction of labor punishment as an autonomous punishment in our Criminal Code?
I come to my second question. The Commission has also long debated electronic surveillance. The Minister announced his intention to invest significantly in order to extend electronic surveillance measures. There is a question of 34 or 35 million francs that would be devoted to the purchase of the necessary equipment and the implementation of the measure.
The Government has filed amendments aimed at introducing electronic surveillance as an autonomous punishment in the Criminal Code, in addition to the labour punishment. Electronic surveillance is also a judicial response to react harshly to crime while remaining human, and to avoid criminal influences and damage caused by detention. This was the general opinion of the members of the Justice Committee.
Do you plan to submit a draft law on this subject? If so, when will it be submitted?
#86
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, hier volgt een kort betoog over de begrotingscontrole 2001.
Een eerste beschouwing over de economische toestand is de volgende. Enkele maanden geleden, naar aanleiding van een van de weinige mondelinge vragen die ik tijdens mijn politieke loopbaan stelde aan de minister van Begroting, raadde ik de regering aan in een economische groei van 2,0% te voorzien in plaats van 2,5%. Over de norm van 2,5% bestond vrijwel een consensus; sommigen spreken nog van 2,1%, maar op enkele nullen na de komma na, is het onmogelijk een precies percentage te bepalen. Men kan er aldus van uitgaan dat omzeggens iedereen het eens is met de voorzichtige raming van 2,0%. Men mag immers niet vergeten dat de norm een jaar geleden 3,1% bedroeg.
De Nationale Bank houdt het nog steeds - tegen beter weten in, daarvan ben ik overtuigd - bij een groei van 2,6%. Het behoort uiteraard tot haar rol om geruststellend te zijn, maar volgens mij tast deze bewering haar geloofwaardigheid aan. Zij zou beter ofwel niets hebben gezegd, ofwel hebben gezegd wat iedereen weet, aanvoelt en kan waarnemen.
Men moet goed voor ogen houden dat de groei in Nederland en in Duitsland tijdens het eerste trimester een nulgroei was. In Nederland spreekt men zelfs van de stagflatie, te weten het samengaan van stagnerende economie en oplopende inflatie. Nederland kent opnieuw een inflatie van 5%. Duitsland kent praktisch een stilstand van de economische activiteiten. Zelfs in eigen land kenden wij tijdens het eerste trimester een groei van het bruto binnenlands product van nauwelijks 0,5% ten opzichte van de vorige periode.
De fout van het Planbureau en van andere instellingen is dat zij louter mechanisch redeneren, terwijl men eigenlijk moet rekening houden met tal van psychologische factoren, zelfs al is dat moeilijk en soms zelfs arbitrair. Het is evident dat de dalende beurskoersen in het buitenland — herinner u in dat verband het drama dat in ons land plaatsvond, de internationale berichten over tegenvallende economische groei, de wereldwijde berichten over herstructurering van ondernemingen — een sterke impact hadden op het gedrag van consumenten en van investeerders.
Die psychologische factor wordt door modellenbouwers altijd sterk onderschat.
Deze groeivertraging weegt natuurlijk op de begroting. De regering zegt dat zij de minontvangsten kan compenseren door minuitgaven op het vlak van de rentebetalingen van de openbare schuld. Dat zal wel juist zijn, maar ik behoor nog tot de oude school. De rentebetalingen op de openbare schuld behoren niet tot de primaire verrichtingen. Door de vermindering van de economische activiteit en de weerslag daarvan op de ontvangsten, krijgen we een verslechtering van het primaire overschot, dat van fundamenteel belang is voor het terugdringen van de openbare schuld, waaraan wij met het oog op de demografische schok in 2010 zo hard moeten werken.
Een tweede beschouwing gaat over heden boven toekomst.
De Nationale Bank voorspelt een verslechtering van het structureel primair saldo met ongeveer 40 miljard. Zij trekt de eenmalige uitgaven en de conjunctuurelementen van het saldo af en komt dan uit bij een verslechtering van om en bij de 40 miljard frank, wat aanzienlijk is. In de nota van het Internationaal Monetair Fonds, die in november werd gepubliceerd, spreekt men over een verslechtering van het primair overschot — ontdaan van conjunctuurelementen — van 80 miljard of 0,8% van het nationaal inkomen op twee jaar tijd. Ik spreek over de periode 1999-2001. Als die cijfers juist zijn, is dat enorm.
Men heeft van de uitzonderlijke conjunctuur geen gebruikgemaakt om de openbare schuld nog sneller af te bouwen. Integendeel, als ik de gegevens van het IMF en de Nationale Bank mag geloven, heeft men de voorbije twee jaar eigenlijk een duurzame verslechtering ingebouwd. Men speculeert natuurlijk op de oogverblinding van het evenwicht. Ik heb het de eerste minister een paar dagen geleden nog horen zeggen. Het evenwicht moet alles redden terwijl onderliggend — en dat zal ooit bovenkomen — een sterke verslechtering kan worden waargenomen van de orde van grootte die ik u net heb meegedeeld.
Mijn derde korte beschouwing gaat over fiscale sprookjes.
De fiscale druk verminderen is voor sommige regeringspartners de core business. Het is de core business van het stokoude liberalisme, want er is nooit een ander liberalisme geweest als dat van de belastingverlaging. Na twee jaar is de fiscale druk op de inkomens uit arbeid gestegen met 0,4% van het bruto binnenlands product. U kunt dat narekenen. Ik kan u de cijfers van de Nationale Bank geven als u dat interesseert. Ik heb ze zelf niet uitgevonden. Dat was wel in het kader van een groei van 2,6%. Dat voeg ik er onmiddellijk aan toe, maar men heeft een stijging van de fiscale druk op de inkomens uit arbeid van ongeveer 40 miljard op twee jaar tijd. Zelfs als men rekening houdt — zoals de minister van Begroting soms doet — met de daling van de sociale lasten of de werknemersbijdragen, dan is de stijging nog altijd 30 miljard. Daar gaat maar 10 miljard af. Gelukkig hebben wij destijds de fiscale barema's geïndexeerd, anders zou het resultaat inzake fiscale druk nog poverder zijn.
Ik denk verder aan de gezins- en huwelijksvriendelijkheid of liever onvriendelijkheid. De gehuwden — die ontsnapten uit de oude tijd, dat pelotonnetje van anachronisme — gaan naar een verlichting van hun fiscale druk van ongeveer 1/10 van het totaal aantal discriminaties. Een tiende wordt voor het einde van de legislatuur in 2003 weggewerkt. In de volgende legislatuur zal ongeveer 90% van die discriminaties worden weggewerkt. Zo een lage prioriteit doet vermoeden dat als de economie de volgende jaren nog wat meer nijpt, de gehuwden de eerste slachtoffers zullen zijn van eventuele maatregelen die men zou moeten nemen.
Collega's, twee jaar geleden — het lijkt wel een eeuwigheid — had ik een begrotingsruimte van 3,5 miljard frank. Omdat ik in de pers over 5 miljard had gesproken, beschuldigde de heer Di Rupo mij, zeer vriendelijk, van demagogie. U ziet hier een typische demagoog voor u staan. Ik zie dat u opwipt, maar ik doe niet mee aan die beschuldigingen.
(Protest van de heer Willy Cortois) Mijnheer Cortois, ik weet niet of u het hebt gemerkt, maar dit was ironisch bedoeld. Ik moet mijn ironie nog explicieter maken, maar indien u het niet begrepen had, het was ironisch bedoeld. Mijn ware natuur zou u nog kunnen verbazen, maar ik zal haar voor zeer laat bewaren.
Toen ik twee jaar geleden beschikte over een begrotingsruimte van 3,5 miljard frank, besteedde ik 1,2 miljard frank aan het wegwerken van de fiscale discriminaties van de gehuwden. Ik spreek bijna zoals sommige regeringsleden, maar ik bedoel natuurlijk dat de regering dat toen heeft beslist. Na twee jaar kwam daar nog geen frank bij. Nu heeft men een plan waarmee een verlichting van slechts een tiende van alle discriminaties wordt beoogd tegen het einde van deze legislatuur in juni 2003, indien alles normaal verloopt — en daar zijn we niet tegen. Nog inzake fiscaliteit zegt de heer Dewael dat, indien het Lambermont-akkoord doorgang vindt, een aantal belastingen in Vlaanderen zal dalen. Indien het Lambermont-akkoord geen doorgang zou vinden — men weet nooit of er nog partijen met beginselen zijn, dat is een risico dat men moet lopen — blijft dat geld bij de federale overheid. Ik veronderstel dat de regering in haar budgettaire schema's ervan uitgaat dat ze ook zonder die overdracht van dotaties aan de gemeenschappen op koers blijft. Indien het geld niet naar de gemeenschappen gaat, blijft het in de federale kas. Welnu, waarom besteedt ze dan dat vrijgekomen geld niet aan het hoogtepunt van de socialistische beweging, de afschaffing van het kijk- en luistergeld voor iedereen? Als de Vlamingen dat doen, geldt het alleen voor de Vlamingen en voor de Franstaligen in de periferie. Het zou trouwens interessant zijn een referendum voor te stellen over het Lambermont-akkoord in de periferie. Indien het Lambermont-akkoord wordt goedgekeurd en het kijk- en luistergeld wordt afgeschaft, zou die petitie dan nog door 22.000 personen zijn ondertekend? Dat is echter een ander verhaal en kan bij een andere gelegenheid aan bod komen; het zou immers te geestig kunnen zijn.
De vraag is echter wat men met het geld gaat doen indien het Lambermont-akkoord niet wordt goedgekeurd. Ik heb gezien dat de socialistische beweging tendeert naar het hoogtepunt van haar programma, de afschaffing van het kijk- en luistergeld, dus zou ze het geld daaraan kunnen besteden. In die hypothese zou het Lambermontakkoord goed zijn voor iedereen. Ik geef dit als een hint, want ik heb de indruk dat u nog niet voldoende denkt aan wat er gebeurt indien het akkoord niet wordt goedgekeurd.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, here is a brief speech on the 2001 budget control.
A first consideration of the economic situation is as follows. A few months ago, following one of the few oral questions I asked the Minister of Budget during my political career, I advised the government to anticipate economic growth of 2.0% instead of 2.5%. On the norm of 2.5%, there was almost a consensus; some still speak of 2.1%, but on a few zeros after the comma, it is impossible to determine an exact percentage. One can thus assume that, by the way, everyone agrees with the cautious estimate of 2.0%. After all, one should not forget that the rate was 3.1% a year ago.
The National Bank still holds it - against better knowledge, I am convinced of that - at a growth of 2.6%. Of course, it belongs to her role to be reassuring, but in my opinion this claim affects her credibility. She would have better either said nothing, or said what everyone knows, feels and can perceive.
It should be noted that growth in the Netherlands and in Germany during the first trimester was zero growth. In the Netherlands, one even speaks of stagflation, i.e. the merger of stagnant economy and rising inflation. The Netherlands again has a 5% inflation rate. Germany has practically stopped economic activity. Even in our own country, we saw a growth of gross domestic product of barely 0.5% over the previous period during the first trimester.
The mistake of the Plan Bureau and other institutions is that they purely mechanically reason, while one actually has to take into account a number of psychological factors, even though that is difficult and sometimes even arbitrary. It is evident that the falling stock market prices abroad — remember in this context the drama that took place in our country, the international reports of sluggish economic growth, the global reports of corporate restructuring — had a strong impact on consumer and investor behavior.
This psychological factor is always greatly underestimated by model builders.
This growth slowdown naturally weighs on the budget. The government says it can compensate for the mine receipts by mining expenses in terms of interest payments of public debt. It will be right, but I still belong to the old school. Interest payments on public debt do not belong to the primary transactions. The decrease in economic activity and its impact on revenue leads to a deterioration of the primary surplus, which is fundamental to the reduction of public debt, to which we must work so hard in view of the demographic shock in 2010.
A second consideration is about the present above the future.
The National Bank forecasts a deterioration of the structural primary balance of about 40 billion. It deduces the one-off expenditure and the conjuncture elements from the balance sheet and then results in a deterioration of around and at the 40 billion francs, which is significant. The International Monetary Fund’s note, published in November, speaks of a deterioration of the primary surplus — deprived of conjuncture elements — of 80 billion or 0.8% of the national income over a two-year period. I am talking about the period 1999-2001. If these numbers are correct, it is huge.
The extraordinary conjuncture has not been used to reduce public debt even faster. On the contrary, if I can believe the data of the IMF and the National Bank, it has actually been built into a sustainable deterioration in the last two years. Of course, one speculates on the blindness of the balance. I heard the Prime Minister say it a few days ago. The balance must save everything while underlying—and that will someday overcome—a sharp deterioration can be observed in the order of size that I have just communicated to you.
My third brief consideration is about tax fairy tales.
Reducing fiscal pressure is the core business for some government partners. It is the core business of stokoud liberalism, because there has never been any other liberalism than that of tax cuts. After two years, the tax pressure on labor income has increased by 0.4% of gross domestic product. You can tell it. I can give you the figures of the National Bank if you are interested. I did not invent them myself. This was in the context of a growth of 2.6%. I add that immediately, but one has an increase in the tax pressure on labor income of about 40 billion over two years. Even if one takes into account — as the Minister of Budget sometimes does — the decrease in the social burden or the employee contributions, the increase is still 30 billion. There are only 10 billion. Fortunately, at that time we indexed the fiscal bars, otherwise the result on fiscal pressure would be even poorer.
I think further about family and marital kindness, or rather unfriendliness. The married — who escaped the old days, that pelotonnette of anachronism — go to a relief of their tax pressure of about 1/10 of the total number of discriminations. One-tenth will be removed before the end of the legislature in 2003. In the next legislature, about 90% of these discriminations will be eliminated. Such a low priority suggests that if the economy sneaks a little more in the coming years, the married will be the first victims of any measures that should be taken.
Colleagues, two years ago — it seems like an eternity — I had a budget space of 3.5 billion francs. Since I had spoken in the press about 5 billion, Mr. Di Rupo accused me, very kindly, of demagogy. You see a typical demagogue standing in front of you. I see that you are upsetting, but I do not agree with those accusations.
(Protest by Mr. Willy Cortois) Mr. Cortois, I don’t know if you noticed it, but this was ironically meant. I must make my irony even more explicit, but if you had not understood it, it was intended to be ironic. My true nature may still surprise you, but I will keep it for very late.
When I had a budget space of 3.5 billion francs two years ago, I spent 1.2 billion francs to eliminate the tax discrimination of the married. I speak almost like some government members, but I mean, of course, that the government then decided that. Two years later, there was no Frank. Now there is a plan that aims to alleviate only a tenth of all discrimination by the end of this legislature in June 2003, if everything goes well — and we are not against that. As far as taxation is concerned, Mr Dewael says that if the Lambermont agreement passes, some taxes in Flanders will drop. If the Lambermont Agreement fails to pass — one never knows if there are still parties with principles, which is a risk that one must run — that money remains with the federal government. I assume that the government in its budgetary schemes assumes that it will remain on track even without that transfer of grants to the communities. If the money does not go to the communities, it remains in the federal treasury. Now, why does she not spend that released money at the height of the socialist movement, the abolition of the watch and listen money for all? If the Flammers do, it only applies to the Flammers and to the French speakers in the periphery. It would be interesting, by the way, to propose a referendum on the Lambermont agreement in the periphery. If the Lambermont agreement is approved and the viewing and listening fee is abolished, would that petition still have been signed by 22,000 people? This, however, is a different story and may be discussed at another occasion; it could be too sensitive.
The question, however, is what will be done with the money if the Lambermont agreement is not approved. I have seen that the socialist movement tends to the height of its program, the abolition of the watch and listen money, so it could spend the money on it. In that hypothesis, the Lambermont Agreement would be good for everyone. I give this as a hint, because I have the impression that you are not yet thinking enough about what will happen if the agreement is not approved.
#87
Official text
Mijnheer Van Rompuy, ik heb de goudhamster, die in het kantoor naast het mijne een rustig leven leidt, erop betrapt dat ze iedere avond bidt dat het Lambermont-akkoord niet zou worden goedgekeurd. Ik heb haar gezegd dat ze dat niet meer mag doen, want het is een onzalige gedachte. Indien het akkoord niet zou worden goedgekeurd, is dit voor de begroting van de federale regering een zeer goede zaak; dat is evident, maar wij houden er inderdaad nog niet veel rekening mee.
Translated text
Mr. Van Rompuy, I have caught the gold hamster, who leads a quiet life in the office next to mine, that she prays every night that the Lambermont agreement would not be approved. I told her that she shouldn’t do it anymore, because it’s a foolish thought. If the agreement is not approved, this is a very good thing for the federal government budget; that is obvious, but we do not really take much into account yet.
#88
Official text
Mijnheer de voorzitter, De Vlaamse regering had die besparing ook kunnen doen, maar ze geeft het uit. De Franstalige regering geeft het zeker uit.
Translated text
The Flemish government could have done that savings, but it gives it out. The French-speaking government will ⁇ declare it.
#89
Official text
Wij houden er natuurlijk nog geen rekening mee. Wij verschillen een beetje van mening over de appreciatie van de beginselvastheid in de politiek. Waarschijnlijk hebt u daarover net hetzelfde idee.
Translated text
Of course, we are not taking this into account yet. We differ a little about the appreciation of the principledness in politics. You probably have the same idea about it.
#90
Official text
In ieder geval is het een redenering die steek houdt. Ik bied het maar aan als een suggestie. Ik kom tot een vierde en laatste reeks van beschouwingen. Het is evident dat de begrotingsmarges zijn ingeslikt, en zelfs meer dan dat. Het is onnodig dit te herhalen, dat spreekt voor zich. De Nationale Bank heeft dat trouwens in haar jaarverslag reeds met zoveel woorden gezegd; vooral omdat zij ervan uitgaat dat een stijging van de uitgaven met 1,8% reeds een gedane zaak is.
In 2001 stijgen de reële uitgaven voor entiteit 1, federale overheid en sociale zekerheid, met meer dan 3% als men de eenmalige factoren en een aantal andere bewegingen eruit zuivert. 3% is het dubbele van wat mag rekening houdend met de reeds genomen initiatieven.
De prioriteiten zijn zo slecht opgesteld dat de regering op de sociale betoging alleen kon antwoorden met opgewarmde miljarden. Volgens het ACV - ik heb hun cijfers niet nagerekend maar het zijn ernstige mensen - zou van de opgewarmde miljarden - het woord opgewarmd is echt wel van toepassing - er slechts 1 miljard vers geld zijn. De regering reageert met opgewarmde miljarden en met de belofte van een rondetafelconferentie. Bij gebrek aan geld lanceert men enkele grote woorden over hervorming, iets wat men op andere terreinen ook reeds heeft gedaan. Wie daar intrapt, zijn nuttige idioten. Niet meer dan dat.
Meer geld voor de NMBS moest er niet komen volgens een schema waarin elk jaar 1 miljard frank meer wordt uitgegeven dan het jaar voordien. Wil men het fileprobleem en de fileverstikking tijdig aanpakken had men het omgekeerde moeten doen. Elk jaar dat men wacht is een jaar verloren. Het valt op dat de aangroei van de NMBS-middelen de volgende jaren trager zal zijn dan in de voorbije legislatuur toen men moest saneren. Van prioriteiten gesproken!
De posterioriteiten voor de gezinnen onder meer inzake de huwelijksonvriendelijkheid en de mobiliteit en voor de sociale sector geven aan dat men in het begin van de legislatuur - dit is mijn grondige overtuiging - geïmproviseerd heeft en op dit ogenblik alleen kan interen op conjuncturele meevallers en op operaties van spreiding in de tijd.
De regering van de schone schijn, "Keeping up appearances", zal de volgende weken en jaren... (...)
Wie is Richard? Hij die zich altijd laat vloeren.
Translated text
In any case, it is a reasoning that holds up. I offer it as a suggestion. I come to a fourth and last series of considerations. It is obvious that the budget margins have been swallowed, and even more than that. It is unnecessary to repeat this, which speaks for itself. The National Bank, by the way, has already said this in so many words in its annual report; especially because it assumes that an increase in spending by 1.8% is already done.
In 2001, real spending on entity 1, federal government and social security increased by more than 3% if one clears out the one-off factors and a number of other movements. 3% is the double of what is allowed taking into account the initiatives already taken.
The priorities are so poorly set that the government could only respond to the social demonstration with heated billions. According to the ACV - I have not neglected their figures but they are serious people - would of the heated billions - the word heated is really applied - there is only 1 billion fresh money. The government responds with heated billions and with the promise of a roundtable conference. In the absence of money, a few big words are launched about reform, something that has already been done in other fields. Those who get into it are useful idiots. No more than that.
More money for the NMBS should not come according to a schedule that spends 1 billion francs more each year than the year before. If one wanted to address the file problem and the file stuck in time, one had to do the opposite. Every year you wait is a lost year. It is evident that the growth of the NMBS funds in the coming years will be slower than in the previous legislature when it was necessary to repair. Speaking of priorities!
The posteriorities for the families, among other things, regarding marriage-friendliness and mobility, and for the social sector, indicate that at the beginning of the legislature – this is my firm conviction – one improvised and at this time can only interfere with conjunctural occasions and with operations of distribution in time.
The government of the clean appearance, "Keeping up appearances", will continue in the coming weeks and years. The [...]
Who is Richard? He is the one who always leaves the floor.
#91
Official text
U gelijkt beter op hem dan ik. (Gelach)
Translated text
You look more like him than me. and laughing)
#92
Official text
Ik zal mijn mening voor mezelf houden. Pas op want ik word eerlijk! Ik zal mijn dreigement niet uitvoeren. (Gelach)
De regering van de schone schijn zal de volgende dagen en weken een cosmetische operatie van budgetcontrole doen omdat ze de groeivoet van de economie niet wil herzien. Zo simpel is dat. Als men de groeivoet niet aanpast naar 2% heeft een dringende begrotingscontrole geen enkele zin. De Nationale Bank heeft de regering een reddingsboei toegeworpen, de 2,6%. Ik heb reeds gezegd wat ik hierover denk.
Alhoewel er geen budgettaire ruimte is, zal de regering pogen iets te doen aan de bedrijfsbelastingen. Als er geen ruimte is kan men ze altijd uitvinden. Het argument van de terugverdieneffecten wordt van stal gehaald. Ik zal minister Daems niet citeren omdat ik niet overdreven pijnlijk wil doen in deze moeilijke dagen. De daling van de sociale lasten zou aanzienlijke terugverdieneffecten veroorzaken. Sommigen, minister Daems incluis, gebruiken dit om een pleidooi te houden voor een vermindering van de vennootschapsbelasting. De budgettaire ruimte is nul. Men creëert er een!
Een analyse van de cijfers inzake werkgelegenheid - de cijfers van het Planbureau zijn terzake zeer verhelderend - toont aan dat sinds het najaar 1994 de werkgelegenheidsgraad zeer sterk is beginnen stijgen. Vanaf deze periode stijgt de werkgelegenheidsgraad vrijwel loodrecht. In deze stijging is geen breuk terug te vinden met de vermindering van de sociale lasten. Dit betekent dat de inkomensmatiging een veel sterker middel is om nieuwe jobs te creëren dan de vermindering van de sociale lasten.
Van de bijkomende vermindering van de sociale lasten zal trouwens niets in huis komen bij gebrek aan geld. Mijnheer de minister, ik kan u een hint geven. U kunt de bijkomende vermindering van sociale lasten programmeren in de jaren 20072011. De ruimte voor de volgende legislatuur is volledig op. Gouverner, c'est prévoir. Men kan volgende legislatuur beginnen volstouwen en dat verkopen als staatsmanskunst.
Translated text
I will keep my opinion for myself. Be careful, I will be honest. I will not carry out my threat. and laughing)
The clean-looking government will undertake a cosmetic operation of budget control in the coming days and weeks because it does not want to revise the growth rate of the economy. So simple is that. If one does not adjust the growth rate to 2% an urgent fiscal control makes no sense. The National Bank has given the government a bailout of 2.6%. I have already said what I think about this.
Although there is no budgetary space, the government will try to do something about corporate taxes. When there is no space, one can always invent them. The argument of the return effect is taken from the stal. I will not quote Minister Daems because I do not want to do excessively painful in these difficult days. The decrease in the social burden would produce significant returns. Some, Minister Daems inclusive, use this to hold a plea for a reduction in corporate tax. The budget space is zero. They create one!
An analysis of the figures on employment – the figures of the Planning Bureau are very enlightening in this regard – shows that since the fall of 1994 the employment rate has begun to rise very strongly. From this period, the employment rate will rise virtually straight. In this increase there is no breakdown with the reduction of the social burden. This means that income moderation is a much stronger means of creating new jobs than the reduction of social burdens.
Of the additional reduction of the social burden, by the way, nothing will come into the house in the absence of money. Mr. Minister, I can give you a hint. You can program the additional reduction of social burden in the years 2007-2011. The space for the next parliamentary legislature is fully filled. Governor, c’est prévoir. One can begin to complete the next legislature and sell it as state-man art.
#93
Official text
Mijnheer Van Rompuy, zoals u zelf gezegd hebt, de volgende legislatuur zal het weer hetzelfde zijn. Als u nu spreekt over 2007, is dat een hint eigenlijk. Dat is een beetje te vroeg.
Translated text
Mr. Van Rompuy, as you said yourself, the next legislature will be the same again. If you’re talking about 2007, that’s actually a hint. That is a little too early.
#94
Official text
Mijnheer Vande Lanotte, inzake de volgende legislatuur heb ik de heer De Gucht geciteerd. Zoals u weet komt alles wat de heer De Gucht zegt uit. Ik zal u de lijst geven van al zijn voorspellingen. Ik weet niet of de heer Dehaene hem daar 7 op 10 voor zou geven. De lijst is lang. Ik heb niet gezegd wat ik dacht of wat anderen dachten, zeker ook niet wat u dacht. Ik weet dat u ons nog altijd graag ziet. (Gelach)
Translated text
Mr. Vande Lanotte, regarding the next legislature, I have quoted Mr. De Gucht. As you know, everything Mr. De Gucht says comes out. I will give you a list of all his predictions. I don’t know if Mr. Dehaene would give him 7 to 10 for that. The list is long. I didn’t say what I thought or what others thought, ⁇ not what you thought. I know you still like to see us. and laughing)
#95
Official text
Dat is waar.
Translated text
That is true.
#96
Official text
Oude liefde roest niet.
Translated text
Old love does not rot.
#97
Official text
Met de nadruk op "oud" wat ons betreft.
Translated text
With the emphasis on “old” in our case.
#98
Official text
Old soldiers never die. They just fade away.
Translated text
Old soldiers never die. They just fade away.
#99
Official text
Voor de eerste keer in de periode van uw aanwezigheid in de Kamer schrijft u geschiedenis, mijnheer Van Rompuy. Ik heb nog maar weinig liefdesverklaringen gehoord die gelanceerd worden van op de tribune van de Kamer. Maar ga zo door.
Translated text
For the first time in the period of your presence in the Chamber, you are writing history, Mr. Van Rompuy. I have heard only a few love statements launched from the tribune of the Chamber. But continue like this.
#100
Official text
Mijnheer de voorzitter, voor het EU-voorzitterschap heeft de regering zestien prioriteiten. Men heeft mij altijd geleerd dat als men er zestien heeft, men eigenlijk geen prioriteiten heeft. Als men te veel prioriteiten heeft dan loopt alles vast. De regering heeft alleen gesurft op de hoogconjunctuur. Deze is voorbij. Men moet opnieuw kiezen. Ik hoop dat men opnieuw zal leren kiezen voor investeren in plaats van voor consumeren. Men moet nagaan waar de echte behoeften van de mensen zijn en niet alleen de electorale noden van de kiezer. Trouwens op Vlaams vlak is dat nog duidelijker. De groenen hebben gisteren interessante voorstellen gedaan in verband met de besteding van mogelijke Lambermont-gelden. Ik voel mij erg verwant met de voorstellen die zij gisteren hebben gedaan en minder verwant met een aantal "schnabbels" die de heer Dewael voor ogen had getoverd.
Er is een nieuwe "social imbalance" gegroeid, naar het beroemde woord van de Amerikaanse economist Galbreath, waarbij de publieke sector achternahinkt inzake de opbouw van sociaal, menselijk, familiaal en fysiek kapitaal. Wij moesten onderinvesteren in de voorbije periode. Op die vier domeinen, namelijk, sociaal, menselijk, familiaal en fysiek kapitaal moet er heropgebouwd worden. De CVP zal terzake de volgende weken concrete voorstellen doen.
De paarsgroene partijen kunnen geen nieuw programma maken voor na 2003. Zij hebben immers geheel de budgettaire ruimte bezet en meer dan dat. De kampioenen van het nieuwe zullen dan de verdedigers van het oude worden. Ze kunnen niets nieuws voorstellen, want dan moet men andere dingen laten vallen. Dat is zo rijp overdacht dat men dat niet zal kunnen doen. Het is trouwens te vroeg om te juichen in de meerderheid. De Tarpeïsche rots is altijd heel dicht bij het kapitool.
Translated text
For the presidency of the European Union, the government has 16 priorities. I’ve always been taught that if you have sixteen, you don’t have any priorities. If you have too many priorities, then everything goes wrong. The government has only surfaced on the high-conjuncture. This is over. You have to choose again. I hope that people will learn again to choose to invest rather than to consume. One must look at where the real needs of the people are and not just the electoral needs of the voters. On the Flemish level, this is even clearer. Yesterday, the Greens made interesting proposals in connection with the spending of possible Lambermont funds. I feel very close to the proposals they made yesterday and less close to some of the “shnabbels” that Mr. Dewael had enchanted before his eyes.
A new "social imbalance" has grown, according to the famous word of the American economist Galbreath, in which the public sector reflects backwards on the construction of social, human, family and physical capital. We had to underinvest in the past period. On these four domains, namely, social, human, family and physical capital, it must be rebuilt. The CVP will make concrete proposals in the coming weeks.
The purple-green parties cannot create a new program for after 2003. After all, they have occupied the entire budgetary space and more than that. The champions of the new will then become the defenders of the old. They can’t suggest anything new, because then you have to let go of other things. This is so mature thought that one will not be able to do it. It is too early to cheer for the majority. The Tarpei Rock is always very close to the Capitol.
#101
Official text
Mijnheer de voorzitter, dames en heren, ik zal hoewel niet gedetailleerd toch algemeen en uitgebreid antwoorden op de gestelde vragen.
Ten eerste beweerden sommige parlementsleden dat de fiscale druk is toegenomen. We verschillen terzake van mening. Onze berekeningen wijzen uit dat er voor het eerst een lichte daling van de fiscale druk is, zelfs zonder rekening te houden met de persoonsbelastingen. Maar goed, dat is een steriele discussie, want het gaat om enkele honderden van een procent verschil. Bovendien zullen de gegevens pas op het einde van het jaar duidelijkheid scheppen.
Mag ik toch even ingaan op de door de heer Leterme gehanteerde methodologie? Hij heeft zijn berekeningen aangepast uitgaande van een economische groei van 2,3% en een ander inflatiecijfer. Dan mag hij uiteraard ook niet meer de fiscale inkomsten, zoals we ze voorstellen en die gebaseerd zijn op een groei van 2,5%, als grondslag nemen. Hij heeft het over een 0,02% verschil in stijging, dan is 0,2% minder groei daartoe al voldoende. Nogmaals, ik wil terzake geen polemiek voeren; zodra we beschikken over de exacte cijfers kunnen we de evolutie onderzoeken.
Ten tweede, sommigen hadden opmerkingen over de primaire uitgaven. Dienaangaande herinner ik eraan dat de regering er zich toe verbonden heeft 1,5%-groeinorm van de primaire uitgaven strikt toe te passen. Dat is geen gemakkelijke zaak. Dit jaar doen we dat ook al, weliswaar zonder rekening te houden met de uitgaven ingevolge de politiehervorming, zoals we van bij het begin hebben gesteld. Om een correcte berekening te maken, hebben we de 20 miljard daartoe voor 2000, die uiteraard de uitgaven doen stijgen, niet meegerekend, waardoor we gemakkelijk de 1,5% halen. In die optiek komen we inderdaad, zonder de kosten van de politiehervorming, op 1,5 tot 1,6% stijging van de primaire uitgaven. Natuurlijk zijn de uitgaven voor de politiehervorming niet eenmalig maar jaarlijks; het stijgingsritme ervan echter wel. Dat betekent dat we vanaf volgend jaar de stijging van 1,5% voor de primaire uitgaven wel kunnen aanhouden. Als we daarin slagen, hebben we een niet onaanzienlijke inspanning gedaan. Dat is alvast onze bedoeling.
In globo zijn we er steeds van uitgegaan dat we de groei van de uitgaven zonder problemen tot 2,2% zouden kunnen beperken, op twee voorwaarden weliswaar, namelijk dat de fiscale inkomsten volgen en dat we de uitgaven onder controle kunnen houden. Wat dat laatste betreft, de bespreking van de hervorming van de ziekteverzekering is bezig en die moet ertoe leiden dat we een aantal correcties kunnen aanbrengen, zodanig dat het budget niet wordt overschreden.
Wat het tweede punt betreft, zijn de onderzoekingen bezig. We zullen wel degelijk enkele anomalieën bekijken. Als we erin slagen de uitgaven te controleren en de inkomsten op het niveau van de groei te krijgen, dan moeten we onze doelstelling probleemloos op ongeveer 2,2% kunnen behouden.
Als we onder die 2,2% zouden gaan en bijvoorbeeld zouden uitkomen op 2% of op een verschil in groei van 0,2%, dan heeft men een verschil van 0,1% in het begrotingsresultaat. Het overschot bedraagt dan niet 0,2% maar 0,1%.
Niemand kan dat ontkennen. Ik zal ook niet pretenderen dat we het niet zouden merken als we onder die 2,2% gaan. Mogelijk komen we ook niet boven die 2,2%. We mogen in geen van beide richtingen overdrijven. Door het zogenaamde platformeffect kunnen we niet veel lager dan die 2,2% komen. Als de economie het hele jaar stabiliseert, dus het hele jaar gelijk blijft, dan is de groei 1,7%. In het eerste trimester hebben we een kleine groei van 0,5% gekend ten opzichte van het voorgaande trimester. Een vooropstelling van 2% tot 2,2% zal dus wel het meest realistische zijn. We proberen het resultaat te behouden op die vooropgestelde 2,2%. Moest het resultaat toch wat lager zijn, dan zou het in de gewestelijke uitgaven wat kunnen worden aangepast, behoudens meevallers.
Het zal er dan op neerkomen om de groeinorm van 1,5% voor volgend jaar aan te houden. Mijnheer Pieters, ik wil antwoorden op uw vraag over de belastingen. Volgens u betekent een daling van de belastingen een vermindering van de inkomsten voor de gemeenten. Ik ben het daarmee fundamenteel oneens.
Als men een belasting heft van 6% op 100 frank, dan levert dat 6 frank aan belastingen op. De belastingdruk voor de bevolking bedraagt in dat geval dus 6 frank. Stel dat men hetgeen aan de federale overheid wordt betaald, berekent op 90 frank. 6% belasting op 90 frank is slechts 5,4 frank. Op die manier zouden we inderdaad geld verliezen. Wanneer we echter de voet verhogen tot 6,9% op 90 frank, dan zijn de belastingen in wezen niet verhoogd. Men heeft de voet verhoogd, maar men laat de bevolking niet méér belastingen betalen dan 6 frank. Het probleem is echter dat de gemeentebesturen aan de bevolking moeten uitleggen dat de aanpassing van die voet op een lager bedrag niet tot een verhoging leidt. Dat is een moeilijke boodschap. Ik ben het erover eens dat niemand die boodschap graag verkondigt. De voorstelling dat het om een belastingverhoging gaat, is echter foutief.
Het klopt ook niet dat de ene geeft en de andere neemt. Het totaal daalt namelijk. Voor elke 100 frank federale belasting is er 6 frank gemeentelijke belasting, het totaal is dus 106 frank. We behouden nu die 6 frank gemeentelijke belasting, terwijl de federale belasting daalt tot 90 frank. Van 106 frank naar 96 frank is een daling van 10 frank.
Translated text
Mr. Speaker, ladies and gentlemen, I will give general and comprehensive answers to the questions asked, although not in detail.
First, some MPs argued that the fiscal pressure has increased. We differ in opinions. Our calculations show that for the first time there is a slight drop in the fiscal pressure, even without taking into account the personal taxes. But well, that’s a sterile discussion, because it’s about a few hundred of one percent difference. Furthermore, the data will not be clear until the end of the year.
Can I comment on the methodology used by Mr. Leterme? He has adjusted his calculations on the basis of an economic growth of 2.3% and a different inflation rate. Then, of course, it should no longer be based on the tax revenues, as we propose them and which are based on a growth of 2.5%. He is talking about a 0.02% difference in growth, then 0.2% less growth is already enough. Again, I do not want to polemize about this; as soon as we have the exact numbers, we can study evolution.
Second, some had comments about primary spending. In this regard, I would like to remind you that the Government has committed to strictly applying the 1.5 % growth standard of primary spending. This is not an easy thing. This year we are already doing so, though without taking into account the expenses resulting from the police reform, as we have assumed from the beginning. To make a correct calculation, we have not taken into account the 20 billion for 2000, which naturally increases spending, making it easy to get the 1.5%. In that perspective, indeed, without the cost of police reform, we will see an increase of 1.5 to 1.6% in primary spending. Of course, the expenditure for police reform is not one-time but annual; however, the pace of its rise is. This means that from next year we can maintain the increase of 1.5% for primary spending. If we succeed, we have made a not insignificant effort. That is our intention.
At globo, we have always assumed that we could limit the growth of spending to 2.2% without problems, but on two conditions, namely that the tax revenue follows and that we can keep the spending under control. With regard to the latter, the discussion of the reform of health insurance is underway and it should lead to the possibility of making a number of corrections so that the budget is not exceeded.
As for the second point, the investigations are underway. We will look at some anomalies. If we manage to control spending and get the income at the level of growth, then we should be able to maintain our target at around 2.2% without problems.
If we go below that 2.2% and, for example, we end up at 2% or at a difference in growth of 0.2%, then we have a difference of 0.1% in the budget result. The surplus is not 0.2% but 0.1%.
No one can deny that. I’m also not going to pretend that we ⁇ ’t notice if we go below that 2.2%. Maybe we won’t get above that 2.2% either. We must not exaggerate in either direction. Because of the so-called platform effect, we cannot get much lower than that 2.2%. If the economy stabilizes throughout the year, so it remains the same throughout the year, then growth is 1.7%. In the first trimester, we saw a small growth of 0.5% compared to the previous trimester. A prediction of 2% to 2.2% would therefore be the most realistic. We try to keep the result at that predetermined 2.2%. If the result should be slightly lower, then it could be adjusted in the regional spending, except for occasions.
It will then consist of ⁇ ining the growth rate of 1.5% for next year. Mr. Peters, I would like to answer your question about taxes. According to you, a reduction in taxes means a reduction in incomes for municipalities. I fundamentally disagree with this.
If one imposes a tax of 6% on 100 francs, that will generate 6 francs of taxes. The tax burden on the population is therefore 6 francs. Suppose that what is paid to the federal government is calculated at 90 francs. 6% tax on 90 francs is only 5.4 francs. In this way, we would actually lose money. However, when we raise the foot to 6.9% at 90 francs, then the taxes are essentially not raised. One has raised the foot, but one does not allow the population to pay more taxes than 6 francs. The problem, however, is that municipal governments must explain to the population that adjusting that foot to a lower amount does not lead to an increase. That is a difficult message. I agree that no one likes to proclaim that message. However, the notion that it is a tax increase is wrong.
It is also not true that one gives and the other takes. The total is decreasing. For every 100 francs of federal tax there is 6 francs of municipal tax, so the total is 106 francs. We now retain that 6 franc municipal tax, while the federal tax drops to 90 francs. From 106 francs to 96 francs is a decrease of 10 francs.
#102
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik aanvaard uw uitleg.
Ik wil echter beklemtonen wat u zelf net hebt aangegeven. Een federale belastingverlaging vergt dat de gemeenten hun tarieven verhogen.
Ik denk dat u verstandig genoeg bent om te begrijpen dat de burger dat niet percipieert als een pure technische aanpassing. Voor de burger komt dat over als een hogere belastingheffing door de gemeentebesturen. Dat is het probleem: de federale overheid wil als sympathiek worden beschouwd. Als ze de weerslag op hun financiën willen vermijden, dan zullen de gemeentelijke bestuurders er echter uitkomen als degenen die de belastingen verhogen.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, I accept your explanation.
However, I would like to emphasize what you have just stated. A federal tax reduction requires municipalities to raise their rates.
I think you are wise enough to understand that the citizen does not perceive it as a pure technical adjustment. For the citizen, this translates as a higher taxation by the municipal governments. That is the problem: the federal government wants to be seen as sympathetic. However, if they want to avoid the impact on their finances, then the municipal governors will come out as those who increase taxes.
#103
Official text
Mijnheer Pieters, uw opmerking is juist. Ik vind echter dat men dat aan de bevolking toch moet uitleggen. Als men die redenering doortrekt, kan men nooit een belastingverlaging doorvoeren, tenzij ze te compenseren voor de gemeenten. Dat is een dubbelspel.
Omgekeerd moest de federale regering vier jaar geleden de facto de belastingen verhogen omwille van de indexering. De federale overheid was toen de zwartepiet. De gemeenten kregen daardoor meer inkomsten. We hebben aan de gemeenten toen ook niet om compensatie gevraagd.
Er is een federaal, een gewestelijk en een gemeentelijk niveau. De federale overheid beslist zijn belastingen aan te passen, in dit geval omlaag. De gemeenten moeten zelfstandig hun eigen beslissingen nemen. Dat is geen kwestie van de goede of de slechte zijn of van geven en nemen. Er is gewoon geen andere manier. Ik geef het voorbeeld van 1995-1996. De gemeenten hebben toen extra inkomsten gekregen omdat de belastingschalen niet geïndexeerd werden. Dat was een sluipende belastingverhoging voor de gemeenten. De federale overheid kreeg echter de zwartepiet toegespeeld. Daar heeft men echter niet tegen geprotesteerd. Het is voor de gemeenten moeilijk om dit uit te leggen en het komt niet sympathiek over maar ik zie echt geen andere mogelijkheid.
De heer Leterme heeft het over de schoolgebouwen gehad. Vorig jaar hebben we vastgesteld dat we op dat punt voor het Nederlandstalig stelsel een tekort van 175 miljoen frank hadden. Bij de schoolgebouwen gaat het om een veeleer simplistisch mechanisme. Die leningen zijn ooit gegeven en we weten dat een aantal onderwijsinstellingen die niet kunnen terugbetalen. Dat moet dus worden verrekend. Die 175 miljoen frank zijn toegekend aan de bevoegde beheersinstantie. We stellen nu vast dat we aan Franstalige kant 100 miljoen frank te weinig geraamd hebben. Er is geen probleem met de wettelijke basis om dit geld toe te kennen. Het geld voor Vlaanderen werd nog maar zes maand geleden goedgekeurd bij de stemming over het bijblad. Ik meen dat iedereen dat heeft goedgekeurd. Voor de Franstaligen gebruiken we nu net dezelfde basis. Voor een Brusselse school is de tussenkomst geblokkeerd omdat we besloten hebben dat eerst geverifieerd moet worden of zich daar wel effectief een probleem voordoet. Ik wil dan ook beklemtonen dat het hier niet om een communautair dossier gaat en al evenmin om een probleem inzake legaliteit. Het gaat om een zaak die we voor beide kanten doen naargelang de ramingen binnenkomen.
Men kan niet zeggen dat ik ooit euforisch ben geweest over een begroting. Daarnaast moet men ook niet laten uitschijnen dat er paniek is. Ik probeer de zaken op een rustige manier te beheren door op tijd in te grijpen. Met de ziekteverzekering en de inspanningen die nu worden gedaan, meen ik dat we daarin zullen slagen. Ook wat de inkomsten betreft, zullen we doen wat we moeten doen. Ik hoop nog steeds dat onze budgetcontrole ertoe kan leiden dat onze doelstellingen effectief worden gehaald. Dat kan alleen mislukken als de economie heel erg tegenvalt. Ik meen echter dat we alleen een reële vertraging krijgen maar geen catastrofe.
Translated text
Mr. Peterson, your comment is correct. However, I think that should be explained to the public. If one penetrates that reasoning, one can never implement a tax reduction unless they compensate for the municipalities. This is a double game.
Conversely, four years ago, the federal government de facto had to raise taxes for the sake of indexing. The federal government was then the black-piet. As a result, the municipalities gained more income. We did not ask for compensation from the municipalities.
There is a federal, a regional and a municipal level. The federal government decides to adjust its taxes, in this case downwards. The municipalities must make their own decisions independently. It is not a matter of being good or bad or of giving and taking. There is simply no other way. Let me give the example of 1995-1996. The municipalities then received additional income because the tax scales were not indexed. This was a sharp tax increase for the municipalities. However, the federal government played the black pit. However, there was no protest against it. It is difficult for the municipalities to explain this and it is not sympathetic about but I really see no other possibility.
Mr. Leterme spoke about the school buildings. Last year we found that at that point we had a deficit of 175 million francs for the Dutch-speaking system. In the case of school buildings, it is a rather simplistic mechanism. Those loans have ever been given and we know a number of educational institutions that cannot repay. This must therefore be accounted for. These 175 million francs were allocated to the competent management authority. We now find that on the French-speaking side we have estimated 100 million francs too little. There is no problem with the legal basis for allocating this money. The money for Flanders was approved only six months ago in the vote on the supplementary sheet. I think everyone has approved that. For the French speakers, we now use the same basis. For a Brussels school, the intervention has been blocked because we have decided that it must first be verified whether there is an effective problem there. I would therefore like to emphasize that this is not a Community file, nor is it a legality issue. This is a matter that we will do on both sides depending on the estimates coming in.
I can’t say I’ve ever been euphoric about a budget. In addition, it should not be shown that there is panic. I try to manage things in a calm way by intervening on time. With the health insurance and the efforts now being made, I think we will succeed. When it comes to income, we will do what we have to do. I still hope that our budget control can lead to the effective achievement of our objectives. This can only fail if the economy falls very badly. However, I think that we only get a real delay but not a catastrophe.
#104
Official text
Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, je sais qu'il n'est pas habituel que l'on donne la parole à un parlementaire après l'avoir donnée à un ministre.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Ministers, dear colleagues, I know that it is not usual to give the floor to a parliamentary after giving it to a minister.
#105
Official text
C'est un honneur, madame!
Translated text
It is an honor, Madame.
#106
Official text
J'en suis très touchée, monsieur le président, et je vous en remercie.
Etant donné l'heure tardive de la matinée, je n'abuserai pas du temps de parole qui m'est accordé.
Monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, je voudrais tout d'abord aborder le volet des Affaires sociales et des Pensions.
Le budget des soins de santé montre une évolution avec un dépassement comparable aux exercices précédents, mais néanmoins inquiétant notamment quant à la perspective du déficit cumulé.
Nous savons que ces dépenses accrues relèvent d'une série de facteurs structurels et conjoncturels comme le vieillissement de la population et le coût croissant des technologies médicales. Il n'en reste pas moins que d'autres facteurs moins logiques influencent les dépenses tels que certains modes d'abus de consommation qu'il convient de qualifier de mauvais usages ou de déviances.
Au-delà des techniques d'économie budgétaire et des récupérations qui existent, il importe, pour pallier ces dépenses injustifiées, de poursuivre plus encore la politique de responsabilité des acteurs (prestataires et patients), notamment par une utilisation enfin rationnelle des diverses données en matière de soins de santé ainsi que par une optimalisation des techniques de comptabilité.
Sans verser dans le dirigisme médico-social, il est urgent de se doter des moyens de maîtrise des dépenses sous peine de voir notre assurance maladie échapper à tout contrôle et évoluer vers une faillite dont la population, notamment la moins favorisée, ferait les frais.
Je voudrais maintenant dire quelques mots au sujet du volet Santé publique de cet ajustement.
Par ses atermoiements, ses reports, le budget de la Santé publique donne plutôt l'impression d'une sous-utilisation que d'un excès de dépenses. Nous pensons, notamment au transfert du budget de l'Agence fédérale pour la sécurité alimentaire non encore fonctionnelle comme à diverses mesures envisagées telles que la lutte contre le tabagisme ou la pollution.
Notre souhait est que ces politiques se concrétisent le plus rapidement possible. Nous sommes conscients que la multiplication des problèmes récents a compliqué la politique de la Santé publique, mais nous espérons bien que tout sera mis en oeuvre pour améliorer celle-ci.
J'en viens maintenant au volet Emploi et Travail.
Les affectations budgétaires traduisent assez bien les réalisations de ce gouvernement en matière d'emploi dont l'efficacité paraît déjà se traduire par les fluctuations positives et négatives de certains postes. Nous pensons ici au chômage global et à celui des jeunes. Cette évolution des moyens y affectés doit être poursuivie, ce qui n'exclut pas une attention particulière au contrôle des critères et moyens.
En ce qui concerne le volet Intégration sociale, on ne peut que se réjouir de la diminution du budget du minimex dès lors qu'il traduit une diminution du nombre de bénéficiaires de ce minimex. Ceci devra permettre une optimalisation de la politique de la drogue visant à mettre en oeuvre des projets de réinsertion des toxicomanes minimexés.
Voilà, monsieur le président, messieurs les ministres, chers collègues, les quelques remarques que je souhaitais apporter à ce premier ajustement du budget.
Translated text
I am very impressed by this, Mr. President, and I thank you for this.
Given the late hour of the morning, I will not abuse the time of speech granted to me.
Mr. Speaker, Mr. Ministers, Mr. Colleagues, I would like to address first the social affairs and pensions.
The healthcare budget shows an evolution with a surpass comparable to previous fiscal years, but nevertheless worrying in particular with regard to the outlook for the cumulative deficit.
We know that this increased spending is due to a number of structural and conjunctual factors such as the ageing population and the rising cost of medical technologies. Furthermore, other less logical factors influence expenditure, such as certain modes of abuse of consumption which should be called misconduct or deviations.
Beyond the existing budget-saving techniques and recovery techniques, it is important, in order to counteract these unjustified expenses, to further pursue the policy of accountability of actors (providers and patients), in particular by finally rational use of the various health care data as well as by optimization of accounting techniques.
Without investing in the medical-social dirigism, it is urgent to equip ourselves with the means of controlling the expenditure in the face of seeing our health insurance escape all control and evolve towards a bankruptcy of which the population, especially the least favoured, would pay.
Now I would like to say a few words about the Public Health component of this adjustment.
Through its squeezings, its delays, the Public Health budget gives the impression of under-use rather than of excess spending. We consider, in particular, the transfer of the budget of the Federal Agency for Food Safety not yet functioning as various measures considered such as the fight against smoking or pollution.
We want these policies to come into practice as soon as possible. We are aware that the multiplication of recent problems has complicated public health policy, but we hope that everything will be done to improve it.
I now come to the Employment and Employment section.
Budget allocations quite well reflect the achievements of this government in employment, whose effectiveness already seems to be reflected in the positive and negative fluctuations of certain positions. We think about global unemployment and youth unemployment. This evolution of the resources assigned to it must be continued, which does not exclude a particular attention to the control of the criteria and means.
With regard to the Social Integration component, we can only welcome the reduction in the budget of the minimex since it reflects a decrease in the number of beneficiaries of this minimex. This should enable an optimization of the drug policy to implement projects for the reintegration of minimexed drug addicts.
Here are, Mr. Speaker, Mr. Ministers, Ladies and Gentlemen, the few remarks I would like to make to this first adjustment of the budget.
#107
Official text
Madame Cahay, le souci du gouvernement va dans le même sens que votre intervention. Les grandes réformes, par exemple en ce qui concerne l'Agence pour la sécurité de la chaîne alimentaire, doivent être exécutées le plus vite possible. Je réaffirme la volonté du gouvernement d'agir dans le sens souhaité par l'intervenante. En ce qui concerne Mme Herzet, je ne peux pas répondre pour l'instant aux deux questions spécifiques qu'elle a posées à propos du secteur justice, mais je demanderai à mon collègue Verwilghen d'y donner suite.
Translated text
Cahay, the concern of the government goes in the same direction as your intervention. Major reforms, for example with regard to the Food Chain Safety Agency, must be implemented as quickly as possible. I reiterate the will of the Government to act in the direction desired. As regards Ms Herzet, I cannot answer her two specific questions regarding the justice sector at the moment, but I will ask my colleague Verwilghen to respond.
#108
Official text
De algemene bespreking is gesloten. La discussion générale est close.
Translated text
General discussion is closed. The general discussion is closed.