plenum van 2002-06-27 14:15:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2002-06-27 14:15:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip244.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
50K1754	25/04/2002	✔	Projet de loi ajustant le budget des Voies et Moyens de l'année budgétaire 2002.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, dinsdag heb ik de minister van Binnenlandse Zaken gevraagd naar de evolutie van de criminaliteitscijfers in ons land sinds 1999. Ik vroeg ook naar de cijfers van de ophelderingsgraad van misdrijven. Ik was bijzonder verbaasd over zijn antwoord.

De minister van Binnenlandse Zaken had een tweevoudig antwoord. Enerzijds zei hij dat er vandaag — het is bijna juli — nog steeds geen criminaliteitscijfers van het jaar 2001 beschikbaar zijn. Wij beschikken vandaag dus niet over officiële cijfers inzake criminaliteit.

Anderzijds heeft hij gezegd dat er geen cijfers van de ophelderingsgraad van misdrijven gepubliceerd worden. Ik voelde op dat moment onmiddellijk enig heimwee naar de tijd van de Algemene Politie Steundienst. Toen beschikten wij in april reeds over de criminaliteitscijfers van de eerste helft van het jaar ervoor. Het is bijna juli en wij kennen de criminaliteitscijfers van het jaar 2001 nog niet. Wij kennen ook de cijfers van de ophelderingsgraad niet.

In de politiehervorming was voorzien dat een algemene, nationale gegevensbank zou worden opgericht. Die gegevensbank zou deze cijfers snel en efficiënt bekendmaken. Doch, die gegevensbank functioneert eenvoudigweg niet.

Wij voeren op dit land een veiligheidsbeleid zonder de criminaliteitscijfers en de ophelderinggraad van misdrijven te kennen. Dat betekent dat wij vandaag zonale veiligheidsplannen voor de steden en gemeenten maken zonder de criminaliteitscijfers in die steden en gemeenten te kennen. Op basis van die cijfers zouden wij de prioriteiten moeten bepalen. Deze vaststelling is angstwekkend. Ik wou u daar in mijn inleiding even mee confronteren.

In de commissie Justitie hebben wij de begrotingscijfers reeds uitvoerig besproken. In mijn uiteenzetting zal ik mij beperken tot enkele concrete punten die de problemen bij Justitie erg duidelijk aantonen. Die punten vergroten de problemen ook.

Een eerste belangrijk probleem zijn de huidige liquiditeitsproblemen van het ministerie van Justitie. U herinnert zich dat ik bij de bespreking van de begroting vorig jaar reeds gezegd heb dat ernstige problemen het ministerie van Justitie verhinderen haar verplichtingen na te komen. Ik wees erop dat het Rekenhof de minister van Justitie een waarschuwing had gegeven omdat het departement Justitie in het begrotingsjaar 2001 3,5 miljoen euro tekort kwam om de uitgaven van 2001 te dekken en omdat het in de begroting van 2002 ook niet in compensaties had voorzien.

Dit was reeds een belangrijk signaal dat aangaf dat men niet over de benodigde middelen beschikt om de dagelijkse uitgaven van Justitie te betalen. Tijdens de bespreking van de begroting in de commissie voor de Justitie is aan het licht gekomen dat de situatie eigenlijk nog erger is. Er is namelijk vastgesteld dat eind april reeds 43% van de werkingsmiddelen van Justitie was uitgegeven. Dat was opnieuw een belangrijk signaal om aan te geven dat men voor Justitie blijkbaar niet in de nodige middelen heeft voorzien.

Naar aanleiding van deze bespreking in de plenaire vergadering kunnen we intussen beschikken over het rapport van de besprekingen van de begroting in de commissie, gevoerd in aanwezigheid van vice-eerste minister en minister van Begroting Vande Lanotte. Wij hebben moeten vaststellen dat de minister van Begroting een rapport heeft gevraagd aan de Inspectie van Financiën wegens al te grote overschrijdingen in de uitgaven van het departement Justitie. Er is met name een afspraak gemaakt inzake de werkingsmiddelen waarbij men niet meer mag uitgeven dan in een vergelijkbare periode van het vorige jaar. Welnu, de minister van Begroting heeft vastgesteld dat in één departement de overschrijdingen substantieel zijn. Op basis daarvan heeft hij een verslag gevraagd van de Inspectie van Financiën. Dat is het signaal dat duidelijk aantoont dat wij financieel in de problemen komen om de uitgaven van Justitie te dekken. Ik lees dat op bladzijde 98 van het verslag dat u allen werd bezorgd. In dat verslag staat ondubbelzinnig dat de minister van Begroting ingevolge de overschrijdingen een onderzoek heeft gevraagd aan de Inspectie van Financiën.

Dat onderzoek heeft belangrijke en kwalijke gevolgen. Een gevolg is dat een aantal betalingen niet meer kan worden verricht. In de loop van deze week heb ik in kringen van hoven en rechtbanken vernomen dat reeds op dit ogenblik een aantal facturen van leveranciers niet meer kunnen worden betaald. Het gaat daarbij om een bedrag van ongeveer 1,2 miljard. U herinnert zich dat ik bij de bespreking van de begroting voor Justitie van vorig jaar heb gewezen op de dreigende staking van betaling die zich zou voordoen omdat Justitie niet de middelen had gekregen die het zou moeten krijgen. Vandaag wordt dit helaas bewaarheid. Het is de minister van Begroting zelf die een onderzoek heeft gevraagd aan de Inspectie van Financiën. Dat onderzoek moet nagaan wat de oorzaak is van de overschrijdingen bij het departement Justitie. Men geeft dus veel meer uit dan in de begroting was ingeschreven. Het gevolg is dat een aantal betalingen nu reeds niet meer kan gebeuren. Er is een staking van betaling en er dreigen liquiditeitsproblemen bij het departement Justitie. Deze staking van betaling en de liquiditeitsproblemen hebben aanzienlijke consequenties. Ik kan begrijpen dat dit u in een theoretisch kader niet onmiddellijk aanspreekt. Wanneer men over geen of onvoldoende geld beschikt, dan heeft dat echter belangrijke consequenties op het terrein. De eerste belangrijke consequentie die ik met u wil overlopen is het gegeven dat het cipiersakkoord, dat op 23 mei van dit jaar tot stand is gekomen met de vakbonden van het gevangenispersoneel, niet kan worden uitgevoerd. Het akkoord kan niet worden uitgevoerd op het meest essentiële punt, namelijk de afspraak om tegen juli van dit jaar, over enkele dagen dus, het kader volledig in te vullen. Die afspraak hield concreet in dat 400 penitentiaire beambten of cipiers zouden worden aangeworven. Het is mijn goede collega Luc Goutry die mij de gegevens heeft bezorgd, omdat hij de materie natuurlijk bijzonder sterk volgt, inzonderheid in Brugge. Daaruit blijkt de problematiek heel duidelijk.

Ten eerste, de 400 beambten kunnen niet worden aangeworven, omdat niet is voorzien in de middelen daarvoor. Mijnheer de minister van Justitie, in de commissie voor de Begroting heeft de bevoegde minister heel cynisch gereageerd op een opmerking van onze fractievoorzitter. Hij heeft gezegd dat de minister van Justitie deze middelen in zijn eigen budget moet vinden en dat hij het cipiersakkoord en de aanwerving van cipiers misschien kan betalen door te besparen op de aanwerving van magistraten. Alsof het zo simpel zou zijn! Ik kom terug op mijn punt. Het cipiersakkoord kan niet worden uitgevoerd; de 400 cipiers zullen tegen juli niet aangeworven zijn.

Een eerste element om dat te staven, is het volgende. Op 25 juni 2002, twee dagen geleden, was een vergadering gepland met de vakbonden van het politiepersoneel, waarop het akkoord van 23 mei 2002 zou worden geconcretiseerd. De bedoeling was dat op die vergadering, collega Giet, 10 ontwerpen van koninklijk besluit tot uitvoering van het cipiersakkoord aan de vakbondsorganisaties zouden worden voorgelegd. Hierdoor zouden vanaf juli de nodige personen kunnen worden aangeworven. Wat is er echter gebeurd? Op 25 juni 2002 heeft men de vergadering afgeblazen en wel omdat de vertegenwoordigers van het departement van Begroting niet zijn komen opdagen. De vergadering was nochtans cruciaal om de nodige afspraken te maken om vanaf juli de nodige aanwervingen te kunnen doen. Ze werd afgeblazen door het departement voor het Budget en uitgesteld sine die. De vakbonden hebben dat trouwens als een oorlogsverklaring beschouwd. Het gevolg is natuurlijk nog belangrijker. Doordat de ontwerpen van koninklijk besluit niet aan de vertegenwoordigers van de representatieve organisaties konden worden voorgelegd, kunnen evenmin de besluiten worden genomen of het bijkomend personeel in dienst worden genomen.

Ik geef u twee concrete voorbeelden van het probleem. In het verleden heeft de minister van Justitie bij de regering reeds afgedwongen dat er een kaderuitbreiding met 150 penitentiaire beambten zou komen. Dat was verworven; de minister van Justitie had dat verkregen in en via de Ministerraad. Om dat nu hard te maken, was er een koninklijk besluit nodig waarbij werd gepubliceerd dat er 150 penitentiaire beambten zouden worden aangeworven. Dat is de logica, dat is de procedure zoals die moet worden gevoerd. Wat is er nu gebeurd? Op Ambtenarenzaken en bij de minister van Begroting heeft men het koninklijk besluit geblokkeerd. Terwijl de minister van Justitie het koninklijk besluit had voorbereid op basis van de toezeggingen, op grond waarvan 150 penitentiaire beambten zouden kunnen worden aangeworven, hebben vandaag de ministers van Begroting en van Ambtenarenzaken geweigerd het koninklijk besluit terzake te laten publiceren. Een heel concreet gevolg van het uitblijven van de publicatie is dat de kaderuitbreiding niet kan doorgaan en men die 150 beamben niet kan aanwerven.

Het is dus een nieuwe illustratie van het feit dat wegens een fundamentele onenigheid tussen uzelf, Begroting en Ambtenarenzaken, men er niet in slaagt te doen wat men zou moeten doen, in dit geval het akkoord dat men met de vakbonden heeft bereikt naleven. Van de 400 personeelsleden die zouden moeten aangeworven worden in juli, kunnen er 150 niet aangeworven worden omdat dit koninklijk besluit niet wordt gepubliceerd.

Een ander element: men zou er nog eens 150 kunnen aanwerven, ter invulling van het kader zoals het nu bestaat. Ook dit lukt niet, wegens het feit dat Selor, de dienst die de aanwervingen moet organiseren, tot op dit ogenblik nog altijd heeft nagelaten de processen-verbaal houdende de uitslagen van het wervingsexamen, die de minister in staat moeten stellen de nodige aanwervingen te doen, over te zenden.

De 150 personeelsleden uit de kaderuitbreiding, en de 150 van het kader zelf, zijnde 300, zullen in juli niet aangeworven zijn. Dit was nochtans het essentiële gegeven uit het cipiersakkoord dat tot stand was gekomen. Het wordt dus een hete zomer in de gevangenissen. Ik geloof dat u vandaag ter gelegenheid van deze bespreking en deze vraagstelling heel duidelijk zult moeten uitleggen aan het penitentiair personeel en aan de vakbonden wat men nu concreet gaat doen met dit cipiersakkoord. Men heeft het u onmogelijk gemaakt om deze aanwervingen te doen. De vraag is wat uw reactie vandaag zal zijn. Hoe zult u voorkomen dat er nieuwe onrust ontstaat bij het personeel van het gevangeniswezen? Hoe zult u voorkomen dat de volgende weken opnieuw acties worden georganiseerd? En vooral, hoe zult u erin slagen het gevangenispersoneel voldoende mensen ter beschikking te stellen om hun opdracht waar te nemen?

Belangrijke gegevens in deze begrotingsbesprekingen zijn dus, ten eerste, onvoldoende middelen, met als gevolg tegenstrijdigheden en de onmogelijkheid om de akkoorden na te leven. Het cipiersakkoord zal niet kunnen nagekomen worden.

Ten tweede, naast het gebrek aan middelen is een van de cruciale vragen — en de actualiteit gebiedt mij om daar even dieper op in te gaan — de situatie bij de Veiligheid van de Staat. We hebben in de cijfers van de begroting moeten vaststellen dat naar aanleiding van de begrotingscontrole de minister van Justitie 1,1 miljoen euro heeft moeten inleveren op de personeelskredieten van de Veiligheid van de Staat. We weten ondertussen wat de situatie is bij de Veiligheid van de Staat: het debacle, op zijn minst, het ontslag van de administrateur-generaal, de demotivatie en de totale ontmoediging van het personeel, en dit op een ogenblik dat ik u niet zal moeten overtuigen van de belangrijke opdracht van de dienst, na 11 september des te meer. De bestrijding van het terrorisme in het algemeen en het islamterrorisme in het bijzonder vergt een absoluut prioritaire investering in deze dienst. De middelen die deze dienst krijgt laten hem niet toe een van zijn basisdoelstellingen in te vullen. Ik was dan ook bijzonder verontrust door een mededeling vandaag in de media, waarin men zonder meer zegt dat de politie en de inlichtingendiensten hun greep verliezen op de islamterroristen. Men zegt in dit artikel: "Aanslagen kunnen elk ogenblik plaatsvinden. Alle knipperlichten staan op rood".

Op het ogenblik dat deze informatie publiek wordt gemaakt, zitten we met een Veiligheid van de Staat die niet helemaal functioneert.

Mijnheer de minister, wat is de omvang van het probleem? Is het inderdaad juist dat wij geen greep meer hebben op de terroristische organisaties die in Europa en in dit land werkzaam zijn? Op welke wijze zult u voorkomen dat deze vaststelling realiteit wordt? Aanslagen kunnen op elk ogenblik plaatsvinden. Alle knipperlichten staan op rood. Dat wordt vandaag in de pers geschreven. Kunnen wij met de Veiligheid van de Staat, zoals die dienst nu wordt georganiseerd, de nodige inzichten krijgen om althans ten opzichte van deze mededeling preventief weerwerk te bieden? Het kan toch niet dat dit wordt gepubliceerd en dat we aan de andere kant moeten vaststellen dat de Veiligheid van de Staat niet functioneert en geen leiding heeft.

Ik wil terloops even de volgende vraag stellen. Op een van de vorige Ministerraden is beslist dat er een nota zou komen over de toekomst van de Veiligheid van de Staat. Blijft u bij uw standpunt dat de Veiligheid van de Staat een onafhankelijke inlichtingendienst moet blijven, onafhankelijk ten opzichte van de federale politie? Wij hebben ons met de CD&V-fractie ernstige zorgen gemaakt toen heel recentelijk Louis Tobback het naar zijn eigen inzichten — ik veronderstel in naam van zijn fractie — aangewezen achtte om de Veiligheid van de Staat bij Binnenlandse Zaken en de federale politie onder te brengen. 

Mijnheer de minister, collega's, het kan niet dat het departement Binnenlandse Zaken de politiediensten en de inlichtingendiensten onder haar bevoegdheid zou krijgen. Een dergelijke concentratie van informatie en macht houdt een democratisch risico in. Ik meen, mijnheer de minister van Justitie, dat u dit niet mag laten gebeuren. U moet erop toezien dat de Veiligheid van de Staat een onafhankelijke inlichtingendienst blijft onder het departement Justitie, omdat precies daardoor het historisch gegroeide evenwicht tussen Binnenlandse Zaken en Justitie — dat zijn democratische redenen heeft — in stand kan worden gehouden. Bovendien beschikt Justitie hierdoor over het instrument om de nodige informatie te verzamelen die ons verwittigt voor dreigingen die kunnen ontstaan. De dreigingen zijn op dit ogenblik niet min. Een vooraanstaande krant meldt vandaag dat aanslagen elk ogenblik kunnen plaatsvinden. 

Mijnheer de minister, wat is het voorwerp van de dreiging? Hoe zit het met het instrument dat deze dreiging zou moeten voorkomen en analyseren? Wij zijn daarover bijzonder ongerust.

Sprekende over de gevolgen van de gebrekkige middelen van Justitie, kom ik tot een totaal ander aspect van het justitiebeleid, met name de rechtshulp. 

Collega Giet heeft dikwijls in de commissie voor de Justitie gesproken over de noden en behoeften in verband met de rechtshulp omdat dit een fundamenteel sociaal gegeven is. Mensen die zelf niet in rechtshulp kunnen voorzien, kunnen beroep doen op de overheid om hun rechten te laten gelden via de pro Deo-advocaten of de tweedelijnsrechtsbijstand. 

Mijnheer de minister van Justitie, ik vind het onbegrijpelijk dat na de begrotingscontrole de rechtshulp 1,5% of 385.000 euro moet inleveren.

Dat is bijzonder jammer omdat wij in een context terechtkwamen waarbij jaar na jaar de vergoedingen voor de tweedelijns rechtsbijstand verhoogd werden, en terecht verhoogd werden omdat wij toen de nieuwe wetgeving tot stand hadden gebracht, wat tot gevolg had dat de kwaliteit van die rechtsbijstand aanzienlijk toenam.

Ongeveer veertien dagen geleden zijn wij uitgenodigd — een aantal collega's die hier aanwezig zijn, waren eveneens uitgenodigd — door de Orde van Vlaamse Balies, vroeger de Vereniging van Vlaamse Balies genoemd. Die uitte een smeekbede om de middelen voor de rechtsbijstand aanzienlijk te verhogen. Zij had daar heel goede argumenten voor die ik u even wil voorleggen.

De Orde van Vlaamse Balies zegt dat het aantal zaken zeer sterk is toegenomen: van 60.806 in 2001 naar 69.630 in 2002, wat een toename van het aantal dossiers met 14,5% betekent terwijl het budget ingekrompen is met 1,5%. Dat heeft tot gevolg — volgens de cijfers van de Orde van Vlaamse Balies — dat de waarde van een punt gedaald is met 7,18%, wat heel concreet betekent dat de individuele vergoedingen voor vaak jonge advocaten die zich inzetten voor mensen die zelf niet kunnen instaan voor de rechtshulp die zij nodig hebben, veel kleiner zal zijn dan in het verleden het geval was.

Mijnheer de minister van Justitie, ik wil u vragen die kwestie te herzien. Wij hadden daarover een amendement ingediend in de commissie voor de Justitie. Het is voor mij onbegrijpelijk dat onder meer de socialisten dat amendement verworpen hebben. Het is nochtans evident dat wij allemaal bereid zijn voor de tweedelijns rechtshulp de nodige inspanningen te doen. In dit geval blijft het budget echter niet eens gelijk, het wordt ook niet geïndexeerd, het daalt ten opzichte van de cijfers in de begroting. Dat lijkt mij onaanvaardbaar.

Een volgend punt in verband met de middelen van Justitie verduidelijkt wat de gevolgen van een en ander zijn. Vorige week hebben wij hier de verlenging van de verjaring goedgekeurd, onder meer naar aanleiding van het dossier van de Bende van Nijvel omdat daar de eerste feiten dreigden te verjaren, feiten die gepleegd werden in september 1982, bijna 20 jaar geleden. Het is een goede zaak dat het Parlement bijna Kamerbreed op ons voorstel is ingegaan. In de Senaat zal men die oefening wel nog eens moeten overdoen. Intussen vernemen wij evenwel dat de instrumenten waarover de cel-Jumet beschikt — collega Giet zal mij niet tegenspreken aangezien hij dat dossier ook op de voet heeft gevolgd — totaal niet meer aangepast zijn. Mij werd meegedeeld dat de scanner waarover de cel-Jumet beschikt al een jaar niet meer werkt. Die scanner maakt nochtans het geheugen uit van de cel-Jumet. Daarnaar moet men refereren voor allerlei onderzoeksdaden. Welnu, die scanner is al een jaar niet meer operationeel zodat op dit ogenblik de cel-Jumet eigenlijk blindelings opereert bij gebrek aan aangepast informaticamateriaal.

We stellen noodgedwongen vast dat de tanende middelen voor Justitie tot gevolg hebben dat het onderzoek ook in belangrijke dossiers niet kan verlopen zoals het zou moeten. Ik denk dat zulks niet te veroorloven is, zeker op een ogenblik dat het vertrouwen van de mensen in Justitie en politie zo ver te zoeken is. Probeer de nabestaanden van de slachtoffers van de bende van Nijvel eens uit te leggen dat de zo belangrijke basisinstrumenten om de verschillende dossiers te kunnen vergelijken en naast elkaar te leggen, sinds een jaar niet meer functioneren. Die basisinstrumenten waren trouwens een uitvloeisel van de onderzoekscommissie waaraan we samen hebben meegewerkt, mijnheer Giet. Ik voeg hier nog aan toe dat het beschikbare voertuigenpark van de leden van de cel bijna zo oud is als het dossier zelf.

Hoe kunnen we zulks uitleggen? Volgens de media heeft men bovendien de jaarlijks georganiseerde bijeenkomst met de nabestaanden van de slachtoffers gewoonweg geannuleerd, omdat men de betrokkenen niets meer mee te delen had. Men kon hen ook niets meedelen, omdat het onderzoek volledig is geblokkeerd bij gebrek aan voldoende middelen. Hoe kan men dergelijke wantoestanden die het gevolg zijn van de desinvestering van Justitie, verantwoorden en het vertrouwen in Justitie overeind houden?

Als laatste punt behandel ik de problematiek van het personeel van de hoven en rechtbanken. Er blijkt nog steeds geen akkoord te zijn om in 2002 het verhoogd vakantiegeld aan het personeel uit te betalen. Het zou nochtans evident moeten zijn, omdat alle andere overheidspersoneelsleden de verhoogde vakantiepremie zonder meer krijgen. Voor het personeel van Justitie is dat echter niet het geval. Naar aanleiding van de onderhandelingen tussen Justitie en de vakbonden van het personeel was zulks nochtans toegezegd. Men signaleert ons dat het verhoogd vakantiegeld wegens een blokkering vanwege de minister van Begroting niet integraal wordt uitbetaald. De vraag van het ogenblik is hoe we Justitie kunnen wapenen, niet alleen opdat het departement toekomstige uitdagingen aankan, maar ook opdat het de dagelijkse uitgaven kan betalen. Ik som die uitgaven nog eens op: de kosten als gevolg van de statutaire rechten van het personeel van de hoven en de rechtbanken, de uitgaven ingevolge de toezeggingen aan de vakbonden in het kader van de onderhandelingen met het gevangenispersoneel, de middelen nodig voor de oplossing van cruciale dossiers die het hele land in rep en roer hebben gezet — ik denk aan het dossier van de bende van Nijvel —, de rechtsschuld en de middelen om de staatsveiligheid en alle noodzakelijke diensten, zodat Justitie goed kan functioneren.

Mijn slotconclusie, mijnheer de voorzitter, is dat de veiligheidsproblematiek de hoofdprioriteit van de regering zou moeten zijn. Men heeft zulks wel telkens opnieuw verkondigd bij de totstandkoming van het regeerakkoord en bij elke bespreking van de begroting. Helaas is de realiteit helemaal anders. De regering slaagt er niet in om de dreiging van het terrorisme weg te nemen en ik verwijs hierbij naar de mededelingen van vandaag in de media. De regering slaagt er evenmin in om de straatcriminaliteit en de jeugdcriminaliteit onder controle te krijgen. Mag ik nog even verwijzen naar de cijfers voor Antwerpen? Sinds 1 januari 2002 werden in Antwerpen 59 jonge criminelen vrijgelaten.

De financiële problemen bij Justitie zijn dermate dat de minister van Begroting dit departement onder curatele heeft geplaatst en een onderzoek heeft gelast van de Inspectie van Financiën. Van een primeur gesproken! De staking van betaling is vandaag een feit: leveranciers kunnen niet meer worden betaald.

Ten slotte, nu meteen worden wij geconfronteerd met de dreigende problemen in de gevangeniswereld wegens het cipiersakkoord dat niet kan worden uitgevoerd.

Mijnheer de minister van Justitie, ik wil u waarschuwen voor deze vaststellingen. Ik wijs er u op dat de situatie van de begroting van Justitie en de verhoudingen binnen de regering — enerzijds tussen u en de minister van Begroting en Ambtenarenzaken, anderzijds beleidsmatig tussen de VLD en de groenen — dermate ongunstig zijn dat elk redelijk veiligheidsbeleid is geblokkeerd. Het is daarom dat wij deze aanpassing van de begroting voor 2002 niet zullen goedkeuren. Wij blijven u nochtans waarschuwen voor de gevolgen van het gegeven dat Justitie niet de middelen krijgt waarop het recht heeft. Dit is gebleken uit zovele zaken die de mensen aanbelangen en die te maken hebben met de veiligheidsproblematiek, prioriteit nummer één in de politiek.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, on Tuesday I asked the Minister of Internal Affairs about the evolution of the crime rates in our country since 1999. I also asked for the figures of the level of clarification of crimes. I was ⁇  surprised by his response.

The Ministry of Internal Affairs had a double answer. On the one hand, he said that today — it is almost July — there are still no crime figures for 2001 available. There are currently no official figures on crime.

On the other hand, he said that no figures on the level of clarification of crimes are published. I immediately felt some resentment to the time of the General Police Support Service. In April, we already had the crime rates for the first half of the year before. It is almost July and we still do not know the criminality figures for the year 2001. We also do not know the figures of the level of clarification.

The police reform envisaged the establishment of a general, national database. That database would publish these figures quickly and efficiently. However, that database simply does not work.

We conduct a security policy in this country without knowing the crime rates and the degree of clarification of crimes. That means that today we make zonal security plans for the cities and municipalities without knowing the crime rates in those cities and municipalities. Based on these figures, we should determine the priorities. This finding is frightening. I would like to confront you with this in my introduction.

In the Justice Committee we have already discussed the budget figures in detail. In my presentation, I will limit myself to a few concrete points that show very clearly the problems at Justice. These points also aggravate the problems.

The first major issue is the current liquidity problems of the Ministry of Justice. You remember that I already said during the discussion of the budget last year that serious problems prevent the Ministry of Justice from fulfilling its obligations. I pointed out that the Court of Auditors had issued a warning to the Minister of Justice because the Department of Justice had a deficit of EUR 3.5 million in the financial year 2001 to cover the expenditure of 2001 and because it had also not provided compensation in the 2002 budget.

This was already an important signal that it did not have the necessary resources to pay for the daily expenses of the Judiciary. During the discussion of the budget in the Committee on Justice, it became clear that the situation is actually even worse. In fact, it has been established that at the end of April 43% of the judicial resources had already been spent. This was once again an important signal to indicate that the Judiciary was apparently not provided with the necessary resources.

Following this discussion in the plenary session, we can now have the report of the budget discussions in the committee, conducted in the presence of Deputy Prime Minister and Minister of Budget Vande Lanotte. We must have concluded that the Minister of Budget has requested a report from the Financial Inspectorate for excessive excesses in the expenditure of the Department of Justice. In particular, an agreement has been made concerning the working resources in which no more can be spent than in a comparable period of the previous year. Well, the Minister of Budget has determined that in one department the excesses are substantial. On this basis, he requested a report from the Financial Inspectorate. That is the signal that clearly shows that we are in financial difficulties to cover the costs of Justice. I read that on page 98 of the report that you all were provided. In that report it is clearly stated that the Minister of Budget has requested an investigation from the Financial Inspectorate as a result of the excesses.

This research has significant and harmful consequences. As a result, some payments can no longer be made. Over the course of this week I have heard in circles of courts and courts that already at this moment some supplier bills can no longer be paid. This is about 1.2 billion. You remember that in the discussion of the Justice budget last year I pointed out the threatening payment strike that would occur because Justice had not received the resources it should receive. Unfortunately, today this becomes a reality. It was the Minister of Budget himself who requested an investigation from the Financial Inspectorate. That investigation should investigate what is the cause of the excesses at the Department of Justice. This means spending much more than was included in the budget. As a result, some payments can no longer be made. There is a strike of payments and there are liquidity problems at the Department of Justice. This strike of payment and the liquidity problems have significant consequences. I can understand that this does not immediately appeal to you in a theoretical framework. However, when there is no or insufficient money, it has significant consequences on the ground. The first important consequence that I would like to relate to you is the fact that the Cypriot Agreement, which was concluded on 23 May this year with the unions of prison personnel, cannot be implemented. The agreement cannot be implemented on the most essential point, namely the agreement to complete the framework by July of this year, in a few days. That agreement specifically meant that 400 penitentiary officers or cypriots would be recruited. It is my good colleague Luc Goutry who provided me with the data, because he naturally follows the matter ⁇  closely, ⁇  in Bruges. This shows the problem very clearly.

First, the 400 officials cannot be recruited because the resources for this are not provided. Mr. Minister of Justice, in the Committee on Budget, the competent minister has responded very cynically to a comment from our group chairman. He has said that the Minister of Justice should find these resources in his own budget and that he might be able to pay for the cyber deal and the hiring of cybermen by saving on the hiring of magistrates. As if it was so simple! I return to my point. The Cypriot Agreement cannot be implemented; the 400 Cypriots will not be recruited by July.

The first element to stave that, is the following. On 25 June 2002, two days ago, a meeting was scheduled with the unions of police personnel, at which the agreement of 23 May 2002 would be concrete. It was intended that at that meeting, colleague Giet, 10 draft royal decree for the implementation of the cipher agreement would be submitted to the trade union organizations. As of July, the necessary personnel will be recruited. But what has happened? The meeting was cancelled on 25 June 2002 because the representatives of the Budget Department did not appear. However, the meeting was crucial to make the necessary arrangements to be able to make the necessary recruitments from July. She was blown down by the Department of Budget and postponed sine die. The trade unions regarded this as a declaration of war. The outcome is of course even more important. Since the draft royal decree could not be submitted to the representatives of the representative organisations, it is also not possible to decide whether or not to hire additional personnel.

I will give you two concrete examples of the problem. In the past, the Minister of Justice in the government has already forced a framework extension to 150 penitentiary officers. That was acquired; the Minister of Justice had acquired it in and through the Council of Ministers. To make that hard now, a royal decree was needed to publish that 150 penitentiary officers would be recruited. That is the logic, that is the procedure as it should be carried out. What has now happened? Officials and the Minister of Budget have blocked the royal decree. While the Minister of Justice had prepared the royal decree on the basis of the commitments under which 150 penitentiary officers could be hired, today the Ministers of Budget and Public Service refused to publish the royal decree on the matter. A very concrete consequence of the absence of the publication is that the framework extension cannot continue and one cannot recruit those 150 beams.

It is therefore a new illustration of the fact that due to a fundamental disagreement between you, Budget and Public Affairs, one fails to do what one should do, in this case to comply with the agreement reached with the unions. Of the 400 employees expected to be recruited in July, 150 cannot be recruited because this royal decree is not published.

Another element: another 150 could be recruited to complete the framework as it currently exists. This is also not possible, because Selor, the service responsible for organising the recruitment, has so far still failed to transmit the process-verbal containing the results of the recruitment examination, which should enable the Minister to make the necessary recruitments.

The 150 employees from the framework expansion, and the 150 from the framework itself, which are 300, will not be recruited in July. This, however, was the essential data from the Cyprus Agreement that had been reached. It will be a hot summer in prisons. I believe that today, on the occasion of this discussion and this question, you will have to explain very clearly to the penitentiary staff and to the trade unions what is now going to be done concretely with this cyberspace agreement. They have made it impossible for you to make these recruitments. The question is what your response will be today. How will you prevent new disturbances among prison staff? How will you prevent actions from being reorganized in the coming weeks? And most importantly, how will you succeed in providing the prison staff with enough people to fulfill their mission?

Important elements in these budget talks are, therefore, in the first place, insufficient resources, resulting in contradictions and inability to comply with the agreements. The Cyprus Agreement will not be enforced.

Secondly, in addition to the lack of resources, one of the crucial questions — and the actuality requires me to go into it a little more deeply — is the state security situation. We must have determined in the figures of the budget that as a result of the budget control, the Minister of Justice has had to pay 1.1 million euros on the personnel appropriations of the State Security. In the meantime, we know what the situation is with the State Security: the debacle, at least, the dismissal of the general administrator, the demotivation and the total discouragement of the staff, and this at a moment that I will not have to convince you of the important assignment of the service, after September 11, the more. The fight against terrorism in general and Islamic terrorism in particular requires an absolute priority investment in this service. The resources obtained by this service do not allow him to fulfill any of his basic goals. I was therefore ⁇  disturbed by a statement today in the media, which ⁇  says that the police and the intelligence services are losing their grip on the Islamic terrorists. It says in this article: "Attacks can occur at any moment. All flashlights are on red.”

At the moment that this information is made public, we are with a State Security that is not fully functioning.

Mr. Minister, what is the extent of the problem? Is it true that we no longer have control over the terrorist organizations operating in Europe and in this country? How will you prevent this finding from becoming a reality? Attacks can occur at any time. All flashlights are on red. This is written in the press today. Can we, with the Security of the State, as this service is organized now, obtain the necessary insights to provide at least a preventive response to this communication? It is not possible that this is published and that, on the other hand, we must establish that the State Security does not function and has no direction.

By the way, I would like to ask the following question. At one of the previous Council of Ministers, it was decided that there would be a note on the future of the State Security. Do you remain in your view that the State Security should remain an independent intelligence agency, independent of the federal police? We had serious concerns with the CD&V group when very recently Louis Tobback, in his own opinion — I suppose in the name of his group — considered it appropriate to undermine the Security of the State in Home Affairs and the federal police. Their

Mr. Minister, colleagues, it is not possible that the Department of Internal Affairs would get the police and intelligence services under its competence. Such a concentration of information and power entails a democratic risk. I think, Mr. Minister of Justice, that you should not let this happen. You must ensure that the State Security remains an independent intelligence agency under the Department of Justice, because it is precisely in this way that the historically grown balance between Home Affairs and Justice – which has its democratic reasons – can be ⁇ ined. Furthermore, this gives Justice the tool to collect the necessary information that informs us of threats that may arise. Threats are not minor at the moment. A prominent newspaper reports today that attacks can occur at any moment. Their

What is the subject of the threat? What about the tool that should prevent and analyze this threat? We are ⁇  concerned about this.

Speaking of the consequences of the deficient resources of the Judiciary, I come to a completely different aspect of the judicial policy, in particular the legal aid. Their

Collega Giet has often spoken in the Committee on Justice about the needs and needs related to legal aid because it is a fundamental social data. People who are unable to provide legal aid themselves can appeal to the government to enforce their rights through the pro Deo lawyers or the second-line legal aid. Their

Mr. Minister of Justice, I find it incomprehensible that after the budget control the legal aid must pay 1.5% or 385,000 euros.

This is ⁇  unfortunate because we came into a context in which the fees for second-line legal aid were increased year after year, and were rightly increased because we had then introduced the new legislation, which resulted in the quality of that legal assistance significantly improved.

About fourteen days ago we were invited — some colleagues present here were also invited — by the Order of Flemish Balies, formerly called the Association of Flemish Balies. She expressed a plea to significantly increase the resources for legal aid. She had very good arguments for that, which I would like to present to you.

The Order of Flemish Balies says that the number of cases has increased very strongly: from 60,806 in 2001 to 69,630 in 2002, which means an increase in the number of files by 14,5% while the budget has shrunk by 1,5%. This has resulted — according to the figures of the Order of Flemish Balies — that the value of one point has decreased by 7.18%, which very concretely means that the individual fees for often young lawyers who dedicate themselves to people who cannot provide for the legal assistance they need will be much lower than in the past.

Mr. Minister of Justice, I would like to ask you to review this issue. We have submitted an amendment to the Justice Committee. It is incomprehensible for me that, among other things, the Socialists rejected that amendment. However, it is obvious that we are all willing to make the necessary efforts for second-line legal aid. However, in this case, the budget does not even remain the same, it is also not indexed, it decreases relative to the figures in the budget. This seems to me unacceptable.

A next point related to the resources of Justice clarifies what the consequences of one and the other are. Last week we approved the extension of the limitation here, including following the file of the Bende van Nijvel because there the first facts threatened to date, facts committed in September 1982, almost 20 years ago. It is a good thing that the Parliament has almost Chamberbreed on our proposal. The Senate will have to repeat this exercise. Meanwhile, however, we learn that the instruments that the cell-Jumet has at its disposal — colleague Giet will not contradict me since he has followed that dossier closely — are no longer adapted at all. I was informed that the scanner that the cell-Jumet has had has not been working for a year. That scanner, however, makes the memory out of the cell-Jumet. Therefore, it is necessary to refer to all kinds of investigative acts. Well, that scanner has been out of operation for a year so at this moment the cell-Jumet actually operates blindly in the absence of customized computer material.

We forcefully conclude that the debilitating resources for Justice result in the investigation not being conducted as it should, even in important files. I think this is unacceptable, especially at a time when people’s trust in justice and police is so far from being sought. Try to explain to the relatives of the victims of the gang of Nijvel that the so important basic instruments to be able to compare and put side by side the various dossiers, for a year no longer function. Those basic instruments were, by the way, a result of the investigation committee to which we collaborated together, Mr. Giet. I would add that the available vehicle fleet of the members of the cell is almost as old as the file itself.

How can we explain this? In addition, the annual meeting with the relatives of the victims was simply cancelled because there was nothing more to tell the victims. Nothing could be communicated to them, as the investigation was completely blocked due to lack of sufficient resources. How can one respond to such disadvantages resulting from the de-investment of Justice and maintain confidence in Justice?

Finally, I will address the problem of the staff of the courts and courts. There still appears to be no agreement to pay the increased holiday allowance to staff in 2002. It should be obvious, however, because all other government staff members will ⁇  receive the increased vacation premium. However, this is not the case for the judicial staff. Following the negotiations between the Judiciary and the trade unions of staff, however, this was promised. It is signaled to us that the increased holiday fee due to a blockage due to the Minister of Budget will not be paid in full. The question of the moment is how we can arm Justice, not only so that the department can cope with future challenges, but also so that it can pay the daily expenses. I will sum up those expenses again: the expenses arising from the statutory rights of the staff of the courts and courts, the expenses arising from the commitments to the trade unions in the framework of the negotiations with the prison staff, the resources necessary for the solution of crucial cases that have put the whole country in turmoil — I think of the dossier of the gang of Nijvel —, the legal debt and the resources for state security and all the necessary services so that Justice can function properly.

My final conclusion, Mr. Speaker, is that the security issue should be the prime priority of the government. This has been repeatedly proclaimed at the establishment of the government agreement and at every discussion of the budget. Unfortunately, the reality is completely different. The government fails to remove the threat of terrorism and I refer here to today’s media announcements. The government also fails to get the street crime and youth crime under control. Can I refer to the figures for Antwerp? Since January 1, 2002, 59 young criminals have been released in Antwerp.

The financial problems with the Justice Department are such that the Minister of Budget has placed this department under curate and ordered an investigation by the Financial Inspectorate. Speaking of a primeur! The payment strike is today a fact: suppliers can no longer be paid.

Finally, right now, we are faced with the threatening problems in the prison world due to the cyberspace agreement that cannot be implemented.

Mr. Minister of Justice, I would like to warn you of these findings. I would like to point out that the situation of the budget of the Judiciary and the relations within the government — on the one hand between you and the Minister of Budget and Public Affairs, on the other hand politically between the VLD and the Greens — are so unfavorable that any reasonable security policy has been blocked. That is why we will not approve this adjustment of the 2002 budget. However, we continue to warn you about the consequences of the fact that Justice does not receive the means to which it is entitled. This has been demonstrated by so many issues that concern the people and that have to do with the security issue, priority number one in politics.

#1

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, faut-il en rire, faut-il en pleurer, faut-il manifester sa colère ou son indifférence?

Il n'est pas loin le temps où le citoyen ne saura plus — s'il le sait encore aujourd'hui — à quelle autorité, à quelle institution s'adresser pour faire respecter ses droits et son intégrité. 

De diminution en diminution, de restriction en restriction, le budget du département de la Justice se réduit à une peau de chagrin — et vous le savez, monsieur le ministre — totalement insuffisante à assurer cette tâche qui se doit d'être au-dessus de tout soupçon qu'est l'administration de la justice. 

Des soupçons, nous n'en avons plus à l'heure actuelle. Nous avons acquis la certitude que ce gouvernement, contrairement à ses déclarations officielles, n'a cure du département de la Justice. En novembre 2001, lors des discussions relatives au budget 2002, nous dénoncions le fait que les arbitrages en matière budgétaire ne se faisaient pas entre départements au profit du vôtre, monsieur le ministre, c'est-à-dire au profit du département de la Justice. Aujourd'hui, malheureusement, nous ne pouvons que constater la même chose.

Alors que la justice était une des trois priorités de ce gouvernement, elle continue à ne pas être épargnée par les mesures d'économie alors que quatre autres départements ne doivent pas en faire; je pense à la Chancellerie du premier ministre et aux départements des Pensions, de l'Intérieur et des Affaires sociales. Mais oui, il est vrai qu'il est dans l'air du temps d'imposer la loi du plus fort, celle qui créera probablement une justice à deux niveaux dans laquelle les nantis auront les moyens d'accéder à l'assurance privée et dans laquelle les moins nantis n'auront même plus accès à l'assistance judiciaire tant vous en réduisez les moyens.

En novembre dernier, nous avions en effet déjà constaté que contrairement aux intentions annoncées dans le programme gouvernemental, le budget de l'aide légale n'avait pas été augmenté. Aujourd'hui, nous relevons qu'il est encore réduit de 1,5%.

Si c'est de cette façon que votre gouvernement entend faciliter l'accès à la justice, il faudra que vous trouviez des arguments frappants pour m'en convaincre. Et ceci n'est qu'un aspect des efforts qui devraient être faits pour améliorer l'accès du justiciable à une justice pour tous.

N'avez-vous pas constaté vous-même que des problèmes subsistaient en ce qui concerne l'ouverture des maisons de justice dans certains arrondissements? Vous avez cité l'arrondissement d'Eupen et mon propre arrondissement, Arlon. Dans d'autres arrondissements, les maisons de justice seront seulement ouvertes à la fin de cette année. A Arlon, la situation est intolérable. Le personnel de la maison de justice est contraint d'accueillir des justiciables dans les locaux où se trouvent les services de l'administration des contributions. Ces locaux ne sont nullement appropriés à une telle destination. Ainsi notamment, aucun local n'est disponible pour assurer un accueil convenable aux enfants qui accompagnent souvent le justiciable en quête d'informations et de renseignements juridiques. Ainsi encore, le bâtiment est fermé en dehors des heures d'ouverture des services de l'administration des contributions, ce qui empêche le personnel de la maison de justice de recevoir le justiciable en dehors de ces heures de travail. C'est évidemment un non-sens. Que dire aussi, monsieur le ministre, de l'amalgame qui peut être fait par le justiciable entre la maison de justice et l'administration des contributions?

J'ose espérer que malgré le fait que ce gouvernement attache peu d'importance au bon fonctionnement de la justice — c'est en effet un réel problème au sein de ce gouvernement —, vous prendrez à coeur de trouver rapidement une solution à ce problème crucial pour les justiciables de l'arrondissement d'Arlon, ainsi d'ailleurs que des autres arrondissements dans lesquels les maisons de justice ne sont pas encore opérationnelles. 

Quant au bon fonctionnement de la justice, il existe dans la gestion de votre département des incohérences que j'ai du mal à comprendre. En novembre dernier déjà, nous nous interrogions sur l'absence de fil conducteur dans la conduite de ce département, sur l'impossibilité d'identifier une vision politique, sur vos intentions réelles en matière de justice. Aujourd'hui, l'incohérence est à son comble. 

Vous venez de faire voter un projet de loi augmentant le nombre de magistrats de complément. Et dans le même temps, force est de constater que les dépenses de personnel sont en diminution. Par ailleurs, vous prévoyez une augmentation des traitements. Comment comptez-vous concilier l'inconciliable? Auriez-vous voulu jeter de la poudre aux yeux des acteurs du monde judiciaire en leur faisant miroiter une augmentation de personnel que vous êtes incapable de financer? Ou votre intention n'est-elle pas de réduire le nombre de magistrats mais de mieux les payer?

Vous expliquez d'ailleurs la réduction des dépenses de personnel par le fait que lors du contrôle budgétaire, on s'est basé sur l'effectif réel qui est inférieur au cadre légal.

Il suffit de lire la presse, notamment le journal "L'Avenir du Luxembourg", pour reparler de l'arrondissement d'Arlon. Il y est question du procureur du Roi, M. Albert Militis, et de PV classés sans suite faute de personnel. Ne s'agit-il pas là de la confirmation d'une absence réelle de volonté, dans votre chef, de remplir le cadre légal? Dans cette hypothèse, comment ferez-vous pour que justice soit rendue et que le contentieux judiciaire, qui ne cesse d'augmenter au rythme où nous votons de nouveaux dispositifs législatifs, puisse être absorbé par un personnel encore plus réduit?

Il en est de même en ce qui concerne le personnel des établissements pénitentiaires. Les crédits pour frais de personnel diminuent de 6,5 millions d'euros. Dans le même temps, vous avez annoncé l'engagement de 400 agents pénitentiaires supplémentaires et vous avez négocié un accord concernant les gardiens de prison. Vous avez indiqué, comme vous l'aviez déjà dit en novembre dernier, qu'un contrôle budgétaire serait nécessaire pour finaliser cet accord intervenu.

Monsieur le ministre, je n'ai qu'une seule crainte: voir une nouvelle diminution de cette dotation pour la justice lors de ces futurs contrôles budgétaires. Nous vous demandons cependant, étant donné la conjoncture actuelle, de tout mettre en oeuvre pour obtenir de vos collègues du gouvernement, et surtout du premier ministre, qui a l'art de reprendre les dossiers en mains et de les gérer à sa façon, que le département de la justice devienne enfin gérable.

Toutes les promesses entendues ces derniers mois seront-elles tenues? A mon sens — excusez-moi d'être aussi tranchant —, vous n'êtes pas en mesure de les tenir. Je pourrais continuer cette énumération de promesses totalement incohérentes pour lesquelles, hélas, aucun budget n'existe.

Je pense également — ce n'est pas la première fois que j'aborde le sujet — au transfert des détenus, au corps spécial de sécurité, pour lequel on promet, depuis des mois, un budget dans certains arrondissements. Je ne vois rien non plus pour ce corps spécial et pourtant, ce sont les communes qui doivent tout endosser. Je vous préviens, il est fini le temps où la police locale accompagne les détenus. C'est terminé dans nos arrondissements. Il est dommage que le chef de ce corps de police ne soit pas présent parmi nous aujourd'hui. Mais je le répète, c'en est terminé! Que le fédéral assume ses responsabilités, c'est tout ce que je vous demande, car nous ne les assumerons plus! Soyez sérieux, parce que vous ne l'êtes plus! Votre gouvernement ne l'est plus et au niveau des communes, je vous le garantis, nous nous dégagerons de toute responsabilité.

Somme toute, votre gouvernement ne fait qu'incarner l'arc-en-ciel. A force de promettre la pluie et le beau temps, vous parvenez à leurrer le citoyen qui ne voit plus que de l'arc-en-ciel de couleurs que pluie et beau temps associés engendreront. Le leurre est presque parfait. Ceci confirme bien ce que nous avions annoncé en décembre, lors des discussions relatives au budget 2002. A l'époque, je vous disais déjà que je pensais aux conséquences du contrôle budgétaire très proche et que j'avais peine à croire que votre département pourrait obtenir quelques miettes de ce qu'il aurait éventuellement à partager, si matière il y avait à partager, ce dont je doutais déjà.

La réalité, hélas, dépasse les prédictions et conforte mes inquiétudes quant à l'incapacité de votre gouvernement à rencontrer les attentes des citoyens et à faire face aux enjeux véritables et prioritaires de notre société moderne. Cependant, je continue, monsieur le ministre, à rappeler que la police locale — nous l'exigeons — ne continuera pas à accompagner les détenus comme elle le fait maintenant. J'ai l'impression, collègue Coveliers, que vous prenez cela à la légère, parce que vous n'êtes peut-être pas bourgmestre d'une commune mais, personnellement, je ne le prends plus à la légère. Je vous l'assure! 

Il arrive parfois — c'est dommage que le collègue Larcier ne soit pas présent parmi nous — que 20 hommes sur 90 consacrent des jours entiers au transfert des détenus. Et le gouvernement se permet de nous répondre: "Assumez vos responsabilités". Nous assumerons nos responsabilités en matière de sécurité au niveau de la commune, mais en ce qui concerne le transfert des détenus, continuez à organiser des chambres de conseil dans les prisons. Au moins, il ne faudra plus les transférer! Mais, de grâce, prenez les choses au sérieux! 

Pour toutes ces raisons, je ne puis vous dire qu'une seule chose: nous ne voterons pas le projet d'ajustement soumis à notre approbation.

Translated text

Do we have to laugh, we have to cry, we have to express our anger or indifference?

It is not far from the time when the citizen will no longer know – if he still knows it today – to which authority, to which institution to address in order to respect his rights and his integrity. by

From decrease to decrease, from restriction to restriction, the budget of the Department of Justice is reduced to a skin of sorrow — and you know it, Mr. Minister — totally insufficient to ensure this task which must be above any suspicion that the administration of justice is. by

There are no suspicions at this time. We have gained the certainty that this government, contrary to its official statements, does not cure the Department of Justice. In November 2001, during the discussions on the 2002 budget, we denounced the fact that the arbitration on budgetary matters did not take place between departments for your benefit, Mr. Minister, that is, for the benefit of the Department of Justice. Unfortunately, today we can only see the same thing.

While justice was one of the three priorities of this government, it continues to be not spared by economic measures while four other departments should not; I think of the Chancellor of the Prime Minister and the departments of Pensions, Interior and Social Affairs. But yes, it is true that it is in the air of time to impose the law of the strongest, one that will probably create a two-level justice in which the nantis will have the means to access private insurance and in which the less nantis will not even have access to legal assistance as much as you reduce the means.

In November last year, we had already seen that, contrary to the intentions announced in the government program, the budget for legal aid had not been increased. Today, we note that it is still reduced by 1.5%.

If this is how your government intends to facilitate access to justice, you will need to find striking arguments to convince me. And this is only one aspect of the efforts that should be made to improve the access of the justiciable to justice for all.

Have you not noticed yourself that there were still problems with the opening of court houses in certain districts? You mentioned the district of Eupen and my own district, Arlon. In other districts, court houses will only be open at the end of this year. In Arlon, the situation is intolerable. The staff of the house of justice is obliged to receive the justiciable in the premises where the services of the administration of contributions are located. These locations are in no way suitable for such a destination. In particular, no premises are available to ensure an appropriate reception for children who often accompany the justifiable in search of legal information and information. Furthermore, the building is closed outside the opening hours of the contributions administration services, which prevents the staff of the courthouse from receiving the justiciable outside these working hours. This is of course a nonsense. What can we say, Mr. Minister, of the amalgamation that can be made by the justiciable between the House of Justice and the administration of contributions?

I dare hope that, despite the fact that this government attaches little importance to the proper functioning of justice — it is indeed a real problem within this government —, you will take heart to quickly find a solution to this crucial problem for the justiciables of the Arlon district, as well as other districts in which the houses of justice are not yet operational. by

As for the proper functioning of justice, there are inconsistencies in the management of your department that I find difficult to understand. As early as last November, we questioned ourselves about the absence of a conductive thread in the conduct of this department, about the impossibility of identifying a political vision, about your real intentions in matters of justice. Today the inconsistency is at its peak. by

You have just passed a bill increasing the number of supplementary magistrates. At the same time, it is important to note that personnel expenditure is decreasing. There is also an increase in treatment. How do you reconcile the incompatible? Would you have wanted to throw dust in the eyes of the actors of the judiciary world by making them mirror an increase in staff that you are unable to finance? Or is your intention not to reduce the number of judges but to better pay them?

You explain the reduction in personnel expenditure by the fact that during budgetary control, we were based on the actual staff that is lower than the legal framework.

Just read the press, especially the newspaper "L'Avenir du Luxembourg", to talk about the arrondissement of Arlon. This is the case of the Attorney General, Mr. Albert Militis, and PV classified without suite due to lack of staff. Is this not the confirmation of a real lack of willingness, in your head, to fulfill the legal framework? In this hypothesis, how will you ensure that justice is rendered and that the judicial litigation, which continues to increase at the rate we vote on new legislative arrangements, can be absorbed by an even smaller staff?

The same applies to the staff of prison establishments. Personnel expenses will be reduced by 6.5 million euros. At the same time, you announced the engagement of 400 additional prison officers and negotiated an agreement regarding prison guards. You indicated, as you already said last November, that a budget control would be necessary to finalize this agreement.

Mr. Minister, I have only one fear: to see a further decrease in this allocation for justice during these future budgetary controls. However, we ask you, given the current economic situation, to make every effort to obtain from your colleagues in the government, and especially from the Prime Minister, who has the art of taking the files back into his hands and managing them in his own way, that the Department of Justice finally become manageable.

Will all the promises made in the last few months be fulfilled? In my sense — apologize for being so sharp — you are not able to hold them. I could continue this list of totally inconsistent promises for which, unfortunately, no budget exists.

I also think — this is not the first time I am addressing the subject — of the transfer of detainees, to the special body of security, for which, for months, a budget has been promised in certain arrondissements. I do not see anything for this special body, and yet it is the municipalities that must take care of everything. I warn you, the time has ended when the local police accompany the detainees. It is over in our neighborhoods. It is a pity that the head of this police corps is not present among us today. But I repeat, it is over! That the federal assumes its responsibilities, that is all I ask of you, because we will not assume them anymore! Be serious, because you are no longer. Your government is no longer, and at the level of the municipalities, I assure you, we will release ourselves from any responsibility.

After all, your government is only embodying the rainbow. By promising rain and good weather, you manage to deceive the citizen who sees only the rainbow of colors that rain and good weather associated will generate. The trick is almost perfect. This confirms what we announced in December during the discussions on the 2002 budget. At the time, I had already told you that I was thinking about the consequences of very close budget control and that I had difficulty believing that your department could get a few pieces of what it would possibly have to share, if there was material to share, which I already doubted.

The reality, unfortunately, exceeds predictions and reinforces my concerns about your government’s failure to meet the expectations of citizens and to face the real and priority challenges of our modern society. However, I continue, Mr. Minister, to remind you that the local police — we demand it — will not continue to accompany the detainees as it does now. I have the impression, colleague Coveliers, that you take this lightly, because you may not be the mayor of a municipality but, personally, I do not take it lightly anymore. I assure you! by

Sometimes it happens — it is a shame that colleague Larcier is not present among us — that 20 men out of 90 devote whole days to the transfer of prisoners. And the government allows itself to answer us: “Assume your responsibilities.” We will assume our security responsibilities at the municipal level, but with regard to the transfer of prisoners, continue to organize counseling rooms in prisons. At least they will not need to be transferred anymore. But thankfully, take things seriously! by

For all these reasons, I can only tell you one thing: we will not vote on the draft adjustment subject to our approval.

#2

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het is niet gebruikelijk om tijdens de plenumvergadering grote debatten te voeren over de begrotingscontrole. De echte discussie vindt immers meestal plaats bij de indiening van de begroting. Toch is het debat vandaag op zijn plaats omdat het de laatste kans is voor paars-groen om het zwaar gehavende blazoen toch nog een beetje op te poetsen en de fouten uit het verleden nog enigszins te camoufleren. Het gaat hier immers om de laatste begroting die enkel op deze legislatuur betrekking heeft. De begroting voor 2003 zal automatisch een overgangskarakter hebben.

Het heeft evenwel niet mogen zijn. De laatste naïevelingen die hoopten op een substantiële verhoging van het Justitiebudget zijn eraan voor hun moeite. De verhoging is er niet gekomen. Erger nog, Justitie deelt mee in de klappen en wij gaan erop achteruit. Ondanks eerdere aankondigingen dat Justitie niet zou worden getroffen door lineaire besparingen is dit wel het geval, zowel inzake personeelsuitgaven als werkingsmiddelen. Dit kan ook moeilijk anders als wij zien wie in dit land de knip op de beurs houdt. De SP.A'er Vande Lanotte heeft op een magistrale wijze zijn collega van Justitie vastgeketend en tegelijk zijn collega Vandenbroucke vrij spel gegeven zodat die laatste helemaal niet werd genoodzaakt om de Waalse verspilzucht in de gezondheidszorg echt aan te pakken. 

De socialisten mogen in de paars-groene constellaties ongehinderd sinterklaas spelen. Kijk maar naar minister Stevaert. Een echt veiligheidsbeleid wordt daarentegen onmogelijk gemaakt. Natuurlijk is dat in de eerste plaats de schuld van de liberalen zelf, die er maar niet in slagen om te vechten voor hun departement. Er weze aan herinnerd dat Rosanne Germonprez om die reden ontslag genomen heeft als woordvoerster van de minister van Justitie. Zij kon het niet langer aanzien. In de eerste plaats is dat de schuld van de liberalen zelf omdat zij compleet het noorden kwijt zijn en helemaal niet meer weten dat veiligheid een van de kerntaken van de overheid is die zeker niet voor privatisering in aanmerking komen. Het is toch godgeklaagd dat VLD-fractieleider Coveliers, die momenteel aardig zit te keuvelen met de minister, openlijk bij uitstek aan de liberale kiezers moet vertellen dat de regering met een financieringsprobleem zit voor de politie en dat wie zijn rijkdom etaleert en in een villawijk woont, binnenkort zelf voor de eigen veiligheid zal moeten instaan en daarvoor extra zal moeten betalen, want het wordt de regering allemaal wat te veel. De rijke wordt dus gestraft omdat hij zijn weelde laat zien.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, it is not usual to conduct large debates on budgetary control during the plenary session. After all, the real discussion usually takes place when the budget is submitted. Nevertheless, the debate today is in place because it is the last chance for purple-green to clean up the heavily held blister yet a little and somewhat camouflage the mistakes of the past. This is the last budget that concerns this legislature only. The 2003 budget will automatically have a transitional character.

However, it should not have been. The last naïve who hoped for a substantial increase in the justice budget are for their trouble. The increase did not occur. Even worse, Justice shares in the clashes and we go back on it. Despite previous announcements that Justice would not be affected by linear savings, this is the case, both in terms of personnel expenditure and working resources. This can also be difficult otherwise if we see who in this country holds the cut on the stock exchange. The SP.A'er Vande Lanotte has magistrally chained his colleague of Justice and at the same time gave his colleague Vandenbroucke free play so that the latter was not forced at all to really address the Wallish waste in healthcare. Their

In the purple-green constellations, the socialists are allowed to play unhindered sinterklaas. Look at Minister Stevaert. A real security policy, on the other hand, is made impossible. Of course, this is primarily the fault of the liberals themselves, who fail to fight for their department. Rosanne Germonprez resigned as a spokeswoman for the Minister of Justice. She could no longer see it. First of all, it is the blame of the liberals themselves because they have completely lost the north and no longer know that security is one of the core tasks of the government that ⁇  does not qualify for privatization. It is, however, blasphemous that VLD faction leader Coveliers, who is currently happy to battle with the minister, must openly tell the liberal voters that the government has a financing problem for the police and that who exhibits his wealth and lives in a villa, will soon have to take care of his own security and will have to pay extra for that, because it becomes the government all too much. The rich man is punished for showing his wealth.

#3

#4

Official text

                    
                    Mijnheer "Lariemans", u hebt ongetwijfeld toch de tekst gelezen, die is opgesteld naar aanleiding van wat u nu bazelt? Ik neem aan dat u ook de basisprincipes daarvan kent. Misschien kunt u die even opnoemen, mijnheer "Lariemans", dan zal ik aantonen waar u die tekst foutief toepast en waar u zich dus vergist.

Translated text

#5

Official text

                    
                    Mijnheer Coveliers, ik geef toe dat die tekst niet werd rondgedeeld in de commissie voor de Justitie. Ik baseer mij, ten eerste, op de teksten, verschenen in de pers en, ten tweede, op uw uitspraken voor het radioprogramma Actueel. U zei letterlijk dat bepaalde wijken, omdat men daar de weelde beter etaleert...

Translated text

#6

#7

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik doe niet meer dan de heer Coveliers citeren.

Ik wens echter niet alleen de heer Coveliers te citeren. Ik vernoem ook de affiche van Herman De Croo, met als slogan "Veiligheid, vandaag en morgen". "Vandaag" is heel klein en "morgen" heel groot geschreven, waardoor "morgen" de nadruk krijgt. Die affiche is illustratief voor de liberale mislukking.

Translated text

#8

#9

Official text

                    
                    Uiteraard, mijnheer de voorzitter. De liberalen geven het eigenlijk zelf toe en ik ben er voorzitter De Croo bijzonder dankbaar voor. De affiche van de heer De Croo zegt dat het de VLD vandaag niet lukt. Morgen echter, als de kiezer zich nogmaals laat vangen door de liberale verkiezingsbeloften, dan zal de kiezer eens wat zien. Dat is een bekentenis van formaat die het defaitisme binnen de huidige regering en het snelgroeiende wantrouwen bij de liberale achterban in de huidige paars-groene regering zeer goed weergeeft.

Vorige week is het wantrouwen, ook bij de VLD-parlementsleden, in de huidige minister van Justitie op een wel zeer pijnlijke manier tot uiting gekomen, toen de vier meerderheidsfracties in het Vlaams Parlement, inbegrepen de VLD-fractie, openlijk zegden dat zij niet meer geloven in het jeugdsanctierecht tijdens deze regering en al hun hoop stellen op de volgende regering en de volgende minister van Justitie. Op het vlak van de jeugdcriminaliteit heeft deze regering over de hele lijn gefaald en heeft deze minister alle geloofwaardigheid verloren. Begrijpelijk dus, dat de liberalen hun hoop stellen op morgen en niet langer op vandaag, zoals uit de voorzittersaffiche blijkt.

Collega's, het zou natuurlijk oneerlijk zijn te zeggen dat deze regering helemaal geen prioriteit maakt van de justitie. Wij hebben wel degelijk werk op de plank gehad en vandaag ligt er nog steeds heel wat werk te wachten. Zo bespraken wij bijvoorbeeld de snel-Belg-wet, de meest lakse nationaliteitswet ter wereld, met alle veiligheidsrisico's die daaruit voortvloeiden. Ook bespraken wij de enorme uitbreiding van de alternatieve straffen, ook voor zware criminelen en multirecidivisten. Wij bespraken bijvoorbeeld ook de verkrachting van de taalwetgeving in Brussel. Binnenkort zal de Senaat het homohuwelijk behandelen, dat door deze minister van Justitie recent nog als prioriteit naar voren werd geschoven en waarop naar verluidt heel Vlaanderen zit te wachten.

Men wil de wapenwetgeving verstrengen, waarmee men in de praktijk evenwel de burgers en niet de criminele bendes zal treffen. Er is tenslotte de anti-discriminatiewet waar we momenteel met bekwame spoed aan het werken zijn. De wet vormt een prioriteit van de regering. Een krankzinnig ding dat het land in een totalitaire samenleving wil herscheppen. Dit houdt in dat elke handeling waarbij een burger een onderscheid durft te maken dat niet objectief is, volgens de criteria van de overheid, in het oog gehouden zal worden door big brother pater Leman en zo nodig gesanctioneerd zal worden. Zelfs deze minister van Justitie vindt deze waanzinnige wet niet goed, maar hij noch zijn partij hebben de moed zich daadwerkelijk tegen deze waanzin te verzetten.

Natuurlijk is er ook nog de quotawet, het gevangeniswezen en het wetsvoorstel in verband met de rechtspositie van de gedetineerden waarbij de volgende vragen centraal staan. Hoe kunnen de beslissingen van de rechters niet worden uitgevoerd? Hoe kan de rechtsstaat verder worden ondermijnd? Hoe kunnen we het comfort van de gevangenen verhogen?

U begrijpt dat de bevolking en de mensen van het terrein wild enthousiast zijn bij al dit fraais en reikhalzend uitkijken naar de realisatie ervan. Daarom hebben we enkele dagen geleden een manifest ontvangen van het overlegplatform van de actoren van Justitie dat bol staat van de zegekreten. Ik citeer: "Sinds jaar en dag klagen de rechtzoekenden en de actoren van Justitie dat de gerechtelijke instellingen niet behoorlijk functioneren. De procedures duren te lang, de budgetten zijn ontoereikend. Deze klachten onderhouden een sfeer van malaise over de werking van deze instellingen. Zoals de zaken nu lopen is geen constructieve verbetering mogelijk en kan niemand, niet binnen en niet buiten Justitie, met de bestaande toestand vrede nemen."

"Alles samen doen deze deelnemende verenigingen en representatieve vakorganisaties" — zij omvatten alle magistratenverenigingen — "een oproep tot de politieke verantwoordelijken van de wetgevende en uitvoerende macht om bij de huidige begrotingsbesprekingen zo snel mogelijk alle budgettaire ruimte vrij te maken om over een periode van drie jaar en in een globale aanpak, de werking van de gerechtelijke instellingen te optimaliseren." Men geeft concrete voorbeelden: de verlaging van de toegangsdrempel voor de rechtzoekenden, de inkorting van de benoemingsprocedures, de veralgemeende verbetering van de informatisering, computerapparatuur, indienstneming van professionele systeembeheerders, betere professionele omkadering, zeer belangrijk en zeker op de parketten en logistieke, technische en administratieve ondersteuning. Ook op het vlak van de werkvoorwaarden vraagt men verbeteringen: opwaardering van taken van griffiers, parketsecretarissen en andere medewerkers, opwaardering van het geldelijk statuut, permanente beroepsvorming, reële verbetering van de werkvoorwaarden, enzovoorts. Op het einde vragen ze voortaan "een regelmatig structureel overleg met het kabinet van de minister van justitie", wat zo veel wil zeggen als dat er vandaag geen structureel overleg is. Hiermee is duidelijk dat de mensen van het terrein zelf al lang geen vertrouwen meer hebben in het huidig justitiebeleid, maar ook dat met dit justitiebudget, met deze begroting allerminst aan de verwachtingen van deze mensen tegemoet wordt gekomen. 

Uit de cijfers en debatten in de commissie is duidelijk gebleken dat er de komende maanden tijdens deze legislatuur niet gerekend hoeft te worden op een ommekeer. Het enorme gebrek aan mensen en middelen bij de parketten blijft bestaan waardoor ook van een normstellend optreden, nochtans nog door u aangehaald bij de evaluatie van het veiligheidsplan, geen sprake kan zijn. Aan de catastrofe inzake jeugdcriminaliteit komt geen einde. We zullen het er straks nog over hebben. De problemen bij de Staatsveiligheid worden niet opgelost. Het is daarjuist uitvoerig geschetst door collega Van Parys. U hebt dit in uw nota, mijnheer de minister, afhankelijk gemaakt van de doorlichting, maar het minste wat u zou kunnen doen ten behoeve van de mensen van de Staatsveiligheid is een perspectief schetsen. Zeg eens tegen wanneer er dan wel extra middelen zullen zijn en welke middelen dat dan zullen zijn, maar ook dit gebeurt niet. 

De zo noodzakelijke verhoging van de celcapaciteit komt er evenmin. Het enige lichtpuntje in het recente verleden is een kleine, bijkomende gevangenis in Antwerpen. Het is echter nog niet duidelijk wanneer die er zal komen. Voor het overige is het budget voor het gevangeniswezen en de uitvoering van het cipiersakkoord manifest ontoereikend.

CD&V beging bij de begrotingsbesprekingen in december 2001 de strategische blunder een operatie op te starten ter ondersteuning van deze minister van Justitie onder het motto: Red Marc Verwilghen. Het heeft slechts zin iemand in zijn beleid te ondersteunen als de betrokkene werkelijk in staat is, werkelijk de wil heeft om voor verandering te zorgen. Intussen is het voor iedereen duidelijk geworden dat het met deze minister en met deze VLD niet gaat, dat die partij en haar minister hun dure beloftes hebben verloochend en zich volledig, vooral op hun eigen departement, laten domineren door de PS en Ecolo. De bevolking kan maar op één manier worden gered en dat is door een snelle aftocht van deze regering.

Translated text

Of course, Mr President. The liberals have actually acknowledged it themselves and I am especially grateful to Chairman De Croo for this. The poster of Mr. De Croo says that the VLD does not succeed today. Tomorrow, however, if the voter is again caught by the liberal election promises, then the voter will see something. That is a formate confession that very well reflects the defaitism within the current government and the rapidly growing distrust among the liberal backbone in the current purple-green government.

Last week, the distrust, including among the VLD parliamentarians, in the current Minister of Justice was expressed in a very painful way, when the four majority factions in the Flemish Parliament, including the VLD group, openly stated that they no longer believe in the youth sanction law during this government and put all their hopes on the next government and the next minister of justice. In the field of youth crime, this government has failed across the line and this minister has lost all credibility. It is therefore understandable that the liberals put their hopes on tomorrow and no longer on today, as the presidential poster shows.

Colleagues, it would, of course, be unfair to say that this government does not make justice a priority at all. We have had a lot of work on the shelf and today there is still a lot of work to be done. For example, we discussed the Fast-Belg Act, the most lax nationality law in the world, with all the security risks resulting from it. We also discussed the enormous expansion of alternative punishments, including for heavy criminals and multirecidivists. We also discussed, for example, the violation of the language legislation in Brussels. Soon, the Senate will deal with the same-sex marriage, which was recently pushed forward as a priority by this Minister of Justice and which allegedly awaits the whole of Flanders.

They want to tighten the weapons legislation, which in practice, however, will affect the civilians and not the criminal gangs. After all, there is the anti-discrimination law that we are currently working with skillful urgency. The law is a priority of the government. A crazy thing that wants to re-create the country in a totalitarian society. This means that any act in which a citizen dares to make a distinction that is not objective, according to the criteria of the government, will be monitored by big brother pater Leman and sanctioned if necessary. Even this Minister of Justice does not like this insane law, but neither he nor his party has the courage to actually oppose this insane.

Of course, there is also the quota law, the prison system and the bill regarding the legal status of the detainees where the following questions are central. How can the judges’ decisions not be enforced? How can the rule of law be further undermined? How can we increase the comfort of the prisoners?

You understand that the population and the people of the field are wildly enthusiastic about all this beauty and look forward to its realization. Therefore, a few days ago we received a manifesto from the consultation platform of the actors of Justice that is full of the secrets of victory. I quote: “For years and days, the prosecutors and the actors of Justice complain that the judicial institutions do not function properly. Procedures take too long, the budgets are insufficient. These complaints maintain an atmosphere of malaise over the functioning of these institutions. As things are now going, no constructive improvement is possible and no one, neither within nor outside the Justice Department, can make peace with the existing state of affairs.”

“Together, these participating associations and representative trade unions” — they include all associations of magistrates — “an appeal to the political leaders of the legislative and executive power to release all budgetary space as soon as possible in the current budget talks to optimise the functioning of the judicial institutions over a three-year period and in a global approach.” It gives concrete examples: the reduction of the threshold for access for legal seekers, the reduction of the appointment procedures, the generalized improvement of informatization, computer equipment, the hiring of professional system operators, better professional reorientation, very important and ⁇  on the parquet and logistic, technical and administrative support. Improvements are also required in terms of working conditions: upgrading of the duties of officers, prosecutors and other employees, upgrading of the monetary status, permanent vocational formation, real improvement of the working conditions, and so on. In the end, they are now asking for "a regular structural consultation with the Cabinet of the Minister of Justice", which means as much as there is no structural consultation today. This makes it clear that the people of the field themselves have long no longer had confidence in the current justice policy, but also that with this justice budget, this budget does not meet the expectations of these people at all. Their

The figures and debates in the committee clearly showed that there is no need to count on a reversal in the coming months during this legislature. The enormous shortage of people and resources at the parquets continues to exist so that there can be no normalizing action, however still cited by you when evaluating the safety plan. The catastrophe of youth crime has no end. We will talk about it later. The problems of national security are not resolved. It has already been detailed by colleague Van Parys. You have made this in your note, Mr. Minister, dependent on the inspection, but the least you could do for the benefit of the people of the State Security is to sketch a perspective. Tell them when there will be additional resources and what resources will then be, but this also does not happen. Their

The so necessary increase in cell capacity also does not occur. The only light point in the recent past is a small, additional prison in Antwerp. However, it is not yet clear when it will come out. For the rest, the budget for the prison system and the implementation of the Cyprus Agreement is manifestly insufficient.

During the budget talks in December 2001, CD&V began the strategic mistake of launching an operation in support of this Minister of Justice under the motto: Red Marc Verwilghen. It only makes sense to support someone in his policy if the person concerned is truly capable, really has the will to bring about change. Meanwhile, it has become clear to everyone that this minister and this VLD are not going, that that party and its minister have denied their costly promises and have completely, especially on their own department, been dominated by the PS and Ecolo. The population can only be saved in one way, and that is through a rapid withdrawal of this government.

#10

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, ik dacht dat dit een debat over de begrotingscontrole was en niet over het budget. Ik heb een aantal punten horen aanhalen die hoegenaamd niet op hun plaats zijn in het debat dat wij vandaag voeren. Als wij spreken over de begrotingscontrole, dan spreken wij eigenlijk over de reële cijfers. Dan baseren wij ons niet op de raming van de uitgaven die in een jaar moeten worden gedaan. Men moet geen specialist in begroting zijn om te weten dat het slechtste dat een minister kan overkomen een onderschatting van zijn budget is. Dan zit hij pas in de problemen.

Translated text

#11

Official text

                    
                    Ik kan vrij gemakkelijk antwoorden op het eerste argument, meer bepaald dat de begrotingscontrole de cijfers van het budget naar beneden haalt, meer bepaald met een bedrag van bijna 5 miljoen euro. Ik heb mij de moeite getroost de vergelijking met voorgaande jaren te maken, toen wij niet aan het beleid hebben deelgenomen. Als men de vergelijking maakt tussen de begroting en de begrotingscontrole in 1998, stel ik een vermindering van de begroting van meer dan 10 miljoen euro vast, dat is het dubbel van het bedrag dat nu ter discussie staat. In 1999 was dat meer dan 9 miljoen euro. In 2000 was dat 15 miljoen euro, dat is het driedubbele van het bedrag dat nu ter discussie staat. Als ik de kredieten van Justitie bekijk over de jaren 1997 tot 2000, stel ik een stijging van 3,4% naar 3,6% vast. Voor de periode 2000-2002 is er een stijging van 3,6% tot 3,9%.

Translated text

#12

Official text

                    
                    Ik wil erop wijze dat belangrijke principes in de begrotingscontrole werden verwerkt, onder meer het ankerprincipe dat niet van toepassing is op de personeelsuitgaven van Justitie. Dat wil niet zeggen dat het ankerprincipe daarbuiten niet van toepassing zou zijn. Dat brengt mij tot een aangelegenheid die hier als een primeur door mijn voorganger werd aangekondigd. Hij zegt: stel u voor dat men op Justitie via de minister van Begroting aan de inspecteur van Financiën heeft gevraagd om controle op de uitgaven te doen. Dat is precies de toepassing van het ankerprincipe. Men wil eigenlijk nagaan of de uitgaven van elk departement — deze maatregel werd voor elk departement genomen, Justitie incluis — aan hetzelfde ritme gebeuren.

Translated text

#13

Official text

                    
                    Ik herinner me trouwens de voorspellingen van vorig jaar. Men sprak toen van het faillissement van de justitie. Wanneer een handelaar niet in staat is zijn facturen binnen de drie dagen te betalen, moet hij het faillissement aanvragen. Die erg verregaande aankondiging is op geen enkel ogenblik waarheid geworden. Ik denk bijgevolg dat de uiteenzetting van de heer Van Parys met meer dan een stevige korrel zout moet worden opgevat.

Translated text

#14

Official text

                    
                    Ik heb zelfs geen moeite met de problemen die hij vermeldt. Het gaat dan om de consequenties op het terrein. Een door hem vermeld gevolg is dat men het bereikte cipierakkoord niet zal kunnen uitvoeren. De heer Van Parys moet dan over een glazen bol beschikken. Het definitieve akkoord moet immers besproken worden in het sectorcomité op 3 juli aanstaande. Hoe kan men in 's hemelsnaam vandaag al erg negatieve gevolgen trekken uit iets wat nog moet worden besproken?

Translated text

#15

Official text

                    
                    Hetzelfde geldt voor het beleid inzake staatsveiligheid. Men heeft een krant gelezen. Die krant geniet blijkbaar waardering. Die krant stelt dat op elk ogenblik aanslagen kunnen plaatsgrijpen. Mijnheer de voorzitter, mocht een land in staat zijn te anticiperen op elke mogelijke aanslag, zouden wij wellicht in een ideale wereld leven. De realiteit is dat onze staatsveiligheid dankzij de inlichtingen die zij zelf had verzameld in de zaak-Trabelsi, wellicht de grootste zaak inzake terrorismebestrijding ooit in ons land, tot een oplossing is gekomen. De Amerikanen, die bijzonder geïnteresseerd waren in het dossier en die trouwens een volledige toegang tot het dossier hebben gekregen, waren de eersten om de aanpak van onze staatsveiligheid te erkennen.

Translated text

#16

Official text

                    
                    Dat wil niet zeggen dat er geen problemen bij de staatsveiligheid zijn. Er is wel degelijk sprake van een gespannen werksfeer. Die sfeer hebben wij tot uiting zien komen in de audit. Die audit zet ons aan om een aantal stappen te doen. Die audit ligt ook ten grondslag aan het feit dat elke vorm van vertrouwen tussen de directie en het buitenpersoneel zoek is geraakt. Wij moeten dat durven te benadrukken. Dat heeft aanleiding gegeven tot het ontslag van de administrateur-generaal.

Translated text

#17

Official text

                    
                    De heer Van Parys beweert voorts dat de rechtshulp terugloopt. Hij haalt natuurlijk de lineaire inlevering aan. Die heeft overal plaatsgevonden en was dus ook van toepassing op de rechtshulp. Bij vergelijking van de cijfers van 2000 met de cijfers van 2002 merk ik echter dat het bedrag van meer dan 18, bijna 19 miljoen euro in 2000 stijgt naar 25,272 miljoen euro in 2002. Als ik goed kan rekenen, is dat een stijging van 6 procent.

Translated text

#18

Official text

                    
                    Het argument dat het personeel van hoven en rechtbanken toch ook recht heeft op een verhoogd vakantiegeld, wordt natuurlijk eveneens vermeld. Natuurlijk weet men dat men zich voor die aangelegenheid moet wenden tot de verantwoordelijke minister, collega Van den Bossche. Die heeft trouwens de briefwisseling in de zaak gevoerd.

Translated text

#19

Official text

                    
                    Veiligheid is een prioriteit van de regering. Het verbaast mij dan ook om op basis van drie voorbeelden te horen zeggen dat de veiligheid in ons land in gevaar komt. Ten eerste spreekt men over terrorisme. Ik denk niet dat de dossiers over terrorisme zo omvangrijk zijn. Toch merk ik dat uitgerekend het voorbije jaar, na de aanslag van 11 september 2001, onze gerechtelijke diensten, die nauw samenwerkten met de staatsveiligheid, oplossingen op dat gebied hebben aangereikt.

Translated text

#20

Official text

                    
                    Straatcriminaliteit blijft nog steeds een probleem. Ik ben de laatste om dat te betwisten. Het is een vaak onderschat probleem, omdat ik heb vastgesteld dat de parketten in de grootsteden de straatcriminaliteit elk op hun eigen, soms eigengereide wijze aanpakken. Ik pleeg daarom overleg met het College van procureurs-generaal en de Raad van de procureurs des Konings, om toch enige lijn te krijgen in de strijd tegen de straatcriminaliteit.

Translated text

#21

Official text

                    
                    Men zwijgt natuurlijk zedig over de zaken waarin echt vooruitgang wordt geboekt. De cijfers die de politiediensten ons hebben gegeven met betrekking tot onder meer de strijd tegen vormen van georganiseerde criminaliteit en home- en carjacking liegen er niet om, maar die zijn natuurlijk niet aan de orde geweest in de discussie die hier vandaag werd gevoerd.

Translated text

#22

Official text

                    
                    Monsieur le président, M. Arens, dont je relève l'absence, est venu dire au nom de son parti, le cdH — M. Wathelet agissant dans l'ombre —, ce qui aurait dû être fait. A plusieurs reprises, j'ai signalé que les problèmes évoqués par M. Wathelet durant la période de 1987 à 1995 sont encore d'actualité. En effet, ces problèmes n'ont pas été résolus. Je trouve assez déplacé de sa part de me dire la façon dont il faut s'y prendre. Par ailleurs, je constate que ses connaissances de justice se limitent à l'arrondissement judiciaire qui est le sien. Or, ce n'est pas de cette façon que l'on mène une politique en matière judiciaire. Ik zal niet veel woorden vuil maken aan de uiteenzetting van de heer Laeremans. Mijnheer Laeremans, het gaat hier om een begrotingscontrole, niet om de begroting zelf. U bent geheel uzelf gebleven. Zoals in "Kaas" van Elsschot hebt u niets gezegd.

Translated text

#23

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik zou specifiek op twee zaken willen terugkomen. Ten eerste, gaat het om het initiatief van de minister van Begroting om de Inspectie van Financiën te vragen om een onderzoek in te stellen naar de overschrijdingen in het departement Justitie. De minister van Justitie heeft de zaken anders voorgesteld dan ze aan het Parlement zijn meegedeeld door de minister van Begroting. Ik citeer even het verslag van de besprekingen in de commissie voor de Begroting waarvan mijn uitstekende fractievoorzitter getuige was.

Mijnheer de minister van Justitie, ik wil u even confronteren met dit gegeven omdat het belangrijk is. Op de bladzijden 97 en 98 van het verslag lees ik dat men het heeft over het ankerprincipe, dat behelst dat men dit jaar niet meer mag uitgeven dan in een vergelijkbare periode van vorig jaar. De minister van Begroting zegt: "Het idee achter het ankerprincipe is dat de departementale benuttigingsgraad dient aan te sluiten bij de benuttigingsgraad tijdens dezelfde periode van 2001". Men mag dus niet meer uitgeven dan in de overeenkomstige periode van 2001. Ten aanzien van het departement Justitie zegt de minister van Begroting het volgende: "Het departement zit momenteel boven het streefdoel. De Inspectie van Financiën werd gevraagd om over deze overschrijding een verslag te maken".

Mijnheer de minister van Justitie, het is dus niet zo — zoals u zonet hebt gezegd — dat het evident is dat de Inspectie van Financiën nagaat of er al dan niet overschrijdingen zijn. Er werd vastgesteld dat er overschrijdingen zijn en dientengevolge moet de Inspectie van Financiën een onderzoek instellen om te zien welke maatregelen er moeten worden getroffen. In afwachting kan een aantal uitgaven niet meer worden gedaan zodat men verplicht was een aantal betalingen aan leveranciers niet uit te voeren. Daarom wil ik vandaag de stelling nog eens uitdrukkelijk herhalen dat er ingevolge het gebrek aan middelen en het onbehoorlijk beheer van de middelen van Justitie op dit ogenblik daadwerkelijk een staking van betaling is ontstaan. Dat is niet iets wat door de oppositie wordt gezegd. De vice-eerste minister en minister van Begroting heeft zelf een onderzoek gevraagd aan de Inspectie van Financiën. Ik ken in dit land geen precedenten waarbij de minister van Begroting een onderzoek vraagt naar de overschrijdingen van het budget van een collega ingevolge onvoldoende middelen. Het is trouwens op zichzelf cynisch van de minister van Begroting omdat juist hij u steeds opnieuw met een kluitje in het riet stuurt.

Dat gebeurt onder meer in verband met het cipiersakkoord. U komt hier zeggen dat er op 3 juli 2002 een vergadering is van het sectorcomité. Mijnheer de minister, u hebt het cipiersakkoord mee ondertekend en weet dus heel goed wat de inhoud daarvan is. Het eerste en belangrijkste punt is dat tegen juli 2002 het kader volledig zou zijn ingevuld.

Om het kader volledig in te vullen, zijn er twee zaken nodig. Ten eerste, het koninklijk besluit waarbij 150 bijkomende cipiers kunnen worden aangeworven moet worden gepubliceerd. Die kaderuitbreiding werd in het verleden toegestaan. Wat is de situatie vandaag? De ministers van Begroting en van Ambtenarenzaken blokkeren het koninklijk besluit en weigeren de publicatie. U kunt hier op de tribune slechts komen zeggen dat het probleem is opgelost, als u mij vandaag — ik nodig u daartoe uit — kunt zeggen dat voor 1 juli het koninklijk besluit zal zijn gepubliceerd en dat men dan kan beginnen met de procedure van aanwerving, wat evident betekent dat zij tegen 1 juli 2002 niet zullen aangeworven zijn.

Ten tweede, Selor moet voor de aanwervingen zorgen, maar heeft nog steeds de resultaten van de aanwervingsexamens niet bekendgemaakt. U bent dus niet in staat degenen aan te werven die kunnen worden aangeworven. Concreet betekent dit dat tegen juli 2002 van de 400 toegezegde aanwervingen er slechts 100 zullen kunnen gebeuren. Dit is de reële situatie op dit ogenblik. Ik vraag u om een heel concreet antwoord te geven op de vraag wat u zult doen om het cipiersakkoord uit te voeren. Hoe zult u ten aanzien van het penitentiair personeel hardmaken wat u met hen hebt onderhandeld? Hoe zult u hardmaken dat er tegen juli van dit jaar — volgende week dus — 400 aanwervingen zullen gebeuren? Dergelijke vraag moet in dit Parlement aan de orde kunnen zijn. Het is aan ons om toe te zien op welke wijze de regering uitvoert wat zij aan personeelsleden, in dit geval van het gevangeniswezen, heeft toegezegd. Daar komt geen antwoord op. Op de concrete elementen komt geen antwoord.

Wat is uw reactie, mijnheer de minister van Justitie, op het gegeven dat in de cel-Jumet de scanner reeds gedurende een jaar niet meer functioneert en dat zo het onderzoek naar de Bende van Nijvel stilligt? Wat is uw reactie? Is uw enige reactie dat dit punten zijn die naar aanleiding van een begrotingsdebat niet aan de orde mogen komen? Is dat de reactie? Wij moeten antwoorden kunnen krijgen op concrete dossiers en u wordt verondersteld deze dossiers te kennen.

Het laatste element. U zegt dat de problematiek van het personeel van hoven en rechtbanken niet voor u bestemd is, maar voor de minister van Ambtenarenzaken. Het is echter wel uw budget dat moet zorgen voor de betaling van de nodige gelden. Hoe kunnen wij in deze omstandigheden een behoorlijk justitiedebat voeren, als u zich beperkt tot het verwijzen naar een collega? Effectief maakt die collega samen met de minister van Begroting het u permanent mee onmogelijk om te besturen. Met dit argument kunt u zich echter niet bevrijden van uw opdracht en uw verantwoordelijkheid. U bent het die ervoor moet zorgen dat Justitie draait en functioneert en dat bijvoorbeeld ook de Veiligheid van de Staat functioneert. De audit was schrijnend: de demotivatie is totaal. Mevrouw Timmermans heeft er haar conclusies uit getrokken, maar dat volstaat niet. Dit zal niet volstaan. Het is niet alleen de leiding, de administrateur-generaal, maar het ganse instrument dat op dit ogenblik faalt en dat nu er in de media concrete signalen komen over heel concrete dreigingen.

Ik noteer dat het voor u evident is dat er elke dag en op elk moment een aanslag zou kunnen gebeuren en dat dit hoe dan ook niet te voorkomen is. Dit is geen houding, mijnheer de minister van Justitie, en u ontgoochelt mij bijzonder wat dat betreft. We hebben u in het verleden gezegd dat wij bereid waren om u te steunen in een aantal projecten. U hebt deze steun afgewezen. We hebben hier een motie ingediend om meer middelen ter beschikking te stellen voor Justitie. U hebt ze afgewezen. Dit voorstel is hier door de meerderheid en door uzelf niet aanvaard. Zodra u deze houding aanneemt ten aanzien van een ongetwijfeld constructieve oppositie, dan moet u daarvoor de verantwoordelijkheid dragen. We stellen vandaag vast dat u geen antwoorden geeft op de cruciale vragen, maar ik laat u niet los wat het cipiersakkoord betreft. Ik wens van u te weten of u er zult in slagen om tegen juli 2002 400 aanwervingen te doen, zoals dit uitdrukkelijk gestipuleerd is in het cipiersakkoord. Mijnheer de voorzitter, ik wens daarop een heel uitdrukkelijk en duidelijk antwoord om de onrust, die opnieuw groeit in het gevangeniswezen, weg te nemen.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, Ladies and Gentlemen, I would like to come back specifically on two points. First, it is the initiative of the Minister of Budget to request the Financial Inspectorate to initiate an investigation into the excesses in the Department of Justice. The Minister of Justice proposed the matters differently than they were communicated to Parliament by the Minister of Budget. I would like to quote the report of the discussions in the Budget Committee witnessed by my excellent group chairman.

Mr. Minister of Justice, I would like to confront you with this given because it is important. On the pages 97 and 98 of the report, I read that one is talking about the anchor principle, which implies that one may not spend more this year than in a similar period of last year. The Minister of Budget says: "The idea behind the anchor principle is that the departmental utilization rate should be attached to the utilization rate during the same period of 2001". Therefore, one cannot spend more than in the corresponding period of 2001. Regarding the Department of Justice, the Minister of Budget says: “The department is currently above the target. The Financial Inspectorate was asked to report on this excess."

Mr. Minister of Justice, it is therefore not — as you recently said — that it is obvious that the Financial Inspection is checking whether or not there are excesses. It was established that there were excesses and, as a result, the Financial Inspectorate must initiate an investigation to see what measures should be taken. While waiting, some expenses can no longer be made so one was obliged not to make some payments to suppliers. Therefore, I would like to expressly reiterate today the statement that, as a result of the lack of resources and the improper management of the resources of the Judiciary, a payment strike has actually occurred at this time. This is not what the opposition is saying. The Deputy Prime Minister and Minister of Budget themselves requested an investigation from the Financial Inspectorate. I know of no precedent in this country in which the Minister of Budget requests an investigation into the oversteps of a colleague’s budget due to insufficient resources. By the way, it is in itself cynical of the Minister of Budget because it is he who sends you again and again with a knock in the roof.

This applies, among other things, to the Cyprus Agreement. You come here to say that there will be a meeting of the Sector Committee on 3 July 2002. Mr. Minister, you have signed the Cyprus Agreement with us and so you know very well what its content is. The first and most important point is that by July 2002 the framework would be fully completed.

In order to complete the framework fully, two things are needed. First, the royal decree allowing 150 additional cypriots to be hired must be published. This extension has been allowed in the past. What is the situation today? The Ministers of Budget and Public Service blocked the royal decree and refused to publish it. You can come here on the tribune only to say that the problem has been solved, if you can tell me today — I invite you to do so — that before 1 July the royal decree will be published and that then one can start the procedure of recruitment, which obviously means that they will not be recruited by 1 July 2002.

Secondly, Selor must take care of the recruitments, but has still not published the results of the recruitment examinations. So you are not able to recruit those who can be hired. Concretely, this means that by July 2002 only 100 of the 400 recruitments promised will be able to take place. This is the real situation at the moment. I ask you to give a very concrete answer to the question of what you will do to implement the CIP agreement. How will you harden with regard to the prison staff what you negotiated with them? How will you insist that by July of this year—that is, next week—there will be 400 recruitments? Such a question should be able to be discussed in this Parliament. It is up to us to monitor how the government is carrying out what it has promised to staff members, in this case the prison system. There is no answer to that. There is no answer to the concrete elements.

What is your reaction, Mr. Minister of Justice, to the fact that in the cell-Jumet the scanner is no longer functioning for a year and that thus the investigation of the Bende van Nijvel stops? What is your reaction? Is your only response that these are issues that should not be discussed following a budget debate? Is that the reaction? We should be able to get answers to specific files and you are presumed to know those files.

The last element. You say that the problem of the staff of courts and courts is not for you, but for the Minister of Public Affairs. However, it is your budget that should ensure the payment of the necessary funds. How can we conduct a proper judicial debate in these circumstances, if you limit yourself to referring to a colleague? Effectively, this colleague together with the Minister of Budget makes it permanently impossible for you to manage. With this argument, however, you cannot free yourself from your assignment and your responsibility. You are the one who must ensure that Justice runs and functions and that, for example, the Security of the State also works. The audit was scary: the demotivation is total. Mrs Timmermans has drawn its conclusions, but that is not enough. This will not be enough. It is not only the leadership, the general administrator, but the entire instrument that fails at this moment and that now in the media there are concrete signals about very concrete threats.

I note that it is obvious to you that an attack could occur every day and at any time, and that this can never be prevented anyway. This is not an attitude, Mr. Minister of Justice, and you disappoint me especially in that regard. We have told you in the past that we were willing to support you in a number of projects. You have rejected this support. We have submitted a motion to put more resources at the disposal of Justice. You rejected them. This proposal is not accepted here by the majority and by you yourself. Once you take this attitude towards an undoubtedly constructive opposition, you must take responsibility for it. We note today that you do not answer the crucial questions, but I will not let you go with regard to the Crypto Agreement. I would like you to know if you will be able to make 400 recruitments by July 2002, as expressly stipulated in the Cypriot Agreement. Mr. Speaker, I wish for a very explicit and clear answer in order to remove the unrest that is re-growing in the prison system.

#24

#25

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik moet de minister erop wijzen dat hij weliswaar een dergelijke houding kan aannemen in dit Parlement en dat ik hem uiteraard niet kan verplichten om antwoorden te verstrekken, maar ik wil er de minister wel op wijzen dat hij met vuur speelt ten aanzien van een sector waarvan hij weet dat de situatie explosief is. Die was explosief, u hebt de incidenten meegemaakt.

Translated text

#26

#27

#28

#29

#30

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal uiteraard onmiddellijk een interpellatieverzoek indienen. Ik moet u echter zeggen dat deze wijze van werken ten aanzien van een belangrijk departement bijzonder onbehoorlijk is. In het verleden waren wij tot de situatie gekomen dat wij samen probeerden ten aanzien van een heel gevoelige materie — de veiligheidsproblematiek, de justitie- en de politieproblematiek — een kamerbrede meerderheid tot stand te brengen voor een aantal projecten. Nu wij in de situatie terechtkomen waar de minister van Justitie een dergelijke houding aanneemt ten aanzien van het Parlement, zijn we natuurlijk op de verkeerde weg. Hieruit blijkt heel duidelijk dat de problematiek niet alleen actueel is, maar ook problematisch. Het zou voor de minister bijzonder gemakkelijk zijn geweest — indien hij inderdaad in staat zou zijn om het cipiersakkoord na te leven — om hier zonder meer te komen zeggen wanneer het koninklijk besluit zal verschijnen. Dat kan hij echter op dit ogenblik niet en dit verontrust ons. Het zal trouwens de nodige reacties uitlokken op het terrein. Dit zal jammer zijn, want het gevangenispersoneel vervult een bijzonder belangrijke functie en verdient iets meer respect dan de wijze waarop op dit ogenblik in zeer sibillijnse termen wordt gereageerd op de terechte vraag van deze mensen. Zij stellen de terechte vraag om de afspraken die gemaakt zijn niet alleen met woorden na te leven, maar ook met daden, wetende dat het dossier op dit ogenblik geblokkeerd wordt door een fundamentele onenigheid in de regering.

Translated text

I will immediately submit an interpellation request. However, I must tell you that this way of working with respect to an important department is ⁇  inappropriate. In the past, we had come to the situation of trying together to establish a chamber-wide majority for a number of projects in a very sensitive matter — the security issue, the justice and the police issue. Now that we find ourselves in a situation where the Minister of Justice takes such an attitude towards Parliament, we are, of course, on the wrong path. This shows very clearly that the problem is not only current, but also problematic. It would have been especially easy for the minister — if he were indeed able to comply with the Cypriot Agreement — to come here without a doubt to say when the royal decree will appear. However, he can’t do that at the moment, and this worries us. It will, by the way, trigger the necessary reactions on the ground. This will be a pity, because the prison staff performs a ⁇  important function and deserves a little more respect than the way in which the right question of these people is now responded in very sibiline terms. They ask the legitimate question of fulfilling the agreements made not only with words, but also with deeds, knowing that the file is currently blocked by a fundamental disagreement in the government.

#31

#32

#33

Official text

                    
                    Ik heb gevraagd of de minister van Middenstand hier om ongeveer 16.30 uur aanwezig zou kunnen zijn. Ik laat nakijken waar hij is, voor ik de algemene bespreking afrond. Ik zal de artikelsgewijze bespreking aanvatten en laten navragen waar de heer Daems is.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#14	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#23	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#33	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★