plenum van 2003-03-20 14:17:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2003-03-20 14:17:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip0340.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
50K2355	12/03/2003	✔	Projet de loi modifiant le Code d'instruction criminelle et la loi du 15 juin 1935 concernant l'emploi des langues en matière judiciaire en ce qui concerne la traduction des déclarations verbales.
50K2312	19/02/2003	✔	Projet de loi modifiant l'article 92 du Code judiciaire.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

#0

Official text

                    
                    Monsieur le président, bien qu'il s'agisse d'un rapport oral, je constate que celui-ci a été distribué. La commission de la Justice du 18 mars 2003 a procédé à l'examen de cette proposition de M. Leterme modifiant l'article 92 du Code judiciaire. Actuellement, l'article 92, §1 er , 4° du Code judiciaire prévoit que les infractions relatives à l'abandon de famille et à la non-présentation d'enfants sont examinées devant une chambre à trois juges.

Selon l'auteur de la proposition, il serait beaucoup plus efficace que ces infractions soient examinées par un juge unique. Aussi, la proposition vise-t-elle à dispenser le ministère public de l'obligation d'introduire les dossiers en question devant une chambre à trois juges en prévoyant, bien entendu, la possibilité pour le prévenu de demander cette chambre à trois juges.

Lors de la discussion des articles, l'intervention des différents parlementaires a souligné l'effet dissuasif des poursuites pénales sur la base de ces infractions et ont insisté sur le bien-fondé du texte. L'expérience montre en effet que la perspective d'une condamnation pénale peut inciter les parties à agir. Les tribunaux, plutôt que d'appliquer directement la loi pénale, ajourneront dès lors automatiquement et plusieurs fois de tels dossiers, afin d'amener le prévenu sous la pression de la loi pénale, en tout cas sous la crainte d'une condamnation pénale à payer une pension alimentaire ou à respecter le droit aux relations personnelles.

Avant de conclure, je voudrais remercier les services de la commission pour la célérité avec laquelle ils ont exécuté leur travail. Je précise à l'assemblée que la proposition de loi a été adoptée sans modification à l'unanimité des membres présents.

Translated text

Although this is an oral report, it has been distributed. The Commission of Justice of 18 March 2003 examined this proposal by Mr. Amendment of Article 92 of the Judicial Code. Currently, Article 92, §1, 4° of the Judicial Code provides that offences relating to family abandonment and the non-presentation of children are examined before a three-judge chamber.

According to the author of the proposal, it would be much more effective if these offences were examined by a single judge. Furthermore, the proposal aims to exempt the public prosecution from the obligation to submit the cases in question before a three-judge chamber by providing, of course, the possibility for the accused to request that chamber to three judges.

During the discussion of the articles, the intervention of the various parliamentarians highlighted the deterrent effect of criminal prosecutions on the basis of these offences and insisted on the well-foundedness of the text. Experience has shown that the prospect of a criminal conviction can encourage the parties to act. The courts, instead of directly applying the criminal law, will therefore automatically and several times postpone such cases, in order to bring the accused under the pressure of the criminal law, in any case under the fear of a criminal conviction to pay a maintenance pension or to respect the right to personal relations.

Before concluding, I would like to thank the services of the commission for the speed with which they carried out their work. I would like to point out to the assembly that the bill was adopted without amendment by unanimous vote of the members present.

#1

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het voorstel dat door collega Giet en enkele anderen is ingediend, spruit eigenlijk voort uit een casus van een van de Nederlandstalige burgerlijke partijen in het proces Dutroux aan wie bijstand van een tolk geweigerd werd door de kamer van inbeschuldigingstelling voor het hof van beroep te Luik. Dat heeft de indieners niet onberoerd gelaten. De wet van 15 juni 1935 staat enkel bijstand van een tolk voor een onderzoeksgerecht voor beklaagden toe, doch niet voor een burgerlijke partij. Via verschillende hervormingen hebben de burgerlijke partij en het slachtoffer reeds een betere rechtspositie gekregen. Het is logisch dat ook in de voortzetting van deze terechte evolutie het ook voor onderzoeksgerechten mogelijk moet zijn een tolk aan te bieden aan de burgerlijke partij. Er werden in het voorstel nog amendementen ingediend om de strekking ervan uit te breiden. Anderzijds diende ook collega Erdman amendementen in in het kader van de hervorming van de rechtspleging voor het Hof van assisen, ten einde ook daar de burgerlijke partij de mogelijkheid te geven om een tolk te krijgen wanneer hij of zij de taal niet machtig is of doofstom zou zijn.

De minister van Justitie ging akkoord met het ingediende voorstel en de ingediende amendementen. Dat paste volgens de minister in een moderne opvatting van strafrechtspleging, waar de rol van de beklaagde en de burgerlijke partij gelijk zijn aan mekaar. De kosten voor de tolk vallen ten laste van de Staat. Budgettair was op dit moment moeilijk in te schatten wat de consequenties van dit voorstel zouden zijn. Dit voorstel werd eenparig goedgekeurd door de commissie.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, the proposal submitted by Mr. Giet and several others actually stems from a case of one of the Dutch-speaking civil parties in the Dutroux trial to whom the assistance of an interpreter was refused by the Chamber of Accusation for the Court of Appeal in Luik. This did not leave the applicants untouched. The law of 15 June 1935 only permits the assistance of an interpreter before an investigation court for defendants, but not for a civil party. Through various reforms, the civil party and the victim have already been given a better legal status. It is logical that even in the continuation of this justified evolution it should also be possible for investigative courts to offer an interpreter to the civil party. Amendments were submitted to the proposal to expand its scope. On the other hand, colleague Erdman also submitted amendments in the context of the judicial reform for the Court of Assises, in order to also give the civil party the possibility to obtain an interpreter when he or she is not able to speak the language or is deaf.

The Minister of Justice agreed with the proposal and the amendments submitted. This, according to the minister, fits in a modern conception of criminal justice, where the role of the accused and the civil party are equal to each other. The costs of the interpreter shall be borne by the State. At this time, it was difficult to estimate the consequences of this proposal. This proposal was unanimously approved by the committee.

#2

Official text

                    
                    Voorzitter, mijn zeer grote waardering voor het werk van de heer Giet neemt niet weg dat ik hier toch een beetje problemen heb om dit zomaar zonder enig vraagteken te laten passeren. Wij staan hier toch voor een stuk emowetgeving. Er is een incident geweest. Dat incident heeft via een dringende procedure aanleiding gegeven tot een vrij fundamentele, nieuwe aanpak van de positie van een aantal partijen in gerechtszaken. Ik vraag mij toch af of dit allemaal zo wel overwogen is. 

Ten gronde is het mogelijk dat er veel te zeggen is voor een gelijkschakeling van bijvoorbeeld de positie van iemand die aangeklaagd is en iemand die burgerlijke partij is. Daar kan iets voor te zeggen zijn. Zoals het in het verslag uitdrukkelijk staat, zit men hier met een omkering. Terwijl men zich vroeger verontrustte over het verstaan door de rechter van de taal van de betrokkenen, draait men het nu om. Door de amendementen heeft men dit een zeer brede toepassingssfeer gegeven. Nu zegt men dat men niet weet wat dit zal kosten. Dat is juist. Zo'n voorstel kan men nooit inschatten. In die mate is dit geen geldig argument tegen want anders moet men nooit zoiets invoeren.

Daarnaast moet men zich toch eens afvragen welke procedurele gevolgen dit zal hebben. Wat gebeurt er als men niet de juiste Urdutolk heeft? Gaat men dan de zaak schorsen? Er is ook een enorm verschil tussen de behandeling van geschreven stukken en de behandeling van mondelinge verhandelingen. Plotseling wordt de mondelinge verhandeling veel interessanter omdat men inderdaad overal een tolk krijgt. Ik vraag me toch af of we hier niet aan overacting doen. Er is een incident geweest. Dit incident werd zwaar gemediatiseerd en men reageert zeer sterk tegen dit incident door nu in alle gevallen, op alle mogelijke wijzen en in alle instanties in die tolk te voorzien.

Misschien versta ik het slecht en ik wil mij dan ook excuseren voor het feit dat ik niet heb meegedaan aan commissiewerkzaamheden, maar dat is nu eenmaal ons lot op dit ogenblik. Dat zal hopelijk veranderen. Voor alle ondervragingen en alle acties van onderzoeks- en vonnisgerechten moet de persoon waarover het gaat, als hij persoonlijk verschijnt — als burgerlijke partij, getuige of anderszins betrokken — van een tolk worden voorzien. Ik vraag mij toch of deze Kamer ten volle bewust is van de impact die deze maatregel zal hebben, niet alleen financieel maar ook op het vlotte verloop van de rechtszaken. Ik heb daarbij toch grote vraagtekens. Ik zou graag van de minister horen welke de cijfers zijn die hij daarop plakt en welke het effect is op de procedure. Volgens mij is dit allemaal wat te weinig bekeken.

Translated text

Mr. Speaker, my very high appreciation for the work of Mr. Giet does not take away that I have a little trouble here to just let this pass without any question. We are here for a piece of legislation. There has been an incident. That incident has led, through an urgent procedure, to a fairly fundamental, new approach to the position of a number of parties in court proceedings. I wonder if all this is well considered. Their

Basically, it is possible that there is much to say for an equalization of, for example, the position of someone who is accused and someone who is a civil party. There can be something to say for that. As expressly stated in the report, there is a reversal here. While previously concerned about the judge’s understanding of the language of the parties concerned, it is now reversed. The amendments have given this a very broad scope. Now they say they don’t know what this will cost. That is right. Such a proposal can never be estimated. To that extent, this is not a valid argument against because otherwise one should never introduce such a thing.

However, it should also be asked what procedural consequences this will have. What happens if one does not have the right Urdutolk? Will the case be suspended? There is also a huge difference between the treatment of written papers and the treatment of oral treatments. Suddenly, the oral handling becomes much more interesting because there is indeed an interpreter everywhere. I wonder if we do not overact here. There has been an incident. This incident was heavily mediated and a very strong response to this incident is now given by providing an interpreter in all cases, in all possible ways and in all instances.

I may be misunderstood and I would like to apologize for not taking part in committee work, but that is our fate right now. That will hopefully change. For all interrogations and all actions of investigative and judgment courts, the person concerned should be provided with an interpreter if he appears in person — as a civil party, witness or otherwise involved. I wonder if this Chamber is fully aware of the impact that this measure will have, not only financially but also on the smooth course of judicial proceedings. I have great doubts about this. I would like to hear from the Minister what the figures he puts on them and what the effect is on the procedure. I think this is all too little looked at.

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik denk dat wij in de eerste plaats de diensten moeten danken. Ik kan, als voorzitter van de commissie, niet genoeg onderstrepen op welke manier wij ze op het einde van deze legislatuur bijna tot dwangarbeid dwingen om tijdig bepaalde zaken te regelen, rekening houdend met het feit dat dit een bicamerale materie is en dus nog door de Senaat moet worden goedgekeurd. Ik wilde mij daartoe beperken, maar de heer Pieters daagt mij enigszins uit.

Ten eerste, dit is geen "emo-reactie", want tijdens de debatten — daarom heb ik zelf amendementen ingediend — is gebleken dat collega Van Parys, indertijd in zijn functie van minister, bij de bespreking van een voorstel van de collega's Duquesne, Viseur en Reynders over de versoepeling van de assisenprocedure, het probleem al had onderkend. Onder de motivering dat alle partijen op gelijke voet moeten worden gesteld, hadden zij de mogelijkheid geopend om in een tolk te voorzien. Alleen werd dit niet vervolledigd, blijkbaar door de discussie indertijd.

Ten tweede, mijnheer Pieters, ik kan u uit ervaring zeggen — spijtig genoeg misschien — dat men in sommige omstandigheden voor bepaalde raadkamers en KI's nu meer het defilé van de tolken heeft, dan het defilé van de advocaten. De nood brengt dat mee.

Ten derde, de minister van Justitie kan getuigen dat hij zelf een bijzondere inspanning heeft geleverd om, met betrekking tot een school voor het opleiden van tolken, te voorzien in de financiering, die oorspronkelijk was gedragen door onder meer de Lessius Hogeschool in Antwerpen en die nu voortgezet wordt dankzij de inspanningen die de minister daarvoor levert. Wij staan voor een realiteit.

U hebt misschien gelijk, maar ik kan u dat niet kwalijk nemen, dat u bij een eerste lezing dacht dat de situatie omgekeerd was en dat dit niet meer zo was wat de rechters betreft. Wij hebben dat nog rechtgetrokken, ook in laatste instantie en dankzij de diensten, bij het herlezen van de teksten. Dit is dus opgelost door een bijkomende wijziging. Ik pleit voor de optie die wij hebben genomen — niet alleen op dit vlak, maar in vele aspecten van het strafprocesrecht — om alle partijen op gelijke voet te beschouwen. Men kan niet pleiten voor de rechten van verdediging als men niet pleit voor de verdediging van de rechten van het slachtoffer. Dat was de doelstelling.

Ik dank collega Giet om in deze het initiatief te hebben genomen, ik dank trouwens de ministers voor de ondersteuning bij het geheel van de werkzaamheden en ik dank nogmaals de diensten voor de snelle afwerking.

Translated text

First of all, we must thank the services. I cannot, as chairman of the committee, sufficiently emphasize the way in which we force them, at the end of this legislature, almost to forced labour in order to settle certain matters in time, taking into account the fact that this is a bicameral matter and therefore still needs to be approved by the Senate. I wanted to limit myself to this, but Mr. Pieters challenges me somewhat.

First, this is not an “emo-reaction”, because during the debates — which is why I have submitted amendments myself — it has been shown that colleague Van Parys, at the time in his office of minister, when discussing a proposal by colleagues Duquesne, Viseur and Reynders on the easing of the assistance procedure, had already recognized the problem. On the grounds that all parties should be treated on an equal footing, they had opened the possibility of providing an interpreter. Only this was not completed, apparently by the discussion at the time.

Second, Mr. Pieters, I can tell you from experience — unfortunately ⁇  — that in some circumstances, for certain councils and AIs, one now has more the defilé of the interpreters than the defilé of the lawyers. The need brings it.

Third, the Minister of Justice can testify that he himself has made a special effort to provide, with regard to a school for the training of interpreters, the funding, which was originally borne by, among other things, the Lessius University in Antwerp and which is now continued thanks to the efforts made by the Minister for this purpose. We stand for a reality.

You may be right, but I cannot blame you for the fact that you thought at a first reading that the situation was the opposite and that this was no longer the case with regard to the judges. We have corrected this, also in the last instance and thanks to the services, when re-reading the texts. This is resolved by an additional amendment. I advocate the option that we have taken — not only in this area, but in many aspects of criminal procedure law — to treat all parties on an equal footing. One cannot advocate for the rights of defence if one does not advocate for the defence of the victim’s rights. That was the goal.

I thank colleague Giet for taking the initiative, I thank the ministers for their support in the whole of the work and I thank the services for the quick completion.

#4

Official text

                    
                    Monsieur le président, au cours de ces huit années de mandat qui vont bientôt s'achever, cela ne m'a pas été donné souvent de baigner dans l'unanimité à peu près générale et je ne vais pas m'en priver, en tout cas pour quelques instants. Ceci répond à un besoin, c'est un besoin pressant, urgent depuis plusieurs années et qui a trait à la mise sur un pied d'égalité des parties privées aux procès. On vient d'une situation où, comme le consacre la Convention européenne des droits de l'homme, le principe d'égalité des armes, si on en gratte un peu le vernis, s'avère être surtout un principe d'équité et de procès équitable entre l'inculpé, singulièrement l'inculpé détenu, d'une part et, d'autre part, la puissance publique et les autorités de poursuite. Il faudra évoluer progressivement vers une extension de ce principe d'égalité des armes et de procès équitable, vers une idée d'égalité entre les différentes parties privées, à savoir la partie civile et la personne inculpée. Je pense que ceci en procède un petit peu, même si c'est très modestement. En effet, il s'agit d'un aspect extrêmement ponctuel de la procédure mais c'est un aspect nécessaire. J'ai toujours dit que quand on pouvait grappiller un centimètre, même quand il y a des kilomètres à rattraper et parfois des décennies à compenser, quand quelque chose progresse ne fût-ce que d'un centimètre dans le bon sens, mon job ici est de l'appuyer, en tout cas dans la mesure où le programme sur lequel j'ai été élu me le commande. 

Ceci dit, je terminerai rapidement en disant que ces quatre dernières années, nous nous sommes attelés à respecter des engagements pris à l'unanimité sur ces bancs à la fin de la législature précédente, en élaborant ce qu'on a appelé un grand Franchimont. L'expression n'est pas neutre ni insignifiante puisqu'elle avait été inventée par l'actuel ministre de la Justice. À cette même tribune et à la fin de la précédente législature, face à la petite réforme de la procédure pénale qui avait pu être arrachée en 1998, il avait dit que c'était un bon projet mais qu'il fallait reconnaître tous ensemble que c'était un petit projet Franchimont par rapport à l'ampleur des attentes et même des besoins dans notre société. Je veux simplement regretter ici qu'au terme de ces quatre années, on en soit toujours à la technique des petits, voire des très petits pas, alors que, pourtant, dans des débats, dans des déclarations et des engagements d'avant les élections précédentes, tout le monde était d'accord sur l'idée d'aller plus loin et plus profondément en matière de réforme de la procédure pénale. 

Par exemple, j'avais déposé une proposition qui, sans être révolutionnaire, me paraissait plus structurée et me semblait répondre à la source et de manière transversale à une série de problèmes. C'est celle qui porte le numéro 1154. Elle est restée trois ans au frigo. Je regrette que personne n'ait eu suffisamment conscience des engagements qui avaient été pris dans la majorité sortante pour accepter qu'elle puisse un jour être mise à l'ordre du jour de la commission de la Justice, pas même le président Erdman. 

Ceci dit, je voterai cette proposition. Je terminerai par une remarque à l'adresse de M. Pieters. Si parmi les nombreux députés qui composent cette Chambre, il y en a certains qui ne peuvent pas être suspects de légiférer sous l'emprise de l'émotion, Thierry Giet doit certainement être de ceux-là.

Translated text

Mr. Speaker, during these eight years of office that will soon end, it has not often been given to me to swim in approximately general unanimousness and I will not deprive myself of it, at least for a few moments. This responds to a need, it is an urgent need, urgent for several years and that relates to putting on an equal footing of private parties at trials. We come from a situation where, as enshrined by the European Convention on Human Rights, the principle of equality of weapons, if you scratch the vernis a little, turns out to be above all a principle of fairness and fair trial between the accused, especially the accused detained, on the one hand and, on the other, the public power and the prosecution authorities. It will be necessary to progressively evolve towards an extension of this principle of equal weapons and fair trial, towards an idea of equality between the various private parties, namely the civil part and the accused person. I think this happens a little, although it is very modest. This is an extremely punctual aspect of the procedure, but it is a necessary aspect. I have always said that when one can climb a centimeter, even when there are miles to catch and sometimes decades to compensate, when something progresses even a centimeter in the right direction, my job here is to support it, at least to the extent that the program on which I was elected commands me to do so. by

That said, I will quickly conclude by saying that in the last four years, we have worked hard to fulfill the commitments made unanimously on these banks at the end of the previous legislature, by elaborating what has been called a great Franchimont. The term is neither neutral nor insignificant since it was invented by the current Minister of Justice. At this same tribune and at the end of the previous legislature, in the face of the small reform of the criminal procedure that could have been removed in 1998, he had said that it was a good project but that it was necessary to recognize all together that it was a small project Franchimont in relation to the extent of expectations and even needs in our society. I just want to regret here that at the end of these four years, we are always struggling with the technique of small, even very small steps, while, however, in debates, in statements and commitments before the previous elections, everyone agreed on the idea of going further and deeper in terms of reform of the criminal procedure. by

For example, I had submitted a proposal which, without being revolutionary, seemed to me more structured and seemed to me to respond at the source and transversally to a series of problems. It is the one with the number 1154. It was kept in the refrigerator for three years. I regret that no one was sufficiently aware of the commitments made by the outgoing majority to accept that it could one day be put on the agenda of the Justice Committee, not even President Erdman. by

I will vote for this proposal. I would like to conclude with a comment addressed to Mr. by Pieters. If among the many deputies who make up this House, there are some who cannot be suspected of legislating under the influence of emotion, Thierry Giet must ⁇  be one of those.

#5

Official text

                    
                    Monsieur le président, je voudrais d'abord remercier les services qui, effectivement, ont dû travailler rapidement mais aussi la commission.

Je suis aussi très sensible à l'appréciation élogieuse que je viens d'entendre. 

Il faut évidemment reconnaître que c'est une actualité un peu désagréable qui est à l'origine de cette proposition de loi.

Je pense qu'il n'a été agréable pour personne de constater qu'une victime, et non la moindre, était quelque peu désemparée au sortir d'une audience.

Il appartenait donc au Parlement ou du moins à la Chambre des représentants de réagir rapidement et de tenter de corriger ou de combler une lacune qui, objectivement, était quelque peu passée inaperçue. C'est à travers un dossier médiatique que nous avons eu l'occasion de travailler.

Il faut donc fort modestement apprécier notre travail, tout en se disant que nous faisons sans doute oeuvre utile mais en reconnaissant aussi qu'on ne fait pas d'omelette sans casser d'oeufs et que si au XXIème siècle, nous voulons une procédure pénale qui soit respectueuse de toutes les parties, c'est sans doute en payant le prix à un moment donné.

Il est clair qu'il y a là un choix politique à faire.

C'est aussi, très clairement, un travail à poursuivre, que ce soit au niveau de l'accès à la justice ou au niveau du travail en faveur de l'égalité des parties au procès.

Je pense pouvoir dire qu'une première lecture de l'avant-projet de réforme du Code de procédure pénale, appelé le "grand Franchimont" — quoique je n'aime pas cette expression —, peut améliorer beaucoup les choses.

Le travail parlementaire apportera sans doute des modifications, mais les grandes lignes de ce texte me paraissent aller dans le bon sens. C'est incontestablement un chantier pour le futur parlement et j'émets l'espoir qu'à partir du 19 mai ou dans les jours qui suivront, on pourra entamer ce travail en faveur d'une procédure pénale du XXIème siècle.

Translated text

First of all, I would like to thank the services who, indeed, had to work quickly, but also the Commission.

I am also very sensitive to the praiseful appreciation I just heard. by

It must be acknowledged that it is a somewhat unpleasant actuality that is at the origin of this bill.

I think it was not pleasant for anyone to see that one victim, and not the least, was somewhat disempowered when leaving a hearing.

It was therefore up to Parliament or at least to the House of Representatives to react quickly and to try to correct or fill a gap that, objectively, was somewhat gone unnoticed. It was through a media record that we had the opportunity to work.

We must therefore very modestly appreciate our work, while saying to ourselves that we are probably doing useful work but also recognizing that we do not make omelette without breaking eggs and that if in the 21st century we want a criminal procedure that is respectful of all parties, it is probably by paying the price at a given time.

There is clearly a political choice to be made.

It is also, very clearly, a work to continue, whether on the level of access to justice or on the level of work for the equality of the parties to the trial.

I think I can say that a first reading of the preliminary draft reform of the Code of Criminal Procedure, called the “Great Franchimont” — although I do not like this expression — can improve a lot of things.

Parliamentary work will ⁇  bring changes, but the general lines of this text seem to me to go in the right direction. This is undoubtedly a workplace for the future parliament, and I am hoping that from May 19 or in the days that follow, we will be able to start this work in favour of a 21st century criminal procedure.

#6

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, men heeft daarstraks aangehaald dat het eigenlijk een reactie is op een zaak die zich in de praktijk heeft voorgedaan. Sommigen hebben zelfs het woord lacune gebruikt. Het is een lacune die in de wet bestaat. Het is namelijk zo dat naar aanleiding van een behandeling van een zaak voor onderzoeksgerechten de benadeelde, burgerlijke partij — alhoewel ze is bijgestaan door een advocaat — niet is bijgestaan door een tolk en toch kan worden geconfronteerd met een taal die ze niet begrijpt. 

Ik zou daarop het volgende willen antwoorden. Zowel mijn voorgangers als ikzelf waren zich bewust van dit probleem. We hebben stappen ondernomen om te zorgen voor een vertaling met betrekking tot de bijstand van de slachtoffers. Het beste bewijs is dat wanneer de zaak voor de correctionele raadkamer behandeld was geweest, deze partijen effectief waren bijgestaan door een tolk. Het liet zich ook voorzien dat dit in graad van hoger beroep voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling het geval zou zijn. Het is anders gelopen. Ik bekritiseer de gevelde uitspraak niet. Dat is niet mijn rol en taak. Er kan alleen worden gezegd dat alle elementen in acht waren genomen om tot een oplossing te komen behoudens de wetswijziging. 

Er wordt nu een wetswijziging voorgesteld. Dit is een initiatief dat door de parlementsleden genomen is. Ik heb dat volop ondersteund in de uitwerking ervan. Ik zou ook willen reageren op het volgende. Wanneer er op een bepaald ogenblik gezegd wordt dat men eigenlijk niet zo heel veel doet voor de slachtoffers, dan zeg ik dat er bijzonder veel gewijzigd is voor de slachtoffers. Ten eerste, in de voorwaarden voor de voorwaardelijke invrijheidstelling worden ze ingelicht en mogen ze opmerkingen maken. Ten tweede, het strafdossier is nu beschikbaar aan een verminderd tarief. Het is beschikbaar aan 0,25 eurocent per blad. Dat is ook een belangrijke tegemoetkoming. Ten derde, er zijn een aantal vergoedingen die worden uitgekeerd aan slachtoffers die opgetrokken zijn. Dat gebeurde allemaal als gevolg van parlementaire initiatieven. Ik heb twee opmerkingen. Ik kom hier ook tegemoet aan vragen die gesteld zijn door collega Pieters. De rapporteur, de heer Verherstraeten is volledig geweest in zijn verslag. Hij verwees naar twee problemen die zich in de praktijk stellen. Men moet ten eerste voldoende tolken vinden. Ik heb daarover gezegd dat er belangrijke inspanningen worden geleverd. Ze zijn trouwens aangehaald door de voorzitter van de commissie voor de Justitie. Men heeft nu een reserve. Men heeft die kunnen uitbouwen met mensen die het diploma hebben om te mogen tolken op gerechtelijk niveau. Dat is een belangrijke stap voorwaarts.

Ten tweede, dit zal natuurlijk een budgettaire weerslag hebben. Laten we duidelijk zijn. Men kan moeilijk voorzien wat deze budgettaire weerslag zal zijn. Dit zal zich vooral vertalen in de ingewikkelde zaken. Partijen van een andere taalrol zullen daar wensen gebruik te maken van een tolk. Ook dit is een realiteit van de dag van vandaag. Ik kan er geen cijfer opplakken. Ik denk echter niet dat dit van aard zal zijn om een groot onevenwicht dat budgetmatig oncontroleerbaar zou zijn, tot stand te brengen. Ik denk dat we daar ook voldoende garanties hebben met de goedkeuring van deze wet. Het zal ook in de praktijk kunnen worden uitgevoerd.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, it has been cited later that it is actually a reaction to a case that has occurred in practice. Some have even used the word lacune. This is a gap in the law. In fact, in the course of a case before an investigation court, the injured civil party, although assisted by a lawyer, has not been assisted by an interpreter and may still be confronted with a language that it does not understand. Their

I would like to answer the following. Both my predecessors and myself were aware of this problem. We have taken steps to provide a translation relating to the assistance to victims. The best evidence is that when the case had been handled before the correctional council, these parties were effectively assisted by an interpreter. It was also foreseen that this would be the case in the degree of appeal before the Chamber of Accusation. It went differently. I do not criticize the ruling. That is not my role and duty. It can only be said that all elements were taken into account in order to reach a solution except for the legislative change. Their

A legislative amendment is now being proposed. This is an initiative taken by parliamentarians. I have fully supported this in its development. I would also like to respond to the following. When it is said at a certain moment that one does not actually do so much for the victims, I say that there has been especially much changed for the victims. First, in the conditions for the conditional release, they are informed and may make comments. Second, the criminal file is now available at a reduced rate. It is available at 0.25 euro cents per page. This is also an important response. Third, there are a number of fees that are paid to victims who have been raised. All this happened because of parliamentary initiatives. I have two comments. I am also here to answer the questions asked by Mr. Peterson. The rapporteur, Mr. Verherstraeten, has been fully included in his report. He pointed out two problems that arise in practice. First of all, there must be enough interpreters. I have said that there are significant efforts being made. They were quoted by the Chairman of the Justice Committee. Now we have a reserve. One has that can build up with people who have the diploma to be able to interpret at the judicial level. This is an important step forward.

Second, this will of course have a budgetary impact. Let us be clear. It is difficult to predict what this budget impact will be. This will mainly translate into the complicated matters. Parties with a different language role will want to use an interpreter there. This is also a reality of today. I can’t add a number. However, I do not think that this will be of nature to create a large imbalance that would be budgetally uncontrollable. I think we also have sufficient guarantees there with the approval of this law. It can also be implemented in practice.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#2	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#5	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★