General information
Full name plenum van 1999-11-24 14:18:00+00:00 in Chamber of representatives
Type plenum
URL https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/50/ip017.html
Parliament Chamber of representatives
You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!
Propositions that were discussed
Code
Date
Adopted
Title
50K0234
08/11/1999
✔
Projet de loi relatif à la régularisation de séjour de certaines catégories d'étrangers séjournant sur le territoire du Royaume.
Discussions
You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.
Discussions statuses
ID
German
French
English
Esperanto
Spanish
Dutch
#0
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#1
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#2
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#3
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#4
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#5
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#6
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#7
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#8
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#9
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#10
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#11
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#12
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#13
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#14
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#15
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#16
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#17
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#18
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#19
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#20
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#21
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#22
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#23
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#24
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#25
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#26
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#27
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#28
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#29
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#30
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#31
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#32
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#33
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#34
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#35
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#36
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#37
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#38
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#39
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#40
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#41
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#42
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#43
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#44
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#45
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#46
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#47
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#48
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#49
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#50
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#51
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#52
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#53
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#54
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#55
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#56
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#57
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#58
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#59
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#60
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#61
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#62
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#63
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#64
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#65
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#66
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#67
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#68
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#69
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#70
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#71
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#72
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#73
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#74
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#75
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#76
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#77
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#78
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#79
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#80
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#81
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#82
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#83
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#84
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#85
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#86
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#87
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#88
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#89
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#90
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#91
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#92
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#93
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#94
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#95
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#96
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#97
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#98
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#99
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#100
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#101
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#102
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#103
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#104
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#105
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#106
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#107
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#108
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#109
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#110
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#111
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#112
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#113
⚙
⚙
⚙
⚙
⚙
★
#114
⚙
★
⚙
⚙
⚙
⚙
#0
#1
Official text
Ik herinner alle fracties aan hun belofte inzake het respecteren van de spreektijd. Ik zal daarop trouwens streng toekijken. De heer Marc Van Peel heeft het woord.
Translated text
I remind all political groups of their commitment to respect the speaking time. I will be watching this strictly. Mr Marc Van Peel has the word.
#2
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, dit wetsontwerp moet uiteraard worden gesitueerd in het globaal vreemdelingenbeleid van deze regering. Volgens onze analyse stelt het globaal vreemdelingenbeleid tot op heden niet veel voor, wat tot gevolg heeft dat dit wetsontwerp met haken en ogen vastzit en geen antwoord biedt voor de problematiek waarmee wij worden geconfronteerd. Typisch voor deze regering is dat ideologisch geladen onderwerpen heftige politieke discussies doen losbarsten binnen de meerderheid, terwijl dit niet het geval is voor problemen van budgettaire aard vermits dan iedereen kan worden bedeeld. Voor ideologisch geladen problemen moet er naar een wankel evenwicht worden gezocht - al kan ik dat nog enigszins begrijpen - maar de waarheid is dat dit wankel evenwicht niet eens wordt uitgevoerd. Ter illustratie verwijs ik naar een ander actueel en even ideologisch geladen item, met name het snelrecht. Tijdens het debat daarover diende de regering - met onze steun - een duidelijk ontwerp in dat door Ecolo niet werd aanvaard. Dergelijke ideologische debatten worden weerspiegeld in het vreemdelingenbeleid van de regering. Op het vlak van de uitwijzingen hadden wij recht op een heuse vaudeville. Wij gaan ervan uit - zoals de regering blijkbaar - dat elk vreemdelingenbeleid en elk illegalenbeleid steunt op een ernstig uitwijzingsbeleid. Dat uitwijzingsbeleid is gehypothekeerd door het tragische voorval rond Semira Adamu en dat sindsdien niet meer uit de startblokken geraakte. Typisch voor onze mediamaatschappij en voor onze politieke debatten is dat de terechte -verontwaardiging over één tragisch ongeval, leidt tot het stoppen van een beleid. Dat is niet goed te praten, maar toch staan wij niet verder. De regering trachtte de situatie te deblokkeren, maar op zo'n manier dat het debat over de uitwijzingen onmiddellijk als het ware werd begraven. Het beleid inzake uitwijzingen moest worden gedeblokkeerd door 73 zigeuners terug naar Slowakije te sturen. In dat verband las ik nogmaals de kritiek van de heer Decroly in het commissieverslag, waarbij hij zich afvraagt waar de strafrechtelijke veroordeling blijft van degenen die dat op hun geweten hebben. Tijdens het debat van vorige maand protesteerde ikzelf tegen de zeer ongelukkige maatregel om mensen van een en dezelfde etnische groep bij wijze van voorbeeld uit te wijzen. Precies door het uitwijzingsbeleid op die manier aan te vatten, werd het opnieuw gehypothekeerd. De debatten bij de meerderheid barstten opnieuw los en gaan erover of er één dan wel drie personen dagelijks worden uitgewezen. Mijnheer de minister, hoe ver staat men de facto inzake het uitwijzingsbeleid? Deze vraag is niet politiek neutraal. Af en toe bezoek ik de studio's van De Zevende Dag en ik was daar toen de heer De Gucht, inmiddels effectief voorzitter van de VLD, zei dat er geen sprake van was dat zij het regularisatieontwerp zouden goedkeuren zolang geen grote stappen voorwaarts werden gezet inzake de uitwijzingen. Mijnheer De Gucht, ondertussen definitieve voorzitter van de VLD, verklaarde dat er geen sprake is van goedkeuring van dit ontwerp als er geen grote stappen zijn gezet inzake uitwijzing. We moeten dus evalueren wat de heer De Gucht en de VLD verstaan onder stappen voorwaarts inzake uitwijzingsbeleid. Het zou me zeer verwonderen dat het om de enkele honderden zou gaan die minister Duquesne naarvoren heeft gebracht. Wij gaan er wel mee akkoord dat dit een pijler moet blijven van elk beleid ten overstaan van illegalen. We stellen enkel vast dat er niets van komt en dat we dus - in het zorgvuldig evenwicht dat men betrachtte - staan voor de goedkeuring van dit wetsontwerp van de regularisatie waarin over de uitwijzingspijler geen sprake is. Er was nog een derde pijler, namelijk die van de hervorming van de administratie. Immers, de administratie die alle asielaanvragen moest behandelen, was slecht georganiseerd en zou dus worden hervormd. Conform de traditie van deze regering worden stoere verklaringen afgelegd en de drie administraties zouden tot een grote administratie worden omgevormd. Zes weken geleden wees ik er al op dat men uitgerekend de ambtenaren die dit beleid moeten realiseren dient te motiveren. Ondertussen hebben die mensen vernomen dat er weer drie administraties komen. Deze mensen zitten dus op een zeer beweeglijke stoel en niemand weet waar het nu eigenlijk naartoe gaat. Mijnheer de minister, hoever staat het nu met de hervorming van de administratie? Dit is geen onbelangrijke vraag in dit kader. Wij zijn het immers met u eens dat dit de derde pijler is. Als ik terugkom op het regularisatieontwerp op zich dan stel ik vast dat er terecht wordt verwezen naar de bredere context van de migratiestromen. Ook wij vinden dit van levensbelang. Het is een waarheid als een koe - en dit geldt niet alleen voor België - dat de internationale situatie, de politiek labiele situatie in vele landen, de inkomenskloof tussen Noord en Zuid en tussen Oost en West verantwoordelijk zijn voor deze migratiestroom. Bij deze vaststelling kan het evenwel niet blijven. Ik herinner mij dat de vorige regering aan de Koning Boudewijnstichting heeft gevraagd om, naar analogie van het zogenaamde armoederapport een migratierapport te maken. Ik zou dus graag van u vernemen hoever het daarmee staat. Als mijn informatie correct is staat het nog nergens. De bedoeling van dat migratierapport was precies na te gaan hoe een land als België - zowel in de buitenlandse betrekkingen als in de ontwikkelingssamenwerking - ten opzichte van de migratiestromen een gecoördineerd beleid kan voeren. In De Zevende Dag zijn er - zoals de heer De Gucht - die pleiten voor het uitdokteren van een migratiestatuut. Wij hebben die idee ook al geopperd, maar die idee moet goed worden onderbouwd en daarvoor moet het rapport van de Koning Boudewijnstichting precies dienen. Voor u het weet zit u in een situatie waarbij u aan hooggeschoolde ingenieurs en informatici uit het Oosten of het Zuiden zegt dat ze welkom zijn en waarbij ongeschoolden na drie maanden uitwijst. Een onverdachte instantie als de Koning Boudewijnstichting zou ons dus een rapport moeten bezorgen, zo niet blijft het debat over de reële oorzaken van de migratie bij een vaststelling, bij wat Europese pogingen om er iets aan te doen. Ook in het kader van een gezond Noord-Zuid- en OostWestbeleid is dit rapport erg belangrijk. Het is dus nog dringender dan het armoederapport. De CVP dringt er bij de regering op aan de Koning Boudewijnstichting te herinneren aan haar opdracht. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, de christendemocraten hebben fundamentele bezwaren tegen de grote, massale en eenmalige regularisatie. De CVP gaat wel akkoord met het principe van regularisatie van een aantal categorieën. Het is niet goed dat mensen langdurig illegaal in de natuur, beter gezegd in de steden verdwijnen en de samenleving grondig desorganiseren. Volgens de regering zal het bij een eenmalige regularisatie blijven. De CVP gelooft daar niets van. Buitenlandse voorbeelden spreken immers boekdelen! Sinds 1985 heeft Spanje 4 zogenaamd grote, eenmalige regularisaties doorgevoerd. Er werden respectievelijk 120 000, 50 000, 40 000 en 37 000 mensen geregulariseerd. Elke aankondiging van een massale regularisatie veroorzaakte een aanzuigeffect. In 1996 leidde dit tot dramatische toestanden. Op alle soorten schuiten probeerden mensen de Straat van Gibraltar over te steken om binnen de gestelde regularisatietermijn Spanje te bereiken. Op dit ogenblik woedt in Spanje het debat over het vijfde massale regularisatievoorstel van de regering. De grootste regeringspartij tekent bezwaar aan omdat het aanzuigeffect erg groot is en men steeds nieuwe grote regularisaties moet doorvoeren. In Italië deed zich hetzelfde fenomeen voor. De regularisaties vonden plaats in 1996, 1998 en 1999. Een maand na afloop van de regularisatieperiode zag de toenmalige minister van Arbeid zich reeds verplicht aan te dringen op een nieuwe regularisatie om de bestaande problemen te kunnen oplossen. Mijnheer de minister, het systeem van een massale eenmalige regularisatie deugt niet. Tot december 1999 loopt in Nederland de tweede periode inzake legalisering van de zogenaamde witte illegalen. Het debat terzake is volop aan de gang. Mijnheer de minister, de voorbeelden spreken voor zich. Grootschalige eenmalige regularisaties hebben perverse gevolgen. Kortom, het is geen goed voorstel. We zwijgen dan nog over de klungelachtige manier waarop het project werd uitgewerkt. Eerst was er sprake van een koninklijk besluit. Later bleek dat de wetgeving moest worden aangepast. Ik herinner me dat eerste minister Verhofstadt tot tranen bewogen de oppositie om steun vroeg om een zo groot mogelijke consensus te kunnen bereiken. Op klacht van het Vlaams Blok had de Raad van State immers vastgesteld dat de techniek van een koninklijk besluit voor deze problematiek onwettig was. Er werd op ons een beroep gedaan. De minister zei ook in het commissiedebat dat hij heeft vastgesteld dat dergelijke wetten in het buitenland vaak hebben geleid tot een verhit en extremistisch klimaat. Welnu, ik ben ervan overtuigd dat we zo dadelijk hiervan een staaltje zullen zien. Wat zich in het buitenland heeft voorgedaan naar aanleiding van ondoordachte voorstellen als dit, zullen we ook hier meemaken. Dit verhit en extremistisch klimaat zal niet alleen in dit parlement aanwezig zijn, maar in heel het land en, hetgeen nog erger is, in alle gemeenten. Dit is het grote geschenk van de regering aan de verhitte extremisten. (Rumoer op de banken van het Vlaams Blok) Ik heb geen namen genoemd, maar ik bedoel u. Dit betekent niet dat er niet moet worden geregulariseerd. Dit moet dan wel gebeuren door de huidige wet van 1980, die de huidige regering laat bestaan, aan te passen. Ik heb trouwens gelezen dat de heer Cortois tijdens de bespreking in de commissie terecht zijn bezorgdheid heeft geuit over het feit dat er nu twee procedures bestaan. Enerzijds is er de grote eenmalige, massale regularisatie, waarvan ik niet geloof dat ze eenmalig zal zijn. Anderzijds is er de bestaande procedure, waar men evengoed recht op heeft. Ik meen dat de ongerustheid van de heer Cortois in deze terecht is. Wij zeggen dat de bestaande wet van 1980 op basis van de strenge en duidelijke criteria die we in onze amendementen hebben opgenomen, moet worden aangepast zodat er duidelijke criteria komen. Dit is voor een aantal categorieën een veel betere regeling. Ik zal uitleggen voor welke criteria dit het geval is en wat het verschil is tussen onze criteria en die van de regering. Personen die ernstig ziek zijn en personen die niet terugkunnen naar hun land van herkomst moeten volgens ons geen recht hebben op een eeuwigdurende verblijfstitel. Het gaat om twee tijdelijke categorieën. Ernstig zieken kunnen gelukkig genezen. We moeten ervoor opletten dat we het gezondheidsasiel niet bevorderen waarbij ernstig zieken weten dat ze in België terechtkunnen. Ook de omstandigheden in het land van herkomst zijn volgens ons een tijdelijk criterium. Het is niet omdat ergens de aarde heeft gebeefd of omdat een dictator ergens de mensenrechten met voeten treedt, dat dit in die landen eeuwig zal duren. De andere twee categorieën zijn de personen die, door de schuld van de overheid, reeds lang in een asielprocedure verwikkeld zijn en de personen die reeds vijf of zes jaar illegaal op het territorium verblijven en krachtens het ontwerp van de regering duurzame sociale bindingen moeten kunnen aantonen. Voor die twee categorieën stellen we voor om naar de goede voorbeelden uit het buitenland te kijken. Die goede lessen komen in dit geval uit Nederland. Daar verwacht men van de nieuwkomers, en ook van deze categorieën, dat ze zich inburgeren. Niemand schreeuwt hierover moord en brand; daarom hebben we deze eis in onze amendementen verwerkt. Ik citeer in dit verband de Nederlandse Rijkswet: Het begrip inburgering - waarmee de VLD voor de verkie- zingen ook af en toe uitpakte - dient om een ontwikkelingsproces aan te duiden dat leidt tot een daadwerkelijke participatie in de samenleving . Er wordt niet gevraagd dat iedereen Nederlander wordt in de identiteitsbetekenis van het woord. Wel mag worden verlangd dat de verzoeker niet uitsluitend op zijn eigen minderheidsgroep is georiënteerd of daarvan geheel afhankelijk is . Hij moet in staat zijn ook met anderen te kunnen communiceren en aangezien de taal het belangrijkste communicatiemiddel is, is voldoende beheersing van het Nederlands een kenmerk van de inburgering. Hoe die kennis wordt verkregen, is van geen belang, maar de gemeenten moeten er wel voor zorgen. Bij het onderzoek naar de mate van inburgering wordt als regel ook gehanteerd of men zich door het lidmaatschap van clubs, verenigingen, belangengroeperingen in de samenleving een plaats heeft verworven. De Nederlandse maatschappelijke verhoudingen moeten tot op zekere hoogte worden aanvaard. De omgang met uitsluitend landgenoten en langdurige verblijven in het land van herkomst worden als tekenen van niet-inburgering opgevat. Aldus de socialistisch-liberale D66-regering in Ne- derland. Wat de taalbeheersing betreft, wordt onder een redelijke kennis van de Nederlandse taal verstaan dat de verzoeker minimum een eenvoudig gesprek in het Nederlands over alledaagse dingen moet kunnen voeren. Dit zijn slechts een aantal voor de hand liggende criteria die in Nederland worden gebruikt. De CVP-fractie pleit voor een aanpassing van de wet van 1980. In de eerste plaats moet er een criterium aan de wet worden toegevoegd voor twee groepen van personen, namelijk de zieken en degenen die om redenen buiten hun wil niet terug kunnen naar hun land van herkomst. De categorie van mensen die hier lang verblij- ven, zou stilaan moeten wegsmelten op voorwaarde dat de minister het ernstig meent met het uitwijzingsbeleid. Wanneer de administratie grondig wordt hervormd, zal de groep waarvan de asielprocedure door de schuld van de overheid te lang aansleept, eveneens verdwijnen. Er hoeft dus volstrekt geen sprake te zijn van een permanente massale regularisatie. Onze fractie heeft op basis van de wet van 1980 een duidelijk alternatief naar voren gebracht, waardoor de huidige problemen worden opgelost en waardoor men kan vermijden dat er een aanzuigeffect wordt gecreëerd. Dit wetsontwerp zal ertoe leiden dat het probleem van de illegalen in ons land niet langzaam verdwijnt, maar dat het zich bestendigt. België voegt zich bij de groep van landen, zoals Italië en Spanje, die door een herhaald systeem van massale regularisatie een ongelooflijk aanzuigeffect uitoefenen. Nochtans is het precies dit wat de minister, en ook wij, willen vermijden. Wij hebben het dan ook niet begrepen op dit wetsontwerp. Daarom hebben wij ons voorstel in een amendement verwoord. Wij hadden gehoopt hierover een zinvolle discussie te kunnen voeren, waarbij wij een compromis zeker niet uitsloten. Het precaire evenwicht - of onevenwicht - in de regering met betrekking tot deze materie sluit een gedachtewisseling met de fatsoenlijke oppositie natuurlijk uit. Wij voelen ons dan ook gerechtigd om onze kritiek op dit wetsontwerp naar voren te brengen en om een alternatief in te dienen. Wij moeten leren uit de buitenlandse slechte en goede voorbeelden. Wij beschouwen de goedkeuring van ons amendement als een noodzakelijke voorwaarde om deze wet te kunnen aannemen. Uit het debat in de commissie heb ik al begrepen dat hiervan geen sprake kan zijn, dat regulariseren zo vlug en zo massaal mogelijk moet kunnen plaatsvinden en dat uitwijzen maar bij mondjesmaat is toegestaan. Ik ben benieuwd hoe de VLD de uitspraken van de heer De Gucht interpreteert. Ik vraag me af of het land, en vooral de VLD, rijp zijn om dit ontwerp goed te keuren. De VLD heeft het ontwerp immers in verband gebracht met de hervatting van de uitwijzingen. Ik ben eveneens benieuwd hoever het staat met de administratieve hervormingen die de minister heeft aangekondigd.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, this bill must, of course, be situated in the global foreign policy of this government. According to our analysis, the global foreign policy so far does not suggest much, which has the effect that this bill is stuck with heels and eyes and does not provide an answer to the problem that we are facing. Typical of this government is that ideologically loaded topics cause fierce political discussions to burst out within the majority, while this is not the case for problems of budgetary nature amid that everyone can be blamed. Ideologically loaded problems need to be sought for a swing balance - although I can still understand that somewhat - but the truth is that this swing balance is not even carried out. As an illustration, I refer to another current and equally ideologically loaded item, in particular the high-speed right. During the debate on this, the government – with our support – submitted a clear draft that was not accepted by Ecolo. Such ideological debates are reflected in the government’s foreign policy. In terms of expulsions, we were entitled to a true vaudeville. We assume – as the government apparently does – that every foreign policy and every illegal policy is based on a serious expulsion policy. That expulsion policy has been hypothesized by the tragic incident surrounding Semira Adamu and that has not since hit the start blocks. Typical of our media society and of our political debates is that the rightful outrage over one tragic accident leads to the cessation of a policy. That is not good to talk about, but yet we are not moving forward. The government sought to unblock the situation, but in such a way that the debate about the expulsions was immediately as if buried. The policy on expulsions had to be unblocked by sending 73 Gypsies back to Slovakia. In this regard, I read again the criticism of Mr. Decroly in the committee report, asking where the criminal conviction of those who have it on their conscience remains. During the debate last month, I myself protested against the very unfortunate measure of example outlining people from the same ethnic group. Just by introducing the expulsion policy in this way, it was again mortgaged. The debate with the majority broke out again and is about whether one or three people are deported daily. How far is the de facto policy of deportation? This question is not politically neutral. From time to time I visit the studios of the Seventh Day and I was there when Mr. De Gucht, now effective chairman of the VLD, said that there was no question that they would approve the regulation draft as long as no major steps forward were made regarding the expulsions. Mr. De Gucht, in the meantime final chairman of the VLD, stated that there is no approval of this draft if no major steps have been taken regarding expulsion. We must therefore evaluate what Mr. De Gucht and the VLD mean by steps forward on expulsion policy. I would be very surprised that it would be about the few hundred that Minister Duquesne has brought forward. We agree, however, that this should remain a pillar of any policy against illegal persons. We only note that there is nothing going on and that we are therefore – in the careful balance that has been considered – in favor of the approval of this draft law of regularization in which there is no mention of the pillar of expulsion. There was another third pillar, namely that of the reform of the administration. After all, the administration that had to handle all asylum applications was poorly organized and would therefore be reformed. In accordance with the tradition of this government, harsh statements are made and the three administrations would be transformed into a large administration. Six weeks ago, I already pointed out that a considerable amount of motivation should be given to officials who need to implement this policy. Meanwhile, those people have heard that there will be three more administrations. So these people are sitting on a very moving chair and no one knows where it is actually going. How far is the administration reform now? This is not an insignificant question in this context. We agree with you that this is the third pillar. When I return to the regulation draft itself, I find that it is correct to refer to the broader context of migration flows. We also consider this vital. It is a truth as a cow - and this is not only true for Belgium - that the international situation, the politically labial situation in many countries, the income gap between North and South and between East and West are responsible for this migratory flow. However, this determination cannot remain. I remember that the previous government asked the King Boudewijn Foundation to draw up a migration report, analogous to the so-called poverty report. So I would like to hear from you how far this stands. If my information is correct, it is nowhere. The purpose of that migration report was to examine exactly how a country like Belgium – both in foreign relations and in development cooperation – can conduct a coordinated policy with regard to migration flows. In the Seventh Day, there are – like Mr. De Gucht – who advocate for the doctrine of a migration statute. We have already raised that idea, but that idea needs to be well understood and for this the report of the King Boudewijnstichting should serve precisely. Before you know it, you are in a situation where you tell highly qualified engineers and computer scientists from the East or the South that they are welcome and where you expel unskilled people after three months. Therefore, an unmistakable body such as the King Boudewijnstiftung should provide us with a report, otherwise the debate on the real causes of migration remains at a conclusion, with some European attempts to do something about it. In the context of a healthy North-South and East-West policy, this report is also very important. This is even more urgent than the poverty report. The CVP urges the Government to remind the King Boudewijnstichting of its mandate. Mr. Speaker, Mr. Minister, the Christian Democrats have fundamental objections to the large, massive and one-off regularization. However, the CVP agrees with the principle of regularization of a number of categories. It is not good that people disappear illegally in the wild for a long time, or rather in the cities, and thoroughly disorganize society. According to the government, it will remain with a one-time regularization. The CVP does not believe that. After all, foreign examples speak bookstores! Since 1985, Spain has carried out 4 so-called large, one-off regularisations. 120 000, 50 000, 40 000 and 37 000 people were regulated, respectively. Every announcement of a mass regularization caused a suction effect. In 1996 this led to dramatic conditions. At all kinds of shootings, people tried to cross the Strait of Gibraltar to reach Spain within the specified regularization deadline. At the moment, in Spain, the debate over the fifth mass regularization proposal of the government is raging. The largest ruling party signs an objection because the absorption effect is very large and new major regularizations must be carried out. In Italy, the same phenomenon occurred. The regularisations took place in 1996, 1998 and 1999. A month after the end of the regularization period, the then Minister of Labour already saw the obligation to call for a new regularization in order to solve the existing problems. The system of a massive one-time regularization is not good. In the Netherlands, the second term for the legalization of the so-called white illegals runs until December 1999. The debate on this subject is fully underway. The examples speak for themselves. Large-scale one-time regularizations have perverse consequences. In short, it is not a good proposal. We are still silent about the clumsy way in which the project was elaborated. First, there was a royal decision. Later it turned out that the legislation needed to be adjusted. I remember that Prime Minister Verhofstadt moved to tears the opposition to support early to be able to reach as much consensus as possible. After a complaint from the Flemish Bloc, the Council of State had determined that the technique of a royal decree for this problem was unlawful. We were called upon. The minister also said in the committee debate that he has found that such laws abroad have often led to a heated and extremist climate. Well, I am convinced that we will soon see a piece of this. What has happened abroad following unthoughtful proposals like this, we will also experience here. This warming and extremist climate will be present not only in this parliament, but throughout the country and, worse, in all municipalities. This is the great gift of the government to the heated extremists. (Rumor on the banks of the Flemish Bloc) I have not mentioned any names, but I mean you. This does not mean that it should not be regulated. This must be done by modifying the current law of 1980, which allows the current government to exist. Furthermore, I have read that Mr. Cortois, during the discussion in the committee, rightly expressed his concern about the fact that there are now two procedures. On the one hand there is the great one-time, mass regularization, which I do not believe will be one-time. On the other hand, there is the existing procedure, which one is equally entitled to. I think Mr Cortois’s concerns are right in this. We say that the existing 1980 law, based on the strict and clear criteria that we have included in our amendments, should be adjusted so that there are clear criteria. This is a much better arrangement for some categories. I will explain for which criteria this is the case and what is the difference between our criteria and those of the government. We believe that persons who are seriously ill and persons who cannot return to their country of origin should not be entitled to a permanent residence permit. There are two temporary categories. Seriously sick people can be healed. We must be careful that we do not promote the health asylum in which seriously sick people know that they can end up in Belgium. In our view, the conditions in the country of origin are also a temporary criterion. It’s not because somewhere the earth has dominated, or because a dictator somewhere steps human rights with his feet, that this will last forever in those countries. The other two categories are those who, due to the government’s fault, have been involved in an asylum procedure for a long time and those who have been illegally staying in the territory for five or six years and must be able to demonstrate lasting social ties under the government’s draft. For these two categories we propose to look at the good examples from abroad. These good lessons come from the Netherlands. There, it is expected from the newcomers, and also from these categories, that they become citizens. No one screams murder and fire about this; that is why we have incorporated this requirement in our amendments. I quote in this connection the Dutch Rijkswet: The concept of inburgering - with which the VLD also occasionally embraced for the elections - serves to indicate a development process that leads to an effective participation in society. Not everyone is asked to become Dutch in the identity meaning of the word. However, it may be required that the applicant is not exclusively or entirely dependent on his own minority group. He must also be able to communicate with others and since the language is the main means of communication, sufficient mastery of Dutch is a characteristic of citizenship. How this knowledge is obtained is not important, but the municipalities must take care of it. In the study of the degree of citizenship, as a rule, it is also used to determine whether a person has acquired a place in society through the membership of clubs, associations, interest groups. The Dutch social relations must be accepted to a certain extent. Treatment with exclusively compatriots and long-term residence in the country of origin shall be understood as signs of non-citizenship. So is the socialist-liberal D66 government in Ne-derland. With regard to language proficiency, a reasonable knowledge of the Dutch language shall mean that the applicant must be able to conduct at least a simple conversation in Dutch on everyday things. These are just a few of the obvious criteria used in the Netherlands. The CVP group calls for an adaptation of the 1980 Act. First, a criterion should be added to the law for two groups of persons, namely the sick and those who, for reasons beyond their will, cannot return to their country of origin. The category of people who stay here for a long time should gradually melt away on condition that the minister is serious about the expulsion policy. When the administration is thoroughly reformed, the group whose asylum procedures are too lengthy due to government debt will also disappear. Therefore, there is absolutely no need to be a permanent mass regularization. On the basis of the 1980 Act, our group has proposed a clear alternative, which will solve the current problems and prevent the creation of a suction effect. This bill will ensure that the problem of the illegal in our country will not slowly disappear, but that it will persist. Belgium joins the group of countries, such as Italy and Spain, which, through a repeated system of mass regularization, exert an incredible suction effect. However, this is exactly what the Minister, and also we, want to avoid. We did not understand this bill. Therefore, we have expressed our proposal in an amendment. We had hoped to have a meaningful discussion on this subject, where we ⁇ did not exclude a compromise. The precarious balance – or imbalance – in government regarding this matter naturally excludes an exchange of thoughts with the decent opposition. We therefore feel entitled to express our criticism of this bill and to submit an alternative. We must learn from foreign bad and good examples. We consider the approval of our amendment as a necessary condition for the adoption of this law. From the debate in the committee I have already understood that this cannot be the case, that regularization should be possible as quickly and as massively as possible, and that dismissal is permitted but at mouth size. I am curious how the VLD will interpret Mr De Gucht’s statements. I wonder if the country, and especially the VLD, are ripe to approve this design. The VLD has connected the draft with the resumption of the expulsions. I am also curious how far the administrative reforms announced by the minister are going.
#3
Official text
La parole est à Mme Joëlle Milquet.
Translated text
The floor is yielded to Ms. Joëlle Milquet.
#4
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, je crains que vous ne deviez entendre une nouvelle fois les propos déjà tenus durant de longues heures en commission. Je commencerai mon intervention en émettant deux considérations d'ordre général. J'aborderai ensuite ce projet de manière plus ponctuelle. Comme vous avez pu le constater durant les débats en commission, le PSC s'est efforcé de mener une opposition constructive en respectant la logique du texte et en tentant d'apporter des améliorations par le dépôt d'amendements modérés visant à clarifier le texte très confus sur certains points. C'était là, selon nous, une fac¸on de s'assurer que ce projet de loi puisse aboutir et ainsi régulariser la situation de certaines catégories d'étrangers. Hélas, malgré les déclarations relatives à la nouvelle culture politique et à la nécessité de ne pas s'enfermer dans des clivages opposition-majorité, j'ai pu constater que les amendements que nous avions déposés avaient été rejetés alors qu'ils reflétaient souvent des préoccupations exprimées par certains partenaires comme le PS et Ecolo. Plusieurs d'entre eux reprenaient pourtant des explications que vous aviez données et apportaient des éclaircissements conformes à ce que vous aviez dit en commission. Je regrette donc que l'on ait dû clôturer ce débat dans une logique majorité-opposition, ce dont, en tant que parti de l'opposition, nous voulions pourtant nous départir. Avant de parler des différents points de ce projet de loi, qui entrera en vigueur pour un an, j'aimerais redire combien il est indispensable - et je sais que vous partagez ce souci- de modifier rapidement la procédure structurelle de la régularisation, aux termes de l'article 9 de la loi de 1980. En effet, pour le moment, comme vous le savez, cette dernière laisse planer beaucoup trop d'incertitudes et d'arbitraire. De plus, outre les modifications que nous devrons apporter dans le cadre de cette législation, nous devrons très rapidement savoir comment, à terme, nous allons pouvoir faire face à d'autres futures demandes ponctuelles de régularisation sur la base des critères prévus par l'article 9. Je tiens à dire une nouvelle fois que c'est un débat qui devra avoir lieu très rapidement. J'en viens maintenant à des considérations plus spécifiques. Je voudrais tout d'abord parler des critères suivis dans le cadre de cette procédure de régularisation. Ils sont au nombre de quatre. Le premier a trait aux raisons indépendantes de la volonté, qui pourraient être évoquées pour que certaines personnes ne soient pas rapatriées. A ce sujet, je souhaiterais répéter combien il est indispensable non seulement de considérer chaque cas mais également de ne pas se limiter à des listes trop réduites et dès lors trop rigides comme c'est le cas pour le moment. En effet, à l'heure actuelle, seuls trois ou quatre pays sont concernés. Selon moi, nous devrions pouvoir apprécier certaines situations comme, par exemple, celle des Kurdes par rapport à la Turquie, qui demande beaucoup plus de subtilité. Dès lors, j'espère qu'à cette fin, il sera possible de mettre en place au niveau fédéral des éléments convergents, ne provenant pas uniquement des départements des Affaires étrangères et de l'Intérieur mais également des informations collectées par les ONG, qui ont parfois une appréciation plus globale de la situation dans différents pays. A terme, nous devrions également tenter d'organiser un système unique d'analyse de ces différentes problématiques car, pour l'instant, les éléments d'information sont éparpillés dans différents ministères. Nous ne prenons pas assez en compte le travail effectué par certaines ONG. La circulaire, qui impose que les personnes fassent une déclaration de départ volontaire quand la situation s'améliore, pose, selon moi, également problème. Bien des gens craignent de faire cette déclaration parce que la situation dans leur pays est actuellement critique, et qui n'utilisent dès lors pas du tout les possibilités offertes. Grâce à ce texte, comme il ne s'agira plus seulement d'une suspension de l'ordre de quitter le territoire mais d'un véritable droit à rester durant une certaine période, j'espère que cette circulaire tombera et que nous n'aurons plus cette difficulté vécue par les personnes, qui rend relativement difficile l'application de ce critère. Le critère 4 est sans doute le plus difficile à expliquer: à travers les longues heures de discussion, vous vous êtes vous-même aperc¸u de la complexité due à la confusion des textes prévus aux articles 2.4 et 9.9. Je persiste à penser que pour réussir cette opération de régularisation, il aurait convenu d'être plus clair quant aux critères: ils restent trop confus et permettent des interprétations à ce point restrictives qu'ils risquent de vider ce projet de loi de sa substance. Voilà pourquoi nous allons néanmoins déposer des amendements sans pour autant nous faire beaucoup d'illusions. Le point 4 vise à la fois les circonstances humanitaires et le développement des attaches sociales durables dans le pays. Si la seconde condition au moins est remplie, il faudrait ne plus évoquer des circonstances humanitaires avec toute la largeur d'appréciation qu'elles incluent. Il s'agirait plutôt d'interpréter ce point dans le sens que, si la notion d'attache sociale durable est remplie, la circonstance humanitaire apparaît avec le risque de briser cette attache par le rapatriement forcé. L'objectivité du critère de circonstance humanitaire en serait renforcée. Par ailleurs, si seulement un amendement pouvait passer, j'aurais voulu que ce soit celui visant à supprimer le et/ou dans votre article 9.9. Cela éviterait l'impression, que vous avez entretenue dans vos explications, que des critères cumulatifs étaient imposés, contrairement à ce que vous aviez vous-même exposé dans un premier temps. Pourtant, ces critères doivent demeurer alternatifs pour réussir cette opération de régularisation. En effet, il nous semble impossible de demander à la fois la preuve d'une présence de six ou cinq ans, selon les cas, éventuellement une preuve de séjour légal, et surtout, ce que vous avez ajouté in fine et qui n'a jamais été exposé dans l'accord gouvernemental antérieur, de démontrer n'avoir jamais rec¸u un ordre de quitter le territoire. Vous vous êtes livré à l'exercice, certes difficile, d'essayer de nous expliquer comment pouvoir considérer ces critères comme alternatifs mais néanmoins cumulatifs pour renforcer l'interprétation; et que plus on pouvait démontrer de critères, plus on avait de chances de pouvoir être régularisé. Pourtant, cet élément reste ambigu pour le demandeur et ouvre une brèche à l'arbitraire. C'est pour cette raison que nous redéposerons un amendement au texte; nous aurions préféré voir annoncé que par attache durable, il était entendu cinq ou six ans. Qu'au moins, à terme, dans l'application de cette loi, il soit considéré qu'une présence durant cette période autorise une présomption d'attache sociale durable, quitte à démontrer et à prouver que ce n'est pas le cas. Il faudrait au moins que ce critère l'emporte, qu'il soit clair et qu'il évite une accumulation de preuves sous peine de limiter la procédure, donc de ne pas assainir la situation. Voilà les principales critiques que je réitère à propos de ce quatrième critère. J'insiste sur l'urgence d'une réflexion sur cet amendement visant à supprimer le et/ou, appartenant à la définition concoctée par des juristes pourtant brillants, selon vous, mais qui reste une première juridique. Ce risque de confusion n'est pas sain dans un texte de loi. Nous avons beaucoup discuté du critère relatif à la maladie. Pour examiner ce critère et éviter toute subjectivité, en tout cas de vos structures, j'insiste encore sur la mise en place de l'équivalent d'une chambre informelle où des médecins peuvent étudier le dossier de la personne et, en cas de doute, éviter de trancher par un refus. L'analyse médicale doit être effectuée avec finesse et sérieux. Les demandes sur ce point devraient être appréciées sur la base des trois critères relevant de la jurisprudence du Conseil d'Etat et des cours et tribunaux, à savoir la gravité de l'affection, le traitement disponible dans le pays d'origine et le prix y afférent. En effet, on fait parfois état de traitements disponibles mais dont on connaît le coût exorbitant et qui, dès lors, ne peuvent être appliqués au demandeur, et également le caractère effectif de l'accès aux soins. Ces notions sont très importantes car elles doivent baliser la réflexion et éviter dès lors d'être vidées de leur substance. En ce qui concerne le respect des droits de la défense, sur la base de nos questions, vous nous avez confirmé qu'il y aurait un droit à l'audition, permettant d'avoir recours à des avocats pro deo. Nous vous remercions de vos précisions mais, dès lors, nous ne voyons pas pourquoi nous n'aurions pas pu, comme nous le demandions dans nos amendements, préciser tout cela concrètement dans le texte, tel que cela avait été fait dans la loi de 1980 pour la commission consultative des étrangers. En ce qui concerne le pouvoir de la commission, vous ne nous avez pas toujours convaincus. Vous aviez annoncé que cette commission trancherait, qu'elle prendrait des décisions totalement indépendantes. Je sais qu'on se réfugie derrière des arguments juridiques que je pense peu pertinents au sujet d'un éventuel traitement discriminatoire. L'article 9 et ce projet de loi ponctuel ont des objectifs suffisamment différents pour vous permettre d'avoir deux traitements différents, pour que vous puissiez trancher sur la base de l'article 9 et qu'une commission tranche sur la base de ce projet de loi. Vous auriez au moins pu respecter votre volonté gouvernementale telle qu'affirmée voici quelques mois et démontrer la plus grande objectivité, telle qu'elle avait en tout cas été exprimée par les différents partis de votre majorité. Sur ce point, nous restons également déc¸us. Nous pensons également que pour vous inciter à mettre tous les moyens en oeuvre afin de réussir cette opération de régularisation et s'assurer que les choses se fassent en temps opportun, il fallait imposer un délai fixe dans lequel la commission devait également statuer. En ce qui concerne les délais, nous vous rejoignons sur un point et donc nous ne redéposerons pas l'amendement - les débats servent au moins à quelque chose relatif aux trois semaines. Je conviens que les personnes concernées ont sans doute eu le temps d'être informées. Par contre, le mois de délai relatif au rapport social reste trop court et, surtout, étant facultatif selon le bon vouloir et parfois les philosophies politiques divergentes des différentes communes, il risque d'intervenir de manière discriminatoire dans les dossiers. C'est un peu ma crainte: les communes qui auront bien agi et donné de bons rapports sociaux pourront conforter les dossiers de leurs demandeurs et celles qui, pour des raisons qui leurs sont propres, n'auront pas joué ce jeu, risquent alors d'handicaper les demandes. Il est à craindre dès lors qu'on fasse la différence entre les dossiers ayant des rapports sociaux et les dossiers qui en sont dépourvus. C'est une discrimination importante pour laquelle nous vous demandons de prendre des mesures. Il faut sensibiliser les communes, leur fournir les circulaires et surtout les moyens nécessaires pour réussir cette opération de régularisation. Je persiste à penser que les trois jours de recours accordés en cas de dossier incomplet - même si ce sont des jours ouvrables - restent vraiment un délai trop court et que les doubler eût été un minimum pour permettre aux personnes de le compléter. Ce sont souvent des gens qui ne parlent pas nécessairement la langue, qui sont seuls face à la difficulté de constituer un dossier et surtout seuls face aux différentes institutions puisque vous leur imposez des preuves officielles. Dès lors, tout cela demande un minimum de temps. Nous persistons également à penser que les pouvoirs des secrétaires de commissions restent trop importants et que la commission devrait rester maîtresse de certaines décisions, sauf lorsqu'il s'agit d'agir plus rapidement et de transmettre un avis ou un dossier positif au ministre. La preuve exigée, notamment en ce qui concerne l'obtention de documents émanant d'institutions officielles, reste trop restrictive par rapport à la situation de réelle clandestinité que vivent certains. Je sais qu'il peut y avoir des risques de détournement de preuves, j'en suis tout à fait consciente et on ne doit pas faire n'importe quoi non plus dans cette matière. Néanmoins, n'imposer que des documents officiels, ne pas permettre aux ONG de pouvoir en délivrer, ne pas permettre aux demandeurs de pouvoir faire la preuve par d'autres éléments de droit qu'on aurait pu réguler, risque de maintenir des gens dans la clandestinité, des personnes qui se trouvent dans notre pays depuis plusieurs années et qui vont rater le train d'assainissement que nous souhaitons voir réussir. En ce qui concerne l'article 14 consacré aux expulsions des personnes manifestement non régularisables, j'attire votre attention sur cette notion qui reste très floue. Elle peut être interprétée restrictivement, d'autant plus que la demande de régularisation introduite par ces personnes ne fera pas l'objet d'une analyse correcte de la part de la commission de régularisation. Je peux comprendre qu'elle refuse un traitement normal et qu'elle veuille éviter le dépôt de dossiers dilatoires. Néanmoins, il est risqué d'introduire cette notion. Qui va porter une appréciation si c'est l'Office des étrangers qui vous envoie le dossier? Ce système risque de permettre des expulsions de personnes qui auraient peut-être pu être régularisables puisque l'on oblige les fonctionnaires à agir dans un délai relativement court. Je persiste donc à croire que cet article est dangereux. C'est pourquoi nous déposons un amendement sur ce point. Autre objet de critique et de crainte, c'est la preuve de la résidence. Si l'on veut rendre confiance aux gens et réussir cette opération, il faut éviter tout ce qui pourrait amener ces personnes à ne pas oser introduire leur demande. Permettre une élection de domicile, sans imposer l'obligation de résidence, eût été, je pense, un élément important pour assainir la situation. Nous déposerons des amendements sur ce point. J'attire votre attention sur la nécessité de mettre en oeuvre les modifications législatives qui permettront aux personnes ayant obtenu leur régularisation de s'intégrer dans la société et de bénéficier d'une série de dispositifs, notamment les aides à l'emploi, etc. Comme plusieurs personnes siégeant dans l'actuelle commission de régularisation l'ont constaté, le risque est grand d'une interprétation très restrictive de la notion de fraude manifeste. Je reconnais que le texte précise bien qu'il s'agit de fraudes manifestes liées à la procédure. Tant mieux car il ne faudrait pas que, d'une manière générale, on utilise cette notion pour ne pas régulariser des personnes coupables de fraudes peu importantes, liées à leur précarité. Il en est de même pour la notion d'ordre public. Autant son appréciation vous revient, autant il ne faudrait pas la vider de sa substance en l'invoquant à tout moment à propos de n'importe quoi, surtout à propos de difficultés liées à la précarité de ces personnes. C'est la raison pour laquelle nous aurions aimé que la commission puisse donner son avis - je ne parle pas d'un accord - sur l'appréciation de cette notion. Mais je sais que vous n'appréciez pas beaucoup cette idée. Telles sont donc les craintes et les critiques que nous formulons à ce sujet. Nous constatons un certain antagonisme entre le fait que, d'une part, en ce qui concerne les naturalisations, le gouvernement estime qu'après cinq ans, il n'est plus nécessaire d'examiner la fac¸on dont les gens sont intégrés dans la société et que, d'autre part, on réintroduise des éléments très subjectifs liés à la notion d'intégration. Quand est-on intégré? Quand on travaille, que l'on a de l'argent, que l'on est plus cultivé qu'un autre ou que l'on parle mieux qu'un autre? On risque de relancer la problématique de la subjectivité de cette notion que, par ailleurs, vous voulez supprimer dans une autre loi. Pour conclure, monsieur le ministre, mon groupe s'abstiendra sur ce projet. En effet, nous ne pouvons pas voter contre car il s'agit tout de même d'une avancée dont nous nous réjouissons. Mais nous ne voterons pas pour car le texte reste trop confus. Certaines clarifications auraient permis de mieux réussir cette opération. En tout cas, le PSC jouera le jeu: lorsque cette loi sera adoptée - et je crains qu'elle le soit sans avoir tenu compte de nos amendements -, nous demanderons à nos mandataires de tout mettre en oeuvre pour informer les personnes concernées. Les communes dont ils sont bourgmestres, appliqueront cette législation afin que cette opération réussisse.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, I am afraid that you should listen again to the words already spoken for long hours in the committee. I will begin my speech with two general considerations. I will then approach this project in a more punctual way. As you could see during the committee debates, the PSC has sought to lead a constructive opposition by respecting the logic of the text and by trying to make improvements by submitting moderate amendments aimed at clarifying the very confusing text on certain points. This was, in our opinion, a way to ensure that this bill could result and thus regularize the situation of certain categories of foreigners. Unfortunately, despite the statements about the new political culture and the need not to lock ourselves in opposition-majority clashes, I was able to find that the amendments we had submitted had been rejected while they often reflected concerns expressed by some partners such as the PS and Ecolo. Many of them, however, took back the explanations you had given and provided clarifications in accordance with what you said in the committee. I therefore regret that this debate had to be closed in a majority-opposition logic, which, as an opposition party, we wanted to depart from. Before speaking of the different points of this bill, which will come into force for one year, I would like to reiterate how indispensable it is – and I know that you share this concern – to quickly change the structural procedure of regularization, in the terms of Article 9 of the 1980 Act. Indeed, for now, as you know, this latter leaves floating too much uncertainty and arbitrariness. Furthermore, in addition to the changes that we will need to make under this legislation, we will need to know very quickly how, in the long run, we will be able to deal with other future occasional requests for regularization on the basis of the criteria provided for in Article 9. I would like to say once again that this is a debate that will have to take place very quickly. I now come to more specific considerations. I would like to speak first of all of the criteria followed in the framework of this regularization procedure. They are in number four. The first concerns reasons independent of the will, which could be evoked to prevent some people from being repatriated. In this regard, I would like to repeat how indispensable it is not only to consider each case but also not to limit ourselves to lists too small and therefore too rigid as is the case at the moment. Currently, only three or four countries are concerned. In my opinion, we should be able to appreciate certain situations such as, for example, that of the Kurds in relation to Turkey, which requires much more subtlety. Therefore, I hope that for this purpose, it will be possible to establish at the federal level convergent elements, not only from the departments of Foreign Affairs and Interior, but also from information collected by NGOs, which sometimes have a more comprehensive assessment of the situation in different countries. In the future, we should also try to organize a single system to analyze these different issues because, for now, the information elements are scattered across different ministries. We do not take enough account of the work done by some NGOs. The circular, which requires people to make a declaration of voluntary departure when the situation improves, is, in my opinion, also a problem. Many people are afraid to make this statement because the situation in their country is currently critical, and who therefore do not use the opportunities offered at all. Thanks to this text, as it will no longer be just a suspension of the order to leave the territory but a real right to stay for a certain period, I hope that this circular will fall and that we will no longer have this difficulty experienced by people, which makes the application of this criterion relatively difficult. Criterion 4 is probably the most difficult to explain: through the long hours of discussion, you have yourself realized the complexity due to the confusion of the texts provided for in Articles 2.4 and 9.9. I persist in thinking that in order to succeed this regularization operation, it would have agreed to be clearer as to the criteria: they remain too confused and allow interpretations so restrictive that they risk emptying this bill of law from its substance. That is why we will, however, submit amendments without yet making us a lot of illusions. Point 4 addresses both the humanitarian circumstances and the development of sustainable social ties in the country. If at least the second condition is fulfilled, humanitarian circumstances should no longer be mentioned with all the breadth of consideration that they include. It would rather be to interpret this point in the sense that, if the notion of sustainable social attachment is fulfilled, the humanitarian circumstance appears with the risk of breaking this attachment by forced repatriation. The objectivity of the humanitarian circumstance criterion would therefore be strengthened. Furthermore, if only one amendment could pass, I would have wanted it to be the one aimed at removing the and/or in your article 9.9. This would avoid the impression, which you ⁇ ined in your explanations, that cumulative criteria were imposed, contrary to what you yourself had exposed at first. However, these criteria must remain alternative to succeed in this operation of regularization. Indeed, it seems impossible for us to demand both the proof of a presence of six or five years, depending on the case, possibly a proof of legal stay, and above all, what you have added in final and which has never been exposed in the previous government agreement, to demonstrate that you have never received an order to leave the territory. You entered into the, though difficult, exercise of trying to explain to us how to consider these criteria as alternative but nevertheless cumulative to strengthen interpretation; and that the more criteria could be demonstrated, the more chances we had of being able to be regularized. Nevertheless, this element remains ambiguous for the applicant and opens a gap to the arbitrary. It is for this reason that we will re-submit an amendment to the text; we would have preferred to see announced that by durable attachment, it was heard for five or six years. That at least, in the long term, in the application of this law, it is considered that a presence during this period allows a presumption of lasting social attachment, even to demonstrate and prove that this is not the case. At least this criterion should prevail, be clear and avoid accumulation of evidence in order to limit the procedure, therefore not to heal the situation. These are the main criticisms I repeat about this fourth criterion. I insist on the urgency of a reflection on this amendment aimed at removing the and/or, belonging to the definition concocted by brilliant lawyers, according to you, but which remains a legal first. This risk of confusion is not healthy in a law text. We have discussed a lot about the criterion related to the disease. To examine this criterion and avoid any subjectivity, in any case of your structures, I still insist on the establishment of the equivalent of an informal chamber where doctors can study the dossier of the person and, in case of doubt, avoid judging by a refusal. Medical analysis should be done with finesse and seriousness. Applications on this point should be assessed on the basis of the three criteria within the jurisprudence of the State Council and the courts and courts, namely the severity of the condition, the treatment available in the country of origin and the price associated with it. In fact, there are sometimes reports of treatments available but of which the exorbitant cost is known and which, therefore, cannot be applied to the applicant, and also the effective nature of access to care. These concepts are very important because they must mark reflection and therefore avoid being empty of their substance. With regard to the respect for the rights of defence, on the basis of our questions, you have confirmed to us that there would be a right to be heard, allowing the use of pro deo lawyers. We thank you for your clarification but, therefore, we do not see why we could not, as we requested in our amendments, specify all this concretely in the text, as it had been done in the 1980 Act for the Consultative Commission of Foreigners. As for the power of the commission, you did not always convince us. You announced that this committee would decide, that it would make completely independent decisions. I know that we are taking refuge behind legal arguments that I think are irrelevant about possible discriminatory treatment. Article 9 and this individual bill have sufficiently different objectives to allow you to have two different treatments, so that you can decide on the basis of Article 9 and that a commission decides on the basis of that bill. You could at least have respected your government will as affirmed a few months ago and demonstrated the greatest objectivity, as it had in any case been expressed by the different parties of your majority. At this point, we also remain defiant. We also believe that in order to encourage you to put in place all means in order to succeed in this regularization operation and to ensure that things are done on time, it was necessary to impose a fixed deadline within which the committee should also decide. As for the deadlines, we are joining you on one point and so we will not resubmit the amendment – the discussions serve at least something related to the three weeks. I agree that the people concerned may have had the time to be informed. On the other hand, the month of time relating to the social relationship remains too short and, above all, being optional according to goodwill and sometimes the divergent political philosophies of the different communes, it risks to intervene in a discriminatory way in the files. This is somewhat my fear: the municipalities who have acted well and given good social relationships will be able to consolidate the files of their applicants and those who, for reasons that are their own, will not have played this game, then risk handicapping the demands. It is therefore to be feared that there is a distinction between files with social relations and those without them. This is an important discrimination for which we ask you to take action. It is necessary to raise awareness of the communes, provide them with the circular and, above all, the means necessary to succeed in this operation of regularization. I persist in thinking that the three days of appeal granted in case of incomplete file – even if they are business days – really remain a time limit too short and that doubling them would have been a minimum to allow people to complete it. It is often people who do not necessarily speak the language, who are alone in the face of the difficulty of constituting a file and above all alone in the face of different institutions since you impose official evidence on them. All this requires a minimum of time. We also persist in thinking that the powers of committee secretaries remain too large and that the committee should remain in control of certain decisions, except when it comes to acting faster and forwarding a positive opinion or file to the minister. The evidence required, in particular with regard to obtaining documents from official institutions, remains too restrictive compared to the situation of actual clandestinity experienced by some. I know that there may be risks of misrepresentation of evidence, I am fully aware of this and we should not do anything in this matter either. Nevertheless, imposing only official documents, not allowing NGOs to be able to issue them, not allowing applicants to be able to prove by other elements of law that could have been regulated, risks keeping people in clandestinity, people who have been in our country for several years and who will miss the sanitation train that we wish to see succeed. As regards Article 14 dedicated to the expulsion of persons manifestly non-regularisable, I draw your attention to this notion that remains very blurred. It can be interpreted restrictively, in particular since the request for regularization submitted by these persons will not be the subject of a correct analysis by the regularization commission. I can understand that she refuses normal treatment and that she wants to avoid filing dilatory records. However, it is risky to introduce this notion. Who will bear an assessment if it is the Office of Foreigners who sends you the file? This system risks allowing for expulsions of persons who might have been legalizable because officials are forced to act within a relatively short time. Therefore, I continue to believe that this article is dangerous. Therefore, we are submitting an amendment on this point. Another object of criticism and fear is the proof of residence. If you want to trust people and succeed in this operation, you must avoid anything that could cause these people not to dare to submit their request. Allowing a home election, without imposing the obligation of residence, would have been, I think, an important element to heal the situation. We will submit amendments on this point. I draw your attention to the need to implement legislative changes that will allow those who have obtained their regularization to integrate into society and benefit from a range of arrangements, including employment aid, etc. As several persons sitting in the current regulation committee have observed, there is a high risk of a very restrictive interpretation of the notion of manifest fraud. I acknowledge that the text specifies, though, that these are manifest fraud related to the procedure. Better so much because it would not be necessary that, in a general way, we use this notion to not regularize persons guilty of minor fraud, related to their precariousness. The same applies to the concept of public order. As much as your appreciation belongs to you, so much should you not empty it from its substance by invoking it at any time about anything, especially about difficulties related to the precariousness of these people. That’s why we would have liked that the committee could give its opinion — I’m not talking about an agreement — on the assessment of this notion. But I know you don’t like this idea very much. These are the concerns and criticisms that we make about this. We see a certain antagonism between the fact that, on the one hand, with regard to naturalizations, the government considers that after five years it is no longer necessary to examine the way in which people are integrated into society, and that, on the other hand, very subjective elements related to the notion of integration are reintroduced. When are we integrated? When one works, that one has money, that one is more cultivated than another, or that one speaks better than another? There is a risk of rethinking the problem of the subjectivity of this notion which, by the way, you want to remove in another law. In conclusion, Mr. Minister, my group will abstain from this project. In fact, we cannot vote against it because it is still an advance that we welcome. But we will not vote in favour because the text remains too confusing. Some clarifications would have made this operation more successful. In any case, the PSC will play the game: when this law is adopted – and I fear it will be without taking into account our amendments – we will ask our representatives to do everything they can to inform the persons concerned. The municipalities of which they are mayors will apply this legislation so that this operation succeeds.
#5
Official text
De heer Karel Van Hoorebeke heeft het woord.
Translated text
Mr Karel Van Hoorebeke has the word.
#6
Official text
Mijnheer de voorzitter, u weet dat de VU-fractie zich van in het begin op positieve wijze heeft ingeschreven in het debat over de regularisatie van de illegalen die in België verblijven. Wij zijn van oordeel dat dit debat op een serene, opbouwende wijze moet kunnen worden gevoerd, wat echter niet betekent dat wij akkoord gaan met alles wat in het wetsontwerp staat. Dit is een problematiek die het partijpolitieke spel moet overschrijden, want het gaat uiteindelijk over heel wat mensen. Zoals ook de heer Van Peel heeft onderstreept, mag het debat over de migratie, en vooral over de immigratie in de Europese landen, niet beperkt blijven tot het enkele aspect van de regularisatie van de illegalen. Volgens een recent rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, dat de naam heeft gekregen Trends in de internationale migratie, blijkt dat de migratiestroom in de komende jaren niet zal afnemen en dat al degenen die dromen van een migratiestop zich illusies maken. Dat betekent ook dat wij ons fundamenteel moeten bezinnen over de wijze waarop wij die problematiek ook de komende jaren zullen aanpakken. Ik ben het met de heer Van Peel eens dat dit debat zo snel mogelijk moet worden gevoerd. Het moet plaatshebben hier in het parlement en in het Europees Parlement zodat er ook op het Europese niveau maatregelen kunnen worden genomen die deze zaak effectief kunnen oplossen. België kan in deze geen eigen politiek voeren. Europa moet de belangrijkste rol spelen. Het verheugt mij dat er op de Europese Top in Tampere in dat opzicht een eerste poging is gedaan, alhoewel het nog een schuchtere poging is. Men gaat nog niet ver genoeg en het zal nog heel wat tijd en onderhandeling vergen vooraleer alle Europese landen op dezelfde golflengte zitten. Concreet betekent dit dat we nog een aantal jaren aan die migratiedruk het hoofd zullen moeten bieden. De toename van de migratiestroom is niet alleen een Belgisch probleem; het is een Europees probleem. Wel is het significant - ik verwijs naar een interpellatie die ik onlangs heb gehouden over cijfers met betrekking tot de migratiestroom - dat de migratiestroom in België op spectaculaire wijze is toegenomen ten opzichte van de andere Europese landen. Ik kom toch nog even op die cijfers terug omdat ze belangrijk zijn. Ze komen uit een studie die in Le Soir is verschenen. Tussen 1 januari en 30 september van dit jaar komt men in de 22 Europese landen die als criteria waren genomen - daarbij horen niet alleen de landen van de Europese Unie, maar ook Tsjechië, Slovakije, Polen, Bulgarije, Hongarije en Roemenië - aan 323 680 asielaanvragen tegenover 246 290 vorig jaar. Er is in die 22 landen een belangrijke toename van asielzoekers. Het meest opvallende is toch wel dat de toename voor België 74,8% bedraagt, dus een cijfer dat beduidend hoger ligt dan het gemiddelde voor die landen, namelijk 31,4% en dan het gemiddelde in de Europese Unie, namelijk 24,9%. Mijnheer de minister, nadat ik u over deze materie reeds heb geïnterpelleerd, hebt u gezegd op de hoogte te zijn van deze voor België specifieke problematiek. U verklaarde de problemen zeker niet uit de weg te zullen gaan. Het is opvallend dat de belangrijkste instroom van voornamelijk mensen uit Oost-Europa gebeurde nadat Nederland, Frankrijk, Duitsland en Engeland hun wetgeving gevoelig hadden verstrengd, waardoor België ineens het land bleek waar kandidaten voor asiel het gemakkelijkst terecht konden. Zoals door de heer Van Peel aangehaald wordt vandaag in Nederland hetzelfde debat gevoerd. In Nederland staat men vandaag voor dezelfde problemen die wij in ons land kennen. Ik citeer uit een artikel dat daarover is verschenen naar aanleiding van de moeilijkheden die zich in een NoordFries dorpje hebben voorgedaan: De asielprocedure staat nu op de helling. Bij het parlement is een wetsontwerp ingediend voor een nieuwe vreemdelingenwet die het asielzoekers nog moeilijker moet maken in Nederland een verblijfsvergunning te krijgen. Uitgeprocedeerde asielzoekers - ongeveer 70% van het totaal - zullen Nederland binnen een zekere termijn moeten verlaten. Na de definitieve afwijzing kunnen zij het huis worden uitgezet. De opvang wordt beëindigd en zij kunnen ook daadwerkelijk de grens worden overgezet. Tot nu toe verdwijnen zij vaak in de illegaliteit en raakt men het spoor bijster. Het debat dat wij vandaag voeren is zeker binnen het Europese gegeven geen vreemd debat. Wij moeten ons zeker niet als uitzonderlijk beschouwen. België is vandaag aantrekkelijker dan de andere Europese landen die ook met die problematiek te maken hebben. Mijnheer de minister, geachte collega's, België is altijd een gastvrij land geweest. Ook de Vlamingen zijn altijd zeer gastvrij geweest. Ik verwijs even naar het verleden, naar een periode waar heel wat Vlamingen zijn uitgeweken naar andere landen, op een ogenblik dat wij het hier in Vlaanderen economisch ook niet zo goed hadden, op een ogenblik dat wij in Vlaanderen het politiek moeilijk hadden. Toen zijn er heel wat Vlamingen uitgeweken naar andere landen, waar zij wel welkom waren, waar zij werden aanvaard en zich hebben kunnen integreren. Mijnheer Laeremans, vanuit die wederkerigheid kunnen wij vandaag zeggen dat wij nog altijd een gastvrij volk zijn. Vlaanderen wenst die solidariteit met de verdrukten te handhaven. Mijnheer Annemans, wij willen onthaal- vriendelijk blijven. Mijnheer de minister, de vraag is echter tot waar wij kunnen gaan en waar de breuklijn ligt van de maatschappelijke draagkracht bij de opname van mensen die naar hier komen om hier een nieuw leven te beginnen. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, geachte collega's, zonder afbreuk te doen aan onze solidariteitsgedachte en onze onthaalvriendelijkheid, denk ik dat de drempel inderdaad is bereikt. Momenteel kunnen onze steden, gemeenten en burgers de toenemende druk niet meer aan. Wij moeten een rustpauze inlassen. Dat heeft niets te maken met vreemdelingenhaat of racisme, noch met de druk van het Blok dat in deze een perverse rol speelt. Het heeft alles te maken met het streven naar het behoud van de eigenheid, de eigen identiteit en cultuur. Voor enkele mensen, die daarin worden opgezweept door een aantal extremisten, is de druk te groot geworden en hun weerstand breekt. Wij moeten daarvoor oog hebben. Het is dan ook tijd om een rustpauze in te lassen. Dat betekent niet dat dit alles niet binnen enige tijd zal kunnen worden herzien. Wanneer wij geconfronteerd zullen worden met een verdere toename van de schaarste op de arbeidsmarkt, zullen wij opnieuw moeten bekijken waar wij arbeidskrachten vandaan kunnen halen. Vandaag is echter de limiet bereikt en moeten we een rustpauze inlassen. Mijnheer de minister, betekent dit dat wij ons moeten afsluiten en een muur rond ons moeten bouwen? Sommigen zeggen dat als de muur in Berlijn er was gebleven, wij al deze problemen niet gehad zouden hebben. Mijnheer Laeremans, dat is het discours dat u altijd houdt. Uiteindelijk komt het erop neer dat u een muur rond ons wil bouwen. Wij willen dat niet. Het Vlaanderen dat u wenst, willen wij niet. Wij zullen ons daar blijven van distantiëren en het blijven bevechten. Wij blijven grote voorstanders van de Conventie van Genève. Degenen die zich in dit land aanbieden omdat zij in hun land worden vervolgd omwille van hun politieke of religieuze overtuiging, hun ras of hun geslacht, die blijven voor de Volksuniefractie welkom in ons land. De Conventie van Genève moet onverkort verder worden toegepast. Wanneer men zich hier aanmeldt, dan moet de Conventie van Genève worden getoetst. Als zij daarvoor in aanmerking komen, moeten zij het statuut van politiek vluchteling krijgen. Mijnheer de minister, de procedure moet in elk geval snel verlopen. Wij hebben daarover al veel gedebatteerd. Mijnheer Van Peel, de vorige regering, waarin ook de CVP vertegenwoordigd was, heeft deze problematiek eigenlijk laten aanslepen. Ik hoor altijd dat de Ministerraad collegiaal en in consensus beslist. Wat mij betreft is het toch nogal zwak om alles op uw toenmalige socialistische coalitiepartner af te schuiven en te stellen dat zij verantwoordelijk zijn voor wat er gedurende tien jaar verkeerd is gelopen. Mijnheer Van Peel, u hebt gedurende al die jaren samen het beleid van het land gevormd. Het valt dus ook onder de verantwoordelijkheid van de CVP dat het hier gedurende jaren verkeerd is gegaan.
Translated text
Mr. Speaker, you know that from the very beginning, the VU group has been positively engaged in the debate on the regularisation of the illegal persons residing in Belgium. We believe that this debate should be able to be conducted in a serene, constructive way, which however does not mean that we agree with everything in the bill. This is a problem that must go beyond the party-political game, because it ultimately concerns a lot of people. As Mr Van Peel has also stressed, the debate on migration, and especially on immigration in the European countries, must not be limited to the single aspect of the regularization of the illegal. According to a recent report from the Organization for Economic Co-operation and Development, which has been named Trends in International Migration, it shows that the migratory flow will not decrease in the coming years and that all those who dream of a migration halt make illusions. This also means that we need to think fundamentally about how we will address this problem in the coming years. I agree with Mr Van Peel that this debate should be held as soon as possible. It must take place here in the Parliament and in the European Parliament so that action can also be taken at European level that can effectively resolve this issue. Belgium cannot conduct its own policy. Europe must play the leading role. I am pleased that a first attempt has been made in this regard at the European Summit in Tampere, although it is an even more scary attempt. It will take a lot of time and negotiation before all European countries are on the same wavelength. Specifically, this means that we will have to cope with this migration pressure for a few more years. The increase in migration flows is not only a Belgian problem; it is a European problem. However, it is significant – I refer to an interpellation I recently held on figures relating to the migratory flow – that the migratory flow in Belgium has increased dramatically compared to other European countries. I will return to these figures because they are important. They come from a study published in Le Soir. Between 1 January and 30 September of this year, the 22 European countries that were taken as criteria – including not only the countries of the European Union, but also the Czech Republic, Slovakia, Poland, Bulgaria, Hungary and Romania – reached 323 680 asylum applications against 246 290 last year. There is a significant increase in the number of asylum seekers in these 22 countries. The most striking thing is that the increase for Belgium is 74.8%, so a figure that is significantly higher than the average for those countries, namely 31.4% and then the average in the European Union, namely 24.9%. Mr. Minister, after I have already interpelled you on this subject, you have said that you are aware of this problem specific to Belgium. You asserted that the problems ⁇ won’t get out of the way. It is remarkable that the main influx of mostly people from Eastern Europe occurred after the Netherlands, France, Germany and England had sensibly tightened their legislation, making Belgium suddenly the country where asylum seekers could most easily reach. As Mr Van Peel cited, the same debate is being held today in the Netherlands. In the Netherlands today, we are facing the same problems that we know in our country. I quote from an article that appeared on this subject following the difficulties that occurred in a village in NoordFries: The asylum procedure is now on the slope. A draft law has been submitted to the Parliament for a new foreigners law that should make it even more difficult for asylum seekers to obtain a residence permit in the Netherlands. Expropriated asylum seekers – about 70% of the total – will have to leave the Netherlands within a certain period of time. After the final rejection, they can be expelled from the house. The reception will be terminated and they can also be effectively moved across the border. Until now, they often disappear in the illegality and the track is broken. The debate we hold today is ⁇ not a strange debate within the European given. We should not regard ourselves as exceptional. Belgium is now more attractive than other European countries that also deal with this problem. Mr. Minister, dear colleagues, Belgium has always been a welcome country. The flames have always been very hospitable. I refer for a moment to the past, to a period when a lot of Flemish people emigrated to other countries, at a time when we were not so good economically here in Flanders, at a time when we were politically difficult in Flanders. Then many Flamingos emigrated to other countries, where they were welcomed, where they were accepted and were able to integrate. Mr. Laeremans, from that reciprocity we can say today that we are still a hospitable people. Flanders wishes to maintain this solidarity with the oppressed. Mr. Annemans, we would like to be welcoming-friendly. Mr. Minister, however, the question is where we can go and where the breaking line of the social power is in the reception of people who come here to start a new life here. Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, without prejudice to our idea of solidarity and our receptivity, I think that the threshold has indeed been reached. Currently, our cities, municipalities and citizens can no longer withstand the increasing pressure. We need to take a rest break. That has nothing to do with xenophobia or racism, nor with the pressure of the Bloc that plays a perverse role in it. It has everything to do with the endeavor to preserve its uniqueness, its own identity and culture. For some people, who are raised in it by a number of extremists, the pressure has become too big and their resistance breaks. We must have an eye on this. So it is time to take a rest break. That does not mean that all this will not be able to be revised in some time. When we are faced with a further increase in shortages in the labour market, we will have to rethink where we can get labor from. Today, however, the limit has been reached and we must take a rest break. Mr. Minister, does this mean that we must close ourselves and build a wall around us? Some say that if the Berlin Wall had remained there, we would not have had all these problems. Mr. Laeremans, that is the discourse you always keep. Ultimately, it’s about you want to build a wall around us. We do not want that. The Flanders you want, we don’t want. We will continue to distance ourselves and continue to fight it. We remain strong supporters of the Geneva Convention. Those who offer themselves in this country because they are being persecuted in their country because of their political or religious beliefs, their race or gender, who remain welcome for the People's Union Faction in our country. The Geneva Convention must be continued to apply. If you apply here, the Geneva Convention must be reviewed. If they are eligible, they must be granted the status of political refugee. In any case, the procedure must be prompt. We have already discussed this much. Mr. Van Peel, the previous government, in which the CVP was also represented, has actually brought this problem. I always hear that the Council of Ministers decides collegially and in consensus. As far as I am concerned, it is quite weak to put everything on your then socialist coalition partner and to assert that they are responsible for what has gone wrong for ten years. Mr. Van Peel, in all those years, you have together shaped the policy of the country. So it also falls under the responsibility of the CVP that it has gone wrong here for years.
#7
Official text
Mijnheer Van Hoorebeke, u legt mij woorden in de mond die ik niet heb uitgesproken. Ik heb verwezen naar het tragische voorval met Semira Adamu en aangeklaagd dat de hype daarrond tot het de facto lamleggen van het uitwijzingsbeleid heeft geleid. Ik vind dat niet goed. Ik zeg dan ook niet dat de vorige regering alles goed heeft gedaan en dat de huidige alles slecht doet. U hebt zojuist echter zelf cijfers gegeven over de toename van het aantal asielzoekers. De uitspraken van minister Duquesne in juli en augustus zijn niet vreemd aan het aankondigingseffect van het regularisatiebeleid. Het is duidelijk dat de toename van het aantal asielzoekers volgens uw eigen cijfers verdubbeld en in sommige maanden zelfs verdrievoudigd is. U hebt zelf deze cijfers meegedeeld. Dat kan niet in de schoenen van de vorige regering worden geschoven.
Translated text
Mr. Van Hoorebeke, you put words in my mouth that I have not spoken. I referred to the tragic incident with Semira Adamu and accused that the hype around it led to the de facto paralyzing of the expulsion policy. I do not think that is good. I am not saying that the previous government did everything right and that the current government does everything wrong. However, you have just given figures on the increase in the number of asylum seekers. The statements of Minister Duquesne in July and August are not strange to the announcement effect of the regularization policy. It is clear that the increase in the number of asylum seekers according to your own figures has doubled and in some months even tripled. You have given these figures yourself. This cannot be thrown into the shoes of the previous government.
#8
Official text
De heer Karel Van Hoorebeke heeft het woord.
Translated text
Mr Karel Van Hoorebeke has the word.
#9
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik wil me niet uitspreken over het feit of de toevloed van migranten waarmee we vandaag worden geconfronteerd uitsluitend is te wijten aan de uitspraak die de minister daaromtrent heeft gedaan. Ik heb alleen gesproken over de procedure die gedurende jaren dezelfde bleef. Waarom werd het wetsvoorstel van de heer De Crem dat ertoe strekte de procedure inzake het asielbeleid te veranderen, niet tijdens de vorige legislatuur besproken? De toestand van vandaag wijst op een collectieve verantwoordelijkheid. Daarom willen we op constructieve manier meewerken aan een oplossing voor dit probleem. We gaan akkoord met een herziening van de procedure. Dit houdt in dat de diensten worden gereorganiseerd en dat wordt gewerkt aan een snellere afhandeling van de dossiers. Maar alles moet verlopen in het kader van de Conventie ven Genève, met inachtneming van de rechten van de verdediging. Een correct asielbeleid betekent ook een correct uitwijzingsbeleid. In het verleden is er te veel verkeerd gelopen. Iemand die uitgeprocedeerd is en niet in aanmerking komt voor het statuut van politiek vluchteling, moet worden teruggewezen. In het andere geval is geen asielbeleid mogelijk. Twee voorwaarden moeten worden vervuld. Ten eerste, degene die is uitgeprocedeerd moet op een veilige wijze worden teruggewezen. Deze voorwaarde staat gestipuleerd in de Conventie van Genève. Men mag niet worden teruggewezen, indien dit niet op een veilige wijze kan gebeuren. Ten tweede, de terugwijzing moet op een humane wijze verlopen. Bij de discussie over het uitwijzingsbeleid wordt over contingenten en cijfers gesproken, over C-130's. Moeten er eventueel 3 000 worden uitgewezen, mijnheer Coveliers? Dit is op een verfoeilijke wijze debatteren, het soort debat dat door sommige anderen wordt gevoerd. Het doet denken aan de deportaties per trein, toen mensen werden opgesloten en weggevoerd. Het discours dat het Vlaams Blok daaromtrent voert, is verwerpelijk en mag niet door anderen worden overgenomen. Het gaat nog altijd om mensen. Deze problemen laten zich niet uitdrukken in ongenuanceerde demagogische uitspraken die bulken van onverdraagzaamheid. Met deze regularisatiecampagne moeten mensen die reeds jaren hier verblijven, uitgeprocedeerd zijn of nog niet teruggewezen, de kans krijgen zich definitief te vestigen zonder bevreesd te zijn te worden opgepakt door politie of rijkswacht omdat ze illegaal zijn. Op die manier worden ze niet meer verplicht in het zwart te werken, of onder te duiken op een vluchtadres en wordt vermeden dat een aantal onder hen in de criminaliteit of in de prostitutie terechtkomt. Men vraagt, mijnheer De Man, welke de kostprijs is van deze regularisatie. Is het wel zo dat deze operatie de Staat veel zal kosten? Zal het geen return opleveren wanneer al deze illegalen vandaag kunnen worden ingeschakeld in het sociaal en economisch leven van dit land? Wij moeten dit positief benaderen, zoals ook blijkt uit een artikel in Trends van 23 september 1999. Men heeft het daarin over een gelijkaardige situatie in de Amerikaanse stad Utica. Ik lees enkele passages. De burgemeester van Utica, de heer Hanna, verwelkomt vluchtelingen met open armen. Hij zegt: Meer immigranten zorgen voor meer vitaliteit en economische groei. Werk is het belangrijkste middel tot integratie, zegt de directeur van het centrum voor de vluchtelingen. De immigranten kosten de stad, algemeen bekeken, geen frank. Ze nemen geen jobs of belastinggeld af, nee, ze scheppen jobs, beginnen een fastfood of een winkeltje en betalen belastingen . Mijnheer Laeremans, u zult mij goed hebben gehoord toen ik pleitte voor een duidelijke stop. Uw betoog dat regularisatie het land veel zal kosten, stuit bij mij echter op ongeloof. De illegalen die zullen worden geregulariseerd zullen uiteindelijk ook een meerwaarde betekenen en niet louter kosten betekenen voor dit land.
Translated text
Mr. Speaker, I do not want to comment on whether the influx of migrants we face today is due solely to the ruling made by the Minister on this subject. I only talked about the procedure that remained the same for years. Why was Mr. De Crem’s bill aimed at changing the procedure on asylum policy not discussed during the previous legislature? Today’s situation indicates a collective responsibility. We want to work constructively to find a solution to this problem. We agree to a revision of the procedure. This means that the services are being reorganized and that work is being done to speed up the handling of the files. But everything must take place within the framework of the Geneva Convention, respecting the rights of defence. A proper asylum policy also means a proper expulsion policy. In the past, too much has gone wrong. Anyone who has been prosecuted and does not qualify for the status of political refugee must be returned. Asylum policy is not possible. Two conditions must be met. First, the person who has been prosecuted must be returned in a safe manner. This condition is stipulated in the Geneva Convention. A person shall not be returned if this cannot be done in a safe manner. Second, the refusal must be conducted in a humane manner. In the discussion of the expulsion policy, we talk about contingents and numbers, about C-130s. Should 3 000 be deported, Mr. Coveliers? This is debating in a disgusting way, the kind of debate that is conducted by some others. It reminds of the deportations by train, when people were imprisoned and taken away. The discourse of the Flemish Bloc on this subject is repugnant and should not be taken over by others. It is still about people. These problems cannot be expressed in unnuanced demagogical statements that bulk intolerance. With this regularization campaign, people who have been staying here for years, have been prosecuted or have not yet been returned, should have the chance to settle permanently without fear of being arrested by police or national guards because they are illegal. In this way, they are no longer required to work in the black, or to dive under a flight address, and it is avoided that some of them end up in crime or prostitution. One asks, Mr. De Man, what is the cost of this regularization. Will this operation cost the state a lot? Will it not yield a return if all these illegals can be engaged today in the social and economic life of this country? We must approach this positively, as is also shown in an article in Trends of 23 September 1999. There is a similar situation in the US city of Utica. I read a few passages. Utica Mayor Hanna welcomes refugees with open arms. He says: More immigrants provide more vitality and economic growth. Work is the main means of integration, says the director of the refugee center. The immigrants cost the city, generally seen, no franc. They don’t take jobs or tax money, no, they create jobs, start a fast food or a store and pay taxes. Mr. Laeremans, you will have heard me well when I called for a clear stop. Your argument that regularization will cost the country a lot, however, strikes me with unbelief. The illegals that will be regulated will ultimately also bring added value and not merely cost to this country.
#10
Official text
De heer Bart Laeremans heeft het woord.
Translated text
Mr Bart Laeremans has the word.
#11
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer Van Hoorebeke, u hebt het over de Verenigde Staten, maar dat is een typisch immigratieland en daar is de situatie heel anders. In Nederland heeft men hierover reeds een zeer ernstige studie gemaakt en die gaat heel wat dieper dan wat u juist hebt voorgelezen. Daaruit blijkt dat immigratie in haar geheel wel degelijk een grote kostprijs heeft voor heel de samenleving. Ik stel voor dat u eerst die documentatie doorneemt vooraleer boudweg te beweren dat immigratie enkel voordelen heeft. Immigratie houdt ook zeer veel nadelen in, zowel op menselijk als op sociaal vlak, maar ook financieel. Het zijn niet de besten die hierheen komen, niet degenen die onze samenleving dragen en verbeteren, maar zeer dikwijls mensen die niet zinnens zijn onze economie te ondersteunen.
Translated text
Mr. President, Mr. Van Hoorebeke, you are talking about the United States, but that is a typical immigration country and there the situation is very different. In the Netherlands, a very serious study has already been done on this subject and it goes much deeper than what you have just read. This shows that immigration as a whole has a huge cost for society as a whole. I suggest that you first go through that documentation before arguing that immigration has only benefits. Immigration also brings with it many disadvantages, both human and social, but also financially. It is not the best who come here, not those who carry and improve our society, but very often people who are not willing to support our economy.
#12
Official text
De heer Karel Van Hoorebeke heeft het woord.
Translated text
Mr Karel Van Hoorebeke has the word.
#13
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer Laeremans, ik wil daarop niet ingaan. U benadert de problematiek vanuit een negatieve instelling. Ik heb alleen willen aanhalen dat ook een positieve benadering mogelijk is en ik wil met u hierover geen discussie voeren. Als wij deze regularisatiecampagne steunen, gaat dat in onze visie ook gepaard met integratieplicht en integratienoodzaak. Dit gebeurt via werk, via de taal zoals vermeld door de heer Van Peel, en via kennis van onze wetten. Hierop ga ik niet dieper in. Als ons amendement terug ter sprake zal komen, zal mevrouw Van de Casteele het hierover uitgebreid hebben. Het valt wel op dat de integratie-idee of de inburgeringsgedachte zo weinig aan bod komt in dit parlement. Toen over dit onderwerp in de commissie werd gediscussieerd, heb ik hierover niets gehoord van de kant van de VLD. Dat verbaast mij. Immers, in het Vlaams regeerakkoord wordt hieraan een belangrijke paragraaf gewijd. U vindt die terug op bladzijde 25 van dat regeerakkoord. Ik zou het gewaardeerd hebben moest er vanuit de Vlaamse meerderheidsfracties wat meer ondersteuning zijn gekomen voor ons wetsvoorstel, waarmee in belangrijke mate de integratieplicht kan worden opgelegd. Mijnheer Van Peel, u hebt gesproken over integratie en daarvoor de nodige amendementen ingediend, maar eigenlijk hebt u onze ideeën daarover overgenomen. Reeds maanden geleden, nog tijdens de vorige legislatuur, hebben wij hiervoor een wetsvoorstel ingediend. Dat werd niet besproken omdat de toenmalige meerderheid niet wilde dat het hier in de Kamer werd behandeld. Ik ben blij u vandaag die integratiegedachte te horen verkondigen. Dit is een steun voor ons, maar u had beter gezegd dat u, wat dat betreft, uw ideeën hebt gehaald bij ons wetsvoorstel. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, wij staan positief tegenover de regularisatiecampagne die zal worden georganiseerd. Wij leggen er de nadruk op dat dit een eenmalige regularisatie moet zijn en dat alle maatregelen en middelen moeten worden aangewend om te vermijden dat wij binnen een aantal jaren tot een nieuwe regularisatie moeten overgaan. Wij staan, zoals ik reeds zei, positief tegenover dit ontwerp, maar aangezien het te weinig tegemoet komt aan onze integratiegedachte zullen wij een aantal amendementen, die wij reeds hebben ingediend in de commissie, opnieuw indienen in deze plenaire vergadering, in de hoop dat wij via deze gedachtewisseling nog verder zullen komen in het vinden van een evenwicht tussen de diverse belangen die hier op het spel staan.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Laeremans, I do not want to comment on this. You approach the problem from a negative setting. I just wanted to point out that a positive approach is also possible and I do not want to discuss this with you. If we support this regularization campaign, in our vision, this is also accompanied by integration obligation and integration cause. This is done through work, through the language as mentioned by Mr. Van Peel, and through knowledge of our laws. I will not go deeper into this. If our amendment comes back, Mrs Van de Casteele will have extended the discussion on this subject. It is obvious that the idea of integration or the idea of citizenship is so little discussed in this parliament. When this topic was discussed in the committee, I heard nothing about it from the VLD side. That surprises me. After all, in the Flemish Government Agreement, an important paragraph is devoted to this. You will find it back on page 25 of that government agreement. I would have appreciated that some more support had come from the Flemish majority factions for our bill, which can significantly impose the integration obligation. Mr. Van Peel, you talked about integration and submitted the necessary amendments, but you actually took over our ideas about it. A few months ago, during the previous legislature, we submitted a bill for this. That was not discussed because the then majority did not want it to be dealt with here in the Chamber. I am pleased to hear you announce this idea of integration today. This is a support for us, but you would have better said that, in that regard, you have taken your ideas into our bill. Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, we are positive about the regularization campaign that will be organized. We emphasize that this must be a one-time regularization and that all measures and means must be used to avoid having to move to a new regularization within a few years. We are, as I have already said, positive about this draft, but as it is not sufficiently consistent with our idea of integration, we will submit a number of amendments, which we have already submitted in the committee, again in this plenary session, hoping that through this exchange of ideas we will go even further in finding a balance between the various interests that are at stake here.
#14
Official text
De heer Willy Cortois heeft het woord.
Translated text
Mr Willy Cortois has the word.
#15
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, ik had een tekst voorbereid, maar ik wens toch even zeer vriendschappelijk te reageren op de uiteenzetting van de heer Van Hoorebeke. Mijnheer Van Hoorebeke, het debat van vanmiddag wordt er niet gemakkelijker op als men de termen asielzoekers, migranten en mensen zonder papieren voortdurend door elkaar gebruikt. Laten wij proberen het debat op een rustige manier te voeren en op een zakelijke manier te bepalen waarover het vandaag in wezen gaat. Dit wetsontwerp behandelt de mensen zonder papieren. Ik geef toe dat de andere problemen deel uitmaken van een globale context, maar ik herhaal dat wij ons vandaag als parlement moeten beperken tot een wetsontwerp houdende de regularisatie van mensen zonder papieren. Welke conclusies men daaraan moet koppelen in verband met migratie- en vluchtelingenbeleid is thans niet aan de orde, al wil ik zeer graag toegeven dat het ene met het andere te maken heeft. Mevrouw Van de Casteele, mijnheer Van Peel, ik twijfel er niet aan dat u een politieke en maatschappelijke oplossing wenst te zoeken voor deze problemen, zodat tot elke prijs wordt vermeden dat bepaalde mensen, zoals gezegd, een door haat en nijd ingegeven, passioneel en maatschappelijk ongezond debat uitlokken, waardoor alles wat in dit land misgaat en nog zal misgaan in de schoenen van één categorie van burgers wordt geschoven. Mijnheer De Man, ik neem aan dat u deze mening niet deelt, maar ik doe terzake een beroep op de meer redelijke democratische krachten in het parlement. Ik wens niet te provoceren; ik wens rustig mijn mening te zeggen en u zult straks de gelegenheid krijgen om uw mening te verkondigen. Wij hebben er, als democratische partijen, belang bij de zaken één voor één op een redelijke, ernstige, menselijke manier op te lossen, rekening houdend met de belangen van de betrokkenen en uiteraard ook rekening houdend met de belangen van onze eigen samenleving. Mijnheer de voorzitter, de VLD kan haar instemming betuigen met dit wetsontwerp. Uiteraard beseffen wij ook dat de situatie waarin wij vandaag zijn beland het gevolg is van een non-beleid. Mijnheer Van Peel, ik wil er zelfs geen partijpolitieke kwestie van maken, want het was de hele vorige regering die hierbij betrokken was. Bovendien besef ik dat het op maatschappelijk vlak geen gemakkelijke zaak is. Wij hebben een gedeelde verantwoordelijkheid. Er moet aan die situatie evenwel een einde worden gesteld door een snelle ingreep. Ook u hebt gezegd dat wij de abces die in deze samenleving aanwezig is, moeten wegnemen. Iedereen is het daarover eens. De schuld ligt niet enkel bij de federale overheid maar ook op Europees vlak. Velen onder u zijn voorstander van minder Belgische Staat en meer bevoegdheid voor gewesten en gemeenschappen en voor Europa. Als men de Belgische Staat uitholt zal men natuurlijk een aantal instrumenten die nodig zijn om een bepaald beleid te voeren moeten prijsgeven en doorverwijzen naar Europa. Mijnheer de minister, wat dit ontwerp betreft, wensen wij drie duidelijke krachtlijnen te beklemtonen. Ten eerste, de procedure die hier vandaag wordt besproken ten aanzien van mensen zonder papieren is noodzakelijk maar slechts eenmalig. Dit houdt in dat deze wet alleen van toepassing kan zijn op de binnen de drie weken na publicatie van de wet ingediende regularisatieaanvragen. Het element van de tijdslimiet is in de wet ingeschreven. Mijnheer Van Peel, het is niet zo belangrijk dat het een eenmalige regeling is, maar wel dat het geen permanent systeem mag worden. Ten tweede, wij hebben duidelijk aangegeven - en de minister heeft dat bevestigd - dat de aanvraag tot regularisatie onder geen enkel beding enig recht op maatschappelijke bijkomende of nieuwe dienstverlening inhoudt.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, I had prepared a text, but I would like to respond just as friendlyly to Mr. Van Hoorebeke’s presentation. Mr. Van Hoorebeke, the debate of this afternoon will not be easier if the terms asylum seekers, migrants and people without papers are constantly confused. Let us try to conduct the debate in a quiet way and to determine in a business way what is essentially the subject of today. This bill deals with people without papers. I admit that the other problems are part of a global context, but I repeat that today we as parliament should limit ourselves to a bill concerning the regularization of people without papers. What conclusions should be linked to this in the context of migration and refugee policy is not currently discussed, although I would very much like to admit that one has to do with the other. Mrs. Van de Casteele, Mr. Van Peel, I have no doubt that you wish to find a political and social solution to these problems, so that at all costs it is avoided that certain people, as we have said, trigger a hatred and envy-induced, passionate and socially unhealthy debate, thus putting everything that goes wrong in this country and will still go wrong in the shoes of one category of citizens. Mr. De Man, I assume that you do not share this opinion, but I appeal to the more reasonable democratic forces in parliament. I do not wish to provoke; I wish to calmly express my opinion and you will soon have the opportunity to proclaim your opinion. We, as democratic parties, have an interest in solving the affairs one by one in a reasonable, serious, human way, taking into account the interests of those involved and of course also taking into account the interests of our own society. Mr. Speaker, the VLD can express its consent to this bill. Of course, we also realize that the situation we are in today is the result of non-politics. Mr. Van Peel, I don’t even want to make it a party-political issue, because it was the entire previous government involved in this. In addition, I realize that it is not an easy thing on a social level. We have a shared responsibility. However, this situation needs to be stopped by rapid intervention. You also said that we must remove the abscess that is present in this society. Everyone agrees on this. The debt lies not only on the federal government, but also on the European level. Many of you are in favor of less Belgian State and more competence for regions and communities and for Europe. If one takes out the Belgian State, one will of course have to give out a number of instruments necessary to carry out a particular policy and refer to Europe. Mr. Minister, as regards this draft, we would like to highlight three clear strength lines. First, the procedure discussed here today with respect to people without papers is necessary but only once. This means that this law can only apply to regulation applications submitted within three weeks of the publication of the law. The element of the time limit is recorded in the law. Mr. Van Peel, it is not so important that it is a one-off arrangement, but rather that it should not become a permanent system. Second, we have clearly stated — and the Minister has confirmed that — that the application for regularization does not under any circumstances entail any right to additional or new social services.
#16
Official text
Mijnheer Cortois, u spreekt over het verlenen van een eventuele tijdelijke verblijfsvergunning, of heb ik u verkeerd begrepen?
Translated text
Mr Cortois, you are talking about granting a temporary residence permit, or have I misunderstood you?
#17
Official text
U hebt mij verkeerd begrepen. Als men de wet aandachtig leest, merkt men dat het een eenmalige beweging is, die ook in de tijd is gelimiteerd.
Translated text
You misunderstood me. If one reads the law carefully, one notices that it is a one-off movement, which is also limited in time.
#18
Official text
Op dit vlak heeft uw partijvoorzitter het spel eigenlijk niet eerlijk gespeeld. Hij heeft de CVP aangewreven dat zij in een permanente bijzondere procedure voorzag. Ondertussen heeft onze fractievoorzitter aangetoond dat dit helemaal niet het geval is. U vergeet evenwel te vermelden dat de VLD ondertussen het artikel 9 van de wet van 1980 onverkort laat bestaan, zonder voorwaarden te formuleren en zonder daaraan procedureregels te verbinden, wat de eis is van de CVP.
Translated text
At this point, your party chairman did not actually play the game fairly. He complained to the CVP that it provided for a permanent special procedure. Meanwhile, our group chairman has shown that this is not the case at all. However, you forget to point out that, in the meantime, the VLD keeps the article 9 of the Act of 1980 intact, without formulating conditions and without binding on it procedural rules, which is the requirement of the CVP.
#19
Official text
In de commissie werd door de antwoorden van de minister duidelijk gemaakt in welke mate de wet van 1980 van toepassing blijft. Wat de uitspraak van de heer Van Peel betreft, hebben wij niet de eerste correctie aangebracht. Een van uw collega's, de heer De Crem, voelde zich genoodzaakt om te zeggen dat de uitspraak van de heer Van Peel eigenlijk niet weergaf wat de CVP dacht. De uitschuiver kwam niet van de VLD. Het is niet de VLD die een bananenschil onder de voeten van de heer Van Peel legde; in dat opzicht vergist hij zich, wat niet de eerste keer is en evenmin de laatste keer zal zijn, maar dat maakt deel uit van de kwaliteiten en de gebreken van elk individu.
Translated text
In the committee, the Minister’s answers made clear to what extent the 1980 law remains applicable. As regards the judgment of Mr. Van Peel, we did not make the first correction. One of your colleagues, Mr. De Crem, felt compelled to say that Mr. Van Peel’s ruling did not actually reflect what the CVP thought. The scooter did not come from the VLD. It is not the VLD that laid a banana shell under the feet of Mr. Van Peel; in that regard he is mistaken, which is not the first time and will not be the last time, but that is part of the qualities and flaws of each individual.
#20
Official text
Mijnheer Cortois, thans voert men een massale eenmalige regularisatie uit, maar de mogelijkheden van de wet van 1980 blijven bestaan. Wij wijzen de massale eenmalige regularisatie af omdat er onvermijdelijk nog andere zullen volgen, zoals in het buitenland. Het is het permanent bestaande systeem bepaald in de wet van 1980 dat via strenge en duidelijke criteria wordt doorgevoerd. Ik heb die criteria verduidelijkt. Uw voorzitter schetste een verkeerd beeld, in die zin dat wij zouden pleiten voor permanent massale regularisatie; met andere woorden wat u thans wilt doorvoeren, maar dan permanent. Dat vergiftigde het debat. Over het naast elkaar laten bestaan enerzijds van de operatie die men thans wil doorvoeren en, anderzijds, van de bepalingen van de wet van 1980, maakt u zich blijkbaar ongerust en kan de minister ons niet geruststellen, al komt dat misschien nog. Momenteel lopen de twee systemen naast elkaar.
Translated text
Mr. Cortois, a massive one-off regularization is currently being carried out, but the possibilities of the 1980 law remain. We reject the massive one-time regularization because there will inevitably follow others, like abroad. It is the permanently existing system defined in the 1980 Act that is implemented through strict and clear criteria. I have clarified those criteria. Your chairman sketched a wrong picture, in the sense that we would advocate permanent mass regularization; in other words, what you want to accomplish now, but then permanently. This poisoned the debate. You are apparently concerned about the coexistence, on the one hand, of the operation that is now being carried out and, on the other hand, of the provisions of the law of 1980, and the minister cannot reassure us, even if it may still be. Currently, the two systems are running side by side.
#21
Official text
Mijnheer Van Peel, ik hoef de heer De Gucht niet te verdedigen; hij werd op een democratische manier tot voorzitter van onze fractie verkozen. Ik meen echter dat de CVP niet erg gelukkig was met de manier waarop u de zaken voorstelde, hetgeen misschien aanleiding gaf tot een bepaalde beeldvorming. Wij leven in een maatschappij waarin het beeld zeer belangrijk is; zei u dat daarnet zelf niet toen u op de tribune stond? Ten gronde heb ik uw correctie inmiddels wel begrepen. Collega's, men kan niet om de vaststelling heen dat het aantal vluchtelingen de voorbije jaren toeneemt en dat de oorzaak hiervan in de eerste plaats ligt in de schending van mensenrechten en in het voortduren van gewapende conflicten over de hele wereld. De VLD is van oordeel dat niet alleen ons land - wij zijn te klein om veel invloed uit te oefenen - maar heel Europa een actief beleid moet voeren inzake mensenrechten. Dat is van fundamenteel belang en overschrijdt het debat over de regularisatie van de asielzoekers. Dat in bepaalde landen de mensenrechten met voeten worden getreden, geeft uiteraard aanleiding tot de vorming van een mensenstroom die zich naar andere landen begeeft om er - terecht - om asiel te vragen. België en heel Europa hebben er alle belang bij de mensenrechten, waar ook ter wereld, actief te verdedigen. In persoonlijke naam en als liberaal wens ik hieraan toe te voegen dat ik erg veel belang hecht aan een actieve politieke rol op het vlak van de mensenrechten, maar dat zulks enige afstand inhoudt met banden die voortspruiten uit politieke of militaire bondgenootschappen of uit handelsbetrekkingen. Ik denk dat de aanzet tot dit debat in de Kamer is gegeven en dat de liberalen hieraan in de toekomst zullen meewerken. Een van de oplossingen - en ik weet dat u zult verwijzen naar Turkije - zou zijn dat we overal ter wereld zouden kunnen rekenen op eerbiediging van de mensenrechten. Tot zover mijn tussenkomst op dit vlak. Ik onderschrijf de mening van de heer Van Peel wanneer hij zegt dat we het onderscheid tussen arm en rijk zouden moeten kunnen afzwakken. Dit zou inderdaad het aantal economische vluchtelingen drastisch doen verminderen. Eerlijkheidshalve moeten wij erkennen dat wij deze problematiek als land en vanuit dit parlement slechts in beperkte mate kunnen beïnvloeden. Voorts wil ik erop wijzen dat de stroom van asielzoekers die niet onder dreiging van oorlog naar hier komen, maar wel om een beter leven te leiden, geen reden mogen vormen om het begrip asielzoeker verder te laten uithollen. Dit is namelijk de hoop van het Vlaams Blok. In de commissie zeggen zij namelijk dat zij er geen bezwaar tegen hebben dat echte vluchtelingen zich in dit land komen vestigen en dat België zijn klassieke rol van pays d'acceuil zou blijven vervullen. Iedereen is het hierover eens. Het is dus onze plicht dat het begrip asielzoeker niet wordt ondergraven door mensen die niet aan de norm beantwoorden en toch via dit systeem hun weg in ons land vinden. Bij de publieke opinie - die in wezen dezelfde mening is toegedaan en de echte vluchtelingen wil helpen - rijst dan immers twijfel en ontstaat een negatieve reactie tegenover de begrippen vluchteling en asielzoeker. Als we strenger, rechtvaardiger en efficiënter optreden is dat niet om de onterechte asielzoekers als mens af te wijzen, maar om de mensenrechten en diegenen die echt in nood zijn in dit land een onthaal te geven dat een beschaafd land waardig is. Streng optreden moet in een aantal gevallen positief worden opgevat en het past in onze visie op dit probleem.
Translated text
Mr. Van Peel, I do not have to defend Mr. De Gucht; he was democratically elected as the chairman of our group. However, I think that the CVP was not very happy with the way you presented things, which may have given rise to a certain imagery. We live in a society where the image is very important; did you not say that yourself when you stood on the tribune? I have already understood your correction. Colleagues, we cannot ignore the conclusion that the number of refugees has increased in recent years and that the cause of this is primarily in the violations of human rights and in the continuation of armed conflicts around the world. The VLD is of the opinion that not only our country – we are too small to exert a lot of influence – but the whole of Europe must pursue an active human rights policy. This is of fundamental importance and goes beyond the debate on the regularization of asylum seekers. The fact that in certain countries human rights are undermined, of course, gives rise to the formation of a stream of people who go to other countries to seek asylum there – rightly. Belgium and all of Europe have every interest in actively defending human rights, wherever in the world. In my personal name and as a liberal, I would like to add that I attach great importance to an active political role in the field of human rights, but that such a certain distance involves ties arising from political or military alliances or from trade relations. I think that this debate has been initiated in the House and that the liberals will cooperate with it in the future. One of the solutions – and I know you will refer to Turkey – would be that we could count on respect for human rights everywhere in the world. As far as my intervention in this area. I agree with Mr. Van Peel’s view when he says that we should be able to weaken the distinction between rich and poor. This would dramatically reduce the number of economic refugees. To be honest, we must recognize that we as a country and from this parliament can only influence this issue to a limited extent. Furthermore, I would like to point out that the influx of asylum seekers who come here not under the threat of war, but in order to live a better life, should not constitute a reason for the notion of asylum seekers to be further exhausted. This is the hope of the Flemish Bloc. In the committee, they say that they have no objection to the fact that real refugees will settle in this country and that Belgium would continue to fulfill its classic role of pays d'acceuil. Everyone agrees on this. So it is our duty that the concept of asylum seeker is not undermined by people who do not meet the norm and yet find their way in our country through this system. In the public opinion – which is essentially of the same opinion and wants to help the real refugees – there is doubt and a negative reaction to the concepts of refugee and asylum seeker. If we act more strictly, fairly and efficiently, it is not to reject the unjust asylum seekers as human beings, but to give the human rights and those who are truly in need in this country a welcome that a civilized country is worthy. Strict action should be positively perceived in a number of cases and it fits in our vision of this problem.
#22
Official text
De heer Marc Van Peel heeft het woord.
Translated text
Mr Marc Van Peel has the word.
#23
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik ga akkoord met het standpunt van de heer Cortois dat een echte asielprocedure slechts in stand kan worden gehouden met een streng beleid. Het uitwijzingsbeleid maakt echter deel uit van het asielbeleid. Op 24 oktober 1999 heeft de heer De Gucht verklaard dat de VLD het voorliggende ontwerp slechts zal goedkeuren als is gebleken dat het uitwijzingsbeleid effectief tot uitwijzingen heeft geleid.
Translated text
Mr. President, I agree with Mr. Cortois’s view that a genuine asylum procedure can only be ⁇ ined by a strict policy. However, the deportation policy is part of the asylum policy. On 24 October 1999, Mr. De Gucht stated that the VLD will only approve the draft in question if it has been proven that the expulsion policy has effectively led to expulsions.
#24
Official text
De heer Willy Cortois heeft het woord.
Translated text
Mr Willy Cortois has the word.
#25
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik antwoord met een tegenvraag.
Translated text
I answer with a question.
#26
Official text
Mijnheer Cortois, u moet de zaken niet op hun kop zetten. Niet de CVP maar uw voorzitter heeft deze verklaring afgelegd.
Translated text
Mr. Cortois, you should not put things on their heads. Not the CVP but your chairman made this statement.
#27
Official text
Mijnheer Van Peel, ik stel vast dat u een fervent aanhanger van de heer De Gucht bent. Ik had erop kunnen wijzen dat de vorige regeringen er niets van gebakken hebben. Ik had erop kunnen wijzen dat de wet van 1980 omwille van allerlei elementen gefaald heeft. Op dit ogenblik is iedereen het er echter over eens dat de toestand onhoudbaar is. De huidige initiatieven van de regering inzake asielbeleid geven, mijns inziens, meer blijk van een coherent en toekomstgericht maatschappelijk beleid dan dat van de vorige regeringen. Een asielbeleid en een regularisatiebeleid voor de mensen zonder papieren kan slechts op steun van de publieke opinie rekenen op voorwaarde dat de regering eveneens werk maakt van een efficiënt verwijderingsbeleid. Ik herinner u aan een uitspraak van voormalig eerste minister Dehaene dat men de tijd als beoordelingsfactor moet laten spelen. De VLD wil dit beleid een faire kans geven. Mijnheer de minister, de VLD dringt erop aan dat het parlement geregeld wordt ingelicht zodat het gevoerde beleid kan worden geëvalueerd. Ik wens me niet vast te pinnen op een precies aantal uitwijzingen. Na zes maanden zullen we kunnen vaststellen of het huidige ontwerp inzake regularisatie een succes is geweest. Ik kan mij daarover op dit ogenblik niet uitspreken. Ik zeg alleen dat deze regering en dit beleid een faire kans verdienen. De VLD-fractie in dit parlement is bereid deze faire kans te geven. We zullen het wetsontwerp dus zonder aarzelen goedkeuren.
Translated text
Mr. Van Peel, I confirm that you are a fervent supporter of Mr. De Gucht. I could have pointed out that the previous governments have done nothing of this. I could have pointed out that the 1980 law failed because of various elements. At the moment, however, everyone agrees that the situation is unsustainable. The government’s current initiatives on asylum policy, in my opinion, demonstrate more of a coherent and forward-looking civil society policy than those of previous governments. An asylum policy and a regularization policy for the paperless can only rely on the support of the public opinion on the condition that the government also works on an efficient removal policy. I remind you of a statement by former Prime Minister Dehaene that time should be played as a judgment factor. The VLD wants to give this policy a fair opportunity. Mr. Minister, the VLD urges that Parliament be regularly informed so that the policies undertaken can be evaluated. I don’t want to get stuck on an exact number of expulsions. After six months, we will be able to determine whether the current draft on regularization has been successful. I cannot comment on this at the moment. I only say that this government and this policy deserve a fair opportunity. The VLD group in this parliament is prepared to give this fair opportunity. We will approve the bill without hesitation.
#28
Official text
De heer Marc Van Peel heeft het woord.
Translated text
Mr Marc Van Peel has the word.
#29
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik ben niet degene die voortdurend in het openbaar die koppeling heeft gemaakt. VLD-leiders hebben dit gedaan. Natuurlijk heeft de heer Cortois het recht om in een parlementair debat zijn mening te geven. Ik stel alleen vast dat wat hij nu beweert heel wat verschilt van de verklaringen die VLD-voormannen in de Vlaamse media hebben afgelegd. Ik meen dat dit een correcte feitelijke vaststelling is.
Translated text
Mr. Speaker, I am not the one who has constantly made the link in public. The VLD leaders did this. Of course, Mr. Cortois has the right to express his opinion in a parliamentary debate. I only note that what he now claims is very different from the statements made by VLD leaders in the Flemish media. I think this is a correct factual determination.
#30
Official text
De heer Willy Cortois heeft het woord.
Translated text
Mr Willy Cortois has the word.
#31
Official text
Mijnheer de voorzitter, de heer Van Peel heeft er reeds herhaalde malen op gewezen dat we in een beeldmaatschappij leven. Er wordt dus een aantal beweringen, die ongetwijfeld zijn gemaakt, uit hun juiste context gerukt. Vandaag wordt in het parlement over deze kwestie gedebatteerd. De VLD-fractie zegt zonder aarzelen dat ze het wetsontwerp een faire kans wil geven, hetgeen bij de stemming zal blijken.
Translated text
Mr. Van Peel has repeatedly pointed out that we live in an image society. Therefore, a number of claims, which are undoubtedly made, are pulled out of their proper context. This issue is being debated in Parliament today. The VLD group says without hesitation that it wants to give the bill a fair chance, which will be shown in the vote.
#32
Official text
La parole est à Mme Géraldine PelzerSalandra.
Translated text
The floor is yielded to Mrs Géraldine PelzerSalandra.
#33
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, aujourd'hui, nous allons finaliser notre discussion sur un projet particulièrement cher aux écologistes, puisqu'il s'agit du projet de loi visant la régularisation de certaines catégories d'étrangers séjournant sur notre territoire. Depuis de nombreuses années, les écologistes soutiennent qu'il faut avoir le courage de prendre en considération la problématique des clandestins et des demandeurs d'asile et ce, en légiférant sur la question. Nous sommes heureux de constater que ce gouvernement a décidé de prendre ses responsabilités afin d'apporter des réponses globales à un phénomène qui, s'il est occulté, peut contribuer à une atmosphère ambiante de racisme, racisme que les écologistes ont toujours combattu. En effet, d'aucuns ont tenté de faire croire que les étrangers vivant sur notre territoire étaient tous des profiteurs du système de sécurité sociale. Régulièrement, des voix s'élèvent également pour dire que la Belgique ne peut quand même pas accueillir toute la misère du monde. Nous en sommes tout à fait conscients et nous n'avons jamais demandé ce genre de chose. Cependant, nous pensons qu'il est temps de relativiser l'ampleur du phénomène du flux migratoire et des demandes d'asile dont la Belgique fait l'objet. En effet, j'aimerais rappeler, monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, que ces derniers mois, le pays le plus pauvre d'Europe, en l'occurrence l'Albanie, a connu un afflux de plus d'un million de réfugiés. A titre de comparaison, la Belgique accueille quelque dizaines de milliers de demandeurs d'asile. Pourtant, notre pays est loin d'être le plus pauvre d'Europe. En effet, son produit intérieur brut par habitant est un des plus élevés de l'Europe des Quinze, devancé par le Luxembourg, mais suivi par l'Allemagne, la France ou l'Autriche. Au vu de tels éléments, il nous paraît inconcevable que l'on puisse encore dire que notre pays ne peut faire face à une opération unique de régularisation, telle qu'elle nous est proposée actuellement. Aujourd'hui, nous pouvons affirmer que nous sommes globalement satisfaits du résultat même s'il n'est pas parfait. Il représente cependant incontestablement une avancée manifeste pour la reconnaissance des droits des étrangers dans notre pays. A l'inverse de croyances dépassées, il faut savoir que la majorité des demandeurs vivant dans notre pays sont dans la clandestinité. Ils ne peuvent donc se prévaloir d'aucune forme d'aide ou de reconnaissance sociale. La plupart sont sur le territoire belge depuis de nombreuses années, y travaillent - en noir, évidemment, faute de pouvoir être déclarés -, y ont des attaches sociales durables et ont des enfants scolarisés. Ces personnes sont donc loin d'être des profiteurs, mais sont en fait victimes d'un système qui ne leur permet pas de faire valoir leurs droits et devoirs de citoyens. Il serait hypocrite de nier ces réalités et de ne pas permettre à ces gens de retrouver le respect et la dignité humaine auxquels ils ont droit. Le gouvernement a défini sa politique d'asile en la basant sur trois piliers étroitement liés. Le premier se fonde sur une politique d'asile rapide et transparente qui respecte les droits de la défense. Il est évident que les personnes pouvant se prévaloir d'un statut de réfugié sur la base de la Convention de Genève, doivent pouvoir y accéder dans des délais raisonnables et dans le respect de la dignité humaine à laquelle elles ont droit. Le deuxième pilier de cette politique consiste en une procédure de régularisation de séjour, limitée dans le temps, permettant de régulariser un grand nombre de personnes en situation irrégulière. Le troisième pilier, enfin, se fonde sur des mesures d'éloignement pour tous ceux qui, au terme de la procédure, se sont vu refuser le statut de réfugié ou qui seront découverts en situation illégale sur le territoire du royaume. En tant qu'écologistes, nous pouvons souscrire à une telle option puisque nous avons toujours soutenu qu'une bonne politique d'asile et d'accueil des étrangers sur notre territoire devait être analysée de manière globale. C'est pourquoi nous nous félicitons que parallèlement à la présente loi, le gouvernement mène également d'autres initiatives en matière d'intégration des étrangers. Je vise les centres d'accueils spécifiquement prévus pour les mineurs, ainsi que les mesures mises en oeuvre afin que les mineurs actuellement détenus dans les centres fermés, aient accès à une scolarité dans des conditions normales, beaucoup plus humaines, selon nous, qu'elles ne l'étaient par le passé. Je voudrais à présent aborder les objectifs poursuivis par le gouvernement en décidant cette régularisation. Ils sont multiples, mais nous pouvons principalement en dénombrer trois. Le premier est de mettre fin à la clandestinité, à la précarité sociale et à la marginalité de nombreuses personnes résidant sur notre territoire. Le deuxième est mettre un frein à la traite des êtres humains. Et enfin, permettre à de nombreuses personnes obligées de travailler au noir de trouver un travail dans des conditions décentes. Pour que ces objectifs puissent être atteints, il nous paraît indispensable qu'un fort climat de confiance soit réinstauré entre les autorités et le demandeur. Sans cette confiance, la procédure de régularisation risque d'être un échec et les objectifs poursuivis pourraient ne pas être atteints. Dans le but d'amplifier ce climat de confiance, il nous semble très important que l'arrêté royal définissant les modalités d'application du présent projet de loi prévoie toutes les garanties nécessaires pour créer ce climat de confiance favorable. Nous avons d'ailleurs rec¸u nos apaisements à ce sujet en commission de la part du ministre de l'Intérieur. Quant aux modalités d'application de la loi, il nous semble important, monsieur le ministre, que votre attention se porte tout particulièrement sur la concrétisation de certains points que nous allons développer maintenant. Nous avons longuement débattu en commission du rôle, de l'indépendance et de la composition de la commission de régularisation. Nous avons pu apprendre de votre bouche, monsieur le ministre, que les membres de cette commission seront nommés par le Conseil des ministres. Nous osons croire que le choix des personnes sera fait en fonction de leur objectivité, de leur indépendance et de leurs compétences. Nous désirons insister auprès de M. le ministre sur l'importance de cette indépendance. C'est en effet la qualité des personnes qui composent la commission qui garantit son bon fonctionnement et l'objectivité des avis qu'elle soumettra au ministre. Il faut absolument éviter les dérives qui ont parfois été constatées au sein de l'Office des étrangers. En ce qui concerne le suivi donné aux avis de la commission de régularisation, nous avons été heureux d'apprendre que le ministre suivra généralement ceux-ci. Nous sommes également rassurés en ce qui concerne le respect des droits de la défense, étant donné que les demandeurs seront entendus devant la commission et parce que, dans l'hypothèse où leur dossier serait jugé incomplet par le secrétariat, les personnes seront averties à temps pour faire valoir leurs moyens de défense. En ce qui concerne le recours possible en cas d'avis négatif, le délai d'introduction de ce recours n'est que de trois jours. Fussent-ils ouvrables, ce délai nous semble vraiment trop court. Il ne respecte pas vraiment l'esprit positif dans lequel a été rédigée cette loi. Nous pensons que seules les personnes les mieux entourées pourront réellement faire valoir leurs droits. Par rapport à l'information aux communes, nous désirons rappeler qu'à la suite de l'arrêté royal du 6 octobre dernier, M. le ministre avait fait parvenir à tous les bourgmestres une circulaire explicitant clairement les tâches à accomplir par les communes et la procédure précise à suivre afin de permettre à l'opération de régularisation de se dérouler de la meilleure manière possible. Le ministre nous a heureusement confirmé qu'une telle circulaire sera envoyée à chaque commune dès que la loi sera approuvée, de manière à leur permettre d'organiser au mieux l'accueil des demandeurs. Cependant, certains problèmes ne peuvent être réglés par le biais de cette circulaire. Nous pensons que dans certaines grandes villes, comme Liège, Gand, Bruxelles ou Anvers, le personnel communal risque d'être débordé par l'afflux des demandes. C'est pourquoi nous insistons pour que des moyens financiers substantiels soient dégagés à l'intention de ces communes. Je voudrais rappeler que la réussite de cette opération dépend en grande partie de la bonne collaboration des communes. Il est donc important de veiller à leur donner les moyens de faire leur travail dans des conditions acceptables. Nous rappelons au ministre qu'il s'est engagé en commission à dégager ces moyens. Bien que le projet de loi ne fasse pas explicitement référence à certaines personnes détenues dans les centres fermés et pouvant faire l'objet d'une régularisation, nous sommes heureux d'avoir entendu le ministre s'engager à faire parvenir une circulaire très claire aux centres fermés. Celle-ci aura pour objectif de s'assurer que toutes les informations nécessaires seront transmises aux personnes qui y sont détenues, afin de leur permettre d'introduire leur dossier dans de bonnes conditions et de bénéficier ainsi de la procédure de régularisation. Nous nous permettons d'insister sur l'aspect positif de cette mesure, qui prévoit non seulement que les personnes détenues dans les centres fermés pourront introduire un dossier dans de bonnes conditions, mais également et nous insistons particulièrement sur ce point - qu'il est prévu que ces personnes soient relâchées puisqu'elles ne peuvent être détenues qu'en vue de leur éloignement. C'est effectivement un aspect positif important, même si nous tenons à rappeler l'opposition fondamentale d'Ecolo à l'existence même de ces centres et aux conditions souvent pénibles dans lesquelles des personnes en attente d'une décision doivent y vivre. Même si de récentes mesures visant à humaniser quelque peu ces conditions ont été prises, permettant notamment aux mineurs de suivre une scolarité à l'extérieur de ces centres fermés, nous pensons cependant que cette situation ne devrait pas perdurer. Je ne reprendrai pas toutes les remarques émises en commission. Je voudrais simplement insister sur la lecture qu'il faut avoir, notamment par rapport à l'article 2 qui détermine les critères ouvrant la possibilité d'être régularisé. C'est, en effet, dans vos interventions en commission, monsieur le ministre, que l'on retrouve l'esprit de ces critères. Il serait peut-être utile que vos interventions soient intégrées autant que possible dans les arrêtés. Un autre passage qui demande à être précisé plus avant par le biais des arrêtés, est celui de l'âge à partir duquel les mineurs sont considérés comme étant en âge de scolarité. Vous avez, en effet, précisé que l'on doit considérer comme âge de scolarité 2 ans et demi et six ans. Il en va de même pour l'article 9, § 9, qui traite notamment des critères concernant les personnes entrées avec un visa touristique ou une autorisation de séjour pour étudiant et qui résident illégalement depuis plusieurs années en Belgique. Vous avez, en effet, annoncé en commission qu'il fallait faire une lecture logique de cet article et qu'on doit, dès lors, considérer que ces personnes pouvant se prévaloir d'un long séjour et d'attaches sociales durables en Belgique, peuvent donc faire l'objet d'une régularisation. Dans ce cas également, nous pensons que les arrêtés devraient reprendre l'esprit de vos commentaires en commission parce qu'ils donnent à cet arrêté toute la valeur qu'il faut lui accorder. En tout état de cause, nous souhaitons vous recommander la plus grande vigilance sur l'application de ce projet de loi, avec la plus grande humanité possible, particulièrement dans les mesures d'éloignement. Il faut s'assurer que les personnes qui, en bout de procédure, doivent quitter notre pays puissent le faire dans des conditions conformes aux droits de l'homme et à tout le respect auquel elles ont droit. Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, nous vivons un moment important car il n'y a plus eu de régularisation dans notre pays depuis 25 ans. Ce projet de loi sur lequel nous sommes amenés à nous prononcer peut donc être qualifié d'historique. En effet, rares sont les moments où le parlement a l'occasion de se prononcer sur un projet susceptible de rendre leur dignité à des milliers de personnes. Pour toutes ces raisons, le groupe Agalev-Ecolo a décidé d'apporter son soutien à ce projet et vous invite à en faire autant.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, today we will conclude our discussion on a project ⁇ dear to environmentalists, since it is the bill aimed at the regularization of certain categories of foreigners staying on our territory. For many years, environmentalists have argued that it is necessary to have the courage to take into account the problem of clandestines and asylum seekers and that, by legislating on the issue. We are pleased to see that this government has decided to take its responsibilities in order to bring global responses to a phenomenon that, if concealed, can contribute to an ambient atmosphere of racism, racism that environmentalists have always fought. Indeed, some have tried to make believing that all foreigners living in our territory are beneficiaries of the social security system. Regularly, voices also rise to say that Belgium can nevertheless not accommodate all the misery of the world. We are fully aware of this and we have never asked for this kind of thing. However, we think it is time to relativize the extent of the phenomenon of migration flows and asylum applications that Belgium is the subject of. In fact, I would like to recall, Mr. President, Mr. Minister, dear colleagues, that in recent months, the poorest country in Europe, in this case Albania, has experienced an influx of more than one million refugees. For comparison, Belgium welcomes tens of thousands of asylum seekers. However, our country is far from being the poorest in Europe. Indeed, its gross domestic product per capita is one of the highest in Europe of the Fifteen, ahead of Luxembourg, but followed by Germany, France or Austria. In view of such elements, it seems inconceivable to us that we can still say that our country cannot face a single regularization operation, as it is currently proposed to us. Today, we can say that we are generally satisfied with the result even if it is not perfect. However, it unquestionably represents a clear advance for the recognition of the rights of foreigners in our country. Contrary to outdated beliefs, it should be known that the majority of applicants living in our country are in clandestinity. Therefore, they cannot rely on any form of aid or social recognition. Most have been on Belgian territory for many years, work there - in black, of course, because they cannot be declared - there are lasting social attachments and have school children. These people are therefore far from being profiteers, but are in fact victims of a system that does not allow them to assert their rights and duties as citizens. It would be hypocritical to deny these realities and not allow these people to regain the respect and human dignity they are entitled to. The government has defined its asylum policy based on three closely linked pillars. The first is based on a rapid and transparent asylum policy that respects the rights of defence. It is clear that persons who can claim refugee status on the basis of the Geneva Convention must be able to access it within a reasonable period of time and with respect for the human dignity to which they are entitled. The second pillar of this policy consists of a procedure of regularization of residence, limited in time, allowing for regularization of a large number of persons in irregular situation. The third pillar, finally, is based on removal measures for all those who, at the end of the procedure, have been denied refugee status or who will be found illegally in the territory of the kingdom. As environmentalists, we can subscribe to such an option since we have always argued that a good policy of asylum and the reception of foreigners in our territory should be analyzed globally. Therefore, we welcome that in parallel with this law, the government is also conducting other initiatives in the field of integration of foreigners. I am concerned with the adoption centres specifically designed for minors, as well as the measures implemented so that minors currently detained in closed centres have access to school under normal conditions, much more humane, in our opinion, than they were in the past. I would now like to address the objectives pursued by the government by deciding this regularization. They are many, but we can mainly number three. The first is to end clandestinity, social precariousness and the marginalization of many people residing on our territory. The second is to stop the trafficking in human beings. And finally, allowing many people forced to work in the dark to find a job in decent conditions. In order for these objectives to be achieved, we find it essential that a strong confidence climate be restored between the authorities and the applicant. Without this confidence, the regularization process may be a failure and the objectives pursued may not be achieved. In order to strengthen this climate of confidence, it seems to us very important that the Royal Decree defining the modalities of implementation of this bill provides for all the necessary safeguards to create this climate of favorable confidence. We have also received our comforts on this subject in commission from the Minister of the Interior. Regarding the terms of the law, it seems important to us, Mr. Minister, that your attention is especially focused on the realisation of certain points that we are going to develop now. We have long debated in committee on the role, independence and composition of the regulation committee. We have been able to learn from your mouth, Mr. Minister, that the members of this commission will be appointed by the Council of Ministers. We dare to believe that the choice of people will be made based on their objectivity, their independence and their skills. We would like to insist on Mr. The Minister emphasized the importance of this independence. It is in fact the quality of the people who make up the committee that guarantees its proper functioning and the objectivity of the opinions that it will submit to the minister. It is absolutely necessary to avoid the deviations that have sometimes been observed within the Office of Foreigners. Regarding the follow-up to the regulation committee’s opinions, we were pleased to hear that the minister will generally follow them. We are also reassured in respect of the rights of defence, given that applicants will be heard in the committee and because, in the event that their file would be deemed incomplete by the secretariat, the persons will be notified in time to claim their means of defence. As regards the possible appeal in the event of a negative opinion, the time limit for introducing this appeal is only three days. If they were effective, this deadline seems to us really too short. He does not really respect the positive spirit in which this law was written. We believe that only the most well-rounded people can truly assert their rights. In relation to the information to the communes, we would like to remind that following the Royal Decree of 6 October last year, Mr. The Minister had sent to all the mayors a circular clearly explaining the tasks to be accomplished by the municipalities and the precise procedure to be followed in order to allow the regularization operation to be carried out in the best way possible. The Minister thankfully confirmed to us that such a circular will be sent to each municipality as soon as the law is approved, so as to allow them to organize as best as possible the reception of applicants. However, some problems cannot be solved through this circular. We believe that in some major cities, such as Liège, Ghent, Brussels or Antwerp, municipal staff risks being overwhelmed by the influx of requests. Therefore, we insist that substantial financial resources be allocated for these municipalities. I would like to remind you that the success of this operation depends largely on the good collaboration of the municipalities. It is therefore important to ensure that they have the means to do their work under acceptable conditions. We would like to remind the Minister that he has committed himself in committee to unleash these resources. Although the bill does not explicitly refer to certain persons detained in closed centers and may be subject to regularization, we are pleased to have heard the minister commit to deliver a very clear circular to the closed centers. This will aim to ensure that all necessary information will be transmitted to the persons detained there, in order to enable them to enter their files in good conditions and thus benefit from the regularization procedure. We allow ourselves to emphasize the positive aspect of this measure, which provides not only that persons detained in closed centres will be able to enter a file in good conditions, but also and we especially insist on this point - that it is planned that these persons will be released since they can only be detained for the purpose of their removal. This is indeed an important positive aspect, although we would like to recall Ecolo’s fundamental opposition to the very existence of these centres and the often painful conditions in which people waiting for a decision must live there. Even though recent measures aimed at somewhat humanizing these conditions have been taken, allowing in particular minors to attend school outside these closed centres, we believe, however, that this situation should not persist. I will not repeat all the comments made in the committee. I would just like to emphasize the reading that must be done, in particular with regard to Article 2, which determines the criteria opening the possibility of being regularized. It is, indeed, in your speeches in commission, Mr. Minister, that we find the spirit of these criteria. It might be useful that your interventions are integrated as much as possible into the arrests. Another passage that requires to be specified further through the arrests, is that of the age from which minors are considered to be in school age. You have, in fact, specified that the school age should be considered 2 and a half years and 6 years. The same applies to Article 9, § 9, which deals in particular with criteria concerning persons entering with a tourist visa or a student residence permit and who have illegally resided in Belgium for several years. You have, in fact, announced in a committee that a logical reading of this article should be made and that one must, therefore, consider that those persons who can take advantage of a long stay and lasting social attachments in Belgium, can therefore be subject to a regularization. In this case too, we believe that the arrests should take back the spirit of your comments in committee because they give this decision all the value that it should be given. In any case, we would like to recommend you the greatest vigilance on the implementation of this bill, with the greatest possible humanity, especially in the measures of removal. We must ensure that those who, at the end of the procedure, must leave our country can do so in conditions consistent with human rights and with all the respect to which they are entitled. Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, we are living in a significant moment because there has been no more regularization in our country for 25 years. This bill that we are about to vote on can therefore be called historical. Indeed, there are few times when parliament has the opportunity to take a decision on a project that could restore their dignity to thousands of people. For all these reasons, the Agalev-Ecolo group has decided to support this project and invites you to do the same.
#34
Official text
Chers collègues, je vous invite à applaudir Mme Pelzer dont c'était le maiden speech. (Très vifs applaudissements sur tous les bancs.) De heer Filip De Man heeft het woord.
Translated text
Dear colleagues, I invite you to applaud Ms. Pelzer whose maiden speech it was. (Very vivid applause on all the banks.) by Mr. Filip De Man has the word.
#35
Official text
Mijnheer de voorzitter, met dit wetsontwerp betreffende regularisaties wordt de ontluistering van de grootste coalitiepartner in de nieuwe regering totaal. Iedereen weet dat er een tweesporenbeleid werd afgesproken, waarbij de linkerzijde de toezegging kreeg dat er op korte termijn massaal zal worden geregulariseerd en vervolgens genaturaliseerd en waarbij de VLD beloofd werd dat de illegalen die niet in aanmerking komen voor regularisatie, massaal zullen worden uitgewezen. Wat stellen wij vast? De massale regularisatie van tienduizenden illegalen gaat zeer binnenkort van start. minister Duquesne heeft de aanwerving van driehonderd personeelsleden aangekondigd, die van de regularisatieronde een groot succes moeten maken. Aan de eis om uitwijzingen vanwege de VLD wordt echter niet voldaan. Het klinkt misschien vernederend, maar zowel de VLDvoorzitter als de VLD-fractievoorzitter krijgen nul op het rekest. Er worden geen militaire vliegtuigen en zelfs geen charters ingelegd en de heer De Gucht moet zich erbij neerleggen dat het aanvaardbaar aantal repatriëringen niet zal worden bereikt. Er worden dus, mijnheer Coveliers, geen drieduizend illegalen per maand teruggebracht naar hun land van herkomst. Daar staan ze dan met lege handen, de heren van de grootste coalitiepartner. Bovendien hebben ze hun kiezers verraden. Wat we jarenlang hebben gezien bij de CVP, krijgen we nu in een nog smakelozer versie opgediend door de Vlaamse liberalen: nooit op tafel durven slaan, nooit de eigen principes boven het zogenaamd hoger belang durven plaatsen. Dit is geen gratuite bewering. Ik weet wel dat de collega's van de VLD hopen dat hun kiezers de benoeming van Busquin snel vergeten en dat ze niet echt wakker liggen van het feit dat de Belgische export van nucleair materiaal nu tot de exclusieve bevoegdheid behoort van twee Waalse ministers. Ze hopen dat hun kiezers niet zullen beseffen dat Costa in feite een nieuw merk van diepvriezer is en denken wellicht dat de meesten alweer vergeten zijn dat er beloften werden gedaan inzake de hervorming van de sociale zekerheid. Met dit wetsontwerp gaan ze echter te ver. De kiezers zullen deze massale regularisaties niet slikken. Ze zullen niet aanvaarden dat de VLD eerst een hoge borst opzet om vervolgens zijn verzet in te slikken. De Gucht en Coveliers zijn in de ogen van de kiezers eigenlijk Halbstarken, die roepen: Hou mij tegen of ik bega een ongeluk. Dit zullen de kiezers niet slikken. Ik zeg in alle kalmte dat wij alles in het werk zullen stellen om heel Vlaanderen op de hoogte te brengen van de kruiperige houding van de VLD-verkozenen. Tot in het kleinste gehucht van Vlaanderen zal men weten hoe plat de VLD op de buik is gegaan. De drukkerij staat niet stil, mijnheer Cortois. Binnenkort mag u in Vilvoorde 15 000 pamfletten verwachten. Het is overigens noodzakelijk dat wij de bevolking inlichten wanneer men ziet hoe het gesteld is met het vreemdelingenbeleid in dit land. Wij hebben al vijftien jaar van versoepelingen op het vlak van de naturalisaties achter de rug. Dit is blijkbaar nog niet voldoende. De nieuwe regering wil de naturalisatieprocedure de facto afschaffen. Het verkrijgen van de nationaliteit is binnenkort volgens de liberalen, de groenen en de socialisten aan geen enkele voorwaarde meer verbonden. De identiteitskaart wordt zelfs gratis en voor niets overhandigd. Als symboliek kan dit tellen! Men gaat met naturalisaties smijten zoals nooit tevoren is gebeurd. Mijnheer Cortois, dit is een onderdeel van het vreemdelingenbeleid en ik heb het volste recht de context te schetsen binnen dewelke u dit wetsontwerp wil doordrukken. Het asielbeleid is en blijft een grote ramp. Dit jaar zullen meer dan 30 000 vreemdelingen de asielprocedure inroepen en in het merendeel van de gevallen ook misbruiken om ons land binnen te komen en er te blijven. Het uitwijzingsbeleid is immers een lachertje, maar daarop kom ik straks nog terug. Als sluitstuk zullen nu de illegalen, zij die onwettelijk op ons grondgebied verblijven, massaal worden geregulariseerd. Men gaat zelfs nog verder want over enkele jaren zijn zij allemaal nieuwe Belgen, maar daarover heb ik het straks ook nog. Er bestaat dus wel duidelijk een regeerbeleid, maar het is een laks beleid, een beleid van steeds meer open grenzen, een beleid dat vroeger alleen door de linkse rakkers van Agalev en Ecolo werd bepleit. Eerste minister Verhofstadt geeft elk voorbehoud op. Deze regering geeft de groenen, de socialisten en ook de PRL-FDF al wat zij wensen. De groenen krijgen nog wat meer van die smeltkroes waarnaar ze zo snakken, de socialistische zuil krijgt op korte termijn een hoop nieuwe klanten en de PS op middellange termijn een hoop nieuwe kiezers. De fédération PRL-FDF is natuurlijk blij omdat ze heel goed weet dat de grote hoop van de nouveaux belges - zeker in Brussel - aansluiting zoeken, ook electoraal, bij de Franstaligen. Dat zal de Vlaamse aanwezigheid in Brussel tot een onleefbaar minimum herleiden. Ik kan het geheugen van de collega's van de VLD misschien even opfrissen en citeren wat de vorige VLDfractievoorzitter, de heer Dewael, in het debat over het vreemdelingenstemrecht in deze Kamer heeft gezegd. Hij zei: PRL-FDF en PS willen de Belgische natio- naleitswetgeving zodanig versoepelen dat allochtonen quasi automatisch Belg worden. De Franstalige partijen zien in de stemmen van de allochtonen een middel om Brussel en Vlaams-Brabant verder te verfransen. De VLD wil, in tegenstelling tot de Vlaamse meerderheidspartijen, niet meestappen in deze francofone strategie. Mijnheer de minister, ik zou het haast vergeten, maar er is natuurlijk ook nog het hoofdstuk over de uitwijzing. Na de regularisatie die uw partners in de regering cadeau hebben gekregen, werd er voor u een stuk kordaatheid weggelegd. De VLD-kiezers werden gepaaid met het kordaat repatriëringsbeleid. Partijvoorzitter De Gucht ging charters inzetten en de geachte fractievoorzitter zei aan al wie het horen wilde dat er per maand 3 000 illegalen zouden worden gerepatrieerd. Collega's van de VLD, u hebt nog altijd niets gezien. De gewone uitwijzingen gebeuren slechts met mondjesmaat. De minister had het over 500 per anderhalve maand, minder dan tijdens de vorige legislatuur. Van de gedwongen uitwijzingen, want dat is natuurlijk het pijnlijkste aspect, zullen we nog maar zwijgen. Volgens de rijkswacht - de minister heeft dat bevestigd - vertrekt er één illegaal per dag, terwijl wij allemaal weten dat er meer dan 100 000 illegalen in ons land rondlopen, dat er in de dienst Vreemdelingenzaken duizenden afgewerkte uitwijzingsdossiers klaarliggen waarmee niets gebeurt en tot slot dat er elke week tientallen nieuwe illegalen toekomen. Er zijn nog nooit zoveel illegalen opgepakt als de jongste tijd. Mijnheer Coveliers, ik zal u straks de keiharde cijfers geven die geleverd werden door de liberale minister. Collega's van de VLD, ik zal mij uitdrukken in de taal van uw bazen, van de PS, PRL, FDF en Ecolo, u staat natuurlijk cocu. U mag straks de regularisatie goedkeuren van tienduizenden illegalen, maar op uw vraag inzake uitwijzingen krijgt u nul op het rekwest. Het is om bevangen te worden van plaatsvervangende schaamte, als wij zien hoe u zich als grootste coalitiepartner in het hoekje laat drummen. Wij hebben moeten meemaken dat uw regeringspartner Ecolo stond te betogen tegen het regeringsbeleid inzake uitwijzingen. Wij hebben moeten horen van staatssecretaris Boutmans van Agalev dat uitwijzingen met dwang niet kunnen, dat wie na vijf maanden niet uit het land is gezet, mag blijven. Ik verwijs naar de onwettige gang van zaken die getolereerd wordt door de minister van Binnenlandse Zaken, minister die toelaat dat de gemeenten op een onwettelijke manier dossiers opstellen, die er niet op toeziet dat de dienst Vreemdelingenzaken zijn werk doet, met name illegalen opsporen en uitzetten, die weigert om de politiediensten opsporingswerk te doen verrichten, die weigert om de informatie over de voorlopige regularisatiedossiers die nu wordt opgeslagen in de diverse steden en gemeenten te gebruiken. U tolereert dat allemaal van de PRL-FDF-minister. Meer zelfs, de wet die u gaat goedkeuren bepaalt dat de illegalen die momenteel opgesloten zitten - en er zijn er al zo weinig opgesloten - zullen worden vrijgelaten vanaf het ogenblik dat ze hun aanvraag tot regularisatie indienen. Dat is een van de eerste resultaten van wat u zo steunt. Geachte collega's, de rechtsstaat stelt in dit land al niet veel meer voor, maar in de ogen van rijkswacht en politie al zeker niet meer. Het aantal brigades en commissariaten waar men nu met de handen in het haar zit, stijgt zienderogen. Niemand weet nog of de politiediensten vandaag nog werk moeten maken van het opsporen van de illegalen. Niemand weet wat zij met die illegalen moeten aanvangen. Dames en heren van de VLD, dat is het beleid van de nieuwe regering. Uw lijden is nog niet voorbij. Ik zal wat dieper ingaan op de problematiek van de uitwijzingen. Wij hebben gehoord dat Ecolo-minister Durant een akkoord had met de piloten. Ze zou een ministerieel besluit uitvaardigen, maar wij hebben er nog niets van gezien. Men moet blijkbaar iets verbergen. Hetzelfde met de afspraken die minister Duquesne gemaakt heeft met de rijkswacht. Ik heb gevraagd om te mogen beschikken over de tekst van dat akkoord met de rijkswacht. Ik heb de vraag gesteld hoe men tewerk zal gaan. Ook dat kan niet. De meerderheidspartijen slikken dat. Het controlerecht van dit parlement telt in deze blijkbaar niet meer. Wij mogen niet weten wat er door minister Durant of Duquesne is afgesproken inzake gedwongen repatriëringen. Natuurlijk zou het kunnen dat de bevolking zou opmerken dat er van gedwongen uitwijzingen niets in huis komt. Collega's van de VLD, eigenlijk komt u nogmaals bedrogen uit deze hele zaak. Ik neem aan dat u beseft dat lijnvluchten en kleine zakenvliegtuigjes geen oplossing betekenen, zeker wetend dat er duizenden illegalen en uitgeprocedeerden uit het land dienen te worden gezet. Er worden elke maand opnieuw duizenden asielaanvragen ingediend en we lezen in de persmededeling van de regering van 24 september dat de meesten onder hen waarschijnlijk zullen worden geweigerd. Dat is woordelijk wat de regering zegt. Toch doet u niets. Ik kom dan bij de criteria voor regularisatie. Indien die criteria werkelijk waterdicht zouden zijn en daadwerkelijk alleen illegalen uit België geregulariseerd zouden kunnen worden, dan zou men hier gedeeltelijk mee in kunnen gaan. Omdat de criteria zodanig vaag en onduidelijk zijn, zullen echter wellicht ook buitenlandse illegalen van de Belgische regularisatiemaatregel profiteren. U zet dat zwart op wit. De minister schrijft op bladzijde 6 van zijn toelichting bij het wetsontwerp zonder verpinken dat hij het nodig zou kunnen vinden om de grenzen tijdelijk te sluiten. Dat staat woordelijk in de toelichting bij het wetsontwerp. Waarom staat dat daar als men zeker is van zijn procedure? Ik moet er trouwens op wijzen dat de regularisatiemaatregel reeds in het regeerakkoord van juli stond en dat de regering dus als eerste verantwoordelijk is voor het wereldwijd bekendmaken van de aanstaande regularisatie. De bekendmaking had tot gevolg dat het aantal asielaanvragen dramatisch steeg in de voorbije maanden. (Onderbreking door de heer Coveliers) Mijnheer Coveliers, u zet zichzelf klem. 3 500 per maand betekent dat we boven de 40 000 asielaanvragen per jaar zouden komen. Dat is een formidabel resultaat. Zodra men in dit land wist dat er een regularisatieronde kwam, zijn de cijfers spectaculair gestegen. Op jaarbasis bereikt men nu nog steeds een record aller tijden. Wij hebben ook een fundamenteel bezwaar tegen deze regularisatie. Is het moreel verantwoord dat illegalen die zich hier jarenlang bezondigd hebben aan illegale praktijken nu ineens geregulariseerd worden? Het is toch duidelijk dat zij aan geld kwamen door onwettige, om niet te zeggen criminele bezigheden. Ze werkten in het zwart aangezien ze geen arbeidskaart hadden. Ze betaalden nooit belasting of sociale bijdragen. In de ergste gevallen waren zij bovendien actief in onder andere de criminaliteit, de drugshandel, de pooierij, de prostitutie, de handel in gestolen goederen en de export van gestolen wagens. Deze regularisatie stelt als het ware ook dergelijke criminele illegalen gelijk met brave burgers die heel hun leven de wet hebben nageleefd, belastingen en sociale bijdragen hebben betaald en geen misdrijven hebben gepleegd. Collega's, ik wil u ook wijzen op de gevolgen van de massale regularisatie. Wanneer zij geregulariseerd zijn, zullen de illegalen van de minister van Binnenlandse Zaken de toelating krijgen om hier onbeperkt te verblijven. Dit verblijf heeft tot gevolg dat de illegaal op dat ogenblik kan worden genaturaliseerd tot nouveau Belge. Zo kom ik tot het kiezerspotentieel waar de heer Eerdekens zo tuk op is en waarvoor de heer Dewael waarschuwde. Het feit dat men dit bij de twee grootste Vlaamse partijen beseft, maar toch het ontwerp steunt, is op zijn minst eigenaardig te noemen. De derde partij van Vlaanderen begrijpt zeer goed waar het de Franstaligen om te doen is. Het masochisme van de CVP kent geen grenzen meer. De CVP die niet beseft dat ze niet meer in de meerderheid is, maakt bekend dat ze permanente regularisatie wil. Het schild van Vlaanderen wenst met haar suïcidale neigingen permanent te regulariseren. Ze wenst geen eenmalige regularisatieronde, maar is van oordeel dat de grenzen open moeten blijven. We moeten permanent aandacht hebben voor de illegalen, heet het. De heer Tant zei in de commissie dat het om mensen gaat die hier te gast zijn. Dit is een eigenaardige invulling van de notie gastvrijheid. Mijnheer Tant, ik neem aan dat er bij u op de deur staat binnen zonder bellen. De CVP zegt in feite: Illegalen aller landen, verenigt u en wel in België. Volgens recent wetenschappelijk onderzoek zouden lemmingen zich niet collectief in de afgrond gooien, maar ik zie geen enkel ander beeld om de mentaliteit van de nouveau CVP te omschrijven. De heer De Crem schrok van zijn woorden vorige week en tracht de schade te beperken door dit wetsontwerp niet goed te keuren. Eerst verwees hij naar de rampsituatie van vandaag. Maar zij is voor een groot gedeelte toe te schrijven aan de CVP, de regering-Dehaene. Als men de amendementen goed naleest, blijkt het dat de Vlamingen worden bedrogen. De CVP doet alsof het een groot verschil uitmaakt dat de regularisatie, geval per geval, wordt beoordeeld. Maar ook paars-groen zal alle aanvragen individueel beoordelen. Waarom worden 300 mensen in dienst genomen als ze niet precies dienen om de aanvragen te beoordelen? Het lijkt of de CVP strenger is voor de tweede en de derde categorie mensen die in aanmerking komen voor regularisatie. Zij krijgen van de CVP een tijdelijk verblijf. Maar in de kleine lettertjes van haar voorstel voorziet de CVP in verlengingen van verblijf. Dit is typisch CVP, vlees noch vis. Bovendien doet de heer De Crem alsof hij er een integratievoorwaarde aan vastknoopt. Waarover hebt u het dan als u schrijft in artikel 2 van uw voorstel dat de aanvrager - ik citeer - een bijzondere relatie moet bewijzen met de Belgen of met in België gevestigde vreemdelingen ? Zo staat het er letterlijk in. Wat voor een integratie is me dat nu! Als vreemdeling kan men zich dus geïntegreerd noemen als men een bijzondere relatie heeft met andere hier in België gevestigde vreemdelingen. Mijnheer De Crem, laat mij niet lachen, dit is de nouveau CVP van Johan Van Hecke zaliger, dit is de Vlamingen een rad voor de ogen draaien en hen ondertussen een links voorstel in de maag splitsen. Collega's, het is wellicht een ijdele hoop, maar misschien komt er toch een reactie van de vele burgemeesters. Het lokale aspect mag immers niet uit het oog worden verloren. Dit heeft een weerslag op de gemeenten. Als de geregulariseerden inderdaad hun document krijgen, zullen zij voor de volle 100% een beroep kunnen doen op onze sociale voorzieningen. Als men dan de cijfers van de laatste jaren bekijkt, blijkt hoe de gemeenten zullen kreunen onder de door de regering veroorzaakte last. In 1997 waren er 11 787 asielaanvragen, in 1998 21 964 en in 1999 reeds meer dan 30 000. Dat is bijna het inwonertal van Vilvoorde, mijnheer Cortois. Aangezien de traditionele partijen al die jaren hebben geweigerd om een effectief uitwijzingsbeleid te voeren, zullen de gemeenten nu dubbel en dik het slachtoffer worden van de regularisatiepolitiek. Ten eerste, de gemeenten - de ambtenaren en de politie - zullen moeten opdraaien voor de verwerking van de aanvragen, de verzameling, samenstelling en verzending van de dossiers, de controle van de verblijfplaats en ga zo maar door. Dit komt natuurlijk helemaal ten laste van de gemeentelijke begroting. Ten tweede, kan men na regularisatie genieten van het bestaansminimum, de kinderbijslag, een sociale woning, sociale leningen, onbeperkte geneeskundige verzorging, gratis bijdragen voor het ziekenfonds en dies meer. Dit zal een pak geld kosten. U weet dat ik ervaring heb in Vilvoorde. Het OCMW klaagt daar elk jaar over de vele tientallen miljoenen die voor de vreemdelingen moeten worden opgehoest. In Vilvoorde is dat misschien nog net te betalen - u bent een zuinig, bijna vrekkig beheerder, mijnheer Cortois - maar in andere steden zal de OCMWkas gewoon leeg zijn. Na de regularisatieronde zal blijken dat duizenden nieuwe steuntrekkers moeten worden onderhouden. Ik heb het enkele weken geleden al voor- speld: de bodem zal uit de OCMW-kassen worden geslagen. Men luistert echter niet, men zal er nog een pak steuntrekkers bij creëren. Dat zal miljarden kosten, maar paars-groen wil het probleem niet zien. Zoals de heer Coveliers zal ik mij even aan elementaire rekenkunde begeven. Zelfs als men maar 20 000 illegalen regulariseert, die dus elk enkele honderdduizenden frank per jaar kosten - dit is benaderende wiskunde zoals ook gepleegd door de heer Coveliers een goede maand geleden - dan komt men tot verscheidene extra miljarden aan uitgaven in de sociale sector. Ik moet dan ook nog eens verwijzen naar het asielbeleid, dat daar toch dichtbij staat. Het asielbeleid kostte ten tijde van de heer Tobback 8 miljard frank per jaar. Ik denk niet dat ik overdrijf door te stellen dat wij nu aan meer dan 10 miljard frank per jaar zitten. Maar dat is nog niet genoeg. Als de geregulariseerden nog eens driftig aan gezinshereniging beginnen te doen, komen daar nog heel wat kosten bij. Ik denk aan het liedje: Wie zal dat betalen, wie heeft zo veel geld? . In dit verband moet ik ook nog wijzen op iets waaraan bijna nooit aandacht wordt besteed door de media. De regering is momenteel bezig met het toebedelen van de dertiende schijf van 5 000 asielzoekers aan de diverse steden en gemeenten. Ik kan nog een beetje rekenen: 13 maal 5 000, dat zijn 65 000 asielzoekers die in de voorbije jaren aan de steden en gemeenten zijn toebedeeld. Wie kan dat blijven betalen? Mijnheer Van Hoorebeke, u wenst te weten wat ik terzake voorstel. U zal dat op het einde van mijn betoog vernemen. Collega's, het Vlaams Blok heeft in de commissie een 50-tal amendementen ingediend tot grote ergernis van onder meer minister Duquesne. Hij was het trouwens beu en weigerde aanvankelijk tijdens de laatste vergadering, na twee nachtzittingen, antwoord te geven op onze bemerkingen en amendementen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik een dergelijke houding nog maar weinig heb gezien. Zelfs Tobback was destijds iets minder onbeleefd. Mijnheer Duquesne en collega's van de VLD, u zult de kelk tot op de bodem moeten leegdrinken. Zoals ik in de commissie zei, een bekende warenhuisketen parafraserend: Il faut la mériter, cette clientèle. De commissie voor de Regularisatie zal de touwtjes in handen houden. Zoals van een linkse tot extreem-linkse regering te verwachten was, zal men de NGO's - zij die liever zonder grenzen werken - laten mee beslissen. Over de samenstelling van deze commissie weten we weinig. Welke NGO's zullen worden uitverkoren, weten we niet. Welke beslissingsmacht ze krijgen evenmin. Inzake de criteria is vaagheid troef. De minister zegt zelf dat de regering de criteria welbewust zo vaag mogelijk heeft gehouden om van de regularisatieronde een groot succes te kunnen maken. De regering zegt ook dat de commissie voor de Regularisatie een eigen jurisprudentie zal moeten ontwikkelen. Collega's, geven wij niet veel te veel interpretatiemacht aan deze voor het overige nog onbestaande commissie? Hoe kan men in 's hemelsnaam, in een zo belangrijke materie als de toegang tot en het verblijf op het grondgebied, het bepalen van de voorwaarden toekennen aan een dergelijke onbestaande commissie? Hoe kan een parlement daarmee instemmen? Hoe kan het dat de meerderheidspartijen in het parlement ermee instemmen dat er geen controlerecht bestaat, zoals het bestaat voor de naturalisaties? Mijnheer Cortois, ik weet dat u zich met wellust wentelt in uw rol van meerderheidspartij, maar ik herhaal dat de volksvertegenwoordiging terzake geen controlerecht krijgt, wat ze wel heeft inzake naturalisaties. De massale regularisatie, die binnen een termijn van drie jaar tot naturalisaties zullen leiden, mogen niet worden gecontroleerd. Men mag daarop geen kijk hebben. De volksvertegenwoordiging verzaakt in deze aan haar controlerecht. Mijnheer de voorzitter, de heer Cortois spreekt voortdurend vanop zijn bank, maar ik versta hem niet. Het is mij volstrekt onduidelijk.
Translated text
Mr. Speaker, with this bill on regularisations, the interception of the largest coalition partner in the new government is complete. Everyone knows that a two-track policy was agreed, with the left being promised to be mass-regulated and then naturalized in the short term, and with the VLD being promised that the illegals who are not eligible for regularization will be mass-expelled. What do we fix? The mass regularization of tens of thousands of illegal workers will begin very soon. Minister Duquesne has announced the recruitment of three hundred staff members, who should make the regularization round a great success. However, the requirement for expulsions due to the VLD is not met. It may sound humiliating, but both the VLD chairman and the VLD group chairman get zero on the row. No military aircraft or even charters will be deployed and Mr. De Gucht must agree that the acceptable number of repatriations will not be reached. Thus, Mr. Coveliers, there are not three thousand illegal refugees returned to their country of origin every month. Here they stand with empty hands, the gentlemen of the biggest coalition partner. They have betrayed their voters. What we have seen for years with the CVP, we now get in an even more tasteless version served by the Flemish liberals: never dare to hit the table, never dare to put your own principles above the supposedly higher importance. This is not a free claim. I know that the VLD colleagues hope that their voters will soon forget the appointment of Busquin and that they are not really awake to the fact that the Belgian export of nuclear material now belongs to the exclusive competence of two Wallon ministers. They hope that their voters will not realize that Costa is actually a new brand of deep freezers, and they may think that most have already forgotten that promises were made regarding social security reform. However, this bill goes too far. The voters will not swallow these mass regularizations. They will not accept that the VLD first sets up a high chest and then swallows its resistance. The Gucht and Coveliers are in the eyes of the voters actually Halbstarken, who shout: Stop me or I am committing an accident. This will not be swallowed by the voters. I say calmly that we will do everything we can to inform the whole of Flanders of the crawling attitude of the VLD elected. Until in the smallest village of Flanders, one will know how flat the VLD has gone on the belly. The press office is not silent, Mr. Cortois. Soon you can expect 15 000 pamphlets in Vilvoorde. Furthermore, it is necessary that we inform the population when one sees how it is with the foreign policy in this country. We have had fifteen years of relief in terms of naturalizations behind us. This is apparently not yet sufficient. The new government wants to abolish the de facto naturalization procedure. According to the liberals, the Greens and the socialists, the acquisition of nationality will soon be bound by no condition. The identity card is even handed over for free and for nothing. As a symbol, this can count! Naturalizations are being carried out as never before. Mr. Cortois, this is part of the foreign policy and I have the full right to outline the context within which you want to penetrate this bill. Asylum policy is and remains a major catastrophe. This year, more than 30 000 foreigners will apply to the asylum procedure and in most cases also abuse to enter and stay in our country. The expulsion policy is a joke, but I will come back to that later. As a closing point, the illegals, those who reside illegally on our territory, will now be massively regulated. One goes even further because in a few years they are all new Belgians, but I will talk about that later. There is, therefore, clearly a government policy, but it is a lax policy, a policy of increasingly open borders, a policy that was previously advocated only by the left-wing rackers of Agalev and Ecolo. Prime Minister Verhofstadt has given up any reservations. This government gives the Greens, the Socialists and also the PRL-FDF everything they want. The Greens will get a little more of that meltdown to which they are so craving, the socialist pillar will get a lot of new customers in the short term and the PS in the medium term a lot of new voters. The fédération PRL-FDF is, of course, happy because it knows very well that the great hope of the new Belgians – ⁇ in Brussels – is seeking access, also electorally, to the French speakers. This will reduce the Flemish presence in Brussels to an unbearable minimum. I may refresh the memory of the VLD colleagues for a moment and quote what the previous VLD group chairman, Mr Dewael, said in the debate on the right to vote for foreigners in this Chamber. He said: PRL-FDF and PS want to ease Belgian nationality legislation in such a way that immigrants almost automatically become Belgians. The French-speaking parties see in the votes of immigrants a means to further refresh Brussels and Flemish-Brabant. The VLD, unlike the Flemish majority parties, does not want to participate in this Franco-speaking strategy. Mr. Minister, I would almost forget it, but there is, of course, also the chapter on the expulsion. After the regularization that your partners in the government have received as a gift, a piece of regularity has been laid for you. The VLD voters were accompanied by the kordaat repatriation policy. Party Chairman De Gucht used charters and the respected group chairman told everyone who wanted to hear that 3 000 illegal people would be repatriated per month. Ladies and gentlemen, you have not yet seen anything. The usual expulsions occur only with mouth size. The minister was talking about 500 every one-and-a-half month, less than during the previous legislature. Of the forced expulsions, because that is, of course, the most painful aspect, we will only keep silent. According to the National Guard - the minister has confirmed that - one leaves illegally every day, while we all know that there are more than 100 000 illegals running around in our country, that there are thousands of completed expulsion files in the Foreign Affairs department, with which nothing happens, and finally that every week dozens of new illegals arrive. Never before have so many illegals been arrested as recently. Mr. Coveliers, I will later give you the hard figures provided by the liberal minister. Colleagues of the VLD, I will express myself in the language of your bosses, of the PS, PRL, FDF and Ecolo, you stand, of course, cocu. You may soon approve the regularization of tens of thousands of illegal persons, but on your question about expulsions you will get zero on the complaint. It’s to get caught up with substituting shame, when we see how you, as the biggest coalition partner, let yourself drum in the corner. We must have experienced that your government partner Ecolo was protesting against the government’s policy on expulsions. We must have heard from Secretary of State Boutmans van Agalev that deportations with coercion cannot, that those who are not sent out of the country after five months may remain. I refer to the unlawful course of affairs tolerated by the Minister of Internal Affairs, Minister who allows the municipalities to draw up files in an unlawful manner, who does not oversee that the Foreign Affairs Service does its job, in particular tracking and dispatching illegal persons, who refuses to make the police services carry out investigative work, who refuses to use the information on the provisional regulation files now stored in the various cities and municipalities. You tolerate all that from the PRL-FDF minister. What’s more, the law you’re going to approve stipulates that the illegals who are currently imprisoned – and there are already so few imprisoned – will be released from the moment they submit their application for regularization. That is one of the first results of what you so support. Dear colleagues, the rule of law in this country does not offer much more, but in the eyes of the National Guard and police ⁇ no longer. The number of brigades and commissariates in which one is now sitting with hands in the hair is increasing. No one knows if the police are still working today to track down the illegal offenders. No one knows what they should do with these illegals. That is the policy of the new government. Your suffering is not over. I will go a little deeper into the issue of deportations. We heard that Ecolo Minister Durant had an agreement with the pilots. She would issue a ministerial decision, but we have yet to see nothing of it. Apparently something must be hidden. The same with the agreements made by Minister Duquesne with the National Guard. I asked for the text of that agreement with the National Guard. I asked how to work. Nor can that. The majority parties take it. The control right of this Parliament apparently no longer counts in this. We must not know what has been agreed by Minister Durant or Duquesne regarding forced repatriation. Of course, it could be that the population would notice that forced expulsions do not come into the home. Colleagues of the VLD, in fact, you are once again cheated out of this whole matter. I assume that you realize that regular flights and small business aircraft are not the solution, ⁇ knowing that thousands of illegal and prosecuted people must be removed from the country. Thousands of new asylum applications are submitted each month and we read in the government press release of September 24 that most of them are likely to be rejected. This is literally what the government says. Yet you do nothing. I will then come to the criteria for regularization. If those criteria were truly waterproof and could actually be regulated only illegal persons from Belgium, then one could partially go into this. However, because the criteria are so vague and unclear, foreign illegal persons may also benefit from the Belgian regularisation measure. You put that black on white. The Minister writes on page 6 of his explanation to the draft law without pinsing that he may find it necessary to temporarily close the borders. This is stated literally in the explanation to the draft law. Why is this stated there if one is sure of his procedure? Furthermore, I must point out that the regularization measure was already included in the government agreement of July and that the government is therefore the first responsible for the global announcement of the upcoming regularization. The publication has resulted in a dramatic increase in the number of asylum applications in recent months. (Interruption by Mr. Coveliers) Mr. Coveliers, you put yourself tight. 3 500 per month means we would get over 40 000 asylum applications per year. That is a formidable result. As soon as it was known in this country that there was a regularization round, the numbers have grown spectacularly. On an annual basis, it still reaches a record of all times. We also have a fundamental objection to this regularization. Is it morally legitimate that illegals who have sinned for illegal practices here for years are now suddenly regulated? It is clear, however, that they earned money through illegal, not to say criminal activities. They worked in black because they did not have a work permit. They never paid taxes or social contributions. In the worst cases, they were also active in, among other things, crime, drug trafficking, poaching, prostitution, the trade in stolen goods and the export of stolen cars. This regularization equates such criminal illegals with brave citizens who have adhered to the law all their lives, paid taxes and social contributions, and have not committed any crimes. Colleagues, I would also like to point out the consequences of mass regularization. Once they are regulated, the illegals will be given permission from the Minister of Interior to stay here unlimited. This stay has the effect that the illegal at that time can be naturalized into nouveau Belge. Thus I come to the electoral potential that Mr. Eerdekens is so busy with and for which Mr. Dewael warned. The fact that one realizes this in the two largest Flemish parties, but still supports the draft, is at least strange to be called. The third party of Flanders understands very well what the French speakers have to do. The masochism of the CVP knows no limits anymore. The CVP, who does not realize that she is no longer in the majority, announces that she wants permanent regularization. The Shield of Flanders wants to permanently regulate its suicidal tendencies. She does not want a one-off regularization round, but is of the opinion that the borders should remain open. We must constantly pay attention to the illegal, it is called. Mr. Tant said in the committee that it is about people who are guests here. This is a strange fulfillment of the notion of hospitality. Mr. Tante, I assume that you are on the door inside without bells. The CVP says in fact: Illegals of all countries, unite you and it is in Belgium. According to recent scientific research, lemings would not collectively throw themselves into the abyss, but I see no other image to describe the mentality of the nouveau CVP. Mr. De Crem was shocked by his words last week and is trying to limit the damage by not approving this bill. First, he referred to today’s disaster situation. But it is largely attributable to the CVP, the Dehaene government. If the amendments are properly followed, it turns out that the Flamings are being deceived. The CVP pretends that it makes a big difference that regularization is assessed, case by case. But also purple-green will assess all applications individually. Why are 300 people hired if they don’t exactly serve to assess the applications? It seems that the CVP is stricter for the second and third category of people eligible for regularization. They are granted a temporary residence from the CVP. However, in the small letters of its proposal, the CVP provides for extension of residence. This is typical CVP, neither meat nor fish. Moreover, Mr De Crem acts as if he is attaching an integration condition to it. What do you think about when you write in Article 2 of your proposal that the applicant - I quote - must prove a special relationship with the Belgians or with foreigners established in Belgium? This is literally so. What an integration it is for me! As a foreigner, one can thus call himself integrated if one has a special relationship with other foreigners established here in Belgium. Mr. De Crem, let me not laugh, this is the nouveau CVP of Johan Van Hecke blazer, this is the Flamings turn a wheel in front of the eyes and split them in the meantime a left proposal in the stomach. Colleagues, it may be an idle hope, but ⁇ there will be a reaction from the many mayors. The local aspect should not be overlooked. This has an impact on municipalities. If the regulated people actually get their documents, they will be able to rely on our social benefits for the full 100%. If one then looks at the figures of the last years, it shows how the municipalities will crumble under the burden inflicted by the government. In 1997 there were 11 787 asylum applications, in 1998 there were 21 964 and in 1999 there were already more than 30 000. That is almost the population of Vilvoorde, Mr. Cortois. Since the traditional parties have all those years refused to pursue an effective expulsion policy, the municipalities will now double and thickly become the victims of the regularization policy. First, the municipalities - the officials and the police - will have to charge for the processing of applications, the collection, composition and transmission of the files, the control of the place of residence and so on. This is, of course, entirely due to the municipal budget. Second, after regularization, one can enjoy the subsistence minimum, child allowance, a social housing, social loans, unlimited medical care, free contributions to the hospital fund and more. This will cost a bunch of money. You know I have experience in Vilvoorde. The OCMW complains there every year about the many tens of millions that must be raised for foreigners. In Vilvoorde, that may still be just to pay – you are an economical, almost wretched administrator, Mr. Cortois – but in other cities the OCMWkas will just be empty. After the regularization round, it will be apparent that thousands of new support tractors will need to be ⁇ ined. I predicted it a few weeks ago: the soil will be knocked out of the OCMW treasures. However, one does not listen, one will create another set of support trailers. That will cost billions, but purple-green does not want to see the problem. Like Mr. Coveliers, I will go into elementary computation. Even if one regularizes only 20,000 illegal persons, each of whom costs a few hundred thousand francs a year – this is approximate mathematics as also committed by Mr. Coveliers a good month ago – then one comes to several additional billions of spending in the social sector. I would like to mention the asylum policy, which is close to that. At the time of Mr. Tobback, the asylum policy cost 8 billion francs per year. I don’t think I’m exaggerating by saying that we are now accountable for more than 10 billion francs a year. But that is not yet enough. If the regulated people again start to flourish in family reunification, there will be a lot of additional costs. I think of the song: Who will pay that, who has so much money? and . In this regard, I should also point out something that is almost never paid attention to by the media. The government is currently in the process of allocating the thirteenth dish of 5,000 asylum seekers to the various cities and municipalities. I can count a little more: 13 times 5 000, that is 65 000 asylum seekers allocated to the cities and municipalities in recent years. Who can continue to pay that? Mr. Van Hoorebeke, you would like to know what I propose in this regard. You will hear this at the end of my speech. Colleagues, the Flemish Bloc has submitted a number of 50 amendments to the committee to great annoyance of, among others, Minister Duquesne. He was, by the way, tired of it and initially refused to answer our comments and amendments during the last meeting, after two night sessions. I must honestly admit that I have rarely seen such an attitude. Even Tobback was a little less impolite at the time. Mr. Duquesne and colleagues from the VLD, you will have to empty the cup to the bottom. As I said in the committee, a well-known commodity chain parafrasing: Il faut la mériter, cette clientèle. The regulatory committee will keep the ropes in hand. As could be expected from a leftist to extreme-left government, it will be left to the NGOs – those who prefer to work without borders – to decide. We know very little about the composition of this committee. Which NGOs will be elected, we do not know. They also have no decision-making power. In terms of the criteria, vagity is treasure. The minister himself says that the government has consciously kept the criteria as vague as possible in order to make the regularization round a great success. The Government also says that the Regulation Committee will have to develop its own jurisprudence. Colleagues, do we not give too much interpretation power to this committee for the other committee not yet in existence? How can one, in the heavenly name, in such an important matter as the entry into and residence in the territory, assign the determination of the conditions to such an inexisting commission? How can a parliament approve this? How can it be that the majority parties in parliament agree that there is no control right, as it exists for naturalizations? Mr. Cortois, I know that you are well-worn in your role as a majority party, but I repeat that the people's representation in this matter does not have the control right, which it has in the case of naturalizations. Mass regularization, which will lead to naturalizations within a three-year period, should not be controlled. One should not have a look at it. The People’s Representation gives up its right of control. Mr. Cortois is constantly speaking on his bench, but I don’t understand him. It is completely unclear to me.
#36
Official text
Mijnheer Cortois, u beschikt over het gepaste instrument om in dit debat tussenbeide te komen. De heer Filip De Man heeft het woord.
Translated text
Mr Cortois, you have the appropriate instrument to intervene in this debate. Mr. Philip the Man has the word.
#37
Official text
Mijnheer de voorzitter, de vraag rijst hoe het mogelijk is dat de traditionele partijen in de toelichting, op pagina 7, hun eigen onbekwaamheid inroepen om nu de bevolking op te zadelen met massale regularisatie. Ik citeer: de doelstelling is gebaseerd op de vaststelling dat de overheid in gebreke is gebleven om binnen een termijn van vier jaar of drie jaar een uitvoerbare beslissing te laten betekenen. De traditionele partijen voeren een onge- hoord wanbeleid en dan roept men de eigen onkunde in om de regularisatiewet in te voeren. Dat de VLD, die tenslotte 12 jaar in de oppositie zat, zich daartoe leent, verbaast mij ten zeerste. De vraag rijst trouwens - ik heb dat vruchteloos aangekaart bij de minister - of u niet in de problemen gaat komen met Europese afspraken terzake. U gaat tienduizenden illegalen onbeperkt toegang geven tot het grondgebied van Schengen omdat u in gebreke bent gebleven. Er zijn zeer strenge voorwaarden om toegang tot het grondgebied te verlenen. Er zijn daaromtrent afspraken gemaakt onder de deelnemende landen. Naar mijn mening overtreedt men hierbij deze afspraken. Ik ben benieuwd wat de Europese Commissie of het Hof in Luxemburg daarvan zullen denken. Ik wil besluiten met onze visie. De sinds 1974 afgekondigde immigratiestop is zo lek als een zeef. Getuige daarvan de meer dan 500 000 nieuwe vreemdelingen die hier sedertdien zijn binnengekomen. Voor ons is het onaanvaardbaar dat men nu het statuut van illegalen en uitgeprocedeerden zal regulariseren. In de plaats van een versoepeling van het asielbeleid door te voeren zou de regering een strak asielbeleid moeten voeren. Mijnheer Cortois, alleen op die manier zullen we duidelijk maken dat dit land niet het OCMW van de hele wereld kan spelen. Volgens ons moet deze regering het territorialiteitsprincipe in de Conventie van Genève laten inschrijven. Op die manier kan het statuut van politiek vluchteling nog enkel worden toegekend aan Europese vluchtelingen, wat trouwens aanvankelijk het geval was, na de Tweede Wereldoorlog. Wij dringen erop aan het aantal repatriëringen op te drijven, wat u al een paar weken niet meer doet. U hebt moeten slikken wat PS, PRL, FDF en de groenen u hebben opgelegd. Het Vlaams Blok zal blijven aandringen op een ernstig aantal repatriëringen. Natuurlijk moeten die repatriëringen op een zo humaan mogelijke wijze geschieden. Het is evenwel enkel een doortastende aanpak die het probleem van de toevloed van illegalen kan oplossen. (Protest op de banken van de VLD-fractie) Dat is de taal die u tot voor enkele weken sprak, met name uw fractievoorzitter en uw partijvoorzitter. Mijnheer Cortois, u hebt bakzeil moeten halen. Omwille van het hoger belang - het premierschap van de heer Verhofstadt en de vele prebenden die u allen geniet - moet u al drie weken stilletjes zwijgen. Collega's, tot slot meen ik dat het niet bij een eenmalige regularisatie blijft. De voorbeelden in andere Westerse landen bewijzen dat. Men heeft al gesproken over Italië. Ik kan er het voorbeeld van Frankrijk aan toevoegen, waar in de jaren '80 145 000 dossiers waren en waar een goed jaar geleden de laatste ronde is afgelopen met nogmaals 143 000 dossiers, waarvan twee derde werd geregulariseerd. Thans gaan zelfs stemmen op over het al dan niet frequent organiseren van een regularisatieprocedure en de voorstanders hiervoor komen uit de zogenaamde progressieve hoek. Welnu, ik voorspel dat deze wet geldig zal blijven en dat binnen twee, maximum drie jaar, de tweede regularisatieronde zal starten. Op dat ogenblik zal de lichting 19971998 aan bod komen. Heel wat illegalen zullen eveneens willen bewijzen dat zij vier, vijf of zes jaar - afhankelijk van de gevallen bepaald in het ontwerp - in ons land verblijven en aldus het recht hebben om te worden geregulariseerd. Zij zullen het gelijkheidsbeginsel inroepen en misschien worden zij nog wel in het gelijk gesteld ook. Collega's van de traditionele partijen, u gaat uw gang, maar u weigert te zien dat de Vlamingen uw uitwijzingsbeleid niet steunen. Daarvoor zult u volgend jaar al het gelag betalen. De eerste grote realisatie van de regering Verhofstadt is niet de harde aanpak van de criminaliteit, noch de hervorming van de sociale zekerheid, maar de massale regularisatie van illegalen. Collega's, tijdens het debat over de illegalen, dat door de VRT werd uitgezonden, zei de VLD-voorzitter dat bij de liberalen geen linker- of rechtervleugel bestaat en dat er terzake dus geen problemen zijn. Welnu, mijnheer Cortois, binnenkort zal uw voorzitter gelijk krijgen, want de rechtervleugel van zijn partij zal zijn overgestapt naar het Vlaams Blok.
Translated text
Mr. Speaker, the question arises how it is possible that the traditional parties in the explanatory note, on page 7, invoke their own inability to now seed up the population with mass regularization. The objective is based on the finding that the government has failed to notify an enforceable decision within a period of four years or three years. The traditional parties carry out an unheard of policy of misconduct, and then one calls upon one’s own ignorance to introduce the law of regularization. The fact that the VLD, which has been in the opposition for 12 years, lends itself to this is very surprising to me. The question arises, by the way, – I have unfruitfully addressed this to the minister – whether you will not get into the trouble with European agreements on this subject. You will give tens of thousands of illegals unlimited access to the Schengen territory because you have remained in default. There are very strict conditions for granting access to the territory. Agreements have been reached between the participating countries. In my view, this violates these agreements. I look forward to what the European Commission or the Court of Justice in Luxembourg will think about this. I want to decide with our vision. The immigration ceasefire announced since 1974 is as leaky as a seed. Witness the more than 500,000 new foreigners who have entered here since then. For us, it is unacceptable that the status of illegal and expropriated persons is now legalized. Instead of easing the asylum policy, the government should pursue a strict asylum policy. Mr. Cortois, only in this way will we make it clear that this country cannot play the OCMW of the whole world. We believe that this government should have the territoriality principle inscribed in the Geneva Convention. In this way, the status of political refugee can only be granted to European refugees, which was initially the case after the Second World War. We urge to increase the number of repatriations, which you have not done for a few weeks. You have to swallow what PS, PRL, FDF and the greens have imposed on you. The Flemish Bloc will continue to insist on a serious number of repatriations. Of course, these repatriations must be carried out in the most humane way possible. However, it is only a comprehensive approach that can solve the problem of the influx of illegals. (Protest on the banks of the VLD group) That is the language you spoke until a few weeks ago, especially your group chairman and your party chairman. Mr. Cortois, you had to get a backseil. For the sake of the highest importance – the premiere of Mr. Verhofstadt and the many prebenden you all enjoy – you have been silently silent for three weeks. Finally, I would like to point out that this is not a one-time regularization. Examples in other Western countries prove this. We have already talked about Italy. I can add the example of France, where in the 1980s there were 145 000 dossiers and where a good year ago the last round ended with another 143 000 dossiers, of which two-thirds were regulated. Now there are even votes on whether or not regularization procedures should be organized frequently, and the supporters come from the so-called progressive corner. Well, I predict that this law will remain in force and that within two, maximum three years, the second round of regularization will start. At that time, the 1997-1998 lighting will be discussed. Many illegal persons will also want to prove that they have resided in our country for four, five or six years – depending on the cases specified in the draft – and thus have the right to be regulated. They will invoke the principle of equality and maybe they will still be equalized as well. Colleagues from the traditional parties, you go your walk, but you refuse to see that the Flemish do not support your expulsion policy. You will pay the entire fee next year. The first major achievement of the Verhofstadt government is not the harsh approach to crime, nor the social security reform, but the mass regularization of illegals. Colleagues, during the debate about the illegals, which was broadcast by the VRT, the VLD chairman said that there is no left or right wing among the liberals and that there are no problems in this regard. Well, Mr. Cortois, your chairman will soon be right, because the right wing of his party will have moved to the Flemish Bloc.
#38
Official text
Mijnheer De Man, uw betoog duurde 40 minuten, hetgeen betekent dat de overige sprekers van uw fractie nog slechts beschikken over 20 minuten van de 60 minuten spreektijd die werd aangevraagd. La parole est à M. Yvan Mayeur.
Translated text
Mr De Man, your speech lasted 40 minutes, which means that the other speakers of your group still have only 20 minutes of the 60 minutes of speech time requested. The word is to M. by Yvan Mayeur.
#39
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, au nom du groupe socialiste, je me félicite de l'occasion qui nous est donnée de poser un acte politique important en approuvant demain, je l'espère, ce projet de loi de régularisation. L'initiative prise par le gouvernement sur la question des régularisations, on l'a beaucoup dit, fait partie d'un tout et doit être comprise en lien avec ce tout, à savoir les réformes de la procédure d'asile, les naturalisations, l'humanisation des centres fermés et la politique d'éloignement et d'expulsion lorsque les critères d'accueil ont été examinés. Le projet de loi dont nous débattons aujourd'hui constitue l'une des pierres angulaires de cette réforme qui vise essentiellement à la suppression de nombreuses zones de non-droit et d'arbitraire induites par la lenteur, l'opacité et la vétusté des anciennes procédures légales et administratives. Ce qu'il me paraît important de souligner ici, c'est l'orientation nouvelle que détermine cet ensemble de réformes dans la politique belge à l'égard des étrangers. Cette nouvelle orientation tend vers plus de clarté, d'efficacité et de rapidité, vers également plus de respect de la dignité humaine, qui est l'enjeu principal de ce débat. Mes commentaires sur ce texte se divisent en deux groupes. Il y a tout d'abord ceux qui concernent les qualités manifestes du texte, ensuite les points sur lesquels nous avons demandé des précisions au ministre en commission. Sur les critères de régularisation, le texte intervient pour compléter utilement l'article 9, § 3 de la loi de 1980 sur les étrangers. Par les critères qu'il établit pour l'obtention de la régularisation et par la procédure qu'il met en place, il permet de compléter, pour une opération, ce qui, dans la loi, est soumis à la discrétion du ministre. A cet égard, le texte révèle un équilibre interne intéressant. D'une part, il assure plus de transparence dans le mécanisme de la régularisation. D'autre part, il ne tombe pas dans l'excès inverse que serait une législation trop rigide, trop détaillée et donc en porte-à-faux avec les aléas du terrain, ce que vivent concrètement les gens. Ainsi, les critères d'accès à la régularisation sont suffisamment détaillés pour être contrôlés, mais ils sont formulés de manière assez large pour que les membres de la commission de régularisation puissent interpréter les situations humaines qu'ils auront à traiter. En effet, il existe des situations humaines que, par définition, nous ne pourrons pas intégrer dans un projet de loi. Ainsi les familles dont certains membres sont autorisés à séjourner en Belgique et d'autres pas, où des enfants sont nés. Il faut pouvoir résoudre ces cas de fac¸on globale. J'espère - j'en suis même convaincu - que les commissions de régularisation auront à l'esprit qu'on ne peut pas traiter les dossiers individuels sans prendre en considération l'ensemble de la famille. On rencontre actuellement de telles situations dans certains CPAS et cela démontre que la pratique devait être modifiée, qu'il va falloir régulariser pour des raisons humaines évidentes. Je voudrais insister sur un autre critère. Le texte qui nous est proposé laisse une place importante aux droits de la défense et à la possibilité pour les personnes de constituer un dossier de régularisation, de se faire assister par des avocats, y compris devant la commission en cas d'éventuelle audition et avec, si nécessaire, l'aide du représentant de l'assistance judiciaire, c'est-à-dire le pro deo. Le respect de la législation relative à la vie privée a également été garanti, non seulement dans le cadre de la constitution du rapport social , mais aussi, bien entendu, quant au contenu des attestations médicales qui seront remises, le cas échéant, par les demandeurs de régularisation. Enfin, le ministre nous a assuré que les membres de la commission, du secrétariat et les médecins qui l'assisteront seront nommés selon des critères stricts de compétence et d'indépendance d'esprit. Le groupe PS se réjouit que ce soient les services communaux et sociaux au sens large qui aient été désignés comme interlocuteurs principaux des demandeurs de régularisation. C'est, en effet, au plan local que l'on connaît le mieux les gens, que l'on peut le mieux appréhender les situations et le plus facilement aider les personnes à introduire leur demande de régularisation. Ces services sont les moins susceptibles d'alimenter la crainte et la méfiance suscitées, notamment, par les interventions alarmistes de certains à l'égard de cette opération et qui conseillaient aux étrangers de ne pas se faire régulariser car ils risquaient de se faire arrêter. Or, il ne s'agit pas de cela. On l'a dit très clairement à l'occasion des travaux de la commission. En conséquence, il me semble que le rôle des communes, et donc des bourgmestres, des CPAS, des services sociaux et de toutes les personnes qui pourront aider les demandeurs à introduire leur dossier, est de garantir la meilleure efficacité à ce projet de loi. L'opération vise à une régularisation et non à une rafle massive et gigantesque. Il ne s'agit donc pas de piéger les gens. Cela doit être répété. En commission, nous avons également obtenu une précision importante. Ainsi, les personnes sans domicile pourront se référer à la pratique relative aux sans domicile fixe ou aux sans-abri et faire une déclaration de domicile en donnant pour adresse de référence, soit celle d'un avocat, soit celle d'un CPAS, ou encore d'un service social. Cet élément important doit également pouvoir garantir la bonne fin de la régularisation de la personne. Tel est l'esprit de cette précision. On doit pouvoir joindre l'intéressé, régulariser sa situation et entamer avec lui, le cas échéant, un travail social. Je voudrais encore apporter une dernière précision quant à la procédure. Compte tenu de la large publicité dont le projet de loi a bénéficié, on est en droit d'espérer que les délais fixés pour la procédure rempliront véritablement leur rôle initial, à savoir un règlement rapide et efficace du maximum de dossiers. Certains ont dit que la procédure d'introduction de la demande, d'une durée de trois semaines, était trop courte. Nous devrions être reconnaissants envers le Vlaams Blok qui, par son action, nous a permis d'obtenir un délai plus important. Même si je suis persuadé que les intéressés étaient souvent en mesure d'introduire leur dossier dans le délai de trois semaines, ce dernier ne sera plus un délai coupe-gorge. Il sera dorénavant possible aux étrangers de déposer des demandes complètes. Ils auront ensuite un mois pour introduire un dossier social qui soutiendra leur demande. Si les délais restent stricts, ils ne sont donc plus impossibles à respecter. J'en viens, enfin, à la composition des chambres de la commission de régularisation. Nous sommes heureux qu'elles doivent faire appel à la compétence de professionnels (un magistrat, un avocat, un représentant d'une organisation de défense des droits de l'homme) qui ont sur ces questions des approches différentes mais complémentaires. Le groupe socialiste considère que la présence d'un représentant de la société civile constitue un acquis essentiel pour le traitement des dossiers de régularisation. Tous ces éléments réjouissent le groupe socialiste. Je tenais à les rappeler. J'en arrive aux précisions ou aux clarifications. Le premier point que je voudrais aborder a trait à l'indispensable indépendance et à la compétence des médecins qui assisteront la commission de régularisation. Je parle ici du problème des maladies graves, un des arguments que les demandeurs de régularisation peuvent invoquer. Les médecins de cette commission auront la tâche d'attester du degré de gravité d'une maladie, avec toutes les conséquences qui en découlent. Or, il existe de fortes contestations quant au mode de fonctionnement actuel du service médical qui assiste l'Office des étrangers; j'en ai fait part au ministre. Trop souvent, les avis de spécialistes renommés sont contrés par les médecins-conseils de l'Office des étrangers. Evidemment, la Belgique n'a pas enfanté de prix Nobel en suffisance pour composer une commission de médecins susceptibles d'analyser cet élément en toute certitude. Cependant, lorsque des personnalités importantes du monde scientifique et médical belge rendent des avis sur des maladies graves, il me paraît inacceptable que des médecins-conseils de l'Office des étrangers désapprouvent leurs décisions. Quelle est leur compétence, quel est leur curriculum vitae, sur quoi se basent-ils pour contester les avis d'universitaires reconnus? Voilà qui me semble douteux et qui ne devrait pas se reproduire lors de cette procédure de régularisation; du moins, je l'espère. Comme le ministre l'a dit, il me paraît important que la désignation de ces médecins s'effectue sur une base de réelle indépendance et de qualité professionnelle, au même titre que la désignation des avocats, d'ailleurs. A ce sujet, vous avez évoqué le recours à l'Ordre national des avocats, ce qui me paraît une excellente solution. Il s'agirait de trouver une procédure similaire pour le corps médical. Monsieur le ministre, chers collègues, en ce domaine, je ne manquerai pas d'évoquer l'actualité immédiate. Je suis confronté à une difficulté particulière: aujourd'hui, un arrêt du Conseil d'Etat notifie que l'examen osseux pratiqué pour déterminer si une personne est mineure ou majeure est contestable, qu'il n'apporte pas de preuve indiscutable de l'âge de la personne. Or, pour le moment, l'Office des étrangers considère l'indication rendue par les médecins à travers cet examen comme une preuve irréfutable en la matière, permettant d'appliquer un traitement complètement différent selon les cas. Vous le savez, comme vous mais à un autre titre, j'ai été interpellé par le Centre pour l'égalité des chances et la lutte contre le racisme, sur la base de cet arrêt du Conseil d'Etat. Nous avons décidé, je parle ici en tant que président de l'hôpital Saint Pierre à Bruxelles, de suspendre les examens osseux jusqu'à nouvel ordre. J'ai été interpellé par des membres de votre cabinet et de l'Office des étrangers sur ce point. J'ai déclaré clairement que nous avions suspendu ces examens sur la base de l'arrêt du Conseil d'Etat. Si l'on souhaite reprendre ces examens parce qu'indispensables, je n'y verrai aucune objection à condition de se mettre autour de la table et de déterminer clairement l'interprétation donnée à l'indication des médecins, qui ne peut pas être abusive. En d'autres termes, il serait inacceptable de se servir d'un avis scientifique comme d'un alibi à une politique policière de refoulement. Car si c'est le cas, qu'on assume cette politique en tant que telle! Pour notre part, nous ne tenons pas à cautionner cette politique. Par contre, s'il s'agit d'utiliser les moyens scientifiques et médicaux pour aider les personnes qui se présentent chez nous en situation de détresse, comme des mineurs non accompagnés, à qui il faut évidemment porter secours et assistance et que cela nécessite une assistance médicale et scientifique de qualité, c'est quelque chose que je peux parfaitement accepter et à quoi je veux participer. De même, tout médecin sera prêt à collaborer à ce type d'analyse. En l'occurrence, la contestation est née de l'arrêt du Conseil d'Etat. Mais un autre arrêt m'est parvenu qui précise autre chose; cependant, le premier est assez exigeant puisqu'il reprend quatre avis d'experts qui mettent à mal l'image humaniste de l'hôpital que j'ai l'honneur de présider. La situation exige clarification. J'ai dit à votre collaborateur ainsi qu'à l'Office des étrangers que j'étais prêt à la discussion mais la situation est suspendue pour l'instant, à moins que vous ne trouviez un autre hôpital qui soit disposé à se prêter à ce genre de pratique, ce qui est évidemment possible. En attendant, il est important de clarifier l'interprétation donnée à ces analyses par l'Office des étrangers. Un tout autre point nous laisse quelque peu dans l'expectative. Il concerne les pouvoirs du secrétariat de la commission. En effet, l'avis négatif des secrétaires quant à la recevabilité du dossier entraînerait son transfert immédiat vers le ministre sans examen par la commission. Pour une bonne compréhension de cette disposition, je crois qu'il serait souhaitable que le ministre précise à nouveau la manière dont il compte agir dans ce type de situation. Cette question a été soulevée plusieurs fois en commission. Il est vrai que le rôle du secrétaire est important; il ne faut pas qu'il constitue un frein à l'ambition portée par le gouvernement dans cette procédure de régularisation. Enfin, reste le problème des expulsions vers le pays d'origine, entendu comme pays de transit et celui, lié, des garanties de non-rapatriement vers le pays où les risques sont avérés. Pour éclaircir cette difficile question, il nous semble aussi utile d'obtenir des précisions sur le terme pays d'origine. Ainsi, si l'on ne considérait comme pays d'origine, c'est-à-dire le pays vers lequel on expulse, que le pays où le demandeur a séjourné légalement pendant plus de trois mois, on obtiendrait une situation beaucoup plus claire. Ce critère est celui qui est utilisé dans le cadre de la procédure d'asile. C'est une bonne référence. En guise de conclusion, je voudrais faire trois remarques. Nous franchissons aujourd'hui une étape essentielle dans l'ensemble de la politique qui s'adresse aux réfugiés, aux immigrés, et qui est la politique du gouvernement. Je pense que c'est un geste politique fort important, mais il me laisse tout de même une drôle d'impression. Plusieurs pays européens ont procédé récemment à ces régularisations: la France, l'Italie, l'Espagne, la Hollande. C'est dire qu'il y a, au plan européen, une nécessité de développer une politique européenne commune et cohérente à l'égard des phénomènes de migration, des phénomènes de demandes de refuge, d'asile, de politique étrangère dans ces matières très humaines et il ne faut pas se retrouver chacun tirant dans son coin les conclusions de politiques incohérentes. Nous avons été nous-mêmes victimes d'une espèce de course à l'échalotte où nous étions presque les derniers à supprimer le statut B des Kosovars, ce qui nous a mis dans une situation compliquée à gérer. Il est urgent et indispensable qu'une réelle politique européenne qui touche à des êtres humains soit rapidement mise en place. Ensuite, contrairement à ce qui a été dit par des représentants non démocratiques dans cette assemblée, les CPAS vont bien être confrontés à des difficultés mais pas celles évoquées. Ils vont être confrontés à des difficultés en termes de gestion des demandes et des dossiers dans la mesure où plusieurs centaines de personnes risquent en effet de se présenter pour obtenir une assistance sociale qui sera remboursée intégralement par l'Etat puisque le ministre de l'Intégration sociale a prévu les moyens à cet effet. Ce qui n'est évidemment pas pris en charge, c'est le travail des assistants sociaux dans les communes. C'est une réalité à laquelle nous allons être confrontés. Il va falloir trouver des solutions. Enfin, je suis convaincu que régulariser, c'est une manière de sécuriser les personnes. Accorder aux personnes qui sont ici une sécurité d'existence est donc un mieux-être et une possibilité de participer au développement de la société belge. Régulariser, c'est aussi une manière de lutter contre la criminalité. Car maintenir des hommes et des femmes dans l'absence d'existence légale, c'est renforcer les filières d'exploitation des êtres humains. Le geste que nous posons aujourd'hui est un geste éminemment humaniste. C'est pourquoi le groupe socialiste le soutiendra.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, on behalf of the Socialist Group, I welcome the opportunity given to us to make an important political act by approving tomorrow, I hope, this draft law of regularization. The initiative taken by the government on the issue of regularizations, it has been said many times, is part of a whole and must be understood in connection with this whole, namely the reforms of the asylum procedure, naturalizations, the humanization of closed centres and the policy of removal and expulsion when the criteria for reception have been examined. The bill we are discussing today constitutes one of the cornerstones of this reform, which is essentially aimed at removing many areas of non-law and arbitrary induced by the slowness, opacity and old age of old legal and administrative procedures. What I think is important to emphasize here is the new direction determined by this set of reforms in Belgian foreign policy. This new orientation tends toward greater clarity, efficiency and rapidity, as well as toward greater respect for human dignity, which is the main theme of this debate. My comments on this text are divided into two groups. There are first those concerned with the manifest qualities of the text, then the points on which we asked for clarifications to the Minister in committee. On the criteria for regularization, the text intervenes to usefully supplement Article 9, § 3 of the 1980 Foreigners Act. By the criteria it establishes for obtaining the regularization and by the procedure it establishes, it allows to complete, for an operation, what, in the law, is subject to the discretion of the Minister. In this regard, the text reveals an interesting internal balance. On the one hand, it ensures more transparency in the mechanism of regularization. On the other hand, it does not fall into the reverse excess that would be a legislation too rigid, too detailed and therefore in breach with the troubles of the ground, which people actually experience. Thus, the criteria for access to regularization are sufficiently detailed to be controlled, but they are formulated sufficiently broadly so that members of the regularization committee can interpret the human situations they will have to deal with. In fact, there are human situations that, by definition, we cannot integrate into a bill. Thus families whose members are allowed to stay in Belgium and others not, where children were born. We need to be able to solve these cases at a global level. I hope – I am even convinced – that the regularization committees will keep in mind that one cannot deal with individual cases without considering the whole family. Such situations are currently encountered in some CPAS and this demonstrates that the practice had to be modified, that it will need to be regularized for obvious human reasons. I would like to emphasize another criterion. The proposed text leaves an important place for the rights of defence and the possibility for persons to draw up a regularization file, to be assisted by lawyers, including before the committee in the event of a possible hearing and, if necessary, with the help of the representative of legal assistance, i.e. pro deo. The observance of the legislation on privacy has also been guaranteed, not only in the context of the constitution of the social report, but also, of course, in terms of the content of the medical certificates that will be submitted, if necessary, by the applicants for regularization. Finally, the minister assured us that the members of the commission, the secretariat and the doctors who will assist him will be appointed according to strict criteria of competence and independence of mind. The PS Group welcomes the fact that communal and social services in the broad sense have been designated as the main interlocutors of the applicants for regularization. It is, indeed, at the local level that people are best known, that situations are best understood and that people are most easily helped to introduce their request for regularization. These services are the least likely to fuel the fear and distrust aroused, in particular, by the alarmist interventions of some with regard to this operation and who advised foreigners not to be regularized because they were at risk of being arrested. However, it is not about that. This was clearly stated in the work of the committee. Consequently, it seems to me that the role of municipalities, and therefore of mayors, CPAS, social services and all those who can help applicants introduce their files, is to ensure the best effectiveness of this bill. The operation is aimed at regularization and not a massive and gigantic raft. It is not about trapping people. This must be repeated. In the commission, we also obtained a significant accuracy. Thus, homeless persons will be able to refer to the practice relating to the homeless or homeless and make a home declaration by giving as reference address, either that of a lawyer, or that of a CPAS, or even of a social service. This important element must also be able to guarantee the good end of the regularization of the person. This is the essence of this precision. One must be able to connect with the interested party, regulate his situation and start with him, if necessary, a social work. I would like to make a final clarification regarding the procedure. Given the widespread publicity that the bill has benefited, one is entitled to hope that the deadlines set for the procedure will truly fulfill their initial role, namely a quick and effective settlement of the maximum number of cases. Some have said that the three-week application procedure was too short. We should be grateful to the Vlaams Blok which, through its action, allowed us to get a longer delay. Even though I am convinced that interested parties were often able to enter their file within three weeks, the latter will no longer be a brush-cut period. Foreigners will now be able to submit full applications. They will then have a month to introduce a social file that will support their application. If the deadlines remain strict, they are no longer impossible to comply with. Finally, I will come to the composition of the Chambers of the Regulatory Commission. We are pleased that they must appeal to the competence of professionals (a magistrate, a lawyer, a representative of a human rights organization) who have different but complementary approaches to these issues. The Socialist Group considers that the presence of a representative of civil society constitutes an essential achievement for the handling of regulation cases. All of these elements delight the Socialist group. I wanted to remind them. I will come to the clarifications or clarifications. The first point I would like to address concerns the indispensable independence and competence of the doctors who will assist the regulation commission. I am talking here about the problem of serious diseases, one of the arguments that applicants for regularization can invoke. The doctors of this committee will have the task of attesting the degree of severity of a disease, with all the consequences that arise from it. However, there are strong controversies about the current functioning of the medical service that assists the Foreign Office; I have informed the minister. Too often, the opinions of renowned specialists are countered by the counseling doctors of the Foreign Office. Obviously, Belgium has not produced enough Nobel Prize to compose a committee of doctors capable of analyzing this element with all certainty. However, when important personalities from the Belgian scientific and medical world give opinions on serious diseases, it seems unacceptable to me that doctors-advisors of the Foreign Office disapprove of their decisions. What is their competence, what is their curriculum vitae, what are they relying on to challenge the opinions of recognised academics? This is what seems to me to be questionable and should not be repeated during this procedure of regularization; at least, I hope. As the minister said, it seems to me important that the appointment of these doctors is carried out on the basis of real independence and professional quality, in the same way as the appointment of lawyers, elsewhere. In this regard, you mentioned the use of the National Bar Association, which I think is an excellent solution. It would be about finding a similar procedure for the medical body. In this regard, I will not fail to mention the immediate actuality. I am faced with a particular difficulty: today, a ruling of the State Council notifies that the bone examination practiced to determine whether a person is minor or adult is contestable, that it does not provide unquestionable proof of the person's age. For now, however, the Foreign Office considers the indication given by the doctors through this examination as an irrefutable evidence in the matter, allowing to apply a completely different treatment according to the cases. You know, like you, but in another title, I was arrested by the Centre for Equal Opportunities and the Fight Against Racism, on the basis of this decision of the State Council. We have decided, I speak here as president of the Saint Pierre Hospital in Brussels, to suspend bone examinations until new order. I was questioned by members of your cabinet and the Foreign Office on this point. I made it clear that we had suspended these examinations on the basis of the decision of the State Council. If one wishes to resume these examinations because they are indispensable, I will see no objection to them, provided that we sit around the table and clearly determine the interpretation given to the indication of doctors, which cannot be abusive. In other words, it would be unacceptable to use a scientific advice as an alibi to a police policy of rejection. If this is the case, take this policy as such. For our part, we do not want to endorse this policy. On the other hand, if it comes to using the scientific and medical means to help people who come to us in a situation of distress, such as unaccompanied minors, who obviously need to be rescued and assisted and that requires quality medical and scientific assistance, this is something that I can perfectly accept and in which I want to participate. Likewise, any doctor will be willing to collaborate with this type of analysis. In this case, the protest arose from the decision of the State Council. But another stop came to me that specifies something else; however, the first one is quite demanding since it takes on four expert opinions that undermine the humanist image of the hospital which I have the honour to preside over. The situation requires clarification. I told your collaborator and the Foreign Office that I was ready to discuss but the situation is suspended for now, unless you find another hospital that is willing to lend itself to this kind of practice, which is obviously possible. In the meantime, it is important to clarify the interpretation given to these analyses by the Foreign Office. A completely different point leaves us somewhat in the expectation. It concerns the powers of the Secretariat of the Commission. Indeed, the negative opinion of the secretaries as to the admissibility of the file would result in its immediate transfer to the minister without examination by the commission. For a good understanding of this provision, I think it would be desirable that the Minister again specifies how he intends to act in this type of situation. This issue has been raised several times in the committee. It is true that the role of the secretary is important; it should not be a brake to the ambition of the government in this procedure of regularization. Finally, there remains the problem of deportations to the country of origin, understood as a transit country and that, related, guarantees of non-repatriation to the country where the risks are proven. In order to clarify this difficult question, we also find it useful to obtain clarifications on the term country of origin. Thus, if the country in which the applicant has legally stayed for more than three months was not considered as the country of origin, i.e. the country to which he is expelled, the situation would be much clearer. This criterion is the one used in the asylum procedure. This is a good reference. In conclusion, I would like to make three remarks. Today we are making a crucial step in the whole policy that addresses refugees, immigrants, and which is the policy of the government. I think this is a very important political gesture, but it still leaves me a strange impression. Several European countries have recently carried out these regularizations: France, Italy, Spain, Holland. That is to say that there is, at the European level, a need to develop a common and coherent European policy with regard to the phenomena of migration, the phenomena of asylum applications, asylum, foreign policy in these very human matters and we must not find ourselves drawing in their corner the conclusions of incoherent policies. We ourselves were victims of a sort of squalot race where we were almost the last to remove the status B of Kosovars, which put us in a difficult situation to manage. It is urgent and indispensable that a genuine European policy that affects human beings be quickly put in place. Then, contrary to what has been said by non-democratic representatives in this assembly, the CPAS will face difficulties but not those mentioned. They will face difficulties in terms of handling applications and files as several hundred people are in danger of actually appearing for social assistance that will be reimbursed in full by the State since the Minister of Social Integration has provided the means for this purpose. What is obviously not supported is the work of social workers in the municipalities. This is a reality that we will face. We will have to find solutions. Finally, I am convinced that regularizing is a way to secure people. Giving people who are here a security of existence is therefore a well-being and an opportunity to participate in the development of the Belgian society. Regulation is also a way of fighting crime. For keeping men and women in the absence of legal existence means strengthening the chains of exploitation of human beings. The gesture we make today is an eminently humanistic gesture. The Socialist Party will support it.
#40
Official text
De heer Jan Peeters heeft het woord.
Translated text
Mr Jan Peeters has the word.
#41
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, de Vlaamse socialisten zullen dit wetsontwerp volmondig en van harte steunen zoals wij ook volmondig en van harte de twee andere pijlers van het asielbeleid en het regeringsbeleid terzake steunen en gerealiseerd willen zien, te weten het uitwijzingsbeleid voor die mensen die niet in aanmerking kunnen komen voor regularisatie, enerzijds en de versnelde procedure en administratieve afhandeling van klassieke asielaanvragen in de toekomst, anderzijds. Ik heb ook in de commissie gezegd dat men van ons geen ronkende verklaringen zult horen, wij gaan ons niet mengen in grote polemieken over deze problematiek. U gaat van ons geen cijferfetisjisme horen en wij gaan ons niet moeien in de polemieken tussen CVP en VLD. Wij willen enkel zeggen aan de regering dat we van de minister op deze drie terreinen - en ze zijn voor ons evenwaardig - vooruitgang en een strikte uitvoering van het overeengekomen regeringsbeleid verwachten. De SP zal de eerste pijler, met name het regularisatiebeleid, volmondig steunen en dit om twee redenen. Ten eerste, is er een evidente humanitaire reden. Wat ook de oorzaak is van het feit dat mensen hier vijf of zes jaar zijn, of het te maken heeft met een falende administratie, het niet uitvoeren van vroeger overeengekomen beleidslijnen of de onwil van mensen zelf om in te gaan op bevelen om het grondgebied te verlaten, is hier eigenlijk niet relevant. Als mensen hier vijf of zes jaar zijn, is er een evidente band gegroeid met andere burgers van dit land, met het land zelf. Humanitair is het dan niet meer dan logisch dat we die mensen ten volle integreren in onze samenleving. Een tweede reden waarom wij de regularisatie ten volle steunen heeft te maken met een welbegrepen eigenbelang. Het laten voortbestaan van grote groepen illegalen in dit land op permanente basis en zonder dat zij enig perspectief op zekerheid omtrent hun toekomst in dit land hebben, is ook de in principe ondermijning van de verworvenheden van de sociale welvaartsstaat. Het is deze groep illegalen die, gekneld in deze situatie, weerloze prooien zijn voor malafide werkgevers, voor uitbuiting, voor zwartwerk, voor sociale dumping, voor huisjesmelkers. Kortom, die groep laten bestaan creëert een voedingsbodem voor deloyale concurrentie in vele sectoren, tussen vele bedrijven. Probeer maar eens een Brusselse confectiesector met al zijn laaggeschoolden en het bijhorend sociaal vangnet te laten overleven als men tegelijkertijd de ateliers laat bestaan waar illegalen zonder perspectief worden uitgebuit. Probeer maar eens als goedmenende tuinbouwer in het Mechelse of in de Noorderkempen op een correcte wijze uw bedrijf recht te houden met een voldoende sociaal vangnet voor werknemers als tegelijkertijd collega's misbruik maken van de illegalen in onze samenleving om aan sociale dumpingpraktijken en uitbuiting te doen. Het is dus ook een sociale plicht voor het in stand houden van de welvaartsstaat, de sociale verworvenheden, de mimimumuurloonregeling en dergelijke voor laag- geschoolden in die sectoren dat we de kwaal van de illegaliteit in ons land afbouwen en wegbannen. Wij willen dit doen door aan de mensen een statuut te geven en hen te integreren in het fiscaal en sociaal stelsel van ons land. Uit welbegrepen eigenbelang en in het kader van de sociale welvaartsstaat willen wij deze illegalen, die dat om humanitaire redenen verdienen, regulariseren. Mijnheer de voorzitter, collega's, ik wens de drie elementen van het wetsontwerp toe te lichten die voor de SP belangrijk zijn. Voor de SP staat het als een paal boven water dat deze regularisatie een eenmalige operatie moet zijn. Er mogen terzake geen dubbelzinnigheden de wereld worden ingezonden. De regularisatieprocedure en de mogelijkheid een aanvraag terzake in te dienen mogen geen aanleiding geven tot bijkomende onterechte aanvragen. De indiening van een aanvraag mag geen recht geven op sociale steun zoals bepaald in artikel 57 van de wet op het OCMW. Als de betrokkene een regularisatie heeft gekregen, moet hij zoals elke Belg dezelfde rechten en plichten krijgen. In de aanvraagprocedure mag er echter geen sprake zijn van recht op sociale steun. Op die manier voorkomt men dat mensen die niet op een regularisatie kunnen rekenen een vierde beroep aantekenen en een bijkomende mogelijkheid krijgen om de procedure te laten aanslepen. Het verheugt ons dat de minister in de commissie uitdrukkelijk juridische garanties heeft gegeven en zich houdt aan het advies van de Raad van State. Alhoewel de SP het voorliggende ontwerp zal goedkeuren, maakt mijn fractie voorbehoud inzake de behandeling van de illegalen die gehuwd zijn met een Belg. De Belgische Staat heeft deze mensen gehuwd. Het Burgerlijk Wetboek verplicht gehuwden samen te wonen onder een dak. Illegalen die met een Belg gehuwd zijn, blijven echter illegalen en mogen niet bij hun partner vertoeven. Het voorliggende ontwerp biedt geen afdoende oplossing voor deze op humanitair vlak bijzonder pijnlijke lacune. De SP herinnert de minister aan zijn dubbele belofte om enerzijds dergelijke situaties definitief te regelen bij de hervorming van de asielprocedure en, anderzijds, de rondzendbrieven inzake gezinshereniging aan te passen. De SP zal deze problematiek blijven opvolgen omdat de Belgische Staat, ons inziens, deze mensen onrecht aandoet. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, de SP zal het voorliggende regularisatieontwerp goedkeuren. Mijn fractie rekent er echter op dat de regering de twee andere pijlers van het asielbeleid eveneens correct en loyaal zal uitvoeren.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, the Flemish socialists will fully and heartily support this bill as we also fully and heartily want to see the other two pillars of asylum policy and government policy in this regard supported and realized, namely the expulsion policy for those people who cannot be eligible for regularization, on the one hand and the accelerated procedure and administrative handling of classical asylum applications in the future, on the other. I have also said in the committee that we will not hear any rude statements from us, we will not interfere in major polemics on this issue. You will not hear from us any numerical fetishism and we will not bother ourselves in the polemics between CVP and VLD. We just want to say to the Government that we expect the Minister in these three areas – and they are equal to us – progress and a strict implementation of the agreed government policy. The SP will fully support the first pillar, in particular the regularisation policy, and this for two reasons. First, there is an obvious humanitarian reason. Whatever the cause of the fact that people are here five or six years, or it has to do with a failing administration, the failure to implement previously agreed policies, or the unwillingness of people themselves to take orders to leave the territory, is actually irrelevant here. If people have been here for five or six years, there has been an obvious bond grown with other citizens of this country, with the country itself. From a humanitarian point of view, it is only logical that we fully integrate these people into our society. A second reason why we fully support regularization is related to a well-understood self-interest. Letting large groups of illegal persons survive in this country on a permanent basis and without having any prospect of certainty about their future in this country is also undermining the achievements of the social welfare state in principle. It is this group of illegals who, stuck in this situation, are defence-free prey for malafide employers, for exploitation, for black labour, for social dumping, for house milkers. In short, the existence of that group creates a nutrient ground for disloyal competition in many sectors, between many companies. Try to survive a Brussels confectionery sector with all its low-skilled people and the associated social safety net if at the same time you allow the workshops to exist where illegal persons without perspective are exploited. As a good-meaning gardener in the Mechelse or in the Noorderkempen, try to properly keep your business right with a sufficient social safety net for employees while at the same time colleagues abuse the illegal in our society to engage in social dumping practices and exploitation. Therefore, it is also a social duty to maintain the welfare state, the social achievements, the minimum wage regime and the like for low-skilled in those sectors that we decompose and eliminate the illness of illegality in our country. We want to do this by giving people a status and integrating them into the fiscal and social system of our country. In our self-interest and within the framework of the social welfare state, we want to regularize these illegals, who deserve it for humanitarian reasons. Mr. Speaker, colleagues, I would like to highlight the three elements of the bill that are important for the SP. For the SP, it stands like a pillar above water that this regularization must be a one-off operation. There should be no ambiguity in this regard. The regularisation procedure and the possibility of submitting an application should not give rise to additional unjustified applications. The submission of an application should not give the right to social assistance as provided for in Article 57 of the OCMW Act. If the person concerned has received a regularization, he must have the same rights and duties as every Belgian. However, in the application procedure, there should be no right to social assistance. This prevents those who cannot count on a regularization from registering a fourth appeal and from having an additional opportunity to have the procedure initiated. We are pleased that the Minister in the committee expressly gave legal guarantees and adheres to the opinion of the State Council. Although the SP will approve the present draft, my group makes a reservation regarding the treatment of illegal persons who are married to a Belgian. The Belgian state married these people. The Civil Code requires married couples to live together under one roof. However, illegal people who are married to a Belgian remain illegal and are not allowed to stay with their partner. The present draft does not provide an adequate solution to this ⁇ painful humanitarian gap. The SP reminds the Minister of his double commitment to finally settle such situations in the reform of the asylum procedure and to adjust the circular letters on family reunification. The SP will continue to follow up on this problem because the Belgian State, in our opinion, is wrongful to these people. Mr. Speaker, Mr. Minister, the SP will approve the present regulation draft. However, my group expects that the government will also implement the other two pillars of asylum policy correctly and loyally.
#42
Official text
La parole est à M. Denis D'hondt.
Translated text
The word is for mr. by Denis D’Hondt.
#43
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, mesdames, messieurs, le projet de loi sur les régularisations est un des trois piliers de la politique d'asile et d'immigration du gouvernement. Je désirerais émettre trois remarques à ce sujet. Premièrement, ce projet de loi est un projet politiquement courageux. Une loi va enfin permettre à des centaines, voire des milliers de personnes qui sont dans une situation de précarité sociale épouvantable, de voir leur dossier régularisé sur la base des quatre critères qui ont été énoncés dans l'exposé des motifs. Diverses circulaires ont, à ce jour, servi de base à des régularisations, concernant des victimes de la traite d'êtres humains, des ressortissants bosniaques, des personnes pouvant se prévaloir de circonstances humanitaires ou d'une maladie grave. Une loi fixe désormais les critères de régularisation. Au-delà, certains cas précis seulement - sous peine de continuer à dénaturer l'article 9, alinéa 3 pourront encore bénéficier d'une régularisation. La loi n'épuisera donc pas le pouvoir dont le ministre dispose sur la base de l'article 9, alinéa 3, pour régulariser la situation de personnes n'ayant pas demandé la régularisation sur la base de cette loi. Il était temps, monsieur le ministre, que l'on aborde ce problème avec courage et réalisme. Voilà plus de dix ans qu'aucune politique cohérente en cette matière n'avait été mise en oeuvre. La responsabilité de l'E ´ tat belge était engagée. En effet, l'E ´ tat se doit d'être plus efficace. Il n'est pas possible qu'il se passe plusieurs années avant qu'une décision intervienne. Il n'est pas possible qu'on laisse des décisions d'éloignement non exécutées pendant des années, parce que les gens prennent racine, sont accueillis dans nos communautés, créent des liens durables et peuvent dès lors difficilement être éloignées. Donc, il est raisonnable de faire sortir ces personnes de la clandestinité, de les régulariser. C'est d'ailleurs préférable du point de vue de l'ordre public. Cette vaste opération de régularisation est une occasion de marquer la différence avec le gouvernement précédent qui avait amorcé le mouvement de manière quelque peu empirique en évitant de définir un cadre juridique précis et se fondant, au risque de le dénaturer, sur l'article 9 de la loi du 15 décembre 1980. Une commission de régularisation connaîtra des demandes. Elle sera composée de magistrats et d'avocats en nombre suffisant, ainsi que de responsables reconnus dans le domaine des droits de l'homme, de sorte que les demandes puissent être traitées dans un délai d'un an. Cette commission est soumise au respect des conditions fixées par l'article 6 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme qui dispose notamment que Toute personne a droit à ce que sa cause soit entendue équitablement, publiquement et dans un délai raisonnable, par un tribunal impartial (...)et, sous réserve, à un jugement public. Les garanties de type juridictionnel concernent essentiellement la séparation de l'instruction et du jugement, le débat contradictoire avec l'avocat, des règles de procédure strictes, la possibilité de faire appel à des témoins et l'aide de traducteurs.
Translated text
The draft law is one of the three pillars of the government’s asylum and immigration policy. I would like to make three comments on this. First, this bill is politically courageous. A law will finally allow hundreds, even thousands of people who are in a situation of awful social precariousness, to see their dossier regularized on the basis of the four criteria outlined in the statement of reasons. Several circulars have, to date, served as the basis for regularizations, concerning victims of human trafficking, Bosnian nationals, persons who may rely on humanitarian circumstances or a serious illness. A law now sets the criteria for regularization. Furthermore, only certain specific cases – without further distorting Article 9, paragraph 3 – can still benefit from regularization. The law will therefore not exhaust the power which the Minister has on the basis of Article 9, paragraph 3, to regulate the situation of persons who have not requested the regulation on the basis of that law. It is time to approach this issue with courage and realism. For more than a decade no consistent policy has been implemented. The responsibility of the Belgian E'tat was engaged. The E’T is more effective. It can’t take a few years before a decision comes. It’s not possible for us to leave away decisions not executed for years, because people take root, are welcomed into our communities, create lasting connections and can therefore hardly be removed. So it is reasonable to get these people out of clandestinity, to legalize them. This is preferable from a public perspective. This extensive regularization operation is an opportunity to mark the difference with the previous government that had initiated the movement somewhat empirically by avoiding defining a precise legal framework and based, at risk of distorting it, on Article 9 of the Act of 15 December 1980. A regulatory committee will consider requests. It will consist of sufficient magistrates and lawyers, as well as recognized human rights officials, so that requests can be processed within one year. Article 6 of the UN Convention for the Protection of Human Rights states that “Everyone has the right to be heard fairly, publicly and within a reasonable time by an impartial court and, subject to reservations, to a public judgment.” Judicial-type guarantees mainly relate to the separation of investigation and judgment, conflicting debate with the lawyer, strict procedural rules, the possibility to call witnesses and the assistance of translators.
#44
Official text
Monsieur D'hondt, M. De Man peut-il vous interrompre un instant?
Translated text
Mr D’Hondt, Mr Can he interrupt you for a moment?
#45
Official text
Oui.
Translated text
and yes.
#46
Official text
De heer Filip De Man heeft het woord.
Translated text
Mr. Philip the Man has the word.
#47
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik hoor collega D'Hondt zeggen dat enkele honderden of een paar duizend illegalen zullen kunnen genieten van de nieuwe regeling die morgen zal worden goedgekeurd. In Frankrijk werd twee derde van de aan- vragers geregulariseerd. Als we dit extrapoleren naar België, waar vermoedelijk ongeveer honderdduizend illegalen rondlopen, dan komen we dus aan vele tienduizenden geregulariseerden. Ik begrijp dat de heer D'Hondt als PRL-er de cijfers een beetje wil minimaliseren met het oog op de gevolgen voor de steden en de gemeenten. Ik vind het toch eigenaardig dat hij durft beweren dat slechts een paar honderd of maximaal een paar duizend illegalen zullen worden geregulariseerd. Waar haalt hij dit cijfer vandaan?
Translated text
Mr. Speaker, I hear colleague D'Hondt say that a few hundred or a few thousand illegal persons will be able to enjoy the new arrangement that will be approved tomorrow. In France, two-thirds of applicants were regulated. If we extrapolate this to Belgium, where presumably about one hundred thousand illegals are running around, then we come to many tens of thousands of regulated. I understand that Mr D’Hondt as PRL-er wants to minimise the figures a little in view of the impact on the cities and municipalities. I find it strange, however, that he dares to claim that only a few hundred or a maximum of a few thousand illegals will be regulated. Where did he get this number from?
#48
Official text
Nous ne disposons probablement pas des mêmes chiffres: je vous ai entendu parler de centaines de milliers d'illégaux en Belgique. Selon moi, vous avez également une idée toute particulière du nombre de personnes à régulariser. Effectivement, j'ai dit quelques centaines, voire quelques milliers de personnes . Cela me paraît un ordre de grandeur tout à fait correct si l'on se réfère aux six mille dossiers dont le ministre a parlé et qui doivent être examinés.
Translated text
We probably don’t have the same numbers: I’ve heard you talk about hundreds of thousands of illegal people in Belgium. In my opinion, you also have a very particular idea of the number of people to regularize. Indeed, I said a few hundred, even a few thousand people. This seems to me a perfectly correct order of magnitude if one refers to the six thousand cases of which the minister has spoken and which must be examined.
#49
Official text
De heer Filip De Man heeft het woord.
Translated text
Mr. Philip the Man has the word.
#50
Official text
Mijnheer de voorzitter, de minister, die tot de partij van de heer D'Hondt behoort, heeft het aantal tussen 50 000 en 70 000 geschat. Als dit klopt en net als in Frankrijk twee derde van de aanvragers wordt geregulariseerd, dan hebben we het over 30 000 tot 40 000 personen. Het is dan ook onbetamelijk dat de heer D'Hondt de zaak tracht te minimaliseren. Hij moet de mensen de waarheid zeggen.
Translated text
Mr. Speaker, the Minister, who belongs to Mr. D'Hondt's party, estimated the number between 50 000 and 70 000. If this is true and, like in France, two-thirds of the applicants are regulated, then we are talking about 30 000 to 40 000 people. It is therefore inconceivable that Mr D'Hondt tries to minimize the case. He must tell people the truth.
#51
Official text
De toute manière, monsieur Deman, il s'agit d'une situation actuelle. Les régularisations ont fait l'objet d'un train de mesures qui doivent être prises immédiatement. Cette question n'a aucun rapport avec le nombre total d'étrangers qui se trouvent sur le territoire de notre pays. Nous parlons de sujets différents. Le ministre aura certainement l'occasion de vous répondre à cet égard. Les avis doivent être entendus dans un délai d'un an après l'entrée en vigueur de la loi, faute de quoi les régularisations interviendraient dans un délai inacceptable pour les demandeurs proprement dits. Les communes seront étroitement associées à la procédure. Elles recueilleront tout d'abord les demandes et seront chargées de diffuser largement les présentes mesures. Ensuite, ce projet de loi s'inscrit dans une politique cohérente et équilibrée. En effet, cette opération de régularisation n'est qu'un des piliers de la politique d'immigration et d'asile du gouvernement, les autres piliers étant la réforme de la procédure d'asile et les mesures d'éloignement sur lesquelles je ne m'attarderai pas. Le gouvernement doit, en réalité, affronter un double défi: la gestion d'une situation actuelle préoccupante en bien des points et la recherche de solutions structurelles pour l'avenir. Ces deux problématiques sont distinctes mais doivent être envisagées de fac¸on coordonnées dès le début de la législature. Chacun de nous est conscient qu'il ne s'agit pas simplement de modifier la procédure d'asile. Un accord de principe sur l'ensemble de la politique d'immigration est essentiel pour ce gouvernement. Une seule voie raisonnable s'impose à nous. En sortir débouche sur deux types de politiques, tout aussi inacceptables qu'impraticables: transformer notre pays en une forteresse ou mener une politique de frontières ouvertes. Enfin, au nom du groupe PRL FDF MCC, je désirerais que ce projet de loi réaliste soit mis en oeuvre le plus rapidement possible. Certes, des débats, des échanges de vues doivent être possibles, mais il faut penser aux principaux intéressés, c'est-à-dire aux personnes qui auront la possibilité d'être régularisées sur base du projet de loi. Un jeu d'amendements risquerait de détricoter le projet de loi et de le vider de son contenu. D'autant plus qu'il aborde un véritable problème de société, délicat et important, qui transcende le clivage majorité/opposition. Voilà pourquoi, monsieur le ministre, le groupe PRL FDF MCC soutiendra fermement le projet de loi relatif aux régularisations.
Translated text
In any case, Mr Deman, this is a current situation. The regulation has been the subject of a set of measures that must be taken immediately. This question has nothing to do with the total number of foreigners who are on the territory of our country. We are talking about different topics. The Minister will ⁇ have the opportunity to answer you in this regard. The opinions must be heard within one year after the entry into force of the law, otherwise the regularizations would take place within an unacceptable period for the applicants themselves. The municipalities will be closely involved in the procedure. They will first collect requests and will be responsible for broadly disseminating the present measures. Then, this bill is part of a coherent and balanced policy. Indeed, this regularization operation is only one of the pillars of the government’s immigration and asylum policy, the other pillars being the reform of the asylum procedure and the removal measures on which I will not delay. In reality, the government must face a double challenge: managing a present situation that is worrying in many aspects and seeking structural solutions for the future. These two issues are distinct but need to be considered in a coordinated manner from the beginning of the legislature. Each of us is aware that it is not just about changing the asylum procedure. A principle agreement on the whole immigration policy is essential for this government. There is only one reasonable path for us. This leads to two types of policies, both unacceptable and unpracticable: transforming our country into a fortress or carrying out a policy of open borders. Finally, on behalf of the PRL group FDF MCC, I would like this realistic bill to be implemented as soon as possible. Certainly, debates, exchanges of views must be possible, but we must think of the main stakeholders, that is, the people who will have the opportunity to be regularized on the basis of the bill. A set of amendments would risk destroying the bill and emptying it from its content. Especially since it addresses a real societal problem, delicate and important, which transcends the majority/opposition split. That is why, Mr. Minister, the PRL group FDF MCC will firmly support the bill on regularizations.
#52
Official text
La parole est à M. Daniel Féret.
Translated text
The word is for mr. by Daniel Féret.
#53
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, mieux qu'un long discours, les chiffres parlent d'eux mêmes. Si l'on défalque des 175 000 étrangers demandeurs d'asile en 10 ans les quelque 13 000 demandes acceptées et les 37 000 expulsions, le nombre d'illégaux pouvant prétendre à leur régularisation s'élève à 125 000, et non à 70 000; chiffre d'ailleurs considéré comme un minimum par les porteparoles des organisations prétendûment humanitaires. Sur base de l'article 10, § 4 de la loi du 15 décembre 1980 s'appliquant aux regroupements familiaux suite à une régularisation et considérant que chaque régularisé invitera son épouse et au minimum deux enfants, la population belge pourrait s'enrichir d'au moins 500 000 nouveaux venus. Mme la ministre de l'Emploi a-t-elle les milliards nécessaires pour financer un plan Rosetta bis? Le gouvernement prendra-t-il des mesures de discrimination positive en leur faveur? En tous cas, la provision d'un milliard de francs belges pour financer l'opération paraît bien maigre en regard du coût réel prévisible. Est-il moral, monsieur le ministre, de ponctionner nos contribuables pour aider des gens qui ont parfois illégalement occupé nos églises, manifesté et perturbé l'ordre public et même déclaré devant des caméras de télévision que notre pays était raciste et fasciste et que nos lois étaient homicides? Notre ministre de l'Intérieur dira sans doute que j'exagère et que mon discours est extrémiste, comme il l'affirme, l'air courroucé, depuis plusieurs jours sur les antennes de télévision. Le ministre de l'Intérieur exagère-t-il quand il déclare: Beaucoup de ces soi-disants travellers jouent sur la corde sensible en se faisant passer pour des tziganes respectueux de la loi, mais ils trouvent parfaitement normal de voler et de casser des voitures et de causer toutes sortes de problèmes, y compris de déféquer dans les rues ? Rassurez-vous: cette citation n'est pas d'An- toine Duquesne, mais de son collègue liberalo-socialiste Jack Straw, du gouvernement de Tony Blair, dans le journal Libération du 20 août 1999. Ce n'est un secret pour personne, des dizaines de milliers de nouveaux venus obtiendront, dans moins de cinq ans, la nationalité belge. On ne peut donc pas dire que les mesures de régularisation qui sont prévues servent seulement à résorber l'arriéré administratif en matière d'octroi du statut de réfugié. En réalité, le gouvernement organise une nouvelle immigration, croyant sans doute qu'elle assurera le paiement des pensions en 2010-2020, si l'on constitue de cette manière ce que certains appellent pudiquement des réserves démographiques. C'est bien évidemment un leurre. Cette politique va à l'encontre des intérêts du pays et des voeux des électeurs. Quelle mouche a donc piqué le PRL? En 1974, durant toute la campagne électorale des législatives - je le sais, j'y participais - les barons du parti libéral affirmaient avec force que jamais ils ne participeraient à un gouvernement si l'on n'inscrivait pas dans la Constitution le droit au référendum pour tout ce qui touche aux problèmes de société. Promesse très vite oubliée, comme beaucoup d'autres. Ne serait-il pas normal, avant d'ouvrir nos portes à un nouveau flux migratoire aussi important, d'organiser une consultation populaire qui aurait un pouvoir décisoire comme la votation régulièrement pratiquée en Suisse, avec la même rigueur qu'en Suisse, sans les tricheries dont la Belgique est coutumière à chaque élection, trucage par l'argent, trucage par les médias, trucage par l'informatique? Quelle mouche a donc piqué le PRL? Un grand homme d'Etat qui avait glissé sans se ramasser une pelle du PS au PRL, tenait dans le numéro du 21 novembre 1991 du magazine Paris Match, des propos que notre ministre de l'Intérieur qualifiera peut-être d'extrémistes. Je le cite: Il faut contrôler l'immigration existante en cessant de nous comporter comme des nigauds et des jobards. Je pense à ces minimex versés à des péripatéticiennes ghanéennes domiciliées à Seraing et soulageant des marins d'Anvers au tarif de SOS Dépannage. A quoi sert-il de dépenser des milliards pour une intégration dont les intéressés ne veulent pas? Vous aurez compris que c'est Henri Simonet qui parlait. On peut rétorquer que, huit ans après ces déclarations, les temps ont changé et que le gouvernement est acculé. C'est pourtant le fils d'Henri, Jacques, du parti libéral, ministre-président d'une Région qui sera, en 2015, la république islamique de Bruxelles, c'est Jacques Simonet qui confiait au quotidien La Dernière Heure, je le cite: Disons-le clairement, je suis favorable à une politique qui tendrait à encourager le retour au pays. Prenons un chômeur complet indemnisé qui émargerait au chômage depuis au moins six mois. Il faudrait lui proposer une prime de 400 000 francs, somme à laquelle on ajouterait 40 000 francs par enfant pour qu'il rentre chez lui. S'il refuse, on diminuerait progressivement cette allocation de chômage jusqu'à ce qu'il n'ait plus tellement le choix. Comment vous croire, monsieur le ministre, quand vous promettez qu'il n'y aura qu'une seule opération de régularisations? En matière d'engagements non tenus, les libéraux sont champions toutes catégories. Les promesses des libéraux n'engagent que ceux à qui elles sont faites.... et s'envolent au moindre souffle des extrémistes de gauche qui siègent au gouvernement. On peut certes souligner que les demandes de régularisations ont été multipliées par dix en dix ans, du fait de circonstances exceptionnelles: écroulement du communisme à l'Est, guerre en Yougoslavie, terrorisme en Algérie, génocide au Rwanda. Mais rien ne permet d'imaginer qu'une fois l'arriéré résorbé, le nombre de demandes redeviendra moins vertigineux. Le monde connaît actuellement une accélération de son histoire. Une guerre peut éclater à chaque instant, dans n'importe quel coin de la planète, et nous amener un nouvel afflux de candidats réfugiés que l'angélisme humanitaire manifesté par le gouvernement conduira à accueillir dans notre petit pays déjà asphyxié par le chômage. Bien sûr, on a raison de souligner la responsabilité des négriers de la construction qui profitent du malheur des réfugiés. Mais il faut aussi parler des négriers des prétoires qui profitent du désarroi des demandeurs d'asile pour les pousser à multiplier les recours devant les instances administratives, à se rebeller contre les forces de l'ordre et, finalement, à aggraver leur cas, tout cela pour que ces négriers des palais de justice puissent se profiler aux yeux de l'opinion publique, en diffusant leurs discours d'extrémistes de gauche. Monsieur le ministre de l'Intérieur, en défendant ce projet de loi, vous endossez une très lourde responsabilité, qui probablement vous dérange, en tout cas face à vos électeurs. Mais nous savons que vous n'avez pas le choix, prisonnier que vous êtes, dans votre majorité, de l'extrême gauche écologiste, et dans l'opposition, de la gauche sociale-chrétienne qui n'hésite pas à surenchérir. Je conclus, monsieur le ministre. Des réfugiés du bout du monde ont traversé des frontières de papier, sont entrés dans notre pays de papier, sont pris en charge par des institutions de papier, se sont vus entourés par des fils barbelés de papier. Pour quoi faire? Pour réclamer des papiers. Et grâce aux libéraux, ils les obtiennent. L'histoire s'en souviendra, les électeurs aussi. Je ne suis même pas certain que les sans-papiers vous diront merci.
Translated text
Better than a long speech, the figures speak for themselves. If we defeat the 175,000 foreign asylum seekers in 10 years, the approximately 13,000 applications accepted and the 37,000 expulsions, the number of illegal persons who can claim their regularization is 125,000, not 70,000; a figure considered as a minimum by the spokesmen of alleged humanitarian organizations. On the basis of article 10, § 4 of the law of 15 December 1980 applicable to family reunification following a regularization and considering that each regularized person will invite his wife and at least two children, the Belgian population could enrich itself by at least 500 000 newcomers. Does the Minister of Employment have the billions needed to finance a Rosetta bis plan? Will the government take positive discrimination measures in their favor? In any case, the provision of one billion Belgian francs to finance the operation seems very small in relation to the predictable actual cost. Is it moral, Mr. Minister, to punch our taxpayers to help people who sometimes illegally occupied our churches, demonstrated and disrupted public order and even declared in front of television cameras that our country was racist and fascist and that our laws were homicides? Our Minister of the Interior will probably say that I exaggerate and that my speech is extremist, as he claims, the angry air, for several days on television antennas. Does the Interior Minister exaggerate when he says: Many of these so-called travellers play on the sensitive rope by pretending to be law-respecting Gypsies, but do they find it perfectly normal to steal and break cars and cause all sorts of problems, including defecating on the streets? Reassure yourself: this quote is not from An-tune Duquesne, but from his liberal-socialist colleague Jack Straw, from Tony Blair’s government, in the newspaper Liberation of August 20, 1999. This is no secret for anyone, tens of thousands of newcomers will obtain, in less than five years, the Belgian citizenship. Therefore, it cannot be said that the regularization measures that are planned serve only to overcome the administrative backdrop in the granting of refugee status. In reality, the government is organizing a new immigration, believing without doubt that it will ensure the payment of pensions in 2010-2020, if we constitute in this way what some purely call demographic reserves. This is of course a deception. This policy goes against the interests of the country and the wishes of the voters. Which mosquito has struck the PRL? In 1974, during the entire electoral campaign of the legislative elections – I know, I participated in it – the barons of the Liberal Party strongly affirmed that they would never participate in a government if the right to referendum was not inscribed in the Constitution for everything concerning the problems of society. A promise quickly forgotten, like many others. Wouldn’t it be normal, before we open our doors to such a new migratory flow, to organize a popular consultation that would have a decision-making power like the voting regularly practiced in Switzerland, with the same rigour as in Switzerland, without the tricks which Belgium is accustomed to every election, money tricking, media tricking, computer tricking? Which mosquito has struck the PRL? A great state man who had slipped without picking up a pile from the PS to the PRL, held in the November 21, 1991 issue of the magazine Paris Match, statements that our Minister of the Interior may qualify as extremists. I quote it: We must control the existing immigration by ceasing to behave like nigauds and jobards. I think of these minimex paid to Ghanaian péripateticiennes domiciled in Seraing and relieving Antwerp sailors at the rate of SOS Dépannage. What’s the point of spending billions on integration that the interested parties don’t want? You would have understood that it was Henri Simonet who spoke. It can be reiterated that, eight years after these statements, the times have changed and the government is shaken. However, it is Henry’s son, Jacques, of the liberal party, prime minister-president of a Region that will be, in 2015, the Islamic republic of Brussels, it is Jacques Simonet who trusted the daily La Dernière Heure, I quote him: Let’s say it clearly, I am in favor of a policy that would tend to encourage the return to the country. Take a fully compensated unemployed who would have been unemployed for at least six months. It would be necessary to offer him a premium of 400,000 francs, which would be added to 40,000 francs per child for him to return home. If he refuses, this unemployment allowance would be gradually reduced until he no longer has so much choice. How do you believe, Mr. Minister, when you promise that there will be only one operation of regularization? In terms of uncommitted commitments, the liberals are champions in all categories. The promises of the liberals only commit those to whom they are made. And they fly away at the slightest breath of the left-wing extremists who sit in the government. We can ⁇ emphasize that requests for regularization have multiplied by ten in ten years, due to exceptional circumstances: the collapse of communism in the East, the war in Yugoslavia, terrorism in Algeria, genocide in Rwanda. But nothing makes it possible to imagine that once the back is resorbed, the number of requests will become less dizzying again. The world is currently experiencing an acceleration of its history. A war can break out at any moment, in any corner of the planet, and bring us a new influx of refugee candidates that the humanitarian angelism manifested by the government will lead to welcome in our small country already suffocated by unemployment. Of course, it is right to emphasize the responsibility of the construction workers who take advantage of the unhappiness of refugees. But we also need to talk about the pretorians who take advantage of the disorder of asylum seekers to push them to multiply the appeals before the administrative instances, to rebel against the law enforcement forces and, ultimately, to aggravate their case, all this so that these pretorians from the court palaces can profile themselves in the eyes of the public opinion, spreading their speeches of left-wing extremists. Mr. Minister of the Interior, by defending this bill, you take on a very heavy responsibility, which probably annoys you, at least in front of your voters. But we know that you have no choice, prisoner that you are, in your majority, of the ecologist extreme left, and in the opposition, of the social-Christian left that does not hesitate to overpricing. I conclude, Mr Minister. Refugees from the end of the world have crossed paper boundaries, entered our country of paper, are supported by paper institutions, have been surrounded by lines barbed with paper. For what to do? to request papers. And thanks to the liberals, they get them. History will remember it, and voters too. I’m not even sure that the paperless will thank you.
#54
Official text
De heer Pieter De Crem heeft het woord.
Translated text
Mr Pieter De Crem has the word.
#55
Official text
Mijnheer de voorzitter, morgen zouden wij na heel wat jammerlijk verloren tijd overtuigd en overtuigend onze goedkeuring moeten kunnen hechten aan een wetsontwerp dat duidelijke en definitieve oplossingen voor de regularisatieproblematiek moet aanreiken. Het door het ontwerp vooropgestelde doel, dat snel en efficiënt binnen bereik lag, werd echter helemaal niet bereikt. Reeds tijdens het investituurdebat hebben we aangedrongen op een globale aanpak van de asielproblematiek, die echter veel ruimer is dan de kwestie van de regularisatie. Het gaat immers evenzeer om het beheersen van de instroom, het kanaliseren van een al dan niet tijdelijk verblijf en het tot een goed einde brengen van een vaak om menselijke redenen problematische uitstroom. In dit opzicht - een globale en toetsbare aanpak - wilden wij de regering volgen in haar oorspronkelijke beleidsoptie om ook de procedure die het statuut van de asielzoeker verleent, tegelijkertijd eenvoudiger, doorzichtiger, doelgerichter en volledig uitvoerbaar te maken. Dit was immers een voorstel dat door de CVP-fractie tijdens de vorige legislatuur werd ingediend en dat we thans naar de letter van het regeerakkoord wilden koppelen aan een wetgevend asielinitiatief, niet wegens de koppeling op zich, maar omdat ze onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Enkel een nieuwe procedure, waarin de normale rechtsgang van eerste aanleg, van beroep en van een niet-schorsend cassatieberoep worden vastgelegd, zal een problematiek zoals de huidige, waarbij de verschijningsvorm zich bijna uitsluitend op het vlak van de instroom en het verblijf situeert, in zijn totaliteit kunnen omvatten. De regering schrijft zich reeds van bij de aanvang in een onvolmaakte beleidsbepaling en bijgevolg onvolmaakte beleidsuitvoering in, hoewel ze in de memorie van toelichting een snelle en doorzichtige procedure als een van de drie pijlers van een geïntegreerd vreemdelingenbeleid beschouwt. Blijkbaar ver- toonde de regering onvoldoende cohesie om dit wezenlijke onderdeel van de driepikkel, dat de minister in zijn beleid nastreeft, uit te voeren. Ik blijf hierbij later nog stilstaan. De regering heeft veel te lang getalmd met het concreet ten uitvoer leggen van het regeerakkoord hieromtrent. Het regeerakkoord bepaalt en ik citeer: Een onafhan- kelijke en voldoende bestafte instantie zal zich geval per geval uitspreken over een mogelijke regularisatie en dit op basis van strikte criteria waarbij de aanvraag binnen een korte periode na de inwerkingtreding moet worden ingediend . De integratievereiste die voor een bepaalde categorie, zogenaamd de eerste categorie, in de omzendbrief van december 1998 van de vorige minister van Binnenlandse Zaken werd ingevoerd, verviel en werd vervangen door de notie duurzame sociale banden voor de zogenaamde vierde categorie. Ten slotte zouden regularisaties en uitwijzingen gelijktijdig plaatsvinden. Ziedaar de contouren van een nieuw, veranderd en veranderend asielbeleid. Toen begon voor de meerderheid, maar helaas ook voor de asielzoekers, het niet meer eindigende verhaal van wat de eerste minister flegmatiek hobbels noemde, maar eigenlijk niets anders was dan het verhaal van een zwalpende regering die onmachtig was, en het nog altijd is, omdat ze hopeloos verdeeld is tussen Walen en Vlamingen, tussen liberalen en groenen, tussen rambo's en bambi's van paars-groen. Hierna volgt in een notendop - eigenlijk is een kokosnotendop nog te klein - de schrijnende kroniek van de aangekondigde mislukking van wat men in de vaderlandse annalen ten eeuwigen dage de snel-en-efficiëntsaga van de regering- Verhofstadt zal noemen. De vakantie-interviews begin augustus van de minister van Binnenlandse Zaken waren een eerste teken van leven nadat eind juli bij de piloten protest was gerezen tegen de wijze waarop ze ongeïnformeerd en onvoorbereid gedwongen repatriëringen dienden uit te voeren. De remedie was snel en eenvoudig: het snel opzetten van een rondetafelgesprek en het de wereld insturen van de tien voorstellen van de minister van Binnenlandse Zaken om het moeilijke probleem van de verwijdering van de vreemdelingen van het grondgebied op te lossen . Het resultaat was het aankondigen van een grootse en eenmalige regularisatieoperatie. Het onmiddellijke gevolg hiervan was dat we in augustus en september een verdubbeling van het aantal asielzoekers hebben gekend. De tweede stap, of de hoogmis, kwam op vrijdag 24 september. De regering kondigt met veel poeha haar koninklijk besluit aan, waarbij de regularisatie- voorwaarden in het vooruitzicht worden gesteld en waarbij, en passant, de dienst Vreemdelingenzaken, de Vaste Beroepscommissie en het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen worden afgeschaft. Terloops wijs ik u erop dat dat men in die snelle en efficiënte manier van regeren onder meer was vergeten dat het commissariaat-generaal niet valt onder het toezicht van de minister van Binnenlandse Zaken en dat de dienst Vreemdelingenzaken ook de verblijfstitels verleende aan bijvoorbeeld Amerikanen, Canadezen, Mexicanen en buitenlandse studenten die meer dan drie maanden in ons land verblijven. Ook de groepsuitwisselingen valt onder de bevoegdheid van die dienst. Ondertussen hebben we over de hervorming al een andere mededeling ontvangen. Deze efficiëntie lijkt volgens mij meer op een administratieve zuivering. Het onmiddellijke resultaat hiervan is verwarring bij de diensten alom, demotivering en ongeloof. Ze hadden immers nog de handen vol met het afwerken van de duizenden hangende dossiers, maar kregen wat dat betreft geen efficiënt signaal van de regering. Een afgeleid resultaat is dat het aantal asielzoekers, de kandidaten die zich effectief melden, daalt en dat het aantal asielzoekers die zich niet melden, volgens de rijkswacht aanzienlijk toeneemt. Hoe kan het ook anders. De aangekondigde regularisatie heeft een exponentieel aanzuigeffect en zorgt er ook voor dat de georganiseerde trafiek via de mensenhandelkanalen, het gesol met mensen, een triest hoogtepunt bereikte. Ten derde, hierop gewezen door de hoofd- verantwoordelijken van de bijna gewezen bevoegde diensten, maar ook en vooral door de op de toppen van hun tenen staande VLD'ers, kondigt de minister op de VRT aan dat het andere deel van de nieuwe asielpolitiek, de uitwijzingen, onmiddellijk, namelijk lundi zal aanvat- ten. Op dat moment start een van de meest vaudevil- leske , maar tevens meest beschamende aflevering van de wijze waarop deze regering met het asielgegeven omspringt en wordt de hoogmis plots de laagste dienst, zelfs niet meer de absoute van de mooie vrucht die het regeringsvoorstel zou zijn geweest. Mijnheer de minister, de interpretatie van lundi, uw kuifjesachtige zoektocht naar vliegtuigen, de manifeste weigering van het leveren van materiaal door defensie, het gesol met de Slowaken en de vernedering van de Gentse politie zijn voor altijd op het netvlies van onze burgers gebrand. C'était vraiment du mauvais cinéma. En dan zwijg ik nog maar van de extern geventileerde schimpscheuten door uw collega's ministers. Alsof dat nog niet volstond, slaagt deze met voormalige ministers van Binnenlandse Zaken, annex eminente rechtsgeleerden bevolkte regering erin de grootste juridische miskleun sedert het tot stand komen van onze Grondwet te forceren, namelijk een wet wijzigen door middel van een koninklijk besluit en dat zonder over de daartoe nodige volmachten te beschikken. Een gebuisde eerstejaarsstudent rechten weet zelfs beter. Indien men dat niet weet, behaalt men nooit zijn diploma. Wat nog erger is, mijnheer de eerste minister, de regering heeft door dit geklungel het vertrouwen in de instellingen en het functioneren ervan ernstig geschaad en bijgevolg het bed van de antipolitiek gespreid. Dat is een verpletterende verantwoordelijkheid waaraan zij zich nooit meer zal kunnen onttrekken. Bovendien heeft de laatdunkende kritiek van de vice-eerste ministers Michel en Onkelinx op de Raad van State als hoogste administratieve rechtbank, gewoon omdat de schorsing niet in hun kraam paste, nog maar eens bewezen hoe sommigen in het zuiden van het land het respect voor de instellingen op een wel zeer marginale wijze koesteren. Mijnheer de minister, collega's van de meerderheid, u kunt niet anders dan toegeven dat de hobbels waarover de eerste minister het minimaliserend probeert te hebben, de verbloeming zijn van een coalitie die het fundamenteel oneens is over de aanpak van de asielproblematiek en waarvan de partners elkaar diep wantrouwen. Ik zal even, en dat zal niet moeilijk zijn tenzij collectief geheugenverlies u ten deel zou vallen, de Kafkaiaanse toestand in herinnering brengen die zich sinds begin oktober in de meerderheid aftekent. De minister verdedigt zijn beleid in de commissie voor de Binnenlandse Zaken en wordt op dat ogenblik met zware tegenstand op de Ecolo-banken geconfronteerd. Het was deze namiddag reeds aan de orde bij monde van de heer Decroly, die zegt en ik parafraseer even Belga dat hij met de grootste vragen blijft zitten bij het concretiseren van het uitwijzingsbeleid en bij de geplande eenmalige regularisatie-operatie. Op hetzelfde ogenblik staan an- dere eminente leden van de meerderheid, waaronder groene senatoren, maar ook collega Mayeur van de PS zonder blikken of blozen aan het hekken van Steenokkerzeel te rammelen en roepen zij op tot désobéissance, in de taal van Vondel ongehoorzaamheid, ten aanzien van de toekomstige regeringsmaatregelen. Voorwaar een grote cohesie binnen de regeringsmeerderheid omtrent de te voeren politiek. Een maand na de goedkeuring in de Ministerraad van het fameuze koninklijk besluit en de rimram en de commotie die erop volgde, is voor de VLD de maat vol. Ten strijde roept kandidaat-voorzitter De Gucht. Immers, zo hoort hij op zijn verkiezingstocht, de groenen spellen de VLD de les. De VLD komt er niet meer aan te pas. Dat kan niet meer blijven duren en hadden zij het allemaal geweten, zij hadden voor andere partijen gestemd. Dat was de boodschap die de heer De Gucht op zijn vele tochten in Vlaanderen kreeg. De VLD verslikte zich bij monde van haar kandidaatvoorzitter en slikte tussen de soep en de patatten een aantal getallen die zij naar voren schuift weer in, maar eist op 24 oktober in De Zevende Dag volop uitwijzingen vóór Nieuwjaar, want anders keurt de VLD, en iedereen mag het weten, het regularisatie-ontwerp niet goed. Paniek bij de eerste minister, met als gevolg een beperkte en geheime samenkomst. Daarop raakt men het eens. Er wordt uitgewezen en geregulariseerd op basis van een geheim akkoord dat een vork, une fourchette, in de verhouding tussen uitwijzingen en regularisaties vastlegt. Dat is de wijze waarop door deze regering met mensen wordt gesold, op basis van een vork. De loslippige verklaringen van de fractieleider van de VLD, die naderhand kennis heeft genomen van het geheim, resulteren in het stellen van de eis dat per maand 3 000 mensen moeten worden uitgewezen. Dit doet de coalitie op haar grondvesten daveren. Bij gebrek aan andere spreekbuizen van de groenen moet mevrouw Aelvoet de telefoon naar de 16 nog vasthoudende sissen dat dit voor de groenen niet kan en nu valt het masker definitief: eerst massaal regulariseren en dan pas uitwijzen. Enkel de regularisaties zijn het door Verhofstadt aan de groenen toegezegde onderpand voor de regeringsdeelname. Alle andere afgeleide engagementen, in de eerste plaats de uitwijzingen, binden hen niet. De coalitie houdt er bovendien heel eigenaardige rekenkundige methodes op na. Het is een beetje approximatieve rekenkunde. De Ministerraad heeft op 29 oktober beslist de uitwijzingen te hervatten, maar in de plaats van 3 000 per maand, zijn het er 3 per dag en eigenlijk in de feiten zijn het er niet meer dan 1. Ik raad u aan voor het verdere verloop van deze discussie alle cijfers die u aanhaalt door 3 000 te delen. Dan hebben wij wellicht een cijfer dat wij als waarheidsgetrouw kunnen beschouwen. Collega's, hiermee wil ik u erop wijzen dat deze meerderheid over de uitvoering van het beleid en vooral over de grond ervan hopeloos verdeeld is en er compleet tegengestelde visies op nahoudt. Zo kom ik tot de inhoud van dit ontwerp. Ik zal de discussies die wij in de commissie hebben gevoerd, herleiden tot de fundamentele kritieken die wij willen formuleren. Ten eerste, de grootscheepse regularisatiecampagne lost niets op. De door deze regering voorgestelde operatie is een maat voor niets. Ze kan niets anders betekenen dan een verschuiving van het probleem. Degenen die morgen zullen worden geregulariseerd, verkeren vandaag in de illegaliteit. Onze vraag is of dat morgen anders zal zijn. Immers, de doelgroep van de regularisatie bevindt zich vandaag in de marge van onze samenleving en leveren geen bijdrage aan de arbeidsmarkt, wat de normale toestand is. Zij hebben immers geen verblijfsrecht en dus ook meestal - er zijn uitzonderingen geen arbeidsvergunning. Als ze wel een bijdrage leveren tot de arbeidsmarkt, dan gebeurt dat via het illegale circuit, zeg maar zwartwerk. Zal dat morgen anders zijn? Deze mensen worden al te vaak uitgebuit, zowel inzake onderdak als wat tewerkstelling betreft. Meestal genoten ze geen onderwijs, kennen ze onze talen niet en komen ze terecht in jobs voor laaggeschoolden. Zal een massale regularisatie hieraan iets veranderen? Bovendien is het helemaal geen uitgemaakte zaak dat ze bij het verkrijgen van het overigens niet in tijd beperkte - verblijfsrecht plots ook beter opgeleid zullen zijn en in aanmerking zullen komen voor beter betaald werk. Zullen ze dan ten laste vallen van onze OCMW's die hen geen bestaansminima zullen weigeren aangezien ze hier voortaan legaal zullen zijn? Heeft de regering de financiële implicaties van de massale regularisatiecampagne reeds op een eerlijke wijze ingeschat? Het antwoord is klaar en duidelijk neen. Bovendien zijn een aantal verwante dossiers, zoals die van de mensenhandel en de huisjesmelkerij, helemaal niet uitgeklaard. Ten tweede strooit de regering het publiek zand in de ogen. De ervaringen uit het buitenland leren dat een eerste eenmalige regularisatiecampagne een golfbeweging op gang brengt die de aanzet vormt voor de tweede, derde en volgende regularisatiecampagnes. Bovendien is de aankondiging van een eenmalige regularisatie de grootste versterker van het aanzuigeffect. De vroegtijdige en amateuristische bekendmaking en opvolging van deze maatregel heeft ons land in het buitenland opnieuw bijzonder aantrekkelijk gemaakt voor mensen die intussen te goeder of te kwader trouw in ons land zijn aangekomen. Indien de regering dacht het aanzuigeffect te verminderen, dan heeft ze thans net het omgekeerde teweeggebracht. De derde grootschalige eenmalige operatie die in Italië tot stand kwam wordt reeds als onvolmaakt beschouwd. Ik bespaar u de verhalen van asielzoekers die op de meest ingenieuze wijze over de grens kwamen. Een nieuw decreet wordt reeds voorbereid door de Italiaanse Kamer. De derde regularisatiegolf was dus de voorbode van de vierde. In Nederland, een land dat voor sommigen in deze coalitie het lichtend voorbeeld is, roept de idee van een eenmalige regularisatie sedert de Bijlmerregularisatiegolf de grootste terughoudendheid op. Na de ramp met de El Al-boeing in 1992 bevonden zich een aantal illegalen in de door de crash verwoeste gebouwen. Een regularisatiegebaar dat oorspronkelijk amper 300 illegalen betrof, eindigde in een eenmalige beweging waarmee meer dan 5 000 regularisaties tot stand kwamen. Dit deed de nodige commotie ontstaan. Mijnheer de minister, de eenmalige regularisatie is dus geen oplossing. Integendeel zelfs, ze misleidt en ze is nauwelijks beheersbaar qua tijd en aantal. Mijnheer de voorzitter, de heer De Gucht heeft uitdrukkelijk gesteld dat zijn partij zich hiertegen zal verzetten. Eenmalig blijft dus eenmalig. Hij wenst geen gewone regularisaties meer op basis van de wet van 1980. Collega's van de VLD, mocht de heer De Gucht in dit halfrond zetelen, dan zou ik hem zeggen dat hij zich tegen het eerste niet zal kunnen verzetten, om alle redenen die we al hebben aangehaald, en dat hij zich tegen het tweede, de wet van 1980, niet durft te verzetten. Vandaag, morgen en overmorgen, ook nadat u dit wetsontwerp met de gebruikelijke kadaverdiscipline zult hebben goedgekeurd, blijft de gangbare wettelijke procedure voor regularisatie bestaan. De VLD wenst dit blijkbaar niet onder ogen te zien. De SP kan natuurlijk haar vroegere politiek niet afvallen en de Groenen staan erbij en kijken ernaar. Mijnheer Coveliers, de werkelijkheid dwingt ons te wijzen op artikel 9 van de wet van 15 december 1980. De zogenaamde vreemdelingenwet maakt dergelijke regularisaties mogelijk. De VLD beseft dit maar al te goed want dit wetsontwerp voorziet uitdrukkelijk in een regeling met betrekking tot het naast elkaar blijven bestaan van de huidige regeling en de regeling die in het wetsontwerp wordt vooropgesteld. Mijnheer Coveliers, leest u er het ontwerp maar op na, dit artikel blijft behouden. Dames en heren van de VLD, als u samen met uw voorzitter consequent bent, dan dient u vandaag nog een voorstel in waardoor u artikel 9 van de wet van 1980 opheft. Dat zou pas duidelijkheid scheppen. Dat moet u doen. U moet nu een wetsvoorstel indienen, waarbij u de wet van 1980 opheft en daarmee wil uw voorzitter niets meer te maken hebben. De regeling waarin wordt voorzien in artikel 9 van de vreemdelingenwet is onvolkomen. Er wordt geen enkel criterium opgesomd waaraan een regularisatie moet voldoen. In het verleden kon evenmin een meerderheid worden gevonden om tot een correcte wettelijke regeling te komen. Getuige ervan zijn de veelvuldige rondzendbrieven die telkens onvoldragen pogingen waren om tot een goede wetgeving te komen. Telkens opnieuw bleek in de rechtspraktijk de bij rondzendbrief vastgestelde de regeling in rechte niet afdwingbaar. Daarom wensen de Vlaamse christen-democraten een voortdurend toepasbare regularisatiemogelijkheid in de bestaande wet in te bouwen. Een wederkerende cyclische regularisatie, die juist het gevolg zal zijn van dit regeringsontwerp verwerpen we met klem. De CVP wil in individuele gevallen aan de hand van duidelijke, niet voor interpretatie vatbare en door iedereen gekende criteria, de mogelijkheid scheppen om iemand die strikt genomen geen langdurige verblijfstitel kan verkrijgen uit de illegaliteit te halen. Daaraan komt dit ontwerp geenszins tegemoet. Het stelt 4 categorieën voorop die elk afzonderlijk voor interpretatie vatbaar zijn. Het legt de basis voor een permanente verblijfstitel voor mensen die onder de huidige wetgeving daarvoor helemaal niet in aanmerking komen. Het beweert eenmalig te zijn en tegemoet te komen aan oprechte bekommeringen en noden. In werkelijkheid is het een louter discriminatoir ontwerp dat een uitzonderingstoestand op basis van een arbitrair tijdscriterium in het leven heeft geroepen. Het schendt zonder de minste twijfel de grondwettelijke regels van de gelijkheid en de non-discriminatie. De vreemdelingen die gedurende de fameuze driewekenperiode onder een van de vier categorieën vallen, zullen geluk hebben. Degenen die een dag na de driewekenperiode aan de zogezegde criteria voldoen, hebben pech. Dat kan toch niet? U zegt dat de commissie om dit euvel op te vangen interpretatieruimte heeft gekregen. Ik wens ze veel succes. De regering verantwoordt de ongelijke behandeling zogezegd omdat ze de catastrofale toestand, een erfenis uit het verleden, moet rechtzetten. Ze slaagt er op geen enkele wijze in aan te tonen dat niet snel en efficiënt de juridische catastrofe zich herhaalt of zich zal doorzetten. Wat indien een niet-geregulariseerde naar het Arbitragehof stapt en de vernietiging van de regularisatiewet vraagt? Als men er met de nieuwe aanpak niet in slaagt alle regularisatieaanvragen tijdig te verwerken, zijn er voor 30 november 2001 na de geplande verlenging, 50 000 aanvragen. 50 000 aanvragen op twee jaar betekent 96 beslissingen per dag. Hoe gaat de regering dit oplossen met 300 nog niet aangeworven en nog niet opgeleide contractuelen? We zullen dit ontwerp niet steunen. We opteren voor een wijziging van de wet van 1980 voor het inschrijven van duidelijke voorwaarden die worden vastgelegd in een bijzonder adequaat wettelijk toetsingskader dat van toepassing blijft zolang de wet niet wordt gewijzigd of afgeschaft. Dat is de grondtoon van ons voorstel en niet het voortdurende of eindeloze aspect dat sommigen er willen aan geven. Het is precies het regeringsontwerp dat een nooit aflatende stroom regularisaties en een permanente cyclus op gang zal trekken.
Translated text
Mr. Speaker, tomorrow, after a lot of sadly wasted time, we should be able to convinced and convincedly attach our approval to a draft law that should provide clear and definitive solutions to the problem of regularization. However, the goal set by the design, which was quickly and efficiently within reach, was not attained at all. Already during the investment debate we called for a global approach to the asylum issue, which, however, is much broader than the issue of regularization. It is, after all, equally important to control the influx, to channel a temporary or non-temporary residence, and to bring to a good end an outflow often problematic for human reasons. In this regard – a global and verifiable approach – we wanted to follow the government in its original policy option to also make the procedure granted by the status of the asylum seeker, at the same time simpler, more transparent, more targeted and fully enforceable. After all, this was a proposal submitted by the CVP group during the previous legislature and that we now wanted to link to the letter of the government agreement to a legislative asylum initiative, not because of the link in itself, but because they are inseparably connected. Only a new procedure, which establishes the normal procedure of the first instance, of the appeal and of a non-suspending cassation appeal, will be able to encompass in its entirety a problem such as the current one, where the form of appearance is almost exclusively situated on the level of the influx and residence. From the very beginning, the Government has entered into an imperfect policy setting and consequently an imperfect policy implementation, although in the explanatory memorandum it considers a quick and transparent procedure as one of the three pillars of an integrated foreign policy. Apparently, the government showed insufficient cohesion to carry out this essential part of the three-piece, which the minister pursues in his policy. I will remain on this later. The government has spent too long on the concrete implementation of the government agreement on this subject. The Government Agreement stipulates and I quote: An independent and sufficiently established body will decide on a possible regularization case by case, and this on the basis of strict criteria where the application must be submitted within a short period after the entry into force. The integration requirement introduced for a certain category, so-called the first category, in the December 1998 letter of reference of the former Minister of Home Affairs was abolished and replaced by the notion of lasting social ties for the so-called fourth category. Finally, regularizations and expulsions would take place simultaneously. This is the outline of a new, changing and changing asylum policy. Then began for the majority, but unfortunately also for the asylum seekers, the never-ending story of what the prime minister phlegmatically called hobbels, but actually was nothing but the story of a swallowing government that was powerless, and it still is, because it is hopelessly divided between Whales and Flamings, between liberals and greens, between rambo and bambi of purple-green. Next follows, in a nut-top – in fact, a coconut-top is still too small – the screaming chronicle of the announced failure of what in the homeland annals will forever be called the quick-and-efficiency saga of the government- Verhofstadt. The holiday interviews of the Minister of Home Affairs in early August were a first sign of life after the pilots protested at the end of July against the way they should carry out uninformed and unprepared forced repatriations. The remedy was quick and simple: fast setting up a roundtable conversation and sending the world the ten proposals of the Minister of Home Affairs to solve the difficult problem of removing foreigners from the territory. The result was the announcement of a large and one-off regularization operation. The immediate consequence of this was that we saw a doubling of the number of asylum seekers in August and September. The second step, or the high feast, came on Friday, September 24. The Government announces with much poeha its royal decree, in which the conditions of regularization are set in advance and in which, and passant, the Foreign Affairs Service, the Standing Professional Commission and the General Commissariat for Refugees and Stateless Persons are abolished. By the way, I would like to point out that in this quick and efficient way of governance, one had forgotten, among other things, that the General Commissariat is not under the supervision of the Minister of Home Affairs and that the Foreign Affairs Service also granted residence permits to, for example, Americans, Canadians, Mexicans and foreign students who stay in our country for more than three months. Group exchanges also fall within the competence of that service. Meanwhile, we have already received another communication on the reform. This efficiency seems to me more like an administrative cleansing. The immediate result of this is confusion in the services widespread, demotivation and unbelief. After all, they still had the hands full of finishing the thousands of pending files, but received no effective signal from the government in this regard. A derivative result is that the number of asylum seekers, the applicants who actually report, decreases and that the number of asylum seekers who do not report, according to the National Guard, increases significantly. How can it be different. The announced regularization has an exponential suction effect and also causes organized trafficking through the human trafficking channels to reach a sad peak. Third, pointed out by the chief officials of the ⁇ competent services, but also and above all by the VLD’s standing on the top of their toes, the Minister at the VRT announces that the other part of the new asylum policy, the expulsions, will begin immediately, namely Monday. At that moment begins one of the most vaudevil-leske, but also the most shameful episode of the way this government overlooks with the asylum-given and the high-mass suddenly becomes the lowest service, not even the absolute of the beautiful fruit that the government proposal would have been. Mr. Minister, the interpretation of Monday, your cushion-like search for aircraft, the manifest refusal to supply material by defense, the battle with the Slovaks and the humiliation of the Gentese police have been burned forever on the retina of our citizens. It was really a bad movie. And then I will not mention the externally ventilated mold shots by your colleagues ministers. As if that was not enough, this government populated with former interior ministers, eminent legal scholars, succeeds in forcing the greatest legal misleading since the establishment of our Constitution, namely to amend a law by means of a royal decree and that without having the necessary powers to do so. A first-year law student knows even better. If you do not know it, you will never get a diploma. What is even worse, Mr. Prime Minister, the government has seriously damaged the confidence in the institutions and their functioning, and consequently spread the bed of anti-politics. That is a crushing responsibility from which she will never be able to escape again. Furthermore, the reckless criticism of the Deputy Prime Ministers Michel and Onkelinx of the State Council as the highest administrative court, simply because the suspension did not fit in their womb, has once again proved how some in the south of the country cultivate respect for the institutions in a very marginal way. Mr. Minister, colleagues of the majority, you can only admit that the hobbits over which the Prime Minister tries to minimise are the blur of a coalition that fundamentally disagrees on the approach to the asylum problem and whose partners deeply mistrust each other. I will for a moment, and that will not be difficult unless collective memory loss is your part, remind you of the Kafkaean state that has been marked by the majority since the beginning of October. The Minister defends his policy in the Committee on Home Affairs and is at that time faced with severe opposition to the Ecolo banks. It was already this afternoon at the meeting of Mr. Decroly, who says and I parafrase Belga that he remains with the biggest questions when concretizing the expulsion policy and the planned one-time regularization operation. At the same time, several eminent members of the majority, including green senators, as well as colleague Mayeur of the PS, stand without blinking or blinking at the fence of Steenokkerzeel and call for désobéissance, in the language of Vondel disobedience, with regard to future government measures. Indeed, there is a great cohesion within the government majority regarding the policy to be carried out. A month after the approval in the Council of Ministers of the famous royal decree and the rimram and the commotion that followed, for the VLD the measure is full. To fight, the candidate-president calls De Gucht. After all, so he hears on his election campaign, the Greens play the VLD the lesson. The VLD will no longer respond. That could not last longer and if they had known it all, they would have voted for other parties. This was the message that Mr. De Gucht received during his many trips in Flanders. The VLD swallowed its candidate chairman and swallowed between the soup and the potatoes a number of numbers that it pushes forward again, but on October 24 in the Seventh Day demands full expulsions before the New Year, because otherwise the VLD will approve, and everyone may know, the regularization draft is not good. Panic at the Prime Minister, resulting in a limited and secret meeting. On this one agrees. Extradition is regulated and regulated on the basis of a secret agreement which fixes a fork, une fourchette, in the ratio between expulsions and regularisations. That’s how this government is cheating with people, based on a fork. The loose statements made by the leader of the VLD group, who subsequently became aware of the secret, resulted in the demand that 3 000 persons should be deported per month. This makes the coalition stand on its foundations. In the absence of other speech tubes of the Greens, Mrs. Aelvoet must make the phone to the 16 still holding sits that this for the Greens cannot and now the mask falls definitively: first massally regularize and then only expose. Only the regularisations are the guarantee for government participation promised by Verhofstadt to the Greens. All other derivative commitments, primarily the expulsions, do not bind them. In addition, the coalition uses very peculiar arithmetic methods. It is somewhat approximate calculation. On 29 October, the Council of Ministers decided to resume the expulsions, but instead of 3 000 per month, there are 3 per day and actually in fact there are no more than 1. For the further course of this discussion, I recommend you divide all the numbers you cite by dividing 3 000. Then we may have a figure that we can regard as truthful. Colleagues, I would like to point out that this majority is hopelessly divided on the implementation of the policy and especially on the ground of it and has completely opposing views. So I come to the content of this project. I will draw back the discussions we have held in the committee to the fundamental criticisms we want to formulate. First, the large-scale regularization campaign solves nothing. The operation proposed by this government is a measure for nothing. It can mean nothing but a shift in the problem. Those who will be regulated tomorrow are in the illegality today. Our question is whether tomorrow will be different. After all, the target group of regularization is today in the margins of our society and do not contribute to the labour market, which is the normal state. After all, they do not have a right of residence and therefore also usually - there are exceptions no work permit. If they contribute to the labour market, it happens through the illegal circuit, say, black work. Will it be different tomorrow? These people are too often exploited, both in terms of housing and employment. Usually they didn’t enjoy education, they didn’t know our languages, and they end up in jobs for low-skilled people. Will a mass regulation change anything about this? Moreover, it is not an outstanding case that when obtaining the otherwise not limited in time - residence right, they will suddenly also be better educated and will be eligible for better paid work. Will they then be charged with our OCMWs who will not deny them existence minimum since they will be legal here from now on? Has the government already fairly estimated the financial implications of the mass regularization campaign? The answer is clear and clearly no. In addition, a number of related files, such as those of human trafficking and the cottage dairy, have not been cleared at all. Second, the government is throwing sand in the eyes of the public. Experience from abroad shows that a first one-time regularization campaign triggers a golf movement that triggers the second, third and subsequent regularization campaigns. In addition, the announcement of a one-time regularization is the biggest amplifier of the suction effect. The early and amateur announcement and follow-up of this measure has once again made our country abroad ⁇ attractive for people who have entered our country in good faith or in bad faith. If the government thought to reduce the suction effect, then now it has just done the opposite. The third large-scale one-off operation in Italy is already considered imperfect. I save you the stories of asylum seekers who came across the border in the most ingenious way. A new decree is already being prepared by the Italian House. Thus, the third regularization wave was the precursor of the fourth. In the Netherlands, a country that is the bright example for some in this coalition, the idea of a one-time regularization has aroused the greatest restraint since the Bijlmer regularization wave. After the El Al-Boeing disaster in 1992, a number of illegal persons were in the buildings destroyed by the crash. A regularization barrel originally involving only 300 illegal persons ended up in a one-off movement resulting in more than 5 000 regularisations. This created the necessary commotion. The one-time regularization is not the solution. On the contrary, even, she deceives and she is hardly manageable in terms of time and number. Mr. De Gucht has explicitly stated that his party will oppose this. Therefore, one-time remains one-time. He no longer wants ordinary regularisations based on the 1980 law. Colleagues of the VLD, should Mr. De Gucht sit in this hemisphere, then I would tell him that he will not be able to oppose the first, for all the reasons we have already cited, and that he does not dare to oppose the second, the law of 1980. Today, tomorrow and after tomorrow, even after you have approved this bill with the usual corps discipline, the usual legal procedure for regularization continues to exist. The VLD apparently does not want to face this. The SP, of course, cannot lose its previous policy and the Greens are there and look at it. Mr Coveliers, the reality forces us to point out Article 9 of the law of 15 December 1980. The so-called Foreign Law allows for such regularizations. The VLD is very aware of this because this draft law explicitly provides for a regulation concerning the coexistence of the current regulation and the regulation set forth in the draft law. Mr. Coveliers, you read the design but after, this article remains preserved. Ladies and gentlemen of the VLD, if you and your chairman are consistent, then today you submit a proposal to repeal Article 9 of the 1980 Act. That would only bring clarity. You must do that. You now have to submit a bill, abolishing the 1980 law, and your president wants to have nothing to do with it. The regulation provided for in Article 9 of the Foreigners Act is incomplete. There is no list of criteria that a regularization must meet. In the past, a majority could not be found in order to reach a proper legal arrangement. This is witnessed by the numerous circular letters, which were repeatedly unsuccessful attempts to bring about good legislation. Again and again, in the case-law, the arrangement established by the circular letter was not enforceable in law. Therefore, the Flemish Christian Democrats wish to incorporate a continuously applicable regularization possibility into the existing law. We strongly reject a recurring cyclic regularization, which will be precisely the result of this government draft. The CVP intends, in individual cases, by means of clear, non-interpretable and by everyone known criteria, to create the possibility to get someone who strictly speaking cannot obtain a long-term residence permit out of the illegality. This proposal does not meet this in any way. It sets forth four categories, each of which is subject to individual interpretation. It sets the basis for a permanent residence permit for persons who are not entirely eligible under current legislation. It claims to be one-off and to meet genuine concerns and needs. In reality, it is a mere discriminatory design that has created an exceptional state based on an arbitrary time criterion. It violates without the slightest doubt the constitutional rules of equality and non-discrimination. The foreigners who fall into one of the four categories during the famous three-week period will be lucky. Those who meet the so-called criteria one day after the three-week period are unlucky. That can’t be, right? You say that the commission has been given space for interpretation in order to capture this evil. I wish them a lot of success. The government is responsible for the inequal treatment, so to speak, because it must correct the catastrophic situation, an inheritance from the past. It is in no way able to demonstrate that the legal catastrophe does not repeat itself or will continue quickly and efficiently. What if an unregulated person goes to the Arbitration Court and demands the abolition of the regularization law? If the new approach fails to process all regularisation applications in a timely manner, there will be 50 000 applications before 30 November 2001, following the planned extension. 50,000 applications over two years means 96 decisions per day. How will the government resolve this with 300 contracts not yet hired and not yet trained? We will not support this project. We opt for an amendment to the 1980 Act to include clear terms that are set out in a ⁇ appropriate legal review framework that remains applicable until the law is amended or abolished. That is the core tone of our proposal, and not the continuous or endless aspect that some want to point to it. It is precisely the government design that will trigger a never-falling current of regularizations and a permanent cycle.
#56
Official text
De heer Filip De Man heeft het woord.
Translated text
Mr. Philip the Man has the word.
#57
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik stel vast dat de CVP een rad voor de ogen draait. De heer De Crem doet alsof de kostprijs van de massale regularisatie een bekommering is. U spreekt over de grote terughoudendheid in Nederland. Men heeft er de lessen geleerd. In uw amendement worden de vier criteria hernomen wat maakt dat de verschillen met het ontwerp van de regering minimaal zijn. In punt 2 bijvoorbeeld zegt u: om redenen onafhankelijk van onze wil niet kunnen terugkeren . Het verschil met de regeringstekst is voor mij onduidelijk. Het tweede criterium kan voor u aanleiding geven tot verlenging van de termijn. Daarnaast zegt u dat de integratievoorwaarde voor u kan zijn dat men een bijzondere relatie heeft met vreemdelingen die hier in België zijn gevestigd. Het verschil tussen uw voorstel en het wetsontwerp is dus minimaal: u bent zowat even laks als de regering. Vorige week schrok u van wat uw partij heeft gezegd en u probeert nu aan schadebeperking te doen, maar u bent even laks als de regering.
Translated text
Mr. Speaker, I note that the CVP turns a wheel in front of the eyes. Mr. De Crem pretends that the cost of mass regularization is a concern. You are talking about the great restraint in the Netherlands. They learned the lessons. In your amendment, the four criteria are taken over, which makes the differences with the government draft minimal. In paragraph 2, for example, you say: for reasons independent of our will, we cannot return. The difference with the government text is unclear to me. The second criterion may cause you to extend the deadline. In addition, you say that the integration condition for you may be that you have a special relationship with foreigners who are established here in Belgium. The difference between your proposal and the bill is therefore minimal: you are almost as lazy as the government. Last week you were shocked by what your party said and you are now trying to reduce damage, but you are just as lazy as the government.
#58
Official text
Mijnheer De Man, u getuigt van intellectuele laksheid. U leest de voorwaarden niet die wij aan de vier categorieën hebben gekoppeld. De regering stelt vier regularisatiecriteria vast en wij maken die strenger. Het gaat om wie onredelijk lang op een uitvoerende beslissing hebben gewacht en om vreemdelingen die minstens zes jaar - of vijf jaar voor gezinnen met minderjarige en schoolgaande kinderen in ons land verblijven om humanitaire redenen en een bijzondere relatie tot Belgen of in België gevestigde vreemdelingen kunnen bewijzen. Ik kom nu tot onze strengere voorwaarden, mijnheer De Man. Onze fractie gunt u dit pleziertje niet. Het gaat verder namelijk om vreemdelingen die ingevolge buitengewone omstandigheden en onafhankelijk van hun wil voorlopig niet kunnen terugkeren naar het land of de landen waar zij voor hun aankomst in België gewoonlijk hebben verbleven, noch naar hun land van herkomst, noch naar het land waarvan zij de nationaliteit hebben. Ten slotte gaat het om vreemdelingen die ernstig ziek zijn en die de terugreis niet kunnen aanvatten. De CVP gaat ervan uit dat alleen de twee eerste categorieën voor regularisatie in aanmerking kunnen komen, op voorwaarde dat zij bereid zijn zich te integreren. Deze integratiebereidheid kan enkel worden getoetst aan het opnemen van de inburgerings- verplichting, waarin de kennis van een der drie landstalen voorop staat. Het effectief vervullen van de schoolplicht door de kinderen, dus niet enkel het schoolplichtig zijn, is een bijkomende verplichting. Wie aan deze criteria niet beantwoordt, krijgt alsnog de kans zijn integratiebereidheid te bewijzen door een cursus voor taal- en maatschappijkennis te volgen, door zich bij de gewestelijke dienst voor arbeidsbemiddeling te laten inschrijven en door de kinderen school te laten volgen. De derde en vierde categorie kunnen hier slechts tijdelijk verblijven, met andere woorden zo lang de buitengewone omstandigheden aanhouden voor de derde categorie en voor de duur van de ziekte voor de vierde categorie. De CVP staat dus voor een streng en afdwingbaar regularisatiebeleid, gekoppeld aan een niet te ontlopen inburgeringsplicht. Ten slotte is het voor ons uitgesloten, mijnheer De Man, dat regularisatie een dubbelticket of een vrijgeleide voor naturalisatie zou zijn. Ook dat plezier gunnen wij u niet, mijnheer De Man. Mijnheer de minister, voor de vierde categorie is in het wetsontwerp het criterium van de duurzame sociale binding, dat weliswaar steeds cumulatief met humanitaire redenen voorop werd gesteld, van bijzonder belang. In de besprekingen hebben wij gemerkt dat hierover nogal wat mist werd gespuid en ook in de media kwam dit verkeerd tot zijn recht, namelijk dat de integratievoorwaarde in het wetsontwerp zou zijn opgenomen. Dat is duidelijk niet zo, maar wij willen dat wel zien gebeuren. Ik herhaal even wat in de memorie van toelichting werd gesteld: Onder duurzame sociale bindingen wordt in principe verstaan dat de aanvragers meer dan zes jaar in ons land verbleven . Hetzelfde werd door de minister herhaald bij zijn inleiding in de commissie. De VU en wij hebben onze gehechtheid aan de integratiewil van de betrokkene verwoord. Wat de VU betreft werd verwezen naar een voorstel van de heer Sauwens in het Vlaams Parlement tijdens de vorige legislatuur. Op dat moment is de minister enigszins het bos ingegaan. Ik geef u enkele citaten, waarop wij ons niet mogen vastpinnen in dergelijke belangrijke aangelegenheid. Ik citeer: De regularisatieprocedure heeft betrekking op mensen met duurzame sociale bindingen die hun integratie in de Belgische samenleving rechtvaardigen. In de wettekst zelf geldt dit echter enkel voor de vierde categorie. De vierde categorie moet aanspraak kunnen maken op regularisatie, afhankelijk van de duurzame sociale bindingen die zij inmiddels al dan niet heeft gesmeed. De verblijfsduur en de sociale bindingen zijn immers twee objectieve criteria waaruit de integratiewil van de betrokkenen duidelijk blijkt . Voor ons is dit niet duidelijk. Ten slotte wordt hen gevraagd volwaardige burgers te wor- den en zich in alle loyauteit ten aanzien van de gemeenschap die hen opneemt aan te passen aan de Belgische wetgeving inzake belastingen, taalgebruik, enzovoort . Daarvan vinden wij niets terug in de tekst van dit ontwerp en dit moet volgens ons absoluut worden verduidelijkt. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, zoals minister Duquesne tijdens het investituurdebat heeft aangehaald, kan ons land onmogelijk het vangnet van al de miserie van de wereld zijn. Daarom dachten wij dat de regering met een voldragen ontwerp naar het parlement zou komen om de problematiek ten gronde op te lossen. Het tegendeel is waar. De stunt van de eenmalige regularisatie is een gestuntel zonder voorgaande geworden. Hierdoor zijn we jammer genoeg weer opgeschoven naar de onverdraagzame maatschappij. Ook dat is de verpletterende verantwoordelijkheid van deze regering. Collega's, het ontwerp is een juridische rammelkast. Het is een samenraapsel van de uiteenlopende opvattingen en het onvermogen om de regularisatie als een verschijningsvorm van een falend vreemdelingenbeleid in zijn juiste perspectief te plaatsen. Hoe bereiken we wettelijk een maatschappelijke overeenstemming over een aangelegenheid die in de eerste plaats over mensen gaat, niet over cijfers, niet over vorken en niet over beperkte tijdslimieten? De weg die de regering wijst, is er een van een dood spoor, met groot maatschappelijk ongenoegen tot gevolg. De regering beheerst het dossier niet. Mijnheer de minister, sta mij toe u de volgende vraag te stellen.
Translated text
Mr. De Man, you are witnessing intellectual laxity. You do not read the terms that we have linked to the four categories. The government sets four regularization criteria and we make them stricter. They are those who have waited unreasonably long for an enforcement decision and foreigners who have resided in our country for at least six years – or five years for families with minors and school children – for humanitarian reasons and can prove a special relationship with Belgians or foreigners established in Belgium. I now come to our stricter conditions, Mr. De Man. Our group does not give you this pleasure. Foreigners who, due to exceptional circumstances and regardless of their will, are temporarily unable to return to the country or countries in which they normally stayed before their arrival in Belgium, nor to their country of origin, nor to the country of whose nationality they are. Finally, it concerns foreigners who are seriously ill and who cannot start the return journey. The CVP assumes that only the first two categories can be eligible for regularization, provided that they are willing to integrate. This integration readiness can only be tested by incorporating the citizenship obligation, in which the knowledge of one of the three national languages is prioritized. The effective fulfillment of the school obligation by the children, therefore not only the school obligation, is an additional obligation. Those who do not meet these criteria will still have the opportunity to demonstrate their readiness for integration by taking a course on language and social knowledge, by enrolling themselves with the regional employment service and by enrolling the children in school. The third and fourth categories may only reside here temporarily, in other words as long as the extraordinary conditions persist for the third category and for the duration of the disease for the fourth category. The CVP therefore stands for a strict and enforceable regularization policy, coupled with an unavoidable citizenship obligation. Finally, it is excluded for us, Mr. De Man, that regularization would be a double ticket or a freelance for naturalization. We also do not give you that pleasure, Mr. De Man. Mr. Minister, for the fourth category, the criterion of the sustainable social bond, which has always been given priority cumulatively with humanitarian reasons, is of particular importance in the bill. In the discussions we noticed that a lot of mist was sprayed on this and also in the media this came wrong to its right, namely that the integration condition would have been included in the bill. This is clearly not the case, but we want to see it happen. I will repeat for a moment what was stated in the memorandum of explanation: Durable social bonds mean in principle that the applicants have lived in our country for more than six years. The same was repeated by the Minister in his introduction to the committee. The VU and we have expressed our attachment to the integration will of the person concerned. As regards the VU, reference was made to a proposal by Mr Sauwens in the Flemish Parliament during the previous legislature. At that moment, the minister slightly entered the forest. I will give you a few quotes on which we should not get stuck in such an important matter. The regularization procedure relates to persons with lasting social ties that justify their integration into the Belgian society. However, in the legislation itself, this only applies to the fourth category. The fourth category should be eligible for regularization, depending on the lasting social bonds it has or has not forged. Indeed, the duration of the stay and the social ties are two objective criteria which clearly demonstrate the integration will of the persons concerned. For us this is not clear. Finally, full-fledged citizens are asked to work and adjust in all loyalty to the community that hosts them to the Belgian legislation on taxes, language use, and so on. We find nothing of this in the text of this draft and this should, in our opinion, be absolutely clarified. Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, as Minister Duquesne cited during the investment debate, our country cannot be the safety net of all the misery of the world. Therefore, we thought that the government would come to parliament with a full draft to solve the problem basically. The opposite is true. The stunt of the one-time regularization has become an unprecedented stunt. This, unfortunately, has pushed us back into the intolerant society. That is also the crushing responsibility of this government. The draft is a legal framework. It is a summary of the divergent views and the inability to put regularization as a manifestation of a failing foreign policy in its right perspective. How can we reach a legal social agreement on a matter that is primarily about people, not about numbers, not about forks, and not about limited time limits? The road that the government points is one of a dead track, with great social dissatisfaction resulting. The government does not control the file. Mr. Minister, allow me to ask you the following question.
#59
Official text
Mijnheer De Crem, u overschrijdt ruim de afgesproken tijd.
Translated text
Mr. De Crem, you are exceeding the agreed time.
#60
Official text
Ik eindig, mijnheer de voorzitter. Mijnheer de minister, zijn het fameuze geschorste koninklijk besluit en de daarop betrekking hebbende rondzendbrief nu al ingetrokken? Ik heb daaromtrent in het Belgisch Staatsblad nog niets gezien. Dit is toch geen blijk van een behoorlijk bestuur. U had het in de commissie vaak over le sens de l'Etat, maar wat we hier voorgeschoteld krijgen is in de eerste plaats le sens de l'éclat, de schijn hoog houden dat er daadwerkelijk iets gebeurt. Zelfs de schone schijn zal nu wel heel vlug gaan verbleken. Ik hoorde onlangs nog een Ecolo-kopman via de RTBF-radio het volgende verklaren, ik citeer: La politique du gouvernement est avant tout une politique de régularisation souple et intégrale de dizaines de milliers d'illégaux. Nous refusons de manière acharnée une quelconque politique d'expulsion, ne fût-ce que pour le principe et, par conséquent, refusons de nous incliner devant la politique gouvernementale en cette matière . De Vlaamse groenen, niet gehinderd door enige machtshonger, doen weliswaar wat principiëler en doen er, gebaseerd op Isvag- en Doel-normen, nog een schepje bovenop. Een uitvoerbare beslissing voor de regering, zo hebben we in het Slowaakse dossier gezien, is iets totaal anders dan de interpretatie die Agalev eraan geeft, met name nadat de Raad van State zich heeft uitgesproken over het ingestelde verzoek tot schorsing en aanhangig beroep tot nietigverklaring . Mijnheer de minister, collega's van de meerderheid, u zult dus nooit de groenen kunnen krijgen achter wat de liberalen het sluitstuk bij uitstek van een coherent asielbeleid hebben genoemd, namelijk de uitwijzingen. Ze zitten u immers constant te beloeren en hopen heimelijk dat u struikelt over een aantal slecht voorbereide en uitgevoerde repatriëringen. Dat is de sfeer die in de coalitie heerst. Dames en heren, collega Schellens, het zwijgen van de SP is symbolisch. Meer dan tien jaar had de SP de exclusieve bevoegdheid over het gehele vreemdelingendossier. Geen enkele christen-democraat was tijdens de voorbije vijftien jaar bevoegd voor deze aangelegenheid. (Rumoer) Noem hem! Wathelet was een PSC-er! Als het zo'n goed beleid was, dan had u tijdens die vijf maanden de zaken kunnen rechttrekken zoals u dacht te doen, maar dat lukte u niet.
Translated text
I will conclude, Mr President. Mr. Minister, have the famous suspended royal decree and the corresponding circular letter already been revoked? I have not seen anything about this in the Belgian Staatsblad. This is not a sign of good governance. You often spoke in the committee about le sens de l'Etat, but what we get proposed here is first and foremost le sens de l'éclat, keeping the appearance high that something is actually happening. Even the clean appearance will quickly fade away. I recently heard another Ecolo leader explain the following, I quote, on RTBF radio: La politique du gouvernement est avant tout une politique de régularisation souple et intégrale de dizaines de milliers d'illégaux. We refuse, in the manner concerned, any policy of expulsion, ne fût-ce que pour le principe et, par conséquent, refusons de nous incliner devant la politique gouvernementale et cette matière. The Flemish Greens, not hindered by any hunger for power, do somewhat more principled and, based on Isvag and Doel standards, do a little more on top. An enforceable decision for the government, as we have seen in the Slovak dossier, is something completely different from the interpretation that Agalev gives to it, in particular after the State Council has taken a decision on the filed application for suspension and ongoing appeal for annulment . Mr. Minister, colleagues of the majority, you will therefore never be able to get the Greens behind what the liberals have called the closing point of a coherent asylum policy, namely the expulsions. After all, they are constantly lamenting you and secretly hoping that you are stumbling over some poorly prepared and executed repatriations. This is the atmosphere in the coalition. Ladies and gentlemen, colleague Schellens, the silence of the SP is symbolic. For more than ten years, the SP had exclusive jurisdiction over the entire foreign file. No Christian-Democrat has been in charge of this matter in the last fifteen years. Call him call him! Wathelet was a PSC! If it was such a good policy, then during those five months you could have straightened things as you thought you would do, but you didn’t.
#61
Official text
De heer Bart Laeremans heeft het woord.
Translated text
Mr Bart Laeremans has the word.
#62
Official text
Mijnheer de voorzitter, precies daarover kloeg minister Van den Bossche de CVP aan in de commissie voor de Binnenlandse Zaken. Hij zei dat de CVP hem tegenhield om een daadwerkelijk beleid te voeren en er voortdurend voor pleitte dat pater Leman de illegalen zou vergezellen op het vliegtuig. Het was wel degelijk de CVP die op de rem duwde.
Translated text
Mr. Speaker, this is exactly what Minister Van den Bossche called the CVP in the committee for domestic affairs. He said that the CVP prevented him from pursuing an actual policy and continually advocated that Father Leman would accompany the illegals on the plane. It was the CVP that pushed the brake.
#63
Official text
Minister Van den Bossche zei zelf te hebben onderhandeld met pater Leman en niet de CVP. Met dit dossier zit de VLD vreselijk in de knoop. Tijdens de commissiebesprekingen bleek de VLD dezelfde lijn als de CVP aan te houden, met name een permanent en met strenge voorwaarden doorspekt wettelijk toepasbaar kader scheppen waarin geval per geval en in uitzonderlijke toestanden wordt geregulariseerd. Na een executieorder vanuit de Wetstraat 16 kon of mocht de VLD zelfs geen amendementen meer indienen om zich achter ons standpunt van de inburgeringsplicht te scharen. Hoe zou het anders kunnen? In de verkiezingsbrochure, het verkiezingsprogramma en Leven in Vrijheid en met Kwaliteit, kan men lezen: De inburgering is een eerste noodzakelijke stap naar een volwaardige plaats in onze samenleving. Het inburgeringscontract bevat rechten en plichten . Formeel verbod - hoewel de drift bijzonder groot was - om daarover ook maar iets te zeggen, laat staan te ondernemen. Eerste minister Verhofstadt nam zijn fractie volledig in de tanggreep. Het is voorwaar - jammer dat de heer Somers afwezig is - een staaltje van nieuwe politieke cultuur in de verhouding tussen regering en parlement. Dat is de contractbreuk, mijnheer Coveliers, die de VLD met zijn kiezers zelf voltrok en waarvan u weet dat zij u bij de volgende verkiezingen zwaar zal worden aangerekend. Om dit ontwerp te steunen verkocht de VLD al het tafelzilver en sleept zich thans met de strop rond de hals naar de galg die deze coalitie voor u zal zijn. Het bengelende beeld is het symbool van de onmacht om zich als grootste meerderheidspartij te laten gelden, niet in het minste ten opzichte van de Franstaligen in de regering. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, wij zullen het ontwerp niet goedkeuren en roepen de meerderheidspartijen - in het bijzonder de VLD - op om ons amendement dat in een wetswijziging voorziet, te bespreken. Het gaat immers in de eerste plaats om mensen, zoals u in de commissie altijd zei, mijnheer Cortois.
Translated text
Minister Van den Bossche said he himself had negotiated with Father Leman and not the CVP. With this file, the VLD is terribly in the knock. During the committee discussions, it was shown that the VLD ⁇ ins the same line as the CVP, in particular creating a permanent and with strict conditions clearly defined legally applicable framework which is regulated case by case and in exceptional circumstances. After an execution order from Wetstraat 16 the VLD could or should not even submit any amendments to support our position on the citizenship obligation. How could it be different? In the electoral brochure, the electoral program and Living in Freedom and with Quality, one can read: Citizenship is a first necessary step towards a full place in our society. The citizenship contract contains rights and duties. Formal prohibition - although the drift was ⁇ large - to say anything about it, let alone to undertake. Prime Minister Verhofstadt took his group entirely into the tangreep. It is indeed – it is a pity that Mr. Somers is absent – a staple of new political culture in the relationship between government and parliament. That is the breach of the contract, Mr. Coveliers, which the VLD with its voters himself accomplished and of which you know that they will be heavily charged to you in the next election. To support this design, the VLD sold all the table silver and now pulls itself with the strap around the neck to the galg that this coalition will be for you. The flattering image is the symbol of the inability to claim to be the largest majority party, not least in relation to the French speakers in the government. Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, we will not approve the draft and call on the majority parties – in particular the VLD – to discuss our amendment that provides for a legislative amendment. After all, it is primarily about people, as you have always said in the committee, Mr. Cortois.
#64
Official text
Mijnheer De Crem, u heeft als het ware voor twee gesproken, althans wat de spreektijd betreft, ondanks hetgeen was afgesproken. Hoe dan ook, ik tracht de kerk in het midden te houden. De heer Karel Van Hoorebeke heeft het woord.
Translated text
Mr. De Crem, you have spoken for two, at least as far as speech time is concerned, despite what was agreed. I try to keep the church in the middle. Mr Van Hoorebeke has the floor.
#65
Official text
Mijnheer de voorzitter, het is normaal dat de CVP er twee sprekers op nahoudt aangezien zij verschillende standpunten moeten uiteenzetten, zoals gisteren bleek in de Gazet van Antwerpen. Inderdaad, de heer De Crem zegt dat de heer Van Peel het standpunt van de CVP niet goed vertolkte. Daarom was het goed hen vandaag beiden aan het woord te laten.
Translated text
Mr. Speaker, it is normal for the CVP to have two speakers, as they must express different views, as was revealed yesterday in the Gazet of Antwerp. Indeed, Mr. De Crem says that Mr. Van Peel did not interpret the position of the CVP correctly. Therefore, it was good to let them both speak today.
#66
Official text
Mag ik de nieuwe kamerleden verzoeken de overeengekomen spreektijd te respecteren? Mevrouw Fauzaya Talhaoui heeft het woord.
Translated text
Can I ask the new members of the Chamber to respect the agreed speech time? Ms Fauzaya Talhaoui has the floor.
#67
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's,...
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, Ladies and Gentlemen,
#68
Official text
Mijnheer Somers, gelieve mevrouw Talhaoui aan het woord te laten.
Translated text
Mr Somers, please leave Mrs Talhaoui to speak.
#69
Official text
Mijnheer de voorzitter, de heer Somers is hier om mij te supporteren! (Applaus en hilariteit in de zaal) Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, mobiliteit is een van de belangrijkste kenmerken van onze hedendaagse wereld. Er is vrij verkeer van kapitaal, goederen, mediabeelden en personen. Transnationale migraties hebben in de loop van de geschiedenis zelden zo'n omvang gekend als de laatste decennia en de opvang wordt proportioneel meer gedragen door de minderbedeelde staten in het Zuiden dan door de welvarende staten van het Noorden. Hoewel onderdrukking, oorlog, ecologische catastrofes en honger de belangrijkste redenen blijven om het land van oorsprong te verlaten, ondervinden slachtoffers van deze emigratiemotieven hoe langer hoe meer moeilijkheden en hindernissen om elders van opvang verzekerd te zijn. Altijd werd als een evidentie aangenomen dat een van de prerogatieven van de staat erin bestaat de toegang tot zijn grondgebied en het vrij verkeer van goederen en personen daarop te controleren. Dit door het internationaal recht erkend recht om hun territorium te bewaken heeft de migranten er niet van weerhouden de staatsgrenzen te overschrijden en in grote aantallen binnen te sijpelen via allerlei omwegen. De laatste drie decennia is het aantal clandestiene migratiebewegingen sterk gestegen. Tegelijkertijd is de internationale economie achteruitgegaan. De economische en politieke voorwaarden zijn de afgelopen jaren alleen maar verslechterd zonder beterschap in het vooruitzicht, noch in de derde wereld, noch in het voormalige Oostblok. Staten kwalificeren deze clandestiene migratie nog al te vaak als een juridisch probleem. Hun eerste reactie is dan ook om via strengere asiel- en immigratiewetgevingen te trachten - het blijft echter slechts bij een poging - deze ongewenste toeloop tegen te gaan. In de meeste landen die worden geconfronteerd met groeiende aantallen migranten is bij delen van de bevolking en sommige politici de idee gegroeid dat de nationale opnamecapaciteit onvoldoende is om aan alle vreemdelingen die zich aandienen een plaats te bieden. De opnamecapaciteit, of beter gezegd het gebrek eraan, wordt meestal in verband gebracht met werkgelegenheid en sociale zekerheid die de laatste decennia in deze landen onder sterke druk zijn komen te staan. Om die redenen zijn heel wat Westerse landen in de loop van de jaren tachtig een restrictiever migratiebeleid gaan voeren. Dit beleid heeft echter niet kunnen voorkomen dat migraties zijn blijven toenemen en dat een nieuwe categorie migranten is ontstaan, de zogenaamde illegalen of beter gezegd de mensen zonder papieren. De omvang van deze groep migranten is moeilijk vast te stellen. Voor de Verenigde Staten lopen de schattingen uiteen van drie tot tien miljoen, voor West-Europa wordt de groep geschat op drie miljoen. Het magisch getal 100 000 illegalen of een veelvoud ervan, naargelang de grootte van de staat, wordt overal in nationale migratiestatistieken als parameter aangetroffen. Volgens wetenschappers echter, berust deze schatting puur op natte vingerwerk omdat ze niet stevig wordt onderbouwd of gewoon wordt overgenomen van anderen die vaag blijven over hun bronnen, definities en feitelijke situaties. Bovendien hangt de schatting vaak van de schatter af. De cijfers verschillen naargelang het gaat om administratie, humanitaire hulporganisaties of niet bij het beleid betrokken wetenschappers aan het woord zijn. Toch wil ik één belangrijke voorafgaande opmerking maken bij al dit cijferfetisjisme. Hoewel deze categorie vreemdelingen zich op een onrechtmatige wijze op het grondgebied bevindt, blijven ze in de eerste plaats mensen aan wie bepaalde fundamentele rechten niet kunnen worden ontzegd. Het tegenovergestelde beweren zou neerkomen op een ernstige tekortkoming aan de menselijke waardigheid en gelijkheid. Wat de regularisatie betreft heeft zich de laatste tijd een maatschappelijk draagvlak afgetekend, een solidariteit die door verscheidene organisaties is tot stand gebracht. Zij hebben geprobeerd om op brede schaal de bevolking voor de problematiek te sensibiliseren. Kerkasiel, al dan niet gepaard gaande met hongerstakingen als sociaal actiemiddel om aan potentiële verwijderingen van het grondgebied een halt toe te roepen, werd reeds in de jaren '70 en '80 in sommige Europese landen zoals Groot-Brittannië, Frankrijk, Nederland en ook België aangetroffen. Ook aan het einde van het millennium werden kerkasiel, samen met andere sensibiliseringsvormen zoals schoolasiel, campusasiel en vakbondsasiel het instrument om de rechtspositie van de sans papiers onder de publieke aandacht te brengen. (Opmerking van de heer De Man) De moskee in Brussel heeft ook illegalen opgenomen, mijnheer De Man. In de koran is iedereen gelijk. In verscheidene landen ijveren nationale bewegingen of organisaties voor de regularisatie van de verblijfssituatie van deze sans papiers. In België bijvoorbeeld, werd nog voor het tragische overlijden van Semira Adamu - de acties werden nadien manifester - een nationale beweging voor de regularisatie van mensen zonder papieren en voor de vluchtelingen op gang gebracht. De nationale beweging is een pluralistisch platform waarbij diverse verenigingen en organisaties - een tachtigtal - die ervaring hebben met de problematiek van vreemdelingen, waaronder vluchtelingen en mensen zonder papieren, hun krachten hebben gebundeld. Naast de acties ter ondersteuning van de regularisatie van de sans papiers ijvert het platform tevens voor een globale aanpak van de migratieproblematiek, waarbij individuele staten dienen samen te werken, zowel op Europees als op internationaal niveau. Tussen 1986 en 1996 werden in de Verenigde Staten 2,6 miljoen sans papiers geregulariseerd. In Italië kregen in de jaren '80 een half miljoen mensen een verblijfsvergunning, in navolging van de Martelli-wet. In Spanje lag het cijfer op 150 000 en in 1971 in Frankrijk op meer dan 100 000. Zoals u ziet gaat het in België om beduidend kleinere getallen. Wat de regularisatie betreft, heeft België dus zeker niet het warm water uitgevonden. Ook de VN-migrantenconventie van 1999 spreekt op internationaal niveau over regularisatie. De mogelijkheid tot regularisatie wordt aangemoedigd door de criteria die in aanmerking komen om regularisatie van verblijf toe te staan, op gedetailleerde wijze op te sommen. De invoering van regularisatiemogelijkheden onder welbepaalde voorwaarden lijkt ons een belangrijk element in de efficiënte strijd tegen illegale immigratie. De noodzaak van regularisatie dient zich aan op verschillende vlakken. Er wordt een einde gesteld aan het menselijk leed van uitbuiting, het verbetert de arbeidsomstandigheden van de betrokkenen en tegelijkertijd erkent het de positieve bijdrage van deze personen aan de samenleving. Met andere woorden, de regularisatie van deze personen en hun gezin is een erkenning dat zij op heel wat vlakken - niet in het minst op economisch vlak - hebben bijgedragen aan onze samenleving en dat zij blijk hebben gegeven van een positieve ingesteldheid ten aanzien van onze samenleving, ondanks de weinig benijdenswaardige omstandigheden waarin ze vaak vertoeven en ondanks de voortdurende uitbuiting. Ook al hebben velen onder hen de immigratiewetgeving overtreden, daarom hoeven zij niet te worden behandeld als criminelen. De staat kan via de weg van de regularisatie optreden tegen goedkope en slaafse arbeid en herwint op deze manier het verlies aan belastingen en sociale bijdragen die zij niet kon innen wegens de clandestiniteit van de arbeid. Het pleidooi voor regularisatie is des te sterker wanneer de onregelmatigheid van het verblijf te wijten is aan gebreken in wettelijke en administratieve procedures. Ik verwijs hierbij naar te lang aanslepende asiel- of andere verblijfsrechtelijke procedures. De regularisatie van mensen zonder papieren dient echter op een eerlijke, ordentelijke en transparante manier te gebeuren. De selectieprocedures en -criteria zouden daarom op een flexibele, maar niettemin rechtvaardige wijze dienen te worden toegepast. Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, het voorliggend wetsontwerp bewijst dat de regering veeleer geluisterd heeft naar redelijke argumenten die haar omwille van humanitaire redenen werden ingefluisterd dan naar de uitlatingen van xenofobe geesten. Het gezond verstand gebiedt ons een oplossing voor het illegaal verblijf van vreemdelingen in ons land te zoeken. De oplossing mag echter niet alleen worden gezocht in de verwijdering van illegalen. Regularisatie moet juist een deel van de oplossing zijn. Regularisatie ligt voor de hand voor degenen die niet naar hun land van oorsprong kunnen terugkeren. Men moet echter ook rekening houden met andere criteria zoals de verblijfsduur, integratie, humanitaire en familiale overwegingen. Het voorliggend wetsontwerp bevat rechtvaardige, duidelijke en objectieve criteria. De categorieën van personen die in aanmerking komen voor regularisatie zijn duidelijk opgesomd. Voor de groenen is een eenmalige regularisatie echter onvoldoende. De mogelijkheid van individuele regularisatie zoals bepaald in artikel 9, derde lid van de wet van 1980 moet blijven voortbestaan. Regularisatie raakt de kern van het probleem echter niet. De hoofdoorzaken van de migratie- en vluchtelingenstromen hebben te maken met het Noord-Zuidvraagstuk van economie, handel, schuldenlast, werkgelegenheid en ecologische verloedering. Ontwikkelingslanden zullen emigratielanden blijven zolang de democratiseringsprocessen geen kans krijgen, kleptocratieën aan de macht blijven en de internationale wapenhandel vrij kan blijven werken. De internationale gemeenschap zal in versneld tempo meer werk moeten maken van open handelssystemen, buitenlandse investeringen en een opgevoerde ontwikkelingssamenwerking. We kunnen niet veel doen om de migratie in te dammen. We moeten echter een grotere inspanning leveren om de omstandigheden te creëren die het geloof in de toekomst versterken zodat niet migreren ook een keuzemogelijkheid blijft.
Translated text
Mr. Somers is here to support me! (Applause and hilarity in the hall) Mr. President, Mr. Minister, colleagues, mobility is one of the key characteristics of our contemporary world. There is free movement of capital, goods, media images and persons. Over the course of history, transnational migrations have rarely seen such a scale as in recent decades, and the reception is proportionally more borne by the less populated states in the South than by the prosperous states in the North. While oppression, war, ecological disasters and hunger remain the main reasons for leaving the country of origin, victims of these emigration motives are experiencing more and more difficulties and obstacles to secure shelter elsewhere. It has always been assumed as evidence that one of the prerogatives of the state is to control access to its territory and the free movement of goods and persons on it. This right to guard their territory, recognized by international law, has not prevented migrants from crossing state borders and from entering large numbers through all kinds of outbound routes. Over the last three decades, the number of illegal migration movements has increased dramatically. At the same time, the international economy has declined. Economic and political conditions have only deteriorated in recent years without improvement in the prospect, neither in the third world nor in the former Eastern bloc. States often call this illegal migration a legal problem. Their first reaction is, therefore, to attempt, through stricter asylum and immigration laws - but it remains only in an attempt - to counter this undesirable influx. In most countries facing an increasing number of migrants, parts of the population and some politicians have grown into the idea that the national reception capacity is insufficient to provide a place for all foreigners who move. The absorption capacity, or rather the lack thereof, is usually associated with employment and social security that have been under heavy pressure in these countries in recent decades. In the 1980s, many Western countries adopted a more restrictive migration policy. However, this policy has not been able to prevent the continued increase of migration and the emergence of a new category of migrants, the so-called illegals, or rather the people without papers. The size of this group of migrants is difficult to determine. For the United States, the estimates vary from three to ten million, for Western Europe, the group is estimated at three million. The magic number of 100 000 illegal persons or a multiplier thereof, depending on the size of the state, is found everywhere in national migration statistics as a parameter. However, according to scientists, this estimate is based purely on wet fingerwork because it is not firmly supported or simply taken over from others who remain vague about their sources, definitions and actual situations. In addition, the estimate often depends on the treasurer. The figures vary depending on the administration, humanitarian aid organizations or non-policy scientists speaking. Nevertheless, I would like to make one important preliminary comment on all this numerical fetishism. Although this category of foreigners illegally resides on the territory, they remain primarily persons to whom certain fundamental rights cannot be denied. The opposite claim would be a serious lack of human dignity and equality. In terms of regularization, there has recently been a social support, a solidarity established by several organizations. They have tried to raise public awareness of the problem on a large scale. Church asylum, whether or not accompanied by hunger strikes as a social action tool to stop potential removal from the territory, was already found in the 1970s and 1980s in some European countries such as Great Britain, France, the Netherlands and also Belgium. Also at the end of the millennium, church asylum, along with other forms of awareness such as school asylum, campus asylum and trade union asylum, became the instrument to bring the legal status of the sans papiers to public attention. (Mr. De Man’s note) The mosque in Brussels has also accommodated illegals, Mr. De Man. In the Qur’an, everyone is equal. In several countries, national movements or organizations are working hard to regularise the residence status of these sans papiers. In Belgium, for example, even before the tragic death of Semira Adamu - the actions were later manifested - a national movement for the regularization of people without papers and for the refugees was launched. The National Movement is a pluralist platform where various associations and organizations – eighty – who have experience with the problem of foreigners, including refugees and people without papers, have joined forces. In addition to the actions supporting the regularisation of the sans papiers, the platform also fosters a global approach to the issue of migration, in which individual states should cooperate, both at European and international levels. Between 1986 and 1996, 2.6 million non-papiers were regulated in the United States. In Italy, in the 1980s, half a million people were granted a residence permit, following the Martelli Act. In Spain the figure was 150 000 and in 1971 in France it was more than 100 000. As you can see, there are significantly smaller numbers in Belgium. In terms of regularization, Belgium ⁇ did not invent hot water. The United Nations Convention on Migration of 1999 also speaks at international level about regularization. The possibility of regularisation is encouraged by the detailed listing of the criteria eligible to allow regularization of residence. The introduction of regularization options under certain conditions seems to us to be an important element in the effective fight against illegal immigration. The need for regularization is addressed in several areas. It puts an end to the human suffering of exploitation, improves the working conditions of the persons concerned and at the same time recognizes the positive contribution of these persons to society. In other words, the regularization of these persons and their families is a recognition that they have contributed to our society in many ways, not least economically, and that they have shown a positive attitude towards our society, despite the little envyable circumstances in which they often dwell and despite the continued exploitation. Although many of them have violated immigration laws, therefore they do not have to be treated as criminals. The state can act against cheap and slave labour through the path of regularization and thus recover the loss of taxes and social contributions which it could not collect because of the clandestinity of labour. The plea for regularization is especially strong when the irregularity of the stay is due to deficiencies in legal and administrative procedures. I refer here to too long asylum or other residence procedures. However, the regularization of persons without papers should take place in a fair, orderly and transparent manner. The selection procedures and criteria should therefore be applied in a flexible but nonetheless fair manner. Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, the present bill proves that the government has listened to reasonable arguments whispered on its behalf for humanitarian reasons rather than to the expressions of xenophobic spirits. The common sense commands us to seek a solution to the illegal residence of foreigners in our country. However, the solution should not be sought only in the removal of illegal persons. Regulation should be part of the solution. Regularization is obvious for those who cannot return to their country of origin. However, other criteria such as the length of stay, integration, humanitarian and family considerations should also be taken into account. The draft legislation contains fair, clear and objective criteria. The categories of persons eligible for regularization are clearly listed. For the Greens, however, a one-time regularization is not sufficient. The possibility of individual regularisation as provided for in Article 9, paragraph 3, of the Act of 1980 must continue to exist. Regulation, however, does not touch the core of the problem. The main causes of migration and refugee flows are related to the North-South issue of economy, trade, debt burden, employment and ecological degradation. Developing countries will remain emigration countries as long as the democratization processes do not have a chance, kleptocracies remain in power and the international arms trade can continue to operate freely. The international community will need to accelerate the work of open trade systems, foreign investment and enhanced development cooperation. We cannot do much to stop migration. However, we must make greater efforts to create the conditions that strengthen faith in the future so that not migrating also remains a choice.
#70
Official text
Collega's, ik dank mevrouw Talhaoui voor haar maidenspeech. De heer Guido Tastenhoye heeft het woord.
Translated text
Colleagues, I would like to thank Mrs. Talhaoui for her maiden speech. Mr Guido Tastenhoye has the word.
#71
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, vandaag 24 november doet bij sommigen een belletje rinkelen. Ik verzeker u dat het belletje opnieuw zal rinkelen op 9 oktober 2000 als het voorliggend wetsontwerp zal zijn goedgekeurd en wordt toegepast. Mijnheer de voorzitter, ik ben trots dat ik op deze tribune sta als democraat en als verdediger van de democratie. Als het aan de regering en aan de zogenaamde democratische partijen die haar steunen had gelegen, was het parlement er niet eens aan te pas gekomen. Het Vlaams Blok heeft dit kunnen verhinderen door voor de Raad van State de parlementaire procedure af te dwingen. Als Vlaams-nationalist moet het mij van het hart dat het voorliggend wetsontwerp rampzalig is voor Vlaanderen. Meer nog, het ontwerp is een grote Belgische machinatie tegen Vlaanderen, de Vlaamse burgers en hun belangen. Dat de SP en de groenen aan een dergelijk voorstel meewerken, kan ik nog begrijpen. Dat ook de VLD dit rampenscenario voor Vlaanderen onderschrijft, is vreselijk, net zoals het verschrikkelijk is dat de CVP en de VU de ernst van de situatie helemaal niet inzien en ook voor regularisatie pleiten, zij het dan dat ze andere accenten leggen. De CVP pleit zelfs voor een systeem van permanente regularisatie, hetgeen zo mogelijk nog nefaster is dan het voorstel van de regering. Het is complete waanzin. Dit wetsontwerp is één grote machinatie tegen Vlaanderen en dit om vijf redenen. Ten eerste, worden de Vlamingen uit Brussel verjaagd. Dit is de doelstelling van de PRL-FDF en de PS. Ten tweede, wordt het Belgisch regime versterkt door de kracht van de zogenaamde nieuwe Belgen, een doelstelling van de belgicistische krachten. Ten derde, voert het de multiculturele maatschappij in, een verzuchting van de groenen en andere progressieven. Ten vierde, wordt het migrantenstemrecht op sluikse wijze ingevoerd via de daaraan gekoppelde naturalisatie. Dit is een doelstelling van de VLD. De VLD-kiezer moet immers worden bedrogen. Ten vijfde, wil men het Vlaams Blok bestrijden door de creatie van een massa allochtone kiezers, vooral een doelstelling van Agalev en de SP. Dit zijn de ware redenen voor heel deze operatie. Ik ga nu kort op deze vijf punten in. In de eerste plaats tekent dit wetsontwerp met zwarte inkt het doodvonnis van de Brusselse Vlamingen. Er blijven nog minder dan honderdduizend Vlamingen in Brussel over, dus hooguit zestigduizend kiezers. Dit is minder dan 10% op een bevolking van 950 000 inwoners. Hierbij heb ik de tienduizenden illegalen niet eens meegerekend. De honderdduizend Vlamingen zijn met minder dan de Turken en Marokkanen samen, die met 120 000 zijn. Vervolgens wonen in Brussel ook nog eens 130 000 EU-burgers. Deze groep zal sterk aangroeien door de uitbreiding van de Europese Unie. Bovendien kregen deze mensen dankzij de CVP en de SP stemrecht bij de gemeenteraadsverkiezingen. Ook wonen er nog 150 000 niet-Europeanen in Brussel. Weldra krijgen zij na een verblijf van drie jaar op eenvoudig verzoek de Belgische nationaliteit nu het wetsontwerp op de versoepelde naturalisatie vorige week door de regering reeds werd goedgekeurd. Zij zullen automatisch stemrecht krijgen. Bovenop dit alles is de regering van plan om tienduizenden illegalen te regulariseren die vervolgens in aanmerking komen voor naturalisatie. De regularisatie en de naturalisatie vormen één pakket. Dit is de totale uitverkoop van de Brusselse Vlamingen. Het is dan ook geen toeval dat de PRL, die altijd een fervent tegenstander was van stemrecht voor vreemdelingen en regularisatie, het geweer van schouder heeft gewisseld na haar alliantie met het FDF, dat perfect weet hoe het de etnische zuivering van Vlamingen in Brussel moet organiseren. Dit noodlottige wetsontwerp betekent het einde van de Brusselse Vlamingen. Een tweede punt is de versterking van het Belgische regime. Het is geen toeval dat het Belgische establishment achter deze regularisatie- en naturalisatie-operatie staat. Allerlei allochtonenorganisaties zijn kind aan het Hof . Ik weet dat de voorzitter niet graag heeft dat ik over het Hof spreek, maar het is nu eenmaal de waarheid. Die nieuwe Belgen voelen zich geen Walen of Vlamingen en vereenzelvigen zich dan maar met België, hun nieuwe, gulle vaderland. België telt reeds ongeveer anderhalf miljoen vreemdelingen of genaturaliseerde vreemdelingen. Dat is 15% van de totale Belgische bevolking en deze groep groeit zeer snel. Hoe meer nieuwe Belgen, hoe sterker het regime is het motto. Ten derde, het invoeren van de multiculturele maatschappij. Het invoeren, of beter gezegd het opdringen van de multiculturele maatschappij aan de bevolking is een dogma geworden van de progressieven sinds de socialistische ideologie op apegapen ligt. Ook in naïeve kringen van wereldverbeteraars wordt deze idee gepropageerd. De multiculturele ideologie is een gevaarlijke utopie die mensen ontwricht en vervreemdt van hun wortels en ze berooft van hun eigen identiteit, met alle nefaste gevolgen van dien. Multicultuur werkt nooit, tenzij één cultuur dominant is of er een dictatoriaal regime heerst. De voorbeelden zijn legio. Denk aan exJoegoslavië.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, colleagues, today, November 24th, a bell rings in some. I assure you that the bell will ring again on 9 October 2000 if the present bill is approved and applied. Mr. Speaker, I am proud to be on this stand as a Democrat and as a defender of democracy. If it was up to the government and the so-called democratic parties to support it, the parliament would not have even taken action. The Flemish Bloc has been able to prevent this by imposing the parliamentary procedure for the Council of State. As a Flemish nationalist, it must be my heart that the present bill is catastrophic for Flanders. Moreover, the design is a great Belgian machination against Flanders, the Flemish citizens and their interests. That the SP and the Greens cooperate in such a proposal, I can still understand. That the VLD also endorses this disaster scenario for Flanders is terrible, just as it is terrible that the CVP and the VU do not realize the seriousness of the situation at all and also advocate for regularization, even if they put other accents. The CVP even advocates a system of permanent regularization, which, if possible, is even more nefarious than the government’s proposal. It is complete madness. This bill is one big machination against Flanders and this for five reasons. First, the Flammers are being expelled from Brussels. This is the goal of the PRL-FDF and the PS. Second, the Belgian regime is strengthened by the power of the so-called new Belgians, a target of the Belgian forces. Third, it introduces the multicultural society, a sucking of the Greens and other progressives. Fourth, the right to vote for migrants is introduced in a hidden way through the naturalization associated with it. This is a goal of the VLD. The VLD voter must be deceived. Fifth, they want to fight the Flemish Bloc by creating a mass of immigrant voters, especially a goal of Agalev and the SP. These are the real reasons for all this operation. I will briefly address these five points. In the first place, this draft law with black ink marks the death sentence of the Brussels Flamings. There are still less than one hundred thousand Flamings left in Brussels, or at most sixty thousand voters. This is less than 10% on a population of 950 000 inhabitants. I have not even counted the tens of thousands of illegals. The hundreds of thousands of Flamingians are with less than the Turks and Moroccans together, which are with 120 000. More than 130,000 EU citizens reside in Brussels. This group will grow significantly with the enlargement of the European Union. In addition, thanks to the CVP and the SP, these people were given the right to vote in the municipal council elections. There are 150,000 non-European citizens living in Brussels. Soon after a three-year stay, they will be granted Belgian nationality on a simple request, now that the bill on the eased naturalization was already approved by the government last week. They will automatically get the right to vote. On top of all this, the government plans to regularize tens of thousands of illegals who then qualify for naturalization. Regulation and naturalization form one package. This is the total sale of the Brussels Flamings. It is therefore no coincidence that the PRL, which has always been a fervent opponent of voting rights for foreigners and regularization, has exchanged the gun shoulder after its alliance with the FDF, which perfectly knows how to organize the ethnic cleansing of Flamings in Brussels. This fateful bill means the end of the Brussels Flamings. The second point is the strengthening of the Belgian regime. It is no coincidence that the Belgian establishment is behind this regularization and naturalization operation. All kinds of immigrant organizations are children of the Court. I know that the President does not like that I talk about the Court, but that is the truth. Those new Belgians do not feel whales or flames and then identify themselves with Belgium, their new, loving homeland. Belgium already has about one and a half million foreigners or naturalized foreigners. That is 15% of the total Belgian population and this group is growing very quickly. The more new Belgians, the stronger the regime is the motto. Third, the introduction of the multicultural society. The introduction, or rather the imposition of the multicultural society on the population has become a dogma of the progressives since the socialist ideology has been on its peak. Even in naive circles of world improvers this idea is propagated. The multicultural ideology is a dangerous utopia that distorts and alienates people from their roots and deprives them of their own identity, with all the nefarious consequences thereof. Multiculture never works unless one culture is dominant or a dictatorial regime reigns. The examples are legion. Think of the former Yugoslavia.
#72
Official text
Multicultuur, wat is dat eigenlijk?
Translated text
Multiculturalism, what is it?
#73
Official text
Dat zou ik aan u moeten vragen want u bent er voorstander van. Ik heb gezegd dat de voorbeelden legio zijn. Denk aan ex-Joegoslavië en aan de USSR. In de Verenigde Staten van Amerika is de melting pot mislukt. De segregatie neemt er bovenhands toe, met scherpe tegenstellingen, conflicten, hoge criminaliteit en sociale onrust. Indien het Vlaams Blok pleit voor cultureel redelijk homogene landen, is dit gebaseerd op een ethische houding die rust, vrede, welvaart en stabiliteit in de samenleving beoogt.
Translated text
I should ask you because you are in favour of it. I said the examples are legio. Think of the former Yugoslavia and the USSR. In the United States of America, the melting pot has failed. Segregation is on the rise, with sharp contradictions, conflicts, high crime and social unrest. If the Flemish Bloc advocates for culturally fairly homogeneous countries, this is based on an ethical attitude that seeks peace, peace, prosperity and stability in society.
#74
Official text
Mijnheer Tastenhoye, u schermt met begrippen zoals de multiculturele samenleving die in gevaar zou zijn. Kunt u dit begrip verduidelijken? Voor zover ik kan inschatten bent u - dit siert u overigens - het bewijs dat men over culturen heen wel kan samenleven.
Translated text
Mr. Tastenhoye, you are screaming with concepts such as the multicultural society that would be in danger. Can you clarify this concept? To the extent that I can estimate, you are – this adorns you by the way – the proof that one can coexist across cultures.
#75
Official text
Mijnheer Somers, u verwijst niet naar een multiculturele, maar naar een biculturele samenleving. (Gelach) De oplossing die het Vlaams Blok voorstelt, bestaat in het opzetten van grootscheepse hulpprogramma's voor de derdewereldlanden. Europa, en zeker een klein land zoals België, bezit onvoldoende draagkracht om de deuren open te zetten en het OCMW van de hele wereld te worden.
Translated text
Mr. Somers, you are not referring to a multicultural society, but to a bicultural society. (Laughter) The solution proposed by the Flemish Bloc consists in the establishment of large-scale aid programmes for the third world countries. Europe, and ⁇ a small country like Belgium, has insufficient capacity to open the doors and become the OCMW of the whole world.
#76
Official text
Dat is niet de bedoeling.
Translated text
That is not the intention.
#77
Official text
Wat doet u dan? Met dit wetsontwerp zet u de deuren open.
Translated text
What are you doing? With this bill, you open the doors.
#78
Official text
U hebt niet goed geluisterd.
Translated text
You did not listen well.
#79
Official text
De vierde doelstelling is het op sluikse wijze invoeren van het migrantenstemrecht. Het migrantenstemrecht kon de VLD absoluut niet slikken omdat 87% van de 400 000 deelnemers aan een VLD-referendum ertegen gekant bleken te zijn. Onder druk van de groenen, die nodig waren voor het vormen van deze linkse coalitie, koos de VLD voor de sluikse weg van de regularisatie annex naturalisatie om op die manier de eigen kiezers zand in de ogen te strooien, ja, om ze te bedriegen. Het resultaat zal nog veel ingrijpender zijn dan dat van het eenvoudige stemrecht. Pater Leman schreef hierover trouwens: Het migrantenstemrecht is veel minder ingrij- pend dan de naturalisatie. Waar is de Marc Verwilghen die net vóór de verkiezingen uitriep: Ze hebben hier met de naturalisaties gesme- ten ? In een interview met De Morgen verklaarde hij dat hij de naturalisaties van criminelen zelfs met terugwerkende kracht wilde herzien. Wij zullen de VLD-kiezers aan dit grote bedrog herinneren. Een vijfde reden waarom dit wetsontwerp erdoor moet, is het Vlaams Blok bestrijden. Men wil het aantal allochtone kiezers verhogen, want de hoop leeft, vooral bij de SP en bij Agalev, dat de opgang van het Vlaams Blok zal kunnen worden afgeremd als er voldoende nieuwe kiezers bijkomen die tegen het Vlaams Blok stemmen. Zo hoopt men bijvoorbeeld een overwinning van het Vlaams Blok bij de Antwerpse districtsraadsverkiezingen in Hoboken of Borgerhout te kunnen beletten. Daarom ook moet het allemaal zo razend snel gaan. Oktober 2000 is immers nog maar een klein jaartje verwijderd. Mijnheer de voorzitter, hiermee heb ik de globale context geschetst waarin deze regularisatiewet met de zweep door het parlement wordt gejaagd. Daartoe is men tot alles bereid, inbegrepen het nemen van totaal onverantwoorde maatregelen. Mijn partij, en dat zal sommigen hier verbazen, is niet gekant tegen de regularisatie als dat gebeurt voor individuele dossiers en op een strikt humanitaire basis. De Koerd die hier lange tijd verblijft, die hier gehuwd is, die hier kinderen heeft, die hier werkt en onze taal spreekt en die zich volledig heeft aangepast, mag hier blijven. Wij zijn ook niet tegen naturalisaties als zodanig, maar wij zien naturalisaties als het eindpunt en de bekroning van aanpassing en inburgering. Wat men vandaag voorstelt, is iets heel anders.
Translated text
The fourth objective is to introduce the voting right of migrants. The immigrant voting right could absolutely not swallow the VLD because 87% of the 400 000 participants in a VLD referendum turned out to be against it. Under the pressure of the Greens, which were necessary for the formation of this leftist coalition, the VLD chose the conspicuous path of regularization annex naturalization to thus splash sand in the eyes of its own voters, yes, to deceive them. The result will be much more profound than that of the simple voting right. Father Leman wrote about this, by the way: The immigrant voting right is much less intrusive than naturalization. Where is the Marc Verwilghen who cried out just before the elections: They have mixed up with naturalizations here? In an interview with De Morgen he stated that he wanted to revise the naturalizations of criminals even with retroactive force. We will remind the VLD voters of this great deception. A fifth reason why this bill should go through is to fight the Flemish Bloc. One wants to increase the number of immigrant voters, because there is hope, especially with the SP and with Agalev, that the rise of the Flemish Bloc will be able to be halted if there are enough new voters who vote against the Flemish Bloc. For example, one hopes to prevent a victory of the Flemish Bloc at the Antwerp district council elections in Hoboken or Borgerhout. That is why everything has to go so rapidly. October 2000 is only a small year away. Mr. Speaker, with this I have outlined the global context in which this law of regularization is being pursued by the parliament. They are ready to do anything, including taking completely irresponsible measures. My party, and that will surprise some here, is not opposed to regularization as it does for individual files and on a strictly humanitarian basis. The Kurd who lives here for a long time, who is married here, who has children here, who works here and speaks our language and who has fully adapted, may stay here. We are also not against naturalizations as such, but we see naturalizations as the end point and the crown of adaptation and citizenship. What is proposed today is something very different.
#80
Official text
Collega's, ik hanteer geen enkele zweep, maar ik zou toch graag hebben dat er naar de sprekers wordt geluisterd.
Translated text
Colleagues, I do not handle any whisper, but I would still like the speakers to be listened to.
#81
Official text
Deze regularisaties op grote schaal zullen een enorm aanzuigeffect hebben. Het zal niet bij een eenmalige operatie kunnen blijven. Er zijn genoeg voorbeelden uit het buitenland. Kijk naar Spanje, met vier regularisaties, kijk naar Italië met drie regularisaties en ook Frankrijk en Portugal hebben al twee regularisaties achter de rug. Wij beginnen met een eenmalige regularisatie, maar we weten niet waar we zullen eindigen. Van 1988 tot 1998 hebben, volgens cijfers van minister Duquesne, 175 000 personen in België asiel aangevraagd. Daarvan werden er slechts 13 000 erkend. In 1998 vroegen 21 240 personen asiel aan en werden er 1458 erkend en 1216 uitgeprocedeerden werden gerepatrieerd.
Translated text
These large-scale regularizations will have a huge suction effect. It will not be able to stay with a one-off operation. There are many examples from abroad. Look at Spain, with four regularisations, look at Italy with three regularisations and also France and Portugal have already two regularisations behind. We start with a one-time regularization, but we do not know where we will end. Between 1988 and 1998, according to figures of Minister Duquesne, 175 000 people applied for asylum in Belgium. Of these, only 13,000 were recognized. In 1998, 21,240 people applied for asylum and 1,458 were recognized and 1,216 displaced persons were repatriated.
#82
Official text
De heer Gerolf Annemans heeft het woord.
Translated text
Mr Gerolf Annemans has the word.
#83
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik heb een vraag met betrekking tot het verloop van de werkzaamheden.
Translated text
I have a question regarding the course of the work.
#84
Official text
U weet dat ik geen onderscheid maak tussen de sprekers.
Translated text
I do not distinguish between speakers.
#85
Official text
Dan krijgen zij van hetzelfde laken een broek. Ik kan luisteren naar mensen die een rationele uitleg doen, maar ik kan ook roepen als het er op aankomt.
Translated text
Then they get a pants from the same leaves. I can listen to people who make a rational explanation, but I can also scream when it comes to it.
#86
Official text
Duizenden, wellicht tienduizenden, hebben de jongste jaren het bevel om het land te verlaten naast zich neergelegd en zijn ondergedoken in het illegale circuit. Zij worden daarvoor nu beloond. Dat is het totaal verkeerde signaal dat de wereld wordt ingestuurd en voor nieuwe asielstromen zal zorgen. Het is al bezig: de eerste negen maanden van dit jaar waren er al 22 712 aanvragen, méér dan heel het jaar voordien. De gezinshereniging die in tegenstelling tot wat voorzitter Karel De Gucht van de VLD had aangekondigd, zal niet strikt beperkt blijven tot de naaste familie en zal nog voor een vermenigvuldigingsfactor zorgen. Als compensatie voor de regularisatie eiste de VLD een kordate uitzettingspolitiek. Afgezien van één mediashow, met name de uitzetting van 74 Slowaakse zigeuners van wie er velen al terug in Gent zijn, kwam er niets van terecht. Momenteel is er ongeveer 1 gedwongen uitzetting per dag. minister Duquesne wil dat getal opvoeren tot 2 of 3 per dag. Vergelijk dat maar eens met de 3 000 uitzettingen per maand die VLD-fractieleider Hugo Coveliers heeft geëist. In september 1999 kwamen er bijna 5 000 asielzoekers binnen. Aan het tempo van minister Duquesne zal het jaren duren om alleen al dit contingent van september 1999 uit het land te zetten. Mijnheer de voorzitter, ondertussen zetten de mensenhandelaars hun macabere handeltjes op. Getuige daarvan de tientallen illegalen die dagelijks langs onze snelwegen worden aangetroffen en opgepakt. Dan mogen ze zich eens warmen. Ze krijgen een kop koffie en een pakje boterhammen en ze worden weer gewoon op straat gezet. (Protest op de banken van de VLD) Het is toch zo. Het is toch de waarheid. Wij hebben de beelden toch gezien op televisie.
Translated text
Thousands, ⁇ tens of thousands, have in recent years given orders to leave the country and have been hidden in the illegal circuit. They are now rewarded for it. That is the totally wrong signal that the world is being sent and will create new asylum flows. It is already underway: in the first nine months of this year there were already 22,712 applications, more than the whole year before. The family reunification, which, contrary to what President Karel De Gucht of the VLD had announced, will not remain strictly limited to the nearest family and will still provide a multiplication factor. In compensation for the regularization, the VLD demanded a kordate expulsion policy. Except for one media show, in particular the expulsion of 74 Slovak Gypsies, many of whom have already returned to Gent, nothing went wrong. Currently, there is about 1 forced expulsion per day. Minister Duquesne wants to raise that number to 2 or 3 per day. Compare that to the 3,000 expulsions per month demanded by VLD faction leader Hugo Coveliers. In September 1999, almost 5,000 asylum seekers arrived. At the pace of Minister Duquesne, it will take years to remove all of this contingent from September 1999 alone. Meanwhile, the human traffickers are carrying out their macabre trades. Witness to the dozens of illegal persons who are found and arrested on our highways every day. Then they can warm up. They get a cup of coffee and a pack of butter hammer and they are simply put on the street again. (Protest on the banks of the VLD) It is so. It is the truth. We have seen the pictures on television.
#87
Official text
U gelooft dat allemaal.
Translated text
You believe all that.
#88
Official text
Dat zijn getrukeerde beelden zeker. Mijnheer de voorzitter, ik acteer dat de heer Coveliers beweert dat de Belgische televisiejournaals werken met getrukeerde beelden. (Rumoer op de banken van de VLD) Zal de Europese Unie nu ook nog uitbreiden naar OostEuropa en naar Turkije, idee waarvan eerste minister Guy Verhofstadt een voorstander is? Als deze uitbreiding er komt, zal er geen enkele rem meer staan op de immigratiestromen naar het westen, al onze waarschuwingen ten spijt, en dan zal het hek pas goed van de dam zijn. Mijnheer de voorzitter, deze regularisatie vecht met het rechtvaardigheidsgevoel. De illegaal of de afgewezen asielzoeker die het land heeft verlaten, krijgt niets, tenzij hij of zij snel terugkeert en alsnog een regularisatieaanvraag komt indienen. Maar wie hier al die tijd illegaal heeft verbleven, wie onze wetten heeft overtreden, wie geen belastingen heeft betaald, wie geen sociale zekerheidsbijdragen heeft betaald, wie wellicht in het zwart heeft gewerkt of soms op een andere onwettige manier aan inkomsten kwam, die wordt daarvoor nu beloond. Leg dat maar eens aan de mensen uit. Ik wil even persoonlijk worden omdat het over een aangelegenheid gaat die ik zeer goed ken, met name mijn ouders. Zij zijn kleine zelfstandigen, feit dat de VLD zou moeten interesseren. Zij hebben hun hele leven zeer hard gewerkt en steeds al hun bijdragen, belastingen en taksen netjes op tijd betaald. Nu zijn ze acht jaar met pensioen. Na een heel leven van hard labeur trekken mijn ouders samen een pensioentje van 24 464 frank per maand. Ik heb gisteren nog naar mijn vader gebeld om het precieze bedrag te vragen.
Translated text
These are definitely printed images. Mr Coveliers claims that Belgian television journals work with printed images. Will the European Union now also expand to Eastern Europe and to Turkey, an idea of which Prime Minister Guy Verhofstadt is a supporter? If this expansion comes, there will no longer be a single brake on the immigration flows to the west, despite all our warnings, and then the fence will be right off the dam. This normalization struggles with the sense of justice. The illegal or rejected asylum seeker who has left the country receives nothing, unless he or she returns quickly and yet comes to submit a regularisation application. But those who have stayed here illegally all that time, who have violated our laws, who have not paid taxes, who have not paid social security contributions, who may have worked in the black or sometimes earned income in any other illegal way, who are now rewarded for this. Explain that to the people. I want to be as personal as it is about a matter that I know very well, especially my parents. They are small self-employed, a fact that the VLD should be interested in. They have worked very hard all their lives and always paid all their contributions, taxes and taxes properly on time. They are now retired for eight years. After a lifetime of hard labor, my parents draw together a pension of 24,464 francs per month. I called my father yesterday to ask for the exact amount.
#89
Official text
Hun pensioen zal worden verhoogd.
Translated text
Their pensions will be increased.
#90
Official text
Heren van de VLD, daarmee moet u niet spotten. Gaat u dat soms verhogen? Morgen scheert men gratis.
Translated text
Gentlemen of the VLD, you should not be fooled by this. Are you going to increase it? Tomorrow you will be barbed for free.
#91
Official text
Mijnheer Tastenhoye, men is hier vrij om te spreken maar we moeten ook de uitgetrokken tijd respecteren. Ik verzoek u om af te ronden. Ik meen dat ik u ruim de tijd heb gelaten.
Translated text
Mr. Tastenhoye, you are free to speak here, but we must also respect the time spent. I ask you to complete. I think I’ve left you for a long time.
#92
Official text
Nu trek ik even een parallel. Een koppel geregulariseerden dat nooit één frank aan bijdragen heeft betaald, belastingen noch sociale zekerheid, strijkt 28 445 frank per maand op, 4 000 frank meer dan mijn ouders die hun hele leven gezwoegd en betaald hebben. Als dat koppel vier kinderen ten laste heeft, ontvangen zij ongeveer 50 000 frank netto per maand. Als mevrouw dan ook nog wat gaat poetsen en meneer nog wat bijklust, uiteraard in het zwart, dan houden zij meer over dan een doorsnee Vlaams gezin.
Translated text
Let me draw a parallel. A couple regulated that never paid a single franc of contributions, taxes or social security, raises 28 445 francs per month, 4 000 francs more than my parents who have silenced and paid all their lives. If that couple has four children in custody, they receive approximately 50 000 francs net per month. If the lady is still going to brush and the gentleman is still a little bit of clothes, of course in black, then they keep more than a generous Flemish family.
#93
Official text
Mijnheer Tastenhoye, ik verzoek u te besluiten. U hebt uw spreektijd al ruimschoots overschreden.
Translated text
Mr. Tastenhoye, I ask you to decide. You have already exceeded your speech time.
#94
Official text
Mijnheer Cortois, de VLD moet haar kiezers dit soort situaties maar eens gaan uitleggen. Ik wens u veel succes. Over de totale kostprijs van deze operatie wordt in alle talen gezwegen. Aangezien de geregulariseerden onbeperkt van alle sociale voorzieningen kunnen genieten, moet het echter om een miljardenoperatie gaan die grote gaten zal slaan in de budgetten van de OCMW's, de ziekteverzekering en de kinderbijslag. Het blijft een raad- sel wie dat zal betalen. Of toch niet? Uiteindelijk zal de hardwerkende, belasting betalende burger voor dit wanbeleid opdraaien. Deze regering wil zogenaamd het referendum invoeren. Ik daag u uit om een referendum te houden over dit noodlottige wetsontwerp. Laat de burgers, waarvan u zegt dat u ze verdedigt, daarover hun zeg hebben. Als u beweert dat de bevolking achter deze open-grenzenpolitiek staat, dan kan dat voor u geen probleem zijn.
Translated text
Mr. Cortois, the VLD should explain these types of situations to its voters. I wish you a lot of success. The total cost of this operation is silenced in all languages. However, as regulated persons can enjoy all social benefits unlimitedly, it must be a billion-dollar operation that will fill large gaps in the budgets of the OCMWs, health insurance and child allowance. It remains a counsel who will pay for it. Or is it not? Eventually, the hard-working, tax-paying citizen will rebel for this bad policy. This government is supposed to introduce the referendum. I call on you to hold a referendum on this fateful bill. Let the citizens, of whom you say you defend them, have their say about it. If you claim that the population is behind this open-border policy, then that may not be a problem for you.
#95
Official text
La parole est à M. Claude Desmedt.
Translated text
The word is for mr. by Claude Desmedt.
#96
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, le projet de loi qui nous est soumis aujourd'hui est à la fois généreux et réaliste. Depuis plusieurs années, en effet, la présence de plus en plus nombreuse d'irréguliers dans notre pays constitue un problème inquiétant, qu'il s'agisse d'illégaux entrés irrégulièrement ou de pseudo-réfugiés politiques qui ne remplissent manifestement pas les critères leur permettant de bénéficier de ce statut.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the bill that is presented to us today is both generous and realistic. For several years, indeed, the presence of increasingly numerous irregular persons in our country constitutes a worrying problem, whether it is illegal illegally entered or political pseudo-refugees who clearly do not meet the criteria allowing them to benefit from this status.
#97
Official text
Collega's, het Vlaams Blok vraagt aandacht voor de sprekers, maar we moeten voor alle sprekers aandachtig zijn. La parole est à M. Claude Desmedt.
Translated text
Colleagues, the Flemish Bloc requires attention to the speakers, but we must be attentive to all speakers. The word is to M. by Claude Desmedt.
#98
Official text
Face à cette situation, les gouvernements précédents n'ont pas trouvé la réplique adéquate. En effet, devant cet afflux de candidats réfugiés politiques, on a appliqué des procédures lourdes, complexes et longues qui pouvaient se justifier il y a une vingtaine d'années, lorsque les candidats réfugiés se comptaient annuellement par dizaines, mais qui sont devenues totalement obsolètes aujourd'hui. Le résultat en est une véritable situation de non-droit. Les dossiers s'accumulent, les procédures durent des années avec un arriéré qui ne cesse de croître. On parle actuellement de 25 000 dossiers. Des candidats réfugiés, dans l'attente d'une décision généralement négative, résident dans le pays où ils s'intègrent parfois parfaitement. Enfin, lorsqu'une décision de refus d'octroi du statut intervient et qu'elle est négative, sauf en cas de départ volontaire, l'étranger n'est quasiment jamais expulsé du territoire, de sorte que le nombre d'étrangers en séjour irrégulier ne cesse d'augmenter. Le ministre les évalue actuellement entre 50 000 et 75 000. Ces gens sont généralement des malheureux qui vivent dans une situation précaire, développant une économie marginale ou qui sont victimes d'exploitants sans scrupules. Comme je l'ai déjà dit, les gouvernements précédents n'ont pu apporter de solution à ce problème. En outre, les derniers ministres de l'Intérieur croyaient devoir faire usage, lorsqu'ils évoquaient cette question, de propos musclés et sans coeur par lesquels ils tentaient de masquer leur impuissance. Il faut donc féliciter l'actuel gouvernement et particulièrement le ministre de l'Intérieur pour le courage et la détermination dont ils ont fait preuve en prenant le problème à bras-le-corps afin d'y apporter les solutions nécessaires. Le ministre a clairement expliqué que la politique du gouvernement s'articulait autour de trois piliers: 1° une procédure d'asile rapide et transparente garantissant le respect des droits de la défense; 2° des mesures d'éloignement effectives pour ceux qui se sont vu refuser le statut de réfugié politique ou qui séjournent irrégulièrement en Belgique; 3° une procédure de régularisation de séjour unique et limitée dans le temps et permettant de régulariser, au cas par cas, selon des critères bien définis, un grand nombre de personnes en situation irrégulière. Nous examinons donc aujourd'hui le volet régularisation de ce plan d'ensemble. Pourquoi ces régularisations? La présence de dizaines de milliers d'irréguliers sur notre territoire, et pour certains depuis des années, est un fait évident. Il n'est malheureusement plus possible de les débusquer et de les expulser. D'ailleurs, beaucoup se sont normalement intégrés dans notre société et, en cas d'expulsion, n'ont plus aucun point d'attache dans un autre pays. Rejetés du territoire, ils seraient condamnés à une perpétuelle errance. En outre, les pouvoirs publics portent une responsabilité sérieuse dans cette situation en ayant été incapables de traiter dans un délai normal les dossiers des candidats réfugiés. Comme je l'ai dit, cette présence irrégulière d'étrangers sur notre territoire n'a que des conséquences négatives au point de vue économique, social, pour la sécurité et donc globalement sur le plan humain. En proposant, dans un cadre légal bien précis, une opération de régularisation unique, le gouvernement tente de mettre fin à cette situation lamentable en réintégrant ces irréguliers dans le cadre d'un vie normale. D'autres pays - la France, l'Italie, l'Espagne et la Grèce qui ont été plus touchés que nous par ce phénomène ont réalisé des opérations de ce type qui ont globalement bien réussi. Comme je l'ai dit, il s'agit bien entendu d'une opération unique, qui ne concerne que les étrangers se trouvant sur notre territoire au 1er octobre de cette année, et évidemment pas d'une régularisation permanente qui enlèverait tout sens à la procédure de reconnaissance du statut de réfugié politique: c'est une opération ponctuelle, tenant compte de la situation actuelle visant à réparer les erreurs et les manquements du passé. Il est vrai que les délais d'introduction de la demande de régularisation - trois semaines à dater de la publication de la loi - peuvent paraître assez courts, mais voilà maintenant près de deux mois que l'on connaît la portée de la loi; les demandeurs d'asile ont donc pu constituer leur dossier. De nombreux orateurs, à commencer par le rapporteur Mme Grauwels, ont détaillé les dispositions de la loi et je n'y reviendrai donc pas. Je voudrais simplement signaler que les quatre critères d'admission, à savoir le manque de décision relative à une demande de statut de réfugié politique depuis plusieurs années, l'impossibilité de fait d'un retour dans le pays d'origine, une maladie grave ou des circonstances humanitaires ou d'ordre social en Belgique, après un séjour de plusieurs années, semblent largement suffisants pour rencontrer tous les différents cas pratiques et justifier une régularisation. La décision finale appartiendra au ministre, s'inspirant de l'avis des commissions de régularisation, voire dans certains cas du secrétariat. La composition de ces commissions de régularisation, à savoir un magistrat effectif honoraire ou suppléant, un avocat et un représentant d'une ONG reconnue, exerc¸ant ses activités dans le domaine des droits de l'homme, doit garantir la qualité et le sérieux de leur travail. Comme bien souvent, les communes devront participer à l'opération prévue. D'une part, c'est auprès du bourgmestre que les demandes de régularisation devront être introduites; il devra les transmettre à la commission de régularisation dans les huit jours. D'autre part, il pourra transmettre à cette commission un rapport social reprenant tous les éléments utiles dont il aura connaissance. Personnellement, j'aurais préféré qu'il s'agisse d'une obligation afin de garantir le traitement égal de chaque dossier. Quoi qu'il en soit, il est indispensable que les communes soient clairement informées du rôle qui leur revient et de la fac¸on dont elles doivent l'accomplir. J'ai noté qu'une circulaire en ce sens leur sera adressée en temps voulu. Monsieur le ministre, nous sommes persuadés que vous veillerez à présent rapidement à nous présenter les projets nécessaires à la simplification des procédures d'accession au statut de réfugié politique et que, d'autre part, vous prendrez les mesures utiles en cas de refus afin de ne pas recommencer le processus d'accumulation d'illégaux. Dès que le projet sera publié, il faudra veiller à son application rapide en constituant les commissions de régularisation, en leur donnant les moyens matériels et fonctionnels nécessaires pour se mettre au travail. Ce projet ne réussira que si ceux qui doivent y participer le font d'une fac¸on loyale et sans arrière-pensée. Vous aurez ainsi réussi, monsieur le ministre, à mettre fin à une situation de non-droit qui persistait depuis des années et à résoudre de fac¸on humaine et généreuse un grand nombre de situations pénibles et dramatiques. C'est avec conviction et espoir que nous voterons ce projet.
Translated text
Faced with this situation, previous governments have not found the appropriate response. Indeed, in the face of this influx of political refugee candidates, heavy, complex and long procedures were applied which could be justified about twenty years ago, when refugees were counted annually by dozens, but which have become completely obsolete today. The result is a real situation of non-law. Dossiers accumulate, procedures take years with a backback that continues to grow. Currently there are 25,000 cases. Refugee candidates, waiting for a generally negative decision, reside in the country where they sometimes integrate perfectly. Finally, when a decision to refuse to grant the status is made and it is negative, except in the case of voluntary departure, the foreigner is almost never expelled from the territory, so that the number of foreigners in irregular residence continues to increase. The Minister currently estimates them between 50,000 and 75,000. These people are usually unfortunate people who live in a precarious situation, developing a marginal economy, or who are victims of scrupulous exploiters. As I said before, previous governments have not been able to provide a solution to this problem. Furthermore, the last ministers of the Interior believed that they should make use, when they evoked this question, of muscular and heartless statements by which they attempted to mask their powerlessness. Therefore, we should congratulate the current government and in particular the Minister of the Interior for the courage and determination they have shown by taking the problem hand-to-hand in order to bring the necessary solutions. The Minister clearly explained that the government’s policy was structured around three pillars: 1° a rapid and transparent asylum procedure guaranteeing respect for the rights of defence; 2° effective removal measures for those who have been denied the status of political refugee or who are staying irregularly in Belgium; 3° a procedure for regularization of single and limited in time and allowing to regularize, on a case-by-case basis, according to well-defined criteria, a large number of persons in irregular situation. Therefore, we are now examining the regularization component of this overall plan. Why these regulations? The presence of tens of thousands of irregulars on our territory, and for some for years, is an obvious fact. Unfortunately, it is no longer possible to find them and expel them. Moreover, many have normally integrated into our society and, in case of expulsion, no longer have any attachment in another country. Deprived of the territory, they would be condemned to perpetual errance. In addition, public authorities have a serious responsibility in this situation by not being able to process the files of refugee applicants within a normal time frame. As I said, this irregular presence of foreigners on our territory has only negative consequences in economic, social, security and therefore overall on the human level. By proposing, within a well-defined legal framework, a single regularization operation, the government tries to end this deplorable situation by reintegrating these irregular people into the framework of a normal life. Other countries – France, Italy, Spain and Greece that were more affected than us by this phenomenon have carried out operations of this type that have overall been successful. As I said, this is, of course, a single operation, which concerns only foreigners who are in our territory on 1 October of this year, and obviously not a permanent regularization that would take away any meaning from the procedure for recognition of the status of political refugee: it is a one-off operation, taking into account the current situation aimed at repairing the mistakes and failures of the past. It is true that the deadlines for introducing the application for regularization – three weeks from the publication of the law – may seem quite short, but now it is almost two months that we know the scope of the law; asylum seekers have therefore been able to constitute their files. Many speakers, starting with the rapporteur Mrs. Grauwels, have detailed the provisions of the law and I will therefore not go back. I would simply like to point out that the four admissions criteria, namely the lack of decision on an application for political refugee status for several years, the de facto impossibility of a return to the country of origin, a serious illness or humanitarian or social circumstances in Belgium, after a stay of several years, seem largely sufficient to meet all the different practical cases and justify a regularization. The final decision will belong to the Minister, inspired by the opinion of the regulation committees, or even in some cases the secretariat. The composition of these regularization commissions, i.e. an effective honorary or substitute magistrate, a lawyer and a representative of a recognized NGO, exercising its activities in the field of human rights, must guarantee the quality and seriousness of their work. As is often the case, municipalities will have to participate in the planned operation. On the one hand, it is with the mayor that the requests for regularization will have to be submitted; he will have to forward them to the regularization commission within eight days. On the other hand, he may transmit to this committee a social report containing all the useful elements of which he will have knowledge. Personally, I would have preferred this to be an obligation in order to ensure equal treatment of each file. In any case, it is essential that communes are clearly informed of their role and how they must perform it. I have noted that a circular in this sense will be addressed to them in due course. Mr. Minister, we are confident that you will now quickly ensure that you present to us the necessary projects for the simplification of the procedures for access to the status of political refugee and that, on the other hand, you will take the necessary measures in case of refusal so that the process of accumulation of illegal persons does not start again. As soon as the project is published, it will be necessary to ensure its rapid implementation by constituting the regularization commissions, giving them the material and functional means necessary to get to work. This project will only succeed if those who must participate in it do so in a loyal and unreflective manner. You have thus succeeded, Mr. Minister, in putting an end to a situation of lawlessness that persisted for years and in solving in a human and generous manner a large number of painful and dramatic situations. It is with confidence and hope that we will vote for this project.
#99
Official text
La parole est à M. André Smets pour poser brièvement une question, car le PSC n'avait pas épuisé son temps de parole.
Translated text
The word is for mr. André Smets to briefly ask a question, because the PSC had not exhausted its speech time.
#100
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, vous savez comme moi combien l'Union des villes et des communes en général, et notamment de Wallonie et de Bruxelles, s'interroge sur la manière dont ce problème sera abordé. Bien sûr, je ne veux pas revenir sur l'ensemble des débats; à chacun ses convictions. Il s'agit de régulariser les sans-papiers mais surtout de les intégrer dans la vie sociale. Cette mission est importante. Aujourd'hui, le parlement va décider, le ministre décidera des suites et des conséquences, mais les CPAS ainsi que les villes et communes assumeront sur le terrain. Ce qui me plairait particulièrement, c'est de connaître les moyens humains, matériels et financiers prévus pour leur permettre de remplir cette mission. Il n'y aura de régularisation que dans le cadre d'une réelle intégration humaine, sociale, à la fois vécue par les candidats mais également par la population.
Translated text
Mr. Speaker, Mr. Minister, you know as I do how much the Union of Cities and Municipalities in general, and in particular of Wallonia and Brussels, asks about how this problem will be addressed. Of course, I don’t want to go back on all the debates; to each his convictions. It is about normalizing the paperless but above all to integrate them into the social life. This mission is important. Today, the parliament will decide, the minister will decide the consequences and consequences, but the CPAS as well as the cities and municipalities will take over on the ground. What I would ⁇ like is to know the human, material and financial resources planned to enable them to fulfill this mission. There will be regularization only within the framework of a real human, social integration, both experienced by the candidates but also by the population.
#101
Official text
Je rappelle à nos collègues que la Conférence des présidents a invité les membres du parlement ainsi que les membres du gouvernement à respecter les temps de parole réglementaires et précis. Le ministre de l'Intérieur me l'a promis. Nous ferons une interruption après l'intervention du ministre. La parole est au ministre.
Translated text
I would like to remind our colleagues that the Conference of Presidents has invited members of parliament as well as members of the government to respect regulatory and precise speech times. The Minister of the Interior promised it. We will make an interruption after the Minister’s intervention. The word is to the Minister.
#102
Official text
Monsieur le président, vous m'incitez à la concision alors que je n'ai encore rien dit et après avoir témoigné tant d'indulgence à ceux qui parlaient encore malgré le clignotement de la petite lampe rouge. Chacun sait que qui aime bien châtie bien .
Translated text
Mr. Speaker, you encourage me to concise while I have not said anything yet and after having shown so much indulgence to those who were still speaking despite the flashing of the little red lamp. Everyone knows that who loves good is well punished.
#103
Official text
Monsieur le ministre, en termes de proverbe, je dirai que ce qui se conc¸oit bien s'énonce clairement et les mots pour le dire viennent brièvement .
Translated text
Mr. Minister, in terms of proverb, I will say that what is well conceived is enunciated clearly and the words to say it come briefly.
#104
Official text
Monsieur le président, je répondrai à votre souhait en étant bref car, comme l'a souligné très justement Mme Milquet, il y a eu, cette après-midi, un certain nombre de répétitions de questions auxquelles j'avais déjà répondu très longuement en commission. Etre bref ne signifie pas que je considère qu'il ne s'agit pas d'un débat important, au contraire. Il s'agit d'un débat essentiel qui précède la mise en place d'un aspect essentiel de la politique globale d'asile et d'immigration voulue par le gouvernement et sa majorité, mais surtout qui est attendu depuis très longtemps dans ce pays. Je me réjouis que nous ayons connu un débat serein, parfois brillant bien que, dans le chef de certains en tout cas, long et peut-être un peu confus. Mais il fut, globalement et en général, intéressant. Il traduit, et cela me paraît essentiel, une très large adhésion. Cela signifie que l'opération de régularisation que nous allons lancer va bénéficier d'un poids dont elle n'aurait pas bénéficié si nous avions pu la mettre en oeuvre par un arrêté royal. C'est fort de l'adhésion d'une très large majorité de représentants, c'est-à-dire de l'adhésion d'une très large majorité de Belges que ce projet va être mis en oeuvre. Large adhésion ne signifie pas unanimité et je ne m'attendais pas, bien entendu, à ce que le miracle se produise. J'ai entendu le Vlaams Blok et il y a malheureusement des dialogues impossibles. Je ne suis pas, comme le dit M. Féret, courroucé. Je suis plutôt attristé quand j'entends, pendant plus de dix heures, un certain nombre de choses que l'on peut résumer de la manière suivante: peur, rejet, exclusion, inhumanité, dérive sécuritaire, violence. Je crois que le fond des choses ne vous intéresse pas. Vous vous êtes livrés ici à un exercice de propagande démagogique qui ne s'adressait ni au ministre ni même aux autres groupes de la majorité. Vous préparez un outil pour abuser, je crois, la bonne foi d'un certain nombre de Belges. Je dis d'un certain nombre parce que ma conviction est profonde: la grande majorité des Belges est juste, raisonnable et généreuse. Messieurs, j'ai le sentiment que vous vivez dans une espèce de bulle artificielle qui refuse la réalité de la vie: vous me permettrez de dire qu'il s'agit là d'un triste spectacle. Je n'ai pas non plus été étonné de l'opposition du CVP, spécialement de M. Van Peel et de M. De Crem. Monsieur Van Peel, j'ai été un peu déc¸u du ton que vous avez utilisé. Je m'attendais, de la part du leader d'un grand parti qui a si longtemps occupé le pouvoir, qu'il ne se laisse pas aller - et ce fut encore plus vrai pour M. De Crem - à des analyses de caractère pointilliste, observant les choses par le petit bout de la lorgnette. C'est de bonne guerre quand on fait partie de l'opposition. Mais je ne crois pas que ce soit très sérieux quand il s'agit d'un débat de société. Dans certaines réflexions, certains propos excessifs du CVP me paraissaient insignifiants. Vous m'avez dit que je, que nous n'avions rien fait en quatre mois. Nous avons organisé une table ronde, permettant ainsi à tous les partenaires de la politique d'asile de dialoguer entre eux, ce qu'ils n'avaient jamais fait. Moi, j'ai en tout cas appris énormément de choses de ce dialogue. Le gouvernement a approuvé une politique globale comprenant une réforme de l'asile que chacun souhaite, des régularisations indispensables qui, je l'espère, seront votées demain par la Chambre, la volonté de résorber l'arriéré des dossiers - plus de 25 000 dossiers -, des directives claires en matière de politique d'éloignement, la volonté - et le principe en est décidé - de rénover l'administration et ses méthodes de travail, d'avoir une autre conception de l'organisation des centres, de renégocier avec les compagnies aériennes les modalités en ce qui concerne l'arrivée dans notre pays d'étrangers illégaux et surtout leur renvoi. Quatre mois, ce n'est peut-être pas beaucoup. Mais, monsieur Van Peel, j'aurais souhaité que vous me disiez pourquoi vous n'avez pas fait au moins cela en tant d'années de pouvoir. Si la manière de le faire ne vous convenait pas, pourquoi ne l'aviez-vous pas fait comme vous le souhaitiez? Comme on dit dans mon village, on ne monte pas au mât quand on a un grand trou dans sa culotte! . Je suis aussi surpris de votre réaction quand on vous dit que votre proposition alternative est une proposition de régularisation permanente. Vos critères sont différents, mais il s'agit tout de même d'une opération de régularisation permanente, différente de ce qui est prévu par l'article 9 actuel de la loi, qui permet des régularisations techniques, en principe au départ de l'étranger. Cela signifie qu'en réalité, vous avez renoncé à la mise en oeuvre d'une politique d'asile qui permette de traiter rapidement les dossiers, de ne pas avoir d'arriéré, de pouvoir renvoyer rapidement ceux qui n'obtiennent pas le bénéfice d'une décision d'asile. C'est une attitude de renoncement. Vous êtes prêts à organiser la régularisation de manière systématique et permanente. Comme l'a dit très justement M. Desmedt, cela signifie que la politique d'asile perdrait tout sens, tant dans son existence que dans son application. La politique que nous voulons commence à produire ses effets. Les éloignements n'ont jamais cessé. Chaque jour, il s'en est produit sur une base volontaire. Ils ont repris récemment sous escorte et seront de plus en plus nombreux. Si ceux-là échouent - car je répète que j'appliquerai chaque élément de la politique -, des renvois collectifs seront organisés. Ce qui me réjouit - car pour ma part, je préfère voir la situation sous un angle positif -, c'est que non seulement en raison de l'évolution conjoncturelle mais aussi en raison des signaux que nous avons donnés, le nombre de demandeurs d'asile a diminué de près de quinze cents unités dans le courant du mois d'octobre. Si l'on déduit de ce chiffre onze cents unités qui représentent plus ou moins l'effectif des Kosovars, pour lesquels nous trouverons une solution dans les prochaines semaines, nous en revenons aux moyennes enregistrées au cours des années précédentes et je suis convaincu que nous ferons mieux encore dans les mois à venir. A ` mes yeux, les résultats obtenus dans les choix politiques qui ont été effectués et dans la mise en oeuvre de la politique sont déjà très significatifs après quatre mois.
Translated text
Mr. Speaker, I will answer your wish in a brief way because, as Ms. Milquet very correctly pointed out, there have been, this afternoon, a number of repetitions of questions to which I had already answered very long in the committee. Being brief does not mean that I do not consider this to be an important debate, on the contrary. This is an essential debate that precedes the establishment of an essential aspect of the overall asylum and immigration policy wanted by the government and its majority, but above all that has been expected for a very long time in this country. I am delighted that we have experienced a serene debate, sometimes brilliant though, in the head of some in any case, long and ⁇ a little confused. Overall and generally, it was interesting. It translates, and it seems to me essential, a very broad adherence. This means that the regularization operation we are going to launch will benefit from a weight that it would not have benefited if we could have implemented it by a royal decree. It is strongly due to the support of a very broad majority of representatives, i.e. the support of a very large majority of Belgians, that this project will be implemented. Large membership does not mean unanimousness and I did not expect, of course, that the miracle will happen. I heard the Vlaams Blok and unfortunately there are impossible dialogues. I am not, as Mr. Ferret is angry. I am rather saddened when I hear, for more than ten hours, a number of things that can be summarized as follows: fear, rejection, exclusion, inhumanity, security drift, violence. I think you are not interested in the bottom of things. You have here engaged in a demagogical propaganda exercise that did not address the minister or even the other groups of the majority. You are preparing a tool to abuse, I think, the good faith of a number of Belgians. I say of a certain number because my conviction is profound: the vast majority of Belgians are just, reasonable and generous. Gentlemen, I feel like you are living in a kind of artificial bubble that rejects the reality of life: you allow me to say that this is a sad show. I was also not surprised by the opposition of the CVP, especially of mr. Van Peel and Mr. of the cream. Mr. Van Peel, I was a little disappointed by the tone you used. I expected, on the part of the leader of a large party that has been in power for so long, that he would not let go — and this was even more true for Mr. Trump. From Crem - to pointillistic character analyses, observing things through the small tip of the scroll. It is a good war when you are part of the opposition. But I don’t think it’s very serious when it comes to a social debate. In some reflections, some excessive statements of the CVP seemed to me insignificant. You told me that I didn’t do anything in four months. We organized a round table, allowing all asylum policy partners to dialogue with each other, which they had never done. I learned a lot from this dialogue. The government has approved a comprehensive policy including an asylum reform that everyone wants, indispensable regularizations that, I hope, will be voted by the House tomorrow, the willingness to resolve the back of the files - more than 25,000 files -, clear guidelines on the policy of removal, the willingness - and the principle is decided - to renew the administration and its working methods, to have a different conception of the organization of the centers, to renegotiate with the airlines the modalities regarding the arrival in our country of illegal foreigners and above all their removal. Four months may not be much. But, Mr. Van Peel, I wish you had told me why you did not do at least that in so many years of power. If the way to do it didn’t suit you, why didn’t you do it as you wanted? As they say in my village, you don’t climb the mast when you have a big hole in your shirt! and . I am also surprised by your reaction when you are told that your alternative proposal is a proposal for permanent regularization. Your criteria are different, but it is still a permanent regularization operation, different from what is provided by current article 9 of the law, which allows technical regularizations, in principle from abroad. This means that in reality, you have renounced the implementation of an asylum policy that allows to process files quickly, not to have backbacks, to be able to quickly return those who do not get the benefit of an asylum decision. This is an attitude of renunciation. You are ready to organize regularization in a systematic and permanent manner. As Mr. Mr. said very correctly. Desmedt, this means that asylum policy would lose all meaning, both in its existence and in its implementation. The policy we want begins to produce its effects. The distances never ceased. Every day it happens on a voluntary basis. They have recently returned under escort and will be increasing numbers. If these fail – because I repeat that I will apply every element of the policy – collective returns will be organized. What makes me happy – because for my part, I prefer to see the situation from a positive angle – is that not only because of the conjunctual evolution but also because of the signals we have given, the number of asylum seekers has decreased by almost fifteen hundred units in the course of the month of October. If we deduct from this figure eleven hundred units that represent more or less the effectiveness of Kosovars, for which we will find a solution in the coming weeks, we return to the averages recorded in the previous years and I am convinced that we will do even better in the coming months. In my eyes, the results achieved in the political choices that have been made and in the implementation of the policy are already very significant after four months.
#105
Official text
De heer Marc Van Peel heeft het woord.
Translated text
Mr Marc Van Peel has the word.
#106
Official text
Mijnheer de voorzitter, ik wil kort repliceren op wat de minister zegt. De zaken hier voorstellen alsof ik heb beweerd dat het probleem maar bestaat vanaf het aantreden van de nieuwe regering, is niet correct. Mijnheer de minister, ten eerste heb ik duidelijk gezegd dat dit een permanent probleem is en dat het al lang bestaat, overigens niet alleen in België maar in vele Europese landen. Daarover gaat het niet. Ten tweede heb ik ook duidelijkheid gevraagd omtrent de beleidsintenties die u hebt geformuleerd inzake de hervorming van de administratie voor de asielprocedure. U hebt daar al heel veel verschillende zaken over verteld, zodat ik graag zou vernemen hoe de vork in de steel zit. Ten derde - daarop wil ik vooral de nadruk leggen -, ons alternatieve voorstel gaat niet over een permanente massale regularisatie - en het bedroeft mij dat u een valse voorstelling van de zaken geeft - maar over een beter gebruik van de mogelijkheden vervat in de wet van 1980. Vandaar mijn verwijzing naar het voorbeeld van Nederland dat toch door een democratische meerderheid wordt bestuurd, waar men de notie van integratie en inburgering op een fatsoenlijke manier in de wet heeft verwerkt. Dat is de kern van onze kritiek. In de wet van 1980 criteria inbouwen waardoor men wel mensen regulariseert, maar op voorwaarde dat ze zich op een deugdelijke manier inburgeren, dat is ons alternatief. Wij begrijpen echt niet waarom dit alternatief naar Nederlands voorbeeld hierin niet kan worden verwerkt.
Translated text
I would like to briefly comment on what the Minister says. Proposing things here as if I have claimed that the problem only exists from the arrival of the new government is not correct. Mr. Minister, first, I have made it clear that this is a permanent problem and that it has existed for a long time, not only in Belgium but in many European countries. It is not about that. Secondly, I also asked for clarity regarding the policy intentions you have expressed regarding the reform of the administration of the asylum procedure. You have already told a lot of different things about it, so I would like to know how the fork is in the stake. Thirdly – I would like to emphasize this – our alternative proposal is not about a permanent mass regularization – and I am sad that you give a false view of things – but about a better use of the possibilities contained in the 1980 Act. Hence my reference to the example of the Netherlands, which is governed by a democratic majority, where the notion of integration and citizenship has been properly incorporated into the law. That is the core of our criticism. In the law of 1980, to incorporate criteria that allow people to be regularized, but on the condition that they are civilised in a decent way, that is our alternative. We really do not understand why this alternative to the Dutch example cannot be incorporated in this.
#107
Official text
La parole est au ministre.
Translated text
The word is to the Minister.
#108
Official text
Monsieur le président, chers collègues, je comprends parfaitement que vous souteniez ce genre de thèses, parfaitement démocratiques comparées à d'autres que j'ai entendues aujourd'hui. Pour ma part, je prétends que la procédure que nous défendons maintenant est, elle aussi, rigoureuse et exigeante. Par ailleurs, je suis d'accord sur la nécessité de disposer d'un mécanisme permanent. Il est d'ailleurs prévu par l'article 9 de la loi de 1980. J'ai dit à Mme Milquet en commission que lorsque nous procéderons à la révision globale de la législation sur l'asile, nous devrons améliorer le dispositif existant. En effet, la politique en matière d'étrangers ne se limite pas à un problème de politique d'asile: elle est aussi liée à un problème de politique d'immigration. Nous devrons donc en tenir compte dans notre réflexion. Sur le plan des effets de la politique que nous envisageons - vous n'étiez pas en commission lorsque je me suis expliqué à ce sujet, monsieur Van Peel - nous souhaitons une véritable intégration des personnes qui feront l'objet d'une régularisation. En effet, quels sont les éléments à la base de cette situation? L'E ´ tat porte une certaine responsabilité dans la mesure où au niveau des procédures, il n'a pas prévu la possibilité de prendre rapidement des décisions. Il porte également une part de responsabilité dans la non-exécution de dizaines de milliers d'éloignements. Des personnes se sont retrouvées sur notre territoire. Elles y sont de longue date: les exemples mentionnés dans le projet sont significatifs sur le plan de la durée. De surcroît, le critère 4, critère très important, impose l'existence de liens sociaux durables. Selon moi, monsieur Van Peel, cette disposition ne pourrait mieux traduire - et de fac¸on aussi large - notre volonté de constater l'intégration, et pas seulement par des critères comme ceux que vous avez cités. Certes, il importe de partager la vie d'une communauté et de parler sa langue. Mais d'autres éléments doivent également être pris en considération. Ceux-ci seront examinés par les commissions de régularisation. Je me réjouis de ce qu'a dit Mme Milquet, parce qu'elle est d'accord avec l'objectif poursuivi par le gouvernement, même si elle ne l'est pas avec ses modalités. Je considère votre abstention comme un appui à l'objectif poursuivi, et c'est cela qui est important. Je me réjouis également de l'appel que vous voulez lancer aux bourgmestres, parce que je suis convaincu que leur rôle est essentiel. Pour que règne l'indispensable confiance, pour que ceux qui satisfont aux conditions de la régularisation fassent la démarche, l'attitude des bourgmestres est tout à fait primordiale. En ce qui concerne l'aide aux communes, j'ai rappelé au premier ministre qu'il était souhaitable qu'à l'occasion des réunions du comité de concertation avec les régions et les communautés, on aborde cette problématique pour voir comment il serait possible d'aider les communes, principalement celles qui connaîtront un afflux de demandes. Car je suis conscient que cela représente un travail considérable et je ne trouverais pas anormal qu'elles soient aidées dans l'accomplissement de cette tâche.
Translated text
Mr. Speaker, dear colleagues, I fully understand that you support this kind of theses, perfectly democratic compared to others I heard today. For my part, I argue that the procedure we now advocate is, too, rigorous and demanding. In addition, I agree with the need for a permanent mechanism. It is also provided for by Article 9 of the 1980 Act. I told Ms. Milquet in committee that when we proceed with the overall revision of asylum legislation, we will need to improve the existing arrangement. Indeed, foreign policy is not limited to an asylum policy issue; it is also linked to an immigration policy issue. This must be taken into account in our reflection. In terms of the effects of the policy we are considering – you were not in the committee when I explained this, Mr. Van Peel – we want a real integration of those who will be subject to regularization. In fact, what are the elements at the basis of this situation? The E’ tat carries a certain responsibility in that at the procedural level, it has not provided for the possibility of taking decisions quickly. He also bears a share of responsibility in the non-execution of tens of thousands of distances. There are people in our territory. They are long-standing: the examples mentioned in the project are significant in terms of duration. Moreover, criterion 4, a very important criterion, requires the existence of lasting social ties. In my opinion, Mr. Van Peel, this provision could not better reflect – and in such a broad way – our desire to establish integration, and not only by criteria such as those you have cited. Of course, it is important to share the life of a community and to speak its language. But other aspects also need to be taken into account. These will be reviewed by the regulatory committees. I look forward to what Ms. Milquet said, because she agrees with the objective pursued by the government, even if she is not with its terms. I see your abstention as a support for the aim pursued, and that is what is important. I also look forward to the call you want to make to the mayors, because I am convinced that their role is essential. In order for the indispensable confidence to reign, in order for those who meet the conditions of regularization to make the move, the attitude of the mayors is quite primary. Regarding aid to municipalities, I reminded the Prime Minister that it is desirable that at the meetings of the Consultation Committee with the regions and communities, this problem is addressed to see how it would be possible to help the municipalities, mainly those who will experience an influx of requests. For I am aware that this represents considerable work and I would not find unusual that they are assisted in the accomplishment of this task.
#109
Official text
La parole est à M. André Smets.
Translated text
The word is for mr. by André Smets.
#110
Official text
Monsieur le président, monsieur le ministre, ce que je n'apprécierais pas du tout, ce sont les menaces qu'a proférées M. Vande Lanotte à l'égard des villes et communes qui ne joueraient pas le jeu , comme il dit. En effet, les villes et communes vivent le travail sur le terrain. Et je vous suis reconnaissant d'en connaître l'exacte mesure.
Translated text
What I would not appreciate at all is the threats that Mr. President has spoken out. Vande Lanotte with respect to the cities and municipalities that would not play the game, as he says. Indeed, cities and municipalities live the work on the ground. Thank you for knowing the exact measure.
#111
Official text
Monsieur Smets, je ne menace personne. Au contraire, j'en appelle à la bonne volonté. Je suis moi-même un bourgmestre sortant. Je sais donc combien les bourgmestres en général voient les choses de manière positive, précisément parce qu'ils sont proches de la population. Mme Milquet a dit que les choses n'étaient pas claires. C'est un discours qu'elle répète abondamment sur les ondes. Or, cela est inexact et injuste. Les concepts sont très clairs pour ceux qui ont lu le projet. Mais il est vrai qu'ils ne sont pas réducteurs, qu'ils ne sont pas fermés. On a voulu laisser une marge d'appréciation à cette commission pour permettre de rendre compte de l'énorme diversité de situations que l'on va connaître dans les dossiers individuels. De même en ce qui concerne le et/ou. C'est la enième fois qu'elle me répète qu'elle a un problème à ce sujet. Vous lui direz de ma part que les excellents juristes du Conseil d'Etat, eux, n'ont pas eu de problèmes. Bien sûr, parmi les critères, le premier est prédominant. Dans les zones frontières, où l'application stricte de la durée pourrait conduire à des injustices, l'application cumulative des critères doit permettre de rendre une décision positive. Je me réjouis également de l'approche positive de la Volksunie qui, par son attitude, montre en effet qu'elle considère que c'est un débat de société, qui n'est d'ailleurs pas limité à la sphère nationale. C'est un problème qui devrait être traité au plan européen et même au plan mondial. Et je me réjouis donc de votre abstention, car je la considère comme une attitude d'approbation du principe de l'opération. Je voudrais vous dire que, comme vous, le gouvernement veut être prudent. Pour reprendre la formule que vous avez utilisée, nous voulons aussi, comme vous, abattre les murs et pas en élever de nouveaux. Merci aux autres orateurs. Ils ont tout dit et ils ont appuyé le projet du gouvernement, et ce malgré toutes les tentatives qui ont été faites depuis des semaines pour empêcher la réussite de l'opération. Je n'ai quant à moi jamais été ébranlé ou déstabilisé. Parce qu'aux rares moments où j'ai la possibilité d'entrer en contact avec les Belges, ils m'encouragent dans ma détermination. Et cela pour une raison bien simple: le Belge est équilibré, il est raisonnable et juste. Et en matière de régularisation, si on lui avait proposé une opération globale et anonyme, il l'aurait probablement rejetée. Mais il ne le fera pas dès lors qu'on lui propose une régularisation au cas par cas. Car quel est celui qui, dans son village, n'a pas connu un illégal, qui ne l'a pas vu participer à la vie de la communauté et dont il pense qu'il est juste de l'intégrer parce que, par exemple, leurs enfants jouent ensemble? C'est une attitude que je suis fier de trouver dans mon pays et je suis convaincu que la majorité de la population partage mon sentiment. Je ne voudrais pas que sous votre influence, monsieur De Man, les choses changent.
Translated text
Mr. Smets, I am not threatening anyone. On the contrary, I call for good will. I am an outgoing mayor. So I know how much mayors in general see things in a positive way, precisely because they are close to the population. Ms. Milquet said things were not clear. It is a speech that she repeats abundantly on the waves. This is inaccurate and unfair. The concepts are very clear to those who have read the project. But it is true that they are not reducers, that they are not closed. We wanted to leave a margin of discretion to this committee to allow it to report on the enormous diversity of situations that will be known in the individual files. The same applies to the and/or. This is the second time she repeats to me that she has a problem with this. You will tell him on my part that the excellent lawyers of the State Council, they did not have problems. Of course, among the criteria, the first is predominant. In border areas, where the strict application of the duration could lead to injustice, the cumulative application of the criteria must enable a positive decision. I also welcome the positive approach of the Volksunie which, by its attitude, shows in fact that it considers it a social debate, which is not limited to the national sphere. This is a problem that should be addressed at the European and even global level. And I therefore welcome your abstention, because I see it as an attitude of approval of the principle of operation. I would like to tell you that, like you, the government wants to be cautious. To take back the formula you used, we also want, like you, to break down the walls and not build new ones. Thanks to the other speakers. They said everything and they supported the government’s project, despite all the attempts that have been made for weeks to prevent the operation from succeeding. I have never been shaken or destabilized. Because in the rare moments when I have the opportunity to get in touch with the Belgians, they encourage me in my determination. And this for a very simple reason: the Belgian is balanced, he is reasonable and fair. And in terms of regularization, if he had been offered a global and anonymous operation, he would probably have rejected it. But it will not do so as long as it is proposed to regulate on a case-by-case basis. For who is the one who, in his village, has not known an illegal, who has not seen him participate in the life of the community and whom he thinks it is right to integrate because, for example, their children play together? This is an attitude that I am proud to find in my country and I am convinced that the majority of the population shares my feeling. I would not want that under your influence, Mr. De Man, things change.
#112
Official text
De heer Marc Van Peel heeft het woord.
Translated text
Mr Marc Van Peel has the word.
#113
Official text
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, met die analyse ben ik het eens. Mijn enige vraag is of u, als huidige regering, al dan niet nog dat migratierapport van de Koning Boudewijnstichting verwacht.
Translated text
I agree with this analysis. My only question is whether you, as the current government, expect or not that migration report from the King Boudewijnstiftung.
#114
Official text
Nous allons mettre en oeuvre une série de dispositifs et rassembler toutes les études nécessaires qui ont déjà été réalisées. Vous savez que le gouvernement a aussi marqué son accord sur le principe de la création d'un observatoire dont le rôle sera non seulement de contrôler l'exécution de la politique d'éloignement mais aussi d'analyser les flux migratoires. J'ajoute qu'à l'occasion de la réunion informelle des ministres de l'Intérieur à Turku en Finlande, j'ai plaidé - et cela a été approuvé - pour la constitution d'un observatoire européen chargé de l'examen des flux migratoires. Je ne crois pas que c'est seulement au niveau d'un petit pays comme le nôtre que l'on peut appréhender sérieusement la situation. Le problème des grandes migrations doit être réglé au niveau européen, où il faut trouver un consensus sur un niveau acceptable d'immigration. Quant aux procédures mises en oeuvre, nous voulons qu'elles soient prudentes, étudiées au cas par cas et en prenant toute une série de précautions. Je tiens à vous dire clairement, par exemple, que tous ceux qui seraient susceptibles de menacer l'ordre public ou la sécurité nationale, par exemple parce qu'ils sont suspectés d'appartenir à des mouvements terroristes, ne pourront bien entendu en aucun cas bénéficier de la régularisation. Il s'agit d'une prérogative du ministre de l'Intérieur. Aucune commission ne se prononcera à cet égard. Et dans la logique de cette procédure prudente - il faut le dire et le répéter, ne serait-ce que pour ne pas entretenir un certain nombre d'illusions -, qui dit opération de régularisation au cas par cas dit aussi qu'il y aura des refus et qu'à la suite de ces refus, les éloignements seront mis en oeuvre. Nous souhaitons, bien entendu, qu'ils se déroulent dans de bonnes conditions de dignité et d'humanité. J'ai rencontré le directeur général de l'IOM qui m'a indiqué que son organisation pouvait apporter sa contribution dans ce cadre. Nous avons également voulu des garanties. La commission sera indépendante, ce qui est déjà démontré par sa composition. Les procédures seront contradictoires. Je veillerai à ce que le secrétaire désigné soit indépendant. Comme la question m'a été posée, j'ajoute qu'on a prévu une procédure accélérée dans deux cas précis. Pourquoi perdrait-on du temps quand, de manière incontestable, le dossier est positif ou quand le dossier est incomplet? J'ai voulu ajouter une règle de prudence supplémentaire parce que, même si le secrétaire me dit que c'est le cas, je peux encore estimer que les choses sont moins claires qu'il le prétend et décider de renvoyer le dossier devant la commission de régularisation. Nous prenons également beaucoup de précautions sur le plan médical. Je confirme à M. Mayeur ce que je lui ai déjà dit en commission. Les experts auxquels nous ferons appel seront des médecins totalement indépendants. M. Mayeur a également abordé la problématique de l'examen des os, qui n'a rien à voir avec le problème de la régularisation. A cet égard je voudrais lui dire qu'il n'a lu que superficiellement l'arrêt du Conseil d'Etat. Cet arrêt du Conseil d'Etat dit qu'il peut être dangereux de prendre comme seul critère d'appréciation l'examen des os. Il ne conteste pas pour autant la méthode. Il dit que c'est un indice parmi d'autres et j'estime en effet que c'est prudent. M. Mayeur m'a offert d'organiser une discussion avec les responsables de l'hôpital Saint-Pierre. Je réponds oui, bien volontiers . Mon cabinet avait d'ailleurs déjà pris contact avec lui. Nous souhaitons en effet que les choses se déroulent sérieusement. Je voudrais dire solennellement devant cette Chambre que malgré les nombreuses tentatives de désinformation que je constate quotidiennement, le ministre de l'Intérieur veut que les choses se passent bien, dans le respect de l'Etat de droit. Par conséquent, lorsqu'il y a un doute, il faut prendre des précautions. Jamais je n'approuverai des comportements qui, peut-être bien intentionnés au nom de l'efficacité, ne respecteraient pas les consignes de respect de l'Etat de droit, de dignité et d'humanité que j'ai toujours données. C'est d'ailleurs dans la perspective de l'opération de régularisation une consigne de prudence et de précaution que j'ai donnée à mon administration. Je répète que tous les dossiers qui me seront soumis, éléments de preuve à l'appui, feront l'objet d'un examen sérieux et des poursuites disciplinaires seraient engagées s'il devait y avoir des manquements. Que les choses soient claires. J'entends trop de choses parfaitement inexactes. Il s'agira d'une opération one shot parce que nous croyons que notre politique réussira. Nous avons confiance. Dès lors que la situation sera assainie, avec une nouvelle procédure rapide, nous ne connaîtrons plus les difficultés que nous rencontrons aujourd'hui et il ne sera pas nécessaire de programmer de nouvelles régularisations massives. Pour réussir, nous nous sommes dotés de moyens exceptionnels puisqu'aussi bien pour la résorption de l'arriéré que pour la régularisation, le gouvernement m'a attribué une provision de 1 milliard de francs. Cela signifie qu'il est décidé de mettre en oeuvre les moyens nécessaires. Pour terminer, je voudrais dire que dans cette opération de régularisation, notre approche est une approche positive. Bien sûr, un certain nombre de personnes se trouvent sur notre territoire parce que nous ne sommes pas parvenus à exécuter les éloignements qui auraient dû avoir lieu. C'est l'aspect négatif des choses. Mais il y a tout l'aspect positif et je voudrais insister sur celui-ci. Nous allons sortir un grand nombre de personnes de la clandestinité et de l'illégalité. Nous allons leur rendre l'espoir pour eux-mêmes et pour leurs familles. Nous allons aussi améliorer les choses sur le plan de l'ordre public. En effet, il vaut mieux que les gens vivent au grand jour que dans la clandestinité parce que c'est dans la clandestinité que l'on risque d'être happé par la délinquance. J'espère aussi qu'ils trouveront du travail. Je formule pour eux le même voeu que pour tous mes compatriotes. Ils préférable qu'ils soient déclarés plutôt que de travailler au noir. Je me réjouis aussi du fait que cette opération permettra enfin de rendre plus difficile, sinon impossible, l'attitude inadmissible des exploiteurs de la détresse, de tous les trafiquants d'êtres humains, que ce soit pour des fins de prostitution ou d'exploitation économique. Demain, je serai une nouvelle fois fier de mon pays qui élabore des solutions plutôt que de laisser pourrir des situations. Monsieur Féret, je ne suis prisonnier de rien et de personne. Je suis insensible aux tentatives de déstabilisation, de désinformation d'où qu'elles puissent provenir. Il s'agit d'ailleurs toujours de groupes minoritaires et marginaux. Je suis, au contraire, très fier d'être responsable de cette politique, de la proposer et de la mettre en oeuvre, demain, au nom d'une grande partie des représentants de notre pays et donc approuvée par une large majorité de nos concitoyens. Je me réjouis d'être demain pour vous voir voter massivement ce projet.
Translated text
We will implement a series of devices and gather all the necessary studies that have already been done. You know that the government has also agreed on the principle of creating an observatory whose role will not only be to monitor the implementation of the removal policy but also to analyse migration flows. I add that at the informal meeting of interior ministers in Turku, Finland, I called for – and that was approved – the establishment of a European Observatory to examine migration flows. I don’t think it’s only in a small country like ours that we can take it seriously. The problem of mass migration needs to be solved at European level, where consensus needs to be reached on an acceptable level of immigration. As for the procedures implemented, we want them to be careful, studied from case to case and taking a whole range of precautions. I would like to make it clear to you, for example, that all those who are likely to threaten public order or national security, for example because they are suspected of belonging to terrorist movements, will of course not in any way benefit from legalization. This is a prerogative of the Interior Minister. No committee will comment on this. And in the logic of this cautious procedure – one must say and repeat it, even if not to maintain a certain number of illusions – which says regularization operation on a case-by-case basis also says that there will be refusals and that as a result of these refusals the removal will be implemented. We want it to take place in good conditions of dignity and dignity. I met with the IOM Director General who told me that his organization could contribute to this. We also want guarantees. The committee will be independent, which is already demonstrated by its composition. The procedures will be contradictory. I will ensure that the appointed Secretary is independent. As I have been asked, I add that an accelerated procedure has been planned in two specific cases. Why waste time when, undeniably, the file is positive or the file is incomplete? I wanted to add an additional precautionary rule because, even if the secretary tells me that so, I can still assume that things are less clear than he claims and decide to return the matter to the regulation commission. We also take a lot of medical precautions. I confirm to mr. This is what I have said before in the committee. The specialists we will use will be completely independent doctors. by Mr. Mayeur also addressed the problem of bone examination, which has nothing to do with the problem of regularization. In this regard, I would like to say that he has only superficially read the ruling of the State Council. This ruling of the State Council states that it can be dangerous to take bone examination as the only assessment criterion. He does not question the method. He says that’s one indication among others and I think it’s prudent. by Mr. Mayeur offered me to arrange a discussion with the officials of the Saint-Pierre Hospital. I answer yes, very gladly. My office had already contacted him. We want things to go seriously. I would like to solemnly say before this House that despite the many attempts of misinformation I see daily, the Interior Minister wants things to go well, in compliance with the rule of law. Therefore, when there is a doubt, precautions should be taken. I will never endorse behaviors that, ⁇ well-intentioned in the name of effectiveness, would not respect the guidelines of the rule of law, of dignity and humanity that I have always given. This is, of course, in the perspective of the regulation operation a command of caution and precaution that I gave to my administration. I repeat that all files that will be submitted to me, evidence to support, will be subject to serious consideration and disciplinary proceedings would be initiated if there were any breaches. Let things be clear. I hear a lot of completely inaccurate things. This will be a one-shot operation because we believe our policy will succeed. We have trust. Once the situation is healed, with a new rapid procedure, we will no longer know the difficulties we face today and there will be no need to program new massive regularizations. To succeed, we endowed ourselves with exceptional resources, for both for the recovery of the backwardness and for the regularization, the government has granted me a provision of 1 billion francs. This means that it is decided to implement the necessary means. Finally, I would like to say that in this regularization operation, our approach is a positive one. Of course, a number of people are on our territory because we failed to carry out the removal that should have taken place. That is the negative side of things. But there is all the positive and I would like to emphasize this. We will get a lot of people out of clandestinity and illegality. We will give them hope for themselves and their families. We will also improve public policy. Indeed, it is better for people to live in public than in clandestinity because it is in clandestinity that one is at risk of being stunned by criminality. I also hope they find work. I express the same wish for them as for all my fellow citizens. They prefer to be declared rather than working in the dark. I also look forward to the fact that this operation will finally make it more difficult, if not impossible, the unacceptable attitude of the exploiters of distress, of all traffickers, whether for purposes of prostitution or economic exploitation. Tomorrow I will once again be proud of my country that is developing solutions rather than letting things rot. I am not a prisoner of anything or anyone. I am insensitive to attempts to destabilize, disinformation from wherever it may come. Those are minority and marginal groups. I am, on the contrary, very proud to be responsible for this policy, to propose it and to implement it, tomorrow, on behalf of a large part of the representatives of our country and therefore approved by a large majority of our fellow citizens. I look forward to being there tomorrow to see you vote for this.