plenum van 2016-05-19 14:21:00+00:00 in Chamber of representatives

General information

Full name: plenum van 2016-05-19 14:21:00+00:00 in Chamber of representatives
Type: plenum
URL: https://www.dekamer.be/doc/PCRI/html/54/ip111x.html
Parliament: Chamber of representatives

You are currently viewing the advanced reviewing page for this source file. You'll note that the layout of the website is less user-friendly than the rest of Demobel. This is on purpose, because it allows people to voluntarily review and correct the translations of the source files. Its goal is not to convey information, but to validate it. If that's not your goal, I'd recommend you to click on one of the propositions that you can find in the table below. But otherwise, feel free to roam around!

Propositions that were discussed

Code	Date	Adopted	Title
54K1124	27/05/2015	✔	Proposition de résolution relative à la notification d'un label d'alimentation positive à l'Union européenne.
54K0670	27/11/2014	✔	Projet de loi modifiant la loi du 1er août 1985 portant des mesures fiscales et autres, concernant l'aide aux victimes d'actes intentionnels de violence.
54K1605	25/01/2016	✔	Proposition de résolution visant à stimuler la recherche sur l'immunothérapie et à améliorer l'accès des patients cancéreux à la thérapie.

Discussions

You are currently viewing the English version of Demobel. This means that you will only be able to review and correct the English translations next to the official text. If you want to review translations in another language, then choose your preferred language in the footer.

Discussions statuses

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

#0

#1

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, la proposition déposée par le MR visait principalement à accorder une aide principale et une aide urgente sans fonds pour un certain nombre de victimes d'actes particulièrement violents: des actes ayant entraînés la mort, une maladie paraissant incurable, une incapacité permanente de travail personnel, la perte de l'usage absolu d'un organe ou une mutilation grave.

Cette réparation était intégrale et octroyée avant qu'il soit statué sur l'action publique. La Commission des victimes d'actes intentionnels de violence ainsi que la Cour des comptes ont indiqué que cette proposition de loi mettait à mal certains grands principes de la loi sur l'aide aux victimes d'actes intentionnels de violence, notamment, premièrement, le principe de subsidiarité qui veut que l'on ne demande l'aide de la Commission que si on ne peut s'adresser à personne d'autre (le condamné, une assurance, une mutuelle) et, deuxièmement, l'aide déterminée en équité.

Pour la Cour des comptes, cette proposition n'était financièrement pas tenable. Nous avons donc cherché à trouver une solution pour rester dans les critères imposés par la philosophie de la loi, tout en assurant une aide plus importante aussi bien dans le montant et les postes de cette aide que dans ses bénéficiaires.

Je suis particulièrement heureux que nous ayons abouti en définitive à l'adoption de ce texte à l'unanimité en commission de la Justice, ce qui constitue une avancée considérable dans la prise en compte des victimes d'actes intentionnels de violence. Ainsi, la victime d'un acte terroriste ne devra plus entamer une procédure pénale et la voir aboutir pour obtenir l'aide qui peut lui être octroyée. Il faudra évidemment que l'acte terroriste soit reconnu en tant que tel dans un arrêté royal pour bénéficier de cette procédure particulière. La victime pourra introduire directement son dossier auprès de la Commission des victimes d'actes intentionnels de violence. La loi sera applicable aux victimes des attentats du 22 mars 2016. C'est important de le signaler ici.

Les plafonds, tant de l'aide urgente que de l'aide principale, sont augmentés de manière significative. L'aide urgente passe de 15 000 euros à 30 000 euros et l'aide principale passe de 62 000 euros à 125 000 euros. L'aide principale n'avait plus été augmentée depuis 1997.

Le champ d'application de la loi s'est également vu élargir. Dorénavant, pourront bénéficier des aides les alliés, c'est-à-dire la belle-famille et, en plus des successibles, les personnes témoignant d'un rapport familial durable avec la victime, qu'elle soit décédée ou blessée. C'est une avancée majeure car, jusqu'à présent, seule la famille d'une personne décédée, d'un mineur ou d'une personne disparue depuis un an pouvait obtenir cette aide. Demain, ce sont donc les proches de toute personne blessée qui pourront en bénéficier.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, the proposal submitted by the MR was primarily aimed at providing primary assistance and emergency assistance without funds to a number of victims of ⁇  violent acts: acts resulting in death, an apparently incurable disease, permanent incapacity for personal work, loss of absolute use of an organ or serious mutilation.

This compensation was integral and granted before the public action was decided. The Commission on Victims of intentional acts of violence and the Court of Auditors indicated that this bill undermined some major principles of the Act on Assistance to Victims of intentional acts of violence, in particular, firstly, the principle of subsidiarity that requests assistance from the Commission only if you can address anyone else (the convicted, insurance, mutual) and, secondly, aid determined in equity.

For the Court of Auditors, this proposal was not financially sustainable. We have therefore sought to find a solution to stay in the criteria imposed by the philosophy of the law, while ensuring a greater aid both in the amount and positions of this aid and in its beneficiaries.

I am ⁇  pleased that we have finally achieved the unanimous adoption of this text in the Justice Committee, which constitutes a considerable step forward in taking into account victims of intentional acts of violence. Thus, the victim of a terrorist act will no longer have to initiate a criminal procedure and see it end in order to obtain the assistance that can be granted to him. Obviously, the terrorist act must be recognized as such in a royal decree in order to benefit from this particular procedure. The victim will be able to submit its file directly to the Commission of Victims of intentional acts of violence. The law will apply to the victims of the attacks of March 22, 2016. It is important to mention it here.

The ceilings for both emergency and primary aid are significantly increased. Emergency aid increases from EUR 15 000 to EUR 30 000 and main aid increases from EUR 62 000 to EUR 125 000. The basic aid has not been increased since 1997.

The scope of the law has also been expanded. From now on, allies, i.e. family members and, in addition to successives, persons who testify to a lasting family relationship with the victim, whether the victim died or was injured, will be able to benefit from the aid. This is a major advance because, so far, only the family of a deceased person, a minor or a person who has been missing for a year could receive this aid. Tomorrow, it will be the relatives of any injured person who can benefit from it.

#2

Official text

                    
                    Des modifications sont également apportées quant aux postes pouvant donner lieu à une aide. D'une part, le dommage moral sera fixé indépendamment de la détermination de l'invalidité temporaire ou permanente. Plus aucune expertise ne sera donc nécessaire pour déterminer le dommage moral. D'autre part, l'indemnité de procédure pourra être prise en charge.

Enfin, en vue de simplifier la tâche de la Commission et d'accélérer le processus d'indemnisation, les demandes se feront au moyen d'un simple formulaire qui pourra être introduit par voie électronique.

Je ne doute pas que ce texte sera voté à l'unanimité à la fin de la présente séance.

Translated text

#3

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik zal mijn betoog brengen vanop mijn bank.

Het voorstel werd maar heel kort besproken in de commissie en de amendementen werden amper toegelicht. Dat doet wat afbreuk aan het belang van het voorstel. Het voorstel is zeer goed, in die zin dat wij eindelijk ergens wat geld overhebben, en dat zit in het slachtofferfonds. Dat geld kunnen wij best zo snel mogelijk aanwenden voor de slachtoffers. Daarvoor zijn er bijkomende versoepelingen van procedures nodig en dit wetsvoorstel voorziet daarin. Tegelijk is in het wetsvoorstel voorzien in een uitbreiding van het personeel om daarvoor te zorgen, van veertien naar achttien personen, wat een beduidende stijging is.

Dit is goed, want op deze manier worden slachtoffers niet voor een tweede keer tot slachtoffer gemaakt. Dat was een beetje het geval. Vroeger was er een heel logge administratieve procedure, die vaak ook heel wat frustraties met zich meebracht, en soms zelfs kosten voor de slachtoffers, omdat er altijd wel een bijkomend advies nodig was.

Dit is een goed wetsvoorstel. Zeker in het licht van de aanslagen van 22 maart komt het op het gepaste tijdstip om voor de slachtoffers van de aanslagen van 22 maart en hun familie op een gepaste wijze en zo soepel mogelijk in een vergoeding te kunnen voorzien.

Translated text

Mr. Speaker, I will give my speech from my bank.

The proposal was only briefly discussed in the committee and the amendments were barely explained. This undermines the importance of the proposal. The proposal is very good, in the sense that we finally transfer some money somewhere, and that is in the victim fund. This money can be used as quickly as possible for the victims. This requires additional simplification of procedures, and this bill provides for this. At the same time, the bill provides for an expansion of the staff to provide for it, from fourteen to eighteen persons, which is a significant increase.

This is good, because in this way victims are not made victims for a second time. That was a bit the case. In the past, there was a very loose administrative procedure, which often also brought with it a lot of frustration, and sometimes even costs for the victims, because there was always a need for additional advice.

This is a good bill. Especially in the light of the attacks of 22 March, it is the right time to provide compensation for the victims of the attacks of 22 March and their families in an appropriate manner and as flexibly as possible.

#4

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik heb nog twee amendementen ingediend die ik in de algemene bespreking wil toelichten.

Eerst en vooral betreur ik dat de oorspronkelijke versie van het voorstel van de heer Goffin door de meerderheid werd geamendeerd. Ik vond zijn versie veel beter dan het flauw afkooksel dat werd geamendeerd. Niettemin blijft de intentie van het wetsvoorstel zeker en vast waardevol.

De ingediende amendementen gaan over de mandaten die in dit kader worden toegekend.

Translated text

#5

Official text

                    
                    Het is jammer genoeg een slechte Belgische gewoonte, een ondemocratische gewoonte in dit land, om de meerderheid van de bevolking te neutraliseren door bij elke samenstelling van instanties onder het mom van de pariteit een 50/50-verdeling toe te geven, zo ook hier bij de toebedeling van de mandaten. Met dit amendement willen wij dat verhelpen en de mandaten in overeenstemming brengen met de demografische en democratische vertegenwoordiging van beide taalgroepen in dit land — een 60/40-verdeling — zodat de demografische en democratische werkelijkheid niet langer miskend wordt.

Translated text

#6

#7

#8

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, de timing voor de bespreking van dit voorstel van resolutie kon niet beter, want vandaag is weer ruim aan bod gekomen in de media dat wij te maken hebben met een obesitasprobleem, meer bepaald wat de problematiek van suiker in voedingsproducten betreft.

Ik wil heel kort een inleiding geven over het waarom van deze resolutie. In dit land is één op twee mensen te dik en als wij de WHO-berekeningen mogen geloven, wordt hieraan 7 % van de totale gezondheidsuitgaven besteed, een kleine 2 miljard euro.

Vooral de evolutie van de problematiek is belangrijk. Als wij de gezondheidsenquête bekijken, die de problematiek van de BMI van de Belgen in kaart brengt, dan zien wij dat de prevalentie van overgewicht van 41 naar 48 % is gestegen en van echte obesitas van 11 naar 14 %. Volgens studies zou obesitas een soortgelijk effect hebben op het lichaam als maar liefst twintig jaar veroudering. Obesitas is ook gelinkt aan allerlei chronische aandoeningen, zoals kanker — veel mensen weten dit niet —, hoge bloeddruk, diabetes, slaapproblemen enzovoort.

Daarnaast is er ook het belangrijke gezondheidseconomische aspect. Als wij de OECD-cijfers mogen geloven en ze naar onze situatie transponeren, dan merken wij dat de 14 % obese Belgen goed zijn voor jaarlijkse meerkosten van 450 miljoen euro. Tellen wij daar nog de 3,8 miljoen Belgen met overgewicht bij, dan komen wij, afhankelijk van de vraag welke kosten wij direct of indirect meerekenen, nog eens aan 100 tot 400 miljoen euro meerkosten per jaar. Samen leidt dat tot 1 miljard euro aan meerkosten.

Typisch voor onze fractie, moet ik erop wijzen dat het door de staatsstructuur van dit land bijzonder moeilijk is om problemen als obesitas aan te pakken. In de eerste plaats zien wij bijvoorbeeld dat de problematiek heel erg verschillend is naargelang de landsdelen. Ik pik er maar iets uit. Het percentage obesitas bij jongeren in Brussel en Wallonië beloopt zowat 25 %, terwijl dit in Vlaanderen slechts 16 % bedraagt. Het belangrijkste aspect is dat de Vlaamse overheid bevoegd is en blijft voor preventie, terwijl de behandeling zich op het federale niveau situeert. Vlaanderen plukt met andere woorden nooit de vruchten van de inspanningen op het vlak van preventie. Bovendien heeft het er ook niet de middelen voor.

Ik kom dan tot de oplossing, zoals die wordt voorgesteld in de voorliggende resolutie.

Translated text

Mr. Speaker, the timing for the discussion of this proposal for a resolution could not be better, as today there has been a widespread discussion in the media that we are dealing with an obesity problem, in particular with regard to the problem of sugar in food products.

I would like to briefly introduce the reasons for this resolution. In this country, one in two people is overweight and if we can believe the WHO calculations, it spends 7% of the total health spending, a small 2 billion euros.

Especially the evolution of the problem is important. If we look at the health survey, which maps the problem of the BMI of the Belgians, we see that the prevalence of overweight has increased from 41 to 48% and of real obesity from 11 to 14%. According to studies, obesity would have a similar effect on the body as much as twenty years of aging. Obesity is also linked to all sorts of chronic conditions, such as cancer — many people don’t know it —, high blood pressure, diabetes, sleep problems, and so on.

There is also the important health-economic aspect. If we can believe the OECD figures and transpose them to our situation, then we find that the 14% obese Belgians account for annual additional costs of 450 million euros. If we add the 3.8 million overweight Belgians, we will, depending on what costs we directly or indirectly add, add another 100 to 400 million euros of additional costs per year. Together, this leads to additional costs of up to 1 billion euros.

Typical of our group, I must point out that due to the state structure of this country, it is ⁇  difficult to address problems such as obesity. First of all, we see, for example, that the problem is very different depending on the provinces. I just pick something out. The rate of obesity among young people in Brussels and Wallonia is approximately 25%, while in Flanders it is only 16%. The most important aspect is that the Flemish government is and remains competent for prevention, while the treatment is situated at the federal level. In other words, Flanders never reap the fruits of the efforts in the field of prevention. In addition, it also does not have the resources for it.

I will then come to the solution, as proposed in the present resolution.

#9

Official text

                    
                    Mevrouw Van Camp, ik zou daarop willen inpikken. Wij zijn het helemaal eens met de nobele doelstelling van dit voorstel van resolutie, maar u wijst terecht op de overlapping met de gemeenschapsbevoegdheid. Ik vind dat het tweede en derde punt van de eigenlijke resolutie verkeerd uitgewerkt zijn, in die zin dat daarin geen rekening wordt gehouden met de bevoegdheidsoverschrijding. In deze resolutie gaat het initiatief om met het Vlaams niveau samen te zitten namelijk uit van het federaal niveau, terwijl die zaken net binnen de Vlaamse bevoegdheid vallen.

Ik begrijp uw bekommernis, maar ik zou dat in het tweede en derde punt van de resolutie dan zeker anders geformuleerd hebben, in plaats van het initiatief vanuit het federaal niveau te laten voorgaan op de bevoegdheid van de Vlaamse Gemeenschap.

Translated text

#10

Official text

                    
                    Mevrouw Pas, naar mijn mening is dat wel in de resolutie vervat. Er bestaan ook geijkte kanalen voor, bijvoorbeeld de Interministeriële Conferentie, die zich daarover buigt. Die kanalen bestaan; wij verwijzen daar alleen naar.

Collega’s, met het oog op een oplossing is het belangrijk te weten dat obesitas niet zomaar aangepakt kan worden door één bepaald aspect naar voren te schuiven, zoals wij vandaag bijvoorbeeld doen met het labelen van voedsel. Duidelijke info ten aanzien van de consument is weliswaar belangrijk, maar het is zeker niet de enige oplossing. Als wij overgewicht en obesitas uit de wereld willen helpen, dan hebben wij een totaalaanpak nodig. Het is wel belangrijk dat de consument duidelijk geïnformeerd wordt en in de winkel in één oogopslag geholpen wordt bij het maken van een gezonde keuze.

Met een aantal voorbeelden toon ik aan dat keuzes maken echt niet gemakkelijk is voor consumenten. Wie het programma Over Eten gezien heeft, weet dat ondertussen wel. Aardappelen bevatten drie keer minder calorieën dan rijst. Bruin brood bevat meer calorieën dan wit brood, maar is gezonder en minder dikmakend. Er rijzen ook steeds vragen over wat gezond is en hoeveel calorieën een product bevat. Gedroogde vruchten bevatten bijvoorbeeld heel veel calorieën, maar zijn wel gezond. In die wirwar vindt de consument nog maar moeilijk zijn weg. Dat verhelpt het voorliggend voorstel.

Oorspronkelijk had onze fractie concreet geopteerd voor een positief labelen van voedsel, door een logo, een vinkje, aan de voorkant van de verpakking van voedingsmiddelen aan te brengen. Dat logo wilden wij op Europees niveau laten notificeren.

Translated text

This, in my opinion, is included in the resolution. There are also side-by-side channels, such as the Inter-Ministerial Conference, which deals with this. These channels exist; we only refer to them.

Colleagues, in order to find a solution, it is important to know that obesity cannot be addressed simply by pushing one particular aspect forward, as we do today, for example, with food labelling. Clear consumer information is important, but it is ⁇  not the only solution. If we want to help overweight and obesity out of the world, we need a comprehensive approach. It is important that the consumer is clearly informed and in the store in a glance assisted in making a healthy choice.

With a few examples, I show that making choices really isn’t easy for consumers. Those who have seen the program About Food now know that. Potatoes contain three times fewer calories than rice. Brown bread contains more calories than white bread, but is healthier and less obese. There are also constant questions about what is healthy and how many calories a product contains. Dried fruits, for example, contain a lot of calories, but are healthy. In this situation, the consumer finds it difficult to get away. This improves the present proposal.

Initially, our group had specifically opted for a positive labelling of foods, by applying a logo, a mark, on the front of the food packaging. We wanted this logo to be notified at European level.

#11

Official text

                    
                    Collega's van andere fracties, onder meer CD&V en Ecolo-Groen, hebben andere voorstellen aangebracht. Die bevatten andere keuzes, bijvoorbeeld het red traffic light system. Daarbij dient te worden opgemerkt dat er ook nog andere systemen toegepast worden. Australië werkt bijvoorbeeld met een sterrensysteem. Om de juiste keuzes te maken, hebben wij in de commissie beslist om over te gaan tot hoorzittingen met alle stakeholders. Daarbij werden zowel overheidsinstellingen, de industrie, de consumentenverenigingen als vertegenwoordigers van wetenschappelijke instellingen uitgenodigd.

De rapporteur heeft verwezen naar het schriftelijk verslag. Ik zal mij beperken tot wat er in de hoorzittingen aan bod is gekomen en wat wij hebben opgenomen in de resolutie, die wij daaruit gezamenlijk gepuurd hebben.

Momenteel bestaat er nog geen consensus met alle stakeholders. Die willen wij wel verwezenlijken. Beraad is vereist over hetgeen wij precies willen implementeren. Wij willen in de eerste plaats een geharmoniseerde aanpak op Europees niveau in plaats van nationale initiatieven, die met onze marktwerking natuurlijk niet ideaal zijn.

Er liggen nog belangrijke rapporten op de plank, bijvoorbeeld een rapport van de Europese Commissie. Tegen 2017 verwachten wij een rapport over de in de lidstaten gebruikte alternatieve vormen van voedingswaarde-etikettering.

Welk systeem er ook gekozen wordt, de monitoring van de effecten is belangrijk. Uiteraard – ik heb er al zelf naar verwezen – is voedsellabelling maar één aspect en is het niet dé oplossing voor obesitas. Het moet worden ingebed in een totaalaanpak.

Een belangrijk aspect dat het FAVV naar voren heeft geschoven, is aandacht voor de kleine ondernemer, die al om de oren wordt geslagen met maatregelen rond etikettering en die praktisch moet kunnen bijblijven. Iedereen is het ook eens over de noodzaak van een wetenschappelijk onderbouwde aanpak. Alle stakeholders willen daaraan maar al te graag meewerken.

Nog een studie die ik vergat te vermelden, en die eraan komt, is de CLYMBOL-studie.

Er is gezegd dat wij ons goed moeten beraden over de vraag welk systeem wij moeten gebruiken. Wij kunnen niet iets naar voren schuiven en uitgaan van het standpunt “baat het niet, dan schaadt het niet”. Uit de FLABEL-studie is duidelijk naar voren gekomen dat het ook mogelijk is dat bepaalde voedingsclaims, zoals bij lightproducten, waarvan het doel was dat de consumenten gezonder zouden eten, een tegenovergesteld effect kunnen hebben. Daarvoor willen wij ons in ons voorstel zeker hoeden.

Translated text

Colleagues from other political groups, including CD&V and Ecolo-Groen, have made other proposals. These include other options, such as the red traffic light system. It should be noted that other systems are also being used. Australia, for example, is working on a star system. In order to make the right choices, we in the committee decided to proceed to hearings with all stakeholders. The meeting was attended by government agencies, industry, consumer associations and representatives of scientific institutions.

The rapporteur referred to the written report. I will limit myself to what has been discussed in the hearings and what we have included in the resolution, which we have jointly drawn up.

At present, there is no consensus with all stakeholders. We want to ⁇  them. Advice is required on what exactly we want to implement. We want, first and foremost, a harmonised approach at European level rather than national initiatives, which, of course, is not ideal with our market functioning.

There are still important reports on the shelf, such as a report from the European Commission. By 2017, we expect a report on the alternative forms of nutritional labelling used in Member States.

Whatever system is chosen, monitoring the effects is important. Of course – I have already mentioned it myself – food labelling is only one aspect and is not the solution to obesity. It must be incorporated into a comprehensive approach.

An important aspect that the FAVV has pushed forward is the attention to the small entrepreneur, who is already beaten to the ears with labelling measures and who needs to be able to stay up-to-date in practice. We all agree on the need for a scientifically based approach. All stakeholders are very happy to collaborate on this.

Another study I forgot to mention, and that comes up, is the CLYMBOL study.

It has been said that we need to think carefully about which system to use. We can’t push something forward and take the view that “it doesn’t work, it doesn’t hurt.” The FLABEL study clearly showed that it is also possible that certain nutritional claims, such as light foods, whose aim was to make consumers eat healthier, may have the opposite effect. We want to be careful about this in our proposal.

#12

Official text

                    
                    Daarom zijn wij na de hoorzittingen samen gaan zitten en hebben wij met de meerderheidsfracties en Ecolo-Groen een samenvatting uitgeschreven van de hoorzittingen en hebben wij die tekst aan de commissie voorgelegd. De tekst geeft gevolg aan de opmerkingen van alle stakeholders: de consumentenverenigingen, de wetenschappelijke onderzoeksinstellingen, de industrie en de overheidsinstellingen. De tekst geeft gevolg aan alle bemerkingen die tijdens de hoorzittingen zijn geponeerd.

Wij willen het voorstel inbedden in een multifocale aanpak, in overleg met de deelstaten. De realiteit waarmee wij vandaag nog leven, is immers dat de bevoegdheden ter zake over verschillende niveaus zijn verdeeld.

Wij vragen concreet dat de verschillende mogelijkheden worden onderzocht, zowel op het vlak van de beschikbare wetenschappelijke informatie die wij op dit moment hebben als op het vlak van de verschillende bestaande systemen in de lidstaten. Wij vragen dat wordt bekeken welke systemen daar werken en welke effecten ze hebben.

Belangrijk is dat vervolgens met alle betrokken partijen rond de tafel wordt gezeten om tot een eenduidig systeem te komen, ingebed in een globaal plan, dat echter niet aan de Europese realiteit voorbijgaat en dus bij voorkeur bepleit dat er een eenvormige aanpak komt.

Wij vragen ten slotte, ongeacht welk systeem wordt geïmplementeerd, dat de nodige monitoring van het systeem gebeurt en dat er aandacht is voor de kleinste operatoren in de keten.

Translated text

Therefore, after the hearings, we sat down together and, together with the majority groups and Ecolo-Groen, wrote out a summary of the hearings and submitted that text to the committee. The text follows the comments of all stakeholders: consumer associations, scientific research institutions, industry and government agencies. The text follows all the comments made during the hearings.

We want to incorporate the proposal into a multifocal approach, in consultation with the counties. After all, the reality we still live in today is that the powers in this matter are distributed across different levels.

We specifically request that the different possibilities be examined, both in terms of the available scientific information that we currently have and in terms of the various existing systems in the Member States. We ask that it be looked at which systems work there and what effects they have.

It is important that we then sit around the table with all the parties involved to reach a clear system, embedded in a global plan, which, however, does not transcend the European reality and thus preferably advocates a uniform approach.

Finally, regardless of which system is implemented, we ask that the necessary monitoring of the system be carried out and that attention be paid to the smallest operators in the chain.

#13

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, notre commission se penchait, depuis un certain temps, sur la labellisation des denrées alimentaires. Après un certain nombre d'auditions, nous avons abouti à une proposition de résolution visant à instaurer un système d'étiquetage complémentaire sur les emballages alimentaires.

Au cours de ces dernières décennies, l'obésité a pris des proportions endémiques dans les sociétés occidentales. Je ne reviendrai pas sur les chiffres qui ont été cités en commission. Quoi qu'il en soit, il est important d'agir pour contrer cette situation qui touche également les enfants.

Si, comme cela nous est reproché, nous ne faisons que traiter un seul aspect du problème, ce système d'étiquetage alimentaire permettra aux consommateurs de se retrouver plus facilement dans les informations complexes figurant sur les étiquettes. Il devrait également leur permettre de trouver des alternatives plus simples et plus saines aux produits favorisant potentiellement le surpoids.

En clair, il est urgent d'assurer le droit des consommateurs de pouvoir opérer des choix sur la base d'informations correctes, claires et compréhensibles. Comme cela a été relevé en commission, ce travail devra être effectué en collaboration non seulement avec l'industrie alimentaire mais également avec les organisations des consommateurs, le monde médical et académique.

La mise en œuvre d'une telle mesure ne pourra se faire sans le concours et la collaboration des entités fédérées. Il s'agit d'un élément fondamental. En effet, il ne suffit pas de prendre des initiatives au niveau fédéral, encore faut-il une participation et un engagement des entités fédérées. Il faudra également envisager que des directives soient prises au niveau européen ou, en tout cas, de lancer un certain nombre d'appels pour que des initiatives soient prises à ce niveau. Il apparaît essentiel qu'une meilleure harmonisation dans ce domaine ait lieu, au-delà des simples initiatives nationales.

Je ne vous étonnerai donc pas en vous disant que le groupe MR votera en faveur de cette proposition de résolution. Aujourd'hui, les consommateurs qui ne connaissent pas exactement le contenu de leur assiette réclament des informations plus claires sur les emballages, et donc sur la qualité de leur contenu. C'est ce que vise la proposition de résolution qui vous est soumise.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, our committee has been considering the labelling of foodstuffs for a while. After a number of hearings, we have reached a resolution proposal to introduce a supplementary labelling system on food packaging.

Over the past decades, obesity has taken endemic proportions in Western societies. I will not return to the figures that were cited in the committee. However, it is important to take action to counter this situation that also affects children.

If, as we are accused, we only address one aspect of the problem, this food labelling system will make it easier for consumers to find themselves in the complex information on the labels. It should also enable them to find simpler and healthier alternatives to products that potentially promote overweight.

Clearly, it is urgent to ensure the right of consumers to make choices based on correct, clear and understandable information. As noted in the committee, this work will need to be done in collaboration not only with the food industry but also with consumer organisations, the medical and academic world.

The implementation of such a measure will not be possible without the contribution and collaboration of the federated entities. This is a fundamental element. In fact, it is not enough to take initiatives at the federal level, it is still necessary to participate and commit the federated entities. Directives should also be considered at European level or, in any case, a number of calls for initiatives to be taken at this level. It seems essential that better harmonisation in this area takes place, beyond simple national initiatives.

Therefore, I will not be surprised to tell you that the MR group will vote in favour of this resolution. Today, consumers who do not know exactly the content of their dishes demand clearer information about packaging, and therefore about the quality of their contents. This is the purpose of the resolution proposal that is submitted to you.

#14

Official text

                    
                    Monsieur le président, monsieur le ministre, chers collègues, la proposition de résolution qui nous est soumise aujourd'hui dresse le constat suivant: l'obésité prend des proportions de plus en plus importantes dans notre pays. C'est une réalité. L'Organisation mondiale de la Santé estime d'ailleurs qu'on peut s'attendre à une véritable épidémie en Europe d'ici 2030. Au vu des conséquences dommageables pour la santé et du coût de l'obésité pour le budget des soins de santé, il y a lieu d'agir. Mon groupe en est tout à fait conscient et partage cet engagement à trouver des solutions efficaces. La solution avancée par cette résolution est la mise en place d'un système d'étiquetage complémentaire des denrées alimentaires uniforme, clair et compréhensible. C'est une bonne piste, une des pistes! Un tel système peut en effet contribuer à des choix plus sains et à une offre alimentaire plus saine. Mais l'étiquetage n'a pas comme seule fin en soi de lutter contre l'obésité, il ne pourra pas à lui seul lutter contre le fléau que constitue l'obésité.

Lorsque nous avons pris connaissance des différents textes qui étaient sur la table, nous avions bon nombre de questions et d'inquiétudes. La première était de savoir s'il fallait avancer sur un système d'étiquetage au niveau national, alors que dans le même temps, les auteurs prônaient, à juste titre, une harmonisation au niveau européen. Malheureusement, la résolution examinée aujourd'hui ne tranche pas. Elle envisage l'instauration d'un système propre à notre pays, tout en souhaitant toujours une uniformisation au niveau européen. Permettez-moi de trouver cela quelque peu incohérent.

Nous le savons, les labels se sont diversifiés. Ils se sont multipliés ces dernières années. Nous pensions qu'une réflexion approfondie devait être menée dans ce cadre.

Translated text

Mr. Speaker, Mr. Minister, dear colleagues, the proposal for a resolution submitted to us today states the following: Obesity is becoming increasingly common in our country. It is a reality. The World Health Organization predicts a serious epidemic in Europe by 2030. Given the harmful health consequences and the cost of obesity to the health care budget, action is needed. My group is fully aware of this and shares this commitment to finding effective solutions. The solution promoted by this resolution is the establishment of a uniform, clear and understandable supplementary food labelling system. It’s a good track, one of the paths. Such a system can contribute to healthier choices and a healthier food supply. But labelling is not the only goal in itself of fighting obesity, it will not alone be able to fight the plague that obesity constitutes.

When we got to know the various texts that were on the table, we had a lot of questions and concerns. The first was whether it was necessary to advance on a national labelling system, while at the same time the authors rightly advocated harmonisation at European level. Unfortunately, the resolution discussed today is not conclusive. It considers the establishment of a system specific to our country, while always looking for a uniformization at the European level. Let me find this somewhat inconsistent.

The labels have diversified. They have multiplied in recent years. We thought that a thorough reflection should be carried out in this context.

#15

#16

#17

Official text

                    
                    Ik moet tegenspreken dat wij geen duidelijke keuze zouden maken. Het is in de hoorzittingen en in de commissievergaderingen heel uitgebreid aan bod gekomen dat, uiteraard, de voorkeur gaat naar een Europese uniforme aanpak. Dat heb ik in mijn uiteenzetting herhaald. Wij hebben immers een open marktwerking. Producten met het label "Ik kies bewust" liggen vandaag al in de rekken. Vandaar het belang van een uniforme aanpak.

In afwachting en bij uitblijven daarvan willen wij dat er al stappen ondernomen worden op het nationale niveau. Alle spelers hebben dat in de hoorzittingen ook onderschreven.

Translated text

#18

Official text

                    
                    Merci, madame Van Camp. Dans la suite de mon texte, je reviendrai sur votre déclaration.

Nous pensions qu'une réflexion approfondie devait être menée dans ce cadre et, dès le départ, nous savions qu'il serait extrêmement compliqué de légiférer en la matière. Cela a d'ailleurs très vite été souligné, vous l'avez dit, lors des auditions que nous avons menées. Cette résolution, qui constitue à nos yeux une véritable coquille vide, l'atteste.

J'espère en effet que le gouvernement n'a pas attendu cette résolution pour organiser une table ronde avec les parties concernées par l'étiquetage alimentaire, pour s'informer de ce qui se fait dans d'autres pays européens ou pour plaider au niveau européen en faveur de la mise en œuvre d'un système d'étiquetage clair et compréhensible.

Au-delà du système d'étiquetage choisi, qui mérite en tout état de cause une réflexion beaucoup plus poussée, sachant qu'actuellement il n'y a pas de consensus sur le modèle le plus efficace, on peut se demander ce que vous souhaitez concrètement à travers cette résolution.

Envisagez-vous un système d'étiquetage obligatoire ou volontaire? Les États membres ne sont autorisés à prendre que des mesures qui s'inscrivent dans une perspective volontaire. Toutefois, d'après les auditions, ne pas rendre ce système obligatoire lui ferait incontestablement perdre de sa force.

Envisagez-vous de fixer des conditions d'octroi du label par une autorité compétente, comme le SPF Santé publique ou par une organisation externe? Envisagez-vous un étiquetage qui concerne uniquement les denrées préemballées ou également celles sans emballage? Envisagez-vous d'ores et déjà la prise en compte de critères nutritionnels, diététiques ou alimentaires spécifiques dans le cadre du choix de l'étiquetage? Nous nous posons encore des questions à ce stade.

Vous me direz qu'il vaut mieux cela que rien. Au vu du temps que nous avons consacré à ce dossier, des discussions que nous avons eues, des auditions qui ont été menées, et voyant que nous n'étions pas en mesure de dégager des pistes concrètes en la matière, il aurait sans aucun doute mieux valu mettre le dossier de côté, se laisser le temps d'y réfléchir encore, d'attendre ...

Translated text

Thank you, Madame Van Camp. In the aftermath of my text, I will return to your statement.

We thought that a thorough reflection should be carried out in this framework and, from the beginning, we knew that it would be extremely complicated to legislate on this subject. This has also been highlighted very quickly, you said, during the hearings we conducted. This resolution, which in our eyes constitutes a real empty shell, testifies to this.

I hope that the government has not waited for this resolution to organize a round table with the parties involved in food labelling, to inform themselves about what is happening in other European countries or to advocate at European level for the implementation of a clear and understandable labelling system.

Beyond the selected labeling system, which in any case deserves a much more pushed reflection, knowing that at present there is no consensus on the most effective model, one can ask what you specifically want through this resolution.

Are you considering a mandatory or voluntary labelling system? Member States are only allowed to take measures that are part of a voluntary perspective. However, according to the hearings, not making this system mandatory would undoubtedly make him lose his strength.

Are you considering setting conditions for the award of the label by a competent authority, such as the SPF Public Health or by an external organization? Are you considering labelling that only concerns pre-packaged foods or also those without packaging? Do you already consider taking specific nutritional, dietary or food criteria into account when choosing labelling? We are still asking questions at this stage.

You will tell me that this is better than nothing. Given the time we have spent on this matter, the discussions we have had, the hearings that have been conducted, and seeing that we were not able to uncover concrete clues in the matter, it would undoubtedly have been better to put the matter aside, to give time to think about it again, to wait ...

#19

Official text

                    
                    Natuurlijk maken wij geen keuze, ik heb u dat ook gezegd.

Wij hadden een concrete keuze op tafel liggen. Ik denk dat u tijdens de hoorzittingen niet aanwezig was en dat u als rapporteur achteraf ook niet de tijd hebt genomen om het verslag te lezen, want dat staat er allemaal letterlijk in. Er staat dat het niet opportuun is om een keuze te maken; er wordt zelfs overal letterlijk gesteld dat er nog geen consensus is. Welk systeem wilt u dan naar voren schuiven, tegen de wil in van de consumentenorganisaties, maar ook van de industrie, de wetenschappers en de overheidsinstellingen?

Translated text

#20

Official text

                    
                    Madame Van Camp, je vous remercie pour votre intervention mais je ne peux accepter vos propos selon lesquels je n'aurais pas lu le rapport. C'est tout à fait faux! Je ne trouve pas cela très honnête de votre part.

Par ailleurs, je vous confirme que notre décision était de ne pas donner suite au dossier directement, mais de le laisser mûrir pour que l'Europe soit en mesure d'évoluer vers des dispositions plus harmonisées. Je pense l'avoir également dit dans mon intervention.

Translated text

#21

Official text

                    
                    Het staat er dan ook letterlijk in dat we voor die aanpak willen gaan.

Bovendien wens ik nog een correctie aan te brengen. U zegt dat het niet mogelijk is om een verplicht systeem op te leggen. De FOD heeft dat heel duidelijk in de uiteenzetting gezegd, wat nog maar eens bewijst dat u een en ander niet onder de knie hebt. Unieke labels kunnen via de regeling van de claimsverordening nr. 1924/2006 geregeld worden, maar evengoed kunnen meervoudige indicatoren voor voedingswarenetikettering volgens verordening nr. 1169/2006 geïmplementeerd worden.

Translated text

#22

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik wil aanvullen wat collega Van Camp heeft gezegd.

Als wij voor een systeem gaan, kunnen we maar voor één systeem kiezen. Dat moet inderdaad worden gecertificeerd bij de overheid. We kunnen niet voor verschillende systemen kiezen.

Wat wel van belang is, is dat er een draagvlak is. Producenten moeten de werkwijze niet volgen, ze zijn niet verplicht om die etiketten aan te brengen. Het overleg is wel cruciaal om zoveel mogelijk producenten mee te krijgen voor één systeem.

Zeggen dat we vandaag al voor een systeem moeten kiezen, zou heel fout zijn. Men legt dan een systeem op, dat verschillende producenten heel waarschijnlijk niet zullen volgen.

Translated text

#23

Official text

                    
                    En tout cas, la position de notre groupe est claire, nous souhaitions attendre les avancées au niveau européen et les résultats des études scientifiques, au lieu de voter ce texte dans la précipitation.

Pour conclure, je reprends les propos d'Anthony Robbins: "Une vraie décision est mesurée par le fait que vous avez pris une nouvelle action. S'il n'y a pas d'action, vous n'avez pas vraiment décidé". C'est la raison pour laquelle mon groupe s'abstiendra.

Translated text

#24

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, zelf diende ik ook een voorstel van resolutie in, dat in enkele details verschilt van hetgeen gezamenlijk wordt voorgesteld vandaag. De beweegredenen hiervoor zijn duidelijk, voor alle collega’s die mee hebben ondertekend. Mensen moeten een gezondere levensstijl aannemen en daarvoor is de overheid een facilitator. Ze kan in stimulansen voorzien en betere informatie over voeding geven.

Het werd reeds herhaaldelijk gezegd: de toename van het aantal personen met obesitas is een wereldwijde bezorgdheid, het is een epidemie volgens de Wereldgezondheidsorganisatie. In 2014 had 45 % van de Belgische bevolking een BMI hoger dan 25, daarvan kampte 16 % effectief met obesitas. Tachtig procent van de Belgen beschouwt zijn voedingsgewoonten echter als vrij goed tot zeer goed, terwijl de gezondheidsenquête heel duidelijk het tegendeel aantoont. Actie is dus nodig.

Een vaststaand feit is dat overgewicht en obesitas bekende risicofactoren zijn voor de niet-overdraagbare aandoeningen, die daarstraks reeds werden aangehaald. Een gezond en uitgebalanceerd voedingspatroon, waarbij de hoeveelheid verzadigde vetten, zout en suiker beperkt worden, is daarbij dan ook een cruciale schakel.

Onderhavig voorstel van resolutie pretendeert niet een antwoord te bieden op alle uitdagingen van het voedingsbeleid. Het blijft noodzakelijk te wijzen op onder andere het belang van een gezonde levensstijl, ook een bevoegdheid van de Vlaamse overheid, op het heilzaam effect van lichaamsbeweging en op de gevaren van overdreven alcohol- en tabaksgebruik, een problematiek waarvan ook onze federale regering werk maakt. Hierbij is voedseletikettering of -labelling één puzzelstukje, dat past in een integrale aanpak van obesitas en overgewicht.

Beste collega’s, de aandacht voor het thema voedseletikettering is niet nieuw. Op Europees niveau werd in 2011 reeds de Europese richtlijn rond etikettering aangenomen. Die richtlijn, die begin 2014 in werking trad, legt een aantal minimumvoorzieningen op en staat producenten toe om, zoals ik reeds eerder heb gezegd, vrijwillig op de verpakking bijkomende informatie te vermelden voor de consument, mits voldaan is aan bepaalde voorwaarden.

In ons resolutievoorstel vragen wij de federale regering om de consument door middel van symbolen op een duidelijke manier te informeren over de hoeveelheid vet, suiker en zout dat een bepaald product bevat. Een aangepast en duidelijk voedsellabel zal op zichzelf geen revolutie veroorzaken. Wel zal zo’n label ervoor zorgen dat een consument maximale keuzevrijheid heeft. Onze voorstellen zeggen dus niet wat de consument wel of niet mag doen, we zouden niet durven; we zorgen er alleen voor dat hij gerichter wel of niet voor een bepaald product kan kiezen, op basis van transparante en eenvoudig te begrijpen informatie en symbolen.

Translated text

Mr. Speaker, colleagues, I myself also submitted a proposal for a resolution, which differs in a few details from what is proposed jointly today. The reasons for this are clear, for all the colleagues who signed with. People need to adopt a healthier lifestyle and for this the government is a facilitator. She can provide stimuli and provide better information about nutrition.

It has already been said repeatedly: the increase in the number of people with obesity is a global concern, it is an epidemic according to the World Health Organization. In 2014, 45% of the Belgian population had a BMI greater than 25, of which 16% effectively struggled with obesity. Eighty percent of Belgians, however, consider their eating habits to be pretty good to very good, while the health survey very clearly shows the opposite. Action is therefore necessary.

An established fact is that overweight and obesity are known risk factors for the non-communicable diseases, which have already been cited later. A healthy and balanced diet, limiting the amount of saturated fats, salt and sugar, is therefore a crucial link.

This resolution proposal does not pretend to respond to all the challenges of food policy. It remains necessary to point out, among other things, the importance of a healthy lifestyle, also a competence of the Flemish government, the beneficial effect of physical exercise and the dangers of excessive alcohol and tobacco use, a problem of which our federal government is also working. Here, food labelling or labelling is one piece of puzzle that fits into an integrated approach to obesity and overweight.

The focus on food labelling is not new. The European Directive on labelling was adopted in 2011. That Directive, which entered into force at the beginning of 2014, establishes a number of minimum provisions and allows producers to voluntarily include additional information for the consumer on the packaging, as I said earlier, provided that certain conditions are met.

In our proposal for a resolution, we ask the federal government to clearly inform consumers through symbols about the amount of fat, sugar and salt contained in a particular product. An adapted and clear food label will not in itself cause a revolution. However, such a label will ensure that a consumer has maximum freedom of choice. Our proposals, therefore, do not say what the consumer should or should not do, we would not dare; we only ensure that he can choose a specific product more targetedly, based on transparent and easily understood information and symbols.

#25

Official text

                    
                    Uit heel veel enquêtes is al gebleken dat de consument daar vragende partij voor is.

Hoe dat voedsellabel eruit moet zien, laten we vandaag in het midden. Ook de experten die we tijdens de hoorzittingen hebben gehoord, hebben niet gekozen voor een bepaald systeem. Ze hebben zich daarover niet uitgesproken. In ons voorstel van resolutie hebben we dan ook bewust niet gekozen voor een bepaald systeem, zoals het Britse verkeerslichtensysteem of het Nederlandse IKB-systeem. Een van de redenen is dat zowel op Europees als op internationaal niveau verscheidene voorbeelden zijn van dergelijke labels, elk met zijn voor- en nadelen. Daarom hebben we ons in onze tekst alleen uitgesproken over de modaliteiten om te komen tot zo’n label.

Daarvoor zijn drie aspecten van belang.

Ten eerste, het wetenschappelijk onderzoek, dat heel sterk aanwezig is en dat moet worden vergeleken door de federale overheid.

Het tweede belangrijk element houdt in dat alle betrokkenen hun bijdrage moeten leveren. Zowel consumentenorganisaties, de voedingsindustrie, de overheid als de academische wereld moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Pas als zij overeenkomen, zullen we in België een gedragen label hebben. Het is een gemeenplaats om te stellen dat de voedingsindustrie tegen is. Uit een enquête van FEVIA blijkt dat niet het geval te zijn en ik denk dat het moment rijp is om een draagvlak te creëren bij de verschillende stakeholders van het voedsellabel.

Ten derde moeten we het warm water niet opnieuw proberen uit te vinden. Er bestaan talrijke buitenlandse initiatieven, die ik niet allemaal zal opsommen. Van de omringende landen heeft Frankrijk recent nog een nieuw voedsellabel aangenomen. Het is van belang om de voor- en nadelen van die systemen te vergelijken.

Het is raadzaam om nog vóór 2017, het jaar waarin een Europees rapport uitkomt over de voedseletikettering met de voor- en nadelen ervan en de impact ervan op de consument en de voedingsindustrie, in België al te starten met een overleg met alle stakeholders om te zien in welke richting wij evolueren en welk systeem wij naar voren zouden kunnen schuiven.

Zoals de heer Senesael terecht heeft opgemerkt, zijn er verschillende Europese ontwikkelingen. Daar kunnen wij niets aan doen, maar het neemt niet weg dat we er toch werk van moeten maken om te evolueren naar een systeem, omdat het zo sterk wordt gedragen door de consument.

Het opzet van het voorstel van resolutie is om tot een harmonisering te komen. Wij pleiten daarvoor en op Europees vlak zullen wij een bijdrage leveren aan het rapport van 2017. Wij zullen aangeven in welke mate wij reeds een overleg hebben opgestart en wat voor België het beste systeem zou kunnen zijn. Ons voorstel wil daarvan een quick win maken. Mensen willen weten wat ze eten, mensen willen weten waarvan ze eventueel dik zullen worden. In die zin denk ik dat het een quick win zou kunnen zijn voor de federale regering, en meer in het bijzonder voor de minister van Volksgezondheid, om daarvan snel werk te maken.

Translated text

Many surveys have already shown that the consumer is the requesting party.

How that food label should look like, let us today in the middle. Even the experts we heard during the hearings did not choose a particular system. They have not spoken about this. In our proposal for a resolution, we have therefore deliberately not chosen a particular system, such as the UK traffic lighting system or the Dutch IKB system. One reason is that there are several examples of such labels, both at European and international levels, each with its advantages and disadvantages. Therefore, in our text we have only spoken about the modalities to come to such a label.

Three aspects are important for this.

First, the scientific research, which is very strongly present and that must be compared by the federal government.

The second important element is that all stakeholders must contribute. Both consumer organisations, the food industry, the government and the academic world must take responsibility. Only if they agree, we will have a worn label in Belgium. It is a common place to say that the food industry is against. A FEVIA survey shows that this is not the case and I think the time is ripe to create a support with the various stakeholders of the food label.

Third, we should not try to reinvent the hot water. There are numerous foreign initiatives, which I will not list all. Of the surrounding countries, France has recently adopted a new food label. It is important to compare the advantages and disadvantages of these systems.

It is advisable to begin before 2017, the year in which a European report on food labelling with its advantages and disadvantages and its impact on consumers and the food industry, in Belgium with a consultation with all stakeholders to see in what direction we are evolving and what system we could push forward.

As Senesael rightly noted, there are different European developments. We can do nothing about it, but it does not take away that we must still work to evolve into a system, because it is so strongly carried by the consumer.

The purpose of the draft resolution is to ⁇  harmonisation. We advocate this and at the European level we will contribute to the 2017 report. We will indicate to what extent we have already started a consultation and what could be the best system for Belgium. Our proposal aims to make it a quick win. People want to know what they eat, people want to know what they will eventually get fat. In that sense, I think it could be a quick win for the federal government, and more specifically for the Minister of Health, to work on it quickly.

#26

Official text

                    
                    Het systeem is niet alleen belangrijk wat informatie betreft, collega’s, maar kan ook een aanzet zijn voor de producenten om de samenstelling van hun producten te veranderen. In Nederland is gebleken dat sinds het invoeren van zo’n systeem de producenten zo’n label willen hebben en ze bewust het vet, zout of suiker naar beneden halen. Op die manier bieden zij toch gezondere voeding aan de consumenten. Kortom, het heeft het goede neveneffect dat onze producten op die manier gezonder zullen worden.

Ik ben dan ook overtuigd van het effect van deze labels op de consument, al is het nog te vroeg om nu al te bepalen hoe zo’n label er inhoudelijk en vormelijk moet uitzien. Zo’n systeem biedt de consument echter de mogelijkheid gezondere keuzes te maken, en dat is de bedoeling.

Ik vraag u dan ook de resolutie over voedsellabeling goed te keuren, en ik vraag de regering om snel het overleg op te starten om tot één systeem te komen, en op Europees niveau voor harmonisering te pleiten.

Translated text

#27

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, er is al veel gezegd. Ik zal het niet allemaal herhalen.

Ik wil wel kort de klemtonen van deze resolutie voor onze fractie weergeven. Een voedsellabel heeft tot doel het de mensen makkelijker te maken hun weg te vinden in de ingewikkelde informatie die vandaag op de etiketten van voedselverpakkingen staat.

Met deze resolutie vragen wij de minister met alle betrokken partijen een brede consultatieronde te starten over de invoering van een systeem van aanvullende etikettering van voedingsproducten.

Wij spreken met opzet onze voorkeur niet uit. Wij zeggen niet welk systeem onze voorkeur wegdraagt. Tal van voedsellabels bestaan immers al in Europa. Elk heeft zijn eigen voor- en nadelen. Het is dus wenselijk dat wij de Europese landen die wel al een voedsellabel hebben ingevoerd bevragen over het effect dat het daar heeft gehad. Vervolgens moeten wij overleg plegen met alle stakeholders.

Sensibiliserings- en preventieacties van de Gemeenschappen en de federale overheid op het vlak van gezonde voeding en beweging hebben ons geleerd dat het realiseren van gedragsveranderingen niet gemakkelijk is. Het is niet omdat mensen weten dat iets ongezond is dat zij hun gedrag veranderen.

Translated text

Many things have already been said. I will not repeat it all.

I would like to briefly highlight the emphasis of this resolution for our group. A food label aims to make it easier for people to find their way in the complicated information that today appears on the labels of food packaging.

With this resolution, we ask the Minister to launch a broad round of consultations with all interested parties on the introduction of a system of supplementary labelling of food products.

We do not intentionally express our preference. We do not say which system takes away our preference. Many food labels already exist in Europe. Each has its own advantages and disadvantages. It is therefore desirable that we ask the European countries that have already introduced a food label about the effect it has had there. Then we need to consult with all stakeholders.

Community and federal government awareness-raising and prevention actions on healthy eating and exercise have taught us that realizing behavioral changes is not easy. It is not because people know that something is unhealthy that they change their behavior.

#28

Official text

                    
                    De resolutie benadrukt dan ook terecht dat een voedingslabel niet dé oplossing is voor de problematiek van obesitas. Het kan hoogstens bijdragen tot een verbetering van de situatie. Een label kan mensen helpen gemakkelijker in te schatten of wat zij in handen hebben al dan niet behoort tot de gezondere producten.

De hoorzittingen hebben ons ook geleerd dat zelfs voedingslabels geen garantie bieden dat mensen hun koopgedrag door labels laten beïnvloeden. Er zijn immers heel wat andere factoren die hun aankoopgedrag bepalen.

Belangrijker misschien, en dat werd ook aangehaald door mevrouw Van Hoof, is het feit dat voedselproducenten, om het label te verkrijgen, vlugger werk zullen maken van de herformulering van hun producten, waarbij wordt gestreefd naar minder suiker, minder zout, minder vetten en meer onverzadigde vetten.

Ik benadruk graag de noodzaak om een eventueel label in te schakelen in een globaal plan, waarbij een blijvende nadruk wordt gelegd op preventie en op het aanleren van gezonde voedingsgewoonten, vooral aan kinderen en jongeren. Dit is een rol die de Gemeenschappen op zich moeten nemen. Ook hiervoor zullen we moeten samenwerken met de Gemeenschappen, willen we succes boeken.

Als we zouden overgaan tot de introductie van een label, is het essentieel dat we mensen heel goed informeren over wat zo’n label ons leert over de inhoud van producten.

Open Vld vraagt de minister om te onderzoeken in welke mate het gebruik van de gedragswetenschappen ons kan helpen om mensen naar gezonde voeding te leiden. Wij weten dat de FOD Volksgezondheid reeds een beroep doet op de gedragswetenschappen. Ik kijk dan ook met veel interesse uit naar de meerwaarde die gedragswetenschappen zouden kunnen hebben op de eetgewoontes van de Belgen.

Translated text

The resolution therefore correctly emphasizes that a nutritional label is not the solution to the problem of obesity. It can at most contribute to an improvement of the situation. A label can help people more easily estimate whether or not what they have in their hands belongs to the healthier products.

The hearings also taught us that even food labels do not guarantee that people will influence their buying behavior through labels. After all, there are many other factors that determine their buying behavior.

Per ⁇  more important, and that was also cited by Ms. Van Hoof, is the fact that food producers, in order to obtain the label, will work faster on the re-formulation of their products, aiming at less sugar, less salt, less fats and more unsaturated fats.

I would like to emphasize the need to incorporate a potential label into a global plan, with a lasting emphasis on prevention and on teaching healthy eating habits, especially to children and young people. This is a role that communities should take on. For this, too, we will have to work with the Communities, if we want to ⁇  success.

If we would move to the introduction of a label, it is essential that we inform people very well about what such a label teaches us about the content of products.

Open Vld asks the minister to investigate to what extent the use of behavioral sciences can help us to lead people to healthy eating. We know that the FOD Public Health already appeals to the behavioral sciences. Therefore, I look forward with great interest to the added value that behavioral sciences could have on the eating habits of the Belgians.

#29

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega's, dit is voor ons niet zomaar een resolutie over voedingslabels.

Dit is het resultaat van een positieve, constructieve medewerking vanuit de oppositie. Ik deel immers de bekommernis van mijn collega's van N-VA en CD&V dat de consument op dit moment echt niet meer weet wat hij op zijn bord krijgt.

De volksgezondheid beschermen betekent in eerste instantie het risico van misleiding beperken en de consument juiste, eerlijke en correcte informatie geven.

Translated text

#30

Official text

                    
                    Dat is de hoofdreden waarom wij hebben beslist mee te werken aan een gezamenlijk amendement, dat de resolutie verbetert en de grenzen van meerderheid en oppositie heeft overschreden.

Het is al door verscheidene sprekers meegegeven dat het opzet hier niet is obesitas uit de wereld te helpen. Wij zijn niet naïef. Echter, een betere voedseletikettering helpt ons een kleine stap vooruit in de strijd tegen niet-overdraagbare aandoeningen en ook tegen obesitas. Voedsellabels zijn één zaak. Om obesitas te verhelpen, is echter veel meer nodig. Het is evenwel een eerste stap.

Deze resolutie gaat niet over een globaal beleid tegen obesitas. Het gaat over duidelijkheid, door een zichtbaar label met het teken op de voorkant van de verpakking, wat heel belangrijk is om de consument beter wegwijs te maken.

Collega’s, u weet dat wij met de resolutie verder wilden gaan. Een heel belangrijk cijfer is immers dat 91 % van de Belgen voorstander is van overheidsingrepen om een gezond voedingspatroon te promoten. Dat is dus wel degelijk een breed draagvlak.

Mijnheer de voorzitter, collega’s, oorspronkelijk wilden wij natuurlijk verdergaan.

De heer Senesael heeft ook al de vraag gesteld waarom niet kan worden gekozen voor één label. Waarom staan wij nog niet ver genoeg om voor de kleurencodes en het verkeerslichtensysteem te pleiten? Indien het aan ons had gelegen, hadden wij dat inderdaad graag gezien.

Uiteraard willen wij ook zien dat buiten het Europees kader België met vrijwillige maatregelen een voortrekkersrol zou spelen.

Niettemin willen wij de resolutie goedkeuren, omdat wij verheugd zijn dat een aantal van onze amendementen zijn aanvaard, waaronder ook het amendement dat voorstelt op de voorkant van de verpakking duidelijke en duidelijk zichtbare informatie aan te brengen.

Ik zie natuurlijk wel een paar gemiste kansen.

De eerste gemiste kans heb ik al vermeld. Wij kiezen niet uitdrukkelijk voor een verkeerslichtensysteem, waarvan wij van oordeel zijn dat het wel al heel wat goede evidence-based resultaten heeft geboekt. Daarover verschilden de meningen echter.

Een tweede gemiste kans is ook al vermeld. Dat wij van de voedingsprofielen geen werk maken, is op dit moment ook een gemiste kans.

Ik concludeer echter, door te benadrukken dat wij absoluut van mening zijn dat de resolutie een eerste goede stap in de juiste richting is.

Translated text

These are the main reasons why we have decided to work together on a joint amendment that improves the resolution and has crossed the boundaries of majority and opposition.

It has already been stated by several speakers that the intent here is not to help obesity out of the world. We are not naive. However, better food labelling helps us make a small step forward in the fight against non-communicable diseases as well as obesity. Food labels are one thing. However, to remedy obesity, much more is needed. However, it is a first step.

This resolution is not about a global policy against obesity. It is about clarity, through a visible label with the sign on the front of the packaging, which is very important to make the consumer more informed.

We want to move forward with the resolution. A very important figure is that 91% of Belgians support government interventions to promote healthy eating. This is indeed a broad support.

At first, we wanted to go further.

Mr Senesael has also already asked why one label cannot be chosen. Why are we not far enough to advocate the color codes and traffic lighting system? If it had been up to us, we would have really liked to see it.

Of course, we also want to see that outside the European framework Belgium would play a leading role with voluntary measures.

Nevertheless, we would like to approve the resolution, as we welcome that some of our amendments have been accepted, including the amendment that proposes placing clear and clearly visible information on the front of the packaging.

I see a few missed opportunities.

I have already mentioned the first missed opportunity. We do not explicitly opt for a traffic lighting system, which we believe has already achieved a lot of good evidence-based results. However, the opinions differed on this.

A second missed opportunity has already been mentioned. The fact that we do not work on the nutritional profiles is at this time also a missed opportunity.

I conclude, however, by stressing that we absolutely believe that the resolution is a good first step in the right direction.

#31

Official text

                    
                    Het spreekwoord stelt: beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht. Laten we dus maar starten met deze ene vogel in de hand. Daarom zal Ecolo-Groen voor de resolutie stemmen vanuit een constructieve, positieve houding.

Wij willen gezonde voeding in de rekken, met duidelijke informatie die de mensen begrijpen en waaraan de voedingsindustrie eerlijk meewerkt.

Translated text

#32

Official text

                    
                    Chers collègues, j'irai assez vite. Je n'ai pas très bien compris l'objectif de la résolution. Si son objectif était, au fond, d'œuvrer dans le domaine d'une problématique de santé publique extrêmement importante, à savoir l'obésité et la surcharge pondérale, et surtout de leurs conséquences, que ce soit ce le diabète de type 2 ou encore les pathologies cardio-vasculaires, alors cette résolution échoue à répondre à ces enjeux.

En commission ou en séance plénière, vous avez tous longuement rappelé ces enjeux, leur incidence, l'évolution du problème, le nombre de jeunes et de moins jeunes qui sont touchés. Mais la question de la labellisation des denrées alimentaires n'est jamais qu'un élément très isolé et ponctuel d'une problématique bien plus large. Nous avons proposé en commission de tenir un débat beaucoup plus large, avec une véritable approche en matière de santé publique, sur l'obésité et la surcharge pondérale. Vous n'avez pas adhéré à ce point. Peu importe. Je trouve qu'il est dommage de voir ce problème par le petit bout de la lorgnette.

Translated text

#33

#34

Official text

                    
                    Mevrouw Fonck, de resolutie vermeldt dat het gaat om één aspect in een totaalaanpak. Wij staan er zeker voor open om een debat te voeren. Niets belet u om vandaag deze resolutie goed te keuren en om vervolgens te discussiëren over alle andere mogelijke maatregelen in een totaalaanpak. Wij kijken ook uit naar uw voorstellen daaromtrent.

Translated text

#35

Official text

                    
                    Madame, je ne retire en rien, même malgré votre réaction, les propos que je viens de tenir. Je persiste et signe. Quand on veut avoir une approche scientifique, rigoureuse et surtout ambitieuse par rapport à cet enjeu de santé publique, il ne faut évidemment pas le considérer uniquement sous un aspect et par un bout seulement de la lorgnette.

Si, au contraire, l'objectif de votre résolution était de travailler sur un autre enjeu, différent mais tout aussi important, à savoir la problématique de l'étiquetage des aliments, lequel dépasse largement les aspects nutritionnels – ils en sont un point mais pas le seul –, là encore, vous êtes malheureusement passée à côté de l'objectif.

Faut-il rappeler les E100, E200, E300, E400 qui concernent tous les additifs alimentaires? Vous êtes là avec votre loupe mais vous ne savez pas toujours ce qu'il en est. Faut-il vous citer l'exemple de parents, dont les enfants sont allergiques à un certain nombre de contenus d'aliments pour lesquels la lisibilité, l'accès à l'information au niveau de l'étiquetage est, pour ainsi dire, quasiment nul pour une personne qui n'est ni un scientifique ni un expert en ces matières. Si votre objectif était d'éclairer le citoyen sur l'étiquetage et le contenu des aliments, vous avez, je le répète, échoué.

Enfin, je me permettrai de vous dire combien j'ai été étonnée du contenu de la proposition de résolution. Nous sommes à la Chambre, dans une assemblée parlementaire, et nous allons voter une résolution qui demande à la ministre d'organiser une table ronde. Monsieur le ministre Borsus, je ne doute pas que vous direz à la ministre de la Santé qu'elle doit organiser une table ronde. Nous sommes ici à la Chambre pour voter une résolution, qui demande à la ministre de la Santé de s'informer auprès d'autres pays européens. Je pensais que le benchmarking européen était une évidence, pas seulement pour les ministres. Nous pourrions, en notre qualité de parlementaires, faire un peu de benchmarking européen sur tous ces enjeux.

Je découvre que l'on vote une proposition de résolution pour demander à la ministre de prêter une attention particulière à la recherche scientifique fondamentale. J'osais croire quand même que tant la ministre de la Santé que nous, parlementaires, étions aussi enclins, en tout cas je le fais, à suivre avec attention la recherche scientifique.

Cette matière me semble faire partie du travail quotidien d'un gouvernement, voire des parlementaires. Aussi nous abstiendrons-nous sur ce texte. Je reste persuadée qu'il s'agit d'enjeux majeurs, d'enjeux de santé publique, mais d'enjeux aussi par rapport à l'ensemble des citoyens qui ont bien du mal à s'y retrouver au niveau de la lisibilité, de la compréhension des étiquettes, notamment sur les aliments.

Translated text

I do not agree, despite your reaction, with what I have just said. I stand and sign. When one wants to have a scientific, rigorous and above all ambitious approach to this public health issue, one should obviously not consider it only from one aspect and only from one point of the bottom.

If, on the contrary, the objective of your resolution was to work on another issue, different but equally important, namely the issue of food labelling, which goes far beyond the nutritional aspects – they are one but not the only one – then again, unfortunately, you have missed the objective.

E100, E200, E300, E400 are food additives. You’re there with your wolf but you don’t always know what it’s about. Should you quote the example of parents, whose children are allergic to a number of food contents for which readability, access to information at the level of labelling is, so to speak, almost null for a person who is neither a scientist nor an expert in these matters. If your goal was to educate the citizen about food labelling and content, you have, I repeat, failed.

Finally, let me tell you how surprised I was by the content of the motion. We are in the House, in a parliamentary assembly, and we are going to vote a resolution asking the Minister to arrange a round table. Mr Borsus, I have no doubt that you will tell the Minister of Health that she should organize a round table. We are here in the House to vote on a resolution, which asks the Minister of Health to inform other European countries. I thought the European benchmarking was obvious, not just for ministers. We could, as parliamentarians, do a bit of European benchmarking on all these issues.

I find that a proposal for a resolution is being voted to ask the Minister to pay particular attention to fundamental scientific research. I dare believe, however, that both the Minister of Health and we, parliamentarians, were equally inclined, at least I do, to follow scientific research carefully.

This is part of the day-to-day work of the government and even the government. We will abstain from this text. I remain convinced that these are major issues, public health issues, but also issues with respect to all citizens who find it hard to find themselves in terms of readability, understanding of labels, especially on foodstuffs.

#36

Official text

                    
                    Nous nous abstiendrons parce que, pour le dire d'un mot, le contenu en tant que tel de la résolution n'est pas du tout ambitieux. C'est dommage. Vous passez à côté d'un objectif majeur. J'ose espérer, chers collègues, qu'à l'avenir nous pourrons travailler avec un peu plus d'ambition et de consistance sur ces dossiers.

Translated text

#37

#38

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, ik neem het woord namens mijn collega Jan Vercammen, die vandaag afwezig en verontschuldigd is. Hij vroeg mij om het volgende mee te geven bij de bespreking van dit voorstel van resolutie inzake immuno-oncotherapie.

België in het algemeen en Vlaanderen in het bijzonder bevinden zich in de kopgroep van de nieuwste biotechnologische evoluties. Zowel op academisch als industrieel vlak staan wij daar aan de top. Onze wetenschappers leveren baanbrekend werk ter zake, zoals ook regelmatig is vast te stellen in de media en tijdens de hier gehouden conferentie in 2015.

De immunotherapie is een veelbelovende pijler. Het gaat om nieuwe medicatie die in staat is ons eigen afweersysteem te ondersteunen in de strijd tegen diverse vormen van kanker. Onze eigen natuurlijke wapens worden erdoor geactiveerd en krachtiger gemaakt, en de resultaten hiervan worden de laatste jaren zichtbaar.

Deze sector is niet alleen een parel aan onze kroon op het vlak van prestige en uitstraling, maar verschaft ook een hogere levenskwaliteit voor de betrokken patiënten. Het gaat om erg hoopvolle medicatie en de sector verschaft ook werk aan vele duizenden mensen, van gewone arbeiders tot topbreinen.

Met de huidige resolutie willen wij een aanzet geven tot het onderstrepen van het belang van deze sector, zowel voor de patiënten door de zorg in de strijd tegen kanker, als voor onze werkgelegenheid en onze economie.

Wij willen onze collega’s in dit halfrond waarschuwen voor de toekomstige ontwikkelingen, die zich niet alleen zullen beperken tot het gevecht tegen kanker. Deze ontwikkelingen zullen ons confronteren met keuzes. De nieuwste therapieën kondigen zich aan als een budgettaire uitdaging. Wij moeten daar niet flauw over doen. Van ons als wetgever zal wijsheid en doortastendheid worden gevraagd. Op basis van een degelijke kosten-batenanalyse zullen wij moeten beoordelen waar en wanneer wij de schaarse middelen correct kunnen inzetten. Dit debat zal altijd terugkomen en wij willen het zeker ook voeren.

Onze fractie zal zich blijven gedragen als een goede huisvader en huismoeder, met aandacht voor evidence-based medicine en health technology assessment. Er is wijsheid en dossierkennis nodig. Wij moeten ons niet laten opjagen door vaak individuele dossiers die geen oog hebben voor het totale kostenplaatje en de kosten-batenanalyses. Wij mogen onze keuzes alleen baseren op budgettair haalbare en praktisch berekende dossiers, waarbij transparantie moet worden gegeven over de reden waarom sommige voorstellen het halen en andere niet.

Verheven morele principes zullen soms botsen met peperdure medicatie en de economische realiteit van een gezondheidszorg die betaalbaar moet blijven voor alle burgers.

Translated text

Mr. Speaker, I take the floor on behalf of my colleague Jan Vercammen, who is absent today and apologizes. He asked me to provide the following during the discussion of this proposal for a resolution on immuno-oncotherapy.

Belgium in general and Flanders in particular are in the head group of the latest biotechnological developments. Both academically and industrially, we are at the top of this. Our scientists deliver cutting-edge work on the subject, as is also regularly recorded in the media and during the conference held here in 2015.

Immunotherapy is a promising pillar. It is a new medication that is capable of supporting our own defense system in the fight against various forms of cancer. Our own natural weapons are activated and made more powerful, and the results of this are becoming visible in recent years.

This sector is not only a pearl to our crown in terms of prestige and appearance, but also provides a higher quality of life for the patients involved. It is very hopeful medicine and the sector also provides employment to many thousands of people, from ordinary workers to top brains.

With this resolution, we want to give an impulse to emphasize the importance of this sector, both for the patients through the care in the fight against cancer, as well as for our employment and our economy.

We want to warn our colleagues in this hemisphere of future developments, which will not be limited to the fight against cancer. These developments will confront us with choices. The latest therapies announce themselves as a budgetary challenge. We should not be embarrassed about this. We, as legislators, will be asked for wisdom and persistence. Based on a sound cost-benefit analysis, we will need to assess where and when we can use the scarce resources correctly. This debate will always come back and we definitely want to do so.

Our group will continue to behave as a good housekeeper and housekeeper, paying attention to evidence-based medicine and health technology assessment. We need wisdom and documentation knowledge. We should not let ourselves be chased by often individual files that have no eye for the total cost sheet and the cost-benefit analysis. We can only base our choices on budgetarily feasible and practically calculated dossiers, with transparency on why some proposals do and others do not.

Heightened moral principles will sometimes collide with pepper medication and the economic reality of a health care that must remain affordable to all citizens.

#39

Official text

                    
                    Monsieur le ministre, mes chers collègues, améliorer l'accès aux traitements comme l'immunothérapie pour les patients atteints d'un cancer est évidemment essentiel. Cela a d'ailleurs toujours été une des priorités de notre groupe. La mise en place du Plan national Cancer par ma collègue, Laurette Onkelinx, lorsqu'elle était ministre de la Santé est un exemple important de l'intérêt que nous portons à la problématique. Mon groupe, comme il l'a d'ailleurs dit en commission, ne peut que souscrire aux objectifs de la proposition de mes collègues.

Cependant, nous savons aussi que nous parlons aujourd'hui du développement et de l'accessibilité à des traitements qui sont extrêmement coûteux. Malheureusement, les échanges qui ont eu lieu en commission ne nous ont pas permis d'obtenir des réponses claires aux questions que nous nous posons légitimement dans ce cadre. Pour quelles indications et selon quels critères, les patients auront-ils accès à l'immunothérapie? Combien de patients auront-ils concrètement accès au remboursement de ce traitement? Quel budget le gouvernement est-il prêt à consacrer à cette approche innovante alors qu'il ne fait que des économies sur tous les plans, y compris dans nos soins de santé? Dans le cadre de l'enveloppe de 350 millions d'euros prévus pour le remboursement des thérapies innovantes, quelle sera la part consacrée à l'immunothérapie? Il me semble donc qu'adopter une telle résolution, c'est avoir aussi pris l'engagement clair qu'un budget spécifique et important pourra être dégagé.

Aujourd'hui, nous n'avons obtenu aucune assurance en la matière. Si nous soutenons pleinement les objectifs de ce texte, nous craignons tout simplement qu'il s'agisse de faux espoirs donnés aux patients. C'est pourquoi nous nous abstiendrons aujourd'hui.

Translated text

Improving access to treatments such as immunotherapy for cancer patients is obviously essential. This has always been one of our group’s priorities. The implementation of the National Cancer Plan by my colleague, Laurette Onkelinx, when she was Minister of Health is an important example of our interest in the problem. My group, as he has also said in committee, can only subscribe to the objectives of my colleagues’ proposal.

However, we also know that we are talking today about the development and accessibility of treatments that are extremely expensive. Unfortunately, the exchanges that took place in commission did not allow us to obtain clear answers to the questions we legitimately ask ourselves in this context. For what indications and according to what criteria will patients have access to immunotherapy? How many patients will actually have access to the refund of this treatment? What budget is the government willing to devote to this innovative approach while it only makes savings on all levels, including in our health care? As part of the €350 million package for the reimbursement of innovative therapies, what share will be devoted to immunotherapy? Therefore, it seems to me that adopting such a resolution is also a clear commitment that a specific and important budget can be issued.

Today, we have no assurance in this regard. If we fully support the objectives of this text, we simply fear that these are false hopes given to patients. We will abstain today.

#40

Official text

                    
                    Monsieur le ministre, tout le monde s'accorde à dire, spécialistes et monde scientifique inclus, que l'immunothérapie constitue une révolution. Cela va manifestement bouleverser la prise en charge des cancers. Pour certains, l'immunothérapie est même considérée comme une quatrième arme après la chirurgie, la radiothérapie et la chimiothérapie. C'est la raison pour laquelle nous avons eu des débats en commission.

Le texte qui vous est présenté aujourd'hui aborde dans un premier temps la nécessité d'investir dans la recherche, en particulier dans la recherche clinique. Le secteur doit demeurer un important moteur de l'innovation. Notre pays, qui en son temps était le spécialiste en la matière, doit dans le futur rester le ou l'un des leaders en matière d'essais cliniques.

Translated text

#41

Official text

                    
                    Il importe aussi d'encourager la recherche sur différentes possibilités de luminothérapie en tant que traitement d'autres types de cancer. Actuellement, des résultats positifs sont démontrés pour le mélanome et le cancer du poumon mais d'autres cancers seront visés par des études cliniques.

Monsieur Senesael, vous venez d'en parler, le texte initial n'abordait en définitive pas la problématique du remboursement des nouvelles luminothérapies pour les patients belges. C'est toute la problématique dite financière. Le budget n'étant évidemment pas extensible, comme cela a été dit en commission, on doit évidemment évaluer ces traitements non seulement au niveau médical mais aussi par rapport à la notion coût-efficacité. On doit être en mesure de couvrir les coûts de traitement qu'on pourra offrir à tous. Monsieur Senesael, en commission, nous avons donc introduit un amendement, qui par ailleurs a été adopté, pour que cet aspect tienne compte du budget disponible pour les médicaments innovants et de la plus-value thérapeutique démontrable. La ministre s'est engagée à faire cette analyse, le cas échéant.

Pour ne pas polémiquer et certainement pas répéter ce qui a déjà été dit, je dirai simplement que notre groupe soutient cette proposition de résolution, étant convaincu, d'une part, qu'elle met en lumière, au cœur du débat, un traitement nouveau révolutionnaire pour le traitement du cancer et, d'autre part, qu'elle met clairement en avant un nouvel espoir pour les patients atteints d'un cancer.

Translated text

It is also important to encourage research into different possibilities of light therapy as a treatment for other types of cancer. Currently, positive outcomes are shown for melanoma and lung cancer but other cancers will be targeted in clinical trials.

Mr Senesael, you just talked about it, the original text did not ultimately address the problem of refunding new light therapies for Belgian patients. This is the so-called financial problem. As the budget is obviously not extensible, as stated in the committee, these treatments must obviously be assessed not only at the medical level but also in relation to the concept of cost-efficiency. We must be able to cover the costs of treatment that we can offer to all. Senesael, we have therefore introduced an amendment, which has also been adopted, to take into account the budget available for innovative medicines and the demonstrable therapeutic added value. The Minister has pledged to carry out this analysis, if necessary.

In order not to polemize and ⁇  not repeat what has already been said, I will simply say that our group supports this resolution, being convinced, on the one hand, that it highlights, at the heart of the debate, a revolutionary new treatment for cancer treatment and, on the other hand, that it clearly puts forward a new hope for cancer patients.

#42

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, collega’s, een op drie Belgen wordt in zijn leven geconfronteerd met kanker. Die cijfers maken ons meteen duidelijk wat het belang is van een goede behandelingsmethode. In de afgelopen decennia werden verschillende behandelingen ontwikkeld: radiotherapie, chemotherapie, hormoontherapie en moleculaire therapie. Het gemeenschappelijk kenmerk van die therapieën is dat zij van buitenaf de kankercellen bestrijden.

Voor sommige kankers leiden die klassieke strategieën spijtig genoeg niet of nauwelijks tot een oplossing. De overlevingskansen bij die kankers zijn bedroevend laag. Een klassiek voorbeeld daarvan is melanoom.

Na vele decennia onderzoek zijn wetenschappers erin geslaagd het immuunsysteem van het eigen lichaam te activeren waardoor de tumorcel wordt bestreden, zonder aan de gezonde cellen te raken. Het behoeft geen uitleg wat een enorme vooruitgang dat betekent.

Verscheidene studieresultaten bij melanoom en longkanker tonen aan dat immunotherapie de levensduur verlengt, in vergelijking met de klassieke chemotherapie. Voor het eerst kan daarmee hoop worden geboden aan patiënten die tot voor kort geen enkele kans maakten. Er lopen ondertussen ook klinische onderzoeken voor toepassingen op andere tumoren. België heeft steeds een pioniersrol gespeeld bij de ontwikkeling van die therapie. Wij zijn veel dank verschuldigd aan professor Thierry Boon, die een belangrijke rol heeft gespeeld door zijn ontdekking van kankerspecifieke antigenen, de wegwijzers op het celoppervlak van kankercellen.

Op 2 juli 2015 organiseerde ik samen met mijn collega Jan Vercammen de rondetafel “immunotherapie en kanker”, waarbij wij de resultaten, mogelijkheden en uitdagingen hebben besproken. Op basis van de conclusies van die rondetafel hebben collega Vercammen en ikzelf deze resolutie geschreven.

Zonder de hele discussie in de commissie te herhalen, meen ik dat het essentieel is dat wij in België het wetenschappelijk onderzoek inzake immunotherapie blijven ondersteunen. Op federaal niveau kunnen wij dat doen door blijvend te investeren in goede en snelle procedures voor klinische onderzoeken, een domein waarin België zeer goed scoort.

Translated text

One in three Belgians will face cancer in their lifetime. These figures immediately show us the importance of a good treatment method. In recent decades, several treatments have been developed: radiation therapy, chemotherapy, hormone therapy and molecular therapy. The common feature of these therapies is that they fight the cancer cells from the outside.

For some cancers, those classical strategies unfortunately do not or barely lead to a solution. The chances of survival in these cancers are sadly low. A classic example of this is melanoma.

After many decades of research, scientists have managed to activate the body’s own immune system, thereby fighting the tumor cell without affecting the healthy cells. There is no need to explain what this enormous progress means.

Several study results in melanoma and lung cancer show that immunotherapy prolongs life, compared to classical chemotherapy. For the first time, this can offer hope to patients who until recently had no chance. In the meantime, clinical trials are also underway for applications on other tumors. Belgium has always played a pioneering role in the development of this therapy. We owe a lot of thanks to Professor Thierry Boon, who has played an important role in his discovery of cancer-specific antigens, the pathways on the cell surface of cancer cells.

On 2 July 2015, together with my colleague Jan Vercammen, I organized the roundtable “Immunotherapy and Cancer”, in which we discussed the results, opportunities and challenges. Based on the conclusions of that round table, colleague Vercammen and I have written this resolution.

Without repeating the whole discussion in the committee, I think it is essential that we continue to support scientific research on immunotherapy in Belgium. At the federal level, we can do this by investing continuously in good and fast procedures for clinical trials, a domain in which Belgium scores very well.

#43

Official text

                    
                    In haar pact met de farmaindustrie heeft de minister ter zake heel wat maatregelen aangekondigd. Dat is alvast een goede zaak voor het onderzoek.

Belangrijk bij het ontstaan van nieuwe behandelingsmethodieken is een correcte en eerlijke communicatie met de patiënt, een communicatie die duidelijk maakt wat mogelijk is maar ook wat niet mogelijk is. Het is immers essentieel patiënten geen valse hoop te bieden.

Als de therapeutische meerwaarde eenmaal is bewezen, is het zaak de therapieën toegankelijk te maken voor de patiënt. De minister heeft de eerste immunogeneesmiddelen reeds terugbetaald en ikzelf ben daar zeer blij mee.

Tijdens de bespreking in de commissie werd de vraag gesteld naar de betaalbaarheid van dure, geïndividualiseerde geneesmiddelen. Laten we echter eerlijk zijn: elke minister van Volksgezondheid moet keuzes maken. De voorgangers van de minister hebben dat moeten doen. Zij zal dat ook moeten doen, en ook de toekomstige ministers zullen dat moeten doen. De betaalbaarheid is uiteraard een terechte vraag, die echter ook een ruimer maatschappelijk debat vraagt. Wat is de maatschappij bereid te betalen voor geneesmiddelen die tot dan toe ongeneeslijke ziektes kunnen bestrijden? Dat is niet alleen een probleem van de minister van Volksgezondheid, maar van de ganse regering.

Een beetje onverwacht werd bij de bespreking in de commissie ook het debat gevoerd over het professioneel actief blijven of het later weer integreren in de arbeidsmarkt, als zou dat een straf zijn. Werken als men ziek is, indien de behandeling dat toelaat, kan een zegen zijn. Het maakt dat mensen zich kunnen concentreren op andere zaken dan hun ziekte. Het maakt dat zij niet geïsoleerd geraken. Moet werken tijdens de behandeling worden verplicht? Ik zou zeggen dat de arts en de patiënt daarover, op basis van de situatie van de patiënt, gezamenlijk een beslissing moeten kunnen nemen.

Wat de re-integratie in de arbeidsmarkt betreft, stellen wij vast dat patiënten na een kankerbehandeling een nieuwe tegenslag te verwerken krijgen: zij zijn hun job kwijt.

Translated text

In its pact with the pharmaceutical industry, the minister has announced a number of measures in this regard. That is a good thing for the research.

Important in the emergence of new methods of treatment is a correct and honest communication with the patient, a communication that makes clear what is possible and also what is not possible. It is important not to give patients false hopes.

Once the therapeutic added value has been proven, the matter is to make the therapies accessible to the patient. The Minister has already repaid the first immunogenic medicines and I myself am very pleased with that.

During the discussion in the committee, the question of the affordability of expensive, individualized medicines was raised. But let’s be honest: every health minister must make choices. The Prime Minister’s predecessors had to do that. It will have to do so, and future ministers will have to do so. Affordability is, of course, a legitimate question, but it also requires a broader social debate. What is society willing to pay for medicines that can fight previously incurable diseases? This is not just a problem of the Minister of Health, but of the whole government.

Somewhat unexpectedly, during the discussion in the committee, the debate was also held about staying professional active or later reintegrating it into the labour market, as if that were a punishment. Working when you are sick, if the treatment allows, can be a blessing. It allows people to focus on things other than their illness. This means that they are not isolated. Should work during treatment be mandatory? I would say that the doctor and the patient should be able to make a decision on this subject, based on the patient’s situation, together.

When it comes to reintegration into the labour market, we find that patients after cancer treatment have to deal with a new disaster: they have lost their jobs.

#44

Official text

                    
                    Ik denk dat kankerpatiënten en trouwens alle patiënten beter verdienen. Ik denk dat zij die werken alleen als een straf zien, de bal misslaan. Ook na kanker en tijdens een kankerbehandeling is er een leven. Ik mag hopen dat dit ook een professioneel leven is.

Ik dank dan ook alle collega’s die deze resolutie hebben gesteund.

Translated text

#45

Official text

                    
                    Monsieur le président, chers collègues, dans le fond, ce qu'il y a en filigrane de cette proposition de résolution ou ce qui aurait dû nous occuper plus largement, c'est évidemment la question de l'accès à la médecine personnalisée qui est un chantier majeur pour les prochaines années. Faut-il rappeler que malheureusement 65 000 nouveaux cas de cancers sont recensés annuellement dans notre pays?

Il est vrai que la Belgique se situe à la pointe sur le plan scientifique. Il est important de saluer ici les chercheurs qui s'investissent au quotidien dans le cadre de la recherche fondamentale ou dans le cadre de la recherche clinique, mais aussi le secteur pharmaceutique, et plus particulièrement celui de l'immunothérapie.

Je voudrais attirer l'attention sur deux points particuliers de votre proposition de résolution. Doit-on soutenir l'immunothérapie? C'est une évidence. Mais la question centrale est celle de l'accessibilité aux innovations thérapeutiques, en l'occurrence à l'immunothérapie.

Durant les travaux en commission, vous avez fait marche arrière par rapport à la proposition de résolution initiale. Avec cette dernière, il y avait un engagement à assurer et à accélérer l'accès aux nouvelles immunothérapies pour les patients atteints d'un mélanome métastasé ou d'autres types de cancers – la recherche ne fait qu'avancer en la matière. Avec la proposition de résolution qui est examinée aujourd'hui, vous faites marche arrière. Par ailleurs, la ministre (ou son représentant) a été dans l'incapacité de me dire, dans le cadre d'une question que je lui posais, quel était le budget alloué par son département au remboursement de l'immunothérapie. Elle a également été dans l'incapacité de nous dire quel était le budget alloué à l'accès à l'immunothérapie en termes de remboursement pour les patients pour l'année 2016.

Alors qu'il nous avait été promis que ces informations nous seraient données en séance plénière, je dois bien constater qu'aucune information ne nous a encore été fournie en la matière.

Toujours est-il, chers collègues, que je tiens à vous dire que je traduis la modification de votre résolution initiale comme un recul notable. Votre proposition de résolution est extrêmement "frileuse" puisque, dans le fond, vous ramenez l'accès aux innovations d'immunothérapie pour les patients à son plus petit commun dénominateur.

Là-même où il est essentiel de s'assigner des ambitions pour ces patients, je crains que cette proposition de résolution ne soit qu'une illusion, une forme de leurre pour ceux-ci. Je trouve cela prodigieusement incorrect. C'est la raison pour laquelle j'ai déposé un amendement que je vous invite évidemment à approuver.

Par ailleurs, votre proposition de résolution me pose un deuxième problème. Vous savez que le ministre de l'Emploi, M. Peeters, s'est engagé à respecter l'accord des Dix, autrement dit des partenaires sociaux, pour tout le volet de la réinsertion professionnelle pour les malades de longue durée. Il a promis que cette réintégration se ferait sur une base volontaire et qu'elle serait dépourvue de sanctions. Or votre majorité a refusé de cautionner cet engagement. Nous en connaissons parfaitement la raison. Appelons un chat un chat. Il existe un désaccord entre la ministre des Affaires sociales et le ministre de l'Emploi à cet égard.

J'entendais ma collègue de l'Open Vld soutenir que travailler quand on est malade peut représenter un bienfait. Je suis d'accord, mais ce n'est pas l'objectif de la ministre des Affaires sociales. Ce qu'elle veut, c'est obliger à travailler même quand on est malade. Et si on ne le fait pas, on sera sanctionné. J'en veux pour preuve que, dans votre ajustement budgétaire, des dizaines de millions sont prévus comme économies par ce biais, les malades étant renvoyés vers le CPAS.

Si ce n'est pas votre thèse, il vous suffit de l'indiquer clairement dans votre texte. C'est pourquoi j'ai également déposé un amendement en vue de compléter la promotion du maintien de l'emploi ou d'optimiser le parcours de réinsertion professionnelle pour les patients en immunothérapie, mais de manière volontaire et sans que des sanctions soient prévues. Soit vous votez cet amendement, et alors cela signifie que vous ne voulez pas obliger un patient à travailler, même quand il est malade et qu'il se trouve dans l'incapacité de travailler; soit vous ne le votez pas, et cela voudra dire que votre objectif est d'obliger et d'appliquer des sanctions. Si c'est le cas, nous ne pourrons par conséquent pas soutenir cette proposition de résolution.

Translated text

Mr. Speaker, dear colleagues, in the essence, what is in line with this proposal for a resolution, or what should have taken us more broadly, is obviously the issue of access to personalized medicine, which is a major construction ground for the coming years. It should be remembered that unfortunately 65,000 new cases of cancer are recorded annually in our country?

It is true that Belgium is at the forefront in scientific terms. It is important to welcome the researchers who invest daily in the framework of fundamental research or in the framework of clinical research, but also the pharmaceutical sector, and more ⁇  that of immunotherapy.

I would like to draw attention to two specific points of your proposal for a resolution. Should immunotherapy be supported? This is obvious. But the central question is that of accessibility to therapeutic innovations, in this case to immunotherapy.

During the committee work, you stepped back from the initial resolution proposal. With the latter, there was a commitment to ensure and accelerate access to new immunotherapies for patients with metastatic melanoma or other types of cancer – research is just moving forward in this area. With the resolution proposal that is being discussed today, you are taking a step backwards. In addition, the minister (or his representative) was unable to tell me, as part of a question I asked her, what was the budget allocated by her department to repay the immunotherapy. She also failed to tell us what was the budget allocated to access to immunotherapy in terms of patient reimbursement for the year 2016.

While we were promised that this information would be given to us in the plenary session, I must note that no information has yet been provided to us on this subject.

It is still, dear colleagues, that I want to tell you that I translate the change of your initial resolution as a noticeable retreat. Your resolution proposal is extremely “frileous” since, in the bottom, you bring back access to immunotherapy innovations for patients to its smallest common denominator.

Even where it is essential to assign ambitions to these patients, I fear that this resolution proposal is just an illusion, a form of deception for them. I find this prodigiously incorrect. That is why I submitted an amendment that I invite you to approve.

In addition, your resolution proposal poses a second problem to me. The Minister of Employment, Mr. Peeters, committed to respecting the agreement of the Ten, i.e. of the social partners, for the entire aspect of reinsertion in the workplace for long-term sick. He promised that this reintegration would be on a voluntary basis and that it would be free of sanctions. But your majority refused to endorse this commitment. We know the reason very well. Let’s call a cat a cat. There is a disagreement between the Minister of Social Affairs and the Minister of Employment in this regard.

I heard my colleague from Open Vld argue that working when you’re sick can be a benefit. I agree, but that is not the goal of the Minister of Social Affairs. What she wants is to force you to work even when you are sick. If we do not, we will be punished. I mean it as proof that, in your budget adjustment, tens of millions are planned as savings through this, with the sick sent back to the CPAS.

If this is not your thesis, you just need to indicate it clearly in your text. That is why I also submitted an amendment to supplement the promotion of employment retention or to optimise the path of occupational reintegration for immunotherapy patients, but voluntarily and without sanctions. Either you vote for this amendment, and then it means that you do not want to force a patient to work, even when he is sick and is unable to work; or you do not vote for it, and that will mean that your goal is to force and apply sanctions. If so, we will therefore not be able to support this proposal for a resolution.

#46

Official text

                    
                    Mijnheer de voorzitter, een korte reactie op de verplichting om te werken. In de commissie voor de Volksgezondheid is tijdens de bespreking van deze resolutie duidelijk gesteld dat wij daarin een apart punt wilden opnemen inzake het kunnen blijven werken tijdens de behandeling of over de re-integratie in het werk na de behandeling. Waarom? Immunotherapie — de therapie op zich bewijst het — zorgt ervoor dat meer mensen kunnen blijven werken. Zij zijn dan ook vragende partij. Dat is vandaag echter niet mogelijk. Daarom is het zeer belangrijk en in het belang van de patiënten dat als zij kunnen en willen blijven werken, dit ook wettelijk mogelijk wordt gemaakt.

Translated text

#47

Official text

                    
                    Monsieur le président, madame Somers, la remise à l'emploi de patients malades, y compris gravement malades, n'est ni une découverte ni une invention. C'est vraiment terriblement méconnaître d'abord et avant tout les patients, y compris malades de longue durée. Le nœud n'est pas là. Parce qu'effectivement, pour des patients, c'est parfois une bonne chose, quand ils en sont capables et qu'ils sont demandeurs, de pouvoir continuer à s'investir dans une activité professionnelle, éventuellement adaptée à leur état.

Mais le nœud n'est pas là. Le nœud, c'est qu'il y a un désaccord dans votre majorité, entre le ministre Peeters, qui veut respecter l'accord des partenaires sociaux, du Groupe des 10, pour que la réintégration soit sur base volontaire et sans sanction, et votre ministre des Affaires sociales qui veut une remise au travail obligatoire et avec sanction. Pour preuve, les deux projets d'arrêtés royaux contradictoires.

Nous verrons sur quoi vous atterrirez, mais votre frilosité à vous engager et à écrire noir sur blanc démontre à souhait combien vous êtes tout simplement gêné aux entournures. Votre volonté est d'en faire un dispositif obligatoire et avec sanction. Je trouve que pour les patients, c'est totalement inacceptable.

Translated text

Mr. Speaker, Mrs. Somers, the reemployment of sick patients, including seriously ills, is neither a discovery nor an invention. It is really terribly ignorant, first and foremost, to patients, including long-term patients. The node is not there. Because effectively, for patients, it is sometimes a good thing, when they are able and are demanding, to be able to continue to invest in a professional activity, possibly tailored to their condition.

But the node is not there. The node is that there is a disagreement in your majority, between Minister Peeters, who wants to respect the agreement of the social partners, of the Group of 10 so that reintegration is on a voluntary basis and without sanction, and your Minister of Social Affairs who wants a mandatory and with sanction return to work. As evidence, the two draft royal arrests are contradictory.

We’ll see what you’ll land on, but your freedom to engage and to write black on white willingly demonstrates how simply embarrassed you’re about the surroundings. You want to make it mandatory and punishable. For patients, this is totally unacceptable.

#48

Official text

                    
                    Monsieur le président, je ne voudrais pas polémiquer, mais ce débat de Mme Fonck, nous l'avons eu durant la commission. Je voudrais citer, dans le rapport, les propos du représentant de la ministre, qui a dit que la réflexion sur l'opportunité de rendre obligatoire ou non le parcours de réinsertion professionnelle était encore en cours. Cela signifie que la décision n'est pas encore prise. Donc ce que vous faites là, c'est un procès d'intention soit à la majorité, soit à la ministre. Mais ce n'est pas le cas.

Donc encore une fois, et c'est la raison pour laquelle je vais être court dans mon intervention, ce débat a eu lieu en commission. Je suis stupéfait de voir la ferveur avec laquelle on revient avec ces mêmes débats en séance plénière, ce qui n'est pas vraiment le but.

Par ailleurs, comme j'en avais le souvenir, cette proposition avait été adoptée à 11 voix et 1 abstention par la commission. Je suis un peu surpris d'entendre qu'en définitive, certains sont revenus sur leur décision.

Translated text

#49

#50

Official text

                    
                    Désolée, cher monsieur Thiéry. J'ai tout de même le droit de m'exprimer à la tribune. Si, après, les collègues de la majorité décident de rouvrir le débat et d'en faire une partie de ping-pong, c'est leur choix, qu'il faut assumer.

Deuxièmement, la majorité n'a toujours pas éclairci sa position quant à cet arrêté royal portant sur la réintégration des patients. C'est bizarre car, il y a quelques mois, vous avez tous dit ici que vous vous engagiez à respecter l'accord des partenaires sociaux, du Groupe des 10. Et, aujourd'hui, vous reculez et annoncez qu'il n'y a pas d'accord. Cela pose évidemment question.

Il est logique et sain, dans une démocratie, que, quand il y a des histoires telles que celles-là, elles puissent être débattues afin que chacun assume ses positions. Je ne veux pas que ce débat s'éternise, mais, si vous commencez une partie de ping-pong, il est logique qu'on puisse y participer.

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙

ID	German	French	English	Esperanto	Spanish	Dutch
#0	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#1	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#2	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#3	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#4	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#5	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#6	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#7	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#8	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#9	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#10	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#11	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#12	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#13	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#14	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#15	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#16	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#17	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#18	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#19	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#20	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#21	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#22	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#23	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#24	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#25	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#26	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#27	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#28	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#29	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#30	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#31	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#32	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#33	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#34	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#35	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#36	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#37	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#38	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#39	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#40	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#41	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#42	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#43	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#44	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#45	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#46	⚙	⚙	⚙	⚙	⚙	★
#47	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#48	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#49	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#50	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙
#51	⚙	★	⚙	⚙	⚙	⚙